Vandaag niet gefietst, te koud brr. Flink gekuist, is ook sporten. Vanmiddag heeft zoon twee, jongste en mij naar kledingzaken gereden. Het rijden was voor hem om te oefenen en jongste moest dringend nieuwe broeken om zijn steeds langere benen te bedekken.In de breedte groeit hij (nog) niet wat dus wel voor maatproblemen zorgt.
De volhouder wint. Weer op het blog en weer gefietst heb me nog niet zo lang geleden aangesloten bij een vereniging als vrijwilliger en kreeg vandaag mijn vuurdoop: een tekst voorlezen voor ruim 100 mensen. Ik dacht: help, een jaar terug zou ik nog volledig gepanikeerd hebben maar nu deed ik het toch, weliswaar met een klein hartje, en het is prima gegaan. Een schouderklopje voor mezelf.
vandaag niet buiten gefietst maar wel een uur op de spinningfiets gezwoegd en gezweet. Het was een tijdje geleden dat ik meegedaan heb en het was dus echt weer nodig. Puf om daarna op de 'echte' fiets nog een toertje te doen zat er nu nog niet in.
Tussen de bedrijven door nog even met zoon twee het autorijden geoefend. Gisteren namen we bewust een bochtige weg vandaag gingen we op het oefenterrein het fileparkeren inoefenen. hij kan het, enthousiast door zijn perfecte pogingen probeerde ik of ik het kon. Maar helaas; vroeger niet, nu niet, nooit niet?
Daar ging hij. Twee ronden lang op een bochtig circuit van ca. 2,5 km. En het was super super leuk! Althans het rijden zelf. Want de organisatie ter plekke liet blijkbaar nogal wat te wensen over. 3 uur lang heeft hij moeten wachten in de kou. Maar blijkbaar geldt: wie wil rijden moet lijden Marijke
Meer nog, zo blij als een kind dat in een snoepwinkel mag kiezen wat hij wil. Dat was mijn man vanmorgen. Want eindelijk kan hij zijn bongobon die hij kreeg voor kerst 2011 (!) inruilen. Hij heeft er lang naar uitgekeken en hard gestudeerd. Want hij wou per sé alle technische details kennen. Van de Ferrari waarmee hij straks op een circuit mag rijden. 4 hele ronden zijn hem beloofd. Benieuwd naar wat hij straks allemaal te vertellen heeft. Marijke
Want de examens zijn voorbij en nu kunnen we ontspannen. Morgen nog vlug een zomerkleedje kopen. En dan maar hopen dat het niet sneeuwt zoals vanmiddag. Marijke
Opeens blokkeerde mijn GSM. Niets kon ik er mee doen en ik had het gevoel dat ik veel miste ook al was het weekend en dan gebruik ik hem niet zoveel. Na het weekend toonde ik hem schoorvoetend aan manlief uit schrik dat hij door mijn onhandigheid stuk was. Manlief haalde de batterij eruit plaatste die weer terug en voila, euvel verholpen.
Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, wordt er tussen het studeren door al eens een ontspannende activiteit ingelast. Enkele dagen geleden was dat het bakken van een frangipanetaart. Het werd een leuke samenwerking van dochter en mezelf. Er was best nog wel wat werk aan, want de bodem en het deeg moesten afzonderlijk worden gemaakt. Opeten deden we met ons drietjes. Marijke
We lezen dapper verder. Intussen las ik "storm of words" helemaal uit. En ik ben blij dat het karakter van Jaime wat verdiept is. Niet langer is hij alleen de weerzinwekkende man die een koning vermoordde. Hij krijgt nu wroeging en de wens om toch nog iets te maken van zijn leven. Met Arya heb ik medelijden. Het arme kind wordt steeds een nieuwe richting uitgestuurd en geraakt maar niet thuis. Met veel belangstelling zal ik de volgende delen lezen. Ben alvast gestart met "Feast for crows".
Voor alles is een eerste keer en dus ook voor een mondeling examen. Gelukkig voor mijn dochter was het Nederlands en ging het over een boek dat ze graag gelezen had. Ze was wel wat zenuwachtig. Maar nu is het achter de rug en is dochterlief weer een ervaring rijker. Marijke
Jongste is ook gestart. Eigenlijk zouden ze gisteren starten met een wetenschapsevenement, in plaats daarvan werd beslist een extra examen voor fysica in te lassen. Veranderingen zijn een moeilijk te overbruggen hindernis voor zoon, gelukkig kreeg ik gisteravond een verlossend sms-je dat het examen 'poep'simpel was.Nu heeft hij weer moed voor de rest van de week.
Zoals gewoonlijk stonden er pistolets op het menu voor mijn man. Alleen had hij 2 pistolets tegelijk doorgesneden en de bovenstukken ervan verplaatst. En dus is hij 5 minuten lang bezig geweest om uit te puzzelen welk stukje op welke onderhelft paste. En geen sprake van dat "bijna goed passen" voldoende was. Nee, de helften moesten terug perfect bij elkaar horen. Want, zoals manlief zei: "Alleen een perfecte pistolet smaakt perfect". Rare jongens toch die mannen. Marijke
Want vanaf maandag heeft dochterlief afspraak met partiële examens. En maandag al een hoofdvak: wiskunde. Nu is ze zich volop aan het voorbereiden. Voor één keer kan het dus geen kwaad dat koning winter nog steeds de plak zwaait. Studeren gaat immers beter bij slecht dan bij mooi weer. Marijke
Breien is weer hot en trendy. Nu heb ik vroeger heel wat af gebreid. De collectie pulls die ik bewaarde worden nu gedragen door mijn dochter. Cool ! Marijke
De zon schijnt. Een bries glijdt over de bladeren en knoppen van onze magnolia. De vogels vliegen af en aan om hun jongen eten te geven. De poezen liggen languit in het gras. Ik loop buiten met mijn jas over de arm om de eerste warmte op te vangen. De terrassen in Gent zitten vol. De dagtemperatuur is hoog voor de tijd van het jaar. De lente is in het land. Marijke
