Nicky Eltz en Maria Simma: Get us out of here!! Hoofdstuk 26. Geld en werk
Nicky: In deze oorlog tussen armen en rijken is de beschikbaarheid van een job, of beter gezegd in deze tijden, het gebrek er aan, uiteraard het onderwerp van grote discussie. Laat mij u een aantal eenvoudige vragen stellen over werk en geld. Of wenst u eerst zelf iets te zeggen hierover? Maria: De grootste oorlog vandaag, ondergeschikt echter aan de oorlog tegen de onschuldige kinderen en de families, is deze tussen de armen en de rijken. De vrijzinnigen zitten achter de beweging om één wereldmunt en één wereldregering te scheppen, de zogenaamde Nieuwe Wereldorde en het Nieuwe Tijdperk en deze wereldorde zal al haar krachten aanwenden om de Kerk te vernietigen. Zelfs de gruwelijke oorlog in de Balkan is gefinancierd door de Vrijmetselaars, en het kan dan ook geen verrassing zijn dat Onze Lieve Vrouw verkoos om te verschijnen in het midden van een gebied waarvan tien jaar geleden niemand aan dacht dat het er tot een oorlog zou komen.
De Wereldbank, De Verenigde Naties, De Europese Unie en het Internationale Rode Kruis zijn er allen mee verbonden en, ondanks alle tegenspraken op televisie, werken zij niet voor het welzijn in de wereld. Achter dit alles zit er een netwerk van banken die geleid worden door de Vrijmetselaars en een sliert overige geheime verenigingen, waarvan het grootste gedeelte van de bevolking zelfs niet het bestaan van kent. De hebzucht van de mensen en hun angst voor de armoede staat hen toe om satan de nodige fondsen te overhandigen die hij zal proberen aan te wenden om de Kerk en daardoor ook God te ontmantelen, maar hij zal hierin uiteindelijk falen. Het zal op dat precieze ogenblik zijn dat Onze Lieve Vrouw met Haar volgelingen zullen overwinnen, zelfs al zullen de dingen niet zo lijken tot het allerlaatste moment.
Nicky: U hebt de hebzucht van het Westen bij diverse aangelegenheden vernoemd en u hebt eveneens gezegd dat de Heer hiervoor een ernstig herstel zal eisen. Volgt hieruit dan dat de centra van de hebzucht, waar deze banken het meest zijn gevestigd, meer zullen leiden dan gebieden waar nederigheid meer de levenswijze is? Maria: Ja, ik dank dat dit het geval zal zijn.
Nicky: Raadt u deze mensen aan om deze steden te verlaten voor meer nederige omgevingen? Maria: Ik geef de mensen de raad om terug te keren tot God en het gebed en God wenst dat wij nederig zijn, zodat Hij ons kan helpen. Dan zal Hij hen, in hun gebeden, adviseren wat te doen.
Nicky: Rijkeren hebben steeds de bedoeling om hun rijkdom nog doen toe te nemen. Men kan dit zien aan hun levensstijl. Dikwijls leeft men volgens het principe van enkel de rente uit te geven. Vandaag zijn er mensen die enkel leven van het handelen in diverse muntwaarden en andere vormen van transacties. Zijn deze levenswijzen of hun handelingen volgens de wil van God? Maria: Duidelijk niet! God wenst van de rijken dat ze van hun bezit delen voor de armen en goede daden doen voor hen en niet op hun rijkdom te blijven zitten. Beide groepen zullen zich danig moeten aanpassen in de komende jaren en we moeten bidden dat de Heilige Geest hen zo veel mogelijk verlicht.
Nicky: En voor de mensen die reeds zien dat het geldssysteem van vandaag, niet van God komt ... wat zou u hen aanraden om met hun geld dat ze hebben bijeengestapeld te doen, als ze het wensen aan te wenden volgens Gods wil? Maria: Goede dingen te doen met het geld omdat het later zal verdwenen zijn en men er niets goed meer mee zal kunnen aanvangen.
Nicky: Is het idee van de antichrist juist? Maria: Ik vrees van wel. Sommige andere zieners dan deze te Medjugorje zeggen dat de antichristus reeds leeft vandaag. Hij zal komen als een grote financiële tovenaar, een krachtig charisma bezitten en ook worden beschouwd als een grote genezer en iemand die mirakelen kan bewerkstelligen. Enorme aantallen mensen zullen voor hem vallen terwijl hij, in feite, de grootste openbaring van satan ooit zal zijn. De mensen zouden onophoudelijk moeten bidden om niet door satan en zijn onbegrensde begaafdheid door zichzelf te vermommen onder enig welke vorm die zijn arrogantie bevalt, te worden beetgenomen.
Nicky: Wanneer men geld leent aan iemand, mag men dan intrest terugeisen bij de terugbetaling ervan? Maria: Volgens God niet. We zouden het uit naastenliefde moeten doen en niet om er onszelf rijker van te maken. We mogen enkel geld verdienen met ons eigen werk.
Nicky: U zegt dat er een tijdperk van vrede afkomt, maar enkel wanneer er iets heel groots zal gebeuren om de mensheid te bekeren. Zal dit tijdperk van vrede ook een volledige herverdeling van de rijkdom inhouden? Maria: Jawel.
Nicky: U zegt dat er samen met deze grote gebeurtenis een grote wereldwijde financiële ineenstorting zal gebeuren. Hoe is het gemakkelijker voor de mensen om zich voor te bereiden voor deze veranderingen waarvan, als ik u goed heb begrepen, u zegt dat deze immens zullen zijn? Maria: Ja, het zal enorm zijn! De mensen moeten vandaag terugkeren tot God en zichzelf volledig aan Hem geven! Als ze dat doen, zullen de veranderingen die voor allen op komst zijn, gemakkelijker te verduren zijn.
Nicky: Hebt u reeds gehoord over de Kerkelijke Organisatie Opus Dei? Het grootste gedeelte van hun leden bestaat uit getrouwde mannen over vrouwen voor wie de heiliging van de plichten in het gezin voorop staat. En indien zo, weet u of het goed is en van God komt? Maria: Ja, ik ken de organisatie en ja, deze komt van God.
Nicky: Als het een zonde is om intrest te vragen aan iemand, is het dan ook een zonde om iets te kopen, gewoonlijk grotere dingen, op intrest? Maria: Als men dit werkelijk nodig heeft is het geen zonde, maar de persoon die het geld uitleent moet ook de ware noodzaak ervan met liefde inzien, eerder dan zichzelf ermee te verrijken.
Nicky: Onderricht de Kerk van vandaag ons over het juiste en het ethische gebruik van geld? Maria: Talloze Pauzen hebben sinds het ontstaan van de Kerk gesproken over de waarde van het werk en hebben het voortdurend gebruik van intrest veroordeeld. Veel te weinig wordt onderwezen over het aanwenden van geld en de huidige Heilige Vader zo een goed werk verrichten voor de wereld indien hij er een encycliek zou over schrijven.
Nicky: En dan nog een laatste vraag over het werk. Helpen zielen u op enige wijze in uw eigen dagelijkse werk? Maria: Ja, dat doen ze, maar enkel als het werk betreft dat de zielen zelf aangaat. Als ik een bepaald stuk papier nodig heb, om er bijvoorbeeld een antwoord op te schrijven, dan zullen ze mij dit geven. Alles wat ik hoef te doen is een papier uit de stapel te nemen en het is elke keer het juiste papier, elke keer. En zo helpen ze mij en helpen ze elkaar, maar dat is alles.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
25-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 25. Huwelijk, familie en kinderen
Nicky Eltz & Maria Simma: Get us out of here!! Hoofdstuk 25. Huwelijk, familie en kinderen
Nicky: Mag de partner, in een huwelijk waar de vrouw moet heel wat moet lijden door de man, of omgekeerd, de andere verlaten? Maria: Dat mogen ze, maar het is zeker beter van het niet te doen. Ze zouden het allemaal moeten opofferen. Maar de lijn moet enigszins getrokken worden waar lichamelijk lijden wordt toegebracht, omdat God zijn martelaren zoekt, niet wij.
Nicky: Wat kan er op het geestelijke gebied geschieden tussen een paar dat gehuwd is voor de Kerk, dat niet gehuwd is voor de Kerk of in het geheel niet gehuwd is? Maria: Gods Zegen, de Huwelijksbeloften, die we uiteindelijk maken voor God, de Huwelijksmis en de steun van de familieleden zijn allen zon machtige beschermende genaden dat het gebrek aan één of verscheidene ervan de nodige sterkte een eenheid ernstig kan verzwakken. Als we God en de zegen van de Kerk inroepen, zullen de zaken zich veel beter ontplooien en zo is het zeker beter met deze dan zonder deze.
Ik zie dat er gelijkaardige dingen gebeuren wanneer Arme Zielen mij komen bezoeken en onder de leven zouden we het bilocatie noemen. Of het gebeurt ook dat er een engel aan één van beiden verschijnt om aan de andere de boodschap over te brengen. Hij of zij zouden dan moeten horen en zien, of samen elkaar horen en zien en daarbij beschermende en begeleidende woorden krijgen. Dit gebeurt dikwijls en moet als een mooi geschenk gezien worden van God voor een heilig paar. Het zal zeker niet gebeuren wanneer mensen tezamen in zonde leven. In zon gevallen is er veel minder bescherming van buiten deze wereld. Ik zou hen waarschuwen van deze weg te willen afstappen en terug onder Gods bescherming te komen.
Het is ook gebruikelijk dat een overleden partner dichtbij komt om de nog levende partner te begeleiden door het stervensproces. Wat een overweldigende vreugde moet dit voor beiden zijn om dit te kunnen ervaren. Oprechte, gevende en heilige liefde sterft, nooit. Nooit! Toch is dit enkel zo wanneer God het huwelijk heeft gezegend en hen steeds nabij is tijdens hun gebeden en tijdens hun daden van onbaatzuchtige liefde.
Nicky: Wat hebben de Arme Zielen gezegd over de echtscheiding? Maria: Ze hebben gezegd dat dit een van de grootste zonden van allen is tegen God zelf. Het kwetst iedereen verschrikkelijk en, uiteraard, de onschuldigen het meest. Het is niets minder dan een geestelijke, emotionele en mentale moord die wordt begaan op Gods grootste geschenk aan ons, de mogelijkheid om deel uit te maken van de schepping van het leven en de kinderen te mogen opvoeden. Geen enkel kind uit een echtscheiding kan in de volheid groeien dat God er heeft voor gepland. Tijdens deze eeuw, miljoenen keer meer dan ooit ervoor, verscheurt satan de families en de schoot der vrouwen. Hij vergiftigt en snijdt de heilige banden die de families in Zijn plan houden, aan stukken en hij vergiftigd en snijdt de kinderen aan stukken die God hen heeft gegeven. Het is voor het herstel voor deze twee zonden dat de Arme Zielen zeggen dat God spoedig zal komen en de aarde zal verbrijzelen. En in landen als de Verenigde Staten, waar meer dan 50 procent van de huwelijk nu stuk lopen, zal God er heel spoedig voor zorgen dat dit ophoudt. Hij zal het opnemen voor de nederige, de onschuldige, de gebedsvolle en de liefhebbende mens en zal de anderen straffen voor de nooit ophoudende beledigingen tegen de liefde. De industrie, de organisaties, de beëdigden, de culten, de dokters en psychologen die liegen, verwarren en samenzweren, er voordeel uit halen, en hierdoor de waarheid vertekenen om deze aller verschrikkelijkste der oorlogen in stand te houden zullen spoedig Gods woede ervaren zoals het nog nooit tevoren is geschied. God, wees genadig voor hen die weten wat ze doen! En we hebben de plicht om de onwetenden in te lichten over wat ze doen.
Nicky: Hebben de Arme Zielen u ooit iets verteld over de Kerkelijke ontbinding van huwelijken? Maria: Ja en ze hebben gezegd dat de Kerk die vandaag maar al te dikwijls verleend. Dergelijke zaken zouden diepgaander moeten worden onderzocht. Ik ben bevreesd dat het tot op een zekere graad inderdaad waar is dat zij die goede banden hebben of bekend staan voor hun schenkingen, gemakkelijker toegang hebben tot deze nietigverklaringen en zoiets past niet in Gods plan. Uiteraard zijn er gevallen waar onderdrukking, emotionele beperkingen en andere gevallen in plaats en tijd het huwelijk ongerechtvaardigd maken om ermee te beginnen, maar dit zijn ernstige zaken die zeer liefdevol en diepgaand moeten worden onderzocht.
Nicky: Wat anders weet u dat de Arme Zielen tot hun familie wensen mede te delen? Maria: Ze kunnen een familielied vragen om iets goed te maken dat de ziel verkeerd of onrechtvaardig heeft verricht hier op aarde. En door deze aanwijzingen te volgen zullen de levenden de ziel op diens weg begeleiden. Zij kunnen hen waarschuwen tegen dit of dat of door dit en dat te vermijden. Zij beschermen hen, leiden hen en dragen liefde en bescherming over op verschillende wijzen.
Nicky: Zijn er dingen die de zielen nooit zullen zeggen tegen hun familie? Maria: Ze zullen nooit negatieve dingen zeggen en zaken veroordelen. Het zal steeds positief, hulpvol, beschermend en aldus genezend zijn.
Nicky: Worden families ook bezocht door overleden aanverwanten die verloren zijn, die naar de hel zijn gegaan, zonder dat de familie door hen wordt aangevallen of gekweld? Maria: Ja, er zijn er. Maar dan sommen ze uiteraard niet op wat er voor hen kan gedaan worden, omdat ze zich buiten alle hulp en genaden bevinden. In deze gevallen willen ze hen enkel op de hoogte brengen van hun eigen toestand en van het bestaan van de hel.
Nicky: Hebben de Arme Zielen iets gezegd over de Vrouwenbeweging? Maria: Neen, niet in deze woorden behalve dat er zich geen vrouwen mogen rond het altaar bevinden. In de gewone wereld is het absoluut goed dat ze op gelijke hoogte met de man willen staan. Ze mogen hun eigen beroep hebben, maar enkel als de leden van de familie hierdoor niet worden veronachtzaamd. Ook hier begaan zowel mannen als vrouw grote zonden vandaag. Als ook maar de kinderen of één der partners worden veronachtzaamd, zal de andere er later veel moeten voor lijden. Dit is een ondubbelzinnige, ernstige zonde tegen te ongelijkheid.
Nicky: Hebben de Arme Zielen ooit vernoemd waartoe de huidige maatschappij vandaag zo dikwijls is geneigd met de grootouders? Hier bedoel ik het plaatsen in rusthuizen, of de zogenaamde "verzorgingstehuizen," waar ze dikwijls als geringste en als een nummer worden behandeld en, erger nog, waar ze dikwijls kalmeringsmiddelen of andere middelen, die leiden tot de dood, krijgen toegediend? Maria: Niet in het bijzonder, maar hebben zonden van zulke grootsheid nog verdere toelichting nodig? Dit zijn ontzagwekkende zonden! Hoe dikwijls is het de grootvader niet die de gebeden leidt en hoe dikwijls overbruggen de generaties elkaar zo mooi omdat de grootouders er zijn om hun wijsheid te delen die ze hebben verworven door de jaren van ervaring? Hen uit het huis werpen is enkel het werk van satan.
Nicky: Als een moeder haar kind geen borstvoeding geeft, of haar kind niet draagt, is dit dan een zonde? Maria: Als zij hiertoe lichamelijk bekwaam is en dit doet omwille van enige zelfzuchtige reden, dan is dit het geval. En het niet knuffelen en dragen ervan leidt later tot belemmering van groei en ontwikkeling en aldus is dit ook een zonde.
Nicky: Is het beter om arm te zijn met vele kinderen dan rijk te zijn met enkel één of twee kinderen? Maria: We mogen nooit Gods plan verhinderen om ons kinderen te schenken. In Zijn Plan zal Hij altijd voor het nodige onderhoud voorzien voor hen. Ik ken veel gelukkiger mensen onder de armen dan onder de rijken, en ik ken heel wat mensen van beide categorieën. De rijkeren dragen veel meer de lasten van de zonden van hun voorouders. Ook meer rijkere mensen komen op dit gebied tot mij. En dit is niet omdat de armen mij niet kunnen bereiken. Ze komen ook.
Nicky: Nochtans spreken de wereldleiders, zoals onlangs, tijdens de meeting in Cairo, over de ernstige bedreiging van overbevolking? Wat is uw antwoord hierop? Maria: Dat is zelfzuchtige misleidende onzin en opnieuw volledig in elkaar gezet door diezelfde banken! Van de ongeveer zes miljard inwoners vandaag, is het inderdaad zo dan er één derde van sterven, maar dit is enkel omwille van de hebzucht van een klein aantal. Er zijn statistieken die aantonen dat de wereld vijftig miljard mensen of meer kan voeden, indien de energie en het voedsel op een rechtvaardige manier zouden worden aangewend. De hebzucht van het Westen vertoornt God erg en Hij zal hier spoedig iets aan doen, daar ben ik zeker van. Ik weet dat Hij het zal doen.
Wie is het wiens kinderen negentig maal meer verbruiken als een kind uit India? En wie is het die zo bezorgd is over de overbevolking? Het antwoord op beide van deze vragen is hetzelfde: het Westen met zijn banken. Hebzucht en de misleidende angst van armoede doen de mensen geloven in grote leugens en er hen naar handelen. Bovendien zeggen ze deze leugen door aan anderen.
Nicky: Op welke leeftijd mag een moeder haar kinderen voor een poos achterlaten bij een niet-familielid? Maria: Dit hangt er uiteraard van af, wat de omstandigheden zijn, maar in regel is dit een zonde voor de leeftijd van vier jaar. De wonden die voor de leeftijd zijn aangebracht zijn het moeilijkste om helen omdat ze zo diep in het onderbewustzijn zitten.
Nicky: Hebben de Zielen iets gezegd over lichamelijke straffen op kinderen? Maria: Ja, ze hebben dat gedaan en het is hierop dat ik ben aangevallen dat het Duitse blad "Der Spiegel," een aantal jaren geleden. Ze schreven dat ik voorstander was van het slaan van kinderen. Dat is een leugen. De Arme Zielen hebben gezegd dat een mep of een slag nodig en goed is wanneer het gaat om een heel onbuigzaam en ongehoorzaam kind. Een kleine mep doet geen kwaad en zal vlug vergeten worden in het bewustzijn, maar de gevolgen van de onbuigzaamheid zullen later voor een heel lange tijd worden herinnerd in het onderbewustzijn. Uiteraard mag dit enkel gebeuren wanneer de omstandigheden dit vereisen, maar als men het niet doet zal het te laat zijn wanneer het kind te oud is, en dan zullen de ouders eerder leiden onder de dwingelandij van hun kinderen. Een ouder kind die zich in het onderbewuste een mep herinnert heeft maar enkel een welbepaalde blik van de ouders nodig om juist te handelen. Vele ouders van vandaag weten maar al te best welke vruchten een te grote tolerantie oplevert. Lichamelijk en geestelijk geweld is een grote zonde tegen de liefde, maar voorzichtig beraamde discipline is iets dat God nodig acht wanneer dit nodig is.
Nicky: Weegt eenzelfde zonde tegen een kind zwaarder dan tegen een volwassene? Maria: Jazeker, veel zwaarder. Zonden tegen een kind, zullen later door het kind als aanvaardbaar en normaal worden beschouwd, als ze niet vlug en voorzichtig worden hersteld. Dit is zo omdat de ouderlijk rol zo machtig en diep ingeworteld is. Een echtscheiding of een daad van geweld, oneerlijkheid, ontrouw, laster of wat dan ook, kan zo gemakkelijk een kettingreactie teweegbrengen op sommige van de telgen. Ouder zijn is zo veel ernstiger dan dat de huidige maatschappij ons tracht voor te houden. De mensen delegeren veel te gemakkelijk deze dingen aan zogenaamde beroepsmensen die niet de door God geschonken verbondenheid hebben zoals de ouders deze hebben, zelfs als de ouders een aantal fouten begaan, zoals mensen doen.
Nicky: Brengen mentaal achtergestelde kinderen enige tijd door in het Vagevuur? Maria: Ja, maar uiteraard is dit herstel veel lichter dan dat van normale, gezonde kinderen. Het hangt er allemaal van af van wat een kind kan begrijpen.
Nicky: Wat zijn de ergste zonden die kinderen kunnen begaan, laat ons zeggen, tussen de leeftijd van zes en twaalf? Maria: Ongehoorzaamheid en onwelluidendheid tegen de ouders zijn de twee grootste zonden.
Nicky: Vele ouders zeggen vandaag dat Christelijke ouders veel te autoritair zijn met hun kinderen. Wat is uw antwoord op deze opmerking. Maria: Geen enkele ouder mag te autoritair zijn over zijn kinderen, want als ze dit doen, zullen ze spoedig hun gehoorzaamheid, genegenheid en steun verliezen. Er zijn veel ouders die te autoritair zijn met hun kinderen en die helemaal geen Christen zijn. Die opmerking is dus niet echt verdedigbaar. Christelijke ouders zouden veel meer gezaghebbend moeten zijn in plaats van autoritair. Bepaalde striktheden komen al vlug in het leven van een kind. De ouders die de waarheid kennen over God moeten hen later groot brengen met veel liefde. Steeds alles weerhouden door te zeggen "doe dit niet," of "doe dat niet" is in geen enkel geval Christelijk. De ouders zouden rechtlijnig het "doe wel" moeten benadrukken, het positieve, maar er eveneens onmiddellijk alle nodige uitleg bij verschaffen zodat het kind dit kan begrijpen. Vertel hen dat het goede tot hen komt met het positieve. De ouders zouden Gods Barmhartigheid moeten navolgen en altijd deze barmhartigheid en vriendelijkheid moeten tonen aan hun kinderen.
Nicky: We weten dat zonder de plichten binnen de familie, de maatschappij helemaal geen kans maakt, maar waarom hebben we ook de plicht om anderen, buiten onze familie, te helpen? Maria: Het begrip familie is een betrekkelijk begrip. Ergens zijn we allen verbonden met elkaar, ongeacht wat wetenschappers ook anders mogen zeggen. We zijn één familie en enkel één familie.
Over dit onderwerp vertelde mij een Arme Ziel dat iemand die niet zijn best doet voor de anderen, het leven niet waard is. In onze zoektocht naar Gods rechtvaardigheid, denk ik dat de zaken veel duidelijker worden wanneer we binnen een familie-eenheid kijken zoals we dit normaal definiëren. Wij zijn verantwoordelijk en bekwaam om onze overgrootouders te helpen zoals we voor de achterkleinkinderen moeten zorgen. Voor de eersten moeten we bidden en goede daden doen en de laatsten moeten we een vredevol, vruchtdragend, gezond en vreugdevol leven in geloof schenken.
Nicky: Wat is uw antwoord op de welbedoelende Christelijke ouders die zeggen dat hun kinderen de toelating moet worden verleend om zelf hun godsdienst te kiezen, omdat dit hun recht is wanneer ze opgroeien? Maria: Deze laten eenvoudigweg satan toe om hen in een goddeloze maatschappij weg te leiden van de absolute waarheid over onze liefdevolle God. Welke liefdevolle ouder kan zijn kind laten kiezen tussen voedsel dat ondersteunt en geneest en voedsel dat langzaam iemand kan verzwakken, vergiftigen en zelfs doden? Welke ouder kan bij volle kennis zijn kind zonder liefde en warmte laten vertrekken? Ouders die dit zeggen en doen hebben nooit of nooit gebeden en hun eigen goedheid gevoed en in combinatie met deze, wordt God vergeten en wordt Hij dus heel erg gekwetst wanneer dit gebeurt.
Nicky: U hebt reeds gezegd dat er zich kinderen in het Vagevuur bevinden. Zijn deze ook reeds aan u verschenen? Maria: Ja, er zijn ook reeds kinderen aan mij verschenen. Zelfs kinderen tot de leeftijd van vier jaar. Weet u, kinderen hebben een heel scherper geweten dat de meeste volwassenen. Van zodra het kind het verschil kent tussen slecht en goed, draagt het de verantwoordelijkheid ervoor. Dikwijls wordt onderwezen dat de scheidingslijn de leeftijd van het logisch nadenken is en dit is een heel sterke fout vanwege de verantwoordelijke volwassen in de omgeving van het kind. Ik ken het geval van een kind iets van ouder dan vier jaar dat aandrong op het biechten van een zonde. En het was heel duidelijk wat het had misdaan.
Nicky: U blijkt ook een bijzondere liefde en zorg te hebben voor de kinderen van vandaag. Ik zeg dit omdat ik heb gehoord dat u de kleine kinderen hier in het dorp onderwijst. Maria: Ja, ik heb vele kinderen rond mij, nu reeds voor een hele lange tijd en ik leer hen de Catechismus.
Nicky: Wat nog, als er iets is, hebben de Arme Zielen gezegd over wat moet en niet moet gebeuren in de scholen? Maria: Ze hebben opgesomd dat seksuele opvoeding niet tot de taak van het onderwijs behoort. Het is een zaak van de ouders om hierover te praten van zodra het kind hier vragen over stelt. Het kind zou verder onder hun begeleiding en zorg moeten blijven omdat kinderen de blijvende liefde enkel van hun ouders leren. Opnieuw is er vandaag veel te veel macht verleend aan de wereldse onderwijzers die geen zaken hebben met opvoeding als het aankomt op geestelijke aangelegenheden, waarvan liefde en seks een groot gedeelte uitmaken. Onderwijzers moeten hun handen afhouden van de heiligheid van de familieband.
Op dit gebied brengt de televisie vandaag ook heel wat kwaad in de huiskamer. Het bestempelt de liefde als een of ander nuttig voorwerp om te consumeren en weg te gooien. Dit is een grote vertekening en aldus een grote zonde tegen de ware liefde, en daarom ook tegen God zelf!
Nicky: Zijn er zielen aan u verschenen, die toen ze hier op aarde waren, seksuele afwijkingen begingen? Maria: Ja, en ze lijden heel veel.
Nicky: Wat moeten ouders doen om het geweten van hun kinderen te vormen? Maria: Het goede voorbeeld geven is het belangrijkste. Maar ook door veel voor hen en met hen te bidden. Ook door hen vaak te zegenen. Ook dat is heel wat waard. En dan behoort een goede opvoeding vooraleer ze naar het lagere school gaan ook tot het belangrijkste. Jezus leerde ons de kinderen tot Hem te brengen en niet om de weg te versperren voor Hem.
Nicky: U zegt dat sommige kinderen uit het Vagevuur u hebben bezocht. Kunt u mij over twee of drie zulke gevallen vertellen? Maria: Een elfjarig meisje kwam mij bezoeken en vertelde mij dat ze een kaars had uitgedoofd op een kerkhof en een beetje van het kaarsvet had genomen om ermee te spelen. Zij wist dat ze dat niet mocht doen en moest daarvoor een tijdje in het Vagevuur verblijven. Ze vroeg mij om twee gezegende kaarsen te doen branden en alle andere dingen te doen die nodig waren om haar te bevrijden.
Dan kwam er een ander jong meisje naar mij toe omdat ze en haar tweelingzus poppen hadden gekregen met kaarten voor Kerstmis en hun moeder had hen gevraagd om er zorg voor te dragen. Het meisje dat tot mij kwam had als spoedig haar pop beschadigd en had deze, om niet te worden betrapt, in het geheim verwisseld met de pop van haar tweelingzus. Dit moest ze verder afregelen in het Vagevuur, maar uiteraard heb ik gebeden en haar op de weg geholpen.
Dan is er een andere geval, maar hier valt meer uit te leren dan dat er zich louter kinderen in het Vagevuur bevinden. Er leefden twee families juist naast elkaar. De ene familie was rijk, de andere eerder arm. Op een dag ging het kleine kind naar haar moeder en vertelde haar dat ze al haar mooie klederen en speelgoed wou weggeven aan het arme kind daarnaast. De moeder was klaarblijkelijk verward en vroeg haar kind waarom ze dat wou doen. Haar antwoord was dat ze niet altijd naar ginds kon gaan om met het andere kind te spelen. Hierop antwoordde de moeder dat het andere kind altijd bij hen kon komen om te spelen. "Neen, neen," drong het meisje aan, "Ik moet het doen, ik wil het doen." De ouders probeerden alles wat ze konden, maar niets kon het kind op andere gedachten brengen. Uiteindelijk gaven de ouders toe: "Goed, ga en doe maar, maar verwacht niet van ons dat we al deze mooie dingen opnieuw zullen kopen. Dat zullen we niet doen." "Geen probleem," zei het meisje en deed precies wat haar voornemen was te doen.
Twee dagen later rende ze uit de voordeur zonder te kijken en werd ze aangereden door een auto en overleed. De ouders kwamen in hun onmenselijk leed tot mij om te vragen waarom dit was gebeurd. Ik stemde ermee in om het aan de Arme Zielen te vragen en spoedig kreeg ik het volgende antwoord mee: "Hun lijden in het verliezen van hun meisje heeft gewaarborgd dat ze één van hun jongens niet zouden verliezen." Dit was dus een herstel voor iets was God zag komen. God is een heel liefdevolle God, want nu zullen beide kinderen spoedig bij Hem zijn en niet enkel één van hun kinderen.
Nicky: Wat het meisje betreft die kaarsvet had gestolen op het Kerkhof, merkte ik op dat u werd gevraagd om twee gezegende kaarsen te doen branden voor die ene kaars die werd gedoofd. Is dit een voorbeeld van wat "bijkomend herstel" wordt genoemd? Maria: Precies, ja.
Nicky: Eerder zei u dat kinderen nog steeds dicht bij God zijn en dit is, uiteraard, vanwege hun onschuld. Gebeurt het ook dat kinderen bijzondere genaden ontvangen omwille van hun goed gedrag dat hen is bijgebracht door het voorbeeld van hun ouders? Maria: O ja, en zelfs heel dikwijls. Ik weet van kinderen die elke dag naar de Mis wensten te gaan en kinderen die heel veel hielden van het horen van verhalen uit de Bijbel. Dit zijn bijzondere genaden. Sommige kunnen zelfs aanvankelijk als extreem worden beschouwd, maar de ouders mogen nooit tussenkomen bij zulke aangelegenheden en het contact tussen God en hun kinderen laten groeien, want dit ligt in Gods plan. Ik heb verhalen gehoord van kinderen die voor een langere periode op kiezel wensten te knielen en te bidden. De ouders zullen hiervoor echter lang moeten boeten wanneer ze zoiets willen tegenhouden. God spreekt heel duidelijk tot de kinderen omdat hun zielen, zoals men zou zeggen, veel zuiverder, helderder en onschuldiger zijn dan de onze.
Nicky: Alstublieft, vertel mij over uw ervaring die u had tijdens uw kinderjaren wat u bijzonder gelukkig maakte en dat u voor een groot gedeelte heeft beïnvloed? Maria: Zeker een van mij gelukkigste momenten gebeurde toen ik vijftien haar oud was, in de jaren dertig of zoiets.
Een van mijn broers en ik werkten op een boerderij in Beieren. Toen we om werk vroegen, had de boer ginds, ons zeer duidelijk beloofd dat we steeds op zondag zouden mogen naar de Heilige Mis gaan, maar het duurde niet lang voor ik doorhad dat deze belofte enkel gold voor mijn broer en niet voor mij. Dit was zo omdat de echtgenote van de boer elke zondagmorgen op een eigenaardige manier ziek was en aandrong dat ik thuis bij haar zou blijven, eerder van mij naar de kerk te laten gaan, met mijn broer. Toen kwam Pinksteren er aan en ik vroeg mij opnieuw af wat de boer zijn vrouw nu van plan was. Zelfs nog op zaterdagavond laat was ze nog steeds gezond en wel en zo hoopte ik met grote verwachtingen dat ik de volgende morgen naar de Heilige Mis zou kunnen gaan. Maar om negen uur die zondagmorgen werd zij opnieuw ziek, met een raadselachtige hoofdpijn of iets van die aard en ze vertelde mij onverbloemd dat ik opnieuw bij haar moest blijven omdat ik haar gewoon niet mocht alleen laten als ze ziek was! Ik was kapot! Tegen één uur in de namiddag was de hoofdpijn weg en zei ze dat ik mocht gaan. Ik rende buiten en speelde rond een onbewoond bijgebouw, met daarachter banken vanwaar men een heel mooi en vredevol zicht had. Toen weende ik in wanhoop omdat ik opnieuw de Mis, waar ik zo van hield, moest missen en dit juist op zo een voorname dag. Plotseling werd ik omringd door een wolk van witte duiven die allemaal rond mij kwamen vliegen en rondsprongen op de grond in het gras ... overal. In het gras, op mijn schoot, overal rondom mij.
Nicky: U vernoemt een wolk, Maria. Hoeveel duiven waren het? Vijftig? Honderd? Maria: O, minstens honderd. Bij zon pracht heb ik hen zeker niet geteld, maar ze bevonden zich overal rondom mij en ze bleven daar tenminste een uur lang! Mijn tranen gingen vlug over in tranen van vreugde en ik werd door zon gelukzaligheid overspoeld dat al mijn zorgen verdwenen. Toen vlogen ze weg. Ik vertelde het verhaal aan mijn broer, maar wij vertelden het aan niemand anders. De daaropvolgende weken vroegen we de boeren uit de buurt of er witte duiven in de omgeving waren en het antwoord was steeds hetzelfde ... neen. Ik denk niet dat enige andere ervaring uit mijn kinderjaren mij zo heeft geraakt. Het was pure schoonheid.
Nicky: Wow ... en ik bemerk dat dit u waarlijk heel diep raakte, maar sta me toe om te vervolgen. Is het waar dat veel van de aanvaarde Verschijningen met kinderen gebeurden? Maria: Ja, dat is zo! Kinderen staan zo open voor het bestaan van God en zijn hele Koninkrijk. Hun onschuld, hun natuurlijke nederigheid, hun afhankelijkheid, gevoeligheid en vertrouwen staat hen toe om dingen heel anders en op een meer verfijnde wijze te ervaren dan volwassenen. Wij moeten deze zuiverheid in hen bewaren en hen toelaten om kinderen te zijn zolang het mogelijk blijft. Als de wereld van vandaag hen in de schimpende, arrogante en ongelovige maatschappij werpt, verdwijnt veel van hun schoonheid en kan het nooit worden hersteld. Ik heb vele kinderen gekend die, bijvoorbeeld, engelen hebben gezien, en ik twijfel ook geen minuut aan hun verhaal. God geeft zo veel aan de kleinsten onder ons en dat is waarom Onze Lieve Vrouw in Medjugorje al haar boodschappen begint met "Lieve kinderen." Zij wil dat we klein en nederig van hart zijn zodat God ons meer genaden en geschenken kan geven.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
24-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 24. Begrafenissen en graven
Nicky Eltz & Maria Simma: Get us out of here!! Hoofdstuk 24. Begrafenissen en graven
Nicky: Hebben de zielen u iets verteld over begrafenissen? Maria: Jazeker! De Arme Zielen verkiezen om een beetje bij hen thuis te mogen blijven en niet meteen naar het lijkenhuis te worden afgevoerd, omdat deze plaatsen hen geen gebeden opleveren. Zij hebben gebeden nodig terwijl ze nog thuis zijn en meestal wordt er niet gebeden wanneer ze zo vlug worden meegenomen. Zij zien hun eigen begrafenis, zoals ik gisteren reeds heb verteld. Zij kunnen ook zeggen wie er voor hen bidt of wie er enkel is voor het uiterlijk. Zij horen wat wij over hen vertellen. Tranen leveren hen niets op. Tranen zijn enkel nodig voor ons genezingsproces, maar niet voor dat van hen. Begrafenissen moeten eenvoudig blijven en met een liefde uit het hart worden bijgewoond.
Nicky: Waar houden ze niet van, aan de begrafenissen vandaag? Maria: Zij houden er niet van dat er leugens over hen worden verteld, zelfs al is de waarheid niet altijd bekoorlijk. Loven moet eerlijk zijn als het in onze bedoeling ligt om hen te helpen op hun reis. De familie zou ook moeten op de hoogte zijn van hun zonden, zodat ze deze kunnen biechten en er in gebed tot Jezus voor bidden. En de zielen houden niet van opgeblazen begrafenissen.
Zij houden ook niet van crematie en ze houden er ook niet van dat hun stoffelijke resten aan de wetenschap of ziekenhuizen worden gegeven of verkocht. Het verstrooien van de as vanuit een vliegtuig in de oceaan is belachelijk en doet absoluut geen goed. In feite kwetst het de zielen omdat de levenden hun zo veel gemakkelijker vergeten. Bij het graf kan men op regelmatige basis bidden en kleine, liefdevolle gebaren maken. De Kerk laat crematie enkel toe opdat er minder heiligschennis zou gebeuren. Dit was eerder een politieke beslissing dat een hulpvolle en heilige beslissing.
Ze houden van niets dat niet gebedsvol is of dat hen in een verkeerd daglicht stelt. Hen gedenken voor Jezus is precies wat hen tezamen brengt. Het voor hen opnemen en het goed maken voor hen voor Jezus, dat is wat ze meer dan nodig hebben.
Dit herinnert mij aan een ziel die ooit tot mij kwam tijdens de dag. Op een namiddag wandelde ik vanuit het bos naar huis en een heel oude vrouw bezocht mij. Mijn eerste gedachte was: "Wat ziet zij er oud uit!" Zij dwaalde rond mij en keek mij bedroefd en wat verloren aan. Ik groette haar en vroeg haar waarom ze zich daar zo alleen bevond en zei haar dat het reeds laat werd. Ze antwoordde: "niemand geeft om mij. Niemand neemt mij en ik moet op de straat slapen." Ik dacht daarop: "Ze is de pedalen wat kwijt." Ik dacht een seconde na en bood haar dan aan of met mij mee te gaan, want ik wist dat, wanneer ze een hinder zou zijn, ze daar niet lang zou blijven. "Ik zal u meenemen, maar mijn huis is klein. Het is alles wat ik heb, maar er staat een dak op en ik kan u te eten geven." Onmiddellijk vrolijkte zij op en zei: "Dat is alles wat ik nodig heb!" en zij verdween.
Later heb ik vernomen dat zij op een bepaald ogenblik tijdens haar leven iemand de hulp had geweigerd die het echt nodig had en daarom moest zij nu in het Vagevuur verblijven tot een andere persoon haar mee binnen nam. Mijn aanbod was dus in feite het herstel van haar weigering. Herstel is altijd nodig en als wij het niet vrijwillig doen, dan zal God het voor ons doen.
Nicky: Hebben de zielen andere dingen vernoemd bij Westerse rouwkamers, dat zij verkeerd vinden? Maria: Het veiligste bij het kiezen van rouwkamers is waar iemand gebedsvol kan verblijven in een christelijke Kerk. Dit verzekert dat er niets onheiligs zal geschieden aan de aardse overblijfselen van onze geliefden.
Nicky: En hebben ze iets gezegd over het onderhouden en opsmukken van graven na de begrafenis? Maria: Ook dit is heel belangrijk. Het moet een nederige en liefdevolle plaats zijn en regelmatig zou er wijwater moeten besprenkeld worden over hun graf. Er zou steeds een gezegende kaars moeten branden. Van deze twee zaken houden de heilige zielen heel veel. Bezoeken aan het graf worden door hen waargenomen en deze bezoeken helpen hen veel meer vooruit dan dat we ons kunnen inbeelden.
Vandaag zijn er sommige begraafplaatsen, waar omwille van het praktische, de herdenkingsplaats zich gewoon op de grond bevind zodat dat gras- en graafmachines er gewoon met gemak kunnen over rijden. Dit is vadsig en een respectloze houding vanwege de familie en daarom zullen deze zielen langer moeten lijden dan dat de familie zelf naar deze plaats zou gaan en er voor hun graven zou zorgen.
Elk minste gebaar helpt hen en, als wederdienst, ook ons omdat ze het dan gemakkelijker voor ons zullen opnemen wanneer wij bescherming en begeleiding nodig hebben. Zelfs als wij onze vensters uit liefde voor hen kuisen, brengt dit hen zoveel goeds.
Nicky: Hoe lang zouden we de graven moeten onderhouden? Maria: Hier opnieuw denk ik dat we dit gedurende minstens drie generaties zouden moeten doen. Ik zeg dit omdat de Bijbel ons vertelt dat de zonden van onze vaders ons blijven volgens gedurende drie of vier generaties. En zo hebben onze gebeden betrekking op meerdere generaties en niet louter voor diegene die we persoonlijk kenden. Het is goed dat de kinderen alles over hun grootouders en overgrootouders wordt bijgebracht, om hun interesse te behouden. Degelijke zaken schenken iedereen veel goeds. Het toont hen een weg en een eenheid. De huidige maatschappij wil hier allemaal niet meer van weten en het stoort de zielen erg wanneer hun familie enkel op zoek is naar het vergroten van hun vermogen en een steeds groter huis. Beseffen de mensen nog wel dat de mensen op een bepaald ogenblik terugkeren naar hun "huis." satan verdeelt hele families op alle mogelijke manieren, zowel in dezelfde generatie als tussen de overige generaties.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
23-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 23. Dood
Nicky Eltz & Maria Simma: Get us out of here!! Hoofdstuk 23. Dood
Nicky: U hebt zoveel gedaan voor de Arme Zielen dat u bij uw dood zeker naar de Hemel zal worden begeleid door vele duizenden zielen en niet zal moeten ... Maria: Neen! Ik kan me niet inbeelden naar de Hemel te gaan zonder herstel in het Vagevuur, omdat elke fout zich opstapelt. God heeft mij, door mijn contacten met de Arme Zielen, van zoveel dingen bewust gemaakt, dat mijn verantwoordelijkheid ook zoveel groter is. Het is in verhouding tot deze kennis dat we moeten lijden. Alhoewel ik niet ontken dat ik op een beetje hulp reken op dat gebied [lachend].
Nicky: Wat gebeurt er met mensen die zelfmoord plegen? Bent u ooit door dergelijke zielen bezocht? Maria: Jawel en door vele zielen. Wat er met hen gebeurt hangt volledig af van de reden van hun zelfmoord. Vele mensen zijn tot mij gekomen om naar hen te vragen, maar tot op heden ken ik geen enkel geval van iemand die verloren was. In de grote meerderheid van de gevallen dragen anderen rondom hen de meeste verantwoordelijkheid door hen te belasteren of te pesten, of door te weigeren om hen te helpen, of hen in die richting duwden. Ook in deze gevallen dragen de anderen meer verantwoordelijkheid. Maar de zielen zelf hebben spijt over wat ze hebben gedaan. Ook ligt een ziekte dikwijls aan de basis. Een gezond persoon doet dit normaal niet.
Nicky: Bent u door zielen bezocht die overleden zijn aan een overdosis drugs? Zijn zij verloren? Maria: Ik ben door sommige zielen bezocht, maar opnieuw hangt het er van af wat er met hen gebeurt. Aan harddrugs verslaafden kan maar weinig gedaan worden, tenzij God heel krachtig tussenkomt. In vele gevallen besluiten de dokters correct: "Het waren enkel de drugs." Maar zelfs in dit geval moeten ze heel wat lijden ondergaan. Harddrugs zijn zonder enige twijfel duivels en zo moeten ook hier de gebeden tegen deze demonen zeker worden meegerekend. Meer en meer van deze gevallen worden nu genezen zonder enige van de gekende ontwenningssymptomen, en als het gebeurt, zijn het steeds Onze Lieve Vrouw en de Heilige Michaël die hun soldaten sturen. Het zijn vooral de verdelers van dit gif die alles duur zullen moeten betalen tijdens de periode van hun boete en herstel, als ze al niet volledig verloren zijn.
Nicky: Kunt u mij vertellen over een geval waar iemand was gered omwille van een sterke wending van het hart op het ogenblik van hun dood? Maria: Ja, ooit kwam er een man bij mij met twee namen om uit te vinden wat er met hen was gebeurd. Toen ik hen vroeg om mij te vertellen over hun beide levens, weigerde hij en zei hij dat hij ze enkel tot mij bracht om uit te zoeken of ik de waarheid vertelde. Ik ging akkoord en wachtte op een Arme Ziel om mij een antwoord te geven voor deze beide gevallen. Een maand of zowat later kwam hij terug om mij te vragen of ik de antwoorden reeds had ontvangen en ik zei ja. De man was in de diepste laag van het Vagevuur en kon hieruit nog niet worden bevrijd, terwijl de vrouw onmiddellijk naar de Hemel was gegaan zonder enig Vagevuur. Ik overhandigde hem het papier waarop ik alles neergeschreven had en hij was geschrokken. Daarop beschuldigde hij mij van bedrog. Ik vroeg hem waarom hij zoiets durfde te zeggen en vroeg hem of mij toch dingen te vertellen over deze twee mensen: een man en een vrouw.
Volgens mijn gast was de man de meest vrome priester uit de hele omgeving. De priester was steeds een half uur vroeger in de kerk bij de Misvieringen en bleef ook langer dan de anderen. Hij ging maar verder met de priester op te hemelen, tot in het uiterste. Daarna vertelde hij mij dat de vrouw een heel gemeen leven had geleefd en hij somde vele van haar grootste zonden op om mij hiervan te overtuigen. Eenmaal hij met zijn verhaal klaar was, moet ik toegeven dat ik zelf een beetje onzeker was geworden, en stemde ik ermee in om de vraag opnieuw te stellen met de nodige uitleg. Ik dacht dat ik misschien de namen had verwisseld bij mijn antwoorden en hem zo in verwarring had gebracht. Zo wachtten wij beiden nog wat langer voor een tweede antwoord. Toen dit tweede antwoord kwam, was de uitkomst net hetzelfde. De man bevond zich in de diepste laag van het Vagevuur en de vrouw was onmiddellijk naar de Hemel gegaan!
De uitleg was de volgende. De vrouw, die eerst stierf, verongelukte bij een treinongeval. Het was geen zelfmoord, maar ze moet zijn geslipt of gevallen. In het minieme ogenblik dat ze inzag dat haar dood onvermijdelijk was, zei ze tot God: "Het is goed dat u mij neemt, omdat ik tenminste niet langer bekwaam zal zijn om u te beledigen." Deze zin of gedachte alleen had alles uitgewist en zij ging naar de Hemel zonder Vagevuur. De priester anderzijds was geweest zoals de man had verteld, maar tegelijkertijd stopte hij nooit met deze te bekritiseren die nooit zo vroeg naar de Mis gingen als hemzelf en hij weigerde zelf om deze vrouw te begraven omwille van haar bijzonder slechte reputatie onder de parochianen. Zijn voortdurend bekritiseren en oordelen zoals dit ondermeer het geval was bij deze vrouw, bracht hem naar het laagste niveau van het Vagevuur. En zo mogen we nooit of nooit oordelen en raden naar iets omwille van dingen die we wisten over een bepaalde persoon. Mijn bezoeker erkende deze waarheden, verontschuldigde zich diep en ging tevreden met het nieuws naar huis, waar velen er op wachtten.
Nicky: Bij het bijwonen van iemands dood, zijn er enige tekenen waaraan we kunnen weten dat deze persoon recht naar de Hemel is gegaan? Maria: Misschien, maar ook deze tekenen vertellen niet steeds het hele verhaal. Wat zeker is, dat, wanneer een persoon een uiterst angstige, verbolgen en soms gewelddadige dood sterft, het vrijwel zeker is dat ze veel zullen moeten lijden, als ze al niet volledig verloren zijn. Maar ook hier moeten we voorzichtig zijn, omdat zelfs grote Heiligen, zoals bijvoorbeeld Pater Pio, zelfs een vredevolle en zelfs vreugdevolle dood stierf, maar toch nog een korte tijd in het Vagevuur moest verblijven. Vredevolle overlijdens zijn mooi en leiden tot schoonheid, en vreselijke overlijdens zijn akelig en brengen veel lijden met zich mee, maar het is steeds riskant om hier te gaan gissen.
Nicky: Geeft God op een bijzondere wijze een antwoord als een persoon zijn leven geeft voor een ander? Maria: De Arme Zielen hebben mij verteld dat sterven voor iemand anders, zowel in diens plaats als bij een reddingspoging, steeds een heilige dood is. Dit betekent dat zon daad veel wegwist dat anders nog zou moeten ingeboet worden.
Een twintigtal jaren geleden kende ik een jongeman die niet echt de faam had erg vroom te zijn. Ik kende hem omdat zijn familie buren waren. Maar een heel sterke en goede karaktertrek die hij had was dat hij steeds aandrong om anderen te helpen. En toen, op een zekere strenge winterdag, hoorde hij schreeuwen om hulp buiten en rende hij naar buiten. Zijn moeder probeerde hem te overtuigen om te blijven, omdat hij het steeds was die de risicos voor een ander nam. Deze keer wou ze dat iemand anders ter hulp snelde. Maar ze kon hem niet stoppen en hij spurtte naar de deur. Maar van zodra hij buiten was, kwam er een lawine van poedersneeuw naar beneden en sleurde hem mee. De volgende dag werd hij dood teruggevonden.
Hierop zeiden de andere jongens: "zon dood wenste niemand hem." "Wat bedoelt u hier mee?" vroeg ik hen. "U bent niet op de hoogte van zijn volledige levensstijl."
Ik antwoordde: "U mag nog zo bezorgd zijn als u wil, maar een sterven voor iemand anders sluit elke mogelijkheid uit dat hij verloren is, want het is altijd een heilige dood."
Amper een paar dagen later, verscheen hij aan mij en zei dat hij slechts drie Missen nodig had om te worden bevrijd. Ik was nog steeds verbaasd en hij zei: "Ja, omdat ik geprobeerd heb om anderen te redden. God heeft voor de rest gezorgd." Waarop hij nog het volgende aan toevoegde: "Indien dit niet gebeurd was, zou ik nooit de kans meer hebben gehad om zo vreugdevol te mogen sterven."
Nicky: Er moet dus een verschil zijn tussen iemand die sterft tijdens zijn of haar hulp voor anderen, of iemand die sterft uit onberadenheid. Maria: O ja! Als iemand sterft louter omwille van zichzelf bewust in een gevaarlijke toestand te begeven, betekent dit dat het zijn tijd nog niet was om te sterven. Maar als het ongeluk gebeurt zonder enige fout van de overledene, dan roept God deze steeds tot Hem. Indien echter de fout bij de persoon zelf ligt, is het de persoon zelf die aan de oorzaak ervan ligt.
Ik heb weet van een jonge kerel die in Wenen verongelukte met zijn moto omwille van overdreven snelheid. Hij heeft mij later verteld dat, indien hij voorzichtiger was geweest, God hem nog dertig jaren op aarde zou hebben geschonken. Toen ik hem vroeg of hij reeds klaar was voor de eeuwigheid, zei hij van niet, maar dat God aan iedereen die hem niet ingrijpend minacht, steeds de kans zal geven om spijt te hebben over alles. En deze jongeman had spijt over alles.
Nicky: Op het ogenblik van de dood, ziet de ziel dan duidelijk Gods licht in alle volheid? Maria: Neen, niet in alle volheid, maar genoeg voor de ziel om te wensen vooruit te gaan. De toepasselijke helderheid en volheid hangt af van de toestand van de ziel op dat ogenblik.
Nicky: Als we bidden voor iemands vredevolle dood, bekomen we dan hiermee resultaat? Maria: Is God doof? Het helpt zelfs als de persoon die we in ons hart hebben een hele tijd geleden stierf. God en het gebed zijn niet beperkt, noch beïnvloed door de tijd. God was daar zowel vijftig jaar geleden, zoals hij er ook over vijftig jaar zal zijn. Hij zal voor ons precies evenveel doen als in ons vertrouwen op Hem om ons te helpen.
Nicky: Maar als we nog kunnen bidden voor iemand die reeds een vredevolle dood is gestorven, betekent dat dan ook niet dat we mensen de hel kunnen besparen die reeds daar zijn? Maria: Neen. Verloren is verloren, maar de genaden van dergelijke gebeden zullen daar gebruikt worden voor hetzelfde doel, om iemand toe te laten een vredevolle dood te sterven.
Nicky: Zal God iemand de hel besparen als Hij weet dat er in de toekomst voor deze persoon zal worden gebeden? Maria: Aangezien Gods liefde en bermhartigheid onbeperkt zijn, zie ik geen reden waarom Hij dat niet zou doen.
Nicky: Hoe ernstig moeten we de verzoeken nemen van een stervende persoon? Maria: Er zijn drie omstandigheden waar we deze heel ernstig moeten nemen en onze uiterste best moeten doen opdat ze zouden geëerbiedigd en vervuld worden. En onder deze voorwaarden zou ik iemands laatste wensen heilig durven te noemen. Dat is omdat God de betrokkenen toelaat om tijdens het stervensproces de dingen volledig anders te zien dan toen ze nog in leven waren. Deze voorwaarden zijn:
De wens van de persoon kon duidelijk worden gehoord bij diens dood.
De wens is, objectief bekeken, niet slecht.
De persoon overleed in een betrekkelijke vrede.
Als aan al deze voorwaarden is voldaan, moeten we zeker ingaan op de laatste wensen van deze persoon.
Nicky: Is het niet uitvoeren van iemands laatste wensen en het beroven van een dode of diens erfenis erger dan het beroven van een levende? Maria: Ja. Gods bezwaar zal veel erger zijn, omdat de dode hieraan niet langer iets kan veranderen, als diens wensen niet correct worden uitgevoerd.
Nicky: Als iemand weet dat hij niet lang meer zal te leven hebben, wat is dan het beste dat we kunnen doen om deze voor te bereiden? Maria: Door te bidden en zichzelf volledig aan God te schenken. Door zichzelf volledig open te stellen voor Zijn Goedheid en door uw vertrouwen volledig in Hem te stellen.
Nicky: En hoe benadert men een stervende persoon het beste? Maria: Zonder twijfel door samen met de persoon te bidden en deze de volledige waarheid te vertellen. Vertel hen wat u weet over Gods Licht en vertel hen dat we nooit, nooit alleen worden gelaten. Stel met veel liefde een biecht voor, als dit nog niet is geschied. Bid samen met de Heilige Moeder en vraag Haar om haar kind te begeleiden op diens weg. Onze Moeder zal dit nooit afwijzen.
Nicky: Is het waar dat iemand die heengaat de film van diens volledige leven ziet voorbijgaan? Maria: Ja, in een zekere zin. De beschrijvingen erover variëren slechts licht. Een Zwitserse man die ik kende en die hieraan maar weinig geloof hechtte en enkel dacht dat we deze dingen bedenken om goede levens te leiden, voelde zich erg ziek en viel in een coma van de angst die hij ervoer, maar stierf niet. Hij had niet geloofd in de eeuwigheid. Toen hij tot bewustzijn kwam, beschreef hij mij alles. Hij zag zichzelf zittend in een kamer en op de muur voor hem stond zijn hele leven beschreven tot in de kleinste details. Op dat ogenblik besefte hij dat er een eeuwigheid bestond en werd hij angstig. De muur verdween langzaam en daarachter bevond zich een onbeschrijfelijke pracht waar hij geen woorden voor had. Toen werd hij klaar wakker en veranderde daarna volledig zijn levensstijl.
Ik denk dat het zeer wijs zou zijn dat mensen het stervensproces zouden bestuderen om te zien wat er gebeurt als de mensen worden geleid door de christelijke waarheid, juist voor het heengaan. Hoe dikwijls hebben we niet gehoord dat iemand op het allerlaatste moment nog katholiek is geworden? Hoe dikwijls hebben we niet gehoord van een Christen die ongelovig is geworden tijdens hun leven hier op aarde? Ik laat de vragen en antwoorden met betrekking tot dit, over aan u.
De ontvangenis en de dood zijn de twee momenten uit ons leven dat Gods het dichtst bij ons is, en beiden worden zo weinig bestudeerd. Eerder dan de ontvangenis te misbruiken en te onderbreken voor immorele doelen als het beëindigen of van het leven, waarom bestuderen we deze momenten niet met liefde en stellen we ons niet beschermend op, zoals elk ander ogenblik van het leven? Als men dit zou doen zouden spoedig enorme waarheden aan het licht komen.
Nicky: Over de film die bij de mensen hun dood wordt getoond, zegt u dat ze in alle duidelijkheid de goede daden, zowel als de zonden zien die ze tijdens hun leven hebben begaan. Zijn hier zonden inbegrepen die goed gebiecht zijn, de zonden waar men een oprecht spijt over heeft en met geheel het hart hebben hersteld? Ik vraag dit omdat er uiteraard wordt gezegd dat, wanneer wij te biechten gaan, Jezus de zonden voorgoed uitwist en dat dit betekent dat ze letterlijk niet meer bestaan, zodat satan er zelfs niet langer weet van heeft. Als Jezus deze werkelijk heeft uitgewist, hoe of eerder waarom worden de zonden ons opnieuw getoond bij onze dood? Maria: Eerst en vooral ziet niet iedereen zo een film, en dan, zelfs wanneer ze er een zien, moet het niet worden beschouwd als een aanval van satan. Als men volledig herstelde en gebiechte zonden ziet, dan doet God dit om ons zijn absolute gerechtigheid te tonen, en door de dingen van beide kanten te bekijken, wordt de ziel alles heel duidelijk en kan het zijn eigen niveau van het Vagevuur toewijzen.
Nicky: Sommige mensen met deze kennis zeggen dat enkel zij die tijdens de laatste momenten geloven beter af zijn. Is dit zo? Maria: Ja, de graden van heiligheid komen in duizenden vormen [lachend]. Neen, ernstig nu: zij zijn zeker niet beter af, omdat ze zoveel kansen misten om goed te doen. Om deze reden zal hun plaats in de Hemel niet op hetzelfde niveau liggen als het niveau van anderen die gepoogd hebben om tijdens heel hun leven Gods wil na te leven.
Nicky: Misschien bent u zich hier niet van bewust, maar tijdens de laatste jaren worden bijna-dood-ervaringen steeds beter onderzocht en wordt er meer dan ooit over geschreven. Een bepaald boek komt op dit ogenblik bij mij op. Mijn vraag nu, Maria, is: wanneer mensen die terugkeren naar het leven hun ervaringen beschrijven, zijn deze beschrijvingen dan altijd een geldig bewijs, 100% waar? Maria: Neen, zeker niet. Omdat ze niet dood waren. Ook hier moet men liefdevol blijven maar verstandig en heel voorzichtig. Sommige van de wijdverspreide beschrijven bevatten regelrechte leugens. Net zoals bij verschijningen, moeten liefdevolle, ervaren en gebedsvolle dokters en theologen die een goed onderscheid kunnen maken, deze ervaringen diep kunnen bewijzen. In gevallen waar niet-biddende ongelovige dokters de enige beoordelaars zijn, en op een zekere wijze deze mensen beïnvloeden, zullen er ongetwijfeld heel gemakkelijk leugens worden verspreid.
Neem mijn eigen geval. Het is niet omdat een psycholoog met zekerheid beweert dat ik evenwichtig, eerlijk en niet mentaal ziek ben, dat dit voldoende is om te kunnen besluiten dat alles wat ik zeg de waarheid is. Deze andere ervaringen die niet zuiver bovennatuurlijk zijn moeten ook veel beter worden bewezen, zoals bij mij het geval was. Ook bij de kinderen van Medjugorje was dit het geval.
Nicky: In het boek dat ik in mijn gedachten heb, en dat zopas goed onthaald werd in de Verenigde Staten, wordt er gezegd dat de zielen zelf kunnen kiezen in welk lichaam ze willen intreden. Om deze reden zou dit dan betekenen dat abortus, ondanks dat het tegen de natuur is, in werkelijkheid niet zo slecht is, omdat het eenvoudig betekent dat de ziel elders wenst te gaan. Wat zegt u hierover? Maria: Dit zijn gevaarlijke nonsens en men ziet er duidelijk de invloed van satan in! We moeten bidden dat deze persoon nederig genoeg zou zijn om zijn ervaringen te laten bewijzen, en niet louter en alleen door seculiere dokters en psychologen, maar eveneens door gebedsvolle en opmerkzame mensen die deskundigen zijn op het gebied van de Christelijke waarheden, voor ze verder doen met het verspreiden van satans leugens aan een groot aantal mensen. En mijn plichtsgevoel doet mij hieraan toevoegen dat deze persoon voor God verantwoording zal moeten afleggen voor elke abortus die zal worden uitgevoerd door zijn of haar advies.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
22-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 22. Ziekte
Hoofdstuk 22. Ziekte
Maria: Goedemorgen, kom binnen Nicky, ging alles goed in de kamer van het huis van Mevrouw Schwarzmann? Wij zijn al bijna gans ons leven bevriend en ze helpt mij dikwijls met de adressen op de omslagen en die dingen. Heeft ze gezegd hoe het met haar was?
Nicky: De kamer was prachtig, Maria. Het ging allemaal veel vriendelijker dan in een hotel. Het was een goed idee om daarheen te gaan. Ze zei dat alles goed ging, maar dat ze voorzichtig moet zijn, omdat haar hart niet meer van de sterkste is. Maar ze leek mij gelukkig. Zo, laat ons doorgaan. Laat het ons hebben over lichamelijke ziekten en ongemakken. Maria, zijn er ooit zielen tot u gekomen van welke u weet dat deze op enige wijze lichamelijke moeilijkheden hebben ondervonden tijdens hun leven? Maria: Ja, vele. Toen ze aan mij verschenen waren ze er volledig van genezen. De rolstoelen waren weg. De misvormingen en littekens waren weg.
Ooit echter kwam er een ziel tot mij met een groot gezwel, omdat de enige manier was opdat de familie mij zou geloven wanneer ik hen zou vertellen dat een aanverwant van hen aan mij was verschenen met deze en nog opdrachten voor hen. U ziet, ze vroegen mij hoe hij eruit zag en zo haalde ik het gezwel aan. Ze geloofden mij en luisterden naar de eisen.
Ook herinner ik mij nu iemand die doofstom was tijdens zijn leven en die, uiteraard, volkomen normaal tot mij sprak wanneer hij aan mij verscheen. Hij was gelukkig omdat hij kon spreken tegen mij, maar ik heb nooit kunnen achterhalen waarom hij tijdens het leven niet kon spreken. Als zij in rolstoelen zaten tijdens het leven, dan zijn deze nu weg en ze kunnen ook volkomen normaal wandelen. Alle kleine, zowel als grote onvolmaaktheden zijn dan weg. Maar herinner u alstublieft, dat ik enkel diegenen zie uit de hogere niveaus van het Vagevuur. Ik zeg dit omdat anderen wel wonden en lijden gezien hebben bij de zielen, hoewel het niet dezelfde wonden zijn als deze tijdens hun leven. Dit zijn dan pijnen van de ziel en niet van het lichaam, omdat ze niet langer een aards lichaam hebben. Ik denk dat het dichtbij een priester is toen die tot mij kwam nadat hij mij gezegd had wat hij nodig had. Ik kreeg de mogelijkheid om hem te vragen waarom zijn rechterhand er zo zwart, vuil en pijnlijk uitzag. Zijn antwoord was: "Vertel aan alle priesters om de mensen, de huizen en de religieuze voorwerpen telkens te zegenen. Ik heb dat dikwijls niet gedaan en daarom moet ik nu lijden aan mijn rechterhand."
Nicky: Is AIDS een straf van God. Maria: Jazeker, maar ik noem het liever een vergoeding voor de zedenloosheid van de mensen. Als de mensen zich gekwetst voelen, zeggen ze dat God geen liefdevolle God is, maar straf en herstel is zeer zeker liefdevol en als er onschuldigen moeten lijden van AIDS, dan is dit bijkomend en nodig herstel. Gods genade is oneindig, maar ook zijn rechtvaardigheid. Ik zou zeggen dat, indien we alles over Zijn Gerechtigheid nu zouden weten, zoals in de Hemel, dat er velen onder ons zouden sterven onder de druk van hun eigen zonden.
Nicky: Denkt u dat ze een geneesmiddel zullen vinden voor AIDS? Maria: Er is reeds een geneesmiddel vandaag, maar omdat het geen geld opbrengt en omdat het ook niet geliefd is, zullen de mensen er langer blind voor blijven. Het geneesmiddel is Jezus en zijn Tien Geboden. Hij gaf ons deze geboden niet om ons in bedwang te houden, maar enkel om ons te beschermen, te sterken en te bevrijden.
Nicky: Dat zou dan een voorkomend geneesmiddel zijn, maar wat over een herstellend geneesmiddel, een genezing nadat de ziekte is opgelopen? Maria: Ook dat is reeds gebeurd op plaatsen waar er veel gebeden wordt.
Nicky: Waar? Maria: Ik heb ooit gehoord over een plaats in Italië, maar de naam ontsnapt mij nu, en ook in Medjugorje is het reeds gebeurd [zie interviews met Marija Pavlovic]. Het belangrijke is echter niet de juiste plaats, maar het aantal gebeden.
Nicky: Als de mensen met grote lasten in zeer gebedsvolle plaatsen komen, en reeds verschillende dokters, psychiaters en priesters hebben geraadpleegd, maar hun toestand lijkt te verslechteren, eerder dan te verbeteren, kunnen de Arme Zielen op enige wijze hiervan de oorzaak zijn? Maria: Ja, dat kan het geval zijn, maar als dit het geval is, komt dit door zielen uit de diepere lagen van het Vagevuur. In deze gevallen kan een uitdrijver de overledene hiermee doen stoppen.
Nicky: Maria, kunt u mij vertellen over een voorval waar onvergefelijkheid aan de basis van de ziekte lag? Maria: O, dat is dikwijls de oorzaak van een ziekte. Ja, ik herinner mij een geval uit Innsbruck, waar een jonge vrouw eenvoudig haar vader niet kon vergeven. Hier waren er de volgende omstandigheden. Toen haar vader nog leefde, schonk hij geen enkele vreugde aan zijn kinderen, en in haar geval kon hij niet akkoord gaan met een goede job voor haar. Het was een baan dat ook heel wat vorming inhield en door haar deze baan te verbieden moet zij verder door het leven zonder deftige scholing. Dit heeft zij hem nooit kunnen vergeven. Korte tijd nadat hij overleed, verscheen hij aan haar. Niet één keer, maar drie keer, en smeekte haar om hem te vergeven. Neen, ze bleef halsstarrig. Toen werd de vrouw ziek en tijdens deze ziekte kwam het plots in haar op dat ze hem niet kon vergeven. Daarop vergaf ze hem alles en heel oprecht, met geheel haar hart. De ziekte verliet daarop heel vlug haar lichaam.
Ik kan mij niet precies meer herinneren over welke ziekte het ging, maar het werd haar duidelijk dat haar langdurige weigering om te vergeven aan de oorzaak van de ziekte lag. We kunnen de dingen niet altijd vergeven, maar we moeten ze vergeven. Grote lasten en onze lichamelijke beperkingen tijdens het leven zijn dikwijls het gevolg van onze blijvende onvergefelijkheid. Als we met dit alles tot God gaan, worden we zoveel vrijer en volmaakter. En met vergeving komt er ook een beter inzicht over wat er zich in werkelijkheid heeft voorgedaan. Ook dit is een grote en belangrijke genade!
Hier is nog een ander geval. Het betrof een lelijke schurftige huidziekte waar een vrouw reeds meer dan twintig jaren aan leed. De enige middelen waren zeer dure zalven om de uitslag te verminderen. Toen ging zij op bedevaart en ontmoette ginds een zeer ervaren en gebedsvol iemand die zich tijdens het middagmaal op een bepaalde dag tot haar en haar echtgenoot richtte en eenvoudigweg zei: "Laat ons gewoon aan Jezus vragen wat de oorzaak van de uitslag is aan uw handen en rechter onderbeen." Daarop kreeg hij een visioen waarin hij een vrouw waarnam die neerknielde op de grond met haar rechterknie en haar handen uitstrekte naar een meisje. Het meisje was dezelfde vrouw als kind, en de vrouw in het visioen was haar moeder. Die moeder had nooit haar kinderen geknuffeld, en vooral deze vrouw, die haar dit nu, als volwassen vrouw, eigenlijk nooit heeft kunnen vergeven. Toen alles was verklaard, richtte haar echtgenoot zich tot zijn vrouw en zei: "Dat is waar, dat is zo oprecht de waarheid. U hebt haar dit nooit kunnen vergeven." Met tranen in de ogen moest zij dit toegeven. Zij nam haar voornemens mee voor het gebed en tijdens de Mis en slechts twee tot drie dagen daarna verminderde de ziekte tot slechts een klein gedeelte van wat het was. Toen keerden ze naar huis terug, en de man die het visioen had gekregen heeft nooit gehoord of de ziekte al dan niet was verdwenen, maar de jeuk en het schurft verdwenen bijna volledig. Men mag ook geen volledige vergeving verlangen van de ene op de andere dag, maar Jezus toonde die avond duidelijk aan de drie aanwezigen waar de oorzaak kon worden gevonden.
En zo manifesteerde de ziekte zich opnieuw op een dergelijke wijze dat een voorouder uit de stamboom het familielid alzo hieraan kon doen herinneren. Zo kon de ziel uit het Vagevuur zichzelf bekend maken en smeken om vergiffenis, want anders kon de ziel niet worden bevrijd. Nu ben ik zeker dat deze ziel, waarvan ik de naam nooit heb geweten, nu in de Hemel is en dat haar dochter nu verlost is van de ziekte die haar last bezorgde en haar gedurende tientallen jaren veel geld heeft gekost.
Nicky: Maria, eerder hebt u aangehaald dat satan ziekten zendt over de mensen via heksen die contacten hebben met hen. Hoe kan iemand het onderscheid maken of de ziekte door een dergelijk persoon is veroorzaakt of door iets anders? Maria: Door met en voor de persoon te bidden. Als het van elders komt zal een uitdrijving- of bevrijdingsgebed niet het verwachte resultaat opleveren. Indien het echter van de demonen komt, zal dit wel het geval zijn. Deze demon zal zich echter eerst proberen te verbergen of terug te vechten, maar met een beetje volharding, zal deze uiteindelijk toch wel verdwijnen. En is de ziekenhuizen kan het begrip "virus" hiervoor een mogelijke waarschuwing zijn. Dit begrip wat dikwijls gebruikt door dokters wanneer zij op iets uitkomen dat ze niet kunnen verklaren. Zoek in dit geval een priester of een andere krachtige bemiddelaar tot hen en verzamel eveneens aanverwanten en vrienden om spoedig te bidden voor de tussenkomst van Onze Lieve Vrouw en het Heilige Aartsengel Michaël. De priester moet ook gewijd water en wijwater voor exorcisme bijhebben, of beter nog olie.
Nicky: Kunt u ons een voorbeeld geven van één of twee ziekten waar satan aan de oorsprong ervan ligt? Maria: Voor het ogenblik denk ik aan drie gevallen. Eén was een longonsteking, de andere leukemie en de derde was een verschrikkelijk, maar gelukkig kortstondig geval van een zeer pijnlijke rugpijn.
Over het laatste geval weet ik het meeste omdat het over een vriend van mij gaat die gedurende twee maanden vrijwilligerswerk deed bij een van de meest gerespecteerde priesters van Europa. Mijn vriend leed onder een licht verschoven zenuw tussen de derde en de vierde rugwervel. Eerst werd de pijn behandeld met injecties met een spierpijnverzachtend middel, maar het hielp niet en het pijn werd steeds erger. Ondertussen was de pijn zelfs onverdraaglijk geworden.
Toen verdacht hij de demonen ervan hier achter te zitten en deed hij een beroep op twee priesters. De eerste kwam langs, maar twijfelde dat duivels hier achter zaten. Na een lang en een vruchteloos gesprek, stemde de priester er uiteindelijk toch mee in om ervoor te bidden. Op het ogenblik van zijn gebed stegen de pijn enorm en ging deze op- en afwaarts tussen zijn rechterschouder, arm en dij. Het was alsof men met een vork doorheen zijn spieren en gewrichten ging. De pijn ging op en neer terwijl de priester bad en dan na drie tot vier minuten trok de pijn weg. Mijn vriend verloor bijna het bewustzijn door de spasmen, het wenen en het uitschreeuwen van de pijn. Toen het voorbij was begon de priester te wenen en erkende hij uiteindelijk dat zijn verdachtmaking rond de demonen juist was. Daarna, zon zes uur later en na wat te hebben geslapen, kwam de tweede priester, voor wie hij werkte, ook langs en ook hij begon voor hem te bidden. Ook deze keer vocht de duivel terug, maar was de pijn maar één derde van ervoor om daarna volledig te verdwijnen. Alles bij elkaar was hij vijf dagen bedlegerig, maar de daaropvolgende morgen kon hij met zijn werk doorgaan zoals voorheen.
Twee weken later kwam hij hier bij mij en vertelde alles aan mijn exorcist. Deze man bad het resterende overige gedeelte pijn weg en vond tevens uit dat de ziekte door iemand was gezonden uit het dorp van de eerste priester, maar mijn vriend kende deze persoon niet, maar het was genoeg om deze priester bijzonder kwaad te maken, omdat de andere priester zo'n trouwe en volhardende priester was.
Nicky: Wist de onbekende persoon dan over deze zwakke schakel in de rug van uw vriend? De demonen, die onder de macht van deze arme persoon waren, wisten van deze zwakke schakel, maar als men eveneens overweegt hoe bekend de priester is, was uw vriend enorm blootgesteld aan een geestelijke strijd. Helpen gebeden voor genezing en verlossing van op afstand, als de persoon bijvoorbeeld nog niet open staat voor het gebed? Maria: Heel zeker, en veel te veel mensen, priesters inbegrepen, hun geloof is niet sterk genoeg om dit te aanvaarden en maken er dus geen gebruik van. In de Bijbel genas Jezus de dienaar van de centurion van op een afstand en toen zei Jezus: "U kunt gaan, daar u geloofde zal het geschieden." Jezus genas de dienaar door de kracht van het geloof van de centurion in Jezus, maar het was niet de centurion die de dienaar genas. Dit is dikwijls een bron van bezorgdheid voor de gelovigen die denken dat hun geloof niet sterk genoeg is. Jezus is nooit te zwak om te helpen, maar we moeten dikwijls wachten op Zijn plan, omdat het verschillend is van onze plannen.
Maar bij dergelijke gevallen, wanneer de getroffene zich op een afstand bevindt, helpt het zeker om ook zoveel mogelijk informatie te hebben over de persoon en de ziekte om te bidden. Dikwijls moeten de duivelse invloeden specifiek worden genoemd alvorens ze verdwijnen, en om dit te doen moeten we veel bidden en ons huiswerk met volharding en ons vertrouwen op God zal ons brengen tot wat we nodig hebben.
Nicky: Wanneer mensen met stoornissen tot u komen en u noteert de namen van hun overleden aanverwanten, bent u dan getuige van de vrede die over de persoon, de familie of het betrokken huis komt, nadat er Missen en gebeden zijn opgedragen? Maria: Ja, maar dit hangt bijna altijd af van het feit of ze verder contact blijven houden of niet. Vele mensen blijven gedurende een langere tijd contact houden, en alhoewel ik geen psychiater of dokter ben met alle namen op de tong, kan ik met zekerheid vertellen wanneer een kind met een stoornis vlug verandert in een gelukkig en vredevol kind en dat zonder enige behandeling of geneesmiddelen. Dat verschaft mij vreugde om te zien hoe vlug ze veranderen. Jezus en Maria sluiten niemand uit van hun Vrede en Vreugde.
Nicky: Vele verschillende gebieden van de geneeskunde gebruiken hypnose als onderdeel van de behandeling om uit te vinden wat er in het verleden is gebeurd dat eventueel iets te maken kan hebben met de betrokken ziekte. Hebben de zielen ook iets verteld over hypnose? Maria: De zielen hebben gezegd dat hypnose gevaarlijk en een zonde is. Niemand mag spitten in het onderbewustzijn en wanneer ze het doen dan zijn de getuigenissen die we ervan horen sterk onbetrouwbaar.
Sommige mensen die verkeerd geloven in reïncarnatie, baseren hun geloof of de resultaten van hypnose. Dat is al één geval waar een betrekkelijk kleine zonde tot veel verwarring leidt.
Nicky: Wanneer mensen heel erg ziek zijn en heel erge pijnen lijden, wat is er dan door God toegelaten met betrekking tot wat de dokters mogen doen? Maria: Een ziel heeft mij ooit verteld dat hij een heel, heel veel moest lijden omdat hij naar een dokter geweest was die meewerkt aan euthanasie door de patiënten in te spuiten met middelen om het leven te verkorten om aldus het lijden gedaan te maken. Dokter mogen nooit patiënten doden, maar het is hen wel toegelaten om geneesmiddelen toe te dienen die de pijn verzachten. Enkel God schenkt en neemt het leven, zo niet is het een moord, net zoals alle andere moorden.
Nicky: Wanneer een dokter het leven van een patiënt ontneemt, moet de ziel van de patiënt dan een resterende tijd dat deze anders had blijven leven op aarde, lijden het Vagevuur of moet de dokter zelf het lijden later ondergaan? Maria: De dokter zelf, en als hij niet verandert en dit stopt met de biecht, boete en herstel volgens zijn eigen overeenstemming, zo niet zullen zijn familie en de volgende generaties de gevolgen hiervan duur moeten betalen.
Nicky: Lieve Hemel! Kent u gevallen waar de volgende generaties moesten lijden en hoe, op welke wijze moesten ze lijden? Maria: Ja, ik ken dergelijke gevallen. Een geval dat ik mij nu herinner gaat over een schoondochter van een dokter die regelmatig euthanasie pleegde op zijn patiënten. Zij heeft vele kinderen verloren, alhoewel zowel de moeder als de vader volledig gezond waren en de dokters voor een volkomen raadsel over de oorzaak van haar doodgeboren kinderen stonden. Het lijden dat het koppel in hun vroege jaren moest dragen was een gedeeltelijk herstel voor de euthanasie van die dokter. Dat is Gods gerechtigheid.
Nicky: Betekent dit dat elke dokter, die meewerkt aan abortus, zijn familie daarna zal moeten lijden voor de kinderen die hij heeft gedood, en dit gedurende de tijd dat de kinderen normaal zouden hebben geleefd, zoals God hun leven had gepland? Maria: Ja, tenzij ze er onmiddellijk mee ophouden en het goedmaken, betekent het zeker dat!
Nicky: Ik heb gehoord dat, vóór het uitbreken van de oorlog in Joegoslavië, de steden Sarajevo, Mostar en Vukovar eveneens de steden waren waar men het gemakkelijkst een abortus kon laten uitvoeren. Als het op Gods rechtvaardigheid aankomt, is dan het gevolg dat deze steden het meeste schade leden tijdens de oorlog? Maria: Zeer zeker. Waar men zich richt op zonden tegen het leven, zal God zijn Gerechtigheid schikken volgens een onvermijdelijk patroon. Laat dit een voorbeeld zijn voor de regeringen, gerechten en dokters uit het Oosten, zowel als het Westen!
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
21-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 21. Hel en satan
Hoofdstuk 21. Hel en satan
Nicky: Maria, waarom bestaat satan? Maria: God wou zijn engelen op de proef stellen en hierop antwoorden Lucifer en zijn volgelingen met overmoed: "Neen." Hij was de mooiste en meest intelligente van alle engelen en wou de dingen naar zijn hand zetten, niet naar Gods hand.
Nicky: Bestaat de hel, zoals de oudere generatie erover spreekt, werkelijk? Maria: Ja.
Nicky: Welke houding van het hart kan leiden tot het eeuwige verlies van onze ziel? Maria: De onbuigzaamheid, de arrogantie en de overmoed om de genade en de liefde in ons te aanvaarden en dit tot het allerlaatste moment. En hier bedoel ik niet enkel de liefde voor God, maar eveneens de liefde voor de medemens.
Nicky: Wat zijn de gevolgen voor mensen die, zoals u zonet vertelde, deelnemen aan de occulte praktijken? Hoe streng is de straf die hen na de dood staat te wachten? Maria: Opnieuw hangt alles ervan af. Er is een groot verschil tussen hun werkelijk besef dat dit alles van satan afkomstig is, of hun naïviteit, onwetendheid of onvolwassenheid. Als zij dit bewust en met volle kennis van zaken beoefenen, zijn de gevolgen verschrikkelijk, maar als zij het enkel uit onwetendheid doen, zal God minder streng zijn. In ieder geval moet dit zo vlug mogelijk worden gebiecht en specifiek en bij naam worden genoemd. Hoe dieper de betrokkenheid was, hoe meer ervaren de priester moet zijn. Maar ik vrees ervoor dat dit fenomeen vandaag voor vele priesters onbekend is en sommige priesters zijn zelf betrokken bij het occulte. Vooral voor hen durf ik de gevolgen niet uit te spreken, omdat zij een veel grotere verantwoordelijkheid dragen.
Nicky: En wat nog kan hij tegen u ondernemen? Maria: O, alles wat hij kan. Het is gebeurd dat ik naar een reeks gesprekken moest gaan bij 40 graden koorts, maar ik kon niet weten waar ik die kou kon hebben gevat. Ik sloeg er dus geen acht op en wanneer de gesprek begon, was de koorts verdwenen en voelde ik mij zo goed als altijd.
Nicky: Hoe machtig is satan en tot op welke hoogte worden wij beschermd tegen hem door ons eigen goed gedrag en door onze Engelbewaarder? Maria: Die bescherming is heel sterk. Zonder deze bescherming zou satan ons heel vlug doden. Laat mij u vertellen over wat er gebeurde met een heel heilige priester in een klooster hier nabij, in Bludenz, en misschien zult u dit bijstand noemen van de zielen in het oplossen van een misdaad. Deze persoon was de oudste en ook de overste van het klooster. Hij bad zoveel en deed zoveel goed dat hij dikwijls het mikpunt van jaloezie was door de jongere en minder gebedsvolle priesters.
Op een avond waren twee van de jongere mannen op weg naar hun kamer toen ze langs een van de hoofdgebouwen kwamen en licht zagen branden in de kelder. Omdat het reeds laat was, bracht het licht hen in de war en gingen ze kijken wie er zich bevond. Ze gingen de kelder binnen en tot hun gruwel troffen zij deze oude en heel geliefde priester dood aan. Hij was met een touw rond zijn nek vastgebonden aan de deurklink. Zijn benen waren uitgestrekt alsof hij neerzat, met maar een paar centimeters van de grond. De politie werd erbij gehaald en wekenlang werd het klooster binnenste buiten gekeerd. Heilige, zoals hij was, kon ook maar niemand zich inbeelden dat hij zelfmoord zou plegen. Alle overige priesters werden uiteraard ondervraagd omdat het algemeen geweten was dat er met hem de spot werd gedreven omwille van zijn nabijheid tot God in zijn voortdurend diep gebedsleven en onophoudelijke goede daden. Maar het lange onderzoek bracht geen opheldering en de hele streek bleef versteld achter.
Toen bracht iemand het droevige verhaal tot mij en ik stemde ermee in om de Arme Zielen erover te ondervragen. Er kwam al spoedig een antwoord omdat er zo velen voor hem baden en omdat het hele klooster uiteraard in schrik leefde omwille van het gebeuren. Ik kreeg het volgende antwoord: "Onze Lieve Vrouw is aan hem verschenen en heeft hem gevraagd of hij satans mogelijkheid om hem te doden wou aanvaarden. Als hij dit zou aanvaarden, zou dit tot herstel van vele zielen dienen die zichzelf aan hem hadden verkocht. Dit had hij aanvaard."
Met dit antwoord ging ik naar ginds naar het klooster waar iedereen, politie inbegrepen, tezamen werd geroepen. Voor iedereen las ik het antwoord luidop. In de stilte die hierop volgde, slaakte een priester achteraan een diepe zucht en ik vroeg hem wat er gebeurde. Hij kwam in tranen naar voor en nam een stuk papier uit zijn zak. Hij legde uit dat hij het in de zak van de priester had gevonden op de avond dat hij en de andere priester hem gevonden hadden. Hij vouwde het open en toonde het aan de hele kamer dat het in het handschrift van de oude priester was geschreven en las het daarop aan iedereen voor. Er stond geschreven: "Onze Lieve Vrouw is aan mij verschenen en heeft mij gevraagd om satans mogelijkheid om mij te doden te willen aanvaarden. Als ik dit zou doen, zou dit tot herstel leiden van vele zielen die zichzelf hadden verkocht aan satan. Ik heb het voorstel aanvaard."
Nicky: En zo stemde hij er dus mee in om zijn leven te geven voor mensen die hij nooit had gekend en die betrokken waren geraakt bij occulte praktijken. Maria: Precies.
Nicky: Wanneer is dit gebeurd en kunt u mij de naam van deze buitengewone priester vertellen? Maria: Jazeker. Dit gebeurde pas in de late jaren 80 en zijn naam was Vader Joseph Kalosans. Zon goede en moedige man is zeker en vast een heel machtige bemiddelaar voor ons.
Nicky: Wat is het dat de mensen van vandaag aantrekt tot het occulte? Maria: Er is altijd wel schijnbaar een onschuldig iets dat de mensen aantrekt tot enige van deze bezigheden. Vooral de televisie is vandaag hiervoor verantwoordelijk. Het is het altaar in het centrum van 95 procent van de woonkamers geworden vandaag is de westerse huizen. Daar worden de kinderen onophoudelijk gebombardeerd met de verleidingen van het geld, het materialisme, seks, geweld en macht. En zo dikwijls worden tijdens deze programmas occulte praktijken voorgesteld als een spelletje en onschuldig plezier met grote beloften eraan verbonden. Ook de muziek van vandaag is een middel om dit proces te doen starten.
Nicky: Bezit u een televisie? Maria: Neen, die heb ik niet, ik wil er zelfs niet van dromen. Ik zie genoeg zaken zoals ze zijn [lachend]. En enig belangrijk nieuw verneem ik via de krant, radio, mijn vele gasten en mijn buren.
Nicky: Is er enige zonde die Jezus niet vergeeft? Maria: Ja, er is er een en dat is laster tegen de Heilige Geest. Dat zal Hij nooit vergeven. Maar, uiteraard, betekent dit "neen" tegen Hem zeggen, "neen" zeggen tegen Zijn Licht, Liefde, Genade en Vergevingsgezindheid en dit herhaaldelijk tot op het einde. Met Gods onmetelijke Barmhartigheid kunnen mensen hier altijd uitkomen als ze het willen, maar ze moeten het willen. Niemand anders kan dit doen in hun plaats. Zij moeten de wil hebben. God zal nooit onze wil manipuleren. De Arme Zielen hebben mij verteld dat iedereen dezelfde mogelijkheid krijgt bij zijn dood om "ja" te zeggen wanneer het laatste ogenblik is aangebroken, of het nu gaat om een lange, langzame dood, of iemand die zich met een kogel door het hoofd schiet. Allemaal krijgen ze dezelfde twee tot drie minuten om "ja" te zeggen tegen God. En enkel wanneer zij de hele tijd door hun "neen" aanhouden zijn zij verloren en moeten ze voor eeuwig boeten in de hel. God zal ons niet dwingen om onze "neen" tegen Hem te veranderen en satan kan ons niet dwingen om onze "ja" te veranderen. Dit is een andere reden waarom we nooit iemand mogen beoordelen of ernaar raden waar ze terechtgekomen zijn. We zien nooit wat er precies gebeurd tussen God en de ziel tijdens deze ogenblikken, ook al kunnen we een ogenschijnlijke vrede waarnemen, of het gebrek eraan, op het sterfbed.
Nu herinner ik mij plots een geval dat deze noodzakelijke behoedzaamheid aantoont.
Ooit was er een kleine jongen die vreselijk werd misbruikt door een priester. Deze verschrikkelijk wonde was er de oorzaak van dat hij alle priesters en de Kerk verder vermeed. Velen rondom hem hebben heb geholpen om terug te keren bij het ouder worden, maar hij bleef ver weg en viel zelfs dikwijls de Kerk en alles wat er mee te maken had aan. Toen werd hij heel erg ziek en bleef hij de Kerk lasteren tot op het einde. Een zorgzame en gebedsvolle man die het hele verhaal kende bracht deze zaak tot bij Thérèse Neumann, die ook kon te weten komen waar zielen terechtkwamen.
Toen zij het te weten kwam zei ze dat de jongen gered was, maar zich nog steeds in het Vagevuur bevond. Dit verraste de man die naar hem had gevraagd en vooral omdat de man gestorven was terwijl hij de Kerk tot op het einde bleef belasteren. De uitleg was de volgende. Alhoewel satan zijn weg tot de waarheid had versperd toen hij nog steeds een hoogst gevoelige en beïnvloedbare jongen was, had hij steeds in stilte zijn weg gezocht naar de ware God en omdat hij altijd deze nood in zijn hart had gehouden, had Gods genade hem tot Hem opgeheven. Opnieuw is dit een onmetelijk reusachtig bewijs van Gods Barmhartigheid en vertelt het ons dat we nooit besluiten mogen nemen, zelfs al hoorden we of zagen we dingen die in de andere richting wezen.
Nicky: Maria, is er enige manier om te vertellen dat iemand verloren is? Zeggen de Arme Zielen wel of een ziel verloren is? Maria: Neen, dat zeggen ze nooit omdat ze zich enkel bewust zijn van wat er voor hen ligt. Maar gaan we terug naar het eerste gedeelte van uw vraag. Ja, iemand met veel ervaring en onderscheidingsvermogen kan tot dit besluit komen. Als een familie veel onenigheid en andere zware aanvallen krijgt te verwerken, en iemand kan dit herleiden tot een welbepaalde persoon, dan zou er een ernstig uitdrijvingsgebed moeten worden gebeden door een bevoegd en ervaren iemand. Iemand die zich in een staat van genade bevindt om dit zowel over de ziel als over deze die bijzondere aanvallen krijgt, uit te voeren. Als de vrede dan terugkeert, kunnen we, vrees ik, tot het besluit komen dat de eerdere ziel verloren is. Ik ken ook een man die de aanwezigheid kan voelen van zielen terwijl deze nog steeds in het Vagevuur zijn. Dus, hier ook, indien hij zegt dat een ziel niet ginds is en we daarenboven weten dat de familie blijkbaar verschrikkelijke aanvallen heeft te verwerken en dat, als gevolg hiervan, de familie is weggedreven van God, van de Kerk en elk gebed, kan hij zeggen of hun voorouder verloren is en aldus de machtigste van alle gebeden nodig zijn om de afstammelingen van deze greep te verlossen. Vrede en gebedsvolle levens zijn dikwijls tot deze families teruggekeerd nadat er zorg werd voor gedragen.
Nicky: Wat kunt u mij vertellen over satans activiteiten vandaag? Maria: Nog nooit als tevoren is satan zo sterk en actief als vandaag.
Nicky: Waarom denkt u dat dit het geval is? Maria: De twintigste eeuw kan met geen enkele andere worden vergeleken, wanneer het aankomt op afvalligheid, moord, hebzucht naar geld en macht, haat, onvergefelijkheid en het gebrek aan gebed. Dit was de eeuw van satan. Zijn hoge graad van activiteit is er ook omdat hij weet dat er een grote gebeurtenis in het verschiet ligt die de bekering van de mensheid zal inhouden. Hij weet dat zijn spelletjes spoedig danig zullen worden afgezwakt en daarom schreeuwt hij als nooit tevoren, alvorens te worden overwonnen.
Nicky: Vertel mij, hoe kan God, en ook wij, gelukkig zijn in de Hemel wanneer zielen die ons zeer nabij waren, voor eeuwig verloren zijn in de hel? Maria: In de Hemel is alles, maar dan ook alles op God gericht, en zon dingen zijn ons niet langer nabij ginds. Alles in de Hemel is zuivere vreugde, zuivere verering en zuivere schoonheid. Er bestaat niets minder daar en zon verdriet, bezorgdheid of verlies heeft geen enkele ruimte daar. Gods aanwezigheid is zo sterk ginds, dat al het andere volledig achtergelaten en dergelijk verleden volledig weggesneden wordt.
Nicky: Als zielen verloren gaan, wat gebeurt er dan met hun Engelbewaarders? Maria: Zij keren net, als de beschermengelen van de zielen in het Vagevuur, terug naar de Hemel, maar enkel op aanwijzen van God.
Nicky: U hebt gezegd dat zowel de Hemel als het Vagevuur vele verschillende lagen hebben. Heeft de hel ook verschillende niveaus? Maria: Ja, het heeft een ontelbaar aantal niveaus en het ergste niveau bevindt zich op de bodem.
Nicky: Maria, satan moet u zowat haten. Is dit het geval? Maria: Ik veronderstel van wel. Ik wordt zowat voortdurend aangevallen. Het ergste wat mij overkwam was het verlies van het vierhonderd jaar oude huis van mijn familie. Het ging in de vlammen op de tiende juni van 1986 en was zonder twijfel het werk van satan. Het gebeurde uit het niets. Ik bevond mij beneden om 12.30 uur omdat ze kippenvoer aan het leveren waren. Boven hoorde ik iemand stappen en springen. Tegen de tijd dat ik daar was, had de kamer reeds volop vuur gevat. De brandweer kwam, maar kon het vuur gewoonweg niet doven. De muren bleven overeind, maar al het overige was verloren. Enkel één kamer ging niet op in de brand en toen ik deze betrad waren de beste zaken, zoals het linnen en zo, ook verdwenen. Gestolen. De politie zag er geen graten in om alles terug te verkrijgen en de Arme Zielen vertelden mij om niet bezorgd te zijn en dat alles zou worden vervangen. En alles gebeurde ook zo. Ziet u, dit huis werd toen voor mij gebouwd, toen aanverwanten en vrienden een collecte hadden gehouden na de brand. Alles heb ik opnieuw gekregen. Een andere vrouw uit Italië, die ook de zielen waarneemt, is juist hetzelfde overkomen, met hetzelfde verlies, dezelfde beloften en dezelfde resultaten.
Enkel later heb ik mij gerealiseerd dat ik er over gewaarschuwd ben geweest door mensen die mij hadden verteld dat mijn huis zou afbranden, en ook had een ziel mij zelfs verteld dat de oorzaak van de brand niet bij mij zou liggen, maar ik veronderstel dat ik er nog niet klaar genoeg voor was om dit onderscheid te kunnen maken en aldus de waarschuwing niet ernstig genoeg had genomen.
Ja, satan is erg gefrustreerd door mij. Tijdens een uitdrijving, ik geloof dat ik in Frankfurt was, vroeg de aanwezige priester aan de stem die uit de mond van de man kwam: "Valt u ook Maria Simma uit Vorarlberg aan?" De stem antwoordde: "Neen, want als ik dat probeer, verlies ik te veel zielen."
Nicky: Wat nog heeft hij u aangedaan? Maria: Wel ...
Nicky: Wat is het, Maria? Maria: Er was een ernstig complot in de maak om mij te vermoorden.
Nicky: Wat? Kunt u ons hierover meer vertellen? Maria: Een gespreksweekend werd voor mij gepland in Noord-Duitsland in de lente van 1974 en ik zou op vrijdag, zoals gebruikelijk, vertrekken. Maar enkele nachten daarvoor kwam een ziel mij bezoeken en zei eenvoudig: "Ga daar niet heen." Dit verbaasde me sterk omdat me jaren werd voorgehouden om elke uitnodiging te aanvaarden die ik ontving.
Eerst dacht ik het er een treinstaking zou zijn of iets dergelijks, en zo luisterde ik naar de radio, maar neen, de treinen bleken normaal te rijden. Toen sprak ik met mijn priester, die me de raad gaf om te vertrouwen in wat de zielen mij vertelden omdat daar waarschijnlijk een goede reden voor was. Zo zond ik een brief per express naar de inrichters van de gespreksavonden en deelde hen eenvoudigweg mee dat de zielen mij hadden verteld om tijdens dat bepaalde weekend thuis te blijven.
Twee dagen later kwam er een andere ziel en vertelde me dat er een moordplan werd beraamd. Het moest in Keulen zijn want de trein van hier in Bludenz naar Keulen is een slaaptrein en enkel daar zou ik heel laat s nachts kunnen overstappen. Ik herinnerde mij van daarvoor dat het treinstation in Keulen lange donkere gangen bevat, die ik moest doorgaan, en ik heb dit steeds gevaarlijk gevonden.
Eerder had ik hen reeds een brief geschreven waarin stond welke trein ik zou nemen en om welk uur ik ginds zou aankomen. Die brief is echter nooit aangekomen en moet in verkeerde handen terechtgekomen zijn. Op de eerste gesprekavond kwam een ziel mij bezoeken en vertelde mij dat er drie personen bij het plan betrokken waren en dat ze er waren achter gekomen waarom ik alles had afgezegd.
Ziet u, de gesprekken werden nooit afgelast, ik werd louter vervangen door audiocassettes opdat de mensen niet al te teleurgesteld zouden zijn. Alles ging dus door zoals eerder was gepland en de drie waren hoe dan ook naar de lezing gegaan en omwille hiervan hebben twee ervan zich bekeerd. Ik kwam er ook achter dat ze met succes eerdere moorden hadden gepleegd die nooit konden worden opgelost.
Zijn deze zielen dus niet prachtig? Ze hebben een leven gered en bekeerden twee misleidde mensen zonder zelfs iemand bij naam te noemen, te beschuldigen of te veroordelen. Dat is onze christelijke plicht.
Nicky: Als God moordenaars vergeeft, wat zijn dan de zonden waarvoor wij het meeste het Vagevuur verdienen? Maria: Alle zonden, behalve de lastering tegen de Heilige Geest, kunnen worden vergeven, maar de zonden waardoor wij het grootste lijden in het Vagevuur verdienen zijn over het algemeen de zonden tegen de liefde, zoals vijandigheid, blijvende koppigheid en echtscheidingen. Ook het gebrek aan het beleven van het geloof wanneer iemand eenvoudig weigert te geloven en hiertegen handelt. En dan is er ook de verdorvenheid en het zedenloze gedrag. In het verleden was het duidelijk het gebrek aan geloof dat het grootste lijden veroorzaakte in het Vagevuur, maar thans is dit veranderd in verdorvenheid en zedenloosheid.
Nicky: Wanneer een huis zogezegd wordt gekweld door plaaggeesten, hoe kunnen we dan vlug achterhalen of het de Arme Zielen zijn of iets demonisch, satanisch? Maria: Als er op enige wijze kan worden achterhaald of het verband houdt met iemand die daar ooit heeft geleefd, dan is het een Arme Ziel die gebeden nodig heeft. Maar als het hoe dan ook onsmakelijk, gewelddadig, duister en zelfs stinkend is dan moet er een uitdrijvinggebed worden gebeden in en rond de plaats. In beide gevallen moet er gewijd water worden gesprenkeld om het kwade te verjagen. Als het dan nog blijft duren, dan is het ongetwijfeld een Arme Ziel die een Mis, gebeden en goede daden nodig heeft om hogerop te geraken en aldus de plaats te verlaten.
Nicky: Krijgt satan de toelating om ons aan te vallen tijdens de momenten van ons overlijden? Maria: Ja, en bij gelegenheid doet Hij dat ook, maar wij ontvangen eveneens de genade om hieraan weerstand te bieden. Als iemand niet wenst dat hij binnendringt, dan kan satan niets doen.
Nicky: Is hopeloosheid dan een zonde? Maria: Ja, dat kan het zijn, als iemand geen enkele hoop of vertrouwen heeft. Ziet u, God wenst ons steeds hoop te geven, het is gewoon aan ons om deze te aanvaarden.
Nicky: Bij de aanvang van het gesprek vertelde u mij dat satan niet langer de zielen in de hogere niveaus van het Vagevuur kan aanvallen, maar in deze wereld worden zelfs de meest heiligen onder ons verleid en aangevallen door satan, zelfs tot op het moment van onze dood. Kun u dit verschil wat nader omschrijven? Maria: Eenmaal de vlekken van de zonde van de zielen in het Vagevuur worden overgenomen door het Licht omwille van hun lijden en onze goede daden voor hen, kan de duisternis niet langer terugkeren. Elke duisternis in het Vagevuur wordt steeds overwonnen door het licht terwijl, hier op aarde, het licht steeds kan worden gedoofd door de duisternis. De duivel maakt gebruik van de kleinste vlekken om ons terug tot de duisternis te leiden. De grootte van deze vlekken is afhankelijk van de genaden die ons worden verleend door God, en aan de Heiligen werden, uiteraard, grote genaden verleend.
Nicky: satan blijkt dikwijls zo machtig te zijn dat mensen zich zouden afvragen welke verschillen er zijn tussen satan en God. Maria: Dat kan ik begrijpen. Ieder van ons kan op elk moment kiezen om een volgeling van satan te zijn of een volgeling van God. We moeten God in alles wat we doen aanroepen en bereiken. En we kunnen veel doen om onszelf te beveiligen tegen satans greep. Waar God onze gedachten kent, kent satan deze niet, behalve bij hen die hem gedachtig zijn. satan kan echter dieper binnendringen door onze woorden te horen en onze daden te zien en zo later onze zwakheden, die hij hierdoor heeft achterhaald, aan te vallen. Stilte kan nooit kwaad. Ons bewust blijven van onze zondigheid en hierdoor nederig en stil blijven is een van Gods grootste wensen. En het gebeurt dat we, in het leren van de macht van deze stilte, vlugger komen tot het luisteren naar God. Stilte, alleen met God, is op zichzelf alleen al een groot gebed.
Enkel de biecht kan satan weerhouden van de kennis van onze zonden. Als iemand aan de gebeden deelneemt tijdens een exorcisme en ongebiechte zonden heeft, zullen de stemmen dikwijls de betrokken persoon beschuldigen van zonden die hij heeft begaan, waarbij satan het dan ook bij het rechte eind heeft, en dit tot verlegenheid van iedereen. Maar, als ze in een staat van genade zijn, kunnen de duivels niets inbrengen. En zo is het juist om te zeggen dat wij het zijn die satan elk recht verlenen. God is nederig, stil en vriendelijk terwijl satan hoogmoedig; luidruchtig en irriterend is. Herinner steeds dat wij naar Gods beeld zijn gemaakt en zo moeten wij bewust en voortdurend vechten om te zijn wat hij van ons verlangt om te zijn: met Hem.
Een van de grootste leugens van de tijden waar wij nu in leven is dat satan niet bestaat. Er zijn zelfs priesters die dit vandaag beweren. Men zegt gewoonweg dat de bezetenheden uit de Bijbel vandaag worden erkend als lichamelijke of geestelijke ziekten ... en symptomen kunnen worden bestudeerd, geanalyseerd, opgevolgd en er wordt ook een benaming aan gegeven en "bingo!" het is niet langer het werk van de duivel. Hoe naïef, oppervlakkig, lichtvaardig, stompzinnig en arrogant zijn deze mensen! satan lacht zich gewoonweg een breuk en de ziekenhuizen kunnen amper de opvang aan. Breng heilige priesters en ervaren leken naar hen en kijkt naar het aantal gevallen dat zal afnemen van deze overbestudeerde verschijnselen. satan overwint nadat hij verdeeldheid heeft gebracht. God leidt ons in vrijheid naar vrede en naar de hemelse eenheid.
Nicky: Waar in de westerse gemeenschap kan satan nog hevig aanvallen en dat relatief onbekend is onder ons? Maria: satan is overal vandaag: in de Kerk, in de wetten, in de geneeskunde, in de wetenschap, in de pers, in de kunst ... maar er is een welbepaald gebied waar hij de meeste tijd doorbrengt en dat is in de wereld van de banken. De hebzucht van het Westen heeft dit toegelaten en enkel God is nog sterk genoeg om dit te kunnen stoppen.
Nicky: Eerder hebt u gezegd dat dieren ook onze gebeden nodig hebben. Kunt u mij vertellen welke dieren satan het meeste haat? Maria: Omdat hij sedert lang de beste vriend is van de mens, haat satan de honden het meest. Maar opnieuw, hij haat elk schepsel dat ons nauw aan het hart ligt. De duivel is zuivere haat en zal alles doen wat in zijn macht ligt om ons weg te houden van dingen die ons warmte, steun of bescherming brengen en dieren zijn wat dit betreft een groot geschenk door God, zowel als alle andere dingen.
Nicky: Als satan zozeer onze gebeden haat, wat is dan, volgens uw mening, zijn meest gebruikelijke wijze, om de mensen weg te houden van het gebed? Maria: Ook voor dat gebruikt hij de trots van de mensen. Iemand die nooit gebeden heeft en daarom geen enkele kennis bezit over het gebed, zal zich beledigd voelen wanneer iemand tot hem zegt: ik zal voor u bidden. Ze worden misleid door het feit dat ze denken dat zij het bij het rechte eind hebben en daarom niemands gebeden nodig hebben. Dit is een list, een misleiding van de geest en een grote leugen. Er is geen enkele persoon op de wereld die geen dringende nood heeft aan de tussenkomst van anderen. Gebeden brengen God tot hen, zelfs al beseffen ze niet dat het gebeurt. De kracht van het gebed is ontzettend en gebed is het beste wat iemand kan doen voor een ander.
Nicky: We zijn nu beiden moe, Maria. Is er iets waarmee ik u kan helpen? U weet dat ik met de auto ben. Maria: Ja, ook ik ben moe. Het zou goed zijn om een beetje naar buiten te gaan: het is zonnig, maar neen, ik denk dat ik nergens hulp bij nodig heb.
Nicky: Bent u zeker? Geen winkel, geen postkantoor? Maria: Wel misschien. Ik heb iets dat moet worden teruggebracht naar de winkel. Het zou goed zijn als wij daarheen konden gaan.
Nicky: Jazeker en ik laat deze dingen hier en we gaan morgen gewoon door.
Als Maria haar zware jas aandoet, klopt mijn hart en mijn brein. Deze oude vrouw is beminnelijk. Zij is zo nederig, maar spreekt met een helderheid waartegen niets is in te brengen. Ze lijdt in stilte, maar is steeds vreugdevol en er is zelfs een levendige humor aanwezig in haar. Zijn neemt mij bij de arm en we dalen de trappen af.
In de wagen lijkt ze zo klein en ze kan amper over het instrumentenbord kijken. Ze heeft stevig een doek om het hoofd en haar handen rusten vredevol op haar schoot. Zij lijkt zich blijkbaar goed thuis te voelen en volledig in vrede, alhoewel ik virtueel een volledige vreemde bentvoor haar. Wij rijden beneden voorbij de kerk en verder beneden de hoofdstraat bevindt zich een 150-tal meter verder de winkel. Terwijl we over de parking wandelen, voel ik mij een beetje onbeholpen, maar ik kan er niet aan weerstaan om elke stap van haar gade te slaan om te zien of ze met een onzichtbaar iemand praat of niet. Het schijnt niet te gebeuren, maar ze heeft wel jaren ervaring om het te verbergen, zoals ze het deed tijdens het bezoek van die Zuster. We wandelen verder in stilte. Met de plaatselijke bevolking in de winkel spreekt ze haar merkwaardig Voralbergs dialect. Niemand behandelt haar als iemand anders, maar als, wat ze zegt, waar is, dan moet zij zich dikwijls alleen voelen. Maar op geen enkel manier lijkt zij aandacht te vragen, verdacht, zenuwachtig, iets te bespieden iets af te dwingen, noch intolerant. Zij vraagt naar niets en geeft haar volledige leven. Mijn genegenheid en eerbied voor haar laat geen plaats voor enige twijfel in mij in haar oprechtheid, eerlijkheid en geloofwaardigheid. Het is zeer twijfelachtig of ik ooit een zuiverder persoon met Christelijke waarden heb ontmoet. Zij is zo een lief als een kind. Men zou haar zo willen knuffelen en "ontvoeren." Bij het verlaten van de winkel bedankt zij mij voor deze kleine dienst en ze is werkelijk gelukkig dat dit is afgehandeld. Ik rijd haar terug naar huis en we komen overeen om elkaar de volgende ochtend terug te zien. Ik laat haar uit mijn wagen en bij het naderen van haar deur roept zij mij voor de tweede keer na: "Vergelts Gott und bis morgen."
We hebben opnieuw afspraak de volgende morgen om 9.30 uur. Ik rijd weg en vind onderdak in het huis van een vriendin van Maria, enkel honderden meters beneden de kerk.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
20-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 20. Het occulte
Hoofdstuk 20. Het occulte
Nicky: Wat kunt u mij vertellen over het occulte? Maria: Het woord "occult" betekent verbergen of in duisternis en wordt gegeven aan alle bezigheden die, als dusdanig erkend of niet, als bedoeling hebben om satan te vereren. Vandaag zijn er veel te veel om er een degelijke lijst van te maken en elk gedeelte van de wereld kent aparte praktijken die uiteraard, volledig andere namen hebben. Maar satan is de expert in het vermommen.
Maar wat het meest krachtige en vernietigende is vandaag, is het zuivere het primaire kwaad onder het ontelbaar aantal mensen die anderen verwensen, vervloeken en beheksen. Zwarte Magie in al haar vormen is vandaag, zoals nooit voorheen, algemeen overheersend.
Nicky: Wat is de uitwerking op mensen die het doel zijn van dergelijke geestelijke aanvallen? Maria: Elke dergelijke aanval kan op zijn minst verwarring en angst teweegbrengen en dikwijls de persoon depressief, neerslachtig, angstig, verwarring, echtscheiding, haat en bezeten maken en zelf een angstaanjagende dood berokkenen indien zij niet heel goed worden beschermd door een goed leven, de engelen, zowel als door de Arme Zielen.
Nicky: En voor de mensen die het occulte uitoefenen, wat is het gevolg voor hen als ze niet onmiddellijk hiermee ophouden? Maria: De gevolgen, bewust of niet, onwetend, actief of passief van alle occulte bezigheden zijn allemaal dezelfde en zullen eveneens overgaan op de volgende generaties. De gevolgen van deze zonde heeft een aaneenschakeling van dingen tot gevolg, tenzij de betrokken mensen onmiddellijk en blijvend Jezus aanroepen. Maria en de Heilige Aartsengel Michaël komen tussen en houden de aanvallen tegen, zodat ze uiteindelijk ophouden.
Nicky: Wat moeten de mensen doen die aan deze praktijken ooit actief hebben meegewerkt en nu, naar aanleiding van wat u hebt gezegd, hiermee wensen te stoppen. Maria: Eerst en vooral moet men er onmiddellijk mee stoppen en ermee ophouden om die mensen nog te zien die u door deze gewoonten kent en doe het zonder anderen hiervan op de hoogte te brengen. Verbrand al het verzamelde materiaal die tot deze occulte zaken dienden. Verlaat alles in stilte en vind daarna de veiligheid onder de Christenen. Eenmaal u dit hebt gevonden, vind dan een goede en ervaren priester of leek die ervaring heeft met deze zaken. Alles in stilte verlaten is heel belangrijk, want als u het aan de anderen verkondigt, kan het nieuws van uw bekering onmiddellijk opklimmen tot de hoogste hiërarchie van elke occulte organisatie en eenmaal het nieuws zover geraakt, kunnen en zullen zij u aanvallen. In al deze organisaties bevinden er zich heksen en tovenaars die u kunnen en zullen aanvallen met de duivels onder hun controle.
Nicky: Maria, dit klinkt extreem! Maria: satan is extreem en zal nooit stoppen met zij, die uit deze greep willen geraken, te kwetsen en te vernederen.
Nicky: Kent u gevallen waar mensen die uit deze greep van slechte praktijken probeerden te raken, schade werd toegebracht omdat ze er niet stil rond bleven, zoals u aanraadt? Maria: Ja, ik ken zulke gevallen. Er werd mij een naam gegeven om uit te zoeken of deze persoon nog in leven was of hij vermoord werd. De antwoorden die ik ontving van de zielen was dat hij vermoord was omwille van zijn bekering. Ongelukkiglijk had hij niet naar de raad van de Christenen rondom hem geluisterd door niet terug te keren naar zijn vorige omgeving. Maar deze voelden op de een op andere wijze dat zijn afwezigheid veel te verbergen had en ze waren dan ook niet gelukkig met zijn plotse en diepe bekering. Het negeren van deze belangrijke raad heeft hij uiteindelijk met zijn leven moeten bekopen, maar ook in dit geval waren wij in de mogelijkheid om hem vlug te bevrijden en nu is hij in de hemel bij Jezus.
Nicky: Hoe nog kunnen heksen of tovenaars ons kwaad aandoen? Maria: Op eindeloze manieren. Ze kunnen echtscheidingen veroorzaken, ziekte zenden over mensen, huizen doen afbranden, waarbij uiteraard niet het minste spoor wordt nagelaten. Zij kunnen de mensen s nachts aanvallen. Als er genoeg kracht achter zit, bij een heksensamenkomst bijvoorbeeld, kunnen ze gemakkelijk iemand vermoorden zonder zelfs hun huis te moeten verlaten. Zo werd een priester een tijdje geleden door hen vermoord en daarbovenop waren ze nog pervers genoeg om dit op Kerstavond te doen. Zij kunnen onze gesprekken van op een grote afstand afluisteren zonder enige mechaniek en ons later belasteren. Zij kunnen auto-ongelukken veroorzaken en nog meer. En ze kunnen dit alles doen van op afstand. Ja, alles wat ze nodig hebben is een naam, een adres, een foto of een stukje kledij van de persoon die betrokken was bij hun bezigheden. Maar nog moeten negatieve uitkomsten van zwarte magie steeds door God worden toegelaten. Goede Christenen hoeven zich geen zorgen te maken, want als ze nederig zijn, zich in een staat van genade en gebed bevinden dan is deze bescherming veel sterker dan wat de duivels ook maar kunnen aanrichten.
Nicky: Bestaan er zwarte missen? Maria: Ja, en vandaag meer dan ooit tevoren in de geschiedenis. Hier is hier waar zij Jezus martelen door afgrijselijke dringen te doen met de Gewijde Hosties en onschuldige kinderen. Nieuwgeboren kindjes worden dan geboren zonder enige Geboortecertificaat zodat ze met hen kunnen doen wat ze wensen. Ze offeren ook maagden op, nemen deel aan orgieën, drinken bloed en doen aan kannibalisme om de beloofde macht te verkrijgen. Door niets is satan te stoppen. Vele van deze organisaties zullen de mensen, nadat deze een bepaald niveau hebben verkregen, vertellen dat ze nooit meer kunnen weggaan. Dit is een leugen. Men kan dit altijd. Jezus vergeeft zelfs mensen die ooit hebben deelgenomen aan zwarte missen.
Nicky: Op welke dingen in de maatschappij leggen de heksen zich vooral toe? Maria: Dat hangt ervan af, maar heel dikwijls onder de kinderen op school. Ook in klinieken, waar bloed en medicijnen heel gemakkelijk te verkrijgen zijn. Ook binnen de kerk en gebedsgroepen veroorzaken zij tweedracht. En ook onder de politie en wettelijke overheden, zodat ze over ingewijden beschikken die de activiteiten van anderen kunnen nagaan. Zij zijn zeer goed georganiseerd en verbergen zich dikwijls, in elke laag van de maatschappij, achter gewone zakenkledij of uniformen. Zij zoeken allemaal zoveel mogelijk macht.
Nicky: Als men een heks verdenkt, zijn er dan enige gewoonten waardoor men de echtheid hiervan kan achterhalen? Maria: Zij streven enkel naar aandacht en zullen alles doen om controle te krijgen over anderen. Het ontbreek hen dikwijls aan spontaniteit omdat al hun bewegingen om iemand te benadelen reeds zijn gepland en rondom kerken zullen zij een overdreven en aldus valse vroomheid hebben. Zij zullen bluffen over hun godsdienstige en spirituele kennis en mogelijkheden en dikwijls een valse naam gebruiken.
Maar alstublieft, alstublieft, laat nooit uw verdachtmakingen merken en houdt deze volledig voor uzelf omdat u nooit zal weten of ze het zullen te weten komen. Bovendien als u uw verdachtmaking bekend maakt, kunnen de demonen hen hiervan op de hoogte brengen. Ga gewoon in stilte uw verdere gang en bid elke dag voor deze mensen. Enkel het gebed zal hen bevrijden, terwijl onze woorden over hen ons enkel schade kunnen toebrengen.
Nicky: In de Verenigde Staten is er vandaag een debat aan de gang tussen, aan de ene kant, priesters en lekenraadgevers die zeggen dat satanische rituelen misbruik is en overal welig tiert, en anderen die zeggen dat deze verhalen pure verzinsels zijn die worden wijsgemaakt aan hoogste beïnvloedbare personen. Hebt u hierover iets te zeggen? Maria: satanisch misbruik op pasgeborenen of kinderen is absoluut verwoestend vandaag. Ik zou heel voorzichtig overwegen om deze te zeggen dat het gewoon iets dat ze zelf hebben uitgevonden. Waarom laten deze zich niet vertegenwoordigen door hen die er zelf bij betrokken zijn? Wat hebben zij erbij te winnen door dezen te ondersteunen die op zoveel mogelijk macht uitzijn en tegelijkertijd slachtoffers maken. Zij vertellen zon stommiteiten en leugens dat ze er wel iets moeten bij te winnen hebben.
Nicky: Waarom verkiezen mensen om anderen kwaad te doen en meer en meer macht te verwerven? Maria: Het begint bijna door altijd zelf slachtoffer te zijn geweest en dan zoeken ze meer en meer vergelding door macht te verkrijgen over anderen. Zowel de wegen naar heiligheid als de hel zijn trage, maar standvastige vooruitgangen. Alle kinderen worden onschuldig geboren, maar niet alle kinderen worden in vrede en zonder misbruik geboren. De weg naar de hel begint reeds dikwijls nog vooraleer het kind is geboren. Als ouders vechten, aan de drugs zitten, het duistere vereren, maar gruwelfilms kijken, naast discotheken gaan of zelfs de hele dag en nacht voor de televisie hangen, ontvangen de ongeboren kinderen alles waar ze naar kijken en horen zij of nemen zij deel aan alles in hun onderbewustzijn en worden allen diep aangetast hierdoor.
Het is geen "oude vrouwenpraat," dat zwangere vrouwen niet naar lelijke beelden mogen kijken. Tijdens de dagen toen dit nog gezegd werd, verwees men enkel naar lelijke schilderijen of fotos. U kunt zich dus voorstellen wat het betekent als kleine kinderen vandaag uren aan een stuk worden blootgesteld aan gruwelbeelden! Zelfs mensen die zich hiervan niet bewust zijn zondigen verschrikkelijk tegen hun kinderen vandaag, zelfs nog voor ze geboren zijn.
Nicky: U zegt dat het pasgeboren kind allemaal overneemt van zijn ouders, dus ook de vader? Maria: Natuurlijk! De moeder kan thuiszitten met de kleine embryo in haar lichaam, terwijl de vader aan het oorlogsfront zit aan de Perzische Golf en de kleine ervaart alles wat hij doet. Het lijden en het herstel voor deze oorlog is reeds thuis begonnen, vele kilometer veraf. Als de vader daarbij nog een heel erg zondigt, zoals het bezoeken van een andere vrouw buiten het huwelijk, tijdens deze negen maanden, zal het kind heel gemakkelijk en onderbewust wonden bekomen, wat bijvoorbeeld kan resulteren in weerstand tegenover het andere geslacht en dus homoseksualiteit. Dat is waarom er zoveel onder hen eerlijk zeggen dat ze gewoon zo geboren zijn. Hun angst, pijn, teleurstellingen en gebrek aan voldoening zijn vaak het resultaat van de zonden van hun ouders. En zo maakt satan de mensen ziek, en hun ziekten, hun wonden kunnen enkel worden genezen met veel gebed en in het bijzonder door de hulp van de Heilige Michaël die de sterkste van allen is om satans verleidingen te bekampen.
Nicky: Is er ooit een ziel tot u gekomen die tijdens het leven had deelgenomen aan zwarte missen? Maria: Dat is nog niet gebeurd, maar veronderstel hiermee alstublieft niet dat zij ten allen tijde verloren zijn. Ikzelf heb mensen gekend die hebben deelgenomen aan zwarte missen, maar hiermee ophielden en hun leven volledig hebben veranderd. En dan zijn ze uiteraard niet verloren.
Nicky: Zo bestaan er geen diepten waar Jezus ons niet kan uit weghalen? Maria: Juist. Als de mensen ook Hem willen, kan God altijd satan overwinnen. Het komt altijd op onze wens neer om goed te zijn en goede daden te doen tot zelfs in de laatste ogenblikken van ons leven. Gods genade is groot!
Nicky: Maria, kunnen verloren zielen schade veroorzaken aan levende mensen? Maria: Ja, zij vallen de mensen op aarde aan en vooral binnen hun eigen familie. Veel daarvan geschiedt vandaag. Sommigen zeggen dat de hel bijna leeg is vandaag omdat satans leger overal in de wereld aanwezig is vandaag. Ik werk, ik bid en ga dikwijls op bedevaart met een uitdrijver die dikwijls bezeten zielen heeft bevrijd van de aanvallen van hun aanverwanten. Dit is een duidelijke verklaring voor misdadige families die zeker bestaan. Een verloren grootvader, met alle haat binnen hem die hij heeft opgebouwd, kan gemakkelijk zijn kleinkind in hetzelfde soort leven duwen. Enkel een sterke uitdrijver kan deze kettingreactie doen stoppen. De gevangenis zal er hen niet van weerhouden, noch de doodstraf. Integendeel, meer dan waarschijnlijk zal het ervoor zorgen dat de ketting langer om langer wordt.
Nicky: Welke van alle occulte praktijken is het meest gevaarlijk voor de mens om er aan deel te nemen? Maria: De vrijzinnigheid. Het leidt heel gemakkelijk tot echtscheidingen en uiteindelijk tot zelfmoord, maar opnieuw andere duistere betrokkenheid heeft dit ook tot gevolg. Maar het enige doel van de vrijzinnigheid is de volledige vernietiging van de Kerk.
De Arme Zielen hebben mij verteld dat onze laatste Paus, Paus Johannes Paulus I, vermoord werd en dat dit het werk was van de vrijzinnigen. En toen een Kardinaal, die een heel belangrijke plaats bezat, ook stierf, wou een geestelijk begaafde vrouw uit Carinthië ook voor hem bidden. Zij bad, maar werd weerhouden. Ze probeerde diverse malen, maar kon gewoon niet verder gaan. Op een dag verscheen die Kardinaal zelf aan haar in een vuurrode gloed en zei: "U kunt voor mij niet bidden omdat ik verloren ben omwille van mijn deelname aan de vrijmetselarij en ik heb Pausen op mijn geweten." Toen ging zij naar haar geestelijke begeleider die op zijn beurt tot mij kwam en eerst alles vertelde aan mij en daarna aan de hoogste instanties binnen het Vaticaan en de Kerk. Iemand onder hen, die dit toegaf, stond aan zijn doodsbed en was getuige van snijdende schreeuwen, en zei dat hij zon dood niet wou sterven. Onmiddellijk ging hij te biechten bij de Heilige Vader.
Nicky: U zegt dus dat de vrijmetselarij Paus Johannes Paulus I heeft vermoord. Zijn er andere Pausen of hooggeplaatsten binnen de Kerk recentelijk vermoord? Maria: Ja.
Nicky: En gelooft u deze vrouw uit Carinthië en haar geestelijke begeleider? Maria: Zonder enige twijfel.
Nicky: Maria, kunt u mij vertellen, hoe u in de meeste gevallen met satan omgaat? Maria: Als hij blijft zeuren en meestal gebeurt dit met kleine dingen, dan doen ik gewoon het volgende: onlangs zat ik hier de Rozenkrans aan het bidden, maar om een of andere reden moest ik de kamer verlaten. Ik liet de Rozenkrans aan de stoel hangen en ging buiten. Toen ik slechts een aantal minuten later terugkwam, lag de Rozenkrans op tafel en hopeloos in knopen, die ik niet kon ontwarren. Ik zei dus onbuigzaam tot satan: "U ellendige idioot! Herstel deze Rozenkrans of ik ontneem u tien zielen!" Voor mijn ogen ontdeed de Rozenkrans zich van de knopen en kon ik mijn gebed vervolgen. Als er iets gebeurt waarvan ik denk dat satan ermee gemoeid is, dan beveel ik hem eenvoudig om weg te gaan in de naam van Jezus Christus, en hij zal dit altijd doen.
Nicky: Kunt u aan iets anders denken dat onze bescherming tegen het kwade kan versterken deze dagen? Maria: Ja, de laatste decennia is de duiveluitdrijving verwaterd, of zelfs volledig uit het Sacrament van het Doopsel geweerd. Ook dat is een grote misvatting en laat de deur open voor het kwade om het kind gemakkelijk te beïnvloeden. Ook dit is iets waar de moderne tijden de priesters hebben doen dwalen. Het uitdrijvingsgebed moet blijven en volledig, om van volledige bescherming te kunnen genieten.
Ook het gebed tot de Aartsengel Michaël, dat vroeger aan het einde van de Heilige Mis werd gebeden, moet worden in ere hersteld. Het gebrek er aan vandaag verzwakt eveneens dramatisch de bescherming van de mensen wanneer ze de kerk verlaten. Ik smeek de priesters om moedig te zijn en te vertrouwen op de Heilige Michaël en dit gebed opnieuw in te voeren tot bescherming van hun parochianen.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
19-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 19. Het Voorgeborchte
Hoofdstuk 19. Het Voorgeborchte
Nicky: Wat gebeurt er met doodgeboren en geaborteerde kinderen? Waar gaan ze heen? Maria: De Arme Zielen vertellen mij dat ze niet naar de Hemel gaan, maar, omdat zij onschuldig waren, gaan ze uiteraard ook niet naar het Vagevuur. Zij gaan naar een plaats die ertussen ligt. Men noemt deze plaats het Voorgeborchte, maar soms noemt men deze plaats ook de "Hemel van de Kinderen." Het woord Voorgeborchte [Limbo] komt van Limbus, dat de ruimte is tussen de uitprint en de rand van een bladzijde. De zielen van de kindjes weten niet dat er iets beter bestaat. Zij weten niet dat zij niet in de Hemel zijn en het is onze verantwoordelijk om hen daarheen te brengen. Maar vele inspanningen hoeft dit uiteraard niet omdat ze nooit de kans hebben gekregen om te zondigen. We kunnen dat eenvoudig al doen met het "Doopsel voor de Ongeborenen," of met een Requiemmis. Aan doodgeboren of geaborteerde kinderen zou ook een naam moeten worden gegeven en ze moeten ook binnen de familie worden aanvaard. Dat brengt hen in het Boek des Levens.
Ik kende een verpleegster die in een kliniek in Wenen werkte en die steeds de doodgeboren en geaborteerde kinderen doopte in die kliniek. Zij deed dit tweemaal per dag: s ochtends voor de kindjes die tijdens de nacht waren gestorven en s avonds voor de kindjes die tijdens de dag waren gestorven. Toen haar tijd gekomen was om te sterven, riep verheugd uit: "O, kom hier, al mijn kinderen, zoveel kinderen!" De priester aan haar bed antwoordde: "Dat zal wel, u hebt er zoveel gedoopt en nu zijn ze hier om u te helpen." En de kinderen begeleidden haar daarop op haar weg.
Nicky: Verschijnen de kindjes in het Voorgeborchte ook aan hun aanverwanten hier, of liggen zij hun nauw aan het hart? Maria: Ja, vooral hun broertjes en zusjes zijn hun dikwijls bewust van een ander kindje dat dichtbij is, zelfs al weten ze niets over het doodgeboren of geaborteerde kindje.
Nicky: Ik heb gehoord dat heel gevoelige kinderen dikwijls kun doorgeboren of geaborteerde broers of zusjes hebben gezien en als dat zo is, zien ze hen mee opgroeien in de tijd van de levenden. Spreekt dit niet tegen dat de zielen altijd aan u verschijnen op dezelfde leeftijd wanneer zij stierven? Maria: Neen, dat denk ik niet, want God ken het beste van al en toont ons de dingen op de wijze waarop we ze het best kunnen begrijpen. Als de kinderen zichzelf dus "opgroeiend" tonen, zoals u komt te zeggen, dan betekent dit enkel dat God het zo duidelijk mogelijk wenst te maken voor het heel gevoelige en liefdevolle kind aan wie zij verschijnen. Kinderen bidden gemakkelijker en meer vrijuit dan volwassenen en worden vlugger door hun ouders geloofd dan anderen en zo zal deze ervaring zeker resultaat opleveren als de liefhebbende ouders tussenkomen en de zaken ter harte nemen zoals het moet, met betrekking tot al hun kinderen. Jezus zelf zei: "Laat de kinderen tot mij komen, houdt hen niet tegen," en hier zijn uiteraard ook de doodgeboren en geaborteerde kinderen inbegrepen.
Nicky: Wat denkt u over abortus? Maria: Abortus is de grootste oorlog en de grootste gruwel aller tijden. Het is de verminkte maatschappij die het mogelijk maakt voor satan om miljoenen onschuldigen te doden, zoals zwermen vliegen. De herstelling voor dit moet enorm zijn. Ik wens hier verder niets over te zeggen.
Nicky: Als een vrouw heeft toegegeven dat haar abortus een grote zonde was, wat moet ze dan doen opdat ze zeker zou zijn dat Jezus haar zonder volledig heeft uitgewist? Kunt u dit beantwoorden of moet ik van onderwerp veranderen? Maria: Neen, dat gaat. De vrouw moet dit onmiddellijk biechten aan een priester en Jezus waarlijk om vergeving vragen. Daarop moet de vrouw een diepe en hartgrondige boete doen hiervoor, op een wijze die de vrede waarlijk tot haar terugbrengt. Daarop moet aan het kind een naam worden gegeven zodat het liefdevol kan aanvaard worden binnen de familie, waar het uiteindelijk toe behoort, om ingeschreven te worden in het Boek des Levens. Zij moet haar kind om vergeving vragen. Uiteindelijk moet zij het laten dopen en er een Mis voor laten opdragen, zoals ik reeds heb uitgelegd. Als dit alles met nederigheid en met een berouwvol hart is geschied, volstaat dit.
Nicky: Als dit alles is volbracht, blijven er dan nog wonden achter? Maria: Naast het feit dat de moeder dit nooit zal vergeten, hebben de Arme Zielen mij verteld dat de moeder in de Hemel de plaats zal zien waar haar kind zou hebben verbleven, indien het een volledig leven hebben geleid, maar deze plaats zal dan leeg zijn. Maar omdat de Hemel de Hemel is zal er geen pijn zijn of iets in die aard.
Nicky: Worden alle abortussen op dezelfde wijze bestraft? Maria: Neen, omdat het vaak gebeurt dat jonge meisjes vandaag door hun ouders, of door de maatschappij, hiertoe worden gedwongen en in deze gevallen zal de veel grotere verantwoordelijkheid worden gedragen door de volwassenen die hen zover hebben gebracht. De media en de zij die deze wetten stemmen, die het geweten van de maatschappij verminken, en de dokters die profijt halen hieruit en liegen en de dingen verbergen over deze negatieve gevolgen voor de moeders later, zullen hiervoor later heel streng worden gestraft. Ook de medische en cosmetische wereld die afgeleide producten van foetussen ontwikkelen, zullen de onmetelijkheid van hun zonde onder ogen krijgen. We moeten heel veel voor hen bidden.
Nicky: Vele vrouwen, zowel in het Westen als het Oosten, veronderstel ik, zeggen dat ze meester zijn van hun lichaam en aldus zelf hiervoor mogen kiezen. Wat is uw antwoord voor hen? Maria: Hoe durven zij een hulpeloos kind iets aan te doen, wat ze zichzelf nooit zouden aandoen. Als volwassenen zijn ze anders heel vlug om zichzelf te beschermen. Hoe vlug gaan ze niet naar een rechtbank wanneer een tak van de boom van een buur afbreekt en iets van hun eigendom beschadigt, maar als ze een leven wegnemen, blijft dit wel hun recht en niemand anders mag het opnemen voor dat leven! Deze heel arme mensen, hebben elke dag heel hard onze gebeden nodig hebben om van hun zelfgenoegzaamheid, arrogantie en verwarring te worden bevrijd.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
18-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 18. Bescherming en Begeleiding
Hoofdstuk 18. Bescherming en Begeleiding
Nicky: Maria, geven de Arme Zielen soms advies, instructies of begeleiding voor hun nog levende familieleden? Maria: O Ja, dat gebeurt. Het gebeurde vaak in 1954 toen de zielen kwamen om hun datum van hun overlijden en hun stad of dorp door te geven. Zij vroegen mij om aan hun familie te vragen om iets goed te maken. Dikwijls ging het om een ongelijke verdeling van een erfenis of om een erfenis tegen de wil van de overledene.
In een ander geval, dat nu onmiddellijk bij mij opkomt, vertelde een ziel mij om aan zijn zoon, een priester, die hier juist beneden de vallei woont, te willen vragen om zijn communiebank terug te plaatsen. Ik vroeg eerst naar iets wat hij wist over hem, zodat zijn zoon mij zou geloven, mij de ziel antwoordde: "O, vertel het maar gerust allemaal zelf. Hij zal u meer geloven dan hij mij zal willen geloven." Ik deed dus wat gevraagd werd en schreef hem een brief, maar tot op heden heeft hij nog geen gevolg gegeven aan deze raad. Ik denk dat de priester een goede man is, maar gewoon bang is om het te doen.
Nicky: Begeleiden zij ons ook op dezelfde wijze als wij hen hulp aanbieden door voor hen te bidden en goede daden te doen? Maria: Ja. Vertrouw gewoon en zet de eerste stap om hen te helpen.
Nicky: Hebben enige instanties of groepen, laat ons zeggen, overheidsinstanties, broedergemeenschappen en enige andere sociale groepering ooit geprobeerd om uw getuigenissen te minimaliseren, aan te vallen of u zelfs tegen te houden op enige manier? Maria: Zelfs al zouden ze dat willen doen, zullen ze hiermee niets bereiken. Ja, het gebeurde ooit maar ik heb het enkel later vernomen. Voor een tijdje was er hier een politieagent in de streek die een beetje moeilijk deed. Hij had enige cafépraat gehoord en het ging over een vrouw ginds bovenop in de bergen die zei dat zij vele geesten ziet en er ook mee praat en dat dit de hele tijd duurt. En zon praat wou hij absoluut niet horen in de cafés. Zo besloot hij om haar, samen met nog een andere persoon, te bezoeken en haar te zeggen om in het vervolg te zwijgen. Toen vertrokken zij met hun grootste auto en hun beste uniform, alleen maar om indruk te maken op haar. Toen stopten ze hier beneden aan het restaurant en kwamen aan mijn deur, of ten minste, bijna aan mijn deur, want zon tiental meter ervoor stopten ze plots. Ze konden gewoon niet verder. Ze probeerden een tweede maal, hielden hun schouders minder breed, maar opnieuw werden ze tegengehouden door iets dat ze niet konden waarnemen. Ze gaven het vlug op en gingen vlug terug in het cafégedeelte van het restaurant, bestelden een stevig bierglas, en hebben het onderwerp nooit meer aangehaald. Het was een buurvrouw die alles had gezien en pas de volgende dag zei ze: "Maria, ik heb gezien dat u gisteren enkele belangrijke gasten had." "Hoe komt u daarbij? Ik heb gisteren geen gasten gehad." Toen kwam ik erachter was er zich precies had afgespeeld.
Nicky: Welk advies hebt u zelf ooit gekregen van de Arme Zielen? Maria: Zij hebben mij gevraagd om nooit voor langer dan vijf dagen uit huis te gaan, omwille van de vele brieven die ik krijg.
Nicky: Is het gebeurd dat er mensen tot u gekomen zijn met duistere bedoelingen, en, indien zo, hoe behandelt u zoiets of wordt u op voorhand gewaarschuwd? Maria: Ik probeer iedereen te ontvangen, maar ja, ik ben reeds gewaarschuwd in gevallen waar ik liever niet te veel belang aan hecht. Als ze louter uit nieuwsgierigheid komen, dan zal ik niet veel praten. Het is gebeurd dat er mensen kwamen met duistere bedoelingen, maar dan functioneerde mijn stem gewoon niet. Ik kon niet vrijuit praten zoals we nu doen. Daarop stellen ze dan vragen als: "Waarom wil u ons niet meer vertellen?" En alles wat ik dan kon zeggen was: "Waarom stelt u niet meer vragen?" Dat is regelmatig gebeurd.
Nicky: Wel, ik heb er zeker van genoten en ben heel dankbaar dat we nu reeds uren praten! Hebt u aan een Arme Ziel gevraagd, alvorens ik naar u kwam, of mijn bedoelingen zuiver waren? Maria: Neen, ik heb niets gevraagd, want anders zou u hevig teleurgesteld geweest zijn [lachend].
Nicky: Is het waar dat we alles wat we geleerd hebben hier op aarde, met ons meenemen? Maria: Ja.
Nicky: Als dat het geval is, is er dan enig bewijs dat de Arme Zielen ons helpen met wat ze hier hebben geleerd? Als een naaister bijvoorbeeld hulp nodig heeft bij het werk, zou het haar dan helpen om advies te vragen van naaisters die zich in het Vagevuur bevinden? Maria: Ja, er bestaat bewijs van zoiets. Indien we bijvoorbeeld vlug reageren op een mogelijk ongeluk met de auto, dan zijn de kansen groot dat er een tussenkomst is geschied door iemand die heel goed van autos op de hoogte was, eerder dan van breiwerk.
Ik heb weet van een man die tijdens de oorlog dikwijls dingen over de grens smokkelde. Hij vroeg altijd aan douaniers, die zich in het Vagevuur bevonden, om hem over de grens te helpen zonder te worden gesnapt. Niet één keer hebben ze hem tijdens die vele jaren kunnen snappen. Maar wat hij smokkelde was voor het volk van God, zoals Bijbels en andere godsdienstige voorwerpen. Een smokkelaar van drugs, geld of wapens zal immers nooit hulp krijgen van de Arme Zielen, bij zijn werk. Zij helpen ons nooit bij een slecht streven.
Nicky: Hoe nog kunnen de Arme Zielen ons begeleiden? Maria: Wij kunnen de Arme Zielen bijvoorbeeld vragen om ons geestelijk te begeleiden en dit is vooral hulpvol wanneer we geen goede priester in de omgeving hebben en ons verlaten voelen op dat gebied. Zij zullen dat graag doen. In dergelijke gevallen echter, waar ik weet van heb dat het gebeurde, heb ik echter nooit weet op welke wijze het gebeurde, maar de Arme Zielen hebben mij verteld dat het gebeurt.
Nicky: Kunnen de Arme Zielen beschermend werken voor ons, bijvoorbeeld op een wijze waarop ons vrije wil wordt gematigd? Maria: Ja, maar enkel op een positieve manier. Zij kunnen tussenkomen en ons weerhouden om naar de fles te grijpen, om te snel te rijden of iets anders dat ons in gevaar kan brengen. Zij kunnen zeker ook rokers helpen om makkelijker te stoppen dan zonder hun begeleiding.
Misschien is dit een goed moment om iets te zeggen over onze vrije wil. Wanneer zij helpen om van een slechte gewoonte af te geraken, wordt ons wil vrijer in plaats van beperkter. We handelen nooit uit vrije wil wanneer we zwak zijn om te zondigen en afhankelijk zijn van dingen. In het kiezen voor iets dat ons bindt en onder bedwang houdt, moeten we eerst onszelf voorliegen dat wat we doen, uiteindelijk "kan" of "goed is". Deze verdraaiing maakt ons niet vrij. Enkel in de Hemel zijn we vrij om ons enkel toe te leggen op het Absolute Goede, onze God.
Nicky: Kunt u ons een voorbeeld geven van hoe een Arme Ziel iemand bevrijdde of beschermde? Maria: Ja, maar het ging wel over iets anders. Een jongeman keek uit naar een goede en heilige vrouw. Hij had een vrouw in gedachten en bezocht haar bij gelegenheid. Maar elke keer als hij naar haar huis toeging, stond er ergens een man op kant die hem toeriep: "Ga er niet heen, u zult niet gelukkig zijn met haar." De eerste malen negeerde hij dat en ging gewoon door. Maar de derde of vierde keer stopte hij en bekeek hij de man wat van dichterbij. Hij was zijn eigen vader die vele jaren ervoor overleden was. Daarop volgde hij uiteraard deze raad en ging elders zijn geluk zoeken. In dit geval werd hij dus bevrijd en beschermd tegen toekomstige moeilijkheden.
Dan is er nog een ander geval. Ik weet van een jongedame die herhaaldelijk probeerde een kloosterlijk leven te beginnen. Maar om diverse redenen werd zij steeds geweigerd. Daarop maakte ze er een gewoonte van om een ergens op een gezellige plek aan een meer rustig na te denken om zo tot vrede te komen met God. Op een dag hoorde ze plots een stem dicht bij haar die zei: "Stop en kom terug." Zij sloeg er geen echt op en ging door. Opnieuw zei de stem: "Kom terug!," maar nog ging ze door tot ze op een bepaald ogenblik voelde dat twee handen haar terugduwden. Hier gaf zij wel gevolg aan en zij ging niet verder. Later vertelde ze een aan een gelovige psycholoog wat er gebeurd was, en hij zei haar: "Ik begrijp dit volkomen, want in de staat waarin u zich bevond kon u gemakkelijk gehypnotiseerd worden door het water en erin hebben gesprongen zonder er u zelfs bewust van te zijn, en aldus mogelijk verdronken zijn."
En hier is nog een aardig verhaal over bescherming van eigendom. Een man hier naast mij, Hans, werd op een nacht wakker door een stem die hem vertelde om buiten naar de schuur te gaan kijken. Hij draaide zich echter eens goed om en sloeg er verder geen acht op. Opnieuw was er de stem: "Ga naar buiten naar de schuur!" Pas de derde keer, deed hij dit ook. Hij ging naar buiten en keek rond. Alles was in orde, en hij dacht: "Vreemd, wat moet ik doen? Ik zal gaan zitten en wat wachten." Binnen de kortste tijd ging de deur open en ging er een vreemde binnen. Hans bleef stil en verborgen. De vreemde ging recht naar de varkensstal, klom erover en nam twee van Hans jongste varkens mee. Nu begreep hij alles goed. Ziet u, het was de stem van zijn vader. Hans sprong recht en achtervolgde de man. Hij kon de dief vatten, die de varkens onmiddellijk liet vallen, in zijn poging om de deur te bereiken. Dit is een ander geval waar een Arme Ziel de eigendom beschermde tegen enige verlies.
Zij kennen precies onze wereld en onze situatie en zo zouden hun verzoeken heel bereidwillig door ons moeten aanvaard worden.
Nicky: U zegt dat ze ons altijd wel wat beschermen, maar zouden zijn ons nog meer beschermen, wanneer wij vaker voor hen zouden bidden? Maria: Uiteraard. Veel meer! Men zou kunnen zeggen dat ze ons adres dan kennen. Wanneer we voor hen beginnen de bidden, gaat dit nieuws heel vlug rond onder hen. Ze hebben onze aandacht zo broodnodig en ze zullen heel wat doen om te kunnen verwezenlijken wat wij van hen vragen. Wanneer ik hen om een bepaalde hulp vraag, zeg ik: "Help mij met dit of met dat en ik zal voor jullie een extra Mis laten opdragen volgende week, en als u het niet doet, dan laat ik ook de Mis niet opdragen." U zou nu kunnen denken dat dit een soort "op akkoord gooien" is met God of dat dit enige uitdaging tot God kan zijn, maar ik denk van niet, om de eenvoudige reden dat tijd of ruimte gebeden niet bindt. Als de bedoeling maar eerlijk is, kunnen hun activiteiten en timing niet gemeten worden vanuit ons standpunt. Probeer het en u zult merken dat ze heel actief zullen worden.
Nicky: Kunnen ze verloren voorwerpen tot ons terugbrengen? Maria: Ook dat en ik heb hier een mooi voorbeeld van. Twee jaar geleden ging er een Zuster [ongetwijfeld gaat het hier om Zuster Emmanuel Maillard] mee op gesprektournee door Frankrijk met Vicka, een van de zieneressen van Medjugorje. Uiteraard ging alles vlug en hectisch en toen ze vertrokken, had ze heel wat geld bij in haar reistas. Dit geld was verzameld om de kamers te betalen waar Vicka zou verblijven. Dikwijls deelden zij dezelfde kamer en op een ochtend, heel vroeg, enkele minuten vooraleer ze moesten vertrekken voor hun volgende ontmoeting, konden ze de tas niet vinden. De Zuster wist nog precies waar de tas de vorige dag had achtergelaten, maar kon hun vertrek niet langer uitstellen omdat er vele duizenden mensen stonden te wachten op Vicka te zien en te horen, en zo vertrokken ze zonder tas. Vooraleer weg te gaan, vroegen ze de huisbazin om de hele kamer onderste boven te keren en, indien nodig, zelfs het hele huis, omdat het over heel wat geld ging en het reeds verschuldigd was. De reis vervolgde en de tas was nergens in het huis te vinden. Vervolgens ging Vicka verder naar Duitsland en ging de Zuster terug naar Medjugorje, nog steeds wanhopig over het verlies. Begrijpelijk voelde de Zuster zich hiervoor ook verantwoordelijk. Toen zij in Medjugorje aankwam, riep zij de hulp in van de Arme Zielen: "Vind deze tas voor ons terug en ik zal jullie een noveen aan Missen schenken."
Nog geen drie dagen later kwam er een brief aan in Medjugorje van de huisbazin uit Frankrijk, waar ik het zo juist over had. Er stond in: "We hebben de tas pas nu teruggevonden en al het geld bevindt er zich nog in, zonder enig verlies. Het was precies op die plaats waarvan u dacht, dat u deze daar daags ervoor had achtergelaten."
Dit verbaast mij niet in het minste. Een noveen aan Missen neemt zeker heel wat zielen mee naar de Hemel. Ik kwam hier enkel achter toen de Zuster mijzelf bezocht en de vraag achterliet voor een Arme Ziel: "Heeft een Arme Ziel de verloren geldtas teruggebracht tijdens Vickas reis naar Frankrijk?" Een maand of zowat later kreeg ik hierop een bevestigend antwoord.
Nicky: Is het mogelijk dat deze geldtas,om te zeggen, op een zekere avond uit zichzelf "terugvloog" naar die welbepaalde plaats? Maria: Met God is alles mogelijk, maar ik denk dat de Zielen op het onderbewustzijn van de dief hebben ingepraat. En het was deze druk op het geweten van de "goede" dief die hem de tas deed terugbrengen, omdat hij niet langer met de gedachte kon leven. Maar ging hij terug in het geheim het huis binnen om de tas precies terug te leggen waar hij ze gevonden had? Dat is nogal raadselachtig, moet ik zelf toegeven. Of had hij gewoon vrije toegang tot het huis? Het geeft niet, de Arme Zielen hebben hun negen missen gekregen en ze zullen nooit vergeten van voor haar te bidden en te handelen.
Nicky: Weet u van een gelijkaardig geval van bescherming dat betekenisvol kan zijn voor een groot aantal mensen? Maria: Voor een groot aantal mensen? Ja. Het volgende zou betekenisvol moeten zijn voor de hele wereld! De Arme Zielen hebben mij verteld en ze geholpen hebben bij het doven van het vuur in de kernreactor van Chernobyl en meer recentelijk ben ik er ook achter gekomen dat ze de Golfoorlog mee helpen inkorten. Dit hebben ze gedaan omdat zo veel mensen hiervoor hebben gebeden.
U kunt niets opnoemen waarvoor ze niet kunnen tussenkomen voor ons! Zij hebben een groot gedeelte van het volgende dorpje hogerop gered in 1954, wat een verschrikkelijk lawinejaar was. Over de gehele vallei hebben er toen meer dan 75 mensen het leven gelaten door de grote hoeveelheden sneeuw. Blons werd bijna volledig verwoest, maar daarboven in het dorpje Fontanella zijn de zielen tussengekomen omdat er ginds een sinds dertig jaar een bedlegerige vrouw woont die al haar gebeden en lijden opoffert voor het goede van die Parochie. En zo kan men zeggen dat het werkelijk zij was die daar vele levens heeft gered en vele huizen ongemoeid gelaten heeft. Toen de deskundigen daags daarop de situatie bekeken, merkten ze allen op dat hier iets krachtig achter zat: iets dat veel krachtiger was dan de lawines zelf, had alles tegengehouden.
Zo ziet u wat ze kunnen doen. Hen elke dag overslaan voor uw bescherming is een groot verlies. Alstublieft, vergeet hen nooit!
Nicky: Als wij hen vragen om ons hier te beschermen, kunnen we dan ook de zielen in het hoogste van de drie lagen vragen om tot het onderste niveau neer te dalen om de zielen ginds te beschermen? Maria: Neen, dat niet. De reden hiervoor is dat ze enkel weet hebben en handelen naar wat voor hen ligt. Ze zoeken en verlangen naar het Licht van God en streven enkel in die richting. We moeten aan de Heilige Aartsengel Michaël en aan de overigen engelen vragen om deze in de lagere niveaus te helpen.
Nicky: Hoe nog kunnen ze ons helpen? Maria: Ik denk dat dit enkel wordt beperkt door onze verbeelding, tot op het punt dat onze intenties goed en heilig zijn. Ze zullen ons nooit helpen bij het bereiken van iets dat tegen Gods wil is. En verlies alstublieft ook de hoop niet wanneer, bij gelegenheid, de wijze van hun hulp niet onmiddellijk duidelijk is. Vergeet niet dat ze voor alles wat ze doen de toelating van Jezus, door bemiddeling van Zijn Heilige Moeder, nodig hebben. En zoals we allen weten liggen Jezus plannen voor ons niet altijd in de lijn van onze verwachtingen, zelfs als onze wensen goed bedoeld zijn. Ook blijft hun werk dikwijls onopgemerkt omdat de vrede die voortvloeit uit hun bescherming dikwijls in alle stilte gebeurd en onzichtbaar is.
Neem nu bijvoorbeeld dat u over een kruispunt wandelt, wanneer het licht groen is en er komt een auto af vanuit de andere richting. Wat u niet kan weten is, dat de bestuurder van die auto misschien in slaap is gevallen. Een Arme Ziel kan deze persoon heel vlug wakker maken en op deze wijze de auto laten stoppen, zonder dat u iets hebt gemerkt. Uw leven was gered en toch zal u het nooit beseffen. En zo komen ze dikwijls tussen voor ons, zonder dat wij het zelf weten.
Nicky: Kunt u mij een ander verhaal vertellen over, laat ons zeggen, algemene begeleiding, eerder dan geestelijke of lichamelijke begeleiding? Maria: Het volgende gebeurde in Frankrijk. Een vrouw had de belofte gemaakt om elke maand een Mis te laten opdragen voor de Arme Zielen. Zij was een bescheiden en vrome vrouw die in een kuisploeg werkte. Toen gebeurde het dat ze haar werk verloor, zelfs voor een langere periode dat zij had gedacht. Haar geld was volledig op, maar op een dag, bij het verlaten van de Mis, werd zij er zich plots van bewust dat ze die maand nog geen Mis had laten opdragen en nu stond ze werkelijk voor een groot probleem. Als zij een mis zou laten opdragen, zou ze waarschijnlijk voor enkele dagen zonder geld zitten die maand, en zo begon zij te twijfelen. Maar al spoedig vertrouwde zij op Jezus en wist dat Hij haar niet zou in de steek laten in haar noodsituatie.
Zij ging naar de priester en, zoals gewoonlijk, vroeg ze om een mis op te dragen voor de zielen in het Vagevuur. Daarop ging ze huiswaarts. Zij verliet de kerk en een goed uitziende man stapte naar haar toe en zei dat hij had gehoord dat zij nieuw werk nodig had. Zij gaf dit toe, maar bleef zich uiteraard afvragen hoe hij dit kon geweten hebben. Hij was vriendelijk, maar overtuigend en vertelde haar dat zij een bepaalde weg moest nemen en aan het derde huis rechts aankloppen. Zij vond al spoedig het huis en was zij zag stond haar bovendien onmiddellijk aan. Ze ging naar de deur en klopte aan. Een heel vriendelijk oude dame liet haar met vreugde binnen toen ze alles vernam over haar nood aan werk, en dat zij ervaring had in poetswerk. Het duurde niet lang voor ze beiden tot een overeenkomst kwamen. Bovendien waren beiden zo gelukkig en opgelucht omdat ze hadden gevonden waar zij beiden zo naar zochten. Terwijl de dame in kwestie door de lange en mooie leefruimte wandelde, merkte ze een ingekaderde foto op aan de schoorsteenmantel boven het haardvuur. Het was deze man die zich enkele minuten daarvoor, buiten de kerk, tot haar had gericht!
"Mevrouw," vroeg zij vriendelijk, "wie is die meneer op die foto?" "O," antwoordde de oude vrouw, "dat is mijn zoon, Henri, die vier jaar geleden is gestorven."
Nicky: Als we iemand kennen die bijvoorbeeld als kind veel geleden heeft onder zijn of haar ouders, of de omgeving, kan een Arme Ziel die persoon dan beschermen tegen satans voortdurende aanvallen door deze wonden, die uiteraard nog steeds openblijven tot wanneer deze persoon, laat ons zeggen, hulp heeft gezocht door een priester of een dokter op te zoeken? Maria: Zeer zeker en de Arme Ziel kan zijn of hem ook naar de juiste persoon leiden. Ik heb weet van gevallen waar precies zulke dingen gebeurden en enkel later hebben de Arme Zielen mij verteld dat zij het waren die waren tussengekomen.
Nicky: Wat gebeurt er als iemand vraagt om hulp voor iets dat niet volledig heilig is? U hebt eerder gezegd dat de Arme Zielen niet tussenkomen in dergelijke gevallen? Maria: Neen en neen! Als iemand hulp vraagt voor iets met slechte bedoelingen, zullen zij nooit ter hulp snellen! Enkel satan zal iemand met slechte bedoelingen helpen, maar hij kan uiteraard ook hun activiteiten nabootsen.
Nicky: Weet u van een zaak waar zij aan iemand verschenen die daarna dingen vroeger die niet echt zuiver waren? Maria: Ja. Tijdens een vreselijk auto-ongeluk, verschenen drie zielen aan de bestuurder en zeiden hem: "En nu gaat u ons helpen!" Zij hadden hem duidelijk geholpen omdat de auto minstens een keer over kop was gegaan en hij precies op zijn plaats gebleven was en daarna uitstapte zonder één enkele schram. Toen het hem duidelijk was dat hij door hen van een zekere dood beschermd was, wenste hij nog meer hulp van hen bij het invullen van de verzekeringsdocumenten. Nu liet hij Missen voor hen opdragen en woonde deze ook bij, met de gedachte dat zij hem hierbij ook zouden helpen. Maar al spoedig werd het hem duidelijk dat ze hem niet hielpen omdat hij geen cent terugtrok van de verzekering. Hij maakte zich hierover kwaad en leek maar niet te begrijpen waarom zij hem niet hadden geholpen. In werkelijkheid had hij niet de volledige waarheid verteld aan de verzekeringsmaatschappij, en aldus een onterechte vergoeding had gevraagd. Deze oneerlijkheid bracht hem alleen maar meer tegenspoed.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
17-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 17. Overige godsdiensten
Hoofdstuk 17. Overige godsdiensten
Nicky: Bent u ooit bezocht door Joden- of Moslimzielen? Maria: Ja, en ze zijn gelukkig als ze aan mij verschijnen, omdat ze nu de dingen zoveel beter begrijpen als voorheen. Precies daarom moeten we, als we tot de katholieke godsdienst behoren, zoveel mogelijk doen voor de Hemel. Maar deze die anders zijn grootgebracht en dus anders geloven en dit bewust ten goede doen, worden uiteraard ook heilig.
Ik moet alle Christenen waarschuwen dat er ook vele heilige mensen te vinden zijn buiten onze kerken. Onlangs vernoemde Onze Lieve Vrouw zo iemand in Medjugorje. Toen de zieners vroegen wie de heiligste persoon in de stad was op dat ogenblik, antwoordde Onze Lieve Vrouw dat het een Moslimvrouw was.
Nicky: Bestaan er godsdiensten die gewoon slecht zijn voor de zielen? Maria: Er zijn zoveel religies en heel zeker zijn er die niet goed zijn. Vandaag zelfs met heksenbijeenkomsten en vereringen die hersenspoelen en werkgroepen die zichzelf godsdiensten noemen en vooral deze laatsten durven zichzelf zonder schroom Christenen te noemen. Maar hun leiders zijn enkel belust op macht, op het beheersen van de gedachten en ze zijn dikwijls bezeten.
Het zijn de Orthodoxen en de Protestanten die het dichtst bij de Katholieken staan. Zij geloven in God en de tien geboden. Maar de protestanten vereren Onze Lieve Vrouw niet, ten minste niet officieel, alhoewel ik weet dat er velen onder hen zijn die de Rozenkrans bidden. Als men deze godsdiensten uitsluit die duidelijk satan dienen, dan rest er nog de vraag in hoeverre deze kerken de waarheid onderwijzen. En God meet hoe vol of hoe leeg de beker is en elke groep die het goede erkent en vereert, is zeker goed in Zijn ogen. Het is onbetwistbaar de moeilijkste opdracht voor de Katholieken om heilig te worden in Gods ogen. Dat is omdat zij toegang hebben tot het grootste aantal waarheden, zelfs al bevindt de Kerk van vandaag zich in zon erbarmelijke toestand. We dragen een grote verantwoordelijkheid in het brengen van Jezus tot de anderen en tegelijkertijd kunnen we het meeste voor hen doen in stilte en gebed, omdat het ons zoveel hulp verschaft. Het meeste wordt verwacht van deze aan wie het meeste is gegeven.
Nicky: Bevinden er zich mensen in de Hemel die tijdens hun leven nooit een Kerk zijn binnengegaan? Maria: Natuurlijk bestaan ze! Als een persoon leeft met een zuiver geweten, steeds probeert lief te hebben en zijn naaste bijstaat, zal hij met God in de Hemel zijn. God heeft deze lief en zegent deze die nooit toegang hadden tot Hem terwijl ze toch liefhadden en het leven beschermden, de grootste van alle gaven.
Nicky: Wat moeten mensen van andere godsdiensten, die nooit de gebeden hebben geleerd die u hebt opgesomd, doen om de Arme Zielen binnen hun familie te helpen? Maria: Het is geen kwestie van door de Katholieke Kerk erkende gebeden, het is eerder een zaak van het hart. Zo kunnen zij hun liefde en vergiffenis tot hen uitbreiden en eveneens goede dingen doen voor hen. Alleen maar met het Onze Vader en het Weesgegroet zullen ze reeds grote dingen kunnen doen voor hun aanverwanten in het Vagevuur en op deze wijze ook hun hulp als wederdienst verkrijgen. Herinner u dat het enige gebed dat Jezus ons heeft gegeven, het Onze Vader is. Maar uiteraard moeten we Gods liefde in alles laten blijken. Zo simpel en eenvoudig is het, en hoeveel mensen doen dit nog vandaag? En met de tijd zullen ze ook naar andere gebeden uitkijken. Dit zijn enkel schetsen, zou men kunnen zeggen, van wat uit onze harten moet komen voor onze naasten, onze overleden vrienden en aanverwanten.
Opnieuw, dit alles is niet iets wat de geest, maar het hart aanbelangt. Het is nooit het gebrek aan intelligentie dat iemand heeft gedood, maar het gebrek aan liefde. Gebrek aan liefde doodt elke minuut, dag en nacht. Het leven wordt niet heilig en genezingen vinden niet plaats met onze geest, maar met ons hart en onze liefde.
Nicky: Geschieden er vele genezingen tijdens Missen en diensten van een andere rangorde als de Rooms Katholieke Missen? Maria: Dit hangt louter af van het feit dat de aanwezigen werkelijk geloven dat Jezus Zelf in het Gewijde Brood huist, of dat ze enkel geloven dat dit symbolisch is. Als er genezingen zijn, zelfs als beschouwen ze de Heilige Communie enkel als een symbool, zijn deze genezingen enkel nep en blijven ze nooit duren, want satan houdt nooit op met het verwarren en misleiden van mensen om hen zo van de ware Jezus weg te houden.
Nicky: Dat zijn er de anderen waar alles zo is verwaterd dat men de Communie niet als iets bijzonders beschouwd, maar net zo beschouwd als het gewone dagelijkse eten van brood. Zijn er daar ook genezingen en heeft het werkelijk enig belang of het ritueel hetzelfde is als dat van de Rooms Katholieke Kerk? Maria: Het heeft belang. Ik voel dat het een Katholieke verering moet zijn, maar tegelijkertijd ben ik er ook overtuigd van Jezus onmetelijke liefde en daarom zal ik nooit honderd procent dit antwoord kunnen bevestigen. Toch is het de Katholieke Mis, wanneer deze heel ernstig wordt genomen en uit de diepte van het hart komt, dat het meest evenwicht en de meeste genezing brengt voor de ziel, de geest en het lichaam.
Nicky: Hebben Arme Zielen die tijdens hun leven niet Katholiek waren iets gezegd tegen u over de Paus? Maria: Ja. Ze hebben mij verteld dat ze nu de Heilige Vader als enige en absolute geestelijke leider erkennen van de hele mensheid.
Nicky: Niet Christenen hebben dit gezegd? Maria: Ja, zielen van mensen die niet Christelijk waren toen ze hier onder ons op aarde waren, hebben precies dit tot mij gezegd.
Nicky: Wat gebeurt er met mensen die zich aansluiten bij sekten? Maria: Dat hangt grotendeels af van waarom en hoe ze daar terechtkwamen. Als ze geboren werden in een familie waar dat de gebruikelijke plaats was om heen te gaan, dan zullen ze licht beoordeeld worden, omdat het niet uit eigen wil gebeurde en ze niet beter wisten. Maar als een Katholiek of enig andere Christen daarheen gaat, zal hij er heel wat boete moeten voor doen. In dergelijk geval dient de persoon terug te keren tot het ware geloof alvorens hij komt te overlijden, om ervan te worden bevrijd.
Nicky: Ik heb in mijn omgeving, en dit ook vaak onder ongelovige dokters, dikwijls de uitdrukking "terugvinden van het katholiscime" [de Katholieke leer stelt dat men door het doopsel voor eeuwig katholiek blijft en men dus niet opnieuw hoeft Katholiek te worden] gehoord. Wat zegt u hiervan? Maria: O, hoe droevig en kwaad maakt mij deze gedachte. Wanneer dit gebeurt kan dit enkel satans werk zijn. Wanneer Gods goddelijke liefde niet wordt onderwezen en de ouders, priesters en onderwijzers enkel bedreigingen uiten en schuldgevoelens bijbrengen, dan kunnen geestelijke wonden heel vlug ontstaan. Jezus beschuldigt nooit, nooit iemand, want Hij weet beter dan wie ook de menselijke gesteldheid. Enkel satan gebruikt dreigementen. Dreigementen hebben veel mensen weggehouden van de Kerk, en Onze Lieve Vrouw zegt herhaaldelijk dat we veel moeten bidden van diegenen die Gods liefde nog moeten ontmoeten en zich daarom elders begeven. Deze die hiervan de oorzaak zijn onder de jongeren zullen hiervoor veel verantwoording moeten afleggen. Als dit het geval is, zal de Heer het slachtoffer van de bedreigingen veel genade verlenen omdat Hij weet van waar en van wie deze bedreigingen komen.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
16-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 16. Gewijde voorwerpen
Hoofdstuk 16. Gewijde voorwerpen
Nicky: Wat zijn gewijde voorwerpen en zijn ze belangrijk voor ons en voor de Arme Zielen? Maria: Heel belangrijk. We zouden er steeds gebruik moeten van maken en de Arme Zielen houden ervan, zoals gewijd water, olie, medailles, kaarsen enzovoort. Ik kan een heel mooi en interessant verhaal hierover.
Ik kende een vrouw die aan de Arme Zielen de belofte had gedaan om voor hen elke zaterdag een gewijde kaars te branden. Op een bepaalde zaterdag zei haar man: "Stop daarmee, u hoeft dat niet te doen. Het is uit de mode en de doden zijn gelukkig. Ze trekken zich dat niet aan, ongeacht wat u hen beloofd hebt." De vrouw was uiteraard bedroefd door deze uitspraak, maar wou desondanks hiermee doorgaan, zonder ongehoorzaam te willen zijn aan haar man. En zo dacht ze: "Goed, ik plaats ze in de houtkachel en dus bemerkt George het niet. Daar heeft hij toch niets te zoeken." Zo plaatse ze de kaars in de houtkachel en sloot de kleine deur, waarin zich een raampje bevond. Toen verliet zij het huis en spoedig kwam haar echtgenoot thuis. Toen hij iets wou in de papiermand gooien bemerkte hij tot zijn verbazing enig licht in de kachel. Dit bracht hem in de war en hij opende hij het deurtje om erin te kijken. Toen werd hij echt bleek, want tot zijn verbazing zag hij niet enkel de brandende kaars maar ook zes paar biddende en gevouwen handen. Hij sloot de deur en wachtte op de terugkeer van zijn vrouw. Toen zijn thuiskwam, zei hij: "Waarom hebt u de kaars in de kachel geplaatst en niet op de tafel?"
Nicky: Hier spreekt u over gewijd licht. Houden ze van bepaalde muziek? Maria: Ja, ze houden van heilige muziek en vooral het geluid van gewijde kerkklokken die de families oproepen om te bidden. Is het dus een verassing dat sommigen uit de buitenwereld beweren dat kerkklokken een inbreuk op hun privacy zijn? Dat is nog een punt voor satan wanneer de steden spiritueel zo dood zijn, dat de mensen op zijn wenken reageren.
Nicky: Hoe kan gewijd water ons en de Arme Zielen helpen? Maria: Gewijd water zou zeker in elk huis bij de hand moeten zijn en regelmatig gebruikt moeten worden. Als er iets verontrustend of er een grote zonde gebeurt, dan zou de ruimte ermee moeten worden besprenkeld. Het is een grote bescherming tegen satan. De Arme Zielen wensen het op elk graf en ze komen bij elkaar en helpen ons waar het dikwijls wordt gebruikt. Ook op uw vragen of iets demonisch is of niet, krijgt u vlug een antwoord bij het gebruik van gewijd water. Duivels rennen er van weg en waar het wordt gebruikt, keert de vrede terug.
Ook zijn er onderzoeken vandaag die bewijzen dat gewijd water eveneens een bescherming is tegen gevaarlijke stralingen.
Nicky: Hoe anders kan iets dat door een priester gezegend of gewijd is ons nog helpen vandaag? Maria: De priester zouden moeten zoveel mogelijk tot deze handelingen moeten terugkeren, waaronder het inzegenen van huizen, de oogst, autos en alle ondernemingen. Een goed idee is het zegenen van al het zout dat wordt gebruikt tijdens te winter om de wegen ijsvrij te houden. Dat zou het aantal ongevallen drastisch doen verminderen en dus iedereen ten goede komen.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
15-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 15. De Rozenkrans
Hoofdstuk 15. De Rozenkrans
Nicky: Wat over de Rozenkrans? Maria: O, dat is zo belangrijk! De Rozenkrans werkt zo genezend en is zon grote bron van vrede en in het bijzonder voor de families die deze tezamen bidden. Alleen al voor deze reden haat satan de Rozenkrans!
Het volgende gebeurde op 16 december 1964. U zult direct begrijpen waarom ik mij nog de juiste datum herinner. Op die dag kwam ik moe thuis en zag dat er een hele grote stapel post was toegekomen. Ik zei tot mezelf deze vlug door te nemen, maar dat ik alleen maar de twee meest dringende brieven zou beantwoorden. Ik pikte de twee brieven eruit en overwoog dat het nodig was om in beide families de Rozenkrans gezamenlijk te bidden om de tegenspoed die beiden ervoeren uit te schakelen.
Ik zat dus neer en nam mijn map en omslagen en legde alles in het midden van de tafel hier, opende het en nam twee bladzijden en twee omslagen. Zoals gewoonlijk begon ik het adres op de omslagen te schrijven alvorens de brieven te schrijven. Plotseling was er een heel doordringende fluittoon, en satan stond hier rechts aan mijn zijde. Hij had de gedaante aangenomen van een goed uitziende, ietwat donkere dertiger en hij keek mij woest aan met zijn gemene en kolkende haat. Ik negeerde hem en vervolgde met mijn omslagen. Toen rook ik een verbrande geur en dat verraste me. Ik keek zelfs in de map en naar het open raam. Niets. Toen dacht ik: "Ik heb vandaag nog niets aangestoken, het moet zeker bij de buren zijn." Daarop keek ik opnieuw naar rechts en satan had de twee bladen papier genomen en ze aan de kant van de tafel geschoven met zijn hand erop. Er was een volmaakte zwarte vlek op het papier, waar hij zojuist zijn hand op had gelegd. Ik beval hem nu in de naam van Jezus Christus om te vertrekken, wat hij ook spoedig deed. Toen beëindigde ik mijn twee brieven, maar wou eerst de verbrande papieren weggooien. Maar ik merkte op dat enkel het bovenste papier was weggebrand en het onderste eerder donkergekleurd leek. Ik dacht bij mijzelf om dit beter eerst aan mijn priester te tonen, en hij was heel dankbaar dat ik het niet had weggegooid omdat hij het wou laten bestuderen in een laboratorium in Innsbruck. Dit omdat het voor hem onmogelijk was om enkel het bovenste papier te verbranden, zonder ook het onderste mee te verbranden. Zo zond hij de papieren naar het laboratorium met de vraag of ze hetzelfde konden nadoen. Na drie maanden kreeg hij antwoord dat dit onmogelijk was en dat hij zich moest vergist hebben van onderste papier. Maar ik had mij niet vergist.
Het origineel ging verloren toen mijn huis afbrandde, maar ik had er een foto van genomen die ik had bewaard. De foto toont aan dat enkel het onderste gedeelte was weggebrand. Wel, in het kort: Dat is hoe satan de Rozenkrans haat.
Nicky: Wat zegt u tot diegenen die de Rozenkrans vervelend vinden en nutteloos, omdat het steeds maar een herhalen is? Maria: De nederigheid leert ons enkel te spreken over dingen die we hebben ervaren. Deze die dit zeggen hebben de Rozenkrans nog niet gebeden. Nadenken over de mysteries en over het leven van Jezus brengt ons zoveel vreugde en vrede dat het satan gek maakt. Maria heeft vele beloften gedaan aan zij die de Rozenkrans bidden, zoals door de Heilige Dominicus. Ik heb weet van een vrouw die een Rozenkrans dichtbij de kerk waar ze heenging kocht, om deze te kunnen bidden met een grote groep bedevaarders. Terwijl zij knielde op de kerkstoel, greep zij er naar in haar tas en het enige wat ze voelde waren een handvol kraaltjes en vele stukje koord. De koord was volledig uitgerafeld door satan, alleen om de vrouw te verhinderen om te Rozenkrans te bidden. Vrede en genezing is iets wat satan haat en de Rozenkrans werkt ontzettend genezend en is een heel krachtig wapen tegen hem.
Nicky: Is er ooit een arme ziel aan u verschenen met de vraag om samen met hem of haar de Rozenkrans te bidden? Maria: Ja, dat gebeurt. Er komt me net iets te boven uit de jaren 50, toen ik de trein nam uit Bludenz. Het was een dag van veel reizigers en zo verkoos ik, zoals dikwijls, om de laatste treinwagen te nemen. Ik stapte in en vond een compartiment waarin enkel een vrouw zat en zo besloot ik om mij bij haar te zetten. Ik had me nog maar goed neergezet, toen zij een Rozenkrans uit haar tas begon te nemen en zei: "Nu is er hier iemand die samen met mij de Rozenkrans wil bidden." Het eerste wat bij mij opkwam was: "als u iedereen op deze wijze aanspreekt is het geen wonder dat u helemaal alleen zit." Maar uiteraard was ik gelukkig om samen met haar de Rozenkrans te kunnen bidden, en tijdens het gebed, betrad niemand anders ons compartiment. Op het einde zei zij "God zij dank" en was ze plots weg. Zo bleef ik helemaal alleen achter in een leeg compartiment. Ik had er, tot ze verdween, geen idee van dat het een Arme Ziel was.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
14-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 14. Biecht
Hoofdstuk 14. Biecht
Nicky: Hebben de Arme Zielen u ooit iets verteld over het Sacrament van de Biecht? Maria: O ja, dat vernoemen ze dikwijls. Zij zijn zo bedroefd omdat het zo weinig in trek in geworden en zo wordt genegeerd. Het is zon grote gave van God en enkel satan wenst het te vernietigen. En opnieuw vrees ik dat hij zijn werk goed heeft gedaan.
De biecht is iets waar men met vreugde zou moeten naar verlangen en niet iets zijn, zoals satan wenst, waar men schrik zou moeten van hebben. En verontrust u niet, er is niets waar een goede priesters geen kennis van heeft. Een goede priester weet ten volle dat hij, met al zijn ervaring en kennis, een veel grotere zondaar is dan u bent. Het is een grote vreugde voor Jezus en iedereen in de Hemel wanneer we onze wonden en zwakheden tot Hem brengen.
De Arme Zielen hebben mij verteld dat zestig procent van alle mensen die een depressie hebben voordeel zouden halen uit deze grote gave. Ook zouden er vele dokters, producenten van geneesmiddelen zonder werk komen te vallen, indien iedereen regelmatig te biechten zou gaan. Onze Heer kan iedereen van Zijn keuze redden en genezen, indien de mensen Hem enkel zouden aanroepen. Onze Lieve Vrouw heeft, geloof ik in Medjugorje, gezegd dat een maandelijkse biecht het Westen zou genezen.
De biecht wordt erg verkeerd begrepen. Voor de meeste mensen is het niet moeilijk om een onderscheid te maken tussen het goede en het slechte, maar het wordt veel interessanter en uitdagender wanneer de vraag het verschil tussen goed en beter is. De biecht is daar niet enkel om te zeggen dat we een bank hebben beroofd. Het bestaat grotendeels om beter en beter te worden in Gods ogen. Wat was er de laatste maand waarin ik mij beter kon gedragen hebben?
Dat is wat we ons moeten afvragen en ik daag iedereen uit om te zeggen dat ze de laatste maand alles hebben gedaan zoals Jezus het zou gedaan hebben.
Nederigheid brengt ons de grootste genaden. Jezus schenkt de grootste dingen aan de kleinsten van hart. De biecht herinnert ons regelmatig aan deze nederigheid die Hij voor ons wenst, zodat Hij ons enorme genaden kan schenken.
Nicky: Wat is uw antwoord op de velen die zeggen en dit ook oprecht menen, dat ze geen priester nodig hebben om te gaan biechten. Dat ze niet alles aan een andere persoon hoeven te vertellen, maar zich rechtstreeks tot God kunnen wenden. Maria: Als dit waar zou zijn, dan zouden de psychiaters en psychologen geen werk meer hebben. Zowel de slimsten als de eenvoudigsten kunnen dezelfde priester opzoeken en beiden zullen op dezelfde manier versteld staan van de vruchten, van de genaden die zullen voortkomen uit deze korte en vrijwillige ontmoeting met Jezus. Elke mens heeft dezelfde nood om de schuld te biechten en al deze langdurige, omslachtige en heel dure behandelingen en ontmoetingsgroepen zouden in geen geval nodig zijn als de mensen zich tot Jezus zouden richten. Daar bovenop komen de grote genaden niet van dokters of anderen, ze komen van Jezus en enkel van Jezus! Mensen laten zichzelf zo gemakkelijk bedriegen.
Of denkt u dat Diegene die ons het leven schonk, niet in staat zou zijn om ons ontelbaar meer te schenken dan wat de meeste psychiaters en psychologen kunnen? God zegene hen! De meesten onder hen durven de werkelijkheid van de zonde niet te erkennen, en hoe wilt u dan dat ze de werkelijkheid van de vergeving zouden herkennen? Psychiaters en psychologen moeten leven van herhaalde bezoeken, en het ontzeggen van de biecht, verzekert hen van hun volgende grote auto. Zij bloeien op onze zonden, terwijl Jezus voor ons stierf om ze voor eeuwig te overwinnen en uit te wissen.
Nicky: En de repliek dat Jezus nooit heeft onderwezen dat we nooit in een biechtstoel moeten gaan om te biechten? Maria: Dat is juist en daarom stel ik dus voor dat u luidop, maar in het openbaar, biecht aan een priester. Maar het punt is dat het luid moet zijn. Jezus zei "heb berouw..." en door zo te handelen draagt Hij de zonden weg, en alleen dan heeft satan er niet langer weet van. Hij kan zichzelf niet langer vasthechten aan die persoon of deze persoon aanvallen, wat hij wel kan doen als de band tussen God en ons is verbroken.
Nicky: Maar het is een priester in de biechtstoel, niet Jezus! Maria: Bent u daar zo zeker van? Een Italiaanse grootmoeder wou haar acht jaar oude kleinzoon meenemen naar Pater Pio voor zijn eerste biecht. Ze was begrijpelijk heel opgewonden toen ze de kerk binnenkwam. De jongen ging te biechten en kwam stralend van vreugde uit de biechtstoel. De grootmoeder wist hoe Pater Pio eruitzag. Hij was kort, gezet en kalend en heel donkere ogen. Hij was toen zon 65 jaar oud. Maar toch vroeg ze de jongen: "Hoe zag hij eruit?" Heel rustig en gedetailleerd antwoordde de jongen: "Oh, hij was lang, sterk en had kastanjebruine ogen, lang bruin haar en was zon dertig jaar oud."
Nicky: U maakt een grapje! Maria: Neen, dingen zoals deze gebeuren vaak bij gebedsvolle en heilige gebeurtenissen.
Nicky: Laat mij u een geval uitleggen en ik zal er u vragen over stellen. Wij hebben twee families. Beiden leiden een redelijk goed en gezond leven. De ene familie gaat te biechten op een redelijk regelmatige basis terwijl de andere het niet doet. Zal er later een verschil te merken zijn bij hun afstammelingen, en zo ja, wat zou dat dan kunnen zijn? Maria: De eerste familie zal een stevige basis hebben om over de generaties heen dichter en dichter tot God te komen, terwijl de tweede familie vele lasten zal moeten dragen die ze niet had moeten dragen, indien de voorouders op regelmatige basis te biechten waren geweest. Deze lasten kunnen ziekten en zwakheden zijn die vermeden hadden kunnen worden. De evenwichtige en voortdurende houding van de eerste familie zal zichzelf tonen in de sterkte en de vreugde van hun afstammelingen, terwijl deze van de andere familie veel zwakker zullen zijn voor satans aanvallen.
Nicky: Beweert u nu dat de afstammelingen van mensen die voortdurend aan hun zondige staat worden herinnerd, later gezonder zullen zijn dan deze die dat niet doen? Maria: Jazeker! Vanuit de nederigheid van de biecht, het gebed en de voortdurende liefde van God komt er een sterke en evenwichtige groei dat heel dikwijls resulteert in gezondere mensen en dat betekent zowel gezonder op lichamelijk, mentaal als emotioneel vlak. Dit gaat generaties door.
Nicky: Met onze liefde, gebed en biecht kunnen we dus een betere gezondheid verzekeren aan onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Maria: Precies. Veel te veel van de huidige geneesmiddelen zijn beperkt tot het herstellen van de schade, terwijl de echte goede dokters van vandaag zich vooral toeleggen op het voorkomen van de ziekte, net zoals, door de naleving van de Tien Geboden, de wereld maar een fractie van het aantal ziekten zou kennen, vandaag. Preventieve geneeskunde kost ons niets en daarbovenop worden we onze zoveel meer bewust van de grootsheid van Gods liefde voor ons. Dit is geen spel. Hij is vol vreugde wanneer we vol van vrede zijn, wat resulteert in vreugde. Hij wil alleen maar dat we gelukkig, vrij en gezond zijn.
Nicky: Kunt u dan de rol van wroeging en berouw verklaren op het ogenblik van de dood? Maria: Met een goede biecht, een oprechte biecht in totale eerlijkheid wordt alle schuld verwijderd, maar er is wel nog herstel nodig. Men is nog niet volledig verlost van deze zonden. Om totale absolutie te verkrijgen moet de ziel ook bevrijd zijn van alle afhankelijkheden. Een moeder met kleine kinderen die komt te sterven, moet zich tot op dat niveau laten gaan dat ze waarlijk kan zeggen: "God, ik geef alles aan u. Uw wil geschiede." Dit kan heel, heel moeilijk zijn.
Nicky: Volledig vrij zijn van zonden is dit een drieledig proces. Is dat juist? Maria: Vrijheid door het afbetalen van de laatste cent, zou Jezus zeggen, is tussen God en ons, tussen ons en de anderen, met bijkomend herstel en een volledige bevrijding van alle afhankelijkheden of dingen anders dan God zelf. Nicky: Moeten niet-Katholieken en niet-Christenen ook te biechten gaan? Maria: Oh ja. Elke priester die wenst te doen wat Jezus van hem verlangt, zal nooit iemand wegzenden. En als het al zou voorvallen dat iemand wordt weggezonden dat is het aan die persoon om voor die priester te bidden die hem heeft weggestuurd. Ongeacht wie de biechteling is, ongeacht zijn of haar afkomst, al wat nodig is, is een diep berouw over alles wat men verkeerd heeft gedaan. Spoedig zal de biechteling ook een priester vinden voor Jezus wens. Dat kan ik hem beloven. Alhoewel niet-katholieken het Sacrament van de Biecht niet kunnen ontvangen, zal het bijwonen van een informele biecht hun zielen meer dan goed doen. Dit kan ik hen beloven en als een niet-katholiek zo ver kan worden gebracht, zullen de genaden van God groot zijn.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
13-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 13. Kerken
Hoofdstuk 13. Kerken
Nicky: Toen de zielen u hebben gewaarschuwd over de huidige toestand van de Kerk, hebben ze dan ook iets gezegd over de kerkgebouwen vandaag? Maria: Ja, daarover ook. Vele dingen die we in verband kunnen brengen met de moderne kerken baren hen ernstige zorgen. Kerken dienen enkel om te bidden en om Jezus en Maria te ontmoeten. De Arme Zielen zeggen dat ze geen gesofisticeerde apparatuur nodig hebben, geen vloertapijten of iets anders dat doet denken aan een weelderige leefruimte. De kerken zijn er opdat u en Jezus daar alleen zouden zijn. Versieringen die tot geen enkel ander doel dienen moeten weg, omdat ze afleiden. En de Arme Zielen hebben ook vernoemd dat vele van de zogenaamde moderne kunst hen met afschuw vervult. Veel ervan is verschrikkelijk lelijk, om historisch onjuist nog niet te vernoemen. En voor Maria zou een voorname plaats moeten worden voorbehouden.
Het meest belangrijke van al is dat alle tabernakels zich moeten, ik herhaal, zich moeten in het midden bevinden. In het midden van de kerk, niet aan de zijkant of een aparte kamer. Enkel in het midden. Als Jezus niet langer in het midden staat, dan zal ook Hij spoedig volledig verdwenen. Dan blijft er enkel maar een stadshal meer over. Geloof me, elke keer dat iemand met liefde naar het tabernakel kijkt, verhoogt Jezus zijn of haar plaats in de Hemel.
De priesters zouden opnieuw de preekstoelen moeten gebruiken. De priesters tot het niveau brengen van de parochianen was een van de overige kneepjes van satan. Bovenop de preekstoel wordt er meer eerbied verkregen.
Ook moeten er geen sociale werking worden besproken in de kerken, enkel de heilige werken. Breng ook de Heiligen terug, minstens de Heilige Jozef, de Heilige Aartsengel Michaël en de Heilige naar wie de Kerk is genoemd. En ook heb ik reeds de Communiebank vernoemd. Al deze dingen die worden gemist en het gemak dat is toegevoegd de laatste decennia, scheiden ons van Jezus, en dat maakt satan erg gelukkig. Ik heb weet van koffie die wordt opgediend, dieren op de schoot en televisies die in de Kerk worden geplaatst. Ik ben naar Kerken geweest zonder gewijd water aan de deuren en zonder bidbanken. Niets van dit is goed, en niets van dit is naar de wens van Jezus.
Nicky: De Arme Zielen zijn dus eenvoudigweg niet gelukkig met de nieuwe kerken, is het dat? Maria: Neen, ik ben naar diverse moderne kerken geweest, waar alles in orde was. Deze te Linz, Tirol is heel modern, maar wel correct en ze nodigt uit tot het bidden. Lelijk, onvroom, en onvolledig is daarom niet gelijk aan modern, maar modern is, in de meeste gevallen, lelijk, niet uitnodigend tot gebed en onvolledig.
Nicky: Wat met de heilige functies die de moderne kerken zijn vergeten? Maria: Ja, ook dat missen ze ... de Arme Zielen missen processies die men kan vergelijken met kleine bedevaarten. Processies voor Onze Lieve Vrouw of processies voor de Heiligen die zo integraal deel uitmaakten van het geestelijke leven vroeger. We hebben optochten voor sportclubs en politiekers. Waarom dan niet langer processies voor Jezus, Zijn Moeder en Hun Heiligen? Dingen zoals dit brengen Jezus en de Heiligen naar buiten zoals het zou moeten, en niet andersom door de wereld naar de huizen van Jezus te brengen, zoals zo dikwijls gebeurt vandaag.
Ook gaan in vele gedeelten van de wereld de priesters niet langer naar buiten om elk huis minstens één maal per jaar te zegenen. Ook dit verzwakt het geloof en de eerbied die moet behouden blijven tussen de priesters en de leken. Het maakt het ook voor satan en zijn duivels gemakkelijker om de huizen binnen te dringen.
Het verlies van al deze heilige dingen maken satan volmaakt gelukkig. Ja, en ook de Eerste Zaterdagvereringen zijn in vele parochies op aarde vergeten. Deze moeten terug worden ingevoerd! Voor zaken zoals deze zijn er ons Priesters gegeven. We hebben hen nodig en zij hebben ons nodig om hen aan hun verantwoordelijkheden te herinneren.
Nicky: Kunt u mij vertellen hoe de Mis wordt opgedragen in uw eigen parochiekerk te Sonntag en of de Zielen gelukkig zijn met de dingen die hier worden gedaan? Maria: Ja, de dingen zoals ze hier gebeuren, brengen hen voldoening. De Communiebank werd nooit verwijderd en de Heilige Communie wordt enkel op de tong uitgedeeld. Er bevinden zich nooit vrouwen rond het altaar en daar zijn ook de lezingen inbegrepen en er zijn enkel jongens als misdienaar. Jezus in het tabernakel bevindt zich in het midden en Onze Lieve Vrouw en enkele Heiligen zijn duidelijk aanwezig in enkele schilderijen en door enkele beelden. Elke week wordt de biecht gehoord en de mensen halen hier regelmatig voordeel uit. De aanbidding van de Heilig Sacrament en de Rozenkrans worden ook regelmatig bijgewoond.
Alle kinderen bevinden zich vooraan tijdens de volledige Mis, waar ik hen houd tot de volwassenen de kerk hebben verlaten. Dit dient enkel om de stilte te behouden en om hen te weerhouden van te rennen of tussen de benen van de volwassen te kruipen.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
12-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 12. Priesters en zusters
Hoofdstuk 12. Priesters en zusters
Nicky: Met uw ervaringen van een halve eeuw, hoeveel priesters denkt u die er in uw getuigenis geloven? Maria: O, ik twijfel dat het meer dan één vierde van alle priesters is. Er zijn diegenen die er diep in geloven en uiteraard, de moderne priesters, die er geen woord van geloven.
Nicky: Waarom denkt u dat het percentage zo laag is? Maria: De Arme Zielen hebben mij verteld dat de Kerk nooit ervoor in de geschiedenis de Kerk er zo slecht is voorgekomen als vandaag. De zonde van het apostolaat is overal en het zijn de priesters die hiervoor het meest verantwoordelijk worden gesteld. In plaats van te bidden en het Evangelie te onderwijzen, lopen ze allemaal hoog op met het studeren over theologie, in het openbaar spreken, uiteenzetten over alles en nog wat en met te leren hoe men dichter bij het volk moet staan. Zij zijn het die de mensen zouden moeten tonen hoe ze dichter tot God en Maria moeten komen door gebeden en niet door zichzelf wijs te maken hoe ze dichter tot de ongelovige maatschappij moeten komen. Ze zijn zeker vergeten dat indien zij en de mensen bidden, dat Jezus ervoor zorgt dat alles op zijn plaats terechtkomt. Noem mij eens een parochie op waar er veel wordt gebeden en waar de dingen niet goed uitdraaien? Dat kunt u niet.
Nicky: Wanneer priesters zeggen dat uw ervaringen en deze van anderen niet waar kunnen zijn omdat ze niet voorkomen in de Bijbel, hoe antwoordt u daar dan op? Maria: God is heel goed in staat om dingen toe te laten die niet precies omschreven zijn in de Bijbel. Het is niet omdat uw naam of die specifieke berg niet wordt vernoemd in de Bijbel, dat dit niet zou betekenen dat Hij u niet onmetelijk liefheeft en uw ziel niet meer belangrijker zou vinden dat het gehele universum. Dit betekent niet dat die berg niet in Zijn plannen staat. Ook vele andere dingen in de Kerk, zoals het bidden van de Rozenkrans, het Heilig Hart en het Scapulier zijn er gekomen door persoonlijke openbaringen en staan niet in de Bijbel vermeld.
Jezus zelf heeft verteld over het Vagevuur en de Bijbel zelf staat vol met verwijzingen naar de nood voor het gebed voor de overledenen. Alles wat tegen de liefde onder de mensen onderwijst, de liefde inbegrepen voor zij die overleden zijn, komt niet van God.
Nicky: Dikwijls vragen de mensen waarom we ons tot Maria of de Heiligen moeten richten, wanneer we ons in de eerste plaats onmiddellijk tot Jezus kunnen richten. Hieronder bevinden zich ook priesters en zusters. Wat is uw antwoord voor hen? Maria: God heeft ons hier geplaatst om elkaar hier te helpen in dit leven, en als anderen ons, door hun goede voorbeeld, kunnen leren over de ontelbare wegen om met Jezus in de Hemel te geraken, waarom zouden we dan hun begeleiding niet aanvaarden? Door Maria en de Heiligen opzij te laten zal men geen terrein winnen, maar eerder de grootste bemiddelaars voor ons, wanneer wij voor Gods Troon moeten komen, verliezen. Niemand die naar zijn naaste luistert en deze niet helpt, is het leven waardig. Persoonlijk zie ik het zich direct wenden tot Jezus eerder als een daad van misplaatste trots. Net zoals een kind in het leven opgroeit tussen zijn zussen, neven, nonkels en tantes, zo groeit ook een Christen wanneer deze het leven van de Heiligen bestuderen en hun begeleiding, alsook deze van de heilige mensen die zich rondom ons bevinden, toelaten.
Voor diegenen die durven te zeggen dat zij geen behoefte hebben aan de Heilige Maagd Maria, heb ik de volgende vraag: Was het niet Jezus zelf die enkele momenten voor Zijn dood aan het Kruis aan Zijn Moeder en de Heilige apostel Johannes zei: "Moeder, zie daar Uw zoon, zoon, zie daar uw Moeder?"
Zou Jezus ons "eerste klas," zonder tussenpersoon, naar Hem laten toekomen, als we zijn Moeder niet willen kennen die Hem op de wereld bracht? Ik daag hen uit die kunnen zeggen dat ze Hem echt kennen als ze niet luisteren naar die woorden die Hijzelf heeft uitgesproken op het ogenblik dat Hij aan het sterven was voor ieder van hen! Als ik hen bezig hoor tegen Maria, dan kwetst mij dit verschrikkelijk. U kunt zich dus nogal voorstellen hoe het Jezus dan verschrikkelijk kwetst. Maar tijdens deze jaren maakt Zij een heel machtige terugkeer over de hele wereld. Zij leidt een ontelbaar aantal mensen terug naar Haar Zoon door Haar verschijningen die in elke hoek van de wereld lijken te gebeuren in deze ontspoorde wereld.
Nicky: Hebben de Arme Zielen iets gezegd over moderne priesters en hun rol en gedrag in het openbaar? Maria: Ja, dat hebben ze. Wat ze het minst graag zien is het niet meer dragen van hun priesterkledij om zich onder de mensen te vermengen. Hetzelfde geldt voor de religieuze zusters. Dit haalt de nodige eerbied naar beneden die de mensen tegenover hen zouden moeten hebben. Zij hebben de gelofte afgelegd om Jezus te dienen en geen gelofte om te zijn zoals iedereen.
Nicky: Bevinden er zich priesters in het Vagevuur en wat brengt hen daar over het algemeen? Maria: Ja, vele priesters bevinden zich daar. Natuurlijk kan ik u het juiste percentage niet vertellen of de graad van voorkomen van bepaalde zonden, maar wat het vlugst in mijn geest opkomt is de ongehoorzaamheid aan de Heilige Vader, het gebrek aan liefde voor de Heilige Mis, het gebrek aan liefde voor het vasten en het gebed, het niet lezen van hun gebedenboek en opnieuw, de Communie in de hand.
Nicky: U weet waarschijnlijk beter dan ik dat het onderwerp van de Communie in de hand bijzonder controversieel is. Waarom? Maria: Men heeft de mensen hier rond niet het volledige verhaal verteld en ze moeten zichzelf hierover informeren. De Regel van de Kerk is dat er een gedeelte van de Communiebank moet blijven staan voor hen die de Communie knielend en op de tong wensen te ontvangen. Dit waren de woorden van Paus Paulus VI. Elke kerk die dit niet doet is dus ongehoorzaam. De Arme Zielen hebben mij verteld dat niet één paus tot op vandaag voorstander van de Communie in de hand is geweest, maar dat de regel er politiek is doorgekregen door een groep bisschoppen en kardinalen. De oudere priesters en bisschoppen weten dit en hebben grotendeels de mensen hierover niet geïnformeerd en daarom zijn zij het die hiervoor de grootste verantwoordelijkheid dragen. Alle Pausen daarentegen, weten heel goed dat de Communie in de hand tegen de eerbiedwaardigheid was van het Heiligste van het Heiligste en de huidige Paus deelt geen Communie uit in de hand.
Uiteraard, onder deze omstandigheden, is het voor deze die ter Communie gaat geen zonde om de hostie in de hand te ontvangen, maar ik smeek de mensen om te luisteren naar onze Pausen. Ook heeft dit meer ontheiligingen tot gevolg gehad. Wees er u alstublieft van bewust dat heksen heel wat geld betalen om Jezus direct te kwetsen met de gewijde Hosties die dikwijls uit de Kerken worden gehaald. We moeten ophouden met hen zo gemakkelijk toegang te verlenen tot het Heiligste van het Heiligste. Dit is een heel ernstige aangelegenheid. Indien alle priesters zouden bidden tot de Heilige Geest en de Rozenkrans zouden bidden, dan zou niemand onder hen verdwaald raken over deze zaak, zoals ze zo dikwijls doen vandaag.
Als de ouders bisschoppen en priesters al hun parochieleden tijdens die jaren hadden gevraagd of ze verkozen om de Heilige Communie knielend te ontvangen, dan zouden dit, uit liefde en respect voor hun broeders en zusters, moeten toegegeven hebben dat de grote meerderheid dit zou hebben verkozen.
Niemand kan zeggen dat er twee generaties geleden minder werd gebeden dan nu, want het tegenovergestelde is waar. En door terug te keren naar meer nederigheid en gebed, zullen de jonge mensen vlug de waarde van de nederige, boetvaardige houding voor het Heiligste van het Heiligste begrijpen. Ik zelf heb reeds gezien dat knielende mensen werden overgeslagen bij de Communie, gewoonweg omdat ze knielden. Ook heb ik gezien dat de kinderen die hun Eerste Communie moesten doen, verteld werden de Heilige Communie staande te ontvangen, ook al leden de ouders en grootouders hieronder. Dit is allemaal satans werk en het maakt me diep bedroefd. En als de mensen zeggen dat ze deel willen uitmaken van de massa uit broederlijke liefde, dan zeg ik neen, omdat wanneer de broederlijke liefde tegengesteld is aan onze nederige eerbied tegenover het Heiligste van het Heilige en de Goddelijke Liefde van God, dan komt deze zwakke toegeeflijkheid niet van God.
Ik herinner me ook nog hoe de Duitse bisschoppen meewerkten om dit erdoor te krijgen. Het waren de Amerikanen die in het begin zegden dat ze niet akkoord zouden gaan omdat het tegen de wensen van de Paus was. Maar kijk wat er nu is gebeurd? En hoeveel priesters hadden we niet lief omdat hun geweten dit niet kon dragen? Veel.
Over dit onderwerp van de Communie in de hand, gebeurde er iets eigenaardigs toen ik een tijdje terug in München werd uitgenodigd om te praten. Toen ik bij dit onderwerp kwam, noteerde ik plots dat hier een aantal mensen hierdoor geprikkeld waren. Drie mensen probeerden mij praktisch tegelijkertijd tegen te spreken. Ik vroeg God in stilte om hulp. Toen het begon luidruchtig te worden in de zaal, kwam er een mooi uitziende vrouw van rond de veertig jaar naar de zijkant van de zaal. Zij droeg een lang zwart kleed en had een grote vriendelijkheid over zich, maar tegelijkertijd ook een zeker gezag. Zij maande de mensen in de zaal aan en binnen de twee minuten werd iedereen opnieuw kalm. Ik was onder de indruk van haar kennis en ook over de manier hoe ze dit in de grootste vriendelijkheid overbracht.
Toen de toespraak gedaan was, ging ik naar de inrichters om hen te vragen of ik de dame in kwestie kon spreken om haar te bedanken. Ik dacht dat ze deel uitmaakte van de groep die mij had uitgenodigd om over het Vagevuur te komen spreken. Maar de inrichters dachten dat het een kennis van mij was die ik had meegebracht. We waren beiden mis. Ze kon niet weergevonden worden en we gingen zelfs tot achteraan de deur om het aan de mensen, die daar de hele tijd rechtstonden te vragen, omdat de praatavond enkel op uitnodiging was. Zij vertelden mij dat ze dergelijk iemand niet hadden zien binnenkomen of buitengaan en de zaal had geen andere ingang. Ze was weg.
Nicky: Was het een arme ziel? Maria: Hoogstwaarschijnlijk wel en sommigen onder ons begonnen voor haar te bidden.
Nicky: Sommige mensen zeggen dat dit geen kwaad kan omdat Jezus het brood verspreidde in de handen van Zijn leerlingen bij het Laatste Avondmaal. Ze zeggen dat de priesters enkel maar hetzelfde doen. Wat zegt u hierop? Maria: Niet waar! Zowel aan Catharina Emmerich als Therese Neumann, mogelijks de twee grootste Duitse mystica ooit, werd het toegelaten om het Laatste Avondmaal te mogen zien en in beide gevallen legde Christus het brood op de tong van Zijn Apostelen.
En begrijp en vertrouw op dit alstublieft. Ik ben verre van de enige die dit zegt. Uitgerekend dit onderwerp, samen met andere hieraan verbonden onderwerpen, worden vandaag op het hoogste niveau binnen de Kerk bespreken en ik weet dat Jezus ook hier zal overwinnen ondanks hoe chaotisch de dingen thans zijn geworden.
Nicky: Sta me toe, wanneer u zegt dat aan Catharina Emmerich in een visioen is onthuld dat ... Maria: Ja, het is zo, en elke keer in de geschiedenis is het door private onthullingen dat God de dingen op orde heeft gesteld. En wat iedereen onder ons kan bevestigen is dat onderzoek naar de goedgekende feiten uit de geschiedenis, de vruchten ervan enorm waren, met een groot aantal bekeringen. Kijk maar alleen naar Rue de Bac, Lourdes en Fatima, of Therese Neumann, om de miljoen bekeringen niet te vernoemen die de laatste vijftien jaar zijn geschied rond de gebeurtenissen in dat onbetekenende dorpje in met midden van het meest explosieve gedeelte van Europa. Hier bedoel ik uiteraard Medjugorje.
Nu dat ik opnieuw aan Medjugorje denk, hier is een andere kijk betreffende Communie in de hand...
Nicky: Ja, wat kan dat zijn. En alstublieft Maria, laat me hierover al het mogelijke weten, want er zijn zo vele goede mensen die zoeken naar het juiste antwoord hierover. Maria: In verschijningsplaatsen zoals te Medjugorje, Schio, Garabandal en de anderen waar Onze Lieve Vrouw verkoos om te verschijnen, deed ze dit dikwijls buiten. Neem Medjugorje louter als voorbeeld. Daar verscheen Zij en verschijnt Zij nog op één van de twee bergen. Op deze plaatsen vindt u wel altijd iemand, tot een handvol mensen in het diepste van de winter, tot zelfs vijfduizend mensen op grote feestdagen tijdens de warmere seizoenen. Zonder de minste aarzeling, en ongeacht het weer, wringen de mensen zich naar omhoog om, samengepropt en tussen de doornstruiken te knielen, terwijl Zij bij de zieners is. Dit gebeurt heel natuurlijk en dit moet ook zo zijn, maar twee of drie uur daarvoor in de Kerk, terwijl Jezus zelf tijdens de Communie wordt ontvangen, staat iedereen daar bijna zo fier als een soldaat! Is het dat wat Onze Lieve Vrouw van ons verlangt? Om voor haar te knielen en niet voor haar Goddelijke Zoon? Neen, het is niet dat!
Alstublieft, de goede mensen moeten eveneens naar hun eigen geweten luisteren en niet enkel dingen doen omdat anderen dit ook doen.
Ja, hier is een andere bevestiging voor u over deze aangelegenheid. En het kan schokkend zijn, net als het vorige verhaal over de handen die zwart werden, maar het is eveneens overtuigend en het doet geen kwaad als we het gewoon als een prettige ervaring beschouwen.
Ik persoonlijk ken een heel goede vrouw die veel bidt en die hierover ook problemen had. Zij bad hier eenvoudig weg voor en vroeg dan aan Jezus zelf om haar spoedig een teken te zenden om de zaken eindelijk duidelijk te maken voor haar. Hij deed dit! De eerstvolgende keer dat ze de Communie ontving, legde de priester, zoals hij tot dan toe deed, de hostie in haar handpalm. Van zodra hij deze daar haar gelegd, steeg deze op vanuit haar handpalm en verdween deze in de ijle lucht. Van dit kleine mirakel waren diverse mensen getuige.
Nicky: Maria, u bent overtuigend! Maria: En Moeder Theresa verkoos ook dat de mensen de communie knielend en op de tong ontvingen, en daarom is deze wijze de enige die is toegelaten binnen haar Gemeenschappen. Ziet u? Communie in de hand wordt, vanuit het standpunt van de Kerk, enkel getolereerd, maar het is niet dat wat de Kerk werkelijk wenst.
Nicky: Wanneer priesters uit het Vagevuur tot u zijn gekomen, wie doet dan de gebeden of wat er anders ook nodig is om hen te bevrijden? Maria: Priesters moeten dan zorg dragen voor de gebeden die ze nodig hebben, maar als er iets anders is, dan neem ik dat voor mijn rekening.
Nicky: Hoe dikwijls moet een priester de Heilige Mis opdragen? Maria: Niet minder dan één keer dagelijks en het grootste aantal Missen dat door de Kerk wordt toegelaten is twee, als de tweede een begrafenis of een huwelijksmis is. Maar God begrijpt zeker uitzonderlijke omstandigheden die priesters ertoe dwingen om meerdere Missen te vieren, bijvoorbeeld, wanneer een andere priester niet ter beschikking is. Dit is zo omdat het vieren van de Mis de kern van hun werk is. Het is hun grootste plicht en zou hun grootste liefde moeten worden tegenover God voor wie zij hun gelofte hebben afgelegd.
Nicky: Mogen wij aannemen dat er ook Zusters naar het Vagevuur gaan? Maria: En voor hen is dit meestal zo uit gebrek aan nederigheid, zedigheid en gehoorzaamheid.
Nicky: Wat over de priesters die naar de hel gaan? Maria: Een korte tijd geleden had ik hier een priester bij mij die heel erg ziek was. Gedurende decennia was hij bijna niet uit het hospitaal en drie keer was hij heel dichtbij de dood. Tijdens zijn laatste opwelling kwam hij heel dicht bij de dood en toen had hij in zijn doodsangst een visioen over priesters die in de hel vielen als sneeuwvlokken. Dit trof hem zo erg dat hij wekenlang moest wenen. Het nam heel veel tijd in beslag om alleen dit visioen te boven te komen.
Nicky: Mag ik u vragen waarom hij u kwam bezoeken? Maria: O, ik kende hem ruwweg van een aantal jaren geleden en na deze ervaring kwam hij naar mij terug om mij te bedanken voor wat ik hem had verteld omdat het hem zo had geholpen. Het was eerder een beleefdheidsbetuiging waar hij nu zoveel belang aan hechtte.
Nicky: Zijn er bezorgde aanverwanten of vrienden van overleden priesters tot u gekomen om uit te zoeken of ze al dan niet gered waren, omwille van hun, hoe zou ik het zeggen, verschillend en zorgwekkend gedrag? Maria: Ja, dit gebeurde een tijdje geleden. Een koppel uit de Franse Elzas kwam tot mij voor een priester die ze hadden leren kennen. Hij was gedurende een tijd verschrikkelijk verstoord en op een zekere dag had hij een beeld van het Heilig Hart van Jezus stukgegooid buiten zijn kerk. Spoedig daarop had hij zelfmoord gepleegd en deze begrijpelijk bezorgde mensen kwamen tot mij om uit te vinden waar hij was terecht gekomen. Het kwam er op neer dat hij wel gered was, maar zich in het diepste gedeelte van het Vagevuur bevond, van waaruit hij nog niet kon worden bevrijd.
Nicky: Vele mensen zeggen dat de priesters de kijk op de wereld verloren zijn. Hoe kijkt u hiertegen aan? Maria: Dit lijkt me eerder op de propaganda van de trots die deze dagen overal rondgaat. Ik wens aan dezen te vertellen dat de meest geleerden op aarde dikwijls Jezus meer nodig hebben dan de eenvoudigsten onder de mensen. De opmerking dat de priesters alle banden kwijt zijn is niet waar als de priesters bidden. Enkel indien ze dit niet doen worden de genaden beperkt. Ik denk dat deze, die zon slechte kritiek geven, duidelijk misleid zijn. Men kan en moet kritisch zijn over het gebrek aan gebed, maar niet wegens het gebruik aan stemming tegenover ons. Ieder van ons deelt in deze menselijke en dus zondige ervaring en opnieuw, het opzoeken en luisteren naar psychologen en zo ook, zal hier niets aan verhelpen. Als er al een afstand is, is het deze tussen de priesters en Jezus en niet deze tussen de priesters en de mensen.
Nicky: Hoeveel priesters en Bisschoppen kon u reeds "afleveren" in de Hemel sinds Vaticaan II, door uw gebeden, Missen of lijden? Maria: Wel, dat kan ik u niet exact vertellen, maar ik denk dat het er tussen de veertig en de vijftig moeten zijn.
Nicky: En hoeveel van deze veertig of vijftig bevonden zich in het Vagevuur omwille van hun moderniseringen rond de Heilige Mis? Maria: Bijna allen, en de meerderheid omdat ze achter het standpunt van de Communie in de hand stonden.
Nicky: Als er heel weinig priesters vandaag in uw getuigenis geloven, volgt hier dan ook uit dat er weinigen de begeleiding vragen van de Arme Zielen uit het Vagevuur? Maria: Ja, ik ben bevreesd dat het zo is. Slechts weinigen doen dit.
Nicky: Kunt u mij een geval vertellen waarbij een priester begeleiding kreeg van hen? Maria: Ja, dat kan ik. Een priester nabij Boedapest in Hongarije wou onlangs zijn kerk hernieuwen en er een klein klooster bij bouwen. Dus ging hij eerst naar de Bisschop vragen om hulp. De Bisschop vertelde hem dat hij mocht doen wat hij wou, maar dat hijzelf financieel niet zou bijdragen hiertoe. Daarop begon de goede priester te bidden en vroeg aan Onze Lieve Vrouw om hem te helpen via de Arme Zielen. Zo kwam hij naar hier en ik was vlug akkoord om met hem naar zijn parochie te gaan, zowel als de naar de overige parochies in het gebied. Binnen de twee weken na mijn terugkeer had hij 100.000 euro ontvangen voor zijn kerk en zijn klooster. De Arme Zielen hadden hem vlug beantwoord.
God helpt heel vlug dezen die vertrouwen op Onze Lieve Vrouw en in de hulp van de Arme Zielen.
Nicky: Ik ben er zeker van dat u veel beter weet dan ik dat vele seminaries leeg staan vandaag. Wat is hiervan de oorzaak en wat is de oplossing hiervoor? Maria: De oplossing hiervoor is de terugkeer naar de nadruk op de geest van het gebed, opoffering en boete. Dan zouden de mensen in golven terugkeren. De zielen die zichzelf geroepen voelen om God te dienen op deze manier, weten heel duidelijk dat het gebed hun pad is en wanneer dat niet gevoed wordt, voor wat dienen dan uiteindelijk de seminaries? Indien ze dit zouden doen zou er een golf van inschrijvers ontstaan die verder zou reiken dan de weg en het zou niet langer nodig zijn om ongewijde handen toe te laten om de Heilige Communie uit te delen. Dit alleen al zou binnen de seminaries ieders geloof versterken en satan op een veel grotere afstand houden.
Nicky: U legt een grote nadruk op het vertrouwen op de Maagd Maria om mensen naar Jezus te leiden. Merkt u enig verschil tussen Mariale priesters en deze die, zoals u zegt, modern zijn geworden en die onverschillig staan tegenover Maria? Maria: O ja! Ik kan al vlug een Mariale priester herkennen. Ze zijn buitengewoon veel vriendelijker, nederig, boetvaardig, liefdevol en beschermend als de anderen. Zij worden sterk in hun nederigheid, en in hun sterkte worden hun vruchten veel duidelijker dan de priesters die hun werk doen zonder Haar. Zij hebben ook veel minder problemen met het celibaat en komen, met Onze Lieve Vrouw aan hun zijde, tot de ervaring dat enorme genaden samengaan met het celibaat. Het is Zij die met onze hulp op satans hoofd trapt. Dit is niet alleen maar louter symboliek, maar het is zo. De duivel vlucht voor Haar en voor Haar priesters. Mariale priesters en het Mariale leger van gewone mensen rond hen zullen uiteindelijk de mensheid redden en niets minder dan dat! En dit zal gebeuren met de overwinning van het Onbevlekte Hart van Maria.
Nicky: Zo heeft de wereld een openlijke Mariale Paus en een Mariaal leger van priesters en leken die dit leger zullen leiden naar de Triomf van het Onbevlekte Hart van Maria. Als de mensen zich bij de Heilige Vader en Zijn Mariaal leger wensen te voegen, wat is dan de beste manier voor hen om dit te doen? Wat kunnen de mensen het beste doen voor de overwinning van het Onbevlekte Hart? Maria: Door te beginnen met bidden, door te beginnen met naar de boodschappen van Medjugorje te leven en door zichzelf en hun families op te offeren aan het Onbevlekte Hart van Maria.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
11-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 11. Bisschoppen en Paus
Hoofdstuk 11. Bisschoppen en Paus
Nicky: Maria, zijn er ooit Bisschoppen aan u verschenen? Maria: O ja, meerdere. Een Italiaan en een Amerikaan, wiens namen ik niet kon achterhalen, zijn aan mij verschenen. Toen gaf een ziel mij inlichtingen over een Duitse Kardinaal die nogal dichtbij woonde. De Duitser en de Italiaan moeten in het Vagevuur blijven tot de dag dat de Communie in de hand wordt verboden in hun bisdommen en de Amerikaan tot het wordt verboden in de gehele Verenigde Staten en de Communie op de tong in ere wordt hersteld. Later probeerde ik opnieuw om te achterhalen wat de namen waren van de eerste twee, maar opnieuw werden er geen namen gegeven.
Wat de Duitse Kardinaal betreft, kon ik van Mr. Matt vernemen dat hij van op zijn sterfbed had gezegd dat hij een grote fout had gemaakt door de Communie in de hand er mee helpen door te duwen. Zoals het dikwijls het geval is, worden feiten zoals deze nooit bekendgemaakt, en zo was de schade verricht.
Voor hen allen kunnen we de pijn van het Vagevuur verzachten, maar er hen nog niet uit bevrijden.
Nicky: Hebben de Arme Zielen nog andere dingen gezegd over de Bisschoppen? Maria: Vooral in deze tijden, waardoor er zo velen onder hen zogenaamd "modern" zijn geworden, moet ik adviseren, door wat de Arme Zielen mij hebben gezegd, om hun wegen te veranderen, want ze zijn op weg naar het Vagevuur, en hun tijd daar zal ongemeen lang, en diep pijnlijk zijn. De beweging rond hen om vrouwen als priester toe te laten, zoals er in Engeland is gebeurd, is een van de meest zorgwekkende dingen vandaag, alsook de beweging die probeert de taal in liturgie te neutraliseren om de feministen binnen de Kerk voldoening te geven. Ik moet hen werkelijk smeken om dit te stoppen en om te luisteren naar hun Heilige Vader, zo niet zullen ze hier later verschrikkelijk spijt over hebben. En mogelijks herinnert u zich nog dat Paus Johannes II zich herhaaldelijk sterk hiertegen heeft uitgesproken.
Ook de vele andere bewegingen van dezelfde aard, zoals de priesters die voelen dat ze ook moeten kunnen huwen, zijn enkel een bewijs voor mij dat ze veel te weinig tijd besteden aan het bidden en aan het luisteren naar God.
Nicky: Wat zou u zeggen tot alle biddende en welbedoelende vrouwen die vandaag zeggen dat ze het recht zouden moeten hebben om priester te worden? Maria: Eerst en vooral zou ik hen willen vragen om heel veel te bidden tot de Heilige Geest om hen over deze aangelegenheid te verlichten, en dan zou ik hen willen vragen om te beantwoorden aan de goedbedoelende mensen die zeggen dat ze het recht moeten hebben om een van Gods grootste geschenken te ontvangen, te dragen, er geboorte aan te geven, het op te voeden: onze kinderen. Beide van deze wensen worden verward en zijn niet in Gods plan.
Heeft Jezus verlangd dat ook vrouwen priester zouden worden? Maria, de heiligste van alle vrouwen, zou dan zeker moeten aanwezig geweest zijn bij het Laatste Avondmaal, maar dat was niet het geval!
Jezus zette de dingen niet op een andere wijze op, en opnieuw: God weet veel beter dan wij wat het beste is voor ons. Alles wat tegengesteld is aan Zijn plannen, brengt verwarring en verwarring is een van satans meest doorzichtige resultaten.
Nicky: Zijn sommige van de Kardinalen en Bisschoppen, die rond de Paus om hebben gezegd, om de Communie in de hand te er door te drukken, naar de hel gegaan? Maria: Ja, sommigen, maar ik zal niet zeggen dat het louter door dat was. Ik weet dat er ook andere dingen rond betrokken waren en het is de combinatie van dit alles dat dit heeft veroorzaakt. Maar ik kan niet zeggen dat het alleen deze daad was dat de oorzaak was voor het verlies van vele zielen.
Nicky: Hiervoor hebt u de vrijmetselaars vermeld binnen het Vaticaan. Hoeveel van de Kardinalen rond de Paus zijn vrijmetselaars? Maria: Ik weet niet het juiste aantal, maar velen waren Kardinaal toen hij Paus werd. Ondertussen heeft Johannes Paulus II zoveel nieuwe Kardinalen benoemd, die zeker geen vrijmetselaars zijn en zo is hun aantal vandaag de dag minder, maar steeds zijn er nog sommigen daar en zelfs heel dicht rond de Paus.
Nicky: Wat hebben de Arme Zielen u verteld over de huidige Paus [JP II]? Maria: Ze hebben mij verteld dat de mensen heel veel moet bidden voor hem, omdat hij voortdurend in gevaar is. Maar hier moet ik ook aan toevoegen dat vele Arme Zielen hem beschermen.
Ook heeft hij reeds maatregelen getroffen om de opvolging van het pausschap te beschermen.
Nicky: Maria, heeft de huidige Paus kennis van u, uw ervaringen en uw apostolaat? Maria: Ja.
Nicky: Wetende welk belang u hecht aan de nederigheid en de gehoorzaamheid en, in het bijzonder aan uw geestelijke begeleiders en Bisschoppen, mag ik veronderstellen dat, terwijl u doorgaat met uw apostolaat voor de Zielen in het Vagevuur, dat u altijd gehoorzaamt aan de huidige Heilige Vader, Paus Johannes Paulus II? Maria: Ja, zo niet zou ik heel hypocriet zijn. Uiteraard gehoorzaam ik hem!
Ik zie een grote mogelijkheid voor zijn heiligschap, want Onze Lieve Vrouw voedde hem op en pikte hem er uit. En deze enorme genaden dat Zij hem gaf, beantwoordde hij zo openlijk door zijn motto te kiezen om "TOTUS TUUS" te zijn. Ik heb een diepe liefde en eerbied voor hem en ik bid dikwijls voor hem. Zelfs als ik anders zou staan tegenover hem en tegengestelde dingen over hem zou weten, zou ik steeds gehoorzaam zijn, want het is dat wat God van ons verlangt: hij is de enige en ware opvolger van de Heilige Petrus, de Rots waarop Jezus zijn Kerk heeft gebouwd.
Nicky: Zo heeft u, en hebben uw ervaringen en apostolaat de zegen van onze huidige Heilige Vader, paus Johannes Paulus II? Maria: Ja, ik heb de zegen om mijn opdracht verder te zetten.
Nicky: Bent u ooit bezocht door Kardinalen, Bisschoppen of enig andere gerespecteerde uit Rome? Maria: Ja, twee, een Bisschop en een Aartsbisschop, zijn mij hier de laatste jaren komen bezoeken. Maar heb Maria en de Kerk lief want zij zijn hevige supporters van Medjugorje en beiden staan heel dicht bij de Heilige Vader. Maar om hen voor onnodige aanvallen te behoeden, verkies ik hun namen niet te noemen.
Kijk, het is reeds 14.30 uur. Wat over een pauze? Verse lentelucht zou goed doen, denkt u niet?
Nicky: Terwijl we opstaan drukt Maria haar wens uit om maar haar kleine groentetuin te laten zien, zon zeventig meter dieper gelegen. Wanneer we de voordeur verlaten, zegt zij: "Een buur heeft hier problemen veroorzaakt, ziet u, de afspanning rond mijn tuin is beschadigd, en ik heb hem gevraagd om dit te herstellen." We wandelen beneden de heel steile oprit, laten de kerk aan onze linkerhand en zien het restaurant langs onze rechterzijde. Ze voegt hier aan toe: "Hij heeft mij gezegd dat de schade is veroorzaakt door de sneeuw van de laatste winter en dat hij er niets mee te maken heeft."
We naderen een smalle en tamelijk vlakke aardeweg die is omgeven door een oude, wankele houten omheining. Een andere buurvrouw, een vrouw, ruimt al de dode bladeren op van de voorbije zomer. Na mij te hebben voorgesteld en een beetje te hebben gepraat, zegt Maria: "Kom, kijk hier, Nicky. Ziet dit er volgens u uit dat de sneeuw dit zou hebben veroorzaakt?" Zij wijst naar een stuk omheining, waaruit blijkbaar diverse planken getrokken zijn, en de kleur van het hout wijst duidelijk aan dat het pas recentelijk kan gebeurd zijn. Aan de nagels die hierdoor kwamen bloot te liggen kom men dit ook zien. Neen, ik moest toegeven dat dit nauwelijks door de sneeuw kon zijn veroorzaakt. Na nog wat langer praten met de heel vriendelijke buurvrouw, gingen we terug opwaarts naar haar huis toe. Zij is traag en het lijkt dat ze wat pijn heeft omwille van recente heupproblemen. Aan het begin van haar oprit, schudt Maria een beetje het hoofd en zegt eerder fluisterend: "Ah, het heeft niet, die ongelukkige knorpot! Ziet u, wat hij niet weet is dat een Arme Ziel mij heeft verteld dat het geen sneeuwschade was."
We zwerven nog wat rond en gaan dan terug haar warme verblijf binnen.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
10-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 10. Kerkelijke Leer en de Bijbel
Hoofdstuk 10. Kerkelijke Leer en de Bijbel
Nicky: Wie in de geschiedenis van de Kerk zou u beschouwen als degene die u het dichtst benadert over wat u vertelt over het Vagevuur? Maria: Jezus.
In Mattheus zegt Hij: "Ik verzeker je: dan kom je niet vrij komt voor je ook de laatste cent betaald hebt." En het is uiteraard, zonde. Een beetje verder, over zonden tegen de Heilige Geest, zegt Hij "dat zo een zonde niet zal vergeven worden, noch in deze wereld, noch in de volgende die moet komen." Hier zegt Hij duidelijk dat er zonden bestaan die zullen worden vergeven in de volgende wereld. Omdat de hel definitief is en de Hemel zonder enige zonde of enig gevolg van zonde, wordt deze "volgende wereld," deze "tussenwereld," reeds voor een lange tijd het Vagevuur genoemd.
In veel recentere tijden zou ik Paus Pius X noemen, een heel grote Paus in de ogen van velen. Tijdens zijn tijd wilden ze reeds modernisering brengen in de Kerk, maar hij weigerde en kwam hier duidelijk voor op.
Dan is er ook de Heilige Augustinus, Thomas van Aquino, de Heilige Brigitta en vele anderen. Ik wil ook Pater Pio, Thérèse Neumann, Maria Anna Lindmayr, Anne Katharina Emmerich en Jean Vianney, de pastoor van Ars-sur-Formans, vernoemen, en ook Kardinaal Jouret, maar met een beetje opzoekingwerk zul je er vele kunnen vinden.
Nicky: Zijn er andere mensen die dezelfde ervaringen hadden als u? Maria: Ja, er zijn vele bekenden, maar ook vele onbekenden. Pater Pio zag dikwijls de Arme Zielen en u kunt heel gemakkelijk vele boeken vinden over zijn leven. Maar er zijn ook nog de Heilige Catharina van Genua, Don Bosco, Christina van België en opnieuw de Heilige Brigitta.
Nicky: Dit zijn allemaal heiligen! U bevindt zich in het gezelschap van vele heiligen. Bent u een Heilige? Maria: God neen, ver, ver ervan! De Arme Zielen hebben mezelf verteld dat velen dit beter gedaan zouden hebben dan ik. Het zijn niet de ervaringen zoals ik heb, of enige type van private onthulling dat van iemand een heilige maakt. In dat verband kende ik een vrouw die precies dezelfde bovennatuurlijke gave had dan ik, maar over de jaren heen begon de trots binnen te sluipen en nu is haar ziel verloren.
Ieder van ons heeft dezelfde kans om heilig te worden hier op aarde, diegenen onder ons inbegrepen die absoluut geen private onthullingen kennen. Omdat mij deze ervaring verleend is, is het voor mij veel moeilijker om heilig te worden, omdat mij zoveel meer is gegeven dan aan de anderen. Ik probeer het dikwijls, maar, zoals de anderen, val ik dikwijls.
Nicky: U hebt reeds verteld dat de zielen kunnen lezen. Is het dan een goed en liefdevol gebaar om voor hen de Bijbel open te houden, zodat ze deze kunnen lezen, zoals bijvoorbeeld het Evangelie van Mattheüs? Maria: Ja, maar enkel bij een goed, liefdevol, aantrekkelijk, vertrouwend en diepgelovig gebaar zal het de Arme Zielen helpen, maar dat ze feitelijk winnen door de informatie te lezen, betwijfel ik ten zeerste, omdat ze reeds het Goddelijk Licht hebben kunnen waarnemen. Neen, het Evangelie is enkel voor de levenden.
Nicky: Hebben de Arme Zielen ooit iets gezegd over gehuwde mannen die priester wensen te worden? Kan dit? Maria: Ja, de Arme Zielen hebben hierover verteld, maar enkel als de echtgenote bereidwillig is en hiermee bedoel ik: bereid is om in haar eigen vertrekken te leven. Maar het is niet toegelaten voor reeds gewijde priesters om te huwen en daarna priester te blijven.
Nicky: Jezus zei dat het moeilijk is voor de rijken om het Koninkrijk van God binnen te treden. Wat hebt u van de Arme Zielen hierover geleerd? Maria: Dit hangt opnieuw af van de liefde voor de naaste. Als de rijken veel goede daden doen voor de armen, zullen ze uiteraard naar de Hemel gaan en zo vlug als iemand anders. Het is echter moeilijker om Gods wil te doen met het gewicht op de schouders van te veel wereldse rijkdom en ze moeten beschermd en geleid worden. Maar meer rijken zijn teveel bezorgd om hun aardse goederen dan zij die steeds voorzichtig moeten zijn en de hele tijd afhangen van giften en andere hulp. Men gaat deze rijken ook zeker en vast minder in de kerk aantreffen. Toen Jezus dit zei bedoelde hij Gods Koninkrijk hier op aarde, want Zijn koninkrijk bevindt zich ook hier. We kunnen onszelf tot Zijn koninkrijk rekenen wanneer we noch in leven zijn, net zoals we onszelf tot de hel kunnen rekenen hier op aarde. Daarom nodigt Hij ons uit om eerder te luisteren naar Hem dan naar Caesar of satan. Hij verlangt zo diep dat wij bij Hem zijn in de Hemel en dit is een van de vele duizenden uitnodigingen om ons te bevrijden van alle dingen die ons zo gemakkelijk naar beneden halen.
Nicky: Van de twee mannen die samen met Jezus werden gekruisigd, wat heeft de goede gedaan om in de Hemel te komen? Maria: Hij berispte de andere die, zelfs aan het kruis, bleef spotten met Onze Redder. Hij zei dat zij twee hun straf verdienden. Hij aanvaardde deze straf zonder schuldgevoel, maar het was eenvoudig omdat hij "ja" zei aan Gods wil en Jezus onschuld erkende.
Nicky: Over het onderricht van de Kerk tijdens de laatste generaties, wat denkt u dat de grootste misstap was dat tot gevolg had dat zoveel mensen de Kerk of hun geloof verlaten? Maria: Het is niet het onderricht van de Kerk die in de fout is gegaan. De bevoegde mensen, zoals de ouders en de leerkrachten negeerden om de jonge mensen bij te brengen dat Jezus enkel het goede, het positieve, en de volledige liefde is. Zij legden te veel de nadruk op de bedreigingen en te weinig op de liefde. Ze onderwezen niets over de enorme schoonheid van het gebed en het vasten. Ze hebben Onze Lieve Vrouw aan de kant gezet en ook de aartsengel Michaël en wanneer zoiets gebeurt, worden onze twee grootste bemiddelaars genegeerd en opschudding is dan steeds het resultaat. In het kort zou ik dus zeggen dat dit het gevolg is van een gebrek aan liefde, gebed, vasten en boete, eerbied voor Onze Lieve Vrouw en de aartsengel Michaël en hierdoor werd het satan toegelaten om terrein te winnen op elk gebied.
Nicky: Bestaat er een verhaal uit de Bijbel waarvan u voelt dat het bevestigt wat er gebeurt wanneer we bidden voor de doden? Maria: Er wordt veel hierover gevonden in de Bijbel, maar het duidelijkst en vermoedelijk ook het meest volledig is het verhaal over Lazarus die opnieuw tot leven wordt gewekt. Wanneer het over het bidden voor de overledenen gaat zijn er virtueel honderden verwijzingen die allemaal vertellen over de noodzaak en de goedheid om dit te doen. In de Tweede brief aan Timotheüs, bidt Sint Paulus voor de overledenen. En zelfs in het Oude Testament zond Judas Machabeus geld naar Jeruzalem om dingen op te offeren voor de zonden van de doden.
Nicky: Ik heb gehoord dat Christenen zeggen dat we enkel slijk zijn zonder Jezus. En sommigen zeggen dat hoe dichter de mensen tot Jezus komen, hoe meer zij Zijn marionetten worden. Hou zou u op deze opmerkingen antwoorden? Maria: Zeggen Christenen deze dingen? Hmmm.
Het eerste klinkt eerder als een louter overenthousiaste opmerking die mogelijk verwijst naar het zich niet langer kunnen voorstellen hoe het mogelijk was om het leven te leiden zonder op Hem elke dag beroep te doen. Maar in waarheid is dit helemaal niet het geval. Mensen zijn altijd enkel maar slijk of God nu dicht bij hen is tijdens hun leven of niet. Gods liefde voor hen is onveranderlijk. Zijn liefde voor hen blijft altijd oneindig en die liefde alleen maakt elke mens op aarde oneindig vuil. Pater Pio zei dat God meer waarde hecht aan elke ziel dan aan het volledige universum.
En dat Christenen enkel marionetten worden van God is het verste van de waarheid verwijderd dan u maar kunt bedenken. Hoe dichter de mensen tot God komen, hoe vrijer ze worden en niet het tegenoverstelde. Een marionet houdt het verliezen van onze vrijheid in om goed te doen. Onze vrijheid om goede daden te doen is een van Gods grootste geschenken aan ons en kan voor het overgrote gedeelte enkel worden weggenomen door satan. Bezetenheid betekent in het bezit zijn van satan.
Deze Christenen waar u hier naar verwijst zouden heel veel tot God moeten bidden zodat ze zouden inzien dat Gods wil hen toont waar de Goddelijke Liefde over gaat.
Nicky: Hebben de Arme Zielen iets van ons gevraagd dat, bij gebrek aan een beter woord, eerder werelds is, maar ook van de Kerk komt die het zo onderricht? Maria: Wel, ze vragen mij dikwijls om iedereen te vertellen om meer te geven aan de wereldse goede doelen. Ik heb deze giften steeds geweigerd omdat giften voor dit doel enkel naar de parochie zouden mogen gaan. Het is zo belangrijk om het Woord van Jezus te helpen verspreiden en dit tot het einde van de wereld. Dit helpt ook de mensen hier en wist vele van hun zonden en versnelt aldus hun reis naar de Hemel. Deze giften moeten steeds in stilte worden gegeven als de mensen alle genaden wenst te komen die God hen hiervoor bereid is te geven. Als een gift wordt geschonken terwijl het aan iedereen wordt verkondigd, zullen de genaden veel minder zijn.
Nicky: Ik heb gehoord dat Christenen zeggen dat ze anderen niet kunnen veranderen en dat ze enkel zichzelf kunnen veranderen. Maar, naar wat u mij vertelt, schijnt dit maar gedeeltelijk juist te zijn. Wat is uw mening hierover? Maria: Het is zeker waar dat Gods eerste wens voor ons is dat we elke dag sterven om dichter en dichter tot Hem te komen. Zijn rechtvaardigheid kan hierin gemakkelijk onderscheiden worden. Elke persoon op aarde krijgt een gelijke kans om zichzelf te beteren, maar wat God ons heeft gegeven stopt hier niet. Hij gaf ons heel krachtige bemiddelaars zoals Maria, de Engelen, de Heiligen, de Arme Zielen en eveneens onze naasten. Als we hen aanroepen is het zeker waar dat we veranderingen kunnen teweegbrengen in de omstandigheden van anderen, die uiteindelijk tot resultaten kunnen leiden. Ook dit is onze verantwoordelijkheid. Het toont enkel onze liefde tegenover onze naaste, vooral wanneer Gods van ons verlangt dat we deze bemiddelaars aanroepen voor onze vijanden.
Nicky: Ik heb gehoord dat Christenen zeggen dat ze anderen niet kunnen veranderen en dat ze enkel zichzelf kunnen veranderen. Maar, naar wat u mij vertelt, schijnt dit maar gedeeltelijk juist te zijn. Wat is uw mening hierover? Maria: Het is zeker waar dat Gods eerste wens voor ons is dat we elke dag sterven om dichter en dichter tot Hem te komen. Zijn rechtvaardigheid kan hierin gemakkelijk onderscheiden worden. Elke persoon op aarde krijgt een gelijke kans om zichzelf te beteren, maar wat God ons heeft gegeven stopt hier niet. Hij gaf ons heel krachtige bemiddelaars zoals Maria, de Engelen, de Heiligen, de Arme Zielen en eveneens onze naasten. Als we hen aanroepen is het zeker waar dat we veranderingen kunnen teweegbrengen in de omstandigheden van anderen, die uiteindelijk tot resultaten kunnen leiden. Ook dit is onze verantwoordelijkheid. Het toont enkel onze liefde tegenover onze naaste, vooral wanneer Gods van ons verlangt dat we deze bemiddelaars aanroepen voor onze vijanden.
Wij kunnen onze vijanden liefhebben op een andere manier, louter door onze eigen zonden te erkennen en door God en deze in Zijn Koninkrijk te vragen om tussen te komen voor hen. Heb een beetje geloof, volhard in het liefhebben, aanroep Zijn vrienden hier en in de Hemel en ik verzeker u dat velen van de liefdelozen op deze wereld hun gedrag zullen veranderen.
Nicky: Is het niet zo dat vele van de dingen waarover de Arme Zielen klagen, voortkomen uit Vaticaan II? Hoe voelt u zich dan bij Vaticaan II? Maria: Ja, vele van de moderne aangelegenheden zijn voortgekomen uit het Concilie, maar deze veranderingen hadden niets te maken met de geest van het Concilie zelf. Aan de kern van Vaticaan II waren er zo veel goede dingen, en ondubbelzinning was de Heilige Geest daar sterk aan het werk. Zo was het bijvoorbeeld heel goed dat we God duidelijker begonnen te herkennen in de overige kerkgenootschappen, en deze oecumenische liefde was er een sterk onderwerp. Maar, zoals steeds het geval is met Heilige plaatsen, mensen of gebeurtenissen, lag satan buiten de muren op de loer en viel aan, bracht verdeeldheid en veroorzaakte ophef waar mogelijk aan de buitenkant, in een poging om datgene, wat de binnenkant is, te verzwakken. En om meer te verduidelijken dat satans agenten veel meer georganiseerd en doorzettend zijn dan de meeste Katholieken, is er mij vanuit minstens drie betrouwbare bronnen verteld dat de vrijmetselaars reeds vanaf 1925 bezig waren om de "Communie in de hand" er pogen door te drukken. Het duurde een tijdje, maar ze zijn zeker in hun opzet geslaagd.
Wat alle overige moderniseringen betreft, waarvan de mensen verkeerdelijk denken dat ze als een goddelijke vrucht voortkwamen uit het Concilie, kan ik u verzekeren dat dit niet het geval was en dat de vrijmetselaars binnen het Vaticaan ze reeds lang van tevoren had geregeld met als enige bedoeling om satans greep op de Kerk te versterken. Toen aan alle Bisschoppen in de wereld werd gevraagd om te stemmen over de Communie in de hand, stemde de grote meerderheid ertegen. Ook kan niemand in de documenten van Vaticaan II iets terugvinden over de Communie in de hand, en Paus Paulus VI zei na het Concilie dat de rook van satan diep was binnengedrongen in de Tempel van God, met de bedoeling de vruchten van het Concilie in de kiem te smoren. Hoe goed had hij het bij het rechte eind!
En als er bijvoorbeeld al iets heel goed was dat voortkwam uit het Concilie, dat daarna ook te modern werd, dan was het de Charismatische Vernieuwing. Het was heel goed tijdens de beginjaren, maar opnieuw, zonder Onze Lieve Vrouw is er gewoon geen vernieuwing. Vandaag is die beweging erg uiteen gevallen en kan ze enkel maar opnieuw worden verenigd indien alle leiders de Heilige Moeder in al hun activiteiten zouden betrekken. Vergeet voor geen minuut Onze Lieve Vrouw die in de Opperzaal aanwezig was toen de Heilige Geest nederdaalde. De modernisering van de Vernieuwing heeft satan toegelaten om het zo doeltreffend te fragmenteren.
En wanneer we alle Concilies in de geschiedenis bekijken, wordt het duidelijk dat er na elke Concilie er een tijd kwam van verwarring, en dit Concilie heeft het langst van al geduurd, is het niet? Al deze vroegere dingen zullen echter spoedig weer in ere worden hersteld.
Nicky: Het was zeker het langstdurende Concilie, maar om voor een ogenblik terug te komen op de Charismatische Vernieuwing, hebt u enige raad voor zij die betrokken zijn in deze Vernieuwing? Maria: Ja, ze zouden minder moeten praten en meer moeten bidden en nederig zijn. Sensatie en geloof gaan niet tezamen.
Nicky: Hebben de zielen ooit geantwoord op een vraag die u of iemand anders hen ooit hebben gesteld, waarop er een antwoord kwam dat ver buiten de aanvaarde theologie bleek te liggen? Maria: Wel, misschien, en hier kijk ik uit naar het antwoord van gereputeerde theologen, als ze er bekommerd voor zijn. Het gebeurde dat iemand mij de vraag stelde of geaborteerde of doodgeboren kinderen, wegens gebrek aan gebeden eerste naar het Voorgeborchte en het Vagevuur, of ogenblikkelijk naar de Hemel gaan? En dit is wat de ziel antwoordde: "Tussen de heel jonge kinderen zijn er ook sommige volwassenen." Hier moet ik toegeven dat ik niet weet wat de omstandigheden zijn die dit zouden toelaten.
Nicky: Betekent dit dat wij en de priesters bij gelegenheid een Mis zouden moeten opdragen en andere gebeden zouden moeten bidden voor de zielen in het Voorgeborchte? Maria: Ja, het blijkt dat we moeten doen, en opnieuw neemt het erg weinig moeite van onzentwege om hen door Jezus naar de Hemel te laten opstijgen. Eén Mis zou al duidelijk volstaan om een groot aantal van hen tot de beste van alle plaatsen toe te laten.
Bron: Nicky Eltz Vertaling: Chris De Bodt
09-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 9. De Heiligen
Hoofdstuk 9. De Heiligen
Nicky: Spelen sommige Heiligen een belangrijke rol voor de Arme Zielen? Maria: De Heilige Jozef kan ons heel goed helpen in het volledig vermijden van het Vagevuur, en we zouden onze lievelingsheiligen dikwijls moeten vragen om veel te bidden voor onze geliefden in het Vagevuur. De gebeden van de Heiligen voor hen staat hen heel veel bij. En officieel is de patroonheilige van de Arme Zielen Sint Nicolaas van Tolentino.
Nicky: Vernoemen de Arme Zielen soms de Heiligen? Maria: Neen, voor zover ik weet hebben ze hen niet op een bijzondere wijze vernoemd maar ze vernoemen wel de engelen en vooral de Heilige Michaël, die zo enorm belangrijk is.
Nicky: Wat is uw antwoord voor de Christenen die het belang van de Heiligen in vraag stellen? Maria: Hen negeren is een groot verlies. Door over hen te lezen wordt ons geloof erg gesterkt. Ik beloof u dat veel van de huidige artikelen in de media aandoenlijk zijn in vergelijking met de vele verhalen over de Heiligen. God heeft voor een duidelijke reden de Heiligen in de geschiedenis van de mensheid geplaatst. En bidden voor hun tussenkomst ten gunste van ons of anderen is eveneens heel noodzakelijk en is heel lonend. Met hen hebben we dan sterke advocaten voor Gods troon.
Nicky: Zijn er enige Heiligen in leven vandaag? Maria: O, heel veel. In zondige, gevaarlijke en wispelturige tijden zoals deze, is Gods genade overvloedig aanwezig en dan resulteert in vele Heiligen. Zij komen slechts zelden op de voorgrond omdat ze voor het grootste gedeelte verborgen blijven tot ze naar de Hemel zijn gegaan. Dat is omdat het hun nederigheid en gehoorzaamheid is dat hen voor het grootste gedeelte tot heiligen maakt en de nederige wil wenst nergens te worden gehoord of gezien. Goed nieuws doet maar heel langzaam de ronde en lokt weinig interesse. Het doet geen kranten verkopen, terwijl we allen weten dat het slechte nieuws heel wat belangstelling wekt en vaak voor veel geld verkocht wordt.
Nicky: Wie zou u beschouwen als een heilige tijdens deze eeuw? Maria: Pater Pio. Paus Johannes Paulus I die, omwille van zijn goedheid en voor zijn erkenning van de aanwezigheid van satan tussen de vrijmetselaars die diep zijn binnengedrongen binnen de muren van het Vaticaan, werd vermoord.
Dan is er Maximilian Kolbe en die andere tamelijk recente Poolse priester, wat was zijn naam. Deze die werd gemarteld en met draad werd opgehangen en daarna verdronken door de Geheime Politie, Popolisko of iets dat erop lijkt.? [Jerzy Popieluszkonn vermoord in 1984, nvdr] Hij is, staande naast Jezus, verschenen, gekleed in de martelaarskleuren rood en wit. Ik kan er nog meer opsommen, maar ik weet dat sommigen van de grootsten nog steeds onder ons zijn, verborgen of beschermd.
Zo is bijvoorbeeld in het noorden van Italië een priester waar de zusters de vensters bovenaan in de kerk steeds goed moeten sluiten vóór de aanvang van zijn Missen. Weet u waarom? Omdat hij tijdens de consecratie in zon diepe extase beland en zo dicht bij Jezus is dat hij van de grond wordt gelicht en opwaarts zweeft. De zusters willen hem niet verliezen! Spoedig stopte de Bisschop zijn publiek toegankelijke missen, omdat deze nogal begrijpelijk voor wat beroering zorgden onder de mensen. U kunt zich voorstellen hoe zijn lijden hier moet zijn als u de wereld van vandaag ziet. Welke verzonnen etiketten zouden de ongelovige psychiaters op hem niet plakken? Dat zou ik graag wel eens willen weten.
Ja, er zijn zeker vele heiligen vandaag maar begrijpelijk moet de kerk heel voorzichtig hiermee zijn en het nodige onderscheid kunnen maken en daarom mag het proces voor hun mogelijke zaligverklaring enkel begonnen worden wanneer ze vertrokken zijn op hun hemelse weg.
Nicky: Wat zijn de grootste misvattingen die de mensen vandaag hebben over de heiligen? Maria: Misvattingen? Ik denk dat de meest gebruikelijke misvatting voor de mensen is dat ze denken en zeggen dat deze anderen genaden hebben ontvangen dat zij niet bezitten, en zo ook niet zo heilig kunnen zijn als de anderen. Het zeggen van "Dank u God, maar ik ben niet uitverkoren om een heilige te zijn," is het paard voor de kar spannen en is maar een zwak excuus. Indien zij die dit zeggen gehandeld hadden zoals de anderen, dan zouden zij ook meer en meer genaden hebben bekomen. Gods rechtvaardigheid ligt diep in het feit dat het aan ieder van ons op dezelfde wijze gegeven is om heilig te worden.
Nicky: Worden heiligen kwaad? Maria: Natuurlijk worden ze dat en vooral wanneer ze handelingen tegen het vereren van God en de Liefde voelen, horen of zien, ongeacht de omstandigheden. Woede voelen en kwaad zijn is geen zonde, maar wat iemand doet wanneer hij kwaad is moet voorzichtig worden overwogen. Maar terechte woede is duidelijk toegestaan en ligt in Gods wil. Was het Jezus zelf niet die boos was toen hij de kooplui uit de tempel verjoeg? Uiteraard was Hij kwaad. En ook vandaag is hij nog steeds kwaad wanneer mensen geld trachten te slaan uit een heilige plaats of omstandigheid.
Nicky: Wetende dat alle Heiligen uiteraard volledig verschillend van elkaar zijn, wat zijn volgens uw mening, de meest voorkomende karaktertrekken bij de Heiligen, buiten de nederigheid? Maria: Het liefhebben van alle mensen, ongeacht wie ze zijn. Het goede zien in iedereen, ongeacht wie ze zijn. Vergevingsgezindheid tegenover iedereen en bereidwilligheid om alles te doen voor God en ieder van Zijn volk ongeacht hoe moeilijk dit ook mag lijken. Ik wil er ook aan toevoegen dat Heiligen altijd een diepe eerbied en liefde lijken te hebben voor de heel jonge, zowel als voor de heel oude mensen.
Nicky: Hebt u het gevoel dat u persoonlijk reeds heiligen hebt ontmoet? Maria: Ja. Een vrouw daar beneden in de vallei, bijvoorbeeld, in het stadje Schnifis, was zo een persoon. Zij was gedurende een lange tijd bedlegerig met verlamde benen en, denk ik ook, in voortdurende, verschrikkelijke pijnen. Elke keer dat ik haar bezocht, straalde zij en uiteindelijk vroeg ik haar waarin ze de hele tijd zo vreugdevol was. Haar antwoord was dat ze wist dat ze vele zielen voor God redde en dat ze dit kon aanschouwen was een voorrecht dat werd toegelaten om dit te doen voor Hem. Zij is, denk ik, een ware heilige.
Nicky: Kunt u mij de namen vertellen van sommige levende heiligen die u kent? Maria: Neen, omdat dit hen onnodige lijden zou toebrengen en ook hun diepe nederigheid zou verzwakken en in gevaar brengen.
Nicky: Spelen sommige Heiligen een belangrijke rol voor de Arme Zielen? Maria: De Heilige Jozef kan ons heel goed helpen in het volledig vermijden van het Vagevuur, en we zouden onze lievelingsheiligen dikwijls moeten vragen om veel te bidden voor onze geliefden in het Vagevuur. De gebeden van de Heiligen voor hen staat hen heel veel bij. En officieel is de patroonheilige van de Arme Zielen Sint Nicolaas van Tolentino.
Nicky: Vernoemen de Arme Zielen soms de Heiligen? Maria: Neen, voor zover ik weet hebben ze hen niet op een bijzondere wijze vernoemd maar ze vernoemen wel de engelen en vooral de Heilige Michaël, die zo enorm belangrijk is.
Nicky: Wat is uw antwoord voor de Christenen die het belang van de Heiligen in vraag stellen? Maria: Hen negeren is een groot verlies. Door over hen te lezen wordt ons geloof erg gesterkt. Ik beloof u dat veel van de huidige artikelen in de media aandoenlijk zijn in vergelijking met de vele verhalen over de Heiligen. God heeft voor een duidelijke reden de Heiligen in de geschiedenis van de mensheid geplaatst. En bidden voor hun tussenkomst ten gunste van ons of anderen is eveneens heel noodzakelijk en is heel lonend. Met hen hebben we dan sterke advocaten voor Gods troon.
Bron: Nicky Eltz Vertaling: Chris De Bodt
08-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 8. Heilige Mis
Hoofdstuk 8. Heilige Mis
Nicky: Wat vragen de Arme Zielen u het meest? Maria: De Heilige Mis. Het meest vragen ze om een Heilige Mis bij te wonen of te laten opdragen, maar ook het bidden van de Rozenkrans, het bidden van de Kruisweg en andere gebeden.
Nicky: U zegt dat zij Missen nodig hebben van ons. Waarom Missen, eerder dan iets anders? Maria: Omdat elke Mis een hernieuwing van Jezus lijden en Zijn dood aan het kruis is. In elke Mis bidt Hij opnieuw voor ons en met ons en offert Hij zichzelf aan de Vader voor ons. Pater Pio, die dikwijls de Christus Passie beleefde tijdens de Mis, zei dat de wereld gemakkelijker kon bestaan zonder de zon dan zonder de Heilige Mis. Deze opmerking geeft ons zoveel stof tot nadenken en is tegelijkertijd profetisch want door de Mis te beleven voegen wij ons bij Jezus door de wereld mee helpen te redden van de vernietiging en door naar Jezus te gaan redden wij onszelf. Door de Arme Zielen naar de Heilige Mis te brengen, begeleiden we hen op ontelbare manieren die we werkelijk enkel in de Hemel zullen begrijpen, wanneer we allen samen zijn rond Jezus.
Nicky: Draagt elke Mis, die we bijwonen of laten vieren, evenveel bij tot de hulp van de Arme Zielen? Maria: Neen, hoeveel het de ziel, voor wie de Mis is opgedragen, helpt hangt af van hoe Christelijk de ziel was en hoezeer de ziel naar de Mis verlangde tijdens het leven. Als een ziel echter geen Christen was tijdens het leven, en er daarom ook niets kon van weten, zal voor deze ziel het bijwonen van een Mis heel veel bijdragen.
Nicky: Helpt een ziel die wij opdragen voor een levende ziel, deze ziel evenzeer als een Arme ziel? Maria: Een mis bijwonen of opdragen voor een levende persoon helpt deze heel wat meer dan later.
Nicky: Waarom? Maria: Omdat we hier nog steeds genaden kunnen ontvangen en dat is niet langer het geval eens we in het Vagevuur zijn. En ook, hier onder ons helpt het enorm om die andere persoon van enig gevaar te beschermen.
Nicky: Is er enig wetenschappelijk bewijs dat Jezus feitelijk aanwezig is in de Gewijde Hostie? Maria: Natuurlijk! Er zijn hier vele bewijzen van. U kan heel wat lezen over Eucharistische Mirakels tijdens de hele geschiedenis van de Kerk.
Laat mij een voorbeeld geven, Thérèse Neumann van Konnersreuth leefde enkel op de Heilige Hostie en water en dit gedurende zesendertig jaar, en toch won ze aan gewicht bij het ouder worden. En vandaag is er ergens een vrouw in het noorden van Frankrijk die, gedurende vijftig tot zestig jaar, niets anders dan de Heilige Hostie consumeerde. Een tijdje geleden heeft de Bisschop haar, als proef, twee weken laten in het oog houden in het hospitaal. En haar toestand was even gezond als daarvoor. De Bisschop deed enkel zijn plicht door hierop aan te dringen en ook de vrouw deed haar plicht door te gehoorzamen. Jezus staat mirakelen toe om de mensen te laten zien dat Hij waarlijk aanwezig is in het Brood des Levens.
Ook kunt u lezen over het mirakel van Lanciano, in Italië, waar vele eeuwen geleden een Hostie veranderde in vlees en bloed tijdens de Consecratie. Er werden wetenschappelijke proeven op gedaan tijdens de jaren zeventig en het bewijs is geleverd dat het om een stuk menselijk vlees gaat, namelijk een vers stuk hartspier.
Een van mijn favoriete Eucharistische mirakelen gebeurde in Langewiese, Duitsland, nadat er een aantal hosties uit de kerk waren gestolen. De dief, ondanks dat hij een Christen was, had zichzelf laten omkopen om de hosties te verwijderen en gaf ze aan de opdrachtgevers zodat ze deze zouden kunnen spotten met God. Het was toen dit laatste gebeurde dat de hostie plotseling begon te bloeden. De deelnemers die schrik hadden om aan het wereldlijk gerecht te worden uitgeleverd, wikkelden de hosties gauw in een stuk kleed in en begroeven dit hierop nabij de wouden van Langewiese. Spoedig reisde er een voorname Poolse heer op de weg langs deze plaats, met zijn koets aangedreven door vier paarden, toen de paarden plotseling stopten en neerknielden. Geen menselijke kracht kon de paarden doen opstaan en voortgaan. Zelfs de zwepen konden niet helpen. Toen begon de edelman rond te kijken en kwam hij uit op een stuk linnen die de bloedende hosties bevatte. Spoedig verspreidde het nieuws zich in de omgeving en de priester uit Langewiese hield een processie naar de plaats en haalde de hosties uit de grond en bracht hen terug naar de kerk terwijl de klokken luidden.
Nicky: Kende U Thérèse Neumann persoonlijk? Maria: Op twee weken na, maar ik bracht haar een bezoek bij haar graf en ik was die hele tijd nogal ziek, maar toen ik het graf verliet was ik opnieuw gezond.
Nicky: Is het mogelijk dat in steden waar er veel gebeden wordt en vele Missen worden opgedragen, dat de Arme Zielen daar meer verzamelen dan in een stad waar er minder wordt gebeden? Maria: Zeker. Zij doen dit in de hoop dat er een gebed bij is dat hen kan helpen. Meestal horen de gelovigen hen en nemen hen zelfs waar. Dat zijn plaatsen waar priesters en andere in de leiderspositie hun mensen de raad geven dat het horen van stemmen van Arme Zielen normaal is. In deze zo ongelovige wereld is het "horen van stemmen" vaak niet het werk van de Arme Zielen, maar het resultaat van satans werk. Uiteraard zijn sommige stemmen te wijten aan een mentale ziekte, maar dikwijls zit satan in het spel. Maar er zitten ook veel goede stemmen bij en uiteraard is dit een groot geschenk. Maar de veelgehoorde opmerking dat het "horen van stemmen" uitsluitend is toe te schrijven aan een mentale ziekte, is schaamteloos overdreven en veroorzaakt dus ontzagwekkende schade aan heel gevoelige en goede mensen. Zowel het vermogen tot het maken van onderscheid, als de ervaring zijn nodig in deze gevallen en de grote meerderheid van de geneesheren zijn niet genoeg opgeleid in dergelijke aangelegenheden. Eigenlijk zouden deze geneesheren meer naar de Mis moeten gaan en tot God bidden om meer inzicht te verwerven in deze goddelijke aangelegenheden.
Nicky: Wonen de mensen genoeg Missen bij, of laten zij voldoende Missen opdragen voor hun overleden aanverwanten en vrienden die vermoedelijk in het Vagevuur zijn beland, volgens uw mening? Maria: Neen, absoluut niet en een groot gedeelte van mijn apostolaat is bij de mensen te pleiten om dit veel meer te doen dan dat dit vandaag het geval is. Veel meer mensen zouden moeten worden opgedragen en bijgewoond voor hen. Dit zou op regelmatige basis moeten gebeuren: op hun verjaardag, naamdag, huwelijksdag, en de dag van hun overlijden. Ook wanneer er iemand veel aan hen denkt is daar altijd een reden voor en men zou hier onmiddellijk moeten op reageren. We moeten alles doen wat we kunnen doen voor hen en een Mis laten opdragen is het grootste geschenk wat men hen kan geven.
Nicky: Wat bedoelt u met "naamdag?" Maria: Verontschuldig mij. Sommigen noemen het "feestdag." Het is de dag dat de Kerk in het bijzonder viert voor de heilige naar wie u genoemd bent. Uw feestdag valt uiteraard op 6 december, het feest van de Heilige Nicolaas. Als de kinderen vandaag meer zou worden bijgeleerd over hun Heiligen, eerder dan enkel geschenken te geven met hun verjaardag, zou hen dat niet voor een groot gedeelte helpen bij de voorbereiding van hun latere leven? Verjaardagen zijn eveneens belangrijk maar de nadruk zou vooral op de geschenken van God, eerder dan op de louter materiële geschenken, moeten liggen. Hun naamdag zou hen ook moeten helpen en leren over het prachtige rolmodel. We zouden hen moeten zeggen dat dit geschenk van Jezus en Maria is, maar ook van hun Heilige die voor hen zorg draagt op een bijzondere wijze, en dit niet alleen maar "gepraat," maar de waarheid. Dit zou hen nieuwsgierig moeten maken en hen doen verlangen om er meer over te weten te komen.
Nicky: U bedoelt dus dat het geven van een Christelijke naam ook de kinderen beschermt tegen anderen en hen sterkte verleent? Maria: Ja, dat is op een zekere wijze zo. De Heilige naar wie het kind is genoemd zal automatisch, zeer liefhebbend, krachtig en beschermend inspringen voor het kind. Deze kracht gaat verloren bij het geven van een niet-Christelijke naam. Uiteraard vermindert dit Gods liefde niet voor het kind, maar er wordt wel meer ingesprongen voor hen, en vandaag moeten we uitkijken en zoek naar zoveel mogelijk verdedigers en bemiddelaars. Ik ben er zeker van dat het God bedroeft als we het kind een sterke bemiddelaar ontzeggen. Op alle mogelijke manieren moeten we onze kinderen schenken wat kan bijdragen tot hun geluk, hun begeleiding en het volbrengen van hun taak.
Nicky: Maria, vandaag bestaat er een soort Mis die wordt opgedragen voor het "genezen van de familiestamboom." Deze worden voorgesteld door een Britse psychiater waar ik eerder naar verwees en door de vele volgelingen die hij over de hele wereld heeft. Tijdens deze Missen die verschillen van anderen, waar de gebeden over het berouw voorbijvliegen, stop de priester en geeft hij de mensen de kans om te bidden en de biechten tijdens de Mis. Weet u of de Arme Zielen deze of andere bijzondere Missen verkiezen? Maria: Het is de oprechtheid en de diepte van het gebed dat voor de overledene telt. Het is zo belangrijk om voor hen in het bijzonder in te springen, omdat het geneest en voor zowel de overledenen als voor de levenden een heel voorspoedig slot kent. Vergevingsgezindheid is iets wat van beide zijden moet komen opdat we allen zouden worden bevrijd, zoals Jezus dat van ons verlangt. We moeten bij de Heer verontschuldiging vragen voor wat ze met zich meedragen. Door eveneens voor hen vergiffenis te vragen doen we veel meer goed dan louter voor onszelf vergiffenis te vragen. Hoe kunnen we voor onszelf vergiffenis vragen als we hetzelfde van anderen niet kunnen verlangen, levend of dood? "Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren." En welke aanverwant kwetst ons nooit? Het zijn precies hen die we het meeste vergiffenis moeten schenken en waar we met meeste moeten voor doen.
Ik zie echter een klein gevaar door deze "genezingsmissen" te noemen, omdat het mensen kan aantrekken die louter wensen getuige te zijn van een mirakel maar geen enkel voornemen hebben om te bidden. Dit kan leiden tot het geheim houden van dergelijke missen, wat zeker de wens van Jezus niet kan zijn, omdat Hij niet wenst dat iemand wordt uitgesloten. Dit is enkel aanvaardbaar wanneer mensen verschrikkelijk te lijden hebben, zoals bijvoorbeeld onder een communistisch regime, en zo gedwongen zijn om Missen in het geheim te houden. Maar een Mis opofferen voor de doden is geen magische formule zoals sommigen misschien zouden hopen. Elke Heilige Mis geneest op wijzen die we onszelf gewoonweg niet kunnen voorstellen. Tijdens elke Mis zouden we minstens kort moeten tussenkomen voor de doden, maar wat het echte verschil maakt is het dagelijkse gebed met het hart, het gehele jaar door.
Nicky: Zijn er dingen die de Arme Zielen u hebben verteld over Missen, waar ze niet van houden en wat hen ongelukkig maakt? Maria: Ja, en er zijn veel dergelijke dingen. Het zogenaamde Vredesteken en de mensen de hand geven tijdens het Onze Vader zijn twee zon zaken. Zij komen juist na de Consecratie en precies wanneer we verondersteld worden om ons toe te leggen op de Heer en ENKEL op de Heer. Het is precies op dat ogenblik dat Hij het dichtst bij ons is en het rondkijken en zoeken naar iemand anders handen, houdt ons daarvan weg. Het onderbreekt onze bezinning tijdens het diepst mogelijke gebed met Hem en niet met een ongekende buur. Dergelijke dingen brengen maatschappelijke gebruiken in de Kerk, eerder dan de mensen dieper tot Jezus te brengen. Ik zeg dikwijls "ongekende buur," omdat we nooit onze aandacht mogen laten afleiden. Het zijn precies de meest heilige plaatsen waar satans aanhangers zich willen infiltreren. En lichamelijk contact verstekt enorm de vloeken die ze onder ons verspreiden. En de duivels zijn maar al te gelukkiger wanneer de mensen worden afgeleid van Jezus door elkaar handen te geven of te omhelzen. Het gevaar zit dikwijls achter gemeenzaamheid en gedwongen eenheid. Dit, gecombineerd met het gebrek aan de gelegenheid tot biechten, maakt van de Missen vandaag een geslaagde jacht voor dezen onder ons die ervoor gekozen hebben om Jezus mensen te kwellen. Bid het Onze Vader enkel met Hem die ons het grootste gebed van allen geschonken heeft. En schudt elkaar de hand later, buiten de kerk, wanneer u er de tijd voor hebt en ook de keuze met wie. Waarlijk diep en attent in gebed zijn betekent geen asociaal en veroordelend gedrag.
En dan is er uiteraard het klappen met de handen, wat veruit het slechtste is. Kerken dienen om te bidden. Jezus is daar aanwezig in het Tabernakel en dan verkwisten we onze tijd enkel om wat iemand anders zegt of doet of om te worden bemind. Neen! Dit brengt de priester, of eender wie deze dingen doet, in gevaar, omdat het ego wordt benadrukt, eerder dan de Mis bij te wonen in nederigheid en zo Jezus tot ons te brengen. Dit is zo verkeerd. Opnieuw moet we dit aan iedereen bijbrengen en vooral aan de jongeren. Ze geven op school allen elkaar de hand en klappen te pas en te onpas in de handen en we moeten hen tonen dat kerken er enkel zijn om God de Vader te ontmoeten, God de Heilige Geest, God de Zoon, Jezus en Maria en voor niets anders.
Nicky: Waren het de zielen zelf die zeiden dat het vredesteken en het schudden van handen problemen zijn? Maria: Ja.
Nicky: Hebben de zielen iets gezegd over de priesters? Maria: Ja. Onder normale omstandigheden mogen enkel de gewijde handen van de priester de Communie uitdelen. De Wet van de Kerk zegt dat dit zo moet gebeuren, behalve bij "buitengewone omstandigheden," zoals een priester die bedlegerig is. Buitengewoon betekent niet het verschil tussen een aantal minuten langer moeten te wachten op het Sacrament, omdat er teveel mensen aanwezig zijn. We moeten ons steeds in gebed voorbereiden om Jezus te ontvangen en mensen die wensen dat alles zo vlug mogelijk vooruitgaat hebben er geen idee van hoe groot de voordelen en de bronnen van genade en bescherming zijn door Jezus te ontvangen.
Voor diegenen die een bewijs nodig hebben dat priesters, vandaag de dag, tot dingen gedreven worden die Gods wens niet zijn, kan ik het volgende verhaal vertellen over iets wat recentelijk vlakbij gebeurde.
Een vrouw die de Communie uitdeelde en die vele vrouwen ertoe bracht om hetzelfde te doen, stierf onlangs. Ik kende haar oppervlakkig, maar had wel veel gehoord over haar. Voor de begrafenis werd de kist opengelaten voor een laatste afscheid voor familie en vrienden. Daarna werd de kist op een vooropgestelde tijd gesloten. Maar heel nauwe aanverwant kwam te laat en smeekte de priester om kort de kist te willen openen om afscheid te kunnen nemen, zoals de anderen. De priester stemde in en opende samen met twee andere getuigen het deksel. Maar deze kleine groep getuigen zagen iets dat niet het geval was korte tijd daarvoor. De hand van de vrouw was pikzwart geworden. Dit was voor mij, zowel als voor de anderen, een bevestiging van God dat ongewijde handen Jezus niet mogen uitdelen tijdens de Communie.
Dan zijn er ook de zogenaamde "middenaltaren" waar satan zich ook om verheugd. Jezus is in het tabernakel dat zich altijd in het centrum van de kerk moet bevinden. Het verplaatsen van het altaar veroorzaakte een aantal opeenvolgende gebeurtenissen. Om te beginnen werd de aandacht op Jezus sterk verbroken doordat het hoofd van de priester zich tussenbeide bevond en het aangezicht is, zoals iedereen uiteraard weet, het sterkste middel tot overdracht tussen de mensen. Het is enkel tijdens de preek dat de mensen aandacht moeten schenken aan de priester, zijn woorden en zijn aangezicht. Door het altaar te verplaatsen, werd Jezus naar de achtergrond verdrongen, wat vervolgens leidde tot het verdringen naar de zijaltaren en uiteindelijk, zoals men reeds veel ziet in moderne kerken, naar een afgezonderde vleugel, zelfs naar afgezonderde kamers. En het is dat wat satan reeds lang wenst ... zich ontdoen van Jezus.
Nicky: Hebben andere gevallen van private onthullingen ook klachten uitgedrukt over deze aangelegenheden, gelijkaardig aan wat de zielen u hebben verteld? Maria: Een Mariaverschijning die door iemand, die er aanwezig was, werd omschreven als "betrouwbaar" bevestigt zeker wat de zielen zeggen. Deze verschijning vond plaats tijdens een Mis, een paar minuten na de Consecratie. Onze Lieve Vrouw kwam zoals gewoonlijk tot de aanwezige zienster op het gestelde ogenblik. Maar deze keer bad ze niet en sprak ze niet tot de zienster en verdween na een paar seconden, nadat ze de kleine groep aanwezigen had gezegend. Toen de mensen aan de zienster vroegen waarom alles zo vlug was gebeurd, antwoordde ze: "Omdat Jezus hier stond."
Als Onze Lieve Vrouw het niet goed vindt om met iemand te praten terwijl Onze Heer aanwezig is in lichaam en bloed, hoe durft dan iemand anders ons gesprek met Hem te onderbreken?
En het werd onlangs vrijgegeven dat de Communie in de hand die vierde waarschuwing was die aan Zuster Agnes werd doorgegeven door Onze Lieve Vrouw in Akita, Japan. Toen ik dit hoorde, was in heel gelukkig.
Nicky: Hoe dikwijls moeten, volgens uw mening, de mensen de mis bijwonen? Maria: Elke dag, wees niet verrast! Om dichter tot God te komen moeten we eerst, met een heel klein beetje discipline, tijd voor Hem vrijmaken. Heeft Hij ons dit leven en de tijd niet geschonken? Daarvoor is het ook niet zo veel gevraagd om dagelijks een gedeelte aan Hem terug te geven. In ben er mij ten volle van bewust dat de mensen van vandaag met een enorm aantal verontschuldigingen voor de dag zouden komen om dit te verwerpen. De mensen hebben voedsel nodig voor hun lichaam, hun geest en hun spiritueel leven. Als één van deze wordt veronachtzaamd kan deze persoon nooit zijn volheid van evenwicht bereiken, en zo blijft hij achter. Hij moet het afleggen en God wenst nooit dat iemand terugvalt. Ik verzeker u met geheel mijn hart dat, eens u Jezus deze tijd hebt geschonken, u spoedig zult verward zijn over hoe u daarvoor ooit hebt kunnen bestaan. Hij brengt ons zon vrede, zon sterkte en zon vreugde. Jezus is niet zomaar een psychologische ondersteuning. Hij is God en aldus onze enige en beste vriend.
Nu we het hebben over elke dag de Mis bij te wonen, doet dit mij dit herinneren aan een vrouw uit het Vagevuur die aan mij verscheen. Toen ik de gebruikelijke vraag stelde, antwoordde ze: "Ga naar mijn kinderen en vertel hen dat ik zal worden bevrijd wanneer ze vijfenzeventig weekmissen voor mij zullen offeren. Ik ben in het Vagevuur omdat ik gefaald heb om hen de waarden van de Missen tijdens de week bij de brengen." Dus ging in naar deze familie en vertelde hen wat hun Moeder mij had opgedragen. Het was geen arme familie, en iemand van de volgende generatie zei: "Goed, we zullen vijfenzeventig missen betalen en dan is alles opgelost." "Neen," zei ik vastbesloten, "dit zal niet uitdoen, omdat de reden waarom ze noch steeds in het Vagevuur is, haar falen is om u de waarden van de Missen tijdens de week bij te brengen. U zult tezamen vijfenzeventig Missen moeten bijwonen en uw goede moeder in uw harten dragen als enige intentie. Dat is wat ze van u verlangt." Na veel gemopper stemden ze toe en gingen ze hiervoor zorgen.
Maar God had zelfs een groter plan met hen voor. Vanaf ik dit nieuws tot hen bracht, kan ik eerlijk zeggen dat ze doorgaan met het bijna dagelijks bijwonen van de Heilige Mis, zelfs tot ver boven het vereiste getal dat door hun moeder werd gevraagd. Wat ze ontvingen was dus tien keer meer dan de eenvoudige kennis dat hun moeder in de Hemel was. Misschien spaarden ze zelfs wat geld (lachend).
Nicky: Dus een voorzichtige balans van deze drie gedeelten [lichaam, geest en ziel] is iets heel belangrijk waar ieder van ons moet aan voldoen in zijn leven? Maria: Ja, en heel veel. Als de seculiere wereld zegt dat het spirituele niet langer nodig is in deze wereld van wetenschap en psychologie, is dit in directe tegenstelling tot de feiten. Waarom vliegen en dan duizenden mensen naar India om er aan de oever van de Ganges op de banken te zingen en te bidden, en waarom zijn de huizen van sekten en culten te klein in elke stad? Voor het spirituele leven moet zorg gedragen worden met voedsel en drank, net zoals de andere twee gedeelten.
Er is veel onwetendheid en verwarring vandaag wanneer de geseculariseerde wereld vandaag wordt geconfronteerd met geestelijk begaafde mensen. Ze hebben geen enkel probleem met lichamelijk getrainde sporters en plaatsen hen vandaag bovenop tronen van glorie en geld en dat allemaal voornamelijk in de ogen van de jongeren. Dan komen de verstandelijk begaafde mensen die het meeste van het denkwerk doen voor de Missen. Maar wanneer een spiritueel begaafde mens langs komt, raken ze vlug verward omdat hier meer inzicht en liefde is vereist om te weten of het van God komt of niet.
De meeste mensen weten dat bezeten personen bij gelegenheid buitengewone lichamelijke mogelijkheden en krachten bezitten. Maar een kleiner aantal weet dat satan de meest intelligente was van alle engelen en hij kan dus gemakkelijk inbreng hebben bij deze die de wereld van vandaag het meest intelligent noemt. En als het gebeurt dat er persoon langs komt met ongewone spirituele trekken, veroordelen we hem al gauw tot het gekkenhuis tenzij zij, uiteraard dingen kunnen bieden waarvoor de mensen gemakkelijk neervallen, zoals roem, macht, geld, geveinsde liefde, en zo verder.
Wanneer we kijken naar de meest geliefde en werkelijk gerespecteerde mensen in alle drie deze gebieden, zijn het steeds deze die met hun bijzondere gave ook menselijkheid op wijzen meebrengen omdat ze erkennen dat hun gave enkel van God komt en ze dus louter een nederig kanaal zijn van Zijn Grootsheid.
De lichamelijk begaafde persoon moet zeker ook goed zorg dragen voor zijn geest en zijn ziel, en de verstandelijk begaafde personen moeten met alle mogelijke middelen eveneens goed zorg dragen voor hun lichaam en ziel. Daaruit volgt dan dat de spiritueel begaafde persoon goed zorg moet dragen voor het brein en het lichaam. God wenst steeds nederigheid en evenwicht in alles wat we doen. Het evenwicht is zo erg belangrijk. Het is in de Heilige Mis waar alle drie in volmaaktheid tezamen komen voor ons: Jezus werkelijke aanwezigheid voor de ziel, de Bijbel en andere leer voor de geest en het brood en de wijn voor het lichaam.
Nicky: Wat gebeurt er of hoe worden mensen verzwakt wanneer het derde spirituele gedeelte wordt verwaarloosd? Maria: Als dat zo belangrijke gedeelte van hen inactief blijft, gaat de persoon onbewust een vernietiging tegemoet, en zal hij de afhankelijkheid missendie we echt nodig hebben om op te steunen. Het is hier dat mensen gemakkelijk in verslaving vallen, zoals drugs, alcohol en sex en aldus ook een volledige afhankelijkheid vallen in het zoeken naar geld, macht of een maatschappelijke status of naar de een of andere sekte lopen die dan vrede en vervulling beloven, maar er hen niet bij vertellen dat hun leiders in contact staan met kwade geesten.
Nicky: En het is de Mis, zegt u, dat deze noden meer dan andere dingen voedt? Maria: Ondubbelzinnig ja! Het is de belangrijkste weg voor ons om God te bereiken. Het is het grootste gebed dat God ons heeft geschonken. Zijn liefde voor ons, Zijn totale opoffering voor ons komt er door de Mis die niet kunnen worden gemeten.
Nicky: Wat is het meest diepgaande wat we voor de heengegane zielen kunnen doen als het nodig hebben op het punt komt om Missen op te dragen voor hen? Maria: De vlugste, minst liefhebbende en meest luie manier is louter een kleine opoffering doen en de priester dit laten noteren in zijn boek. Het is veruit beter, en er is bewijs dat ondersteunt dat er meer genezingen en bevrijdingen gebeuren wanneer er een aanverwante persoon of een goede vriend een boetvaardige houding aanneemt bij het bijwonen van de Mis voor de individuele persoon. Het beste van al is de naam van de ziel te laten opschrijven in het boek en bijkomend moet er dan iemand zijn om tussen te komen voor hen. Dit is compleet, diepgaand, zuiver en het meest liefhebbend van alles.
Nicky: Wat is het meest diepgaande wat we voor de heengegane zielen kunnen doen als het op het punt komt om Missen op te dragen voor hen? Maria: De vlugste, minst liefhebbende en meest luie manier is louter een kleine opoffering doen en de priester dit laten noteren in zijn boek. Het is veruit beter, en er is bewijs dat ondersteunt dat de meer genezingen en bevrijdingen gebeuren wanneer er een aanverwante persoon of een goede vriend een boetvaardige houding aanneemt bij het bijwonen van de Mis voor de individuele persoon. Het beste van al is de naam van de ziel te laten opschrijven in het boek en bijkomend moet er dan iemand zijn om tussen te komen voor hen. Dit is compleet, diepgaand, zuiver en het meest liefhebbend van alles.
Wat het noteren van de namen in het boek van de kerk betreft, is het ook het beste dat enkel een naam wordt gegeven aan Jezus tijdens elke Mis. Ik ben een mij volledig van bewust, dat vandaag, door een gebrek aan priesters, en daardoor ook een gebrek aan Missen, dit soms onmogelijk is. Drie namen zijn heel gewoon vandaag de dag, maar wat houdt er hen tegen om dertig namen op te geven voor één Mis. In het bijzonder wanneer ze meestal het geld zo erg nodig hebben? Maar de regel is overduidelijk: één enkele Mis. Ik zend al mijn missen naar de Karmelieten klooster van Fatima, dat mij niet allen belooft dat er enkel één naam wordt vernoemd tijdens elke Mis, maar eveneens het geld zo hard nodig heeft.
Als we diepgaand wensen te zijn en met beide dingen rekening houden, weet dan dat tijd en ruimte geen enkele rol spelen en het daarom ook niet echt nodig is om dezelfde Mis bij te wonen waar de naam bij geregistreerd staat. Dit in gedachten houdend kan dit samenvloeiende diensten matigen of de grenzen van de beschikbaarheid van tijd of de mogelijkheid om te reizen, van de mensen wettigen.
Opnieuw, wanneer het aankomt op tijd en ruimte, vergeet dan niet dat God, God is. Dikwijls heb ik meegemaakt de genezingen gebeuren reeds voor de Mis werd opgedragen. Hiermee bedoel ik niet enkel de bevrijding tot de Hemel voor de Arme Zielen, maar ook de lasten onder de levenden die plotseling verdwenen wanneer er werd overeengekomen dat de Mis nodig was. God weet dat in deze gevallen de intenties goed waren en zullen worden gevolgd, en Hij wenst nooit dat iemand een seconde langer moet lijden dan nodig.
Nicky: Weet u van voorvallen waar een ziel het heel duidelijk maakte dat het bijwonen van bijkomende Missen voor hen nodig en goed is? Maria: Ja, ik kende een jonge vrouw die meer wenste te doen voor de Arme Zielen en toen ze aan haar moeder vroeg wat ze moest doen voor hen stelde de moeder voor om op zondag twee maal naar de Mis te gaan in plaats van één keer. Maar spoedig merkte de priester op dat ze elke zondag tweemaal naar de Mis ging en hij vroeg haar waarom ze dat deed. Hierop antwoordde de jonge vrouw uiteraard dat zij dit deed voor de Arme Zielen. De priester kon dit niet begrijpen en ging zelfs zo ver door haar te zeggen dat de tweede Mis geen enkele waarde had en dat zij haar tijd verspilde. Verward en met een gebroken hart stopte de vrouw met te doen wat ze was begonnen en ging opnieuw op zondag maar één keer naar de Mis. Niet zo veel later overleed de priester en verscheen vanuit de Vagevuur aan deze zelfde jonge vrouw en vertelde haar dat hij niet zou worden bevrijd tot ze alle Missen had bijgewoond dat hij haar had afgewezen door haar zo slecht te adviseren. Raadgevingen als deze zijn heel gewoon vandaag en zullen later diep worden berouwd.
Nicky: Eerder hebt u reeds de wetenschap vermeld. Hebben de Arme Zielen u ooit iets gezegd dat iets rechtzet wat de wetenschap vandaag voor de waarheid houdt vandaag? Maria: Op dit moment kan ik maar één dergelijk geval bedenken. Het betrof iemand die vroeg naar de plaats en het aantal jaren sinds Eva had geleefd. Sommige wetenschappers in de Verenigde Staten en elders, geloven, aan de hand van enkele verschrikkelijk ingewikkelde studies dat zij zon 250.000 jaar geleden leefde in Noord Afrika of het Klein Azië en ik vroeg de zielen of dit dicht bij de waarheid lag. Het antwoord dat ze me gaven was dat het niet waar was, en zo hebben de goede wetenschappers nog heel wat werk voor de boeg.
Bron: Nicky Eltz Vertaling: Chris De Bodt
07-04-1976
Get us out of here!! Hoofdstuk 7. Engelen
Hoofdstuk 7. Engelen
Nicky: Velen zeggen dat we allemaal een engel hebben. Is dit waar? Maria: Ja, we hebben allen een engelbewaarder.
Nicky: En als we doodgaan, krijgt deze engelbewaarder hier dan een andere opdracht? Maria: Neen, hij begeleidt ons naar het Vagevuur, alhoewel de zielen ginds niet al die tijd hun beschermengel te zien krijgen.
Nicky: Is het ooit gebeurd dat wanneer u een Arme Ziel waarnam, u ook hun Engelbewaarder zag? Maria: Neen, dit is mij nog niet overkomen, maar ze zijn er steeds.
Nicky: En wanneer de ziel uiteindelijk de Hemel bereikt, wat doet zijn engel dan? Maria: Zijn engel blijft bij hem in de Hemel. Engelbewaarders krijgen maar één enkele keer de opdracht om een ziel op aarde te begeleiden.
Nicky: Zien alle Engelbewaarders er hetzelfde uit? Maria: Neen. Een geloofwaardige waarnemer van de engelen vertelde me dat sommigen vuriger zijn en anderen stiller. De stilleren zijn zij die de zielen begeleiden die lijden. Hun gewaad is roodachtig en zij dragen een band rond hun hoofd, iets dat lijkt op een diadeem. Anderen dragen witte kledij, zijn opgewekter en dragen een kroon. Zij dienen hen die meer worden beschermd dan anderen. De engelen van de Arme Zielen zijn diep rood, hun hoofden zijn gekroond en ze houden de handen gekruist op de borst, opkijkend naar de Hemel met een smekende uitdrukking.
Nicky: Wat is de verhouding tussen een Arme Ziel en zijn Engelbewaarder? Maria: Bij gelegenheden zijn ze veel dichter bij elkaar. Dan kan een Arme Ziel zijn Engelbewaarder waarnemen en de Engelbewaarder troost en beschermt de ziel van aanvallen en begeleidt en onderwijst deze ook.
Nicky: Nemen sommigen onder hun Engelbewaarder waar en praten ze met hen? Maria: Ja en dit gebeurt vaker dan u denkt en moet worden aanvaard en gekoesterd als een enorme genade. Ieder van ons die bidt kan zijn Engelbewaarder leren kennen.
Nicky: Wanneer mensen, laat ons zeggen, een auto-ongeluk ervaren, waarvan ze zeker zijn dat er iets buitengewoons heeft plaatsgevonden dat hun leven heeft gered, dan zeggen ze vaak dat het hun Engelbewaarder was. Kon het bijvoorbeeld in de plaats daarvan een Arme Ziel zijn? En hoe kunnen we het verschil weten? Maria: Ja, het kon een Arme Ziel zijn. Maar er is en gemakkelijke weg om te weten wie het was. Een Arme Ziel zou op hetzelfde ogenblik om een bepaalde manier een persoon verzoeken om ervoor te bidden of er iets voor te doen. Ziet u, met de zielen is het steeds een gesprek langs beide zijden. Dat is bij engelen niet het geval. De engel heeft geen bijstand nodig van ons terwijl God enkel de Arme Zielen toestaat om henzelf te tonen wanneer ze hulp zouden nodig hebben op hun reis naar de Hemel. Zonder dit zijn de kansen groot dat het een engel was.
Nicky: Als er dus niemand bidt voor de Arme Zielen, is de kans groot dan het een engel was. Iedereen die dus geeft om bijzondere bescherming zou dus zeker moeten bidden tot zijn of haar aanverwanten? Maria: Ja, ja. En als men dit doet, kan men zeker zijn van een antwoord want zij verlangen er zo zeer naar om in de Hemel bij Jezus te zijn. Een Arme Ziel vertelde me ooit dat indien iedereen een schietgebedje zou bidden voor bescherming van de Arme Zielen en de Beschermengelen en regelmatig wijwater zou gebruiken alvorens met de auto te vertrekken, er 80 procent van de ongelukken niet zou gebeuren? 80 procent! Vele verzekeringsmaatschappijen zouden overbodig worden en dit zou ook de medische kosten overal doen zakken. En een gelijkaardig aantal van alle overige ongelukken wordt ook veroorzaakt door het kwade.
Nicky: Beschermen de engelen ons altijd meer wanneer we het hen vragen, dan wanneer we het hen niet vragen? Maria: Ja, zeer zeker. Zonder vraag tot begeleiding is het voor ons onmogelijk om de onzichtbare aanvallen op ons te zien. We moeten hen steeds aanroepen en zeker elk leer vermijden die het bestaan van engelen ontkent. Zelfs dit wordt nog gezegd in de moderne Kerk! Ook wordt er vandaag gevaarlijke onzin verkocht over de Engelen en veel heeft te maken met het occulte.
Nicky: Bestaan en zwarte engelen, en zo ja, wie zijn ze? Maria: Ja, ze bestaan. Het zijn engelen die met satan zijn gevallen.
Nicky: Er wordt zoveel gesproken en aandacht aan besteed in de media over UFOs. Verwarren mensen de engelen met UFOs of omgekeerd? Maria: Neen, ik denk het niet. Laat me het zo zeggen. Onlangs vroeg er mij nog een kennis om aan een Arme Ziel te vragen of er op andere planeten intelligent leven was. Het antwoord kwam een aantal weken later. De Arme Ziel zei: "Neen." En zo is er geen intelligent leven op andere planeten. Maar dit betekent niet dat alle deze waarnemingen en verhalen niet waar zouden zijn, want vele mensen wensen hier niet over te liegen. Zo moet het dus iets anders betekenen. Als er geen intelligent leven elders in de ruimte bestaat, en hier wens ik te benadrukken dat iemand met een diepere kennis en een dieper geloof in de Bijbel tot hetzelfde besluit zou komen, dan moeten al deze waarnemingen het werk van satan zijn. De duivel wenst onze nieuwsgierigheid op te wekken en wat kan hij beter doen dan ons naar de groene mannetjes te leiden, ergens in de diepten van de ruimten? Nieuwsgierigheid heeft al meer dan één mensenleven gekost. En al deze filmen en televisieshows over beschavingen elders kunnen de jongeren gemakkelijk in gevaar brengen.
Nicky: Hebben alle mensen slechts één Engelbewaarder? Maria: Neen. Diegene die de engelen kan waarnemen vertelde me dat Priesters en Zusters een bijkomende engel hebben, en eveneens de dokters. Als de dokters enkel maar zouden vragen naar de begeleiding van hun engelen, zouden velen van ons zich veel gezonder voelen dan nu. Ook de Bisschoppen hebben er meer en uiteraard de Paus.
Nicky: Kan onze engelbewaarder onze gedachten lezen? Maria: Hij kan ons leiden en beschermen door gedachten in onze geest te plaatsen en hij kan de gedachten verdrijven die satan er heeft geplaatst. De mensen zouden veel meer om de bescherming van hun Engelbewaarder moeten vragen dan ze nu doen en zouden moeten vragen om een zeker dieper gevoelen tegenover Hem te ontwikkelen.
Nicky: Wie is de meest belangrijke engel voor ons en voor de Arme Zielen? Maria: De Heilige Aartsengel Michaël. Hij is de sterkste tegen alle kwaad en wij zouden hem dikwijls moeten vragen om niet alleen ons te beschermen, maar eveneens de Arme Zielen. Wij zouden Hem elke dag moeten vragen om ons en onze families te beschermen, zowel de levenden als de overleden. Voor dit zouden ze ten zeerste dankbaar zijn.
Nicky: Uw geval is er een van private onthullingen door de Arme Zielen, juist? Maria: Ja.
Nicky: En dan zijn er ook de gevallen van private onthullingen door de engelen? Maria: Uiteraard bestaan deze en een van de best gekende gevallen vandaag is een gemeenschap die is ontstaan rond de ervaringen van een Oostenrijkse vrouw, die men Moeder Bitterlich noemt. De gemeenschap noemt "Opus Angelorum of het Werk der Engelen" en ik ben er lid van. Maar vandaag staat het, net als Medjugorje, onder grote aanvallen uit bepaalde hoeken. De beschuldigingen dat er misbruik en hersenspoelingen gebeuren zijn even duister als de beschuldiging dat er een welbepaalde priester in Medjugorje de boodschappen zelf zou schrijven en dat hij het Vaticaan omkoopt om positief te staan tegenover wat er daar gebeurt. En zoals gebruikelijk zijn het de mensen die het minste hebben gebeden, onderzocht en nagedacht de laatsten die over deze zaak negatief zouden moeten zijn. De laatste beschimping tegen Opus Angelorum is dat ze worden gedwongen om de Heilige Communie in de hand te ontvangen! Mag God deze met Zijn Wijsheid zegenen die zulke zaken over hen opdringen. Maar spoedig zal Onze Lieve Vrouw zich hierover ontfermen.
Nicky: Als mensen hun Engelbewaarder ervaren en deze soms zelfs horen en zien, kunnen zij hem dan ook leren kennen op de wijze zoals men wereldse vrienden leert kennen? Maria: Jazeker kunnen ze dat. Vele mensen vandaag kennen de naam van hun Engelbewaarder en roepen hem elke dag aan om hen te leiden, te beschermen en bij te staan in alles. In gebed kunnen de aanwezigheid van onze Engel aanschouwen en met hem alles bespreken. Hij is opgewonden om ons te helpen en zal nooit in slaap vallen voor ons. En hij werkelijk heel moeilijke en gevaarlijke omstandigheden oplossen.
Nicky: Wie zijn de overige "grote" Engelen, buiten de Heilige Michaël? Maria: Zoals vermeld in de Bijbel, zijn er zeven Aartsengelen en van deze zijn de Heilige Rafaël en de Heilige Gabriël de meest gekende. De Heilige Gabriël draagt priesterlijke gewaden. Hij komt vooral tussen bij hen die veel bidden voor de Heilige Geest. Hij is de Engel van de Waarheid en een priester zou geen enkele dag mogen laten voorbijgaan zonder zijn begeleiding in te roepen.
De Heilige Rafaël is de Engel van Genezing. Hij helpt vooral de priesters die vele biechten aanhoren en ook de biechtgangers zelf. Gehuwde mensen zouden ook nooit de Heilige Rafaël mogen vergeten. Hij draagt een soort voorschoot en een gordel en draagt een staf die lijkt op een scepter, in zijn rechterhand. We moeten ook de bijstand van deze beide grote Engelen, zo veel als mogelijk, voor de anderen aanmoedigen. En vandaag zijn ze beiden meer nodig dan ooit omdat de wereld zwemt in de leugens en pijn, omwille van de ongebiechte zonden.
Dan zijn er de negen Engelenkoren in de volgende hiërarchische volgorde: Serafijnen, Cherubijnen, Tronen, Overheden, Krachten, Machten, Vorstendommen, Aartsengelen en de Engelen. Nooit zouden we mogen negeren om eveneens hun tussenkomst te vragen.
Nicky: Bestaan er allerlei soorten neutrale geesten? Wat ik bedoel is: bestaan er engelen die noch goed, noch kwaad zijn, die noch voor God of noch voor satan werken? Maria: Neen, neutrale engelen bestaan niet. Ofwel zijn ze bij God gebleven en doen zij goede werken voor Hem ofwel zijn ze met satan gevallen en dienen ze deze laatste met slechte daden.
