Net nu ik mijn computer nodig heb om per e-mail afspraken te maken voor het werk besluit de pc om niet goed te functioneren. Uit een telefoon met de helpdesk op het werk blijkt het een algemeen probleem te zijn. Er zit niets anders op dan voor vandaag de computer af te sluiten. En op de ouderwetse manier afspraken te maken: per telefoon.
Om onze gedachten wat af te leiden van het vertrek van onze dochter brachten we vorige vrijdagavond en zaterdag door in de buurt van Bouillon. Op vrijdagavond een diner en een overnachting en zaterdag gans de dag bezoek gebracht aan Bouillon: het kasteel, de roofvogelshow, het museum. Het mooie weer was uiteraard meegenomen. De heen- en terugreis verliepen door de vele wegenwerken en files iets moeizamer maar we raakten ter bestemming.
Althans in Australië was het de eerste schooldag. Blijkbaar gaat alles er heel anders aan toe. Leerkrachten begeleiden meer individueel en worden met hun voornaam aangesproken. Verder stonden op haar studieprogramma vooral wiskunde, scheikunde en biologie. Ze is niet zo'n grote fan van het eerste vak, maar slaat zich er wel doorheen. Voor de rest is het gewoon leuk om van haar te horen.
Vanmorgen kregen we dan eindelijk bevestiging dat ze veilig toegekomen is in het gastgezin. Ze had ons al proberen sms-en maar dat was niet gelukt. Kwestie van de juiste instelling op gsm blijkbaar. Vanmorgen hebben we dat in orde gebracht bij de operator en nu zou het moeten lukken. Ze stuurde wel per messenger een foto door en daar stond ze breedglimlachend op. Bij de kangoeroe's, een van haar dromen. Morgen is haar eerste schooldag. Maar so far so good dus.
Vandaag vertrok onze dochter. Niet zomaar eventjes voor enkele dagen op kamp. Maar voor 8 weken. En niet zo maar eventjes vlak bij de deur. Of zelfs maar in Europa. Nee, ze vertrok naar een ander werelddeel. En in dat werelddeel naar een stad helemaal in het zuiden. Namelijk naar Melbourne, Australië. Ze zal er verblijven in een gastgezin en les volgen. En wij haar ouders zullen wachten op nieuws. Maar vooral wachten tot ze terug is.
Zoon Twee wilde in eerste instantie niet naar de proclamatie gaan maar onder onze zachte drang deed hij het toch. Op het einde van de ochtend haalde ik hem op in Maldegem waar zijn instruteursstage doorging om door te rijden naar zijn kot waar hij een frisse douche kon nemen en zijn pak aandoen. Mooi op tijd waren we in de aula voor het feest. Hij was achteraf toch blij dat hij meegegaan was en genoot er ook van. Wij ouders waren apetrots, de proclamatie was heel mooi en sereen. Na afloop nog met z'n drieën een pizza gegeten. We hadden niet zoveel meer te vertellen; zoon was uitgeput na dat weekje stage, weinig slaap en zeer intensief en ook wij waren doodop van het drukke maar zeer leuke kermisweekend.
Er was blijkbaar een babyboom want we zagen: 1 babyolifant 1 babygiraffe 1 baby nijlpaard
Daarnaast waren er 2 sneeuwtijgers, aquaria en terraria, een badende olifant die water spoot naar het publiek, de ouders van de baby's en uiteraard de panda's. Wij zagen er maar één maar die was wel actief.
Het was een leuke, zonnige, gezellige dag met ons drietjes.
Gisteravond kwamen opa en opa op bezoek en vandaag vieren we de 80ste verjaardag van mijn schoonvader. Ik hoop dat het restaurant een tuin heeft zodat we met dit mooie weer af en toe naar buiten kunnen gaan.
Al enkele weken loopt er in de ons omliggende dorpjes een kunstroute. Gisteren konden jongste en ik er dan eindelijk aan deelnemen, vandaag is de laatste dag. Het was warm maar gelukkig hadden we op de fiets nog een beetje verkoeling door de wind de vele wandelaars zagen er verhitter uit. Het was echt de moeite waard, onderweg en in de vier kerken en op boerderijen hingen werken en de route voerde ons over allerlei wegeltjes met een pop-up bar en een stop op een hoeve waar ze heerlijke ijs verkopen. 10 km was de route. We deden er 5 uur over om alles te zien en de twee terrasjes. Petje af voor de organisatie vanavond is er een afsluiter in de feesttent een afsluiter ook van het kermisweekend.
Na de solden werden we onverwacht uitgenodigd bij een vriendin om americain tartaar te gaan eten. Supergezellig was het op haar buitenterras en het werd weer laat.
Ze zijn allemaal stilaan binnengedruppeld, de uitslagen van de zonen. Oudste heeft zijn bachelor gehaald en is voor zijn mastervakken van het tweede semester geslaagd, in augustus 2 herexamens en zijn masterproef nog dan is hij afgestudeerd. Zoon twee met onderscheiding zijn master en zijn thesis 75 %, hij moet nog nadenken of wat hierna één ding is al gedeletet. Jongste had zijn punten al een heel goed rapport op aardrijkskunde na een heel tevreden lerarenkorps over zijn attitude.
Tussen het ontvangen van het rapport en nu is dochterlief nog niet veel thuis geweest. Uitgenodigd bij klasgenoten om te barbecuen en overnachten en vanmiddag weer naar de Blaarmeersen en Mariakerke. Veel uitrusten is er dus niet bij. Toch werd ook haar kamer al opgeruimd. Dus al onze moetjes voor deze zomer zijn gedaan.
Vandaag opnieuw genoten van het mooie weer. Bij openingstijd stond ik al in de boekhandel om mijn teveel aan niet meer gebruikte schoolboeken te verkopen en mijn portemonnee werd zowaar gevuld. De rest van de boeken zullen helaas in de papiermand. verdwijnen omdat ze te oud waren. Deze eerste dag van de solden gebruikte ik om mijn kledingkast aan te vullen en ik slaagde vlot. Jammer genoeg had ik geen tijd meer om een terrasje te doen omdat er thuisplicht wachtte, maar gelukkig was ik dan ook weer voor de grootste hitte weg.
Hier speelde ik eventjes huisvrouw. Het tapijt moest namelijk dringend gereinigd worden. Wel een binnenklus maar ik hoop dat het warme weer het natte tapijt vlug droogt. Nu deze klus geklaard is kan ik terugkeren naar mijn plekje in de schaduw.
Even heb ik ontslag genomen als huisvrouw. Het gras stond meer dan 'twee kontjes' hoog en ik dacht bij mezelf : het moment om voor tuinman te spelen en te genieten van het mooie weer. De grasmaaier werd door zoon aangezwengeld en ons grasveld ziet er nu weer toonbaar uit. De zweetdruppeltjes parelen nog van mijn voorhoofd maar ik vond het zalig. Helaas nu weer mijn beroep van huisvrouw aannemen, de afwas moet nog gedaan worden.
