Bij mij thuis liggen de dossiers van de te bezoeken bedrijven netjes chronologisch geklasseerd. s' Morgens neem ik dan het bovenste dossier van de stapel, check de naam van de contactpersoon en het adres en ik vertrek. Alleen ging het vandaag fout. Want toen ik aankwam op het adres bleek de naam van het bedrijf niet te kloppen met de naam in mijn agenda. Gelukkig was de plaats waar ik dan wel moest zijn niet al te ver uit de buurt. Zo'n kwartier te laat kwam ik toe. Thuis even gekeken waar het fout kon zijn gegaan. Bleek dat ik het dossier voor morgen geklasseerd had voor het dossier van vandaag. Voordeel is wel dat ik nu goed weet hoe ik morgen op de bestemming moet raken.
Op Vaderdag het voorlopig laatste concert van dit seizoen gehoord. Een hele mooie afsluiter ontroerd luisterde ik naar het duet 'if you needed me', gezongen door een vader om trots op te zijn. Vader manlief was verrast door het daverende applaus dat hij en zijn compagnon in ontvangst mochten nemen. Het was dik verdiend :)
Gisteren ontving ik voor het eerst een bestand via "we transfer". Mijn zus had foto's doorgestuurd van opa's verjaardagsfeest. En zelfs al ben ik geen techneut toch is het mij gelukt om het bestand te openen. Nu kan ik dus steeds genieten van de foto's op mijn PC; Intussen stuurde mijn man op die manier ook foto's door van het nieuwjaarsfeest. Leuk.
De bejaarde kater van mijn schoonouders voelt zich niet al te lekker. Vermoedelijk wegens nierproblemen. In komt de veearts. Om een bloedstaal te nemen voor onderzoek. De kater in kwestie heeft wel (beetje veel) overgewicht. De veearts slaagt er maar niet in bloed te trekken. Volgens haar wegens een letterlijk te dikke huid, volgens mijn man omdat ze misschien niet zo bekwaam is. Nu moet ook wel worden gezet dat de kater in kwestie zich heel erg verzet. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
ingeschatte afloop van de examens: afwachten, goed, moeilijk, afwachten, zeer goed voeding: veel gazpacho, studentenhaver, kersen, aardbeien, vis gezondheid: lang studeren, net voldoende slaap, even ontspannen op vrijdagavond
Vanmiddag heeft dochterlief mondeling examen Nederlands. Af en toe mocht ik haar opvragen. En dan was het heel interessant: allerlei spreekwoorden met vossen, Rederijkers, Bredero, Gouden Eeuw. Voor mij een leuke opfrissing, voor haar momenteel beetje stresserend.
Ik mopper weleens op manlief als dringende klusjes blijven aanslepen. Ben daarom een beetje beschaamd te moeten toegeven dat ik een klusje heb afgewerkt dat tien jaar lag te wachten op mij.
Met dit mooie weer zitten onze katten graag buiten. Ze zoeken dan een plekje, liefst in de schaduw. Mijn auto staat thuis onder een carport en volgens onze kattin is het dak van mijn auto ideaal. Dat zou nog zo erg niet zijn mocht ze beseffen dat ze ervan moet als ik wil vertrekken. Het wordt steeds moeilijker dat aan haar verstand te brengen want intussen is het haar plekje geworden. Als ze zich dan na lang aandringen verwaardigt naar beneden te komen, legt ze zich onder de wagen. Misschien moet ik eens zingen 'Kom van dat dak af'?
Wie goed bezig is: dochterlief, die ijverig studeert Wie niet goed bezig is: de chauffeur die zijn middelvinger opsteekt naar mij omdat ik 50 reed waar je maar 50 mag...
Een bel hoort tot de standaarduitrusting van een huis. En bij een huis is vrij makkelijk te zien waar dat ding zit. Bij ondernemingen daarentegen moet ik vaak zoeken. Het probleem begint soms al aan de slagboom van de parkeerplaats. Voor je weet waar de parlofoon zit is er vaak al een file. Zelfs als je de slagboom voorbij bent kan je niet altijd gerust zijn. Want bedrijven sparen soms een receptioniste uit. De buitendeur is dan vaak alleen te openen met een personeelsbadge. Die ik uiteraard niet heb. En de bel zit heel ingenieus verborgen. Soms in de parlofoon, soms links van de deur, soms rechts. Mens erger je niet, is een goede raad.
Morgen begint onze dochter eraan. Spits wordt afgebeten met een hoofdvak: wiskunde. Maar ze studeerde al gans het weekend. We houden onze vingers gekruist.
was het beslist. Afgelopen week gezocht op internet, vanmorgen wezen kijken en vanmiddag beslist. Jongste gaat volgend jaar op kot in plaats van internaat. Een klasgenoot van hem die ook op het internaat verblijft schudde ons wakker. We wisten wel dat het internaat gaat verbouwen en dat de kinderen voor een jaar naar een hotel zouden gaan. Goed geregeld was het allemaal wel maar ideaal vonden we het niet. Die jongen zette ons aan het denken en zo geschiedde.
Boeken van deze schrijfster zijn meestal boeiende lectuur. En zo ook dit boek. Het speelt zich af in de modewereld en vertelt het verhaal van een zakenvrouw die het tanende imperium van een parfumeriemerk moet redden van de ondergang. Niet alleen een kijk op de zakenwereld maar ook op haar privéleven. Gelukkig zijn er in dit boek wel minder personages dan gewoonlijk, dat maakt het wat makkelijker te volgen. Ik sleep het boek overal mee: op de trein, tijdens mijn lunch en nog vlug een hoofdstuk (of 2, of 3,...) 's avonds.
Na een grote inspanning, een deadline die akelig dichtbij kwam en op zoek naar een copy centrum is de thesis helemaal afgerond. Die stress is voorbij de verdediging is na de examens.
Met de staking van vorige week in het achterhoofd zag ik er wel wat tegenop om vandaag de trein te nemen. Op de overvolle trein van deze morgen had ik nog een zitplaats gespot. Een passagier moest wel haar tas verplaatsen en keek niet al te vriendelijk, maar dat trok ik mij niet aan. Het was dat of blijven rechtstaan. Toen ik echter mijn rugzak tussen twee bankstellen in wou plaatsen, bleef de tas hangen aan mijn jas. Een vriendelijke medepassagier bood zijn hulp aan maar intussen creëerde ik wel een opstopping. Enfin, uiteindelijk kon ik zitten en de passagiers achter mij doorstromen.
ikke natuurlijk, manlief niet en vrolijk feliciteerde hij mij gisteren met onze huwlijksverjaardag :) hij feliciteerde me en ik wist niet waarom... vorig jaar was ik het een keer niet vergeten en had ik een bloemetje voor hem gekocht en hij voor mij.
