Op school leert dochterlief nu alles over deze legende. Bij de leerstof hoorden ook enkele spreekwoorden betreffende vossen. Ben wel blij dat in mijn familienaam geen associatie met dat dier voorkomt want de spreekwoorden geven een weinig vleiend beeld.
eentje om in ere te houden ons cafevrouwengroepje. Gisteren kostte het wat meer voeten in aarde om er te geraken maar het is gelukt en we hadden weer eens een gezellige avond.
Vandaag zat ik heel de dag in Brussel. Dus was ik verrast toen ik onze oprit opreed en er sneeuw aantrof. Wat mij betreft mag die heel vlug verdwijnen.
Gisteren ging ik naar de carwash. Na de lange winter was het wel nodig. Maar dank zij het huidige weer merk ik er vandaag al niets meer van. De voorruit is terug even vuil. Snif.
Dat is het wellicht wel als je net op de dag dat je geen bakles meer volgt, in de keuken gaat staan om pannenkoeken te bakken. Niettemin smaakten ze toch.
zijn naar het lichtfestival in Gent geweest alleen jongste was er niet bij. Ondanks onze waarschuwen aan manlief om via de n60 te gaan en bij de Sterre of St. Pieters station te parkeren wilde hij toch proberen om naar het centrum te gaan. Gelukkig kondigden de borden op de E17 al aan dat al de parkings in Gent volzet waren en kon hij nog de E40 oprijden. We passeerden de Expo die al vol zat en zo belanden we dus toch in het St. Pieters station waar nog plek genoeg was en namen we daar de bus iets waaraan manlief broertje dood heeft sowieso wilde hij al terugkeren vanwege de drukte maar dat was buiten ons gerekend. Mijn evenwicht is al net zo miserabel als mijn orientatievermogen dus nam ik dankbaar het aanbod van een jongeman aan die zijn zitplaats voor mij vrijmaakte in de overvolle bus. Het was superleuk en gezellig om eens met de twee oudsten op stap te gaan. persoonlijk vond ik de installatie op het kramersplein het leukste die met die bollen die allerlei vormen aannamen. Dat wij op de drukste avond gingen stond vandaag in de krant maar dat was ook de reden dat we niet alles bezochten en om 23.30u weer naar huis gingen een half uur voor het einde. Ik had een plaatsje naast een man die door de krappe beenruimte zijn benen schuin moest plaatsen en mij zo aanraakte. Hij verontschuldigde er zich voor maar toen ik een niesbui kreeg vroeg hij of ik allergisch voor hem was. Gelukkig allemaal vriendelijk bedoeld en hij gaf zelfs nog een tip mee; hij vond het in Gent veel te druk en zei dat er in Brussel in oktober de Nuit Blanche doorgaat 1 avond vol lichtspektakels verspreid door de stad. Een echte aanrader volgens hem.
We maakten er gisteravond een uitstap van met ons drietjes. En het werd een echte expeditie. We zouden de wagen parkeren aan Flanders Expo en van daaruit de tram nemen. Helaas waren alle parkings daar al volledig volzet. Toch nog een plaatsje gevonden in de buurt van de Sterre. Daarna werd het wachten op een lege tram. 3 keer liet een tram ons staan wegens overvol. Uiteindelijk raakten we toch in de buurt van het Sint-Pietersplein en konden we genieten van enkele kunstwerken. Het allermooiste was te zien op het Sint-Pietersplein. Adembenemende beelden en muziek. Grappig was het op de Boekentoren. Het was een soort van "sterke man" zoals die vroeger op de kermis stonden. Je klopt met een hamer op een aambeeld en naargelang de kracht van de slag geraakt het balletje hoger. Iets dergelijks werd nagespeeld op de boekentoren. We zagen in totaal zo'n 6 kunstwerken en vonden het wel de moeite. Wegens de kou keerden we vlug huiswaarts en die reis verliep gemakkelijker.
Mooi om naar te kijken maar een pest om ze uit te halen en netjes op te bergen. Ben een heel tijdje zoet geweest om alle draden van onze 3 slingers te ontwarren. Wie een goede ontwar/opbergtip voor slingers heeft mag me die zeker geven.
Al heb ik er zelf geen geschreven, ik hoorde toch 2 gedichten vandaag. Althans in de gezongen versie. Want de radiozender waar ik steeds naar luister liet vandaag horen: "Het krinkelende winkelende waterding" (tekst van Guido Gezelle, zang Will Ferdy) en "Op een mooie pinksterdag" (tekst Annie MG Schmidt , zang Jan Tron). Twee mooie luisterliedjes, goed vertolkt. Smaakt naar meer.
Regelmatige lezers van de "Metro" weten dat dit de puzzels zijn op de "extra time" bladzijde. En al lang probeer ik die twee raadsels te ontcijferen. Maar het lukte me nooit om ze volledig op te lossen. Tot gisteren. Toen loste ik ze plots allebei in één keer juist op. Eureka!
Zoals er voor alles een eerste keer is, heb je voor sommige dingen ook een laatste keer. En dat moment was er gisteren voor mij want het was de laatste bakles. Nog eens lekkere koekjes en pizza gebakken. Maar eerlijk gezegd ben ik wel blij dat het gedaan is. De combinatie breien en bakken liep niet zo vlot. Maar goed, ik leerde veel bij en zal misschien ooit wel eens iets bakken thuis.
Vlees moet je 20 minuten voor het bakken uit de verpakking halen. Dat zeiden ze op de radio. Dochterlief en ik hadden toen één en dezelfde gedachte: dan zullen we toch goed moeten checken of onze vleesdief op vier poten niet in de keuken is...
Althans, zo stond het op de DVD-box. Tijdens de film zie je een jongen opgroeien tussen zijn 7de en 19de jaar. Alle belangrijke momenten in zijn leven worden vermeld en met elkaar verbonden door de film. De regisseur nam alle scenes op in realtime en dat maakt de film uniek. Het hoofdpersonage speelt goed, net zoals de ouders. Alleen: sommige scenes mochten misschien wat korter. Een half uurtje minder zou ideaal geweest zijn. Dochterlief gaf er in elk geval op dat ogenblik de brui aan. Ik ben wel blij dat ik de film zag, ik kan er nu in elk geval van meespreken.
Het eten was lekker en de sfeer was goed. Als voorgerecht at ik tutjespap (een mengeling van puree, karnemelk) met garnalen en dat viel heel goed mee. Voor herhaling vatbaar.
