Zoon Twee wilde in eerste instantie niet naar de proclamatie gaan maar onder onze zachte drang deed hij het toch. Op het einde van de ochtend haalde ik hem op in Maldegem waar zijn instruteursstage doorging om door te rijden naar zijn kot waar hij een frisse douche kon nemen en zijn pak aandoen. Mooi op tijd waren we in de aula voor het feest. Hij was achteraf toch blij dat hij meegegaan was en genoot er ook van. Wij ouders waren apetrots, de proclamatie was heel mooi en sereen. Na afloop nog met z'n drieën een pizza gegeten. We hadden niet zoveel meer te vertellen; zoon was uitgeput na dat weekje stage, weinig slaap en zeer intensief en ook wij waren doodop van het drukke maar zeer leuke kermisweekend.
