Wat moet ik er van zeggen? Fantasy, avonturenroman, detective, heldenroman. Alles voor de prijs van één. Zo spannend dat ik vaak wat langer lees dan goed is. Boek mee zodat ik desnoods 10 minuten kan verder lezen. Wel een behoorlijk grote dosis leesvoer (lees: dikke pil) maar dat heeft me nog nooit weerhouden.
Gisteravond onze allerlaatste keer muziekacademie jongste deed gisteren zijn eindexamen toneel. Wat waren we fier op hem hij deed het echt geweldig. Dat zeiden niet alleen zijn misschien bevooroordeelde ouders maar de andere ouders die hem ook al jaren volgden ze haalden toch ook mooi even aan dat hij niet meer de timide jongen van weleer was. Wat een mooie basstem heeft zoon, manlief wilt hem zo graag als aanwinst bij zijn koor maar helaas zoons muziekgenre is hightech.
Je kan mij niet verwijten dat ik een fanatiek voetballiefhebber ben. Maar zelfs ik weet dat vandaag de Buffalo's een heel belangrijke wedstrijd spelen. Je kon er ook niet naast horen op de radio deze week...
Het schooljaar loopt al weer op zijn einde. Jongste begint zich denk ik toch op zijn gemak te voelen in zijn klas. Zijn haren stonden op een ochtend na een vergeten kambeurt rechtop en iedereen had hem 'cool' gevonden. Dit weekend vroeg hij om haargel om die 'coole' uitstraling vast te houden.
Dit boek vind ik een aanrader voor iedere fantasy liefhebber. Een sterk vrouwelijk hoofdpersonage en een plot die spannend maar niet al te ingewikkeld is, althans toch niet in het eerste deel van het verhaal. Ik stond te trappelen om het tweede deel te beginnen maar helaas verschijnt het pas in juni.
We hebben thuis een bed van 2,20m lang op 1,80 m breed. Het hoeslaken vervangen op je eentje is dan ook geen sinecure. Telkens als het me lukt ben ik fier op mezelf. En wie geniet als eerste van de verse lakens? Niet ik, maar iets met 4 poten, een staart en een snorrebaard.
Omdat ik vorig weekend wegens tijdgebrek manlief en de kinderen fastfoodpakketjes voorschotelde wilde ik dat dit weekend goed maken. En dus heb ik gisteren uren geshopt in supermarkten en sta ik sinds gisteren uren in de keuken om gezonde maaltijden klaar te maken.
Lang geleden was ik bij de chiro. Bij de aspiranten (16-18 jaar) waren we met 7. Met twee van hen ben ik nog steeds bevriend, de overigen verloor ik uit het oog. Zo gaat het leven. Maar deze week vernam ik dat één van hen overleden is. Voor het eerst ging ik dus naar de begrafenis van een leeftijdsgenoot. Schokkend droevig.
Mijn vorige poetsvrouw kan een tijdlang niet werken. Er komt vanaf volgende week een vervangster. Resultaat is dat ik zelf nog eens zeem en dweil ter hand genomen heb. Hard labeur gedurende meer dan 5 uur. Maar voorlopig ligt alles netjes.
Twee redenen had ik om dit boek van Dominique De Mets te lezen: -ik ken de dochter van een van de vrouwen -ik was jong en leefde in Congo Dat is waar, al heb ik er geen bewuste herinneringen aan. Want ik ben geboren in 1959 in de "brousse" maar teruggekeerd naar België in 1960 toen mijn ouders vluchtten naar aanleiding van de onafhankelijkheid. Ik hoorde graag de verhalen over hun leven daar. En dus deed het mij plezier al die andere verhalen te lezen. Ik gaf intussen ook een exemplaar van het boek cadeau aan mijn moeder voor moederdag. Ben benieuwd wat zij ervan vond.
Normaal is het leuk als er een brief voor jou in de bus zit. Maar minder leuk is het als het een bericht van een aangetekende zending is. Mijn man had geen tijd om te gaan en vroeg dat ik zijn zending zou halen. Hij tekende netjes de volmacht op de achterzijde van het afhaalbewijs. Op het postkantoor vroeg de bediende naar de IK van mijn man. Die had hij zoals elke goede volwassen Belg op zak. Ik kreeg de zending niet mee. Al mijn smeken hielp niet. De post: altijd een beetje avontuur...
Het kan maar niet op dit jaar :) net terug van een paar daagjes met vriendin op stap naar Vlissingen. We hadden fietsen gehuurd en dat bleek een heel goed idee. Daarnaast nog veel gewandeld in een stralend zonnetje en veel bijgekletst. Vriendin wilde graag met mij naar de film 'Gooische vrouwen' maar deze draaide net niet meer. We hadden toch zin in een film en kozen voor 'the fast and the furious' al was het maar om de acteurs.
Zo oud werd onze kattin. Maar ze jaagt nog steeds op insecten en is nog even nieuwsgierig als een kitten. En om aandacht bedelen kan ze als de beste. Zonder twijfel op weg naar de volgende 8 jaar !
Grote paniek gisteren toen mijn man zijn portefeuille niet vond op de normale plaats. Hij was wel gaan fietsen met een vest waarvan de rits openstond. Omdat hij afgestapt was van de fiets dacht hij de portefeuille daar verloren te hebben. Dan maar terug gefietst maar helaas geen portefeuille. De auto grondig nagekeken en hiep hiep hoera: in het handschoenenkastje lag het verloren gewaande ding. Manlief dolgelukkig want binnenkort vertrekt hij op reis en dan is een IK bewijs wel handig om mee te hebben.
