Redactie
Medjugorje België en Nederland
Chris De Bodt
(1958 - 2012)

medjugorjebn@gmail.com

Patty De Vos
Kasteelstraat 81
9180 Temse
België
patty.de.vos@hotmail.com

Dr. Guy Claes
Platanendreef 40
8790 Waregem
België
gclaes@scarlet.be

Henk
Twan Vereecken
Geertrui Schonken
Veerle De Caluwé
Anne Van Der Sloten
p. Alfons J. Smet
Broeder Joseph
Zoeken in blog

Medjugorje 2015 Medjugorje 2014 Medjugorje 2013 Medjugorje 2012 Medjugorje 2011 Medjugorje 2010

 

Voorlopig worden enkel de boodschappen gepubliceerd.
01-08-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2000 [januari -juni]
Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2000 [januari-juni]

Janauri 2000

Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus, Koning van Liefde!
  • Het dorp is aan zijn winterslaap begonnen. Er zijn maar weinig bedevaarders en de priesters benutten de zeer voorlopige kalmte om een bezoek te brengen aan de families en hun huizen te zegenen. Het onze werd gezegend door Pater Svetozar. Welke mooie traditie die door onze Kroatische broeders kon bewaard worden doorheen de eeuwen! Naast deze jaarlijkse zegen door de priester is er ook nog het gewijde zout dat door de huismoeder elke zaterdag in het huis wordt rondgestrooid om Gods zegen te bekomen en elke mogelijke schadelijke geest te verjagen. Het zou zo mooi zijn moesten we bij ons eveneens deze oude Christelijke tradities doen herleven. Het zijn vergeten schatten ! Dat zou zoveel kwalen en ziekten besparen! Dat zou ook bepaalde gelovigen er van weerhouden de sacramentalia van de Kerk te varvangen door bedenkelijke afkooksels dat het alom verspreide heidendom met succes aanbiedt. Het is niet voor niets dat de Gospa ons herinnert aan het belang van wijwater en gezegende voorwerpen in onze huizen [en op onszelf] als tekenen tegen Satan dat we God toebehoren.
  • Het nieuwe millennium begon in schoonheid met de middernachtmis. Een onvergetelijk moment ! Pater Slavko deed de consecratie twee minuten voor de twaalf klokslagen van middernacht om de drempel van het 3de millennium te kunnen overschrijden in stille aanbidding van het Lichaam en het Bloed van Christus op het altaar. De vreugde en de plechtige stilte waren aangrijpend vooral in deze zo dicht opeengepakte en bonte menigte.
  • Op 1 januari, het feest van de Moeder Gods, kreeg Marija haar verschijning in de Oasis van de Vrede. De Gospa was stralend. Aandachtig keek ze naar ieder die aanwezig was en zegende allen persoonlijk. Dit verlengde erg de duur van de verschijning. Op 2 januari ging Marija naar het weeshuis van Zuster Josipa en de Gospa verscheen er voor 90 weesjes. Het was de mooiste dag van hun leven. Ze hadden enkele Marialiederen voorbereid die ze de Heilige Maagd aanboden tijdens de verschijning. Marija vertelde dat de Gospa er glimlachend naar geluisterd had. Opnieuw keek ze naar ieder van deze kinderen en zegende ze één voor één. De verschijning duurde zeer lang en de Heilige Maagd gaf de volgende boodschap: "Ik ben de Koningin van de Vrede en ik ben eveneens uw Moeder. Vergeet niet dat ik uw Moeder ben en dat ik u bemin." De kinderen waren vol van vreugde en fierheid.
  • Op 2 januari was een grote menigte bijeen gekomen in het Cenakel voor de verschijning aan Mirjana. Mirjana was gelukkig en gaf enkele woorden door die de Gospa haar meegedeeld had: "Lieve kinderen, vandaag, zoals nooit tevoren, vraagt mijn hart om uw hulp ! Ik, uw moeder, bid mijn kinderen om mij te helpen om dat te verwezenlijken waarvoor de Vader me gezonden heeft. Hij zond me naar u omdat Zijn Liefde groot is. Bidt in deze belangrijke en heilige tijd, waar ge nu zijt ingegaan, op bijzondere wijze voor hen die Gods Liefde nog niet ervaren hebben. Bidt en wacht!"
Lieve Gospa, wij zijn vast besloten, wij zullen Uw Hart helpen zoals nooit tevoren!
Zr. Emmanuel

Februari 2000

Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus!
  • Mgr.Pavao Zanic heeft op 11 januari deze wereld verlaten. Hij was bisschop van Mostar tot 1991 en werd opgevolgd door Mgr.Peric. Laten we bidden voor zijn zielerust !
  • Ik kan niet zwijgen over dit mooie onderhoud dat ik had met Martin, een Engelse pelgrim van 27 jaar. Hij behoort tot een streng Joodse familie . Toen hij 18 was sprak een vriendin op het college hem over Medjugorje maar Martin wist niets af van Jezus en Maria. Zijn verhaal:

    Ik geloofde in God maar mijn geloof was eerder cultureel. Julie straalde sereniteit en vreugde uit en bij het zien van de positieve invloed die Medjugorje had op sommige vrienden : een betere manier van leven, verzoeningen, meer liefde ... was ik geneigd haar te geloven. Men had me geleerd dat Jezus een 'valse profeet' was maar bij het lezen van het Nieuwe Testament besefte ik dat Hij vol liefde was en buitengewoon wijs. Op een dag ging ik met Julie naar de H.Mis en werd getroffen door het rode lichtje dat bij het tabernakel brandde. Dat deed me denken aan de Synagoge !  Ik verstond niets van de mis maar een ongelofelijke vrede overweldigde mijn hart. De liefde en de tegenwoordigheid van God waren zo sterk in mijn ziel dat ik geweldig onder de indruk bleef. Ik was zo diep geraakt dat ik begon de te wenen zoals ik nog nooit gedaan had. De tranen kwamen uit het diepste van mijn hart!

    Toen Julie me over Medjugorje sprak had dat bij mij een zeer diepe weerklank. Ik vernam ook dat Onze Lieve Vrouw bij een verschijning gesproken had in haar moedertaal Dat raakte me erg. Ik voelde me naar Medjugorje gedreven en kwam daar aan in oktober 1993 met de intentie te bidden om te weten of ik me moest laten dopen in de Katholieke Kerk. Daar werd het me klaar in een onzeggelijke vrede, de vrede die in Medjugorje heerst. In mijn hart begreep ik dat God wilde dat ik gedoopt werd. Het was niet ik die Hem gekozen had maar Hij die me een geschenk aanbood en alles wat ik hoefde te doen was in alle vrijheid 'ja' te zeggen. Enkele tijd later werd ik dus gedoopt!

    In Medjugorje was ik onder de indruk bij het besef hoeveel Maria van me hield, te meer daar zij deze liefde liet voelen door het teken van de vrede. Ik weende veel, want zulk een liefde ligt niet in onze macht. Dit is een gave van God. Ik begreep dat Maria ons zozeer bemint dat ze ons naar Jezus leidt en aan Hem alle eer geeft. Daar begon ik te geloven dat Jezus echt aanwezig is in het H.Sacrament, Hij, het Brood van het Leven. Een van de mooiste schatten van de Katholieke Kerk is ook de hulp van de heiligen. Tussen hen is: "Myriam van Juda" [d.i. voortgekomen uit de stam Juda], zij die ons bij uitstek dichter bij Jezus brengt.

    Ik ontdekte ook de gave van de Biecht, dat prachtig sacrament dat door de jongeren zo slecht wordt begrepen. Mochten ze zich toch rekenschap geven van dit geschenk!  We hebben de biecht en de vergeving zo erg nodig! Jezus roept het ons toe: "Bevrijdt u van uw schuldgevoelens, bevrijdt u van uw last!" Ik was nog niet gedoopt toen ik in Medjugorje was en kon dus nog niet biechten, maar ik mocht mijn hart openen bij een priester. Ik deed alles uit de doeken van mijn voorbije leven en mijn zonden.  Hij gaf me de absolutie niet maar hij zei me dat God me zegende en mijn gebed hoorde. Ik was ongeduldig om gedoopt te worden en de H. Communie te mogen ontvangen!

    Drie Jaar later kwam ik terug naar Medjugorje. Naar Medj. komen is ingaan op een uitnodiging. Men wordt geroepen en kiest dit zelf niet. God gebruikte me toen voor anderen die voor de 1stemaal kwamen. Intussen was ik gestart met een gebedsgroep die samenkwam voor aanbidding en de rozenkrans. Wat mij als Jood bij Maria treft is haar aanwezigheid, want de rol van de moeder is in de Joodse familie essentieel. Ze is altijd aanwezig en bewerkt zo de stabiliteit, ze geeft haar tederheid altijd voort. Mijn ouders waren erg geschokt toe ik Katholiek werd. Niettemin houdt mijn moeder nog steeds evenveel van mij!  Hier in Medjugorje komt Maria elke dag, op hetzelfde uur, ze is immer dezelfde en ons leven heeft deze stabilieit nodig. De wereld verandert zo vlug! We weten echter dat zij niet zal verdwijnen en dat stelt ons gerust.

    We hebben allen nood aan een moeder, aan moederliefde. God heeft ons zo geschapen. De eerste dagen van ons leven verlopen in de kamer van onze moeder waar we bemind en gevoed worden. In het geestelijk leven hebben we ook een moeder nodig! En voor ons allemaal is dat Maria, of men nu Jood is, protestant, katholiek of ongelovig. Ze houdt van ons allemaal! "Moest ge weten hoezeer ik u bemin, ge zoudt wenen van vreugde," heeft ze hier gezegd. Hier zag ik zoveel mensen van vreugde wenen en ik ben één van hen!

    In Medjugorje heb ik Maria leren kennen als de "Koningin-Moeder" van de Bijbel, gezeten naast de Koning op de troon. Ze gaat hiermee door in de Katholieke Kerk, als Moeder en Koningin, steeds aan de zijde van Jezus de Koning. Op het tijdstip, door God gekozen, zullen we allen geënt worden op de enige "olijfboom" en het Joodse volk zal zien dat Jezus de Messias is. Ik heb veel Joodse jongeren ontmoet die zich de vraag stellen: is Jezus "de Messias?" Dat gebeurt heel zachtjes, zoals God gewoon is te werken. Het zijn wij niet die Jezus kiezen, het is Jezus die ons kiest. Het enige dat ons te doen staat is ons hart te oepen en "ja" te zeggen.
Lieve Gospa, druk ons aan Uw hart om ons de levende Thora te openbaren!
Zr Emmanuel

Maart 2000

Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus!
  • Op 4 maart is Pater Aneglo Mutti, na een lange ziekte, teruggekeerd naar zijn Schepper. Hij was de stichter en de redacteur van "Echo van Medjugorje" en een uitverkoren instrument van de Gospa. Hij  verspreidde haar boodschappen in vele talen. Gods zegen rustte op hem en door hem op miljoenen lezers die hij met een kostbaar manna voedde. Laten we voor hem bidden en hem vragen dat hij dit werk dat hij begonnen was zou verder zetten in de H. Geest!

    De frekwente bezoeken van Pater Angelo aan Medjugorje waren voor mij dikwijks een aanmoediging. Graag publiceerde hij ook fioretti van de Gospa in "Echo." Zijn heengaan betekent voor ons het verlies van een vriend maar geeft ons een steun meer bij de Vader. Laten we hem niet  zonder werk blijven voor de noden van de wereld en van Medjugorje!
  • Om op 19 maart de H. Jozef beter te vieren geef ik u hier een mooie getuigenis die men mij vertelde in Polen. Poolse zusters hadden een weeshuis tijdens de 2de wereldoorlog. De mensen waren zeer arm en de zusters leefden van de Goddelijke Voorzienigheid. Op een dag was er geen melk meer voor de kinderen wat hun gezondheid in gevaar bracht. De overste vroeg aan de zuster van de keuken een smeekbriefje te schrijven naar de H. Jozef en dat achter zijn ikoon te steken, zoals men in de kloostergemeenschap gewoonlijk deed. Voor haar wit blad papier had de zuster het heel moeilijk om melk uit te beelden. Ze deed echter wat ze kon.

    ‘s Anderendaags klopte er een vreemdeling aan de deur en zei aan de zusters dat hij een geschenk had voor de gemeenschap. Ze waren blij omdat ze dachten dat er misschien melk toegekomen was. Groot was echter hun verbazing toen bleek dat de bezoeker hen enkel maar een kat als geschenk meegebracht had. Toen hij hun vroeg of ze soms iets bijzonders nodig hadden antwoordden de zusters: "Ja, melk!" "Melk?" riep de bezoeker uit, "die heb ik genoeg! Ik zal er u zo vlug mogelijk brengen!" Toen de melk dan daar was vroeg de overste om het smeekbriefje te zien dat bij de H. Jozef geplaatst was. Bij het zien van de tekening begon ze luid te lachen. De keukenzuster had er immers niet beter op gevonden dan een kat te tekenen die gulzig melk zat te slurpen uit een bakje! St. Jozef had de vraag gezien en had, in zijn goedheid, niet alléén de melk geleverd maar, als toemaatje, ook de kat!
  • Vele bedevaarders willen een bedevaart doen naar Medjugorje, maar twijfelen nog omdat ze de volle aflaat van het Jubileumjaar willen verdienen. De H. Jacobuskerk van Medjugorje is echter niet aangeduid door de Bisschop om deze te verkrijgen. Ze mogen echter gerust zijn en zich verheugen! De bedevaarders van Medjugorje kunnen deze aflaat krijgen ofwel in het Franciskaanse klooster van Siroki Brijeg, ofwel in het heiligdom van St.Antonius van Padua in Humac-Ljubuski 13 km. van Medjugorje. Er zijn nog andere heiligdommen aangeduid in Bosnië-Herzegovina, zoals Duvno, Hrasno en natuurlijk ook de Kathedraal van Mostar.
  • Weet u dat de bijzonderste vragen van de Gospa in Medjugorje behoren tot de middelen die door Paulus VI werden vermeld om een volle aflaat te verkrijgen ? Bij voorbeeld : Het bidden van de 3 delen van de rozenkrans, de aanbidding van het H.Sacrament gedurende minstens een half uur, lezing uit de H.Schrift gedurende minstens een half uur, het bidden van de Kruisweg ... op voorwaarde  op een waardige manier het sacrament van de biecht te hebben ontvangen, te hebben gecommuniceerd, te hebben gebeden voor de intenties van de Paus en dit alles met het vaste voornemen zich van de zonde te bevrijden. Laten we, met de hulp van de Gospa, deze mooie gelegenheid niet voorbij gaan om zielen uit het Vagevuur te bevrijden.
Lieve Gospa, help ons om oprecht de zonde te verwerpen voor dit Paasfeest in het Jubileumjaar
Zr Emmanuel

April 2000

Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus!
  • De bedevaarders beginnen talrijk toe te stromen om hier de Goede Week te beleven.  De parochie heeft ter gelegenheid van het Jubeljaar een nieuwe gebedsformule ingevoerd op de eerste vrijdag  van de maand : na de H.Mis smeken de priesters de Heer voor de genezing van onze harten en onze lichamen. De gelovigen worden uitgenodigd tot een zegening met olie (op het voorhoofd) zoals de patroon van de Parochie, de H. Jacobus, vraagt. Deze gebedsavonden werpen mooie vruchten af.
  • De Gospa heeft de gebedsgroepen van Medjugorje vaak gevraagd het leven van de heiligen te lezen en er een voorbeeld aan te nemen. De heiligverklaring op 30 april te Rome van Zuster Faustina biedt er ons nu een goede gelegenheid  toe. Te meer omdat Jezus haar boodschappen toevertrouwde die erg gelijken op die van Zijn moeder hier en die ons oproepen om de huidige genade te grijpen: "Mocht gans de mensheid mijn grenzeloze  Barmhartigheid leren kennen. Het is een teken van de laatste tijden. Daarna komt de Dag van de Gerechtigheid. Mochten de mensen, zolang het nog tijd is, hun toevlucht zoeken in de bron van mijn Barmhartigheid, mochten ze profiteren van het Bloed en het Water voor hen vergoten." [Klein dagboek § 847]. Het is geen toeval dat de Gospa onze tijd "een tijd van genade." Laten we hem ten volle benutten  om, op een bepaalde dag, ons er niet te moeten over "beklagen" dat we deze gelegenheid hebben verwaarloosd.

    Waarom zouden we onze harten niet verenigen en samen de novene van de Goddeljke Barmhartigheid doen die op Goede Vrijdag begint ? Ze werd door Jezus zelf aan de Zuster Faustina gedicteerd en ze heeft reeds zoveel wonderen bewerkt voor de meest verstokte zondaars.
  • Om nog voor Pasen de goddelijke kracht van het sacrament van de verzoening te begrijpen laat ik hier volgen wat Pater Tim Deeter ons vertelde op onze zending in Azië: "In die tijd ging ik dagelijks de zieken bezoeken in een ziekenhuis dicht bij mijn parochie [in de VS]. Steeds opnieuw stond er een vrouw op mijn lijst omdat ze in coma was. Op een dag toen de lijst van mijn zieken die ik moest bezoeken indrukwekkend lang was, zei ik bij mezelf: Ik zou die vrouw best van mijn lijst schrappen,ze heeft het niet nodig me te zien, trouwens ze kan toch niet met me praten. Terwijl ik echter de andere zieken bezocht kreeg ik wroeging en dacht dat het misschien toch beter was naar haar toe te gaan. Ik zette me neer aan haar bed en begon naar mijn dagelijkse gewoonte: Ik ben Pater Tim, het is vandaag maandag, enz ... Aan het einde begon ik te denken: Dit is eigenlijk al te dwaas, ze kan toch niet antwoorden, ik ben mijn tijd aan het verspelen. Ik zal niet meer terugkomen en haar van mijn lijst schrappen. Toen kwam er plots een idee bij mij op, het kwam niet van mij: deze vrouw heeft kwijtschelding van haar zonden nodig! Door haar coma had ze inderdaad de gelegenheid niet gehad om te biechten. Ik boog me dus over haar en fluisterde: "Als je zonden deed waarvoor je nog geen vergeving gekregen hebt, geef die dan nu in uw hart aan de Heer, daarna zal ik samen met u de akte van berouw bidden." Ik wachtte drie minuten, bad de akte van berouw en gaf haar de absolutie.

    Toen ik me terug op mijn stoel zette, kwam de vrouw plots recht in haar bed ! Zonder naar mij te kijken richtte ze haar blik op het kruisbeeld dat achter mij aan de muur hing. Ze opende wijd haar armen, kreeg een mooie lach op haar gelaat en riep uit : "Jezus!." Toen viel ze terug achterover en stierf.  Ik keerde me vlug om om te zien of Jezus daar was, maar neen, ik zag Hem niet. Op mijn priesterwoord was Hij voor haar gekomen in het Sacrament van de Verzoening en had haar meegenomen.

    Zo ziet u dat de sacramenten belangrijk zijn !  Als God u oproept om tot Hem te naderen, stel het dan niet uit want wie weet of u morgen nog in leven zal zijn? [Einde van het getuigenis]
Lieve Gospa, het is met uw hart dat we Jezus willen vergezellen in zijn Lijden en zijn Verrijzenis.
Zr. Emmanuel

Mei 2000

Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus!
  • Hier in Medjugorje nodigde de Gospa ons op de vooravond van deze gedenkwaardige 13e mei uit voor de nachtelijke verschijning aan Ivan op de heuvel. Ze verscheen, gelukkig en stralend. Het is geen toeval dat Ze deze nacht  heel bijzonder bad voor de vrede in de wereld. Het was immers juist dat wat ze vroeg aan de herdertjes in Fatima, terwijl ze hen ook het zekerste middel gaf om het einde van de oorlog [14-18] te bespoedigen: de dagelijkse rozenkrans en het brengen van offers aan God langs haar Onbevlekt Hart.  Juist voor haar dood zei Jacinta aan haar nichtje Lucia dat God de vrede van de wereld had toevertrouwd aan Maria en dat we deze vrede moesten vragen aan haar Onbevlekt Hart.

    Ik raad iedereen aan deze prachtige toewijding aan het Onbevlekt Hart te bidden die de Gospa zelf hier in Medjugorje gegeven heeft : "O, Onbevlekt Hart van Maria, dat van goedheid overvloeit. Toon ons Uw liefde voor ons. Moge het vuur van Uw Hart, o Maria, over alle volkeren neerdalen. Wij houden oneindig veel van U. Druk in ons hart een ware liefde. Moge ons hart vurig naar U verlangen. O Maria, zachtmoedig en nederig van hart, denk aan ons wanneer wij zondigen. U weet dat wij, mensen, zondaars zijn. Genees ons van elke geestelijke ziekte. Door Uw allerheiligst en moederlijk Hart, stel ons in staat de goedheid van Uw moederlijk hart te beschouwen. En mogen wij ons zo bekeren door het vuur van Uw Hart. Amen." [28.11.83]

    Merken we ook op dat deze dag niet alléén de verjaardag was van de 1ste verschijning in Fatima [13 mei 1917] maar ook deze van de mislukte aanslag op de Heilige Vader te Rome (13 mei 81).  In zijn bibliografie van Johannes-Paulus II beschrijft André Frossard inderdaad hoe hij voortdurend het volgende gebed prevelde terwijl hij naar het ziekenhuis gevoerd werd: "Maria kom! Maria, kom!" De volgende maand verscheen de Gospa voor de eerste maal in Medjugorje!!
  • Op 25 maart 84 deed de Heilige Vader de toewijding die Maria in Fatima gevraagd had. Enkele uren later zei ze aan de kinderen in Medjugorje: "Verheug u met mij en met de engelen omdat er reeds een deel van mijn plan verwezenlijkt werd. Er zijn er velen die zich bekeerd hebben maar er zijn nog velen die zich niet willen bekeren. Bid!" Het was de duizendste verschijning in Medjugorje! Ook diezelfde dag, na de wereld aan het Onbevlekt Hart van Maria te hebben toegewijd, had de Paus een onderhoud van vier uur met Mgr. Hnilica die terugkwam van Moskou, waar hij Rusland had kunnen toewijden in eenheid met de toewijdingsplechtigheid in Rome. Verwonderd dat zijn vriend op zijn terugreis niet langs Medjugorje gekomen was, zei de Paus hem: "Medjugorje is de voortzetting en de verwezenlijking van Fatima!"

    Zeven jaar later bevestigde de Gospa zelf de woorden van de Heilige Vader: "Lieve kinderen, vandaag nodig ik u uit tot gebed, nu meer dan ooit tevoren, nu mijn plannen zich beginnen te verwezenlijken  ... Ik nodig uit tot onthechting gedurende negen dagen, opdat ik, met uw hulp, alles zou kunnen verwezenlijken wat ik door de geheimen in Fatima begonnen ben." [25.08.1991]. De volgende maand gaf de Gospa ons deze boodschap: "Help mijn Onbevlekt Hart te overwinnen  in deze zondige wereld!" [25.09.91]. En wat alléén kan er de verwezenlijking van Fatima zijn dan de Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria? Dit kan de uitleg zijn waarom, volgens haar, de verschijningen van Maria in Medjugorje, haar laatste verschijningen in de wereld zijn. In Fatima had Ze ons dè profetie voor de toekomst gegeven: "Op het einde zal Mijn Onbevlekt Hart triomferen!"

    Johannes-Paulus II verklaarde: "Als de overwinning komt zal ze door Maria behaald zijn. Christus zal overwinnen door Maria. Hij wil dat Zij deelt in de overwinningen van de Kerk in de wereld van vandaag, zoals in deze van morgen [...] Maria is verschenen aan de drie kinderen van Fatima om hen boodschappen te geven, die, nu het einde van de eeuw nadert, op het punt staan volledig te worden verwezenlijkt." [Op de drempel van de hoop]
  • De Heilige Vader en Lucia hebben mekaar gedurende een hele tijd ontmoet. We mogen hopen dat Zuster Lucia aan de Paus overgebracht heeft wat de Heilige Maagd haar over Medjugorje gezegd heeft.
  • Tegenwoordig zijn er vele mensen die geloof hechten aan allerhande profetieën, vooral als deze schrik inboezemen. Het is echter onze verantwoordelijkheid, kinderen van Medjugorje, die geroepen zijn om apostelen te zijn van Maria, om onze vreugde uit te stralen tegenover de toekomst: " ... een tijd van vrede die Mijn Hart met ongeduld verwacht!" [25.06.1995]. Laten we, naar het voorbeeld van Jacinta en Francisco, haar boodschappen beleven en haar plannen ter harte nemen!
Lieve Gospa, dank U voor deze Paus, die U gekozen hebt, dank U dat U ons evenzeer gekozen hebt om Uw overwinning te bespoedigen!
Zr. Emmanuel

Juni 2000

Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus!
  • De Gospa verrast ons steeds opnieuw door de moederlijke tact die Ze aan de dag legt om haar kinderen te helpen en om hen gans te vernieuwen als ze zich met vertrouwen aan haar overgeven. Vorige winter was er een Franse kapper, Samuel, die op bedevaart kwam naar Medjugorje. Hij vertelde: "Ik was homoseksueel. Hoewel ik in mijn jeugd een katholieke opvoeding genoot leefde ik ver van God. Ik bezocht de meest perverse nachtgelegenheden in Parijs en mijn eerste zorg was goed voor te komen. Toen ik 36 jaar was werd ik dringend opgenomen in het ziekenhuis en vernam dat ik aangetast was door aids. Toen dacht ik weer aan God maar eens uit het ziekenhuis ging ik gedurende 3 jaar verder met het zoeken naar de man van mijn leven ... Nochtans, van ontgoocheling naar ontgoocheling en van leegte naar leegte, begon ik uiteindelijk te begrijpen dat ik op een verkeerde weg was. Toen begon ik actief mijn leven naar God te richten. Hij alléén kon me de liefde geven waar ik zo wanhopig naar verlangde. Ik snakte er naar om me te bekeren toen ik een boek over Medjugorje in handen kreeg en ik ontdekte dat allerlei mensen daar een nieuw leven en nieuwe hoop hadden gevonden. Hoewel ik eerder een harde ben heb ik toen toch een vloed tranen gestort. Ik was werkelijk ondersteboven. Ik ben dan naar Medjugorje gegaan en werd daar getroffen door de intense aanwezigheid van Maria, mijn moeder. Bovendien gaf Ze me daar een zeer diepe inwendige vrede. Sindsdien doe ik elke dag mijn best om mijn hart te bekeren en mijn blik naar God te richten.  Op een dag toonde de Heer zich aan mij aan het Kruis. Ik veranderde mijn leven totaal. Ik ben gelukkig geworden !  Ik zei aan de H. Maagd dat ik haar wilde dienen en voor haar werken. Vaak geeft ze me een teken van haar aanwezigheid. Bij beproevingen is Ze me nabij en leert me elke situatie met liefde te beleven. Ik heb een gebedsgroep opgericht samen met een vriendin die ik ontmoet had op mijn weg naar bekering.  We bidden er samen de rozenkrans. Ik ben een nieuwe bekeerling, nog erg zwak en kwetsbaar, maar dagelijks springt mijn hart op van vreugde omdat ik mijn Schepper en mijn Moeder gevonden heb. God heeft deze ziekte, die de oorzaak had kunnen zijn van mijn dood gebruikt opdat ik opnieuw zou geboren worden! Aan hen die nu zijn zoals ik voorheen was zou ik willen zeggen: God bestaat, Hij is Waarheid!"
  • Het is uitzonderlijk dat de bedevaarders in Medjugorje op dezelfde dag kunnen aanwezig zijn bij twee verschijningen. Dat gebeurde nochtans op 2 juni. De pelgrims konden zich aansluiten bij de gebedsgroep van Ivan aan het Blauwe Kruis, waar Maria verscheen om 22 uur.

    Anderzijds had Mirjana haar "maandelijkse verschijning van de tweede" in het Cenakel om 10 uur ‘s morgens. Ze was omringd door talrijke bedevaarders. Op die dag komt de Gospa om samen met ons te bidden voor hen die de liefde van God nog niet kennen. Het gelaat van Mirjana was gedurende de verschijning zeer expressief en haar gesprek met de Gospa bleek zeer intens. Tegen het einde opende Mirjana de armen, wat ongewoon is. Er was volop vreugde. Volgens Mirjana nodigde de Gospa ons uit om de liefde van de Vader naar de anderen uit te dragen: "Als je dat doet," zei Ze, "dan ben ik bij u." Dan opende Ze de armen en terwijl Ze ons aankeek zei Ze: "Mijn apostelen! Mijn kinderen!"

    Reeds op 18 maart had Maria haar boodschap beëindigd met de woorden: "Ik nodig u uit om mijn apostelen te zijn! Een apostel is een leerling die uitgezonden is. Het is niet toevallig dat de Heilige Maagd ons een zending toevertrouwt in haar eerste boodschap van het jaar 2000. Roept ook Johannes-Paulus II ons niet op om de Nieuwe Evangelisatie ter harte te nemen, zoals hij ook nu deed op dit Pinksterfeest van het Jubeljaar? Mirjana verduidelijkte op 2 juni dat toen Maria de woorden "Mijn apostelen" uitsprak, ze de indruk gaf te willen zeggen: "Als jullie mijn apostelen niet zijt, wie zal het dan zijn?"

    Laten we deze oproep doordringen tot het diepste van ons hart opdat we er edelmoedig en moedig aan zouden beantwoorden. Welk mooi geschenk zou dit zijn voor onze Moeder ter gelegenheid van de 19e verjaardag van haar verschijningen in Medjugorje op 25 juni!
Lieve Gospa, tot nu toe hebben we zo weinig voor U gedaan, vandaag echter zeggen we U: we zullen uw apostelen zijn!
Zr. Emmanuel

Met dank aan Dr. Guy CLAES

04-07-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boodschappen aan Valentina Papagna 2011
Boodschappen aan Valentina Papagna 2011

Valentina Papagna verhuisde in 1955 van Slovenië naar Australië, na eerder moeilijke tijden tijdens haar kinderjaren. Na de plotse dood van haar man, in 1988, startten haar visoenen en boodschappen van Onze Heer Jezus en Onze Hemelse Moeder. Vanaf die tijd evolueerde ze tot een zeer vrome, Rooms-Katholieke vrouw. Zij krijgt de volledige steun van haar geestelijke begeleider en parochiepriester, Vader Valerian Jenko. Zij wenst haar ervaringen en boodschappen te delen, dit enkel om de mensen te helpen dichter bij God te komen en te groeien in heiligheid naar Jezus' en Maria's wens. Als grootmoeder leidt ze nu een eenvoudig en rustig familieleven. Zij vermijdt elke publiciteit, maar is wel genoodzaakt om de boodschappen die haar worden doorgegeven, openbaar te maken, omdat ze niet enkel voor haarzelf zijn. Voortaan zullen haar boodschappen in dit blog worden vermeld.

1 januari 2011

In de ochtend, tijdens mijn gebeden, verscheen de Heilige Moeder. Haar mooie gelaat keek bedroefd. Ze zei: "Mijn Zoon was verondersteld om naar u te komen om te praten, maar Hij is te teleurgesteld en bedroefd voor de wereld en de kerken."

In Haar handelen hield ze zes vierkanten ijsblokjes. Ze legde uit: "Zie de vierkanten ijsblokjes die Ik in Mijn handen hou. Zij vertegenwoordigen de harten van de mensen van vandaag: ijskoud. In de kerken, wanneer het tijd is voor de Heilige Communie, komt iedereen met uitgestrekte handen de Heilige Communie ontvangen zoals een snoepje of een koekje, met geen enkel gevoel van wroeging of liefde in hun harten. Het is zoals: iedereen doet het en zo wordt het een gewoonte.

De Bisschoppen en Priesters van Mijn Zoon zwijgen hierover. Zij leren hun vlok niet om wroeging te hebben, noch om het Sacrament van de Boete bij te wonen in hun kerken. Alstublieft, Mijn dochter, vertel het verder. Vertel de geestelijken dat ze het volk moeten onderrichten. Mijn Zoon is zo teleurgesteld met de kerken over de hele wereld."

De ijsblokjes in mijn hand, leer het hen alstublieft, zodat de mensen het opmerken en veranderen."

13 januari 2011

De Heilige Moeder verscheen en zei: "Mijn kind, Ik kom zo spoedig als ik kan. Prijs Mijn Zoon Jezus en troost Hem want hij wordt zoveel beledigd door de wereld en door dit land. De mensen geloven niet meer in God en groeien hun kinderen op zonder God. Zij geloven enkel in vermaak, geld en materialisme. Zie, Mijn dochter, welke zonden de mensen begaan. Het verlaagt hen tot modder en vernietiging in één minuut. Hoe ween ik voor u allen."

In het visioen keek Mijn Moeder naar me en kwam ze voor mij te staan om mij verschrikkelijke beelden te tonen hoe het water alles opzwelgt, doet vallen en verspreid. De heilige Maria zei: "Het spijt me dat Mijn kinderen zo’n verschrikkelijke ramp moeten ondergaan. U moet hen vertellen dat ik hen echter niet verlaat in deze schrikwekkende ogenblikken en dat Ik daar aanwezig was om hen te troosten. Mijn kinderen, u moet dingen uit deze ramp leren en uw levens terug tot God veranderen, want Hij is uw enige redding in het geven van leven. Vertel hen dat God heel diep gekwetst is als de mensen zeggen dat de ramp is veroorzaakt door Moeder Natuur. God staat voor elke schepping. Hij laat al deze dingen toe te gebeuren en u moet er u bewust van zijn dat u in de eindtijden leeft en dat alle profetieën moeten worden vervuld. Bid, Mijn kinderen, voor deze mensen en dat de wereld zich zou bekeren en berouw hebben."

Dank u, Mijn Moeder, blijf bij ons. Wij houden van u.

5 februari 2011

Sint Patrick’s Cathedral

Tijdens de Mis sprak de Heer: "Mijn kinderen, u zult allen een hittegolf en een droge zomer ervaren met temperaturen boven het normale gemiddelde. Schenk mij al dit ongemak dat u allen ervaart tot herstel van de zonden die worden begaan tegen Mijn Heilig Hart, dat met een mes wordt doorstoken.

Dit is voor de mensen van Sydney. Zo erg beledigen ze Mij. U hebt er geen idee van. Indien u het zou weten, zou u Mij troosten en medelijden hebben met Uw Heer.

Ik wens u ook te vertellen over uw land Australië. Onlangs zijn er allerlei rampen over u gekomen. Ik zeg u, Mijn woede staat dit toe te gebeuren over u allen. Ik zal u een voorbeeld geven. Het is zoals een huis bouwen op zand en de funderingen begeven het. Zonder Gods zegen en bescherming zal het allemaal vergaan. Hoe meer ze mij ontkennen, hoe meer moeilijkheden ze zullen ervaren. Het ene probleem na het andere zal hen treffen en Ik zal toelaten dat het gebeurt. Misschien zullen de mensen dan wakker worden en Mij om genade vragen voor dit alles. Hoe hooghartig en koppig zijn jullie allen blind.

Valentina, Mijn kind, troost Mij. Offer me alles tot herstel en verontschuldig Mij dat ik er zo bedroefd uitzie."

Onze Heer was in tranen toen Hij mij deze boodschap vertelde en ik begon Zijn pijn te voelen en begon voor Hem te wenen. Hoezeer smeekt Hij de mensheid om te veranderen, maar niemand wil naar Hem luisteren.

Jezus, Mijn Heer, heb medelijden met dit land.

9 februari 2011

Onze Heilige Moeder kwam tot mij tijdens mijn gebed. Ze zei: "Ik zal u alles uitleggen over de Eucharistie. Hoe gezegend en heilig het Heilig Sacrament is waarin Mijn Zoon waarlijk aanwezig is."

In een visioen toonde ze mij een pateen met een heel grote, rode bloem erin. Op de top bevond zich een zuiver witte Hostie.

De Heilige Maria zei: "Valentina, raak dit nooit aan want u zou er Mijn Zoon erg door beledigen. Mijn zoon wordt zo ontheiligd in alle kerken. Iedereen doet maar met Hem en verplaatst het tabernakel. Zij plaatsen het aan de kant, waar het niet hoort te staan om Het te eren. Het tabernakel hoort in het midden te staan."

Er werd mij een kerk getoond en naast de ingang was er een donkere plaats waar er een witte Hostie lag op de vloer. De Heilige Moeder zei: eIk ben zo bedroefd voor Mijn Zoon, Ik bescherm deze plaats voor Hem."

Onmiddellijk verscheen God de Vader tot Mij met tranen in Zijn ogen en zei: "Zie wat de Moeder van Mijn Zoon u probeert uit te leggen. Het is de fout van vele bisschoppen en priesters die niet meer geloven in Mijn ware aanwezigheid. Velen dragen hun gewaden niet meer. Zij wensen niet langer te dienen. Zij vernietigen Mijn kerken. Mijn kinderen, blijf Mij trouw en bid voor mijn intenties."

Februari 2011

Terwijl ik de bus nam, troostte ik een vreemdeling die erg ongelukkig was. Nadat hij was uitgestapt, bad ik voor hem: “Alstublieft Heer, help en zegen deze persoon.” Bijna onmiddellijk antwoordde de Heer: “Dank u, Mijn kind, om Mijn Heilig Woord te verspreiden en bemoediging te geven aan een heel depressief en wanhopig persoon. Het behaagt mij zo zeer wanneer u Mij vraagt om hen te helpen. Dit betekent dat u vertrouwen hebt in Mij. Zonder Mij bent u niets. Verlaat u volledig op Mij.”

Dank u, Heer Jezus.


Ik verlaat mij zo zeer op U.

Tijdens de Vasten

Hezus sprak tijdens de Heilige Mis: “Vrees niet, Mijn kind, Ik ben steeds bij u. Als u door een persoon of een priester wordt aangevallen, laat hen u dan niet ontmoedigen, maar ga door met bidden en blijf trouw aan Mij. Zo vele kwade machten zijn tegen u, Mijn getrouwen, maar uw lijden is niet vergeefs. Op een dag zal alles u worden onthuld in Mijn Heilige Aanwezigheid. Ik blijf heel dicht bij u allen en Mijn liefde en barmhartigheid zijn sterker door u te omhelzen en te beschermen, maar herinner u dat dit enkel kan door uw verdiensten. U moet zich ervan bewust zijn dat u zondaars bent. Wees dus uw Redder altijd dankbaar. Ik ben uw Heer, Jezus Christus.

Dank u, Mijn Heer Jezus, onze Redder. Wees ons allen genadig.

8 maart 2011

Deze ochtend, tijdens mijn gebed, kwamende Heilige Moeder en een engel tot mij en Zij zei: “Mijn kind, we zijn gekomen om u voor te bereiden om nog meer te bidden. Ik kom u heel slecht nieuws vertellen en zal u tonen wat er spoedig zal gebeuren. De grootste aardbeving, heviger dan enige andere. Er zullen enorme zeegolven op een grote schaal ontstaan. Ik zal alles wegwassen en vernietigen en vele levens zullen worden weggenomen en sterven. Mijn kind, deze mensen uit Japan en vooral zij die zich niet in een staat van genade bevinden, zijn niet voorbereid op zo’n vreselijke ramp die plots en onverwachts zal komen. Hoe ween ik voor al Mijn kinderen. U bent zo ongehoorzaam aan Mijn smeekbeden om u te veranderen en berouw te tonen, en u weet nooit wanneer de volgende ramp onverwachts kan komen, waardoor u meegesleurd wordt.

Mijn kinderen, hoe ween Ik als ik al deze rampen zie die zo dikwijls op u afkomen. Mij Zoon is zo beledigd omwille van de staat waarin de wereld zich bevindt. Wij kunnen dit niet langer tolereren. Zijn Hand zal nederdalen.

Misschien zullen de mensen hun ogen openen en erkennen dat God, en niet de mens, alles beheerst. De mensen denken dat het moeder natuur is die als deze rampen veroorzaken en dit beledigt de Heer zozeer.

Toen hief de Heilige Moeder Haar rechterhand omhoof en toonde mij in een visioen het geweld van deze ramp in Japan. Ik zei: “O mijn Moeder, dit is als het einde van de wereld.” Zij antwoordde: “Ik weet dat u zo bedroefd bent vanwege de mensenlevens, bid voor hen.” Wij weenden beiden en omhelsden elkaar en daarop verliet Zij mij.

9 maart 2011

De volgende morgen voelde ik mij erg ziek. Ik kon me zelfs niet bewegen. Mij hele lichaam deed pijn. Ik bad voor wat ik zojuist had gezien en zei: “O Heer, wees genadig voor deze plaats en voor deze mensen.” Onze Heer benaderde mij zich en zei: “Valentina, Mijn kind, de pijn die u ervaard in uw lichaam, wordt door Mij toegestaan. Alstublief, aanvaard deze met liefde. Vertel mij dat het allemaal voor Mij is, om mij te troosten en om vele zielen te redden die onvoorbereid zijn op de dood. Hoe droevig stemt Mij dat.”

Heer, wees genadig voor het hele Japanse volk en voor de hele wereld.

11 maart 2011

Toen ik hoorde over de ramp in Japan, wst ik dat zielen om hulp zouden komen vragen. Mij kamker was vol van vele, lijdende, jammerende, wenende en schreeuwende Heilige Zielen. Het was 1.30 ’s nacht en een groep vrouwen kwamen naar voor en praatten in het Engels. Ze zegden: “Valentina, we vrezen voor ons volk in Japan. Alstublieft, vraag aan de Heilige Moeder om hen te helpen, omdat we weten dat u nauw verbonden met de Moeder van God. Vraag Haar om ons volk te helpen en om ook te bidden voor ons.”

Mogen jullie allen rusten in vrede. Amen.

28 maart 2011

Ik was bezig de droeve mysteries van de Rozenkrans aan het bidden in onze kerk, toen onze Heer tot mij sprak: 

“Troost mij, Mij kind, tijdens dit ogenblik van Mijn Passie. Offer mij iedereen aan wie u kunt denken. Bid voor de zondaars en de ongelovigen. Vraag om Mijn barmhartigheid voor iedereen. Ik schenk u de genade om dit te doen. Tweeduizend jaar geleden hebben ze Mij gekruisigd. Deze kruisiging herhaalt ze steeds en steeds opnieuw. Zelfs in de kerken wordt Ik vandaag door zo velen gekruisigd die Mij beledigen. Mijn barmhartigheid verspreidt zich en ik wacht geduldig op zondaars die zich bekeren, maar zo weinigen beantwoorden Mijn oproep. Ik wens de mensen van deze wereld te waarschuwen want zo vele gebeurtenissen zullen dit jaar plaatsvinden, zelf in dit land [Australië] en vele andere plaatsen. Vertel aan de mensen dat ze wakker moeten worden om te zien dat God zozeer beledigd is. Ze moeten veranderen en berouw hebben.”

Aan alle zielen, terwijl het nog kan, vraag om genade. Wie kan er worden gered dan door het barmhartige hart van God, die ons zo liefheeft.

9 april 2011

Tijdens het cenakel in St. Patrick’s Cathedral. Aan het einde van de Droeve Mysteries van de Heilige Rozenkrans, sprak onze Heer: “Toen ik het kruis droeg op de weg naar de Calvarie, droeg Ik de hele wereld op Mijn gewonde schouders. Denk dus na over deze droeve mysteries die ik leed voor voor alle zondaars. Als u hierover medideert, zult u Mij eveneens troost bieden.”

Mijn gekruisigde Heer, Ik hou van U. Heb genade voor de hele mensheid.

15 mei 2011

Onze Heer Jezus Christus zei tijdens de Heilige Communie: “Mijn kind, schenk veel aandacht aan Mij wanneer u de Heilige Communie ontvangt. Hoeveel mensen komen Mij ontvangen met een berouwvol hart? Amper enkelen. De rest ontvangt Mij met ijskoude gevoelens.

Zelfs voor de kleine kinderen is het een gewoonte alsof ze snoepje in hun hand krijgen. Ik hoor hen nooit zeggen: Dank u, Mijn Heer, om mij toe te staan om tot U te mogen komen en mij te voeden, want ik ben U heel dankbaar, Mijn Heer Jezus.

Mijn kind, wees niet bevreesd om dit aan de mensen te vertellen en hen te zeggen hoezeer Ik wordt beledigd in de kerk, dezer dagen. Ik spreek en onderricht u allen tijdens de liturgie in de kerk. Ik onderricht u meer dan enig andere profeet. Alstublieft, troost Mij en praat tot de priester.” 

24 april 2011: Paaszondag

Na de Heilige Communie te hebben ontvangen, sprak een engel: “Geef eer aan God. Hij stierf voor u allen.” Onze Heer Jezus glimlachte gelukzalig: “Mijn Verrijzenis die u elk jaar viert, brengt nieuwe hoop in uw leven. Blijf gelovig in Mij en vertrouw enkel op Mij, wat er ook mag gebeuren in deze wereld. Ze zullen spreken van nieuwe wegen om hun manier van denken en een nieuwe wet te doen aanvaarden, om u in verwarring te brengen. Hun plan is een nieuwe orde en een nieuwe wet. Mijn kinderen, denk na. Mij wetten zijn verschillend: door de weg van hoop naar het eeuwige leven. Amen.”

1 mei 2011: Goddelijke Barmhartigheid

In St Margaret Mary’s Church, tijdens de Mis. Onze Heer sprak: “Mijn kinderen, u bent hier allen verzameld voor de grootste feestdag van Mijn Goddelijke Barmhartigheid. U leeft allen zo zondevol en corrupt in deze ontwrichte wereld, vandaag meer dan in het verleden. U moet allen de Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid bidden. Dit vraag ik aan al mijn gelovige kinderen vandaag. Bid zo dikwijls u kan tijdens de dag. Hoe meer u bidt, hoe vlugger ik de wereld en de harten van de mensen zal veranderen.

Ik waarschuw u voor grote gebeurtenissen die zullen plaatsvinden in de wereld. Vertel de mensen om steeds op mij te vertrouwen. Ik ben rechtvaardig, maar ben eveneens vol van liefde en barmhartigheid voor allen die Mij benaderen. Ik zal nooit iets weigeren. Ik ben rijkelijk in het verlenen van barmhartigheid en liefde.

15 mei 2011

Toen ik tijdens de ochtend aan het bidden was, kwam de engel van de Heer tot mij. Hij zei: “U mensen hebt nog door heel wat lijden te doorstaan. De antichrist moet nog komen en daarop zullen legers vele landen innemen, zowel landen dichtbij als landen veraf. Verlies uw hoop niet in het gebed. Op het einde zal onze Koning, de Heer Jezus, komen. Blijf roepen op Hem: “Kom, Heer Jezus, Kom.”

3 juni 2011

De Heer verscheen met uigestrekte handen en de handpalmen naar omhoog. In de ene hand hield Hij een Kruis en in de andere hand hield Hij het Heilig Hart. Hij was in het rood gekleed.

Hij sprak: “Aanbid mijn Heilig Hart. Denk hoezeer het verwond is door zoveel godslastering, heiligschennis en aanvallen die Ik elke dag in de wereld te verduren krijg. Geen medelijden wordt Mij geofferd. Offer uzelf tot herstel.”

Heer Jezus, wees ons allen genadig.

15 juli 2011

’s Ochtends om vijf uur werd ik gewekt door een krachtig geluid van de wind.

De wind kwam in mijn kamer met zo’n kracht dat het veranderde in een schitterend licht, zo helder. Het straalde in een goudbronzen kleur. Het hele huis werd verlicht en werd geleidelijk aan helderder.

Ik werd opgelicht en hield mijn armen boven mijn hoofd. Ik voelde een grote vreugde en begon de Heer Jezus te prijzen: “U toont Uw kracht. Hoe groot bent U, mijn Heer. Hoe almachtig en groot bent U. Niemand staat boven U. U vloeit uw genaden over ons uit.”

Langzaam verminderde het licht tot het verdween.

Toen verscheen de Heer glimlachend. Hij vroeg: “Mijn kind, houd u van Mij?” Hij herhaalde dit een aantal keren en ik antwoordde: “Ja, Mijn Heer, ik hou van u. U weet dat.”

Jezus zei: “Blijf trouw aan mij en vertel de anderen om hetzelfde te doen. Ik ben gekomen om u te zeggen dat u in verschrikkelijker tijden leeft dan enige vorige generatie in de geschiedenis. Uw regering en uw de maatschappij zal u meer en meer onderdrukken en u controleren door te bevelen wat de doen [Christelijke Kerk]. Als er mensen zullen weigeren, zullen ze u aanhouden en ter dood brengen voor uw geloof en uw godsdienst. Ik smeek u, Mijn kinderen, blijf Mij trouw, om het even hoe ze zullen pogen om u te overtuigen. Het zijn allemaal leugens. Dit zijn de slechtste tijden die u allen moet doorstaan. U zag Mijn macht die Ik u toonde.”

“Vrees niet, aanroep dikwijls Mijn Naam. Ik beloof dat Ik steeds bij u zal blijven. Ik zegen u, Mijn kinderen, in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Zeg: Jezus ik vertrouw op U en heb u lief. Blijf bij mij.”

25 juli 2011

Deze ochtend, tijdens het bidden, kwam er een Engel tot mij.

Hij zei: “U moet meekomen met mij.” Onmiddellijk bevonden we ons in een ongekende plaats. Er waren veel mensen, gelukkig en opgewekt. Ik dacht voor een ogenblik dat we ons in het Vagevuur bevonden.

Ik zei tot de Engel: “Deze mensen zijn erg opgewekt. Wie zijn zij?”

Hij antwoordde: “Wacht en zie.” Toen zag ik meer Engelen komen en iedereen zong en prees de Heer.

De Engel zei: “Mensen, maak de weg vrij, want de Prins van de Vrede komt.”

Plots verscheen onze Heer, gekleed als een gekroonde Koning en vergezeld van vele Engelen en Heiligen. Hij stopte net naast mij en strekte Zijn Heilige Hand uit naar mij.”

Alle aanwezigen glimlachten, ook al voelde in mij niet comfortabel. Ik dacht: “Waarom mij?”

Terwijl de Heer mijn hand nam, vroeg Hij: “Mijn kind, uit welk land komt u?”

Ik antwoordde: “Slovenië, Mijn Heer. U weet uit welk land ik kom.”

Hij wandelde verder, richtte zich tot mij, wees met Zijn hand naar mij en zei: “Ik zal spoedig uw land bezoeken.”

Ik zei: “Ik weet dat mijn moederland u zal bevallen. Het is er mooi.” In mijn hart had ik echter een voorgevoel: “O, iets zal ginds spoedig plaatsvinden. Wees genadig Heer voor mijn land, Slovenië.”

Ik zeg u mensen: “drie dagen later hoorde ik dat een deel van mijn land te lijden kreeg van een zware storm, waarbij bomen werden uitgerukt en de oogst werd vernietigd.”

God bezoekt en gaat de wereld rond, maar mogen we Hem vragen om dit niet te doen. Hij is meester over alles wat geschapen is. Hij kan niet langer wachten en deze zondevolle mensheid blijven tolereren. Zij hebben zichzelf niet meer in de hand.

Heer, wees genadig voor ons, arme zondaars.

29 juli 2011

’s Ochtends bad ik de Geloofsbelijdenis en de Heilige Rozenkrans. Een visioen kwam tot mij: God, de prachtige Vader bezocht mij, vergezeld van Engelen.

“Mijn dochter, ik kom u zeggen dat ik niet gelukkig ben met dit land, Australië. Het is buiten proportie en niet meer te beheersen. Ik wil dat u deze boodschap neerschrijft. Vertel deze aan iedereen en verspreid ze: “Ik word heel erg genegeerd en ontkend, maar ik weet dat Australiërs houden van het drinken van bier. Ik ken hun zwakheid voor het bier. Vertel hen dat de Schepper hen al het graan zal ontnemen. Dan zullen ze zien en weten wie over alles heerst.”

Op dat ogenblik liet God de Vader mij een visioen zien van wat dit land, Australië, zal overkomen. Ik zag een verschrikkelijke droogte en een dor land. Op de boerderijen zag ik eerst het groene graan kiemen, maar plots verwelkte dit alles en stierf af.

God de Vader zei daarop: “Tenzij de mensen veranderen en zich beter gedragen, ben ik nog steeds genadig. Schrijf mijn dochter en vertel de mensen dat ik elk land in de wereld zal bezoeken en dit telkens opnieuw tot ze geleerd zijn en berouw zullen hebben over hun zondevol gedrag en erkennen dat ik God ben en de Schepper van alles, niet de mensen.”

Hij sprak heel vastberaden en Zijn gelaat was zeer bedroefd. Ik dacht: “Ik voel spijt voor Mijn Vader.” Daarop zei: “Laat Uw wil geschieden, niet de onze.”

Toen ging de Vader op naar de Hemel, omringd door vele Engelen. God de Vader droeg een lang goudbronzen kleed, en passend, zacht schoeisel.

Mensen, we zouden beter bidden om deze verschrikkelijke straf af te wenden.

Nog dezelfde dag, na de Mis en in het wekelijks cenakel van St. Patrick’s Cathedral, Parramata, waar we samen bijeenkomen, dacht ik na over het visioen dat ik die ochtend had. Ik bad tot Onze Lieve Vrouw: “O, mijn Moeder, kom alstublieft tussen voor dit land, Australië.”

Onmiddellijk verscheen de Heilige Maagd Maria, naast de nis die aan Haar is opgedragen. Ze sprak: “Mijn dochter, neem liever deze waarschuwing ernstig. De beker is vol en stroomt over. God de Vader verkoos om u deze boodschap zelf mede te delen. Waarachtig, Hij meent wat Hij u zei en u toonde. Nu is het aan u om de mensen te zeggen dat ze hun levenswijze moeten veranderen.”

September 2011

Onze Heer verscheen aan mij tijdens de ochtend met een stuk haakwerk. Het was in de vorm van een blad, zo’n 120 cm in de lengte. Het was bewerkt met een dik handwerkpatroon, het was wit in het midden en met een woudachtige groene rand.

Hij glimlachte en zei: “Kijk hoeveel werk u hebt verricht tijdens de laatste maand.”

Ik keek Hem aan en zei: “Ik heb dat niet gedaan.”

Hij antwoordde: “Jawel, u hebt dit wel verricht. Tijdens de hele maand augustus hebt u hard gewerkt. Kijk wel werk u hebt verricht en Ik ben heel fier op u. U liep steeds naar de kalender en keek naar de data. Meestal was u bezorgd waarom Onze Heer geen boodschappen doorgaf! Weet u wat ik u nu ga vertellen?

Het is een heel sterke boodschap waar de hele wereld moet over nadenken want u leeft in een rampzalige en een moeilijke tijd. Ik wil dat de wereld zich tot Mij keert en Mij heel dicht nabij blijft. Wat u betreft, Valentina, wil Ik dat u dicht bij Mij blijft om Mij te troosten en lief te hebben. Onze Heer wil dat iedereen van hem houdt.”

Wat onze Heer bedoelt met hard werken is het bidden voor zijn Heilige intenties, wat een verzachting inhoudt van de Heilige Zielen in het Vagevuur. We moeten een dagelijkse opoffering doen.

Ik hou van U, mijn Heer Jezus, en ik bedank U.

September 2011

In St Margeret Mary’s Chuch, Merrylands.

Ik offerde alle mensen aan onze Heer. Hij zei: “Wees niet bezorgd, Mijn kind, over wat ze over u zeggen of waarom ze u veroordelen. U bent één met Mij en Wij zijn één. Dit is het belangrijkste.”

Mijn kerken zijn allen verdeeld omdat Mijn bisschoppen en Priester geen enkele inspanning leveren om mij te behagen. Niemand wenst nog iets te offeren en Mijn Kruis mee te helpen dragen. De mensen vermijden de waarheid te vertellen over berouw en gedrag en de manier van kleden en bescheidenheid. Zo dikwijls treurt Mijn hart om wat er gebeurt in Mijn kerken.  De meesten van Mijn Priesters keren zich af van Mij en ontkennen mij zoals Judas.

Onze Heer was diep bedroefd en kwaad, wanneer Hij mij over deze dingen aansprak. “Ik zal hen hun kledij ontnemen, omdat ze deze niet waard zijn om te dragen. Mijn kind, geef het niet gemakkelijk op. Hoop!

In de nabije toekomst zal ik een nieuwe generatie van Mijn Religieuze Orde doen opstaan. Ze zijn reeds hier en leven nu al op deze aarde. Zij zullen mijn toekomstige Priesters en Bisschoppen zijn. Zij zullen Mij dienen aan Mijn altaren en Mij liefhebben zoals nooit voorheen. Ze zullen de ware betekenis kennen van offeren van de Mis met echte toewijding en zuiverheid van hart. Mijn kinderen, bid voor deze intentie. Dit zal komen, dat beloof Ik.”

Glimlachend, zag de Heer er opgewekter en gelukkig uit!

Oktober 2011

Van zodra in binnenkwam in de Kerk offerde ik vóór de Mis iedereen op aan de Heer aan de voet van altaar. In het bijzonder vraagt Hij mij om aan Hem te offeren.

Tijdens de Mis sprak de Heer: “Offer mij Amerika. Misschien kan ik met een opofferende liefde nog genadig zijn voor de Verenigde Staten van Amerika.”

De Engel van de Heer verscheen mij deze morgen en zei tegen mij: “Schrijf dit neer. Vertel aan de mensen van de wereld dat God niet tevreden is. Er is geen enkele natie in de wereld die aan Gods wetten gehoorzaamd. Deze houding is onbeheerst en zondig. Op dit ogenblik is Amerika veroordeeld en zal het streng worden gestraft omdat ze ongehoorzaam zijn aan Gods geboden. Zij zullen lijden tot ze op hun knieën vallen en God zullen smeken om vergiffenis.

Bid dat de mensheid zou veranderen! Enkel God kan dit veranderen door Zijn Genade. De tijd is voor alle naties gekomen om wakker te worden en hun trots op te geven. Vertel de mensen om zich terug tot God te keren. Enkel God kan u redden.”

God wees ons genadig.



24 oktober 2011

Toen ik de kerk binnenging deed ik mijn gebruikelijke offers. De Heer verscheen aan mij en zei: “Kijk naar dit visioen!” Een goed verzorgde man ging van de ene naar de andere kant van de kerk, bleef een tijdlang zitten en keek voortdurend rond. Ik werd er mij van bewust dat hij naar de kerk gekomen was om God te vinden, maar hij wist niet hoe Hem te benaderen of waar Hem te vinden.

Daarop zei de Heer: “Kom tot Mij zoals u bent. Wees nederig als u voor Mij staat. Zeg tegen de mensen dat ik meest nederig en bescheiden ben en toch een Koning ben. Hoe eenvoudiger u bent, hoe meer ik u liefheb.”

25 oktober 2011

Een Engel vergezelde mij om de Heilige zielen te ontmoeten. Toen we aankwamen kwamen een aantal zielen ons tegemoet. Ze droegen licht ivoren kledij, een lichtere kleur dan de lagere zielen dragen.

Ze zegden: “Wij danken u, Valentina om ons te helpen.”

Nu kwamen ze heel dichtbij en fluisterden: “we hebben een aantal geheimen die aan ons zijn onthuld en wij willen deze met u delen. Wat er nu op deze aarde aan het gebeuren is, is de natuur die tegen jullie, de mensheid, vecht, omdat de zonden zo groot zijn.

De zonden bestaan uit:

  • Het grote materialisme
  • Het doden van elkaar
  • onzedelijkheid en schaamteloosheid
  • Het ongehoorzaam zijn aan Gods Wet.

Jullie mensen hebben er geen idee van hoe jullie zullen lijden met al deze rampen, zoals nooit voorheen is ervaren. Ze zullen allen plots en onverwacht komen. Aardbevingen, hitte en branden, modderstromen, orkanen, tsunamis.

De mensen bidden niet genoeg. Zijn nemen alles aan als gegeven en negeren de profetieën en de waarschuwingen van God. Dat was is verteld in alle profetieën, is nu aan het gebeuren in de wereld.”

Ik was ten zeerste verrast dat zelfs de natuur tegen ons vecht. Onze Heilige Moeder heeft me ook verteld dat wij zullen lijden onder de grote veranderen in het weer.

27 oktober 2011

Onze Heer sprak tot mij toen we samenkwamen in Ingrids huis, voor een gesprek over de boodschappen die mij werden doorgegeven en ook om te bidden.

“Valentina, Mijn kind, zeg tegen Ingrid dat Ik haar heel erg bedank om ons bij haar thuis uit te nodigen. Ze verwelkomde ons allen met een waarlijk oprechte liefde. Een geestelijke bijeenkomst, wanneer kinderen bijeenkomen en Mijn woorden onder elkaar delen, behaagt Mij en Mijn geliefde Moeder altijd. Er zijn zoveel gebeden nodig om deze wereld beter te maken.

Zeg tegen Ingrid dat waar u ook gaat om Ons woord te delen, Wij werkelijk aanwezig zijn en dat Wij luisteren naar wat u tot de mensen zegt. U kent de vreugde niet die tot Mijn Heilig Hart komt. Ik heb geen woorden om te zeggen hoezeer u Mij en Mijn geliefde Moeder troost. We treuren zoveel voor zoveel zonden die worden begaan in deze wereld. Vandaag ontvangt u allen een heel bijzondere zegen.”

Onze Heer maakte met Zijn Heilige hand het gebaar van het kruisteken: “In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Ga in vrede en verspreid ons Heilig Woord aan allen die willen luisteren. Ik hou van u, Mijn kinderen.”

Dank U, Heer Jezus en Mijn Heilige Moeder voor al de genaden die u ons verleent.

Onze Heer glimlachte opnieuw.

21 november 2011

Ik zei tot onze Heer Jezus: “Ik heb het zo druk. Ik probeer meer dan honderd opdrachten uit te voeren. Help mij alstublieft.”

Onmiddellijk antwoordde Hij: “Zeg Mij, zijn deze allen voor mij?” op een mooie, liederlijke stem.

Ik glimlachte ook: “Hoe zacht bent U, Mijn Heer. Alles is voor U.”

In het geheim hoopte ik op wat sympathie, maar ik vind genoegen in alles wat ik doe.

November 2011

Ik kwam tuis van de Kerk waar ik had gebeden en voelde mij erg depressief en ongelukkig, omdat de duivel mij onophoudelijk had aangevallen. Ik ervaar veel lijden van de Heilige Zielen.

Onze Heer zei mij: “Er liggen betere dagen voor u in het verschiet: een rustperiode voor Mijn Valentina.”

Ik voelde vreugde in mij en zei: “Dank u, Heer Jezus en goede God. Hoe lief bent U, Mijn Heer. Ik hou van U.”

November 2011

Onze Heer zei deze ochtend: “Mijn kind, vertel de wereld over Mijn gebroken hart en hoe het bedroefd is voor hen. Mijn hart is vol van goedheid, vriendelijkheid, liefde en barmhartigheid.”

Waarom verwerpen de mensen Mij en vereren zij de rijkdommen van het materialisme in de wereld? Dit is heel schadelijk voor hun zielen, nadat ze deze wereld verlaten.

Mijn kind, nu weet u hoezeer de zielen lijden voor dit tijdens het volgende leven. U bent verbaasd over het aantal zielen dat u ontmoet en u helpt hen en dan komen er meer en meer zielen. Dit kent geen einde, omdat mensen sterven en Mij voortdurend smeken om Mijn genade. Ik ben vol van medelijden met hen, maar zolang ze niet van alle vlekken gezuiverd zijn, kunnen ze Mij niet ontmoeten.

Spreek tot de mensen om hun levenswijze te veranderen en niet zo gehecht te zijn aan het materialisme en gierigheid, wat hun zielen zozeer bederft.”

Heb genade, Mijn Heer.

29 november 2011

Deze ochtend, tijdens mijn gebeden, kreeg ik een visioen. De hemel leek helder en blauw. Ik vroeg mij af: “Wat is dit?” Toen bundelde zich een gouden licht. Daarna zag ik dat het licht zich scheidde van links naar rechts. Het Heilige Gelaat van Onze Heer verscheen en Hij keek neer op de wereld. Zijn uitdrukking was heel bedroevend.

Plots rolden er grote tranen uit zijn ogen die een na een op de aarde vielen.

Hij sprak bedroefd: “Hoezeer hou Ik van de wereld, maar slechts weinig mensen bemerken Mijn liefde voor hen. Ik word volledig genegeerd en al mijn geboden worden overtreden. Vertel aan de wereld dat ik enkel gewillig ben om zoveel beledigingen te vergeven, als ze erom vragen.

Ik, de Schepper van alles, moet Mijzelf vernederen en u smeken om Mij te komen ontmoeten en te kennen. Ik ben zoals een bedelaar die voortdurend op de deuren van uw harten klopt, maar uw harten zijn als ijs. Zeg tegen de mensen, met al deze opstanden, dat ik blijf kloppen op uw harten. Ik hou nooit op van u te houden.”

Deze boodschap is verbonden met wat er thans in het Parlement gebeurt met de schending van de sacramentele vereniging van man en vrouw.

6 december: Heilige Nicolaas

Vandaag kwam er een Engel tot mij die zei: “Kom mee met mij en wees getuige van iets moois waarvoor u hebt gebeden en geleden.”

Nog dezelfde minuut bevonden we ons in een groot gebouw met verdiepingen. De Engel zei: “Tot nu was dit gebouw vol van lijdende en offerende zielen tot herstel van hun zonden toen ze nog leefden.” Ik antwoordde: “De plaats is prachtig en proper. Waar zijn al deze zielen dan heen?”

De Engel zei: “Vandaag is Gods barmhartigheid over hen gekomen en Hij schonk hen de liefde en de genade om hun dorst te lessen en allen werden ze toegelaten in de Hemel.” Ik prees de Heer voor alles wat Hij gedaan had voor deze mensen. Aan de eerste ingang zei ik tot de Engel: “Ik ben zo gelukkig voor al deze mensen. Deze plaats. Deze plaats ziet er vlekkeloos uit.”

Hij antwoordde: “U hebt niet gezien hoe deze plaats er voorheen uitzag. Het was erg vuil en rommelig, maar uzelf hebt het gezuiverd en gekuist. Ziet u, met al uw lijden voor deze zielen, brengen uw gebeden goede vruchten voort.” Ik merkte  op dat er zich achteraan een kleine plaats bevond, waarin nog een ziel aanwezig was. Zij keek heel bedroefd en zat op een kleine stoel. Ze was omringd door een afsluiting van traliewerk. Ik zei tot de Engel: “Waarom werd deze dame achtergelaten? Kijk hoe bedroefd ze is.”

Hij zei: “Zij is nog niet klaar voor de Hemel en nog steeds opgesloten. Zij was sterk gehecht aan materiële dingen, huizen en bezittingen. Het is heel moeilijk voor haar om hiervan afstand te doen. Nadat we zullen vertrekken zal ze overgelaten worden aan de totale duisternis en verlatenheid.” [Als er Engelen aanwezig zijn is er altijd een schitterend licht]

De Engel zei: “Nu is het aan u om deze ziel uit haar gevangenis te bevrijden.”

Verleden week heeft deze ziel me driemaal opgezocht, maar praatte niet. Ik zei tot de Engel: “Ik ken deze dame. Ze bleef tot mij komen maar vroeg nooit om iets.” Hij zei: “Ze bleef aan u verschijnen opdat u haar zou herkennen.”

Heer, wees deze ziel genadig.

Vertaling: Chris De Bodt


03-07-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boodschappen aan Valentina Papagna 2010
Boodschappen aan Valentina Papagna 2010

Valentina Papagna verhuisde in 1955 van Slovenië naar Australië, na eerder moeilijke tijden tijdens haar kinderjaren. Na de plotse dood van haar man, in 1988, startten haar visoenen en boodschappen van Onze Heer Jezus en Onze Hemelse Moeder. Vanaf die tijd evolueerde ze tot een zeer vrome, Rooms-Katholieke vrouw. Zij krijgt de volledige steun van haar geestelijke begeleider en parochiepriester, Vader Valerian Jenko. Zij wenst haar ervaringen en boodschappen te delen, dit enkel om de mensen te helpen dichter bij God te komen en te groeien in heiligheid naar Jezus' en Maria's wens. Als grootmoeder leidt ze nu een eenvoudig en rustig familieleven. Zij vermijdt elke publiciteit, maar is wel genoodzaakt om de boodschappen die haar worden doorgegeven, openbaar te maken, omdat ze niet enkel voor haarzelf zijn. Voortaan zullen haar boodschappen in dit blog worden vermeld.

Januari 2010, na Kerstmis

In een visioen kwam er een Heilige Ziel tot me en zei: "Valentina, Ik ben gekomen om u te vertellen over de geheimen die onze Heer ons beetje bij beetje heeft onthuld. Aanvankelijk, toen we stierven, waren we verward en ongelukkig. We leerden dat we moesten gezuiverd worden en dat we voor boete moesten doen voor wat ons werd verteld. Soms was het heel hard en pijnlijk, maar de hulp van de gebeden en de offergaven van Missen brachten ons een grote verzachting. Beetje bij stegen kwamen wij in een hoger niveau. Ons enig verlangen was om, zo vlug als mogelijk, bij God te zijn. Valentina, dank voor uw hulp en uw gebeden. Zij hielpen mij om te komen waar ik nu ben. Ik kan de vreugde niet beschrijven die ik nu ervaar. Onze Heer toonde mij waarom we ziek werden en vroegtijdig stierven. Het is allemaal voor een goede reden. Geleidelijk legt Hij de dingen uit aan ons, tot we de volmaaktheid bereiken. We zijn nu met God. We missen onze families niet meer. Dat gemis ervaren we nu niet langer. We denken aan hen, maar verlangen niet naar hen."

De ziel was zo gelukkig en vreugdevol toen ze uitleg gaf over hoe iemand vooruitgang maakt in het Heilige Vagevuur tot eenmaal de uiteindelijke dag komt van de verlossing, de Hemel, onze Thuis.

Januari 2010

Ik bezocht het vagevuur met de Heilige Engel. Een aantal zielen uit een groep mannen kwamen nader tot mij. Ze vroegen: "Valentina, waarom heeft God de mensen van vlees gemaakt. We wensten dat we anders waren gemaakt zodat we geen verlangens konden hebben."

Een man benaderde mij en zei: "De meeste zonden die we begaan vinden hun oorzaak in de schaamteloze wijze waarop sommige vrouwen zich kleden. Zij vernietigen de wereld omdat ze zichzelf tentoonstellen.

Wat de mens echter ook verkeerd doet, het is te wijten aan het eigen geweten.

Onze Heer zelf heeft mij verteld, dat voor alle schaamteloze dingen die mensen doen, hier op aarde, ze ooit op een dag vol schaamte zullen geplaatst worden voor al mijn Heilige Engelen en Heiligen. Ik zal hen niet bekleden met mooie gewaden, tenzij ze berouw hebben."

1 februari 2010

Jezus sprak deze morgen en zijn gelaatsuitdrukking was erg bedroefd: "Vrede zij met u, Mijn kind, laat ons verenigd zijn zodat u mij een grote troost kunt geven. Kijk naar Mijn Heilig Hart, gebroken. Ik vertel u dat ik niet zo gelukkig ben en keer op keer wordt uitgescholden en opnieuw verwond. Mijn Heilig Kruis is hen over de hele wereld tot last. Zij blijven het weghalen uit alle plaatsen, zelfs in sommige Katholieke Kerken. Zij zijn bevreesd dat mijn Kruis de mensen van andere overtuigingen zou verontwaardigen. Schaamteloos verraden ze Mij zoals Judas, steeds opnieuw, in plaatsen zoals Italië, dat ooit het meest Katholieke land was. Priesters en bisschoppen blijven stil en zijn bevreesd dat ze door de maatschappij zouden bedreigd en gescandaliseerd worden.

Vertel het hen, Mijn kind, wees oprecht, wees niet bevreesd en spreek over mij en verdedig mij. Weet u, Mijn Heilig Kruis is de redding van de mensen. Zonder Mijn Heilig Kruis, is er helemaal geen redding.

Ga door met Mijn Heilig Kruis te verwijderen, u schijnheiligen. Hoe meer u Goed ontkent, hoe meer onrusten er over u en uw landen zullen komen. U ervaart reeds rampen over de hele wereld. Ze zullen uw lot blijven en u op uw knieën brengen, want uw tijd van berouw is nu. Uw levens worden harder en harder en u zult uw broeders zien sterven van honger en dorst. Rampen, ziekten, vervolgingen en oorlogen zullen over de mensheid komen. De mensheid zal uiteenvallen door deze rampen en dit geweld. U, mannen van macht en trots, zie hoe ver u zult komen zonder Mijn genade!

Ik vertel u dat ik niet langer zal zwijgen. Ik zal spreken door Mijn profeten en zij zullen u vertellen dat Mijn Heilis Kruis nooit zal worden verwijderd. Ik zal Mijn Heilig Kruis in de lucht laten verschijnen zodat alle mensen het kunnen aanschouwen en weten dat Ik besta. Ik wens dat al mij gelovige kinderen voor deze intentie zouden bidden en mij openbaar zouden verdedigen tegenover deze boosaardige vijand."

God, wees genadig voor ons, dat u ons zou mogen verlossen met uw Heilig Kruis. Laat ons verenigd onze troost aanbieden aan God.

5 februari 2010

Deze ochtend, tijdens mijn gebeden, verscheen de Heilige Moeder aan mij. Ze keek heel gelukkig. Ze zei: "Mijn kind, de gebedsgroep die u bijwoont is Mij en Mijn Zoon heel dierbaar. U maakt deel uit van de wereldgebeden."

In een visioen toonde Zij mij de aardbol. Met Haar armen hoog omhoog tekende Zij een lijn op de aardbol en zei: "Dit is uw afdeling." [er zijn lijnen over de hele wereld die elkaar verbinden in het gebed van Haar Mariale beweging, dit als uitleg.]

De Heilige Moeder Maria zei: "Mijn kind, vergeet niet dat Ik het ben die u leid. Ik ben de leidster van alle gebedsgroepen. Ik breng u bij elkaar en ben onder u."

Ze zei: "Als u het altaar inricht, zou het Mij welgevallen om een klein boeket van roze rozen naast Mijn beeld te zetten. Het is Mijn voorkeurskleur. Vandaag, Mijn kinderen, terwijl u dit gebed reeds voor vele jaren bijwoont, zult u een bijzondere zegen ontvangen van Mijn Zoon omdat Hij zoveel van jullie houdt." Ik zei: "O, Heilige Moeder, wat een genade!" Van onze zijde danken wij U, Heer Jezus en de Heilige Moeder.

De Heilige Maria vervolgde: "Tracht andere mensen aan te moedigen om u te vervoegen. Mijn kinderen, tracht meer de biecht bij te wonen. Eenmaal u biecht, vergeeft Mijn Zoon al uw zonden. Hij veegt zij van u af zodat Hij ze zich niet meer herinnert. Nu moet ik terug naar de Hemel gaan."

We omhelsden elkaar zoals een moeder en een dochter doen. Ik zei: "Gezegende Moeder, wil u de Kleine Jezus en de Sint Jozef mijn groeten overbrengen."

Hierop ging Maria heel gelukkig heen met de woorden: "Zij houden zo heel veel van u."

Dank u, Heilige Moeder, om ons aan te moedigen in het gebed.

Maart 2010

Een heel bedroefde ziel verscheen aan mij, smekend om haar te helpen. In elke hand hield ze een grote bruine graankommen. Ik was heel verrast dat ik haar na zovele jaren na haar dood zag, om te zien dat ze hulp nodig had. Zij gaf uitleg over de twee graankommen die ze vasthield, beiden leeg.

"Kijk," zei ze, "toen ik nog leefde gaf ik nooit iets aan anderen en hielp ik nooit iemand. Daarom hou ik nu een lege schaal vast. De tweede schaal is eveneens leeg, omdat ik geen genade van God ontvang, omdat er niet gebeden wordt voor mij. Wees alstublieft welwillend en help mij."

12 maart 2010

De Engel van de Heer kwam tot mij en zei: "Ik ben gekomen om u te vertellen over de Gebedsgroep die u bijwoont in de Kerk van Parramatta. Onze Heer is erg tevreden over u. U hebt reeds goed nieuws ontvangen van onze Meest Heilige Koningin, de moeder van onze Heer Jezus. Zij heeft in mooie woorden dingen gezegd aan u over de gebedsgroep, maar u hebt dit nieuws nogal vluchtig opgenomen. U moet vreugdevol en gelukkig zijn, en tot de Heer zingen en Hem prijzen voor de gave en de genaden die Hij u allen verleende. Bedank Hem altijd, omdat u boven alle anderen, uitverkoren bent in deze plaats en groep."

Ik zei tegen de Engel: "Ik ben heel gelukkig en ik weet dat de mensen van de gebedsgroep eveneens gelukkig zijn. Ik weet dat we geen trots mogen hebben, omdat we dan de genaden verlezen. We moeten heel nederig blijven."

De Engel glimlachte en zei: "Ik zeg u dat deze gebedsgroep in Parramatta bovenaan staat in Gods ogen en alle mooie gebeden die jullie bidden, maakt de Heer heel gelukkig. Zie je niet dat u door het gebed genaden ontvangt en de grootste genade is de nieuwe Bisschop die God in de kerk heeft geplaatst, om goed te doen en Onze Heer Jezus Christus te behagen. U zult nog veel meer genaden ontvangen als u blijft bidden."

De Engel vertelde mij allemaal dit nieuws op een heel ernstige toon. Hij zei: "Schat het Heilige Woord, dat de Heer u geeft, naar waarde in. U zou heel gelukkig en uitbundig moeten zijn voor al deze genaden die u ontvangt."

Ik antwoordde: "Dank u, Heer Jezus Christus, voor alle genaden die u mij verleent."

20 maart 1010

Ik was uitgenodigd bij een gebedsgroep om er te gaan praten. Mijn heel bijzondere vrienden hadden in deze bijeenkomst en een verblijfplaats voorzien. Het was een prachtige spirituele bezinning en ik dankte de Heer voor de genaden die Hij ons geschonken had.

Onze Heer verscheen heel gelukkig en vreugdevol aan mij. Hij zei: "Valentina, Mijn kind, de bijeenkomst die u zojuist hebt bijgewoond was heel succesvol. De mensen tot wie u Mijn Heilig Woord hebt gesproken waren zo gelukkig om Het te horen. Ze wensten niet dat de bijeenkomst ophield. Waar u ook gaat, bemerken de mensen u en benaderden zij u en u sprak met hen en u gaf hen hoop. Toen u op de laatste dag Mijn boodschappen voorlas en erover praatte, raakte u de harten van alle aanwezigen. Mijn kind, u maakt Me zo gelukkig, u bewijst mij zo prachtig de eer. Vertel hen, Mijn kind, dat ik steeds aanwezig ben, evenals Mijn meest Heilige, geliefde Moeder, maar ook engelen en heiligen en u ontving allen van Mij een bijzndere zegen."

Dank u, Heer Jezus, voor al Uw genaden en zegeningen die U ons gaf.

Later, tijdens de nacht, verscheen de Heilige Rita in mijn kamer en vroeg mij de mensen te zeggen om haar te aanroepen en te vragen voor tussenkomst.

Zij zei: "Ik zal persoonlijk pleiten bij de Heer voor wat ze ook vragen en de genaden zullen worden verleend, hoe moeilijk ze ook mogen zijn. Valentina, vertel de Italianen dat ik meer dan gelukkig zou zijn om voor hen te kunnen bidden." Toen verdween ze glimlachend. De Heilige Rite is een mooie en beminnelijke Heilige.

21 maart 2010

Bezoek aan het Vagevuur met de Heilige Engel. We kwamen in een heel groot gebied. Vele mensen bevonden zich overal. Toe we nader kwamen zag ik dat het allen priesters waren die wachtten op hun bevrijding. Ze smeekten mij om te bidden voor hun bevrijding. Ik ging langs een groep Italiaanse priesters, die hun armen naar mij uitstaken en vroegen: "Valentina, u helpt al de anderen, vergeet ons niet, alstublieft. Wij rekenen op u. Wij spraken tot elkaar in het Italiaans en ik vroeg: "Wat gebeurde er met jullie allen? Er zijn zovelen van jullie. Wat hebben jullie gedaan opdat ze zovelen hier moeten wachten."

Zij antwoordden: "Valentina, wij gehoorzaamden niet en we vertelden de waarheid niet over de biecht en het eerbiedig gedrag in in de kerk aan hen die ons waren toevertrouwd. Ook was dit het geval over de heiligschennis bij de Communie en het modernisme dat binnendringt in de kerk, dat de Heer zo verontwaardigt. Daarom moeten wij zo'n grote prijs betalen. Alstublieft, help ons."

Alle priesters waren gekleed in heel donkerbruine broeken en overhemden, gelijkaardig aan gevangeniskledij.

Heer, heb medelijden voor deze zielen.

24 maart 1010: Maria, hulp der Christenen

Onze Heilige Moeder sprak: "Mijn lieve kinderen, de meeste Christenen vieren vandaag Mijn Feest van Onze Lieve Vrouw, Hulp der Christenen. Mijn Zoon vertrouwde Mij deze titel toe om Mijn Christen kinderen te helpen. Ik ben heel gelukkig dat ik Mijn kinderen kan leiden en helpen, vooral hen die dit feest in dit land vieren [Autralië].

Ze keek mij aan met een lach op het gelaat en zei dan: "Weet u dat dit land ooit heel Christen was, maar ondertussen hebben heel wat mensen met een verschillende achtergrond heel wat atheïsme met zich meegebracht en nu is Australië atheïstisch geworden bij minstens twee derden van de bevolking. U ziet de kaarsen in de Kerk. Als u een kaars doet branden stelt dat voor dat uw geloof levend is. Maar als de kaars uitdooft, rest er alleen duisternis en, tenzij er elke keer opnieuw een kaars wordt aangestoken door het gebed en de goede werken, zal de vlam niet meer aanwakkeren. Het spijt Mijn kinderen, dat u tussen al deze ongelovigen moet leven. De regering tracht de maatschappij beperken op te leggen door het ontkennen van God, maar indien er geen God zou zijn, zou er helemaal niets bestaan. Mijn kinderen, God houdt zoveel van u, maar het doet Hem pijn aan het hart dat zo veel mensen afvallen van het ware geloof. Troost Hem met gebeden en moedig het volk aan om terug te keren tot God. Ik zegen u allen op deze heel bijzondere dag."

Hierop verdween Onze Lieve Vrouw in de naam van de Vader en en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

27 maart 2010

De hele nacht heb ik veel lijden ervaren, dat mij is gegeven. Ik werd aangevallen door slechte geesten. Ik riep de Heer ter hulp, maar hij kwam niet tussenbeide, omdat Hij de aanvallen toeliet. Uiteindelijk nam ik het kruis en bad ik de geloofsbelijdenis en daarna het Onze Vader. Halfweg dit gebed verscheen er een zo'n halve meter grote zuil van rode en oranje vlammen naast mij.

Vanuit de vlam sprak er een stem tot mij en ik herkende de stem van de Heer, die zei: "Mijn kind, klaag niet over wat u meemaakt. Ik heb u uitverkoren om mij wil te doen. Ik heb u voor Mijzelf geschapen. Dit is de weg die ik voor heb uitgetekend. Aanvaard het, alsof er geen andere wegen zijn voor u. U bent in dit alles niet alleen. Wij zijn tezamen, we zijn één in allen. Wees dankbaar en betuig mij deze dank."

4 april 2010: Vroege Paasochtend

Deze ochtend bij het bidden loofde ik de Verrezen Heer. Ik zei: "Heer, laat Uw Verrijzenis vandaag de hele wereld zegenen, gelovigen als ongelovingen, want allen hebben ze hulp nodig.

Ik zat op de rand van mijn bed terwijl de Heer Jezus verscheen en naast mij ging zitten. Ik zat aan zijn rechterhand. Hij was gekleed in een een mooi wit kleed en een rode mantel. Hij glimlachte en zei: "Valentina, Mijn kind. Ik heb uw gebed gehoord. Ik zegen de hele wereld en elkeen. Ik ben te zeer beledigd door die ongelovigen. Elk jaar, als u Mijn Verrijzenis viert, hernieuw ik de genaden om hoop te bieden in de levens. Ik breng u een betekenisvol nieuw doel in uw leven. Hoe bedroefd ben ik omwille van de wetenschappers en de mensen die boven mij trachten te staan. Zij proberen de mensen ervan te overtuigen dat u afstamt van de apen. Valentina, vertel hen dat dit allemaal leugens zijn. Zij misleiden vele mensen. Ik ben de Schepper en Ik schep de wereld. Ik maakte alles mooi en gaf alles zijn plaats. Maar toen dacht ik: er zit geen leven in en zo schiep ik de dieren en de mensen. Toen was alles mooi en Ik was gelukkig. Zonder zou het maar heel droevig en leeg zijn.

Onze Heer herhaalde: "Ik ben de Schepper van alles. Ik ben het begin en het einde, de Alpha en de Omega. Niets staat boven Mij."

Heer, ik kniel voor U, Majesteit en vraag om uw handelingen in onze levens en de wereld. Voer uw plan uit, nu, Vader, om al uw mensen naar U terug te brengen in liefde, wroeging en berouw. Laat Uw gerechtigheid, samen met Uw genade, over de wachtende wereld vloeien die Uw liefde en macht kent. Breng ons terug in Uw liefdevolle armen en neem ons op in uw liefde en genade. U bent onze God en onze Schepper. Onze Redder en Verlosser. Ik smeek u, Vader, ontvang ons gebed en beantwoord ons. Amen.

30 april 2010:

Ik loofde onze Gezegende Moeder en dankte de Heer voor de ontvangen genaden. Ik zei: "Gezegende Moeder, waarom beelden zij onze Heer naakt af in uw armen? In mijn visioenen zie ik Hem steeds mooi gekleed."

Onze Lieve Vrouw glimlachte en zei: "U kunt Hem aankleden terwijl u tot de mensen spreekt en Hem voorstellen en hen vertellen om Hem lief te hebben en hoe goed en genadig Hij wel is. U kunt hem zelf aankleden door Hem te vereren. Uzelf en al wie naar u luistert, zult hele bijzondere genaden ontvangen."

Ik was verbaasd toen ik dit hoorde van onze Heilige Moeder. Zij is zo lief en goed en geeft goed onderricht.

3 mei 2010:

De Heilige Maria verscheen in een schitterend, blauw en lang kleed, onversneden en glanzend, met lange mouwen tot bijna over de vuisten. Zij hield de kleine Jezus in Haar armen. Ze zei "Troost Mijn Zoon omdat Hij zoveel beledigd wordt door zoveel zonden en misdrijven die er vandaag in de wereld worden begaan."

Onze Lieve Vrouw lichtte verder toe: "U weet, Mijn kinderen, dat men in vele landen erge rampen ondergaat. U kunt er niet op rekenen dat deze zullen stoppen. Dit is om u wakker te maken, Mij kinderen, om terug te keren tot God. Hij is uw enige redding. Van zodra men hersteld is van de ene ramp, zal er een andere komen."

Hierop overhandigde de Gezegende Moeder de kleine Jezus in mijn armen en zei Ze: "Heb Mijn Zoon lief, zoals Ik Hem liefheb. Hij is nog steeds mijn kleine jongen."

Zij herinnerde er ons aan dat we elke dag de Rozenkrans moeten bidden om Gods genade en barmhartigheid te bekomen.

24 mei 2010: Feest van Onze Lieve Vrouw, hulp der Christenen

Onze Heilige Moeder sprak: "Mijn lieve kinderen, de meesten onder u vieren Mijn feest vandaag, Onze Lieve Vrouw, hulp der Christenen. Deze titel werd Mij toevertrouwd door Mijn Zoon om Mijn christen kinderen te helpen. Ik ben heel gelukkig dat Ik Mijn kinderen kan leiden en hen helpen, vooral zij die Mijn feest vieren in dit land [Australië]."

Zij keek mij glimlachend aan en zei daarop: "Weet u dat dit land ooit heel christelijk was, maar sedertdien hebben vele landen, met een verschillende achtergrond, heel wat atheïsme met hen meegebracht en is Australië een atheïstisch land geworden voor minstens twee derden van de bevolking. U ziet de kaarsen in de kerk. Wanneer u een kaars aansteekt, dan vertegenwoordigt dit uw geloof dat levend is. Als de kaars op is, dooft de vlam en wordt alles donker en tenzij men de kaars steeds opnieuw door het geloof aansteekt, zal de vlam geen licht meer geven.

Het spijt mij, mijn kinderen, dat u tussen al deze ongelovigen moet leven. De regering probeert de maatschappij te begrenzen, zonder God hierbij te willen kennen. Als het niet aan God lag, zou er niet eens iets bestaan. Mijn kinderen, God houdt zoveel van u maar het bedroeft Zijn Hart als hij de mensen aanschouwt die vluchten van het ware geloof. Troost Hem met gebed en moedig de mensen aan om tot God terug te komen.

Ik zegen u allen op deze heel bijzondere dag."

Onze Lieve Vrouw vertrok in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

28 mei 2010

's Avonds knielde ik neer voor mijn bed, toen een Engel aan mij verscheen in een schitterend licht. Hij leek mij niet ouder dan zo'n veertien jaar. Hij droeg lang, blond haar, top op de schouders en droeg een lang wit kleed.

Na een tijdje wandelde er een mooi, jong meisje rond in de kamer, omgeven door een gouden uitstraling.

Glimlachend zei ze: "Ik ben de Heilige Philomena. Onze Heer heeft mij persoonlijk gezonden om u te bedanken voor uw gebeden tot mij. Ik kniel constant neer voor God om tussen te komen voor de mensen die mij vroegen om voor hen te bidden. Mijn gebeden zijn heel krachtig. Zoals u kunt zien is mijn Engel altijd bij mij om, overal waar ik ga, mij te begeleiden en over mij te waken."

De Heilige Philomena is heel mooi, vol van goedheid en liefde. Zij droeg een lang wit kleed dat tot aan de grond reikte, zonder gordel. Haar donker, golvend haar viel mooi tot over haar schouders en op haar hoofd bevond zich een kroon met witte bloemen. In haar handen droeg ze een langstammige, witte lelie, een beetje zoals de Lelie van de Heilige Jozef.

2 juni 2010

De Heer Jezus kwam tot mij tijdens mijn ochtendgebeden. Hij hield Zijn hand over Zijn Heilige Hart en sprak:

"Valentina, Mijn kind, vereer Mijn Heilig Hart vol met liefde en medelijden voor u allen. Zie hoe Mijn Hart lijdt omdat de hele wereld Mij zo beledigt. Zo hevig is de pijn in Mijn Hart en nog heb Ik, met al deze pijn, medelijden met u allen. Niets is zeker in de wereld. De economie gaat neerwaarts en zal langzaam neervallen in een depressie. Over alle delen van de wereld zal er protest heersen en op sommige plaatsen zullen er revoluties plaatsvinden omwille van de corruptie van de regeringen. Het spijt me om u dit te moeten vertellen, Mijn kinderen, maar uiteindelijk zal er een wereldwijde hongersnood volgen en zal het geld op sommige plaatsen waardeloos worden. De rijken zullen elkaar opzoeken. De rijken zullen rijker worden en de armen, armer. Indien de mensen, met al deze problemen die nog moeten komen, maar tot Mij zouden komen, zou Ik meer dan gelukkig zijn om hen te helpen. Mijn Heilig Hart doet pijn om al deze onrechtvaardigheid te moeten aanschouwen in deze wereld. Mijn kinderen, vertrouw op Mij en troost Mijn Hart."

's Avonds had ik last van griep, toen de Heilige Maria mij bezocht. Ik begon te bidden en vroeg mij af: "Waarom ben ik zo ziek?" Maar nog terwijl ik mij aan het beklagen was, verscheen de Heilige Maria met een beminnelijke glimlach. Ze zei: "Het spijt ons erg dat u ziek bent, maar deze ziekte en het ermee gepaard gaande lijden, wordt u door Mijn Zoon gegeven. Wenst u de reden te kennen voor dit lijden?"

"Het is voor Medjugorje, opdat de plannen van Mijn Zoon en Mij zouden worden verwezenlijkt. De duivel probeert dit te vernietigen. Alstublieft, aanvaard met liefde al het lijden dat wij u geven. U en de boodschappen die wij u geven, zijn verenigd met Medjugorje. Wij weten hoeveel u van Medjugorje houdt.

Daarop gaf de Heilige Moeder mij de zegen en met nog steeds dezelfde beminnelijke glimlach, verdween ze. Ik was heel gelukkig met wat de Heilige Maria mij had verteld en aanvaardde de opoffering voor dit doel.

5 juni 2010

Toen ik deze morgen mijn ochtendgebeden las, dankte ik de Heer voor de nieuwe dag en bracht de gebeden tot Hem, van diegenen die hierom hadden verzocht. Toen verscheen de Heilig Maagd Marie glimlachend.

Ze zei: "Mijn dochter, vertel de mensen dat Ik liever bid voor de mensen die Mij zelf om hun intenties komen vragen. Ik zal hen helpen en [geestelijk] bij de hand houden, terug naar God. Ik hou van ieder van hen op een bijzondere wijze, maar ze dienen het zelf te vragen en niet bevreesd te zijn. Hierdoor zullen ze vrede ontvangen en al de rest zal hen gegeven worden. Zeg hen dat ze regelmatig te biechten moeten gaan en om elke dag de Heilige Rozenkrans te bidden. Daarmee zal Mijn Zoon Jezus hun vele genaden schenken."

Dank u, Gezegende Moeder om van ons te houden en ons te onderrichten. Bid voor ons.

Ter verklaring wil de Heilige Maria dat we voortdurend en bestendig verzoeken tot Haar richten. Keer u niet geleidelijk aan af van het gebed. Doe een bewuste inspanning om voortdurend in contact te blijven met de Hemel. Uiteindelijk zullen de genaden worden verleend.

25 juli 2010

De Eeuwige Vader verscheen aan Mij en zei me: "Mijn dochter, vandaag kom Ik om u te onthullen dat er vele rampen over u zullen komen, Mijn kinderen, over vele verschillende delen van de wereld. Deze rampen nemen toe en u zult zich afvragen: waarom gebeuren deze."

"Reeds voor vele jaren probeer Ik Mijn kinderen te waarschuwen dat deze rampen over hen zullen komen, maar Ik werd weggehoond en opzij geschoven. Hoe groot is Mijn wens dat Mijn kinderen naar hun Vader en Schepper zouden luisteren, die zoveel van hen houdt.

Mijn dochter, Ik moet u iets vertellen en tonen wat wordt verondersteld nu te gebeuren."

Hij strekte Zijn hand uit en toonden mij een zeelandschap. Ik zag een enorme brug over het water gespannen [Ik voelde tijdens het visioen dat dit in het D.S.A. was]

De Eeuwige Vader zei daarop: "Zie, als ik toelaat dat deze ramp zou geschieden, zal deze brug in kleine stukken uiteenspatten, tot niets."

Toen glimlachte Hij en zei: "Ik heb deze gruwelijke ramp, die op het punt stond plaats te vinden, afgewonden omdat Mijn toegewijde kinderen tot Mij baden en ik medelijden voelde om hen niet te straffen. Zeg tegen Mijn kinderen dat dit echter een tijdelijke afwending is. Ik kan het te allen tijde opnieuw oproepen als de mensheid niet verandert."

Hij kwam nader tot mij en zei: "Mijn kind, er zijn vele valse profeten in deze wereld. Zij voorspellen valse boodschappen die niet van Mij komen. Ik spreek nooit tot hen. Wees dus voorzichtig. Vertrouw niet op iedereen, Mijn kind."

Terwijl Hij mij die mededeelde, zei Hij: "Mijn kind, wees niet bevreesd. We zijn steeds bij u om u te beschermen."

Op dat ogenblik verscheen de Heilige Moeder, vergezeld van een Engel. Zij was heel vreugdevol. Zij omhelsde mij en zei: "Ik hoor dat velen u veroordelen, maar ik kan deze onrechtvaardigheid niet aanhoren. Als het moet zal Ik tot hen zelf verschijnen om hen te zeggen dat zij naar u moeten luisteren. Zij kunnen u beschuldigen omdat u maar een kleine misdienaar bent rond de tafel van Mijn Zoon in de Hemel." [Terwijl Onze Lieve Vrouw mij vasthield, dacht ik: "Welke misdienaar? Ik ben geen misdienaar!"]

Zij wist wat ik dacht en zei: "Mijn dochter, wat u niet met uw ogen kunt zien is dat wat Mijn Zoon u schenkt. Hier zien we dit geestelijk en op een dag zal het u onthuld worden en zult u Mij meer en meer waarderen."

Toen verliet de Heilige Maria mij.

Ik bedankte hen voor alle genaden die ik heb ontvangen van onze Heer, onze Schepper en van onze Mooie, meest Heilgie Moeder Maria.

30 juli 2010

Tijdens het bidden kwam de Heer Jezus tot mij.

Hij zei: "Valentina, Mijn kind, wat u ook schrijft en wat u ook weet, hebt u niet geleerd van de wereld, maar van Mij die u onderricht. Waardeer wat Ik voor u doe en zeg: Mijn Heer en mijn God, mijn leraar, mijn leven en mijn alles. Ik ben niets zonder u. U bent alles voor mij. Ik hou van U en ik prijs U tot Uw glorie."

Nadat onze Heer was verdwenen was ik zo verbaasd over wat Hij me had verteld dat ik niet kon vragen om een meer volmaakte en allermooiste leraar, dan onze Heer Jezus.

Op een dag in juli, kwam onze Heer tot mij en vroeg mij om Zijn Dierbaar Bloed te eren.

Hij zei: "Het zou mij behagen als Mijn Bisschoppen en Priesters aan de gelovigen in de kerken zouden mededelen dat de maand Juli is toegewijd aan Mijn Dierbaar Bloed. U hebt geen idee van de kracht hiervan. Een druppel van Mijn Dierbaar Bloed kan de wereld redden."

3 augustus 2010

Na heel wat pijn en lijden voor de Heilige zielen, verscheen mij de volgende dag een engel met een boek in zijn hand. Op de kaft van het boek was er een kruis gegraveerd.

Hij overhandigde het aan mij en zei: "Dit is van de Heer Jezus. Hij zendt het naar u. Ik zeg u dat er amper een aantal zijn die dit geschenk ontvangen. Waardeer het en wees dankbaar omdat u hierdoor vele genaden en aflaten verdient."

Ik zei: "Ik heb gehoord over genaden en aflaten en ik heb erover geschreven, maar ik nam het niet ernstig omdat ik geloof dat ik deze niet verdien."

De engel glimlachte en zei: "De Heer weet alles, ook de genaden die u krijgt, maar niet ernstig neemt. Ze komen u echter nog steeds toe. Dank de Almachtige God voor alles wat Hij u schenkt en bemin hem."

5 augustus 2010

Deze morgen verscheen de Heer aan mij als een klein kind met een kleine lelie in Zijn Hand. Naast hem bevond zich een bruine standaard van zo’n anderhalve meter hoog, met een gouden kelk op de top.

Hij zei me: "Plaats uw vinger erin en zegen uzelf zoals u dit in de kerk doet." Ik gehoorzaamde en dacht dat het Heilig Water zou zijn, maar het bleek zalfolie te zijn.

Hierop zei de Heer tot mij: "Zegen nu uzelf op dezelfde wijze als u anderen zegent in Mijn Heilige Naam." Ik doe dat door met mijn duim een kruisteken te maken op het voorhoofd.

Onze Heer keek toe en glimlachte. De Heilige Maria stond achter onze Heer. Daarop plaatste Hij de lelie naast Haar en ging daarop in Haar armen liggen.

Ik begrijp niet waarom ik gezegend ben met de Heilig Oliesel. Misschien deed Hij dat omdat ik mij niet te goed voelde na dat lijden voor de Heilige Zielen.

Die dag in de Mis zei de Heer tot mij: "U bent Mijn uitverkorene, die Ik zalf. U behaagt mij zeer. U behoort Mij toe. Dank u en heb me lief. Wat u ook doet en weet, het komt van Mij."

Hij glimlachte en zei: "zie hoe vreugdevol u bent in Mijn Heilige Aanwezigheid. U zwemt als een vis rondom Mij, steeds in rondjes en wil Mij nooit verlaten. Ik wou dat al Mijn kinderen zo waren, maar in plaats hiervan komen ze enkel tot Mij voor een ogenblik, maar ze worden verstrooid door de aardse dingen en ze zitten vast in de modder dat hen dieper doet zakken. Hoe bedroefd is het om dit alles te zien."

Onze Heer Jezus wil dat we minder afhankelijk zijn van de wereldse dingen. Modder is de zonde die ons naar beneden haalt, omdat we slechts weinig biechten. Hij wil dat Zijn kinderen meer spiritueel verenigd zouden zijn met Hem en Hem zouden vertellen hoezeer ze elke dag van Hem houden en op Hem vertrouwen.

Heer, laat Uw prachtige Aanwezigheid steeds onder ons zijn.

26 augustus 2010

Deze ochtend, terwijl ik bad, verscheen de Heer Jezus aan mij met de woorden: "Vrede zij met u, Mijn kind."

"Mijn kind de vrede is essentieel en belangrijk, u moet er allen de gewoonte van maken om vredevol te zijn. Het is erg bedroevend dat de wereld zo verward is en vol van het slechte. De mensen vragen niet om vrede. Zij zouden nog liever elkaar bevechten en doden. Vraagt u zich dan af waarom er zoveel rampen zijn in deze wereld vandaag?

Mijn kinderen. Dit zijn lessen die u moet leren om onder elkaar en de naties broederlijke liefde te schenken, in plaats van elkaar te haten. Deze rampen zullen blijven aanhouden tot u zult geleerd hebben dat de vrede van God komt en niet van de mensen. Enkel Ik kan vrede schenken.

Kijk naar Australië. Deze mensen kunnen niet beslissen wie dit land moet regeren. Bij rechte zou het Tony Abbott moeten zijn, daar hij Christen en Katholiek is, maar binnen de regering en de oppositie erkennen ze zijn leiderschap niet.

Er heerst overal zoveel kwaad. Bid, Mijn kinderen, bd opdat deze barrière zou doorbroken worden.

Valentina, wenst u graag te weten wat de mensen over u zeggen deze dagen? Zij zeggen dat uw boodschappen niet langer enige waarde hebben. Zij is geen echte zienster. Sedert u aan sommige mensen hebt gezegd dat u een ontmoeting zult hebben met de Bisschop, denken ze dat hij u heeft verteld om de boodschappen te verwijderen. Niet al uw vrienden zijn uw waarheidsgetrouw. De meesten onder hen zijn louter nieuwsgierig. Hen noem ik nieuwsgierige kinderen.

Valentina, Mijn kind, zeg hen dat u mijn ware profetes bent en Ik zal u sterker maken dan ooit. Wat u ook voorzegt, het komt rechtstreeks van Mij. Hoe kunnen ze u wegsturen terwijl u Mijn dagelijkse wil volbrengt? Om Mij te troosten zouden ze zich tot Mij moeten richten over uw kennis. Dat is de juiste manier van werken.

U offert uw lijden op, wat ik voor u toesta en dit voor alle Heilige Zielen. U brengt hen het licht. Dat behaagt Mij als u hen tot het licht brengt en hen helpt.

Weinigen beseffen dat er zijn die zichzelf opofferen voor de verademing van de Zielen.

Hij glimlachte en gaf mij de zegen.

Wees in vrede, Mijn kind, niemand kan u kwaad doen. Ik ben steeds bij u. Vertrouw volledig op mij.

Dank u, Mijn Heer Jezus, voor alle genaden die U mij schenkt en de lessen die U mij leert. Ik hou van u.

13 oktober 2010

Deze ochtend, tijdens het gebed, kwam onze Heilige Moeder tot mij. Zij zei: "Ik kom bij u, zo vlug als ik kan." We omhelsden elkaar als moeder en dochter.

De Heilige Maria zei: "Vandaag neem Ik u met Mij mee om u een plaats te tonen waar vele zielen voor een lange tijd hebben geleden." De plaats leek op een landelijk gebied, eerder afgezonderd. Ik vroeg: "Waar zijn allemaal de mensen?" Ze glimlachte en zei me: "Met uw hulp en uw lijden die Mijn Zoon u heeft toegestaan, reinigt en zuivert u deze plaats en wast u alle vuil weg, maar er is nog een kleine smet achtergebleven."

Op deze bijzondere dag, 13 oktober [Fatima], worden vele zielen in de Hemel toegelaten en gebeuren er vele mirakelen in de wereld. De mensen denken niet aan de arme zielen omdat ze niet genoeg bidden voor hen, noch zien hoe ze wenen om de genade van Mijn Zoon..." en ik merkte op: "Het is hier zeker vredig en het maakt me gelukkig om te weten dat ze naar een mooie plaats in de Hemel zijn gegaan."

"Iets anders," zei de Heilige Moeder. "Door de grootsheid van God en de volheid van Zijn goedheid en liefde is er een andere mirakel gebeurd in Chili. Hij beschermde de mensen en redde hen allen uit deze diepe plaats. De hele wereld kon het gebeuren volgen en het zal de Chilenen voor altijd veranderen. De mensen weten dat Gods hand daar was om hen te beschermen."

"Mijn kinderen, bedank God en prijs Hem voor zijn vriendelijkheid en goedheid. Zing lofzangen voor Zijn Glorie." Toen zei de Heilige Maria: "Hoezeer is Mijn wens dat Ik de hele mensheid kon redden, maar ongelukkiglijk willen ze niet ten goede veranderen omdat de tijden die gaan komen van groot belang zijn en slecht zullen zijn voor de wereld. Ik zou me willen terugtrekken, maar ik moet nog naar deze wereld komen voor nog 1.240 dagen om Mijn kinderen te helpen."

Ik begreep niet wat dit aantal dagen betekende toen de Heilige Moeder me dit vertelde. Ik was bezorgd en ongerust. Ik begreep dat ik moet doorgaan met mijn lijden voor de zielen om gezuiverd te worden van alle smet.

Opmerking: Tussen 13 oktober 2010 en 6 maart 2014 verlopen 1.240 dagen.

30 oktober 2010

Deze ochtend tijdens het gebed verscheen mij een visioen. Ik was opgeheven ten Hemel. Onze Heer Jezus wandelde met een groep heiligen die er allen jong en vreugdevol uitzagen.

Zij stopten en Jezus ging neerzitten op een met gras bedekt heuveltje. Niet ver van Hem zag ik een mooie, majestueuze, Koninklijke Toon.

Ik dacht: "Waarom zit de Heer op het gras in plaats van op de mooie troon?"

Toen richtte Hij zich glimlachend tot mij en zei iets tot de Heiligen. Toen zei hij: "Weet u," terwijl hij naar mij duidde, "als Valentina naar ons komt hier in de Hemel, zal ik eens een grap uthalen met haar. Ik ga tot haar zeggen: neen, niet u opnieuw." Iedereen lachte.

Ik lachte ook en zei: "Dat zou juist zijn. Heer, weet u dat er een priester was die ik kende die hetzelfde zei als u zegt tot uw gezellen: weet u dat Valentina een gevaarlijke vrouw is?"

Toen lachte het Hemelse gezelschap opnieuw.

Onze Heer doet altijd iets op mij op te vrolijken als ik me wat minder voel.

Dank u, Mijn Heer, omdat u ons zoveel lief hebt. Heer, Ik hou van u en loof u.

10 november 2010

Deze morgen, tijdens mijn gebeden, hoorde ik een stem binnen in mij: "U moet gaan en [T...] gaan opzoeken in de kliniek. Neem wat Wijwater en Gewijde Oliezalf mee."

Ik legde uit dat ik andere plannen had voor deze dag, maar een verlangen binnen mij smeekte me sterk om naar de kliniek te gaan. Ik maakte de Zalfolie en het Wijwater klaar en toen kwam [A...] mij vertellen dat de situatie van [T...] sterk aan het verslechteren was. Ik zei haar dat ik bereid mij had klaargemaakt om naar ginds te gaan [eerder had ik reeds met de familie naar ginds geweest met de auto] maar nu was ik niet zeker hoe ik daar zou geraken en nam ik de bus. In de bus sprak ik de bestuurder aan en vroeg hem welke richting ik na de halte nog moest uitgaan. Ik ging neerzitten om de Heilige Rozenkrans te bidden voor [T...]

Na de stopplaats stapte ik naar de hoofdlaan. Tijdens mijn wandelen hoorde ik een stem mijn naam roepen. Ik draaide mij om en zeg [B...] Zij was verrast om mij te zien, door haar tranen heen. "Wat doet u heer?" [B...] voelde het aan als een mirakel dat wij elkaar op dat punt ontmoetten. We gingen samen verder naar de kliniek. Bij onze aankomst zagen we [T...] sereen slapen. Men had hem kalmeermiddelen toegediend. Er bevond zich reeds iemand aan haar zijde om te bidden.

Terwijl [B...] tot haar praatte, zalfde ik het hoofd van [T...] en ook de handen en de borst met de olie. Hierbij maakte ik het teken van het kruis. De bezoekster ging heen terwijl [T...] nog sliep. Beiden begonnen we te bidden voor haar en ik troostte haar omdat ze begon in te zien dat haar toestand heel ernstig was. Zij vroeg mij om een priester te roepen toen ik weer thuis zou zijn, om haar te komen bezoeken.

Ik had besloten om weg te gaan toen [B...] vroeg of ik wat Gewijd Water had meegebracht. Ik toonde het haar en we zegenden elkaar en daarop zegenden we [T...] met een kruisteken.

Toen vroeg [B...] aan mij om wat wijwater rond de kamer te sprenkelen. Terwijl ik dat deed, voelde ik het koud rondom mij. Ik sprenkelde overvloedig water en zei: "In de naam van de Heer Jezus Christus, ga hier weg." [het koude aanvoelen was een teken van de aanwezigheid van slechte geesten]. Ik sprenkelde het water langs het deurgat en ook lang de gang. Toen nam ik afscheid van [B...] en ging ik weg.

Later die namiddag, om 17.30 uur, was ik de afwas aan het doen. Ik hoorde de stem van mijn overleden moeder die me smeekte om onmiddellijk een priester te roepen. Ik gehoorzaamde en de priester nam de telefoon op. Ik groette hem en vertelde hem dat [T...] zo spoedig mogelijk moest bezocht worden voor het laatste sacrament. Hij antwoordde: "Ik ga nu onmiddellijk." Ik bedankte hem overvloedig.

De volgende morgen ontvingen we het slechte nieuws dat [T...] was overleden tussen zeven en acht uur ’s morgens. Onmiddellijk belde ik de priester op om hem het nieuws te vertellen: "Vader, om u de reis te besparen naar de kliniek, bel ik u nu op, want [T...] is deze ochtend overleden."

Hij antwoordde: "Ik ben gisterenavond ginds geweest en [T...] was wakker en gelukkig. Ik diende hem de laatste sacramenten toe en nam de biecht af. We baden en praatten nog wat verder met elkaar."

Ik ging naar de mis en de priester offerde de mis op voor de ziel van [T...]. De dag ging voorbij en ik bad de Rozenkrans, terwijl ik mij heel gelukkig voelde omdat ik [T...] had kunnen helpen. Ik bedankte ook de Heer voor de priester, voor alles wat hij gedaan had.

Tijdens de nacht werd ik wakker en mijn kamer was vol van vreselijke wezens die mij uitscholden: "U had het recht niet om ons [T...] te ontnemen. U hebt zoveel Wijwater op ons gesprenkeld, dat het ons in brand zette en gedwongen waren om de kamer te verlaten."

Ik antwoordde: "Al goed, want u hoort daar niet te zijn. Het is niet mijn schuld dat u Gods liefde niet wou kennen terwijl u nog in leven was." Hierop zeiden ze: "U bent een krachtige vrouw. We hebben schrik van u. Laat ons."

Ik omschrijf deze wezens als donker en lelijk, bkleed met grijze houtskool. Op hun hoofden bevond er zich een gehoornde hoed die gans hun hoofd als zwart bedekte.

Onze Heer Jezus toonde mij alles wat ik ervoer zodat ik kan navertellen hoe belangrijk het is om gebeden op te offeren voor een stervende persoon. Deze slechte wezens wachten om een niet voorbereidde ziel te pakken te krijgen op het ogenblik van hun dood.

Nadat ik er in met wijwater geslaagd was om de demonen weg te jagen uit mijn kamer, verschijnen er drie oplichtende witte duiven. Zij vulden mijn kamer met licht. Ik dankte de Heer: "Dank U voor deze genade, wat het was schrikwekkend."

Onze Heer verscheen en zei glimlachend: "Vrees niet, ik ben steeds bij u. U bent Mijn voeten en u bent Mijn stem."

Toen bad ik voor alle zielen omdat ze veilig zouden zijn en offerde ben aan de Heer Jezus.

De volgende nacht verscheen mij een heel grote duivel, met een hele grote hond, zoals een Doberman, aan een leiband. Hij benaderde mij. Hij nam mij pijama vast aan de borststreek en schudde me door elkaar. Hij zei: "Ik kwam om u te doden. U doet ons nadeel aan. Laat ons met rust." schreeuwde hij.

Opnieuw zei ik: "In de naam van de Heer Jezus Christus, ga weg!" en bleef dit herhalen terwijl ik hem besprenkelde met wijwater en kruistekens maakte.

17 december 2010

Reeds de hele maand december leed ik pijn in geheel mijn lichaam. Ik dacht dat, nu de maand november was beëindigd, die wordt opgedragen aan de Heilige Zielen in het Vagevuur, die zielen zouden worden toegelaten in de Hemel en dat de dingen wat draaglijker zouden worden voor mij. Maar integendeel, de maand december bracht enkel meer lijden.

Vele keren verscheen de Heer Jezus op een aangename wijze en smeekte Hij mij om dit lijden met liefde te aanvaarden. Hij zei: "Vele zielen verlangden naar de overstap naar de Hemel op Kerstmis." Hij gaf dikwijls dergelijks zaken te weten, en ik voelde bij mezelf, "hoe kan ik hierop neen zeggen?"

De Engel kwam om mij eraan te herinnen om mijn gebeden niet op te drijven. Het was tijdens een nacht dat ik niet kon inslapen en dat ik vele gebeden bad. Om zeven uur ’s ochtends kwam de Heilige Maria met een Engel. Zij groette mij: "Vrede zij met u, Mijn dochter."

"Het spijt mij dat u een slapeloze nacht hebt gehad, maar wij waren u aan het voorbereiden op Onze komst." Onze Gezegende Moeder leek mij heel bedroefd. Ik kon zien aan de smart op haar heilig Gelaat dat zij mij een slechte boodschap zou overmaken.

"Mijn dochter, Ik kom om u te zeggen dat uw land binnenkort een gruwelijke ramp zal ervaren met een zondvloed aan water dat een groot deel van Queensland zal overstromen. We hebben u deze plaats reeds lang geleden aangetoond, maar de mensen sloegen geen acht op deze profetie. Integendeel, de voorspelling werd door iedereen belachelijk gemaakt. Hier toon Ik u nu, Mijn kind, een visioen van razend water en modder."

Het was gruwelijk om aan te zien. "Mijn Moeder," zei ik, "Het is zoals het verhaal van ark van Noach. Het is zo schrikwekkend. O, de arme mensen."

Maria zei: "O ja, het zal een grote ramp zijn. Als de mensen willen bidden, kan het stoppen, maar niet deze keer. De stank van de zonde en beledigingen reiken reeds tot de Hemel."

Op hetzelfde ogenblik dat mij deze profetie werd gegeven; keek ik op naar de Hemel. De Hemel was geheel rood met een dikke laag bloed. Ik kon echter door dit alles een heel groot persoon waarnemen die zich door deze rode laag bewoog.

Plots verscheen de Heer Jezus, ook gekleed in het rood. Zijn heilig gelaat was zeer bedroefd terwijl hij neerkeek op de aarde.

Ik voelde me heel verdrietig en wist niet langs welke kant ik mij moest draaien. Ik wist dat er iets verschrikkelijks zou gebeuren. Ik begon te wenen en het visioen verdween. Deze droefheid ontnam mij de vreugde om mij voor te bereiden op Kerstmis.

Heer, wees genadig voor de hele wereld.

25 december 2010, Kerstmis

Gedurende de ochtend, tijdens het gebed, verscheen een Engel. Hij zei: "Ik ben gekomen om u voor te bereiden op een bijzondere gebeurtenis die gaat komen." Hij leek mij heel ernstig. Hij zei: "Kom, ik zal u met mij meenemen en wees dankbaar voor de genade die u gaat bekomen."

Plots stond ik samen met hem in een mooi huis, heel net en warm. Ik werd gevraagd om neer te knielen en te wachten. Ik kon Engelen en Heiligen zien die heen en weer gingen. Na een korte tijd opende zich een deur die was gebouwd in de gotische stijl. Onze Heilige Moeder verscheen en droeg het Kindje Jezus. Zij plaatste Hem om een verheven kussen, bedekt met zuiver wit satijn. Tewijl Zij dit deed, glimlachte Hij en hield Hij Zijn beide armen omhoog. Hij leek mij zo’n drie maanden oud. Alle Engelen en Heiligen begonnen te zingen en Hem te prijzen in het Latijn: "Gloria in Exelcis Deo."

Ik denk dat de Engel die mij begeleidde, de aartsengel Gabriël was. Hij boog zich over mij en zei: "Geen knuffels, geen kussen. U moet hem eerbiedigen en hen gelukwensen omdat ze de Koninklijke Familie zijn. Loof en bid, want vandaag is de Koning geboren."

Op dat ogenblik keerde de Heilige Maagd zich glimlachend tot mij. Ik zei tegen de Engel: "Hoe kan iemand weerstaan aan zo’n Heilig en mooi Kind? Beeld u in dat de hele wereld zou verlangen om Hem te omhelzen en aan te raken, dan zouden ze heel wat kiemen overbrengen."

Opnieuw sprak de Engel ernstig: "Kiemen kunnen het Heilig Kind niet raken, maar de zonden van de mensen raken en beledigen Hem." Daarop zei hij: "Ga en verkondig waar u vandaag getuige van was. Loof en bedank Hem voor de genade die u verkreeg."

Nadien ervoer ik verlichting van alle pijn en kwellingen die ik moest doorstaan om de zielen van het Vagevuur naar de Hemel te brengen met Kerstmis.

Vertaling: Chris De Bodt


02-07-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boodschappen aan Valentina Papagna 2009
Boodschappen aan Valentina Papagna 2009

Valentina Papagna verhuisde in 1955 van Slovenië naar Australië, na eerder moeilijke tijden tijdens haar kinderjaren. Na de plotse dood van haar man, in 1988, startten haar visoenen en boodschappen van Onze Heer Jezus en Onze Hemelse Moeder. Vanaf die tijd evolueerde ze tot een zeer vrome, Rooms-Katholieke vrouw. Zij krijgt de volledige steun van haar geestelijke begeleider en parochiepriester, Vader Valerian Jenko. Zij wenst haar ervaringen en boodschappen te delen, dit enkel om de mensen te helpen dichter bij God te komen en te groeien in heiligheid naar Jezus' en Maria's wens. Als grootmoeder leidt ze nu een eenvoudig en rustig familieleven. Zij vermijdt elke publiciteit, maar is wel genoodzaakt om de boodschappen die haar worden doorgegeven, openbaar te maken, omdat ze niet enkel voor haarzelf zijn. Voortaan zullen haar boodschappen in dit blog worden vermeld.

Boodschap van 12 januari 2009

Vandaag kwam er een Engel tot mij om mij mee te nemen naar de Heilige Zielen om hen te troosten.

Ik zei tot de Engel: "Ik ben hier zo aan gewend en kijk er naar uit om hen te zien." Deze keer zag ik zielen uit China en Korea en ze waren heel vriendelijk. We konden niet met elkaar praten omwille van de taalbarrière, maar wij begrepen elkaar met bewegingen en handsignalen. Het waren allemaal dames, nogal lang, en elk vertelden ze uit welk land ze kwamen. Ik beloofde voor hen te bidden en hen naar het licht te leiden.

Het gebied waar we ons bevonden was groot, zoals op het platteland. Er bevond zich een groot huis, dat op een opslagplaats leek.

Terwijl we aan het praten waren kwamen er een grote groep jongens voorbij. Allemaal van schoolleeftijd.

De Engel zei tot mij: "Kom, wij moeten nu gaan."

We wandelden door het platteland en dezelfde jongensgroep verscheen en kwam naar ons toe. Wij stopten en een mooi en groot meisje, in het wit gekleed en een stralend gelaat kwam naar ons toe.

Zij zei: "U had enkel een vluchtig blik van deze jongens hiervoor, maar nu is het voor hen het juiste moment om u te vragen om hen te helpen. Daar u anderen help, zou u hen ook willen helpen. Zij wandelen en blijven wandelen en niemand geeft om hen om hen naar het licht te leiden. Gedurende lange tijd is hun lijden ondraaglijk geweest."

Ik zei tot het meisje: "Ik zal een Mis opdragen voor hen." Ik dacht dat het een Heilige uit de hemel was, aan haar uiterlijk te zien en de manier waarop ze was gekleed in een lang wit gewaad. Ik vroeg: "Waarom allemaal deze schoolkledij? Wat is er gebeurd?" Zij gaf als antwoord: "Een ongeluk, lang geleden." Volgens mij hadden ze de leeftijd vanaf de lagere tot de middelbare school. Hun uniform was erg mooi: grijs en groen. Ook hun hoofddeksel, met vooraan het embleem van de school erop, had dezelfde kleur.

Terwijl we praatten, voelde ik een sterke aanwezigheid van Jezus. Uiteraard is Hij diegene die deze bezoeken toelaat. Na het bezoek lachte ik Hem toe en ik bedankte Hem. "U brengt mij naar deze plaatsen en u brengt mij steeds terug thuis. Ik heb een bijzonder gevoel van vreugde binnen mij. Wat een mooie en goede God bent u. Ik dank U, Mijn Heer. Wees deze Heilige Zielen genadig."

Boodschap van 17 januari 2009

De Heer Jezus zei tot mij: "Schrijf dit neer opdat U niet zou vergeten wat Ik u gat vertellen. Als de mensen Mijn waarschuwingen niet in acht slaan en niet willen luisteren naar Mijn woorden, dan zal Ik hen een furie van regen en wind zenden dat alles zal vernietigen. En de mensen zullen zeggen: wanneer was het de laatste maal dat we een normale regenperiode kenden, wij zijn niet gelukkig met deze ruwe regen en wind." Jezus voegde hieraan toe: "Hoe meer de mensen mij zullen ontkennen, hoe meer tegenspoed de mensen zal treffen."

De Heer sprak tot mij met een zeer vastberaden, sterke en krachtige stem.

Vader, Zoon en Heilige Geest, wees genadig met ons.

Boodschap van 19 januari 2009

Toen ik mijn gebed deze morgen offerde, kwam de Heilige Maria mij groeten. Zij was diep bedroefd en een traan van bloed liep uit haar oog, langs Haar wang tot Haar kin. Ik vroeg Mijn Moeder: "Waarom bent U zo bedroefd en weent U tranen van bloed?"

Zij antwoordde: "Mijn kind, Ik ben zo bedroefd. Troost Mij, alstublieft. Deze tranen van bloed zijn heel pijnlijk."

"Ik ben zo bedroefd omdat ik de wereld dieper en dieper zie zinken in de diepte der zonden. De mensen komen op alle mogelijke manieren in opstand tegen God en hebben zelfs geen weet meer van het bestaan van hun God en Schepper. Hoe zeer kwetsen ze en beledigen ze Hem."

Toen vroeg ik aan onze Heilige Moeder: "Wanneer komt Jezus? Als Hij een teken zou geven aan de wereld, zullen de mensen misschien opnieuw geloven in Zijn bestaan."

Toen werd Maria meer opgewekt en vertelde met een glimlach op het gelaat: "Hij heeft Mij gezonden om u te zeggen om Mij meer te verkondigen aan de mensen, Mij te aanvaarden en Mijn toewijding van groep tot groep te verspreiden over de hele wereld zodat Ik zou aanvaard worden. Dan zal de vrede komen. God zal vrede zenden tot de wereld, maar de wereld moet Mij aanvaarden als de ware Moeder van God en Mijn Zoon, Jezus. Dan zal alles via Mij gebeuren. Mijn kinderen, het hangt allemaal van u af om ons te helpen. Hoe vlugger u deze boodschap verspreid, hoe vlugger Jezus zal komen."

Ik zei: "Mijn moeder, wat met diegenen die Uw plan van toewijding aan U verwerpen?"

De Heilige Maria glimlachte en zei: "Bid voor hen!". Hierop verdween Zij vlug.

Lente maart/april 2009

Voor Pasen had ik heel wat te lijden om onze Heer te troosten voor al het misbruik, de achteloosheid en de onverschilligheid waar Hij onder lijdt.

Hij zei: "De meeste mensen vandaag in de wereld denken dat ik een God ben die uit de mode is en alle gevoel met de moderne wereld verloren heb, maar zij houden ervan om Mij de schuld te geven voor alles wat er verkeerd gaat.

Als ze mij niet willen kennen, hoe kan ik hen dan beschermen? Ik laat het aan jullie over, jullie onwetenheid drijft Mij weg, maar toch ben ik nog steeds enorm bedroefd voor jullie, Mijn kinderen, omdat Ik zoveel van jullie hou. Ik hou nooit op met van jullie te houden, in de hoop dat jullie wakker zullen worden en jullie het waarom van de rampen, die rondom jullie gebeuren en zullen blijven gebeuren, inzien: dit alles gebeurt om jullie dichter tot Mij te brengen."

Vóór Pasen, april 2009

Voor Pasen bracht ik een bezoek aan goede vrienden. De volgende morgen, toen ik aan het bidden was, verschenen Jezus en de Heilige Moeder aan mij.

Onze Heer zei tot mij: "Dank u, Mijn dochter, om deze familie te bezoeken. Dit stelde Ons tevreden en Wij danken u hiervoor. De familie die u heb bezocht zijn heel eenvoudige en nederige mensen. De hele familie houdt erg veel van ons. Het hoofd van de familie werkt heel hard. Hij verdient zijn loon op ernstige en eerlijke wijze. Hij bedriegt geen mensen en belast hen niet met teveel werk. Zij leven in armoede en nederigheid, maar zijn erg gelukkig, omdat Mijn Zegen met hen is."

In een visoen toonde de Heer mij een touwladder en broden. Dit stelde zijn werk voor en het onderhoud van zijn familie met het dagelijkse brood.
Jezus zei: "Kijk naar hen. Dit zijn geen materiele mensen. Het ergert Mij zo veel om mensen te zien die zoveel materialisme willen en hun bezittingen steeds meer en meer doen toenemen. Hun hebzucht is buiten alle beheersing. Eigenbelang, trots en hebzucht mishagen Mij erg. Zij stapelen alles op en ze delen het niet met de armen die niets hebben. Zij gebruiken dikwijls Mijn naam om hen weelde te brengen, maar ik schenk geen aandacht aan hen. Wij zijn van Koninklijke afkomst. Wij kunnen alles hebben. We kunnen het, maar zijn het er niet mee eens om onze materiele bezittingen op te stapelen."

Vertel aan deze familie dat wij hen in het bijzonder zegenen en Ik hen bijzondere genaden verleen voor hun trouw en nederigheid. Vraag hen om trouw en gelovig te blijven aan Mij en een voorbeeld te zijn voor de anderen in de wijze waarop ze leven."

Dank U, Heer Jezus en Gezegende Moeder.

Pasen, april 2009

In de kerk, nadat de priester het water voor Pasen had gewijd, nam ik een klein bus water. Ik voelde mij zeer verheugd op dat moment, toen er plotseling een visoen van het Kindje Jezus in het Gewijde Water verscheen.

Hij lachte en zei: " Kijk, Mijn kind. Ik ben het levende water. Het stroomt voortdurend uit Mijn Heilig Hart om alle zonden weg te wassen en u het eeuwige leven te schenken."

De Heilige Maria kwam tot mij, begeleid door een engel. Zij glimlachte en zei: "Kom, u zult getuige zijn van iets prachtigs waar u voor gebeden en geleden hebt. Het zal er u erg gelukkig en vreugdevol maken omdat er vele vruchten uit voortkwamen."

We bevonden ons plots temidden van veel mensen in het Vagevuur. Binnen een gebouw, dat een kerk voorstelde, en ook erbuiten, waren heel wat mensen. We gingen door het volk en ik merkte mensen op die ik had gekend voor hun dood.

Een dame glimlachte op mij. Zijn knielde neer en zei: "Dag, Mijn liefste." Ik reageerde: O, het is zo prachtig om U te zien, maar ik dachtt U in de Hemel was?" Zij antwoordde: "Ik moet nu boete doen omdat ik tijdens het leven rechtop stond in plaats van te knielen tijdens de Mis. De Koningin van de Vrede zal ons allen helpen."

Hierop zei de Heilige Moeder: "Kom en bekijk iets prachtigs." Buiten zag ik een lange stoet volk die de Koningin van de Vrede met liederen prezen omdat Zij de deur van de Hemel had geopend en ons binnenliet. Eer en dank aan de Meest Almachtige God.

De Heilige Maria zei: "Kijk, Mijn kind, hoeveel zielen er vandaag de Hemel binnengaan. Maakt het u niet gelukkig om het resultaat te zien van al uw opofferingen aan Mijn Zoon?" Ik antwoordde: "O, Heilige Moeder, dit maakt mij heel gelukkig."

Ik begreep dit allemaal niet op het moment van mijn lijden, maar na wat ik zojuist heb meegemaakt en na deze prachtige uitleg ben ik erg vereerd om een aandeel te hebben in het helpen leiden van de Heilige Zielen naar de Hemel. Dank u, Heilige en Gezegende Moeder.

Na Pasen, april 2009

Ik bad en knielde in mijn kamer toen ik een visioen kreeg. Hele groepen mensen waren in beslag genomen door hun gezelschap en dronken en praatten onder elkaar. Ik dacht: "Wie zijn deze mensen?"

De volgende minuut kreeg ik de blauwe lucht in zijn uitgestrektheid te zien. In het midden bemerkte in een nevelige, witte mist, in de vorm van een cirkel met een enorm Heilig Hart in het midden. Er was een kroon van grote, bruine en gele doornen rondom het Hart. De doornen, elk tien centimenter groot, doordrongen het Hart en grote druppels bloed vielen naar beneden.

Ik weende en zei: "Mijn God, mijn God." Ik wist dat dit geen goed teken was. Ik viel in flauwte achterover en hoorde een stem tot mij zeggen: "De groepen mensen die Ik u toonden zijn geen goede mensen. Ze denken alleen maar aan zichzelf. Mijn naam wordt daar vergeefs aangewend. Troost Mij, Mijn kind en neem de doornen uit Mijn Hart. Blijf trouw en dicht bij mij. Wees altijd oprecht. Vrees niet. Ik ben steeds met u en zie alles."

Pinksterzondag 2009

Ik zag een witte duif op mij toevliegen. De volgende minuut droeg zij een olijtak in haar bek. Daarna verscheen er een andere duif naast de eerste en zij pikten op de tak. Toen verscheen de Heer mij glimlachend en zei: "Kijk, Ik zend de Geest van de Vrede over de wereld, maar niet overal aanvaarden ze Mijn vrede. Door kwaadaardige mensen bevechten ze en doden ze elkaar. Maar Ik beloof u dat Mijn Geest zich, in een niet al te verre toekomst, zo krachtig zal openbaren dat niemand deze zal kunnen weigeren en Ik zal de wereld in zo'n vrede en eenheid veranderen dat Mijn volk Mij zal eren en liefhebben zoals nooit ervoor.

Mijn kinderen, verlies de hoop niet en raak niet ontmoetigd, maar bid voor de vrede en Mijn komst. Dit zal spoedig gebeuren. Dat beloof ik. Ik zegen u allen op deze bijzondere Pinksterdag, in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen."

Mei 2009

Ik het Vagevuur, bezocht ik met een engel, heel wat mensen. Al deze mensen kwamen voorwaarts om ons te groeten, maar sommigen was dit niet toegelaten. Ze keken diep bedroefd.

Plots was er onder de mensen die waren genaderd een man die heel dicht tot mij kwam en mij aansprak in het Sloveens. "Velentina, u kent mij niet, wij hebben elkaar nooit ontmoet, maar help me alstublieft. Tijdens mijn leven ging in steeds gekleed in hele mooie kledij van een goede kwaliteit en ik droeg heel goed zorg voor mezelf. Nu wordt ik door zo'n vuur geplaagd, alsof het lijkt dat ik er volledig in oplos. Alstublieft, help mij. Ze leidden mij tot u voor aflossing.

Ik was zodaning in shock dat ik onmiddellijk voor hem begon te bidden en een Mis liet opdragen voor hem.

1 juni 2009

Gisteren, tijdens mijn ochtendgebeden, kreeg ik een visioen van de Heilige Zielen uit het Vagevuur. Plotseling kwam er uit deze groep mensen een man tot mij en omhelse mij. Hij was armoedig gekleed en droeg een oude hoed en zei: "Ik ben de persoon die zo hevig gekweld werd door het vuur en u hebt mij bevrijd. Ik ben er u zo dankbaar voor. Ik lijd nog steeds, maar niet meer zo erg. Blijf mij alstublieft helpen."

Ik beloofde om dit te doen. Toen ik me omdraaide zag ik mensen met vlekken op hun kledij. Ze vroegen mij: "Dame, wil u alstublieft die smetten voor mij wegwassen?" De smetten stonden voor de zonden tijdens hun leven. Ik begon te wenen uit medelijden en riep luidop: "Al goed, maar wie gaat er voor mij bidden, wanneer ik kom te sterven?"

Verenigd zeiden ze: "We zullen allen bidden en u helpen." De mensen in het Vagevuur kunnen niet meer bidden voor zichzelf, maar ze kunnen nog steeds dezen op aarde helpen.

Vele zielen verschijnen mij en bedanken mij om hen te hebben geholpen. Sommigen doen dit, anderen niet, maar ik bedank God, want het is door Zijn genade dat ik dit mag doen en Hij schenkt verzachting aan de Heilige Zielen.

18 juni 2009, Heilig Hart van Jezus

In een kerk bad ik: "Mijn beminde Jezus, ik loof Uw Heilig Hart voor al de liefde en de goedheid die U mij hebt gegeven."

Bijna onmiddellijk antwoordde de Heer: "Niet enkel vandaag, op het Feest van het Heilig Hart, maar op elk ogenblik van uw leven zou u Mijn Heilig Hart, vol van liefde en medelijden voor u allen, Mijn kinderen, moeten loven." Daarop vervolgde Hij: "Noteer enkel de belangrijkste zaken, zo zult u niet zoveel tijd nodig hebben."

Dank U, mijn Heer Jezus.

3 juli 2009

Onze Heilige Moeder en onze Heer blijven vragen voor heel wat gebeden en opofferen tot herstel van de zonden van de wereld, daar de wereld zo in zonde leeft en in danige opschudding verkeert.

Onze Heilige Moeder verscheen met een dikke traan bloed en zei: "Mijn dochter, u weet niet hoe pijnlijk dit is voor mijn kinderen die zich op de smalle weg bevinden van de afgrond, zonder terugkeer. Vooral de jonge mensen omdat er niemand is om hen te onderrichten en om hen te vertellen dat zij hun houding moeten veranderen en zich bekeren. Het zogenaamde "genot" van de wereld leidt hen weg van Mijn Zoon. Daarom heb ik uw voortdurende gebeden nodig. Wees niet lui in uw gebeden om hen te helpen en om uw Hemelse Moeder te troosten die zo sterk treurt voor het verlies van haar kinderen."

Ik antwoordde: "Heilige Moeder. U stond onder het Kruis van Uw Zoon en U was zo bedroefd om Uw Zoon zo te zien lijden. Alstublieft, wees ons genadig, vooral de jongeren en vraag Uw Zoon om genade voor de hele wereld."

Juli 2009

St. Patrick's Cathedral, Parramatta

Terwijl ik eentientje van de Rozenkrans aan het bidden was voor de priesters, zei Onze Heer tot mij: "Valentina, fluister uw Bisschop toe dat Ik, de Heer, heb gezegd dat ik niet altijd gelukkig ben met de dingen die hij doet. Soms wel, maar meestal niet. Ik zie alles, niets ontsnapt aan Mij.

De Bisschoppen en Priesters van vandaag proberen de mensen te plezieren, maar vragen zich niet af of ze hiermee God gelukkig maken.

Niets ontsnapt aan Mij. Ik zie alles, Mijn kinderen."

1 augustus 2009

De Heilige Zielen komen mij bezoeken en wij praten. Zij leggen mij uit hoe en waarom zij lijden. Ik stel hen vragen. Deze specifieke zielen vertellen mij over hen die op de wereld leven, die zich in een zeer slechte staat bevindt.

"Weet u dat u onder dode mensen wandelt? Meer dood dan levend?"

Ik antwoordde: "Dat is eng en angstaanjagend." De Zielen zegden: "Spiritueel zijn er meer mensen die niet in God geloven. 2/3 van de mensheid geloven niet in God en zijn spiritueel dood. Zij kunnen wel levend zijn, maar het zijn wandelende doden."

Mensen, dit is ernstig!

Vind de weg naar God. Het leven is enkel te vinden in God. Wees niet bevreesd om Hem te benaderen. Hij is zo voornaam en vergevingsgezind.

8 augustus 2009

Zaterdagochtend, tijdens het gebed, verscheen Jezus aan het Kruis. Hij leed en was diep bedroefd, bijna in tranen. Hij zei: "Valentina, Mijn kind, troost Mij." Hij reikte één hand uit naar beneden.

Hij zei tot mij: "Streel Mij zacht en kus Mijn Heilige Wonden." Zijn armen waren blauw, met veel bloeduitstortingen, en zijn handen bloeddden. Mijn hart verlangt ernaar om al Zijn lijden te kunnen vatten.

Hij zei tot mij: "Ik ben gekruisigd, maar denkt u dan het enkel toen was? Ik wordt dagelijks gekruisigd bij het zien van zo'n vreselijke zonden die zich over de wereld verspreiden als een dikke rookwolk. Er is geen geweten, geen wroeging voor hun slechte daden. De duivel zet werkelijk iedereen op het verkeerde spoor. Ik smeekte en smeekte de wereld opdat iedereen zou veranderen, maar ik kreeg slechts heel weinig gehoor. Hoe lang moet ik dit nog aanschouwen? Mijn hand is reeds verheven en zal spoedig neerstrijken. Dan zal ik Mijn gerechtigheid en waarheid aan de wereld opleggen. Spreek over Mijn genade en Mijn goedheid en vertel hen dat ze zo vlug mogelijk, onder Mijn kruis, berouw moeten hebben om te kunnen genezen van hun boosaardigheden. Ik ben het levende altaar en zal u vergeven en u terugbrengen tot uw leven."

14 augustus 2009, Heilige Maximiliaan Kolbe

5 uur in de ochtend. Ik was aan het bidden. Plotseling wordt mijn geest geleid naar de Heilige Margaretha Mariakerk en ga ik binnen. Het was pikzwart binnen en strekte mijn armen uit om de weg te kunnen vinden. Uiteindelijk, naar hierdoor te zijn gegaan, werd ik mij bewust van de mensen rondom mij. De kerk zat helemaal vol. De mensen wandelden naar het altaar, maar waren heel kwaad. Ze riepen en protesteerden en hielden een Hostie in hun rechterhand. Deze Hostie scheen het enige licht uit dat ik kon waarnemen.

Ik ging tussen hen staan en vroeg mij af wat er gebeurde. Terwijl zij naderden, merkte ik de parochiepriester op, gekleed in het wit, voor het altaar. Zijn gelaat zag er diep bedroefd uit, maar ik kon hem amper zien, daar het in de kerk zo donker was. Na dit te hebben aanschouwd, bleef ik voor een ogenblik staan en dacht: "O, mijn God, deze menselijk zijn werkelijk boos."

Het volgende ogenblik bevond ik mij opnieuw in mijn kamer, enorm aangegrepen en diep gekwetst in mijn hart. Ik zei: "Heer, dit visioen ziet er niet goed uit. Waarom moet ik dit ervaren?"

Toen verscheen de Heer en zei: "Valentina, Mijn kind, Ik nam u daarheen omdat u dit zou kunnen ervaren en er getuige van zijn. Wat u zag is in het vagevuur in de toekomst. De mensen zijn kwaad op de priester omdat zij de Heilige Communie moesten ontvangen in de hand. Ziet u, Ik veroordeel u niet, maar de mensen veroordelen zichzelf. Het is een grove heiligschennis om de Heilige Communie in de hand te ontvangen."

God is zo heilig en sacraal in Zijn Lichaam, dat wij Hem nooit zouden mogen aanraken met de hand. Wij moeten Hem ware eerbied betuigen met een zuiver hart en nederig knielen om Hem te ontvangen in de Heilige Communie. Mensen, u doet er beter aan dit te geloven. Het Vagevuur bestaat echt. Wij moeten ginds lijden voor de zonden die wij hebben begaan in ons leven. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen fouten en er is geen uitweg door een ander te beschuldigen.

7 september 2009

Vroeg deze ochtend, tijdens mijn ochtend, verscheen God de Vader heel verdrietig. Hij zei: "Ik ben niet gelukkig met de Verenigde Staten van Amerika. Zij beledigen Mij heel veel. Weet u, Mijn dochter, dat Ik van de Verenigde Staten het machtigste land ter wereld heb gemaakt, opdat ze de anderen zouden kunnen helpen en Ik de meeste genaden op hen zou kunnen doen neerdalen?

Zij gehoorzaamden Mijn Wetten en Geboden en zegden steeds: "God bless America," bij elke beslissing die ze namen. Zij verzochten om Mijn hulp, maar de dingen zijn tot het slechtste herleid. Zij beledigen Mij verschrikkelijk met hun abortussen, de obsceniteit van het homoseksuele huwelijk en zo verder. Zij hebben hun eigen wet in handen genomen. Dit is een grap! Hoe kan een land bloeien zonder Gods genade? Een land zonder God zal vele rampen ervaren en Mijn genade zal zich terugtrekken."

Ik weende zo veel toen ik dit moest aanhoren. Ik omhelsde onze Eeuwige Vader om Hem te troosten en waardeerde dit met tranen in de ogen. Ik zei: "God, Onze Vader, wij moeten bidden voor Amerika." Ik was diep bewogen en voelde liefde voor de mensen uit Amerika. Alstublieft Amerika, word wakker!

11 september 2009

Vandaag wordt 9/11 herdacht in New York. Ik bad mijn ochtendgebeden en offerde ze op aan hen die stierven tijdens deze verschrikkelijke tragedie. Plotseling werd in weggeleid in een visioen. Ik bevond mij op Ground Zero.

Diep onder de grond zag ik vele zielen verschijnen die mij smeekten om hulp.

Zij zegden: "Valentina, wil u alstublieft de mensen vertellen hoezeer we schreeuwen uit de diepste duisternis. Wij hebben hulp nodig. Wij schreeuwen en roepen het uit. Vertel de mensen hoezeer wij gillen en smeek hen om ons te helpen, want niemand slaagt enige acht op ons."

Ik vertelde hen: "Zij kunnen u niet horen."

Daarop zegden ze: "Waarschuw de mensen om niets te bouwen op deze plek. Deze grond is vervloekt. Zij moeten dit zo laten, want elk bouwwerk zal worden vervloekt. Deze grond moet gewijd zijn en er moet elke dag op worden gebeden. Dit zal ons lijden verzachten."

Ik kreeg het benauwd bij mijn getuigenis van dit vreselijke geschreeuw en gehuil uit de diepten. Zij bevinden zich in de diepste duisternis en wij moeten bidden voor de verlichting van hun zielen.

4 oktober 2009

Jezus kwam tot mij om drie uur ‘s ochtends en vroeg mij om de Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid te bidden. Hij verscheen bedroefd en zei:

"Valentina, Mijn kind, troost Mij alstublieft. Kijk hoe ik lijd wanneer ik al die mensen zie sterven in de verschrikkelijke rampen die gebeuren. Als ze Mij ook maar één keer de vraag zouden stellen en tot Mij komen om vergeving, zou ik nooit iets verwerpen. Valentina, Mijn kind. U weet hoe mild ik ben in Mijn barmhartigheid en liefde. Ik zou nooit iemand weigeren. Velen zouden worden gered door Mijn barmhartigheid, maar ze vragen er nooit om. Dat is de reden waarom ik steeds opnieuw en opnieuw wordt gekruisigd, wanneer ik zie hoe de mensen Mij de rug toekeren."

Onze Heer is verdrietig en Zijn marteling herhaald zich wanneer hij de mensen ziet omkomen zonder spiritueel te zijn voorbereid op deze dingen. Onze Heer zei mij dat Hij deze dingen zou voorkomen als ze ook maar om vergiffenis zouden vragen. Hij zou genadig zijn voor hen die sterven.

Mensen zijn kwaad op God wanneer er rampen gebeuren. Dat is de reden waarom de Heilige Maria ons onderricht om in een staat van genade en verenigd met God te zijn in ons dagelijkse leven door ons tijdens de dag voortdurend tot het gebed te richten en kleine daden van dank, opoffering, lijden en boete te doen. Hij zou antwoorden met zegeningen die ons zouden sterken om elke dag door te komen.

7 oktober 2009: Feest van de Heilige Maagd Maria van de Rozenkrans

Onze Lieve Vrouw verscheen aan Mij terwijl ik bad. Ze sprak: "Mijn kind, Ik kom tot u als de Heilige Maagd Maria van de Rozenkrans om u eraan te herinneren om Mij te helpen om te mensen aan te moedigen om de Rozenkrans te bidden. Mijn enige wens is op terug naar de Vader in de Hemel te leiden. Dat is uw enige redding, Mijn kinderen. Stel dit niet uit maar voeg de daad bij het woord en verander nu, alvorens het te laat is. Wees niet zoals uw voorouders. Ze dronken en aten en dachten enkel aan eigen genot zonder bezorgd te zijn over iets.

Dan kwamen de vloedgolven en ze kwamen allen om. Mijn kinderen, kijk rondom u en ziet wat er thans gebeurt! Deze rampen zouden u moeten vertellen dat ze de tekenen van uw tijd zijn die u nu meemaakt. U moet zichzelf geestelijk voorbereiden, Mijn kinderen. Deze gebeurtenissen zullen blijven duren en regelmatig gebeuren over de hele wereld, terwijl velen van u zullen sterven zonder bekeerd te zijn of in een staat van genade te verkeren. Ik smeek u alleen, Mijn kinderen, en verzoek u dringend om te veranderen. Beslis vandaag! Morgen kan het te laat zijn."

Onze Heilige Moeder was diep bedroefd. Ze vervolgde: "Waarom houden de mensen zich bezig men alle zinloze dingen, behalve het aanvaarden van de ware God die hen zo zeer liefheeft, Hij wenst enkel uw redding en het goede voor uw zielen."

Dank u, Heilige Moeder, voor Uw waarschuwing.

Verschijning van een Heilige Ziel in mijn slaapkamer, een aantal jaren geleden.

Om vijf uur ‘s morgens werd ik plotseling wakker. Ik keek over mijn kleedtafel aan de kant. Daar stond een man. De lucht was heel koud [deze kilte komt van de zielen in het Vagevuur]. Hij droeg een grijze broek, een legerkledij en een streep van het leger aan de zijkanten van de broek, en een vierkantige legerkepie.

Hij strekte zijn armen naar mij uit en zei: "Dame, help mij alstublieft en zend mij niet weg. Ik zoek nu reeds jaren en jaren en kon niemand vinden. Zij hebben mij naar u geleid."

Hij draaide zijn hoofd en toonde mij dat een deel van zijn hoofd ontbrak. Hij zei: "Ik heb in een oorlog gevochten en zie wat er met mij is gebeurd!" Opnieuw wees hij naar zijn hoofd.

Ik luisterde, maar zei niets, want ik was geschrokken door zijn aanwezigheid en naar hem kijken beangstigde mij. Hij bleef smeken om hem te helpen. "Alstublieft, help mij. Ik was aan het zoeken en het licht leidde mij naar u. Zij [de Engelen] hebben mij verteld dat u mij zou helpen."

Hij bleef dit alles maar herhalen. Ik kon zijn verschrikkelijke lijden waarnemen en na een tijdje keerde ik mij naar het kruis toe en bad: "Heer Jezus, heb medelijden met deze ziel." Daarop maakte ik het kruisteken en verdween de soldaat. Daarna kon in niet meer slapen en vroeg mij af tot welk leger hij behoorde.

Toen ik opstond, vroeg ik aan mijn zoon: "Iets raadselachtig is mij deze morgen overkomen. Een man verscheen mij in een heel ongewoon uniform." Ik beschreef het uniform dat hij droeg en de wonde aan zijn hoofd.

Mijn zoon was eveneens geschrokken en zei: "Moeder, dit is een soldaat van de Geconfedereerde Staten van Amerika. De zuidelijken en de noordelijken bevochten elkaar. Moeder, dat is een hele tijd geleden, tijdens de Amerikaanse burgeroorlog tijdens de negentiende eeuw."

Ik begon voor hem te bidden en liet Missen opdragen voor hem en dit ging door voor een hele tijd. Soms kreeg ik een wederwoord van een ziel. Soms hoor ik niets en dat betekent dat deze gered en opgestegen is naar de Hemel door Gods genade.

Ik hoop dat hij in de Hemel is en dat hij in vrede mag rusten.

Op een dag vroeg ik de Engel: "Hoe vinden zij mij? Hoe weten ze waar mijn huis zich bevindt. Mijn slaapkamer is zoals het Vagevuur. Wat is dit? Ik ken niet veel rust. Ik zie de zielen komen en gaan en soms blijven ze in mijn kamer."

De engel antwoordde: "Ziet u, uw huis is zoals een plaats die vanuit de Hemel wordt belicht door een straal, zodat de zielen weten waarheen ze moeten gaan en toevlucht en verlichting kunnen vinden, omdat ze weten dat u hen zult helpen. U bidt voor hen, u hebt medelijden voor hen. Zij worden tot u geleid door de Engelen of Heiligen die hiervoor van God de toelating hebben gekregen."

Op een dag, vorige week, kreeg ik plots een hevige pijn over heel mijn lichaam. Ik begon overdadig te zweten en het lijden duurde minstens zo’n tien minuten. Het was alsof ik ging sterven en ik riep tot de Heer: "Heer, alstublieft, help mij!" Een paar minuten later verdween de pijn.

Toen verscheen de Heer en zei: "Valentina, Ik heb uw hevige pijnen nodig om het lijden van de zielen te verzachten. Ik heb uw lijden nodig opdat de zielen niet in de diepte zouden vallen. Dank u, Mijn kind, u hebt hen geholpen."

Hoe noodzakelijk is het om te bidden voor de zielen opdat ze zouden worden beschermd en gered uit de klauwen van de duivel. Wees mild voor de ongelukkigen die u ontmoet.

Ervaring aan de St. Patrick’s Cathedral, Marramatta.

Jaren geleden had ik een ervaring toen ik uit St. Patrick’s Cathedral kwam in Parramatta. Ik wandelde naar het shopping center en was in de winkelgalerij. Het was heel erg druk toen er twee jonge kerels van ongeveer 10 jaar oud naar mij toe renden. Ze waren gekleed in grijze uniformen met een grijze kap. Ze naderden mij en drukten mij tegen een muur.

Ze zeiden: "Dame, alstublieft, kunt u ons wat geld geven voor de bus?"

Ik kon geen schooltassen waarnemen en ik vroeg: "Heeft uw moeder u deze morgen geen geld meegegeven voor op school?"

Voor mij leken het normale jongens in hun voorkomen. Ik nam twee dollars en gaf elke jongen één dollar. Ze aanvaardden het en renden heel vlug weg.

Nadien had ik hier spijt over, want ik vroeg mij steeds af of ik hen genoeg geld had meegegeven voor hun reis. Ik had hen niet gevraagd hoe ver ze moesten reizen. Toen ik in de namiddag thuiskwam, knielde ik neer voor het beeld van Onze Lieve Vrouw en bad het gebed van de Goddelijke Barmhartigheid [ik bid gewoonlijk de Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid om 3 uur ‘s namiddags].

In een ogenblik werd ik omhoog geheven en werd mijn geest uitgedreven. Ik kon het verkeer zien en alle mensen stonden stil. Ik dacht: "Wat betekent dit allemaal?"

Plotseling zag ik in het midden van de straat een aura van gouden licht. Het was mooi. In de aura zag ik de twee jongens wegwandelen van mij. Ik dacht: "Dit zijn de twee jongens aan wie ik elk een dollar heb gegeven."

Plotseling kwam er een stem van boven mij, een sterke mannenstem: "De jongens die u hielp met het geld waren geen gewone schooljongens, maar Engelen uit de Hemel."

Ik vroeg mij af: "Als het Engelen waren, waarom hadden ze dan geld nodig?"

Ze stopten en draaiden zich rond en glimlachten tot mij voor een eerder lange tijd, toen draaiden ze een straat in, onder een brug en verdwenen.

Zo ziet u dat u nooit weet wie u tegenkomt en aan wie u een aalmoes schenkt. Het kan een Engel zijn of God zelf. Wij worden steeds opnieuw door God getest.

Bijvoorbeeld bevond ik mij op de bus naar huis, na een gebedsontmoeting. Toen ik uitstapte, bedankte ik de bestuurder en hij antwoordde: "Dank u, mijn mooiste."

Toen ik uitstapte zei ik: "Heer, hebt u dat gehoord? Hij noemde mij zijn liefste en hij kent mij niet eens."

Onze Heer antwoordde hierop: "Het was niet de bestuurder die tot u sprak. Het was Ikzelf die tot u sprak. Weet u, Mijn kind, dat Ik Mij in elke persoon bevind en dat ik in eender welke vorm kan verschijnen?"

Ik zei: "Heer, het spijt mij dat ik zo over die bestuurder sprak, maar u deed mij enigszins schrikken."

De Heer antwoordde: "U weet dat Ik van iedereen hou."

Heilige Zielen die smeken om hulp

Meestal verschijnt Onze Lieve Vrouw of een Engel.

De Engel zei: "Kom, vandaag heeft de Heer Jezus mij gezonden om u met mij mee te nemen." Hij legt mij niet altijd uit wat er wordt verwacht of wat hij zal zeggen, "Kom en help de mensen."

Op deze bepaalde morgen verscheen hij terwijl ik aan het bidden was en hij nam mij mee naar een landweg aan de buitenwijken van een stad. De zielen bevinden zich gewoonlijk op een open plaats. We wandelden en wandelden en we kwamen uiteindelijk aan bij een klein bouwvallig huisje. We gingen binnen en daalden vele trappen af in volledige duisternis.

De Engel was omgeven door een aura van licht en verlichtte de weg voor mij. Terwijl we naar beneden gingen kwam ik aan een grote hindernis uit draadafrastering. De grond in die hindernis was moerassig met heel vuil en stinkend water.

Ik zag heel wat vrouwen met hun aangezicht in het water. Toen we naderden, stonden ze recht en gingen naar de hindernis en schreeuwden mij om hen te helpen. Terwijl ik rondkeek, waren er anderen die nog steeds in het water lagen en die er verward uitzagen.

Ik zei tot de Engel: "Waarom worden deze vrouwen zo streng gestraft?"

De Engel antwoordde: "Deze mensen waren heel welgesteld op aarde en gaven een fortuin uit aan hun uiterlijk, zoals hun aangezicht en lichaam, om er jong en goed te blijven uitzien, in plaats van de arme en stervende mensen te helpen, waar er zoveel van zijn op de wereld. Dat is de reden waarom ze zo streng worden gestraft. Hun schoonheid gaat over in het vuil en nu doen ze herstel voor wat ze op aarde hebben verkeerd gedaan. God wenst niet naar het uiterlijk te kijken, maar Hij kijkt naar de staat van de ziel, wie we zijn en wat we doen."

Ik vroeg aan de Engel: "Wat kan ik doen?."

Hij zei: "Deze mensen zijn gevangenen. U kunt hen helpen door hen uit de gevangenis te bevrijden." [Eerder had de Heilige Maria mij verteld dat het Vagevuur een gevangenis is waarin de zielen worden gezuiverd voor hun zonden en schoon en zuiver gemaakt alvorens aan God te verschijnen].

De Engel vertelde me daarop: "Veel mensen zullen hier terechtkomen omdat ze hun geld uitgeven aan plastische chirurgie." Hij glimlachte en zei: "Zelfs prinses Caroline van Monaco zal hier op een dag eindigen."

Ik was verrast: "Oh, is dit zo? Zij is heel welstellend."

De Engel zei: "Vrouwen geven zoveel uit voor hun lichaam, maar niets voor hun ziel. God wil dat we natuurlijk zijn, op de wijze waarop Hij ons geschapen heeft. Hun zielen zijn leeg."

Boodschap gegeven aan Valentina

De mensen vragen mij om het verschil tussen de Katholieke zielen, Moslimzielen en de zielen van buiten de gewone beschaving, met een verschillend geloof.

Ik antwoordde: "De Heilige Moeder heeft mij gezegd dat het de mensen zijn die verschillende religies hebben doen ontstaan hier op aarde. Zij wees naar de Hemel en zei: Er is maar één God voor allen, maar volgens hun geloof in hun godsdienst en als ze een goed leven hebben geleid op aarde, worden ze steeds gered.

Jezus onze Heer zei: "Er zijn vele kamers in Mijn Vaders huis."

De Katholieken worden het strengst beoordeelt omdat ons veel genade wordt verleend [de sacramenten]. Als wij ongehoorzaam zijn aan de Tien Geboden en we hebben er geen dank voor over, noch ontzag, dan voelt God zich erg beledigd. En zo moeten we dan leren in het Vagevuur tot we volledig gezuiverd en onberispelijk zijn, 100 procent, alvorens voor God te verschijnen.

In het Vagevuur ontmoette ik een dame die ik vroeger kende, alvorens ze was overleden. Ze bevond zich in een plaats als een kerk. Ze knielde en riep me toe. Ik kwam naderbij en zij vroeg mij om haar te helpen. Er waren gebeden en er ging juist een dienst beginnen in de kerk. Zij stond op en ging weg. Daarop vroeg ik haar: "Waarom ga jij nu weg? Het is precies hieruit dat u voordeelt haalt!"

Zij antwoordde: "Neen, ik moet gaan. Ik kan niet blijven. Het is mij niet toegestaan."

Ik zei: "De Gezegende Moeder zal u helpen."

Zij antwoordde: "Ja, de Gezegende Moeder is heel mooi, maar het is mij nog niet toegelaten om tussen deze mensen te verblijven. Ik was gehuwd met een communist die me ervan weerhield om naar de Mis te gaan. Om woordenwisselingen te vermijden, eerbiedigde ik zijn wensen en ging ik niet naar de kerk en woonde nooit de zondagsmis bij. Nu kan in zelfs niet meer naar de Kerk gaan. Ik moet naar buiten gaan en heb geen woorden om te omschrijven hoe bedroefd ik ben."

Ik zei: "U had u niet mogen laten beïnvloeden en naar de Mis moeten gaan terwijl u nog in leven was. Nu is het te laat."

Zij antwoordde: "Ik weet dat ik sterker had moeten zijn, want God toont ons alles persoonlijk en oordeelt ons en wij kunnen anderen niet beschuldigen voor onze eigen fouten."

Onze Heer Jezus is heel precies in wat we doen. We moeten werkelijk lijden en de pijn voelen die sterker en intens wordt zodat wij weten hoeveel pijn wij Hem hebben veroorzaakt in Zijn Heilig Hart, tijdens ons leven.

Ik kende een man die mij vertelde dat hij door een heel ruw en koud gebergte gaat met een groep mensen: "We moeten door deze koude bergstreek en we voelen het waarachtig." Ze droegen versleten hemden, vol met gaten, die voortdurend verscheurd werden door de koude wind. Hij vroeg mij om drie missen op te dragen om van zijn lijden te worden bevrijd. De zielen in het Vagevuur voelen alles met een grotere intensiteit dan wanneer ze op aarde zijn. Soms voel ik me zelfs boos als ik de zielen zo zie lijden en dan zeg ik: "Heer, hoe kunt u dit lijden toestaan?"

Dan voel ik een vrede en een bescherming rondom mij en ben ik Hem en de Heilige Maria, die mij dit alles laten beleven, heel dankbaar. Ook ben ik dankbaarheid verschuldigd aan de Heilige Engelen en de Aartsengel Michaël.

Soms verschijnen er goede zielen, maar soms ook slechte zielen aan mij. Dan bid ik tot onze Heer Jezus: "Alstublieft, als het een slechte ziel is, laat deze dan weggaan. Als het integendeel een goede ziel is, laat deze dan blijven en ik zal helpen."

Ik bid voor Australië en Sydney, voor de levende, werkende mensen en voor de overledenen. Op een dag was ik erg verrast want Johnny O’Keefe kwam tot mij als een Heilige uit de Hemel.

Hij zei: "Valentina, wij zijn bevoorrecht om u hier in Australië te hebben, door zo te bidden voor de mensen uit ons land. Ik moet u voor dit alles werkelijk bedanken." Hij verscheen, gekleed in het wit, en zijn aangezicht was vol van gloed. Hij glimlachte en zag er jong uit.

Boodschap gegeven aan Valentina

Op een dag verscheen er opnieuw een Engel die mij meenam naar een verre plaats, een soort landelijk gebied, in het Vagevuur. Er was een andere groep, die in een geul zat. Hun benen bevonden zich over de rand, maar zijzelf zaten diep in de geul en de rest van hun lichaam bevond zich op 45 graden, zonder enige ondersteuning. Deze zielen waren allemaal mannen.

Ik zei tegen de Engel: "Wat hebben deze mannen gedaan, dat ze zo moeten lijden in de modderige geul? Het is erg ongemakkelijk, zelfs als straf."

De Engel antwoordde: "Praat met hen."

Ik vroeg de zielen: "Wat hebt u in uw leven gedaan dat u nu zo streng bent gestraft?" Ze antwoordden: "We hebben niets goed gedaan tijdens ons leven. We waren zelfzuchtig en dachten enkel aan onszelf. We hebben niemand geholpen."

Ik vroeg: "Hebt u gebeden?"

Ze antwoordden: "Neen, we dachten dat het niet nodig was om te bidden."

Ik begon hen uit te schelden: "Zie in welke narigheid u nu bent beland, zie hoe u moet lijden. Indien u menslievend geweest was tijdens uw leven en niet zelfzuchtig, maar bad en iets goeds had gedaan, dan zou u vele genaden hebben ontvangen van God. Nu moet ik de anderen over mijn ervaringen vertellen zodat ze niet in dezelfde fout zouden vervallen. Wij moeten bidden voor de zielen om hen uit hun lijden te verlossen."

27 november 2009

Terwijl ik in de keuken aan het werken was, was ik in gedachten verzonken bij Onze Heilige Moeder en smeekte ik om Haar hulp.

Plots sprak de Heer mij aan: "Valentina, heb Mijn Moeder heel erg lief omdat Ze zoveel van al Haar kinderen houdt, met geheel Haar Hart. Denk eens een ogenblik na. Als het niet omwille van Mijn Moeder was, die voortdurend bezorgd is om jullie, zouden jullie allemaal wezen zijn. Er zou een totale leegheid zijn, zonder Haar. Wees steeds dankbaar voor alles wat Ze voor U doet."

Onze Heer herinnert mij hier dikwijls aan als ik hieraan nood voel en dan zegt Hij: "Vraag het aan Mijn Moeder. Zij zal helpen."

30 november 2009

Onze Heer Jezus verscheen aan mij deze morgen terwijl ik aan het bidden was. Hij had een heel droevige uitdrukking op Zijn liefvolle gelaat: "Valentina, Ik u zeggen dat Ik bedroefd ben over Mijn mensen in de wereld. Zoveel word Ik verworpen en ontkend, maar Ik blijf van jullie houden, van elke ziel, met een brandende liefde, vooral van diegenen die Mij zo dierbaar zijn. Ik zou hen willen omhelzen en vertellen hoeveel Ik heb te bieden. Mijn eeuwige liefde en geluk, die nooit eindigen.

Ziet u, Mijn kind, als een nieuwe ziel Mij vindt, dan onderwijs Ik deze, leid Ik deze en zuiver Ik deze binnenin. Ik zuiver zelfs de jas zodat ze volledig gezuiverd en opnieuw als goud is, en dan volg Ik deze overal waar deze gaat. Ik laat deze ziel nooit in de steek.

Wees aan elkaar gehecht zoals aan een magneet. Een nieuwkomer moet leren en moet volledig op Mij vertrouwen. Het is zoals dit: als u een kledingstuk verbindt, moet u het aantal steken uitrekenen om het te maken. Soms moet men, bij fouten, herbeginnen en alle naden losmaken. En dan moet u alle steken één voor één opnieuw herbeginnen. Zo moet u ook uw geloof aanleren, beetje bij beetje en u zult langzaam vooruitgang maken. Hoe meer u geestelijk leert, hoe beter u God en Zijn ware liefde zal leren kennen.

Mijn kinderen, Ik verwacht niet dat jullie in één keer volmaakt zouden zijn. Zelfs mijn Heiligen en Apostelen leerden en ontdekten elke dag nieuwe dingen. Het is Mijn Heilige Geest die u zal leiden en helpen wanneer u hiertoe bereid bent. Hoe meer u hier op aarde ontdekt, hoe meer vooruitgang u maakt voor het leven hierna.

Vertel de mensen dat Ik deemoedig ben en nederig van hart en dat Ik wens dat u allen tot Mij komt om Mij te kennen. Ik zegen u allen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest."

1 december 2009

De heilige Moeder kwam tot mij terwijl ik aan het bidden was.

Zij zei: "Hoe bedroefd ben ik vandaag voor de wereld. De mensen praten over Mijn Onbevlekte Ontvangenis. De slechte mensen lachen Mij uit en vertellen leugens aan andere mensen. Zij spreken eveneens over de miraculeuze geboorte van Mijn Zoon, waar ze niets willen van geloven. Zij maken ons belachelijk. Zij spreken over Mij alsof ik zoals iedere vrouw was.

Mijn Zoon voelt zich hevig beledigd door deze valse beschuldigingen.

Mijn dochter, vertel de gelovige kinderen om deze valse geruchten, die rondgaan in de wereld, niet te geloven.

Ik vraag al Mijn kinderen om Mij te verdedigen en Mij te troosten. Als zij de Heilige Rozenkrans bidden voor hun intenties en dan moeten ze ook Mijn Hart, dat verdrietig is om deze godslasteringen, troosten."

Ik voelde mij zo bedroefd toen de Heilige Maria tot mij sprak over deze dingen en ik omhelsde Haar en zei: "Heilige Moeder, U bent zo Heilig, zo zoet en goddelijk. Er is niemand in de Hemel en op aarde zoals U bent en ik hou van zoveel van U. Mijn moeder, ik weet geen bijkomende titels meer die Ik u kan geven, maar U verdient ze allen."

Hierop werd de Heilige Moeder opgewekter en zei Ze: "Dank u, Mijn dochter, omdat u Mij hebt getroost."

2 december 2009

Nadat ik de Heilige Communie had ontvangen, sprak Jezus tot mij: "Mijn kinderen, terwijl u zich voorbereidt en dichter bij Kerstmis komt, wanneer uw Redder tot u komt, smeek Ik u om heel eenvoudig en nederig te zijn. Laat u niet door het materiële en de wereldse goederen, die u worden aangeboden, in beslag nemen. Wees eenvoudig zoals Ik was. Ik kwam neer uit de Hemel om u en alle arme mensen te redden. Elk jaar komt ik bij u zodat u uw geloof kunt vernieuwen en opnieuw hoop hebt in uw leven."

Kerstavond 2009

Tijdens de advent heeft de Heer mij dikwijls lichamelijk lijden gegeven. Hij zei heel vriendelijk: "Valentina, Mijn kind, iedereen wenst in de Hemel te zijn voor Kerstmis [De zielen in het Vagevuur werden ongerust en vroegen zich af wie zou worden toegelaten tot de Hemel]." Het lijden werd mij gegeven om de zielen te begeleiden die zouden worden toegelaten.

Vóór Kerstmis had ik grote koorts. Eerst had ik het warm, daarna koud en dan kwam het beven, gepaard met braken en diarree. Onze Heer verscheen aan mij op Kerstavond en zei: "Deze laatste drie en een half uur, met het intense lijden dat ik u gaf, bevrijdt u de zielen uit de diepste, donkerste plaatsen naar een hogere plaats in het Vagevuur."

Ik voelde dat het de zielen waren van hen die gestorven waren in de WTC ramp in New York. Ik was reeds een tijd voor hen aan het bidden.

Onze Heer zei hierop tot mij: "De Hemel is opengegaan, en vele zielen werden onthaald, maar er verblijven er nog veel in het Vagevuur."

"Velen mensen sterven tijdens deze tijden."

Kerstmis, ‘s ochtends 2009

Ik stond op om vijf uur en maakte het Kruisteken om mijn ochtendgebeden en voorstellen aan te bieden. Ik prees de Heer, Maria en Jozef op deze bijzondere dag van de geboorte van onze Heer Jezus.

Plots verscheen onze Gezegende Moeder, vergezeld van Engelen. Zij was gelukkig, vreugdevol en glimlachte.

Ze Zei: "Ik weet dat u laatst heel wat te lijden had. Mijn Zoon liet dit toe zodat u vele zielen zou kunnen redden, maar vandaag kom Ik om u met Mij mee te nemen naar ons huis in Nazareth. Niet dat hier op aarde, maar dat in de Hemel."

Ze omhelsde mij en op een heel korte tijd bevond ik mij in een mooie plaats, gevuld met lichtstralen, vrede en geluk.

De Heilige Moeder hield mij bij de hand om mij te leiden. Ze zei: "Kom in Ons huis, Mijn dochter." De plaats was eenvoudig, groot en helder met hoge ramen die veel licht binnenlieten in de eenvoudige kamer. Er bevond zich een ronde tafel en ik zag de Heilige Jozef, zittend op een stoel. Hij lachte naar mij terwijl Maria een gang inging. Toen verscheen Zij met de Kleine Jezus in Haar armen en kwam Zij tot mij.

Maria droeg een mooi kleed van wit satijn en de mouwen reikten tot de vuist. Jezus was gekleed in een hetzelfde wit. Hij gleed naar beneden uit Zijn Moeders armen en liep naar een raam, versierd met doorschijnende gordijnen die naar de kant waren getrokken. Hij verborg zich achter deze gordijnen een piepte eerst aan de ene, dan aan de andere zijde en zei: "Ik kan u zien." Hij lachte en speelde met mij. Hij liep van de ene kant naar de andere.

De Heilige Moeder verwijderde Haar doek en legde deze op de tafel. Vervolgens zei Zij tot mij: "Dit is vreemd dat Mijn Zoon dit doet. Gewoonlijk kan hij niet weerstaan als Hij u ziet en kan Hij amper wachten om in uw armen te lopen, maar vandaag wil Hij met u spelen om u gelukkig te maken."

Het verstoppertje spelen duurde een hele tijd en daarna liep Hij vermoeid tot mij. Ik tilde Hem op en koesterde Hem door heen en weer te wandelen.

De Heilige Jozef sprak dan: "Valentina, Ik ben Zijn echte vader niet, enkel zijn voedstervader."

Ik antwoordde: "Ik weet dat, ik heb dat geleerd uit de Heilige Schrift."

De Heilige Jozef ging door: "Ik hou meer van Hem dan een vader. Wij zijn zo verenigd."

Ook Jozef was in het wit gekleed en zag er erg jong uit, altijd heel rustig en respectvol. De Heilige Jozef nam de Kleine Jezus over en daarna brachten de Heilige Maria en de Engelen mij opnieuw naar huis.

Ik werd toen heel emotioneel en herbeleefde alles bij mij thuis wat ik had meegemaakt en dacht: "sla geen acht op uw kleine huis, uw armoede. Ik ben opgevoed in geestelijke rijkdom en opgetogenheid dat vele keren meer waard is dan de wereld kan bieden. Beste mensen, geef nooit op, heb geloof en moed. Onze Heer Jezus heeft ons allen heel erg lief."

Vertaling: Chris De Bodt


01-07-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boodschappen aan Valentina Papagna 2008
Boodschappen aan Valentina Papagna 2008

Valentina Papagna verhuisde in 1955 van Slovenië naar Australië, na eerder moeilijke tijden tijdens haar kinderjaren. Na de plotse dood van haar man, in 1988, startten haar visoenen en boodschappen van Onze Heer Jezus en Onze Hemelse Moeder. Vanaf die tijd evolueerde ze tot een zeer vrome, Rooms-Katholieke vrouw. Zij krijgt de volledige steun van haar geestelijke begeleider en parochiepriester, Vader Valerian Jenko. Zij wenst haar ervaringen en boodschappen te delen, dit enkel om de mensen te helpen dichter bij God te komen en te groeien in heiligheid naar Jezus' en Maria's wens. Als grootmoeder leidt ze nu een eenvoudig en rustig familieleven. Zij vermijdt elke publiciteit, maar is wel genoodzaakt om de boodschappen die haar worden doorgegeven, openbaar te maken, omdat ze niet enkel voor haarzelf zijn. Voortaan zullen haar boodschappen in dit blog worden vermeld.

Boodschap van 24 september 2008

Vandaag had ik een visioen van de Heilige Maagd Maria. Ze keek naar enkele boodschappen die Zij in Haar Heilige Handen hield. Zij zei: "Mijn dochter, Ik ben niet gekomen om u goed nieuws te vertellen. De genaden uit de hemel werden voor vele jaren aan de mensen verleend om zich te veranderen en te bekeren en zich terug tot God te keren. Van bij de aanvang, sedert La Salette, Lourdes, Fatima en vele andere plaatsen, heeft de wereld geweigerd om deze te aanvaarden, maar nu zijn de genaden teruggekeerd naar de Hemel en zullen ze niet meer terugkeren." zei Ze bedroefd.
Zij voegde hieraan toe: "Hoe hoogmoedig en koppig zijn deze mensen in hun harten. Zij houden er liever van om in zonde en eigen gemakzucht te leven, dan zich te veranderen. Nu zullen de profetieën, die werden tegengehouden tot bekering van de mensen, zich beginnen ontplooien."
Ik zei: "Het spijt me zo zeer om dit slechte nieuws te moeten vernemen." Voor mij was het een hevige emotie om dit te moeten horen. We weenden samen.
De Mooie en Hemelse Moeder vervolgde: "Ik weet dat u allen lijdt en strijdt, maar heb geloof in Mij en Mijn zoon. Wij zullen u nooit alleen laten. Bid de Rozenkrans en de Litanie van Loreto elke dag. Dat verheugt Jezus en Mij enorm."
Hierop zei ik: "Zijn deze boodschappen die U in Uw handen houdt, enkel voor mij?"
Zij glimlachte en zei: "Neen, zij zijn voor iedereen."
Ik zei: "Ik hou van U, Moeder, bid voor ons allen."

Boodschap van 28 september 2008

Een engel kwam tot mij toen ik bad. Hij zei: "Kom met mij mee. Ik zal u tonen wat spoedig zal beginnen."
Het visioen was zo werkelijk. Ik zag een rij van hoge gebouwen, dicht bij een strand. Het water klom geleidelijk op, tot nabij de gebouwen en daarna de wooninrichtingen. De engel legde me uit: "deze en overige steden hebben heel sterke gebouwen, als forten, maar nu gaan de poorten open en zal het water rijzen en deze plaatsen heel spoedig treffen. In deze plaatsen zondigen en beledigen de mensen God te veel."
Ik vroeg: "Is er een manier om deze mensen te waarschuwen, om iets te doen vooraleer het te laat is?"
De engel zei: "U kan de mensen zeggen om te bidden, maar niet velen zullen willen luisteren."
Het visioen was heel schrikwekkend. Ik kon het water in deze gebieden zien rijzen als zwarte stromen. De mensen binnen waren aan het eten, drinken en praten, zich onbewust van wat er zich afspeelde."
"Deze plaats lijkt mij bekend," zei ik tot de engel, "maar ik ben er nooit geweest. Misschien heb ik ze op televisie gezien."
De engel glimlachte en zei: "Laat het Gods wil zijn, niet uw wil. U kunt dit niet tegenhouden."

Boodschap van 12 oktober 2008

Sint Margaretha Maria Kerk

Een priester sprak over de economiche terugval, toen Jezus aan mij verscheen en zei: "Ja, Mijn kind, spoedig zal de wereld op haar knieën vallen. De vele tegenslagen die zullen volgen, zullen de mensen tot nederigheid brengen en hun hoogmoed doen verliezen en hen naar God doen zoeken.. De mensen zullen veel moeten doorstaan en zullen leren zich meer geestelijk in te stellen omdat de wereld veel te materialistisch is geworden."

Morgen volgt de laatste recente boodschap die aan Valentina Papagna is doorgegeven. Volg aandachtig dit blog. Het staat iedereen vrij om al dan niet in deze boodschappen te geloven.

Boodschap van 17 oktober 2008

Toen ik in de avond mijn dankgebed bad, kwam Jezus tot mij en zei: "Vrede zij met u, Mijn kind. Ik weet dat u allen bezorgd bent voor de economische ineenstorting. Beetje bij beetje zal de recessie komen als een grote financiële ramp. Ik kan u enkel vertellen dat u door heel moeilijke tijden zult gaan. Spoedig zal het niet beter, maar enkel erger worden. De wereld is te veel beïnvloed door hebzuchtige en rijke mensen. Zij laten geloven dat er geen geld is, maar dit alles is gestuurd door slechte mensen."

"Mijn kind. Het zal niet langer de derde wereld zijn die zal lijden, maar ook de rijke landen. Het zal zich overal verspreiden. Het spijt Mij voor Mijn mensen, maar dit is reeds lang geleden voorzegd. De mensheid heeft Mijn profetieën niet aanvaard die ik heb doorgegeven via Mijn kleine, eenvoudige kinderen. De mensen maken hen belachelijk en spreken slechte dingen over hen."

"Wees niet bevreesd. Spreek Mijn woord. Wee aan hen die veroordelen. Deze die het Heilige Woord niet willen kennen zal Ik streng beoordelen."

"Valentina, met al deze tegenslagen die op u afkomen, zult u Mij hebben. Wanneer u met Mij bent, hoeft u niets te vrezen."

Boodschap van 6 november 2008

In de kerk, voor de aanvang van de Heilige Mis legde ik alle problemen van de wereld voor: het lijden, de honger, de financiële problemen, de verkiezingen in Amerika, enz....

Tijdens de Heilige Mis verscheen Jezus. Hij zei: "Wees in vrede Mijn kind. Ik weet dat u allen door moeilijke tijden gaat. Er is heel wat verwarring in de wereld en Ik wens de mensen goed nieuws en hoop te brengen. Spoedig zal Ik de wereld vernieuwen. Alles zal mooi en nieuw zijn. Niemand zal nog lijden zoals nu en zal niet meer onder de last gebukt gaan van de macht van de rijke mensen. Ik zal alles nieuw maken en iedereen zal gelijk zijn. Niemand zal meer hebben dan de andere. Iedereen zal gelijk zal en onder elkaar delen. Er zal geen eigenbelang meer zijn onder de mensen, zoals er nu is. Er zal zo"n vrede, liefde en geluk komen onder Mijn landen en Mijn mensen. U kunt zich niet bedenken hoe mooi het zal zijn omdat u dit nog nooit ervaren hebt hiervoor."

"Vertel hen dat ze moeten volharden in hoop, vertrouwen en gebed. Dit is Mijn belofte: heb dus hoop en geef hoop aan de mensen. Nu is alles verwarrend en de mensen weten niet meer wie of in wat ze moeten geloven. Ze zijn vol verwarring en al het negatieve nieuws dat ze horen, maakt hen bedroefd, depressief en en brengt hen in paniek. Blijf echter dicht bij Mij."

"Wat nu is zal voorbij gaan en men zal zich de slechte zaken niet meer herinneren. Ik zal alles nieuw maken. U zult zich in Mij verheugen en u zult weten dat Ik, de Heer en de Koning, dit zal hebben gedaan."

Ik antwoordde: "Heer, wij zijn zo bezorgd'"

"Waarom bezorgd zijn? U hebt Mij. Als u Mij hebt, hoeft u niets te vrezen. Ga door met uw dagelijkse leven en doe zo goed mogelijk uw best. Denk er elke dag aan dat Ik met u ben. Ik zou Mijn kinderen nooit kunnen verlaten."

Als de dingen echt slecht beginnen gaan en u slecht nieuws hoort, richt u dan tot Jezus. Wij hebben Hem, en dus is er geen reden om te vrezen. Toen de Heer mij deze boodschap gaf, was ik vervuld van vreugde.

26-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letter V
Vlierbloesem

  • Siroop

    Als men aan vlierbloesem denkt, associeert men dit onmiddellijk met de heerlijke vlierbloesemsiroop die men ermee kan maken. Verfrissender dan de lekkerste limonade die men kan kopen en gebruikt als basis voor een overheerlijke apperitief met siroop en witte wijn.

    Men maakt de siroop als volgt:

    Ingrediënten: 25 bloemen ; anderhalve kilo ongeraffineerde, biologische rietsuiker ; anderhalve liter plat water ; 100 g. citroenzuur [kan ook vervangen worden door 50g vitamine C poeder] ; 3 citroenen [opgepast deze mogen niet behandeld zijn, dus best biologische citroenen].

    Bereiding: Bloemen losdoen ; in kom brengen samen met de suiker, het water, citroenzuur en/of vitamine C en de in schijfjes gesneden citroenen ; deksel van de kom schuin zetten, saus roeren ; 48 uur laten trekken en af en toe omroeren : na die 48 uur in de siroop zeven citroenen en bloesem uitknijpen.

    Ideaal wordt de siroop in de diepvries bewaard ofwel in ijsblokzakjes, ofwel in een doos waar gemakkelijk in bevroren toestand met de lepel kan uitgeschept worden. Men kan de siroop uit de doos ook ontdooien en in een fles in de koelkast bewaren. Ik garandeer u: ze zal er niet lang in staan.

    Opdienen: ofwel met spuitwater of plat water, ofwel met witte wijn. Ideale verhouding: 1 op 5.

  • Thee

    Men kan de bloesems ook drogen en als thee gebruiken in volgende gevallen: bij [griep]toestanden waar de zieke niet [goed] kan zweten : bij keelpijn, amandelontsteking en mondslijmvliesontsteking.

    3 à 4 g. gedroogde bloemen per kop heet water, 3 à 5 kopjes warm drinken per dag, sloksgewijs heet drinken.

    Uitwendige toepassing: als spoelmiddel bij keel-, mondslijmvlies- en oogbindvliesontsteking

Gewone Vlier [Sambucus Nigra L.]

Vlierbessen



De gewone vlier werd in vele culturen als een magische, met respect te behandelen struik beschouwd. In de volksgeneeskunde kreeg de gewone vlier de reputatie van wonderplant. Mennoemt ze ook wel de medicijnkist van het volk of de boom der medicijnen.

Vlierbessen zijn aan te wenden bij:
  • griep, verkoudheden met koorts,
  • koorts, kinderziekten
  • aandoeningen van de luchtwegen
  • hoest, droge hoest
  • zenuwpijn
  • migraine
  • artritis
  • constipatie
  • stress, ...
Hoe maak je vlierbessensiroop?
  • afkooksel van 50g verse bessen op 1/2 liter water of gelijke delen bessen en rietsuiker zacht laten koken.
  • In flessen doen, eventueel bovenop een beetjs jenever gieten om beter te bewaren
Voor culinair gebruik:
  • Van de bessen kan er moes, jam of gelei gemaakt worden, vooral in combinatie met appelen, kruisbessen of braambessen. Ze kunnen ook in limonades verwerkt worden.
  • Gluhwein van vlierbessensap, met kruidnagel en kaneel, en eventueel wat gember
  • kan ook gebruikt worden bij vleesgerechten
Waarschuwingen:
  • de rauwe bessen bevatten blauwzuur, daarom is het aangeraden de bessen eerst te koken
  • oppassen bij inname van volgende medicijnen: medicijnen tegen hartrimestoornissen, hartglycosiden, lithium, kaliumdrijvende diuretica, anti-astmamedicijn
  • er zijn theoretisch gezien interacties mogelijk met corticoïden en bloeddrukverlagende middelen, neem dan enkel vlierpreparaten in op voorschrift van een arts.
Anne Van Der Sloten


23-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letter W
Smalle Weegbree [Plantago lanceolata]


Smalle Weegbree

De verwante, brede weegbree (Plantago major) is niet minder geneeskrachtig en wordt op dezelfde manier gebruikt als de smalle weegbree. Men vindt ze beiden op wegen, weiden en grasperken, in sloten en op vochtige en braakliggende gronden. Men vindt ze bijna op de hele wereld.

Aan te wenden bij:
  • Ademhalingsziektes, vooral verslijming, hoesten , kinkhoest, longastma, zelfs tuberculose
  • Sinusitis, keel- en amandelontsteking, strottenhoofdontsteking met heesheid [gorgelen + thee]
  • hooikoorts
  • Reiniging van bloed, longen en maag
  • Zwakke longen en nieren
  • Spastisch colon
  • Allerlei uitslag, korsten en ruwe huid [thee + brijomslagen]
  • Zwakke kinderen
  • Lever- en blaasziektes
  • Overdreven bloedverlies bij maandstonden
  • Wonden, beten en steken van insecten, honden, giftige dieren en slangen [gekneusde bladeren opleggen en afdekken]
  • Blaren die ontstaan bij het wandelen [weegbree in schoen leggen]
  • Slecht genezende, oude wonden [gekneusde weegbreebladeren erop leggen en afdekken]
  • Kwaadaardige gezwellen
  • Kwaadaardig gezwollen klieren
Te gebruiken als:

Thee:

1 overvolle theelepel bladeren op ¼ l water, met kokend water overgieten en kort laten trekken. Enkele tassen per dag drinken.

Brijomslag:

Verse bladeren van smalle of brede weegbree wassen op een plank met een deegrol tot brij pletten en opleggen

Waarschuwingen:

Er zijn mogelijk interacties met medicijnen die bloedverdunnend werken: anticoagulatia, aspirines, anti-aggregantia, ibuprofen, indometacine. Neem dan enkel preparaten van weegbreeblad of weegbreekruid op voorschrift van een arts.

Anne Van Der Sloten

19-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letter S
Sint-Janskruid [Hypericum perforatum]

Dit kruid bloeit van juni tot september langs velden, wegen en bossen, op heuvels en weiden. De plant groeit van 25 tot 60 cm hoog, heeft meerdere stengels en vertakkingen en bloeit met goudgele bloemen. Men kan dit kruid zeer goed herkennen aan de donkerbruine kleur die het bloempje geeft aan duim en wijsvinger als men het fijnwrijft. Men oogst het bloeiende kruid voor thee en bad. Om St-Jansolie te maken gebruikt men alleen de bloempjes. Oude volksopvattingen brachten het balsemachtige bloedrode sap van dit bloempje in verband met het bloed en de wonden van de verlosser. En werkelijk, St-Jansolie is een uitstekende wondolie, die de pijn vermindert, ontsteking verhindert en de wonden geneest. De naam St-Janskruid komt voort van het feit dat het bloeit ronde de feestdag van de H. Johannes, 24 juni.


Sint-Janskruid

Aan te wenden bij:
  • Beschadigde zenuwen en zenuwkwalen van verschillende aard
  • Gekneusde lichaamsdelen en wonden
  • Gevolgen van vertillen en overheffen
  • Trigeminuszenuwpijnen [thee en inwrijven met St-Jansolie]

    Lichte en middelzware depressies met een duidelijke oorzaak [sterfgeval, werkverlies, overwerk, liefdesverdriet, winterblues]
  • Als alternatief voor klassieke antidepressiva, als deze niet goed verdragen worden
  • Onrust, agitatie, zenuwachtigheid, prikkelbaarheid, spanning, overspanning, stress
Uitwendig gebruik:
  • bij wonden, snijwonden, schaafwonden, zonnebrand, wond- en littekenpijn
  • spier- en reumatische gewrichtspijnen, sportblessures en verrekkingen
Te gebruiken als:
  • Thee

    2 theelepels op ¼ kokend water, 3 minuten laten trekken, 2 à 4 koppen per dag

  • Olie

    De bij zonneschijn geplukte bloemen vult men in een fles tot aan de hals en giet over de bloemen koudgeslagen olijfolie totdat de olie boven het kruid uitstaat. Goed afsluiten en de fles enige weken in de zon of de warmte laten staan. De olie wordt na enige tijd roodbruin. Men filtert ze door een doek en bewaart de olie in donkere flesjes. Voor brandwonden kan men ook lijnolie gebruiken [niet de lijnolie om hout mee in te strijken, maar om te consumeren]
Waarschuwingen:
  • Blootstelling aan de zon vermijden bij uitwendig gebruik daar het de huid gevoeliger maakt voor de zon
  • Beter niet zonnebaden ook bij inwendig gebruik
  • Niet geven aan zwangere en zogende vrouwen bij gebrek aan studies
  • Niet geven bij ernstige depressie
  • Niet geven aan personen die om therapeutische redenen gebruik maken van U.V. bronnen
  • Niet geven bij allergie aan planten van de Clusiaceae-familie
  • Mogelijk interacties met volgende medicatie: - bloedverdunners, hartmiddelen afgeleid van digitalis, geneesmiddelen tegen epilepsie, bepaalde medicijnen tegen astma, HIV- medicijnen, geneesmiddelen tegen afstotingsverschijselen na orgaantransplataties, psoriasis en reumatoïde, artritis omdat St-Janskruid de werking versterkt van leverenzym waardoor voornoemde geneesmiddelen vlugger worden afgebroken en dus een verminderde werking kunnen geven
  • Mogelijke interacties met ant-migrainemiddelen, kalmeermiddelen, bloeddrukverlagende middelen, anticonceptiepil
In al deze gevallen de arts raadplegen alvorens Hypericum inwendig te gebruiken.

Om wonden te verzorgen is er geen probleem.

Anne Van Der sloten


Mijn ervaring met Sint-Janskruid

Zoals het hoort onder medewerkers van ons Medjugorje-blog, was ik afgelopen zaterdag, 30 juli, thuis bij Anne, die deze rubriek verzorgt, om kennis te maken met haar echtgenoot en drie kinderen, alsook de verloofde van één van haar kinderen. We deelden zowat onze ervaringen over ons blog, Medjugorje, overige Mariaverschijningen en andere weetjes. Kortom, het was een heel aangename namiddag die ik niet vlug zal vergeten.

Ik heb reeds anderhalf jaar lang last van beten van insecten, waarbij er opvallende littekens en tot zelfs kleine wonden, maar niet wilden verdwijnen. Ik had reeds raad gevraagd aan mijn arts en bij de apotheker, die mij "Flaminal hydro" en ook "Flammazine" aanraadden, middelen tegen brandwonden. Niets hielp. Ondertussen waren mijn onderarmen zowat één groot litteken en kleine wonden aan het worden. Eigenaardig was dat ik er op de rest van mijn lichaam geen last van had.

Ik zei bij mezelf: "Nu dat ik hier op de juiste plaats ben, is dit hét geschikte moment om raad te vragen aan Anne over dit probleem." In één oogopslag had Anne al door welk middel zeker zou helpen: olie, gemaakt van Sint-Janskruid. Ikzelf stond tot zaterdag eerder sceptisch tegenover zo'n "natuurmiddeltjes." Nu, vier dagen later, moet ik toegeven dat ik mijn mening hierover volledig moet veranderen. Op amper vier dagen tijd zijn bijna alle wonden en littekens verdwenen en uiteraard ben ik blij, want mijn onderarmen waren ondertussen echt geen mooi zicht meer geworden.

Wat ik wel heb ondervonden is, dat men de onderarmen beter eerst een tiental minuten in lauw tot warm water, met wat badschuim erbij, laat inweken. Hierdoor dringt de zalf beter door in de huid en is het genezingseffect nog krachtiger. De olie is wel heel vettig, maar als men dat 's avonds doet, zo'n uurtje voordat men gaat slapen, is dat niet zo'n probleem. Nu ben ik uiteraard enorm dankbaar dat Anne mij heeft kunnen verder helpen, want waar de dokter en de apotheker dat niet konden, heeft Anne mijn wonden op zo'n korte tijdspanne laten genezen.

Deze ochtend moest ik bij de apotheker zijn en toonde ik het resultaat van de oliezalf van het Sint-Janskruid. Zij kon haar eigen ogen niet geloven dat deze olie zo'n mooi genezingsresultaat opleverde.

Bedankt, Anne


Chris De Bodt

Salie [Salvia officinalis]



Salie

Tuinsalie is krachtiger dan wilde salie. Zij wordt in tuinen gekweekt en wordt tot 70 cm hoog. Ze moet op een beschermde en zonnige plaats staan en wordt in de winter het beste afgedekt, daar zij anders onder de vorst te lijden heeft.

Een rijmpje uit het jaar 1300 zegt: "Waarom zou een mens nog sterven, als hij in zijn tuintje salie heeft?"

Hoe hoog salie al in vroegere tijden geprezen werd lezen wij in een zeer oud, mooi kruidenboek: "Toen de moeder Gods met het kind Jezus vluchtte voor Herodes, smeekte zij alle bloemen van het veld haar bij te staan, maar geen enkele kon haar helpen. Toen boog zij zich naar de salie en verborg zij zich met haar kind onder saliestruiken, onder de dichte, beschuttende saliebladeren voor de beulen van Herodes. De soldaten trokken voorbij zonder haar te zien." Toen het gevaar geweken was, kwam de moeder Gods naar buiten en zei ze liefdevol tot de salie: "Van nu af tot in de eeuwigheid zult gij de lievelingsbloem zijn van de mensen. Ik geef u de kracht de mensen te genezen van iedere ziekte, red ze van de dood zoals gij mij gedaan hebt." Sindsdien bloeit dit kruid tot heil en genezing van de mensen.

Wanneer men jarenlang ervaring opdoet met geneeskruiden en zich in moeilijke omstandigheden tot hulp en bescherming van onze moeder Gods wendt, dan ervaart men in diep geloof en vertrouwen dat zij haar beschermende handen over al die wonderen van onze geneeskruiden uitstrekt." [Maria Treben in "Gezondheid uit de apotheek van God"]

Aan te wenden bij:
  • Voorkomt beroerte en werkt gunstig bij verlamming
  • Krampen, ruggemergziektes, klierziektes en bevende ledematen
  • Werkt goed bij zieke lever en doet gassen en winden oplossen als de oorzaak een zieke lever is
  • Bloedreinigend
  • Slijmverdrijvend uit maag en ademhalingsorganen
  • Darmstoornissen en diarree
  • Te weinig eetlust
  • Ontsteking van amandelen, keelontstekingen
  • Etterende tanden, bloedende en losse tanden, verweking of verzwering van het tandvlees
  • Zwakke zenuwen
  • Gynaecologische klachten [af en toe zitbad]
  • Menstruatiekrampen, PMS
  • Nachtelijk zweten
  • Insectenbeten [pletten en opleggen zoals bij weegbree]
  • Preventie van griep en verkoudheden
Thee:

1 theelepel kruiden op 250 cl. kokend water, kort laten trekken. 3 à 4 tassen per dag. Bij nachtelijk zweten: 2 koude tassen 2 uur voor het slapengaan. Als gorgelmiddel of mondspoelmiddel: 30 à 40g bladeren op 1 liter kokend water of 1 soeplepel fijngesneden bladeren op 2 tassen kokend water.

Afkooksel:

Voor kompressen op slecht helende wonden, zweren, als voetbad bij zweetvoeten: 100g blaadjes op 1l water.

Zitbad:

Vier handenvol bladeren laat men de hele nacht in koud water trekken. Volgende dag tot het kookpunt brengen en bij het warme badwater gieten.

Anne Van Der Sloten


18-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geneeskracht uit Godsschepping: Letter N
Geneeskracht uit Godsschepping: Letter N


Noni [Morinda Citrifolia]

Noni is een tropische vrucht uit Zuidoost Azië. Al duizenden jaren wordt de nonivrucht door de inheemse bevolking gebruikt voor de aanpak van diverse aandoeningen. Omdat noni nog maar recent door de westerse wereld is ‘ontdekt’, steunen de meeste therapeutische toepassingen eerder op ervaringberichten dan op onderzoekswetenschappelijke bewijzen.


Noni [Morinfa Citrifola]

Noni wordt als sap geconsumeerd. Dit sap is niet aangenaam van smaak, maar het is zeer geneeskrachtig. Het kan in reformzaken gekocht worden. Schrik niet, want het is wel duur, maar het is zeker het geld waard.

Indicaties
  • aandoeningen van de luchtwegen
  • sinusitis
  • verkoudheden
  • keelontsteking
  • griepale infecties
  • herpes type 1 en 2
  • leverontsteking
  • ontsteking pancreas
  • Epstein Barr virus
  • wratten
  • tuberculose en malaria
  • gist- en schimmelinfecties
  • wonden, brandwonden, abcessen [ook uitwendige toepassing op wonden en huidveroudering
  • preventie van kanker [ook uitblijven van menstruatie en -pijnen, uteriene fibromen]
  • artritis
  • artrose
  • slijmvliesontsteking
  • lumbago
  • myalgie, spierstijfheid
  • allergieën, astma
  • auto-imuumziekten: fybromyalgie, psoriasis, thyreoïditis, ziekte van Crohn, lupusymbol
  • vermoeidheid, laag energiepeil, lichaamsverzuring
  • diabetes 1 en 2 [betere controle over de suikerspiegel, vermindert insulinebehoefte]
  • vroegtijdige ouderdomsverschijnselen
  • ondergewicht, overgewicht
  • zwakke nierfunctie
  • stress, nervositeit, slaapstoornissen
  • verwardheid, verminderde alertheid, seniliteit
  • depressiviteit en stemmingswisselingen
  • alle types van chronische pijnen
  • migraine, hoofdpijn
  • hulp bij ontwenningen
  • hoge bloeddruk
  • verdikking van de linkerhartkamer
  • aderverkalking
  • moeilijke spijsvertering
  • maagwandontsteking, slokdarmontsteking
  • maag- en duodenumzweren
  • voedselvergiftiging, diarree, dysenterie, cholera
  • wormen
  • goedaardige prostaatvergroting en urinaire klachten daardoor
Verwerkingsvormen en doses Noni

Nonisap
  • ladingsdosis om de lever te verzadigen gedurende de eerste maand in te nemen een half uur voor het ontbijt en een half uur voor het avondmaal: ouder dan 16 jaar nemen 2X 60ml. Kinderen nemen 2 X 30 ml
  • therapeutische dosis [2 tot 6 maand]: volwassenen voor het ontbijt 60 ml, voor het avondmaal 30 ml; kinderen nemen enkel voor het ontbijt 30 ml
  • onderhoudsdosis en preventie: volwassenen: 30 ml voor het ontbijt en avondmaal; kinderen: 30 ml voor het ontbijt
Noniconcentraat: bij griep, verkoudheid: gedurende 4 uur iedere 30 min 25 druppels

Waarschuwing:
  • ongeveer 5% die noni gebruikt heeft last van oprispingen of boeren
  • in zeldzame gevallen kan zich een allergische huiduitslag ontwikkelen, die verdwijnt binnen de 72 uur na het stopzetten van de inname van noni
  • noni werkt ontdanks zijn centrale pijnstillende werking niet verslavend
  • noni werkt in synergie met veel medicijnen en voedingssupplementen; het combineert goed met antioxidanten
Contra-indicaties: Noni niet geven aan zwangere vrouwen, tenzij op voorschrift

Ervaringen met noni:

Toen bleek dat mijn zoon besmet was met het Epstein Barr virus, klierkoorts in de volksmond, is hij onmiddellijk nonisap beginnen nemen. De dokter had de ziekte vastgesteld en bloed genomen. Enkele dagen later nam hij weer bloed af en in zijn bloed bleek de aanwezigheid van het virus al sterk verminderd te zijn. De dokter stond er verbaasd over. Mijn zoon is gelukkig vlug hersteld van de ziekte ondanks het feit dat hij zeer ziek was, mede dankzij het nonisap. Een bijkomend gegeven: hij had al een hele tijd last van enorm veel lucht in zijn maag, door het nonisap te nemen is ook dit helemaal verdwenen.

Anne Van Der Sloten



17-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geneeskracht uit Gods schepping: K
Kleefkruid [Galium aparine L.]

Wij schepselen zijn ver van de schepping en de krachten die er in schuilen afgedwaald. Ieder sprietje onkruid moet verdwijnen en we moeten een steriel grasveldje hebben. Daarom is het goed ons af en toe te buigen over de genezende en voedende gaven die bepaalde kruiden kunnen hebben. De taaiste ‘onkruiden’ blijken de geneeskrachtigste te zijn. We gaan ze te lijf met het grootste vergif en jammer genoeg vergiftigen we zo de natuur en doen onszelf tekort.


Kleefkruid

Kleefkruid is ook zo’n "vervelend" kruid. Het plakt aan onze kleren en huid als we passeren. Maar lees even verder, het kan ons nog van veel nut zijn in de komende tijden.
  • Tonicum voor het lymfatisch stelsel: gezwollen lymfeklieren om het even waar in het lichaam en in het bijzonder bij amandelontsteking en ontsteking van de neuspoliepen
  • Licht urineafdrijvend
  • Bevordert de leverwerking
  • Mild laxerend
  • Bloedzuiverend en ontstekingsremmend
  • Psoriasis en droog eczema
  • Allergische en infectueuze neusslijmvliesontsteking
  • Chronische sinusitis
  • Ter ondersteuning bij auto-immuunziekten en kankerdiëten
  • Oedemen,ter preventie van nier- en blaasstenen, niergruis, blaasontsteking, prikkelbare blaas, pijn bij het wateren, te weinig wateren, bedwateren
  • Stembandverlamming [gorgelen met aftreksel]
  • Kleefkruid kan ook gegeten worden als groente, net als de grote brandnetel en vogelmuur, waardoor het algemeen kan bijdragen tot de groei en herstel van weefsels
3 maal per dag 5 à 15 ml vers geperst sap of 3 maal per dag een thee van 2 à 3 theelepels gedroogd kruid [mag ook vers gebruikt worden, minder lang laten trekken] op een tas heet water; 10 à 15 minuten laten trekken. Bij zware ziekten 4 tassen per dag.

Waarschuwing: veilig


[Echte Kamille] Matricaria recutita L.

Nu reeds te vinden zijn de fantastische kamillebloemen met tal van toepassingen.

Aan te wenden bij: krampen en buikpijn [ook bij zuigelingen], pijn bij het doorkomen van de tanden, winden, diarree, uitslag, maagpijn, ontsteking maag- en darmslijmvlies, maagwandontsteking, zuurbranden, onregelmatig wegblijvende menstruatie, slapeloosheid, rusteloosheid, stress, prikkelbaarheid, irritatie en boosheid, spanningshoofdpijn, bijbalontsteking, wond- en kiespijn.

Uitwendig gebruik: Tandvleesontsteking, mondslijmvliesontsteking, aften, keelpijn, strottenhoofdontsteking, doorkomen van tanden [spoelen en gorgelen], anale ontstekingen, eczeem, luiereczeem, netelroos, jeuk, allergische uitslag, huidirritatie door stralingstherapie, slechthelende wonden, abcessen, insectenbeten, brandwonden, zonnebrand, doorligwonden, spataderzweer, droge, ruwe en schrale huid, kloven, tepelkloven.

De aangeraden dagelijkse dosis voor volwassenen bedraagt 2 à 8 g bloemhoofdjes, 3 maal per dag, voor kinderen 2 g 3 maal per dag.

Thee: [steeds te bereiden in afgedekte pot om etherische oliën te bewaren]
  • Bij braakneigingen: 1 koffielepel op een tas kokend water, 10 minuten overdekt laten trekken.
  • Bij inwendig gebruik en als lavement: 3g of een opgehoopte theelepel tot een kleine eetlepel gedroogde bloemen overgieten met 200 ml water, 10 minuten laten trekken, zeven, 3 à 4 koppen per dag tussen de maaltijden.
  • Als gorgel- en spoelmiddel, bij uitwendig gebruik dus, 30 tot 100g bloemen op 1L kokend water, 2 uur laten trekken, 2 à 3 maal daags spoelen of gorgelen.
  • Om te inhaleren bij keelontstekingachtige toestanden en bronchitis: 10g op 150 ml kokend water dampen inademen onder een doek.
Kruidenkussen [warm op pijnlijke lichaamsdelen leggen]: Een linnenzakje met kamillebloemen vullen en dichtnaaien, in een droge pan goed opwarmen en opleggen.

Kamilleolie [om bij vermoeidheid de ledematen mee in te wrijven]: Een flesje vullen met in volle zon geplukte kamillebloemen en met koudgeperste olijfolie volgieten tot boven de bloemen. De fles goed gesloten 14 dagen in de zon laten staan. Daarna in de koelkast bewaren.

Kamillezalf [bij uitslag, (tepel)kloven, wonden]: 250 g varkensvet smelten, twee handen vol kamillebloemen er bij doen: laten opbruisen, omroeren, afdekken en de hele nacht op een koele plaats laten staan. De volgende dag nog eens licht opwarmen, door een linnen doekje persen boven een trechter in een fles, in zuivere potjes gegoten en koel bewaard.

Voor oogpijn: kamille in melk laten koken en als warme omslag op de gesloten ogen leggen.

Waarschuwingen bij het gebruik van kamille:
  • Hoewel een heel interessant kruid voor kinderen, is het best echte kamille niet te langdurig te gebruiken. Langdurig dagelijks gebruik kan nl leiden tot het omgekeerde effect. Na drie of vier weken gebruik best een week onderbreken. [dit geldt voor iedereen]
  • De etherische olie niet aan zwangere vrouwen toedienen. Andere aanwendingen zijn in matige doses wel toegelaten [hoewel sommige bronnen echte kamille helemaal afraden bij zwangerschap]
  • Bij gebruik van orale contraceptiva: echte kamille alleen innemen op voorschrift van arts of therapeut daar het de werking daarvan kan afbreken.
Anne Van Der Sloten

Knoflook [Allium Sativum]


Knoflook

De knoflookbol met haar lang aanhoudende, scherpe en branderige smaak, is een onmisbaar ingrediënt, zeker in Zuid-Europa, de landen rond de Middellandse Zee, het Midden Oosten, het Verre Oosten, Zuid-Amerika in soepen, rijst- en pastaerechten, groentenschotels, knoflookbrood [op getoast op gegrild brood, besprenkeld met olijfolie en tomaat], in vis- en vleesgerechten, in oliën, boter, mayonaise en ciderazijn.

Ook de bladeren, met een mildere smaak dan de bol, kunnen rauw of gekookt gebruikt worden. De gespruite zaden kunnen aan salades worden toegevoegd.

Bij regelmatig gebruik van knoflook, bevorder je de gezondheid:
  • Ter preventie en het terugdringen van hart- en vaatziekten.
  • Ter voorkoming van embolie en trombose.
  • Voorkomen en terugdringen van artherosclerose in de oogbloedvaten
  • Voorkomen van bloedvataandoeningen bij diabetici
  • Milde vormen van hoge bloeddruk [effectiviteit verhoogt in combinatie met kruiden als meidoorn en maretak]
  • Is weerstandsverhogend
  • Zwak tot mild antibiotisch, antiviraal, antischimmel, antiparasitair, daardoor voorkomen van griep, verkoudheden, bronchitis, virale infecties o.a. herpes, Epstein Barr[klierkoorts], bacteriële infecties, schimmelinfecties zoals Candida
  • Ondersteunend bij gal- en leveraandoeningen
  • Preventie van maagzweer en maagwandontsteking, maagkanker en colonkanker
  • Preventie van borst- en prostaatkanker
  • Tegen vermoeidheid
  • Als voorjaarsreiniging
  • Bij koortsige aandoeningen
Een uitwendige toepassing voor oppervlakkige infecties zoals, voetschimmel, acné, zweren, steenpuisten, negenoog, vaginale ontsteking, witverlies, wratten, bestaat uit vers sap [zeer kort houdbaar], schijfje knoflook, pasta van of omslagen met geperste of gemalen knoflook [niet onder verband anders kans op brandwonden]

Verwerkingsvormen en doses:
  • Rauwe knoflook: preventief tegen infecties en vaatziektes
  • Bij chronische luchtweginfecties: max. 5g per dag of één tot twee teentjes per dag, fijngehakt of geperst
  • Bij acute infecties: 2 à 3 teentjes per dag [b.v. in melk, 2 fijngestampte teentjes geroerd door 1 dl melk, aan de kook brengen, 15’ laten trekken, 2 à 3 tassen per dag], nooit meer dan drie per dag
  • Bij haaruitval en roos: je hoofdhuid inwrijven met geplette knoflook, bij een wespen- of bijensteek inwrijven met een doorgesneden teentje knoflook
  • Gefermenteerde knoflook [aged garlic extract, niet geurend] gestandardiseerd op SAC, bloedverdunnend, immuunstimulerend, cholesterolregelend, preventie van hart- en vaatziekten: 300mg à 800 mg, 1 à 3 maal per dag
  • Maceraat in wijn: 20 à 30 g fijngesneden knoflook enkele dagen laten trekken in witte wijn [fles], ter preventie van hoge bloeddruk, beroerte, maagaandoeningen, indigestie
Waarschuwingen:
  • Adem en huid worden bij knoflookgebruik doordrongen door een typische geur. Deze onaangename geur kan verminderd worden door tegelijkertijd melk of peterselie te eten
  • Bij gebruik van meer dan 3 teentjes per dag is er kans op nevenwerkingen
  • Bij diabetes en neiging tot hypoglycemie innemen onder controle van een arts door mogelijk bloedsuiker- en bloeddrukverlagende werking
  • Bij voorgeschiedenis van bloedingen, maagaandoeningen of hypothyreoïde enkel innemen op voorschrift van een arts
  • Er zijn geen bezwaren voor het gebruiken van knoflook tijdens zwangerschap en zogen, wel wordt aangeraden geen hoge doses te gebruiken zoniet is er bij zwangere vrouwen meer kans op branderigheid, zuurbranden en geeft bij zogende vrouwen mogelijk een onaangename smaak aan de moedermelk
Geef geen rauwe knoflook, knoflookpreparaten:
  • Aan kinderen beneden de twaalf jaar zonder medisch advies
  • bij acute of chronische ontstekingen van het maagslijmvlies [kan irritatie vergroten]
  • Bij verminderde schildklierwerking, kan jodiumopname door de schildklier verlagen
  • niet gebruiken tijdens laatste 14 dagen, zeker de laatste 36 uur voor een chirurgische of tandheelkundige ingreep wegens bloedverdunnend effect
  • Niet geven aan personen met een actieve bloeding [bv bloedende maagzweer]
Komboecha - Kombusha – Kargasok

Kan gekocht worden in reformzaken. Koop er van goede kwaliteit: b.v. van komboefarma. Voor verkooppunten in uw streek: www.komboefarma.be

Lees aandachtig: deze drank kan uw leven een nieuwe wending geven.

Wat is de Komboecha theezwam? Is het eigenlijk wel een zwam? Nee, een zwam is het niet: het is een kosmos. Een groep bacteriën en gistcellen, die samen een soort koek vormen. Hij groeit in gesuikerde thee en maakt er appelwijnachtige drank van, die theekwas genoemd wordt. Hieronder ziet u goed, dat onder een microscoop, kombucha uit verschillende levensvormen bestaat.


Komboecha

Deze zijn o.a. Bacterium xylinum, Saccharonmyces, en nog vele anderen gisten en bacteriën. Zij kunnen in het donker leven. [Ze houden zelfs niet van direct zon licht.]

De theekwas bevat een serie vitamines zoals B1, B2, B3, B6, en B12.

Komboecha bevat verschillende zuren. Hier volgen de voornaamste: Glucuronzuur,foliumzuur, en D-melkzuur[+]. Glucuronzuur wordt in ons lichaam zelf gemaakt en heeft de taak om ons lichaam te ontdoen van gifstoffen. Verder is het een belangrijk onderdeel van het hyaluronzuur. [Basissubstantie van het bindweefsel] en van chondroitinesulfaat [een belangrijk onderdeel van kraakbeen.] Je lichaam maakt er mukoitinesulfaat mee. [ Bouwsteen van het maagslijmvlies en het glasachtig lichaam van het oog.] Heparine is er ook een bijproduct van.

Het is dus begrijpelijk, dat Komboecha gebruikt wordt voor het bestrijden van bindweefsel-aandoeningen. Komboecha verbetert de werking van lever en nieren, helpt bij artrose, artritis, ontstekingen van maagslijmvlies en aandoeningen van het glasachtig ooglichaam en wordt gebruikt bij trombose en tromboflebitiden.

Het werkt bloeddrukverlagend.

Het Usininezuur heeft een sterk antibacteriële werking en kan zelfs sommige virussen stoppen.

Kan genomen worden: altijd en van het ogenblik dat je één of andere besmetting vreest of voelt opkomen.

Door het veranderen van de PH waarde van je lichaam bestrijdt het zelfs kanker. [In Rusland is kanker met Kombucha genezen en is er uitgebreid onderzoek naar gedaan.] Ronald Reagan is hierdoor van kanker genezen.

Naast deze geweldige geneeskrachtige mogelijkheden van de komboecha is het, als je niet ziek bent, nog lekker ook.

Denk echter niet dat het eruit ziet als dat mooie plaatje boven. Het is een licht grijs-bruinachtige kwal, doch hij is wel mooi is op zijn eigen manier.

De onderstaande afbeelding laat zien hoe het eruit ziet bij het maken van kombucha.


Recept om zelf te maken kan aangevraagd worden op: anne.vds@gmail.com

Anne Van Der Sloten





08-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letter H
Heermoes [equisitum arvense L.]




Nog een "onkruid" dat niet graag gezien wordt in de tuin, maar dat sterke geneeskrachtige eigenschappen heeft, is heermoes, ook wel paardenstaart genoemd, het makkelijkst te gebruiken als thee, spoelmiddel of zitbad. Aan te wenden bij: osteoporose, broos beendergestel, herstel van breuken, peesontstekingen, gescheurde ligamenten en verzwikkingen, aandoeningen van tussenwervelschijven, moeilijk genezende wonden, afbrekende, splitsende haren en nagels, dun haar, haarverlies, zwak gebit, vroegtijdige veroudering, slappe huid, herstel, versterking longweefsel, mineraaltekorten, krampen, blaasspierzwakte, nierontsteking, blaasontsteking...
  • Afkooksel

    Inwendig gebruik bij gewrichtslast, pees-, bot- en ligamentenletsels, overvloedige menstruatie; uitwendig bij huidstrepen, slecht helende wonden: 2 à 3 g. per tas water, 5 minuten koken en 10 à 15 minuten laten trekken, zeven, 3 tassen per dag.

  • Thee

    2 theelepels of 2 à 4 g. gekneusd kruid per tas kokend water, 15 minuten laten trekken, zeven, 3 tassen per dag.

  • Zitbad en drinken van de thee

    100 g. laten trekken in koud water [maceraat], de volgende dag tot tegen het kookpunt brengen en bij het badwater voegen. Aan te wenden bij: blaas- of nierstenen [eerst urine ophouden en dan krachtig lozen om de stenen kwijt te geraken], zware nierstoringen, slechte doorbloeding van de nieren.

    Bij een zitbad moeten de nieren onder het wateroppervlak zijn. De duur van het zitbad: 20 minuten. Niet afdrogen, maar vochtig in een badjas ongeveer een uur in bed liggen, zweten en dan pas droog nachtgoed aantrekken. Het zitbad kan, indien weer verwarmd, nog tweemaal gebruikt worden.

  • Culinair gebruik

    Jonge scheuten kunnen als asperges klaargemaakt worden en met boter gegeten.

  • Combinaties met andere kruiden

    Met Urtica dioica [grote brandnetel] bij osteoporose, broze haren en nagels, voor een sneller herstel van botbreuken, voor de versterking van het kraakbeen, voor een sterker gebit.
Waarschuwingen
  • Heermoes kan de stolbaarheid van het bloed doen toenemen; hou rekening daarmee bij stoornissen in de bloedstolling.
  • Niet nemen bij oedemen door hart- of nierlijden tenzij in samenspraak met de dokter.
  • Bij ernstige kwalen steeds een dokter raadplegen.
  • Kruiden steeds plukken ver van vervuilde en/of besproeide plaatsen
Anne Van Der Sloten



07-05-1974
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letter G
Goudsbloem [Calendula Officinalis]


De goudsbloem is een van de belangrijkste geneeskruiden uit onze streken. Ze behoort tot de planten die bij kanker en kankerachtige gezwellen kunnen helpen. De Goudsbloem is overal te vinden: in tuinen en dikwijls ook verwilderd op puinhopen. Haar geneeskracht is alom bekend en ze wordt ondertussen ook al speciaal gekweekt. De hele plant wordt met stengel, blad en bloem geoogst. Men plukt ze best bij een stralende zon, dan is haar geneeskracht het grootst.

Aan te wenden bij:
  • besmettelijke geelzucht
  • stimulatie, reiniging bloedsomloop
  • wonden, brandwonden
  • spataderen, aderontsteking, fistels, bevroren ledematen
  • etterende of kankerachtige zweren
  • doorligwonden, gezwellen en builen
  • voetschimmel, schimmel in de buurt van de vagina
  • kanker [langdurig thee drinken]
  • huidkanker, bloedgezwel, ouderdomsvlekken, wratten [vers sap aanstippen + thee]
  • maag- en darmziektes, maagkrampen en zweren
  • dikkedarmontsteking, waterzucht en bloed in de urine
  • besmettelijke ziektes
  • leverziektes
  • huiduitslag en gezwollen klieren [wassen met afgekookte thee]
  • opengelopen voeten, etterend gebeente, beenzweren
Thee

1 overvolle theelepel kruiden op ¼ l water

Zitbad

Vier handen vol kruiden voor een zitbad

Wassingen

Per halve liter water een overvolle theelepel kruiden

Goudsbloemzalf [een aanrader!!!]

Vier handen vol bladeren, stengel en bloemen worden fijngesneden. 500 g varkensvet (of plantenvet) verhitten, de goudsbloem erbij doen, alles even laten sudderen, goed door elkaar roeren. Van het vuur nemen en een nachtje laten staan in afgedekte pot. De volgende dag een beetje opwarmen, door een doek filteren en in schone potjes doen. Kan in koelkast of diepvries bewaard worden.

Waarschuwingen
  • opgelet vuile wonden eerst grondig reinigen, kan met afkooksel van de bloem
  • allergie kan optreden bij frequent gebruik
  • vermijd gelijktijdig gebruik van alcohol en medicijnen die het reactievermogen beïnvloeden
  • niet gebruiken tijdens zwangerschap of zogen [inwendig]
  • voorzichtigheid is geboden bij inname van volgende medicijnen: anti-aritmica, hartglycosiden, lithium, diuretica, anti-astmamedicijn
De grote brandnetel [Urtica dioica]


Een "onkruid" dat graag uitgeroeid wordt in de tuin, maar dat zo’n krachtige eigenschappen heeft dat we het zouden moeten koesteren, is de grote brandnetel. Van nature rijk aan calcium, silicium en vitaminen is dit kruid een aanrader om veelvuldig te gebruiken in onze keuken.
  • Soep

    Neem de topjes van de brandnetels aangepast aan de hoeveelheid die je wenst te maken. Vergeet niet om handschoenen aan te doen. Laat een ajuin aanbraden in wat olijfolie, snij er enkele bloemige aardappels bij, voeg daarbij de brandnetelkopjes en wat bouillon. Kruiden met curry en Provençaalse kruiden en zout toevoegen naar eigen smaak. Laat enige tijd doorkoken, best in een snelkoker dan blijven de vitaminen beter bewaard. Daarna mixen. Men kan nog enkele brandneteltopjes rauw malen en bij de soep voegen na het koken.

  • Puree:

    Na het koken van de aardappels voegt men naar believen gemalen brandnetel toe, dit prikt echt niet meer. Afwerken zoals andere puree: klontje echte boter, een ei, een weinig melk, muskaatnoot, cayennepeper en zout naar eigen smaak, best zeezout.

  • Thee:

    Men giet kokend water op de brandnetel, laat enkele minuutjes, niet langer dan 3 minuten, trekken. Zo krijgt men een verfrissende drank die lijf en leden zuivert. Je kan er een weinig honing aan toe voegen. Je mag gerust meerdere koppen drinken per dag.
    Anne Van Der Sloten


    04-05-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letter D
    Duizendblad [Achillea millefoilium]

    Duizendblad is uit ons leven niet meer weg te denken. Het is een helper bij alle mogelijke ziektes, maar in de eerste plaats is het een geneeskruid voor vrouwen. Of het nu om een jong meisje gaat met onregelmatige menstruatie of een vrouw in de overgangsleeftijd of die periode achter de rug heeft, het is voor elke vrouw van belang nog eens een kopje duizendbladthee te drinken. Duizendblad groeit in overvloed op weiden, smalle veldweggetjes en wegen. Het draagt witte of rozerode bloemen. In elk geval moet men de bloemen plukken bij sterke zonneschijn omdat dan de geneeskracht het grootst is.


    Aan te wenden bij:
    • Bloeddrang naar het hoofd, gepaard met hevige pijnen
    • Duizeligheid, misselijkheid
    • Oogpijn met tranenvloed, stekende pijnen in het oog
    • Neusbloeden
    • Aanval van migraine
    • Beendermergziektes
    • Sterk bloedende aambeien [ook zalf]
    • Brandende en gespannen maag
    • Ontstoken lever, maag- en darmkanaal
    • Stoornissen in de bloedsomloop, kramp in de bloedvaten
    • Lastige jeuk aan de schede [zitbaden]
    • Ondersteunend bij griep, verkoudheid en koorts
    • Ondersteunend bij hooikoorts
    • Vrouwenziektes in het onderlichaam
    • Baarmoederverzakking
    Hoe te gebruiken?
    • Als thee:

      1 overvolle theelepel kruid op 1/4 liter water, opgieten en kort laten trekken [overdekt]. 2 à 3 tassen per dag, enkel vlak voor het gebruik te maken.

    • Als zitbad bij krampen in het onderlichaam, bij menstruatiepijnen.

      100 g duizendblad [bloem, blad en stengel] een hele nacht in koud water zetten, de volgende dag aan de kook brengen en bij het badwater voegen [eerst zeven]

    • Als zalf:

      Bij aambeien. 90 g ongezouten boter of varkensvet goed heet laten worden, 15 g fijngesneden bloemen en 15 g frambozenblaadjes daarin doen en kort laten opkoken, omroeren en afzetten. De volgende dag alles even opwarmen, door een doekje persen en in schone glaasjes of potjes in de koelkast bewaren.
    Waarschuwingen:
    • Best niet langer dan één maand na elkaar gebruiken.
    • Kan eventueel de stolbaarheid van het bloed doen toenemen
    • Kan de absorptie van calcium, magnesium, zink,... beïnvloeden, neem daarom voedingssupplementen of ijzerpreparaten niet tegelijk in met duizendblad.
    • Niet gebruiken bij allergie voor gewoon duizendblad, voorzichtigheid is geboden bij allergie op andere zoals arnica, goudsbloem of echte kamille
    • Kan bij uitwendig gebruik mogelijk een allergische huidreactie geven onder de vorm van jeuk of blaasjes, in dit geval stoppen met het gebruik.
    • Niet gebruiken tijdens de zwangerschap en borstvoeding
    Anne Van Der Sloten


    03-05-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geneeskracht uit Gods schepping: C
    Geneeskracht uit Godsschepping: C


    Chlorella [zoetwateralg]

    Chlorella is enkel onder tabletvorm te verkrijgen in reformzaken en op bestelling bij de apotheker en is dus alleen geschikt voor orale inname. Het is een vitaliserend probioticum en:
    • bevordert de algemene gezondheid, welzijn en conditie
    • geeft meer energie, ondersteunt de stofwisseling, stimuleert het zelfgenezend vermogen.
    • is opbouwend, heeft een hoge voedingswaarde, is licht verteerbaar en vult tekorten aan.
    • is een natuurlijke bron van vit B12, is rijk aan ijzer, calcium en antioxidanten vnl. betacaroteen.
    • bezit een hoog gehalte aan eiwitten en is daardoor vooral aangewezen bij een vleesarm dieet [alle essentiële vetzuren]
    • is door een zeer hoog chlorofylgehalte rijk aan zonne-energie.
    • verhoogt het prestatievermogen in sport, studie en werk.
    • verbetert het uithoudingsvermogen, bevordert het herstel van spieren
    • bevordert het verwijderen van afvalstoffen, melkzuur en koolzuur uit de spieren.
    • herstelt het mineralenverlies door transpiratie
    • bevordert de bloedvorming, verbetert de zuurstoftoevoer, is rijk aan goed opneembaar ijzer
    • is reinigend, ontgiftend, bloedzuiverend en darmreinigend
    • bevordert de kwaliteit van de immuniteit
    • is antiviraal, antibacterieel en antifungaal
    • voorkomt mutaties in cellen
    • vermindert allergische verschijnselen
    • vertraagt het verouderingsproces
    • weefselopbouwend voor spieren, bindweefsel, haren en nagels
    • bevordert de concentratie en de alertheid
    • ondersteunt het afslanken, verbetert de stofwisseling, vermindert de drang naar suiker, verhoogt het verzadigingsgevoel
    • helpt bloeddruk te verlagen
    • zorgt voor een toename van de goede darmbacteriën
    • bevordert de stoelgang
    • is leverbeschermend tegen toxische invloeden van zware metalen en koolwaterstoffen, medcijnen en andere lichaamsvreemde stoffen
    • helpt de bloedsuikerspiegel regelen, verbetert de glucose-opname in lever- en spiercellen, vermindert de insulineresistentie
    • beschermt tegen ouderdomsverschijnselen, tegen netvliesdegeneratie met zichtverlies, droge vermoeide ogen, verminderd gezichtsvermogen
    • beschermt tegen UV-licht, tegen rimpelvorming, tegen radioactieve straling, tegen röntgenstraling, gevolgen van chemotherapie, tegen degeneratieve ziekten
    Waarschuwing 
    • het is belangrijk om over een goede kwaliteit chlorella te beschikken, gekweekt in zuiver water, onder voldoende blootstelling aan zonlicht, gesproeidroogd en met breken van de celwanden zonder verlies aan voedingswaarde. De aangeraden dosering bedraagt 5 à 20g
    • wordt best geleidelijk opgebouwd tot een min van 5g per dag gedurende een bepaalde tijd, vervolgens weer geleidelijk afbouwen
    • bij ernstig chronische aandoeningen zoals fibromyalgie 10g per dag of meer
    • best chlorella niet innemen met koffie, zwarte thee of looistofhoudende kruiden om de opname van het ijzer eruit niet te verminderen, best ook niet bij graanproducten om dezelfde reden
    • niet nemen bij organische obstructie van de galwegen [tumor, ingeknelde steen]
    • niet nemen bij acute hepatitis
    Anne Van Der Sloten

    01-05-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geneeskracht uit Gods Schepping: Voorwoord
    Geneeskracht uit Gods Schepping: Voorwoord

    Waarom deze rubriek?

    Waarom deze tips verschijnen op dit blog?

    God is schepper van hemel en aarde. Dit belijden wij. Hij heeft ons de natuur gegeven met alles erop en eraan, om ons te voeden en te genezen. De heilige Hildegard von Bingen kreeg vele inzichten omtrent de geneeskracht van vele dingen.

    Mensen die bezig zijn met New Age zijn daar ook opgesprongen.

    Maar laten we ons niet misleiden.

    Bij Hildegard gaat het niet alleen om de kruiden en andere middelen aangewend voor de gezondheid maar om het gans aan God toebehoren. Daarom zou ik dit onderdeel van het blog speciaal onder de bescherming willen stellen van de heilige Hildegard von Bingen. Dat zij er een oog mag op houden dat de dingen die hier geschreven worden alleen zouden mogen zijn tot Gods eer en glorie en dus mogen bijdragen tot onze gezondheid, zowel geestelijke als lichamelijke.

    De natuur is door God geschapen en deze moet ons dan ook naar God brengen, moet ons brengen tot aanbidding van Hem. We mogen ons niet laten verleiden om deze natuur te gaan aanbidden in plaats van de Maker van alles. Ook kosmische krachten en energieën mogen ons niet van de wijs brengen. Laten we ons houden bij de zuivere leer en ons niet in de war laten brengen alsof alles wat als ‘natuurlijk’ wordt voorgesteld ook heilzaam zou zijn. Laten we steeds bij alles wat we doen Gods Heilige Geest om raad vragen, opdat we niet verkeerde paden zouden betreden, paden die ons goed toeschijnen, maar uiteindelijk misleidingen zijn van de vijand.

    Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit is!!!

    In het Oude Testament in het boek Deuteronomium hoofdstuk 18 vers 9-13 worden we reeds gewaarschuwd:

    "Het mag bij u niet voorkomen, dat iemand zijn zoon of dochter door het vuur laat gaan, zich afgeeft met waarzeggerij, met geestenbezwering, mantiek of toverij, zich met bezweringen inlaat, geesten en orakels ondervraagt of de doden oproept. Want van iedereen die dergelijke dingen doet heeft Jahwe uw God een afschuw: en om dergelijke gruweldaden drijft Hij die volken voor u weg. Gij moet Jahwe uw God onvoorwaardelijk trouw zijn."

    Ik sta er soms versteld van hoe ‘gelovige’ tot ‘zeer gelovige’ mensen zich kunnen inlaten met zeer onchristelijke praktijken: raadplegen van zogenaamde genezers, Reiki, pendelen, yoga, kaartleggen...

    We laten ons zo graag wijsmaken dat het allemaal gebeurt door mensen die het beste met ons voorhebben. Dat kan in sommige gevallen zo zijn, maar dat neemt niet weg dat er gevaar kan in schuilen en dat deze mensen zelf misleid zijn en gebruikt worden door de vijand. Bij zulke mensen te rade gaan houdt een reëel gevaar in. Ook zuster Emmanuel waarschuwt ons daarvoor in haar boek "Het verborgen kind van Medjugorje."

    Ook het boek Wijsheid 13: 1-9 geeft ons raad:

    Natuuraanbidding

    1 Volslagen onwijs zijn alle mensen
    die onwetend zijn over God,
    en die niet in staat zijn
    uit de zichtbare goederen
    Hem te kennen die is
    en evenmin door het beschouwen van de werken
    de kunstenaar hebben leren kennen,
    2 maar die of het vuur of de wind of de snel bewegende lucht
    of de sterrenhemel of het onstuimige water
    of de lichten aan de hemel
    zijn gaan zien als de beheerders van de wereld, als goden.
    3 Als zij, door hun schoonheid bekoord,
    die dingen voor goden gingen aanzien,
    dan hadden zij moeten begrijpen
    hoe veel voortreffelijker de Heer van dat alles is,
    want Hij die het geschapen heeft
    is de oorsprong van de schoonheid.
    4 Als zij het echter deden
    omdat zij verbijsterd waren over die macht en werking,
    dan hadden zij uit de verschijnselen moeten begrijpen
    hoe veel machtiger de maker ervan is.
    5 Want uit de grootheid en de schoonheid van de schepselen
    ziet men door vergelijking hun schepper.
    6 Niettemin treft deze mensen maar weinig schuld,
    want zij komen misschien op een dwaalspoor,
    terwijl zij God toch zoeken en willen vinden.
    7 Want terwijl zij zich met zijn werken bezighouden en zoeken
    vertrouwen zij op hun ogen:
    wat zij zien is immers mooi.
    8 Anderzijds zijn ook zij niet te verontschuldigen;
    9 want als zij in staat waren zo veel te weten
    dat zij zich van de wereld een gedachte konden vormen,
    waarom hebben zij dan niet eerder de Heer van alles gevonden?

    Het is niet voor niets dat Moeder Maria ons vraagt om de Bijbel te lezen, alle dagen. Heel dikwijls weten we niet wat de Bijbel ons precies leert en daardoor laten we ons op een dwaalspoor brengen. Het is heel belangrijk deze richtlijnen te volgen en ons steeds weer te verdiepen in het Woord van God.

    Waarom dan toch gebruik maken van kruiden of natuurlijke geneeswijzen?

    We mogen ons natuurlijk daardoor niet laten afschrikken om op een gelovig gezonde manier gebruik te maken van de krachten die God in Zijn schepping heeft gelegd. Hij wil dat we alles wat Hij ons gegeven heeft, ten goede gebruiken.

    Laat ons met de psalmist tot God een loflied zingen voor alles wat Hij ons gegeven heeft:

    Psalm 100

    Wij behoren Hem toe

    1 Een zangstuk, bij een dankoffer.
    Heel de aarde, juich de HEER toe,
    wees de dienaar van de HEER, in blijdschap;
    verschijn voor zijn aanschijn met een feestelijk lied.
    3 Erken toch: de HEER is God,
    Hij heeft ons gemaakt, wij behoren Hem toe,
    wij, zijn volk en de kudde, door Hem geweid.
    4 Ga zijn poorten binnen om Hem te danken,
    ga zijn voorhof binnen om Hem te loven;
    dank Hem, prijs zijn heilige naam.
    5 Want de HEER is goed,
    zijn liefde kent geen grenzen,
    zijn trouw gaat van generatie op generatie.

    In een tijd waarin een groot deel van de mensheid zich sterk van een natuurlijke levenswijze verwijdert en door hun verkeerde levensinstelling gevaarlijke ziektes op zich zien toekomen, moeten we weer terugkeren naar onze geneeskruiden, die ons door onze goede God sinds onheuglijke tijden reeds gegeven zijn.

    Algemene raadgevingen bij het gebruik van kruiden
    • Als je zelf kruiden plukt, vergewis je er steeds van dat dit gebeurt op plaatsen ver van het verkeer en fabrieksuitstoot. Wees ook steeds alert voor plaatsen waar er kan gesproeid zijn met herbiciden of insecticiden.
    • Lees steeds de waarschuwingen.
    • Mensen die medicatie nemen en contraceptiva of hormoonpreparaten gelieve steeds de arts te raadplegen indien je gebruik wil maken van kruiden, daar ze de werking van de medicijnen kunnen verminderen of verhogen.
    • Bij ernstige ziektes steeds de arts raadplegen.
    • Zwangere en zogende vrouwen steeds nagaan of je en bepaald kruid veilig kan gebruiken.
    • Mensen die gevoelig zijn voor bepaalde kruiden goed de waarschuwingen nalezen.
    • Ga nooit te rade bij mensen met praktijken zoals hierboven beschreven: pendelen, waarzeggen, kinesiologie,... zelfs niet als ze een kruisbeeld of Mariabeeld in hun praktijkruimte hebben.
    Anne Van Der Sloten

    12-02-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dienaar van God: Franz Jägerstätter [1907-1943]
    Dienaar van God: Franz Jägerstätter [1907-1943]


    Franz Jägerstätter

    In dezelfde streek van opper Oostenrijk waar Adolf Hitler geboren werd [Braunau], en waar Adolf Eichmann, de verantwoordelijke voor de beruchte "eindoplossing voor het Joodse probleem" z‘n kindertijd doorbracht [Linz], ligt het dorpje St. Radegund. Daar leefde de rebelse boer Franz Jägerstätter, in sterk contrast met de principes van deze twee voorstanders van het kwaad.

    Franz was de zoon van Franz Bachmeier, een boer die stierf tijdens WO I. De dood van de vader liet de moeder van Franz in een vervelende situatie achter: ongehuwd en zwanger. De moeder van Franz huwde uiteindelijk met meneer Jägerstätter, die de bastaardjongen adopteerde en, volgens het gebruik, zijn boerderij aan zijn geadopteerde zoon gaf toen Franz volwassen werd.


    Het kerkje van St Radegund dateert uit 1422

    Op school was Franz een goede leerling die in veel onderwerpen uitblonk, maar vooral in lezen en godsdienst. Zijn gedrag was echter onaanvaardbaar. Sommigen beweren dat hij een beetje onstuimiger was dan de meeste jonge mannen van z’n leeftijd. Hij leek altijd de eerste te willen zijn om iets nieuw te proberen, en de dorpelingen herinnerden hem als iemand die altijd klaar stond om te vechten en die "een beetje onstuimig was in zijn gedragingen en zijn levensstijl." Eén dorpeling herinnerde zich dat Franz de reputatie had één van de meest getalenteerde vechtersbazen van het dorp te zijn in zijn vele vechtpartijen met jonge mannen van naburige dorpen, om de aandacht van de plaatselijke meisjes te trekken. Voor één van die vechtpartijen werden Franz en zijn tegenstander gearresteerd, en moesten ze een paar dagen in de gevangenis doorbrengen. Toen hij tot bedaren was gekomen, keerde hij terug.

    Franz’ interesse voor de dames bracht hem in nog meer problemen, toen men dacht dat hij de vader was van een bastaardkind. Veel van de dorpelingen dachten dat hij niet de vader was, terwijl zijn vrienden dachten van wel. Of hij het nu was of niet, Franz aanvaardde het kind, en dat feit werd jaren later door zijn weduwe bevestigd en ook in brieven die hij vanuit de gevangenis schreef.

    Bovenop zijn "zwak" voor de dames, zoals de dorpelingen het noemden, was Franz gekend als een getalenteerde sportman. Een jonge man die hield van dansen, bowlen, en kaartspelen. De meest levendige herinnering van zijn buren is misschien wel dat Franz de eerste in het dorp was die een motorfiets had. Nadat hij die gekocht had, vertrok Franz een paar dagen zonder iemand te vertellen waar hij naartoe ging. Zijn uitstapjes leidden hem vaak naar een vriend in Salzburg, die zegt dat Franz een gelukkige jongeman was die deelnam aan dansavonden, oogstfestivals, en gelijkaardige sociale evenementen.


    Franz op de motorfiets, samen met zijn moeder en stiefvader Rosalia en Heinrich Jägerstätter

    Franz had de reputatie een jonge man met veel tekortkomingen te zijn. Later in het leven gaf hij toe dat hij spijt had van zijn verleden, en hij schreef vaak tegen de immoraliteit. De verandering in het karakter en gedrag van Franz komt tot uiting in een lange brief die hij in 1936 aan zijn petekind schreef, wiens vader was overleden. In een poging om de plaats van de vader in te nemen, gaf Franz de jongen raad in zaken die een jongen van vijftien of zestien jaar aanbelangen: "Indien de verleiding ooit zo sterk zou worden, dat je voelt dat je moet toegeven aan de zonde, denk dan even aan de eeuwigheid. Want het gebeurt vaak dat een man zijn tijdelijk en eeuwig geluk op het spel zet voor een paar seconden plezier. Niemand kan weten of hij ooit nog de gelegenheid zal hebben om te biechten, of dat God hem de genade zal geven om te boeten voor zijn zonde. De dood kan ons elke minuut verrassen, en bij een ongeval heeft men zelden genoeg tijd om berouw en spijt te voelen. Dit kan ik je vertellen uit eigen ervaringen."

    Toen Franz zo’n twintig jaar oud was, verliet hij het dorp gedurende bijna drie jaar om in de ijzermijnen in de streek van Steiermark in Oostenrijk te gaan werken. In het socialistische milieu, dat nogal vijandig was t.o.v. het Katholicisme, besefte Franz blijkbaar hoe waardevol zijn geloof was, en hij begon meer in de liefde van God te groeien, en in het beoefenen van deugdzaamheid. Toen hij terugkeerde naar huis, was de verandering in Franz, van een onstuimige jongeman naar één van deugdzaamheid, zo plots dat veel dorpelingen verrast waren. Zoals één van hen zei: "Het was bijna alsof hij in bezit was genomen door een hogere kracht." Tegen de parochiepriester zei hij zelfs dat hij eraan dacht om het religieuze leven op te nemen. Vader Karobath raadde hem dat af, en wees Franz op zijn verplichting om de boerderij van zijn ouders te laten voortbestaan. Toen Frans in 1936 de diepgelovige Franziska huwde, geloofden velen dat hij haar had gekozen omwille van haar eigenschappen die in harmonie waren met zijn eigen geloof.

    Hoewel men hem algemeen beschouwd graag had, geloofden sommige dorpelingen dat Franz te extreem werd in het uitoefenen van zijn deugdzaamheid; dat hij een fanatiekeling was. Hij zong hymnen terwijl hij werkte en vee hoedde, of onderweg van en naar de parochiekerk. Sommige dorpelingen herinneren zich, dat Franz de Rozenkrans bad terwijl hij het land ploegde, en zelfs zijn werk op de boerderij onderbrak om te bidden of een beetje in de Bijbel te lezen. Franz zei dat gokken een ondeugd was, en weigerde kaart te spelen, maar hij speelde wél mee als hij er zeker van was dat er niet om geld zou gespeeld worden. Hij bleef ook weg uit de plaatselijke tavernes, om te vermijden dat hij zou verzeild raken in politieke discussies die zich altijd leken te ontvouwen als Franz aanwezig was.

    Franz ontwikkelde nog een vorm van zelfontkenning: Een buur beweerde dat, toen Franz de Heilige Eucharistie op dagelijkse basis begon te ontvangen, hij tot de middag vastte als een speciaal teken van respect voor het sacrament. Hij stak een knapzak vol met voedsel en vlees, om deze aan de armen uit te delen. Zijn vrouw zag dit stilzwijgend door de vingers, ook al leefden ze zelf eenvoudig en zelfs bijna in armoede. Franz had een diepe devotie voor de Heilige Moeder, en bezocht vaak haar heiligdom in Altötting. Soms vergezelde z’n vrouw hem, achterop de motorfiets.


    De Zwarte Madonna van Altötting

    Toen de koster van de dorpskerk in 1940 overleed, nam Franz zijn verantwoordelijkheden over. Hij deed dit tot hij zijn militaire dienst moest vervullen. Hij zorgde voor het schoonmaken van de kerkgebouwen, assisteerde tijdens de kerkdiensten, hield de controle over de misdienaars, en had ook een aantal organisatorische taken. Franz weigerde giften te aanvaarden voor het assisteren bij begrafenissen en huwelijken. Zijn toewijding en de uitzonderlijke manier waarop hij zijn taken uitvoerde, worden erkend op een marmeren plaat op zijn graf, die hem aanwijst als Leherbauer, wat "koster" betekent.

    Franz was een goeie boer. Na zijn bekering dachten sommigen dat Franz z’n werkzaamheden op de boerderij wel moest verwaarloosd hebben om zijn godsdienstige activiteiten uit te voeren. Maar zijn familie zegt dat Franz zijn werkschema na z’n bekering herindeelde, en efficiënter werd. Franz was een voorbeeldige buur op wie men altijd kon rekenen als men hulp nodig had. Hij was ook gekend als een voorbeeldige echtgenoot, vader en vriend.

    Kort voor de invasie van de Nazi’s in Oostenrijk, kwam Franz krachtig op tegen het regime. Nadat de troepen van Adolf Hitler de Oostenrijkse grens in 1938 hadden overgestoken, stemden de Oostenrijkers bijna unaniem om Oostenrijk bij Duitsland in te lijven. Wat Franz nog meer van streek bracht, was het aantal Katholieke geestelijken dat de Nazi’s zelfs prees voor hun vele goede werken. Dit beïnvloede de mensen om de Nazi’s een zo goed als unanieme overwinning te bezorgen bij de stemming.

    Hoewel hij door velen, waaronder ook Vader Karobath, aangemoedigd werd om voor de Nazi Partij te stemmen, is het in St. Radegund algemeen geweten dat Franz geen "ja" stem uitbracht. Men geloofde echter dat hij een "blanco" stem had uitgebracht, typisch voor andersdenkenden. Voor Franz betekende een "ja" stem het verraad van de Kerk en het land.

    Franz weigerde met de Nazi’s mee te werken, waaronder ook de weigering om bij te dragen aan de "kleine rode collectebussen," die veel van de door de Nazi’s gesponsorde welzijns- of vaderlandslievende organisaties steunden. Die enkele keer dat hij wél een bijdrage deed was ten voordele van de politie. Misschien voelde hij een drang om de dienaars van de wet te helpen, omdat hij ze in het verleden zoveel last had berokkend.

    In 1940 moest Franz zich in het Duitse leger aanbieden voor z’n militaire opleiding. Hij begon onmiddellijk het advies van priesters, en zelfs de bisschop, in te winnen of het wel moreel aanvaardbaar was om in de Naziorganisatie te vechten. Na veel bidden en overweging, diende hij zich aan voor de opleiding, maar was zich bewust van het verzet dat hij uiteindelijk zou plegen. Op verzoek van de burgemeester van St. Radegund zou hij spoedig huiswaarts keren om voor zijn gezin en zijn boerderij te zorgen.

    Op 1 maart 1943 ontving Franz een brief, waarin stond dat hij zich bij het Duitse leger moest aanmelden. Vóór zijn vertrek schreef hij een brief naar z’n vrouw, waarin hij haar aanmoedigde om, wat er ook zou gebeuren, alles in de geest van boetedoening te aanvaarden, en te vertrouwen op de Heer voor hulp. In deze brief, die een afscheidsbrief leek, vroeg Franz aan z’n echtgenote om hun dochters vaak over het Kindje Jezus en de hemel te vertellen: "Leer een gezin te worden waarin jullie mekaar liefhebben en mekaar vergeven, wat er ook moge gebeuren. Vergeef ook allen die het jullie moeilijk zouden maken, en mij ook." Hij wist blijkbaar met welke kritiek ze zou te maken krijgen omwille van wat hij zou doen: de totale weigering om te vechten in wat hij een onrechtvaardige oorlog vond, en die tegen zijn Katholiek geloof was en het Nationale Socialisme invoerde.

    In zijn dorp wist men heel goed van de weigering van Franz om te vechten, en zijn gezin kreeg zware kritiek te verwerken, net zoals hij verwacht had. Omdat hij het risico liep opgesloten en gedood te worden omwille van z’n weigering om te vechten, zeiden sommigen dat hij zijn verantwoordelijkheid t.o.v. zijn gezin verwaarloosde. Franz weerlegde de kritiek in één van zijn brieven: "Steeds opnieuw benadrukken de mensen de gewetensverplichtingen die mijn vrouw en kinderen aanbelangen. Toch kan ik niet geloven dat iemand, enkel omdat hij een vrouw en kinderen heeft, God mag beledigen, vooral in de dingen die men van hem vraagt. Was het niet Christus Zelf die zei: Hij die meer van z’n vader, moeder en kinderen houdt dan van Mij, is Mijn Liefde niet waardig?"

    De critici beweerden dat Franz geestelijk gestoord was en in feite zelfmoord aan het plegen was. Ondanks de harde kritieken, en hoewel hij zelfs door een aantal priesters en zelfs zijn moeder aangemoedigd werd om mee te werken, bleef Franz bij zijn standpunt.

    In een brief aan een bevriende priester smeekt Franz om voor hem te bidden, en zegt hij dat niemand hem kan afbrengen van wat hij zag als: "Een groot gevaar voor het welzijn van mijn ziel dat deze ‘bende’ voorstelt. Het is zo al moeilijk om zelfs maar één stap dichter bij de perfectie te komen. Is het zelfs nog maar denkbaar om het te proberen in zo’n geval? Iedereen zegt me dat ik niet zou mogen doen wat ik doe, omwille van het gevaar van de dood [in de gevangenis], maar het lijkt mij dat de anderen die wél vechten, niet vrijgesteld zijn van hetzelfde gevaar van de dood. Ik geloof dat het beter is om z’n leven onmiddellijk op te offeren, dan het gevaar te lopen om te zondigen en dan te sterven." Franz smeekt dan om een nagedachtenis tijdens de Mis, "zolang men je nog toestaat om de Mis te vieren.

    Toen hij in het Ennis Opleidingscentrum weigerde mee te werken, werd Franz onmiddellijk gearresteerd. De volgende dag werd hij overgebracht naar de militaire gevangenis van Linz. Men gaf hem de indruk dat zijn terechtstelling elke minuut kon plaatsvinden.

    In zijn eerste brief naar huis, schreef hij: "Vanuit mijn nieuwe thuis. Vergeet me niet in jullie gebeden en alles zal goed komen zoals God het wil... Moge God jullie alles geven dat jullie voor jezelf wensen, zolang het niet in de weg staat van jullie eeuwige welzijn. Want de zorgen van deze wereld zullen spoedig voorbijgaan." Vervolgens vraagt hij zijn echtgenote om een paar noodzakelijke dingen ... zeep, een werkhemd, enz.. " en hij besluit met de vraag of ze in haar brief "één van die kleine brochures over de verschijning van de H. Moeder in Portugal" wil bijvoegen.


    Franz' Handschrift

    Tijdens de begindagen van zijn gevangenschap, werd hij in zijn standpunt aangemoedigd door andere gevangenen, en hij zou twee veroordeelde mannen bekeerd hebben. Hij zei dat hij meer kon verwezenlijken te midden van de verbitterde en ontgoochelde gevangenen, dan hij ooit kon hopen te verwezenlijken in het leger.

    In een andere brief aan z’n vrouw schreef hij: "Ik ben steeds angstig omdat je omwille van mij zoveel moet lijden: vergeef het me als ik je onrecht aandoe." Dan vertelt hij haar dat hij zichzelf klaar heeft bevonden om in het medische korps te dienen, omdat hij dan een barmhartige dienst zou verlenen, maar hij kwam terug op zijn beslissing toen hij zich realiseerde dat hij enkel maar iemand anders zou vervangen die in zijn plaats zou gaan vechten en doden. Het maakte eigenlijk weinig uit dat hij van mening veranderde: zijn verzoek om bij het medische korps te dienen werd afgewezen.

    Doorheen zijn gevangenschap was Franz zich bewust van de liturgische vieringen en de feestdagen van de heiligen, want hij vermeldde ze in z’n brieven. Hij wist ook heel goed welke werkzaamheden er op de boerderij moesten gebeuren. Twee weken na zijn arrestatie schreef hij: "Het is nu bijna tijd om de haver te zaaien. Het weer moet heerlijk zijn. Als je vragen hebt over de boerderij, schrijf me dan zodat ik je raad kan geven. Ik hoef niet te zeggen dat ik daar altijd toe bereid ben, hoewel ik je veel liever persoonlijk zou helpen." Zijn brieven drukken het verlangen uit om thuis te gaan helpen, en ook het verdriet omdat hij niet kan: "Als het mogelijk zou zijn om verlof te krijgen om een paar bomen om te hakken, dan zouden we ook het stro in de koeienstallen kunnen vervangen. Als het weer zo blijft, moet je het hooi tegen Pasen beginnen afmaaien en zal je vers voeder hebben. Gisteren zagen we al abrikozenbloesems in onze gevangenistuin."

    De droevigste van z’n brieven is waarschijnlijk die waarin hij zijn vrouw zegt: "Ik denk dat het beter is dat je de kinderen vertelt waar hun vader is." Hij richt dan een paar woorden aan zijn drie kleine dochters, Rosalie [geboren in 1937], Marie [geboren in 1938], en Aloisia [geboren in 1940]: "Ik dank jullie uit de grond van m’n hart voor de groeten die jullie me gestuurd hebben. Het maakt me heel blij dat jullie zo vaak voor me bidden en dat jullie, zoals ik hoop, betere kinderen geworden zijn. Het zou me zo gelukkig maken als ik jullie zou kunnen terugzien. Ik zou jullie allemaal samenbrengen zodat jullie zouden leren om niet meer onder mekaar te vechten. Jullie mogen ook niet liegen, en bij het eten moeten jullie altijd tevreden zijn met wat jullie krijgen. Dan, geloof ik, dat de Hemelse Vader me op een dag zal toelaten om naar huis te komen, ook al zou het niet onmiddellijk zijn... Ik groet jullie, mijn lieve, kleine meisjes. Moge het Kindje Jezus en de lieve Hemelse Moeder jullie beschermen tot we mekaar terugzien." Men kan in zijn brief de hartpijn lezen die zijn offer teweegbracht.

    De brieven van Franz stonden vol met vrome aantekeningen over zijn vertrouwen in God, het handhaven van het geloven, het lofprijzen van God, en het opdragen van alle pijn en zorgen als offers. Hij schrijft: "De weken gaan voorbij; het is belangrijk dat we geen enkele dag vergeefs laten voorbijgaan zonder hem goed aan te wenden voor de eeuwigheid." En opnieuw: "Het is goed dat de mens niet in de toekomst kan kijken. Zo kunnen we elke dag nemen zoals God hem ons zend." Aan z’n vrouw, die zijn taken van koster had overgenomen, vergeet hij geen aanwijzingen te geven vermits ze weldra de decoraties zou doen voor de meiaanbiddingen: "Doe dit ter ere van onze geliefde Moeder van God. Ze zal ons zeker niet in de steek laten." Franz schrijft in z’n brieven ook dat hij af en toe de H. Communie mocht ontvangen van een bezoekende priester.

    Na een paar maanden werd Franz overgebracht naar de Militaire Onderzoek Gevangenis [Berlijn-Tegel] in Berlijn. Hier werd Franz door de gevangeniskapelaan aangeraden om mee te werken, maar de kapelaan rapporteerde dat Franz niet van zijn standpunt afweek. Franz zei dat het regime slecht was, zoals de Kerk had gezegd, en een onrechtvaardige oorlog vocht. Gezien de omstandigheden vond hij het onmogelijk om zijn dienst te vervullen.

    Het proces van Franz was gepland voor 6 juli 1943. Toen zijn advocaat merkte dat de rechtszaal reeds in gebruik was, overhaalde hij het gerechtshof om rechtsbeambten aan te stellen om Franz te overhalen om z’n standpunt te wijzigen. Vermits de gevangene oprecht en nederig was, ging het gerechtshof akkoord. En zo kwam het dat Franz, een boer, geconfronteerd werd met twee hooggeplaatste beambten die een doodstraf konden opleggen. Er werden argumenten aangehaald, tot de verzoeken van de beambten een punt bereikten dat ze de gevangene smeekten om hen niet te dwingen hem ter dood te veroordelen. Het proces was kort, en de straf was snel: de dood.

    Een paar dagen later ontving mevrouw Jägerstätter het vreselijke nieuws en, samen met de dorpsdominee, reisde ze naar Berlijn voor een laatste bezoek van twintig minuten aan haar echtgenoot. Later schreef ze: "Met zwaarbeladen harten moesten we afscheid nemen van elkaar."


    Gedenkplaat aan de Tegelgevangenis in Berlijn, waar Franz ter dood werd veroordeeld

    De laatste brieven die Franz naar huis schreef waren hartverscheurend, maar vol van vertrouwen in God, van zijn bereidheid om z’n leven te geven voor een rechtvaardige zaak, en een verzoek om vergiffenis aan zijn echtgenote. Als laatste woorden aan z’n kinderen schreef Franz: "Mijn lieve kinderen, wanneer moeder jullie deze brief voorleest, zal jullie vader reeds dood zijn. Hij zou heel graag terug bij jullie gekomen zijn, maar de Hemelse Vader heeft het anders gewild. Wees goede en gehoorzame kinderen, en bidt voor mij zodat we in de hemel mogen herenigd worden..." Zijn laatste brief was op een speciaal formulier geschreven dat voor deze droevige gebeurtenissen ter beschikking werd gesteld door de overheid, die het naar de gevangenis stuurde en vervolgens naar het militaire gerechtshof. De brief werd dan naar de familie verstuurd als kennisgeving dat de terechtstelling had plaatsgevonden.

    Op de avond voor de terechtstelling kreeg Franz opnieuw bezoek van Jochmann, de gevangeniskapelaan. De kapelaan trof een heel kalme Franz aan, die voorbereid was en geen enkele klacht uitte. Op de tafel lag een formulier dat, als Franz het ondertekende, z’n leven zou redden. Franz weigerde opnieuw. De volgende morgen weigerde Franz een paar brochures te lezen die de kapelaan hem had aangeboden, en in de plaats daarvan las hij uit het Nieuwe Testament. Daarna stapte hij rustig naar het schavot. Hij was zesendertig jaar oud.

    De kapelaan, die de terechtstelling bijwoonde, vertelde later aan een non: "Ik kan jullie enkel feliciteren met deze boer die leefde als een heilige en nu stierf als een held. Ik zeg met zekerheid dat deze eenvoudige man de enige heilige is die ik in mijn leven heb ontmoet."

    Het lichaam van Franz werd gecremeerd. Een zeker Zuster George zocht de urne met zijn as en bracht ze naar St. Radegund om begraven te worden. Vermits er een vertraging was in het transport, schrijft ze dat ze de urne een paar dagen in haar kamer had gehouden en ze voegt eraan toe: "Ik kan getuigen dat ik op spirituele wijze uitzonderlijke hulp vond door de voorspraak van Jägerstätter... In onze ogen was Jägerstätter, die we enkel kennen van wat de kapelaan ons vertelde, één van de bijzondere vrienden van God."

    Hoewel de toenmalige dorpelingen de handelingen van Jägerstätter niet als heldhaftig beschouwden, begonnen ze uiteindelijk zijn moed en overtuigingen te appreciëren. En in december 1984, na een nationale petitie, kende de president van Oostenrijk aan Franz Jägerstätter een speciale postume Onderscheiding van Eer toe. Franz wordt nu beschouwd als een nationale held en een Katholieke martelaar, en zijn verhaal werd wijd verspreid via de radio en Tv-bewerkingen die miljoenen geïnspireerd hebben.

    Het graf van Franz ligt tegen de westelijke muur van de St. Radegund dorpskerk, waar bezoekers uit heel Oostenrijk en de wereld regelmatig komen bidden om zijn tussenkomst. In 1999 werd in het Newman Centre van de Universiteit van Toronto een glasraam geïnstalleerd, ter herdenking van deze boer die stierf voor zijn geloof.




    Gedenkplaat en grafsteen van Franz in Radegund

    De postulator voor zijn reden voor zaligverklaring schrijft, dat "Franz Jägerstätter kan beschouwd worden als een martelaar van het geloof en de rechtvaardigheid in de zin van de kerkelijke traditie. Hij stond voor de keuze: God of afgod: Jezus Christus of de Führer."


    Plechtige opening van het "Frans Jägerstätterpark" in Branau am Inn, in het bijzijn van zijn weduwe Franziska

    Bron: Joan Carroll Cruz

    Vertaling: Mario Lossie


    11-02-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dienares van God Elisabetta Tasca Serena [1899-1978]
    Dienares van God Elisabetta Tasca Serena [1899-1978]



    Moeder van twaalf kinderen

    Voor haar reden tot zaligverklaring werden er meer dan honderdvierenveertig getuigenissen van de heiligheid van Elisabetta Tasca Serena gegeven. Geschreven door priesters, nonnen, en leken, geven ze allemaal enthousiaste voorbeelden van het geven van goede raad, verstrekken van hulp, geven van het goede voorbeeld, ontvangen troost, uitgevoerde bekeringen, geleerde lessen, en ontelbare voorbeelden van zij die terugkeerden naar het geloof, dankzij deze heilige moeder. Zij had een moeilijk leven, en voedde twaalf kinderen op in harde armoede. Zelfs haar leven voordat ze huwde was moeilijk.

    Ze werd geboren als laatste van zeven kinderen, op 24 april 1899, in een oud huis op het platteland in San Zenone deggli Ezzelini nabij Treviso in Noord Italië. Kort bij dit kleine dorpje bevind zich het heiligdom van de "Madonna della Salute," ook gekend als de Madonna van de Berg.


    Foto van de omgeving, waar Elisabetta woonde als kind

    Haar ouders waren Angelo en Luigia Tasca. Toen Elisabetta acht jaar oud was, overleed haar achttienjarige zus, Luigia. De schok van haar dood was zo traumatisch voor de moeder, dat ze een onmiddellijke en permanente verlamming van de mond kreeg. Daarom werd Elisabetta's vroege vorming gegeven door haar vader, die heel vroom, eerlijk en "vol wijsheid" was.

    Ten tijde van haar geboorte en in de streek waar ze geboren werd, waren er twee belangrijke sociale klassen, de landedelmannen en de middenklasse. De landedelmannen bezaten grote stukken land en grote kudden vee; en dan was er de middenklasse, die voor hen op het land werkte. Elisabettas gezin leefde lange tijd in dienst van deze "meesters," en "heren der aarde," en werd slecht betaald zodat zij en haar broers en zussen vaak honger en vernedering te lijden hadden. Elisabetta noemde haar werk vaak "jobs van tirannen." De huizen van de arbeiders waren vaak ongezond, en het analfabetisme nam ernstige proporties aan. In die tijd was het leven voor plattelandsmensen er één van armoede, opoffering, soberheid, en hard werken, behalve op zondag wanneer ze ’s morgens de Mis konden bijwonen en catecheselessen in de namiddag.


    Elisabatta's geboortehuis

    Als kind was Elisabetta levendig en heel actief. Soms werkte ze zichzelf in nesten, en ’s avonds "moest ik boeten voor mijn ongehoorzaamheid." Toch was ze heel getalenteerd, want wanneer ze de koeien naar de weiden nam om te grazen, nam ze haar haakwerk mee en maakte ze mooie dingen die ze verkocht of als geschenk gaf. Ze maakte een bedsprei voor het bed van haar ouders en ze maakte ook papieren bloemen en vogels die ze verkocht.

    Elisabetta was altijd vroom, en gedreven om het Woord van God te verspreiden. In haar tienerjaren bracht ze vaak een groep kleine jongetjes mee naar de weide. Nadat ze de dieren tot bedaren had gebracht, verzamelde ze met de jongens in de schaduw van een kastanjeboom, en herhaalde ze de preken die ze gehoord had. Eén van de jongens zei later toen hij groot was: "Ik ging graag naar de weide met Elisabetta, want ze vertelde over de geschiedenis en de levens van de heiligen. Op een dag vertelde ze ons over het leven van de H. Maria Goretti, en hoezeer we de deugd van zuiverheid moeten respecteren. Tijdens mijn lange leven heb ik me altijd de woorden van Elisabetta herinnerd, zo veel zelfs dat ze in mijn hart geschreven staan."

    Toen Elisabetta haar twintigjarige leeftijd naderde, begon ze te denken aan het huwelijk en het stichtten van haar eigen gezin. Een jonge man, Jozef Serena, begon haar te bezoeken en vroeg haar ten huwelijk, maar vermits ze niet van hem hield vond ze het beter om een priester te raadplegen. Wat de priester zei, deed haar ongemakkelijk voelen. Hij zei: "Vergeet niet dat vele jongen mannen in de oorlog gestorven zijn, dus, als je een gezin wil stichtten, neem dan de eerste man die langskomt, anders loop je het risico om er geen te vinden." Ze was niet gelukkig met dit advies, dus bezocht ze het heiligdom van O.L.V., waar ze de Rozenkrans bad. Bij het derde blijde mysterie kreeg ze een antwoord op haar gebeden. "Er kwam zo’n grote liefde in mijn hart, dat wanneer ik de Rozenkrans had beëindigd, ik de heuvel afliep naar zijn huis, en hem vertelde dat ik met hem wilde trouwen." Op het moment van het huwelijk was Jozef negenentwintig jaar oud, en Elisabetta tweeëntwintig. Ze huwden op 6 april 1921.


    Beeld van de Madonna della Salute

    Op de dag van haar huwelijk schreef Elisabetta: "Tijdens de Eucharistische viering na de plechtigheid, zei ik dit gebed: "Heer, in het huwelijk zal ik altijd Uw heilige wil doen en ik aanvaard graag de kinderen die U me zal schenken. Geef me tenminste de genade dat een paar ervan priesters en nonnen worden. Heer, als het u ook belieft, laat ze allen ten dienste staan van U...." Haar gebed werd opnieuw verhoord. Van Elisabetta's twaalf kinderen werden er twee priester en twee kloosterzuster.


    Elisabetta en echtgenoot Giuseppi

    Na de huwelijksplechtigheid vertrokken de twee pasgetrouwden voor een korte reis naar Venetië, en gingen ze daarna in het huis van haar schoonouders wonen, waar ze een vreugde was voor de talrijke leden van het gezin. Ze zong, en schonk haar echtgenoot serieuze en intelligente affectie, en een geweldige Christelijke cultuur. En hier, ten huize Serena, werden elk van de twaalf kinderen geboren.

    Elisabetta beschreef haar echtgenoot als zijnde "altijd eerlijk en trouw jegens mij, een Christen met grote vroomheid, geloof, en liefde, en trouw aan zijn religieuze plichten. Hij had een afkeer van zonde, was een harde werker, en had voor iedereen een groot hart, vooral voor de armen en de zigeuners." Later zou ze echter schrijven: "Mijn echtgenoot was een beetje streng..."

    Vroeg in haar huwelijk, vroeg ze Vader Leopold Mandic [1866-1942], een heilige Kapucijn die in 1983 heilig verklaard werd, om haar spirituele begeleider te zijn. Ooit schreef ze: "Mijn Christelijk huwelijk werd geboren tijdens de biecht bij Vader Leopold, en daar werd het juiste licht geworpen op dit sacrament. Dat licht bracht me naar de Calvarieberg." Vader Leopold was tien jaar lang haar biechtvader, zodat "deze vrouw de troost had om het onfeilbare woord van een heilige te hebben."

    Wanneer het ene na het andere kind begon te komen, ontdekte de dokter een ernstig lichamelijk probleem en stelde haar tweemaal voor om het kind te aborteren, of het risico te lopen te sterven. Elisabetta diende hem snel van antwoord: "Er komt nooit een abortus in mijn huis. Als ik moet sterven, dan is het de wil van God." En ze voegde eraan toe: "Mijn kinderen zijn mijn mooiste bloemen, en ik dank de Heer dat hij verlangde dat ze in mijn tuin zouden groeien." Ze had een aantal heel moeilijke zwangerschappen, met lange herstelperiodes. Later werd geschreven "dat in onze cultuur van de dood, wanneer kinderen worden gedood voordat ze geboren worden, Moeder Elisabetta een bijzondere, prachtige figuur in de Kerk zal zijn, een prachtig voorbeeld voor de moeders die zullen willen leven in de volheid van de Christelijke godsdienst binnen het heiligdom van hun gezin." Vele jaren later, toen ze naar haar twaalf kinderen keek, zei ze: "Ik leef in rust. De moeders die hun kinderen door abortus hebben gedood ... hoe leven zij?"

    Na Wereldoorlog II besloten Jozef en Elisabetta naar een eigen huis te verhuizen. Ze werkten achttien jaar lang op land dat eigendom was van ene Dr. Maffei, tot 11 november 1963, toen Joseph ernstig ziek werd. Elisabetta zou hem zes maanden lang verzorgen, tot aan zijn dood, en ze moest hem vaak vervangen in het harde werk op de velden. Die achttien jaar voor zijn dood, waren gevuld met de gebruikelijke moeilijkheden voor een groot gezin met weinig geld. Elisabetta had vaak medicijnen nodig, maar kon ze niet kopen.


    Giuseppi met de kinderen

    Tijdens die jaren ging Elisabetta elke dag naar de Mis, zoals ze in haar jonge jaren altijd had gedaan. Ze ontving de sacramenten, was betrokken in parochiale activiteiten, onderwees de catechismus, en ze zong in het koor. Ze was toegewijd in het bidden van de Rozenkrans, de Haltes van de Kruisweg en het bezoeken van het heiligdom van O.L.V. del Salute. Ondanks haar schamele bezittingen was ze gul voor haar buren, en deelde ze vaak haar karige voedselvoorraad. Ze had een grote toewijding tot de gekruisigde Christus, en ze schreef ooit: "Ik dank de Heer, die me de kracht geeft om mijn kruisen te dragen. In mijn kruis zie ik de Heer die me bij Zijn kruisbeeld wil. Als ik alles had in het leven, zou ik de Heer misschien vergeten en gehecht zijn aan tijdelijke en ijdele zaken. God troost me."

    Toen men haar vroeg hoe ze het in haar armoede klaarspeelde om zo veel kinderen te kleden, antwoordde ze dat veel mensen haar kledij gaven waar hun eigen kinderen uitgegroeid waren. Daarnaast werkte ze korte tijd als kindermeisje, en verdiende een beetje geld. Toen de kinderen ouder waren, kochten ze kledij van het geld dat het gezin verdiende met het rapen van tarwe op geoogste velden. En als de oudere kinderen een bepaald kledingstuk wilden, kweekten en verkochten ze konijnen. Het meeste van de kledij die ze kregen moest hersteld worden, waardoor Elisabetta veel werk had. Wanneer de kinderen de herstelde kledij droegen, zei ze dat ze die met tevredenheid moesten dragen, vermits je voor armoede geen schuldgevoel moet hebben.

    En hoe kocht mama Elisabetta eten voor haar gezin wanneer ze geen geld had? Ze betaalde met producten van de velden, of met wijn, salami, of polenta, een dikke pap gemaakt van maïsgriesmeel. Ze slaagde hier blijkbaar goed in, vermits de twaalf kinderen heel gezond waren.

    Toen hun buren de eerste televisie hadden, hadden ze er ten huize Serena geen, en Elisabetta wilde er ook geen. In de plaats ervan verzon ze dit kleine voordrachtje: Kanaal 1: ga naar de eerste Mis. Kanaal 2: bid de Rozenkrans. Kanaal 3: stop de kousen en herstel de kledij. Kanaal 4: werk in de stal. Kanaal 5: onderwijs de lessen aan de kinderen en bereid ze voor op school. Kanaal 6:  maak het eten klaar. Kanaal 7: doe de was. Kanaal 8: zing met vreugde. Kanaal 9:Wens iedereen het beste. Kanaal 10: zoveel werk te doen en nooit een nutteloos moment.


    Elisabetta met de kinderen

    Elisabetta had enkel basisonderwijs gevolgd, en ze studeerde op eigen houtje verder met het bestuderen van de geschriften van de H. Teresa van Avila, de H. Johannes van het Kruis, de H. Paulus van het Kruis, en de H. Theresa van Lisieux. Met haar kennis van de Karmelietenspiritualiteit, zou men denken dat als ze een derde orde had willen vervoegen, ze Karmel zou kiezen. Maar in de plaats daarvan werd Elisabetta een Franciscaner van de Derde Orde, en volgde een cursus spirituele oefeningen in het huis van het Heilig Hart te Vicenza. Ze was een vurige lezeres van de Bijbel, de Katholieke pers, en de levens van de heiligen, waaronder dat van de H. Leopold Mandic, die tien jaar lang haar biechtvader was geweest.

    Toen een van haar zonen in het seminarie trad om later Pater Galileo te worden, zag ze de andere moeders allerlei geschenken aan hun zonen geven. Ze nam haar zoon terzijde en zei: "Mijn kind, wij zijn heel arme mensen. Ik kan je niet geven wat die moeders aan hun kinderen gegeven hebben." Met tranen in de ogen ging ze verder: "Hier is het geschenk van je moeder, een rozenkrans. Hiermee zal je er zeker komen."

    We prijzen onszelf gelukkig dat we zevenhonderd brieven van Elisabetta hebben, en naar verluidt zijn ze geschreven in een mooi handschrift, een vriendelijke gedachtestroom, en een diepe spiritualiteit. Ze vertonen ook een grote gelijkenis met de Bijbel, en tonen een vrouw van goeie intelligentie, een uitzonderlijk geheugen, en goede beoordeling.

    Tijdens haar gouden jaren, toen ze de Mis bijwoonde, moest ze omwille van sporadische problemen met haar knieën, vaak met haar handen op de achterkant van een stoel leunen. Wanneer ze de Rozenkrans bad, bracht ze lange tijd door in bezinning van één enkel mysterie, en wanneer ze de Haltes van de Kruisweg deed, pauzeerde ze plechtig bij elke halte met haar ogen half open, en haar gezicht toonde veranderende uitdrukkingen van medeleven naar medelijden, naar pijn. Haar aanblik nadat ze de Eucharistie had ontvangen, was inspirerend.

    Een non schreef dat ze zich als kind Elisabetta herinnerde toen ze de Mis bijwoonde tijdens het oogstseizoen. "Wanneer de priester voorbijging, vroeg Elisabetta of ze de Heilige Eucharistie eerder kon ontvangen, vermits ze niet kon blijven voor de Mis omdat ze graan en hooi moest oogsten. De priester bracht haar onmiddellijk de Communie. Na haar dankzegging, vertelde Elisabetta aan m’n moeder: ‘Met Hem heb ik alles. Ja, met Jezus in mijn hart heb ik alles en ik kan nu mijn werk en de problemen van de dag met vertrouwen en vreugde tegemoet gaan." Bij een andere gelegenheid vertelde diezelfde non dat Elisabetta haar vertelde: "Wees altijd blij. Als er iets vanbinnen je doet lijden, verlies je moed niet en denk aan Hem. Na een gebed zal het voorbij gaan, en zing dan. Als je wist hoeveel zorgen me voorbijgegaan zijn door een lied. En zo zal het ook voor jou zijn. En schenk aan iedereen een glimlach."

    Dit deed ze zelf in de praktijk. In de jaren voor haar dood, beschreef men haar als heel geteisterd, maar ze klaagde nooit. Ze was altijd blij, ondanks haar problemen, haar fysieke kwalen, en haar harde leven. En ze verspreidde vreugde.

    Op 2 oktober 1978 kreeg Elisabetta haar laatste ziekte; een longprobleem. Toen haar toestand erger werd, werd ze met spoed naar het ziekenhuis van Montechhio overgebracht, waar ze een maand verbleef. Ze verdroeg al haar pijnen met overgave en zonder klagen. Een tijdje leek het alsof ze haar ziekte overwonnen had, maar in de nacht van 23 oktober kreeg ze erge pijn in de lever en de ingewanden die, na diagnose, twee dringende operaties vereisten.

    Na haar biecht, en na het ontvangen van het Sacrament van de Ziekenzalving door één van haar priesterzonen, en in de aanwezigheid van haar kinderen, overleed ze vredig. Ze was negenenzeventig jaar oud. De begrafenis vond plaats op 5 november, in de aanwezigheid van zevenentwintig priesters. Haar parochiekerk in Vo di Brendola was te klein om de rouwende menigte te ontvangen. Het lichaam van de Dienares van God, rust in de gezinskelder op het kerkhof van Brendola [Vicenza].

    Voor ze stierf, kreeg ze het bezoek van een priester van haar parochie Vo, die al een aantal priesters naast haar bed aantrof. Ze was kalm en sereen. De priester schreef: "Ik heb niets gelijkaardigs gezien in mijn leven als priester. In het aanzien van de dood, die nu nakende was, riep ze uit: ‘Ik heb in elk moment de heilige wil van God vervuld."

    Een tijdje voor haar dood vertelde Elisabetta aan haar kinderen: "Na mijn dood zullen jullie voor mij het Te Deum zingen, in dankbaarheid aan God voor de gaven die ik ontvangen heb. Bovenal, voor de trouwheid aan mijn Christelijk leven en mijn twaalf kinderen. Acht ervan zijn gelukkig getrouwd, en vooral voor de vier die religieus werden."


    Elisabetta, opgebaard in haar kist

    Elisabetta hoorde ooit iemand zeggen dat ze bang was om te sterven. Daarop antwoordde ze: "Ik niet. Ik ben er zeker van dat de Heer me in Zijn armen zal nemen wanneer Hij me ziet. Hij weet hoeveel ik geleden heb." En we geloven dat Hij dit gedaan heeft. Het decreet van het Vaticaan, Positio Super Virtutibus, werd gegeven in 1994.

    Bron: Joan Carroll Cruz

    Vertaling: Mario Lossie

    10-02-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Heilige Gianna Beretta Molla [1922-1962]
    Heilige Gianna Beretta Molla [1922-1962]


    Zij gaf haar leven voor haar ongeboren kind

    Gianna Beretta Molla was een Italiaanse dokter, die leefde van 1922 tot 1962. Ze gaf haar leven voor haar ongeboren kind.

    Om Gianna Beretta Molla beter te begrijpen, moet men ook iets afweten van haar familie, van wie ze een voorbeeld van deugdzaamheid kreeg en een door en door christelijke manier van leven.

    Ze werd geboren in Magenta [Italië] als tweede jongste van dertien kinderen. Haar ouders waren Maria en Alberto Beretta. Zij waren buitengewone ouders, beiden lid van de Franciscaanse Derde Orde. Ze leerden hun kinderen eenvoudig, zuinig en menslievend te leven. Een van de zonen, die later priester werd, zei dat ze "een intens vroom leven leidden, met de nodige evangelische verstervingen. Ook naar de buitenwereld toe was het duidelijk dat ze alles afzwoeren wat overbodig was."

    Beide ouders gingen dagelijks naar de Heilig Mis met hun kinderen in de nabijgelegen parochiekerk. ’s Avonds werd de rozenkrans gebeden. Daarna werd er nog blij en geanimeerd nagepraat.

    De jongste dochter zei eens : "Nooit verstoorde een hard, ongecontroleerd woord de sereniteit van het gezin. Er was nooit een berisping van de moeder zonder de steun van de vader of omgekeerd. Er was altijd overeenstemming en onwankelbaar hielden ze van hun kinderen en wilden ze hen een deugdelijke en degelijke opvoeding geven. De atmosfeer in huis was vervuld van sereniteit en vrede. Er waren natuurlijk momenten dat er correcties en straffen nodig waren, maar wie misdaan had, zag er de noodzaak van in en accepteerde het als wel verdiend."

    Naast het opvoeden van de kinderen tot goede en loyale christenen, zorgden de ouders ervoor dat elk kind een beroep kon aanleren, zodat ze de maatschappij konden dienen en werken in een professionele wereld op een christelijke manier. Het succes van hun inspanningen werd duidelijk door de resultaten van de kinderen. De oudste dochter, Amelia, stierf een heilige dood toen ze midden de 20 was. Zita studeerde farmacologie, Francesco werd burgerlijk ingenieur, Guiseppe studeerde voor ingenieur er werd diocesaan priester, Ferdinando werd een gerespecteerd dokter. Zo ook Enrico, die medicijnen studeerde en daarna een Capucijner priester werd. Hij wijdde zich toe aan de armen in Brazilië. Virginia, de jongste, werd dokter en canossische zuster. Ze werkte als missionaris in India. De anderen stierven in hun kinderjaren. Gianna werd dokter. Ze huwde en werd moeder, en dan ook martelaar toen een zwangerschap resulteerde in het leven van haar ongeboren kind ten koste van haar eigen leven.

    Haar jongste zus, Virginia, die veel informatie gaf over haar heilige zus, herinnert zich dat Gianna een normaal kind was, die soms eens samen met haar gestraft werd, maar die weigerde om iemand een poets te bakken of om iemand kwaad te berokkenen. Omwille van de goede voorbereiding die haar ouders haar gaven, mocht ze haar eerste communie doen toen ze vijf en een half jaar oud was. Van toen af woonde Gianna dagelijks de Heilige Mis bij, zelfs als ze zich niet goed voelde.


    Gianna bij haar Eerste Communie

    Gianna was geen briljante studente en had moeite met haar studies, zeker in de hoogste jaren van het middelbaar onderwijs. Toch maakte ze de zware studies af die nodig waren om dokter te worden.

    Een van haar leerkrachten tijdens haar vroege schooljaren herinnert zich dat Gianna een zacht karakter had. "Ze glimlachte altijd. Ik hoorde nooit een woord van verveling, vermoeidheid of rebellie. De taken die ze thuis, op school of in de maatschappij vervulde, waren voor haar een heilige opdracht. Ze was een model van respect en discipline, ijverig en toegewijd aan haar studies."

    Toen Gianna 15 was, leed ze voor het eerst onder groot verdriet toen haar oudste zus, Amalia, stierf op 26-jarige leeftijd. Kort na haar dood verhuisde de familie naar Genua, waar de kinderen gemakkelijker hun studies konden afmaken. Gedurende die lente ging Gianna op retraite en nadien nam ze haar taken en studies serieuzer op. Ze maakte verschillende voornemens, waaronder: "Ik neem me voor om alles te doen voor Jezus: elk van mijn werken, elke moeilijkheid, alles voor Jezus. Ik zou liever sterven dan een doodzonde te begaan. Ik zal aan mijn leerkrachten gehoorzamen en ik zal studeren, zelfs al wil ik het niet, uit liefde voor Jezus."

    Gianna had een veelzijdige persoonlijkheid. Omdat de prachtige bergen haar thuis omringen, hield ze van buitenactiviteiten, zoals bergbeklimmen en skiën. Ze was ook artistiek, en ze schilderde veel Madonna’s en landschappen, werken die door haar familie nog steeds gekoesterd worden. Ze hield van piano spelen, ging naar het theater, opera en concerten. Zoals vele jonge vrouwen hield Gianna van mooie kleren, maar ze lette erop om bescheiden gekleed te zijn, omdat ze geloofde dat eenvoud paste bij een christelijke vrouw.


    Gianna hield van bergklimmen en skieën

    Maar Gianna had serieuzere interesses. Sinds haar twaalfde waren zij en haar familieleden betrokken bij de Katholieke Actie. Gianna was een enthousiast lid, die niet alleen geïnteresseerd was in het ontwikkelen van haar eigen spiritueel leven, maar ook aan de deelname aan een variëteit van activiteiten die kinderen zouden helpen om God en de naaste graag te zien, en om het Mystieke Lichaam van Christus te helpen. Ze werd leidster en wijdde al haar vrije tijd aan apostolisch werk. Ze plande bezinningen en plande uitjes in de natuur voor jonge meisjes. Ze gaf cursussen met spirituele oefeningen en werkte onvermoeibaar voor het welzijn van de zielen. Zo inspireerde ze velen om haar voorbeeld te volgen. Gianna bleef gedurende meer dan 20 jaar actief in de Katholieke Actie.

    Als jonge vrouw bezocht ze armen en zieken thuis en, als les in liefdadigheid, bracht ze vaak de meisjes van de Katholieke Actie mee. Ze bracht voedsel en medicijnen naar de verwaarloosden, gehandicapten en bedlegerigen, en hielp poetsen in huishoudens waar alles op orde gebracht moest worden. Eén bepaald verhaal wordt over haar verteld, toen ze een vriendin ontmoette op weg naar huis. Ze had net een oude vrouw geholpen. "Hou me niet te lang op," klaagde ze, "Ik heb net een oude vrouw in bad gewassen en ik zit onder de vlooien." Zelfs deze weerzinwekkende situatie in het huis van de oude vrouw weerhield haar er niet van om werken van liefdadigheid te doen.

    Binnen een tijdspanne van vier en een halve maand verloor ze haar beide ouders. Haar moeder stief in mei 1942.

    Toen keerden de kinderen Beretta terug naar Magenta, nadat ze naar Bergamo waren verhuisd, waar ze veiliger dachten te zijn gedurende de Tweede Wereldoorlog. Gianna besliste om een medische carrière te starten en behaalde haar diploma in medicijnen en chirurgie in 1949 aan de universiteit van Pavia. Ze vervoegde al snel haar broer Ferdinando, die al een dokterspraktijk had in Mesero, niet ver van het huis waar de familie woonde. De mensen van de stad kwamen met velen naar deze dokterspraktijk, omdat ze er vertrouwen in hadden en de goede reputatie van de familie kenden.

    Gianna zag haar werk als een dienst, zowel naar het lichaam als naar de geest van de patiënten. Ze hielp hen gratis als ze wist dat ze te arm waren om zich medische hulp te kunnen veroorloven. Ze gaf hen gratis medicatie, voorraden en geld. Ze schreef: "De zieken zijn een beeld van Jezus Christus. De missie van de dokters en verpleegsters is om met deze oneindige barmhartigheid mee te werken door te helpen, te vergeven en zichzelf op te offeren. Gezegend zijn wij dokters wanneer we ons herinneren dat er achter de lichamen onsterfelijke zielen schuilen, van wie het evangelie vraagt dat we hen liefhebben als onszelf."

    Omdat ze vooral interesse had in het helpen van moeders en kinderen ging ze opnieuw naar school, terwijl ze ondertussen verder bleef werken in de dokterspraktijk. Ze behaalde een diploma pediatrie aan de universiteit van Milaan in 1952.

    Gianna was een toegewijde dokter die haar patiënten thuis bezocht in de dorpen of in het ziekenhuis in Magenta. In de namiddag was ze in de spreekkamer. Ze stond erom bekend dat ze haar kantoor niet verliet tot ze de laatste patiënt had geholpen. Soms kwam ze pas om negen uur ’s avonds thuis. Haar assistente, een verpleegster, herinnert zich dat Gianna meteen de zieken bezocht wanneer ze haar ’s nachts nodig hadden, en dat ze op een bepaalde nacht tot drie maal toe gewekt werd om naar iemands ziekbed te gaan. Deze activiteiten gingen steeds maar door, tot ze naar het ziekenhuis ging voor de geboorte van haar laatste kind.

    Gianna was een hevig tegenstander van abortus. Toen ze een jong, ongehuwd meisje behandelde dat haar baby geaborteerd had, was Gianna met afschuw vervuld. Ze pleitte bij dit meisje om deze zonde te biechten bij een priester. Ze drong er bij de parochiepriester op aan om haar een lezing te geven over deze verfoeilijke misdaad. Gianna stond vooral dicht bij aanstaande moeders, kalmeerde hun angsten en gaf hen vreugdevol raad tot de tijd van de geboorte. De waarde die ze aan het leven hechtte, deed haar het volgende schrijven: "De dokter hoort zich niet te bemoeien. Het recht van het kind om te leven is gelijk aan het recht van de moeder om te leven. Het is een zonde om te doden in de moederschoot." Deze verklaring was later aanwezig in het leven van Gianna.

    Nu ze geïnstalleerd was in haar dokterspraktijk, voelde Gianna zich geroepen om zich bij haar oudere broer te voegen, die priester was in het missiegebied in Brazilië. Daar hoopte ze haar diensten te kunnen aanbieden aan de armen, die zo dringend nood hadden aan medische bijstand. Omdat het ene obstakel na het andere zich voordeed, en omdat ze zich realiseerde dat haar gezondheid te zwak was voor het Braziliaanse klimaat, hield ze rekening met de waarschuwing van haar spirituele leider, die haar het advies gaf om te wachten.


    Haar oudere broer, don Giuseppe, na zijn eerste misviering [15 juni 1946]

    Ze was nog steeds actief in de Katholieke Actie en kwam daardoor regelmatig in contact met een ingenieur mechanica, Pietro Molla, en weldra werden ze verliefd op elkaar. Gedurende het Mariale jaar 1954 ging Gianna mee op bedevaart naar Lourdes om de zieken te helpen. Daar bad ze tot de Heilige Moeder om begeleiding. Zo schreef ze toen ze weer thuiskwam: "Ik kwam thuis, en Pietro kwam binnen."

    Na een verloving van zeven maanden huwden ze. Pietro was 43, Gianna was 33. Gianna’s broer, vader Guiseppe, zegende het huwelijk in in september 1955. De genegenheid van de mensen voor Gianna werd duidelijk toen ze luid applaudisseerden toen de bruid door het middenpad van de kerk naar het altaar stapte. Dit was een reactie die haar verraste en blij maakte.

    Het pasgehuwde stel maakte een uitgebreide huwelijksreis doorheen Rome, Italië en Europa. Daarna vestigden ze zich in een klein huis nabij de SAFDA Works, waar Pietro werkte als directeur.


    Gianna en haar echtgenoot Pietro

    Met haar gewoonlijke levensvreugde bereidde Gianna zich voor op het krijgen van een aantal kinderen, die hun huwelijk zouden zegenen. Nog voor hun huwelijk had Gianna naar Pietro geschreven dat ze "alles zouden doen om van hun familie een klein cenakel te maken, war Jezus regeert over al onze liefde, wensen en daden. We zullen Gods medewerkers worden in creatie." Ze vervolgde dat ze de vrouw wilde zijn waar hij op hoopte, en voegde er aan toe: "Ik wil een goede vrouw zijn omdat je het verdient en omdat ik zo veel van je hou."

    Na het huwelijk schreef Pietro over zijn geluk met Gianna. "Haar heilige deugden, de zachte goedheid en liefde van Gianna, al haar zorgen geven me de volle vreugde en sereniteit die ik aan Jezus vroeg op mijn trouwdag. Met Gianna ben ik er zeker van dat ik een christelijk gezin zal kunnen vormen, waarop ze de mooiste hemelse genaden zal kunnen aantrekken." Hij voegde er aan toe dat ze de rozenkrans dagelijks zouden blijven bidden en dat ze de Gezegende Moeder zouden vragen om over hen te waken en hen de genade te geven om bemoedigd te worden door kleine engelen.

    Hier zien we twee fijne mensen die uitkijken naar een leven in het ideaal van de christelijke huwelijksbeloften, een perfect voorbeeld voor ieder koppel dat verloofd is.

    Drie maanden na het huwelijk was Gianna zwanger en in antwoord op hun gebeden werd hun eerste kind, Pier Luigi, geboren. In 1957 werd Mariolina geboren en twee jaar later Lauretta.

    Er waren ernstige complicaties gedurende elke zwangerschap. Bij alle drie de kinderen moest ze hevig overgeven, had ze verstopping, storing van de ingewanden en andere maagklachten. Dit alles zorgde voor veel pijn. De eerste zwangerschap ging 25 dagen voorbij de voorziene bevallingsdatum en de weeën duurden 36 uur. De tweede zwangerschap bracht gelijkaardige moeilijkheden met zich mee en ging tien dagen over de voorziene bevallingsdatum. Dit keer was het een lange en pijnlijke geboorte. Gedurende de derde zwangerschap moest ze in het ziekenhuis opgenomen worden met gelijkaardige symptomen als bij de twee vorige zwangerschappen. Ze moest overgeven er had acute spasmische contracties. Er dreigde een miskraam. Nadat de symptomen verbeterd waren, keerde ze terug naar huis en het kindje werd op tijd geboren. Volgens de aanwezige dokters had de geboorte van alle kinderen plaats zonder pijnstillers, helemaal volgens de wensen van de moeder.

    Ondanks de moeilijkheden waren de geboortes de directe aanleiding tot en de momenten van dankbaarheid en vreugde. Kort na het doopsel van elk kind werden de kinderen onder de bescherming van O. L. Vrouw van Altijddurende Bijstand geplaatst. Van zodra Gianna hersteld was van de geboorte, ging ze door met haar medisch apostolaat in Mesero. Pietro schreef na haar dood: "Thuis was je altijd bezig. Ik kan me niet herinneren dat je ooit niets aan het doen was of zelfs maar rustte overdag, tenzij je ziek was. Zelfs met al het werk dat ons gezin je gaf, koos je ervoor om door te gaan met je missie als dokter in Mesero. Je intenties en je acties waren altijd volledig in overeenstemming met je geloof, met de apostolische, liefdadige geest die je beleefd had in je jeugd."


    Gianna met haar kinderen Pierluigi en Mariolina

    Pietro’s werk als ingenieur dwong hem soms om te reizen en enkele keren moest hij daarvoor naar de VS. Gedurende deze reizen hield Gianna hem per brief op de hoogte van de activiteiten van de kinderen, hun vorderingen en hun gebeden voor de spoedige terugkeer van hun vader. Als moeder had ze veel werk met de zorg voor de kinderen, en ondanks de hulp die ze kreeg in het huishouden, ook van Pietro’s moeder, was Gianna soms genoodzaakt om thuis te blijven van de dagelijkse eucharistie, tot haar spijt trouwens. Het jaar voor haar dood bezocht Gianna een vriendin, die later schreef: "Gianna genoot van haar kinderen, leefde voor hen en was heel fier over hen." Gedurende heel het bezoek bemerkte de vriendin dat Gianna de kinderen in stilte gadesloeg en nu en dan trok ze even hun kleren recht, streelde hun haar en volgde hen aandachtig. "Men kon zien dat ze tevreden en fier over hen was. Ze was zo gelukkig."

    Gianna en Pietro baden opdat hun gezin zou kunnen gezegend worden met nog een kind, maar de volgende twee zwangerschappen eindigden in spontane miskramen. In de herfst van 1961 merkte Gianna dat ze opnieuw zwanger was. Het geluk dat ze ondervond keerde al snel om in een ernstig, levensbedreigend probleem, toen er in de tweede maand van de zwangerschap ontdekt werd dat er een pijnlijke tumor in haar baarmoeder groeide. Hoewel het een goedaardig gezwel was, groeide het snel en dreigde het de foetus te verdrukken. Dat kon leiden tot een misvorming van de baby, zelfs tot het beëindigen van de zwangerschap. Verschillende complicaties konden ook ontstaan indien de tumor bleef zitten, waaronder voortijdige weeën en een verplaatsing van de baarmoeder. Daarbij kwam nog dat de tumor uiteindelijk groter zou worden dan de bloedtoevoer er naartoe, zodat hij zou degenereren. Dit zou veel pijn veroorzaken en ook het risico op infecties met zich meebrengen.

    Toen Gianna geconfronteerd werd met de diagnose, kende ze, als dokter, de mogelijke opties. De eerste was de verwijdering van de baarmoeder, wat de dood van de foetus zou teweegbrengen en de mogelijkheid tot latere zwangerschappen zou uitsluiten. De tweede optie was om de tumor te laten verwijderen de foetus te aborteren, maar toch de mogelijkheid van latere zwangerschappen te behouden. Gianna kon geen van beide opties accepteren, omdat het de dood van de foetus tot gevolg zou hebben. De derde optie was om de tumor te laten verwijderen, de zwangerschap uit te dragen en de mogelijkheid tot latere zwangerschappen open te laten. Hoewel deze derde optie mogelijk nieuwe complicaties met zich mee kon brengen, was dit waar Gianna voor koos.

    Omdat Gianna dokter was, begreep ze welk risico ze nam. De operatie van de baarmoeder kon irritatie teweeg brengen, zodat de zwangerschap in gevaar werd gebracht en spontaan tot een einde zou komen. Het bloedverlies kon moeilijk te controleren zijn in de baarmoeder met foetus, terwijl een dergelijke ingreep het gevaar met zich meebracht dat gedurende de rest van de zwangerschap de wonde opnieuw open kon gaan. Dit kon gevaarlijk zijn omwille van de hevige bloeding die hiervan het resultaat kon zijn. Door deze derde optie te aanvaarden, redde Gianna het leven van haar ongeboren kind, met het mogelijke en uiteindelijke verlies van haar eigen leven.

    Tijdens de zwangerschap had Gianna, net als bij de vorige drie, last van misselijkheid en er waren complicaties en de voortdurende dreiging van een spontane miskraam. Gianna leed enorm gedurende haar zwangerschappen, maar ze klaagde niet. Deze laatste zwangerschap bracht echter moeilijkheden mee waar ze vroeger niets mee te maken had, omdat een levensbedreigende situatie zich kon voordoen indien de grotere wordende baarmoeder tegen de eierstok zou gaan duwen, wat de heelkundige incisie kon openen.

    Gianna herinnerde zich een lezing die ze bijwoonde over de plichten van de christelijk moeder en haar eigen adviezen aan jonge meisjes die deelnamen aan de Katholieke Actie. Dat advies was dat, als moeder en kind in gevaar zijn, het leven van het kind voorrang moet krijgen. Toen de mogelijkheden haar voorgesteld werden door haar dokters, koos ze onmiddellijk voor de heelkundige ingreep die het leven van de baby zou redden en het hare in gevaar zou brengen. Ze zei: "Met geloof en hoop vertrouw ik op de Heer, zelfs tegen de wrede uitspraak van de wetenschap in. Ik vertrouw op God, maar nu is het mijn plicht om mijn taak als moeder op te nemen. Ik hernieuw het offer van mijn leven aan de Heer. Ik ben bereid om alles te doen, opdat het leven van mijn kind gered zou zijn."

    De dokters zeiden later dat ze gehoopt hadden dat de baarmoeder de foetus op een natuulijke manier zou aborteren, opdat het leven van de moeder gespaard zou zijn. Maar dit gebeurde niet. In plaats daarvan verliep de operatie goed, en toen de vijfde maand verlopen was, hoopte Gianna dat haar eigen leven en dat van de baby gered zouden zijn. Na een periode van herstel keerde Gianna terug naar huis naar haar kinderen en haar beroep als dokter.

    Mariuccia Mainini zorgde voor de kinderen terwijl Gianna in het ziekenhuis verbleef. Zij herinnert zich de laatste maanden van de zwangerschap van Gianna. Zij was altijd kalm en in vrede. Mariuccia onthulde ook dat de toegewijde Gianna haar patiënten verzorgde tot op de dag dat ze voor de laatste keer naar het ziekenhuis moest.

    Naar het einde van de zwangerschap toe scheen Gianna te voelen dat ze zou sterven. Wanneer ze haar broer sprak, zei ze: "Het grootste deel moet nog komen. Je begrijpt deze dingen niet. Wanneer de tijd komt, zal het of de baby zijn, of ikzelf." En tegen haar man zei ze met vaste stem : "Als je moet beslissen over mij en de baby, twijfel niet. Ik vraag je : kies voor het kind, niet voor mij. Red het kind."

    Gianna ging naar het ziekenhuis op Goede Vrijdag 1962. De weeën werden in gang gezet, maar kwamen niet. Toen werd beslist om de baby te laten komen door middel van een keizersnede. Met een anesthesie met ether werd een gezond meisje geboren. Ze woog bijna tien pond en werd Gianna Emanuela genoemd. Enkele uren later ging Gianna’s toestand achteruit. Met symptomen als hoge koorts, een snelle maar zwakke polsslag, en uitputting. Dan, klaar wakker en zonder verdoving, trof haar een intense en overweldigende pijn, veroorzaakt door een infectie van de darmwanden. Tijdens dit enorme pijnlijke lijden weigerde Gianna elke verdovende medicatie, omdat ze aanvoelde dat deze medicatie haar niet zou toelaten om alert te blijven. Terwijl ze de gruwelijke pijn verdroeg, fluisterde ze af en toe: "Jezus, ik hou van U. Jezus, ik hou van U." Ze vroeg om de Heilige Communie te mogen ontvangen, maar als gevolg van de voortdurende misselijkheid was het voor haar onmogelijk om die te ontvangen, maar ze pleitte ervoor dat de Heilige Hostie toch op zijn minst op haar lippen gelegd zou worden.


    Gianna Emanuela

    Al die tijd wist ze dat ze zou sterven. Ze zei eens tegen haar zus: "Als je eens wist hoe anders je tegen de dingen aankijkt tegen het uur van de dood. Hoe waardeloos sommige dingen zijn waaraan we in de wereld zoveel belang hechten."

    Een week na de geboorte, op zaterdagochtend toen ze zou sterven, vroeg ze om naar huis gebracht te worden. De pijn die ze moet gevoeld hebben om haar geliefde kinderen te verlaten, haar lieve man, en de baby die de zorgen van de moeder nodig had, moet overweldigend geweest zijn. Ze is waarlijk een model van een heroïsche moeder die, voor het leven van haar ongeboren kind, haar eigen leven opofferde en haar principes en allen van wie ze in de wereld hield, opgaf uit liefde voor God. Haar dokter riep eens uit : "Ziedaar de katholieke moeder."

    Slechts enkele uren na haar aankomst thuis stierf Gianna om acht uur ’s morgens , de zaterdag na Pasen. Het was 28 april 1962. Men kan zich het verdriet van Pietro indenken, wiens vrouw stierf na slechts zes en een half jaar huwelijk, en hem achterliet in een leven zonder haar vreugdevolle en heilige aanwezigheid. Twee jaar later leed Pietro opnieuw onder een tragedie, toen zijn oudste dochter Mariolina, overleed. Van de andere kinderen zou Pietro Luigi in de zakenwereld terecht komen, huwen en zelf een gezin stichten. Lauretta studeerde economie. Gianna Emanuela, die naar haar moeder was genoemd, werd dokter, net als haar moeder. Nu zorgt ze voor Alzheimerpatiënten. Ze woont bij haar vader in Magenta.

    Bron: Joan Carroll Cruz

    Vertaling: Angelina Van De Moortele


    09-02-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerbiedwaardige Anita Cantieri [1910-1942]
    Eerbiedwaardige Anita Cantieri [1910-1942]


    Met de uitdrukking "een bloem is op aarde verschenen," sprak Eerwaarde Lawrence van St. Albert, de provinciaal van de Ongeschoeide Karmelieten van Toscane, geestdriftig over deze Eerbiedwaardige die geduldig leed, die "uiterst eenvoudig, uiterst aantrekkelijk en aardig" was, die een heilige ziel was in de geest van de Karmelieten. Hoewel Anita Cantieri een uitverkoren ziel was die jarenlang met pijn aan het bed gekluisterd was, werd haar heiligheid welbekend. Haar begrafenis werd bijgewoond door een aantal priesters, en er was een grote en indrukwekkende processie van mensen, die bewondering hadden voor haar deugden en haar liefde voor God.

    Anita werd op 30 maart 1910 geboren in Lucca, als dochter van David Cantieri en Annunziatia Fanucchi, die door God met 12 kinderen gezegend werden waarvan Anita de voorlaatste was. Een aantal van de kinderen stierf tijdens de kinderjaren, maar Anita was een heel gezond, klein meisje met een levendig karakter die een goede verstandhouding had met haar broers en zussen. Ze ontving de sacramenten en op zesjarige leeftijd ging ze naar school. Ze leerde graag en ging goed vooruit.

    Toen ze dertien was, ging ze naar een school van de Dorotheaanse nonnen in Lucca. Voor deze periode uit haar leven hebben we waardevolle getuigenissen die ons een kijk geven in de vroege spiritualiteit van deze Eerbiedwaardige.

    Eén van de nonnen die Anita onderwees, schreef dat ze "een voorbeeld van heel wat mooie deugden was. Ze was leerzaam en gehoorzaam aan de leraressen. Ze was vriendelijk, barmhartig, stil, behulpzaam voor haar trage medeleerlingen en men zag haar vaak bidden."

    Een andere non, Zuster Felicita, het hoofd van de school, vertelde dat Anita stil was en onopgemerkt, en dat ze de vijf punten van schilderen en borduren leerde en er een grote aanleg voor had. "Ze verspilde nooit haar tijd, maar werkte hard en hielp haar medeleerlingen en aarzelde niet om problemen van anderen op zich te nemen om de anderen straffen te besparen."

    De zusters merkten keer op keer haar deugdzaamheid op. Eén van haar leraressen gaf een voorbeeld van toen het hard regende aan het einde van de schooldag. Anita had geen paraplu, dus wilde zuster Felicita er haar één lenen. Het was een paraplu voor een volwassen man, geen stijlvolle paraplu voor een jong meisje. Anita deed haar best om het aanbod af te slaan, maar toen de zuster zei dat ze hem moest nemen, gehoorzaamde Anita en nam de paraplu met een glimlach en dankwoordje aan.

    Er was ook een voorval met haar dagelijkse ontvangst van de Heilige Communie. Toen de eucharistische vasten op middernacht begon en duurde tot het tijdstip van de ontvangst, at Anita geen ontbijt en ging ze onmiddellijk na de Mis naar school. Vermits ze te laat op school zou zijn als ze eerst naar huis ging ontbijten, verkoos ze te blijven vasten, in navolging van Onze Heer die vaak maaltijden oversloeg tijdens Zijn publieke ambt. Toen haar moeder vaststelde dat ze geen ontbijt at, bereidde ze er elke dag één voor haar, en pakte het in zodat Anita kon eten voordat de lessen begonnen. Men zag dikwijls dat ze haar ontbijt weggaf aan de eerste de beste arme die ze op straat tegenkwam.

    Haar liefde voor Jezus was groot, zo groot dat wanneer haar kameraden naar haar op zoek gingen, ze haar vaak in de kerk vonden, waar ze lange tijd bij het Heilig Sacrament verbleef.

    Na een aantal lezingen in 1929 door Pater Anzuini van het Gezelschap van Jezus, begonnen Anita en haar kameraden in de parochie te werken voor het Apostolaat van het Gebed. Pater Anzuini was in Italië goed gekend als apostel van de devotie aan het Heilig Hart van Jezus, en als begeleider van zielen. Nadat hij Anitas biecht had afgenomen, zei hij: "Dit is geen gewone ziel ... maar een die reeds heel geavanceerd is van geest."

    Anita werkte vooral graag voor de missies, en maakte kledingstukken voor de niet-Christelijke kinderen. Ze vroeg aan haar kameraden, de parochie, en het hele land ook geld voor de missies. Ze ontfermde zich ook over de armen die weinig of geen geld hadden om aan de priester te geven, na het doopsel van hun kinderen. Om hen niet in verlegenheid te brengen, zamelde ze geld in en gaf het aan zuster Felicita. De zuster vertelde: "Anita kwam bij mij en gaf me in alle stilte een klein geldbedrag. Ze deed al haar liefdadigheidswerken met zo veel nederigheid dat niemand haar liefdadigheid opmerkte."

    De rijpheid van haar ziel was tot die mate gevorderd, dat ze zichzelf aan God wilde geven. Uit een nota die ze schreef weten we, dat Anita voor het eerst een religieuze roeping had gehad toen ze twaalf jaar oud was. Tijdens één van haar uitstapjes voor de missies, keerde ze terug naar huis en reed met haar fiets een steile helling af toen haar remmen het begaven. De dood leek onvermijdelijk, maar ze had het besef om zichzelf volledig aan Jezus te geven als ze ongedeerd bleef. Ze kwam thuis, ongedeerd en uitermate gelukkig. Vermits ze ongedeerd was gebleven, besefte ze dat God haar aanbieding had aanvaard.

    Naarmate ze ouder werd zorgden haar contacten met de Zusters van de H. Dorothy en de gesprekken met haar biechtvader ervoor, dat haar verlangen naar een religieus leven versterkt werd. Haar ouders waren echter niet zo blij om haar te moeten verliezen. Ze hadden altijd gehoopt dat één van hun zonen voor het priesterschap zou kiezen, maar geen van hen leek daartoe geneigd. Vooral haar moeder probeerde Anita van mening te doen veranderen, maar de tussenkomst van bepaalde priesters die Anita kenden, brachten haar moeder op andere gedachten.

    Op voorstel van haar vader liet ze zich fotograferen met haar lange vlechten over haar schouders. Ze gaf toe dat ze zich hier ongemakkelijk bij voelde omdat ze het ijdel vond, maar ze gehoorzaamde.

    De keuze van een religieuze orde liet ze volledig over aan haar biechtvader, Monseigneur Angelo Pasquinelli, die te rade ging bij geestelijken die Anita kenden. Ze waren het erover eens dat Anita een leven als Karmelietenzuster leek te overwegen, en hiervoor ook geschikt was. De goede Monseigneur koos voor Anita het Instituut van de Nonnen van de Derde Orde der Karmelieten, een orde die in 1874 gesticht werd door Zuster Theresa Maria van het Kruis, wiens Reden voor zaligverklaring lopende is.

               

    Over de beslissing om de keuze van religieuze orde aan iemand anders over te laten, zei één van Anitas vriendinnen: “Ik stelde me ook de vraag welke orde ik zou vervoegen. Op een dag zei Anita me:’Ga naar Monseigneur Pasquilini en vraag hem:Monseigneur, waar wil Jezus dat ik heen ga?. En dan gehoorzaam je hem alsof God tot je gesproken heeft’. Ik deed dit, en mijn zorgen waren voorbij. Ik was zo gelukkig als nu”.

               

    De twee vriendinnen waren voorbestemd voor hetzelfde klooster, en traden op 24 mei 1930 toe tot het Corpus Domini klooster in Firenze. Toen ze arriveerden zei haar vriendin dat Anita sprong van vreugde en uitriep: ‘We zijn eindelijk aangekomen’.

    Het klooster Corpus Domini in Firenze was het huis voor de proefperiode voor de kandidaten voor het instituut, waar ze intellectueel onderwijs en spirituele vorming kregen. De nonnen hielden er een kleuterschool, in de basisklassen gaf men les in naaien, muziek en talen, en in de hogere klassen gaven ze een tijdje les in commerciële vaardigheden, maar het klooster is in Firenze vooral gekend als het Instituut van Eeuwigdurende Aanbidding. Anita was verrukt toen ze zag dat twee nonnen, gekleed als Karmelietes, dag en nacht afwisselend doorbrachten bij het Heilig Sacrament. Dit godsvruchtige gebruik, dat uitdrukkelijk werd ingesteld door de Eerbiedwaardige stichtster, ging zelfs door tijdens de jaren van de Tweede Wereldoorlog, terwijl luchtbombardementen in de omgeving alles vernielden.

    Op de avond van Anitas intrede in het klooster, stelde de overste de gebruikelijke vraag aan Anita: "Waarom kwam je naar Karmel?" Hierop antwoordde ze: "Om heilig te worden zoals de Heilige Theresa." Anita paste zich goed aan het religieuze leven aan. Ze aanvaardde nederig verwijten die voor anderen bedoeld waren die overtredingen hadden begaan, en zei niets wanneer anderen de eer kregen voor een goeie daad die zij had verricht. Ze schreef naar huis: "Ik leef een gezegend leven en ik heb zo veel gelukkige dagen..." In een andere brief vertrouwde ze haar moeder toe dat ze kleine maagproblemen had, die ze onbeduidend vond.

    Maar haar gezondheid, die tot dan uitstekend was geweest, begon te verslechteren door de zwakte en de koorts die met tussenpozen terugkwamen. De dokters die Anita raadpleegden, stelden de diagnose van darmkoorts, die men toen de Maltakoorts noemde. Dit waren de eerste tekenen van een ziekte die haar uiteindelijk tot aan haar dood aan het bed zouden kluisteren.

    Wanneer men vroeg hoe ze zich voelde, verborg ze het feit dat ze ziek was met een voortdurende glimlach, maar de kleur van haar gelaat onthulde haar trieste toestand. Andere keren lachte ze en zei ze dat ze zich goed voelde, omdat Jezus het zo wilde.

    Vermits ze altijd ten dienste van de gemeenschap wou staan, stond men haar soms toe om iemand te vervangen wanneer het diens tijd was voor de aanbidding. "In de Eucharistie leek ze een serafijn," zei één van de zusters. "Ze opende bijna nooit een boek, en bleef constant met haar ogen op de hostie gericht. Ik heb haar nooit een comfortabele houding zien aannemen. Ze zat onbeweeglijk zonder tegen haar stoel te leunen."

    Om haar herstel te bevorderen zonden de goede zusters haar naar een dorpje tussen de heuvels aan de rand van Firenze, maar haar toestand bleef verslechteren.

    Met spijt gaven de zusters haar terug aan haar gezin, en zeiden haar dat ze snel moest beter worden en naar hen terugkeren. Anita verliet het klooster in augustus 1931, na vijftien maanden kloosterleven. Toen haar moeder haar kwam ophalen, zei de overste tegen haar: "Dit kind is een engel." Anita aanvaardde haar diepe teleurstelling met tranen, maar ze aanvaardde dit opnieuw als de wil van God en zei: "Ik ben er zeker van dat ik mezelf nog volledig aan Jezus kan geven als ik thuis ben, en dat ik door mijn lijden veel zielen kan redden." Ze zou echter nooit meer naar het klooster terugkeren.

    Anita bleef steeds in hartelijk contact met de zusters, en op de feestdag van de H. Theresa van Jezus, stuurde ze een paar van haar eenvoudige gedichtjes naar de gemeenschap van Corpus Domini. Op die manier trad ze in de voetsporen van de H. Theresa van Jezus en de H. Johannes van het Kruis, wiens gedichten als klassiekers worden beschouwd in de melodieuze, Castiliaanse taal.

    Hoewel Anita’s gedichten niet als echt artistiek beschouwd worden, onthult de inhoud de liefde van haar hart, de gevoelens van haar ziel en de teergevoeligheid van haar liefdadigheid. In sommige van deze gedichten onthulde ze hoeveel moeite het haar kostte om het religieuze leven achter te laten, maar ook de bereidwilligheid om zichzelf conform te maken aan de wil van God, om zielen te redden, en om een heilig leven te bereiken in de wereld.

    Na haar terugkeer naar huis bleven de problemen met haar darmen en buikvlies voortduren, maar ondanks de ernstige beslissing van de dokter en de bezorgdheid van haar gezin, vond Anita dat ze Jezus moest danken voor de kracht die Hij haar had gegeven om rustig te blijven, en ze herhaalde regelmatig de woorden: Deo Gratias.

    In een brief aan Zuster Carmelitane van het instituut, schreef Anita: "Ik ben blij dat je het doel dat je nastreeft bereikt, maar ik benijd je niet omdat Jezus voor mij een verheven missie gekozen heeft, die van het lijden."

    Anita stelde voor zichzelf een levensregel en dagelijkse voorschriften op. Ze schreef dat ze, wanneer ze ’s morgens wakker werd, de dag met al z’n problemen en pijn aan God opdroeg, en "een eindeloos aantal intenties" maakte die ze opdroeg voor Zijn glorie, de bekering van de zondaars, en de heiligmaking van zielen. Tot het achtste uur vereerde ze het Heilig Sacrament. Als ze ertoe in staat was, bezocht ze elke eerste donderdag van de maand het Heilig Sacrament. Elke morgen maakte ze tijd voor bezinning, en ’s middags deed ze een gewetensonderzoek. ’s Avonds waren er gebeden voor een gelukkige dood en nog een gewetensonderzoek. Iedere eerste zaterdag bracht ze door met de Madonna van de Rozenkrans en bad ze de Rozenkrans. Voor Anita was dagelijkse bezinning een belangrijk aspect van haar leven, omdat het ook opgelegd werd door de Karmelietenorde.

    Anita besefte al gauw dat ze nooit naar het instituut zou terugkeren om een non in de Karmelietenorde te worden, maar niets weerhield haar om toe te treden tot de Derde Orde van de Karmelieten, en kort erna, op 1 juli 1935, werd ze tot Ongeschoeide Karmeliet van de Derde Orde uitgeroepen. Ze werd tot deze beslissing geïnspireerd door de H. Theresa van het Kind Jezus en door haar overgave, haar vertrouwen in God, en volkomen trouw in de kleine dingen die ze in haar dagelijkse leven opdroeg. Anita las de werken van de H. Theresa van Jezus en die van de H. Johannes van het Kruis. Sommige van haar gedichten weerspiegelen haar liefde voor deze twee grote heiligen. Eens schreef ze: "Ik hou van Carmel met een drukkende liefde, maar bovenal hou ik van de wil van mijn Heer." Anita kende ook de aanbeveling van de H. Johannes van het Kruis goed en schreef: "Om het bezit van Alles te bereiken, moeten we langsheen de weg van Niets."

    Anita kende ook een andere Karmelietenheilige, de H. Theresa Margaret Redi, wiens heiligdom ze in Firenze bezocht. Ze bezocht ook het heiligdom van de Madonna der Karmelieten, dat onder toezicht stond van de Karmelietenmonniken, en ze kende ook de spirituele leer van de H. Elisabeth van de Drie-eenheid goed.

    Twee jaar nadat lid was geworden van de Derde Orde, werd Anita ingelijfd bij de Katholieke Actie, en als één van haar goede daden was ze blij om kinderen voor te bereiden op hun Eerste Communie. Ze stond in de organisatie bekend als een levendig en gelukkig persoon, die de vermoeiende liefdadigheidswerken door zichzelf en anderen opfleurde.

    Uiteindelijk zorgde Anita’s lichamelijk toestand opnieuw voor problemen met buikvliesontsteking en koorts, die haar de volgende acht jaar, tot aan haar dood, aan het bed gekluisterd hielden. Tijdens deze periode werd ze verzorgd door haar moeder en haar twee zussen Rita en Irma. Anita betreurde het dat ze hen zoveel tot last was, maar ze gaf zich over aan de wil van God, klaagde nooit, en slaagde er altijd in te glimlachen, ook al leed ze enorm. Haar spirituele begeleider, Monseigneur Pasquinelli, vermeldde haar spirituele vurigheid, en onthulde dat ze de precieze dag en uur van haar dood kende.

    Bovenop haar lijden, deed Anita nog op andere manieren boete. Eén ervan was dat ze at zonder te klagen wat ze te eten kreeg, of zonder haar verlangen te uiten om iets anders te eten. Toen ze dorst had, vooral tijdens de hitte van de zomer, onderbrak ze haar eucharistische vasten niet, en als ze om water vroeg omdat haar mond dikwijls droog was, klaagde ze nooit als men het haar niet onmiddellijk bracht. Ze gebruikte ook voorwerpen om boete te doen, waarvan er een aantal nog altijd bewaard zijn als relikwieën.

    Ze sprak nooit over haar lijden, tenzij men het haar opdroeg en ze moest gehoorzamen. Ze was echter eerlijk en rechtuit met haar dokter, en was heel nauwgezet in het opvolgen van de voorschriften. Maar ze vond meer troost in haar liefde voor Jezus en de Heilige Maagd.

    Toen haar spirituele begeleider, Monseigneur Pasquinelli, besefte dat menselijke remedies niet geschikt waren om haar gezondheid te doen terugkeren, besloot hij met haar naar Lourdes te gaan. Ze maakten de treinreis in september 1935. Voor Anita was de reis een boetedoening, en bij aankomst was ze volledig uitgeput door de pijn die nog verergerd leek te zijn. Maar, ze nam deel aan alle activiteiten of aanschouwde ze, en bedankte de Heilige Maagd voor de kracht om haar toestand te verdragen. Toen ze naar Lucca terugkeerde was ze heel rustig, en men kon zien dat de pijn een beetje verlicht was.

    We weten dat Anita een aantal brieven schreef tijdens haar bedlegerigheid, maar het is moeilijk om er zelfs één te vinden waarin ze de Madonna of haar deugden, waarnaar ze streefde om ze na te volgen, niet vernoemde. Anita voelde dat ze altijd onder de moederlijke bescherming van de Heilige Maagd stond, en dat Ze altijd dichtbij was om haar te troosten in haar pijnlijke beklimming naar heiligheid.

    De Katholieke Actie, waar ze deel van uitmaakte voordat ze ernstig ziek werd, werd niet vergeten. Als ze niet tussen de armen en de zieken kon werken, kon ze tenminste lijden voor hen en de redding van de zielen. Ze werd ook lid van de Female Association Group van de H. Gemma Galgani, wiens relikwieën te vinden zijn in Anitas geboortestad. Enkel de Hemel weet welke genaden verleend werden dankzij Anita.

    Omdat Anita haar bed en haar huis niet kon verlaten, werd de Mis soms in haar kamer gehouden, tot haar grote tevredenheid. Eén zo’n Mis werd opgedragen op het feest van de H. Agnes, die Anita in één van haar brieven vermelde. Anita bewonderde deze kleine heilige voor haar zuiverheid en standvastigheid waarmee ze de folteringen doorstond die haar martelaarschap voorafgingen.

    Volgens Pater Nazzareno en haar spirituele begeleider, begon Anita mensen te ontvangen die vroegen om voor haar te bidden of die troost zochten in haar beproevingen. Na een tijdje werden de bezoekers zo talrijk, dat er een "constant komen en gaan" was. De bezoekers vonden troost en geïnspireerd advies. Velen hadden lichamelijke ziekten die nietig waren in vergelijking met het lijden van Anita, maar toch, ondanks haar pijn glimlachte Anita en bleef een troost zijn voor hen die gebukt gingen onder de wereldlijke problemen.

    Een vriendin die soms voor haar zorgde zei, dat elke keer dat iemand op het punt stond te vertrekken, Anita een overweging uit haar lectuur of haar bezinning vermelde en op die manier een goeie gedachte meegaf. Op het einde van zo’n dagen kon ze niet verbergen dat ze uitgeput was.

    Anita moest nu bijna constant braken, wat veroorzaakt werd door een tumor in de maag. Om die reden was de priester die haar de Heilige Communie kwam brengen, niet zeker of hij haar die kon geven, uit angst voor onvrijwillige oneerbiedigheid. Maar Anita stelde hem gerust: "Zodra ik voel dat de priester op komst is met de Eucharistische Jezus, stopt alles alsof mijn maag verrukt is door Zijn bezoek ... Er is geen gevaar zolang het Sacrament in mij blijft."

    Bovenop het vele kokhalzen, kreeg ze door haar hoge temperatuur een mooie, rooskleurige gelaatskleur, die velen verkeerdelijk deed denken dat ze zich beter voelde vermits ze altijd glimlachte en goed geluimd was. Ze sprak met iedereen, maar nooit over haar lijden. Wanneer men een vraag stelde over haar toestand, glimlachte Anita altijd en veranderde van onderwerp. Maar het lijden van Anita "vormden een traag en aanslepend martelaarschap."

    Tijdens haar laatste levensjaar kreeg Anita nog een andere ziekte, een tumor in "een delicaat deel van het lichaam." De dokter besloot dat een operatie nodig was, en deed de ingreep zonder verdovingsmiddel. Nadien zei hij: "Ze kloeg geen enkel moment, en bood geen enkele weerstand." Na deze operatie en tijdens haar hele lijden, aanvaarde ze nooit iets dat haar pijn zou verzachten, omdat ze haar hele toestand voor de liefde voor God en de redding van de zielen wou geven. In gehoorzaamheid aanvaarde ze echter inspuitingen die infecties moesten voorkomen.

    Uiteindelijk kreeg ze te maken met voortdurende hartkloppingen. Anita wendde ze ten goede aan door te bidden: "Lieve Heer, elke hartklopping is er één van liefde voor U." De tumor zaaide zich uit van de darm naar de maag en in de luchtpijp. Er was een chirurgische ingreep nodig, die ze gehoorzamend toeliet.

    Bovenop de pijnen die ze doorstond kwam er ook pijn van geestelijke aard, met name angst dat ze niet op de juiste manier zou sterven. Ze zei: "Ik streef in deze aanvallen om te vertrouwen in de liefde van God." Tijdens deze momenten werd ze bijgestaan door Pater Nazzareno, en gehoorzaamde ze blindelings naar de aanbevelingen van haar spirituele begeleider. "Ik neem mijn toevlucht tot gehoorzaamheid en dan wordt ik gekalmeerd," zei ze.

    Naast alle reeds vermelde pijnen, kreeg Anita er nog drie andere te doorstaan: reuma, longproblemen, en ontsteking van de ingewanden. Anita was in staat om een kort bericht naar een priester te schrijven waarin ze vermeldde: "Jezus is zo goed voor mij dat hij me laat deelnemen in het lijden van het kruis."

    Bij een andere gelegenheid vertelde de dokter haar dat hij geen verklaring had dat ze er nog was, behalve als mirakel van God. Nadien merkte Anita op, dat haar toestand haar in volledige overgave aan de genade van God overliet, vermits ze altijd in dodelijke toestand was.

    Haar acht jaar van martelaarschap waren nu bijna ten einde. Op 23 augustus ontving ze de laatste sacramenten en het Viaticum ... het voedsel voor de overgang doorheen de dood naar het eeuwige leven ... die ze met vreugde in ontvangst nam. Maar op 24 augustus, het feest van de H. Bartolomeüs de Apostel, de patroonheilige van haar parochie, de dag dat ze voorspeld had dat ze zou sterven, vroeg ze aan haar zus om haar handen in gebedshouding te vouwen, vermits ze dit niet meer zelf kon doen. En dan, terwijl men de feestdag vierde, vertrok Anita naar haar hemelse beloning. Ze was in het wit gekleed, als symbool voor haar onschuld, en in haar handen had ze een kruisbeeldje en een rozenkrans.

    Zij die haar tijdens haar leven hadden bezocht, en zij die van haar spiritualiteit gehoord hadden, kwamen samen in het huis om naast haar lichaam te bidden. Velen zeiden, dat ze na hun gesprek met Anita de moed hadden gekregen om terug te keren naar de sacramenten. Anderen verklaarden dat ze dankzij Anitas gebeden en aanmoediging, hun beproevingen konden aanvaarden. Toen men haar naar de kerk bracht om de laatste zegeningen te ontvangen, werd ze bezocht door grote menigten, en een enorme processie, voorafgegaan door verscheidene priesters, vergezelden haar lichaam naar het kerkhof, waar het te rusten werd gelegd in het graf van haar vader die haar in de dood was voorgegaan.

    In haar testament verdeelde ze haar weinige bezittingen, en verzocht ze dat er op haar graf een eenvoudig houten kruis zou komen, met de datum van haar geboorte en dood, en als naam: "Deo Gratias." Haar wensen werden niet vervuld, want op de marmeren plaat staat er te lezen: "30-3-1910 - 24-VIII-1942, Anita Cantieri, Volgelinge van Jezus aan het Kruis, Zoekster van de hemelse kerk. Ze vroeg om enkel de woorden ‘Deo Gratias’ op haar graf."

    Elke dag komen er verzoeken voor relikwieën, stukjes van haar kledij, en voor toestemming om in haar kamer te bidden.

    Anita's reden voor haar zaligverklaring werd ingediend in 1977. In 1991 werd ze Eerbiedwaardig verklaard.

    Bron: Joan Carroll Cruz

    Vertaling: Mario Lossie


    08-02-1974
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerbiedwaardige Edel Quinn [1907-1944]
    Eerbiedwaardige Edel Quinn [1907-1944]


    Veel van de heilige personen in dit boek, verrichtten grote liefdadigheidswerken waarbij ze de zieken en de armen hielpen, onderwezen, en deelnamen aan allerlei ambten, maar geen enkele deed dat lijdend aan tuberculose zoals Edel Quinn, die vanaf de leeftijd van vijfentwintig jaar tot aan haar dood op vierendertigjarige leeftijd, in de wijngaard van de Heer werkte. Ondanks haar ziekte, stond zij tijdens die negen jaar ten dienste van anderen, steeds vol vreugde, en voortdurend met O.L.V. als haar rolmodel.

    Edel Maria Quinn werd op 14 september 1907 geboren te Ierland, in Greenane, nabij Kanturk, een klein stadje in County Cork. Ze was het eerste kind van Charles Quinn, een bankdirecteur, en Louise Burke Browne. Vier dagen na haar geboorte werd ze gedoopt door Pater Green, in de Kerk van de H. Maria te Castlemagner. Haar moeder wilde haar Adèle noemen, met een "e" aan het einde, maar de priester legde het verband tussen haar naam en het verkleinwoord van de bloem Edelweiss, en op één of andere manier bleef de naam Edel hangen. Nadat ze omwille van haar vaders’ tewerkstellingen een paar keer verhuisd waren, vestigde het gezin zich uiteindelijk in Dublin. Op dat moment was het gezin al uitgebreid met drie meisjes, Leslie, Mona, en Dorothea, en één jongen, Raphael. De kinderen groeiden op in een sfeer van vreugde, vrijheid en wederzijds begrip met Edel, de oudste, als leidster.


    Geboortehuis van Edel Quin, Kanturk, County Cork

    Volgens Moeder Thomas Aquinas, herinnerde men haar in de lagere schoolklassen als "een echte rakker op school, niet stout, maar altijd vol kracht, levenslust en vrolijkheid, en altijd te vinden om iemand een poets te bakken. Ze was het middelpunt van elke groep die plezier maakte of kattenkwaad uithaalde..." Het kind had ook een andere zijde. "Hoewel ze zorgeloos en levendig was, was ze nooit slordig in haar werk of haar voorkomen... Haar onbaatzuchtigheid en bereidheid om ten dienste te staan, waren opmerkelijk. Ze was een geboren organisatrice, en alles wat ze deed, deed ze goed."

    Twee jaar lang ging ze naar een kostschool in Engeland, waar men zich haar herinnerde als een heel principiële leerlinge, volkomen betrouwbaar, met aandacht voor elke taak, en bijna overdreven vriendelijk. Omwille van haar vaardigheden werd ze verkozen tot kapitein van het cricketteam, en haar andere activiteiten waren tennis, dansen en piano spelen.

    Maar haar gelukkige schooldagen kwamen ten einde toen het gezin zich in Dublin vestigde. Het gezinsinkomen daalde, waardoor Edel genoodzaakt werd om haar steentje bij te dragen aan de financiële steun van het gezin. Edel was zeventien jaar oud. In haar enthousiasme om het gezin bij te staan, volgde Edel handelsonderricht, en na het afstuderen kreeg ze een secretariaatsfunctie bij ‘Chagny Tile Works’. Haar werkgever bestempelde haar als een modelwerkneemster, en een perfecte secretaresse die snel al haar taken beheerste en ze foutloos uitvoerde.

    Vermits ze het oudste kind was, wendde het gezin zich instinctief tot haar om advies te vragen, want ze had bij alle gezinsleden een bijzondere plaats in hun harten. Haar vader noemde haar zelfs "Grootje," waarmee hij aantoonde hoe wijs en rijp hij haar aanbevelingen vond.

    Edels innerlijke leven maakte voortdurend vorderingen, zelfs in die mate dat een vriendin, die later een Kartuizernon werd schreef, dat ze Edel Quinn kende rond het jaar 1930-1931 toen Edel zo’n drieëntwintig jaar oud was: "Sinds het begin (van onze vriendschap) was ik er van overtuigd dat ik contact had met een uitverkoren ziel. Men voelde bij haar een bewustzijn van leven in de goddelijke aanwezigheid. Ze sprak er niet over, maar haar persoonlijkheid straalde een sfeer van gemoedsrust uit. Toch was ze de vrolijkheid zelve. Dat was één van de meest buitengewone aspecten van haar hele gedrag: volkomen natuurlijk en blijkbaar met het grootste gemak, combineerde ze een diep innerlijk leven met alle voordelen van sociaal succes: jeugd, charme, slimheid, graag plezier maken, onschuldige vrolijkheid, een vurig gevoel voor humor, een pienter oordeel, een talent voor muziek, en vaardigheid in sporttakken zoals tennis, dansen en golf, wat ze allemaal heel graag deed maar later opgaf om haar vrije tijd aan het apostolaat van het Legioen van Maria te wijden."

    Het nam wat tijd in beslag om haar roeping in het leven te overwegen, en toen ze er zeker van was maakte ze regelingen om de Orde der Clarissen in Belfast te vervoegen. Haar intrede was gepland voor april 1932. Ze was vijfentwintig jaar oud. Haar vrienden waren verbaasd door haar beslissing, maar weken later kregen ze de onaangename verrassing dat ze tuberculose had opgelopen en naar een sanatorium was gebracht. Sommigen staken de schuld op haar dieet omdat ze vastte, dikwijls maaltijden miste, en geen melk, boter en vlees at.

    Diegenen die haar in het sanatorium bezochten, stelden vast dat ze altijd straalde en vol plezier was, en er steeds in slaagde te vermijden over haar gezondheidstoestand te praten. Ze klaagde nooit, en lachte haar pijn weg. Ze bleef echter niet lang in het sanatorium omdat ze wist dat haar ouders, die niet rijk waren, gebukt gingen onder de kosten die ze maakte. Ze keerde terug naar huis en stelde al spoedig vast dat geen enkel behandeling succesvol was geweest. Ze besloot dan om haar aandacht en overblijvende energie in iets nuttigs te steken. Ondanks haar aanslepende ziekte, vond ze werk als secretaresse bij de firma "Callow’s Engineering Works," en ze werd ook een actiever lid van een bestuursraad van het Legioen van Maria.

    Edel hervatte haar gewoonlijke, sobere bestaan van vasten en kastijdingen, en ze liet niet toe dat haar ziekte een obstakel werd in haar streven naar een hechtere vereniging met God. De enige gunst die ze zichzelf toestond, was een dag rust wanneer ze een longbloeding had gekregen.

    Haar diepe liefde voor de Heilige Moeder had haar naar het Legioen van Maria geleid, waar haar spirituele leven open bloeide. Ze was toegetreden om Maria beter te dienen en om zielen tot Christus te brengen. Maria, wiens deugden en karaktertrekken Edel in haar eigen leven trachtte na te volgen, was haar voorbeeld. Ze las veel over de Heilige Moeder, vooral "De Ware Godsvrucht" en "Het Geheim van Maria," van de H. Louis-Marie de Montfort, de twee voornaamste boeken van het Legioen. Ze voelde zich ook aangetrokken tot de H. Theresa van Lisieux, wiens boek, "Verhaal ener Ziel," één van Edels’ meest gekoesterde bezittingen werd. Nog een paar van haar favorieten waren de H. Juliana van Norwich, De H. Johannes van het Kruis, de H. Theresa van Avila, Zuster Elisabeth van de Drie-eenheid, en Elisabeth Leseur, een wereldlijke heilige van de moderne tijden.

    Ondanks haar ziekte stond Edel altijd klaar om anderen te helpen. Haar zwakke gezondheid was nooit een voorwendsel om een dienst te weigeren. Integendeel. Eén van de zusters zei dat, ondanks Edels fysieke toestand, "Haar opmerkelijkste eigenschap misschien haar schijnbaar onuitputtelijke drijfkracht was. Wanneer de gelegenheid zich voordeed, toonde ze een ongelooflijke energie en felheid in haar onzelfzuchtigheid. Zolang ik haar gekend had, had ik haar nooit vermoeid of slenterend gezien, Ze was altijd enthousiast dat ze mensen kon helpen." De enige keer wanneer zij die haar kenden zich realiseerden dat ze zich niet goed voelde, was wanneer ze neerzat, omdat ze ver achterover leunde op haar stoel, een positie die blijkbaar haar longen ontlastte.

    Op één of andere manier leek Edel altijd vol energie. Ze toonde ook een opmerkelijke vreugde en sereniteit, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. "Haar goede humeur was onfeilbaar. Ze had geen stemmingswisselingen." Ze at matig, en kon makkelijk een maaltijd overslaan. ’s Avonds laat ging ze rusten en, als boetedoening, sliep ze op een heel hard bed.

    Omwille van haar tuberculose, werd Edel er soms van beschuldigd diegenen waar ze mee in contact kwam in gevaar te brengen. Maar in Ierland was er in die tijd geen vrees om tuberculose op te lopen door een sporadische omgang met iemand. Men geloofde dat tuberculose enkel besmettelijk was wanneer men in dezelfde kamer sliep als een patiënt, en dat het enkel tijdens de laatste zes maanden voor het overlijden gevaarlijk was.

    Toen Edels’ gezondheid wat verbeterde, droomde ze van het opstarten van groepen van het Legioen van Maria in Engeland en omliggende landen, en stelde haar idee voor aan het Legioen. Ze kreeg antwoord op haar voorstel in de vorm van een uitnodiging om als lid het Legioen in Oost-Afrika te verspreiden. Ze gaf zich meteen op als vrijwilligster. Haar verzoek werd eerst betwist, maar na een vergadering met het consilium, het bestuur van het Legioen, in aanwezigheid van Frank Duff, de oprichter, werd Edels’ verzoek goedgekeurd.

    Nu het gezin het beter stelde en de kinderen groter waren, vond Edel dat ze niet meer onmisbaar was. Ze verliet het ouderlijke huis en haar dierbaren, wetende dat ze hen waarschijnlijk nooit meer zou terug zien.


    Edel Quin scheept in naar Afrika

    Na een zeereis van een maand, kwam ze op 24 november 1936 aan in Naïrobi, Kenia, waar ze zich in het H. Theresa klooster vestigde. Ze kreeg al snel te kampen met moeilijkheden. Edel stelde vast dat er twintig verschillende stammen waren, de meeste met verschillende talen en dialecten die geen overeenkomsten hadden met elkaar. Er waren ook nog een aantal Europeanen, die apart leefden. Maar de taalbarrières waren niet het enige probleem. Er was ook het regenseizoen, die de wegen waterig en ontoegankelijk maakte. Daardoor moest Edel vaak haar chauffeur en wagen achterlaten om te voet in de modder naar haar vergaderingen te gaan. Sommige tochten waren aanzienlijk lang, en ze waren ook uiterst oncomfortabel vermits Edel regen, hitte of verstikkend stof moest doorstaan. Maar ondanks de moeilijkheden waren er, negen maanden na haar aankomst, dertig bestuursgroepen.

    De uren die ze reisde, bracht Edel in bezinning en gebed door, die haar ongetwijfeld steunden want ze overwon alle hindernissen en vestigde het Legioen niet alleen in Naïrobi, maar ook in het grootste deel van Kenia, Oeganda, Nyasaland en Tanganyika.

    Twee jaar na haar aankomst in Afrika kreeg ze een ernstige malaria-aanval, maar zodra ze terug voldoende kracht had, zette ze haar werk verder. Vier jaar na haar aankomst, reisde ze naar het eiland Mauritius, waar ze dertig groepen van het Legioen vestigde. Niet lang nadat ze teruggekeerd was naar het vasteland, stortte ze volledig in toen ze terug malaria kreeg, en een borstvliesontsteking die zo ernstig was dat iedereen dacht dat ze stervende was. Deze keer werd ze voor zes maanden rust naar een sanatorium gestuurd, waar ze opnieuw haar activiteiten voortzette. Wanneer ze niet uit bed kon, kon ze schrijven om haar briefwisseling met het hoofdkwartier van het Legioen in Ierland te onderhouden, en ze schreef ook naar talloze groepen in Afrika om de activiteiten te adviseren, aan te moedigen en onder toezicht te houden.

    De missionarissen zagen welke goede resultaten het Legioen tot stand bracht: velen keerden terug naar de Kerk. Er waren veel bekeringen en doopsels, de Mis werd trouw bijgewoond en er was een nieuwe vurigheid in het Christelijke leven, waardoor Edel bestookt werd met nieuwe aanvragen om meer groepen tot stand te brengen. Zwak als ze was, ging ze voort met haar werk en er werden honderden bijkomende groepen gevestigd.

    Het is verbazingwekkend, hoe deze jonge vrouw die aan tuberculose en malaria leed, en op dat moment slechts zo’n 35 à 40 kg woog, zo veel kon verwezenlijken. Toen één van de zusters zag dat ze nauwelijks kon stappen maar toch met de wagen en de trein verre bezoeken aflegde , zei ze: "Als je zo doorgaat, zal men je op een dag in een wagen of trein dood terugvinden." Edel antwoordde: "Onze Lieve Vrouw zal dat nooit toelaten." Edel wist dat ze het werk van de Heilige Moeder deed, en dat Maria haar zou helpen, en ze ging door met het vestigen van nieuwe bestuursgroepen.

    Nadat ze alle territoriale-, stammen-, rassen- en taalproblemen had overwonnen om honderden bestuursgroepen op te richten, stierf Edel op 12 mei 1944 op zevenendertigjarige leeftijd, nadat ze met haar lippen een kruisbeeld had aangeraakt en de naam van Jezus had uitgesproken.

    Haar graf in Naïrobi werd een bedevaartsoord, en er werden ontelbare gunsten bekomen door haar voorspraak.


    Het graf van Edel Quinn in Naïrobi

    De Heilige Vader, Paus Johannes Paulus II verklaarde tijdens een speciale vergadering: "Er bestaat geen twijfel dat de Dienares van God, Edel Maria Quinn, een wereldlijke maagd van het Legioen van Maria, de theologische en voornaamste deugden tot op een heldhaftig niveau uitvoerde..." Met deze uitspraak verkreeg Edel de titel van Eerbiedwaardige.

    Kort na haar dood verklaarde een Naïrobische priester aan een missionaris: "Lang nadat wij zullen verdwenen zijn, zal de naam Edel Quinn op Afrikaanse bodem in verering uitgesproken worden." Het waren voorspellende woorden, behalve dat haar naam niet enkel in Afrika in verering wordt uitgesproken, maar overal ter wereld.

    Bron: Joan Carroll Cruz

    Vertaling: Mario Lossie


    Foto




    Weetjes over Medjugorje

    Geografie

    Kroatië

    Bosnië en Herzegovina

    Godsdienst

    Wetenschap

    Portret van de zieners

    Maria's uiterlijk

    De 5 pijlers van het geloof

    Vragen en antwoorden

    Standpunt van het Vaticaan

    Ratzinger bezocht ooit Medjugorje "incognito"

    1e onderzoekscommissie

    2e onderzoekscommissie

    3e onderzoekscommissie

    4e onderzoekscommissie

    De kwestie Herzegovina 1

    De kwestie Herzegovina 2

    De kwestie Herzegovina 3

    Profetieën nemen hun tijd

    Mirjana meer en meer op de voorgrond

    Bestemming van de ziel

    De Podbrdo [Verschijningsberg]

    De Krizevac [Kruisberg]

    Het Votiefkruis

    Parochiekerk Jacobus de Meerdere

    Uitbreiding biechtgelegenheid

    Kapel der Twee Harten

    Oasi delle Pace

    Verrezen Christus

    Cumunità Cenacolo

    Mother's Village

    Vr. Slavko Barbaric

    Vr. Jozo Zovko

    Vr. Pétar Ljubicic

    Ratko Perics toorn

    Heeft Zanic Medjugorje verraden?

    Vr. Amorthe betreurt apathie

    Siroki Brijeg

    Retraîtekasteel

    Zr. Emmanuel Maillard

    Ivans gebedsgroep

    Nedjo Brecic

    Christoph Schönborn

    St. Stephansdom, Wenen 2012

    Scalambra & Casale Monferetto

    Madonna van Civitavecchia

    Little Audrey Santo

    Maria's verjaardag

    Medjugorje en Moederdag

    De IIPG [1]

    De IIPG [2]

    De IIPG [3]

    De IIPG [4]

    De IIPG [5]

    De weide van Gumno

    De priester die verdween

    Nieuwe taksen op logies

    Mirakel van de Maan

    Documentaire 1983

    BBC Documentaire 2010

    Documentaire Mary TV

    The Miracle of Medjugorje


    Interviews Medjugorje

    Mirjana Dragicevic [2008]

    Mirjana Dragicevic [1998]

    Mirjana Dragicevic [1983]

    Mirjana Dragicevic [1989]

    Mirjana Dragicevic [1]

    Mirjana Dragicevic [2]

    Mirjana Dragicevic [2009]

    Vicka Ivankovic [2008]

    Vicka Ivankovic [1983]

    Vicka Ivankovic [2007]

    Vicka Ivankovic [1988]

    Vicka Ivankovic

    Ivan Dragicevic [2003]

    Ivan Dragicevic [2004]

    Ivan Dragicevic

    Ivanka Ivankovic [1983]

    Ivanka Ivankovic [1989]

    Ivanka Ivankovic

    Pétar Ljubicic [2004]

    Pétar Ljubicic [2006]

    Pétar Ljubicic [2008]

    Slavko Barbaric [1987]

    Gabriele Amorth [2002]

    Jakov Colo

    Jakov Colo

    Jakov Colo [2007]

    Marija Pavlovic [2008]

    Marija Pavlovic [1989]

    Marinko en Dragico Ivankovic [1983]

    Damir Coric [1983]

    Marica Kvesic [1983]

    John en Andja Setka [1983]

    Jelena Vasilj [2002]

    Jelena Vasilj en
    Marijana Vasilj [1]

    Jelena Vasilj en
    Marijana Vasilj [1]

    Zlatko Zudac [1999]

    Bisschop Hnilica [2004]





    Overige Weetjes

    Bestemming van de Ziel

    Theresia van Lisieux
    over het Vagevuur

    Maria Simma

    De invloedrijkste vrouw

    Engelen

    Twaalf stappen voor een gelukkig heengaan

    Twaalf fabels over het Katholieke geloof

    Pater Pio en Karol Woijtyla

    San Nicolàs de los Arroyos

    La Madonna del Ghisallo

    O.L.V. Van den Oudenberg

    Fatima:
    Reeds eeuwen Mirakels

    Jacinto Marto uit Fatima
    door Fr. Robert J. Fox

    Profetieën nemen hun tijd

    Jacinto Marto uit Fatima
    door Zr. Lucia Dos Santos

    Ingrid Betancourt

    Dikwijls gewichtige feiten
    nà verschijningen

    satans opzet

    De Graal van Valencia

    Notre-Dâme du Laus

    Kibeho, Rwanda

    Esther en Mordechai

    Monte Cassino

    Gods adres

    Jezus' geboortekerk [1]

    Jezus' geboortekerk [2]

    De Komeet Lulin

    De Komeet Elenin

    De Komeet Honda

    Samuel Alexander Armas

    De Geur van Regen

    Jaar van de Priesters

    Dr. Gloria Polo's terugkeer

    Ian McCormack: Een blik
    in de eeuwigheid

    Middel tegen komende pandemie

    Kim Phuc

    Michael Anderson

    Zeven kenmerken
    van een goede vader

    O.L.V. van Las Lajas

    Vaders Liefdesbrief

    O.L.V. van Ocatlàn

    Elena Desserich

    Rom Houben

    Overlijden Mari-Loli Mazon

    Advent

    Gered door een engel?

    Kerst in de loopgraven

    Mgr. Peter Savelbergh

    Ontdekking v/d sarcofaag v/d H. Philomena

    De Heilige Mis

    Petrus Lombardus

    Oscar, de kat

    Tieners, geef hen nooit op!

    Ontdekking te Nazareth

    Efeze: Maria's Huis

    Wonderdadige Medaille

    De rivier Kwai

    De Exodus

    Valentino Mora

    Het vijfde Maria Dogma

    Elizabeth Kindelmann

    H. Louis de Montfort

    H. Clelia Barbieri's
    miraculeuze stem

    Steven en Djaingo

    Het wonder van San José

    Aalst, België's 9/11

    Het getal 11

    Maria en het getal 101

    Sterven op 33

    Is dit St. Jozef's graf?

    Het Kerstverhaal
    en Koning Herodes

    De Kardinale Climax

    Winterzonnewende 2010

    En de maan werd rood

    Schoonheid van Wijwater

    De dag die ontbrak

    Het celibaat

    De vierde ruiter van de Apocalyps

    De maagdelijke geboorte

    Jordanië claimt oudste christelijke vondst

    Colton Burpo versus Stephen Hawking

    H. Gelaat van Manoppello

    Padre Pio: under investigation

    Grace

    Michael Browns retreat

    7 niveau's van het liegen

    De dood van Sint Jozef

    De dood van Maria

    Betekenis van Maria's naam

    Het Aramees in opmars

    De Bosnische pyramiden

    Brugge, het Jeruzalem van het Noorden

    Wonder te Skopje


    Diverse Profetieën
    Miscellanous Prophecies

    Profetieën nemen hun tijd

    Is dit de tijd waarover ze spraken?

    Garabandal [1961-65]

    Israël en Bijbelse Profetie

    Pinksterprofetieën 1975

    Quito [17de eeuw]

    Kenmerken v/d antichrist

    A.C. Emmerich [1]

    A.C. Emmerich [2]

    De Kremna Profetieën

    Hildegard van Bingen

    Belpasso [1986-88]

    2 Noorse profetieën

    La Salette [1846]

    Anna Maria Taigi

    Diversen

    Heilige Mechtildis

    Non van Tours

    Heilige Nilus

    Bernardine Von Busto

    Non van Bellay

    Kloosterling Hilarion

    Don Giovanni Bosco

    Elizabeth Canori Mora

    Judah Ben Samuel

    Jeanne Le Royer

    Giacchino di Fiore

    Bartholomeüs Holzhauser

    Madeleine Porsat

    De profeet Daniël

    Kibeho, Rwanda

    Ida Peerdeman

    H. Ireneüs van Lyon

    Methodius van Olympus

    H. Hippolytus van Rome

    Firmanus Lactantius

    De Berkenboomprofetieën

    Dr. Arnold Fruchtenbaum

    H. Ephraïm de Syriër

    H. Cesarius van Arles

    Columba van Ierland

    Elena Aiello

    Beda, de eerbiedwaardige

    Odilia van de Elzas

    Johannes Damascenus

    Adso, de Monnik

    Anselmus van Canterbury

    H. Vincent Ferrer

    Joachim van Fiore

    Johannes Friede

    Thomas van Aquino

    John of the Cleft Rock

    Franciscus van Paola

    H. Birgitta van Zweden

    Robertus Ballarminus

    Dionysus van Luxemburg




















    Het Laatste Geheim

    1. Een enorm mysterie

    2. Sterk en zedig

    3. Dagen van duisternis

    4. Moeder van de Heer

    5. Boven de zon

    6. Gog en Magog?

    7. Door de straten van de stad

    8. Vanop de hoogste bergen

    9. Kleine geheimen

    10. Klokslag twaalf

    11. Lichten, geluiden, graven

    12. De klokken luiden

    13. Donderslag in de verte

    14. Geheime aanwezigheid

    15. Vuurzuil

    16. Geheimen van de Rozenkrans

    17. Het voorteken

    18. De zeven

    19. Het voorgevoel

    20. Signalen en vloeken

    21. Afschuwelijke wonderen

    22. De kastijding

    23. Naschok

    24. Waar duivels beefden

    25. Geheime Martelaren

    26. Geheim van de gehoorzaamheid

    27. Geheim van het vertrouwen

    28. Ik wacht op u

    29. De geest van opstand

    30. Genade en rechtvaardigheid

    31. De Profetie

    32. Voorbij de grenzen
    van de kennis

    33. Geheimen in
    Amerika en Europa

    34. Geboren in de hel

    35. Cathérina's geheim

    36. Geleende tijd

    37. Ik zal uw Moeder zijn

    38. Het grote Teken

    39. Koningin van de Eeuwigheid











    Thomas à Kempis
    De navolging van Christus

    Boek 1.1

    Boek 1.2

    Boek 2

    Boek 3.1

    Boek 3.2

    Boek 3.3

    Boek 4.1

    Boek 4.2



    Novenen

    Maria Onbevlekte Ontvangenis

    OLV van Lourdes

    OLV Van Fatima

    OLV Van Banneux

    OLV van de Berg Carmel

    OLV Hemelvaart

    H. Maagd van de Wonderdadige Medaille

    Maria Lichtmis

    Don Bosco

    Maria Boodschap

    Sint Jozef

    Heilige Familie

    Goddelijke Barmhartigheid

    Heilige Geest

    Kindje Jezus

    Engelbewaarder

    Aartsengel Michaël

    Aartsengel Gabriël

    Franciscus van Assisi

    Antonius van Padua

    Pater Pio

    Heilige Benedictus

    Heilig Hart van Jezus

    Heilige Rita

    Sint Valentijn

    OLV van Altijddurende Bijstand

    Jean Marie Vianney

    Theresia van Lisieux

    Maria, die de knopen ontwart

    OLV van de Bezoeking

    Zielen in het Vagevuur

    Kracht van het Kruis
    tegen het kwade

    H. Gelaat van Jezus

    Hart van Jezus en Maria

    Kindje Jezus van Praag

    OLV van Genezing

    Miraculeuze Maagd

    Pater Damiaan

    Heilige Anna

    H. Maria Goretti

    Heilige Peregrinus

    Heilige Expeditus

    Sint Joris

    H. Margareta van Cordoba



    Films

    Padre Pio

    The Miracle of Our Lady of Fatima

    The 13th Day

    Het Lied van Bernadette

    One Night with the King

    Faustina

    Docu: Faustina Kowalska

    Docu: Mariaverschijningen

    Docu: OLV van Guadalupe

    Vincentius a Paolo

    Sint Paulus

    Sint Petrus

    Docu: Pater Damiaan

    Passion de Jeanne d'Arc

    Story of Father Damien

    Docu: Garabandal

    Exorcism of Emily Rose

    The Nativity Story

    Don Johannes Bosco

    The Passion of The Christ

    King David

    Romero

    Jean de Florette

    Manon des Sources

    Abraham

    Mozes

    Solomon

    Jacob

    Francesco

    A man for all seasons

    The Apocalypse

    Docu: H. Maria Goretti

    Docu: The birth of Israël

    Docu: The six-day war

    Docu: Ghosts of Rwanda

    Becket

    Gospel of Luke

    Gospel of Matthew

    Gospel of John

    Acts

    Unsolved mysteries

    Joseph

    Samson and Delilah

    H. Rita van Cascia

    Thérèse de Lisieux

    Isaak, Jacob & Esau

    Fray Martin de Porres

    Lourdes [2000]

    Clara & Francisco

    Maria Goretti

    Mother Theresa




    Astronomische verschijnselen

    28/11/2011



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs

     

    Real Time Web Analytics

    Page Content

    Page Content