Dat is de naam die we gaven aan onze "buitenpoes". We geven haar eten en drinken, maar ze wil niet binnenkomen. Tot gisterenavond, want toen verschalkte ik haar aan de keukendeur. We zien haar immers al een paar dagen met ingetrokken linkerachterdeur en dochterlief en ikzelf kunnen het manken niet meer aanzien. Nu zit ze dus binnen, gescheiden van de andere poezen. Deze namiddag nog gaan we naar de veearts. De afspraak ligt al vast. Ik hoop dat hij haar kan helpen. Marijke
Of beter: verandering van film doet kijken. Want als ik eens kijk naar het lijstje van films dat ik hier op plaatste, lijkt het wel of het bij ons alleen maar zware kost is in filmland. Maar dat is niet waar. Af en toe is er als eens een "amuse boucheke" in de vorm van een tekenfilm (Hotel Transsylvanië) of een tussengerecht (een film vol tieners op college genre: So Undercover) of een nagerecht met wat meer aktie (genre: You may not kiss the bride). En ook daar genieten wij van. Marijke
Dit weekend bekeken we deze Vlaamse filmklassieker. En ik was zeer aangenaam verrast door de keisterke vertolkingen. Niet alleen van het hoofdpersonage maar ook van zijn vrienden. Vooral de dokter werd goed vertolkt: al zijn twijfels maar ook zijn vriendschap die het uiteindelijk wint. Ook de speech van zijn vriend filosoof is mij bijgebleven. En ondanks het zware onderwerp was het toch een film waar eens in gelachen kon worden. Blij dat ik deze film uiteindelijk toch nog gezien heb. Marijke
Mijn autootje was begon allerlei gebreken te vertonen en gezien zijn leeftijd dachten we na over de vraag; herstellen of vernieuwen. We kozen voor het laatste en redelijk snel hadden we een nieuwe tweedehandse gekocht. Afgelopen zaterdag mochten we hem ophalen. Vrijdag was ik naar Nederland en bracht manlief jongste naar het zwembad. Althans hij was op weg; een paar huizen verder crashte de auto.. Jammer, net 1 dag verwijderd van de overname. Manlief had hem helemaal uitgemest en al mijn gerief eruit gehaald, ook het gelukspoppetje. Dat was één van de eerste dingen die hij zelf terug ging in de nieuwe auto :)
Dit jaar inviteerden we onze ouders voor moederdag. De ouders van mijn man gisteren, mijn ouders vandaag. Dat brengt wel wat werk mee, maar dat hebben we graag over voor onze moeders. Het leukste vinden ze dat ze niet moeten koken op die dagen. En aangezien manlief lekker kookt, genieten wij ook nog. Marijke
Toen ik gisteren de trein nam hoorde ik plots een vrouw in het gangpad tegenover mij roepen: "Help, is er een dokter hier?" Ik keek op en zag een dame die de passagier naast haar ondersteunde. Die gleed immers weg uit haar stoel en beefde over haar hele lichaam. Nu ben ik geen dokter noch een expert op dat gebied maar mijn eerste idee was "een aanval van epilepsie". Je kan dan niet echt veel doen, alleen het slachtoffer zo leggen dat ze zich niet kan bezeren tijdens de aanval. Die raad gaf ik dan ook door. Door de vele commotie kwamen verschillende passagiers kijken wat er gebeurde. Eén van hen was medisch iets meer onderlegd en beaamde mijn advies. Deze passagier bleef bij haar waken. De aanval was intussen over en het slachtoffer gaf tekenen van beweging. Ook haar ogen gingen af en toe open. Het ergste was wellicht voorbij maar ze bleef wel heel slaperig. Een andere passagier ging op zoek naar de conducteur. We naderden mijn eindbestemming en de passagiers kregen de raad om uit te stappen langs de andere deur. De conducteur stapte uit op zoek naar een meer bevoegd personeelslid. Ik stapte uit nadat ik zag dat de bevoegde personen onderweg waren. Wellicht bleef de trein wat langer staan in dat station. Ik hoop wel dat het slachtoffer volledig bekomen en goed thuisgekomen is na haar aanval. Marijke
Zegt het jullie iets? Tot voor kort kende ik deze begrippen ook niet. Dropbox zou het mogelijk maken dat mijn man en ik foto's kunnen delen op onze computer. Alleen neemt dit erg veel giga in beslag. En de extra ruimte moet worden betaald Zoomit, electronisch facturen betalen, is volgens de reclame zo makkelijk. En op het eerste zicht lijkt dat zo. Maar dat je achteraf blijft zitten met facturen "status ingeleid" zegt men niet. Het zal wel aan ouderwetse mij liggen maar vooralsnog vind ik deze twee zaken geen verbetering in mijn leven. Marijke
Zoon twee had nog een rijles tegoed, dat wil zeggen we hadden ze al betaald maar door zijn studie kon hij ze eind vorig jaar niet nakomen en rijexamen afleggen was nog te vroeg. Ondertussen hebben we al meer kunnen oefenen en wilt hij heel graag zijn rijbewijs halen. Gisteren ben ik meegereden met hem en rijinstructeur. Voor een ouder ook nog een leerzame ervaring :).Ik had van te voren aangegeven dat zijn stuurtechniek te wensen overliet en dat we daar al menig discussie over hadden gehad, tijd om te oefenen dus. Op een parkeerplaats moest hij 8-ten rijden met de auto, dat deden ze ook bij een slipcursus zei de instructeur. Had hij geluk dat zijn auto schoon bleef met mij achterin. Na afloop kreeg zoon huiswerk mee en examen afleggen, nee nog wachten eerst goed die 8-ten oefenen!
van het jaar is achter de rug voor onze kattin. Want geef toe: vaccinatie, ontwormen en ontvlooien, het klinkt niet leuk en het is niet leuk. Haar speekselklieren draaiden overtoeren door stress en reactie op de "pipetjes" in de nek. We hielden haar nadien een nachtje binnen. Zo waren we zeker dat alle bijwerkingen gedaan waren. Nu draaft ze weer lustig rond in de tuin. Zo kennen we haar het best. Marijke
Onlangs bekeken we deze dvd. De beelden van de tsunami en de ravage er na bleven op mijn netvlies. Je leest het in de krant maar dan is het weer verder met het leven. Deze film liet mij inzien dat het leven voor heel wat mensen nooit meer is zoals voorheen. En dat wellicht het aantal goede aflopen heel wat minder is dan gehoopt. Hartverwarmend om te zien was wel de solidariteit: mensen die al niets teveel hebben, gaan op zoek naar overlevenden en geven kledij. Iemand zonder hoop leent zijn GSM aan een ander die nog wel mag hopen. Dokters en verpleegster werken in moeilijke omstandigheden, maar doen hun uiterste best voor iedereen. Blij dat ik deze film zag. Marijke
Dat leidt bij ons thuis éénmaal per jaar tot verpotten. Wegens het natte voorjaar (en ook wel een beetje omdat ik er tegenop zag) was dit werkje uitgesteld. Dit weekend is het er uiteindelijk van gekomen. Manlief zette alle planten buiten, ik haalde ze uit de pot, schudde de oude aarde er zo veel mogelijk af en vulde de pot met nieuwe aarde. Tegelijkertijd werden de gele bladeren verwijderd. Nu maar hopen dat onze kamerplanten ons belonen met groene, nieuwe blaadjes en bloemen. Marijke
Die zon doet zo'n deugd. Bij mij uit zich dat vooral in sportief zijn. Gisteren een wandeldag, met vriendin en een onbekend stukje natuur ontdekt nog dichterbij dan Gent. Gistermiddag met patiënte gewandeld, wilde haar ook laten genieten alleen de rolstoel bergopwaarts duwen was een tegenvaller. 's avonds vergadering in het dorpscentrum slechts 2 km te gaan en omdat mijn fiets nog op controle was bij de fietsendokter dacht ik waarom ook niet te voet. Op de heenweg werd ik halfweg opgepikt door een vergadercollega en op de terugweg werd ik achtervolgd door andere vergadercollegas die me zeiden als ik nog eens een vervoersprobleem had ik hun altijd mocht bellen vandaag mijn zoon me af laten zetten bij de fietsendokter en terug naar huis gefietst, ik eindigde in de regen maar dat mocht de pret niet drukken.
Bij ons thuis gaat die vergelijking altijd op. Met het mooie weer van gisteren hadden we onze eerste barbecue dit jaar. Helaas delen mannen en vrouwen niet dezelfde definitie van "warm weer". Voor mijn man is het warm genoeg om buiten te eten zodra de zon schijnt in maart. De vrouwen hier thuis vinden dat nog veel te koud. Om zichzelf en ons een plezier te doen hangen er nu sedert vandaag, na 4 uur hard labeur, terraswarmers. Die zullen dus onmiddellijk dienst doen. Marijke
Het standbeeld in onze tuin was aan een make-over toe. Het helde zachtjes over naar voor en oogde niet meer zo stabiel. De oplossing was: een gat graven, dat vullen met beton en dan de betonplaat nog afboorden. Alleen is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het beeld weegt namelijk zo'n 200 kilogram. Sterke mannen kwamen dus eerst het beeld van de sokkel halen. Daarna metste schoonbroer de onderplaat. Waarna dan weer met hulp van sterke mannen en een sterke dochter het beeld op zijn plaats moest worden gezet. De kunstenaar zelf poetste nadien het beeld op. Maar het is allemaal mooi gelukt en de kunstenaar was tevreden over de verbetering. En wij dus ook. Marijke
dat zijn onze poezen. Want de wagen die bij ons op de oprit staat en waar mee ik mij dagelijks verplaats, behoort blijkbaar aan hen toe. Ze verdeelden de auto in twee. De motorkap voor onze jonge kater en het dak voor onze oudere kattin. En ik kijk lijdzaam toe. Behalve uiteraard als ik weg wil. Dan verzoek ik hen ootmoedig zachtjes of ze alsjeblieft zo vriendelijk willen zijn hun bezit te lossen... Marijke
Het valt mij op dat de mensen ongeduldiger worden. Stop je om je voorganger te laten afslaan, dan rijd de auto achter je wel vlug even op het fietspad. Sta je stil voor een verkeerslicht aan werken, dan rijd de derde auto achter je nog door het rood. Maar wat mij het meest ergert is dat kinderen achteraan in de auto geen gordel dragen of op de voorzetel gewoon vastgehouden worden door mama. Geen tijd om je kind vast te klikken? Marijke
Zoon twee moest voor een laboproef slootwater of water uit een vijver opvangen liefst met allerlei diertjes er in. Achter onze tuin loopt er een sloot dus ging hij eerst daarnaar toe. Even later komt hij met zijn laarzen ( ) aan binnen en zegt dat hij twijfelt of dat water wel goed was, door de kleur kon hij niets onderscheiden. Ik met hem dus op zoek naar wat hem een geschikte plas leek in de buurt. Gelukkig was het mooi weer en terwijl zoon zat te vissen naar water met of zonder kriebelbeestjes genoot ik van het zonnetje. Gisteren nam hij zijn fles met water met of zonder mee voor de proef. Wat bleek; ons slootwater was het beste water dat de prof sinds lang gezien had, het gezondste en vol met de nodige kriebelbeestjes. Die beestjes zogen ze er met een speciaal pipet uit alleen de waterpissebedden waren te groot om op te zuigen maar het lukte ze om ze te vangen. Dat zijn smakelijke verhalen die bij ons vaak verteld worden aan de eettafel omdat we dan samen zijn. Dus onze sloot die een 8 op 10 verdiende en waar ik me niet goed durf te begeven vanwege enkele rattenverhalen moeten we in ere houden :)
Omdat onze living wordt opgeknapt hebben we deze helemaal leeggeruimd. Het behang heb ik eigenhandig verwijderd, de nieuwe vloer werd door experts gelegd. Nu moet de vloer een week met rust worden gelaten dan komt de schilder. Voorlopig kunnen we onze living niet in. Niet lekker luieren op de sofa ook geen tv kijken en dat net op de dag van de kroning. Mijn vaderlands bloed stroomde op volle kracht, zo'n gemis. Gelukkig hebben twee vriendinnen alles opgenomen en kon ik de troonovername op de pc volgen. En nu maar koffiedrinken bij de vriendinnen.
Naar aanleiding van de inhuldiging van Koning Willem-Alexander is al veel inkt gevloeid. Toch wil ik hier ook mijn beetje aan toevoegen. Alleen om te zeggen dat ik het een leuk initiatief vond van Radio 2 om die dag liedjes van Nederlandse origine te draaien. Mogen ze nog doen. Alleen kon ik het toch niet laten mij af te vragen: als ooit eventueel misschien onze Koning troonsafstand zou doen, zou men dan een "Vlaanderendag" of een "België dag" houden en zou men in dat laatste geval dan netjes een Nederlandstalig liedje afwisselen met een Franstalig en Duitstalig? Marijke
Dat zei de mama van mijn mama altijd wanneer ze op een feestdag geen zin had om een huishoudelijk klusje te doen. Groot gelijk had ze eigenlijk om op die dagen rust te nemen en te genieten. Voor mij geldt dat niet want vandaag was ik de lakens. Marijke
) aan binnen en zegt dat hij twijfelt of dat water wel goed was, door de kleur kon hij niets onderscheiden. Ik met hem dus op zoek naar wat hem een geschikte plas leek in de buurt. Gelukkig was het mooi weer en terwijl zoon zat te vissen naar water met of zonder kriebelbeestjes genoot ik van het zonnetje.
