1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 7]
Linda Rolinski's bekering
Ik moet hier volledigheidshalve nog aan toevoegen dat bij Cecilia, ongeveer een jaar daarvoor, borstkanker werd vastgesteld en zo vertrokken wij in april van 1987 naar Medjugorje, want zij wist dat zij niet lang meer te leven had. Cecilia had mij gevraagd om een rozenkrans te kopen die ik zou moeten laten zegenen en terugbrengen, wat ik ook deed. Ik kocht ook een kleine brochure waarin netjes stond uitgelegd hoe men de Rozenkrans moest bidden. Eerst was ik tegen steeds maar herhalende gebeden, maar "eenmaal in Rome ..."
We kwamen te Medjugorje aan rond middernacht en het gevoel dat mij overkwam toen ik uit de auto stapte juist tegenover de kerk, is moeilijk te omschrijven. Nu weet ik dat het een enorm vredegevoel was. Maar alles leek mij zo vreemd en een beetje intens, zodat ik onmiddellijk alles verwierp en er mij al bij al ongemakkelijk bij voelde, omdat ik in wezen niet wou geloven in iets als dit. Overal scheen de verlichting en de Kerk was overvol! Cecilia was zo opgewonden dat ze in de Kerk rende. Ik bleef buiten wachten. Na lang wachten kwam zij uiteindelijk naar buiten en gingen we naar het huis waar we verbleven. Al onze bagage was nog ingepakt, maar toch gingen we naar bed.
De volgende morgen hadden we eerst ontbijt en daarop gingen we naar de Engelstalige Mis. Het was de eerste maal dat ik een Mis bijwoonde. Er waren maar liefst 37 priesters die voorgingen! En plots voelde ik dat ik een sterke drang had naar de Heilige Communie. Ik vond dit heel vreemd, vooral omdat ik er geen idee of voorstelling kon van maken van wat de Werkelijke Aanwezigheid was. Toen het tijd werd om, na de Mis, de Kerk te verlaten, voelde ik ook dat ik niet wou weggaan. Welke enorme drang kwam er bij mij op om te blijven ... maar ... dat kon niet, want we moesten onmiddellijk plaats ruimen voor de volgende Mis en tijdens de hele ochtend waren er Missen in veel verschillende talen. Zo ging ik naar buiten om aan de beklimming te beginnen van de Krizevac, de Kruisberg.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Bosnië kent grootste crisis sinds oorlog
Bosnië heeft te kampen met de ernstigste crisis sinds het einde van de oorlog in 1995, heeft de ngo International Crisis Group (ICG) meegedeeld. Bosnië slaagt er maar niet in een regering te vormen sinds de verkiezingen in oktober.
"De legitimiteit van de Bosnische staatsinstellingen wordt langs alle kanten aangevallen", meldt Louise Arbour, voorzitter van de ICG, in een brief aan de leiders van de Europese Unie. "Er is nog geen direct gevaar voor rellen, maar als dit blijft duren, is de kans reëel dat er op korte termijn geweld uitbarst", zegt Arbour.
De autoriteiten van de Serviërs in Bosnië beslisten om in juni een referendum over de toekomst van het centrale hof te organiseren. Arbour wil de lidstaten van de EU aanzetten om een conferentie te organiseren in mei, voor dat referendum. Volgens Arbour moet de conferentie het vredesakkoord van Dayton bevestigen. Dat akkoord maakte een einde aan de oorlog in Bosnië [1992-1995] en verdeelde het land in twee eenheden: de Servische Republiek en de Moslim-Kroatische Federatie. Beide entiteiten worden nu door zwakke centrale instellingen verenigd.
Vandaag werd de beslissing van de vertegenwoordiger van de internationale gemeenschap in Bosnië, Valentin Inzko, om het referendum van Serviërs te annuleren, uitgesteld. "De politici van de Servische Republiek moeten beseffen dat de schending van het vredesakkoord tot onvoorziene politieke gevolgen kan leiden", zei de woordvoerder van Inzko. Op 9 mei zal Inzko verslag uitbrengen over de situatie in Bosnië voor de VN-Veiligheidsraad.
Bosnie heeft één troost: de regeringscrisis in België duurt nog langer en dateert reeds van 13 juni 2010 en ook in ons land is er nog geen uitzicht op het einde van de ervan.
3. Historische achtergrond van Manoppello
Een zekere Pater Domenico heeft het Heilig Gelaat ontdekt. Hij voorspelde als kind een aardbeving in de Abruzzen. De volgende ochtend werd hij onder stenen bedolven in de kerk. Een man.... bevrijdde hem en zijn vader. Uit dankbaarheid is hij bij de Capucijners ingetreden. 50 jaar later gaat hij naar Manoppello en zag er opnieuw het Volto Santo.
Hij zei: Dat is de Man die mij op 10-jarige leeftijd uit de puinhopen heeft gered. Uit dankbaarheid, dat hij deze Man gevonden had, wilde hij in Manoppello blijven en kreeg hij hiervoor de toestemming. Hij had veel gemeen met H. Pater Pio: de gaven van genezing, vanwege de wonden van het Heilig Gelaat.
Twee identieke Beeltenissen
1978. Eucharistisch congres in Pescara.
Pater Domenico wou daar ook het Gelaat van Volto Santo. Bij dit congres was een Zwitsers journalist, Paul Badde, die constateerde dat dit hetzelfde Gelaat was als van de Lijkwade in Turijn...En deze journalist was zo gefascineerd dat hij het liet drukken in een blad. Zr. Blandina Paschalis, een Duitse religieuze van de zwijgende trappistinnen zei: "Onmogelijk!" zij schilderde vaak iconen. Maar langzamerhand ontdekte zij dat het toch klopte. Zij legde een doorzichtig folie van Manoppello op de Lijkwade en het paste exact! Ze legde het eronder en weer was het identiek......
Rita
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 114]
Schrift 1
216. 18.4.1933. We zijn vandaag in Krakow aangekomen. Wat een vreugde mij terug hier te bevinden waar ik mijn eerste stappen in het geestelijk leven leerde zetten. De lieve moeder novicenmeesteres [17] is nog altijd dezelfde, blij en vol naastenliefde. Ik ben een moment in de kapel gegaan en vreugde overstroomde mijn ziel. In één lichtflits heb ik mij de genadevloed herinnerd die mij hier als novice verleend werd.
217. En vandaag verzamelen wij ons om een uur in het noviciaat door te brengen. Moeder meesteres, moeder Jozefa, sprak enkele woorden tot ons en bereidde het programma van de retraite voor. Terwijl ze ons toesprak, zag ik vóór mijn ogen al het goede dat deze lieve moeder voor ons deed. Ik voelde in mijn ziel een grote erkentelijkheid jegens haar. Een smart beklemde mijn hart, het is de laatste maal dat ik in het noviciaat ben. Van nu af moet ik strijden met Jezus, werken met Jezus, lijden met Jezus of in één woord: leven en sterven met Jezus. Van nu af gaat de meesteres mij niet meer stap voor stap volgen, hier om mij te onderrichten of te waarschuwen, daar om mij te vermanen, te bemoedigen of terecht te wijzen. Ik heb een eigenaardige angst om alleen te blijven. Jezus, doe iets. Natuurlijk zal ik altijd een overste hebben, ja dat is waar, maar men is meer aan zichzelf overgelaten.
218. Krakow, 21.4.1933
+ Tot meerdere eer van God.
Retraite van acht dagen vóór de eeuwige geloften.
Vandaag begon ik de retraite. Jezus, mijn Meester, leid mij volgens Uw wil, zuiver mijn liefde opdat ik U waardig worde, doe met mij wat Uw zeer barmhartig Hart verlangt. Jezus, wij zullen deze dagen alleen blijven, onder ons twee, tot op het moment van onze vereniging. Bewaar mij, Jezus, in de ingetogenheid van geest.
219. 's Avonds zegt de Heer mij: "Mijn dochter, dat niets u verschrikke, niets u vertroebele, bewaar een diepe vrede, alles is in Mijn hand, Ik zal u alles laten begrijpen door de mond van Pater Andrasz. Wees voor hem als een kind."
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 114]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Zo zal de hele mensheid en de zichtbare schepping de vuurproef doorstaan en er stralend en gezuiverd uitkomen. Zoals het metaal niet in het vuur wordt geworpen om te verbanden maar om uit te zuiveren tot zuiver goud, zo zal de gloed die de wereld ondergaat haar niet vernietigen, maar haar slechts zuiveren als beeltenis van God in haar verwezenlijkt.
En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, van God gekomen uit de hemel neerdalen als een getooide bruid voor haar bruidegom, en ik hoorde van de troon een luide stem die riep: 'Dit is Gods tabernakel onder de mensen, Hij zal onder hen wonen en ze zullen Zijn volk zijn en God zal onder hen wonen en hun God zijn [Apoc 21,2].
Ah! Denk nu niet, omdat de wereld zou opgehouden hebben te draaien in dezelfde cirkel zoals de slaaf aan zijn molensteen, dat deze nieuwe aarde zonder frisse lucht zal zijn, de weiden zonder groen, de bomen zonder bloesems en de fonteinen zonder spuitend water. Hoe! Je zou je inbeelden dat die natuur die nu loopt, wemelt, gist vol energie en leven onder het onrechtstreekse en gedeeltelijk licht van de verduisterde zon, roerloos, onvruchtbaar en bevroren zal blijven onder Gods blik.
De nieuwe wereld is levend. Het hemelse Jeruzalem is de eeuwige Kerk, de dochter van God, de bruid van het ongeschonden Lam. Het Lam, vleesgeworden Woord, bezet het midden van het hart. Hij is in leven, de haard, het spuitend water, de ondoofbare en steeds brandende fakkel. Aangaande de rijke wezens die hier wonen, ze zullen van licht naar licht snellen, van ontwikkeling naar ontwikkeling, van vervoering naar vervoering...
God kan niet groeien, maar het schepsel zal steeds groeien. Maar het zal zich onveranderlijk vastklampen aan het centrum door een oneindige liefde waarin het zijn rust en onbeweeglijkheid vindt [Gratry, De la connaissance de lâme].
Welke praktische en morele gevolgen kunnen uit die leer afgeleid worden voor ons leven en ons handelen?
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [20/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 23]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Bij Astier
Deze heldhaftige moed van Benoîte, haar discretie en goed hart zullen zich heel haar leven uiten, dikwijls ten koste van haar gezondheid.
M. Gaillard besluit: Ondanks dat de levensmiddelen steeds duurder werden nam ze nooit iets bij haar bazen. Ze sloten voor haar niets op, daar ze zo sober was, zo bescheiden en trouw. Nog zo jong kreeg ze genade uit de Hemel, als voorbode van wat ze is en steeds meer zal zijn. Dit bewonderend eerbetoon van onze verteller toont duidelijk de christelijke kracht van de deugd van deze tiener aan.
Een laatste trek door M. Gaillard opgegeven onderstreept weer deze wilskracht van Benoîte. Een tijd later [de herderin was bijna 15] vallen andere muilezeldrijvers Benoîte buiten Saint-Etienne weer lastig en spreken haar vrijpostig aan. Door heilige ijver bezield zegt ze hen: Jullie spreken zeer slecht, God zou jullie kunnen straffen. Meteen barst een van hun wijnzakken. Vol liefde loopt Benoîte naar het dorp en brengt schalen mee om de wijn op te vangen. Totaal verrast en verlegen bij dit gebaar verontschuldigen deze muilezeldrijvers zich, vragen vergiffenis voor hun arrogant gedrag en dat ze tot God voor hen zou bidden. De beheersing hier van de tiener toont ons hoe ze moreel rijp was en diep evenwichtig. Dit zal haar in de toekomst best van pas komen.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 244]
Johannes de apostel
Gods genade voor ons allemaal
1 Joh.3:9 Wie uit God geboren is zondigt niet, want Gods zaad is blijvend in hem. Hij kan zelfs niet zondigen, want hij is uit God geboren.
Mannen en vrouwen in het koninkrijk van God die geen gezond inzicht hebben in de zwakheid van hun natuurlijke mens worden gevaarlijk, wanneer God hen zalft in leiderschap en bediening. Zij kunnen veel schade aanrichten door hun geestelijke trots. Zelfrechtvaardiging, geestelijk misbruik en een verkeerd gebruik van geestelijke autoriteit komen allemaal voort uit het probleem van het gebrek aan nederig inzicht in de zwakheid van de natuurlijke mens. Wij staan bol van trots als we niet beseffen dat we van nature zwak zijn; maar we beginnen te wanhopen als we niet beseffen dat we een gewillige geest hebben. God wil geen roekeloze trots maar ook geen wanhopige veroordeling. Hij wil dat wij ons veilig voelen in liefde, altijd verzekerd van Gods vreugde over ons en dat Hij onze liefde ondanks onze zwakheid als echt en oprecht ziet. God ziet in ons het oprechte verlangen om een hartstochtelijke liefhebber van God te zijn. Dat is de gewilligheid in onze geest.
Een gelovige, die werkelijk wedergeboren is, kan nooit met een comfortabel gevoel in de zonde leven, omdat God een gewilligheid in zijn geest heeft gelegd. Wij kunnen deze gewilligheid nooit gemakkelijk ontkennen. Hoewel we nog steeds zondige daden kunnen doen, kunnen we nooit meer een leven lijden, waarin wij God totaal negeren zonder enige vorm van angst of schuldgevoel.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 69]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus gaat naar Betanië
26 september. Betanië kan 6 uren van het voorgaande dorp, Betel, zijn. Op zijn weg daarheen kwam Jezus weer, zoals gezegd, in het gebergte [op zeer gevaarlijke bodem, op hellingen, in ravijnen]. Tegen de avond kwam Hij een paar uren ten noorden van Jeruzalem aan in een stadje, Giba genaamd, die uit één straat bestaat. Deze loopt over een berg en is wel een half uur lang. Betanië kan nu nog drie uur van hier gelegen zijn. Men kan hier het gewest van Betanië in de verte zien. Het ligt dieper in de vlakte.
Van deze berg of grote heuvel strekt zich noordoostwaarts een woestijn uit van omtrent drie uren, naar de woestijn Efron toe en tussen deze beide woestijnen zag ik Maria en haar gezelschap heden in een herberg overnachten [te Mikmas, waar zij vrienden hadden].
De berg is dezelfde waarop Joab en Abisaï, die Abner mastten, hun achtervolging staakten toen deze hen toeriep en toesprak [2 Sam. 2: 24-27]. Hij heet Amma en ligt zes kilometer ten noorden van Jeruzalem. De plaats waar Jezus was [hoek of wijk van Giba], had uitzicht naar het noorden en oosten. Ik vermoed dat ze Giah heette. Vandaar had men het uitzicht op de woestijn Gibet of Giba in het noordoosten, die aan haar voet begon en zich in de richting van de woestijn Efron uitstrekte. De woestijn van Giba was omtrent drie uren lang. De lengte tot Giba is vijf kilometer en de afstand tot Mikmas is acht kilometer].
Jezus kwam s avonds in die stad, ging binnen in een huis en vroeg om enige verversing. Zij wasten Hem de voeten en boden Hem drank en kleine broodjes aan. Weldra kwamen verscheidene mensen om Hem heen staan die informeerden naar Hem, aangezien Hij uit Galilea kwam, naar de leraar van Nazareth.
Echte naam: Benedetto Odescalchi [Como, 19 mei 1611 - Rome, 12 augustus 1689]
Speciale missen en klokgelui in Rome moesten de naderende ramp afwenden. Men vreesde dat de val van Wenen het einde van het christendom inluidde. Uiteindelijk doorstond Wenen het beleg en de Turken werden verslagen.
De paus zond tevens een nuntius naar Engeland, de eerste kerkelijke afgevaardigde die het land sinds 100 jaar aandeed. Innocentius had echter weinig waardering voor de rigoureuze methodes van de Engelse vorst Jacobus II om het katholicisme in zijn land te herstellen. Bovenal bestond de vrees dat de invloed van het katholieke Frankrijk zou groeien, dat juist op gespannen voet stond met de paus. Innocentius kwam de vorst dan ook niet te hulp tijdens de Glorious Revolution in 1688, toen Jacobus II van zijn troon werd gestoten door de protestante stadhouder Willem III van Nederland.
Innocentius stierf op 12 augustus 1689, na reeds lange tijd in zwakke gezondheid te verkeren. In 1714 zette paus Clemens XI het zaligverklaringsproces van Innocentius in werking, maar wegens Franse protesten werd dat in 1744 weer opgeschort. Pius XII verklaarde hem op 7 oktober 1956 zalig. Zijn feestdag is 13 augustus. Het grafmonument voor Innocentius in de Sint Pieter is van P. Monnot, naar een ontwerp van C. Maratti.
De verklaring van de Heilige Malachias wijst naar het wapen van Innocentius XI, waarop een leeuw en een roofvogel voorkomen, die beide de naam hebben onverzadigbare beesten te zijn.
Chris De Bodt
11. De Berkenboomprofetieën [deel 7]
Aloïs Irlmaier
De leiders zullen zichzelf doden en in het bloed zal de schande wegwissen. Ik zie een rode massa gemengd met gele gezichten. Ik zie een totale opstand en een verschrikkelijk slagveld en plundering. Dan zullen ze de het paaslied zingen en kaarsen branden voor afbeeldingen van Maria. Door de kracht van het gebed van de christenen, zal dit monster uit de hel sterven en zelfs jonge mensen zullen terug beginnen geloven in de maagdelijke moeder van God.
Het zal donker worden op een dag gedurende het jaar. Dan zal er een erge onweersbui losbarsten met bliksemschichten en donder en een aardbeving zal de aarde verschuiven. Ga dan niet buiten. Geen lichten zullen er branden behalve kaarsen. De mensenstroom stopt. Wie het stof inademt zal krampen krijgen en sterven. Open de ramen niet. Plak de ramen af met zwart papier.
Alle open waters zullen giftig worden en ook alle niet ingeblikt voedsel. Ook al het voedsel in glas zal eraan moeten geloven.
Buiten beweegt het stof. Vele mensen zullen sterven. Na 72 uren zal het gedaan zijn. Maar ik zeg het nog een keer: Ga niet buiten en kijk niet uit het raam. Laat de kaarsen branden, hou de wacht en bid. Er zullen meer mensen sterven in een wip dan in de twee wereldoorlogen samen.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
12. Bijzondere reeks rond de sacramenten [deel 4]
Het sacrament van de Verzoening
Onze belijdenis in Christus' voetspoor
Na de schuldbelijdenis van alle zonden ter wereld die Christus uitspreekt in de plaats van de gehele mensheid te hebben beschouwd, moeten we ons voorbereiden op onze eigen belijdenis in zijn voetspoor en in Hem.
De eerste voorwaarde om de absolutie te ontvangen is het berouw over onze zonden. De beste manier om dit uit te diepen is niet zozeer zelf in zijn geweten te kijken, maar wel zich te laten bekijken door Jezus. Net zoals Petrus die zich niet door een gewetensonderzoek bewust wordt van zijn verloochening, maar door getroffen te worden door de blik van Jezus tijdens zijn passie [cf. Luc. 22, 61-62]. Een gewetensonderzoek kan nuttig zijn, maar het zal des te meer vruchten dragen wanneer Jezus zelf ons onze diepe duistere roerselen zal hebben geopenbaard.
Na het berouw moet de bekentenis volgen. Hier volstaat het onze belijdenis in te passen in deze van Jezus, door dewelke elke zonde eens en voor altijd is beleden. De bekentenis kan ons zwaar vallen, maar hoezeer wordt deze niet verlicht door het feit dat Jezus ze met ons doet! Zoals Simon van Cyrene dragen wij soms zijn kruis, maar Hij heeft zichzelf voor altijd tot onze Simon van Cyrene gemaakt. En telkens wij onze zonden biechten, is Hij ons nabij, niet enkel van de kant van de priester die Hem vertegenwoordigt, maar ook aan onze zijde, door zelf onze zonden te dragen en onze bekentenis te begrijpen in de grote belijdenis die Hij namens allen op Goede Vrijdag heeft uitgesproken.
Vervolgens komt er, tussen de bekentenis en de absolutie, het wachten. Men heeft zijn zonden opgebiecht, maar men is niet bij machte zichzelf vergiffenis te schenken en zichzelf de absolutie te geven. Men moet zich in gehoorzaamheid laten doen en geduldig wachten op het licht van het heil, de zuivere genadegave. Het is een kostbaar stiltemoment dat volgt op de belijdenis, alsook een poos van luisterbereidheid waarbij we de priester enkele woorden tot ons laten richten. Tijdens deze tussentijd worden we uitgenodigd om ons te verenigen met de gestorven Christus die in de hel het opflakkerend paaslicht afwacht. Laten we, verenigd met Hem, hier enkel de blik richten op onze ellendige individuele zonden, maar laten we ons solidair voelen met het mysterie van zondige ongerechtigheid, dat in de wereld aan het werk is. Onze belijdenis mondt aldus uit in een zwijgende gehoorzaamheid en een stille solidariteit, waardoor we ons sacramenteel aansluiten bij de onmacht van Christus in het mysterie van Stille Zaterdag.
Dan volgt het moment van de absolutie. Hierbij worden we deelgenoot aan de grote absolutie van Paasdag. Want doorheen Jezus opstanding zegt de Vader allen toe: Ongeacht de ernst van uw zonde, mijn barmhartige liefde is de sterkere, want mijn Zoon is vereenzelvigd met uw zonde. Voor uw heil is Hij ver van mij verwijderd en verlaten geweest, en kijk: nu is Hij vrij en opnieuw in volle vreugde-eenheid met Mij; verzoen u in Hem met Mij [cf 2 Kor. 5, 18-21]. We dienen de absolutie dus in vreugde te ontvangen, als een nederig deelhebben aan Jezus paasvreugde op het moment dat de Vader Hem opwekt als zijn glorierijke Zoon: Gij zijt mijn Zoon, heden heb ik u verwekt.
Tenslotte blijft er wat men de genoegdoening noemt. In de vroege Kerk ging de boetedoening vooraf aan de verzoening. Tegenwoordig voorziet de Kerk na de absolutie in een te leveren inspanning, gericht op het voldoen aan de permanente vereiste van boetedoening. Daarbij is het doel niet de ontvangen vergiffenis te verdienen, maar concreet uitdrukking te geven aan de vruchten ervan.
André-Jozef Léonard, aartsbisschop van Mechelen-Brussel
Deze reeks wordt verzorgd door Anne Van Der Sloten
05-05-2011
5 mei 2011
5 mei 2011
1. Medjugorje: laatste nieuws uit het dorp zelf
Wist u dat op Goede Vrijdag, Onze Lieve Vrouw verschenen is op de Krizevac om 23.30 uur savonds aan Marija Pavlovic Zij heeft geen boodschap doorgegeven. Marija Pavlovic heeft juist gezegd dat Onze Lieve Vrouw heel lang over ons allemaal gebeden heeft. Na de verschijning zijn er twee sterren uit de hemel neergevallen. Men zegt dat dit uiterst zeldzaam en eigenlijk bijna nooit gebeurd is dat Onze Lieve Vrouw op de Krizevac aan Maria en zo laat verschenen is. Het is geleden van in het begin van de Verschijningen.
Wist u dat verleden woensdag, Vicka, na haar uitleg zeker een half uur over de mensen heeft gebeden. Zo lang hebnen ze dit nog nooit geweten. Het was heel intens. De mensen voelden zich precies in de hemel. Zij legt niet meer persoonlijk de handen op, behalve dan in haar privaat gedeelte, waar heel zieke mensen mogen komen.
Gans Medjugorje zwijgt, maar is er zeker van dat wij iets te verwachten hebben.
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 6]
Linda Rolinski's bekering
Op een avond voor onze reis was er het programma 20/20 op televisie en Barbara Walters kwam tot mijn grote verbazing met een uitzending over de Heilige Moeder en de zieners van Medjugorje! Ik keek geboeid en toen kwam het moment dat Barbarba Walters één van de ziensters interviewde, met name Vicka. De tweede keer dat ik haar zag riep ik het luid uit: "Wij gaan nog vriendinnen worden!" Ik voelde een band met haar en was de hele tijd van de uitzending alleen maar in beslag genomen door Medjugorje. Hoe vreemd!
Ik moet hier volledigheidshalve nog aan toevoegen dat bij Cecilia, ongeveer een jaar daarvoor, borstkanker werd vastgesteld en zo vertrokken wij in april van 1987 naar Medjugorje, want zij wist dat zij niet lang meer te leven had. Cecilia had mij gevraagd om een rozenkrans te kopen die ik zou moeten laten zegenen en terugbrengen, wat ik ook deed. Ik kocht ook een kleine brochure waarin netjes stond uitgelegd hoe men de Rozenkrans moest bidden. Eerst was ik tegen steeds maar herhalende gebeden, maar "eenmaal in Rome ..."
We kwamen te Medjugorje aan rond middernacht en het gevoel dat mij overkwam toen ik uit de auto stapte juist tegenover de kerk, is moeilijk te omschrijven. Nu weet ik dat het een enorm vredegevoel was. Maar alles leek mij zo vreemd en een beetje intens, zodat ik onmiddellijk alles verwierp en er mij al bij al ongemakkelijk bij voelde, omdat ik in wezen niet wou geloven in iets als dit. Overal scheen de verlichting en de Kerk was overvol! Cecilia was zo opgewonden dat ze in de Kerk rende. Ik bleef buiten wachten. Na lang wachten kwam zij uiteindelijk naar buiten en gingen we naar het huis waar we verbleven. Al onze bagage was nog ingepakt, maar toch gingen we naar bed.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Historische achtergrond van Manoppello
Wanneer het portaal gesloten is, en er geen licht binnen valt, dan ziet men het gelaat ... Mensen zijn een beetje in shock: De Verrezene is toch zonder wonden? ... In dit Doek, zónder kleuren, ziet men de eerste oogopslag, de eerste ademhaling na de dood, de eerste afdruk van de Verrijzenis ... Het moment dat de Verrijzenis gaande is ... We zien de nog opgezwollen wang en het gebroken neusbeen.
De ietwat rose kleur van het voorhoofd van het Gelaat is de genezende huid die door de doornenkroon is verwond. Artsen hebben in mei 2010 getuigd dat een dode mens die gereanimeerd wordt en weer tot leven komt, een rose kleur vertoond.
Christus is dus aan het Verrijzen, maar ... nog niet Verrezen.
De fotos die we van dit Doek nemen zijn momentopnamen, want HET BEELD VERANDERT ALTIJD................
Rita
4. De maagdelijke geboorte (vervolg)
Het antwoord van Jozef
Haar onschuld wordt nogmaals bevestigd door wat Matteüs ons vertelt over het gedrag van Jozef, haar man. Hij zegt ons dat, omdat Jozef een rechtvaardig man was, hij eerst in stilte van Maria wilde scheiden, maar dan van gedachte veranderde en door wilde gaan met het huwelijk omdat een engel aan hem verscheen die hem verzekerde van de onschuld van Maria. [Mat.1: 18-23]
Matteüs zegt ons duidelijk dat de eerste reactie van Jozef er één is van shock. Hij was klaarblijkelijk een onschuldige partij.
En zijn welwillendheid om toch door te gaan met het huwelijk bewijst dat hij door het bezoek van de engel overtuigd was van de onschuld van Maria.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
5. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 113]
Schrift 1
212. Toen ik opnieuw ging biechten, kreeg ik dit antwoord: "Ik begrijp u niet, zuster, het zou beter zijn dat ge niet bij mij komt biechten." Mijn God, ik moet mezelf geweld aan doen om wat dan ook over mijn innerlijk leven te zeggen en dan krijg ik als antwoord: "Zuster, ik begrijp u niet."
213. Toen ik de biechtstoel verliet, viel de marteling met alle macht op mij. Ik ben vóór het Allerheiligste Sacrament gegaan en heb gezegd: "Jezus, red mij, Gij ziet goed dat ik zwak ben". Plots hoorde ik deze woorden: "Tijdens de retraite vóór de geloften zal Ik u een hulp geven." Getroost door deze woorden ben ik beginnen vooruitgaan, zonder nog aan iemand raad te vragen; maar ik ondervond zo'n wantrouwen tegenover mijzelf dat ik besloot voor eens en altijd gedaan te maken met die twijfels. Ik wachtte dus heel bijzonder de retraite af die de eeuwige geloften zou voorafgaan. Enige dagen voordien bad ik God voortdurend om licht voor de priester die mijn biecht zou horen, zodat hij eens en voor altijd duidelijk uitmaken of ja dan neen, en ik dacht reeds: "Ik ga voor eens en altijd gerust zijn". Maar ik ontstelde bij de gedachte dat niemand mij in al deze zaken zou willen aanhoren. Ik besloot over dit alles niet meer na te denken en helemaal te vertrouwen op de Heer. De woorden: "tijdens de retraite" bleven in mijn oren naklinken.
214. Alles is reeds voorbereid, morgen gaan we naar de retraite in Krakow. Vandaag ben ik de kapel binnengegaan om God te danken voor de ontelbare genaden die Hij mij tijdens deze vijf maanden heeft verleend. Mijn hart was geheel vertederd bij het zien van zoveel genaden en de bescherming van de oversten.
215. "Mijn dochter, wees gerust, Ik neem alles op Mij. Ik ga zelf de zaken regelen met uw oversten en met de biechtvader. Spreek met Pater Andrasz zoals ge met Mij spreekt, met dezelfde eenvoud en hetzelfde vertrouwen."
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 113]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Waarschijnlijk heeft onze aarde, door Christus voorkeur voor onze zo lage en begrensde planeet en door zijn voortdurende wezensverandering van materiële stof naar Gods lichaam die in de Eucharistie voltooid wordt, deze voorkeur in de fysische ordening die de ouderen er ten onrechte aan gaven niet bekomen, maar ze bezit de voorkeur in de morele ordening en in de beproeving. Ze is het centrum van de bovennatuurlijke wereld. Volgens de Apostel verspreidt ze over alle andere werelden de deugd die ze bewaart en vergoddelijkt, ze verenigt elke volmaaktheid in het heelal, ze herstelt in haar geheel de verscheidene geschapen levens, door haar buigt de hemel en nadert God deze arme wereld, en volgens de mooie uitspraak van Sint Ambrosius heeft hij het heelal als een kleed aangetrokken en heeft Hij geschitterd in het heelal van de schepsels.
Dat is al wat we kunnen zeggen over de toekomst van de werelden en over de plek van de onsterfelijkheid.
Natuurlijk trachten we nu niet het uiterste en fundamentele geluk van de uitverkorenen te beschrijven, wat het zaligmakend visioen genoemd wordt, namelijk het bezitten van God, zo intiem en verstrengeld met ons wezen, dat we ermee verbonden zullen zijn als het ijzer met het vuur en dat we, door Hem van aangezicht tot aangezicht te aanschouwen in zijn eeuwig bestaan, we zullen veranderd worden tot gelijkenis van zijn goddelijke praal. Dit visioen heet het eeuwig leven, want het geeft de mens een rechtstreeks en onmiddellijk delen in Gods zaligheid, onafhankelijk van elke ruimte of plek. God is oneindig en overal aanwezig. De rechtvaardige ziel is het heiligdom waarin hij bij voorkeur verblijft. De engelen die ons bijstaan en beschermen op deze aarde zien voortdurend het gezicht van de hemelse Vader en de heilige zielen die van hun lichaam gescheiden zijn dragen overal hun paradijs mee. Ook in de meest duistere diepte van de afgrond zal God die ze bezit en ze verzadigt niet ophouden hen overvloedig te belichten en te doen genieten. Moest de mens een zuivere geest zijn, hij zou geen nood hebben aan een bepaalde materiële plek na dit leven. Dan zouden de aarde en de zichtbare schepping geen reden van bestaan meer bezitten en zouden ze onherroepelijk vernietigd worden. Maar de mensheid is geroepen om weer op te leven, zodat de materie die ze vormt ook tot herleven geroepen is zoals zijn verjongde en verheerlijkte gast.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 22]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Bij Astier
Weduwe Astier, Espérite Allard, misschien een naaste verwante van de meter van Benoîte, leed armoede sinds ze weduwe werd. Maar bij Astier," schrijft M. Gaillard," waren er 6 kinderen."
Het prijzige leven in de streek liet de weduwe amper toe brood te hebben voor de ganse familie. Maar zij, alsook haar familie, leden liever dan Benoîte iets te kort te doen. Ze geeft haar altijd het brood dat ze nodig heeft, in plaats aan haar familie of aan haar zelf. Maar dit liefdadig meisje kon niet aanzien dat arme kinderen leden: iedere dag deelt ze haar brood zonder dat haar moeder het weet en vindt ze het voldoende de om volgende week bij een andere baas te eten.
Een testament van 2 december 1667 leert ons de naam van de 6 kinderen Astier: de twee oudsten, Louis en Jeanne, zijn al getrouwd; de vier andere genieten van de naastenliefde van Benoîte: Madeleine en Suzanne, Marguerite en Françoise.
"Deze zware vasten van 7 dagen," vervolgt M. Gaillard, "zonder brood vermoeit haar zo dat ze dagelijks bloed stort uit haar mond en neus, zonder ooit te klagen of haar gewone liefdadigheid op te schorten. Wat ze voor de kinderen van haar bazin doet deed ze eerder tegenover haar gezellinnen door hen het brood te geven dat ze meedroeg bij het hoeden van de schapen."
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 243]
Johannes de apostel
Joh.17:23b ... en dat U hen liefhad zoals U Mij liefhad.
Maar aan het eind van zijn leven maakte hij duidelijk dat hij niet gekend wilde worden als een apostel, niet als een man die een relatie had met Petrus, Paulus en Maria, niet als de man die een belangrijke rol had gespeeld in de opwekking te Jeruzalem, te Samaria en te Efeze. Aan het eind van zijn leven maakte hij duidelijk dat er maar één belangrijke factor in zijn leven een grote rol speelde, en dat was dat hij de leerling was van wie Jezus hield. Hij wist dat de Vader van hem hield zoals de Vader van Jezus hield, en hij wist dat Jezus van hem hield zoals de Vader van Jezus hield: al het andere achtte hij van ondergeschikt belang. Het einde van zijn evangelie is dat God van hem hield.
Daar kwam nog bij dat hij zichzelf beschreef als iemand die altijd naast Jezus aan tafel lag, d.w.z. dicht bij het hart van Jezus. Hij had een hart dat leunde op intimiteit met Jezus, en hij had een zodanige zalving tot intimiteit met Jezus dat hij Jezus kon teruggeven wat hij van Hem ontvangen had, namelijk gepassioneerde liefde. En als derde geheim beschrijft hij dat Jezus Zijn geheimen met Johannes deelde. Niemand van Jezus leerlingen wist wie de verrader van Jezus was, maar Jezus wist het wel en Hij deelde dit geheim met Johannes [Joh.13:23-26]. Wanneer Jezus de geheimen van Zijn hart met ons deelt, krijgen wij deel aan de profetische bediening binnen de gemeente. En zo definieerde Johannes aan het eind van zijn leven het drievoudige geheim van zijn geestelijke identiteit.
Hij was de leerling van wie Jezus hield.
Hij was de leerling die leunde aan het hart van Jezus.
Hij was de leerling met wie Jezus de geheimen van Zijn hart deelde.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 68]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
De reis de Heilige Vrouwen
Ik heb Maria met vier heilige vrouwen op weg in een vlakte nabij Tiberias gezien. Ik zag ze ook van hun huis weggaan. Er is daar iemand gebleven. Zij hebben twee vissersknechten bij zich. De ene gaat voorop,de andere volgt achter hen en zij dragen hun reisgoed in een dubbele zak: één hangt op de borst en een op de rug aan een stok op de schouder. Het zijn: Johanna Chusa, Maria van Kleofas, Lea [éen der weduwen] en nog een vrouw, hetzij Maria Salome of de vrouw van Petrus of van Andreas. Zij gaan eveneens naar Betanië en volgen de gewone weg voorbij Sikar. Zij laten het aan hun rechterzijde, maar Jezus liet het links.
De heilige vrouwen gaan meestal in een rij achter elkaar, een paar schreden gescheiden, vermoedelijk omdat de meeste wegen, buiten de grote heirbanen, slechts paden zijn voor voetgangers en vaak door het gebergte lopen. Zij gaan vlug met vaste schreden en zakken niet door gelijk de mensen hier bij ons, vermoedelijk omdat men zich daar van jongs af aan gewend aan lange voetreizen.
Op de reis hebben zij de rokken tot het midden van de kuiten opgeschort en de benen zijn vanaf de middenlijfdoek [of broek] tot op de enkels met een band omwonden en onder hun voeten zijn dikke, opgevoederde sandalen gebonden. Op het hoofd dragen zij een sluier, die met een lange smalle doek om de nek toegehaald is. Deze doek daalt over de borst neer, waar hij gekruist is en loopt weer achter de rug tot in de gordel. Zij laten af en toe ter afwisseling hun handen daarin rusten. De vooropgaande man bereidt de weg, opent de afsluitingen, ruimt de stenen weg v6ór de voeten, legt loopplanken over diepten, zorgt in alle voorvallen voor alles en spreekt ook over de herberg. De man die hem opvolgt brengt alles weer in de vorige toestand.
10. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 27
Nero zal opnieuw op aarde verschijnen als een boodschapper en een voorloper van de Kwade die zal komen om de aarde en het menselijk ras te vernietigen.
Echte naam: Benedetto Odescalchi [Como, 19 mei 1611 - Rome, 12 augustus 1689]
Persoonlijk zeer streng in de leer, veroordeelde hij in 1679 een aantal laxistische jezuïetenstellingen en trad tevens op tegen het quiëtisme van Molinos. Alhoewel hij persoonlijk met Molinos bevriend was, gaf hij toch gehoor aan de wens van de inquisitie en veroordeelde hij in 1687 acht molinistische leerstellingen als ketterij.
Innocentius lag tijdens zijn pontificaat geregeld overhoop met Lodewijk XIV. De Franse vorst probeerde steeds meer zijn invloed te doen gelden over de Kerk, tot woede van de paus. In 1682 dwong Lodewijk de clerus vier Gallicaanse artikelen af, die de macht van de paus over de Kerk in Frankrijk inperkten. Innocentius verklaarde de artikelen nog datzelfde jaar ongeldig.
Om de paus tegemoet te komen ging Lodewijk zich vervolgens als de meest christelijke vorst van Europa gedragen. Zo herriep hij in 1685 het Edict van Nantes, wat een hernieuwde gewelddadige vervolging van de Franse protestanten [Hugenoten] inluidde. Innocentius liet echter weten deze drastische maatregelen niet op prijs te stellen.
Innocentius zette zich onvermoeibaar in voor de bevrijding van Wenen in 1683, toen de stad werd belegerd door de Turkse legers. Hij spoorde de Duitse vorsten en de Poolse koning Jan Sobieski aan legers te sturen naar Wenen en verstrekte hen omvangrijke sommen geld.
Chris De Bodt
12. De Berkenboomprofetieën [deel 6]
Aloïs Irlmaier
Diegenen ten zuiden van de Donau moeten geen angst hebben van de Russen. De volkeren tussen Watsman berg en Wendelstein moeten niet bezorgd zijn en zullen geïsoleerd worden.
Dan vliegt er vanuit "K" [Keulen?] een vlammende tong naar het noordwesten, westen en zuiden. Eén keer vliegt de tong kort en dan brandt er een stad ten noorden van Saurisel [nabij Berechtsgarten].
De inwoners van Munchen zal niet veel overkomen, maar er zal wel een beetje onrust zijn. Een grote hongersnood zal komen en zal de dieren van de boer nemen. De boer zal zich moeten verweren tot het uiterste want ze zullen hem zelfs zijn ondergoed willen ontnemen.
Tegelijkertijd zal er een grote man opstaan en op dat ogenblik zal de oorlog stoppen. Het duurt allemaal niet lang.
Het gebaarde volk van zeven maal "gisteren" zal uiteindelijk eindigen en hun vijand zal vluchten. Op de oever van de rivier zullen ze hun kamp opslaan en vechten met wanhoop. Daar zal hun macht vernietigd worden, gebroken, zo hard dat één in leven zal blijven om thuis het verlies te gaan rapporteren.
Ik zie drie dingen, zijn het drie dagen, drie weken of drie maanden, ik weet het niet.
In Rusland zal een nieuwe revolutie uitbreken en een burgeroorlog. De lijken zullen zo talrijk zijn, dat ze moeilijk te verwijderen zullen zijn van de straten.
Het Russische volk zal terug beginnen te geloven in Christus en het kruis zal terug vereerd worden.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
13. Bijzondere reeks rond de sacramenten [deel 3]
Het sacrament van de Verzoening
De belijdenis van de zoon
Na de belijdenis en het wachten volgt de absolutie. Allereerst voor Jezus. Want in de verlatenheid van het kruis en de eenzaamheid van het graf was de voelbare gemeenschap van Jezus met de Vader opgeheven. En kijk, met de glorierijke verrijzenis wordt de gemeenschapsband hersteld en de eenzaamheid van Goede Vrijdag en Stille Zaterdag herschapen. Op paaszondag zien we de Zoon, bevrijd van de angst waarin het gewicht van de zonde Hem had gestort, verlost van de ketens des doods, in de strikte zin van het woord vrijgesproken, bevrijd van de macht van zonde en dood die de hele wereld gevangen hield. In deze zin spreek ik over de verrijzenis als de absolutie van Pasen: Jezus krijgt er voor heel de mensheid vergeving van de zonde die Hij in onze plaats heeft gedragen. Sinds de dag dat de Vader tot Jezus sprak: Gij zijt mijn Zoon, heden heb ik u verwekt, sinds deze nieuwe en definitieve geboorte van de Zoon, is voor Jezus en voor ons alles nieuw. In de grote vreugde van Pasen is de hemel voor eeuwig toegankelijk. Want Diegene die verrezen weer is opgevaren ten hemel, is ook Diegene die alle menselijke ellende heeft gedragen en doorstaan. Etiam peccata! riep Augustinus uit. Nu zelfs de zonden door het smetteloze Lam gedragen en weggenomen zijn, vormen zij niet langer een onoverkomelijke hinderpaal en worden zij, door de genade van de vergiffenis, de gelegenheid voor de meest volkomen gave van allemaal, namelijk deze van de barmhartigheid.
André-Jozef Léonard, aartsbisschop van Mechelen-Brussel
Deze reeks wordt verzorgd door Anne Van Der Sloten
04-05-2011
4 mei 2011
4 mei 2011
1. Medjugorje: laatste nieuws uit het dorp zelf
Wist u dat op Goede Vrijdag, Onze Lieve Vrouw verschenen is op de Krizevac om 23.30 uur savonds aan Marija Pavlovic? Zij heeft geen boodschap doorgegeven. Marija Pavlovic heeft juist gezegd dat Onze Lieve Vrouw heel lang over iedereen gebeden heeft. Na de verschijning zijn er twee sterren uit de hemel neergevallen. Men zegt dat dit uiterst zeldzaam en eigenlijk bijna nooit gebeurd is dat Onze Lieve Vrouw op de Krizevac aan Maria en zo laat verschenen is. Het is geleden van in het begin van de Verschijningen.
Wist u dat verleden woensdag, Vicka, na haar uitleg zeker een half uur over de mensen heeft gebeden? Zo lang hebben ze dit nog nooit geweten. Het was heel intens. De mensen voelden zich precies in de hemel. Zij legt niet meer persoonlijk de handen op, behalve dan in haar privaat gedeelte, waar heel zieke mensen mogen komen.
Gans Medjugorje zwijgt, maar is er zeker van dat wij iets te verwachten hebben.
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 5]
Linda Rolinski's bekering
Mijn ervaring met Medjugorje
Mijn echtgenoot Stan vertede me ons ons kind op te voeden als een Katholiek kind. Ik antwoordde: "Geen sprake van!" Ik had de gebruikelijke Protestantse tegenwerpingne tegen het Katholiscime en de Katholieken. Ik was niet Katholiek en het was ook niet de bedoeling dat ik Katholiek zou worden, ook al drongen mijn echtgenoot en mijn vrienden er zo sterk op aan.
In 1986 gaven onze vriendin Cecilia Borowski en haar man, Richard, beide vrome Katholieken, mij enkele brochures en artikels over hoe de Heilige Maagd sinds 1991 verscheen aan zes kinderen in een klein dorp in Kroatië, Medjugurge en hoe Zij sindsdien boodschappen doorgaf. De artikelen waren geschreven door de Lutherse Protestant, Wayne Weible [daarna is hij Katholiek geworden]. Vreemd genoeg kon ik de artikels en brochures niet neerleggen en bleef ze lezen en herlezen en Ik vertelde Cecilia toen, dat indien ze langs ginds zou gaan, ik graag had meegegaan.
Ik hou van reizen en ik had reeds gehoord over Fatima en Lourdes. Als de Heilige Moeder werkelijk in Medjugorje verscheen, was dit voor mij mooi meegenomen, maar ik wou eigenlijk alleen maar gaan omdat het iets nieuws was, gewoon uit nieuwsgierigheid. Het is niet omdat er een troepje samengedrongen en hysterische katholieken geloofden dat de Moeder Gods daar verscheen, dat dit ook betekende dat dit in feite ook gebeurde. In ieder geval was ik vastbeloten om mij niet te laten opgaan in deze "massahysterie."
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Historische achtergrond van Manoppello
Toevoegsel van een lezer van ons blog
Verslag van de lezing "Heilige Gelaat, Volto Santo van Manoppello," te Amsterdam [13 februari 2011]
Het Gelaat van God
Door: Zuster Petra Maria Steiner, tesamen met Zuster Tabita, uit Manoppello, Italië. Ouder dan de evangelies zijn de zwachtels uit Jezus grafkamer. [vgl. Joh. 20,1-8]
Pater Pio zei in 1963: "Het Volto Santo in Manoppello is zeker het grootste wonder, dat wij hebben!"
Manoppello [klein dorp] ligt op de hoogte van Rome, 180 km oostelijker, 30 km vd zee af, bij Pescara. Het gebergte heet: Maiellagebergte; Abruzzen.
Oer-relikwie van het Christendom
De Maiellabergketen is in de middeleeuwen al een "heilig" gebergte en Manoppello wordt een "klein Jeruzalem" genoemd. In de kerk wordt vanaf 17de eeuw het Volto Santo bewaard.
In de 16de eeuw kwam een "pelgrim" een pakketje brengen aan een arts. De arts opende het pakketje en wilde vervolgens de "pelgrim" bedanken, maar hij was verdwenen... MEN ZIET NIETS van het Gelaat, want het is doorschijnend ...
Waarom komen wij voor een stukje stof? Het is totaal doorzichtig...van mosselzijde, Byssus genaamd en in de middeleeuwen "goud van de zee" genoemd, ontnomen aan mosselen op de bodem van de zee. De mossel staat rechtop...en van de wortels!....is dit Doek vervaardigd... De stof behoorde toe aan koningen omdat het zeer kostbaar was.
Wetenschappers hebben vastgesteld dat er geen verf is gebruikt. Dus het is een schilderij zónder verf. Dichterbij komend ziet men iets: neus, mond etc. Je denkt: wellicht een foto!.... Maar een foto blijft een foto, onafhankelijk van de afstand. Een foto heet lichtbeeltenis.
Het Volto Santo heeft iets met "licht" te maken. Bij verandering van richting, ziet men een andere dimensie. Omdat het Volto Santo "doorzichtig" is ziet men er de huizen en autos van de overkant van de straat doorheen.
Rita
4. De maagdelijke geboorte (vervolg)
Marias lofzang
Laat ons verder zoeken naar bewijzen van Marias onschuld. Het volgende bewijsstuk is het prachtige loflied dat Maria zingt tot Elisabeth:
46. En Maria sprak:
47 "Mijn hart prijst hoog de Heer, van vreugde juicht mijn geest om God mijn redder;
48. Daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid zijner dienstmaagd. En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig
49. Omdat aan mij zijn wonderwerken deed, Die machtig is, en heilig is zijn Naam.
50. Barmhartig is Hij van geslacht tot geslacht voor hen die Hem vrezen."
Ik stel mij de vraag: Welke ongehuwd zwanger meisje heeft zich ooit zo gedragen: Een loflied zingende voor haar familie?
Het gedrag van Maria is dat van een onschuldige!
Vertaling: Anne Van Der Sloten
5. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 112]
Schrift 1
207. Vandaag heb ik gebeden voor een stervende ziel, die zonder de heilige Sacramenten stierf en er nochtans vurig naar verlangde. Maar het was te laat. Het is een familielid, de vrouw van mijn oom. Deze ziel was aan God aangenaam. Op dat moment bestond de afstand niet tussen ons.
208. O gij, kleine dagelijkse offertjes, gij zijt voor mij als veldbloemen, waarmee ik de voeten van mijn welbeminde Jezus bedek. Soms vergelijk ik deze kleine dingen met heldhaftige deugden: wat ze voortdurend hernieuwen, vraagt heldhaftigheid.
209. In het lijden zoek ik geen hulp bij de schepselen, maar God is alles voor mij, hoewel het soms lijkt dat zelfs Jezus me niet hoort; dan bewapen ik mij met geduld en stilte, als een duif die niet klaagt en geen verbittering kent wanneer men haar jongen wegneemt. Ik wil zweven in de hitte zelf van de zon en ik wil me niet ophouden in de nevels. Ik zal niet verzwakken, want van U krijg ik alles, o Gij mijn kracht.
210. Ik bid de Heer vurig dat Hij gelieve mijn geloof te versterken om in de grijsheid van het dagelijks leven me niet te gedragen naar de menselijke ingesteldheid, maar naar de geest. O, hoe trekt alles de mens naar de aarde, maar het levend geloof houdt de ziel in de hogere sferen en zet de eigenliefde op haar plaats, namelijk de laatste.
211. Opnieuw daalt de duisternis over mijn ziel. Het lijkt me of ik onder de invloed van de verbeelding ben. Toen ik ging biechten om licht en vrede te putten, heb ik die niet gevonden. De biechtvader heeft nog meer twijfels geschapen dan er eerst waren. Hij heeft mij gezegd: "Zuster, ik kan niet onderscheiden welke kracht op u werkt, wellicht God of wellicht de kwade geest." Toen ik uit de biechtstoel wegging, overwoog ik deze woorden. Hoe meer ik ze overwoog hoe dieper mijn ziel in de duisternis stortte. Jezus, wat dan? Toen Jezus mij met welwillendheid naderde, vreesde ik. "Zijt Gij echt Jezus?" Langs een kant trekt de liefde mij aan en langs de andere weerhoudt de angst mij. Wat een foltering, ik kan het niet beschrijven.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 112]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
De scepter van hemel en aarde kwam van bij het begin in handen van Gods Zoon. Deze ontelbare werelden, waarvan aantal en afmetingen alle begrip overstijgen, zijn maar een klein deel van de bruidschat aan zijn menselijkheid toegekend vanwege zijn onverbrekelijke vereniging met de godheid, "want God, zijn Vader, heeft alles aan zijn voeten gelegd, Hem aan zijn rechterhand geplaatst in de hemel, boven elk vorstendom, macht, deugd en overwicht, boven alles wat een naam draagt nu in de komende eeuwen. Hij is de band tussen zichtbare en onzichtbare dingen, en alles wat geschapen werd bestaat maar door Hem in Hem..." [Ef. 1,21].
Als je me nu vraagt waarom, onder alle andere onvergelijkbaar uitgestrekter en stralender middens de Schepper de kleinste bewoonde ster heeft ontwaard voor de plek van zijn vernietiging, het tafereel van zijn activiteiten en mysteries van zijn Menswording en Verlossing, zou ik zeggen dat het ongeschapen Woord, om de diepte en de overmaat van zijn liefde te verkondigen door zich buitenmaats te vernederen, naar de schoot van zijn Vader en de heuvels van zijn Eeuwigheid gesneld is en zo alle trappen van de intellectuele hiërarchie zonder stilstaan heeft beklommen. Hij doorkruiste de hemel met de engelachtige wezens waarmee hij zich niet verenigt en in hun woning is zijn verblijf niet: Nusquam enim angelos appehendit [Hebr 2,16]. Daarna daalde Hij af naar de hoogste streken van het firmament die de grote zonnen verlichten en beoordeelde ze te weelderig en te blinkend. Zoals in het Hooglied staat, Hij daalde snel heuvel na heuvel af tot Hij bij het minste terecht kwam: Ecce venit saliens in montibus [7,2]. Om er zijn sterfelijke stappen te vestigen, zich te verbergen en te lijden verkoos Hij onder alle sterren van de schepping een van de kleinste en meest duistere. Zo werd in aanzien van werelden en wezens dit woord van de Profeet vervuld [Ps 112,16]: "Hij heeft de arme uit het niets doen opstaan en hem uit het stof en het mest verheven."
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [19/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 21]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Het avontuur van de muilezeldrijvers
De buurt van Font-Claire was eigendom van het gezin Rolland, een van de best bedeelde families in de streek. Woonachtig in Remollon bezat Jean Rolland meerdere velden en wijngaarden op het gebied van Saint-Etienne en hij had er een huis: Hij zal de grond in de vallei van Fours bezitten waarop de grote gebeurtenissen van 1664 zich zullen afspelen. Hij stond bekend en werd gevreesd voor zijn brutaliteit, "zo brutaal," noteert Gaillard "dat niemand bij hem bleef wonen, want hij sloeg even rap als hij sprak." Maar de zachtheid van Benoîte slaagde erin deze gewelddadige te bedaren en haar berispingen raken hem zo dat hij nooit kwaad op haar wordt, "tot grote opluchting van zijn vrouw die daardoor de herderin zo graag mocht."
Deze bijzondere uitstraling van Benoîte, van wie de opmerkingen de stugheid van deze man intoomde, wordt in het dorp opgemerkt. Zo schrijft M. Peytieu: "Toen begon God in haar iets heel bijzonder te doen blinken."
Hier nog een andere trek uit die tijd:
Rolland gaf Benoîte soms een gezel die Joseph Souchon heette. Deze rakker, "zeer braaf, zacht en bescheiden," ging fruit jatten aan de bomen van de buren en bracht het naar Benoîte. Kwaad om van dit vergrijp te profiteren zei ze op een dag dat ze niet meer met hem wou hoeden, want ze beledigden God door deze kleine diefstallen. Door haar gevoelig geweten reageert de herderin energiek, want ze wilt nooit schipperen met de innerlijke Stem.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 242]
Johannes de apostel
Joh.17:23b ... en dat U hen liefhad zoals U Mij liefhad.
In deze beide teksten stelt Jezus dat Hij voor Zijn leerlingen voelt wat de Vader voor Hem voelt, maar niet alleen dat. Wat de Vader voor Jezus voelt is precies hetzelfde als wat ook de Vader voor de leerlingen van Jezus voelt. M.a.w. de liefde binnen de Drie-Eenheid is de liefde waarmee de Vader en de Zoon gevoelens koesteren voor de leerlingen van Jezus, d.w.z. alle gelovigen binnen de gemeente van Jezus Christus. Het opmerkelijke is echter dat in de andere drie evangeliën niets geschreven wordt over deze waarheid. Het is Johannes alleen die uitvoerig verslag doet van dit gesprek tussen Jezus en Zijn leerlingen. En in deze uitspraak van Jezus heeft Johannes zijn geestelijke identiteit gevonden, want hij noemt zichzelf "de leerling van wie Jezus hield."
Op het moment dat Johannes dit schreef was hij aan het einde van zijn natuurlijke leven gekomen, en hij had heel wat meegemaakt. Hij was een van de belangrijkste leiders van de grote opwekking in Jeruzalem die begon op de pinksterdag in Hand.2. Hij werd door God gebruikt om het vuur van opwekking in Samaria aan te steken in Hand.8:14-17, na het voorbereidende werk door Filippus de diaken [8:5-8]. Johannes was bevriend met alle grote geestelijke leiders in Jeruzalem, en hij was zelf een van de steunpilaren in deze zeer grote gemeente [Gal.2:9]. Bovendien had hij van Jezus Zelf het bijzondere voorrecht gekregen om voor Maria, de moeder van Jezus, te zorgen na de dood van Jezus [Joh.19:26-27]. Later verhuisde hij naar de stad Efeze waar in Hand.19 een ongelooflijk grote opwekking was uitgebroken door de bediening van Paulus. Johannes bleef daar tot zijn dood wonen en vervulde een zeer grote rol in de gemeente van Efeze als een geestelijke vader. Hij had alle redenen om zijn geestelijke identiteit te vinden in het succes dat hij als apostel ervoer in zijn werk voor het koninkrijk van God.
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 67]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Echtscheiding van Herodes veroordeeld
25 september. De ochtend van de vijfentwintigste vertrokken de dopelingen naar Johannes. Jezus begaf zich naar de school waar vele mensen samenstroomden. In zijn preek sprak Hij volgens gewoonte over de doop en de Messias, en hoe men Hem niet zou willen erkennen. Hij verweet hun ook hun eigenzinnige gehechtheid aan oude, ijdele gewoonten, waarin het hoofdgebrek van die mensen bestond. Zij waren over het algemeen vrij eenvoudig en namen alles goedschiks aan.
Hierna liet Jezus Zich door de overste van de synagoge tot tien zieken brengen. Hij genas er geen enkele, want Hij had reeds tot Eliud en tot zijn vijf leerlingen gezegd dat Hij dit in de nabijheid van Jeruzalem voor zijn doop niet wilde doen. Het waren meest zij die aan waterzucht en jicht leden en ook enkele zieke vrouwen. Maar Hij vermaande ze en zei tot ieder van hen in het bijzonder wat zij geestelijk moesten doen, omdat hun ziekten ten dele straffen voor hun zonden waren. Aan enigen beval Hij zich te reinigen en de doop te gaan ontvangen.
In de herberg was nog een avondmaal en er waren vele mannen uit het dorp tegenwoordig. Vóór de maaltijd brachten deze het gesprek op de verboden, overspelige omgang van Herodes. Zij keurden die af en polsten Jezus naar zijn mening hierover. Jezus laakte Herodes handel en wandel met onverbiddelijkheid, maar tevens zei Hij: "Indien men over anderen recht wil spreken, moet men ook zichzelf rechten."
Voorts brandmerkte Hij streng alle huwelijkszonden. In dit dorp waren immers vele zondaars en Jezus sprak met allen in het bijzonder en verweet hun zeer streng hun overspelig leven. Hij zei aan velen persoonlijk ook hun geheimste zonden, zodat zij geheel onder de indruk boetvaardigheid beloofden.
Jezus begaf zich van hier op weg naar Betanië. De afstand kan nog 6 uren zijn. Hij kwam nu weer tussen bergen. Daar in het land is het nu reeds winterachtig weer. De lucht is overtrokken en beneveld en s nachts is het vaak reeds zo koud, dat er rijp valt. De winter begon dit jaar vroeg. Jezus hult zijn hoofd in een doek en Hij gaat nu recht naar het oosten. 11. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 26
Deze goddeloze man zal bevelen geven om hem als God te vereren en te aanbidden, want hij zal zeggen dat hij Christus is, alhoewel hij Zijn vijand is. Hij zal de kracht ontvangen om wonderen te verrichten, zodat het vuur uit de hemel zal vallen en de zon uit haar koers worden gehaald en het beeld dat hij zal maken, zal kunnen spreken. Door dergelijke "wonderen" zal hij velen verleiden om hem te aanbidden en om het teken op hun handen of voorhoofd te ontvangen. En diegenen die hem niet willen aanbidden, noch het teken willen aanvaarden zullen sterven in vernuftige martelingen. Zo zal hij bijna twee derden van hen vernietigen en het derde deel zal vluchten naar afgelegen plaatsen. Maar met een ondenkbare woede zal hij met zijn leger de bergen bestoken waar de rechtvaardigen heen zijn gevlucht. En wanneer dezen zichzelf zullen omsingeld zien, zullen ze met luide stem de hulp van God inroepen en God zal hen horen en zal hen een Bevrijder zenden.
Echte naam: Benedetto Odescalchi [Como, 19 mei 1611 - Rome, 12 augustus 1689]
Benedetto Odescalchi werd geboren in een rijke koopmansfamilie in Como, waar hij een opleiding kreeg bij de Jezuïeten. Vervolgens studeerde hij rechten in Napels en Rome. In 1645 maakte paus Innocentius X hem kardinaal-legaat in Ferrara, waar hij door zijn hulp aan de ernstig zieken al gauw de bijnaam "vader der armen" kreeg. In 1650 werd hij bisschop van Novara: opnieuw gaf hij geld uit om het lijden van de armen en zieken in zijn diocese te verlichten. Met toestemming van de paus gaf hij deze post in 1656 op ten gunste van zijn broer Giulio en vertrok hij naar Rome. Hij nam er deel aan verschillende congregaties.
Na het overlijden van paus Clemens IX in 1669 was Benedetto reeds een sterke kandidaat als opvolger, maar de Franse vorst Lodewijk XIV verhinderde zijn verkiezing. In 1676, toen zijn opvolger Clemens X stierf, probeerde Lodewijk weliswaar opnieuw de verkiezing van Benedetto Odescalchi te dwarsbomen, maar ditmaal vond hij een meerderheid van de kardinalen en de Romeinen tegenover zich. Op 21 september 1676 werd Benedetto officieel tot de nieuwe paus Innocentius XI gekozen.
Het pausschap van Innocentius XI werd gekenmerkt door zijn strijd tegen het nepotisme en zijn sobere levensstijl. Onmiddellijk na zijn aantrede bracht hij de uitgaven van de Curie drastisch terug en pakte het nepotisme onder de kardinalen hard aan. Met succes, want het astronomische tekort van 170.000 scudi bij zijn aantreden was binnen enkele jaren omgezet in een overschot. Zelf leefde de paus zeer sober: hij was een ware asceet die het volk meed, de meest onaangename vertrekken van het Vaticaanse paleis bewoonde en eenvoudige gewaden droeg. Voorts spoorde hij de kardinalen en zijn onderdanen aan om eveneens zuiver te leven. Theaters achtte hij immoreel, diepe decolletés waren verboden en de paus stuurde zelfs dienaars door Rome om korsetten en gewaagde kleding in beslag te nemen.
Chris De Bodt
13. De Berkenboomprofetieën [deel 6]
Aloïs Irlmaier
De tanks rijden, maar deze die erin rijden zijn overdekt met de dood. Daar waar het valt, zal niets overleven. Geen bomen, geen bloemen, geen dieren, geen gras. Alles zal verdorren en zwart worden. De huizen zullen overeind blijven.
Wat het is weet ik niet en kan ik niet zeggen. Het is een lange lijn. Wie ze overschrijdt, sterft. De soldaten van het oosten kunnen niet naar het westen en die van het westen niet naar het oosten. De wind blaast de dodelijke wolk naar het oosten. Plotseling zullen de oostelijke legers ineenstorten. Ze gooien alles weg wat ze bijhebben en proberen naar het noorden te vluchten, maar niemand zal terugkeren.
Bij de Rijn zullen de dingen een einde nemen. Van de drie legers zal er geen enkele soldaat naar huis keren. Er zullen zoveel doden zijn: duizenden dode lichamen, zwart, het rottende vlees valt van de beenderen.
Dan komt er een enkel vliegtuig uit het oosten. Het gooit een "neutraliseerder" in het groot water bij Engeland. Dan verheft het water zich als uit één stuk zo hoog als een toren en valt terug neer. Het veroorzaakt een aardbeving en een enorme golf en alles zal overstromen. Bijna alles van Engeland en de Europese kust tot Berlijn zal zinken met uitzondering van een paar bergpieken.
Tegelijkertijd zal een nieuw land oprijzen dat vroeger bestond [Atlantis]. Drie grote steden zullen zinken. Eén door het water [Londen]. De tweede zal zinken [New York] en de derde zal uiteenvallen [Rome]. De stad met de ijzeren toren [Parijs] zal in brand gezet worden door zijn inwoners en zal gelijkgemaakt worden met de grond.
Ook in Italië zal het zeer slecht zijn. Alle priesters, uitgezonderd zes, zullen vermoord worden. De paus zal vluchten.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
14. Bijzondere reeks rond de sacramenten [deel 2]
Het sacrament van de Verzoening
Alle sacramenten hebben hun oorsprong en hun toonbeeld in Christus. Het eerste doopsel is dat van Jezus zelf toen Hij werd ondergedompeld in de dood en herrees in een nieuw leven. Het eerste vormsel is de zalving die de Zoon heeft gekregen van de Heilige Geest bij zijn ontvangenis in de schoot van Maria, vervolgens bij zijn doopsel in de Jordaan, en ten slotte op de dag van zijn opstanding en zijn verheerlijking door de H. Geest van Pinksteren. En zo verder voor alle sacramenten, met inbegrip van het sacrament van de verzoening, hoe verrassend dit ook kan lijken.
De belijdenis van de zoon
Het eerste boetesacrament heeft Jezus zelf ingesteld op het kruis door de zonden van de wereld op zich te nemen en dit te bekennen voor het aanschijn van de Vader en het gehele universum. De belijdenis van Christus is dus net zoals de onze begonnen met de erkenning van de zonden. Opdat de Vader ons zou kunnen herkennen in zijn Zoon, ons onze fouten zou kunnen vergeven en ons aldus weer zou kunnen binnenleiden in de gemeenschap met Hem, is Christus begonnen met op het kruis uiting te geven aan de volle ernst van onze zonde. Hij is het Lam Gods geworden dat de zonden van de wereld draagt [cf. Joh. 1, 29], de ware bronzen gifslang die opgericht alle gif van de zonde in zich draagt om de wereld van haar beet te verlossen [cf. Joh. 3, 14-15; Num. 21, 4-9], de Rechtvaardige die de verdiende vloek van de zondaars op zich neemt [cf. Gal. 3, 13; Deut. 21, 23], de Onschuldige voor de mensen tot zonde gemaakt [cf. 2 Kor. 5,21] en [innig met de Vader verbonden] deelgenoot werd van hun verwijdering van God: "Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?" [Mar. 15, 34]. Het is de eerste belijdenis van de mensheid. Het is het eerste Confiteor in naam van het hele mensdom door de Zoon uitgesproken. Voortaan zullen de zondaars, wanneer ze hun schuldbelijdenis willen plaatsen binnen deze van de Kerk, enkel hun persoonlijke bekentenis hoeven in te passen in de grote belijdenis van Jezus namens allen.
Na de belijdenis komt het wachten. Nadat Hij de geest [of de Geest] had gegeven, belandt Jezus in de toestand van de doden vóór Pasen, in de onmacht van wie geen vat meer heeft op deze wereld en, nog verstoken van de vreugde van de nieuwe wereld, de gevangene is van het dodenrijk: "Hij is neergedaald ter helle," zoals het Symbolum van de Apostelen het uitdrukt [cf. 1 Petr. 3, 19]. Misschien bereikt zijn zelfontlediging, zijn "kenosis" [cf. Fil. 2, 7] hier wel zijn hoogtepunt. Deze passieve ervaring van solidariteit met de verloren mensheid vormt de tussentijd tussen de actieve belijdenis van de zonde van de wereld op het kruis en de "absolutie van Pasen." Tijdens deze "pauze" van Stille Zaterdag vermag Christus niets meer. Hij kan enkel afwachten dat de Vader Hem opwekt ... We bevinden ons in de diepste diepte van het paasmysterie: in de hel, in de passiviteit van de dood "wacht" Christus op de welwillendheid van de Vader.
André-Jozef Léonard, aartsbisschop van Mechelen-Brussel
Deze reeks wordt verzorgd door Anne Van Der Sloten
03-05-2011
3 mei 2011
3 mei 2011
1. Paus Johannes Paulus II zalig verklaard
Paus Johannes Paulus II is zondag in de Sint-Pietersbasiliek zalig verklaard door zijn opvolger Paus Benedictus XVI. De ceremonie lokte één miljoen mensen naar de Italiaanse hoofdstad. Het overvolle Sint-Pietersplein kleurde wit en rood, de kleuren van de Poolse vlag. De misviering duurde drie uur.
Rond 10 uur is de mis in de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad van start gegaan. De zaligverklaring werd ingeleid met een levensbeschrijving van Johannes Paulus. Daarna sprak paus Benedictus de zaligverklaring uit in het Latijn en werd een immense foto van een lachende paus Johannes Paulus ontrold. Zijn feestdag wordt op 22 oktober gevierd, de dag waarop hij in 1978 paus werd. De menigte juichte, applaudisseerde en huilde.
Tijdens de bijna drie uur durende mis bad Benedictus bij de kist van Johannes Paulus in de Sint-Pieter. Ook nam hij een zilveren relikwie in ontvangst met daarin een flesje bloed van Johannes Paulus.
Volgens de Italiaanse politie zijn ongeveer één miljoen gelovigen naar Rome afgereisd om de zaligverklaring bij te wonen. De gelovigen die geen plaatsje op het Sint-Pietersplein wisten te bemachtigen, kunnen de ceremonie volgen op één van de veertien grote schermen die elders in de stad staan opgesteld.
Delegaties
Op de plechtigheid waren 86 officiële delegaties uit de hele wereld aanwezig met onder hen 16 staatshoofden. Voor ons land waren koning Albert en koningin Paola, en premier Yves Leterme de vertegenwoordigers. Maar ook Robert Mugabe, de president van Zimbabwe, woonde de viering bij. Internationaal is Mugabe een paria wegens beschuldigd van schendingen van de mensenrechten. Sinds 2002 is hij niet meer welkom in de Europese Unie, maar Vaticaanstad maakt geen deel uit van de Unie en gaf Mugabe de toelating om naar Rome af te zakken.
Met slechts één ambassadeur was de Amerikaanse delegatie heel wat minder opvallend dan bij de begrafenis van Johannes Paulus II, toen president George Bush jr. zelf naar Rome afzakte. Behalve Libanon en de Palestijnse PLO stuurden de Arabische landen geen delegatie.
Een van de meest opgemerkte gasten was de 49-jarige Franse non Marie Simon-Pierre. Haar genezing van de ziekte van Parkinson wordt toegedicht aan Johannes Paulus II en werd aangehaald als argument voor de zaligverklaring.
De zaligverklaring geeft ook aanleiding tot grote festiviteiten in zijn thuisland Polen. Er zijn onder meer evenementen aan de gang in zijn geboorteplaats Wadowice en in Krakau, waar hij jarenlang aartsbisschop was.
Poolse pelgrims
De vele honderdduizenden gelovigen zijn naar Rome gekomen om hun papa zalig te zien verklaren. Het opvallendst aanwezig zijn toch de Poolse pelgrims. Met naar schatting 70.000 tot 80.000 zijn ze afgereisd. Polen is dan ook het geboorteland van Johannes Paulus. Karol Lawniczak is samen met zijn vriend Rafal Olszak helemaal met de fiets vanuit Polen gekomen. In drie weken hebben ze 2.000 kilometer afgelegd. Ik wilde er een echte pelgrimstocht van maken, zegt de 24-jarige student fysica uit Lodz.
Karol zegt dat hij een speciale band heeft met zijn naamgenoot Karol Wojtyla. Ik was nauwelijks enkele weken oud toen mijn ouders, samen met mij, naar Johannes Paulus gingen kijken toen die voor de eerste keer opnieuw Polen bezocht als paus. Ik ben naar zijn begrafenis geweest. En daarom vind ik dat ik nu hier opnieuw moet zijn.
Wat hij voor mij betekent? Dat kan ik moeilijk in enkele woorden zeggen. Hij is een heel speciaal figuur, in spirituele zin. Hij is toch een soort van vader voor alle Polen.
Over de koppen lopen
Het Sint-Pietersplein was gisterenavond afgesloten voor het publiek. Vele duizenden pelgrims hebben dan ook de nacht doorgebracht op de Ponte Vittorio Emanuele of rond de Engelenburcht. Sinds vanochtend 5.30 uur is het plein opnieuw open. Een uur later was het al volgestroomd met gelovigen die de zaligverklaring willen bijwonen. De massa zat er dicht opeen gedrukt. Veel mensen probeerden tevergeefs nog een plaats te bemachtigen.
Er zijn mensen uit een honderdtal landen aanwezig, voor het grootste deel uit Europa. Er duiken vooral veel Polen met vlaggen op. Ook zusters, priesters en religieuzen zijn talrijk. Er zijn veel jeugdgroepen aanwezig, net als gezinnen.
Gelovigen lagen rij aan rij in slaapzakken. Herman Marcello was helemaal uit Argentinië overgevlogen om de plechtigheid mee te maken. Volgens mij was hij de eerste paus die mijn land bezocht. Hij heeft de kerk weer dichter bij de jeugd gebracht. Daarom ben ik hier. Een jonge Poolse priester in zwart gewaad zal ook in de open lucht overnachten. Wij Polen zijn sterk, lacht hij.
In de meer dan 4 uur durende opname kunt u het allemaal nog een herbeleven
2. Osama bin Laden gedood door Special Forces
Osama bin Laden, de meestgezochte terrorist ter wereld die beschouwd wordt als het brein achter de aanslagen van 9/11, is eergisteren gedood. Een speciaal team van het Amerikaanse leger heeft hem doodgeschoten in Pakistan, meldt de Amerikaanse president Barack Obama.
Dag van zaligverklaring van heiligste man ter wereld wordt ook de dag van de dood van de grootste misdadiger ter wereld
Volgens Obama kwamen de Amerikanen de 54-jarige bin Laden al in augustus op het spoor, maar duurde het nog maanden voordat de inlichtingendiensten zeker wisten waar de terroristenleider zich bevond. Dat werd vorige week pas duidelijk.
Een klein team van 'special forces' drong het gebouw binnen waar bin Laden zich bevond in Abbottabad, 50 kilometer ten noordoosten van de Pakistaanse hoofdstad Islamabad. Ze brachten hem om en namen zijn lichaam mee. Dat is inmiddels geïdentificeerd via DNA-onderzoek. Obama stelt dat Pakistan de VS heeft geholpen bij de zoektocht naar bin Laden, en dat bij de operatie geen Amerikanen zijn omgekomen. Pakistaanse tv-zenders toonden vandaag beelden van wat het bebloede gezicht van Osama zou zijn.
Volgens bronnen in het Witte Huis kwam bij de inval ook een volwassen zoon van Osama om, net als twee mannen en een vrouw. De mannen werkten als koeriers voor bin Laden. "Een vrouw werd gedood toen een van de militanten haar gebruikte als menselijk schild. Twee andere vrouwen raakten gewond", zegt een anonieme medewerker van het Witte Huis. Osama kreeg een kogel in het hoofd.
Obama benadrukt verder dat de Verenigde Staten niet in oorlog zijn met de islam, en stelt dat bin Laden net oorlog voerde tegen moslims die ook slachtoffer werden van de aanslagen van al-Qaida. "Bin Laden was geen moslimleider, hij was een massamoordenaar", luidt het. Het lichaam van de terrorist wordt behandeld volgens de regels van de islam.
Al-Qaida lag aan de basis van de aanslagen met gekaapte vliegtuigen van 11 september 2001, waarbij 3.000 mensen om het leven kwamen. Osama bin Laden leidde de organisatie, aldus Obama. Hij beklemtoont dat de zoektocht naar bin Laden voor hem een "topprioriteit" was. "Gerechtigheid is geschied", verklaart de Amerikaanse president.
De president maakt wel duidelijk dat met de dood van Osama geen einde komt aan de strijd tegen het terrorisme. Al-Qaida zal doorgaan met aanslagen tegen de Verenigde Staten en in de rest van de wereld, waarschuwt Obama. De VS moeten dus waakzaam blijven.
De president zijn toespraak van zondagavond
Aan de hekken van het Witte Huis staan inmiddels al duizenden mensen hun vreugde uit te schreeuwen. Ze roepen "USA, USA". Ook in Los Angeles gingen juichende mensen de straat op met vlaggen. In New York hebben de mensen zich verzameld op Times Square en op Ground Zero, de plek waar de Twin Towers op 11 september 2001 ineenstortten. De politie doet mee aan de vieringen en poseert voor foto's. Her en der wordt het volkslied gezongen.
De voormalige Amerikaanse president George W. Bush noemt de dood van Osama een "gedenkwaardige prestatie". "Het gevecht tegen terrorisme gaat door, maar vanavond heeft Amerika een niet mis te verstane boodschap uitgezonden: het maakt niet uit hoelang het duurt, het recht zal zegevieren.
De meeste moorden vonden opnieuw plaats in het noorden van het land, waar drugsbendes elkaar bestrijden op de smokkelroutes naar de Verenigde Staten. Circa 450 lijken zijn gevonden in zogeheten narco-graven, de massagraven waarin de drugsbendes hun slachtoffers laten verdwijnen.
De meeste van deze doden zijn migranten uit het zuiden van Mexico en Midden-Amerika. Ze raakten op hun weg naar de Verenigde Staten verstrikt in het geweld van de drugsbendes, die veel van de migranten chanteren. In 2010 zijn in Mexico meer dan 15.000 mensen gedood.
3. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 4]
Tom Hubbards bekering
Op een dag kwam mijn vriend erg opgewonden binnen op het werk. Hij had meer informatie verzameld over Medjugorje en deelde deze met mij. Het hele Medjugorje verhaal was opgeschreven op pamfletten die men kon uitvouwen. De zieners werden voorgesteld en ik concentreerde mij op Jakov, die aanzienlijk jonger was dan de anderen. Ik las alles over hem en begon daarop bij mezelf te denken: hoe kan een kind van negen jaar verhalen als deze vezinnen en niet breken bij zijn ondervragingen en bedreigingen? Ik dacht aan toen ik negen jaar was, en ik zelf zou op dezelfde wijze hebben gereageerd als Jakov. Maar bedrog zou ik niet kunnen verbergen. Ik zou zou door de mand vallen, tenzij ik werkelijk iets zou gezien gezien hebben, en in zijn geval was dat Onze Lieve Vrouw van Medjugorje. Na het lezen van het pamflet, voelde ik iets in mijn hart. Het was Onze Lieve Vrouw die Haar handen uitreikte naar mij. Plots wist ik dat Medjugorje echt was en in mijn hart voelde ik dat ik er heen moest gaan. Mijn verlangen was groot en het zat zo diep in mijn bloed, dat ik er bleef aan denken. Nooit had iets mij zo getroffen zoals dit. Ik begon alles te lezen en achterover te slaan wat in mijn handen kwam over Medjugorje, de Kerk, de gebeden, de Heiligen, wat dan ook. Mijn collega bezorgde mij een rozenkrans en ik leerde deze te bidden. Later veranderde deze in goud. Van dan af aan tot nu dacht Ik aan Onze Gezegende Moeder tijdens de hele dag. Het zaad dat Zij eerder had gepland, was nu uitgekomen en ik kon er niet genoeg van Maria leren. Ik ging naar Mariaconferenties en uiteindelijk, in 1991, bekeerde ik mij tot het geloof.
In 1995 maakte ik mijn eerste bedevaartsreis naar Medjugorje. Mijn echtgenote was niet tegen mijn bekering, noch tegen mijn reis naar Medjugorje, alhoewel ze Medjugorje op dat ogenblik nog niet in haar hart voelde. Ik ging terug naar Medjugorje in 1996 en 1997 en hoop terug te komen in juni 2000.
Dit is in hoofdlijnen het verhaal van mijn bekering. Bepaald niet dramatisch, maar voor mij was het dramatisch genoeg om tot de bekering over te gaan.
Hvaljen Isus i Marija Tom Hubbard
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
4. Historische achtergrond van Manoppello
Pater Clemente hoorde hem aan, maar toen hij de schoonheid en kwaliteit van de Afbeelding zag, werd hij erdoor getroffen en knielde neer en vereerde het. Hij maande Donato aan het niet terug te geven, maar integendeel er nog veel meer geld dan gevraagd voor te geven omdat er geen prijs hoog genoeg was om het te vergoeden.
Hij voegde eraan toe dat het een wonder was en een gave van de Voorzienigheid dat het doek, of de afbeelding althans, in zulke goede staat gebleven was. Dankzij dit geluid en geestelijk advies kalmeerde de dokter en was hij tevreden omdat hij de waarde van het doek onderschat had.
Dezelfde Pater Clemente knipte alle rafels rond het Doek af, ontdeed het van stof , wormen en andere onreinheden en zette het in een staat zoals het nu nog altijd is.
De bovenvermelde Donato Antonio liet de Heilige Afbeelding, die hij met meer devotie wilde omgeven, in een kader zetten met plaatglas langs beide kanten en walnoothout door een broeder, genaamd broeder Remigio van Rapino [hij had geen vertrouwen in andere wereldlijke kunstenaars].
Dankbaar en ijverig besliste de dokter dat het beter was om de Afbeelding meer tot zijn recht te laten komen in een gewijde kerk, geen weerstand biedende aan de hemelse en goddelijke ingeving [door niet te luisteren naar de voortdurende aanvragen en aandringen van andere geestelijken en monniken uit dezelfde regio], gaf hij het aan ons klooster van de Kapucijnen van Manoppello, waar het vereerd word door dat volk tot tevredenheid van deze broeders die het niet moe worden het te vereren. Dit is de inhoud van het historische rapport.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
5. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 111]
Schrift 1
204. Een kort gesprek met moeder meesteres [16]. Toen ik haar enkele raadgevingen vroeg in verband met de houding in het innerlijke leven, heeft deze heilige moeder mij met grote klaarheid geantwoord. Ze zei: "Mijn zuster, wanneer ge met de genade Gods zo verder meewerkt, zijt ge maar één pas verwijderd van de innige vereniging met God. Gij begrijpt, mijn zuster, wat ik wil zeggen. Uw eigen weg moet de trouw zijn aan de genade van de Heer. God leidt niet alle zielen langs deze weg."
205. + De verrijzenis. Vandaag, tijdens het feest der verrijzenis, zag ik de Heer Jezus in grote helderheid naar mij toe komen en Hij zei: De vrede zij met u, mijn kinderen, en Hij hief zijn hand op en zegende ons. De wonden in Zijn handen, Zijn voeten en Zijn zijde waren niet verborgen maar lichtend. Toen Hij met zo'n welwillendheid en liefde naar mij keek, ging geheel mijn ziel in Hem op. Hij zei: "Gij hebt voor een groot deel aan mijn lijden deelgenomen, daarom geef Ik dit groot aandeel aan Mijn glorie en Mijn vreugde." Heel het verrijzenisfeest kwam mij voor als één minuut. Een wonderlijke ingetogenheid greep mijn ziel en bleef voor geheel de duur van de feesten. De goedheid van Jezus is zo groot dat ik het niet kan verwoorden.
206. De volgende dag hoorde ik na de heilige Communie een stem: "Mijn dochter, kijk naar de afgrond van Mijn barmhartigheid, vereer en verheerlijk Mijn barmhartigheid en doe dat op de volgende wijze: verzamel al de zondaars van de gehele wereld en stort ze in de afgrond van Mijn barmhartigheid. Ik verlang Mij aan de zielen te geven, Ik verlang de zielen, Mijn dochter. Tijdens Mijn feest, het feest van de Barmhartigheid, gaat ge de hele wereld doorkruisen en alle bezwijkende zielen naar de bron van Mijn Barmhartigheid brengen. Ik zal hen genezen en versterken."
[16] Het betreft hier moeder Margareta Gimbutt.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 111]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Op dit probleem antwoord ik dat de Kerk niets heeft bepaald. De heilige Schrift is er niet om onnodig onze nieuwsgierigheid te bevredigen. In haar relaas over de schepping spreekt ze maar over twee soorten verstand: engelen en mensen. Ze deden niets om ons te leren welke de samenstelling van de mineralen, de planten en dieren is in een ander midden dan datgene wat wij bewonen. Op dat vlak heeft de kerk geen enkel systeem veroordeeld en alles blijft open voor elk vermoeden of mening.
De oude Schriftgeleerden dachten meestal dat de meest verstandige de leiding over de hemelsterren hadden. Het is redelijk te denken dat de wezens die God kunnen eren en zegenen elke ruimte en tijdspanne bezetten. De katholieke traditie wordt dus niet genegeerd door een verband te leggen het materieel bestaan van de sterren en dat van verstandige en vrije wezens zoals wij.
De Kerk geeft ons zelfs te verstaan dat ze betrokken waren bij het eerste providentieel drama van de grote strijd tussen de hogere geesten die Sint Jan in zijn boek Openbaring beschrijft en waarvan onze aardse strijd een vervolg uitmaakt [Is 14,12-13/Apoc 13,7]. Het is in het lichtste gedeelte van de hemel, boven de meest blinkende sterren, zegt Isaias, dat Lucifer trachtte op de troon recht te staan en ervan afgeworpen werd, het is in de hoogste hemel, zegt de Psalmist, dat Jezus zich verheft.
Maar als die gevoelens slechts theologische meningen zijn, wat vaststaat als geloofsartikel is dat alle sterren en zonnen vernieuwd werden door het goddelijk bloed en hebben deelgenomen in de genade van de Verlossing. De Kerk beweert het in een van haar plechtige gezangen: Terra, pontus, astra hoc lavantur flumine.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [18/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 20]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Het avontuur van de muuilezeldrijvers
Benoîte hoedde nabij de bron van Font-Claire in de buurt van Maraisses waar de weg door de vallei loopt. De grond is er steil en wordt er moerassig bij de rivier. Voortaan droog gelegd zijn er nog sporen van vochtigheid.
"Alleen met haar kudde op de grote weg van Saint-Etienne nabij de bron Font-Claire genoemd, lopen muilezeldrijvers die wijn vervoeren haar achterna. Om haar eer te redden, die haar meer waard is dan haar leven, bezield door het geloof en de liefde tot God, loopt ze op het water in het moeras alsof het gewone grond was en zonder de zoom van haar rok nat te maken, biddend tot God en Zijn heilige Moeder om haar te behoeden dat die mensen haar geen kwaad zouden doen. Deze lopen hals over kop om haar in te halen met water tot aan de knieën, zo vol van drift waren ze.
Bij het zien van Benoîte die over het water liep zonder te zwemmen druipen ze beschaamd af en vinden een van hun wijnzakken gescheurd en de wijn weggelopen. Ze bekennen hun zonde, vragen God om vergiffenis, maken overal de deugd van het meisje bekend en het wonder dat God voor haar volbracht door ze op het water te laten lopen zonder haar rok nat te maken."
Dit verhaal van M. Gaillard toont duidelijk de gevoelsmatige zuiverheid van de herderin en de moed om te vluchten op gevaar geen houvast meer te hebben. Hij onderstreept ook het gebruik uit die tijd: brutale drift gevolgd door openbaar berouw. Het wijnverlies schijnt hen een straf uit de Hemel: primaire reactie van grove lui.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 241]
Johannes de apostel
Joh.15:9 Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader Mij heeft liefgehad. Blijf in Mijn liefde.
Jezus deed deze uitspraak tijdens Zijn laatste maaltijd met Zijn leerlingen vlak voordat Hij gearresteerd werd en vervolgens veroordeeld en gekruisigd werd. Wanneer deze uitspraak van Jezus in ons verstand komt en doordringt tot de diepten van ons hart, zal de waarheid ervan ons enorm veranderen. Wanneer de Heilige Geest deze waarheid diep in ons hart kan schrijven, zal dit een blijvende invloed uitoefenen op onze emotionele conditie. Deze verandering zal niet onmiddellijk plaatsvinden, maar door de tijd heen grote invloed op ons hart uitoefenen.
Jezus spreekt in deze tekst over de gevoelens van de Eerste Persoon van de Goddelijke Drie-Eenheid, dat is de Vader; de Vader koestert eeuwige gevoelens van liefde voor de Tweede Persoon van de Drie-Eenheid, dat is Jezus de Zoon. Het is voor ons mensen niet voor te stellen, maar het hart van de Vader in Zijn onvoorstelbaar grote glorie koestert diepe gevoelens van liefde voor Jezus. Deze liefde dateert van vóór de eeuwigheid, dus al voordat God de schepping van Gen.1 schiep [Spr.8:22-30]; er is altijd sprake geweest van een onvoorstelbaar grote Goddelijke romantiek in het hart van de Drie-Eenheid. En toen Jezus als Mens op aarde was, herinnerde Hij Zich niet alleen de ervaring van deze liefde die Hij als Zoon van God ontving voordat het heelal geschapen werd, maar ook als Mens had Jezus deze bevestiging van liefde van Zijn Vader ontvangen [Matt.3:17, 17:5]. Ook als Mens was Jezus gewend geweest om te leven vanuit de liefde van de Vader. En Jezus verklaarde in Joh.15:9 dat Zijn liefde voor Zijn leerlingen en volgelingen even groot was als de liefde van de Vader voor Hemzelf, maar in Joh.17:23 voert Jezus de intensiteit nog op door te stellen dat de Vader Zelf ook van Jezus leerlingen houdt met dezelfde liefde als waarmee Hij van Jezus houdt. Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 66]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Gofna
Verscheidene mannen deden Hem de gebruikelijke uitgeleide. Zij moesten over een beek gaan [de boven vermelde, die door of langs Gofna vloeit]. Zij gingen er over langs een gemetselde brug, waarop bomen groeiden. Zij vergezelden Hem enige uren naar een vlakte waar zich weiden uitstrekten. Daar was de aartsvader Jozef eerst gekomen, toen zijn vader Jacob hem bevolen had tot zijn broers in Sikem te gaan. In de gewesten waar Jezus nu doortrok, is ook Jakob veel geweest.
Het was reeds laat in de avond toen Jezus in dit herdersgewest aankwam aan deze zijde van een riviertje. Hier verlieten Hem zijn begeleiders. Aan de overzijde van het riviertje lag het gehucht nog meer uitgebreid. De synagoge was aan deze zijde.
De Heer nam zijn intrek in een herberg. Hier waren twee scharen dopelingen verzameld, die door de woestijn van Jericho naar Johannes wilden trekken. Zij hadden hier de aanstaande komst van Jezus gemeld en s avonds sprak Jezus nog met hen. Men waste de Heer en de zijnen de voeten. Hij gebruikte een lichte maaltijd en zonderde Zich dan af tot het gebed en de rust. 11. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 25
Maar als de duizend jaren zullen afgelopen zijn, zal de wereld door God hernieuwd worden en zullen de hemelen worden samengevouwd en zal de aarde worden veranderd en God zal de mensen omvormen zoals Zijn engelen, en ze zullen wit zijn als sneeuw en ze zullen altijd ten dienste staan in het zicht van de Heer. Ze zullen offers brengen aan hun Heer en Hem voor eeuwig dienen. Tegelijkertijd zal die tweede en algemene verrijzenis plaatsvinden, waarbij de goddelozen zullen worden veroordeeld tot de eeuwige straf. Dat zijn diegenen die de werken van hun eigen handen hebben aanbeden, die de Heer en Vader niet willen kennen hebben of veronachtzaamd hebben. Hun God en zijn dienaren zullen worden overwonnen en veroordeeld tot de straf, samen met de hele bende goddelozen. En ze zullen om hun daden in het eeuwige vuur worden geworpen in het zicht van de engelen en de rechtvaardigen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 85: De Flumine Magno [Van de grote Rivier]
Clemens X [1670-1676]
Echte naam: Emilio Altieri [Rome, 13 juli 1590 - Rome, 22 juli 1676]
Emilio kende een zeer onopvallende loopbaan in de kerk. Clemens X was bisschop van Camerino [1626] en nuntius in Napels en Polen. Zijn voorganger benoemde hem pas tot kardinaal toen hij al in de tachtig was. Na een maandenlang conclaaf werd hij op 29 april 1670als zwakke compromiskandidaat tot opvolger gekozen van Clemens IX. Hij steunde Jan Sobieski van Polen in zijn strijd tegen de Turken. Met Lodewijk XIV kwam hij in conflict over de regaliën. De keuze van zijn neef, kardinaal Paluzzo Altieri, als naaste medewerker bleek een fatale misgreep. Als paus moest hij, wegens zijn gevorderde leeftijd, het gezag feitelijk overlaten aan zijn neef kardinaal Paluzzo Altieri, die hiervan misbruik maakte.Tijdens zijn pontificaat werd Bernini als hofarchitect vervangen door C. Rainaldi.
De profetie van Malachias duidt op de geboorteplaats van Clemenx X. Hij werd in Rome geboren. In 1590 was er bovendien het ongewone verschijnsel dat in juli 1590 de Tiber buiten zijn oevers trad.
Chris De Bodt
13. De Berkenboomprofetieën [deel 5]
Aloïs Irlmaier
Als de inwoners van Beieren kaart spelen in Wirthaus zullen vreemde soldaten door de ramen en deuren kijken. Een pikzwarte colonne mensen zal uit het oosten komen. Alles zal tamelijk snel gaan. Vanuit de gouden stad [Praag] zal ze uitgaan. De eerste colonne gaat van het noordwesten van de blauwe waters van de Donau tot aan de Zwitserse grens. Nabij Regensburg zal er geen brug meer zijn over het water, maar meer ten zuiden van het blauwe water zullen ze niet komen. De tweede grote push zal komen van Saxen westwaarts tegen de Ruhr. De derde legerkolonne van het noordwesten zal westwaarts gaan over Berlijn. Het gaat allemaal heel snel. Van de Donau tot aan de kust zal het beheerst worden door de grijzen. Twee vluchtende groepen zullen de rivier oversteken; de derde zal omsingeld zijn door de vijand en verloren zijn. Munchen, Zuid-Beieren en Oostenrijk moeten geen angst hebben.
Het vijandelijke hoofdkwartier zal een klooster zijn met een rood dak, het altaar is noordelijk gericht [Freyung?].
Ik zie de aarde in vorm van een bal voor me, er vliegen enkel witte wolken. Tienduizend duiven rijzen op uit het zand [Afrika?] en vliegen over ons, maar ze vallen niet. Maar daar waar het hoofdkwartier van de anderen is, werpen ze zwarte dozen, 25 centimeter hoog: alles is daar weggeveegd.
Dan beweegt het naar het noorden en snijdt het derde leger af.
Dan regent het een gele stof in een lijn. De gouden lijn. De gouden stad, Praag, zal vernietigd worden: het begint daar. Het gaat verder in rechte lijn tot aan de zee aan de baai [Hamburg, Lubeck of Stetin].
Vertaling: Anne Van Der Sloten
14. Bijzondere reeks rond de sacramenten [deel 1]
De komende twee pastorale jaren werd er vanuit Rome voorgesteld om te werken rond de sacramenten. Graag zouden we op dit blog daaraan meewerken en verdiepen we ons vanaf vandaag daarin. De paastijd is een geschikte tijd op daarmee te beginnen.
Waarom zijn er sacramenten?
De woorden en daden van Jezus gedurende zijn verborgen en zijn openbaar leven waren al heel heilzaam. Zij liepen vooruit op de kracht van zijn paasmysterie. Zij kondigden aan wat Hij aan de Kerk zou schenken, wanneer alles volbracht was, en zij bereidden hierop voor. De mysteries van het leven van Christus zijn de fundamenten van wat Christus voortaan door de bedienaars van zijn Kerk in zijn sacramenten verleent. Want "wat zichtbaar was in onze Verlosser is overgegaan in zijn sacramenten."
De sacramenten zijn krachten die uitgaan van het lichaam van Christus die altijd leeft en leven schenkt. Het zijn handelingen van de Heilige Geest die werkzaam is in het lichaam dat de Kerk is. Zij zijn de "meesterwerken van God in het Nieuwe en Eeuwige Verbond." [katholieke catechismus]
Laten we ons na Barmhartigheidszondag eens verdiepen in het sacrament van de biecht. Een sacrament waar de heiligen, van de eerste tot de laatste, veel belang aan hechtten. Denk maar aan de overvolle kerk bij de heilige pater Pio, allemaal mensen die bij hem wensten te biechten.
Biechten hoort bij voortdurende bekering. Iets waartoe Moeder Maria ons steeds weer oproept in al haar boodschappen, zoals die van 2 mei 2011: "... omdat Ik u met Mijn moederlijke liefde wens te helpen om vrij te zijn van alle smetten uit het verleden en te beginnen met een nieuw en ander leven. Ik roep u op om te verrijzen in Mijn Zoon."
Een sacrament dat in deze tijd meewarig bekeken wordt en zeker niet gegeerd is. Nochtans is het één van de twee sacramenten van genezing dat ons door de Kerk aangeboden wordt. En is genezing nu niet net iets dat onze wereld zo nodig heeft.
Onze aartsbisschop Mgr. Léonard helpt ons om ons beter in deze sacramenten kunnen in te leven. Hier volgt de tekst die hij schreef over de biecht.
Deze reeks wordt verzorgd door Anne Van Der Sloten
02-05-2011
2 mei 2011
2 mei 2011
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, God de Vader zendt Mij om u de weg te tonen van de redding, omdat Hij, Mijn kinderen, u wenst te redden en u niet te veroordelen. Dit is waarom Ik, als een Moeder, u verzamel rondom Mij, omdat Ik u met Mijn moederlijke liefde wens te helpen om vrij te zijn van alle smetten uit het verleden en te beginnen met een nieuw en ander leven. Ik roep u op om te verrijzen in Mijn Zoon. Verzaak, samen met de biecht van de zonden, aan alles dat u heeft verwijderd van Mijn Zoon en dat uw leven leeg en ongeslaagd gemaakt heeft. Zeg "ja" tegen de Vader met het hart en begeef u op de weg van de redding, naar dewelke Hij u roept door de Heilige Geest. Dank u. Ik bid in het bijzonder voor de herders opdat God hen zou helpen om aan uw zijde te staan met de volheid van het hart."
Mirjana zei dat Onze Lieve Vrouw iedere aanwezige en alle religieuze artikelen heeft gezegend.
Chris De Bodt www.bloggen.be/medjugorje
30-04-2011
30 april 2011
30 april 2011
Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Negende dag
Bidden wij voor hen die in de staat van lauwheid verkeren en die Onze Heer zo smartelijk deden lijden in de Hof van Getsemani.
O Jezus, die de Goedheid zelf zijt, neem onder de bescherming van Uw Allerbarmhartigst Hart de lauwe zielen, die in de Hof van Olijven U met bitterheid vervulden en U een voorproef gaven van Uw dood. Doe het ijs in hun zielen smelten door het vuur van Uw zuivere Liefde, opdat zij eeuwig Uw oneindige Barmhartigheid mogen loven.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op de lauwe zielen, om wier schuld het Hart van Uw Zoon in de Hof van Olijven eens deze smartvolle kreet slaakte: "Laat deze kelk aan Mij voorbijgaan!". Wij smeken U door het smartelijk lijden van Uw Zoon, onze Heer Jezus Christus en door Zijn doodstrijd van drie uren op het kruis, ontsteek in hen nieuwe ijver voor Uw glorie, stort in hun hart de ware liefde, opdat zij hier op aarde de werken van barmhartigheid volbrengen en gedurende geheel de eeuwigheid Uw goddelijke Barmhartigheid mogen bezingen.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
29-04-2011
29 april 2011
29 april 2011
1. Paus Johannes Paulus II: in het geheugen gebrand
De onderstaande afbeelding die, volgens gelovigen de Heilige Vader afbeeldt terwijl hij met zijn rechterhand het volk toewuift, werd genomen tijdens een kampvuur dat een herdenking afsloot van de tweede verjaardag van zijn dood. De foto kwam destijds niet alleen in Polen, maar zowat overal ter wereld in de kranten en werd ook getoond op Vatican News Service, een TV-station in Rome rond godsdienstige aangelegenheden.
In het geheugen gebrand
TV-directeur Jarek Cielecki, een poolse priester en nauwe vriend van Johannes Paulus II reisde er speciaal voor naar Polen, toen hij had gehoord dat een toeschouwer deze foto had genomen. Vader Cielecki was er onmiddellijk van overtuigd dat de foto een teken was van gene zijde van de voormalige paus: "U ziet het beeld van een persoon in het vuur en ik ben ervan overtuigd dat het de dienaar van God, Johannes Paulus II was. Het beeld lijkt sprekend op een foto die van de vorige paus werd genomen, terwijl het hij met de rechterhand de mensen groet tijdens een audiëntie in 2011.
Het kampvuur werd aangestoken tijdens een herdenkingsdienst te Beskid Zywiecki, nabij de geboorteplaats van de voormailige paus, Katowice, in het zuiden van Polen, op 2 april, op de tweede verjaardag van zijn overlijden. De dienst werd door vele honderden personen bijgewoond. Gregorz Lukasik, de Poolse man die de foto nam, getuigt: "Het was pas na de dienst, toen ik thuis naar de foto's keek, dat ik zag dat er meer aan de hand was. Ik toonde de foto aan mijn broer en zuster en zij deelden mijn overtuiging. Ik was zo gelukkig met deze afbeelding dat ik ze toonde aan onze plaatselijke bisschop die zei dat de paus vele pelgrimstochten ondernam tijdens zijn leven, maar nu ook klaarblijkelijk nà zijn leven."
Donderdag werd er nabij het Vaticaan, te Rome, een prachtig standbeeld onthuld van de voormalige paus. Dit ter ere van zijn zaligverklaring aanstaande zondag 1 mei.
2. Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Achtste dag
Bidden wij voor de arme zielen in het vagevuur opdat de stromen van Jezus Bloed hun lijden zouden verzachten en verkorten.
Barmhartige Jezus, die gezegd hebt: "Wees barmhartig gelijk Mijn Barmhartige Vader", neem onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart de arme zielen van het vagevuur. Laat de stromen van bloed en water, die uit Uw barmhartig Hart vloeien, de vlammen van het vagevuur doven, opdat ook daar de oneindige kracht van Uw Barmhartigheid geprezen worde.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op de zielen van het vagevuur. Door het smartelijk lijden van Onze Heer en door de bitterheid, die Zijn goddelijk Hart vervulde, heb medelijden met de zielen, die hun ogen op U vestigen. Wij vragen U, beschouw de zielen alleen door de wonden van Uw Zoon, die U boven alles dierbaar is, onze Heer Jezus Christus, Wiens Barmhartigheid alle gerechtigheid overwint.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
3. Historische achtergrond van Manopello
Daarvoor ging de vriendelijke en eenvoudige vrouw naar dokter Donato Antonio de Fabrittis, een bewoner van Manoppello eveneens begiftigd met een religieuze devotie niet minder dan Giacomo Antonio Leonelli. Ze wilde deze Afbeelding verkopen of verpanden tot de terugkomst van haar man uit de gevangenis. Doctor Donato die zulke grote en dierbare schat wel wilde, gaf de vrouw vier scudi [toen bijna 20 lire in 1618] en nam de Heilige Afbeelding zonder het na te kijken of het te ontrollen.
De vrouw ging weg met de vier scudi. Donato Antonio verliet zijn zaak en goedgehumeurd en blij met de goede aankoop spreidde hij de afbeelding uit die zich op en vierkant doek bevond en helemaal transparant, eigen aan de fijnheid van de structuur, vier palmen breed langs elke kant. Hij kwam tot de constatatie dat het doek na de diefstal in Leonellis huis, totaal versleten en uitgerafeld was, door de mot aangevreten, klaar om uit elkaar te vallen zonder dat je het aanraakte. Alleen de Heilige afbeelding was nog mooi, onaangetast, zij het wel heel verkreukt.
In eerste instantie was de geestelijke koopman verontwaardigd en hij had spijt van de vier scudi die hij had uitgegeven voor iets dat totaal vernield was. Hij legde het opzij als een waardeloos ding en dacht erover het terug te brengen en zijn geld terug te vragen aan de vrouw die hem zo voor de gek had gehouden.
In gedachten verzonken, kwam hij de overste tegen van de broederschap van de paters Kapucijnen die toen gevestigd waren in Manoppello. Pater Clemente van de Castelvecchio priesters, een zeer wijs en schrander man, vertrouwde hij zijn voornemen toe om het Doek terug te geven en zijn geld te recupereren.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
4. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 3] Tom Hubbards bekering
In september 1989 zag ik iets op televisie dat mij uiteindelijk uit mijn geestelijke sluimering zou halen. Op een namiddag bevond ik mij in de keuken en dacht ik dat de kinderen naar de televisie aan het kijken waarom in de leefruimte. Ik weet nog steeds niet waarop ik opeens de keuken verliet naar de leefruimte, maar het gebeurde zo. De televisie stond aan en men was het regionale nieuws aan uitzenden. Een groep van de regionale zender was met een groep meegegaan naar Joegoslavië, naar het kleine ergens-op-het-einde-van-de-werelddorp "Medu of zoiets." Ze toonden beeldmateriaal van de bedevaartsreis en ik hoorde getuigenissen van mensen dat hun rozenkrans in goud was veranderd. Verder begreep ik dat de Heilige Moeder in dit kleine dorp verscheen aan zes kinderen. Ik keek met genot. Maar was dat de aanzet tot mijn onmiddellijke bekering? Neen, ik zag alles eerder als saai en dwaas. Een aantal godsdienstige fanatiekelingen die naar een communistisch land gingen, omdat de Moeder van Jezus aan zes kinderen verscheen? Hierin kon ik absoluut niet geloven. Maar ik besefte niet dat van dat af het zaad geplant was. Ik had gehoord over Medjugorje.
De volgende dag sprak ik over dit verslag met een vriend van mij, een geboren en getogen katholiek. Hij had de reportage eveneens gezien, maar bleef gereserveerd bij zijn oordeel. Hij geloofde in Lourdes en Fatima, maar hij had bijkomende informattie nodig over Medjugorje. Ik echter niet, ik dacht dat het belachelijk was. Maar, twee weken later begint alles een wending te nemen.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
5. De maadelijke geboorte (vervolg)
De onschuld van Maria
Marias antwoord is niet het enige bewijs van haar onschuld. Er zijn er nog, laat ons nog eens verder lezen in Lucas:
39. Met spoed reisde Miryam naar het bergland, naar een stad in Yhudah
40. waar Zkharyah woonde, zij trad het huis binnen en groette Elisheva.
41. Toen Elisheva Marias groet hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisheva werd vervuld met de Ruah HaKodesh
42. en riep met luide stem: "Gezegend zijt gij onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot.
43. Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt?
44. Zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot!
45. Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege Adonai gezegd is."
Merk op dat de onschuld van Maria telkens weer wordt bewezen in deze aangehaalde verzen. Bijvoorbeeld: het eerste wat zij doet is naar een familielid gaan, Elizabeth, om haar het goede nieuws te melden. Hoeveel ongehuwde meisjes zouden op zon manier reageren vraag ik mij af? Ze zijn meestal beschaamd en de laatste personen die ervan op de hoogte worden gebracht zijn hun familieleden. Nog verder wordt haar onschuld bewezen doordat ze niet zomaar naar een familielid gaat, maar naar iemand die gehuwd is met een priester, Zacharias. Als Maria door overspel zwanger was geraakt, was het zijn taak geweest haar aan te geven, haar te veroordelen en haar te laten stenigen. Ik geloof ook dat haar onschuld bevestigd wordt door de reactie van Elisabeth toen ze uitriep: "Gezegend zijt gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot!" Zij deed dit nog voor Maria haar kon vertellen wat ze kwam doen.
De passage vertelt dat zij dit deed onder invloed van de Heilige Geest. Met andere woorden, Elisabeth werd een bovennatuurlijk woord van kennis gegeven en dit moest als bevestiging dienen van wat de engel aan Maria had gezegd. Een verdere bevestiging is gegeven door Johannes de Doper, die toen nog in de schoot van zijn moeder was. Hij sprong van vreugde op in haar schoot toen Maria toekwam, omdat hij de aanwezigheid van de Messias voelde.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
6. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 110]
Schrift 1
201. Ik verlang mij zo goed te verstoppen dat geen enkel schepsel mijn hart kent. Jezus alleen kent mijn hart en bezit het geheel en al. Niemand kent ons geheim; wij verstaan elkaar met een blik. Sinds het moment dat wij kennis hebben gemaakt, ben ik gelukkig. Uw grootheid is mijn vervulling. O Jezus, als ik de laatste ben, lager nog dan de postulanten, zelfs dan de jongste, dan voel ik me op mijn plaats. Ik wist niet dat de Heer in deze donkere hoekjes zoveel geluk gelegd heeft. Ik begrijp nu dat zelfs in de gevangenis uit een zuivere inborst, geheel de volheid van de liefde naar U, Heer, kan vloeien. De uiterlijke zaken hebben geen belang voor de zuivere liefde, ze doordringt alles. De poorten van de gevangenis noch die van de hemel hebben macht tegen haar. Ze bereikt God zelf en niets kan haar doen sterven. Er is geen hindernis voor haar, ze is vrij als een koningin en ze kan vrij overal doorgaan. De dood zelf moet voor haar het hoofd buigen...
202. Vandaag is mijn zus [15] mij komen bezoeken. Toen ze mij haar plannen vertelde, was ik ontdaan dat zoiets mogelijk is. Deze kleine ziel is zo mooi voor God, toch kwam over haar grote duisternis en kon ze zich niet behelpen. Ze zag alles zwart in. De goede God heeft haar aan mij toevertrouwd en twee weken lang mocht ik mij met haar bezighouden. Maar hoeveel offers heeft deze ziel mij gekost, God alleen weet het. Voor geen enkel ziel bracht ik vóór de troon van God zoveel offers, lijden en gebeden, als voor haar.
Ik voelde dat ik God geweld heb aangedaan om haar genaden te geven. Wanneer ik over dit alles nadenk, is het een waar wonder. Nu zie ik welke grote kracht het gebed van voorspraak bij God heeft.
203. Nu tijdens deze vasten ervaar ik dikwijls in mijn lichaam het lijden van de Heer Jezus. Alles wat Jezus geleden heeft, doorsta ik diep in mijn hart en niets verraadt uiterlijk dit lijden, alleen mijn biechtvader kent het.
[15] Wanda Kowalska [geboren in 1920] was de jongere zus van Z.F. Naar het getuigenis van haar oudere zus, Jozefien, trad ze kort voor de tweede wereldoorlog in bij de Ursulinen. Onder de oorlog werd ze door de Nazi's naar een dwangarbeidskamp in Duitsland gedeporteerd. Na de bevrijwing ging ze terug naar Polen, huwde met een engelsman en ging met hem naar Engeland. Kort nadien overleed haar man. Ze kwam nog eens naar Polen, maar vertrok na enkele dagen terug naar Engeland. Jaren later ontving de familie het bericht van een priester dat ze in het hospitaal zwaar ziek was. Nadien verloor men haar spoor.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
7. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 110]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Hoeveel andere mysteries zijn er in het oneindige die ons zwakke verstand nooit zal doorgronden! En zo leert de wetenschap ons in haar vooruitgang hoe groot God is en nodigt ons uit met de Profeet te roepen: "Hoe wonderbaar zijn uw werken, o Heer ... De hemel verkondigt waarlijk uw glorie, de dag zegt het voort aan de dag, de nacht openbaart het aan de nacht." [Ps 19,1-3]. Dat is het menselijk gebied, de wonderbare tempel die eens zijn woning zal zijn. Eens verrezen, verheerlijkt en onvergankelijk, zal hij in een blik de rijkdommen aanblikken die de ruimte vervullen, hij zal met een stap deze wijde afstanden overbruggen met de snelheid van het licht.
De aan onze meningen vijandige wetenschap wilde deze beschouwingen gebruiken om de mens te kleineren, zijn hoop en glansrijk lot bestrijden.
Hoe aanvaarden, zegt ze, dat deze wijde kringen die rijkelijk belicht worden en waar de elementen al hun kracht en leven bezitten, trieste verlaten oorden zijn, zonder inwoners? Terwijl onze planeet, die naast de andere slechts een onzichtbaar deeltje uitmaakt, als verblijf voor levende wezens te dienen die in staat zijn te leren en te beminnen, deze miljarden werelden boven onze hoofden zouden maar levensloze wezens dragen die mechanisch de wet van hun natuur naleven, of dieren die slaaf zijn van hun instinkt en niet in staat de hand die hen voedt te herkennen? In een druppel water op de punt van een naald zijn er met een microscoop miljoenen beestjes te zien, elke stofkorrel onder onze voeten bevat misschien evenveel levende en geordende wezens dan op de hele aarde. En de Schepper, zo vrijgevig voor het dierlijk leven, zou het intellectuele leven spaarzaam hebben uitgezaaid? Deze ontelbare werelden die zijn glorie moeten verkondigen zouden maar in het luchtledige opgehangen lieren zijn, onhoorbaar voor geest en hart?
Als dan de rede en elke analogie met bestaande dingen ons uitnodigen om te besluiten dat het leven en de gedachte alle middens bezielen, wat is dan de mens onder die ontelbare wezens, die rassen die zoals hij een ziel en een lichaam hebben en waarvan de telling alle berekening of veronderstelling overstijgt? En hoe aanvaarden dat hij het centrum van alles is, dat alles voor hem geschapen werd en dat het uiteindelijk lot van die ontelbare wezens die van nature beter zijn onderligt aan de beproevingen en lotgevallen van zijn pelgrimstocht hier op aarde?
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
8. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [17/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 19]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Benoîte in dienst geplaatst
Er begint een nieuw tijdperk voor Benoîte, die later de herderin van Laus zal genoemd worden.
Zo leidt M. Gaillard ze in: De opvoeding die haar moeder aan Benoîte gaf was niet uitgebreid. Daar ze niet in staat was ze te voeden plaatst ze haar om de schapen te hoeden. Voor er aan te beginnen vroeg Benoîte aan haar moeder een Paternoster, en die kreeg ze.
Er bestaat geen enkele school in Saint-Etienne voor 1685: het is waar dat de brand van 1692 bijna alle vroegere documenten vernield heeft. Er was er een in Avançon voor 1629 waar een meester leerde lezen, schrijven en rekenen, en de christelijke leer onderwees van 1 november tot 1 mei.
Misschien gingen enkele kinderen uit Saint-Etienne over de bergen, ongeveer 3 km ver, er naartoe. In de registers van de gemeente is te zien dat meestal de peters en meters hun handtekening niet konden zetten, ook Benoîte niet. Rekenen? Ze legt noten in haar koffer om te weten hoeveel dingen erin zitten. Kortom, het enige regelmatig onderricht dat ze geniet, behalve de raad van een moeder die streng en warrig overkomt, is de zondagspreek van pastoorprior Jean Fraisse. Als tiener groeit Benoîte op als een gewone herderin die haar kracht vindt in het gebed dat haar meditatieve aard voedt.
M. Peytieu heeft het interessante getuigenis opgevangen van de eerste bazen van Benoîte als herderin: Op 12 jaar, in dienst geplaatst van het gezin Jullien, gedraagt Benoîte zich zo bescheiden en wijs dat deze man en deze vrouw ze als hun dochter behandelden en dikwijls zeiden dat ze geen ondeugden had, dat ze graag bad en dat ze maar had willen hoeden nadat haar moeder haar een paternoster had gegeven. De vrouw van Antoine Jullien is Catherine Allard, de meter van Benoîte en nicht van prior Fraisse. We zullen dit gezin terugvinden wanneer ze in Laus een herberg uitbaten, waar Jullien een boerderij heeft, bij de gebeurtenissen van 1665.
Door de verschillende handschriften te vergelijken kan de lijst van de verschillende bazen van Benoîte opgemaakt worden: eerst dit gezin Jullien voor één jaar, dan in 1660 het gezin Rolland dat de weduwe Astier voor twee jaar vervoegt, en ten slotte opnieuw het gezin Jullien. Het is tijdens haar dienst bij twee bazen, elk een week, dat meerdere feiten opgeschreven werden.
Vertaling: Broeder Jozef
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 240]
Johannes de apostel
Zijn belijdenis
Johannes noemde zichzelf vijf keer "de leerling van wie Jezus hield." [Joh.13:23,19:26,20:2, 21:7 en 20] Hij heeft zichzelf niet één keer bij zijn naam Johannes genoemd in zijn eigen evangelie, hoewel zijn naam "God is genadig" betekent. Hij werd in geestelijke betekenis "de leerling van wie Jezus hield, die aan Zijn boezem lag" [Joh.13:23]. Johannes ontdekte zijn geestelijke identiteit als oplossing voor het overwinnen van zijn natuurlijke identiteit, en deze ontdekking deed hij door zo dicht mogelijk bij Jezus te blijven. Hij lag aan tafel naast Jezus en dat was de beste plek om te ontdekken dat hij de leerling was van wie Jezus hield.
Joh.21:20 Toen Petrus zich omdraaide zag hij dat de leerling van wie Jezus hield hen volgde, de leerling die zich tijdens de maaltijd naar Jezus toegebogen had om te vragen wie het was die Hem zou verraden.
Deze tekst is een belangrijke tekst over het leven van Johannes, want hier worden drie verschillende geheimen over het leven van Johannes onthuld: het is duidelijk uit de samenhang van het evangelie dat Johannes over zichzelf spreekt, wanneer hij spreekt over de leerling van wie Jezus hield. Johannes schreef zijn evangelie aan het einde van zijn leven, zelfs nadat hij het boek Openbaring had ontvangen en opgeschreven, en waarschijnlijk ook na zijn drie brieven. Johannes woonde op dat moment in de stad Efeze en hij was ongeveer 90 jaar oud. Hij had het verlangen om zijn eigen versie over het onderwijs van Jezus te schrijven, en zijn versie verschilt enorm van de andere drie evangeliën. De drie verklaringen van Johannes in Joh.21:20 over zichzelf zijn krachtige verklaringen met grote diepgang: zij vormen de essentie van de geloofsbelijdenis van Johannes aan het einde van zijn leven op aarde. Hierin ontdekken wij hoe hij zichzelf zag, hierin lezen wij hoe Johannes zichzelf definieerde in zijn relatie met Jezus. Johannes zag zichzelf als de leerling van wie Jezus hield om de simpele reden dat Jezus Zijn leerlingen zeer nadrukkelijk had onderwezen over de diepte van Gods liefde, zowel de liefde van de Vader als de liefde van Jezus Zelf.
Vertaling: Broeder Joseph
11. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 65]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Gofna
Bij de thuiskomst van de synagoge sloegen zij in zijn tegenwoordigheid een boek open, waarin zij aangetekend hadden wat met Jezus,de Zoon van Maria, in zijn twaalfde in de tempel voorgevallen was. Inderdaad, zij waren getroffen door de overeenkomst van hetgeen Hij toen, met hetgeen Hij nu gezegd had. Nadat zij het document herlezen hadden, konden zij hun verbazing niet matigen. De huisvader was een bejaard weduwnaar en ook zijn dochters waren reeds weduwen. Uit het gesprek van deze vrouwen vernam ik dat zij de bruiloft van Jozef en Maria te Jeruzalem hadden bijgewoond. Uit hun gesprek bleek hoe prachtig de bruiloft en hoe rijk Anna was geweest en hoe deze familie [in de ogen dier vrouwen] zo jammerlijk achteruit geboerd was. Zij spraken daarover, zoals men dat in de wereld pleegt te doen, met een zekere blaam en minachting, als was deze familie erg vervallen.
Terwijl zij, gelijk vrouwen dit kunnen, hun herinneringen aan die bruiloft en aan de bruiloftsklederen van Maria oprakelden, kreeg ik een zeer omstandige vertoning van die bruiloft.Vooral werd mij zeer duidelijk tot in details de bruidstooi van Maria getoond.
Ondertussen controleerden de mannen, zoals ik reeds zei, de leer van de twaalfjarige Jezus in de tempel, die als een merkwaardigheid aangetekend was. Immers, daar Jozef en Maria naar de verloren Jezus met zulk een angst juist in dit huis navraag gedaan hadden, had de tijding waar en in welke omstandigheden zij Hem daarna gevonden hadden, bij deze bewoners zulk een opzien gebaard, te meer omdat Hij een bloedverwant van hen was. Terwijl dezen de overeenkomst van Jezus' leer als knaap met die van heden nog aan het bewonderen waren, waardoor zij Hem hoe langer hoe meer genegen werden, verklaarde Jezus hun dat Hij afscheid moest nemen. Niettegenstaande hun dringend smeken om nog wat te blijven, begaf Hij Zich op weg.
12. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 24
Dan zullen de rechtschapenen uit hun verborgen plaatsen komen en alle dingen bedekt vinden met karkassen en benen. Maar het hele ras van de verdorvenen zal volkomen vernietigd zijn en er zal niet langer een natie zijn in deze wereld, maar enkel de natie van God. Dan zullen voor zeven opeenvolgende jaren de wouden niet worden aangeraakt, noch zal er hout worden gehaald van de bergen, maar de wapens van de landen zullen worden verbrand en zo zal er geen oorlog meer zijn, maar vrede en eeuwigdurende rust.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 84: Sidus Olorum [Ster der Zwanen]
Clemens IX [1667-1669]
Echte naam: Giulio Rospigliosi [Pistoia, 28 januari 1600 - Rome, 9 december 1669]
Clemens IX wou de Turken beletten Europa verder binnen te dringen. Uiteindelijk kon hij ook de Franse koning ertoe overhalen om Venetië te helpen in zijn weerstand. Volgens Clemens was Venetië immers de laatste dam tegen de islam. Daarom ervoer hij de val van Candia op 6 september 1667 en de Turkse bezetting van Kreta als een persoonlijk drama. Hij overleefde het niet en stierf op 9 december. De Romeinen zouden zijn dood lang betreuren.
Er zijn verscheidene verklaringen voor Malachias profetie. Zo komt de familie van de Paus oorspronkelijk uit Lombardije, waar de oude geschiedenis ervan nauwkeurig zou opgetekend zijn. Het "Teatro Araldico," een werk dat de wapens weergeeft van de oudste en adellijkste families van Italië, beschrijft het familiewapen als een schild, waarop een zwaan staat met een ster erboven. Een andere verklaring, uit de zeventiende eeuw, is dat deze paus tijdens het conclaaf een kamer bewoonde die bekend stond als "de kamer der zwanen." Nog een andere verklaring verwijst naar zijn voorganger Alexander VII, waarvan Clemens IX de persoonlijke secretaris was. Alexanders familienaam Chigi zou daarbij verwijzen naar het Italiaanse woord voor zwaan: "Cigni," en in Alexanders wapen is een ster te zien.
Chris De Bodt
14. De Berkenboomprofetieën [deel 4]
Aloïs Irlmaier
Aloïs irlmaier was een wichelroedeloper en een waterputgraver die leefde in Freilassing, Beieren. Hij was beroemd omwille van zijn zienerskwaliteiten. Na W.O.II zochten velen hem op om hem te raadplegen wegens zijn helderziendheid om familie en vrienden te localiseren.
Door zijn befaamdheid had hij enkele vijanden en werd hij belachelijk gemaakt en ervan beschuldigd een tovenaar te zijn. Na een rechtszaak zijn de beschuldigingen teniet gedaan: Irlmaier vertelde de rechter welke kleren zijn vrouw droeg die dag en wat ze aan het doen was. Hoewel hij haar nooit gezien had, bleek het helemaal te kloppen en de rechter liet hem vrij.
De toekomst verscheen aan Irlmaier als in een film, met enkel getallen die gesluierd waren, gecodeerd of niet volledig. Hij voorspelde zijn eigen dood in juli 1959. Zijn laatste woorden waren: "Ik ben blij dat ik nu kan gaan, dan moet ik niet meer meemaken wat ik zie." Hier zijn de weergaven van zijn buitengewone visioenen:
"De derde wereldoorlog komt als drie hooggeplaatste personen gedood zullen worden."
Vertaling: Anne Van Der Sloten
28-04-2011
28 april 2011
28 april 2011
1. Experte: "Fukushima is vele keren erger dan Tjsernobyl"
Vrolijk wordt een mens niet van deze mededeling, maar ze komt uit de mond van een dame die weet waarover ze spreekt. De Australische fysicus en dokter Helen Caldicott bestudeert al meer dan dertig jaar de gevolgen van kernenergie en windt er geen doekjes om: "Wat in Japan is gebeurd, is vele keren erger dan Tsjernobyl en volgens nieuwe gegevens stierven al bijna een miljoen mensen door de ramp in Rusland in 1986. Veertig procent van Europa is nog altijd radioactief besmet. Eet geen voedsel uit Europa." En nog: "In Irak voeren de Amerikanen een kernoorlog, in Falujah is 80 procent van de baby's misvormd." Caldicott hield eerder deze maand een lezing in Montréal, het filmpje daarvan wordt op Youtube begeleid met de melding "dit zal je niet horen op de gevestigde nieuwskanalen."
Caldicott steekt van wal met een nieuw rapport over de kernramp in Tsjernobyl. Duizenden artikels daarover werden voor het eerst van het Russisch naar het Engels vertaald door de New York Academy of Sciences. Wat blijkt?
Bijna een miljoen mensen zijn gestorven door de kernramp van 25 jaar geleden. Caldicott noemt het "de grootste doofpotoperatie in de geschiedenis van de geneeskunde". Maar ze heeft nog slechter nieuws: "Japan is vele keren erger dan Tsjernobyl".
Fukushima gedoemd
"Nooit eerder werden zes kernreactoren danig beschadigd." Die reactoren waren ook gedoemd, volgens Caldicott. "Drie ingenieurs die de reactoren in Fukushima hielpen ontwerpen, stapten op omdat ze wisten dat ze niet veilig waren. Japan bouwde ze dan nog eens in aardbevingsgebied."
Sterven als aidspatiënten of Litvinenko
Wat is er gebeurd in Fukushima? "De brandstofstaven in de reactoren zijn zo heet geworden dat ze smolten, net als in Three Mile Island en Tsjernobyl. Maar ook de noodgeneratoren in Japan werden vernield door de tsunami. Daardoor kon geen koelwater meer circuleren in de reactoren.
Je moet weten dat op de daken van de reactoren koelcellen staan waaruit jaarlijks 30 ton zwaar radioactieve staven worden verwijderd. Die zijn 3,5 meter lang en 1,5 cm dik. Ze zijn zo radioactief dat je sterft als je er enkele minuten naast staat. Niet meteen, je gaat dood zoals Litvinenko [de Russische voormalige KGB-agent en dissident die met polonium-210 werd vergiftigd, nvdr.]. Je haar valt uit, je krijgt infecties en inwendige bloedingen. Je gaat dood zoals een aidspatiënt."
Duizend Hiroshimabommen
"Terug naar die staven in de koelcellen. Die moeten gekoeld worden. Maar de ontploffingen in Fukushima hebben de daken van de reactoren weggeblazen. Twee van de koelcellen staan droog. Dat betekent dat de radioactieve staven bloot liggen. Het materiaal van het omhulsel ontbrandt namelijk wanneer het aan lucht wordt blootgesteld. In die koelcellen zit tien tot twintig keer meer radioactiviteit dan in de reactorkern. In elke koelcel zit meer straling dan in duizend Hiroshimabommen. We hebben hier te maken met diabolische energie.
Einstein zei al: Kernenergie is een helse manier om water te doen koken. Dat is alles waar kernenergie toe dient: water laten koken om met de stoom turbines aan te drijven."
Amerikanen voeren kernoorlog in Irak
"Als je uranium splijt, vorm je tweehonderd nieuwe elementen die veel schadelijker zijn voor het lichaam dan het uranium zelf. Pas op, uranium op zich is ook al knap giftig. De Amerikanen hebben uranium gebruikt in Falujah en in Bagdad. In Falujah is 80% van de baby's zwaar misvormd. Baby's zonder hersenen, baby's met één oog, zonder armen. Dokters raden vrouwen aan geen kinderen meer te krijgen. Kanker bij kinderen komt er twaalf keer meer voor dan normaal. In Irak wordt een kernoorlog gevoerd, het is een genocide. Het uranium dat ze gebruiken breekt af na 4,5 miljoen jaar. We vergiftigen de wieg van onze beschaving."
Schildklierkanker
"Maar! In de kerncentrales van Fukushima zit enorm veel straling. Tweehonderd elementen. Sommige ervan breken af na enkele seconden, andere doen er miljoenen jaren over. Radioactief jodium breekt al na enkele weken af, maar veroorzaakt wel schildklierkanker. In de omgeving van Tsjernobyl kregen meer dan 20.000 mensen schildklierkanker. Hun schildklier werd verwijderd, ze moeten dagelijks een vervangmiddel slikken zoals een diabetespatiënt insuline moet nemen. Strontium 90 komt ook vrij, dat gaat 600 jaar mee en veroorzaakt botkanker of leukemie. Cesium gaat ook 600 jaar mee, en zo kan ik nog wel even doorgaan."
Europees voedsel besmet
"Veertig procent van Europa is nog altijd radioactief besmet. Turks voedsel is extreem radioactief. Koop geen Turkse gedroogde abrikozen, koop geen Turkse hazelnoten. De Turken waren na Tsjernobyl zo boos op de Russen dat ze al hun radioactieve thee naar Rusland exporteerden. Boerderijen in Groot-Brittannië zijn besmet. Hun lamsvlees zit vol cesium, ze kunnen het niet verkopen. Eet geen Europees voedsel!"
Plutonium
"Maar Tsjernobyl is klein bier in vergelijking met wat in Fukushima is gebeurd. Eén van de dodelijkste elementen is plutonium, genoemd naar Pluto, de god van de onderwereld. Eén miljoenste van een gram geeft je kanker als je het inademt. Als je een halve kilo plutonium over de hele wereld verspreidt, krijgt iedereen kanker. Wel, elke reactor in Fukushima bevatte 250 kilo plutonium. Dat gaat over het hele noordelijke halfrond verspreid raken. Het drijft nu naar Noord-Amerika. Als het gaat regenen, komt het in onze voedselketen terecht. Komt het in zee terecht, dan wordt het opgenomen door algen en uiteindelijk door de vissen die we opeten."
Stop zeshonderd jaar met eten
"Je kan die radioactieve elementen niet proeven, niet ruiken, je kan ze niet zien. Als je ze in je lichaam krijgt, duurt het vijf tot zestig jaar voor je kanker krijgt. Als je een knobbeltje in je borst voelt, zegt je niet dat je daar bent hier gekomen via strontium uit een vis die je twintig jaar geleden at. Alle radioactiviteit is schadelijk, elke dosis die je binnenkrijgt verhoogt je risico op kanker. Dus, als het gaat regenen, stop dan met voedsel kweken. Eet geen voedsel meer, en ik bedoel: stop er zeshonderd jaar mee."
Niets aan te doen
"Het kernafval zal epidemieën van kanker, leukemie en erfelijke ziektes veroorzaken. Van nu tot het einde der tijden. Fukushima is de grootste ramp voor de volksgezondheid die we ooit meemaakten. Einstein zei ook dat het splijten van de atoom alles heeft veranderd, behalve het denken van de mens. Zeer diepzinnig. We hebben de energie van de zon bedwongen, het is foutgelopen en we kunnen er simpelweg niets aan doen."
Bron: Dit artikel is integraal overgenomen van de krant "Het Laatste Nieuws"
2. Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Zevende dag
Bidden wij voor hen die de goddelijke Barmhartigheid vereren en die ijveren voor het vertrouwen in de goddelijke Barmhartigheid, opdat zij levende afbeelding worden van het Barmhartig Hart van Jezus.
Barmhartige Jezus, Uw medelijdend Hart is de liefde zelf. Bescherm met Uw Allerbarmhartigst Hart de zielen, die zich bijzonder toeleggen op de verheerlijking van Uw goddelijke Barmhartigheid en de volheid van Uw goedheid prijzen. Help alle zielen, wier kracht ontspruit aan Gods genade van de ontelbare zonden, die geheel de wereld overspreken en thans geen grenzen meer kennen. Wees welwillend en overstelp hen met Uw Barmhartigheid, rust hen uit met de genade van sterkte, geduld en volharding.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op de zielen, die met bijzondere ijver Uw oneindige Barmhartigheid vereren en Uw lof verkondigen. Geef aan die zielen, die zich tot U wenden, een onbegrensd vertrouwen, een altijd grotere bijstand van Uw Barmhartigheid en bescherm hen volgens Uw belofte als Uw eigen Eer, immer en altijd en vooral in het uur van de dood.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
3. Historische achtergrond van Manopello
Om deze fantastische en Heilige Afbeelding te vereren en dankbaar te zijn tov God, om zoveel gekregen genade, liet dokter Giacomo in zijn studeerkamer aan de muur een nis maken zoals een kastje met kleine deurtjes en sleutels. Daar bewaarde hij de Afbeelding met respect en ontzag. Er brandde altijd een olielamp, dag en nacht.
Later wilden enkele afstammelingen van Giacomo Antonio de erfenis verdelen, maar er was grote discussie over. Een zekere soldaat genaamd Pancrazio Petrucci, die met Marzia getrouwd was, afstammeling van de Leonellis, verschafte zich toegang tot de woning onder het mom de rechten van zijn vrouw te komen behartigen. Hij snelde het huis binnen en nam de Heilig Afbeelding die hij wilde bezitten mee. Maar Pancrazio hield deze Afbeelding niet bij met de nodige eerbied en devotie. Nadat hij het gestolen had, vouwde hij het op een slordige manier en zonder eerbied op. Hij hield het gewoon bij zonder enige zorg ervoor te dragen. Niettegenstaande dit, bleef het toch intact zij het verrimpeld en onverzorgd. Deze gebeurtenis was God zeker niet aangenaam.
Maar zoals aardse dingen verkeren, meer dan de maan, werd de bovenvernoemde Pancrazio, die de Heilige Afbeelding stal, in de gevangenis gezet door het Koninklijke hof in Chieti. Hij schreef naar zijn vrouw, Marzia, en vroeg haar de afbeelding te verpanden om zo geld te hebben om hem vrij te kopen uit de gevangenis.
4. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 3]
Tom Hubbards bekering
Ik ben geboren te Louisville, Kentucky op 21 september 1948 in het katholieke hospitaal Sint Jozef, op de feestdag van de Heilige Mattheus. Mijn ouders waren Presbyteriaans [een soort Calvisnisme]. Enkel God kon die eigenaardige combinatie hebben gepland. Tijdens mijn jeugd groeide ik weinig geestelijk op, alhoewel ik als kind ben gedoopt en later mijn doopbeloften herbevestigde in de Presbyteriaanse Kerk rond mijn twaalfde levensjaar. Al bij al werd er binnen onze familie niet zo regelmatig naar de Kerk gegaan. Eigenlijk waren er in onze buurt veel Katholieke families en mijn beste vrienden waren allemaal Katholiek. Ik herinner me nog goed hoe ze spraken over de Latijnse lessen op school en over het bijwonen van de Eucharistieviering, over Fatima en het leek met allemaal wel interessant. Ooit dacht ik er zelfs aan om mijn ouders te vragen zich te bekeren tot de Katholieke godsdienst, maar het is er nooit van gekomen.
Toen ik volwassen werd ging mijn geloof in God volledig verloren. Ik huwde in 1968 en trad in bij de luchtmacht het daaropvolgende jaar. Het was tijdens deze jaren bij de Air Force dat ik mezelf ervan overtuigde dat God onmogelijk kon bestaan. Ik bedoel, hoe kan een wezen een universum scheppen en dan nog letterlijk alles weten wat men doet tijdens de loop van het leven? Ik kon mij dat niet inbeelden. Ik denk ook dat het belangrijk is om te vermelden dat ik tijdens deze periode interesse had voor het occulte. Ik las veel over occulte dingen en begon zelfs met het proberen lezen van Tarotkaarten, etc. Nog later, ik geloof zo tussen 1970 en 1973 verwierp ik allemaal dat bijgeloof en geloofde ik in niets meer, behalve misschien in UFOs.
Ergens rond 1973 of 1974 begon ik mijn geloof in God te herwinnen. Dat gebeurde niet van vandaag op morgen. Het was geen plotse aangelegenheid want nog steeds ging ik niet naar de kerk en bleef ik in mezelf voelen dat alles hier op aarde goed was. Ik was nu vader geworden en de dingen liepen voortreffelijk. En zo voelde ik mij tevreden met God in de Hemel de laten en dacht ik bij mezelf: "Ik zal Hem wel aanroepen als ik Hem nodig heb." Deze houding bleef ik lange tijd aanhouden, tot 1989. Tegen die tijd had ik reeds twee kinderen en mijn leven liep behoorlijk. Ik had geen nood aan de Kerk. Zondag was een gewone weekenddag. Zoals ik begrepen had, was dit voor God een rustdag en ik nam dan ook een rustdag, maar wel niets meer.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
5. De maadelijke geboorte (vervolg)
Het antwoord van Maria
Het eerste dat we van Maria moeten zeggen over haar antwoord, ondanks het feit dat ze waarschijnlijk niet ouder was dan 14 jaar, is dat ze niet naïef was. Zij wist wat er nodig was om een kind te krijgen, zo zei ze onmiddellijk: "Hoe zal dit geschieden daar ik nog maagd ben?" De engel zegt haar dat dit op een miraculeuze wijze zal gebeuren door de kracht van de Heilige Geest.
Ik betwijfel of zij begreep wat dit werkelijk inhield, net zoals wij dit niet ten volle kunnen begrijpen vandaag, niettegenstaande zij wist dat dit haar leven en relatie met Jozef zou bemoeilijken antwoordt zij: "Zie de dienstmaagd van de Heer, mij geschiede naar uw woord."
Dat, mijn vrienden, was een ongelooflijk staaltje van geloof.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
6. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 109]
Schrift 1
198. Op een bepaald moment zegt de Heer: "Mijn dochter, uw vertrouwen en uw liefde weerhouden Mijn gerechtigheid en Ik kan niet straffen, want gij verhindert het Mij. O wat een grote kracht bezit de vertrouwvolle ziel."
199. Als ik denk aan de eeuwige geloften en wie Hij is die verlangt Zich met mij te verbinden, dan slorpt die gedachte mij hele uren op terwijl ik aan Hem denk. Hoe kan dit gebeuren, want Gij zijt God en ik, Uw schepsel, Gij zijt de onsterfelijke koning en ik een bedelares en de ellende zelf. Maar nu is alles mij duidelijk, want Uw genade en Uw liefde, Heer, gaan die afgrond vullen. Deze liefde gaat de afgrond vullen die bestaat tussen U, Jezus, en mij.
200. O Jezus, wat is de ziel diep gewond als ze tracht oprecht te zijn en men haar van huichelarij verdenkt en met wantrouwen behandelt. O Jezus, en Gij hebt ook zo geleden om Uw Vader genoegdoening te geven.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
7. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 109]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Maar, er wordt nu vastgesteld dat deze aarde die we bewonen maar een piepklein atoom is vergeleken bij de miljarden werelden die de ruimte van het heelal bewonen. Ik spreek niet alleen over onze planeet. Het is algemeen geweten dat de zon die er het centrum van uitmaakt en ons verwarmt en verlicht op meer dan veertig miljoen mijl verwijderd is, en dat haar licht dat drie honderd kilometer per seconde aflegt, twintig minuten nodig heeft om onze ogen te bereiken.
Rond de zon wentelen buiten onze aarde maar ook talrijke andere grotere sterren die rond hetzelfde centrum bredere banen beschrijven dan die de aarde jaarlijks aflegt. Alle deze sterren waarvan de wetenschap de kaart kent en de hele aardrijkskunde nauwkeurig heeft opgebouwd, zijn ook maar stofkorrels in vergelijking met de menigte andere werelden in het oneindige. Deze ontelbare sterren die lijken stil te staan en die vanwege de grote afstand met onze aarde lichtzaadjes lijken boven ons hoofd uitgezaaid zijn op hun beurt zonnen. Deze zonnen op hun beurt verlichten en zetten planeten en satellieten in beweging en trekken in hun loopbaan meer blinkende en grotere werelden mee dan ons zonnestelsel.
Als we willen gissen hoeveel van die werelden het oneindige vullen en die in hun geheel de wereld van de sterren heet, moeten we ons herinneren dat we er met het blote oog zes duizend achthonderd ontwaren. Maar, naarmate er betere optische instrumenten opkomen, groeit het aantal enorm. Herschel berekende dat, met behulp van een telescoop, er twintig miljoen te zien waren. Tijdens rustige nachten kan een waarnemer die naar de hemel kijkt een lange witte nevel ontwaren die heel de hemel omringt. Door het licht te ontleden werd ontdekt dat ze bestaat uit een ontelbare menigte sterren die, op de afstand met de aarde, schijnen een lichtgevende en onafgebroken baan te vormen. Door hun licht te ontleden werd de structuur van die aardbollen bekend alsook de stof die hun massa vormt. Er werd vastgesteld dat die stilstaande sterren gloeiend waren, met dezelfde elementen en even hoge temperaturen dan die van de zon die ons verlicht. Aangaande planeten weten we nu dat ze, zoals de aarde, water, lucht, damp bevatten..., en we kennen nu precies hun klimaat. Het staat vast dat ze, zoals onze wereld, met werelddelen en zeeën doorkruist zijn, dat ze valleien hebbe, en bergen met een besneeuwde top in de winter die dooit in de lente.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
8. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [16/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimgie periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrame is ingesproken door Christopher Plummer. Het drame is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 18]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De kinderjaren van Benoîte
Een tweede schilderachtig feit doet zich voor in Remollon, een dorp aan de oever van de Durance op ongeveer 7 km door de bergen van Saint-Etienne. Benoîte, 11 jaar, was met haar jongere zus Marie naar de molen van Remollon gestuurd op 500 m van het lager gelegen dorp om er 4 maten koren (ongeveer 12 kg) te doen malen. Het was in volle winter in januari 1658 en er lag ijs. De ezel met zakken geladen valt op de helling juist buiten de molen en zie, een mooie Dame vervoegt de meisjes in nesten en helpt met hen het ezeltje weer recht. Daar de nacht opkwam raadt ze hen aan naar het dorp te gaan bij een man die ze zal herbergen. Eens daar lag de man al in bed. De ezel stoot met de kop op de deux en begint te balken en de man wakker maakt. Hij hoort het geroep, opent voor hen, maakt soep klaar, verwarmt hen want de kleine Marie is gans verkleumd. Daarna brengt hij hen naar de beheerder van M. de Venterol die hen het bed van zijn meid geeft. s Nachts verstoren rare geluiden de slaap van die vrouwen: stille vlucht van vleermuizen of uilen die zich opeens aan de lakens vastklampen en die deze simpele geesten voor grillige geesten aanzien.
Ook daar kwam een welwillende Dame tussen om de latere zieneres van Laus te beschermen. Voor die lange tocht moesten deze meisjes moed aan de dag leggen, alleen in de winter in de bergen, maar moeder Rencurel wist dat ze kon rekenen op de spitsvondige en energieke Benoîte.
Een laatst verhaal gaat over een feit uit haar kinderjaren. Om gras te gaan halen op het grondgebied van Valserres denkt het meisje te gaan bidden in de parochiekerk, een nederige kapel die toen in het kerkhof aan de kant van Puy-Cervier stond. Benoîte brengt er de ganse dag in gebed door, waarschijnlijk voor het prachtige beeld van de Tenhemelopneming van de Maagd dat de kapel versiert, en vergeet het doel van haar tocht. Opeens denkt ze eraan, de nacht is al gevallen en ze weent omdat ze niets heeft geraapt. O wat een verrassing! Aan de deur ligt een groot pak gras met een koord eraan. Vol vreugde daalt ze snel af naar Saint-Etienne. . Ook daar schijnt de bescherming van de Maagd een voorbijganger geïnspireerd te hebben. Het is duidelijk dat Benoîte contemplatief ingesteld was: het bidden was haar geen last.
Vertaling: Broeder Jozef
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 239]
Johannes de apostel
Zijn geestelijke geheim
[Joh.13:1] Jezus had de mensen die Hem in de wereld toebehoorden lief, en Zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan.
[Joh.15:9] Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader Mij heeft liefgehad. Blijf in Mijn liefde.
[Joh.17:26] Ik heb hun Uw naam bekendgemaakt en dat zal Ik blijven doen, zodat de liefde waarmee U Mij liefhad in hen zal zijn en Ik in hen.
In het evangelie van Johannes beschrijft hijzelf hoe groot de liefde van Jezus voor Zijn apostelen was; Jezus volhardde in deze liefde tot aan het allerlaatste moment. Óók Johannes echter liet zijn vriend Jezus in de steek; en ook hij moet net als Petrus diep teleurgesteld geweest zijn in zichzelf. Hij moet dan ook enorm geschokt zijn geweest toen hij bij het kruis de opdracht van Jezus kreeg om verder de zorgen op zich nemen voor Maria, de moeder van Jezus; Jezus bleef daarmee Zijn liefde aan Johannes bewijzen ondanks het feit dat deze Hem een paar uur eerder in de steek had gelaten.
Op de pinksterdag ontving hij de Heilige Geest en vanaf dat moment brandde het vuur van Gods liefde in zijn leven, want Johannes kwam in aanraking met de rivier van vuur die uit de troon van God stroomt [Dan.7:10]. Voor het eerst begreep hij hoe groot de liefde van Jezus voor hem was, en hij leerde om zijn natuurlijke identiteit als zoon van de donder te laten vervangen door de liefde van Jezus. Jezus werd groter in hem en daardoor werd hijzelf kleiner [Joh.3:30]. Zo veranderde deze zoon van de donder in de apostel van de liefde, omdat hij intens leerde begrijpen hoe afhankelijk hij was van de liefde van Jezus, de grootste transformerende kracht in het heelal.
Vertaling: Broeder Joseph
11. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 64]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Gofna
Men ontving Jezus met achting. Er waren daar nog meer mannen en men nam staande en wandelend in een lusthof een maaltijd. Jezus sliep hier. De stad lag een dagreis van Jeruzalem en in haar nabijheid vloeide een beek door het gewest. Toen de Heilige Familie de knaap Jezus in de tempel verloren had, was ze tot hier gekomen. Toen zij Hem te Mikmas misten, hadden zij het mogelijk geacht dat Hij tot die verwanten vooruit gegaan was om hier op hen te wachten. Maria was niet zonder vrees dat Hij in het water mocht gevallen zijn. Op hun weg lag een klein meer dat nu Balwa heet en precies tussen Gofna en el-Bireh ligt.
24 september. Hier in de synagoge begeerde Jezus de schriften van een profeet die handelde over de doop en de Messias. Uit de aangereikte profetie verklaarde Hij dat de Messias in de tegenwoordige tijd moest gekomen zijn. Hij sprak van de gebeurtenissen die zijn komst vooraf moesten gaan en die werkelijk hadden plaats gehad, meer bepaald noemde Hij een gebeurtenis die zich acht jaren geleden voorgedaan had. Ik weet niet meer of het iets van een oorlog was, of ook dat de scepter aan Juda ontnomen was [Gen.4:9-10]. Zo haalde Hij, als evenveel bewijzen, een reeks vervulde tekenen aan, die de komst van de Messias vooraf moesten gaan en zich nu voorgedaan hadden.
Ook betrok Hij er menigvuldige sekten bij en Hij wees er op hoe, in zake eredienst, zoveel tot louter ceremonie, zonder ziel of godsvrucht, tot formalisme ontaard was. Daarna zegde Hij hun dat de Messias in hun midden zou zijn, zonder dat zij Hem kenden. Hij hing hun een trouw beeld op van de verhouding tussen Hem en Johannes. Hij sprak ongeveer als volgt: "Iemand zal Hem aanwijzen en men zal Hem niet willen erkennen. Zij zullen de voorkeur geven aan een machtige veroveraar, die verschijnt in pracht en door hooggeleerde mannen omgeven is. Zij zullen de Messias niet willen zien in Hem, die zonder schoonheid, aanzien, pracht en rijkdom verschijnt, die eenvoudige landbouwers en handarbeiders tot gezellen en medewerkers heeft en met bedelaars, kreupelen, melaatsen, zondaars en andere schamele mensen omgaat."
Op deze wijze sprak Hij lang en breed en bewees Hij alles uit de profetieën. Hij beschreef nauwkeurig de verhouding tussen Hem en Johannes,en toch zegde Hij nooit "Ik," maar sprak altijd als van een derde. Deze uiteenzetting nam het grootste deel van de dag in beslag en zijn toehoorders, vooral zijn verwanten, gingen eindelijk menen dat Hij een gezant, een voorloper van die Messias was.
12. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 23
Dan zal de laatste woede van God over de naties komen en hen volkomen vernietigen. En eerst zal Hij de aarde met het grootste geweld dooreen schudden, en door de beweging van de aarde zullen de bergen van Syrië barsten en de heuvels zullen op Zijn aanwijzen vallen, alsmede de muren van alle steden. God zal de zon gedurende drie dagen doen stilstaan en alles in vuur laten zetten, een onuitstaanbare hitte en grote brand zal over de vijandige en goddeloze mensen komen, en regen van zwavel, hagelstenen en vuur zenden. Hun geesten zullen door de hitte smelten en hun lichamen zullen verbrijzeld worden door de hagel en ze zullen elkaar te lijf gaan met het zwaard. Op de bergen zullen de karkassen verspreid liggen en de vlakten zullen bedekt zijn met beenderen, maar het volk van God zal tijdens deze drie dagen verstopt zijn in grotten onder de aarde, tot de woede van God tegen alle naties en het laatste oordeel zullen volbracht zijn.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 84: Sidus Olorum [Ster der Zwanen]
Clemens IX [1667-1669]
Echte naam: Giulio Rospigliosi [Pistoia, 28 januari 1600 - Rome, 9 december 1669]
Door zijn kwaliteiten als onderhandelaar tussen Frankrijk en Spanje kon de Vrede van Aken van 2 mei 1668 worden ondertekend, dat een einde maakte aan de Devolutieoorlog, een oorlog tussen Frankrijk en Spanje die uitgevochten werd tussen 8 mei 1667 en 2 mei 1668. Inzet was de heerschappij over de Spaanse Nederlanden. De oorlog ontstond na de dood van koning Filips IV van Spanje en kwam tot een einde met het Verdrag van Aken.. Met dit verdrag verkreeg Frankrijk zeggenschap over het zuidelijk deel van Vlaanderen tussen Duinkerke en Rijsel.
Hij wist eveneens met succes te bemiddelen in het jansenistische dispuut, zodat men voortaan zou spreken van de 'Clementijnse Vrede.
Paus of niet, hij wilde leven als een gewoon mens. Elke dag ontving hij in het Vaticaan 13 armen aan wie hijzelf de soep serveerde. Hij hoorde geregeld de biecht in Sint-Pieter, waar hij zijn eigen biechtstoel had, en ging al even vaak op ziekenbezoek.
Chris De Bodt
14. De Berkenboomprofetieën [deel 3]
Een andere versie van deze profetie staat in "De vordering van de hemelse vernieuwing" van de Onbekende die verlicht werd. [Keulen, 1701]:
Vader zal tegen zoon opstaan en zoon tegen vader. Het dogma zal ontaarden; mensen zullen de katholieke Kerk ten val brengen. De mensen zullen liefhebbers worden van het genot. De echte gelovigen zullen niet meer gevonden worden en de onafhankelijke volkeren zullen tegen elkaar oorlog voeren voor een lange tijd. Tronen zullen omver geworpen worden, evenals koninkrijken. En doorheen dit proces zal het onaantastbare Oosten optrekken tegen het Westen met zware wapens. Dan bestaat er niet langer taal, land of geloof. Een oorlog zal volgen na een winter die geen echte winter was. Er zal een doodse sneeuw vallen. De bloemen zullen vroeg bloeien dat voorjaar en de koeien zullen tot hun knieën in het gras staan al tegen april. De eerste soldaten die komen zullen kersenbloesems dragen op hun helmen. De rogge zal al binnengehaald zijn als de oorlog uitbreekt, maar de tarwe nog niet. De soldaten zijn als dieren en zullen de tarwe eten op de velden.
Op het oostelijk veld nabij Gravenstein zullen de soldaten een rode koe doden. Ze zullen echter niet veel tijd hebben om ervan te eten.
De inwoners zullen vluchten van hun stad. Een jong meisje met een rode rok die de laatste is om de kleine beek over te steken zal neergeschoten worden. In het midden van Duitsland zullen ze elkaar ontmoeten. Dorpen en steden zullen vernietigd worden. Daarna zullen de mensen zich moeten verbergen in de bergen of in de bossen. In het lagergelegen Duitsland zal de strijd beslecht worden. Er zal een strijd zijn zoals de wereld er nog nooit gezien heeft. Deze strijd zal beginnen bij het "Berkenwoud" nabij Bodberg.
Drie dagen lang zullen ze vechten: overdekt met wonden zullen ze strijden tot ze in het bloed staan.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
27-04-2011
27 april 2011
27 april 2011
1. Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Zesde dag
Bidden wij voor de kinderen en voor de zielen die op hen gelijken
Barmhartige Jezus, Gij hebt gezegd: "Leert van Mij, dat ik zachtmoedig en nederig van hart ben." Plaats onder de bescherming van Uw Allerbarmhartigst Hart de zielen van onze kinderen en van allen, die zachtmoedig en nederig zijn geworden als zij. Zulke zielen zijn als welriekende bloemen, die de hemel doorgeuren en een lieflijke geur verspreiden voor de troon van de Hemelse Vader. Laat de zielen voortdurend verblijven in Uw Hart en eeuwig Uw Barmhartigheid prijzen.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op deze kleine kinderen en op alle zachtmoedige en nederige zielen, die het meest gelijkvormig zijn geworden aan Uw goddelijke Zoon en die U, Vader van Barmhartigheid, verheugen door de zoete geur van hun deugden te laten opstijgen naar de voet van Uw Troon. Door de vreugden, die deze zielen U schenken, zegen ons en geheel de wereld, opdat wij eeuwig Uw Goddelijke Barmhartigheid mogen verheerlijken.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
2. Historische achtergrond van Manopello
In de tijd van Julius II, romeinse pontifex, leefde in Manoppello in Hither Abruzzi, provincie van het koninkrijk Napels, een natuurkundige en zeer beroemde astroloog die ook nog andere vrije kunsten beoefende, Giacomo Antonio Leonelli. Op een dag was hij met andere notabelen van het dorp aan het praten in de open ruimte voor de kerk toegewijd aan St Nicolas van Bari. In het midden van het gesprek kwam er een onbekende pelgrim toe. Hij zag er zeer godsdienstig en eerbiedwaardig uit. Hij groette de belangrijke omstaanders en vertelde dokter Giacomo beleefd dat hij hem een geheim wilde toevertrouwen dat hem zou helpen en nuttig zou zijn voor hem.
Hij nam hem apart op de drempel van de kerk, gaf hem een bundel en zonder het uit te pakken vertelde hij hem dat hij door deze devotie te koesteren hij goddelijke weldaden en voorspoed in wereldlijke en geestelijke zaken zou verkrijgen.
Giacomo nam de bundel aan, trok zich terug tot aan het wijwatervat en begon het te openen. Toen hij het Heilig Gelaat zag, was hij eerst hoogst verbaasd, dan barstte hij uit in tranen van vreugde, maar hij wiste zijn tranen zodat zijn vrienden deze emotie niet zouden opmerken.
Hij dankte God voor deze onschatbare gave. Hij pakte het Doek weer in en zocht naar de onbekende pelgrim om hem te bedanken en om hem gastvrijheid aan te bieden, maar hij kon hem niet meer vinden. Door vrees bevangen, stamelend bijna, vroeg hij aan zijn vrienden waar de pelgrim naartoe was gegaan. Ze zeiden hem dat ze hem de kerk hadden zien binnengaan, maar dat ze hem niet naar buiten hadden zien komen.
Hij keerde terug naar huis met zijn vrienden vol van uitzonderlijke vreugde en vele mensen stroomden toe om dit wonder te aanschouwen.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
3. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 2]
Door bij de groep te horen, voelen we dat we een grote verantwoordelijkheid hebben tegenover Onze Gezegende Moeder. Van 2 tot 4 augustus 1999 ondernam de gebedsgroep een drie dagen van vasten om onze gebedsgroep en onszelf als een geschenk op te dragen aan onze Gezegende Moeder en dit als geschenk ter gelegenheid van Haar verjaardag op 5 augustus. Enkele dagen daarop waren het de leden van de groep die een heel bijzonder geschenk ontvingen. Het geschenk van waarachtig Haar gebedsgroep te zijn die de wereld verbindt door het volgen van Ivans gebedsgroep in Medjugorje. Na deze eerste vastengelegenheid van 1999, wordt dit sindsdien elk jaar herhaald en dit samen met de gebedsgroep van Medjugorje zelf.
Momenteel tellen we wereldwijd meer dan 3.650 leden. Indien u wenst deel uit te maken van deze bijzondere gebedsgroep om zo het woord van Onze Lieve Vrouw, Koningin van de Vrede, mee te helpen verspreiden, dan kunt zich aansluiten op hun internetsite. Door zich bij de groep te vervoegen bent u niet verplicht om deel te nemen aan gesprekken van de groep, maar we voelen dat we door in deze groep te zijn, allen elkaar zo goed mogelijk proberen te helpen om de boodschappen van Medjugorje na te leven.
Als u zich bij de gebedsgroep voegt hebt u verschillende opties om de boodschappen te ontvangen. U kunt dagelijkse mail ontvangen, dagelijkse samenvattingen, speciale aankondigingen tot zelf geen mail. In dat geval kunt u alle boodschappen volgen van op de website. Over afwachting tot erkenning van Medjugorje wordt niet gesproken. Medjugorje moet nog erkend worden, maar we verspreiden de boodschap van Medjugorje door elkaar te helpen met themas met betrekking tot de boodschappen. Er wordt toezicht gehouden op het vredevolle verloop van de gesprekken.
We gaan nu over tot de getuigenissen van een aantal leden die deel uitmaken van de IIPG-Groep. God zegene u.
Ana Shawl
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
4. De maadelijke geboorte (vervolg)
De Boodschap [aankondiging]
Iets wat we zeker ook in ons achterhoofd moeten houden als we deze verzen van Lucas overwegen is dat er in die tijd niet zoiets bestond als trouwen omdat het "moest." Dat bestond niet!
Een formeel huwelijkscontract, Ketubah genoemd, werd onderhandeld en getekend en het paar werd als getrouwd beschouwd, maar het huwelijk werd nog niet "geconsumeerd" tot er een periode van 9 maanden tot een jaar was verlopen. In afwachting van het samenwonen maakte de echtgenoot een huis klaar om in te wonen en de vrouw bewees zo haar betrouwbaarheid.
Als de vrouw zwanger werd gedurende die tijd was dit een hele ernstige zaak. Het betekende dat zij ofwel zou gestenigd worden met de dood tot gevolg wegens haar ontrouw ofwel werd ze vernederd door een scheidingsvonnis. Dus de boodschap van de engel Gabriël dat Maria zou zwanger worden gedurende deze wachtperiode bracht ernstige consequenties met zich mee, dat is het minste wat we kunnen zeggen.
Laat ons eens kijken wat Marias antwoord was op deze aankondiging:
34. "Hoe zal dit geschieden," vroeg de Maria aan de engel, "daar ik nog maagd ben?"
35. De engel antwoordde: "De Ruah Hakodesh [de Heilige Geest] zal over u komen, en de kracht van de HaElyon [de Allerhoogste] zal u overschaduwen. Daarom zal wat geboren wordt de Zoon van God genoemd worden."
36. "Weet dat zelfs Elishiva, uw bloedverwante, in haar ouderdom een zoon heeft ontvangen, ofschoon zij onvruchtbaar heette, zij is nu in haar zesde maand.
37. Want voor God is niets onmogelijk."
38. Miryam zei: "Ik ben de dienstmaagd van Adonaï [de Heer], mij geschiede naar uw woord."
Vertaling: Anne Van Der Sloten
5. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 108]
Schrift 1
195. O Jezus, vandaag is mijn ziel door lijden somber geworden. Niet één lichtstraaltje. Het onweer woedt en Jezus slaapt. O mijn Meester, ik zal U niet wekken, ik zal uw zoete slaap niet onderbreken. Ik denk dat Gij mij de kracht geeft zonder dat ik het weet.
Urenlang aanbid ik U, o levend Brood, midden grote zieledorheid. O Jezus, zuivere liefde, ik heb geen nood aan vertroostingen. Ik voed me met Uw wil. O Machtige, Uw wil is het doel van mijn bestaan. Ik heb de indruk dat heel de wereld mij dient en van mij afhangt. Gij, Heer, Gij begrijpt mijn ziel en al haar verzuchtingen.
Jezus, nu ik U zelf geen liefdeshymne kan zingen, bewonder ik de zang van de Serafijnen die door U zozeer bemind worden. Ik verlang op hun wijze in U te verzinken. Niets kan zulk een liefde nog in de weg staan, want geen macht heeft daar vat op. Het is zoals de bliksem die de duisternis verlicht, maar er niet blijft. O mijn Meester, vorm mijn ziel naar Uw wil en Uw eeuwige plannen.
196. Een zekere persoon heeft er haar werk van gemaakt mij op verscheidene wijzen in de deugd te oefenen. Zekere dag houdt ze mij in de gang staande en om te beginnen, zegt ze, dat ze geen enkel motief heeft om mij opmerkingen te maken, maar mij toch het bevel geeft gedurende een half uur recht te blijven staan, tegenover de kleine kapel [14], en daar de overste af te wachten, en wanneer ze na de recreatie voorbijkomt, mij van allerhande dingen te beschuldigen die ze mij beveelt te zeggen. Ook al had ik in mijn ziel van die zaken geen enkel idee, toch was ik gehoorzaam en wachtte ik een volle halfuur op de overste. Iedere zuster die voorbijkwam, bekeek mij met een glimlach. Toen ik mij bij moeder overste beschuldigde, zond ze mij naar de biechtvader; onder de biecht merkte de priester onmiddellijk dat het iets was dat niet uit mijn ziel kwam en dat ik geen idee had waarover het ging. Hij was heel verwonderd dat die persoon het waagde mij zo iets te bevelen.
197. O Kerk van God, Gij zijt de beste aller moeders, gij alleen kunt een ziel opvoeden en doen groeien. O wat een grote liefde en wat een achting heb ik voor U, de beste aller moeders.
[14] Tegenover de kleine kapel [zie Db 18] was er een vergaderzaal voor de kloostergemeenschap.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 108]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Zal dit als gevolg hebben dat de schepping, de sterren en onze ondermaanse wereld leeg en onbewoond achterblijft? Maar moest het zo zijn, waarom zou de goddelijke wijsheid ze weer opbouwen volgens een nieuw plan, versierd met alle wonderen van zijn praal en schoonheid? Sint Thomas leert ons dat de hemel voorbestemd is om te dienen als woning en verblijf van de verheven heiligen, maar die zullen niet onbeweeglijk en beperkt in een bepaalde ruimte blijven. Elke uitverkorene zal zijn troon bezitten. Ze zullen naargelang hun verdienste hogere woningen en plekken bezetten. Maar, merkt Sint Thomas op, het woord plaats, locum, dient begrepen volgens de beste rang, de voorrang en niet de hoogte van de plek. Christus zou de hemel tijdelijk verlaten, de plek waar hij zich zou vestigen zou steeds de meest waardige en hoge zijn. En de andere plekken zijn in die mate waardevol dat ze dichter bij Christus plek liggen. De engelen die de glorie genieten gaan toch ook vrij op en af.
Besluit: de tempel van het oneindige zal zich totaal verspreiden in volle praal voor het aanzien van de uitverkorenen, en zonder Christus een moment te verlaten, zullen ze bij machte zijn om ogenblikkelijk tot het uiteinde van het firmament te raken. Ze zullen vrijuit de sterren kunnen ontdekken, opnieuw op aarde verschijnen, nieuwe plekken, waar ze leefden en baden, werkten en offerden, doorlopen. Dit gevoel stemt overeen met de teksten van de heilige Schrift waarin staat dat de woningen van de hemelse Vader ontelbaar zijn [Jo 14,2], dat de heiligen als sterren zullen schitteren in eeuwigheid, en dat overal waar de gewijde mensheid van Jezus Christus is de arenden zullen verzamelen [Lk 17].
Vandaag is de vruchtbare en ondernemende genie van de mens, na de aarde boven en onder de grond verkend te hebben, is naar de sterren verheven en kordaat in de hemel gesproken: In coelo posuit os suum [Ps 72,9]. De hedendaagse astronomie, voorzien van de meest krachtige instrumenten die de mens kon bouwen, heeft uitgebreid het heelal verkend die ondoordringbaar voor het menselijk verstand leek, en heeft met geduldige studie en analyse de grenzen van de sterrenhemel gevestigd en er alle diepten en geheimen van doorzocht.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [15/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 17]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De kinderjaren van Benoîte
Het eerste is bekend: het valt voor in augustus 1657 bij terugkeer van een bedevaart naar Saint-Sixte waar de ouders hun kinderen onderhevig aan koorts opdroegen. De heilige Sixtus, paus en martelaar, geëerd in de wijnstreken vanwege de plek van zijn graf op de Romeinse buiten, had een kapel [die nog altijd bestaat] in de parochie van Bréziers op de top van de berg boven de Durance. Om er te geraken vanuit Saint-Etienne diende de meestal woelige stroom overgestoken met behulp van een kabelpont, een bak gebonden aan een over de stroom gespannen koord en aan beide oevers stevig vastgehecht.
Benoîte was onder leiding van haar moeder naar Saint-Sixte gegaan. Bij terugkeer breekt de overladen bak de koord in de, na een onweer, woelige stroom. De bak wordt in de kolkende stroom meegesleurd, loopt vol water en dreigt te zinken voor de radeloze passagiers. Benoîte, toen 10, was vermoeid door de lange weg en diep ingeslapen: doordrenkt wordt ze opeens wakker als de bak in zicht van Taillard is. Ze ziet het gevaar en roept uit: "Laten we tot God bidden om ons genegen te zijn..." en meteen stijgt het angstige gebed van de drenkelingen op. En zie, de bak komt in een zachtere stroming terecht en meert kalm aan op het zand van een eilandje in de stroom. De oeverbewoners horen het geroep, luiden de klok van Taillard en enkele redders brengen de drenkelingen op het droge.
Is dit een wonderbare redding, zoals M. Gaillard in zijn relaas laat aanvoelen? Hij onderlijnt in ieder geval de spontane reactie van Benoîte die haar gezellen tot bidden oproept en de goede afloop van dit ongeval dat eerder al vele slachtoffers had gevergd. Een monument op de baan naar Lettret, op 1 km van Taillard, herinnert aan het gebeuren. Misschien leert ons dit verhaal ook dat Benoîte met te groeien hevige aanvallen van koorts onderging en die haar moeder verontrustten in zoverre ze een belofte deed aan Sint Sixtus. Dat zou helemaal in de lijn liggen van de incidenten van de kinderjaren.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 238]
Johannes de apostel
Verschillende tradities over Johannes' dood
Zeker is dat Johannes in Efese begraven lag. Tot op de dag van vandaag toont men er de plaats waar hij begraven werd.
De Johanneskerk was gelegen aan de oostkant van de stad boven de voormalige Artemistempel op de heuvel Ajasoluk [verbastering van het Griekse 'hagios theologos' = 'heilige theoloog' [Theoloog' is in de oosterse kerk de vaste bijnaam van Johannes de Evangelist]. Het complex werd gebouwd op de plaats waar volgens de overlevering de apostel Johannes begraven lag in een graf met meerdere ruimtes. Wellicht stamt de oudste bouw nog van vóór keizer Constantijn [ 337], de grote kerkenbouwer in Rome, Constantinopel en Jeruzalem. In die tijd bestond de kerk uit niet meer dan een vierkant mausoleum van 15 meter breed en 18 meter hoog. Reeds in de 4e eeuw werd dit geheel uitgebreid tot een kruisvormige basiliek met drie beuken en aan de oostkant afgesloten door een apsis. Onder keizer Justinianus [ 565] werd het geheel gigantisch uitgebreid tot een 130 meter lange kruisvormige kerk, bekroond met koepel. Tot aan de inval van de Osmanen aan het begin van de 15e eeuw was dit een van de drukst bezochte bedevaartkerken in het oosten. Sindsdien is ze in verval geraakt.
Op latere leeftijd is Johannes naar de stad Efeze verhuisd, omdat daar een zeer grote gemeente ontstaan was. Daar is hij tot zijn dood gebleven en begraven. Tijdens zijn verblijf in Efeze werd hij vanwege zijn geloof in Jezus verbannen naar het eiland Patmos, dat voor de kust van Turkije ligt [Openb.1:9], maar later werd hem toegestaan om weer terug te keren. Johannes is meer dan 90 jaar oud geworden, en hij is als enige van de twaalf apostelen niet een martelaarsdood gestorven, maar een natuurlijke dood. Jezus leek hier naar te verwijzen in Joh.21:20-23. Op hoge leeftijd deed Johannes regelmatig de uitspraak: "Kinderen, laten we elkaar liefhebben." Als men dan aan hem vroeg waarom hij dat zo vaak zei, was zijn antwoord: "Omdat het de opdracht van de Heer is: als we dit doen, gebeurt er al genoeg." Zo ontving hij de titel "apostel der liefde."
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 63]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Gofna
Op zaterdag 22 september zag ik Jezus te Goer in de herberg alleen bidden. Dit Goer lag niet zeer ver van de stad Megiddo en van een vlakte met dezelfde naam en ik heb het vroeger nog wel gezien als moest tegen het einde van de wereld een veldslag tegen de antichrist in die vlakte gevoerd worden. Met het aanbreken van de dag stond Jezus op, rolde zijn bed op, gordelde zich, legde een geldstuk op het bed en begaf Zich op weg. Ik zag Hem paden volgen, die langs verscheidene steden en dorpen liepen, waartussen Hij doorging. Hij kwam met niemand in aanraking en nam nergens zijn intrek. Ik zag Hem nabij de berg Gerizzim bij Samaria voorbijkomen. De berg lag aan zijn linkerzijde en Hij trok zuidwaarts door. Hier en daar zag ik Hem bessen en enige vruchten plukken en eten, en in de holte der hand of met een holgebogen blad water scheppen en drinken.
Op zondag kwam Hij, tegen avond, in een stad met name Gofna in het Efraïmgebergte. Ze lag op een verscheurde, oneffen grond, hoog en laag en er strekten zich vele huizen en plantages uit. In deze stad woonden verwanten van Joachim, doch zij hadden geen nauwe betrekkingen met de Heilige Familie onderhouden. Ook nam Jezus niet bij die familie zijn intrek, maar in een herberg. Men waste Hem de voeten en bood Hem een kleine verversing aan.
Het duurde echter niet lang of zijn verwanten en een paar Farizeeërs van beter allooi kwamen Hem hier opzoeken en namen Hem mee naar hun huis. Dit huis van zijn verwanten was een van de aanzienlijkste van de stad. De stad zelf was eveneens van betekenis, want hier resideerde het bestuur over een deel van het land. Ook Jezus' verwant oefende hier een ambt uit en was met schrijfwerk belast. De stad behoorde, geloof ik, tot de provincie Samaria.
11. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 22
We hebben reeds eerder gezegd dat dit alles zal geschieden bij het begin van het gezegende rijk, wanneer de prins van de duivels zal geketend worden door God. Maar hij zal ook, wanneer de duizend jaren van het koninkrijk, wat zevenduizend wereldse jaren is, zullen beginnen eindigen, opnieuw worden losgelaten en uit de gevangenis gezonden worden, doorgaan en alle naties onder zich verzamelen die tot dan onder de rechtvaardigen vielen. Dan zal Hij oorlog voeren tegen de Heilige Stad en daar zal hij van over de hele wereld een ontelbaar aantal gezelschap verzamelen uit alle landen. Zij zullen de stad omsingelen en aanvallen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 84: Sidus Olorum [Ster der Zwanen]
Clemens IX [1667-1669]
Echte naam: Giulio Rospigliosi [Pistoia, 28 januari 1600 - Rome, 9 december 1669]
Giulio genoot de speciale gunst van Urbanus VIII, die hem tot aartsbisschop van Tarsus benoemde en naar het Spaanse hof zond. In 1657 benoemde Alexander VII hem tot staatssecretaris en kardinaal. Als oud-leerling van de jezuïeten in Rome trad hij in de pauselijke diplomatie.
Na de dood van Alexander VII was de verkiezing van Giulio Rospigliosi een toegeving aan de Franse koning. Rospigliosi stond als tweede op de lijst van de kandidaten tegen wie hij zich niet zou verzetten. Het bleek een uitstekende keuze. Rospigliosi was een eerlijk priester, een goedhartig man met een uitzonderlijke zin voor cultuur en rechtszaken. Deze combinatie van persoonlijkheid en goedheid werd bij weinig pausen aangetroffen en het gebeurde zelden dat ook de familie van een paus zich zo discreet gedroeg.
Op 20 juni 1667 werd hij verkozen tot paus Clemens IX, met als motto: 'Aliis non sibi Clemens', 'zachtmoedig voor de anderen, niet voor zichzelf. Ook hij had maar een obsessie: overal vrede brengen.
Chris De Bodt
14. De Berkenboomprofetieën [deel 2]
Er zal een tijd komen dat er geen respect meer zal zijn voor het geloof van de Kerk en de school. Nieuwe boeken zullen geïntroduceerd worden. Er zal een tijd komen dat het katholieke geloof het gevoel zal geven van geheel overschaduwd te zijn en ze zullen proberen er komaf mee te maken. De mensen zullen houden van spel en het uitgaansleven en gefascineerd zijn door amusement. Dan zal het niet lang meer duren voor er een verandering zijn intrede doet. Er zal een vreselijke oorlog uitbreken... Aan de ene kant Rusland en het gehele noorden en aan de andere kant Frankrijk en het ganse zuiden onder één vorst. Deze ridder zal komen van de Midi. Hij draagt een witte mantel met knopen tot aan de voeten. Hij draagt een kruis op zijn borst en rijdt op een ezel. Deze ridder is zo uit één stuk dat niemand zelfs maar probeert hem te stoppen. Hij is ook een vredemaker. Groot is zijn sterkte. Hij slaagt erin om alle dansmuziek en overbodige kleding af te schaffen.
Het hoofd van het Duitse leger zal tegengehouden worden in een plaats waar men paardengetuig maakt.
De vijanden die vreemd zijn van Duitsland zullen op de vlucht slaan en zij zullen geen tijd hebben om voedsel mee te nemen voor onderweg.
De heidense volkeren van de noordse beer zullen komen om te strijden maar hun vijanden zullen nieuwe moed scheppen en strijden met de moed der wanhoop. Dan zal hun kracht gebroken worden. Hun kracht zal vernietigd worden en enkele mensen zullen moeten op hun tanden bijten om thuis het nieuws van hun ondergang te brengen.
De prins die de grote slag zal leveren zal naar de Mis gaan in Bremen. In Bremen zal hij rijden. Van daar zal hij met zijn telescoop de regio van de Berkenboom de vijand observeren. Daarna zullen ze naar Holtum gaan een streek nabij Werl... In Holtum staat er een kruis tussen twee linden. Voor deze linden zal hij neerknielen en hij zal lang bidden met uitgestrekte armen. Dan zal hij de soldaten, die in het wit gekleed zijn, leiden naar de vergadering. Hij zal blijven na een bloedbad. Hij zal de overwinnaar zijn. Aan een stroom die vloeit van west naar oost nabij Berdberg en Sondberg zal er het meest gemoord en gedood worden. Na het gevecht zal deze overwinnende meester, deze prins, de mensen verzamelen in de kerk van Schaffhausen nabij Werl en hen toespreken.
Vertaling: Anne Van Der Sloten
26-04-2011
26 april 2011
26 april 2011
1. Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Vijfde dag
Bidden wij voor hen die dwalen in het geloof.
Barmhartige Jezus, Gij zijt de Goedheid zelf en Gij weigert Uw licht niet aan hen, die het U vragen: neem onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart de zielen van hen, die dwalen in het geloof, breng hen door het licht van Uw genade terug in de schoot der heilige Kerk, opdat zij een eeuwig met ons de edelmoedigheid van Uw Barmhartigheid mogen prijzen.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op de ziel van hen die in de dwaling leven. Let niet op de hardheid van hun gemoed, als zij door het misbruik van Uw genade die schat verloren hebben en zij hardnekkig blijven in hun dwaling, maar herinner U goedgunstig de liefde en het smartvol lijden van Uw Zoon, waardoor wij gered zijn. Laat die zielen U terugvinden, opdat zij met ons eeuwig Uw Barmhartigheid mogen bezingen.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
2. Historische achtergrond van Manoppello
Omgeven door de lieflijke groene schaduwen van de bosrijke heuvels en door de met sneeuw bedekte top van de Maiella vinden we Manoppello op 217 meter boven de zeespiegel. Vanuit Manoppello zijn zowel de Adriatische kust als de bergen snel bereikbaar. Haar banier bevat een tarweschoof, de "manoppio" waaraan het kleine, aantrekkelijke dorp [6.000 inwoners] haar naam te danken heeft.
Tijdens de Romeinse periode werd het "Pollitrio" genoemd. In de XIIIde eeuw was het onder de macht van Frederik II, dan van Louis van Anjou en dan van Louis van Savoye.
Het was ook eigendom van de familie Orsini. In 1423 werd het veroverd en verwoest door Braccoi da Montone. De kerk van San Nicola di Bari gaat terug tot de eerste helft van de XIVde eeuw. Vandaag vertoont het vele barokkenmerken. De kerk van Santa Maria DArabona, gebouwd in 1208, staat naast de site van een romeinse tempel van Bonae. Van de cisterciënzers die ze bouwden, werd dit doorgegeven aan de minderbroeders en dan aan de Salesianen.
Een oorkonde van Ludovic II in het jaar 874 richtte het stadje op dat vanaf het begin onderworpen was aan het klooster van Montecassino. Toen in 1638 de kapucijnen in het bezit kwamen van het Heilig Gelaat, schreef Vader Donato da Bomba een "relatione historica" dat in de provinciale archieven van de kapucijnen in Aquila bewaard wordt.
Het klooster van de kapucijnen werd gesticht van 1618 tot 1620, precies toen Giacomo Antonio De Filippis het Heilige Doek tussen twee glazen platen had laten steken. De kerk werd toegewijd aan de heilige aarstsengel Michael. In deze kerk werd het Heilig Gelaat tentoon gesteld voor de verering van het volk op 6 april 1646. Gedurende bijna 40 jaar werd het niet meer voor verering uitgesteld, maar werd het privé bewaard in een nis, langs de rechterkant van het hoofdaltaar. Pas in 1686 werd er langs de linkerkant van de kerk een kleine kapel met een altaar gebouwd, waarna de reliek daarnaar werd overgebracht en het liturgische feest van 6 augustus, de dag van de transfiguratie van Christus op de berg, werd ingesteld.
Een negatieve gebeurtenis verhoogde de verering van het Heilig Gelaat: de achttiende eeuw begon met een lustrum van aardbevingen die onophoudelijk de Umbria-, Abruzzo- en Sanniteregio deden schokken. Pater Boniface van Ascoli stelde het Heilig Gelaat vele keren uit voor verering vanaf 1703.
De negentiende eeuw werd gekenmerkt door de onderdrukking van religieuze ordes, de monniken moesten hun klooster twee keer verlaten, de eerste keer op 6 september 1811. Dezelfde dag verhuisde het Heilig Gelaat naar het Clarissenklooster tussen de muren. Het klooster zelf bleef onbewoond, het heiligdom gesloten tot 16 mei 1816 toen de kapucijnen terugkwamen. De volgende zondag werd het Heilige Doek feestelijk teruggebracht naar het heiligdom. Maar op 17 december 1866 werden de broeders door een wet opnieuw verbannen; het Heilig Gelaat bleef in het gesloten heiligdom.
De monniken keerden terug op 27 oktober 1869 en bleven er dan tot op de dag van vandaag. In 1871 werd de nieuwe kapel afgewerkt. In 1923 werd het schrijn op het hoogaltaar gebouwd. In 1946 gaf de gemeenschap van Manoppello het nieuwe schrijn.
De kerk werd vergroot en uitgebreid in de tweede periode na de wereldoorlog van 1960 tot 1965. De biechtruimte werd gebouwd in het jubileumjaar 2000.
In de "relatione historica" wordt beschreven hoe het Heilig Gelaat in Manoppello terecht gekomen was en eigendom werd van de broeders. Laat ons de volgende verklaring hieruit lezen: [morgen]
Vertaling: Anne Van Der Sloten
3. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 1]
Geloofd zijn Jezus en Maria!
De Internationale Internet Gebedsgroep "Queen of Peace," IIPG "Queen of Peace," is een gebedsgroep die de boodschappen tracht te volgen van de Gebedsgroep die Onze Gezegende Moeder leidt, samen met de ziener Ivan Dragicevic. We stellen ons ten dienste om de Boodschappen van Onze Lieve Vrouw na te leven en te verspreiden door gebed, vasten, de maandelijkse biecht en de Heilige Mis en dit zoveel als mogelijk. Wij helpen elkaar door te leven en te handelen naar de boodschappen. Boodschappen van de gebedsgroep en verzoeken om gebed worden ons toegezonden via mail, die we op onze beurt naar elkaar toezenden.
Nedjo Brecic, een oorspronkelijk lid van Ivans gebedsgroep van bij het begin, was de drijvende kracht achter onze "Mir Peace Shalom List" met de bedoeling om dingen te bespreken en de boodschappen van de gebedsgroep na te leven. Nedjo Brecic stierf veel te jong aan een hartaanval en het was juist voor zijn dood dat hij de naam van de groep bedacht.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
4. De maadelijke geboorte (vervolg)
De Boodschap [aankondiging]
Laat ons terugkeren naar de Schrift en verdergaan met het verhaal van de geboorteaankondiging in het Evangelie van Lucas, hoofdstuk 1 vers 26, nog eens uit het joodse nieuwe testament.
26. In de zesde maand werd de engel Gabriël gezonden door God naar een stad in Galil Natzeret,
27. naar een maagd die verloofd was met een man die Yosef heette, van de stam van David. De naam van de maagd was Miryam.
28. De engel kwam naderbij en zei: " Vrede zij u, begenadigde! De Heer is met U!"
29. Zij werd ernstig verontrust bij deze woorden en vroeg zich af wat die groet wel kon betekenen.
30. De engel zei tot haar: Wees niet bevreesd, Miryam, want gij hebt genade gevonden bij God.
31. Gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen en gij zult Hem de naam, Yeshua geven.
32. Hij zal groot zijn, Hij zal genoemd worden "zoon van HaElyon" [dit betekent Zoon van de Allerhoogste]. Adonaï, God, zal Hem de troon van Zijn vader, David, schenken;
33. En Hij zal regeren over het huis van Yaakov voor altijd, er zal geen einde komen aan Zijn Koninkrijk."
Laat ons even stoppen om jullie eraan te herinneren aan een heel belangrijk gegeven: De man die deze verzen schreef, heette Lucas en dat was een dokter. Dit is belangrijk want hij geeft ons meer informatie over de maagdelijke geboorte dan de rest van de evangelisten samen.
En denk niet dat dit toevallig is. Bedenk dat God gebruik maakte van een dokter, een man van de wetenschap, om ons de gedetailleerde feiten over de maagdelijke geboorte door te geven.
Ik geloof dat God dit met opzet gedaan heeft zodat niemand dit verhaal zou kunnen afdoen als mythische inbeeldingen van een onwetende en bijgelovige mens. De belangrijkste getuige van de maagdelijke geboorte was een dokter!
Vertaling: Anne Van Der Sloten
5. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 107]
Schrift 1
192. Eens heb ik een vreselijke bekoring van een meisje van ons huis van Warzawa op mij genomen. Het was de bekoring van zelfmoord. Ik heb gedurende zeven dagen geleden en toen gaf Jezus haar de gevraagde genade, en is mijn lijden ook opgehouden. Het was een groot lijden. Ik neem dikwijls de kwellingen van onze meisjes op mij. Jezus staat het mij toe en mijn biechtvader eveneens.
193. Mijn hart is de blijvende woonplaats voor Jezus. Buiten Hem heeft niemand er toegang. Bij Jezus put ik de kracht voor de strijd met moeilijkheden en tegenkantingen. Ik heb het verlangen in Jezus omgevormd te worden om mij helemaal aan de zielen te kunnen geven. Zonder Jezus zou ik de zielen niet kunnen benaderen, want ik weet wat ik uit mijzelf ben. Ik neem God in mij op, om Hem aan de zielen door te kunnen doorgeven.
194. + 27.3. Ik heb het verlangen mij in te spannen, te werken, me te ontledigen voor ons werk der redding van onsterfelijke zielen. Het heeft geen belang dat deze inspanningen mijn leven kunnen verkorten, want het behoort mij niet meer toe, maar het is eigendom van de Congregatie. Ik verlang voor de gehele Kerk nuttig te zijn door mijn trouw aan onze Congregatie. Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 107]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Van zodra een ziel naar God opstijgt en dat zijn geest in haar komt en ze de tirannie der zinnen en de band van lage verlangens doet overstijgen, gebeurt het dat het vlees de weerbots van het nieuwe leven in de ziel ondergaat, zodat ze de voorlopende effecten van deze glorierijke vrijheid der kinderen Gods ervaart. Thérèse en talrijke mystieke zielen, die innerlijk opbranden in het vuur van de serafijnen, hebben zichzelf zonder steunpunt in de lucht verheven. Sint Maurus, volgeling van Sint Benedictus, liep droog over het water. Anderen zoals Sint Franciscus Xaverius, Sint Alphonsius Liguori, werden van de ruimtewet bevrijd en ze waren op ver uiteengelegen plekken te zien in gebed, bij een zieke, in preek of bij drenkelingen die ze te hulp snelden.
Een ander maal komt het licht dat Gods geest in de ziel van de heiligen stortte op hun gezicht, hun kleren en heel hun wezen dat hen verlichtte met een kroon die hen glorievol omringde. Zo moet het zijn, want degenen die in het vlees zaaiden oogsten verderf in het vlees, en degenen die gezaaid hebben in de geest plukken het eeuwig leven van de geest [Gal 6].
Er is nog een vaste geloofswaarheid: eens het oordeel volbracht zal Jezus Christus meteen ten hemel opstijgen te midden van al zijn uitverkorenen. Aan elk onder hen duidt Hij een plek aan die Hij op de dag van zijn Tenhemelopneming heeft voorbereid: Vado parare Vobis locum.
De uitverkorenen zullen als woonst de hemel hebben, die boven alle sterren en de hele zichtbare en lichamelijke natuur ligt. Er staat geschreven: Met hen zullen we in de wolk verheven worden, Christus in de lucht tegemoet, en zo zullen we steeds bij Hem zijn [Thess 4].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [14/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 16]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De kinderjaren van Benoîte
Dit familietafereel toont goed de armoede van de streek aan en de vindingrijke eenvoud van Benoîte, van nature gul en spontaan. M. Gaillard merkt de verschillende houding van de ouders op: "Haar vader," schrijft hij, "hield veel van haar en in zijn onschuldige liefkozingen zei hij vaak: deze zal me niets kosten om te huwen." Deze vader had het voorgevoel dat dit meisje een rijk hart bezat die geen bruidschat nodig had om opgemerkt te worden.
In de Mémoires van broeder Aubin, eremijt op de bergpas van Rambaud, lezen we een andere trek van de goedheid van dit meisje: "Toen Benoîte 7 of 8 was leefde er in Saint-Etienne een vrouw die zo ziek was dat ze sprakeloos was. Benoîte zei tot haar gezellinnen: Laten we de Rozenkrans gaan bidden voor haar. Ze deden dat. Op de terugweg na de Rozenkrans bezochten ze haar en ze sprak weer, en zei dat Benoîte de mooiste was. Deze vrouw ging biechten en stierf diep christelijk." Aubin zag daarin een tijdelijke genezing dankzij het gebed van Benoîte en een teken van morele schoonheid van het meisje. M. Gaillard heeft die minderwaardige gebeurtenis niet weerhouden en heeft deze goed uitgelicht als handige verteller die de eremijt was.
Na de dood van de vader zullen meerdere incidenten aantonen dat Benoîte een bijzondere invloed kreeg op haar naasten.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 236]
Johannes de apostel
Verschillende tradities over Johannes' dood
In de oosterse kerk wordt op 8 mei een oude overlevering herdacht: Toen Johannes meer dan honderd jaar oud was, ging hij met zeven leerlingen naar een eenzame plaats. Hij bad en liet een kruisvormig graf delven. Toen gaf hij hun zijn laatste onderricht. Met een kus nam hij afscheid. Daarna legde hij zich op zijn mantel en sprak: "Mijn moeder aarde, leg u op mij, en bedek mij." Nogmaals kuste hij zijn leerlingen en zij dekten hem toe tot aan zijn knieën. Voor de derde keer kusten zij hem. Toen dekten zij hem toe tot de hals. Toen hij gestorven was, legden zij een sluier over zijn gezicht, kusten hem onder tranen en dekten hem helemaal toe. Toen de andere broeders het graf openden om afscheid te nemen, was daarin alleen nog een fijn stof, dat met een geur van rozen omhoogdwarrelde en dat vele zieken genas. [Adr.19: 05.08]
In de Legenda Aurea wordt ditzelfde gebeuren enigszins anders verteld: Toen Sint Johannes negen-en-negentig jaar oud geworden was, verscheen hem de Heer, omringd door zijn leerlingen, met de woorden: "Kom nu maar, mijn uitverkorene, kom maar bij Mij. De tijd is gekomen, dat je met je broeders aan mijn tafel de maaltijd houdt." Johannes stond meteen op om naar Hem toe te gaan. Maar de Heer sprak: "Zondag zul je bij Mij komen." Toen het zondag was, verzamelde zich al het volk in de kerk, die ter ere van Johannes was gebouwd. Vanaf het eerste hanengekraai sprak hij hun toe en vermaande hen trouw te blijven en Gods geboden lief te hebben. Daarna liet hij naast het altaar een vierkant graf delven; de aarde liet hij buiten de kerk brengen. In die groeve daalde hij af, strekte zijn armen uit naar God en sprak: "Heer Jezus Christus, zie ik kom. Ik dank U, dat U mij waardig hebt gekeurd om aan uw tafel te mogen aanzitten, want U weet, hoezeer ik daar met hart en ziel naar heb verlangd." Na dit gebed verscheen er een groot en helder licht om hem heen, zodat niemand hem meer kon zien. Toen dat licht verdween, zag men, hoe de groeve vol hemels brood lag. Dat groeit er nu nog altijd. Het kolkt en dwarrelt op de bodem van de grafruimte als fijn zand in een waterbron. [Legenda Aurea]
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 62]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
De leerlingen op weg naar de doop
De door Jezus vooruit gezonden leerlingen zag ik eergisteren in Kafarnaüm aankomen, doch ongeveer slechts vijf van de meer gekende en zij spraken met Maria. Twee van hen gingen naar Betsaïda Petrus en Andreas halen. Jacobus de Mindere, Simon, Taddeüs, Johannes en Jacobus de Meerdere waren er eveneens tegenwoordig. De leerlingen prezen Jezus' goedheid, zachtmoedigheid en wijsheid. De anderen waren vol lof over de geestdrift van Johannes De Doper. Zij roemden zijn kordaat optreden, strenge levenswijze en leer, en beweerden nooit zulk een uitlegger van de profeten en de Wet gehoord te hebben. Zelfs Johannes sprak geestdriftig van de Doper. Nochtans kende hij Jezus, want zijn ouders hadden vroeger op de afstand van nauwelijks een paar uren van Nazareth gewoond. Ook beminde Jezus hem reeds als kind, wat ik vroeger niet wist.
22 september, sabbat. De leerlingen hielden hier, te Betsaïda, de sabbat.
Op zondag,23 september heb ik de negen leerlingen in het gezelschap van de zes [of zeven] voormelde leerlingen van Johannes op weg naar Tiberias gezien, vanwaar zij naar Efron en van daar door de woestijn naar Jericho en naar Johannes trokken.
Vooral Petrus en Andreas hebben ten gunste van de Doper gesproken. Zij zegden dat hij uit een voornaam priestergeslacht afkomstig was, dat hij in de woestijn onderricht van de Essenen had ontvangen, dat hij geen ongeregeldheden duldde en niet minder wijs dan streng was. De leerlingen daarentegen roemden Jezus' goedheid en wijsheid. Hiertegen opperden de eersten het bezwaar dat menige ongeregeldheid door zijn toegevendheid ontstond,en zij staafden hun bewering met voorbeelden. Ook Jezus had op zijn laatste reis, meenden zij, onderricht van de Essenen gekregen.
Johannes hoorde ik op deze weg niets meer zeggen. Zij deden niet de gehele reis met de leerlingen van Jezus, doch vergezelden hen slechts enige uren. Ik dacht onder dit gesprek: de mensen van die tijd waren toch geheel gelijk die van nu.
11. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 21
Niet langer zullen door mensenhanden gemaakte goden worden aanbeden, en de beelden uit onze tempels en kamers zullen worden verbrand in het vuur, samen met hun wonderlijke gaven, wat ook de profetes, in overeenkomst met de profeten, heeft afgekondigd dat het zal plaatsvinden. Maar stervelingen zullen de beelden stuk gooien en daarmee ook alle weelde. De profetes uit Eritrea zal ook een belofte doen: en de werken die door de handen van de goden zijn gemaakt zullen opgebrand worden.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 83: Montium Custos [Bewaker van de Bergen]
Alexander XII [1655-1667]
Echte naam: Fabio Chigi [Siena, 13 februari 1599 - Rome, 22 mei 1667]
Paus Alexander VII werd op 13 februari 1599 onder de naam Fabio Chigi geboren in Siena. Hij was afkomstig uit het beroemde bankiersgeslacht Chigi en was een achterneef van paus Paulus V. Aan de Universiteit van Siena studeerde hij filosofie, rechten en theologie.
Hij was achtereenvolgens inquisiteur op Malta en pauselijk nuntius in Keulen waar hij, omdat daar ook protestanten aanwezig waren, weigerde deel te nemen aan de onderhandelingen voor de Vrede van Westfalen, die een einde maakte aan de Dertigjarige Oorlog. Paus Innocentius X haalde hem terug naar Rome waar hij de functie kreeg van Kardinaal-staatssecretaris. In 1655 werd hij, na een Conclaaf van tachtig dagen gekozen als opvolger van diezelfde Innocentius. De kardinalen hoopten dat Alexander een einde zou maken aan het in die dagen gebruikelijke pauselijke nepotisme. Niettemin benoemde Alexander al spoedig allerlei familieleden op hoge goedbetaalde burgerlijke en geestelijke posten [zoals kardinaal-nepoten] binnen het Vaticaan, alsook eigen vorstelijke paleizen en landerijen.
Nadat paus Innocentius X hem teruggehaald had naar Rome kreeg hij de functie van Kardinaal-staatssecretaris. Dankzij de steun van de zelanti-partij [een conservatieve stroming binnen de katholieke kerk] werd hij op 7 april 1655 tot opvolger van de overleden paus Innocentius X gekozen.
Alexander VII had veel interesse in kunst en wetenschap. Zo gaf hij de Italiaanse architect en beeldhouwer Gian Lorenzo Bernini bijvoorbeeld opdracht een plein voor de Sint-Pieterskerk te ontwerpen. Zelf schreef de paus een serie gedichten. Paus Alexander VII overleed op 22 mei 1667 in Rome en werd opgebaard in een door Bernini ontworpen graftombe in Vaticaanstad.
Malachias profetie duidt op zijn familiewapen, waarin zes bergen zijn te zien met een ster erboven.
Chris De Bodt
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3465 van 9/4/2011
Lieve zonen en dochters, Ik lijd om wat er op u afkomt. Wees oprecht berouwvol en keer terug tot de God van de Redding en de Vrede. Vertel aan iedereen dat God gehaast is en dat ik niet uit de Hemel kom voor de grap. De mensen zijn weggestreefd van God en de het schepsel wordt meer gewaardeerd dan de Schepper. U zult gruwelen zien in uw land [Brazilië]. Ik wens u te helpen, maar wat Ik kan doen hangt van u af. Open uw harten en dien trouw de Heer. Tenerife en Olhão: de dood zal komen en er zal grote verwoesting zijn. Ik vraag u om te vastberaden het pad te volgen dat ik u tijdens al deze jaren heb aangeduid. Zoek sterkte in de Eucharistie en in de woorden van Mijn Zoon Jezus. Wie met de Heer is zal nooit wordt verslagen. Voorwaarts. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Boodschap 3466 van 10/4/2011
Lieve zonen en dochters, dank om hier aanwezig te zijn. Wees niet ontmoedigd. Ik zal tot Mijn Zoon Jezus spreken voor ieder van u. Open uw harten en wees meegaand en nederig van hart. Ik kom uit de hemel om u naar de hemel te leiden. Kniel neer in gebed. De mensheid is ziek en dient te worden genezen. Heb berouw, want berouw is de eerste stap op de weg naar de bekering. De mensen zijn als de blinden die de blinden leiden en de mensheid staat aan de rand van een steile afgrond. Keer vlug terug. Als het u overkomt dat u valt, aanroep dan Jezus. In Hem is uw sterkte en zonder Hem kunt u niets doen. Aanvaard het Evangelie van Mijn zoon Jezus. Ik wens van u heiligen te maken, maar wat Ik kan doen hangt van u af. Bid, bid, bid. Vancouver zal een groot kruis dragen en zij in Porto Santo zullen schreeuwen om hulp. Nu zijn het moeilijke tijden voor de mensheid. Ontvlucht de zonde en dien de Heer met vreugde. In zal nu een buitengewone regen van genade over u laten komen. Voorwaarts. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Boodschap 3467 van 11/4/2011
Lieve zonen en dochters, waardeer de schatten van God die in u zijn. Verheug u want uw namen staan opgeschreven in de hemel. Ik ken ieder van u bij naam en ik vraag u om Gods wil te doen. Volg de Heer na in alles. Laat de dingen van de wereld u niet wegleiden van Jezus. Wees volgzaam. Ga niet terug. Ik heb nog edele dingen om u te onthullen. Wees aandachtig. Doe vandaag nog wat u morgen moet doen. Wees vol hoop, want Ik ben de Moeder van de Genade en Barmhartigheid. Ik sta aan uw zijde, ook al ziet u Mij niet. Open uw harten en laat de duisternis van de twijfel u niet weghouden van de ervaring van de Genade van God. Ik ben uw Moeder en Ik lijd omwille van uw lijden. Verlaat het gebed niet. De mensheid gaat een groot en droevig lijden tegemoet. U zult sterkte vinden in het pad van het geloof. Een droevig feit zal geschieden in Lithouwen en zich zich herhalen in Brazilië. Kniel neer in gebed. Ik lijd om wat er op u afkomt. Moed. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Boodchap 3468 van 12/4/2011
Lieve zonen en dochters, heb vertrouwen in Jezus. Uw ware bevrijding ligt enkel bij Hem. Keer tot Hem terug die uw absolute Goed is en op u wacht met open armen. Ik nodig u uit om Mijn oproepen te aanvaarden, want dit is de enige wijze waarop ik u tot de heiligheid kan leiden. Ik vraag u om dichter tot Jezus te komen want dit is de enige wijze waarop ik u tot de heiligheid kan leiden. Ik vraag u om tot de Heer te komen in het Sacrament van de Biecht. De mensen van Halifax en Letland zullen een zwaar kruis te dragen hebben. Bid. Enkel door het gebed zult u de krachten vinden om het gewicht van het kruis te dragen. Moed. God is heel dicht bij u. Luister naar Hem en leef in Zijn Genade. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. De Berkenboomprofetieën
Juist zoals in de eerste en tweede wereldoorlog is Duitsland voorbestemd om een rol te spelen in de derde. Verschillende Duitse profeten hebben Westfalen genoemd als omgeving waar de uiteindelijke [eind-]strijd van de oorlog zal uitgevochten worden. Na de overgave van de Russische aanval op Europa zullen de overlevende aanvallers ontsnappen ongeveer zestig mijlen ten noordoosten van Keulen, afgebakend door de gemeenten Unna, Hamm, Soest, Werl, Holtum en Kirsch-Hemmard.
De oorspronkelijke "Berkenboomprofetieën" werden mondeling overgeleverd over de eeuwen heen. De naam "berkenboom" is waarschijnlijk een verkeerde vertaling van het Duitse "Kirch," kers. De oude Duitse letter K lijkt op de B. De vroegste geschreven beschrijving werd geregistreerd in 1431 door Eberhard Windecke, de gerechtshistoricus van Kaiser Sigismund. Het vertelt ons van een visioen van een vreselijk gevecht tussen twee "mannen" gedurende twee dagen.
In 1545 beschreef een kroniekschrijver van Lunen ook een visioen van een strijd op deze schaal. Een andere profetie uit 1701 werd opgetekend door Beykirch in zijn "Profetenstemmen" [1849]: "Er zal een tijd komen dat de wereld heel goddeloos geworden is. De mensen zullen heel zelfvoldaan zijn en er zal een algemeen verlies zijn van respect voor auroriteit en degenen die niet langer trouw zijn aan hun meesters of hun geloof, zullen regeren. Er zal een algemene opstand zijn van vader tegen zoon en de zoon tegen de vader."
Vertaling: Anne Van Der Sloten
25-04-2011
25 april 2011: Paasmaandag
25 april 2011 [Paasmaandag]
1. Medjugorje: maandelijkse boodschap van Maria aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen, zoals de natuur de mooiste kleuren van het jaar afgeeft, roep ik u eveneens op om met uw leven te getuigen en anderen te helpen om dichter tot Mijn Onbevlekte Hart te komen, zodat de vlam van de liefde voor de Allerhoogste zou ontluiken in hun harten. Ik ben met u en Ik bid onophoudelijk voor u zodat uw leven een weerspiegeling mag zijn van de Hemel hier op aarde. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
2. Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Vierde dag
Bidden wij voor de heidenen en de ongelovigen, die de goddelijke Barmhartigheid nog niet kennen.
Barmhartige Jezus, Licht der wereld, neem de zielen der heidenen en der ongelovigen, die U nog niet kennen, onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart. Laat Uw genadestralen van Uw Barmhartigheid mogen verheerlijken.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op de zielen der heidenen en ongelovigen, die het barmhartig Hart van Uw Zoon, Onze Heer Jezus Christus nog niet kennen. Ontsteek in hen het licht van het H. Evangelie, opdat zij mogen begrijpen welk een oneindig geluk het is U te beminnen en eeuwig Uw Barmhartigheid te loven.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
24-04-2011
24 april 2011: Pasen
24 april 2011: Pasen
Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Derde dag
Bidden wij voor alle gelovige Christenen
Barmhartige Jezus, Gij schenkt aan allen de genaden, die komen uit de schat van Uw goddelijke Barmhartigheid. Neem alle gelovige Christenen onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart en sluit niemand uit. Wij vragen het U door de liefde, die U verbindt met de Vader en de H. Geest in de eenheid van de Allerheiligste en onbegrijpelijke Drieëenheid.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op de zielen van Uw getrouwen en schenk hun Uw zegen omwille van de verdiensten van het smartelijk lijden van Uw Zoon en omgeef hen met Uw voortdurende bescherming. Laat niet toe, dat zij ooit Uw Liefde of de schat van het H. Geloof verliezen, maar geef hun de genade dat zij eeuwig Uw oneindige Barmhartigheid lof zingen met de koren der engelen en heiligen.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
23-04-2011
23 april 2011: Paaszaterdag
23 april 2011: Paaszaterdag
Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Tweede dag
Bidden wij voor de priesters en de kloosterlingen, door wie de Goddelijke Barmhartigheid neerdaalt over de wereld.
Barmhartige Jezus, door Wie alle goed ons geschonken wordt, vermeerder Uw genaden in de ziel van de priesters en kloosterlingen, opdat zij waardig en met veel vrucht hun arbeid in Uw wijngaard volbrengen. Laat hen door hun woord en hun voorbeeld allen brengen tot de verheerlijking van Uw goddelijke Barmhartigheid.
Eeuwige Vader, sla de ogen van Uw Barmhartigheid op de talrijke arbeiders in Uw wijngaard: op de zielen der priesters, der kloosterlingen en kloosterzusters, die de voorliefde genieten van Uw Zoon, onze Heer Jezus Christus. Geef hun de kracht van Uw licht, opdat zij vol ijver de gelovigen geleiden op de weg der zaligheid en Uw Barmhartigheid voor hen verkrijgen.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
22-04-2011
22 april 2011: Goede Vrijdag
22 april 2011: Goede Vrijdag
1. Het Heilig Gelaat van Manoppello
Het altaar van het Heilig Gelaat van Manoppello
Het geheime doek illustreert de verrijzenis van Christus Interview met de auteur van "The face of God," Paul Badde Door Genevieve Pollock
Manoppello, Italië, 28 maart 2011 [Zenit.org]
Een doek in Manoppello, dat geheim gehouden werd gedurende eeuwen en onlangs weer verscheen, illustreert de verrijzenis van Christus op een manier dat de wereld zal veranderen, zegt Paul Badde.
Badde, auteur van "The face of God: The rediscovery of the true face of Jesus" [Ignatius Press], legde uit aan Zenit hoe dit doek "ontelbare" afbeeldingen toont van de verrezen Christus.
De journalist en historicus, uitgever van de Duitse krant "Die Welt," merkte op dat het doek ook veel heeft van wat Benedictus XVI schreef in zijn nieuwste boek, "Jezus van Nazareth deel II: Goede Week - Van de ingang van Jeruzalem tot de verrijzenis." [Ignatius Press].
In feite was één van de eerste reizen van de paus tijdens zijn pontificaat, het schrijn van Manoppello. Dit weerspiegelt zijn reeds tientallen jaren lange interesse in de meditatie van het gelaat van God, volgens Badde.
In zijn interview met Zenit verklaarde de journalist enkele van de conclusies van zijn onderzoek in verband met dit doek en waarom hij denkt dat dit de wereld zal veranderen.
Zenit: Sommigen schrijven het doek van Manoppello toe aan Veronica en denken dat het de afbeelding is van voor de kruisiging. Uw onderzoek echter leidde tot een andere conclusie. Zou u kunnen verklaren wat dit doek precies is? Badde: Dit doek heeft reeds vele namen gekregen de laatste 2000 jaar, zijn unieke karakter behoudende gedurende dezelfde tijd. Het is in feite "het zweetdoek" [in het Grieks: soudarion], waarnaar de heilige Johannes verwijst in zijn verslag van de ontdekking van het lege graf door de heilige Petrus en hemzelf, dat ze apart van de zwachtels waar Jezus in begraven was, zagen liggen. [in het graf van Jozef van Arimathea]
Deze zweetdoek, zegt de heilige Johannes, had oorspronkelijk op het gezicht van Jezus gelegen. Dit doek moest de eerste tijd geheim gehouden worden, samen met de lijkwade van Turijn, in de eerste gemeenschap van de apostelen in Jeruzalem volgens de joodse rituelen van onreinheid in verband met alles wat te maken had met een graf. En het bleef vele eeuwen geheim. Dit verklaart de vele verschillende namen in de loop van de geschiedenis, nadat het voor de eerste keer in het publiek verscheen enkele honderden jaren later in de Anatolische stad Edessa. Enkele van deze namen zijn bijvoorbeeld: het doek van Edessa, de afbeelding of brief van Koning Abgar, het doek van Camuliana, de Mandylion, De afbeelding die niet gemaakt is door mensenhanden [in het Grieks: acheiropoieton], het viervoudige doek [in het Grieks: tetradiplon] of, vandaag, "het heilig gelaat" [Il Volto Santo].
Het doek van Veronica is ook nog een naam voor datgene dat bedoeld was voor het doek van Manoppello. De beroemde Veronica zelf, die naar verluidt het gezicht van Jezus zou afgedroogd hebben op weg naar Calvarië, komt niet voor in het evangelie. Niet vroeger dan de middeleeuwen, zo rond de twaalfde eeuw, werd ze voor de eerste keer vernoemd in godsdienstige verhalen en overleveringen. Haar naam bevat nochtans één van de werkelijke namen van dit doek, een mengeling van Latijn en Grieks: Vera Ikon. Dit betekent: Ware icoon.
Zenit: Waarom denkt u dat Benedictus XVI het schrijn van Manoppello als één van de eerste reizen van zijn pontificaat uitkoos? Badde: Hij reisde onmiddellijk daar naartoe nadat hij mijn boek gelezen had, van hetwelk ik mijn eerste kopie had gestuurd op 1 oktober 2005. Dit boek zette hem ertoe aan om zo snel mogelijk na zijn verkiezing er naartoe te gaan, niet buiten beschouwing gelaten, dat hij het gelaat van God reeds tientallen jaren bemediteerd had natuurlijk.
Een volledig boek zou en moest gepubliceerd worden van alle gelegenheden en betekenissen waarover hij zich bezonnen had en gemediteerd had in verband met Jezus gezicht als het werkelijke gelaat van God, dat hij ziet, samen met Dante, in het centrum van het paradijs en het hele universum.
Alles wat ik in mijn boek schreef, stemde overeen met zijn overtuiging, met het opwindende nieuws van het overleven en de herontdekking van het Ware Gelaat in een afgelegen, klein dorp in de Abruzzen.
Zenit: Toen Benedictus XVI Manoppello bezocht moedigde hij de overweging aan van het Heilig gelaat van Jezus als een manier om te mediteren over de liefde van God. Kan u enkele karakteristieken van het gelaat op het doek belichten, zodat het een meerwaarde heeft voor deze meditatie? Badde: Alles aan Het Heilig Gelaat is heel kostbaar en onverklaarbaar als gelijk welk echt mirakel. Het fabricaat [Byssos: gemaakt van mosselzijde], bijvoorbeeld, is het meest delicate dat je je kan voorstellen en het is absoluut onmogelijk om erop te schilderen. Het toont een mooi portret van Jezus, maar zonder sporen van kleur of bloed. Het lijkt alsof het met licht gemaakt is op een zekere manier en daardoor verandert het als je het bekijkt vanuit een andere hoek, met een andere belichting, in andere seizoenen, de tijd van de dag...
Het is eigenlijk geen afbeelding van Jezus, het is een onnoembaar aantal keren een afbeelding van de verrezen Christus. Als het op de lijkwade van Turijn gelegd wordt, past het precies als van een levend gezicht op het dode van eenzelfde persoon: Jezus Christus. Al deze kwalificaties zijn maar technische details. Je raakt diep onder de indruk als je voor de eerste keer staat voor deze levende afbeelding: je voelt een oceaan van barmhartigheid die uitgaat van de afbeelding van Manoppello.
Zenit: Hoe kan de bezinning over het gelaat op het doek mensen helpen om de meditatie over het lijden, dood en verrijzenis van onze Heer te verdiepen, speciaal gedurende de vasten en Pasen? Badde: Het doek toont niet alles als je er juist maar een blik op werpt, maar een groot deel waarover Benedictus XVI spreekt in zijn nieuwste, mooi en wijs boek over de verrijzenis van Christus. Het voegt nog wat anders toe. Het is zoals het ochtendgloren op de christenheid in onze dagen, voor het eerst in de geschiedenis. Ik kan het best illustreren met een brief die ik ontving van Moeder Columba van een Frans klooster. Zij is een orthodoxe zuster en icoonschilderes.
"Elk van ons die het boek The face of God leest, is diep geraakt," schrijft ze. Ze gaat verder: "door deze levendige, eenvoudige en ongerepte beschrijving werden we gegrepen door iets dat ver stond boven het boek zelf, ik zou zelfs zeggen oneindig ver. En ik ben er van overtuigd dat dit komt doordat Hij, die beiden natuurlijk en bovennatuurlijk zich verbergt tussen de lijntjes, erdoor schijnt. Dit onmiskenbare effect op ieder van ons die het boek gelezen heeft, zegt genoeg om me te overtuigen van de autenciteit van de afbeelding van Manoppello. God heeft een afbeelding van Zijn gelaat achtergelaten op aarde!"
"Als orthodox zijn we gefocust op de figuur van Christus: Het mysterie van de persoon van diegene van wie het gezicht de uiting is bij uitstek. Hij die het centrum is van alles, de alfa en de omega,en in wiens gezicht, zoals Dante zei, ons eigen gezicht geschilderd [of geschreven] is. Het is alleen als we dit gezicht werkelijk zullen aanschouwen van Hem wiens naam is, Ik ben, dat ook wij zullen kunnen zeggen, nu, in Hem ben ik."
Zenit: Wat is de betekenis van de herontdekking van dit doek met zijn afbeelding op dit ogenblik in de geschiedenis? Badde: Dit antwoord is iets dat God alleen ten volle weet. Wat ik weet is dit: Het gaat het aanschijn van de wereld veranderen van het ogenblik dat de christenheid ten volle beseft dat God ons niet alleen het getuigenis nagelaten heeft van enige betrouwbare getuigen [de evangelies bijvoorbeeld] maar dat er ook een werkelijke afbeelding is van hemzelf op aarde.
Het zal de wereld eerder vroeg dan laat veranderen, ten minste in de zin dat de afbeelding van Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe de kaart en geschiedenis in Mexico veranderd heeft, nadat ze verschenen was en haar afbeelding daar gelaten heeft op 12 december 1531.
Deze afbeelding van haar Zoon is terug verschenen op de rand van de digitale revolutie, en op de rand van de "iconische wending." Ik geloof dat we een indrukwekkend redmiddel zullen zien in de manier waarop we communiceren, een wereld waar de communicatie eerder visueel zal zijn dan intellectueel. Het is in deze dagen dat we ons voor de eerste keer zullen realiseren wat Moeder Columba zei in haar brief vanuit Frankrijk: "God heeft ons een afbeelding van Zijn gelaat nagelaten op aarde!"
Gebed tot het Heilig Gelaat
O Jezus, in uw bitter lijden hebt gij elke menselijke smaad verduurd, Man van smarten, ik aanbid uw goddelijk Gelaat waarop uw beminnelijkheid en zachtheid schitterden en dat omwille van mij er nu uitziet als het gezicht van een melaatse.
Maar onder dit aanschijn herken ik uw oneindige liefde en ik smelt van verlangen om U te beminnen en om U door elke mens te laten beminnen.
De tranen die op uw gelaat prijken lijken mij kostbare parels die ik met liefde opvang om met hun oneindige waarde de zielen van de zondaars te redden.
O Jezus, uw heilig Gelaat is de enige schoonheid die mijn hart verrukt.
Ik aanvaard om hier op aarde de zachtheid van uw blik niet te zien, en om uw onuitsprekelijke omhelzing te missen, helaas; Maar ik bid U om uw goddelijke aanschijn in mij te prenten en dat uw liefde mij ontvlamme, zodat het mij verteert en dat ik U snel zou vervoegen om uw glorierijk Aanschijn te aanschouwen in de hemel.
Amen.
Pius X, 13 februari 1906
Vertaling: Anne Van Der Sloten
2. Noveen van de Goddelijke Barmhartigheid
Gebed door Jezus zelf gegeven aan de Heilige Faustina Kowalska. Deze Rozenkrans wordt gebeden om drie uur in de namiddag, het uur van Jezus' dood, het uur van Jezus' barmhartigheid.
1. Aan het kruisteken: U begint het gebed met het kruisteken en zegt "In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen."
Het eerste kraaltje: wordt in het begin niet gebruikt, op het einde wel.
2. Het tweede kraaltje: u bidt het "Onze Vader"
3. Het derde kraaltje: u bidt het "Weesgegroet"
4. Het vierde kraaltje: u bidt de "Geloofsbelijdenis of de Twaalf Artikelen van het Geloof"
Ik geloof in God de Almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde.
En in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer,
Die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de Maagd Maria
Die geleden heeft onder Pontius Pilatus, gekruisigd is, gestorven en begraven,
Die nedergedaald is ter helle, de derde dag verrezen uit de doden,
Die opgevaren is ten Hemel en zit aan de rechterhand van God de Almachtige Vader,
Van daar zal Hij komen oordelen, de levenden en de doden.
Ik geloof in de Heilige Geest,
De heilige katholieke Kerk, de gemeenschap van de Heiligen
De vergiffenis van de zonden,
De verrijzenis van het lichaam en
Het eeuwig leven. Amen.
5. Het laatste kraaltje vooraleer de tien volgende kraaltjes volgen: u bidt "Eeuwige Vader, ik offer u op het lichaam en bloed, de ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze Heer, Jezus Christus, tot vergeving van de zonden en die van heel de wereld."
6. Op elke kraaltje van het 'Weesgegroet' (dus in totaal 50x), bidt u: "Omwille van Zijn bitter lijden, wees barmhartig voor ons en voor heel de wereld."
7. Op elk kraaltje van het 'Onze Vader' (dus nog 4x), bidt u: "Eeuwige Vader, ik offer u op het lichaam en bloed, de ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze Heer, Jezus Christus, tot vergeving van de zonden en die van heel de wereld."
Nu komt u terug aan het kraaltje van de Geloofsbelijdenis: dit kraaltje wordt nu niet gebruikt
8. U bidt (driemaal)"Heilige God, Heilige Almachtige God, Heilige Eeuwige God, wees barmhartig voor ons en voor heel de wereld."
9. U komt u nu aan het kraaltje dat in het begin niet werd gebruikt. U bidt: "O Bloed en Water die uit het Hart van Jezus vloeiden, als bron van Barmhartigheid voor ons, Ik vertrouw op U."
10. Aan het kruisteken: Ubeëindigt het gebed met het kruisteken en zegt "In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen."
Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
Heer, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons, Christus, hoor ons. Christus, verhoor ons. God, Hemelse Vader, wij vertrouwen op U. God, Zoon Verlosser van de wereld, God Heilige Geest, Allerheiligste Drieënige God,
Goddelijke Barmhartigheid, hoogste volmaaktheid van de Schepper, wij vertrouwen op U. Goddelijke Barmhartigheid, grootste volmaaktheid van de verlosser, Goddelijke Barmhartigheid, oneindige liefde van de Geest, die ons heiligt, Goddelijke Barmhartigheid, onbegrijpelijk geheim van de heilige Drieëenheid, Goddelijke Barmhartigheid, bewijs van de grootste goddelijke Macht, Goddelijke Barmhartigheid, die geheel de wereld omvat, Goddelijke Barmhartigheid, die ons het eeuwig leven schenkt, Goddelijke Barmhartigheid, die ons behoedt voor de straffen die wij verdienen, Goddelijke Barmhartigheid, die ons bevrijdt van de ellenden van de zonde, Goddelijke Barmhartigheid, die ons door het Vleesgeworden Woord, de verlossing schenkt, Goddelijke Barmhartigheid, die voor ons ontspringt aan Christus Wonden, Goddelijke Barmhartigheid, die ons toevloeit uit het H. Hart van Jezus, Goddelijke Barmhartigheid, die ons de allerheiligste Maagd geschonken hebt als de Moeder van Barmhartigheid, Goddelijke Barmhartigheid, die zich openbaart door de goddelijke geheimen, Goddelijke Barmhartigheid, zichtbaar geworden in de stichting van de H. Kerk, Goddelijke Barmhartigheid, die ons in de sacramenten, stromen van genade opent, Goddelijke Barmhartigheid, bijzonder werkzaam in de Sacramenten van Doopsel en Boetvaardigheid, Goddelijke Barmhartigheid, tegenwoordig in de Heilige Eucharistie en het Priesterschap, Goddelijke Barmhartigheid, die ons roept tot het heilig Geloof, Goddelijke Barmhartigheid, die de zondaars bekeert, Goddelijke Barmhartigheid, die de rechtvaardigen heiligt, Goddelijke Barmhartigheid, die de heiligen tot volmaaktheid voert, Goddelijke Barmhartigheid, verfrissende bron voor zieken en bedroefden, Goddelijke Barmhartigheid, troost en rust voor ons hart, Goddelijke Barmhartigheid, hoop van de hopelozen, Goddelijke Barmhartigheid, die ons bestendig begeleidt, Goddelijke Barmhartigheid, die ons overlaadt met genaden, Goddelijke Barmhartigheid, vrede voor de stervenden, Goddelijke Barmhartigheid, hemelse vreugde van de uitverkorenen, Goddelijke Barmhartigheid, verkwikking en licht van de zielen en het vagevuur, Goddelijke Barmhartigheid, kroon van alle heiligen, Goddelijke Barmhartigheid, onuitputtelijke bron van wonderen,
Lam Gods, wiens oneindige Barmhartigheid de wereld redde op het kruis, vergeef ons. Lam Gods, dat zich voor ons opoffert in elk sacrament, verhoor ons. Lam Gods, dat in Uw onuitputtelijke Barmhartigheid, de zonden van de wereld wegneemt, heb medelijden met ons.
De Barmhartigheid van God gaat al Zijn werken te boven. Daarom willen wij eeuwig Gods barmhartigheid bezingen.
Laat ons Bidden:
God, Uw Barmhartigheid heeft geen grenzen en Uw medelijden is onuitputtelijk: zie goedgunstig op ons neer en vermeerder in ons de werken van Uw Barmhartigheid opdat wij niet tot wanhoop vervallen, zelfs niet te midden van de grootste beproevingen en de ergste wisselvalligheden, maar dat wij ons altijd en in volle vertrouwen onderwerpen aan Uw H. Wil, die de Barmhartigheid zelf is. Door onze Heer Jezus Christus, de Koning van de Barmhartigheid die met U en de H. Geest Zijn Barmhartigheid toont in de eeuwen der eeuwen.
Eerste dag
Vragen wij Barmhartigheid voor geheel de mensheid, in het bijzonder voor de zondaars
Barmhartige Jezus, Uw verhevenste eigenschap is, medelijden te hebben en vergiffenis te schenken: let niet op onze zonden, maar op het vertrouwen, dat wij stellen op Uw oneindige Goedheid. Stel ons allen onder de bescherming van Uw Barmhartig Hart en stoot niemand af. Wij vragen het U om de liefde, die U verbindt met de Vader en de H. Geest in de eenheid van de allerheiligste en onbegrijpelijke Drieëenheid.
Eeuwige Vader, sla Uw barmhartige ogen op heel de wereld, vooral op Uw ongelukkige kinderen, wier enige hoop gesteld is op het Allerbarmhartigste Hart van Uw Zoon, onze Heer Jezus Christus. Laat Hij door Zijn smartelijk lijden voor ons Uw Barmhartigheid verkrijgen, opdat wij eeuwig Uw Almacht zullen prijzen.
1 x Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid 1 x Litanie ter ere van de Goddelijke Barmhartigheid
3. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 55]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Lijden
Janice: Weet u waarom de Gezegende Moeder hier is? Vicka: Ja, ik weet waarom ze hier is. Ze wil dat iedereen op aarde in de hemel komt. De mensen begrijpen niet echt hoeveel de Gezegende Moeder van ieder van ons houdt, en hoeveel ze wil dat ieder van ons haar kent als een moeder. Ze vraagt aan ons om samen met haar voor iedereen te bidden. Ze komt altijd voor ieder van ons bij God tussen beide. Ze wil dat we voor iedereen bidden als kinderen. Er bestaat een grote kracht in het groepsgebed. Als de mensen toch eens zouden beseffen hoe het God behaagt als Hij al Zijn kinderen ziet, geknield voor Hem met de hemelse Moeder die Hij aan ons heeft geschonken door Zijn Zoon Jezus.
Janice: Wat raadt u ons aan om de toekomst te verbeteren? Vicka: Er is een gebed dat als volgt gaat: Bloei waar je wordt geplant. Als iedereen bloeit "waar God hen plant," dan zal de wereld een mooie heilige plaats zijn om te leven. Maar niet iedereen doet dit. Soms stoppen mensen met bloeien. Zij verwerpen Gods plan. Degene die Gods wil aanvaarden, leven in grote vrede en vreugde en liefde omdat ze Gods liefde kennen. Dat is wat de Gezegende Moeder voor elk van haar kinderen wil.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 106]
Schrift 1
189. Eens liet Jezus mij verstaan hoe aangenaam Hem een ziel is die trouw de Regel onderhoudt. Een ziel ontvangt een grotere beloning voor het nakomen van de regel dan voor boete en grote verstervingen. Als deze naast de regel ook worden beoefend, ontvangen ze ook hun beloning, maar ze overtreffen de regel niet.
190. Tijdens een aanbidding verlangde Jezus van mij dat ik een bepaald lijden als genoegdoening zou offeren, niet alleen voor de zonden van de wereld in het algemeen, maar in het bijzonder voor de fouten in dit huis begaan. Op hetzelfde ogenblik stemde ik in. Maar Jezus gaf mij te kennen dat ik ging lijden en in één ogenblik speelt zich heel de marteling van mijn ziel voor mijn ogen af. Vooreerst zullen mijn bedoelingen misverstaan worden, dan verschillende verdenkingen en wantrouwen, vernederingen en tegenkantingen van alle slag, en ik noem niet alles op.
Al deze dingen stonden mij voor de ogen als een donker onweer waaruit weldra de bliksems zouden neerkomen, ze wachtten alleen op mijn toestemming. Voor een moment verschrikte mijn natuur. Plots luidde de klok voor het middageten. Ik kwam bevend en onbeslist uit de kapel. Maar dit offer stond mij onophoudelijk voor de geest. Ik had niet besloten tot aanvaarding noch tot weigering aan de Heer. Ik wou het overlaten aan Zijn wil. Als Jezus Zelf het mij oplegt, ben ik er al voor gereed. Maar Jezus liet mij weten dat ik er zelf vrijwillig moest mee instemmen en het heel bewust aanvaarden, dat het anders geen waarde zou hebben. Heel de kracht lag in mijn vrijwillige daad tegenover Hem, maar tegelijk liet Jezus verstaan dat dit in mijn macht lag. Ik kon het doen maar ik kon het ook niet doen. Toen antwoordde ik: "Jezus, ik aanvaard alles, alles wat Gij mij wilt overzenden. Ik heb vertrouwen in Uw goedheid". En op dat moment voelde ik dat ik door deze daad veel eer aan God had gegeven. Ondertussen wapende ik mij met geduld. Van zodra ik uit de kapel kwam, stootte ik de realiteit. Ik wil ze niet in alle onderdelen beschrijven, maar het was juist zoveel als ik dragen kon, niet één druppel meer had ik kunnen verdragen.
191. + Op een morgen hoorde ik deze woorden in mijn ziel: "Ga naar de algemene moeder overste en zeg dat deze zaak in een bepaald huis Mij niet bevalt." Ik kan hier niet zeggen over welk huis en welke zaak het ging, maar ik heb het aan de algemene overste gezegd, hoewel me dat veel gekost heeft.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 106]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Gods visie die de uitverkorenen rechtstreeks en in zijn essentie zullen aanschouwen zal hun ziel met de meest onuitsprekelijke stralen vervullen, en de ziel zal op haar beurt het lichaam verlichten dat meer verlicht zal worden dan een geschapen wezen kan ondergaan.
Uit al deze leer kan met zekerheid besloten worden dat onze lichamen toegang zullen krijgen tot een bestaanswijze die totaal verschillend is dan hier op aarde, dat ze veredeld, opgesmukt en veranderd zullen zijn in zoverre dat, tussen de huidige en de nieuwe toestand, er meer verschil bestaat dan tussen een wezenloze rots en de warmste zonnestralen, dan tussen het zuiverste goud en de grove en duistere leem.
Trouwens, er staat geschreven dat de lichamen der heiligen zullen geboetseerd en gemodelleerd zijn op het verrezen lichaam van Jezus Christus: Configurati corpori claritatis Christi [Fil 3: 20]. Jezus Christus in de Eucharistie geeft ons een afbeelding en een voorstelling van wat eens onze verheerlijkte lichamen zullen zijn. Zonder de Hemel te verlaten waar hij zit aan de rechterhand van zijn Vader, is hij elke dag inhoudelijk aanwezig op duizend plekken op aarde, Hij is geheel, zonder herleiding of vermindering, aanwezig in elk deeltje van de Hostie en elke druppel van de kelk. Hij getuigt, door die bovennatuurlijke en onbegrijpelijke bestaanswijze, dat degenen die het nieuwe leven zijn ingegaan, niet meer onderhevig zijn aan de wetten van de huidige fysische natuur en dat de levensloze materie Gods goedheid en almacht niet kan in de weg staan.
In het leven der heiligen zijn dergelijke overeenstemmende toestanden, die we in het toekomende leven zullen kennen, terug te vinden.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [13/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 14]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De kinderjaren van Benoîte
Drie jaar later komt een mooie onbekende Dame op Aswoensdagdag door het dorp en ziet de kinderen met slijk besmeurd aan de fontein om de as na te bootsen. Ze benadert Benoîte en wast haar gezicht en mond, drukt ieder op het hart braaf te zijn en verdwijnt.
Benoîte was 8 toen een grote Dame, gekleed met cambroisine,' door het dorp trekt en brood bedelt aan de huizen waar kinderen overleden waren. Ze verzamelt een volle schort die ze naar de trog van Trinquier draagt, een arme uit het dorp die gekend is voor zijn godsvrucht en ze vraagt hem om voor haar dagelijks de boetepsalmen en de litanie der heiligen te bidden. De meisjes die haar volgden mogen een stuk brood nemen, en ondertussen verdwijnt ze snel en verrast zo de meisjes die haar tevergeefs zoeken.
Deze twee onverklaarde bezoeken die bij Benoîte een ontroerde herinnering nalaten, worden door M. Gaillard aangehaald als naamloze beschermingen van de Maagd. Andere feiten zullen ons nog beter inlichten over de morele fysionomie van de hummel. Ziehier, de sappige tekst: In die tijd [ze was 4 of 5 jaar] was de hongersnood groot. De meisjes die haar vergezellen vragen haar iets te eten, want ze vergaan van de honger. Ze zegt hen dat er thuis alleen wat kaas en wijn ligt, maar geen brood. Dan zegt ze hen de kaas te pellen, de pel zal weer aangegroeid zijn voor moeder terug is. De moeder komt en ziet dat ze al 30 kazen gepeld hebben. Door die wanorde verrast geselt ze haar dochter met netels, slaat blaren op heel haar lichaam zodat ze niet meer overeind bleef. Als haar moeder had nagedacht over haar geest van liefde zoals vader s avonds deed zou ze haar niet zo ruw behandeld hebben.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 235]
Johannes de apostel
Johannes hoogbejaard
Hier wordt er over de hoogbejaarde Johannes een andere, bijna vertederende legende verteld:
Hiëronymus [ 420 - feest 30 september] schrijft: Johannes woonde tot op hoge leeftijd in Efese. Tenslotte moesten zijn leerlingen hem in hun armen naar de kerk dragen. Praten deed hij haast niet meer. Alleen prevelde hij bij elke stap de woorden voor zich uit: "Kindertjes, bemint elkander." Zij verbaasden zich erover dat hij die woorden zo vaak herhaalde. Maar hij antwoordde: "Dat is het gebod van de Heer. Wie zich daaraan houdt, zit goed." [Legenda Aurea: 27 december]
Beroemde martelaren als Sint Ignatius van Antiochië [ ca 107 - feest 17 oktober] en Sint Polycarpus van Smyrna [ 155 - feest 23 februari] behoorden tot Johannes' leerlingen. Uiteindelijk moet hij op hoge leeftijd in de stad Efese gestorven zijn. Hij is de enige apostel die een natuurlijke dood stierf.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 61]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Gedaanteverandering van Jezus vóór Eliud
Daarna zag ik dat Jezus Eliud terugzond, doch eerst zegende Hij hem terwijl Eliud knielde: de herders waren hiervan getuige. Jezus zei tot Eliud dat hij zijn dagen in rust zou sluiten, omdat de weg die Hij als Verlosser moest bewandelen, voor hem te moeilijk was. Dat Hij hem in zijn Gemeente aannam, dat hij reeds zijn deel van het werk in de wijngaard volbracht had en daarvoor het loon in zijn Rijk zou bekomen. Hij verklaarde dit met de parabel van de arbeiders in de wijngaard. Sedert het visioen van deze nacht was Eliud zeer ernstig, onthutst en geheel in zichzelf gekeerd. Ik meen gehoord te hebben dat hij Jezus in dit leven niet meer zal wederzien, doch ik ben hier niet heel zeker van. [Eliud ontving Jezus op zijn ziekbed op 11 maart het jaar daarop jaar en een week later op zijn sterfbed: zie verder]. Ik geloof dat de leerlingen hem het doopsel toegediend hebben.
Van het herdersveld vergezelde Eliud Jezus nog een eind ver. De Heer omarmde hem nu en nam afscheid van Eliud met een mannelijke ontroering. Van hier kan men de plaats zien liggen, waar Jezus met de sabbat gaat: daar hebben voortijds bloedverwanten van Jezus gewoond. Die plaats waarheen Jezus zich nu geheel alleen begaf, was niet Jizreël, zoals ik gemeend had, want ook Jizreël zag ik liggen. Zij heette Goer en lag op een berg. Jozefs broeder, die later naar Zabulon trok en veelvuldige betrekkingen met de H. Familie onderhield, had hier gewoond.
Jezus ging hier ongemerkt in een herberg, waar men Hem de voeten waste en spijzen voorzette. Hij had een kamer voor Hem alleen en Hij liet zich hier een schriftrol uit de synagoge brengen. Hij las er gebeden uit, nu knielende, dan staande en ook omhoog kijkend. Zijn kamer was door schermen afgezonderd. De school bezocht Hij niet. Ook zag ik eens lieden tot Hem komen, die Hem verlangden te spreken, maar Hij ontving hen niet. Hij bracht zijn tijd door in een volstrekte afzondering.
10. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 20
Nu is hij, die de antichrist wordt genoemd, maar hij zal zichzelf valselijk de naam Christus toeëigenen en hij zal vechten tegen de waarheid. Overwonnen, zal hij vluchten en zal hij dikwijls opnieuw de oorlog doen opflakkeren, maar dikwijls worden overwonnen, tot de vierde slag, wanneer alle goddelozen zullen worden afgeslacht, onderworpen en gevangengenomen. Hij zal tot het einde moeten betalen voor zijn misdaden. Maar ook andere prinsen en tirannen, die de wereld hebben gekweld, zullen met samen met hem aan de ketens worden gelegd en voor de koning geleid! Hij zal hen afkeuren en terechtwijzen, en hen confronteren met hun misdaden. Zo zullen de ongelovigen worden vernietigd en de goddeloosheid onderdrukt en zal de wereld, die jarenlang het voorwerp geweest was van dwalingen en dwaasheid en vreselijke slavernij moest ondergaan, tot rust komen.
Vertaling: Chris De Bodt
11. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 82: Iucunditas Crucis [Vreugde van het Kruis]
Innocentius X [1644-1655]
Echte naam: Giovanni Battista Pamphili [Rome, 6 mei 1574 - Rome, 7 januari 1655]
Er bestond een groot contrast tussen de luxe van de pauselijke hofhouding en zijn politieke onbeduidendheid. Een gewone audiëntie werd een buitengewoon evenement. Ooit kwam een ambassadeur van Filips IV op bezoek met een gevolg van liefst 300 karossen!
Achter al die uiterlijke praal vonden de schandelijkste intriges plaats. Op zekere dag wou de paus komaf maken met de macht van de 'pausin' en haar vervangen door een jongere vrouwelijke rivaal, de vrouw van een van zijn neven. Deze maakte het echter zo bont, dat men de 'oudere pausin' liet terughalen om opnieuw wat orde op zaken te stellen. De strijd tussen de twee vrouwen zorgde bij de Romeinen voor heel wat binnenpretjes, tot wanneer Olimpia weer 'heer' en meester werd van haar gebied.
Zij bleef haar positie handhaven tot bij de dood van Innocentius X, op 7 januari 1655. De doodstrijd van de paus duurde lang genoeg om zijn verwanten de kans te geven hun schaapjes op het droge te brengen. Olimpia ging er vandoor met al wat ze uit de pauselijke vertrekken kon meenemen. Het lichaam van de paus bleef drie dagen zonder graf, gewoon omdat niemand er zich om bekommerde. Toen de curie Olimpia verzocht de begrafeniskosten te betalen, riep ze luid: 'Hoe zou een arme weduwe daartoe in staat zijn?' Zij betaalde niet een Ecu!
Malachius profetie is hier echt raak, want na een lang en moeilijk conclaaf [kardinaal Mazarin, die zowat Frankrijk bestuurde was tegen zijn kandidatuur, maar kwam te laat voor het conclaaf] werd hij paus op 15 september, daags na het het feest van de kruisverheffing.
Chris De Bodt
21-04-2011
21 april 2011: Witte Donderdag
21 april 2011: Witte Donderdag
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 54]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Lijden
Janice: Hoe past het lijden in de wereld en Gods plan voor Zijn volk? Vicka: Het lijden is er altijd voor iets. Mensen lijden ofwel voor het koninkrijk van liefde [hemel] of voor het koninkrijk van haat [hel]. Er is altijd lijden op aarde geweest. Maar als we ons lijden voor de liefde offeren dan is het niet echt lijden. Het is een vreugde omdat de vrucht van het lijden de hemel is. Ik heb de hel gezien. Daar heeft het lijden geen waarde. Het leidt niet tot liefde, vrede en vreugde. Het bestendigt zichzelf. Zij die God kennen zijn vervuld van een immense vreugde als ze iemand naar God brengen door iets kleins voor hen te doen.
Janice: Waarom? Vicka: Eens de mensen de goedheid van God beginnen te kennen,willen ze niets anders meer.
Janice: Is God niet zo groot dat Hij vanuit de hemel naar beneden kan neigen en de kleinste kan optillen naar de hemel bij Hem? Vicka: Hij heeft dat in en door en met Jezus gedaan.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 105]
Schrift 1
184. + Heilig uur. Tijdens dit uur trachtte ik het lijden van de Heer te overwegen. Maar vreugde overstroomde mijn ziel en plots zag ik het kleine Jezuskindje. Maar Zijn majesteit doordrong mij zodanig dat ik zei: "Jezus, Gij zijt zo klein maar ik weet dat Gij mijn Schepper en mijn Heer zijt." Jezus antwoordde: "Ja dat ben Ik. Toch ga ik met U om als een klein Kindje om u de nederigheid en de eenvoud te leren."
Van al mijn pijnen en moeilijkheden maakte ik een ruiker om hem Jezus aan te bieden op de dag van ons eeuwig huwelijk. Niets was mij moeilijk wanneer ik me herinnerde dat het voor mijn Bruidegom was, als bewijs van mijn liefde voor Hem.
185. + Mijn stilte voor Jezus. Ik probeerde voor Jezus een grote stilte te bewaren. Midden het grootste lawaai, vond Jezus altijd de stilte in mijn hart, ook al kostte mij dit soms veel. Wat zou te veel zijn voor Jezus, voor Degene die ik bemin met gans de kracht van mijn ziel.
186. + Vandaag heeft Jezus mij gezegd: "Ik verlang dat gij de liefde voor de zielen waarvan Mijn Hart brandt beter kent, ge zult ze begrijpen als ge Mijn lijden overweegt. Roep mijn barmhartigheid over de zondaars af, Ik verlang hun heil. Als ge voor een zondaar dit gebed met een berouwvol hart en met geloof verricht, zal ik hem de genade geven van de bekering. Ziehier dit klein gebed:
187. O Bloed en Water, als Bron van barmhartigheid voor ons uit het Hart van Jezus ontsprongen, ik vertrouw op U."
188. Tijdens de laatste dagen van de carnaval, toen ik mijn heilig uur deed, zag ik de Heer Jezus de geseling verduren. O welk een ondenkbare marteling! Welke vreselijke pijnen heeft Jezus doorstaan tijdens de geseling. Arme zondaars, hoe gaat ge op de oordeelsdag Jezus, die ge nu zo martelt, ontmoeten? Zijn bloed is op de grond gelopen, het vlees begon op sommige plaatsen los te komen. En ik heb op zijn rug enkele van vlees ontblote beentjes gezien. Jezus kreunde zacht en zuchtte.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 105]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
De huidige fysische orde geeft ons al een beeld en een licht vertoond van die nieuwe status die onze natuur eens zal ondergaan. Dringen onvoorspelbare elementen zoals elektriciteit en magnetisme niet vrij doorheen de compacte en ondoordringbare materie, lopen ze niet snel en zonder inspanning rond door graniet en metaal? Zo zal het gaan met onze lichamen na de verrijzenis, de materie kan ze niet meer afstoppen of beperken. De gemeenheid zal in de glorie opgeslorpt worden, het gevoelige in het spirituele, het menselijke in het goddelijke.
Er zal geen ziekte noch dood meer zijn, en dus geen voedsel of generatie of onderscheid van geslacht. Ons nu kwetsbaar vlees onderhevig aan duizend kwalen zal ongevoelig worden en vervuld met kracht, sterkte en stevigheid die het bevrijden van alle verandering, vermoeidheid en aftakeling.
Tenslotte zullen de verrezen uitverkorenen het licht bezitten. Ze zullen omgeven zijn met dergelijke praal dat ze als zonnen zullen lijken: Tunc justi fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum [Mt 13,43]. Waarlijk, dit licht zal in verscheidene mate aan de uitverkorenen toegediend worden naargelang hun verdienste. Want het licht van de zon is dat van de maan niet of van de sterren. En de sterren verschillen onderling qua licht geven. Zo zal het ook afgaan bij de verrijzenis [Ef 15,41-42].
De uitverkorenen die met meer glorie zullen verschijnen zijn de Schriftgeleerden: "Zij die het volk in de ware leer verlicht hebben zullen stralen als het hemellicht. De herders die ze de rechtvaardigheid hebben aangeleerd zullen voor eeuwig als de sterren zijn." [Dan 12,3] Het licht dat de uitverkorenen siert zal steeds nieuwe gloed werpen en zal op elk ogenblik verder groeien. De verheerlijkte heiligen zullen eeuwig hun bezittingen doorgeven en hun praal zal op elkaar overvloedig weerkaatsen. Bron en haard van deze goddelijke klaarheid zullen God zelf zijn die, volgens Sint Jan, slechts licht is en in wie noch onvolmaaktheid noch duisternis bestaat: Cum apparuerit, similes ei erimus, quoniam videbimus eum sicuti est [1 Jo 1,5].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
4. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [12/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
5. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 13]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De kinderjaren van Benoîte
Enkele trekken uit de kinderjaren van Benoîte werden dertig jaar later door een kapelaan uit Laus, M. Peytieu, opgetekend bij de moeder van de herderin.
De belangrijkste schrijver van de geschiedenis van de bedevaart, M. Gaillard, aartsdiaken in Gap, zette ze bijzonder in de verf, want hij zag er een voorzienigheid in van de Maagd tegenover haar die later zag: een normale trek bij iedere hagiograaf die de jeugd van zijn heldin verfraait. Zo'n kleine gebeurtenissen, ongevallen of onverklaarde bezoeken worden daden van de duivel tegen een al gevaarlijke tegenstander of bescherming van een uitverkorene van God door een mysterieuze Dame.
Toen haar wieg over haar viel zou Benoîte overleden zijn als haar oudste zus Madeleine haar niet haar bevrijd. Op handen en voeten steekt het kind de kop zo juist in het kattenluikje van de deur dat deze moest stukgeslagen om haar te bevrijden. Een derde incident wordt breder uitgelegd: Benoîte was onder de beddenkast van haar ouders gekropen en zat zo vast dat na vele vruchteloze pogingen ze er met het haar werd uitgetrokken. Bij die gelegenheid kwam de prior tussen om een duiveluitdrijving toe te passen, teken dat volksmond wat graag elk ongeluk of gevaar dat tot de verbeelding sprak toewees aan de Slimme. Nu zouden we eerder zeggen dat Benoîte van de duivel bezeten was: deze kleine ongevallen tonen maar aan dat de kleuter uitzonderlijk levendig was en overal rondkroop en bewoog.
Vertaling: Broeder Jozef
6. Jezus' tijdgenoten [aflevering 234]
Johannes de apostel
Johannes en en de ketter Cerinthus
Hoezeer Johannes tot op hoge leeftijd nog altijd de 'oude', driftige Johannes was moge blijken uit een andere anekdote, die zeer wel op een historische gebeurtenis terug kan gaan; temeer, omdat er geen bovennatuurlijke dingen in gebeuren.
In de Historia Ecclesiastica [lib.IV cap.14] [van Clemens] kan men lezen wat ook te vinden is in een glosse over de Tweede Brief van Johannes [n.a.v. de woorden 'Als iemand naar u toekomt...']: Toen Johannes eens in Efese naar het badhuis ging, zag hij daar hoe de ketter Cerinthus ook een bad nam. Onmiddellijk sprong hij het bad weer uit en schreeuwde: "We moeten vluchten; anders stort het bad nog boven ons in, want Cerinthus is er ook, de vijand van de waarheid!" [Legenda Aurea: 27 december]
Vertaling: Broeder Joseph
7. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 60]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Gedaanteverandering van Jezus vóór Eliud
In het begin stond Eliud als in verrukking naar omhoog te zien, doch spoedig zonk hij op zijn aangezicht neder, tot het licht en de hele verschijning verzwonden waren. Jezus zette nu zijn weg voort en Eliud volgde Hem stomverbaasd en vreesachtig om wat hij gezien had. Het was een verschijning in de aard van de gedaanteverandering op de Tabor, met dit verschil dat ik Jezus niet omhoog geheven zag.
Ik meen dat Eliud de kruisiging niet beleefd heeft [Hij zal sterven op 18 maart aanstaande. Jezus was vertrouwder met hem dan met de apostelen, want Eliud was zeer verlicht en in vele geheimen van Jezus' familie ingewijd. Hij nam hem ook tot vriend en lid van zijn gezelschap aan. Hij verleende hem een grote macht en Eliud bracht veel voor Jezus' Gemeente tot stand. Hij was een van de grondigste onderrichters der Essenen. Ten tijde van Jezus woonden zij niet meer in zo grote menigte op de bergen, zoals vroeger: zij hadden zich meer in de steden verspreid. Dit wonderbare visioen had plaats te middernacht. Ik ontwaakte dan en voelde mij zo ziek en zo lijdend.
21 september. Des morgens zag ik Jezus in een herdersveld aankomen. De dag begon op te komen en de herders waren reeds uit hun hutten bij het vee. Zij kenden Jezus reeds en kwamen Hem tegemoet en wierpen zich voor Hem neder en leidden de beide gasten in een schuur,waarin zij hun gereedschappen bewaarden. Zij wasten hun de voeten, bereidden hun een rustplaats en zetten hun brood en kleine bekers voor. Zij braadden en zetten hun ook tortelduiven voor. Deze vogels hadden hun nesten in de hutten van de mensen en liepen hier in zeer grote menigte als hoenderen rond.
8. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 19
Dit is de nacht die gevierd zal worden door hen, in het uitzien naar de afrekening van de komende Koning en God. Deze nacht heeft een tweevoudige betekenis, omdat hij het leven zal ontvangen terwijl hij leed, en hierna omdat hij een het koningschap over de wereld zal ontvangen, omdat hij de Bevrijder, Rechter, Wreker, Koning en God is, die we allen Christus noemen, die, vóór Hij zal nederdalen het volgende teken zal geven. Plots zal er uit de hemel een zwaard vallen, zodat de rechtschapenen zullen weten dat de leider van de heilige oorlog op komst is. En hij zal nederdalen met een groep engelen in het midden van de nacht en een niet te blussen vuur zal Hem vóórgaan en de macht van de engelen zal in handen worden gegeven van de rechtschapenen om op te trekken tegen de vijand die hen omsingeld heeft en zij zullen worden afgeslacht van het derde uur tot de avond en het bloed zal vloeien zoals een krachtige stroom en wanneer al zijn troepen vernietigd zijn, zullen de goddelozen slechts bij enkelen kunnen ontsnappen, en zijn macht zal ophouden te bestaan.
Vertaling: Chris De Bodt
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 82: Iucunditas Crucis [Vreugde van het Kruis]
Innocentius X [1644-1655]
Echte naam: Giovanni Battista Pamphili [Rome, 6 mei 1574 - Rome, 5 januari 1655]
Olimpia Maidalchini had als 'pausin' de touwtjes stevig in handen genomen! Zij was de schoonzuster van de paus, de weduwe van zijn broer. Autoritair en schreeuwerig van nature, was ze de schrik van allen, de paus, de kardinalen en de prelaten. Arglistig als ze was, wist ze wonderwel gebruik te maken van de rivaliteit tussen de diplomaten die zich om haar gunsten verdrongen. Zonder haar hulp konden ze het wel vergeten. Zij overlaadden haar met geschenken want ze kenden de hebzucht van deze vrouw bij wie de drang naar rijkdom provocerende proporties aannam.
Even provocerend was de door haar op 30 augustus 1645 afgekondigde wet: 'Bij grote plechtigheden mochten de hoeren zich in een karos laten rondvoeren, omdat Donna Olimpia wegens de van hen ontvangen geschenken, besloten had hen onder haar hoede te nemen en hen zelfs toeliet hun koets op te smukken met haar eigen blazoen...'
Het was ongetwijfeld ook zij die de paus aanspoorde zich meester te maken van het kleine graafschap Castro, iets wat Urbanus VIII nooit gelukt was. Nadat het graafschap drie maanden weerstand had geboden, werd het veroverd. De paus liet het met de grond gelijk maken, geen huis, zelfs geen kerk bleef overeind.
Chris De Bodt
20-04-2011
20 april 2011
20 april 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 53]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Maria, Moeder van onze Redder
Janice: Vicka, kiest niet iedereen voor de hemel? Vicka: De Gezegende Moeder zegt dat veel mensen vandaag voor de hel kiezen.
Janice: Wie zou er voor de hel kiezen? Vicka: Degene die van zichzelf en van hun aardse lusten God gemaakt hebben.
Janice: Dat is nauwelijks te geloven. Vicka: Dat is niet zo moeilijk te geloven. Bekijk eens al het lijden op aarde. Vader keert zich tegen zijn zoon, zoon keert zich tegen zijn vader, dochter tegen moeder. Broers en zusters hebben grieven tegen elkaar. Ouders verwaarlozen en misbruiken hun kinderen, het aantal scheidingen is overal hoog, ongeboren kinderen worden gedood, oudere mensen worden niet gerespecteerd, kinderen gehoorzamen hun ouders niet. Deze voorbeelden tonen aan dat veel mensen over de gehele wereld al in een hel op aarde leven. Het koninkrijk van de hemel is een koninkrijk van de liefde. Zij die zonder liefde zijn, die zonder God leven, zijn reeds in de hel.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Fukushima is een tikkende tijdbom
In de kerncentrale van Fukushima hebben vanop afstand bestuurde robots hoge niveaus van radioactiviteit gemeten in de gebouwen van reactoren 1 en 3. Het aantal radioactieve deeltjes in het zeewater is weer verder gestegen, wat mogelijk duidt op nieuwe lekken. In het gebouw van reactor 1 werden waarden tussen 10 en 49 millisievert per uur gemeten, en bij reactor 3 was dat 28 tot 57 millisievert per uur. Dat kan uitstel betekenen voor alle werk dat in de reactoren uitgevoerd moet worden, meldt het agentschap voor nucleaire veiligheid.
Amerikaanse robotten onderzoeken de reactoren
Tepco, de beheerder van de kerncentrale, zet de robots in om te vermijden dat werknemers blootgesteld zouden worden aan hoge niveaus van radioacitviteit. Tepco zei eerder dat de ramp nog negen maanden zou aanslepen. Eerst moeten de reactoren en bassins met gebruikte brandstof tot een stabiel niveau worden gekoeld, wat drie maanden kan duren. In de drie tot zes maanden daarna moet de 'losgeslagen' kerncentrale helemaal 'doven'.
Het aantal radioactieve deeltjes in het zeewater bij de Japanse kerncentrale was in het weekeinde weer verder gestegen, wat mogelijk duidt op nieuwe lekken. Het aantal radioactieve jodiumdeeltjes steeg naar 260 becquerel per kubieke centimeter, 6.500 keer de toegestane hoeveelheid en meer dan zes keer zoveel als op vrijdag. Ook werd er vier keer zoveel cesium gemeten.
Volgens de befaamde Amerikaanse kernfysicus Michio Kaku lekken er onophoudelijk radioactieve stoffen uit de centrale. De kleinste verstoring kan al een meltdown veroorzaken, die erger is dan de ramp in Tsjernobyl. "Kort gezegd kijk je naar een tikkende tijdbom", zei de professor, die verbonden is aan een aantal Amerikaanse universiteiten.
De hersteloperatie na de ramp, die op 11 maart begon met een zware beving en verwoestende tsunami, wordt geschat op meer dan 200 miljard euro. Hiermee is het de duurste ramp in de geschiedenis. De Japanse regering liet weten dat dit mogelijk nog te laag is geschat.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton was gisteren in Tokio om haar steun te betuigen aan het zwaar getroffen land. Ze moedigde Japan aan zich niet in zichzelf te keren: "Economisch, diplomatiek en op vele andere manieren is Japan onmisbaar voor het oplossen van problemen in de wereld."
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 104]
Schrift 1
182. Ik heb gemerkt dat sommigen een speciale gave hebben om anderen lastig te vallen. Ze zetten er zich tot het uiterste voor in en de arme ziel die in hun handen valt, kan er niets aan doen, de beste dingen worden vervormd.
+ Kerstavond
Vandaag was ik innig verenigd met de Moeder Gods en ik heb Haar innerlijke momenten beleefd. 's Avonds vóór het breken van de oplatek [10] ben ik naar de kapel gegaan om in de geest te delen met de personen die me dierbaar zijn, en ik heb aan de Moeder Gods voor hen genaden gevraagd. Mijn geest was gans verdiept in God. Tijdens de middernachtmis zag ik het Jezuskindje in de Hostie. Mijn geest heeft zich in Hem gestort. Hoewel een klein Kindje, overstroomde Zijn majesteit mijn ziel. Ik was diep doordrongen van dit mysterie, deze diepe nederbuiging van God. Zijn onpeilbare ontlediging. Dit gevoel bleef leven in mijn ziel gedurende al de feesten. O, wij zullen nooit deze diepe nederbuiging van God begrijpen. Hoe meer ik ze beschouw... [11]
183. Op een ochtend, na de heilige Communie hoorde ik deze stem: "Ik wens dat ge Mij vergezelt wanneer ik naar de zieken ga." Ik antwoordde dat ik akkoord ging, maar na een moment nadenken, vroeg ik me af hoe ik dat zou doen, want de zusters van het tweede koor [12] vergezellen het Allerheiligste niet, het zijn de zusters directricen die dit altijd doen.
Ik dacht dat Jezus het wel zou verhelpen. Kort daarna zond moeder Rafaëla iemand om mij te halen en zei me: "Mijn zuster, gij zult de Heer Jezus vergezellen wanneer de priester bij de zieken gaat." En tijdens de gehele tijd van de proeftijd mocht ik de godslamp dragen en de Heer vergezellen. Zoals een ridder van Jezus probeerde ik me altijd te omgorden met een ijzeren gordel [13], want zo maar naast de Koning gaan, doet men toch niet. En ik offerde deze versterving op voor de zieken.
[10] Oplatek: Poolse traditie, een soort zeer fijn ongedesemd brood (ouwel) dat men tijdens de Kerstwake verdeelt terwijl men wensen uitdrukt. [11] Hier wordt de gedachte afgebroken. [12] In de congregatie van de M.G.D.B. waren twee soorten zusters: de directricen of het eerste koor en de coadjutricen. De raad van de Congregatie besliste over de rang naargelang het intellectueel niveau, de leeftijd en de geschiktheid der zusters. De directricen bestuurden de congregatie en de vormingshuizen, de coadjutricen deden het handwerk en hielpen de directricen. [13] Een ijzeren gordel was gemaakt van een netwerk met fijne punten dat als boetegordel gebruikt werd. De zusters mochten die slechts dragen met toestemming van de overste en voor een beperkte tijd.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 104]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Zo zijn de taal en de leer van het geloof en de heilige Schrift. Maar de gewijde theologie brengt naar voor en leidt dezelfde vaste toepassingen als wij af, alsook dezelfde verlichtende standpunten.
De theologie vertrekt van het principe dat, na de verrijzenis, en de elementen en de stoffelijke natuur overeenstemmen met de status van de verheerlijkte wezens. Dus is het genoeg ons te herinneren aan wat ons geleerd werd over de verheerlijkte wezens om onze geest open te stellen voor nieuwe einders en een duidelijker idee te krijgen over het paleis van die vernieuwde schepping die eens ons domein en onze woning wordt.
Een eerste vereiste dat de verrezen wezens zullen voldoen is deze van de scherpzinnigheid. Zoals de verrezen Heer door een gesloten graf brak en s anderendaags plots voor zijn leerlingen in een appartement met gesloten deuren verscheen, zo zal ons lichaam, zonder nog uit grove en inerte stof te bestaan maar bezield en vol van geest, corpus spirituale, de ruimte doorkruisen als een zonnestraal en geen enkele hinderpaal zal het afstoppen.
De tweede eigenschap van de verheerlijkte wezens zal de lenigheid zijn, ze zullen als vonken door het riet lopen, tanquam scintillae in arundineto discurrent. Ze bezitten de eigenschap om zich snel als het denken te bewegen en overal waar de geest naartoe wil zal het lichaam haar dragen.
Ons lichaam zal dus niet meer aan de aarde gekluisterd zijn door de zwaartekracht maar, vrij van alle verderf en zwaartekracht, zal het bloeien. En zoals de Heer ten hemel steeg, zo zullen ook wij hem tegemoet vliegen in de hemel, gezeten op de wolken.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [11/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
6. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 12]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De families Rencurel en Matheron
Ziehier, om er niet op terug te komen, het nageslacht van de zusters van Benoîte beperkt tot de eerste generatie.
Madeleine had drie kinderen:
Claudine, die zich in Savines vestigde rond 1700 bij Claude Broche;
Marguerite, gehuwd met Jean Mallet uit Saint-Etienne rond 1695 en moeder van 3 kinderen: Thomas, Jean en Benoîte. Thomas zal naar La Rochette gaan bij Françoise Para in 1734;
Jean zal Marguerite Allemand uit Saint-Etienne huwen in 1791, 5 babys verliezen [allen met voornaam Jean] en 4 dochters krijgen: Benoîte, Louise, Marie en Madeleine tussen 1704 en 1726. Benoîte gehuwd met Joseph Bertrand-Vincent in 1727, Marie met Pierre Sarrazin uit La Rochette in 1730 en Madeleine met Jean-Antoine Beraud uit Théus in 1743.
Marie [Pons] zal maar 2 kinderen hebben:
Joseph-André, die Catherine Veyère uit Orcières zal huwen in 1695 en minstens 2 dochters krijgen: Marguerite (1701) en Anne-Rose;
Benoîte-Raymonde [die als peter Raymond Juvenis zal hebben, historicus die meermaals consul in Gap zal zijn], die Jean Souche uit Chorges zal huwen rond 1700 en minstens 2 dochters zal hebben, Marguerite genaamd, en de eerste zal kort na de geboorte in 1701 overlijden.
Vertaling: Broeder Jozef
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 234]
Johannes de apostel
Johannes en een verloren zoon
Toen hij dit hoorde, stond de jongeman eerst stil, met neergeslagen ogen. Maar daarna smeet hij zijn wapens weg en bleef hij bevend bitter staan huilen. Toen viel hij de oude man, die hem inmiddels bereikt had, om de hals en al huilend probeerde hij met jammerklachten zich te verontschuldigen, zo goed als hij kon. Hij werd als het ware voor de tweede keer gedoopt, maar nu met zijn eigen tranen. Alleen zijn rechterhand hield hij verborgen.
Maar de apostel stelde zich borg voor hem, en bezwoer hem, dat hij voor hem vergeving had ontvangen van de Heiland. Hij ging in gebed en knielde neer: toen kuste hij de rechterhand van de jongeman als een teken dat deze door de bekering van de jongeman was gereinigd. Daarna bracht hij hem terug in de kerk. Hij deed ook daarna langdurige smeekbeden voor hem en streed als het ware met hem mee in regelmatige vastentijden. Hij liet zijn innerlijk tot rust komen door prachtige woorden. En naar men zegt, week hij niet van hem, totdat hij hem weer had kunnen terugbrengen als lid van de gemeente. Daarmee gaf hij een machtig voorbeeld van waarachtige bekering, een klaar bewijs van de wedergeboorte en een zichtbaar overwinningsteken van de opstanding.
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 59]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Gedaanteverandering van Jezus vóór Eliud
In de nacht tussen 20 en 21 september zag ik hen weer hun weg voortzetten, nu eens samen, dan weer gescheiden. Ik kreeg toen iets wonderbaars, een onbeschrijfelijk verrukkelijk tafereel te zien. Eliud sprak met Jezus, terwijl deze voor Hem uit ging, over zijn stevig gebouwd en schoon lichaam. Toen zegde Jezus tot hem: "Moest gij dit lichaam over ruim een paar jaren wederzien, gij zoudt er schoonheid noch gestalte aan terugvinden, zo zullen zij Mij smaad en mishandelingen aandoen.
Eliud verstond dit niet, zoals hij evenmin verstond waarom Jezus telkens weer sprak van zo'n korte duur van zijn Rijk. Hij meende dat Jezus toch wel tien, ja, twintig jaren nodig had om zijn Rijk ook maar te vestigen. Hij kon zich Jezus' Rijk niet anders indenken,omdat hij van geen ander dan van een aards koninkrijk begrip had.
Nadat zij nog een eindweg alzo gegaan waren, stond Jezus stil en zegde tot Eliud, die afzonderlijk en in gedachten verdiept achter Hem aankwam, om dichter te naderen: Hij zou hem laten zien wie Hij was, hoe zijn lichaam was en hoe zijn Rijk was.
Eliud naderde tot op enige stappen van Jezus en Jezus schouwde nu biddend ten hemel. Toen daalde een wolk neder, die als een onweer hen beiden omgaf. Van buiten kon men hen niet zien. Boven hen opende zich een hemel van licht die, a.h.w. op hen neerdaalde, en ik zag boven hen een stad met schitterende muren. Ik zag het hemelse Jeruzalem. Geheel het binnenste was met regenboogglans bekleed. Ik zag een gedaante als God de Vader, ik zag Jezus in een mededeling van licht met Hem. Jezus verscheen in zijn menselijke gedaante geheel schitterend en doorzichtig.
9. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 18
De door de tiran onderdrukte wereld, zal niets vermogen tegen zijn dwingelandij, daar de hulpbronnen van de mensen ontoereikend zullen zijn om een tirannie van zon immense sterkte omver te werpen. Er zal zon grote ellende zijn dat er zonder een goddelijke tussenkomst geen uitzicht meer zal zijn. Daarom zal God, opgewekt door het onwaarschijnlijke gevaar en door het ellendige gejammer van de rechtschapenen, onmiddellijk een bevrijder zenden. Dan zal het midden van de hemel geopend zijn in het dode en de duisternis van de nacht, dat het licht van de afdalende God zichtbaar zal zijn over de hele wereld als een bliksem. Hierover sprak de profetes in de volgende woorden: wanneer Hij zal komen zal er vuur en duisternis heersen in het midden van de zwarte nacht.
Vertaling: Chris De Bodt
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 82: Iucunditas Crucis [Vreugde van het Kruis]
Innocentius X [1644-1655]
Echte naam: Giovanni Battista Pamphili [Rome, 6 mei 1574 - Rome, 5 januari 1655]
Giovanni was paus van 14 september 1644 tot 5 januari 1655. Ook deze paus stond bekend om zijn nepotisme, zij het op minder grote schaal. Giambattista Pamphili werd benoemd tot nuntius te Napels. Enige jaren later kreeg hij de functie van kardinaal te Madrid [1626].
De verkiezing als paus was langdurig. De benoeming werd gedwarsboomd door Mazarin. Innocentius X wordt beschouwd als een zwakke figuur die zich liet overheersen door zijn schoonzuster, Olympia Moridalchini. Hij protesteerde tegen de Vrede van Westfalen die tot stand kwam buiten de Paus om. Onder zijn pontificaat valt de veroordeling van Jansenius vanwege de kwestie van diens vijf stellingen, door de bul "Cum occasione" [31 mei 1653].
Hij liet Gian Lorenzo Bernini het interieur van de Sint Pieter veranderen en gaf hem opdracht tot de bouw van de beroemde colonnade. De schilder Jan Baptist Weenix viel erg bij hem in de smaak en de paus smeekte hem om terug te keren. Deze alles behalve vrome kerkvader werd in 1650 geschilderd door Diego Velazquez
Chris De Bodt
19-04-2011
19 april 2011
19 april 2011
1. Beeldmateriaal Medjugorjedag te Banneux 2/4/2011 met Vr. Pétar Ljubicic
Toespraak van Vr. Pétar [7/7]
2. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 52]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Maria, Moeder van onze Redder
Janice: Waarom zijn de Geboden zo belangrijk? Vicka: Als we uit vrije wil niet gehoorzamen aan de Geboden door onwetendheid of zwakte dan geven we satan macht over ons leven. We hebben dan Gods genade nodig om ons te redden. Maar we moeten meewerken.
Janice: Is het daarom dat Mirjana ons zegt dat de Gezegende Moeder "ons smeekt" om minstens één keer per maand te biechten. Vicka: Ja. De sacramentele biecht is een grote genade van Gods medelijden voor onze zwakke menselijke kwetsbaarheid.
Janice: En wat met de geloofstradities die geen heilige biecht kennen? Vicka: De christelijke Kerk staat open voor iedereen.
Janice: Roept de Gezegende Moeder iedereen op aarde op om Christen te worden? Vicka: Neen. De Gezegende Moeder zegt dat als elke christen zou leven volgens zijn geloof, de hele wereld christelijk zou zijn. Maar alle religies zijn dierbaar voor haar en haar Zoon. Ze zegt dat wij het zijn die op aarde een onderscheid gemaakt hebben. Ze zegt dat we allemaal kinderen van God, onze Vader zijn. Jezus heeft iedereen vrijgekocht. Niet iedereen aanvaardt die vrijkoop. We moeten God kiezen om de hemel te kiezen.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 103]
Schrift 1
179. Tijdens de ganse proeftijd had ik als taak de zusters van de vestiaire [9] te helpen. Deze taak gaf mij vele gelegenheden de deugden in praktijk te brengen. Soms moest men met de was driemaal naar bepaalde zuster teruggaan en dan kon men ze nog niet tevreden stellen. Maar ik heb ook grote deugden van sommige zusters ontdekt die altijd vroegen hen het slechtste te geven dat er in de voorraad was. Ik bewonderde deze geest van nederigheid en versterving.
180. Tijdens de advent ontwaakte in mijn ziel een groot verlangen naar God. Met al de krachten van mijn wezen ging mijn geest uit naar God. En de Heer verleende mij talrijke verlichtingen in de kennis van Zijn eigenschappen.
De eerste eigenschap die God mij leerde kennen is Zijn heiligheid. Deze heiligheid is zo groot dat alle Machten en Krachten voor Hem beven. De zuivere geesten versluieren hun aangezicht en verliezen zich in een onophoudelijke aanbidding. De uitdrukking van hun hoogste aanbidding is alleen een: Heilig... De heiligheid van God verspreidt zich over Zijn Kerk en over elke ziel die in Haar leeft, maar niet in dezelfde mate. Er zijn zielen die gans doordrongen zijn van God en er zijn er die nauwelijks leven.
De tweede kennis die God mij verleende, is Zijn gerechtigheid. Zijn gerechtigheid is zo groot en zo doordringend dat ze de dingen in hun wezen bereikt en alles biedt zich aan Hem in zijn naakte waarheid aan, en niets zou Hem kunnen weerstaan.
De derde eigenschap is de liefde en de barmhartigheid. En ik heb begrepen dat de liefde en de barmhartigheid de grootste eigenschap is. Ze verenigen schepsel en Schepper. Ik heb de opperste liefde en de afgrond van barmhartigheid gekend in de Vleeswording van het Woord, in Zijn verlossing, en het is zo dat de ontdekking van deze eigenschap de grootste is in God.
181. Vandaag deed ik het onderhoud van de kamer van één van de zusters. Ik probeerde zo zorgvuldig mogelijk te kuisen, terwijl die persoon mij overal volgde en zei: "hier een stofje en daar een vlekje op de plankenvloer." Op elk van haar opmerkingen verbeterde ik een detail tot tienmaal hetzelfde met de bedoeling haar tevreden te stellen.
Het is niet het werk dat vermoeit, maar dat gebabbel en die ongematigde eisen. Mijn martelaarschap van de hele dag was haar nog niet genoeg, ze is zich nog gaan beklagen bij de meesteres: "Mijn moeder, wat is die zuster weinig zorgzaam, ze kan zich niet haasten." De volgende dag ben ik zonder protest dezelfde taak gaan doen. Toen ze mij opnieuw begon op te jagen, dacht ik: "Jezus, men kan een stille martelares zijn. Het is niet het werk dat mij verzwakt, maar het martelaarschap."
[9] De kleedkamer waar het wasgoed gestreken en versteld werd en nieuwe habijten gemaakt werden.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 103]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Weliswaar, om dergelijke hoogstaande feiten te beschrijven die elk denkbeeld overstijgen dient beroep gedaan op raadselachtige beelden, op geheime en duistere uitdrukkingen. Om de volmaaktheid en de harmonie van de verheerlijkte stad aan te tonen wordt verteld dat ze gebouwd is met blinkende geslepen stenen. Om haar rijkdom en praal te beschrijven wordt ons gezegd dat "de stad een grote hoge vesting bezit met twaalf poorten en twaalf engelen, één aan elke deur. Maar de stad is in een vierkant gebouwd en is even lang als breed. En de engel die me sprak mat de vesting die honderd veertig el mat. En die vesting bestond uit jaspis, en de stad was zeer zuiver goud en helder als glas. En de funderingen van de stadsvesting waren versierd met allerlei edelstenen, jaspis, saffier, chalcedon, smaragd, sardonyx, topaas, hyacint. De twaalf poorten waren twaalf parels en elke duur bestond uit één van die parels en het stadsplein was uit goud zo zuiver als doorschijnend glas." [Apoc 21,11-21]
Al die uitdrukkingen en afbeeldingen dienen figuurlijk genomen en allegorisch vertaald.
Maar er zijn sommige trekken te onthouden en die aantonen dat het verblijf van de verheerlijkte uitverkorenen niets te maken heeft met het verblijf hier. Sint Jan zegt ons in hetzelfde hoofdstuk dat er geen tempel zal zijn, omdat de Heer God almachtig en het Lam zelf de tempel zijn [Joh 11-22]. Er zal ook maan noch zon zijn, omdat Gods licht ze verlicht en omdat het geofferde Lam zelf de lamp is [Id. 24]. Vandaar, in overeenstemming met en afgeleid zal er geen gerechtshof zijn, omdat er geen misdaden bestaan, er zullen geen soldaten zijn omdat er oorlog noch geschil optreedt. Er zullen geen tirannen of despoten zijn daar de Heer de kracht en de tooi van de stadsbewoners zijn die voor eeuwig zullen heersen [Id. 22,2]. Sint Jan laat zelf al die verscheidene interpretaties toe wanneer hij zegt: "dat er niets bezoedeld zal binnenkomen noch iemand die gruwel of leugen begaat," en wanneer hij ons leert in de voorgaande verzen "dat er geen wacht op de vesting zal staan om de boze aanvallen af te weren, dat de deuren overdag niet zullen dichtgaan en dat de eer en glorie des naties er zal aangedragen worden."
Het staat vast dat in die stad alles rustig en goddelijk geordend zal zijn. Verdriet en begeerte zijn er voorgoed verbannen, want, volgens Sint Augustinus, "komen verdriet en begeerte van onze boze passies en de verlangens die ons andermans bezitting doen begeren. Maar in Gods stad zal er geen verlangen meer zijn daar al degenen die de uitverkorenen niet op de proef stelden zullen voldaan zijn: het Lam zal hen laven aan de bron van levend water en hun dorst zal ten volle gelest worden." Ten tweede zal er geen andermans bezit te begeren vallen. In de heilige stad zullen goederen en rijkdom uit de God van Liefde bestaan die Zich onder elke uitverkorene verdeelt volgens zijn verdienste. Zo zal het universele karakter van engelen en mensen volbracht worden in een perfecte eenheid, dankzij Hem die de eerste der schepping genoemd wordt, het hoofd van de Kerk en die het oppergezag over alles kreeg [Colos 1,18], opdat God alles in alles zou zijn: Ut sit Deus omnia in omnibus [I Cor 15,28].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [10/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
6. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 11]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
De families Rencurel en Matheron
Beide families zijn al lang in Saint-Etienne dAvançon. Er zijn al Rencurels vanaf 1329 met drie generaties lang de voornaam Giraud, en dan Pierre, Guillaume, Antoine in de XVe eeuw en begin XVIe. Vanaf 1578 is Jean de meest gebruikelijke voornaam, een nieuwe tak die kan voortkomen uit de familie Evarras du Noyer, met de bijnaam Conyl, daar waar de tak Guillaume als Gay wordt bijgenaamd. Ten slotte worden in XVIIe eeuw de voornamen Antoine, Guillaume, Arnoux gebruikt, de 2 laatste zijn deze van 2 families Rencurel die in 1632 voorkomen.
De Matherons zijn er ook al lang met meerdere takken met twee eigenaars in Laus in 1578. De moeder van Catherine Matheron, de grootmoeder dus van Benoîte, kwam langs haar vader uit de streek van Grenoble. Deze laatste, gehuwd in Savines, kreeg een zoon en een dochter. De zoon huwde in Villard-Robert [parochie Crottes] en kreeg een dochter die daar een Ridder huwde.
Benoîte was het nichtje van de kinderen van Arnoux Rencurel, Marguerite, Jean en Marie die veel jonger waren dan zij en ze zal meerdere malen meter zijn van hun kinderen vanaf 1695.
Marguerite zal Charles Sarret huwen en minstens 8 kinderen krijgen. Jean zal met Marguerite Massot een dochter Benoîte krijgen die Michel Bertrand zal huwen in 1695. Marie zal rond 1699 in Jarjayes huwen met Antoine Moynier.
Vertaling: Broeder Jozef
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 233]
Johannes de apostel
Johannes en een verloren zoon
Prompt werd hij in het veld gevangen genomen door de wachtposten van de bandieten. Maar Johannes probeerde niet te vluchten. hij vroeg om niets, hij riep alleen maar: "Hiervoor ben ik juist gekomen; breng me naar jullie leider."
Die leider stond inmiddels te wachten in volle wapenrusting. Maar toen hij ontdekte dat het Johannes was die naar hem toekwam, schaamde hij zich, keerde zich snel om en sloeg op de vlucht. Maar de apostel vergat even zijn leeftijd en probeerde uit alle macht hem bij te houden. Hij riep hem luid toe: "Mijn zoon, waarom zou je wegvluchten van mij, je vader, oud en ongewapend? Heb toch medelijden met mij, zoon, en wees niet bang. Je hebt nog hoop in het leven. Ik zal voor jou rekenschap geven aan Christus. Als het nodig is, zal ik zelfs vrijwillig voor jou de dood sterven, zoals de Heer dat voor ons deed. Mijn leven zal ik geven voor het jouwe. Daarom stop! Geloof me, Christus heeft me gestuurd."
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 58]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus, op weg naar zijn doop, bezoekt een verblijf van melaatsen
20 september. In de nacht van 19 op 20 september zag ik Jezus met Eliud uit Nazaret in zuidwestelijke richting gaan. Het was niet de geheel rechte weg, maar Jezus wilde naar Chim,een melaatsenverblijf . Zij kwamen daar bij het aanbreken van de dag aan en ik zag dat Eliud Jezus er wilde van weerhouden in deze plaats te gaan, waardoor Hij Zich zou verontreinigen. Hij zou, indien men het te weten kwam, zeker niet tot de doop toegelaten worden. Op deze en dergelijke motieven antwoordde Jezus dat Hij zijn opdracht kende: Hij wilde die plaats bezoeken, omdat daar een goed man naar Hem verlangde. Om dit verblijf te bereiken, moesten zij over de Kisonbeek, die haar water uit de Kison ontving en het in een kleine vijver leidde, waarin de melaatsen zich reinigden. Het water vloeide niet in de Kison terug. Deze plaats lag gans afgezonderd en werd door niemand bezocht. De melaatsen woonden er in verspreide hutten. buiten hun oppassers woonde daar niemand anders.
Eliud bleef op een afstand wachten op de Heer. Deze ging in een afgelegen hut, waar een ellendig man, geheel in doeken gewonden, ter aarde lag. Jezus sprak met hem. Het was een goede man. Ik vergat hoe hij de melaatsheid gekregen had. Hij richtte zich op en het bezoek van de Heer ontroerde hem onbeschrijfelijk. Jezus beval hem op te staan en zich in een met water gevulde trog te leggen, die nabij de hut stond. Hij deed het en Jezus hield de handen boven het water. Toen werd de man geheel lenig en rein. Hij kleedde zich anders aan en Jezus beval hem aan niemand van zijn genezing iets te zeggen, tot Hij van zijn doop teruggekeerd zou zijn. Deze man vergezelde Jezus en Eliud nu een eindweg, tot Jezus hem zegde terug te keren. Jezus en Eliud zag ik nu de ganse dag in het dal Esdrelon meer naar het zuiden wandelen. Nu spraken zij tezamen, dan weer gingen zij gescheiden, ieder op zijn eigen als in gebed en beschouwing.
Het weer is daar nu niet zeer aangenaam. De hemel is overtrokken en in het dal hangt er mist. Jezus gebruikt geen stok. Hij droeg er nooit een, de anderen wel. Dikwijls was aan hun stok, gelijk aan die van de schapers, een klein schupje. Jezus droeg slechts zolen. Andere mensen droegen ook wel een soort van volkomen schoenen,van boven gevlochten uit dikke boomwol. Ik zag beiden eens op het middaguur rusten en brood eten.
9. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 17
En aldus zal de wereld er verlaten uitzien alsof er één grote plundering is geschied. Wanneer deze dingen zullen gebeuren, zullen de rechtschapen mensen en de volgers van de waarheid zichzelf scheiden van de boosaardigen en vluchten naar de eenzaamheid. En als hij hiervan zal horen, zal de goddeloze koning, aangestoken door woede, met zijn groot leger komen en alle krachten bij elkaar brengen en de bergen omsingelen waar alle rechtvaardigen zich zullen bevinden, zodat hij hen kan afslachten. Maar als deze rechtvaardigen zullen zien dat ze langs alle kanten ingesloten en belegerd worden, zullen ze God met luide stem aanroepen en om de hulp van de hemel vragen en Hij zal hen aanhoren en vanuit de hemel een grote koning zenden om hen te redden en te bevrijden en alle slechten met het vuur en het zwaard te vernietigen.
Vertaling: Chris De Bodt
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 81: Lilium et Rosa [De Lelie en de Roos]
Urbanus VIII [1623-1644]
Echte naam: Maffeo Barberini [Florence, 5 april 1568 - Rome, 29 juli 1644]
Het was tijdens zijn pontificaat dat Galileo Galilei in 1633 naar Rome werd ontboden om zijn meningen te herroepen. Hij was ooit een studiegenoot geweest van Galilei en stond niet onwelwillend tegen de door Galilei gepropageerde heliocentrische theorie van Copernicus, maar in 1632, na de publicatie van de Galiliei's Dialoog, en onder zware druk van een aantal Spaanse kardinalen, liet hij Galilei vallen om verdere kritiek op zijn laksheid ten opzichte van de ketterij te voorkomen. Het proces diende vooral Urbanus VIII politiek doel om sterker naar voren te komen als bestrijder van de ketterij, en was eerder symbolisch bedoeld. Galilei zwoer de leer van Copernicus af en werd in 1633 in de ban gedaan en tot levenslang huisarrest veroordeeld. Hij spendeerde anderzijds enorme bedragen uit de pauselijke middelen om veelzijdige geleerden als Athanasius Kircher naar Rome te halen. Hij was ook een groot beschermheer der kunsten, waar schilders als Nicolas Poussin en Claude Lorrain van profiteerden. De architecten Bernini en Borromini droegen bij aan de bouw van Palazzo Barberini, het college voor de Verbreiding van het Geloof, de Fontana del Tritone op de Piazza Barberini, de Vaticaanse "cathedra" en andere prominente bouwwerken in de stad. Pietro da Cortona verfraaide de "gran salon" van zijn familiepaleis met een allegorie van de apotheose van de triomf van de Barberini.
Hij was de laatste paus die op een grote schaal nepotisme praktiseerde: diverse leden van zijn familie werden dankzij hem enorm rijk, zodat zijn tijdgenoten de indruk kregen dat hij een Barberini-dynastie aan het instellen was. Hij canoniseerde Elisabeth van Portugal en Andreas Corsini en vaardigde de pauselijke bul uit met betrekking tot de canonisatie van Ignatius van Loyola en Franciscus Xaverius, die al door zijn voorganger Gregorius XV gecanoniseerd waren. Urbanus VIII was een knap auteur van Latijnse poëzie. Een collectie van bijbelse parafrases en originele geestelijke liederen zijn veelvuldig herdrukt. Zijn dood op 29 juli 1644 schijnt verhaast te zijn door zijn verdriet over de gevolgen van de Eerste Castro-oorlog. Deze oorlog was hij zelf begonnen tegen Odoardo Farnese, de hertog van Parma. Vanwege de kosten hiervan voor de stad Rome werd Urbanus VIII hierdoor uiterst impopulair. Tijdens zijn regering voerde hij niet minder dan 10 nieuwe belastingen in. Bij zijn overlijden werd zijn buste, die naast het Paleis van de Conservator op de Capitolijnse Heuvel stond, al snel vernield door een woedende menigte. Een alert optredende priester redde het beeld van Urbanus, dat tot de Jezuïeten behoorde, van eenzelfde lot.
Malachias kan doelen op zijn afkomst uit Florence, een stad met een rode lelie in haar wapen, maar eveneens op zijn buitengewone belangstelling voor Frankrijk [lelie] en Engeland [Roos].
Chris De Bodt
18-04-2011
18 april 2011
18 april 2011
1. Beeldmateriaal Medjugorjedag te Banneux 2/4/2011 met Vr. Pétar Ljubicic
Toespraak van Vr. Pétar [6/7]
2. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 51]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Maria, Moeder van onze Redder
Janice: Waarom zijn de Geboden zo belangrijk? Vicka: Als we uit vrije wil niet gehoorzamen aan de Geboden door onwetendheid of zwakte dan geven we satan macht over ons leven. We hebben dan Gods genade nodig om ons te redden. Maar we moeten meewerken.
Janice: Is het daarom dat Mirjana ons zegt dat de Gezegende Moeder "ons smeekt" om minstens één keer per maand te biechten. Vicka: Ja. De sacramentele biecht is een grote genade van Gods medelijden voor onze zwakke menselijke kwetsbaarheid.
Janice: En wat met de geloofstradities die geen heilige biecht kennen? Vicka: De christelijke Kerk staat open voor iedereen.
Janice: Roept de Gezegende Moeder iedereen op aarde op om Christen te worden? Vicka: Neen. De Gezegene Moeder zegt dat, als elke christen zou leven volgens zijn geloof, de hele wereld christelijk zou zijn. Maar alle religies zijn dierbaar voor haar en haar Zoon. Ze zegt dat wij het zijn die op aarde een onderscheid gemaakt hebben. Ze zegt dat we allemaal kinderen van God, onze Vader zijn. Jezus heeft iedereen vrijgekocht. Niet iedereen aanvaardt die vrijkoop. We moeten God kiezen om de hemel te kiezen.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 102]
Schrift 1
176. Voornemen: Trouw aan de innerlijke ingevingen wat het mij ook moge kosten. Niets uit mijzelf doen zonder instemming van mijn biechtvader.
177. Hernieuwing van de geloften. Vanaf de ochtend, toen ik wakker werd, was mijn geest geheel ondergedompeld in God, de oceaan van liefde. Ik voelde dat ik helemaal in Hem verzonken was. Tijdens de heilige Mis bereikte mijn liefde voor Hem een grote kracht. Na de hernieuwing van de geloften in de heilige Communie zag ik plots de Heer Jezus, die me met veel welwillendheid zei: "Mijn dochter kijk in Mijn barmhartig Hart. Als ik mijn blik vestig op dit Allerheiligste Hart zie ik dat er stralen als van bloed en water uit neerdalen, dezelfde als op de Beeltenis, en ik begrijp hoe groot de barmhartigheid van de Heer is." En opnieuw zegt Jezus mij met welwillendheid: "Mijn dochter, spreek met de priesters over mijn onvatbare barmhartigheid. De vlammen van Mijn barmhartigheid verteren Mij, Ik wil ze uitgieten over de zielen, maar de zielen willen niet geloven in mijn goedheid." En opeens verdween Jezus.
Mijn geest bleef de ganse dag ondergedompeld in de tastbare aanwezigheid van God. Dat stoorde mij niet. Mijn geest was in God, zelfs als ik uiterlijk deelnam aan de gesprekken, en ik ben zelfs Derdy [8] gaan bezoeken.
178. Vandaag beginnen we aan de derde proeftijd. We zijn alle drie bijeengekomen bij Moeder Malgueriet, want de andere zusters hadden hun derde proeftijd in het noviciaat. Moeder Malgueriet begon met een gebed, ze legde ons uit waarin de derde proeftijd bestond en herinnerde hoe groot de genade van de eeuwige geloften is. Plots begon ik luid te wenen. In één oogwenk verschenen al de genaden van God voor de blik van mijn ziel en zag ik mij zo ellendig en ondankbaar tegenover God. De zusters begonnen mij te berispen: "Waarom barst zij in tranen uit?" Maar de moeder meesteres nam mij in bescherming en zei dat het haar niet verwonderde.
Toen het uur voorbij was, ben ik naar het Allerheiligste Sacrament gegaan en in de grootste ellende en nietigheid vroeg ik aan Gods barmhartigheid dat het Hem gelieve mijn arme ziel te genezen en te zuiveren. Toen hoorde ik deze woorden: "Mijn dochter, al uw ellenden zijn opgebrand in het vuur van Mijn liefde, zoals een grassprietje in een onmetelijke vuurpoel geworpen. Door deze vernedering trekt ge over u en andere zielen heel de oceaan van Mijn barmhartigheid." Ik antwoordde: "Jezus, vorm mijn arm hart om naar Uw goddelijk welbehagen".
[8] Een klein landgoed op 1 km van Walendow, waar de Congregatie in een vroegere hoeve een internaat heeft voor weeskinderen. Tot 1947 hing dit huis af van Walendow.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 102]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Dan zal het mechanisme van het heelal onderworpen zijn aan andere wetten, zon en sterren zullen hun omwentelingen niet meer vervullen, hemel en aarde zullen ter plaatse rusten. Tevergeefs protesteert de valse wetenschap tegen de verkondigingen van de Schrift en beweert dat ze de wetten van de materie en de samenstellende principes van de elementen tegenspreken. Maar wie kan beweren dat de beweging een fundamentele eigenschap is van de elementen en de materie? De door de mens geschapen elementen en materie zijn maar dienaars en helpers: de Schepper heeft ze willen aanpassen aan onze toestand en manier van bestaan. Nu we reizigers zijn en leven in het tijdelijke is de materie onderworpen aan verandering en aantasting. Maar wanneer de mens zal binnentreden in het oneindige en het onbeperkte zullen de elementen in harmonie gepaard gaan met het nieuw leven dat hij nu bezit. De tijd zal niet meer bestaan: Quia tempus non erit amplius, ook geen dagen of jaren meer. "De zon zal niet meer ondergaan," zegt Isaias, "en de maan zal geen verduistering meer kennen. Het firmament zal ophouden te wentelen en alles zal stabiel worden wanneer de Heer voor ons het oneindige licht zal betekenen en hij de dagen van rouw en verslagenheid zal aangevuld hebben" [Is 60].
Zodoende zal de schepping niet verdwijnen: de tempel van onsterfelijkheid zal geen immateriële en vluchtige plek zijn zoals sommigen inbeelden of verkondigen, maar een wezenlijk verblijf en een stad. Sint Anselmus beschrijft die nieuwe aarde als volgt: Deze aarde die het gewijd lichaam van de heer heeft ondersteund en gevoed zal een paradijs zijn. Daar ze met bloed van de martelaars doordrenkt werd zal ze eeuwig met geurende bloemen, onvergankelijke viooltjes en rozen versierd worden.
En Willem van Parijs, na verklaard te hebben dat dieren, planten en grondstoffen ook zullen verbrand en door vuur vernield worden, voegt er aan toe: Talrijke wijzen onder de christenen beweren dat de aarde, na de verrijzenis, versierd zal worden met nieuwe altijd groene soorten, met onvergankelijke bloemen en er steeds een eeuwige lente en zachtheid zal heersen zoals in het paradijs waar onze vaderen verbleven. De volgende woorden van de profeet schijnen overeen te stemmen met het gevoel van deze twee dokters in psalm 103: "Zendt uw geest en ze zullen geschapen worden en de aarde zal vernieuwd worden."
Aangaande de opstelling, afmetingen en structuur van de tempel van de onsterfelijkheid geeft Sint Jan ons een beschrijving in zijn boek Openbaring in hoofdstuk 21.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [9/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
6. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 10]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Geboorte van Benoîte. Familiale omgeving
Er was al een dochter in de familie Rencurel, Madeleine, geboren 18 maand eerder en er zal een derde kind komen, Marie, 4 jaar later. Deze ouders waren volgens M. Gaillard, aartsdiaken van Gap, goede katholieken, zeer deugdelijk: ze leefden van hun klein bezit en van het werk van hun handen.
Guillaume Rencurel was bijzonder verliefd op het levendige en speelse meisje dat Benoîte was, maar hij overleed toen ze 7 was en de sfeer aan de haard werd somber. De schaarse weelde van het huishouden sloeg vlug over tot armoede daar de weduwe niet kon optornen tegen de begerigheid van haar ouders. "De arme weduwe werd beroofd van al haar bezittingen," verzekert M. Gaillard. Buiten de meter van Benoîte en de priorpastoor kwam niemand deze beproefde familie ter hulp, vandaar de strenge opmerking van de kroniekschrijver over deze bevolking, "een van de meest goddeloze in de streek alvorens Laus zijn invloed uitoefende." De lastige omstandigheden van het bestaan verstenen vaak de harten.
De zusters van Benoîte, zoals hun moeder, bleven in Saint-Etienne, waar Madeleine rond 1675 Jean Imbert huwde en Marie rond 1680 André Pons. Weduwe reeds in 1690 (Imbert) en rond 1694 (Pons) bleven ze in de omgeving van Laus en bleven er werken zonder de situatie uit te buiten, want Benoîte waakte zorgvuldig dat haar zusters zich niet verrijkten in dienst van de bedevaart.
De twee stammen van Imbert en Pons zullen niet in de vallei blijven bij gebrek aan mannelijke nakomelingen. Al deze mensen hebben boerenwortels zonder enig sociaal reliëf.
Vertaling: Broeder Jozef
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 232]
Johannes de apostel
Johannes en een verloren zoon
Zo ging er enige tijd voorbij. Op zekere dag liet men Johannes komen om een kwestie te regelen. De apostel regelde de zaken waarvoor hij gekomen was. Toen zei hij: "Wel bisschop, een tijdje geleden hebben ik en Christus in tegenwoordigheid van de gemeente die onder uw leiding staat, een waardevol pand onder uw hoede gesteld; geeft u nu maar terug wat ervan geworden is."
De bisschop raakte een beetje in de war, omdat hij dacht dat hij een som geld moest terugbetalen die hij niet eens ontvangen had, maar daarover wel schuldig gesteld werd. Hij kon echter natuurlijk geen beheer voeren over iets wat hij niet had; anderzijds wilde hij niet twijfelen aan wat Johannes vroeg.
Toen zei Johannes: "Ik vraag die jongeman terug en daarmee de ziel van een broeder." De oude bisschop zuchtte diep en moest huilen: "Hij is dood", zei hij. "Dood? Hoezo?" "Hij is dood voor God," zei de oude. "Want hij ging de kwade weg op, verderfelijk. Nu is hij, zeg maar, een rover. In plaats van de kerk te dienen maakt hij nu het bergland onveilig met een stel van zijn eigen soort."
Toen de apostel dat hoorde, scheurde hij zijn kleed, en greep jammerend naar zijn hoofd. Daarop zei hij: "Een mooie bewaarder van een ziel heb ik aangesteld, zeg! Laat maar een paard komen en iemand moet met mij meegaan om de weg te wijzen." Toen verliet hij zonder meer het kerkgebouw.
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 57]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Afwijzing van rijke, jonge pedanten. Beschaming van geleerden.
Allen waren door zijn wijsheid meegesleept [cfr Lc 5:14-15]. De Nazarethanen verlangden nu van Hem dat Hij hier zou blijven wonen. Zij zouden zorgen voor een huis en in al zijn noodwendigheden voorzien. Zij vroegen Hem daarom ook waarom Hij met zijn Moeder naar Kafarnaüm was gaan wonen. Hij antwoordde dat Hij hier niet kon blijven. Hij was met zijn Moeder naar Kafarnaüm getrokken, omdat Hij midden in het land wilde wonen. Dit was nodig om doeltreffender zijn bestemming en zending te vervullen. Maar zij wilden dit niet begrijpen en hielden zich voor beledigd, omdat Hij niet onder hen wilde wonen. Zij meenden Hem een voordelig aanbod gedaan te hebben en hielden zijn argument van zending en bestemming voor hovaardigheid. In deze stemming verlieten zij, toen het reeds avond was, de school.
De drie jongelingen, die twintig jaar konden zijn, verzochten Hem om een onderhoud, doch Hij stond het hun niet toe tot dat zijn negen leerlingen rondom Hem vergaderd waren. Dit stelde hen teleur. Hij verklaarde dat Hij aldus handelde, opdat er getuigen zouden zijn van hetgeen Hij hun te zeggen had.
In tegenwoordigheid nu van de negen leerlingen legden die zonen Hem zeer heus en ootmoedig hun wens voor, die ook de wens van hun ouders was, te weten dat Hij hen onder zijn leerlingen zou aanvaarden. Hun ouders zouden Hem het onderwijsgeld betalen. Zij verlangden om Hem te vergezellen en verklaarden zich bereid Hem bij Zijn arbeid te dienen en te helpen.
Naar ik zag was Jezus bedroefd omdat Hij hun bede niet inwilligen kon, deels om henzelf, deels om zijn leerlingen, want Hij moest hun de redenen er van geven en zij waren er nog niet vatbaar voor. Hij zegde hun: "Wie geld geeft om zich daarmede iets aan te schaffen, beoogt tijdelijk voordeel en winst, doch wie Zijn weg wou opgaan, moest zelfs zijn ouders en vrienden verlaten. Ook vrijden en trouwden zijn leerlingen niet." Dus stelde Hij hun zeer hoge eisen en dit maakte hen neerslachtig en zij spraken nog van de Essenen, waarvan een groot deel toch getrouwd waren. Doch Jezus antwoordde hun dat zij goed handelden volgens hun wet, doch dat zijn volmaaktheidsleer moest voltooien wat die wet voorbereid had. Hij liet hen gaan en raadde hun aan om zich eerst goed te bezinnen.
9. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 16
En velen die hen zullen geloven en zich met hem zullen verenigen zullen een merkteken krijgen zoals de schapen, maar zij die dit merkteken zullen weigeren zullen vluchten naar de bergen of worden gegrepen en worden gedood, of met verfijnde technieken worden gemarteld. Hij zal ook de rechtschapen mannen met de boeken der profeten oppakken en hen verbranden en er zal hem macht worden verleend om gedurende 42 maanden de wereld te verwoesten. Dat zal de tijd zal waarin de rechtvaardigen zullen worden uitgeroeid en de onschuld gehaat zal worden en waarin de boosaardigen de goeden als hun vijanden zullen tot prooi nemen. Noch wet, noch orde, noch tucht zullen gehandhaafd worden. Niemand zal eerbiedwaardigheid vertonen voor de ouderen, noch de plicht van medelijden willen erkennen. Alle dingen zullen met elkaar in verwarring worden gebracht en met elkaar worden vermengd tegen het goede en de wetten der natuur.
Vertaling: Chris De Bodt
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 81: Lilium et Rosa [De Lelie en de Roos]
Urbanus VIII [1623-1644]
Echte naam: Maffeo Barberini [Florence, 5 april 1568 - Rome, 29 juli 1644]
Zijn veelbewogen 21-jarige pontificaat viel in de Dertigjarige Oorlog. Het uiteindelijke resultaat van die grote worsteling werd grotendeels bepaald door Urbanus' beleid, dat niet zozeer gericht was op herstel van het katholicisme in Europa dan wel op het bereiken van een machtsevenwicht dat zijn eigen onafhankelijkheid en wereldlijke macht in Italië ten goede kwam. In 1626 werd het hertogdom van Urbino bij de pauselijke staat ingelijfd, en in 1627, toen de directe mannelijke lijn van de Gonzagas in Mantua uitstierf, pleitte hij voor opvolging door de hertog van Nevers om daarmee de aanspraak van de door hem gevreesde Habsburgers te dwarsbomen.
Hij was de laatste paus die de pauselijke staat uitbreidde, en het Castelfranco Emilia versterkte aan de grens met Mantua. In Rome versterkte hij de Engelenburcht aanzienlijk. Ten behoeve van de fabricage van kanonnen en voor decoratie van het Vaticaan werden de bronzen omlijsting van de cassetten geplunderd uit het Pantheon, dat al sinds 609 een Christelijke kerk was. Dit leidde tot de memorabele uitspraak quod non fecerunt barbari, fecerunt Barberini, "wat de barbaren nalieten, wordt nu door de Barberini gedaan." Hij richtte ook in het Vaticaan een arsenaal en in Tivoli een wapenfabriek in. Hij versterkte de haven van Civitavecchia.
Maatregelen van hem op kerkelijk en geestelijk gebied waren: verbetering van het missaal en het brevier, regeling van het proces van heiligverklaring, en veroordeling het boek "Augustinus" van Jansenius.
Chris De Bodt
11. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
9 februari 2011
Onze Heilige Moeder kwam tot mij tijdens mijn gebed. Ze zei: "Ik zal u alles uitleggen over de Eucharistie. Hoe gezegend en heilig het Heilig Sacrament is waarin Mijn Zoon waarlijk aanwezig is."
In een visioen toonde ze mij een pateen met een heel grote, rode bloem erin. Op de top bevond zich een zuiver witte Hostie.
De Heilige Maria zei: "Valentina, raak dit nooit aan want u zou er Mijn Zoon erg door beledigen. Mijn zoon wordt zo ontheiligd in alle kerken. Iedereen doet maar met Hem en verplaatst het tabernakel. Zij plaatsen het aan de kant, waar het niet hoort te staan om Het te eren. Het tabernakel hoort in het midden te staan."
Er werd mij een kerk getoond en naast de ingang was er een donkere plaats waar er een witte Hostie lag op de vloer. De Heilige Moeder zei: eIk ben zo bedroefd voor Mijn Zoon, Ik bescherm deze plaats voor Hem."
Onmiddellijk verscheen God de Vader tot Mij met tranen in Zijn ogen en zei: "Zie wat de Moeder van Mijn Zoon u probeert uit te leggen. Het is de fout van vele bisschoppen en priesters die niet meer geloven in Mijn ware aanwezigheid. Velen dragen hun gewaden niet meer. Zij wensen niet langer te dienen. Zij vernietigen Mijn kerken. Mijn kinderen, blijf Mij trouw en bid voor mijn intenties."
Vertaling: Chris De Bodt
15-04-2011
15 april 2011
15 april 2011
1. De biecht [5/5] [ter voorbereiding op het houden van uw Pasen tijdens de Goede Week]
Wat zegt Jezus zelf over de biecht?
In Zijn openbaringen aan de Heilige Zuster Faustina Kowalska, zoals opgenomen in haar dagboek, heeft Onze Heer deze woorden te zeggen over Zijn groot geschenk aan ons:
"Als u te biechten gaat, naar deze fontein van Mijn genade, vloeit het Bloed en het Water dat uit Mijn Hart liep, steeds over uw ziel en veredelt deze. Elke keer als u te biechten gaat, dompel uzelf dan volledig onder in Mijn genade, met een groot vertrouwen, zodat ik de vrijgevigheid van Mijn genade over uw ziel kan uitstorten. Als u de biechtstoel nadert, weet dan dat Ikzelf daar op u wacht. Ik ben enkel verborgen in de priester, maar Ikzelf werk in uw ziel. Hier ontmoet de ellende van de ziel de genade van God. Vertel de zielen over deze fontein van genade die de zielen met het werktuig van vertrouwen begenadigt. Als hun vertrouwen groot is, staan er geen grenzen op mijn edelmoedigheid. De stortvloed van Mijn genade vloeit over de nederige zielen. De trots blijft achter in ellende en schamelheid, omdat Mijn genade deze wegneemt van de nederige zielen. [Db. 1602]
"Vertel aan de zielen dat zij vertroosting moeten zoeken: dat is in de rechterstoel van Genade. Daar vinden de grootste mirakelen plaats en worden ze onophoudelijk herhaald. Om voordeel te halen uit dit mirakel is het niet nodig om een grote bedevaart te ondernemen, noch een uiterlijke ceremoniële aangelegenheid uit te voeren. Het volstaat om met geloof tot de voeten van Mijn plaatsvervanger te komen en hem uw ellende te onthullen en het Mirakel van de Goddelijke Barmhartigheid zal zich ten volle openbaren. Als een ziel zoals een afgetakeld lichaam is zodat er vanuit menselijk oogpunt, geen hoop meer is op herstel en alles reeds verloren is, dan is dit niet zo met God. Het mirakel van de Goddelijke Barmhartigheid herstelt deze ziel volledig. O, hoe ellendig zijn dezen die geen voordeel willen nemen uit het Mirakel van de Goddelijke Barmhartigheid! U zult het vergeefs uitroepen, maar het zal te laat zijn. [Db. 1448]
Vertaling: Chris De Bodt
2. Beeldmateriaal Medjugorjedag te Banneux 2/4/2011 met Vr. Pétar Ljubicic
Toespraak van Vr. Pétar [5/7]
3. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 50]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Maria, Moeder van onze Redder
Janice: Mirjana heeft gezegd dat de kracht van satan zal gebroken zijn nadat het eerste geheim heeft plaats gehad. Vicka: Dat is inderdaad zo.
Janice: Wat betekent dat? Vicka: De Gezegende Moeder roept iedereen op aarde op om zich onmiddellijk te bekeren.
Janice: Vicka, weet u wat bekering betekent? Vicka: Bekering is zich ervan bewust zijn dat we dag en nacht leven voor het aangezicht van God en dat we verantwoordelijk zijn voor alles wat we zijn en hebben.
Janice: U spreekt met zo n grote spoed. Vicka: De Gezegende Moeder weent voor al haar kinderen die God niet kennen, die zich van Hem afkeren, die Zijn Geboden veronachtzamen.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 101]
Schrift 1
173. Bekoringen van Satan tijdens de meditatie. Een vreemde angst greep me aan dat de priester mij niet zou begrijpen of me niet genoeg tijd zou gunnen om mij helemaal uit te drukken. Hoe hem spreken over dit alles? Indien het nog ging over Pater Bukowski, dan zou ik het nog gemakkelijker kunnen, maar het was de eerste maal dat ik deze Jezuiet zag. Hier herinnerde ik me een raad van Pater Bukowski die me gezegd had dat wanneer ik een retraite deed, ik enkele nota's moest nemen van het licht dat God me zendt, en hem er minstens een kort verslag van geven. Mijn God, anderhalve dag ging alles zo goed - en nu begint een strijd op leven en dood. Binnen een half uur begint de conferentie en dan moet ik gaan biechten. satan probeerde mij te overtuigen: als de oversten gezegd hebben dat mijn innerlijk leven een illusie is, waarom de biechtvader dan nog ondervragen en vermoeien?
"Moeder X heeft gezegd dat Jezus geen diepe omgang heeft met zo'n ellendige zielen. Deze biechtvader zal u hetzelfde antwoorden. Waarom er over spreken? Het zijn geen zonden en Moeder heeft u heel duidelijk gezegd dat deze vertrouwelijkheid met Jezus maar dromerij of pure hysterie is, waarom dan er met de biechtvader over spreken? Ge doet er beter aan al deze illusies te verwerpen. Zie, ge hebt weeral zoveel vernederingen ondergaan, en vele wachten u nog en de zusters weten dat ge hysterisch zijt". "Jezus" heb ik geroepen met al de kracht van mijn ziel.
174. Op dat moment begon de pater zijn conferentie. Hij sprak maar kort, alsof hij zich haastte. Na de conferentie ging ik naar de biechtstoel. Ik kijk: geen enkele zuster gaat er naartoe. Ik ben van mijn bidstoel opgestaan en knielde al in de biechtstoel. Ik had geen tijd om na te denken. In plaats van aan de Pater al mijn twijfels te zeggen die men over mijn omgang met Jezus gezegd had, begon ik hem te spreken over al de bekoringen die ik hoger beschreef. Maar de biechtvader begreep onmiddellijk de situatie en zei: "Gij wantrouwt de Heer Jezus omdat Hij zo welwillend met u omgaat. Maar, zuster, wees volledig gerust. Jezus is uw Meester en uw omgang met Jezus is noch hysterisch, noch dromerij, noch illusie. Geloof dat ge op de goede weg zijt. Probeer trouw te zijn aan deze genaden en het is verboden hen te ontwijken. Met uw oversten moet ge over deze innerlijke genaden helemaal niet te spreken, alleen wanneer Jezus u een duidelijk bevel geeft en ook dan moet ge u eerst verstaan met uw biechtvader. Maar als Jezus iets vereist dat uiterlijk is, dan moet ge, na overleg met de biechtvader, volbrengen wat de Heer vereist, zelfs als u dat veel moet kosten. Anderzijds moet ge alles aan uw biechtvader mededelen. Zuster, er is voor u absoluut geen andere weg. Bid om een geestelijke begeleider te hebben want anders zult ge deze grote gaven van God verspillen. Ik herhaal het nog eens, wees gerust, ge zijt op het goede spoor. Let op niets maar wees trouw aan de Heer Jezus, het heeft geen belang wat men over u zegt. Het is juist met zo'n ellendige zielen dat de Heer Jezus omgang heeft en hoe meer ge u vernedert hoe meer Hij zich met u zal verenigen".
175. Toen ik uit de biechtstoel kwam, overstroomde een onzegbare vreugde mijn ziel, zodat ik me op een eenzame plaats in de tuin terugtrok om mij voor de zusters te verbergen en mijn ziel de kans te geven zich geheel in God te verliezen. De goddelijke aanwezigheid doordrong mij en op een moment verzonk mijn hele nietigheid helemaal in God en ik voelde, 't is te zeggen, ik onderscheidde dan de Drie Goddelijke Personen die in mij verbleven en beleefde zo'n grote vrede in mijn ziel dat het mij verwonderde dat ik me zo had kunnen verontrusten.
[7] P. Edmond Elter S.J. (1887-1955) leidde de retraite.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 101]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
De eerste van die veranderingen zal de totale vernieling zijn van de huidige fysische ordening. Sint Pieter zegt: De dag van de Heer zal komen als een dief en de hemelen zullen met grote onstuimigheid vergaan, de elementen door de hitte gesmolten en de aarde met al wat erop leeft door het vuur zal verteerd worden [Petr 1]. Zo is de zichtbare aarde, eens door de zondvloed overstroomd, bestemd om opnieuw te vergaan en ze zal in een wereldbrand verslinden. Dezelfde oorzaak dan van de zondvloed zal de uiteindelijke natuurramp veroorzaken, de aarde zal vernield worden omdat de zonden van de mens ze bezoedeld hebben. De elementen zullen totaal opgelost worden omdat ze onwillig aan de ijdelheid onderworpen werden. De hemelen zullen zich pijlsnel teruggetrokken hebben want ook zij, volgens Jobs woord, zijn niet zuiver in aanwezigheid van de Heer [[Job 13].
Maar de tweede verandering, het totale herstel van de schepping, zal meteen na de vernieling van het heelal plaatsvinden. Deze stralende en voorbestemde tempel die de Heer gaat bouwen als het duidelijkste vertoon van zijn glorie kan nooit verduisterd of geschonden worden door de aanwezigheid van de verdoemden. Slechts wanneer deze opgeslorpt zullen zijn in de diepte der aarde en dat het woord infernus et mors missi sunt in stagnum ignis zal volbracht zijn zullen de stoffelijke wezens bevrijd zijn en zal God overgaan tot hun grote vernieuwing.
Sint Augustinus zegt: Wanneer het oordeel volbracht zal zijn zullen hemel en aarde ophouden te bestaan. En Sint Pieter in Ef 2,3, 13: Wij verwachten een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar rechtvaardigheid zal heersen volgens de gekregen belofte.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [8/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 10]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Geboorte van Benoîte. Familiale omgeving
Er was al een dochter in de familie Rencurel, Madeleine, geboren 18 maand eerder en er zal een derde kind komen, Marie, 4 jaar later. Deze ouders waren volgens M. Gaillard, aartsdiaken van Gap, goede katholieken, zeer deugdelijk: ze leefden van hun klein bezit en van het werk van hun handen.
Guillaume Rencurel was bijzonder verliefd op levendige en speelse meisje dat Benoîte was, maar hij overleed toen ze 7 was en de sfeer in de haard werd somber. De schaarse weelde van het huishouden sloeg vlug over tot armoede daar de weduwe niet kon optornen tegen de begerigheid van haar ouders. De arme weduwe werd beroofd van al haar bezittingen verzekert M. Gaillard. Buiten de meter van Benoîte en de priorpastoor kwam niemand deze beproefde familie ter hulp, vandaar de strenge opmerking van de kroniekschrijver over deze bevolking, een van de meest goddeloze in de streek alvorens Laus zijn invloed uitoefende. De lastige omstandigheden van het bestaan verstenen vaak de harten.
De zusters van Benoîte, zoals hun moeder, bleven in Saint-Etienne, waar Madeleine rond 1675 Jean Imbert huwde en Marie rond 1680 André Pons. Weduwe reeds in 1690 [Imbert] en rond 1694 [Pons] bleven ze in de omgeving van Laus en bleven er werken zonder de situatie uit te buiten, want Benoîte waakte zorgvuldig dat haar zusters zich niet verrijkten in dienst van de bedevaart.
De twee stammen van Imbert en Pons zullen niet in de vallei blijven bij gebrek aan mannelijke nakomelingen. Al deze mensen hebben boerenwortels zonder enig sociaal reliëf.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 231]
Johannes de apostel
Johannes en een verloren zoon
Johannes ging weer terug naar Efeze. De priester nam de jongen die hem was toevertrouwd mee naar huis; hij voedde hem op, beschermde hem en zorgde goed voor hem. Tenslotte doopte hij hem. Daarna liet hij zijn zorg en waakzaamheid wat varen; want hij meende hem nu wel los te kunnen laten, onder het volmaakte toezicht van het zegel [ = het doopsel] van de Heer.
Maar een stelletje losbandige nietsnutten kwam ongelukkigerwijs met hem in contact; die kerels waren goed in allerlei kwaad, en bedierven de jongen die te vlug onder het toezicht van zijn opvoeders vandaan was gekomen. Eerst namen de mannen hem mee naar hun dure etentjes, Maar toen gingen ze 's nachts o.a. kleren stelen en namen hem ook mee; daarna meenden ze dat hij aan nog ergere dingen mee zou kunnen doen.
Zo raakte hij al snel gewend aan hun manieren. Hij was een ondernemend jongmens, en stoof nu voorwaarts als een tomeloos, sterk jong paard, dat de goede weg is kwijtgeraakt en de teugels doorbijt; steeds meer ging hij richting afgrond.
Tenslotte wilde hij niets meer weten van Gods genade en bleef het niet enkel meer bij kleine vergrijpen. Na een grote misdaad begaan te hebben dacht hij in één keer verloren te zijn en ging ervan uit dat hij net als de anderen toch wel een zware straf zou krijgen. Daarom organiseerde hij zijn makkers in een roversbende waarvan hij zelf de aanvoerder werd; en hij was hun allen de baas in gewelddadigheid, bloeddorst en wreedheid.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 55]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Afwijzing van rijke, jonge pedanten. Beschaming van geleerden.
Allen waren door zijn wijsheid meegesleept [cfr Lc 5:14-15]. De Nazarethanen verlangden nu van Hem dat Hij hier zou blijven wonen. Zij zouden zorgen voor een huis en in al zijn noodwendigheden voorzien. Zij vroegen Hem daarom ook waarom Hij met zijn Moeder naar Kafarnaüm was gaan wonen. Hij antwoordde dat Hij hier niet kon blijven. Hij was met zijn Moeder naar Kafarnaüm getrokken, omdat Hij midden in het land wilde wonen. Dit was nodig om doeltreffender zijn bestemming en zending te vervullen. Maar zij wilden dit niet begrijpen en hielden zich voor beledigd, omdat Hij niet onder hen wilde wonen. Zij meenden Hem een voordelig aanbod gedaan te hebben en hielden zijn argument van zending en bestemming voor hovaardigheid. In deze stemming verlieten zij, toen het reeds avond was, de school.
De drie jongelingen, die twintig jaar konden zijn, verzochten Hem om een onderhoud, doch Hij stond het hun niet toe tot dat zijn negen leerlingen rondom Hem vergaderd waren. Dit stelde hen teleur. Hij verklaarde dat Hij aldus handelde, opdat er getuigen zouden zijn van hetgeen Hij hun te zeggen had.
In tegenwoordigheid nu van de negen leerlingen legden die zonen Hem zeer heus en ootmoedig hun wens voor, die ook de wens van hun ouders was, te weten dat Hij hen onder zijn leerlingen zou aanvaarden. Hun ouders zouden Hem het onderwijsgeld betalen. Zij verlangden om Hem te vergezellen en verklaarden zich bereid Hem bij Zijn arbeid te dienen en te helpen.
Naar ik zag was Jezus bedroefd omdat Hij hun bede niet inwilligen kon, deels om henzelf, deels om zijn leerlingen, want Hij moest hun de redenen er van geven en zij waren er nog niet vatbaar voor. Hij zegde hun: "Wie geld geeft om zich daarmede iets aan te schaffen, beoogt tijdelijk voordeel en winst, doch wie Zijn weg wou opgaan, moest zelfs zijn ouders en vrienden verlaten. Ook vrijden en trouwden zijn leerlingen niet." Dus stelde Hij hun zeer hoge eisen en dit maakte hen neerslachtig en zij spraken nog van de Essenen, waarvan een groot deel toch getrouwd waren. Doch Jezus antwoordde hun dat zij goed handelden volgens hun wet, doch dat zijn volmaaktheidsleer moest voltooien wat die wet voorbereid had. Hij liet hen gaan en raadde hun aan zich eerst goed te bezinnen.
10. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 15
Maar deze koning zal niet enkel schandeloos zijn, hij zal ook een profeet van de leugen zijn en hij zal zich vestigen en zichzelf God noemen en zal bevelen om te worden aanbeden als de zoon van God en er zal hem macht worden verleend om tekenen en wonderen te verrichten, waardoor hij veel mensen zal verleiden om hem te aanbidden. Hij zal het vuur bevelen om uit de hemel te komen en de zoon uit haar baan halen en een beeld doen spreken en deze dingen zullen gebeuren op zijn woorden. Door zijn mirakelen zullen er zelfs vele wijze mensen door hem verleid worden. Dan zal hij pogen om de tempel van God te vernietigen en de rechtvaardigen te vervolgen en er zal verwarring en rampspoed heersen zoals er sedert het begin van de aarde geen geweest is.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 81: Lilium et Rosa [De Lelie en de Roos]
Urbanus VIII [1623-1644]
Echte naam: Maffeo Barberini
Florence, 5 april 1568 - Rome, 29 juli 1644]
Hij werd geboren uit een familie van groothandelaars en opgevoed bij de Jezuïeten. Hij zou rechten studeren. In 1601 werd hij pauselijk legaat voor Frankrijk en in 1604 aartsbisschop van Nazareth. In 1604 werd hij door Paus Clemens VIII als nuntius en protonotaris naar Parijs gezonden en in 1606 door Paus Paulus V tot kardinaal benoemd.
Gregorius XV stierf tijdens de hondsdagen. Op het conclaaf leden alle kardinalen aan malaria. Acht van hen stierven eraan. Daarom wou men dan ook snel en doeltreffend te werk gaan. Op 6 augustus 1623 werd een man van 55 jaar, die het best weerstand had geboden aan de ziekte, met een ijzeren gezondheid en een onwankelbaar zelfvertrouwen, met eenparigheid van stemmen verkozen: Maffeo Barberini. Hij koos als pausnaam Urbanus VIII.
De Kerk betreurde het feit dat het pontificaat van Gregorius XV slechts twee jaar geduurd had, maar ze zou nog meer spijt krijgen dat het pontificaat van Urbanus VIII tien keer langer duurde. In die tijd verloor ze heel wat aan invloed, prestige en goederen. De goederen gingen echter niet voor iedereen verloren: voor de Barberini' s betekenden ze hun fortuin. Het nepotisme had nu wel zijn eigen record verbeterd: Urbanus VIII gaf meer dan 100 miljoen ecu's uit voor zijn familie, die de machtigste eigenaar werd van de hele pauselijke Staat.
Chris De Bodt
14. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3464 van 5/4/2011
Lieve zonen en dochters, Piuma zal een zwaar kruis te dragen hebben en Mijn arme kinderen zullen groot lijden eraren. Ajuda zal om hulp schreeuwen en Socorro zal ogenblikken van smart beleven. Het eiland Madeira zal ogenblikken beleven van grote rampspoed. De dood zal komen en de mensen zullen wenen en jammeren. Ik vraag u om in de genade van God te leven en dat u alles wat tegengesteld is aan Zijn Wil ontvlucht. Leef voor het Paradijs en ontvlucht de zonde voor altijd. U gaat een toekomst tegemoet van smartvolle rampspoed. Kniel neer in gebed. Luister naar mij. Wees volgzaam en geef Mijn oproepen aan allen door. Zeg geen stap terug. God staat aan uw zijde, ook al ziet u hem niet. Heb moed geloof en hoop. Wie ook met de Heer is: hij zal overwinnen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
13 januari 2011
De Heilige Moeder verscheen en zei: "Mijn kind, Ik kom zo spoedig als ik kan. Prijs Mijn Zoon Jezus en troost Hem want hij wordt zoveel beledigd door de wereld en door dit land. De mensen geloven niet meer in God en groeien hun kinderen op zonder God. Zij geloven enkel in vermaak, geld en materialisme. Zie, Mijn dochter, welke zonden de mensen begaan. Het verlaagt hen tot modder en vernietiging in één minuut. Hoe ween ik voor u allen."
In het visioen keek Mijn Moeder naar me en kwam ze voor mij te staan om mij verschrikkelijke beelden te tonen hoe het water alles opzwelgt, doet vallen en verspreid. De heilige Maria zei: "Het spijt me dat Mijn kinderen zon verschrikkelijke ramp moeten ondergaan. U moet hen vertellen dat ik hen echter niet verlaat in deze schrikwekkende ogenblikken en dat Ik daar aanwezig was om hen te troosten. Mijn kinderen, u moet dingen uit deze ramp leren en uw levens terug tot God veranderen, want Hij is uw enige redding in het geven van leven. Vertel hen dat God heel diep gekwetst is als de mensen zeggen dat de ramp is veroorzaakt door Moeder Natuur. God staat voor elke schepping. Hij laat al deze dingen toe te gebeuren en u moet er u bewust van zijn dat u in de eindtijden leeft en dat alle profetieën moeten worden vervuld. Bid, Mijn kinderen, voor deze mensen en dat de wereld zich zou bekeren en berouw hebben."
Dank u, Mijn Moeder, blijf bij ons. Wij houden van u.
Vertaling: Chris De Bodt
14-04-2011
14 april 2011
14 april 2011
1. De biecht [4/5] [ter voorbereiding op het houden van uw Pasen tijdens de Goede Week]
Benedictus XVI: De biechtstoel is ook een plaats om iets te leren [2/2]
Met betrekking tot de pedagogische waarde voor de biechtelingen, zegt de Heilige Vader dat dit "eerst en vooral afhangt van de werking van de genade en de objectieve invloed van het sacrament in de ziel van de gelovige. Een sacramentele verzoening is een van de ogenblikken waarin de persoonlijke vrijheid en het zelfbewustzijn worden geroepen om zich uit te drukken op een bijzonder duidelijke wijze," zei de Paus. "Dit is misschien ook omdat dit in een tijdperk van relativisme en van een voortdurende vermindering van het bewustzijn van een persoon, de praktijk van dit sacrament ook afneemt.
In deze context heeft het onderzoek van het geweten een belangrijke opvoedkundige waarde, daar het ons leert hoe men met oprechtheid een kijk moet nemen op ons eigen bestaan, om het te tegenover de waarheid van het Evangelie te plaatsen en om de waarde ervan te bepalen, niet allen met menselijke parameters, maar veranderd door de goddelijke openbaring," zei hij. "De vergelijking met de geboden, met de zaligheden en boven alles, met het beeld van de liefde, vestigt de eerste grote 'berouwvolle school.'"
Verder bracht Benedictus XVI naar voor dat een algemene biecht van de zonden "de boeteling nederigheid, de herkenning van zijn eigen breekbaarheid en tegelijkertijd, het bewustzijn van de nood aan de vergevingsgezindheid van God en het vertrouwen dat de goddelijke barmhartigheid zijn leven kan hervormen, bijbrengt."
"In een tijd die wordt gekenmerkt door lawaai, afleiding, vermaak en eenzaamheid," zei de Paus, "is het gesprek van de biechteling met zijn biechtvader een van de weinige, zo niet de enige gelegenheid waar echt en oprecht in diepzinnigheid naar hem geluisterd wordt." Om deze reden vraagt de Bisschop van Rome aan de priesters om "de gepaste aandacht en tijd te schenken aan de oefening van het uitoefenen van de biecht in de biechtstoel. Het verwelkomd en het gehoord worden is eveneens een menselijk teken van de aanvaarding en de goedheid van God van zijn kinderen," zei hij.
De gezondheid van de zielen
In zijn begroeting van de Paus, herinnerde kardinaal Fortunato Baldelli eraan "dat iedere biechtvader de noodzakelijke opleiding en geduld moet hebben voor dit doel en dit om zijn opdracht goed en met de hand op het hart uit te oefenen. De kardinaal stelde aan de Paus de priesters van 242 bisdommen en 68 landen voor die deelnemen aan de jaarlijkse opleiding van het interne forum, en hij bevestigde dat de "leerstellige deelname van de biechtvader absoluut onontbeerlijk is."
De kardinaal beveelt elk jaar deze studiedagen over het sacrament van de biecht aan, en dit in de voetstappen van Paus Pius V die zei: "geef me goede biechtvaders en ik zal de hele Kerk, vanaf haar fundamenten, hernieuwen."
"Met een intense voldoening," zei hij, "zien we dat de vruchten van deze jaarlijkse bijeenkomst hun concrete bevestiging hebben in de dagelijkse activiteiten van alle onderdelen van de Romeinse curie, die met een toenemende interesse benaderd worden en gekend staan als een wezenlijke opdracht binnen de Kerk, die de ziel in elke mens naar boven laat komen.
Bron: Zenit
Vertaling: Chris De Bodt
2. Beeldmateriaal Medjugorjedag te Banneux 2/4/2011 met Vr. Pétar Ljubicic
Toespraak van Vr. Pétar [4/7]
3. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 49]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Maria, Moeder van onze Redder
Janice: Op een keer zat ik met Jacov en gedurende een ogenblik was er een soort van ervaring, of een glimp van waarover u sprak. Ik keek in zijn ogen en ik werd er mij van bewust dat zijn menselijke ogen de Moeder van God [zij stierf bijna twee duizend jaar geleden] elke dag zagen. U ook hebt dat voorrecht. Vicka: Ja. Zij is de Moeder van Jezus, onze Heer en Redder.
Janice: Waarop gelijkt onze Gezegende Moeder echt, Vicka? Vicka: Ze is zo nederig.
Janice: Waarom? Vicka: Omdat ze God kent. Ze zegt dat degene die God goed kennen, nederig zijn omdat God nederig is.
Janice: Weet u waarom dit de laatste keer is dat de Gezegende Moeder naar hier op aarde komt als een verschijning? Vicka: Ze zegt dat het niet meer zal nodig zijn om te komen nadat de geheimen zijn verwezenlijkt.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
4. Twee gigantische draaikolken in de atlantische oceaan stellen wetenschappers voor een compleet raadsel
Amerikaanse wetenschappers hebben twee gigantische draaikolken ontdekt in de Atlantische Oceaan. Ze bevinden zich bij de kust van Guyana en Suriname. Het gaat om een sensationele ontdekking omdat dit deel van de oceaan grondig is onderzocht en niemand iets dergelijks verwachtte te vinden in het gebied. Bovendien kan niemand begrijpen waar de draaikolken vandaan komen en wat voor verrassingen ze in petto hebben.
Volgens de Braziliaanse wetenschapper Guilherme Castellane hebben de twee trechters een diameter van zon 400 kilometer. Tot nu toe kwamen deze op Aarde niet voor. Naar verluidt hebben de trechters een grote invloed op het klimaat. De trechters roteren met de klok mee, ze bewegen in de oceaan als enorme frisbees, twee schijven die in de lucht worden gegooid, legt Castellane uit. De trechters roteren met één meter per seconde waarmee ze vele malen sneller bewegen dan zeestromen. Zelfs gedurende droge maanden, wanneer zeestromen en de instroom vanuit de rivier de Amazone praktisch stil komen te liggen, verdwijnen de trechters niet. Derhalve zijn ze niet afhankelijk van stromend water wat door één van de grootste rivieren ter wereld naar de oceaan wordt getransporteerd. De moderne wetenschap is vooralsnog onbekend met het natuurlijke fenomeen wat de draaikolken creëert."
Het fenomeen is echter niet nieuw. In de meeste gevallen worden de trechters en de ringen gevormd als gevolg van zogenaamde verticale stromingen. Deze ontstaan door verschillen in de dichtheid van het water wat wordt veroorzaakt door temperatuurverschillen van de verschillende lagen. Het is geen geheim dat koud water zwaarder is en dus naar beneden zakt, onder de massa van warm water, wat lichter is. Dit is de reden waarom warme stromingen zich altijd dichter bij het oppervlak bevinden en koude dichter bij de bodem.
Daarnaast speelt het zoutgehalte een rol. Zout water is zwaarder en beweegt omlaag, waardoor minder zout water omhoog gestuwd wordt. Door dergelijk bewegingen van water ontstaan gigantische draaikolken. Deze draaikolken, met een diameter van tientallen of zelfs honderden kilometers, kunnen maanden of jaren blijven bestaan, zo zeggen wetenschappers. De verticale beweging van water is echter een langzaam proces.
Waarom blijven draaikolken gedurende een lange tijd bestaan? Dit komt deels door het magnetische veld van de Aarde. Zeewater bevat veel geladen ionen, bijvoorbeeld natrium en chloor. Watermoleculen zijn dipolen die zowel positief als negatief geladen zijn.
Elke dipool begint rond te draaien wanneer het een magnetisch veld binnenkomt. Een oceanische ring verzamelt miljoenen miljarden moleculen. Dit is de reden waarom de gigantische trechter die is ontstaan als gevolg van de verticale beweging van het water vele maanden of zelfs jaren kan bestaan. Ionen voorzien de trechters van energie. Natrium en chloor zijn ook geladen en lijken in het magnetische veld op een cirkelvormige manier te bewegen.
Het wordt niet uitgesloten dat de enorme draaikolken bij de kust van Zuid-Amerika op dezelfde manier zijn ontstaan als elders in de wereld. Wetenschappers bestuderen momenteel de invloed van de gigantische trechters op het klimaat van Zuid-Amerika en Afrika. Dergelijke draaikolken beïnvloeden de atmosfeer en vormen cyclonische luchtmassas. Ze kunnen ook luchtmassas beïnvloeden die elders zijn gevormd.
5. Bijzondere reeks: De Vrouwe van Alle Volkeren [aflevering 33]
Appendix
In 1967 vertelde Ida Peerdeman, de zieneres, hoe de Eucharistische belevenissen plaatsvonden. Daarbij zei ze o.a.: "De belevenissen hadden altijd plaats direct na het ontvangen van de heilige Communie en waren heel anders dan de Boodschappen van de Vrouwe. Bij de boodschappen was de Vrouwe werkelijk aanwezig. Ik zag Haar voor me als een werkelijk levende persoon en ik hoorde Haar ook met een werkelijke stem tot me spreken, zoals ik een gewoon levend mens voor me zie en hoor spreken.
Bij de Eucharistische Belevenissen was er ook sprake van de werkelijke aanwezigheid van een persoon, maar zonder dat ik die persoon zag. Ik voelde Hem alleen bij mij. Je durft er eigenlijk niet met anderen over te spreken, omdat ze je misschien verwaand vinden, maar voor mij was die persoon, de Heer.
De woorden die bij de Eucharistische Belevenissen werden gesproken, hoorde ik niet van buitenaf zoals in de Boodschappen, maar binnen in mij. Ook zag ik soms beelden, bijvoorbeeld een mond met een vinger ervoor, niet van buitenaf zoals in de Boodschappen, maar weer binnen in mij. Maar de Stem die ik hoorde was werkelijk en ook de beelden die ik zag waren werkelijk. Ik voelde dat mijn ogen en oren opensprongen, precies zoals bij de Boodschappen van de Vrouwe, maar nu meer naar binnen ... beter kan ik het niet uitleggen.
De woorden bij deze belevenissen werden heel langzaam gezegd, maar ik kon ze niet nazeggen zoals bij de Boodschappen van de Vrouwe. Als ik weer thuis was schreef ik ze direct op. Dan was het alsof ik ze opnieuw in mij hoorde...
Zoals bij de Boodschappen van de Vrouwe voelde ik ook deze Eucharistische belevenissen niet van tevoren aankomen. Geheel onverwachts maakte ik na het ontvangen van de heilige Communie zon belevenis mee. Tijdens het meemaken van deze belevenissen kreeg ik steeds een blije, hemelse toestand over me. Ik kan onmogelijk uitleggen wat dat voor een toestand was. Het leek erg veel op de toestand tijdens de laatste boodschap van de Vrouwe op 31 mei 1959. Aan het einde van een Eucharistische belevenis verdween die toestand en was het of ik weer terug was op de aarde. Mijn ogen en oren sloten zich weer van binnen en ik zag en hoorde weer gewoon. Het Licht bij de belevenissen na 25 maart 1961 bleef altijd nog even en trok dan ook weer langzaam weg..."
Met dank aan Pater Peter Klos
6. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 100]
Schrift 1
170. Eerste dag van de retraite. 's Morgens trachtte ik de eerste in de kapel te zijn. Vóór de meditatie had ik nog een moment om tot de Heilige Geest en de Allerheiligste Moeder te bidden. Ik vroeg vurig de Moeder Gods om de genade te bekomen trouw te zijn aan de innerlijke inspraken en trouw de wil van de Vader te kunnen volbrengen, wat die ook zij. Ik ben die retraite met uitzonderlijke moed begonnen.
171. Strijd om het zwijgen te bewaren. Zoals naar gewoonte verzamelen zich de zusters uit alle huizen voor de retraite. Een zuster die ik lang niet gezien had, kwam in mijn cel en zei dat ze mij iets wou zeggen. Ik antwoordde niet en ze zag dat ik het zwijgen niet wou verbreken. Ze zei: "Ik wist niet dat ge zo'n buitengewone waart," en ze ging weg. Ik heb begrepen dat deze persoon geen andere bedoeling had dan haar nieuwsgierige eigenliefde te bevredigen. O mijn God, bewaar mij in de trouw.
172. De Pater [7] die de retraite predikte kwam van Amerika. Hij was voor een kort verblijf naar Polen gekomen en de omstandigheden hadden er voor gezorgd dat hij onze retraite predikte. Een diep innerlijk leven straalde uit deze mens. Zijn persoon verraadde de grootheid van zijn geest. Versterving en ingetogenheid kenmerkten deze priester. Maar ondanks de grote deugden van deze priester, kostte het mij veel moeite mijn ziel, voor wat de genaden betrof, aan hem te ontvouwen. Voor de zonden is het altijd gemakkelijk, maar voor de genaden moest ik werkelijk een grote inspanning doen en dan nog zei ik niet alles.
[7] P. Edmond Elter S.J. (1887-1955) leidde de retraite.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
7. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 100]
Vierde Lezing: Over de plek van onsterfelijkheid of de staat van de verheerlijkte lichamen na de verrzijzenis
Maar op dat vlak is er een woord van onze Meester die van die verwachting een zekerheid maakt. De Heer zegt ons: Hemel en aarde zullen vergaan, de machten des hemels zullen wankelen en de sterren neervallen. De profeet zei al: Heer, je hebt de aarde bij het begin geschapen en de hemel is het werk van je handen. Ze zullen vergaan, maar Jij blijft, ze zullen oud worden en Jij zult ze omvormen als een mantel.
Maar, wat zal de toestand van de schepping en alle wezens zijn nadat ze hun oude banden verbroken hebben en zullen openbloeien in de rust en in het volle en voleindigd leven? Zal de aarde nog om haar as draaien? Zullen de sterren, met grote snelheid verdreven, nog rond hun middelpunt draaien? Zullen de sterren nog hun bleek en koud licht over de oneindigheid verspreiden? Dit zijn ernstige en mysterieuze vragen die het menselijk verstand moeilijk kan beantwoorden zonder de hulp van het geopenbaarde licht. Maar niemand zal tegenspreken dat deze studie over de plek van onsterfelijkheid en vestiging van de mens in de komende eeuwen veel ernstiger en waardiger voor onze geest is dan de beperkte studies die de mensen boeien en die als enig doel trachten enkele zinloze en steriele geheimen aan de veranderlijke en vluchtige natuur te geven.
Mensen zoals rationalisten en pantheïsten die onze hoop niet delen, maar wel de onsterfelijkheid en een hiernamaals aanvaarden, kennen we de toestand niet van de ziel na de dood. Ze wordt ingebeeld als een zinloze afbeelding zonder inhoud, rondzwervend in wazige onbepaalde ruimtes, zonder omschreven in een bepaalde staat en verblijf, als schaduwen die onbewust over hun geweten zijn, die ondergedompeld zijn in het opperste wezen dat het grote geheel heet zoals de stromen die in diepe Oceaan verdwijnen. Fabelachtige en denkbeeldige onsterfelijkheid die niets anders is dat de koude afbeelding van de oneindige nacht en de duistere droom van het niets en het onvermijdelijke.
De Heilige Schrift ontkent al die fabels en zinloze veronderstellingen. Ze leert ons dat, ten tijde van de tweede komst van Jezus Christus, de aarde die we bewonen en de hemel die ons licht geeft het toneel zullen zijn van twee tegengestelde veranderingen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
8. Docudrama: Het Evangelie volgens Johannes [7/22]
Het Evangelie van de apostel Johannes is het meest geliefde Evangelie van de vier. Het Evangelie wordt hier mooi naar voor gebracht in een getrouw en krachtig docudrama van de Bijbelse tekst. Het Evangelie van Johannes reconstrueert nauwgezet en trouw het tijdperk van Jezus tijdens een onstuimige periode dat de loop van de geschiedenis zou veranderen. Henry Ian Cusick speelt de rol van Jezus en het docudrama is ingesproken door Christopher Plummer. Het drama is geregisseerd door Philippe Saville, dateert uit 2003 en duurt 4 uur.
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 9]
Hoofdstuk 1: Regionale en familiale omgeving van Benoîte
Geboorte van Benoîte. Familiale omgeving
Op 17 september 1647 werd Benoîte Rencurel gedoopt zoals we lezen in een kopie van officiële Acte in 1957 teruggevonden in de papieren van de Miniemen in Marseille. Het parochieregister van Saint-Etienne werd gedeeltelijk vernield in de brand van 1692, maar deze Acte was overgeschreven door M. Malaval, vriend van de Paters Miniemen en trouwe pelgrim van Laus rond 1680. Dit is de tekst: In het jaar duizend zeshonderd zevenenveertig op de zeventiende dag van september werd gedoopt Benoîte Rencurel, dochter van Guillaume Rencurel en Catherrine Materon. De peter Imbert Aubert, de meter Catherine Allard uit Saint-Etienne. En door mij ondertekend, Jean Fraisse, prior.
Dit document laat toe de geboorte van Benoîte te stellen op 16 september als meest waarschijnlijke datum, daar het doopsel één dag later of op de dag van de geboorte doorging in die tijd van hoge mate van kinderdood. Het parochieregister toont inderdaad dat 7 op de 10 kindjes binnen de 3 maand overlijden, een natuurlijke selectie die te wijten is aan een gebrek aan hygiëne, aan bekwame vroedvrouwen en aan de overlast van ondervoede moeders die te veel zwanger zijn. Het achterlaten of vermoorden van kinderen was schering en inslag, zoals de registers van Laus zullen aantonen.
De juiste data was niet de zorg van de mensen in die tijd. De overlijdensaktes geven aan: Ongeveer overleden op die leeftijd, en het laatste handschrift van Laus uit 1710 aarzelt tussen 21en 29 september voor de geboortedatum van Benoîte, wat verklaart dat betrokkene zelf niet op de hoogte was.
Vertaling: Broeder Jozef
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 230]
Johannes de apostel
Johannes en een verloren zoon
[Clemens van Alexandrië schrijft in zijn boek 'Welk rijk mens zal behouden worden?' een verhaal over de apostel Johannes], prima lectuur voor mensen die graag mooie en nuttige zaken horen. Luister naar het volgende verhaal, geen fantasie maar echt gebeurd; het gaat over de apostel Johannes en is met zorg overgeleverd en bewaard.
Na de dood van de tiran [keizer Nerva, 98] keerde Johannes van het eiland Patmos terug naar Efese. Als men hem riep, ging hij ook wel naar de heidense streken in de buurt; in sommige stelde hij bisschoppen [= episkopoi] aan, in andere stichtte hij nieuwe gemeenten; soms ook bevestigde hij iemand die door de heilige Geest was aangewezen, in het dienstwerk.
Het gebeurde nu dat hij naar één van die steden toeging; die stad lag niet ver weg en sommigen wisten ook de naam ervan te noemen; Johannes had verschillende kwesties met de broeders besproken en wendde zich toen tot de aangestelde bisschop. Hij keek daarbij naar een jongeman, goed gebouwd, van een vriendelijk voorkomen en met een vurige geest. Johannes zei tegen de bisschop: "Ik beveel u deze jongeman in alle ernst aan in uw hoede, in tegenwoordigheid van de gemeente en met Christus als getuige."
De bisschop ontving hem en beloofde alles, waarna Johannes hetzelfde nog een keer herhaalde en betuigde.
Vertaling: Broeder Joseph
11. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 54]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Afwijzing van rijke, jonge pedanten. Beschaming van geleerden.
De arts vroeg Hem of Hij wist wie van een droge, en wie van een vochtige natuur is, onder welke planeten zulk een mens geboren is, en welke geneeskruiden men aan zo of zulk een mens moet geven en hoe het menselijk lichaam geschapen of ineengestoken zit.
Jezus antwoordde hem als was hij een meester in het vak en wees ter illustratie op de lichaamsgesteldheid van enige aanwezigen, op hun ziekten en de geschikte geneesmiddelen er tegen. Hij sprak van het menselijk lichaam met een kennis die aan de geneesheer totaal onbekend was. Hij sprak van het lichaam van de geest en hoe het op het lichaam inwerkt. Hij maakte ook gewag van ziekten die alleen door gebed en verbetering van leven genezen kunnen worden en van deze die met behulp van natuurlijke geneesmiddelen bestreden moeten worden.
Dit alles zette Jezus zo diepzinnig uiteen, in zulk een welsprekende taal, dat de geneesheer verstomd was en zijn kunde voor overwonnen gaf. Hij gaf toe dat zulk een kennis hem totaal vreemd was. Ik geloof ook dat hij Jezus wilde volgen. Jezus gaf de geneesheer een soort ontleding van het lichaam en een beschrijving van alle ledematen, spieren, aderen, zenuwen en ingewanden: van hun bestemming, onderlinge verhouding en dit zo nauwkeurig en diepzinnig, tevens zo begrijpelijk en doorzichtig, dat de geneesheer zijn onwetendheid en kleinheid erkende.
Ook was daar een sterrenkundige en Jezus sprak over de loop der sterren en zei hoe het ene gesternte het andere beheerst, en hoe de verschillende sterren een verschillende invloed op elkaar uitoefenen. Nog sprak Hij over staartsterren en hemeltekens.
Voor een andere besprak hij de bouwkunde, waarbij Jezus zeer diepzinnige dingen naar voren bracht. Ten slotte bracht Hij het gesprek op de handel en op de betrekkingen met vreemde volkeren. Hij veroordeelde streng allerhande modes en ijdele nieuwigheden, die men van Athene hier had ingevoerd. Hij bedoelde o.m. heidense spelen en goochelkunst die van ginds in het land gekomen waren. Die goochelaars waren ook door Nazareth en andere steden getrokken. Hij zegde dat die ondeugden niet vergeven zouden worden, omdat men die niet voor ondeugden hield en er bijgevolg geen boete voor deed. Daarom zouden ze niet vergeven worden.
12. Diverse profetieën: Firmanius Lactantius, vroegchristelijke schrijver [260-325]
Profetie 14
Als zijn werk zal zijn volbracht zal er een andere koning uit Syrië opstaan, geboren uit een kwade geest, de omverwerper en vernietiger van het menselijke ras, die alles zal vernietigen wat overbleef van het vorige kwaad, samen met hemzelf. Hij zal het opnemen tegen de profeet van God en zal overwinnen en hem afslachten en zal hem doen lijden door hem onbegraven te laten, maar na de derde dag zal hij terug tot leven komen, en terwijl allen dit wonder zullen aanschouwen zal hij in de hemel opgenomen worden.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 80: In Tribulatione Pacis [In de verstoring van de Vrede]
Gregorius XV [1621-1623]
Echte naam: Alessandro Ludovisi [Bologna, 9 januari 1554 - Rome, 8 juli 1623]
Allesandro werd in 1554 geboren en werd rechter van het Capitool. In 1612 maakte Paulus V hem tot aartsbisschop van Bologna. Als nuntius bij het hof van Savoye bemiddelde hij tussen de hertog van Savoye en koning Filips van Spanje. In 1616 werd hij kardinaal en in 1621 opvolger van Paulus V. De betrekkingen tussen Engeland en de Paus namen tijdens zijn regering een vriendschappelijker karakter aan en Gregorius XV werd door de Europese vorsten hoog ingeschat, niet alleen in wat betreft de godsdienstige aangelegenheden, maar ook in zuiver politieke kwesties.
Zijn pontificaat had veel te lijden onder de dertigjarige oorlog, een grootschalig conflict waar de meeste Europese mogendheden bij betrokken waren. De oorlog duurde van 1618 tot 1648 en eindigde met de Vrede van Westfalen. Een coalitie rond de Duitse keizer, waar ook Spanje deel van uitmaakte, vocht tegen wisselende coalities van voornamelijk protestantse staten. Aanleiding was een opstand in Bohemen, dat deel uitmaakte van de Habsburgse monarchie. Deze opstand leidde tot een burgeroorlog binnen het Heilige Roomse Rijk, meteen een uitleg voor Malachias profetie. In latere fasen van de oorlog speelden Zweden en Frankrijk, beide tegenstanders van de keizer, een belangrijke rol. Voor de keizer en zijn bondgenoten liep de oorlog uit op een nederlaag.
Chris De Bodt
14. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3464 van 5/4/2011
Lieve zonen en dochters, Piuma zal een zwaar kruis te dragen hebben en Mijn arme kinderen zullen groot lijden eraren. Ajuda zal om hulp schreeuwen en Socorro zal ogenblikken van smart beleven. Het eiland Madeira zal ogenblikken beleven van grote rampspoed. De dood zal komen en de mensen zullen wenen en jammeren. Ik vraag u om in de genade van God te leven en dat u alles wat tegengesteld is aan Zijn Wil ontvlucht. Leef voor het Paradijs en ontvlucht de zonde voor altijd. U gaat een toekomst tegemoet van smartvolle rampspoed. Kniel neer in gebed. Luister naar mij. Wees volgzaam en geef Mijn oproepen aan allen door. Zeg geen stap terug. God staat aan uw zijde, ook al ziet u hem niet. Heb moed geloof en hoop. Wie ook met de Heer is: hij zal overwinnen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
13 januari 2011
De Heilige Moeder verscheen en zei: "Mijn kind, Ik kom zo spoedig als ik kan. Prijs Mijn Zoon Jezus en troost Hem want hij wordt zoveel beledigd door de wereld en door dit land. De mensen geloven niet meer in God en groeien hun kinderen op zonder God. Zij geloven enkel in vermaak, geld en materialisme. Zie, Mijn dochter, welke zonden de mensen begaan. Het verlaagt hen tot modder en vernietiging in één minuut. Hoe ween ik voor u allen."
In het visioen keek Mijn Moeder naar me en kwam ze voor mij te staan om mij verschrikkelijke beelden te tonen hoe het water alles opzwelgt, doet vallen en verspreid. De heilige Maria zei: "Het spijt me dat Mijn kinderen zon verschrikkelijke ramp moeten ondergaan. U moet hen vertellen dat ik hen echter niet verlaat in deze schrikwekkende ogenblikken en dat Ik daar aanwezig was om hen te troosten. Mijn kinderen, u moet dingen uit deze ramp leren en uw levens terug tot God veranderen, want Hij is uw enige redding in het geven van leven. Vertel hen dat God heel diep gekwetst is als de mensen zeggen dat de ramp is veroorzaakt door Moeder Natuur. God staat voor elke schepping. Hij laat al deze dingen toe te gebeuren en u moet er u bewust van zijn dat u in de eindtijden leeft en dat alle profetieën moeten worden vervuld. Bid, Mijn kinderen, voor deze mensen en dat de wereld zich zou bekeren en berouw hebben."
Dank u, Mijn Moeder, blijf bij ons. Wij houden van u.
