365 dagen met mijn engelbewaarder [vierde trimester]
365 dagen met mijn engelbewaarder [vierde trimester]
Voorwoord van de auteur, René Lejeune
Deze boodschappen van een engelbewaarder dienen één voor één gelezen te worden. Eén elke dag. Ze zijn geïnspireerd en zonder moeite verwoord, als het ware "gedicteerd," aan iemand die enkel uitvoerde.
Uw engelbewaarder ziet zonder ophouden het Gelaat van God (vgl. Mt 18,10). En tegelijk staat hij u, sedert uw geboorte tot uw overgang naar het hiernamaals, dag en nacht bij; hij zal bij u zijn op het Laatste Oordeel. Hij is uw gezel voor de eeuwigheid.
Hij heeft een naam. Hij houdt van u, verheugt zich met u en hij weent wanneer gij weent. Hij stort bittere tranen als ge luistert naar de "vader van de leugen, moordenaar van de mens van het begin af aan." [Joh. 8,44] Hij vloeit over van vreugde telkens ge een inspanning doet die uw gelijkenis vergroot met Jezus, "zachtmoedig en nederig van hart." [1 Kor. 13]
Deze boodschappen zijn de echo van het evangelie, de Blijde Boodschap van Jezus Christus aan de mensen. Of nog, ze zijn de afglans van het leven van de Zoon op aarde.
Enkele raadgevingen:
Uw engelbewaarder, uw "voogd en herder," zegt u niets anders. Overweeg deze boodschappen als van hem komend. Blijf naar hem luisteren, gij zult tenslotte zijn stem "horen." Hij is het die elke dag in deze boodschappen spreekt.
Het doel is u elke dag bewuster te maken van de ononderbroken aanwezigheid van uw engelbewaarder aan uw zijde.
Lees elke morgen de boodschap van de dag. Herlees ze s avonds. Indien ge dit getrouw doet, zult ge binnen een jaar, op de weg van de heiligheid gevorderd zijn. En ge zult gelukkiger zijn. Pater Pio, in 1999 zalig- en in 2001 heilig verklaard, zag zijn engelbewaarder en sprak met hem. Pius XI en Johannes XXIII gaven hun engelbewaarder boodschappen; volg ze na [zie Les Anges, armée secrète du Ciel, éd. Du Parvis, 1998].
Indien ge de overweging van de 365 boodschappen tijdens het jaar begint, herneem ze dan op 1 januari. Er is een verborgen vooruitgang in hun opeenvolging. Ge kunt ze verscheidene opeenvolgende jaren hernemen. Het zijn woorden van leven. Ze zijn onuitputtelijk.
René Lejeune
1 oktober
Ge zult "op de heup gedragen en op de knieën vertroeteld" worden [Jes 66,11]. Deze passage van de profeet Jesaja heeft de karmelietes Theresia van Lisieux zo getroffen, dat de hemel en de aarde haar nu vieren. Ze was zozeer in haar hart geplant dat de wonderbaarste bloem onder alle spiritualiteiten de eeuwen door, daaraan ontloken is, die van de "kleine weg." "Nooit zijn teerdere en melodieuzere woorden mijn ziel komen verblijden," schrijft de "kleine" Theresia in haar autobiografie. Tijdens haar leven bad ze haar engelbewaarder vurig. Moge zij nu, samen met mij, u voorbereiden op het grote feest van morgen, door de Kerk aan de engelbewaarders gewijd. Morgen is het mijn feest, en uw feest met mij, uw gezel voor de eeuwigheid.
2 oktober
Vandaag vieren Hemel en aarde de duizenden Engelbewaarders van mensen, levenden en doden. Het is ons feest, van ons beiden, voor eeuwig onscheidbaar.
In het openingsgebed van de mis van de engelbewaarders vraagt de Kerk aan de Heer dat zij u "blijven beschermen en behoeden, om eens de vreugde te kennen met hen te leven in eeuwigheid." Voor alle menselijke wezens, kleine en grote, rijke en arme, hebben we adelbrieven. Jezus onderlijnt het als Hij zegt: "Hoedt u ervoor één van deze kleinen te minachten, want ik zeg u: zij hebben engelen in de hemel en deze aanschouwen voortdurend het aangezicht van mijn Vader die in de Heme is" [Mt 18,10].
Ik zal u trouw begeleiden en beschermen op uw aardse pelgrimstocht. En Gij, deel van harte in mijn standvastige lofprijzing en vertrouw u aan mij toe in de uren van gevaar en bekoring. Met liefde gehoorzaam ik aan het bevel van de Heer die me de opdracht gaf u op al uw wegen te bewaren [vgl Ps 91].
Zeg op dit feest dikwijls de zang: "Looft de Heer, hemelse sferen, boden des Heren, prijst Hem" [Dan 3,58]. Voeg er aan toe: Mijn engelbewaarder, loof de Heer. En zegen mij die u liefheb! Zo zult ge mijn vreugde verdubbelen u op de weg van het heil en de vrede te mogen begeleiden.
3 oktober
Na het feest herneemt het dagelijkse zijn gang! De mysteries van het Rijk zijn u door de genade geopenbaard; ge hebt u klein gemaakt, naar het verlangen van Jezus [vgl Mt 11,25]. Ge kunt nog vorderingen maken op deze evangelische weg. In het Rijk Gods houdt de voortgang nooit op. Ja, ga door met vorderingen te maken in nederigheid en zachtmoedigheid, om meer te gelijken op de Heer.
4 oktober
Bid de "meester van de oogst arbeiders in de oogst te zenden" [Lc 10,2], vooral zijn priesters talrijker te maken. Hun voortdurend verminderend aantal is een teken dat de Kerk op de door God gestelde tijd zal verklaren. Dat ze niet vreze vernieuwing in te voeren in een tijd waarin de samenleving gemechaniseerd wordt, zonder ziel. Alleen de Kerk kan haar een ziel inblazen. Dat de volgelingen zich ruim openstellen voor de werking van de Heilige Geest! Dat Hij een speciale genade van het priesterschap verlene aan een groeiend aantal christenen. Bid vurig voor deze intentie.
5 oktober
Overweeg elke dag liefdevol het evangelie. Roep nu en dan uit, zoals de menigte die getuige was van de genezing van een verlamde die op zijn brancard gekluisterd was: "We hebben nooit iets dergelijks gezien" [Mc 2,12]. En dikwijls zult ge zeggen, onder de drang van de Heilige Geest, het licht om de Schrift te verstaan: "Ik heb nooit iets dergelijks gehoord!" Het evangelie weze uw dagelijks brood. Het wijst Jezus aan de Zoon Gods, "de Weg, de Waarheid en het Leven" [Joh 14,6].
6 oktober
Jezus heeft "door één offer voor altijd hen, die zich laten leiden, tot volmaaktheid gebracht" [Heb 10,14]. De Heilige Geest zegt u wat deze heiligheid betekent: "Ik zal mijn wetten in hun hart leggen, ik grif ze in hun geest ... Ik zal hun zonden en ongerechtigheden niet langer gedenken" [Heb 10,17]. Juich van vreugde, want voor u staat de toegang tot de glorie, waar Jezus binnenging, wijd open. Ik zal aan uw zijde staan wanneer gij er op uw beurt zult binnengaan.
7 oktober
Hoeveel christenen doen Jezus nog lijden, door zich meer aan de tradities van de ouderen dan aan zijn onderricht te hechten. Ze lijken op de Farizeeën en de schriftgeleerden die de Heer met de lippen eren, maar waarvan het hart ver verwijderd is van de liefdevolle en tedere God. "Ze leren slechts mensenwet. Ze laten het gebod van God varen om vast te houden aan overleveringen van mensen" [vgl Mc 7,6-8]. Bid voor de talrijke christenen die zo aan rituelen houden dat ze de woorden van Jezus vergeten. Gij, conformeer uw hart steeds meer en standvastiger aan de voorschriften van het evangelie, die de opvolger van Petrus zonder ophouden en met kracht in herinnering brengt. Overweeg zijn Boodschap in het Rozenkransgebed.
8 oktober
Wees op uw hoede om niet te bezwijken voor de bekoring van de hoogmoed, door te zeggen: "ik ben gerechtvaardigd door het geloof, ik hoor bij de rechtvaardigen, niets kan mij overkomen. Kijk naar Salomo wiens wijsheid nochtans groter was dan die van alle Oosterlingen en groter dan alle wijsheid van Egypte" [1 Kon 5,10]. Op zijn oude dag, wanneer zijn wijsheid geen grens had moeten kennen, begon hij veel vreemde vrouwen lief te hebben en deze "verleidden Salomo tot het dienen van andere goden" [1 Kon 11,4], hem aan wie de Heer was verschenen!
Wantrouw bekoringen die als een wolf in de schaapskooi kunnen opduiken, als gevolg van de neiging tot het kwaad, trieste erfenis van de val in de hof van Eden. Alleen nederigheid in genade, zal u blijven behoeden. Blijf trouw aan de Eucharistie, aan het gebed en aan de intimiteit met het Woord Gods.
9 oktober
Het christelijk leven is geen rustige aangelegenheid als een wandeling door een bloemenpark. Het is een strijd. De apostel Paulus herinnert aan Timoteüs: "Verkondig het Woord, dring aan te pas en te onpas, weerleg, berisp, bemoedig, in één woord, geef uw onderricht met groot geduld" [2 Tim 4,2].
De onderrichtingen van de apostel zijn geschikt voor deze tijd, zoals ze dat waren voor vroegere eeuwen. In de tijd waarin ge leeft, bewaarheidt zich eens te meer de voorspelling van de apostel: "Want er komt een tijd dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen. Zij zullen zich een menigte leraars aanschaffen naar hun eigen smaak, die hen naar de mond praten" [2 Tim 4,3-4].
Strijd de goede strijd tot uw laatste adem. Dan zult ge, als besluit van uw leven, de woorden van de apostel herhalen: "Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleindigd, het geloof bewaard. Nu wacht mij de krans der gerechtigheid" [2 Tim 4,7-8]. En die zal groter zijn dan wat ge u kunt indenken.
10 oktober
Jezus heeft niet stilgestaan bij vragen aangaande de aantrekking tussen man en vrouw en haar eventuele afwijkingen; Hij gaf grenzen aan die niet mogen overschreden worden. Zo heeft Hij gezegd: "Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult geen echtbreuk plegen. Maar ik zeg u: Al wie naar een andere vrouw kijkt om haar te begeren, heeft in zijn hart al echtbreuk met haar gepleegd" [Mt 5,27]. De christelijke moraal is veeleisend. De liefde tussen de echtgenoten behoedt voor elke tegemoetkoming; de genade werkt immers door deze liefde, die door het sacrament gezegend werd.
11 oktober
Stem uw daden overeen met uw woorden. Vrees om door Jezus geïnterpelleerd te worden: "Waarom noemt ge mij Heer, Heer! als ge niet doet wat Ik zeg?" [Lc 6,46]. Als ge zo handelt, zaait ge wind. Het is uw plicht vruchten te dragen voor het eeuwig leven. Ze zullen overvloediger zijn naarmate ge vordert in de navolging van Jezus, in trouw aan zijn leerschool van zachtmoedigheid en nederigheid [vgl Mt 1,29].
12 oktober
"Ge zijt met het zegel van de Heilige Geest gewaarmerkt" [Ef 4,30]. Ge bedroeft Hem, telkens ge u laat meeslepen door gramschap. Dat gebeurt steeds minder, maar toch nog. Gij behoort tot "de geliefde kinderen van God" [Ef 5,1]. Zoek dan ook Jezus zo vol mildheid en tederheid. Daarvoor is het voldoende te leven "in de liefde zoals Christus" [Ef 5,2], in de liefde, zoals de apostel ze beschreven heeft [vgl 1 Kor 13]. De dag waarop ge zo leeft, zult ge de top van het christelijk leven bereikt hebben. Ge zult er stap voor stap geraken, met inspanning, zoals een alpinist de top bereikt. Zelfs uw geringste vooruitgang verrukt mij. Laat niet na me op te roepen, telkens ge hulp nodig hebt bij deze beklimming.
13 oktober
Buig u elke dag over de woorden van de Heilige Schrift. Stel u niet tevreden ze enkel te lezen. Ze dienen tot meditatie, tot contemplatie te brengen. Berg ze daarna in uw hart, als een voorraad goud in een kluis. En gebruik ze om uw weg te verlichten, zoals men dat doet met een lamp. Het woord Gods is de stem die spreekt tot uw hart. Een intieme, persoonlijke stem, die van Jezus, die u tot zijn vrienden rekent [vgl Joh 15,14]. Het is mijn glorie de bewaarder te zijn van een vriend van de Heer Jezus.
14 oktober
Van zodra ge de innerlijke vrede en de vreugde verliest, kunt ge aanvallen verwachten van de vijand. De machten van het kwaad bespieden en omringen u. Ze proberen toegang te vinden tot uw hart. De vrede en de vreugde van Christus beschermen u als een onneembare citadel. Aanroep de Heer wanneer ge voelt dat ze u verlaten. Smeek Hem ze u terug te geven, val de Hemel lastig met uw noodgeroep en ge zult verhoord worden. Alleen gij opent de poorten voor de machten der duisternis. De Heer zoekt u er voor te beschermen door de gave van zijn vrede en zijn vreugde. Denk daaraan, wanneer ontmoediging en twijfel u aanvallen.
15 oktober
Herhaal dikwijls, zoals de Heilige Teresa van Avila die de kerk vandaag viert: "Ik ben een zoon de Kerk." Met haar kunt ge leren bidden en voortgang maken in de christelijke volmaaktheid. "De liefde is nooit werkloos" zei ze. Ze stierf terwijl ze prevelde: "Ik ben een dochter van de Kerk."
Wandel een tijd aan haar zijde en laat u inspireren door haar werken. Ge zult er veredeld uitkomen. Ze zal u tot een zevende verblijf van de innerlijke burcht brengen.
16 oktober
In de mate dat uw "ik" kleiner wordt, maakt ge voortgang op de weg van de heiligheid en het geluk. Dat is maar mogelijk met de genade van de Heer. Leef in zijn aanwezigheid, mediteer over zijn woorden. Vind uw vreugde in aanbidding, in beschouwing. Zo zult ge Hem troosten voor de ontelbare beledigingen die Hem nog kwetsen, en die Hem doen wenen over de mensheid zoals Hij te Jeruzalem deed [vgl Lc 19,41]. Ja, troost Jezus Christus, gij hebt die ongehoorde macht.
17 oktober
Bespeur in uzelf het minste teken van twijfel en angst. Van zodra ge het bemerkt, stop met alles, zoek uw toevlucht in de liefde van de Heer en roep Hem te hulp. Blijf aandringen en roep. Verlaat u op Hem voor de terugkeer van Zijn vreugde en Zijn kracht.
Vermenigvuldig de rustpauzen in de Heer. In die intieme momenten met Hem, zorgt Hij voor u en "bevordert Hij in alles uw heil" [Rom 8,28]. Hij verlangt uw liefde, meer dan uw werken. Hier loert altijd het gevaar van de gejaagdheid. Leef in de tederheid van de Heer. Daar put ge krachten voor de opbouw van zijn Rijk door uw handelen ten voordele van uw broeders. Waak erover het evenwicht te bewaren tussen rustende en werkdadige liefde, want deze heeft meer dan één facet.
18 oktober
at het summum van het evangelie, van de Goddelijke Liefde is, lezen we bij de H. Lucas die we vandaag vieren: "Tot u die naar Mij luistert, zeg ik:Bemint u vijanden, doet wel aan die u haten, zegent hen die u vervloeken en bidt voor hen die u mishandelen... Geeft aan ieder die u iets vraagt en als iemand iets wegneemt dat u toebehoort, eist het niet terug. Zoals ge wilt dat mensen u behandelen, moet gij het hun doen" [Lc 6,27-31].
Jezus vraagt u schijnbaar het onmogelijke. Als ge de top van een hoge berg ziet, noemt ge het een onmogelijke bestijging. En toch neemt de alpinist de moeilijke uitdaging op. En hij haalt het.
Zo is het ook met de steile top van het evangelie. Er geraken, is de uitdaging aannemen. Ge zult er komen met de hulp van de genade. Ge zijt nooit alleen bij het streven naar de toppen van het evangelie. Ge hebt twee gezellen: de genade die werkt als een motor, en mij, de gezel voor de eeuwigheid, die naast u bidt. Zet moedig de bestijging van de top van het evangelie verder, stap voor stap, regelmatig, volgens uw eigen ritme.
19 oktober
Ge hebt de neiging te begrijpelijk te zijn. De zachtmoedigheid sluit de strengheid niet uit. De Heer vraagt u de broederlijke vermaning te beoefenen [Mt 18,15-17]. Dikwijls ontwijkt ge dit te doen. Heb de moed ze te beoefenen met gestrengheid, en toch zachtmoedig en nederig. De christenen dienen voor elkaar een aansporing te zijn; ze dienen op te treden als een versterkend middel voor de lichamelijke gezondheid; maar die van de ziel is veel voornamer. De Heer wil dat zijn volgelingen een hartelijke en versterkende gemeenschap vormen.
20 oktober
Ge zijt in de wereld, ge hebt de ontzaglijke taak, zoals alle discipelen om tegelijk het zout, het licht en de desem te zijn. Vraag u dikwijls af wat dit concreet betekent. Vraag zonder ophouden aan de Heilige Geest u te leiden, u te inspireren om de meest dringende taak te onderkennen. Bewonder de doeltreffendheid van de vakman. De Heer heeft u tot "vredestichter" gemaakt; elk van uw initiatieven, van uw daden, dient de precisie en de doeltreffendheid te hebben van een vakman wiens hand geleid wordt door de liefde voor het vak. Het Rijk Gods vordert door het aantal vakkundigen die bedreven zijn en geïnspireerd door de liefde.
21 oktober
Jezus heeft de natuur lang geobserverd, ze inspireert voor een groot deel zijn onderricht, in vele vergelijkingen en parabels. In navolging van Hem, kunt ge kijken naar wat er in uw tuin gaande is. In de lente zaait ge, na de grond goed bewerkt te hebben. Het zaad kiemt door de kracht die de Schepper er heeft ingelegd. Tegelijk schiet het onkruid op. Ge wacht tot het groot genoeg is om het uit te rukken, uit vrees om ook de jonge plantjes uit te trekken. Doet ge het niet op het juiste ogenblik dan gaat het onkruid de hele oppervlakte die voor het leven is bestemd, genieperig overwoekeren. Het eindigt met het leven te verstikken.
Zo gaat het ook met de gebreken, de fouten en de zonden, het onkruid in de ziel. Als ge ze niet op tijd uitrukt, groeien ze verder, overwoekeren ze uw binnenste en verstikken ze er langzaam de deugden, het geloof, de hoop, de liefde. Men verlaat dan het Rijk om in de wereld onder te gaan. De ongelukkige heeft dan het levend voedsel ingeruild voor de dode werken, het licht voor de duisternis. Hij heeft "het Licht van de wereld" ingeruild voor de "de vader van de leugen" die "de macht der duisternis" beheerst [Lc 22,53].
22 oktober
"Abba!" Spreek deze gezegende onder alle namen uit met oneinige eerbied en liefde. God is onze Vader. Hij is onze "Abba," onze Papa. Ha, al zag u maar een flauwe lichtstraal van Hem, ge zoudt een eindeloze tederheid gewaar worden. In één ogenblik en voor immer, zoudt ge gereinigd zijn. Let op Jezus, de Zoon, als Hij bidt: Hij buigt zich voor de majesteit van zijn Vader. Hij bidt lang, nachtenlang. Vraag God u de genade te verlenen Jezus in het gebed na te volgen, de genade slechts te leven, te denken, te spreken, te handelen voor en door Hem, Abba. "Het Woord dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader die Mij gezonden heeft" [Joh 14,24]. De Heer moge in uw hart de onwankelbare overtuiging vestigen van uw volledige afhankelijkheid van de Vader in Jezus. Alles komt van Hem, door de enige Zoon.
23 oktober
Gods wijsheid beziele al uw daden. Dan zal uw leven voorbeeldig zijn. Het zal inderdaad rechtgeaardheid, vrede, verdraagzaamheid en begrijpelijk zijn, barmhartig en gul. De wijsheid van de wereld, is "door God tot de dwaasheid gemaakt" [1 Kor 1,20], die het werk is van "de redetwister van deze tijd" [1 Kor 1,20], de vader van het kortstondige. Zijn wijsheid is kort, kwetsbaar, onzeker. De vaders van de menselijke wijsheid volgen elkaar op; ze verdringen elkaar. De ware wijze doet wat God behaagt. Zijn wijsheid wordt hem meegedeeld door het evangelie; ze is een weerspiegeling van Gods wijsheid. Vertrouw u aan haar toe. Wat in u overblijft van de vleselijke mens, zal definitief worden uitgerukt. Christus zal eindelijk onverdeeld in u leven.
24 oktober
Spreek minder, en blijf langer luisteren. Jezus wil volgelingen die luisteren. Om vruchten voort te brengen, moeten ze zich laten doordringen van zijn levenssap. Om vruchten voort te brengen, moeten ze zich laten doordringen van zijn levenssap. Hij is de wingerd, gij de rank. De Wijngaardenier is zijn geliefde Vader. De familie van God put het levend water uit dezelfde bron. Ze ontspringt aan het Hart van de Vader, vloeit door de enige Zoon, die het verdeelt onder de discipelen. Dit water droogt nooit op. Het wordt omgezet in levenssappen. Put ervan naar hartelust. In u verandert het in vreugde.
25 oktober
Zaai bij uw ontmoetingen van vandaag, in de harten, de vreugde en de vrede die uw hart bezielen. Ze behoren u niet toe. Ze werden u om niet gegeven. Verspreid ze gulhartig rondom u. Een vriendelijk woord, een glimlach, een deelname aan de smart, het zijn kleine liefdeblijken. Iedereen moge van u een druppel levenssap ontvangen dat de wijnsstok onopoudelijk in u rond stuwt. Deel met uw naaste de schatten, die u zijn toevertrouwd, met volle handen. Hoe meer ge schenkt, hoe meer ge ontvangt. Dat is de wet van het Rijk Gods.
26 oktober
Het standvastig gebed eindigt altijd met het raken van Gods hart. Kijk naar de jonge bezetene die de discipelen niet konden verlossen van de kwade geest. Herlees die ontroerende passage uit het evangelie [Mc 9,14-29]. Jezus ergert zich over het gebrek aan het geloof bij zijn volgelingen. Het gebed voedt het geloof, en dit voedt de geest van het gebed. Het is een gouden cirkel met dubbele stroom. Het vurig gebed van het geloof, gevoed door de intimiteit met Jezus, komt de hindernissen te boven en neutraliseert de strikken geplaatst door de machten van de duisternis. Ge zijt nog niet aan het einde van de leerschool van het gebed dat God aangenaam is.
27 oktober
"Gij moet niet vrezen, Abram, ik zal uw schild zijn. Uw loon zal zeer groot zijn!" [Gen 15,1]. Deze belofte aan Abraham bij het begin van het grote geloofsavontuur, duurt voort in de geschiedenis van de gelovigen. Tegen de aanvallen van de vijanden hebt ge een schild dat u onoverwinnelijk maakt; ge zijt de bondgenoot van de Heer, uw schild; reeds tijdens de strijd ontvangt ge een onvergelijkelijk loon: de liefde Gods, oorsprong van vreugde en vrede. Ge zijt verlost van alle vrees, met uitzondering van de vreze Gods, uw bondgenoot, uw Schepper.
28 oktober
Elke dag staat ge voor twee deuren: één geeft toegang tot een brede, gemakkelijke baan; de andere geeft uit op een steile, enge weg. De eerste "leidt naar de ondergang", de tweede "naar het leven." Gij behoort tot het kleine aantal die deze laatste weg bewandelen. Begeef u, elke morgen opnieuw, door de enge deur die leidt naar het leven, het eeuwig geluk, in mijn vreugdevol schitterend gezelschap. Dit is de vreugde van Christus waaraan we vandaag, met de heilige apostelen Simon en Judas, volledig deelnemen.
29 oktober
De wereld gelijkt op de vallei vol verdroogde beenderen uit het visioen van de profeet Ezechiël [Ez 37,1-14].
De discipelen hebben de opdracht te bidden en te handelen om de Geest in hen op te wekken en ze met vlees te bekleden. Als ze talrijk genoeg zijn om te bidden en de Blijde Boodschap te verspreiden en ze voor de ogen van de wereld te beleven, kan in dit tranendal van verdroogde beenderen, een "nieuw leger" opstaan. Neem onvermoeibaar deel aan deze gebedskruistocht, door voorbeeld, woord en daad.
30 oktober
Ge kunt de Heer niet zien: "Geen mens heeft de opperste Heer, die alleen de onsterfelijkheid bezit en woont in ongenaakbaar licht, gezien, of is in staat Hem te zien." [Tim 6,15-16]. BR>Ge kunt enkel in Hem geloven. Uw geloof is uw enige steun; de genade is er het geraamte van. Van zodra echter het geloof de volheid bereikt, wordt alles duidelijk. Ge hebt dat niveau van uw geestelijke groei bijna bereikt, door genade en niet door verdienste. Deel gulhartig mee van de overvloed van uw hart, in de volheid van het geloof. Geef, geef nog, houd niet op te geven. Wat ge meedeelt, is de liefde van de Heer.
31 oktober
Vergeet niet dat de aanwezigheid van de Heer in u, een wonderbaar teken is van zijn vergeving. Zo menigmaal in uw leven hebt ge het verdiend aan uw lot overgelaten te worden. Herinnert ge het u? Ik stond naast u te wenen. Jezus is u op de boord van de afgrond blijven vasthouden, dankzij zij eindeloze liefde die Hem zijn bloed tot de laatste druppel heeft gekost, dankzij de voorspraak van bevoorrechte zielen.
Doe nu ook zo voor de zielen die u zijn toevertrouwd. Ge zijt geen verloren eiland in een oceaan van tranen, ge maakt deel uit van de grote gemeenschap van de heiligen. De Heer doet u allen delen in zijn reddingswerk van de mensheid. "Velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren [Mt 22,14]." De uitverkiezing volgt op een vrije instemming met de oproep tot iedereen.
1 november
Vandaag is het Allerheiligen! Het feest van alle wezens aan wie God zijn enige heiligheid heeft meegedeeld. Ook van allen die, hier beneden, deze heiligheid weerspiegelen. Ze zijn talrijker dan ge denkt. En het overige behoort aan het mysterie van Gods oneindige liefde en barmhartigheid. Gods werk is een luisterrijke voleinding, niettegenstaande de vijandige krachten die zich hardnekkig tegen Hem verzetten.
Vreugde vervult uw hart, zoals ze vandaag bijzonder het mijne vervult. De Hemel leeft intens mee met de aarde, bevolkt met beelden van God, en de gelovigen van deze wereld beleven vurig hun behoren tot goddelijke universele gemeenschap. Het is ons feest vandaag.
2 november
Eigenlijk zijn de doden niet dood, ze liggen in de schoot van het Leven. Of ze in de fase van zuivering zijn of reeds de eeuwige zaligheid genieten, ze zijn gelukkig, ofwel in de hoop God te zien van aanschijn tot Aanschijn, ofwel in de heerlijkheid die door geen woorden noch het menselijk verstand kan gevat worden. Deze dag mag niet in rouw gevierd worden, maar in blijdschap. Wat een geluk is het christelijk geloof in het aanschijn van de dood.
Verheug u met de man en de vrouw die u het licht gaven, met alle geliefde wezens en kennissen die de drempel uit het aardse leven hebben overschreden, met alle zielen die "met de heerlijke kroon" getooid zijn [Wijsh 5,16]. Hun geluk is buitenmate groot in vergelijking met die prachtige koningskroon. De datum staat reeds op de kalender aangeduid. God alleen kent hem.
3 november
Uw ziel is een "hof van de Koning." De Heer, Koning der koningen, komt er rusten, wanneer volmaakte akkoorden van liefde tot Hem opstijgen. Maak de hof mooi, versier hem met de mooiste bloemen om het Hart van uw Koning te verheugen. Troost Hem bij de droefheid omdat Hij zoveel verwoeste tuinen aantreft waar Hij vroeger heerlijke momenten heeft doorgebracht. Het binnenste van uzelf zij immer gereed als een wondervolle tuin voor de Koning. Nodigt de Heer u niet, over uzelf uit te roepen: "Ik dank U voor het wonder van mijn leven!" [Ps 139,14]. Ge zijt het door genade, en door uw taak de Koning der koningen een tuin aan te bieden om er te komen rusten.
4 november
In de eucharistie ontvangt ge het hemelse manna, de engelenspijs die alle smaak in zich bevat [Wijsh 16,20]. Zoals het volk in de woestijn er zijn overleving aan dankte, zo geeft "het brood van God," uit de hemel neergedaald, het leven aan de hele wereld en niet enkel aan het uitverkoren volk [vgl Joh 32,33]. De eucharistie is voor u even noodzakelijk als voor Israël het manna in de woestijn op zijn weg naar het beloofde Land. Dit "geestelijk voedsel" [1 Kor 10,3] is de waarborg van het eeuwig leven.
5 november
Zegen altijd, vervloek nooit. Weet ge ooit of een vervloeking gerechtvaardigd is? Alleen God doorschouwt hart en nieren. Laat hen, die van de wereld zijn, vervloeken. Hun onverantwoorde verwensing is vruchteloos, ze zal vluchten als een mus. "Dat zij verwensen, gij zult zegenen" [Ps 109]. En Jezus dringt aan: "Zegen hen die u vervloeken" [Lc 6,28].
6 november
Het menselijk leven speelt zich af in de tijd, aan ieder gegeven om tot rijpheid te komen. "Alles heeft zijn uur, alle dingen onder de hemel hebben hun tijd. Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven" [Pred 3,1-2]. Ge zijt dichter bij de dood dan bij uw geboorte. Ge zijt immer in de tijd van rijping. Ge bereikt de leeftijd van de wijsheid. Die komt tot stand in de versnelling van het rijpen. Zegen onophoudelijk de Heer die u bevrijdt. Hij is het schild dat u beschermt. Hij zal u door zijn licht naar de waarheid leiden. Hij zal u in zijn huis binnenleiden. Hij zal u de ware maat van uw dagen leren kennen. Hij zal u s morgens met zijn liefde verzadigen en de dagen in vreugde laten doorbrengen. Dat is het loon hier op aarde voor de getrouwe.
7 november
Leer de tijd kennen waarin ge leeft. Het is een tijd van technische en morele omwenteling. Deze tijd heeft nodig dat profeten hun stem laten horen. Sluit u niet op in een kleine kring van vertrouwen. Tracht het evangelie te incarneren in de wijde open vlakte. De omwentelingen van deze tijd kunnen de waarden van het evangelie alleen maar onderuithalen in afwezigheid van christenen. Vrees niet vooruit te gaan naar het oog van de cycloon, onder de bescherming van de goddelijke genade. Roep naar de vier windstreken het Goede Nieuws van Jezus Christus uit. Ge zijt niet alleen, ik vergezel u in de stormen, zoals ik over u waak in de vredige stilte waar ge gewoolijk verblijft.
8 november
Het is in momenten van onverschilligheid voor de evangelische boodschap dat een christen zijn mislukkingen oproept en versnelt. Verwijder uit uw hart die gevaarlijke ogenblikken. Leg elke dag uw oor te luisteren naar het woord van het Leven dat u vrede biedt. Leer de sterke tijden van het bezoek van de hemelse Vader, die met Christus bij u verblijf komt houden, onderkennen. Ge zijt te klein om dit wondervol voorrecht naar zijn juiste waarde te kunnen schatten. Beleef tenminste volledig het voorrecht kind van God te zijn. Bereid Hem een verblijfplaats die Hem bevalt.
9 november
Ge rekent op de vriendschap van de Heer. Weet dat ook Hij op die van u rekent. Zoals gij zelf dorst naar liefde en verlangt begrepen te worden, zo rekent Jezus ook op zijn vrienden, vrienden bij wie Hij zijn onmetelijke dorst kan lessen, volgelingen die Hem aanbidden, Hem eren, liefhebben en gehoorzamen, in vrijheid, die alleen aan aanbidding en gehoorzaamheid waarde geeft.
10 november
Door zware zonden te bedrijven verloochent ge Jezus, de Zoon Gods. De vroegere verloocheningen zijn vergeven, hoe zwaar ze ook waren. Wat is er met Petrus gebeurd? Na te Cesarea van Philippus het goddelijk Zoonschap erkend te hebben "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God" [Mt 16,16] en na bij de Gedaanteverandering een stem uit een lichtende wolk gehoord te hebben: "Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, in wie ik mijn behagen heb gesteld, luistert naar Hem" [Mt 17,5], verloochent Petrus Jezus driemaal, terwijl deze overgeleverd was aan het Sanhedrin dat Hem ter dood ging veroordelen. "Ik ken die mens niet" zegt Petrus [Mt 16,72], hij die Jezus kort tevoren aan het hoofd heeft geplaatst van de Kerk: "Gij zijt Petrus; en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen. Ik zal u de sleutels geven van het Rijk der Hemelen" [Mt 16,18-19]. Is er een grotere fout denkbaar dan de verloochening van Petrus? En toch heeft Jezus hem vergeven. Het is waar, na zijn drievoudige verloochening: "ging Petrus naar buiten en begon bitter te wenen" [Mt 26,75].
De vergeving van God wist elke fout, zelfs de grootste. Het volstaat dat het de zondaar bitter spijt. Het wonder van het Evangelie is dat het na de val, elke rouwmoedige zondaar herstelt in zijn nieuwe menselijke waardigheid! Kom niet terug op de betreurde en gebiechte zonden, de herinnering ervan is weggenomen uit Gods Hart. Denk aan de houding van Jezus tegenover Petrus bij diens bittere tranen. Gods barmhartigheid is oneindig.
11 november
Wees elke dag opnieuw bescheiden. Reken u vooral niet onder de "wijzen," de "verstandigen" van deze wereld; hun naam is niet "opgetekend in de Hemel" [vgl Lc 10,20-22]. Alleen in de school van Jezus leert men klein worden zoals Hij: "zachtmoedig en nederig van hart" [Mt 11,29]. Men is het nooit genoeg. Uw groei in zachtmoedigheid en nederigheid is mijn geluk bij u.
12 november
Er zijn wezens die totaal aan het kwaad zijn gewijd. Denk aan de haat van Herodias voor Johannes de Doper. Ze verkrijgt van Herodes Antipas de gevangenneming van de Voorloper van Jezus, en daarna zijn executie. Johannes had haar schandalige verbintenis met de koning publiek aangeklaagd. Haar intriges zullen de ongenade van Herodes Antipas meebrengen, en zijn verbannng die ze moest delen. Het kwaad, door die wezens aangericht, brengt altijd hun eigen val mee. "Die het kwade deden, zullen er uit te voorschijn komen, tot de opstanding ten oordeel" (Joh 5,29). Mocht ge één van die wezens ontmoeten, wijs ze terecht met zachtheid en vastberadenheid.
13 november
"Ieder mens moet vlug zijn om te luisteren, maar langzaam om te spreken, langzaam ook om toornig te worden" [Jak 1,19]. Dat is een dwingende raad die ge in het brons van uw geloof kunt graveren. Wat zijt ge nog ver van die evangelische wijsheid!
14 november
Wat is het moeilijk voor een christen om het oneindig groot geluk te waarderen dat hij, door zijn geloof in Jezus, heeft ontvangen. Zijt ge zelf in staat dat geluk te vatten en te doorgronden? Om tot Jezus te komen, wordt ge aangetrokken door de Vader van de Hemel [vgl Joh 6,44]. Zo leeft ge in het Hart van de hemelse Vader. Door Hem aan Jezus toevertrouwd, voedt ge u met het "levende brood" [Joh 6,35]. Ge wordt beloond: "Dit is de wil van mijn Vader, dat ieder die de Zoon ziet en in Hem gelooft, eeuwig leven bezit" [Joh 6,40]. Dat geluk wordt u gegeven voor de eeuwigheid, omdat ge 'uitverkoren" zijt. "Niet gij hebt Mij uitgekozen, maar ik u" [Joh 15,16].
En deze goddelijke uitverkiezing brengt een dubbele taak mee: "Ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen die blijvend mogen zijn. Dan zal de Vader u geven al wat gij Hem in mijn Naam vraagt" [Joh 15,16]. Deze woorden van Jezus bij het laatste avondmaal aan zijn leerlingen, richt Hij aan al zijn volgelingen, de eeuwen door. Het volstaat Hem lief te hebben en zijn geboden te onderhouden
15 november
De Heilige Geest woont in u. Uw lichaam is zijn tempel. In u laat zijn stem zich horen, die u naar het goede leidt en afwendt van het kwaad. Dat is het geweten door God ingegeven.
Help de mensen met een dwalend moreel geweten opdat dit wordt verhelderd door het licht dat nooit bedriegt, dat van het Woord Gods. Gelukkig de mens die een goed geweten heeft, gevormd door het verstand in het licht van de goddelijke wet! Deel deze schat met hen die ervan verstoken zijn.
16 november
Overweeg de verschijning van de Heer aan Abraham, op het warme uur van de dag, nabij de eik van Mambre [Gen 18,1-15]. Abraham ziet drie mannen, loopt naar hen toe en spreekt ze aan in het enkelvoud: "Wees zo welwillend, Heer, uw dienaar niet voorbij te gaan." [Gen 18,3] Mediteer over de schepping der wereld, zoals ze verhaald wordt in Genesis [Gen 1,1-31]. "In het begin schiep God de hemel en de aarde ...de Geest van God zweefde over de wateren" [Gen 1,1-2]. Op het moment dat God de mens schept naar zijn beeld, zegt Hij: "Nu gaan We de mens maken, als beeld van Ons, op Ons gelijkend." [Gen 1,26] God spreekt in het meervoud. En hij schiep man en vrouw. Bij de schepping van de wereld die de Bijbel op de eerste bladzijde verhaalt, en in de passage van de drie mannen bij de eik van Mambre, is het de Drie-ene God die zich openbaart. De mens is geschapen naar zijn "beeld" en omdat God liefde is, is het de kiem van de liefde die in de mens is gelegd. Aan hem om die te doen groeien door zijn vrjheid zelf liefde te laten worden of dit te weigeren. De mens is geschapen naar Gods "gelijkenis," hij is man en vrouw met het voorrecht, samen met God, andere goddelijke beelden te kunnen scheppen. De Drie-ene God vormt een "familie." De mens, geschapen naar Zijn gelijkenis sticht een familie als hij het verlangt.
17 november
Toen Jezus een berg afdaalde, naderde Hem een melaatse roepend: "Als Gij wilt, Heer, kunt Gij mij reinigen." Volg hem na, telkens melaatse vlekken op uw ziel verschijnen. Als er in uw hart berouw aanwezig is, zal Jezus zeker antwoorden: "Ik wil, word rein" [Mt 8,1-3]. De zonde laat op de ziel een melaatse vlek achter. Laat uw ziel door die vervloekte vlekken niet onrein worden. Telkens ze bevlekt is, al was het maar door een lichte vlek, ga dan aan de Kerk het wondervol sacrament van de verzoening vragen, dat van de vergeving. Het zal u licht maken zoals de vogel die door de wind gedragen wordt, overvol vreugde.
18 november
Volbreng getrouw de wil van de Heer. De Schrift en uw geweten, gevormd door de Heilige Geest die in u woont, zullen u altijd leiden volgens de goddelijke wil. Houd helemaal geen rekening met de reactie van de mensen. Jezus zelf heeft dat gekend. Bij het huis van de overste die Hem kwam smeken zijn dochter te genezen, zei Jezus tot de menigte: "Gaat heen, want het meisje is niet gestorven maar slaapt. Doch ze lachten met Hem" [Mt 9,24-25]. Jezus liet de menigte buitenzetten en deed de dode verrijzen. Doe evenzo de werken van God, en niet de uwe, zelfs als ze God zijn toegewijd.
19 november
Zing zoals de profeet Micha, de verheven goedheid van God: "Welke God is als Gij die de schuld vergeeft, die voorbijgaat aan de zonde... die zijn toorn niet altijd laat duren maar zijn vreugde vindt in goedheid?" [Mich 7,18]. Hij werpt de zonden in de diepte der zee. Ze zullen nooit opstijgen uit haar diepte; ze zijn verzwolgen, uitgevaagd, vergeten. Dat wil het zeggen: de Heer gaat voorbij aan de zonde, vol tederheid en medelijden. Hij is welwillend en barmhartig [vgl Ps 145]. Hoe zou men de Heer niet liefhebben uit heel zijn hart, en voor hem leven, in Hem leven, dag en nacht.
20 november
Over heel de wereld zijn de vervolgde christenen ontelbaar, het wordt hen belet hun geloof in het openbaar te beleven. Gedenk hen elke dag in uw gebed. Breng offers voor hun intentie. Hun lijden zal verminderen door de genade, die krachtig vloeit door het Lichaam van Christus, de gemeenschap der heiligen.
21 november
Het is slechts door de innerlijke blik dat ge Jezus kunt begrijpen, dat ge in Hem de Zoon Gods ziet, doorheen de menselijke gestalte, die Hij in de maagdelijke schoot van Maria heeft aangenomen. Een groep Joden werd geërgerd door Jezus getuigenis: "Ik ben het brood dat uit de hemel is neergedaald" [Joh 6,41]. Die Galileeërs zeiden dan onder elkaar: "Is dat niet de zoon van Jozef en kennen we zijn vader en moeder niet? Hoe kan Hij dan zeggen: "Ik ben uit de hemel neergedaald?" [Joh 6,42]. De apostelen en de discipelen nemen deze woorden letterlijk op. Ze richtten hun innerlijke geloofsblik op Jezus. Gij die deel uitmaakt van zijn volgelingen, laat nooit na hetzelfde te doen. Vooral wanneer ge Zijn vlees eet, wijd u dan toe aan de Heer zoals Maria het deed in de tempel. Dat vervult mij telkens met vreugde.
22 november
De apostel Paulus nodigt uit in de wedloop van het leven zo te lopen dat we het halen [vgl 1 Kor 9,24-27]. Het geloof geeft u vleugels, de liefde is er de sterke motor van. Zo uitgerust, zult ge altijd winnen. De engelen zullen u kronen met lauweren. Onder hen, ik, uw gezel voor de eeuwigheid.
23 november
Je bent in de wijngaard aangeworven met de werkers van de morgen. Ge kent het loon dat de meester van het domein u s avonds zal toekennen. Verheug u te zien dat zij die de Heer s namiddags heeft aangeworven, hetzelfde loon ontvangen als gij. Dat is de wet van het Koninkrijk. Ze rekent niet zoals de wet van deze wereld. Gods rechtvaardigheid wordt niet door het belang beheerst, maar door tederheid en mededogen. Ja, verheug u nu reeds tot het Rijk der Hemelen te behoren. Al haar wetten zijn door de liefde ingegeven.
24 november
Veel christenen begrijpen de zin niet van volgende sterke woorden van Jezus, die nochtans "Prins van de vrede" is [Jes 9,5]: "Denkt niet, dat Ik vrede ben komen brengen op aarde; Ik ben geen vrede komen brengen maar het zwaard. Tweedracht ben Ik komen brengen tussen een man en zijn vader, tussen dochter en moeder..." [Mt 10,34-35].
"De Heer doorgrondt harten en nieren" [Ps 7,10]. Als Hij er liefde vindt, trekt Hij hen tot zich; Hij is ontwapend als Hij er wrok, afgunst of wrevel vindt. Dan is Hij verplicht het zwaard van de Geest te nemen. Heeft Hij niet gezegd: "Wee de mens door wiens toedoen ergernissen komen" [Lc 17,1]. Wrok, afgunst en wrevel kunnen de val van zwakken en kleinen uitlokken. Toch hebben ze een toevlucht: het Woord Gods is "het zwaard van de Geest" [vgl Ef 6,17].
25 november
Het geloof van de honderdman van het Romeinse leger is bewonderenswaardig [vgl Lc 7,1-10]. Laat het u inspireren. Het komt van iemand wiens leven uitstraalt door zijn houding tegenover dienaars en ondergeschikten. Hij, de heiden, heeft voor de Joden een gebedsplaats gebouwd. Jezus is geraakt door dit voorbeeld en Hij waardeert vooral het geloof van de honderdman. Een liefdevol geloof in de Heer is de onfeilbare weg om van Hem te verkrijgen dat Hij een gebed verhoort. Als ge voldoening krijg, vergeet dan nooit dank te zeggen. Als uw geloof onwankelbaar is, doet ge er goed aan al dankend te vragen.
26 november
Elke gemeenschap, zelfs een christelijke, telt leden die geneigd zijn de anderen te overheersen. Die geest wordt ingegeven door de wereld. Onder de discipelen zou het zo niet mogen zijn: "Wie de kleinste is onder u allen, die is de grootste" [Lc 9,48]. Als een broeder ingaat tegen deze levensregel, dient men hem broederlijk te vermanen. Jezus vraagt dat [vgl Lc 17,3]. Het is meestal bij gebrek aan kennis van de Schrift dat de discipelen de weg verlaten die de Heer klaar heeft aangeduid.
27 november
Het volk van Israël heeft er veertig jaar over gedaan om de woestijn te doorkruisen; het werd nochtans geleid door een onvergelijkelijke herder. Veertig jaar is er voor een mensenleven nodig om het einddoel in zicht te krijgen; men moet dan de opmars voortzetten en er zich aan houden, want het doel ontsluiert de richting van het benaderen. Nochtans, hoe groter uw navolging van Jezus is, hoe vlugger de aankomst en hoe gelukkiger het naderbij komen. Eigenlijk eindigt de opmars nooit, hij duurt een leven lang.
28 november
Op het einde van de drie jaar die Hij met zijn discipelen doorbracht, had Jezus hun nog veel te openbaren. Hij heeft het niet gedaan, omdat ze het toen niet konden verdragen [Joh 16,12]. Wat moet Hij eronder geleden hebben, hen nog zo zwak te zien! De onthulling van de hele waarheid wordt het werk van de Heilige Geest. Hij doet het nu nog verder. Het leven in het Rijk is zo mooi, maar ook zo veeleisend, dat de Heer, de God van Goedheid, barmhartigheid en mededogen, de openbaringen aanpast aan de kracht van de discipelen om ze aan te nemen en te integreren in hun leven. Aan elkeen zegt Jezus: "Nog veel heb Ik u te zeggen." Blijf ook gij luisteren.
29 november
"De engel Gods legt een schans om hem heen, om elk die God vreest te beschermen. Proeft en merkt op hoe mild de Heer is, gelukkig de mens die zijn heil zoekt bij Hem!" Beleef vandaag intens deze twee verzen van psalm 33,8-9. Die engel ben ik, die u als uw schaduw volg.
30 november
Andreas, die we vandaag vieren, was een van de twee die de Heer het eerst gevolgd waren. Hij bracht zijn broer Simon Petrus bij Jezus. Wacht op de Heer in tegenwind die u gevaarlijk heen en weer slingert. Roep Hem als Hij, naar uw mening, blijft wachten. En ge zult horen zeggen: "Moed, vrees niet, Ik ben het!" Vermijd dan Hem de vraag te stelen zoals Petrus in de storm uit vrees in de golven te zinken bij gebrek aan geloof: "Als Gij het zijt, zeg mij dan dat ik over het water naar U toe moet komen." [Mt 14,28]. Uw geloof is nog niet het geloof dat bergen verplaatst [Mt 17,20]. Wees nederig als ge het evalueert. Maar weet: als een plant zet het geloof zijn ontplooiing verder tot volle wasdom. Aan u en de genade hierin te voorzien!
1 december
Het gebed stijgt ten hemel als wierook naar het gewelf van een kathedraal. Hoe vuriger en liefdevoller de wierook van het gebed is, hoe hoger de geurende krullen opstijgen, want ze zijn doordrongen van de vreugde die het hart verlicht. De Heer weegt de gebeden; Hij verwerpt het mechanisch lippengebed, maar is verrukt voot lofzang en hartekreten. Leg uw liefde in het gebed van uw hart. Moest ge God één enkel ogenblik zien, dan zou uw gebed altijd dat van het hart zijn. Wanneer ge zo bidt, bidden we allebei met het hart en naar het Hart van God.
2 december
Steek uw handen niet uit om te ontvangen, maar om te geven. Ge doet er goed aan uw broeders van Afrika te ondersteunen. Ze zijn zo arm. En zo rijk als ze onder alle omstandigheden de Blijde Boodschap uitdragen. Draag ze in uw hart en uw gebed; steun ze, "de arbeider is zijn loon waard" [Lc 10,7]. De wijngaard van de Heer is groot, "maar arbeiders zijn er weinig." Wanneer ge geeft, zie dan de vruchten. Deel mee in vreugde. Wat zijn ze arm, zij die sterven en een groot fortuin achterlaten, terwijl het meedelen hen zou verrijkt hebben! "Hij die geeft aan de arme, lijdt geen gebrek" [Spr 28,27].
3 december
Vergeet niet dat ge begeleid wordt. De Heilige Geest leidt u naar de groenende velden. Ik vergezel u op deze feestelijke weg, waar alles vernieuwd wordt. Geniet van elk moment, offer het aan de Heer. Uw vreugde vermeerdert de Zijne. Het is een uitwisseling onder vrienden. Op het einde van zijn paasweg heeft Hij zijn discipelen vrienden genoemd! [vgl Joh 15:15].
4 december
Ge zijt een bewoner van "Het nieuwe Jeruzalem dat van God uit de Hemel neerdaalde" [Apoc 21:10]. Het is in Jezus ontstaan. Het blijft schitteren in Gods glorie. Waardeert ge het geluk er te wonen? Stel u een ogenblik voor beroofd te zijn van het christelijk geloof? Wat een leegte wordt uw leven! Zeg dikwijls dank u tot de Hemel voor de koninklijke gave, die ge zelfs niet naar haar juiste waarde kunt schatten, zozeer gaat ze u te boven. Ze is zuiver genade. Ze lijkt op de gave van een weelderig vruchtbare tuin; het volstaat hem te bewerken om voedsel te oogsten. Door het Evangelie te verspreiden, kunt ge het instrument zijn om die plantenrijke tuinen te vermenigvuldigen.
5 december
Ge aanbidt "een jaloerse God" [Ex 20,5]. Hij vraagt een onverdeelde aanhankelijkheid. Hen die ge liefhebt op aarde, bemin ze in God. Zo zult ge met de psalmist kunnen bidden: "Gij zijt mijn Heer, ik erken het, ik vind geen geluk buiten U" [Ps 16,2]. Elk waarachtig geluk vindt zijn bron in God. Wat een vreugde dat geluk, uw geluk te kunnen aanbieden aan de Almachtige, de Al-Liefdevolle! Ik, uw engelbewaarder, samen met u.
6 december
Verwijder zorgvuldig de stenen uit de tuin van uw binnenste. Als het goddelijk zaad erop zou vallen, kon de zon het uitdrogen. De leven dragende zaden moeten kunnen ontkiemen, en ze hebben goede aarde nodig. Gij moet ervoor zorgen dat de aarde altijd gereed is voor het goddelijk zaad: het "leverde vrucht op; deels honderd-, deels zestig-, deels dertigvoudig" [Mt 13,8].
7 december
Een mens wordt vaak heen en weer geslingerd tussen "een goede gezindheid in een eenvoudig hart" en "kronkelige redeneringen" die zinnen op kwaad. Het eerste ontstaat in een lichaam waarin de genade woont, het tweede "in een lichaam dat zich aan de zonde heeft overgegeven" [Wijsh 1,1-4]. Zoals de hovenier beducht is voor uw onkruid dat de tuin dreigt in te palmen en de oogst te verstikken, zo moet gij alle kronkelige gedachten uit uw hart bannen. Zet de Heilige Geest, die in u woont, niet schaak [vgl Wijsh 1,5]. Hij is uw opvoeder. Laat u door Hem leiden. Hij doet het met zoveel liefde. Uw welwillendheid doet Hem vurig in u "Abba" prevelen [Gal 4,6]. Zoek altijd volkomenheid in Hem. Zo, en alléén zo, zult ge een vrij wezen zijn, want "waar de Geest des Heren is, daar is vrijheid" [2 Kor 3,17]. De Heilige Geest woont in u, bedroef Hem nooit meer.
8 december
Vandaag vieren de Hemel en de verloste aarde de onbevlekte Woning, die waardig was Gods enige Zoon, op aarde gekomen om de mensen te verlossen, te ontvangen. "Gehuld in een mantel van heil" [Jes. 61:10] is de nieuwe Eva, de Onbevlekte Ontvangenis, ook uw oneindig minnende Moeder. Waar nodig spreekt Zij voor u ten beste. Jubel van vreugde in de Heer. Vraag de genade ten volle bewust te zijn, zoveel schatten te bezitten. Oh, kont ge, zoals ik, haar schitterende schoonheid genadig aanschouwen.
9 december
Verwelkom Gods wil, vol vreugde, als een onschatbare weldaad, die als vrucht heiligheid verleent. Zelfs al lijkt hij een last, hij zal een lichte last zijn. God maakt Zijn wil kenbaar doorheen de gebeurtenissen, de omstandigheden en de episoden die samen uw leven vlechten. Offer ze aan de Heer, zelfs als ze pijnlijk zijn. Ze reinigen u; door ze op te dragen, heiligen ze u.Maak van dit offer een gewoonte, die uw vreugde zal worden en uw leven zal omvormen en van "gedaante veranderen."
10 december
Om uw hart als een kunstwerk te polijsten moet ge alle puin, dat het werk ontsiert, opruimen. Dat is mijn werk door de genade; het is ook het uwe, door uw vrijheid. De brokstukken die ge doet verdwijnen, zijn al die gedachten, handelingen en verlangens, die niet bijdragen tot uw goed, tot uw zielenadel, alles wat egoïsme is, wrok, kwaadwilligheid en woede. Verwijder ze met een gevoelen van vrijheid; roep mijn hulp in om erin te lukken. Beetje na beetje krijgt het kunstwerk vorm en wordt uw hart gelijkvormig aan dat van Jezus.
11 december
Er zijn mensen die goedheid uitstralen, mildheid en onschuld. Ze brengen zegen in uw leven. Ze helpen u uzelf te zuiveren en door hun contrast uw eigen tekorten en gebreken te ontdekken. Hun deugd is aanstekelijk. Volg ze na. Ge zult geduld, zachtheid en kracht verwerven.
12 december
"Er is voor ons maar één God, de Vader, uit wie alles is ontstaan en voor wie wij bestemd zijn" [1 Kor 8,6]. Die God is uw Vader, gij zijt zijn kind. Hij waakt dag en nacht over u. Hij kent u beter dan gij zelf. Span u in om Hem steeds waardiger te worden. Smeek Hem zich te laten kennen door een steeds groter aantal zielen totdat deze wereld brandt van liefde voor Hem, opdat in deze gloed zijn oneindige majesteit van tederheid en barmhartigheid zichtbaar wordt.
13 december
Er zijn aangrijpende tranen en alle tranen zijn dat eigenlijk, maar toch kunnen ze tegelijk vreugdevol zijn, zoals die van Maria Magdalena bij het graf. Men ziet haar wenen en een ogenblik later breekt haar hart uit in vreugde. Ze keert zich om en ziet Jezus maar herkent Hem pas wanneer Hij vol tederheid zegt "Maria!" "Rabbouni!" [Joh 20, 16] roept ze uit in eenzelfde opwelling van tederheid. Hij zendt haar om aan de discipelen te melden dat Hij verrezen is en opstijgt naar de Vader.
Alle tranen zullen gedroogd worden. Geen enkele droefheid duurt eeuwig. De onzichtbare wereld waakt er over, zoals ik waak over uw droefheid en de vreugde in uw hart doe herleven, zoals ik de hinderpalen, waarover ge dreigt te struikelen, van uw weg verwijder.
14 december
Is uw geloof groot genoeg om aan een verlamde te zeggen: "In naam van Jezus Christus, sta op en ga," zoals Petrus aan de man die vanaf zijn geboorte verlamd was, bij de tempelpoort, die de Schone genoemd wordt? Hij zei het met de zekerheid verhoord te worden. En zie de miraculeuze genezene komt met een sprong overeind, loopt en springt van vreugde terwijl hij God verheerlijkt [Hand 3,1-10].
Jezus heeft aan zijn discipelen voorgezegd dat ze wonderen zullen verrichten. Daarvoor is een onvoorwaardelijk geloof nodig. Indien de wonderen zelden gebeuren, is dat omdat het geloof te klein is. Vermeerder uw geloof en vraag wonderen aan de Heer. Ge zult ze verkrijgen als ge ze vraagt met absolute zekerheid verhoord te worden.
15 december
Troost de ongelukkigen die in beproeving leven, met de psalmist: "Naar vromen die roepen luistert de Heer en redt hen uit iedere nood. De Heer is nabij voor rouwmoedige harten. Hij helpt wie zijn schuld erkent" [Ps 34,18-19]. In de verslagenheid, de verlatenheid en het lijden staan de zielen het meest open voor vertroosting van boven. Christenen dienen toe te snellen als ze een verlatene zien; het is een open poort voor de bekering.
16 december
Je hebt de genade "de geheimen van het Rijk der Hemelen te kennen." Dank de Heer omdat ge geen "verhard hart" hebt en geen "oren die slecht luisteren" [Mt 13,10-17]. Jezus is machteloos voor die verharde zielen. Waren ze niet zo, Hij zou ze genezen. Ge hebt dat zelf niet verdiend, maar ge hebt het te danken aan Gods oneindige barmhartigheid. Uw enige verdienste is dat uw oren niet verstopt zijn en uw ogen niet gesloten. Jezus zegt: "Gelukkig uw ogen, omdat zij zien, en uw oren omdat zij horen."
17 december
Overweeg de woorden van de apostel Paulus: "Wee mij, als ik het Evangelie niet verkondig!" [1 Kor 9,16] Hoe heeft de apostel van de heidenen het gedaan? Hij is Jood met de Joden geworden, zonder wet met degenen die zonder wet zijn, zwak met de zwakken. Dat wil zeggen dat het Evangelie wordt verkondigd, niet vanuit het standpunt van de christen die het geloof bezit, maar vanuit wat de niet-christen er van kan begrijpen en verdragen. Van daaruit dient men hem stap voor stap te leiden naar de volle waarheid. Zo handelde Jezus met de discipelen. Heeft Hij hen aan het einde van zijn zending niet gezegd: "Nog veel heb ik u te zeggen, maar ge kunt het nu niet verdragen" [Joh 16,12]. Doe zoals de apostel: "Alles ben ik voor allen, om er tot elke prijs enkelen te redden" [1 Kor 9,22]. Het is door uw geloof dat ge er toe zult komen.
Bij het begin van de Kerstnoveen bidden we: "O Wijsheid, voortgekomen uit de mond van de Allerhoogste; Gij doordringt alle dingen met mildheid en kracht. Kom nu en wijs ons uw wegen."
18 december
Heel uw leven, zoals dat van elke christen heeft slechts één doel: doen sterven in u wat van de aarde is, u van de "oude mens" ontdoen en u met de "nieuwe mens" bekleden [Kol 3,5-17]. De nieuwe mens is het wezen, herschapen door Christus die "Alles in allen is." Met Christus bekleed, bekleedt de nieuwe mens zich met de liefde, de "band der volmaaktheid." De vrucht is de vrede die heerst in het hart, een onvergetelijke schat. Als ge die schat bezit zal uw leven heel natuurlijk lof en dank brengen. Er is geen groter geluk op aarde.
We bidden met de Kerk: "O Adonaï, Heer van Israëls huis. Gij zijt aan Mozes verschenen in het brandend braambos en hebt hem de wet gegeven op de Sinaï. Kom nu en bevrijd ons met sterke hand."
19 december
Wanneer christenen ergens in de wereld vervolgd worden, lijden alle ware christenen met hen. De christenen van de hele wereld vormen samen "het lichaam van Christus" [vgl 1 Kor 12,27]. Ieder van hen is lid van het Lichaam, en elk lid heeft een opdracht. Ga door met bidden opdat de Heer u uw opdracht in het Lichaam van Christus openbaart, evenals de ontwikkeling van die opdracht in de jaren die komen.
"O Wortel van Jesse, Gij zijt het teken waarop de volken hebben gewacht; voor U zullen koningen verstommen, de volken zullen tot U smeken. Kom nu en bevrijd ons, wacht niet langer meer."
20 december
Vóór Jezus Christus leidde de wet van Mozes de gelovige; ze was zijn "leermeester" [vgl Gal 3]. De wet leidde hem bij de hand zoals een kind. Sedert Christus, de enige Zoon van de levende God, stelt het geloof in Hem zich in de plaats van de wet. Het geloof blijft voor altijd de pedagoog van wie in Jezus Christus gelooft. Door uw geloof in Jezus Christus zijt ge, in Hem, zoon van God geworden. Door het doopsel zijt ge "met Christus bekleed" en verblijft de Heilige Geest in u. De Geest van Christus roept in u "Abba!" In Hem hebt ge het onmetelijk voorrecht, om God de Vader met de lieve naam "Papa" aan te spreken.
Zo bidden we "O Sleutel van David en scepter van Israëls huis, wat Gij opent zal niemand sluiten, wat Gij sluit zal niemand openen. Kom nu en bevrijd ons uit de kerker, uit de duisternis en de schaduw van de dood."
21 december
Elke mens die bij u komt is door Jezus gezonden. Ontvang hem van harte zoals men een vriend ontvangt. Ge zult niet zien wat in het hart van die nieuwe vriend omgaat maar weet wel dat ge het instrument zijt van de innerlijke vernieuwing die de Heilige Geest op het ritme van die ziel bewerkt. Ze zal zich openen als een bloem. Deel de vreugde van Christus die in u woont mee, zo dikwijls mogelijk. Ge hebt gekregen in overvloed, geef met gulheid, en bid daarom: "O Dageraad, Afglans van het eeuwige licht en Zon van de gerechtigheid. Kom nu en verlicht hen die in de duisternis leven, die gezeten zijn in de schaduw van de dood."
22 december
Nader het Hart van Jezus en ge vindt er de oplossing voor al uw kwalen. Ge zult werkelijk heilig zijn als Hij heel uw innerlijke ruimte zal innemen; dat zal slechts mogelijk zijn als daar alle sporen van uw egoïsme zijn uitgewist. Volg het spoor van Jezus. Dat zijn Leven en zijn Woord elke dag uw geloof voeden. Er zullen moeilijke momenten komen. Sterven aan zichzelf is een lange en pijnlijke onderneming. Wij mogen vertrouwen op de hoeksteen: "O Koning der volkeren, zo lang verwacht. Gij hoeksteen die alles één maakt. Kom nu en red de mens die Gij uit aarde hebt gevormd."
23 december
Waar ge ook gaat, straal de vrede uit van Christus in u. Laat u nooit door eender welke tweedracht inpalmen. Voor Jezus is het zeer pijnlijk sommige discipelen in tweedracht te zien rond vragen in de geest van de schriftgeleerden en de Farizeeën, die Hem hardnekkig op de proef bleven stellen. Nederigheid en zachtmoedigheid zijn de beste remedie tegen alle kwaad. Groei onophoudelijk in de kennis en de toepassing van deze remedie.
Jezus is onze God-met-ons: "O Emmanuel, onze wetgever en koning, verwachting der volkeren en hun Verlosser. Kom nu en red ons, Heer, onze God."
24 december
Dit is een dag van vreugde in afwachting van de Verlosser. Toch is de wereld, tweeduizend jaar na zijn geboorte, grotendeels nog altijd in duisternis gedompeld. Verheug u ondanks alles. Bid om de vooruitgang van het Evangelie te bespoedigen. Indien de verkondiging nog een ontelbare menigte niet bereikt, is dat te wijten aan de middelmatigheid van de christenen.
Jezus heeft aan zijn discipelen de verkondiging toevertrouwd. Hij lijdt eronder te zien dat hun aantal zo klein, zo onbeduidend is, terwijl Hij brandt om het "vuur" in heel de wereld te zien oplaaien. Hij verlangt zo vurig dat het nu al overal ontstoken wordt [vgl Lc 12,49]. Daarom komt Hij in de wereld op Kerstnacht.
25 december
"Een Kind wordt ons geboren, een Zoon wordt ons gegeven" [Jes 9,5]. Het Rijk der Hemelen wordt geopend voor de mensen op aarde! Een pasgeboren Kind, dat in een kribbe ligt, geeft er toegang toe, een grot in plaats van het goud van een paleis. Het Rijk Gods is het eerst toegankelijk voor nederigen en eenvoudigen. De rijken, met materiële en intellectele goederen beladen, hebben het moeilijk om in de verwarring van hun bestaan, de weg naar het Rijk der Hemelen te vinden.
Wees nederig en klein bij de kribbe van Bethlehem. En het geluk zal u toestromen. Het wordt een onzegbaar geluk u te bevinden in de aanwezigheid van God, de Heer van het heelal, mens geworden in de schoot van de Maagd Maria, zijn heilige Moeder; de nieuwe Eva, uw liefdevolle Moeder in de orde der genade.
Neem ten volle deel aan de universele blijdschap die het begin viert van het voornaamste gebeuren in de wereldgeschiedenis, sedert de schepping van de mens naar Gods beeld. De menswording van God is daarvan het logisch gevolg. Hier voltrekt zich de logica van de Liefde: "Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond" [Joh 1,14].
26 december
Wees waakzaam na het feest. Blijf waakzaam opdat Jezus, die vereerd wordt in een kribbe en op het Kruis, u bij Zijn terugkeer onberispelijk moge vinden [vgl 1 Tes 5]. Hij zal met evenveel zekerheid terugkomen als Hij te Bethlehem ter wereld kwam. Deze waakzaamheid behoudt u in de vreugde, verre weg van alle onrust; de vreugde van Christus, de vrucht van de Heilige Geest, blijve in u. Eens zult ge met Stefanus de hemel open zien en Jezus staande aan de rechterhand Gods.
27 december
Het pasgeboren Kind dat de Maagd ter wereld bracht, bestemt zichzelf tot slachtoffer om ons van onze zonden te reinigen. Het onschuldige Lam zal zijn Moeder toevertrouwen aan Johannes en door hem, ons aan Haar. Door Zijn bloed zijt ge verlost [Heb 9,19]. Jezus heeft "Zichzelf aan God geofferd als een smetteloos offer, dat onze ziel zuivert van dode werken" [Heb 9,14]. Zijn liefdewet werd in ons denken ingeschreven. Wees trouw en de Heer zal uw zonden en uw fouten niet meer gedenken [vgl Jer 31,34].
28 december
Voed uw geloof met deugd, de vrucht van uw inspanning. Verdiep onophoudelijk uw geloof. Verwerf de zelfbeheersing door de beoefening van de deugd, en doe dat langs de weg van de standvastigheid. Bekroon alles met broederliefde. Dat is de raad die Petrus, de eerste houder van de sleutels van het Rijk u geeft [vgl 2 Petr 1,3-11]. Zo zult ge aangenaam zijn in Gods ogen en eens met de onschuldige gedode kinderen, voor de troon van God en het Lam, zonder ophouden zingen.
29 december
De vrede van Christus en zijn vreugde overtreffen alle menselijk verstand. Geen mens kan ze u ontnemen, dan gijzelf. In uw huidige levensfase is dat uw kostbaarste schat. Laat niemand dat geluk verstoren. Sluit de deur van uw ziel voor de zorgen en verstrooiingen van de wereld; ze leiden u af van de genade die ge volgt. Laat moeilijkheden en zelfs beproevingen voor u bouwstenen zijn van uw innerlijke groei, en die is verre van voltooid. Tracht elke dag een waardiger woonplaats te zijn voor de Drie-ene God. Proef deze zo tedere woorden: "Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen" [Joh 14,23]. De heilige Geest verzucht in u "Abba" [Gal 4,6]. Ja, ge zijt een verblijf van de Drie-ene God, voor de mens een ondoorgrondelijk mysterie. Pas in het hiernamaals zult ge het begrijpen.
30 december
Laat u niet verstoren, noch afbrengen van uw roeping door "valse profeten" en "valse leraars" [2 Petr 2,1], die trachten de volgelingen af te keren van de waarheid, en fabels te verspreiden. Het zijn dode werken. Jezus is gekomen om ons het leven te geven. Van Zijn leven is het dat ge moet leven. Blijf de weg van de waarheid volgen. Jezus is "de Weg, de Waarheid en het Leven" [Joh 14,6]. De Kerk, door de Heer gebouwd op de rots die Petrus is en zijn opvolgers, staat borg voor de zuiverheid van de leer. Volg vredig het woord van Petrus, het is de trouwe echo van het Woord van Christus.
31 december
Alle leven dooft uit; aan elke eeuw, aan elk millenium komt een einde. Alleen God is eeuwig; de geredde mens is eeuwig, omdat hij geschapen is naar Gods beeld. Hij zal leven in God als hij zich laaft aan "het water des levens" en voedt met de vruchten van "het geboomte des levens" [Apok 22,1-7]. Ga verder, mijn geliefde gezel voor de eeuwigheid, u te laven aan het levende water , u te voeden met de vruchten van de levensboom. Blijf in de vreugde en de vrede. Leef vandaag zeer intens. "Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed" [Mt 6,34]. En bid elke dag "Maranatha!" Kom, Heer Jezus [Apok 22,20].
Henk
11-04-1979
Advent- en de Kersttijd [deel 1]
Advent- en de Kersttijd [deel 1]
In de leer bij Heiligen
Gebruiksaanwijzing
Van de eerste zondag van de Advent af tot aan het feest van de Doop van de Heer, nodigt de kerstliturgie ons uit de fundamentele spirituele houdingen terug te vinden de ons zullen toelaten om met een vernieuwd geloof het vervolg van het Christelijk jaar te beleven : Eerst om binnen te gaan in de hoop op de Verlosser, vervolgens om ons te bekeren om deze Verlosser te verwelkomen en tenslotte om deze Verlosser te ontvangen, te groeien in het leven, dat Hij ons komt brengen en dit leven op onze beurt door te geven.
We hebben daar, stap voor stap, gans een parcours van Christelijk leven. Dit zal beantwoorden aan zes themas, die we zullen toewijzen aan de zes weken van de Advent- en de Kersttijd:
Eerste week: De verwachting van een Verlosser.
Tweede week: Laten we ons bekeren!
Derde week: De Verlosser verwelkomen.
Vierde week: In de stilte van Maria.
Vijfde week: Groeien in God.
Zesde week: Het Evangelie aankondigen.
Elke dag zullen we vinden
Een tekst, die het thema van de week zal illustreren "in de school van de heiligen."
Enkele aanwijzingen om deze tekst te mediteren, zodat hij ons zou brengen tot "inwendig gebed."
Een voorstel om het mysterie er van te beleven.
Voor hen die geen ervaring hebben met een inwendig gebed
Aan het begin van het inwendig gebed is er de liefde tot God, het verlangen Hem te kennen en te leven in gemeenschap met Hem. Ik kies dan ook een moment, een plaats of een houding, die mijn geest toelaten vrij te zijn, beschut tegen elke andere bekommernis. Ik begin met enkele minuten stilte, terwijl ik me enkel aan dit heel eenvoudig idee vastklamp : God is er, ik ben er voor Hem, ik zou enkel naar Hem willen luisteren en Zijn wil volbrengen.
Ik begin enkel aan de meditatie zelf [= nadenken over de inhoud van de tekst] wanneer ik me goed bewust geworden ben van Gods aanwezigheid. Dan lees ik rustig de tekst en onderbreek de lezing van zodra de tekst me iets zegt of van zodra hij me de het verlangen geeft te beleven wat hij zegt.
Om de duur van mijn dagelijks inwendig gebed te bepalen, tracht ik te achterhalen hoeveel tijd ik nodig heb om me in Gods aanwezigheid te plaatsen, gevolgd door een rustige meditatie die me leidt naar het verlangen om te beleven wat ik mediteer en die uitmondt in een praktisch besluit. In het begin is tien minuten een minimum.
Als het u niet mogelijk is om te mediteren omdat ge reeds het verlangen hebt om te beleven wat de tekst u zegt en als het u teveel zou bedroeven dit niet te kunnen beleven, als deze tijd, die ge besteedt aan het inwendig gebed, gevuld is met de duidelijke aanwezigheid van God, wel, dring dan niet aan, blijf in stilte rustig bij Hem, zo lang ge wilt of kunt!
Moet ik steeds mijn inwendig gebed afsluiten met het uitvoeren van hetgeen er gesuggereerd wordt in "Het mysterie beleven?" Vermits het de liefde tot God is [die dikwijls ervaren wordt als een eenvoudig verlangen om Hem te beminnen] die u heeft geleid naar "inwendig gebed," vermits het diezelfde liefde is, die uw meditatie ondersteunt, is het ook normaal dat dit gebed uitmondt in een concreet gebaar van liefde, een besluit. Het heeft echter weinig belang of het dit besluit is, dat hier wordt gesuggereerd. Het essentiële is dat men tot een beslissing komt, en niet bij een vaag voornemen blijft.
Als we dan een beslissing genomen hebben, blijft er ons deze in praktijk te brengen. Van "ik zal mijn vijanden vergiffenis schenken" overgaan naar "ik zal deze of gene, met wie ik in de knoop lig, aan tafel vragen." Het is tot deze prijs dat het inwendig gebed ons leven zal veranderen en dat de liefde tot God niet enkel een idee zal blijven.
"En als ik kan en verlang meer tijd aan het inwendig gebed te besteden? Een half uur, een uur?" Wel, aarzel niet, dat is de genade, die wij u toewensen! Maar waarschijnlijk zult ge specifieke vragen zien opkomen, die gebonden zijn aan een Christelijk leven dat duidelijk meer dan gemiddeld contemplatief wordt. Dan is het moment gekomen om er meer van te willen weten. Dan kan u zich wenden tot meer uitgebreide publicaties.
Thema van de eerste week: "De verwachting van de verlosser..."
Zondag 28 november: Eerste zondag van de Advent
Binnengaan in de gewijde geschiedenis
Van het begin van de wereld af, leeft Christus in ons en werkt in ons gans de tijd van ons leven. Hij die tot het einde van de wereld leeft, is één dag. Jezus heeft geleefd en leeft nog, Hij is begonnen in zichzelf en leeft in zijn heiligen een leven, dat nooit zal eindigen. O, leven van Jezus, dat alle eeuwen bevat en overstijgt! Leven, dat op elk ogenblik nieuwe werken verricht!
Gans het Oude Testament is enkel een kleine weg van ontelbare en ondoorgrondelijke paden van dit Goddelijk werk. Er is alleen dat, wat nodig is om tot bij Jezus te komen. De Geest Gods heeft al de rest verborgen gehouden in de schatten van zijn Wijsheid. En uit gans deze zee van Goddelijk handelen laat hij enkel en klein straaltje water te voorschijn komen, dat, aangekomen bij Jezus, zich verder verspreid bij de apostelen en tenslotte eindigt in de Apocalyps. Op die manier is de rest van de geschiedenis van dit goddelijk handelen, dat bestaat in alle mystieke leven dat Jezus, tot aan het einde der tijden, leidt in heilige zielen, het voorwerp van ons geloof. Al wat er over geschreven is, is evident : We zijn in de eeuwen van het geloof, de Heilige Geest schrijft enkel nog Evangelies in de harten. Alle handelingen, alle momenten van de heiligen, zijn het Evangelie van de Heilige Geest. De heilige zielen zijn het papier, hun lijden en hun daden zijn de inkt.
Door de pen van zijn werking schrijft de Heilige Geest een levend Evangelie en men zal het slechts kunnen lezen op de dag van de glorie, waar men het zal kunnen lezen nadat het verschenen is uit de persen van dit leven.
Overwegen
Een nieuw liturgisch jaar openen is een nieuw hoofdstuk beginnen van de Gewijde Geschiedenis. Het is binnen treden in het mysterie van God, die onze menselijke conditie komt beleven. Het is bewerker zijn van de groei van Christus in zijn lichaam, dat de Kerk is.
De H. Schrift en de traditie van de Kerk geven ons de sleutel van die geschiedenis. Het voorrecht van de Christen is dat hij weet van waar hij komt en waar hij heen gaat, dat zijn leven zin heeft en dat alles een verklaring vindt in Gods Liefde voor hem.
De heiligheid is : Christus beleven, dat is : Christus in ons laten leven. Ons doopsel heeft ons binnen geleidt in dat leven, waarvan elk ogenblik vraagt om begrepen te worden in het licht van de christelijke verwachting: de volle verschijning van Christus in ons vlees op de laatste dag van de geschiedenis.
Het mysterie beleven
Ik overzie de verlopen week in het licht van de christelijke verwachting, in de besluiten, die ik genomen heb, de daden, die ik gesteld heb, de keuzen, die ik gemaakt heb. Wat zal er eeuwig blijven en wat is reeds gestorven of zal over enkele dagen, over weinige uren, verzwinden?
Dan trek ik van mijn dag een klein pleziertje af dat, tenslotte, nauwelijks verkregen, toch zou gestorven zijn.
Maandag 29 november 2010
Zich sommige dingen ontzeggen
Elke mens moet zich op de komst van de Heer voorbereiden, zo dat deze hem niet overgegeven vindt aan gulzigheid of aan de zorgen van de wereld. De dagelijkse ondervinding leert ons, geliefde broeders, dat de verzadiging van het vlees de scherpte van de geest aantast en dat overmatig voedsel de kracht van het hart aantast.
Het komt de ziel toe om sommige dingen af te wijzen, die ons worden aangeboden en om, door een inwendige beslissing, de uitwendige verzoeken te beperken, om er de nadelen van de vermijden. Zo staat zij vrijer tegenover lichamelijke begeerten en kan ze zich wijden aan de goddelijke wijsheid in de teruggetrokkenheid van de geest, ver van het lawaai van de aardse zorgen, en haar genot vinden in de heilige overwegingen en de eeuwige genoegens.
Zeker, in dit aardse leven is heel moeilijk om voortdurend op die manier te leven. Men kan er zich echter dikwijls terug toe wenden, zo dat men vaker en langer bezig is met de geestelijke werkelijkheden dan met de vleselijke. Als men dan meer tijd besteedt aan de betere dingen, veranderen zelfs de tijdelijke zaken in onbederfelijke rijkdommen. Dat is de bijzonderste bestaansreden van praktijken als het vasten, zoals de Kerk deze, onder de leiding van de Heilige Geest, in de loop van het jaar heeft vastgesteld.
Overwegen
Men moet weten wat men wil, weten waar men zijn hoop op stelt : Leven we voor "lichamelijke begeerten," zelfs de schijnbaar onschuldige, of voor de "eeuwige genoegens?"
Het jaarlijks terug keren van perioden als de Advent en de Vasten laten ons toe om de logica terug te vinden en te verstevigen van een echt christelijk leven en de keuze terug te vinden van ons Doopsel.
Aan ons om te beslissen en de beslissing te nemen om ten volle bewust te worden van de broosheid van de "lichamelijke realiteiten" en de degelijkheid van de "geestelijke realiteiten."
Het mysterie beleven
Ik organiseer deze Advent nauwkeurig, door het zwart op wit te schrijven, door de verstrooiende bezigheden te schrappen [bv. door de tijd te beperken, die ik voor de TV doorbreng.] en door elke dag een tijd van bezinning te voorzien [lezing van het Evangelie of van de teksten van de "Advent, in de school van de heiligen ..."]
Dinsdag 30 november 2010
Laten we niet in slaap vallen
"Naties zullen opstaan tegen naties, rijken tegen rijken, er zullen zware aardbevingen zijn en hier en daar ziekten en hongersnood. Er zullen tekenen zijn aan de hemel, de zon, de maan en de sterren ..." Dat een volk tegen een ander opstaat, dat het juk van de oorlog zwaarder wordt op aarde, dat zien we reeds meer in onze beproevingen dan in de boeken! Dat aardbevingen talloze steden ten gronde richten overal in de wereld, dat horen we dikwijls genoeg! We lijden voortdurend onder epidemieën en zelfs als we tot nog toe niet veel bedreigingen in de hemel, de maan en de zon zien, verwittigen de troebelen in de atmosfeer ons reeds dat ze komen. Kortweg, als wij zoveel aangekondigde dingen zien gebeuren, laten we er dan ook niet aan twijfelen, dat degene, die nog niet gebeurd zijn, zullen komen. De werkelijkheden uit het verleden geven zekerheid over wat nog komt.
Als wij dat zeggen, zusters en broeders, is het opdat uw geesten waakzaam zouden blijven en zich zouden gereed houden om niet in slaap te vallen in zelfverzekerdheid en in de luiheid zouden verzinken van de onwetendheid. Integendeel, dat de vrees ze zou stimuleren en de ijver ze zou versterken in goede werken.
Overwegen
Opwarming van het klimaat, nieuwe ziekten, terrorisme, dit alles was aangekondigd. Waarom verwondert dat de Christen? Wij vergeten dat de wereld niet voor altijd en eeuwig geschapen is, maar om ons de tijd te geven om te kiezen wat onze eeuwigheid zal zijn.
Wat zullen wij kiezen? De ogen te sluiten, omdat wij bevoorrechten zijn en de wereld wel onze tijd zal meegaan? Ofwel om van nu af te beleven wat altijd zal duren : De onvoorwaardelijke liefde van Christus en van onze broeders?
Het einde van de wereld is geen bedreiging maar een belofte. Of beter : Dit einde wordt een bedreiging als wij de belofte vergeten.
Het mysterie beleven
Moest de Meer mij vandaag tot Hem roepen, wat zou ik Hem dan te bieden hebben? Ik trek van mijn dag een activiteit af, die ik Hem niet kan aanbieden, omdat ze geen andere zin heeft dan dat ze mijn bevalt.
Woensdag 1 december 2010
Het lijden, de liefde van de arme
Laat u niet te neer drukken, zelfs niet storen door al die moeilijkheden, die ge ondervindt. Het zijn slechts genaden en middelen om u hoe langer hoe meer te verenigen met het opperste Goed. Vermaak u niet met de bloemen van het leven, tel de doornen, noch de keien op uw weg, loop er vlug overheen en kom naar uw Heer, met bloedende voeten, maar zonder er acht op te slaan en u er over te beklagen. Versterk u in de liefde tot Jezus en in de echte bewijzen van zijn liefde, die zijn : het kruis, de onthechting aan de schepselen, de zelfopoffering tot zijn meerdere glorie en ge zult in u als een nieuw leven ervaren, een oceaan van vrede, een verlangen om te lijden om iets aan te bieden aan de goddelijke Liefde, een weinig brandhout voor het vuur.
Kijk niet teveel naar de tijd, noch naar de wolken, ge zult niets degelijks doen. Ga hoger op, naar de zon, die niet van plaats verandert, enkel haar licht geeft en haar warmte aan alles wat rond haar draait.
Ge zegt dat ge niet van het lijden houdt. De heiligen hielden er evenmin van, natuurlijk. Heb echter vertrouwen, het lijden dat kreunt, dat vecht in de oude mens, is dikwijls het volmaaktste. Daarna doet men als de arme zieken : men vangt al zijn tranen op, al zijn zuchten en kreunen en werpt ze aan de voeten van onze Heer om ze als hulde en eerherstel te offeren. Dat is de liefde van de arme. Als men lijdt heeft men de moed niet om na te denken of te bidden. Men kan echter God loven en Hem nog volmaakter eren door de onderwerping aan zijn heilige en steeds beminnelijke Wil.
Overwegen
De erfzonde heeft ons in de illusie gedompeld van een aards geluk. De beproevingen van het leven zijn de kortste weg om terug te keren naar de werkelijkheid. We vluchten ze niet, maar onthalen ze als genaden.
De Christen houdt niet van beproevingen, evenmin als de heiden. Hij kent echter hun betekenis : Die van een geboorte naar de eeuwigheid toe. De beproeving ontdoet ons van onszelf, meer nog dan de vrijgevigheid. Ze is de "liefde van de arme," vele malen boven deze van de rijke.
Laten we niet bang zijn van Gods wil, die is altijd beminnelijk want steeds liefdevol. Het enige ongeluk is te trachten er aan te ontsnappen. Dan maken wij van een springplank naar meer liefde een hindernis tot nog minder liefde.
Het mysterie beleven
Er is geen dag zonder ten minste een kleine beproeving, een onaangenaamheid, een ... Ik zoek een beproeving van vandaag en, in plaats van deze te ontwijken, zal ik ze aanvaarden, welgezind en vertrouwend op God, die ze toelaat.
Donderdag 2 december 2010
Ik slaag er niet in om te bidden
De eerste en meest gewone moeilijkheid om te bidden, dat zijn de verstrooidheden. Beelden en voorstellingen, die mijn verbeelding schept, onbelangrijke en belachelijke zaken, ook nutteloze en frivole gedachten in mijn geest en die geen verband houden met wat ik doe, namelijk het inwendig gebed. Het kunnen herinneringen zijn aan voorbije dingen, die tot niets dienen of verlangens, die mijn wil te pas en te onpas opwekt. Dat zijn de verstrooidheden, die een grote last betekenen voor de mensen van inwendig gebed.
Zijn deze verstrooidheden zondig?
De vrijwillige verstrooidheden zijn zondig, de onvrijwillige niet. De vrijwillige zijn deze, die men vrijwillig zoekt, bij voorbeeld : Men wil nadenken over de zaken van zijn huishouden, terwijl men in inwendig gebed is. Dat is een vrijwillige verstrooidheid. De onvrijwillige zijn deze, die in mij opkomen zonder dat ik het merk of die, als ik ze merk, toch blijven hangen tegen mijn zin.
Hoe moet ik met deze twee soorten verstrooidheden omgaan?
Voor de eerste moet men ze, zonder twijfel, doen ophouden, van zodra men kan en ze merkt. Voor de tweede moet men, na dat men gedaan heeft wat men kon om ze te verdrijven, rustig blijven "Ik zou u niet genoeg kunnen aanbevelen om u niet te bedroeven over dit soort verstrooidheden, omdat ze niet zondig zijn, vermits ge ze niet wilt ... [Vervolgt morgen]
Overwegen
"Ik houd niet van bidden," dat is het algemeen excuus om ons van bidden te ontslaan. Welnu: Zonder gebed is er geen christelijk leven! Dit leven heeft alles te maken met een bewuste en levende relatie met God, in andere woorden: met ons leven van gebed.
Verstrooidheden zijn niet te vermijden in het gebed. "God, niemand heeft Hem ooit gezien," zegt de H. Johannes. Vandaar dat, tijdens ons gebed, datgene in ons dat beelden en gedachten schept, zich met iets anders bezig houdt.
Het is één zaak verstrooidheden te zoeken in plaats van te bidden. Een andere is verstrooid zijn .. en daar kan ik u niet genoeg de raad geven om niet bedroefd te zijn om deze soort verstrooidheden.
Het mysterie beleven
Laten wij, bij het begin van de Advent, ons gebed een plaats geven of versterken in ons leven. Zo zullen wij onze deur voor onze Heiland open zetten. Ik verifieer mijn besluit van maandag en als het nog niet gebeurd is, leg ik elke dag tien minuten vast, die ik tot Kerstmis absoluut voor het gebed wil voorbehouden.
Vrijdag 3 december 2010
Ik slaag er niet in om te bidden [vervolg]
Als ik echter de oorzaak was van die verstrooidheden, ofwel door mijn onoplettendheid tegenover het inwendig gebed, ofwel omdat ik ze door mijn nalatigheid toegang gegeven heb, hoewel ik, als ik er over nadenk, me er van zou willen ontdoen, zonder dat te kunnen, ben ik dan niet steeds schuldig?
Zelfs al zoudt ge de oorzaak geweest zijn, ik zeg u dat dit u niet moet bedroeven. Heb er alleen spijt over dat ge uw verstrooidheden vrij spel gegeven hebt en offer ze dan als een straf voor uw fout. En dan zullen uw verstrooidheden, verre van u te schaden, uw verdiensten vergroten omwille van uw moed en uw standvastigheid om deze beproeving te dragen.
Maar als mijn verstrooidheden helemaal niet vrijwillig waren, hoe overtuig ik dan mezelf dat ik aan inwendig gebed doe, als ik me noch mijn Heer, noch mijn onderwerp herinner, overgeleverd aan duizend nutteloze, soms zelfs slechte gedachten?
Herinner u dat ik u gezegd heb dat gebed een onderhoud is, dat we met God hebben. In dat onderhoud heeft God meer aandacht voor wat we Hem willen zeggen, dan voor wat we Hem echt zeggen. Inderdaad, Hij ziet onze goede wil en de oprechtheid van onze intentie. Hij weet dat we daar zijn om met Hem te spreken, maar dat we gehinderd worden door die dwaasheden, die door onze geest gaan. Voor ons is Hij als een vader, die een zoon heeft die wat raaskalt. De vader wordt daar niet kwaad om, hij heeft eerder medelijden. [Vervolg morgen]
Overwegen
In plaats van onszelf te verwijten dat we zondaars zijn [wat God ons nooit verwijt] laten we van de gevolgen van onze zonden gelegenheden maken om ons met Christus te verenigen in zijn lijden. Zelfs als het omwille van onze onoplettendheid is dat we slecht bidden, laten we Hem deze moeilijkheid opdragen, alsof we hoofdpijn hadden of tandpijn!
Bidden is niet: Denken aan God, ideeën koesteren over Hem of gevoelens voor Hem hebben, maar ons naar Hem toe keren. Teresa van Avila zou zeggen: "Bidden is niet veel denken, maar veel beminnen."
Omdat wij uit de zonde verlost zijn, is deze nog slechts een slecht voorwendsel om God niet lief te hebben.
Het mysterie beleven
Ik pas zonder zwakheid mijn beslissing van gisteren toe.
Zaterdag 4 december 2010
Ik kom er nog steeds niet toe om te bidden
De tweede moeilijkheid, die men ontmoet in de beoefening van het inwendig gebed en die niet minder kwalijk is dan de eerste, is wat wij dorheid noemen of droogte. Het zijn de afwezigheid van elk licht, van alle goede gedachten, van elke smaak, elke vertroosting en van alle goede gevoelens in het gebed.
Is die pijn moeilijk te dragen?
Ja, vooral voor de zielen, die nog maar weinig stevig staan in het goede en in de deugd. Op de weg van het inwendig gebed zijn zij als kinderen, die moeten gesteund worden bij het lopen en die melk nodig hebben om zich te voeden ... We zijn zo zwak dat, als we niet meer genoegen vinden in de dienst van God dan in onze gehechtheid aan schepselen, we ze nooit zouden verlaten om ons aan Hem te geven.
Zou het niet beter zijn elke vorm van vertroosting te verwerpen om enkel God te beminnen in plaats van deze vertroostingen met aandrang te zoeken?
Noch het ene, noch het andere lijkt mij goed ... De ene heeft steun nodig en moest hij die gevoelige genadegaven verwerpen, zou dat een groot nadeel zijn. Zelfs al had hij dit bijzonder voorwendsel voor ogen om enkel aan God gehecht te zijn. Voor een ander is het soms beter dat hij er van verstoken is, dat hij zich ernstig nadeel zou berokkenen als hij hierover zou ongerust of droevig zijn en zou trachten deze steun te behouden of terug te winnen.
Nogmaals, het groot geheim is zich naar God te laten leiden. Hij weet perfect wat er ons best past. Laten we Hem dus doen en houden we ons sterk verbonden aan zijn heilige Wil.
Overwegen
Bidden is niet er in slagen om te bidden, maar trachten te bidden. Dat is zo voor elke liefde en alleen zij die niet echt beminnen, denken dat ze voldoende beminnen.
Zeker, de liefde is gewoonlijk aangenaam in haar begin. Men vangt geen vliegen met azijn. De ernstige dingen beginnen maar als men moet geven en niet enkel nemen. Van de liefde die profiteert overgaan naar de liefde, die doet leven. In het gebed is het normaal dat men geen vurigheid ervaart. De tijd is gekomen voor de trouw, die de sleutel is van de echte liefde.
Het behoort echter alleen aan God toe, die liefde is, om ons te leren beminnen. Het maximum aan liefde zal in elk geval zijn, zijn Wil te beleven, in het gebed zoals elders.
Het mysterie beleven
Heb ik ooit de gelegenheid gehad om te leren bidden ? Heb ik daar ooit de tijd voor genomen? Ik tracht daar eens een handleiding over te lezen.
Thema van de tweede week: "Laten we ons bekeren..."
Zondag 5 december: Tweede zondag van de Advent
Wij kiezen voorgoed
Oorlogen, schaarste, ineenstorten van koninkrijken, aardbevingen, steeds weerkerende rampen, herhaalde schandalen, verkoeling van de naastenliefde, opflakkering van de goddeloosheid ... Lees de Schrift: Dit alles wordt er gemeld, alles wat ge ziet is er voorspeld en als ge denkt aan wat er reeds gebeurd is, geloof dan dat ge nog zult beleven wat nog niet gebeurd is.
Vermits de wereld moet eindigen, moeten we uit de wereld weg en de wereld niet meer liefhebben. In de wereld is alles verstoord, en wij houden nog van de wereld! Wat zou het zijn moest er vrede heersen in de wereld? Hoe vurig zoudt ge u dan hechten aan zijn schoonheid, als zijn lelijkheid u zo aantrekt. Met welke gretigheid zoudt ge zijn bloemen plukken, als ge uw handen reeds niet kunt af houden van zijn doornen! Ge wilt de wereld niet achterlaten, maar het is de wereld, die u achterlaat en gij loopt de wereld achterna!
Laten we dus onze harten zuiveren, dierbaren, en het geduld niet verliezen. Laten we echter ook wijs worden en de matigheid behouden. Het werk zal een einde kennen, de tijd voor rust is aangebroken. De bedrieglijke zachtheden verzwinden en zie, daar komt het echte goed aan, dat de verlangens van de trouwe ziel in vlam zet en de vurige zuchten van de pelgrim op deze aarde, het zoete vaderland, het hemelse vaderland, het vaderland waar we zullen genieten van het zien van de engelen, gevormd door onsterfelijke burgers, afgesloten voor elke tegenstander, het vaderland, waar we in de schoot van God, onze eeuwige vriend, geen enkele vijand meer moeten duchten.
Overwegen
De liturgie van dit begin van de Advent vermenigvuldigt de oproepen tot waakzaamheid. De H. Augustinus, zoals de H. Gregorius vorige dinsdag, nam de voorzorgen niet, die we vandaag kennen, om te spreken over het einde van de wereld. Deze wereld zal vergaan en het belangrijkste is, dat wij niet met hem zouden ten onder gaan.
We weten het en toch doen we alsof we het niet zouden weten. "Ge wilt de wereld niet achterlaten, maar het is de wereld, die u achterlaat en gij loopt de wereld achterna!" De fundamentele keuzen van een consumptiemaatschappij zijn dwaze keuzen, die we het vaakst onderschrijven onder de meest dwaze voorwendsels: "Men kan niet anders, men moet toch leven, enz ..."
Wat dan? De wereld veranderen? Hij verdient zoveel niet! We moeten onze harten veranderen: "Laten we wijs worden en de matigheid nastreven."
Het mysterie beleven
Ik overloop eens mijn manier van verbruiken, van inkopen, van uitgeven. Dragen ze niet bij tot een enorme verspilling? Ik lees nog eens het Evangelie van vandaag en programmeer mijn volgend bezoek aan de supermarkt op een Christelijke manier.
Maandag 6 december 2009
Laten we niet bang zijn om zondaars te zijn
Denk niet dat ge me bang maakt door me te spreken over "uw mooie verspilde jaren." Ik dank Jezus, die u bekeken heeft met een liefdevolle blik, zoals ooit de jongeman uit het Evangelie. Gij houdt van de H. Augustinus, de H. Magdalena, die zielen "aan wie veel zonden vergeven werden omdat ze veel bemind hadden." Ook ik hou van hen, hun berouw en vooral hun verliefde durf! Als ik Magdalena zie vooruit komen voor de vele tafelgenoten, met haar tranen de voeten wassen van haar geliefde Meester, die zij voor het eerst aanraakt, voel ik dat haar hart de afgronden van liefde en barmhartigheid van Jezus Hart begrepen heeft. En hoezeer zij ook een zondares is, is dit Hart van liefde niet alleen bereid haar te vergeven maar bovendien ook de weldaden te schenken van zijn goddelijke intimiteit, haar te verheffen tot de hoogste toppen van de beschouwing.
Ah, mijn broertje lief, sedert het mij gegund is zo de liefde te begrijpen van Jezus Hart, beken ik u dat Hij alle vrees uit mijn hart heeft verjaagd. De herinnering aan mijn fouten vernedert mij, maakt dat ik nooit steun op mijn sterkte, die slechts zwakte is. Deze herinnering spreekt mij echter meer nog over barmhartigheid en liefde.
Hoe zouden de fouten, die men in volle kinderlijk vertrouwen in de vuuroven werpt van de Liefde, niet voor immer verteerd worden?
Overwegen
Jezus is niet gekomen voor rechtvaardigen , maar voor zondaars. Zondaar zijn is een voorrecht in het Evangelie. We moeten niet fier zijn dat we het zijn, maar we moeten niet bang zijn om het te zijn.
Liefhebben is geen zaak van edelmoedigheid, maar van het hart. In de grond kan men er niets aan doen, tenzij aanvaarden bemind te worden door zelf te beminnen.
Heel de inspanning van het christelijk leven is om de liefde te ontwikkelen, de intimiteit met Christus, Hem toelaten ons te beminnen : Dat is de bekering, die Hij ons vraagt.
Het mysterie beleven
Ben ik een Christen van de plicht, of van de liefde? Heeft de "intimiteit met Christus" voor mij een betekenis? Ja? Hoe dan die liefde versterken? Zo niet, hoe Christus dan toelaten om mij zijn Liefde te verklaren?
Dinsdag 7 december 2010
Het Evangelie ernstig nemen
Wij waren reeds Christen toen we nog maar juist geboren waren. Herinneren we ons later het vervolg van de verbintenissen, die men voor ons heeft aangegaan bij ons Doopsel en die wij niet konden kennen? Hernieuwen we deze in onze eigen naam?
Bijna iedereen, zelfs in de meest heilige staat, dient de Heer voor zichzelf en niet voor Hem. Ze willen zichzelf redden en als ze er aan denken zich te heiligen, is het om zich hun volmaaktheid toe te eigenen en er heimelijk het voedsel voor hun eigenliefde van te maken. Maar, zichzelf vergeten, of ten minste zich na en in God plaatsen, zich helemaal op God en in God verlaten, zich voornamelijk bezig houden met zijn belangen, met zijn Wil, zijn welbehagen, helemaal gewijd aan zijn glorie en eer en enkel van zijn glorie te "ademen," in de gewoonte leven om voor Hem alles te doen, alles te offeren, alles te lijden en geloven dat dit de eerste plicht is, het eerste doel en de essentie zelf van het Christen zijn: Dit is een moraal, die door bijna niemand meer wordt beleefd, gekend, gehoord omdat, om ze in praktijk te kunnen omzetten , het zou nodig zijn boven zichzelf uit te stijgen, aan zichzelf te verzaken, zich volledig aan de genade over te geven, zich, door de Geest van God, te laten leiden als een echt kind van God.
Overwegen
Laten we God danken dat we Christen geboren zijn, als dat ons geval is. Toch zijn we er niet van ontslagen om ons te bekeren. Dit is: Er voor te kiezen om persoonlijk Christus te volgen. Van het comfort van een kant en klare godsdienst overstappen naar de trouw aan Iemand.
De keuze van een Christen neemt geen genoegen met halve maatregelen. Onvoorwaardelijke volgelingen worden van Christus, dat is de inzet van deze Advent.
De eerste bekering in deze bekering is "boven zichzelf uit te stijgen en zich over te geven aan de genade." Dit betekent: Breken met de zo dikwijls heidense gang van ons leven. De tijd nemen om te bidden, het Evangelie te ontdekken en God in zijn Woord te beluisteren.
Het mysterie beleven
Hoeveel tijd besteedde ik de voorbije week aan het lezen van het Evangelie, vorige maand, vorig jaar? Hoe kan ik die lezing een betere plaats geven in mijn Christelijk leven?
Woensdag 8 december 2010: OLV Onbevlekte Ontvangenis
Maria, de volmaaktheid van onze mensheid
"In u de uitmuntendheid ziende van de goddelijke genade, aanschouw ik u op een onuitsprekelijke manier, niet te midden van het geheel van de schepselen, maar boven allen. En zo weet ik, dat gij, in uw ontvangenis, dank zij de kracht en de ondoorgrondelijke goddelijke werking, door de wet van natuur niet overwonnen geweest zijt, zoals alle andere menselijke schepselen, maar meesterlijk vrij gebleven zijt van elk spoor van zonde"
Het was enkel de zonde, die de mensen verwijderde van Gods vrede. Om die zonde weg te nemen en zo de mensheid terug te brengen naar de goddelijke vrede, is de Zoon van Gods willen mens worden, maar zo dat er in Hem helemaal niets te vinden was van wat de mens van zijn God scheidde. Omwille van dit besluit paste het dat de Moeder, waaruit die mens zou geschapen worden, zuiver zou zijn en vrij van elke zonde. Hoe zou anders op zulke volmaakte wijze de eenheid kunnen gerealiseerd worden tussen het vlees en de opperste zuiverheid? Hoe zouden in de menswording mens en God zo sterk één kunnen worden dat alles wat van de mens is, ook van God zou zijn en alles wat van God is, ook van de mens?
... God kon uit die zondige massa een zuivere menselijke natuur, zonder enige zonde, uitkiezen. Uit deze menselijke natuur kon Hij, in de eenheid van zijn persoon, een volledige menselijke natuur ontvangen, zonder iets in te boeten van zijn goddelijkheid. Maria werd uitverkozen en voorbestemd voor dit wonderbaar, onuitsprekelijk werk, dat met geen enkel ander werk van God te vergelijken is.
Overwegen
Maria, "vrij van elk spoor van zonde," kan in haar volmaaktheid de ganse mensheid aan Jezus opdragen "maar zo dat er in Hem helemaal niets te vinden was van wat de mens van zijn God scheidde." Dan kan de menswording gebeuren en de verzoenster worden tussen de mens en God.
Maria is het meesterwerk van God en daarin zelf zegt zij ons dat de zonde niet fataal is, dat de liefde van God haar zal overwinnen, dat we niet moeten wanhopen omdat we zondaars zijn.
Bij het naderen van Kerstmis getuigt de Onbevlekte Ontvangenis van Maria reeds van de overwinning van Christus en van het heil dat Hij ons brengt.
Het mysterie beleven
Welke plaats bekleedt Maria in mijn Christelijk leven? Zou ik in staat zijn het essentiële van het mysterie van de Onbevlekte Ontvangenis uit te leggen? Dan lees ik wat hierover in de 'Catechismus van de Katholieke Kerk' [491-492] geschreven is.
Donderdag 9 december 2010
Wij stellen ons hart open voor Jezus
Men moet zijn hart open stellen voor Jezus zonder stil te staan bij schepselen of het uiterlijke van de wereld. Dat is een oefening, die voor het vlees pijnlijk is. Men moet echter het besluit nemen het dit te laten lijden. Het heeft de stok van het Kruis nodig om het te temmen. Men moet het geweld aandoen om te beletten dat het zich naar de wereld schikt en om er voor te zorgen dat onze ziel niets anders dan Jezus te smaken krijgt.
Dat onze geest, onze ziel en ons hart geheel aan Jezus toebehoren! En dat niets hen de gelegenheid geeft zich uit te storten, tenzij bij Hem. Dat de aarde zich sluite, de zon geen licht meer geve, de ganse wereld ons vervolge, om ons in Jezus te bewaren. Alles in ons is van Hem. Alles moet van Hem leven, alles moet in Hem opgenomen worden om in Hem te delen en zo sterk te zijn in zijn kracht en zijn genade. Dat is het middel om vervolgens met volle deugd te werken in de harten van onze broeders. De genade, die in onze zinnen is uitgestort en de vreugde van het vlees, die zich uit in gevoelige dingen, enerveren soms de kracht van de geest, die, om machtig te zijn, steeds moet besloten zijn in het hart en het innerlijk van God in ons.
Er is geen ander principe of fundament nodig dan het Kruis en er niets waarmee Jezus-Christus ons alles beter wil onderrichten en aantrekken dan dit heilig en aanbiddelijk middel. Daardoor zal Hij ons opnemen en ons allen in Hem één maken voor de eeuwigheid.
Overwegen
"Het hart open stellen voor Jezus Christus." Wij herhalen dat het Christelijk leven een zaak is van het hart, de zaak van een God, die op ons verliefd geworden is. De deugd zal volgen, maar wat de motor is in een geestelijk leven, dat is de wil om deze meest onstuimige liefde te beleven, die men zich kan inbeelden: "Moge de aarde zich sluiten, de zon geen licht meer geven, de ganse wereld ons vervolgen, om ons in Jezus te bewaren."
Sinds de erfzonde is er echter nog enkel een gekruisigde liefde. De logica van de zonde is er een van verwerping van de liefde, van de hoogmoed van hem, die meent geen liefde nodig te hebben. Verwonderen we er ons niet over de weerstanden in ons tegen de heerschappij van Jezus.
Ons tot Christus bekeren is dit kruis aanvaarden. Als het kruis ons echter afschrikt, dat de gekruisigde Jezus ons dan moge geruststellen: 'Het is zo dat Hij ons zal opnemen en ons allen één maken in Hem voor de eeuwigheid.'
Het mysterie beleven
Ik zoek enkele "kruisen" in mijn dagelijks leven, in mijn gezin, mijn gezondheid, mijn werk "En, in plaats van er over te klagen, zal ik vandaag trachten ze welgezind te verdragen, in de zekerheid dat Jezus ze met me draagt.
Vrijdag 10 december 2010
De echte rijkdom
Ik neem dit ogenblik weg van mijn werk voor Canada om u te vragen of de kleine, arme Jezus de meester is van uw hart en of Hij er absoluut in heerst. Als dat zo is, dan zijt ge gelukkig, hoe klein of ongelukkig ge ook voor de wereld schijnt. In de wereld is niets groots, tenzij de kleinheid, niets rijk tenzij de armoede, niets eerbaarder dan het misprijzen, vermits de arme, nederige Jezus ze zo hoog schat en zo bemind heeft tijdens zijn sterfelijk leven. Als de geest van nederigheid, armoede, verwerping en het kruis niet in u heerst, verzaak ik aan u!
Laat u door de Jezus bezitten en blijf met Hem tevreden. Ge zoekt de volmaaktheid wel ver en ze ligt in uw handen, als ge houdt van de geest van Jezus, die de armoede, de miseries en de kruisen liefheeft. Moge het voornaamste doel van uw gebeden, oefeningen en devoties zijn dat ge u vasthecht in de geest van Jezus. Mediteer er over, smaak hem en alles zal u goed gaan. Zonder dat echter, zelfs al was je een koningin, zoudt ge niets zijn. Ik heb een bijzondere liefde voor u, als ik bedenk dat ge arm zijt, verworpen en door uw ouders van lage afkomst. Wat alle anderen afstoot, trekt mij aan, want ik hou van Jezus en van alles wat, zoals Hij, klein is en verworpen door de wereld. Volg de arme, nederige Jezus na. Overweeg goed wat ik u zeg en ge zult volmaakt tevreden zijn en vraag niet meer wat ge moet doen om God te naderen.
Overwegen
Het is reeds de gekruisigde Jezus, die we met Kerstmis zullen verwelkomen in het "arme en kleine Kind Jezus," dezelfde liefdeslogica in een wereld die niet liefheeft, leidt Hem naar de armoede van de kribbe, die ze later zal voeren naar de beproevingen van Calvarië.
Die keuze van nederigheid, vernedering en misprijzen, door Gods Zoon gemaakt, verlicht gans het Evangelie. De liefde, waarvan deze keuze getuigt, plaatst God onvoorwaardelijk in dienst van de mens.
Voortaan zal het enkel in de "armoede, de miseries en de kruisen" zijn, dat we God zullen vinden. Laten we ze niet vluchten, het is daar dat Hij zich heeft gevestigd en ons verwacht.
Het mysterie beleven
Waarin vind ik mijn fierheid? In mijn gezin, mijn fortuin, mijn mooi huis, mijn mooie wagen? Jezus is geboren in een stal, zijn ouders verplaatsten zich op een ezel. Vandaag zal ik een gelegenheid zoeken om nederig te zijn in de ogen van mijn broeders door mij te verlagen tot enkele diensten thuis, door niet te antwoorden op kritiek, door mij niet opvallend te kleden.
Zaterdag 11 december 2010
Zijn leven laten afnemen
De H. Paulus leert ons dat zich inzetten, zelfs zijn leven geven, niet hetzelfde is als zich laten gebruiken naar de willekeur van de anderen, noch door hen, noch voor hen . Dat had hij geleerd van onze lieve Verlosser aan het Kruis. Het is tot deze opperste graad van liefde dat religieuzen, en wij zelf, gewijd tot de dienst van God, geroepen zijn. Het volstaat immers niet om de naaste bij te staan met onze eigen voorzieningen, het volstaat niet, zoals de H. Bernardus zegt, om onze eigen persoon in te zetten om voor die liefde te lijden. Men moet verder gaan, zich voor Hem laten gebruiken en door Hem door de heilige gehoorzaamheid, zoveel als Hij wil, zonder ooit te weerstaan.
Als we ons immers inzetten volgens de keuze van onze eigen wil of voorkeur, dan geeft dit steeds veel voldoening aan onze eigenliefde. Als we ons echter laten gebruiken voor dingen, die wij niet willen of die wij niet kiezen, dan ligt daar de opperste graad van onthechting... O, het is steeds onvergelijkbaar beter dingen te doen, die men ons oplegt [en die niet gericht zijn tegen Gods wil of die Hem beledigen] dan wat wijzelf doen of zelf verkiezen te doen.
Overwegen
Feitelijk heeft Jezus voor ons niets gedaan. Hij heeft ons laten doen wat wij van Hem wilden. Zijn Kruis is het resultaat van zijn beschikbaarheid voor zijn broeders. Beminnen is niet: doen, maar zich laten doen.
Wij zijn dikwijls genoeg bereid tot daden van grote edelmoedigheid of grote moed, maar we worden opstandig van zodra een ander wil dicteren hoe we moeten handelen. We zijn bereid om honderd kilometer af te leggen om dienst te bewijzen, maar we zijn woedend als een leperd onze plaats steelt op de parking.
De echte beschikbaarheid voor een broeder is niet hem honderd euro te geven, maar hem toe te laten er tien te nemen.
Het mysterie beleven
Vandaag zal ik mijn broeders in mijn plaats laten kiezen. Wat er op mijn bord komt, welke uitstap we met de familie maken, welk programma we zullen kiezen op de TV ...
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
10-04-1979
Advent- en de Kersttijd [deel 2]
Advent- en de Kersttijd [deel 2]
Thema van de derde week: "De Verlosser verwelkomen"
Zondag, 12 december 2010
De Stem van de Waarheid
Gij weet, zeer beminde broeders, dat de enige Zoon het Woord van de Vader genoemd wordt, zoals de evangelist Johannes bevestigt , waar hij zegt: "In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God" [Joh.1.1]. Gij weet, want ook gij spreekt, dat de stem eerst moet klinken opdat het woord daarna gehoord zou kunnen worden. Johannes [de Doper] beweert dus de stem te zijn, omdat hij de voorloper is van het Woord. Omdat hij de Heer vooraf gaat wordt hij de stem genoemd. Door zijn bediening wordt het Woord van de Vader gehoord bij de mensen. Hij roept in de woestijn vermits hij aan het verlaten en verdord Judea meldt dat de Verlosser het zal troosten.
Maar wat roept hij? Het vervolg laat het ons verstaan: "Maak recht de weg van de Heer," zoals de profeet Jesaja het voorspeld had. De weg van de Heer naar ons hart wordt recht gemaakt als dit hart nederig luistert naar het Woord van de Waarheid. Als ons leven beschikbaar is voor zijn Wil. Daarom staat er geschreven: "Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen" [Joh. 14.23].
Ieder, die echter zijn geest opblaast in hoogmoed, ieder, die ook wordt meegesleurd in de gretigheid van de gierigheid, ieder, die zich bevuilt aan wellust, sluit de deur van zijn hart voor de Waarheid. Opdat de Heer hem niet zou kunnen naderen, sluit hij zijn hart met de sloten van zijn ondeugden.
Overwegen
Als Johannes de Doper, die "meer is dan een profeet," ons uitnodigt tot bekering, zegt hij ons dat God de mens ernstig neemt. God zal ons niet redden tegen onze wil in en het heil aanvaarden is in elk geval aannemen binnen te gaan in de logica van waarheid, nederigheid en naastenliefde.
Wij eigenen het ons heel dikwijls toe de waarheid te meten aan onze lust om ze al dan niet te volgen. Wij kiezen onder Gods geboden veeleer deze, die meer passen voor onze naasten dan voor onszelf. In het Evangelie kiezen we wat wij doenlijk vinden, in de leer van de Kerk, wat ons niet stoort.
In werkelijkheid is de waarheid steeds die van de liefde en de liefde is steeds wat God ons onvoorwaardelijk vraagt. Zijn wij bereid te verzaken aan al ons geschipper met de hoogmoed, de gierigheid of de wellust ?
Het mysterie beleven
Hoogmoed, gierigheid, wellust. Ik zoek in mijn leven een [twee of drie] concrete feiten van geschipper: met één van deze ondeugden en doe er het slot van springen.
Maandag 13 december
Jezus verwelkomen in onze broeders
De liefde die God u geeft voor de naaste, is een deelname aan zijn oneindige liefde voor de mensen, waaraan ge des te volmaakter zult deelnemen in de mate dat ge meer trouw zult nastreven in het beoefenen van deze deugd.
Ge moet weten dat, vermits God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, Hij ook een liefde voor de mens bevolen heeft naar het beeld en de gelijkenis van de liefde die aan zijn Godheid verschuldigd is. Daarom moeten we er geen rekening mee houden of onze naaste wijs is, hoffelijk, vrijgevig of andere eigenschappen bezit, die hem beminnelijk maken. Het volstaat dat hij het beeld draagt van zijn eerste schoonheid en goedheid, die volmaakt beminnelijk is. We moeten hem beminnen, eren, duizend zegeningen toewensen en ons graag in zijn dienst stellen, niet uit liefde voor hem, maar omdat hij het kenmerk draagt van onze Vader en Schepper, omdat hij in staat is deel te hebben aan zijn bovennatuurlijke goederen van genaden en glorie, als zijn aangenomen kind, omdat hij een levend lid is van Jezus, zijn erfenis en zijn verworvenheid, die Hem niet minder gekost heeft dan zijn Bloed en zijn Leven, omdat hij geroepen is tot hetzelfde geloof als wij en omdat hij deel heeft aan hetzelfde brood.
Overwegen
De broederlijke liefde is heel wat meer dan een nabootsen van de liefde van God voor ons : Ze is deze liefde zelf in ons hart, een "deelname aan zijn grenzeloze liefde."
De liefde is bij gevolg bovennatuurlijk, ze veronderstelt een bovennatuurlijke kijk op de anderen. Dan houden ze op "anderen" te zijn om broeders te worden. De waarheid van de andere is niet te vinden in zijn voorkomen, evenmin als dat de waarheid over de Eucharistie te vinden zou zijn in de kleur of de dikte van de hostie, maar in het woord van liefde van God over hem.
De verlosser verwelkomen is Hem door het geloof herkennen in al degenen, die Hij bemint, en die Hij ons bijgevolg geeft als broeders.
Het mysterie beleven
Ongetwijfeld heb ik een te "natuurlijke" blik op een bepaalde persoon van mijn omgeving, die me weinig sympathiek is. Vandaag let ik er op om tegenover hem of haar een bovennatuurlijke broederlijke houding aan te nemen.
Dinsdag 14 december 2010
Jezus verwelkomen in het woord van de Vader
Nadat God eertijds vele malen en op velerlei wijzen tot onze vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij nu, op het einde der tijden, gesproken door de Zoon. [Heb.1,1]. Daarin laat de Apostel verstaan dat God niets meer te zeggen heeft, omdat Hij, wat Hij vroeger in fragmenten sprak door de profeten, nu in Hem allemaal gezegd heeft, door ons het al te geven, die zijn Zoon is.
Daarom, moest iemand nu aan God iets vragen of een of ander visioen of openbaring wensen te krijgen, dan zou hij niet alleen een dwaasheid begaan, maar zou hij God beledigen, daar hij zijn ogen niet totaal zou richten op Jezus zonder verder iets anders of nieuws te willen. Want God zou hem kunnen antwoorden: "Als Ik alles gezegd heb in mijn Woord, dat mijn Zoon is, heb Ik nu geen ander woord om u te antwoorden of te openbaren dat meer is. Bezie alleen Hem, omdat Ik alles in Hem heb gezegd en geopenbaard, en gij zult er nog meer vinden dan gij vraagt of kunt wensen. Bezie Hem goed, gij zult er dit alles reeds gedaan en geschonken vinden, en nog meer. Als ge wilt dat ik u een woord van troost geef, bezie mijn Zoon, die Mij zo gehoorzaam is en onderdanig voor mijn liefde en die bedroefd is, en gij zult horen wat Hij u antwoordt. Werp alleen de ogen op Hem, en gij zult er zeer verborgen mysteries horen en de wijsheid en de wonderen van God die in Hem besloten zijn zoals mijn Apostel zegt, dat "in de Zoon Gods al de schatten van Gods wijsheid en wetenschap verborgen zijn" [Kol.2,3]
Overwegen
Gods Woord, dat is zijn Zoon, in wie Hij al zijn liefde gelegd heeft, zijn liefde voor mij. Naar Jezus opzien is zich laten beminnen door de Vader. In Jezus ziet Hij elk van ons.
Voor wat van ons afhangt, ligt het hele christelijke leven in die blik, die van het geloof, symmetrisch aan Gods blik op ons. Die wisseling van blikken, is die waarin Hij ons geschapen heeft, in het boek der Schepping: de mens komt tot leven in een blik van liefde.
De zonde is geweest : zich van deze blik af te wenden. De redding is: die blik terug te vinden. Door onze menselijke conditie van zondaar te delen, blijft God naar ons kijken, zonder bij onze zonde stil te staan. Laten we onze ogen niet te neer slaan, wij hoeven niet meer beschaamd te zijn, wij kijken op naar Jezus.
Het mysterie beleven
Op dit feest van Johannes van het Kruis, geestelijke leraar van de Karmel, zal ik wat meer tijd van stilte nemen om in te keren en God de genade te vragen om beter te begrijpen hoe graag Hij mij ziet.
Woensdag 15 december 2010
Jezus verwelkomen in de gebeurtenissen
Waarom verontrust zijn? De apostelen hebben bijna schipbreuk geleden omdat Christus sliep in de boot. Christus sliep, en de discipelen waren ongerust. De winden raasden, de golven werden opgezweept, de boot ging zinken. Waarom? Omdat Jezus sliep.
Evenzo, wanneer op de zee van de wereld de storm van de bekoringen ontketend wordt, wordt uw hart, uw boot, geschud. Waarom? Omdat uw geloof slaapt. Maak de Christus wakker in uw hart, dat uw geloof moge waken! Moge uw ziel gerust worden, en uw schip zal gered zijn. Denk erom, Hij die 't beloofd heeft is de waarheid zelf. Het bewijs daarvan stelt Hij uit. Dat zal komen op zijn tijd. Wat zeg ik? Er zijn reeds meerdere bewijzen: Hij heeft zijn Gezalfde reeds beloofd en gegeven. Hij heeft beloofd dat Hij Hem zou opwekken, Hij heeft Hem opgewekt! Hij heeft zijn Evangelie beloofd, wij hebben het. Hij heeft de verbreiding van zijn Kerk over de wereld beloofd, het is gebeurd... Als gij God dit alles, wat Hij voorzegd heeft, ziet realiseren, aarzelt gij dan om te geloven dat Hij zal geven wat Hij beloofd heeft? Begin liever met te geloven!
Overwegen
Stormen beroeren de gang van de wereld sinds zijn ontstaan. Of eerder, de storm beroert ons hart. Niet de gebeurtenissen zijn onrustwekkend, wij zijn ongerust, omdat de gebeurtenissen niet gehoorzamen aan onze wensen en projecten. Jezus slaapt in de boot, omdat Hij geen ander verlangen heeft dan de wil van de Vader, de Heer van de gebeurtenissen.
Er is een natuurlijke en een bovennatuurlijke manier om de gebeurtenissen te lezen, naargelang wij ze verbinden met onze wil, of die van God. In elk geval zal Gods wil geschieden. Laten wij in Christus' boot stappen, vermits wij zeker zijn dat die de goede haven zal halen.
Het mysterie beleven
Hoeveel tijd besteed ik per dag aan het lezen van de dagbladen of het kijken naar de T.V.? En hoeveel om mij als christen te vormen? Wat kan ik beslissen om het evenwicht te herstellen?
Donderdag 16 december 2010
Jezus verwelkomen in de Eucharistie
De verboden vrucht geeft de dood, en doet het Paradijs verliezen, maar zij die de vrucht van de boom des Levens eten, kunnen er niet genoeg van krijgen, en vinden hem heerlijker naarmate zij ervan eten. Niets van wat God geschapen heeft, kan ze verzadigen, alleen Hijzelf kan ze tevreden stellen. Zo haasten zij zich, in hun gretigheid, om het sacrament van het Lichaam en Bloed van onze Heer te ontvangen, en hoe meer zij het ontvangen, des te meer zij ernaar verlangen.
Niet zelden hoort men de mensen afkeuren, die dikwijls het Lichaam van de Heer nuttigen. Men zou ze niet zo vlug veroordelen als men kon zien hoe die hongeren naar het goddelijk Brood, en wie dit doet toont hoe blind hij is en hoe klein zijn naastenliefde! Het als iemand die het zich zou veroorloven iemand te veroordelen, die in zijn eigen boom gekropen is om er de vruchten van te eten. Die zielen, die als uitgehongerd naar God zijn, willen genieten van hun eigen boom, die van het Kruis, de boom waarvan zij de kostbare en overvloedige vrucht plukken, die het Lichaam is van Christus.
Overwegen
Jezus komt tot ons in eigen persoon in de Eucharistie. Wij weten dat als te communie gaan, wij Hem ontvangen zonder tussenpersoon, direct, lichamelijk. Zoals elke relatie wordt zij mettertijd klaarder, sterker en dieper.
Niets is normaler [wat niet betekent: banaler] dan dikwijls te communiceren. Het is niet echt een recht, maar Jezus heeft gewild om zelf het fundamentele voedsel te zijn van de christen.
Hoe meer en hoe beter wij ons voeden met Christus, hoe meer wij naar Hem zullen hongeren. De heiligen hebben het ondervonden. De H. Mis moge dus geen vervelende plicht zijn op het minst verstorende moment van de week, maar de absolute prioriteit van onze zondag, en zo goed mogelijk voorbereid en gevierd.
Het mysterie beleven
Hoe zit het met mijn praktijk van de Eucharistie? Hoe zal ik mij van nu af organiseren opdat zij centraal zou staan in mijn aanstaande zondag?
Vrijdag 17 december 2010
Jezus verwelkomen in Zijn menswording
Het is omdat Gij ons hebt bemind, dat Gij tot bij ons zijt gekomen hier beneden, en als wij U beminnen verheffen wij ons tot U daarboven. U, die gezegd hebt " Ik ben de deur", Omwille van Uzelf smeek ik U, U voor ons te openen, om ons duidelijk te tonen van welk huis Gij de deur zijt, wanneer en voor wie zij opengaat. Het huis waarvan Gij de deur zijt is de hemel, bewoond door uw Vader, en voorzeker gaat niemand naar de Vader tenzij door U, die de deur zijt.
Meester, waar woont Gij?" Gij zult weten dat Ik in de Vader ben, en dat de Vader in Mij is, en Ik in u ben." De plaats waar Gij verblijft is de Vader, en de plaats waar Hij verblijft, zijt Gij! En niet alleen dat, ook wij zijn de plaats waar Gij verblijft, en Gij de plaats waar wij verblijven.
Maar al dit goede, sedert eeuwen verborgen in deze hemel van uw geheim, zie, Gij hebt het aan het einde der tijden geopenbaard aan de wereld die ernaar verlangde, door die deur op de Hemel te openen, die Gij zelf zijt. Gij hebt ze geopend toen uw genade zich openbaard heeft aan alle mensen en ons onderwezen heeft, toen uw goedheid en menselijkheid zich geopenbaard hebben, niet omwille van onze werken van gerechtigheid, maar door ons te redden door uw barmhartigheid. Eens dan de hemel open, heeft al zijn goed, al zijn glorie, al zijn zachtheid zich over de aarde uitgespreid, en allen hebben kunnen kennen hoe goed Gij voor ons zijt geweest, "Gij die zelfs uw eigen Zoon niet gespaard hebt, maar voor ons allen overgeleverd."
Overwegen
Het mysterie van Kerstmis is dat van Gods welwillendheid voor iedere mens. Hij is slechts God om ons te beminnen, en Hij komt ons leven delen, niet "omwille van onze werken van gerechtigheid, maar om ons te redden door zijn barmhartigheid."
Kerstmis komt die eeuwige liefde verspreiden in onze tijd. Jezus, onscheidbaar God en mens, onafscheidelijk in zijn Vader en in ons, is de deur, die de doorgang toelaat van de een naar de ander.
Dezelfde liefde die God doet neerdalen uit de Hemel, doet de mens ten hemel opstijgen. Dat is heel het mysterie van de menswording van de Ene, en van de verheerlijking van de andere, het mysterie van Kerstmis.
Het mysterie beleven
Op enkele dagen van Kerstmis bereid ik mij voor om Jezus te verwelkomen door het sacrament te ontvangen van boete en verzoening. Daartoe neem ik vandaag zelf inlichtingen over de mogelijkheden in mijn parochie of gemeenschap, en ik beslis wanneer ik te biechten gaan zal.
Zaterdag 18 december 2010
Jezus verwelkomen in Zijn wil
Hij, die zich, in volmaakte onthechting, van zijn wil ontdaan heeft in Gods handen, en die wil aan Hem heeft vastgehecht, ontvangt goedschiks alles wat hem overkomt in tijd en eeuwigheid. Hij voert graag alles uit wat God hem vraagt en stemt al zijn verlangens af naar het welbehagen van Hem, die voor hem alles is in alles.
Hij, die zichzelf helemaal onthecht heeft en alles heeft verlaten, onthaalt alles wat hem overkomt als komend uit Gods hand. Hij spant zich in om Hem ervoor te bedanken, en te eren. Hij ziet in alles het "welgevallen" van God, en vindt zo in alles een geheim en onuitsprekelijk genoegen.
Van God kan er ons niets kwaads of bitters komen, want, zoals geen drank in ons gehemelte indruk kan maken zonder eerst de tong te hebben besproeid, zo wordt degene die zichzelf kompleet heeft verloochend, en die reeds in God gestorven is, door Hem zozeer van alle zijden omgeven, dat geen schepsel tot hem kan doordringen, zonder eerst God te naderen. Daaruit volgt dat, hoe pijnlijk de kwaal, die hem treft, ook moge zijn, hij geen moeite heeft om die te dragen, vermits God die als eerste draagt, en ze alleen toelaat tot zijn voordeel. Hij aanvaardt het ook enkel als komend uit Gods hand, en niet van wie het hem aandoet, wat de kracht van de natuur te boven zou gaan.
Overwegen
Het eerste woord van het christelijk leven was het "fiat" van Maria bij de Boodschap. Het laatste zal het "fiat" van Jezus zijn, stervend op het Kruis. God aanvaarden, "Hij die Is", betekent altijd "fiat" zeggen: "Uw wil geschiede, moge zijn wat moet zijn."
Dan vindt iedere werkelijkheid haar samenhang, dan verdwijnt de opstandigheid van de zonde, dan zijn wij verlost, en wij vinden het oorspronkelijke geluk terug.
Geen schrik meer, geen ongeluk, geen droefheid wanneer men zich aan God overgeeft. Al wat ons overkomt gaat eerst door zijn hart en zijn handen, die zelfs wat men ons aandoet uit haat, veranderen in liefde.
Het mysterie beleven
Ik spoor iets onaangenaams op, dat mij vandaag moest overkomen, en in de plaats van erover zorgen te maken, zeg ik kalm een Onzevader, met de nadruk op "Uw wil geschiede!"
Thema van de vierde week: "In de stilte van Maria"
Zondag, 19 december 2010
Maria in de schaduw van Jozef
De palmboom bestaat uit twee geslachten, er is de mannelijke en de vrouwelijke. De mannelijke draagt geen vruchten, en toch is hij niet zonder nut, want de vrouwelijke zou geen vruchten dragen zonder hem, zodat, als de vrouwelijke niet naast hem geplant wordt, en door "hem" niet wordt bezien, de vrouwelijke "vruchteloos" blijft en geen dadels draagt. Als, integendeel, de vrouwelijke door de mannelijke "bekeken" wordt en in zijn zicht geplant, draagt hij veel vruchten. De vrouwelijke boom draagt maagdelijk, want hij wordt geenszins benaderd door de mannelijke. Hij wordt erdoor "bezien", zonder gemeenschap tussen hen. Zij maakt dan ook haar vruchten in de schaduw en in het zicht van de mannelijke palm, maar het gaat heel zuiver en "maagdelijk".
De H. Jozef was dus als een palmboom. Hij draagt geen vruchten, maar is niet "vruchteloos", hij heeft een groot deel in de vruchten van de vrouwelijke palm. Niet dat de H.Jozef iets heeft bijgedragen tot dat heilige en glorierijke voortbrengsel, tenzij enkel de schaduw van het huwelijk, want Maria behoorde hem toe en was naast hem geplant, als een glorievolle vrouwelijke palmboom bij haar welbeminde "palmheer". Onze Lieve Vrouw ontving van de glorierijke H. Jozef veel verlichting en dienstbaarheid, en hij deelde in al de geestelijke goederen van zijn geliefde echtgenote, zodat hij wonderlijk groeide in volmaaktheid door de voortdurende communicatie met haar.
Overwegen
Maria, Gods meesterwerk, zou Maria niet zijn zonder de H. Jozef. Hun wederzijdse genegenheid, de grootste die er ooit tussen echtgenoten was, hun gemeenschappelijke verantwoordelijkheid in de menselijke bestemming van God, maken van de H. Jozef het voorbeeld van de echtgenoten en de vaders.
Maria is Gods Moeder in de schaduw van Jozef. Jozef is waarlijk, hoewel niet vleselijk, de echtgenoot van Maria en de vader van Jezus door zijn vereniging met Maria. Het ene en het andere waren noodzakelijk voor de vervulling van Gods werk. Door Maria en Jezus toe te vertrouwen aan Jozef, wilde God in een echt menselijk gezin wonen, en daardoor al onze families heiligen.
Het mysterie beleven
De plaats van de H. Jozef bij Jezus en Maria is die van de genegenheid en de dienstbaarheid. Ik maak een klein familiaal gewetensonderzoek, op enkele dagen van Kerstmis: Hoe staat het met mijn familiale verplichtingen?
Maandag 20 december 2010
Maria in het hart van ons hart
De zeer nederige en allerzuiverste Maagd had het aanbiddelijk Hart gestolen van de eeuwige Vader en tot zich getrokken en zo is dat het hart van haar hart geworden. Zodat Jezus het echte hart van Maria is. Welnu, is die allerbeminnelijkste Jezus niet de liefde en het genot, het centrum en de vreugde van hemel en aarde? En staat het bijgevolg niet vast dat het waarachtige hart van Maria, dat Jezus is, het centrum is van de harten van alle mensen en engelen? Het centrum waarheen zij allen moeten gericht zijn, om het steeds te beschouwen, om er altijd naar te verzuchten en voortdurend naartoe te reiken, omdat het de plaats is van hun volmaakte rust en opperste zaligheid, waarbuiten er voor hen niets is dan verwarring, onrust, angst, dood en hel?
O Jezus, waarachtig hart van Maria, trek onze harten aan, neem ze mee, steel ze voor u. Maak dat zij alleen u liefhebben, verlangen, zoeken, smaken, dat zij voortdurend zuchten en hunkeren naar U, dat zij geen enkele rust nemen of welbehagen tenzij in U alleen, dat zij eeuwig in U blijven, verteerd in de gloeiende oven van uw goddelijk Hart, en dat zij erin omgevormd worden voor altijd!
Overwegen
God heeft zich laten verleiden door Maria, God is bezweken voor de liefde, en Hij zal eraan sterven. Het hart van Maria bevat alle liefde van de wereld, van alle engelen en mensen, zelfs de liefde van Gods hart zelf. Het christelijk leven is een hartszaak, en het wil als zodanig ontwikkeld worden. God wacht niet op onze goede werken, maar op ons hart.
Het mysterie beleven
In deze laatste week van de Advent, treed ik binnen in de stilte van Maria. Ik besluit om aan een deel van mijn dagen een moment van ontspanning te ontnemen [T.V, voortdurende muziek, dagbladen...] en de tijd[en] van gebed te versterken, die ik voorzien heb op 2 december.
Dinsdag 21 december 2010
Waarom is God mens geworden?
Het Woord Gods, God en Zoon van God, Hij die in het begin bij God was, door wie alles geschapen is en zonder wie niets geschapen is [Jo I,13], is mens geworden om de mens te verlossen van de eeuwige dood. Hij heeft zich verlaagd om onze mensheid aan te nemen, zonder dat zijn majesteit erdoor verminderd werd. Hij bleef wat Hij was, en dat aanvaardend wat Hij niet was, heeft Hij de echte staat van een dienaar verenigd met die waarin Hij de gelijke is van de Vader, Hij heeft die twee naturen zo nauw verenigd, dat zijn glorie de laagste natuur niet kan vernietigen, noch de opneming ervan de bovenste natuur kan onteren.
Wat eigen is aan elke natuur blijft integraal, en associeert zich in één persoon. De mensheid wordt ontvangen door de majesteit, de zwakheid door de sterkte, de sterfelijkheid door de eeuwigheid. Om de schuld van onze toestand te betalen, wordt de onaantastbare natuur verenigd met de natuur die kan lijden. De ware God en de ware mens vervoegen zich in de eenheid van de Heer. En, zoals het hoorde om ons te genezen, kon de enige en unieke Middelaar tussen God en de mensen [1 Tim. 2,5] enerzijds sterven en anderzijds verrijzen.
Zo is, mijn welbeminden, de geboorte die paste voor Christus, "kracht van God en wijsheid van God." Door haar en voor ons paste Hij zich aan onze mensheid aan, en Hij behield de uitmuntendheid van zijn goddelijkheid. Werkelijk, als Hij geen God zou geweest zijn, zou Hij ons de remedie niet gebracht hebben, en indien Hij niet echt mens geweest was, zou Hij ons voorbeeld niet geweest zijn.
Overwegen
Met ongeëvenaarde helderheid geeft de H. Leo ons de bestaansreden van de Menswording, terwijl hij ons tegelijk de menselijke en goddelijke identiteit van Christus uitlegt. Elke verandering in dit evenwicht zou het hart van ons geloof vernielen : Het gemeenschappelijk leven tussen God en de mens.
Omdat Jezus God is, krijgen wij het goddelijk en eeuwig leven, wij die onafscheidelijk met hem verbonden zijn. Omdat Jezus mens is, verzekert dezelfde vereniging ons dat niets van onze mensheid, haar zwaarte, haar miserie, haar zonde, buiten het werk van Christus zal vallen.
Het mysterie beleven
Een juist verstaan van het mysterie van de Menswording is noodzakelijk om Kerstmis goed te beleven. Ik lees de voorstelling die de "Catechismus van de Katholieke Kerk" ervan geeft.
Woensdag 22 december 2010
Een volkomen menselijk "ja"
God gebruikt het vlees van een bewuste en instemmende vrouw opdat, zoals Hij ontvangen is omdat Hij het gewild heeft, Maria ook zou ontvangen uit eigen wil, en moeder werd door een vrije aanvaarding, opdat, toegelaten om mee te werken aan Gods plannen, zij geen simpel instrument zou zijn in de handen van de kunstenaar, maar dat zij zichzelf kon aanbieden en Gods medewerkster worden voor de voorzienigheid van het mensdom, en zo betrokken in de glorie die er moest uit voortkomen.
Evenals de Heiland geen mens was en bij de mens was, alleen door het vlees, maar ook door de ziel, het begrip en de wil, en al wat menselijk is, zo moest Hij ook een volmaakte moeder hebben, die zijn geboorte niet alleen bereidde door het lichaam, maar ook door de geest, de wil en door heel haar wezen, en dat zo de Maagd moeder werd met lichaam en ziel, en de volledige mens ter wereld bracht bij de onuitsprekelijke baring.
Het meest bewonderenswaardige van al is, dat de Maagd onmiddellijk voorbereid was bij een mysterie, waarvan ze vooraf niet op de hoogte was en met het gerust gemoed ook de passende voorbereiding en waakzaamheid verkreeg voor de plotse komst van God. "Zie de dienstmaagd des Heren": zegt ze en het gevolg volgt op het woord: "en het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond". Toen zij God haar woord gaf, heeft zij de Geest ontvangen die in haar dat vlees vormde, begiftigd met Godheid. En het Woord van de Vader wordt gevormd op het woord van de Moeder, en de Schepper wordt gevormd op het woord van het schepsel. Zoals bij de stem van God: "Het worde licht", het licht dadelijk geschapen werd, zo, van zodra de Maagd gesproken had, werd het Licht geboren.
Overwegen
Maria, de "bewuste en instemmende vrouw". Het is in volle helderheid en verantwoordelijkheid, met al de kracht van een persoonlijkheid, die men zeer rijk moet achten [herlees het Magnificat], dat zij Moeder van God werd. Haar gehoorzaamheid is niet slaafs, maar totaal menselijk.
Jezus is niet alleen de zeer gehoorzame kleine jongen van een zeer wijze moeder. Gans de rijkdom van de mensheid concentreerde zich in Hem, die de profeten aangekondigd hadden als de mooiste van de mensenkinderen, en in haar die de engel groette als "vol van genade".
Het "Ja" van Maria kan te gemakkelijk schijnen: Welke vrouw zou weigeren Gods Moeder te worden? Maar het is niet op de dag van de Boodschap dat Maria Dienstmaagd des Heren geworden is, het is omdat zij het sedert haar eerste dag was, dat zij de boodschap heeft kunnen ontvangen.
Het mysterie beleven
Om het "ja" van Maria volop te beleven bij de komst van de Heer in mijn leven, hoe sta ik er voor, met mijn besluit van de 17e december? Er is nog tijd om mij te herpakken!
Donderdag 23 december 2010
Echte of valse grootheid
Van alle menselijke zwakheden of beledigingen die de goddelijke goedheid van ons heeft ondergaan, is de eerste in orde van tijd, en bijna de zwaarste door haar vernedering, dat de oneindige majesteit heeft verdragen ontvangen te zijn, en opgesloten te zijn in de schoot van een vrouw gedurende negen maanden. Wanneer waarlijk heeft een mens zich ooit zo vernederd? Wanneer is hij schijnbaar zo aan zichzelf tekort gekomen? Gedurende zo lange tijd zegt die wijsheid niets, doet die kracht niets naar buiten toe, die gekerkerde majesteit openbaart zich door geen enkel teken.
Op het kruis scheen Christus de Heer niet zo zwak, zijn zwakheid scheen zelfs veel sterker dan wat het allersterkst scheen bij de mensen, vermits Hij, stervende, glorie verschaft aan de goede moordenaar, en bij zijn laatste adem, de honderdman inspireert. Zijn lijden van enkele uren wekt het meevoelen op van de schepselen, en wat meer is, onderwerpt zijn vijanden aan de eeuwige pijnen. In de schoot van zijn moeder is Hij als onbestaande, zijn oneindige macht sluimert als machteloos, en het Woord verschuilt zich onder stilte.
Overwegen
Tot in de moderne tijd was de kijk op de kindertijd eerder negatief: "In de moederschoot was Jezus als onbestaande". Onze kijk op het kind is veranderd, maar onthouden wij dat de menselijke geboorte van Christus de gewone opvatting over de almachtige God omver werpt.
Het belangrijke in het christelijke leven is dus niet dat waartoe men bekwaam is, maar die eenvoudige gave van zichzelf aan wat God en de mensen met ons zullen doen.
Waar is de ware grootheid, de echte kracht? Wat is God komen brengen op aarde?
Het mysterie beleven
Ik bevraag mij over het beeld dat ik zoek te hebben van mijzelf en wens te verdedigen voor de anderen. Een beeld van kracht, geslaagd zijn, van voorspoed? Of van dienstbaarheid, en eenvoud? Ik bekijk de uitgaven die ik voorzie voor de feesten. Welke dienen alleen maar om uit te blinken? En ik schrap ongenadig wat in elk geval dood zal zijn op 2 januari.
Vrijdag 24 december 2010
Maria en Jozef op Kerstavond
Tot troost voor de Heilige Maagd heeft God haar als echtgenoot een man gegeven, die Hij voor haar gevormd had, opdat in een gelijkheid van gemoed en deugd, zij samen zouden spannen voor het volbrengen van het hoogste van alle mysteries. Het huwelijk van Jozef en Maria is het werk geweest van de hemel zelf. Zij zijn beiden uitgekozen door de wijsheid Gods, voor mekaar gevormd door het goddelijk bevel, met elkaar verenigd door de Geest Gods. De onderwerping van Maria is vrijwillig, het gezag van Jozef eerbiedig. Zij eert hem als gezinshoofd, hij eert haar als hoofd van het mysterie. Hun erkenning is wederkerig en al hun belangen zijn heilig, omdat zij maar één voorwerp hebben : Jezus Christus.
De H. Jozef, gelukkiger dan de andere mensen, verenigde zich met God door de Maagd. Door zijn vrouw te beminnen, beminde hij de moeder van zijn God. Hij zag in haar niets wat hem geen vroomheid ingaf. Haar woorden verhieven hem tot bij God, haar blikken heiligden zijn hart, haar nederigheid regelde al zijn daden, en haar schoonheid, door een voortdurend mirakel, deed alleen kuise gedachten ontstaan in zijn geest. De schoonheid van de Maagd, die nooit iets gemeen had gehad met de zonde, was mooi, vermengd met bevalligheid, zij inspireerde respect, schroom. Zij verspreidde ik weet niet welke invloed van heiligheid, zij zuiverde de ogen van hen die naar haar keken en brachten de gedachten terug op God, die anders op haar konden blijven hangen.
Overwegen
Jozef, "een man die God gevormd had voor Maria". Door God gewild evengoed als Maria, is zijn plaats bepalend in de Menswording van Gods Zoon. Hij is geen bijkomstigheid, maar een pijler, een vader en een echtgenoot.
Het huwelijk van Maria en Jozef is "het werk van de hemel zelf" geweest. Wij mogen hun een heel grote wederkerige liefde toedenken, en zo zij hun huwelijk in maagdelijkheid beleefden, was het niet door minder, maar door méér liefde, de liefde tussen man en vrouw.
God wordt mens in het meest liefhebbende gezin, het warmste, het meest gastvrije ook. Niemand betwijfelt dat te Nazareth iedereen bevriend wilde zijn met Maria en Jozef.
Het mysterie beleven
Op deze Kerstavond, welke ook de voorbereidselen zijn voor de feesten en de familiaal dringende dingen, beschik ik in mijn tijdsschema een lang moment voor bezinning.
Zaterdag 25 december 2010
Een kind is ons geboren
Een kind is voor ons geboren ... Ja, voor ons, niet voor Hemzelf, niet voor de engelen. Niet voor Hemzelf, want Hij heeft er niets bij gewonnen, Hij die eeuwig bestond, eer Hij in de tijd werd geboren, en wiens gelukzaligheid volmaakt was, volmaakte God uit de volmaakte God geboren. Hij is niet geboren voor de engelen, de engel die in de waarheid gebleven was, had geen herstel nodig, terwijl de gevallen engel niet gered kon worden. Zo heeft Hij niet de natuur van de engel aangenomen, maar die van Abrahams geslacht en hij, die God geboren is voor zichzelf, is als klein kind geboren voor ons, zichzelf als het ware verlatend, en Hij is dwars door de natuur der engelen gegaan om tot bij ons te komen, een van de onzen te worden, in zichzelf vernietigd, beneden de engelen, aan ons gelijk geworden [Fil. 2.7]
Kindje Jezus, wat is uw geboorte gelukkig voor ons, hoe lief! Zij herstelt de geboorte van elke mens, herstelt hem in zijn adel, bevrijdt hem van zijn smetten, vernietigt het vonnis over zijn vervloeking, en als iemand spijt had geboren te zijn om veroordeeld te worden, daar kan hij herboren worden tot het grootste geluk! Gelukkige, wonderbare ruil! Door ons vlees aan te nemen geeft Gij ons uw godheid, een ruil uit liefde, niet uit belang gesloten, ruil waarachtig eervol voor uw goedheid, maar hoe voordelig voor mijn miserie! Ja, Gij zijt het Kind van barmhartigheid, Gij, die alleen uit barmhartigheid kind zijt geworden.
Overwegen
Een kind, ingeslapen in een "gelegenheidswieg", heel het goddelijke mysterie is daar, ontnuchterend van alledaagsheid voor wat men er kan van zien. "Niemand heeft God ooit gezien", zo zegt de H. Johannes in de H. Mis van deze dag. Hij laat geen spoor na.
Kerstdag, voor velen een droomdag, dag van illusie, van grote uitgaven voor feesten zonder gevolg. Voor de christen de dag waar alles begint, waar God vaste voet krijgt in zijn mensheid, waar de vloek, overgeërfd van de zonde, omgekeerd wordt. Aan de horizon : Het eeuwig leven wordt ons teruggegeven.
Kerstdag: de dag van het jaar waarop droom en werkelijkheid tegenover elkaar staan, waar de christen moet kiezen, waar elke mens voor eeuwig kan leven of sterven.
Het mysterie beleven
In de eenvoud van de kribbe breng ik een hele poos door buiten het lawaai van het feest, om Jezus te ontvangen in de schamelheid en armoede van mijn hart, zonder grote overwegingen of besluiten, zoals de herders, die niet echt verstonden wat er gebeurde, maar die wisten dat het belangrijk was dààr te zijn.
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
09-04-1979
Advent- en de Kersttijd [deel 3]
Advent- en de Kersttijd [deel 3]
Thema van de vijfde week: "Groeien in God"
Zondag 26 december 2010
De Heilige Familie, Drie-eenheid op aarde
Er is geen twijfel aan, lieve Zusters, de H. Jozef was dapperder dan David, wijzer dan Salomon of wie ook. Hij moest zich nochtans houden aan timmerwerk. Maar welke wijsheid bezat hij niet, vermits God hem de zorg opdroeg voor zijn zeergeliefde Zoon, en hem tot zijn opvoeder maakte.
Als de prinsen van de wereld zo goed zorgen om de bekwaamste gouverneur te geven aan hun kinderen, zouden we dan niet denken dat God de in alle opzichten meest volmaakte mens van de wereld als gouverneur voorzag, volgens en omwille van de waardigheid en de uitmuntendheid van het beheerde goed, zijn Zoon, de meest glorierijke, universele Prins van Hemel en aarde? Geen twijfel dus dat de H. Jozef begaafd was met al de genaden en gaven die de opdracht verdiende die de eeuwige Vader hem wilde geven, die van het mysterie van de Menswording en de leiding van zijn gezin dat slechts uit drie bestond, en die ons de allerheiligste en aanbiddelijke Drie-eenheid voorstellen? Niet dat er vergelijking bestaat, tenzij voor Onze Heer, een Persoon van de allerheiligste en aanbiddelijke Drie-eenheid, want de anderen zijn schepsels. Toch kunnen wij zeggen dat het de Drie-eenheid is op aarde, zoals de Drie-eenheid is in de Hemel. Maria, Jezus en Jozef. Jozef, Jezus en Maria, zeer wonderlijk aan te bevelen Drie-eenheid, alle eer waardig.
H. Franciscus van Sales [Waarachtig Onderhoud, voor het Feest van Sint-Jozef]
Overwegen
Vooraleer een biologische en sociale realiteit te zijn, is de familie een geestelijke realiteit, de realiteit van het netwerk van onze meest fundamentele menselijke relaties, die ons zullen toelaten het essentiële van onze persoonlijkheid op te bouwen.
Omdat de mens naar God geschapen is, zijn deze menselijke relaties altijd trinitair. Het kind tussen zijn vader en zijn moeder, Jezus tussen Maria en Jozef, is tegelijk de band tussen zijn ouders en de vrucht van hun liefde. Het is, verwijzend naar hen, dat Hij bewust geworden is van zijn identiteit als Messias, en zichzelf gezien heeft als de erfgenaam van de beloften aan Israël.
Aan de oorsprong van de hele gemeenschap, bewerkt elke familie, elk gezin de incarnatie van de liefde Gods en draagt er de fundamentele eigenschappen van : Onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid, trouw.
Het mysterie beleven
Vooraleer een biologische en sociale realiteit te zijn, is de familie een geestelijke realiteit, de realiteit van het netwerk van onze meest fundamentele menselijke relaties, die ons zullen toelaten het essentiële van onze persoonlijkheid op te bouwen.
Omdat de mens naar God geschapen is, zijn deze menselijke relaties altijd trinitair. Het kind tussen zijn vader en zijn moeder, Jezus tussen Maria en Jozef, is tegelijk de band tussen zijn ouders en de vrucht van hun liefde. Het is, verwijzend naar hen, dat Hij bewust geworden is van zijn identiteit als Messias, en zichzelf gezien heeft als de erfgenaam van de beloften aan Israël.
Aan de oorsprong van de hele gemeenschap, bewerkt elke familie, elk gezin de incarnatie van de liefde Gods en draagt er de fundamentele eigenschappen van : Onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid, trouw.
Maandag 27 december 2010
Rusten op Jezus' Hart
Ga binnen in het Cenakel en zie wie daar op Jezus' hart rust, het hoofd op zijn borst gebogen. Ah! Wie hij ook is, hij is gelukkig! Maar, ik herken hem: 't Is Johannes! O Johannes, wat een tederheid, welke gratie, welke zoetheid, welk licht, welke devotie put gij aan die bron! Daar zijn waarlijk al de schatten van de wijsheid en wetenschap Gods verborgen! Daar ontspruit de bron van barmhartigheid, dààr bevindt zich alle tederheid, daar is de straal van de eeuwige zachtheid!
Vanwaar komt u dit alles, Johannes? Zijt gij niet hoger verheven dan Petrus, heiliger dan Andreas, en zeker overtreft gij de andere apostelen in genade! En bij voorrecht, speciaal uitgezocht door de Heiland, en verkozen boven de anderen door uw maagdelijkheid, want gij zijt maagd?
Verheug u dan, maagdelijke ziel, kom nader en wacht niet om uw aandeel op te eisen in die zachtheid. Indien gij er niet bij kunt, laat Johannes op de borst van Jezus, waar hij zich bedrinkt aan de wijn van de vreugde in het beschouwen van de goddelijke werkelijkheden, en ga gij tenminste naar de borsten van zijn menselijkheid, om u te laven aan zijn melk. En daar, terwijl Hij u zal aanbevelen bij de Vader met dit gebed: "Vader, bewaar mijn leerlingen in mijn naam"
[Joh. 17:11], zult gij het hoofd buigen en tenminste verdienen te horen: "Ik wil dat, waar Ik ben, ook zij met Mij zijn." [Joh. 17:24]
Overwegen
De H. Johannes rustte aan Jezus' borst. Gans de Christelijke traditie ziet in "de leerling die Jezus liefhad", het beeld van de contemplatieve ziel, die aan haar bron zelf de openbaring van Gods liefde opvangt.
Het voorrecht van Johannes is dat van allen, die in de loop van de heilsgeschiedenis, verkoren zijn om in de goddelijke intimiteit binnen te gaan, maar tegelijk de voorsprekers zijn van hun broeders.
Wij kunnen niet allen de H. Johannes zijn, maar wel allen leerlingen van Christus, en Hij heeft zijn leven niet minder gegeven voor ons dan voor zijn welbeminde leerling. Hij bemint ons anders, maar niet minder. Zo wij niet geroepen zijn tot de heilige dronkenschap van de beschouwing, wil Jezus ons toch bij Hem, vlakbij, als kleine kinderen "aan de borsten van zijn menselijkheid."
Het mysterie beleven
Ik lees en overweeg het gebed van Jezus voor mij in het Evangelie, Hoofdstuk 17 bij de H. Johannes.
Dindag 28 december [onschuldige kinderen]
Braaf als kinderen
Ik bid de Heer dat Hij u zou vervullen met de geest van zijn H. Kindsheid, in deze tijd waarin de Kerk ons uitnodigt om dit beminnelijk mysterie te eren.
Het is eigen aan het kind dat het geen voorzichtigheid kent of menselijke wijsheid, en te gaan waar de gehoorzaamheid en de leiding van de H. Geest het geleiden. Het kind gaat zonder om te zien waarheen men het ook leidt, en de kinderen van God gaan overal waar zijn Geest ze leidt. Zij houden zich niet bezig met na te gaan of wat ze doen wel volgens de wetten van de wereld is en in overeenstemming met diens gewoonten. Zij zijn tevreden met de wijsheid van het geloof, die de wijsheid van God zelf is. Een wijsheid, die Hij geeft aan zijn kinderen als richtlijn en verlichting. Zij geven zich zuiver en zonder omkeren over aan zijn heilige leiding. Zo vermijden ze elke vermenging met menselijk inzicht, dat door zijn onzuiverheid dikwijls Gods licht in ons dooft. Hierbij bedenken ze dat de Wijzen, die God gingen aanbidden onder de leiding van de ster, die het licht van het paradijs verbeeldt, dat licht moesten missen toen zij bij Herodes waren en zij andere principes raadpleegden dan het geloof. Zo willen zij in hun eigen geest en hun eigen oordeel niet gaan zoeken wat ze moeten doen, maar in wat het licht van de Heer er hun van onthult, en de gehoorzaamheid er hun van leert.
Ziedaar hoe het gedrag is van de kinderen van God, die door zijn heilige Geest bezeten zijn, die, hoezeer ze ook kind zijn, een duizendmaal steviger wijsheid bezitten, sterker en beter geregeld dan heel de wereld samen.
Overwegen
De H. Onschuldige Kinderen hebben het mysterie van het Kind Jezus beleefd: De volledige afhankelijkheid van de vroege kindsheid, die God verwacht van de kleine kinderen. Daarom zijn zij heilig, niet omdat zij de marteldood geleden hebben, [in hun geval kan men denken dat die onbewust was]. Hun onschuld zelf onthult ons de essentie van de heiligheid: Eenvoudig de wil van God doen.
Omdat deze afhankelijkheid in het geval van kinderen radicaal is, zegt Jezus ons dat hen het rijk der hemelen toebehoort, en dat wij weer kleine kinderen moeten worden om er binnen te gaan. Dit is vooruitgaan "onder de leiding van de ster", in het licht van het geloof.
Kindsheid is geen kinderspel, de geest van kindsheid is "wijsheid, duizendmaal steviger, sterker, en beter geregeld dan heel de wereld bijeen."
Het mysterie beleven
Het kind-koning van onze tijd is nochtans het kind-slachtoffer van veel perversies in onze voormalig christelijke gebieden: De media, de reclame, de spektakels, zelfs de school "verkrachten" dikwijls de onschuld van de kleinsten, met medeplichtigheid van de volwassenen. Wat kan ik hier, bij mij thuis, doen, om wat orde op zaken te stellen?
Woensdag 29 december 2010
Zacht zoals het Kind Jezus
Hoe zacht het kind Jezus ook was, niemand houdt van zo'n zachtheid, die ons zoveel kost, niemand wil zacht zijn tot het "kind zijn" toe, dat is alleen voor simpelen en zwakken.
Is het dan waar, o Kind Jezus, dat niemand van u wil weten? Dat Gij zoveel moeite hebt om navolgers te vinden zelfs bij hen, die belijden uw heilige kindsheid te eren? Men is er tevreden mee enkele plechtigheden te houden om uw kindsheid te eren, er enkele prenten over te etsen, schilderijen te bezitten, erover te vergaderen, te schrijven en te spreken, er alle brave zielen mee te beroeren en die devotie te laten beleven. Dat doet en hoort men allerwegen, maar dat men, om u na te volgen, zachtaardig wil zijn en er zelfs wil voor verworpen worden, daar hebben bijna al uw aanhangers een afkeer van. Zij eren er enkel de naam van, de drukte en de glans en zij onteren zo in de praktijk wat zij op zoveel ijverige en vernuftige manieren ophemelen. En het is nochtans dààrtoe, o Kind Jezus, genot van mijn hart, dat ik mij toewijd aan de voet van uw kribbe.
Om u niet alleen te laten, u gelijk te zijn, en om uw leed te verzachten, wil ik liever alle leed van de heilige vernedering dragen dan ooit te scheiden van de zoetheid van uw heilige Kindsheid. En moge ik eerder doorgaan voor een zwakkeling, een simpele en iemand zonder geest, dan niet zacht te zijn zoals het Kind Jezus.
Overwegen
Koningskind en toch kind-slachtoffer zegden wij gisteren. In naam van het Kerstekind overspoelt met geschenken de kinderen aan wie men verder het gedrag van de volwassenen als slechtste voorbeeld geeft.
Het Kind Jezus is voorwendsel voor de gekste uitgaven van het jaar, en nochtans "wil men niet weten van een zachtheid, die zo duur te staan komt". Eigenlijk maakt het "kind zijn" bang. Men verkiest de kinderachtigheid, de verspilling.
Terug kind worden in de zin van het Evangelie, is voor allen de enige mogelijkheid, en dat is wat wij het minst willen, terwijl dat ons het enige echte geluk zou schenken, dat alleen God kan geven. En zo laten wij Jezus alleen in zijn kribbe.
Het mysterie beleven
In mijn relaties van vandaag zoek ik de zachtheid, welk ook mijn karakter moge zijn, mijn verantwoordelijkheden, mijn moeilijkheden. Ik word niet zo zwak dat ik zou toegeven aan toorn of een oplossing in geweld of macht.
Donderdag 30 december 2010
In deze tijd van geschenken
Voor nieuwjaarsgeschenk wil ik, liever dan u iets te geven, u alles afnemen, en dat is wat gij moet doen, u voortdurend onthechten! Zeg dikwijls: "Goede Jezus, ik wil alles verlaten, alles verliezen om U te vinden, breng mij in die gelukzalige staat, dat ik aan niets gehecht ben, opdat Gij alleen mij kunt bezitten". Gij zult hoe langer hoe meer weten, dat men zich alleen maar door God moet laten behandelen, als een bol zachte was, en de indrukken en de vorm krijgen die Hij u zal willen geven. Een ziel moet helemaal ootmoedig zijn en onverschillig voor alles wat God in haar wil bewerken, en in diepe nederigheid al de gevoelens aanvaarden, die Hij haar wil geven, zonder die zelf te willen nemen. Als Hij niets geeft, dan zo hulpeloos blijven zolang het Hem bevalt, als zij maar trouw handelt volgens de blijk van zijn genade.
O, hoe aangenaam is voor God de volmaakt vernederde ziel, en haar onverschilligheid is erg geschikt tot deugd en heiligheid! Men moet de genade vragen om deze staat te bereiken waar niets u nog iets betekent tenzij God, en daarom te zeggen, met de woorden van een godvruchtig mens van deze tijd: "Wat is diegene gelukkig, die alles kan verliezen en zich aan God overgeeft om God zelf te verwerven, en zich in Hem te verliezen!" Een ziel, die van alles onthecht is, is de plaats waar God zijn woning maakt, en met haar zijn genoegens beleeft.
Overwegen
Deze week werd ons de onvoorwaardelijke beschikbaarheid van Christus voor de wil van zijn Vader getoond, en daarom zijn gehoorzaamheid aan zijn ouders, Maria en Jozef. Met de onschuld van een kind beleeft Hij reeds de verzaking aan zijn eigen wil, die Hem zal voeren naar de dood op het kruis.
Dat is de basishouding van het christelijk leven. Onze vurigheid of het gebrek aan vurigheid in het gebed, de sympathie of antipathie voor onze broeders, de moed of de afkeer om onze plichten van staat te vervullen, hebben weinig belang. Het volstaat dat wij willen wat God wil, en Hij zal zich belasten met de rest.
Laten wij, bij aan het begin van een nieuw jaar, onze plannetjes, onze kleine ambities varen," om God zelf te verwerven en ons in God te verliezen." "Te gierig is hij, voor wie God niet volstaat!" zei Theresa van Avila.
Het mysterie beleven
Wat zijn mijn objectieven voor 2011? Heb ik die voor God overwogen? Ik tracht één-twee objectieven te bepalen die overeenstemmen met een waarachtige groei in het christelijk leven.
Vrijdag 31 december 2010: Nieuwjaarsavond
Welke balans voor 2010?
Vooraleer het laatste oordeel van uw God er komt, maak uw zaak in orde. Doe niet slim! Als Hij komt, heeft het geen zin om valse getuigen op te roepen, om Hem om de tuin te leiden, noch om de valse argumenten aan te halen van een of andere mooiprater. De rechter zal onomkoopbaar zijn, en Hij, die u zal oordelen is nu de getuige van uw levenswandel. Zeker, het geduld van God, die het kwaad ziet en het niet straft, belet niet dat het oordeel weldra komt.
Wat lang schijnt voor een mensenleven is kort voor God. Als de laatste dag veraf kan schijnen voor het geheel van de mensheid, dan is die nochtans nabij voor elke mens. Wat nog te gaan is, kan lang schijnen, maar nooit zo lang als wat reeds voorbij is. De toekomst is het verleden geworden, alsof het nooit bestaan had, en dat geldt voor wat er nog rest. Ge kunt, ondanks wat ge leest in de H. Schrift, de dag van het oordeel in uw hoofd, uw gedachten en uw oordelen, zolang verschuiven als gij wilt, maar zult gij daarmee uw laatste dag opschuiven, die wanneer gij uit uw lichaam zult treden?
Gij zijt niet eens zeker van deze dag, kom dus overeen met uw tegenstander zolang hij nog met u op weg is. De weg, dat is dat leven waar alle mensen door gaan, en die tegenstander wijkt er nooit van af. Wie is hij? Gods Woord. Waarom tegenstander? Omdat het Woord iets anders vraagt dan wat gij doet.
Overwegen
Men zal nooit eindeloos de ernstige vragen tot later kunnen uitstellen : "Wat doe ik met mijn leven?" Welke zijn mijn echte keuzen?
God eerbiedigt geweldig onze keuzen: "Gij wilt de aarde? Gij zult aarde zijn! Gij wilt God? Gij zult God zijn!", zo zegt Augustinus nog. "Hij die u zal oordelen is vandaag getuige van uw leven."
God houdt teveel van ons om vals te spelen met ons. . Aan ons is het om te zorgen dat zijn liefde hoop zou zijn en geen dreiging.
Het mysterie beleven
Ik maak tijd voor een beperkte christelijke balans van het verlopen jaar: Wat werd er beslist en gerealiseerd voor God? Wat los van God? Wat werd er beslist en uitgevoerd tegen God?
Zaterdag 1 januari 2010: Heilige Maria, Moeder van de Heer
De liefde van Maria voor Jezus
Al de motieven om Jezus Christus te beminnen waren verenigd in Maria. En zij waren er in de hoogste graad. Zij putten alle genegenheden van haar hart uit. Zij beminde Hem als haar God, op een bijzondere wijze als haar Redder, zij beminde Hem als haar Zoon, haar eniggeboren Zoon, die alleen haar toebehoorde, en door wie zij uniek bemind werd. Zij was niet bang te overdrijven in haar liefde, omdat het voorwerp van haar liefde volmaakt en oneindig beminnelijk was. Die liefde was in alle opzichten natuurlijk en goddelijk, en niets hield haar tegen, niets hinderde of verdeelde haar. Zij gaf zich eraan over in volle vrijheid, met volle zekerheid, en als zich iets had kunnen verwijten, dan was het dat ze niet genoeg beminde. Maar zelfs dat moest zij niet doen, want zij beminde met al de mogelijkheden van haar ziel, volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was.
Als haar liefde voor Jezus de bron was van haar vreugde, was zij toch niet zonder pijn. Al wat dat goddelijk Kind leed in zijn kribbe, trof haar moederhart allergevoeligst. De heftigheid van haar angsten en onrust was gelijk aan haar genegenheid, en zij bewoog, om zo te zeggen, voortdurend tussen het ene en het andere uiterste, zonder in het genot noch in de smart de diepe vrede te verliezen die haar gewone staat was.
Welke les trekken wij daaruit? Tenzij Jezus te beminnen om Hemzelf, op een heilige manier onverschillig te zijn voor zijn liefkozingen, zonder er ongevoelig voor te zijn, en zoals Maria, in geest van verstorvenheid, de beproevingen te dragen die zijn liefde ons zal laten doormaken.
Overwegen
Nooit hebben twee wezens elkaar meer bemind dan Jezus en Maria. Niet alleen bovennatuurlijk, maar natuurlijk. Maria was de moeder van het schoonste, het meest geslaagde mensenkind, alles waarvan een moeder kan dromen was in Jezus verenigd. En alles waarvan een zoon kan dromen was verenigd in Maria.
Men bemint nooit teveel, ook niet natuurlijkerwijze; "Als Maria zich iets had kunnen verwijten, was het niet genoeg te beminnen". Het enige gevaar is voor zichzelf te beminnen, en niet voor wie men liefheeft. "Maar zelfs dat moest zij zich niet verwijten, daar zij beminde met al de mogelijkheden van haar ziel, volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was."
Het geneesmiddel voor ons gebrek aan liefde is nooit minder te beminnen, maar méér te beminnen, "volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was."
Het mysterie beleven
Is Jezus de grote liefde van mijn leven? Kan ik nu in waarheid zeggen wat ik nochtans op de dag van mijn doopsel heb gezegd : "Om Jezus Christus te volgen verzaak ik aan al wat niet Jezus-Christus is, en aan alles wat van Jezus-Christus afleidt?"
Thema van de zesde week: Het Evangelie aankondigen.
Zondag 2 januari 2011
De schatten van Jezus
O wijzen, gij zult, die zon vinden in het midden van die ster. Jezus aan de borst en in de armen van Maria, die haar Zoon vasthoudt, haar God en haar Al, en zij zal u Hem voorstellen, aan u, o wijze koningen en aan u, de enige echte wijzen van de wereld, die Jezus op aarde weet te zoeken, te vinden en te aanbidden.
Ik kom in vervoering, Jezus, als ik U zie in deze kindsheid, in deze stal en deze armoede, maar ik verheug mij als ik die wijzen zie, die koningen en de schatten aan uw voeten. De schatten van wijsheid, grootheid en overvloed van de aarde komen hulde brengen aan de eeuwige Wijsheid verborgen in uw kindsheid, aan uw machteloosheid en uw armoede. Want in de persoon van die koningen, als wijzen, als rijken, beschouw ik drie verschillende huldeblijken die de eeuwige Vader doet betuigen aan zijn kind geworden Zoon, aan zijn kindsheid, aan zijn onmacht en armoede. En ik beschouw hen als de procureurs-generaal van alle wijzen, alle koningen, alle rijken, en in 't algemeen van alle heidenen die, in hun persoon, doen wat binnenkort over heel de aarde zal gebeuren, waar de wijzen, de groten en de rijken de slaven zullen zijn van deze Jezus en dat hun geluk er in zal bestaan Hem eeuwig te dienen.
Jezus heeft héél andere schatten dan gij, het zijn schatten die Hij naar de aarde brengt en die de aarde Hem niet geven kan, schatten van wetenschap die de aarde in het geheel nog niet kent, en een school van licht die de academici niet kunnen leren.
Overwegen
Koningen, wijzen, rijken neergeknield aan de voeten van een arm kind. Dit omkeren van de gewone orde der dingen is die welke het Evangelie komt bewerken in onze wereld. De Openbaring is daarvan het eerste bedrijf.
Het Evangelie: De enige echte revolutie in de geschiedenis van de mensheid! In alle kalenders van de wereld is er vóór en nà Jezus Christus. En deze revolutie is niet uitgelokt door een koning, noch door een wijze of machtige, maar door een klein, onschuldig kind.
Dit valt niet uit te leggen, tenzij door Gods genade.
Het mysterie beleven
Bij dit begin van het jaar maak ik mijn revolutie : Ik herneem mijn bedenking van verleden donderdag, en ik beslis voor een absolute christelijke voorrang voor 2011.
Maandag 3 januari 2011
Het Hart van de Zending
O Jezus, ondanks mijn kleinheid, zou ik de zielen willen klaarheid schenken, zoals de profeten, de kerkleraars, ik heb de roeping om Apostel te zijn... ik zou de wereld willen doorkruisen, uw naam prediken en in een ongelovig land het glorierijke Kruis planten. O mijn beminde Jezus, één enkele zending zou mij echter niet volstaan, ik zou willen tegelijk in de vijf werelddelen en tot in de meest verlaten en verre eilanden het Evangelie verkondigen... Ik zou willen missionaris zijn, niet voor enkele jaren, maar van het begin van de wereld af, en tot het einde der tijden... Maar ik wilde bovenal, o mijn welbeminde Zaligmaker, mijn bloed vergieten tot de laatste druppel...
O, mijn Jezus, wat zult Gij antwoorden op al mijn dwaasheden?... Ik opende de brieven van Paulus om enig antwoord te vinden. De Apostel legt uit hoe de meest volmaakte gaven niets zijn zonder Liefde... Ik begreep dat de Kerk een Hart had, en dit Hart brandde van Liefde. Ik begreep dat alleen de Liefde de leden van de Kerk deed handelen, dat als de Liefde zou doven, de Apostelen het Evangelie niet meer zouden verkondigen, de martelaren zouden weigeren hun bloed te vergieten... Ik begreep dat de Liefde alle roepingen omvat, dat de Liefde alles is, dat zij alle tijden en plaatsen in vlam zette, in één woord: dat zij Eeuwig is!
Dan, in de overdrijving van mijn ijlende vreugde heb ik uitgeroepen: "O Jezus, mijn Liefste... Ik heb eindelijk mijn roeping gevonden, mijn roeping is de Liefde!..."
Overwegen
Het Evangelie wordt niet anders verkondigd dan door het te beleven. Om een brand te veroorzaken, heeft men slechts één lucifer nodig, op de juiste plaats. De juiste plaats is altijd die waar God ons plaatst.
Evangeliseren is branden van liefde. Een kind zou het kunnen: "Als gij niet wordt zoals kleine kinderen..."
Evangeliseren betekent nog bevloeien, niet besproeien. Men merkt dat echter minder op. Theresia van het Kind Jezus, patrones van de missies, "grootste heilige der moderne tijden" [Pius XI], is nooit buiten haar arme Karmel van Lisieux geweest.
Het mysterie beleven
Wat zou ik kunnen doen om te evangeliseren daar waar God het mij geeft te leven? Welke is mijn meest centrale zending? Waar word ik geroepen om de liefde te beleven?
Dinsdag 4 januari 2011
Niet te ijverig
Gods eer is het voorwerp van uw werk, maar de drang weermee gij haar verlangt, moet u doen vrezen dat uw eigen glorie het voorwerp is van uw verlangen. Het middel om uw intentie te zuiveren en zo uw verlangen te matigen is om in dit goed werk alleen dat te zien wat voor u versterving kan zijn ... Haast u niet uit schrik dat gij de gelegenheid zult missen. God zal nooit tekort komen aan gelegenheden en zo Hij niet wil dat het rustige zoeken u brengt waar ge wilt zijn, dan is het waarschijnlijk dat Hij dit middel voor uw vooruitgang niet voor u bestemd heeft ...
Helaas! de mens komt altijd naar boven, en hij kan niets doen of verlangen met de passende matigheid. Twee of drie dagen meer of minder zullen er niet toe doen. Wacht, al was het maar om te wachten en uw werkzaamheid te versterven.
Tenslotte: welk goed werk gij ook in het oog hebt, en welke ook de gevolgen mogen zijn voor u en de naaste, herinner u dat de innerlijke vrede het merkteken is van de goede verlangens, en de vrucht moet zijn van de beste werken... Uw ongeduld is als een rook die u hindert, die komt uit het diepste van uw hart en die u leert dat het vuur dat u bezielt niet dat is van een goed gezuiverde ijver. Als gij alleen de Heer op het oog had, zouden uw verlangens u weinig haast ingeven, zou het succes u geen ijdelheid geven en tegenstand geen verwarring.
Overwegen
Als mensen van klein geloof zijn wij dikwijls geneigd om de liefde te meten aan haar resultaten, wat in deze daad van uiterste liefde, die de evangelisatie is, overeenkomt met de zucht naar succes. Wie ziet niet dat men dan meer houdt van het beeld van zichzelf dan dat van Gods eer?
Evangeliseren, liefhebben, is in elk geval een hopeloze zaak. Van de eerste dag af wist Jezus waar Hij naartoe ging, dat Hij tegen de muur zou lopen! Waarom zich dan zoveel moeite getroosten? "Ik ben gekomen om te getuigen van de waarheid."
Alles wat niet beleefd wordt in een werkelijke vereniging met Jezus, is illusie, "een rook die u hindert."
Het mysterie beleven
Bij dit begin van het jaar, denk ik tegenover God na over de missionaire objectieven die mij worden voorgesteld, of die ik voor mezelf kan stellen ... Wat is er echt? Wat is er enkel voor de schijn?
Woensdag 5 januari 2011
Missionaris thuis
Nog eens zuchtte zij vol droefheid, omdat zij zichzelf nutteloos zag, omdat de ziekte haar belette de regel te onderhouden. Dan hoorde zij de Heer haar zeggen: "Ah! Kom mij helpen! Laat mij de gloed voor mijn Hart in u verfrissen!" Door dat woord begreep zij dat ieder mens, die graag de lasten en pijnen verdraagt in eenheid met de liefde, die Jezus op aarde zoveel droefheid en een schandelijke dood deed doorstaan, de Heer aanbiedt in zich de gloed van zijn goddelijk hart te vernieuwen.
Is Hij niet altijd op zoek naar het heil van de mens? Waarlijk, daar de Heer nu zelf niet meer kan lijden, laat Hij zich vervangen door zijn vrienden, door hen die Hem in trouw aanhankelijk zijn. En wanneer de ziel, die op aarde de verfrissing van het goddelijk Hart geweest is, de hemel zal binnengaan, zal zij recht naar het hart van God vliegen en zij zal, in de vlammen van dit ontvlamde Hart, helemaal verteerd worden met wat zij verdragen heeft voor Christus.
Overwegen
Wij zijn niet graag "onnutte knechten." Wij verkiezen te geloven dat Christus niet echt meende wat Hij zei! Wij vergeten wat Theresia van Lisieux ons [verleden maandag] zei: Evangeliseren, dat is beminnen, alleen beminnen. "Het goede verspreidt zich vanzelf" zei de H. Thomas van Aquino.
In ziekte, in de miserie, in elk geval op het kruis, worden wij, omdat wij van onszelf ontdaan zijn, blootgesteld aan de liefde, wij laten haar toe zich te verspreiden.
In het Evangelie, in de Kerk, worden de armen altijd het eerst gediend. In verhouding tot hun nutteloosheid, zijn zij klaar om Christus te ontvangen, bereid om lief te hebben, omdat zij bereid zijn om zich te laten beminnen.
Het mysterie beleven
Ik word zeker getroffen door een of andere nood, groot of klein, in mijn familie, in mijn werk, in mijn gezondheid... Vooraleer te zoeken naar een oplossing, hoe gewettigd dit ook is, vraag ik God oprecht dat dit voor mij een gelegenheid zou zijn om mij nog meer te verenigen met Christus in zijn Lijden, om zijn liefde dieper te beleven.
Donderdag 6 januari 2011
Gods liefde over de hele wereld uitbreiden
De liefde die God u ingeeft voor de naaste, is een deelname aan zijn oneindige liefde voor de mensen. Daarin neemt gij volmaakter deel naarmate gij die deugd trouwer beoefent.
Gij moet weten dat, zoals God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, Hij ook een liefde voor de mens bevolen heeft naar het voorbeeld en de gelijkenis van de liefde die aan zijn godheid verschuldigd is. Daarom moeten wij er geen rekening mee houden of onze naaste wijs is, beleefd, vrijgevig, of andere gaven bezit die hem beminnenswaardig maken, het volstaat dat hij het beeld bezit van de eerste schoonheid en goedheid, die hoogst beminnelijk is. Wij moeten hem liefhebben, eren, honderden zegeningen toewensen en ons graag tot zijn dienst stellen, niet uit liefde tot hem, maar omdat hij het kenmerk draagt van onze Vader en Schepper, omdat hij bekwaam is te delen in zijn bovennatuurlijke gaven van genade en glorie als zijn aangenomen kind, omdat hij een levend lidmaat is van Christus, zijn erfdeel en verworvenheid, die Hem niets minder gekost heeft dan zijn leven, omdat hij tot hetzelfde geloof is geroepen als wij, en hij hetzelfde brood deelt.
Overwegen
Iedere mens is bestemd voor het Evangelie, omdat ieder mens geschapen is naar Gods beeld. Evangeliseren is liefhebben, en er is alleen maar liefde als deze universeel is en des te universeler naargelang zij intens is. Het is door zich onvoorwaardelijk aan zijn Vader te geven, dat Jezus ons allen aangenomen heeft als broeders.
Wij kunnen het Evangelie niet verkondigen als wij geen bovennatuurlijke kijk hebben op onze broeders. Zij zijn dat slechts door de gratie Gods. Ze evangeliseren is hen vervoegen in de liefde tot een gemeenschappelijke Vader.
Een missionaire actie is geen publiciteitsactie, maar een liefdesverklaring. Als wij hun bestemmelingen niet liefhebben, als wij niet klaar zijn om ons leven voor hen te geven, zullen wij hen alleen ideeën over de liefde verkondigen.
Het mysterie beleven
Ik herneem mijn overweging van dinsdag, en ik beslis voor een concrete deelname aan de zending van de Kerk, zoals mij die gevraagd wordt door de christengemeenschap waartoe ik behoor.
Vrijdag 7 januari 2011
Het geheim van de apostel
De zonnestraal valt op een vensterglas. Indien de ruit vol vlekken zit of grove dampen, zal die straal ze niet kunnen verhelderen noch veranderen in haar licht, als wanneer zij zuiver zou zijn en ontdaan van al die vlekken. En het zal de schuld niet zijn van die straal, maar van de ruit. Want als zij heel net en zuiver was, zou de straal haar zo doen oplichten en veranderen, dat zij de straal zelf zou lijken, en hetzelfde zou geven als de straal zelf. Zo is de ziel als een ruit waarop altijd de straal valt, of beter waarin van nature dat goddelijk licht aanwezig is van het wezen van God.
De ziel, die bijgevolg plaats maakt [d.w.z. uit zich elke sluier en vlek van het schepsel verwijdert, door de wil volmaakt verenigd te houden met Gods wil], blijft onmiddellijk doorschijnend en veranderd in God. En God deelt haar zijn bovennatuurlijk wezen mee, zodat zij God zelf laat schijnen, en bezit wat God zelf bezit.
En er ontstaat zulk een eenheid, wanneer God de ziel deze bovennatuurlijke gave schenkt, dat al de dingen van God en van de ziel één zijn in die deelname en omvorming. De ziel schijnt dan meer God te zijn dan ziel, en zij is zelf God door die deelname, hoewel in werkelijkheid haar natuurlijke wezen even onderscheiden is van dat van God als voorheen, niettegenstaande zij omgevormd is. Helemaal zoals de ruit in haar wezen onderscheiden blijft van de straal, wanneer ze er door verlicht wordt.
Overwegen
Het Evangelie verspreidt zich door openbaring, niet door aanwerving. God is reeds aanwezig en Hij wordt erkend van zodra het gezicht van Christus zichtbaar wordt. Deze zichtbaarheid van God wordt helemaal gemeten door zijn menswording in hen, die zich laten vervormen in Christus. Het is in dezelfde daad, dat men zich laat evangeliseren en dat men evangeliseert.
Verenigd met Christus "laat de christen God zelf schijnen", en des te meer daar hij Hem meer verenigd is, en dat het licht van God minder weerstand vindt in hem.
Zich door Christus laten beminnen [d.w.z. zijn wil geheel verenigd houden met die van God], dat is het geheim van de evangelisatie. Dan kan de brand van de liefde zich verspreiden.
Het mysterie beleven
Ik preciseer mijn beslissing van gisteren opdat zij tot een concreet resultaat zou leiden. Ik neem de noodzakelijke contacten en leg in mijn splinternieuwe agenda de afspraken vast, die ik moedig daartoe heb gemaakt.
Zaterdag 8 januari 2011
Nogmaals het geheim van de apostel
De apostolische mannen hielden sermoenen, die krachtig de harten raakten. Hun woorden waren al vuur en vlam. Dat was omdat zij studeerden aan de voet van Kruis en zij hun inzichten verkregen in de verheffing van hun geest tot God door het heilig inwendig gebed, de oratie, terwijl onze goddelijke Meester hun in overvloed de wijsheid van de heiligen meedeelde.
Maar hier moeten we een misbruik vermelden van enkele predikanten, die onder voorwendsel van die genaden, die aan apostolische mensen in het inwendig gebed verleend worden, deze niet navolgen in hun toeleg op God, maar in zichzelf blijven, niet aan inwendig gebed doen maar, gedurende de tijd, bestemd voor hun inwendig gebed, enkel aan een eenvoudige studie van de onderwerpen van hun sermoenen. Wij spreken hier van het inwendig gebed, die de geest liefderijk op God richt, die de geest verheft tot de vereniging met onze goede Verlosser door gedachten die de ziel ontvlammen in zijn liefde, en die meerdere wilsdaden voortbrengen in zijn heilige aanwezigheid.
Er is heel wat verschil tussen, enerzijds, het gebruik in de sermoenen van de inzichten en goede bewogenheden die God heeft gegeven in het inwendig gebed en, anderzijds, de studie, die men maakt van de onderwerpen van de sermoenen tijdens de tijd, bestemd voor het inwendig gebed. Het grote geheim om de wetenschap van de heiligen te leren, om de zuiverste inzichten te krijgen van de hemel, is niet van veel te denken, maar van veel te beminnen. Aan de liefde, aan de geest van nederigheid, aan een eenvoudig onthechte geest wordt alles gegeven.
Overwegen
Er is een rechtstreeks verband tussen de innerlijke vitaliteit van de christen en zijn uiterlijke vruchtbaarheid. Het is in dezelfde beweging dat, heel het Evangelie lang, Jezus zijn apostelen tot Zich roept en ze uitzendt op missie.
Zeker, men moet zijn apostolische taken zo goed mogelijk vervullen als de rest. God houdt er aan. Een apostolische taak bestaat er echter eerst en voor al in dat men zich beschikbaar stelt voor Christus, en dus dat men zich aan Hem opdraagt in het gebed en in het zoeken van zijn intimiteit.
Evangeliseren is niet overtuigen, het apostolaat is geen zaak van argumenteren. Evangeliseren is beminnen, en vooreerst zich laten beminnen: " Niemand komt tot Mij, tenzij de Vader hem aantrekt."
Het mysterie beleven
Ik herlees stilletjes het geheel van de teksten van deze week, en ik trek er de besluiten uit, opdat 2011 echt een missionair jaar zou zijn.
Zondag 9 januari 2011
Van Nazareth naar het Openbaar Leven
Het openbaar leven van de Heiland staat tot zijn verborgen leven zoals de loop van een stroom tot zijn bron. In de opeenvolging van de Mysteries van Jezus, bestond steeds dezelfde grond en de volgende staat veranderde in het geheel niets aan de vorige. Uiterlijk, verliet Jezus Nazareth, en zijn heilige Moeder en al de gewoonten van zijn huiselijk leven. Dat had Hem, in het gevoelige deel van zijn ziel, kunnen de indruk geven van spijt. Maar gezien de hoogten van zijn ziel, kan men zeggen dat Jezus niets verliet, maar in zich de genade, de staten, heel de werkelijkheid van zijn lange retraite in Galilea meenam.
In zijn tochten, zijn werken, in al zijn apostolische bedrijvigheden bleef Jezus door de diepte van zijn wezen, in eenzaamheid bij zijn Vader en in nauwe verbondenheid met Maria. Wat Hij langs buiten gaf, verminderde geenszins het deel van zijn innerlijke gasten, en niets hield Hem af van de zorg om het voor hen te behoeden en bewaren. Als Hij zich met zoveel liefde wijdde aan zijn zware opdracht, hield Jezus zich altijd vooreerst bezig met zijn Vader en zijn allerheiligste Moedermaagd. Hij verheerlijkte de Ene, heiligde de andere, in wie Hij ten andere reeds zijn Kerk zag en heiligde.
God en Maria vormden voor Christus èn die "inwendige overvloed" [Lc. 6, 45] waaruit zijn onderrichtingen voortkwamen, èn die "goede schat" [Mt. 12,35] waaruit Hij het licht, de gaven, de vergevingen, de allerhande weldaden putte, die Hij om zich heen verspreidde, in afwachting dat Hij ze tot heel de mensheid zou uitbreiden.
Overwegen
Met het feest van Jezus' doopsel, gaat Kerstmis open op het publieke leven. Wat wij gedurende weken overwogen hebben, beschouwd en beleefd, wordt nu zending voor ons zoals voor Jezus.
Er is geen zending en openbaar leven tenzij geworteld in het innerlijk leven, voor ons zoals voor Jezus. De ontwikkeling van de takken van een boom is, naar het schijnt, volledig gemeten aan de omvang van zijn wortels.
De Advents- en Kersttijd zal deze geweest zijn van dit inwortelen. Uiterlijk, verliet Jezus Nazareth, en wij gaan een nieuwe liturgische cyclus in. Innerlijk "hield Jezus zich steeds en voor alles bezig met zijn Vader en zijn Moeder, de H. Maagd." Het zal nu onze zorg zijn de kribbe niet te verlaten als de feestlichtjes gedoofd zijn en als God ons zendt naar hen die de Messias nog niet heeft kunnen bereiken.
Het mysterie beleven
Wij maken de balans op van de genomen beslissingen, die we tijdens de Advent en de Kersttijd genomen hebben om ons christelijk leven te versterken en reeds zien wij uit naar die andere sterke tijd, die de Vasten 2011 "In de school van de Heiligen" zijn zal.
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
07-04-1979
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 3]
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 3]
Goede Week
Maandag 18 april 2011: Een week in Christus' hart
Kom met berouw en smart binnen in deze kamer van de ontvlamde liefde van Christus, met het goede voornemen om uw leven te beteren. Meteen ondervindt gij de wondere uitwerking van dit natuurlijk geneesmiddel, dat heilzaam is voor de ziekten van de ziel, en namelijk voor de pest van de gramschap.
Beschouw dit gekwetste Hart, waarin de allerheiligste ziel van Christus gerust heeft, en de Godheid die alle eerbied verdient, en die ons hierbeneden bewaart. Beschouw het open hart van Christus als het veiligste asiel voor de vluchtelingen. Waar zou uw arme ziel kunnen vluchten bij leven of dood, door de helse machten met alle soorten aanvallen bestookt, tenzij in dit zekere vluchtoord tegen alle vijanden?
Beschouw de heilige zijde van Christus als het nest van rust en geluk, waar gij, zoals de duif, uw kleintjes moet neerleggen, uw kleine goede werken, en ze ontroven aan de sperwer, de kwade geest. Beschouw het wonderbare Hart van Christus als het Offer van de goddelijke rechtvaardiging. Wilt gij voor God uw verlangens, devoties, gebeden, lijden, al uw daden welgevallig maken, plaats ze op dit slachtoffer, offer het alles op aan God de Vader, opdat Hij het zou ontsteken in het vlammend Hart van zijn enige geliefde Zoon, Jezus Christus.
Wolfgang Seidel (+1562), Geestelijke Pijn
Overwegen
Al wat wij deze week vieren wordt verklaard door de mateloze liefde van Jezus' hart, dit hart dat wij uiteindelijk zullen doorboord zien op het kruis, als de opborrelende bron van eeuwig leven.
Dit hart is onze toevlucht, omdat alleen de liefde telt om gelukkig te zijn, en er is alleen liefde die uit dit hart voortkomt, Gods menselijk hart, open voor al zijn kinderen.
Onze werken hebben maar de waarde van de liefde, die er in wordt uitgedrukt. Het ogenblik is gekomen om tot het einde te gaan van dit evangelisch principe : "Wilt gij uw verlangens, devoties, gebeden, lijden, al uw daden aan God aangenaam maken ?" Beleef dan alles in eenheid met Christus, beleef alles in Jezus' hart.
Beslissen
Ik pas toe wat ik op 26 maart heb beslist, en ik vind een bijzondere gelegenheid tot broederlijke liefde om concreet de liefde van Christus te beleven gedurende heel deze Goede Week.
Dinsdag 19 april 2011: De passie van Jezus in Zijn Kerk
Sedert het begin der tijden beleeft Christus zijn Passie in al de zijnen. In Abel werd Hij gedood door zijn broer, in Isaac is Hij geofferd, in zijn apostelen werd Hij vervolgd te land en te water, in al zijn zalige martelaars werd Hij gekruisigd en gedood. Hij is het, die nu nog onze zwakheid en onze ziekten draagt, want Hij is zelf mens, voor ons blootgesteld aan alle kwalen, bekwaam de zwakheid te dragen die wij, zonder Hem, niet zouden kunnen of vermogen te dragen. Ja, Hij is het, die vandaag nog, voor ons en in ons, de last van de wereld draagt, en daardoor vernietigt. Hij is het die, in u, het misprijzen draagt en het is Hem, die de wereld haat in u.
Danken wij de Heer, want Hij is het, die in ons triomfeert. Door de staat van dienaar aan te nemen, verkrijgt Hij voor zijn dienaars de genade van vrijheid, en door deze vernedering bewerkt Hij in ons onze onzichtbare verheffing in de hemel.
Bezie waarin wij, van in het begin, gevallen waren, en versta dat het door het plan van de wijsheid en goedheid van God was, dat wij aan het leven teruggegeven zijn. In Adam waren wij, door hoogmoed, gevallen, en daarom worden wij in Christus vernederd. Zo wissen wij de zonde van de oeroude fout, door ons door de tegenovergestelde deugd te vernederen. Wij, die de Heer hebben beledigd uit hoogmoed, behagen Hem door Hem te dienen.
H. Paulinus van Nole (353-431), Leven van de H. Paulinus
Overwegen
Sedert twintig eeuwen voltrekken de Passie en de Verrijzenis zich volgens de dubbele beweging van de val en de verlossing van de mensheid. "Ik vul in mijn lichaam aan wat nog ontbreekt aan de verdrukkingen van de Christus, ten bate van zijn lichaam, dat is de Kerk," zegt de H. Paulus [Kol 1,24] door het feit van de onverbrekelijke eenheid die het geloof bewerkt tussen Christus en zijn leerling.
Zo is het dat de christen de gebeurtenissen ziet in de wereld: Hij weet dat hij met diens val verbonden is door zijn zonde, en tegelijk dat hij bewerker is van zijn heropstanding naar de maat van zijn eenheid met Christus.
Beleven wij deze Goede Week, niet als een ver aandenken aan gebeurtenissen, die vandaag in het verleden verzonken zijn, maar als een hernieuwde wil om ze te beleven met Christus, en zo met Hem het heil van onze broeders te dragen.
Beslissen
Ik doe verder met het toepassen van mijn besluiten van 26 maart, en meer nog, ik zal naar een lijdend lidmaat van Christus toegaan, een zieke die ik moet bezoeken, een vriend die moet getroost worden, een vreemde die hulp moet krijgen...
Woensdag 20 april 2011: Wij helpen Jezus om Zijn Kruis te dragen
Jezus heeft uit liefde voor ons geleden, laten wij lijden uit liefde tot Hem. Christus heeft het kruis gedragen, laten wij Hem helpen om het te dragen. Jezus is onteerd geworden, laten wij geen eerbewijzen zoeken. Jezus heeft het lijden verdragen, laat ik het lijden verdragen. Jezus heeft de armoede gekend, Hij heeft hier geleefd als een vreemdeling om mijnentwil, moge ik ook geen plaats vinden, waar mijn hart kan rusten.
Hij is voor mij gestorven, dat mijn leven een voortdurend sterven zou zijn uit liefde tot Hem. "Ik ben het niet meer die leef, maar Christus leeft in mij". [Gal. 2,20] De gekruisigde, terechtgestelde, verlaten en alleen door God aanvaarde Christus, het is deze Christus die ik wil, dààr zoek ik Hem, en daarbuiten wil ik Hem niet! Hij doe met mij wat Hij wil, want ik wil voor Hem lijden. Of Hij mij beloont of niet, alleen lijden voor Hem is de hoogste beloning. En indien Hij mij enige gunst wilde bewijzen, zou ik er Hem geen andere vragen dan beproevingen, want ik zou weten dat ik Hem bemin en dat Hij mij bemint als Hij mij op het kruis legde dat hier beneden het zijne was.
H. Johannes van Avila (1499-1569), Brief 23
Overwegen
Alles delen met Christus: Dat is het leven van de christen. Maar wij zijn bang voor de beproevingen? Ook Hij is bang geweest op de vooravond van zijn Lijden. Geven we Hem dan onze angst, zoals Hij die heeft geofferd aan zijn Vader: "Niet mijn wil, maar uw wil geschiede!"
Geen dolorisme, maar veel liefde in deze wil om Hem tot daartoe te volgen : "want ik zou weten dat ik Hem bemin, en dat Hij mij bemint, als Hij mij op het kruis legde dat hier beneden het zijne was."
"Het kruis is van God," zegt ons Franciscus van Sales, maar het is een kruis omdat wij ons er niet mee verenigen, het is maar een kruis als wij het niet willen en als het dan van God is, waarom willen we het dan ?" [Brief 2530]
Beslissen
Ik pas verder mijn besluiten toe van 26 maart, en meer nog, ik zal mij vandaag over niets beklagen
Donderdag 21 april 2011: [Witte Donderdag] Ga te Communie!
Als de wereldse mensen u vragen waarom gij zo dikwijls te communie gaat, zeg dan dat het is om God te leren liefhebben, om u te zuiveren van uw onvolmaaktheden, u te bevrijden van uw miseries, u te troosten in uw droefheid, om steun te zoeken in uw zwakheid. Zeg hun dat twee soorten mensen dikwijls moeten te communie gaan : De volmaakten, omdat ze het goed menen, en groot ongelijk zouden hebben om niet te gaan naar de bron en fontein van de volmaaktheid, en de onvolmaakten, juist om te kunnen streven naar de volmaaktheid, de sterken, om niet zwak te worden, en de zwakken, om sterk te worden, de zieken om te genezen, en de gezonden om niet ziek te vallen. En voor u, die onvolmaakt, ziek en zwak zijt, dat gij het nodig hebt om veel te communiceren met uw volmaaktheid, uw kracht en uw geneesheer.
Zeg hun, dat zij die niet te maken hebben met wereldse zaken, dikwijls moeten communiceren omdat zij er de gelegenheid toe hebben en dat wie veel te maken heeft met wereldse zaken er nood aan hebben en dat hij, die veel werkt en belast is met moeilijkheden, dikwijls en sterk voedsel moet nemen. Zeg hun dat gij het H. Sacrament ontvangt om te leren het goed te ontvangen, omdat men iets niet goed doet, waarin men zich niet veel oefent.
H. Franciscus van Sales (1567-1622), Inleiding tot het Devote Leven, II, hfdst. 21
Overwegen
Jezus begint zijn Lijden met het Laatste Avondmaal met zijn apostelen, tijdens hetwelk Hij zich aan hen geeft in de Eucharistie. Sedert twintig eeuwen is het dààr dat het offer van zichzelf aan zijn Vader en aan zijn broeders wordt bestendigd.
De Eucharistie is dus de spil van een christelijk leven. Er ten volle aan deelnemen, d.i. er Christus ontvangen in zijn lichaam en bloed, voert ons terug naar de bron van ons bovennatuurlijk leven. Laten wij de Eucharistie niet banaliseren, ons niet gewoon maken aan Christus' Lijden.
Wij zijn niet altijd bekwaam om te communiceren : Misschien omdat wij ons van Christus gescheiden hebben, misschien in een familiale situatie die Hij niet kan goedkeuren, misschien omdat de Mis slechts zelden gevierd wordt in onze regio... Maar verre van ons daarbij neer te leggen, doen wij alles om de weg naar de Eucharistie terug te vinden, de weg van de volheid van het christendom.
Beslissen
Op deze Witte Donderdag zal ik in de avond een lange tijd doorbrengen bij het H. Sacrament. Als ik te ver van de kerk ben, zal ik thuis aanbidden, op een stille plek, gericht naar het tabernakel van de kerk, wetend dat er geen afstand is tussen de verrezen Jezus en de zijnen.
Vrijdag 22 april 2011: [Goede Vrijdag] Jezus heeft dorst
Zie hoe Hij, die aan dit harde kruis hangt, héél en al hart is geworden voor ons en als dorstend naar uw redding, roept Hij van dorst naar u, om u met Hem te verenigen, of ge door een liefhebbende blik op zijn lijden, ge u met Hem verenigt, zoals Hij zich door dit lijden ook met u verenigt, medelevend met uw miseries.
Daar is het dat Hij ons roept door zijn verliefde woorden en waar Hij hoopt ons te brengen door zijn voorbeeld. Daarom vraagt Hij dat wij Hem dikwijls een liefdevolle blik zouden geven, om Hem te vergezellen in zijn grote smarten.
Hij wenst ons tot Hem te trekken door de berusting die Hij in de Olijfhof en op het kruis zijn hemelse Vader heeft betuigd, uit liefde tot ons, en in de grootste smarten op het einde van zijn leven : Aan het kruis te zijn genageld, de schandpaal, met grove nagels, door de heiligschennende handen van de wrede beulen, en tussen twee dieven.
Dààr is het dat Hij ons opwacht, met open zijde en het hart bloot, om ons te ontvangen, met open armen om ons te omhelzen, zijn hoofd gebogen om ons, door een zachte vredeskus, zijn allerheiligste geest te geven, vooraleer te begeven, opdat wij zouden kunnen begrijpen met alle heiligen, de diepte, de breedte, de hoogte en de lengte van de oneindige liefde die Hem zo heeft doen lijden, zo mateloos.
Martial d'Etampes [1575-1635], De Drie Nagels, Inleiding
Overwegen
Goede Vrijdag, de dag waarop Jezus "zich helemaal hart heeft gemaakt voor mij". Wij zullen het ons nooit voldoende bewust worden. Dag van vreugde, te midden van al onze kruisen, sedert het zijne dit oord van dood heeft veranderd in een oord van leven : "Dààr is het dat Hij ons opwacht, met open zijde en het hart bloot, om ons te ontvangen."
De intensiteit van Jezus' smarten is er maar om de intensiteit van zijn liefde, van zijn verlangen om verenigd met ons te leven, en het absoluut drama van ons gescheiden te zijn, te beklemtonen.
Al het leed van onze verscheurde wereld, al de beproevingen van de onschuldigen, alle oorlogen, alle haat, volstaan niet om ons te zeggen hoezeer Christus naar de mens verlangt, en hoezeer de mens verlangt naar Christus.
Beslissen
Ik zal vandaag een broeder gaan helpen om zij kruis te dragen : Een zieke zonder bezoek, een vriend in nood, een bedelaar, misprezen door de voorbijgangers, een ouderloos kind...
Zaterdag 23 april 2011: [Stille Zaterdag] Van de dood naar het leven
Zo is het plan van de eeuwige Vader voor zijn Zoon, zo zijn welbehagen, Hem uit de dood en het graf te halen : Het is zijn wil om Hem voor de derde maal te zeggen : "Ik heb u heden verwekt !", door een derde geboorte, waarin Hij aan Jezus een nieuw leven geven wil, een sterker en glorievoller leven dan dat wat zijn beulen Hem hebben ontrukt.
Gij hebt Hem aan het kruis geslagen, gij sluit Hem op in het graf, maar gij vergist u, o ontrouw volk! Dit kruis is de brandstapel waar deze nieuwe Fenix, deze hemelse vogel, herrijzen zal, en in een beter leven. Dit graf zal een plaats van leven zijn, en niet van dood, en een sterker en glorieuzer leven dan dat wat gij Hem hebt ontrukt.
Dààr, Heer, aanbid ik U, stervende en als uw kinderen barende in onsterfelijkheid. Daar aanbid ik U, als stervende en als herboren wordend in een nieuw leven. Daar aanbid ik U als stervend en het zaad strooiend van de onsterfelijkheid, èn voor U èn voor ons. Daar aanbid ik U, herboren wordend in een hemels leven, een nieuw recht op glorie verwervend en als bezit nemend van een nieuwe macht over de onsterfelijkheid.
En ik aanbid U in dit gelukkig ogenblik, waarin Gij van het kruis overgaat naar de glorie, van de dood naar het leven, van de aarde naar de hemel, van het stervende en dolende leven naar het hemelse en eeuwige leven. O gelukzalig, beminnelijk en aanbiddelijk ogenblik!
Pierre de Bérulle (1567-1629), Rede over de. Staat en de Grootheid van Jezus, X
Overwegen
Paaszaterdag is de dag waarop de Kerk niets viert. Dag van stilte, schijnbaar doods. Maar die stilte is die welke de nieuwe schepping voorafgaat, de dag waarop het leven zal ontspringen op Paasmorgen.
Dit graf is het graf van de Zoon Gods, van de meester van het leven. Voortaan zal men niet meer spreken over een volgeling van Jezus als over een dode, maar over een "slapende", zoals het woord "coementerium", cimetière, aanduidt, wat wil zeggen dortoir, "dormter", slaapplaats. In deze dag van de grote Sabbat, vervoegt Jezus allen, die, sedert Adam en Eva, wachtten op die terugkeer naar het leven, en die in Hem rusten in afwachting dat Hij ze opwekt op de dag van zijn uiteindelijke komst.
Het lichaam van Christus in het graf is een voorafbeelding dit van alle heiligen, die bezig zijn met verrijzen. Hun laatste sterfelijk omhulsel zal ook eindigen met over te gaan "van de dood naar het leven."
Beslissen
Op deze dag van stilte, neem ik de tijd voor een ruim ogenblik van ingetogenheid. En ik bereid in mijn missaal het verloop voor van de Paasliturgie. Indien ik niet kan deelnemen aan het nachtofficie, zal ik de voorziene teksten voor de Paaswake nemen en traag en vurig mijn doopbeloften herhalen.
Zondag 24 april 2011: [Pasen] Met Chritus verrezen
Dag van de Verrijzenis! Begin, vol beloften, dat ons plechtig bekleedt met zijn schittering.
Gisteren was ik, met Christus gekruisigd, vandaag ontvang ik, met Hem, de glorie. Gisteren stierf ik met Hem, vandaag krijg ik, met Hem, het leven. Gisteren was ik met Hem in het graf, vandaag ontvang ik, met Hem, de verrijzenis.
Brengen wij dan onze offergaven aan Hem, die voor ons gestorven en verrezen is. Ik spreek niet over goud, zilver, weefsels, noch doorzichtige, edele stenen, aardse en vergankelijke materie, waarvan het grootste deel altijd voor de deugnieten zal zijn, slaven van het aardse en van de prins van deze wereld. Neen, ik bedoel dat wij onszelf offeren, dat voor God kostbaarste goed en dat Hij bij Zich wil hebben. Geven wij aan Hem, die het beeld is van de Vader, dàt terug wat naar zijn beeld gemaakt is, laten wij onze waardigheid erkennen, geven wij eer aan ons model, laten wij de kracht van het mysterie ondervinden, wij, voor wie Christus is gestorven.
Laten wij worden zoals Christus, vermits Christus is zoals wij. Laten wij goden worden door Hem, vermits Hij mens is door ons. Hij heeft wat van onder komt gekregen om te geven wat van boven komt. Hij is arm geworden opdat wij rijk zouden worden in zijn armoede. Hij heeft de vorm van een slaaf gekregen, opdat wij de vrijheid zouden verkrijgen. Hij is neergedaald opdat wij zouden verheven worden. Hij heeft de bekoring gekend, opdat wij die zouden overwinnen. Hij is eerloos geweest, opdat wij verheerlijkt zouden worden. Hij is gestorven opdat wij gered zouden worden. Hij heeft zich verheven om ons in zijn gevolg mee te trekken, wij, die ter aarde lagen door onze zondeval.
Dat wij dan alles geven, alles offeren aan Hem die zichzelf gegeven heeft als losprijs en wissel voor ons. De edelste gave zal zijn, als wij in dit mysterie doordringen, door Hem alles te worden, wat Hij door ons geworden is.
H. Gregorius van Nazianze [325?-390], 1e rede over Pasen
06-04-1979
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 2]
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 2]
Vrijdag 1 april 2011: Aan zichzelf vasten
God wil dat gij u aan Hem overgeeft, dat gij u totaal niet met uzelf of wat u aangaat bezighoudt. Geen terugval op uzelf, noch op uw vooruitgang in de deugd, noch op de middelen om die te verkrijgen. In één woord, dat gij uzelf vergeet, als iemand die niets meer is, die niets te vrezen of te zoeken heeft, te verliezen of te winnen, omdat hij verloren en verslonden is in zijn God, die voor hem alles is, die zelf in hem is, die door hem handelt, zijn gedachten, zijn hart en zijn geest bezielt, en die van hem niets anders vraagt dan dat hij Hem laat doen, en de goddelijke werking niet verstoort door zijn eigen doen.
Die verzaking ligt niet alleen in het afwijzen van elke gehechtheid aan rijkdom, genoegens, eerbetoon, dat is slechts de eerste stap. Er is iets waaraan wij ons nog meer hechten. Dat is onze eigen wil, ons eigen inzicht om de deugd te beoefenen of te verwerven, aan dit veelvoud van daden en praktijken, zonder dewelke wij menen alles te verliezen... Met moet zich van dit alles ontdoen, dit alles als niets beschouwen, boven zichzelf uitstijgen, om door een eenvoudige neiging te vervloeien in God, ons eerste principe. Dat wil zeggen, dat het door Hem is, dat wij tot Hem moeten gaan.
Claude-François Milley (1668-1720), Brief van 1709 aan een religieuze
Overwegen
Eens dat wij de vrijheid van een natuurlijk en bovennatuurlijk evenwicht hebben herwonnen, rest ons het moeilijkste te doen : Ons bevrijden van onszelf! Dit is: Geen plannen meer maken, zelfs voor onze heiligheid, maar vooruitgaan, met de ogen gevestigd op Christus en het Evangelie, "zoals iemand, verloren in zijn God, die voor hem alles is."
Maar hoe kan men zich van zichzelf bevrijden zonder een plan daartoe? Zonder een nieuwe keten te smeden om ons te bevrijden van de vorige? Dat kan God alleen: "Het is door Hem, dat wij tot Hem moeten gaan."
Wel, mogen onze gebeden en onze inspanningen dan hoe langer hoe simpeler worden. Laten wij God "doen" in ons leven, laat onze voorkeur voor Hem spelen (zie 9.03), laten wij ons niet druk maken over waar wij staan in onze vooruitgang. Het moge ons genoeg zijn, bij Hem te zijn.
Beslissen
Ik ga na hoe het staat met mijn besluiten van 19 en 26 februari.
Zaterdag 2 april 2011: Gierigheid is een dwaasheid
O menselijk ongeloof! Een leugenaar ontleent een kapitaal tegen de belofte van tien percent interest. Men gelooft hem. God, die niet kan liegen, belooft aan wie Hem aalmoezen geeft, een schat in de hemel, honderd tegen één, plus het eeuwig leven. En de gierige mens aarzelt, hij kan niet besluiten dat hij God krediet zal geven, hij verkiest zijn schat te verbergen daar waar de motten hem opvreten en de dieven hem roven, eerder dan hem te beleggen in de hemel, veilig voor motten en dieven.
Maar veronderstel dat de dieven niet meer stelen, de roest en de motten niet meer knagen. Die moeizaam verworven goederen, ongelukkige! Aan wie zullen zij toekomen? Eén ding is zeker : Zij zullen u niet meer toebehoren! Zij hadden u kunnen toebehoren, indien gij, door de handen der armen, ze had overgeboekt in de hemelse schatten. De ondervinding leert, dat schatten, vergaderd door de gierigaards, overgaan op kwistige erfgenamen, die ze verspillen in minder tijd dan nodig om ze te op te stapelen. En niettegenstaande die ondervinding, woedt de gierigheid voort, zij zal tot in eeuwigheid woeden en de worm van het geweten zal niet sterven, en het vuur van de hel zal niet doven [Mc. 9,47]
O mijn ziel! Laat u beleren door andermans dwaasheid! "Zelfs in de overvloed hangt het leven van de mens niet af van zijn bezit." [Lc. 12,15]
H. Roberto Bellarmino (1542-1621), De Opgang van de Ziel naar God, 3e graad, 4
Overwegen
Gierigheid is een slechte berekening. Slapend geld dient tot niets. De beste plaatsing is de liefdadigheid. Door anderen te laten leven, vermenigvuldigt zij de rijkdommen. "Ja, maar het zal niet voor mij zijn!" Ziedaar wel de dwaasheid! Wij verkiezen te bezitten "voor ons" iets dat tot niets dient, eerder dan het te laten renderen door het mee te delen.
Geven is niet verliezen, maar investeren. Het is een band scheppen, en door het feit zelf liefhebben. En daarom zegt het Evangelie ons: "Wie zijn leven geeft, vindt en behoudt het in eeuwig leven." De liefde vergaat niet, al het andere wel. De liefde meet heel juist de toegevoegde waarde.
Wij weten dat alles, maar doen alsof wij het niet wisten. De vasten moet de gelegenheid zijn om na te denken over het christelijke beheer van onze rijkdommen. Volgt het een logica van liefde, of van egoïsme ?
Beslissen
Ik neem mijn bankuittreksels van verleden maand. Welke verrichtingen wijzen op het zoeken naar het algemeen welzijn, en welke op de wil om een "goede zaak" te doen ?
En waar zit ik met mijn besluit van 20 februari?
Zondag 3 april 2011: Vierde zondag van de Vasten: De verloren zoon
De verkwister, zo zwaar schuldig, had nog zijn fout niet beleden, hij dacht er alleen over na. Hij had nog zijn fout niet uitgeboet, maar hij dacht eraan, en die ene nederige gedachte die hij vormde, verkreeg hem een onmiddellijk vergeving, die vergiffenis, waar men gewoonlijk zo lang op wacht en waar men zo om moet smeken, onder veel tranen en waar men met aandrang om verzoekt. Wel, de belijdenis van de gekruisigde dief volstond en voor de verloren zoon alleen de wil om zijn fout te belijden.
Gods barmhartigheid komt ons overal tegemoet. Zij heeft de wil geïnspireerd voor de belijdenis en van de belijdenis ontheven, wie er toe bereid was. "Zijn vader zag hem al in de verte aankomen en werd door medelijden bewogen. Hij snelde op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem hartelijk." [Lc. 15,20] Dit wijst erop dat de vader meer haast had om zijn zoon te vergeven, dan de zoon om die te ontvangen. De vader haastte zich om de schuldige te verlossen van het knagen van zijn geweten, het scheen dat het barmhartig medelijden de vader meer deed lijden, dan de ellendige zoon ondervond van zijn geweten.
Het gaat er niet om onze menselijke gevoelens toe te schrijven aan Hem, wiens natuur onveranderlijk is, maar om onze gevoelens te leren verzachten door de liefde van zijn hoogste goedheid, vermits die ons meer bemint dan wijzelf doen.
Guerric d'Igny (+1157), Sermoen II voor de Vasten
Overwegen
Verleden maandag hebben wij het gehad over de biecht, het sacrament van de boete, dat deel uitmaakt van de praktijk van de Vasten. De biecht veronderstelt de erkenning van de begane fouten. De parabel van de verloren zoon toont dat dit noodzakelijk en voldoende is om vergiffenis te krijgen.
Noodzakelijk : Men kan aan een onverantwoordelijke niet vergeven. De belijdenis is de noodzakelijke aanvaarding van de verantwoordelijkheid voor de begane fout. De belijdenis herstelt ons in onze vrijheid en dus ons vermogen om te beminnen en dus vergeven te worden.
Voldoende: God wil ons veel liever vergiffenis schenken, dan wij die willen krijgen! Het volstaat daartoe dat Hij ons hart open vindt, door de belijdenis. Zo niet, dan zal Hij tevergeefs aan onze deur aankloppen en zijn vergeving zal daarom niet ontvangen worden.
Beslissen
Ons hart heeft slechts één deur (zie 27.02). Men kan geen vergiffenis krijgen zonder zelf te vergeven. Dan vind ik een gebaar van verzoening met iemand die mij benadeeld heeft.
Maadag 4 april 2011: Waarom te biechten gaan?
Er zijn twee dingen die God alleen toebehoren : De eer om de belijdenis van de zonden te ontvangen, en de macht om de zonden te vergeven. Aan ons om Hem die belijdenis te geven, en om van Hem die vergiffenis te verwachten.
Het komt waarlijk God alleen toe de zonden te vergeven. We moeten die dus voor Hem belijden. Maar daar de Almachtige en Allerhoogste een zwakke en nederige bruid genomen heeft, heeft Hij van zijn dienares een koningin gemaakt, de Kerk. En zoals alles wat van de Vader is, ook aan de Zoon behoort, en wat van de Zoon is, ook van de Vader is, door hun eenheid van natuur, zo heeft de Bruidegom aan de bruid alles gegeven wat van Hem is, en heeft Hij alles wat van haar is op zich genomen, en zo eenheid gemaakt tussen haar, Hemzelf en zijn Vader.
De Kerk kan bijgevolg niets vergeven zonder Christus, maar Christus wil niets vergeven zonder de Kerk. De Kerk kan alleen vergeven aan wie boet, dat is aan hem, wie Christus eerst geraakt heeft, maar Christus wil niets vergeven aan wie de Kerk misprijst. "Wat God verbonden heeft, zal de mens niet scheiden !"
Scheid dus het lichaam niet van het hoofd, wat Christus zou beletten geheel te bestaan. Christus is immers nooit geheel zonder zijn Kerk, noch de Kerk zonder Christus. De hele en complete Christus, dat is het hoofd en het lichaam: Het is alleen die Mens, die de zonden vergeeft.
Isaac de l'Etoile (1100-1178), Sermoen XII
Overwegen
Verleden maandag hebben wij gezien hoe de vasten ons leidde naar de viering van Gods vergiffenis in het boetesacrament, en gisteren zagen we de noodzaak van de belijdenis voor de vergiffenis. Wij zijn dikwijls op ons ongemak bij die eis, die de Kerk elk jaar op hetzelfde tijdstip herhaalt. Heeft God een mens, de priester, nodig, om ons te vergeven? En daarbij hebben wij soms een slechte ervaring met dat sacrament. Het gebeurt dat de priester zich neemt voor de psychiater, of ons krenkt door zijn moralisme, of zaken, die ons diep beroeren, licht opneemt...
Welke ook die moeilijkheden zijn, de reden voor dit beroep op de priester is even fundamenteel als simpel : God is mens geworden. Elk sacrament is een daad van een mens, maar door God zelf vervuld, en het zal altijd de ontgoochelende zijde van Christus "de Mensenzoon" tonen, zoals Hij zichzelf graag noemt, en tegelijk de stralende kant van Jezus, de Zoon Gods. Het is op die twee flanken van het mysterie van de Incarnatie dat wij Jezus zullen volgen in zijn Passie, tegelijk de "schoonste van de mensenkinderen" en "lijdende en vernederde dienaar".
Beslissen
Ik vat mijn paasbiecht aan in geloof, en indien het nog niet is gebeurd, informeer ik mij over de mogelijkheden om die in mijn parochie of in de christelijke communiteit die ik bezoek zo best mogelijk te beleven.
Dinsdag 5 april 2011: zoete verstervingen
Hoe verliepen die drie maanden, zo vol genaden voor mijn ziel ?... Eerst kwam het in mij op om mij niet te generen om een even goed geregeld leven te leiden als gewoonlijk, maar ik begreep snel de prijs, de waarde van de tijd die mij gegeven was, en ik besloot om mij meer dan ooit te geven aan een ernstig en verstorven leven.
Als ik zeg verstorven, is het niet om te doen geloven dat ik verstervingen deed, helaas! Ik heb er nooit geen enkele gedaan. Verre van te gelijken op de mooie zielen die van kindsbeen af alle soorten verstervingen beoefenden, die trokken mij geenszins aan. Ongetwijfeld was dat vanwege mijn lafheid, want ik had kunnen, zoals Céline, duizend kleine vondsten bedenken om mij te laten afzien. In plaats daarvan heb ik mij steeds laten in de watten leggen, en laten voederen als een vogeltje, dat geen nood heeft aan boetedoening... Mijn verstervingen bestonden in het breken van mijn wil, die zich steeds wilde opdringen, in het weerhouden van een scherp antwoord, in het bewijzen van kleine diensten, zonder die te willen laten gelden, in het niet naar achter leunen als ik zat, enz... Het was door het oefenen van die kleinigheden dat ik mij voorbereidde om de bruid van Christus te worden, en ik kan niet zeggen hoeveel zoete herinneringen dit mij bezorgd heeft...
H. Theresia van het Kind Jezus (1873-1897), Autobiografisch Manuscript A,68,V
Overwegen
Het Heilig Treesje spreekt ons over de drie maanden die zullen verlopen tot aan haar intrede in de Carmel, een uitstel dat zij zeer lang vond, zij, die zo gehaast was om zich geheel aan God te wijden. "Mij niet generen?" Dikwijls verschuiven wij het naar later om God te beminnen. Is dat nog liefde ? Wedden dat, indien Thérèse zich had laten gaan in een gemakkelijk, alhoewel onschuldig, leventje, haar leven in de Carmel middelmatig zou geweest zijn. Beminnen, dat is altijd hier en nu, of nooit.
Therèse zegt ons hier dat onze prestaties altijd minder tellen dan de liefde. Beminnen is niet moeilijke dingen doen om zich te laten bewonderen door degene die men bemint, het is zich radicaal onder zijn afhankelijkheid stellen, niets plaatsen tussen Hem en ons, "een scherp antwoord inhouden, kleine diensten bewijzen zonder die te laten gelden..."
Beslissen
Ik vind drie kleine dingen, die vandaag de Heer zullen zeggen dat ik alleen van Hem wil afhangen.
Woensdag 6 april 2011: Kan men rijk zijn en Christen?
Niemand zal ooit biechten dat hij gierig is, iedereen keurt die gemeenheid af, die laagheid van geest. Men schuift het op de kinderlast, op de wijsheid die vereist dat men zich middelen verschaft, nooit heeft men er teveel. Altijd is er noodzaak om nog meer te hebben, en zelf de gierigsten biechten niet dat zij het zijn, maar zij denken zelfs niet in geweten dat zij het zijn. Neen, want de gierigheid is een wondere koorts, die zich des te ongevoeliger maakt naarmate zij geweldiger en heftiger is. Mozes zag het heilig vuur dat in een braamstruik brandde, maar helemaal niet verteerde, maar het profane vuur van de gierigheid integendeel verteert en verslindt de gierigaard, en verbrandt hem geenszins.
Zo lang gij langdurig, hevig en met onrust goederen begeert, die ge niet hebt, hebt ge goed zeggen dat ge ze niet onrechtmatig wilt krijgen, het belet u niet echt gierig te zijn. Wacht om het goed van de naaste te begeren, tot hij begint te verlangen om zich ervan te ontdoen. Dan zal immers zijn verlangen het uwe niet alleen rechtvaardig maken, maar edelmoedig. Ja, want ik wil wel dat gij ervoor zorgt uw middelen en mogelijkheden te vermeerderen, als het niet alleen rechtmatig, maar ook zachtjesaan en edelmoedig gaat.
H. Franciscus van Sales (1567-1622), Inleiding tot het devote Leven, III, Hs14
Overwegen
Wij hebben duizend goede redenen om niet te geven. En met gerust geweten toont men aan dat de armen dat zijn door hun schuld, en dat zij maar even handig moesten zijn als de rijken.
De Christen stelt de vraag omgekeerd. Niet: "Ben ik verplicht om te geven ?", maar : "Ben ik verplicht om te behouden ?" Nee? Dan geef ik ! "Maar dan blijft er niets meer over!" Gij zult over houden wat gij moet bewaren, en ondertussen zult gij volop vrienden gemaakt hebben, een echte rijkdom!
Aalmoezen geven en delen valt binnen een fundamenteel christelijke keuze, die van de geestelijke armoede. Welke ook de hoeveelheid goederen is, die de Voorzienigheid mij ter beschikking gesteld heeft, zij zijn er om te geven, om te beminnen.
Beslissen
Ik maak de inventaris van mijn bezit, klein of groot; Welk deel kan aan de armen gegeven worden, zonder dat het evenwicht van mijn gezin of mijn onderneming geschaad wordt?
Donderdag 7 april 2011: Waarom wordt lijn gebed niet verhoord?
"Wie voor de anderen bidt, ziet zijn gebeden voor zichzelf sneller verhoord." Soms vragen wij tijdelijke gunsten, en God verhoort ons niet. Waarom ? Omdat Hij ons liefheeft, en met erbarmen behandelt. Indien iemand God loyaal aanroept voor de noodzakelijkheden van dit leven, verleent God ze nu eens uit erbarming, dan weer weigert Hij ze uit erbarming. En echt, de dokter weet beter wat goed is voor de zieke dan de zieke zelf.
Dikwijls vragen wij God ons te bevrijden van een of andere gevaarlijke bekoring, en God verhoort ons evenmin. Hij laat toe dat de bekoring ons blijft lastig vallen. Weet maar dat God dit doet voor ons grootste goed.
Het zijn niet de bekoringen noch de slechte gedachten die ons van God verwijderen, maar de schuldige instemming. Wanneer de ziel zich aan God aanbeveelt, in de bekoring, en met Gods genade die overwint, gaat zij vooruit in volmaking, en komt tot een grotere eenheid met God! Ziedaar waarom God hem niet verhoort.
H. Alfons van Liguori (1696-1787), Het grote middel: het Gebed
Overwegen
Nogmaals: De H. Augustinus heeft ons alles gezegd op 22.02 : Onze vragen in het gebed zijn er om onze wil op die van God te richten, om binnen te treden in het geloof in Hem, die beter dan wijzelf weet wat liefhebben betekent.
Gods wil is niet altijd aangenaam, maar altijd gelukkig. Laten wij het geluk niet afwegen aan het plezier, het geluk ligt altijd in het beminnen, wat in de grond wil zeggen : Zich laten beminnen. Gods wil aanvaarden, wat die ook zij, is de weg opgaan van 't echte geluk, zelfs indien, sedert de erfzonde, men alles averechts ziet. Vandaar zijn er maanden en jaren nodig om iets zo simpels te leren als : God laten doen.
Beslissen
Ik zal vandaag rechtstreeks aan God zaken vragen waarvan ik weet dat zij er aan komen, maar mij helemaal niet zinnen : Die afspraak die mij vergiftigt, dat lastig werk, dat vervelend bezoek... En omdat zij uit liefde gevraagd zijn, zullen zij in liefde beleefd worden. En als die liefde oprecht is, zullen wij vaststellen dat in plaats van ons te wegen, zij ons vleugels zullen geven !
Vrijdag 8 april 2011: De liefde van Jozef voor Jezus en Maria
Beschouw vooreerst de liefde van de H.Jozef voor zijn heilige bruid. Zij was de mooiste vrouw die er ooit geweest is. Ze was tegelijk de nederigste, de zachtste, de zuiverste, de meest gehoorzame, en de verste vooruit in de liefde tot God, bij alle mensen en engelen. Zo verdiende zij al de liefde van Jozef, die zo hield van de deugdzaamheid. Voeg daarbij dat Jozef zag hoezeer hij door Maria bemind was, die in haar hart hem zeker verkoos boven alle schepselen. Hij beschouwde haar trouwens als Gods lieveling, uitverkoren om de moeder te zijn van zijn enige Zoon. Beschouw dan, in alle opzichten, welke genegenheid de rechtvaardige en dankbare Jozef in zijn hart koesterde voor een zo beminnelijke bruid.
Bekijk in de tweede plaats de liefde van Jozef voor Jezus. Wanneer God deze heilige kiest om Jezus tot vader te zijn, moest Hij zeker in zijn hart de liefde graveren die paste bij een vader, de vader van zulk een beminnelijke zoon, de vader van een God-Zoon. Welke genegen gevoelens moesten in zijn hart ontwaken, terwijl hij Hem op de arm droeg, Hem streelde, en de strelingen terugkreeg van dit aanbiddelijke Kind! Terwijl hij van zijn mond de woorden van eeuwig leven plukte, die als zovele pijlen van liefde werden waarmede zijn hart werd doorboord, en bijzonder wanneer hij de heilige voorbeelden zag van al de deugden die dat goddelijke Kind hem schonk!
H. Alfonsius van Liguori (1696-1787), Over de Liefde van Jozef voor Maria en Jezus.
Overwegen
Wij hebben dikwijls schrik om aan Jezus, Maria en Jozef ook onze gevoelens toe te schrijven, alsof het verkeerd was een hart te hebben, te lachen, te wenen, en te omhelzen. Wel, de grootste heiligen zijn zij, die de meeste gevoelens hadden, en dat toont de gevoelens die Maria, Jozef en Jezus, gevoeld hebben in hun wederkerige liefde.
De gevoelens maken niet heel de liefde uit, zelfs indien zij eruit ontstaan, en die voeden. Maar hoe levendiger de gevoelens zijn, des te meer valt er aan God op te dragen. Maria en Jozef hadden dus enorm veel op te dragen.
Laten we niet bang zijn om teveel te beminnen. Laten we bang zijn om te weinig te beminnen, om gewoon te worden aan de liefde, en daarin zelf de liefde te doen sterven.
Beslissen
Ik zal vandaag mijn best doen om bijzonder beminnelijk te zijn voor de mensen, die bijzonder weinig beminnelijk zijn.
Zaterdag 9 april 2011: Ik heb enkel mijn miserie om te geven
De zieke: Heer God, als ik gezond was, zou ik veel kunnen doen, maar nu ben ik nutteloos, begraven tussen twee lakens!
De trooster: Gij verlangt meer van dit beetje ziekte af te komen, dan om God te dienen, ik zie het wel! Wees er maar zeker van dat God meer uw geduld aanvaardt dan al de mirakelen die gij zoudt kunnen doen. God zal de rest wel doen zonder u! Maar Hij kan uw geduld niet bekronen zonder u...
Nu gij met uw hoofd in de peluw gedrukt ligt, vertelt gij ons dat gij wonderen doen zoudt doen, als gij goed te been zoudt zijn. Uw verleden garandeert dat geenszins ! Velen, die harder door ziekte waren getroffen, zijn bijzonder goede mensen geworden, hoewel ze toen ze gezond waren, halve goddelozen waren. Al wat gij in gezondheid zoudt kunnen doen, heeft niet de waarde van een uur geduld. Als gij zozeer verlangt God te dienen, begin dan daarmee, en betuig dat gij geen ander verlangen hebt dan ziek te zijn, zolang het Hem behaagt. Als gij zegt dat gij daarbuiten al de rest goed zoudt doen, wel, dan zijt ge een vleier...
Weet gij waarom de goede mensen zo dikwijls geslagen zijn door ziekte? Als ze gezond zouden zijn, zouden ze geen heiligen zijn! Gezondheid en heiligheid verbroederen moeilijk.
Etienne Binet(1569-1639), Troost en verblijden...,hs2
Overwegen
Etienne Binet vreest de confrontatie niet! Het is echter niet minder waar dat het de liefde is die de waarde geeft aan onze daden. Wij zullen het honderd maal gezegd hebben tijdens deze vasten. Nu is er meer liefde in het laten afnemen van zijn bezit, dan in het geven ervan.
Wanneer God mij alles ontneemt, mijn bezit, mijn genegenheden, mijn gezondheid... dan ben ik veroordeeld tot de pure, onzichtbare liefde zonder tegenpartij. Ik kan opstandig zijn, ik kan ook die uitkleding beleven als die van Jezus op het kruis.
"Ja, maar dat hangt niet van mij af, dit is geen gave !" Wel integendeel, geven is juist aanvaarden dat wat ik geef niet meer van mij afhangt. Of anders is het niet echt een gave.
Er zit meer te geven in een hospitaalbed dan in een dikke portefeuille.
Beslissen
De eerste gave voor mijn broeders is te aanvaarden dat de dingen zijn zoals zij zijn. Aalmoezen geven is niet om de wereld te veranderen, maar om de wereld zoals hij is, te beleven als broeders, en dan zal hij veranderen. Dus zal ik vandaag opletten om mij over niets te beklagen.
Zondag 10 april 2011: Vijfde zondag van de Vasten: God verwacht enkel onze liefde
Het is niet omdat ik behoed werd voor de doodzonde, dat ik mij tot God verhef door het vertrouwen en de liefde. Ah, ik voel het, indien ik op mijn geweten al de misdaden van de wereld zou hebben, zou ik niets van mijn vertrouwen verliezen. Ik zou, het hart gebroken van spijt, mij gaan werpen in de armen van mijn Heer. Ik weet dat Hij de verloren zoon, de flierefluiter bemint, ik heb zijn woorden tot Magdalena gehoord, aan de overspelige vrouw, aan de Samaritaanse. Neen, niemand kan mij bang maken, want ik weet waaraan mij te houden, wat zijn liefde aangaat en zijn barmhartigheid. Ik weet dat heel die menigte beledigingen in één oogwenk zou verzwinden, als een druppel water, geworpen in een vuurpoel.
In het leven der Woestijnvaders wordt vermeld dat één van hen een publieke zondares bekeerde, wier wanordelijkheden de hele streek overhoop zetten. Door de genade geraakt, volgde die zondares de heilige in de woestijn, om er strenge boete te gaan doen. Tot, in de eerste nacht van de reis, nog voordat zij aangekomen was aan het oord van haar retraite, haar sterfelijke boeien gebroken werden door het geweld van haar liefdevol berouw en de kluizenaar zag hoe op hetzelfde ogenblik haar ziel door de engelen werd opgenomen in Gods schoot.
Ziedaar een slaand voorbeeld van wat ik wou zeggen, maar men kan die dingen niet verwoorden.
H. Theresia van het Kindje Jezus (1873-1897), Geschiedenis van een Ziel, hfdst. XI
Overwegen
De daden, goede of slechte, geven niet de maat van de heiligheid. De werken van Lucifer waren uitstekend, en hij is verdoemd. De werken van de goede moordenaar waren slecht, hij is gered. Waar ligt het verschil? In de hoogmoed van de ene, in het vertrouwen van de andere.
Jezus laten voor wat Hij is, dat is de hel. Zich aan Jezus overgeven, dat is het paradijs. Het geloof voert ons letterlijk in de andere, en daarin zelf is het geloof liefde, en daarin redt het ons, want het geluk ligt in het liefhebben.
Zeker, het geloof is een praktische houding, en het brengt daarmede samengaande daden mee, zoals Jezus het ons vraagt in het Evangelie van vandaag. Laten we ons echter niet vergissen van strijd in deze vasten : Het gaat er om te groeien in de liefde en niet in prestaties, zelfs wanneer de liefde ons grote dingen laat doen, zoals het voorbeeld van de "kleine" Thérèse ons toont.
Beslissen
Bestaat mijn christelijk leven vooreerst uit "plicht", of uit "liefde", zelfs als de liefde plichten meebrengt? Ik neem de tijd voor het volgend onderzoek : Wat zou ik gedaan, of anders gelaten hebben, sedert gisteren morgen, was ik niet bang geweest om gestraft te worden, hetzij door de goede God, hetzij door iemand anders?
Maandag 11 april 2011: Ik slaag er niet in om te bidden
Gij vraagt wat men doen moet wanneer men verstrooidheden heeft. Mijn dochter, als de verstrooidheden lastig zijn en voortduren, hoewel men ze steeds weg duwt, dan moet men het gebed van geduld bidden, en nederig het Onze Vader zeggen, of enkele verliefde woorden, zoals: "Heer, Gij zijt mijn steun en de enige toeverlaat van mijn ziel, Gij zijt mijn gids, mijn troost en mijn enige rust. Moest ik sterven, ik zou niet ophouden U te beminnen, door middel van Uw genade."
Wij begrijpen niet wat de essentie van het echte gebed is, dat niets anders is dan altijd gereed zijn om te doen wat men ons opdraagt, en onze ziel, zoveel als in onze macht ligt, verenigd houden met Gods wil. Ziedaar waarin het echte gebed bestaat, en niet in altijd in een rustig hoekje te zitten, hèèl ingetogen. Dat is het niet waar de Heer naar kijkt, maar wel naar het hart, en of wij bereid zijn om met ons te laten gebeuren, wat men van ons verlangt. De ziel die altijd in waarheid kan zeggen dat ze klaar is voor alles wat men wil of wat men haar zal bevelen, is voordurend in inwendig gebed. Men moet niet altijd knielen om te bidden, men kan het doen al knedend, al vegend, en wat mij betreft, ik heb er meer genoegen in als ik een zuster bezig zie met het doen van een oefening van nauwgezetheid aan de gehoorzaamheid, dan wanneer ik haar zou in verrukking zien en minder getrouw aan de regel dan een ander.
H. Jeanne de Chantal (1572-1641), Onderhoud XI, voor de Passie, II, over het gebed.
Overwegen
Verstrooid gebed, verveeld gebed, slaperig gebed... Als gij, lieve lezer, getrouw uw besluiten gevolgd hebt over het gebed gedurende deze vasten, zult gij dit alles zeker beleefd hebben. Neen? Houd dan nog wat vol, te meer dat verveling, verstrooidheid, en slaperigheid geen enkel belang hebben in het gebed !
Zeker, men moet die moeilijkheden niet zoeken, maar wanneer ze komen, onderstrepen zij dat wij er niet zijn voor onszelf, maar voor God, en dat het Hem alleen toekomt om ons het gebed te schenken, dat Hij wenst : "De essentie van het echte gebed is onze ziel verenigd houden met Gods wil, zoveel wij kunnen."
Het gebed is slechts een "bijzonder geval" van het hele christelijk leven, van Jezus' leven. Aan wie Hem vroegen wat Hij was komen doen, was zijn antwoord onveranderd : De wil van de Vader.
Beslissen
Er is maar één echte moeilijkheid met het gebed, omdat er slechts één echte moeilijkheid is met de liefde : de trouw. Op dit einde van de vasten, ondervinden wij ongetwijfeld een zekere vermoeidheid, na de nieuwsgierigheid en de goede voornemens van het begin. Ons rest nog een laatste bekering te doen : Die van de trouw, zodat deze vasten het vertrekpunt zou zijn van een duurzame vernieuwing. Wij programmeren nu reeds wat ons gebedsleven zal zijn na Pasen.
Dinsdag 12 april 2011: Wat is dat, een heilige zijn?
Ik heb soms bij mezelf gedacht dat men de levens van de heiligen beschrijft, en men nochtans niets minder beschrijft dan datgene, dat hen heilig maakt. Wat men spreekt over hun waken, vasten, gebeden, penitenties, verstorvenheid, uitwendige devotiepraktijken en ander dergelijks. Het is echter niet dàt wat hen heilig maakt, het zijn slechts middelen om tot de heiligheid te komen, maar die bestaat helemaal niet dààrin, vermits zij kunnen beoefend worden door zeer slechte mensen, en dikwijls met meer schijn van devotie dan door echt deugdzame mensen.
Wat de heiligen heilig maakt, is de omgang van God met de ziel, en van de ziel met God, want dàt is het wat zuivert, heiligt, vergoddelijkt, één maakt en omvormt in God, in wie onze volmaaktheid bestaat, en onze heiligheid. Wij zullen zoveel heiligheid hebben als wij eenheid zullen hebben met God, en verandering in Hem. En die dingen zegt men niet, of heel weinig.
Claudine Moine (1618-?), Geestelijke Relatie IV, 1 en 6
Overwegen
Wij hebben het begrepen met Theresia v.h. Kind Jezus, verleden vrijdag: Het is niet de prestatie die heilig maakt, maar de liefde, dit is "de omgang van God met de ziel en van de ziel met God". Daarom ziet men de heiligheid niet van buitenaf, en hoe echter zij is, des te minder is zij te zien voor onze ogen.
De waarde van "Vasten, gebeden, boetedoeningen, verstorvenheid, uitwendige devotiepraktijken en ander dergelijks" wordt juist gemeten aan de liefde waarmee wij die beleven. Niets gelijkt meer op de liefde dan de deugd : Lucifer was volmaakt deugdzaam, en zat nochtans aan de tegenpool van de liefde.
Hoe kan men het dan weten? Het volstaat om zich met God bezig te houden, in plaats van met zichzelf, om geen Lucifer meer te zijn. En dat herstelt al ons vasten en vastenpogingen in eer en waarde : Een vasten uit liefde, enkel uit liefde!
Beslissen
Als niemand mij zou zien handelen als christen, zou ik het dan nog zijn? Zonder twijfel gedeeltelijk... Maar wat ontbreekt geeft juist de maat aan van wat niet de minste bovennatuurlijke waarde heeft, geen enkele waarde bij God. Zoeken wij dus om nooit opgemerkt te worden als "iemand die goed is."
Woensdag 13 april 2011: Goedheid is een goede zaak
De gelegenheden om goed te doen ontbreken niet. Geen dag gaat voorbij zonder dat wij het geluk hebben er een te vinden. Meer nog, de gewone regel voor de goedheid is, dat zij des te gemakkelijker valt daar de gelegenheden zo talrijk zijn. Nauwelijks één op twintig keren vraagt zij van ons enige inspanning tot zelfverloochening. Het gemak is de algemene regel. De moeilijkheid is de uitzondering, en in dit geval, hoe veredelt de goedheid door het offer! Men wint altijd meer dan men verliest in dit spel!
Laten we er aan toevoegen dat er veel voordeel is in de goedheid, zelfs de meest royale. Het minste beetje brengt lang voordeel. Men zou zeggen dat onder de mensen er een algemene illusie is om de goedheid te overschatten.Zij zien nauwelijks wat we hebben moeten opofferen om hen goed te doen, zij hechten zich alleen aan de goedheid. Inzake illusie is deze echt wel zoet, zij herinnert ons aan die moedwillige vergissing waarbij God de bescheidenheid van onze liefde zo hoog wil schatten.
Alij al, de haat is geen veel voorkomende zaak. Het is een zeldzaam soort brutaliteit, terwijl we niet zelden zien dat iemand, na een halve eeuw, goed doet aan degene die hem vijftig jaar geleden goedheid heeft bewezen.
William Faber [1814-1863], Geestelijke Conferenties, over de Goedheid, IV
Overwegen
Eigenlijk is het simpeler, gemakkelijker en aangenamer om goed te zijn dan kwaadaardig. De erfzonde moet werkelijk in ons schade aangericht hebben om ons te verplichten dingen te doen die ons ongelukkig maken!
Vraag eender wie om drie namen te noemen uit de Middeleeuwen. Hij zal u waarschijnlijk namen van heiligen geven, de anderen zijn al lang vergeten! Wat bewijst dat alleen de heiligheid echt is en werkdadig, en dat de zonde berust op een illusie.
Men vergist zich als men denkt dat de verdienste van onze goede werken afhangt van hun moeilijkheid. Die is slechts bijkomstig, en onze eigen ondervinding leert dat de mensen die ons het meest goed gedaan hebben, dat met plezier deden.
Beslissen
Vandaag stel ik een goede daad, die ik zal uitkiezen en die mij aangenaam zal zijn!
Donderdag 14 april 2011: Maria in het hart van de vasten
O wonder, ik beschouw Maria: In welke sublieme hoogte zie ik haar! Niets is gelijk aan Maria, niets, tenzij God, is groter dan zij. God heeft aan Maria zijn eigen Zoon zelf gegeven, die Hij alleen, aan Hem gelijk, uit zijn hart heeft gebaard, zoals Hij zichzelf zag en beminde. Uit Maria heeft Hij zich een Zoon gemaakt, geen andere, maar dezelfde, zodat Hij, van nature, enig en dezelfde was, Zoon van Maria zoals van God. Heel de natuur is door God geschapen, en God is uit Maria geboren. God heeft alles geschapen, en Maria heeft God gebaard. God, die alles gemaakt heeft, heeft Zichzelf gemaakt uit Maria en zo heeft Hij alles herschapen wat Hij gemaakt had. Hij, die alles uit niet heeft kunnen maken, heeft alles wat bezoedeld was, niet willen herstellen zonder Maria. God is dus de Vader van alles wat geschapen is, en Maria de moeder van wat "herschapen" is. God is de Vader, die alles gebouwd heeft, en Maria is de Moeder die alles herbouwd heeft. God heeft Degene voortgebracht die alles geschapen heeft, en Maria heeft Degene gebaard door wie alles gered werd. God heeft Degene voortgebracht zonder wie niets, op geen enkele wijze, zou bestaan, en Maria heeft Hem gebaard, zonder wie niets "goed" zou zijn. Waarlijk, de Heer is met u, want Hij maakt dat elk schepsel u zoveel verschuldigd zou zijn, zoals Hij!
H. Anselmus [1033-1109], Gebeden en Beschouwingen
Overwegen
Sedert Maria Boodschap, sedert de komst van God in ons vlees, baart Maria ons voor het eeuwig leven: daardoor is haar plaats in deze Vasten centraal, want "Degene die alles heeft kunnen maken, heeft niets, dat bezoedeld was, willen herstellen zonder Maria."
De vasten is er om ons te leren Fiat te zeggen, het "ja" van Maria. Het is het ja van ons doopsel, en tegelijk moeten wij ons dat ja voortdurend eigen maken, het ontwikkelen, het doen doordringen in al de uithoeken van ons bestaan.
Ongetwijfeld maakt een zekere vermoeidheid zich van ons meester op het einde van deze vasten. Keren wij ons tot Maria, verzekerd dat zij ons zal dragen tot het einde van onze inspanningen, zoals zij Jezus heeft vergezeld tot op het einde van zijn aardse weg.
Beslissen
Ik neem vandaag de tijd om een klein "Mariaal" bilan op te maken van mijn christelijk leven. Welke is de plaats van de Maagd Maria in mijn gebeden? Kan ik in enkele woorden mysteries, zoals de Onbevlekte Ontvangenis of de Ten Hemel Opneming uitleggen?
Vrijdag 15 april 2011: Waarom gebruikt de Kerk de vasten?
De dagelijkse ondervinding leert dat de verzadiging van het vlees de scherpte van de geest afstompt en dat een te overvloedige voeding de kracht van het hart vermindert. Het nut van het onderhouden van de vasten is de voornaamste reden van bestaan voor de vasten door de Kerk ingesteld. Wie verstaat er niet welke hulp ons komt van de vasten? Hij nodigt ons uit, niet alleen om het gebruik van voedsel te matigen, maar ook van alle vleselijke verlangens. Zo niet ware het overbodig om de honger te verdragen, en niet te verzaken aan een slecht verlangen, zich voedsel te ontzeggen, maar niet terug te keren van zijn zondige wegen. De vasten is lichamelijk, en niet geestelijk, als alleen het lichaam moet inleveren en alleen dat overblijft wat veel meer schade doet dan alle wulpsheid.
Waartoe dient het de ziel als meesteres te heersen naar buiten toe en naar binnen als slavin te dienen, te bevelen aan de ledematen van het lichaam en aan het recht te verzaken zelf vrij te zijn? Dan is het wel terecht dat zij dikwijls de opstand van haar dienares moet ondergaan, als zij de Heer de dienst niet verleent die ze Hem verschuldigd is.
Dus, terwijl de geest lichamelijk vast in voedsel, dat hij dan ook vaste in zijn ondeugden, en zijn zorgen en begeerten regelt volgens de wet van zijn koning.
H. Leo de Grote [+461], 8e sermoen over de vasten van de 10e maand
Overwegen
De Goede Week nadert. Laten wij de christelijke waarden samenvatten van de vasten, die in de Oudheid deze laatste dagen van de veertigdagentijd beheerste. Zelfs als de Kerk vandaag nog weinig oplegt terzake, waarom niet onze inspanningen hieromtrent opdrijven? Tot Pasen, zonder overdrijving, maar in het verlangen om dichter bij de Heer de voorbereiding van de vernieuwing van onze doopbeloften te beleven?
Lichamelijk vasten, wij zullen het ongetwijfeld gedaan hebben gedurende deze vijf weken, en wij zullen een zekere vrijheid hervonden hebben in onze eet- en drinkgewoonten.
Vooral geestelijk vasten, zoals Jezus in de woestijn. Laten we afstand nemen van de "wereldse zorgen en passies", als zij tegen Gods wet zijn, zeker, maar ook als zij ons van Hem weghouden, in een leven dat weinig verschilt van dat van de heidenen.
Beslissen
Schriftelijk maak ik nauwkeurig mijn programma voor de "Goede Week" op ik en voorzie er namelijk vastenoefeningen in, lichamelijk of niet. Voor wie redelijkerwijze niet kunnen vasten, is er de televisie-vasten, internet-vasten, sigaretten-vasten, alcoholvasten...
Zaterdag 16 april 2011: Geven of teruggeven
Wij hebben alles van God gekregen, zowel in de natuurlijke orde als in die van de genade, en wij eigenen ons alles toe, onze eigenschappen van geest en hart, onze talenten, onze wetenschap, onze deugden. Zelfs over de eigenschappen van ons lichaam zijn wij ijdel, alsof zij ons eigen goed waren. God heeft ons niets gegeven voor onszelf, zelfs niet ons bestaan. Hij heeft alles voor zichzelf gedaan, zegt de Schrift (Spr. 16,4), en Hij eist dat alles Hem teruggebracht wordt. Maar de geest van eigendom is zo in ons geworteld, dat het eerste gevoel dat opkomt in onze ziel is dat wij ons beschouwen als de eigenaars van wat wij enkel in leen hebben, zodat wij geloven dat wij ons ontdoen van ons bezit, wanneer wij God ermee loven, en wij heten dat een offer, terwijl het slechts een teruggave is.
Wij hebben dan ook veel moeite, zelfs bij nadenken, om te erkennen dat al wat er in ons is, en tot onze beschikking, aan God toebehoort, en om ons ervan te laten ontdoen, wanneer Hij oordeelt dat het van pas is dat Hij het terugneemt, of als Hij wil dat wij er aan verzaken, hetzij in de geest, hetzij in feite. Het schijnt ons dat men ons aan ons zelf ontrukt en wij moeten moeite doen om God niet van onrecht en dwingelandij te beschuldigen.
Jean-Nicolas Grou (1731-1803), Innerlijk v. Jezus en Maria, II,XLVIII
Overwegen
"Privaat Eigendom"... Is dat zo zeker? Beter dan "Privaat eigendom" te plaatsen aan de ingang van onze tuin, zouden we beter een bordje maken met "Toevertrouwde eigendom," door God toevertrouwd voor het gemeenschappelijk welzijn.
De aarde behoort aan alle Gods kinderen. Eigendom is een verantwoordelijkheid en een broederdienst, vooraleer het een recht is. Delen is de eerste van onze verantwoordelijkheden als eigenaar, en de basis van een christelijke visie op de maatschappij.
In plaats van te klagen over onrecht wanneer God ons het toevertrouwde domein terugneemt, moeten wij Hem danken omdat wij een dak boven ons hoofd hebben, terwijl wij dat niet meer verdiend hebben dan de clochard, die onder de bruggen slaapt.
Beslissen
Hoe zit het met mijn voornemen van 29.02? Bij dit einde van de vasten, heb ik waarschijnlijk een andere kijk op mijn rijkdommen en mijn manier om te consumeren. Ik zie ongetwijfeld dat ik veel meer kan delen dan ik dacht. Dan schenk ik een gift van betekenis om de miserie te lenigen, die ik ergens heb opgemerkt, of om een caritatief werk te steunen.
Palmzondag 17 april 2011. Op naar onze ontmoeting met de Heer
Komt, laten wij samen de Olijfberg beklimmen, Christus tegemoet, die vandaag juist terugkeert van Bethanië, om zich vrijwillig te offeren voor zijn eerbiedwaardige en zalige Passie, om het mysterie van ons heil tot zijn einde toe te vervullen.
Hij komt dus, en gaat weloverwogen op weg naar Jeruzalem, Hij, die uit de hemel is afgedaald voor ons, die in de diepten liggen. Maar Hij komt niet in zijn glorie, noch in feesten of ceremoniën. "Hij zal niet protesteren, niet roepen, men zal zijn stem niet horen". [Is. 42,2] Hij zal zacht zijn en nederig, Hij zal nederig zijn intrede doen, onder een arm voorkomen. Wat is er armer dan een ezel, nederiger dan een lastdier?
Laten wij dan met Hem optrekken, die zich naar zijn Lijden spoedt, en laten we doen zoals zij, die voor Hem uit lopen, niet zoals zij door op zijn weg olijftakken, mantels of palmtakken uit te spreiden, maar onszelf. Laten we onszelf voor Hem buigen, zo diep mogelijk, in nederigheid van hart en oprechtheid van geest, om het Woord te onthalen dat komt (Joh. 1,9), En dat God in ons ontvangen zou worden, Hij, die door niets kan bevat worden. Want Hij verheugt zich er over om zich zo aan ons aan te bieden, in al zijn zachtheid, Hij, die de Zachte is, Hij, die "boven de avondkim rijst", (Is 14,14) van ons vervallen menselijk bestaan, om met ons te komen wonen als een vriend, en ons te verheffen en met Zich mee te voeren.
H. Andreas van Kreta (660-740), Homilie voor Palmzondag
Overwegen
De Goede Week ontrolt zich voor de christen als een lange processie doorheen de heilige stad Jeruzalem. Van de triomfantelijke ontvangst van Palmzondag tot de miserabele graflegging van Goede Vrijdag volgen wij Jezus stap voor stap, ingaande op de gevoelens van Christus zelf, zoals Paulus ons uitnodigt in de eerste lezing van de Mis van deze dag.
Deze vernedering van God in de diepten van de zondige mens is de sleutel van ons heil. Christus geeft ons het leven en het licht terug, dat wij verloren hadden, en vernietigt één voor één al de gevolgen van de zonde in ons leven, al onze schrik, al onze onevenwichtigheid.
De Goede Week beleven onderstelt een ongeschonden wil om ons te laten doordringen door Christus, zoals wij verklaard hebben op de dag van ons doopsel, en zoals de trouwe beleving van deze week ons zal toelaten te herhalen in de Paasliturgie, die er de bekroning van zijn zal.
Belissen
In mijn missaal (zie 21.02) doorloop ik het essentiële van de liturgie van de Goede Week, en in mijn agenda noteer ik de ogenblikken waarop ik in de kerk zal zijn om eraan deel te nemen.
05-04-1979
Veertigdagentijd voor Krasselaars (deel 1]
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 1]
In de leer bij de Heiligen
Eén tekst per dag om op te gaan naar Pasen
"O Jezus, Gij hebt gezegd dat, eens Ge boven de aarde zoudt verheven zijn, Ge alles tot U zoudt trekken. Vervul Uw belofte, trek ons weg van de schepselen en van onszelf om enkel nog aan U gehecht te zijn!
De liefde heeft zijn boog gespannen, ze heeft haar pijlen geslepen. Als ik U zie, de armen uitgestrekt en als gespannen aan het kruis, dan zie ik de boog van de liefde, maar waar is de pijl? Ah, ik zie hem gans in het midden, het is Uw Hart, totaal in vuur, met heilige vlammen. O Jezus, ik zie hem klaar om te vertrekken, deze liefhebbende pijl, hij heeft reeds een opening gemaakt in uw borst. O Jezus schiet hem, met al uw krachten en richt hem recht naar mijn armzalig hart, raak het maar eens goed met deze wenselijke slag, die het zou doen sterven aan zichzelf, om enkel nog voor U te leven !"
Werkwijze
Elke dag wijden wij tijdens deze vasten tien minuten aan ons toekomstig leven. Hiertoe zal iedere dag een tekst, ontleend aan de grote Christelijke tradities ons helpen om een aspect van de vasten te beleven:
Mediteren
Van Aswoensdag tot de eerste zondag van de Vasten: de Vasten ingaan
Iedere zondag volgen wij het thema van het Evangelie van de dag
Gedurende de Passieweek volgen wij stap voor stap Jezus in zijn Passie
Op de andere Vastenweken mediteren wij over de drie uitnodigingen van Jezus in het Evangelie van Aswoensdag:
van maandag en donderdag: "Als gij bidt..."
dinsdag en vrijdag: "Als gij vast..."
woensdag en zaterdag: "Als gij aalmoezen geeft..."
Praktiseren
Op het einde van onze overweging vormen wij een precies voornemen om concreet onze overweging te beleven.
Met dank aan de Gebedsgroep "Het Cenakel", Waregem Dr. Guy CLAES, Westvlaamse Medjugorje Bedevaarten Vertaling van de tekst: Hilaire Mestdag Oorspronkelijke titel van het boek: "Carême pour les Cancres, 2010. A l'Ecole des Saints." Auteur: Abbé Max Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-Sur-Indre
Woensdag 9 maart 2011: Aswoendag: Laten wij ons eindelijk bezig houden met onze zielen!
Ik spoor u aan, door de liefde van Christus onze Heer, die zichzelf voor ons gegeven heeft : leggen wij ons ernstig toe op de zorg voor onze ziel ! Moge de ijdelheid van ons vroeger leven een reden tot droefheid zijn, tot rouw ! En laten wij de tijd die ons rest gebruiken om te leven ter ere van God, van zijn Zoon Jezus Christus en van zijn heilige en aanbiddelijke Geest.
Laten wij niet langer blijven hangen in die luiheid en lafheid, uit schrik dat door het steeds verwaarlozen van de huidige gelegenheden en het tot later uitstellen van ons plan om goed te leven, wij verrast worden wanneer God ons nauwkeurig rekenschap zal vragen en wij, die ons niet hebben klaar gemaakt om voor Hem te verschijnen door goede werken, uitgesloten worden van de eeuwige geneugten van de Bruidegom. Dat er ons enkel rest onvruchtbare en nutteloze tranen te wenen omdat wij ons leven en onze tijd zo slecht gebruikt hebben, en dat wij spijt krijgen wanneer het geen zin meer heeft.
Dit is de gunstige tijd, zegt de Apostel, dit is de dag van het heil!" Tot wanneer zullen wij ongehoorzaam blijven aan Christus' gebod dat ons oproept voor zijn hemels Rijk?
H. Basilius van Caesarea [± 330-379], De grote Regels, Proloog
Overwegen
De Vastentijd herinnert er ons ieder jaar aan dat het christelijk leven een voortdurende bekering is. Wij hebben tot Christus ja gezegd op de dag van ons doopsel, maar er moeten nog zoveel dingen gedoopt worden in ons leven! Zoveel kleine "ja's" om de grote ja te bevestigen.
Luiheid, lafheid, verwaarlozing... Kortweg: krasselaars ! Wie onder ons herkent er zichzelf niet in ? Kleine of grote zondaars, wij hebben 40 dagen de tijd om ons doopsel onder handen te nemen !
Alleen de eerste stap kost moeite. Laten wij onmiddellijk beginnen. "Dit is de gunstige tijd, dit is de tijd van het heil !" Op vandaag Aswoensdag, nemen wij een echt besluit: Deze Vasten 2010 wordt een echte Vasten, en elke dag wijden wij voldoende tijd aan nadenken, bidden en handelen als leerlingen van Christus."
Beslissen
Nog voor middernacht beslis ik welk moment ik elke dag zal wijden aan de "Vasten voor krasselaars."
Donderdag 10 maart 2011: God klopt aan mijn deur
Terwijl wij hier beneden zijn, heeft God geen ander verlangen dan in ons hart te komen, en er te heersen, niet om zijn eigen geluk te bewerken [welke hulp van ons zou Hij daarvoor nodig hebben ?] maar om het onze te bewerken, niet alleen in de eeuwigheid, maar in dit leven. Het is immers zeker, zowel volgens de rede als het geloof en de ondervinding, dat er geen geluk is voor de mens buiten God. Wat doet God om ons dit geluk te geven ? Hij staat voortdurend aan de deur van ons hart. Hij klopt aan door de inzichten, de goede inspiraties, het berouw, om ons te brengen tot het zoeken van het goede, en het vluchten van het kwaad. Als we aandachtig zouden zijn, dan kwamen wij dikwijls tot inkeer, dan zouden wij opmerken dat Hij ieder ogenblik aanklopt, en als wij Hem niet horen, is het omdat wij ons niet in staat stellen Hem te horen.
Als men lang genoeg aanklopt, opent iemand de deur. God komt binnen. Hij neemt bezit van het hart. Hij vestigt er zijn rijk en Hij verlaat het niet meer, tenzij men Hem er wegjaagt. Hij grijpt de gelegenheid om binnen te komen gretig aan met een niet te vergelijken vreugde. Hij komt binnen met de schatten van zijn genade, vastbesloten ze alle mateloos aan de ziel te geven, indien deze even getrouw is als Hij vrijgevig is.
Jean-Nicolas Grou [1731-1803], Handboek van de ingekeerde zielen, Gods Leiding aan de ziel.
Overwegen
God verwachtte deze Vasten met gretigheid ! Zijn enig verlangen is waarlijk "in ons hart te komen en er te heersen", en wij zullen Hem toelaten en de deur van ons hart openstellen. Hij verlangt het nog sterker dan wijzelf, voor Hem als voor ons is de Vasten een tijd van geluk.
Hoe klopt de Heer aan onze deur ? Wanneer wij bewust worden dat die vreemdeling die wij kruisten in onze straat een broer is, wanneer wij weerstaan aan de drang om een onaangename opmerking te maken tegen een collega, wanneer de dorpsklokken luiden voor de Mis... God klopt 1000 maal per dag aan onze deur.
Laten we ten einde gaan van ons verlangen naar God. Laten we voor Hem de deur openen, "in ons hart keren." Laten we geen schrik hebben , noch van de waarheid, noch van de liefde. De Vasten is daar, om die deur wijd open te zetten.
Beslissen
Ik neem de tijd om alle kloppen van God op mijn deur op te merken : Die stakker, die ik deze morgen kruiste, en die ik liever vermeed, dat grootmoedig gebaar, waar ik getuige van was, dit inwendige ongemak toen ik een onschuldige liet beschuldigen... Wij krijgen 40 dagen om dit alles weer in orde te brengen.
Vrijdag 11 maart 2011: De Vasten die God Behaagt
Mijn God, Dit is een van onthouding en ontzeggen. Het is niets om te vasten van dat grove vlees dat het lichaam voedt, als men ook niet vast van alles dat als voedsel dient voor de eigenliefde.
Maar, mijn God, moet ik dan voortdurend vrezen die innerlijke vasten te breken door de vertroostingen die ik krijg ? Neen, mijn God, Gij verlangt die vrees niet, noch die ongerustheid. Uw geest is die van de liefde en de vrijheid, en niet die van vrees en slaafsheid.
Verre van ons, Heer, die treurige en vreesachtige braafheid, die zichzelf voortdurend opvreet, met steeds de weegschaal in de hand om de atomen te wegen, uit vrees die inwendige vasten te breken! Het is U beledigen als men met U niet eenvoudiger handelt, die strengheid is uw vaderlijk Hart onwaardig ! Gij wilt dat men U alleen bemint, dààrop slaat uw naijver. Maar als men U bemint, laat Gij de liefde vrij handelen, en Gij merkt wel wat er echt van die liefde voortkomt.
Ik zal dan vasten, God, mij onthouden van alles wat niet uw wil is, maar ik zal vasten uit liefde, in vrijheid en in de overvloed van mijn hart. Wee het bekrompen en in zichzelf verdroogde hart, dat alles vreest en daardoor geen tijd heeft om te beminnen en grootmoedig achter de Bruidegom aan te lopen !
Fénélon (1651-1715), Handboek v.d. Godsvrucht, Voor de Vasten.
Overwegen
Het woord "vasten" is verbonden met de vastentijd, vooral op vrijdag. Wij houden niet van onthouding, en begrijpen die niet. Laten wij dus liever spreken van voorkeur. Wij hebben zes weken om een evenwicht te scheppen in een leven, dat God voor alles kiest, en dat vraagt dat men alles wat met God concurreert, schrapt.
Anders gezegd : De liefde zal de motor zijn van onze vasten, en van al onze inspanningen in deze periode. Het komt er op aan de vrijheid te heroveren om te beminnen, om alles te doen in functie van God alleen.
De vasten is daar om onze "bekrompen en verdroogde harten" open te zetten. Het geheim daartoe is de liefde, en niet de vrees.
Beslissen
Ik zoek enkele hindernissen op voor mijn vrijheid om Jezus lief te hebben en Hem te volgen : De luiheid die mij belet een minimum van orde te hebben in mijn tijdschema, de gulzigheid, die mij teveel doet eten, de gramschap die mij onverdraaglijk maakt, enz... Bij deze hindernissen, zoek ik de meest uitgesproken, en ik zal er heel de vasten bijzonder over waken. En elke vrijdag evalueer ik mijn getrouwheid op dit punt over heel die week.
Zaterdag 12 maart 2011: Kiezen voor het ware geluk
Als gij naar een beetje gezond verstand hebt, begrijp dan dat gij gemaakt zijt tot Gods glorie en het eeuwig geluk. Dààr ligt uw doel, het centrum van uw leven, de schat van uw hart. Als gij uw doel bereikt, zult gij gelukkig zijn. Als gij ervan afwijkt, zult gij uzelf ongelukkig maken. Alles wat u er heen leidt, houd het voor goed, al wat er u van afkeert, is verkeerd. Voorspoed en tegenspoed, rijkdom en armoede, gezondheid en ziekte, moet men niet systematisch zoeken noch uit principe vluchten. Als zij dienen tot Gods glorie en tot uw eeuwig heil, zijn ze goed en wenselijk, zo niet zijn ze slecht, en te mijden.
Zeg daarenboven ook tegen uzelf dat God niet zo ver is voor wie Hem beminnen, dat Hij hen zelfs hier beneden onmetelijke vreugden verleent, hoger dan die, welke zich degenen verschaffen, die verliefd zijn op de schepping. Er staat geschreven : "Vind uw diepste geluk in de Heer en uw hartsverlangen vervult Hij." [Ps 37,4] En waar de H. Paulus zegt: "Dit vervult mij met troost en doet mij overvloeien van blijdschap bij al mijn wederwaardigheden" [2 Kor.7.4], bedoelt hij niet dat de moeilijkheden hem gelukkig maken en dat de smart hem bevalt, want doornen geven geen druiven, noch de bramen vijgen, maar hij laat verstaan dat God zijn vrienden, om hun smarten te lenigen, zo zuivere, zo zachte en diepe vreugden geeft, dat zij zonder enige vergelijking zijn met de aardse vreugden.
H. Robertus Bellarmino (1542-1621), De Opgang van de ziel naar God, 1e gr.6, en 2e gr.3
Overwegen
Als gij een beetje gezond verstand hebt, begrijp dan dat gij geschapen zijt tot Gods glorie". Dat weten wij wel, maar doen nochtans alsof wij het niet wisten. De vasten is er om ons leven opnieuw op orde te stellen. Het christelijk leven is geen optie, er is geen ander geluk mogelijk.
Omdat wij, sedert de erfzonde, een soort fataliteit ervaren om ons van God af te keren, willen wij ons wijsmaken dat Hij niet echt van ons houdt, dat Hij in elk geval te veraf is, dat christen zijn maar triestig is... De heiligen getuigen echter van het tegendeel, van de vreugde en het geluk die God geeft aan zijn vrienden, en dat niet als een beloning na de dood, maar reeds hier beneden, als het enige waarachtig geslaagde leven.
Besluiten wij onze intrede in de vasten, en worden wij volop bewust van de oproep die God ons zendt, tot ons geluk en het Zijne.
Beslissen
Ik eindig met mijn vastenprogramma op punt te stellen en bepaal het ogenblik van de dag om dat meer bijzonder uit te voeren, ik zoek de fouten, die moeten overwonnen worden, en beslis voor een bijzondere inspanning op een bepaald punt. En ik schrijf dat op, op een blad dat ik zowel avonds als 's morgens zal lezen.
Zondag 13 maart 2011: Eerste zondag van de vasten: Jezus beleeft in ons de Vasten.
Waarom zou de vasten van Christus niet gemeen zijn voor alle christenen? Waarom zouden de ledematen het Hoofd niet volgen? [1 Kol. 1.18]
Zo wij het goede van dit Hoofd ontvangen hebben, waarom de kwalen ervan niet verdragen? Willen wij de smarten ervan verwerpen, en toch de vreugden ervan delen ? Zo ja, dan tonen wij ons onwaardig één lichaam te vormen met dit Hoofd. Waarlijk, al wat Christus geleden heeft, is voor ons. Als wij lui zijn om met Hem samen te werken aan ons heil, waarin zullen we dan achteraf kunnen beweren met Hem verbonden te zijn ? Het is niet buitengewoon om met Christus te vasten, als wij later samen zitten aan de tafel van de Vader. Het is niet bijzonder dat de ledematen lijden met het hoofd, als zij zullen mee verheerlijkt worden. Gelukkig het lid dat in alles met dit Hoofd heeft meegewerkt, en het zal gevolgd hebben waar het ook ging [Ap. 14.4]. Anders, moest het gebeuren dat ervan afgesneden en gescheiden werd, dan zou het ook van de levensadem afgesloten zijn.
O, glorierijk en door alle eeuwen gezegend Hoofd, voor mij is U in alles aanhangen een goed, waarover ook de engelen zich met verlangen buigen [1 Petr.1,12] Ik zal U volgen waar Gij ook gaat : "Als Gij door het vuur gaat, zal ik niet van U gescheiden worden en ik zal geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij." Gij draagt mijn smarten en Gij lijdt voor mij, Gij, de Eerste, Gij gaat door de smalle doorgang van de Passie, om een brede toegang te bieden aan de leden die U volgen.
H. Bernardus [1090-1153], Sermoen 1 over de Vasten
Overwegen
De 40 dagen van de vasten leiden ons in de 40 dagen van Jezus' retraite in de woestijn, bij het begin van zijn openbaar leven. Onze vasten is vooreerst de Zijne, niet een simpele navolging, maar die vasten, die Hij in ons beleeft bij de genade van ons doopsel. Zo is ons gebed ook het Zijne, en ons broederlijk delen evenzo. Deze drie traditionele componenten van de vasten zijn een driedubbele vereniging met Christus, vermits christen zijn betekent lid zijn van het lichaam waarvan Hij het hoofd is.
Verenigd zijn met Christus doet ons gaan waar Hij gegaan is, of beter waar wij Hem doorheen gestuurd hebben. Als Hij de bekoring heeft gekend, de Passie geleden, is het omdat zijn trouw aan de zondaars, die wij zijn, langs daar moest gaan. Maar door het feit zelf, veranderen onze beproevingen van betekenis. Het zijn niet langer de simpele gevolgen van de zonde, maar de plaats van vereniging met Christus, waar wij zijn leven ontvangen.
Beslissen
Op deze zondag neem ik mijn missaal, en lees de uitleg over deze liturgische tijd. Heb ik geen missaal ? Dan bezorg ik mij er een vanaf morgen en voor vandaag kijk ik op internet. Er zijn zeer goed gemaakte sites over de christelijke vasten ! Heb ik geen internet ? Dan bid ik de rozenkrans!
Maandag 14 maart 2011: Waartoe bidden?
God weet wat wij nodig hebben, vooraleer wij het vragen. Waarom dan verplicht Hij ons het Hem te vragen ? Laten we begrijpen dat onze God en Heer niet wil dat we Hem onze wil willen leren kennen, vermits Hij die kent, maar Hij wil dat ons verlangen wordt bewogen door onze godsvrucht, zodat wij kunnen ontvangen wat Hij ons graag wil geven. Want wat Hij ons wil geven is zeer groot, terwijl onze capaciteit zeer klein is, en ons hart benepen. Daarom werd ons gezegd : "Zet uw hart wijd open! Doe niet zoals de heidenen !" Het komt erop aan meer te kunnen ontvangen, door met meer vertrouwen te vragen, sterker te hopen, en vuriger te verlangen.
Het is dus door het voortdurend verlangen van ons geloof, onze hoop en onze liefde dat wij zonder ophouden bidden. Maar op bepaalde ogenblikken richten wij ook tot God onze vragen in woorden, opdat die uitdrukkelijke gebeden uitnodigingen zouden zijn voor onszelf, zodat wij weten waar wij staan met onze verlangens, om ons aan te zetten om nog meer te verlangen. Ja, een vuriger verlangen heeft meer resultaat. Daarom dit woord van de Apostel : "Bid zonder ophouden" [1 Tes. 5,17], wat betekent: "Verlang zonder ophouden naar het zalige leven, wat niets anders is dan het eeuwige leven met Hem, die alleen de macht heeft het te geven.
H. Augustinus [354-430], Brief aan Proba
Overwegen
Laten wij, bij dit begin van de vasten, grote momenten van gebed vastleggen in onze dagen. Het leven van gebed is één met ons christelijk leven. Het geloof, de hoop en de liefde, dit is : Denken, weten en willen als christen, komen samen in één enkel verlangen naar God, dat zijn eenheid schenkt aan ons heel leven.
Het gebed is impliciet in dit verlangen. Het wordt expliciet in de momenten, waarin we trachten er ons beter bewust van de worden en onze godvruchtige praktijken [stil gebed, rozenkrans, een ogenblik bidden in de kerk...] zijn er voor deze bewustwording.
Dit verlangen, het is God zelf die het in ons opwekt, het is bovennatuurlijk. Maar het hangt van ons af om het vrij te maken in ons. Het is even waar te zeggen dat God alles doet in een christelijk leven, als zeggen dat Hij niets doet zonder ons. Hij moet God zijn, wij mensen. Er is enkel liefde in de wederkerigheid en de verantwoordelijkheid.
Beslissen
Ik bekijk zonder vergoelijken mijn gebedsleven. Hoeveel tijd heb ik er dagelijks aan besteed sedert zes maanden? Met welke regelmaat ? Kan ik zeggen dat ik altijd bewust ben van Gods aanwezigheid, of van mijn aanwezigheid bij Hem ?
Dinsdag 15 maart 2011: Waartoe dient het vasten?
De vasten is een uitstekende pedagoog. Vooreerst heeft hij weinig tijd nodig om al wie vast ervan te overtuigen dat de mens maar weinig voedsel en drank nodig heeft, en dat wij in 't algemeen slokoppen zijn, die meer eten en drinken dan nodig. Meer dan onze natuur vereist.
Vervolgens ontdekt of onthult de vasten al de ziekten van de ziel, al haar zwakheden, gebreken, zonden en passies. Juist zoals een slijkpoel. Van zodra men die begint op te ruimen, laat hij de slangen zien, en het vuil dat hij bevatte. Dan toont hij ons de noodzaak om terug te keren tot God, uit heel ons hart, om zijn barmhartigheid te zoeken, zijn hulp en zijn heil.
Tenslotte onthult de vasten elk slimmigheidje, elke list en sluwheid van de lichaamloze geesten, waaraan wij onderworpen waren, zonder ons ervan rekenschap te geven. Nu wij verlicht zijn door het licht van Gods genade, wordt hun list duidelijk, en daarom vervolgen zij ons nu kwaadaardig, uit wraak omdat wij hun wegen hebben verlaten.
Jan van Cronstadt [1829-1908], Mijn leven in Christus, Oosterse Spiritualiteit, Nr 27
Overwegen
Vasten heeft slechts zin binnen de christelijke opvatting over het evenwicht. Onze moderne maatschappij is structureel onevenwichtig, daar zij consumeren tot een goed-in-zich heeft gemaakt. "Wij eten en drinken meer dan nodig", en wij verliezen er ons onze vrijheid bij. De vasten moet ons toelaten om dit eerste onevenwicht te herstellen.
Dan zien wij dat die overmatige consumptie een vlucht is in het genot om ons gebrek aan geluk niet te zien, d.i. "al de ziekten van de ziel, al haar zwakheden, gebreken, haar zonden en passies". Alleen de liefde maakt gelukkig, en als ze niet zonder genot gaat, zoeken wij toch dat genot niet om het genot. De vasten moet ons toelaten om het genot weer op zijn plaats te zetten.
Deze evenwichten herstellen botst op onvermoede weerstanden. Zolang wij het niet geprobeerd hebben, achten wij onszelf bekwaam om de excessen van tafel of sigaret, of de TV op bestelling enz. tegen te houden. Daar ontdekken wij onze diepe medeplichtigheid met "onlichamelijke geesten" die ons in slavernij hielden zonder dat wij er ook maar aan dachten.
Beslissen
Ik overzie mij dag van gisteren. Wanneer ben ik slachtoffer geweest van die "onlichamelijke geesten", d.i. wanneer heb ik de dingen gedaan "om mijzelf te plezieren" zonder mij af te vragen of God dat wel wilde?
Woensdag 16 maart 2011: Waarom delen?
Het kort begrip van het geloof ligt besloten in deze woorden : "Wij hebben geloofd in Gods liefde voor ons." [1 Joh.4,16] Maar, als wij daaraan geloven, moeten wij Hem navolgen. Dit Hart van Jezus omhelst alle gelovigen. Het is daar dat we allen verenigd zijn om "volmaakt te zijn in de éénheid" (Joh.17,23). Het was het Hart dat sprak, toen Hij zei: "Vader, Ik wil dat mijn leerlingen met Mij zijn waar ook Ik ben" [Joh. 17,24]. Hij sluit daar niemand uit, Hij noemt ze allen zijn kinderen, en wij moeten elkander beminnen "in de innigheid van de liefde van die goddelijke Verlosser." [Fil. 1,8] Laten wij dan het hart hebben van Jezus Christus, een wijd open hart, dat niemand buiten zijn liefde sluit.
Het is uit die wederkerige liefde dat een ketting van liefde gevormd zal worden die zich vanuit Jezus' Hart zal uitbreiden tot in al de andere, om ze te verbinden en onschendbaar te verenigen. Laten wij die niet verbreken, aan geen enkele broeder weigeren binnen te komen in die heilige eenheid in Jezus Chrisyus' liefde. Er is plaats voor iedereen. Laten wij zonder vrees gebruik maken van de goede dingen, die zij ons verschaft , wij verliezen ze niet door ze aan de anderen te geven, maar wij zullen ze des te zekerder bezitten. Zij vermenigvuldigen zich voor ons met des te meer overvloed als wij verlangen ze edelmoedig te delen met onze broeders.
Laten wij dan beminnen in Jezus' Hart. "God is liefde, en wie volhardt in de liefde, blijft in God, en God blijft in hem." [1 Joh. 4,16]
Jacques-Bénigne Bossuet(1627-1704), Panygeriek van de Apostel Johannes
Overwegen
De christelijke zin van het delen is geestelijk en niet moreel. Het gaat er niet eerst om de goederen van deze wereld beter te verdelen, maar om relaties van liefde te leggen met onze broeders, en dat als eerste gevolg van onze kinderlijke verbintenis met Hem die onze Vader is en ook hun Vader.
Jezus' Hart bevat gans de liefde van de wereld. Het is door ons door Hem te laten beminnen, wat onze bekering tot Hem veronderstelt door gebed en vasten, dat wij op onze beurt liefhebbend worden zoals Hij, of beter in Hem liefhebbend worden. Dan komen wij in een "keten van liefde", die van Hem uitgaat en tot Hem leidt.
Die vasten zal ons helpen om relaties te bouwen van bovenmenselijke broederschap, en niet enkel van natuurlijke solidariteit, met onze naaste. Het zij echter reeds duidelijk dat die afhangen van de samenvatting van ons geloof: Geloven in Gods liefde voor ons.
Beslissen
Ik zoek welke miserie er is op minder dan vijfhonderd meter van mijn woonst, als ik in de stad woon, en vijf kilometer op de buiten, en waaraan ik iets kan verhelpen.
Donderdag 17 maart 2011: Beginnen bij het begin
Maar wat ik u bovenal vraag, is elke dag, voor alles, een kwartier 's morgens en 's avonds om samen met God te zijn, gemeenzaam en hartelijk. Ge zult mij vragen hoe ge zulk een gebed kunt doen. Ik antwoord dat ge dat uitstekend zult doen, als uw hart het doet. Zeg, hoe spreekt men tot de mensen die men liefheeft?Is een kwartiertje zo lang voor een beste vriend? Ziedaar de trouwe vriend die uw afwijzingen niet moe wordt, terwijl al de anderen u negeren, omdat gij met hen geen plezier meer kunt maken. Zeg Hem alles, luister vooral, keer dikwijls in uzelf om Hem daar te vinden.
Het rijk Gods is in u, zegt Jezus. Men moet het niet ver gaan zoeken, vermits Hij zo dicht bij ons is als wijzelf. Hij schikt zich in alles, Hij verlangt alleen uw hart, Hij wil geen "complimenten" van u, noch moeizaam bestudeerde betuigingen. Indien uw verbeelding wegdrijft, keer dan zachtjes terug naar Gods aanwezigheid, geneer u niet, maak van het gebed geen geestelijke inspanning, bekijk God niet als een meester die men slechts met gemaakte plechtigheid en schroom benadert. Uw gebed zal slechts volmaakt zijn, wanneer gij meer op uw gemak zijt met de echte Hartsvriend, meer dan met alle andere onvolmaakte vrienden op aarde.
Fénélon (1651-1715), Brieven over de Religie
Overwegen
Elke dag voor alles een kwartier nemen 's morgens en 's avonds. " Vriend-lezer, eerlijk : Als dat nog teveel is... !
Men is beschaamd om het te zeggen! Een half uur voor Hem die ons de eeuwigheid schenkt! En nochtans, de eerste stap in het gebed is de voornaamste : Het verloop van onze bezigheden stilleggen om ons tot Hem te keren, de verstrooiende loop van onze geest omkeren om in te keren, om Hem te onthalen. Ziedaar de eerste en fundamentele bekering van een leven dat begrepen heeft waar de bron van het Leven is.
Zeg en doe daarna wat gij wilt in het gebed. Het volstaat dat het gebed is, om goed te zijn. "Christus schikt zich in alles". Wij zijn het, die Hij bemint, niet ons gebed, dat slechts dient om Hem de deur te openen.
Beslissen
Wij zullen andere gelegenheden hebben tijdens deze Vasten om te spreken over de tijd, die elke dag aan gebed moet voorbehouden worden. Maar nu reeds : Laten wij het niet aan de spontaneïteit overlaten om ons gebed te organiseren. Vandaag nog bepalen wij op welk ogenblik wij er tijdens deze vasten aan zullen trouw zijn.
Vrijdag 18 maart 2011: Gebruiken of misbruiken?
Daar de eerste oorzaak van zonde de ongepaste aantrekking was voor voedsel, een van Gods gaven, wat zou er dan heilzamer zijn voor onze herwonnen vrijheid, dan zich te onthouden van zaken, die toegestaan zijn, als zij zich niet kon inhouden voor verboden zaken? Zeker, "elk schepsel Gods is goed, en geen enkel voedsel is te verbieden, als men het neemt met dankgebed" (Tim 4,4), maar wij zijn niet geschapen om, met schaamteloze en schandelijke hebzucht, al de rijkdommen van de wereld te begeren, alsof, wat toegelaten is te nemen, ook niet zou toegelaten zijn te laten.
God zij geloofd, die de mensen zoveel zaken en geschenken heeft gegeven tot hun gebruik. Maar de redelijke ziel moet weten dat er grotere genoegens zijn voor de geest dan voor het vlees. En als zij de H. Geest haar hoort zeggen : "Loop niet achter uw begeerten aan en houd u ver van uw lusten" [Sir. 18,30], dat zij dan de noodzaak moge verstaan om de deugd van matigheid aan te kweken door te weerstaan aan al wat de lichamelijke zinnen vleit. Door matigheid groeit de wijsheid van de innerlijke mens, terwijl de lusten van de uitwendige mens verminderen. Want als het vlees, dat tegen de geest begeert [Gal. 5,17], beheerst wordt door het geestelijk verlangen, dan komt de mens tot vrije gezondheid en heilige vrijheid, zo dat het vlees beheerd wordt door het oordeel van de geest, en de geest door de hulp Gods.
H. Leo de Grote [+461], 4e sermoen o. d. Vasten v. Pinksteren
Overwegen
De vasten stelt de wezenlijke goedheid van de schepping niet in vraag. De eerste bladzijde van de Bijbel zegt dat "God zag dat het goed was". Wat God ons echter ter beschikking heeft gesteld, hebben wij misbruikt: Dat is de zonde, en eens die zonde bedreven, voelen wij het gewicht van het dier in ons, dat ons aanzet om altijd meer te verbruiken.
Het drama is, dat waar het dier zijn evenwicht vindt door het instinct, de mens anders functioneert. In zijn geval leidt vrij toegeven aan zijn instinct tot zijn vernieling, zoals het voorbeeld van de dronkaard het toont. Het menselijk handelen veronderstelt dat " het vlees beheerd wordt door het oordeel van de geest, en de geest door Gods hulp".
De christelijke praktijk van de vasten gaat uit van deze geestelijke visie, anders zou ze niets meer zijn dan een hygiënische oefening.
Beslissen
Ik ga planmatig de uitvoering van mijn voornemen na, zoals voorzien vorige vrijdag, en desnoods besluit ik tot een preciezere inspanning om trouw te zijn aan mijn voornemen.
Zaterdag 19 maart 2011: God lijdt in deze wereld
God lijdt, en lijdt honger in deze wereld in al de armen. Hijzelf heeft gezegd : "Telkens als gij iets gedaan hebt aan een van deze, mijne kleinen, hebt gij het aan mij gedaan." (Mt. 25, 40) Bijgevolg, God, die in de Hemel zich verwaardigd te geven, wil op aarde krijgen. Wie zouden wij zijn, indien wij wel wilden krijgen wat God ons geeft, maar niet willen geven waar Hij vraagt ?
Ja, waar een arme honger lijdt, is Christus in nood, zoals Hijzelf gezegd heeft : "Ik had honger, en gij hebt mij niet te eten gegeven." Veracht dan de miserie van de arme niet, wilt gij zeker zijn van de hoop op vergiffenis voor uw zonden. Christus lijdt nu honger, broeders, Hij wil zelf honger lijden en dorst, in al de armen, en wat Hij krijgt op aarde, geeft Hij terug in de hemel.
Ik vraag het u, broeders, wat wilt, wat zoekt gij wanneer gij naar de kerk komt? Is het geen barmhartigheid ? Geef dus aardse barmhartigheid, en ge zult de hemelse krijgen ! De arme vraagt ze aan u, en gij vraagt ze aan God, de arme vraagt een stuk brood, gij vraagt het eeuwig leven. Geef aan de bedelaar wat gij wilt verdienen te ontvangen van de Heer. Hoor hoe Hijzelf zegt : "Geef, en u zal gegeven worden." (Lc. 6,38) Ik weet niet met welke onbeschaamdheid gij zoudt willen krijgen wat gij weigert te geven! En zo, als ge naar de kerk komt, breng aalmoezen mee voor de armen, om het even wat, volgens uw vermogen.
H. Césaire v. Arles [470-543], Sermoen 25,1
Overwegen
Jezus heeft zich vereenzelvigd met de arme. De arme is niet zoals Christus, hij is Christus. Men kan absoluut geen christen zijn zonder naar de armen toe te gaan.
Ons hart heeft slechts één deur. Als ze gesloten is voor de arme, is zij het voor Christus. En het is door die enige deur dat de liefde uit- en ingaat, de liefde die men geeft en die men ontvangt. Het een gaat nooit zonder het andere.
"Als gij naar de kerk komt...": laten wij het delen beleven als een deel van ons gebed, van onze relatie tot Christus, en niet volgens een beminnelijke "leken"-weldadigheid.
BeslissenOnder de miseries die ik verleden donderdag heb opgespoord, zoek ik er een uit, die ik wil verhelpen in deze vasten : Het kan materiële hulp zijn, het kan gegeven tijd zijn, hernieuwde relaties... in elk geval kies ik een vorm van hulp die zich niet beperkt tot één gelegenheid, maar die al deze vastenweken meegaat.
Eenmaal dat beslist, vul ik dat aan bij het blad dat ik heb aangelegd op 20 februari.
Zondag 20 maart 2011: Tweede zondag van de Vasten: Jezus, ons Licht
Christus nam alleen Petrus, Johannes en Jakobus mee naar de hoge Thaborberg, en "Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd". (Mt. 17, 1-2) In andere woorden: Terwijl ze naar Hem keken. Wat betekent "van gedaante veranderd", vraagt Chrysostomus, de grote theoloog. Dat betekent dat Hij hen iets van zijn godheid openbaarde, volgens zijn goeddunken, en dat Hij aan zijn leerlingen God liet zien, die in Hem verbleef.
En terwijl Hij bad, zegt Lucas, "Zie, Hij veranderde helemaal van uitzicht" [Lc.9,29], terwijl Mattheus schrijft: "Hij werd schitterend als de zon" [Mt. 17,2]. Hij zegt: "als de zon", niet opdat wij dat licht zouden opvatten als het waarneembare licht, maar opdat wij dit zouden begrijpen : Wat de zon is voor hen die leven en waarnemen volgens de zintuigen, is Christus als God, voor hen die leven en waarnemen volgens de geest.
Het is terwijl Hij bad, dat Hij zo schitterde en dit mysterieuze licht openbaarde aan de uitverkoren leerlingen en aan de oude profeten. Hij toont ons zo dat het gebed dit gelukzalige visioen voortbrengt, en leert ons dat wij moeten gelijkvormig zijn aan God door de deugd, en met Hem verenigd in de geest, om er te kunnen van genieten. Het visioen wordt gegeven en is zichtbaar voor allen die, door de toeleg op de goede werken en het oprechte gebed, zich voortdurend naar God bewegen.
H. Gregorius Palamas (1296-1359), Homilie 34
Overwegen
De Gedaanteverandering van Jezus is een voorafspiegeling van zijn verschijning in de glorie van zijn Verrijzenis, en laat de apostelen voor één moment de ervaring meemaken, die zij met Pasen zullen beleven.
Deze perceptie van Jezus in zijn goddelijke identiteit veronderstelt effectief de goddelijke verlichting, de genade, zelfs indien de ervaring, die zij meebrengt niet noodzakelijk de intensiteit heeft, die de getuigen van de Gedaanteverandering hier ondervinden. Ons geloof is nochtans de vrucht van dezelfde genade, en het laat ons toe met zekerheid en kracht vooruit te gaan in het christelijk leven.
Maar het geloof beperkt zich niet tot een theoretische kennis van Christus : "Men moet aan God gelijkvormig worden, en één met Hem", opdat zijn licht zou schitteren in ons verstand en in ons hart. Heel de pedagogie van de vasten is daar om ons geloof te versterken, door ons nog meer naar dit licht te keren.
Beslissen
Op deze dag, waar God zijn apostelen roept om zich met Hem terug te trekken op de berg, neem ik een tijd van stil gebed, waarbij ik het evangelie van de Gedaanteverandering zal overwegen.
Maandag 21 maart 2011: Ik verveel mij met bidden
De H. Franciscus van Sales zei dat, indien wij in ons gebed niets anders deden dan de verstrooidheid en de bekoringen te verdrijven, dit gebed goed gedaan zou zijn. Tauler zegt zelfs dat wie volhardt in het gebed, spijt de dorheid, God hem meer genade schenkt dan wie veel bidt met veel gevoelige devotie. Pater Rodriguez spreekt over iemand, die, in 40 jaar oratie, nooit enige troost heeft gevonden, maar op de dagen dat hij ze deed, voelde hij zich vol kracht om de deugden te beleven, terwijl, wanneer hij het gebed naliet, hij zulke zwakheid voelde dat hij niets goeds kon doen. De H. Bonaventura en Gerson zeggen dat velen God beter dienen zonder de ingetogenheid die zij verlangen, dan wanneer zij die hadden. Dan leven zij waarlijk met meer toeleg en nederigheid, terwijl zij anders in ijdelheid konden verzeilen, en lauw worden bij het denken dat zij reeds bereikt hadden wat zij zochten. [vervolg donderdag]
H. Alfons van Liguori [1698-1787], Over de Gelijkvormigheid aan Gods wil
Overwegen
Wij keren steeds terug naar de grondtekst van de H. Augustinus van verleden maandag : Het gebed is er niet om God te veranderen, maar om onszelf te veranderen. Hoe meer het "weerstand biedt" in ons, des te meer dwingt het ons om uit onszelf te treden, hoe minder het sentiment bevat, des te meer het ons geloof verdiept.
Het gaat er niet om moeilijkheden te zoeken, of dorheid in het gebed. Wat van ons afhangt is de trouw. De rest is Gods zaak zelf. En twijfel er niet aan : Hoe minder de zaken van ons afhangen, hoe meer ze van God afhangen, in het gebed zoals overal. En hoe meer zij van God afhangen, hoe meer zij ons naar God voeren, indien wij ze nemen zoals Hij ze ons geeft.
De ondervinding leert dat de getrouwheid in het gebed gepaard gaat met een algemene vooruitgang in de trouw aan heel ons christelijk leven. Het is wel het bewijs dat onze vermogen om God te ontvangen vermeerdert, zoals de H. Augustinus het ons zegt.
Beslissen
Waar sta ik, met mijn besluit van verleden donderdag ? Nu ik de momenten van gebed in mijn dag heb vastgelegd, mis ik misschien een plaats. De beste plaats is waar ik het minst gestoord word, thuis of elders, waar het meest stilte is, en zo mogelijk een aantrekkelijk kader : Voor een kruisbeeld, een icoon van de H. Maagd, of een beeld dat ik graag heb...
Dinsdag 22 maart 2011: Van Vasten naar Delen
De vasten lijdt honger en dorst, als men hem geen liefde te eten en geen barmhartigheid te drinken geeft. De vasten lijdt en bezwijmt, indien hij zich niet kleedt met aalmoezen, zich niet bedekt met het kleed van het medelijden. Wat de lente is voor de aarde, is barmhartigheid, zo weten wij, voor de vasten. zoals de lentebries de veldplanten laat bloeien, zo doet de barmhartigheid alles voortbrengen wat gezaaid werd door de vasten, en maakt het heel zijn kracht vruchtbaar in een hemelse oogst.
Wat de olie is voor de lamp, is de liefde voor de vasten. Het licht van de lamp voedt zich met het vet van de olie, en hoewel het weinig verbruikt, volstaat het om vrolijk heel de nacht te verlichten. Zo doet de liefde de vasten schitteren en doet ze volop het licht stralen van de matigheid. Wat de zon is voor de dag, weet dat de aalmoes dat is voor de vasten. Zoals de schittering van de zon klaarte geeft aan de dag en al de duisternis van de nacht verdrijft, zo geeft de aalmoes zijn heiligheid aan de vasten, en verdrijft door het licht van de naastenliefde de nacht van de begeerlijke winzucht. Kortom, wat de ziel is voor het lichaam, is de edelmoedigheid voor de vasten.
De vasten is sterk, hij overwint en triomfeert wanneer hij strijdt onder de bevelen van het medelijden. Barmhartigheid en liefde zijn de vleugels waarmee de vasten opvliegt en ten hemel verheven wordt, en zonder dewelke hij op de aarde blijft en zich zwaar voortsleept.
H. Petrus Chrysologos (380-450), Sermoen 8
Overwegen
Een veel voorkomende neiging is het om de vasten te bekijken op het morele plan [men moet toch de tucht aanleren!] terwijl de christen hem beleeft op het geestelijke plan : De vasten heeft slechts waarde omdat hij de vasten is van Christus, en dus slechts te zien heeft met zijn liefde.
Zeker, de vasten herstelt ons in het natuurlijk evenwicht (zie 23.2), maar het evenwicht van de mens is bovennatuurlijk [zie 26/2]. De mens vindt evenwicht in de liefde, waarvan de uitdrukking concreet uitloopt op delen en aalmoezen geven.
Moet men veel of weinig eten ? Gij zult het evenwicht vinden als gij eet wat moet opdat God boven alles geliefd zou zijn, en uw broeders zoals gij zelf. Op die weg veronderstelt een overdaad rechttrekken [en niet alleen in voeding] dat gij u wettige dingen ontzegt. In het perspectief van de naastenliefde, is de herwonnen vrijheid echter altijd de vrijheid om te beminnen.
Beslissen
Ik maak een kleine boekhoudkundige balans op van wat mijn "excessen" mij kosten : Uitgaven voor voeding, enkel om mezelf te plezieren, uitgaven voor verzet, lectuur, tabak, snoep, 'n mooie wagen... En ik evalueer wat ik zou kunnen investeren in medelijden en delen, terwijl ik een evenwichtiger leven leid.
Woensdag 23 maart 2011: Elk mens in beminnelijk
"Wie Mij bemint, zegt de Heer, zal mijn geboden onderhouden. Nu is mijn gebod dat gij elkaar bemint." Wie dus zijn naaste niet bemint, onderhoudt het gebod niet, en kan dus de Meester niet liefhebben.
Gelukkig de mens, die alle mensen gelijk kan beminnen!
Wie God bemint, heeft ook zijn naaste lief, zonder reserve. Hij is niet in staat om zijn rijkdommen te behouden, hij schenkt ze zoals God schenkt, en geeft aan elk wat hij nodig heeft.
Hij, die, waar hij aalmoezen geeft, God wil nadoen, maakt geen onderscheid tussen goeden en slechten, eerlijke of oneerlijke mensen, van zodra zij maar in nood zijn. Hij geeft gelijk aan allen, volgens hun noden en in zijn goedheid beklaagt hij de zondaar, maar verkiest de goeden boven de slechten, om hun goede wil.
God, van nature goed en zonder passie, bemint alle mensen gelijk, het werk van zijn handen, maar Hij roemt de rechtvaardige, omdat Hij met hem intiem verenigd is door de wil, en in zijn goedheid heeft Hij medelijden met de zondaar, en beleert hem in dit leven om hem te bekeren. Zo bemint de goede mens, zonder passie, door zijn wil evengoed alle mensen, de goeden om hun natuur en hun goede wil, en de slechten om hun natuur en omwille van dit medelijdende erbarmen, zoals voor een dwaas, die vertrekt in de nacht.
H. Maximus de Belijder (580-662), Centuries sur la Charité, 1, 16-25
Overwegen
De wijsheid van de oude monniken in de woestijn, van wie Maximus erft, bekijkt ieder mens met een religieuze blik, en plaatst onmiddellijk de sociale actie op het plan van de vereniging met God : "Wie het gebod niet onderhoudt, kan de Meester niet liefhebben."
Vooraleer hij goed of slecht is, is de mens een mens, en als zodanig is hij, voor de gelovige, Christus. Zeker, men helpt de goeden en de slechten niet op dezelfde manier, maar beiden moeten het voorwerp zijn van onvoorwaardelijke liefde, want de mens is "goed van nature". Dat is de sleutel van de christelijke sociale bekommernis.
Ja, zelfs de slechten zijn beminnelijk, en voor wat ons aangaat, laten wij voor hen meer medelijden hebben dan haat, waarom hem slechter behandelen dan een dwaas?
Beslissen
Ben ik soms niet racistisch? Een macho? Feministisch? Een integrist? Progressief? Groet ik even aandachtig mijn buur uit de mooie wijken en die arbeider-immigrant? Maak ik geen grapjes over zijn onhandigheid? Sta ik welwillend tegenover de andere gelovigen van mijn parochie? Anders is er vandaag werk aan de winkel, om de situatie recht te zetten!
Donderdag 24 maart 2011: De Bekoringen belagen mij ...
[vervolg van maandag 1 maart]
Wat men zegt over de dorheid, geldt ook voor de bekoringen. Wij moeten zo handelen, dat wij die vermijden, maar indien God wil of toelaat dat wij bekoord worden, het zij tegen het geloof, of de zuiverheid, of eender welke deugd, dan moeten wij niet klagen, maar ook daarin ons onderwerpen aan de goddelijke wil. Tot de H. Paulus, die bad om bevrijd te worden van de bekoringen tegen de zuiverheid, antwoordde de Heer: "Mijn genade is u genoeg!"
Hetzelfde voor ons! Als wij zien dat God ons niet verhoort als wij bidden om ons te verlossen van een of andere pijnlijke bekoring, moeten wij Hem zeggen : "Heer, 't Is aan U om te zien, laat toe wat U belieft, uw genade is mij genoeg, help mij alleen om die nooit te verliezen !" Niet de bekoring, maar het toegeven er aan, doet de goddelijke genade verliezen. Als wij ze terugdrijven, houden de bekoringen ons in een grotere nederigheid. Zij bezorgen ons meer verdiensten en doen ons vaker beroep doen op God. Zo weerhouden zij ons ervan Hem te beledigen, en zij verenigen ons meer met zijn heilige liefde.
H. Alfons van Liguori (1696-1787) Over de gelijkvormigheid aan Gods Wil
Overwegen
Wij hebben besloten om een echte vasten te houden, wij leggen ons trouw toe op het gebed... En, in de plaats van de heiligheid die wij verhoopten, overkomen ons een massa bekoringen, vooral tijdens het gebed!
Dat fenomeen is zeer klassiek! Vooreerst zal de bekoorder ons niet laten ontsnappen zonder iets te doen! En dan, het is wanneer het licht verschijnt dat men klaar ziet: De hel is bevolkt met onbewuste zielen. Wees dus blij : het is het Licht dat verschijnt!
De bekoring is niet de zonde, maar weerstand tegen de zonde. Herinneren we ons de eerste zondag van de Vasten : Het is Jezus, die in ons de strijd van de Vasten voert. "Als wij lui zijn om met Hem samen te werken aan ons heil, waarin zullen we dan achteraf kunnen beweren met Hem verbonden te zijn?"
Beslissen
Men vecht het best tegen de bekoringen door er niet op te letten, dit is : Zich meer om Jezus te bekommeren dan om de bekoorder. Concreet : Ik hecht me aan een strikte trouw aan mijn gebedsvoornemens, zonder ongerustheid over mijn innerlijke turbulenties!
Vrijdag 25 maart 2011: Kleine en grote offers
Er zijn er, die kruisen vragen, en het lijkt hun, alsof de Heer er hun nooit genoeg zal geven om hun vurigheid te voldoen. Ik vraag er geen enkel. Ik verlang alleen mij gereed te houden om die te dragen die zijn goedheid mij zal zenden, zo geduldig en nederig als ik kan.
Liever droeg ik een klein strooien kruis, dat men mij op de schouders legde zonder mijn keuze, dan er een te gaan kappen in het bos met veel werk, en het achteraf met grote moeite te dragen. Ik zou denken, naar waarheid, aangenamer te zijn aan God met dat strooien kruis, dan met datgene wat ik mij zou gemaakt hebben met veel moeite en zweet, omdat ik dat met meer voldoening voor mijn eigenliefde zou dragen.
Die eigenliefde die van zulke uitvindsels houdt, laat zich veel te weinig leiden en besturen, in eenvoud en dat is wat ik u het meest toewens.
Heel eenvoudig doen wat men ons opdraagt, of vanwege de regels of constituties, of door de oversten, en ons voor de rest rustig houden, zo dicht bij God als wij maar kunnen.
H. Franciscus van Sales [1567-1622], Echt geestelijk Onderhoud
Overwegen
Het is gemakkelijker om vrijwillig te vasten, dan om geen eten te hebben. Zonder iets af te doen van wat de heiligen onssedert het begin van de vastentijd zeggen over de vasten, laten we niet vergeten dat het doel van de vasten een volmaakte soepelheid is in de handen van God. En in dat opzicht zijn de verstervingen, ontberingen en andere offers, die ons opgelegd worden werkzamer dan degene die wij kiezen.
Na deze eerste vastendagen zijn wij misschien fier op onze prestaties... Op het einde van de vasten zullen wij zien of het gaat om prestaties volgens Gods hart. De echte heiligheid is niet deze, die men zelf maakt, maar die Hij ons geeft.
Dus, wij doen ons best, wij ontzeggen ons de dingen om ons natuurlijk en bovennatuurlijk evenwicht te herstellen, maar onze grootste inspanning gaat naar het aanvaarden van de duizend beproevingen, die de Heer ons dagelijks op onze weg brengt, en die iets zijn van zijn groot Kruis.
Beslissen
Ik spoor enkele beproevingen op, die mij vandaag zullen overkomen, en in de plaats van ze te keer te gaan, zal ik ze met vreugde beleven, vermits het gaat om Jezus, die mij uitnodigt om zijn Kruis te dragen. En ik vergeet niet na te gaan hoe het staat met mijn voornemens van 19 en 26 februari.
Zaterdag 26 maart 2011: Wanneer men niets te geven heeft ...
Er is in deze communiteit een zuster, die het talent heeft om mij in alles te mishagen : Haar manieren, haar spraak, haar karakter schenen mij zeer onaangenaam. Het was nochtans een heilige non, die aan de goede God zeer aangenaam moet zijn. Zo wilde ik niet toegeven aan de natuurlijke afkeer voor haar en ik zei tot mezelf dat de liefde niet moest bestaan in gevoelens, maar in de werken. Ik heb er mij dan erop toegelegd om voor die zuster alles te doen wat ik zou doen voor wie ik het meest bemin. Ieder keer dat ik haar zag, bad ik de Heer voor haar, en bood Hem al haar deugden en verdiensten aan.
Ik voelde wel dat dit Jezus beviel, want er is geen enkele kunstenaar, die er niet van houdt geprezen te worden voor zijn werk. En Jezus, de Kunstenaar van de zielen, is gelukkig wanneer men niet bij het uiterlijk blijft staan, maar doordringt tot het intieme heiligdom dat Hij zich verkoren heeft om er te verblijven, en er de schoonheid van bewondert. Ik was niet alleen tevreden met veel te bidden voor haar, die mij zoveel strijd gaf, ik trachtte haar alle mogelijke dienst te bewijzen en als ik bekoord werd om haar onaangenaam te antwoorden, vergenoegde ik mij om haar mijn mooiste glimlach te geven en ik trachtte het gesprek te keren, want er staat in de Navolging dat men beter elk in zijn gevoel laat, dan te blijven tegenspreken.
H. Theresia van het Kind Jezus (1873-1897), Geschiedenis van een Ziel
Overwegen
Over 't algemeen verkiezen wij een check uit te schrijven om ons te ontdoen van een vervelend mens, eerder dan hem te verdragen. En wij denken dat wij edelmoedig zijn geweest, waar wij alleen een egoïst waren, een rijke egoïst?
Liefhebben, dat is niet doen, het is aanvaarden wat men ons aandoet, het is een relatie aanvaarden. Het is niet investeren, maar geven, tijd, aandacht... kortweg: zich geven.
Wanneer iemand ons dan verveelt, blijven wij niet bij het minimum, een vastenglimlachje, maar "mijn liefste glimlach". Die aalmoes is veel andere waard!
Beslissen
Ik zoek iemand voor wie ik weinig sympathie heb, en tracht om discreet er vandaag toch bijzonder vriendelijk tegen te zijn.
Zondag 27 maart 2011: Derde zondag van de Vasten: Waarom is er zoveel miserie in de wereld?
Indien God ieder mens van alle miserie kan bevrijden, waarom doet Hij het niet, Hij is toch "de Vader van de barmhartigheid" ? (2 Kor. 1,3) Vanwaar in de wereld al die vele miseries, onder het bewind van de "Vader der barmhartigheid" ? God kan ongetwijfeld alle miserie wegnemen, maar dan volgens het plan van zijn wijsheid. Nu beschouwt de goddelijke wijsheid het als een daad van barmhartigheid om deze of die ellende niet weg te nemen, om de weg te bereiden voor groter barmhartigheid.
De Apostel vroeg tot driemaal toe om hem de doorn in het vlees weg te nemen en hij werd niet verhoord, omdat de deugd zich volmaakt in de zwakheid [2 Kor.12,9]. God liet Lazarus de miserie van zijn armoede en zijn zweren, om hem met meer barmhartigheid door de engelen te laten dragen in de schoot van Abraham.
[Lc. 16,19]
In onze ballingschap zijn daarom de twee stellingen te gelijkertijd waar : De aarde is vol miserie, want de zonden zijn grote miseries, en de aarde is vol barmhartigheid, want de bekering van de zondaars, en de andere weldaden van God, zowel geestelijke als tijdelijke, zijn de oneindige barmhartigheden van God, onze Schepper.
H. Robertus Bellarmino [1542-1621], De Opgang van de Ziel naar God, 14e graad, 1
Overwegen
Het kwaad zal altijd een schandaal zijn, of anders was het geen kwaad meer! En tenslotte : God moet er verantwoordelijk voor zijn. Kan men dan nog spreken van de "goede" God?
Het kwaad is geen "anti-goed", maar een afwezigheid van goed. Daarom is het verbonden met de zonde, waarvan het gevolg is dat het onze blik vervalst. In de grond noemen wij "kwaad" wat ons niet bevalt, zonder ons af te vragen of het probleem niet bij ons ligt, eerder dan in die situaties die ons niet aanstaan.
De eerste bladzijde van de Bijbel leert ons de fundamentele goedheid van wat bestaat. De echte vraag is terug te keren naar deze werkelijkheid, ons te bekeren. God wacht met geduld tot wij onze ogen openen, zoals het evangelie van deze dag ons toont. De vastentijd is daar voor deze bekering.
Beslissen
Liever dan mij vandaag te beklagen over mijn gezondheidsproblemen, familiale problemen of die op het werk, enz... zal ik al het positieve in deze situaties ophalen, en trachten om er Gods uitnodigingen in te vinden om te leven volgens het Evangelie.
Maandag 28 maart 2011: Bidden opent ons de ogen
Gij blijft teveel omzien naar uw zwakheden, die u ontmoedigen en uw vrede verstoren. Wilt gij die vrede terugvinden, wees dan tevreden met de onderzoeken die men u aanraadt, en buiten de tijd die men u heeft aangeduid om over uw zonden na te denken, amuseer u niet met de gedachten aan u zonden, die terugkeren. Geloof mij, gij moet niet zoveel bezig zijn met uw miseries.
De zonde is een basiliscus, die zo giftig is dat hij met één blik doodt, tenzij gij uw tegengif altijd bij de hand hebt, uw goddelijke Jezus. Uw ziel, beeld van God, is geschapen om de werken van God zelf uit te voeren, en om Hem na te doen in zijn daden. Welnu, God houdt er niet van de zonde te zien. Daarom bedekt Hij ze, zoals de Schrift zegt, dit wil zeggen dat Hij ze vernietigt en ten gronde richt om ze niet te zien in ons. En juist daarom is Hij mens geworden, en plaatst Hij voor de ogen van zijn Vader een wolk van bloed, opdat Hij onze natuur, verenigd met de goddelijke natuur, zou omhullen en aan Gods ogen het zicht van onze zonden onttrekken, en alleen onze goede gesteldheid laten zien.
Denkt gij in uw ziel een slechte grond te hebben, die even groot is als de goedheid van God, die oneindig is in zijn oorsprong, in zichzelf en in haar gevolgen?
Jean-Jacques Olier [1608-1657], Brief 126
Overwegen
De vooruitgang in het gebed doet de zonde in ons leven meer te voorschijn komen, ten gevolge de wet, die we verleden donderdag hebben vermeld : Het is Gods licht dat onthult wat verborgen is. Moge de basiliscus [fabeldier dat doodt door zijn blik alleen], ons niet ontmoedigen, integendeel : De demonen kunnen zich niet meer verbergen, en komen naar buiten!
En zodra onze demon aan het licht komt, verzwindt hij. De prins der duisternis verdraagt geen licht. Vandaar dat God onze zonden niet méér ziet dan dat de zon de duisternissen ziet : Het volstaat dat Hij er is opdat zij verdwijnen. God ziet ons en bemint ons, niet wat wij doen.
Onze meest fameuze zonde, dat is de lege schaal van de liefde. Laten we dan niet bang zijn van de leegte, God zal ze vullen! Beslissen
De vasten, tijd van boete, voert ons langzaam, naargelang wij bewust worden van de zonde en haar gevolgen in ons leven, naar het sacrament en de verzoening, dat wij bij het naderen van Pasen zullen krijgen. Het ware betekenisvol om die tijdens de goede week te beleven. Laten wij ons nu reeds informeren over de voorziene vieringen in onze parochie of de religieuze gemeenschap die wij bezoeken, zodat wij die niet haastig en slecht voorbereid ontvangen, maar zo mogelijk tijdens een deugdelijke liturgie.
Dinsdag 29 maart 2011: Waarom zich dingen ontzeggen?
God bemint u, en zegt u : "Vraag wat gij wilt." Wat zult gij Hem vragen? Houd u niet in, laat uw gierigheid Vooruit, geen rem op uw hebzucht! Het is niet eender wie, maar de almachtige God, die u zegt te vragen wat gij wilt. Houdt gij van grondbezit? Vraag heel de aarde, en dat al wie er geboren worden uw slaven zijn en uw boeren. En als gij heel de aarde hebt, vraag dan de zee, zelfs als gij er niet kunt wonen, de vissen kunnen dat beter! Tenzij gij de eilanden hebt! Meer nog! Vraag Hem de hemel. Zelfs al kunt gij niet vliegen, breid uw begeerte uit tot het firmament, zeg dat de zon u toebehoort, de maan, de sterren, vermits Degene die alles gemaakt heeft u zegt : "Vraag maar op. Gij zult nochtans niets kostbaarders vinden, niets beters, dan Hem, die alles gemaakt heeft. Vraag het Hem, vraag Hem Hemzelf, en in Hem en door Hem zult gij alles hebben wat Hij gemaakt heeft. Ja, alles is kostbaar, want alles is mooi, maar wat is schoner dan Hijzelf? Alles is sterk, maar wat is sterker dan Hijzelf? En Hij wil niets liever geven dan Zichzelf.
Als gij beters vindt dan Hem, vraag het dan, maar iets anders vragen, ware Hem beledigen en te gelijkertijd uzelf schade berokkenen. Het ware kiezen voor wat Hij allemaal gemaakt heeft, boven Hemzelf, die het alles gemaakt heeft, en die Zichzelf aan u wil geven.
H. Augustinus [354-430], Over ps. 34,12
Overwegen
Een christen houdt zich niet in, hij verkiest: "Indien gij iets beters vindt dan Hem die alles geschapen heeft, vraag het". De geestelijke vooruitgang ligt niet in het verzaken, maar in het overtreffen. Door mens te worden, maakt God het de mens mogelijk om God te worden. Minder willen dan dat, is niet menswaardig.
Heel de vastenweg is er om ons verlangen open te rekken, om te laten springen wat de toegang tot onze ziel verspert en God belet er zich in te storten. Een kleine stuw kan een stroom tegenhouden. Dikwijls genoeg worden wij tegengehouden door onbenulligheden in ons groot christelijk avontuur : Mijn klein comfort, mijn zwakke gezondheid, mijn kleine genoegens...
Laten we erkennen : Wat wij ons ontzeggen, onze verstervingen, onze vasten vragen maar weinig heldenmoed. Maar, goed geplaatst aan de voet van de stuwdam, zijn het de springstoffen, die hem kunnen doen springen.
Beslissen
Ik zoek in mijn leven een gehechtheid op, die een dam legt tegen het binnenkomen van de Heer. En zonder uitstel leg ik er een staaf dynamiet tegenaan !
Woensdag 30 maart 2011: Vergeven is ook nog geven
Vader, vergeef het hun!" Wanneer men die bewonderenswaardige woorden hoort, vol tederheid, vol liefde, vol vrede en sereniteit, wie zou dan niet onmiddellijk zijn vijanden hartelijk omhelzen. Welke liefde, welke tederheid kunt gij nog toevoegen aan dit gebed?
En nochtans deed de Heer nog meer. Niet alleen smeekte Hij, Hij wilde nog verschonen. "Vader, bad Hij, vergeef het hun, zij weten niet wat zij doen." Ongetwijfeld is hun zonde groot, maar hun oordeel is klein. Daarom, Heer, vergeef het hun. Zij kruisigen, maar weten niet wie zij kruisigen, want "Als zij Hem hadden herkend, zouden zij nooit de Koning der glorie gekruisigd hebben". [1 Kor.2,6] Daarom, Vader, vergeef het hun! Zij menen een overtreder van de wet te kruisigen, een schenner van de godheid, een volksverleider. Ik heb hun mijn gezicht verborgen, en zij hebben mijn majesteit niet herkend. Daarom, Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen !
En zo, om zichzelf te beminnen zoals het hoort, laat de mens zich dan niet verderven door de genoegens van het vlees en om niet te bezwijken aan de slechte vleselijke verlangens, dat hij al zijn affectie stelle in die zoetheid van het vlees van de Heer. Beter nog: Om voller en zoeter te genieten van de christelijke liefde, dat hij zelfs zijn vijanden omhelze met de armen van de ware liefde.
Aelred de Rievaux [1110-1166], De Spiegel der Liefde, III,5
Overwegen
Waarom vergeven? Omdat Christus vergeven heeft. Zoals de vasten, het gebed, geldt de vergiffenis omdat Jezus die beleefd heeft.
Vergiffenis zonder enige reserve. Laten wij alle mogelijkheden uitzoeken om onze broeders te verschonen vooraleer hen te veroordelen. Jezus heeft zonder voorwaarden gezocht om hen te verschonen, die duidelijk niet te verschonen waren. Was Hij dan naïef? Neen, maar de liefde zoekt alle mogelijke wegen om de verzoening kans te geven. Gelijk hebben is niet belangrijk, wel de hand reiken.
De vergiffenis beleven is geen zaak van goed karakter, maar van vereniging met Christus. Naar Hem moeten wij kijken wanneer men ons beledigt, en dan zullen wij onze vijand zien in de waarheid van Zijn liefde.
Beslissen
Ik moet zeker in mijn omgeving vergiffenis geven en krijgen. Dus spoor ik een geval op, en vandaag reeds zet ik een stap naar verzoening.
Donderdag 31 maart 2011: Zich niet generen!
Laten wij met God omgaan, niet in een gemaakt gesprek, zoals met mensen die men "ceremonieel" ontmoet, maar zoals met een goede vriendin, die u in niets hindert, en die gijzelf ook niet stoort. Men ziet elkaar, praat met elkaar, beluistert mekaar, of men zegt niets, men is tevreden om samen te zijn, zonder iets te zeggen. De twee harten rusten en ontmoeten elkaar het één in het ander. En zij vormen slechts één. Men weegt niet af wat men zegt en men zorgt dat men niets insinueert. Alles wordt gezegd uit eenvoudig gevoel en zonder ordening. Men houdt niets achter, omzeilt niets, noch smukt iets op. Men is even tevreden op de dag dat men niets zegt, als wanneer men veel te vertellen had. Zo is men, maar onvolmaakt, met zijn beste vrienden, met God is men echter op die manier volmaakt : Als men zich niet wikkelt in de subtiliteiten van de eigenliefde. Men moet nooit naar God gaan voor een vluchtig verplicht bezoek, men moet bij Hem blijven in de gemeenzaamheid van de dienstboden, of beter nog, van de kinderen. Wees met Hem zoals juffrouw, uw dochter met u is. Zo zult gij u er niet vervelen. Tracht het met die eenvoud te doen, en gij zult mij erover schrijven.
François de la Mothe Fénélon (1651-1715), Edit. Briand. Brief 181
Overwegen
Geneer u nooit met de goede God, dat is het geheim van het gebed. Hij weet toch alles, ziet alles, raadt alles. Waarom zich dan verbergen?
Keren wij terug naar de tekst van de H. Augustinus op maandag 22 februari. Het gebed is er om bewust te worden van deze liefhebbende aanwezigheid van God, niet om die te bewerken. God is ons altijd voor in de liefde, wij beminnen Hem slechts omdat Hij ons het eerst bemint.
Er bestaat geen geslaagd of mislukt gebed. Er is enkel de liefde van twee personen, die mekaar volledig vertrouwen, in de totale wil om slechts voor elkaar te leven. "Betracht het met die eenvoud te doen, en gij zult u beloven."
Beslissen
Vooral in het begin moeten wij ons gebed organiseren, en sinds het begin van de vasten drukken wij er op trouw te zijn aan de precieze momenten van het gebed. Het is tot die prijs dat wij een echte vrijheid verwerven tegenover onszelf, onze "goestinkjes", enz. Maar dat zonder krampachtigheid of onrust. Wij zijn daar uit liefde, niet uit dwang, zelfs niet uit plicht. Of, ten minste, onze enige verplichting en onze enige plicht zijn deze van de liefde en haar trouw. Het is op die trouw dat wij ons vandaag zullen toeleggen.
Vervolg: zie deel 2
04-04-1979
De drie Weesgegroetjes
De drie Weesgegroetjes
Tijdens een verschijning aan de Heilige Mechtildis, beloofde de Heilige Moeder: "Aan elke ziel die met eerbied en geloof de drie Weesgegroetjes bidt, zal ik in het uur van de dood verschijnen in zon buitengewone pracht en schoonheid, dat ik de ziel zal vullen met een Hemelse troost.
De Gezegende Maagd Maria verzocht aan de Heilige Mechtildis voor het dagelijks bidden van de Drie Weesgegroetjes, en ze onthulde daarbij nog het volgende:
Het eerste Weesgegroetje dient te worden gebeden ter ere van God de Vader, wiens almacht mijn ziel zo hoog boven elk ander schepsel verhief dat Ik, volgens God, de grootste macht in de Hemel en op aarde heb. In het uur van uw dood zal ik deze macht van God de Vader aanwenden om elke vijandelijke macht van u weg te houden.
Het tweede Weesgegroetje dient te worden gebeden ter ere van God de Zoon, die Zijn ondoordringbare wijsheid aan mij mededeelde ... In het uur van uw dood zal Ik uw ziel vullen met het licht van die wijsheid zodat alle duisternis van onwetendheid en dwaling zal worden verdreven.
Het derde Weesgegroetje dient te worden gebeden ter ere van God de Heilige Geest, die Mijn Ziel vulde met de zoetheid van Zijn liefde, zachtheid en genade ... In uw laatste uur zal ik dan de bitterheid van uw dood veranderen in een goddelijke zoetheid en verrukking.
Vertaling: Chris De Bodt
02-04-1979
Gebeden voor de Arme Zielen uit het Vagevuur
Gebeden voor de Arme Zielen uit het Vagevuur
Hieronder vindt u een reeks gebeden voor de Arme Zielen uit het Vagevuur. Ze worden allen aanbevolen door Maria Simma en bevinden zich allemaal in het boek dat Nicky Eltz heeft geschreven over Maria Simma: "Get us out of here!!"
Krachtig gebed voor de zielen uit het vagevuur, doorgegeven aan de Heilige Getrudis van Hefta
De heilige Getrudis van Helfta, bijgenaamd, Gertrudis de Grote, geboren te Eisleben op 6 januari 1256 en overleden te Hefta op 17 november 1302, was een Duits geestelijke uit Saksen. Gertrudis werd grootgebracht in de abdij van de benedictijnen of cisterciënzers van Hefta bij Eisleben sinds haar 5de. Zij was een brijant studente en een zeer vriendelijke persoon. Toen zij 26 jaar was, wilde zij de filosofie de rug toekeren, maar Christus hield haar tegen en van toen af bestudeerde zij de bijbel en de werken van de kerkvaders. Zij kreeg vele visioenen en mystieke bevelen, die de basis vormden voor haar geschriften. Zij hielp mede de verering van het Heilig Hart te verspreiden. Haar werken werden bekend door de H. Thersia van Avila en de Heilige Franciscus van Sales. Zij wordt aanroepen voor de Arme Zielen uit het Vagevuur, maar eveneens voor de nog levende zondaars.
Iedere mens kan op zijn/haar sterfbed God alsnog oprecht vergeving van zijn/haar zonden te vragen! God zal dan altijd nog vergeving schenken aan de betrokkene! Zelfs een grote zondaar gaat dan niet naar de hel maar naar het vagevuur en kan dus alsnog in de hemel komen, maar is dan wel afhankelijk van de gebeden van hun dierbaren op aarde en de mensen op aarde die speciaal voor de zielen in het vagevuur bidden! Zelf kunnen zij niet bidden en vragen om uit het vagevuur te worden verlost!! Ze kunnen wel bidden voor degenen die voor hun verlossing uit het vagevuur bidden!! Zo krijg je dus een wisselwerking tussen de zielen in het vagevuur en de mensen op aarde die voor hen bidden!!
Het bidden van het gebed van de Heilige Gertrudis de Grote van Helft) is daarom heel belangrijk. Onze Heer vertelde gaf het volgende gebed door aan de Heiliige Gertrudis, met de belofte dat er 1.000 zielen uit het Vagevuur worden bevrijd, telkens het gebed in alle eerbied wordt gebeden. Deze belofte is eveneens uitgebreid voor de nog levende zondaars.
Het gebed
Eeuwige Vader, ik offer U het meest kostbare bloed van Uw Goddelijke Zoon, Jezus, in eenheid met de Heilige Missen die vandaag over de gehele wereld worden opgedragen voor alle zielen in het vagevuur, voor de zondaars overal ter wereld, voor de zondaars in de universele Kerk, de zondaars in mijn eigen huis en binnen mijn familie. Amen.
Een kort en effectief gebed
O Maria, Moeder van God, overvloei de hele mensheid met de genaden van Uw brandende liefde, nu en in het uur van onze dood! Amen.
Gebed voor onze overleden ouders
Heer God, u beval ons om onze ouders te eren. Ik vraag U zachtmoedig om genadig te zijn voor de zielen van mijn vader en moeder. Vergeef hen hun zonden en sta mij toe om hen terug te zien in de vreugde van het Eeuwige Licht! Door Christus onze Heer. Amen.
Gebed voor een individuele ziel
Almachtige Eeuwige God, wees in Uw vaderlijke goedheid, mild voor de ziel van uw dienaar [dienares] [......... noem de naam] Zuiver hem [haar], die u uit deze wereld hebt geroepen, van zijn zonden en neem hem op in het Rijk van Licht en Vrede en in de Gemeenschap van uw Heiligen en geef hem zijn deel van de Eeuwige Vreugde in Uw Koninkrijk. Voor deze intentie bidden wij door Jezus, onze Heer. Amen.
God, U Schepper en Redder van alle gelovigen, vergeef al de zonden van alle zielen die U dienden! Laat hen vergeving ontvangen door onze vrome gebeden, waar ze steeds naar verlangden. Amen.
Gebed voor de meest veronachtzaamde zielen
Jezus, door het lijden dat U doorstond tijdens Uw doodsangst in de Tuin van Gethsemane, tijdens de beledigingen en de doornkroning, op de weg naar de Calvarieberg, tijdens Uw kruisiging en op het ogenblik van Uw dood, heb Genade voor de zielen in het Vagevuur en vooral voor deze die volledig vergeten zijn! Bevrijd hen uit hun bitter lijden, roep hen tot U en omarm hen in de Hemel!
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de eeuwige vrede. Amen.
Dit gebed is een grote hulp voor de Arme Zielen
O Heer, Jezus Christus, door het Heilige Bloed dat U stortte tijdens Uw doodsangst in de Tuin van Gethsemane, bevrijd alstublieft de zielen van uw gelovigen uit het lijden van het vuur in het Vagevuur, in het bijzonder deze die het meest veronachtzaamd worden, en leid hen naar hun plaats in Uw Glorie, om U voor eeuwig te eren en te prijzen.
Onze Vader .... Weesgegroet ...
O Heer, Jezus Christus, door het Heilige Bloed dat U stortte tijdens Uw genadeloze geselen, bevrijd alstublieft alle zielen van de gelovigen, in het bijzonder deze die het dichtst bij hun bevrijding staan, en leid hen, zodat ze U kunnen zien en U voor eeuwig kunnen eren en prijzen.
Onze Vader ... Weesgegroet ...
O Heer, Jezus Christus, door het Heilige Bloed dat U stortte tijdens Uw pijnlijke doornkroning, bevrijd alstublieft alle zielen van de christelijke gelovigen uit de kerker van het Vagevuur, in het bijzonder deze die ginds nog lang zouden moeten lijden, en leid hen in de Gezegende Gemeenschap van de Gekozenen, zodat ze u voor eeuwig mogen eren en prijzen.
Onze Vader ... Weesgegroet ...
O Heer, Jezus Christus, door het Heilige Bloed dat U stortte tijdens Uw afschuwelijke kruisiging, bevrijd alstublieft alle zielen van hen die zijn heen gegaan, in het bijzonder de zielen van mijn vader, mijn moeder, mijn broers en zussen, mijn aanverwanten, mijn weldoeners, en leid hen naar de Eeuwige Vreugden, zodat ze U voor eeuwig mogen eren en prijzen.
Onze Vader ... Weesgegroet ...
Gebed van boete voor de Arme Zielen
Almachtige, Eeuwige God! Omdat het Uw Wil is dat we zouden bidden voor de Arme Zielen, bied ik U, door Marias meest onbevlekte handen, alle Missen die vandaag worden opgedragen aan, voor Uw hoogste Eer en voor de verlossing van de zielen in het Vagevuur. Nederig smeek ik U, wis hun schuld door de overvloedig rijke verdiensten van Uw meest Geliefde Zoon en wees hen genadig. Voor het herstel van het prijzen, de liefde, het eren, het bedanken en de verdiensten dat deze zielen negeerden u tonen, bied ik U al het prijzen, de liefde, het eren, het bedanken en de beproevingen van Uw Zoon aan door dewelke Hij U vereerde op deze aarde.
Tot herstel van alle verzuim en lauwheid, die deze zielen hebben begaan, bied ik U de Vurige IJver aan door dewelke Uw Zoon al Zijn werken hier op aarde verrichte en die nu worden hernieuwd en tot U gebracht in alle Heilige Missen.
Tot herstel van alle fouten en al wat onafgemaakt bleef door deze zielen, bied ik U alle Waarden aan die Uw Zoon in hun volheid aanwendde en die Hij nu nog steeds aanwendt en volbrengt in alle Heilige Missen.
Tot de zuivering van alle zondevlekken die deze zielen nog dragen, bied ik U het Heilige Bloed aan dat Uw Zoon stortte toen Hij nog hier op aarde was en dat Hij U nu blijft opofferen in alle Heilige Missen.
Tot aflossing van alle straffen en pijnigingen die deze zielen ondergaan, bied ik U het bittere lijden en de Dood van Uw meest Geliefde Zoon aan, dat Hij nu hernieuwt en volbrengt in alle Heilige Missen.
Voor hun bevrijding uit de brandende kerker, bied ik U de oneindige verdiensten aan die Uw zoon verkreeg op aarde en die Hij niet nog steeds uitoefent en uitdeelt in alle Heilige Missen.
Tenslotte, tot genoegdoening van Uw strikte rechtvaardigheid, bied ik U alle waarden en verdiensten aan van het volledige Leven, Lijden en Dood van Uw meest Geliefde Zoon, Zijn meest Heilige Moeder en alle Heiligen en Gekozenen die samen meer hebben geleden dan dat de Heilige Zielen hebben verloren. Amen.
Zevenvoudig gebed voor de Arme Zielen
Heer, Almachtige God, door het Heilig Bloed dat Uw Zoon stortte in de Tuin van Gethsemane, vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, vooral van hen die het meest worden verwaarloosd! Leid hen naar Uw Glorie zodat zij U voor eeuwig kunnen eren en prijzen. Amen Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Heer, Almachtige God, door het Heilig Bloed dat Uw Zoon stortte tijdens het genadeloze geselen, vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, vooral van hen die het dicht bij de deur van Uw Vreugde staan. Laat hen U beginnen prijzen en eren, nu en in eeuwigheid. Amen.
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Heer, Almachtige God, door het Heilig Bloed dat Uw Zoon stortte tijdens de pijnlijke doornkroning, vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, vooral van hen die onze tussenkomst het meest nodig hebben! Laat hen niet langer wachten om u voor eeuwig te eren en prijzen. Amen.
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Heer, Almachtige God, door het Heilig Bloed dat Uw Zoon stortte in de straten van Jeruzalem terwijl Hij het Kruis droeg op Zijn Heilige Schouder, Vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, in het bijzonder van hen die in Uw Ogen de grootste verdiensten hebben, zodat deze, van op de hoge en glorierijke troon die hen wacht, U voor eeuwig kunnen eren en prijzen. Amen.
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Heer, Almachtige God, door het Heilig Vlees en Bloed van Uw Goddelijke Zoon, Jezus Christus, die Zichzelf, op de avond voor Zijn Dood aan zijn apostelen offerde als voedsel en drank en waardoor Hij een blijvende Opoffering en levenwekkend voedsel achterliet voor de gelovigen van de gehele Kerk, vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, vooral van hen die dit Geheim van Zijn Onmetelijke Liefde het meeste eerden, zodat deze met Uw Goddelijke Zoon en de Heilige Geest, door dit Heilig Sacrament, U voor eeuwig kunnen eren en prijzen. Amen.
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Heer, Almachtige Vader, door het Heilig Bloed dat Uw Goddelijke Zoon uit Zijn handen en voeten stortte, terwijl Hij aan het Kruis werd genageld, vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, vooral van hen voor wie ik het meeste bid. Laat daar niemand langer verblijven omwille van mijn fout, zodat zij U voor eeuwig kunnen eren en prijzen. Amen.
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Heer, Almachtige God, door het Heilig Bloed en Water dat uit de Zijde van Uw Goddelijke Zoon vloeide, voor de ogen van Zijn Heilige Moeder en tot Haar grootste smart, vraag ik U om de zielen uit het Vagevuur te bevrijden, vooral voor hen die de Hoogste Moeder van de Hemel het meest vertrouwelijk eerden! Laat hen spoedig uw Glorie binnentreden zodat zij U voor eeuwig kunnen eren en prijzen. Amen.
Onze Vader ... Weesgegroet ... Heer, verleen hen de Eeuwige Vrede.
Een productief gebed voor de Arme Zielen, zoals gegeven aan de Heilige Mechtildis
Onze Vader, die in de Hemelen zijt
Wij smeken u meest nederig, goede, genadevolle en eeuwige Vader, vergeef de Arme Zielen die Uzelf hebt genomen als Uw kinderen, die U niet liefhadden en die u opzij schoven en verzuimden om U genoeg eer te geven. Als herstel en boete, bied ik U alle liefde en goede daden aan van Uw meest geliefde Zoon, Jezus Christus, onze Heer.
Geheiligd zij Uw Naam
Wij smeken u meest nederig, goede, genadevolle en eeuwige Vader, vergeef de Arme Zielen die Uw Naam niet eerden en die dikwijls onwaardig en onbedachtzaam spraken. Als herstel en boete, bied ik U alle preken aan waarmee Uw meest geliefde Zoon, Jezus Christus, onze Heer, hier op aarde Uw naam eerde.
Uw Rijk kome
Wij smeken u meest nederig, goede, genadevolle en eeuwige Vader, vergeef de Arme Zielen die niet met een brandende liefde en een verlangende wens op Uw Koninkrijk wachtten en die zich dikwijls met aardse dingen verrijkten. Als herstel en boete, bied ik U de grote opoffering aan die Uw meest Geliefde Zoon, Jezus Christus, onze Heer, maakte zodat allen zouden kunnen worden opgenomen ik Uw Koninkrijk.
Uw wil geschiede, op aarde als in de Hemel
Wij smeken u meest nederig, goede, genadevolle en eeuwige Vader, vergeef de Arme Zielen die Uw Wil niet dienden maar dikwijls hun eigen wil volgden. Als herstel en boete, bied ik U het Heilige en Goddelijke Hart en de volledige ten dienste stelling aan van Uw Zoon, Onze Heer Jezus Christus.
Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden zoals wij ook vergeven aan onze schuldenaren
Wij smeken u meest nederig, goede, genadevolle en eeuwige Vader, vergeef de Arme Zielen die geen weerstand boden aan grote verleidingen maar die vielen voor de drang naar het kwade en voor het verval. Als herstel en boete, bied ik U de gehoorzaamheid, het afmattende werk, al het bittere lijden en de dood aan van Uw meest Geliefde Zoon, Jezus Christus, onze Heer.
En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade
Wij smeken u meest nederig, goede, genadevolle en eeuwige Vader, vergeef de Arme Zielen en leid hun zielen, zowel als onze zielen, door de verdiensten van Uw meest Geliefde Zoon, onze Heer, Jezus Christus, in het Koninkrijk van Uw Heiligheid, dat Uzelf bent.
Rozenkrans voor de Arme Zielen in het Vagevuur
Hier bidden we de vijf hiernavolgende mysteries. Voor elk tientje, denken wij over dat bepaalde mysterie, maar in de plaats van op het einde van elk tientje "Glorie zij de Vader" te bidden, bidden wij: Heer, verleen hen de Eeuwige Rust en laat Uw Eeuwig Licht schijnen over hen!
Eerste Mysterie
Heer Jezus Christus, door Uw bloedig zweten van angst dat U stortte op de Olijfberg, vragen wij U om Genade te hebben voor de Armen Zielen in het Vagevuur! Bevrijd hen van hun angsten en pijnen en bemoedig hen met de Beker van de Hemelse Troost!
Tweede Mysterie
Heer Jezus Christus, door Uw genadeloze geseling, die U zo geduldig voor ons, zondaars, gedoogde, vragen wij U om Genade te hebben voor de Arme Zielen in het Vagevuur! Ontneem hen de pijn van Uw Toorn en schenk hen het eeuwige Verlossing!
Derde Mysterie
Heer Jezus Christus, door Uw pijnlijke doornkroning, die U zo geduldig voor ons, zondaars, onderging, vragen wij U om Genade te hebben voor de Arme Zielen in het Vagevuur en de Kroon van de Eeuwige Vreugde te schenken!
Vierde Mysterie
Heer Jezus Christus, door Uw pijnlijke dragen van Uw Kruis, dat U zo geduldig voor ons, zondaars, leed vragen wij U om Genade te hebben voor de Arme Zielen in het Vagevuur! Ontneem hen de zware last van het lijden en leid hen naar de Eeuwige Vrede!
Vijfde Mysterie
Heer Jezus Christus, door Uw pijnlijke Kruisiging, die U zo geduldig voor ons, zondaars, leed, vragen wij U om Genade te hebben voor de Arme Zielen in het Vagevuur! Richt Uw Heilig Gelaat tot hen en ontvang hen vandaag nog in het Paradijs met U!
Na het vijfde tientje bidden wij:
Heer Jezus Christus, door Uw vijf Heilige Wonden en door al Uw Heilig Bloed dat U stortte, vragen wij U om Genade te hebben voor de Arme Zielen in het Vagevuur en in het bijzonder voor onze ouders, onze aanverwanten, geestelijke begeleiders en weldoeners! Genees hun pijnlijke wonden en laat hen ten volle genieten van Uw Zaligheid. Amen.
Litanie voor de Arme Zielen
Heer, ontferm U over de lijdende zielen Christus, ontferm U over hen Heer, ontferm U over hen Christus, hoor ons Christus, verhoor ons
God, Hemelse Vader, ontferm U over de lijdende zielen. God Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over de lijdende zielen. God, Heilige Geest, ontferm U over de lijdende zielen. Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over de lijdende zielen. Heilige Maria, Moeder van God, bid voor de lijdende zielen Heilige Moeder van Genade, Poort van de Hemel, Trooster van de onderdrukten Heilige Maagd der maagden, Alle Heilige engelen en aartsengelen, Heilige Michael, Alle Heilige aartsvaders en profeten, Heilige Johannes de Doper, Heilige Jozef, Alle Heilige apostelen en evangelisten, Alle Heilige leerlingen van de Heer, Alle Heilige onnozele kinderen, Alle Heilige martelaren, Alle Heilige bisschoppen en belijders, Alle Heilige leraars, Alle Heilige priesters en levieten, Alle Heilige monniken en kluizenaars, Alle Heilige maagden en weduwen, Alle Gods lieve heiligen, Wees genadig voor hen, spaar hen, Heer! Wees genadig voor hen, bevrijd hen, Heer! Van uw gramschap, bevrijd hen, Heer! Van de gestrengheid van uw rechtvaardigheid, bevrijd hen, Heer! Van de knagende worm van het geweten, bevrijd hen, Heer! Van de verschrikkelijke duisternissen, bevrijd hen, Heer! Van de kwellende vlammen, bevrijd hen, Heer! Van de vreselijke gevangenschap, bevrijd hen, Heer! Van het pijnlijke klagen en wenen, bevrijd hen, Heer! Van alle straffen, bevrijd hen, Heer!
Door uw menswording, bevrijd hen, Heer! Door uw heilige geboorte, bevrijd hen, Heer! Door uw allerzoetste Naam, bevrijd hen, Heer! Door uw heilig doopsel en vasten, bevrijd hen, Heer! Door uw diepe ootmoedigheid, bevrijd hen, Heer! Door uw grote gehoorzaamheid, bevrijd hen, Heer! Door uw onbevattelijke armoede, bevrijd hen, Heer! Door uw geduld en mildheid, bevrijd hen, Heer! Door uw oneindige liefde, bevrijd hen, Heer! Door uw bittere lijden, bevrijd hen, Heer! Door uw bloedig angstzweet, bevrijd hen, Heer! Door uw gevangenschap, bevrijd hen, Heer! Door uw pijnlijke geseling, bevrijd hen, Heer! Door uw schandelijke doornkroning, bevrijd hen, Heer! Door uw scheldende vernedering, bevrijd hen, Heer! Door uw onrechtvaardig oordeel, bevrijd hen, Heer! Door uw gruwelijke dragen van het kruis, bevrijd hen, Heer! Door uw vreselijke kruisiging, bevrijd hen, Heer! Door uw kwellende verlatenheid, bevrijd hen, Heer! Door uw heilige opofferende dood, bevrijd hen, Heer! Door uw vijf heilige wonden, bevrijd hen, Heer! Door uw doorstoken hart, bevrijd hen, Heer! Door uw heilige verrijzenis, bevrijd hen, Heer! Door uw wonderbare hemelvaart, bevrijd hen, Heer! Door de komst van de Heilige Geest, de Vertrooster, bevrijd hen, Heer! Door de verdiensten en de tussenkomst van Uw Heilige Moeder, bevrijd hen, Heer! Door de verdiensten en de tussenkomst van al uw heiligen, bevrijd hen, Heer!
Wij zondaars, wij bidden U, verhoor ons, Heer Dat Gij de in het vagevuur lijdende zielen wilt sparen, verhoor ons, Heer Dat u hen zou redden uit hun pijnen en angsten, verhoor ons, Heer Dat u met hen al de goede werken van het Christendom zou delen, verhoor ons, Heer Dat u steeds onze gebeden voor hen zou aanhoren, verhoor ons, Heer Dat u hen door de heilige aartsengel Michaël en de heilige engelen naar het licht zou leiden, verhoor ons, Heer Dat u hen spoedig zou verheugen met uw aangezicht, verhoor ons, Heer Dat u de zielen van onze ouders, vrienden en weldoeners die in de Heer gestorven zijn, de eeuwige rust wilt verlenen, verhoor ons, Heer Dat u zich over de zielen van diegenen die geen bijzondere voorbidders op aarde hebben, naar de grootheid van uw barmhartigheid wilt ontfermen, verhoor ons, Heer Dat u alle gelovige zielen de eeuwige rust wilt schenken, verhoor ons, Heer Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons, Heer. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons, Heer. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons.
Laat ons bidden
God, Heer over leven en dood, toon uw onmetelijke genade aan die dienaars die in u geloofden en hun hoop op u stelden, Verleen hen alle kwijtschelding van schuld en straffen en bevrijd hun zielen van het lijden aan de andere zijde. Voor dit bidden wij door de tussenkomst van de Heilige Maagd Maria en door de Heer, Jezus Christus. Amen.
Een belangrijk gebed voor de Arme Zielen door Arnold Guillet
Meest Heilige Drievuldigheid, Almachtige Eeuwige God, eens hebt U toegestaan dat de Heilige Pastoor van Ars de schoonheid van de menselijke Ziel kon zien. Het was een uitbarsting van schoonheid en licht dat elk menselijk begrip te boven gaat en Jean-Marie Vianney zou dit nooit hebben overleefd indien u niet was tussengekomen.
Hoe kan het dat een menselijke ziel zo mooi is? Eenvoudig omdat elke ziel een gedachte van U is, een weerspiegeling van Uw schoonheid, en aangezien u de ziel hebt geschapen naar uw beeld en gelijkenis, is niemand gelijk aan de andere, iedereen met gebreken en talenten.
Hoe vlug kan een persoon, verzwakt door de erfzonde, zijn onschuld verliezen en zichzelf toelaten om steeds tussen het goede en het kwade te wisselen, tussen God en de duivel en hoe dikwijls komt hij terecht hij in tegenstrijdigheden, verwarring en zware schuldgevoelens? En toch reikt U herhaaldelijk Uw vergevende hand uit naar ons, na de val, zodat we opnieuw kunnen opstaan en Uw vergeving ervaren. Maar ook nadat U ons hebt vergeven blijven wij niet gespaard van de drang naar zonde en de boete voor onze schuld. Volgens Paulus woorden worden we gezuiverd "alsof door vuur," en volgens de woorden van Uw Zoon is er geen terugkeer uit de zuivering mogelijk "tot de laatste cent is afbetaald." De Zielen in het Vagevuur hebben kennis van Uw eeuwige volmaaktheid, zij weten dat U de zonde haat, zij weten dat U leeft in het ontoegankelijke licht en geen enkele ziel zou het durven wagen, zelfs indien het mogelijk zou zijn, om voor u te treden met zelfs de minste spot van zonde. Het verlangen naar u brandt in hen zoals vuur en zijzelf branden om gezuiverd te worden in het vuur van Uw liefde, zoals het ijzer wordt gezuiverd in het vuur.
Vader in de Hemel, Uw Zoon, Jezus stond ons toe om U Abba te noemen, lieve Vader. Door Uw liefde voor ons, Uw kinderen, zond U Uw zoon naar de aarde om ons te redden. Vader, wees genadig voor de Arme Zielen in het Vagevuur. Voor hem bieden wij U, door het pijnlijke Onbevlekte Hart van Maria het dierbare Bloed van Uw Zoon, Jezus, aan. Wij smeken U om, door de verdiensten van Uw Zoon, hun tijd van zuivering in te korten en hun tranen te drogen, zoals er staat geschreven in de Heilige Schrift: druk hen spoedig tegen Uw hart en hou hen voor eeuwig in Uw schoot.
Jezus, Zoon van de Vader, U werd mens door de Heilige Maagd Maria. U werd onze broer en kwam hier om ons voor te bereiden op onze plaats in de Hemel. Wees genadig voor de zielen in het Vagevuur, was hen met uw bloed, maak hun falen weer goed door Uw verdiensten en aanroep hun namen voor Uw Vader, voor alle engelen en heiligen in de Hemel.
Heilige Geest, U die afgescheiden bent en toch samen met de Vader en de Zoon één bent, U bent de derde persoon van de Heilige Drievuldigheid. De Vader schiep ons, de Zoon bevrijdde ons en U, Heilige Geest, maakt ons Heilig. Hierdoor is het Vagevuur, meer dan alles, door U ingesteld, Uw brandende Geest van Goddelijke Liefde. U zuivert hen omdat U van hen houdt. U zuivert hen omdat U hen mooi wil maken, de manier waarop God hen ontwierp. Heilige Geest, voor de eer van Gods wil, maak van hen een nieuw schepsel." Bespoedig Uw werk van Uw heiliging en volmaaktheid, zodat elke ziel kan binnentreden in de gelukzaligheid van de Hemel, in de schittering van een nieuw gevonden onschuld, waar de engelen en heiligen vreugdevol en gelukkig zijn.
Meest Heilige Drievuldigheid, God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, wij, de vechtende Kerk op aarde, wij smeken u voor de lijdende Kerk in het Vagevuur, voor onze broers en zussen in deze plaats van zuivering. Aanhoor onze gebeden zodat zij later ook, door U, voor ons mogen tussenkomen.
Misgebed voor de overledenen
O Heer, U houdt er steeds van om Genaden en Barmhartigheid uit te delen. Daarom zal ik nooit ophouden met u te vragen om te denken aan de zielen van uw dienaars die u uit deze wereld hebt genomen. Laat hen niet toe tot de macht van de vijand en vergeet hen nooit. Beveel uw Heilige Engelen om hen mee te nemen en te leiden naar uw Hemelse thuis. Zij hebben hun hoop op U gesteld. Laat hen daarom niet de straffen van het Vagevuur doorstaan, maar laat hen genieten van de Eeuwige Vreugden, door Christus, onze Heer. Amen.
Gebed voor bepaalde zielen in het Vagevuur
O Jezus, U leed en stierf opdat alle mensen zouden worden gered en naar de Eeuwige Vreugde worden gebracht. Aanhoor ons smeekbeden voor Uw verdere Genade van de Zielen van:
Mijn lieve ouders en grootouders, Jezus heb Genade! Mijn broers en zussen en andere nabije aanverwanten, Jezus heb Genade! Mijn peetouders en steun van mijn Heilige Vormsel, Jezus heb Genade! Mijn geestelijke en wereldse weldoeners, Jezus heb Genade! Mijn vrienden en buren, Jezus heb Genade! Al voor wie de liefde of plicht mij roept om te bidden, Jezus heb Genade! Zij die nadeel of schade hebben geleden door mij, Jezus heb Genade! Zij die in het bijzonder door U worden geliefd, Jezus heb Genade! Zij wiens bevrijding nabij is, Jezus heb Genade! Zij die vurig verlangen om met U verenigd te zijn, Jezus heb Genade! Zij die de grootste pijnen doorstaan, Jezus heb Genade! Zij die het minste worden herdacht, Jezus heb Genade! Zij die er recht op hebben, wegens hun diensten voor de kerk, Jezus heb Genade! De rijken, die nu het meest beroofd zijn, Jezus heb Genade! De machtigen, die nu machteloos zijn, Jezus heb Genade! De ooit geestelijke blinden, die nu hun dwaasheid inzien, Jezus heb Genade! De wereldlijken, die hun tijd doelloos laten voorbijgaan, Jezus heb Genade! De armen, die de schatten van de wereld niet zochten, Jezus heb Genade! De lauwe gelovigen, die weinig tijd doorbrachten in gebed, Jezus heb Genade! De luieriken, die negeerden om goede werken te verrichten, Jezus heb Genade! Zij met weinig geloof, die het regelmatig ontvangen van de Sacramenten negeerden, Jezus heb Genade! De gewoontezondaars, die hun redding te danken hebben aan een genademirakel, Jezus heb Genade! Ouders die faalden om over hun kinderen te waken, Jezus heb Genade! Meerderen die ombekommerd waren om de redding van zij die hen werden toevertrouwd, Jezus heb Genade! Zij die streefden naar wereldse rijkdom en plezier, Jezus heb Genade! De wereldlijken, die faalden om hun weelde en talenten aan te wenden ten dienste van God, Jezus heb Genade! Zij die getuige waren van de dood van anderen, maar niet dachten aan hun eigen dood, Jezus heb Genade! Zij die niet voorzagen in het leven hierna, Jezus heb Genade! Zij wiens oordeel streng is, omdat hen grote dingen zijn toevertrouwd, Jezus heb Genade! De Pausen, de Koningen en heersers, Jezus heb Genade! De Bisschoppen en hun raadgevers, Jezus heb Genade! Mijn leraars en spirituele begeleiders, Jezus heb Genade! De Priesters en religieuzen van de Katholieke Kerk, Jezus heb Genade! De verdedigers van het Heilige Geloof, Jezus heb Genade! Zij die stierven op het slagveld, Jezus heb Genade! Zij die vochten voor hun land, Jezus heb Genade! Zij die begraven liggen in de zee, Jezus heb Genade! Zij die stierven aan een beroerte, Jezus heb Genade! Zij die stierven aan een hartaanval, Jezus heb Genade! Zij die leden en stierven aan kanker of AIDS, Jezus heb Genade! Zij die plotseling stierven tijdens ongelukken, Jezus heb Genade! Zij die stierven zonder de laatste sacramenten van de Kerk, Jezus heb Genade! Zij die zullen sterven binnen de volgende dag, Jezus heb Genade! Mijn eigen arme ziel, wanneer ik voor Uw rechterlijke Zetel zal moeten verschijnen, Jezus heb Genade!
Verleen hen eeuwige rust, O Heer, en laat het eeuwige licht over hen schijnen, voor eeuwig en altijd met Uw Heiligen, omdat U genadig bent.
De Heer Zij met U En met Uw geest
Laat de gebeden van uw smekende mensen, O Heer, de zielen van uw dienaars en dienaressen, ten goede komen. Bevrijd hen van alle zonden en laat hen deelnemen in Uw Redding. Amen.
01-04-1979
Gebeden: Litanie van het Heilig Hart van Jezus
Litanie van het Heilig Hart van Jezus en de twaalf beloften van Jezus
Twaalf beloften van Jezus aan de Heilgie Margaretha Maria, voor zij die Zijn Heilige Hart vereren
Paus Pius X stelde een aflaat in van 300 dagen
Heilig Hart van Jezus, zend uw overvloedige zegeningen over de H. Kerk, over onze Opperherder en over al de priesters; geef aan de rechtvaardigen de volharding; bekeer de zondaars; verlicht de gelovigen; zegen onze ouders, onze vrienden, onze weldoeners, sta de stervende mensen bij; verlos de zielen uit het Vagevuur en bevestig over al de harten het zoete Rijk uwer Liefde. Amen.
Zeg na elke belofte een vurig liedeswoordje of een schietgebedje, zoals:
"Zoet Hart van Jezus Heilig Hart van Jezus, ik geloof in Uw liefde tot mij Heilig Hart van Jezus, ik heb vertrouwen op U Heilig Hart van Jezus, maak dat ik U altijd meer en meer bemin Heilig Hart van Jezus, Uw Rijk komt ons toe Ik dank U."
Ik zal hun al de genaden geven, die zij in hun staat behoeven.
Ik zal vrede brengen in hun huisgezinnen.
Ik zal hen troosten in al hun moeilijkheden.
Ik zal hun een veilige toevlucht wezen gedurende het leven, en vooral in het uur van de dood.
Ik zal overvloedige zegeningen uitstorten over al hun ondernemingen.
De zondaars zullen in mijn Hart de oorsprong en de eindeloze oceaan der barmhartigheid vinden.
De lauwe zielen zullen vurig worden.
De vurige zielen zullen spoedig tot een hoge volmaaktheid geraken.
Ik zal de huizen zegenen, waar het beeld van mijn Helige Hart zal geplaatst en vereerd worden.
Ik zal de priesters de gave verlenen de meest versteende harten te raken.
De personen, die deze godsvrucht zullen verspreiden, zullen in mijn Hart hun naam geschreven hebben; die naam zal daar nooit meer uitgewist worden.
Ik beloof u in de overmatige barmhartigheid van Mijn Hart, dat Zijn Almachtige Liefde aan allen, die de negen Eerste Vrijdagen der maand achtereenvolgens te Communie gaan, de eindgenade van de boetvaardigheid zal verlenen. Zij zullen niet in zijn ongenade sterven, noch zonder de Sacramenten te ontvangen.
Litanie
Heer, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. Heer, ontferm u over ons. Christus, aanhoor ons. Christus, verhoor ons. God, hemelse Vader, ontferm U over ons. God Zoon, verlosser van de wereld,ontferm U over ons. God Heilige Geest, ontferm U over ons. Heilige Drievuldigheid, een God, ontferm U over ons.
Hart van Jezus, Zoon van de eeuwige Vader, ontferm U over ons. Hart van Jezus, door de Heilige geest in de schoot van de Moedermaagd gevormd, ontferm... Hart van Jezus, wezenlijk verenigd met het Woord van God, Hart van Jezus, oneindige Majesteit, Hart van Jezus, Heilige tempel van God, Hart van Jezus, woontent van de Allerhoogste, Hart van Jezus, huis van God en poort van de hemel, Hart van Jezus, gloeiende oven van liefde, Hart van Jezus, schatkamer van gerechtigheid en van liefde, Hart van Jezus, vol goedheid en liefde, Hart van Jezus, peilloze diepte van alle deugden, Hart van Jezus, alle lofprijzingen overwaardig, Hart van Jezus, koning en middelpunt van alle harten, Hart van Jezus, waarin alle schatten zijn van wijsheid en van wetenschap, Hart van Jezus, waarin de Godheid in alle volheid woont, Hart van Jezus, waarin de Vader zijn welbehagen heeft gesteld, Hart van Jezus, dat ons allen deelgenoot hebt gemaakt van uw oneindige rijkdom, Hert van Jezus, verlangen van de eeuwige heuvelen, Hart van Jezus, geduldig en groot in barmhartigheid, Hart van Jezus, mild voor allen, die U aanroepen, Hart van Jezus, bron van leven en van Heiligheid, Hart van Jezus, verzoening voor onze zonden, Hart van Jezus, van versmadingen verzadigd, Hart van Jezus, om onze misdaden gebroken, Hart van Jezus, gehoorzaam geworden tot de dood, Hart van Jezus, met een lans doorstoken, Hart van Jezus, bron van alle troost, Hart van Jezus, ons leven en onze verrijzenis, Hart van Jezus, onze vrede en onze verzoening, Hart van Jezus, slachtoffer voor de zondaars, Hart van Jezus, heil van hen, die op U hopen, Hart van Jezus, hoop van hen, die in U sterven, Hart van Jezus, hoogste vreugde van alle Heiligen.
Lam Gods, dat wegneemt de zonden der wereld,spaar ons, Heer. Lam Gods, dat wegneemt de zonden der wereld, verhoor ons, Heer, Lam Gods, dat wegneemt de zonden der wereld, ontferm U over ons.
Jezus,zachtmoedig en nederig van Hart, Maak ons hart gelijkvormig aan uw Hart.
Laat ons bidden: God, in het Hart van uw Zoon, dat om onze zonden gewond werd, schenkt Gij ons genadig de rijkdom van uw liefde. Geef dat wij Hem onze eerbiedige hulde brengen en zo onze plicht tot passend eerherstel vervullen. Door Christus, onze Heer. Amen.
15-02-1979
Noveen tot Maria Boodschap
Noveen tot Maria Boodschap
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ... Heilige Maria, kom tussen voor mij.
Eerste dag: De wil van de Heer
O God, die gewild hebt dat uw Woord in de schoot van de H. Maagd Maria, op de dag van haar glorierijke Boodschap, het vlees zou aannemen : maak, smeken wij U, dat met degene te eren, welke wij geloven waarlijk de Moeder Gods te zijn, wij altijd door haar voorspraak bij U mogen geholpen worden. O God, opperherder van alle gelovigen, sla een gunstige blik op uw dienaar N., welke Gij aan uw Kerk tot herder en opperhoofd hebt gegeven, schenk hem de genade diegenen, met welke Gij hem belast hebt, door zijn woorden te onderwijzen en door zijn gedrag te stichten: opdat hij eens met de kudde, die Gij hem hebt toevertrouwd, tot het eeuwige leven moge geraken. O God, die onze toevlucht en onze sterkte zijt, aanhoor genadig de gebeden, die uw Kerk U toestuurt, met die godsvrucht, waarvan Gij de bron zijt; en voorkom ons krachtdadig met uw genade, om welke wij U met betrouwen smeken. Door J.-C., onze Heer. Amen. Dat de allerheiligste Maagd met haar goddelijke Zoon ons zegene,
Tweede dag: De aankondiging
Ik groet u, o allerheiligste Maagd! Die, na een hemelse boodschap ontvangen te hebben, door de Engel Gabriël gegroet en vol van genade verklaard te zijn geweest, door God zelf boven alle Koren der Engelen werd verheven, en uzelf de dienares van de Heer noemde: "Ecce ancilla Domini." Ach, bekom mij een oprechte ootmoedigheid en een ware engelse zuiverheid, opdat ik, door de heiligheid van mijn leven, mij gestadig van de zegeningen van de Heer waardig maak.
Derde dag: Maria's ja-woord
Ik verheug mij met u, o allergelukzaligste Maagd! Die, door een enkel " ja" met de allerdiepste ootmoedigheid uitgesproken, het goddelijk Woord uit de schoot van de eeuwige Vader in uw zeer zuivere schoot hebt doen nederdalen. Ach, verwaardig u mijn hart altijd tot God te trekken, opdat ik steeds uw "ja" uit de grond van mijn hart moge loven, zeer godvruchtig uitroepende : o krachtig ja-woord, boven dat van alle anderen
Vierde dag: Maria's bereidwilligheid
Op de dag van uw Boodschap vond de Engel u, o verheven Maagd Maria, zo vaardig, zo bereid om aan de wil van God te gehoorzamen, alsook aan de begeerten van de gehele aanbiddelijke Drievuldigheid, die uw toestemming begeerde om de wereld te verlossen. Ach, maak dat ik allen voor- en tegenspoed, welke de goddelijke Voorzienigheid mij zal overzenden, ik steeds met onderwerping zeg: "Fiat mili secundum verbuum tuum: Dat mij geschiede naar uw woord."
Vijfde dag: Maria's gehoorzaamheid
Ik versta, o allerheiligste Maria, dat uw gehoorzaamheid u met God zo nauw verenigd hebt, dat ene zo schone vereniging met geen ander schepsel mogelijk is, en dat gij niet nauwer met God kon verenigd zijn zonder zelf God te worden: "Magis Deo conjungi, nisi fieret Deus, no potuit," maar ik ben beschaamd, bij het zien van de afstand welke mijn zonden tussen God en mij gesteld hebben. Ach, Moeder van barmhartigheid! Help mij daarover uit ganser harte een rechtzinnig leedwezen te hebben, opdat ik verdien eens met uw allerliefste Zoon Jezus verenigd te zijn.
Zesde dag: Maria's nederigheid
Indien gij, O Heilige Maagd Maria, door een uitwerksel van uw zedigheid, op het aanschouwen van de Aartsengel Gabriël bij zijn verschijning in uw woning, verschrikt waart, op mijn beurt ben ik in uw heilige tegenwoordigheid verschrikt, ter oorzake van mijn overgrote hovaardigheid. Ach, ik bid u, door uw onvergelijkbare ootmoedigheid, waardoor God aan de mensen is gegeven, de Hemel geopend en de zielen van de hel bevrijd zijn geweest, dat gij mij uit de afgrond van mijn zonden wilt redden, en zorgen, dat ik eindelijk zalig word.
Zevende dag: Maria's deugdzaamheid
Ofschoon mijn tong bezoedeld zij, begeer ik vurig, o allerzuiverste Maagd, u op elk ogenblik met deze woorden te mogen groeten: "Wees gegroet, vol van genade!" En ik bid u uit ganser harte, dat gij voor een deeltje die overvloedige genaden bekomt, welke de H. Geest u mededeelde, wanneer Hij u met zijn alvermogende kracht overlommerde.
Achtste dag: Maria's verbondenheid met de Heer
Ik geloof, o allerheiligste Maagd Maria, dat de almachtige God, die, van het ogenblik van uw Ontvangenis af, altijd met u is geweest, "Dominus tecum," nu nog veel meer met u verenigd is, daar Hij in uw allerzuiverste schoot is mens geworden. Ik bid u, maak dat ik, door de heiligmakende gratie, steeds van hart met diezelfde allerminnelijkste Heer Jezus verenigd zij.
Negende dag: Maria tijdens onze eeuwigheid
Ach, zegen, allerheiligste Maagd, zegen mijn hart, zegen mijn ziel, gij die steeds onder alle vrouwen gezegend waart, "Benedicta tu in mulieribus." Wat mij aangaat, ik geloof zonder aarzelen, dat, indien gij, o mijne lieve Moeder, mij nu in dit leven zegent, ik nog na mijn dood, gedurende de ganse eeuwigheid, zal gezegend zijn in het verblijf van de eerlijkheid.
14-02-1979
Noveen tot het Kindje Jezus
Noveen tot het Kindje Jezus
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ... Lief Kindje Jezus, kom tussen voor mij.
Inleiding tot de Noveen
Emmanuël! Gij zijt in ons midden. Gij zijt met ons, afdalend tot in de uiterste gevolgtrekkingen van het verbond, vanaf het begin met de mens gesloten en toch zovele malen geschonden en overtreden... Gij zijt met ons, Emmanuel, op een wijze die werkelijk alles overtreft wat de mens over U zou kunnen bedenken. Gij zijt met ons als mens. Gij zijt werkelijk wonderbaar, God, Schepper en Heer van het heelal, met God de almachtige Vader, Logos-het Woord, eniggeboren Zoon.
Machtige God, die met ons zijt als mens, als een pasgeborene van menselijke afkomst, een zeer zwakke mens, in doeken gewikkeld en neergelegd in een kribbe, omdat "er voor hen geen plaats was in de herberg" [Luc 2: 7].
Is het misschien niet juist omdat Gij op deze wijze mens geworden zijt, dat Gij, zonder een dak, de mens het meest nabij zijt gekomen? Is het misschien niet juist door het feit dat Gij zelf, als vanaf de eerste dag van uw leven bedreigd zijt geweest met de dood door de hand van Herodes, dat gij bijzonder nabij zijt, het meest nabij bij diegenen die sterven door moordenaarshanden, bij hen wie de fundamentele rechten van de mens worden geweigerd.
Eerste dag: De aankondiging van de Heer
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
Toen de Engel Gabriël aan Maria verscheen om haar de geboorte van de Verlosser aan te kondigen, was het antwoord van de Heilige dienstmaagd onvoorwaardelijk "ja." En zie, het kind ontsprong in Marias maagdelijke schoot. Laat ook ons antwoord aan Jezus "Ja" zijn, zodat we ons hele leven Zijn pad zouden volgen. Het pad dat hij tijdens zijn leven voor ons zou uittekenen.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen: gezondheid, studies, religieuze opvoeding en toekomst. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Tweede dag: Het bezoek van Maria aan Elisabeth
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
Maria ging in het huis van Zacharias binnen en begroette Elisabeth. Toen Elisabeth de groet van Maria hoorde, voelde zij dat het kind in haar lichaam leefde. Elisabeth werd vervuld van de heilige Geest. Zij jubelde het uit en zei tot Maria: "Geprezen zijt gij, Maria, onder de vrouwen en geprezen is ook het kind dat gij verwacht."
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze zieken, bedroefden, gehandicapten. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Derde dag: De geboorte van Jezus
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
In die tijd wilde Augustus, de keizer van Rome, weten hoeveel mensen er in zijn rijk woonden. Daarom hield hij een volkstelling. Zo ging ook Jozef op weg uit de stad Nazareth om zich te laten inschrijven in Bethlehem, de stad van David, want hij behoorde tot de stam van David. Maria, zijn vrouw, die in verwachting was trok met hem mee. En terwijl zij in Bethlehem verbleven, brak het uur aan dat zij bevallen moest. Zij bracht een zoon ter wereld, haar eerste kind, wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen: tot alle inzichten van éne grote familie, de bedevaarders, de hulpzoekers bij het Kindje Jezus. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Vierde dag: De Heilige naam Jezus
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
Toen de herders alles gezien hadden, vertelden zij wat hun over dit kind gezegd was. En iedereen die hun verhaal hoorde, was ten zeerste verbaasd. Maria bewaarde alles in haar hart en dacht er diep over na. De herders keerden terug naar hun kudde, terwijl zij God loofden en verheerlijkten om alles wat ze hadden meegemaakt. Acht dagen later werd het kind besneden en kreeg de naam Jezus, zoals de engel had gezegd, toen hij aan Maria zijn geboorte aankondigde.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen: voor onze dierbare overledenen. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Vijfde Dag: De opdracht in de tempel
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen. Toen het kind veertig dagen oud was, brachten Maria en Jozef het naar de tempel in Jeruzalem, om het aan de Heer op te dragen. Toen zij in de tempel kwamen, was daar een vroom man, die Simeon heette. God had hem beloofd dat hij niet zou sterven voordat hij de Messias had mogen zien. Toen hij Jozef en Maria met het kind binnen zag komen, wist hij opeens zeker: dit is het kind! Hij nam het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof: "Heer, nu kan ik in vrede sterven, want ik heb de Verlosser gevonden, de Heiland, het licht voor alle volkeren. Door dit kind zal de naam van ons volk geprezen worden."
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen: voor de noodlijdenden, vluchtelingen, vreemdelingen. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Zesde dag: Het bezoek van de wijzen
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
Toen Jezus te Bethlehem in Juda geboren was ten tijde van Koning Herodes, kwamen er te Jeruzalem Wijzen uit het Oosten. Zij vroegen: "Waar is de pasgeboren koning van de Joden? Want wij hebben zijn ster in het Oosten gezien en zijn gekomen om Hem eer te bewijzen." Na overleg antwoordde Herodes: "Ga naar Bethlehem en probeer zoveel mogelijk over het kind te weten te komen. Kom daarna terug, want ik wil ook het koningskind eer gaan bewijzen." In Bethlehem gekomen gingen zij het huis binnen en zagen het kind en Maria. Vol eerbied knielden zij neer en brachten Hem hulde. Zij haalden hun schatten te voorschijn: goud, wierook en mirre.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen: voor de bloei van onze christenen gemeenschappen : gezinnen, parochies, basisgemeenschappen, plaatselijke kerken in de wereld. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Zevende dag: De vlucht naar Egypte
Toen de Wijzen waren heengegaan, verscheen een engel van de Heer in een droom aan Jozef en sprak: "Sta op, neem het Kind en zijn moeder, vlucht naar Egypte en blijf daar tot ik u waarschuw, want Herodes komt het kind zoeken om het te doden." Hij stond op en week in de nacht met het kind en zijn moeder naar Egypte uit. Daar bleef hij tot aan de dood van Herodes.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood..
Laat ons bidden voor onze kinderen: voor de Wereldkerk en de inzichten van onze H. Vader de Paus. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Achtste Dag: Jezus te midden van de leraren
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
Het was de gewoonte dat de ouders van Jezus elk jaar naar Jeruzalem gingen voor de viering van het Paasfeest. Toen Jezus twaalf jaar was, mocht hij voor het eerst mee. Na de feestdagen in Jeruzalem, keerden zij naar Nazareth terug, maar Jezus bleef in Jeruzalem achter. Zoekend keerden Jozef en Maria naar Jeruzalem terug. Pas na drie dagen vonden ze hem. Hij zat in de tempel tussen de leraren alsof hij er thuis was, alsof het vanzelfsprekend was, dat Hij daar was gebleven. Iedereen die Hem hoorde, verbaasde zich over zijn verstand en zijn rake antwoorden.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen : voor roepingen: priesters, diakens, religieuzen. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
Negende dag: Jezus' leven te Nazareth
God, kom mij te hulp. Heer, haast u mij te helpen.
Toen Jozef en Maria Jezus terugvonden in de tempel te Jeruzalem, zei Maria tot Hem: "Jongen, waarom heb Gij ons dit aangedaan? Overal hebben wij naar U gezocht! Denk toch een aan de angst die wij voor U hebben uitgestaan!" Maar Jezus antwoordde: "Waarom hebt gij naar mij gezocht. Wist gij niet dat Ik in het huis van mijn vader moest zijn?" Maar zij begrepen niet wat Hij daarmee bedoelde. Hij stond op en ging met hen mee naar Nazareth. Hij was hun gehoorzaam. En hoe ouder Jezus werd, hoe meer wijsheid Hij kreeg. Hij stond in de gunst bij God en bij de mensen.
Jezus Christus, verlosser van de wereld, die door het mysterie van de menswording een van de onzen zijt geworden, tot U nemen wij onze toevlucht in onze nood. Wij geloven dat Gij de Zoon van God zijt, die in de wereld gekomen zijt tot ons heil. Wij vertrouwen dat Gij steeds bereid zijt ons bij te staan. Wij willen U beminnen met geheel ons hart, met geheel onze ziel en met al onze krachten en onze naaste gelijk onszelf. Wij betreuren al onze zonden, omdat wij U beminnen en omdat de zonde de bron is van alle onheil. Betrouwend op uw genadige barmhartigheid, willen wij U voortaan trouw volgen. Zie op ons neer nu wij beroep doen op uw goedheid en wil ons helpen in onze nood.
Laat ons bidden voor onze kinderen: voor de vrede en de eenheid in de wereld, maatschappij en gezinnen. Laat ons eens voor eeuwig opgenomen worden in uw heerlijkheid, samen met Maria en Jozef en alle uitverkorenen. Amen.
13-02-1979
Noveen tot de Heilige Margareta van Cordoba
Noveen tot de Heilige Margareta van Cordoba
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ... Heilige Margareta, kom tussen voor mij.
Eerste dag: De bekering van Margareta
Overdenken wij hoe Margareta, nog ellendige zondares, diep in het hart getroffen wordt door de rampzalige dood van dezen, die grotendeels de oorzaak van haar val geweest was... hoe zij bij het afzichtig lijk van de vermoorde edelman, haar medeplichtige, door God verlicht, de lelijkheid der zonde, haar opstand tegen God, het opperste goed, nu klaar verstaat.... hoe zij, de afgrijselijke en eeuwige gevolgen, vooral de eerloze zonde van onkuisheid inziende, hier ter plaats, door de gratie als door een donderslag geraakt, in tranen van leedwezen uitbarstte, haar God om vergeving smeekt en belooft hen nooit meer te zullen vergrammen.
Ziet hoe zij, als bewijs van haar oprechte bekering, aanstonds, in allen ernst, aan alles verzaakt... haar ijdele en rijke klederdracht van kasteleines door een arme kledij vervangt; vaarwel zegt aan rijkdom en gezag, om in de hoedanigheid van schamele handwerkster, haar broodje te gaan verdienen en zich voor de voeten van de priester gaat nederwerpen om een ootmoedige belijdenis te doen van haar talrijke zonden. Naar het voorbeeld van Margareta nemen wij ook het vast besluit, zonder uitstel vaarwel te zeggen aan de zonden, vooral aan de naaste gevaren der zonde strijdig aan de schone deugd van zuiverheid.... die ongelukkige banden te breken, kost wat kost, zonder aanzien van personen, zonder beredenering op de toekomst, wel overtuigd zijnde, dat nooit een onzuivere het rijk van de hemel zal binnentreden.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Tweede dag
Liefde der H. Margareta tot God
Nadat de H. Margareta de lelijkheid der zonde, alsook de onvergelijkbare schoonheid der Godheid gekend heeft, wil zij niet meer leven dan voor God alleen. Zij is niet eerder gerust over het verledene dan nadat zij uit de mond van de Zaligmaker vernomen heeft dat haar, even als aan Magdalena, vele zonden vergeven zijn omdat zij veel bemind heeft. In een vervoering van liefde, drijft haar de edelmoedigheid de Heer Jezus te vragen om met ziekten overladen te worden, opdat haar lichaam voortaan tot de zonden onbekwaam zoude zijn; en, om helemaal aan God te wezen en met hem nauwer verenigd te leven, verlaat zij, zoveel zij kan, het gezelschap der wereld, brengt verscheidene uren daags over in de kerk, kiest ene arme hut tot woon, alwaar de duivel haar tevergeefs komt bekoren: immers haar grote en steeds aangroeiende liefde tot God zegepraalt over wereld, vlees en hel.
Bij het overdenken van een zo brandende liefde Gods in Margaretas hart, schamen wij ons onze lieve Heer zo weinig te beminnen en zo dikwerf als geheel gesteld te zijn Hem voor een ijdel vermaak te verlaten.
Maken wij het voornemen getrouwer te zijn aan alle onze plichten, Jezus blijken van onze liefde te geven met gaarne iets voor Hem te lijden, en laat ons met edelmoedigheid aan de Heer het offer doen van al wat voor een gelegenheid zijn kan Hem te verliezen.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Derde dag
Geest van boetvaardigheid der H. Margareta
De liefde Gods doet de H. Margareta met reuzestappen in deugd vooruitgaan. Zie met welke diepe ootmoedigheid de vermaarde Boetelinge van Cortona het arm kleed draagt der Derde Orde van boetvaardigheid van de H. Franciscus, om onder deze livrei op een volmaaktere wijze de deugd te oefenen. Als zij haar doel bereikt heeft, dan verlangt zij niets anders meer dan een slachtoffer van uitboeting te kunnen worden: zij onderhoudt een allerstrengste levenswijze, vast bijna gedurig, ja brengt soms verscheidene dagen door, zonder hoegenaamd iets te nutten dan het Brood der Engelen, in de H. Communie.
Om haar grote schulden met de goddelijke rechtvaardigheid te vereffenen, geselt zij zich dikwijls ten bloede en weigert aan haar ziekten en kastijdingen afgemat lichaam, de nodige nachtrust.
Zijn zulke boetplegingen, o lichtzinnig en zinnelijk mens, geen les, welke de H. Margareta u geeft om uw, maar al te dartel en wederspannig vlees, wat meer te versterven. Zo gij geen boetvaardigheid doet, zult gij vergaan. Neem tenminste met geduld de kruisen aan die God u overzendt...maak van de nood een deugd. Neem ook t vast besluit de kerkelijke wetten, die u gebieden, te vasten, en deze, die u verbieden van op zekere dagen vlees te gebruiken, stipt te onderhouden, en bedrieg u niet met te peinzen, dat gij straffeloos deze wetten kunt overtreden.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Vierde dag
Geduld der H. Margareta
Overdenken wij hoe onze lieve Heilige, door de gratie ondersteund, in korte tijd een toonbeeld wordt van een wonderbaar geduld. Zonder te klagen, zonder zelfs een beweging van ongeduld te laten blijken, lijdt zij alle soorten van vervolgingen en eerroverij. Men scheldt haar uit voor een schijnheilige, voor een zottin: met trekt haar deugden in twijfel; haar hemelse veropenbaringen zijn slecht voortbrengsels van haar verdwaalde inbeelding; haar onthouding en streng vasten ook, worden door de boze tongen ten kwade uitgelegd. De verachting en haat gaat zo ver, dat onze Margareta, eerst van alleen als een heilige geëerd, niet meer kan buiten komen zonder vervolgd en uitgescholden te worden, en onze edelmoedige heldin, verre van de moed te verliezen, verdraagt niet alleen deze kwalen met een wonderbare lijdzaamheid, bedankt niet alleen haar goede Jezus voor dit alles, maar bidt haar teergeliefde bruidegom de vervolgingen van mensen en duivelen nog te vermeerderen zo zulks met zijn goddelijke wil overeenkomt.
Laat ons, naar Margaretas voorbeeld met geduld en overgeving aan de wil van de Heer, de achterklap en de eerroverij tegen ons gesproken verdragen, en dat tot uitboeting van onze zonden, alsook om aan Jezus, die alhoewel helemaaal heilig en onschuldig, nochtans als een booswicht geworden, een bewijs van onze wederliefde te schenken.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Vijfde dag
Liefde der H. Margareta tot de evenmens
Laat ons overwegen hoe de H. Margareta deze deugd, door Jezus Christus zo zeer aanbevolen en noodzakelijk verklaard, oefende. Nauwelijks heeft zij zich de Heer helemaal toegewijd of zij beoefent op alle mogelijke wijzen de broederlijke liefde. Haar eigen zelve vergetende, draagt zij zorg voor de zieken; bij dagen en nachten verzorgt zij de ellendigste en meest verlatenen het eerst, evenals een tedere moeder haar geliefkoosde kinderkens; om hun het nodige te verschaffen, bedelt zij van deur tot deur, herschept haar, alhoewel kleine woon, in een ziekenkamer, heeft voor iedere lijdende een zoet en troostend woord op de lippen en meermalen, van in haar sterfelijk leven, bekomt zij van God voor de ongeneesbaren een wonderbare herstelling. Blinden, stommen en doven...lammen, gebrokenen en zenuwlijdenden...zinnelozen, ja bezetenen van de duivel hebben het ondervonden. Wat meer is, verscheidene doden, niet min dan twaalf in getal, werden door haar tussenkomst tot een nieuw leven opgewekt. En wat al vrouwen tot de waardigheid van moeder verheven, hebben aan Margareta van Cortona en haar behoud in het leven en een gelukkige verlossing in de moeilijkste gevallen niet te danken?
Haar naastenliefde kende vooral geen palen wanneer er arme en wanhopige zondaars te bekeren waren. Nu vermaant zij ze met zoetaardigheid of bedreigt de hardnekkigen ook wel eens met de eeuwige straffen, doch maakt aan alle de oneindige barmhartigheid Gods bekend, die zij zo wel ondervonden heeft en die nooit een ootmoedig en boetvaardig hart verstoot...naar het voorbeeld van de Godmens biedt zij zich als slachtoffer aan, om de gramschap Gods, die over de hoofden der plichtigen hangt, te bedaren.
Laten wij, volgens dat voorbeeld, onze naaste beminnen, staan wij hem volgens ons vermogen bij in zijn lichamelijke en geestelijke noodwendigheden, en moest hij ons redenen van misnoeging geven, welaan, naar ons achtergelaten voorbeeld door Jezus, onze God, en Margareta onze lieve Heilige, wreken wij ons met het kwaad met goed te belonen, met voor hem de Heer om vergiffenis te bidden.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Zesde dag
Geest van het gebed der H. Margareta
Overdenken wij hoe Margareta, de geestelijke en welbeminde dochter en bruid van Jezus Christus, verscheidene uren daags en een groot deel van de nacht doorbrengt in beschouwingen en gebeden. Haar geluk is aan de voet des Altaars, waar haar goddelijke Meester onder de Sacramentele gedaante verblijft... Zij vindt een hemelse smaak in Jezus bitter lijden te overwegen, en men kan zeggen dat in haar onderhandelingen met God haar leven was: ook hoorde men ze soms uitroepen: Heer, gij zijt de vreugde van mijn leven.
Bij haar beschouwingen voegde zij dagelijks vele mondgebeden ter ere van de Heilige Drievuldigheid, van de H. Maagd Maria, welke zij tederlijk beminde, van de heilige Engelen, van onze gelukzalige Vader Franciscus en de H. Antonius van Padua. Haar liefde tot de H. Jozef was zeer vurig; immers de goede Jezus had haar in een veropenbaring gezegd: Margareta, ik verzoek u dagelijks een bijzondere hulde te bewijzen aan de H. Jozef, mijn zeer trouwe Voedstervader. Haar medelijden voor de zielen van het vagevuur was allergrootst.
O vadsige christen, bij het overdenken van de godsvrucht in de H. Margareta, schaam u, het gebed, dat u zo hoogst ter zaligheid nodig is, zo zeer te verwaarlozen. Gij zijt toch zo arm en ellendig en hebt gij dan de gever der gaven niets te vragen? Aan zijn eigen overgelaten is de mens, helaas, niets dan zonde en leugentaal, zonder het gebed bekomt hij niets, door het betrouwend, ootmoedig en standvastig gebed krijgt hij al wat voor zijn geluk, de tijdelijke voordelen zelfs niet uitgesloten, nodig is.
Neem heden het vast besluit, naar Margaretas plicht van het gebed, s morgens en s avonds, vóór en na uw maaltijden, en in uw bekoringen wel te kwijten; tracht zoveel mogelijk, zelfs in de week, het H. Sacrificie der Mis bij te wonen en zonder fout op Zon- en feestdagen, wanneer onze Moeder de H. Kerk u dit als een plicht oplegt.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Zevende dag
Ootmoedigheid der H. Margareta
Overdenken wij hier hoe de H. Margareta enige tijd na haar bekering, met de toelating van haar geestelijke leider, naar haar geboorteplaats gaat om zich aldaar diep te vernederen voor dezen, welke zij vroeger verergerd had. Blootsvoets, met geschoren hoofd en een zware koord aan de hals komt zij te Laviano aan, begeeft zich recht naar de kerk alwaar de parochianen allen vergaderd zijn en werpt zich ter aarde voor het altaar neder.
Om niemand te storen weerhoudt zij op haar best haar zuchten en tranen, en als het H. Misoffer uit is, staat zij op... verklaart wie zij is, en bidt haar dorpsgenoten om vergiffenis voor de gegeven ergernissen. De zuchten en tranen, beletten haar te zeggen al wat zij in het hart heeft... zij geeft zich uit (alhoewel reeds een heilige) voor het laagste en slechtste schepsel der wereld... en zie... het volk lacht niet... het juicht Margareta niet toe... maar velen, velen barsten uit in tranen van leedwezen over hun eigen zonden en bekeren zicht tot God van deze stond af.
Overdenken wij nog, hoe onze lieve Heilige, door de geest van ootmoedigheid aangezet, van op het platte dak haar arme woonst binnen Cortona, in het midden van de nacht de inwoners van de stad luidkeels uitnodigt haar te verjagen roepende: Inwoners van Cortona, staat op en verdrijft uit uw stad de eerloze en ergernis gevende zondares.
Overwegen wij hoe de vermaarde Boetelinge, nadat zij reeds de verzekering ontvangen had dat haar zonden haar vergeven waren, nadat zij zich door Jezus zelf had horen noemen: Tempel van zijn verblijf, zeer zuiver vat, beminde dochter en bruid, bestemd om een verheven plaats in het hemelrijk te bekleden, niettemin zich al de grootste zondares der wereld beschouwt, alle straffen waardig.. .en hoe zij tot het einde van haar leven gedurig haar zonden van voorheen blijft bewenen.
Eens nodigde de Zaligmaker zijn dienares uit om zijn H. Wonden aan te raken, doch uit ootmoedigheid durfde zij zich zulks niet veroorloven; en Jezus alsdan zijn gezegende handen van het kruis losgemaakt hebbende verwijdde de wonde van zijn heilig Hart en sprak tot haar: Hierin houd Ik u altoos geschreven, gij kunt hier, als in een verzekerde schuilplaats, binnen treden.
O welke liefde van Jezus Hart voor Margareta! Welke diepe ootmoedigheid van de minnares van Jezus H. Hart! Schoon voorbeeld, nietwaar, voor ons die niet weten of wij haat of liefde waardig zijn! God weerstaat aan de hovaardige en geeft zijn gratie aan de ootmoedige.
De wereldsgezinde weet niet eens waarin die deugd van ootmoedigheid bestaat, en terwijl hij zich schaamt zijn hovaardigheid te bekennen, die de drijfveer is van geheel zijn handel en wandel, bespot hij de nederige en ootmoedige christen.
Ver van ons een zo dwaas gedrag; als arme zondaars vernederen wij ons diep onder de machtige arm Gods; de gelegenheden, om deze noodzakelijke deugd te oefenen, ontbreken ons nooit. Die zich vernedert zal verheven worden.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Achtste dag
Godsvrucht der H. Margareta tot Jezus in zijn H. Sacrament
De Godmens heeft gezegd: Mijn vermaak is te zijn met de kinderen der mensen en onze dierbare H. Margareta toont en zegt door haar gedrag... mijn vermaak is te zijn met de Vader der mensen, met Jezus in zijn Sacrament van liefde; en nu brengt bij Jezus al de uren over welke zij niet besteedt in ellendige en arme zondaars bij te staan... Zie, godvruchtige ziel, met welk eenvoudig geloof, vast betrouwen en brandende liefde zij tot haar Jezus nadert; bemerk wat liefdevlammen er uit haar zuivere ziel opstijgen, al als zij het geluk heeft tot de H. Tafel te naderen: "Mijn Jezus," zucht zij, "gij zijt mijn hoop, mijn leven, de ziel van mijn ziel." En na het brood der Engelen genut te hebben, blijft zij innig met haar bruidegom verenigd, helemaal in zijn liefde verslonden... dan bidt zij voor zichzelve en voor anderen: ach, met welk een kinderlijk betrouwen dringt zij nu niet aan om haar gebeden verhoord te zien worden. Immers zij weet dat zij nu, met Jezus Christus godheid en mensheid in haar hart, machtig is bij Hem, die beloofd heeft: Vraagt en gij zult bekomen, klopt, u zal open gedaan worden. Zeer dikwijls ook bemerkt men de Heilige, na de H. Communie ontvangen te hebben, buiten zichzelve en niet zelden verheven boven de aarde in opgetogenheid voor haar welbeminde. Welke liefde, wat geluk!
Naar het voorbeeld van de H. Margareta, laat ons ook een diepe eerbied hebben voor het Allerheiligste Sacrament, waarin de eeuwige grote God wezenlijk verblijft onder de nederige gedaante van een kleine H. Hostie. Daar, in het tabernakel, wacht Jezus ons af evenals een Vader zijn kind, als een geneesheer zijn zieke, als een leraar zijn leerling, of beter, als de enige, oneindige, barmhartige God zijn armzalig schepsel, om het te zegenen en te heiligen. Achten wij ons gelukkig, dikwijls met een zuiver en ootmoedig hart, tot de Tafel van de Heer te kunnen naderen en dat een godvruchtige voorbereiding, een hartelijke dankzegging ons Gods milde zegeningen waardig maakt. Trachten wij zo te leven, dat wij enigszins bekwaam mogen bevonden werden om dikwijls door de veelvoudige H. Communie ons met Jezus te verenigen, ja, dat onze onderhandelingen meer wezen met de Hemel dan met de aarde.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
Negende dag
Zalige dood der H. Margareta
Overwegen wij, hoe dat dat H. Margareta, vijftig jaar oud, na er drie en twintig in lijden van alle aard en in een wonderbare vereniging met God doorgebracht te hebben, vanwege een welbeminde van haar hart, de boodschap ontvangt dat haar ballingschap hier beneden weldra een einde zal nemen, om in de Hemel, tussen de zuivere maagden, een glorievolle plaats te gaan bekleden. Overweeg met welk geloof en betrouwen zij zich tot de grote reis der eeuwigheid voorbereidt. Margareta vraagt nogmaals, aan allen die haar sterfbed omringen, vergiffenis voor haar zonden, zij zet ze allen aan om met haar de Heer te bedanken voor zijn oneindige goedheid en laat aan allen, als haar testament, deze heilzame raad: Mijn kinderen, de weg der zaligheid is gemakkelijk, bemint maar onze Heer Jezus Christus; na een laatste absolutie wordt haar het heilig Oliesel toegediend en weldra, met een hemelse glimlach op de lippen en het hart overvloeiende van vreugde, ontvangt zij het lichaam van de Heer als reisspijs naar de gelukzalige eeuwigheid; haar ballingschap is ten einde en de zuivere ziel van onze lieve Heilige, vergezeld van de Allerheiligste Maagd Maria en talrijke hemelse Geesten, vliegt hemelwaarts op, tezamen, zo als haar levensbeschrijvers melden, met een aantal zielen bij deze gelegenheid uit het vagevuur verlost.
De door der Heilige is een ware rouw voor gans het land...haar uitvaart is een ware zegepraal...en, volgens haar eigen voorspelling blijft het graf, dat de kostbare schap van haar onbedorven lichaam, steeds de alleraangenaamste geur uitwasemende, bewaart, het toevluchtsoord der behoeftige en dankbare bedevaarders.
De talrijke mirakelen, door Margareta bekomen, deden haar eredienst door de Pausen van Rome bevestigen, en de 16 mei 1728 stelde Benedictus XII haar plechtig onder het getal der Heiligen.
Christen, is dit geen schone en wenselijke dood? O mochten wij ook eens de dood der Heiligen, kostbaar in Gods ogen, sterven! Om dit einde te bereiken, laat ons wijs zijn, dat is godsdienstig, ootmoedig, eerlijk en zuiver in en volgens onze staat; laat ons de laatste vermaning van onze machtige voorspreekster in aandacht nemen en nooit uit het oog verliezen: Mijn kinderen, de weg der zaligheid is gemakkelijk, bemint maar onze Heer Jezus Christus. Laat ons ook getrouw blijven aan de heilige voornemens onder deze novene gemaakt en, met Gods zegen, zullen wij eens het eeuwig geluk met de vermaarde boetelinge, de H. Margareta van Cortona, delen.
O God, die genadig uw dienares Margareta uit de weg van het verderf getrokken hebt om haar op het pad der deugd terug te brengen, gelief ons ook barmhartig te zijn, opdat wij voortaan onze roem stellen in met ijver de boetvaardigheid te plegen van deze, wier zondig leven wij ons voorheen niet geschaamd hebben na te volgen. Dit bidden wij u door J. C. onze Heer. Amen.
12-02-1979
Noveen tot Sint Joris
Noveen tot Sint Joris
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ... Sint Joris, kom tussen voor mij.
Eerste dag:
Ik heb u gekozen op het ogenblik van de Schepping.
Sint Joris, briljante officier, U hebt uw leger verlaten en gekozen om soldaat te worden ten dienste van de Heer. In de voetsporen van Sint Joris, Heer, Wens ik mij op de weg te begeven, om U te dienen, het Goede Nieuws te verkondigen, de hand te geven aan mijn broers, Help hen die zich in moeilijkheden bevinden en de kans lopen om ontmoedigd te worden. Ik wens U te kennen en lief te hebben.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Tweede dag
Elke dag staat opgeschreven in Mijn Boek
Sint Joris, de oproep van de Heer heeft weerklonken in uw hart en heeft uw ziel doen trillen. Om zoals Chritus te zijn, hebt u zichzelf gegeven aan de armen en daarna bent u tot hen gegaan die Hem vervolgd hebben Om met hen te spreken over de vrede en de liefde. Sint Joris, ondersteun hen die, ten goede van allen, strijden opdat gerechtigheid zou geschieden in de waarheid, de vrede en de liefde.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Derde dag
Mijn plan voor jullie toekomst is steeds vol van hoop [Jer. 29:11]
Sint Joris, uw steeds aandachtig hart tegenover de anderen en uw steeds wakkere ziel ging u zielen in smart en wanhoop ter hulp snellen. Kijk, Sint Joris, mijn weg is ruw, moeilijk en soms pijnlijk. Ondersteun mijn moed tegen de onmoetingen die mij stut. Laat mijn ogen zich openen voor het Licht, zodat ik de Oneindige Liede van mijn Vader, die op mij wacht en van mij houdt, zou onderscheiden.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Vierde dag
Sint Joris, soldaat van Jezus-Christus, u bestrijdt het kwade.
Sint Joris, u hebt alle verleidingen ter wereld veracht om de onderdrukte Christenen te verdedigen, bent u opgetrokken tegen de vervolgers. Ondersteun ons, Sint Joris, in de strijd die we iedere dag moeten leveren tegen onze slechte neigingen, tegen de bekoringen, tegen het kwade dat zich aan ons voorstelt onder de verschrikkelijkste vormen.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Vijfde dag
Sint Joris, u bent gemarteld omdat u uw gelooft betuigt hebt aan Christus en afgoden hebt vernietigd.
Sint Joris zonder vrees voor martelingen en de dood, hebt u tegenover de machtigen der aarde de grootsheid van de God der Christenen geprezen en hun afgoden vernietigd. Ook vandaag worden er ons afgoden aangeprezen om te dienen, eerder dan de enige, ware God te aanbidden. Help ons om te weerstaan aan de bekoringen van de valse goden om ons toe te vertrouwen en te verlaten op onze Vader en onze Redder, Christus.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Zesde dag
Sint Joris, u hebt onophoudelijk de naam van God aanroepen.
Sint Joris, u hebt uw hele leven gegeven aan Christus. Hij was "uw Heer." Het was in Zijn Naam dat u streed en dat is waarom zijn Naam steeds op uw lippen en in uw hart lag. Sint Joris, herinner ons dat Jezus onze Redder is, onze broeder en onze kracht. Het is daarom dat we Hem onophoudelijk kunnen aanroepen oms ons te helpen en Zijn Naam met eerbied en vertrouwen in de liefde uitspreken.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Zevende dag
Sint Joris, u hebt elke dag geleefd tussen de geesten der heiligen die door Christus zelf, ons ware geluk, zijn onderwezen.
Sint Joris, de gelukzaligheden staan tegenovergesteld aan de stelregels van de wereld, maar het is door hen ten beste te beleven dat we het ware geluk in het hart en de ziel ontdekken. Help ons te leven naar de "overeenkomst" die Jezus op de berg heeft onthuld.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Achtste dag
Sint Joris, vervolg uw strijd door de duivel te verdrijven.
Sint Joris, het kwade is het werk van de sluwe. U hebt het kwade bestreden, alsook de zonden onder alle vormen. U hebt de goede strijd geleid, de strijd van God. Sint Joris, ook wij moeten strijden tegen het kwade. Kom ons ter hulp in de strijd die we elke dag moeten doorstaan tegen de slechte neigingen, tegen de verleidingen.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
Negende dag
Sint Joris, martelaar van Christus, laat het Kruis overwinnen.
Sint Joris, u hebt het kwade bestreden op gevaar voor uw leven. U hebt niet gevreesd, noch gefaald en hebt het maretlaarschap aanvaard en ondergaan voor de redding van de zielen, door uw leven met Christus op te offeren. Sint Joris, vraag voor ons de wilskracht, de moed om steeds de goede strijd te leveren tegen de krachten van het kwade. Bid voor ons omdat we steeds de moed zouden hebben om getuigen te zijn van de Verlosser, de Christus op het Kruis. Deo gratias.
Sint Joris, kom tussen voor mij. Bekom voor mij de genade [...] [zelf in te vullen] Leid mij naar Jezus die Liefde is. Sint Joris, verwijder door uw gebed, alle kwaad uit mij.
11-02-1979
Noveen tot de Heilige Expeditus
Noveen tot de Heilige Expeditus
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ... Heilige Expeditus, kom tussen voor mij.
Eerste dag:
Heilige Expiditus, patroonheilige der jongeren
Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft. [Joh. 8:12]
Heilige Expeditus, jonge en bekwame Romeinse soldaat, Terwijl zich voor u een mooi loopbaan opende, gaf u er de voorkeur aan om liever te sterven dan om uw Christelijke waarden te moeten verloochten. U koos voor Christus. Wees de beschermier en de gids van de jongeren die vandaag, meer dan ooit, zijn blootgesteld aan allerlei soorten gevaar voor zowel het lichaam als de ziel. Heer, geef de jongeren Uw begeleiding naar Uw hart en de moed om deze begeleiding op te volgen. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Tweede dag
Heilige Expeditus, hulp der scholieren
Heilige Geest, die voortkomt uit de Vader en de Zoon, Kom tot Mij. Geest van de intelligentie, verlicht mij. Geest van de raad, leidt mij in mijn onervarenheid. Geest van de kennis, verdrijf mijn onwetendheid.
Heilige Expiditus, wees de hulp der scholieren. Begeleidt vooral hen die moeilijkheden ondervinden om al deze materie te moeten begrijpen, onthouden en verwerken. Heer, door tussenkomst van de Heilige Expeditus, bidden wij u voor de scholieren, de studenten en de onderwijzers. Stuur hen Uw Heilige Geest om hen te verlichten en te ondersteuen. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Derde dag
Heilige Expeditus, voorbeeld der soldaten
Vecht zoals een edelmoedige soldaat en als u soms bezwijkt voor uw breekbaarheid, herneem dan een nog grote moed.
Heilige Expeditus, in uw ruwe en gevaarlijk beroep als soldaat van het Romeinse leger, bent u trouw gebleven aan Christus. Heilige Expeditus, wees de toevlucht voor hen die in hun militaire leven onbegrip, spot, beledigingen, beproevingen, geweld, strijd en ook onrechtvaardigheid krijgen te verduren. Heer, door tussenkomst van de Heilige Expeditus, bidden wij U voor alle militairen en in het bijzonder voor hen die in gevaarlijke omstandigheden van oorlog en conflicten leven. Dat de rechtvaardigheid mag overwinnen en niet de haat. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Vierde dag
Heilige Expeditus, hoeder der reizigers
Jezus wenst ons te begeleiden zoals Hij de leerlingen heeft begeleid op de weg naar Emmaüs: Hij wijst ons de richting aan van de weg en verleent ons de kracht
Heilige Expeditus, wees de beschermer van hen die over de weg, over de zee en door de lucht reizen. Wend de gevaren af. Behoed hen voor ongelukken, zodat de reizen hen de gelegenheid bieden om de schoonheden der natuur de herkennen en te waarden, maar er ook het werk van God, de Schepper in te zien. Laat hen op hun wegen voorzichtig en bewust zijn van hun verantwoordelijkheden tegenover de overige reizigers. Heer, door tussenkomst van de H. Expeditus, waak over alle reizigers zodat ze overal getuigen mogen zijn van de waarheid en de rechtvaardigheid. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Vijfde dag
Heilige Expeditus, heil der zieken
Wees moedig en vrees niet. Hier uw Heer .. Hij komt zelf en zal u redden. En Jezus zei in waarheid: "Kom mee met Mij, u allen die bedroefd zijn en gebukt gaan onder de lasten, en Ik zal u verlichten
Heilige Expeditus, wees het heil van hen allen die lijden in hun lichaam, de zieken, de gekwetsten, de gehandicapten, de verlamden... Waak over hun moed. Ondersteun hen met behulpzame mensen die hen alle zorgen verlenen en veel vriendschap geven. Heer, door tussenkomst van de Heilige Expeditus, bidden wij u voor de zieken en al hen die lijden. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Zesde dag
Heilige Expeditus, trooster der bedroefden
Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden. [Mat. 11: 28-29]
Heilige Expeditus, wees de vertrooster van allen die moeilijkheden, beproevingen, verwaarlozing, eenzaamheid en onbegrip ondervinden. Wees de steun voor alle bedroefden, de verlatenen en de vervolgden.
Heer, door tussenkomst van de Heilige Expeditus, bidden wij u voor hen allen die lijden in hun hart en in hun geest. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Zevende dag
Heilige Expeditus, bemiddelaar in de rechtspraak
Jezus, onschuldig lam, naar de slachtbank geleid om de zonden van de wereld af te lossen, werp een tedere blik op alle onschuldige vervolgden, op allen die het einde niet zien van een lange, onrechtvaardige straf. Dat uw aanwezigheid stiekem door hen zou mogen ervaren worden, hun verbittering zou verzachten en de duisternis zou doen verdwijnen.
Heilige Expeditus, vandaag nog worden er in vele landen onschuldige mensen onrechtvaardig berecht en veroordeeld. Kom tussen bij de Opperste Rechter opdat in alle rechtszaken de waarheid mag overwinnen en rechtvaardigheid mag heersen. Heer, wij bidden tot U voor hen die onschuldig zijn veroordeeld, voor hen die de moeilijke taak hebben om getuige te zijn en te oordelen in rechtszaken. Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Achtste dag
Heilige Expeditius, onze hulp in dringende zaken
Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, mijn Verlosser en mijn God! [Ps. 43 :5]
Heilige Expeditius, elke gejaade dag in deze wereld doet ons nadenken, beslissen, vlug handelen ... steeds vlugger maar welke fouten, teleurstellingen, worden veroorzaakt door de foute haast. Zoals u het deed alvorens te handelen, leer ons om de Heilige Geest in te roepen en on salles verwezenlijken zoals het moet, de zaken die op ons wegen en in de war brengen. Heer, zend ons Uw Geest en kom ons te hulp in onze beslissingen en dringende aangelegenheden.
Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
Negende dag
Hodie
Op het kruis dat de Heilige Expeditius ons toont, staat het woord "hodie" geschreven, wat "vandaag" betekent.
Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. [Mat. 6: 35]
Heilige Expeditius, u hebt nooit uitgesteld wat u was opgelegd om te doen. UW geloof in de Heer was zo sterk, Uw vertrouwen in Hem was zo onwrikbaar! Onder de blik van de Heer, voor het goede van uw medemens, stond u steeds klaar om uw taken zonder uitstel te volbrengen. Omdat we "nooit de tijd hebben," of eerder omdat we de tijd niet willen nemen, verwaarlozen we zovele dingen: een ziekenbezoek, hulp aan een mens in moeilijkheden, een woord, een glimlach, een kleine attentie tegenover een eenzame persoon... Soms door "vermoeidheid," verwaarlozen we ook dingen die we uitstellen tot morgen, nog later en zelfs nooit! Enkel vandaag hoort met toe, het huidige ogenblik. Ik moet het dus ten beste aanwenden... met wijsheid, beheerst, met geduld en moed.
Heer, door tussenkomst van de Heilige Expeditius, Help mij om deze belissing te handhaven. Ik zal niet meer wachten tot morgen om uw werken te volbrengen Ik zal niet wachten tot morgen om aan U te denken. Ik smeek u om ook mij onder Uw beschermen te plaatsten
Wees eveneens zo goed, Heer, om mij, door tussenkomst van de Heilige Expiditus, de genade te verlenen van ... [zelf in te vullen]
10-02-1979
Noveen tot de Heilige Peregrinus
Noveen tot de Heilige Peregrinus
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ... Heilige Peregrinus, kom tussen voor mij.
Eerste dag:
Heer, hij die u liefheeft, is ziek
Uit de diepten roep ik tot U, Heer. Aanhoor mijn stem! [Ps. 130/2]
Heer, wees mijn steun op de moeilijke weg. Heilige Peregrinus, help mij om alles te dragen voor alles te lijden, voor alles te offeren voor welzijn van de zielen, omdat mijn lijden ondraaglijk is geworden, ben ik niet meer tot machte om door te gaan.
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Tweede dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Mijn hart is vol van angst, bevrijd mij uit mijn benauwenis. Zie mij in mijn nood, in mijn ellende, vergeef mij al mijn zonden. [Ps. 25: 17-18]
Arme zondaar dat ik ben, Heer Erbarm U over mij. U ziet mijn wonden, Ik verberg ze niet. U bent de dokter, ik ben ziek U bent barmhartig, ik ben ellendig Ik roep tot U: Jezus...ik ben maar een zondaar, "ik heb u nodig."
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Derde dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Ik leg mijn hoop in de Heer Ik ben zeker van Zijn woord.
Als de beproeving aanklopt, denk dan dat Jezus van u houdt. Schenk Hem uw vertrouwen en geloof in Zijn liefde: "Nader tot Hem." Jezus wenst in u te verblijven. Heilige Peregrinus, versterk mijn geloof, laat mjn hoop herleven, Geef mij de moed om te vechten tegen de ziekte, voor mijn genezing.
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Vierde dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Ik wens mijn ogen tot u te richten, Heer, want het is U die mij behoedt voor de val.
Heer, Ik weet dat U mijn gebed verhoort. U hoort mijn roep: "Ik heb Uw liefde nodig." Geef mij de moed die ik nodig heb. Laat deze ziekte mij beter toe om de zin van het leven te begrijpen.
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Vijfde dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Ik sla mijn ogen op naar de bergen: van welke berg komt mijn hulp? Van de Heer komt mijn hulp, die hemel en aarde gemaakt heeft. [Ps. 121]
Heer, genees mij, heb medelijden met mij, omdat U gezegd heeft: "Voor hem die gelooft, is alles mogelijk." [Marc. 11: 20] Heer, snel mij ter hulp. Ik vraag U: Heer genees mij van alle vrees en angst, zodat de vrede in mij zou verblijven.
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Zesde dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan.
Ziehier Heer, ik klop aan Uw deur, ik zoek u. Heer, ik breek onder de lasten, maar ik weet dat ik, met Uw genade, Uw oneindige barmhartigheid en Uw grote liefde voor mij, Mijn juk zal worden verlicht, mijn lasten zullen worden verlicht.
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Zevende dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Maria, Moeder der Smarten, U heeft gezegd: "De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd." [Luc. 1: 38]
O Moeder der Smarten, Door uw gebeden, Door uw voorbooreld, Uw verenenigd lijden met dit van Uw Zoon. Bekom voor mij de moed om, elke dag opnieuw en vooral in deze dagen van beproevingen, verdriet en lijden: "Heer, uw wil geschiede."
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Achtste dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
U allen die lijdt, die bedroefd zijn en wenen, komt tot Mij ...
Heer, als u de beproeving toelaat, geloof ik dat u ook uw kracht geeft en de moed, niet alleen voor om de ziekte te verdragen en mij te ondersteunen in mijn zware lasten, maar ook om ze te schenken en ze te beleven, dankzij Uw hulp. Heer, ik verlaat mij op U.
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
Negende dag
Heer, hij die u liefheeft is ziek
Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U. Als het verdriet, de ongerustheid, de wanhoop uw bedreigen en reeds in u zijn, aanroep dan Maria. Maria is de stem van de hoop, de ster in de nacht, de sereniteit in de onrust, de weg waarop u zich kun verlaten in alle veiligheid. Haar Zoon is "Jezus de Redder, de Zoon van God."
Heilige Peregrinis, ik bid u aanstonds om mij deze genade te verlenen... En bekom voor mij de moed, om deze verschrikkelijke beproevingen te doorstaan.
Heilige Peregrinus, bid voor mij. Heilige Peregrinus, bid voor hen allen doe lijden. Heilige Peregrinus, Gij die hebt geleden, leg in mijn hart het Geloof, de Hoop en de Vrede.
09-02-1979
Noveen tot de kracht van het Kruis tegen het kwade
Noveen tot de kracht van het Kruis tegen het kwade
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ...
Eerste dag
Ga weg satan, u bent voor mij een hindernis, daar uw gedachten niet deze zijn van God.
Als God de beproeving toelaat dan is dit om kracht en moed te schenken, niet alleen om deze te moeten dragen en te ondergaan als een te zware last, maar om deze achter ons te laten en te overwinnen "dankzij Zijn hulp." Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Tweede dag
Onderwerp U aan de Heer, Weersta aan de duivel en vlucht ver van hem weg.
De Heer is niet ontoegankelijk, Hij is er niet enkel bij onze geboorte ... Hij is er niet enkel bij onze dood ... Hij is "Vandaag" en dicht, heel dichtbij. Als wij Hem aanroepen, kom Hij meteen tot ons. Als wij hem ontvangen, leeft en verblijft Hij in ons. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Derde dag
Wie de naam van God aanroept zal worden gered!
Maak plaats voor "Hem" die de wereld niet kan bevatten, maar die zich waardigt om tot ons te komen, om ons bij te staan en lief te hebben. Heer, wij aanroepen U: U alleen kunt ons redden. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Vierde dag
Hij die de zonde begaat is van de duivel, daar de duivel de oorsprong is van alle zonde. Het is om de werken van de duivel te vernietigen dat de Mensenzoon is verschenen.
Kruis van smarten, Kruis ter aflossing, Kruis van de Redder, Glorierijk Kruis, Kruis van Christus, blijf voor ons "het gezegende Teken voor onze redding." Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Vijfde dag
Wees eenvoudig, waak en bid. Uw tegenstander, de duivel, komt als een woeste leeuw om u te verscheuren.
Onze weg zal worden verlicht door het geloof en uw Uw aanwezigheid, Heer. Onder uw blik zullen we waakzaam blijven en zullen we ontdaan van alle vrees in alle vertrouwen wandelen en al onze angsten overwinnen, wetende dat niet ons zal overkomen wanneer wij ons tot U richten. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Zesde dag
Word krachtig in de Heer en in aanschijn van Zijn macht. Trek de wapenuitrusting van de Heer aan om te weerstaan aan de verleidingen van de duivel.
Heer, ontdoe mij van mijn vijanden, nabij U voel ik mij beschermd. Leer mij om Uw wil te volbrengen daar U mijn God bent. Laat Uw adem mij leiden door een verenigde aarde. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Zevende dag
"Help Heer, wij gaan ten onder!" En Hij zei: Waarom hebt u angst, mensen van het kleine geloof?
Ja Heer, wij willen ons vastklampen aan een hechte en vaste steun ... Elk van onze passen is onzeker ... Zoals de apostelen, in het wankelende schip door de storm, vergeten wij dat U daar bent, en dat U zich met ons op de weg begeeft. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Achtste dag
Laat mij enkel het Kruis van de Heer, onze Christus verheerlijken.
Christus, U bent de Verrijzenis, U hebt de dood overwonnen en ons bevrijd van de slavernij van de zonde. U verleent ons de genade, verloren door de erfzonde, om in volle vrijheid te kiezen om eeuwig met U en Uw verkozenen te willen leven, in de glorie van God, Uw Vader, in de glorie van de Liefde en de Heilige Drievuldigheid. Laat ons in de beproevingen, Heer, niet zwichten voor het kwade...
Jezus, geef aan hen die lijden, de kracht om naar Uw Kruis te kijken en samen met U de woorden te zeggen: "Geloof, Vertrouwen en Liefde, Kruis van Jezus, redt ons."
Negende dag
Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.
Laten wij ons geloof verkondigen: Onze Vader, die in de Hemelen zijt, Geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw wil geschiede, op aarde als in de Hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren. En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. Amen.
Christus is Verrezen. Christus is de Overwinnaar van de dood. Laat het Kruis van Jezus onze Overwinning zijn.
08-02-1979
Noveen tot de Heilig Gelaat van Jezus
Noveen tot de Heilig Gelaat van Jezus
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ...
Eerste dag
Als komt de tijd van de beproeving Als de vijanden, de teleurstellingen langs alle kanten komen, wanneer de gezondheid wankelt, wanneer een geliefde erntig lijdt, en hij in zijn lichaam in zijn geest is aangetast, wanneer de dood aan onze deur klopt,
Waar bent U dan, mijn Heer?
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Tweede dag
Als ik het moeilijk heb, als ik lijd, als ik mij verzet en strijd tegen mijn ziekte, hoe kan ik u dan nog waarnemen in de opeenvolging van de bepoevingen, waaraan geen einde lijkt te komen!
Waar bent U dan, mijn Heer?
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Derde dag
Het verdriet verschrompelt mijn hart en de tranen ontnemen mij het zicht, de smart maakt mijn gedachten onrustig, ik ben neerslachtig, verslagen, de ontmoediging wacht mij op en ik voel mij alleen, zo alleen en zo ongelukkig! Waarom al deze smarten, deze tegenslagen, deze beproevingen, dit lijden... Waarom de dood?
Maar, waar bent U dan, mijn Heer?
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Vierde dag
Als ik uw Heilig Gelaat bekijk, overkomt het mij dat ik een beetje rust kan verkrijgen... lijkt het mij dat ik een beetje licht ontvang in de duisternis van de nacht en hoor ik binnen in mij de woorden:
"Kom tot Mij en ontwijk de lasten... Ik zal u versterken..."
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Vijfde dag
Ik voel mij zo verantwoordelijk... Ik ben zo ver van U verwijderd... Ik heb getwijfeld aan Uw Barmhartigheid... Als ik Uw gelaat bekijk, begrijp ik het en weet ik dat U van mij houdt... dat U op mij wacht... Het volstaat U te aanroepen... Daar U maar één enkel verlangen hebt... mij vergeven.
"Ja, aanschouw Mij, Ik ben tot het uiterste van alle lijden gegaan om u te redden..."
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Zesde dag
Kijk goed naar Mijn Gelaat... Zo arm en zo ellendig kan ik zijn, Ik weet dat U mij niet zult verwerpen, daar U de Goedheid bent en de Barmhartigheid. Daar zeg ik tot U: "Heer, als U het wil, kunt U mij genezen. Ik heb vertrouwen en geloof in U, mijn Redder."
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Zevende dag
"U zoekt Mij, ik ben daar... U roept Mij, ik sta naast u... Ik ken al uw smarten, uw lijden, uw verdriet. U bewandelt de moeilijke weg van het aardse leven. Het is een pad vol beproevigen voor iedereen. Het is de verplichte doortocht om het Licht en de Vreugde te kunnen bekomen."
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Achtste dag
"U wankelt ... maar Ik waak ... Met u ga Ik mee, met U lijdt Ik, Ik begeleid u naar de overkant, de andere oever, waar alles vrede is. Deze oever waar Mijn Vader u opwacht om u het Ware Leven te schenken ..."
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
Negende dag
"Kijk Me aan, Ik smeek tot u: twijfel niet en wanhoop nooit. Verhef u. Verhef uw ogen, kom in Mijn armen! Kom, wees niet bevreesd ... stap naar Mij toe! Ik ben Uw Heer en Ik ben daar, juist naast U..."
"Aanschouw Mijn gelaat, vol van smart, laat de tranen van Mijn aangezicht lopen en richt een woord van troost tot Mijn Moeder, die ook de Uwe is..."
Heilige Gelaat van Jezus, verleen mij de genade... Bron van alle troost, heb medelijden met mij...
07-02-1979
Noveen tot het Hart van Jezus en Maria
Noveen tot het Hart van Jezus en Maria
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ...
Eerste dag
Hart van Jezus, geduldig en zeer barmhartig, heb medelijden met ons. Hart van Maria, tempel der barmhartigheid, bid voor ons.
Indien u het geschenk van God kende ... Jezus vraagt ons zwakte, om in ons al Zijn kracht te kunnen uitstorten. Jezus vraagt onze fouten, om ons te kunnen vergeven.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Tweede dag
Hart van Jezus, redding van hen die in U hopen, heb medelijden met ons, Hart van Maria, troost der bedroefden, bid voor ons.
Heer, de wegen die naar U leiden zijn talrijk. U hebt ze voor ons gemaakt, opdat we er niet zouden van afdwalen. U hebt ze gemerkt met het "teken" van onze verlossing ... het teken van het Kruis.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Derde dag
Hart van Jezus, gebroken door onze zonden, heb medelijden met ons. Hart van Maria, aan het Kruis gehecht met Jezus Christus, bid voor ons.
Maria, Uw hart leed, maar het vertrouwen en de hoop leefde in Uw ziel. U staat altijd klaar met Uw liefde. Met Uw Zoon Jezus, hebt U alles gegeven voor de glorie van God en voor de redding der zielen.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Vierde dag
Hart van Jezus, doorstoken met de lans, heb medelijden met ons. Hart van Maria, doorboord met het zwaart der smarten, bid voor ons.
Jezus, geef ons te drinken van de heldere en verfrissende bron, ontsprongen uit Uw hart voor ons. Aanhoor ons geloof en versterk onze hoop. Vergroot de liefde voor U en de liefde voor al onze broeders, in onze harten.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Vijfde dag
Hart van Jezus, Koning en Middelpunt van alle harten, heb medelijden met ons. Hart van Maria, Koningin van de Hemel en Aarde, bid voor ons.
Jezus, Zoon van God, geboren uit de Maagd Maria, Jezus, Redder der wereld, Jezus, Zoon van de Koning der Koningen, Jezus, onze Christus, onze Koning, wij zijn allen met U.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Zesde dag
Hart van Jezus, vol van liefde en goedheid, heb medelijden met ons. Hart van Maria, toegetakeld door de nederigheid, bid voor ons.
Jezus, zacht en nedering van hart, verander onze harten van steen, maak hen naar Uw Hart. Plaats er nederigheid, zachtheid en genegenheid in.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Zevende dag
Hart van Jezus, Allerhoogste Tabernakel, heb medelijden met ons. Hart van Maria, vol van genade, bid voor ons.
Jezus, U bent het Brood des Levens, Het Brood van het Eeuwige Leven, de voeding en de kracht van de ziel. O Jezus, laat me waardig zijn en blijven om U in mij hart te houden. zoals Maria, Uw Moeder en Moeder der Kerk U in Haar schoot en Haar hart heeft gedragen.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Achtste dag
Hart van Jezus, hoop van hen die sterven in Uw liefde, heb medelijden met ons. Hart van Maria, hoop der stervenden, bid voor ons.
O Jezus, U hebt de dood overwonnen, U bent verrezen. Wij willen u in het bijzonder bidden opdat U, door uw verdiensten en Uw oneindige barmhartigheid, onze zielen ontvangt en redt die, keer op keer de wereld wereld om naar de andere oever te gaan, de "Oever van het Eeuwige Leven."
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
Negende dag
Hart van Jezus, heb medelijden met ons. Hart van Maria, verenigd met het Hart van Jezus, bid voor ons.
Jezus, Gezegend Hart van Jezus, Barmhartige Christus, door Maria, Uw Moeder en onze Moeder, komen wij tot U. Met goedheid en genegenheid buigt Maria Zich over ons en neemt ons bij de hand om ons naar U te leiden.
Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader, Heb medelijden met ons. Onbevlekt Hart van Maria, stel ons gerust in ons moeilijke uren. U, toevlucht der zondaars, leid ons naar Uw goddelijke Zoon, bron van Barmhartigheid.
Maria, Moeder van God en van de mensen, Wees voor mij het lichtgevende teken dat mij zonder ophouden roept om te leven in geloof, hoop en liefdadigheid. U bent de nieuwe Eva, de Moeder van de levenden. Daarom durf ik een beroep te doen op uw "krachtige tussenkomst." Moeder der Kerk, ik bid U: aanvaard dit offer van mij. neem mij als Uw kind, gevormd naar Uw beeld, gedragen door Uw liefde, ondersteund door Uw gebeden. Toon mij Jezus, Uw gezegende Zoon van Uw lichaam, De komst van God voor deze tijd. Toon mij Uw Zoon die ik, door de kracht van de Heilige Geest, wil volgen tot in het Huis van de God, de Vader, die leeft in de eeuwigheid. Amen.
06-02-1979
Noveen tot het Kindje Jezus van Praag
Noveen tot het Kindje Jezus van Praag
Bid elke dag het Rozenhoedje + de Geloofsbelijdenis
Ik geloof in God de Almachtige Vader ... Onze Vader ... Weesgegroet ... Glorie zij de Vader ...
Eerste dag
Ziehier de Maagd die een kind zal ontvangen en op de wereld brengen en men zal hem de naam Emmanuel geven.
Goddelijk Kindje Jezus, Zoon van God, Ontvangen van de Heilige Geest en geboren uit de Maagd Maria, zegen en bescherm de kinderen die moeten geboren worden en ondersteun de toekomstige moeders. Vergroot in de zielen het respect voor het Leven, het geduld, het vertrouwen, de edelmoedigheid. Goddelijk Kindje Jezus, zegen mij en ken mij de genade toe.
Tweede dag
Nu is alles in vervulling gegaan wat de Engel heeft aangekondigd aan de Maagd Maria.
Goddelijk Kindje Jezus, geboren te Bethlehem, in de armoede, de koude, in een kribbe. Zegen ons en kijk met zachtheid en liefde toe op de kinderen die worden geboren in de onzekerheid en de armoede Ondersteun de moeders en zend hen hulp, ondersteuning en vertroosting.
Vierde dag
Hier komen de Wijzen uit het Oosten...
Goddelijk kindje van Betlehem, U glimlacht naar de Wijzen, geleid door de sterren en vanuit het Morgenland gekomen om U te aanbidden. U "de Redder", aan Israël beloofd. Help ons omde weg te volgen die naar U leidt om U aan te bieden: het goud van onze liefde, de wierook van onze gebeden en de myrre van onze aanvaarding van onze moeilijkheden en onze beproevingen.
Vijfde dag
Laat uw dienaar gaan in vrede, want mijn ogen hebben Uw Redding gezien
Toen Maria, Uw Moeder en Jozef naar de tempel gingen om u voor te stellen aan de Vader, Verheugde het aanschouwen de oude Siméon. bezield door de Heilige Geest, nam hij U in zijn armen en herkende hij un U de "beloofde Redder." Laat ons waakzaam blijven voor Uw oproepen en uw genade
Zesde dag
Sta op en neem het Kind en Zijn Moeder met u meer om te vluchten naar Egypte.
Goddelijk Kindje Jezus, weggekropen in Haar armen, om te vluchten voor de woede van Herodes, Heb medelijden voor de kinderen die verplicht zijn om te vluchten en zich te verbannen om te onstnappen aan de machtige boosaardigheid van de hovaardigen der wereld. Laat onze harten toegankelijk voor elke menselijke wanhoop.
Zevende dag
Het Kind groeit op en wordt sterker en vervult zich met wijsheid.
Goddelijk Kindje Jezus, met uw ouders teruggkeerd naar jullie nederige huis te Nazareth, om er eenvoudig te leven in gebed en overpeinzing, met het werk en de liefdadigheid, geplaatst in het hart der kinderen. Dat onze Heer, onze God zou gekend, gelief en gediend worden en dat er vrede en vreugde zou heersen.
Achtste dag
Goddelijk Kindje Jezus Vermeerder steeds in ons de liefde en de verering voor de Heilige Kerk.
Goddelijk Kindje Jezus Ik hou ervan om mij U in Uw huis te Nazareth in te beelden. Ik kan het mij voorstellen... lachend ... beminnelijk ... en dikwijls in gebed met de Heilige Maagd en de Heilige Jozef Plaats in mijn hart de zuiverheid en de zachtheid. Bevrijd mij van de droevenissen en ontmoedigingen. Goddelijk Kindje Jezus, leid uw Kerk en help ons om trouw te blijven aan Uw onderricht.
Negende dag
Goddelijk Kindje Jezus trek nooit "Uw Hand" weer van mij dat zo prachtig handelt.
Goddelijk Kindje Jezus, Zoon van God en Zoon van Maria, schenk mij een kinderlijk hart, schenk mij tederheid tegenover hen allen die bedroefd zijn, die twijfelen, die wenen, Buig U over hen allen die lijden in hun hart en geest. Zegen alle kinderen ter wereld.
