Redactie
Medjugorje België en Nederland
Chris De Bodt
(1958 - 2012)

medjugorjebn@gmail.com

Patty De Vos
Kasteelstraat 81
9180 Temse
België
patty.de.vos@hotmail.com

Dr. Guy Claes
Platanendreef 40
8790 Waregem
België
gclaes@scarlet.be

Henk
Twan Vereecken
Geertrui Schonken
Veerle De Caluwé
Anne Van Der Sloten
p. Alfons J. Smet
Broeder Joseph
Zoeken in blog

Medjugorje 2015 Medjugorje 2014 Medjugorje 2013 Medjugorje 2012 Medjugorje 2011 Medjugorje 2010

 

Voorlopig worden enkel de boodschappen gepubliceerd.
22-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zalige Anna Maria Taigi: 16 profetieën
Zalige Anna Maria Taigi: 16 profetieën

Anna Maria Taigi, geboren Anna-Maria Gesulada Antonia Gianetti [Siena, 29 mei 1879 - Rome, 9 juni 1937] was een Italiaanse mystica. Deze kleine, getrouwde moeder van verschillende kinderen was gevraagd door pausen, koningen en koninginnen voor haar zeer preciese onthullingen van de toekomst. Ze kon het verleden zien, het heden en de toekomst door een lichtende aardbol opgehangen tussen hemel en aarde en haar aangeboden door God. Ze kon de diepten van de ziel zien en ze kon ononwonden vertellen waar de overleden familieleden verbleven, in de hemel, in de hel of in het vagevuur. Ze had de bekwaamheid van bilocatie en droeg de stigmata van Christus. In 1906 werd zij door Paus Benedictus XV zalig verklaard. Haar feestdag valt op 9 juni


Het ongeschonden lichaam van Anna Maria Tagia
Profetie 1

God zal twee verordeningen uitvaardigen. Eén zal tevoorschijn komen op aarde nl. oorlogen, revoluties en ander kwaad. De andere veroordeling komt uit de lucht.

Profetie 2

Een zeer dikke duisternis zal zich op de aarde ontwikkelen gedurende drie dagen. Deze vreselijke duisternis zal zich manifesteren met zulke epidemische rook en gevuld zijn met zulke schrikwekkende verschijnselen dat ze, op een speciale manier, de dood van de hypocrieten en de vijanden van de Heilige Kerk zal veroorzaken.

Profetie 3

Op dit vreselijk moment zullen verschillende van deze verderfelijke mensen, vijanden van de kerk en van God, zo gedood worden door deze goddelijke gesel dat hun lichamen rond Rome even talrijk zullen zijn als de vissen die door de watersnood van de Tiber in de stad werden geworpen. Alle vijanden van de kerk, zowel bekende als onbekende, zullen erg lijden of ten onder gaan over de gehele aarde gedurende de totale universele duisternis, met uitzondering van enkelen, die God daarna zal bekeren. De lucht zal bezoedeld zijn met duivels, die zullen verschijnen onder alle mogelijke afschuwelijke vormen.

Profetie 4

Gedurende de duisternis, zal kunstlicht onmogelijk zijn. Alleen gezegende kandelaars zullen voor licht kunnen zorgen. Hij die zijn venster uit nieuwsgierigheid opent om naar buiten te kijken of zijn huis verlaat zal ter plaatse dood vallen. Gedurende deze drie dagen zouden de mensen in hun huizen moeten blijven, de rozenkrans bidden en God smeken om vergiffenis.

Profetie 5

Een hemelse verschijning zal plaats hebben om de getrouwen gerust te stellen. St. Petrus en St. Paulus zullen verschijnen op de wolken, en al de mensen zullen hen zien en op een bovennatuurlijke wijze zal het geloof en het vertrouwen terug in hun harten keren.

Ontelbare bekeringen van ketters zullen een universele godsdienst veroorzaken.

Profetie 6

Op een dag, terwijl Anna Maria de stromen van tranen opving, bad ze en ze offerde haar acties en lijden op voor de bekering van de zondaars, voor de vernietiging van de zonde en opdat God zou worden erkend en door iedereen zou worden geliefd.

Profetie 7

Gedurende verschillende opeenvolgende dagen zag Anna Maria een buitengewone duisternis die zich over de hele wereld verspreidde. Ze zag ook ruïnes van muren vallen vergezeld van veel stof alsof een groot gebouw ineen was gezakt. Deze gesel werd haar op verschillende gelegenheden getoond. Dit zou kunnen wijzen op ruïnes veroorzaakt door vreselijke aardbevingen, of de vernielingen teweeg gebracht door de goddeloze communisten. We veronderstellen en we zijn er bijna volledig zeker van, dat deze duisternis voelbaar zal zijn, gelijkaardig aan die van Egypte vernoemd in Exodus, tiende hoofdstuk, en dat het gedurende drie dagen zal voortduren.

Profetie 8

Gelovigen zullen worden vervolgd, priesters zullen worden afgeslacht, de kerken zullen worden gesloten, maar slechts voor een korte tijd. De Heilige Vader zal verplicht worden Rome te verlaten.

Profetie 9

Onze Heer zei tot haar: "eerst moeten vijf grote bomen worden gekapt opdat de triomf van de kerk zou komen. Deze vijf bomen zijn vijf grote ketterijen." Dan zei de dienaar van God: "Tweehonderd jaar zijn nauwelijks voldoende opdat dit alles zou gebeuren." En Onze Heer antwoordde: "Het zal niet zo lang duren als je denkt!"

Profetie 10

Vooreerst zullen verscheidene wereldse geselingen gebeuren. Ze zullen bedreigend zijn maar ze zullen kunnen gewijzigd en verkort worden door de gebeden en de boetedoeningen van vele heilige zielen. Er zullen grote oorlogen plaats vinden waarbij miljoenen mensen zullen ten onder gaan door ijzer en staal. Maar, na deze wereldse geselingen zal de Hemelse geseling komen, die direct rechtstreeks de onboetvaardige zal treffen. Deze geseling zal verreweg zorgwekkender en vreselijker zijn; ze zal door niets worden tegengehouden noch gewijzigd, maar ze zal plaats hebben en optreden in volle hevigheid. Hoe dan ook, waaruit deze geseling zal bestaan, heeft God aan niemand geopenbaard, zelfs niet aan Zijn intiemste vrienden.

Profetie 11

God zal twee strafmaatregelen zenden: één zal onder de vorm van oorlogen zijn, revoluties en ander kwaad; het zal voortkomen uit de aarde. De andere zal vanuit de Hemel worden gezonden. Over de ganse aarde zal een intense duisternis,die drie dagen en drie nachten duurt, komen. Men zal niets kunnen zien, en de lucht zal geladen zijn met de pest, die hoofdzakelijk, maar niet enkel de vijanden van de godsdienst zal treffen.

Profetie 12

Al de vijanden van de Kerk, bekend of onbekend, zullen over de gehele aarde ten onder gaan gedurende die allesomvattende duisternis, met uitzondering van diegenen die zich spoedig tot God zullen bekeren. De lucht zal besmet zijn met demonen die onder alle soorten afschuwelijke vormen zullen verschijnen.

Profetie 13

De godsdienst zal worden vervolgd, en priesters afgeslacht. Kerken zullen worden gesloten, maar slechts voor een korte tijd. De Heilige Vader zal verplicht worden om Rome te verlaten.

Profetie 14

Frankrijk zal in een schrikwekkende anarchie terecht komen. De Fransen zullen een hopeloze burgeroorlog voeren tijdens dewelke zelfs oude mannen de wapens zullen opnemen. De politieke partijen, die hun bloed hebben vergoten en in razernij terecht kwamen zonder tot een bevredigende oplossing te komen, zullen overeenkomen om uiteindelijk regres te hebben tot de Heilige Zee. Dan zal de paus een speciale gezant zenden naar Frankrijk... Als gevolg van de ontvangen informatie zal Zijne Heiligheid zelf een kristelijke koning benoemen voor het bestuur van Frankrijk.

Profetie 15

Na drie dagen van duisternis, zullen de Heilige Pertrus en de Heilige Paulus, die vanuit de hemel zijn neergedaald, prediken over de ganse aarde en een nieuwe paus aanduiden. Een groot licht zal vanuit hun lichaam op de kardinaal schijnen die de nieuwe paus zal worden. Dan zal het christendom zich over de gehele wereld verspreiden. Hij is de heilige hogepriester, gekozen door God, die de storm zal weerstaan. Op het einde zal hij de gave hebben om mirakelen te doen, en zijn naam zal worden geprezen over geheel de aarde.

Profetie 16

Volledige naties zullen terug keren naar de kerk en het aanschijn van de aarde zal worden vernieuwd. Rusland, Engeland, en China zullen de kerk binnen treden.

Vertaling
: Henk


20-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.19 profetieën van de Heilige Hildegard Van Bingen [1098-1179]
19 profetieën van de Heilige Hildegard Van Bingen [1098-1179]

Hildegard Van Bingen werd geboren te Bermersheim in het jaar 1098 en was een Duits benedictijnse abdis. Vanaf haar 43ste levensjaar kreeg zij haar visioenen. De officiële kerkelijke autoriteiten volgden haar visioenen in eerste instantie argwanend. Dit veranderde toen, tijdens de synode van Trier in 1147, de heilige Bernardus van Clairvaux en de aartsbisschop van Mainz haar onder de aandacht van Paus Eugenius III brachten, die haar aanspoorde en bemoedigde om haar werk voort te zetten. Zo kon zij met de zegen van de Kerk haar eerste grote werk, Scivias [Ken de wegen van de Heer] voltooien. Later schreef zij nog twee grote visioenenboeken: Liber vitae meritorum [Boek van de verdiensten van het leven] en Liber Divinorum Operum [Boek van Goddelijke werken].

Op 17 september van het jaar 1179 stierf Hildegard van Bingen op de leeftijd van 81 jaar. De aanwezigen beweerden dat op dat moment vanuit de hemel een helder licht op haar sponde viel. Haar Reliek werd in 1642 overgebracht naar de parochiekerk in Eibingen. Ze is nimmer heiligverklaard, maar staat toch gewoon op de heiligenkalender.

Haar profetieën horen tot de bekendsten onder de profetieën, dankzij de precisie en de gedetailleerdheid van haar visioenen. De Heilige Hildegard vertelde veel over de komst van de antichrist en de reeks van gevolgen die daaruit voortkwamen. Anne Catherine Emmerich werd verteld dat Hildegard, door de Heilige Geest, de mogelijkheid was gegeven om haar visioenen op te schrijven, ook al was zij nooit in staat geweest om te lezen of te schrijven, om zo de kastijding over de leugenaars af te roepen en om te profeteren over de slechte vrouwen van Babylon. Geen persoon heeft zoveel genaden ontvangen als Hildegard, wiens voorspellingen heden ten dagen nog steeds worden vervuld.


Profetie 1

Hij [de antichrist] zal komen op de laatste dagen van de wereld. Hij zal niet satan zelf zijn, maar een mens die zijn gelijke is in verschrikkelijke slechtheid. Zijn moeder, een verdorven vrouw, bezeten door de duivel, zal als prostituee in de woestijn leven. Ze zal beweren dat ze niet weet wie de vader is en ze zal volhouden dat haar zoon geboren was door God op een bovennatuurlijke manier, zoals het kind van de Heilige Maagd. Sommige mensen zullen haar dan als een heilige vereren.

Profetie 2

De antichrist zal komen uit een land dat ligt tussen twee zeeën, en hij zal zijn tirannie in het oosten uitoefenen. Na zijn geboorte zullen valse leren en geloven opkomen, gevolgd door oorlog, honger en ziekten.

Profetie 3

Zijn moeder zal hem aan niemand laten zien, en toch zal ze met magische krachten er voor zorgen dat de mensen van hem houden. Hij zal opgroeien op verschillende geheime plaatsen en zal verborgen blijven totdat hij volwassen is. Zodra hij opgegroeid is zal hij een gewelddadige leer verkondigen. Hij zal mensen verleiden en aantrekken door hen vrij te stellen van alle goddelijke en kerkelijk geboden, door hun zonden te vergeven en te laten geloven in zijn goddelijkheid. Hij zal het doopsel verwerpen en het evangelie ontkennen. Hij zal alleen maar tegenspraken doen.

Profetie 4

Hij zal zeggen: "Jezus van Nazareth is niet de zoon van God, maar een oplichter die zichzelf uitgaf voor God en de kerk gaf toe aan dit bijgeloof. De werkelijke Christus is gekomen in mijn persoon. Ik ben de redder van de wereld"

Profetie 5

In het bijzonder zal hij proberen de Joden te overtuigen dat hij de messias is, gezonden door God, en de Joden zullen hem als zodanig erkennen. Zijn geloofsleer zal de oorsprong vinden in de Joodse religie en op eerste gezicht niet veel afwijken van de fundamentele leer van de Christenen, want hij zal leren dat er maar één God is, die de wereld geschapen heeft, die almachtig is en die de gedachten van de mensen kent en oprecht is, die de mensen beloont als ze zijn geboden onderhouden en de slechte mensen zal straffen, die zal verrijzen uit de doden als zijn tijd gekomen is. Deze God heeft gesproken door Mozes en de profeten, daarom moeten de Joodse wetten aangehouden worden, met name besnijdenis en de Sabbat, maar door zijn morele weten zal hij de orde van de wereld omkeren. Daarom staat hij ook bekend als "De Wetteloze."

Profetie 6

Hij zal denken dat hij de tijd en de wetten kan veranderen. Hij zal alle wetten afdoen, zowel de morele als de kerkelijke principes weigeren en de wereld naar zich toetrekken. Hij zal vrijheid schenken van de geboden van Gd en de kerk en iedereen toe laten wat hij ziet zitten. Door dit te doen hoopt hij erkend te worden door de wereld als de bevrijder van het juk en als de oorzaak van de voorspoed van de wereld.

Profetie 7

Religie zal hij makkelijker maken. Hij zal zeggen dat je niet meer hoeft te vasten en geen dingen meer hoeft te weigeren, zoals de mensen dat vroeger deden, toen ze de goedheid van God nog niet kenden. Het zal voldoende zijn om van God te houden. Hij zal mensen laten feesten tot ze er bij neer vallen zodat ze medelijden zullen hebben met de mensen van eerdere eeuwen. Hij zal vrije liefde preken en familiebanden breken. Hij zal al het heilige vervloeken, en alle genade van de kerk beschimpen met duivelse valsheid. Hij zal nederigheid verbieden en verschrikkelijke dogma’s vaststellen. Hij zal dat wat God geleerd heeft in het Oude en het Nieuwe Testament afbreken en verklaren dat zonde en slechtheid geen zonde en slechtheid zijn. Kortom: hij zal beweren dat de weg naar de hel de weg naar de hemel is.

Profetie 8

Een grote vijand van de Kerk, een vervolger van de antichrist, zal de titel van verlosser opeisen. De heidenen zullen deze vervolger volgen en de ware Kerk van Christus vervolgen. Hun sluwheid zal groot zijn, zo groot zelfs dat ze vele rechtvaardigen achter zich krijgen. De bisschoppen zullen over het algemeen goed blijven, maar zullen allemaal, dankzij hun moed en trouw aan de kerk, veel lijden, maar vele protestanten zullen de kinderen van God troosten met hun bekering tot de katholieke kerk. Onmiddellijk na de antichrist zal er honger zijn en zullen er aardbevingen komen [De protestanten bestonden nog niet toen deze voorspelling werd gedaan].

Profetie 9

Zodra de grote heerser de Turken bijna volledig verslagen heeft, zal een overgebleven Mohammedaan zich bekeren. Hij zal priester, bisschop en kardinaal worden, en van zodra er een nieuwe paus gekozen wordt [juist voor de antichrist], zal deze kardinaal de paus doden voor hij gekroond wordt, uit jaloezie omdat hij zelf paus wou zijn. Daarna, terwijl de andere kardinalen een nieuwe paus benoemen, zal hij zichzelf uitroepen tot anti-paus, en twee-derde van de christenen zullen hem volgen. Hij, net als de antichrist, zullen afstammelingen van de stam Dan zijn [Sommige zeggen dat de Turken de afstammelingen van de stam Dan zijn.]"

Profetie 10

Zodra de vrees voor God weg is zullen overal gewelddadige en ernstige oorlogen gevochten worden. Een grote hoeveelheid mensen zal worden afgeslacht en vele steden zullen veranderen in stappels rommel. Een paar ongewone slechte mensen zullen hun spel spelen ten koste van de vrede en de voorspoed van anderen. Zoals het was aan het begin van de wereld, zal God de roede van gerechtigheid over zijn vijanden doen neerdalen om het kwaad uit te bannen.

Profetie 11

De straten van Jeruzalem zullen dan stralen in het mooiste goud door het bloed van de Christenen dat nu als een rivier stroomt. Tegelijkertijd zal de antichrist zijn wonderen vergroten. Zijn beulen zullen zulke wonderen verrichten terwijl ze de Christenen zodanig zullen martelen dat de mensen zullen denken dat de antichrist de ware God is. De beulen zullen niet toelaten dat de Christenen martelaren worden en zullen daarom de pijn en het lijden van hen verlengen totdat ze zich bekeren. Maar sommigen zullen een speciale gave van God ontvangen en sterven tijdens dit lijden.

Profetie 12

Het teken [van de antichrist] zal een hels symbool van het doopsel zijn, want daardoor zal een persoon gebrandmerkt worden als een volger van de antichrist en ook van de duivel en daarmee geeft hij zichzelf over aan de invloed van satan. Iemand die dit teken van de antichrist niet draagt zal niets kunnen kopen of verkopen en zal onthoofd worden.

Profetie 13

Hij de heersers voor zich winnen, de machtigen en de rijken, en de vernietigingen bewerkstelligen van hen die zijn geloof niet aanvaarden. Tenslotte zal hij de hele aarde bezitten.

Profetie 14

De antichrist zal de aarde doen bewegen, bergen verzetten, rivieren laten opdrogen, donder en bliksem doen verschijnen en hagel laten neerdalen, de bladeren van de bomen weghalen en ze weer aan de bomen zetten, mensen ziek maken en weer genezen, duivels uitdrijven en de doden tot leven wekken. Het zal lijken alsof hij gekruisigd wordt en weer tot leven komt. Christenen zullen verbaasd zijn en in trieste twijfel, terwijl de antichrist zich vestigt in hun valste geloof.

Profetie 15

Tenslotte, als hij als zijn plannen begonnen is, zal hij aanbidders verzamelen en zeggen dat hij naar de hemel zal terugkeren. Maar tijdens zijn tenhemelopneming zal een bliksemschicht hem raken en doden. De geplande hemelvaart zal gebeuren door middel van slim bedachte apparaten, en op het moment dat het had moeten plaatsvinden, en dit zijn einde moet betekenen, zal er een wolk ontstaan van onverdragelijke geur. Hierdoor zullen de mensen weer tot hun besef komen.

Profetie 16

Dan zullen de mensen zich klaar maken voor het laatste oordeel, een dag die inderdaad verborgen is in geheimen en raadsels, maar niet ver in de toekomst ligt.

Profetie 17

Een lange tijd van vrede zal volgen op de verwoesting en de oorlogen, en dit zal voorafgaan aan de twee komst van Christus. Tijdens deze tijd zal God zijn rijkste zegeningen schenken. Tijdens deze gezegende dagen zullen vruchtbaarheid en voorspoed over de aarde komen. Er zullen wolken zijn die de aarde zullen vruchtbaar maken, zo zal de Heilige Geest alle naties en stammen der aarde verrijken met de dauw van Zijn Heerlijkheid. Een werkelijk zomer van spiritueel leven zal komen.

Tijdens deze tijd zullen er ook de heilige engelen, die eerst buiten de mensen verbleven door de zonden, zich mengen met de mensen, want ze zijn gelukkig met het herstel en de heiligheid van hun leven. Vele heidenen zullen zich ook bekeren, zich laten dopen en Christus erkennen en aanbidden. Vele bekeerde Joden en heidenen zullen de glorie van de Kerk vergroten, tot verbazing van de mensheid. Vele wijze mannen met de gave van profetie zullen de geheimen van de Heilige Schrift onthullen.

Profetie 18

Henoch en Elias worden in het paradijs door God op een bijzondere wijze onderricht. God laat hen de werken van de mens zien alsof ze het met hun eigen ogen zagen. Deze twee mannen zullen daarom wijzer zijn dan alle wijze mannen bij elkaar. Dezelfde kracht die Henoch en Elias van de aarde wegtrok zal de storm terugbrengen terwijl de antichrist zijn valsheid verspreid. Zolang zij tussen de mensen blijven zullen ze elke 40 dagen verfrist worden. Ze hebben de opdracht van God om de antichrist te weerstaan en de mensen terug te leiden naar de Weg der verlossing.

Beide mannen, onderscheiden door leeftijd en status, zullen spreken: De vervloekte is gestuurd door de Duivel om de mensen te verwoesten. We zijn bewaard door God op een geheime plaats, waar we het lijden van de mens hebben gemist. We zijn nu gestuurd door God om de heidense leer van deze verwoester te stoppen. Kijk, of wij uw gelijke zijn in status en leeftijd."

En omdat de getuigenis van beide gelijk zijn aan elkaar, zullen ze worden geloofd. Allen zullen ze deze oude mannen volgen en het heidendom verwerpen. Ze zullen alle steden en dorpen bezoeken waar de antichrist zijn heidense leer heeft verkondigd en ze zullen door de kracht van de Heilige Geest echte wonderen verrichten. Alle mensen zullen verbaasd zijn over hen.

Henoch en Elias zullen de volgers van satan verwarren met donderslagen, hen verwoesten en de Christenen in hun geloof bevestigen. Daarom zullen de Christenen zich richten op het martelaarschap die de zoon van het kwaad voor hen heeft bereid, zoals een maaltijd, zodat de moordenaren moe worden van het tellen van de doden omdat het zulke grote aantallen zijn, want hun bloed zal lopen als rivieren.

Profetie 19

Henoch en Elias hebben veel van hun wijsheid en kennis geleerd in het Paradijs in afwachting van hun wederkomst op de aarde. God zal hen elke veertig dagen onderrichten terwijl ze op de aarde zijn. Ze zullen bijzondere genaden en krachten ontvangen van God om te vechten tegen de antichrist.


19-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Joden in de bijbelse profetie
Joden in de bijbelse profetie

Weinig Bijbelse studies zijn zo opwindend als deze over de Joden, omdat ze dikwijls een sleutel inhouden met betrekking tot de toekomst. De Heilige Schrift onthult hen als "Gods oogappel" [Zacharai 2:8], hun land is heilig [Zacharia 2:16], hun stad Jeruzalem wordt omschreven als het "middelpunt der wereld" (Ezechiël 5:5]. Het volk wordt omschreven als overspelig en ontrouw (Ezechiël 16 en Hosea] en de Bijbel verduidelijkt eveneens dat ze zowel het voorwerp zullen worden van Gods toorn [Jeremia 30:7] als van Zijn genade [Zacharia 13:1] in de eindtijden.

En dit zijn maar enkele onthullingen. Het overizcht aan profetieën waar het Joodse volk is bij betrokken is gewoon indrukwekkend en is zowel van toepassing op het verleden, het heden, als op de toekomst. Het toont als niets anders, Jezus' Kruis uitgezonderd, Gods liefde en genade aan.

Paulus werd zo overweldigd door Gods geduldige uitspraken om een gedeelte van de Joden te redden dat hij in verrukking uitschreeuwde: "Hoe onpeilbaar is toch Gods rijkdom, wijsheid en kennis! Hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beslissingen, hoe onnaspeurlijk zijn wegen! [Romeinen 11:33]

Laat ons deze onwaarschijnlijke profetieën, die betrekking hebben op het Joodse volk, eens nader bekijken en laat ons beginnen met de profetieën die reeds in vervulling zijn gegaan.

Vervulde profetieën

Verspreiding: De Joden zijn diverse malen gewaarschuwd dat ze wereldwijd zouden worden verspreid, als ze niet trouw bleven aan hun verbond met God. Overweeg deze woorden van Mozes: "Hij zal je over de hele aarde verspreiden; bij allerlei volken zul je vreemde goden vereren, goden met wie jullie, noch je voorouders iets te maken hadden, goden van hout en steen [Deuteronomium 28:64]" en "Ik zal jullie vijanden met getrokken zwaard achter je aan laten jagen en je verspreiden onder de volken. Jullie land zal een woest en verlaten oord zijn en jullie steden zullen in puin liggen [Leviticus 26:33].

Vervolging: De Heer waarschuwde de Joden eveneens dat ze zouden worden vervolgd, waar ze zich ook zouden bevinden. Opnieuw steken de woorden van Mozes boven de anderen uit: "En bij die volken zult u geen rust vinden, geen veilige plek zal er zijn voor uw voeten. De Heer zal daar uw hart laten sidderen, uw ogen laten kwijnen en uw ziel laten versmachten [Deuteronomium 28:65]."

Woestenij: God zei dat na hun verspreiding hun land een "woestenij", en hun steden een puinhoop zullen worden [Leviticus 26:33]. Mozes geeft een meer grafische voorstelling: "De grond is doordrenkt van zwavel en zout: verschroeide aarde waarin geen zaad ontkiemt en geen plant kan groeien. Bij het zien van dit geteisterde land zullen de volken vragen: Waarom heeft de Heer dit land zo zwaar getroffen? Waarom is hij zo heftig in woede ontstoken? [Deuteronomium 29:22-33]"

Behoud: Maar God beloofde in zijn onmetelijke genade eveneens dat hij de Joden als een gescheiden volk zou bewaren tijdens hun wereldwijde omzervingen. Jesaja omschrijft dit het kleurrijkst: "Want zoals de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, die Ik maken zal, voor mijn aangezicht zullen blijven bestaan, luidt het woord des Heren, zo zal uw nageslacht en uw naam blijven bestaan [Jesaja 66:22]." en "Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontfermen zou over het kind van haar schoot? Al zouden zij die vergeten, toch vergeet Ik u niet [Jesaja 49:15]."
Hij voegt hier nog aan toe: "Kijk, in mijn handpalmen heb Ik u geschreven, en uw muren staan mij voortdurend voor ogen [Jeseja 49:16]." Deze aangelegenheid staat verder nog beschreven in Jeremia 30:11 en Jeremia 31:36: "Want Ik ben bij u om u te redden. Met alle volken, waaronder Ik u verspreid heb, reken Ik voorgoed af, maar met u doe Ik dat niet. Wel bestraf Ik u zoals u verdient. Ik laat u niet ongestraft" en "zolang als Ik het heelal in stand houd, zolang ook zal Israël mijn volk zijn."

Tijdens de afgelopen 2.000 jaar heeft God alle vier deze profetieën in vervulling doen gaan. In 70 na Christus vernietigden de Romeinen Jeruzalem en werd het land verwoest achtergelaten, waarbij de Joden over de hele wereld werden verspreid. Antisemitisme is iets van alle tijden en bereikte een hoogtepunt tijdens de Nazivervolging onder Wereldoorlog II. Maar hij behield en bewaarde ook het Joodse volk en de vervulling van deze profetie is een van de merkwaardigste mirakelen in de geschiedenis: geen enkel volk ter wereld is zo verspreid geweest en toch er in geslaagd om hun éénheid als natie te herwerven.

Lopende profetieën

Wij leven in een bevoorrecht tijdperk waarin vele beloften over de Joden in vervulling gaan. Wat een getuigenis dat onze God levend en wel is, dat God zich op Zijn troon bevindt en alles beheerst en dat Hij steeds Zijn beloften nakomt.

Hereniging: De profeten uit het Oude Testament beloven herhaaldelijk dat de dag komt dat God de Joden zal herenigen in Palestina [Jesaja 11:10-12 en Ezechiël 36:22-28]. Deze merkwaardige hereniging van de Joden uit de vier windstreken is pas recentelijk gebeurd. Het was na Tweede Wereldoorlog dat de deuren voor een terugkeer van de Israëlieten werden geopend, toen het bestuur overging van de Turken [niet bepaald voorstanders van de Joden] naar de Britten [positieve houding tegenover de Joden]. De Holocaust tijdens de Tweede Wereldoorlog was de grote aanleiding dat vele Joden zouden terugkeren naar hun land.


Natie: De profeten beweerden dat wanneer het volk zou herenigd zijn, ook de natie opnieuw zou gevestigd worden. Dit gebeurde op 14 mei 1948 [Jesaja 66:7-8 en Zacharia 12:3-6]. Dit is een hoofdprofetie, een gebeurtenis waar vele profetische geleerden reeds zolang naar verwezen en onder veel spot en hoon door velen, die nooit in een hereniging van Israël geloofden, werd weggelachen.

Herwinning: God beloofde dat wanneer Israël opnieuw een natie zou worden, het land tevens een bloei zou kennen [Jesaja 35:1-7 en Joël 2:21-26] en zoals Ezechiël het zegt in 36:35: Vol bewondering zal men zeggen: Dit land, dat eens een wildernis was, is nu mooi als de tuin van Eden. De steden die volledig verwoest waren, zijn weer versterkt en bewoond. En het is dit precies wat de toeristen die uit Israël komen vandaag zeggen: het is opnieuw het land van melk en honing. Tijdens deze eeuw zijn er meer dan 300 miljoen bomen aangeplant en is de regenval met 450 procent gestegen. Het vroegere door malaria geteisterde moerasland wordt opnieuw bewerkt. Water uit het Meer van Galilea werd gekanaliseerd naar woestijngebied. Het land is nu vruchtbaar.

Taal: Toen de Joden tijdens de eerste eeuw wereldwijd werden verspreid, hielden ze op met het spreken van hun Hebreeuwse taal. De Joden die zich in Europa vestigden ontwikkelden een taal die men het Jiddisch noemde [een combinatie van Duits en Hebreeuws] en de Joden rond het Middellandse Zeegebied spraken het Ladino [een combinatie van Spaans en Hebreeuws]. De profeet Sefanja zegt in 3:9 dat de Hebreeuwse taal zou herleven. En dit is gebeurd. Vandaag spreken de Joden opnieuws het Bijbelse Hebreeuws. Dit is het enige voorbeeld in de geschiedenis van de heropstanding van een dode taal. De man die voor deze taak door God werd uitgekozen was Eliezer Ben Yehuda [1858-1922]. Hij heeft het nog net mogen meemaken dat de Britten op 29 november 1922 officieel verklaarden dat het Hebreeuws voortaan de officiële taal van de Joden in deze regio zou zijn.


Eliezer Ben Yehuda

Jeruzalem: Jezus voorspelt in Lucas 21:24 dat zijn terugkeer nabij is als "Ze zullen vallen onder het scherpe zwaard, als gevangenen weggevoerd worden, overal heen, naar landen van ongelovige volken en ongelovige volken zullen Jeruzalem vertrappen. Totdat ook hun tijd is gekomen." Jeruzalem werd opnieuw door de Joden ingenomen tijdens de Zesdaagse oorlog van juni 1967.

Militaire sterkte: In Zacharia 12:6 lezen we: "... Zij zullen alle volken in de omtrek verslaan, rechts en links, terwijl Jeruzalem steeds op haar plaats blijft." Heeft deze vervulling nog meer uitleg nodig?

Brandpunt: Israël wordt steeds omschreven als het brandpunt van de wereldpolitiek in de eindtijden [Zacharia 12:3 en 14:1-9]. Sinds de Tweede Wereldoorlog is Israël nog niet uit het nieuws geweest en met de olieboycot van 1973 realiseerde het Westen zich plots hoe afhankelijk het was van de Arabische landen. Sommigen staan zelfs ronduit achter de obsessie van de meeste Arabieren om het land te vernietigen.

Toekomstige profetieën

Rampspoed: God zal de Joden door een ongeëvenaarde periode van rampspoed brengen. Hierna zal slechts één derde van het Joodse volk overblijven [Zacharia 13: 8-9]. Het doel hiervan is om de harten te verzachten van de overgeblevenen, zodat ze de Messias zouden aanvaarden.

Verlossing: Zij die overblijven zullen "opkijken naar Hem die ze hebben doorboord" en zullen Hem aanvaarden als hun God en hun Verlosser [Romeinen 11:25-29].

Vooraanstaande plaats: God zal dan alle gelovige Joden terug samenbrengen in Israël en het zal het toonaangevend land worden voor de wereld tijdens het duizendjarige rijk van Jezus [Deuteronomium 28:1 en 28:13] [2 Samuel 7:9] [Micha 4:1-7].

Slotbeschouwingen

Gods onmetelijke liefde: God heeft de Joden verspreid onder de verschillende volkeren, omwille van hun ongehoorzaamheid, maar Zijn genade heeft Hij hen niet ontzegd: "Want zo zal het gaan met de Israëlieten: lange tijd zullen zij blijven zonder koning of leiders, zonder offers of heilige stenen, zonder godsspraak of orakel. Maar daarna komen zij tot inkeer, verlangen zij terug naar de Heer, hun God, naar een koning uit het huis van David. In de toekomst zullen zij vol eerbied komen naar de Heer die zijn goede gaven geeft [Hosea 3:4-5]. De liefde en het geloof van God door zijn geloften voor het Joodse volk na te komen zal een bron van aanmoediging zijn voor alle Christenen en terwijl we zullen aanzien hoe God al zijn beloften van duizenden jaren geleden nakomt, mogen we er zeker van zijn dat Hij trouw alle geloften zal vervullen voor de Kerk.

Gods verbazende barmhartigheid: wanneer u dit alles leest zou u kunnen zeggen: "Als u hier vertelt hoezeer God van de Joden houdt, zou ik wel Jood willen zijn, maar het antwoord hierop is dat uw aangezicht zal worden bedekt met een sluier, door Jezus niet als Messias te willen aanvaarden [2 Korintiërs 3:12-18] en alles wat God doet, doet hij eveneens voor de anderen. Zijn barmhartigheid is toepasbaar op iedereen, of u nu Jood bent of niet.

Vertaling
: Chris De Bodt

2. Het Israël van vandaag in de profetieën

Wat volgt is zeer relevant met betrekking tot de huidige gebeurtenissen in Israël en in de wereld. Israël is het belangrijkste land ter wereld vandaag. Vanuit een seculier standpunt is het gesitueerd op de landbrug tussen het Aziatische en Afrikaanse continent, en het representeert een eiland van democratie in een oceaan van dictaturen. Het is Amerika’s belangrijkste bondgenoot in het Oostelijk halfrond. Economisch gezien is het van vrij groot belang vergeleken bij zijn grootte. Het heeft een economie die tien keer zo groot is als die van Egypte, Jordanië en Syrië samen. Politiek gezien is het bijna dagelijks voorpaginanieuws. De ongelovige wereld is inderdaad geïnteresseerd in Israël.

Maar voor gelovigen is zijn betekenis onmetelijk. De kijk op Israël van voor het millennium, vanuit de Schrift, onthult dat alle gelovigen 1000 jaar in Israël zullen verblijven met hun Koning, en dit kan, gerekend vanaf vandaag, over zeven jaar gebeuren.

Tijdens Zijn tweede komst zal Onze Heer niet naar om het even welk land terugkeren. Maar "op die dag zal Hij Zijn voeten op de Olijfberg zetten, die tegenover Jeruzalem ligt, aan de oostkant." [Zach. 14, 4]. Hij zal zetelen op de troon van David uit Jeruzalem, en regeren over een wereld van gelovige naties. Wij, die op Hem vertrouwden voor onze redding, zullen met Hem regeren. De Bruid van Christus zal de Koningin van het toekomstige Koninkrijk worden.

Maar vóór al deze blijde gebeurtenissen is er Gods toorn waar we mee te kampen krijgen, "de angstige tijd van Jacob" [Jer. 30, 7]. Het kleine Israël heeft voor bijna 100 procent te maken met de eindtijdprofetie. De tijd van ellende, de zeventigste week van Daniel, zal zich voordoen wanneer de antichrist een vredesverdrag zal sluiten met Israël. Deze simpele verklaring wordt reeds sinds verschillende jaren uitgebracht, maar we leven in een tijd waarin mensen voortdurend vredesakkoorden willen sluiten met Israël. Dit feit alleen al is genoeg om aan te nemen dat het nog slechts korte tijd zal duren vooraleer diegene die Israël en de wereld op een ultieme manier zal verraden, verschijnt. De verbetering in het verdrag van de antichrist, vergeleken met de huidige verdragen, is wellicht de garantie die hij kan geven voor Israëls veiligheid, vermoedelijk door zijn confederatie van tien staten. Hij zal kunnen voorzien in nabije land-, zee- en luchtverdediging. Een ander aantrekkelijk kenmerk zal mogelijk de tijdsduur van het verdrag zijn, namelijk zeven jaar, en de mogelijke toelating voor Israël om uiteindelijk zijn tempel opnieuw te bouwen. Wat ook de tijdsduur van het verdrag moge zijn, de antichrist zal duidelijk herkenbaar zijn voor Bijbellezers, door zijn gulle beloften van vrede op aarde. Dit zal natuurlijk een valse vrede zijn, maar leven wij niet in een tijd van valse vredesverdragen? Als we kijken naar een wereld met Tsetsjenië, Bosnië, Libanon, Ierland en Zuid-Afrika, om maar enkele smeulende vuurtjes te noemen, dan horen we voortdurend over vredesverdragen die ondertekend en weer ingetrokken worden. Het is eigenlijk vrij merkwaardig om ons tijdperk te vergelijken met de Bijbelse beschrijvingen van de tijden van rampspoed. Dan zeggen we nog niets over de hongersnood, epidemieën, aardbevingen, oorlogen en geruchten van oorlogen, misdaden en verraad, enz. waarover gesproken wordt door de Heer in Zijn Bergrede [Mt. 24], dat ook tot Israël gericht is [zie verzen 13, 15 en 16].

Wat Israël betreft, zal er een ongemakkelijke vrede bekomen worden gedurende een periode van drieënhalf jaar, waarin de antichrist de vermoedens van het joodse volk over hem zal aanvoelen, en waarin hij zal pogen om zijn autoriteit te handhaven. Hij zal niets minder doen dan zichzelf de God van Israël noemen, of om het met Paulus’ woorden te zeggen: "Laat u door niemand iets wijsmaken! Eerst moet de grote afval komen en de goddeloze mens zich openbaren, de zoon des verderfs, de tegenstander, die zich verheft boven al wat God heet of verering ontvangt, zo zelfs dat hij zich neerzet in Gods tempel en zich voor God uitgeeft."[2 Tess 2: 3-4]

Onze Heer zelf voorzag, samen met de profeet Daniel, de catastrofale effecten van dit spirituele exces: "Wanneer gij dus de gruwel der verwoesting, waarover gesproken is door de profeet Daniel, zult zien staan op de heilige plaats [wie leest begrijpe het!] laten dan de mensen in Judea naar de bergen vluchten." [Mt. 24, 15-16] Hoogstwaarschijnlijk zullen de joden op de vlucht slaan, omdat ze de antichrist vanaf het begin al niet vertrouwden. Sommigen onderrichten ons dat de Israëlische leiders hem zullen accepteren als een Messias in het begin van zijn optreden. Maar zij zijn allicht niet zo goedgelovig. Ze zijn voorzichtiger dan dat, vanuit hun vroegere, bittere ervaringen met valse Messiassen. En uiteindelijk, toen de echte Messias aan hen verscheen, hebben ze Hem ook al niet geaccepteerd.

Om ons schema van de gebeurtenissen tijdens de periode van rampspoed verder te zetten: er is de mobilisatie van de legers in de wereld, en in het bijzonder dat van de koning in het oosten en zijn legermacht van 200 miljoen mannen onder de wapens, zoals vermeld in Apocalyps 9 vers 16. Het ziet er naar uit dat het tweede deel van de rampspoed gewijd is aan de voorbereiding van de Armageddon, de wereld die genoeg gehoord heeft van de vredesplannen van de antichrist. Misschien, wanneer de Israëlieten wegvluchten, dat de Chinezen en anderen die toekijken, tot de conclusie komen dat de antichrist uiteindelijk toch God niet is, maar dat hij integendeel erg kwetsbaar is. Omdat hij de wereld onder controle had, kunnen zij die hem verslaan even goed de wereld onder controle krijgen. En dus begint het gevecht, wanneer het leger van de koning van het oosten letterlijk naar Armageddon marcheert, stelend, verkrachtend en plunderend terwijl ze door het oostelijk halfrond trekken.

Waar trekt een 200 miljoen man sterk leger naartoe? Overal waar het zijn wil. Dus bewapenen de legers van de antichrist zich om de invaller te ontmoeten in die stille, vlakke vallei in Israël die rond de heuvel ligt die de Harmageddon geheten is (Apocalyps. 16: 16). De rest van de verwoestingsperiode is het verhaal van de gevechten in Armageddon en Jeruzalem, waarover de Heer verdrietig sprak: "Als die dagen niet verkort werden, zou geen mens gespaard blijven." [Mt. 24: 22]


De komst van de Heer is op dit moment natuurlijk de Tweede Komst, die het Duizendjarig Rijk in Israël inluidt. Zijn eerste daad is het beoordelen van de naties van de wereld, om uit te maken of zij de schapen of de geiten zijn, dwz of ieder mens een geloof had dat hem kon redden of niet. Hij maakt een troon des oordeels en gebruikt als Zijn standaard [bemerk opnieuw het belang van Israël] "Al wat gij gedaan hebt voor de geringsten van mijn broeders, hebt gij voor Mij gedaan." [Mt. 25:40] Het meest intens verwijst "mijn broeders" naar de Joden, of toch zeker naar de 144.000 "uit alle stammen van de kinderen van Israël." Als ballingen getuigden zij nog steeds van Christus in de wereld, ondanks de heerschappij van de antichrist, en diegenen die hen hielpen, te eten gaven, hen kleedden, hen bezochten in de gevangenis, terwijl de vlucht hen voortdrijft, tonen dat zij de schapen waren. Diegenen die hen niet hielpen, zijn de geiten en zijn volgelingen van satan voor de duur van het Duizendjarig Rijk.

Als kerken die weinig geven om Israël vandaag de test van diegenen die in deze verwoestingsperiode geloven, zouden moeten doorstaan, dan kan men zich afvragen of ze zich zouden kwalificeren als schapen volgens de normen van de Heer. Men kan alleen maar hopen dat diegenen die geloven in dit tijdperk van relatieve vrijheid, het wijd verspreid zijn van de bijbel in vele vertalingen, en geen antichrist aan de macht om tegen te strijden, op zijn minst minimaal in staat zouden zijn om de test af te leggen van zij die geloven in de verwoestingsperiode.

Wanneer de schapen zich verenigd hebben met de heiligen van het Oude Testament en de kerk, dan heeft het koninkrijk zijn populatie en begint het in alle ernst. Het zal 1.000 jaar blijven bestaan, en terwijl er wat zonde en wat kwaaddoenerij zal zijn in de wereld, zal het een maatschappij zijn die helemaal omgekeerd zal zijn, helemaal anders dan wat we op vandaag kennen. Het zal de keuze zijn van de overgrote meerderheid van de wereld om te geloven in de Koning, die jaarlijks in Jeruzalem te zien zal zijn, op zijn minst op het Loofhuttenfeest (Zach. 14: 16-19]. Wie niet gelooft in het Koninkrijk [de afstammelingen van diegenen die de verwoestingsperiode overleefden in hun natuurlijk lichaam en direct naar het Koninkrijk kwamen, de kinderen van de "schapen" als het ware] zullen zijn als diegenen die afstammen van Adam. Ze zullen de keuze hebben tussen geloof en ongeloof, maar diegenen die voor dat laatste kiezen, zullen gebonden zijn door de lastige wetten van de Bergrede: "Indien uw rechteroog u aanstoot geeft ... als uw rechterhand u aanstoot geeft ..." [Mt. 5: 29-30] Het is op dat moment dat de zwakken de aarde zullen erven, en diegenen die rouwen zich zullen verheugen.

Met deze opsomming van wat er te gebeuren staat, kunnen we beginnen nadenken over Israël zoals we het vandaag zien: als een aankondiging van de profetische vervulling.

Schrijven over Israël, op om het even welk moment, is heel moeilijk, omdat deze natie in constante verandering is. Iedereen die er geweest is, zal getuigen van de bijna elektrische atmosfeer in de straten en het gevoel van spirituele krachten, potentieel fysiek gevaar en onverminderde energie die gewoon in de lucht hangen op deze unieke plaats.

Er kan even goed een boek geschreven worden over deze materie, en over het jaar 1995-1996 in Israël, i.p.v. alleen maar één hoofdstuk. Drie gebeurtenissen in het bijzonder lijken boven al de rest uit te springen, en hebben betrekking op deze profetie. Het zijn de moord op eerste minister Rabin, de plotse versnelling van het terrorisme in de lente van 1996 en de verkiezing van Binyamin Netanyahu, die iedereen scheen te verbazen, behalve iedereen die een beetje vertrouwd was met de Israëlische bevolking en hun bekommernissen. De vooroordelen tegen Israël en voor meerdere Arabische schema’s en motieven in de media hebben vele mensen een vals beeld gegeven van het Heilig Land. De 200 miljoen Arabieren zijn aangewezen als de verliezers van de vier en een half miljoen Israëli’s. En de Palestijnen, de plegers van het terrorisme, worden in de kranten en elektronische verslaggeving afgeschilderd als slachtoffers. Samen met de media, de regering in de VS en bijna iedereen die aan de grondslag ligt van Eerste Minister Shimon Peres en het "vredesproces," was de wereld geschokt toen de Israëliërs Netanyahu verkozen.

Maar dit was gemakkelijk te begrijpen. De bevolking was gewoon te bang om land weg te geven aan mensen die helemaal niet de intentie leken te hebben om vrede te sluiten. De media waren zo oneerlijk om de verkiezingsuitslag flinterdun te noemen, want eigenlijk stemden zesenvijftig procent van de joden voor Netanyahu, tegenover 44 procent voor de andere partij. De stem van de Israëlische Arabieren, een monolithische stem ten gunste van Peres, zorgde ervoor dat de verkiezingsuitslag nauw uitviel wanneer men die in louter getallen uitdrukt, maar die zou niet serieus mogen genomen worden als zijnde een geldig resultaat van een stemming in een democratie. Geen enkele Arabische natie is nu, of is ooit een democratie geweest, en Arabische mensen stemmen heel erg als één blok, of zoals ze verteld werden dat ze moesten stemmen.

Wanneer we op dit moment terugkijken naar de moord op Rabin, lijkt het vrij direct ten gunste te spreken van de Eindtijd. We kunnen de ketting die eruit volgt als volgt omschrijven: Peres neemt de regering over en versnelt het vredesproces. De Israëlische bevolking polariseert en de "rechtervleugel" wordt beschuldigd van het veroorzaken van de moord. De Palestijnen raken ook verdeeld, en diegenen die tegen het vredesproces zijn, verhogen hun terroristische activiteiten. Het bombarderen van bussen in Tel Aviv en Jeruzalem zorgt ervoor dat de meerderheid van de joden zich aansluit bij rechts. Netanyahu wint de verkiezingen.

Op het moment van dit schrijven is er een ongemakkelijke stilte in Israël, met beide kanten [de Israëlieten en de Palestijnen] die afwachten om te zien wat het beleid van de nieuwe regering werkelijk zal zijn. De manier waarop dit verwijst naar de periode van beproeving is, dat het beleid dat Netanyahu wenst te volgen, het potentieel kan inhouden om tot een echt conflict te leiden, een ware schietende oorlog. Dat wil zeggen: als hij weigert om door te gaan met het vredesproces, dan zullen de Palestijnen vroeg of laat het terrorisme laten escaleren tot het leven in Israël ondraaglijk wordt. Ze zouden ook kunnen bedenken dat ze genoeg excuses hebben om Israël aan te vallen, met de hulp van Syrië of wie dan ook, en ze zouden liefst ook de wereldopinie aan hun kant hebben. De wereldopinie wordt gecreëerd door de eerder aangehaalde vooringenomenheid van de media, die ongewijzigd anti-Israël blijft dezer dagen. Als, aan de andere kant, Netanyahu doorgaat met het vredesproces en Israël stap voor stap overlaat aan de Palestijnen, dan rest de Israëlies enkel nog een relatief smalle strook land langs de kust, kijkend op het dichtbevolkte gebied van de West Bank in het midden van het land. De Palestijnen zouden dan in een positie zitten dat ze een aanval kunnen lanceren op een veel kleiner Israël, dat de Israëlies zouden kunnen afslaan met nucleaire wapens.

Dus, in om het even welk geval, leidt het zogenaamde vredesproces toch tot oorlog. Of opnieuw zou het kunnen leiden tot de rand van oorlog, wat de antichrist aanleiding geeft tot het binnenkomen in de onderhandelingen met zijn eigen "superieur" vredesplan. Men kan zich de zwaar op de proef gestelde Israëlies indenken, die zich realiseren dat het gebruik van nucleaire materialen in een dergelijk klein gebied bijna even gevaarlijk kan zijn voor hen zelf als voor hun vijand, die nadenkt over wat hij moet doen, blij dat hij het alternatief van een zevenjarig vredesplan heeft.

Dit is puur speculeren over het scenario dat de antichrist uiteindelijk op het toneel zal brengen, maar het vredesproces in Israël is uitermate suggestief naar het bestuur van de antichrist toe. Het heeft al zijn karakteristieken in zich: het is anti-Israël, het is een valse vrede, en het leidt hoe dan ook tot oorlog.

We hebben even de vooroordelen van de media aangehaald, die Israël een onverdiend slechte reputatie gegeven heeft in de gedachten van de huidige generaties. We moeten goed onthouden dat de meeste mensen die vandaag leven, geen getuige zijn geweest van de oprichting van Israël, noch beleefden zij als volwassenen de periode toen een jong en moedig Israël van kibboetisme en verdedigingsoorlogen zichzelf behield en groeide tot de natie die het op vandaag is. Universiteitsstudenten en babyboomers zijn zich eerder alleen, bewust van een sterk Israël en zijn verzet tegen de Arabieren. Deze ongelukkige oppositie betekent dat petroleumdollars en Israël aan tegengestelde kanten staan van het debat dat nu bezig is. Moeten we onze zusterdemocratie ondersteunen, hoe die ook bezoedeld is, of moeten we de kant van de Arabieren kiezen en een goedkope, standvastige olietoevoer aanhouden die onze beschaving blijft leiden? De media behandelen hun beste klanten het best, zoals elke business, en ze staan onder volledige heerschappij van oliegeld.

De reclame voor auto’s, plastic, cosmetica, benzine en duizenden andere petroleumproducten onderhoudt de winstgevende mediabedrijven die we [per vergissing] voor neutraal aanzien in hun verslaggeving. Het is duidelijk dat zij onveranderlijk een pro-oliegeldkoers volgen. De Arabieren zijn zelfs zo ver gegaan om bepaalde nieuwsagentschappen te verkopen, waaronder de United Press International, om zo nog beter het nieuws dat we krijgen onder controle te houden.

Er zijn zelfs nieuwsredacteurs die de verkeerde feiten in de nieuwsberichten zelfs niet verbeteren in het nieuws dat vanuit de Arabische wereld komt. Wanneer men dat doet, wordt men er zelfs van beschuldigd bevooroordeeld te zijn. Op een bepaald ogenblik was er een groep op reis in het Bethlehem van 1994. In de kranten werd er melding gemaakt van geweld, terwijl zij er toen helemaal geen geweld hadden gezien. Er werd ook een artikel van Arabische origine gepubliceerd uit Caïro, waarin fouten konden gecorrigeerd worden. Wie de redacteur daarop wijst, wordt ervan beschuldigd bevooroordeeld te zijn, ook al gaat het om ooggetuigenverslag dat de fouten kan weerleggen. De kranten schreven dus niet de juiste feiten. Wanneer er gevraagd wordt of er naast de Arabische schrijver, ook een joodse schrijver is die de tekst kan bekijken en kan zien of deze tenminste correct is, dan wordt deze opmerking afgedaan als racistisch.

David Par-Illan, uitvoerend uitgever van de Jerusalem Post, rapporteerde dat de New York Times, een krant met reputatie, een toevloed van 200.000 Palestijnen uit Koeweit in Gaza rapporteerde tijdens de Perzische Golfoorlog. Niets van dat alles was gebeurd, maar de verheven krant weigerde om een rechtzetting af te drukken of zelfs maar de zaak te onderzoeken, en deze belangrijke verkeerde informatie is er nu om gelezen te worden door toekomstige generaties als een heel waarschijnlijke reden waarom de Palestijnen meer land nodig hadden. Het nieuws op de televisienetwerken is al even bevooroordeeld. Op de verslaggeving van Mike Wallace, Robert Novak, Anthony Lewis, Thomas Friedman en Bob Simon kan gerekend worden om Israël zo goed als altijd te bekritiseren. Ze zijn ook allemaal Joden, hoewel ze niet graag zouden hebben dat dit gegeven algemeen bekend wordt.

Jeruzalem is een twistappel op dit moment, en dit is hoe de profeten het afschilderden in de Eindtijd. Jeruzalem is de schitterendste stad in de wereld, niet alleen door zijn schoonheid, maar ook door zijn betekenis. De profeten beschrijven het Duizendjarige Huis van de Heer hier op de berg Moria, waar de oude tempels van God ooit stonden. Het boek Openbaring vervolgt de carrière van Jeruzalem tot na het koninkrijk tot in eeuwigheid: "En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; de eerste hemel en de eerste aarde waren verdwenen en de zee bestond niet meer. En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem van God uit de hemel neerdalen, gereed als een bruid die zich voor haar man heeft getooid." (Openb. 21, 1-2)

Maar Zacharia beschrijft ook moeilijke tijden voor Jeruzalem voor al dat goede nieuws, en wij leven wellicht in deze turbulente periode. "Op die dag zal Ik van Jeruzalem een zwaar te tillen steen voor alle volken maken; al diegenen die hem optillen zullen er zich bloedig aan verwonden. Tegen hem zullen alle naties op aarde samenspannen." (Zach. 12, 3)

Dit is een zaak waarbij wat eens een profetie was die moest geïnterpreteerd worden, nu dagelijks nieuws is dat iedereen kan zien. Jeruzalem en heel Israël worden het centrum van de wereld en alle naties zijn erop gefocust. Het huidige vredesproces, dat nog steeds op koers is, zelfs na de recente moord, zal profetisch leiden tot deze "overeenkomst met de dodenwereld" [Jes. 18, 15] waarover gewaarschuwd wordt in de profetische Schrift. De antichrist zal uiteindelijk komen met zijn zevenjarig verdrag, en dat zal het begin van het einde zijn.

Een ironische en nogal triest kenmerk van de wereldwijde bekendheid van Jeruzalem en Israël is dat een overgroot deel van de kerk, het gros van de gelovigen die daar zullen wonen tijdens het duizendjarige rijk, zich grotendeels niet bewust is van de betekenis van de gebeurtenissen die nu bezig zijn. De confessionele kerken zien niets van spirituele import die gaande is in Israël. Alleen bijbellezers zijn zich bewust van de weerslag van de recente gebeurtenissen.

Inderdaad, Israël trekt gewelddadige reacties aan, op de manier waarop een bliksemafleider de bliksem aantrekt, en dat is in overeenstemming met de profetie. Zowat de hele wereld is verenigd in zijn verlangen om Israël te dwingen om te buigen voor dit afschuwelijke "vredesproces," en dit toont het wijd verspreide tekort aan begrip van de tijden. Valse vrede zal het thema zijn van de komende rampspoedperiode, en we zijn op vandaag duidelijk een periode binnengegaan van valse vrede. Yitzhak Rabin was een fatsoenlijke man en een goede soldaat, maar het vredesproces dat hij in gang zette zal niet stand houden omdat het niet Gods vrede is, in Gods timing. Uiteindelijk zal het maken van vrede gebeuren door deze "donkere prins," van wie Daniel, de scherpzinnige voorspeller van de Eindtijd, opmerkt: "Door sluwheid en bedrog slaagt hij in zijn opzet en groeit in zijn eigenwaan. Onverhoeds richt hij velen te gronde, zelfs tegen de Vorst der vorsten komt hij in opstand, maar dan wordt hij verpletterd zonder dat er een hand aan te pas komt." [Dan. 8, 25]

Onze tijd loopt parallel met deze waarschuwingen in de Schrift, zoals zij die roepen: "Het gaat goed! Alles gaat goed!! Maar het gaat helemaal niet goed." [Jer. 6, 14] en "Terwijl zij zeggen: ‘er heerst vrede en veiligheid,’ juist dan overvalt hen plotseling het verderf zoals weeë neen zwangere vrouw, en zij zullen niet ontsnappen." [1 Tess. 5, 3]

In de interviews die werden verzameld in Israël voor de televisieserie "Jeruzalem 3000," verklaarden een aantal woordvoerders (gelovigen en ongelovigen, Joden en Palestijnen) alles wat hierboven beschreven wordt. Het is duidelijk, uit alles wat zij vertelden, dat bijna niemand met heel zijn hart gelooft in dit "vredesproces." Maar volgens hun verscheidene motieven is het een middel voor het einde van de Palestijnen en het einde van Israël, en voor de mensen van Israël is het een hoop op het einde van het terrorisme. Voor de Amerikaanse regering is het goede PR, en voor de Verenigde Naties een soort overwinning. Voor diegenen die bijbels geïnformeerd zijn is het het einde van een tijd.

Het is duidelijk dat Jeruzalem zijn standpunt zal blijven behouden gedurende enige tijd. Op het moment van dit schrijven heeft de regering Netanyahu alle Palestijnse departementen in Jeruzalem opgedragen om te ontmantelen, in overeenstemming met de verdragen gesloten in Oslo. De Palestijnen hadden nooit de bevoegdheid om overheidsdepartementen in de joodse hoofdstad op te bouwen, maar ze deden het toch. En de regering Peres sloot deze departementen nooit, ondanks vele goed gepubliceerde dreigementen.

Het Orient House is een Arabisch herenhuis dat dateert uit de vorige eeuw en dat heringericht werd als Palestijns regeringshoofdkwartier om buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders te ontvangen. Velen van hen bezochten het huis. Daar werd ook Faisal Husseini geïnterviewd. Leden van het team dat aan het interview werkte, telden 25 mensen in burger [misdadigers in jeans en T-shirt] die het gebouw omringden en ook op straat langs alle kanten van het gebouw aanwezig waren.. Faisal Husseini interviewen in een dergelijke omgeving was als een angstaanjagende voorspelling van de Antichrist die de tempel binnengaat en verklaart dat hij de God van Israël is. Naast de vooroordelen van de media is er tegenwoordig een soorttheologisch vooroordeel tegen Israël gaande in kerken en seminaries. De liberale kerken zijn altijd een verloren zaak geweest wat bijbelse studie betreft, en zij zijn zich daarom natuurlijk niet bewust van de relevantie van Israël in profetie, of van profetie in het algemeen. We verwijzen hier naar kerken en seminaries die op de bijbel gebaseerd zijn, die in de loop van de tijd andere posities ingenomen lijken te hebben wat Israël betreft. Dallas Theological Seminary, Moody Bible Institute en de meeste andere bijbelse seminaries bewonderden de Israëlies toen ze in de media helden waren in de grote dagen van de Zesdaagse Oorlog en de kibboets, enz. Maar toen de mediavooroordelen zich tegen de Israëlies keerden, leken ook de seminaries en zelfs enkele Bijbelkerken dat te doen. Er is een dienst gestart met het uitleggen van Israël bij christenen, en nu moet deze dienst Israël zelfs verdedigen bij christenen.

In werkelijkheid zijn de Israëlies niets veranderd, maar enkele vreemde anti-Israël-theologieën doken op. "Want er komt een tijd dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen. Zij zullen zich een menigte leraars aanschaffen naar eigen smaak, die hun naar de mond praten. En zij zullen hun oren sluiten voor de waarheid om te luisteren naar allerlei mythen." [2 Tim. 4: 3-4] Als we leraars moeten verwachten, dan hebben we er nu vele.

De ultieme schriftuurfout is de vervangingstheologie. Die poogt een kerk in te stellen die Israël vervangt. Dit is de reden waarom alle liberale kerken, waaronder ook de Rooms Katholieke Kerk, het goede bijbelse begrip de rug hebben toegekeerd. Het is dwaas om Israël in de Schrift te vervangen door een diverse groep van heidenen verspreid over de aarde. Indien de kerk Israël heeft vervangen in al Gods beloften en verbonden, dan heeft Israël geen rol meer in Gods toekomstige plan. Dat zou van bijbelse passages als Rom. 11: 25-26 nonsens maken. Deze bijbelpassage zegt: "De verharding die over en deel van Israël gekomen is, duurt slechts totdat de massa van de heidenvolken is binnengegaan. En zo zal tenslotte heel Israël gered worden." Als Israël buiten beschouwing gelaten wordt, dan zou dit vers moeten luiden: "en dan zal de hele wereld gered worden." Dit zou belachelijk zijn, want de kerk bestaat uit mensen die al gered zijn.

De oorspronkelijke vervangingstheologie was de Islam, die zowel het Judaïsme als het Christendom wilde vervangen om zo de hele religieuze wereld over te nemen. Dit proces is echter nog steeds aan de gang met de moslims. Maar in de Westerse wereld zouden we meer alert moeten zijn en niet onze bijbel moeten weg leggen om per vergissing een of andere prediker of professor te volgen met anti-Israëlische vooroordelen. We zullen in dit artikel niet uitweiden om enkele rare doctrines te analyseren, maar wij zeggen alleen dat de religie van de Antichrist de laatste vervangingstheologie is.

Het zal pogen om de hele religieuze en seculiere wereld te domineren en zelfs de Almachtige God. Dergelijke gelijktijdige doctrinaire vergissingen als "Kingdom Now [Koninkrijk Nu], waarin we de juiste functionarissen moeten verkiezen om het koninkrijk binnen te brengen door menselijk streven, en "Progressieve toediening," een leer die de tijd van de Kerk en het Duizendjarig Rijk mixt, zijn manieren om Israël uit het geheel te knippen en dus van de hele bijbel nonsens te maken.

Het feit is dat God één volk koos: Israël, en dat Hij door hen gehandeld heeft sinds Abraham, en dat Hij zal blijven handelen door hen, ook in de toekomst. Dus als we lezen over de bouw van de Toren van Babel en de goddeloze manieren van de mensheid vroeg in Genesis, dan zien we in hetzelfde hoofdstuk Terah en de geboorte van zijn zoon Abram. Gods oplossing voor de afvalligheid van de mens lijkt de uitvinding van één enkel volk te zijn, door wie alle naties van de wereld gezegend kunnen zijn (Gen. 12, 3). Hij ging door met het zaken doen met hen doorheen de lange periode van het Oude Testament tot de komst van de Messias, een jood, die twaalf joodse discipelen koos. En op dezelfde manier zoals we hebben gezien, zal Hij opnieuw onder de joden kiezen om getuigen te hebben van Christus in de komende periode van rampspoed, nl. 144.000. Als we dit elegante ontwerp van vier millennia storen met de idee dat een wereldwijde heidense organisatie deze mantel op zich zal nemen, dan storen we duidelijk een plan van enorme grootte.

Wanneer we anderen leren dat we het koninkrijk zelf kunnen brengen zonder gebed of referentie naar Israëlische zaken, zoals in doctrines als "Koninkrijk Nu," dan gaan we weg van Gods plan. Als we anderen leren dat Christus nu al in het Koninkrijk regeert, op dit moment (zelfs al verzoekt de Messias zelf ons om te bidden: Uw Koninkrijk kome), dan brengen we het heersende systeem in de war. We zetten niet meteen de kar voor het paard, maar we zetten het paard in de kar en we kunnen niet vooruit gaan. Het Koninkrijk in het Tijdperk van de Kerk brengen, zoals de "Progressieve toediening" dat doet, gaat in de richting van a-millennianisme, een doctrine die het Duizendjarige Rijk van Israël volkomen ontkent.

De bijbel is eigenlijk een verhaal van één volk, het joodse volk. Al zijn schrijvers zijn joods, zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament. De Messias is een volbloed Israëlische jood wiens stamboom van beide kanten gepresenteerd zijn in de Schrift. Om de extremen aan te tonen die de Islam zoekt om Judaïsme en Christendom te vervangen. Denk maar even na over de claim van Yasser Arafat dat Jezus "de eerste revolutionaire Palestijn" was. Hij deed deze buitengewone verklaring in Betlehem in december 1995, toen de geboorteplaats van Jezus Christus rustig werd overgedragen aan moslims, terwijl de wereldwijde kerk bleef slapen.

Of denk even na over de ongelooflijke bewering van Hanan Ashrawi (een lid van het kabinet van Arafat) over het MacNeil-Lehrer verdrag, dat "Jezus Christus een Palestijns profeet was, geboren in Betlehem, in mijn land." Toen Mevrouw Ashrawi, die beweerde af te stammen van de eerste christenen, verteld werd dat de oorspronkelijke christenen allemaal joden waren en dat joden nooit Arabieren waren, was ze een beetje in de war. Maar dat hield haar niet tegen om gevierd te worden door de Episcopatische kerk als een goede Anglicaan. Dit werd gezegd in een artikel in één van hun publicaties. Dergelijk aanmodderen met theologische doctrine en historische feiten zullen in het voordeel van de Antichrist spelen, die de meest fantastische van alle beweringen zal doen, zoals al eerder aangehaald werd. We krijgen een grote hoeveelheid praktijkervaring in het geloven van deze totale spirituele nonsens.

Het probleem met het schrijven over profetie is dat men niet echt een bijbels profeet is en men kan enkel speculeren over gebeurtenissen in de wereld. Israël is inderdaad een bliksemafleider voor meer dan alleen profetische ontwikkelingen. Het lijkt erop dat de hele wereld gefocust is op dat hele kleine landje. De Noordkoreanen mopperen dat er iets moet gedaan worden met Israël, hoewel het twijfelachtig is dat één van hen het op een kaart zou kunnen terugvinden. In Japan, waar er haast geen joden zijn, wordt de joden de schuld gegeven van de problemen in de economie. En zo gaat het maar door. Inderdaad, Israël is het centrum van alle naties, en in het Koninkrijk zal het zijn profetische plaats innemen als het hoofd van de naties (Ezech. 8: 20-23)

Om even samen te vatten wat hier gezegd is over Israël in profetie: het huidige klimaat van een vals vredesproces zal ons langs één van de vele mogelijke wegen leiden naar de situatie van de rampspoed. Wanneer dit zal gebeuren, is moeilijk te zeggen, maar in het licht van de volledige vervulling van alle profetieën van onze Heer in Matteüs 24, de Bergrede, kunnen we moeilijk verwachten dat een dergelijke gespannen situatie aanhoudt gedurende, laat ons zeggen, 50 jaar. De aandacht van de wereld heeft de neiging om zich te verplaatsen van plaats naar plaats, en omdat het momenteel gericht is op Israël, zou dit een elegant moment zijn om deze periode af te sluiten. Alles lijkt op de juiste plaats te zijn, behalve nog het verschijnen van de Antichrist met zijn vredesverdrag van zeven jaar. Het is moeilijk om nog een stukje van de profetiepuzzel te bedenken dat óf nog niet op zijn plaats ligt voor de eindtijd, óf niet op het punt staat snel op zijn plaats te vallen. Daarom geloven wij dat de Antichrist vandaag leeft en volwassen is en zijn moment van optreden berekent. Het huidige klimaat van bezorgdheid over het vredesproces kan ons vrij direct naar die dag van een aangeboden contract leiden dat de periode van rampspoed zal in gang zetten.

Vertaling: Angelina Van De Moortele


18-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Kremna Profetieën
De Kremna Profetieën

De Kremna Profetieën komen van oorsprong uit het dorpje Kremna in Servië. De zogenaamde katholieke Servische "profeet" Mitar Tarabich [1829-1899] was een analfabete boer uit een klein dorpje genaamd Kremna, die, zo wordt gezegd, verschillende profetische visioenen heeft ervaren. Omdat hij een gelovig iemand was en omdat zijn peetvader een Servische orthodoxe priester was, vertelde hij deze priester zijn verhalen over "het zien in de toekomst," zo vertelt de site die aan hem is gewijd. De priester Zaharije Zaharich [1836-11918] schreef alles op in een klein boekje, dat door vuur beschadigd werd in 1943 toen het huis van zijn familie vernietigd werd door het bezettende Bulgaarse leger. Deze tekst is nu in de handen van de familie van Zaharich’s achterkleinzoon, Mr. Dejan Malenkovich.

Profetieën


Na de moord op de koning en koningin [Alexander en Draga Obrenovich worden in 1903 vermoord] zal het huis van Karadordevic [Petrovic Karadorde komt aan de macht] aan de macht komen. Dan zullen we opnieuw een oorlog beginnen met de Turken. Vier Christelijke staten zullen Turkije aanvallen en onze grens zal bij de rivier de Lirn zijn. Dan zullen we eindelijk Kosovo wreken en bezetten... [in 1912 breekt er een oorlog uit tussen Servië en Turkije. Servië wint en de grens komt tot aan de rivier Lirn te liggen].

Vlak na deze oorlog zal er een andere oorlog beginnen ... De grote oorlog waarin veel bloed zal vloeien Na de dood op de Oostenrijkse prins Ferdinand breekt er een oorlog uit tussen Oostenrijk-Hongarije en Servië die algauw uitbreidt tot Wereldoorlog I]. Als dit een rivier van bloed was geweest, zou een grote steen van 300 kilogram makkelijk in haar stroming drijven. Een machtig leger van de overkant van een rivier, drie keer zo groot als het onze, zal ons aanvallen ... Ze zullen alles op hun pad vernietigen. Ze zullen diep ons land intrekken ... Moeilijke tijden komen er aan ... Ons leger zal het bijna opgeven, maar dan zal plotseling een intelligente man op een zwart paard [Generaal Alexander Mishich dringt de Oostenrijkers terug tot voorbij de Drina] de macht nemen en uitroepen: "Voorwaarts naar de overwinning, mannen! Voorwaarts mede-Serviërs!! ... Ons leger zal tot leven komen. Haar vechtlust zal terugkomen en de vijand zal teruggedrongen worden tot voorbij de rivier ... Dan zal er nog groter leger komen uit het noorden en ons bezetten [Vlak daarna vallen de Duitsers aan en het Servische leger moet zich door Albanië terugtrekken naar het Griekse eiland Kerkira]. Ons land zal kapot gaan. We zullen sterven van honger en ziekten in grote aantallen. Drie jaar lang zal Servië in grote duisternis leven. In dit tijd zal ons gewonde leger weg zijn. Ze zullen verblijven in een plaats omringd door de zee, en ze zullen gevoed en verzorgd worden door vrienden van over de zee. Dan, als hun wonden genezen zijn, komen ze terug in schepen. Ze zullen Servië bevrijden en alle gebieden waar onze broeders leven."

Dan zal de man die op de troon van ons koninkrijk zit vermoord worden [1934. Koning Alexander Karageorgevich wordt te Marseille vermoord]. Hij zal een weduwe en wezen achter laten. Een familielied zal zijn troon overnemen, en hij zal rechtvaardig regeren en zorg dragen voor de kinderen van zijn neef. Maar de mensen zullen niet van hem houden. Hij zal een onrechtvaardige leider genoemd worden. Hij wordt afgezet en door zijn leger gevangen genomen worden [Prins Payle Karageorgevich, zijn neef, wordt de tijdelijke troonopvolger omdat de zoon van de Koning, Petar, nog minderjarig was. Vanwege zijn impopulariteit, wordt Payle door zijn leger verbannen naar Engeland. De jonge prins Petar wordt koning, maar vlucht al snel Joegoslavië voor het leger van de Nazi’s]. Zijn leven zal gered worden door de Koning en Koningin van Engeland. Dan zal een zoon van de vermoorde koning de troon bestijgen. Hij zal maar voor een paar dagen regeren. Hij zal door zijn soldaten naar een overzees gebied worden gebracht omdat ons koninkrijk opnieuw door een buitenlands, kwaadaardig leger zal worden belaagd. [Prins Payle Karageorgevich, zijn neef, wordt de tijdelijke troonopvolger omdat de zoon van de Koning, Petar, nog minderjarig was. Vanwege zijn impopulariteit, wordt Payle door zijn leger verbannen naar Engeland. De jonge prins Petar wordt koning, maar vlucht al snel Joegoslavië voor het leger van de Nazi’s]. Heel Europa raakt onder het bewind van het antikruis [Hakenkruis van de Nazi's].

In het begin zal Rusland geen oorlog voeren, maar zodra hij door het kwaadaardig leger wordt aangevallen, vechten ze terug [Nadat Duitsland Rusland aanvalt, vecht Rusland terug]. Er is een rode tsjaar op de Russische troon [Stalin]. Hier zullen mannen met sterren op hun voorhoofd verschijnen. Ze zullen Uzice en de omgeving regeren voor precies 73 dagen, en dan zullen ze voor hun vijanden vluchten en over de rivier Dirna gaan. Dit zijn tijden van honger en groot kwaad ... Serviërs zullen vechten met elkaar. Het bezettingsleger kijkt naar Servië vol haat en het lacht ons uit. Een man met blauwe ogen, rijdend op een wit paard, zal opkomen. Een ster schijnt op zijn voorhoofd [Josip Broz Tito. Het symbool van zijn partizanen was een ster op hun hoed]. Het kwaadaardige leger zal hem over het hele land achtervolgen, door de bossen, over rivieren en voorbij de zee, maar tevergeefs. De man zal een sterk leger verzamelen en Belgrado bevrijden. Hij zal de vijand uit ons land verdrijven en ons koninkrijk zal groter zijn dan ooit. Rusland zal een pact sluiten met andere overzeese koninkrijken en ze zullen het verdorde antikruis verbranden en alle mensen van Europa bevrijden.

Zaharic: "Mitar zei tegen mij dat de man met de blauwe ogen en de ster op zijn voorhoofd, de liefde zou breken tussen hen en hun Orthodoxe broeders, de Russen. Hij zou niet blij zijn dat hij op onze troon zit omdat hij hem daar gezet had, Een grote haat zal ontstaan tussen ons en de Russen. Bloed zal vloeien. Deze wonden zullen snel helen want we worden al snel weer vrienden met elkaar, althans formeel want we willen de andere niet laten zien hoe erg we elkaar bedriegen."

Na de grote oorlog zal er vrede over de hele wereld zijn. Er zullen vele nieuwe staten komen: zwart, wit, rood en geel. Een internationaal orgaan zal worden gevormd, die er voor zorgt dat landen elkaar niet meer zullen bevechten [Verenigde Naties]. Dit orgaan zal boven alle koningen staan. Waar een oorlog is zal dit orgaan rechtvaardig oordelen en proberen de haat en nijd te veranderen in liefde en vrede. Zij die deze tijd zullen meemaken zullen meer dan gelukkig zijn.

Na een tijdje zullen sommige grote koningen, en sommige kleinere, hun respect voor dit orgaan veinzen terwijl ze zelf doen wat ze maar willen ... Vele kleine oorlogen zullen beginnen hierdoor ... duizenden en duizenden zullen sterven, maar er zullen geen grote oorlogen zijn.

Er zullen een paar oorlogen plaatsvinden rond het koninkrijk Israël, maar vroeg of laat zal ook daar de vrede komen [1967, 1973]. In deze oorlogen zullen broeders met elkaar vechten; dan zullen ze vrede stichten en elkaar omhelzen, maar hun haat zal blijven ... Al deze kleine oorlogen worden gestart door grote koninkrijken vanwege hun slechtheid. Zij die vechten en elkaar afslachten doen dit uit blinde domheid.

In ons land zal de tijd van vrede en voorspoed voor lange tijd standhouden. Vele generaties zullen geboren worden om te leven en sterven in vrede, en zij weten niets van de oorlogen behalve uit boeken, woorden en verschillende vreemde andere dingen.

Ons koninkrijk zal sterk zijn en geliefd en gerespecteerd worden door iedereen. Mensen zullen alleen wit brood eten en hele granen, alleen als zij dat willen. Iedereen zal rond rijden in wagens zonder paarden. Mensen zullen door de lucht reizen en op ons land neerkijken alsof ze de hoogste bergen hadden beklommen.

Beneden in Uzice [eerste gebied bevrijd door de partizanen] en overal rondom deze bergen zullen fabrieken worden gebouwd en mensen zullen de landbouw verlaten en in de fabrieken gaan werken. Lange tijd zullen ze tevreden zijn, maar dan zullen ze zich het land herinneren en terug gaan.

Servië zal bloeien, als de man met de blauwe ogen de leiding heeft. Er zal iemand komen naar Servië om een nieuw geloof te stichten. Hij zal onze troon bestijgen, en sterk en gezond zijn, en een lang leven lijden van bijna honderd jaar. Hij zal het leuk vinden om te jagen en zal ooit, tijdens de jacht, van zijn paard vallen en daardoor een been verliezen. Hij zal sterven door deze wond, niet uit ouderdom [Tito zal niet willen dat Joegoslavië een communistische satellietstaat wordt. Nadat zijn been werd geamputeerd, stierf hij in 1981].

Na hem zal ons land geleid worden door een commissie maar het zal nooit meer zijn zoals het geweest is. Ook al zullen de mensen in ons koninkrijk het leed en de honger vergeten en zullen ze in grote welvaart leven, toch zullen broers elkaar gaan haten.

Op en over onze grenzen zal een nieuw natie ontstaan. Ze zullen groeien als gras na een regenbui, ze zullen goed en eerlijk zijn, en ze zullen ons beantwoorden met argumenten. Zij zullen zorg dragen voor elkaar als broers. En wij, dankzij onze gekheid zullen we denken dat we alles weten en dat we alles kunnen doen en we zullen hen dopen met een of ander nieuw geloof van ons, maar dit zal allemaal tevergeefs zijn. Ze blijven namelijk altijd alleen in zichzelf geloven en in niemand anders. Grote problemen zullen er uit voortkomen, omdat deze natie moedig zal blijven.

Vele zomers zal deze last duren, en niemand kan er wat aan doen, omdat deze natie blijft groeien als gras. Iemand die geboren zal worden vele zomers na jou [Opmerking: Hij praat hier nu tot de priester Zaharic], zal eerlijk en intelligent zijn, hij zal vrede stichten. We zullen leven in vrede, zij hier, wij daar en hier.

Want, peetvader, zodra de wereld gaat leven in vrede en overvloed na de tweede wereldoorlog, zal dat alles een bittere illusie zijn, omdat velen God zullen vergeten en ze zullen alleen hun eigen menselijke intelligentie aanbidden... En wat, peetvader, is de menselijke intelligentie vergeleken met de wil van God en Zijn kennis? Nog niet eens een kleine druppel in de oceaan.

Mannen zullen een doos bouwen met daarin een soort ding met beelden, maar ze zullen niet kunnen praten met de mensen die al dood zijn, ook al komt dit beeldenapparaat daar net zo dicht bij als dat de haren op iemands hoofd dicht bij elkaar staan.

Met de hulp van dit beeldenapparaat zullen mensen alles zien wat er over de hele wereld gebeurt [TV].

Mensen zullen gaten boren diep in de grond en goud opgraven [Een andere naam voor ruwe olie is ‘zwart goud’], waardoor ze licht, snelheid en kracht zullen krijgen, en de aarde zal daardoor tranen van verdriet uitstorten omdat al het goud van binnenuit zal verdwijnen. De aarde zal lijden vanwege deze open wonden. In plaats van het land te bewerken zullen mensen overal gaan graven, op goede en verkeerde plekken, maar de ware kracht zal rondom hen zijn, maar niet instaat zijn om te zeggen: "Kom op, neem mij, zien jullie niet dat Ik hier ben, rondom jullie." Pas na vele zomers zullen mensen zich deze kracht herinneren en zien hoe stom ze waren om al deze gaten te graven. Deze kracht zal ik aanwezig zijn in mensen maar het zal lang duren voordat ze dat door hebben, en deze kracht kunnen gebruiken. Er zullen veel geleerde mannen zijn die door hun boeken denken dat ze alles weten en alles kunnen en mogen doen. Zij zullen de grootste obstakel zijn voor deze realisatie [zelfkennis], maar zodra ze deze kennis hebben zullen mensen zien welke illusie ze hebben nagevolgd. Zodra dat gebeurd zullen mensen zoveel spijt hebben dat ze dit niet eerder hadden ontdekt want deze kennis is zo simpel.

Mensen zullen vele stomme dingen doen. Ze denken dat ze alles kunnen en mogen doen, maar ze weten helemaal niets. Wijze mannen zullen verschijnen in het oosten en hun wijsheid zal tot over de zeeën strekken, maar de mensen zullen deze wijsheid niet lang geloven, en deze ware waarheid zullen ze als een leugen betitelen.

Hun zielen zullen niet door de duivel bezet worden, maar door iets dat veel erger is. Ze zullen geloven dat hun illusie de waarheid is, ook al is er geen waarheid in hun hoofd. Hier thuis zal het zijn zoals over de hele wereld. Mensen zullen de schone lucht gaan haten en deze goddelijke frisheid en goddelijke schoonheid verafschuwen en ze zullen in duisternis schuilen. Niemand zal hen daartoe dwingen, ze zullen het uit vrije wil doen. Hier in Kremna zullen velen velden een vallei worden en vele woningen worden verlaten, maar dan zullen zij die gevlucht zijn terug komen om zichzelf te genezen door de frisse lucht te ademen. In Servië zal je geen verschil meer zien tussen mannen en vrouwen. Iedereen zal zich gelijk kleden. Deze rariteit zal tot ons komen van over de zee en zal bij ons het langste blijven. Een bruidegom zal een bruid nemen, maar niemand zal kunnen zien welke wie is. Mensen zullen verloren zijn en meer en meer zinloos elke dag. Mensen zullen geboren worden zonder te weten wie hun grootvader of overgrootvader is. Mensen zullen denken dat ze alles weten, maar ze weten helemaal niets.

De Serviërs zullen zich van elkaar scheiden en roepen: "Ik ben geen Serviër, ik ben geen Serviër." De onheilige zal deze natie binnengaan en slapen met de Servische zusters, moeders en vrouwen. Hij zal zulke kinderen baren tussen de Serviërs dat, sinds het begin van de wereld, dit het ergste kroost is. Alleen zwakkelingen worden geboren, en niemand zal sterk genoeg zijn om een ware held te laten geboren worden. [Deze laatste paragraaf kan ook slaan op de huidige situatie in de Balkan. Als je aanneemt dat Tarabic geen onderscheid maakt tussen Serviërs, Kroaten, Sloveniërs etc.. dan is het best mogelijk dat door het zeggen van "Ik ben geen Serviër, ik ben geen Serviër" hij iedereen bedoelt die zich hebben afgewend van het voormalige Joegoslavië.]

Hoe meer de mensen denken te weten, hoe minder ze zullen liefhebben en voor elkaar zullen zorgen. De haat zal zo groot zijn tussen hen en ze zullen meer geven om hun verschillende apparaten dan voor hun bloedverwanten [huidig materialisme]. Ze zullen deze dingen meer vertrouwen dan hun naasten...

Tussen de mensen van een natie in het noorden zal een kleine man verschijnen die de mensen zal vertellen over liefde en compassie, maar er zullen vele hypocrieten rondom hem zijn, zodat hij veel tegenstand zal ervaren. Niemand van deze hypocrieten is geïnteresseerd in de eerbaarheid van de ware mens, maar zijn wijze boeken zullen bestaan en ook alle woorden die hij sprak [opnames] en dan zullen de mensen zien hij bedrogen ze waren.

Zij die zullen lezen en boeken schrijven met nummers erin zullen denken dat zij het meeste weten [statistici, professors]. Deze geleerde mannen zullen hun leven lijden door berekeningen en ze zullen doen en leven zoals de getallen hen zeggen. Tussen deze geleerde mannen zullen goede en verkeerde mensen zitten.

De kwaadaardigen zullen slechte daden doen. Ze zullen de lucht en het water vervuilen en ze zullen ziekten verspreiden in de zeeën, rivieren en de aarde, en de mensen zullen sterven aan verschillende aandoeningen. De goede en slimme mensen zullen zien dat hun harde werk geen cent waard is en dat het alleen maar leidt tot de verwoesting van de wereld, en in plaats van te zoeken naar de wijsheid in de getallen zullen ze zoeken naar de waarheid in meditatie.

Zodra ze meer gaan mediteren zullen ze dichter bij de wijsheid van God komen, maar ze zullen te laat zijn, want de kwaadaardigen zullen de wereld al aangetast hebben en de mensen zullen sterven in grote aantallen. Dan zullen mensen wegvluchten uit de steden naar het land en zoeken naar de bergen met drie kruizen, en daar, binnenin, zullen ze kunnen ademen en water drinken.

Zij die ontsnappen zullen zichzelf en hun familie redden, maar niet voor lang, want een grote hongersnood zal komen. In de steden zal er voldoende eten zijn, maar het zal vergiftigd zijn. Velen zullen het voedsel eten uit honger en onmiddellijk sterven. Zij die tot het einde zullen vasten zullen overleven, want de Heilige Geest zal hen redden en ze zullen dicht bij God zijn.

Mensen die deze oorlog voeren zullen hun geleerden hebben, die vreemde en rare kanonskogels bedenken. Als deze ontploffen, deze kanonskogels, zal het niet doden, maar een vloek uitspreken over alles dat leeft; mensen, legers en dieren. Deze vloek zal hen doen slapen en slapen zullen ze in plaats van vechten, en daarna zullen ze weer bijkomen.

Wij [Servië] zullen niet meevechten in deze oorlog, maar anderen zullen vechten over onze hoofden. Brandende mensen zullen vallen uit de lucht boven Pozega [Een stad in Servië]. Slechts één land op de rand van de wereld, omgeven door zeeën zo groot als ons Europa, zal in vrede blijven, zonder problemen... Boven noch onder dit land zullen deze kanonskogels ontploffen! Zij die vluchten en zich verschuilen in de bergen met drie kruizen zullen een toevluchtsoord vinden en na afloop leven in overvloed, geluk en liefde, omdat er geen oorlogen meer zullen zijn...

Overige pagina’s

Er zijn nog drie andere bladzijden over de Tarabic voorspellingen, die door de familie van Milenkovic nog niet zijn vrijgegeven. Twee hiervan gaan over hun familie en de andere meer specifiek over de vereniging van de Katholieken, de Moslims en de Orthodoxen in Servië en hoe dat zal gebeuren.

16-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.59 profetieën van A.C. Emmerich (1774-1824)
59 profetieën van A.C. Emmerich (1774-1824)

Profetie 1

Ze bouwden een grote, extravagante kerk die bedoeld was voor alle geloofsovertuigingen die allen gelijke rechten hadden: Evangelisten, Katholieken, en alle gelovigen, een ware gemeenschap van de niet-heiligen met één herder en één kudde. Er zou een paus komen, een paus in loondienst, zonder bezittingen. Alles werd klaar gemaakt, vele dingen werden af gemaakt, maar, op de plaats van het altaar, was alleen gruwel en verwoesting. Dit is zoals de nieuwe kerk zou worden, en daarom heeft hij de oude kerk in de brand gestoken; maar God besloot anders. Hij ging dood in bekentenis en tevreden ... en hij leefde opnieuw!

Profetie 2

Ik zag de Sint-Pieterskerk en een enorme groep mensen die bezig waren met haar te vernietigen. Ik zag ook anderen die de kerk weer opbouwden. De slopers namen grote stukken weg; het waren vooral leden van sekten en afvalligen. In de vernietiging leken deze mensen een bepaalde orde aan te houden en zekere regels te volgen. Ik zag vol ontzetting dat er tussen hen ook Katholieke priesters waren. Ik zag de paus bidden, omringd door valse vrienden die regelmatig het tegenovergestelde deden van wat hij hen vroeg.

Profetie 3

Mijn Gids [Jezus] noemde Europa en wees naar een klein zanderig gebied. Hij sprak toen deze wonderlijke woorden: "Hier zijn de Pruisen, de vijanden." Toen liet Hij mij een andere plaats zien, ten noorden, en Hij sprak: ‘Dit is Moskva, het land van Moskou, dat vele kwaden voortbrengt."

Profetie 4

In het meest verschrikkelijke moment van het gevecht zullen er, aan de zijde van de ‘goeden’ engelen neerdalen die de vechters zullen versterken. Een wonderlijke moed zal het enthousiasme van iedereen raken. De Heilige Aartsengel Michaël, zelf, zal de vijanden slaan, gevolgd door een directe overwinning over deze vijanden. Een zwaard van vuur zal dan verschijnen boven de hoofden van de triomferende goeden.

Profetie 5

De Joden zullen terug keren naar Palestina en Christenen worden tegen het einde van de wereld.

Profetie 6

In het midden van de Hel zag ik een donkere en verschrikkelijk afgrond, en hier werd Lucifer ingegooid, nadat hij met stevige ketens was gebonden. Dikke wolken van zwavelig zwarte rook stegen op vanuit de angstaanjagende diepte en omringden zijn schrikwekkende vorm, waardoor hij niet meer gezien kon worden. God Zelf heeft dit besloten; en mij werd hetzelfde verteld, als ik het me goed herinner, hij zal losgelaten worden voor een tijd vijftig of zestig jaar voor het jaar 2000 van Christus. De data van vele andere gebeurtenissen werden mij gewezen maar ik herinner me ze niet, maar een aantal demonen worden eerder dan lucifer losgelaten, om de mensen te verleiden, en om te dienen als instrumenten van goddelijke wraak.

Profetie 7

De antichrist zal een geslaagd gevecht voeren in Mageddo in Palestina waarna zeven heersers zich, door angst, overgeven aan de antichrist en daardoor wordt hij de heerser van de wereld.

Profetie 8

Ik zie nieuwe martelaren, niet uit de huidige tijd, maar uit de volgende eeuw. Ik zie hen vervolgd worden. Ik zie hoe hier en daar goede en vrome mensen, en met name de religieuze ordes, worden gemarteld, gevangen genomen en vermoord...

Profetie 9

Ik zou willen dat de tijd aangekomen was waarin de Paus, gekleed in rood, zal regeren. Ik zie de apostelen, niet die uit het verleden, maar de apostelen van de laatste tijd, en het ziet eruit dat de Paus tussen hen staat.

Profetie 10

Ik zag hartverscheurende ellende, spelen, drinken, roddelen, en zelfs hofmakerij in de kerk. Alle soorten gruwelen werden in de kerk verricht: ze hadden zelfs een kegel in het midden gezet. De priesters lieten dingen toe en droegen de Mis zonder eerbied of aandacht op. Slechts enkelen van hen waren nog een beetje intelligent en vroom. Ik zag Joden in de deuropening staan. Dit alles deed me pijn. Toen bond mijn Hemelse Man mij, zoals hij zelf gebonden was, aan een pilaar en Hij sprak: "Zo zal ook de Kerk eens gebonden worden. Ze zal strak gebonden worden voor dat ze opnieuw kan verrijzen."

Profetie 11

"De kerk," kreunde ze, "is in groot gevaar. Ik moet iedereen die ik tegenkom vragen om een Onze Vader te bidden voor Haar intenties. We moeten bidden dat de Paus Rome niet zal verlaten, want ongehoorde kwaden zullen voortkomen uit dat verlies. We moeten bidden tot de Heilige Geest om hem te verlichten, want ze proberen nu ook hem over te halen. De protestante leer, en ook de Griekse, is zich aan het verspreiden. Twee mannen leven in deze tijd, die er naar verlangen om de kerk te verwoesten, maar ze hebben iemand verloren die hun hielp met zijn pen. Hij was door een jongeman vermoord, nog geen jaar geleden, en de tweede man, over wie ik sprak, verliet toen Duitsland. Hun handlangers zijn overal."

Profetie 12

De kleine zwarte man in Rome, die ik heel vaak zie, heeft vele mensen in zijn dienst, zonder dat ze precies weten wat ze doen. Hij heeft zijn handlangers ook in de nieuwe zwarte kerk. Als de paus Rome zal verlaten, zullen de vijanden van de kerk machtig worden. Ik zie de kleine zwarte man in zijn eigen land vele diefstallen plegen en fraude plegen op grote schaal. De godsdienst wordt daar zo slim onderuit gehaald dat er nauwelijks honderd goede priesters zijn. Ik kan het niet allemaal goed zien want de mist en duisternis neemt toe. Er zijn echter drie kerken die ze nooit zullen overnemen: De Sint Pieter, De Kerk van Maria, en de Kerk van de Heilige Aartsengel Michaël. Ook al proberen ze constant deze kerken te ondermijnen, het zal hen niet lukken. Het help niet. Alles moet snel opgebouwd worden voor iedereen, zelfs de geestelijken dragen bij aan de vernietigen. Verwoesting is nabij. De twee vijanden van de Kerk, die hun handlanger hebben verloren, zijn sterk gemotiveerd om de vrome en geleerde mensen die in hun weg staan te vernietigen.

Profetie 13

Ze willen slechte Bisschoppen hebben. Op een plek willen ze een Katholieke kerk ombouwen tot een Lutheraanse ontmoetingsplaats. Ik moet bidden, lijden en worstelen hiertegen, want dat is mijn huidige taak. Als de heiligen mij niet bijstonden kon ik het niet verdragen. Ik zou worden overwonnen en dat zou voor mij pijnlijk zijn! Ik zie dat de duivel alles gebruikt om mij te schamen. Hij stuurt onophoudelijk mensen naar mij om mij te bezoeken en te martelen en mij uit te putten.

Profetie 14

Ik zie de Kerk alleen, verlaten door iedereen en rond Haar ruzie, lijden, haat, verraad, bitterheid en totale blindheid. Ik zie boodschappers aan alle kanten van een donker centraal punt met boodschappen die uit hun mond komen als zwarte damp, en die de woede en haat van de mensen die het horen aanwakkert. Ik bid oprecht voor de onderdrukten! Op die plaatsen waar sommige zielen nog bidden, zie ik licht neerdalen, maar op de andere plaatsen zie ik een diepe duisternis. De situatie is verschrikkelijk! Moge God onze genadig zijn! O stad! O stad! [Rome] waarmee wordt gij bedreigd! De storm komt dichterbij, wees waakzaam! Ik vertrouw dat hij zal stand houden!

Profetie 15

Ik zag een kerk varend op het water en in nood vergaan, want het had geen fundament. Het voer op de wateren als een schip. Met moeite moest ik helpen om haar balans te herstellen en we stuurden vele mensen naar binnen, voornamelijk kinderen, en plaatsten hen rond de balken en planken. In de drie paden van de kerk lagen twaalf mannen uitgestrekt en bewegingloos in diep gebed, en er waren groepen kinderen bij de ingang uitgestrekt voor een altaar. Ik zag geen paus, maar een uitgestrekte Bisschop voor het Hoofdaltaar. In dit visioen zag ik de kerk gebombardeerd worden door andere schepen, maar we hingen natte kleren voor hen en we leden geen schade. De kerk werd aan alle kanten bedreigd. Het leek alsof haar vijanden wilden voorkomen dat we aan land kamen. Toen we dankzij extra gewicht haar weer recht kregen zonk zij een klein beetje in het zand. Toen legden we planken om naar de kust te komen. Direct renden alle soorten slechte geestelijken mee met de anderen, die geen hulp hadden geboden in tijd van nood, en begonnen de twaalf mannen te teisteren die in gebed waren en nu hun oren afsloten. Maar deze twaalf bleven stil in gebed. Toen brachten we grote stenen die we rond de fundering plaatsten en daardoor sterker werden, alsof ze uit zichzelf groeiden. De stenen kwamen samen en ze smolten tot een vaste verbinding. Groepen mensen, waaronder sommige vreemdelingen, kwamen binnen door de deur en de Kerk was opnieuw aan land.

Profetie 16

Eens sprak zuster Emmerich, nog steeds in extase, de volgende woorden: "Ze willen de Herder zijn grond ontnemen! Ze willen zijn plaats laten innemen door iemand die alles aan de vijand zal geven!" Toen schudde ze haar hand verontwaardigd en schreeuwde uit: "O Gij, Duitse valsspelers! Wacht even! Jullie zullen hierin niet slagen! De Herder staat op een rots! O Gij, priesters! U beweegt zich niet. U slaapt terwijl de schaapschuur in brand staat! Jullie doen niets! Hoe wil u dit eens goed praten! Al had u maar één Onze Vader gebeden! De hele nacht heb ik de vijanden van Jezus Hem zien dragen en martelen en pijnigen op Kalvarie! Ik zie zo vele verraders! Ze willen niet horen: Dingen gaan verkeerd! Alles gaat goed met hen, zolang ze maar kunnen schijnen in deze wereld!"

Profetie 17

"Ik was met mijn gids," sprak ze, "tussen de arme zielen in het vagevuur. Ik zag hun verdriet, hun onvermogen om zichzelf te helpen, en de weinige hulp die ze van de levenden kregen. Hun lijden is onbeschrijfelijk! Terwijl ik over hun staat nadacht rees er een berg op tussen mij en mijn gids. Ik zuchtte naar hem zoals een hongerige, ik bezwijmde bijna van verlangen. Ik zag Hem aan de andere kant maar kon hem niet raken. Hij sprak tot mij: Zie hoe je zucht naar hulp! De zielen hier zijn altijd in de staat waarin gij nu zijt! Hij nam me vaak mee om te bidden voor grotten en gevangenissen. Ik strekte me dan uit, en huilde met mijn armen uitgestrekt, en huilde tot God om genade. Mijn engel spoorde mij aan om allerlei soorten offers te brengen voor de arme zielen, zij kunnen zichzelf niet helpen en worden gruwelijk vergeten. Ik stuur hem naar de engelen van bepaalde personen die lijden, om hen aan te moedigen dit lijden op te offeren. Ze worden meteen door deze offers verlicht en worden vol vreugde, zo dankbaar! Als ik iets voor hen doe, dan zullen zij ook voor mij bidden. Ik ben bang om de rijkdom van de kerk te zien die zo verwaarloost wordt en zo ondergewaardeerd, terwijl die arme zielen er naar verlangen."

Profetie 18

Het gebed dat het kostbaarst is in de ogen van God, is het gebed voor anderen en in het bijzonder voor de arme zielen. Bid voor hen, als je wil dat je gebeden veel vruchten voortbrengen.

Profetie 19

De arme zielen lijden onbeschrijfelijk. Het verschil in lijden tussen het vagevuur en de hel is dit: in de hel is er alleen maar wanhoop, terwijl de hoop op bevrijding in het vagevuur alles zoeter maakt. De grootste kwelling van de verloren zielen is de woede van God. Een idee van Zijn toorn kunt u zich vormen door de gruwel te bedenken van een man die wild aangevallen wordt zonder dat hij zichzelf kan verdedigen.

Profetie 20

Vorige nacht was ik in het vagevuur. Het leek voor mij alsof ik een diepe afgrond was terecht gekomen, een grote vlakte vol van verdriet, de arme zielen zo droevig, zo stil, maar met toch een beetje hoop dat hen vertelt dat Gods genade vreugde in hun harten zal brengen. Bekroond in hun midden, was de Moeder van God, schoner dan ik haar ooit had mogen zien. Toen zei ze tegen hem (haar ondervrager Deken Rensen): "Vertel uw boetelingen om vurig voor de arme zielen in het vagevuur te bidden, want zij zullen uit dank voor hen bidden. Gebeden voor deze arme zielen zijn zeer kostbaar in de ogen van God, omdat het hen sneller bij Hem brengt."

Profetie 21

Ik ging met mijn Gids naar een sombere gevangenis voor zielen, waar ik aan hun zijde stond. De zielen waren begraven in duisternis, de ene wat meer dan de andere, sommige tot hun nek, andere tot hun middel. Ze zaten in verschillende, grenzende kerkers, sommige gemarteld door dorst, anderen door koude en weer andere door de hitte, zonder zichzelf te kunnen helpen, zuchtend in onophoudend lijden. Ik zag nummers uitgedeeld worden en hun vreugde was enorm. Ze gingen voort als grijze figuren. Ze ontvingen voor hun korte verblijf naar een hogere plaats de waardering voor hun leven op aarde. Ze verzamelden in een plaats boven het Vagevuur dat was afgesloten door een doornstruik.

Ik zag vele doktoren samenkomen in een processie van doktoren zoals ze zelf waren. Ik zag bevrijde soldaten en daardoor werd ik vol vreugde over de arme mensen die in de oorlogen waren afgeslacht. Ik zag minder vrouwelijke religieuzen en nog meer rechters, maar, geleid door gezegende nonnen waren verschillende maagdelijke zielen die niet anders wilden dan zichzelf te wijden aan een religieus leven. Ik zag sommige koningen uit de oude tijd, leden van de Koninklijke families, een groot aantal geestelijken en vele boeren, onder hen zag ik mensen die ik kende en andere die, door hun handelen, uit een ander land leken te komen.

Elke groep werd geleid in verschillende richtingen door zielen uit hun eigen klasse en, terwijl ze opstegen, werden ze van hun aardse dingen ontdaan en gekleed in lichtgevende mantels die toebehoorden aan de heiligen. Ik herkende in het vagevuur niet alleen mijn eigen kennissen, maar ook hun familieleden die ik nog niet gezien had. Ik zag deze arme, dierbare zielen, aan wie niemand dacht. Tussen de mensen die hen vergeten zitten zoveel van hun broeders in het geloof, die vergeten voor hen te bidden! Het is voor die zielen dat ik het meeste bid.

... Toen zag ik vele van de arme zielen die ik gekend had in mijn leven, met wie ik gesproken heb. Zij keken mij smekend aan vanuit het Vagevuur en ik begreep het verschil tussen echte en valse sympathie. Ze volgden mij met droevige ogen, boetend voor vele dingen nu ik hen moest verlaten. Ze waren inwoners van de kleine stad.

Profetie 22

... Ik kan niet precies vertellen waar het Vagevuur is. Maar als ik daar heen ga, dan reis ik doorgaans naar het noorden terwijl ik de aarde verlaat door een sombere moeilijke weg van water, sneeuw, doornen, moerassen etc. Ik daal af langs donkere paden tot ver onder de grond naar verschrikkelijke plaatsen van verschillende temperaturen, met mist en donkerheid. Ik ga er omheen tussen zielen van hogere en lager posities, met meer en mindere moeite.

De laatste nacht ging ik bij iedereen langs, om hen te troosten en hun hulp te aanvaarden voor mijn gebeden. Ik begon meteen met het bidden van de Litanie van de Heiligen en de Zeven Psalmen van Boetedoening. Mijn Gids waarschuwde me om te beschermen tegen ongeduld en om geen ergernis aan de arme zielen te geven. De volgende morgen was ik bijna Zijn vermaning vergeten en stond ik op het punt om mij over te leveren aan het ongeduld, maar ik onderdrukte het. Ik ben heel dankbaar dat ik dat deed, en ik dank mijn goede engel dat hij me heeft geholpen. Geen woorden kunnen omschrijven welke vreugde de arme zielen ontvangen door een klein offer, een onzelfzuchtig offer. [Vol II blz. 254-255]

Profetie 23

2 November 1821. Nu veertien dagen is zuster Emmerich constant bezig met de arme zielen door voor hen te offeren en te bidden, en andere spiritueel werk. Ook door verschillende dingen weg te geven op het Hoogfeest van Allerzielen. Ze vertelde het volgende:

Ik ben opnieuw met de Heilige naar het Vagevuur geweest. De gevangenissen van de zielen zijn niet allemaal op dezelfde plaats, ze staan ver uit elkaar en zijn heel verschillend. De weg naar hen toe gaat vaak over ijsbergen, sneeuw en wolken, soms loopt de weg helemaal langs de aarde. De Heiligen zweven naast me op wolken van verschillende kleuren, ten gevolge van de verschillende soort hulp en troosten die hun goede daden hen toestemming gaf om ze te verrichten. Ik moest moeizaam reizen lang moeilijke wegen en biddend en offerend voor de zielen. Ik herinnerde de heiligen aan hun eigen lijden en offerde ze aan God in gemeenschap met het lijden van Christus, voor dezelfde intentie.

De verblijfplaatsen van de zielen verschillen per staat van de ziel, maar ze leken allemaal rond als de aarde. Ik kan ze alleen vergelijken met wat ik tuinen kan noemen, waarin ik genade zie in de vorm van fruit. Zo waren ook de tijdelijke verblijfplaatsen van de zielen als tuinen, opslagplaatsen vol met onaangename dingen, marteling, verdriet, woede, etc, etc ... en sommige zijn een heel stuk kleiner dan anderen.

Toen ik aankwam kon ik duidelijk hun ronde vorm zien en af en toe een lichtstraal op een bepaalde plaats, of een schemering aan de horizon. Sommige zijn iets beter dan andere, maar vanaf geen enkele kan de blauw lucht gezien worden, ze zijn allen min of meer donker en verborgen. In sommigen zijn de zielen dicht bij elkaar en in grote pijn, anderen gaan dieper door en nog anderen liggen hoger.

Profetie 24

De plaatsen waar de zielen apart in zijn opgesloten hebben ook verschillende vormen: sommige zijn bijvoorbeeld in de vorm van een oven. Zij die op aarde verenigd waren, zijn in het Vagevuur alleen samen als ze dezelfde reiniging nodig hebben. In vele plaatsen is de licht gekleurd, meestal donkerrood. Er zijn andere verblijfplaatsen waarin de kwade geesten de zielen achtervolgen, bang maken en martelen, deze zijn de meeste verschrikkelijke. Iemand zou het als de Hel kunnen zien, als het niet was voor het onbeschrijfelijke ontroerende geduld van de zielen.

Woorden kunnen niet omschrijven hoe hun vreugde is als er eentje word gered. Er zijn ook plaatsen voor werk, zoals ik eens zag hoe vrouwen op het eiland fruit kweekten dat op vlotten werd weggevoerd. Deze zielen lijden iets minder en zij kunnen iets doen voor de zielen die niet zo gelukkig zijn als zij. Het is misschien symbolisch, maar het is een symbool van de waarheid. De planten zijn schaars en het fruit ook, maar ze vinden troost door het te geven aan zij die nog minder hebben. Koningen en prinsessen worden vaak samengenomen met hen die ze eens onderdrukten en dienen hen nu in hun nederig lijden.

Profetie 25

Ik heb in het Vagevuur protestanten gezien die vroom waren in hun onwetendheid. Ze zijn erg eenzaam want voor hen wordt niet gebeden.

Profetie 26

Ik zag zielen van een lagere naar een hogere stand gaan om de gaten op te vullen die waren achtergelaten door mensen die uit het Vagevuur konden gaan. Sommige kunnen rond gaan en troost bieden en krijgen. Het is een grote genade om hulp van anderen te kunnen afsmeken. Ik heb ook de plekken gezien waarin sommige heilig verklaarde zielen werden gereinigd. Hun heiligheid was nog niet volledig in hun leven. Ik ging naar vele priesters en kerken en liet de Mis opdragen voor de zielen.

Profetie 27

Ik was in Rome in de Sint Pietersbasiliek, bij nobele geestelijken, Kardinalen, denk ik, die zeven Missen moesten opdragen voor bepaalde zielen. Ik wist niet waarom ze dat nog niet hadden gedaan. Terwijl ze missen opdroegen zag ik de vergeten zielen, donker en verdrietig, verzameld rond het altaar. Ze riepen uit, alsof hongerig: ‘Zo lang zijn we niet gevoed!’ Ik denk dat het vaker was dat Missen werden vergeten. Het niet opdragen van Missen voor de doden is, zo zie ik het, een verschrikkelijke kwaad en een diefstal begaan tegen de armste van de armen. Op mijn weg zag ik weinig levenden, maar ik zag zielen, engelen en heiligen en zag vele effecten van het gebed. Tijdens deze dagen heb ik vele mensen moeten overhalen naar de Biecht te gaan en naar de mis, die anders niet waren gegaan.

Profetie 28

2 Novenber 1822. Afgelopen nacht was het vrij druk in het vagevuur. Ik ging naar het noorden en, zo leek het, rond de pool van de aardbol. Ik zag ijsbergen boven me en toch leek het vagevuur niet in het midden te zijn, want ik kon de maan zien. Ik ging rond langs de gevangenissen, ik probeerde een opening te maken zodat een beetje licht naar binnen kon. De buitenkant leek een glanzende zwarte muur in de vorm van een halve maan. Binnenin waren verschillende kamers en gangen, hoog en laag, naar beneden en naar boven. Bij de ingang is het niet zo erg, de zielen zijn vrij om rond te bewegen; maar verder op zitten ze strikter gevangen. Hier ligt er iemand uitgestrekt over een gat, een gleuf, daar liggen er verschillende samen in verschillende houdingen, hoger en lager. Soms zit er iemand hoger, op een rots. Hoe verder we kwamen, hoe verschrikkelijker het werd, want demonen oefenen daar hun macht uit. Het is een tijdelijke Hel waar de zielen worden geteisterd door verschrikkelijke geesten en afschuwelijke vormen die ronddwalen om hun slachtoffers te martelen en te vervolgen.

Profetie 29

Eenhoorns bestaan nog steeds en lopen in een kudde. Ik wist dat een deel van de hoorn van deze dieren, die voor zieke beesten waren, gezegende voorwerpen zijn voor de mens.

Profetie 30

Ik heb vaak gezien dat eenhoorns nog bestaan, maar erg verwijderd van de verblijfplaatsen van de mensen, ver weg in de vallei aan de andere kant van de Profeetberg. In grootte lijken ze wel op een veulen met slanke benen. Ze kunnen steile hoogten beklimmen en op smalle afgronden staan, want hun voeten liggen tegen elkaar aan.

Profetie 31

Eenhoorns kunnen zich ontdoen van hun hoeven, zoals schoenen, want ik heb die regelmatig verspreid gezien. Ze hebben lang en geelachtig haar, erg dik en lang rond de nek en borst. Het leken wel vlechten. Ze worden zeer oud.

Profetie 32

Op hun voorhoofd hebben ze een hoorn die zich opkrult naar achteren toe, en die ze op bepaalde tijden ook afdoen. Er wordt naar gezocht en ze worden als iets kostbaars bewaard.

Profetie 33

De eenhoorns zijn nog steeds schuw, zo schuw dat je ze moeilijk kan benaderen. Ze leven in vrede met elkaar en andere dieren. De mannetjes en vrouwtjes leven apart en komen alleen op bepaalde tijden samen, want ze zijn rein en baren niet vele jongeren.

Profetie 34

Het is erg moeilijk om ze te zien of te vangen want ze leven ver achter de andere dieren, waar zij over een keizerrijk regeren. Zelfs de meest giftige en verschrikkelijke dieren hebben respect voor hen. Slangen en andere erge dingen rollen zichzelf op en liggen nederig op hun rug als er een eenhoorn naar hen komt en op hun ademt.

Profetie 35

Ze hebben een overeenkomst met de meest wilde dieren, ze beschermen elkaar. Als gevaar een eenhoorn bedreigt, wordt dit nieuws door hen verspreid terwijl de eenhoorn zich schuilhoudt, maar omgekeerd beschermt de eenhoorn ook hen, want iedereen is bang voor de geheime kracht van de eenhoorns.

Profetie 36

Het moet de puurste vorm zijn van de lagere levensvormen, want iedereen heeft groot respect voor hen. Waar het dier zich ook voedt, of drinkt, trekken alle giftige dingen weg.

Profetie 37

Voor mij lijkt het op iets heiligs, omdat men zegt dat een eenhoorn alleen zijn hoofd rust op de boezem van een pure maagd. Dit wil zeggen dat het vlees alleen afkomstig is van de boezem van de Heilige Maagd Maria, dat afgestorven vlees door haar hersteld wordt, of in Haar voor het eerst puur en rein wordt, in Haar is al het slechte verdreven, in Haar is het wildste getemd, in Haar wordt de onbesuisde menselijkheid puur, in Haar boezem wordt het gif van de aarde ontrokken.

Profetie 38

Ik zag deze dieren ook in het paradijs, maar toen veel mooier. Eens zag ik ze gespannen voor het rijtuig van Elias, toen hij verscheen voor de man in het Oude Testament. Ik heb ze in het wild gezien, rondrennend in smalle rotsige valleien en ik heb ze op verre plekken gezien waar stapels van hun botten op lagen op de kust en in ondergrondse grotten.

Profetie 39

Ik zie de ‘Illuminati’ altijd in een combinatie met de komst van de antichrist; want door hun geheimen en hun onrechtvaardigheid versterken ze de verrichtingen van dit mysterie van ongerechtigheid. [Vol. 1, blz 405]

Profetie 40

Ik zag de paus bidden, omgeven door valse vrienden die vaak het tegenovergestelde deden van wat hij van hen vroeg, en ik zag een kleine zwarte vent [een leek] die handelde tegen de Kerk. Terwijl het zo aan de ene kant werd afgebroken werd het aan de andere kant weer opgebouwd, maar niet erg ijverig.

Profetie 41

Toen ik door Rome trok met Franciscus en de Heilige, zagen we een groot paleis in vlammen (Het Vaticaan). Ik was doodsbang dat de mensen daar zouden worden verzwolgen, want niemand doofde het vuur; maar toen wij naderden stopte het plotseling en het gebouw bleef zwart en met schroeivlekken achter.

Profetie 42

Na door verschillende mooie appartementen te zijn gegaan, kwamen we bij de paus. We zagen hem zitten in het donker, slapend in een grote stoel. Hij was erg ziek en zwak, en kon niet meer lopen, en mensen kwamen langs bij zijn deur.

Profetie 43

De geestelijken die dicht bij hem stonden behaagden hem niet. Ze waren vals en lauw, en de simpele, vrome mannen die ik eens zag waren nu verplaatst naar een verre plek in het paleis.

Profetie 44

Ik sprak lang met de Heilige Vader en ik kan niet vertellen hoe werkelijk mijn aanwezigheid daar leek, want ik was ook erg zwak en de mensen kwamen langs om mij te helpen.

Profetie 45

Ik sprak met de bisschoppen die zouden worden benoemd, en ik vertelde de Paus opnieuw dat hij Rome niet moest verlaten, want als hij dat zou doen, dan zou alles kapot gaan. Hij dacht dat het kwaad onvermijdelijk was en dat zijn persoonlijke vrijheid en andere dingen hem toelieten om weg te gaan. Hij voelde sterk aan dat hij weg moest gaan en werd ook zo geadviseerd door zijn adviseurs...

Profetie 46

Ik zag Rome in een staat dat elke vonk het kon doen ontvlammen, en Sicilië was donker, angstaanjagend, en verlaten door alles wat weg kon.

Profetie 47

Op een dag riep ze in extase uit: "Ik zie de kerk alleen en verlaten en rondom haar ruzie, verdriet, haat, verraad, afgunst en totale blindheid. Ik zie boodschappers van alle kanten rond een donker centraal punt en boodschappen komen uit hun mond als zwarte damp, en deze wakkeren in de borst de haat en woede aan van iedereen ze hoort. Ik bid vurig voor de onderdrukten!"

Profetie 48

Op die plaatsen waar sommige zielen nog bidden, zie ik licht neerdalen, maar op de andere plaatsen zie ik een diepe duisternis. De situatie is verschrikkelijk! Moge God onze genadig zijn! O stad! O stad! [Rome], waarmee wordt gij bedreigd! De storm komt dichterbij, wees waakzaam! Ik vertrouw dat zij zal stand houden!

Profetie 49

Gisternacht deed ik de Kruisweg bij Coesfield met een groep zielen die me het verdriet van de kerk en de noodzaak van het bidden lieten zien. Toen had ik een visioen van vele tuinen in een cirkel, en de plaats van de Paus tegenover de bisschoppen.

Profetie 50

In deze aardse tuinen zag ik de tijdelijke, spirituele autoriteit en boven hem in de lucht zag ik de toekomstige bisschoppen. Ik zag bijvoorbeeld boven de tuin van de Grote Achtersteven en nieuwe bisschop met het kruis, mijter, en andere kerkelijke tekens, en rond hem zag ik protestanten die wilden dat hij de tuin beneden hem zou ingaan, maar niet zoals de Heilige Vader dat wou. Ze probeerden met verschillende middelen zichzelf te overtuigen en verwoestten een deel van de tuin, of zaaiden verkeerde zaden. Ik zag hen dan weer hier, dan weer daar, ze hielden het land bij, of lieten het onbewerkt liggen, en gooiden alles overhoop. Alles was vol met gaten en rommel. Ik zag ook dat de paden naar de Paus geblokkeerd waren.

Toen ze eindelijk wel een bisschop kregen die ze wilden hebben, zag ik dat hij was geplaatst tegen de wil van de Heilige Vader in en aldus had hij geen legitieme spirituele autoriteit. Het was erg vreselijk! Ik zag iemand die weinig recht had op heiligheid en die de plaats van een Heilige overleden Bisschop over zou nemen.

Profetie 51

De rechtspraak duurt maar heel kort. Het is voorbij op het moment dat de ziel het lichaam verlaat, en net voorbij de plaats waar de dood plaats vindt, bevinden zich Jezus, Maria, de patroonheilige en de goede engel van de ziel. Maria is aanwezig, zelfs bij de rechtspraak van de protestanten.

Profetie 52

Ik werd door de ziel van een Jodin genomen naar de verblijfplaats van Joodse zielen om te helpen en vele arme wezen van Coesfeld te troosten, sommige daarvan kende ik. Het is een eenzame plaats van zuivering, los van die van de Christenen. Ik was diep geraakt om te zien dat ze niet verdoemd waren, en ik zag hun verschillende meelijwekkende toestanden.

Profetie 53

Ik zag een arm, maar ongewoon vroom Joods gezin dat handelde in oud zilver en kleine kruisjes zoals edelsmeden dat doen, en hij moest nu hard werken, smelten en wegen en vullen. Maar hij had niet de nodige middelen, ze konden niets afmaken, daarom begonnen ze iedere keer maar weer opnieuw. Ik maakte een blaasbalg voor hen en ik sprak met ze over de Messias etc. Alles wat ik zei werd door de Jodin bevestigd en erkend.

Profetie 54

Ik zag sommigen zwemmen in bloed en ingewanden, wat een walging bij mij opbracht. Anderen renden rond, zonder enig moment van rust. Sommige droegen zware lasten, weer anderen waren pakjes aan het pakken en neerzetten en nog anderen werden geteisterd door bijen, was, honing ... Het is onbeschrijfelijk!

Profetie 55

Ik bezocht alle joden uit de stad. ’s Nachts ging ik naar hun huizen. De rabbi was onbuigzaam, bijna versteend. Hij had geen band met de genade en ik kon hem niet benaderen.

Profetie 56

Mevrouw P. is geketend door het oudste principe, dat het een zonde is om over de Christelijke waarheden na te denken. Men moet direct zulke gedachten wegjagen.

Profetie 57

Het dichtst bij het Christendom kwam een grote Jodin die vlees verkocht. Als ze niet zo’n bedriegster was, zou ze veel meer genade ontvangen. Maar niemand sympathiseert met deze mensen. Ik stond bij haar en probeerde haar de beïnvloeden. Ik vertelde haar vele dingen. Ze werd bang wakker en rende naar haar man en zei dat ze dacht dat haar moeder naar haar was gekomen. Ze was in grote angst en ze besloot daarom aalmoezen te geven aan de arme christenen.

Profetie 58

Ze betrad de winkel van een Jodin uit Coesfeld. Ze was bezig haar goederen te rangschikken. Ze wisselde sla en groenten van goede en slechte kwaliteit met elkaar af om zo haar klanten te bedriegen. Deze fraude werd door zuster Emmerich voorkomen door de vrouw zo te verbazen dat ze niet meer kon vinden wat ze zocht, geen laden meer open kon doen etc. Ze rende vol tranen naar haar man, die zei dat ze een zonde begaan had, en dat ze daarvoor moest boeten. Toen kreeg zuster Emmerich een bepaalde macht over haar. Ze sprak tot haar onderbewustzijn en liet haar merken hoe erg het was wat ze wou doen. De vrouw huilde en ging naar haar man voor assistentie en hulp. Hij ging naar haar en zei: "Zie je wel dat je wat verkeerd had gedaan?" en de vrouw deed boete door een deel van haar goederen als aalmoezen te geven aan arme christenen om haar fraude goed te maken, zo kreeg ze ook de absolutie voor andere zonden.

Profetie 59

Ik bevond me onder een aantal Joden die woonden in grotten in de buurt van de Berg Sinaï en die verschillende diefstallen en gruweldaden begingen in de omgeving. Ik moest hun bang maken, zowel voor de pelgrims die daar kwamen als ook voor de mensen die daar woonden.


15-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.27 kenmerken van de Antichrist
27 kenmerken van de Antichrist

1. [Daniel 7:8, 24; Openbaringen 13:2; Daniel 7:7]: Hij zal komen uit de tien koningen van het herstelde Romeinse Rijk en zijn macht zal gelijksoortig zijn aan deze van het Oude Babylon, Perzië en Griekenland.

2. [Daniel 7:8, 24]: Hij zal drie koningen onderwerpen.

3. [Daniel 7:24]: Hij zal anders zijn dan de andere koningen.

4. [Daniel 7:8]: Hij zal oprijzen uit de onbekendheid ... een kleine hoorn.

5. [Daniel 7:8; Openbaringen 13:5]: Hij zal opschepperig spreken.

6. [Daniel 7:25, 11:36;  Openbaringen 13:5, 13:6]: Hij zal God lasteren, Zijn Naam bespotten, Zijn woning en hen die in de Hemel wonen.

7. [Daniel 7:25;  Openbaringen 13:7]: Hij zal de heiligen onderdrukken en succesvol zijn gedurende 3 1/2 jaar.

8. [Daniel 7:25]: Hij zal de kalender ten gunste van zichzelf willen veranderen, misschien om een nieuw tijdperk in te luiden.

9. [Daniel 7:25]: Hij zal de wetten willen veranderen, misschien om er voordeel uit te halen voor zijn nieuw koninkrijk en tijdperk.

10. [Daniel 7:26-27]: Hij zal niet worden opgevolgd door een andere heerser, maar door Christus.

11. [Daniel 9:27; Matt 24:15]: Hij zal een verbond sluiten met "velen", onder meer de Joden. Dit verbond zal ook betrekking hebben op de vestiging van een Joodse tempel in Jeruzalem.

12. [Daniel 9:27; Matt 24:15]: "Hij zal een einde maken aan de Joodse opofferingen na 3 1/2 jaar en zal iets afschuwelijks tegen God opzetten in de tempel.".

13. [Daniel 11:36]: "Hij zal niet luisteren naar hoge aardse autoriteiten, maar doen zoals het hem bevalt."

14. [Daniel 11:37]: "Hij zal geen respect tonen voor de godsdienst van zijn voorouders."

15. [Daniel 11:37]: "Hij zal in geen enkele God geloven, behalve in zichzelf."

16. [Daniel 11:37]: "Hij zal de wensen van de vrouwen niet kunnen inwilligen. Hij zal of aseksueel of homoseksueel zijn."

17. [Daniel 11:37; 2 Thess 2:4]: "Hij zal beweren groter te zijn dan enige god"

18. [2 Thess 2:4]: "Hij zal beweren dat hij God is."

19. [Daniël 11:39-44]: "Hij zal enkel een militaire God vereren. Zijn volledige aandacht en blik zal op het militaire liggen. Hij zal landen veroveren en ze verdelen."

20. [2 Thess 2:9]: "Zijn opkomst op de wereldvoorgrond zal gepaard gaan met mirakelen, tekenen en wonderen."

21. [Mattheus 21:21-28]: "ofwel hij, ofwel zijn genoot [de valse profeet], zal beweren Christus te zijn."

22. [2 Johannes 7]: "Hij zal beweren dat Jezus niet als mens is gekomen, noch dat Jezus uit de doden is opgestaan." [1 Johannes 2:22]: "Hij zal ontkennen dat Jezus de Messias was."

23. [Openbaringen 13:8]: "Hij zal door velen aanbeden worden."

24. [Openbaringen 17:16-18]: "Hij zal een land haten dat aanvankelijk macht had over zijn koninkrijk, maar hij zal dit land vernietigen."

25. [Openbaringen 13:3; 17:8]: "Het zal lijken of hij een ernstig letsel zal overwinnen."

26. [Openbaringen 13:17-18]: "Zijn naam zal verbonden worden aan het nummer 666, maar niet noodzakelijk op een duidelijke manier."

27. [Openbaringen 13:3]: "Hij zal gemachtigd worden door de duivel zelf."

14-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Profetieën nemen hun tijd
Profetieën nemen hun tijd

‘Spoedig’, ‘kort’, ‘op komst’. We horen het nu al 27 jaar. ‘Wees voorbereid’.

Een ding moet duidelijk zijn. Alles komt op zijn tijd, en als het over ‘tijd’ gaat is het beter van eens terug te gaan naar Fatima. Die vermaarde reeks van verschijningen vond plaats in 1917. De profetie over een atheïstisch Rusland gebeurde vrijwel onmiddellijk, maar de voorspelling over ‘het teken’ dat WO II zou voorafgaan duurde 21 jaar vooraleer het zich voltrok. In januari 1938 was er inderdaad een nooit geziene ‘aurora borealis’ (noorderlicht), waarover in elke krant werd bericht. Het was dit noorderlicht dat, volgens Lucia dos Santos, het hemels signaal was dat de Tweede Wereldoorlog er aan zat te komen. En zo duurde het bijna een halve eeuw vooraleer één van de hoofdvoorspellingen zich voltrok.

Een andere Fatima voorspelling, met name dat de Paus Rusland zou toewijden aan Maria’s onbevlekte Hart, vond slechts plaats in 1984, toen Johannes-Paulus II de wereld (en voornamelijk Rusland) opdroeg aan Haar Hart. Deze voorspelling liet 67 jaar op zich wachten.

En zo zien we dat geheimen zich in een grote tijdspanne kunnen voltrekken en dat er soms tientallen jaren tussen bepaalde voorspellingen liggen.
Er waren er drie te Fatima en te Medjugorje zouden er zeker 10 zijn (en misschien meerdere), aangezien alle zieners 10 geheimen ontvingen en men niet zeker is dat alle geheimen dezelfde betreffen. Drie zieners hebben nu reeds 10 geheimen ontvangen, de overige drie hebben er negen ontvangen. Dit alles in een tijdspanne van 27 jaar, terwijl de geheimen nog moeten beginnen. En wanneer zullen ze beginnen?

Een zieneres gebruikte onlangs de uitdrukking 'op komst’ zonder hierover verder uit te weiden. Ook vernoemde ze Maria in de uitdrukking ‘tekenen des tijds rondom ons’ (en dat er over zal gesproken worden). Een andere ziener zei dat de huidige mirakels en lichtgevende tekens eveneens een voorafbeelding zijn van het blijvende teken te Medjugorje.

Komen de geheimen spoedig? Zal de tijdspanne lang zijn of juist niet? Zijn ze verspreid over decennia? Of jaren? Zijn ze nabij? Het enige wat men kan zeggen is dat we nu, en dit door God's genade, in een periode van ‘voortekenen’ zijn.

Kenden we al niet een aantal voortekenen deze eeuw. Jawel, er waren de Al Quaida aanslagen op de WTC-torens en in tal van andere plaatsen, De tsunami van tweede Kerst 2004, de katrina's, de aardbevingen te Bam, Pakistan en nu recentelijk te China. De vloedgolf in Myanmar, de oorlogen en spanningen in deze wereld.

Iets komt op ons af, maar vergeet vooral Maria’s woorden niet dat rampen kunnen worden verzacht, zelfs vermeden door gebed en vasten. Laat ons dit zeker hopen voor de gebeurtenissen die nog op ons moeten afkomen.

Bent u er klaar voor? Wilt u dat uw kinderen sterven van ontbering? Wenst u te overleven in een wereld die is afgeslankt tot het meest primitieve? Houdt u ervan om ver weg te vluchten voor ziekten en rampen en burgerlijke onrust en naar voedsel te moeten zoeken, zelfs op de vlucht te moeten staan voor nucleair gevaar? Wil u op aarde rond toeven zoals op een andere, onbewoonbare planeet?

Het is beter rustig na te denken over wat kan gebeuren en voorbereid te zijn. Op die manier wordt u minder angstig voor de geheimen en verlang je meer naar gebed. Gebed waarin je kalmte en rust vind. Als de gebeurtenissen die ons staan te wachten het onverwachte overtreffen zal er geen enkele veilige plaats meer zijn op aarde, men zal nergens kunnen schuilen en niemand kan ook al deze beproevingen blijven ontvluchten. Men zal alleen kunnen rust vinden in geloof, gebed en de Eucharistie. En zo bidden we opdat de louteringen niet te extreem zouden zijn. Bid nu, vrienden en wacht niet. Dit is geen film en de periode van genade is bijna over.

Wat als profetieën voorbarig of onvolledig blijken, of wanneer er iets mis is met de timing?

Het is een vraag die velen zich vandaag stellen, omwille van een aantal profetieën die zich nog niet hebben geopenbaard. Bij voorspellingen is de tijd dikwijls het probleem. Zo heeft het bijna 70 jaar geduurd vooraleer alle profetieën van Fatima uitkwamen en in Medjugorje worden gebeurtenissen die in de toekomst liggen reeds voorspeld sedert 1981. Bij voorspellingen betekent "spoedig" in werkelijkheid niet altijd "spoedig". Niemand twijfelt er aan dat er dingen op komst zijn. Iedereen merkt dat er voortekenen zijn.

In het begin van de jaren negentig voorzag Maria Esperanza uit Venezuela dat de "gele rassen" zouden "in opstand komen" en aan de basis zouden liggen van "ernstige gebeurtenissen." Is er iets met Noord-Korea en met China?

We weten allemaal dat er een "einde" is, als wij komen te sterven, maar niemand kent het tijdstip van de dood. Daarom roept Maria ons steeds op om elke dag voorbereid te zijn.

Uit de mailbox
  • In 1998 kreeg ik een reeks dromen over rampen. Toen ik aan de Heer vroeg wat dit betekende, voelde ik Hem zeggen: "Er gaat een tijd komen van een economische crisis, veel erger dan de Grote Depressie uit de jaren dertig. Wees klaar om de mensen te helpen, want u zult elkaar nodig hebben. Velen zullen wanhopen, maar twijfel er nooit aan dat ik nabij ben wanneer deze dingen zullen gebeuren, want het maakt deel uit van Mijn volmaakt plan voor de redding van Mijn kinderen. Vertrouw op Mij, bid en blijf vreugdevol, want dan zullen de mensen weten dat Ik u heb gezonden." In 1998 zou niemand dit hebben geloofd, maar in 2009 is dit een ander verhaal.
  • "Mijn geliefden, de tijd van tegenspoed is aangebroken", zegt een recentere droom van 14 mei, "U weet niet wat tegenspoed kan teweegbrengen, zelfs bij goede mensen. U moet bidden voor uzelf en voor de andere mensen, opdat de hoop en de liefdadigheid u in deze ijzingwekkende tijden niet zouden in de steek laten. Gebed is de sleutel. Het voorbeeld dat Ik aan Nehemia gaf, is het voorbeeld dat Ik u geef voor uw tijd. Sla geen geheime voorraad op, maar deel deze met uw broeders en zusters, die Ik zal verzamelen. Volhard in gebed en deel uit volgens de noden. Wees niet jaloers en maak geen ruzie, maar laat de geest van vrede en trouw overheersen. De Heilige Geest zal tijdens deze tijden, op een nieuwe en krachtige wijze, met U zijn. Wees niet bevreesd, want Mijn tijd is heel nabij."
Profetiën of persoonlijke beschouwingen? Als de tijdsduur van de geheimen van Medjugorje zo lang is al deze van Fatima, dan duurt alles tot midden deze eeuw. Maar Medjugorje is Fatima niet. Terwijl in Fatima de tijdsduur onmiddellijk na de verschijningen aanvatte, zijn de verschijningen te Medjugorje nu, op 25 juni, aan hun 28ste verjaardag toe en zo zou alles zich wel eens vlugger kunnen voltrekken. De straffen kunnen geleidelijk en progressief komen, maar kunnen zich eveneens vlug voltrekken. En in tijden van economische moeilijkheden is alles mogelijk. Wees echter vooral op uw hoede voor een tijdelijke heropleving, wanneer alles opnieuw een beetje beter lijkt te gaan. Dat is wat er gebeurde ten tijde van Noah.




Iedereen voelt dat er iets op komst is

Ondertussen zijn er ook deze die geloven dat er meer zit achter het derde geheim van Fatima, of zoals sommigen beweren: "Paus Benedictus XVI heeft gezegd Wirklich gebt das der etwas."

"Dit is ook geloofwaardig," schrijft een blogger, "maar deze beweringen vereisen wel wezenlijke bewijzen." Als dit verhaal door andere, betrouwbare bronnen, kan worden bevestigd, dan is inderdaad het laatste woord over Fatima nog niet gesproken.



13-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moeder Mariana de Jesus Torres (1563-1635)
Moeder Mariana de Jesus Torres (1563-1635)

Onze Lieve Vrouw voorspelde aan Moeder Mariana dat satan, tegen het einde van de negentiende eeuw en vooral tijdens de twintigste eeuw, bijna volledig zou regeren door middel van sekten van vrijzinnigen. Onze Lieve Vrouw, die de titel aannam van Onze Lieve Vrouw van het Welslagen vertelde Moeder Mariana dat deze strijd zijn meest acute gevaar zou bereiken omwille van meerdere ontrouwe gelovigen, die, "onder de schijn van deugdzaamheid en slecht bezielde ijver, zich tegen de Godsdienst zouden keren, die hen aan de borst voedde." "Tijdens deze tijden," vervolgde Zij, "zal het in vele gebieden van dit arme land ontbreken aan Christelijke waarden, het toedienen van de laatste sacramenten zal zo weinig gerespecteerd worden. Vele mensen zullen sterven zonder het te ontvangen, ofwel door de onachtzaamheid van hun families of hun vals gevoelen dat de zieken probeert te beschermen tegen het inzien van de ernst van hun situatie, of omdat ze willen in opstand komen tegen de geest van de Katholieke Kerk, gedreven door de boosaardigheid van de duivel. Zo zullen vele zielen beroofd worden van onmetelijke genaden, vertroostingen en de sterkte die zij nodig hebben om de grote sprong van her tijdige naar het eeuwige te maken.

Het huwelijkssacrament, dat staat voor de eenheid van Christus met de Kerk, zal in de volste betekenis van het woord worden aangevallen en geschonden. De vrijmetselarij, die dan aan de macht zal zijn, zal zondige wetten instellen met als doelstelling dit Sacrament te vernietigen en het zo voor iedereen eenvoudiger te maken om in zonde te leven, en de voortplanting van onwettige kinderen, zonder de kerkelijke zegen, aan te moedigen. De christelijke waarden zullen spoedig in verval raken en het dierbare licht van het Geloof zal uitdoven tot het een punt zal bereiken waarop er een bijna volledig en algemeen verderf van gewoonten zal zijn. De resultaten van de vrijzinnige opvoeding zullen toenemen, wat de reden zal zijn voor het gebrek aan priesterlijke en geestelijke roepingen.

Het sacrament van de wijding van de geestelijken zal worden belachelijk gemaakt, verdrukt en geminacht. De duivel zal pogen om de dienaars van de Heer op alle mogelijk manieren te vervolgen en zal met gemene en nauwelijks merkbare sluwheid pogen om hen geestelijk te doen dwalen, en velen doen ontaarden. Deze verdorven priesters zullen aanstoot geven aan de Christenen en de haat van de slechte Christenen en de vijanden van de Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk zal worden aangemoedigd en over alle priesters neerdalen. Deze ogenschijnlijke zege van satan zal enorm lijden toebrengen aan de echte herders van de Kerk. Daarnaast zal er in deze ongelukkige tijden een ongebreidelde weelde zijn die anderen tot zonde zal aanzetten en ontelbare wereldse zielen zal veroveren die zullen verloren zijn.

Onschuld zal bijna niet meer te vinden zijn bij de kinderen, noch fatsoenlijkheid bij vrouwen, en in dit hoogste moment van nood van de Kerk, zullen zij die moeten spreken zwijgzaam worden. Maar weet, geliefde dochter, dat wanneer uw naam tijdens de twintigste eeuw bekend zal worden, er velen zullen zijn die u niet zullen willen geloven en zullen beweren dat deze verering God niet bevalt. Een eenvoudig, nederig geloof in de echtheid van Mijn verschijningen tot u, Mijn kind die Mijn voorkeur geniet, zal worden voorbehouden aan de nederige en vurige zielen, volgzaam in de ingevingen van de genade, want Onze Hemelse Vader vertelt Zijn geheimen tot de eenvoudigen van hart en niet aan deze harten die opgeblazen zijn door hoogmoed en beweren te weten wat ze niet weten, of zelfgenoegzaam zijn met lege kennis."

"Tijdens deze tijd," voorspelde Onze Lieve Vrouw, "zal de seculiere clerus veel laten vallen om begeerd te worden omdat de priesters onvoorzichtig zullen worden in hun heilige plichten. Door een gebrek van hun goddelijke begrip zullen ze van de weg, die God voor het priesterschap heeft getekend, afdwalen en zullen zij gehecht worden aan weelde en rijkdom, die zij uitermate zullen willen bekomen. Hoe zal de Kerk leiden tijdens deze donkere nachten! Door het gebrek aan een kerkvorst en Vader die hen leidt [vergelijk met de profetieën van de Heilige Malachius] met een ouderlijke liefde, beminnelijkheid, sterkte, wijsheid en voorzichtigheid, zullen vele priesters hun vitaliteit verliezen, waardoor ze vele zielen in gevaar zullen brengen. Dit zal het teken zijn van de komst van Mijn uur.

Schreeuw daarom onophoudelijk en ween bittere tranen in de geslotenheid van uw hart en smeek Onze Hemelse Vader dat Hij, uit liefde voor het Eucharistische Hart van Mijn Meest Heilige Zoon en Zijn Dierbare Bloed dat met zulke vrijgevigheid vloeide en door het diepste, bittere lijden van Zijn wrede Passie en Dood, medelijden zou hebben met zijn volgelingen en deze rampspoedige tijden tot een einde zou brengen, door Zijn Kerk een nieuwe Kerkvorst te zenden die de moed van de priesters zal herstellen.

Op 8 december 1634, het feest van de Onbevlekte Ontvangenis, verschenen drie aartsengelen en hun Koningin aan Moeder Mariana. St. Gabriel droeg een Kelk vol met Hosties waarvan Onze Lieve Vrouw zei: "Dit is het Meest Verheven Sacrament van de Eucharistie, dat zal worden verspreid door Mijn Katholieke priesters aan de gelovige Christenen die behoren tot de Heilige Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk, waarvan het zichtbare hoofd de Paus is, de Koning van het Christendom. Dezelfde Paus die het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid zal afkondigen, zal eveneens de Paus zijn die is gekozen om het dogma van Mijn Onbevlekte Hart af te kondigen. Hij zal worden vervolgd en gevangen gezet binnen het Vaticaan met de onrechtvaardige inbezitneming van de Pauselijke Staten door de onbillijkheid, afgunst en gierigheid van een aardse vorst."


Het ongeschonden lichaam van Paus Pius IX

Deze heilige paus was uiteraard de eerbiedwaardige Pius IX, die aan elke voorspelling van Onze Lieve Vrouw voldeed. Bij het openen van zijn graftombe, kort voor zijn zaligverklaring op 3 september 2000, vond men zijn lichaam ongeschonden terug. Op zijn gezicht kon men nog steeds zijn opvallende sereniteit herkennen. Noteer alvast dat deze Paus werd geboren op een dertiende, namelijk 13 mei 1792. De afgunstige, gierige, aardse vorst was Victor Emmanuel II, die, nadat de Fransen zich door het verlies van de Frans-Pruisische Oorlog van 1870, hadden teruggetrokken uit de Kerkstaat, de Pauselijke staten inlijfde bij Italië.


Koning Victor-Emmanuel II

Een andere heel opvallende profetie van Onze Lieve Vrouw is deze: "Tijdens de negentiende eeuw zal er een ware Katholieke president zijn, een man met karakter aan wie God de verdienste van het martelaarschap zal verlenen op het plein dat grenst aan dit klooster. Hij zal de republiek opdragen aan het Heilig Hart van Mijn Meest Heilige Zoon, en deze toewijding zal het Katholieke Geloof aanmoedigen in de jaren die daarop zullen volgen, die rampzalig zullen zijn voor de Kerk. Deze jaren, tijdens dewelke een kwaadaardige vrijzinnige sekte zich meester zal maken van de burgerlijke regering, zullen een wrede vervolging zien van alle godsdienstige gemeenschappen en zij zullen ook gewelddadig optreden tegen dit klooster dat van Mij is."

Deze "ware Katholieke" president van Ecuador, Dr. Gabriel Garcia Moreno (1821-1875), droeg zijn republiek op aan het Heilig Hart van Jezus in 1873. Paus Pius IX betoonde hem eer als "een man die als martelaar stierf ... een slachtoffer van zijn Geloof en Christelijke naastenliefde." In de Kathedraal van Quito is vandaag nog steeds het ongeschonden hart te zien van deze president en een beroemd schilderij van Onze Lieve Vrouw Van Quito die, op het ogenblik van zijn marteldood, tranen weende.


Dr. Gabriel Garcia Moreno, President van Ecuador, vermoord in 1875

Wanneer alles verloren en verlamd zal lijken, zal er een gelukzalig begin zijn van een volledige herstelling. Dit zal de komst van Mijn Uur kenmerken, wanneer Ik, op een wonderbaarlijke wijze, de trotse en vervloekte satan zal onttronen, door hem met Mijn voeten te vertrappelen en hem vast te kluisteren in de verschrikkelijke afgrond."

"Geliefde dochter van Mijn Hart. Op mijn linkerarm draag ik mijn allerheiligste zoon, terwijl ik de scepter in de rechterhand houd. Ik ben gekomen om u goed nieuws te brengen: over tien maanden en tien dagen zult Gij uw ogen sluiten voor het aardse licht en deze wereld om ze te openen in de helderheid van het altijddurende licht. Ik ga u vijf redenen opsommen waarom het licht uitdooft:
  • De eerste reden waarom de lamp uitging was, omdat er op het einde van de negentiende en tijdens de twintigste eeuw, dwaalleren zich overal zullen voordoen: Wanneer de dwaalleren zich zullen verspreiden en overheersen, zal het dierbare Licht van het Geloof worden gedoofd in de zielen door het algemene verval van gewoonten en zeden.
  • De tweede reden is dat de geloofsgemeenschappen bijna zullen verlaten zijn en zelfs worden beïnvloed door slechte gewoonten en valse vereringen. Als een direct gevolg ervan zullen vele roepingen verloren gaan en zullen de gelovige zielen voortdurend een langzaam martelaarschap ondergaan en in het geheim wenen voor het inkorten van deze tijden.
  • De derde reden waarom de lamp uitdooft is omdat er tijdens deze eeuw een wereldwijde opstand tegen de waarden van de kuisheid en reinheid de vernietiging van de jeugd tot gevolg zal hebben. Onze Lieve Vrouw van het Welslagen bevestigde dat er bijna geen maagdelijke zielen meer zullen zijn op deze wereld.
  • De vierde reden is om aan te tonen hoe de vrijzinnige en andere sekten zo’n grote invloed zullen hebben op de gemeenschap en de kerk. Tijdens deze ongelukkige tijdens zal het kwade de kinderlijke onschuld bevangen en zo zullen de roepingen tot het priesterschap verloren gaan, wat een ware ramp tot gevolg zal hebben. Toch zouden er nog goede en gelovige zielen overblijven die bereid zijn tot lijden voor de redding van de zielen en de ondersteuning van de Katholieke Kerk. Tijdens deze tijd zullen de gelovigen veel laten vallen om begeerd te worden omdat de priesters onvoorzichtig zullen worden in hun heilige plichten. Door een gebrek van hun goddelijke begrip zullen ze van de weg, die God voor het priesterschap heeft getekend, afdwalen en zullen zij gehecht worden aan weelde en rijkdom, die zij uitermate zullen willen bekomen. Hoe zal de Kerk leiden tijdens deze donkere nacht! Door het gebrek aan een kerkvorst en Vader die hen leidt met een ouderlijke liefde, beminnelijkheid, sterkte, wijsheid en voorzichtigheid, zullen vele priesters hun vitaliteit verliezen, waardoor ze vele zielen in gevaar zullen brengen. De arme priesterlijke zielen die zullen weerstaan zullen een groot lijden doorstaan want tegen hen zullen de goddelozen een vreselijke oorlog voeren en ze zullen hen overweldigen met beschimpingen, belasteringen en pesterijen opdat ze hun goddelijke opdracht zouden laten varen. Maar zoals vuurzuilen zullen ze onwankelbaar blijven en iedereen laten kennismaken met de geest van nederigheid en opoffering die hen zal worden toegekend door de onbegrensde verdiensten van Jezus die hen zal liefhebben tot in de binnenste vezels van Zijn Meest Heilige en Tedere Hart. De gelovige mensen zullen de Heer smeken om deze verdorven tijden te beëindigen.
  • De vijfde reden waarom de lamp doofde is omwille van zij die in deze tijden wel de geldelijke middelen zullen bezitten, maar niets zullen doen om de Kerk te willen steunen. Omwille van hun onverschilligheid tegenover God en Zijn Kerk, zullen ze toelaten dat het kwade schijnbaar overwint.
Na het aanzien van deze visioenen stortte Moeder Mariana volledig in en bleef gedurende twee dagen totaal onbewust. De dokter had haar bijna dood verklaard, maar ze herstelde en herwon haar gezondheid. Moeder Mariana de Jesus Torres was een zuster van de congregatie van de Conceptionisten. Zij leefde van 1563 tot 1635 in de hoofdstad Quito van Ecuador in Zuid-Amerika. Zij kreeg talrijke hemelse mededelingen en zij leed veel als een slachtofferziel. Zij aanvaardde vol liefde ongewone offers en kastijdingen die haar, met haar toestemming, door Jezus werden opgelegd.

Moeder Mariana maakte in opdracht van haar oversten een geschreven verslag van haar belevenissen, dat door de plaatselijke bisschop, die haar goed kende, werd goedgekeurd.

Vertaling: Chris De Bodt


11-01-1978
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Garabandal: informatie over de geheimen
Garabandal: informatie over de geheimen

Er is intussen zoveel over de geheimen van Garabandal geschreven en er vonden zovele interviews plaats hierover met de zieners, dat een samenvatting over deze gebeurtenissen de lezer een beter inzicht verschaft over de inhoud ervan. Alle geheimen van Garabandal zijn vervat in de geheimen van Medjugorje [tweede, derde en tiende geheim].

Het mirakel van de zichtbare hostie vond plaats op 18 juli 1962 en gebeurde om de verschijningen van Garabandal te bevestigen. Conchita verwijst er naar als het "kleine mirakel". Overige buitengewone gebeurtenissen, zoals het achterover leunen, gingen ook gepaard met de verschijningen en dit opdat de mensen Gods hand zouden zien in deze gebeurtenissen. Het grootste bewijs van alles echter, is het "uitzonderlijk groot mirakel" waarover Conchita in haar dagboek spreekt en dat nog moet komen. "Vooraleer het mirakel zal plaatsvinden," aldus Conchita, "zal de Heer ons een Waarschuwing zenden om ons te zuiveren zodat we het mirakel beter zouden weten naar waarde te schatten, een mirakel waarmee hij duidelijk Zijn liefde voor ons zal tonen."

Onze Lieve Vrouw vertelde Conchita over een straf die de Heer zal zenden "indien de mensen niet leven naar Haar boodschappen en geen acht slaan op het mirakel." De waarschuwing, het mirakel en de straf zullen door alle mensen duidelijk worden begrepen als door God gezonden en zullen niet als natuurlijk kunnen worden verklaard. De waarschuwing zal door iedereen in de wereld, op hetzelfde tijdstip, gezien en gevoeld worden, ongeacht waar men zich zal bevinden. Het zal een vreselijke ervaring zijn. Ik denk dat de waarschuwing een van de krachtigste gebeurtenissen in de geschiedenis zal zijn sinds Jezus' Verrijzenis.

Conchita Gonzalez: "De Heilige Maagd vertelde mij, tijdens een twee uren durende verschijning aan de pijnbomen, op 1 januari 1965, dat de waarschuwing aan de gehele wereld zal worden gegeven vooraleer het mirakel zal plaatsvinden en dit om de wereld de gelegenheid te geven zich te schikken naar de boodschappen. Het zal van God zelf komen en zichtbaar zijn over de gehele wereld. Niemand zal er aan kunnen ontsnappen. De waarschuwing zal zijn als een straf, iets verschrikkelijks, zowel voor de goeden als de slechten, omdat het een onthulling van onze zonden zal inhouden en we zullen ook de gevolgen van de zonden zien die we hebben begaan. God zal ons de waarschuwing zenden opdat wij het mirakel, waarmee hij onomwonden Zijn liefde voor ons en Zijn verlangen dat we de boodschappen zouden vervullen wil tonen, beter zouden aanvaarden. De waarschuwing zal de goeden dichter bij God brengen en de slechten waarschuwen dat het einde van deze tijden nabij is. Het zal zijn zoals vuur, maar ons niet verbranden, maar wij zullen het zowel uiterlijk als innerlijk aanvoelen."

Conchita heeft steeds gezegd dat de waarschuwing geen vuur, maar "als vuur" zal zijn. Het zal ook zowel innerlijk als uiterlijk kunnen worden aangevoeld en het zal iets vreselijks zijn om te moeten ondergaan. Er zijn dus, volgens haar, een aantal dingen die de waarschuwing en het vuur zullen gemeen hebben: het zal worden "gevoeld" en "gezien" en het zal "erg beangstigend" zijn. Deze woorden doen ons denken aan het begrip dat wij hebben van het "vagevuur", een plaats die ons rein maakt, als voorbereiding op de Hemel. Christenen aanvaarden algemeen dat dit soort lijden nodig is voor ons genezingsproces, een zuivering die ons beschermt van de eeuwige verdoemnis. Dus hier gaat de vergelijking op dat de waarschuwing ons zal "zuiveren voor het mirakel" en dat het zowel innerlijk als uiterlijk als een lijden zal worden aangevoeld, maar dat het ons niet zal verbranden. Ook zoals bij onze confrontatie met God, bij ons overlijden, zullen onze zonden worden onthuld zoals God ze ziet, alsmede de gevolgen van de zonden die we hebben begaan. De grootte en de kracht van de waarschuwing worden hiermee meteen benadrukt. Innerlijk zal het een grote schok teweegbrengen.

Conchita Gonzalez, 2 januari 1965: "Deze waarschuwing, evenals de straf zijn erg angstaanjagend zowel voor de goeden als de slechten. Het zal de mensen dichter tot God brengen en de slechten waarschuwen dat het einde van deze tijden [niet te verwarren met het einde van de wereld] er aan komt en dat deze de laatste waarschuwingen zijn. Niemand kan dit tegenhouden. Het gaat zeker gebeuren, alhoewel ik de datum en het uur niet ken [Conchita kent enkel de datum van het mirakel nvdr].

De waarschuwing zal als een onthulling van onze zonden zijn en het zal zowel door gelovigen van eender welke godsdienst als niet gelovigen worden gezien en ervaren. Iedere persoon op aarde zal innerlijk beleven hoe hij of zij staat tegenover Gods rechtvaardigheid. Het zal als een zuivering voor het mirakel dienen en ons doen denken aan een soort catastrofe. Het zal ons aan de dood doen denken, en hiermee bedoel ik dat we eerder zullen verkiezen om dood te zijn dan deze waarschuwing te moeten ondergaan. De waarschuwing zal worden erkend en aanvaard door de wereld.

Jezus zal ons de waarschuwing zenden om ons te zuiveren opdat we het mirakel beter zouden begrijpen. Met dit mirakel zal Hij duidelijk Zijn liefde voor ons bewijzen en ons bijgevolg ook de gevolgen van onze zonden die we hebben begaan laten zien. Ik denk dat zij die niet zullen wanhopen er een groot voordeel zullen uit halen voor hun verlossing.

De waarschuwing is iets bovennatuurlijks en zal niet kunnen worden verklaard door de wetenschap. Het zal gezien en ervaren worden door iedereen over de hele wereld en zal een direct ingrijpen van God zijn. Het zal iets ontzagwekkend zijn en als er mensen aan zouden doodgaan, zal het eerder door het emotioneel door elkaar schudden zijn omdat het zal gezien en aangevoeld worden. Het zal een rechtzetting zijn van het geweten van de wereld. Niet-Christenen zullen onmiddellijk weten dat het een waarschuwing is die van God komt."

Jacinta Gonzalez, 2 januari 1965: "Deze waarschuwing is iets dat eerst overal ter wereld in de lucht zal worden waargenomen en onmiddellijk zal overgaan naar het innerlijke van de mens, de ziel. De waarschuwing zal niet lang duren, maar wel lang lijken omwille van de indruk die het op ons zal maken. Het zal vooral ten goede komen van onze zielen om ons geweten te kunnen waarnemen: het goede waarin we hebben gefaald en het slechte dat we hebben gedaan. Dan zullen we een grote liefde voelen voor onze Hemelse Ouders en vergiffenis vragen voor al onze beledigingen. Het zal ons dichter tot God brengen en ons geloof in Hem versterken. Men moet zich daarom op die dag voorbereiden, maar zonder angst. God zendt geen dingen om angst te veroorzaken maar om Zijn rechtvaardigheid en liefde te tonen. Hij doet dit zelfs voor ons eigen goed zodat wij zouden getuige zijn van Zijn eeuwige gelukzaligheid en omdat wij niet zouden verloren gaan.

Mari-Loli Mazon, 2 januari 1965: "We zullen het zien en binnen ons aanvoelen en het zal overduidelijk zijn dat het van God komt."

Bereid u voor op de Waarschuwing:

Onze Lieve Vrouw vertelde aan Conchita dat we "dit lijden zouden moeten dragen omwille van Haar Zoon, die zelf het slachtoffer is van de grootste beledigingen." Dit is de taal van boete en herstel. De vraag rijst of we, gelet op het feit dat wij zodaning onder de indruk zullen zijn van de door ons aangebrachte schade, hieraan op dat moment zullen kunnen denken. Des te meer is het daarom van belang om ons goed voor te bereiden op de waarschuwing. Overloop zelf uw leven, u kent uw zwakten en wees zo nedering om ze toe te geven. Spreek er over met God. Vraag desnoods begeleiding van een priester. Na deze reeks komt Gloria Polo in de kijker op dit blog. Haar verhaal zal u enorm helpen om u voor te bereiden op de dag van de Waarschuwing. Dat is het uiteindelijke doel van dit blog. De mensen het nodige inzicht doen verwerven om zich op de geheimen voor te bereiden. Ontvlucht Jezus niet op die dag, maar zoek Hem zelf op. Bezoek Hem in het meest Heilige Sacrament, kom vooral niet in opstand en blijf nederig tegenover Jezus. Geef uw zwakten toe en vraag Hem om Zijn bijstand. Jezus doet niets liever, want Hij bemint u. Roep ook de bijstand in van Zijn Moeder. Maak van deze vasten een bijzondere vasten en beleef uw gebeden in alle nederigheid en liefde voor Hem. U zult zich sterker voelen tegen wanneer deze dag komt en u zult de Waarschuwing ook beter doorstaan.

Men kan zich nu de vraag stellen waarom Onze Lieve Vrouw zovele details over de waarschuwing geeft meegegeven aan de zieners. Wat was Haar doel door ons deze gebeurtenis zo levendig uit te leggen, vooraleer het zal plaats vinden? Hier volgen een aantal antwoorden:

- Nadat we de waarschuwing zullen ervaren hebben zal er een evaluatie volgen over de profetie die ze beschrijft. Punt voor punt zal de beschrijving van de waarschuwing, die jaren vooraleer ze plaatsvond gekend en gepubliceerd was getuigen van de geloofwaardigheid van de verschijningen en dus ook van de boodschappen.

- Waarschijnlijk zal de waarschuwing de meest ontzagwekkende confrontatie van ons leven zijn. Zijn wij er klaar voor? Zijn we klaar voor dit "beangstigend ding" dat "duizenden malen erger is dan aardbevingen" en dat ons de dood boven het leven zal doen verkiezen? Zijn we klaar om "onszelf te zien in het licht van onze zonden?" Deze, en vooral het laatste gedeelte, zijn ongelofelijke verkondigingen. Hoe kan men zich daarop voorbereiden? Onze Lieve Vrouw heeft verklaard: "Wij hebben u alles gegeven wat nodig is", en hiermeer verwees Zij overduidelijk naar Haar boodschappen van Garabandal, boodschappen die de Kerkelijke Leer opnieuw en opnieuw bevestigt. Deze beangstigende details zijn door Onze Lieve Vrouw gegeven om ons nu voor te bereiden op de waarschuwing door gemeend en overvloedig de boodschappen in ons dagelijkse leven te volbrengen.

- Elk redelijk nadenkend peroon is er zich van bewust, zelfs van overtuigd, dat de wereld absoluut nood heeft aan een grote "rechtzetting" en het lijkt erop dat deze rechtzetting er komt in de "moeilijke tijden" waarover de Heilige apostel Paulus heeft gesproken: "De mensen zullen egoïstisch zijn, geldzuchtig, zelfingenomen en arrogant. Ze zullen God lasteren, geen ontzag tonen voor hun ouders, ondankbaar zijn en niets heilig achten. Ze zullen harteloos zijn, onverzoenlijk, lasterziek, onbeheerst en wreed. Ze zullen het goede haten en onbetrouwbaar, roekeloos en verblind zijn. Het genot zullen ze meer liefhebben dan God, ze zullen de schijn van vroomheid ophouden, maar de kracht ervan miskennen."

- Verder zullen de mensen ook alle zondegevoel kwijt zijn en niets buiten een goddelijke tussenkomst zal hen de ogen kunnen openen of hun harten kunnen hervormen. De waarschuwing van Garabandal belooft ons dat ze door iedereen zal worden begrepen als een "directe tussenkomst van God" en een "rechtzetting van het geweten van de wereld." Dit is een grote troost voor allen die bevreesd en verward zijn door de "algemene onrechtvaardigheid" en aldus ook naar de waarheid en rechtvaardigheid verlangen.Onze Lieve Vrouw verlangt niets liever van ons dan dit inzicht, zodat wij God kunnen eren en bedanken, zelfs vóór de waarschuwing, voor de troost en het ingeven van de kennis die deze zal meebrengen en voor het goede dat ze beoogt te bereiken.

- Waarschuwingen zijn helemaal niet ongewoon in Gods omgang met de mensen. Regelmatig worden er voorbeelden aangehaald in het Oude Testament en meer recent heeft Onze Lieve Vrouw de mensen ook gewaarschuwd in Haar verschijningen te Fatima. God heeft hiervoor diverse manieren aangewend: oorlogen, epidemieën, zelfs natuurrampen om de zondige mensen te waarschuwen dat ze hun levensgewoonten moesten aanpassen of dat er zoniet straffen zouden volgen. Een waarschuwing zoals deze voorspeld door Onze Lieve Vrouw te Garabandal is er echter een zonder weerga in de geschiedenis en ze zal hoe dan ook algemeen zijn: "alle mensen in alle landen op deze wereld zullen het op dezelfde wijze ervaren: het zal zichtbaar zijn over de gehele wereld, waar men zich ook zal bevinden en worden ervaren door gelovigen van eender welke godsdienst, zowel als de niet-gelovigen.

Het wereldaspect, voornamelijk het feit dat iedereen deze "op dezelfde manier" zal waarnemen, zal de mensen ervan overtuigen dat het God is die hier de hand in geeft. Van dit belangrijk gegeven worden we verder nog verzekerd door Conchita's antwoord op de volgende vragen:

Vraag: Zal de waarschuwing door de wereld erkend en aanvaard worden als een onmiddellijk teken van God?
Conchita: Ja, en omwille van deze reden denk ik ook niet dat de wereld ongevoelig zal blijven hiervoor en niet zal willen veranderen.

Vraag: Wat over de vele mensen die Christus niet kennen. Hoe zullen zij de waarschuwing begrijpen?
Conchita: Zij die Christus (niet-Christenen) niet kennen zullen geloven dat het een waarschuwing van God is.

Meteen worden zij die denken, dat God een natuurlijk fenomeen zal gebruiken om tot de mensen te spreken, van antwoord gediend: de waarschuwing is iets bovennatuurlijks en zal niet kunnen worden uitgelegd door de wetenschap.

De grote kracht die hiervan zal uitgaan is dus duidelijk. In een tijdperk waar de mensen, zonder er ook maar even willen bij stil te staan, God onomwonden in vraag durven te stellen en zelfs te ontkennen en ongeremd, schaamteloos en openlijk met Hem spotten, zal de Almachtige duidelijk zeggen: "Ik ben hier". Alle mensen zullen dus Gods hand hierin erkennen, begrijpen hoe zij Hem beledigd hebben en desnoods wroeging voelen en een verlangen om zich te verbeteren. Met andere woorden: "de waarschuwing zal een rechtzetting zijn van het geweten van de mensen."

En toch, zonder de enorme kracht die van de waarschuwing die zal uitgaan om de mensen van richting te doen veranderen, te onderschatten zou het onjuist zijn om te verwachten dat de waarschuwing "alles zal oplossen" en dat het kwade niet langer zal bestaan op aarde.

Het lijdt geen twijfel dat, tijdens de ervaring van de waarschuwing, allen zullen knielen voor God. Maar, daarna? De natuurelementen zullen er niet worden bij betrokken: er zal dus geen vernietiging plaatsvinden. De mensen zullen enkel de herinnering van hun persoonlijke ervaring hebben en persoonlijk van de waarheid overtuigd zijn, maar enkel in hun geheugen. Het juist aanwenden van de vrije wil en het voeden van het geloof zal nog steeds nodig blijven in het dagelijkse leven van de mensen.

Onze Lieve Vrouw zei dat het doel van de waarschuwing is "om de goeden dichter bij God te brengen en de andere te waarschuwen [dat ze moeten veranderen]" en God wenst dat we door deze waarschuwing ons leven zouden beteren en minder zonden tegen Hem zouden begaan. Tegen een vrouw die haar angst uitdrukte over de waarschuwing, zei Conchita: "O, maar nà de waarschuwing zult u God héél liefhebben." Een andere keer zei Conchita: "Ik denk dat zij die niet zullen wanhopen veel goeds aan de waarschuwing zullen overhouden voor hun redding." Dit alles doet vermoeden dat er, ten minste voor een tijdelijke periode, veel liefde en dienstverlening tegenover God zal zijn. De waarschuwing heeft het doel en de macht om dit te bereiken, maar de tijdsduur ervan zal afhangen van de mensen zelf.

De mensen onder ons die gewerkt hebben aan het verspreiden van de boodschappen van Garabandal en Medjugorje kunnen verwachten dat, de harten en de oren zoals nooit ervoor zullen open staan na de waarschuwing. En dan is er het eerste geheim van Medjugorje, nog een geschenk van God, want zonder dit geschenk zouden we zelfs niet weten dat de waarschuwing heel dichtbij is. Medjugorje's eerste geheim zal de mensen wakker schudden en hen hopelijk doen voorbereiden op wat spoedig zal volgen. Aanvankelijk zullen vele mensen de boodschappen volgen.

Na de waarschuwing zal de media meer medewerking verlenen wat het begrijpen van de waarschuwing zal aanmoedigen. Vermoedelijk zullen we zien dat de mensen zich gaan voorbereiden op het mirakel dat voorspeld is, zowel in Garabandal als in Medjugorje, naargelang tot welke verschijning men zich het meest aangetrokken voelt. Er zal een vervoer op gang komen van zieken. Bedevaarorganisaties zullen zich gaan organiseren. Er zullen massa's mensen op af gaan. En de bergachtige omgeving van beide verschijningsplaatsen zijn er als voor gemaakt.

Hoeveel tijd zullen wij hebben om ons op het mirakel voor te bereiden? Mari-Loli Mazon [een van de zieners] kent de datum van de waarschuwing. Hierover ondervraagd, antwoordde Conchita: "Het mirakel zal niet worden uitgesteld," en ze voegde hieraan toe, "en dat geldt ook voor de waarschuwing." Conchita heeft het dikwijls genoeg herhaald dat we de boodschappen moeten naleven als voorbereiding op de waarschuwing en het mirakel. Tijdens interviews zegt ze steeds, net als de zieners van Medjugorje: "Alles komt spoedig."

Toen aan Conchita werd gevraagd of er mensen aan zouden sterven, antwoordde zei: "Ik denk, indien dat zou gebeuren, dat het meer door de angst zal zijn. Een andere keer zei ze: "Ik weet het niet. Ze kunnen enkel sterven van de emotionele shock van het te moeten doorstaan. De gebeurtenis als geheel beschouwd, heeft ook niet de bedoeling om fatale dingen tot gevolg te hebben. Hoe dan ook, het is aannemelijk, zelfs waarschijnlijk dat er velen uit schrik zullen sterven.

Onze Lieve Vrouw heeft de duur van de waarschuwing niet bepaald. Kort na de verschijning, toen Conchita meer begon te begrijpen over de waarschuwing, vertelde zij haar tante en grootmoeder, Maximina Gonzalez, er over. Maxima vroeg hoe lang deze aanschouwing zou duren. Conchita antwoordde dat zij het niet wist, maar dat "we er zowel 's nachts als overdag konden aan lijden." In hetzelfde gesprek zei Conhicta: "Het is beter om dood te zijn dat vijf minuten het lijden te moeten ondergaan van wat er met ons gaat gebeuren. Toen aan Conchita in 1970 dezelfde vraag werd gesteld, herhaalde Conchita dat ze de tijdsduur niet kende, maar dat twee minuten voor iedereen meer dan genoeg zou zijn.

De waarschuwing zal hoe dan ook slechts van korte duur zijn, omdat de "onthulling van onze zonden" te pijnlijk zal zijn om er weerstand te kunnen aan bieden. We zullen ons zodaning "volkomen uitgeschakeld" voelen dat zelfs het gebed moeilijk verlichting zal kunnen brengen.

Terwijl we een aantal jaren geleden nog moesten toegeven dat de datum van de waarschuwing niet gekend was, beginnen meer en meer mensen nu in te zien dat alles niet lang meer kan duren, ook al omdat de rechtvaardige mensen het zelf aanvoelen dat deze "correctie van het geweten" er abslouut moet komen. Ze roepen om rechtvaardigheid. De media, de wetenschap, de mensen zelf, allen zijn vijanden van God geworden. Het is voor ons gelovigen bijna onmogelijk geworden om nog over God te spreken zonder het voorwerp van spot te worden. Ook voor de priesters is het vandaag de dag enorm moeilijk om behoorlijk hun ambt te kunnen uitoefenen. De ene teleurstelling volgt op de andere. Kortom, wij zijn de paria's van de maatschappij geworden.

Bijkomend aan de drie hoofdprofetieën van Garabandal, de Waarschuwing, het Mirakel en de Straf, zijn er diverse andere profetieën naar boven gekomen uit Conchita's dagboek, haar brieven, of haar interviews.

De hoofdzorg van de mensen deze dag is het dreigende gevaar van een nucleaire holocaust tussen de hoofdmachten [en ook de kleinere machten!] die de kernwapens in hun bezit hebben om de wereld van de ene op de andere minuut  te veranderen in puin. We weten van Onze Lieve Vrouw uit Garabandal en Medjugorje dat er geen volgende wereldoorlog zal komen, maar dat betekent niet dat bepaalde kernmachten onder elkaar aan dit gevaarlijk spel niet zullen meedoen. Een volledig wereldconflict zou echter uitblijven. In minstens drie gevallen heeft Conchita op deze vraag geantwoord:

- Het eerste verwijzen we naar Joey Jomangino, die sinds 1963 bevriend is met Conchita Gonzalez. Joey heeft steeds [levendig en moedig als hij is, de wereld aan Cochita's woorden herinnert dat er geen derde wereldoorlog zou komen. Volgens Joey zullen er wel schermutselingen zijn en beperkte oorlogen tussen landen, maar geen wereldconflict.

- Een tweede bron verwijst naar Anne Mequeli uit Brentwood, New York. Anne, een toegewijde helpster van het "New York Center Scapular Committee", en een goede vriendin van Conchita die dikwijls Conchita's wekelijkse "heilige uur" bij, waarbij zij bidt voor de priesters, bijwoont. Zij geeft de volgende getuigenis: Op een nacht, in Conchita's huis sprak iedereen over de "Cubacrisis" toen Conchita zei: "Destijds in mijn dorp vreesde iedereen een Derde Wereldoorlog en iedereen hield de radio dicht bij de oren, wachtend op nieuws hieromtrent. Maar op dat ogenblik had ik een verschijning van de Heilige Maagd die mij zei dat er geen WO III komt."

- Een derde verwijzing is een gesprek op band tussen Conchita en Bisschop Francisco Garmendia, hulpbisschop van New York, dat dateert van 27 augustus 1981. Op de zijn vraag over de "eindtijden" zei Conchita: "Ik weet niet of u zich dit herinnert, maar in 1962 zei men in Frankrijk dat er een wereldoorlog zou uitbreken. Iedereen had schrik die dag, ook ik, maar de Maagd verscheen en zei om niet bevreesd te zijn omdat er nooit meer een wereldoorlog zal komen."

Over de waarschuwing weten we ook nog van Conchita Gonzalez dat deze zal plaatsvinden op een gebeurtenis die begint met de letter "A". Voor zij die proberen te achterhalen waarvoor die "A" staat: denk er in de eerste plaats aan dat Conchita Spaans spreekt. Van Mari-Loli Mazon weten we dat binnen het jaar na de waarschuwing het mirakel zal volgen. Mari-Loli is de enige zienster die de datum van de waarschuwing kent.

Toen Paus Johannes XXIII overleed, op 3 juni 1963, luidden de klokken te Garabandal. Conchita Gonzalez, de hoofdzienster van Garabandal zei toen tegen haar moeder, Aniceta:

Conchita: De klokken luiden over de doden. Dit moet voor de Paus zijn. Nu blijven er nog drie over.
Aniceta: Welke nonsens kraam je nu uit?
Conchita: Dit zijn geen nonsens. De Maagd heeft het mij verteld: Na deze Paus resten er nog drie.
Aniceta: En dan wat? Zal het dan het einde van de wereld zijn?
Conchita: De Maagd zei niet het einde van de wereld, maar het einde der tijden.

Om dit mysterie rond de drie Pausen te begrijpen dient er wel dieper te worden nagedacht. Na Johannes XXIII, zijn er reeds drie Pausen geweest, nl. Paulus VI, Johannes Paulus I en Johannes Paulus II. Ook zal Onze Lieve Vrouw nooit liegen, want Zij is volmaakt. Waar ligt dus de sleutel van dit raadsel? Heel eenvoudig! Onze-Lieve-Vrouw heeft gewoon spreekwoordelijke taal gebruikt, Ze bedoelde gewoon dat na de drie Pausen, dus onder het pontificaat van de huidige Paus, alles zou beginnen.

Er blijkt dus tot nog toe dat er ons door de Heilige Moeder heel wat informatie is doorgegeven via de verschijningen over de waarschuwing, maar over het Mirakel is er minder bekend, alhoewel. Onze Lieve Vrouw heeft in Garabandal de datum van het Mirakel toevertrouwd aan Conchita Gonzalez. Het zal plaatsvinden aan de pijnbomen te Garabandal op een donderdagavond om 20.30 uur. Het zal ook plaatsvinden binnen het jaar nà de waarschuwing. Conchita Gonzalez mag de datum van het Mirakel pas 8 dagen op voorhand openbaar maken. Het is ook geweten dat Joey Lomangino op die dag zal genezen en als eerste het Mirakel zal aanschouwen [Joey Lomangino is blind en Onze Lieve Vrouw heeft dit aan Conchita Gonzalez medegedeeld].

Het mirakel zal waarneembaar zijn in de lucht, en net als te Medjugorje eeuwigdurend zijn, niet kunnen worden aangeraakt, maar wel kunnen gefotografeerd en gefilmd. Het zal het eeuwige bewijs zijn voor de mensen dat er een God bestaat. Het zal zichtbaar zijn vanuit de hele omgeving. De mensen die de omgeving kennen weten dat de omliggende bergen heel wat plaats bieden voor de mensen. Er kunnen desnoods zelfs miljoenen mensen opgevangen worden. Het Mirakel zal enorm machtig zijn om te aanschouwen want de nood voor de wereld is erg groot. Het zal een bewijs zijn van Gods Liefde, iets dat Zijn Liefde aan ons zal openbaren op een opzienbarende manier.

Conchita Gonzalez: "De Heilige Maagd geeft mij gezegd dat God het Mirakel zal uitvoeren door Haar tussenkomst. Juist zoals de straf groot zal zijn, zal ook het Mirakel groot zijn. Zij heeft mij de datum verteld en ook uit wat het zal bestaan en hoe het er zal uitzien. Ik mag het acht dagen op voorhand openbaar maken. Voor zij die te Garabandal willen aanwezig zijn, zal God het mogelijk maken om er aanwezig te zijn. De Paus zal het kunnen aanschouwen van waar hij zich ook bevindt en dit is ook het geval voor Pater Pio [van Pater Pio is geweten dat hij het Mirakel heeft gezien op zijn sterfbed. Conchita Gonzalez is hiervan per brief op de hoogte gebracht]. De zieken die zullen aanwezig zijn, zullen worden genezen en de zondaars zullen worden bekeerd.

Het zal samenvallen met een belangrijke gebeurtenis binnen de Katholieke Kerk, [hieruit kunnen we opmaken dat de Paus zich die dag waarschijnlijk op het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad zal bevinden] en het zal samenvallen met de feestdag van een martelaar/martelares van de Eucharistie.

Er zal niet de minste twijfel over bestaan dat het van God komt en dat het ten goede van het mensen zal komen. Een permanent teken zal er voor eeuwig blijven als resultaat van het Mirakel. Het zal van bovennatuurlijke aard zijn en ook iets zijn dat nog nooit tevoren op aarde is waargenomen.

Er zal geen twijfel zijn in de geest van iedereen die het grote Mirakel zal zien, dat het van God zal komen, door tussenkomst van de Heilige Maagd Maria. Na de waarschuwing en in afwachting van de dag van het Mirakel en de tijd die erop zal volgen, zullen we zien of de straf onverminderd zal doorgaan, of ze eerder zal worden beperkt, of ze zelfs kan afgewend worden."

Uit wat geweten is van de geheimen van Medjugorje kunnen we echter afleiden dat het tiende geheim echter niet zal kunnen worden afgewend, maar dat de voorafgaande straffen kunnen worden verminderd.

Op 14 september 1965 zei Conchita Gonzalez: "Het teken dat voor altijd aan de pijnbomen zal blijven zak kunnen worden gefotografeerd, op beeld vastgelegd, maar zal niet kunnen worden aangeraakt. Het zal duidelijk zijn dat het niet iets is van deze wereld, maar van God." Een andere keer zei ze over het grote Mirakel: "Het zal vijftien minuten duren." Op 10 augustus 1971 gaf Conchita ook nog de volgende bijkomende informatie: "Het zal plaatsvinden op of tussen de 8ste en de 16de van de maanden maart, april of mei. Het zal niet gebeuren in maart of juni." Acht dagen op voorhand zal Conchita de dag van het Mirakel bekend maken aan de wereld. 

Van alle drie de voorspellingen van bovennatuurlijke gebeurtenissen te Garabandal is enkel de Straf voorwaardelijk. Het kan worden vermeden. Of dit al dan niet zal gebeuren hangt volledig af van hoe de wereld op de boodschap zal reageren na de Waarschuwing en het Mirakel.

In Bijbelse tijden gebruikte God de profeten om de mensen te waarschwuwen of hun overtredingen van de wet al dan niet het breekpunt hadden bereikt. In onze tijd is het de Heilige Maagd, de Koningin der Profeten, die deze rol op Haar neemt. In Fatima voorspelde ze de Tweede Wereldoorlog en de verspreiding van het atheïstische communisme, indien de wereld niet zou veranderen. In Garabandal waarschuwt Zij tegen voor de grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid sinds de zondvloed, indien de mensen niet veranderen.

De waarschuwing en het Mirakel spelen een belangrijke rol met betrekking tot de Straf. Het is zo dat God altijd de mensen waarschuwt voor Hij straft zodat de mensen op de hoogte zouden zijn van de bedreiging die hen over het hoofd hangt. Na de wereldomvattende Waarschuwing en het grote Mirakel zal niemand meer kunnen zeggen dat ze niets afwisten van de verschijningen van de Heilige Maagd te Garabandal, van Haar boodschappen en de bedreiging die kan volgen. Op het ogenblik dat de boodschap over de hele wereld zal bekend zijn, zal de weg worden vrijgemaakt voor de Straf of de goddelijke Gerechthigheid.

Conchita heeft geschreven: "Ik mag niet onthullen wat soort bestraffing het zal zijn, met uitzondering dat het een resultaat zal zijn van een onmiddellijke tussenkomst van God, wat het ernstiger en beangstigender maakt dan alles wat we ons kunnen voorstellen. Het zijn minder pijnlijk zijn voor de onschuldigde kinderen om een natuurlijke dood te moeten sterven dan door de bestraffing te moeten sterven. Alle katholieken zouden te biechten moeten gaan voor de bestraffing en de andere zouden spijt moeten hebben over hun zonden. Toen ik de bestraffing zag, voelde ik een grote angst alhoewel ik op hetzelfde ogenblik de Heilige Maagd zag. De Straf, als deze komt, komt na het Mirakel.

Conchita schreef in een nota het volgende over de bestraffing:

"De bestraffing is voorwaardelijk en hangt af van hoe de mensen op de boodschappen van de Heilige Maagd zullen reageren na het Mirakel. Als het plaatsvindt, weet ik waaruit de Straf zal bestaan omdat de Heilige Maagd mij erover heeft verteld, maar het is mij niet toegelaten om te zeggen wat het is. Ik kan u verzekeren dat, als de Straf komt, dat het erger zal zijn dan omgeven te zijn door vuur rondom, boven en beneden u. Ik weet niet wat de tijdsduur zal zijn tussen het Mirakel en de Bestraffing.

Wat volgt zijn bemerkingen door Mari-Loli die gemaakt zijn na "de nacht van de schreeuwen", de nacht van 19 op 20 juni 1962, toen alle vier de meisjes het visioen van de bestraffing zagen.

"O, dat was verschrikkelijk om zien, we waren echt bevreesd en ik heb geen woorden om dit te beschrijven. Wij zagen rivieren veranderen in bloed...Vuur viel uit de lucht...en nog ergere dingen die ik nu nog niet kan onthullen..."

"Ondanks het feit dat Maria bij ons was tijdens "de nacht van de schreeuwen", zagen we een grote menigte mensen die hevig aan het lijden waren en schreeuwden van de gruwel. De Heilige Maria vertelde ons dat deze grote rampspoed, dat nog niet eens de bestraffing was, zou komen op een tijdstip dat het zou lijken alsof de Kerk op het punt stond te verdwijnen. De Kerk zal door een verschrikkelijke beproeving moeten gaan. Wij vroegen de Maagd hoe men deze grote beproeving noemde en Zij vertelde ons dat dit "communisme" was. Daarna toonde ze ons hoe de grote bestraffing over de gehele mensheid zal komen en dat het onmiddellijk van God afkomstig zou zijn."

"Op een bepaald ogenblik zal geen enkel motor of apparaat meer starten: een vreselijke hitte zal de aarde treffen en de mensen zullen eerst de dorst aanvoelen. In wanhoop zullen ze water zoeken, maar dit zal door de hitte zijn verdampt. Dan zal bijna iedereen wanhopig worden en elkaar willen doden. Ze zullen echter hun krachten verliezen en neervallen op de grond. Dan zal het worden begrepen dat het God alleen was die dit heeft toegelaten."

"Toen zagen we een menigte in het midden van de vlammen. De mensen gooiden zichzelf in de meren en de zeeën. Maar het water scheen te koken en in plaats van dat de vlammen zouden blussen leek het er op of het vuur nog meer aanwakkerde. Het was zo verschrikkelijk dat ik de Heilige Maagd vroeg om de jonge kinderen tot Haar te nemen vooraleer dit zou plaatsvinden. Maar de Maagd vertelde ons dat tegen de tijd dat dit zou komen, het allemaal volwassenen zouden zijn."

Conchita Gonzalez, 7 augustus 1971

We bevinden ons nu in de tijd van de laatste waarschuwingen, de laatste momenten. God heeft voor ons reeds alles voorbereid, zelf de bestraffing, voor wanneer het nodig blijkt. De bestraffing moet er komen omdat het Mirakel niet zal volstaan om onszelf volledig te veranderen. Het is zo dat we zullen veranderen na het Mirakel, maar daarna zullen we terug hervallen. Dat is waarom wij allen, die deze woorden horen, onszelf zouden moeten voorbereiden en alle mensen rondom ons moeten overreden, allen binnen ons bereik, om hun leven te veranderen..."

"...Maar het zal hoe dan ook niet mogelijk zijn om de bestraffing te ontlopen omdat we het gevoel van de zonde hebben verloren. We hebben zo'n extremiteiten bereikt dat God niet zal verhinderen om de bestraffing te zenden. We hebben het nodig voor ons eigen goed. Deze die de Straf zullen overleven zullen volledig veranderen en dan zullen we voor God leven tot het einde der tijden, dat ook zal komen."

De bovenvermelde verklaringen zijn de eigen meningen van Conchita. Vader Joseph Pelletier zegt hierop: "Cochita's mening...moet steeds worden overwogen als nauwgezet haar mening. Een hoe men zich ook verleid zal voelen tot haar persoonlijke mening, geven deze niet precies de woorden van Onze Lieve Vrouw weer, die altijd de Straf als voorwaardelijk heeft beschreven, als iets dat kan worden vermeden. Laat ons daarom op onze hoede zijn en meer belang hechten aan de woorden van Onze Lieve Vrouw dan aan deze van Conchita. Wat Onze Lieve Vrouw gezegd heeft is één ding. Wat Conchita vermoedt zal gebeuren, zal heel waarschijnlijk gebeuren, maar het blijft steeds haar vermoeden en zij kan het verkeerd voor hebben."

In het interview met Vader Francis Benac, dat dateert van 1978, drukt Conchita een ander gevoel uit:

Vr. Benac: We lezen in de boeken [over Garabandal] dat Onze Lieve Vrouw u heeft aanbevolen om niemand rondom u te hebben tijdens de "nacht van de schreeuwen", dat Zij wou dat enkel de vier meisjes aanwezig zouden zijn. Kunt u dit verklaren? Wat is er over de Straf? Hebt u het gezien en indien zo, hoe zou u het omschrijven?
Conchita: Ik weet het niet, ik herinner het mij niet meer, ik wil het mij niet meer herinneren.

Vr. Benac: Geeft het niet om het te herhalen?
Conchita: Neen, maar ik wil het me zelfs niet meer herinneren, zo verschrikkelijk was het.

Vr. Benac: Zal het een bestraffing zijn, zoals een atoomoorlog?
Conchita: Ik weet het niet. Ik heb zoiets in mijn hele leven niet gezien en mij ook nooit ingebeeld.

Vr. Benac: Denkt u dat de bestraffing kan worden afgewend door gebed?
Conchita: Ja, dat denk ik. Ik denk niet dat het zal plaatsvinden. Ik denk dat het niet zal gebeuren...Het lijkt voor mij allemaal onmogelijk dat er zoiets kan gebeuren. Het is om deze reden dat God de Waarschuwing [El Aviso] zal zenden, opdat we ons bewust zouden zijn van het kwade rondom ons en in ons. Daarna zal Hij ons het Mirakel zenden om Zijn Liefde voor ons te openbaren...Ik heb het gevoel alsof het onmogelijk kan zijn dat we hierna niet zullen veranderen.

Maar twee jaar later, toen Conchita door de BBC werd geïinterviewd, drukte ze opnieuw haar eigen mening uit over de Straf die moet komen: "Ik denk dat de bestraffing zal komen." Een andere verklaring van haar zegt het een uitgemaakte zaak is: "Hier aan voorafgaand zei Onze Lieve Vrouw ons dat Jezus de bestraffing niet zendt om ons te ontmoedigen, maar om ons te helpen en om ons te berispen omdat we Zijn woorden niet in acht hebben genomen."

Terwijl dit alles verwijst naar de realiteit van de bestraffing, kan het hoe dan ook worden vermeden door eenvoudig weg te doen wat Onze Lieve Vrouw van ons verlangt. Veel moet er eerst plaatsvinden: het communistische onheil [of is dit enkel een metafoor voor het toenemende ongeloof?], de Waarschuwing en het Mirakel. Wat Conchita's ingevingen door Jezus betreft, van 21 juni 1963, vertelde Hij haar dat als resultaat van het Mirakel, Rusland en de overige landen zich zullen bekeren. Dit schijnt te veronderstellen dat, indien de bestraffing komt, het niet onmiddellijk zal gebeuren, alhoewel we het allemaal niet echt weten.

Toen, in november 1967, de Spaanse artieste, beelden van de visioenen te Garabandal op doek wou schilderen, had zij een aantal gesprekken met Conchita in haar school te Burgos. Een van de vragen die zij stelde was: "Kunt u mij iets mededelen dat ik op doek kan zetten dat de angst kan uitbeelden?" Hierop antwoordde Conchita: "Neen, wat ik gezien heb dat vrees kan veroorzaken is de Straf en ik kan u hierover niets mededelen. Daarnaast zijn gruwel en angst niet de beste middelen om de zielen te bewegen."

Dit toont het goede inzicht van Conchita. Te veel de nadruk leggen op het vernietigend karakter van de Straf kan tot somberheid leiden en een gezond geestelijk inzicht tegenwerken. Alles gebeurt binnen de voorzienigheid van God, zelfs de Straf, als deze komt. Als het gebeurt, zal het gebeuren ten goede van de mensen en omdat het de enige uitweg zal zijn op dat ogenblik. En zelfs in deze catatstrofe kan Zijn goddelijke Barmhartigheid worden gezien. Als Gods eer op het punt staat om door het kwade te worden overheerst, zal Hij tussenkomen om het goede te beschermen.

Nu volgen aantal uittreksels uit interviews met de zieners van Garabandal over de waarschuwing

Conchita Gonzalez

14 september 1965

Vraag: Zal de waarschuwing een zichtbaar iets zijn, of iets innerlijks, of beiden?
Conchita: De waarschuwing is iets dat direct van God komt en zichtbaar zal zijn over de gehele wereld, waar men zich ook mag bevinden.

Vraag: Zal de waarschuwing de persoonlijke zonden onthullen aan elke persoon in de wereld en aan alle mensen van alle geloof, ongelovigen inbegrepen?
Conchita: Ja, de waarschuwing zal zoals een openbaring van onze zonden zijn en het zal door gelovigen, niet-gelovigen en mensen van eender welk geloof op deze manier worden gezien en ervaren.

Vraag: Is het waar dat de waarschuwing vele mensen aan de doden zal doen herinneren?
Conchita: De waarschuwing kan men zien als een zuivering voor het Mirakel en het is een soort catastrofe. Het zal ons aan de doden doen denken, wat inhoudt dat we liever zullen dood zijn dan deze te moeten ondergaan.

Vraag: Zal de waarschuwing erkend en aanvaard worden door de wereld als een onmiddellijk teken van God?
Conchita: Jazeker, en om deze reden geloof ik dat het onmogelijk is dat de harten zo versteend zijn, dat ze niet willen veranderen.

Conchita, oktober 1968

Vraag: We hebben gehoord dat sommigen zeggen dat de waarschuwing een nauurlijke gebeurtenis kan zijn die door God zal worden aangewend om tot de mensen te spreken. Is dit waar?
Conchita: De waarschuwing is iets bovennatuurlijks en zal niet door de wetenschap kunnen worden verklaard. Het zal gezien en gevoeld worden.

Vraag: Conchita, kunt u de bewering uitleggen dat we tijdens de waarschuwing onszelf zullen zien en de zonden die we hebben begaan?
Conchita: De waarschuwing zal een rechtzetting zijn van het geweten van de wereld.

Vraag: Wat over de vele mensen die Christus niet kennen? Hoe zullen zij de waarschuwing begrijpen?
Conchita: Deze die Christus niet kennen zullen geloven dat het een waarschuwing van God is.

Conchita, 1973

Vraag: wat zal er gebeuren op de dag van de waarschuwing?
Conchita: Het meest belangrijke is dat iedereen in de hele wereld een teken, een genade, of een bestraffing zal zien binnen zichzelf, met andere woorden, een waarschuwing. Zij zullen zichzelf helemaal alleen en verlaten voelen in de wereld, waar men zich ook zal bevinden, alleen met hun geweten tegenover God. Zij zullen al hun zonden zien en wat hun zonden hebben veroorzaakt.

Vraag: zullen wij het allen tegelijkertijd voelen?
Conchita: Ja, tegelijkertijd.

Vraag: Hoe lang zal het duren, een half uur, een uur?
Conchita: Ik weet het echt niet. Ik denk dat vijf minuten de gepaste tijd zou zijn.

Vraag: Hoe zullen wij het voelen?
Conchita: We zullen het allen verschillend aanvoelen, omdat het afhankelijk is van ons geweten. De waarschuwing zal iets heel persoonlijks zijn en daarom zullen we er verschillend op reageren. Het belangrijkste is dat we onze eigen zonden zullen herkennen en de slechte gevolgen ervan. U zult de waarschuwing verschillend ervaren omdat uw zonden niet de mijne zijn.

Vraag: Zal er iets met mij gebeuren omwille van mijn zonden? Zal het lichamelijke schade toebrengen aan mij?
Conchita: Neen, tenzij dat het een shock, een hartaanval of zoiets teweegbrengt.

Vraag: Dan zal het geen lichamelijke schade toebrengen maar zal het bestaan uit een confrontatie met God alleen met mijn zonden. Wat over de goede dingen? Zullen wij deze ook zien?
Conchita: Neen, omdat de waarschuwing alleen dient omdat u zou inzien wat u met uw zonden hebt gedaan. Het zal als een zuivering zijn voor het Mirakel om te zien of we met de waarschuwing en het mirakel [hierbij de hele wereld bedoelend] zullen veranderen.

Vraag: De waarschuwing kan dus nu elke dag gebeuren?
Conchita: Ja, maar ik ken de dag niet wanneer het zal plaatsvinden.

Februari 1977

Vraag: Wanneer hoorde u over de waarschuwing en van wie?
Conchita: Het enige dat ik mij hierover herinner is dat het de Maagd zelf was die het mij zei.

Vraag: Wil u voor ons herhalen wat u over de waarschuwing weet?
Conchita: Wat ik mij herinner is dat de Maagd mij vertelde dat, voor het Mirakel, God ons een waarschuwing zal zenden om ons te zuiveren en ons voor te bereiden op het Mirakel en op deze wijze dat het ons voldoende genade zal brengen om onze levens naar Gods wil toe te veranderen. Zij heeft mij verteld waaruit de waarschuwing zal bestaan, maar heeft mij geen datum medegedeeld. Het is een gebeurtenis dat overal in de gehele wereld zal worden gezien en gevoeld: ik heb steeds het voorbeeld gegeven van twee sterren die botsten. Het zal geen lichamelijke schade toebrengen, maar het zal ons met afschuw vervullen omdat we op dat ogenblik onze zielen zullen zien en de schade die wij hebben aangericht. Het is alsof we een kwelling zullen ondergaan, maar wij zullen niet sterven tenzij uit angst, shock om dit te aanzien. Dat de Maagd mij mag vergeven als ik dit niet goed zou uitleggen...ik tracht gewoon uit te leggen waaruit de waarschuwing die dag zal bestaan.

Vraag: Hebt u deze feiten over de waarschuwing "gezien" of gehoord"?
Conchita: De Maagd vertelde mij over de komst ervan.

Vraag: Als de waarschuwing slechts een korte tijd zal duren, zal de wereld het dan herkennen als iets dat van God komt of zal het enkel een droom of een illussie lijken?
Conchita: Ik heb nooit gezegd dat de waarschuwing maar een korte tijd zal duren. Wat ik gezegd heb is dat, zelf indien het slechts een moment zou duren, het een enorme en afschuwelijke indruk op ons zal nalaten. Niemand zal twijfelen dat het van God komt en dat het niet iets is dat van mensen komt. Ik, die weet wat het is, ben zeer bevreesd voor die dag.

Vraag: Vele jaren geleden vertelde u ons dat de dag van de waarschuwing een gebeurtenis is, die begint met de letter "A". Onze Lieve Vrouw heeft gevraagd van dit niet te onthullen, maar mag u het ons nu vertellen?
Conchita: Onze Lieve Vruw heeft het niet verboden, maar ik weet niet waarom ik het niet gezegd heb en ik voel er ook geen belang bij om het nu te zeggen.

Vraag: Ooit hebt u aan Vader Marcelino Andreu gezegd: "Als u de waarschuwing zult zien, zult u weten dat we bij het einde van deze tijden gekomen zijn." Kunt u ons uitleggen wat u hiermee bedoelde?
Conchita: De Heilige Maagd vertelde ons dat de waarschuwing en het mirakel de laatste openlijke waarschuwingen zullen zijn die God ons zal zenden. Dat is waarom ik geloof dat we hierna het einde van deze tijden nabij zijn.

Vraag: Hebt u enige woorden van raad voor de mensen zodat zij zich op deze gebeurtenis kunnen voorbereiden?
Conchita: Wij moeten altijd met onze zielen in vrede zijn voorbereid en onszelf niet te veel van deze wereld afhankelijk maken. In plaats daarvan moeten we dikwijls denken dat we hier zijn om naar de hemel te gaan en om heiligen te worden.

Augustus 1980

Vraag: Gaat de waarschuwing geen pijn veroorzaken?
Conchita: Neen, voor mij is het zoals twee sterren die botsen...een botsing die veel geluid zal maken en veel licht zal veroorzaken...het is niet iets dat ons zal pijnigen, maar we gaan het wel waarnemen. Op dat ogenblik gaan we ons geweten zien. U gaat alles zien wat u verkeerd hebt gedaan en de gevolgen ervan.

Vraag: U gaat alle dingen zien die u verkeerd doet?
Conchita: Ja, en u gaat ook het goede zien dat u niet doet.

Mari Loli Mazon

27 juli 1975


Vraag: U hebt gezegd dat u het jaar kent van de Waarschuwing. Kunt u ons zeggen of het in de komende jaren gaat gebeuren of in de nabije toekomst?
Mari Loli: Neen, ik kan niets zeggen

Vraag: Heeft de Heilige Maagd u gezegd om over de Waarschuwing niet te spreken?
Mari Loli: Tijdens een verschijing, ik weet niet meer welke, heeft zij dit gevraagd.

Vraag: Naar verluidt hebt u gezegd dat, als de Waarschuwing zal plaatsvinden, alles zal stilstaan, zelfs de vliegtuigen in de lucht. Is dit waar?
Mari Loli: Ja, maar enkel voor een ogenblik.

Vraag: U bedoelt dat alles zal stoppen op een gegeven moment en dat op dat ogenblik de Waarschuwing zal gebeuren?
Mari Loli: Ja

Vraag: Wanneer werd deze informatie u onthuld?
Mari Loli: De Heilige Maagd heeft het mij verteld tijdens een verschijning.

Vraag: Werd u al deze informatie gegeven tijdens één verschijning, of werd u deze verspreid over verscheidene verschijningen gegeven?
Mari Loli: Zij heeft mij over dit alles tijdens één verschijning verteld. Ik weet het niet echt meer of Zij ook tijdens andere verschijningen over de Waarschuwing heeft gesproken.

Vraag: Weet u hoelang de Waarschuwing zal duren?
Mari Loli: Enkel een aantal minuten.

Vraag: Bent u bevreesd voor de Waarschuwing?
Mari Loli: Ja, zoals iedereen, omdat ook ik fouten heb en de Waarschuwing zal mij mijn fouten tonen en dit maakt mij bevreesd.

Vraag: Kunt u ons nog iets iets anders vertellen over de Waarschuwing?
Mari Loli: Alles wat ik kan zeggen is dat het heel nabij is en dat het heel belangrijk is dat we onszelf voorbereiden omdat het iets vreselijks zal zijn. Het zal ons alles laten voelen wat wij hebben verkeerd gedaan.

Februari 1977

Vraag: Hebt u met Conchita ooit gepraat over de datum van de Waarschuwing waarvan u het jaar kent en het Mirakel, waarvan zij het jaar kent?
Mari Loli: Ik heb nooit met Conchita over deze data gepraat.

Vraag: Hebt u enkele woorden van advies voor de mensen zodat ze zich zouden kunnen voorbereiden op deze gebeurtenis?
Mari Loli: Doe veel boete, maak opofferingen en bezoek het Heilige Sacrament elke dag dat u kunt om er dagelijks de heilige rozenkrans te bidden.

29 september 1978

Vraag: Daar u diegene bent die het meeste weet over de Waarschuwing, kunt u ons vertellen of deze gebeurtenis zal plaatsvinden voor het Mirakel ons dat via Conchita Gonzalez is beloofd?
Mari Loli: Iedereen zal de Waarschuwing ondergaan, waar hij zich ook bevindt en ongeacht hun stand van kennis over God. Het zal een innerlijke en persoonlijke belevenis zijn. Het zal lijken of de wereld is stil komen te staan, hoewel niemand zich hiervan zal bewust zijn omdat ze volledig door de gebeurtenis in beslag zullen worden genomen.

Vraag: Over de aard van de Waarschuwing, hoe voelt u het?
Mari Loli: Het is iets als een innerlijk aanvoelen van verdriet of pijn voor het beledigen van God. God zal ons duidelijk helpen de schade te zien die wij Hem veroorzaken en alle slechte dingen die wij doen. Hij zal ons helpen om deze innerlijke pijn te voelen omdat we dikwijls, als wij iets misdoen, de Heer enkel met de lippen om vergiffenis vragen, maar nu, door de Waarschuwing, zal Hij ons ook helpen om het lichamelijk aan te voelen.

19 oktober 1982

Vraag: Herinnert u wat de Heilige Moeder u heeft gezegd over de communistusche beproeving die er aan voorafgaat?
Mari Loli: Het zal erop lijken dat de communisten de hele wereld in handen hebben en het zal heel moeilijk zijn om de godsdienst te praktizeren en voor de priesters om de Mis op te dragen of voor de mensen om de kerkdeuren te openen.

Vraag: Is het dat wat u bedoelde als u zei dat het zou lijken alsof de Kerk verdwenen is?
Mari Loli: Ja

Vraag: Zal het omwille van een soort vervolging zijn en niet eerder omdat de mensen zullen stoppen met het beleven van de godsdienst?
Mari Loli: Ja, maar ik denk dat veel mensen zullen stoppen. Wie de godsdienst wil beleven zal het ergens verborgen moeten doen.

Vraag: Zal dit enkel in Europa zijn of ook in andere werelddelen?
Mari Loli: Ik weet het niet, omdat voor mij destijds Europa de hele wereld was. Ik nam het enkel zo aan. De Heilige Maagd heeft niet gezegd op welke plaats. Voor mij leek het alsof het overal was.

Vraag: Op dit ogenblik valt 67% van de aarde onder een communistisch regime. Denkt u dat dit voldoende is om in aanmerking te komen voor de profetie van Onze Lieve Vrouw?
Mari Loli: Ik weet het echt niet. Voor mij leek het meer dan dat.

Vraag: Met andere woorden: u denkt dat het erger zal zijn dan nu?
Mari Loli: Dat is wat ik mij herinner van wat Zij zei, maar ik weet het niet precies. Voor mij leek het meer alsof het elders dan hier was want in heel wat landen in Europa kan men nog steeds het geloof beleven.

Vraag: Dan zijn de condities in de wereld nog niet slecht genoeg voor de Waarschuwing?
Mari Loli: De Waarschuwing gaat nu nog niet gebeuren en zo zal het waarschijnlijk nog verergeren.

Vraag: U zei dat het voor de priesters erg moeilijk zal zijn om de Mis op te dragen. Is dit iets dat de Heilige Maagd u heeft verteld of was het iets dat u zelf dacht omwille van het communisme?
Mari Loli: Voor zover ik het mij herinner, is het iets dat Zij heeft gezegd.

Vraag: En de Maagd zei alsof het zou lijken dat de Kerk verdwenen is?
Mari Loli: Ja

Vraag: Heeft de Heilige Maagd ooit iets gezegd over de Paus die Rome zou moeten verlaten ten tijde van de Waarschuwing?
Mari Loli: Neen, maar omdat het zo lang geleden is, lijkt alles nogal verwarrend voor mij, maar het leek erop alsof de Paus niet in Rome kon zijn, want omwille van de vervolging zal hij zich, zoals iedereen, moeten verbergen.

Vraag: u hebt gezegd dat wanneer de Waarschuwing komt, de vliegtuigen in de lucht zullen stoppen en dat ook alle machines zullen stoppen. Heeft de Heilige Moeder u dit verteld?
Mari Loli: Ze zei dat alles, overal, voor een tijd zou stoppen en dat de mensen op dat ogenblik enkel in zich zullen zien.

Vraag: Gaat er enig geluid mee gepaard, zoals een hevige wind?
Mari Loli: De manier waarop ik het destijds zag, leek het meer op een grootse stilte, zoals een gevoel van leegte. Alles was stil. Zo heb ik het gezien.

Vraag: Zeven jaar geleden zei u dat de waarschuwing er spoedig komt. Volgens velen zou dit al moeten gebeurd zijn. Wat zegt u vandaag?
Mari Loli: Het komt spoedig. Alles lijkt spoedig te gaan, want de tijd gaat snel voorbij.

Vraag: U bent de enige die het jaar van de Waarschuwing kent. Hebt u dit ooit aan iemand, bv. een priester vertelt?
Mari Loli: Neen.

Vraag: Zullen de mensen met elkaar vechten als de Waarschuwing komt?
Mari Loli: [geen antwoord]

Jacinta Gonzalez

17 augustus 1975


Vraag: Heeft Onze Lieve Vrouw u ooit gesproken over de Waarschuwing?
Jacinta: Ja, Zij heeft er mij over verteld, maar Zij heeft nooit het jaartal vermeld.

Februari 1977

Vraag: Kunt u ons vertellen hoe de Waarschuwing er zal uitzien?
Jacinta: De waarschuwning is iets dat eerst overal in de wereld in de lucht zul worden waargenomen en onmiddellijk zal overgaan naar het innerlijke van de zielen. Het zal slechts een korte tijd duren, maar het zal lang lijken omwille van de uitwerking ervan in ons. Het zal goed voor de zielen zijn om zelf hun geweten te zien, het goede [Conchita zei dat we enkel het slechte zouden zien] en het slechte wat wij hebben gedaan. Daarna zullen we een grote liefde voelen voor onze Hemelse Ouders en hen om vergeving vragen voor al onze beledigingen.

Vraag: Zal de Waarschuwing door alle mensen worden aangevooeld, ongeacht hun geloof?
Jacinta: De waarschuwing is er voor iedereen omdat God onze redding wil. De waarschuwing komt er om ons dichter tot God te brengen en ons geloof te versterken. Daarom zou men zich moeten voorbereiden op die dag, maar niet in angst afwachten, want God zendt geen dingen om angst te doen onstaan, maar eerder met rechtvaardigheid en liefde en Hij doet het voor het goede van al zijn kinderen opdat ze van het eeuwige geluk mogen genieten en niet verloren zouden gaan.

Augustus 1979

Vraag: Herinnert u zich iets van een opstand, communisme...?
Jacinta: Ja, het was een invasie of iets dat er op leek: iets van een groot kwaad waarin het communisme een grote rol speelde, maar ik kan mij niet meer herinneren welke streken of landen erbij betrokken waren. De Heilige Maagd drong er op aan om hiervoor te bidden [om het af te wenden]. Deze moeilijkheden zullen plaatsvinden voor de Waarschuwing omdat de Waarschuwing zelf zal plaatsvinden op het ogenblik dat de situatie op zijn slechtst is.

16 april 1983

Vraag: In een interview uit 1979 [hierboven], omschreef u de communistische opstand "als een invasie". Hebt u visioenen gezien van deze invasie?
Jacinta: De Heilige Maagd heeft gezegd dat de Waarschuwing er zou komen op het ogenblik dat de situatie op zijn slechtst zou zijn. Het kan niet enkel een vervolging zijn van gelovigen omdat vele mensen het geloof niet meer zullen beleven.

Vraag: Als de Waarschuwing komt zal het gezien en gevoeld worden door iedereen op aarde. Is dit de kleine kinderen inbegrepen die nog niet de leeftijd van reden bereikt hebben?
Jacinta: Ja en daarom heb ik zo'n medelijden met hen omdat het zo'n vreselijke ervaring zal zijn.

Mari Cruz Gonzalez

April 2006


Vraag
: Wat waren uw gevoelens en gedachten over de Waarschuwing [El Aviso], het Mirakel [El Milagro] en de Straf [El Castigo]?
Mari Cruz: De Waarschuwing is verkeerd ontleed door sommigen, die het eerder als een bedreigende ervaring zien, maar ik heb er een ander idee over. Ik zie het eerder als een vader die zijn zoon een standje geeft [op een vriendelijke wijze], maar niet bedreigend. Over het Mirakel heb ik geen informatie en de Straf is een voorwaardelijks dat kan vermeden of worden als de mensen terugkeren tot God.

Vraag: Wat ging er in u om toen er gesproken werd over de straf?
Mari Cruz: Ik zag alles als normaal. De mensen zagen het als iets heel belangrijks en tragisch, maar ik voelde het aan als normaal, alsof Onze Lieve Vrouw niet dreigde. Het was eerder een advies van een moeder tot haar dochter of zoon die op de slechte weg is. Ik dacht dat de mensen overdreven en dat Maria nooit zo'n slechte dingen zou zenden.


08-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 39: Koningin van de Eeuwigheid
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 39: Koningin van de Eeuwigheid

Na het fiasco van Hiroshima, ging Maria over tot een fase van de verschijningen die leidde tot wat we heden zien. In plaats van te verminderen, groeiden de verschijningen van deze wonderbaarlijke vrouw, deze verbazingwekkende en onderschatte vrouw, tot opmerkelijke proporties. Het was het uur van de strijd met Satan en er waren andere verschijningen met andere geheimen, en de verschijningen waren vooral intens bij het begin van de koude oorlog. Rond Italië en de rest van het continent werden al gauw gelijkaardige mirakels gemeld, inclusief op de oude verschijningsplaats in Saragossa. Op plaats na plaats tolde, pulseerde en draaide de zon. Ze bewoog. Ze veranderde van kleur. Maria’s tijd was gekomen. De periode was begonnen met de Wonderdadige Medaille en, volgens Pater Johann G. Roten, directeur van het Internationaal Mariaal Onderzoeksinstituut, waren er tussen 1830 en 1981 bijna duizend belangrijke, minder belangrijke en verwante verschijningen.


Hiroshima, augustus 1945

Er waren er die schattingen deden die veel hoger lagen. Als elke dagelijkse of wekelijkse verschijning, in gevallen waar een ziener er meer dan één had, geteld wordt, zou het aantal niet bij te houden zijn. Ik weet niet hoe ze er aan kwamen, maar het Franse tijdschrift Le Monde schatte ooit het aantal verschijningen tussen 1976 en 1986 op eenentwintigduizend. Maria’s tijdperk, haar meest intense tussenkomst, was op volle snelheid. Verschijningen, die zich ooit afspeelden in Italië en Frankrijk, waren nu over alle landen verspreid. Er waren meldingen in Efeze. Er waren meldingen in Bethlehem. In Polen had Zuster Faustina visioenen. In Dublin verscheen de Heilige Moeder tijdens Wereldoorlog II met een groene klavervormige wolk achter zich en met de draak aan haar voeten. "Heb vertrouwen," zei ze, "de oorlog zal Ierland niet bereiken."


Heilige Faustina Kowalska en de Goddelijke Barmhartigheid

Tot eind 1946 werd ze ook als een lichtgevende gedaante gezien boven een grote rotswand in Kerrytown.

Ze was in Hongarije. Ze was in Michigan. Ze werd gezien door vier Franse meisjes in een belangrijke verschijning te L’Ile Bouchard. In Casanova, Italië verscheen ze tijdens een zonnewonder. In één van de meest aangrijpende gevallen verscheen ze op 12 april 1947 in Rome aan een venijnige antikatholiek, Bruno Cornacchiola, die er z’n roeping van had gemaakt om in te gaan tegen het Katholicisme en die plannen gemaakt had om de paus te vermoorden. Terwijl z’n kinderen in een veld speelden, en hij een toespraak tegen de Maagd schreef, werd Cornacchiola naar een kleine grot aangetrokken waar hij, tot z’n verbazing, zijn kinderen in extase zag en getuige was van een bescheiden licht dat helderder en sterker werd tot het de hele grot verlichtte. In het licht stond een hemelse vrouw, omringd door goud. Ze vroeg Cornacchiola waarom hij haar vervolgde en beschreef zichzelf als "de Maagd van de Openbaring." Ze droeg een golvende groene mantel en een helderwit kleed, en Cornacchiola was overtuigd. Hij kreeg een geheim dat hij aan de paus moest geven en bekeerde zich onmiddellijk tot het Katholicisme, waarbij hij z’n naam wijzigde in Broeder Maria Paolo.


Bruno Cornacchiola, later Broeder Maria Paolo

Dit waren geen oude mythen. Dit waren visioenen uit ons eigen tijdperk. Ik ben gefrustreerd omdat ik slechts in staat ben om er maar een fractie van te vertellen. Over Oostenrijk alleen al heb ik een studie die één mirakel per pagina bevat en een paar centimeter dik is. Er waren verschijningen van oost Canada tot het Australische Bellmullet. Tijdens een bezoek aan een non in Fostoria, Ohio, vroeg de Maagd aan Amerika om zich aan de Onbevlekte Ontvangenis toe te wijden en de Rozenkrans te bidden in het gezin. Ze had hulp nodig. Ze had gebeden nodig. De periode van grote beproeving was nog maar begonnen. Ze wilde dat de Amerikanen speciale bedevaarten naar het Nationaal Heiligdom van de Onbevlekte Ontvangenis organiseerden, en zichzelf toewijdden aan haar zuiverheid. Wereldoorlog II was voorbij, maar ze was hier om een andere atomische tragedie te voorkomen. Ze was hier om Wereldoorlog III te voorkomen. Van 25 april tot 25 juni 1946 verscheen ze in de Duitse stad Marienfried, een naam die "de vrede van Maria" betekent. Daar gaf ze een geheim aan een visionair en drong ze opnieuw aan op het bidden van de Rozenkrans om Satan af te weren. Ze waarschuwde dat, als de mensheid geen gebruik zou maken van de genade van Christus, er onheil zou komen. Het was niet de bedoeling om angst in te boezemen maar eerder, zoals elke goede profetie, aan te sporen tot handelen. De zonden van de wereld waren niet allemaal weggewassen en de mensheid had geen lessen getrokken uit de oorlogen. Ze daagden een nieuwe holocaust uit. Deze keer zou het een holocaust op wereldvlak zijn. Deze keer zou hij veel meer van de wereld vernietigen. Deze keer zou er zoiets als straling zijn, wat misschien bedoeld werd door een ziener in Seredne, Oekraïne die, evenals andere zieners, in de jaren 1950 "vuur" zag vallen.

In 1950 werd Maria’s erkenning, en bijgevolg ook haar mogelijkheid om tussen te komen, vergroot, toen Paus Pius XII het dogma van haar Hemelvaart uitriep. Op de dag dat hij z’n intentie aankondigde, zag de paus een zonneverschijnsel. Het gebeurde achteraan in de tuinen van het Vaticaan, boven het land dat ooit aan Nero en Caligula had toebehoord. "De zon, die redelijk hoog stond, zag eruit als een lichtgele ondoorschijnende bol, volledig omringd door een lichtgevende stralenkrans, die me desondanks niet verhinderde om aandachtig en zonder ongemak naar de zon te staren," schreef Pius in een bericht aan een kardinaal. "De ondoorzichtige bol begon te tollen, groter te worden en van links naar rechts en vice versa te bewegen. Maar binnenin de bol kon men heel sterke bewegingen zien in alle helderheid en zonder onderbreking."

Op 1 november, de feitelijke dag van de definitie van het nieuwe dogma, bewoog de zon opnieuw zo raar dat Pius achteraf inlichtingen ging vragen bij het Vaticaans Observatorium.

Hoe meer Maria werd aanroepen, des te meer ze officieel erkend werd, des te meer ze kon tussenkomen. Ze had het deksel op de beker van rechtvaardigheid kunnen houden, maar als alles bleef verder gaan zoals het deed, zou de wereld die beker tot het bittere einde moeten drinken. Er was een strenge waarschuwing geweest. Er was een waarschuwing geweest tegen de heersende frivoliteit. Er was een waarschuwing geweest tegen het atheïsme en het immorele. Dit werd gezegd door iemand binnen het Vaticaan. Velen zouden denken dat de verschijningen in de periode na Wereldoorlog II zouden verminderen, maar het tegenovergestelde gebeurde. Er was een opstoot. Er was een grote toename. Tussen 1947 en 1954 werden vier keer meer verschijningen gemeld dan in de voorgaande of volgende jaren, en Maria leek te zeggen dat er een gevaar op de loer lag, waarbij Wereldoorlog II in vergelijking maar een voorsmaakje zou lijken.

Maria heeft tijdens erkende verschijningen nooit het einde van de wereld aangekondigd. Ze heeft nooit gezegd dat de laatste hoofdstukken van het boek der Openbaring spoedig zouden voltrokken worden. "Aan alle nieuwsgierigen zou ik willen zeggen dat ik er zeker van ben dat Maria zich niet bezig houdt met sensatie," zei Kardinaal Jozef Ratzinger, die het derde geheim van Fatima gelezen had. "Ze boezemt geen angst in. Ze toont geen apocalyptische visioenen, maar leidt mensen naar haar Zoon."

Ze bewoog zich, met andere woorden, door de verzen van Openbaring, maar ze was helemaal niet in de buurt van de laatste verzen. Ze hield zich bezig met hoofdstuk 13. Het oprijzende beest. Ze hield zich bezig met het kwaad dat de ziel van de mens kapot maakte en aardse vernieling bracht. Er moest meer goed dan kwaad heersen opdat ze zou kunnen voorkomen wat de verschijning in Fostoria noemde: "de holocaust die zo dichtbij komt." Keer op keer riep ze een halt toe aan lokale kastijdingen. Keer op keer verloste ze de mens van plagen en droogtes. Ze kon dat niet eeuwig blijven doen. Op een dag zou er een afrekening komen. Op een dag zouden er teveel gaten in de dam zijn. Dat was hoe kastijdingen werkten. Ze waren voornamelijk plaatselijke gebeurtenissen. Maar ze groeiden naarmate de zonde groeide. Naarmate de zonde groeide, werden plaatselijke kastijdingen, regionale kastijdingen. Als de zonde heel groot was, reikte de kastijding tot voorbij de nationale grenzen.

Er was nu iets op komst van hetzelfde kaliber als de builenkoorts. Tijdens de voorbije zestig jaar hadden overstromingen in het heidense China al 4,9 miljoen doden gemaakt, en hoewel het midden van de jaren 1900 de opmars kende van vele sensationele en bedenkelijke zieners, was het opmerkelijk hoe ze eensgezind waarschuwden voor dezelfde rampen. Geestelijken zoals Ratzinger hadden gelijk dat ze de kudde van de sensatie wilden wegtrekken, maar men moest voorzichtig zijn om niet te ver in de andere richting te gaan en echte waarschuwingen te negeren zoals God het over overstromingen en hevige stormen had doorheen het Oude Testament.

Op één of andere manier stond de mensheid voor een ontzagwekkende toestand die voorspeld werd door een reeks waarschuwingen en kastijdingen. Anderzijds was het moeilijk ... nee, onmogelijk! ... om te begrijpen waarom zoveel van Maria’s afbeeldingen begonnen te wenen. Ze weende heel wat tranen omwille van de immoraliteit en het Communisme. In 1953 gaf het Vaticaan haar goedkeuring voor een wenende plaquette van het Onbevlekt Hart in een huis in Syracuse, Sicilië. Een zeldzame gebeurtenis omdat de tranen lang genoeg bleven om een formele chemische analyse te kunnen maken. Ze bevatten de alkaliteit en het karakter van een menselijke traan. Onderzoekers die door de bisschop gestuurd werden zagen het zelf, de tranen werden opgevangen in een gaatje dat gevormd werd door haar hand op haar hart. Er was geen bedrog mogelijk. In een radiotoespraak op 17 oktober 1954, bevestigde Pius XII "de unanieme verklaring van de Bisschoppenconferentie in Sicilië over de echtheid van de gebeurtenis," en stelde zich de vraag: "Zal de mens de mysterieuze taal van deze tranen begrijpen?"


De wenende Madonna van Syracuse, Sicilië

Van 1953 tot 1954 waren er minstens dertien andere identieke gevallen met dezelfde afbeelding als die in Syracuse. Maria weende zeker niet omdat alles goed ging en de mensheid zich geen zorgen moest maken! Ze deed het zeker niet om toeschouwers te lokken! "Het is maar al te duidelijk dat God, boos en beledigd door de eigenzinnigheid van de mens, die vergeet hulde te brengen aan z’n Schepper en onder mekaar vecht als wilde wolven, de mensheid wenst te straffen met individuele en collectieve kastijdingen," zei Enrico Contardi, die over Cornacchiola schreef. "Maar dan komt de verheven dame die Hij koos als Onbevlekte Moeder en Maagd, en die Hij aan de voet van het Kruis tot onze moeder maakte ... en spreekt voor ons ten goede, en plaatst zichzelf tussen de eigenzinnige zonen op aarde en de goddelijke Zoon in de hemel."

Het is net dat soort van tussenkomst die in 1955 leek gebeurd te zijn in Oostenrijk, toen de Sovjets hun troepen in dat land probeerden te stationeren. Met de dreiging een Communistische satelliet te worden in het vooruitzicht, verzocht Kanselier Julius Raab dringend een Rozenkranscampagne om vierentwintig uur per dag te bidden. Kort daarna nodigde Moskou een Oostenrijkse delegatie uit om de situatie te bespreken. Op 13 mei 1955 gebeurde er een verbluffende kentering, toen de Sovjets akkoord gingen om zich uit Oostenrijk terug te trekken en een vredesverdrag ondertekenden.

Dat waren de gebeurtenissen die het geloof opbouwden. En geloof was wat de Heilige Maagd kwam opbouwen. Om gebeden te doen werken, was er geloof nodig. Geloof was een schild tegen de brandende pijlen [Efeziërs 6:16], net zoals het in vorige eeuwen de pijlen van de Moslims en de Turken had afgeweerd. Geloof omringde de mens en liet de krachten van God vrij. Geloof was de cijfercombinatie voor de verborgen brandkast en was verbonden met nederigheid omdat de nederigen zichzelf opgaven. Geloof was het grote schild tegen duivels die over de aarde liepen in een periode van verleiding en misdaad. Er was nog tijd, maar de klok tikte verder. Het zand in de komische zandloper bleef lopen. Volgens Zuster Lucia had de duivel "zin om een beslissende strijd tegen de Maagd te beginnen." De ziener werd verteld dat de Rozenkrans en de toewijding aan het Onbevlekt Hart, de twee laatste remedies voor de wereld waren. Dat was ook de boodschap van een verschijning in Roemenië, waar Maria zelfs verschenen was in Dracula’s oude verblijfplaats in Transylvanië!

Geen plaats was onoverwinbaar! Er was geen plaats en geen persoon die niet terug op het rechte pad kon teruggebracht worden. Geloof zorgde voor vijftigduizend toeschouwers om getuige te zijn van de bovennatuurlijke beelden boven de St. Augustinus Kerk in het Communistische Warschau, en het was met geloof dat naar schatting één miljoen bedevaarders te Fatima baden in de nacht van 12 op 13 oktober 1960, voor bescherming tegen de bedreiging van Rusland. [Diezelfde nacht ontplofte een nieuwe Sovjetraket tijdens een test, wat een tegenslag betekende voor het Russische leger en de dreiging in Khrushchev wegnam].

Twee jaar later, in Sao Paulo, Brazilië, luidde een enorme en aangrijpende betoging van honderdduizenden vrouwen die de Rozenkrans baden, de doodsklokken voor het Communisme in dat land.

Geloof was de aarde redden. Geloof hield de arm der gerechtigheid tegen. Miljoenen bezochten Lourdes en Guadelupe, waar in 1921 een terroristenbom in de kerk het gebrandschilderd glas aan diggelen blies en een metalen kruisbeeld onder de afbeelding verwrong, maar de afbeelding en haar beschermende glas op miraculeuze wijze onbeschadigd liet.

Maria kon geen meer cruciale tijd uitgekozen hebben om haar aanwezigheid uit te breiden. Ze was de Moeder van de Kerk, waar ze in 1964 tot was uitgeroepen, en haar Kerk was in groot gevaar. Volgens Paus Paulus VI zelf, was de rook van Satan er binnengedrongen. Er was iets "onnatuurlijks" aan de hand. Er was plots desillusie doorheen het mystieke lichaam. De resultaten van Vaticaan II waren vervormd. Beelden van Maria werden uit kerken gehaald, het Heilig Sacrament werd minder belangrijk, en men stapte af van het krachtige gebed tot de H. Michaël.

Rook. Verwarring. Een verlies van geloof. Religieuze ordes, die ooit godvruchtig waren geweest, begonnen zich te verwereldlijken. Hoewel het nog niet zo erg was als in Avignon, was dat de richting die veel nonnen en priesters uitgingen. De biechtstoel? Die zou een bezemkast worden. Misdienaars? Niemand wilde nog dienen. Nonnen? Ze voelden zich plots griezelig in een habijt. Het is misschien om die redenen dat Maria van 1963 tot 1965 in een klooster in Saigon verscheen. Ze smeekte er niet enkel om trouw en geloof, maar ook om barmhartigheid, in een verschijning die een boodschap bracht van vrede en gepaard ging met een zonnewonder.

Men zag haar ook boven een Koptisch Orthodoxe Kerk in het Egyptische Zeitoun, waar tijdens de volgende paar jaar meer dan een miljoen mensen van alle godsdiensten, inclusief voormalig president Abdul Nasser, haar zouden zien.


Zeitoun, Egypte 1968

Het waren de jaren zestig. Het was tijd voor de seksuele revolutie. Het was tijd voor elke soort van rebellie. Van 1966 tot 1969 was het de tijd van de rock, drugs en liefdesfestivals zoals Monterey en Woodstock. Het was tijd voor wilde ontucht en de razernij van wellust en egoïsme die tot abortus leidde. Volgens Moeder Theresa was nucleaire oorlog het resultaat van abortus.

Vallend vuur? In 1969 zag men het profiel van de Maagd op een foto van een paddenstoelenwolk boven het testeiland Moruroa in de Stille Oceaan. Het werd gevormd door rook, samen met de miraculeuze afbeelding van Jezus op het Kruis.

Dat waren overduidelijk waarschuwingen. Zuster Lucia had gezegd dat het derde geheim niet bekend hoefde gemaakt te worden, dat het volledig afhing van de keuze van de paus, maar als hij de boodschap toch wou bekend maken zou ze duidelijker zijn na 1960, omdat het te maken had met het kwade en de ongelovigheid in onze wereld. Maria’s beelden weenden nooit zo hard als in de nasleep van abortus! Dokters, advocaten en professoren waren getuige van een beeld van O.L.V. van Pompeï dat bloed weende van januari tot mei 1971 in Maropati, Italië. Twee jaar later [het jaar dat abortus in de Verenigde Staten gelegaliseerd werd] weende een beeld in een klooster in het Japanse Akita, tranen die geanalyseerd werden en menselijk bevonden werden. In Akita was er een waarschuwing van schisma en een hevige holocaust, en Maria kwam naar Betania in Venezuela om de verzoening van alle volkeren te vragen. Tijdens een door de Kerk goedgekeurde verschijning in Cuapa, Nicaragua, waarschuwde ze voor een nucleaire oorlog. Ze was in Japan. Ze ging terug naar Vietnam.


Akita, Japan, Zr. Agnes Sasagawa

En er waren geheimen. Er waren veel verschijningen die geheimen inhielden. In tenminste eenentwintig landen waren er zieners die beweerden geheimen ontvangen te hebben. Dat kan ik niet negeren. Dat kan ik niet relativeren. We mogen nooit de ernst van de wereldlijke toestand bagatelliseren. Ik weet niet hoeveel profetieën wààr zijn en het is jammer dat satan echte profetieën bespot heeft met zijn valse zieners en ongewone voorspellingen, maar ik weet dat er in het verleden nooit een periode geweest is zoals deze. Ik weet dat geheime boodschappen over de toekomst evenzeer een motief geworden zijn zoals verlichtende beelden of verschijningen die begraven beeldjes aanduidden in vroegere eeuwen.

Waarom geheimen? Omdat ze streefden naar de gebeden en het lijden van de ziener. Omdat ze gewichtigheid gaven aan de verschijning en duidelijk maakten dat, hoewel de belangrijkste boodschap van Maria altijd hoop geweest is, er ook ernst is.

Ik weet dat er vele, en misschien de meeste, niet echt zijn, net zoals veel voorspellingen in het verleden vals waren. Ze zijn het resultaat van een duivel of het onderbewuste, vooral de sensationele onder hen. Maar ik weet ook dat er een sterke en echte beweging van de Geest is, en dat ga ik niet bagatelliseren. Dat ga ik niet negeren. Ik maak me geen zorgen over hen die overhaast elke waarschuwing afdoen als "apocalyptisch" of "doemdenken," want zij steken hun hoofd in het zand.

Op 24 juni 1981, deed de Maagd haar eerste verschijning op een berghelling net buiten Medjugorje, in het toenmalige Communistisch land Joegoslavië. Ze kwam naar de parochie van de H. Jakobus, met het Kind in haar armen zoals ze met het Kind bij de apostel Jakobus was gekomen in Saragossa. Het was het begin van duizenden verschijningen aan zes geloofwaardige jonge mensen, die haar dagelijks zagen als de Koningin van de Vrede, zoals ze gekend was geweest tijdens Wereldoorlog I. Het kwade was nog steeds aan een opmars bezig, en ze pleitte voor vrede. Net zoals ten tijde van Constantijn was er een groot wonder in de lucht tijdens 1981, toen het woord MIR, wat "vrede" betekent, door een aantal getuigen gezien werd boven het dorp. Er waren nog veel andere tekens, zonnemirakels en visioenen van Christus en sterren die leken te bewegen, alsof ze loshingen zoals ten tijde van de pest. Ik ben er zelf geweest en zag de fenomenen een paar keer. Er was geen twijfel dat er iets op komst was. Elk van de vijf keer dat ik er was had ik dat gevoel. Ik had dat gevoel toen ik op 13 mei 1997 persoonlijk met één van de zieners, Vicka Ivankovic, sprak, die zei dat de verschijningen in Medjugorje "de laatste verschijningen op aarde zijn."

Als Saragossa haar eerste verschijning was, zou Medjugorje haar laatste zijn. Eens de verschijningen in Medjugorje stoppen, zouden de andere verschijningen ook stoppen.

Nadien zou ze op haar plaats in de hemel zijn.

Ik heb er geen idee van wat dat voor de aarde betekent, maar als het zo is, zal Maria’s rol heel verschillend zijn. Ik weet niet of er een dogma zal nodig zijn en ik laat dergelijke beslissingen over aan de paus, maar ik geloof wel dat er iets op komst is. Ik denk dat ze zal terugkeren aan de zijde van de Koning in de hemel, een plaats die ze aan zieners beschreven heeft als een plaats van onvoorstelbare vrede, vreugde en liefde, een plaats waar licht straalt in plaats van te weerkaatsen, waar er mooie kleuren zijn die door heiligen altijd beschreven werden als goud of smaragd of saffier.

Tijdens verschijningen, die op een dag op het niveau zullen staan met Lourdes, Guadeloupe, en Fatima [als de zieners geloofwaardig blijven en het Vaticaan het uit de handen kan houden van een vijandige plaatselijke bisschop] stond Maria op een wolk als een volledig, stoffelijk persoon, met twaalf sterren die rond haar hoofd draaiden, en gaf ze aan elke ziener tot tien geheimen. Doordat de geheimen van Fatima in vervulling gegaan zijn, lijken de geheimen van Medjugorje de draad op te pikken waar Fatima eindigde en ze lijken ook dramatischer te zijn. Er was het gevoel dat Fatima over het eerste deel van de algemene kastijding ging, terwijl Medjugorje over het einde ervan gaat. De eerste drie geheimen van Medjugorje bevatten waarschuwingen. In het geval van tenminste één ziener, heeft haar eerste geheim te maken met een plaatselijke gebeurtenis, een gebeurtenis in een stad, land of deel van de wereld, waar de media zal over berichten en herkend zal worden als een speciale waarschuwing door hen die op zo’n voorteken wachten.


Medjugorje, de Koningin van de Vrede op de Podbrdo

Het tweede geheim is ook een waarschuwing die lijkt op regionaal onheil of gebeurtenissen die, volgens alle zieners, zullen gevolgd worden door een derde waarschuwing en een "groot teken," de exacte woorden die gezegd werden om het noorderlicht in Fatima te voorspellen.

De andere geheimen lijken over de parochie van Medjugorje te gaan, het persoonlijke leven van de zieners, de Kerk in het algemeen, en kastijdingen die de wereld bedreigen.

Vicka had de indruk dat, voordat één van de geheimen plaats zal vinden, ze van Maria het signaal zal krijgen om een boek over het leven van Maria te laten drukken, dat haar door de Maagd gedicteerd werd. Maar ze weet niet zeker wanneer het boek zal vrijgegeven worden en ze weet niet wat de inhoud van de geheimen van de andere zieners is. Ze hebben er nooit over gesproken. Ze vertelde me dat, hoewel de Heilige Moeder met meer vreugde komt dan voordien, er nog steeds een grote strijd is met satan, en de spirituele duisternis nog steeds niet is doorbroken. Toen ik vroeg of ze ooit iets gehoord had over één enkele grote "waarschuwing" die op komst is, zei ze dat haar nooit over één enkele wereldlijke gebeurtenis verteld werd, maar dat de "aanwezigheid van de Heilige Moeder een waarschuwing is."

Medjugorje heeft er altijd op gewezen dat we meerdere waarschuwingen tegemoet gaan die op een regionaal niveau zullen gebeuren, gevolgd door bepaalde kastijdingen en gebeurtenissen in de Kerk die de hele wereld zullen beïnvloeden. Vicka zei dat de afstraffing in haar zevende geheim voor de helft verminderd werd door vasten en gebed. Het is niet geweten wat de overblijvende geheimen inhouden, maar er zijn aanduidingen dat, na de gebeurtenissen, de mensen opnieuw zullen aanbidden zoals in oude tijden, toen mirakels als een onderdeel van het dagelijkse leven aanvaard werden en God door Maria en het Angelus verheerlijkt werd.

Toen ik Vicka vroeg of haar geheimen iets te maken hebben met het einde van de wereld, zei ze dat haar geheimen "daar niets mee te maken hebben."

Zal Vicka, een ziener die op een dag misschien zal erkend worden zoals Zuster Lucia, lang genoeg leven om haar geheimen te zien onthuld worden? Ze zei "dat ze het niet weet."


Medjugorje, de zienertjes

Kunnen de laatste drie geheimen afgezwakt worden? "Ja," zei ze. "Het hangt van ons af. In plaats van het onheil af te wachten moeten we vasten en bidden."

Maakte de oorlog in Bosnië, de vreselijke oorlog daar in de buurt van Medjugorje, diegene die leek voorspeld te zijn door de komst van de Heilige Moeder, deel uit van haar geheimen? "Neen. Ze hebben betrekking op andere zaken. Het is een tijd van afrekening. Het is een tijd om te handelen. Er zal onbehaaglijkheid zijn. Er is al veel onbehaaglijkheid wanneer men de televisie op eender welk kanaal afstemt, of wanneer men de kilte ziet die verspreid wordt vanuit plaatsen zoals Los Angeles en New York naar de rest van Amerika."

Abortus! Klonen! Euthanasie!

Steeds opnieuw heeft Maria tragedies voorkomen, steeds opnieuw heeft ze haar Zoon overtuigd om Zijn oordeel uit te stellen, maar de goddelijke beker loopt bijna over. Er zijn twee wereldoorlogen voorbij gegaan, en de mensheid wordt weer geconfronteerd met andere crisissen. Net als de Middeleeuwse Kastijding, zijn de oorlogen slechts een begeleiding of inleiding. Er kunnen nog decennia of zelfs eeuwen van uitzonderlijk lijden komen. Er kunnen plagen, schisma, en verschrikkingen komen vanuit de grenzen van de ruimte of de diepten van de oceaan. De beproeving is nog niet voorbij. Er zijn momenten van rust, maar het kan op ieder ogenblik beginnen. Niemand weet wat er zal gebeuren nadat de heroïsche Johannes Paulus II weg is, maar het is een goeie gok dat er angst zal zijn. Het is zeker dat de mensen ofwel zullen verbeteren en opkomen voor hun Christelijkheid, ofwel de gevolgen van hun daden zullen dragen.

"God geeft Me deze tijd als geschenk aan jullie, opdat Ik jullie moge onderwijzen en naar het pad van de redding leiden," zei de Maagd op 25 augustus 1997. "Lieve kinderen, nu begrijpen jullie deze genade niet, maar de tijd zal spoedig komen dat jullie zullen wenen om deze boodschappen."

Hoe ver was de mens afgedwaald! Hoe pretentieus was hij geworden! Zelfs zij, die zichzelf theologen noemden, stelden het bovennatuurlijke in vraag, en dat was ware blindheid, want het bovennatuurlijke handelde op de hoogste niveaus. Dit werd duidelijk toen de kogel, die de buik van Paus Johannes Paulus II op 13 mei 1981 doorboorde, op miraculeuze wijze zijn aorta en vitale organen miste. Hij wist het. Hij wees zijn redding toe aan O.L.V. van Fatima. En hij liet de kogel in haar kroon plaatsen.

Toen hij herstellende was, was hij ook getuige van een zonnemirakel.

Dergelijke verschijnselen werden al gauw gezien bij verschijningen in tenminste veertig landen. De tussenkomsten waren vaak onzichtbaar en zonder verschijnselen, maar toch wereldschokkend. Op 13 mei 1984, toen één van de grootste menigten in de geschiedenis van Fatima bijeenkwam om de verjaardag te vieren, vernietigde een grote ontploffing in Severomorsk in de U.S.S.R., een derde van de voorraad luchtafweerraketten van de Noordelijke Vloot, waarbij hun vermogen om toe te slaan in grote mate verminderd werd, op een moment dat er grote spanning was.

De Heilige Moeder had zichzelf al lang bekommerd om Rusland en op 25 maart 1984, knielde haar paus, Johannes Paulus II, voor haar neer, en wijde de wereld en Rusland toe aan het Onbevlekt Hart van Maria, die te Fatima gezegd had dat als haar verzoeken werden ingewilligd, Rusland bekeerd zou worden en er een "periode van vrede" aan de wereld zou gegeven worden. Volgens Zuster Lucia leven we momenteel in die "periode van vrede."

Volgens Zuster Lucia begon de Zege van het Onbevlekt Hart met de opmerkelijke [de miraculeuze] ineenstorting van het Communisme. Op de dag dat Lech Walesa uit Polen de nieuwe vrijheid vierde, stond er een foto van hem in de International Herald Tribune, met een beeld van de Maagd van Fatima achter zich. De verschijning te Fatima was duidelijk heel erg bezorgd om Rusland, Oost Europa en het Communisme. En voor het moment is het Communisme in Europa gevallen. Het is een geschenk. Het is het resultaat van de toewijding. Volgens Zuster Lucia wendde de toewijding een nucleaire ramp af.

"De toewijding in 1984 verhinderde een atoomoorlog die in 1985 zou plaatsgevonden hebben," zei Lucia tijdens een vergadering op 11 oktober 1993, samen met Kardinaal Ricardo Vidal van de Filippijnen en de journalist Carlos Evaristo. Het was een opzienbarende vergadering, niet enkel door de gedachte aan zoiets, maar ook omdat de Sovjets op dat moment hun gevaarlijkste leiders hadden en Maria in Medjugorje om gebeden voor de vrede smeekte, een vrede die in feite over het grootste deel van de wereld kwam, maar ironisch genoeg niet in Bosnië. "De periode van vrede verwijst niet naar een burgerlijke vrede, maar eerder naar een vrede die we nu beleven met het einde van de verspreiding van de zonden van het Communistische Rusland," verklaarde Lucia. Daarmee gaf ze aan dat onze tijd een tijd voor genade is, een kans, een stilte voor de mogelijke storm. Op militair vlak zijn de meeste van de jaren van het tweede millennium inderdaad de vreedzaamste geweest van de laatste tweeduizend jaar, ondanks plaatselijke opflakkeringen zoals in Bosnië en Rwanda [wat ook voorspeld werd door verschijningen in Kibeho].


De Moeder van het Woord, Kibeho, Rwanda

Eén verloren leven is al een tragedie, maar de aantallen die sneuvelden in recente oorlogen zijn slechts een heel klein stukje van de wereldbevolking, en niets in vergelijking met de eeuwen van oorlogsvoering tijdens de vorming van Europa. Het is één van de vreedzaamste tijden in de geschiedenis, maar er zijn nog altijd grote gevaren en de klok blijft tikken. We gaan niet eeuwig kansen krijgen. Als er geen gepaste reactie komt op de genade van God, zal er bijna zeker opnieuw een reeks van rampen komen zoals de plagen, bevingen, brandhaarden, stormen en eindeloze oorlogen zoals men die in de Middeleeuwen en het Romeinse Keizerrijk kende. We zullen opnieuw een ramp krijgen zoals de builenpest of een vernietiging van de Tempel op grotere schaal, of ernstige klimaatsveranderingen. Er is geen twijfel mogelijk: de eerste eeuw van het derde millennium zal de interessantste zijn!

Ik geloof dat de mensheid te kampen zal krijgen met een nieuw en nauwelijks waarneembaar kwaad zoals we het nog nooit hebben meegemaakt. De mens heeft op dit moment nog geen kennis van dat kwaad. Het is bijna onmerkbaar gekomen, en weinig mensen zullen de ernst ervan merken, want het zal voordelige en gerieflijke aspecten lijken te bevatten. Dit kwaad wordt toegelaten als test, omwille van de gebeden waartoe Maria ons aanzet om de kastijdingen af te weren. De omvang, duur en ernst van de kastijdingen zullen bepaald worden door de manier waarop de mensheid op dit nieuwe kwaad reageert. Deze kastijdingen zullen verschillen volgens regio’s, en net zoals het grote kwaad, zal het niet altijd herkend worden voor wat het is. Tijdens deze periode zal er ook een waarschuwing zijn die geen vuur uit de lucht inhoudt, maar wel angst uit de lucht, en een vreemd, luid gedonder. Dit zal dan, afhankelijk van de reactie van de mensheid, gevolgd worden door een andere kastijding, of het onvermijdelijke begin van de verandering van het tijdperk.

Ons tijdperk loopt op z’n einde. Op een dag zal de wereld niet meer de wereld zijn die we kennen. Ik heb het niet over een onvruchtbare wereld, of één zonder mensen, maar over het einde van het modernisme en de technologische obsessie. Heel wat uitvindingen van de mensheid zullen vernietigd worden en er zal meer een ‘boerenhouding’ en levenswijze zijn zoals in voorbije tijdperken. Na de afbraak van de kunstmatige realiteit zou het me niet verbazen als er grote spirituele manifestaties zijn en de gevaren van een nieuwe wereldorde.

Ik ben me er van bewust dat er onjuiste verontrusting over de Antichrist kan geweest zijn, en terwijl ik zou willen waarschuwen om die verontrusting niet te herhalen, laat me meteen ook aandringen tot waakzaamheid, want Christus heeft altijd gezegd dat we waakzaam moeten zijn. Op een dag zal de Heer verschijnen in een reeks van bovennatuurlijke gebeurtenissen zoals Maria’s verschijningen, maar veel krachtiger, en het kwade neerslaan. Wanneer dat gebeurt, zal het voor velen spectaculair zijn maar in het begin zullen velen het ook niet herkennen, of niet geloven. Maar de pretentie van de wereld zal neergeslagen zijn. Op een dag, niemand weet wanneer, zal Hij komen in een geweldig licht. Zijn moeder hield Hem als een Kind in haar armen van Saragossa tot Medjugorje, en Hij zal komen zoals zij gekomen is, badend in het licht als de Heer Die de arrogantie van de mens neerslaat.

Er zijn reeds interessante dingen. We hebben al waarschuwingen gezien. De grootste orkaan in de geschiedenis slaat toe in Florida en wordt van de Oostkust tot Hawaï gevolgd door "stormen van de eeuw." Overstromingen bedekken grote delen van Noord Dakota en Californië en de boerderijen langs de Rivier van de Onbevlekte Ontvangenis. Bevingen schudden de H. Maria Koningin der Engelen van de Portiuncola of "Los Angeles" dooreen en treffen ook Assisië. Overstromingen in Firenze. Droogte in Engeland. In 1980, het jaar voorafgaand aan Medjugorje, riep Amerika drieëntwintig federale rampen uit. Dat aantal steeg tot eenendertig in 1989 en vijfenzeventig tijdens 1996, met tenminste zeven van Amerika’s tien grootste rampen aller tijden die gebeurden sinds 1989.

Naarmate de verschijningen vermeerderen, nemen ook de rampen in aantal toe. Maar ook de hoop, de geweldige ongelooflijke hoop, de belangrijkste boodschap van gelukzaligheid die van Maria komt, omdat het feit dat ze aanwezig is ... meer nog dan een waarschuwing, meer nog dan een berisping: het bewijs is van eeuwigheid.

Laat ons dit niet vergeten. Het komt erop neer dat God bestaat. Hij is er. Hij kijkt toe. Hij luistert. Hij houdt van ons alleen evenveel en Hij stuurt ons Maria. Zij is het bewijs van de hemel en met haar vrezen we de dood niet. Met haar, is er geen dood. Dat is haar laatste en grootste geheim: als we leven zoals het hoort, in zuiverheid, nederigheid, en geloof, als we echt dicht bij Christus staan, zal de dood een angstloze overgang zijn. We zullen het nauwelijks voelen.

De dood is de gelukkigste gebeurtenis in het leven voor hen die er zich hebben op voorbereid.

En doorheen alle eeuwen heeft Maria nooit een belangrijkere boodschap gebracht.

Wanneer wij klaar zijn om beoordeeld te worden zal zij naast Christus staan.

Wat een geheim!

"Ik roep ieder van jullie op om bewust voor God te kiezen en satan te verwerpen," zei ze in Medjugorje. "Ik ben jullie moeder, en daarom wil ik jullie allen naar volledige heiligheid leiden. Ik wil dat ieder van jullie gelukkig is hier op aarde en met mij in de hemel is. Dat, lieve kinderen, is de bedoeling van mijn komst hier en het is wat ik verlang. Als jullie jezelf aan mij zouden overgeven, zullen jullie niet eens de overgang van dit leven naar het volgende leven voelen. Jullie zullen op aarde het leven van de hemel beginnen leiden."

Het was haar laatste en grootste geheim want, met een leven van gebed verliest de dood niet alleen z’n pijn, maar stopt hij te bestaan. Er is geen duisternis. Er is geen paniek. We verlaten deze aarde met ons volle bewustzijn, we zijn ons bewust van de scheiding van geest en lichaam, en op dat moment ondervinden we het gunstige effect van al die Weesgegroetjes. Al die aanroepingen tot Maria om voor ons te bidden in ons laatste uur, wachten ons op aan de glorierijke deur van de dood.

Wat een geheim! Wat een geheim wanneer de deur opengaat naar een plaats waarover geen enkele schrijver zou kunnen schrijven, die geen enkele ziener zou kunnen zien, die geen enkele geest die nog in een lichaam gevangen zit zich zou kunnen voorstellen. De hemel is niet alleen reëel, maar veel reëler dan de aarde, en tijd bestaat er niet, geen begin of einde, en hij maakt van het lijden op aarde een kleine te betalen prijs om binnen te mogen gaan. De deur zal opengaan naar een licht dat schittert, maar tegelijk zacht is, en dan zullen we Haar eindelijk zien. Dan zullen we mekaar eindelijk omhelzen! Dan zullen we de Maagd in JHaar ware glorie zien, stralend zoals geen juwelen, geen goud, geen saffier zouden kunnen stralen, en op dat moment zal Ze ons niet het Kindje in haar armen tonen, maar Christus als God en Koning.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

07-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 38: Het grote Teken
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 38: Het grote teken

Men was droevig omdat dit het begin van de twintigste eeuw was, de woeligste van alle eeuwen, de meest opwindende van alle eeuwen, een eeuw gevuld met het grootste goede en het grootste slechte, een eeuw die de sterkste uitbarsting van bovennatuurlijke krachten tot dusver kende, naarmate de mens een nieuw en ongekend millennium inging.

Binnen een kleine honderd jaar zou het het jaar 2000 zijn. Was de wereld eindelijk klaar voor het einde? De kans bestond dat hij niet klaar was, maar de kans bestond ook dat Maria’s verschijningen naar een soort van laatste ontknoping leidden.

Er zat iets in de wind, net zoals er voor het schisma en de Zwarte Dood iets in de lucht had gehangen, iets dat niet slechts één gebeurtenis of crisis inhield, maar een lange reeks van crisissen tijdens de volgende eeuw of twee. De spirituele losbarsting was daar een precieze aanduiding van. Naarmate de realiteit veranderde, naarmate mensen auto’s en telefoons begonnen te gebruiken, naarmate de wereld spoedig zou verbonden worden door televisie en satellieten, naarmate de mens de aarde verliet in raketten om andere werelden te verkennen en de natuur van deze wereld veranderde, zouden de verschijningen van Maria Bijbelse proporties aannemen.

Was het allemaal een misleiding geweest? Was het mogelijk dat de niet-traditionele Christenen, de antagonisten die na Luther kwamen, het bij het rechte eind hadden? Was ze enkel maar een boerenmeisje wiens schoot door de Heilige Geest was gebruikt geweest?

Niets is minder waar, en voor Christus was dit één van de beweringen waar Hij zich het meest aan stoorde. Ze was niet zomaar een vrouw en ze was niet zomaar een heilige. Ze was Zijn moeder. Hij hield van haar als Zijn Moeder. Hij bleef in Haar armen. Hij was de Verlosser en Zoon van God, een deel van de Drievuldigheid, maar Hij was ook haar Zoon en zoals het in de ontelbare beeldjes werd afgebeeld was ze er om het Kind vast te houden en Hem de wereld te tonen.

Weesgegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U. Iedereen die voor een altaar knielde dat aan haar opgedragen was, knielde niet in aanbidding voor Maria, maar om het hart van Jezus binnen te gaan, Die overal was waar zij was en Die de grootste van alle machten is. Er was geen snellere manier naar het hart van een zoon dan door z’n moeder, en in Lissabon zou Kardinaal Dom Manuel Goncalves Cerejeira op een dag haar verschijning beschrijven als een bevestiging en getuigenis van het bestaan van God. "Het is een hernieuwde oproep tot de buitengewone omstandigheden van mirakels, omwille van de tragische angsten van de tijd waarin we leven, en omwille van de hoop die geboden wordt heeft het de betekenis van een ultieme poging om gered te worden, of zoals een Frans schrijver zei: ‘het laatste teken’, de ‘laatste poging tot verlossing."


Kardinaal Dom Manuel Goncalves Cerejeira

Al die eeuwen had ze de mensheid geleid en nu was ze vastberaden als een moederkloek haar kinderen door de uitzonderlijk gevaarlijke twintigste eeuw te loodsen die, met zijn miljarden mensen, evenveel zielen zou tellen als alle voorgaande eeuwen bij mekaar. Misschien de helft van de mensen die ooit hadden geleefd zouden deel uitmaken van deze eeuw, waardoor hij de grootste van alle spirituele slagvelden was.

Dit jaar, 1900, was ze zelfs in Afrika verschenen. Er waren verschijningen in Peking, Tong-Lu en Mantsjoerije. Ze was droevig en waarschuwde ... haar sterkste en meest expliciete waarschuwingen ooit ... omdat de mensheid kastijdingen uitdaagde en zou blijven uitdagen. Slechts weken na de grote aardbeving van San Francisco in 1906, in een Jezuïeten kostschool in Quito, de plaats van vele van haar mirakels, zag men een afbeelding van Maria als de Moeder van Smarten de ogen openen en sluiten. Het was misschien de meest authentiek uitziende afbeelding van haar vele afbeeldingen, en de verschijnselen werden waargenomen door zowel professoren als studenten, die op het moment dat de afbeelding begon te bewegen over de aardbeving aan het praten waren. "Bij één gelegenheid waren alle studenten ’s avonds in de schoolkapel de Rozenkrans aan het bidden toen de vrouw in de afbeelding, die naar de kapel was gebracht, opnieuw herhaaldelijk haar ogen opende en sloot," schreef Broschart over het schilderij [dat op de omslag van z’n boek staat]: "Op datzelfde moment begonnen de klokken van de kapel te luiden zonder dat iemand ze aanraakte."


Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten

Het was gekend als O.L.V. van Zeven Smarten, en het gebeurde niet alleen net na de gebeurtenissen in San Francisco, maar ook slechts een paar maanden voordat een hevige beving in Valparaiso twintigduizend doden eiste. Het waren de eerste van vele bevingen die de twintigste eeuw door mekaar zouden schudden zoals dat nog met geen enkele eeuw gebeurd was. In 1908 was er ook een trilling in Messina, Italië, die drieëntachtigduizend mensen doodde en een beroemde reliek, dat een brief van de Maagd zou geweest zijn, tussen het puin deed verdwijnen.


Valparaiso aardbeving, 1906

Als het geen willekeurige natuurlijke gebeurtenissen waren, dan waren het voortekens. Dat bleek uit het feit dat ze gepaard gingen met verschijningen, vooral zoals de geheime boodschappen die in LaSalette waren begonnen en nu een vast onderdeel werden van Maria’s verschijningen. Ik kon niet elke verschijning terugvinden en de Kerk had over de meeste geen formele uitspraak gedaan, dus al wat ik kan doen is berichten over de meer in het oog springende beweringen zoals die in het Franse Gray, die begonnen op 9 september 1909 [een dag na haar verjaardag], waarbij een priester zei dat hij geheimen had ontvangen die enkel aan een paar godvruchtige zielen mochten verteld worden. Eén van de geheimen, die later onthuld werden, voorspelde wereldoorlogen, tenzij de mensen boete deden en het heilige een plaats in het gezin gaven. De priester zei dat er miljoenen zouden sterven en heel Europa in vuur en vlam zou staan.

Dat werd eveneens voorspeld op 12 mei 1914, tijdens een verschijning waar tweeëntwintig Oekraïense boeren die in de velden van Hrushiw aan het werken waren getuige van waren. Er was een miraculeuze bron die in een oude boom ontsprong waarin men ooit een miraculeus beeldje had gevonden. Tijdens de verschijning voorspelde Maria acht decennia van tegenspoed voor gelovigen. Ze waarschuwde ervoor dat de Oekraïeners een aantal oorlogen zouden meemaken.

Naderende tegenspoed, het begin van een aantal gebeurtenissen, waren ook waarschuwingen toen ze aan vijfhonderd mensen verscheen in Alzonne, Frankrijk, evenals een waarschuwing voor een oorlog. Ze bleef aanwezig zijn in het vaak woelige en ooit barbaarse Duitsland, dat samen met Oostenrijk in de vorige eeuw wemelde van visioenen en spoedig wemelde van gevechten toen de Eerste Wereldoorlog losbarstte tengevolge van de moord op Aartshertog Franz Ferdinand in Sarajevo.


Aanslag op Aartshertog Franz Ferdinand

De Turken waren er opnieuw bij betrokken, maar de grootste actie vond plaats tussen Duitsland, Oostenrijk, en die vele andere landen waar haar verschijningen hadden plaatsgehad. De oorlog zette Duitsland, Oostenrijk en Turkije op tegen Frankrijk, Brittannië, en Rusland, en vervolgens de Verenigde Staten. In het heetst van de strijd, verscheen Maria in het Franse LaMarne aan Duitse troepen die naar verluid een dame zagen, in het wit gekleed. Door haar staakten ze een opmars van 5 tot 12 september 1914. Achteraf werd hen verboden, op straffe van dood, erover te praten. In 1917 nam de activiteit toe met berichten van Maria die verscheen in Parijs, Moskou, en de beroemde plaats in het Portugese Fatima, waar de Heilige Moeder ooit gekomen was om een hongerig boerenmeisje te helpen en waar ze ook een doof herderinnetje had genezen. Ook de Aartsengel Michaël was er gezien geweest door D. Nuno, een ridder, net zoals een engel gekomen was om de komst van de Maagd van Fatima aan te kondigen, die in een reeks prachtige en hoogst belangrijke verschijningen van 13 mei tot 13 oktober aan drie jonge herders, Jacinta, Francisco en Lucia verscheen. Deze drie hadden allen de kenmerken van typische zieners, en de verschijningen in 1917 gingen over gebeurtenissen van zo’n enorme omvang dat ze, zoals Lourdes, Guadeloupe, en de Wonderdadige Medaille, thuishoorden tussen Bijbelse gebeurtenissen.


Fatima 1917: Jacinto Marto, Francisco Marto en Lucia Dos Santos

Tijdens de verschijningen leek een witte wolk tot boven een steeneik neer te dalen, net zoals in 1213 een licht uit een steeneik was gekomen in aanwezigheid van een Spaanse herder en Maria met het geluid van de donder in een lichtgevende bol vertrok. Haar laatste verschijning in oktober was het meest beroemd, toen meer dan vijftigduizend toeschouwers in Fatima getuige waren van onvoorstelbare bewegingen van de zon. Ze maakte cirkelbewegingen en draaide rond haar as, en zorgde ervoor dat de autoriteiten veel meer aandacht aan de jongelingen gingen besteden, die beweerden dat ze in juli drie geheimen over de toekomst hadden gekregen, voorspellingen die zeiden dat de Eerste Wereldoorlog spoedig zou eindigen ... wat ook gebeurde ... maar dat als de mensheid niet ophield met God te beledigen, er tijdens het pontificaat van Pius XI nog een ergere zou uitbreken. "Wanneer je op een nacht een onbekend licht ziet, weet dan dat dit het grote teken is dat God u geeft, dat Hij de wereld voor z’n misdaden zal straffen bij wijze van oorlog, hongersnood, en de vervolging van de Kerk en de Heilige Vader," zei de Maagd in het geheim.

De voorspelling was opvallend gelijkaardig met die van de verschijning in Hrushiw in 1914, maar de Maagd van Fatima vroeg ook dat Rusland aan haar Onbevlekt Hart zou opgedragen worden, en de aanbidding op eerste Zaterdagen. "Als men acht slaat op mijn verzoeken, zal Rusland bekeerd worden, en zal er vrede zijn; doet men het niet, dan zal Rusland haar valse leer over de wereld verspreiden, met oorlog en vervolgingen van de Kerk tot gevolg. De goeden zullen gemarteld worden en de Heilige Vader zal veel te lijden krijgen;verschillende landen zullen worden vernietigd. Op het einde zal mijn Onbevlekt Hart triomferen. De Heilige Vader zal Rusland aan mij toewijden, dat zich zal bekeren en de wereld zal een tijd van vrede ontvangen."

Dit waren de twee eerste delen van een groot geheim. Het geluid van donder weerklonk en Lucia riep: "Daar gaat ze!" Met een laatste tedere blik zweefde de Heilige Maagd richting oosten en zoals Lucia zei, "verdween in de verte aan de hemel." Er was nog een derde deel van het geheim, dat nooit onthuld werd. Toen de zieners luisterden, nam Lucia diep adem, werd bleek en gilde. "Waarom kijk je zo droevig?" vroegen de mensen toen de verschijning in juli voorbij was.

"Het is een geheim," zei Lucia, "het is een geheim."

"Goed of slecht?"

Met bijna dezelfde woorden die gesproken werden in LaSalette, antwoordde ze: "Goed voor sommigen, slecht voor anderen."

Het derde geheim werd pas laat in 1943 of in januari 1944 neergeschreven , toen zuster Lucia, misschien geïnspireerd door een bezoek van Maria [zij bleef verschijningen hebben], in de kapel in Tuy ging neerzitten en na een grote belemmering, na een blokkering die meer dan twee maanden duurde en bovennatuurlijk leek te zijn, het eindelijk neerschreef. Hoewel het strikt geheim zou gehouden worden in het Vaticaan, waar het in de archieven van de Heilige Congregatie voor de Geloofsleer werd geplaatst, weten we dat de boodschap uit 1917 begon met de woorden: "In Portugal, zal het dogma van het geloof steeds bewaard worden..." Dit was een aanduiding dat het geloof op andere plaatsen niet zou bewaard worden, dat het geheim, waarvan Lucia zei dat het na 1960 [wanneer de boodschap begrijpelijker zou zijn] publiek mocht gemaakt worden als de paus dit zou wensen, te maken had met een vreselijke beproeving van de twijfel en de uitholling van het geloof door het materialisme dat losbandiger zou worden naarmate een spirituele kastijding, een spiritueel lijden, de Kerk begon te ontdoen van haar geest en een koude secularisatie zich begon te vestigen in een maatschappij die op een dag de kerkbanken zou verlaten en nog meer naar wellust en geld zou keren, net zoals gebeurde tijdens de Middeleeuwse Kastijding.

Dat was de verwijzing ... een verlies van het geloof en groeiende verdeeldheid tussen Christenen, met ernstige misverstanden en verwarring. Met Lucia’s latere eigen woorden: "een duivelse desoriëntatie."

Het was niet het einde van de wereld, niet noodzakelijk een onheil dat de wereld deed eindigen, hoewel onheil kan deel uitgemaakt hebben van het geheim. Maar het was boven al een aanduiding dat de mensheid een beslissende periode van de geschiedenis van de wereld inging, zonder te weten hoe lang die periode zou duren.

Als men het geheim enkel met catastrofale gebeurtenissen zou identificeren, zou men de echte waarschuwing uit het oog verliezen: dat de mensheid voor een eeuwige verdoemenis stond, dat het leven in het hiernamaals veel belangrijker was dan eender wat op aarde, en dat zonde tot een sombere eeuwigheid zou leiden, en daarom hadden de zieners een visioen van de hel gezien.

Op een dag zou er een periode van vrede zijn, een tijd van genade, maar eerst zou er nog grote onrust komen ... de vernietiging van naties ... en inderdaad, slechts drie weken na het zonnewonder in oktober kwam Lenin in Rusland aan de macht en was er een revolutie die het begin van het Communisme inluidde.

Rusland was klaar om haar valse leer te verspreiden en de identiteiten te vernietigen van naburige landen die opgeslokt werden door de goddeloze Russen. Dat waren de twee eerste delen van het geheim dat Lucia had neergeschreven. Er was ook nog het derde deel waarvan ze zei dat het pas na 1960 kon onthuld worden als de paus dat verkoos te doen en dat een voorspelling leek te zijn van toekomstige onrust. Hoewel het nooit onthuld zou worden waren er aanduidingen dat het te maken had met een vermindering van de gelovigen en crisissen binnen de Kerk. Er werden ook in het geheim dingen verteld aan Francisco en Jacinta, die een paar jaar na de verschijning stierven toen ze ziek werden door een verschrikkelijke griepepidemie die over heel de wereld twintig miljoen mensen doodde.

De epidemie had bijlange niet de proporties van de builenkoorts want er waren veel meer mensen nu, waardoor de verhouding kleiner werd, maar het maakte ontegensprekelijk deel uit van een kastijding, een aanwijzing van wat er in de volgende paar eeuwen zou kunnen komen, en het kwam met meer gerommel en daarna met grote bevingen die in het Oosten al gauw 570.000 levens opeiste. Het was een adembenemende eeuw, zowel op het vlak van rampen als van voorspellingen. Een vermeende zienster in het Belgische Brussel kreeg voorspellingen dat Engeland tijdens Wereldoorlog I zou bezweken zijn, als de kardinaal dat land niet had toegewijd aan Maria’s Smartvol en Onbevlekt Hart. En als dank voor haar hulp werd in 1918 de titel "Koningin van de Vrede" toegevoegd aan de Litanie van de Heilige Maagd. Er was nog meer toewijding nodig. Het was essentieel. De ziener zag problemen die zich over alle landen zouden verspreiden naarmate de mensheid afstevende op, wat de Brusselse openbaring noemde, een "vreselijke storm." Ze beweerde Jezus Zelf gezien te hebben, Die zei dat Hij wilde dat men onder haar titel van Onbevlekt Hart toevlucht nam tot Zijn moeder, als de "laatste hulp die ik verleen voor het einde der tijden."

In Frankrijk kreeg een non de boodschap dat men met liefde en lijden alles kon verkrijgen en dat als er één ding was dat de mensheid moest doen, dan was het "liefhebben, liefhebben, liefhebben." De toekomst zou er donker uitzien als de mensheid zich niet toewijdde aan Onze-Lieve-Vrouw en zich niet met nederigheid aan God overgaf. De non zei dat Christus ons waarschuwde dat de duivel ons zou beïnvloeden om dat niet te doen en dat het de duivel was die ons probeerde te overtuigen dat vertrouwen in Maria afbreuk deed aan de liefde en het respect voor Christus. De duivel boezemde de gedachte in dat Maria een misleiding was, terwijl de echte misleiding, de echte leugen was, dat Maria haar Zoon wou overtreffen. Dit had zelfs de uitverkorenen misleid, de vele goeie gelovigen, zowel Protestanten als Katholieken, en het was een handige zet van Satan om er voor te zorgen dat er altijd een kloof was tussen Katholieken en Protestanten. Zo’n verdeeldheid kon enkel door nederigheid genezen worden, wat ook door de non werd benadrukt met de twee eenvoudige woorden: "Verneder uzelf."

Nederigheid en liefde waren het geven van zichzelf en wanneer het ‘ik’ weg was, was er eenheid. De Franse zuster kreeg ook een geheim dat ze op 20 augustus 1923 aan haar Moeder Overste in Rome gaf. Was het een apocalyptisch geheim?

Niemand wist het. De tijden rechtvaardigden het alleszins. Ze waren dan misschien niet het einde van de wereld, maar ze waren apocalyptisch op spiritueel niveau. Elke ziener beklemtoonde de ongewone duisternis. Pius IX had vreselijk lijden van de Kerk voorspeld, gevolgd door een "groot wonder." Maar tot het teken kwam [dat ons doet denken aan het teken in de lucht dat aan Constantijn werd gegeven of het kruis boven Golgota in de vierde eeuw] zou er nog meer onrust komen. Pius was het meest bezorgd door het modernisme. De paus veroordeelde het in tachtig paragrafen, waarin hij besloot dat het verkeerd was om te geloven "dat de Romeinse Paus zich kan en zou moeten verzoenen en akkoord gaan met vooruitgang, liberalisme, en de moderne beschaving" die mensen tot godheid maakten en God negeerden. De Kerk was niet tegen vooruitgang die de mens hielp maar ze was tegen de vooruitgang die alles in alleen maar menselijke termen zag. Het was zijn opvolger, Leo XIII die leek te wijzen naar een speciale beproeving van het kwaad. Pius X beschouwde ook de leer van het modernisme als "de samenvoeging van alle ketterijen."

God negeren was niet enkel de samenvoeging van alle ketterijen, maar was er de moeder van. Het streefde ernaar om heel Zijn schepping te ontraadselen en alles wat bovennatuurlijk was aan te vechten. Dat gebeurde door het publiek te verwarren met een soort wetenschap die niet méér was dan onbenulligheden en brabbeltaal. De duivel zat inderdaad in de details, vooral als die details bedoeld waren om verwarring te zaaien en dingen ingewikkeld te maken. Verwarring was nooit iets van de Heilige Geest. Eenvoud was dat wel. Eenvoud en klaarheid waren wijsheid. Ze werden afgezwakt of verborgen door het technische, maar de mens zag het niet; toen de tijd kwam om te kiezen, zouden de mensen voor de complexiteit kiezen omdat ze dachten dat het complexiteit was, en niet eenvoudige inspiratie, die de geweldige nieuwe hedendaagse gemakken had gemaakt: de auto’s en gewoonten en films die het leven prikkelend maakten op hun weg door de brullende jaren twintig.

Er was zelfs de onderstroom van bepaalde "intellectuele" priesters die, buigend voor de rationalistische druk, sceptisch begonnen te kijken naar de rijke mystieke geschiedenis van Kerk, met inbegrip van de mirakels in de Bijbel. Geen enkele zichzelf respecterende en moderne geest aanvaardde zo’n kletspraat, zulke sprookjes! Negentien eeuwen lang hadden bisschoppen mirakels verwelkomd en persoonlijk processies naar miraculeuze plaatsen geleid. Ze hadden honderden heiligdommen, basilieken en kapellen laten bouwen om de wonderen van de Maagd in de verf te zetten, en plots, tijdens de jaren 1900, begonnen ze bijgelovig en zelfbewust te worden. Als ze nu over een mirakel hoorden, gingen ze de andere kant op.

Het was de intimidatie van de wetenschap, die een grote macht kon zijn en die opmerkelijke en enorm verdienstelijke ontdekkingen deed, maar die verdraaid werd zoals de duivel zo veel dingen verdraaid die oorspronkelijk goed waren. Dat deed hij door middel van hoogmoed. Door middel van rationalisme. De pretentie van de wetenschap werd zo groot dat het de spiritualiteit begon aan te vallen. Als fysisch systeem kon de wetenschap niet verklaren, begrijpen of beheersen wat bij definitie niet fysisch was. En zoals ik benadrukte, alles wat de wetenschap niet kon controleren, ontkende ze, wat niet enkel arrogant was, maar ook oneerlijk. Geen geleerde van enig betekenis kon de bijna eindeloze verhalen van mirakels ontkennen. Geen geleerde die de moeite deed om op objectieve manier een fractie van de bergenhoge mystieke literatuur te bekijken, kon dit afdoen als hallucinaties.

Akkoord, het was niet gedocumenteerd zoals een doctorsthesis. Het was niet iets dat men in een laboratorium kon nabootsen. Maar dat kwam omdat men niet kon experimenteren met mirakels. Omdat de hemel niet volgens de regels van de mens speelde. Er moest altijd een element van geloof zijn. Zoals we gezien hebben, koos Maria vaak de onontwikkelden en de nederigen, de gelovigen, niet de intellectuelen, als haar getuigen. Haar mystici wilden geen gejuich. Ze wilden geen Nobelprijs. Er waren mannen zoals Pater Pio, en hun kracht was onbaatzuchtigheid.

Onbaatzuchtigheid was belangrijker dan eender welk profetisch geheim. Onbaatzuchtigheid was zowel genade als liefde. Onbaatzuchtigheid leidde tot overgave aan God en dat schiep een gevoel van richting dat zo essentieel was wanneer de zonde vermenigvuldigde zoals ze zich nu aan het vermenigvuldigen was [zoals ze nu pijlsnel steeg] in sensuele, liefdeloze tijden die gepromoot werden door de nieuw pracht van Hollywood. Dat zei Maria in een verschijning in de buurt van Luxemburg. Liefde en genade. Liefde, niet sensualiteit. Liefde kwam uit de geest. Liefde kon sensualiteit inhouden binnen een huwelijk, maar het was niet de definitie ervan. Liefde was niet bedoeld als het speelding dat het tijdens de brullende jaren twintig werd. Als liefde een speelding werd betekende dat problemen, en in het Duitse Aichstetten verscheen de Maagd als O.L.V. van LaSalette en zei dat de problemen spoedig overal zouden zijn. Wereldoorlog I was nog maar het begin. Boete, boete, boete, herhaalde ze in een verschijning nabij Grenoble in 1927. Zonde reet de wonden van haar Zoon opnieuw open, die gesymboliseerd werden in de stigmata van mystici zoals een vrouw in de jaren 1930 die eenvoudigweg zei: "De woede van de hel is nu losgelaten. Goddelijke afstraffing is onvermijdelijk."

Oh ja! Er ging een vervolging komen en er gingen martelaars zijn. Er zouden in de twintigste eeuw meer martelaars zijn dan in de hele geschiedenis. Er waren al martelaars in de Sovjet-Unie toen de Communisten genadeloos miljoenen Katholieken vermoordden in wat, enkel in aantal, de grootste vervolging aller tijden werd. De kapel in Hrushiw werd met planken dichtgespijkerd en andere kerken werden neergehaald, omgevormd tot magazijnen, of verbouwd tot musea van het atheïsme. In vergelijking leek z’n voorganger, de Franse Revolutie, kinderspel. De verschrikkingen waren vooral hard in Oekraïne. Stalin, die het Oekraïense nationalisme de kop wilde indrukken en privéboeren wilde terroriseren, haalde in 1932 en 1933 alle tarwe nar Rusland en creëerde een ernstige, bijna onbegrijpelijke hongersnood. Alleen in 1933 al stierven tenminste 4,6 miljoen en misschien tot 10 miljoen Oekraïners. "Bijna ieder dorp heeft een massagraf uit de gecreëerde hongersnood van 1933," vertelde Dr. James Mace, directeur van de Commissie voor de Oekraïnse Hongersnood me. "Er was gigantische demografische schade." Volgens een andere Harvardgeleerde, Lubomyr Hajda, was het een geval van volkerenmoord. Het aantal doden uit deze periode alleen, was gelijk aan of oversteeg het aantal mensen die een paar jaar later gedood werden tijdens de Nazi Holocaust. Hajda zei: "In termen van absolute gegevens liggen de Oekraïnse aantallen waarschijnlijk hoger dan enig andere gruwel die we kennen. Proportioneel is het niet zo veel als wat met de Joden gebeurde [wiens volledige Europese bevolking bijna uitgeroeid werd] en we hebben geen goeie berekening van China, maar de Oekraïnse ervaring was zeker één van de vreselijkste van deze eeuw."


Hushriv, Oekraïne, kapel

Hun oogst werd gestolen door de Moskovieten en hun kudden werden geslacht voor Russische consumptie, waardoor de Oekraïners gedwongen waren om netels, boomschors, bladeren, wormen, knaagdieren en kraaien te eten. Hele dorpen waren verlaten. Wanneer er geen koeien en ratten meer waren, werden de honden en katten opgepeuzeld. Er waren ontelbare gevallen van kannibalisme, en in steden waar kinderen verlaten waren door hun ouders, die zelfs nog voor geen stuk beschimmeld brood konden zorgen, kwamen er elke nacht vrachtwagens om de lijken op te halen die elke belangrijke hoofdweg vervuilden. Duizenden priesters en nonnen werden naar Siberië gestuurd.

De Verenigde Staten kwamen er vanaf met enkel de Grote Verdrukking terwijl de kastijding verder ging, maar overal in de wereld was er vreselijke onrust. Hij had zo’n behoefte aan een moeder dat er tussen 1928 en 1971 minstens 210 belangrijke berichten van verschijningen waren, samen met de vele anderen die als van minder belang werden beschouwd of zelfs niet gemeld werden. Hoeveel waren er waar? Men kan enkel gissen. De Kerk negeerde of verwierp de meerderheid ervan. Een deel ervan omwille van rationalisten en het nieuwe scepticisme, maar ook een deel uit voorzichtigheid. De Kerk voelde het opkomende kwaad en wist dat de duivel er van hield om mirakels te verdraaien of te vervalsen. Kon de duivel komen als Maria? Natuurlijk kon hij dat. Natuurlijk deed hij dat. En het kon verschrikkelijk moeilijk zijn om hem te onderscheiden. De ware test waren voortdurende resultaten [Matteüs 7:16]. Maria genas de ziel, en als ze verscheen was er perfecte vreugde en vrede; maar als er verwarring was, wees dat op een ernstig probleem. Ongeacht hoe vriendelijk en helder een visioen leek, ongeacht hoeveel verschijnselen er waren, eender welke vorm van onrust, en volgens de oude Kerkleer, enige onrust in de ziel, wees naar Lucifer.

Hij was de engel van het licht en men maakte zich zorgen dat hij een verbijsterende reeks van gebeurtenissen in noord Spanje had overgenomen of begonnen. Ze speelden zich af in het dorp Ezkioga. Daar in Baskenland waren in 1931 verschijningen begonnen en tegen 1936 beweerden 250 mensen officieel dat ze Maria zagen.


Ezkioga, Verschijningen

Er waren vele andere die toevallige of eenmalige zieners waren. Ze kwamen uit tientallen dorpen, van Pamplona tot de omgeving van Santander. Niemand weet eigenlijk hoeveel zieners er waren. In de eerste maand alleen al waren er een honderdtal. Of bepaalde van de eerste gebeurtenissen waarbij zieners Maria opnieuw als de droevige Moeder zagen authentiek waren, is niet zeker, omwille van de vreemde aard van de extases waarop de ogen van de zieners gedwongen werden om omhoog te kijken of omwille van stuiptrekkingen die de zieners kregen. Er waren verschijningen. Ze waren materialisaties van de Eucharistie. Er waren indrukwekkende voorspellingen, de heropleving van een oude profetie van een groot en nakend "mirakel."

Al in 1910 had theoloog Augustin François Poulain zich vragen gesteld over de voorspellingen die zeiden dat de wereld plots veranderd zou worden door een mirakel, dat iedereen plots heilig zou worden, en hoewel zulke voorspellingen niet van de Maagd kwamen, werden ze nu op plaatsen als Ezkioga aan haar toegeschreven. Sommige van de zieners geloofden dat het mirakel zou bestaan uit de verschijning van Maria met drie engelen en een halve maan onder haar voeten, en een buitengewoon licht dat alles rondom zou verlichten ... een hele berg. De Aartsengel Michaël zou op een wit paard neerdalen en de reden van de verschijningen verklaren. Het zou beginnen om kwart voor vijf in de namiddag en eindigen om 11u ’s avonds. Er zouden kastijdingen komen. Veel van de zieners van Ezkioga waarschuwden voor grote rampen, zoals aardbevingen en drie dagen van duisternis. Er zou een grote oorlog en vernietigende orkanen komen. Nadien zou er een nieuw tijdperk komen, een vreedzame wereld. Een derde van de mensen zou sterven en de wereld zou hernieuwd worden. Eén ziener kreeg van de verschijning toestemming om acht dagen voor ze zouden gebeuren aan de mensen de datums van het mirakel en de kastijdingen te vertellen. Er werd gesproken over de Antichrist, waarvan men beweerde dat hij in vorige eeuwen leefde. Hij zou in 1949 aan de macht komen en in 1956 op drieëndertigjarige leeftijd sterven.

Het was allemaal opwindend en het deel over oorlog, onweren en kastijdingen leek waar te zijn. Maar er werden specifieke datums gegeven voor wonderen die nooit gebeurden, en later gaven tenminste twee zieners toe dat ze hun verhaal verzonnen hadden. In september 1933 veroordeelde de bisschop wijselijk de verschijningen, ontkennend dat ze een bovennatuurlijk gehalte hadden, en hij verbood de Katholieken om schilderijen, foto’s en boeken te weerhouden die ernaar verwezen. Eén verbod werd gesteund door Paus Pius XI. De bisschop ging zo ver dat hij priesters opdroeg om de Communie te weigeren aan zieners die Ezkioga bleven bezoeken. Sommige toeschouwers maakten zich zorgen over hekserij. De extases waren vaak vreemd en het was in deze regio in Spanje dat er tijdens de zeventiende eeuw een losbarsting van hekserij was geweest. Had dat een restant achtergelaten, een vloek? Sommigen beweerden dat ze een heks in de lucht hadden gezien, of een aap die in een lelijke vrouw veranderde. Anderen zagen de duivel in menselijke gedaante.

Het was ook het jaar van de eerste concentratiekampen, en waarschuwingen voor een nakend oordeel, een ander deel van de kastijding, weerklonken in Zwitserland, Italië en vooral in het Duitse Heede. In Heede kregen vier meisjes tijdens vermeende verschijningen van 1937 tot 1940 geheimen, die via een parochiepriester naar de Heilige Vader moesten gezonden worden. De verschijningen vonden plaats onder grote bedreiging doordat de Gestapo ze probeerde te doen eindigen door de zieners te arresteren en hen in een instelling voor krankzinnigen te gooien. Na vele weken werden de meisjes vrijgelaten, maar nu moest de verschijning heimelijk in een wei plaatsvinden.

Er waren nog andere voorbodes. In januari 1938 zag men aan de hemelen van Europa een ongekende vertoning van wat wetenschappers verklaarden als "noordelijke lichten." Volgens de New York Times zagen inwoners in Londen op 26 januari twee prachtige lichtbogen in het oosten en het westen, "waaruit knipperende lichtstralen kwamen als donkerrode, groenblauwe en purperen zoeklichten." Het was de meest schitterende vertoning ooit van de noordelijke lichten en "één van de nieuwigheden in de opvoering van vanavond, was de levendige rode gloed", schreef de Times.


Artikel van de New York Times over de Aurora Borealis

Astronomen beweerden dat het veroorzaakt werd door activiteit van zonnevlekken. Rode lichtbollen. Vanuit een vliegtuig leek het als een "glinsterend gordijn van vuur." In Londen dacht men dat Windsor Castle in vuur en vlam stond. Het fenomeen was te zien tot in Wenen. In zuid Duitsland boezemde het angst in bij de Katholieken die wisten dat deze dag het feest was van de H. Paulus ... die verblind werd door een licht uit de hemel [Handelingen 9:3] ... en in Portugal renden boeren door de dorpen uit angst voor het einde van de wereld.

Korte golf radio-uitzendingen werden onderbroken, en nabij LaSalette in Grenoble overtuigden enorme bloedrode lichtstralen wetenschappers ervan dat het een noorderlicht van "uitzonderlijke grootte" was.

Vanuit haar venster in een klooster in het Spaanse Tuy, bewonderde Lucia dos Santos, de enige nog levende zienster van Fatima, die nu een geestelijke was, het meteorologische spektakel en herinnerde zich de woorden die eenentwintig jaar eerder in geheim tot haar werden gesproken. "Wanneer je op een nacht een onbekend licht ziet, weet dan dat dit het grote teken is dat God u geeft, dat Hij de wereld voor z’n misdaden zal straffen bij wijze van oorlog, hongersnood, en de vervolging van de Kerk..." In een brief aan de bisschop bestempelde Lucia de noordelijke lichten als het langverwachte orakel. "God toonde dat teken, dat astronomen een noorderlicht noemen," schreef ze. "Ik ben niet zeker, maar ik denk dat als ze de zaak zouden onderzoeken, dat ze zouden ontdekken dat, in de vorm dat het verscheen, het onmogelijk een noorderlicht kon geweest zijn. God maakte hiervan gebruik om me mee te delen dat Zijn rechtvaardigheid over de schuldige naties ging neerdalen."

De verschijning in Pontmain werd voorafgegaan door een gelijkaardige vertoning van de noordelijke lichten, maar dit was veel spectaculairder en veel onheilspellender. Een week na de noorderlichten, op 4 februari 1938, promoveerde Hitler, die beïnvloed was geweest door de Tempeliers en een sterke interesse voor het occulte had (vooral voor Woden, de oude heidense god van vernietiging), zichzelf tot hoofd van het leger en een maand later marcheerden z’n Nazi’s Oostenrijk binnen en lijfden het land in, met het uitroepen van de overwinning in Wenen.

In bepaalde opzichten was dit het begin van Wereldoorlog II. Er waren vervolgingen in Duitsland, gevolgd door een oorlog zoals men nooit in de geschiedenis gezien had, een oorlog waarin Duitsland Polen binnenviel en Frankrijk aanviel terwijl de Kathedraal van de H. Paulus in Londen in rook gehuld was. Hitler richtte z’n troepen in alle richtingen, ook Rusland. Pius XII deed z’n eigen evaluatie, en ging akkoord met zijn voorganger dat het "misschien het donkerste uur was sinds het begin van het Christendom."

Binnen een paar jaar was bijna heel Europa er bij betrokken of aangetast. In Portugal, dat niet deelnam aan de oorlog, werden de plechtigheden voor de vijfentwintigste verjaardag van Fatima in 1942 gevolgd door een radiotoespraak van Pius, die op ernstige toon z’n luisteraars eraan herinnerde dat men bij zo’n "boosaardige verspreiding van conflicten" Maria moest aanroepen. Hij erkende haar voorspelling met de vermelding van de Maagds "voorkennis van deze grote ramp waarmee de rechtvaardigheid van God de wereld tuchtigt." Tijdens een bijna wanhopig gebed smeekte Pius: "Koningin van de allerheiligste Rozenkrans, hulp der Christenen, toevlucht van de mensheid, overwinnaar van alle grote veldslagen van God, wij werpen ons neder voor uw troon, en vertrouwen dat we barmhartigheid verkrijgen en genade vinden en de nodige hulp in de huidige ellende, niet door onze verdiensten, die we niet verdiend hebben, maar enkel en alleen door de grote goedheid van uw moederlijk hart."


Adolf Hitler, Wereldoorlog II

De oorlog raasde van Noorwegen tot Egypte, dan naar het oosten naar Rusland en verder naar de Filippijnen. Tegen 1945 zouden acht tot tien miljoen mensen gevangen zitten in concentratiekampen, en de helft zou geëxecuteerd worden. De kastijding die met Wereldoorlog I was begonnen, dertig jaar voordien, had nog een lange weg af te leggen maar de verschrikkelijke Jodenvervolging zorgde voor een heropleving van de oude heksenpraktijken zoals het vergiftigen van slachtoffers of het offeren met vuur, dat in de hekserij gekend was als holokaustein of "verbrand offer."

Het was een gruwel zoals de Oekraïense volkerenmoord. Zo’n 5,9 miljoen Joden, of tweederden van de Europese Jodenbevolking, stierven. De oorlog zelf eiste nog een afschuwelijkere tol. Voor hij ten einde kwam zouden vierenveertig miljoen mensen sterven en kerken, inclusief Maria’s waardevolle heiligdommen, werden met duivelse vurigheid vernietigd, en het aloude occulte symbool, de swastika, werd aan vlaggenstokken omhoog gehesen. Maximilian Kolbe, die als jongen Maria gezien had en de kroon van het martelaarschap aangeboden kreeg, plaatste die kroon op z’n hoofd door in 1941 in Auschwitz zijn leven te geven zodat een veroordeelde man met een gezin gespaard kon blijven.

Tenslotte, op de verjaardag van Fatima, 13 oktober 1945, kwam de verschrikking tot een einde toen de Geallieerden het hoofdkwartier van de Nazi’s bombardeerden. Tussen het puin waren er een paar kleine mirakels. In de H. Kolumba kerk in Keulen hadden luchtaanvallen bijna volledig een kapel vernield waar een beeld van Maria stond, maar één voetstuk bleef overeind. Het was dat waar haar beeld op stond. In Hiroshima overleefden vier Jezuïeten, die op 6 augustus in de kerk van O.L.V. Hemelvaart de Rozenkrans aan het bidden waren, de ongelooflijke ontploffing van de atoombom. De kerk bleef overeind in het historische puin en tegen 15 augustus, het Feest van de Tenhemelopneming, had Japan zich overgegeven. Het was fascinerend dat de atoomontploffingen atmosferische effecten creëerden ... lichtbollen, rode schokgolven .... die bijna identiek waren aan sommige van de effecten in het noorderlicht. Dit werd later vastgesteld tijdens proeven boven Johnston Island, waar er gelijkaardige weerkaatsingen en lijnen waren. Er waren ook gelijkaardige kleuren.

En zo had het teken dat het begin van de oorlog had aangekondigd, ook getoond hoe hij zou eindigen.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

06-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 37: Ik zal Uw Moeder zijn
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 37: Ik zal uw Moeder zijn

Toeval?

Volgens één bepaalde lijst verscheen Maria tussen 1800 en 1899 tenminste achtennegentig keer op belangrijke wijze.

Er waren honderden minder belangrijke of niet gemelde verschijnselen.

In Robinsonville, Wisconsin, zou Maria tussen twee bomen aan Adèle Brisé verschenen zijn, een Belgische immigrante die een non wou worden. "In Gods naam, wie bent u en wat verlangt u van mij?" vroeg Adèle.


"Grote brand" te Robinsonville, Wisconsin

"Ik ben de Koningin van de Hemel, die bidt voor de bekering van de zondaars, en ik wens dat u hetzelfde doet," was het antwoord. "Je was op de Heilige Communie deze morgen."

"Ja, lieve dame."

"Dat is goed, maar ik wil dat je meer doet. Bid gedurende negen dagen. Ga dan te biechten en draag je Communie op voor de bekering van de zondaars. Als ze zich niet bekeren en geen boete doen, zal mijn Zoon verplicht zijn hen te straffen."

Eén van de personen die Adèle vergezelde vroeg haar met wie ze aan het praten was. Ze leek tegen de lucht te praten. "Kniel neer," antwoordde Adèle vlug. "De dame zegt dat ze de Koningin van de Hemel is." Toen de vriendin haar bezorgdheid uitte omdat ze Maria niet zag, keek de Maagd teder in haar richting en zei Ze: "Gezegend zijn zij die geloven zonder te zien." Ze keerde zich dan terug tot Adèle en vroeg: "Wat loop jij hier niets te doen, terwijl je kameraden in de wijngaard van mijn Zoon werken?"

Adèle, die er naar verlangde om missiewerk te doen, begon te wenen. "Wat kan ik nog meer doen, lieve dame?"

"Onderwijs de kinderen," antwoordde Maria.

"Hoe zal ik hen onderwijzen, als ik zelf zo weinig weet?"

"Ik bedoel niet de wetenschap van de wereld," zei ze. "Onderwijs hen hun catechismus, opdat ze mijn Zoon zouden kennen en liefhebben."

Drie jaar later, in 1862, verscheen de Maagd in St. Louis aan een vrouw met de naam Mary Wilson, die door haar familie was afgewezen geweest toen ze aankondigde dat ze zich bekeerd had. "Ween niet," troostte Maria haar. "Ik zal je moeder zijn."

Er zouden nog andere verschijningen komen in Midden Amerika en ze zouden zich westwaarts verspreiden tot in San Francisco. De Maagd kwam vooral om persoonlijke redenen, maar ze was ook een wijsgeer en haar boodschappen waren ernstig. In Israël vertelde ze in 1858 aan een vrouw, Mirjam Banardy, dat de duivel nog valser was dan ooit, een duidelijke verwijzing naar de toegenomen duivelse activiteit. Acht jaar later bevestigde ze het in Anglet, Frankrijk, toen ze een non een visioen toonde van losgelaten duivels die vernieling zaaiden. Er waren waarschuwingen in Oostenrijk, met gebouwen die in vlammen gehuld waren, en voorspellingen van een tijd van "droevige duisternis" en "groot leed." De deur van de hel zwaaide niet langer open en dicht, maar werd open getrapt. In Frankrijk dreef een bitter koude winter wolven gevaarlijk dicht naar het dorp Pontmain, dat hard getroffen was geweest door de pokken en nu ook bedreigd werd door een aanval van de Pruisen.

Op 17 januari 1871 ging een jongen, die in Pontmain z’n vader in een schuur aan het helpen was, tussen 17u30 en 18u naar buiten kijken om te zien welk weer het was. Er lag sneeuw op de daken van het gehucht en de lucht was helder, donkerblauw en bezaaid met sterren. Op dat moment zag Eugène Barbadette iets ongewoons. Boven een huis langs de weg leek er een deel van de lucht geen sterren te bevatten. Terwijl Eugène er naar staarde verscheen er plots een mooie vrouw, bewegingloos, maar ze lachte naar hem vanuit de vreemde leegte. Ze was gekleed in een blauw kleed met wijde mouwen en versierd met gouden sterren. Haar hoofd was bedekt met een zwarte sluier en ze droeg een gouden kroon met een rode band rond het midden.


Onze Lieve Vrouw van Pontmain

Eugène staarde er wel vijftien minuten naar en meldde het dan aan z’n vader, broer en buren. Ze konden niet allemaal de Maagd zien maar er waren tenminste vijf anderen die het wel konden zien en de verschijning duurde meer dan drie uren.

Terwijl de toeschouwers de Rozenkrans baden, werd Maria’s gedaante groter. Toen de Rozenkrans beëindigd was, begon zich in de lucht een ongelooflijk witte perkamentrol uit te rollen, en spelde woorden alsof elke letter door een onzichtbare hand geschreven werd.

Het speelde zich af onder de voeten van de Maagd, en de kinderen riepen elke letter die verscheen.

"Maar bid, mijn kinderen..."

De woorden waren van goud.

"God zal jullie spoedig verhoren," was de volgende zin die verscheen, gevolgd door "Mijn Zoon staat Zichzelf toe om ontroerd te worden."

Die woorden waren onderlijnd en achteraf kwam men te weten dat op dat moment, tijdens diezelfde nacht, Duitse troepen die zich klaar hielden om het nabijgelegen dorp Laval aan te vallen, plots teruggeroepen werden door het Opperbevel van Duitsland. Binnen de tien dagen was de oorlog met Frankrijk voorbij.

In Duitsland zelf waren de verschijningen zo overvloedig, dat ze duidelijk een waarschuwing waren voor iets. Er waren verschijningen aan zowel de oostelijke als de westelijke grenzen, vooral in de regio die gekend is als de Elzas, waar er verschijningen in Krüth en Wittelsheim zouden geweest zijn. Er kwamen ook berichten van verschijningen uit Guisingen, een maand later gevolgd door berichten van een paar kinderen in Medelsheim die, hoewel de oorlog met Frankrijk voorbij was, waarschuwden voor een nakend "bloedbad."

Het meest opvallende was Marpingen, Duitsland, waar drie achtjarigen begin 1876 gedurende veertien maanden verschijningen en geheime boodschappen kregen. De vermeende verschijning was zo beroemd dat de kinderen in hechtenis genomen werden, politieagenten het dorp bezetten, en de verschijningen bespot werden door mensen als Otto van Bismarck.


Onze Lieve Vrouw van Marpingen


Mariakapel in het Heiligdom te Marpingen

Sommigen verklaarden dat ze de hel open zagen gaan en massa’s duivels zagen. In Schotland waren er aan het eind van de jaren 1800 minstens vier berichten over het "monster" van Loch Ness, en in de Verenigde Staten was er een reeks van UFO waarnemingen. Volgens de legende had Paus Leo XIII op 13 oktober 1884 in Rome een visioen van de duivel, waarin die meer macht kreeg voor de volgende eeuw. Dat visioen kunnen we niet bevestigen, maar datzelfde jaar schreef Paus Leo een encycliek waarin hij de bedreiging van de Vrijmetselaars ten zeerste afkeurde.

In het Franse Pellevoisin zag Estelle Faguelle Maria een duivel verjagen tijdens de eerste van vijftien vermeende verschijningen. Ik kan niet instaan voor alle gelijkaardige gevallen, maar ze waren zeker en vast levendig en ze gebeurden te midden van een grote opleving van occulte krachten. In Frankrijk verkondigden de beste wetenschappers en politici van het land openlijk het humanisme en vervoegden Vrijmetselaarsloges, terwijl neopaganistische sekten in Duitsland, die andere rituelen maar dezelfde naturalistische filosofie hadden, een snelle opmars maakten. Deze organisaties zouden al vlug aloude mystieke symbolen doen herleven en ideeën hebben met Germaanse of "Arische" superioriteit.


Estelle Faguelle, Pellevoisin

Heel invloedrijk in de spirituele ondergrond en immens populair in Oostenrijk, was een geheimzinnig occultist met witte baard, die lange loshangende kledij droeg. Naar verluid was de magiër op een morgen naar een heuvel gegaan die uitkeek over Wenen, zong z’n speciale bezweringen, en begroef negen wijnflessen in de vorm van een aloud symbool, de swastika.

Was het daarom dat men Maria zo vaak in Oostenrijk zag? Was het daarom dat men haar in Dolina bij drie herderskinderen zag?

In Cap-De-La-Madeleine in Quebec, op de noordelijke oever van de St. Lawrence rivier, probeerde een priester een kerk te bouwen op de plaats van een historische kapel. Hij wilde stenen uit een steengroeve aan de andere kant van de rivier laten hakken en over de bevroren rivier laten trekken, maar toen de winter uitzonderlijk mild was en er geen ijsvorming was, bad de priester, Pater Luc Desilets, en de volgende dag begonnen harde winden ijsschotsen op te stapelen tot er de volgende morgen een overspanning was die sterk genoeg was om de lading te ondersteunen. Hoewel hij gepland had om de oude kapel te vervangen, liet Pater Desilets ze staan, als geschenk voor de Heilige Moeder. In 1888 zagen hij en een andere priester die in de kapel aan het bidden was, de ogen van een beeld, die normaal naar beneden gericht waren, omhoog gaan en recht vooruit staren. Voor Desilets leek het "als in de verte kijken. Haar gezicht was soms ernstig en soms bedroefd."

Dit waren geen leuke tafereeltjes. Het was ernstig. Maria was een moeder, maar ze kon het terrein van de vijand bestormen en vertrappelen zoals een profeet uit het Oude Testament. In India bekeerde ze een heidense leraar en in Pompei kwam ze Bartolo Longo ter hulp, een voormalig satanist die zich wou bekeren, maar diep ontmoedigd was over z’n vorige levenswijze. Hij hoorde haar stem, die zei: "Hij die de Rozenkrans verspreidt, zal gered worden." Longo begon de Rozenkrans te verspreiden en te promoten. In het Franse Lyon wenste Maria devotie voor een medaille van de "Verlaten Moeder" en in Vallensanges, Frankrijk verscheen ze aan een dertienjarig meisje, Jean Bernhard in een klaverveld, een weende ze om de zonden van de mensheid en het komende oordeel. In Polen bezocht ze 160 maal vier zieners in Dietrichswalde, en op een regenachtige avond in 1879 verscheen ze aan veertien Ierse getuigen in de verlaten stad Knock, die was geplunderd geweest door voedselschaarste. Daar werd ze gezien in een levend schilderij, samen met de H. Jozef en een man waarvan ze dachten dat het Johannes de Evangelist was, die het Boek der Openbaringen vasthield.

Het visioen op de muur van de plaatselijke stenen kerk duurde twee uur lang, en verlichtte de muur als sneeuw. Het licht steeg soms tot boven de geveltop, en toonde een tafereel uit de hemel, in totale stilte. Soms bewogen de personen in de verschijning. Maar ze bleven voornamelijk gewoon staan en keken in de richting van de getuigen, terwijl er engelen rondzweefden.


Heiligdom te Knock, Ierland

Dit schilderij zou de Mariologie ingaan als een visioen van historisch belang, maar Maria verscheen ook in minder gekende gevallen aan mensen zoals Thérèse van Lisieux, die op 13 mei 1883 van een ziekte genezen werd terwijl ze naar een beeld in Frankrijk keek, aan de andere kant van het Engelse kanaal. "Plotseling verscheen de Heilige Maagd in alle schoonheid voor mij, ik had nog nooit zoiets moois gezien," vertelde de Kleine Bloem. "Haar gelaat was bedekt met een onuitsprekelijke weldadigheid en zachtheid, maar het was de betoverende glimlach van de Heilige Maagd die tot in het diepste van m’n ziel binnendrong."

Op die dag, 13 mei, werd in Italië een beeld gekroond en het was ook in Italië dat men Maria in het bisdom van Bojano, nabij Castelpetroso zag als de Moeder der Smarten. Het visioen vond plaats op een rotsberg, en het was heel ongewoon. Er kwam een licht uit de rotsspleten en het was in dat licht dat men verschillende beelden van Maria zag, soms als een standbeeldje, misschien ook als een schilderij, en op een keer ook vergezeld door Michaël en een schare engelen, of natuurlijk met het Kind in haar armen. Men zag haar in verschillende hoedanigheden, O.L.V. van Genade, O.L.V. van de Rozenkrans, O.L.V. van Carmel, en O.LV. der Zeven Smarten, waarbij de laatste op een paar dagen vierduizend bezoekers aantrok. Hoewel het eerst door de plaatselijke priester vanuit de preekstoel als zinsbegoocheling werd bestempeld, was een andere ongelovige priester er getuige van toen hij in één van de rotsspleten keek en de Maagd met het Kindje zag, en vervolgens ook Christus met de doornenkroon, bedekt met bloed.


Castelpetroso, Heiligdom

Een wetenschapper, bedreven in geneeskunde en fysica onderzocht de plaats om de vermeende verschijningen te bewijzen of te weerleggen, maar zoals zoveel onderzoekers op zo veel andere plaatsen, was hij niet in staat om fysieke wetenschap te gebruiken om iets te bevatten dat niet fysisch was. Hoewel de meeste van de plaatselijke geestelijken er oorspronkelijk vijandig tegenover stonden, veranderde hun sceptisme in geloof toen ze het met hun eigen ogen zagen of wanneer anderen hen het bewijs leverden, en in 1890 werd er een mooie Gotische kerk gebouwd. "Ik zelf kan getuigen dat ik de heilige plaats bezocht heb, en, na een tijdje gebeden te hebben, zag ik de verschijning van de Heilige Maagd," schreef Bisschop Macarone-Palmieri van Bojano. "Het beeld van O.L.V. verscheen eerst zwak en vaag, maar na verloop van tijd verscheen ze in de gedaante en verhoudingen van de voorstelling van de Moeder der Smarten in een religieus tijdschrift. Buiten mezelf en de grote menigte wiens namen in het officiële rapport staan, waren er de vicaris-generaal van het bisdom, de aartspriester van de kathedraal, en veel andere geestelijken die de verschijningen zagen."

In Spanje werd de Maagd opnieuw gekroond op 13 oktober 1889, en hoewel dat een blijde gebeurtenis was, erkende de Kerk in 1892 een wenend beeld in de Italiaanse stad Campocavallo.

In het noordelijke Franse dorp Tilly sur Seulles, zagen tientallen nonnen en schoolkinderen de Maagd van 3 maart tot 26 juli 1896. Het was buitengewoon hoe ze uit het schoolraam naar een weide konden kijken en haar gedurende lange tijd zien. "In de velden, op zo’n kilometer afstand, zagen ze, zo duidelijk als mogelijk is van op zo’n grote afstand, een gedaante van O.L.V. zoals ze op de Wonderdadige Medaille staat, met haar handen uitgestrekt en omringd door een ovaal van oogverblindend licht," schreef William Walsh.

Er was geen duidelijke boodschap, maar in de buurt van Frankfurt benadrukte Maria opnieuw een tijd van "bevingen."

"Arme zondaars," zou ze naar verluidt in Corsica in 1899 gezegd hebben.

En op 8 september 1900 doodde een orkaan en een vloedgolf meer dan zesduizend mensen in Galveston, Texas. Het hele eiland werd overstroomd door het zeewater, men zag enkel nog drijvend puin en surrealistische bliksemschichten. Het eiland, dat ooit een beroemde feeststad was geweest ["Beëlzebub en de Duivels" was het recente thema van een plaatselijke "Mardi Gras"], werd bedekt met een twee en een halve centimeter dikke laag van stinkend slijm. Een artikel in National Geographic beschreef het als "een tafereel van lijden en verwoesting zoals men nog nooit gezien had in de geschiedenis van de wereld" en het was een bijzonder droevige dag omdat 8 september Maria’s officiële verjaardag was.


Verwoestende orkaan en vloedgolf in Galveston, Texas, 1900

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

05-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 36: Geleende tijd
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 36: Geleende tijd

Aan de andere kant van het land, in een grot langs de Gave rivier, was het antwoord van de hemel een dame die na het geluid van een onweer uit een goudkleurige wolk verscheen.

"Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis," zei ze, niet als een doorzichtig of geestachtig beeld, niet als een droombeeld, maar als een zachte en sierlijke jonge vrouw van vlees en bloed. Ze was klein en bedaard, en haar sneeuwwit gewaad was totaal verschillend dan de mode van die tijd. Golvende krulletjes van lichtbruin haar kwamen vanonder een sluier. Ze had een ongelooflijk blauw lint rond haar, licht geknoopt ter hoogte van de borst, en op de slanke tenen van elke voet lag een gouden roos.

Het was de beroemde verschijning aan Bernadette Soubirous van Lourdes. De grot was altijd een plaats geweest waar de dorpelingen bang waren van duivels en geesten. Nu was ze overgenomen door een machtigere kracht. De boodschap van wat één van de krachtigste verschijningen in de geschiedenis zou worden was, dat als de duivel van zich liet horen, als hij dreigde, als hij vervloekte, God de mensheid niet in de steek zou laten. In Rue du Bac had Maria zichzelf getoond als strijdster tegen de krachten van de duisternis. Nu, in Lourdes in 1858 toonde ze dat ze de oorlog niet met de wapens van de duivel, hoogmoed en woede, streed, maar met nederige schoonheid. Ze bevestigde het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis. Ze zou de oorlog winnen, rustig en met goedheid. Dat toonde ze in een reeks van achttien verschijningen in de granieten grot die versierd was met klimplanten, naast een rivier.

Het was de meest schilderachtige van alle verschijningen en hoewel de Heilige Moeder niet echt mooi was, had ze een onaardse schoonheid, haar huid was zuiver en rooskleurig, ze had een schittering in haar donkere ogen, een aangename glimlach als ze aan de jonge Bernadette verscheen, en sprak met een zachte en spaarzame, maar rijke stem.


Bernadette Soubirous

Acties spraken luider dan woorden. Ze hield een rozenkrans vast. "Bid" voor de zondaars," zei ze wanneer ze wél sprak. "Berouw!" En ze bad samen met de zienster. Bernadette vertelt:

"Zonder na te denken bij wat ik deed, nam ik mijn Rozenkrans in m’n handen en knielde neer. De Dame maakte een goedkeurend gebaar met haar hoofd en nam zelf ook een rozenkrans, die aan haar rechterarm hing, in haar handen. Toen ik de Rozenkrans wilde beginnen en mijn hand naar m’n voorhoofd wou brengen, bleef mijn arm als verlamd, en het was pas nadat de Dame begonnen was dat ik hetzelfde kon doen. De dame liet me helemaal alleen bidden; ze liet de kralen van de rozenkrans tussen haar vingers glijden maar zei niets; alleen bij het einde van elk tientje zei ze het "Gloria" samen met mij. Toen het bidden van de Rozenkrans voorbij was, keerde de dame terug in de grot en de gouden wolk verdween met haar.

Cholera woedde, er waren oorlogsdreigingen, en een plaatselijke kerk was een "tempel van de rede" geworden, maar Maria had nooit iemand van haar kudde verlaten. Naarmate de tijden harder en killer werden, naarmate de mensheid in een structuur van filosofie stapte die misschien erger was dan die van de oude heidenen, naarmate grote geweldplegingen en oorlogen werden voorbereid tegen de Christenen, kwam Maria met grotere duidelijkheid. Ze kwam duidelijker vanachter de sluier. Tijdens de verschijningen in Lourdes vond men een geneeskrachtige bron, en ambtenaren telden meer dan tweeduizendvijfhonderd "buitengewone" of "onverklaarbare" genezingen. Zij die kwamen werden bevrijd van epilepsie, zweren en tuberculose. De elegantie van Lourdes overtrof elke verschijningsplaats, en schoonheid was kracht. Lourdes was het bastion voor Europa terwijl Satan woedend was op de vrouw, terwijl hij haar met een stortvloed wilde wegvegen [Openbaring 12:15], terwijl hij de mensheid benevelde met zijn pretentie, en zelfs als directe aanval tegen de verschijning een bende valse zieners stuurde.

Op een dag deed het gerucht de ronde dat Bernadette een verschijning zou krijgen. De menigte stroomde samen en zagen een vrouw met een gezwel in het gezicht.


Lourdes, 1858

Het was Bernadette niet. Het was iets boosaardigs. "Met haar rug naar de menigte, waste ze zich in de bron, dronk van het water, at het gras, viel op haar knieën, zuchtte bevend, en fluisterde: Berouw! Berouw!," schreef Franz Werfel in The Song of Bernadette [Het lied van Bernadette]. "De imitatie was zo perfect dat bijna niemand van de getuigen van de voorgaande veertien dagen verbaasd was. Maar de hele opvoering bleef vreemd genoeg zonder resultaat, zoals iets dat afgezaagd was geweest. Na tien minuten sprong de gedaante op, gooide de kap van haar hoofd en onthulde een grijnzend, bruin, met pokken bedekt meisjesgezicht. Ze hief haar rok omhoog en begon te dansen. Nog voor men haar kon vastgrijpen ontsnapte ze over de rots zoals een beest dat in de bergen leeft."

Er waren meer dan vijftig valse of duivelse zieners in Lourdes, samen met berichten van een vreemde, vlammende "ballon," zoals men er één boven Parijs gezien had tijdens de pest. Maar niets, zelfs niet de meest schaamteloze pogingen om verwarring te zaaien, konden het werk van God vernietigen.

Zou satan het opnieuw proberen?

Natuurlijk zou hij het opnieuw proberen. Natuurlijk probeerde hij het opnieuw. Het was het eindspel. Hij wist dat hij in geleende tijd handelde. Hij hield die zandloper in de gaten. Het zand was aan het slinken. Dit waren bijzondere tijden. Elk decennium, tot in de twintigste eeuw [die in een sneltreinvaart naderde] zouden de tijden steeds meer bijzonder worden naarmate satan, die handelde in het nieuwe rijk van de wetenschap maar met dezelfde oude verdorvenheid, nooit geziene pogingen deed om iedereen die op de planeet leeft te misleiden en te vernietigen.

Ook Bernadette kreeg drie geheimen, maar ze waren persoonlijk. Ze maakte het duidelijk dat zelfs de paus ze niet hoefde te weten. Met de geheimen van LaSalette was natuurlijk het tegenovergestelde gebeurd, en die waren nu het onderwerp van een krachtige geruchtenmolen. Er deden in Frankrijk al snel verschillende teksten de ronde, die beweerden gedeelten van de geheimen te onthullen. Van sommige wist men al dat ze niet juist waren, zoals de voorspellingen van grote gebeurtenissen die in 1856 zouden plaatsvinden en die het einde van de wereld zouden inluiden. Dat jaar ging voorbij, maar de hevigheid niet. Uiteindelijk zouden er brochures zijn die beweerden Melanie’s geheim te onthullen, maar die zouden door de Kerk veroordeeld worden [ondanks de goedkeuring van één bisschop] en er waren mensen die bezorgd waren dat de voorspelling door buitenstaanders beïnvloed was geweest, vermits het nu al vijfentwintig jaar geleden was dat de verschijning had plaatsgevonden.

Sommigen vreesden dat de voorspelling kon afgeleid zijn van soms morbide voorspellingen van niet-Maria zieners tijdens vroegere jaren van de eeuw. Dat waren mystici die spraken over enorme natuurrampen, vreselijke vervolgingen, en verwoestende oorlogen die de spirituele turbulentie, die zich uitte in schandalen, afvalligheid, en een verbannen of op een andere manier ongeschikte paus, weerspiegelden.

De gemoederen begonnen oververhit te geraken maar het werd duidelijk dat er vreselijke gebeurtenissen te gebeuren stonden en dat de Rozenkrans de oplossing was. De oplossing waren Jezus en Maria. De verschijningen waren een cruciale tegenaanval voor de Franse Revolutie die de geschiedenis radicaal veranderde en overal een bedreiging bleef voor de Christenen.

Al wat we moeten weten over de geheimen van La Salette is dat de paus de term "kastijdingen" gebruikt had.


Onze Lieve Vrouw van La Salette

Was het dàt waar Europa op afstevende? Was dat waar de wereld op afstevende? Lag er opnieuw een tijd van beproeving en zuivering om de hoek?

Als de heropleving van het heidendom een aanduiding was, was het antwoord bevestigend. Tijdens de Middeleeuwen was de mensheid begonnen een godvruchtig pad te bewandelen, maar ze was er serieus van afgeweken. De goddeloosheid van het rationalisme werd vergezeld van de goddeloosheid van het occulte, dat nu trancemediums en "spiritualisme" bevatte. Er werden seances gehouden van het Victoriaanse Engeland tot Boston, New York, en Washington. Duizenden beweerden dat ze met geesten communiceerden via mediums of kloppende geluiden. Onder hen waren Koningin Victoria en Mary Todd Lincoln. In Parijs integreerde een berucht medium met de naam Madame Blavatsky, spiritualisme met Oosterse overtuigingen en die van Vrijmetselaars, zodat er al gauw een mengelmoes van occultisme was dat bij de "verlichtten" gekend was als deel van het Waterman tijdperk of "new age." Naar verluidt was Lincoln in 1862 zelf getuige van een bijeenkomst van spiritualisten in het "Rode Salon" van het Witte Huis.

Maar de president had meer interesse voor Bijbelse verschijnselen. Hij was vooral geïnteresseerd in dromen. Hij had er zelf één gehad waarin hij een rouwende groep zag in het Witte Huis en men vertelde hem dat de president vermoord was geweest. "Ik bleef de pagina’s van het oude boek omslaan, en overal viel m’n oog op passages waar ik zelf constant aan dacht: bovennatuurlijke bezoeken, dromen, visioenen," zei de president. Lincoln was ook geïnteresseerd in het concept van kastijding, want hij dacht dat de Burgeroorlog een straf was voor de slavernij. "De Almachtige heeft Zijn eigen doelstellingen," zei hij tijdens een toespraak enkele weken voordat het Zuiden zich op Palmzondag in 1865 overgaf:

"Als wij veronderstellen dat de Amerikaanse slavernij één van de ergernissen is,welke in Gods voorzienigheid moet komen,maar welke Hij, nu ze de door Hem bepaalde tijd heeft geduurd, wil wegnemen, en dat Hij aan Noord en Zuid deze vreselijke oorlog geeft als het wee dat moet komen omwille van diegene door wie de ergernis tot stand kwam, zullen wij daarin dan enige afwijking ontwaren van die goddelijke eigenschappen die diegenen die in een levende God geloven altijd aan Hem toeschrijven?Vol liefde hopen wij, vol vuur bidden wij, dat deze machtige gesel van de oorlog spoedig moge voorbijgaan. Maar als God wilt dat hij blijft duren tot de rijkdom, gedurende 250 jaar opgestapeld door de niet beloonde arbeid van de slaaf, is verdwenen en tot iedere druppel bloed veroorzaakt door de zweep zal betaald zijn met een andere veroorzaakt door het zwaard zoals het drieduizend jaar geleden gezegd werd, dan nog moeten wij zeggen: ‘De oordelen van de Heer zijn volkomen waarachtig en rechtvaardig."


Abraham Lincoln

Lincoln wist dat de geschiedenis gevuld was met kastijdingen, en er lagen inderdaad nog grotere zuiveringen dat de Burgeroorlog op de loer. De Heer verachte valse goden en dat was net wat sciëntisme creëerde: een god van technologie. De telegraaf nam de plaats in van het gebed en de elektriciteit de plaats van de Heilige Geest. Met de scheikunde was de mens de realiteit aan het veranderen en daarom ontzegde sciëntisme ... het obsessieve gebruik van wetenschap ... God zelfs Zijn rol als Schepper. Toen hij op vakkundige wijze de evolutie bewees, wat gewoon een "ontplooiing" betekende, maakte Darwin de ernstige fout van het niet toewijzen van die ontplooiing aan God, maar aan "natuurlijke selectie." Zo’n theorie leverde het mechanische en rationalistische idee dat gedrochten van de natuur, mutatie, de touwtjes in handen hadden van de manier waarop organismen zich ontwikkelden.

Het leven was een grote vergissing! Het heelal was mechanisch en levenloos! De vissen in het diepe water met lichtgevende eigenschappen zoals lampen, en de kameel met z’n afkoelende bulten, en de hagedissen die van kleur konden veranderen om zichzelf te camoufleren ... om niet te spreken van vinnen, pluimen, armen, ogen, en hersenen, het geweldige spijsverteringsproces en een zenuwstelsel, en het creativiteitsproces ... werden door Darwin als ongelukken van de natuur beschouwd, samen met nog duizend andere voorbeelden, van amoebes tot mensen, met ongelooflijke complexiteit en ontelbare interacties die de mens allemaal nodig heeft om te kunnen bestaan.

Was dat allemaal een ongeval? Allemaal willekeurige mutaties die de natuur "selecteerde?"

Het was absurd en arrogant, een belediging voor de logica, maar het is wat de duivel wilde: afkeuring van het bovennatuurlijke. Als er niets bovennatuurlijks was, was er ook geen God. Als het bovennatuurlijke niet bestond, was er duisternis, en daarin was satan op z’n best. En het ondermijnde allemaal het geloof. Geloof was net dat geloven in het spirituele element. Geloof was de test van vertrouwen. Geloof was zichzelf overgeven aan God, die de mens dan in staat stelde om zich boven de valstrikken van Satan te verheffen.

Zo probeerde Satan het geloof te ondermijnen. Zo probeerde hij het spirituele te onderdrukken. Maar z’n probleem was de Maagd Maria, die enkel al door haar aanwezigheid een gat maakte in het atheïsme.

In Baños, Ecuador, in het gebied waar Darwin z’n grootste onderzoeken deed, bezocht een vrouw een warmwaterbron en vond een kegelvormige zandstenen rots waar Maria stond op afgebeeld.


Charles Darwin

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

04-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 35: Catherina's geheim
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 35: Catherina's geheim

De signalen bleven brullen en woester worden. Het begon een herhaling te worden van de middeleeuwse waarschuwingen. In 1807 sloeg de bliksem in op een houten beeld in een klooster in Guadalajara. Het Kindje Jezus overleefde het in de armen van Zijn moeder, maar het was duidelijk een voorteken.

En er waren er nog. In Italië werd de opmars van Napoleon en z’n voorbereiding om de Pauselijke Staten te veroveren niet alleen door tranende afbeeldingen voorspelt, maar ook door beelden die raar bewogen. In Rome leek een afbeelding van de Moeder van Genade, die over een boog nabij het Piazza Santa Apostoli stond, de ogen te openen en te sluiten. De oude afbeelding, bijna onherkenbaar door de ouderdom, toonde plots duidelijke kenmerken en keerde terug naar haar oorspronkelijke schoonheid. "In de loop van diezelfde dag werd hetzelfde bovennatuurlijke verschijnsel in zes andere afbeeldingen vastgesteld, in straten en in kerken, in verschillende delen van de stad," schreef James Northcote.

Het was een spirituele omwenteling en in Amerika was het gebrul er letterlijk. In 1811 en 1812 waren er in New Madrid, Missouri een aantal bevingen die zo krachtig waren dat de rivier van de Onbevlekte Ontvangenis, nu gekend als de Mississippi, eventjes achterwaarts stroomde. Stroomafwaarts in New Orleans was men geconcentreerd op een beeld bij de Ursulinen nonnen. Een beslissende overwinning tijdens de slag om New Orleans werd aan het beeld toegedragen, toen zesduizend Amerikanen die onder Generaal Andrew Jackson vochten, een Britse troepenmacht van tenminste vijftienduizend man versloegen.


Andrew Jackson in de Slag van New Orleans

"Vanuit de vensters van hun klooster konden de Ursulinen de rook van het slagveld zien opstijgen en schoten van de geweren en de donder van de kanonnen horen," schreef historicus William J. Walsh. "Jackson had gezworen dat, als hij overwonnen zou worden, de vijand New Orleans in puin zou vinden. Om dit gevaar te helpen afweren zat de kapel van de Ursulinen voortdurend vol met vrome dames die weenden en baden aan de voet van het heilig beeld dat op het hoge altaar werd geplaatst. Bij de H. Communie kwam een boodschapper de kapel binnen om het goede nieuws van de nederlaag van de vijand aan te kondigen." Niemand kon aan de tussenkomst van de hemel twijfelen, door de bemiddeling van O.L.V. van Onmiddellijke Bijstand. Jackson zelf, de held van de dag, aarzelde niet om de goddelijke tussenkomst in zijn voordeel toe te geven en in z’n eerste verklaring aan het leger, zei hij: ‘Door de zegen van de hemel, die de dapperheid van de troepen onder mijn commando leidt, hebben we één van de meest briljante overwinningen in de annalen van de oorlog behaald."


Our Lady of Prompt Succor

En dat was nog een teken dat het spirituele conflict, het knarsen van de hemelse tektonische platen, echt was en groeide. Terwijl de revolutie bedaard was en Napoleon als snel geen macht meer had, waren de zaden van het goddeloze humanisme aan het ontspruiten. Frankrijk was het spirituele slagveld. Er waren verschijningen in Bordeaux, Grandchamps, en Bretagne, dan opnieuw in Bordeaux, en in 1830 weende een beeld in de Notre Dame zo hevig, dat een conciërge het in een handdoek moest wikkelen.

Er was iets groots op komst. De tijden werden weer kritiek. In 1830, hetzelfde jaar als het wenende beeld, verscheen Maria in de beroemde verschijningen van de Wonderdadige Medaille aan Cathérine Labouré in een Parijse kapel, gelegen Rue de Bac 140. De boodschap was: "De tijden zijn zeer slecht. Rampen zullen zich op Frankrijk storten. De troon zal omvergeworpen worden. De hele wereld zal door allerlei ongelukken getroffen worden [Hier keek Maria heel bezorgd]. Maar kom naar de voet van dit altaar. Daar zullen de genaden worden geschonken aan allen, die er om vragen."




Parijs, Rue du Bac, Kapel der Verschijningen

Maria ging verder: "Mijn kind, het Kruis zal worden veracht. Het zal ter aarde geworpen worden. Er zal bloed vloeien. De zijde van Onze Heer zal opnieuw worden geopend. De straten zullen stromen van bloed. De Aartsbisschop zal sterven. [Nu keek ze met zoveel smart dat ze nog nauwelijks kon praten]. Mijn kind, de hele wereld zal in smarten worden ondergedompeld."

Het was waar. Er zou een aartsbisschop ter dood worden gebracht. De wereld zou somber en zwart worden. De Middeleeuwse Kastijding dreigde zichzelf te herhalen. Maar Maria kwam niet om angst in te boezemen. Ze gaf haar boodschappen met bevalligheid. Men beschreef haar als iemand van gemiddelde grootte en gekleed in witte kledij, in een stijl die men "à la Vièrge" noemde. Ze droeg een sluier die over haar hoofd hing en tot de vloer reikte. Haar haren waren gekruld en samengebonden met een hoofdband die met kant versierd was. Haar voeten stonden op een grote witte wereldbol en ze trapte op een groene slang met gele vlekken. "Soms richtte ze haar ogen naar de hemel, en soms niet," herinnerde Cathérine zich uit een verschijning op 27 november 1830.

"Haar gezicht was van zo’n schoonheid dat ik het niet kon beschrijven. Plots zag ik ringen aan haar vingers, drie aan elke vinger, de grootste aan de basis van de vinger, een middelgrote in het midden en de kleinste aan de vingertop. Elke ring was bezet met edelstenen, de ene al wat mooier dan de andere. Er kwamen grote stralen uit de grotere edelstenen en kleine uit de kleinere edelstenen. De stralen verlichtten de basis, zodat ik de voeten van de H. Maagd niet kon zien. Op dat moment, terwijl ik haar aanschouwde, keek de H. Maagd me aan. Ik hoorde een stem die de volgende woorden sprak: ‘Deze wereldbol die je ziet vertegenwoordigd de hele wereld, vooral Frankrijk, en ieder persoon apart."

Maria toonde aan Cathérine het Heilig Hart, omringd door doornen, en haar eigen hart, doorstoken met een zwaard. Dan strekte de H. Moeder haar stralende handen uit en zei: "Aanschouw het symbool van de genaden die ik uitstort over zij die er om vragen." Er vormde zich een ovalen omlijsting rond haar met daarop de woorden: "Oh Maria zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot u nemen!" Er waren ook twaalf sterren rond haar hoofd zoals in [Openbaring 12:1]. Ze zei aan Cathérine om een medaille te laten maken naar het model van de verschijning. In haar handen hield ze een kleine wereldbol met een kruis bovenop, en ze bad terwijl ze hem aan Jezus opdroeg. "Ik hoorde het niet maar begreep dat ze voor de hele wereld aan het bidden was," zei Cathérine, "en ze hield de wereldbol dicht bij haar genadig hart terwijl ze hem met onuitsprekelijke liefde bekeek." Op het moment dat Maria de wereldbol tegen haar borst drukte, "schoten er lichtstralen uit de diamanten en andere edelstenen aan haar handen."

Cathérine gaf deze informatie in het geheim aan haar biechtvader en ging vervolgens in het klooster, waar ze zich volledig van de wereld terugtrok en als een gewone wasvrouw voor de zwakken werkte, en ouder werd terwijl ontelbare medailles verspreid werden. In een periode van tien jaar werden er, door een Parijse firma alleen al, twintig miljoen geslagen. Zesenveertig jaar lang verzweeg Cathérine dat zij het was die de visioenen van de Wonderdadige Medaille had gekregen, tot ze zichzelf net voor haar dood bekend maakte om een ander verzoek van de Maagd, in verband met een bepaald beeld, in te willigen.


Wonderdadige Medaille

De medaille werd één van de drie sacramentaliën die liturgisch zouden vereerd worden, samen met de bruine scapulier en de rozenkrans. Een Engelse bisschop verklaarde: "Behalve het Heilig Kruis werd er geen ander Christelijk symbool zo wijd verspreid of gebruikt als instrument voor zo vele prachtige resultaten." Eén van de mirakels was dat van een koppige Joodse atheïst, een rijke advocaat en bankier met de naam Alphonse Ratisbonne, die een verachting had voor het Christendom. Hij droeg één van de medailles om een vriend een plezier te doen of als een soort uitdaging, maar kreeg dan zelf een verschijning van Maria toen hij in de Kerk van Sant’Andrea in Rome op z’n vriend wachtte. "Ik was pas een minuut of twee in de kerk toen ik bevangen werd van een angstig gevoel," vertelde de Franse atheïst achteraf. "Ik keek rond en het hele gebouw leek verdwenen te zijn, behalve één kleine kapel, en daar, te midden van een zee van licht boven het altaar, stond de Heilige Maagd zoals ze te zien is op de Wonderdadige Medaille. Ik ging naar haar toe. Ze gebaarde me om neer te knielen en leek dan te zeggen, "Zo hoort het."

"Haar gezicht was van zo’n schoonheid dat ik het niet kon beschrijven. Plots zag ik ringen aan haar vingers, drie aan elke vinger, de grootste aan de basis van de vinger, een middelgrote in het midden en de kleinste aan de vingertop. Elke ring was bezet met edelstenen, de ene al wat mooier dan de andere. Er kwamen grote stralen uit de grotere edelstenen en kleine uit de kleinere edelstenen. De stralen verlichtten de basis, zodat ik de voeten van de H. Maagd niet kon zien. Op dat moment, terwijl ik haar aanschouwde, keek de H. Maagd me aan. Ik hoorde een stem die de volgende woorden sprak: ‘Deze wereldbol die je ziet vertegenwoordigd de hele wereld, vooral Frankrijk, en ieder persoon apart."

Ratisbonne had moeite om nog meer te vertellen, maar hij zei wel dat toen hij z’n ogen naar het gezicht van de Maagd wou wenden, hij niet hoger kon kijken dan haar handen. "Er zijn geen woorden om uit te drukken hoeveel genade en vrijgevigheid ik in die handen kon zien," zei hij, en voegde er aan toe dat hij op dat moment de waarheid van het traditionele Christendom begreep en aanvaardde. Kort daarna liet hij zich dopen en gaf hij z’n leven als rijke zakenman op om een Jezuïetenpriester te worden. Zijn bekering was zo indrukwekkend dat het door een kerkelijk tribunaal onderzocht werd, dat de volmaakte en plotse bekering bestempelde als "een waar en buitengewoon mirakel."


Alphonse Ratisborne en de Kerk Sant' Andrea delle Fratte

Zo’n goede resultaten bevestigden de authenticiteit van Cathérine’s verschijningen, maar er blijven toch nog mysteries rond hangen. We weten niet of de Heilige Moeder geheimen toevertrouwde aan Cathérine. Het is bijna zeker van wel. De reden van haar verschijningen in de negentiende en twintigste eeuwen bevatten dikwijls vertrouwelijke boodschappen over het persoonlijke leven van de ziener, de toestand van de Kerk, of de wereld. Sommige geheimen gingen over alle drie. Cathérine moet op z’n minst een persoonlijk geheim over haar eigen dood gekregen hebben, want ze wist wanneer hij zou komen.

Maria’s belangrijkste geheimen, de geheimen van het leven op aarde, gingen over het praktiseren van het geloof, nederigheid, en liefde, maar er waren altijd verborgen betekenissen aan Maria’s verschijningen, en de boodschap was dikwijls tijdsgebonden. Het geheim zat hem in de timing en de plaats. Cathérine’s verschijningen gebeurden toen Charles Darwin onderzoek deed voor z’n evolutietheorie en terwijl de werken van Hegel alles in gereedheid brachten voor Karl Marx. Enkel zij die niet wisten hoe de hemel werkt, zouden zulke gebeurtenissen als toeval beschouwen.

Over de hele wereld was er een grote versnelling aan verschijningen, inclusief Amerika, naarmate de mensheid (bedwelmd door nieuwe uitvindingen zoals de stoomboot en spoorwegen) nog dieper in het materialisme verwikkeld raakte. Er was de verbazingwekkende verschijning van Maria in een indianentent in Montana, waar een jonge Flathead indiaan haar zag zoals ze op de Wonderdadige Medaille staat (ze verscheen met een ster boven haar hoofd en een slang onder haar voeten en straalde in een ongelooflijk licht), terwijl twee kinderen in Frankrijk, Maximin Giraud en Melanie Mathieu haar wenend zagen zitten op een grote berg in de Franse Alpen, net boven La Salette, waar ze op 19 september 1846 elk van de zieners een geheim toevertrouwde en waarschuwde dat de "grote hongersnood" op komst was.


Heiligdom van La Salette, Frankrijk

Dat jaar werd niet alleen getroffen door schaarste in de oogst in Frankrijk, maar ook door de Ierse Grote Hongersnood, die tussen1840 en 1850 een miljoen levens eiste.

Maria waarschuwde dat kinderen onder de zeven jaar rillend in de armen van hun ouders zouden sterven, en inderdaad, de hongersnood werd vergezeld van terugkerende epidemieën van tyfus, dysenterie, en de pokken, waardoor kinderen stierven zoals ze voorspeld had. De ziektes herhaalden zich met wat een historicus noemde, "een bijna apocalyptische hevigheid."

Dat waren de gekende voorspellingen. Er waren er ook die niet gekend waren, geheimen op een niveau dat voorheen nog niet gemeld werd en waarvan voor het eerst aanwijzingen waren tijdens de week na de verschijning, toen Maximin ondervraagd werd door de pastoor van Corps. Op de vraag of Maria nog iets anders verteld had, antwoordde Maximin: "Ja, er is nog iets, maar de Heilige Maagd heeft me verboden het te verklappen." Men kwam te weten dat, nadat Maria een aantal zonden van de bevolking had opgesomd, inclusief het ijdele gebruik van Jezus’ Naam en het werken op zondagen, en nadat ze de hongersnood voorspeld had (evenals kleinere problemen met de oogst), ze elke ziener afzonderlijk had toegesproken. Hoewel Melanie haar lippen kon zien bewegen, kon ze niets horen van wat ze tegen Maximin zei en Maximin kon niets horen toen Maria het geheim aan Melanie toevertrouwde.

Volgens Sandra L. Zimdars-Swartz, een professor die de situatie grondig bestudeerd heeft, nam Maximins gezicht een "onuitsprekelijke" uitdrukking aan en zei hij op lage toon, "Ach, het is iets goeds" toen Marquise de Moneteyard, de zus van de bisschop van Moulins hem vroeg of hij kon zeggen of het geheim goed of slecht was. Toen men hem verder ondervraagde of iemand ooit het geheim zou kennen, antwoordde jongen op cryptische wijze, "Ja, wanneer alle mensen zullen beoordeeld worden." Aanwijzingen dat de twee geheimen niet alleen op de zieners persoonlijk betrekking hadden, maar op iedereen, werden voor het eerst vastgesteld door een plaatselijke advocaat met de naam Armand Dumanoir, die de zieners kende en zei dat elk kind een geheim had gekregen "dat lijkt te bestaan uit de aankondiging van een grote gebeurtenis, goed voor sommigen, slecht voor anderen." Verdere pogingen om meer informatie los te krijgen faalden, doordat de zieners blijk gaven van een buitengewone vaardigheid om vragen met terughoudende, precieze en vastberaden antwoorden af te weren. Deze eenvoudige kinderen waren m.a.w. in staat om de slimste ondervragers te slim af te zijn.

Maar in 1851, vijf jaar na hun verschijning, kwam er een wijziging in de situatie. Een vertegenwoordiger van Bisschop Philibert de Bruillard van Grenoble, vroeg aan Maximin en Melanie of ze akkoord gingen om hun geheimen neer te schrijven en ze in een verzegelde omslag naar Paus Pius IX te sturen. Ondanks al die jaren van onwrikbare weigering, gingen ze allebei akkoord, wat een aanduiding was dat ze ondertussen bovennatuurlijke signalen hadden gekregen ... in het geval van Melanie mogelijkerwijze een verschijning ... die hen toelating gaven. Men bracht Maximin naar een school in Rondeau en daar schreef hij zijn geheim neer terwijl twee mannen, één met de naam Canon de Taxis, de andere een plaatselijke ingenieur, toekeken. Maximins geheim bestond uit zeven genummerde paragrafen. Op een bepaald moment vroeg men hem om het nog eens netjes over te schrijven. Toen hij dat deed, vroeg hij hoe het woord "paus" geschreven werd. Het geheim werd dan, zoals beloofd, verzegeld in een omslag.

De volgende dag was het de beurt aan Melanie. Ze twijfelde meer, weende zelfs, maar ging uiteindelijk zitten en schreef een geheim neer dat langer was dan dat van Maximin. Onder toezicht schreef ze gedurende een uur rustig en serieus door, zonder pauze, en vulde drie bladzijden. Zonder het na te lezen verzegelde ze haar geheim in een omslag en adresseerde die aan "Zijne Heiligheid Pius IX in Rome." Een paar uur later realiseerde ze zich dat ze zich vergist had door te schrijven dat er op één bepaalde datum twee gebeurtenissen zouden plaatsvinden, terwijl ze in feite op verschillende datums ging gebeuren. Dus ze vroeg om het geheim opnieuw te mogen neerschrijven, wat haar toegelaten werd. Ze deed het opnieuw op een rustige manier, en pauzeerde enkel om de betekenis van het woord "onfeilbaar," en de schrijfwijze van "Antichrist" en "bedorven" te vragen. Op haar verzoek werd het geheim nagelezen door Bisschop Bruillard, die tijdens het lezen in tranen uitbarstte. Het werd dan verzegeld, en beide geheimen werden naar Pius IX gebracht. Pius geloofde in Maria’s bemiddeling (hij geloofde dat ze hem ooit van epilepsie genezen had) en toonde grote emoties bij het lezen van de profetieën. Zijn lippen trokken samen en naar verluid werd z’n gezicht strak. Toen hij gedaan had met lezen zei hij met ernstige stem, "Ik moet deze brieven opnieuw lezen wanneer ik ontspannen ben. Er zijn kastijdingen die Frankrijk bedreigen, maar Duitsland, Italië en heel Europa zijn schuldig en verdienen kastijdingen." Toen het Hoofd van de Missionarissen van O.L.V. van LaSalette meer informatie vroeg, antwoordde Pius, "Je wil dus de geheimen van LaSalette kennen? Wel, hier zijn ze: tenzij je berouwvol bent, zal je sterven."


Melanie en Maximin, de kinderen van La Salette

De pauselijk gezant voor Parijs, Kardinaal Nicolo Ornari, was directer. "Ik ben doodsbang," zei hij, "voor deze voorspellingen; we hebben in onze godsdienst alles wat we nodig hebben voor de bekering van zondaars; en als de hemel zulke middelen gebruikt, moet het kwaad heel groot zijn."

De vraag was nu of de Kerk en de maatschappij de middelen gingen gebruiken die God hen had verleend, of dat de mensheid naar een soort van vergetelheid zou schuiven, recht in een reeks van kastijdingen zoals in het Romeinse Keizerrijk, met bevingen, vuur, en eeuwen van aanvallen tot de hele oude klasse uiteindelijk vernietigd was. Er deden veel geruchten de ronde over de geheimen, en geruchten, valse geruchten, werden verspreid dat Cathérine Labouré op bedevaart naar LaSalette was gekomen en een openbaring over de Wederkomst had gekregen. Men beweerde ook dat een tweede non uit Soissons een verschijning en een geheim had gekregen, naarmate vertrouwelijke boodschappen de voornaamste steun werden van Mariale verschijningen.

Elders dan in La Salette ging het er ook hevig aan toe. In Parijs beweerde Zuster Justine Bisqueyburu, een non die de Groene Scapulier aanbeval, dat ze tijdens een ervaring in Rue du Bac openbaringen had gekregen, terwijl in dezelfde stad een priester bij O.L.V. der Overwinningen een stem gehoord had die zei, "Wijd uw parochie toe aan het Allerheiligst en Onbevlekt Hart van Maria."


Justine Bisqueyburu en Onze Lieve Vrouw met het Groene Scapulier

Bij wijze van nog meer waarschuwingen, zag men in Duitsland flitsende lichten in en rond een kapel, en op 12 mei 1848 zag Johann Stichlmayer Maria in een Beierse wei zitten, wenend, zoals in LaSalette. Naar verluid zou ze uiteindelijk aan tenminste vijfenzestig mensen in Obermauerbach verschenen zijn, waar ze plagen en oorlogen voorspelde. "Ik kan de straffen van God niet langer tegenhouden," zei ze vrijwel bij iedere verschijning.

Twee jaar later was er een opmerkelijke verschijning aan de vrouw van een Protestants officier uit Frankrijk, die beweerde dat ze de Maagd in het Vaticaan had gezien!

Maria verscheen datzelfde jaar ook in het Poolse Lichen, met dramatische boodschappen. Ze smeekte de mensen om de Rozenkrans te bidden en voorspelde een bloedig en wereldwijd conflict als ze dat niet zouden doen. Ze zei dat er miljoenen zouden sterven door epidemieën en bloedvergieten.

De boodschappen van Lichen waren interessant omdat ze officiële Kerkelijke erkenning kregen. Ze waren ook interessant omdat kort erna, in 1854 en 1855, in Frankrijk 152.000 mensen verhongerden en cholera duizenden doden eiste. Tussen 1849 en 1854 stierven er wel 750.000 mensen doorheen heel Europa, inclusief wat nu Rusland is.

Dit was op het moment dat Karl Marx in Parijs een ontmoeting had met Friedrich Engels. Marx slaagde erin de tijdsgeest te omschrijven toen hij het gedicht Oelanem schreef, dat op huiveringwekkende en duivelse manier zweerde: "spoedig zal ik de eeuwigheid in mijn boezem sluiten, en spoedig zal ik gigantische vloeken over de mensheid uitroepen."

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

03-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 34: Geboren in de hel
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 34: Geboren in de hel

Bekeringen gebeurden dankzij de liefde en nederigheid van Maria, samen met geloof. Het waren geheimen die met mekaar verweven waren. Nederigheid was een aspect van liefde omdat liefde tot onbaatzuchtigheid leidde, en op haar beurt leidde onbaatzuchtigheid tot het delen van het lijden, de eer, en het geloof ... de schoonheid ... van Christus.

Grote geheimen. De sleutel tot het geluk. De boodschap van Maria. Er waren geen profetieën die zo krachtig waren. Maria kwam op een wolk. Ze stond normaal gezien niet op de aarde. Dat betekende dat we onszelf niet moeten verankeren in de wereld. Het betekende zich losmaken van het ‘ik’. Hier ligt een nieuw geheim: Maria gaf te kennen dat, bovenop nederigheid, een sleutel tot innerlijke rust [vrede] het losmaken van het ‘ik’ was. Overgave. Het was het hoogste stadium van nederigheid. Ze toonde het iedere keer. Ze toonde het bij elke echte verschijning. Ze was onbaatzuchtig en als gevolg was ze majesteitelijk en rustig. Dat kleine geheim was zo krachtig dat het meer zei dan eender welke literatuur, meer dan de opkomende Europese filosofen, meer dan Locke en Rousseau en Voltaire: Wanneer een persoon zich losmaakte van z’n ego, wanneer alle gedachten en handelingen aan Christus werden opgedragen, was sereniteit het verrassende resultaat. Iemand kon door het leven gaan, op zoek naar alle mogelijke middelen voor vrede, en het nooit vinden tenzij hij of zij afstand deed van het ‘ik’.

Soms betekende dat lijden. Christus gaf aan elk van Zijn volgelingen een kruis. Lijden was een ticket naar de hemel, de test van het leven, wat op zich al een constante test was!

Maar de Heilige Moeder was er altijd en, zoals Margaretha-Maria Alacoque van de Heilig Hart-openbaringen zei, bleef Maria steeds aanmoedigen. Ze weigerde nooit te helpen. Hoe harder en zinvoller de tijden, des te meer Moeder Maria zich op de voorgrond plaatste. Er was al achttien eeuwen lang een opbouw geweest. Nu manifesteerde hoofdstuk 12 van Openbaringen zich, voorafgegaan door donder, bevingen en hagel. En donder was er zeker geweest! En bevingen: de zeventiende eeuw had meer dan z’n deel gehad, met driehonderdduizend slachtoffers in Calcutta, nog een grote beving in Hokkaido, Japan, en nog meer bevingen in Quito, Catania, en Lissabon.


Margaretha-Maria Alacoque kreeg openbaringen over het Heilig Hart


Abdij van Paray-le-Monial en de Orde van Maria Visitatie, waar Margaretha-Maria intrad

De spirituele conflicten waren op z’n hevigst. De duivel was er altijd geweest, maar de afgrond, de aarde bleef opengaan. Er waren overal sprinkhanen. In 1679 was er een bericht uit Lemster, Engeland, van bepaalde mensen die beweerden "de aarde op een heel vreemde en ontzaglijke manier te hebben zien opengaan" en een soort van "zwarte, droefgeestige kleuren" uit de grond te hebben zien komen. Was het echt, of een symbool? Zieners verwachtten een grote beving zoals in [Openbaring 11:13] en sommigen hadden het begrepen dat "beving" voor een komende revolutie stond.

Maria verscheen ook aan een bisschop met de naam Alfonsus van Liguori, die kort erna een klassieker zou schrijven met de naam De Glorie van Maria, en in Turijn was er een geval waar een ziener, gekend als de Heilige Maria der Engelen dagelijkse extases had, hoewel ze ook hevige gevechten had met demonen. Acht maanden lang had ze verschijningen van geesten die haar sloegen en haar geloof, hoop en kuisheid uitdaagden. Geloof was een doel omdat het een geheim wapen was. Met geloof konden duivels van eender welke soort afgeweerd worden. Geloof verhief de persoon boven de aanval.


Alfonso Maria de' Liguori, Bisschop en stichter van de Redemptoristen

En aanvallen waren er zeker. Tijdens de zomer van 1780 zocht een mijnwerker, die op zoek was naar een doorgang door de bergen ten westen van Copiago, Chili, samen met z’n muilezeldrijvers z’n toevlucht in een grot, toen een hevige storm losbarstte. Te midden van de bliksem, het gebrul van de donder en de huilende wind, begonnen ze te bidden. Een uitzonderlijk heldere bliksem schoot door de lucht en de mijnwerker, Mariano Caro Inco, zag tussen de rotsen tegenover de grot, iets wat leek op het bleke gezicht van een kleine vrouw. Toen Caro en z’n mannen de volgende morgen op onderzoek uitgingen, vonden ze op een platte steen het beeldje van een mooie dame met een kind in haar armen. Het was zo’n twintig centimenter hoog en het zou spoedig beroemd worden door z’n miraculeuze genezingen.

In het heiligdom van Lujan, nabij Buenos Aires, Argentinië, stond er een ander standbeeld dat vereerd werd. Mariaal historicus H.M. Gillett schreef: "Op 28 augustus 1780 raakten de inwoners van Lujan in paniek door het nieuws van wat ze lang gevreesd hadden, dat een enorm leger van wrede Indianen de vlakten terroriseerden, waarbij ze iedereen op hun pad afslachtten en heel vlug de stad naderden. Totaal weerloos vluchtten de mensen naar het heiligdom en plaatsten hun volledig vertrouwen in hun speciale Beschermster. Opeens, zelfs terwijl ze aan het bidden waren, kwam er een dichte en onverwachte mist opzetten die de stad onderdompelde zodat de wilde bende de weg kwijt raakte en de stad voorbij liep."


Onze Lieve Vrouw van Lujan, Argentinië


Kathedraal te Lujan, Argentinië

In Noord Amerika waren er geruchten van een visioen aan niemand anders dan George Washington. Of ze echt waren, en zo ja, of de gedaante die hij zag de Maagd was, zijn twee belangrijke vragen die waarschijnlijk nooit zullen beantwoord worden. Maar het is moeilijk om het rapport in deel 4, nummer 12, van een oude negentiende eeuwse veteranenpublicatie, gekend als de National Tribune, nu Stars and Stripes, te negeren. Een heel oude man, Anthony Sherman werd geciteerd over het verhaal van een gebeurtenis in 1777, tijdens de terugtrekking naar Valley Forge. Terwijl de kille wind door de bladerloze bomen ruiste, was Washington, van wie gekend was dat hij biddend op z’n eentje rondliep, naar verluid een hele namiddag in z’n kamer gebleven, en wilde hij niet gestoord worden. "Toen hij naar buiten kwam merkte ik dat z’n gezicht iets bleker was dan anders, en dat hij aan iets dacht dat belangrijk was," beweerde Sherman, die naar verluid aan de zijde van Washington streed.

Toen hij net na het vallen van de avond terugkwam, stuurde hij een bediende naar de vertrekken van de officier die op dat moment van wacht was. Na een inleidend gesprek van zo’n half uur zei Washington, starend naar z’n gezel met die vreemde blik van waardigheid die hij alleen had, tot de officier: "Ik weet niet of het te wijten is aan de zorgen in m’n hoofd of iets anders, maar deze namiddag zat ik aan deze tafel een bericht voor te bereiden, toen iets me leek te verstoren. Toen ik opkeek, zag ik voor mij een mooie vrouw. Ik was zo verbaasd ... want ik had strikte bevelen gegeven niet gestoord te willen worden ... dat het even duurde voordat ik de woorden vond om naar de reden van haar aanwezigheid te vragen. Ik herhaalde mijn vraag twee, drie, en zelfs vier keer, maar ik kreeg geen antwoord van mijn geheimzinnige bezoekster, behalve dat ze haar ogen lichtjes oprichtte. Op dat moment voelde ik vreemde gewaarwordingen door gans m’n lichaam. Ik zou opgestaan zijn, maar de gerichte blik van het wezen dat voor me stond maakte me willoos. Ik probeerde haar nogmaals aan te spreken, maar ik kon m’n tong niet meer bewegen. Zelfs mijn gedachten leken verlamd. Een nieuwe invloed, mysterieus, krachtig, onweerstaanbaar, nam bezit van mij. Het enige wat ik kon doen was wezenloos naar m’n onbekende bezoekster staren."

Hoewel er genoeg reden was tot scepticisme [men beweerde dat Sherman zich dit herinnerde toen hij negenennegentig jaar oud was], en hoewel het verhaal van Washington niet dezelfde aandacht kreeg als vele gelijkaardige bezoeken aan bisschoppen, pausen, of wereldlijke leiders in Europa, was er geen twijfel dat dergelijke legende tegen 1880, zo niet eerder, de ronde deed.


Een biddende George Washington

Men citeerde Washington als volgt: "Geleidelijk leek de omgeving zich te vullen met gewaarwordingen, en gaf licht af. Alles rond mij leek ingewikkeld te worden, de mysterieuze bezoekster zelf werd doorzichtiger en toch duidelijker te zien dan voordien. Ik begon nu het gevoel te krijgen als iemand die sterft, of eerder de gewaarwordingen te krijgen die ik me soms bij ontbinding voorstel. Ik dacht niet na, ik redeneerde niet, ik bewoog niet; dat was allemaal onmogelijk."

Op dat moment zou Washington naar verluid een stem gehoord hebben. "Zoon van de Republiek, kijk en leer," zei de vrouwelijke verschijning, en ze strekte haar arm oostwaarts.

Men beweert dat Washington op dat moment een witte nevel zag, die geleidelijk optrok en "alle landen van de wereld" liet zien, en hij zag een wolk die opsteeg van Europa en Amerika, een wolk die westwaarts bewoog.

Onweerswolken. Nog meer donderslagen. Als de legende fictief was, was ze toch briljant in het uiten van de vage eigenschappen van echte verschijningen. Anderen zagen ook dikke, stijgende mist toen de Revolutie in Amerika gevolgd werd door de Franse Revolutie.

Dit was een gigantisch moment in zowel de Franse geschiedenis als in de wereldgeschiedenis. Het was het hoogtepunt van het rationalisme en van de Verlichting. En het sloeg toe met de kracht van een orkaan. In 1789 arriveerden in Versailles twaalfhonderd afgevaardigden uit elke uithoek van Frankrijk, om een financiële crisis op te lossen. Ze besloten dat het land een radicale verandering nodig had, wat betekende dat er moest afgerekend worden met alle geboortevoorrechten en de macht aan de middenklasse moest gegeven worden. De afgevaardigden waren ook voor volledige economische vrijheid. En hoewel veel van de doelstellingen bewonderenswaardig waren en veel steun kregen, werd de opstand bloedig. Zoals satan veel zaken die nobel starten doet omslaan, zo focusten de liberalen al gauw hun woede op de Kerk en begonnen ze een verschrikkelijke vervolging, onder het mom van rationalistische vooruitgang. In tegenstelling tot de Amerikaanse Revolutie, was de Franse Revolutie niet tegen een buitenlandse tegenstander; ze was tegen God. Het was het extreme tegenovergestelde van nederigheid, het toonbeeld van arrogantie.

Het rationalisme had zo’n extremen bereikt dat het Katholicisme vogelvrij verklaard werd en dertigduizend tot veertigduizend priesters uit hun geboortesteden verdreven werden. Ze verborgen zich of werden afgeslacht omdat ze niet akkoord waren dat de staat tot absolute autoriteit werd uitgeroepen, in plaats van Rome.

Het was de Heerschappij van de Verschrikking. De eerste afslachting van geestelijken gebeurde in Parijs, waar 220 priesters en een aantal bisschoppen het leven lieten. Elders volgden vele anderen. In Orange werden nonnen die opgesloten zaten voor "fanatisme en bijgeloof" naar de guillotine gebracht, en in de loop van een paar jaren werd bijna elke kerk in Frankrijk dichtgenageld, vernietigd of omgevormd tot een "tempel van de rede."

Bokenkotter schreef: "De Revolutie begon het karakter te krijgen van een religie op zichzelf. Sommige van de patriottische ceremonieën bevatten heilige eedafleggingen en heilige bomen, en sommige dorpen vervingen de religieuze straatnamen met patriottische namen. In Compiègne verving men de namen van de heiligen met die van helden van de revolutie, net zoals op vele andere plaatsen.. Zuigelingen kregen ‘onchristelijke’ namen. Kerkklokken en kelken werden in beslag genomen en gesmolten."

Alle heilige feestdagen werden afgeschaft, en alle verwijzingen naar de geboorte van Christus werden geschrapt door de vestiging van een nieuw tijdperk dat begon met de revolutionaire republiek in 1792. De Christelijke Zondag werd verdrongen door een nieuwe kalender die de belichaming was van de eredienst van de Rede en verering voor een geïdealiseerde geaardheid die de zaden van het atheïsme en het globalisme verspreidde.


Franse Revolutie, spotprent van de priesters

Veel van de Franse heiligdommen, veel van de miraculeuze plaatsen, veel van de plaatsen waar Maria was verschenen, waar ze mirakels met beelden deed, of de zieken genas, waar ze miraculeuze bronnen getoond of de behoeftigen gered had, waar ze de aarde had aangeraakt met de kracht van de hemel, werden ontheiligd, besmeurd, en vernietigd. Op 30 augustus 1792 werd in Fourvière de laatste Katholieke Mis gevierd, en de volgende jaren vielen revolutionairen Chartres binnen en knipten een groot stuk van een oud en beroemd relikwie waarvan men dacht dat het een deel was van Maria’s sluier. Ze namen het mee voor "wetenschappelijk" onderzoek, en tot hun teleurstelling gaf de analyse aan dat de sluier echt kon geweest zijn, en misschien wel tweeduizend jaar oud was. De sluier werd uiteindelijk terug op z’n plaats gelegd, maar de rest van Chartres werd geplunderd, terwijl het heiligdom van O.L.V. van de Gelofte te Cherbourg, waar een keizerin die in een storm gevangen zat en door Maria gered was geweest, op een gelijkaardige manier vernietigd werd.


Basiliek van Fourvière

Een kapel met een miraculeus beeld in Luxemburg werd vernield, en het zeventiende eeuwse beeld dat in Boulogne was beland nadat het door een mysterieus schip aan wal was gebracht, werd bemachtigd door revolutionaire dieven en tot as herleid.

Ook Clairfontaine werd afgebrand.

Misschien waren er gerechtvaardigde doelen in de revolutie, zoals er vaak een gerechtvaardigd begin is aan dingen die kwaadaardig uitdraaien, maar uiteindelijk was de revolutie geboren in de hel. In de Kathedraal Notre Dame werd een actrice op de troon geplaatst als de Godin van de Rede, en op dezelfde dag zorgde een decreet voor de sluiting van alle kerken in Lyon, waar een ezel die met priestertekenen versierd was een Kruisbeeld vertrappelde en uit een kelk dronk. "Er waren nog vreselijkere heiligschennissen in voorbereiding toen er plotseling een einde aan kwam door wat de onverlaten zelf aanvoelden als een bovennatuurlijk teken van het goddelijke misnoegen," schreef James Northcote. "De lucht werd plots donker en er barstte zo’n hevige storm los over de hoofden van de schandelijke menigte, dat ze allen samen wegliepen en verschrikt van de plaats wegvluchtten."

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

02-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 33: Geheimen in Amerika en Europa
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 33: Geheimen in Amerika en Europa

In het Belgische heiligdom La Sarte waren de genezingen overvloedig, nadat Anna Hardi een beedje gevonden had van Onze Lieve Vrouw, nabij een bouwvallige kapel niet ver van Hoei, en Paus Urbanus VIII, die normaal gezien sceptisch stond tegenover mirakels, vroeg om Maria’s hulp in Genazzano nadat hij de indrukwekkende documenten had gezien. Er waren geruchten van een verschijning in Nederland, terwijl men in Lyon Onze Lieve Vrouw van Fourvière aanriep tijdens een uitbarsting van de builenpest in 1643. "Onmiddellijk," zei een kroniekschrijver, "verdwenen alle sporen van de pest."


Notre-Dame de la Sarte, Hoei


Basiliek Notre-Dame de Fourvière, Lyon

Het is onmogelijk om alle mirakels te vertellen of zelfs op te sommen. Op zaterdagen of feestdagen van O.L.V. waren er onverklaarbare lichten op een heuveltje langs de Donau. In het Duitse Elend kwam een verschijning, waarvan men denkt dat het Maria was, uit de bossen en bevrijdde een kar die vast zat in de sneeuw. Men beschreef haar als "een vrouwelijke gedaante zoals de zilveren maan als ze boven de bergtoppen verschijnt ... rank als de sparrenboom ... rooskleurig als de vroege dauw."

Op de vooravond van Allerheiligen hoorde men gedurende een paar uur in een heiligdom in Dieburg engelen, en drie jaar later verscheen Maria aan een meisje met de naam Eva in Mühlberg, een speciale tussenkomst voor Duitsland. In een heiligdom in Albendorf ontdekte men een miraculeuze bron en de stem van Maria voorspelde dat een groot prins ziek zou worden, maar zou genezen wanneer hij een klooster dat ze wenste gebouwd zou hebben. Dit gebeurde met Prins Ferdinand von Fürstenberg van Kasteel Neuhaus, die genas nadat hij haar wens had vervuld.

In Wemding werd een Protestant genezen nadat hij voor een uit hout gesneden beeld van de Maagd had gebeden, dat later de gedaante van een echte persoon aannam, en in München zag men de ogen bewegen van een beeld van O.L.V. van Smarten , waarmee ze haar grote bezorgdheid voor het land wou uitdrukken dat door hongersnood, oorlog en plagen [en geheel volgens Openbaring 6:8], zijn bevolking van zeventien miljoen in 1618 tot acht miljoen tegen het midden van de jaren 1600 zag terugzakken.

In het Zwarte Woud te Rottweil zagen in 1643 zowel Katholieken als Protestanten de kleuren van een beeld veranderen en het gezicht smart en droefheid uitdrukken, tijdens een belegering door Franse en Zweedse strijdkrachten. Tijdens de vervolging van Oliver Cromwell in Ierland, zag een priester met de naam John Turner een mooie vrouw naar de hemel opstijgen, zo’n acht kilometer van Wexford waar, zonder dat hij er weet van had, Katholieken werden afgeslacht. Men zag Maria ook tijdens de belegering van Limerick, op 17 maart 1697, duizenden mensen die aan het bidden waren voor een beeld dat van Ierland naar Györ, Hongarije was gezonden, zagen drie uur lang toe hoe het beeld tranen en bloed weende.

Het geval van Györ was opmerkelijk, want er waren niet alleen rabbijnen en Protestantse predikanten onder de getuigen, maar ook de bisschop, de burgemeester van de stad, en alle raadsleden. De Hongaren waren er van overtuigd dat dit beeld hen van de Turken en andere rampen had gered. Zoals voorheen gingen Maria’s verschijningen gepaard met berichten over de Aartsengel Michaël. Men zag hem in het Engelse Old Bayly. Op een berg in de Franse Alpen, niet ver van Grenoble, zag een zeventien jaar oude herderin de verschijning van de H. Mauritius. De heilige wees naar een bron die ze nog nooit had gezien en zei haar dat ze de volgende dag haar schapen dichter bij het gebied dat gekend staat als Saint Etienne moest laten grazen. Daar zag het meisje, Benoîte Rencurel, een licht uit een grot in een holle rots met de naam Roche-aux-Fours komen, en zag een mooie vrouw die naar haar glimlachte.

De vrouw had Jezus in de armen en verscheen gedurende twee maanden voordat Benoîte, aangepord door een plaatselijke magistraat, aan de verschijning vroeg wie ze was. "Ik ben Maria, de moeder van Jezus, en het is de wil van mijn Zoon dat ik in deze parochie vereerd zou worden," zei ze, en ze leidde Benoîte naar een oude, vervallen kapel in het nabije Le Laus. "Ik heb aan mijn goddelijke Zoon om Le Laus gevraagd, en Hij heeft het me gegeven. Deze kerk zal ter ere van Hem en mij gebouwd worden. Hier zullen veel zondaars bekeerd worden."






Notre-Dame du Laus

De twijfels van de Kerkambtenaren verdwenen, toen een plaatselijke vrouw haar reeds lang verlamde ledematen opnieuw kon gebruiken terwijl ze er aan het bidden was.

In Vinay, Frankrijk bevatte het verslag van een onderzoek door een bisschop het ongelooflijke verhaal van een Calvinist, Pierre Port-Combet genaamd. Geërgerd omdat Katholieken het werk hadden onderbroken om het Feest van de Aankondiging te gedenken, bespotte Combet hen door handenarbeid te verrichten; hij snoeide een wilg op de meest opvallende plaats langs de processieroute.

Plots bleef hij stil staan en werd hij met afschuw vervuld, toen er bloed uit de schors begon te sijpelen. De boom bloedde! Combet dacht eerst dat hij zichzelf had verwond, tot hij nog drie keer in de boom hakte en bloed uit het hout zag komen. Z’n vrouw en nog anderen waren getuige van het wonder, wat een hoogtepunt bereikte op 25 maart 1656, toen Combet een dame zag, gekleed in wit en met een blauwe mantel en een dunne zwarte sluier die een deel van haar gezicht verborg. Ze waarschuwde hem dat hij spoedig zou sterven en de kans liep dat hij naar de hel zou gaan, maar hij bekeerde zich voor z’n dood.

In Attersee, Oostenrijk hakte een Protestantse vrouw met een bijltje in op een beeld van Maria, en er verscheen bloed op het hoofd van het Kindje en Maria’s hals.

In Siluva, Litouwen, waar Protestanten eigendom van de Kerk in beslag hadden genomen, zag men de Maagd met het Kind op een rots. Tijdens de jaren 1600 kwam er een wet waardoor Katholieken hun eigendom konden terugnemen, maar ze konden hun officiële documenten die in een kist waren bewaard geweest, niet terugvinden. Die documenten waren nodig om het land terug te eisen. Toen zagen jonge herders Maria bij de kerk. Eén van hen ging het aan Mikola Fiera vertellen, een plaatselijk Calvinistisch onderwijzer die de verschijning onmiddellijk een misleiding van de duivel noemde.

De volgende dag ging Fiera terug naar de plaats en bespotte een menigte die er was bijeen gekomen. Hij bekritiseerde hen omdat ze de fantasie van kinderen geloofden. In het midden van z’n heftige toespraak verscheen Maria opnieuw op de rots. Iedereen, ook Fiera, zag haar. "Waarom ween je?" vroeg de stomverbaasde onderwijzer.

"Vroeger werd mijn Zoon in deze plaats aanbeden en vereerd, maar het enige wat de mensen nu doen is zaaien en het land bewerken," antwoordde ze, met Jezus in de armen.

De Heilige Vrouw verdween, maar wanneer een plaatselijke blinde man van de verschijning hoorde, herinnerde hij zich de kist, en toen hij naar de rots ging kon hij terug zien. Hij kon de plaats aanwijzen waar de kist begraven was, waardoor de Katholieken hun land konden terugnemen, en in de kist zat een beeld van Maria die Christus vasthield, net zoals ze het Kindje in de verschijning vasthield.

In Oostenrijk en Duitsland waren er veel gevallen van verborgen of vergeten heiligdommen op heuvels of in velden of in bossen. Ik kan een boek vullen van dezelfde grootte als dit, met enkel deze gevallen. Men vond haar beeldjes in stronken van eikenbomen en boomholtes. Volgens een legende werd er tijdens de Dertigjarige Oorlog door een aantal Zweden verschillende keren een beeldje in een dorpsvijver gegooid, maar men vond het telkens weer op z’n plaats in de kerk terug. Tijdens de plundering van een kapel in Miltenberg werd er een beeld in de rivier Main gegooid, maar men vond het terug toen een plaatselijke visser, George Elbert, een mysterieuze glinstering op het water zag. Toen hij er met z’n net naar reikte, zag hij dat het licht uit een beeldje van Maria kwam, dat onder water lag. De verhalen gingen door. Er waren verhalen van miraculeuze genezingen, ontelbare verhalen over Turken en Protestanten wiens pogingen om beelden te vernielen op vreemde manieren gedwarsboomd werden. In een kapel in Luxemburg hing een lijst van drieëndertig bevestigde genezingen.

De tussenkomst in Oostenrijk was fenomenaal. Het was de bekendste plaats van de jaren 1600. Alle mirakels van Maria passeerden de revue. De meest interessante gebeurden in Graz, waar een afbeelding van Maria op bovennatuurlijke wijze op een schilderdoek van een artiest met de naam, Pietro Giovanni de Pomis verscheen. Zoals in Spanje waren er ook vreemde geestachtige processies van in wit geklede gedaanten, en veel gevallen van geneeskrachtige bronnen.

In 1667, in Schwadorf, waren een Katholieke priester en een Lutheraan, Elias Seltenschlag in discussie over Maria ["Oh, je overdrijft met je Maria!"], toen een schilderij van haar plots los kwam van de muur, bijna op de grond viel, maar net voor het de grond raakte terug naar omhoog ging tot waar het gehangen had. Naar verluid deed het fenomeen zich een tweede keer voor om te voorkomen dat men het als een hallucinatie kon aanzien.

Nog een bevestigd verhaal was dat nabij Inssbruck, waar de vrouw van een boer op 25 december 1685 iemand hoorde wenen in haar kamer. Na wat zoeken vond ze achter een kist een lang-vergeten schilderij van Maria met Jezus. Het zat onder het stof maar er stroomden tranen uit, die zelfs bleven stromen nadat het met een doek was schoongeveegd. De Kerkelijke instanties deden een onderzoek en oordeelden dat het een mirakel was, zoals ze deden met een aantal gelijkaardige gebeurtenissen uit deze tijdsperiode.

Hoewel het niet gebruikelijk was om kerkelijke commissies samen te stellen, behalve in speciale gevallen, was er voor het plaatsen van miraculeuze beelden in kerken of de bouw van kapellen, wat in de grote meerderheid van de gevallen die ik vernoemde gebeurde, goedkeuring van de Kerk vereist. In Hongarije werd de naam van het dorpje "Pocz" gewijzigd in "Mariapocz," nadat de bisschop in 1696 de verhalen van nog méér tranen onderzocht had. De fenomenen op deze en andere plaatsen waren duidelijk verbonden met wanhoopspogingen van de verzwakte Turken om delen van Europa te bedreigen. Het volgende jaar ontsprong er een bron met vermeende geneeskrachtige eigenschappen onder het altaar van een kerk in Bildstein, die achtenzestig jaar voordien gebouwd was om een plaats te herdenken waar er zowel een vereerd beeld als een bijhorende verschijning was geweest.

Kapellen werden verlicht door onverklaarbare lichten of geestachtige fakkels. Dat was het geval in het klooster van Pochaiv, Oekraïne, waar herders in de twaalfde eeuw de vuurzuil hadden gezien. Maria werd daar opnieuw gezien in 1675, toen het klooster aangevallen werd door Turken. De hemel ging open en openbaarde Maria en een schare engelen. Hetzelfde gebeurde in Czestochowa, toen de Zweden in 1655 hadden aangevallen. Maria kwam tussen om de bewakers van het heiligdom bij te staan om hen te verslaan. De overwinning was zo belangrijk dat O.L.V. van Czestochowa voortaan "Koningin van Polen" werd genoemd.


Klooster van Pochaiv, Oekraïne


Basiliek van Czestochowa, Polen

Toen een zware storm met hevige winden, onheilspellende zwarte wolken en heldere bliksem Ardesio in Italië trof, verscheen Maria, gezeten op een gouden stoel met het Kindje, in een levend schilderij aan een aantal jonge meisjes die in hun huis aan het bidden waren. Op dat ogenblik ging de storm liggen. Anderen in het dorp waren getuigen van de gebeurtenis, die zichzelf een paar dagen later herhaalde, maar deze keer verscheen Christus aan het Kruis met een cirkel van sterren rond Zijn Hoofd. Na een kerkelijk onderzoek werd 24 juni uitgeroepen tot feestdag voor deze gebeurtenis en de Kerkelijke instanties keurden de bouw van een nieuwe kerk goed.

Toen we het over Saragossa hadden, vertelde ik dat het tijdens de verbazingwekkende zeventiende eeuw was dat een onvoorstelbaar en toch door de Kerk gedocumenteerd mirakel zou gebeurd zijn aan een drieëntwintig jaar oude man met de naam M.J. Pellicer Blasco. Blasco’s rechterbeen was geamputeerd geweest nadat er een kar was over gereden. Als gevolg moest hij gaan bedelen aan de kerk, die spoedig erna tot een grote basiliek werd omgebouwd.

Op 29 maart 1640 droomde Blasco dat hij in de kapel van O.L.V. van de Pilaar was, en dat de Heilige Moeder hem z’n been had teruggegeven. Toen Blasco wakker werd [en dit was natuurlijk het ongelofelijke] had hij z’n been terug.

Het leek ongelooflijk, tot op het punt van het bizarre, ware het niet dat de zaak door de autoriteiten was opgetekend geweest. Velen hadden getuigd dat ze de man met één been ontelbare keren aan de kerk hadden zien bedelen, en dat het been in 1637 was geamputeerd geweest in Grace Hospital in Saragossa, door de chirurgen J. Estange en D. Millruelo, en dat het begraven was geweest door een assistent met de naam J.L. Garcia.

Tijdens een hoorzitting door het stadsbestuur legden vijfentwintig getuigen een formele getuigenis af, en op 27 april 1641 werd het mirakel door Aartsbisschop P. Apolaza officieel erkend.

Filip IV ontving Blasco in Madrid en Paus Urbanus VIII werd op de hoogte gebracht.

Vanaf 1641 deed het verhaal van het Blasco-mirakel in Europa de ronde in het Spaans, Latijns, en andere talen. Dit waren wonderen die in de Bijbel zouden thuishoren. Op 18 september 1692 leek in Verviers, België een zandstenen beeld van Maria en Jezus tijdens een aardbeving te veranderen. Niet dat het door mekaar geschud werd door de bevingen, maar Jezus keerde zich tot Zijn moeder en hield zich stevig vast.

Maria’s betrokkenheid was zo tastbaar dat New York aan haar werd toegewijd, nog voor de stad bekend werd als "New York."

Eén van de eerste parochies in de kolonies in Philadelphia zou spoedig aan haar toegewijd worden.

In het Mexicaanse dorp San Juan Bautista Mezquititlan was er een verbluffend verhaal van een "dood" kind dat in haar doodskleed plots begon te bewegen en terug tot leven kwam toen het voor een beeld van de Onbevlekte Ontvangenis werd gelegd.

Even verbluffend was het geval in Antipolo, op de Filippijnen, waar een beeld van Maria tot twee maal toe uit de kerk verdween. Men vond het telkens terug in de takken van een boom, die dan omgehakt werd en van de boomstronk maakte men een voetstuk voor het beeld. Maria wou die plek blijkbaar voor ongekende redenen.

Op andere plaatsen waren er beelden die weenden of op miraculeuze wijze teruggevonden werden.

Er waren ook bekeringen, waarvan de meest uitzonderlijke die van een Marokkaans sultan die in 1660 een verschijning van Maria had, die hem zei dat hij het geloof van Mohammed moest achterlaten en Katholiek worden, wat hij ook deed, en hij maakte een pelgrimstocht naar Rome in plaats van naar Mekka.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

01-06-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 32: Voorbij de grenzen van de kennis
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 32: Voorbij de grenzen van de kennis

De profetie was zich reeds aan het ontvouwen. Sinds de Romeinse heidenen was de Kerk niet meer zo uitgedaagd geweest door het occulte. Sinds de Donkere Eeuwen was er niet meer zoveel politieke strijd geweest. Venetië vocht tegen Oostenrijk en Rusland vocht tegen Zweden. Duitsland was verwikkeld geraakt in de Dertigjarige Oorlog, terwijl Engeland, dat honderd jaar tegen Frankrijk had gevochten, nu zin had om het op te nemen tegen het Katholieke Spanje. Hun kolonialisten, de kolonisten in Plymouth en Virginia, evenals de Fransen nabij de Grote Meren en de Spanjaarden in Nieuw Mexico, wedijverden voor stukken van Noord Amerika terwijl ze ook de Inheemse Amerikanen bestreden.

In 1625 werd een beroemd beeld van Maria uit Mexico Stad met de trein naar Santa Fe gebracht. Het zou later dienst doen als bescherming tijdens een dreiging van de Comanche indianen. Ze was gekend als Onze Lieve Vrouw van de Hemelvaart en speelde een verborgen rol in het oprichten van Amerika, dat uit de heidense controle ging gerukt worden in tegenstelling tot wat in Europa gebeurde, waar het gekerstende continent gevaar liep teruggenomen te worden door heidenen in de vorm van geheime genootschappen zoals de Vrijmetselaars, die afgeleid leken te zijn van de oude Tempeliers.

Hekserij bleef zich verspreiden en zou al gauw van het Zwarte Woud tot Salem reiken.

In Duitsland was er een grote heksenjacht aan de gang en in het zuidwesten werden tenminste 3.229 beschuldigde tovenaars gedood. De dolle Duitsers beschuldigden de heksen van een gevaarlijke heropleving van de pest. Op het hoogtepunt van de dolheid en het doden, weende en zweette een beeld van Maria in het bisdom van Freiburg, de hand reikend aan Katholieken en niet Katholieken. In 1614 was ze verschenen in Nürnberg, aan een jong Protestants meisje dat zich terug tot de traditionele Kerk bekeerde en ze verscheen ook aan een vooraanstaande Hongaarse Lutheraan die op bezoek was in het Poolse Lublin, die Maria in een stralend licht zag en eveneens bekeerd werd.

Een Protestantse baron, Ernst von Kollonitsch, uit Hoheneich, Oostenrijk werd eveneens bekeerd. Hij werd Katholiek nadat de poort, die hij in een muur had gebouwd om de Katholieke processies naar een Mariale kerk te stoppen, op mysterieuze wijze open waaide toen de Kruisdrager van de processie ze aanraakte.

Maria werd rond dezelfde tijd duizenden kilometers verderop gesignaleerd, op de Filippijnen, door een missionaris met de naam Franz von Otazo die aangevallen werd door heidenen. Maria zei hem "wees niet bang, ik bescherm u." In de buurt van Goa, Indië, genas Maria een andere missionaris, Antonio Andrade, nadat hij op z’n terugweg van Tibet vergiftigd was geweest. In Napels beschermde Maria de inwoners tijdens een nieuwe uitbarsting van de Vesuvius en ze werd gezien in Japan, door een vervolgde Christen met de naam Nikolaus Kegan Fucinanga.


Antonio Andrade


Vesuvius, Napels

Ze deed ook haar eerste verschijningen in Noord Amerika. In hetzelfde jaar als de verschijning in Quito, verscheen Maria in de buurt van het Huronmeer, in wat ooit Canada zou worden, aan een gevangen Jezuïet, Jean de Brebeuf. En in 1646 verscheen ze aan twee Huron Indianen die door de rivaliserende Irokezen waren gevangen genomen, en hielp hen ontsnappen.


H. Jean de Brebeuf

In Europa vermeerderden haar verschijningen toen het continent destabiliseerde en heksen toegaven dat ze Hosties stalen en andere soorten heiligschennis pleegden. Tijdens één van de rechtszaken vertelde een heks over een vreemd onvermogen om de Rozenkrans op te zeggen. De aanbidding van duivels was zo wijdverspreid dat het voor alles beschuldigd werd, van de dood van vee en een ongewoon harde hagelstorm in de Würtemberg regio [een storm die naar verluid het gebied zo verwoest had dat het leek dat er een veldslag was gevochten], tot een bliksemschicht die insloeg in Dornstetten in het Zwarte Woud en zesentwintig huizen tot schroot herleidde.

"Er zijn de laatste tijd veel wonderen gebeurd, zoals de plotse en vreemde dood van mensen die meineed hadden gepleegd, vreemde schouwspellen in de lucht, vreemde geboorten op aarde, aardbevingen, kometen, en soortgelijken," schreef een zeventiende eeuwse pamflettist in Londen.

En hoewel er nu geen kometen over Engeland waren ... tenminste toch die van Halley niet ... leek een soort ster, een metaforische komeet de put naar de onderaardse diepte geopend te hebben [Openbaring 9:1]. Er waren vreemde berichten over geesten en demonen, zoals in een Engelse pub, waar in 1641 een groep Katholieken geconfronteerd werd met wat een andere pamflettist beschreef als "de Duivel in de gedaante van een Monster, zwart als de nacht, zo groot als een hond, die tot schrik van het gezelschap in een afschuwelijke vorm verscheen."

In de regio van Avignon, Frankrijk, berichtte een Franse ambassadeur, P. Riville, een evenzeer bizar, maar veel groter geval van beheksing op 8 februari 1641, op een berg in de Provence waar een vreemde mist hing. Volgens de ambassadeur werden drieduizend inwoners opgeschrikt door het onverklaarbare geluid van trompetten en trommels, die tussen 7 en 8u ’s morgens zo duidelijk waren dat de inwoners naar hun wapens grepen. Tijdens het gebed in de kerk zweerden een groot aantal van hen dat ze de schrikwekkende stem van bevelhebbers en de trompetten van de cavalerie hadden gehoord, en dit gedurende anderhalf uur.

Een gelijkaardig visioen van een hemelse oorlogsvloot met groot geschut werd ook gesignaleerd boven Dublin, in december 1641, en het volgende jaar werd er nog één gesignaleerd in het Engelse Northamptonshire.

In het door Turken bezette Constantinopel had er van 10 tot 13 augustus 1641 naar verluid een storm met "schrikwekkende" donder gewoed. Het werd nog vreemder toen men melding maakte van "twee kometen of vallende sterren met dubbele staarten."

In Italië zou er tussen het Vaticaan en Castel Sant’Angelo [waar Michael ooit met z’n zwaard was gezien] een helder licht geweest zijn en de afbeelding van een vuurspuwende draak.

Was dit gerelateerd aan de driehonderdduizend Chinezen die in 1642 tijdens overstromingen omkwamen in het Land van de Draak?

In Engeland was er in oktober 1649 gedurende een paar nachten een beheksing die ervaren werd door een groep toeziende ambtenaren die in de buurt van Woodstock verbleven, in één van de landhuizen van de koning. Het was angstaanjagend toen er op deuren geklopt werd of deuren openvlogen en er werden ook donderslagen gehoord. Er was ook melding van het geluid van onzichtbare kettingen, evenals brekend glas.

Was het allemaal verbeelding, zoals de rationalisten beweerden? Kon het allemaal "logisch" verklaard worden? Het materialisme won snel terrein toen het radicaal rationalisme de overhand kreeg op de gezonde logica, en over alles twijfel, of op z’n minst verwarring zaaide. Er was een nieuwe kosmologie in ontwikkeling, en dit tot groot genoegen van de duivel. Het was een kosmologie die de aarde in het middelpunt plaatste, en niet het eeuwige. Elke oude waarheid en elk teken, elke manifestatie van het bovennatuurlijke werd in vraag gesteld. Er waren twijfels over de Bijbel. Er waren twijfels over de erfzonde. De opmars van de wetenschap gaf de mens een bijna dronken geloof in zijn macht over de natuur, en zijn spottende opmerkingen over alles wat bovennatuurlijk was, gaven de duivels vrij spel zoals nooit tevoren.

Wiskundigen konden nu waarschijnlijkheden berekenen in plaats van te vertrouwen op Vrouwe Fortuna, en astronomen waren in staat om eclipsen te berekenen waardoor hun uitstraling wegviel, dus wie had er nood aan het bovennatuurlijke?

Dankzij Galileo en Newton waren de sterren binnen bereik gekomen, ontdekte men zonnevlekken en de manen van Jupiter en had men niet langer nood aan de religie om een blik op de "hemel" te werpen [die nu niets méér leek dan een heleboel verlaten planeten].


Galilei Galileo


Isaac Newton


Werkkamer Isaac Newton aan de Universiteit van Cambridge

Het heelal werd zinloos en mechanisch. Het werd niet door een levende kracht beheerst, maar door wiskundige wetten. En met die nieuwe wetten kon de mens resultaten voorspellen met een nauwkeurigheid die ontbrak in religie en magie.

De Renaissance had geboorte gegeven aan de Verlichting. En wat "verlichte" mensen niet konden verklaren, werd eenvoudigweg ontkend of genegeerd, vooral geesten. De wetenschap kon veel minder verklaren dan ze beweerde, maar ze had controle over veel van de media zoals boeken, tijdschriften, en kranten die hun eigen visie gaven op een heelal zonder het bovennatuurlijke. In Parijs was de eerste publiciteit op komst en mode zou al gauw verder gaan dan de gedurfde stijlen uit de Middeleeuwen. De wetenschap, en niet de Kerk, zou spoedig heersen als leider van culturele zaken en de wetenschap zou een godsdienst worden waarbij de mens in het middelpunt staat. In Engeland en Frankrijk was er reeds het idee dat het menselijk verstand een nieuwe aarde of "gouden tijdperk" kon creëren.

Wat kon de mens niet? Wat kon hij niet verklaren? Had hij al niet de zwaartekracht aangetoond en dat sterren of kometen met wiskundige termen konden verklaard worden?

Toch waren er altijd mysterieuze kleine gebeurtenissen die voorbij de grenzen van de kennis gingen. Hoewel de materialisten het niet zagen, werd de sluier opgelicht. Er was het geluid van stormen. Rouwend gekreun. Een rare tijd. Een heel rare tijd. Kwade geesten en nog meer uitbarstingen van de builenpest. De koorts doodde in Londen 68.596 mensen en een jaar later, in 1666, woedde er in dezelfde stad gedurende een week een brand, en gingen markten, kades, het Gildehuis, dertienduizend huizen en vierentachtig kerken in rook op.


Brand van London, 1666

Alsof dat nog niet genoeg leed was, verklaarden datzelfde jaar zowel de Fransen als de Nederlanders de oorlog aan Groot-Brittannië, een land dat de bron was van occultisme.

De onderaardse rook die uit de openzwaaiende deur kwam, werd elk decennium donkerder.

Doorheen Europa heerste er een onrust, een opschudding van geesten. In Duitsland, waar Luther zijn revolutie begonnen was, verwierpen Protestanten ikonen, heilige olie, en andere middelen voor exorcisme. Samen met de terugval van de Mis, liet dit vele mensen weerloos achter. Hekserij vierde nu hoogtij, wat leidde tot de vreselijke en razende heksenjacht die tot het einde van 1666 duurde. De duivel zette niet alleen de bewoners aan tot het occulte, maar sprong dan over naar de religieuze zijde en creëerde een heksenjachthysterie die zou herhaald worden in Salem.

De duivel hield ervan verwarring te zaaien door aan beide zijden tot het extreme te gaan! Maar heksen waren er zeker. Ze kwamen samen in gebieden zoals het Zwarte Woud, en gaven toe dat ze onschuldige slachtoffers vergiftigden tijdens een ritueel gekend als de farmakos, dat gelijkaardig was aan de farmakeia, de oude Romeinse naam voor een middel dat tot abortus leidde. Ze werden ook verbonden aan het schokkende algemeen gebruik van kindermoord. Een liedje uit 1666 ging over veertig mensen die waren gestorven tijdens de heksenjacht in Reutlingen, en spoorde mensen aan om zich tot Christus te wenden "Die ons wil redden van de duivel en alle kwaad."

De redding lag in de sacramenten en als het leek alsof het gevecht tussen goed en kwaad in Europa tot een stilstand kwam, waren er meer bemoedigende tekens in het Westen, vooral in Zuid Amerika in 1651 of 1652 toen Maria kwam om de Coromoto Indianen te dopen. In Guanare, Venezuela was een opperhoofd op weg naar een plek die hij bewerkte in de bergen toen hij en z’n vrouw, in de buurt van een ondiep ravijn met een stroom, plots een mooie vrouw zagen die over het water gleed. De mysterieuze vrouw sprak het opperhoofd in z’n eigen taal aan, en zei dat hij naar de missionarissen moest gaan en hen water over z’n hoofd moest laten gieten, zodat hij naar de hemel kon gaan.

Het was Maria’s wens dat de Indianen gedoopt werden, en het opperhoofd gehoorzaamde uiteraard. Zijn kleine stam werd gedoopt, maar vreemd genoeg veranderde het opperhoofd van mening en ging terug naar huis zonder zelf het sacrament ontvangen te hebben. Op 8 september 1652 zat hij in z’n hut te rusten toen de mooie vrouw opnieuw verscheen, hem berispte omdat hij zich niet had laten dopen, en vroeg hem om het voorbeeld van z’n eigen volk te volgen. Toen het opperhoofd boos werd en naar z’n boog greep, werd hij door een lichtflits tijdelijk verblind. Maria verdween, maar het nieuws over het voorval leidde tot nog meer bekeringen.

In Auriesville, New York, waar drie Franse Jezuïeten door vijandelijke inwoners waren gedood, werd Kateri Tekakwitha, een vrouw van de Mohawk, Katholiek en begon een uitzonderlijk leven dat tot haar zaligverklaring zou leiden. Kateri ontwikkelde zo’n devotie voor de Heilige Moeder dat ze in 1676 een legendarisch beeld van Maria in Tionnontoguen bezocht.


Zalige Kateri Tekakwitha

Ik vermeld haar pelgrimstocht omdat het op het Feest van de Onbevlekte Ontvangenis was en het was onder die titel dat het nieuwe land, de Verenigde Staten, op een dag zou toegewijd worden.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

31-05-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 31: De profetie
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 31: De profetie

Elke twijfel, dat de mensheid een nieuw en gevaarlijker tijdperk inging, werd verjaagd door de ernstige aandacht die Maria gaf aan de aanvang van het tijdperk en het adembenemende tempo van haar verschijningen. Tot nu toe waren er in geen enkele eeuw zoveel verschijningen geweest. Ze verscheen aan zo veel heiligen dat we de tel kwijtraken. Ze kwam aan het doodsbed van de H. Cajetan Gaetano en dat van de H. Stanislaus Kostka. De H. Theresa van Avila zag haar op een dag bij de aanvang van het Salve Regina.

En dan vermelden we nog niet de onduidelijke visioenen door honderden anderen. Sommigen waren niet echt. Sommigen waren misleidingen. In het Spaanse Cordoba was er een non die duivelse extases en stigmata kreeg die gedurende achtendertig jaar zelfs kardinalen misleidden. Er waren zo veel zieners, vooral jonge vrouwen, en zo veel politieke en religieuze voorspellingen, dat Leo X een bul had uitgevaardigd waarin hij z’n geestelijken verbood om er publiekelijk aandacht aan te geven. Tegen de volgende eeuw zou er een periode zijn waarin het Heilige Officie twintig veroordelingen zou uitspreken.

Maar er waren ook veel grote heiligen zoals Johannes van het Kruis, die Maria in al haar echte heerlijkheid zag. En er waren zo veel mirakels, waaronder één waar Paus Pius V getuige van was, dat het leek dat niets minder dan een massale, spirituele censuur kon verhinderd hebben dat het grote aantal en de diversiteit ons zou bereiken.

Maria straalde op 23 april 1544 een heldere lichtstraal uit een beeld, waarmee ze de Turkse piraat Ariadeno Barbarossa tegenhield van Italië te plunderen, en ze verscheen ook in plaatsen als het Russische Kazan, tijdens de heerschappij van Ivan de Verschrikkelijke. In Aberdeen, Schotland werd een ketter getroffen nadat hij vuiligheid in een miraculeuze bron had gegooid, en in Oostenrijk waren Protestantse troepen die een klooster in Garsten aanvielen niet in staat om een beeld van haar te vernietigen. In Chartres doorstond haar afbeelding Protestantse kanonnen die de omringende muren vernietigden, en er waren andere verhalen dat ze gezien werd tijdens aardbevingen in landen zoals Peru en Bolivia. In Lima, Peru, zag men tijdens een aardbeving dat een beeld in de Kapel van het Bloed zichzelf naar het altaar keerde en de handen vouwde in gebed. In Quito bracht Maria regen, die de vulkanische as deed neervallen die anders de mensen had verstikt. Ze kwam naar het Italiaanse Casalbordino om een kastijding van vernietigende hagel te verklaren [omwille van de zonden die ze dagelijks begingen] en in het Middellandse Zeegebied was er het opmerkelijke "mirakel van Lepanto."


Slag van Lepanto, 1571

Lepanto was het geval waar Pius V getuige van was. Het was gekomen toen het Christelijke Europa onder serieuze dreiging stond van de invallende Turken die Wenen hadden bestormd, Venetië de oorlog hadden verklaard, en er mee dreigden om van de Sint Pieters Basiliek een moskee te maken. Als de Islam moest gestopt worden van het overnemen van Europa, dan moest het nu gebeuren. Pius riep de hulp in van Spanje, Venetië en kleinere Italiaanse staten om een vloot van 208 galeischepen en zes enorme roeischepen samen te stellen om het continent te verdedigen. Terwijl het hele Christendom bad, verzamelde de geallieerde vloot te Messina en rukte op om de Turkse vloot aan te vallen bij Lepanto [nu Korinthië] in de Golf van Patras. Eén van de eskadrons stond onder bevel van Admiraal Giovanni Andrea Doria, die een olieschilderij, een kopie van de afbeelding van Guadeloupe, met zich meedroeg.

Alles was in gereedheid gebracht. Het Christendom was de inzet. Zodra de expeditie begonnen was, was Pius vurig beginnen bidden en er werd een enorme Rozenkransprocessie gehouden. Terwijl de Katholieken het Weesgegroet baden, terwijl de paus de hemel om hulp smeekte, terwijl kardinalen de Communie gaven, bracht de geallieerde vloot moedig haar strijdkrachten in positie. De strijd begon op 7 oktober 1571. Doria’s eskadron nam een positie ten noorden van de golf in, maar de vijand was hen te slim af en toen ze in groot gevaar verkeerden ging Doria naar z’n hut, knielde voor de afbeelding van Guadelupe neer, een smeekte om de hulp van Maria.

Tegen valavond begon er op miraculeuze wijze verandering en vaart te komen in de situatie. Een Turks eskadron werd gevangen genomen en een wind dreef de rook van de gevechten in de gezichten van de Moslims, die in paniek sloegen. Tijdens één van de grootste overwinningen op zee aller tijden, overwon de Christelijke vloot 117 galeien, bevrijdde ze vijftienduizend Christelijke slaven, verbrandde ze of bracht ze ongeveer vijftig Turkse galeien tot zinken, en verloor ze er zelf slechts twaalf. Op het moment van de overwinning was Paus Pius in overleg met een aantal van z’n kardinalen, toen hij zich plotseling van hen weg keerde, een raam opende, en daar lange tijd bleef staan met z’n ogen naar de hemel gericht alsof hij door een onzichtbare boodschapper werd benaderd. Vervolgens sloot hij het raam, keerde zich terug tot z’n kardinalen en zei: "Het is nu niet het moment om over zaken te praten. Laat ons God danken voor de overwinning die Hij de Christenen heeft verleend."


Giovanni Andrea Doria

Hoewel het weken duurde om de overwinning te bevestigen, was het visioen van Pius juist, en als blijk van waardering stelde hij het Feest van de Heilige Rozenkrans in.

We lopen nu iets sneller door de geschiedenis omdat satan, wetende dat z’n tijd kort was, ook sneller tewerk ging [Openbaring 12:12]. Lepanto was slechts de eerste strijd in een steeds uitbreidende oorlog. De duivel viel de overblijfselen van wat Maria gezaaid had aan, en Maria ging hier tegenin met zo veel verschijnselen, dat tegen de tijd van Lepanto ieder land in het Christelijk Europa niet één, maar tientallen plaatsen had waar mirakels gebeurden. Hadden de Protestanten de draagwijdte, de echtheid, en de goede vruchten van de verschijnselen gekend, dan zouden ze niet enkel gestopt zijn met de laster tegenover de Maagd, maar zouden ze het Christelijke geloof vervoegd hebben in toewijding aan haar.

Men zag ongewone sterren aan de hemel [waaronder een nieuwe die ontdekt werd op de dag dat Pius stierf] en er waren ontelbare gevallen van houthakkers die mysterieuze beelden vonden in bomen, soms zelfs in de bast. Protestanten en Turken stelden vast dat ze haar afbeeldingen en beelden niet konden verbranden of weggooien. Het beeld uit Garsten keerde stroomopwaarts terug naar dat dorp nadat het door gefrustreerde Protestanten in de rivier Enns was gegooid.

Het was een belangrijke eeuw voor Maria, terwijl de strijd met Lucifer het moderne tijdperk inging, terwijl het conflict nog grotere proporties aannam, terwijl de deur van de hel bleef opengaan. Nu was het slagveld uitgebreid tot Zuid Amerika. Op 21 januari 1577, een paar jaar na Lepanto, was een groep nonnen van de orde van de Onbevlekte Ontvangenis in Quito verzameld in het koor voor de vespers, toen buitengewone lichtstralen op het hoofdaltaar schenen, op de beelden die er op stonden, en vooral op een beeldje van Maria die Jezus en een scepter vasthield. De nonnen hoorden ook het geluid van gezang en roken de geur van heiligheid. Er was geen twijfel aan de bovennatuurlijke aard van het licht, omdat er geen enkele lamp in de kapel was. De nonnen waren te arm om er zich één te kunnen veroorloven. Er was zelfs geen licht voor het tabernakel en toch was het altaar verlicht, op zo’n manier dat zelfs de dorpelingen het merkten.

Naarmate het licht scheen, leek de Heilige Maagd nog meer te schitteren. Dan begon ze te bewegen en nam de gedaante van een levend persoon aan. Het beeld van het Kindje dat ze in haar linkerarm had vastgehouden, verdween, en het beeld veranderde in een voorstelling van de Onbevlekte Ontvangenis, met ontelbare engelen rond haar. De dorpelingen kwamen binnen om te zien wat er gaande was, omdat ze wisten dat de kapel normaal altijd donker was. Zij waren ook getuigen van de verschijnselen.

Deze gebeurtenissen werden door Kerkambtenaren opgetekend, evenals andere gevallen in Chili en Paraguay waar menigten getuige van waren. Er verschenen tekens in de lucht, en er kwam een einde aan een plaag in 1604 toen men het einde van de "zwarte kots" opdroeg aan een beeld van de Madonna in Arequipa, Peru. In Venezuela werden andere epidemieën de kop ingedrukt en er waren ook gevallen van stralende beelden of verschijningen, zoals in de Peruaanse stad Orcotuna.

De ziener daar was een nederige, Indiaanse vrouw met de naam Rosa Achicahuala. Toen ze op een avond bij kaarslicht aan het verstellen was, hoorde ze een hond blaffen. Ze keek naar buiten en zag in het licht van een volle maan een mooi meisje. Ze had gouden haar en haar sierlijke voeten stonden op een platte rots in het midden van een stromend beekje, zoals in Savona. Ze was bezig met het wassen van een hemdje van een kind. Toen ze gedaan had wrong ze het kledingstuk uit en wapperde ermee, en legde het dan te drogen op de takjes van een struik.

Rosa probeerde dichterbij te komen, maar toen ze dat deed verdween de verschijning. Dit gebeurde elke avond, soms waren er ook engelen die zongen. Uiteindelijk slaagde Rosa er op een avond in om dichtbij te komen en te vragen: "Waarom was je nog op om dit late uur? Wat is je naam? Wie ben jij?"


H. Rosa van Lima

De jonge vrouw antwoordde zacht: "Luister, Rosa. Ik heb jou gekozen als mijn trouwe dienaarster. Wees niet bang. Ik ben de Koningin van de Hemelen. Ik zal voor je zorgen."

Rosa viel onmiddellijk op haar knieën en kuste de zoom van het kleed van de Vrouw. "Mijn moeder, wat wilt u dat ik doe?"

"Ik wil je enkel de bouw van een kleine kapel toevertrouwen, kort bij deze bron waar ik vereerd zal worden als de Maagd van Cocharcas," zei Maria. "Ik kom van Copacabana, over het Titicacameer en bossen en bergen, zodat ik hier mijn zegeningen mag uitstorten."

Waarom Zuid Amerika als centrum van activiteit werd gekozen, blijft een mysterie. Maar het was een centrum. Er was de H. Rosa van Lima die elke dag visioenen van Maria had, en missionarissen kwamen er in gebed, in dromen of door mirakels van het beeld. "Heb vertrouwen, mijn zoon, jouw vermoeidheid zal jouw vagevuur zijn," zei ze tegen missionaris Pater Michael De La Fontaine, die zich ter aarde wierp en zo uitgeput was dat hij niet meer kon opstaan. "Draag je lijden met geduld en wanneer je dit leven verlaat zal je ontvangen worden in de woning van de heiligen."

De spirituele oorlog was vooral duidelijk op 2 februari 1605, in de grensstreek bij Raquira, Columbia. Daar hielden kluizenaars en priesters een feest ter ere van de Allerheiligste Vrouw van Zuiverheid. Toen de Mis begon, weerklonk er een vreselijke donderslag door de vallei. Charles Broschart vertelt:

De lucht was zwart van donkere wolken en er waren herhaaldelijk bliksemschichten. Dan kwam er een orkaanwind opzetten, watervallen stroomden van de heuvel, en spoedig was de Gachaneca-rivier overstroomt met een gedreun zoals van wilde beesten. Dit gebeurde allemaal binnen een paar minuten en was vergezeld door stemmen van de duivel die dreigde om iedereen te doden. De menigte die de Mis bijwoonde begon angstig te roepen en vele vluchtten de heuvel op. Zij die kalm maar zeker niet zonder angst bleven, waren zij in de kapel en ze hadden vertrouwen in de kracht van de Maagd. De stemmen van de duivels werden talrijker en verschrikkelijker en bij momenten kraakte en beefde de kapel op haar grondvesten.

Maar de Mis ging door en toen de priester om bevrijding bad, stopte de regen en een brand die door de bliksem was veroorzaakt werd eveneens uitgedoofd.

Zulke drama’s leidden tot bekering. Het meest dramatisch was de verschijning van Maria in Quito, aan een andere non van de Onbevlekte Ontvangenis, Marianna Torres van Jezus, op 2 februari 1634. Zuster Marianna was aan het bidden voor het Heilige Sacrament toen de eeuwige lamp plots en op onverklaarbare wijze uitdoofde. De kapel was volledig donker, zoals voordien (hoewel ze zich nu wel al lampen konden veroorloven) en, zoals bij de vorige gebeurtenis, was er een zacht, hemels licht. Deze keer was Maria in het licht. Ik noem haar verschijning dramatisch omdat ze naar verluid een lange profetie zou verteld hebben die, indien authentiek, de meest indrukwekkende is in de annalen van de Kerk.


Verschijning van Maria aan Moeder Marianna de Jesus Torres

"Mijn geliefde dochter, ik ben Maria van het Welslagen, je moeder en beschermster," zei Maria. "De lamp die brandt voor de Gevangene der Liefde, die je zag uitdoven, heeft vele betekenissen. De eerste betekenis is dat aan het einde van de negentiende eeuw, en een groot stuk van de twintigste eeuw, verscheidene ketterijen zullen opbloeien op deze aarde, die een vrije republiek zal worden. Het kostbare licht van het geloof zal uitdoven in de zielen door de bijna totale morele corruptie. In die tijden zullen er grote fysische en morele rampen zijn, persoonlijke en publieke. Het kleine aantal zielen die het geloof blijven aanhangen en beleven, zullen wrede en onbeschrijflijke ellende lijden.

De tweede betekenis is dat mijn gemeenschappen zullen verlaten zijn. Ze zullen vergaan in een zee van bitterheid en verdrinken in tegenspoed. Hoeveel ware roepingen zullen er verloren gaan bij gebrek aan kundige en voorzichtige leiding om hen te vormen! Elke meesteres van nieuwelingen zal een ziel van gebed moeten zijn, die weet hoe ze geesten moet onderscheiden.

De derde betekenis is dat in die tijden de lucht zal vervuld zijn met de geest van onreinheid, die zoals een stortvloed van vuiligheid de straten, pleinen en publieke plaatsen zal overstromen. De losbandigheid zal van die mate zijn dat er geen maagdelijke zielen meer zullen zijn in de wereld.


Quito, OLV van het Welslagen

De vierde betekenis is dat door de sociale klassen te beheersen, de sekten in de harten van de gezinnen zal dringen en zelfs de kinderen vernietigen. De onschuldigheid van de kindsheid zal bijna verdwijnen. Zo zullen ook priesterroepingen verloren gaan. Het zal een ware ramp zijn, priesters zullen hun heilige plichten verzaken en zullen afwijken van het pad dat God voor hen heeft uitgestippeld. Dan zal de Kerk door een donkere nacht gaan door het gebrek aan een kerkvorst die over haar waakt met liefde, zachtheid, kracht en voorzichtigheid, en vele priesters zullen de Geest van God verliezen, waardoor hun zielen in groot gevaar zullen verkeren."

satan zal de controle over deze aarde nemen door de fout van ongelovige mannen die, zoals een zwarte wolk, de klare hemel van de republiek die toegewijd is aan het Allerheiligste Hart van mijn goddelijke Zoon zal verduisteren. Deze republiek, die alle ondeugden heeft toegelaten, zal allerlei kastijdingen ondergaan: plagen, hongersnood, oorlog, afvalligheid, en het verlies van ontelbare zielen. En om deze zwarte wolken, die de stralende dageraad van de Kerk blokkeren, te verspreiden zal er een vreselijke oorlog komen waarbij het bloed van priesters en geestelijken zal vloeien.

Die nacht zal zo vreselijk zijn dat de zonde zal lijken te triomferen.

Dan zal mijn tijd komen: op verbazingwekkende manier zal ik satans hoogmoed vernietigen, hem onder mijn voeten werpen, hem vastketenen in het diepste van de hel, en zal de Kerk en het land bevrijd zijn van deze wrede tirannie.


Ongeschonden lichaam van Moeder Marianna de Jesus Torres

De vijfde betekenis is dat mannen met grote rijkdom onverschillig zullen toekijken terwijl de Kerk verdrukt wordt, de deugdelijkheid vervolgd wordt, en het kwade triomfeert. Ze zullen hun rijkdom niet gebruiken om het kwade te bestrijden en om het geloof terug op te bouwen. De mensen zullen niet meer geven om de dingen van God, zullen de geest van het kwade opnemen, en zullen zichzelf laten overmannen door alle ondeugden en hartstochten.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

30-05-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 30: Genade en rechtvaardigheid
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 30: Genade en rechtvaardigheid

En als er geen aanval was door atheïsten, dan was er een aanval door hekserij, die ook door heel Europa verspreidde. Hekserij was grotendeels gebaseerd op Druïdisme. Het was een samenvoeging van vele boosaardigheden die dateerden uit de tijd van de oudste heidenen. Maar nu kreeg het vorm. Zoals het atheïsme, dreef het nu spot met de Christenen. Nu was het vooral berucht in zuidwest Duitsland en de Baskische regio van Spanje, maar het was ook veel voorkomend in Frankrijk en Italië.

Misschien was dat de reden waarom Maria haar verschijningen opdreef, waarom ze een kapel liet oprichten op de plaats van een vorige verschijning in Heiligenbronn in het Zwarte Woud, en waarom ze in Spanje aan Ignatius van Loyola verscheen terwijl op hetzelfde moment zijn kasteel door mekaar geschud werd door een aardbeving.


Ignatius van Loyola

Er waren ook aardbevingen in Portugal, en vervolgens in Shaanxi, China, waar de meest verwoestende beving in de geschiedenis 830.000 slachtoffers maakte.

In Llojeta, Bolivië bleef er na een gelijkaardige aardbeving enkel een gebouw staan dat als schuilplaats had gediend voor een mysterieuze vrouwelijke vreemdeling.

Dit waren aanwijzingen. Dit waren opnieuw de tekenen des tijds [Matteüs 16:3]. Ze konden voor een groot deel wetenschappelijk verklaard worden (aardbevingen waren tenslotte verschuivingen van tektonische platen), maar globaal gezien maakten ze deel uit van een patroon. Ze waren een reeks waarschuwingen. Hoe meer de mens van God wegdreef, hoe minder Zijn bescherming werd en hoe minder stevig het vasteland werd. Zonder God liep alles uit de hand. Alle energieën waren onderhevig aan God omdat Zijn macht de ultieme energie was. Dat is de reden waarom er in de Middeleeuwen zoveel verkeerd liep. Dat is waarom Maria zo nadrukkelijk aanwezig was tijdens de daaropvolgende Renaissance. Er was nog meer gevaar op komst. Een nieuwe periode, een nieuw tijdperk ving aan, en hoe men er mee omging, en of de kwaadaardigheden die na de Zwarte Dood nog aanwezig waren zouden verdreven worden of ter plaatse blijven en zelfs in aantal toenamen, zou op een dag bepalen hoe het tijdperk zou eindigen: rustig of met kastijding.

Nu zag het er niet goed uit. Er waren oorlogen. Er was duivelsheid. Er waren bloedbaden. De tekst "Dat deel van de mensheid dat kon ontsnappen aan de plagen, had geen berouw over de afgoden die ze gemaakt hadden" was een correcte opmerking in [Openbaring 9:20], dat op expliciete wijze voorspeld had dat een derde zou gedood worden zoals gebeurde tijdens de Zwarte Dood, en nu waarschuwde voor een groot kwaad dat op komst was.

Sprinkhanen. Schorpioenen. Er waren twee grote kastijdingen geweest: de Klassieke Kastijding tijdens de eerste paar eeuwen en dan de Middeleeuwse Kastijding door middel van de pest. De kastijdingen namen steeds toe in kracht en dat ging ook gebeuren met een derde grote kastijding in de toekomst. Zoals het zegt in [Openbaring 11:14]: "De tweede wee is voorbij, maar let op! De derde is op komst."

De derde kastijding was ergens in de toekomst, een aantal eeuwen verderop. Hoe meer kwaad er was, hoe meer de Heer uiteindelijk zou moeten zuiveren. Op dit moment was de duivel aanwezig overal waar er overspel was. Mannen zoals Hernan Cortés voelden dit en trokken naar Azteekse tempels met afbeeldingen van Maria. Dit waren geen perfecte mannen, maar ze hadden een missie, en toen in de Oude en Nieuwe Wereld afbeeldingen werden neergezet, gebeurden er bekeringen en vluchtte het kwaad weg. Het was een komische strijd en een kosmische wipplank. Maria was voortdurend bezig met het ingaan tegen het demonisch onevenwicht. Dat deed ze met mirakels die het geloof ondersteunden want het geloof redde de mensen van de onderdrukking van de duivel.


Hernan Cortèz

Er waren mirakels van de Amerika’s tot Italië. In Brescia kwam er een fresco van de Geboorte tot leven voor het oog van vele getuigen waaronder Bisschop Paolo Zane, die het de herdenkingsdatum van 24 juni gaf. In Frascati kwam een afbeelding van Maria op de muur van een wijngaard niet alleen tot leven, maar sprak ze woorden tot Lutheraanse troepen die door de Duitse Keizer Karel V gestuurd waren om Rome te plunderen, omdat de paus met zijn vijanden samenspande.

Toen de achttienhonderd infanteristen Frascati naderden, zou naar verluid Maria’s mond opengegaan zijn en ze stuurde hen weg met de woorden, "Indietro, fanti! Questa Terra e mia!", of "Ga terug, soldaten! Dit land is van mij!"

De waarschuwingen golden voor alle Christenen. De berispingen waren voor alle gelovigen. Op 18 maart 1536 wandelde een man, Antonio Botta, nabij Savona, Italië, toen hij z’n naam hoorde roepen en op een steen in het midden van een stroom een mooie vrouw zag staan, omringd door een oogverblindende bol van licht.

"Wees niet bang, Antonio, ik ben het, Maria," zei de vrouw. "Ga naar je biechtvader en smeek hem aan alle mensen in de kerk te zeggen dat ze de volgende drie zaterdagen moeten vasten ter ere van de Moeder van God. Je moet biechten en het sacrament van mijn Zoon ontvangen en dan, op de vierde zaterdag, kom dan hier terug want ik heb je nog meer dingen te zeggen."

Antonio haastte zich terug en vertelde het aan de priester. Het nieuws verspreidde zich zo ver dat hij een verklaring moest afleggen bij de burgemeester en de vicaris-generaal. Zijn getuigenis werd volgens de wet vastgelegd en toen hij op 8 april terug naar de beek terugkeerde, verscheen de Koningin van de Hemel opnieuw in volle pracht, witter dan sneeuw en gekroond met juwelen, en haar ogen ten hemel gericht.

"Ga naar Savona, naar hen aan wie je mijn vorig bezoek hebt aangekondigd, en herhaal mijn instructies met nog grotere aandrang. Roep hen op om hun zonden en ontucht achter te laten", zei ze. "Verzoek aan iedereen en vooral de gelovigen en leden van de broederschappen om drie boeteprocessies te houden, want mijn Zoon is boos op de wereld omwille van z’n zonde en hun levens zullen kort zijn tenzij ze doen wat ik vraag."


Savona, Heiligdom [buitenzijde]


Savona, Heiligdom [binnenzijde]

Toen Antonio om een teken vroeg zodat anderen het zouden geloven zei ze enkel: "Ga! Ga, en ik zal hen een innerlijk teken geven zodat ze, wanneer ze deze dingen horen, het zullen geloven zonder andere tekens."

Alsof ze de stroom zegende, hief Maria dan beide handen boven het water en zei ze driemaal: "Genade, en geen gerechtigheid, mijn Zoon!"

Dat was Maria als voorspreekster. Ze was ook de hemelse onderwijzeres. "Leef vreedzaam en zonder zorgen," zou ze tegen een zestiende-eeuws mystica Victoria Fornar-Strata zeggen. "Al wat ik vraag is dat je jezelf aan mij toevertrouwt en je vanaf nu boven alles toewijd aan de liefde van God."

Ze was de beschermster en duiveluitdrijfster. Toen de H. Alfonso in Spanje door een duivel werd aangevallen, verscheen de H. Maagd. "Alfonso, mijn zoon: waar ik ben," zei ze, "hebt gij niets te vrezen."

Dezelfde boodschap gaf ze toen ze op een door een storm geteisterd schip, op weg van Rhodos naar Messina, verscheen aan een vrouw met de naam Nicoletta, "Wees niet bang, Nicoletta, dit schip staat onder mijn bescherming, en niet één van deze mensen die al zo geleden hebben voor het geloof, zal sterven. Dat ze niet bang mogen zijn, want ik ben altijd bij hen."

De redding van twee vissers die op het Titicacameer in Zuid Amerika in een storm waren verzeild geraakt, werd ook toegewezen aan de oproeping van Maria. Stormen en donder bleven deel uitmaken van zowel bijbelse [Openbaring 11:19] en Mariale verschijnselen. Tijdens een veronderstelde verschijning in Matamargo, Spanje was er een vreemde donder geweest, en er was een donderslag net voor een verschijning in Santa Maria de Los Llanos.

De Maagd kwam met de geluiden van een storm maar was er eigenlijk om de grillen van de natuur te stoppen. Tijdens een vreselijke droogte die in de jaren 1500 delen van Frankrijk trof, kleedden veel mensen zich in wit zakkenlinnen en liepen blootsvoets naar de dorre hellingen van een heilige heuvel in Fourviere, waar ze weenden, "Heer God! Genade! Heilige Maria, Moeder van God, bidt voor ons. Water! Water!" en er kwam water. Er was regen.

Men kan de tussenkomst van Maria niet ontkennen, net zoals men niet voor de Mount Everest kan staan en zeggen dat er geen berg is. In Zapopan, Mexico, waar Maria goede vooruitgang boekte met de Indianen, kwamen er lichtgevende stralen uit één van haar beelden.

In een andere Mexicaanse plaats, Xiloxostla, een dorpje dat zwaar getroffen was door de pokken, deed er zich een heel ander verhaal voor.

Het jaar was 1541. Het gebied was Tlaxcala. En het ging over een andere man met de naam Juan Diego, of Juan Diego Bernardino om precies te zijn. Deze Juan had zieke familieleden in Xiloxostla en had van z’n werkgevers in een Franciscanenklooster toestemming gekregen om water te halen in de stroom Zahuapan, waarvan men beweerde dat het geneeskrachtige eigenschappen bezat.


Zahuapan rivier

De situatie was hopeloos geworden. Er was een catastrofaal verlies onder de bevolking. In sommige gebieden waren er negen op de tien mensen aan de ziekte bezweken en dus, op een late namiddag, wandelde Juan een berg af op weg naar de stroom, vulde z’n kan, en ging terug over de westelijke helling van Cerro de San Lorenzo door een dicht bosje pijnbomen, toen er plotseling een mooie vrouw voor hem stond.

"Moge God je behoeden, mijn Zoon," zei ze. "Waar ga je heen?." Juan was een aantal seconden sprakeloos. Uiteindelijk zei hij: "Ik breng water uit de stroom naar m’n zieke familieleden, die stervende zijn!"

"Volg me dan," zei de vrouw, "Ik zal je water geven om de ziekte te genezen. Ik zal niet enkel je familie genezen, maar elk die er van drinkt. Mijn hart wil de zieken helpen, want ik kan zulks ongeluk niet aanzien."


Madonna van Ocatlan

Hoewel Juan eerst bang was, werd hij gerust gesteld door de vriendelijkheid van de stem van de Dame en de manier waarop ze naar hem keek. Juan voelde een grote last van z’n schouders vallen. Hij wist niet waar ze het over had [voor zover hij wist was er daar geen bron] maar Juan volgde haar toch en na een tijdje wees de vrouw een bron met helder water aan.

"Neem zoveel je wil van dit water," zei de vrouw, "en weet dat zij die er zelfs maar door een druppel van aangeraakt worden, niet enkel zullen genezen van hun ziekte, maar in een perfecte gezondheid zullen verkeren." De vrouw vertelde Juan dat ze de Franciscaners moest zeggen dat ze bij de bron een beeld van haar zouden vinden. "Het zal niet enkel mijn volmaaktheid tonen, maar door het beeld zal ik gul zijn met gunsten," zei ze. "Wanneer ze het beeld vinden moeten ze het in de kapel van San Lorenzo plaatsen."

Juan gaf het water aan de zieken en was getuige van de indrukwekkende genezingen. Er waren veel genezingen, en kort daarna kwam er een einde aan de plaag.

De Fransciscanen wisten niet wat ze er moesten van denken. Ongetwijfeld had iets mysterieus de mensen van Xiloxostla geholpen. De priesters ondervroegen Juan drie keer, maar vonden geen inconsistenties in z’n verhaal. Ze besloten om hem te volgen als hij de volgende keer water ging halen. Toen ze dat deden werden ze gevolgd door een kleine groep uit het dorp.

Toen ze over de oostelijke helling van Cerro de San Lorenzo kwamen, zagen ze iets buitengewoons en onvoorstelbaars.

Het bos leek in brand te staan.

Of toch een deel ervan. Er was brand. Ze merkten vooral een grote pijnboom op, die rood was van vuur.

De broeders keken een tijdje toe en, wetende dat ze niets konden doen, gingen dan terug naar het klooster. De volgende morgen, na de Mis, gingen ze terug naar de plek met een andere nieuwsgierige groep en ze stonden perplex over de toestand van het bos. De vlammen hadden de bomen volledig moeten verteerd hebben, want het was het droogseizoen. Maar er was nauwelijks schade. Het vuur had zichzelf waarschijnlijk uitgedoofd. Enkel aan de lagere takken waren tekenen van brand te zien, behalve bij de grote pijnboom die helemaal zwart was.

Eén van de broeders had een bijl meegebracht en moest in opdracht van z’n overste de beschadigde boom omhakken. Een Mexicaans kroniekschrijver vertelt dat, toen hij dit deed: "een nieuw wonder geschiedde: in de stam van de gevallen boom zat een beeld van de Heilige Moeder van God, dat de Onbevlekte Ontvangenis voorstelde."

Op één of andere manier had een anderhalve meter groot beeld van Maria, met de handen in gebedspositie gevouwen, z’n weg in de boom gevonden. Het beeld toonde een jonge vrouw met licht gebogen wenkbrauwen. Haar mond was klein, haar neus recht en fijn zoals in Czestochowa, maar niet zoals in Byzantium. Het vertoonde ook gelijkenissen met Guadaloupe, maar het keek recht vooruit.

Zoals Maria verzocht had, namen de broeders het beeld mee naar de kapel waar het in de middelste nis geplaatst werd, in de plaats van een beeld van de H. Lorenzo.

Toen een sacristein het beeld wilde verplaatsen omdat hij daar liever het beeld van de H. Lorenzo zag, bleef het beeld op onverklaarbare wijze steeds naar de plaats in het midden terugkeren.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie

29-05-1977
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 29: De Geest van Opstand
Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 29: De Geest van Opstand

Het was niet alleen voor de Azteken een miraculeus teken, maar voor de hele Kerk die het schisma had overwonnen om dan in haar grootste crisis te vallen. Want op hetzelfde moment dat Maria de Nieuwe Wereld opeiste, trok tweedracht de Kerk in de Oude Wereld uiteen. Er was een omwenteling aan de gang en het was begonnen toen de briljante, maar emotionele Maarten Luther zijn vijfennegentig scripties aan een kasteelkerk in Wittenberg had opgehangen, waar hij gekend was als een prikkelbare professor die de autoriteit van Rome verwierp, en die uiteindelijk iedereen vervloekte die ze gehoorzaamde.


Maarten Luther [1483-1546]


Twee bladzijden uit de 95 stellingen


31 oktober 1517: Luther slaat de 95 stellingen
aan de Slotkapel te Wittenberg

De Kerk had zeker en vast vele gebreken. Ze verkocht nog steeds gunsten, alsof de paus controle had over het vagevuur en haar wereldlijkheid onderworp haar aan wereldlijke oordelen. Velen klaagden dat hebzucht en simonie (het verkopen van kerkelijke functies), gewoon doorgingen en dat de Kerk te betrokken was bij burgerlijke zaken, vaak op een strenge manier. Na wat gekend was als de "Evil May Day" opstanden in Londen, liet de plaatselijke kardinaal zestig opstandelingen opknopen.


London, Evil May Day, begin mei 1517: opstanden aan de St. Paul's Cathedral,
gericht tegen de vreemdelingen in London

Maar de catastrofale verdeling door Luther ging veel verder dan nodig, en er waren zaken in het leven van Luther die op een onevenwicht wezen. Luther was een oprecht Christen, met retorische bekwaamheden en kennis van de Bijbel, maar hij was ook vaak geneigd tot drastische en grillige stemmingswisselingen. Volgens biograaf Erik H. Erikson, beweerden drie van Luthers tijdsgenoten dat hij in z’n vroege of midden twintigerjaren in het koor plots op de vloer was neergevallen tijdens een lezing van [Markus 9:17], terwijl hij voor ongekende redenen op een vreemde en angstaanjagende manier schreeuwde. Dat soort kwellingen volgden Luther tot in het graf, evenals z’n overtuiging dat de Kerk op één of andere manier schuldig was aan z’n spirituele angst.

Luthers theses werden bekend gemaakt op 31 oktober 1517, met als gevolg dat de geest van verdeeldheid zich over heel Europa verspreidde. Hoewel hij ooit aan Maria was toegewijd, waarbij hij een afbeelding van haar in z’n kamer hield en geloofde dat zij de "verpersoonlijkte heiligheid, de zuiverste aanbidster van God, de meest verheven vrouw en na Christus het prachtigste juweel in het Christendom" was en haar in z’n eigen theses beschreef als een vrouw die nooit bekritiseerd mocht worden maar wel diep vereerd, een vrouw die hij zelf aanriep in momenten van nood of crisis, en erkende als de "Moeder van God" begon Luther veel dingen die met het Katholicisme geassocieerd waren aan te vallen, en zij die z’n voorbeeld volgden begonnen een vreselijke aanval op het celibaat, priesterlijke genaden, en de sacramenten. Ze beweerden dat de Bijbel de enige bron van gezag moest zijn, en terwijl geen enkele Christen ooit de Schrift zou relativeren, ging dit in tegen wat Christus had gezegd over het zenden van de Heilige Geest over Zijn volgelingen [Handelingen 1:8], wat de deur openzette voor traditie, doctrine, en persoonlijke openbaringen.

Zij die protesteerden of "Protestanten" wilden hier niets van weten, en zo werden vijftienhonderd jaren van wijsheid, vijftien eeuwen van traditie en openbaring teniet gedaan. De verdeeldheid was het meest radicaal in Zwitserland. De crisis was zo erg dat Maria er in 1531 twee maal verscheen, één keer nabij Luzerne, waar op Pinksterzondag een groep hervormers die een beeld van haar hadden verbrijzeld door een lichtstroom werden opgeschrikt, en op 11 oktober 1531 in Gubel, tijdens een gevecht tussen Protestanten en de traditionele Roomse Christenen.

De geest van verdeling was als een virus dat buiten de controle van Luther lag. Er was onenigheid tussen de Protestanten en ze werden gesplitst in kleinere splintergroepen zoals Quakers, Calvinisten, Baptisten en Anabaptisten. De Kerk was één grote verdeelde warboel, net zoals de maatschappij, die in 1537 de Kerk van Engeland formeel zag afscheiden van Rome toen de paus geen annulering wou toestaan aan Hendrik VIII's huwelijk.


Hendrik VIII 1537, de weigering om het huwelijk te ontbinden met Catharina van Aragon,
is de aanleiding tot de afscheiding van de Engelse Kerk



Catharina van Aragon

In Duitsland was er een boerenopstand die leidde tot de verkrachting van nonnen en wrede aanvallen op 132 kloosters.

Die aanval werd vergezeld van de intellectuele aanval van rationalisten wiens macht groeide naarmate de prestaties van de mensheid groeiden. Nieuwe, indrukwekkende ontdekkingen waren voor de arroganten een aanwijzing dat er geen nood was aan welke kerk dan ook en dat de hoogste vorm van intelligentie de mens was, niet God. In plaats van nieuwe uitvindingen als een geschenk uit de hemel te beschouwen, liet de mens zo’n ontdekkingen het geloof in het spirituele ondermijnen. God werd naar de achtergrond verdreven want vele dingen die ooit aan het bovennatuurlijke werden toegeschreven werden nu verklaard door de wetenschap, die indrukwekkende vooruitgang maakte in astronomie, biologie en scheikunde.

Er waren derdemachtsvergelijkingen en er was de bestudering van de bloedsomloop en er waren nieuwe chemische producten van zwavel. Men begreep hoe de planeet in mekaar zat en hoe ze rond de zon draaide, evenals het feit dat ze rond was, en niet plat. Het enige wat nodig was om deze problemen op te lossen was observatie, logica en deductie. De mens was in staat om de dingen zoals het weer en de seizoenen te begrijpen en mappen te tekenen van een ooit mysterieuze en schijnbaar magische aarde zonder er iets bovenzinnelijks bij te betrekken. In de opwinding, in de euforie van de ontdekking zou de mens afdwalen naar het extreme van enkel te aanvaarden wat met de fysieke zintuigen kon gezien worden en zou het geloof verpletterd worden, net zoals de scholastiek voor twijfel gezorgd had bij Luther. Geloof was buitenzintuiglijk weten. Geloof tartte de fysieke logica. Het focuste op God. Geloof steeg boven de mens uit terwijl de wetenschap en hyperrationalisten dachten dat alles rond mensen moest draaien en geloofden dat de mens, niet God, z’n eigen lot in handen had, net zoals de werken van oude Griekse en Romeinse filosofen hadden aangegeven.

En zo was er een scheuring tussen Protestanten en Katholieken, maar er was ook een nog grote verdeeldheid tussen zij die in het spirituele geloofden en zij die enkel het fysieke aanvaardden. Het was een scheiding die elk jaar groter zou worden. Humanisme. Zelfaanbidding. Terwijl mannen zoals Michelangelo, die niet bang waren van religie, een grote, algemene visie hadden ... getuige waarvan de creatie van meesterstukken zoals het plafond in de Sixtijnse Kapel ... neigden anderen tegen de goddeloosheid aan van de Renaissance.


Plafond Sixtijnse Kapel

Aan de Koninklijke Universiteit van Londen waren wetenschappers gemachtigd om menselijke dissecties uit te voeren, en Nederlandse opticiens stonden op het punt de moderne telescoop uit te vinden. Er was zoölogie en zelfs embryo’s werden bestudeerd.

Er was geen nood meer aan verbeelding.

Er was geen nood meer aan mythen.

Er was geen nood meer aan God.

Bron: Michael Brown

Vertaling: Mario Lossie


Foto




Weetjes over Medjugorje

Geografie

Kroatië

Bosnië en Herzegovina

Godsdienst

Wetenschap

Portret van de zieners

Maria's uiterlijk

De 5 pijlers van het geloof

Vragen en antwoorden

Standpunt van het Vaticaan

Ratzinger bezocht ooit Medjugorje "incognito"

1e onderzoekscommissie

2e onderzoekscommissie

3e onderzoekscommissie

4e onderzoekscommissie

De kwestie Herzegovina 1

De kwestie Herzegovina 2

De kwestie Herzegovina 3

Profetieën nemen hun tijd

Mirjana meer en meer op de voorgrond

Bestemming van de ziel

De Podbrdo [Verschijningsberg]

De Krizevac [Kruisberg]

Het Votiefkruis

Parochiekerk Jacobus de Meerdere

Uitbreiding biechtgelegenheid

Kapel der Twee Harten

Oasi delle Pace

Verrezen Christus

Cumunità Cenacolo

Mother's Village

Vr. Slavko Barbaric

Vr. Jozo Zovko

Vr. Pétar Ljubicic

Ratko Perics toorn

Heeft Zanic Medjugorje verraden?

Vr. Amorthe betreurt apathie

Siroki Brijeg

Retraîtekasteel

Zr. Emmanuel Maillard

Ivans gebedsgroep

Nedjo Brecic

Christoph Schönborn

St. Stephansdom, Wenen 2012

Scalambra & Casale Monferetto

Madonna van Civitavecchia

Little Audrey Santo

Maria's verjaardag

Medjugorje en Moederdag

De IIPG [1]

De IIPG [2]

De IIPG [3]

De IIPG [4]

De IIPG [5]

De weide van Gumno

De priester die verdween

Nieuwe taksen op logies

Mirakel van de Maan

Documentaire 1983

BBC Documentaire 2010

Documentaire Mary TV

The Miracle of Medjugorje


Interviews Medjugorje

Mirjana Dragicevic [2008]

Mirjana Dragicevic [1998]

Mirjana Dragicevic [1983]

Mirjana Dragicevic [1989]

Mirjana Dragicevic [1]

Mirjana Dragicevic [2]

Mirjana Dragicevic [2009]

Vicka Ivankovic [2008]

Vicka Ivankovic [1983]

Vicka Ivankovic [2007]

Vicka Ivankovic [1988]

Vicka Ivankovic

Ivan Dragicevic [2003]

Ivan Dragicevic [2004]

Ivan Dragicevic

Ivanka Ivankovic [1983]

Ivanka Ivankovic [1989]

Ivanka Ivankovic

Pétar Ljubicic [2004]

Pétar Ljubicic [2006]

Pétar Ljubicic [2008]

Slavko Barbaric [1987]

Gabriele Amorth [2002]

Jakov Colo

Jakov Colo

Jakov Colo [2007]

Marija Pavlovic [2008]

Marija Pavlovic [1989]

Marinko en Dragico Ivankovic [1983]

Damir Coric [1983]

Marica Kvesic [1983]

John en Andja Setka [1983]

Jelena Vasilj [2002]

Jelena Vasilj en
Marijana Vasilj [1]

Jelena Vasilj en
Marijana Vasilj [1]

Zlatko Zudac [1999]

Bisschop Hnilica [2004]





Overige Weetjes

Bestemming van de Ziel

Theresia van Lisieux
over het Vagevuur

Maria Simma

De invloedrijkste vrouw

Engelen

Twaalf stappen voor een gelukkig heengaan

Twaalf fabels over het Katholieke geloof

Pater Pio en Karol Woijtyla

San Nicolàs de los Arroyos

La Madonna del Ghisallo

O.L.V. Van den Oudenberg

Fatima:
Reeds eeuwen Mirakels

Jacinto Marto uit Fatima
door Fr. Robert J. Fox

Profetieën nemen hun tijd

Jacinto Marto uit Fatima
door Zr. Lucia Dos Santos

Ingrid Betancourt

Dikwijls gewichtige feiten
nà verschijningen

satans opzet

De Graal van Valencia

Notre-Dâme du Laus

Kibeho, Rwanda

Esther en Mordechai

Monte Cassino

Gods adres

Jezus' geboortekerk [1]

Jezus' geboortekerk [2]

De Komeet Lulin

De Komeet Elenin

De Komeet Honda

Samuel Alexander Armas

De Geur van Regen

Jaar van de Priesters

Dr. Gloria Polo's terugkeer

Ian McCormack: Een blik
in de eeuwigheid

Middel tegen komende pandemie

Kim Phuc

Michael Anderson

Zeven kenmerken
van een goede vader

O.L.V. van Las Lajas

Vaders Liefdesbrief

O.L.V. van Ocatlàn

Elena Desserich

Rom Houben

Overlijden Mari-Loli Mazon

Advent

Gered door een engel?

Kerst in de loopgraven

Mgr. Peter Savelbergh

Ontdekking v/d sarcofaag v/d H. Philomena

De Heilige Mis

Petrus Lombardus

Oscar, de kat

Tieners, geef hen nooit op!

Ontdekking te Nazareth

Efeze: Maria's Huis

Wonderdadige Medaille

De rivier Kwai

De Exodus

Valentino Mora

Het vijfde Maria Dogma

Elizabeth Kindelmann

H. Louis de Montfort

H. Clelia Barbieri's
miraculeuze stem

Steven en Djaingo

Het wonder van San José

Aalst, België's 9/11

Het getal 11

Maria en het getal 101

Sterven op 33

Is dit St. Jozef's graf?

Het Kerstverhaal
en Koning Herodes

De Kardinale Climax

Winterzonnewende 2010

En de maan werd rood

Schoonheid van Wijwater

De dag die ontbrak

Het celibaat

De vierde ruiter van de Apocalyps

De maagdelijke geboorte

Jordanië claimt oudste christelijke vondst

Colton Burpo versus Stephen Hawking

H. Gelaat van Manoppello

Padre Pio: under investigation

Grace

Michael Browns retreat

7 niveau's van het liegen

De dood van Sint Jozef

De dood van Maria

Betekenis van Maria's naam

Het Aramees in opmars

De Bosnische pyramiden

Brugge, het Jeruzalem van het Noorden

Wonder te Skopje


Diverse Profetieën
Miscellanous Prophecies

Profetieën nemen hun tijd

Is dit de tijd waarover ze spraken?

Garabandal [1961-65]

Israël en Bijbelse Profetie

Pinksterprofetieën 1975

Quito [17de eeuw]

Kenmerken v/d antichrist

A.C. Emmerich [1]

A.C. Emmerich [2]

De Kremna Profetieën

Hildegard van Bingen

Belpasso [1986-88]

2 Noorse profetieën

La Salette [1846]

Anna Maria Taigi

Diversen

Heilige Mechtildis

Non van Tours

Heilige Nilus

Bernardine Von Busto

Non van Bellay

Kloosterling Hilarion

Don Giovanni Bosco

Elizabeth Canori Mora

Judah Ben Samuel

Jeanne Le Royer

Giacchino di Fiore

Bartholomeüs Holzhauser

Madeleine Porsat

De profeet Daniël

Kibeho, Rwanda

Ida Peerdeman

H. Ireneüs van Lyon

Methodius van Olympus

H. Hippolytus van Rome

Firmanus Lactantius

De Berkenboomprofetieën

Dr. Arnold Fruchtenbaum

H. Ephraïm de Syriër

H. Cesarius van Arles

Columba van Ierland

Elena Aiello

Beda, de eerbiedwaardige

Odilia van de Elzas

Johannes Damascenus

Adso, de Monnik

Anselmus van Canterbury

H. Vincent Ferrer

Joachim van Fiore

Johannes Friede

Thomas van Aquino

John of the Cleft Rock

Franciscus van Paola

H. Birgitta van Zweden

Robertus Ballarminus

Dionysus van Luxemburg




















Het Laatste Geheim

1. Een enorm mysterie

2. Sterk en zedig

3. Dagen van duisternis

4. Moeder van de Heer

5. Boven de zon

6. Gog en Magog?

7. Door de straten van de stad

8. Vanop de hoogste bergen

9. Kleine geheimen

10. Klokslag twaalf

11. Lichten, geluiden, graven

12. De klokken luiden

13. Donderslag in de verte

14. Geheime aanwezigheid

15. Vuurzuil

16. Geheimen van de Rozenkrans

17. Het voorteken

18. De zeven

19. Het voorgevoel

20. Signalen en vloeken

21. Afschuwelijke wonderen

22. De kastijding

23. Naschok

24. Waar duivels beefden

25. Geheime Martelaren

26. Geheim van de gehoorzaamheid

27. Geheim van het vertrouwen

28. Ik wacht op u

29. De geest van opstand

30. Genade en rechtvaardigheid

31. De Profetie

32. Voorbij de grenzen
van de kennis

33. Geheimen in
Amerika en Europa

34. Geboren in de hel

35. Cathérina's geheim

36. Geleende tijd

37. Ik zal uw Moeder zijn

38. Het grote Teken

39. Koningin van de Eeuwigheid











Thomas à Kempis
De navolging van Christus

Boek 1.1

Boek 1.2

Boek 2

Boek 3.1

Boek 3.2

Boek 3.3

Boek 4.1

Boek 4.2



Novenen

Maria Onbevlekte Ontvangenis

OLV van Lourdes

OLV Van Fatima

OLV Van Banneux

OLV van de Berg Carmel

OLV Hemelvaart

H. Maagd van de Wonderdadige Medaille

Maria Lichtmis

Don Bosco

Maria Boodschap

Sint Jozef

Heilige Familie

Goddelijke Barmhartigheid

Heilige Geest

Kindje Jezus

Engelbewaarder

Aartsengel Michaël

Aartsengel Gabriël

Franciscus van Assisi

Antonius van Padua

Pater Pio

Heilige Benedictus

Heilig Hart van Jezus

Heilige Rita

Sint Valentijn

OLV van Altijddurende Bijstand

Jean Marie Vianney

Theresia van Lisieux

Maria, die de knopen ontwart

OLV van de Bezoeking

Zielen in het Vagevuur

Kracht van het Kruis
tegen het kwade

H. Gelaat van Jezus

Hart van Jezus en Maria

Kindje Jezus van Praag

OLV van Genezing

Miraculeuze Maagd

Pater Damiaan

Heilige Anna

H. Maria Goretti

Heilige Peregrinus

Heilige Expeditus

Sint Joris

H. Margareta van Cordoba



Films

Padre Pio

The Miracle of Our Lady of Fatima

The 13th Day

Het Lied van Bernadette

One Night with the King

Faustina

Docu: Faustina Kowalska

Docu: Mariaverschijningen

Docu: OLV van Guadalupe

Vincentius a Paolo

Sint Paulus

Sint Petrus

Docu: Pater Damiaan

Passion de Jeanne d'Arc

Story of Father Damien

Docu: Garabandal

Exorcism of Emily Rose

The Nativity Story

Don Johannes Bosco

The Passion of The Christ

King David

Romero

Jean de Florette

Manon des Sources

Abraham

Mozes

Solomon

Jacob

Francesco

A man for all seasons

The Apocalypse

Docu: H. Maria Goretti

Docu: The birth of Israël

Docu: The six-day war

Docu: Ghosts of Rwanda

Becket

Gospel of Luke

Gospel of Matthew

Gospel of John

Acts

Unsolved mysteries

Joseph

Samson and Delilah

H. Rita van Cascia

Thérèse de Lisieux

Isaak, Jacob & Esau

Fray Martin de Porres

Lourdes [2000]

Clara & Francisco

Maria Goretti

Mother Theresa




Astronomische verschijnselen

28/11/2011



Blog tegen de wet? Klik hier.
Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs

 

Real Time Web Analytics

Page Content

Page Content