Voor alles is een eerste keer en dus ook voor een mondeling examen. Gelukkig voor mijn dochter was het Nederlands en ging het over een boek dat ze graag gelezen had. Ze was wel wat zenuwachtig. Maar nu is het achter de rug en is dochterlief weer een ervaring rijker. Marijke
Jongste is ook gestart. Eigenlijk zouden ze gisteren starten met een wetenschapsevenement, in plaats daarvan werd beslist een extra examen voor fysica in te lassen. Veranderingen zijn een moeilijk te overbruggen hindernis voor zoon, gelukkig kreeg ik gisteravond een verlossend sms-je dat het examen 'poep'simpel was.Nu heeft hij weer moed voor de rest van de week.
Zoals gewoonlijk stonden er pistolets op het menu voor mijn man. Alleen had hij 2 pistolets tegelijk doorgesneden en de bovenstukken ervan verplaatst. En dus is hij 5 minuten lang bezig geweest om uit te puzzelen welk stukje op welke onderhelft paste. En geen sprake van dat "bijna goed passen" voldoende was. Nee, de helften moesten terug perfect bij elkaar horen. Want, zoals manlief zei: "Alleen een perfecte pistolet smaakt perfect". Rare jongens toch die mannen. Marijke
Want vanaf maandag heeft dochterlief afspraak met partiële examens. En maandag al een hoofdvak: wiskunde. Nu is ze zich volop aan het voorbereiden. Voor één keer kan het dus geen kwaad dat koning winter nog steeds de plak zwaait. Studeren gaat immers beter bij slecht dan bij mooi weer. Marijke
Breien is weer hot en trendy. Nu heb ik vroeger heel wat af gebreid. De collectie pulls die ik bewaarde worden nu gedragen door mijn dochter. Cool ! Marijke
De zon schijnt. Een bries glijdt over de bladeren en knoppen van onze magnolia. De vogels vliegen af en aan om hun jongen eten te geven. De poezen liggen languit in het gras. Ik loop buiten met mijn jas over de arm om de eerste warmte op te vangen. De terrassen in Gent zitten vol. De dagtemperatuur is hoog voor de tijd van het jaar. De lente is in het land. Marijke
Mijn man eet zondags graag een pistolet met garnaal. Nu hebben we niet altijd verse garnaal bij de hand. Dus meermaals eet hij ontdooide gepelde grijze garnaal. De poezen lusten dat ook. Hun bordje staat klaar. Gisteren vond ik wel de tijd om een viswinkel binnen te stappen. Een portie ongepelde verse garnaal was snel gekocht. En zowel manlief als poezenlief proefden het verschil. De garnalen op tafel moesten worden verdedigd tegen vliegensvlugge muiltjes en klauwtjes. Het is mijn man gelukt zijn portie te verdedigen. Al vielen er wel enkele garnalen van het bord in de richting van de wachtende poezen. Marijke
Dat is een gevleugelde uitspraak bij ons. Want als we een DVD bekijken, willen we dat rustig doen. Zonder bijkomende technische uitleg zoals "dat is een heel dure auto" of uitspraken als "papa doe je ogen maar toe". Helaas ligt het hart dikwijls op de tong en worden we onder luid protest verplicht te luisteren naar één of andere toelichting. Intussen zijn we het gewoon en weten we dat het er bij hoort. Marijke
We zouden graag een vakantie boeken. Helaas werken de gekozen hotels niet echt mee. Ofwel zijn ze volzet ofwel zijn de "reviews" (zoals mijn man dat zegt) niet rooskleurig genoeg. Straks wagen we nog een kans in het reisbureau. Ik duim dat het nu wel lukt. Marijke
De nieuwe paus. En met een hoopvolle naam: Franciscus. Ze hadden er niet veel tijd voor nodig, daar in Rome. Gelukkig. Dan kunnen de klokken op tijd vertrekken. Marijke
De kardinalen zijn in conclaaf om een paus te kiezen. Wat ik mij afvraag: Zouden ze echt onmiddellijk na de verkiezing van de nieuwe paus witte rook doen opstijgen of zouden ze eerst nog wat wachten? bv om de gemoederen te bedaren, om nog eens gezellig te keuvelen, om een glaasje wijn te drinken.. We zullen het wellicht nooit weten Marijke
Vanmorgen lag onze tuin bedekt met een goede laag sneeuw. Zelfs het standbeeld droeg een wit hoedje. Mooi om zien maar niet om door te rijden. De N43 zat muurvast. Aan 7 km per uur tuften we naar school. We deden 2 uur over 14 km. Dochterlief was dus grandioos te laat. Via GSM vernamen we dat er slechts 8 op 24 leerlingen van haar klas tijdig waren aangekomen en dat de leerkracht van het eerste uur afwezig was. Dochter nam het laconiek op :"die ene keer dat ik te laat kom, kan het beter de moeite zijn". Marijke
Zolang is mijn oudste zus al getrouwd. En daarom gaven zij en haar man gisteren een feest voor de ganse familie. We werden uitgenodigd op restaurant. Het eten was heel lekker en de sfeer gezellig. Of de lichte hoofdpijn gelegen was aan de paar glaasjes wijn die ik als niet bob dronk, dan wel aan het lawaai van het vele gebabbel laat ik in het midden. Marijke
Dit weekend bekeken we de laatste James Bond in het rijtje. En de meningen in het gezin zijn verdeeld. Mijn dochter en man vinden hem kleingoed, ik zelf vind het "goed" maar zeker niet "de beste ooit". Zo vind ik de titelsong wel passen bij de generiek maar bekoort dat lied mij niet als ik het hoor op de radio. "For your eyes only"bv bleef mij als titelsong veel meer bij. De beginscène op het dak is wel spectaculair en Bond, de slechterik en M voelen zich duidelijk goed in hun rol. Marijke
Door reclame was bij mij het idee gerijpt om een oplaadbare muis aan te schaffen. Geef toe: het is een aanlokkelijk idee. Geen batterijen meer moeten vervangen, maar de oplader verbinden met de computer, de muis er in plaatsen en klaar is kees. Alleen: als je de muis gebruikt, zit hij niet in de oplader. En wat je verbruikte moet toch ook weer opgeladen worden. Dus moet je de gewoonte kweken om de muis steeds in zijn oplader te plaatsen zodra dat kan: als deze tekst getypt is bv of als je tussen het computeren in eens een wasje ophangt. En daar schort het schoentje want dat vergeet ik nog steeds. Dus weet ik wat mij te doen staat: een nieuwe gewoonte aanleren. Marijke
Er was een vergadering over de toekomst van de kerken van onze drie parochies. Ik hoopte dat de kerkraad, Deken en pastoor daarover in dialoog gingen met de aanwezige gemeenschap. Echter na uitleg over welke kerkelijke taken er in de toekomst door leken uitgevoerd zouden kunnen worden ging er een exelblaadje rond waarop we onze naam konden invullen bij wat wij wilden doen. Op vraag van een van de aanwezigen of we niet konden bekijken hoe we de jeugd geinteresseerd konden krijgen om naar de kerk te gaan en waarvoor we de gebouwen zouden kunnen gebruiken werden we nog eens 'gestimuleerd' om het blaadje in te vullen. Binnenkort hebben we geen pastoor meer en staan 3 kerken leeg. Geen pastoor oké, maar 3 prachtige gebouwen aan hun lot overlaten terwijl de verenigingen zuchten door plaatsgebrek in onze parochie, zonde. Het zijn maar mijn gedachten ik wil niet op andermans tenen trappen, maar ik vond het een genante vertoning en was nogmaals ontgoocheld in de kerk. Misschien dat de enkeling die zijn naam invulde iets goeds kan bereiken.
