Een aantal buitengewone gebeurtenissen kunnen worden aanzien als mogelijke voorbodes voor de latere verschijningen. Vooral de bouw van het grote kruis op de grootste van de twee heuvels trekt hierbij onze aandacht. Het is pas na de bouw van dit groot kruisbeeld in 1933 dat de naam van de heuvel veranderd werd van Sipovac naar Krizevac. "Sipac" is het Kroatische woord voor granaatappel, en zo was de oorspronkelijke benaming van de berg "Sipovac," omdat er veel granaatappelbomen groeien.
De stuwende kracht achter de bouw van het kruis op de Krizevac was de toenmalige parochiepriester van Medjugorje, Vr. Bernardin Smoljan, een vastberaden en nimmer opgevende priester die zijn parochianen enthousiast wist te maken voor de bouw van dit grote monument uit steen en staal en dit ter gelegenheid van de negentienhonderdste verjaardag van het overlijden van Jezus.
Hij legde zijn plannen uit aan zijn parochianen die hier onmiddellijk mee instemden. Hiermee werd zijn parochie meteen toegewijd aan Christus en werd Zijn bijzondere bescherming gevraagd voor de hagel, die zo dikwijls de wijngaarden en de tabaksplantages van de boeren vernietigde.
Alle elementen voor de bouw van het kruis werden aangebracht aan de voet van de 537 meter hoge Sipovac. Het is verbazend dat de bouw van dit 8,56 meter hoge en 15 ton zware kruis maar anderhalve maand in beslag nam, omdat het aanbrengen van het materiaal zware arbeid was en voornamelijk op de rug werd naar boven gebracht. Vanaf die tijd heeft men de berg Sipovac voortaan Krizevac [Kruisberg] genoemd. In het Votiefkruis werd een vanuit Rome bezorgde relikwie van het kruis van Christus aangebracht.
Het votiefkruis op de Krizevac
Op het kruis werd de volgende inscriptie aangebracht: "Aan Jezus Christus, Verlosser van de mensheid, als een teken van hun geloof, hoop en liefde, opgericht door pastoor Bernardin Smoljan en de parochie van Medjugorje. Bescherm ons van elk kwaad, O Jezus." Aan de achterzijde werden de data "33 - 1933" aangebracht, als herdenking aan de kruisdood van Jezus, 1900 jaar terug.
Het kruis werd ingewijd op 15 maart 1934. De hele parochie beklom op de dag van de wijding in processie de met rotsblokken bezaaide berg. Moeizaam zochten de mensen hun weg tussen de doornstruiken en salieplanten. Men bad de rozenkrans en zong de litanie van de Heilige Maagd. De pastoor zegende het kruis in en pater Grgo Vasilj, geboren in Medjugorje, droeg bovenop de berg de eerste heilige mis op. Sindsdien heeft men elk jaar op het feest van de kruisverheffing, op de eerste zondag na 8 september, de geboorte van Maria, een eucharistieviering opgedragen op de Krizevac. En, zoals het verhaal gaat, zijn de parochianen Jezus zeer erkentelijk dat de hagel van weleer sinsdien geen nachtmerrie meer is.
De gelovigen van Medjugorje hebben het kruis nooit zomaar achtergelaten, maar vanaf het begin hebben zij de stille pelgrimstochten voortgezet. Wanneer iemand door lijden werd beproefd, ging hij biddend de Krizevac op. Men kroop op blote knieën over de scherpe stenen rond het kruis en herhaalde dit 33 keer. In 1937, op de dag van Sint-Jan [24 juni, later werd dit ook de eerste dag van de verschijningen!] droeg pater Jenko Vasilj zijn eerste heilige mis op. Ook deze pater werd later, tijdens de oorlog, brutaal vermoord.
Vr. Bernardin Smoljan, Vr. Grgo Vasilj en Vr. Jenko Vasilj
Parallel met dit verhaal vond, naar verluidt, een ander vreemd incident plaats in het Vaticaan zelf, met Paus Pius XI. Deze paus werd geboren als Achille Ratti op 31 mei 1857 te Desio, Lombardije. Na een academische carrière in Milaan en een kerkdiplomatieke in Polen en Pruisen werd hij in 1921 tot aartsbisschop van Milaan en kardinaal benoemd. Op 6 februari 1922 werd hij tot paus gekozen en nam hij de naam Pius XI aan. Hij was een enthousiast bergbeklimmer. Was het de door de Goddelijke Voorzieningheid dat hij pauselijke nuntius was te Warschau op het moment dat Karol Woijtila, de toekomstige Paus Johannes Paulus II, op 18 mei 1920 te Wadowice in Polen geboren werd?
Op een nacht, in februari 1922, had deze paus in het Vaticaan een droom dat hij een berg aan het beklimmen was, een berg die hij nog nooit had gezien. Hij wist dat het niet in Italië was omdat hij bijna elke top in Italië kende. Toen hij de top bereikte, zag hij de Maagd Maria, die hem geduldig aan het opwachten was. Zij droeg een witgrijs kleed en een lange witte doek. Zij sprak hem aan: "Achille, Ik wil dat u op deze plaats een kruis laat bouwen, omdat deze plaats erg belangrijk zal worden in de toekomst."
Hij keek rond in dit voor hem onherkenbaar gebied en vroeg zich af: "Waar ben ik?"
"Joegoslavië" en glimlachend voegde Maria hieraan toe, "Onthoud deze berg, Achille."
Toen werd de paus plotseling wakker en dacht hij onmiddellijk aan deze nare droom.
Enkele maanden later ontving Paus Pius XI een verzoekschrift van de aartsbisschop van Mostar, in voormalig Joegoslavië, nu Bosnië-Herzegovina. Het bisdom wou een betonnen kruis oprichten op de berg Sipovac, ter herdenking van de kruisdood van Jezus Christus, 1900 jaar geleden. Toen de Paus een foto zag van de plaats, riep hij het uit: "Dit is bergtop die ik in mijn droom heb gezien!"
Zonder aarzelen keurde hij de bouw goed en het jaar daarop werd het kruis opgericht.
Dit allemaal zou minder de aandacht trekken, was het niet dat Onze Lieve Vrouw zelf aan de zienertjes had medegedeeld dat de bouw van het kruis deel uitmaakte van Gods Plan met Medjugorje.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Marija Pavlovic houdt goede herinneringen over aan Vaticaanse Commissie
Ik heb een prachtig gesprek gehad, zegt Marija Pavlovic over de dag dat ze getuigde voor de Vaticaanse Commissie over Medjugorje. De Kerk zal uitmaken of we gezond of ziek zijn, zegt ze, terwijl in feite al lang is uitgemaakt dat de zieners in een perfecte staat van [geestelijke] gezondheid zijn.
De ziende uit
Medjugorje houdt mooie herinneringen over aan haar vergadering met de Vaticaanse Commissie, die de gebeurtenissen te Medjugorje onderzoekt.
"Het was een bijzonder positieve ervaring. Het was een prachtige ontmoeting. Er waren mensen
die probeerden dingen uit te lokken, maar het is hun werk om dat te doen. Ik sta achter wat ik heb meegemaakt in mijn leven. Dit is de waarheid en hier getuig ik al 31 jaar over, zegt Marija tot de Kroatische krant Vercernji List over haar ontmoeting, einde oktober 2011.
En mijn leven is veranderd. Voor hen die er niet in geloven is het hun probleem. God zal ons
de sterkte geven en morgen zal de Kerk zeggen: ofwel zijn ze ziek, ofwel zijn ze gezond en hebben ze voor de heiligheid in hun leven gekozen en beantwoord aan de oproepen van Onze Lieve Vrouw, voegt Marija er aan toe.
Marija heeft het
verder over deze tijd die bijzonder is voor de jeugd van de wereld, een onderwerp dat alles heeft te maken met het pas afgesloten jongerenfestival in Medjugorje.
De Heilige Geest werkt vandaag op een bijzondere wijze in op hen. Dit zijn de dagen van de jeugd, om hen sterkte te verlenen. Het is een ervaring voor het leven. Ik heb de jonge mensen gesmeekt om naar Medjugorje te komen tijdens de eerste dagen van augustus, zegt zij.
Het geeft een prachtig gevoel als men een persoonlijke ervaring heeft. Dit is een aansporing voor de jeugd om een beter en dieper geestelijk leven te leiden, samen met God.
Vecernji List vroeg de ziende om te praten over de profetische geheimen die aan alle zes de zieners zijn toevertrouwd door de Heilige Maagd Maria, maar Marija houdt die bal voorlopig af: Wij zieners zeggen dat de geheimen voorlopig nog geheim blijven. Als de tijd komt, zullen we erover praten.
3. Rome: Uitspraak over Medjugorje uitgesteld tot 2013
In tegenstelling tot wat eerder werd verklaard, zal
de Vaticaanse Commissie over Medjugorje haar werk niet beëindigen dit jaar, meer eerder in 2013. Er zijn nog meerdere gesprekken vereist. De voorbije lente verbleven meerdere leden van de Commissie in Medjugorje.
Medjugorje zal in 2013 onder toezicht van het Vaticaan blijven. De commissie, door Benedictus XVI opgericht in 2010, onder leiding van kardinaal Camillo Ruini zal, zoals eerder werd verklaard, haar werk niet beëindigen in 2012, aldus het Bosnische online nieuwsportaal Oslobodjenje, dat letterlijk schrijft: De Internationale Commissie die het Medjugorje fenomeen onderzoekt, zal zeker haar werk niet beëindigen dit jaar.
De verwachtingen dat de Vaticaanse Commissie haar werkzaamheden niet zou beëindigen vóór het einde van 2012, is een antwoord op een eerder afgelegde verklaring van Kardinaal Vinko Puljic van Sarajevo. Op 14
februari 2012 legde de Kardinaal, als lid van de Commissie, in Rome een verklaring af tegenover de pers dat de Commissie nog dit jaar zou klaar zijn met haar bevindingen, maar volgens Oslobodjenje is er nog een hele weg af te leggen van kwaliteitsvolle gesprekken.
Gelet op wat we reeds eerder hebben geleerd over het werk van de Commissie, geloven onze bronnen dat het dossier pas zal worden voltooid in 2013, aldus het nieuwsportaal.
Oslobodjenje schrijft verder dat de Commissie tijdens de afgelopen twee jaar op regelmatig basis heeft vergaderd, meer dan een dozijn keer en steeds te Rome. Maar, de Commissie werkt ook ter plaatse, zoals afgelopen lente, toen een aantal leden onder hen in Medjugorje verbleven.
De Commissie zal haar einddossier voorleggen aan de Vaticaanse Congregatie voor de Geloofsleer, waarna de slotbevindingen zullen worden overhandigd aan de Paus, die het laatste woord zal hebben.
4.
Medjugorje: Ivan heeft een drukke week in het vooruitzicht in Italië
Ivan Dragecevic heeft vanaf 15 september een week van zeven openbare verschijningen en gesprekken in het vooruitzicht in Italië. Verona, Turijn, Como en Perugia zijn de grootste steden die worden aangedaan, met verschijningen in kerken te Rovigo, Savona en Porta Potenza Picena.
Zeven openbare
gesprekken en verschijningen in acht dagen en dit van 15 tot en met 22 september. Ivan Dragicevic zal heel wat Italianen boeien en ontmoeten tijdens de komende maand.
Ivans tocht begint te Verona en brengt hem de volgende dag naar Turijn. De enige rustdag is 17 september, alvorens hij s anderendaags Como aandoet. Rovigo staat op het programma op 19 september, Savona op 20 september en Porta Potenza Picena op 21 september. Ivan eindigt zijn opdracht in Perugia op 22 september.
Dan ontmoet hij de wonderschone Popaea Sabina, de vrouw van Ortho, een vriend van Nero. Deze vrouw gaat hem helemaal beheersen. Ze heeft het idee in haar hoofd gezet om keizerin te worden van het Romeinse Imperium. Om Popaea van Ortho te ontdoen geeft Nero hem een baan als stadhouder in het verre Lusitanië [Portugal]. Ortho is wijs genoeg om snel te vertrekken en hij maakt ook geen moeilijkheden als Popaea van hem wil scheiden. Hij is al blij genoeg dat hij zijn bezittingen en zijn leven mag behouden. Nu staan alleen Agrippina en Octavia Nero's plannen nog in de weg. Popaea zorgt ervoor dat Nero meer afstand neemt van zijn moeder. Hij laat haar naar vertrekken achteraan in het paleis verhuizen. Nero ziet haar niet meer.
Maar na een hele tijd lijkt er wat verandering in te komen, Nero stuurt haar een uitnodiging om hem te komen bezoeken in zijn villa in Baiae [Golf van Napels]. Het lijkt erop dat het weer goed komt tussen Nero en zijn moeder maar niemand weet dat de kapitein van het schip waarmee Agrippina vaart een schurk is en hij, in opdracht van Nero, de zonneluifel met lood heeft verzwaard. Als die luifel naar beneden valt breekt het hele schip in tweeën.
Vertaling: Broeder Jozef
6. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
23 mei 2012
Onze Heilige Moeder kwam deze morgen tijdens het gebed tot Mij. Zij zei: Geloofd zij Jezus. Mijn dochter, Ik weet dat u heel bedroefd en teneergeslagen bent als U zoveel onrust en onrechtvaardigheid ziet in deze wereld. Op elke plaats op onze planeet heerst er onrechtvaardigheid, wordt er gedood, breken er oorlogen uit en worden mensen overal verspreid. Ik ween als ik kleine onschuldige kinderen zie vermoorden en families zie vervolgd worden.
Er is geen liefde meer, maar enkel mensen met een koud hart en geen enkel gevoelen tegenover de medemens. De leiders van de landen liegen tot hun mensen en zeggen dat alles fijn gaat en dat ze vrede en stabiliteit zullen brengen in de wereld.
De duivel amuseert zich heerlijk en brengt elke natie in verwarring. Mijn kinderen, wanneer zult u er zich bewust van worden dat de enige oplossing voor de wereld en het bekomen van de vrede enkel door God kan gegeven worden. U moet dit aan de mensen op de wereld ter kennis brengen en hen waarschuwen dat ze moeten bidden omdat het vanaf heden heel dringend is dat de mensen de smeekbeden van de Hemel beantwoorden.
Vertaling: Chris De Bodt
7. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3663 van 05/06/2012
Lieve kinderen, moed. Mijn Jezus is met u. Wees mannen en vrouwen van het geloof. De mensheid is met de zonde besmet, maar u die naar Mij luistert, verlies de moed niet. De overwinning voor de rechtvaardigen zal komen. Degene die de stem van de Heer horen, zullen de nederlaag niet ervaren. Zoek kracht in de woorden van Mijn Zoon Jezus en in de eucharistie. Als het gebeurt dat u valt, roep dan op Jezus en zoek Hem in het sacrament van de biecht. Als de mensen zich met God verzoenden, zou de mensheid heel snel op geestelijk vlak genezen worden. Heb vertrouwen, geloof en hoop. Niets is verloren. Wees een verdediger van de waarheid en volg in alles Mijn Zoon Jezus na. Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u tot de hemel te leiden. Open uw harten en neem de rol van een waarachtige christen aan. Ik wil u niet dwingen maar wat Ik u zeg, moet ernstig worden genomen. Ik treur voor wat op u afkomt. Een grote oproer zal in Europa plaats hebben en in verscheidene landen zal bloed worden vergoten. Ik kom uit de hemel om u tot de vrede te brengen. Kniel neer in gebed. Na alle rampspoed zal de aarde worden omgevormd en ieder zal gelukkig leven. Keer u tot Jezus. Hij houdt van u en verwacht u. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
8. Onze Lieve Vrouw van Genazzano [3/5]
Haar vrienden en buren begonnen haar belachelijk te maken en tegenstanders beschuldigden haar van onvoorzichtigheid. Anderen gaven haar publiekelijk strenge vermaningen. Tegen allen zou ze zeggen: Mijn lieve kinderen, maak dit schijnbare ongeluk niet te belangrijk, ik verzeker jullie dat voor mijn dood de Gezegende Maagd en onze Heilige Augustinus de kerk zullen afmaken, die ik begonnen ben.
Op 25 april 1467, de feestdag van de patroonheilige van de stad, Sint Markus, begon men een plechtige viering met een Heilige Mis. Het was zaterdag en de menigte begon te verzamelen voor de kerk van de Moeder van Goede Raad. Het enige verstorende element in de viering was de onafgewerkte bouw van Petruccia. Om ongeveer 4 uur 's middags hoorde iedereen de klanken van een mooie melodie die uit de hemel scheen te komen. De mensen keken omhoog naar de torens van de kerken en zagen een witte wolk, die met wel duizend lichtende stralen scheen. Deze kwam geleidelijk op de verstomde menigte af op het geluid van een uitzonderlijk mooie melodie. De wolk daalde neer over de kerk van de Moeder van Goede Raad, en stopte boven de muur van de onafgemaakte kapel van Sint Biagio, die door Petruccia begonnen was.
Plotseling begonnen de klokken van de oude toren uit zichzelf te luiden en de andere klokken luiden wonderbaarlijk in harmonie. De stralen die van de kleine wolk afkomstig waren vervaagden en de wolk zelf verdween geleidelijk en onthulde een zeer mooi object voor de betoverde blik van de toeschouwers. Het was een schilderij van Onze Lieve Vrouwe die teder haar Goddelijke Zoon in de armen hield. Bijna onmiddellijk begon de Maagd Maria de zieken te genezen en schonk ontelbare vertroostingen, waarvan de herinnering voor het nageslacht werd opgetekend door de plaatselijke kerkelijke autoriteiten. Het nieuws van het schilderij en zijn wonderen werd verspreid door de gehele provincie en daarbuiten, daarbij grote menigtes aantrekkend.
Sommige steden vormden enthousiast processies om het schilderij te zien, dat door de mensen Madonna van het Paradijs werd genoemd, vanwege zijn hemelse afdaling in de stad. Ontelbare aalmoezen werden gegeven als antwoord op het onwrikbaar vertrouwen dat Onze Vrouwe in Petruccia had opgewekt. Temidden van het algemene enthousiasme, veroorzaakt door het schilderij, wenste Onze Vrouwe de oorspronkelijke bron van het geweldige fresco bekend te maken aan haar aanbidders. Twee buitenlanders, Giorgio en De Sclavis kwamen de stad binnen met een groep pelgrims die uit Rome waren gekomen. Zij droegen vreemde kleding en spraken een vreemde taal en zeiden dat ze eerder in het jaar in Rome waren gekomen vanuit Albanië. Terwijl de meeste mensen hadden geweigerd hun verhaal te geloven, had dit een speciale betekenis voor de inwoners van Genazzano.
Vertaling: Hilde KNIJN
21-08-2012
21 augustus 2012
21 augustus 2012
1. Medjugorje: uit de mailbox
Foto doorgestuurd door Manon Boerma met Christusfiguur in het midden
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 426]
Keizer Nero
Nero wordt erger
Nu Nero heeft ontdekt hoe makkelijk het is om iemand uit de weg te ruimen gaat het van kwaad tot erger, Nero heeft zijn macht ontdekt... Hij is er nu van overtuigd een groot kunstenaar, zanger en dichter te zijn. Nero huurt de grote citer-speler Tepnus in en ligt uren met klompen lood op zijn borst om zijn stem krachtiger te doen lijken.
Meer en meer stelt hij zichzelf boven alle wetten van fatsoen, die een Romeins edelman waardig zijn. Steeds meer begint hij zich aan buitensporigheid schuldig te maken. Geliefd is het tijdverdrijf door de achterbuurten te zwerven en relletjes te schoppen. Hij voelt zicht trots als hij daarbij een schrammetje oploopt, al zorgen zwaardvechters en pretorianen er wel voor dat er niets met de keizer kan gebeuren.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
13 mei 2012
Onze Heilige Moeder verscheen aan mij en zei: Mijn dochter, ik kom u vragen om te bidden voor de kerken. De kerken worden meer en meer vervolgd, bischoppen en priesters trekken elkaar in twijfel en kerken worden onteerd door ontrouwe priesters.
Weet u, Mijn dochter, dat de Kerk meer en meer lijden zijn kennen en tot op de grond zal vernietigd worden [geestelijk, niet de gebouwen]. Vertel aan de mensen dat ze de hoop niet mogen verliezen, want de Kerk van Mijn Zoon zal schitterender dan ooit worden heropgebouwd.
Ik leid moedig de stijd doorheen deze periode van donkere tijden waarin u leeft. Vertel de mensen om nooit de hoop te verliezen maar om te blijven bidden en te vertrouwen op Mijn Zoon Jezus.
Onze Hemelse Moeder toonde mij in een visioen hoe ze door de wereld wandelde, door onze Kerken en ons leidt door de strijd tegen de slechte met een onbeschrijfelijke moed.
Ik was zo ontsteld met alle vervolgingen en ontheiligingen van onze Kerk en toen ik de verbazingwekkende moed zag van onze Heilige Moeder, was ik vervuld van ontzag en dacht: Kijk naar onze Heilige Moeder, wow, hoe moedig gaat Zij de strijd aan en hier maak ik mij zorgen in plaats van te denken dat Onze Heilige Moeder met ons is. Waarover maak ik mij zorgen? Zij is onze verdedigster en pleit voor ons, leidt ons en bevindt zich aan onze zijde. We zouden dankbaar en eerbiedig moeten zijn dat Onze Heer ons zon mooie Moeder heeft geschonken. Zij heeft onze gebeden en onze hulp nodig.
Zij vertelde mij dat de strijd nu aan de gang is en dat het enkel zal slechter worden.
Door Haar zal alles worden hernieuwd. In het begin heeft Onze Heer Maria uitverkoren om Zijn Moeder te zijn en Zij heeft de opdracht gekregen om ons te leiden in deze eindtijden.
Het is steeds door Onze Heilige Moeder geweest dan de strijd tegen het kwade wordt overwonnen. Op het einde zal Haar Onbevlekte Hart zegevieren.
Dank u, Heilige Moeder, om ons Uw grote moed te tonen.
Vertaling: Chris De Bodt
4. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3662 van 04/06/2012
Lieve kinderen, Ik ben gelukkig dat u hier bent. Moed. Ik zal voor u tot mijn Jezus bidden. Verlies de moed niet. Mijn Jezus zal voor u de genade van de overwinning geven. Vertrouw op Hem die uw alles is en ieder van u bij naam kent. Dit is de tijd van de genade voor de mensheid. Geef het beste van uzelf in de missie die de Heer u heeft toevertrouwd.Verzoen u met God en wees in alles zoals Jezus. De mensheid is ziek en moet genezen worden. Ganja zal om hulp roepen en Mijn arme kinderen zullen een zwaar kruis dragen. Wees standvastig. Blijf volhardend op de weg van het gebed. Enkel door de kracht van het gebed kunt u de vrede bekomen. Ik ben uw Moeder en sta altijd aan uw zijde ofschoon u Mij niet ziet. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
5. Onze Lieve Vrouw van Genazzano
Een paar mijl van de stad Rome ligt Genazzano, een stad met een rijke geschiedenis en gezegend met de aanwezigheid van een wonderbaarlijk schilderij van de gezegende Maagd en met een verbazingwekkend verhaal.
Schilderij van de Heilige Maagd van Goede Raad
De oorsprong van Genazzano gaat terug tot de tijd van de Romeinse Keizers. Vanwege dat het in de nabijheid van Rome ligt werd het door veel patriciërs en keizerlijke koeriers verkozen als een plek voor hun landhuizen. De enorme tuinen rondom deze villa's dienden vaak als decor voor perverse feesten, heidense spelen en rituelen ter ere van de Goden aan wie de Romeinen de vruchtbaarheid van hun velden toeschreven.
Een van deze vieringen werd iedere 25ste april gehouden ter ere van de Godin Flora of Venus. Voor deze gebeurtenis verzamelden zich mensen van alle klassen: Vrije mensen en slaven, patriciërs en plebeërs voor een groot feest. Dit gebruik verdween geleidelijk en de tempels vervielen tot ruïnes vanaf dat de levengevende Adem van het Christendom de mensen van Europa regenereerden.
In de 3e eeuw werd er een bevel gegeven op de ruïnes van de Romeinse tempels een heiligdom te bouwen opgedragen aan de Moeder van God onder het zacht aanroepen van de Moeder van Goede Raad. Naarmate de jaren verstreken werd de stad meer bevolkt en groeide het heiligdom in faam. Tijdens de Middeleeuwen stichten de Franciscanen en de Augustijnen kloosters in de nabijheid. Met het verstrijken der jaren begon de primitieve tempel ter ere van De Moeder van Goede Raad tekenen van verval te vertonen. Sterker nog, omdat het Heiligdom klein was, bouwden de gelovigen grotere en rijkere kerken voor hun plechtige functies.
In 1356, ongeveer een eeuw voor het verschijnen van het miraculeuze schilderij, dat Genazzano in de annalen van de wonderen zou bijschrijven, stelde Prins Pietro Giordano Collona, wiens familie de Heerlijke Rechten over de stad hadden verworven, de Heremieten van St. Augustinus aan als beheerders van de oeroude kerk en haar parochie. Daardoor hadden de gelovigen de nodige pastorale bijstand en konden er reparaties uitgevoerd worden aan de kerk. Hoewel de gebeden van de gelovigen krachtiger werden, zorgden financiële problemen ervoor dat de broodnodige en urgente reparaties aan de oeroude tempel niet uitgevoerd konden worden. Maar de Moeder die onder iedere omstandigheid wijze raad verschaft, en aandachtig voor de noodzakelijkheden van de Mens zorgt, koos een Derde Orde Augustijn, Petruccio de Nocera uit om een bovennatuurlijk wonder uit te voeren, dat de zeer gewenste reparatie zou veroorzaken.
De gezegende Petruccio de Nocera
Petruccia had een bescheiden fortuin geërfd na de dood van haar echtgenoot in 1436. Ze leefde alleen en wijdde de meeste tijd aan gebed en vrijwilligerswerk in de kerk van de Moeder van Goede Raad. Het griefde haar de betreurenswaardige staat van het Heilige terrein te zien, en ze bad fervent dat het gerestaureerd zou worden. Uiteindelijk besloot ze het initiatief te nemen. Na toestemming van de monniken te hebben gekregen, doneerde ze haar bezittingen om de restauratie te beginnen in de hoop, dat anderen zouden helpen het af te maken als het een keer aangevangen was. Er werd een bouwplan gemaakt voor een magnifieke kerk. Maar toen de zware onderneming begonnen was, kwam Petruccia, die al 80 jaar oud was, erachter dat haar vrijgevige gave nauwelijks genoeg was om de beginfase van de nieuwe constructie uit te voeren. Om het erger te maken, er kwam niemand naar voren om te helpen. Verslagen stelde ze vast, nadat het gebouw pas 75 cm hoogte had, dat de bouw stopte omdat er geen middelen meer waren.
Vertaling: Hilde KNIJN
20-08-2012
20 augustus 2012
20 augustus 2012
1. Medjugorje: verschijning aan Ivan van vrijdag 17 augustus 2012
Deze avond waren er duizenden mensen aanwezig aan het Blauwe Kruis op de Verschijningsberg in Medjugorje, toen Onze Lieve Vrouw verscheen tijdens het gebed van Ivans gebedsgroep en tegen de tijd dat het bidden van de Rozenkrans naderde was elke plaats rond het Bauwe Kruis en de omgeving bezet. De Rozenkrans begon rond 21.30 uur en, tussen de tientjes in, werd er gezongen. Onze Lieve Vrouw Verscheen rond 10 uur en Zij bleef iets meer dan vijf minuten, waarin de Hemel op een bijzondere wijze was geopend om te luisteren naar het gebed van elk hart, in vereniging voor Onze Lieve Vrouw.
Wat volgt is Ivan's beschrijving van de verschijning van 17 augustus 2012: "Vanavond, zoals elke keer na de ontmoeting met Onze Lieve Vrouw, wens ik met u het belangrijkste mede te delen van de ontmoeting van deze avond met Haar. Vanavond kwam Onze Lieve Vrouw vreugdevol en gelukkig en bij de aanvang groette Zij ons zoals altijd met Haat moederlijke begroeting: "Geloofd zij Jezus, mijn kleine kinderen."
Daarop zei Onze Lieve Vrouw: "Lieve kinderen, ook vandaag roep Ik u op een bijzondere wijze op om te bidden voor Mijn priesters, te bidden voor de bisschoppen en de Heilige Vader. Bid, kleine kinderen, voor Mijn herders. Uw Moeder bidt samen met u en is met u. Volhard daarom in het gebed en bid samen met mij voor Mijn intenties. Dank u ook vandaag, Mijn lieve kinderen, om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
Daarop bad Onze Lieve Vrouw voor een tijd met uitgestrekte armen over ons allen hier aanwezig. In het bijzonder bad Zij voor alle aanwezige zieken. Daarop zegende Zij ons allen met Haar moederlijke zegen en zegende Zij alle meegebrachte religieuze voorwerpen. Toen beval ik u allen aan, al uw noden, al uw intenties, al uw families en vooral al de zieken. Daarop vervolgde Zij voor een tijd Haar gebed, met uitgestrekte armen. Vooral bad Zij bad voor een tijd alle aanwezige priesters en voor de priesters in het algemeen. Daarop verliet Zij in gebed in het Verlichte Kruisteken met de groet: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen."
Ik wil er in het bijzonder de nadruk op leggen dat Onze Lieve Vrouw ons allen meer dan ooit oproept om te bidden voor de priesters, de bisschoppen en de Heilige Vader.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 425]
Keizer Nero
De dood van Brittanicus
Bij een feestmaal ligt de keizerlijke familie aan tafel. De jongeren (waaronder Brittanicus) zitten aan een andere tafel aan een eenvoudigere maaltijd. Achter hem staat een slaaf die alle hapjes en drankjes moet proeven op vergif. Vergiftiging lijkt uitgesloten. Een dienaar reikt de prins een beker warme wijn aan, maar de wijn is zo warm dat de prins om water roept. De beker wordt bijgevuld met water (met gif). Het gif in de wijn doet snel zijn werking en Brittanicus stort dood ter aarde.
Geschrokken kijken alle gasten naar Nero, die gebruikt als argument dat zijn broer altijd al last heeft gehad van aanvallen en dat deze aanval hem teveel moet zijn geworden.
Agrippina en Octavia hebben voldoende zelfbeheersing om hun schrik en angst te bedwingen en nu begrijpen zij ook wat hun te wachten qtaat...
Nu
iedereen doorziet dat Agrippina en Octavia op en zijspoor zijn gezet is vriendschap met hen gevaarlijk geworden en zijn ze weldra van iedereen verlaten.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
Mei 2012
Onze Heer is gekomen om mij een boodschap mede te delen. Hierop zei Hij: Weet u, Mijn kind, dat u de boodschappen die Ik u geef, in de lade houdt. Zij zijn niet alleen voor u bestemd, maar voor iedereen. Weet u dat ik van iedereen hou en dat ik zoveel mogelijk zielen wens te redden. Vraag Mij niet waar u ze moet gaan verspreiden, maar spreidt hen uit over de hele wereld tot aan het uiteinde van de wereld.
Ik vroeg: Heer, hoe kan ik dit doen?
Hij antwoordde: Ik zal u helpen. U leeft in een alles beslissende tijd. U moet eerst God zoeken en tot Hem komen want u kunt niet langer leven op zichzelf.
Ik zei: Heer, het is zo moeilijk met al die negatieve dingen rondom ons.
Hij omhelsde mij: Waarvoor bent u bezorgd? U behoort Mij toe. Niemand kan u weghouden van mij. Al Mijn kinderen die Mij liefhebben worden door Mij beschermd. Zij horen Mij toe. Heb geloof en vertrouwen in Mij.
Vertaling: Chris De Bodt
4. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3661 van 02/06/2012
Lieve kinderen, sluit uw ogen voor de gemakkelijke verleidingen van de wereld en keer u tot de Heer.
U behoort toe aan de Heer en u kunt niet in de zonde verstard blijven leven. Open uw harten en neem de wil van God voor uw leven aan. Kruis de armen niet. U leeft in de tijd van de grote geestelijke dwaling. Bid. Enkel door de kracht van het
gebed kunt u de vrede vinden. Wees een verdediger van de waarheid. Leef volgens Mijn oproepen en getuig ervan. Ik
wil u tot Degene leiden die uw weg, waarheid en leven is. Ik treur voor wat op u afkomt. De schreeuw om de vertwijfeling zal
men tot in Sochi horen en de mensen zullen wenen en klagen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
5. Onze Lieve Vrouw van Genazzano [1/5]
Een paar mijl van de stad Rome ligt Genazzano, een stad met een rijke geschiedenis en gezegend met de aanwezigheid van een wonderbaarlijk schilderij van de gezegende Maagd en met een verbazingwekkend verhaal.
Panoramofoto van Genazzano
De oorsprong van Genazzano gaat terug tot de tijd van de Romeinse Keizers. Vanwege dat het in de nabijheid van Rome ligt werd het door veel patriciërs en keizerlijke koeriers verkozen als een plek voor hun landhuizen. De enorme tuinen rondom deze villa's dienden vaak als decor voor perverse feesten, heidense spelen en rituelen ter ere van de Goden aan wie de Romeinen de vruchtbaarheid van hun velden toeschreven.
Een van deze vieringen werd iedere 25ste april gehouden ter ere van de Godin Flora of Venus. Voor deze gebeurtenis verzamelden zich mensen van alle klassen: Vrije mensen en slaven, patriciërs en plebeërs voor een groot feest. Dit gebruik verdween geleidelijk en de tempels vervielen tot ruïnes vanaf dat de levengevende Adem van het Christendom de mensen van Europa regenereerden.
Vertaling: Hilde KNIJN
17-08-2012
17 augustus 2012
17 augustus 2012
1. Medjugorje: kruis aan de hemel
Kort na 19 uur op 15 augustus 2012, Maria Tenhemelopneming, zagen vele bedevaarders en inwoners uit Medjugorje het volgende kruisteken aan de hemel verschijnen. Hoewel men zou kunnen denken dat dit kruisteken is ontstaan door twee vliegtuigen die elkaar kruisten, beweren de bedevaarders dat het wel degelijk wolken waren.
Bron: Jakob Marshner, Medjugorje Today
2. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 9/9]
Een andere verklaring die naar voor gebracht werd was, dat de kinderen dit hadden verklaard om het volk weg te houden. Hoe dan ook, Onze Lieve Vrouw bleef verder verschijnen aan de kinderen. s Zaterdags waren de kinderen niet bijeen gekomen. Ivan bevond zich thuis, Vicka was bloemen gaan plukken en Marija was ook thuis gebleven.
Vicka: Toen de tijd daar was, waren mijn handen verstijfd. Ik viel op mijn knieën. Marija: Ik was thuis en dacht dat Onze Lieve Vrouw niet zou komen. Ik kwam mijn kamer binnen en zag Onze Lieve Vrouw. Ik viel op mijn knieën en Ante, die achter mij kwam, rende weg. Ik bleef daar alleen, biddend. Later vertelde ik aan de anderen dat Onze Lieve Vrouw mij om mijn kamer was komen bezoeken, maar allen zeiden dat ze Haar ook hadden gezien. En zo kwamen we op zondag opnieuw bij elkaar en verscheen Zij. We maakten voor ons het besluit dat dit niet was zoals Lourdes.
Op de avond van de zevende dag, volgens het verslag van die dag, keerden de kinderen terug naar Bijakovici, waar ze vernamen dat Marinko Ivankovic was meegenomen naar het politiekantoor, voor een verhoor. Ook al was het toen al rond 10 uur s avonds, besloten de kinderen om naar de politie te gaan om te getuigen dat Marinko de verschijningen niet had opgezet en van niets kon worden beschuldigd.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 424]
Keizer Nero
De dood van Brittanicus
Nero doet al snel een stuk afstandelijker tegenover zijn moeder. Hij is bang voor haar heerszucht, vreest haar geweldadige karakter en wil bevrijd worden van haar bemoeizucht. Ook van zijn vrouw, Octavia, heeft Nero een ongelooflijke hekel, misschien is hij jaloers omdat zij alle eigenschappen van eer en deugd bezit die hij mist. Al snel hebben ze door dat Nero goed vatbaar is voor de grofste vleierij en wordt er gefluisterd dat Agrippina Brittanicus wil gebruiken om haar machtspositie te verstevigen. Als het carnaval is en Nero tot prins is gekozen probeert hij Brittanicus belachelijk te maken door hem een lied te laten zingen voor een gegraven kuil waarin hij straks zal vallen. Brittanicus heeft Nero door en hij heft een treurig lied aan van een onterfde prins. Nero krijgt nu nog meer haatgevoelens maar laat Brittanicus niet nu vermoorden omdat het teveel in het openbaar is. In het geheim zoekt Nero contact met Julius Pollio die de beruchte gifmengster Locusta in gevangenschap houdt. Nero dwingt haar een snelwerkend dodelijk gif te brouwen dat de uitwerking heeft van een dolkstoot. De gifmoord wordt tot in de puntjes voorbereid.
Vertaling: Broeder Jozef
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
16 april 2012
11.30 uur s avonds. Ik bid uit dankbaarheid voor alle genaden die ik de afgelopen dagen heb mogen ontvangen en voor iedereen die God niet bedankt. Plots verscheen de engel: Spoedig zal u een angstaanjagende wind ervaren, zoals u nooit eerder hebt meegemaakt. God is genadevol en goed, maar de mensen houden niet van Hem en tonen geen dankbaarheid voor Hem. Ze geloven niet in Hem, maar beledigen hem liever en leven in zonde.
Ik zei: Ik leg alles wat ik zojuist heb gehoord in Jezus handen. Ik vroeg: Wat met mijn land, Slovenië? Hij antwoordde: Uw land zal haar eigen lijden ontvangen. Zij beledigen God heel erg. Geen enkele plaats op aarde is zuiver en rein. De mensen leven in schaamteloze zonden, zonder enig berouw. Zij ontkennen alles profetieën en waarschuwingen van God. Zeg tegen de mensen dat ze moeten bidden en zich veranderen terwijl er nog tijd is. God is genadevol. Hij kan dit alles veranderen.
Vertaling: Chris De Bodt
5. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3660 van 29/05/2012
Lieve kinderen, vertrouw op Mijn Zoon Jezus. Hij is uw grote vriend en houdt veel van u. U schrijdt een pijnlijke toekomst tegemoet maar verlies de hoop niet. Mijn Zoon Jezus heeft voor ieder van u datgene voorbereid dat de menselijke ogen nog niet gezien hebben. Keer u tot Hem die het onzichtbare ziet en u wil redden. Vlucht voor de zonde en geef u over aan Hem die uw enige en waarachtige verlosser is. Weet dat na alle rampspoed de Heer de aarde wil omvormen. De mannen en vrouwen van het geloof zullen in het volle geluk leven. Er zal geen lijden of pijn meer zijn. Iedereen zal de nieuwe hemel en de nieuwe aarde zien. Luister naar de stem van God. Hij wil tot u spreken. Leef niet verwijderd. Luister naar Mij want Ik wil u tot de heiligheid voeren. Als u het gewicht van het kruis voelt, roep dan op Jezus. U bent niet alleen. Mijn Zoon Jezus is altijd aan uw zijde ofschoon u Hem niet ziet. Verheug u want uw namen zijn in de hemel al ingeschreven. Wees deemoedig en nederig van hart want alleen zo kunt u tot de uiteindelijke triomf van Mijn Onbevlekt Hart bijdragen. Moed. Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u tot de hemel te leiden. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
16-08-2012
16 augustus 2012
16 augustus 2012
1. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 8/9]
Vr. Jozo: Komt Onze Lieve Vrouw omwille van jullie of omwille van het volk. Ivanka: Omwille van ons. Waarom zou Zij ons gekozen hebben? Marija: Ik
denk zowel omwille van ons, als omwille van het volk. Mirjana: Ik denk ook omwille van ons en omwille van het volk, om het geloof van het volk sterker te maken. Zij zei: Verzoen het volk! Ik heb een grote sympathie voor het volk. Ze zijn niet naar ginds gegaan om er hun tijd te gaan verliezen. Vicka: Als we naar het volk zouden gaan en tot proberen te praten, zouden ze denken wie weet wat ze zullen denken? Zij zullen zeggen: Waar waren ze, terwijl ze hier hadden moeten zijn? Wie weet wat ze zullen zeggen! Zij die in God geloven weten wat van God komt en zullen alles aanleren wat ze moeten weten. Wat ze
dachten over de eerste verschijning, zullen ze opnieuw hetzelfde denken. Iedereen die gelooft zal opnieuw komen. En we weten heel goed waarom de ongelovigen komen: om Onze Lieve Vrouw belachelijk te maken en Haar te vervloeken, of om de boel op stelten te zetten, zodat niemand een woord kan horen. Hier ben ik van overtuigd.
Een andere belangrijk en controversieel aspect van deze dag was, volgens wat de zieners hadden begrepen en tegen Vader Jozo hadden gezegd, dat Onze Lieve Vrouw nog slechts drie dagen zou blijven komen, tot vrijdag 3 juli 1981.
In een interview met Vr. Jozo van 11 augustus 1983, vroeg Vr. Svet hem of hij deze verklaring, die later onjuist leek te zijn, wat meer kon toelichten. Vr. Jozo
zei dat hij de kinderen had gevraagd, tot verdieping van hun geloof, om de Bijbel te lezen. Hij gaf hen ook een boek mee over de verschijningen te Lourdes, dat door sommigen van hen werd gelezen. Uit het aantal verschijningen te Lourdes, achttien in totaal, maakten de zieners, of sommigen onder hen uit dat ze hetzelfde aantal verschijningen zouden krijgen en tot hen was gekomen om te zeggen dat vrijdag de laatste dag van de verschijningen zou zijn. Ze hadden het aantal verschijningen bijgehouden, soms meerdere keren per dag.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 423]
Keizer Nero
Nero hield echt van publiek. Als hij voor een groot publiek optrad, moesten de toeschouwers applaudiseren en blij zijn. Als je maar heel even niet applaudiseerde of niet blij keek, of als je in slaap viel, dan werd dat opgeschreven, en als je hierbij al op een lijst stond, dan was dat geen goed nieuws. Je kon bestraft worden tot zelfs de doodstraf. Niets mocht het optreden van de keizer verstoren. Zijn andere passie was het wagenrennen. Nero speelde, volgens Suetonius, dagelijks met zijn ivoren vierspannen op zijn speeltafel.
Nero had niet alleen een passie voor de sport, hij deed ook nog eens zelf mee en dat vonden zijn adviseurs, Seneca en Burrus, zorgwekkend. Het publiek daarentegen vond dit alles prachtig en dagen op voorhand was heel de stad al bezig met de rennen en werden er weddingschappen afgesloten en tovenaars geraadpleegd. De rennen vonden eerst plaats in het Circus Maximus en later in het amphitheater op het Marsveld. Iedereen kwam naar de rennen kijken, of men nu slaaf was of een Romeins burger, het maakte allemaal niet uit. De rennen waren er voor iedereen.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
15 april 2012. Feestdag van
de Goddelijke Barmhartigheid
St. Margaret Mary' Church. Tijdens het gebed van de Goddelijke Barmhartigheid sprak onze Heer tot Mij: Vertel de mensen dat het schip van Mijn Barmhartigheid een mogelijkheid is die allen gegeven is. Het is het Vaartuig van het Leven wanneer ze Mij allen benaderen voor Mijn Goddelijke Barmhartigheid. Ik zal nooit iets weigeren, ongeacht de zonden van de zondaar, wanneer hij berouw heeft en spijt heeft over alles wat hij heeft gedaan. Zeg hen om niet bevreesd te zijn om tot Mij te komen. Ik ben vol van goedheid, liefde en mededogen. Eenmaal ze Mij benaderen
zal ik ieder persoonlijk helpen omdat Ik hun noden ken en de vrede zal herstellen in hun zielen.
Tijdens de Heilige Mis van 15 uur: Aanbidding van het Heilig Sacrament. Onze Heer zei: Mijn kind, wanneer ik Mij volledig aanbiedt op het Altaar dat zich voor u allen bevindt, vertel dan Mijn priesters dat ik meer eerbied en gebed in stilte verwacht en geen luide, afleidende muziek. Ik kijk in de harten van al Mijn kinderen en zie dat deze luide muziek diegenen afleidt die met Mij in stilte wensen te praten. Ik zie alles. Ik zie de luidruchtige en lawaaierige mensen die wensen opgemerkt te worden en zij zijn erg trots, maar Ik hou van Mijn kinderen die zuiver en nederig zijn, die tot Mij praten met hun harten. Wanneer de trots komt, komt eveneens de duivel.
Mijn Heer, wees barmhartig voor ons.
Vertaling: Chris De Bodt
4. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3659 van 29/05/2012
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u te zegenen en u tot Mijn Zoon Jezus te leiden. Kruis de armen niet. God heeft haast en u kunt niet in de zonde blijven voortleven. Ik ken ieder van u bij naam en wil u hier al op aarde gelukkig zien en later met Mij in de hemel. U bent het uitverkoren volk van God en Hij verwacht uw ja. Verlies de
moed niet. Heb vertrouwen, geloof en hoop. De mensheid is met de zonde besmet en moet genezen worden. Moeilijke dagen
zullen voor de mensheid aanbreken. U hebt nog jaren van harde beproevingen voor de boeg. Zoek kracht in het gebed, want enkel zo kunt u de zege bereiken. Een pijnlijke gebeurtenis zal in Iran plaats hebben en de pijn voor Mijn arme kinderen zal zwaar
zijn. Een gelijkaardige gebeurtenis zal in Brazilië gebeuren. Dit is de tijd die Ik u in het verleden heb aangekondigd. Hij houdt van u en verwacht u met open armen. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
15-08-2012
15 augustus 2012: Maria tenhemelopneming
15 augustus 2012: Maria tenhemelopneming
1. Maria tenhemelopneming: een ongewoon fenomeen
Op
de eerste november 1950 verklaarde Paus Pius XII als onwrikbare waarheid of dogma dat alle gedoopte Katholieken moesten geloven dat de Gezegende Maagd Maria, Moeder van Jesus Christus met Ziel en Lichaam werd opgenomen in de Hemel toen zij stierf.
Op die dag meldde de Roman Press een ongewoon fenomeen aan de hemel. Soortgelijke fenomenen werden waargenomen op dezelfde dag in Cagayan de Oro, hetgeen Bisschop James T.G. Hayes, SJ beschreef in een brief aan vrienden en vertrouwelingen. Hij gaf er geen verklaring aan en verklaarde het niet tot waarheid, want zijn brief was meer een verslag van wat hij had gezien.
Om het Heilig Jaar en ook de proclamatie van het Dogma van de opname in de Hemel van de Gezegende Maagd te vieren, besloot hij een speciale Novena van Dankbaarheid te houden in alle kerken van het Diocees van Cagayan (oktober 23 -31). Op het feest van Allerheiligen op 1 november, op de dag dat de Paus het Dogma officieel zou afkondigen,
zou een speciale Heilige Misviering worden gehouden met het plechtig zingen van de traditionele dankhymne: het Te Deum.
Maria Tenhemelopneming [Pieter Paul Rubens]
Een flinke menigte woonde alle dagen van de Novena bij, die gehouden werd onder het patronaat van Onze Vrouwe Middelaarster van alle Genaden. 's Morgens werd de Heilige Mis opgedragen alsmede een heilig uur in de middag. Oktober was normaal een stormachtige maand met krachtige stormen en regen. Het weersbureau waarschuwde dat een storm Samar zou raken. Als de weersvoorspelling correct was zou de Novena niet zoveel gelovigen hebben getrokken, omdat Cagayan de Oro in de buurt van
Samar lag. De traditionele, uitsluitend mannenprocessie, op het feest van Christus Koning zou dan ook geannuleerd zijn. In
tegenstelling tot hun sombere voorspellingen zwenkte de storm af.
Maar om ongeveer 5 uur 's middags, aan de vooravond van het feest van Allerheiligen op 31 oktober, aan het begin van het heilig uur van de Novena in de Kathedraal, kwam een van de assistenten van de Bisschop naar hem toegerend toen hij bezig was de Rozenkrans te bidden op de veranda van zijn verblijfplaats. Hij vroeg de Bisschop naar de zon te kijken, die aan het dansen was, dat wil zeggen, verplaatste zich van
links naar rechts en van rechts naar links. Het enige wat men zien kon was beweging en kleur, iets nogal bedwelmends: de zon achter een wolk die scheen te verkleuren van groen naar rood naar blauw naar grijs, met witte flitsen alsof de zon scheen te ontsnappen achter de gekleurde wolk. Hoewel de Bisschop geneigd was sceptisch te zijn, voegde de bisschop toe, dat hij dit vreemde fenomeen zag.
De volgende dag, op het feest van Allerheiligen, zouden de Heilige Mis en het Heilige uur zoals gepland gehouden worden. Toen hij terugkeerde naar de veranda om 7 uur 's morgens keek de bisschop weer naar de zon. Tot zijn verbazing zag hij de wolk van kleur veranderen zoals de vorige dag, terwijl hij de zon bedekte. Die middag, toe de Heilige Vader het Dogma van de Ten Hemel Opneming zou uitspreken, zag de bisschop voor de derde keer hetzelfde fenomeen, tot het achter de heuvels ten westen van zijn huis zonk.
Na het vieren van het Heilig Misoffer die morgen keerde bisschop Hayes terug naar zijn residentie om de zon te bestuderen. Het scheen er normaal uit te zien. Al wat hij zag was een schitterende schijf van licht, zonder enige verkleuring of beweging.
Sommige priesters, Zusters en Katholieke leken brachten verslag uit dat ook zij het vreemde fenomeen hadden gezien op de avond voor en op de dag zelf van het feest van Allerheiligen.
Zo was de zeer ongewone gebeurtenis, concludeerde bisschop Hayes, boven Cagayan de Oro stad. Wij zouden voorzichtig moeten zijn, maar niet noodzakelijk sceptisch adviseerde hij. We moeten toegeven dat wij een zeer uitzonderlijk en vreemd fenomeen hebben waargenomen dat hier op het feest van Allerheiligen plaatsvond. We geven geen
oordeel, maar we willen graag geloven dat zelfs de Natuur zich verblijdde toen onze Heilige Vader als Dogma verklaarde, dat Onze Vrouwe was opgenomen, met Lichaam en Ziel, in de Hemel om te heersen als Koningin over Engelen en Heiligen.
Blijkbaar was dit niet het enige ongewone voorval in ons land. We kennen het verhaal van onze Vrouwe op het terrein van het Karmelietenklooster in Lipa. Maar dat is een ander verhaal.
Bron: José S. Arcilla S.J.
Vertaling: Hilde KNIJN
2. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 7/9]
Vr. Jozo: Kunnen jullie er akkoord mee gaan dat de mensen naar de kerk zouden komen morgen? Allen: Jazeker.
Vr. Jozo: En wat als de mensen niet naar de kerk zouden komen? Vicka: Dat geeft niet. Het zou beter zijn voor ons zessen dat we alleen zouden zijn. We zouden liever hebben dat er niemand komt, Vader. Het zou beter zijn voor ons, geloof me.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Medjugorje: Hockeyspeler wil priester worden
De Spaanse hockeyspeler Carlos Ballvé reist na de Spelen meteen naar Brussel om er zijn priesterstudie te voltooien. "Na de medaille die ik in 2005 won op het WK voor junioren, werd ik me bewust van God in mijn leven."
Carlos Ballvé zal een priesteropleiding volgen in het seminarie Redemptoris Mater in Brussel
"In 2005 nam ik met de Spaanse juniorenselectie deel aan het WK. We begonnen rampzalig aan het toernooi. Daarom ben ik toen naar de mis gegaan om een pact te sluiten met God. Uiteindelijk wonnen we nog brons. Ik ben na afloop als dank naar Medjugorje in Bosnië gereisd, zoals ik had beloofd in het pact", vertelt Ballvé.
Medjugorje is sinds 1981 een bedevaartsoord. Er zouden regelmatig Mariaverschijningen plaatsvinden. Ondertussen bezochten al meer dan 25
miljoen bedevaarders de plek.
Na de Spelen zal Ballvé zijn droom om priester te worden proberen realiseren in het Brusselse seminarie Redemptoris Mater.
Bron: Sporza
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 423]
Keizer Nero
Nero's persoonlijkheid
Nero was als jongen al buitengewoon. Hij was intelligent, ontwikkeld, kunstzinnig en sportief, maar knap was hij zeker niet. Hij zat vol vlekken en had een vieze geur. Hij had lichtblond haar, doffe blauwe ogen, een dikke en vooruitstekende buik en dunne benen. Ook had Nero last van grootheidswaanzin. Dit is alleen al te zien aan het gigantische gouden huis, waar nu nog maar een klein deel van over is. Dit was niet het enige waar Nero last van had. Hij had een minderwaardigheidscomplex. Als je iets deed wat Nero kon doen denken dat je hem bedreigde, had je een gigantisch
probleem en tekende je meestal hiermee je eigen dood.
Nero was aanvankelijk vooral geliefd door zijn optredens als zanger, toneelspeler en wagenrenner. Hij kreunde en tierde op het toneel en dat vond het volk net zo aantrekkelijk aan hem. Volgens Suetonius kon Nero niet geweldig zingen, maar daar dacht Nero net anders over. Hij deed er werkelijk alles aan om zijn stem in topconditie te houden. Hij at geen fruit. Hij dacht dat dit slecht zou zijn voor zijn stem. Hij gebruikte braakmiddelen alvorens op te treden, zodat hij niet met een volle maag moest zingen. Als ontbijt at hij bieslook om zijn stem
in te smeren. Hij was niet alleen een fanatiek zanger. Ook in de sport wilde hij zo goed mogelijk presteren. Bij elke wedstrijd werden scheidsrechters en juryleden omgekocht, zodat Nero telkens als winnaar zou worden uitgeroepen. Als
hij had gewonnen, liet hij de beelden van de vorige winnaars weghalen.
Suetonius schreef: om te voorkomen dat er ook maar één andere winnaar in de herinnering bleef voortbestaan, gaf hij opdracht om al hun beelden en portretten omver te
halen, met de haak weg te slepen en in de riolen te werpen.
Vertaling: Broeder Jozef
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
21 maart 2012
Ik ben bezorgd over de vele onrechtvaardigheden die ik zie in de wereld van vandaag. Deze maken me erg bedroefd en bij tijden depressief. Omdat ik het
dikwijls moeilijk vind om deze droefheid te boven te komen, praatte ik tot onze Heer. Ik zei Hem: Kijk hoe Uw volk lijdt onder de onrechtvaardigheden van deze wereld. Wanneer gaat U aan dit alles iets doen?
Daarop zond Hij mij een mooi geschenk als troost. Plots werd ik omgeven door vele kleine engelen die zon mooie flagrantie uitstraalden. Terwijl ze
boven mij cirkelden verspreidden ze deze mooie flagrantie rondom mij. Mijn hele kamer was ermee gevuld, ik glimlachte en zei tot onze Heer: Wat heeft dit allemaal te betekenen? Wat een mooi flagrantie.
Plots vielen alle droefheid, depressie en zorgen van mij. Ik voelde vreugde en vrede. De engel zei: Zij kwamen om u te troosten. Maak u geen zorgen en vertrouw op de Heer. Hij weet alles.
Vertaling: Chris De Bodt
6. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3658 van 26/05/2012
Lieve kinderen, moed. Ik ken uw behoeften
en zal voor u tot Mijn Zoon Jezus bidden. Geraak niet ontmoedigd. Uw zege is in de Heer. Vertrouw op Hem en alles zal voor u goed eindigen. Ik ben uw Moeder en sta altijd aan uw zijde. Open uw harten en neem de wil van God voor uw leven aan. Ikwil u niet dwingen want u hebt de vrijheid maar als Moeder wil Ik u zeggen dat het beter is de wil van God aan te nemen. De mensheid wordt geestelijk arm en de mensen verwijderen zich van de waarheid. Sta niet toe dat de duivel u bedriegt. Wees verdediger van de waarheid. Leef niet van Jezus verwijderd. Enkel in Hem is uw redding en zonder Hem vindt de mensheid nooit de redding. Als u zich zwak voelt, zoek dan kracht in de woorden van Mijn Jezus, in het sacrament van de boete en in de eucharistie. Ik daal neer uit de hemel om u de weg te tonen. Luister naar mij. Wees deemoedig en leef met vreugde mijn boodschappen na. Ik ben uw Moeder en ben onvermoeibaar. Als u vast op de weg van de waarheid blijft, kunt u tot de uiteindelijke triomf van Mijn onbevlekt Hart bijdragen. U leeft in de tijd van de grote geestelijke dwaling. U schrijdt in een toekomst van grote beproevingen, maar geraak niet ontmoedigd. Na alle rampspoed zal de overwinning van de Heer en Zijn uitverkorenen komen. Op dit moment verzoek Ik u dat u Mijn Onbevlekt Hart tot uw woning maakt. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees
in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
7. Syrië volgens het agentschap Fides en de maronitische aartsbisschop Mgr. Nassar
Christenen mobiliseren zich voor de geëvacueerden van Damascus
De christengemeenschappen, vooral de jonge christenen, mobiliseren zich voor de geëvacueerden uit Damascus die vluchten
voor de bloedige confrontaties. Dit meldt het Vaticaanse agentschap Fides.
Volgens Fides wordt de Syrische bevolking
geterroriseerd en gaan ongeveer 200.000 burgers, slachtoffers van de confrontaties tussen het geregelde leger en de revolutionaire groeperingen, uit Damascus weg om de gevechten te ontvluchten.
Nog steeds volgens Fides, zaaien radicale islamitische groeperingen die zich in de rangen van de oppositietroepen bevinden, terreur onder de burgers van Damascus: de slachtoffers zijn de getrouwen, trouw aan het regime van Bashar al Assad, maar ook christenen in de voorstad
Bab Touma en Irakese vluchtelingen die de voorsteden Oujaira en Sada Zanaim bezetten.
Militanten van de groep Liwa al-Islam [van wahhabitische ideologie] hebben een christelijk gezin volledig uitgemoord, terwijl islamitische strijders van de groep Jehad al nosra [verwant met de moslimbroeders] huizen van Irakese vluchtelingen ten zuid-oosten van Damascus hebben
geplunderd en in brand gestoken.
Revolutionaire groeperingen nemen momenteel stelling in wijken, gebouwen en burgerwoningen, zodat de bewoners tussen twee vuren zitten.
Volgens Fides zijn de wijken waar christenen de meerderheid vormen, zoals Jaramana, Qassaa en Bab Touma, oasen geworden van opvang en solidariteit ten midden van de moordende gevechten. Zij nemen geëvacueerden op zonder enig onderscheid van ras, gemeenschap of godsdienst.
Vooral jonge christenen spelen een zeer actieve rol: zij coördineren de opvang van nieuwe geëvacueerden, leiden ze naar
de beschikbare plaatsen in scholen, kerken, moskeeën of openbare gebouwen.
Zij voorzien ook in basisbehoeften, zoals
het ophalen van huishoudelijk afval dat zich in de lam gelegde stad opstapelt en een gevaar betekent voor de publieke gezondheid aangezien de temperatuur oploop tot 42°.
Vertegenwoordigers van plaatselijke comités van de interreligieuze beweging Mussalaha, die geweldloosheid en verzoening preekt, werken eveneens samen met de jonge christenen.
De eerste humanitaire hulp komt trouwens aan dank zij een netwerk van christelijke organisaties zoals Caritas Syrië, Middle East Council of Churches, de Grieks-orthodoxe patriarch en de St.-Egidiusgemeenschap.
Volgens dezelfde bron, zijn duizenden
geëvacueerden die in de loop van de laatste maanden vanuit andere streken in Syrië toevlucht vonden in Damascus, op hun stappen teruggekeerd. Zij verspreiden zich in de provincie Damascus richting Qara, Deir attieh, Yabrud en Nebek terwijl anderen naar het centrum van Syrië vluchten of naar het noorden tot in het industriegebied van Hissia.
Mgr. Nassa, vertelt over de kruisweg van de Syrische bevolking
Voor de maronitische aartsbisschop van Damascus in Syrië, Mgr. Samir Nassar, is het in Damascus de Apocalyps en hij hoopt met heel zijn hart, heel zijn ziel en al zijn krachten dat de verrijzenis spoedig zal komen, leest men in de dramatische boodschap die het Vaticaanse agentschap Fides op 20 juli publiceerde.
De vernieling is enorm, vertelt de aartsbisschop, die spreekt over een ware kruisweg van de bevolking in de hoofdstad, waar sinds dinsdag, een strijd woedt met zwaar geschut, tanken en helikopters.
De confrontaties hebben plaats in de straten en gaan van de ene wijk over naar de andere. Men kan niet slapen van angst en het geluid van bommen en kanonschoten. De temperatuur stijgt tot boven 40° en stroomonderbrekingen zijn frequent.
We hebben tekort aan brood, groenten, levensmiddelen, huishoudgas en -olie voor de bakkers. De bevolking wordt geterroriseerd, zij weet niet meer waar te schuilen.
Het hoofd van de maronitische gemeenschap zegt zeer bezorgd te zijn voor omstandigheden waarin de uittocht omwille van het geweld, verloopt: de wegen naar Jordanië, Irak en Homs-Alep in het noorden zijn gesloten en de uittocht van een eindeloze colonne richting Libanon verloopt in algemene paniek.
Terwijl Damascus gespaard was van het
geweld dat andere steden van Syrië verscheurde, is het onze beurt om te lijden en te sterven.
Mgr. Nassar zegt dat zij zelf een hoek onder de trap hebben ingericht om met de buren voor obussen te schuilen en dat de kelders van de parochie in orde gebracht zijn.
De enkele gelovigen die het waagden in de Mis moed te komen vinden, hebben vele kaarsen aangestoken bij het graf van de zalige martelaren van Damascus. Zij hebben elkaar onder tranen vaarwel gezegd voor ze terug naar huis liepen onder het lawaai van schoten en explosies.
8. Syrië: Nieuwsuittreksel van P. Daniël Maes over
Syrië
De mediamanipulatie in het westen gaat onverminderd voort door Syrië, zijn regering en zijn president te diaboliseren terwijl Amerika, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar hun criminele bendes nu in heel het
land laten toeslaan en met succes. En daarover geen woord.
Ook niet over Syrië als het meest vrije land en model van verdraagzaamheid in heel de Arabische wereld. Ondertussen blijft het Syrische volk vastberaden om in harmonie met alle geloofsgroepen samen te leven en wijst een burgeroorlog af, die het buitenland met alle geweld wil uitlokken. Het westen wil kost wat kost Syrië destabiliseren om zijn macht te vestigen in dit strategisch uiterst belangrijke land. Tevens zijn Saoedi-Arabië en Qatar maar wat blij om Syrië, deze goddeloze lekenstaat met een gewapende jihad naar het paradijs van de fundamentalistische islam te voeren onder luid applaus van het westen. Allahoe Akbar!
Nu de media noodgedwongen steeds meer berichten dat moordpartijen en aanslagen door de rebellen en niet door het leger zijn gepleegd, heeft het westen al een nieuwe truck klaar: de zogenaamde chemische wapens van Syrië. De verontwaardiging moet zo opgedreven worden dat alsnog het grote redmiddel voor Syrië aangewend kan worden: een militaire interventie. Gelukkig houdt Rusland het hoofd koel en het been stijf. Weet je nog hoe het in Irak ging met die massavernietigingswapens? Dit volstond om, na een massamoord op ontelbare onschuldigen, de oudste beschaving en een 2000 jaar oud christendom voor goed te vernietigen.
Achteraf bleek dat die massavernietigingswapens leugens waren, maar dat was niet erg, Amerika zat binnen en had Irak al tot een hel herschapen om heer en meester te zijn. Wat een schizofrenie van de politiek én de media nu weer. Als ik sommige Midden-Oosten-specialisten hoor of politieke excellenties, vraag ik me af of ze de laatste twee jaar gewone Syriërs hebben ontmoet, laat staan er mee geleefd.
En nu doet het Waalse parochieblad Dimanche Express [8 juli] er nog schepje bovenop. Herinner je prof. Christian Cannuyer, directeur van Solidarité Orient [en het Werk van het Oosten]. Hij maakt in Rome een vergadering mee en ziet de ideale kans om al zijn frustraties eens uit te schrijven tegen hen die tot heden op de meest authentieke wijze het Syrische volk en de christenen hebben verdedigd:
Aartsbisschop Jeanbart van Aleppo, patriarch Gregorios III en moeder Agnes-Mariam. Deze Cannuyer heeft het lef om precies het tegendeel te beweren dan de tragische werkelijkheid, door hogergenoemden uitgeschreeuwd. En hij schrijft zonder blikken of blozen dat de nuntius van Damascus zegt dat er eigenlijk niets aan de hand is, wat hij hem persoonlijk zou uitgelegd hebben. Het groot probleem is volgens hem natuurlijk die slechterik van een president en het repressieve regime. Die samenzwering van buiten af en de criminele bendes die ondertussen al een flink deel van de christenen systematisch hebben uitgemoord met een totale verwoesting van christelijke wijken, kunnen dus ongestraft verder werken, want dat zijn maar verzinsels.
Onder de triomfantelijke titel Officiële verklaring van de kerk over de christenen in Syrië verspreidt deze man dan zijn boerenbedrog over gans het Franssprekend gebied.
Natuurlijk konden we dit zo niet laten. Dankzij een eensgezind en kordaat ingrijpen van het hoogste kerkelijk gezag ter zake heeft prof.
Christian Cannuyer moeten belijden dat het bedrog was zijnerzijds. Dit heeft hij ook in heel het Franstalige gebied moeten verspreiden.
Tegenover de nuntius heeft hij nog getracht met wollige Franse taalacrobatie en vage insinuaties er van af te komen, maar hij kreeg per kerende zijn project van rechtzetting terug en moest wit op zwart schrijven dat het wel degelijk zijn bedrog was. De nuntius verklaarde verder dat hij die man niet kent en nooit een verklaring voor hem heeft afgelegd. Maar wat lezen we nu in het Waalse parochieblad? Eindelijk een geloofwaardig standpunt over de christenen van Syrië! van Béatrice Petit. De eerste tekst van Cannuyer, vol
leugens, heeft zij grondig bestudeerd en nog wat aangedikt. De felle aanvallen tegen de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders heeft ze weggelaten en in de plaats daarvan alleen moeder Agnes-Mariam genoemd en mij er bij gevoegd. Dat vroom wicht van een
journalistje [bevriend met enkele norbertijner abten!] heeft dus bij het indienen van haar straffe tekst niet
eens geweten dat het vals was. Wat jammer voor iemand die zich journalist wil noemen!
Inmiddels hebben we aan alle betrokkenen een uitgebreide ontnuchtering bezorgd en wachten we af. Immers, hiermee worden niet alleen personen in gevaar gebracht maar het hele Syrische volk en vooral de christenen.
Aangebracht door Anne Van Der Sloten
14-08-2012
14 augustus 2012
14 augustus 2012
1. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 6/9]
Vr. Jozo:
Maar als Onze Lieve Vrouw heeft gezegd van het volk op de hoogte te stellen, waarom zou u dat dan weigeren als Zij werkelijk Onze Lieve Vrouw is? Vicka: Ik wil niet oneerlijk zijn tegenover iemand. Ik zal het de mensen vertellen. Ik weet dat de mensen zullen terug keren en dat het woord zal worden verspreid. Ik zal dit tegen iedereen vertellen die ik zie. Ivanka:
Laat iemand anders tot het volk spreken.
Vr. Jozo: we mogen hierin niet betrokken raken, omdat we niets hebben gezien. Vicka: U hebt me niet begrepen, Vader. We hebben gisterenavond tot het volk gesproken vanop Marinkos terras. We hebben alles herhaald wat Onze Lieve Vrouw heeft gezegd en we konden niet gelukkiger zijn. Wij zijn altijd gelukkig. De mensen zijn daar gebleven tot elf uur s avonds. We hebben hen alles gezegd wat we
wisten, maar niets is genoeg.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 421]
Keizer Nero
Ook ontstond er twijfel omdat Nero nogal een losbollig type was en destijds vaak met zijn vrienden door de achterbuurten schuimde achter vrouwen aan, ruzies zoekend en vechtpartijen uitlokkend.
De moeder van Nero, Agrippina, was ook een heerszuchtig typ van wie de Romeinen ook nog wel eens problemen verwachtten. Het begin van Nero's regeringsschap was verwachtingsvol maar niet zonder problemen.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
19 maart 2012
Ik ben bezorgd over de vele onrechtvaardigheden die ik zie in de wereld van vandaag. Deze maken me erg bedroefd en bij tijden depressief. Omdat ik het dikwijls moeilijk vind om deze droefheid te boven te komen, praatte ik tot onze Heer. Ik zei Hem: Kijk hoe Uw volk lijdt onder de onrechtvaardigheden van deze wereld. Wanneer gaat U aan dit alles iets doen?"
Daarop zond Hij mij een mooi geschenk als troost. Plots werd ik omgeven door vele kleine engelen die zon mooie flagrantie uitstraalden. Terwijl ze boven mij cirkelden verspreidden ze deze mooie flagrantie rondom mij. Mijn hele kamer was ermee gevuld.
Ik glimlachte en zei tot onze Heer: Wat heeft dit allemaal te betekenen? Wat een mooi flagrantie. Plots vielen alle
droefheid, depressie en zorgen van mij. Ik voelde vreugde en vrede. De engel zei: Zij kwamen om u te troosten.
Maak u geen zorgen en vertrouw op de Heer. Hij weet alles.
Vertaling: Chris De Bodt
4. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3656 van 20/05/2012
Lieve kinderen, voorwaarts op de weg die Ik u getoond heb. Heb geen angst. Mijn Zoon Jezus is met u. Vetrouw op Hem die het onzichtbare ziet en weet wat u nodig hebt. Verlies de moed niet door uw moeilijkheden. Roep altijd op Jezus. In Hem bestaat uw vreugde en uw overwinning.
Verwijder u niet van het gebed. Als u zich van het gebed verwijdert, overwint de duivel. U behoort toe aan de Heer.
Sta niet toe dat de vlam van het geloof in u oplost. Wees deemoedig met een nederig hart. Ik wil u tot Jezus voeren.
Luister naar Mij. Verwijder u van de zonde en verzoen u met God, want enkel zo kunt u de redding bereiken. U bent in de
wereld maar u behoort toe aan de Heer. Dit is de tijd van de genade voor ieder van u. Wees vastberaden. De mensheid
heeft uw eerlijke en moedige getuigenis nodig. Ik treur omwille van uw lijden. De dood zal naar Frankrijk komen en Mijn arme
kinderen zullen een zwaar kruis dragen. De pijn zal zwaar zijn voor degene die in het zuiden (van Frankrijk) leven. Bid, bid,
bid. Ik wil u niet dwingen, maar wat Ik zeg moet ernstig worden genomen. Moed. Ik zal voor u tot Mijn Zoon Jezus bidden.
Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
13-08-2012
13 augustus 2012
13 augustus 2012
1. Medjugorje:
Getuigenis van Mevrouw Pascale GRYSONSELMECI afgelegd te Medjugorje op zondag 5 augustus 2012 na haar spontane genezing tijdens
de mis op 3 augustus na de communie
Patrick dUrsel: Pascale, u verkiest een vraaggesprek om aan ieders
verwachtingen te kunnen voldoen. Vandaar mijn eerste vraag: Pascale, had je om je genezing gevraagd? Pascale: Heel lang geleden heb ik om mijn genezing gevraagd. Je moet weten dat ik meer dan veertien jaar ziek was. Ik ben altijd gelovig
geweest, diepgelovig en was gedurende gans mijn leven geëngageerd in de dienst van de Heer. Toen gedurende die eerste jaren de eerste symptomen van mijn ziekte opdoken, heb ik om genezing gevraagd en gesmeekt. Andere mensen uit mijn familie hebben zich bij mijn gebed aangesloten. Het antwoord bleef echter uit, althans het antwoord dat ik verwachtte, al waren er wel andere antwoorden! En op een gegeven ogenblik ben ik tot het besluit gekomen dat de Heer wat anders voorbereidde.
De
eerste antwoorden die ik verkreeg waren de genades om die ziekte te dragen, genades van Kracht en van Vreugde. Geen voortdurende vreugde, maar wel in alle geval een diepe vreugde. Een vreugde in het diepste van mijn ziel; je zou kunnen zeggen dat het diepste puntje van mijn ziel zelfs op ogenblikken van grote nood, door de Vreugde van de Heer bewoond bleef.
Ik geloof vast dat Gods hand altijd op mij gerust heeft. Ik heb nooit getwijfeld aan zijn liefde voor mij, ondanks deze ziekte die twijfels aan Zijn Liefde voor ons had kunnen doen ontstaan.
Enkele maanden geleden hebben mijn echtgenoot David en ikzelf een dringende oproep gevoeld om naar Medjugorje te gaan zonder dat we wisten wat Maria voor ons in petto had. Een absoluut onweerstaanbare aantrekkingskracht. Die oproep verraste me, vooral het feit dat we die allebei met dezelfde intensiteit voelden. Onze kinderen bleven daarentegen volkomen onverschillig, opstandig als ze waren tegen God
omwille van mijn ziekte. Ze vroegen me indringend waarom God aan sommigen genezing schonk en niet aan anderen. Mijn dochter zei me: "Mama, waarom bid jij, die zoveel bidt, niet voor je eigen genezing?" Maar ik had die ziekte na een jarenlange weg inmiddels aanvaard als een geschenk van God.
Ik zou u willen uitleggen wat die ziekte mij gebracht heeft. Ik denk
niet dat ik de persoon zou zijn die ik vandaag ben, zonder de genade van die ziekte. Ik was een heel zelfzeker iemand; de Heer had mij menselijke talenten geschonken; ik was een briljante en fiere artieste; ik had woordkunst gestudeerd en mijn schoolcarrière was vlot en buitengewoon goed verlopen. Iedereen bewonderde me.
Om kort te gaan: ik denk dat die ziekte mijn hart geopend heeft en mijn blik verlicht . Het gaat immers om een ziekte die de ganse persoon raakt. Ik had echt alles verloren, ik ben zowel fysiek, geestelijk als psychologisch tot op de bodem gegaan, maar ik heb ook in mijn hart kunnen ervaren en begrijpen wat andere mensen meemaken. De ziekte heeft mijn hart en mijn blik geopend. Ik geloof dat ik blind was en dat ik nu zie wat andere mensen kunnen mee maken, ik bemin hen, ik verlang hen te helpen, ik verlang er naar hen nabij te
zijn.
Ik heb ook de rijkdom en de schoonheid van de relatie met de medemens kunnen ontdekken. Onze relatie als koppel werd verdiept ver boven iedere verwachting. Ik had mij nooit zon diepte kunnen voorstellen. In één woord, ik heb de Liefde ontdekt. De liefde van de Drie-ene God, van de Gospa (de moeder van God), maar ook die van de mensen uit mijn naaste omgeving, al die mensen die mij met zoveel tederheid omringd hebben.
Korte tijd voor ons vertrek op deze bedevaart, hebben wij besloten onze twee kinderen mee te nemen. Mijn dochter heeft me toen, hoe zal ik het zeggen, de inwendige opdracht gegeven voor mijn genezing te bidden, niet omdat ik die verlangde, maar omdat zij dat wou.
In de autocar op weg naar hier, naar Medjugorje, kreeg zij een briefje met een Woord dat zei dat als zij voldoende geloof had, ik herinner me de woorden niet exact zij zieken zou kunnen genezen door hen de handen op te leggen. Ik heb haar, en ook mijn zoon, aangemoedigd om zelf die genade te vragen voor hun mama en zij hebben dat gedaan waarbij ze hun moeilijkheden om te geloven en hun opstandigheid overwonnen hebben.
Van onze kant was deze reis voor mijn man en mij een onvoorstelbare uitdaging. We moesten vertrekken met twee platte rolstoelen; ik kon niet in zithouding blijven. Ik moest een zetel hebben die zo plat
mogelijk kon gelegd worden; we hebben er één gehuurd. Onze autocar was niet aangepast. Vele armen hebben zich opnieuw en opnieuw aangeboden, gedurende de ganse dag, om me te dragen, om me uit de autocar te brengen, er weer in
Die
solidariteit zal ik nooit, nooit vergeten. Ze is voor mij het grootste teken dat God bestaat. Voor al die mensen die me geholpen hebben, terwijl ik niet eens kon praten, voor het onthaal dat de organisatoren mij voorbehouden hebben, voor ieder mens die al was het slechts één gebaar voor mij gesteld heeft, heb ik de Gospa gesmeekt hen Haar bijzondere en moederlijke zegen te schenken en hen het honderdvoudige terug te schenken van wat zij mij gegeven hadden.
Het was mijn grootste verlangen de verschijning van Maria aan Mirjana te kunnen meemaken. Onze begeleider was bereid mijn man en mijzelf ernaar toe te brengen. Opnieuw mocht ik een genade beleven die ik niet wil vergeten: meerdere mensen hebben de wetten van het onmogelijke getart door mij in mijn brancardiersstoel dwars doorheen een compacte menigte te brengen tot op de plek zelf, een klein altaartje waar de verschijning van Maria plaats vindt.
Verschillende uren van gebed in afwachting van de verschijning, uren die me één enkel ogenblik toeschenen, een ogenblik van de eeuwigheid Ik kan u zeggen dat al op dat ogenblik al onze verwachtingen van onze Medjugorjereis al volkomen vervuld waren.
Een missionaris-religieuze sprak mijn man en mij aan en herhaalde ons de boodschap die Maria speciaal bestemd had voor de zieken. Zij herinnerde ons eraan dat de Gospa genades belooft aan de zieken op één enkele voorwaarde, namelijk dat we de wil moeten hebben om als uitdrukking van ons geloof, ons lijden aan te bieden tot op het punt waarop we God danken voor wat we te verduren krijgen. Drie genades
biedt Ze ons dan: Licht, Kracht en Genezing. De eerste twee genades begrijpen jullie makkelijk. Wat genezing betreft, had ik de zekerheid dat ik inwendige genezing kreeg. Wat ik bedoel is die volkomen inwendige Vreugde vergezeld van vrede. Geen enkele opstandigheid meer! Waar ik nu ook zeker van ben is dat de Heer ons allemaal geneest, maar dat die genezing progressief van aard is, sneller of minder snel in functie van de plannen van de Heer voor ons grootste welzijn.
Het
staat vast dat op de dag dat we de Hemel binnen treden, niemand van ons zich in een rolbed zal bevinden en ik dankte God voor die genezing die me te beurt zou vallen ooit
's Anderendaags, vrijdag 3 augustus vertrok mijn man s morgens om de
kruisweg te doen. Het was heel erg heet en het was mijn grootste droom hem te kunnen vergezellen. Er was echter geen drager
beschikbaar en mijn toestand was werkelijk heel moeilijk te verdragen op dat ogenblik. Het was beter voor mij in mijn bed te blijven
Ik zal me die dag herinneren als één van de pijnlijkste dagen van mijn hele ziekte Ik moest werkelijk iedere ademhaling zoeken ondanks het ademhalingstoestel, de bipap die mijn vaste metgezel was tot dan.
Ik was ermee akkoord gegaan dat mijn man vertrok, nooit zou ik gewild hebben dat hij zijn plan zou opgeven, maar ik kon niet eten of drinken, geen medicijnen nemen. Ik was vastgenageld op mijn bed Ik had zelfs de kracht niet meer om te bidden, ik bevond me eenvoudig
weg in een face-to-face met de Heer
Mijn man was heel gelukkig toen hij terug kwam, diep geraakt door wat hij
op die kruisweg beleefd had. Hij werd vervuld van medelijden met mij, want zelfs zonder dat ik hem wat dan ook uitgelegd had, begreep hij dat ik mijn kruisweg beleefd had, in mijn bed.
Gedurende die kruisweg had men verschillende episodes uit het leven van Pater Slavko toegelicht. Je moet weten dat mijn man die buitengewone pater pas had leren kennen via een film tijdens de autocarreis naar Medjugorje.
Ik had verwacht dat mijn man zou willen rusten na die bergtocht, maar
tot mijn grote verbazing had hij slechts één plan en dat was mij zo snel mogelijk op het graf van pater Slavko te brengen. Ik liet me er dus naartoe brengen in het begin van de namiddag onder een verzengende zon. Opnieuw beleefden we daar een onvergetelijk ogenblik van verdieping en kregen we inwendige genades van Kracht, van Zachtheid, van Vrede en van Gemeenschap Zonder onderling te overleggen spraken mijn man en ik hetzelfde gebed uit: Heer, als het uw wil is dat ik zou genezen, niet half, niet een klein beetje, maar helemaal: niet voor onszelf, want wij werden al zo vervuld door uw Liefde, maar voor onze kinderen. We hebben intens voor hen gebeden, opdat God hen onder zijn bescherming zou nemen en hen bij voorrang het beste zou schenken.
Mijn laatste krachten aansprekend, besloten we na het avondmaal deel te nemen aan de eucharistie.
Ik ben zonder ademhalingstoestel vertrokken, want het gewicht van dat meerdere kilos wegende toestel op mijn knieën, kon ik niet langer verdragen.
We waren te laat ik durf het nauwelijks te zeggen maar we kwamen pas aan tijdens het evangelie
We staken onze oortjes al in terwijl we nog onderweg waren om toch al iets op te vangen van wat er tijdens onze afwezigheid gezegd werd.
Van bij onze aankomst begon ik de tot de Heilige Geest te smeken in een
vreugde die ik niet kan verwoorden. Ik vroeg Hem bezit te nemen van gans mijn wezen. Ik heb Hem mijn hernieuwd verlangen uitgedrukt Hem toe te behoren naar lichaam,ziel en geest.
Van toen af aan voelde ik me niet meer op aarde
De
viering ging verder tot aan de Consecratie en vervolgens tot het ogenblik van de communie waar ik intens op wachtte. Mijn man heeft me in de aanschuifrij gebracht achter de kerk. Een priester stak het pad over met het Lichaam van Christus. Hij kwam onmiddellijk naar mijn man en mij toe en passeerde al de andere mensen in de wachtrij.
We hebben allebei gecommuniceerd, alleen wij op dat ogenblik in die wachtrij. Wij zijn vervolgens aan de kant gegaan om plaats te maken
voor de andere mensen die te communie gingen en om onze dankgebeden te beginnen.
Ik rook een krachtige en heel zachte geur, een hemels parfum. Ik had al ooit eerder een dergelijk parfum mogen ruiken en wel in de nabijheid van iconen die een naar rozen geurende olie afscheiden. Mijn ogen zochten om me heen om na te gaan van waar die geur wel kon komen maar we waren alleen.
Mijn inwendige blik heeft zich vervolgens op God de Vader gericht en in mijn geest zag ik mezelf in witte kledij, ik had het sacrament van de verzoening gekregen, dansen voor onze Vader Met een kleine glimlach zei ik hem: enfin je weet wel dat ik dat niet kan doen enfin wel met mijn ziel! Ik kan u loven en voor u dansen en zingen op een heel spirituele wijze. Vervolgens voelde ik een kracht door me heen gaan van links naar rechts, geen warmte, maar een kracht. Mijn ongebruikte beenspieren werden doorstroomd met een stroom van leven. Ik zei toen tot God: Vader, Zoon, Heilige Geest,
als u aan het doen bent wat ik geloof, dit ondenkbare mirakel aan het realiseren bent, dan vraag ik u een teken en een genade: laat mij toe met mijn man te communiceren.
Ik heb mij tot mijn man gewend en probeerde hem te zeggen: ruik je die geur?. Op de meest natuurlijke wijze antwoordde hij me: neen,mijn neus is wat verstopt!... Ik zeg natuurlijke
wijze omdat hij mijn stem sedert een jaar niet meer gehoord had! Om hem tot de realiteit te wekken, zei ik: hei! Ik praat, hoor je me?!
En toen wist ik dat God Zijn daad had gesteld en in een handeling van geloof, heb ik mijn benen uit de zetel gelicht en ben ik recht gaan staan Al de mensen om ons heen beseften wat er op dat ogenblik gebeurde. Eén persoon zei me dat ik er ongelooflijk jong uit zag. Voor mij was het alsof ik op de berg Tabor was, de berg van de gedaanteverwisseling...
De volgende dagen is mijn toestand van uur tot uur verbeterd. Ik heb er geen behoefte meer aan voortdurend te slapen en de pijnen die mijn ziekte veroorzaakte hebben plaats geruimd voor spierpijnen veroorzaakt door fysieke inspanningen die me sedert zeven jaar onmogelijk waren
Dat is dus de geschiedenis die ik jullie wou vertellen. Als jullie vragen hebben, aarzel niet..
Patrick d'Ursel: Hoe hebben uw kinderen op dit nieuws gereageerd? Pascale: Ik denk dat de kinderen heel, heel gelukkig zijn, maar we moeten er rekening mee houden dat zij mij bijna constant als zieke gekend hebben en dat deze verandering een aanpassingstijd van hen zal vergen.
Patrick d'Ursel: Wat is de naam van uw ziekte? Pascale: De naam van de ziekte is leuco-encéphalopathie. Het gaat om een zeldzame en ongeneeslijke ziekte waarvan de symptomen lijken op die van multiple sclerose.
Patrick d'Ursel: Pascale, wat ga je nu met je leven doen... Pascale: Dat is een moeilijke vraag, want als God een genade aanbiedt, is het echt
een enorme genade. Daar gaat een verantwoordelijkheid mee samen. Mijn grootste wens, en dat is een wens die ook mijn man deelt, is van trouw te blijven aan de Heer, aan zijn genade en voor zo ver het in onze mogelijkheden ligt, van hem niet teleur te stellen. Om dus heel concreet te zijn, wat me nu duidelijk is, is dat ik nu eindelijk mijn verantwoordelijkheid en mijn leven als mama en echtgenoot kan nemen. Dat heeft voorrang. Mijn diepe verwachting is ook van een gebedsleven te kunnen gaan leiden, parallel met dit aardse, geïncarneerde leven. Een leven van contemplatie. Ik zou ook graag in
staat zijn hulp te bieden aan al de mensen die me erom vragen, welke hulp dat ook moge zijn. En verder wil ik getuigen van de Liefde van God in ons leven. Het is mogelijk dat andere activiteiten nu overwogen kunnen worden, maar ik wil geen enkele beslissing nemen zonder eerst diep onderscheid en inzicht te verwerven via het advies van een geestelijke begeleider, onder toezicht van God.
Vertaling: Mia Stassen
2. Medjugorje: Verschijning van 10 augustus aan Ivan Dragicevic en zijn gebedsgroep
De verschijning van vandaag, 10 augustus 2012 vond plaats op de top van de Verschijningsberg. Na dagen van een ondragelijke hitte in Medjugorje, was het vandaag lichtjes koeler. Deze avond, terwijl de bedevaarders zich begonnen te verzamelen op de Podbrdo, gleed de zon zachtjes onder om plaats te maken voor de duisternis van de avond, werden de mensen begroet door de sterren die hen aanschouwden op de berg, terwijl ze wachtten op de Koningin van de Vrede en een welgekomen bries iedereen voorbereidde op de verschijning. De gebedsgroep zette de Rozenkrans in en Onze Lieve Vrouw verscheen net voor 22 uur. Op het ogenblik van de verschijning, hoorde men in de verte een bezetene huilen als een wolf in de nacht, maar het gehuil ging langzaam over naar vrede, waarop de stilte de berg bedekte in de aanwezig van Onze Lieve Vrouw. De verschijning duurde vijf minuten. Na de verschijning zei Ivan: "Vanavond wens ik met u het belangrijkste van mijn ontmoeting met Onze Lieve Vrouw te delen. Vanavond kwam Maria heel vredevol en gelukkig en groette Zij ons met Haar moederlijke groet: "Geloofd zij Jezus, mijn lieve kinderen."
Daarop zei Onze Lieve Vrouw: "Lieve kinderen, Ik ben tot u gekomen om mijzelf voor te stellen als de Koningin van de Vrede, omdat Mijn Zoon Mij zendt. Ik wens u te helpen, lieve kinderen, u te helpen om vrede te hebben. Maar zo vele keren heb Ik gezegd en tot u, al mijn kinderen herhaald: "Ik heb u nodig, lieve kinderen. Met u kan ik vrede verwezenlijken. Daarom vraag Ik u ook vandaag om te bidden voor brede, bid voor vrede in de wereld, bid voor vrede binnen de families, keer terug naar het gebed binnen de families en plaats God in de eerste plaats binnen uw families. Uw Moeder bidt samen met u en komt voor u allen tussen bij Haar Zoon. Bid, bid en volhard in het gebed. Ik dank u ook vandaag om op Mijn oproep te hebben beantwoord."
Daarna bad Onze Lieve Vrouw in het bijzonder voor u en op een bijzondere wijze bad Zij over alle aanwezige zieken hier. Daarop zegende ze ons allen met Haar moederlijke Zegen en zegende ze eveneens alle meegebrachte religieuze artikelen. Ik heb u allen aanbevolen, al uw noden, uw voornemens, uw families en vooral de zieken, alsook alles wat u in uw harten draagt. Onze Lieve Vrouw kent onze harten en onze intenties het beste. Daarop bad vervolgde Zij het bidden over iedereen van ons en verliet Zij ons in dat gebed, met het Teken van het verlichte Kruis en de groet: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen."
Vertaling: Chris De Bodt
3. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 5/9]
Vr. Jozo: Mirjana, wat kan u zeggen tegen tot de mensen? Zij wachten nog steeds op de heuvel. Mirjana: Iets verlangt van mij dat ik naar de heuvel ga. Iets fluistert in me in dat ik het volgende moet zeggen: Onze Lieve Vrouw is op een andere plaats verschenen. Ze heeft ons verteld dat we naar de kerk moeten gaan voor de verschijningen. We moeten zeggen dat alle echte Christenen naar de kerk moeten gaan.
Vr. Jozo: Ga dan en zegt het aan de mensen. Vicka: Vader, doe dat niet. Zij [de politie inspecteurs] hebben ons verteld om niet naar ginds te gaan tot de mensen vertrekken, rond 21 uur. Ze hebben ons gezegd: Als u naar de kerk wil gaan en u belachelijk maken, zult u niet toelaten om ook het volk belachelijk te maken dat u naar ginds zal volgen. Blijf uit het zicht. De mensen laten hun werk. Niemand wil iets doen. Iedereen wil slechts aan u denken.
Vertaling: Chris De Bodt
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 420]
Keizer Nero
Jeugd van Nero
Lucius Domitius Ahenobarbus was een zoon van Gnaeus Domitius Ahenobarbus en Agrippina de Jongere en is geboren op 15 december 37 na Christus in Antium (Anzio), dat ten zuiden van Rome ligt en gestorven op 9 juni 68 bij Rome. Nadat zijn moeder Agrippina keizer Claudius (zoon van Nero Claudius Drusus de oudere) huwde, adopteerde Claudius hem waardoor zijn naam veranderde in Claudius Drusus Germanicus Nero. Zo werd hij lid van het Julisch-Claudische huis. Hier kwam ook
nog eens bij dat hij de dochter van Claudius, Octavia, huwde. Hij was nu volledig geïntegreerd in de familie.
Na de dood van Keizer Claudius, die Nero vergiftigd had, werd hij door de pretorianen als keizer uitgeroepen.
Veel
mensen hadden vertrouwen in hun nieuwe keizer, men verheugde zich erover een welwillend, artistieke keizer gekregen te hebben, iemand die de vrede wil handhaven en aan de corruptie een eind wil maken. Maar er was al enige twijfel of Nero wel zo'n goede keizer zou worden o.a. door de grafrede van Nero tegenover Claudius, men kon merken dat die niet door hemzelf was geschreven maar door Seneca. Seneca en Burrus waren zijn opvoeders' die hem nu nog wel in goede banen konden leiden en zijn staatszaken regelden, maar zou die macht van Seneca en Burrus in stand blijven? Men was er niet zeker van.
Vertaling: Broeder Jozef
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
19 maart 2012
De engel van de Heer kwam mij bezoeken. Wij begroetten elkaar.
Hij zei: Ik kom u zeggen dat ik juist uit Perth, in het westen van Australië, kom.
Ik zei: Wat was u ginds gaan
doen? Hij antwoordde: Ik was ginds twee weken aan het werk om de gebieden te beschermen die een groot gevaar lopen voor stormen en cyclonen. Er zou ginds een grote vernietiging zijn gekomen, was het niet voor de mensen die bidden.
God in Zijn goedheid en barmhartigheid heeft deze ramp afgewend.
Zeg de mensen dat ze moeten bidden, want enkel door het gebed bent u allen beschermd. Nu ga ik naar het noorden van het land, maar ik ben niet zeker dat de mensen ginds zullen worden gespaard, omdat er ginds maar weinig wordt gebeden en ze God heel erg beledigen.
We werken allen voor God en Zijn Glorie. Niets doen we voor onszelf. Valentina, zeg de mensen dat er vele hevige stormen zijn voorspeld voor de
toekomst. Ze mogen God niet meer beledigen. Hij is heel bedroefd omdat de wereld zich zo slecht gedraagt. Bid en smeek Hem voor Zijn genade.
Vertaling: Chris De Bodt
6. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3655 van 19/05/2012
Lieve kinderen, besteed delen van uw tijd aan het gebed. God wil tot u spreken. Open uw harten en luister naar Hem. Bljf niet in de zonde. Heb berouw en keer u tot de Heer die van u houdt en u met open armen verwacht. Vul u met de liefde van de Heer en sta niet toe dat de dingen van de wereld u van de weg naar de bekering verwijderen. U behoort toe aan de Heer. Sta niet toe dat de duivel u tot slaaf maakt. Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u tot Degene te leiden die uw alles is. Wees alert. Angra dos Reis en Zürich: de dood zal komen en de pijn voor Mijn arme kinderen zal groot zijn. Ik treur voor wat op u afkomt. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
10-08-2012
10 augustus 2012
10 augustus 2012
1. Genezing te Medjugorje: getuigenis door Pater Peter Klos, geestelijk begeleider
Intussen beschikken we over een getuigenis uit eerste hand. Pater Peter Klos, die als geestelijk begeleider mee was met de groep van Patty De Vos. Als ooggetuige rapporteert Pater Peter het volgende:
Beste mensen,
Gisteravond ben ik teruggekeerd van het jaarlijkse jongerenfestival in Medjugorje. Het was een heel mooi festival met meer deelnemers dan ooit [schattingen tussen 80.000 en 100.000]. En in onze groep is iets gebeurd waar ik u allen graag deelgenoot van wil maken.
Er was een mevrouw [Pascale] mee met haar man [David] en hun twee kinderen van 13 en 16 jaar. Pascale leed aan PML [progressieve multifocale leukencefalopathie], een zeldzame aandoening van het centrale zenuwstelsel dat meestal ernstige invaliditeit en overlijden tot gevolg heeft. Als gevolg van deze ziekte kon Pascale al zeven jaar niet meer lopen, sinds een jaar niet meer spreken en had zij een apparaat dat haar hielp bij het ademen...
Pascale en David waren gelovige en biddende mensen. Enkele maanden geleden kreeg Pascale het verlangen naar Medjugorje te gaan. Zij was daar 19 jaar geleden al eens geweest en ze wilde daar graag bidden om de genade dat God iets zou doen voor de kinderen omdat die het heel moeilijk hadden met de ziekte van hun moeder. Ze waren immers een beetje opstandig tegen God omdat Hij hun moeder niet genas, terwijl ze wisten dat hun ouders veel baden.
Toen ze haar man duidelijk maakte dat ze graag naar Medjugorje zou gaan, zei hij dat hij ook dat verlangen had, terwijl hij er nog nooit was geweest. De kinderen wilden in eerste instantie niet omdat "bidden toch niet hielp," maar ze hebben zich uiteindelijk toch gewonnen gegeven en het hele gezin ging naar Medjugorje, hetgeen nogal wat vergde daar Pascale aan een platte rolstoel was gekluisterd en ze met de bus gingen.
Op woensdag 1 augustus kwamen we aan en op vrijdagmorgen 3 augustus ging David de kruisweg bidden op de Kricivac [de Kruisberg]. Pascale leed die morgen zeer veel. Ze was uitgeput en ze kon ook helemaal niet meer bidden. Tijdens de Kruisweg vertelde de priester bepaalde dingen uit het leven van pater Slavko. David kende pater Slavko niet maar hij was onder de indruk van wat hij hoorde.
Toen hij weer in het pension Palma kwam, zei hij tegen zijn vrouw dat ze naar het graf van pater Slavko moesten gaan. Toen ze daar aankwamen ervoer Pascale een hele diepe vrede en ze was er zeker van dat God iets zou doen voor hun kinderen. 's Avonds was Pascale nog steeds zeer moe, maar ze besloten toch naar de avondmis te gaan.
Toen ze daar aankwamen ervoer Pascale een grote vreugde en ze rook een hemelse geur. Op het moment van de consecratie kreeg ze een visioen van zichzelf. Ze zag zichzelf
dansend voor de troon van God. Ze moest glimlachen en zei tegen God: "U weet wel dat ik dat helemaal niet kan." Toen de priester kwam met de hosties passeerde hij de hele rij mensen die voor hen stond en ging rechtstreeks naar David en Pascale. Toen Pascale de hostie ontving voelde ze heel sterk de liefde van God en een kracht in haar benen. Ze zei tegen God: "wanneer U aan het doen bent wat ik denk dat U doet, geef mij dan een teken, dat ik kan communiceren met mijn man."
Ze draaide zich naar haar man en vroeg: "Ruik jij ook die hemelse geur?" Haar man antwoordde alsof er niets aan de hand was: "Nee, mijn neus is wat verstopt." "Hee, merk je niet dat ik tegen je spreek?" vroeg Pascale. Ze legde haar benen van de rolstoel en stond op. In een kwestie van een ogenblik was zij totaal genezen. De mensen om haar heen zagen het wonder en waren zeer geraakt. Op zondag hebben wij een mis uit dankbaarheid opgedragen, waar veel mensen bij aanwezig waren want het nieuws verspreidde zich natuurlijk snel onder alle Nederlands- en Franstalige pelgrims [Pascale en David kwamen uit Court-Saint-Etienne, Wallonië, maar Pascale sprak ook Vlaams].
Na de Mis heeft Pascale een getuigenis gegeven in het pension waar veel mensen bij aanwezig waren en die velen tot tranen toe ontroerde. Pascale gaf haar getuigenis op een heel mooie, integere manier waarbij zij meer de nadruk legde op het wonder van de Eucharistie dan op het wonder van haar genezing.
Ik kom al meer dan twintig jaar in Medjugorje en heb al veel meegemaakt van Gods werkzaamheid daar. Maar een dergelijk mirakel
van plotselinge fysieke genezing had ik nog nooit eerder meegemaakt. Het is zeker een grote genade... Op de eerste plaats voor Pascale zelf en haar gezin. Maar ook voor allen die daar getuige van waren. En ook voor allen, hoop ik,
die hier van horen. Daarom stuur ik u dit verslagje.
Met broederlijke groet, in Christus, Peter Klos, pr.
Maandag volgt het volledige verhaal van P.M.P.-Bedevaarten met een exclusieve getuigenis van Pascale GRYSON-SELMECI zelf.
2. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 4]
Vr. Jozo: Wat deden jullie ginds, terwijl de mensen hier waren? Vicka: Omdat de "inspecteurs" ons hadden meegenomen naar een andere plaats, om te zien of Zij ook daar zou verschijnen.
Vr. Jozo: Wanneer vond dit onderzoek plaats? Jullie waren hier en toch hebben jullie hierover niets gezegd. Allen: Vandaag, rond 14 uur.
Vr. Jozo: Is de andere plaats een goede plaats? Lijkt het zoals hier? Ivanka: Ja, het is hetzelfde!
Vr. Jozo: Waren er andere mensen bij jullie? Vicka: Niemand. We waren alleen, met deze twee dames. Zij zagen ook het licht schitteren op de heuvel.
Uit deze discussie ontstond er een nieuw lastig vraagstuk, nl. of de kinderen naar de heuvel zouden gaan, waar de mensen aan het wachten waren voor de volgende verschijning. Samen bespraken ze toen of ze aan de mensen al dan niet zouden vertellen dat het visioen aan de andere zijde van de heuvel had plaatsgevonden en of ze zouden mededelen wat Onze Lieve Vrouw had gezegd. Het vraagstuk loste zich min of meer zelf op, want ondertussen was de massa volk zo groot geworden, dat de kinderen werd verzocht om zich niet in het openbaar te vertonen die dag.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 419]
Menahem, de Essener
Eerst lette Herodes niet op de voorspellingen van Menahem. Maar, gezien de moeilijkheden, ondervroeg hij Menahem over de duur van zijn later bewind. Eerst zweeg Menahem. Toen Herodes aandrong voorspelde hij dat hij twintig of dertig jaar zou regeren. Herodes behandelde hem toen zacht en toonde sympathie voor alle Esseners terwijl hij onverbiddelijk was voor de farizeeërs die hem bekritiseerden. Josephus wijst de bovennatuurlijke gaven van Menahem en de andere Esseners toe aan hun deugdzaam leven.
Doordat Herodus een sympathie had voor Menachem, moest Menachem uit de Sanhedrin stappen. Omdat waarschijnlijk Menachem een Essener was, gaat men ervan uit dat de Essenen op de hoogte waren van de mystieke tradities en de Essenen zouden het zelfs hebben doorgegeven aan de Talmoedische Meesters. Josephus beweerde dat de Essenen gebruik maakten van namen van engelen en zij zouden de toekomst hebben voorspeld. Dit d.m.v. diverse louteringen en methoden van de Profeten. Zij zouden door Josephus vergeleken worden met de Pythagoreeërs, leden van de Griekse wijsgerige school n.a.v. Pythagoras. De Sefer Jetsiràh bevat elementen van de Pythagoreeërs, wat wederom aangeeft dat de Sefer Jetsiràh niet kosjer is. De teksten van de Sefer Jetsiràh zouden in deze Talmoedische Periode door de Essenen bewaard zijn.
Vertaling: Broeder Jozef
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 22]
In het kort
De heilige Paulus zei tot zijn leerling Timóteüs: "Vergeet niet het vuur aan te wakkeren van Gods genade die in u is door de oplegging van mijn handen " [2 Tm. 1, 6] en "streeft iemand naar het bisschopsambt, dan begeert hij een voortreffelijke taak" [i Tm. 3,1]. Tot Titus zet' hij: "Ik heb u op Kreta achtergelaten met de bedoeling dat gij de resterende zaken zoudt regelen door in elke stad presbyters, aan te stellen volgens de richtlijnen die ik u heb gegeven" [Tit. 1,5].
Heel de kerk is een priesterlijk volk. Dankzij het doopsel hebben alle gelovigen deel aan het priesterschap van Christus. Deze deelname noemt men "het gemeenschappelijk priesterschap van de gelovigen". Op basis en ten dienste hiervan bestaat er een andere deelname aan de zending van Christus: die van het ambt dat door het wijdingssacrament wordt verleend. Deze taak bestaat uit het dienstwerk in naam en in de persoon van Christus als hoofd, te midden van de gemeenschap.
Het ambtelijk priesterschap verschilt wezenlijk van het gemeenschappelijk priesterschap van de gelovigen, omdat het een gewijde macht verleent ten dienste van de gelovigen. De gewijde bedienaars oefenen hun dienstwerk ten aanzien van het Volk van God uit door het onderricht [munus docendi], de goddelijke eredienst [munus liturgicum] en het pastoraal bestuur [munus regendi].
Vanaf het begin werd het gewijde ambt in drie graden verleend en uitgeoefend: die van de bisschoppen, de presbyters en de diakens. De ambten die door de wijding worden verleend, zijn onvervangbaar voor de organische structuur van de kerk: zonder bisschop, presbyters en diakens kan men niet van kerk spreken.
De bisschop ontvangt de volheid van het wijdingssacrament, dat hem invoegt in het bisschoppencollege en dat hem maakt tot zichtbaar hoofd van de particuliere kerk die hem werd toevertrouwd. Aangezien de bisschoppen opvolgers van de apostelen en leden van het college zijn, hebben zij deel aan de apostolische verantwoordelijkheid en de zending van heel de kerk, onder het gezag van de paus, opvolger van de heilige Petrus.
De presbyters zijn in hun priesterlijke waardigheid met de bisschoppen verenigd en zijn tegelijkertijd in hun pastorale functies van hen afhankelijk; zij zijn geroepen om de zorgzame medewerkers van de bisschoppen te zijn; zij vormen rondom de bisschop het presbyterium dat, samen met hem, de verantwoordelijkheid draagt voor de particuliere kerk. Zij worden door de bisschop met een parochiegemeenschap of met een welomschreven kerkelijke functie belast.
De diakens zijn bedienaars die gewijd zijn om in de kerk taken van dienstbetoon te verrichten; zij ontvangen niet het ambtelijk priesterschap, maar de wijding verleent hun belangrijke functies in de bediening van het woord, de goddelijke eredienst, het pastorale bestuur en de liefdadigheid, taken die z onder het pastoraal gezag van hun bisschop moeten vervullen.
Het wijdingssacrament wordt toegediend door de handoplegging gevolgd door een plechtig wijdingsgebed waarin aan God voor de wijdeling de genadegaven van de heilige Geest gevraagd worden, gaven die voor zijn ambt vereist zijn. De wijding drukt een onuitwisbaar sacramenteel merkteken in.
De kerk dient het wijdingssacrament enkel toe aan mannen, van wie grondig werd nagegaan of ze bekwaam zijn het ambt uit te oefenen. Aan het kerkelijk gezag komt de verantwoordelijkheid en het recht toe iemand te roepen tot het ontvangen van de wijdingen.
In de Latijnse kerk wordt voor het priesterschap het wijdingssacrament gewoonlijk slechts toegediend aan kandidaten die bereid zijn in vrijheid het celibaat te aanvaarden en die publiek te kennen geven het te willen onderhouden uit liefde voor het rijk Gods en ten dienste van de mensen.
Het komt de bisschoppen toe het wijdingssacrament in zijn drie graden toe te dienen.
Anne Van Der Sloten
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
15 maart 2012
Deze ochtend nam de engel mij naar een plaats van lijdende zielen. Ik bevond mezelf in een winkelcentrum uit de jaren 70 of begin de jaren 80. De uitrusting van het centrum was nog eenvoudig.
We bevonden ons buiten een gebouw en mensen waren druk in de weer. Een vrouw naderde ons van achteren. Zij knuffelde mij en zei in het Kroatisch: "Hoe gaat het?" Ik antwoordde: "goed" en vroeg: "Hoe gaat het met u?" Ze antwoordde eveneens: "goed."
Zij moet overleden zijn op het einde van tachtiger jaren. Ik stond daar met de engel en keer naar deze dame die nu plaatsnam op een kleine bank. Ze hield een kleine, bruine transistor radio vast. Aan de ene kant van de radio bevond zich een ketting van zon 60 centimeter lang. De engel vertelde me: "Let nu op wat ze gaat doen."
Zij nam de ketting en aan het uiteinde ervan bevond zich een soort stalen nekband, zoals bij kettingen van honden, maar breder. Zij opende de nekband en plaatste het rond haar nek. Alles pastte rond haar nek en toen klikte ze de nekband vast.
Ik dacht bij mijzelf hoe ze kon ademen met zulke stevig passende stalen band rond haar nek. De engel verklaarde dat dit haar boete was. Toen ze nog leefde droeg ze overal deze radio met haar mee en luisterde ze constant naar de muziek. Ze aanbad dit valse voorwerp. Nu moet ze boete doen. Ze hield meer van haar radio dan dat ze van God hield. De uitdrukking op haar gelaat werd heel droevig. De engel toonde mij dit alles, zodat ik haar kon helpen uit haar lijden en de last die ze voortdurend moest dragen.
Toen traden de engel en ik een andere winkel binnen. Terwijl we daar stonden, vroeg de engel mij om een jonge, blonde dame gade te slaan. Ze was in haar dertiger jaren. We keken terwijl deze jongedame plots over de toogbank kroop naar het kassaregister. Ze nam het dikke papieren rol uti het register en klom toen terug over de toonbank. Ik kon getallen waarnemen die waren uitgeprint de papieren rol. Deze oude kassaregisters drukten destijds enkel de prijzen af, zonder enig detail over het aangekochte voorwerp.
De engel zei: "Ze doet dit elke dag en dit is haar boete. Toen ze nog leefde, werkte ze in deze winkel en stal het geld. Zij was de winkel een bedrag verschuldigd van boven de duizend dollar. Ze speelde vals. Nu moet ze boete doen, tot herstel van haar zonde."
Zij heeft uw hulp nodig. Zij lijdt veel. De mensen vergewissen er zich niet van, wat ze doen tijdens hun leven. Men kan dergelijke zaken enkel bekomen door er eerlijk om te vragen en niet omgekeerd."
Ik vroeg de Heer: "Heer heb medelijden met de zielen van de vrouw die vals speelde en met de vrouw met de transistor radio."
Vertaling: Chris De Bodt
6. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3654 van 15/05/2012
Lieve kinderen, leg al uw vertrouwen in Jezus. Verlies de moed niet. Ik ben uw Moeder en zal aan uw zijde staan. Geef het beste van uzelf in de missie die de Heer u heeft toevertrouwd. Zeg aan iedereen dat God haast heeft. Wees vastberaden. U schrijdt naar een toekomst met grote beproevingen maar degene die tot op het einde trouw blijven, zullen de overwinning behalen. Zorg voor uw geestelijk leven. U kunt niet van de genade van Mijn Zoon Jezus verwijderd leven. Open uw harten en neem de wil van God voor uw leven aan. Ik wil u niet dwingen maar luister naar Mij. Ik treur voor wat op u afkomt. In Cochabamba zal men geschrei, geween en geklaag horen. Verwijder u niet van de weg die Ik u al gedurende al deze jaren heb getoond. Moed. Als alles verloren schijnt, zal de vrede over de aarde komen en de rechtvaardigen zullen hun beloning bekomen. Verheug u en getuig dat u de Heer toebehoort. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
09-08-2012
9 augustus 2012
9 augustus 2012
1. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 3]
Vr. Jozo: Hebt u deze vragen gesteld? [een verwijzing naar een aantal vragen die op voorhand waren opgeschreven] Mirjana: Neen, we hadden de vragen op dat moment niet bij ons. We waren aan het eten toen Vicka ons vertelde dat er politie inspecteurs zouden komen om ons naar een andere plaats mee te nemen, om zo te weten te komen of de Heilige Maagd aan ons zou verschijnen op een andere plaats. Zo kleedden we ons haastig aan en bleven de opgeschreven vragen achter in onze andere kledij. We waren gehaast. We liepen naar de wagen en vertrokken vlug. Ivanka: We vroegen haar of ze een of ander teken zou achterlaten. Toen verdween de Gospa langzaam en opnieuw zagen we het lichtverschijnsel op de heuvel, waar de mensen op ons wachtten. Mirjana: En Zij zei: "Ga in Gods vrede." Jakov: Ze zei eveneens: "Mijn engelen." Toen we Haar vroegen of Zij er niet zou om geven als Zij aan ons in de kerk zou verschijnen, antwoordde Zij: "Neen, Mijn engelen." Mirjana: Voor een lange tijd keek ze ons aan, als ...
Vr. Jozo: Wel, wat hebt u dan gezegd aan de mensen op de heuvel? Allen: We waren niet op de heuvel. Ivanka: We waren in Cerno, dicht bij Ljubiski. We konden van daaruit de heuvel zien.
Vr. Jozo: Jullie waren in Cerno? Allen: Ja, in Cerno!
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 418]
Menahem, de Essener
Menahem, die leefde rond het midden van de eerste eeuw v. J.C., behoorde tot de Esseners. Hij was de vice-president van het Sanhedrin, het hoogste Joodse religieuze gerechtshof. Josephus pronkt met zijn profetische begaafdheid. Op het einde van de tweede eeuw voor Jezus Christus had een van zijn voorgangers, Judas de Esseniër, de dood van Antigoon voorspeld, de broer van hogepriester Aristobulus. Josephus beschrijft Menahem als een meester met vele leerlingen die zich bezighielden met het voorspellen van de toekomst.
Menahem gaf een demonstratie van zijn profetisch kunnen door Herodes, nog een kind, te ontvangen als de toekomstige koning der Joden. Herodes, overtuigd dat Menahem hem voor iemand anders had aanzien en wou gekscheren, had hem vinnig geantwoord dat hij maar een gewoon burger was. Menahem weerlegde met een klop op zijn billen dat hij eens de troon van Judea zou bestijgen. Hij raadde hem aan rechtvaardigheid en vroomheid lief te hebben en zijn onderdanen goed te behandelen. Maar hij zou maar moeilijk die raadgeving kunnen opvolgen, zei hij, en God zou hem straffen op het einde van zijn leven.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 21]
6. De vruchten van dit wijdingssacrament
Het genade van de Heilige Geest
De genade van de heilige Geest die eigen is aan dit sacrament, maakt de wijdeling gelijkvormig aan Christus, de priester, leraar en herder, van wie hij de bedienaar wordt.
Voor de bisschop is dit allereerst een genade van kracht ("de Geest van leiderschap": wijdingsgebed voor een bisschop in de Latijnse ritus): de genade om zijn kerk met kracht en wijsheid te leiden en te verdedigen, als een vader en herder, met onbaatzuchtige liefde voor allen en een voorliefde voor armen, zieken en noodlijdenden. Deze genade zet hem aan, het evangelie te verkondigen aan allen, het voorbeeld te zijn voor zijn kudde, haar voor te gaan op de weg naar de heiligheid door zich in de eucharistie te vereenzelvigen met Christus, priester en slachtoffer, zonder te vrezen dat hij zijn leven moet geven voor zijn schapen:
Verleen, Vader die de harten kent, aan uw dienaar die Gij tot het bisschopsambt hebt uitverkoren, dat hij uw heilige kudde weidt en dat hij onberispelijk uw hoogste priesterschap uitoefent en U dient dag en nacht; dat hij voortdurend uw aanschijn mild mag stemmen en U de gaven offert van uw heilige kerk. Geef hem de macht, uit kracht van de Geest van het hogepriesterschap de zonden te vergeven overeenkomstig uw opdracht, ambten te verlenen naar uw bedoeling en ook alle banden te ontbinden krachtens de macht die Gij aan uw apostelen gegeven hebt. Moge hij U welgevallig zijn door zijn zachtmoedigheid en zijn zuiver hart, wanneer hij U het aangenaam reukoffer opdraagt door uw Zoon Jezus Christus...
De geestelijke gave die door de priesterwijding wordt verleend, wordt uitgedrukt in het volgende gebed dat eigen is aan de Byzantijnse ritus. Tijdens de handoplegging zegt de bisschop: "Heer, vervul hem die Gij U gewaardigd hebt tot de rang van het priesterschap te verheffen, met de gave van de heilige Geest, opdat hij waardig bevonden mag worden onberispelijk voor uw altaar te staan, het evangelie van uw rijk te verkondigen, de dienst van uw woord van waarheid te vervullen, U geestelijke gaven en offers op te dragen, uw volk nieuw te maken door het bad van de wedergeboorte; zodat ook hijzelf onze grote God en Heiland Jezus Christus, uw enige Zoon, tegemoet mag gaan op de dag van diens tweede komst, en dat hij van uw oneindige goedheid de beloning voor een trouwe vervulling van zijn ambt mag ontvangen."
Wat de diakens betreft: "zij staan, gesterkt door de sacramentele genade, in dienst van het Volk van God door de 'diaconie' van de liturgie, van het woord en van de liefdewerken, in gemeenschap met de bisschop en zijn presbyterium."
Door de verhevenheid van de priesterlijke genade en taak voelden de heilige leermeesters zich dringend tot bekering opgeroepen, opdat heel hun leven zou beantwoorden aan Hem, wiens dienaars zij werden door het sacrament. Toen hij nog een jong priester was, riep bijvoorbeeld de heilige Gregorius van Nazianze uit:
Men moet eerst gereinigd zijn, voordat men anderen reinigt; men moet onderricht zijn, om anderen te kunnen onderrichten; men moet licht worden, om te verlichten; tot God naderen, om anderen tot Hem te doen naderen; geheiligd zijn, om te heiligen, om hen bij de hand te nemen en te leiden en een verstandige raadsman voor hen te zijn. Ik weet van wie wij dienaar zijn, op welk niveau wij ons bevinden en wie Hij is tot wie wij de mensen geleiden. Ik ken de verhevenheid van God en de zwakheid van de mens, maar ook zijn kracht.Wie is dus de priester? Hij is de verdediger van de waarheid, hij neemt plaats tussen de engelen, hij spreekt de lofzang uit samen met de aartsengelen, hij doet de offers opstijgen naar het altaar in den hoge, hij deelt in het priesterschap van Christus, hij geeft het schepsel een nieuwe vorm, hij herstelt (in het schepsel) het beeld (van God), hij herschept het voor de wereld van boven, en, om het allergrootste te noemen, hij is vergoddelijkt en vergoddelijkt op zijn beurt.
En de heilige pastoor van Ars: "De priester zet het verlossingswerk op aarde voort ... Als men enig begrip had van wat de priester op aarde betekent, dan zou men sterven, niet van vrees, maar van liefde...... Het priesterschap, dat is de liefde van het hart van Jezus."
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
26 februari 2012
Vandaag heb ik vele Heilige Zielen uit het Vagevuur ervaren.
De engel luidde mij door vele verschillende gebieden. Plots was er een groep schoolkinderen die in processie op de engel en mij afkwamen. Zij waren in uniform. Ik vroeg aan de engel: "Wie zijn deze kinderen? Wat hebben ze gedaan?"
Hij antwoordde: "Hun gedrag. Zij waren ongehoorzaam aan hun ouders en leerkrachten. Dat is de reden waarom zij u benaderen, omdat ze weten dat u voor hen zult bidden en hen zult helpen." Zij kwamen langs voorbij en toen ze zich keerden, waren er overal vele zielen.
Er was een man die mij benaderde, terwijl hij heen en weer rende bij een meer op de achtergrond. Hij zag er erg rusteloos uit. Hij vroeg: "Waar is Gerard? Kent u Gerard?"
Ik antwoordde: "Neen, ik ken geen Gerard." Hij zei: "Hij wordt verondersteld van hier reeds te zijn." Ik antwoordde: "Hoe kunt u dat weten?" De man zei: "Hij wordt verondersteld verdronken te zijn bij het zwemmen."
Deze ziel leek eerder gelukkig en opgewonden voor de andere ziel, opdat deze spoedig zou komen: "Alstublieft, help ons," zei hij bedroefd terwijl hij voor het meer wachtte op de komt van Gerard.
God schenkt genaden aan de heilige zielen in het vagevuur. Aan de ene meer dan aan de andere. De engelen berichten de heilige zielen over hun aanverwanten en vrienden, die spoedig in het Vagevuur zullen aankomen, maar er kunnen nog weken of maanden voorbijgaan, vóór hun komst. Soms weten we hoe deze mensen zullen het leven laten. De heilige zielen in het vagevuur wachten ongeduldig op hun vrienden en aanverwanten, om hen te verwelkomen.
Vertaling: Chris De Bodt
5. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3653 van 14/05/2012
Ik zie u graag zoals u bent. Verlies uw hoop niet. Geef u over aan de Heer en Hij zal u beschermen. Enkel in Hem is de overwinning. Kniel neer in gebed. Dit is de gunstige tijd voor uw ommekeer. Verwijder u van de zonde en keer u tot Hem die uw weg, waarheid en leven is. De mensheid leeft in de duisternis van de zonde en Ik kom uit de hemel om u het licht te brengen. Wees deemoedig. Ik ken ieder van u bij naam en zal voor u tot Mijn Jezus bidden. Moed. Een pijnlijke gebeurtenis zal in Berlijn plaats hebben en Mijn arme kinderen zullen een zwaar kruis dragen. Een gelijkaardige gebeurtenis zal in Ica plaats hebben. Dit zijn de zware tijden voor de mensheid. Kruis de armen niet. Mijn Zoon houdt van u en verwacht u met de oneindige liefde van de Vader. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
08-08-2012
8 augustus 2012
8 augustus 2012
1. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 2]
Vr. Jozo: Ivanka, vertel ons wat er is gebeurd? Ivanka: Eerst baden we onze gebruikelijke gebeden. Toen, onbewust over wat ik aan het doen was, keek ik op naar de heuvel en zag ik een licht dat naar ons toe kwam. Op de heuvelrand, waar de mensen stonden te wachten, was alles omgeven door licht. Zelfs de twee dames, die ons hadden ontvoerd zagen het licht.
Ik zei: Zien jullie het licht. Ze antwoordden: We zien het licht.
Ik keek de hele tijd naar het licht en we knielden en zongen.
Vr. Jozo: Mirjana, waarover had u het met Onze Lieve Vrouw? Mirjana: Ik vroeg Haar of Zij ontzet was omdat we de heuvel hadden verlaten en naar een andere plaats waren gegaan, maar Zij antwoordde dat Zij daar niet om gaf.
Vr. Jozo: Waar gingen jullie heen? Mirjana: Naar Cerno. We lieten een merkteken achter waar we ons bevonden. Toen vroegen we Haar of Zij er niet om gaf dat we niet langer naar de heuvel zouden gaan, maar in plaats daarvan, naar de Kerk. Op de een of andere wijze leek Zij onbeslist toen we haar dit vroegen, maar onmiddellijk daarop zei Zij dat ze er niet om gaf. Ivanka: De verschijning zal er op hetzelfde uur plaatsvinden.
De Kapel van Cerno staat nu op de plaats waar de kinderen een merkteken acherlieten
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 417]
Menahem
Een andere opstandige leider, Eleazar zoon van Simon viel hem aan in de Tempel, waar Menahem paradeerde in koninklijk ornaat en zich aangaf als de Messias en koning. Na een korte weerstand sloegen Menahem en zijn gezellen op de vlucht. Sommigen onder hen, onder andere een familielid van Menahem, Eleazar zoon van Yaïr en later kapitein van de laatste Joodse weerstandsmacht tegen de Romeinen, konden schuilen in Massada. Menahem verschuilde zich op de Ophel in Jeruzalem. Eens ontdekt werd hij langdurig gefolterd en dan terechtgesteld met een van zijn luitenanten, Absalom.
Menahem was de voorlaatste opstandige leider die afstamde van Judas zoon van Ezechias [de Galileër]. De laatste was Eleazar zoon van Yaïr. Josephus noemt Menahem een drogredenaar en een valse meester die, volgens de historicus, niet betrouwbaar is, zoals Judas de Galileër. De rabbijnse traditie, die zou voorhouden dat de Messias Menahem zoon van Ezechias heet, beschermt misschien de gedachtenis van Menahem en zijn Messiaanse dromen. Bij het begin van het onderzoek over de handschriften van de Dode zee deed een theorie de ronde, ondertussen weerlegd, dat Menahem de Rechtvaardige Meester was. Zijn handlanger Absalom zou verbonden zijn met het huis van Absalom in het Commentaar over Habakuk in grot 1 teruggevonden.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 20]
6. De vruchten van dit wijdingssacrament
Het onuitwisbare teken
Dit sacrament maakt de wijdeling door een bijzondere genadegave van de heilige Geest gelijkvormig aan Christus, om zo als instrument van Christus ten dienste van de kerk te staan. Door de wijding wordt men bevoegd om te handelen als vertegenwoordiger van Christus, het hoofd van de kerk, in zijn drieledige taak van priester, profeet en koning.
Deze deelname aan de taak van Christus wordt, zoals in het Doopsel en het Vormsel, eens voor altijd gegeven. Ook het wijdingssacrament verleent een onuitwisbaar geestelijk merkteken en kan noch herhaald noch tijdelijk verleend worden.
Iemand die geldig gewijd is, kan weliswaar om zwaarwegende redenen ontslagen worden van de verplichtingen en functies die hij bij de wijding op zich genomen heeft of het verbod krijgen ze uit te oefenen, maar hij kan niet meer in de eigenlijke betekenis van het woord leek worden. Het merkteken dat hij bij de wijding ontvangen heeft, is immers onuitwisbaar. De roeping en zending die hij op de dag van zijn wijding ontvangen heeft, tekenen hem blijvend.
Omdat het uiteindelijk Christus zelf is die door de gewijde bedienaar handelt en heil schenkt, belet de onwaardigheid van de bedienaar Christus niet te handelen. De heilige Augustinus zegt het met kracht: "De trotse bedienaar staat aan de kant van de duivel. Toch wordt de gave van Christus niet door hem vertroebeld: deze stroomt helder door hem heen, deze gaat zuiver door hem heen en komt terecht op de vruchtbare aarde. (... ) De geestelijke kracht van het sacrament is immers als een licht: door hen die verlicht moeten worden, wordt het zuiver ontvangen, en het wordt niet verontreinigd, ook al gaat het door onreinen heen.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
3 februari 2012
Onze Heer Jezus vroeg mij of alle noden van de wereld aan Hem aan te bieden ter opoffering. Hij vroeg: Denkt u ooit aan de armen, de minsten van allen? Niemand denkt ooit aan hen, niemand denkt eraan om hen te helpen of om voor hen te bidden. In een visioen zag ik vuile en blootsvoetse kleine kinderen, op zoek naar voedsel tussen tonnen afval. Het leek erop dat het Brazilië, Indië of ergens in Afrika kon zijn.
Onze Heer zei: Hoezeer is Mijn hart bedroefd bij het zien van zoveel onrechtvaardigheid en zelfzucht in deze wereld.
Is het niet vreselijk hoe Onze Heer ons aan de armen en de stervenden van deze wereld dient te herinneren? Een wereld waarin we zo comfortabel en zelfzuchtig leven, en waarin we niets van aandacht schenken aan het leiden van de armsten en de stervenden?
Heer, wees ons genadig, ondanks onze zelfzucht.
Vertaling: Chris De Bodt
5. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3652 van 12/05/2012
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u de weg tot de bekering te tonen. Open uw harten voor Mijn oproep want Ik wens jullie te leiden naar Degene die uw enige Weg, Waarheid en Leven is. Wees vastberaden. Kniel neer in gebed. De mensheid heeft zich van de Schepper verwijderd en schrijdt naar een grote afgrond. Bekeer u snel. Wat u te doen hebt, laat dat niet voor morgen. Blijf bij Jezus in het horen van Zijn woorden en versterk u in de eucharistie. U kunt niet verwijderd van Jezus leven. Hij is uw alles en enkel in Hem bestaat uw echte bevrijding. Moeilijke tijden zullen voor u aanbreken, maat Ik zal aan uw zijde staan. Verlies de moed niet. Als u het gewicht van de moeilijkheden voelt, roep Hem. Hij is aan uw zijde ofschoon u Hem niet ziet. Verheug u want uw namen zijn in de hemel al ingeschreven. Ik wil u al hier op aarde gelukkig zien en later met Mij in de hemel. Voorwaarts zonder angst. Een pijnlijke gebeurtenis zal zich in Sevilla voordoen en zich in Lima herhalen. Ik treur voor wat op u afkomt. Bid bid, bid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
6. 42 van de 43 presidenten hebben een bloedlijn die leidt naar Koning Jan Zonder Land van Engeland
Een plaats in de Ovale Kamer van het Witte huis zit blijkbaar in de genen
Een jong meisje uit Californa heeft een grondige studie gemaakt over de boomstam van alle Amerikaanse presidenten. Haar werk geeft als resultaat dat alle 42 Amerikaanse presidenten, behalve de achtste president, Martin Van Buren, één voorouder gemeen hebben, met name Koning Jan zonder Land, van Engeland.
Bridge Anne dAvignon maakte een prachtig verslag hierover, na veel werk en grondige studie en ontdekte dat 42 presidenten van de Verenigde Staten, ofwel in de mannelijke lijn, ofwel in de vrouwelijke lijn, uitkomen op Koning Jan Zonder Land. Zij hebben ook allemaal dezelfde karaktertrek naar macht,vertelt Bridge Anne.
Bridge Anne d'Avignon
Bridge Anne dAvignon is amper twaalf jaar oud, maar vertelde haar verhaal aan New York Daily News. Zij volgt school in de Monte Vista Christian School in Santa Cruz, Californië.
Zelfs Barack Obama, de hudige president, heeft via een neef uit de achttiende eeuw, een bloedlijn die lijdt naar Koning Jan Zonder Land.
Koning Jan zonder Land van Engeland. Hij was koning van Engeland van 1199 tot 1216. Hij was de jongste zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië. Hij was zijn vaders favoriete zoon, maar aangezien hij de jongste was, ontving hij geen gebieden op het vasteland, wat zijn bijnaam verklaart. Na de dood van zijn broer Richard Leeuwenhart in 1199 volgde hij hem, overigens niet zonder slag of stoot, op.
Koning Jan van Engeland ondertekende het verdrag van Magna Carta op 15 juni 1215. De UNESCO heeft de Magna Carta in 2009 opgenomen op de Werelderfgoedlijst voor documenten omdat het een mijlpaal is van vrijheid en democratie met een wereldwijde invloed. De Magna Carta is een uniek document omdat voor het eerst gedetailleerd is vastgelegd op welke wijze de absolute macht van de koning beperkt wordt bij belastingheffing, feodale rechten en rechtspraak. Ook wordt het gewoonterecht in ere hersteld om koninklijke willekeur tegen te gaan. Regelmatig wordt dan ook gesteld dat het document de hoeksteen is van Engelse vrijheid, recht en democratie. De Magna Carta is een van de beroemdste documenten uit de Engelse geschiedenis.
Koning Jan zonder Land ondertekent de Magna Carta
Vertaling: Chris De Bodt
07-08-2012
7 augustus 2012
7 augustus 2012
1. Medjugorje: Kapel van Cerno [deel 1]
Dinsdag 30 juni 1981
Op de
zevende dag van de verschijningen werden de kinderen doelbewust meegenomen naar Chink, Poetelj, Caplijana en de Kravica watervallen door twee sociale medewerksters. Ze kregen allerlei snoepgoed en waren uiteraard gefascineerd door de mooie wonderen der natuur, die ze nooit eerder hadden gezien.
Na een poos werden de kinderen echter achterdochtig en begonnen de ware bedoelingen van deze hartelijkheid in te zien en zo bevonden ze zich nog steeds in de wagen om 18.30 uur, toen het uur der verschijning naderde. Ze vroegen om uit te stappen. Later bleek dat ze zich op dat ogenblik in Cerno bevonden, aan de andere zijde van de Crnica [de Podbrdo maakt deel uit van de Crnica], terwijl duizenden mensen op hen stonden te wachten op de heuvel in Bijakovici.
De twee jonge vrouwelijke medewerksters waren weerspannig om de auto te doen stoppen, maar toen de zienertjes duidelijk maakten dat ze desnoods uit de wagen zouden springen, stopten ze met tegenzin en vond de verschijning plaats. Bij de verschijning in Cerno, de eerste verschijning buiten de parochie van
Medjugorje, ontstond er de volgende dialoog:
Mirjana: Bent U boos omdat we niet op de heuvel waren? Gospa: Dat is van geen belang.
Mirjana: Zou U kwaad zijn als wij niet langer naar de heuvel zouden gaan, maar in de kerk zullen wachten? Gospa: Telkens op hetzelfde tijdstip. Ga in de vrede van God.
Nadat de kinderen naar het dorp waren teruggekeerd, nam Vr. Jozo een interview met de kinderen af. Aanvankelijk was hij er zich niet van bewust dat de verschijning zich had afgespeeld in Cerno, maar dat deze normaal was doorgegaan op de Podbrdo.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 416]
Menahem
Volgens Flavius Josephus was de geletterde Menahem de zoon van Judas de Galileeër, maar op chronologische gronden lijkt dit onwaarschijnlijk. Hij kan wel zijn kleinzoon geweest zijn. Zijn bekendheid begint bij de aanvang van de oorlog tegen de Romeinen, toen de Joden hun vijanden nog niet uit Jeruzalem gedreven hadden.
Voor hij deelnam aan de slag in Jeruzalem had hij het wapenmagazijn in het fort Massada, door Herodes de Grote opgericht, leeggeplunderd om zijn troepen en zijn bondgenoten te bewapenen. Onder bescherming van zijn wacht viel Menahem Jeruzalem binnen. Hij gedroeg zich als een koning en nam de leiding van de opstand om Herodes paleis aan te vallen. Het joodse garnizoen kreeg toelating om het fort te verlaten terwijl het Romeinse leger bescherming zocht in de koninklijke torens. De troepen van Menahem vermoordden een aantal Romeinen alsook de vroegere hogepriesters Ananias zoon van Nebedeus [47-59 na
J.C.] en zijn broer Ezechias. Bedwelmd door het succes gedroeg Menahem zich als een dwingeland.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 18]
6. Wie kan het sacrament ontvangen?
"Alleen een gedoopte man ontvangt geldig de heilige wijding".
De Heer Jezus heeft mannen uitgekozen om het college van de twaalf apostelen te vormen, en de apostelen hebben op dezelfde wijze gehandeld, toen ze medewerkers uitkozen die hen in hun taak zouden opvolgen. Het college van bisschoppen, met wie de priesters in hun priesterschap verenigd zijn, stelt tot de wederkomst van Christus het college van de twaalf tegenwoordig en actualiseert het. De kerk erkent dat zij gebonden is door de keuze van de Heer zelf. Daarom is de wijding van vrouwen niet mogelijk.
Niemand kan rechten laten gelden om het wijdingssacrament te ontvangen. Niemand kan zich inderdaad deze taak aanmatigen. Men wordt ertoe geroepen door God. Hij die meent de tekenen van een roeping door God tot het gewijde ambt
te onderkennen, moet in alle nederigheid zijn verlangen voorleggen aan het gezag van de kerk, waaraan de verantwoordelijkheid en het recht toekomt iemand te roepen de wijding te ontvangen. Zoals elke genadegave kan ook dit sacrament
slechts als een onverdiende gave ontvangen worden.
Behalve de permanente diakens worden alle gewijde bedienaars van de Latijnse kerk gewoonlijk gekozen onder gelovige mannen die celibatair leven en de wil hebben het te onderhouden "omwille van het rijk der hemelen" [Mt. 19, 12]. Geroepen om zich onverdeeld te wijden aan de Heer en aan "zijn zaak", geven zij zich geheel aan God en de mensen. Het celibaat is een teken van dit nieuwe leven waaraan de bedienaar van de kerk
zich wijdt. Met een blij hart aanvaard, straalt het de boodschap van het rijk Gods uit.
Sinds eeuwen is in de oosterse kerken een andere discipline van kracht: terwijl bisschoppen enkel onder celibatairen gekozen worden, kunnen daar gehuwde mannen wel tot diaken of priester gewijd worden. Deze praktijk wordt sinds lang als wettig beschouwd. Deze priesters oefenen een vruchtbaar dienstwerk uit in hun gemeenschappen. Het priestercelibaat wordt overigens in de oosterse kerken hoog in ere gehouden en de priesters die er vrij voor gekozen hebben omwille van het rijk der hemelen, zijn talrijk. Zowel
in het oosten als in het westen mag hij die het wijdingssacrament ontvangen heeft, niet meer trouwen.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
24 januari 2012
Deze ochtend verscheen de Heer aan mij en zei: Vrede zij met u, Mijn kind. Het is heel belangrijk om voor de vrede te bidden. Ik ben gekomen om u te zeggen om de hoop niet op te geven, maar grote hoop in Mij te hebben, omdat ik spoedig alles als nieuw zal maken. Vele mensen verliezen de hoop. Het is een heel ontmoedigende tijd die u allen moet doorgaan in de hedendaagse wereld. De wereld bevindt zich in een verschrikkelijke staat van verwarring en onrust. Verlies de hoop nooit,
want Ik zal alles hernieuwen. Mijn volk zal Mij eren en liefhebben omdat Ik, uw Heer, spoedig alles heel mooi zal maken voor Mijn volk zodat ze in vrede op aarde zouden leven.
Vertel de mensen om op Mij te vertrouwen en hun grote hoop in
Mij te stellen. Ik ben steeds bij u, ik zal u nooit verlaten.
Onze Heer zei: Heb u opgemerkt dat het weer over de hele wereld verandert? Dat is een ander teken dat ik geef aan de mensen, opdat ze zouden veranderen en bekeren.
Vóór de Heilige Mis in St. Patricks Cathedral van Parramatta, zei Onze Heer tot Mij: Valentina, vandaag wil ik dat u Mij alle priesters van deze Parochie van Parramatta aanbiedt. Bied hen aan Mij aan aan de voet van het Heilige Kruis. Zij hebben Mijn gebeden en bescherming nodig. Ik offerde hen aan Onze Heer vóór de aanvang van de Mis en nogmaals na het ontvangen van
Heilige Communie.
Vertaling: Chris De Bodt
5. OLV van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3651 van 10/05/2012
Lieve kinderen, Ik houd van u zoals u bent en daal neer uit de hemel om u te zegenen. Heb moed. Geraak niet ontmoedigd door uw moeilijkheden. Mijn Zoon Jezus is met
u. Vertrouw op Hem die het onzichtbare ziet en u bij naam kent. U bent het goed van de Heer en Hij verwacht veel van u. Blijf niet verstard in de zonde. Dit is de tijd van uw bekering. Wat u te doen hebt, laat dat niet voor morgen. Leef toegekeerd naar het paradijs. Enkel daarvoor bent u geschapen. U bent in de wereld maar u bent niet van de wereld. Ik bid opdat u de vlam van uw geloof aangestoken houdt. Als u het gewicht van het kruis voelt, roep dan op Jezus. Hij is uw alles en zonder Hem kan u niets doen. Vul u met hoop, niets is verloren. Uw zege is in de Heer. De mensheid heeft zich met de zonde besmet en
moet genezen worden. Als de mensen zich via het sacrament van de biecht met God willen verzoenen, zal de mensheid zeer
snel geestelijk genezen worden. Ik lijd omwille van uw lijden. Michoaca zal de bittere beker van het lijden drinken en Mijn arme kinderen zullen een zwaar kruis dragen. Kniel neer in gebed. Ik ken uw beproevingen en zal voor u tot Mijn
Jezus bidden. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige
Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
06-08-2012
6 augustus 2012
6 augustus 2012
Vandaag slechts één onderwerp, omdat het te mooi is en omdat ik uitsluitend de aandacht wil houden op dit bericht
Genezing te Medjugorje [volledig nieuws volgt later]
Zaterdag kreeg ik volgende mail binnen van Mia Stassen, via Josiane Herben:
Zojuist belde mijn vriendin Patty [De Vos] vanuit Medjugorje. Zij
organiseert al jaren bedevaarten naar Medjugorje en zie wat er gisteren met een mevrouw uit haar groep gebeurde!
Gisteren vrijdag 3 augustus is iemand die al 7 jaar in de rolstoel lag [platte rolstoel] op wonderbaarlijke wijze genezen in Medjugorje. Nadat de priester haar de H.Communie gebracht had rook zij een sterke rozengeur. Ze zei dit tegen haar man. Haar man had niet direct door dat ze kon spreken, want haar stembanden waren verlamd, haar longen ook gedeeltelijk en daarom had ze al zuurstof. Haar man, zoon en dochter [tieners] die meemaakten dat hun moeder opstond van haar rolstoel waren in alle staten. Het eerste wat haar zoon zei was: "Mama, nu kunnen we weer terug naar ons eigen huis" En haar man: "Nu kun je
weer viool spelen!" Ze hebben daar men z'n allen gedanst en gesprongen en God geloofd en geprezen!!
"Zij had een spierziekte die ongeneeslijk is en die je helemaal verlamt", zei Patty "geen MS, een moeilijke naam, ik kan het nu niet uitspreken!"
Het zal zeker ALS geweest zijn [Amyotrofische Laterale Sclerose], daar is mijn broer enkele maanden geleden aan gestorven, een vreselijk ziekteproces. Deze vrouw zal een getuige worden voor onze lage landen, dat hebben we nodig, Godzijdank! Maandag komen ze naar huis.
Mia
Ik heb nu een mailtje gestuurd naar Patty om, als ze is uitgerust, het volledige verhaal te willen doormailen. Ik weet dat, wanneer ons Patty terug naar huis komt vanuit Medjugorje, ze altijd volledig uitgeput is. Een paar dagen wachten dus.
03-08-2012
3 augustus 2012
3 augustus 2012
1. De kwestie Herzegovina [Slot]
Besluit
Daarom lijk het dat het nu de laatste kans is dat al wie zich geroepen voelt, al wie verantwoordelijk is en zij die kunnen bijdragen tot een einde van deze trage conflicten onder het Kroatische volk, rond de tafel zouden zitten. Tot de geroepenen behoren eveneens de Kroatische leiders, daar het zaad van het kwaad oorspronkelijk werd gestrooid onder het Kroatische volk door de leiders van de bezettingsmachten in Bosnië en Herzegovina, die de Kroaten absoluut niet gunstig gezind waren.
De hiërarchie van de Kroatische Kerk wordt ook hiertoe opgeroepen daar het buiten alle discussie staat dat bepaalde Kroatische hoog geplaatsten, in de oplossing van het vraagstuk over de toewijzing van de parochies in Bosnië en Herzegovina tijdens de laatste eeuw, niet steeds werden geleid door het nastreven van het goede en de redding van de zielen van het Kroatische volk van God in Bosnië en Herzegovina. Ook de franciscanen moeten hiertoe bijdragen, omdat ook zij gebonden zijn door dezelfde basiswet van de redding van zielen. Het is echt noodzakelijk dat allen rond de onderhandelingstafel zouden zitten en tot een beslissing zouden komen die geen verlenging zou betekenen van wat de afgelopen eeuw is gebeurd, maar in plaats daarvan de vrede en de toekomst zouden vrijwaren van het Kroatische volk en de Kerk in Bosnië en Herzegovina
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 415]
Mattheus, de apostel
Zijn dood
Volgens de overlevering moet Mattheus ergens tussen de jaren 70 en 90 de marteldood gestorven zijn. Zijn stoffelijk overschot zou in de eeuwen daarna naar de Italiaanse plaats Salerno zijn overgebracht.
Verering en Cultuur
Sinds de vijfde eeuw bestaat er ook een apokrief of een als waar erkend evangelie, dat op zijn naam staat: de 'Pseudo-Matteus'. Hierin wordt onder andere verteld dat de os en de ezel aanwezig waren bij de geboorte van Jezus.
Temidden van de apostelen wordt Mattheus afgebeeld met een zwaard of hellebaard [zijn martelwerktuig] of met weegschaal of geldbuidel [verwijzing naar zijn oude beroep]. Wordt hij afgebeeld als evangelist, dan heeft hij vaak een gevleugelde mens of engel bij zich in de buurt.
Hij is patroon van de Italiaanse stad Salerno. Daarnaast van boekhouders, bankiers, belastingbeambten, -inspecteurs en -ontvangers, douanebeambten, douaniers, financiële beambten, handelsreizigers, veiligheidspersoneel en wisselagenten, en van de geldhandel. Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen dronkenschap.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 18]
5. Wie kan dit sacrament toedienen?
Christus heeft de apostelen uitgekozen en hen laten delen in zijn zending en zijn gezag. Verheven aan de rechterhand van de Vader, laat hij zijn kudde niet in de steek, maar hij blijft haar zonder onderbreking beschermen door zijn apostelen en leidt haar nu nog door middel van de herders die tegenwoordig zijn werk voortzetten. Sommigen "maakte" Christus tot apostelen, anderen tot herders. Hij blijft handelen door middel van de bisschoppen.
Aangezien het Wijdingssacrament het sacrament van het apostolisch ambt is, komt het de bisschoppen toe, als opvolgers van de apostelen, de "geestelijke gave", het "apostolische zaad" over te dragen. De bisschoppen die geldig gewijd zijn, dit wil zeggen die zich in de lijn van de apostolische opvolging bevinden, dienen op geldige wijze de drie graden van het wijdingssacrament toe.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
22 januari 2012
St. Patricks Cathedral, Parramatta. Tijdens de Heilige Mis, toen Pastoor Sursh de Heilige Communie op het pateen legde, als voorbereiding voor de verdeling ervan tijdens de Communie, verscheen Onze Heer plots naast hem en hielp hem.
"O mijn Heer," zei ik, "U bent hier waarlijk aanwezig."
Dan zei de Heer tot mij: "Vertel pastoor Suresh dat ik hier ben omdat hij oprecht gelooft dat Ik waarlijk aanwezig ben in de Heilige Eucharistie. Dat is waarom Ik tot hem kom."
Onze Heer zei: "Niet veel priesters geloven in Mijn ware aanwezigheid. Dit maakt mij diep bedroefd. Bid voor hen." Jezus was volledig in het wit gekleed. Zijn haar was licht van kleur en schitterde Zijn heiligheid uit.
Dank u Heer om Uw priesters aan te moedigen.
Nadat ik de Heilige Communie had ontvangen, zei Onze Heer Jezus: "Valentina, ik voel mij elke keer, wanneer de Heilige Communie wordt uitgereikt, opnieuw gegeseld. Zij ontvangen mij zonder enig berouw of eerbetoon, alsof ze snoep of een koekje ontvangen. Zozeer is er heiligschennis tijdens de Heilige Eucharistie."
Omwille van deze heiligschennis, worden vele tekenen aan de wereld gegeven om uzelf te veranderen en berouw te hebben, alvorens Mijn Tweede Komst.
Toen werd Jezus opnieuw vrolijker. Hij wil dat wij hoop hebben in Hem.
Vertaling: Chris De Bodt
5. Astronomisch nieuws augustus 2012
Perseïden
Augustus is om meerdere redenen een drukke maand voor astronomen. De belangrijkste reden hiervan is de verschijning van waarschijnlijk de bekendste en één van de fraaiste meteorenzwermen: de Perseïden. Deze meteorenzwerm bereikt ieder jaar een maximum in de nacht van 12 op 13 augustus waarbij wel 80 meteoren (in de volksmond ook wel "vallende sterren" genoemd) in slechts één uur kunnen verschijnen onder goede weers- en luchtomstandigheden. Meteoren zijn stofdeeltjes die opbranden in de atmosfeer op ongeveer 100 km boven het Aardoppervlak waar ze een nalichtend spoor achterlaten. De meteoren van de Perseïdenzwerm verschijnen in het sterrenbeeld Perseus, dicht bij de ster η Persei die zich nabij bij de grens van het sterrenbeeld Cassiopeia (de W-vorm) bevindt. Rond 23 uur in de nacht van 12 op 13 augustus bevindt het sterrenbeeld zich laag boven de noordoostelijke horizon waarbij het sterrenbeeld doorheen de loop van uren steeds hoger aan de hemel klimt. De 30% verlichte Maanschijf zal het eerste deel van de nacht niet storen aangezien deze maar pas opkomt om rond 1 uur 's nachts op 13 augustus. Perseïden zijn snelle en heldere meteoren afkomstig van de komeet Swift-Tuttle die ontdekt werd in 1862 door zowel Lewis Swift als Horace Parnell Tuttle.
Perseïden
Blauwe Maan
In augustus 2012 krijgen we twee Volle Manen te zien [2 augustus en 31 augustus]. De tweede Volle Maan in één kalendermaand wordt ook wel de 'blauwe Maan' genoemd en dit verschijnsel komt éénmaal om de twee of drie jaar voor. De naam 'blauwe Maan' had oorspronkelijk een andere betekenis en heeft eigenlijk niets te maken met de kleur van de Volle Maan. De term komt van het Engelse 'blue moon' en heeft verschillende betekenissen. Zo kan deze term aangeven dat iets zeldzaam of ongewoon is. Anderzijds staat in Engelstalige muzieknummers de term 'blue moon' vaak symbool voor verdriet en eenzaamheid. Wanneer er zich door vulkanen en bosbranden echter veel roetdeeltjes in de atmosfeer bevinden, kan de Maan er iets blauwer uitzien dan gewoonlijk doordat de roet- en stofdeeltjes het rode licht uit het spectrum blokkeren. Zo werd de Maan in 1883 over de hele wereld gedurende meer dan één jaar visueel blauwer gezien als gevolg van de uitbarsting van de vulkaan Krakatoa.
02-08-2012
2 augustus 2012
2 augustus 2012
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
Lieve kinderen, Ik ben met u en geef niet op. Ik wens dat u Mijn Zoon leert kennen. Ik wens voor Mijn kinderen dat zij bij Mij zijn in het eeuwige leven. Ik wens dat u vreugde en vrede voelt en voor eeuwig gered wordt. Ik bid dat u de menselijke zwakheden zou mogen overwinnen. Ik smeek Mijn Zoon om u zuivere harten te schenken. Mijn lieve kinderen, enkel zuivere harten weten hoe het kruis te dragen en hoe zich op te offeren voor al deze zondaars die de Hemelse Vader hebben beledigd en die Hem, zelfs vandaag nog blijven beledigen, ook al zijn ze er nog niet toe gekomen om Hem te leren kennen. Ik bid dat u het licht van het ware geloof, dat enkel van het gebed uit de zuivere harten komt, zou mogen kennen. Het is dan dat al diegenen rondom u de liefde van Mijn Zoon zullen voelen. Bid voor hen die Mijn Zoon heeft gekozen om u op de weg naar de redding te leiden. Laat uw mond zich onthouden van elk oordeel. Dank u."
Verduidelijking omtrent de boodschap van 25 juli jl. aan Marija Pavlovic:
Vele mensen blijken enigszins verward omdat Maria het woord "trots" of "fierheid" heeft gebruikt in de boodschap van 25 juli 2012. Echter, in de meeste talen, kan trots zowel aanzien worden in de goede betekenis als in de slechte betekenis van het woord.
In het Kroatisch bestaat dit misverstand niet omdat er twee aparte woorden voor bestaan: "ponos," in de goede betekenis en "oholost," in de slechte betekenis. Onze Lieve Vrouw gebruikte in Haar boodschap het woord "ponos,' wat betekent: het hoofd rechthouden, u niet verschuilen en voor iets gaan met liefde en vertrouwen."
01-08-2012
1 augustus 2012
1 augustus 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 59]
Besluit
Vandaag, in augustus 1996, wanneer we dit verslag bijna voltooid hebben, is her innerlijk conflict van de Kerk in Herzogovina zo verhit, dat dit het punt van de explosie nadert. Op een tijdstip waarop het bestaan of eerder het overleven van de Kroaten in deze gebieden op het spel staat, duiken andermaal oude misverstanden en ambities op, net als eerdere ergernissen die tot nieuwe conflicten leiden en die reeds gedurende meer dan eeuw hebben bestaan. Het is moeilijk om de houding te begrijpen van bischop Peric van Mostar, die letterlijk de franciscanen uit het grootste gedeelte van Herzegovina wil drijven, van Mostar en Capljina en hen daarbij ook nog vraagt om de gelovigen er van te overtuigen om toe te geven dat het een goede zaak is dat ze zouden weggaan en de plaats zouden ruimen voor seculiere priesters! Misschien zal het volk tevreden zijn dat ze beiden dezelfde ruimte zouden delen tijdens deze zeer moeilijke tijden en ze samen als broeders in elke betekenis van het woord, dienen als een voorbeeld voor hun lijdend volk voor wie het eigenlijk allemaal niet zoveel uitmaakt welke dienaren van God hen dienen, omdat hun enig verlangen is om te overleven en de strijd voor parochies hen uiteindelijk niet zozeer aanbelangt.
We mogen de slachtoffers van de Oorlog voor het Vaderland niet vergeten! In Kroatië werden er 12.337 mensen gedood en vielen er meer dan 20.000 gekwetsten, terwijl er in Bosnië-Herzegovina 9.639 Kroaten werden gedood en er 14.563 gewonden vielen. Van het aantal doden en gewonden die er vielen in Kroatië, waren er meer dan vijftig procent van Herzegovinische origine! Om na zo vele slachtoffers nieuwe conflicten te beginnen die tot meer bloedvergieten zouden leiden voor dit reeds zo hard getroffen Kroatische volk in Herzegovina is waarlijk een kwestie van verantwoordelijkheid en moraal voor al diegenen tot zon conflict inspireren.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 414]
Mattheus, de apostel
De apostel Matteus vertelt zelf zijn legende
Maar Jacobus, ben je dan vergeten dat Jezus hetzelfde is overkomen? Daar hebben de spotters onder het kruis toch ook geroepen: Anderen heeft hij gered. Laat Hij nu zichzelf eens redden! Hoewel zij dat cynisch bedoelden, spreken zij daar een ontzagwekkende waarheid uit: wij mensen kunnen onszelf niet redden. Wij kunnen alleen gered wórden. Dat is aan het voorbeeld van Jezus duidelijk geworden. En aan mij. Tot twee keer toe. Eerst, toen Hij langskwam en mij aanzag. Later, toen Andreas naar mij werd toegestuurd.
En u luisteraar? U leeft in een tijd waarin men zegt dat het allemaal uit jezelf moet komen. Gelooft u dat wij alleen gered kunnen wórden? Zouden we er niet veel dankbaarder mensen van worden? Veel bescheidener en minder veeleisend?
Er zit nóg een kostbaar element in mijn bevrijdingsverhaal. God gebruikt mensen om zijn reddingswerk uit te voeren. Bij mij waren dat eerst Jezus zelf en later Andreas. Wie waren dat in uw leven? En wie weet, heeft God ook ooit wel van u gebruik gemaakt om te laten zien dat Hij een God van redding en bevrijding is ?
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 16]
4. De viering van het sacrament De wezenlijke ritus van het wijdingssacrament bestaat voor de drie graden uit de handoplegging door de bisschop op het hoofd van de wijdeling en het specifieke wijdingsgebed, waarin God gevraagd wordt om de uitstorting van de heilige Geest en de gaven die eigen zijn aan het ambt waartoe de kandidaat gewijd wordt.
Zoals dit voor alle sacramenten het geval is, zo wordt ook deze viering omringd door verklarende riten. Terwijl ze in de verschillende liturgische tradities onderling sterk van elkaar afwijken, hebben ze met elkaar gemeen dat ze de veelvoudige aspecten van de sacramentele genade tot uitdrukking brengen. Zo laten de inleidingriten in de Latijnse ritus -de voordracht en uitverkiezing van de wijdeling, de toespraak van de bisschop, de ondervraging van de wijdeling, de litanie van de heiligen- zien dat de keuze van de kandidaat is geschied overeenkomstig het gebruik van de kerk en bereiden zij de plechtige handeling van de wijding voor. Na de wijding volgen verschillende riten die op symbolische wijze het voltrokken mysterie uitdrukken en voltooien: de bisschop of de priester wordt gezalfd met het heilig chrisma, als teken van de bijzondere zalving van de heilige Geest die hun dienstwerk vruchtbaar maakt; aan de bisschop wordt het evangelieboek, de ring, de mijter en de staf overhandigd; het zijn tekens van zijn apostolische zending om het woord van God te verkondigen, van zijn trouw aan de kerk, bruid van Christus, en van zijn herderstaak over de kudde van de Heer; aan de priester wordt de pateen en de kelk overhandigd, "de offergave van het heilig volk", die hij aan God dient op te dragen; aan de diaken, die zojuist de zending heeft ontvangen om het evangelie van Christus te verkondigen, wordt het evangelieboek overhandigd.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
20 januari 2012
Ik heb mij nog nooit zo leeg en ontmoedigd gevoeld zoals de afgelopen week. Ik werd voortdurend spiritueel aangevallen. Ik vond het moeilijk om te bidden. Ik wenste geen mensen te ontmoeten.
Plots verscheen s ochtends de Heer aan Mij. Hij droeg een wit kleed met de allermooiste groene stool rond Zijn nek. De groene stool [of stola] was bekleed met een mengsel van zilver en goud dat allermooist schitterde terwijl Hij tot mij kwam.
Hij zei: Kom hier Mijn kind, kom en Ik zal over u bidden en u zegenen. Toen vroeg Hij mij om mijn hoofd te buigen en hij plaatste zijn Allerheiligte Handen op mijn hoofd en zei: Ik kom u zegenen en u vertellen dat er heel wat vijanden rondom u zijn. Zij proberen u schade toe te brengen en wensen u alle kwaad toe, maar ze kunnen u niet raken omdat Ik steeds met u ben.
Terwijl Hij Zijn Heilige Handen op mijn hoofd hield voelde dit aan alsof er een grote rots van mij getild werd. Ik voelde mij herboren, verlicht. Ik was Hem zo dankbaar en zei dit ook tot de Heer.
Ik dacht bij mezelf dat de druk voor de Heer groot moet geweest zijn om tot mij te komen. Ik eerde Hem en bedankte Hem zozeer.
Terwijl ik met omdraaide zag ik een visioen van een boodschap, getypt met zwart inkt, die bovenop de koffietafel stond. Jezus zei tot mij, terwijl Hij met Zijn Heilige Vinger naar de boodschap wees: Zie, er ligt een boodschap klaar voor u.
Ik las de boodschap en voelde een kleine pijn in het hart, omdat de Heer mij herinnerde aan iets dat ik nog niet volbracht had.
Vertaling: Chris De Bodt
5. Syrië conflict veroorzaakt steeds meer chaos in Libanon
Paus bezoekt Libanon van 14 tot 16 september
Libanon glijdt steeds verder af naar een mislukte of "gefaalde staat", nu de chaos in Syrië ook over de grens oversteekt. Ontvoeringen, Syrische invallen die resulteren in de dood van Libanese burgers, en wijdverbreid gebruik van wapens zijn enkele indicatoren die wijzen op een langzame afbraak van de openbare instituten in het land.
Na de vrijlating van drie officieren en acht soldaten die te maken zouden hebben gehad met de moord op de soennitische sjeik Ahmed Abdul Wahed en zijn metgezel, gingen uit protest gewapende mannen de straat op in de noordelijke regio Akkar. De actie van de mannen ging gepaard met wegblokkades en zwaar geweervuur. "De situatie is niet meer onder controle, omdat de overheid het niet eens is over een gezamenlijk veiligheidsbeleid", zegt een ontevreden hoge veiligheidsambtenaar. "Openbare instituten beginnen hun geloofwaardigheid te verliezen."
De herhaalde infiltratie van Syrische veiligheidstroepen op Libanees grondgebied, zonder veroordeling door de Libanese regering, kan de soevereiniteit van het land geleidelijk in gevaar brengen. De bevolking van Libanon is verdeeld tussen aanhangers van het Vrije Syrische Leger, de oppositie, en mensen die het regime van president Bashar al-Assad steunen.
De angst groeit dat het Syrische conflict overslaat naar Libanon. In de noordelijke regio Wadi Khaled werden onlangs een Libanese douanebeambte en twee beveiligers uit het dorp Bugaiaa ontvoerd door Syrische veiligheidstroepen. Vorige week betraden dertig Syrische militairen het oostelijke grensgebied Masharii al-Qaa, waar ze een paar keer het vuur openden op bewoners.
Masharii al-Qaa bestaat uit Ersal, een soennitisch dorp en Qaa, waar vooral christenen wonen. Ersal steunt de Syrische oppositie, terwijl de inwoners van Qaa juist zeer wantrouwend staan ten opzichte van de oppositie. Het gevolg is dat de regio zowel een bestemming is geworden voor Syrische vluchtelingen, als een stad die onder vuur ligt van Syrische troepen.
"We begrijpen niet waarom de staat aarzelt om militairen naar de grens te sturen. Het is niet normaal voor een land om zijn eigen grondgebied niet te beschermen", zegt Rateb Ali, een inwoner van de regio. Andere bronnen in de regio geven toe dat ze niet meer geloven in de Libanese instituten, inclusief de politie, het leger, de rechtelijke macht en de regering.
Het politieke vacuüm in het noorden heeft ertoe geleid dat ook inwoners van de streek weinig vertrouwen meer hebben in de politiek. "Niemand wil dat de Syrische crisis hierheen komt. Ze willen voorkomen dat radicale bewegingen, die hier eenvoudig kunnen profiteren van de afwezigheid van de staat, hier te veel invloed krijgen", zegt socioloog Tatal Atrissi, verwijzend naar verschillende salafistische groepen.
Veel mensen zijn bang dat Libanon afglijdt naar een mislukte of "gefaalde staat", een term die gebruikt wordt voor landen waar sprake is van verlies van controle over het grondgebied en gebruik van geweld, implosie van machts- en autoriteitsstructuren en een gebrek aan orde en gezag.
"Libanon is een softe staat. Het is een internationaal besluit geweest om het land op te bouwen op een manier waarbij de staat beperkt macht heeft over de verschillende gemeenschappen", zegt Hillal Khashan, politicoloog aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet. Sinds de onafhankelijk in 1943, is Libanon een democratie die achttien verschillende religieuze gemeenschappen kent.
"Het Libanese model was nooit bedoeld om te functioneren", zegt Karim Makdessi, docent aan het Issam Fares Instituut, een plaatselijke denktank. "Libanon kent periodes waarin het land functioneert, en periodes waarin het afglijdt, maar zonder helemaal in te storten. Beide wetenschappers zijn het erover eens dat religieuze sekten sterker worden, als de macht van openbare instituten afneemt.
"Chaos is een manier van leven in Libanon. Mensen zijn eraan gewend", zegt Khashan. "Ik denk dat we nog lang geen mislukte staat zijn, zoals Afghanistan. Zelfs al staan de signalen op rood, ik geloof niet dat dit land totaal zal instorten."
6. Rome geteisterd door natuurbranden
Rome werd vandaag voor de tweede achtereenvolgende dag geteisterd door natuurbranden midden in de stad. Gisteravond werden flanerende wandelaars in het hart van de Italiaanse hoofdstad verrast door een regen van as. Vandaag kwamen de vlammen in parken en op beboste heuvels gevaarlijk dicht in de buurt van woonhuizen. Bewoners begonnen daar zelf met blussen in afwachting van hulp van de gemeente.
Tientallen medewerkers van de burgerbescherming en een honderdtal vrijwilligers bestrijden de vlammen, aldus Italiaanse media. De plantsoenendienst heeft tankwagens ingezet die elk duizenden liters bluswater kunnen vervoeren. Ook zijn blusvliegtuigen ingezet.
7. Griekse politicus waarschuwt voor crash: "geld is bijna op"
De bodem van de Griekse schatkist komt zonder nieuwe hulpleningen snel in zicht. Zo zei de Griekse onderminister van Financiën, Christos Staikouras, op de Griekse televisie. Volgens hem staat Griekenland op de rand van een faillissement.
Christos Staikouras
"De reserves zijn bijna op", stelde Staikouras. "Het is moeilijk te zeggen wanneer het precies zover is. Maar we staan op de rand van een faillissement. We hebben de beloofde hulpleningen niet gekregen en moeten op 20 augustus leningen aan de Europese Centrale Bank terugbetalen."
Griekenland is verwikkeld in moeizame onderhandelingen met zijn internationale geldschieters over de maatregelen die het land moet nemen om in aanmerking te kunnen blijven komen voor noodkredieten. Europa heeft eerder toegezegd in ieder geval in augustus in de financiële behoefte van het noodlijdende land te voorzien, maar vooralsnog is het onduidelijk op welke manier dat zal gebeuren.
31-07-2012
31 juli 2012
31 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 58]
Besluit
De franciscanen werden verdreven uit Oost Herzegovina tijdens de eerste helft van de zeventiende eeuw door de bisschop van Trebinje-Mrkanj, die zelfs niet eens zetelde in zijn bisdom. Hij verdreef de franciscanen en liet het bisdom achter zonder één enkele priester!
We weten wat het lot van het bisdom was: zowat vijftienduizend katholieke Kroaten voor de Oorlog voor het Vaderland!
Tijdens de laatste oorlog dreef de bisschop van Mostar-Duvno de franciscanen terug vanaf de Neretva rivier naar het westen. Dit is het geval voor zowat geheel Mostar en het grotere gebied van Capljina. Wanneer dit wordt toegevoegd aan de quasi volledige etnische zuivering van de katholieke Kroaten door de Moslims in de streken rond de Neretva rivier van Glavatievo tot Konjic en van Jablanica tot Mostar en Blagaj, waardoor het voor de franciscanen waarschijnlijk onmogelijk wordt om er te overleven, dan kunnen we ons een levendig beeld vormen van de geografische kaart van het gebied van de provincie van franciscanen uit Herzegovina, een gebied dat slechts een paar punten bedekt [nabij Ekrka in Mostar en in urmancima, een dorp dat gelegen is binnen de parochie Medjugorje en dat reikt tot aan de Neretva rivier]. Wanneer en waar zal dit terugdrijven naar het westen eindigen? Hoe zal de kaart van de katholieke Kroaten er uit zien in Herzegovina na het
einde van de Oorlog voor het Vaderland en volgend op de daaruit voortkomende algemene verkiezingen of de oplossing van de huidige politieke toestand in Bosnië-Herzegovina?
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 413]
Mattheus, de apostel
De apostel Matteus vertelt zelf zijn legende
Maar dan komt het. Jacobus vertelt dit verhaal in de 13e eeuw. En hij voegt er een persoonlijke noot aan toe. Ik zal hem u letterlijk voorlezen. Hij schrijft: Dat is tenminste wat er verteld wordt. Maar ik voor mij heb er moeite mee dit te geloven. Want als het waar is dat Sint Mattheus pas bevrijd en genezen werd door toedoen van Sint Andreas, zou dat betekenen dat deze grote evangelist zelf niet bij machte zou zijn geweest af te smeken wat zijn broeder Andreas zo
gemakkelijk voor hem wist te verkrijgen. Tot zover de schrijver Jacobus.
Als het niet om zulke ernstige dingen ging, is dit bijna grappig. Jacobus kan mijn bevrijdingsverhaal maar nauwelijks geloven. Niet vanwege de ongeloofwaardige wonderen, bv. dat Andreas binnen korte tijd de enorme afstand tussen Noord-Turkije en de binnenlanden van Afrika aflegt, en vervolgens prompt precies op tijd [nota bene per boot] aankomt. Maar vanwege het feit dat mijn gebed niet in staat was mijn eigen redding te bewerkstelligen. Daar moest Andreas aan te pas komen. Alsof diens gebed meer waard was dan het mijne.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 16]
3. De drie graden van het sacrament
De diakenwijding: voor het dienstbetoon
"Op een lagere hiërarchische rang staan de diakens, wie de handen worden opgelegd 'niet voor het priesterschap, maar voor het dienstbetoon"'. Voor de wijding tot het diaconaat legt enkel de bisschop de handen op, waarmee hij aanduidt dat de diaken op bijzondere wijze met de bisschop verbonden is in de taken van zijn "diakonia."
De diakens hebben op een bijzondere wijze deel aan de zending en de genade van Christus. Het wijdingssacrament tekent hen met een merkteken ("character") dat niemand kan uitwissen en dat hen gelijkvormig maakt aan Christus, die de "diaken", dit is de dienaar, van allen geworden is. Het komt aan de diakens toe om onder andere de bisschop en de priesters bij te staan in de viering van de heilige mysteriën, vooral de Eucharistie, de communie uit te reiken, te assisteren bij een Huwelijk en het in te zegenen, het Evangelie te verkondigen en te preken, kerkelijke uitvaarten te leiden en zich te wijden aan liefdewerken van allerlei aard.
Sinds het Tweede Vaticaans Concilie heeft de Latijnse Kerk het diaconaat "als een eigen en blijvende hiërarchische rang" hersteld, terwijl de oosterse kerken het steeds gehandhaafd hadden. Dit permanente diaconaat, dat ook aan gehuwde mannen verleend kan worden, is een belangrijke verrijking ten dienste van de zending van de kerk. Het is inderdaad gepast en nuttig dat mannen, die in de kerk een echt diaconale bediening uitoefenen - hetzij in het liturgische en pastorale leven, hetzij in sociale en caritatieve werken - "door de handoplegging, die vanaf de apostelen is overgeleverd, versterkt en nauwer aan het altaar gebonden worden, opdat zij hun bediening door de sacramentele genade van het diaconaat doeltreffender vervullen."
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
6 januari 2012
Driekoningenfeest
s Ochtends kwam de engel tot mij en nam mij mij mee om de Heilige Zielen te bezoeken in het Vagevuur. Er waren vele zielen aanwezig. Ik zei tegen de engel: Ik dacht ze zich nu allemaal in de Hemel zouden bevinden, omdat Kerstmis de dag is dat het meest aantal zielen worden bevrijd van het Vagevuur.
Ik kon niet geloven dat er ginds nog zo vele zielen waren. De engel antwoordde: Velen zijn opgestegen naar de Hemel, maar velen moeten nog blijven omdat ze nog niet volledig gezuiverd zijn. Dit is waarom ik u hierheen bracht, zodat u hen zou kunnen helpen met uw gebeden en uw lijden, om aldus hun pijnen te verzachten.
Het was een zeer ontmoedigende plaats, grijs en damp vulden de omgeving. De Heilige Zielen keken heel bedroefd. De engel zei: Ze hebben God erg beledigd en zo hebben ze meer tijd nodig om gezuiverd te worden. De meeste onder hen waren niet milddadig tegenover anderen, tijdens hun leven op aarde. Ze waren zelfzuchtig. Nu moeten ze dit in het Vagevuur leren. Terwijl ik erg bedroefd was om hun lot, was ik tegelijkertijd vol van vreugde omdat ze gered waren van de eeuwige verdoemnis.
De Heilige Zielen praatten niet tot ons, maar bekeken ons enkel met veel droefheid. De engel zei: Kom, we kunnen niet te lang blijven. Wij moeten nu gaan. Toen zei hij tegen mij: Nu zal ik u naar een plaats brengen waar al deze weemoed en zwaarmoedigheid u zal worden ontnomen.
Plots voelen wij ons verheven en het voelde alsof we houten trappen bestegen. De engel zei dan tot mij: Wacht hier en kniel neer.
Voor mij bevondt zich een wit huis. De engel trad het het huis binnen. Terwijl ik geknield zat verscheen er iets als een kleine aquarium voor mij. Er was maar weinig water in. Het water was over het algemeen helder, maar er waren vuile plekken op het glas en ook lag er zwart bezinksel op de bodem. Ik dacht bij mezelf: terwijl ik op de engel wacht, kan
ik dit beter schoonmaken. Ik begon zo te handelen.
De engel keerde niet terug uit het witte huis, maar in de plaats kwam er een jonge knaap van zon tiental jaren naar buiten en zat naast mij, naast het aquarium. Hij was volledig in het wit gekleed. Eerst dacht ik dat dit een kleine engel was, maar dan glimlachte Hij en vroeg: Bent u aan het schoonmaken? Ik zei: O ja, ik wil dat het glas mooi en rein wordt.
Terwijl hij langzaam Zijn hoofd draaide, kon ik een wondermooie gloed zien op Zijn Heilige Wangen. Ik begreep toen dat Hij onze Heer Jezus Christus was, als een jonge knaap. Hij zei glimlachtend tot mij: Toen u klein was, hielp u uw moeder met de karweien in het huis. Ik zei: O ja, altijd, zoniet zou ze kwaad geweest zijn. Toen vroeg ik Hem: Wat met U, hielp U Uw Moeder? Hij zei: Ja, Ik hielp altijd Mijn Moeder en Ik was Haar
steeds gehoorzaam. Hij zei tot mij: Weet u dat de jongeren in de wereld van vandaag, niet langer hun ouders eerbiedigen en gehoorzamen. Dit is heel bedroevend.
Terwijl Hij mij dit vertelde, dacht ik: Ja, zij houden van het vertier en het luilekkerleven. Zij houden er niet van om door hun ouders wat tucht te worden bijgebracht. Hij zei: Hopelijk wordt dit
op een dag allemaal beter, maar u moet voor hen bidden.
Onze Heer Jezus zei: Nu moet Ik drie landen gaan bezoeken om de mensen te onderrichten. Ik dacht: O nee, ik vraag mij af waar? Gebruikelijk is dit een rechtzetting voor de wereld.
Hij troostte mij en toonde mij dat ik verder moest doen met schoonmaken en dit voor de Heilige Zielen. Tijdens dit hele visioen kon ik, in het witte huis, de aanwezigheid voelen van Onze Gezegende Moeder, maar Zij kwam niet naar buiten.
Vertaling: Chris De Bodt
30-07-2012
30 juli 2012
30 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 57]
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
Naast hun fundamenteel pastoraal werk, hebben de Herzegovinische franciscanen zich op een groot aantal vlakken ten diensten gesteld van hun volk. Enkel als we nog maar een beetje in het
verleden kijken, kunnen we zien wat de franciscanen uit Herzegovina, onder het Turkse regime, geheel vrijblijvend hebben verricht, zonder enige vorm van geldelijke vergoeding. Ze voorzagen in lokalen voor de scholen, alsook voor het
overige nodige materiaal. We kennen allemaal de bijna bovennatuurlijke inspanningen van Broeder Didak Bunti bij het onderwijzen van de landelijke kinderen in het lezen en het schrijven en dit terwijl de staat het merendeel van de bevolking ongeletterd liet, ondanks hun financiële en andere rijkdommen. Dit was algemeen geweten en de moeite waard om te vernoemen, omdat we al te dikwijls vergeten dat Vr. Didak Bunti en zijn broeders duizenden kinderen uit Herzegovina van de dood heeft gered tijdens de Eerste Wereldoorlog. Heeft hij, samen met zijn broeders, niet gepoogd om de economische vooruitgang bij hun
gelovigen te stimuleren? Dit zijn maar een klein aantal van hun inspanningen. De lijst wordt alsmaar groter.
Is het juist en gerechtvaardigd dat een goed en uitgerust bouwwerk moet worden gesloopt als we niet eens zeker van zijn hoe het gebouw er zelfs maar zal uitzien? Tot wiens belang kan het dienen om de Herzegovinische franciscanen aan hun lot over te laten tot ze zijn uitgestorven? Zulks is zeker niet in het belang van de Kroatische en Katholieke bestaan. De Provincie die broeders heeft voortgebracht als Petar Bakula, Pakal Buconji, Dominik Mandi, Didak Bunti, Rufin ili en Ferdo Vlai [die slechts een gedeelte van de meeste vermaarden vormen], is de vruchtbare moeder van de groten onder het Kroatische volk en het katholieke geloof. Als wij hen en het enorme aantal van hun broeders buiten beschouwing zouden laten, zouden de Katholieke Kerk en het Kroatische volk, op elk vlak heel wat armer zijn geweest.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 412]
Mattheus, de apostel
De apostel Matteus vertelt zelf zijn legende
Kent u dat, luisteraar? Er is van alles misgelopen in je leven. Je hebt er schuld aan. Dat weet je. De mensen kijken je erop aan. Maar je verliest je trots niet. Je laat je niet kennen; je houdt je rug recht. Jou krijgen ze er niet onder. Nee, de pijn houd je voor je zelf. Aan jou zullen ze niets merken. Al halen ze
hun neus voor je op en kijken ze je met de nek nog niet aan.
Ik heb het meegemaakt. Weet hoe dat voelt. Ik was een gehaat belastingophaler. Het enige wat ik had was mijn geld. Daar hield ik mij aan vast. En toen , toen kwam die man langs. Hij keek naar mij en zei alleen maar: Ga met Míj mee. Kom. Hij kéék! Naar mij! En hoe! Er lag iets in zijn stem Er
straalde iets uit zijn ogen. U zult het niet geloven, maar ik ben opgestaan en heb de hele boel de boel gelaten [mijn
goede geld ook ja] en ben meegegaan.
U kent mij vast wel. Ik ben Matteus, de tollenaar. Ik heb deze gebeurtenis
zelf opgeschreven in mijn evangelieverhaal over Jezus. Ik lees het u voor: "Toen Jezus vandaar verder ging, zag Hij iemand aan het tolhuis zitten die Matteus heette, en Hij zei tot hem: "Volg mij." De man stond op en volgde Hem." In die ene zin ligt het grote keerpunt van mijn leven samengevat. Als zoiets in mijn leven mogelijk was, waarom bij u dan niet?
U denkt vandaag na over heiligen en martelaren. Mag ik daar een bijdrage aan leveren? In de 13e eeuw verscheen het beroemde boek Gouden Legenden[Legenda Aurea] van de dominicaner pater Jacobus de Voragine. Hij vertelt hoe ik na Jezus heengaan in het verre Ethiopië ben gaan preken. Ik werd er gevangen genomen en gruwelijk gemarteld. Ze rukten mij de ogen uit, en wierpen mij in de dodencel in afwachting van mijn terechtstelling. God weet, hoe ik daar in de eenzaamheid om hulp heb geschreeuwd. Plotseling stond mijn mede-apostel Andreas voor mijn neus. Hij was, zei hij, in een oogwenk per boot vanuit Turkije naar mij toegekomen: Ach, Matteus, wat zie je eruit. De Heer heeft mij gestuurd om je hier uit te halen. Hij viel op zijn knieën en bad om uitkomst. En het wonder geschiedde: ik kreeg mijn gezichtsvermogen terug en Andreas leidde mij
naar buiten.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 15]
3. De drie graden van het sacrament De wijding van de presbyters: medewerkers van de bisschop
Hun gewijde taak vervullen zij vooral in de eucharistische dienst of synaxis, waarbij zij in de persoon van Christus handelend optreden, zijn mysterie verkondigen en de smeekbeden van de gelovigen verbinden met het offer van hun hoofd. Inderdaad. het unieke offer van het Nieuwe Verbond, namelijk dat van Christus, die zich eens voor altijd als onbevlekt offerlam aan de Vader opdroeg, stellen zij tegenwoordig en passen zij toe in het offer van de mis, tot aan de komst van de Heer. Uit dit ene offer put heel hun priesterlijk dienstwerk zijn kracht.
De priesters, zorgzame medewerkers van de orde der bisschoppen, waarvan zij de hulp en het instrument zijn, geroepen om het Volk van God te dienen, vormen met hun bisschop één enkel presbyterium, dat met verschillende functies belast is. Overal waar zich een gemeenschap van gelovigen bevindt, vertegenwoordigen zij in zekere zin de bisschop, met wie zij in vertrouwen en grootmoedigheid verbonden zijn. Zij nemen voor hun deel zijn taken en zorgen over, om ze in de dagelijkse dienst uit te voeren. De priesters mogen hun ambt slechts uitoefenen in afhankelijkheid van hun bisschop en in gemeenschap met hem. De belofte van gehoorzaamheid die zij tijdens de wijding voor de bisschop afleggen en de vredeskus van de bisschop op het einde van de wijdingsplechtigheid duiden aan, dat de bisschop hen als zijn medewerkers, zijn zonen, zijn broeders en vrienden beschouwt en dat zij hem van hun kant liefde en gehoorzaamheid verschuldigd zijn.
Alle priesters die door de wijding in de rang van het presbyteraat zijn opgenomen, zijn in sacramentele broederschap nauw met elkaar verbonden. Vooral echter in het bisdom, waar zij voor de uitoefening van hun dienstwerk onder een eigen bisschop zijn aangesteld, vormen zij één presbyterium". Wanneer tijdens de wijdingsritus na de bisschop de presbyters op hun beurt de wijdeling de handen opleggen, dan wordt hiermee op liturgische wijze de eenheid van het presbyterium uitgedrukt.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
4 januari 2012
Ik zou u allen graag mijn ervaring met de Kleine Jezus omschrijven. Bijna elke decembermaand ervaar ik heel wat lijden voor de Heilige Zielen in het Vagevuur. Mijn lijden is zowel lichamelijk als geestelijk. Toen stond mij een mooie verrassing te wachten, die helemaal onverwacht was.
De engel verscheen aan mij en zei: Ik wil dat u met mij meekomt. We wandelden samen verder en plots bevonden we ons de Hemel. Daar zag ik de Heilige Moeder, gezeten op een kleine bank, samen met andere heiligen en engelen rondom Haar. Zij luisterden naar wat Zij te vertellen had. Toen Zij mij zag, groette ze mij met een glimlach. De engel zei tot mij: wacht hier. Ik bevond mij in een mooie plaats, in een heel vredevol en sereen gebouw, gevuld met liefde. De heiligen, zowel mannen als vrouwen, waren in de weer en praatten tegen onze Heilige Moeder. In mijn hart dacht ik: de Heilige Moeder is hier, maar waar is de Kleine Jezus, omdat het Kerstmis was. Een van de heiligen ging langs een deur naar een ander gedeelte van het gebouw. Ik wist niet wat hij aan het doen was tot hij plots uit de kamer kwam met de Kleine Jezus in zijn armen.
De heilige trad naderbij met de Kleine Jezus in zijn armen. We verzamelden ons allen rond Jezus en bewonderden Hem, terwijl we dachten welk een mooi en heilig Kind Hij is. De Kleine Jezus was volledig gekleed in een puur wit en lang kleed, zoals een witte lelie.
Toen vroeg de heilige: Wie onder u allen is waardig om de kleine Jezus in de armen te mogen nemen? Ik dacht bij mijzelf: ik niet. De heilige vroeg dit verscheidene malen, maar niemand antwoordde tot ze uiteindelijk allen samen antwoordden: Ja, Valentina is waardig om de Kleine Jezus in haar armen te nemen. Toen keek de heilige mij aan en zei: Strek uw armen uit en hij legde de Kleine Jezus in mijn armen.
Maar de Kleine Jezus was heel alert. Hij glimlachte en was heel opgewekt. Hij sprak tot mij met een heel volwassen stem: Valentina, Mijn kind, daar zo vele mensen in de wereld ziek zijn en om uw gebeden vragen, geef hen hoop. Zeg hen dat Ik ieder van hen zal helpen, als ze er Mij maar om zouden vragen.
Binnen mijn hart voelde ik mij zo gelukkig vanwege zoveel goedheid van de Heer, die altijd aan de anderen denkt. Hij zei: Zeg hen om niet bevreesd te zijn, want ik bent de God der goedheid en vriendschap. Ik wens Mijn volk te helpen. Ik zal ieder van hen persoonlijk aanraken en genezen. Toen legde Hij zijn kinderarm rondom mij en toonde mij hoe hij hen zou aanraken die Zijn hulp inroepen. Hij is vol van genade en liefde die Hij wil schenken aan de wereld. Hij is er enkel voor de anderen en niet voor Zichzelf. Toen bracht de engel mij plots opnieuw naar huis. Ik bevond Mij opnieuw in Mijn kamer en prees, prees God, denkend aan Hem. Ik was zo gelukkig en dankbaar omdat God zo goed is voor mij en de anderen. Mijn handen waren nog steeds uitgestrekt om de Kleine Jezus te eren, die Zich zojuist in mijn armen had bevonden.
Vertaling: Chris De Bodt
27-07-2012
27 juli 2012
27 juli 2012
Tussen 8 en 12 juli steeg de hoeveelheid smeltend ijs op Groenland van 40 naar 97 procent
1. De kwestie Herzegovina [deel 56]
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
De Herzegovinische franciscanen waren, en zijn nog steeds, goed functionerende werkers, iets wat zich uit in de kwaliteit van hun werk. Het is voldoende om enkel een detail van de schematische voorstelling van 1977 te noteren, met name dat de franciscanen godsdienstige opleidingen hielden in 108 afdelingen van iroki Brijeg en in 110 afdelingen van Mostar. Probeer maar een gelijkaardige grote stad in gelijk welk Kroatisch bisdom te vinden waar, tijdens het communistische regime, godsdienstige opleidingen werd onderricht in zo vele afdelingen! Hetzelfde gebeurde ook in kleinere steden waar het absolute aantal even hoog lag, als men de vergelijking doortrekt naar de grootheid van de steden. Op geen enkele wijze werd dit werk beloond, tenzij de beloning om hun werk onmogelijk te maken in vele steden, een beloning die uitging van de officiële Kerk.
De voorbije vijftien jaren hebben de franciscanen zorg gedragen voor de bedevaarten te Medjugorje. We hebben het hier niet over de geldigheid van de verschijningen, alles wat we wensen te doen zijn hun dappere inspanningen in de kijker te plaatsen die zich uiten in het priesterlijk begeleiden van de bedevaarders, bij de eucharistievieringen, het biechten en vele andere geestelijke aangelegenheden. Tot dusver ligt hun aantal ruim boven de twintig miljoen. Kunnen we blind blijven bij al dit werk? Heeft dit dan geen enkele invloed op de objectiviteit van de bisschop?
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 411]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
Het komt herhaaldelijk voor, dat de schrijver van de Legenda Aurea een eigen commentaar levert bij de legende. Hij kan de legende maar nauwelijks geloven. Niet vanwege de ongeloofwaardige wonderen, bv. dat Andreas binnen korte tijd de enorme afstand tussen Noord-Turkije en de binnenlanden van Afrika aflegt, en vervolgens prompt precies op tijd [en per boot] aankomt. Maar vanwege het feit dat Mattheus' gebed niet in staat was om hem te redden, terwijl dat toch niets minder geweest zal zijn dan dat van Andreas. Waarom zou het gebed van de apostel dan wel machtig genoeg geweest zijn om de evangelist te genezen en te bevrijden, en diens eigen gebed niet?
Dit zou kunnen naar Jezus verwijzen, van wie ze ook gezegd hebben: "Anderen heeft Hij gered, maar zichzelf kan Hij niet redden!" [Marcus 15: 31]. Daarin wordt de kern van het evangelie tot uitdrukking gebracht: een gelovige weet dat hij zichzelf niet kan redden, hij kan alleen gered wórden. In dat mysterie is Jezus ons voorgegaan. Hier horen wij hoe zijn leerlingen Hem daarin hebben nagevolgd, zelfs tot verbijstering van latere gelovigen de schrijver van de Legenda Aurea.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 14]
3. De drie graden van het sacrament De wijding van de presbyters: medewerkers van de bisschop
Christus, die de Vader heeft geheiligd en naar de wereld heeft gezonden, maakte via zijn apostelen hun opvolgers [namelijk de bisschoppen] zijn wijding en zending deelachtig. De bisschoppen nu hebben hun diensttaak in verschillende graden aan verschillende personen in de kerk op wettige wijze doorgegeven. Hun diensttaak is in ondergeschikte graad overgedragen aan de priesters, opdat dezen in de rang van het presbyteraat opgenomen, medewerkers van de bisschop zouden zijn, om op een juiste wijze de door Christus toevertrouwde apostolische zending ten uitvoer te brengen.
Omdat het priesterlijk ambt in verbinding staat met het bisschopsambt, deelt het ook in het gezag waarmee Christus zelf zijn lichaam opbouwt, heiligt en bestuurt. Daarom vooronderstelt het priesterschap van de priesters weliswaar de sacramenten van de christelijke initiatie, maar wordt het toch overgedragen door dat speciale sacrament dat de priesters door de zalving van de heilige Geest tekent met een bijzonder merkteken. Aldus worden zij aan Christus Priester gelijkvormig gemaakt, zodat zij in de persoon van Christus-Hoofd kunnen optreden.
De priesters zijn, hoewel zij het hogepriesterschap niet bezitten en in de uitoefening van hun macht van de bisschoppen afhankelijk zijn, niettemin met hen verenigd in de priesterlijke waardigheid. Door het wijdingssacrament gelijkvormig gemaakt aan het beeld van Christus, de hoogste en eeuwige priester, worden zij gewijd om het evangelie te preken, de herders van hun gelovigen te zijn en de goddelijke eredienst te vieren als waarachtige priesters van het Nieuwe Verbond.
Krachtens het wijdingssacrament hebben de priesters deel aan de universele dimensies van de zending die Christus aan de apostelen toevertrouwde. De geestelijke gave die zij in de wijding ontvangen hebben, rust hen niet toe voor een begrensde en beperkte zending, maar voor een zeer ruime en universele heilszending tot aan het uiteinde der aarde. Zij zijn van harte bereid om het evangelie overal te verkondigen.
Anne Van Der Sloten
4. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [Slot]
Kort nadien schreef hij: Ik ben heel gelukkig. Ik wil lijden voor Christus die zoveel voor mij geleden heeft. Ik moet een heilige worden. Mijn aanwezigheid moet getuigen van Christus.. Toen zijn spirituele begeleider vroeg of hij veel leed, antwoordde hij: Eerwaarde, ik denk dat er anderen zijn die meer lijden dan ik..
Op een tafel naast z'n bed lag een blad papier waarop hij een aantal citaten over lijden voor Christus had geschreven. Hij vertelde z'n moeder dat hij het altijd dicht bij zich wilde hebben zodat hij het kon lezen. [Ondanks het feit dat hij wist dat zijn dood nakende was, verloor hij echter zijn interesse in voetbal niet. Op de keerzijde van het papier had hij een plan geschreven voor het Nationaal Voetbalteam!].
Naarmate zijn dood naderde, sprak hij vaak over zijn ontgoocheling omdat hij geen Marianist geworden was. Omwille van zijn ernstige toestand liet het Algemeen Bestuur van de Marianisten Faustino toe tot het noviciaat, om hem toe laten zijn geloften af te leggen in articulo mortis [stervende], en zodoende werd hij toch nog Marianist. Elke dag ontving hij de H. Communie, hoewel hij ernstig leed en zijn lichaam enorm gezwollen was. Uiteindelijk, op 3 maart 1963, kwam de de dag van zijn intrede in de hemel. Met een medaille van de Heilige Maagd in zijn had, stierf hij in de armen van zijn moeder.
Zijn reputatie van heiligheid leidde tot de introductie van zijn Reden voor Zaligverklaring. Als eerste stap werd op 11 april 1986 zijn lichaam van de algemene begraafplaats in Valentia overgebracht naar de kapel van de school van O.L.V. Van de Pilaar.
De tekst van 25 januari 1962 in zijn dagboek luidde: Heiligheid is heel moeilijk.
Vertaling: Mario Lossie
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
1 januari 2012
Tijdens de ochtend, begroette ik de heer: Gelukkig Nieuwjaar, Mijn Heer. Ik vroeg aan de Heer wat het sleutelwoord is voor dit nieuwe jaar. Hij zei: Gebeden. De wereld heeft nood aan vele gebeden om Mij meer lief te hebben.
Ik bedankte de Heer voor deze aanmoediging. Gebeden kunnen omstandigheden binnen de familie en in de wereld veranderen.
Vertaling: Chris De Bodt
26-07-2012
26 juli 2012
26 juli 2012
Engel boven Aurora, de plaats van terreur in de Verenigde Staten
1. De kwestie Herzegovina [deel 55]
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
In Herzegovina alleen hebben deze mensen een enorm aantal kloosters opgericht en ondergeschikte kerken voor de parochies. Tijdens een periode van 13 jaar [van 1964 and 1977], bouwden ze 40 nieuwe kerken en vernieuwden ze bijna alle oudere kerken. Ze bouwden diverse kloosters die grenzen aan een aantal kerken, ontelbare pastorijen en een School voor Theologie, een drukkerij en verzamelden meerdere kunstwerken en musea. Het bekendste is het museum in Humac, wat het oudste gekende museum is in Bosnië-Herzegovina. Ook onder meer van hen is de Bibliotheek te Mostar. Buiten Herzegovina bezit de Provincie twee kloosters in Kroatië, waaronder een houten klooster in Slano en een nieuwbouw monumentaal klooster en Kerk in Zagreb. Ook bezitten ze kloosters in Oostenrijk en Duitsland, waar ze zes Duitse parochies bedienen en twee Kroatische missieposten. Ook in Zwitserland richtten ze twee Kroatische missieposten op met 12 broeders. Bijzonder betekenisvol is hun aanwezigheid in Amerika, met een klooster, een verblijf en vijftien parochies en missieposten in de Verenigde Staten en Canada. Om te eindigen bezit de gemeenschap nog vijf missieposten in Afrika en twee in Albanië.
Is het mostaardzaadje hier niet uitgegroeid tot een grote boom? Iedereen die weet wat het betekent om maar één huis of kerk te bouwen [vooral in die tijden toen ons volk nog niet in het buitenland ging werken en toen de landarbeid maar karig werd beloond] begrijpt de draagwijdte van wat er is bereikt. Vele broeders waren bouwvakkers en hadden in zich de drang om kerken te bouwen. Het bisdom heeft de gewoonte om in een kenmerkende communistische stijl mede te delen dat deze grote en ontelbare bouwwerken gebouwd werden door het volk en niet door de broeders en dat ze gebouwd werden als kerken voor de gemeenschap en niet enkel voor de broeders. Dit is niet de volledige waarheid, maar zelfs als het zo zou zijn dat de broeders deze gebouwen samen met de gelovigen hebben opgericht, bestaat er geen enkele twijfel over de enorme inspanningen die door de broeders zijn geleverd. De waarheid is dat de mensen de bedoelde bouwwerken hielpen op te richten ten dienste van de Kerk, maar hebben deze mensen er dan ook om gevraagd, na al hun arbeid en giften, om uit dezelfde gebouwen verdreven te worden en dat hun inspanningen en giften zouden worden in beslag genomen door zij die er alle belang bij hebben, met name het bisdom? Het lijkt er op dat het bisdom wil beweren: wij zijn de Kerk, niet de broeders, noch het volk!
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 410]
Mattheus, de apostel
Mattheus-legende [Uit de Legenda Aurea door Jacobus de Voragine]
Daarmee geeft Andreas gevolg aan Jezus' vermaning: "Bemint uw vijanden en bid voor wie u vervolgen" [Mattheus 05: 44]. Bovendien had Jezus deze woorden zelf waargemaakt, toen hij nog op kruis bad tot de Vader: "Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen" [Lukas 23,34]. Trouwens in hun lijden omwille van het evangelie herinneren zowel Mattheus als Andreas aan Jezus zelf.
Tot zover de legende. Ze werd tegen het eind van de 13e eeuw op schrift gesteld door Jacobus de Voragine [ 1298, feest 13 juli]. Deze middeleeuwse bisschop voegt er een verrassend commentaar aan toe: hij kan de legende zelf niet geloven!
Dat is tenminste wat er verteld wordt. Als het waar is dat Sint Mattheus pas bevrijd en genezen werd door toedoen van Sint Andreas, zou dat betekenen dat deze grote evangelist zelf niet bij machte zou zijn geweest af te smeken wat zijn broeder Andreas zo gemakkelijk voor hem wist te verkrijgen.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 13]
3. De drie graden van het sacrament
De bisschopswijding: volheid van het wijdingsacrament
Tot lid van het bisschoppencollege wordt iemand aangesteld krachtens de sacramentele wijding en door de hiërarchische gemeenschap met het hoofd en de leden van het college. Het karakter en de collegiale aard van de orde der bisschoppen komt onder andere tot uitdrukking in het aloude kerkelijke gebruik om meerdere bisschoppen te laten deelnemen aan de wijding van een nieuwe bisschop. Voor een wettige bisschopswijding is heden een bijzondere tussenkomst van de bisschop van Rome vereist, aangezien hij de hoogste zichtbare band is van de gemeenschap van de particuliere kerken in de ene Kerk en de waarborg voor hun vrijheid.
Elke bisschop heeft als plaatsvervanger van Christus de pastorale zorg voor de particuliere Kerk die hem is toevertrouwd. Tegelijkertijd draagt hij echter op collegiale wijze, samen met al zijn broeders in het bisschopsambt, de zorg voor alle kerken, maar al is iedere bisschop slechts de geestelijke herder van dat deel van de kudde dat aan hem is toevertrouwd, toch staat hij, als wettige opvolger van de apostelen, krachtens de instelling en het bevel van God, samen met de andere bisschoppen borg voor de apostolische zending van de Kerk.
Wat tot hiertoe gezegd werd, toont aan waarom de eucharistie die door de bisschop gevierd wordt een heel bijzondere betekenis heeft: zij is de uitdrukking van de kerk die verenigd is rond het altaar onder het voorzitterschap van hem die Christus, de goede herder en het hoofd van zijn kerk, zichtbaar tegenwoordig stelt.
Anne Van Der Sloten
4. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 8]
Het begin van een ander schooljaar viel samen met de eerste vergadering van het Vaticaans Concilie II, en jammer genoeg ook met de terugkeer van zijn ziekte. Omdat hij zo zwak was hielp zijn moeder hem met zich aan te kleden en met z'n haar. Wanneer hij klaar was, ging hij met de taxi naar school. Dit gebeurde elke dag. Eén van z'n vrienden zei: Wat op mij het meeste indruk maakte was zijn vermogen om te lijden. Toen ik hoorde dat men hem zelfs moest aankleden en hij in bed studeerde, was ik verbaasd. Toen besefte ik hoeveel hij leed. Hij zei nooit: 'ik heb pijn vandaag,' en ik heb het nooit opgemerkt.
Faustino lachte constant, zelfs al had hij pijn in beide benen door flebitis. Tegen januari 1963 werd het erger. Diegenen die hem zagen vonden het moeilijk te zien hoe hij zich van de ene plaats naar de andere sleepte, voorovergebogen als een oude man, en toch bleef hij lachen.
Tijdens zijn laatste retraite had hij blijkbaar een voorgevoel van zijn nakende dood, vermits hij in zijn dagboek schreef: Vanaf nu moeten we de dood aanvaarden. Een dood met de Maagd is fantastisch. Christus, laat me elke dag meer en meer toegewijd worden aan Maria. Ik wil altijd dicht met haar verbonden zijn. Ze zal me helpen sterven, en ik zal de dood hebben van een echte heilige... Welkom aan onze zuster...de dood..
Vertaling: Mario Lossie
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
Januari 2012
Twee engelen verschenen en zegden: Kom met ons naar het vagevuur om de lijdende zielen te bezoeken in deze donkere, ontmoedigende plaats. We brengen u tot daar om hun lijden te verzachten. Zij voelen geen hoop en denken dat er niemand aan hen denkt of om hen geeft. Toen zij nog leefden hebben ze God ten zeerste beledigd, zodat ze nog hun tijd hier moeten doorbrengen om hun zielen te zuiveren, vooraleer ze waardig bevonden worden om voor God te verschijnen.
Ik zei: Ik voel me zo ontmoedigd om hun lijden te zien.
Toen zei de Engel: Kom, nu moeten we gaan, maar we zullen u langs de tuin van de Hemel leiden en u zult zich zoveel beter voelen. We gingen langs een mooie tuin met veel schakeringen van groen en vele varens. Ik merkte een huis op en naderde om de deur te openen. De Engel zei: Open de deur niet.
Daarop opende Hijzelf de deur en leidde me naar binnen. Binnenin was er een enorme ronde tafel, omgeven door Heiligen, allen mannen. Ze keken om toen de deur openging, maar de Engel sloot de deur opnieuw. Toen legde hij uit: Ze hebben een bijzondere vergadering om de staat van de wereld de bespreken. Spoedig zal de Heer de wereld oordelen en Zijn Wet instellen.
