Medjugorje: interview van Janice Connell met Mirjana Dragicevic [1989]
Medjugorje: interview van Janice Connell met Mirjana Dragicevic [1989]
Van de zes zieners was Mirjana Dragicevic de eerste van wie de dagelijkse verschijningen van de Gezegende Moeder stopten. Op Kerstmis 1982 kreeg zij het tiende geheim toevertrouwd en nu verschijnt de Gezegende Moeder enkel nog op haar verjaardagen en naar aanleiding van speciale gelegenheden. Vanaf 1987 begon ze boodschappen op de tweede dag van elke maand te ontvangen om Mirjana te helpen met de zware draaglast van de geheimen en om haar voor te bereiden op de nakende vervulling van de geheimen. Het is Mirjana die op instructie van de de Gezegende Moeder de geheimen zal onthullen, één geheim per keer door E.H. Petar Ljubicic te Medjugorje. Hij, op zijn beurt, zal ze delen met de wereld, drie dagen voorafgaand aan de gebeurtenissen die zij profeteren.
Recent kwam de Gezegende Moeder tot haar met een boodschap zo vol van tegenspoed dat Mirjana zichtbaar ontdaan was als ze deze herhaalde: "Liefste Kinderen, ik ben met jullie al gedurende enkele jaren ... om jullie te vertellen dat God, jullie Vader, de enige weg, waarheid en leven is ... om jullie de weg te tonen om het eeuwig leven te bereiken ... Wees een goed voorbeeld voor jullie kinderen en voor degene die niet geloven. Jullie zullen op de aarde geen geluk hebben, noch zullen jullie naar de hemel gaan, als jullie geen bescheiden of zuiver hart hebben en als jullie de wetten van God niet vervullen."
Tranen kwamen in Mirjanas ogen, als ze het volgende vertelde: "Ik vraag julie hulp om samen met mij bidden voor degene die niet geloven. Jullie helpen me weinig. Jullie hebben weinig liefdadigheid of liefde voor jullie buren, en God gaf jullie de liefde en toonde hoe jullie anderen zouden moeten vergeven en liefhebben: om deze reden, verzoen jullie en reinig jullie zielen door te biechten. Neem jullie rozenkrans en bid. Draag jullie lijden met geduld. Herinner hoe geduldig Jezus voor jullie heeft geleden.
De Gezegende Moeder eindigde met een dringende bemerking: "Leg jullie geloof niet op aan ongelovigen; toon het hen door jullie voorbeeld en bid voor hen, mijn kinderen, bid!"
Mirjana is een contradictie. Ze is de enige van de zieners die Medjugorje verliet om een hogere opleiding te zoeken, die ze bereikte met de bemoediging van de Gezegende Moeder. Maar het was een moeilijke tijd voor haar. Ze voelde zich alleen in de cosmopolitische stad van Sarajevo en leefde daar tussen de jongen mensen voor wie God niet bestond. Ze droeg een kruis en men keek daarvoor op haar neer. Het stelde haar geloof op de proef en zorgde ervoor dat ze zich volledig toewijdde aan God. Vandaag helpt ze de Medjugorje bedevaarders en voelt ze een zeker spanningsveld voor de jonge mensen die geen doel hebben en alleen maar oog hebben voor wereldse, tijdelijke dingen.
Mirjana is een zeer dierbaar, toegenegen persoon ... ze is ook barmhartig en bezit een hoeveelheid intellectueel evenwicht. Terzelfdertijd is ze zeer diep gevoelig voor de gevaarlijke toestand van de wereld. Haar schichtigheid is evident voor iedereen die met haar enkele tijd doorbrengt. Zo ook heeft ze mededogen voor degene die God niet kennen. Haar grootste affectie gaat naar haar kinderen. Als ze met haar kinderen is, verdwijnt haar normale gereserveerdheid en straalt ze.
[nota nvdr: Het volgende materiaal opgetekend via private interviews werd georganiseerd volgens de gebruikelijke manier. Zoals met alle Zieners werden de interviews opgenomen en vertaald. Door de taalbarrière, werden de interviewers begeleid door een tolk. Om de vertekening te minimaliseren en er zeker van te zijn dat ze zo dicht mogelijk de intentie van de Zieners benaderden, keerde de auteur terug naar Medjugorje met het manuscript van de interviews in het Engels. Mirjana, die aan de universiteit in het Engels gestudeerd had, las het manuscript zelf. De andere zieners luisterden naar een tolk die hun interviews lazen in het Kroatisch voor hun goedkeuring. Vader Tomislav Pervan, pastoor van Heilige Jacobusparochie, Medjugorje op het moment dat de interviews begonnen, bekeek vervolgens het manuscript en keurde het goed.]
Janice: Heeft u verscheidene private interviews gegeven sinds uw dagelijkse verschijningen op Kerstdag 1982 stopten ? Mirjana: Neen, ik geef weinig private interviews.
Janice: Hoe dikwijls ziet u nu de Gezegende Moeder? Mirjana: Ik zie de Gezegende Moeder elk jaar op mijn verjaardag, 18 maart en zij communiceert met mij door locutie op de tweede van elke maand.
Janice: Kunt u beschrijven wat u meent door locutie? Mirjana: Ik "hoor" de Gezegende Moeder, juist zoals ik u hoor spreken tegen mij.
Janice: U hoort haar met uw oren? Mirjana: Ja.
Janice: Zult u deze communicatie met de Gezegende Moeder voor de rest van uw leven hebben ? Mirjana: De Gezegende Moeder beloofde mij iets heel speciaal: ze zal mij verschijnen elk jaar van mijn leven op mijn verjaardag en op de momenten dat ik ernstige moeilijkheden heb.
Janice: Betekent dat, volgens u, dat de Gezegende Moeder op aarde zal verschijnen tenminste één keer per jaar gedurende je leven? Mirjana: Ja.
Janice: Weet u hoe lang u zal leven? Mirjana: Neen.
Janice: Is dit de laatste verschijning van de Gezegende Moeder op aarde? Mirjana: De Gezegende Moeder heeft dat gezegd.
Janice: Wat denkt u dat dat betekent? Mirjana: De Gezegende Moeder is hier gedurende een lange tijd. U zult dat begrijpen als de geheimen zijn vervuld.
Janice: Kunt u ons een tip geven? Mirjana: Als u bidt, zult u het weten.
Janice: Zal de Gezegende Moeder boodschappen voor de wereld hebben elk jaar op uw verjaardag? Mirjana: Ja. Haar boodschappen op mijn verjaardag zijn voor al haar kinderen van de wereld. Ik ben enkel een instrument. Op momenten van speciale moeilijkheden in mijn leven beantwoorden Marias verschijningen deze moeilijkheden.
Janice: Als u deze verschijningen met de Gezegende Moeder heeft, bent u dan bewust van uw fysische aanwezigheid tijdens tijdens de verschijning? Mirjana: Ja. Ik ben op de aarde, met mijn lichaam dat de grond raakt.
Janice: Bent u er volledig bewust van waar u bent? Mirjana: Ik ben mij van niets bewust tenzij van de aanwezigheid van de Gezegende Moeder.
Janice: Kunt u beschrijven wat u voelde als de verschijningen begonnen? Mirjana: De eerste dag, als Ivanka met vertelde dat ze de Gezegende Moeder had gezien, geloofde ik haar niet. Ik was vijftien. Ik dacht dat de Gezegende Moeder in de hemel was. Ik dacht niet dat ze zich om iemand zoals ons zou bekommeren. Ik had nog nooit gehoord van Fatima of Lourdes. Ik wist niets van verschijningen. Als Ivanka me vertelde om naar de berg te kijken, gaf ik er niet om om ernaar te kijken. Ik vroeg me af wat er met haar gebeurde. We keerden terug naar huis, en later op de avond, vroeg Milka Pavlovic Ivanka en mij om haar te helpen met het verzamelen van de schapen. Ik wilde terug naar de berg gaan en we gingen dus met haar mee. Daar was de Gezegende Maagd Maria op de berg waar ze vroeger was verschenen.
Janice: Wat was uw reactie ? Mirjana: Ik had schrik! Maar de volgende dag op hetzelfde tijdstip voelden we het verlangen om naar dezelfde plaats te gaan, en dan hoorden we de Gezegende Moeder ons roepen om de heuvel te bestijgen.
Janice: U hoorde haar? Mirjana: Ja, en ze wuifde naar ons. We waren aan de voet van de heuvel. Zij riep ons om tot bij haar te komen.
Janice: U was niet meer bang? Mirjana: We hadden schrik! Als we de tweede dag kwamen, vielen we bijna flauw!
Janice: Jullie vielen flauw? Waarom? Mirjana: Omdat ik er niets van begreep, en ik zag haar, de Moeder van God!
Janice: Waarop geleek de verschijning op dat moment? Mirjana: Er was een ongelooflijk licht. De Gezegende Moeder hield de baby Jezus in haar armen; ze bedekte Hem en ontblootte Hem terwijl ze ons riep. Het was overweldigend. We kwamen uit een klein dorp, niet zoals de jonge mensen uit Amerika of Europa. De meisjes waren nog nooit van huis weggeweest. Thuis, school, familie ... dat was ons leven.
Janice: Wie sprak het eerst? Mirjana: Ivanka.
Janice: Wat zei ze? Mirjana: Ze vroeg de Gezegende Maagd Maria naar haar moeder die een maand eerder was gestorven. De Gezegende moeder vertelde haar dat haar moeder in de hemel was, dat haar moeder bij haar was en dat ze het goed maakte.
Janice: Hoorde u dat de Gezegende Moeder zeggen? Mirjana: Ja.
Janice: Wat gebeurde er dan? Mirjna: We gingen de eerste dagen terug naar dezelfde plaats en we hadden nog steeds schrik. De eerste week zei de Gezegende Moeder niet veel. Ze was bewust van ons onbehaaglijk gevoel en was zeer liefdevol. Ze was zeer, zeer zachtaardig voor mij. Dan begon ze ons te vertellen waarom ze kwam.
Janice: Was het dan dat de Gezegende Moeder begon te spreken over de geheimen? Mirjana: Ja. Maar als we deelden wat de Gezegende Moeder ons vertelde, hadden we veel vervolging; niemand geloofde ons! Mensen zegden dat ik drugs van Sarajevo meegebracht had. Ik was vijftien jaar; ik wist nauwelijks iets af van drugs toen! Mensen dachten dat we gek waren.
Janice: Wat zei de Gezegende Moeder over al die dingen? Mirjana: De eerste keer toen ik hoorde wat de mensen over me zegden, kon ik de volledige nacht geen oog dicht doen. Maar de volgende dag zei de Gezegende Moeder me dat ik me daar helemaal niet moest om bekommeren. Ik zou me nooit iets mogen aantrekken van wat andere mensen ooit over mij zouden zeggen. Ze zei me dat alles in orde zou komen.
Janice: En was u dan vrij van zorgen? Mirjana: Ja! Ik trok me het allemaal niet meer aan. Als mensen zegden dat ik drugs nam, lachte ik erom!
Janice: Hoe genade-vervullend het effect van de Gezegende Moeder op uw ziel was! Mirjana: Ja. De Gezegende Moeder is de Koningin van de Vrede. Ze brengt altijd vrede.
Janice: Maar dingen waren ver van vredevol in het begin. De pastoor, de burgemeester, de politie, veel van de dorpelingen dachten dat u gek gewoden was... Hoe ontwikkelde uw relatie met de Gezegende Moeder onder zulke moeilijke omstandigheden? Mirjana: De Gezegende Moeder was Zich zeer bewust van onze angst. We spraken, baden en we zongen. Langzaam deed ze ons begrijpen dat ze onze echte Moeder is. Later als de tijd voorbij ging en we ons goed voelden bij haar, waren we bekwaam om met haar, als onze echte Moeder, over onze problemen en verlangens te praten.
Janice: Waarom is de Gezegende Moeder onze "echte" moeder? Mirjana: Omdat ze de Moeder is van het Eeuwig Leven. Ze wil dat ieder van ons, die het kindje Jezus aan Haar gaf vanaf het Kruis, in de hemel bij Hem zou zijn en met God voor de eeuwigheid.
Janice: En wat over onze moeders op aarde? Mirjana: Ze geven het kind een fysisch leven als ze dat kind dragen. Ze leiden dat kind naar het eeuwig leven als ze het kind leren en opvoeden in geloof en vertrouwen.
Janice: Wat zouden aardse moeders moeten doen? Mirjana: Zij, samen met de vader van het kind, zouden al hun kinderen moeten toewijden aan God en hun kinderen aanleren een heilig leven te leiden.
Janice: Heeft de Gezegende Moeder u ooit fysiek aangeraakt? Mirjana: Neen.
Janice: Heeft u haar ooit aangeraakt? Mirjana: Ik niet. Ooit zag ik Jacov haar aanraken. Hij was de jongste, slechts 10 jaar. We knielden allen neer, en de Gezegende Moeder verscheen aan ons. Het was de vijfde augustus, dat is Haar verjaardag zoals de Gezegende Moeder ons verteld had. Jacov was erg opgewonden. Van zodra ze verscheen, strekte hij zich om Haar aan te raken en riep het uit: "Gelukkige verjaardag, Heilige Moeder!". We waren verrast op dat moment. We waren gegeneerd en vroegen de Gezegende Moeder aan niemand te vertellen wat hij had gedaan.
Janice: Wat deed de Gezegende Moeder? Mirjana: Ze nam zijn hand en hield het teder in haar handen.
Janice: Mirjana, hoeveel langer zult u nog studente blijven [Op het moment van het eerste interview van de auteur met Mirjana, was ze nog altijd een student aan de universiteit van Sarajevo, waar ze landbouwkunde studeerde]? Mirjana: Ik heb nog vier examens en dan zal ik gedaan hebben.
Janice: Is het werk hard? Mirjana: Elke dag denk ik aan het einde van mijn studies.
Janice: Bidt u voor uw studiewerk? Mirjana: Ja. Speciaal met de examentijd.
Janice: Helpen uw gebeden om goede punten te halen? Mirjana: Soms als mijn punten niet erg goed zijn, vraag ik Jezus waarom Hij mij niet meer helpt.
Janice: Antwoordt Hij je dan? Mirjana: Neen. Ik weet dat ik onvoldoende succes heb omdat ik niet genoeg gestudeerd heb.
Janice: Gedurende de tijd dat u de dagelijkse verschijningen van de Gezegende Moeder had, liet Zij dan weten dat ze geïnteresseerd was in uw studies? Mirjana: Ja. Als de verschijningen begonnen, dacht iedereen dat we gek waren. De Gezegende Moeder vertelde me dat Ze gelukkig zou zijn als ik uit Medjugorje zou verhuizen en iets zou gaan studeren. Ze zei me dat ik er bekwaam voor was en dat ze graag wou dat ik naar school ging.
Janice: De Gezegende Moeder vertelde u om van hier te verhuizen en naar school te gaan? Mirjana: Ze zei niet dat ik moest; ze zei dat ze gelukkig zou zijn als ik dat deed. Ze wenste dat ik naar school zou gaan.
Janice: Gaf de Gezegende Moeder u andere raadgevingen i.v.m. uw leven? Mirjana: Ja, ze gaf me een heel wat raadgevingen hoe te leven.
Janice: Kunt u ons daarover wat zeggen? Mirjana: Bijvoorbeeld, als we Haar vroegen wat Zij wou dat wij deden met ons leven, dan zei Ze ons dat als we kozen om zuster of priester te worden, dan moesten we echte zusters of priesters zijn. Als we besloten om te huwen en een familie te stichten, zouden we een voorbeeld voor de wereld moeten zijn van een katholieke familie.
Janice: Voor de wereld? Mirjana: Ja. Heden ten dage is het belangrijk voor ons om voor anderen voorbeelden te zijn van hoe een familie zou moeten zijn.
Janice: Heeft u reeds besloten om te huwen, in het klooster te treden of om alleen te blijven? Mirjana: Nog niet. Ik wil eerst mijn school afmaken. [Na haar graduaat huwde Mirjana een medestudent Marco Soldo, een neef van de Franciscaner Broeder Slavko Barbaric].
Janice: Gedurende uw jaarlijkse verschijning en de bijzondere gesprekke die u nu heeft met de Gezegende Moeder, adviseert Zij u over uw leven? Mirjana: In het begin deed Zij dat. Maar nu brengen we het meeste van onze tijd door met samen te bidden voor de ongelovigen, en praten we over de boodschappen.
Janice: Vertelt ze u over dingen om deze met de wereld te delen? Mirjana: Wij, de zes zieners, zijn niet belangrijk. We zijn juist zoals een telefoonlijn voor alle dingen die God zou willen zeggen aan de wereld. We zijn zoals een telefoonlijn via dewelke God communiceert met Zijn kinderen.
Janice: Ontvangt u dezelfde boodschappen? Mirjana: De boodschappen zijn dezelfde voor ons, met uitzondering van de geheimen.
Janice: Mirjana, waarom is de Gezegende Moeder gekomen? Mirjana: Ze is onze echte Moeder en ze wil dat wij allemaal naar de boodschappen, die ze ons geeft, luisteren en gehoorzamen. Ze wenst dat zo omdat later, als de geheimen worden ontsluierd er geen ongelovigen meer zijn.
Janice: Weet u of iedereen zal geloven als de geheimen zich beginnen te ontwikkelen? Mirjana: Er zullen nog altijd ongelovigen zijn als de tijd komt van de geheimen.
Janice: Verschillende mensen vragen of de verschijningen van de Gezegende Moeder hier in Medjugorje betekenen dat we aan het einden van de tijden gekomen zijn. Heeft de Gezegende Moeder iets gezegd over de apocalyps of de tweede komst van Christus? Mirjana: Dat is een gedeelte van de geheimen. Ik wil daar niets over zeggen.
Janice: Moeten we schrik hebben? Mirjana: Neen, in het geheel niet. Ik heb de hemel gezien. Niets op de aarde is één moment waard om zich zorgen te maken. We zijn Gods kinderen! Mochten de mensen zich eens realiseren hoeveel Hij van ons houdt, en wat Hij voor ons heeft voorbereid, dan zouden zij vervuld zijn van zo'n vrede!
Janice: Mirjana, u wordt dikwijls geciteerd dat als de mensen die zich niet bekeren, ze erg zullen lijden ... is dat waar? Mirjana: Ja. Dat is niets nieuw voor Christenen. God schiep ons voor Hemzelf, maar Hij gaf ons onze vrije wil. Degene die de vrijheid gebruiken om dingen niet te doen volgens Gods wil ondergaan het lijden van de kinderen van satan. God geeft Zijn kinderen de hemel, maar satan knecht zijn kinderen in de hel.
Janice: Heeft de Gezegende Moeder daarover gesproken ? Mirjana: Natuurlijk. Dat is waarom ze gekomen is.
Janice: Mirjana, u werd geciteerd dat u niet alleen de tien geheimen kent maar ook de verschillende data waarop deze geheimen zullen plaats vinden. Is dat waar ? Mirjana: Ja.
Janice: Veroorzaakt dit lijden? Mirjana: Vooreerst veroorzaakt het een immense pijn bij mij. Maar de Gezegende Moeder heeft mij geholpen.
Janice: Kunt u ons iets vertellen? Mirjana: Er zullen gebeurtenissen op aarde plaatshebben die waarschuwingen voor de wereld zijn, vóór het zichtbare teken aan de mensheid wordt gegeven.
Janice: Zal dit gebeuren terwijl u leeft? Mirjana: Ja, ik zal daarvan een getuige zijn.
Janice: In welke zin? Mirjana: Drie dagen vóór elke gebeurtenis zal ik Vader Pétar Ljubicic verwittigen.
Janice: Welke rol zult u spelen als vooraanstaande getuige van deze geheimen? Mirjana: Mijn getuigenis zal een bevestiging voor de wereld zijn dat de verschijningen te Medjugorje authentiek zijn en een stimulans zijn voor de bekering van de wereld.
Janice: Zullen veel mensen sterven tussen het moment van de eerste waarschuwing en het permanente teken beloofd in Medjugorje? Mirjana: Na het zichtbare teken zullen degene die nog in leven zijn een tijdje krijgen om zich te bekeren.
Janice: Mirjana, dat komt over alsof God zo wreed is. Mirjana: Oh neen! God is niet wreed! God is liefde, enkel liefde. Wreedheid en kwaad komen van satan. Maar met onze vrije wil zullen we elk moment voor God of satan kiezen. Degene die uit vrije wil voor satan kiezen, zij die Gods geboden/aanbevelingen niet volgen of er niet aan gehoorzamen, zullen boeten, in het verderf gestort worden en ten onder gaan.
Janice: U zei ooit dat de Gezegende Moeder u verklaarde dat mensen in de hel niet bidden. Dat zij God van alles beschuldigen. Dat zij de hel naar zichzelf brengen en, als resultaat, worden ze één daarmee. Dat zij gewoon raken aan conflict, wanorde en een totaal gebrek aan vrede. Dat zij tieren tegen God in een constante staat van woede. Zij lijden, maar ze zijn vrij om terug te keren naar God voor hulp en ondersteuning. Waarom willen zij niet tot God bidden voor hulp? Mirjana: Zij haten God.
Janice: Spreekt de Gezegende Moeder over de ongelovigen op deze aarde die God haten en Hem beschuldigen van elk slecht ding? Mirjana: Ja. Dat is waarom Zij hier is. Zij smeekt alle mensen op aarde om terug te keren tot God en zich te bekeren. Zij is de Moeder van alle mensen op aarde en ze wil niet dat zelfs één van haar kinderen naar de hel gaat.
Janice: Wat gebeurt er met mensen die zicht weigeren te bekeren, of terug te keren tot God of zich te verzoenen met anderen? Mirjana: Zij zullen lijden ondergaan, vreselijke boete door hun keuze.
Janice: Spreekt de Gezegende Moeder daar soms met U over ? Mirjana: Ja. Dat is waarom ze weent. Ze smeekt ons te bidden voor de ongelovigen zodat ze de liefde kunnen realiseren die God heeft voor al Zijn kinderen. Hij houdt van wat Hij schept.
Janice: Wat beveelt u ons aan om te doen? Mirjana: Aanvaard de diepe vrede en geluk die komt als we ons overgeven aan God en ons verzoend hebben met broeders en zusters. De Gezegende Moeder verlangt hevig dat niemand op aarde wordt uitgesloten van deze vrede en geluk.
Janice: Hoe moeten we eraan beginnen? Mirjana: Bid, speciaal tijdens de eucharistieviering en praat met ongelovigen. Moedig hen aan om te leven naar de boodschappen van de Gezegende Moeder. En het belangrijkste is, vraag de gelovigen om door hun voorbeeld te tonen wat geloof is.
Janice: Dan zouden we tegen andere mensen moeten spreken over de boodschappen van de Gezegende Moeder? Mirjana: Ja, maar voorzichtig. Ga niet van huis tot huis. Als je enkele vrienden hebt om wie je geeft en waarvan je weet dat ze ongelovigen zijn, dan praat je uit liefde met hen. Maar traag. Je kunt hen niet forceren, omdat ze slechts in staat zullen zijn om een beetje per keer te begrijpen. Bid voor hen en toon hen door je eigen voorbeeld wat het antwoord op deze boodschappen is.
Janice: Hebt u enige praktische raad die u met ons kunt delen en die u zelf hebt geleerd van de Gezegende Moeder? Mirjana: Ja. In elk mooi ding dat je op de aarde ziet, herken je God. Wees dankbaar tegenover God. Denk aan Hem elke dag. Praat met Hem elke dag. Tracht bewust te worden van Zijn onmetelijke liefde.
Janice: In een visioen zag paus Leo XIII dat aan satan een eeuw werd gegeven om de Kerk te testen. Is dat deze eeuw? Mirjana: Ja. Veel mensen weten dit al gedurende een lange tijd. Satan zal heersen tot het eerste geheim is ontvouwd.
Janice: Zal de vervulling van de geheimen in Medjugorje de kracht van satan breken? Mirjana: Ja.
Janice: Hoe? Mirjana: Dat maakt deel uit van de geheimen.
Janice: Wat deze eeuw betreft, is het waar dat de Gezegende Moeder een gesprek tussen God en de duivel aan u heeft beschreven? Daarin beweerde de duivel dat mensen enkel in God geloofden als het gedurende het leven goed met ze ging. Het moment dat het slechter ging, dan stopten ze in God te geloven. Dan beschuldigden de mensen Hem of deden alsof er geen God was. En dus stond God de duivel een eeuw toe om uitgebreide kracht uit te oefenen en de duivel koos deze erge tijden. Mirjana: Ja, vandaag kan je satans macht overal zien; iedereen is ontevreden, mensen kunnen met mekaar niet meer omgaan. Scheiding, gebroken huwelijken, verwaarloosde kinderen, geboren en ongeboren, haat, rancunes en bitterheid in de families, tussen broers en zusters, ouders en kinderen, man en vrouw ... dit is allemaal, zei de Gezegende Moeder, het handwerk van de duivel.
Janice: Al deze dingen komen van satan? Mirjana: Zeker. Ze komen van de zonde. Tenminste één persoon moet een zonde begaan opdat deze daden plaats hebben. Hij tracht altijd de mensen tot zonde aan te zetten. Waar er bij iemand een gebrek is aan liefde, beïnvloedt satan deze persoon.
Janice: In de moderne wereld geloven niet veel mensen dat satan bestaat. Mirjana: Oh, ja, hij bestaat! Ik heb persoonlijke ervaringen met hem. satan is de kwaadste kracht als schepsel. Ontmoetingen met hem zijn angstaanjagend.
Janice: In E.H. Svets boek beschrijft u het wachten op de Gezegende Moeder in uw kamer: "Ik knielde neer en had het kruisteken nog niet gemaakt, als er opeens een heldere lichtflits en de duivel verscheen ... schrikwekkend, bedreigend, en ik wist niet wat hij wou. Ik realiseerde me dat ik verzwakte en dat ik flauw viel. Als ik bijkwam stond hij daar nog steeds, lachend. Het scheen dat hij me een vreemde soort sterkte gaf zodat ik hem bijna aanvaardde. Hij vertelde me dat ik erg mooi en zeer gelukkig zou zijn enz... Hoe dan ook, ik zou de Gezegende Moeder niet nodig hebben; zei hij en ook geen behoefte aan geloof. "Ze heeft jou niets anders gebracht dan lijden en moeilijkheden," zei hij. Maar hij zou me alles en veel mooiers geven, om het even wat ik wil. Dan zei iets in mij ... ik weet niet wat, of het iets bewust was of iets in mijn ziel: "Neen! Neen! Neen." Dan begon ik te schudden en voelde me vreselijk slecht. Dan verdween hij, en de Gezegende Moeder verscheen. Als ze verscheen, kwam mijn sterkte terug ... alsof ze dat in mij herstelde. Ik voelde mij terug normaal. De Gezegende Moeder zei me: "dat was een verleiding, maar het zal je niet meer gebeuren." Mirjana: Die ervaring was schrikwekkend. Ik wil er liever niet meer aan denken.
Janice: Hoe kunnen we de aanwezigheid van satan herkennen? Mirjana: Hij bekoort ons altijd door de mooie dingen van de wereld te beloven. Hij tracht altijd om een echte gelovige te bekeren weg van het pad naar de hemel. satan is het kwaad op zichzelf, maar hij komt altijd vermomd. Gewoonlijk kan je zijn aanwezigheid voelen als er verwarring is of wanorde of een conflict. Hij geniet er speciaal van om familierelaties te vernietigen. Hij is zeer krachtig. Hij kan herinneringen vertekenen, hij kan zelfs hetgeen, wat wij denken dat de realiteit is, verdraaien. Hij wil altijd dat we zonden begaan. Dat is waarom de Gezegende Moeder ons altijd oproept om in vrede te leven, God te vertrouwen en ons met alles aan God over te geven. De Gezegende Moeder zegt dat om deze vrede te hebben, we ons in elke situatie met mekaar moeten verzoenen. Als we de andere vergeven en mekaar echt liefhebben dan verliest satan zijn macht. Hij heeft geen plaats waar liefde en vergevingsgezindheid bestaat.
Janice: Kunt u ons een voorbeeld geven van zijn manipulatie? Mirjana: Ja. Soms als je nadenkt over het bidden of over naar de mis te gaan of over geld te geven voor liefdadigheid, dan zal er iets zijn dat u stoort of onderbreekt of verstrooit. De telefoon zal rinkelen als je klaar staat om naar de kerk te gaan, of je zult aan iets anders denken waarvoor je je geld kunt gebruiken, om jezelf te behagen. Dat is satan.
Janice: Hoe kunnen we zijn invloed herkennen? Mirjana: Door uw eigen gedrag. Als u van zichzelf vindt dat u iets slecht doet of iemand kwetst, dan weet u dat hij verwikkeld is met u.
Janice: Wat zouden we dan moeten doen? Mirjana: Ons keren naar God en vragen voor Zijn hulp.
Janice: Vertelt de Gezegende Moeder ons dat? Mirjana: Ja. Ze zegt ons om naar Jezus te luisteren en te zijn zoals Hij.
Janice: Is het slecht om kwaad te worden? Mirjana: Ja. Boosheid is een groot kwaad en een favoriet werktuig van satan.
Janice: Kunt u uitleggen wat u meent? Mirjana: Wel, bijvoorbeeld, ik heb een broer die 15 jaar jonger is dan mij. Hij is de jongste van de familie, en dikwijls voelt hij zich als een baby.Soms vraagt hij me om zijn vlees op zijn bord te snijden.Hij is volledig bekwaam om zijn eigen vlees te snijden, en ik ervaar gevoelens van woede. Maar de Gezegende Moeder vertelde me dat het satan is als ik kwaadheid voel. Als ik naar mijn kleine broer roep, dan roept mijn moeder naar mij, en mijn vader roept dan naar mijn moeder en op een mum van tijd zal de hele familie naar mekaar roepen. De Gezegende Moeder heeft me verteld om in haar naam te bidden op de momenten wanneer de gevoelens van woede opkomen. Ik zeg, "Maria, help me!" Dan kan ik zijn varkensvlees snijden en zeggen: "Wil je dat ik je vlees nog meer snijd?" Er zijn zoveel dingen die we doen die door satan worden beïnvloed en we zijn er ons niet van bewust. Hij bespeelt speciaal onze gevoelens. Het is nodig dat we bidden voor onze gevoelens.
Janice: Spreken over gevoelens, u vermeldde eens dat de Gezegende Moeder in tranen kwam. Mirjana: Ja. De Gezegende Moeder weent dikwijls over de zondige weg waartoe we gevallen zijn. Ze zegt dat Gods hart vol is van medelijden. Zij vraagt ieder van ons terug te keren naar God, Hem te vertrouwen. Zij verheft nooit haar stem. Ze zegt nooit iets kwetsend. En mensen hebben haar zoveel pijn gedaan, speciaal met deze verschijning. Zij ontkennen haar aanwezigheid, zondigen i.v.m. ons, en zoveel andere dingen. Ze is onze echte Moeder. Ze weent over het gevaar waarin we leven door ons te verwijderen van God, en ze bidt altijd voor ons.
Janice: Bidden ? Mirjana: Ja. Het is door het gebed dat we Gods liefde voor ons ervaren. En we zouden moeten leren uit de waarschuwing die ze ons geeft over satan: als iemand roept ... in de familie, op het werk of op school .... dan zal de andere persoon terug roepen en de derde persoon zal roepen, en satan heeft heeft op dat moment iedereen geraakt.
Janice: Staat satan achter de eerste roep? Mirjana: Ik geloof van wel, omdat satan ons altijd verleidt tot zonde.
Janice: Waarom ? Mirjana: Dat vraag ik me ook al lange tijd af.
Janice: Als u zich kwaad voelt, helpt bidden dan altijd? Mirjana: De Gezegende Moeder heeft me geleerd om aan haar Zoon te denken: ongeacht wat de beulen Hem aandeden gedurende Zijn passie, zij konden Jezus niet verleiden tot de zonde van de woede. De Gezegende Moeder zei dat we satan kunnen overwinnen door gebed en vasten. We zijn Gods kinderen als we bidden en satan heeft geen macht over Gods kinderen. Het is enkel mogelijk om vergiffenis te schenken en iemand echt graag te zien als we bidden en vasten. Anders zijn onze harten te hard om te vergeven. Ook moeten we heilig water gebruiken en gezegende voorwerpen dragen. Het belangrijkste dat we kunnen doen is echt waakzaam te zijn bij het bidden.
Janice: Hoeveel bidt u? Mirjana: Drie rozenkransen per dag.
Janice: Hoe lang duurt dat? Mirjana: Verschillende uren.
Janice: Heeft u een speciale plaats waar u bidt? Mirjana: Ja, in mijn kamer.
Janice: Gaat u dagelijks naar de mis? Mirjana: Neen. Ik volg elke college aan de universiteit en daar is geen mis. Maar zelfs als er één was, zou ik niet naar de kerk gaan omdat ik moest. Ik ga wel verscheidene keren per week naar de mis, omdat ik voel dat God, mijn Vader, mij roept. Hij kent mijn levensomstandigheden. Ik vind altijd een weg om naar de mis te gaan als Hij me roept.
Janice: Heeft u een lievelingsgebed? Mirjana: Ja, Weesgegroet Heilige Koningin.
Janice: Kent u de toekomst van uw leven? Mirjana: Neen, en ik vraag het niet.
Janice: Heeft u de hemel, de hel en het vagevuur gezien? Mirjana: Ik heb het vagevuur gezien en de hemel maar niet de hel omdat ik die niet wilde zien.
Janice: Kunt u de hemel beschrijven ? Mirjana: Ik zag de hemel alsof het een film was. Het eerste ding wat ik bemerkte waren de gezichten van de mensen daar; ze straalden een soort van innerlijk licht uit dat toonde hoe immens gelukkig ze waren.
Janice: Is de hemel een reële plaats? Mirjana: Ja. De bomen, de weiden, de lucht zijn totaal verschillend van alles wat we op aarde kennen. En het licht is stralender. De hemel is zo mooi en overtreft elke vergelijking met om het even wat ik ken op aarde.
Janice: Hadden de mensen lichamen? Mirjana: Ja.
Janice: Welke leeftijd hadden ze? Mirjana: Ze waren verschillend van hoe wij er nu uitzien. Misschien waren ze ongeveer 30 jaar.
Janice: Wat deden ze ? Mirjana: Zij wandelden in een mooi park. Zij hadden alles. Ze hadden niets nodig. Zij waren volledig voldaan.
Janice: Welke kleding droegen zij? Mirjana: Ze waren gekleed in een soort van kleding die Jezus droeg.
Janice: Hadden de mannen baarden? Mirjana: Ik weet het niet. Ik was zo verbaasd dat ik me dat niet meer herinner.
Janice: Zagen deze mensen u? Mirjana: Ik zag hén. Het was een visioen. Het duurde niet lang.
Janice: Mirjana, heeft u het vagevuur gezien? Mirjana: Ja. Er zijn verschillende niveaus in het vagevuur. Hoe meer je op aarde bidt, des te hoger jouw niveau in het vagevuur zal zijn.
Janice: Hoeveel niveaus zijn er ? Mirjana: Het laagste niveau is het dichtste bij de hel, waar het lijden het meest is. Het hoogste niveau is het dichtste bij de hemel, en daar is het lijden het minst. Op welk niveau je bent, hangt af van de graad van reinheid van je ziel. Hoe lager de mensen in het vagevuur zijn en hoe minder zij in staat zijn te bidden, des te meer zij lijden. Hoe hoger iemand in het vagevuur is en hoe gemakkelijker hij bidt, des te meer hij geniet van het gebed en hoe minder hij lijdt.
Janice: Hoe lang verblijven de mensen in het vagevuur? Mirjana: Ik weet het niet. Ik weet wel dat de Gezegende Moeder ons heeft gevraagd om voor de zielen in het vagevuur te bidden. Ze zijn hulpeloos en machteloos om voor zichzelf te bidden. Door het gebed kunnen wij, mensen op aarde, veel doen om hen te helpen. De Gezegende Moeder vertelde me dat als zielen het vagevuur verlaten en naar de hemel gaan, zij dit meestal doen op Kerstmis.
Janice: Mirjana, wat, hoe weinig ook, is u toegelaten om aan ons iets te vertellen over de 10 geheimen? Mirjana: De twee eerste geheimen komen als een voorafgaandelijke waarschuwing voor de gehele wereld en als een bewijs dat de Gezegende Moeder hier in Medjugorje is.
Janice: En het derde geheim? Mirjana: Het derde geheim zal een zichtbaar teken in Medjugorje zijn ... permanent, onvernietigbaar en mooi.
Janice: Zijn de tien geheimen regionaal of globaal? Mirjana: Ik mag die vraag niet beantwoorden.
Janice: Zijn ze pijnlijk voor Medjugorje of voor de ganse wereld? Mirjana: Voor de ganse wereld.
Janice: U heeft gezegd dat het achtste geheim slechter is dan de zeven vorige, en dat het negende zelfs nog slechter is en het tiende volledig slecht en niet kan worden tegengehouden of verminderd, hoe dan ook ... is dat waar ? Mirjana: Ik kan daar niets over zeggen omdat zelfs een woord het geheim kan onthullen vóór haar tijd.
Janice: Wat zouden we moeten doen? Mirjana: De boodschappen van onze Gezegende Moeder bereidt ons voor op wat er komen gaat. Zij roept ons nu op tot bekering, wat betekent volledige overgave aan God. Als we dat doen, moeten we niet bang zijn, zelfs niet voor de dood.
Janice: U zei dat de macht van satan door de voltooiing van de geheimen zou worden doorbroken. Hoe? Mirjana: Ik wens verder geen commentaar te geven op de geheimen.
Janice: Het moet erg pijnlijk voor u geweest zijn als de dagelijkse verschijningen van de Gezegende Moeder aan u stopten? Mirjana: Ik was zo ontdaan dat ik wenste te sterven. Ik bad en bad, maar de Gezegende Moeder verscheen niet. Uiteindelijk verscheen ze na zes dagen om me te verklaren dat ze niet langer op regelmatige basis zou komen maar alleen op mijn verjaardag, 18 maart, en op momenten waarop ik het moeilijk heb. Ik geloofde dit niet echt; ik dacht dat de verschijningen zouden verder gaan. Ik hunkerde zo daarnaar dat ik bad en bad. Maar de Gezegende Moeder zegde dat ik in de wereld moest leven zoals de andere mensen, zonder haar dagelijkse aanwezigheid. Ik was in het begin zo verdrietig dat ik wilde sterven en om in de hemel te worden opgenomen, enkel om bij de Gezegende Moeder te zijn.
Janice: Bleef u de Gezegende Moeder horen met uw oren? Mirjana: Neen, maar wanneer ik ook bad, ik kon haar dicht bij me voelen. En langzamerhand, met haar hulp, kwam ik ertoe om de dingen te aanvaarden zoals ze zijn.
Janice: Maar nu komt ze naar u op de tweede van de maand. Kunt u ons vertellen waarom? Mirjana: De Gezegende Moeder komt nu naar mij toe als ik haar nodig heb. En het gaat altijd over de geheimen. Soms kan ik de druk van het kennen van de geheimen moeilijk aan. Gedurende die momenten stelt de Gezegende Moeder me op mijn gemak en moedigt mij aan.
Janice: Zijn ze vreselijk? Mirjana: Ja, het is hard voor mij. Maar hoe slecht ze ook zijn, terzelfdertijd vertelde ze me dat we geen schrik hoefden te hebben. God is onze Vader, Maria is onze Moeder.
Janice: Dus waarom bent u dan nu kwaad, omdat de Gezegende Moeder moet komen om u te troosten, op te monteren en aan te moedigen? Mirjana: Omdat er zo veel mensen zijn die niet geloven, die God niet aanvaarden als hun Vader, Maria als hun Moeder. Ik maak me zoveel zorgen om hen dat ik het nauwelijks kan dragen! Mijn lijden is zo groot voor hen dat ik echt de hulp van de Gezegende Moeder nodig heb om te overleven.
Janice: Uw "lijden" is echt een barmhartigheid voor de ongelovigen? Mirjana: Ja. Ze beseffen echt niet wat hen te wachten staat.
Janice: Hoe beurt de Gezegende Moeder u op? Mirjana: Zij en ik bidden samen voor degene die niet geloven.
Janice: Wie zijn deze ongelovigen? Mirjana: Ongelovigen zijn diegene die geen verlangen hebben naar God en niet bekwaam zijn om God te aanbidden. Ze brengen hun leven door met voorbijgaande dingen. Ontevredenheid, gebrek aan vrede, en moeilijkheden zijn de echte vruchten van de arbeid van een ongelovige. De Gezegende Moeder is onze Moeder. Ze voelt heel erg mee met de moeilijkheden en bekommert zich erg om het lijden van haar kinderen als ze hun leven verkwisten met dingen van voorbijgaande aard, dingen die niet blijven duren. Dit is een tijd van grote genade maar ongelovigen kiezen ervoor om het pad dat naar nergens leidt, te bewandelen.
Janice: Maken de gebeden die u samen met de Gezegende Moeder doet een verschil voor de ongelovigen? Mirjana: Wel, ik vroeg dat en inderdaad, ze maken een verschil. En we bidden tot God, dat Hij de harten van de ongelovigen zal veranderen zodat ook zij in hun hart het verlangen naar Hem krijgen.
Janice: Is het daarom dat De Gezegende Moeder aan haar trouwe kinderen van de wereld vraagt om nu te bidden en te vasten en boete te doen? Mirjana: Ja. Ze beveelt ons allemaal aan om te bidden ... en als we bidden, zal ze bidden met ons.
Janice: U bent nu met de Gezegende Moeder al voor verschillende jaren! Mirjana: Ja, ik heb een zeer intieme moeder-dochter relatie met haar, gebaseerd op haar immense liefde voor mij. Zij, de Moeder van Jezus, zou graag dezelfde relatie hebben met iedere persoon op aarde.
Janice: Als u niet bidt, waarover spreken jullie dan? Mirjana: We praten altijd over de rest van Marias kinderen, de behoeften en de noden van al haar kinderen. De Gezegende Moeder is het meest bezorgd over de ongelovigen. Ze zullen worden uitgesloten.
Janice: Wat kunnen we doen? Mirjana: De Gezegende Moeder zou willen dat alle families de rozenkrans samen bidden. Ze pleit voor een terugkeer van het familiegebed en verlangt ernaar dat alle kinderen van God naar de hemel gaan. Niets in de wereld is belangrijker dan het gebed!
Janice: Is er een speciaal gebed? Mirjana: Bid speciaal de rozenkrans. De Gezegende Moeder zegt dat we geen idee hebben hoe machtig een rozenkransgebed is. Als we dat met ons hart bidden en elk mysterie overwegen (blijde, droevige, glorievolle en de mysteries van het licht) dan wandelen we naast Maria door Zijn hele leven. Jezus is de weg naar de hemel, of mensen Hem bij naam kennen of niet. Degene die met Maria op het pad van Jezusleven wandelen, hebben het leven met God.
Janice: Mirjana, alvorens we onze conversatie beëindigen, heeft u nog een speciaal advies? Mirjana: Ja. Waarschuw de mensen voor satans macht. Hij wil de hemel stelen van ons. Vertel hen om te bidden en te vasten. Vertel hen over Gods onmetelijke liefde voor ons. Vertel hen dat niets op aarde waarde heeft tenzij het tot God leidt. Vertel hen dat onze echte thuis de hemel is. Geen lijden op aarde is te veel als de echte beloning de hemel is. Ik heb de hemel gezien! Het is zo n geschenk van Gods liefde! We zijn Gods kinderen; niets van deze aarde is waard om er ons zorgen over te maken.
Janice: Wat moeten we doen om de hemel te verdienen? Mirjana: Wees een baby in Gods armen.
Vertaling: Henk
19-07-1975
Medjugorje: interview van Janice Connell met Marija Pavlovic
Medjugorje: interview van Janice Connell met Marija Pavlovic
Marija Pavlovic is geboren in 1965 en is uitstekend in het leiding geven. Wanneer zij spreekt [zelfs toevallig rond de tafel], luisteren de anderen mee. Zij is een zachte en liefdevol van aard en haar innerlijke vreugde is duidelijk waarneembaar in de schittering van haar ogen. Sedert 1987 ontvangt zij boodschappen voor de hele wereld op de 25ste van elke maand. Wanneer men een tijdje met haar doorbrengt leert men God herwaarderen en ziet men hoe volkomen liefde alle angst kan verdrukken: men ziet onmiddellijk dat zijn die God liefhebben niets hoeven te vrezen. Marija blijft Onze Lieve Vrouw elke dag zien en ze heeft negen van de tien geheimen ontvangen.
Janice: Marija, wilt u ons vertellen over de Heilige Moeder? Marija: Ik zie de Heilige Moeder elke dag. Zij nodigt ons uit om Haar boodschappen over geloof, bekering, boete, het 2 keer vasten per week, het gebed, het maandelijkse biechten, het toegewijde leven en het plaatsen van de Heilige Mis in het middelpunt van ons leven, te beantwoorden. En Onze Lieve Vrouw nodigt ons elke dag uit om op Haar verzoeken dieper en dieper in te gaan.
Janice: Kunt u ons zeggen hoe we hier dieper kunnen op ingaan? Marija: De Heilige Moeder moedigt ons aan om elke dag meer en meer te bidden.
Janice: Welk soort gebed? Marija: De Heilige Moeder heeft gezegd dat elk gebed dat met het hart wordt gebeden door God wordt aanvaard en Hem behaagt.
Janice: Hoe bidt men met het hart? Marija: Onze Lieve Vrouw zegt dat we hiervoor tijd moeten nemen, gemeend tijd moeten nemen voor God. Als we elke dag een welbepaalde tijd voorbehouden voor God, dan zal de oprechtheid waarmee we Hem plaats bieden in ons leven vruchten voortbrengen en zullen we ook leren hoe te bidden met een oprecht hart.
Janice: Hoe ziet Maria eruit? Marija: De Heilige Moeder komt elke avond, gekleed in een grijs kleed en een witte sluier. Zij heeft zwart, golvend haar, blauwe ogen en Haar voeten verdwijnen in een wolk en er is een kroon van twaalf sterren rond haar hoofd.
Janice: Ziet Zij er elke keer hetzelfde uit? Marija: Gewoonlijk is zij hetzelfde gekleed, met uitzondering van de feestdagen, wanneer Zij een gouden kleed draagt. Ooit op de Kruisberg straalde het goud door en vanuit haar kledij.
Janice: Heeft Zij u ooit aangeraakt, vastgehouden of gekust? Marija: Ja, ik heb Haar vele malen aangeraakt en ik ben door Haar gekust geweest. Ik heb fysiek contact met haar.
Janice: Wanneer u Haar omhelst, voelt dit dan aan alsof u een echte persoon, uit vlees en bloed, omhelst? Marija: Ja. We hebben een nauwe relatie, er is een grote vriendschap tussen mij en de Heilige Moeder. Elk van Haar bezoeken is een grote vreugde! We zijn gelukkig, zelfs als is de Heilige Moeder ongelukkig. Vele malen heeft Zij geweend en elke keer vraagt Zij ons om Haar boodschappen ernstig te nemen, ons te bekeren en ons leven te veranderen. Zelfs wanneer Zij weent, zijn wij vervuld van liefde, omdat wij ons bewust zijn van de grote genade omdat Zij met ons wil zijn, omdat Zij met ons wenst te spreken. Het is een enorme vreugde, dat zelfs het huilen niet kan wegnemen.
Janice: Voelt Onze Lieve Vrouw liefde voor Haar andere kinderen in de wereld, of is deze liefde enkel voorbehouden aan de zieners? Marija: De Heilige Moeder zegt altijd dat Zij van ieder van Haar kinderen op deze aarde houdt met dezelfde liefde. Zij kent geen voorkeur. Zij houdt op dezelfde manier van iedereen. Door ons openbaart Zij haar liefde voor ieder van Haar kinderen.
Janice: Heeft de Heilige Moeder u verteld hoe de rest van wereld Haar liefde kan voelen? Marija: Ja, Zij belooft dat wij met het gebed alles kunnen bereiken. Beetje bij beetje zullen wij Gods liefde voor ons aanvoelen. Het is door het gebed dat we deze grote liefde kunnen ervaren.
Janice: Wat met de mensen die niet weten hoe te bidden? Marija: De Heilige Moeder heeft gezegd dat we hen kunnen helpen door onze gebeden, omdat we door onze gebeden God leren kennen, waardoor zij bekwaam worden om God te kennen door ons. Jezus heeft gezegd dat, als er twee of drie mensen tezamen bidden, Hij met hen is.
Janice: Marija, waarom kennen zoveel mensen God niet? Marija: Ieder van ons is vrij en met deze vrijheid kunnen we kiezen om Hem te leren kennen, of we kunnen kiezen om tegen Hem te zijn.
Janice: Krijgt iedereen in de wereld de kans om God te kennen? Marija: Ja, Zij zegt dat iedereen hiertoe de mogelijkheid krijgt. Wij moeten bidden voor hen die God niet kennen en het voorbeeld geven met onze levenswijze. En hoe meer wij Hem leren kennen, hoe gemakkelijker het voor de anderen is om Hem via ons te kennen.
Janice: Weet u Marija, waarom de Heilige Moeder naar hier komt, eerder dan naar iemand ergens anders? Marija: Wij vroegen Haar dat in het begin en Zij antwoordde dat de Eeuwige Vader Haar toeliet om te kiezen waar Zij Haar kinderen in de wereld wou ontmoeten voor de openbaring van Zijn plan. Zij verkoos om naar hier te komen.
Janice: Heeft Zij gezegd waarom? Marija: Ja, Zij zegt dat het de wil van de Eeuwige Vader was. Ze vertelde ons dat wanneer ook een grote genade zoals deze aan ons wordt verleend, wij deze moeten beantwoorden. Het is niet het kiezen dat belangrijk is, het is het antwoord dat telt. We zijn vrij te kiezen of we willen antwoorden of niet. Dat is een gave. We zijn gelukkig deze te mogen beantwoorden.
Janice: Nodigt de Heilige Moeder elke levende mens in de wereld hiertoe uit? Marija: Iedereen wordt geroepen om op deze boodschap te antwoorden. Het antwoord hangt af van onze vrijheid. God oefent geen druk uit op ons, maar de keuze is aan ons.
Janice: Is deze boodschap ook voor de Hindoes en de Boeddhisten, voor Joden en Protestanten, voor Moslims en atheïsten? Is deze bedoeld voor iedereen op aarde? Marija: Ja, de boodschap is voor iedereen die wenst te leven!
Janice: Hoe antwoorden we op deze boodschap van Medjugorje? Marija: De Heilige Moeder zegt dat we moeten bidden en de we door het gebed God en Haar zullen leren kennen en we ook zullen weten op welk pad God ons wenst te leiden. Maria heeft gezegd dat de Heilige Mis het middelpunt van ons leven moet zijn. Voor velen is dit niet het geval, omdat ze nog niet weten wat de wil van God is. Zij zegt dat we steeds dichter tot God kunnen groeien. Door dichter tot God te groeien, zal er een tijd komen dat we waarlijk zullen begrijpen dat de Heilige Mis het middelpunt van ons leven moet zijn.
Janice: Wat betekent de Heilige Mis voor u, Marija? Marija: Voor mij is dit de wijze om door de Heilige Moeder dichter tot God te komen, omdat wij Haar boodschap beantwoorden. Zij heeft ons gevraagd om van de Mis het middelpunt van ons leven te maken.
Janice: Was de Heilige Mis altijd het middelpunt van uw leven? Marija: Zeker niet! Het eerste wat de Heilige Moeder mij onderwees was om elke dag zeven maal "Onze Vader" en "Glorie zij de Vader" te bidden.
Janice: Wat was uw antwoord? Marija: Ik zei: "O Heilige Moeder, ik kan nooit zoveel gebeden bidden op één dag, omdat ik er de tijd niet voor heb."
Janice: Hoeveel bidt u nu? Marija: Ik heb mijn hele leven als één gebed aan God geschonken.
Janice: Marija, heeft de Heilige Moeder u iets bijgebracht over Jezus? Marija: Ja, in alles spreekt Zij over Jezus. We hebben ondertussen begrepen dat de Heilige Moeder hier is om ons te helpen om dichter en dichter tot Jezus te komen. Zij is hier voor Jezus, om ons naar Jezus te leiden.
Janice: Hebt u het gevoel dat u door Maria dichter tot Jezus bent gekomen? Marija: Ik weet dat ik door Haar, meer dan op enige andere wijze, dichter tot Jezus ben gekomen.
Janice: Wilt u ons vertellen over Jezus? Marija: De Heilige Moeder heeft steeds gezegd dat Jezus het middelpunt van het leven moet zijn. Tijdens de eerste dagen van de verschijningen was de Heilige Moeder het middelpunt van ons leven. Maar daarna, begon Zij ons te leiden en zei Ze dat Jezus het centrum van ons leven moet zijn. Wij moesten Jezus ontdekken en dichter tot Hem komen.
Janice: Weet u waarom Christus werd gekruisigd? Marija: Zo toonde Hij Zijn liefde voor ons. Hij gaf Zijn leven voor ons.
Janice: Is het omdat we niet weten hoezeer Jezus ons liefheeft, dat dit deel uitmaakt van onze problemen? Marija: De Heilige Moeder heeft gezegd dat we moeten bidden om het grote mysterie van Gods liefde voor ons te weten te komen.
Janice: Wat is de reden waarom zo veel mensen niet van God houden? Marija: Dikwijls kennen de mensen Jezus niet, omdat de Christenen het slechte voorbeeld geven aan anderen. Dat is waarom de Heilige Moeder eerst naar ons, de Christenen, komt, omdat Zij ons probeert bij te brengen hoe men terug op het juiste pad moet komen, zodat we door onze veranderde levenswijze onze broers en zussen kunnen helpen om Jezus en de Eeuwige Vader te leren kennen.
Janice: Denkt u de hele tijd aan Jezus en Maria? Marija: Ja. Elke dag probeer ik dieper en dieper in relatie te komen met God en Maria.
Janice: Is het niet moeilijk om nog te kunnen werken als u zo de hele tijd wilt bidden? Marija: De Heilige Moeder heeft ons gezegd dat ons werk een gebed kan worden.
Janice: Hoe moet dat? Marija: We moeten ons werk met vreugde opofferen aan de Eeuwige Vader en zo wordt het werk een gebed. Gebed is een verbindingsmiddel. Als we vreugdevol ons werk schenken en God ontvangt dit, dan is dit een vorm van gesprek, en daar een gesprek met Hem een gebed is, is elk vreugdevol geofferd werk een gebed.
Janice: Dus, zelfs als ons werk niet aangenaam, is het iets dat de Heilige Vader kan behagen? Marija: Ja, wij kunnen altijd ons werk opdragen. Als het iets is dat ons doet lijden of dat moeilijker is, dat kunnen we ons werk opofferen aan God. In plaats van ons te fixeren of het werk aangenaam is of niet, wensen we te werken als een geschenk. Wij wensen het steeds beter te doen, omdat het een geschenk is dat we aan God opofferen. En zo kan deze opoffering ons gebed worden en kan het ons helpen om te groeien in Heiligheid.
Janice: Wat de mensen betreft die in een moeilijke echtsituatie zitten, zou u aanraden dat het in een gewijd huwelijk belangrijk is om tezamen te blijven en het als een boete op te offeren aan Jezus, er op vertrouwend dat Hij alles wel zal in orde brengen? Marija: Ja, en dit moet gepaard gaan met heel wat gebed. Als we naar Jezus leven kijken, was het een grote opoffering voor Hem om Zijn kruis op te nemen en naar de Calvarieberg te gaan, om er voor ons te sterven. Maar het was niet de opoffering die hem naar ginds bracht: het was de liefde! Wat de moeilijke echtsituaties betreft, moeten wij bidden opdat de liefde ons zou leiden in onze beslissing. Liefde is wat vrede brengt.
Janice: Marija, weet u waarom God u gemaakt heeft? Marija: Ik heb het zo begrepen: Gods liefde is heel groot, en in Zijn liefde schiep Hij zelfs mij. Ik ben een vrucht van Zijn liefde. God heeft ons een bijzondere gave gegeven. Hij wil ons meer liefhebben dan hij Zichzelf liefheeft.Hij heeft ons de vrijheid geschonken waarmee wij op Zijn liefde kunnen antwoorden. Ons leven is geen momentopname. Het is een weg die we begaan, zodat we naar de Hemel kunnen gaan.
Janice: Wat bedoelt u met "Hij wil ons meer liefhebben dan hij Zichzelf liefheeft?" Marija: Hij houdt van ons omdat wij Zijn schepselen zijn. Hij maakte ons naar Zijn eigen beeld en gelijkenis.
Janice: Als Hij ons liefde terugzoekt en ons een vrije wil heeft geschonken, dan hebben wij de mogelijkheid om Hem te kwetsen? Marija: Wij hebben de mogelijkheid om God te kwetsen en het is zo dat wij met onze vrijheid voor ons tegen Zijn liefde kunnen kiezen. God doet alles. Hij zond zelfs Zijn Zoon en stond toe om dat Hij voor ons stierf, om ons te tonen hoezeer Hij van ons houdt.
Janice: Marija, hebt u de Heilige Moeder gezien tijdens de verschijning op de berg [op het feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart, 15 augustus 1988]? Marija: Ja. Zij droeg een mooi, gouden kleed. Zij verscheen met drie engelen. Zij was zeer verheugd.
Janice: Heeft Zij alle mensen gezegend op de heuvel? Marija: Ja, Zij zegende iedereen die aanwezig was op de heuvel.
Janice: Heeft Zij iets gezegd over de mensen die aanwezig waren? Marija: Zij was zeer verheugd over hun aanwezigheid. Zij zegende hen en bad over hen, omdat Zij hen een bijzondere zegen wou geven om mee te nemen naar al die verschillende plaatsen in de wereld waar zij wonen.
Janice: Marija, weet u door wiens toestemming de Heilige Moeder een dergelijke zegen geeft? Marija: Ja. De Heilige Moeder is hier omdat Zij een opdracht heeft. Zij is naar Medjugorje gezonden door de Eeuwige Vader. Het is Gods wil dat Zij de Moeder van Jezus Christus is. Zij is de Moeder van het Lichaam van Christus. Zij is de Koningin van de Hemel. Zij is de Koningin van het Heelal.
Janice: Wat houdt dat in? Marija: God heeft van Haar de Koningin gemaakt van alles wat geschapen is.
Janice: Marija, heeft de Heilige Moeder bijzonder boodschappen voor de jeugd? Marija: Ja, de Heilige Moeder heeft de volgende jaren opgedragen voor de bekering van de jeugd over de hele wereld. Zij heeft aan alle mensen gevraagd om op het einde van de Mis, of op hun werkplaats, te bidden voor alle jonge mensen in de wereld. Zij heeft aan ieder van ons die deze speciale zegen heeft, gevraagd om deze door te geven aan iedereen die wij ontmoeten in ons leven, vooral aan de jongeren. De Heilige Moeder heeft ons gevraagd om met alle kracht en een sterke geest van zelfopoffering te bidden voor de jeugd van de wereld. Zij vertelde ons dat de jeugd van de wereld in deze tijden een grote nood heeft aan onze gebeden.
Janice: Marija, kunt u enige raad geven aan zij die met de jeugd omgaan? Marija: Ja, bid en vast voor hen. Wij moeten hen met ons voorbeeld de juiste weg tonen.
Janice: Wat over rockmuziek? Marija: De Heilige Moeder heeft niets gezegd over rockmuziek.
Janice: Marija, heeft u een mening over muziek? Marija: Ja en mijn mening is dat rockmuziek meer negatief dan positief werkt. Duivelse boodschappen kunnen via rockmuziek worden doorgegeven.
Janice: Marija, kunt u ons vertellen hoe de duivel is en waar we moeten voor opletten. Marija: De duivel komt op verschillende wijzen. Het is aan ons om dit te herkennen.
Janice: Hoe zien wij dit? Hoe zijn wij hiertoe bekwaam? Marija: Bidden.
Janice: Bidden? Marija: Enkel bidden.
Janice: Wat is het mooiste dat de Heilige Moeder ooit tegen u gezegd heeft, Marija? Marija: Dat is heel moeilijk om zeggen, omdat elke ontmoeting met de Heilige Moeder mooi is en de volgende is mooier dan de vorige.
Janice: Beveelt u aan dat we tot de Heiligen bidden? Marija: Als we tot de Heiligen bidden, komen wij dichter tot God. Elk gebed brengt ons dichter tot God.
Janice: Wat is uw mening over mensen met ernstige ziekten? Marija: We moeten altijd bidden om Gods wil te kennen. Het is normaal dat we wensen dat onze vrienden en aanverwanten worden genezen, maar als het niet de wil is van God, is het niet de wil van God en kunnen gebeden niet helpen.
Janice: Waarom worden sommigen die naar Medjugorje komen genezen en anderen niet? Waarom genezen sommigen die thuis bidden en anderen niet? Marija: Ziekten zijn als een soort mysterie. Wij weten niet waarom wij ziek zijn, maar als er geen ziekte zou bestaan, zou er ook geen dood bestaan. En als er geen dood bestaat, kan de redding ook niet bestaan. En als er geen redding bestaat, bestaat er ook geen hemel. Ik ben gelukkig dat ik weet dat er een hemel bestaat en ik weet waar ik heenga, wanneer ik kom te sterven. Het belangrijkste is te weten dat God bestaat en wij geloven in God. En wij weten dat de eeuwige dood voor ons niet bestaat. Dat is de reden waarom wij Hem de hele tijd moeten bedanken.
Janice: Weet u of het belangrijk is om het Heilige Scapulier te dragen? Marija: De Heilige Moeder zegt dat we gezegende voorwerpen op ons lichaam moeten dragen als bescherming tegen het kwade.
Janice: Zegt de Heilige Moeder iets over de eenheid der Kerken? Marija: Ja, Zij vraagt ons te bidden voor de eenheid der Kerken.
Janice: Is het gebruik van de Rozenkrans een algemeen verzoek, daar het zo gebonden is aan Rooms Katholieken? Marija: Ja, het is een verzoek van de Heilige Moeder. Ze beveelt alle mensen op aarde aan om de Rozenkrans te bidden, ongeacht wat hun geloof is.
Janice: Weet u of dit Haar laatste verschijning is op aarde? Marija: Ja, de Heilige Moeder heeft gezegd dat dit Haar laatste verschijning is op aarde, waarbij wij Haar kunnen horen, zien en aanraken?
Janice: Weet u waarom? Marija: Nadat de geheimen zijn vervuld zal het niet meer nodig zijn dat de Heilige Moeder komt.
Janice: Moeten wij hiervoor bevreesd zijn? Marija: Neen. Niemand moet bevreesd zijn. De Heilige Moeder is hier als de Koningin van de Vrede om ons op de weg naar de vrede te leiden, om ons naar God te leiden.
Janice: Marija, dat is gemakkelijker voor u, daar u Haar elke dag ziet. Marija: De Heilige Moeder heeft gezegd: "Zalig zijn Zij die niet zien, maar toch geloven."
Janice: Hoe kunnen we deze bewering in de praktijk omzetten? Marija: Heel eenvoudig: bid om de Heilige Moeder te zien door de ogen van het geloof. Dan zult u Haar zien.
Janice: Hoe weet u dat? Marija: De Heilige Moeder heeft mij deze waarheid onderwezen.
Janice: Betekent dit, dat als we bidden met geloof, we de Heilige Moeder met onze aardse ogen zullen zien? Marija: Ik zou deze vraag niet kunnen beantwoorden. Dat weet ik niet.
Janice: Hoe zullen we Haar dan zien, Marija? Marija: Als u bidt en gelooft, zult ook u Haar zien en horen met de ogen en de oren van het geloof.
Janice: Hoe moeten wij bidden om Haar te zien en te horen met de ogen en de oren van het geloof? Marija: Begin eenvoudig. Niets buitengewoon. Begin met bidden.
Janice: Kunt u enkele gebeden aanbevelen? Marija: De Heilige Moeder heeft gezegd dat we minstens zeven maal het "Onze Vader" en het "Glorie zij de Vader" moeten bidden, en ook de Geloofsbelijdenis. Toen de verschijningen begonnen, heeft Zij ons dat verteld. Ik dacht dat ik nooit de tijd zou hebben om zoveel gebeden in één dag te bidden. U ziet dus hoe het is met het gebed. Nu wens ik de hele dag te bidden. Het belangrijkste is te beginnen en dan zult ook u steeds meer wensen te bidden. Hoe meer u bidt, hoe groter uw geloof is. Hoe dieper uw geloof is, hoe dichter u bij God en de Heilige Moeder bent. En dan zult ook u Haar zien met de ogen en de oren van het geloof.
Janice: Marija, wat vindt u na al die jaren het meest boeiende om ons te vertellen? Marija: De Heilige Moeder wenst iedereen naar God te leiden. Zij wil dat we de hoogste veiligheid in God vinden. Ze wenst dat wij werkelijk op God vertrouwen bij elke omstandigheid in ons leven.
Janice: Is de Heilige Moeder hier voor iedereen op aarde, zelfs voor diegenen die Jezus niet kennen? Marija: De Heilige Moeder heeft verteld dat Zij de Moeder is van alle mensen en dat Zij van elke mens met dezelfde liefde houdt.
Janice: Waarom is de Heilige Moeder hier in Medjugorje voor zon lange tijd bij ons? Marija: Zij roept hier alle gelovigen ter wereld op tot bekering. Zij wenst dat ze allemaal Haar kinderen worden in de Hemel.
Janice: Hoe moeten de gelovigen dit beantwoorden? Marija: De Heilige Moeder vraagt van ons een volledige overgave aan de wil van God in ons leven. Ik heb dit gedaan met mijn leven. Ik heb de Heilige Moeder toegestaan om behoedzaam mijn leven te leiden. En omwille van dit is mijn liefde voor God gegroeid en in dit proces eveneens mijn eenheid met God.
Janice: Als wij onszelf volledig aan God overgeven, is er dan een duidelijke aanwijzing van God over hoe wij moeten leven? Marija: Er is een heel duidelijke aanwijzing van God: wij moeten ons aan God zo veel als mogelijk geven, van dag tot dag en van ogenblik tot ogenblik, volledig naar Zijn wil ten allen tijde.
Janice: Hebben mensen ooit gespot, toe u eerst begon te bidden en op de boodschappen van Maria begon te antwoorden? Marija: Ieder van ons kent zijn lijden.
Janice: Marija, weet u iets over de straffen waarvan wordt verondersteld dat ze deel uitmaken van de boodschappen van Medjugorje? Marija: Ik wens niet te praten over straffen.
Janice: Weet u of AIDS een straf is van God? Marija: De Heilige Moeder heeft nooit iets vermeld over AIDS. Zij heeft mij nooit gezegd dat AIDS een straf van God is. Maar de boodschap dat God hierover kan geven is de volgende: zuiverheid voor het huwelijk, in het huwelijk, na het huwelijk, in onze relaties, en vrij zijn van verslaafdheid.
Janice: Marija, welke levenswijze kunt u ons aanbevelen, die zowel God als onszelf hier op aarde behaagt? Marija: Volg enkel de tien geboden die God heeft aan ons gegeven en volg een Christelijke levensstijl.
Janice: Kunt u iets zeggen over drugs? Marija: Ik heb veel van mijn tijd doorgebracht met jongeren die in grote moeilijkheden waren. Sommigen gebruikten drugs, anderen hadden AIDS. Deze groep kwam en bleef bij ons in Italië. Een gedeelte van deze groep heeft beantwoord aan de boodschappen van de Heilige Moeder. Zij leiden nu een leven in gebed, vasten, gezonde voeding en geest, het werken op het veld. Zij werkten hard met de handen op het veld en aten enkel natuurlijke en gezonde voeding en zij sliepen heel goed tijdens de nacht. Zij stonden onder toezicht van een Zuster die heel vastberaden was over een streng leven in gehoorzaamheid in alle lichamelijke gewoonten en alle gebedsgewoonten. Na verscheidene maanden van zon levenswijze was er, na onderzoek, geen enkel spoor meer terug te vinden van AIDS. Bij hen die echter niet baden en vastten, zoals de Heilige Moeder vraagt, en streng over hun lichaam waakten, was de ziekte niet weggegaan. Ik was met deze jonge mensen die AIDS hadden en de dokters kunnen geen mening geven, maar de jongen mensen wijdden hun leven aan het gebed en hoe dieper ze hierbij betrokken raakten, hoe minder de neveneffecten van AIDS werden.
Janice: Wat is de betekenis van uw ervaring met deze AIDS-slachtoffers? Marija: Zij die niet volhielden zijn gestorven. Ons lichaam is in voortdurende strijd met het leven. Als u dingen doet met uw lichaam, zoals het nemen van drugs en zo, die uw gezondheid vernietigen, dan zult u sterven, omdat uw lichaam, uw organen niet meer kunnen functioneren. Dat is ziekte. AIDS is werkelijk een boodschap die God ons wenst te geven over hoe Hij wil dat wij leven.
Janice: Marija, wat is uw bron voor deze uitspraak? Marija: Mijn bron voor dit is het gebedsleven dat ik heb geleefd in Italië met de mensen die AIDS hadden. Zij die beantwoordden aan de boodschappen van Onze Lieve Vrouw van Medjugorje, bleven leven en zijn nu weer gezond. Zij die dit niet deden, stierven.
Janice: Kunt u ons iets anders vertellen over uw tijd in Italië? Marija: Soms toen ik naar TV keek, zag ik de reclamespots rond de bescherming tegen AIDS. Mijn mening is dat deze reclamespots meer zijn geïnteresseerd in het verkopen van hun dingen dan in de bescherming tegen AIDS. Zij halen gewoon voordeel uit de ziekte. Het is God die werkelijk onze meester is en het is aan Hem dat wij ons moeten overleveren. Wij zouden ons aan Hem moeten geven met alles wat wij hebben, en dan zal Hij ons hiervoor belonen. Vele keren trachten ons met deze reclamespots angst in te boezemen en ons meer en meer aanzetten tot de aankoop van materiële dingen die geld kosten. God is onze Meester en wij moeten ons overleveren aan Hem. Hij is de Meester van alle omstandigheden.
Janice: Marija, hebt u een mening over mensen die de ziekte AIDS hebben? Marija: Ja. Wij mogen nooit mensen met AIDS veroordelen en hen nooit afkeuren en zeker de zieken niet. Wij mogen hen nooit afzonderen of weigeren om hen hulp te verlenen. Het is niet dat wat Gods wil is.
Janice: Betekent dit dat we geen medische voorzorgen mogen nemen tegen deze ziekte? Marija: We mogen nooit uitersten opzoeken. Als ik bijvoorbeeld naar de tiende verdieping van een gebouw zou gaan om mij van het balkon te werpen om te zeggen dat er mij niets zal overkomen, dat God mij zal beschermen en voor mij zal zorg dragen, dan is dit een zonde. God verwacht dat wij altijd ons gezond vertand gebruiken, in alle dingen die we doen. Denk aan een plaats als Lourdes, waar de zieken van over de hele wereld komen om ginds te worden ondergedompeld in het water, omdat Lourdes een genezende plaats is. We mogen geen vrees hebben, want wij zijn Gods kinderen.
Janice: Denkt u dat het goed is dat de medische wereld voorzorgen neemt als het over gevaarlijke ziekten gaat? Marija: Ik ben geen wetenschapper. Al wat ik kan zeggen is dat ik in God geloof. Ik geloof in Gods liefde voor mij en ik geloof dat God voor mij zorg draagt. Maar ik weet ook dat God wil dat ik Hem gehoorzaam en Hij spreekt door vele mensen, zelfs dokters.
Janice: Wat stelt u voor wat de mensen moeten doen? Marija: We moeten antwoorden met onze harten en onze zielen, op een manier waarvan wij weten dat ze de juiste is. We moeten bidden, en hoe meer we bidden, hoe meer we zullen weten wat God van ons verlangt. Wij zijn Christenen. Wat soort Christenen zijn wij, als we mensen zien sterven van AIDS en deze achterlaten en zeggen: "Neen, hij is ziek, hij sterft aan AIDS en ik wil mijzelf beschermen. Hij kan mij niets schelen, laat hem maar sterven." Dat is geen Christelijke houding en deze gedachte is niet Jezus wil. Jezus stierf ook voor hen en wij weten dat het leven op aarde niet alles is, want de dood is niet het einde van ons leven. Het is pas het begin. De dood is het begin van ons leven in de Hemel. We moeten altijd op aardse dingen antwoorden naar Jezus onderricht.
Janice: Er zijn zoveel problemen in de wereld van vandaag. Dikwijls is het heel moeilijk om beslissingen te nemen om deze problemen aan te pakken. Marija: Het is belangrijk dat we antwoorden op de plaats waar me moeten zijn, op een Christelijke wijze.
Janice: Marija, wat is uw mening over het lijden? Moet een persoon bidden om te worden genezen, of moet deze persoon de dingen aanvaarden zoals ze zijn? Marija: Men moet altijd bidden zodat de zieke zou kunnen inzien wat Gods wil is. Dan zal hij weten hoe ook hij moet bidden.
Janice: Kunt u ons iets vertellen over het Vagevuur? Marija: Ja, het Vagevuur is een grote, mistige, asgrijze plaats. U kunt er geen mensen zien. Het is alsof alles met dikke wolken is bedekt. U kunt voelen dat de mensen reizen in de mist en er op elkaar stoten. Zij kunnen voor ons bidden, maar niet voor henzelf. Zij hebben wanhopig onze gebeden nodig. De Heilige Moeder vraagt ons om te bidden voor de Heilige Zielen in het Vagevuur, omdat ze tijdens hun leven hier op aarde op het ene ogenblik dachten dat er een God was, en Hem op het andere ogenblik de rug toekeerden. Toen gingen ze naar het Vagevuur, waar ze zagen dat er een God bestaat en nu hebben zij onze gebeden nodig. Het grootste lijden van de zielen in het Vagevuur is dat ze ginds zien dat er een God is en dat zij hem niet hebben aanvaard op aarde. Nu verlangen ze er zo zeer naar om dichter bij Hem te zijn. Nu lijden zij zoveel omdat ze erkennen hoezeer zij Hem hebben gekwetst, hoeveel kansen ze hebben gehad hier op aarde en hoeveel zij God hierbij hebben geminacht.
Janice: Heeft de Heilige Moeder u iets gezegd over kinderen die niet geboren zijn voor ze sterven? Marija: De Heilige Moeder is ons eens verschenen met vele kinderen. Ik denk dat dit de kinderen zijn, de zuigelingen die onze Moeder naar de Hemel draagt.
Janice: Marija, hebt u ooit de Hel gezien? Marija: Ja. Het is een grote plaats met een grote zee van vuur in het midden. Er zijn vele mensen ginds. Een jong en mooi meisje trok mijn bijzondere aandacht, maar toen zij nabij het vuur kwam, was zij niet langer mooi. Zij kwam uit het vuur als een beest en was niet langer een mens. De Heilige Moeder heeft mij verteld dat God aan iedereen de keuze geeft. Iedereen beantwoordt deze keuze volgens zijn of haar wil. Iedereen kan kiezen of hij naar de hel wenst te gaan of niet. Iedereen die naar de hel gaat, heeft hiervoor gekozen.
Janice: Marija, hoe en waarom kiest een ziel voor eeuwig voor de hel? Marija: Op het ogenblik van onze dood, geeft God ons het licht zodat we kunnen zien wie we werkelijk zijn. God schenkt de vrijheid aan iedereen hier op aarde. Deze die hier in zonde leven, kunnen zien wat ze hebben misdaan en zichzelf erkennen zoals zij werkelijk zijn. Wanneer men zichzelf en zijn leven ziet, zal men zien dat zijn enige mogelijke plaats de hel is. Hij heeft ervoor gekozen, omdat dat is wat hij is. Dat is waar hij thuishoort. Het is zijn eigen wens. God heeft deze keuze niet gemaakt. God veroordeelt niemand. Wij veroordelen onszelf. Elke individueel heeft de vrije keuze. God heeft ons deze vrijheid gegeven.
Janice: Marija, wat met mensen die geestelijk zijn misleid bij het opgroeien, mensen aan wie is voorgehouden dat er geen God is, dat Hij niet bestaat? Marija: De mensen kunnen bij het opgroeien nadenken. Iedereen weet en kan herkennen wat goed en slecht is bij het opgroeien. God heeft ons deze vrijheid geschonken. Wij kunnen voor het goede, of voor het slechte kiezen. Iedereen kiest hier tijdens het leven of ze naar de Hemel of de hel gaan.
Janice: Hoe kiezen we de Hemel, het Vagevuur of de hel voor onszelf, Marija? Marija: Op het ogenblik van de dood schenkt God aan iedereen de genade om hun hele leven te zien, om te zien wat ze hebben gedaan, om zo het resultaat te herkennen van hun keuzes op aarde. En in Hemelse licht van de werkelijkheid, kiest elke persoon waar hij thuishoort. Elk individuele persoon kiest voor zichzelf wat hij persoonlijk verdient in alle eeuwigheid.
Janice: Hoe moeten we leven opdat wij zouden overtuigd zijn dat we de hemel verkozen wanneer wij sterven? Marija: Het belangrijkste is dat we weten dat God bestaat, dat wij in Hem geloven en dat wij op Gods liefde voor ons vertrouwen. Dat we weten dat er geen definitieve dood is voor ons. Daarom moeten wij Hem de hele tijd bedanken.
Medjugorje: Interview van Terry Colafrancesco met Vader Pétar Ljubicic [2008]
Wat volgt is een interview van Terry Colafrancesco (Caritas of Birmingham) met Vader Pétar Ljubicic. Het interview dateert van oktober 2008. Vader Pétar is de priester die is aangeduid door Mirjana om, samen met haar, de geheimen te onthullen.
Terry: Wat zijn uw gedachten als priester over de relatie tussen de Medjugorje boodschappen en het gebed? Vr. Pétar: Dit hangt af van welk gebed en wat u ermee bedoelt. Onze Lieve Vrouw heeft ons verteld dat vasten en gebeden zelfs oorlogen kunnen doen stoppen, vooral wanneer we erin slagen om een individueel persoon tot andere gedachten te kunnen brengen en deze tot Gods liefde te brengen. Maar het interessante is dat Onze Lieve Vrouw ons heeft verteld dat elk gebed mirakelen kan verrichten, als we bidden met het hart. Zoiets betekent liefhebben met het hart, met totale zelfoverlevering, door God op de eerste plaats te zetten in ons leven. Dit betekent dat vroom bidden, naargelang de tijd die we eraan besteden, dat men gelooft dat God mij zal geven wat goed is voor mij en voor mijn redding. Onze Lieve Vrouw spreekt van het gebed dat vreugde, vrede en een gevoel van voldoening moet schenken wanneer we het bidden. Dat soort gebed is bekwaam om de hele wereld te veranderen, niet enkel de persoon.
Terry: Als we bidden, is er dan iets wat resulteert in iets concreet? God gebruikt de mensen om dingen te veranderen en voor diegenen die misschien denken dat we enkel hoeven te bidden, kan dit een punt zijn om meer actief te worden in andere dingen dan enkel het gebed. Dus gebed en daden? Vr. Pétar: Uiteraard, als we spreken over het gebed, dan moet ons gebed in elke omstandigheid een manier van leven zijn. Het gevaar ligt steeds om de hoek en we mogen zeker niet wachten tot we in nood zijn om ons tot God te richten. Men mag niet wachten tot er geen uitweg meer is om God nodig te hebben. Een waar gebed dat uit het hart komt betekent dat men een open hart moet hebben voor God, dan zal de daad van liefde het verlangen van het hart volgen. Dat betekent dat de betrokken persoon steeds zal leven in de aanwezigheid van God. Dan wordt het gebed een krachtbron, een gebed gevuld met kracht dat opgaat naar de Hemel en het zal hoe dan ook worden gehoord en verhoord. Mensen verwachten ook altijd onmiddellijk resultaat, maar het resultaat kan pas veel later zichtbaar worden.
Terry: Vr. Pétar, wat is uw verwantschap met de verschijningen van Medjugorje? Vr. Pétar: Vanaf het begin volg ik de gebeurtenissen te Medjugorje. Voor mij is het een groot geschenk van God in deze harde tijden. Ik ken duizenden, zoniet miljoenen mensen die God ginds hebben gevonden en die zich hebben bekeerd. Ook heb ik voorbeelden vermeld in meerdere van mijn boeken. In ben het eens met hen die zeggen dat Medjugorje een waarlijk miraculeuze plaats is. De sfeer van het gebed is daar zo potentieel aanwezig dat de genaden er werkelijk operationeel zijn: ze zijn groot, zeker de moeite waard en ze zijn zichtbaar in de talrijke genezingen en bekeringen.
Terry: Vr. Pétar, uw toekomst is verbonden met Medjugorje. Kunt u ons daar iets meer over vertellen? Vr. Pétar: Misschien zinspeelt u nu over één van de zieners die mij heeft uitgekozen om de geheimen te onthullen. Is dat uw vraag?
Terry: Ja, inderdaad! Vr. Pétar: Dat is Mirjana. Zij is een zieneres. Ik weet niet wanneer dit zal plaatsvinden. Zijn heeft tien geheimen ontvangen van Onze Lieve Vrouw. Zij heeft ook een soort perkament ontvangen dat niet van deze wereld is, maar iets dat Onze Lieve Vrouw haar heeft overhandigd. Daarop bevinden zich de tien geheimen. Ze zijn erop geschreven. Wanneer de tijd komt voor de geheimen om deze te onthullen, of liever het eerste geheim, dan zal zij mij tien dagen daarvoor het perkament overhandigen. Dan zal ik het eerste geheim kunnen lezen en daarna zullen Mirjana en ik zeven dagen vasten en bidden. Dan mag ik aan de wereld onthullen wat er gaat gebeuren: wat, waar, hoe en de tijdsduur. Zo zal het gaan voor elk geheim. De twee eerste geheimen zijn waarschuwingen, vooral voor de mensen uit Medjugorje, omdat Onze Lieve Vrouw hier eerst verscheen. Wanneer deze zullen plaatsvinden, de twee eerste geheimen, zal het voor iedereen duidelijk zijn dat Onze Lieve Vrouw waarachtig hier was. Het derde geheim is een onvernietigbaar teken op de Berg der Verschijningen, op de plaats waar Onze Lieve Vrouw voor het eerst verscheen. Het teken zal een grote vreugde betekenen voor allen die steeds in Onze Lieve Vrouw hebben geloofd en het zal een laatste oproep zijn voor hen die nog niet bekeerd zijn en haar boodschappen nooit hebben gehoord of hebben willen aanhoren. Maar het is niet verstandig om te wachten op het teken. Dit is het ogenblik van bekering. Dit is het ogenblik van gebed. Dit is de tijd van onze spirituele zuivering. Dit is de tijd om te beslissen om te leven voor God, voor Jezus Christus. Daarom noemen we deze tijd, een tijd van genade. Dit is wat ik kan zeggen over de geheimen. Daarom moeten wij nu ons voordeel halen uit deze tijd om klaar te zijn om Onze Lieve Vrouw te ontmoeten met Haar geheimen. Het is mijn plicht om dit aan de mensen te vertellen, zodat ze niet uit de lucht vallen wanneer het zover zal zijn.
Terry: U zei "de laatste oproep voor de mensen". Wat bedoelt u daarmee? Wat betekent dat? Het teken zal de laatste oproep tot bekering zijn en wat betekent dat? Vr. Pétar: U moet hierbij de woorden niet letterlijk bekijken, maar het betekent gewoon dat het de laatste kans is om zich tot God te keren, om zich te veranderen, om bekeerd te zijn. Voor sommigen kan dit de laatste oproep of boodschap zijn die ze te horen krijgen. Daarom verwijs ik naar de verschijningen hier te Medjugorje die nu reeds bijna 27 jaar en 5 maanden duren. Dit is de tijd van genade en van blijvende bekering, de oproep tot bekering. Als er wordt gezegd dat het te laat kan zijn voor iemand, dan is het omdat u de kans niet hebt genomen om gebruik te maken van Gods genade om u te bekeren, omdat u alles hebt uitgesteld. En dan komt de vraag: wanneer zult u ooit nog een dergelijke kans krijgen? In die zin zou ik willen zeggen dat het uw laatste kans is.
Terry: Vr. Pétar, hebt u nagedacht over hoe u het eerste geheim zult onthullen! Hoe zal dat gebeuren? Kunt u ons daar iets meer over vertellen? Vr. Pétar: Ik zal het eerst vertellen aan mijn nabije vriendenkring. Zij zullen klaar zijn om te bidden. En daarna uiteraard via internet, televisie, satelliet en radio. Ik denk dat dit de gemakkelijkste opdracht zal zijn. Voor mij is het belangrijste dat de mensen er klaar voor zijn. Dit is de wens van Onze Lieve Vrouw en Haar goddelijke Zoon. Reeds tweeduizend jaren horen we nu Zijn woorden weerklinken: "Ik kom spoedig terug," maar vraag niet wanneer dit zal zijn, de vraag is: "Ben ik er klaar voor?" Dat is wat telt. Als Hij zal komen, zal Hij ons dan waardig genoeg vinden en klaar? Dan zullen we gezegenden worden genoemd. Als we nu niet klaar zijn, zal er maar heel weinig tijd meer over blijven. We mogen niet toelaten dat wij plots worden verrast en dan zullen we op een gegeven moment niet weten wat we moeten doen. Het zal er aan toe gaan zoals in het Evangelie met de vijf dwaze maagden, die op hun bruidegom wachtten, maar niet klaar waren, want ze hadden geen olie in hun lampen. Dit betekent hetzelfde als: "u wacht op God, maar kan geen enkele referte of goede daad voorleggen. U hebt op Hem gewacht, maar u hebt niets voor Hem om op te wachten." Daarom moeten we klaar zijn. Als dit het geval is, kan er geen enkel probleem zijn, want u hebt reeds de nabijheid en de aanwezigheid van God gevonden. Persoonlijk denk ik dat Onze Lieve Vrouw om deze reden al deze tijd bij ons blijft, opdat we wakker zouden zijn, zodat iedereen van ons zou geloven en zou bekeerd zijn. En dat is een grote genade voor ons.
Terry: Wat is het doel van Onze Lieve Vrouw om ons te laten weten dat er geheimen zijn, jaren voordat de inhoud ervan wordt vrijgegeven? Vr. Pétar: Eerst en vooral spreekt Onze Lieve Vrouw heel weinig over de geheimen. Maar wij vragen aan Haar, aan anderen, of onszelf af: "Wanneer zal dat plaatsvinden?" De geheimen zullen worden onthuld wanneer de tijd er klaar voor is. En wat belangrijk is, is dat Zij verschijnt en ons boodschappen geeft. Uiteraard zijn dit boodschappen voor de hele mensheid en voor de redding van de mensen. Daarom zal ik steeds de nadruk leggen op deze tijd van genade die aan ons is gegeven om ons te bekeren en om de boodschappen te aanvaarden die ons helpen te bekeren. Ik heb er geen verlangen naar om iemand bevreesd te maken met deze boodschappen. De enige die mag bevreesd zijn is hij die niet gelooft of zich niet heeft bekeerd en in deze zin kunt u de betekenis van de geheimen aanvaarden. Zij zegt dat Zij is gekomen om u te helpen in deze moeilijke tijden. Daarom wil ik dat u weet dat Zij heeft gezegd dat u in Haar Zoon alle oplossingen kunt vinden voor uw menselijke problemen. Daarom roept Zij ons op tot bekering en een sterk geloof, om met het hart te bidden en boete te doen, om onszelf te verzoenen met God en met elkaar, om het Woord van God te lezen en om te begrijpen dat de Eucharistieviering het beste gebed is. Het is het sacrament der sacramenten. Daarom is de Heilige Mis het pad van de genezing van de mensheid en de redding voor ons allen. Daarom kunnen we zeggen dat deze boodschappen, boodschappen van liefde zijn. Onze Lieve Vrouw waarschuwt niemand, maar als een moeder roept Zij ons. Zij herhaalt enkel wat Haar goddelijke Zoon Haar heeft verteld. Ik denk dat we Haar dankbaar mogen zijn en voordeel halen uit deze tijd, voordeel voor onze redding en deze van de anderen.
Terry: Vader Pétar, hebt u enig idee hoe het zal zijn na de geheimen? Hebt u daar reeds over nagedacht? Wat denkt u hierover? Vr. Pétar: Tot op heden heb ik geen enkele twijfel gehad over de echtheid van de verschijningen. Ik geloof dat ze plaatsvinden, ook al heb ik enkele goede redenen om soms te twijfelen, maar dat heb ik nooit gedaan. Ik geloof zelf zeer sterk dat de zieners zeggen wat de boodschappen zijn, echte boodschappen zijn. Ik was heel dikwijls met hen samen en vooral bij hun gesprekken met Onze Lieve Vrouw. Er zijn priesters die tot Mirjana zegden: "Mirjana, als het op de geheimen aankomt, beschikken we over geen enkele essentie." Maar waarom dan ook neemt Onze Lieve Vrouw juist Haar tijd. En als er geen geheimen zijn en als ze niet zullen worden onthuld en als ik zou zeggen dat er geen enkele essentie bestaat, dan zou ik zeggen dat ik een leugenaar ben en zelfs Onze Lieve Vrouw nooit heb gezien. Ik breng enkel de boodschappen van Onze Lieve Vrouw en voor mij rest er niets anders over dan dit te geloven. Wie wil kan er ook in geloven, wie niet wil, hoeft er niet in te geloven.
Terry: Hebt u ooit het perkament gezien, of het vastgehouden? Vr. Pétar: Sommigen die ik ken, hebben mij gezegd dat ze het gezien hebben. Persoonlijk heb ik het nooit gezien. Sommige van haar neven en nichten hebben het gezien ... [omdat ik had opgemerkt dat ze naar iets keken]. Daarop zei Onze Lieve Vrouw aan Mirjana om het nog aan niemand te tonen, tot de tijd komt om het te onthullen. Tijdens de oorlog verbleef Mirjana in Sarajevo. Toen ze terugkwam was zij het perkament vergeten en was het in Sarajevo achtergebleven. Een tweetal jaar geleden bracht een soldaat het perkament, samen met alles wat ze ginds tijdens de oorlog had achtergelaten, naar haar terug. Zij vroeg hem: "Hoe kon u weten dat dit perkament aan mij toebehoorde?" Hij antwoordde: "Ik had een gevoel in mijn ziel dat ik dit aan u moest overhandigen." Dit is wat er met het perkament is gebeurd. Opnieuw iets miraculeus, zou ik zeggen.
Terry: Wow, deze man kende Mirjana dus? Vr. Pétar: Neen, hij bracht het enkel tot bij haar thuis, maar hij kende haar niet in Sarajevo en wist ook niet dat ze in die tijd daar verbleef.
Terry: Wat voelt u over de geheimen met betrekking tot uw verantwoordelijkheid? Weegt dit op u? Vr. Pétar: Neen, ik voel geen enkel gewicht tot nu toe. Ik weet dat er een heel leger mensen voor mij bidt. Ik kan gewoon niet wachten tot wanneer als zal plaatsvinden, omdat ik wil dat zoveel mogelijk mensen zich bekeren. Ik ben tot eender welke opoffering bereid die de Heer mij zendt.
Terry: Hoe spoedig voelt u alles aan met het hart? Hebt u enige gevoelens in u hart over wanneer de geheimen zullen beginnen? Vr. Pétar: Ja, ik heb het gevoel dat alles heel, heel vlug zal komen, maar ik wil er werkelijk geen datum op trachten te plakken. U kunt zelf naar de wereld rondom u kijken en zien hoe dringend het is om ons te bekeren en ons tot God te richten. De wereld was nooit, zou ik zeggen, zieker en zondiger dan vandaag. Er zijn waarschijnlijk nooit zoveel werklozen en armen geweest als de dag van vandaag. Dagelijks stijgt dit aantal armen. Ik geloof dat God op deze wijze tot ons spreekt en het is nodig dat Hij tussenkomt voor ons. Hij is reeds bezig, maar ik wacht nog op Zijn grotere betrokkenheid. We moeten Jezus helpen. We moeten hem allemaal helpen, opdat de wereld ernstig zou worden en de redding zou aanvaarden die door via Hem wordt aangeboden. Als elk hart zich zou openen voor Jezus en Hem zou aanvaarden, zou beslissen om te leven voor Jezus, dan zou dit de redding voor deze wereld betekenen. Dan zou wending doen wat ze wordt verondersteld te doen, voor het belang van. Er zou een wending zijn die ons een uitweg biedt, om Jezus te vinden en met Hem te leven. Onze Lieve Vrouw wil dat we voor eeuwig gelukkig zijn en alle mensen zouden moeten weten dat, zodat het voor hen veel gemakkelijker zijn om voor God te kiezen.
Terry: Is er iets waar u onze aandacht nog wil op vestigen, Vader Pétar? Iets dat op uw hart ligt en waarvan u voelt dat u het ons nog moet zeggen? Vr. Pétar: Ik dank u omdat u dit gesprek heb aanvaard. Ik geloof niet dat dit een toeval was. Wij, als Katholieken, ervaren nooit toeval. We weten dat de Eeuwige Vader Zijn geschiedenis leidt. Hij leidt ieder van ons die het Hem toelaat. Ik zou al deze willen groeten die deze boodschap willen lezen en door de tussenkomst van Maria, vraag ik aan God om hen te zegenen. Dat elk ogenblik van hun leven er een van redding mag zijn. Laat hen op deze wijze bidden: "O God, U kent mijn noden. Geef mij wat ik nodig heb. Laat mij Uw wil vervullen. Geef me de kracht voor dit ogenblik, deze seconde en zegen deze seconde. Red mij nu! Red alle mensen! Dat U voor eeuwig mag worden verheerlijkt, Heer." Dank u! God zegent u! Jezus houdt van u!
Terry: Dank u Vader, voor deze zegen!
Bron: Caritas of Birmingham
Vertaling: Chris De Bodt
17-07-1975
Medjugorje: Interview van Janice Connell met Ivanka Ivankovic [1989]
Medjugorje: Interview van Janice Connell met Ivanka Ivankovic [1989]
De zienster Ivanka Ivankovic ziet de Gezegende Moeder niet meer elke dag. Op 6 mei 1985, 2 weken na haar negentiende verjaardag ontving Ivanka het tiende geheim op het moment dat de Gezegende Moeder haar beloofde om op elke verjaardag van de verschijningen aan haar te verschijnen. In december van het volgende jaar trouwde Ivanka met Rajko Elez en in november 1987 kregen zij en haar echtgenoot een dochtertje, Kristina.(Daaropvolgend werden nog 2 kinderen geboren).
Interviews leken dikwijls op sociale bezoeken. Eens hield Ivanka haar baby op haar schoot en op een bepaald moment deed ze haar hand over Kristinas ogen, om haar relatie met de Gezegende Moeder te illustreren. "Het is niet omdat de baby haar moeder niet ziet," zei ze met een verlegen glimlach, "dat de moeder haar baby niet ziet!"
Zij voegde eraan toe dat als we onze echte Moeder Maria willen kennen, we onze harten moeten openen. Door geloof mogen we haar aanvaarden als onze liefhebbende, bezorgde Moeder die altijd bij ons is. op dit moment ... dit was het eerste interview van de auteur met deze Zienster ... herinnerde ze zich om de bandopname te starten. Er zullen nog veel meer ontmoetingen met Ivanka plaats vinden. Ze vroeg of de boodschap van haar interviews, die haar in het Kroatisch werden voorgelezen, zo breed en zo snel als mogelijk overal zou worden uigedragen.]
Ivanka is eenvoudige jonge vrouw die geen drukte of ophef maakt over zichzelf en zichzelf niet in het middelpunt van de belangstelling plaatst. Zij laat de boodschappen voor zichzelf spreken en doet haar best om ze in gehoorzaamheid te beleven. Qua gestalte is ze de grootste van de Ziensters, zij is stil en een harde werker, bedeesd en gevoelig voor de problemen van anderen. Ze bezit een onderliggende vrede en kalmte ... en een zachte goedhartige humor borrelt nu en dan op.
Janice: Ivanka, waarom is de Gezegende Moeder hier? Ivanka: Maria is de moeder van Jezus. Zij is hier in Medjugorje om alle mensen op aarde op te roepen om het pad te volgen dat Jezus ons heeft getoond. Dat pad is de weg naar de hemel.
Janice: Wat moeten we doen? Ivanka: Bidden. Doe altijd goede dingen voor de andere mensen. De Gezegende Moeder heeft ons gevraagd om haar boodschappen van vrede, gebed, boete, vasten, bekering te beleven.
Janice: Ivanka, hoe ziet de Gezegende Moeder eruit? Ivanka: Ze is uitzonderlijk mooi. De Gezegende Moeder komt altijd met engelen. Er is altijd een groot licht vóór haar komst.
Janice: Hebben de engelen lichamen? Ivanka: Ja, zoals babies.
Janice: Heeft u ze ooit aangeraakt? Ivanka: Ja, ik zie ze heel graag.
Janice: Bevinden ze zich aan de beide kanten van de Gezegende Moeder? Ivanka: Ze zijn boven haar.
Janice: Als u de kleine Kristina in uw armen heeft, denkt u dan aan de engelen? Ivanka: Ja, ik bid elke dag tot hen.
Janice: Is de Gezegende Moeder telkens anders gekleed als ze komt? Ivanka: Niet elke keer. Maar voor Kerstmis droeg ze een gouden kleed. Op de mouwen en de zomen van het kleed waren gouden cirkels.
Janice: Was het kleed zelf van goud? Ivanka: Het kleed was lichtgevend met goud dat daarvan af kwam.
Janice: Is de Gezegende Moeder soms verdrietig? Ivanka: Ja.
Janice: Waarom? Ivanka: Ze bidt voor ons en hoopt ons te leiden tot bekering. Niet iedereen in de wereld heeft daar aandacht voor.
Janice: Doet het de Gezegende Moeder pijn als we zondigen? Ivanka: Ja. Omdat ze weet hoe erg de zonde onszelf kwetst. Ze houdt zo veel van ons dat haar pijn zeer erg is, als ze ziet dat onze zonden ons zo kwetsen.
Janice: Dus is de Gezegende Moeder echt bezorgd om ons ? Ivanka: Ja. Ik weet dat ze iedereen op de aarde graag ziet. We zijn allen haar kinderen.
Janice: Hoe weet u dat Ze van ons houdt? Ivanka: Omdat ikzelf haar liefde heb ervaren. Ik weet van mijn jaren met de Gezegende Maagd Maria hoe veel ze, als onze echte Moeder, van elk van ons houdt.
Janice: Waarom is ze bezorgd om iedereen van de wereld? Ivanka: De Gezegende Moeder is onze Moeder. Ze wil niet dat ook maar één iemand van haar kinderen haar aanwezigheid in de eeuwigheid moet missen. Ze wil dat al haar kinderen van het geluk van de hemel proeven.
Janice: Denkt u steeds aan de Gezegende Moeder? Ivanka: Ja, ze heeft me Gods Koninkrijk getoond.
Janice: Ziet God iedereen op de wereld graag ... zelfs als ze zondigen? Ivanka: Hij houdt van iedereen. We zijn allemaal Zijn kinderen. Hij zond Jezus om ons vrij te kopen van onze zonden. God vergeeft elke zondaar die om vergiffenis vraagt.
Janice: Heeft u de hemel, de hel en het vagevuur gezien, Ivanka? Ivanka: Ik zag het vagevuur en de hemel als een prent en ik vertelde de Gezegende Moeder dat ik de hel niet wilde zien.
Janice: Waarop leek de hemel? Ivanka: Het is een plaats die zeer, zeer mooi is. Uitermate mooi.
Janice: Waren er huizen in de hemel? Ivanka: Ik heb er geen gezien.
Janice: Waren er bomen? Ivanka: Neen, ik zag alleen maar mensen.
Janice: Hadden zij lichamen? Ivanka: Ja.
Janice: Wat droegen ze? Ivanka: Ik zag hen in grijze gewaden.
Janice: Waren ze gelukkig? Ivanka: Iedereen die ik zag was vervuld van een geluk dat ik niet kan uitleggen en ... dat ik niet kan vergeten.
Janice: Verlangt u zelf naar dat geluk? Ivanka: Ik ken dat soort van geluk als ik bij de Gezegende Moeder ben en als ik bid.
Janice: Droeg iedereen grijze klederen? Ivanka: Ja, maar de klederen betekenden niets. Zij maakten geen deel uit van het geluk.
Janice: Kunt u ons meer vertellen over de hemel? Ivanka: God heeft ons geschapen voor de hemel. Als je bidt, zul je dat ervaren.
Janice: Hoe zag het vagevuur eruit? Ivanka: Alleen duisternis.
Janice: Dacht u dat u droomde als u de hemel en het vagevuur zag? Ivanka: Neen. Ik zag deze plaatsen als in een prent.
Janice: Waarom toonde de Gezegende Moeder u de hemel en het vagevuur? Ivanka: Zij wil ons herinneren aan de resultaten van onze keuzes hier op aarde.
Janice: Ivanka, zijn we ooit een goede rechter van onze eigen heiligheid? Ivanka: Neen. We zijn geen goede rechter voor om het even wat. God is de enige rechter. Enkel God kent ons hart.
Janice: Houdt God ook van de ongelovigen? Ivanka: God ziet iedereen graag. Hij heeft iedereen geschapen. Hij houdt van iedereen.
Janice: Wat betekent dat? Ivanka: God is de Schepper. Hij ziet graag wat hij schept.
Janice: Hoe kunnen we van Hem houden en voor Hem iets terug doen? Ivanka: We houden van God door het gebed. We houden van God door de liefde. Zij die anderen helpen zien die anderen graag net zoals God van ons houdt. Soms zijn er mensen, die denken dat ze niet geloven, die beter zijn dan anderen die zeggen dat ze geloven. Veel gelovigen bidden niet. Hoe meer we bidden, hoe dichter wij bij God komen.
Janice: Hoe kennen we Gods wil, Ivanka? Ivanka: Door gebed.
Janice: En wat met de mensen die niet bidden? Ivanka: Mensen weten of ze leven volgens Gods wil of niet door de hoeveelheid vrede die ze hebben. Als ze geen vrede in hun hart voelen, dan weten ze dat ze niet het juiste doen. Zij die Gods wil doen, zullen vrede hebben. Hun leven is gevuld met vreugde en tevredenheid zelfs in het midden van hun zwaarste zorgen.
Janice: Dus de test om te weten of we op aarde al dan niet juist handelen, is te voelen hoeveel vrede we hebben? Ivanka: Inderdaad.
Janice: Ivanka, kunt u ons vertellen over de ontmoeting met uw moeder? Ivanka: Ja. Gedurende de eerste dagen van de verschijningen stierf mijn moeder, waarmee ik zo close was, onverwacht. Ik was erg eenzaam zonder haar. Ik vroeg de Gezegende Moeder of ze iets wist van mijn moeder. De Gezegende Moeder ze me,ja, mijn moeder was bij haar.
Janice: Oh, Ivanka, dat moet u zeer gelukkig gemaakt hebben? Ivanka: Het maakte me erg gelukkig!
Janice: Wat vroeg je nog aan de Gezegende Moeder over uw moeder? Ivanka: Ik vroeg haar of ik mijn moeder mocht zien.
Janice: Liet ze dit toe? Ivanka: Ik heb mijn moeder drie keer gezien sinds ze stierf.
Janice: Kunt u ons vertellen waarop ze geleek? Ivanka: Mijn beste keer was de laatste keer toen ze met de Gezegende Moeder was. Mijn moeder kwam naar me toe. Ze omarmde me en kuste me. Ze zei: "Oh, Ivanka, ik ben zo trots op jou."
Janice: Waren de kussen van uw moeder anders dan de kussen die ze je gaf vóór haar dood? Ivanka: Neen. Het was hetzelfde.
Janice: Haar haar was hetzelfde? Haar gezicht ... dezelfde rimpels, dezelfde glimlach, dezelfde vorm? Ivanka: Ja. Hetzelfde. Alles was hetzelfde.
Janice: Was ze op dezelfde manier als op aarde gekleed? Ivanka: Oh, neen. Ze droeg een lang grijs kleed.
Janice: Ivanka, hoe uitzonderlijk! Als we vandaag van uw huis wegreden, kwamen we voorbij het kerkhof waar uw moeder is begraven. En toch zag u haar in haar lichaam alsof ze nog op aarde was? Toch was ze dood. Bezorgde het zien van uw moeder u vreugde? Ivanka: Oh, ja. Grote vreugde.
Janice: Heeft dat uw leven veranderd? Ivanka: Nu weet ik wat de "Gemeenschap van Heiligen" die we elke dag in de geloofsbelijdenis vernoemen, betekent dankzij deze persoonlijke ervaring.
Janice: Weet u nog andere dingen? Ivanka: Ja. De geschenken en gaven van de Gezegende Moeder zijn groot. Ik weet dat er een hemel is omdat ik hem gezien heb. Ik weet dat mijn moeder in de hemel is omdat ik haar persoonlijk drie keer gezien heb sinds ze gestorven is. Ik weet dat als ik aan Gods wil gehoorzaam en ik ben trouw aan God ik ook in de hemel zal komen.
Janice: Verlangt u naar de hemel, Ivanka? Ivanka: Ik verlang naar God.
Janice: Heeft u altijd verlangd naar God? Ivanka: De Gezegende Moeder leerde mij hoe te bidden. Zij bracht mij naar God.
Janice: Ivanka, is het waar dat deze verschijning op aarde van de Gezegende Moeder de laatste is? Ivanka: Ja, inderdaad.
Janice: Ivanka, u ziet de Gezegende Moeder elk jaar op de verjaardag van de verschijningen ... kunt u de verschijning van 25 juni 1988 beschrijven? Ivanka: Ja. De Gezegende Moeder was zeer schoon. Zij had toen goud rond de hoeken van haar kleed en haar sluier. Ze sprak tot mij speciaal over het derde en het vierde geheim.
Janice: Is er iets dat u kunt delen met ons? Ivanka: Neen.
Janice: Is er iets in de geheimen dat ons schrik zal doen krijgen? Ivanka: Neen. Niets zou ons mogen afschrikken tenzij Gods wil niet gehoorzamen.
Janice: Kunt u ons vertellen over de verschijning van 25 juni 1989? Ivanka: Ja. We spraken over het vijfde en het zesde geheim.
Janice: Hoe zag de Gezegende Moeder eruit? Ivanka: Ze was uitzonderlijk mooi. Ze droeg opnieuw haar goud rond de kanten van haar kleed en haar sluier.
Janice: Waarover sprak de Gezegende Moeder nog? Ivanka: De Gezegende Moeder wil dat wij veel meer bidden, want satan wil ons leven beheersen. Hij doet al wat hij kan en gebruikt elk voorwendsel om dit te doen, speciaal in onze materialistische wereld. De Gezegende Moeder wil dat wij doorgaan met voortdurend te bidden en te vasten. Zij komt voor ons tussenbeide bij haar Zoon.
Janice: Vertelde de Gezegende Moeder nog iets dat u met ons kunt delen? Ivanka: De Gezegende Moeder wil dat iedereen in de wereld leeft volgens de boodschappen, speciaal het bidden en het vasten.
Janice: Waarom zouden we moeten vasten? Ivanka: We zouden moeten vasten om een grotere vrijheid te bekomen. Vasten zal ons bevrijden van materiële dingen. De Gezegende Moeder heeft gezegd dat bidden en vasten zelfs oorlogen kunnen stoppen.
Janice: Komt er oorlog? Ivanka: Bidden en vasten kunnen oorlogen stoppen.
Janice: Vasten kan ons een grotere vrijheid bezorgen. Ivanka: Het zal ons meer vrijheid geven om God, onze Gezegende Moeder en onze broeders en zusters te dienen omdat we ons dan minder zorgen maken om te allen tijde onze materiële behoeften te bevredigen.
Janice: Kunt u ons vertellen hoe u vast? Ivanka: Op woensdag en vrijdag vast ik op water en brood.
Janice: Wat doet u tijdens de vasten? Ivanka: Gedurende de vasten vast ik 40 dagen op water en brood, net zoals mijn familieleden en bloedverwanten dat gedaan hebben 700 jaar geleden. Ik begon daarmee omdat de Gezegende Moeder me verteld heeft dat vasten oorlogen zal stoppen. Ik ken de toekomst van de wereld ... niet mijn eigen toekomst maar de toekomst van de wereld.
Janice: Vertel mij de kennis die u heeft over de toekomst van de wereld. Ivanka: Dat is een zware last. Ik weet dat ik moet bidden en vasten zoals de Gezegende Moeder heeft gevraagd.
Janice: Hoe slaagt u daarin om zon zware last te dragen? Ivanka: Ik doe gewoonweg voort en leid mijn eigen leven. Ik denk daar niet altijd aan. Elke keer ik daaraan denk, probeer ik meer te bidden en te vasten.
Janice: Als u vast en bidt, heeft u vrede? Ivanka: Ja. De Gezegende Moeder vertelde ons om ons nooit te focussen op slechte dingen. Ze zei ons om ons altijd te concentreren op God ... op zijn liefde voor ons, en op de toekomst die Hij gepland heeft voor ons in de hemel.
Janice: Ivanka, zijn wij, pelgrims, een last voor U? Ivanka: Neen, in het geheel niet. De Gezegende Moeder zei me dat mensen van over de gehele wereld zouden komen. Ze vroeg ons om hen in ons eigen huizen te verwelkomen op de manier zoals wijzelf graag zouden worden verwelkomd. Ze herinnerde ons eraan dat als zij en Jozef naar Betlehem gezonden waren, als de baby Jezus geboren werd, niemand een kamer voor hen had. We zijn altijd blij als we pelgrims thuis bij ons te gast hebben omdat ze God zo graag zien en omdat ze de Gezegende Moeder zo graag zien. En zij komen hier om de waarheid te zoeken. Zij komen hier om God te zoeken.
Janice: Ivanka, wat doet u als u heel moe bent, als u meer werk lijkt te hebben dan dat u in één dag kunt afwerken? Ivanka: Ik bid altijd en ik heb nooit dat gevoel. Als ik bid, voel ik veel vrede.
Janice: Waar is jouw favoriete plek om te bidden? Ivanka: Tijdens de mis. De eucharistieviering is het centrum van mijn leven.
Janice: Waarom? Ivanka: De Gezegende Moeder leerde me de waarde van de mis.
Janice: Heeft u andere speciale plaatsen waar u graag bidt? Ivanka: Ja. Ik klim de berg op en bid.
Janice: Bidt u als een familie? Ivanka: Ja. Mijn echtgenoot en ik en zijn familie bidden samen elke dag de rozenkrans.
Janice: Maakt dat een verschil in uw leven? Ivanka: We gehoorzamen de Gezegende Moeder. Zij vroeg ons om als een familie te bidden. Ze vertelde me dat families die samen bidden vrede hebben.
Janice: Wat gebeurt er met families die niet samen bidden? Ivanka: De Gezegende Moeder zei dat het gebed oorlogen kan stoppen.
Janice: Als families niet bidden, kunnen ze een oorlog verwachten in de familie? Ivanka: De Gezegende Moeder beloofde dat als families samen bidden, ze vrede in hun families zullen hebben.
Janice: Lijdt u veel? Ivanka: Het belangrijkste lijden heeft betrekking op de geheimen.
Janice: Wat vertelde de Gezegende Moeder u over het lijden? Ivanka: De Gezegende Moeder heeft mij verteld over de toekomst van de wereld. Gedurende de voorbije 2 jaren vertelde ze me over de toekomst. Ze spreekt tot elke zien(st)er over verschillende onderwerpen. Ze spreekt tot mij over de toekomst van de wereld. Tot Vicka spreekt ze over haar eigen leven.
Janice: Wat zei de Gezegende Moeder u? Is het een mooie toekomst ? Ivanka: De Gezegende Moeder heeft me alles verteld. Het belangrijkste is om weten dat God ieder van ons liefheeft. Wij, allen, zijn Zijn kinderen.
Janice: Is het een lange toekomst? Ivanka: Voor sommigen is het lang, voor anderen kort.
Janice: Ivanka, ik aarzel om dit te vragen, maar ik voel dat ik het moet vragen; zou God de wereld vernietigen? Ivanka: Wij vernietigen de wereld, niet God.
Janice: Maakt de vernieling van de wereld deel uit van de geheimen? Ivanka: Ik mag niets zeggen over de geheimen.
Janice: Maakt u zich zorgen over de geheimen ? Ivanka: Als de Gezegende Moeder elk jaar bij mij komt, vertelt ze me over de geheimen. Ze deelt dingen met mij.
Janice: Later, als de geheimen plaats hebben, zult u een rol spelen in de verspreiding ervan ? Ivanka: Wij, allen, zullen een rol spelen in de verspreiding van de geheimen. Dat maakt deel uit van Gods plan.
Janice: Deel van Gods plan? Wat bedoelt u ? Ivanka: Elke persoon op aarde zal beïnvloed worden door de verspreiding van de geheimen. God roept ons op om trouw te zijn, in alle omstandigheden van ons leven. Hij roept ons op om trouw Zijn wil te volgen. Door gebed weet iedereen wat daarmee wordt bedoeld.
Janice: In het licht van uw kennis van de 10 geheimen, wat zou u aanraden? Ivanka: Bid. Bid altijd. Tracht goede dingen te doen voor andere mensen. Leef de boodschappen na. Vraag de mensen ze alstublieft ernstig te nemen. Aanvaard alstublieft Gods geschenk aan ons. Doe alstublieft wat de Gezegende Moeder u vraagt. Dan zullen jullie grote vrede en vreugde bezitten op deze aarde, zelfs tijdens het lijden. Jullie zullen de hemel hebben voor de ganse eeuwigheid.
Vertaling: Henk
16-07-1975
Medjugorje: interview van Janice Connell met Vicka Ivankovic (1988)
Medjugorje: interview van Janice Connell met Vicka Ivankovic (1988)
Van alle Zieners bracht de auteur het meeste tijd door met haar. In het begin van januari 1988 ontmoette zij haar op verschillende momenten, iedere keer gedurende een lange tijd en in haar kamer en altijd op uitnodiging van de Zieneres.
Iedereen die Vicka Ivankovic voor de eerste keer ontmoet is onmiddellijk benomen door haar stralende glimlach. Het is een glimlach die haar niet verlaat, alhoewel haar leven van s morgens tot s avonds bestaat uit de ontmoeting van de ene groep pelgrims na de ander. Dikwijls vormen zij in de nauwe straat bij haar huis een file, hun beurt afwachtend ... een groep van Italië, achter een groep van Ierland, achter een groep van de Filippijnen.
Welke klederen draagt Onze Gezegende Moeder? Hoe ziet haar haar eruit? Hoort U haar eigenlijk? Gedurende jaren moet Vicka deze identieke vragen wel duizenden keren hebben gehoord, toch beantwoordt zij ze met enthousiasme en geduld alsof ze deze vragen daarvoor nog nooit had gehoord.
Vanuit gemiddelde hoogte en met fonkelende zwarte ogen is Vicka oprecht en direct; ze zegt wat ze denkt. Ze is niet vlug onder de indruk; voor haar is het leven met God het enige dat telt. Haar vrolijk bruisend praten werd getemperd door de ernst van het fysisch lijden dat ze heeft doorstaan: ze is meer in gedachten verzonken en kwijt zich volledig van haar taak. Haar leven is volledig gewijd aan de berichten en het delen van haar ervaring met iedereen die wil luisteren. Soms glipt ze s avonds van achter haar huis naar de Podbrdo en bidt daar alleen of met een paar vrienden.Dat is haar enige onderbreking. De rest van haar leven bestaat uit onbaatzuchtige dienstbaarheid. Misschien is het voor deze reden dat ze de Zienster is aan wie de Gezegende Moeder de details van haar leven heeft toevertrouwd.
In 1986 leed Vicka aan steeds toenemende hoofdpijn en kreeg ze als diagnose te horen dat ze een niet-opereerbare hersentumor had en een gezwel van knobbels die uiteindelijk resulteerde in hoge koorts en coma. Op 25 februari 1988 gaf de Gezegende Maagd Maria aan Vicka de instructie om 3 brieven te schrijven: aan Vader Janko Bubalo, haar biechtvader; aan de Comissie van Bischoppen die de Verschijningen onderzocht; en aan de priesters die zich in de pastorie van St-Jacobus te Medjugorje bevonden. De brieven werden verzegeld en afgeleverd aan de genoemde personen. Op 25 september 1988 [twee maanden en drie weken na haar vierentwintigste verjaardag], vroeg Vicka aan de ontvangers van de verzegelde brieven ze te openen in de aanwezigheid van twee getuigen. Elke brief die 7 maanden eerder werd geschreven bevatte dezelfde informatie: Vickas ziekte was een Gods geschenk en geen straf. Ze werd vrijwillig aanvaard en het doel was de ziekten van zieners te helpen genezen. Haar opoffering werd vervolledigd op 25 september; op deze dag zou ze genezen zijn van haar ziekte; en zo geschiedde.
Vicka, nu getrouwd en moeder van een jonge dochter, doet voort met haar familie, pelgrims en de zieken te dienen. Zij ziet de Gezegende Moeder elke dag. Vicka heeft 9 geheimen ontvangen. Iedereen die Vicka benijdt moet haar maar eens een dag volgen. Ze heeft geen privé-leven. Dat wil ze ook niet. Haar enige wens is om de verlorenen te helpen redden, en daarvoor slooft ze zichelf oneindig uit. Waarom is zo bezorgd daarover? Het volgende interview legt uit waarom.
Janice: Vicka, waarom verschijnt de Gezegende Moeder in Medjugorje? Vicka: Zij wil dat iedereen van deze wereld wordt gered, te leven in Gods liefhebbende aanwezigheid. Zij is gekomen om iedereen te roepen en aan te zetten te luisteren naar haar boodschapen en zich te bekeren. Het is gevaarljk om in zonde te leven. Vreselijke catastrofes staan te wachten voor die die niet terugkeren tot God. Maar Hij vergeeft ons altijd, om het even welke zonde. Het enige wat we moeten doen is dit te vragen. De Gezegende Moeder roept ons op om nu Zijn Vergiffenis te vragen. Zij herinnert ons er aan dat God nooit vergeving weigert aan elk van Zijn kinderen die erom vragen.
Janice: Er zijn miljoenen mensen op aarde die geen Christen zijn, wat wil de Gezegende Moeder van hen? Vicka: Bidden. Iedereen op de wereld is geboren met de kennis van God in zijn hart. Iedereen heeft zijn eigen manier van bidden. De Gezegende Moeder is de Moeder van iedereen op aarde. Zij heeft een moederlijke liefde voor iedereen, en haar boodschappen, die van God komen, zijn voor iedereen bestemd.
Janice: Dan doet het er niet toe welke naam of persoon zij God noemen? Vicka: Er is slechts één God. Het zijn de mensen die een onderscheid maken. Jezus kwam voor iedereen op aarde, of zij het weten of niet.
Janice: Welke rol speelt Maria daarin? Vicka: Maria, de Moeder van allen, brengt haar kinderen naar Haar Zoon die hen naar de Vader brengt.
Janice: Hoe lang ziet U de Gezegende Maagd Maria en hoort U de diepgaande boodschappen ? Vicka: Sinds 24 juni 1981.
Janice: Als ze komt, voelt u omiddellijk haar heiligheid? Vicka: Absoluut. Je kan dat heel krachtig voelen.
Janice: Kunt u beschrijven wat er gebeurt? Vicka: Als de Gezegende Moeder verschijnt wordt ze altijd voorafgegaan door een stralend licht. Eerst groet ze me. Daarna zegt ze enkele speciale en persoonlijke dingen en bidden we samen. Soms zegent ze iedereen die aanwezig is. Soms bidt ze voor de zieke mensen.
Janice: Hoe ziet zij eruit ? Vicka: Ze heeft blauwe ogen, zeer mooie ogen en haar haar is zwart en lang en krult wat. Ze draagt een lang flikkerend kleed en een hoofddoek; rond haar hoofd zijn er altijd 12 sterren zoals een kroon.
Janice: Welke kleur heeft haar kleed ? Vicka: Het is een verschillende kleur dan dat we gewoon zijn te zien op aarde. Het komt me voor dat de kleur die het dichtst benadert grijs is, maar het is niet echt grijs zoals wij het kennen. Haar hoofddoek is glanzend wit.
Janice: Welke boodschap brengt zij op zulke dagen? Vicka: De Gezegende Moeder zegt altijd dat er vrede moet heersen tussen het mensdom en God en tussen de mensen onderling.
Janice: Hebt U haar ooit een ander kleur weten dragen ? Vicka: Ja. Afhankelijk van het feest droeg ze turkooise kleur en elke ander uiterst mooie kleuschakeringen.
Janice: Hebt u ooit haar schoenen gezien? Vicka: Neen, ik heb nooit de voeten van de Gezegende Moeder gezien.Ik heb haar nooit zien wandelen.
Janice: Hoe komt ze aan en hoe vertrekt ze? Vicka: Ze verschijnt in stralend licht en verdwijnt als het licht vervaagt.
Janice: Is de Gezegende Moeder groot ? Vicka: Een beetje groter dan mij. Ze is ongeveer de lengte van Ivanka.
Janice: Gelijkt ze op de fotos die je hebt gezien ? Vicka: Ik heb geen schilderij noch standbeeld noch een prent gezien die lijkt op de Gezegende Moeder.
Janice: Is ze mooi? Vicka: De Gezegende Moeder heeft een schoonheid die onvergelijkbaar is op aarde. Als ze glimlacht, voel ik zon vreugde ! Haar schoonheid en tegenwoordigheid overstijgen mijn bekwaamheid om dat te beschrijven. En als ze weg is, voel ik een grote eenzaamheid. Maar als ik die glimlach zie, en die schittering dan voel ik me in de hemel!
Janice: Waaraan denkt u als u haar tracht te beschrijven ? Vicka: Pure liefde.
Janice: Vóór uw eerste vershijning, als u 16 was, had u ooit gehoord van Fatima, of Lourdes of enige andere verschijning van de Gezegende Moeder? Vicka: Neen.
Janice: Wat gebeurde er als u haar de eerste keer zag? Vicka: Ik had zo n schrik dat ik wegliep. Ik rende zo snel dat ik mijn sandalen achterliet.
Janice: En dan, de volgende dag? Vicka: Gods genade werd sterker.
Janice: En was het elke dag beter? Vicka: Ja.
Janice: Is de Gezegende Moeder blij als u haar ziet? Vicka: Soms is ze verdrietig; soms huilt ze omdat de mensen God niet altijd gehoorzamen en ze hebben er geen gedacht van hoe erg deze zonden hen schade berokkenen.
Janice: Was ze ooit kwaad? Vicka: Oh neen! Ik heb de Gezegende Moeder nog nooit boos gezien! Ze is niet zoals wij. De Gezegende Moeder heeft enkel liefde en zorg voor ons. Hoe begripvol en geduldig en bezorgd de Gezegende Maagd Maria is! Ze schenkt ons altijd vrede en moedigt ons aan.
Janice: Is de verschijning die van een echte persoon of is het meer een nevelachtig visioen? Vicka: De Gezegende Moeder is een echte persoon. Ze heeft een echt lichaam; een echte persoonlijkheid. Ik ervaar haar als mijn eigen moeder. Ik ben een kind bij mijn moeder zoals ik ben bij de Gezegende Maagd Maria. Deze relatie is niet juist voor mij alleen: ze verklaarde mij dat ze de Moeder is van elke persoon in de hele wereld. Zij houdt van ieder van ons als van haar eigen liefste kind. En ze roept ons op om terug te keren tot God. De weg is geloof, vrede, gebed, vasten en bekering. Maar ik voeg er stellig aan toe: ze is niet veraf, niet ver van iemand van ons op aarde! De Gezegende Moeder maakt veel deel uit van ons leven op aarde, ze is zeer dicht bij ons, en ze is erg bezorgd over ieder van ons hier op aarde.
Janice: Vicka, u spreekt over haar alsof ze hier bij ons is ? Vicka: Dat is ze ook! Als je met je hart bidt, jij ook, dan zal je in staat zijn om haar aanwezighed te ervaren.
Janice: Echt? Vicka: De Gezegende Moeder heeft gezegd dat als we met ons hart bidden, dan is zowel de ervaring van haar aanwezigheid als van de aanwezigheid van God in ons leven, mogeljk.
Janice: Beleeft u deze ervaring voortdurend? Vicka: Ja. Ik zie altijd de Gezegende Moeder met mijn hart. Gedurende de verschijning van de Gezegende Moeder, zie ik haar met mijn ogen. De rest van de tijd ervaar ik haar aanwezigheid door het gebed met het hart.
Janice: Is zij bij iedereen van de wereld ? Vicka: Ja, natuurlijk. De meeste mensen op aarde zien haar niet met de ogen, maar zij kunnen haar zien met het hart. Als ik haar niet zie (soms vroeg ze me om haar gedurende weken niet te zien), dan zie ik haar met mijn hart zoals iedereen.
Janice: Kan iedereen de Gezegende Moeder ervaren zoals U? Of is deze verschijning voor u alleen? Vicka: Deze verschijning is voor iedereen op de aarde! Het wordt voor iedereen tijd om hun hemelse Moeder te leren kennen. Als we onze harten voor haar openen, dan zullen we een relatie met haar opbouwen. Indien niet, als we haar aanwezigheid in ons leven ontkennen, is ze te nederig om haar aan ons op te dringen. Zij nodigt ons altijd uit om met God te leven.
Janice: Waarom nodigt ze ons enkel uit? Vicka: Ze beveelt nooit. Alleen God beveelt.
Janice: De Gezegende Moeder schijnt zo liefdevol. Vicka: Onze verbondenheid met de Gezegende Moeder hangt af of we haar aanwezigheid in ons leven aanvaarden en of we ons hart voor haar openen. Zij staat altijd klaar voor ons. We zijn vrij om haar te verwerpen of van haar te houden. Dat hangt van ons af. Als we leren bidden met ons hart, kan ieder van ons haar aanwezigheid met de ogen van het geloof voelen. Daarom vraagt ze altijd om 'onze harten te openen.' Ze wil dat we alles wat ons verstrooit opzij zetten. Ze wil dat we een echt vreugdevol gebedsleven hebben door dichter bij haar te komen.
Janice: Is het dat wat u bedoelt met overgeven? Vicka: Ja. Ons bewust worden door onze spirituele ogen te openen dat God en de Gezegende Moeder altijd naar ons kijken dat we altijd in de aanwezigheid van God, de engelen en de Heiligen leven. Ze zei: Liefste kinderen, als jullie problemen hebben, wanneer jullie in moeilijkheden verkeren, als jullie denken dat Jezus en Ik ver verwijderd zijn van jullie, zijn we altijd dichtbij jullie. Jullie moeten jullie harten openen zodat jullie ons kunnen erkennen met jullie harten. Dan zullen jullie in staat zijn te zien hoeveel we van jullie houden. Hoe meer we onze harten openen door gebed en vasten, hoe meer we dit kunnen begrijpen en aanvaarden.
Janice: Hoe opent u uw hart, Vicka? Vicka: Als ik het Onze Vader bid, denk ik erover na wat elke zin betekent;wie Hij werkelijk is en waar Hij is. Het is zoals onze verstandhouding met onze vaders hier op aarde. Als we ze altijd horen en zien, dan kennen we ze. Dus, met gebed en diep denken kunnen we onze hemelse Vader ontdekken, net zoals we onze vaders hier op aarde hebben leren ontdekken en kennen. Denk constant aan dit: met gebed kunnen we onze harten openen voor God.
Janice: Waarom zijn er zoveel mensen die daar niet bewust van zijn? Vicka: Waar jij leeft zijn er veel die een zwak geloof hebben. De Gezegende Moeder houdt van alle kinderen, speciaal van haar zwakke kinderen, haar verloren kinderen. Ze bidt en komt dag en nacht tussenbeide bij God voor elk van haar kinderen.
Janice: Haar belangrijkste boodschap hier is bidden, nietwaar? Vicka: Ja, omdat dat ons geloof verdiept. Als we bidden beginnen we God te ervaren in elk detail. We kunnen Hem horen en zien. We kunnen echt een relatie hebben met God. Het gebed is de sleutel tot God.
Janice: U schijnt altijd te leven in de aanwezigheid van God en zijn Gezegende Moeder. Is dat moeilijk ? Vicka: Dat vereist geloof.
Janice: Waarom komt de Gezegende Moeder nu, op dit moment? Vicka: De Gezegende Moeder komt naar ons in opdracht van God. Zij weet wat Gods wil voor ons betekent. Zij kent de gevolgen voor ons als we niet leven volgens Gods wil.
Janice: Hoe weet u wat Gods wil is ? Vicka: Door gebed.
Janice: Heeft de Gezegende Moeder gezegd dat dit haar laatste verschijning is? Vicka: Ja. De Gezegende Moeder heeft gezegd dat dit haar laatste verschijning ooit is.
Janice: Iedereen vraagt zich af waarom ze hier zo lang verschijnt. Vicka: Het is omdat iedereen haar kind is. De Gezegende Moeder zegt: "Ik hou van iedereen als van van mijn eigen zoon en dochter, en ik wil dat iedereen wordt gered. Ik wil niet dat één enkel van mijn kinderen in de hel belandt." Ze hoopt dat de mensen beetje bij beetje de boodschappen aanvaarden. En dat doen ze. Ze zegt dat de Rozenrans in familieverband bidden en vasten krachtige wegen zijn om de zielen te redden voor het koninkrijk van haar Zoon. Zij beveelt ons aan om elke dag alle mysteries van de Rozenkrans te bidden: de blijde, de droevige, de glorierijke mysteries en de mysteries van het licht. Vasten op brood en water elke vrijdag en als het mogelijk is ook op woensdag. Als ze ons vraagt om te bidden, bedoelt ze dat niet louter en alleen met woorden; ze wil dat we bidden met ons hart zodat het gebed een bron van geluk kan betekenen voor ons. Dan zullen we Gods immense liefde en genade kennen. Hij vergeeft: Hij draait niemand de rug oe, wat hij ook heeft gedaan.
Janice: Waarom keren de mensen niet terug naar God en vragen ze niet om vergeving? Vicka: Daar zijn tal van redenen voor. satan kan de mensen doen geloven dat ze niet de moeite waard zijn om vergeving te ontvangen. Of, als onze harten te hard zijn willen we geen vergiffenis en willen we niemand vergeving schenken. Sommige mensen kennen God niet omdat ze niet bidden. Sommige mensen denken dat God wreed is. Mensen kunnen wreed zijn, maar God heeft enkel liefde voor Zijn arme, zondige kinderen.
Janice: Zelfs Gods gerechtigheid is welwillendheid omdat ze reinigt. Vicka: Het is daarom dat onze Gezegende Moeder naar Medjugorje komt. De boodschappen die ze brengt zijn een teken van Gods grote liefde voor ons. Ze roept ons nu op tot bekering.
Janice: Is het belangrijk dat de wereld bewust wordt van de boodschappen van de Gezegende Moeder? Vicka: Het is dringend dat iedereen zich daarvan bewust wordt. Breng de boodschappen naar de vrienden en familieleden De Gezegende Moeder wil dat iedereen op de wereld deze boodschappen leert kennen. Zij wil dat iedereen die ze hoort ernaar leeft en zo door hun levenswijze een voorbeeld vormen van Gods grote liefde voor al Zijn losgekochte kinderen. Vraag hen die ze horen dat ze ze voortvertellen aan anderen, deze boodschappen te delen met elkaar en zo onze Gezegende Moeder te helpen.
Janice: Is het daarom dat u dagenlang tegen zoveel mogelijk mensen spreekt? Vicka: Ja. Dit is wat de Gezegende Moeder van mij wil.
Janice: Is dat moeilijk? Vicka: Het is een groot gechenk voor mij. Ik probeer met liefde, de Gezegende Moeder dichter bij iedereen in de wereld te brengen. Zij houdt van ons, en ze is bezorgd over ons omdat zoveel mensen God negeren en verwaarlozen.
Janice: Zou U enkele delen van de boodschappen nader willen toelichten? Vicka: Tijdens deze laatste dagen spoort de Gezegende Moeder ons aan om te bidden, speciaal voor de jeugd van de ganse wereld, omdat ze grote moeilijkheden hebben. En wij zijn de enigen die in staat zijn hen te helpen door gebed en liefde uit onze harten. De Gezegende Moeder zegt: Liefste kinderen, dit is een erge periode van ernst. Ik verlang dat jullie beginnen met deze boodschappen te beleven met jullie harten. Zij vraagt ons om de dragers te zijn van haar vrede, en te bidden voor de vrede in de wereld.
Janice: Vicka, als we niet voor de vrede bidden, komt er dan oorlog? Vicka: Vooreerst moeten we voor vrede bidden in onze eigen harten, daarna in onze families en enkel daarna voor de vrede in de hele wereld.
Janice: Vicka, als we niet voor de vrede bidden, komt er dan oorlog? Vicka: Vooreerst moeten we voor vrede bidden in onze eigen harten, daarna in onze families en enkel daarna voor de vrede in de hele wereld.
Janice: Als één lid van de familie bidt, zal de volledige familie gered worden? Vicka: Ja, inderdaad; onze gebeden zijn nooit nutteloos.
Janice: In families waar sommgen niet bidden of geloven, zullen de anderen bidden voor hen en vertrouwen en geloof behouden. Zullen de ongelovige familieleden terug komen tot God ? Vicka: Ja. Onze woorden kunnen niet helpen, wel onze gebeden en offers.
Janice: Dus het gebed is het krachtigste wapen ? Vicka: Ja, speciaal het Rozenkransgebed.
Janice: U blijft de rozenkrans benadrukken. Wat dan met de niet-katholieken? Vicka: Zij moeten bidden op hun manier volgens hun eigen geloof. We zijn allemaal kinderen van God. Het is niet God die de verschillen maakt op aarde, wel de mensen zelf. Hoe dan ook, idereen wordt uitgenodigd om de Rozenkrans te bidden. Dat is voor iedereen in de wereld, niet alleen voor de katholieken.
Janice: Hoe zouden we moeten bidden ? Vicka: We moeten het gebed voelen als iets dat leeft in ons hart zodat het mogelijk is dat we een ganse dag niets anders kunnen doen dan tien Wees Gegroeten bidden. En de dag daarna, kan je voortdoen met tien andere gebeden. De Gezegende Moeder heeft gezegd dat je ooit graag de volledige rozenkrans zult bidden, en zult blijven bidden. Op andere dagen zal je niets voelen en ben je niet tevreden; het is alsof je nooit had gebeden. Maar onze gevoelens zijn niet de reden waarom we bidden; we bidden omdat God ons roept om te bidden.
Janice: Hoe heeft de Gezegende Moeder u geleerd te bidden? Vicka: De beste manier is om te knielen en ons te plaatsen voor het kruis, in onze harten. Op dat moment praten we tegen Jezus omdat we samen zijn. We bieden onze wensen en onze problemen aan Hem aan en vragen Hem om ons te helpen deze gedachten weg te geven zodat onze harten zuiver zijn om met Hem te bidden. We beginnen te ervaren door Christus dat we echt een liefhebbende Vader hebben. Zo openen we onszelf om van Hem te houden. Als deze twee liefdes samen komen, dat is een echt gebed!
Janice: Het lijkt alsof u veel vreugde ondervindt door te bidden. Vicka: Ja. Als je met je hart bidt, is er een grote voldoening in het gebed.
Janice: Hoe triestig voor die mensen die dat niet weten! Vicka: Het is triestig dat niet iedereen deze vreugde beleeft in het gebed. Maar in ons gesprek met God kunnen we op zon manier bidden dat een deel van die vreugde op deze mensen terecht komt.
Janice: Is het belangrijkste dat men elk moment, elke dag leeft in de liefde van God? Vicka: Inderdaad! Heb een groot vertrouwen in onze levende God! Geniet ervan om te leven in Zijn aanwezigheid. Ons gebedsleven is niet enkel een dag. Als we de aanwezigheid van God ervaren dan is zelfs ons werk een gebed. Alles is gebed!
Janice: Wat kunt u ons vertellen over gebedsgroepen? Vicka: De Gezegende Moeder is blij om het even welke gebedsgroep te zien; er is een grote kracht in het groepsgebed. Ze zou graag hebben dat de gebedsgroeen zo bidden dat Gods plan voor de redding van de wereld, gemanisfesteerd hier door de Gezegende Moeder, kan worden verwezenlijkt. We moeten daarvoor bidden en voor alle mensen in de wereld, niet alleen voor onze problemen en die van vrienden. Als we hier voor Gods plan bidden; zal Hij ons daarvoor belonen.
Janice: We beseffen echt niet hoe krachtig bidden kan zijn, nietwaar? Vicka: Neen. Door te bidden met het hart en door te vasten, door op woensdag en vrijdag brood en water te nemen kunnen we oorlogen stoppen.
Janice: Welke soort oorlogen? Vicka: Kleine oorlogen, grote oorlogen ... alle oorlogen.
Janice: Gaat één van de boodschappen van de Gezegende Moeder over scheiding ? Vicka: Ja. Ze zegt dat ze er erg verdrietig door is. Het aantal gescheiden mensen die op aarde leven toont de kracht van satan over iemands leven.
Janice: Vicka, is het waar dat u persoonlijk de hemel, de hel en het vagevuur hebt gezien? Vicka: Ja. De Gezegende Moeder heeft me de hemel, de hel en het vagevuur getoond.
Janice: Waarom ? Vicka: Veel mensen geloven heden te dage niet dat er een plaats of een levensfase is na de dood van het lichaam. Ze geloven dat als we sterven, het leven gedaan is. De Gezegende Moeder zegt neen, integendeel we zijn enkel passagiers op aarde. Ze is gekomen om ons aan de eeuwige waarheid van het evangelie te herinneren.
Janice: Zijn hemel en hel echte plaatsen ? Vicka: Ja, ik heb ze gezien.
Janice: Hoe? Vicka: Twee manieren ... Ik zag ze met mijn ogen.
Janice: Een visioen? Vicka: Ja. En dan bezocht ik deze plaatsen. Jacov en ik werden daar gebracht door de Gezegende Moeder.
Janice: Vicka, vertel ons over de hemel. Vicka: De hemel is een grenzeloze ruimte met een schitterend licht dat nooit verdwijnt. Het is een leven dat we op de aarde niet kennen. We zagen mensen gekleed in grijze, roze en gele kleren. Ze wandelden, baden en zongen. Kleine engelen vlogen boven hen. De Gezegende Moeder toonde ons hoe gelukkig deze mensen waren.
Janice: Hoe kon je zien dat ze gelukkig waren? Vicka: Je kan dat zien op hun gezicht. Maar het is onmogelijk het grote geluk dat ik in de hemel zag in woorden te beschrijven.
Janice: Wat een zegen dat u dat heeft gezien! Vicka: Grote verdiensten wachten voor deze die gelovig en trouw zijn.
Janice: Ontmoet de Gezegende Moeder iedereen die sterft en brengt ze ze naar de hemel? Vicka: Ja.
Janice: Hoe weet u dat? Vicka: Als de Gezegende Moeder zich in het paradijs begeeft, reageert iedereen op haar en Zij hen. Er is een (h)erkentelijkheid tussen hen.
Janice: Hoe? Zegden zij een soort teken zoals hallo? Vicka: Ze staan daar en communiceren met haar, zoals in een tunnel, alleen was het niet juist als een tunnel, maar een tunnel is de dichtste vergelijking. Mensen baden, zongen en keken.
Janice: Sommige mensen, die hoorden wat u gezegd had, dat iedereen rond wandelde en zong en bad in roze, gele en grijze klederen, zegden:"Dat is saai." Vicka: Als God jou heeft gevuld met Zijn liefde dan is saai een woord dat geen betekenis heeft. Mensen in de hemel kennen de absolute volmaaktheid van een schepsel.
Janice: Hoe lang was u daar ? Vicka: Misschien twintig minuten.
Janice: Wandelde u met deze mensen? Vicka: Ja
Janice: Hoe was u gekleed? Vicka: In mijn eigen kleed.
Janice: Was er gras? Vicka: Op een bepaalde manier was het zoals in deze kamer, maar meestal was het onbegrensd.
Janice: Waarop wandelde u? Vicka: Wel, het was alsof ik wandelde op de grond.
Janice: Waren er gebouwen? Vicka: Niet dat ik er zag.
Janice: Praatten de mensen tegen u? Vicka: Het was erg ongewoon. Zij praatten maar ik kon hen niet verstaan.
Janice: Had u contact met hen? Vicka: De mensen waren in kleine groepjes. Ik was met Jacov en de Gezegende Moeder. Wij praatten met elkaar, maar er was geen communicatie met iemand anders. Over de mensen daar zei de Gezegende Moeder ons: "Zien jullie hoe de mensen in de hemel gelukkig zijn??"
Janice: Weet u of er relaties bestaan in de hemel, man en vrouw, kinderen, samen? Vicka: We zullen zien.
Janice: En de hel, is dat ook een plaats? Vicka: Ja.
Janice: Gaan veel mensen daar naartoe heden ten dage? Vicka: Ja. We zagen veel mensen in de hel. Velen zijn daar al, en velen zullen daar naartoe gaan eens ze dood zijn.
Janice: Waarom zo veel? Vicka: De Gezegende Moeder zegt dat de mensen die in de hel zijn daar zijn omdat ze ervoor kozen daar te zijn. Zij wilden naar de hel gaan.
Janice: Vicka, waarom zou iemand naar de hel willen gaan? Vicka: We weten allemaal dat er mensen op deze aarde zijn die gewoonweg niet willen toegeven dat God bestaat, zelfs als Hij ze helpt en leven schenkt en zon en regen en voedsel. Hij probeert ze altijd te leiden op het pad van de heiligheid. Ze zeggen dat ze niet geloven en zij ontkennen Hem. Zij ontkennen Hem, zelfs als het tijd is om te sterven. En zij gaan ermee door Hem te ontkennen nadat ze dood zijn. Het is hun keuze. Het is hun wil dat ze naar de hel gaan. Zij verkiezen de hel.
Janice: Beschrijf de hel zoals u ze zich herinnert. Vicka: In het centrum van die plaats is er een groot vuur, zoals een oceaan van laaiende vlammen. We konden mensen zien vooraleer ze in het vuur gingen, en dan konden we ze zien als ze uit het vuur kwamen. Vooraleer ze in het vuur gingen, leken ze op normale mensen. Hoe meer ze tegen Gods wil zijn, hoe dieper ze in het vuur gingen en hoe dieper ze gingen, hoe woester ze waren tegen Hem. Als ze uit het vuur kwamen, hebben ze geen menselijke vorm meer. Ze lijken meer op groteske dieren, maar niet vergelijkbaars met iets op aarde. Alsof ze nooit menselijke wezens geweest zijn.
Janice: Kunt u ze beschrijven? Vicka: Ze waren vreselijk. Lelijk. Kwaad. En iedereen was verschillend, geen twee leken op elkaar.
Janice: Nadat ze uit de oceaan van het vuur kwamen, wat deden ze? Vicka: Als ze eruit kwamen, waren ze woedend en ze sloegen alles overhoop en krijsten en gilden en schreeuwden en knarsetanden.
Janice: Was u bang ? Vicka: Ik ben nooit bang als ik met de Gezegende Moeder ben. Maar ik zag deze dingen liever niet.
Janice: Als u daar was, kon u de hitte van het vuur voelen? Vicka: Neen, we waren in een speciale genade met de Gezegende Moeder, dus we voelden niets.
Janice: Vicka, u zei dat God niemand veroordeelt, dat de mensen kiezen voor zichzelf. Zou het dan eerlijk zijn om te zeggen dat als je de hel kan kiezen, je ook voor de hel kan kiezen? Vicka: Er zijn twee verschilen: de mensen op aarde die kiezen voor de hel, weten dat ze daar naar toe gaan. Maar niemand op aarde is zeker dat hij naar de hemel gaat of naar het vagevuur. Niemand van ons is zeker.
Janice: Kan men er zeker van zijn dat men niet naar de hel gaat? Vicka: Ja. Volg Gods wil. Het belangrijkste is te weten dat God van ons houdt.
Janice: Hoe kan deze wetenschap ons helpen om naar de hemel gaan? Vicka: Als we zeker weten dat God van ons houdt, en we proberen van Hem te houden ... als antwoord op Gods liefde voor ons door gelovig en trouw te zijn in slechte en in goede tijden.
Janice: Heeft het zien van de hel uw manier van bidden veranderd? Vicka: Oh, ja. Nu bid ik voor de bekering van de zondaars! Ik weet wat hen te wachten staat als ze weigeren zich te bekeren.
Janice: Heeft de Gezegende Moeder u gevraagd uw leven te geven voor de bekering van de zondaars? Vicka: De Gezegende Moeder vraagt al haar kinderen om hun leven te veranderen, om te bidden en te vasten, hun leven te geven voor hun eigen bekering en van die van de wereld.
Janice: Kunnen we onze eigen heiligheid beoordelen? Vicka: We moeten niet trachten onze eigen heiligheid te beoordelen. Dat zou alleen maar onze eigen opinie zijn. Het is Gods opinie die telt. We moeten bidden.
Janice: En het vagevuur? Is dat dichtbij de hel ? Vicka: Eerst is er de hemel, dan het vagevuur en dan de hel. Het vagevuur is ook een zeer grote ruimte. We konden geen mensen zien in het vagevuur, enkel een mistige grijze nevel. Het leek op as. We konden mensen voelen die weenden, kreunden, beefden, in wat geleek op een vreselijk lijden. De Gezegende Moeder zei: "Deze mensen hebben uw gebeden nodig, speciaal die waarvoor niet gebeden wordt." En het is daarom dat we zoveel voor deze arme zielen moeten bidden. Ze hebben onze gebeden hopeloos nodig om van het vagevuur naar de hemel te gaan!
Janice: Ivan heeft aan pelgrims verteld dat de Gezegende Moeder zei dat zielen in het vagevuur uiterst eenzaam zijn. De enige keren dat ze ons kunnen zien op aarde is gedurende de momenten dat wij voor hen bidden. Is dat waar? Vicka: Ja. Ze kunnen ons op aarde zien als we bij naam voor ze bidden. Vertel de mensen alstublieft om te bidden voor hun eigen overleden familieleden. Vertel de mensen alstublieft om te bidden en elkaar te vergeven, de levenden en de doden.
Janice: Waarom is de vergeving zo belangrijk, Vicka? Vicka: Omdat, als je niet iemand vergeeft, dat meer kwetst dan de persoon die we niet willen vergeven.
Janice: Wat heeft dit te maken met het vagevuur? Vicka: Ik weet het niet.
Janice: Wat moeten we op aarde doen als we niet willen naar het vagevuur te gaan als we sterven? Vicka: Ik weet het niet. De Gezegende Moeder roept ons op tot een heilig leven. De Bijbel toont ons hoe.
Janice: Vicka, kunt u uitleggen wat de Gezegende Moeder u geleerd heeft over lijden? Vicka: Ik zal niet veel zeggen over het lijden. Het is toegelaten door God. Als God ziekte of een andere vorm van lijden toelaat, is het zeer belangrijk dat met liefde te aanvaarden, omdat het komt van zijn grote liefde dat God dit specifiek lijden toelaat. Als je in God gelooft, dan weet je dat Hij weet waarom hij het lijden van ieders persoon toelaat. Dit gebeurde met mij. Ik zie mijn lijden niet als een straf van God; ik zie het als een geschenk van liefde. Ik weet dat het vreugde zal brengen. vruchten zijn vreugde, geen lijden. Dus ik lijd niet echt. Als je dat met liefde aanvaardt, lijd je niet.
Janice: Maar als je dat met bitterheid aanvaardt, lijd je dan veel? Vicka: Inderdaad.
Janice: Bent u ziek nu? Vicka: Ik lijd een beetje aan pijnlijke hoofdklachten.
Janice: Waarom hebt u dit lijden? Vicka: De Gezegende Moeder nodigde me uit om te lijden nadat ze me naar de hemel en de hel meenam. Dan toonde ze me het vagevuur. Als ik het gekreun en geween hoorde, vroeg ik Haar wat deze wenende geluiden betekenden. Ze vertelde me dat er verschilende godsdiensten op aarde zijn die niet in het vagevuur geloven ... dat het echt bestaat. Mensen die sterven met deze verkeerde gedachten hebben niemand die voor hen bidt. Ze zijn volledig alleen en achtergelaten door hun dierbaren op aarde. De Gezegende Moeder nodigde me uit om te lijden voor deze verlaten zielen en voor de mensen op aarde die niet geloven. Ik zei ja, maar ze deed me drie dagen wachten om over deze grote verantwoordelijkheid na te denken. Na drie dagen aanvaardde ze mijn offer en ontving ik deze ziekte.
Janice: Lijdt u elke dag? Vicka: Neen. Soms verschijnt de Gezegende Moeder niet op bepaalde dagen. Als ze niet komt dan heb ik deze ziekte niet.
Janice: Voelt u uw ziekte als u de Gezegende Moeder ziet? Vicka: Niet altijd. Als ik bij Haar ben, ben ik in een andere tijdskader.
Janice: Hoe zouden mensen met lijden moeten omgaan ? Vicka: Als God iemand toelaat om te lijden, zouden ze niet moeten afvragen:"Waarom ik?". Hij weet waarom. Hij verwacht liefde en geduld van ons. Wat essentieel is dat we Hem in moeilijke tijden tonen dat we Hem echt graag zien en trouw en gelovig blijven. We zouden het lijden moeten aanvaarden als een geschenk, en uit liefde God vragen of er iets meer is dat we kunnen verdragen voor Hem.
Janice: Vicka, bidt u voor de zieken als je met de Gezegende Moeder bent? Vicka: Ja. Veel mensen komen hier en bidden tot de Gezegende Moeder dat ze aan God vraagt om hen te genezen.
Janice: En hoe antwoordt de Gezegende Moeder? Vicka: De Gezegende Moeder kijkt altijd teder neer naar de zieke, zeer teder. En ze vertelt me dat de familie van de zieke veel zou moeten bidden en standvastig geloven.
Janice: Vicka, heeft u, zieners, geleden? Vicka: Alleen God en de Gezegende Moeder weten hoeveel we geleden hebben ... en hoeveel we nog zullen lijden. We weten een klein beetje, maar we geven er niets om ... met de Gezegende Moeder elke dag zijn en Gods plan helpen vervullen, is elk lijden in de wereld waard!
Janice: Zou u zeggen dat God voor iedereen van ons persoonlijke kruisen toelaat? Vicka: Ja. Hoe we dit persoonlijk kruis aanvaarden, onze houding, is ongeveer het enige waarover we kunnen beslissen. We weten dat we niet kunnen veranderen wie onze ouders zijn, waar we worden geboren, hoe groot we zijn ... zulke dingen. God maakte deze beslissingen. Hij weet waarom Hij al deze dingen voor ons gekozen heeft. Wij weten dat Hij van ons houdt. Als we Zijn liefde beantwoorden, zelfs dat wat lijkt op een groot lijden voor een ongelovige is een vreugde voor een gelovige. De Gezegende Moeder heeft mij dat getoond.
Janice: En de zieken en de blinden, de verlatenen en de stervenden? Vicka: Als God ziekten en blindheid of andere ongelukkigheden toestaat, dan is onze houding het enige dat telt. God weet waarom hij ze toestaat. Hij weet wanneer Hij ze gaat wegnemen. We moeten God danken voor alles, het slechte en het goede. We weten niet waarom Hij deze dingen doet omdat we zwak zijn. We zijn echt zwak. Hij weet wanneer we lijden. Mijn lijden is altijd voor iemand anders. De Gezegende Moeder heeft me geleerd dat we groot zijn in Zijn ogen als we het lijden aanvaarden met een liefdevol hart. Ons lijden is voor de meesten noodzakelijk, voor mensen die dat echt het meest nodig hebben.
Janice: Vicka, kunt u ons vertellen wat het belangrijkste is in uw leven? Vicka: Ja, de Gezegende Moeder heeft me geleerd te begrijpen dat de Eucharistie, die Jezus is en God is, het centrum van mijn leven is.
Janice: Vertel ons over de Eucharistie. Vicka: Het belangrijkste van het Sacrament van de Eucharistie is dat we Jezus ontvangen, Die levend is. Het Sacrament ontvangt echt Jezus, Zijn eigen Lichaam en Zijn eigen Bloed. Wat we ontvangen hangt van ons af. Zijn onze harten zuiver genoeg om Hem in onze harten te brengen? We moeten bereid zijn om Jezus levend te ontvangen. We moeten deze handeling bewust uitvoeren, weten wat het betekent Hem levend te ontvangen. Dan ervaren we Jezus echte aanwezigheid in ons en rond ons.
Janice: Hoe bereiden we ons voor om Hem te ontvangen? Vicka: Alvorens naar de Heilige Mis te gaan, concentreer diep op Wie je zult ontvangen. Gedurende de Mis opent u uw hart om Jezus te horen. Zie Hem met de ogen of jouw hart. We zien en ervaren en leven met Jezus door geloof. Daarom is het dat, gedurende de Mis, ons geloof zeer sterk moet zijn. Hoe sterker ons geloof, hoe beter we voorbereid we zijn om Hem in de Heilige Eucharstie te vewelkomen. We moeten niet alleen luisteren gedurende de Heilige Mis, we moeten echt al de heilige woorden van de Mis met liefde ervaren. Daarom is het dat, op het einde van de Mis als je de levende Jezus ontvangt, uw hart open is. Hij is werkelijk met jou. Als de Mis gedaan is en je verlaat de kerk, dan zul je vervuld zijn met onuitsprekelijke vreugde!
Janice: Vicka, sommige van deze berichten van Medjugorje hebben betrekking op straffen voor de zonden van de wereld, nietwaar? Vicka: Ja. De Gezegende Moeder vertelde dat er straffen zullen zijn voor de zonden van de wereld.
Janice: Weet u iets over de eindtijden, de apocalyps? Vicka: Neen, niets.
Janice: Moeten de mensen bevreesd zijn? Vicka: Niet als ze voorbereid zijn. Als we schrik hebben van zulke dingen, dan hebben we geen vertrouwen in God. Dergelijke angst komt niet van God. Dat kan alleen van satan komen die ons wil verstoren, zodat we ons sluiten voor God en niet in staat zijn te bidden. Met God kan je enkel vertrouwen hebben en sterkte om door elke moeilijkheid te geraken.
Janice: Hoe bereiden we ons voor ? Vicka: De beste voorbereiding is om elke dag te bidden, naar de Mis te gaan en de Bijbel te lezen. Met gebed en boetedoening kunnen de straffen substantieel worden verzacht. Ik kan enkel zeggen: Bereidt u voor. Voor de eeuwigheid zult u God danken dat je dat gedaan hebt.
Janice: Zullen de mensen die naar de Gezegende Moeder luisteren en hun leven veranderen en zich bekeren het gemakkelijker hebben tijdens de straffen? Vicka: Natuurlijk. Het is daarom dat we trachten de mensen te leiden tot bekering. We moeten mensen helpen te bekeren. We moeten hen voorbereiden voor de straffen. We helpen ze door de gebeden en de dingen die we doen. Alles wat we doen in Medjugorje is de mensen de juiste weg tonen om de boodschappen te beleven.
Janice: Zal Gods genade op een bepaald moment stoppen? Vicka: Als we open staan voor de genade van de Heer, stopt ze nooit. Als je GoDs genade niet wilt, zal ze stoppen voor jou.
Janice: Als het onophoudelijk teken in Medjugorje komt, zal het dan te laat zijn voor sommige om zicht te bekeren? Vicka: Ja.
Janice: Zal het voortdurend teken komen tijdens uw leven? Vicka: Ja.
Janice: Wat zal er met mensen gebeuren die momenteel onvoldoende echt geloeven om zich te bekeren en willen wachten tot het permanent teken komt? Vicka: Voor die mensen zal het te laat zijn. De Gezegende Moeder zegt dat het daarom is dat God zo veel tijd geeft voor deze verschijningen zo dat allen tot bekering komen. Zij wil er zeker van zijn dat alle mensen deze gelegenheid hebben. Ze kan niet iemand helpen die niet wil veranderen, iemand die niet terug naar God wil, iemand die God niet op de eerste plaats zet. Als je dit nu niet doet, zal het te laat zijn.
Janice: Zullen zij naar de hel gaan? Vicka: Dat zou kunnen; ik weet het niet. Ik kan deze vragen niet verder beantwoorden.
Janice: Vicka, heeft u Jezus gezien? Vicka: Voor zover ik Jezus met mijn eigen ogen kon zien, zag ik Hem de eerste keer met Kerstmis als de Gezegende Moeder verscheen met de baby Jezus in haar armen. Ze brengt het kindje Jezus elke Kerstmis op haar armen. Twee jaar geleden op Goede Vrijdag toonde Ze me haar Zoon, zoals Hij hing aan het kruis, met de doornenkroon en gekleed in gescheurde klederen, zoals Hij was toen ze hem vermoordden. Dan toonde Ze me hoe Hij keek nadat ze Hem gedood hadden. Ze zei: "Ik wou je dit laten zien om te beseffen hoeveel Hij heeft geleden voor jou."
Janice: Wat wil ze dat we doen voor Jezus? Vicka: In de laatste boodschap zei de Gezegende Moeder:Ik zou graag hebben dat je je favoriete ding niet doet, datgene wat je het liefste doet. Vooral zou Ik graag hebben dat je de zonde weigert. Alstublieft: zondig niet! Doe dit uit liefde voor Jezus, die u zo graag zag dat hij de afschuwelijkste dood onderging voor jou.
Janice: De boodschappen hier van Medjugorje brengen ons in aanraking met wat de Kerk ons al geleerd heeft. Vicka: Inderdaad! De boodschappen van de Gezegende Moeder zijn gewoonweg een herhaling van het evangelie dat Jezus ons geleerd heeft. Zoveel mensen op aarde zijn de woorden van Jezus vergeten. God zendt ons de Gezegende Moeder om ons te herinneren aan wat haar Zoon ons heeft verteld. Zij is hier om aan al haar kinderen te leren wat zovelen zijn vergeten.
Janice: Heeft de Gezegende Moeder u verteld waarom God u heeft gemaakt? Vicka: God houdt van alle dingen die Hij maakt. Wij zijn zeer speciaal, Zijn schepselen met een vrije wil. Hij houdt zoveel van ons dat Hij ons vrij maakte ... vrij om voor Hem te kiezen of Hem te verwerpen. Hij heeft een plan voor elk van ons. Iedereen maakt deel uit van Zijn plan. En God geeft iedere persoon een opdracht. Zij die Zijn wil doen, leven in grote vrede. Zij ervaren een grote liefde, zelfs op deze aarde.
Op 25 september 1988 was Vicka genezen. Zes maanden later ontmoette de auteur haar terug.
Janice: Vicka, u ziet er prachtig uit! Vicka: Ik ben altijd vervuld van vreugde.
Janice: Kunt u ons iets vertellen over de fysische genezingen die hier hebben plaats gevonden sinds de verschijningen zijn begonnen? Vicka: Tijdens de eerste dagen van de verschijningen had ik een vriend die de gewoonte had elke dag naar de berg te komen. Hij had zijn been bezeerd tijdens een ongeluk op een landbouwbedrijf; in feite had hij geen been onder zijn knie. Het onderste deel van zijn been ontbrak. Maar elke dag zou hij de berg beklimmen. We moesten hem helpen want het was moeilijk voor hem. Ik kon zien dat de Gezegende Moede naar hem keek en zeer teder naar hem lachte.
Janice: Doet zij dat regelmatig? Vicka: Van tijd tot tijd zie ik haar op een speciale manier glimlachen naar bepaalde pelgrims op de heuvel en op de berg.
Janice: Wat gebeurde er met hem? Vicka: Wel, de Gezegende Moeder toonde ons een visioen van zijn been en beloofde ons dat ze hem een nieuw been zou geven.
Janice: Is zijn been genezen? Vicka: Nog niet. Dit zal gebeuren als het permanente teken komt.
Janice: Hoe weet jij dat? Vicka: De Gezegende Moeder toonde ons dat.
Janice: Zij toonde u dat? Vicka: Ja. Als de Gezegende Moeder verscheen, toonde ze ons de man naast haar.
Janice: Stond hij daar? Vicka: Neen, niet echt. Ik weet niet waar hij was. De Gezegende Moeder verscheen aan ons met onze vriend naast haar. Hij was volledig in een soort van glans. Hij was zich van niets bewust. De Gezegende Moeder vertelde ons dat hij volledig zou genezen na het grote teken. Dit was in het midden van 1982.
Janice: Vertelde de Gezegende Maagd Maria u dit via visioenen of vertelde zij hem dat? Vicka: Zij vertelde ons dat en we vertelden het hem.
Janice: Wat zei hij? Vicka: Hij vertelde ons dat hij gedurende de verschijning een stroom voelde in het gekwetste been, een stroom van electriciteit door zijn voet.
Janice: Ik dacht dat u zei dat hij geen voet had? Vicka: Inderdaad. Maar hij voelde een stroom van electriciteit in zijn ontbrekende voet, namelijk op de plaats waar zijn voet zou moeten geweest zijn.
Janice: En wat gebeurde er dan? Vicka: Hij zei dat hij alijd al een groot vertrouwen en liefde in de Maagd Maria voelde, maar nu zelfs nog meer.
Janice: Gelooft hij dat hij een nieuw been zal krijgen? Vicka: Hij gelooft het niet alleen, hij weet het! De Gezegende Maagd Maria heeft het beloofd!
Janice: Belooft zij om iedereen te genezen die daarom vraagt? Vicka: Zeker niet. De Gezegende Moeder doet enkel Gods wil. We allemaal moeten Gods wil doen. Het is niet de Gezegende Moeder die de mensen geneest. Het is God die mensen geneest.
Janice: Wat zegt de Gezegende Moeder over het bidden voor een genezing? Vicka: Ze zegt dat het noodzakelijk is om een standvastig vertrouwen en geloof te hebben in God evenals te bidden, te vasten en goede werken te doen. Maar het belangrijkste van alles is om te geloven, om standvastig te geloven en te vertrouwen. Ook vraagt ze aan de familieleden van de zieke om te bidden en te vasten. Het is echt belangrijk voor de familie om een stevig geloof te hebben en om allemaal meer te bidden. De Gezegende Moeder herinnert ons altijd aan de kracht van het gebed in familie.
Janice: Wat heeft ze juist gezegd over het familiegebed? Vicka: De Gezegende Moeder zei dat elk famielid dagelijks moet bidden voor elk ander familielid en als het mogelijk is met elk familielid elke dag. Het is zeer belangrijk dat families samen bidden, speciaal de rozenkrans. Kinderen zouden moeten bidden met de ouders, ouders met de kinderen.
Janice: Waarom is bidden met de familie en voor de familie zo belangrijk? Vicka: De Gezegende Moeder zegt dat bidden en vasten en speciaal de rozenkrans bidden als een familie zo krachtig zijn, dat ze zelfs oorlogen kunnen stoppen.
Janice: Welke soort oorlogen? Vicka: Alle oorlogen ... familieoorlogen, oorlogen met buren, steden, landen.
Janice: Vicka, wat weet u over de jonge mensen, speciaal diegene die benadeeld zijn door drugs of alcohol? Vicka: Drugs en alcohol zijn erg slechte dingen op aarde. We moeten deze jonge slachtoffers helpen met onze gebeden. We kunnen hen zeggen dat ze op het slechte pad zin, maar zij moeten dat inzien voor zichzelf. Hun medewerking is noodzakelijk om ze terug op het rechte pad te brengen.
Janice: Moeten we hen dat vertellen? Dat is moeilijk! Men wil niets horen over deze slechte dingen als drugs en alcohol. Vicka: Ik weet dat het moeilijk is. De Gezegende Moeder beveelt aan dat alle mensen van de wereld op een speciale manier bidden, met een speciale intensiteit voor de jeugd van de wereld. Zij bevinden zich in een ernstige en moeilijke situatie. De Gezegende Moeder zegt:Beste jeugd, wat de moderne wereld jullie brengt is vergankelijk. Hij beweegt zo voorbij jullie ogen. Als je naar de wereld kijkt, besef dan dat satan elk moment en gelegenheid gebruikt voor zichzelf. Ze zegt ook dat dit de tijd van de grote genade is. De enige manier waarop we de jeugd van de wereld kunnen helpen is met onze liefde en gebeden die uit ons hart komen.
Janice: Wat weet u van satan, Vicka? Vicka: Eén van de Ziensters zag een jonge man. Hij zag er goed uit maar hij wilde dat zij dingen deed die het tegengestelde waren van wat de Gezegende Moeder haar vroeg om te doen. Zij keek hem in de ogen en zijn ogen draaiden rond. Zij werd erg bang. Er was echt iets mis. Zij vluchtte. Dan had zij een verschijning. De Gezegende Moeder verscheen en vertelde haar dat die persoon satan was. Dan zegde zij dat satan niet altijd komt als een boosaardig uitziende persoon zodat we hem zouden herkennen. Soms komt hij als een heel aantrekkelijk persoon, om ons te misleiden of te verstrooien zodat we het niet kunnen zien dat het satan is. Hij heeft een immense kracht momenteel.
Janice: Wat is zijn werkwijze ? Vicka: Hij tracht ons in verwarring te brengen. Hij wil dat we hem zien als de goede: hem en zijn beloften te beschouwen als een manier van leven. Op zoveel momenten komt hij als een aardige persoon die ons alles wil geven uit zijn "goedheid." Wij aanvaarden dat omdat we denken dat het goed is.
Janice: Hoe weten we dat het Satan is? Vicka: We kunnen in ons binnenste zeggen of iets goed is of slecht. Het is zoals een goed instinct. Als het ons vrede brengt, komt het van God. Als we erdoor geërgerd worden of ontdaan, ontsteld of overstuur dan moeten we op onze hoede zijn. Als we met het hart bidden, zullen we weten of iets van God komt of niet. Als we tijdens het bidden moeilijkheden ondervinden, moeten we harder bidden. Als we dat doen, dan ziet de slechte dat en is hij machteloos en laat ons met rust.
Janice: Hoe moeten we met hem omgaan? Vicka: Elke dag moeten we God vragen om satan ver van ons weg te houden en de hulp aanvaarden die Hij ons geeft door Zijn engelen die Hij aanduidt om ons te beschermen.
Janice: Is er iets anders dat we kunnen doen? Vicka: Ja. We zouden altijd iets moeten dragen dat gezegend is, satan haat gezegende voorwerpen, speciaal kruisen en schapulieren/medailles.
Janice: Vicka, wat is de rol van het vasten in deze boodschappen? Vicka: De Gezegende Moeder vraagt ons om te vasten op woens- en vrijdagen. En ze heeft graag dat wij op deze dagen eerst en vooral iets opgeven dat waardevol is voor ons. Personen die gezond zijn en zeggen dat ze niet kunnen vasten omdat ze hoofdpijn of zoiets krijgen ... al wat ik kan zeggen is dat, als we dat uit liefde voor God willen doen, we sterk genoeg zijn om te vasten. Zelfs wij weten niet hoe krachtig vasten is.
Janice: Wat is het doel van het vasten? Vicka: Door het vasten reinigen we ons hart. Om een zuiver hart te bekomen, hebben we de genade nodig die van het vasten komt. En als we ons hart volledig zuiveren, zijn we bekwaam om het plan van de Gezegende Moeder te realiseren en ook wat ze van ons verwacht.
Janice: Als vasten moeilijk wordt geven vele mensen het op omdat water en brood zo extreem lijken. Vicka: De eerste keer is altijd de moeilijkste keer. Als we in het begin proberen vasten dan probeert satan ons te storen en doet ons denken: "wel, ik kan toch iets extra eten." We moeten hard bidden de eerste keer, echt hard. Als we bidden en vasten, kan satan ons niets doen. De tweede keer zal het gemakkelijker gaan en de derde keer nog gemakkelijker. Daarna gaat het vanzelf.
Janice: Vicka, is het belangrijk om op water en brood te vasten? Vicka: Dat is wat de Gezegende Moeder eist van mij hier in Medjugorje. Zij die bidden, weten hoe ze moeten vasten.
Janice: Hoe tast de zonde ons aan, Vicka? Vicka: Als we zondigen, kwetsen en pijnigen we God ... maar we vernietigen onszelf.
Janice: Hoe? Vicka: We vernietigen onze vrede en vreugde. We worden verdrietig of kwaad. Alleen God kan ons vergeven. We kunnen biechten maar elke biecht betekent dat we de bedoeling hebben die zonde niet meer te begaan en ons leven te beteren.
Janice: Dus als we biechten moeten we een belofte maken dat we niet meer zullen zondigen? Vicka: Die belofte is noodzakelijk. En we moeten ons hart volledig openen als we te biechten gaan. Sommigen belijden maar de helft van de zonden en verzwijgen de rest. Maar dat is geen biecht. We moeten alles bekennen als we te biechten gaan.
Janice: Wat met de mensen die niet in de biecht geloven? Wat moeten zij doen? Vicka: Bidt voor deze mensen omdat woorden hen niet kunnen helpen. We kunnen hen dat niet uitleggen. We kunnen enkel bidden en door onze gebeden kunnen ze dichter bij ons komen en geloven.
Janice: Weet u waarom de Gezegende Moeder de Parochie van de Heilige Jacobus de Meerdere koos? Vicka: Ja. Er bestaat geen toeval.
Janice: Hebben alle gebeurtenissen een betekenis? Vicka: Ja. Overweeg bijvoorbeeld mijn naam. Mijn echte naam is Vida wat "leven" betekent. De Gezegende Moeder heeft me de geschiedenis van haar leven verteld en vroeg me dat op te schrijven met haar hulp. Ze zei me de titel van het boek "Leven."
Janice: Een boek? Vicka: Ja, ik heb drie boekdelen.
Janice: Wanneer zal het beschikbaar zijn? Vicka: Als de Gezegende Moeder het zegt. Alles is klaar, alles is voorbereid. Ik wacht aleen maar.
Janice: Geeft onze naam ons aanwijzingen over iemand, die God weet wie we zijn? Vicka: Ja. Mijn naam Vicka betekent "leven", Ivanka en Ivan betekenen "Johannes". De Gezegende Moeder verscheen voor het eerst in Medjugorje op de dag van het Feest van Johannes De Doper. Zijn boodschap was "Doe boete, het koninkrijk van de hemel is op handen." Hij bereidde de weg voor voor de komst van de Messias. Marija en Mirjana betekenen "Maria", de naam van de Gezegende Moeder, en Jakov betekent Jacobus. Dit is de Heilige Jacobus de Meerdere.
Janice: Weet u waarom iedereen zijn specifieke naam heeft? Vicka: Ja. De Gezegende Moeder vertelde me dat vooraleer God de wereld maakte, Hij ieder kind van de wereld kende en bij naam noemde.
Janice: Geven onze ouders onze naam niet? Vicka: God geeft onze naam, maar Hij geeft onze ouders de genade om ons te noemen zoals Hij dat voor ons heeft gekozen.
Janice: Denkt u dat het toeval is dat u een Zienster bent? Vicka: Niets is toeval. Alles is een project van God. Vooraleer God de wereld schiep, plande hij ieder van ons. De Gezegende Moeder zei me dat Hij iedereen kende. Hij noemde ons bij naam alvorens Hij de wereld maakte. Iedereen van ons is volledig bekend en geliefd bij God alvorens we geplaatst worden in de schoot van onze moeder. Hij koos de eeuw uit waarin we zouden geboren worden: onze nationaliteit, onze familie, ons geslacht, onze sterkten, en onze zwakten. Alles wat we zijn en wat we krijgen van God zijn geschenken, gaven.
Janice: Hoe weten we dat er geen toeval bestaat? Vicka: Door geloof. De Gezegende Moeder zei dat geloof een groot geschenk is dat God ons geeft. Elke dag moeten we bidden opdat ons geloof zou groeien. Het belangrijkste dat we nu kunnen doen is daarvan aan de mensen getuigen door ons voorbeeld, door wat we doen en hoe we ze liefhebben.
Janice: U maakt heiligheid zo eenvoudig klinken? Vicka: Ik denk dat heiligheid eenvoudigweg betekent vertrouwen op God in goede en slechte tijden.
Vertaling: Henk
15-07-1975
Medjugorje: Interview met Ivan Dragicevic door Janice Connell
Interview met Ivan Dragicevic door Janice Connell
Een donker gelaat, zelfbeheersd en gevoelig, zo kan men Ivan Dragicevic omschrijven. Hij heeft zojuist zijn legerdienst beëindigd en is teruggekeerd naar Medjugorje. Misschien omwille van zijn ernst ziet hij er ouder uit dan dat zijn geboortedatum, 25 mei 1965, aanwijst. De leider van een jongerengebedsgroep houdt eveneens van sport, vooral het professionele basket. Hij is nu gehuwd en is vader van vier kinderen. Hij woont de ene helft van het jaar in Amerika en de andere helft in Medjugorje. Hij heeft negen van de tien geheimen ontvangen. Het volgende interview is een geheel van kleine interviews die Janice Connell had met hem.
Janice: Ivan, hebt u nog steeds elke dag verschijningen van Onze Heilige Moeder? Ivan: Ja.
Janice: Weet u wanneer het blijvende teken zal komen? Ivan: Ja.
Janice: Gaat dit nog geschieden tijdens uw leven? Ivan: Ja.
Janice: Wanneer het blijvende teken komt, zal iedereen in de hele wereld dan geloven omwille van het teken? Ivan: Dat weet ik niet.
Janice: Waarom is de Heilige Moeder gekomen? Ivan: Het is de Heilige Moeder door God toegestaan om hier te komen. Zij weet wat er gaat gebeuren in de toekomst. Zij roept al Gods kinderen terug op het pad van de Hemel.
Janice: Wat is dat pad? Ivan: Het pad dat Jezus ons heeft verteld in de Evangeliën.
Janice: Ivan, was u aanwezig tijdens de verschijning op de berg, op het feest van Maria Hemelvaart, op 15 augustus 1988? Ivan: Ja, ik was daar met Marija.
Janice: Kunt u ons hierover vertellen? Ivan: De Heilige Moeder verscheen met drie engelen en was heel gelukkig. Zij gaf Haar bijzondere zegen aan alle mensen op de berg. Zij was zo gelukkig omdat er zovele mensen hadden geleden om hier te zijn om Haar te eren op Haar feestdag.
Janice: Zij was zich bewust van de hitte en het lijden van de pelgrims? Ivan: De Heilige Moeder is zich bewust van alles. Zij houdt van ieder van ons, ongeacht wat er in onze harten geschiedt.
Janice: Wat zei de Heilige Moeder tijdens de verschijning die nacht? Ivan: Zij wenst dat iedereen in de wereld zou bidden, vooral voor de jongeren. Zij wil dat we met de jongeren praten, hen leiden en hen terugbrengen tot God.
Janice: Wat moeten de jongeren doen? Ivan: Volgens mijn mening zou de vraag moeten zijn: "Wat moeten de ouders doen?" Zij zouden meer tijd moeten schenken aan hun kinderen, om hen liefde te geven en hen te leiden. Zij zouden tezamen met hun kinderen moeten bidden en als familie onder elkaar praten om problemen op te lossen. Ouders zouden de vrijheid van hun kinderen moeten beperken. Kinderen zouden enkel mogen vrij zijn in die mate ze ook verantwoordelijk kunnen zijn. De ouders bevinden zich op de beste plaats om te oordelen hoe verantwoordelijk hun kinderen zijn. Ouders hebben de toestemming van God om beperkingen te stellen aan de vrijheid van hun kinderen.
Janice: Heeft de Heilige Moeder hierover met u gesproken, Ivan? Ivan: Over dat en over veel meer. Het is moeilijk om met woorden te omschrijven hoezeer de Heilige Moeder ons liefheeft. Zij is bezorgd om de hele wereld. Mensen spreken zoveel over een kernoorlog, maar ze doen er ook niet veel aan om dit te stoppen.
Janice: Heeft de Heilige Moeder hierover gesproken? Ivan: Mensen hebben geen filosofie nodig.
Janice: Wat hebben ze nodig? Ivan: Wat ze nodig hebben is een eenvoudig leven.
Janice: Zegt de Heilige Moeder dat we geen filosofie nodig hebben? Ivan: De Heilige Moeder zegt dat het goed is om te leren, maar soms kan het leren schade toebrengen.
Janice: Wat zegt de Heilige Moeder wat we moeten doen? Ivan: Zij roept ons op om eenvoudig en vredevol te leven. We moeten voorzichtig zijn om niet te worden verleid door de aantrekkingskracht van de wereld.
Janice: Wat zegt de Heilige Moeder hierover? Ivan: Zij zegt dat velen in de wereld lijden aan een ziekte vandaag en dat alles wat we nodig hebben genezing is.
Janice: Welke ziekte? Ivan: De ziekte genaamd: materialisme.
Janice: Waarom is dit een ziekte? Ivan: Omdat het blindheid veroorzaakt. Materialisme maakt van het geld een god. Wanneer het geld als god telt kunt u niets anders zien: u wordt blind.
Janice: Heeft de Heilige Moeder u dit gezegd? Ivan: Ja en dit maakt Haar diep bedroefd. We hebben geld nodig omdat we bepaalde dingen moeten kopen. Maar het geld zou enkel mogen dienen voor basisbehoeften.
Janice: Wat kunnen we doen om van het materialisme te genezen? Ivan: De boodschappen van de Heilige Moeder volgen.
Janice: Maakt u deel uit van een gebedsgroep, Ivan? Ivan: Ja.
Janice: Verkiest de Heilige Moeder dat iedereen deel zou uitmaken van een gebedsgroep? Ivan: Zij wenst niet alleen hier gebedsgroepen, maar over de hele wereld.
Janice: Waarom? Ivan: Omdat we door het gebed God leren kennen. Er stroomt veel kracht vanuit een gebedsgroep.
Janice: Hoe begint een gebedsgroep? Ivan: Dat is een lange handeling. Het neemt tijd in beslag om de voorwaarden te bepalen voor de instelling van een gebedsgroep. De leider van een gebedsgroep is heel belangrijk. Zonder een goede leider valt de gebedsgroep uiteen. Binnen mijn gebedsgroep is de leidende persoon onze Heilige Moeder. Ik ben juist een tussenpersoon tussen de Heilige Moeder en de overige leden. Ook moet de gebedsgroep een welomschreven doel hebben. De leden moeten een reden hebben om elkaar te ontmoeten voor het bidden en het vasten.
Janice: Heeft uw gebedsgroep een doel? Ivan: Het doel van mijn gebedsgroep is om de Heilige Moeder te helpen om Gods plan te voltooiien. We doen dit door het beleven van Haar boodschappen en door anderen aan te moedigen om de boodschappen na te leven.
Janice: Wat is Gods plan waarvoor de Heilige Moeder uw gebedsgroep vraagt om elkaar te ontmoeten in gebed en vasten? Ivan: De bekering van de wereld.
Janice: Moedigt de Heilige Moeder u aan om elke dag naar de Mis te gaan? Ivan: Ja. De Mis heeft een grote betekenis. We moeten ons bewust worden van wat de Mis betekent.
Janice: Is de Mis het middelpunt van uw leven? Ivan: Absoluut.
Janice: Vast u op water en brood op woensdag en vrijdag? Ivan: Ja.
Janice: Zou iedereen in de wereld dit moeten doen? Ivan: Iedereen zou moeten leven naar de boodschappen op de beste wijze die bij hun leven past. Elke persoon is verschillend.
Janice: Ivan, kunt u sommige dingen over de geheimen met ons delen? Ivan: Over de geheimen kan ik niets zeggen.
Janice: Bent u bevreesd? Ivan: Neen.
Janice: Hebt u enige plannen met betrekking tot uw toekomst? Ivan: Deze beslissingen zijn persoonlijk.
Janice: Weet u of u naar de Hemel zal gaan wanneer u komt te sterven? Ivan: Ik heb de hemel reeds gezien.
Janice: Wilt u ons hierover vertellen? Ivan: De Hemel is alle moeite waard. Jezus toonde ons dat met Zijn dood aan het Kruis. Zijn dood was niet het einde. Hij verrees uit de doden. Mensen in de Hemel zijn gelukkig. Zij leven in de volheid van God.
Janice: Kunt u uitleggen wat dat betekent? Ivan: U moet dit meemaken om het te weten. Het is beter dan wat u zich ook kunt voorstellen!
Janice: Hebt u het Vagevuur gezien? Ivan: Ja. De Heilige Moeder vertelde mij dat zij die naar het Vagevuur gaan deze zijn die enkel bij gelegenheid hebben gebeden en geloofd. Zij waren vol twijfels en waren er niet zeker van dat God bestond. Zij wisten niet hoe te bidden hier op aarde en als ze niet weten hoe, kunnen ze ook niet gebeden hebben.
Janice: Als mensen geloven wanneer ze sterven, moeten ze dan eerst naar het Vagevuur gaan of kunnen ze recht naar de Hemel gaan? Ivan: Ik weet het niet. Zielen in het Vagevuur lijden. Als er niemand voor hen bidt, lijden ze nog meer.
Janice: Kunt u ons vertellen over de hel? Ivan: Ik verkies hier niet over te vertellen.
Janice: Wat heeft de Heilige Moeder van u gevraagd om te doen? Ivan: De Heilige Moeder heeft mij gevraagd om een getuige te zijn met mijn leven. Zij vroeg mij om te gehoorzamen aan de boodschappen, om te bidden en te vasten en om de boodschappen over te brengen aan al wie tot Haar komt.
Janice: Hoe bidt u? Ivan: Ik bid voor de verwezenlijking van Gods plan.
Janice: Weet u wat Gods plannen zijn? Ivan: Enkel wat de Heilige Moeder mij erover heeft verteld.
Janice: Kunt u met ons delen wat de Heilige Moeder u hierover heeft verteld? Ivan: Ja. De Heilige Moeder heeft me verteld om aan de mensen uit te dragen om te bidden en te vasten, om de boodschappen na te leven en om naar God terug te keren.
Janice: Ivan, welke boodschap wenst u ons te geven? Ivan: Vertel de mensen om tot God te bidden met geheel hun hart. Vertel de mensen om hun vertrouwen te stellen in de liefde van God voor al Zijn kinderen. Alle mensen in de wereld worden geroepen om gelovig de boodschappen van de Moeder van God te beantwoorden. Dan zullen alle mensen ook vrede kennen.
Vertaling: Chris De Bodt
14-07-1975
Medjugorje: Interview met Mirjana Dragicevic door Vr. Tomislave Vlasic [10 januari 1983]
Medjugorje: Interview met Mirjana Dragicevic door Vr. Tomislav Vlasic [10 januari 1983]
Vr. Tomislav: Mirjana, wij hebben elkaar nu reeds een tijdje niet meer gezien en ik zou graag hebben dat mij vertelt over de verschijningen van de Heilige Maagd Maria, en vooral over de zaken die verband houden met u. Mirjana: Ik zie de Heilige Maagd Maria nu reeds sinds 18 maanden en ik heb het gevoel dat ik Haar goed ken. Ik voel dat Zij mij liefheeft met Haar moederlijke liefde en zo kon ik Haar alles vragen wat ik maar wou. Ik heb Haar gevraagd om bepaalde zaken over de Hemel, het Vagevuur en de hel uit te leggen die mij niet duidelijk waren. Zo vroeg ik Haar bijvoorbeeld hoe God zo onbarmhartig kan zijn om mensen voor eeuwig in de hel te gooien. Ik dacht: als een persoon een misdaad begaat en naar de gevangenis gaat, dan blijft hij daar een tijd en wordt hij vergeven, maar naar de hel, voor altijd? Zij vertelde mij dat zielen die naar de Hel gaan gestopt zijn met positief te denken over God, en Hem meer en meer vervloeken, zodat ze reeds een stukje hel beleven en hier niet wensen uit bevrijd te worden. Toen vertelde Zij mij dat er in het Vagevuur niveaus bestaan: niveaus dichter bij de hel en niveau die dichter staan bij de hemel. De mensen denken dat de meeste mensen uit het Vagevuur bevrijd worden op Allerheiligen, maar dat is niet zo. De meeste zielen worden naar de Hemel genomen op Kerstmis.
Vr. Tomslav: Hebt u gevraagd waarom God de Hel toestaat? Mirjana: Neen, maar nadien had ik een gedachtenwisseling met mijn tante, die mij vertelde hoe barmhartig God is en zo zei ik bij mijzelf dat ik de Madonna zou vragen hoe God zo ...
Vr. Tomislav: Volgens wat u hebt gezegd, is het eenvoudig zoals dit: mensen die op aarde tegen God zijn blijven bestaan na de dood en blijven tegen God zijn in de hel? Mirjana: Werkelijk, ik dacht dat als een persoon naar de hel gaat...bidden de mensen niet voor hun redding. Kan God zo ongenadig zijn om hun gebeden niet te aanhoren? Toen legde de Madonna het mij uit: de mensen in de hel bidden in het geheel niet. In de plaats daarvan leggen ze voor alles de schuld bij God. In feite worden ze één met de hel en worden ze hieraan gewend. Ze gaan te keer tegen God en ze lijden, maar ze weigeren steeds om tot God te bidden.
Vr. Tomsilav: Om Hem om genade te vragen? Mirjana: In de hel haten ze Hem zelfs nog meer.
Vr. Tomsilav: Wat het Vagevuur betreft, zegt u dat het de zielen, die regelmatig bidden, soms wordt toegelaten om in contact te komen met de mensen op aarde, ten minste met boodschappen, en dat zij de voordelen van de gebeden op aarde ontvangen? Mirjana: Ja. Gebeden die op de aarde worden opgezegd voor de zielen die niet hebben gebeden voor hun redding gaan over naar de zielen van het Vagevuur die bidden voor hun redding.
Vr. Tomislav: Heeft de Madonna u verteld of er vele mensen naar de hel gaan vandaag? Mirjana: Ik heb Haar dat onlangs gevraagd en Zij vertelde mij dat de meeste mensen naar het Vagevuur gaan, het volgende grootste aantal naar de hel en het minste aantal naar de Hemel.
Vr. Tomslav: Slechts weinigen gaan naar de Hemel? Mirjana: Ja, slechts weinigen, het minste aantal, gaat naar de Hemel.
Vr. Tomislav: Hebt u Haar gevraagd over de voorwaarden om de Hemel de kunnen binnengaan? Mirjana: Neen, maar wij kunnen vermoeden wie ze zijn. God zoekt niet naar grote gelovigen, maar enkel naar diegenen die hun geloof respectvol beleven en in vrede leven, zonder kwaaadwiligheid, gemeenheid en valsheid.
Vr. Tomsilav: Dat is wat u begrijpt? Mirjana: Ja. Nadat ik met de Madonna heb gesproken, ben ik tot dit besluit gekomen: niemand hoeft mirakels of grote boete te verrichten, maar eerder een eenvoudig, vredevol leven te leiden.
Vr. Tomislav: Naast Hemel, Vagevuur en hel, heeft de Madonna u recentelijk iets nieuws verteld? Mirjana: De Madonna heeft mij verteld dat ik de mensen moet zeggen dat velen hun geloof beoordelen naar hun priesters. Als een priester niet heilig is, dan nemen ze hieruit het besluit dat er geen God bestaat. Zij antwoordde: "U moet niet naar de kerk gaan om de priester te beoordelen, en zijn persoonlijk leven te onderzoeken. U moet naar de kerk gaan om te bidden en de Woorden van God te horen." Dit moet goed worden uitgelegd aan de mensen, omdat velen het geloof de rug toekeren omwille van de priesters. Vandaag, zowel als lang geleden, vertelde de Maagd mij, hebben de duivel en God gesprekken gehad en de duivel zegt dat mensen in God geloven enkel wanneer het leven hen goed gaat. Wanneer de dingen echter anders uitdraaien, stoppen ze met hun geloof in God. Dan leggen zij de schuld bij God, of handelen zij alsof Hij niet bestaaat. Daarom stond God gedurende één eeuw de duivel toe om zijn macht te gebruiken en uit te breiden over de wereld en de duivel verkoos de twintigste eeuw. Zoals we vandaag rondom ons kunnen waarnemen, is iedereen ontevreden. Zij kunnen elkaar niet meer verduren. Voorbeelden hiervan zijn het aantal echtscheidingen en abortussen. Dit alles, zei de Madonna, is het werk van de duivel.
Vr. Tomislav: Dit gedrag van de mensen...zijn ze onder invloed van de duivel, maar de duivel hoeft daarom niet binnen hen te vertoeven? Mirjana: Neen, neen. De duivel is niet in hen, ze zijn onder de invloed van de duivel, alhoewel hij wel degelijk in sommigen van hen binnentreed. Om dit te vermijden, ten minste in grote mate, zegt de Madonna dat we gemeenschappelijk gebed nodig hebben, familiegebed. Ze legt het meest van al de nadruk op het familiegebed. Ook zou elk huis minstens een gezegend voorwerp moeten hebben en de huizen zouden regelmatig moeten worden gezegend. Ze legt ook de nadruk op het falen van de godsdienstige mensen, vooral in kleine dorpen, zoals hier bijvoorbeeld in Medjugorje, waar er verdeelheid heerst tussen de Orthodoxe Serviërs en de Moslims. Deze verdeelheid is niet goed. De Madonna zegt steeds dat er maar één God is en dat de mensen zelf verantwoordelijk zijn voor deze scheiding. Niemand kan oprecht geloven, ook niet de christen, wanneer men geen respect heeft voor de andere godsdiensten. U gelooft echt niet in God als u andere godsdiensten belachelijk maakt.
Vr. Tomsilav: Wat is dan de rol van Jezus Christus, als de Islam een goede gosdienst is? Mirjana: Daarover hebben we het niet gehad. Zij heeft enkel het gebrek aan godsdientige eenheid uitgelegd en dit betreurd, "voornamelijk in de dorpen." Ze zei dat iedereens godsdienst dient te worden gerespecteerd en uiteraard, ook de onze.
Vr. Tomislav: Vertel me waar de duivel vandaag vooral actief is. Heeft Zij hierover iets verteld? Door wat of wie manifesteert hij zich het meest? Mirjana: Meestal via de mensen met een zwak karakter, die binnen in zichzelf verdeeld zijn. Zo'n mensen vindt men overal en zij zijn de gemakkelijkste prooi voor de duivel. Maar hij treedt ook binnen in de levens van sterke gelovigen, zondaars bijvoorbeeld. Hij "bekeert" liever echte gelovigen dan niet-gelovigen. Hoe kan ik dit uitleggen? Hij probeert zoveel mogelijk gelovigen voor zich te winnen.
Vr. Tomislav: Mogen we veronderstellen dat drie geheimen zullen worden onthuld vooraleer het "gote teken" komt, en dat dan de rest van de geheimen één voor één zullen worden onthuld? Mirjana: Neen, niet zoals dit. Eerst zullen er enkele geheimen worden onthuld, slechts enkele. Dan zullen de mensen overtuigd zijn dat de Madonna hier was. Dan zullen ze het teken begrijpen. Toen Jakov zei dat de burgemeester de eerste zal zijn die de heuvel op zal rennen, bedoelde hij in het algemeen de mensen van een hogere klasse. Ze zullen het teken als een plaats of gelegenheid erkennen om zich te bekeren. Ze zullen naar de heuvel rennen en bidden en het God zal hen vergeven. Toen ik de Madonna vroeg naar de ongelovigen, zei Zij: "Voor hen moet gebeden worden, en ook zij zouden moeten bidden." Maar toen ik Haar onlangs hetzelfde vroeg, antwoordde Zij: "Dat zij zich moeten bekeren terwijl er nog tijd is." Toen herhaalde Zij niet meer dat er voor hen moet worden gebeden.
Vr. Tomislav: Kunt u niets bijzonders zeggen, vooraleer Maria het licht op groen zet. Mirjana: Ja.
Vr. Tomislav: Wat zegt Maria? Kunnen wij onszelf voorbereiden op wat er zal gebeuren? Mirjana: Ja, bereid u voor! Maria zegt dat de mensen zichzelf geestelijk moeten voorbereiden, klaar te zijn en niet te in paniek te raken: om verzoend te zijn met zichzelf, met hun ziel. Ze moeten voorbereid zijn op het ergste; om morgen te sterven. Zij zouden God nu moeten aanvaarden opdat ze geen angst zouden kennen. Ze zouden God en alles wat aan het geloof is verbonden moeten aanvaarden. Niemand aanvaardt graag de dood, maar men kan in vrede zijn met zichzelf, met zijn ziel, wanneer men gelooft. Als zij aan God zijn toegewijd, zal God hen aanvaarden.
Vr. Tomislav: Dit betekent totale bekering en overgave aan God. Mirjana: Ja.
Vr. Tomislav: Na de tien geheimen die u hebt ontvangen, na achttien maanden verschijningen, wat kunt u tot de mensen zeggen wat zij moeten doen? Wat zegt u tot de priesters, de Paus en de bischoppen, zonder de geheimen te onthullen. Wat wenst de Madonna wat we doen? Mirjana: Eerst wens ik u te vertellen hoe het mij verging...
Vr. Tomislav: Goed. Mirjana: Twee dagen voor Kerstmis, vertelde Maria aan mij dat Kerstmis de laatste dag zou zijn dat Zij aan mij zou verschijnen. Ik geloofde dit eerst niet. Op Kertsdag bleef Zij bij mij gedurende 45 minuten en praatten we over vele dingen. We maakte een samenvatting van alles wat er tussen ons was gezegd. Ten behoeve van de vele mensen, vroeg ik wat zij moeten doen. Toen gaf Zij mij een heel dierbaar geschenk: Zij zei dat Zij aan mij zou blijven verschijnen op mijn verjaardag en dit gedurende de rest van mijn leven. Onafhankelijk van het teken of iets anders, zou Zij ook verschijnen als ik het moeilijk zou hebben, niet iets alledaags moeilijk, maar iets ernstig. Dan zou Zij mij ter help snellen. Maar nu ik moet leven zonder Haar lichamelijke aanwezigheid, zonder Haar dagelijkse, persoonlijke bezoeken, zeg ik tot de mensen: "Bekeer u terwijl er nog tijd is," net zoals Zij zei. Laat God en uw geloof niet in de steek.
Vr. Tomislav: Wat is het grootste gevaar voor de mensheid? Waar komt dit van? Mirjana: Van goddeloosheid. Niemand gelooft nog, bijna niemand. Zo zei Maria mij dat het geloof in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk heel zwak is. De mensen in deze landen speigelen zich aan de priesters en als de priesters het goede voorbeeld niet geven, denken de mensen ook dat er geen God is en worden zij afvallig. Toen ik in Askona was hoorde ik het verhaal van een priester aan wie een rijke man geld had overgelaten om een bejaardentehuis te bouwen, maar in plaats daarvan had de priester een hotel gebouwd. Nu hebben alle mensen in Askona het geloof de rug toegekeerd omdat ze zich niet kunnen voorstellen hoe een priester de laatste wens van een stervende man niet tot vervulling heeft gebracht en in plaats daarvan een hotel heeft gebouwd om geld voor zichzelf op te rapen. Niettemin moeten de mensen begrijpen dat ze een priesters leven niet mogen onderzoeken, maar enkel mogen luisteren naar wat hij zegt over Gods woord. Hoe moeilijk het ook is om zo'n teleurstellen te moeten verwerken, het is Gods woord dat telt.
Vr. Tomislav: Vooraleer wij dit interview beëindigen, wil ik u vragen of er nog iets is wat u hier wenst aan toe te voegen. Mirjana: Maria heeft bepaalde persoonlijke dingen tot mij gezegd. Zij heeft mij op verschillende manieren advies gegeven. Toen zei Zij: "Ga in Gods vrede!"
Vr. Tomislav: Heeft Zij verteld over de andere zieners en hun verdere verschijningen? Mirjana: Zij heeft mij verteld dat ik meer volwassen ben dan de anderen en dat ik hen daarom moet helpen door tijd met hen door te brengen en met hen te praten. Dit zal de zaken voor hen vergemakkelijken en ook voor mij. Wij moeten elkaar begrijpen en bij elkaar blijven, verenigd.
Vr. Tomsilav: Ze heeft geen verdere ontwikkelingen vernoemd over de verschijningen, individueel of tot allen, als groep? Mirjana: Ik denk dat wanneer iemand van hen de tien geheimen zal kennen, Haar dagelijkse verschijnen voor deze ziener zullen stoppen.
13-07-1975
Medjugorje: Interview met Ivanka Ivankovic door Vader Svetovar Kraljevic [februari 1983]
Medjugorje: Interview met Ivanka Ivankovic door Vader Svetovar Kraljevic [februari 1983]
Vr. Svetovar: Ivanka, u en Mirjana waren aan het wandelen die dag [de eerste dag]. Waarom wandelden jullie toe tesamen? Ivanka: Wij wandelden gewoonlijk in die omgeving. We waren bij mij thuis, toen we besloten om te gaan wandelen.
Vr. Svetovar: Wie was er met u, naast Mirjana? Ivanka: Eerst waren Mirjana en ik alleen. Toen we terug thuis kwamen, vroeg Milka, de zus van Marija, ons om met haar de schapen te gaan halen en naar huis te brengen.
Vr. Svetovar: Zo gingen jullie beiden met Milka de schapen gaan halen? Ivanka: De eerste keer waren Mirjana en ik alleen aan het wandelen en toen we terugkeerden naar het dorp, keek ik plots op naar de heuvel en zag ik de figuur van de Madonna, helder en lichtgevend. Ik zei tot Mirjana: "Kijk, de Madonna!" Mirjana wees dit af met een wegwerpend gebaar met haar handen en dacht dat ik een grap aan het maken was. Mirjana zei: "Ik denk niet dat de Madonna aan ons zou verschijnen." Zo daalden we verder af naar het dorp. Mirjana had niet eens omgekeken naar het punt waar ik naar wees. Toen we bij Milka's huis kwamen, zei Milka: "Help mij om de schapen te gaan halen en ze naar huis te brengen." Daarop keerden we terug naar de velden. Deze keer, zagen we alle drie de Madonna. We knielden neer en baden. Toen gingen we de schapen halen en leidden ze naar huis. Later sloten Vicka en de twee Ivans zich bij ons aan.
Vr. Svetovar: Zo zagen jullie de eerste dag de Madonna twee keer? Ivanka: Ja. De eerste keer toen Mirjana en ik terugkeerden naar het dorp en de tweede keer toen we met Milka de schapen gingen halen.
Vr. Svetozar: Wat zei u toen u Haar zag? Ivanka: "Kijk, de Madonna!"
Vr. Svetovar: Wat deed u toen? Waar ging u heen? Ivanka: We gingen naar Milka. We stopten voor haar huis en zij vroeg ons om haar te helpen de schapen te gaan halen. Toen gingen wij drieën de schapen halen om hen naar huis te brengen. Toen we de aan de heuvel kwamen, zag ik de Madonna opnieuw, maar deze keer hield Zij het kindje Jezus in Haar handen. Mirjana en Milka keken ook en ook zij zagen de Madonna.
Vr; Svetovar: Wat betekende dit voor jullie om de Madonna te zien? Ivanka: Dit betekende alles ter wereld!
Vr. Svetovar: Wanneer u met Maria praat in uw visioenen, kunnen wij u niet horen praten. Ivanka: Nochtans spreken we normaal, zoals nu.
Vr. Svetovar: Laat het mij op deze wijze zeggen. Spreekt u geestelijk tot Maria zodat Zij begrijpt wat u denkt, of spreek u met een zachte stem, fluisterend, zodat wij u niet kunnen horen? Of is uw gesprek miraculeus, boven ons vermogen om te horen en te begrijpen? Ivanka: Ik spreek normaal met Haar, zoals we nu tot elkaar spreken. Ook hoor ik Haar stem en woorden op een normale manier, alsook wat de anderen zeggen.
Vr. Svetovar: Hebt u in uw visoenen ooit gunsten gevraagd voor iemand? Ivanka: Ja, in het begin vroeg ik een gunst voor de kleine Daniël.
Vr. Svetovar: Wat zei de Madonna toen? Ivanka: Wat Zij steeds zegt: "Een sterk geloof en gebed helpen altijd."
Vr. Svetovar: Wat bedoelt u met "sterk geloof en gebed"? Waarvoor? Ivanka: Om in de genezing te geloven door gebed en geloof.
Vr. Svetovar: Hebt u ooit een vraag gesteld over iemand uit uw familie die is overleden? Ivanka: Ja, Ik vraag nog niet zo lang geleden naar mijn moeder.
Vr. Svetovar: Wat zei Onze Lieve Vrouw? Ivanka: Zij antwoordde dat mijn moeder bij Haar was en dat ik moest gehoorzamen en mij geen zorgen hoefde te maken.
Vr. Svetovar: U was diep bedroefd bij de dood van uw moeder en daarom kwam de Gospa om u te troosten. Ivanka: Ik weet het niet, maar ik denk het wel. We vroegen haar waarom Zij enkel aan ons verscheen. Ze antwoordde dat ze niet steeds de besten kiest.
Vr. Svetovar: Voor wie zijn Haar boodschappen bestemt? Ivanka: Voor de hele wereld.
Vr. Svetovar: Wat zijn de boodschappen? Ivanka: Vrede, bekering, vasten, boete en gebed.
Vr. Svetovar: Wat is het meest belangrijke? Ivanka: Vrede.
Vr. Svetovar: Waarom vrede? Ivanka: Als iedereen op de wereld in vrede leeft, is alles mogelijk.
Vr. Svetovar: U hebt het gebed vernoemd. Zeg me eerlijk, hoe bidt u? Ivanka: Als ik 's ochtends opsta bid ik zeven Onze Vaders en de Geloofsbelijdenis. 's Middags bid ik het Angelus. 's Avonds bid ik opnieuw zeven Onze Vaders en de Geloofsbelijdenis en soms de rozenkrans. Als we alle tesamen thuis zijn, bidden wij een avondgebed.
Vr. Svetovar: Het is geweten dat Maria u allen aanbeveelde om in te treden in een klooster. Ivanka: Zo heeft ons verteld dat Haar wens is dat wij intreden in een klooster, maar alleen als dit onze wens is. Zij wil niet dat iemand het geloof en de Kerk ten schande maakt.
Vr. Svetovar: Ik geloof dat het iedereen vrij staat om te kiezen, en zo staat het u ook vrij. Hebt u reeds besloten wat u in verband met deze verschijningen zult doen? Ivanka: Om eerlijk te blijven wens ik, zoals ik mij nu voel, niet in te treden in een klooster. Ik kan een Christelijk leven leiden zoals een zuster...
Vr. Svetovar: Met wat u weet over de toekomst, kunt u mij vertellen of de Maagd van Medjugorje de wereld nog meer zal verzoenen? Ivanka: Ik denk dat Zij dat zal doen.
Vr. Svetovar: Zal het "grote teken" hiertoe bijdragen? Ivanka: Ja, als de tijd komt zullen er meer gelovigen naar de kerk gaan.
Vr. Svetovar: Ivanka, hebt u vrees voor uw mogelijkheden om te doen wat de Maagd van u in het leven verwacht? Ivanka: Waarom zou ik bevreesd zijn wanneer God met mij is? God schenkt mij alle sterkte die ik nodig heb.
Vr. Svetovar: U spreekt tot de mensen over de boodschappen van Maria, maar sommigen geloven u niet. Wat doet u in zulk geval? Ivanka: Ik bid voor hen, opdat God hen zou verlichten.
Vr. Svetovar: Kunt u nog iets anders doen? Ivanka: Ik zal blijven proberen hen te overhalen. Ze zullen overtuigd éénmaal zij ...
Vr. Svetovar: Ik geloof dat, maar ondertussen worden de mensen wel zenuwachtig. Het is moeilijk om op die dag te wachten. Wat moeten de mensen doen? Ivanka: Tot God bidden opdat Hij ons de sterkte verleent om dit te doorstaan.
Vr. Svetovar: Er zijn er die tegen de Madonna zijn. Wat hebt u hen te vertellen? Ivanka: Dat zij zich moeten bekeren. Bekeer u! Er is een God! Dat is zeker!
Vr. Svetovar: Kunnen zij die tegen de Madonna zijn, Haar plannen voor de wereld vernietigen? Ivanka: Bedoelt u het grote teken?
Vr. Svetovar: Ja. Ivanka: Neen. Alle wapens en explosieven ter wereld zullen hier niet toe in staat zijn.
Vr. Svetovar: Kunnen zij de mensen en ook Maria's plannen voor de wereld schade toebrengen? Ivanka: Neen.
Vr. Svetovar: Betekent dit dat Maria sterker is dan hen? Ivanka: Normaal wel, maar het is Jezus die beslist, God. Niet Maria.
Vr. Svetovar: Vertel me meer hierover. Ivanka: Ik denk dat God haar hierheen heeft gezonden. Toen we Haar vroegen om een teken, denk ik dat Zij dit aan Jezus heeft gevraagd en Hij heeft Haar het teken toegezegd. Toen beloofde Zij ons om een teken achter te laten.
Vr. Svetovar: Dit betekent dat Zij niet volledig kan handelen op Haar eigen wil. Zij moet de wil van God doen, zoals Zij steeds doet. Ivanka: Ik geloof dat het zo in elkaar zit, ja.
Vr. Svetovar: Is het belangrijk dat mensen met een goed geloof, desondanks de overheersing, zich niet tegen elkaar keren. Vertel mij hier meer over. Wat heeft de Madonna hierover gezegd? Ivanka: Maria heeft gezegd dat de godsdiensten gescheiden zijn op aarde, maar dat de mensen van alle godsdiensten door Haar Zoon worden aanvaard.
Vr. Svetovar: Betekent dit dat alle mensen naar de Hemel gaan? Ivanka: Dat hangt af van wat zij verdienen.
Vr. Svetovar: Ja, maar velen hebben nooit over Jezus gehoord. Ivanka: Jezus weet dat wel. Maria zei dat van nature alle godsdiensten gelijk zijn, maar dat vele mensen zich van elkaar gecheiden hebben, omwille van de godsdienst en zo vijanden van elkaar zijn geworden.
Vr. Svetovar: Ik dank u, Ivanka, voor dit gesprek en uw getuigenis.
12-07-1975
Medjugorje: Interview met Mirjana Dragicevic [13 september 1998]
Medjugorje: Interview met Mirjana Dragicevic (13 september 1998)
Vraag: Hoe kunnen we weten of we van de geheimen zullen horen op de radio, TV, kortegolf? Mirjana: U hoeft zich hierover geen zorgen te maken omdat dit deel uitmaakt van Gods Plan en God zal via Vader Pétar Zijn uiterste best doen, maar u zult het ook hier kunnen vernemen. U hoeft niet buiten te gaan of naar een ander huis te gaan of iets in die aard.
Vraag: Zal Jakov een priester kiezen aan wie hij zijn tien geheimen zal toevertrouwen, wanneer Onze Lieve Vrouw hiertoe beslist? Mirjana: Ik heb Jakov gisterenavond gesproken en hij heeft het tiende geheim ontvangen. Onze Lieve Vrouw heeft hem verteld dat hij van nu af aan een jaarlijkse verschijning zal krijgen met Kerstmis. Dat is alles wat Zij hem tot nu toe heeft verteld, maar hij weet dat hij een priester moet kiezen en hij zal dat doen als hij stopt met wenen.
Vraag: Kunt u ons uw laatste dagelijke verschijning met Onze Lieve Vrouw omschrijven, deze van 25 december 1982? Hoe voelde u zich? Mirjana: Nu lach ik met Jakov, maar destijds had ik net hetzelfde probleem en ik weet dat het niet gemakkelijk is. En ik begrijp hem. Die dag was de vreselijkste dag uit mijn leven. Toen Onze Lieve Vrouw mij vertelde dat Ik niet langer dagelijkse verschijningen zou krijgen van Haar, dacht ik dat ik ging sterven. Ik dacht dat ik met Haar zou meegaan en ik voelde mij daar goed bij. Ik kan u bijvoorbeeld vertellen dat ik moeder ben van twee kinderen en dat ik mijn leven zou geven voor mijn kinderen, maar wanneer ik bij Onze Lieve Vrouw ben, bestaan zelfs mijn kinderen niet meer voor mij. Het enige wat voor mij belangrijk is, is mijn gevoel voor Haar om mij mee te nemen en als Zij mij moet verlaten en ik achterblijven, is dat altijd moeilijk voor mij en moet ik steeds een tweetal uur tot mezelf komen in gebed. Zo gaat het vandaag. Kunt u dus begrijpen hoe ik mij voelde toen Zij mij vertelde dat ik Haar niet langer elke dag zou zien?
Vraag: Ik weet dat Onze Lieve Vrouw ons oproept tot een maandelijkse biecht, maar ik ben daar heel bevreesd en verlegen voor. Wat stelt u voor? Mirjana: Niemand hoeft verlegen te zijn voor onze Hemelse Vader. Hij is diegene die ons liefheeft, en hij heeft ons lief met de zuiverste liefde en Hij is steeds bereid om ons te vergeven. Dat is wat Onze Lieve Vrouw mij heeft bijgebracht, omdat ik voor de verschijningen dacht dat God in de Hemel was en enkel in de Hemel en dat Hij enkel neerkeek op mijn zonden. Maar Onze Lieve Vrouw vertelde mij dat het zo niet in elkaar zit. Vorig jaar zei Zij tegen mij: "Ik ben nu 16 jaar bij u en door dit geschenk toont God hoe groot Zijn liefde is voor u." En zo hoeft niemand verlegen te zijn om voor God te knielen en te zeggen wat hij misdaan heeft. Het belangrijkste is dat u in uw hart voelt dat u spijt hebt over wat u hebt gedaan en werkelijk te voelen dat u deze dingen niet meer zult doen. Niets meer.
Vraag: Mirjana, weet u dat Jakov, nu dat hij Onze Lieve Vrouw niet langer elke dag meer gaat zien, Haar zoals Ivanka, jaarlijks zal zien? Mirjana: Zoals ik heb gezegd zal hij een jaarlijkse verschijning hebben op Kerstmis.
Vraag: Hebben elke zieners dezelfde geheimen? Mirjana: Wij hebben nooit onder elkaar gesproken over de geheimen omdat geheimen, geheimen zijn. En zo weet niemand onder ons welke geheimen de andere heeft. Ik kan u enkel zeggen dat de geheimen niet over onszelf gaan. Geen enkele van de geheimen slaat op mij. De geheimen zijn er voor de gehele wereld.
Vraag: Kan u ons de meest recente informatie verschaffen over elke ziener: wie er gehuwd is, hoevel kinderen ze hebben, waar ze wonen, of ze werken en wat soort werk zo hebben? Mirjana: En hoeveel belastingen ze elk jaar betalen? Dit soort vragen wordt ons elke dag gesteld. Ik weet niet of er hier Italianen zijn, maar Italianen stellen altijd zo'n vragen. Op een dag vroeg een Italiaanse vrouw mij hier in Amerika hoeveel belastingen mijn man betaalt.
- Ivanka leeft in een dorpje nabij Medjugorje, Milatina genoemd en zij heeft drie kinderen. Zij heeft twee zonen en een dochter. - Marija is getrouwd met een Italiaan. Ik voel met haar mee. Zij woont in Italië en zij heeft drie kinderen. - Jakov woont in Medjugorje en hij is ook met een Italiaanse getrouwd. Wanneer hij tot Italiaanse bedevaarders spreekt, zegt hij steeds: "Ik weet hoe jullie zijn, want ik heb er een thuis!" Hij heeft twee kinderen, een zoon en een dochter. - Ik leef ook in Medjugorje en ik heb twee kinderen, twee dochters. - Ivan is gehuwd met een Amerikaanse en ik voel ook met hen mee, want de ene helft van het jaar woont hij in Amerika en de overige helft, hier in Medjugorje. Zij hebben een dochter. - Vicka is nog niet gehuwd en Jakov lacht steeds met haar: "Niemand wil u tot nu toe!"
Vraag: Hoelang verwacht u dat Onze Lieve Vrouw nog zal blijven verschijnen in Medjugorje? Mirjana: Ik denk dat ze elke dag nog zal blijven verschijnen tot de rest van de zieners de tien geheimen hebben ontvangen en dat zijn Vicka, Marija en Ivan.
Vraag: Draagt u het scapulier? Mirjana: Neen, ik voel mij meer verbonden met Sint Antonius en ik bid steeds via hem. Het is zeldzaam dat ik via Onze Lieve Vrouw bid, omdat ik mij dan verward voel omdat ik Haar reeds zie. En zo voel ik mij ook niet goed in mijn vel wanneer ik Haar allerlei soorten vragen moet stellen die de mensen mij voortdurend stellen. Daarom bid ik normaal via de Heilige Antonius en hij is de enige Heilige waartegen ik op een wijze kan praten waarbij ik mij goed voel, zoals "Als u mij helpt, zal ik u helpen." Hij is de enige waarmee is zo kan praten. Dinsdag is de dag van de Heilige Antonius en ik vast altijd op die dag en er is een rozenhoedje voor hem met 13 Onze Vaders, Wees Gegroetjes en Glorie Zij de Vaders. 13 kilometer voorbij Medjugorje is er een heiligdom voor de Heilige Antonius en elk jaar in juni, op zijn feestdag, gaan we blootsvoets naar het heiligdom.
Vraag: Hoe bidt u? Welke gebeden? Mirjana: Elke dag bid ik drie rozenkransen, de zeven Onze Vaders, Wees Gegroetjes en Glorie zij de Vaders en de gebeden die ik moet bidden voor de ongelovigen. Eén rozenkrans wordt in familieverband gebeden en bij deze overdenken wij steeds de glorierijke mysteries, want met de kinderen erbij is het altijd vreugdevol.
Vraag: Lijkt de Heilige Moeder op de prenten en beelden die wij van Haar hebben? Hoe is Haar stem, is deze zacht? Mirjana: Ik heb nooit een prent of een beeld gezien dat gelijkt op Haar want dit is onmogelijk. Het is niet enkel de uiterlijke schoonheid die wij waarnemen, maar het is een schoonheid die vanuit Haar komt. Iets zoals een moederlijke schoonheid. En als de mensen mij vragen of ik dit met iets kan vergelijken, dan is er misschien één ding om er mee te vergelijken en dat is wanneer een moeder het leven schenkt aan haar kind en de eerste maal dat ze haar kind in de armen neemt. De uitdrukking op het gelaat van Onze Lieve Vrouw doet mij het meeste hieraan denken. Ik zal proberen een beschrijving te geven: Zij is een beetje groter dan ik. Zij draagt altijd een grijs kleed en een witte doek, behalve met Kerstmis en met Pasen, als Zij een gouden doek draagt. Zij heeft lang, zwart haar dat ik zijdelings aan Haar hoofd en middel kan zien, wat betekent dat Zij lang haar heeft. Zij heeft blauwe ogen, en ze is heel mooi, maar zoals ik reeds heb gezegd, is het onmogelijk om de schoonheid te beschrijven die vanuit Haar komt. Toen wij kinderen waren, stelden we haar vragen die kinderen normaal stellen. Wij vroegen: "Hoe is het mogelijk dat u zo mooi bent?", en zij antwoordde: "Dat is omdat ik liefheb. Mijn kinderen, indien u mooi wenst te zijn, heb dan lief." Toen Zij dit zei, was Jakov amper tien jaar oud en toen Onze Lieve Vrouw wegging, zei Jakov: "Ik denk dat Onze Lieve Vrouw hier niet de waarheid spreekt." En wij vroegen hem: "Hoe kunt u zeggen dat Onze Lieve Vrouw de waarheid niet spreekt?" Hij zei: "Kijk naar ons, zes zieners, wij mogen gans ons leven liefhebben, naar we zullen er nooit zo mooi uitzien." Daarom heeft hij al 17 jaar lang verschijningen!
Vraag: Mirjana, kunt u ons over de begintijd van de verschijningen vertellen toen de dorpelingen samen met u en de andere zieners waren? Ik verwijs vooral naar het moment dat men het kleed van Maria mocht aanraken. Mirjana: Gisteren sprak ik over de begindagen van de verschijningen, maar ik heb de dag, dat Maria ons toeliet om haar kleed aan te raken, niet vernoemd. Die verschijning vond plaats in een verborgen hoek van het dorp. Dat was zo in het begin: we moesten ons altijd verstoppen. Onze Lieve Vrouw liet alle aanwezigen toe om Haar aan te raken. Plots zagen we allemaal zwarte vlekken op haar kleed en Marija begon te wenen en zei: "raak Haar niet meer aan! Zien jullie uw zonden niet?" En toen verdween Onze-Lieve-Vrouw. Ik herinner mij nog goed hoe mijn neefje van 13 jaar tegen mij die dag heeft gezegd: "En ik had nochtans mijn handen goed gewassen!"
Vraag: Onze Lieve Vrouw heeft gesproken over de Hemel, de hel en het Vagevuur. Mirjana: Op een dag toonde onze Lieve Vrouw de Hemel, de hel en het Vagevuur aan Vicka en Jakov omdat deze twee de enigen waren die zich voor de politie konden verschuilen die dag. Wij overigen, werden toen door de poltie meegenomen. Dan vertelden ze ons dat, toen Onze Onze Lieve Vrouw die dag was gekomen, Zij tot hen had gezegd: "Nu zal Ik u met Mij meenemen." Ze dachten dat ze gingen sterven. En Jakov was toen amper tien jaar oud en zijn antwoord was tot Onze Lieve Vrouw: "Lieve Dame, Vicka heeft zeven broers en zussen en ik ben het enige kind thuis! Waarom neemt U haar niet mee?" Maar Onze Lieve Vrouw lachte hem toe en zei: "Neen, Ik wens u enkel te tonen dat de Hemel, de hel en het Vagevuur werkelijk bestaan." En zo hebben Vicka en Jakov alles gezien.
Vraag: Wanneer bidt u voor de niet-gelovigen? Elke dinsdag, eens per maand, of dagelijks? Mirjana: Ik bid elke tweede dag van de maand samen met de Gospa voor de niet-gelovigen. Individueel bid ik elke dag voor hen.
Vraag: Mirjana, ik was recentelijk in Medjugorje en het maakte een diepe indruk op mij. Waarom denkt u dat er zich zovele mensen bekeren hier? Uiteindelijk kunt u Maria en Jezus ook terugvinden in de Kerk. Mirjana: Ik zal van het begin starten. Het is inderdaad zo dat Onze Lieve Vrouw en Onze Lieve Heer aanwezig zijn in alle kerken ter wereld. Onze Lieve Vrouw zegt: "Open uw harten en roep Mij en ik zal tot U komen." Zij zegt dat niet enkel tot de zieners, Zij zegt dat tegen al Haar kinderen. En nu ga ik u mijn persoonlijke mening geven, namelijk dat diegenen die naar Medjugorje gaan, uitgenodigd worden door Onze Lieve Vrouw. Ik neem bijvoorbeeld de Amerikanen onder mijn hoede. Wie onder jullie zou zijn huis en familie verlaten en zo ver gaan, indien u niet zou uitgenodigd zijn door Onze Lieve Vrouw? Zou u dat enkel doen omdat er iemand u ooit over Medjugorje heeft verteld. Ik denk dat het Onze Lieve Vrouw is die de oproep in onze harten plaatst en velen die er naartoe gaan lijden veel en weten niet wat er hen te wachten staat, maar zij zijn wel tot alles bereid om Onze Lieve Vrouw te ontmoeten. En dat is de reden waarom ik denk dat er zoveel bekeringen en genaden zijn. Eenvoudig gezegd hebben wij de bedevaarders nodig om onze batterijen te herladen. Ik ben reeds een aantal keren naar Chicago geweest en slechts het laatste uur kon ik iets van de stad bewonderen, dankzij Anne: zij was een goede reisgids.
Vraag: Heeft Onze Lieve Vrouw gezegd dat Medjugorje de laatste maal is dat zij op aarde zal verschijnen? Mirjana: Onze Lieve Vrouw heeft dit nooit op zo'n wijze gezegd. Mensen houden ervan dat er sensationeel nieuws wordt vernomen en ze vernemen iets en gaan dan enkel de nadruk leggen op de dingen die ze graag horen vertellen. Wat Onze Lieve Vrouw heeft gezegd is: "Dit is de laatste keer dat Ik op aarde zal verschijnen op deze wijze." Zij heeft duidelijk gezegd: "op deze wijze". Het is door gebed dat ik er ben achter gekomen wat Zij hiermee bedoelde: het is de laatste maal dat Zij voor zo'n lange periode op aarde zal verschijnen aan zoveel zieners, maar Zij bedoelde zeker niet dat Zij nooit meer naar de aarde zal komen.
Vraag: Mirjana, bedankt voor uw komst. Moge God u zegenen. Kunt u mij raad geven in mijn hulp voor de bekering van mijn echtgenoot en anderen om te geloven in de leer van de Katholieke Kerk en het nut van Maria in ons leven te hebben? Mirjana: Eerst en vooral is het beste wat u kan doen te bidden en zelf het voorbeeld te geven en niet te bekritizeren en zeker geen zedepredik af te geven. Bid eenvoudigweg, geef zelf het voorbeeld en plaats het leven van diegenen die u liefhebt in de handen van Onze Lieve Vrouw. Daar zijn zij het veiligste. Ik zeg steeds: "Lieve Moeder, Ik bid en U bidt vervolgens tot Uw Zoon opdat Hij zou ingrijpen." Zoiets kunnen we allemaal doen. Zo eenvoudig is het.
Vraag: Kunt u ons vertellen over de Hemel en het Vagevuur? Mirjana: Ik hou er niet van om hierover te praten omdat ik deze plaatsen niet met mijn eigen ogen heb gezien. Het is een verschil om over iets te vertellen waar u hebt over praten dat over iets te vertellen dat u zelf hebt meegemaakt. Zo is het beter dit aan Vicka en Jakov zelf te vragen wanneer u naar Medjugorje komt.
Vraag: Het wordt algemeen aangenomen dat de geheimen die u zelf hebt ontvangen zo erg zijn dat Onze Lieve Vrouw U nu bij bijzondere gelegenheden komt bijstaan om te leren omgaan met deze enorme verantwoordelijkheid. Overige kennelijke verschijningen over de hele wereld spreken over zuivering, een waarschuwing en straffen, maar ik heb vernomen dat zowel u als Ivan tegen het idee zijn van natuurlijke en bovennatuurlijke rampen. Waarom het verschil tussen uw reacties en de overige scenarios? Mirjana: Ik weet niet waar de mensen het idee vandaan halen dat de tien geheimen zo verschrikkelijk zijn, omdat we nooit hebben gezegd dat ze mooi, noch dat ze verschrikkelijk zijn. Dit zijn eigen besluiten die de mensen maken. Onze Lieve Vrouw komt niet op de tweede dag van elke maand om mij te troosten. Zij is tot mij gekomen om te bidden voor Haar kinderen die Gods liefde nog niet ervaren hebben. Maar ze zegt mij dat datgene dat mij troost de rozenkrans is. Ik weet niet waarom Zij mij elke keer zou moeten komen troosten [in recentere interviews heeft Mirjana toegegeven dat de tweede van de maand en achttien maart wel degelijk een betekenis hebben en dat ze in verband staan met de geheimen, wat betekent dat op het ogenblik van het interview de tijd om deze informatie vrij te geven nog niet rijp was, of dat Mirjana van deze informatie toen nog niet op de hoogte was, nvdr].
Vraag: Hoe heeft de oorlog de mensen van een verschillend geloof beïnvloed? Leven ze nog steeds in eensgezindheid en vrede? Mirjana: In Medjugorje zijn er in werkelijkheid geen mensen met een verschillend geloof. Wij zijn allemaal Katholiek en het is steeds zo geweest. En ook nu leven we nog steeds in vrede en eensgezindheid.
Vraag: Ik probeer een beter gevolg te geven aan de oproep om te vasten, maar de Heer heeft mij gezegend met een goede gezondheid en een uitstekende eetlust, en zo is het voor mij bijzonder moeilijk om hieraan te weerstaan en Haar oproep te volgen. Hebt u enig geheim om hierin te kunnen slagen? Mirjana: Ik kan u mijn eigen mening vertellen omdat Onze Lieve Vrouw tot mij heeft gezegd, net zoals tot ieder van u, dat we op woensdag en vrijdag moeten vasten op brood en water. Het is voor mij niet moeilijk om dit te doen omdat ik weet waarom: door deze daad toon ik aan God dat ik Hem liefheb en dat ik bereid ben om dingen te doen voor Hem en niet enkel dingen te vragen van Hem, omdat ik diep in mijn hart uiterst dankbaar ben voor de minste zaken in mijn leven. Deze morgen kon ik bijvoorbeeld met mijn beide benen opstaan en dit is een geschenk, dankzij God. We zien deze kleine alledaagse dingen niet, behalve wanneer er zich iets verschrikkelijks voordoet in ons leven. En zo verlang ik ernaar om met mijn hart tegen God "dank U" te zeggen. Dat vasten is echt niet te veel dat Onze Lieve Vrouw vraagt. Op woensdag en op vrijdag kan ik ook beter bidden, misschien omdat ik dan meer lijd.
Vraag: Hoe zullen we weten wanneer de tien geheimen door de priester zullen worden onthuld. Mirjana: Zoals ik zei, hoeft u zich ierover geen zorgen te maken, u zult alles weten. Zoals u kunt zien, kunnen vrouwen geen geheimen bewaren.
Vraag: Indien ik in plaats van op water, op koffie zou vasten, omdat het mij meer alert houdt, vooral wanneer ik met de auto rijd, zou ik dan Onze Moeder beledigen? Mirjana; Ik begrijp dit niet. Ik kan niet oordelen. Ik ben niet diegene die kan oordelen over wat u hoeft te doen. Ik kan enkel weergeven wat Onze Lieve Vrouw ons meedeelt. Zij zegt water en brood. Zij heeft geen koffie vernoemd. Maar misschien sta je dan best vroeger op om koffie drinken, vooraleer Onze Lieve Vrouw ontwaakt.
Vraag: Heeft Onze Lieve Vrouw enige aanwijzing gegeven dat Zij een teken of een mirakel zal achterlaten zoals Zij in Fatima deed? Mirjana: Ja. Onze Lieve Vrouw zal een teken achterlaten op de Podbrdo. Iedereen zal dan kunnen zien dat Zij hier waarachtig aanwezig was en dat het iets is dat van God komt. Het teken zal iets zijn waaruit je duidelijk zult kunnen opmaken dat het niet door mensen gemaakt is, dat het van God komt, maar u zult het niet in Amerika kunnen waarnemen. U zult naar hier moeten komen om het te zien. Bedevaarders uit de Verenigde Staten stellen dikwijls de vraag of ze het in hun land zullen kunnen waarnemen.
Vraag: Heeft Onze Lieve Vrouw ooit gezegd hoe men de menselijke hoogmoed kan overwinnen? Mirjana: Door vasten en gebed. Enkel op deze wijze zullen we waarlijk kunnen achterhalen wat het belangrijkste is in het leven. Het leven betekent niet veel wanneer we het materieel goed hebben, zonder enige plaats voor Jezus in ons hart, omdat Jezus diegene is die ons vrede schenkt, en als we Jezus in onze harten hebben, dan hebben we vrede. Op deze wijze kunnen we oordelen wat goed en slecht is en hoe we het betere kunnen bereiken. Enkel door Jezus.
11-07-1975
Garabandal: Interview met Mari Cruz Gonzalez [2006]
Garabandal: Interviews met Mari Cruz Gonzalez zijn karig. Maric Cruz was ook het meest "afzijdige" meisje in Garabandal. Mari Cruz heeft ook, na de verschijningen, lange tijd getwijfeld over de echtheid ervan [iets wat Maria in Garabandal ook had voorspeld]. Hier is er een, en nog wel een recent interview uit april 2006.
Vraag: Hoe oud was u toen u kinderen kreeg? Mari Cruz: Ignacio [20 jaar], Lourdes [24 jaar], Juan Carlos [27 jaar], Gabriel [30 jaar] leeft nog bij ons thuis.
Vraag: Is uw echtgenoot Katholiek? Mari Cruz: Ja.
Vraag: Hoe oud was u tijdens de eerste verschijningen? Mari Cruz: Tien jaar oud.
Vraag: Hoe voelde u zich tijdens de eerste verschijning van de Aartsengel Michael? Mari Cruz: Verward. Toen de Aartsengel Michaël verscheen wist ik niet dat Hij het was. Ik wist enkel dat het een engel was.
Vraag: Wanneer wist u precies dat het de Aartsengel Michaël was? Mari Cruz: Ik herinner mij geen details meer hierover.
Vraag: Waaraan dacht u toen de Sint Michaël voor de eerste keer sprak? Mari Cruz: Ik herinner het mij niet meer. Het is nogal ingewikkeld om mij te herinneren wat ik nog weet van dat moment.
Vraag: Wat dacht u wanneer de Aartsengel Michaël zei toen de Heilige Maagd 's anderendaags zou verschijnen? Mari Cruz: Ik herinner het mij niet meer precies.
Vraag: Was u gelukkiger toen u de Heilige Maagd zag? Mari Cruz: Ja, en nu nog meer omdat alles zoals in een droom leek. Ik vroeg mijzelf af of alles wel echt was. Het leek op een mooie droom. In die tijd zag ik dat als normaal. Ik had eerst niet weg dat het om een verschijning ging. Ik dacht dat dit iets natuurlijks was.
Vraag: Wat ging er in u om toen er gesproken werd over de straf? Mari Cruz: Ik zag alles als normaal. De mensen zagen het als iets heel belangrijks en tragisch, maar ik voelde het aan als normaal, alsof Onze Lieve Vrouw niet dreigde. Het was eerder een advies van een moeder tot haar dochter of zoon die op de slechte weg is. Ik dacht dat de mensen overdreven en dat Maria nooit zo'n slechte dingen zou zenden.
Vraag: Uw moeder zei op een dag dat u tijdens een verschijning u zelf een glas melk uitgoot en dat u door het ganse dorp ging zonder één druppel te morsen. Mari Cruz: Dat herinner ik mij niet meer.
Vraag: Was u aanwezig toen de Maagd over de Straf sprak? Mari Cruz: Ik weet niet meer of ik aanwezig was, of dat ik het van de anderen heb horen zeggen.
Vraag: Weet u iets over het Mirakel? Mari Cruz: Neen.
Vraag: Weet u iets over het tijdstip van de bestraffing? Mari Cruz: Neen, alleen iets over een straf.
Vraag: Wat herinnert u zich van Vader Luis Andreu Mari Cruz: Toen hij gestorven was, verscheen hij aan ons, samen met Onze Lieve Vrouw: hij zei dat hij overleden was en dat hij gelukkig was.
Vraag: Behoort u tot een gebedsgroep die bidt tot de Heilige Moeder? Mari Cruz: Ja, wij bidden elke week.
Vraag: In het begin van uw huwelijk waren er mensen die zeiden dat uw man een communist was. Kunt u ons hierover iets vertellen? Mari Cruz: Mijn schoonvader was actief binnen de Communistische Partij en toen de Spaanse burgeroorlog beëindigd was, werd hij vermoord omdat hij deze partij trouw bleef.
Vraag: Verscheen de Maagd aan u toen Vader Luis Andreu stierf? Mari Cruz: Neen.
Vraag: Waar maakte u zich het meeste zorgen over tijdens de verschijningen? Mari Cruz: Tijdens de verschijningen was ik heel emotioneel, maar niet bevreesd. Ik voelde me eerder rustig. Het was alsof ik het verleden, het heden en de toekomst tegelijkertijd beleefde.
Vraag: Wat waren uw gevoelens en gedachten over de Waarschuwing [El Aviso], het Mirakel [El Milagro] en de Straf [El Castigo]? Mari Cruz: De Waarschuwing is verkeerd ontleed door sommigen, die het eerder als een bedreigende ervaring zien, maar ik heb er een ander idee over. Ik zie het eerder als een vader die zijn zoon een standje geeft [op een vriendelijke wijze], maar niet bedreigend. Over het Mirakel heb ik geen informatie en de Straf is iets voorwaardelijks dat kan vermeden worden als de mensen terugkeren tot God.
Vraag: Herinnert u zich nog iets van het feit dat jullie vier naar de Kerk gingen, terwijl er twee van jullie door de plassen wandelden zonder natte voeten te krijgen? Mari Cruz: Neen.
10-07-1975
Interview met Vicka Ivankovic door Glas Mira [2007]
Interview met Vica Ivankovic door Glas Mira
Medjugorje bedevaarders kennen Vicka Ivankovic-Majiatovic als een warme en hechte vrouw die elke maandag een ontmoeting heeft met de Heilige Maagd in het oude, in het blauw geschilderd familiehuis, aan de voet van de verschijningsberg. Vicka is gehuwd met Mario en verhuisd naar het dorpje Krehin Gradec nabij Medjugorje. Oprecht, open en steeds met de glimlach op het gelaat, aanvaardde ze een interview met "Glas Mira". Er stond thee op de tafel en op ieders gezicht was de glimlach af te lezen. Vicka is de zienster met de eeuwige glimlach op het gelaat en ze straalt geborgenheid en zekerheid uit terwijl ze haar dochtertje in haar armen houdt.
Glas Mira: U bent een moeder, een echtgenote en iemand met de volheid van het gemoed. Als ik naar u kijk, dan ziet u er anders uit dan de Vicka uit het blauwe huis die met de pelgrims praat. Vicka: Dat is ook zo. U kunt dit niet vergelijken met de ontmoetingen met Onze Lieve Vrouw en Haar schoonheid of de schoonheid van de ontmoeting, want er is niets dat zo mooi is. Het moederschap is mooi en vervuld van een bijzondere vreugde en tevredenheid. God is mij genadig en dat is iets bijzonders. Op dat moment kan ik geen tijd besteden aan de pelgrims omdat ik deze gift van het leven, dat ik heb ontvangen, koester en met liefde opvoed. En zo kan ik dankzij de genade getuigen van het leven op twee wijzen: als moeder en als een gewone vrouw.
Glas Mira: Is dit een mooie periode in uw leven, als u in overweging neemt dat u ziek bent en gewoon bent om naar de Krizevac en de verschijningsberg te gaan, terwijl u ziek bent? Vicka: Als u wenst te lijden of iets te doen voor Gods glorie dan praat u daar niet zoveel over. Als God werkelijk van ons lijden en opoffering vraagt, dan vraagt hij dit in oprechtheid en nederigheid. Dit is enkel iets tussen mij en Hem. Het doel van het lijden is werkelijk te doen wat God van ons vraagt en dicht bij Hem te zijn. Hij weet waarom Hij geeft en neemt.
Glas Mira: In Haar boodschappen zegt Onze Lieve Vrouw dat Zij bij ons zal blijven zolang God het Haar toelaat. Vicka: Ik herinner mij steeds hoe de mensen ons probeerden te overtuigen: "Kom op, vraag Haar hoe lang Zij zal blijven." Wij vroegen het Haar: "Moeder, wij vragen u, in naam van de anderen, hoe lang..." Zij gaf als antwoord: "Verveel ik u soms?" Dat heeft mij zo hard en diep geraakt dat ik besloten heb om nooit meer deze vraag te stellen, ook al weet ik dat de mensen geen slechte bedoelingen hadden. Hoe kan Zij ons vervelen? Hiermee gaf Zij niet alleen aan ons een antwoord, maar aan de hele wereld. Dit is wat Onze Lieve Vrouw zei: "Zolang de Almachtige het Mij toelaat, zal ik blijven." Zij zei ook: "Ik ben enkel een bemiddelares van de genade. Zoveel de Almachtige Mij schenkt, zal Ik u schenken." Wij bidden tot Onze Lieve Vrouw, Zij bidt tot Haar Zoon en Zij bemiddelt tussen ons en Jezus."
Glas Mira: Tijdens Haar ontelbare ontmoetigen tussen de Hemel en de Aarde, vraagt God ons voornamelijk om barmhartig en rechtvaardig te zijn. Kan dit zo omschreven worden? Vicka: Dat is geen verzoek, dat is zuivere liefde. God vraagt dit niet voor Hem maar voor ons en Hij heeft geen andere manier om dichter tot ons te komen. Hij zendt ons Zijn Moeder, Zijn aanwezigheid en Hij geeft ons alles. De hele hemel is hier, maar wij zijn blind, doof en stom om dit te begrijpen. God houdt eenvoudigweg van ons en hoopt dat wij ons tot hetzelfde bewegen. De mens geeft zich maar voor een korte tijd aan God en keert dan terug naar de dagelijkse noden en bidt nog enkel wanneer hij het nodig vindt. Onze Lieve Vrouw herhaalt het elke dag: stap voor stap zouden we ons tot God moeten begeven, zonder onze noden op de voorgrond te plaatsen. Onze Lieve Vrouw zegt: "Bid voor de vervulling van al Mijn en Gods plannen en Wij zullen het u vergoeden als de tijd hiervoor rijp is."
Glas Mira: Dit zou het ware antwoord moeten zijn voor iedereen. Vicka: Diegene die naar het antwoord zoekt, zal het krijgen. Als wij een open hart hebben en iets willen doen, dan hoeven wij niet bevreesd te zijn. Het hart is het grootste probleem. Wij kunnen de boodschappen met de mogelijkheden van onze geest begrijpen, maar als wij Haar boodschappen in ons hart plaatsen, dan is dit zelfs niet nodig. Jezus en de Gospa zullen nooit zeggen dat iets moet gedaan worden, Zij zullen ons altijd en altijd de mogelijkheid geven op opnieuw te beginnen. In ieder geval vraag ik u om ware liefde en de ware liefde kan enkel gevonden worden in Jezus en Maria. Al het overige is maar van beperkte duur.
Glas Mira: De wereld is altijd sterk genoeg om ons schade te doen lijden. Vicka: De wereld is niet het probleem. Het zit niet geografisch in elkaar en het is ook geen verblijf, gebouw of muur. Wij zijn de wereld, ieder van is er een deeltje van. Het is niet waar dat de wereld ons leed doet, in feite doen wij ons zelf leed aan. Wij moeten begrijpen dat iedereen deel uitmaakt van de wereld. Indien iedereen zich hiertoe zou bewegen, zou de wereld bloeien.
Glas Mira: Bezoekt Onze Lieve Vrouw u nog steeds dagelijks en is haar uiterlijk steeds hetzelfde? Vicka: Onze Lieve Vrouw bezoekt mij nog steeds dagelijks en zij is nog niets verandert, maar wij wel. Soms verandert Haar gelaatsuitdrukking en kunnen wij zien of Zij gelukkig of bedroefd is. Vooraleer Zij komt is er driemaal een lichtflits. Zij draagt een grijs kleed, een witte doek, een kroon van sterren en heeft blauwe ogen, zwart haar en een blos op Haar wangen. Zij zweeft op een grijze wolk en raakt de aarde niet. Op hoogdagen draagt Zij een gouden kleed. Enkel met Kerstmis komt Zij met de kleine Jezus in Haar armen. Eén enkele keer, een aantal jaren geleden, kwam zij met de gewonde, volwassen Jezus. Zijn kleren waren verscheurd en Hij droeg een kroon van doornen en Onze Lieve Vrouw zei: "Ik laat u zien hoezeer Jezus voor u allen heeft geleden." Elke keer als er een verjaardag is, feliciteert Zij ons, en wij feliciteren Haar met onze verjaardag [noteer hier het verschil met wat Mirjana zegt over haar verjaardag: "Maria wenst mij nooit een gelukkige verjaardag op 18 maart", maar dit heeft vooral met de geheimen te maken. Mirjana heeft steeds gezegd: "Eenmaal de geheimen er aan komen zult u de betekenis van 18 maart en de 2de van elke maand begrijpen, nvdr.] We kussen dan elkaar de hand. Men zou zeggen dat ze een levende persoon is, net zoals ons, maar Haar schoonheid is er wel een die niet kan worden beschreven, noch met iets kan worden vergeleken, omdat er gewoonweg niets zo moois bestaat op aarde. Op een dag vroegen wij Haar waarom Zij zo mooi is en Zij gaf als antwoord: "Ik ben mooi omdat ik liefheb. Heb lief en u zult ook mooi worden. Ware schoonheid is niet uiterlijk, maar komt uit het diepste van de ziel en het hart. Vandaag wordt u van alle kanten overladen met uiterlijke schoonheid en bent u het belang vergeten van de innerlijke schoonheid. Ik vraag u om meer naar de innerlijke schoonheid te kijken en dan volgt het uiterlijke vanzelf. Geeft daar dus niet om."
Glas Mira: Er was ooit een belangrijke gebeurtenis toen u en Jacob naar de Hemel werden gebracht. Letterlijk. Wat was uw indruk? Vicka: Het was inderdaad letterlijk. Het gebeurde niet tijdens de normale verschijningen, maar in de namiddag. We waren bij Jacob en vroegen zijn [intussen overleden] moeder om wat eten klaar te maken. Toen zij beneden naar de keuken ging, bevonden wij ons boven in een kleine kamer en keken wij naar familiefoto's. Plots viel Jacob, die het album vasthield, op zijn knieën. Ik bevond mij rechts van hem. Onze Lieve Vrouw kwam daar om 15.20 uur en we hadden Haar niet verwacht. Zij zei: "Nu gaan u en Jacob met Mij mee naar de Hemel, de hel en het Vagevuur." Hierop antwoorde Jacob: "Lieve Moeder, neem Vicka want zij heeft meer broers en zussen en ik ben alleen." Jacob dacht dat wij nooit meer zouden terugkeren. Ik dacht na hoe lang deze reis zou duren: een paar dagen of uren, gaan we in de lucht of blijven wij op aarde? Ik zei niets, ik wist dat het Haar wil was. Dan nam Onze Lieve Vrouw mij bij de rechterhand en Jacob bij de linkerhand. Plots ging het dak open, precies voldoende om ons door te laten. Van het ene op het andere moment waren wij in de Hemel. Het is een oneindig belichte ruimte, met een soort licht dat op aarde niet bestaat. Wij zagen mensen die grijze, roze en gele kledij droegen. Zij wandelden, baden en zongen en er cirkelden kleine engels boven hun hoofden. Onze Lieve Vrouw vertelde ons: "U ziet hoe gelukkig deze mensen in de Hemel zijn." Dit is een soort geluk dat met woorden niet kan worden beschreven, het bestaat niet op aarde. Het Vagevuur is eveneens een hele grote ruimte, maar u ziet er geen mensen. Alles wat u kan zien is donkerachtig grijs, zoals as. De mensen lijden er en u kan duidelijk hun nood voelen voor onze gebeden zodat ze kunnen bevrijd worden uit het Vagevuur. In de hel is er een groot vuur in het midden. Eerst toonde Onze Lieve Vrouw ons de mensen met een normaal uiterlijk, maar later, toen zij uit het vuur kwamen, zagen zij er uit als dieren, alsof het nooit mensen waren geweest. Hoe dieper zij in het vuur vallen, hoe meer zij tegen God zijn. Maria zei dat deze mensen uit eigen beweging de hel hadden verkozen. Mensen die op aarde alles doen tegen Gods wil, beleven hier al op een spreekwoordelijke manier de hel. Dit gaat na het leven gewoon door. De Gospa zei: "Er zijn heel wat mensen die denken dat na het leven op aarde alles eindigt. Integendeel, zij zijn verkeerd, iedereen is hier maar een voorbijganger."
Glas Mira: Vele mensen houden niet van de hel en willen zelfs niet horen over het bestaan ervan. Vicka: Er zijn velen die willen weten hoe de hel en het vagevuur eruit zien, maar over de hel stellen zij zich nooit vragen. Zij zijn juist als zij denken dat God zuivere liefde is en dat Hij niemand naar de hel wenst te zenden. Maria omschreef het als: "God wenst niemand naar de hel te sturen, maar wij zijn het die besluiten waar wij heengaan, want wij hebben een vrije wil gekregen. Mensen die in de hel zijn hebben hiertoe uit eigen wil besloten. Elke persoon op aarde heeft de kans om zich te beteren, berouw te krijgen en de Hemel te verdienen. Het is aan ons om hieraan te werken."
Glas Mira: In vorige boodschappen heeft Maria vaak gesproken over satan en zijn macht. Vicka: Zelfs in Haar huidige boodschappen. De duivel is sterk en wacht op elke gelegenheid om toe te slaan, wanneer wij het meest gevoelig zijn hieraan. Vandaag is zijn hoofddoel het vernietigen van de gezinnen door zoveel mogelijk conflicten te uit te lokken."
Glas Mira: Het is een tijd van grote genade. Vicka: Dit zijn de tijden van grote genaden en zolang Onze Lieve Vrouw bij ons is, denk ik dat dit zo zal blijven. Aan iedereen wordt dezelfde genade verleeent. Als het over genade gaat, bestaat er geen verschil tussen u en mij. Het wordt aan iedereen gegeven, maar het hangt van ons af hoe wij hierop antwoorden, hoe wij het aanvaarden.
Glas Mira: Wie leidt de gesprekken, Onze Lieve Vrouw of Vicka? Vicka: Soms Zij, soms ik. Het hangt er van af hoe het gesprek verloopt.
Glas Mira: Is er iets dat nog niet is gezegd waarover Onze Lieve Vrouw heeft gesproken? Vicka: Vele dingen zijn gezegd, behalve de dingen die later zullen gebeuren, op het juiste ogenblik. In de toekomst zullen vele ogen gericht zijn op Medjugorje, want de toekomst van de wereld zal worden vrijgegeven in Medjugorje. Medjugorje zal de wereld totaal doen veranderen. Onze Lieve Vrouw heeft veel nieuws in voorraad, maar geeft het niet door, omdat wij de gewone boodschappen nog steeds niet hebben aanvaard. Ze worden niet nageleefd, zoals Zij van ons verlangt. Haar boodschappen zijn steeds dezelfde, elke keer opnieuw vraagt Zij hetzelfde. Hoe kan Zij iets anders vragen wanneer er zoveel mensen zijn die niet luisteren en er niets van Haar boodschappen achterblijft in hun hart? Ze probeert het op de eenvoudigste wijze, met de eenvoudigste voorbeelden, maar wij begrijpen Haar niet en wij vragen altijd om nieuwe dingen. Niemand vraagt wat Zij ons tot nu toe reeds heeft gegeven. Dit betekent dat wij in Haar woorden niet zijn geïnteresseerd, maar deze vragen gebruiken om de leegheid binnen ons zelf te verantwoorden. Als wij Haar boodschappen omhelzen en er naar leven, dan zullen wij zien dat niet één woord hetzelfde is. Nu geeft Onze Lieve Vrouw elke 25ste haar boodschappen. In het begin was dit elke donderdag. Waarom is Zij hiermee gestopt? Omdat Zij zag dat het voor de mensen te veel was om er mee om te kunnen gaan. Elke boodschap telt niet meer dan 30 woorden, om te zien hoe klaar wij er voor zijn, hoeveel wij zouden doen. De boodschappen zouden zich in onze harten moeten bevinden en te worden nageleefd, zodat de daaropvolgende boodschap kan worden omhelsd wanneer deze komt. Enkel wanneer wij naar Haar boodschappen zullen leven, zullen wij ook het belang van elk woord begrijpen. Er zal veel nieuws voor de mensen komen. Maria heeft onder meer haar volledige biografie doorgegeven. Alle informatie is er. Er wordt enkel op het juiste moment gewacht om deze openbaar te maken.
Glas Mira: Wat zegt Onze Lieve Vrouw over het gezin, uw familie? Vicka: Mijn familie zou een voorbeeld moeten zijn voor de anderen. Over het algemeen vraagt Zij om de Rozenkrans opnieuw in ere te herstellen, maar wat Zij het meeste van ons verlangt is eenheid, zodat iedereen binnen de familie tijd vindt voor elkaar. Als iemand iets oprecht doet en doet wat Zij van ons vraagt, dan zal Maria beetje bij beetje, met kleine daden, antwoorden. Het belangrijkste is dat Onze Lieve Vrouw zegt dat er zonder gebed geen toekomst is. Indien we zouden beginnen met bidden binnen het gezin, dan zou er ook worden gelachen, zou er worden gepraat en zou er goedheid heersen in eenheid met Gods wil. Als de mensen niet bidden en geen tijd hebben voor zichzelf en hun gezin, dan valt het gezin ook uit elkaar. Als wij elke dag, voor het werk, een paar minuutjes tot God zouden bidden en zeggen: "Dank u Heer voor deze dag, ik sta tot uw dienst," dan hebben we reeds gedaan wat nodig is. Wij hebben de dag en onszelf aan God geschonken. 's Avonds zouden wij dan met het gezin bij elkaar moeten komen om God te bedanken voor het geschenk van een goede gezondheid en het welzijn van ons gezin en daarna gaan slapen, want morgen komt er weer een nieuwe dag, die wij opnieuw moeten beginnen met dank en gebed.
Vraag: Hebt u enig idee wanneer de geheimen zullen worden onthuld? Vader Pétar: Momenteel zitten we in een proces van geduldig afwachten op wat er gaat plaatsvinden. Reeds van bij de aanvang was Onze-Lieve-Vrouw Mirjana aan het voorbereiden hoe de geheimen dienden te worden onthuld. Ik was dikwijls aanwezig bij deze gesprekken tussen Maria en Mirjana. Mirjana huilde dikwijls en ik vroeg haar ook waarom zij huilde. Zij antwoordde, "ik ween omwille van wat Onze Moeder aankondigt over wat er gaat plaatsvinden, het is echt niets goed en heel ernstig."
Als ik naar de huidige toestand kijk waarin de wereld zich bevindt, heb ik het gevoel dat alles spoedig zal plaatsvinden. De wereld kan niet verder blijven draaien onder de huidige omstandigheden.
Iets zal plaatsvinden. Een tussenkomst van de Hemel moet plaatsvinden. Alles, maar dan ook alles vandaag gaat mis. Ik vind het belangrijk ons vooral niet te veel te gaan concentreren wanneer alles zich gaat plaatsvinden, maar ons de vraag te stellen: "Zijn we met ons zelf klaar wanneer het zich gaat afspelen. Zij die eenvoudig en gelovig leven hoeven echt niets te vrezen."
Alle geheimen staan op een perkament dat ik, tien dagen voor ze zullen plaatsvinden, van Mirjana zal ontvangen. Alles staat er in vermeld: wat, wanneer, hoe en waar het zal plaatsvinden. Tijdens de daaropvolgende zeven dagen zal ik samen met Mirjana vasten en bidden. Drie dagen op voorhand zal het worden bekend gemaakt aan de wereld. De eerste twee geheimen zullen een soort waarschuwing zijn voor wat er gaat gebeuren en Medjugorje is bij deze geheimen rechtstreeks betrokken, omdat Maria hier het eerst verscheen. Velen zullen dan verrast zijn omdat ze zelfs nog nooit over Medjugorje hebben gehoord, of er verder geen aandacht hebben aan geschonken. Het derde geheim zal plaatsvinden op de Berg van de Verschijningen. Er zal een zichtbaar teken worden achtergelaten. Dat teken zal van grote vreugde zijn voor hen die in Medjugorje waren en die de boodschappen hebben aanvaard en ze hebben opgevolgd.
Vraag: Legt u een direct verband met omstandigheden zoals 9/11, de orkaan Katrina, de tsunami van 26/12, rampen, de huidige oorlogen, het wereldterrorisme en wat Onze-Lieve- Vrouw zegt in Medjugorje? Vader Pétar: Iedereen heeft zo zijn eigen idee over de oorzaken van rampen in de natuur en de wereld, maar wij Katholieken denken daar anders over. We hebben geleerd en weten dat God onze Vader is: dat hij ons bemint, om het in de woorden van Maria te zeggen. Neem dan bv. een gewone vader hier op aarde. Hij zou er alles voor doen opdat zijn kinderen het later goed zouden hebben en gelukkig zouden zijn. Maar, zie je, vele kinderen weigeren dit in te zien en leiden later hun eigen leven zonder zich nog veel om hun ouders of hun waarden die ze hebben willen meegeven te bekommeren. Zij hebben niet willen luisteren naar de wens van hun ouders.
Kijk nu naar de tsunami: voor mij is die een oproep van de Vader tot bekering. In plaats van de geboorte van Zijn Zoon Jezus te vieren, besloten velen om ergens heel ver weg van het leven te gaan genieten. Dit is een oproep om feestdagen thuis in alle sereniteit te vieren. Ik bid voor hen die dit niet willen inzien, maar ik zal op zon dagen nooit daarheen gaan. Ik zie sommige van deze gebeurtenissen als een waarschuwing van God om ons te bekeren en ons tot Hem te keren. Ik hou er niet van om te zeggen dat dit een straf van God zou zijn, ik zou eerder zeggen dat het een berisping, een waarschuwing is. God zegt ons: "wees op elk moment voorbereid." Maakt het goed met God omdat het morgen misschien te laat kan zijn. Dat is wat voor ons belangrijk is. Er zijn er heel wat die voorspellen dat er vele rampen zullen plaatsvinden, maar laat ons daarover niet te veel speculeren. Wat belangrijk is, is dat we weten waar we van komen (we komen van God), wat we moeten doen (we moeten leven voor God en onze naaste) en waarheen we zullen gaan (naar de Vader). Een vader wil er gewoon zijn kinderen voor waarschuwen dat er velen daarbuiten zijn die hun leven laten op de weg. Tsunamis komen, Katrinas gaan, en velen laten er het leven bij. Daarom is het zo belangrijk om klaar te zijn tegenover God. Jullie ouders willen samen met u in de hemel zijn op een bepaalde dag en dat is geen verzinsel of sprookje, dat is gewoon zo en het is de waarheid.
Draag daarom, tijdens de misviering, jullie kinderen en familie op aan God. Op het ogenblik dat de priester zijn zegen geeft over het brood, zeg dan: "God, ik geloof in U. U bent hier. Nu draag ik mijn leven, dat van mijn kinderen, mijn familie, mijn toekomst, mijn ziekte op aan U en Uw glorie. Op dat ogenblik dragen jullie ertoe bij opdat Jezus zich met Zijn genade over u en uw familie zou ontfermen."
Een familie hun zoon was een dronkaard. Ze waren reeds naar Lourdes en Fatima geweest. Toen ze naar Medjugorje kwamen vertelden ze me dat hun zoon onder invloed van alcohol een ongeluk had gehad met de auto.
Hij kwam naar Medjugorje en bekeerde zich. Hij kreeg een roeping om priester te worden en hij werd ook priester. Twee jaar geleden werd hij gewijd en nu is hij missionaris in Roemenië. Zijn ouders vertelden: "wij baden voor onze Zoon en droegen hem op het moment van de Consecratie op tot Jezus opdat Jezus hem zou heilig maken. Door de alcohol was hij volledig beneveld. Je ziet tot wat God in staat is! Bid! God is steeds klaar om op te treden!"
"God, zelfs in de straffen waarmee Je de aarde treft, zie ik de grootsheid van Uw genade, want hierdoor redt U ons van eeuwige bestraffing. Verheug u, omdat u dichter bij Gods genade staat dan een kind tot het hart van zijn moeder. God, Jij bent barmhartig, zelfs voor de grootste zondaar die zich oprecht bekeert. Hoe groter zijn zonde, des te meer maakt hij aanspraak op Uw genade." (423, Dagboek van H. Faustina Kowalska)
08-07-1975
Medjugorje: interview met Marija Pavlovic [2008]
Interview met Marija Pavlovic [2008]
Vraag: Hoe aanschouwt u nu uw eerste ontmoeting met Onze Lieve Vrouw op 25 juni 1981? Marija: Ik kon er zelfs niet van dromen dat Onze Lieve Vrouw aan mij zou verschijnen! Ik kon niet slapen die dag. Ik vroeg mijzef steeds af waarom ik, waarom ons? Wij voelden vrees en vreugde tegelijkertijd. Er was een diep geluk in ons aanwezig als Onze Lieve Vrouw aan ons verscheen. Op de derde dag vertelde Vicka's grootmoeder ons om wijwater mee te nemen en er de dame mee te zegenen en haar te zeggen: "Als u van God bent, blijft dan met ons, zoniet, ga weg." De eerste dagen waren wij verward en bleven er vele vragen zonder antwoorden.
Vraag: Hoe wist u dat deze dame Onze Lieve Vrouw was? Marija: Door Haar voorkomen. De eerste dag kwam Zij met de kleine Jezus in haar armen. Ze zag er niet uit als een gewoon iemand. Dit was duidelijk door Haar kledij en Haar schoonheid. Alles leek bovennatuurlijk.
Vraag: Beschrijf ons een ontmoeting met Onze Lieve Vrouw. Bidt u steeds voor de verschijningen? Hoe weet u wanneer Zij gaat komen? Marija: In het begin wisten we waar, wanneer en op welk tijdstip Zij zou verschijnen. Wij vroegen Haar steeds of Zij 's anderdaags zou komen. Zij zei toen: "Morgen op hetzelfde tijdstip, om middernacht of om 2 uur 's nachts." Wij vroegen het Haar elke keer opnieuw en bereidden ons voor met gebeden. Een aantal seconden vóór haar verschijning is er een soort "licht". Dit "licht" komt vandaag nog steeds drie maal.
Vraag: Waar spreekt u over met Onze Lieve Vrouw? Wie begint eerst? Stelt u vragen? Marija: Vanaf het begin spraken wij met Maria op de wijze die Zij wou en hoelang Zij wou. Wij konden een aantal vragen stellen en een aantal mensen aanbevelen. Wanneer Onze Lieve Vrouw zwijgt, weten wij dat wij vragen moeten stellen. Dan bidden wij in het bijzonder voor de zieken of voor de priesters, omdat de priesters Haar geliefde zonen zijn. Onze Lieve Vrouw blijft dikwijls en laat ons dan toe om mensen aan te bevelen.
Vraag: Bestaat er in al die jaren een verband tussen een plaats of tijdstip en een verschijning? Marija: Onze Lieve Vrouw is nooit gebonden aan een plaats, maar de juiste plaats voor ons is de plaats van de verschijning. Nu verschijnt Onze Lieve Vrouw in onze huizen. Zij verschijnt elke dag om 19.45 uur, waar ik mij ook mag bevinden. Rond 18 uur beginnen wij met het bidden van de Rozenkrans. Wij zijn verbonden met Medjugorje en de kerk omdat Onze Lieve Vrouw het zo wou vanaf het begin, toen de politie ons het verbod oplegde om nog naar de Podbrdo te gaan. Toen wij Onze Lieve Vrouw vroegen wat wij moesten doen, antwoordde Zij ons om naar de kerk te gaan, waar wij bescherming zouden genieten. Onze Lieve Vrouw vraagt om de Rozenkrans te bidden en de Eucharistie te vieren.
Vraag: U hebt gezegd hoe het uiterlijk is van Maria. Kunt u ons een juiste omschrijving geven, indien dit in menselijke woorden mogelijk is? Marija: Onze Lieve Vrouw komt als een persoon, maar Haar verschijning, de schoonheid van Haar gelaat, neus en mond is onmogelijk om te beschrijven. Als kunstenaars ons hierom vragen, kunnen wij hen geen antwoord geven. Elke keer wanneer Onze Lieve Vrouw ons bezoekt, draagt zij een grijs kleed, een witte doek en een kroon van sterren. Zij reikt nooit tot aan de grond, maar komt op en wolk. Op feestdagen, zoals Kerstmis, draagt Zij mooiere kledij met gouden draden. Zij is steeds met licht omgeven, wat Haar nog mooier maakt. Zij heeft geen make-up nodig want Zij is volmaakt. Het is een bovennatuurlijke, goddelijke schoonheid dat wij op dat moment ervaren, omdat er met Haar geen nacht, geen duisternis bestaat. Wij zien Haar heel graag en zijn bereid om alles voor Haar op te offeren. Zij houdt van ons en leidt ons naar God. Dit is onze diepste ervaring.
Vraag: Op de eerste dag verscheen Onze Lieve Vrouw met de kleine Jezus in Haar armen. Gebeurde dat hierna nog? Marija: Ja, hetzelfde herhaalt zich steeds op Kerstmis. Dan voelen wij de vreugde en de volheid van Jezus' aanwezigheid. De eerste keer dat Zij met de kleine Jezus kwam, keek Hij eerst twee maal naar ons, vervolgens draaide Hij zich om en knipperde met de ogen naar Haar. Vanaf toen werden wij verliefd op Hem. Wij zijn er ons van bewust dat God ons liefheeft en omwille hiervan zendt Hij Zijn moeder. Als wij gelukkig zijn, praten wij met Onze Lieve Vrouw over Jezus, zijn schoonheid en wat wij tijdens al die jaren hebben meegemaakt.
Vraag: U hebt de kleine Jezus gezien, maar ook de volwassen Jezus, of een droeve Jezus? Marija: Toen wij terugkwamen van Mostar voor onze ondervraging, waren wij bevreesd door de dreigementen van het regime. We waren toen kinderen en het was niet gemakkelijk voor ons. We weenden en Onze Lieve Vrouw kwam ons een uurtje troosten, zodat we later de priesters, zusters en de mensen die naar hier zouden komen ook zouden helpen te geloven in God en in de verschijningen van Maria. Al deze ontmoetingen waren zeer liefdevol. Toen Zij ons trooste, toonde zij ons de lijdende en gekroonde, bloedende Jezus.
Vraag: De zieners hebben verschillende ervaringen. Sommigen hebben Onze Lieve Vrouw aangeraakt, anderen zijn nooit door Haar aangeraakt. Wat is uw ervaring? Marija: Innig. Mijn ervaring met Onze Lieve Vrouw is heel innig. Van bij het begin wou ik steeds dichter bij Haar zijn. Als het voor mij een belangrijke dag was, wou ik dat Zij dat wist. In deze gevallen kreeg ik een aantal malen een knuffel van Haar. Zij vroeg ons om te vasten en wij dachten aanvankelijk dat wij vijf dagen moesten vasten. Ik werd ziek en kon niet meer vasten. Ik voelde mij toen droevig omdat ik sommige novenen aan Haar wou voorstellen waarvan ik dat deze niet mooi zouden zijn omdat ik niet gevast had, maar Onze Lieve Vrouw bad de noveen met grote liefde en Zij zei: "Vandaag is het een feestdag! U hebt mooiere kledij. Draag deze, zodat u weet dat het een feestdag is!" Zon- en werkdagen waren voor mij hetzelfde. Ik wou iedereen genoegen doen. Ik dacht dat ik voor God werkte en dat ik geen recht op rust had. Daarop zei Onze Lieve Vrouw: "Het is voor u ook zondag!" Uit al deze kleine dingen leerde ik veel en de zondag werd mij heilig. Onze Lieve Vrouw moedigt mij aan en helpt mij een beter mens te worden. Nu ik gehuwd ben en drie kinderen heb, helpt Zij mij om heiligheid en het dagelijkse leven te vermengen.
Vraag: Heeft Onze Lieve Vrouw ooit gezegd waarom Zij specifiek jullie zes en de parochie Medjugorje heeft gekozen? Marija: We hebben haar dat van het begin af gevraagd, terwijl er anderen zijn die beter zijn. Zij antwoordde dat God haar heeft laten kiezen en dat Zij Medjugorje heeft gekozen omdat hier nog gelovigen waren.
Vraag: Vele mensen vragen waarom de verschijningen zo lang duren. Marija: Omdat Onze Lieve Vrouw ons liefheeft en ik zie werkelijk dat dit alles uit liefde gebeurt.
Vraag: Ivan, Vicka en u hebben nog steeds dagelijkse verschijningen en Mirjana, Jakov en Ivanka ééns per jaar. Zij hebben alle tien de geheimen ontvangen en jullie negen. Het zijn geheimen, dus kunnen wij hier niet over praten. Maar kunt u iets algemeen vertellen over de geheimen? Zijn deze voor allen dezelfde? Spreken jullie over de geheimen? Marija: Ik weet dat sommige geheimen dezelfde zijn, omdat Zij ze op hetzelfde tijdstip gaf. Anderen zijn verschillend en Onze Lieve Vrouw heeft gevraagd deze geheim te houden tot wanneer Zij zegt dat wij ze mogen delen.
Vraag: Ik heb gehoord dat deze geheimen verbonden zijn aan de parochie Medjugorje, de toekomst van de wereld en van de kerk. Is dit zo? Marija: Ja, dat is zo.
Vraag: Eén van de geheimen is het teken dat Onze Lieve Vrouw heeft beloofd op de Verschijningsberg. Weet u wanneer dit zal gebeuren en wat dit teken zal zijn? Marija: Ik weet welk teken het is, maar Onze Lieve Vrouw heeft niet gezegd wanneer het zal gebeuren.
Vraag: Ik heb ergens gelezen dat wij dit teken zullen kunnen waarnemen, maar dat niet iedereen het zal kunnen aanraken. Is dit waar? Marija: Dat weet ik niet.
Vraag: Onlangs konden we horen dat Onze Lieve Vrouw heeft verklaard dat Zij na het teken verder zal blijven verschijnen. Marija: We weten het niet. Misschien zal het zijn zoals bij Jakov, Mirjana en Ivanka. Misschien zal Zij ons het tiende geheim geven en door gaan met de verschijningen.
Vraag: Waarom denkt u dat Onze Lieve Vrouw verschijnt? Waarom spreekt God via Maria tot de wereld voor nu al meer dan twintig jaar? Marija: Theologen en priesters die naar Medjugorje komen denken dat God komt in tijden van wendingen. Het Katholieke Europa is zo heidens geworden, de jongeren groeien op zonder geloof, maar Onze Lieve Vrouw moedigt ons aan om God op de eerste plaats in ons leven te plaatsen. God zend Maria naar deze wereld op een wijze manier. Zij heeft al ons lijden meegemaakt en onder het Kruis van Haar Zoon, werd Zij ook de Moeder van alle Christenen. Ze komt ons op een prachtige wijze vertellen dat zij onze Moeder is. Het geeft niet welke kleur uw gelaat heeft, wie u bent of wat uw afkomst is. Zij herhaalt steeds: "Ik ben uw moeder en Ik hou van U."
Vraag: Elke 25ste van de maand geeft Onze Lieve Vrouw Haar boodschappen via u door. Vanaf 1 maart 1984 tot januari 1987 gaf Zij elke donderdag boodschappen. Daarna stopten de boodschappen voor de parochie en vanaf dan zijn deze elke 25ste van de maand. Weet u waarom Onze Lieve Vrouw u hiervoor heeft gekozen. Ooit was er Vader Zovko's opmerking dat u onder druk stond omdat u dacht dat u dit niet zou aankunnen? Marija: Als het ogenblik voor de boodschap daar is, dan voel ik inderdaad een druk op mij. Daarom bid ik, vast ik en bereid ik mij voor op onze ontmoeting. We weten dat het een belangrijk genadevol moment is, die 25ste van de maand. Elke keer hoor ik Onze Lieve Vrouw diepzinnig praten. In het begin sprak Zij enkel tot de parochianen, maar later toen de mensen van over de hele wereld begonnen te komen, dan begon Zij ons op het pad van het heiligdom te leiden, op een bijzondere spirituele wijze. Ik zie dat de mensen de boodschappen vanaf het begin volgen en ben met Medjugorje en de Koningin van de Vrede heilig geworden.
Vraag: Sommige boodschappen zijn langer, andere korter. Herinnert u zich deze elke keer? Marija: Na de verschijning schrijf ik alles op. Er zijn ook mensen bij die de boodschap onmiddellijk vertalen en verspreiden. Wanneer Onze Lieve Vrouw Haar boodschap geeft, voel ik de diepzinningheid en de schoonheid van haar woorden. Wanneer ik ze op papier schrijf, lijken ze zo eenvoudig. Toch blijven dit Gods woorden en roep ik steeds Zijn hulp in.
Vraag: In Medjugorje stelde Onze Lieve Vrouw zich voor als de Koningin van de Vrede met het oog op het brengen van vrede onder de mensen. Al die 27 jaren vertelt ze ons de middelen om deze vrede te bereiken. De meest belangrijke boodschap is deze van 26 juni 1981. Toen had u een ontmoeting met Haar op de Podbrdo, op de plaats waar nu het houten kruis staat. Kunt u ons vertellen wat er toen gebeurde? Marija: Het was een beetje verderop dan het kruis. Ik kwam terug van de heuvel zoals elke avond en ging naar huis toen Onze Lieve Vrouw nogmaals verscheen. Achter Haar bevond zich een groot Kruis zonder Jezus. Onze Lieve Vrouw begon te wenen en te vragen om te bidden voor de vrede die van God komt. De vrede in onze harten. De vrede binnen onze families en de vrede in de wereld. Daarna, toen wij vroegen wij Zij was, antwoordde Zij: "Ik ben de Koningin van de Vrede."
Vraag: Kunt u teruggaan en ons vertellen hoe uw leven is veranderd tijdens die 27 jaren van dagelijkse ontmoetingen met Onze Lieve Vrouw in en buiten Medjugorje? Marija: Mijn leven is totaal veranderd. Aanvankelijk bevond God zich voor mij boven de wolken, onbereikbaar. Nu zie ik Hem rondom mij en mijn familie. Onmiddellijk hielp de aanwezigheid van Onze Lieve Vrouw mij om God te vinden en voor heiligheid te kiezen. Indien Onze Lieve Vrouw niet zou verschenen zijn, zou mijn leven niet geweest zijn zoals nu.
Vraag: U hebt zojuist uw familie genoemd. U hebt uw echtgenoot en vier kinderen. Hoe staat u er tegenover dat God u door Maria op een bijzondere wijze heeft gekozen? Marija: De kinderen leven in ons midden. Ze zijn nog jongen en bidden de Rozenkrans mee en elke avond, voor het slapengaan, wordt er spontaan gebeden. De kleinste, Marko, zegt steeds: "Bedankt, Lieve Moeder, om bij ons te zijn." Wij beschouwen Maria als een deel van onze familie en dat is iets groot en dierbaar voor ons. Als verslaggevers foto's van hen willen nemen, zeggen de kinderen steeds dat zij niet belangrijk zijn en laat ik en hen zelf kiezen of ze willen een foto laten nemen of niet. Als familie hebben wij onszelf opgedragen aan Jezus' Hart en Maria's Hart en wensen wij een heilig leven te leiden.
Vraag: Het grootste deel van het jaar leeft u in Noord-Italië. U hebt een druk leven. Is het mogelijk om dit te combineren met een leven in familiegebed. Marija: Als ik mijn dagen niet op voorhand plan, dan gaat het merendeel van mijn tijd naar onbetekenende dingen die niet belangrijk zijn. Ik heb heel veel verplichtingen, waardoor de dagen vlug voorbij gaan. Mijn vrienden zeggen mij dat ik mijn voeten voorbijloop. Ik plan dus nu mijn tijd en ik heb steeds ook tijd voor de Heilige Mis en de Heilige Schrift. Ongeacht dit drukke leven, kunt u altijd tijd vinden voor gebed. Als u van God houdt, zult u steeds de tijd hiervoor vinden.
Vraag: Marija, hoe voelt u zich als een zienster in deze wereld? Marija: Prachtig en hoewel ons leven soms moeilijk is, hebben we steeds de bedevaarders en moeten wij steeds het voorbeeld geven in ons praten, onze kledij en onze families. Onze Lieve Vrouw zegt: "Kies voor het heilige". Vandaag is het moeilijk om een Christen te zijn want de wereld biedt ons een heel gemakkelijke levensstijl, maar ik heb mijn keuze gemaakt en hou mij hieraan.
Vraag: Wat kunnen wij doen voor Onze-Lieve-Vrouw, de koningin van de Vrede? Wat verwacht Onze Lieve Vrouw van Haar volk? Marija: Maria verwacht dat we dichter tot Haar komen. Via haar worden we verliefd op God en wordt God het middelpunt van ons leven.
Vraag: Is Onze Lieve Lieve Vrouw in haar recentere verschijningen gelukkig of bedroefd? Marija: Zij is steeds tevreden. Zij vraagt ons om steeds klaar te zijn om Haar boodschappen met meer overgave en liefde te beantwoorden.
Vraag: Wat kunt u, na al die jaren van boodschappen, de wereld aanbevelen? Marija: Onze Lieve Vrouw vraagt aan ons om naar de boodschappen te leven en deze te aanvaarden. Zij zegt dat wij allemaal in Haar plan zijn bevat, wat betekent dat wij allen kunnen helpen aan de verwezenlijking ervan. Haar belangrijkste boodschappen zijn deze die gaan over de vrede en vrede bekomt men enkel door gebed, door God, door vrede in onze families, onze harten en de wereld. Onze Lieve Vrouw zegt dat God de gebeden die uit het hart komen het meest genegen is. Dat is de reden waarom Zij vraagt te bidden, tot het gebed een vreugde wordt voor ons. Zij vraagt in het bijzonder om de Rozenkrans te bidden, omdat dit gebed Haar nauw aan het hart ligt. Zij vraagt ook om de Bijbel op een zichtbare plaats te leggen, zodat wij er elke dag kunnen in lezen. Wij zijn niet tevreden en daarom vraagt Onze Lieve Vrouw om ons te bekeren, te veranderen en God op de eerste plaats te zetten. Zij vraagt ons om een priester als geestelijke begeleider te kiezen, zodat wij kunnen biechten en op deze wijze dichter bij God te komen en om de Heilige Mis in het middelpunt van ons leven te plaatsen.
07-07-1975
Interview met Jakov Colo [2007]
Interview met Jakov Colo [2007]
De verschijningen die in Medjugorje begonnen in 1981 houden nog steeds aan. Vele pelgrims, jong of oud, ziek of gezond, nieuwsgiering of verlangend naar de vrede van Onze Lieve Vrouw, van over de hele wereld voelen zich tot deze oase van vrede aangetrokken. Er is ook een aanzienlijk aantal onder hen die de zieners wensen te ontmoeten om hun bezorgdheden mee te delen, of om raad, een teken of troost te vragen. Maar het is niet steeds zo gemakkelijk om hen te bereiken, want zij hebben ook hun familiale verplichtingen. Maar als het kan, waarom niet?
Drie van de zes zieners aan wie Onze Lieve Vrouw op 25 juni 1981 verscheen, Marija, Vicka en Ivan, hebben nog steeds hun verschijning op dagelijkse basis. De overige drie, Ivanka, Mirjana en Jakov, hebben een jaarlijkse verschijning. Toen de verschijningen begonnen was Jakov, de jongste, amper tien jaar oud. Tijdens de laatste dagelijkse verschijning, op 12 september 1998, zei Onze Lieve Vrouw tot Jakov dat hij voortaan enkel nog een jaarlijkse verschijning zou hebben op 25 december, Kerstmis.
Vraag: Onze Lieve Vrouw hield haar woord en verschijnt sindsdien elke Kerst aan u. Het kwam hard aan voor u toen de dagelijkse verschijningen stopten en ik vrees dat het nog erger zal zijn wanneer ze volledig zullen ophouden. Jakov: Ik zeg steeds dat mijn leven maar pas begon toen ik 10 jaar oud was en dat de verschijningen een heel bijzondere betekenis hebben voor mij. Ik heb Onze Lieve Vrouw gedurende 17 jaar dagelijks mogen zien en toen ik mijn laatste verschijning had was het de droevigste dag uit mijn leven. Ik begon mij vragen te stellen over hoe mijn leven nu verder moest en hoe ik hier doorheen moest komen. Maar, zoals de Gospa ons in Haar boodschappen zegt om te bidden en dat we met gebeden alles verkrijgen wat nodig is, zult u tevens begrijpen dat het minder belangrijk is om Onze Lieve Vrouw met de ogen te zien, maar met het hart en dat het luisteren naar Haar boodschappen het belangrijkste is. Het hele jaar bereid ik mij voor op Haar verschijning met Kerstmis. Het is heel belangrijk om mij voor te bereiden want, als u iemand liefhebt, zal u steeds tijd vinden voor deze persoon. Ons gebed bestaat niet enkel uit woorden. Het is een gesprek met God dat herkend wordt in onze daden en onze hulp aan de medemens. Soms volstaat een glimlach om zich met iemand te verzoenen, omdat het gemakkelijk is om iemand lief te hebben die het met u eens is, maar men moet ook de anderen weten lief te hebben. In één van Haar boodschappen wil Maria dat onze families heilig zijn, maar dat betekent niet dat we 24 uur hoeven te knielen. Heiligheid toont zich in kleine zaken, de manier waarop we onze kinderen grootbrengen, welk voorbeeld we zijn als familie voor anderen, de vrede en liefde binnen de familie en we kunnen dit alles bereiken als God leeft in ons leven.
Vraag: Leiden Maria's boodschappen tot Haar Zoon? Jakov: De mooiste dag van mijn leven was die eerste 25ste juni, toen wij van God de mooie gave ontvingen om Onze Lieve Vrouw te mogen zien en met Haar Jezus te helpen ontmoeten, omdat Zij naar hier komt om ons naar Jezus te leiden. De mensen vragen waarom de verschijningen zo lang duren en waarom er zoveel boodschappen zijn...allemaal waaroms...terwijl wij God juist dankbaar moeten zijn. We kunnen niet begrijpen hoezeer Hij ons hiermee genadig is. Ik ben er zeker van dat, indien wij allemaal onze harten zouden openen, we ook zouden begrijpen waarom Maria komt. Zij komt hier voor ons, omdat Zij ons liefheeft en Zij wil ons tot Jezus brengen. Haar boodschappen leiden naar Jezus en Zij herinnert ons aan vele dingen die wij vergeten zijn. Zij vertelt ons om het gebed van de Rozenkrans te doen herleven, met het hart te bidden, vreugde en vrede te voelen in ons gebed. Onze harten moeten de noodzaak van het gebed aanvoelen en omgevormd worden tot plaatsen van vreugde. Ook kan niemand bidden als men zich zou verplicht voelen. Het gebed moet ons voedsel worden. Bedevaarders komen naar Medjugorje met heel wat vragen en op sommige vragen kunnen we zelfs niet antwoorden. Onze Lieve Vrouw zegt steeds: "Bid en u zult alle antwoorden verkrijgen."
Vraag: Waarom zo'n nadruk op het vasten en het gebed? Jakov: Een van de meest gestelde vragen is waarom het vasten zo belangrijk is. Eerst en vooral omdat Onze Lieve Vrouw erom vraagt en vervolgens wordt het verklaard in de boodschappen: met het gebed en het vasten bereikt men alles en kan men zelfs oorlogen stoppen. Het maakt me diep bedroefd als mensen naar Medjugorje komen om God van alles de schuld te geven: waarom Hij hen niet hielp en waar Hij zich nu bevindt. Dan probeer ik uit te leggen dat ze zich eerst zouden moeten afvragen of ze wel goede Christenen zijn, genoeg bidden en een goed voorbeeld zijn voor de anderen en wat ze eraan gedaan hebben om dingen te voorkomen die hen zijn overkomen. God is altijd met ons, maar in plaats van te bidden en tot Hem te gaan, doen wij juist het tegenovergestelde en herinneren wij Hem enkel aan onze noden.
Vraag: ik weet dat u er niet van houdt om een ziener te worden genoemd, maar daar kunt u niet onderuit en de bedevaarders waarderen en respecteren u. Wat is uw verhouding tot hen? Jakov: Wanneer de mensen Medjugorje bezoeken, bezoeken ze de zieners ook, maar ik wil benadrukken dat zij niet naar Medjugorje hoeven te komen omwille van ons, noch om tekenen te zien. Wij zijn gewone mensen, zoals iedereen. Wat belangrijk is is hun ervaring van de bekering, het starten van een nieuw leven met God, zodat de mensen zien dat God grote dingen doet met hen. Het beste voorbeeld is onze getuigenis aan anderen.
Vraag: Hoe slaagt u erin om uw familieleven te combineren met de verschijningen en alle activiteiten naar de pelgrims toe? Jakov: Wij proberen te leven zoals alle anderen. We hebben onze familie, ik heb drie kinderen die naar school gaan. Meer dan 40 miljoen mensen hebben intussen Medjugorje bezocht en de meesten onder hen hebben we ontmoet. Gebeden helpen bij het opvoeden van de kinderen, in alles. Wij kunnen niets aan zonder Gods hulp.
Vraag: Sommigen stellen zich vragen rond het vasten. Kunnen bepaalde zaken het brood vervangen en dient er te worden gevast tot middernacht of tot de ochtend? Jakov: Een dag duurt 24 uur. Sommigen eten 's avonds. Onze Lieve Vrouw dwingt nooit iemand tot iets. Wij weten wat water is en wat brood is. De mensen zeggen dat het moeilijk is en daarom zoeken ze naar uitwegen, maar wanneer ze naar de kust op vakantie gaan, houden ze aan hun dieet, want hun figuur moet er mooi uitzien. Waar een wil is, is een weg. Het is nodig voor ons leven, voor onze toekomst. Een beetje opoffering in alles doet echt meer goed dan kwaad.
Vraag: Hoe zou u reageren indien uw kind plots niet meer zou geloven? Jakov: Ik weet het niet. Bij ons is dit niet het geval, maar Vader Slavko's woorden indachtig is het bij kinderen belangrijk om zo vlug mogelijk te beginnen met het opgroeien in het geloof. Wanneer ze dan op een bepaald ogenblik God de rug toekeren, zullen ze steeds terugkeren tot God, want het geloof dat we hen meegeven blijft in hun harten aanwezig en persoonlijk hoop ik dat het binnen mijn familie nooit zover komt. Ik bid voor u allen, bidden julllie voor mij.
06-07-1975
Interview van Janko Bubalo met Vicka Ivankovic (1983)
Interview van Janko Bubalo met Vicka Ivankovic (1983)
De wonderen van Onze Lieve Vrouw (deel 1)
Janko: Ik heb u nog nauwelijks ondervraagd over de genezingen welke zich hebben voorgedaan in Medjugorje.
Vicka: Dat is waar! En soms heb is zelfs mijn twijfels gehad hierover.
Janko: Spreek vrijuit, zeg het openhartig!
Vicka: Ik heb wel eens gedacht dat u daar niet in geloofde.
Janko: U hebt ongelijk. En om dat te bewijzen zal ik u een wonderbaarlijke genezing vertellen waarvan ikzelf getuige ben geweest. Die heeft zich voorgedaan in de tijd dat de charismatici uit Canada [die daags daarop reeds het land uit moesten van het regime] in het openbaar hadden gebeden over de zieken. Het was ontroerend.
Toen ik de sacristie uitkwam, liep ik het trapje naar buiten af en struikelde bijna over een vrouw die huilde van vreugde: de Heer had haar genezen van een ernstige ziekte, waar zij reeds gedurende vele jaren aan leed. Zij in talrijke ziekenhuizen reeds behandeld geweest: te Mostar, Zagreb, .. Zij leed aan multiple sclerose en kon niet op haar benen staan als zij niet door iemand ondersteund werd. In Medjugorje moest haar man haar bijna dragen. Zij hadden de kerk niet kunnen binnengaan vanwege de menigte mensen en toen zijn zij maar buiten gebleven, bij het trapje van de sacristie.
Op het moment dat de charismatische priester die over de zieken bad, aankondigde dat de Heer bezig was een vrouw aan het genezen van de ziekte waaraan zij leed, voelde zij, zoals zij mij later heeft gezegd, een soort stroom door haar hele lichaam gaan. Zij kon zich nu al staande houden zonder te worden geholpen. Toen ik het trapje afkwam, gaf ik mij er rekenschap van dat er iets ongewoons had plaats gevonden. Die vrouw zag mij, wierp zich op mij, terwijl zij door haar tranen steeds herhaalde: "O broeder Janko, ik ben genezen!" Onmiddellijk daarop liep zij zelfstandig in de richting van haar auto, die zich op ten minste honderd meter afstand bevond. Ik kende die vrouw al van toen zij nog een kind was.
Ik was diegenen die haar had voorbereid op haar Communie en haar Vormsel. Ik heb haar later teruggezien op de Podbrdo, op de plek van de verschijningen, waar zij God en Onze Lieve Vrouw kwam bedanken voor haar genezing. Ook onlangs nog heb ik haar in de kerk van Medjugorje gezien, waar zij zich even makkelijk verplaatste als de anderen. Ik zal u nu uitleggen waarom ik er nu pas over spreek.
Vicka: Des te beter, dan hoef ik steeds niet te praten.
Janko: Luister. Ik hou er niet zo van om over lichamelijke genezingen te praten, zelfs al heb ik er weet van. Vroeger noemde men alle genezingen die men niet kon verklaren "miraculeus", maar voor mij ligt het eigenlijke wonder hierin, dat iemand die zowel een athëist als een zondaar is, in die mate wordt omgevormd, dat hij een vriend van God wordt, en wanneer hij, terwille van die vriendscap, bereid is om alle beproevingen te verdragen en ook alle minachtingen van de kant van hen die tot dan toe zijn vrienden waren. Vicka, de ziekte van de geest is moeilijker te genezen dan die van het lichaam. Te Medjugorje ben ik dikwijls getuige geweest van zulke genezingen, namelijk die van de ziel. Al die lichamelijke genezingen zijn, naar mijn mening, niets anders dan middelen om genezingen van de geest en van de ziel te verkrijgen.
Vicka: Ja, dat is belangrijk. Wacht eens! Ik heb een vreemdsoortige man ontmoet! Een student. Tot twee- of driemaal toe heeft hij mij zijn levensgeschiedenis verteld. Hij vond het prettig om lang met mij te praten. "Ik geloof nergens in", zei hij tegen mij, "maar af en toe heb ik een lichtstraaltje van geloof". Ik wist niet wat ik met hem moest aanvangen en heb geprobeerd om hem in de richting van een priester te leiden. Je weet immers nooit...
Janko: Nam hij dat aan van u?
Vicka: Neen, maar op een avond, toen ik naar de kerk ging [de priesters hoorden buiten de biecht] heb ik hem gezien. Hij zat neergeknield voor u. Ik zei bij mijzelf: "Hij heeft precies diegene gevonden die hij nodig had". Ik ben de kerk binnengegaan en heb opnieuw voor hem gebeden. Drie of vier maanden later kwam hij bij mij thuis en hij zei tegen mij: "Ik ben een ander mens geworden, iemand die tot geloof is gekomen." Toen heb ik beter de macht en de goedheid van God begrepen: een echt wonder.
Janko: Ik ben heel blij om deze geschiedenis te hebben leren kennen. Een dergelijke ervaring betekent een grote vreugde. Al diegenen die hier vaak komen, kunnen getuigen van dergelijke gebeurtenissen. Ten tijde van Jezus ging het evenzo. Ook hij verbond dikwijls lichamelijke en morele genezingen met elkaar. En dikwijls zei Hij tegen hen die Hij had genezen: "Ga heen en zondig voortaan niet meer." Diezelfde Jezus geneest ook nu. Tijdens de biecht heb ik veel verhalen gehoord over lichamelijke genezingen. In die gevallen heb ik altijd de raad gegeven om dit op de pastorij bekend te maken als teken van erkentelijkheid en dankbaarheid. Maar ik had graag geweten of Onze Lieve Vrouw soms zo'n genezingen ook voorspelt.
Vicka: Voor zover ik weet, nooit! Zij beveelt altijd volharding aan in het geloof, het gebed, de overgave aan Gods wil en niets anders.
Janko: Het geval van de kleine Daniel Setka is toch een beetje vreemd. Volgens wat op band was opgenomen, heeft iemand meteen gezegd: "hij zal genezen", zonder verder te preciseren.
Vicka: Maar wie zou er nu in het tumult dat er heerste aan alles hebben kunnen denken? Degene die sprak wist best dat Onze Lieve Vrouw aan de ouders van Daniël een levend geloof, gebed en vasten had gevraagd. Maar het is mogelijk dat hij het met een zachte stem heeft gezegd.
Janko: Op een keer heb jij mij verteld dat Onze Lieve Vrouw de genezing van een jongen had beloofd, zonder er vooraf enige voorwaarde aan te verbinden.
Vicka: Wie was dat? Dat herinner ik mij niet meer.
Janko: Een jongen van wie het linkerbeen was geamputeerd tot boven de knie. En Onze Lieve Vrouw had aangekondigd dat Zij hem onvoorwaardelijk ging genezen, nadat het beloofde teken zou worden geopenbaard.
Vicka: O ja. Wel, de Heilige Maagd had beloofd dat er op dat moment talrijke genezingen zouden geschieden. Wat belangrijker is: Zij heeft zich op een bijzondere wijze gedragen tegenover die jongen. Hij kwam bijna iedere dag naar de verschijningen. Onze Lieve Vrouw had een speciale voorliefde voor hem.
Janko: Hoe weet u dat?
Vicka: Op een keer, in de kersttijd van 1981 heeft Zij aan ons zijn zieke been laten zien. Zij had de prothese van kunststof weggenomen en daaronder kwam het genezen been te voorschijn.
Janko: Waarom was dat?
Vicka: Dat zou ik echt niet weten. Misschien wou Zij daarmee zeggen dat hij genezen zou worden.
Janko: Heeft hij iets gevoeld?
Vicka: Alsof men hem bij zijn hoofd aanraakte, heeft hij ons gezegd.
Janko: Maar toen heeft Onze Lieve Vrouw niet gezegd dat hij zou genezen worden.
Vicka: Wacht even! Twee of drie dagen later is er een groep jongeren aangekomen. Zij zongen en dansten. Die jongeman was er ook. Op die dag is Onze Lieve Vrouw iets eerder aan ons verschenen. Zij liet ons die jongen zien, naast Haar, en hij was omgeven door licht. Hij wist dat niet, maar onmiddellijk daarna zei hij tegen ons: "Tijdens de verschijning ging er een soort stroom helemaal door mijn been heen." Tegen het midden van 1982 heeft de Gospa tegen ons gezegd: "Na dit teken zal hij volledig genezen."
Janko: Heeft Zij dat tegen u of tegen hem gezegd?
Vicka: Tegen ons en wij hebben het op onze beurt tegen hem gezegd.
Janko: Geloofde hij u?
Vicka: Jazeker! Hij komt iedere avond naar de Heilige Mis en gaat te Communie. Hij is tot geloof gekomen.
Janko: Heeft Onze Lieve Vrouw wel eens van iemand gezegd dat die niet zou genezen?
Vicka: Slechts één keer heeft Zij van een zieke gezegd: "Hij zal spoedig sterven."
Janko: Zijn volgens Maria en volgens u, om een genezing te bekomen een vast geloof, gebed en andere goede werken nodig?
Vicka: En de overgave aan de wil van God. Wat anders?
Janko: Vraagt Onze Lieve Vrouw dat alles aan de zieken?
Vicka: Allereerst aan de zieke zelf, maar ook aan zijn of haar gezinsleden of verwanten.
Janko: En wat als de zieke zo zwak is dat deze niet kan bidden?
Vicka: Hij kan of hij moet minstens geloven. Maar zijn nabestaanden moeten bidden en vasten, voor zover zij dat kunnen. De Gospa heeft dit zo gezegd. Maar zou u mij kunnen zeggen van hoeveel genezingen er verklaringen zijn afgelegd in Medjugorje?
Janko: De afgelopen maand waren het er meer dan 220. Maar van veel bleef het enkel bij verklaringen en werd er geen nota van genomen.
Vicka: Ja, maar dat is niet zo belangrijk, zolang God en de Heilige Maagd het maar weten.
05-07-1975
Interview van Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983]
Interview van Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983]
Bij wijze van inleiding
Vr. Janko: Vicka, het is de gewoonte om jou aan te spreken met deze gemeenzame verkleinvorm; vind je het goed dat ik jou ook zo noem? Vicka: Ik heb er niets op tegen. Ik ben zelf bijna vergeten dat mijn eigenlijke voornaam Vida is.
Vr. Janko: Ik heb er al een tijd naar verlangd met jou te spreken over alles wat zich hier bij ons heeft afgespeeld sedert de eerste dag waarop jullie die lichtende gestalte hebben gezien daarginds, boven jullie huizen, tot aan de dag van vandaag. Wat zijn er sindsdien dingen gebeurd rondom ons en in ons! Soms is men het vergeten. De gebeurtenissen zijn soms verkeerd geïnterpreteerd. Het is heel moeilijk geworden en misschien zelfs onmogelijk om tot de ware toedracht te komen, vooral wat betreft die dingen die betrekking hebben op de eerste verschijningen. Laten we nu beginnen met Gods hulp! In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest Vicka: Amen.
Vr. Janko: Ik heb het gevoel gehad dat ik geroepen ben om met jouw hulp bij jullie, die zieners zijn, alles te noteren wat zich hier afspeelt. Vicka: Dat is waar. Vanaf het begin ben jij sterk geïnteresseerd geweest en heb je aantekeningen gemaakt. En wat nog meer zegt: Onze Lieve Vrouw heeft jouw hierover iets laten weten. [Een boodschap die door de zieners is overgebracht, over de inhoud waarvan de auteur geen nadere informatie geeft].
Vr. Janko: Het is geen toeval dat ik ervoor gekozen heb deze gesprekken juist met jou te doen plaatsvinden, want jij bent bijna altijd aanwezig in deze plaats van verschijningen en jij bent, meer dan de anderen, geroepen om deze gebeurtenissen voor de toekomst vast te leggen, ze te verklaren en te bewaren. Dus, als je het ermee eens bent Vicka: O zeker wel! Waarom zou ik het er niet mee eens zijn?
Vr. Janko: Ik heb het gevoel gehad dat ik geroepen ben om met jouw hulp bij jullie, die zieners zijn, alles te noteren wat zich hier afspeelt. Vicka: Dat is waar. Vanaf het begin ben jij sterk geïnteresseerd geweest en heb je aantekeningen gemaakt. En wat nog meer zegt: Onze Lieve Vrouw heeft jouw hierover iets laten weten. [Een boodschap die door de zieners is overgebracht, over de inhoud waarvan de auteur geen nadere informatie geeft].
Vr. Janko: Het is geen toeval dat ik ervoor gekozen heb deze gesprekken juist met jou te doen plaatsvinden, want jij bent bijna altijd aanwezig in deze plaats van verschijningen en jij bent, meer dan de anderen, geroepen om deze gebeurtenissen voor de toekomst vast te leggen, ze te verklaren en te bewaren. Dus, als je het ermee eens bent Vicka: O zeker wel! Waarom zou ik het er niet mee eens zijn?
Vr. Janko: Ik zeg dat omdat veel mensen je geïrriteerd hebben door jou steeds hetzelfde te vragen, zodat je er genoeg van hebt. Vicka: Ja, het is waar: ik heb er genoeg van. Maar ik heb je al een tijd geleden dit gesprek toegezegd. Dus, ga je gang, vraag al wat je maar wilt.
Vr. Janko: Je beslissing doet me plezier. Maar wees oprecht en open en zeg mij echt alles wat je weet. Vicka: Oké, ik zal alles zeggen wat ik weet en alles wat ik kan.
Vr. Janko: Wat betekent die laatste beperking? Vicka: Er zijn dingen waarbij ik niet de bevoegdheid heb om die te vertellen. Maar je kunt altijd vragen stellen.
Vr. Janko: Ik zal je niet vragen dat te zeggen wat je niet kunt onthullen. Ik ben priester en ik weet wat "geheimen bewaren" wil zeggen. Het is niet uit nieuwsgierigheid dat ik je ondervraag, maar ik verlang ernaar mijn geloof [en misschien dat van anderen] te versterken in God en in Onze Lieve Vrouw. Vicka: Goed! Maar zouden we nu niet eens beginnen?
Vr. Janko: Hoe zullen we het doen? Moet ik jou laten praten, of zal ik vragen stellen? Vicka: Het is beter dat jij mij vragen stelt. Ik vind het wel fijn om te vertellen, maar wie weet waar ik terecht zou komen. Ik zou gaan uitweiden over onbenullige dingen en het essentiële vergeten.
Vr. Janko: Spreek correct en helder. Vicka: Ik ken geen verheven boekentaal, maar dat vind ik niet zon ramp. Sinds ik niet meer naar school ga spreek ik de taal van mijn moeder; dus als je daar genoeg aan hebt...
Vr. Janko: We zullen zien. Wel, dan begin ik. Vicka: Ja, ik ben al ongeduldig.
Vr. Janko: Vertel mij allereerst of de plaats van de verschijningen een eigen naam heeft. Vicka: Ik weet het niet precies. Sommigen noemen die Brdo [= heuvel], anderen zeggen Podbrdo [= voet van de heuvel] en nog weer anderen spreken van Gradina [= de ruïnes, de puinhopen]. Maar dat is van geen enkel belang!
Vr. Janko: Toch wel hoor, het is belangrijk. Als iemand mij vraagt hoe de plaats heet van de eerste verschijningen van Onze Lieve Vrouw, dan moet ik een correct antwoord geven. Ik zei altijd: Podbrdo. Ik heb het nagevraagd en mensen die het kunnen weten, hebben me gezegd dat je die naam moet aanhouden. Vicka: Ik heb er niets op tegen. Het is wat ikzelf ook zeg. Deze benaming komt al voor in boeken hierover, dus
Vr. Janko: Voordat we komen tot de gebeurtenissen, moet je me de achternamen en voornamen zeggen van al diegenen die ten minste één maal de lichtende verschijning hebben gezien van die jonge vrouw die jullie meteen Onze Lieve Vrouw hebben genoemd. Vicka: Wel, degenen die tenminste één keer Onze Lieve Vrouw hebben gezien zijn:
Ivanka Ivankovic, dochter van Ivan
Mirjana Dragicevic, dochter van Jozo
Ikzelf, Vida [Vicka] Ivankovic, dochter van Pero
Ivan Dragicevic, zoon van Stanko
Maria Pavlovic, dochter van Filip
Ivan Ivankovic, zoon van wijlen Jozo,
Het zusje van Marija, Milka,
De kleine Jakov Colo, zoon van Ante
Vr. Janko: Goed, dan kunnen we nu over gaan naar de eerste verschijning.
Hoe de verschijningen zijn begonnen
Woensdag 24 juni: de eerste dag der verschijningen
Vr. Janko: Hoe heeft de eerste verschijning zich afgespeeld? Vicka: Het was op het feest van St. Johannes de Doper, 24 juni 1981.
Vr. Janko: Hoe laat? Vicka: Na vijf uur s middags.
Vr. Janko: Vertel eens. Vicka: Met alle details of alleen het essentiële?
Vr. Janko: Alles, want het is over jou dat de kranten, met inbegrip van buitenlandse, inexacte, om niet te zeggen, belachelijke, dingen hebben verteld. Vooruit, begin maar! Vicka: Het was die dag een feestdag, maar ik ben niet naar de mis gegaan, omdat ik naar Mostar moest, voor een aanvullingscursus wiskunde.
Vr. Janko: Waarom was dat? Vicka: Ik was niet geslaagd voor mijn examen op het einde van het schooljaar. De school had herkansingscursussen georganiseerd.
Vr. Janko: En daarna? Vicka: Ik was tegen het middaguur naar huis gegaan. De bus was overvol en het was erg heet. Mirjana en Ivanka kwamen bij mij langs. We hadden die ochtend besloten aan het eind van de namiddag te gaan wandelen; wij waren altijd samen. Maar toen ik thuis kwam, ben ik in slaap gevallen Mijn zusje Zdenka kwam me wakker maken: Sta gauw op, je komt te laat op school! Dat was een grapje. Ik ben opgestaan en heb me aangekleed. Toen ben ik weggegaan om Mirjana en Ivanka te zoeken. Eerst naar de moeder van Jakov (zij was een tante van Mirjana).
Vr. Janko: Heb je ze daar aangetroffen? Vicka: Nee hoor. Ze waren daar langs gegaan en hadden tegen Mirjanas tante gezegd dat zij gingen wandelen over de weg die naar het dorpje Cilici loopt ik kon mij dan daar bij hen voegen. Ik heb die route gevolgd en heb hen daar aangetroffen, samen met de kleine Milka Pavlovic, het dochtertje van Filip. Alle drie keken ze strak en gespannen naar iets. Zij schenen verschrikt. Zij wenkten mij dichterbij te komen. Ik haastte mij naar hen toe. Wat gek! Waar keken ze zo aandachtig en gespannen naar? Ze riepen: Vicka, daar is de H. Maagd!. Maar wat hebben ze toch alle drie? Welke Maagd? Misschien hebben ze een slang gezien, of het is gewoon een grap Ik heb mijn schoenen uitgedaan en ben, hollend als een gek, op de vlucht geslagen.
Vr. Janko: Waar ben je naartoe gegaan? Vicka: Wel, hier naartoe, naar het dorp. Waar wil je dat ik anders heen zou gaan?
Vr. Janko: Dus op die eerste dag heb jij niets gezien? Vicka: Wacht even, ik ben nog niet klaar! Toen ik vlak bij het dorp was gekomen, ben ik in tranen uitgebarsten. Ik kon er niets aan doen. Waarom moesten zij grapjes maken over Onze Lieve Vrouw? Ik wist niet wat ik moest doen of waar ik heen moest gaan.
Vr. Janko: Ben je naar huis teruggegaan? Vicka: Nee, nee. Toen ik daar nog was, kwamen de twee Ivans er aan.
Vr. Janko: Welke twee Ivans? Vicka: Ivan Dragicevic, zoon van Stanko en Ivan Ivankovic, de zoon van wijlen Jozo. Zij hadden appels bij zich in een plastic zak.
Vr. Janko: Hebben ze jou appels aangeboden? Vicka: Ja, maar ik had geen zin in appels. Ik had maar één gedachte in mijn hoofd en dat was die uitroep: Daar is de Heilige Maagd! Nog steeds huilend, vroeg ik aan Ivan [de zoon van Stanko] of hij met mij mee wou gaan, naar die drie meisjes die zeiden dat zij de H. Maagd zagen. Hij stemde toe en wij zijn daar naartoe gegaan. Onderweg zei ik tegen hem: Ik ben er niet op uit om haar te zien, ik wil alleen maar daar zijn.
Vr. Janko: En toen jullie daar boven waren aangekomen? Vicka: Toen hebben wij, wij óók, haar gezien. Ivan is meteen weggevlucht, door over een hek te klimmen. Hij heeft zijn appels achter gelaten en alles wat hij bij zich had.
Vr. Janko: En jij? Vicka: Ik ben gebleven en heb aandachtig gekeken. Het was de gestalte van een wonderlijk mooie, jonge vrouw. Zij hield een kindje in haar armen. Zij was met hem bezig. Zij dekte hem toe en dan weer niet Herhaaldelijk gaf zij ons tekens met haar handen.
Vr. Janko: En jullie? Zijn jullie dichter naar haar toe gegaan? Vicka: Nee, wij waren veel te bang!
Vr. Janko: Hoelang ben je daar gebleven? Vicka: Ik weet het niet precies. Vijf of zes minuten misschien. Daarna ben ik opnieuw weggevlucht.
Vr. Janko: Waar naartoe? Vicka: Naar huis, dat spreekt vanzelf! Ik was blij en gelukkig, en tegelijkertijd erg geschrokken. Ik was bang, maar ook verheugd. Ik heb mij op de divan laten vallen en ik hield maar niet op met huilen, huilen
Vr. Janko: En de kleine Milka, hoe kwam het dat zij bij jullie was? Vicka: Daar heb je het al! Ik zal weer beginnen bij het begin: terwijl Mirjana en Ivanka aan het wandelen waren, ziet Ivanka opeens de H. Maagd en dat zegt zij tegen Mirjana en die antwoordt: Ach nee, dat is de H. Maagd niet. Waarom zou zij aan ons verschijnen?
Vr. Janko: Dus heeft Mirjana haar die keer niet gezien? Vicka: Nee, nee. Zij zijn afgedaald naar het dorp en toen hebben ze de kleine Milka ontmoet, die hen heeft gevraagd haar te helpen om de schapen van haar naar buiten te brengen.
Vr. Janko: Wie hoedde die schapen? Vicka: Milka. Noch Mirjana, noch Ivanka zijn daarmee bezig geweest. Milka heeft de schapen naar buiten gebracht en toen zijn zij met hun drieën weer op weg gegaan naar het dorp. En toen zij op de terugweg waren, heeft Ivanka opnieuw Onze Lieve Vrouw gezien, op dezelfde plek. Zij heeft dat gezegd tegen de anderen. En ook die hebben haar gezien. Er was geen twijfel mogelijk: het was de H. Maagd! Het was toen dat ik mij bij hen heb gevoegd.
Vr. Janko: Maar hoe kwam het dat Ivan Ivankovic ook daar was? Vicka: Hij was bij Ivan Dragicevic. En toen wij de heuvel zijn opgeklommen, heeft hij zich bij ons gevoegd.
Vr. Janko: Heeft ook hij onze Lieve Vrouw gezien? Vicka: Ja, maar niet zo duidelijk als wij.
Vr. Janko: Heeft Onze Lieve Vrouw met jullie gesproken? Vicka: Nee, niemand heeft iets gehoord. Ze gaf ons tekens met haar hand en toonde ons het kindje.
Vr. Janko: Maar hebben jullie haar allemaal op dezelfde manier gezien? Vicka: Ik weet het niet. Zij was vrij ver van ons vandaan.
Vr. Janko: En daarna? Vicka: Onze Lieve Vrouw is weggegaan. Ik ben naar huis terug gekeerd. Mirjana en Ivanka zijn ons gevolgd. Thuis hebben wij alles verteld.
Vr. Janko: Wat zeiden de anderen? Vicka: Dat hangt er van af; Sommigen geloofden het, anderen waren verbaasd. Sommigen legden het zus uit, anderen zo. Het was een vliegende schotel... Men zei vanalles en nog wat.
Vr. Janko: En daarna, zijn jullie toen uit elkaar gegaan om te gaan slapen? Vicka: Wat zou je anders willen dat we deden? De volgende dag moesten we opstaan zo gauw als het licht werd, om tabak te plukken, de kudde hoeden, al het gedoe van iedere dag.
Vr. Janko: Maar waarom heeft Ivanka meteen gezegd: het is de Heilige Maagd? Waarom heeft zij niet aan iets anders gedacht? Vicka: Ik weet het niet. Maar aan wie anders zou ze hebben kunnen denken? Een wonderschone jonge moeder met haar kindje en een kroon op haar hoofd. Het was duidelijk!
Vr. Janko: Nu zijn we gekomen aan donderdag 25 juni 1981. Jullie hadden ieder voor zich de bezigheden weer hervat. Was je al vergeten wat er de vorige dag was gebeurt? Vicka: Helemaal niet! Je sprak erover, je droomde ervan
Vr. Janko: Hadden jullie iets besloten? Zoiets als: Laten we daarover maar zwijgen? Volgende bladzijde .? Vicka: Ja zeg! Dat zou al te gek zijn geweest. We wilden er helemaal niet vanaf, wij met ons drieën
Vr. Janko: Hoe zo, jullie drieën? Vicka: Ivanka, ik en Mirjana. We zijn overeen gekomen om op dezelfde tijd daarheen te gaan waar we de eerste dag Onze Lieve Vrouw hadden gezien. Als het werkelijk Onze Lieve Vrouw was, dan zou zij misschien terug komen.
Vr. Janko: En, zijn jullie er naartoe gegaan? Vicka: Ja, ongeveer op dezelfde tijd. We hebben weer de rotsachtige weg genomen en we zijn daar boven gaan kijken, op de plek waar zij de eerste keer was verschenen.
Vr. Janko: Niets? Vicka: Wat dacht je, niets? Ineens was er het lichtschijnsel, Onze Lieve Vrouw was er.
Vr. Janko: Met het kindje? Vicka: Nee, nee. Deze keer was het kindje Jezus er niet.
Vr. Janko: Langs welke weg? Vicka: Welke weg? Maar er is daar helemaal geen weg! Wij zijn naar boven gehold, recht toe recht aan, dwars door de doornstruiken Niets! Alsof de grond bedekt was met een spons of met rubber. Je kunt het onmogelijk uitleggen! Niemand zou ons hebben kunnen voorbij gaan
Vr. Janko: En tijdens dat rennen, zagen jullie toen Onze Lieve Vrouw? Vicka: Nou reken maar! Anders zouden we niet geweten hebben waar we naartoe moesten hollen. Maar Marija en Jakov, die twee, die zagen niets, zij liepen achter ons aan.
Vr. Janko: Maar, toen zij daar boven aankwamen, hebben zij haar toen ook gezien? Vicka: Ja. In het begin zagen zij haar niet zo duidelijk, maar beetje bij beetje verhelderde hun zien
Vr. Janko: Vicka, je hebt mij zojuist gezegd dat je de heuvel heel gemakkelijk hebt beklommen. Toch had je mij op een keer verteld dat Mirjana en Ivanka zijn flauw gevallen. Vicka: Ja, maar dat heeft niet meer dan een ogenblik geduurd.
Vr. Janko: Wat hebben jullie gedaan toen je eenmaal daarboven was aangekomen? Vicka: Ik zou het niet kunnen zeggen. Wij waren helemaal in de war. We waren ook bang. Het is niet zon gemakkelijke opgave om tegenover Onze Lieve Vrouw te staan. We zijn evenwel op onze knieën gevallen en begonnen te bidden.
Vr. Janko: Welk gebed hebben jullie gebeden? Vicka: Ik herinner het me niet meer. Ongetwijfeld Onze Vader, Wees gegroet Maria, eer aan de Vader Niets anders.
Vr. Janko: Je hebt me verteld dat de kleine Jakov gevallen is. Vicka: Ja, ja. Hij was zo opgewonden, dat hij in de doornstruiken is gevallen. Ik dacht, "O Jakov, mijn jongen! Je zult er niet levend uit komen!"Maar hij kwam er wel uit, en vlug! Daarna bleef hij maar steeds herhalen "Wel, nu ik eenmaal Onze Lieve Vrouw heb gezien, zal ik het niet erg vinden om dood te gaan!"Stel je voor: hij vertoonde geen spoor van schrammen door die val in de doornstruiken! Onze Lieve Vrouw heeft hem beschermd...
Vr. Janko: Hoe was Onze Lieve Vrouw op die dag? Vicka: Zij was geweldig mooi! Glimlachend, vrolijk... Er bestaan geen woorden voor om haar te beschrijven!
Vr. Janko: En op die dag, heeft zij toen tegen jullie gesproken? Vicka: Ja, Zij heeft met ons gebeden.
Vr. Janko: Hebben jullie haar iets gevraagd? Vicka: Ik niet. Ivanka wel. Zij heeft haar gevraagd om berichten over haar moeder, gestorven in het ziekenhuis, kort daarvoor. En Onze Lieve Vrouw heeft haar geantwoord: "Jouw mama maakt het goed, ze is bij mij."
Vr. Janko: Hebben jullie de vraag van Ivanka gehoord? Vicka: Jazeker!
Vr. Janko: En hebben jullie ook het antwoord van Onze Lieve Vrouw gehoord? Vicka: Ja, behalve Marija en Jakov.
Vr. Janko: Waarom Marija niet? Vicka: Wie weet dat? Het was nu eenmaal zo! Dat is alles!
Vr. Janko: Was Marija er bedroefd over? Vicka: Waarschijnlijk wel.
Vr. Janko: Je hebt mij niet gezegd of Ivan bij jullie was. Vicka: Hij was er inderdaad en hij heeft gezien zoals wij.
Vr. Janko: Hoe voelde hij zich daar? Vicka: Hij is een verlegen jongen, maar hij deed zoals wij. Hij volgde ons.
Vr. Janko: Dus alles is goed verlopen? Vicka: Ja, wonderbaarlijk! Je kunt het niet onder woorden brengen. Het was alsof we niet meer op aarde waren. Niets hinderde ons: de hitte niet, de doornstruiken niet. Onze Lieve Vrouw was daar, wij vergaten al het andere
Vr. Janko: Hebben jullie die dag nog andere vragen gesteld? Vicka: Mirjana heeft Onze Lieve Vrouw gevraagd om voor ons een teken achter te laten opdat ik niet wist wat de mensen over ons zouden vertellen En de wijzers van Mirjanas horloge zijn verzet. [De kleine wijzer was één vierde van de wijzerplaat verzet. Hoe laat is het? vroeg Vicka aan Mirjana tijdens de verschijning. Kwart over drie. Heb jij je horloge terug gezet? Het was toen kwart over zes. De zieners hebben dit opgevat als een teken].
Vr. Janko: Heel moeilijk om dat te controleren! Hebben jullie nog iets anders gevraagd? Vicka: Ja, of zij zou terug komen. Met een teken van haar hoofd heeft zij te kennen gegeven dat het antwoord ja" was
Vr. Janko: Je hebt haar in de doornstruiken gezien, geloof ik? Vicka: Ja, door de doornstruiken heen, en het kwam mij voor dat zij zich bevond op een kleine open plek, tussen drie doornstruiken. Maar dat is niet belangrijk.
Vr. Janko: En jullie hebben Onze Lieve Vrouw besprenkeld met wijwater, heeft men mij verteld. Vicka: Nee, nee. Dat is de derde dag gebeurd.
Vr. Janko: Hoe lang zijn jullie in het gezelschap van Onze Lieve Vrouw gebleven die dag? Vicka: Tot op het moment dat zij ons heeft verlaten, terwijl ze zei tegen ons: Tot ziens, mijn engelen! [Een vertrouwelijke naam die men in Kroatië aan kinderen geeft. De H. Maagd noemt de kinderen dikwijls zo]
Vr. Janko: Maar met hoevelen waren jullie? Vicka: Met ons zessen: Ikzelf, Ivanka, Mirjana, verder Ivan, Marija en Jakov.
Vr. Janko: Waren er nog mensen bij jullie? Vicka: Ten minste een stuk of vijftien. Meer! Mario was er ook, Ivan, Marinko ... Ik herinner me niet meer wie er allemaal bij waren.
Vr. Janko: Ook volwassenen? Vicka: Ja, Ivan Ivankovic, Mate Sego en anderen. Zij waren er van overtuigd dat er iets gaande was. De snelheid waarmee wij de heuvel beklommen had indruk op hen gemaakt. En verder hebben bepaalde mensen het lichtschijnsel gezien op het moment van de komst van Onze Lieve Vrouw, enz.
Vr. Janko: Waren Milka en Ivan Ivankovic, die op de eerste dag gekomen waren, die dag ook bij jullie? Vicka: Nee.
Vr. Janko: Waarom niet? Vicka: Milka is thuis gehouden door haar moeder, omdat zij haar moest helpen. Marija is toen gekomen. Wat Ivan betreft, die veel ouder is dan wij, hij heeft niet willen terug komen omdat hij zoveel ouder was dan ons. Dat waren de redenen
Vr. Janko: Marinko heeft me verteld dat Ivanka huilde toen zij thuis kwam. Vicka: Ja, dat is waar. Wij hebben bijna allemaal gehuild. Ivanka heeft meer gehuild dan wij.
Vr. Janko: Waarom? Vicka: Het kwam omdat de Heilige Maagd haar heeft gesproken over haar moeder, die nu bij haar is.
Vrijdag 26 juni: de derde dag
Vr. Janko: Nu zijn we op de ochtend van de derde dag. Aarzelden jullie om er weer naartoe te gaan? Vicka: O nee! Wij wachten vol ongeduld tot het zes uur s avonds was. Wij hebben ons gehaast bij ons dagelijks werk om daarheen te kunnen gaan
Vr. Janko: Dus, jullie zijn vertrokken! Vicka: Reken maar! Wij waren een beetje bang, maar Onze Lieve Vrouw trok ons aan. Vanaf het moment dat we ons huis verlieten, keken we in alle richtingen, in de hoop haar te zien.
Vr. Janko: Wie was er die dag bij jullie? Vicka: Wel, wij zessen, en veel mensen. We keken speurend rond terwijl we de heuvel beklommen.
Vr. Janko: En, niets? Vicka: Jawel hoor! Er was ineens een lichtschijnsel, tot driemaal toe
Vr. Janko: Waar was dat lichtschijnsel goed voor? t Was een van de langste dagen van het jaar. Om zes uur stond de zon nog hoog aan de hemel!... Vicka: Jawel, maar Onze Lieve Vrouw heeft ons dat licht gezonden om ons de plek te laten zien waar zij zich bevond.
Vr. Janko: Wie heeft dat licht gezien? Vicka: Veel mensen hebben het gezien. Ik weet niet hoeveel. Het belangrijkste is dat wij, de zieners, het hebben gezien.
Interview met Vader Pétar Ljubicic door Lidia Kunza (zomer 2004)
Lidia: Vader Pétar, de zienster Mirjana heeft u uitgekozen om de 10 geheimen te onthullen die Onze-Lieve-Vrouw haar heeft toevertrouwd. Hoe voelde u zich toen?
Vader Pétar: Op een avond hoorde ik van een aantal mensen in Medjugorje zeggen dat Mirjana mij had uitgekozen om de geheimen te onthullen. Ik dacht werkelijk dat ze een grap uithaalden met mij en ik vertelde hen: "Dit zijn ernstige zaken. Speel hier geen spelletjes rond." Gedurende enkele dagen zat ik met deze zaak bezig. Wat indien het waar is? Ik was ongerust. Mirjana's keuze voor mij was als een klein geheim op zichzelf. Het is een grote eer en verantwoordelijkheid. Ik heb geen schrik. Toen ik Mirjana ontmoette, vroeg zij mij: "Hebt u er reeds van gehoord dat u de geheimen zult onthullen voor de wereld als de tijd komt?" Was dit werkelijk mogelijk? Ik snakte naar adem. Het is heel moeilijk om in woorden de gevoelens te omschrijven die toen in mij omgingen. Het waren ogenblikken van onbeschrijfelijk geluk en een vastberaden toekomst.
Lidia: Wat kunt u vertellen over de geheimen en hun inhoud? Wanneer denk je dat ze zullen worden onthuld en welke boodschappen houden zij in?
Vader Pétar: Geheimen zijn geheimen. We begrijpen hier de betekenis niet van. De geheimen zullen zeker buitengewone dingen zijn die op een bepaalde plaats en op een bepaald tijdstip zullen gebeuren. Wanneer dat zal zijn, weet ik niet. Alles bevindt zich in een crisis vandaag. Er gebeurt zoveel. Er heerst zoveel ontevredenheid en onrust. De mensen weten niet meer waar ze terecht kunnen. De boodschap van elk geheim zou kunnen zijn: "Wees op elk moment voorbereid om God te ontmoeten. De tijden zijn ernstig. Werk aan uw eigen redding. Leef niet alsof je op een bepaalde dag geen rekenschap zult moeten geven."
Lidia: U gaat alle 10 de geheimen onthullen. Kunt u ons vertellen hoe u dat zult doen? Welke van de geheimen zal het zichtbaar en een eeuwig teken zijn dat Onze-Lieve-Vrouw heeft beloofd?
Vader Pétar: Als de tijd komt zal Mirjana mij een perkamenten papier geven, zowat een A4 formaat. Onze-Lieve-Vrouw heeft dit aan Mirjana overhandigd voor wanneer elk geheim zich zal manifesteren. Daar bevinden zich alle geheimen op die zullen plaatsvinden. Ik zal het eerste geheim kunnen lezen, maar niet het tweede. Dat is zo voor elk van de geheimen. Dan zal ik gedurende negen dagen vasten en bidden. Drie dagen voor elk geheim zal plaatsvinden zal ik alles aan iedereen kunnen bekendmaken: de datum, het uur, de minuut en wat er zal gebeuren. Mirjana heeft gezegd dat de eerste twee geheimen een verband houden met Medjugorje, eerst een aanmaning en dan een grote waarschuwing. Onze-Lieve-Vrouw kwam naar een klein gehucht, Bijakovici, in de parochie van Medjugorje, waar Zij nu reeds meer dan 20 jaar verschijnt. Wanneer deze twee geheimen zich zullen openbaren, zal iedereen er zich van bewust zijn dat de zieners de waarheid vertelden. Het derde geheim zal het zichtbare teken zijn op de Heuvel der Verschijningen, de Podbrdo. Dit zal een grote vreugde zijn voor hen die deze verschijningen hebben aanvaard als een geschenk uit de Hemel en van de Koningin van de Vrede.
03-07-1975
Interview met Ivan Dragicevic 9/2/2003
Interview met Ivan Dragicevic
In februari 2003 was Ivan Dragicevic in Australië. Op 9 februari gaf hij het volgende interview weg aan Damir Govorcin:
Damir: Kunt u omschrijven hoe Onze-Lieve-Vrouw er uit ziet?
Ivan: Er zijn niet genoeg woorden om te omschrijven hoe Onze-Lieve-Vrouw er uit ziet. Ik kan u zeggen dat ze een grijs kleed en een witte doek draagt. Ze heeft blauwe ogen, een blos op de wangen en zwart haar. Zij zweeft op een wolk en ze draagt een kroon van sterren. Bij elke verschijning bereid ik me voor door het bidden van de Rozenkrans en wacht ik op Haar komst. Normaal komt Zij rond 18.40 uur, maar zelfs daarvoor voel ik reeds heel goed Haar nabijheid. Het moment dat ik kniel is ook het moment dat Maria komt, en dan zie ik niemand meer, buiten Haar. Meestal is Zij vreugdevol en bij het begin van Haar verschijning groet Zij steeds met: "Geloofd zij Jezus, Mijn lieve kinderen." Soms zijn er engelen bij Haar en na Haar begroeting bidt Zij steeds met uitgestrekte handen over ons en zegent Zij iedereen met Haar Moederlijke Zegen. Zij zegent elk religieus voorwerp dat wordt meegebracht en daarna beveel ik alle aanwezigen, alle zieken en alle meegebrachte intenties bij Haar aan. Daarna praat ik met Haar en als Zij een bijzondere boodschap heeft zal Zij mij dit zeggen: een boodschap voor de wereld, de priesters, de families, de jeugd...maar in hoofdzaak is Haar boodschap steeds voor de wereld. Onmiddellijk na de verschijning schrijf ik de boodschap neer en wordt ze doorgegeven aan de hele wereld. Elke keer verlaat Zij mij in het licht van een kruis met de woorden: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen." Ik zie Onze-Lieve-Vrouw driedimensionaal, wat betekent dat ik Haar kan zien en tot Haar kan spreken zoals met u. Ik kan haar aanraken. Als u mij zou vragen hoe oud Zij is, zou ik zeggen 26-27 jaar.
Damir: U zegt dat u Onze-Lieve-Vrouw kan aanraken?
Ivan: Indien ik dat zou willen, ja, maar Ik doe het niet. Mijn kinderen hebben dit reeds gedaan. Dit was rond Kerstmis toen ik mijn kinderen op mijn armen nam. Het is moeilijk om de uitdrukking te omschrijven op het gelaat van Mijn kinderen als ik dit doe. Mijn kinderen zijn respectievelijk zeven, drie en 16 maanden oud en u kan op hun gelaat hun ervaring lezen, maar ik heb er hen nog nooit naar gevraagd omdat ze nog zo jong zijn. Mijn kinderen zijn blij met deze gave en zijn hier zeer erkentelijk voor.
Damir: De wereld ligt in oorlog met Irak en er wordt heel wat afgevochten op vele plaatsen in de wereld. Wat heeft Onze-Lieve-Vrouw u toevertrouwd over de toekomst van de wereld?
Ivan: Het is tijdens die 21 jaar heel duidelijk geworden wat Maria van ons verlangt. Onze-Lieve-Vrouw zegt: "Lieve kinderen! Ik kom hier omdat Mijn Zoon Mij zendt om u te helpen. Lieve kinderen, vrede, vrede, vrede. Er moet vrede heersen tussen de mensen en God en tussen de mensen onderling. Lieve kinderen; deze wereld, de mensheid stevent op een groot gevaar af en is bezig zichzelf aan het vernietigen." We zien sinds het begin van de verschijningen dat Haar grootste wens de vrede is. De boodschappen van vrede, samen met deze van gebed, zijn het meest frequent. Onze-Lieve-Vrouw roept ons voortdurend op tot vrede tijdens deze 21 jaar, dat we ons zelf zouden openstellen voor de vrede en de Heilige Geest. Naast deze booschappen van vrede en gebed, roept Zij ook op tot bekering, on terug te keren tot God omdat er enkel in God vrede is te vinden.
Damir: Zijn dit de eindtijden?
Ivan: Neen. Wij praten niet over het einde van de wereld of over de tweede komst van Jezus. Onze-Lieve-Vrouw komt niet om ons vrees aan te jagen, Zij komt niet om over duisternis te praten. Zij komt als een Moeder van Hoop. Zij wenst licht te brengen in deze wereld. Zij wil ons vanuit de duisternis naar het licht en een nieuw leven brengen. Zij wenst deze vermoeide wereld, de vermoeide families, de vermoeide jongeren, de vermoeide kerk hogerop te brengen. Zij wenst ons te ondersteunen en ons te versterken. Zij zegt: "Lieve kinderen, als u sterk bent is de Kerk sterk en als u zwak bent is de Kerk zwak. U bent de Levende Kerk. Lieve kinderen, deze wereld, deze mensheid heeft hoop en een toekomst. Maar u moet zich veranderen. U moet terugkeren tot God."
Damir: Door de recente seksuele misbruiken binnen de Kerk, is deze de laatste tijd onder druk komen te staan. Heeft Maria hierover haar gevoelens met u gedeeld?
Ivan: Direct heeft Zij hierover nooit iets gezegd, maar men kan indirect waarnemen dat Zij ons vraagt om in het bijzonder voor deze aangelegenheid te bidden. Onze-Lieve-Vrouw bidt steeds voor Haar kinderen. Zij spreekt niet alleen over de priesters, maar ook over de families, de echtscheidingen, de zwangerschapsonderbrekingen, de thuisloze kinderen...Onze-Lieve-Vrouw bidt voor dit alles. Dat is waarom Zij is gekomen. Zij wil ons leren wat goed is en er ons heen leiden, ons tonen wat we moeten doen en dat is het Evangelie lezen en leven. Zij wenst het gebed terug te brengen in de familiekring. Zij wenst dat wij naar de Heilige Mis gaan, te biechten gaan, dat we binnen de familie de Bijbel lezen, dat we knielen voor het kruis, dat we elkaar vergeven en liefhebben.
Damir: De Kerk heeft een klare kijk op homeseksulatiteit. Heeft Onze-Lieve-Vrouw een standpunt ingenomen dat homeseksualiteit tegen de wil van God is?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft hierover nooit iets concreet gezegd. De Kerk is meer geschikt om hieromtrent regels op te stellen. Onze-Lieve-Vrouw doet niets anders dan bidden.
Damir: Kunt u de Hemel en de hel omschrijven?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft mij de hemel getoond, maar niet de hel. Ze heeft mij de kans gegeven, maar ik wou niet, ik was te angstig. Toen ik de hemel zag, zag ik mensen wandelen, bidden, zingen en ze droegen witte en blauwe kledij. Ze waren allen heel gelukkig. Deze mensen zagen er zo'n 35 à 40 jaar uit. De hemel is een plaats zonder grenzen. Ik heb geen omheiningen gezien. Ik was daar voor zo'n 3 tot 4 minuten. Ik kan de schoonheid niet beschrijven.
Damir: Stelt het u en Maria teleur dat de Kerk haar volle zegen niet geeft aan Medjugorje?
Ivan: Neen, ik ben niet teleurgesteld. De Kerk is steeds voorzichtig. Ik wens te zeggen wat er hierover in het Evangelie staat: "door hun vruchten, zal je hen kennen."
Damir: Tamelijk recent zijn er velen die zeggen dat ze Maria zien en met Haar praten. Heeft Zij ooit over mensen als valse profeten gesproken?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft hierover nooit iets gezegd en ik heb er Haar nooit om gevraagd. Velen komen naar ons toe en zeggen dat ze Onze-Lieve-Vrouw zien. Wat kan ik hierover zeggen als Zij hierover niets zegt. Het enige wat ik hen kan adviseren is naar een priester te gaan.
Damir: Er is ook kritiek op de weelde van de zieners. Wat is uw antwoord hierop?
Ivan: Het enige wat ik hierover kan zeggen is dat ik voor deze mensen bid. Het is spijtig dat er velen zijn die dit denken. Maar dit is niets nieuws, geen verrassing.
Damir: Is AIDS een straf van God?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft hierover nooit iets gezegd. Maar ik zie dat er in Afrika jaarlijks 2,3 miljoen mensen aan sterven en dat is te veel. Het is spijtig omdat de rijken de armen niet genoeg helpen. De mensen weten niet hoe hiermee om te gaan.
Damir: Er zijn mensen die lijden aan een ziekte, zoals kanker, en veel pijn hebben. Is dit een wijze waarop God de mensen test?
Ivan: Ik ontmoet vele mensen en vooral zieken. Dagelijks. Mensen met kanker en andere ziekten komen bij mij. Ik vertel steeds de mensen dat eender welke ziekte we hebben te dragen, we dit moeten aanvaarden en dragen als de wil van God, dat God hierdoor vereerd wordt. God heeft steeds betere bedoelingen.
Damir: Wat moet er gedaan worden om de vrede in de wereld te bereiken?
Ivan: Vrede in de harten van de mensen, van de families en dan komt de vrede vanzelf. Oorlog begint steeds in de harten van de mensen. Elk advies en elke wijsheid buiten deze van God is gedoemd om te falen. God staat in het midden, omdat enkel Hij vrede is. Wie samenwerkt met God bereikt vrede.
Damir: Wat is uw hoop en wat zijn uw gevoelens voor deze reis naar Australië?
Ivan: Ik hoop dat deze acht bijeenkomsten de geesten zullen vernieuwen. Ik hoop dat de genade van de Heilige Geest zich over iedereen verspreidt. Ik hoop dat iedere persoon deze ervaring en gebeden meeneemt naar hun families.
Damir: Welke rol moet Medjugorje volgens u spelen in het leven van de mensen?
Ivan: Ik dank dat Onze-Lieve-Vrouw zovele mensen heeft geraakt omdat ze een moeder is. Velen, niet alleen katholieken, voelen haar nabijheid. Vele protestanten hebben zich bekeerd. Zij geloofden allemaal, maar waren ver weg van hun moeder. Zij voelden plots dat ze een moeder nodig hadden. Deze mensen gaan nu naar de Mis, lezen de Bijbel en bidden de Rozenkrans en zijn werkelijk werktuigen in de handen God en Onze-Lieve-Vrouw geworden. In de wereld van vandaag hebben wij zulke werktuigen nodig. Deze mensen dragen het woord van God uit in de wereld. De wereld van vandaag geeft missionarissen nodig en wij worden verondersteld missionarissen te zijn.
Damir: Vind u dat uw leven gezegend is omdat u Maria ziet?
Ivan: Ik zou nooit in mijn leven gedroomd hebben dat dit mij zou overkomen. Vóór ik 16 was, was ik heel erg in mijzelf gekeerd, eerder beschaamd. Wij gingen naar de kerk en binnen onze familie werd er gebeden. En meestal kon het gebed niet vlug genoeg gedaan zijn. In het begin van de verschijningen was dit een grote schok voor mij en sedertdien vraag ik mij steeds af: "Waarom ik? Is er niemand beter dan ik? Zal ik alles kunnen volbrengen wat U van mij verlangt? Voor mijn leven is dit een grote genade, een grote vreugde, maar tevens een grote verantwoordelijkheid. Ik weet dat God me veel heeft gegeven. Het is niet gemakkelijk, niet eenvoudig om met Onze-Lieve-Vrouw 5 tot 10, soms 30 minuten samen te zijn, want na elke verschijning moet ik terugkeren naar dit gewone aardse leven.
Damir: Medjugorje bleef onaangeroerd tijdens de oorlog in Bosnië. Was dit een goddelijke tussenkomst of zuiver toeval?
Ivan: Ik ben er zeker van dat het God was, absoluut zeker. Meer wens ik hierover niet te zeggen.
Damir: Vertel me over uzelf en uw leven.
Ivan: Ik hou er niet van om over mijzelf te praten, maar kort kan ik u zeggen dat ik gehuwd ben in 1994 en dat mijn vrouw afkomstig is uit Boston, Amerika. We hebben drie kinderen (in de zomer van 2008 kwam er een vierde kindje bij), Christina, Mikaela en Daniël. Zes maanden van het jaar leven wij in Medjugorje en zes maanden in Boston. Tijdens de winter leven we in Amerika omdat de kinderen ginds naar school gaan. Wij leiden het leven dat Onze-Lieve-Vrouw van ons verlangt. Sinds de verschijningen is mijn leven een leerschool van vrede, vreugde en gebed. Alles wat Onze-Lieve-Vrouw ons heeft gebracht wens ik binnen mijn familie te brengen. Ik wens een levend teken te zijn, een werktuig voor de mensen, een drager van Haar boodschappen te zijn.
Damir: Behandelen de mensen u als een beroemdheid?
Ivan: Dit wens ik absoluut niet, maar soms maken de mensen van mij een beroemdheid. Ik wens gewoon de persoon te blijven van toen ik 16 was. We moeten nederig blijven en hieraan moeten we echt werken.
Damir: Vallen er mensen buiten de redding?
Ivan: Iedereen kan worden gered. God is steeds genadig. We krijgen allemaal de kans. We hoeven ze alleen maar te grijpen.
Damir: Heb je een laatste boodschap voor de mensen van Australië?
Ivan: We moeten de boodschap van vrede hoog houden en de vrede nastreven. Velen spreken over bidden, maar weinigen bidden echt. Enkel door een terugkeer naar het gebed en de vrede in onze families kunnen we deze wereld en onze families geestelijk redden. Er is geen andere weg. In deze wereld zijn de mensen geestelijk ziek. Onze-Lieve-Vrouw reikt ons het goddelijke geneesmiddel aan om onze wonden te genezen. Zij is bezorgd om onze redding.
02-07-1975
Interview van Vader Livio (Radio Maria, Italia) met Vicka Ivankovic [2 januari 2008]
Interview van Vader Livio (Radio Maria, Italia) met Vicka Ivankovic van 2 januari 2008
Vader Livio [Radio Maria Italia]
27 jaar verschijningen
Vader Livio: Goedemorgen tot u allen, beste vrienden van Radio Maria. Met de aanvang van het nieuwe jaar hebben wij de genade verkregen om u een live-interview te brengen vanuit Medjugorje met de zieneres Vicka Ivankovic. Vicka, vooraleer we beginnen zou ik graag hebben dat u onze luisteraars begroet en ons geruststelt over uw gezondheidsproblemen.
Vicka: Beste luisteraars, ik ben gelukkig dat ik u vandaag mag begroeten, maar ik ben nog gelukkiger om u te kunnen vertellen wat de Madonna ons zegt en dit op deze wijze tot u te kunnen brengen.
Vader Livio: Het is nu reeds maanden geleden dat u de luisteraars en de pelgrims hebt verteld over uw gezondheid. Ik wens u te vragen hoe het met u gaat.
Vicka: Ik voel me heel goed, echt waar.
Vader Livio: Ik heb opgemerkt dat u de laatste tijd de pelgrims, zelfs voor diverse uren, ontvangt in een temperatuur van 8 tot 10 graden onder het vriespunt, maar ik bemerk dat u deze spanning blijkbaar goed doorstaat.
Vicka: Dit kleine gezondheidsprobleem begon in mei 2007. Op 17 mei ben ik ooit geopereerd aan mijn rug. Ik stond die dag klaar om de bedevaarders te ontvangen en ik voelde mij goed. Om 9.30 uur, bij het schudden van de handen van de pelgrims, voelde ik plots opnieuw de pijn. Misschien wenste de Madonna om mij een kleine uitdaging te geven: Zij vroeg mij om wat lijden te ontvangen en ik was gelukkig dit te kunnen aanvaarden. Ik zeg steeds tot de Madonna dat ik op elk moment bereid ben om met mijn hele hart te aanvaarden wat Zij van mij verlangt. Maar nu voel ik mij goed.
Vader Livio: Het is nu 27 jaar geleden sinds de eerste verschijning. Dat is heel wat tijd, zowat een derde van iemands leven. Hoe bekijkt u deze periode dat Maria ons deze boodschappen geeft?
Vicka: Als men terugblikt op die 27 jaar lijkt het of er intussen heel wat tijd is overgegaan, maar voor mij lijkt het alsof die jaren zijn voorbijgevlogen. Het is 27 jaar dat de Madonna nu onder ons is en het zijn 27 jaren van genade geweest. Niemand onder ons kan de waarde inschatten van haar aanwezigheid onder ons. Echt, deze periode is niet te lang, maar te kort geweest...ik herhaal te kort vanwege alle genaden die wij hier ontvangen. Zolang de Maagd hier onder ons is, hebben wij de zekerheid dat wij van Haar bijzondere Moederlijke bescherming kunnen genieten.
Vader Livio: Maar de Madonna zegt dat tijdens deze periode velen aan Haar oproep hebben beantwoord, maar dat er ook velen hun weg hebben verloren. Hebt u ook deze indruk gehad?
Vicka: Ik heb nooit die indruk gehad en het is moeilijk om te begrijpen wat Zij hiermee precies bedoelt, omdat ik persoonlijk steeds zal doen wat Zij verlangt. De Madonna zegt: "Ik ben gelukkig met alle pelgrims die naar Medjugorje komen, maar Ik ben nog gelukkiger als zij Mijn boodschappen mee naar huis nemen en ze aan anderen uitdragen. Ieder van ons moet een apostel worden van Haar vrede. Velen begonnen er aan, maar worden na een tijd moe en gaan hier niet mee door. De Madonna zegt dat als wij haar boodschappen met vrede en liefde beleven, wij nooit vermoeid worden. Het is om deze reden dat Zij vraagt om elke dag te volharden. Zij zegt om niet te proberen alle boodschappen in één stap te begrijpen, maar stap voor stap, en zo zullen de harten zich geleidelijk aan bekeren.
Vader Livio: Eén van de tegenwerpingen over deze verschijningen, dat steeds wordt naar voor gebracht, is de duur van de verschijningen, zelfs door de Kerkelijke overheden...Hebt u zich ooit afgevraagd waarom de Maagd zo lang onder ons verblijft. Welk antwoord zou u aan u zelf geven?
Vicka: Dit was ook het bezwaar dat werd gemaakt door een aantal priesters hier. Ooit werd ons gevraagd om Haar voor te leggen hoe lang Zij nog onder ons zal verblijven en Zij antwoordde: "Bent u Mij reeds moe?". Wij stelden deze vraag niet voor ons, maar voor de anderen. Het doet mij er aan denken dat, als wij iets belangrijks onder ons hebben, wij hier zorg moeten voor dragen en wij vragen Haar steeds wat wij graag zouden hebben dat Zij voor ons doet. De Madonna heeft gezegd: "Ik ben uw Moeder, Ik de Moeder van u allen en ik hou van U allen op dezelfde wijze en Ik ben gekomen om u allen te redden." Ik ben er zeker van dat haar langdurige aanwezigheid hier onder ons zoiets betekent als: "Lieve kinderen, Ik wacht reeds zo lang op u. Ik word het nooit moe. Ik wil u absoluut redden." Zij zei ook: "U hebt er geen begrip van hoeveel genaden u verkrijgt door Mijn aanwezigheid hier." En dit zal ook zo zijn voor de tijd dat ze onder ons is. Onze Moeder bad tot Haar Zoon en deze verleende Haar de mogelijkheid om zo lang onder ons te kunnen verbijven.
Vader Livio: Zo is haar langdurige aanwezigheid hier eigenlijk een teken van Haar onbegrensde liefde voor ons?
Vicka: Als Maria verschijnt, schenkt Zij zoveel sereniteit, zoveel vrede, zoveel geluk, maar Ik zie ook Haar Hart dat lijdt. Er is een groot lijden in Haar Hart dat ik kan waarrnemen, en ook al tracht zij dit met een glimlach te verbergen, Zij kan dit lijden niet uitschakelen. Net zoals u tot mij spreekt en ik kan waarnemen of u gelukkig bent of niet, kan ik, elke dag wanneer Maria komt, onmiddellijk de diepe droefheid in Haar Hart zien.
Vader Livio: En zo is de Madonna gelukkig voor elke ziel die zich bekeert, maar lijdt Zij ook voor al diegenen die met hun bekering zijn begonnen, maar niet hebben volgehouden?
Vicka: Ja, maar soms, na stilte of gebed, denk ik: "Hoe groot is de liefde van Maria voor ons! Dit kan men zich zelfs niet inbeelden: onbeperkt! Maria wacht altijd, aanvaardt altijd en heeft altijd lief. Er is niemand op aarde die zo'n hart vol liefde heeft, of wiens armen met zo'n liefde steeds zijn uitgestrekt. Zo een open hart dat op elk moment wacht...wacht op haar kinderen: 'Hier ben Ik, Mijn kind". Aan de persoon die verlangt om te geloven en die naar Haar vraagt, zegt zij: "Kom, Ik omarm u". Zij die nog ver zijn verwijderd, geeft zij de vrijheid om te geloven of niet: "Mijn kind, kies voor datgene waar u van voelt dat dit het beste is en Ik zal dicht bij u blijven en op u wachten...op een dag zal u zeker komen."
De periode van bekering en de tien geheimen
Vader Livio: Een van de redenen waarom deze verschijningen zo belangrijk zijn heeft te maken met iets wat de Madonna heeft gezegd nadat het eerste jaar van de verschijningen begon. De Madonna heeft toen sommige uitspraken gedaan, waarover ik graag uw reactie, mening zou weten. Zo heeft zij verklaard dat "Mijn verschijningen te Medjugorje de laatsten voor de mensheid zijn. Haast u om u te bekeren!" (17 april 1982) en "In de toekomst zal Ik niet meer op Aarde komen. Dit zijn Mijn laatste verschijningen." (2 mei 1982). Denkt u dat dit betekent dat de verschijningen te Medjugorje werkelijk de laatste verschijningen van Maria hier op Aarde zullen zijn?
Vicka: Voor mij is deze boodschap, die Onze-Lieve-Vrouw heeft gegeven, heel duidelijk: dit is de laatste keer dat Zij aanwezig zal zijn op deze Aarde, op de wijze waarop zij te Medjugorje verschijnt, nl. voor zo een lange periode. Ik heb haar deze woorden horen zeggen, want ik heb ze persoonlijk gehoord. De overige woorden heb ik niet zelf gehoord en misschien kunnen de overige zieners u daar meer over vertellen. Nog steeds nodigt de Gospa ons uit tot bekering, omdat we vandaag leven in een tijd van genade. Wij mogen niet wachten op morgen om ons te bekeren, want morgen kan het reeds te laat zijn. Maria zegt om alles wat we vandaag kunnen doen, ook vandaag te doen en Zij zei ook dat bekering niet een zaak van één dag is, maar dat het gedurende heel ons leven blijft voortduren. Maria roept ons met de bedoeling om ons dichter tot Haar Zoon te brengen. Zij zegt nooit dat we Haar op de eerste plaats moeten zetten. Ik heb dit nooit uit Haar mond vernomen. Steeds zegt Zij: "Plaats Mijn Zoon als eerste, Ik kom hierna." Zij zegt: "Als u bidt, doe dit altijd eerst tot Mijn Zoon en daarna tot Mij en op deze wijze kan Ik de vele genaden die God Mij verleent, aan u schenken." Maria is enkel een bemiddelaar tussen God en de mensen, een tussenpersoon. God geeft deze genaden aan Haar en Zij geeft deze op Haar beurt aan ons.
Vader Livio: Ik was werkelijk getroffen door wat Maria vertelt over het derde geheim, wat het teken op de Podbrdo betreft. Jullie zieners zeggen dat het een zichtbaar teken zal zijn, een onvernietigbaar teken dat van God komt. Zij heeft hier eveneens aan toegevoegd: "Haast u en bekeer u, want wanneer het beloofde teken op de berg zal verschijnen, zal het te laat zijn." (2 september 1982) Op een ander ogenblik heeft ze ook gezegd: "Zelfs wanneer het beloofde teken op de heuvel der verschijningen er komt, zullen er nog velen zijn die niet zullen geloven. Zij zullen naar de heuvel komen, er knielen, maar ze zullen nooit geloven" (19 juli 1981). Waarom denkt u dat er er mensen zullen zijn die het teken zullen zien, maar zich niet willen bekeren?
Vicka: Het derde geheim gaat over een teken dat Zij hier in Medjugorje op de Berg der Verschijningen (Podbrdo) zal achterlaten. Een teken dat er voor eeuwig zal blijven. Het zal boven alles worden gegeven voor deze mensen die nog ver verwijderd zijn van God. De Madonna wenst aan deze mensen die het teken zullen zien een kans geven om in God te geloven. Ik heb het teken mogen zien.
Vader Livio: U hebt het teken reeds gezien?
Vicka: Ja, ik heb het gezien in een visioen.
Vader Livio: Jakov heeft ooit in een interview voor Radio Maria verklaard dat het noodzakelijk zal zijn om naar Medjugorje te gaan om het teken te kunnen zien. Is dit waar?
Vicka: Ja, dit is waar. Het teken zal te zien zijn op de Podbrdo en men zal naar hier moeten komen om het te kunnen zien. Het zal onvernietigbaar zijn en het zal er voor eeuwig te zien blijven. Over de mensen die het zullen zien en zich niet zullen bekeren kan ik u zeggen dat Maria steeds iedereen vrij laat om te geloven of niet, maar dat zijn diegenen wiens hart te gesloten is. Het is het zelfde met wat Zij zei over het volgende: "Indien iemand naar de Hemel wenst te gaan, zal hij er heen gaan en indien iemand naar de hel wenst te gaan, zal hij er ook heen gaan. Deze mensen, die zich ver van God bevinden en niet willen geloven, zullen ook niet in het teken willen geloven. Zij die [God niet kennen], maar goede bedoelingen hebben en een verlangen om lief te hebben, zullen baat hebben bij dit teken. Maar ik denk dat zij die alles tegen God doen, zullen weglopen van het teken en niet zullen willen geloven.
Vicka Ivankovic
Vader Livio: [...] Zo is dit een tijd van genade, een tijd van bekering. "Wacht niet op het teken om u te bekeren", zei Maria. Waarom dan een teken achterlaten? Als laatste hulp? Of is het om de Kerk er toe te bewegen om de verschijningen als echt te verklaren?
Vicka: Ja, zeker zal het er ook voor de Kerk komen zodat deze geen twijfel meer zal hebben over het feit dat de Madonna hier aanwezig was en het zal er ook komen voor hen die nog ver van God zijn verwijderd. Maria denkt aan beiden en dan is het aan ons om te laten zien hoe wij hierop zullen reageren. Hoe wij op Haar oproep zullen antwoorden, door het teken. Iedereen die zal komen en het teken zal zien zal zich een persoonlijk idee kunnen vormen en oordelen of ze al dan niet gevolg willen geven hieraan. Dat is wat u gelooft, maar dat de Madonna hier onder ons is, dat Zij aanwezig is, dat Zij een teken zal achterlaten, een teken waartoe niemand in staat is om het na te maken, dat is iets dat enkel God kan en zo zal niemand kunnen zeggen dat het iets onbenullig is of dergelijks. Het zal er op zulke wijze komen dat er geen verklaring over de oorsprong te vinden zal zijn [behalve natuurlijk dat het van God komt].
Vader Livio: Dit betekent dat wanneer de tijd voor de geheimen komt, de geheimen vier tot tien, die eerder zwaar zullen zijn, dat we bij elk geheim het teken van Maria zullen hebben om ons te troosten. Maar u zei ook de laatste keer, vorig jaar, dat gedurende de tijd van de tien geheimen, één van de zieners nog steeds dagelijkse verschijningen [van Maria] zal krijgen.
Vicka: Ja, dit is zeker en ik herhaal dit nu. Wij zullen zien wie het is: Marija, Jakov [dit is een verspreking van Vicka, want het is Ivan] of ik. Wij zullen zien wie de Madonna zal kiezen, wie [van ons drieën] verschijningen zal blijven hebben. Of misschien wordt het iemand anders die Maria zal kiezen.
Vader Livio: U weet dat ik nooit aarzel om bepaalde vragen te stellen...U, Marija of Ivan...iemand van u drieën met Jakov [hier zinspeelt Vader Livio over het feit dat Vicka de naam Jakov heeft vernoemd]. Iemand heeft tot Mirjana iets gezegd als: "Vicka heeft gezegd dat gedurende de tijd van de geheimen er een ziener zal overblijven die nog steeds dagelijkse verschijningen zal krijgen", maar Mirjana zegt dat zij hierover niets weet. Wat betekent dit? Dat het tot u persoonlijk werd verteld door de Gospa?
Vicka: Ja, de Madonna heeft het mij persoonlijk verteld. Daarna zullen we zien, maar de Madonna heeft niet gezegd: "Vicka, jij zult het zijn" [...]. We moeten wachten tot we weten wie het zal zijn. Zij zegt dat, wanneer de tijd komt voor de persoon die de dagelijkse verschijningen zal blijven hebben, Zij alles zal verklaren over elk "wat en hoe" aan deze persoon. De waarde van het lijden
Vader Livo: Sta me toe om u een eerder persoonlijke vraag te stellen. De laatste jaren geeft de Madonna Haar boodschappen door aan Marija op de 25ste van elke maand, aan Mirjana op de 2de van elke maand en soms aan Ivan wanneer hij een verschijning heeft op de Podbrdo. Ik merk op dat het reeds een aantal jaren is dat u geen boodschappen meer ontvangt voor het volk.
Vicka: Neen, ik krijg deze als de Maagd wenst dat ik ze doorgeef. Zij weet wanneer. Maria zegt dat er vele boodschappen zijn te geven maar dat we nog niet klaar zijn om deze te ontvangen. Het is zinloos om boodschappen te geven die het ene oor in- en het andere oor uitgaan, want dan blijven er in het hart geen sporen van achter. Onze-Lieve-Vrouw wenst dat we de boodschappen naleven. Zij zegt: "Aanvaard Mijn boodschappen en als Ik zie dat u enige vooruitgang maakt, ben Ik bereid om u meer te schenken." Dit betekent, wanneer Zij ziet dat wij Haar volgen. Wat kan Zij anders doen? Het is zinloos om parels voor de zwijnen te gooien, zoals het spreekwoord zegt. Dat is wat ook ik denk.
Vader Livio: Hier had ik een andere mening over [...] Aangezien Maria u heeft gevraagd om te bidden voor de zieken, wenst Zij misschien dat u een levend voorbeeld bent om geduldig alle lijden te doorstaan en te aanvaarden.
Vicka: Jazeker, het lijden kan niet worden uitgelegd, het lijden kan enkel worden beleefd in uw eigen hart. Wanneer God ons lijden, pijn of een kruis geeft is dit werkelijk een grote genade van God. Wij denken vaak: hoe kan ziekte nu een geschenk zijn? Maar het is een groot geschenk! Enkel God weet waarom hij dit geschenk geeft en ook alleen Hij weet wanneer Hij u het lijden ontneemt. Het is enkel aan ons om te laten zien hoe we klaar staan om dit geschenk te aanvaarden. Maria heeft ons zo dikwijls verteld dat wanneer deze gave tot ons komt, wij ons steeds duizenden vragen stellen, en zij zegt te stoppen met deze vragen te stellen. Het is voldoende om te zezggen: "Ik dank u God voor dit geschenk, dat U nog steeds iets voor mij hebt om mij te schenken. Ik ben bereid dit te ontvangen. Ik vraag U enkel de sterkte en de moed zodat ik deze ziekte kan dragen." En ook Maria heeft ons reeds gezegd: "U weet niet hoe groot de waarde is van uw lijden in de ogen van God." Ik kan u dit zeggen omdat ik het zelf ervaar door mijn lijden...mijn lijden is een geschenk [...]. Ik zeg niet dat we steeds 100% klaar staan (om dit lijden te omarmen), maar ik heb een groot verlangen, een grote vreugde om te lijden om voor iets te kunnen lijden voor Haar en voor Jezus. Er is niets waartoe ik niet bereid ben om voor Hen te lijden. De Madonna kan mij zeggen: "Vicka, doe dit, doe dat", en ik wacht met geheel mijn hart, met open armen, omdat ik wil beantwoorden aan al het goede dat Zij aan mij schenkt, en met dit beetje dat van mij is [dit lijden] kan ik hierop antwoorden op Haar liefde. En zo wens ik u te zeggen, lieve luisteraars, dat wanneer u lijdt, en vandaag bestaan er verschillende manieren van lijden, er is het lijden dat God u schenkt en er is het lijden dat wij onszelf aandoen en dit zijn twee verschillende zaken, dat ze niet dezelfde waarde hebben. Wij moeten proberen te aanvaarden wat de Heer verlangt en wij moeten Hem bedanken, en als wij hem bedanken voor dit grote geschenk, dan komen de genaden en de vruchten hiervan vlugger. En dan kunnen wij niet zeggen: "Ik lijd, ik heb pijn". God weet dit, dus aanvaard het en praat er niet over. Iemand die nog kan praten, lijdt niet. Lijden moet geleefd worden in onze zielen, in onze harten.
Vader Livio: Ik herinner eraan dat bij verscheidene gelegenheden Maria sprak over het glimlachen tijdens het lijden.
Vicka: Zeker en dit is werkelijk te mooi, want wanneer u lacht in uw lijden betekent dit dat u uw lijden hebt aanvaard en u God totaal toebehoort en achteraf bent u zich niet bewust van deze pijn want u voelt vreugde. Wanneer u lijdt met vreugde is er geen spanning, wordt u niet moe, maar voelt u zich heel gelukkig. Deze vreugde komt niet van rondom u, maar van binnen u, uit uw hart. U voelt zelfs een behoefte dat elke dag sterker wordt en u voelt zich ook niet meer zwaarmoedig. Ik voel geen zwaarmoedigheid, ik voel een vreugde die zo groot is dat ik nog meer wens te doen voor de Madonna, nog meer te lijden en u voelt ook dit lijden, maar met een grote vreugde, er is liefde omdat u lijdt, maar u draagt dit lijden met liefde.
Vader Livio: Dat is allemaal goed, maar de werkelijkheid is anders, want er zijn weinig die aanvaarden dat lijden een geschenk is. De meerderheid van de zieken vraagt om genezing en gaan zich in hun wanhoop gaan wenden tot de verkeerde mensen, die zich bezighouden met astrologie, kaartlezen en zo meer. De Madonna vertelde ons in de plaats hoe een genezing te bekomen: "Voor de genezing van de zieken is er een sterk geloof nodig en een volharding in het gebed, vergezeld van opoffering en vasten. Ik kan diegenen niet helpen die niet bidden of niets opofferen." (18 augustus 1982). [opmerking: een opoffering betekent het laten van iets dat men graag doet of een slechte gewoonte opgeven, meer bidden en dagelijks naar de Mis gaan, enz...]. Wat moeten de vele anderen doen om een genezing te kunnen bekomen voor bijvoorbeeld een kind?
Vicka: Ik ga dit maar gedeeltelijk uitleggen. God staats steeds klaar om genezing te verlenen. Maar voor God is het niet gemakkelijk om deze gave te verlenen omdat er problemen zijn. Wat zijn deze problemen? Het is zoals dit: vele keren wanneer er zich een moeilijkheid voordoet of een lijden van onze kinderen, een echtgenoot of een naaste, smeken we God met volle overgave om hun lijden te genezen, en zijn we ook klaar om alles te aanvaarden, alles te doen, op onze knieën te vallen en urenlang te bidden, maar enkel voor deze aangelegenheid. Ook Maria is bereid om de genezing te verlenen waarom wordt gevraagd. En vele keren wordt deze genade verleent om te tonen dat deze persoon dichtbij God staat. Maar de Madonna zegt ook dat deze genezingen geen spelletjes mogen zijn en dat sommige mensen [na het bekomen van een mirakel] zich nadien dikwijls zelfs slechter gaan gedragen en dan denken ze dat, bij een volgende keer dat zij een bijzondere genade nodig hebben, ze bidden om een tweede keer voldoening te verkrijgen, omdat ze denken: "U hebt mij deze genade reeds eerder verleent, verleen mij deze opnieuw." Op deze wijze spelen we spelletjes met Gods genaden. De Madonna heeft reeds verteld: "er is geen probleem met het verlenen van genaden, ik kan ze schenken door het bidden tot Mijn Zoon, maar het probleem ligt in de harten. U vraagt voor een genezing van uw hele lichaam, maar u vraagt geen genezing van uw harten. Wanneer uw harten beginnen te genezen, zullen uw lichamen ook beginnen te genezen." Onze vraagstelling, voor de dingen die we nodig hebben, is dikwijls verkeerd. Wij denken dat God altijd onze gebeden zal verhoren: "De Maagd moet mij vandaag dit verlenen, zoniet bid ik niet meer." Dit is handel drijven, zoals zaken kopen en verkopen. Als u wil bidden, bid. Als u niet wil bidden, bid niet. Er is niemand die u zoiets oplegt door te zeggen wat u moet doen. Neen, God heeft u hiervoor de totale vrijheid verleent. Een andere zaak is dat we moeten bidden voor ons geloof, om een levendig geloof te verkrijgen. Wij zouden elke dag moeten bidden voor deze gave en dan zal deze gave elke dag groeien in onze harten. Ons gebed mag niet enkel uit woorden bestaan, maar het zou ons leven moeten bevatten en wij moeten zoeken en vragen voor een levendig geloof, met onze harten. Elke dag zal zo ons geloof groeien, en acheraf zullen wij een schat hebben in onze harten, onze harten zullen genezen zijn. Zolang we dit niet doen, zullen wij ook niet genezen. Het is zinloos naar kwakzalvers en astrologen te gaan, hierdoor bewijst u enkel dat u niet gelooft in God. De enigen dit u deze genade [genezing] kan schenken zijn God en Maria. U kan overal gaan [hulp zoeken], maar u zult steeds terugkeren naar dezelfde plaats: de enige die u genezing, vreugde en vrede kan schenken is Christus, die op u wacht.
Vader Livio: Uiteraard, want indien de Madonna ons zou genezen zonder dat we ons bekeren, zouden we hiervan gebruik maken om verder te zondigen.
Vicka: Daar kunt u zeker van zijn. Ooit vertelde Maria ons dat vandaag, alles wat ooit normaal was, niet langer normaal meer is, en alles wat ooit als abnormaal werd beschouwd, nu als normaal wordt aanvaard. Dit komt door ons. Wij hebben er een boeltje van gemaakt. Dit is door onze eigen schuld, waar God niets mee te maken heeft en God geeft nu de mensen een kans [een test] om te zien wat de mensen hiertegen doen, vandaag [met het oog op het terug recht krijgen wat krom is].
De moeilijke situatie van de vrede in de wereld
Vader Livio: Eigenlijk heeft de Madonna ons enkele zorgwekkende boodschappen over de toestand in de wereld, waarin het kwade blijkt toe te nemen. In één van Haar boodschappen zegt Zij: "De wereld van vandaag leeft in het midden van heel sterke spanningen en bevindt zich op rand van de afgrond. De wereld kan enkel worden gered wanneer deze vrede vindt. Maar deze vrede kan enkel worden gevonden door een terugkeer naar God.
Vicka: Ja en vele keren zoeken wij naar vrede op de verkeerde plaatsen. We moeten naar vrede zoeken bij God en Maria. Wanneer wij bidden voor vrede in deze wereld, bevindt de wereld zich binnen in ons. Soms denken we: "Ik zal bidden voor vrede in de wereld", maar dan bidden we alsof wij zelf niets te maken hebben met deze wereld waarin wij leven. U behoort eveneens tot deze wereld, wees u hier van bewust en herinner u zelf steeds hieraan en bidt dan voor de voornemens van Maria en op deze wijze kan Zij vrede verkrijgen voor deze wereld. En als we vrede in onze harten bereiken, zal ook deze wereld veranderen.
Vader Livio: De Madonna had het ook over valse profeten: "Zij die rampen voorspellen en die zeggen: in dat jaar, op die dag, en die plaats zal er een ramp plaatsvinden, dat zijn valse profeten. Daarom nodig Ik iedereen uit tot bekering. Alles hangt af van uw bekering." (15 december 1983). Daarom vraag ik u nu, indien wij ons zouden bekeren, zullen er dan nog tien geheimen zijn, of niet?
Vicka: Nee, nee, de tien geheimen zullen zeker plaatsvinden. Maria heeft ze reeds gegeven. Zij heeft er aan mij negen beschreven en nu wacht ik op het laatste geheim. Ik kan enkel vertellen over het geheim dat het teken op de berg der verschijningen betreft, waarover ik reeds gesproken heb, en nu kan in enkel dit nog zeggen over het zevende geheim: dat de Madonna heeft verklaard dat de helft van het zevende geheim is opgeheven omwille van onze gebeden. Zij beveelt wel aan om te blijven bidden, omdat wij met onze gebeden ook nog gedeelten van overige geheimen kunnen opheffen of verzachten. [hier had Zij het meer bepaald over het negende geheim].
Vader Livio: In essentie gaat het dus hierover: de Madonna smeekt om ons te bekeren en vraagt ons niet te wachten op het teken op de Podbrdo hiervoor: "...alle geheimen die Ik heb toevertrouwd zullen plaatsvinden en ook het zichtbare teken zal er komen. Wanneer het zichtbare teken er komt, zal het voor velen reeds te laat zijn..." (23 december 1982). Wat betekent dit?
Vicka: Maria heeft mij niet uitgelegd waarom het te laat zal zijn en ik vraag er Haar ook niet naar, Zij zei enkel dat wij nu in een periode van genade leven.
Vader Livio: Het is dus belangrijk zich te bekeren voordat het zichtbare teken er komt?
Vicka: Maria vraagt elke dag om ons te bekeren, maar wel tot een bekering van onze harten, begrijpt u? En 27 en een half jaar later is Zij nog steeds onder ons en zijn onze harten nog steeds te gesloten, te ver verwijderd. Ik weet het niet, ik weet niet wat het kan zijn, maar "te laat" blijken de juiste woorden te zijn.
Vader Livio: U en de Maagd van Medjugorje hebben steeds gezegd, dat wanneer wij praten over de geheimen, wij ook over de hoop moeten praten. In een van Haar boodschappen zei Ze: "We mogen nooit de hoop ontnemen." De Madonna is niet gekomen om ons schrik aan te jagen maar vraagt ons om weer onze verantwoordelijkheid op te nemen en ons te bekeren op een wijze die steeds hoop bevat. Ooit zei Ze zelfs, tijdens het eerste jaar van de verschijningen: "Voor de Christenen is er slechts één houding met betrekking tot de toekomst: de hoop op redding." (10 juni 1982).
Vicka: U ziet, de Madonna is hier onder ons om onze zielen te redden, echt waar! Zij is niet hierheen te komen om ons te dicteren: "Doe dit, doe dat of wat anders"...Zij is hier om zich bezig te houden met onze zielen. Zij zegt dat Zij de Moeder is van iedereen en houdt van iedereen: "U weet niet hoeveel ik van u hou, indien u dit zou weten zou u wenen van vreugde!". Wij zijn nog steeds een heil eind verwijderd van Haar vreugde...begrijpt u? In al deze kleine, eenvoudige dingen, geeft Zij ons steeds hoop. En dan kunt u haar aangezicht lezen dat Zij u toont: het is zo bedroefd!, maar Zij geeft u eveneens zoveel vreugde! Zij beurt u op en verleent u sterkte! En dit is zo bemoedigend.
Vader Livio: In al Mijn radio-uitzendingen probeer ik ook steeds hierop de nadruk te leggen dat de tien geheimen een tijd van genade zijn omdat het de tijd is dat de macht van het kwade zal worden overwonnen door de Madonna. De Madonna is hier als een "Koningin".
Vicka: De Madonna heeft ons dikwijls verteld dat de duivel onze zwakheden kent en naar de lege plaatsen in ons hart zoekt [plaatsen die niet gewijd zijn aan God] waarin hij kan ronddolen en hij heeft vele plaatsen gevonden onder de jongeren en in de families, en hen vernietigd. De duivel doet veel zo'n zaken, weet u. Maar de Madonna vertelt dat wanneer we vrede en rust in onze harten vinden en vreugde en kalmte, dat u dat duidelijk kunt zien dat dit van God komt. Als er integendeel vrees in onze harten is en wij verward lijken, dan hoeven wij voorzichtig te zijn, want dit is iets dat niet van God komt. We moeten bekwaam zijn om onmiddellijk een onderscheid te kunnen maken tussen wat van God komt en wat niet. Wij moeten waakzaam blijven en volharden in het maken van veranderingen in onze levens, zodat wij het kwade kunnen afwenden.
Vader Livio: Dit betekent dat als wij dicht bij Haar blijven, we vreugde in onze harten voelen en wij deze angstige gevoelens over de toekomst niet zullen hebben. In feite heeft de Madonna gezegd dat zij die bidden geen vrees hoeven te hebben over de toekomst.
Vicka: Uiteraard hoeven zij die bidden geen vrees te hebben voor de toekomst en zij die vasten hoeven eveneens geen angst te hebben van het kwade. We hebben een grote genade, wij leven in een tijd van grote genaden. Ik heb nooit een woord uit Haar mond vernomen dat vrees inboezemt. Zij schenkt steeds hoop, vreugde en rust. U kunt zien dat Maria en Haar Zoon alle kwaad dat er bestaat, verslaan. We zouden geen vrees mogen hebben en Hen moeten volgen in wat Zij verlangen. Hij die de Maagd volgt en Haar boodschappen naleeft heeft geen enkel motief om angstig te zijn. Hij die vreest, is zelfs bevreesd van zich zelf en moet alles doen om te beginnen de goede richting te kiezen en dan kan hij de boodschappen van de Maagd naleven.
Vader Livio: Macht komt van God, het kwade is gevaarlijk en satan is sterk. Zorgwekkende angst voor de toekomst past zeker niet bij gelovige mensen, maar vandaag is er een zorgwekkendheid dat wij niet mogen onderschatten. Bij twee gelegenheden bevestigde Johannes Paulus II dat de wereld in het gevaar verkeert om zichzelf te vernietigen. De ziener Ivan verklaarde in een videoboodschap dat Maria hem precies hetzelfde heeft verteld, dat de wereld op de rand staat om zichzelf te vernietigen. Daarom is het niet wijs om oppervlakkig en onverschillig te blijven. In één van Haar boodschappen heeft Onze-Lieve-Vrouw gezegd: "Ik bid tot Mijn Zoon om de wereld niet te straffen, maar ik smeek u: bekeer u. U kunt zich niet inbeelden wat er staat te gebeuren, noch wat God de Vader op de wereld zal afsturen. Daarom herhaal ik, bekeer u. Zie van alles af en doe boete." (25 april 1983). Dit is een voorbeeld van hoe hoop en bezorgdheid samen kunnen bestaan. Vicka: De Madonna is die vele jaren onder ons precies om ons dichter tot God te brengen en om ons te bekeren. Als een Moeder ziet Zij er naar uit om niet één van Haar kinderen te verliezen. Zij komt van de Hemel naar de Aarde om ons te redden, maar wij zijn nog steeds te ver verwijderd van Haar. Maar nooit zal Zij iemand dwingen door te zeggen: "U moet u bekeren, u moet dit of dan doen.", neen, Zij dwingt niemand. Zij zegt tot ieder van ons: "Mijn kind, doe wat uw hart u verteld te doen". En zij wacht op ons als een moeder. Zij wacht op iedereen. Zij doet alles wat Zij kan doen, maar blijkbaar blijven onze harten nog steeds hard, heel hard.
De aanwezigheid van de duivel en het bestaan van de hel
Vader Livio: De Madonna vernoemt de duivel in zowat honderd boodschappen, waarvan er 80 tot de parochie van Medjugorje zijn gericht en deze boodschappen onthullen de wijze hoe satan werkt. In de eerste jaren van Haar verschijningen heeft Zij eerder een gedetailleerde boodschap gegeven die ook andere mystici hebben ontvangen en ook Paus Leo XIII. Zij zei: "De tijd is gekomen waarin het satan toegelaten is om met al zijn kracht en sterkte invloed uit te oefenen. Het huidige uur is satans uur." (10 februari 1983). Waarom is satan zoveel macht toegelaten?
Vicka: Uiteraard is satan sterk, maar niet zo sterk als God of Maria, maar hij ligt in stelling om ons te verontrusten. In ons families kan satan vandaag doen wat hij wil omdat alle ramen en deuren wijd open staan en zo komt hij binnen wanneer hij wil. Ook omdat niemand nog bidt binnen de familie, de families doen alles, behalve bidden. Maar ook daar waar men bidt tracht hij zijn invloed te doen gelden, hij tracht zelfs deze families te vernietigen waarvoor God een speciale plaats in Zijn Hart heeft voorbehouden, maar ik ben ervan overtuigd dat, waar er een persoon is die bidt, gelovig is en Jezus en Maria liefheeft, satan dit ook beseft en wel poogt om deze persoon op zijn of haar knieën te krijgen, maar spoedig beseft dat hij hiertegen niet is opgewassen en wegvlucht.
Vader Livio: Eigenlijk zegt de Madonna: "Bied het hoofd aan satan en versla hem met de rozenkrans in de hand." (8 augustus 1985)
Vicka: Dat is juist. Het enige wat de Madonna ons heeft gezegd is: "Hou de rozenkrans in de hand en bid. Het bidden van de rozenkrans is de enige manier om satan weg te houden."
Vader Livio: Eigenlijk is het ongelofelijk hoe de Madonna reeds 30 jaar geleden voorzag dat satan vóór alles de jonge mensen en de families zou aanvallen.
Vicka: Ja, voor de jeugd en voor de families is het een erg moeilijke periode: echtscheiding, drugs, ... alles. Al het kwade in de wereld kan worden gezien in de wijze waarop de jongeren en de families zich bezig zijn aan het vernietigen.
Vader Livio: Luister Vicka, Maria heeft gezegd dat ze is gekomen om de zielen te redden: "Ik wil u allen bij Mij in het Paradijs." Het moet worden benadrukt dat de Madonna hier is om ons te redden, maar Zij zei ook een bepaalde zin, bij twee verschillende aangelegenheden en die de indruk wekt...wel, die ons erg bezorgd maakt. Zij zei: "Vandaag gaan er vele mensen naar de hel.". Zij heeft dit ook in Fatima gezegd. Zij zegt dat de zielen van de veroordeelden geen spijt hebben en doorgaan met het ontkennen van God. Zo worden zij een gedeelte van de hel en zij willen die plaats ook niet verlaten. En daarom is de Madonna hier, Zij spreekt tot ons over de duivel, Zij waarschuwt ons dat hij onze verdoemenis wil, Zij vertelt ons dat de zielen in de hel zich niet wensen te bekeren, dat zij God ontkennen en ook dat er vanaf vele preekstoelen in de kerk wordt gepreekt dat de duivel niet bestaat, dat er geen hel is, enz....
Vicka: Het eerste wat ik wens te zeggen is, is dat het zal zijn zoals het teken dat zal worden gegeven, dat velen zullen zien, maar waarin velen niet zullen willen geloven, dat ze het teken zullen ontkennen. Wat dezen in de hel betreft, wat kan er worden gezegd of gedaan? Zij gingen daar door hun eigen wil. God zendt niemand naar de hel tegen zijn of haar wil. Hij verleent ons de vrijheid om te kiezen en zo kiezen ze er zelf voor om er heen te gaan. En ik wens dit nog te zeggen, vele mensen zijn het niet eens met de Kerk, maar de Kerk kan niet zeggen wat de mensen wensen te horen, dat zou de waarheid geweld aandoen zijn, omdat ik u kan verzekeren dat ik de hel met mijn eigen ogen heb gezien, dat het de waarheid is en dat er zich vele mensen bevinden. Maria heeft mij bij de hand genomen en mij er met mijn lichaam heen genomen en ik heb gezien dat er zich vele mensen in de hel bevinden en de Madonna heeft mij toen verteld dat de mensen hierheen gaan uit eigen vrije wil. God, noch de Madonna heeft hen daarheen gezonden. Zij wensten er heen gaan en daarom bevinden zij zich daar.
Vader Livio: Hier ligt een grote verantwoordelijkheid bij ons...te Fatima zei Maria dat er velen zijn die naar de hel gaan omdat er niemand voor hen bidt of een opoffering doet voor hen. We zouden ons verantwoordelijk moeten voelen voor deze zielen opdat ze zouden worden gered.
Vicka: Vader Livio, wij bidden voor hen allen, weet u, en we doen ook veel boete en zo, maar zij moeten ons ook laten voelen dat wij voor hen moeten bidden. Begrijpt u? Ik zeg niet dat onze gebeden en onze opofferingen nutteloos zijn, neen, en met geheel ons hart en al onze liefde zijn wij dicht bij hen, maar zij moeten ook om onze gebeden vragen. Zij moeten hun wil om te veranderen kenbaar maken. Wij bidden voor hen opdat ze bekwaam zouden zijn zich zelf te veranderen en wij bidden opdat wij het goede voorbeeld voor hen zouden mogen zijn, dat ze, door het veranderen van ons zelf en het goede voorbeeld in ons leven te geven zouden kunnen inzien dat ze zich zelf moeten veranderen.
Vader Livio: Ik weet dat de Madonna ooit zei over het verspreiden van de boodschappen dat: "Om deze boodschappen te verspreiden, er eerst en vooral moet vrede heersen in de harten, omdat de mensen u anders niet zullen geloven en uw woorden weigeren te aanhoren." (20 december 1983). Het moeilijke voor jullie zieners is dat jullie niet alleen de boodschappen dienen te verspreiden maar er ook moeten naar leven zodat u geloofwaardig zou zijn.
Vicka: Ja, de Madonna geeft mij boodschappen en ik moet de eerste zijn om ze na te leven en enkel daarna kan ik ze doorgeven aan de wereld. Daarom poog ik met geheel mijn kracht en geheel mijn hart de boodschappen na te leven. Hierna ben ik klaar om met dezelfde kracht en met een vredig hart, deze door te geven.
Het vasten en het bidden voor de priesters
Vader Livio: Een van de Madonna's hoofdboodschappen is haar oproep tot het vasten. Verklaar ons twee zaken: eerst en vooral denken de mensen dat de boodschappen rond het vasten zo'n waarde niet meer hebben en wat is het vasten waarom Maria vraagt en waarom vraagt Zij dit?
Vicka: Wanneer Maria het vasten aanbeveelt praat ze enkel over de woensdagen en de vrijdagen en enkel over het vasten op water en brood. Zij zegt ook dat de zieke mensen niet hoeven te vasten en dat het voldoende is voor hen om kleine opofferingen te doen naar hun keuze. De Madonna zegt dat het vasten dient te gebeuren uit liefde voor Haar en God. De meeste gezonde mensen vasten niet, maar er is volgens Haar hiertoe geen enkele reden, het enige wat ontbreekt is een sterke wil. De Madonna wenst ook niet dat wij vasten om te vasten, want dit irriteert en maakt ons somber. Dan is het beter van in het geheel niet te vasten. Als men vast moet het uit liefde gebeuren en moet het u vreugde verlenen. Het moet iets zijn waar u naar verlangt. Zegt tegen de anderen dat dit geen verplichting mag zijn, want anders heeft dit vasten geen enkele waarde. Het moet met het hart en met liefde gebeuren zodat niemand anders ziet dat we vasten. Vasten betekent "zuivering" en de Madonna wenst dit vasten op brood en water voor de zuivering van onze ziel. Maria en Jezus wensen ons binnenin voor te bereiden en wanneer we verlost zijn van de zaken die ons binnenin verontrusten, dan kunnen we beginnen vasten zoals Zij dat wenst.
Vader Livio: De Madonna heeft meer dan eens herhaald dat het vasten op water en brood noodzakelijk is en Zij heeft ook meer dan eens gezegd dat dit niet kan worden vervangen door het geven van aalmoezen. Zij beveelt ook andere vormen van vasten aan en ik haal deze feiten voornamelijk aan voor de mensen die beginnen aan het "pad van het geloof" en die nog niet klaar zijn voor het vasten op water en brood. Zij noemt andere vormen van vasten op zoals het laten van de televisie, het roken, het drinken en andere zaken die ons genot verschaffen (8 december 1981).
Vicka: Dit is volkomen juist. Men moet hieraan beetje bij beetje beginnen, stap voor stap. De Madonna zegt nooit dat we meteen met het volle vasten moeten starten, zoals het vasten op water en brood. Begin eerst met andere, kleine zaken en hierna, wanneer u tot de Heer bidt voor de gave van het vasten, zal Hij het u schenken, omdat u er naar verlangt en zo is Hij bereid u deze gave te schenken. Maar u moet dit voelen met geheel uw hart: "Heer, ik ben klaar om dit vasten voor U te doen." Dan zal Hij u deze gave zeker verlenen, omdat u er met uw volle hart om vroeg en Hij antwoordt met liefde. Ook vertelde de Madonna ons: "U weet niet welke waarde het vasten heeft in de ogen van God." Met het vasten kunnen wij zelfs oorlogen stoppen. Zo krachtig is het vasten.
Vader Livio: In het aanleren van de deugd van het verzaken heeft Zij ook als doel ons sterker te maken in het afzien van de zonde.
Vicka: Ons leven is te gemakkelijk. Wij bezitten te veel zaken. Het is moeilijk om de mensen ervan te overtuigen om van iets af te zien. De mensen denken alsmaar aan meer eten en hebben schrik dat ze zullen sterven van honger als ze zich hiervan een dag moeten onthouden. Het belangrijkste is de beslissing te nemen om hier werk van te maken, onze harten vrij te maken, en te doen wat Maria verlangt. Begin ermee zodat u kan zien of u zichzelf kan vrijmaken van deze angsten en het vertrouwen in het hart doet de rest. En de Madonna wenst ons deze gave te schenken, omdat u het wenst. De wens volstaat en dan rest er nog de sterke wil. Men een sterke wil kan alles worden bereikt. Zeker.
Vader Livio: Natuuurlijk. Het laatste onderwerp waarover ik een vraag wens te stellen is over het aantal priesters dat naar Medjugorje komt, meer dan naar overige Heiligdommen. Het lijkt erop dat de Madonna niet enkel de gewone gelovigen aanspreekt, maar ook de priesters. De Madonna heeft ook vele keren gevraagd om te bidden voor de Paus, de bisschoppen en de priesters. Zij vraagt ook om de priesters te behandelen met eerbied, wat niet veel gebeurt in Italië, waar ze liever kritiek uiten en slecht spreken over hen. In een boodschap uit het eerste jaar van de verchijningen zegt Zij: "Te veel mensen stemmen hun geloof af op het gedrag van de priesters." Wanneer een priester te kort schiet, zeggen ze: "God bestaat niet" en hierop zegt Onze-Lieve-Vrouw: "Men hoeft niet naar de Kerk te gaan om te kijken hoe een priester zich gedraagt of om zijn privé-leven te gaan onderzoeken." (11 oktober 1982).
Vicka: U moet begrijpen dat het priesterschap een groot geschenk van God aan de mensen is, dat een priester een grote genade is en deze ook bezit. Vader Livio, u bent een priester, u bezit deze grote gave, bent u bereid hier antwoord aan te geven?
Vader Livio: Laat het ons hopen!
Vicka: Wel, ik geloof dat het zo is, omdat u het zo wil! Het is een vreselijke zaak om te oordelen. Wanneer er iets is dat verkeerd gaat, denken dat de mensen, die ver van God zijn verwijderd, onmiddellijk dat de oorzaak hiervan bij de priester ligt. Wanneer we onze priesters in de fout zien gaan of moeilijkheden zien hebben zouden wij klaar moeten staan om hen de hand te reiken en hen te helpen omdat zij onze gebeden nodig hebben, juist zoals wij hun gebeden nodig hebben. Wij moeten hen niet afstandelijk bekijken maar hen zien als onze broers die we kunnen helpen met onze gebeden en ondersteunen met onze liefde. Hen aanvechten betekent dat er iets misgaat binnen in ons door ons oordeel. Daarom, oordeel hen niet, oordeel enkel u zelf. Rechtvaardig u zelf ook niet [uw rechtvaardiging om kritiek op hen te mogen uitoefenen]. Vele priesters komen hier naar Medjugorje en ik kan het bemerken als er mensen zijn die tegen hen zijn en elk jaar komen er meer en meer priesters naar Medjugorje. U kunt zien dat de priesters zich moe voelen en "uitgeblust" zijn. Misschien hebben ze moeilijkheden ondervonden of komen ze om te zoeken, om een nood te voelen. Zij komen hier naar Medjugorje. Zij weten dat de Madonna hier is en het is de enige plaats waar ze heen kunnen, waar ze de sterkte en de zegen kunnen ontvangen om hun parochie goed te kunnen leiden. En zo ben ik ervan overtuigd dat de priesters bidden voor hun parochie en hun parochianen. En ik herhaal niet steeds negatief over hen te denken, wij moeten dichter bij hen blijven en voor hen bidden. Als we meer bidden voor onze priesters en hen ons voorbeeld tonen zullen ze moediger worden, goed en heilig.
Een groet aan alle luisteraars van Radio Maria
Vader Livio: Vicka, wij zijn nu reeds meer dan een uur in gesprek en wij zijn niet uitgerust met het beste materiaal voor dit soort live-uitzendingen, wegens een defecte telefoonlijn de laatste dagen...Wij hebben veel ontvangen van de Madonna de laatste 27 jaren...en er is één van Haar boodschappen die mij werkelijk heeft getroffen en dat is deze van 2 november 1983. De Madonna deed toen eerder een persoonlijke oproep dat ook kan toegepast worden op het publiek van Radio Maria, een station dat volledig draait op vrijwilligerswerk en giften. De Madonna zei toen, en met dat sluiten wij af: "Laat de wereld zien dat u een vrijgevig hart hebt."
Vicka: Weet u, Vader Livio, dit is vanzelfsprekend. Vanwege Maria, vanwege het feit dat uw station al die tijd reeds bestaat [meer dan 20 jaar] en ook voor het volk dat u reeds zo lang steunt, kunt u zien dat Radio Maria werkelijk de radio van de Madonna is en, Vader Livio, ik zeg dit niet om u te vleien, maar omdat het de waarheid is. U geeft uw tijd, alles wat u hebt aan Maria en hiervoor schenkt Zij u en de luisteraars vele genaden. En zo ben ik gelukkig om een vriend van vader Livio te mogen zijn, want als vriend van Vader Livio ben ik ook de vriend van al uw luisteraars...en ik wil nog zeggen dat ik steeds dicht bij u ben en u begeleid met mijn gebed, maar nog meer dan dat, leg ik uw harten voor aan de Madonna.
Vader Livio: Zo gaat u ons allen aanbevelen bij Maria bij uw verschijning vanavond?
Vicka: Vanzelfsprekend, uiteraard, met geheel mijn hart....en ik wens alle luisteraars van Radio Maria vele genaden voor het nieuwe jaar en dat u allen mag beter worden dit jaar...dat diegenen die ver verwijderd zijn mogen terug keren en dat jullie liefde nog dichter tot Haar mag groeien. En dan nog dit, en dit is het mooiste dat ik u kan vertellen, ik bid voor de zieken en ben dicht bij hen. Mijn eerste woorden aan de Madonna zijn steeds voor hun intenties. Wees er dus van overtuigd dat er iemand is die jullie steeds aanbeveelt bij de Madonna en die voor jullie bidt.
Vader Livio: Goed Vicka, wij bedanken u voor dit wondermooie gesprek en laat ons nu besluiten op de manier waar u dit steeds doet, met een Onze Vader, een Weesgegroet en een Glorie Zij de Vader.
Vicka: Vader Livio, ik ben steeds bereid alles te doen voor de Madonna en ook voor u en zo sta ik steeds klaar voor dit soort radio-interviews. Er bestaat voor mij geen "neen". Ik ben steeds bereid. Zo laat ons nu een "Onze Vader", een "Weesgegroet" en een "Glorie Zij de Vader" bidden voor alle luisteraars en hun intenties.
01-07-1975
Interview van Mirjana Dragicevic met bedevaarders, 18 juni 2008
Interview van Mirjana Dragicevic met bedevaarders, 18 juni 2008
Vraag: Als ik naar de video's van uw maandelijkse verschijningen kijk, dan lijkt het of u zich soms dient in te spannen en naar voor buigt om Onze-Lieve-Vrouw te kunnen verstaan. Is dat omdat Zij heel zacht spreekt of omdat Zij iets heel belangrijks zegt en dat u werkelijk aandachtig dient te zijn?
Mirjana: Om eerlijk te ziijn bekijk ik nooit de videos van de verschijningen, omdat dit voor mij te pijnlijk zou zijn omdat dit het moment was waarop ik Haar zag, zo bekijk ik deze nooit: ik weet reeds van in het begin dat ik Haar kan horen met mijn oren en zien met mijn ogen, maar wij hebben hier vele commissies gehad die de verschijningen kwamen onderzoeken en in het begin waren zij niet zo uitgerust als nu. Zo staken ze met naalden in onze armen tijdens de verschijningen, en pas na de verschijning konden we enig bloed waarnemen op onze jurk. Het laatste onderzoek gebeurde door een commissie voor bovennatuurlijk onderzoek uit Insbruck, Oostenrijk. U ziet, wij zijn bovennatuurlijk (gelach). Zij plaatsten allerlei soorten voorwerpen en apparatuur op mijn hele lichaam: oren, ogen, hoofdscanners, bloeddrukmeters, werkelijk alles. Zij brachten mij onder hypnose terug naar het tijdstip van een verschijning. Ik werd aan de leugendetector onderworpen, werkelijk alles. Het onderzoek nam twee dagen in beslag. Maar om een lang verhaal kort te maken, kwamen ze tot het besluit dat er zich iets bevindt voor mijn ogen, iets bovennatuurlijks en mooi, maar zij kunnen niet zeggen of het Maria, Jezus of engelen zijn die ik waarneem. Het moet iets mooi en bovennatuurlijk zijn omdat een normaal lichaam zo niet zou reageren en nog in leven zou zijn zoals mijn lichaam. Waarom ik zo doe (naar vorend leunend)? Ik weet het niet, soms hoor ik misschien niet te goed.
Vraag: Praat de Gezegende Moeder met u? Kan u Haar vragen stellen? Geeft Zij antwoord? Praten jullie heen en weer met elkaar?
Mirjana: Ons gesprek wordt steeds door Haar geleid. Ik voel binnen in mijzelf wat Ik mag en niet mag vragen. Zij hoeft deze vraag niet te stellen, omdat ik dit in mijzelf voel. Mijn vragen gaan gebruikelijk over ernstige aangelegenheden, zoals zieke mensen in een familie en dan krijg ik een antwoord terug. Maar tegelijkertijd krijgen dezelfde mensen bij hun aanwezigheid, en als de vraag uit hun hart komt en met een open hart is gesteld, eveneens het antwoord, maar niet door mij, omdat wij in de ogen van Maria allen dezelfde zijn. Ik zal u twee voorbeelden geven:
Zo was er een meisje, geknield naast mij tijdens een verschijning, en zij weende echt zo pijnlijk tijdens het gebed, zelfs tot na de verschijning. Ik wist niet wie het was of waarom zij weende. Na de verschijning schreef ik, zoals gebruikelijk, de boodschap neer en ging ik door. Na zo een maand ongeveer vertelden ze mij dat het meisje kanker had met uitzaaiingen over het hele lichaam, maar eens ze terug thuis was, stelden ze bij de analyse vast dat alle metastasen verdwenen waren. Het was zij zelf, die de vraag stelde aan Onze-Lieve-Vrouw en ik wist zelfs niet wat er gebeurde met haar.
Zo was er eens een priester die, ne de verschijning, aan de voordeur van mijn huis klopte. Hij zei: "Ik kom zien wat er gebeurt. Waarom sprak u tot mij nà de verschijning? U vertelde mij iets, maar ik begreep het niet omdat ik Italiaans spreek. Ik bekeek hem raar. Ik spreek met niemand na de verschijning. Ik schrijf enkel de boodschap op en daarna verlang ik, vanwege de intense pijn binnen in mij, enkel naar mijn eigen kamer voor stilte en gebed.
Ik antwoordde: "Dat was ik niet". Hij bekeek mij gedurende enkele seconden, draaide zich dan om en wou vertrekken. Toen vroeg ik: "Vader, wat is er gebeurd, kan ik u helpen?" Hij zei: "Nu begrijp ik alles. Diegene die tot Mij sprak was Onze Hemelse Moeder die mij zei ... Bekeer, mijn zoon."
Vraag: Wij bevinden ons allen op een spirituele reis, maar uw spirituele reis werd geleid door Onze-Lieve-Vrouw. Zijn er zaken waarin u zich ooit vergiste of hebt u dingen begaan waarover Zij ooit zei: "Nee doe het niet zo, maar zo"
Mirjana: Ik moet u vraag onmiddellijk verbeteren (gelach). Onze-Lieve-Vrouw is zowel mijn als uw geestelijke begeleidster. Zij vertelt mij zelfs geen woord meer als tot u. Ik hoef te bidden om de boodschap te kunnen begrijpen, evenals u. En zo heb ik evenals u ook een priester nodig, om mij alles te helpen begrijpen en mij te leiden. In de ogen van Onze-Lieve-Vrouw geniet niemand haar voorkeur.
Vraag: Als ik tot mensen praat die in Medjugorje niet geloven, dan vermeld ik soms dat er 10 geheimen zijn die er zullen gebeuren en die vooraf zullen worden aangekondigd, met de bedoeling van hen doen te luisteren en in de hoop dat zij zullen geloven wanneer het eerste geheim gebeurt. Ik ga dan door en vertel hen dat dit 10 keer staat te gebeuren. Zullen ze alle 10 worden aangekondigd en wat is u toegestaan om ons te vertellen?
Mirjana: Alles wat mij toegelaten is te zeggen over de geheimen, heb ik reeds gezegd. Maar Onze-Lieve-Vrouw wenst niet dat wij bevreesd zijn, omdat uit het ware geloof geen vrees voortkomt. Maar ik heb nooit tegen iemand gezegd of de geheimen goed of slecht zijn. Als Onze-Lieve-Vrouw zegt dat Haar Hart zal zegevieren, waarom hoeven we dan bevreesd te zijn?
Vraag: Ik kan hier in naam van iedereen spreken en wij bedanken u omdat u hier onder ons bent. Ik bevond mij eens naast u tijdens een verschijning. Mijn zoon is gedood in Afghanistan en ik wou u enkel zeggen dat ik naar hier ben gekomen om vrede te zoeken, en ik heb vrede gevonden. Ik dank u. (op dit ogenblik, werden de dame in kwestie en iedereen in de kamer heel emotioneel, Mirjana en Miki Musa, de gids, inbegrepen).
Mirjana in het Engels: Spreek zo niet tegen mij, ik bedoel over deze zaken, nu moet ik mijn tranen drogen (op een goedbedoelde manier). Ik denk dat u allen vrede hebt gevonden, omdat u zo'n bewonderenswaardige bedevaarders bent en ik voor u, sinds uw aankomst hier heb gebeden, opdat God u zou helpen begrijpen waarom u naar hier bent gekomen en u zou helpen om vrede te vinden. En ik vraag aan u om voor ons te bidden zodat wij alles zouden kunnen doen wat Onze-Lieve-Vrouw van ons verlangt, op de juiste wijze.
Vraag: Als Maria opstijgt, ziet u dan de Hemel?
Antwoord: Neen. Ik hoop dat ik op een dag de Hemel mag zien. (gelach) Hoe oud bent u? (de jongen antwoordt dat hij 12 jaar is) . Kijk, toen de verschijningen begonnen was Jakov maar goed negen jaar werden wij elke dag door de politie meegenomen. Op een zekere dag slaagden er enkel Jakov en Vicka in om zich te verbergen. En toen Maria dan verscheen, was het enkel tot hen en toen zei Ze: "Nu neem Ik u met Mij mee". Zij dachten dat ze gingen sterven omdat ze met Haar meegingen (gelach) en Jakov zei: "Maria, neem Vicka, zij heeft zeven broers en zussen en ik ben de enige in de familie." (gelach) Onze-Lieve-Vrouw glimlachte enkel en zei: "Nee, ik wens u te laten zien dat Hemel, Vagevuur en Hel werkelijk bestaan". Zo hebben enkel 2 zieners de Hemel gezien. Jakov is nu 36 en is nu daarom niet dapperder. De aarde is hier nooit stabiel, maar nooit is er iets gebeurd, zelfs niet aan de oude huizen, geen steen heeft zich verzet, zo kan het dus absoluut niet gevaarlijk zijn, maar leg dat aan Jakov maar eens uit. Ooit, bij een lichte aardbeving, liep hij het huis uit en zijn vrouw Annalisa riep hem na: "En wat met de kinderen, Jakov?". Hij antwoordde: "zo lang ik leef zullen er kinderen zijn (gelach) ... zijn vrouw, zijn kinderen (fluisterend).
Vraag: U legt steeds de nadruk op het belang van het bidden van de rozenkrans in familiekring. Kunt u ons zeggen hoe u de rozenkrans bidt met uw eigen kinderen?
Antwoord: Meestal 's avonds, wanneer we wat bekomen zijn, bidden we samen een rozenkrans. Dit gebeurt zo mooi, met liefde. Normaal! (gelach) Ik weet niet welk andere woord te gebruiken omdat het reeds zo is sinds de kinderen geboren zijn. Natuurlijk niet, toen ze nog te klein waren, maar ze waren wel aanwezig en zo groeiden ze op alsof dit iets normaal was. Zo aanvaardde mijn oudste dochter, Maria, dit steeds met haar hart. En ik heb een ander voorbeeld. Op zondag beklimmen we samen met mensen uit de parochie de berg der verschijningen. Vader Slavko, die op de Kruisberg overleed, leidde het gebed. Marko, Maria en ik bekommen de berg. Vader Slavko is de oom van mijn echtgenoot. Als grap gaf hij de microfoon aan Maria en vroeg: "Wil je bidden?" Nog maar drie jaar oud, antwoordde zij: "wenst u dat ik dat doe in het Kroatisch of het Italiaans?" (gelach). Hij zei "Het is eender, bid juist" (gelach). Hij was verrast door haar antwoord. Met haar jongere zus, Veronika, ging het niet zo gemakkelijk. Zij probeerde steeds een uitvlucht te zoeken. Ik geloof dat u uw kinderen hierin ook wel herkend: "Ik moet naar het toilet, heb honger, heb dorst. Ga maar en begin, ik kom af". Steeds met de glimlach zeggen we dan tot haar: "geen probleem, doe maar, wij zullen wel op u wachten." (gelach). Maar toen ze 6 of 7 was was zij het die ons vroeg om te bidden. Goddank, zijn we hier tot nu toe goed in geslaagd. (Hierop herhaalt Mirjana in het Engels: "tot nu toe" (gelach). Nu geef ik mijn kinderen in de handen van Onze-Lieve-Vrouw en kan ik zo voor hen bidden.
Vraag: Verschijnt Onze-Lieve-Vrouw gelukkig of verdrietig tijdens de verschijningen?
Mirjana: Dit hangt er van af. Het is niet altijd hetzelfde. Het hangt af van de boodschap die Zij geeft of over wat Zij praat. Praat Zij over iets droevig, dan is Zij verdrietig. Als Zij over Jezus spreekt of over Gods liefde, dan heeft Zij altijd een glimlach op het gelaat. Hetzelfde gebeurt met ons. Enkel tot de Italianen zeg ik dat zij anders doen (maakt gebaren met de armen)(gelach). Maar nu is er een mirakel gebeurd. Ik moet dit toegeven. Ik ben er nog wat van gedaan, ik kan het niet geloven. Italianen hebben temperament, weet u, en zij zijn gelukkig om lichamelijk hun gevoelens te kunnen uitdrukken. Zo moeten ze u gewoonweg eens kunnen knuffelen of kussen. Zij zouden zelfs mijn haar knippen tijdens de mis. Maar afgelopen zondagmorgen was ik om 9 uur tegen zo'n 4.000 Italianen aan het praten en toen alles was afgelopen kon ik zo maar normaal naar mijn auto wandelen! Ze zegden enkel "dank u". Hetzelfde tijdens en na de mis van gisteren, enkel "dank u". Ik was hiervan zo gedaan (lachend). Ik begrijp het nog steeds niet. Voor mij is dat werkelijk een wonder! Misschien kunt u dit begrijpen, maar ik zeg dit steeds tegen iedereen.
Vraag: Als Onze-Lieve-Vrouw verschijnt, ziet Zij er dan oud of jong uit?
Mirjana: Persoonlijk schat ik haar tussen de 20 en 25 jaar, en Zij is helemaal nog niet verouderd tijdens deze jaren (gelach) . Steeds dezelfde leeftijd.
Vraag: Heeft Onze-Lieve-Vrouw al specifiek verwezen naar de schandalen binnen de priestergemeenschap?
Antwoord: Neen, Zij vraagt enkel te bidden, te vasten en onze priesters lief te hebben en dat God iedere priester zal oordelen over de wijze waarop hij priester was en dat wij niet in onze handen moeten nemen wat Gods taak is. Vraag: Wanneer zullen jullie allen elkaar opnieuw ontmoeten, waar en wanneer?
Mirjana: Vóór de verschijningen begonnen, waren de zieners geen vrienden, sommigen van ons kenden elkaar zelfs niet. Onze-Lieve-Vrouw bracht ons bij elkaar. Zelfs vandaag heeft ieder van ons zijn of haar eigen vrienden. Wij zien elkaar enkel als we het hebben over onze opdrachten. Ik ben enkel echt bevriend met Jakov, die hier rechtover woont. We zien elkaar elke dag zo'n tien minuten, en eerlijk gezegd word ik wat moe van hem! (gelach) Ik weet niet of jullie Ivan kennen, maar wanneer hij mij komt opzoeken praat hij tot mij als een pelgrim! Hij preekt! Dan laat ik hem zo'n 10 minuutjes doen en zeg ik: "Ivan, ook Ik zie Maria". Hij is een beetje ernstig! We komen enkel bij elkaar als het over onze opdrachten gaat. Een andere mooie gebeurtenis was er met Vader Slavko. Sinds een jaar ondernam hij pogingen om ons alle zes bij elkaar te krijgen en hij slaagde hier maar niet in. Ten einde raad kwam hij kwaad bij mij thuis. Ik vroeg: "wat gebeurt er?" en hij antwoordde: "Hoe durft u dit te vragen? Indien ik Onze-Lieve-Vrouw was geweest, dan had ik nooit jullie zes gekozen. Enkel Zij kan zoiets en het feit dat Zij jullie zes verkoos overtuigt mij van ervan dat Zij werkelijk hier verschijnt" en ik zei, "dank u, Vader Slavko.
Vraag: De boodschap die u maandelijks op de tweede krijgt is voor de hele wereld (Mirjana knikt). De dagelijkse boodschappen voor de overige zieners, zijn deze ook voor de wereld of zijn deze persoonlijk?
Mirjana: Ik denk dat de zaken waarover Onze-Lieve-Vrouw praat met diegenen die nog dagelijks verschijningen hebben een soort voorbereiding is voor de zieners over wat er gaat gebeuren, omdat ze het tiende geheim nog niet kennen. Zo was er eens een journalist uit New York die een interview afnam. Het was een aangenaam persoon en zo maakten we wat grapjes. Dan vroeg hij mij: "Hoe komt het toch dat u de geheimen zo vlug ontving en de overigen niet?" Ik grapte maar door en zei: "Onze-Lieve-Vrouw zal verstandig genoeg geweest zijn om te weten wie de dingen vlug zou verstaan en wie niet." We lachten hierover, maar het zijn de exacte woorden die hij neerschreef! (gelach). Toen Ivan dit in Amerika las, sprak hij enkele dagen niet meer, maar hij heeft het overleefd (gelach). Maar dat is uiteindelijk wat Onze-Lieve-Vrouw ook van ons verlangt. Dat we ook kunnen lachen, want welk voorbeeld kunnen wij zijn voor anderen die Gods liefde nog niet kennen als wij steeds bezorgd, angstig en droevig rondlopen. Dan zullen deze al vlug zeggen dat wij niet anders zijn dan hen en het is precies van ons dat er verwacht wordt dat we glimlachen en liefde schenken want Onze-Lieve-Vrouw vraagt dat wij ons hierin onderscheiden van anderen.
Vraag: Zijn alle geheim dezelfde voor ieder van jullie?
Mirjana: We spreken met elkaar nooit over de geheimen omdat geheimen nu eenmaal geheimen en ook wij, vrouwen, onze mond kunnen houden (gelach en applaus). Een vriend van ons zei tegen mijn echtgenoot: "Ik denk dat mijn vrouw er geheimen op nahoudt". Marko bekeek hem en antwoordde: "Wat moet ik dan zeggen? (gelach) . Die van mij houdt er wel tien achter en wie weet hoeveel meer nog!" (gelach).
Vraag: Tijdens een van de verschijningen werd u gevraagd om priester of kloosterling(e) worden.
Mirjana: Als kinderen vroegen wij Haar wat Zij verlangde van ons leven en Zij zei het volgende: "Als u in uw harten voelt om priester of zuster te worden, dan wens Ik dat anderen het ook zouden merken dat Ik bij u was. Maar als u voor een familie verkiest, dan is Mijn wens dat uw familie een voorbeeld zou zijn voor de anderen. Dat is alles wat Ze ooit zij over ons persoonlijk leven.
Vraag: Draagt Zij steeds dezelfde kledij? Dezelfde kleuren? (gelach)
Mirjana: U bent zo'n goed voorbeeld van een niet-gelovige (lachend). Bent u uit Italië afkomstig? Dit is een typisch Italiaanse vraag. Zij vragen zelfs uit welke stof het is gemaakt. Onze-Lieve-Vrouw draagt steeds een grijs, lang kleed en een witte, lange hoofddoek, behalve met Kerstmis en Pasen wanneer haar kleed als goud lijkt, niet het grijs en goud dat wij kennen, maar hemels, veel mooier.
De vraagsteller antwoordt: Nu weet ik nog niet wat ik moet kopen! (gelach)
Mirjana: Maar ik heb u wel een beetje geholpen! (gelach)
Vraag: Van welk uur tot welk uur vast u?
Mirjana: Dit is een typisch Amerikaanse vraag (gelach). Alsof ik de woensdagen en vrijdagen zelf kan bepalen. Wij weten allemaal hoelang een woensdag duurt, hetzelfde als een vrijdag.
Vraag: Ik heb gehoord dat de plaatselijke bisschop Medjugorje niet volledig ondersteunt. Hebt u hierover enige opmerking?
Mirjana: Onze bisschop is eerst en vooral onze bisschop. Wij bidden voor hem en eerbiedigen hem omdat Onze Hemelse Moeder het ons zo heeft geleerd. Hij heeft nooit gepraat met ons, zieners en daarom kan ik eenvoudig weg geen opmerkingen maken. Ik kan wel zeggen dat we over een brief beschikken van het Vaticaan dat, wat de bisschop ook over Medjugorje zegt, dit enkel wordt aanzien als zijn persoonlijke mening, maar niet als zijn mening als bisschop omdat Medjugorje nu rechtstreeks onder de bevoegdheid van het Vaticaan valt, omdat het een wereldgebeuren is. Nu zijn wij dus in handen van het Vaticaan. Persoonlijk had ik de grote eer om te mogen spreken met de overleden Paus Johannes-Paulus II. Dat was zo prachtig. Ik bevond mij in de Sint-Pietersbasiliek te Rome, tussen alle overige pelgrims. Toen de Paus voorbijkwam zegende hij iedereen en ging door. Dit was ook zo bij mij. De Italiaanse priester die bij mij was zei: "Heilige Vader, dit is Mirjana uit Medjugorje." Hij kwam terug, zegende mij opnieuw, om terug zijn weg te vervolgen. En ik zei tot de priester: "Vader, hij denkt dat ik een dubbele zegen nodig heb" (gelach). Hoedanook, in de namiddag kregen wij een uitnodigeng om de volgende ochtend ontvangen te worden op Castelgondolfo, dichtbij Rome, om met de Heilige Vader te praten. Ik hoef u niet te vertellen dat ik die nacht amper kon slapen (lachend). Toen ik daar aankwam zag hij dat ik zo opgewonden was. Wij waren alleen en hij begon met mij in het Pools te praten. Hij dacht dat ik dat zou begrijpen omdat het zowel het Pools als het Kroatisch Slavische talen zijn? Hij wou dat ik me gemakkelijk voelde, maar ik begreep er niets van, het llijkt zelfs niet op onze taal. Ik weende en ik kon geen adem uitbrengen om een woord te zeggen. Toen ik daar uiteindelijk toch in slaagde, vroeg ik hem: "Heilige Vader, kunnen wij Italiaans spreken?" (gelach). Toen begonnen we te praten en, tussen de zaken door, zei hij: "Indien ik geen paus was, zou ik reeds lang naar medjugorje zijn geweest. Ik weet en ik volg alles. Vraag de pelgrims om voor mijn intenties te bidden en draag goed zorg voor Medjugorje want Medjugorje is de hoop van de hele wereld."
Vraag: Wanneer ik terugkeer, kunt u dan bidden voor mij zodat ik een antwoord kan horen en voelen op mijn vragen?
Mirjana: Jullie kwamen op dinsdag. Sedert dinsdag bid ik reeds voor jullie. Dat wou ik aan ieder van jullie vragen. Bid voor mij en ik zal voor jullie bidden want er is een reden waarom jullie hierheen zijn gekomen. Onze-Lieve-Vrouw brengt ons hier bij elkaar en wij moeten bij elkaar in gebed blijven.
Vraag: Bent u nooit bezorgd om uw vrijheid?
Mirjana: Ik ben in Gods handen. Het is onmogelijk om in alles zeker te zijn, maar ik zou wel nooit lijfwachten rond mij willen, want mijn leven is in Gods handen, en wat Hij wenst, wat Zijn wil is, zal geschieden. Ik denk hier niet aan. Hetzelfde als wij bidden, if vraag nooit iets specifiek voor mijn dochters, steeds zeg ik: "Mijn Lieve God, wij zijn in Uw handen en het is U die weet wat het beste is voor ons. Wij plaatsen ons in Uw handen." Er waren sommige spijtige voorvallen, maar God heeft er steeds voor gezorgd dat ik er goed uitkwam (glimlach). Niet iedereen die naar Medjugorje is van goede wil. Er waren sommige gevallen, maar God heeft hierin voorzien.
Vraag: Hoelang denkt u hiermee te kunnen doorgaan, met het individueel praten tegen de bedevaarders?
Mirjana: Zolang God het wil, omdat ik bid. Ik probeer door gebed alles te begrijpen. Vóór dit gesprek met jullie heb ik ook tot God gebeden zodat ons gesprek inhoud zou hebben. Met lege woorden bereik je immers juist het tegenovergestelde. Maar als u bidt, dan praat Jezus tot u.
Vraag: Moet ik blijven alleen bidden omdat ik soms de rest van de familie stoor? Ik bid dikwijls de Rozenkrans alleen omdat de rest van de familie hiervan niet houdt.
Mirjana: Deze vraag wordt dikwijls gesteld. Ik kan u enkel mijn persoonlijke mening zeggen, de manier waarop ik het begrijp door Maria's boodschappen. Neem bijvoorbeeld dat in uw familie enkel u bidt en uw echtgenoot of kinderen niet meebidden. Verberg u dan in een stille omgeving en bid, bid voor hen, plaats hen in Maria's handen en wees niet bevreesd. Begin niet tegen hen te preken of hen te bekritizeren. Dwing hen niet, maar bemin hen. Onze-Lieve-Vrouw zal de rest wel doen. Wij mogen geen hundernis zijn in de gebeden van anderen. Op die manier bereiken we enkel het tegenovergestelde. Dit zou ik doen als ik u was.
Vraag: Zegt Maria ooit iets over radicale islamieten, want soms is het beangstigend?
Mirjana: Nee, radicale islam is niet zo gevaarlijk, maar het zijn wij die te zwak zijn. Laat mij u een voorbeeld geven. Toen ik zaterdag met Italianen sprak, was de vraag: "er zijn zovele moslims nu die naar Italië komen en zij veranderen alles. Wij mogen geen kruisen meer hebben in onze klinieken, scholen..." Ik heb hem onmiddellijk gestopt en gezegd: "Wie neemt er dat kruis van de muur? Jij of die moslim?". Hij aarzelde en ik antwoordde dat er niet te aarzelen valt dat er geen verontschuldigingen zijn. Wij zijn zwak. Wij zijn zwak in ons geloof en zo laten we iedereen toe om maar te doen wat ze willen. Als Jezus mij onderwijst om de deur voor iedereen te openen, dan doe ik dat. Diezelfde Jezus vraagt mij om die deur voor u te openen, maar als diezelfde Jezus voor u een hindernis blijkt, ga dan terug naar huis. Dat denk ik. We geven steeds de schuld aan anderen, maar leggen nooit de oorzaak bij onszelf: hoe gedraag ik mij tegenover God, wat doe ik voor hem, hoe sterk is mijn geloof, hoeveel ben ik bereid op te geven voor mijn geloof? De gemakkelijkste weg is om te zeggen dat ze radicaal zijn, dat ze dit of dat zijn. Ik woonde ooit in Sarajevo en de meesten waren moslim ginds, maar thuis hadden wij een Kruisbeeld een een beeld van Maria. Dit zouden we voor geen prijs ter wereld hebben weggedaan. Als u bereid bent voor God te sterven, dan zal u leven. Maar zegt u "nee" tot God, dan zal u sterven.
