In het begin van de jaren zestig bekleedde Angelo Battisti twee belangrijke plaatsen binnnen de Kerk. Hij was de beheerder van Pater Pio Hospitaal, de Casa Sollievo Della Sofferenza, gelegen aan de overzijde van het Kapucijnenklooster te San Giovanni Rotondo en daarbovenop had hij een belangrijke functie in het Vaticaans staatssecretariaat. Heen en weer reizen tussen Rome en San Giovanni was voor hem wekelijkse kost en hij stond gekend als een persoonlijke vriend van Pater Pio. Aldus was het al bij al dan ook niet ongewoon dat een collega in het secretariaat, Guglielmo Zannoni, hem in november 1962 vroeg, om een dringende brief te overhandigen aan Pater Pio. Zannoni had de brief gekregen van een Poolse Monseigneur die uiteindelijk Kardinaal zou worden, Andrej Deskur. Maar deze belangrijke brief was niet door Deskur zelf geschreven, maar door een Poolse bisschop uit Krakow, genaamd Karol Wojtyla.
Bischop Woijtyla was in Rome als lid van het Poolse episcopaat dat de opening bijwoonde van het Tweede Vaticaanse Concilie dat bijeenkwam in oktober. Niet lang na zijn aankomst te Rome, ontving hij verontrustend nieuws over een heel goede vriendin en medewerkster, Dr. Wanda Poltawska. Wojtyla kende Poltawaska en haar echtgenoot Andrei reeds uit de beginjaren van zijn priesterschap in Krakow. Ze was heel actief in een aantal Katholieke jeugdbewegingen in Polen, voor de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Maar toen de Nazis aan de macht kwamen, werd ze gearresteerd en voor 5 jaar opgesloten in een concentratiekamp, waar ze een intens lijden onderging. Samen met overige katholieke vrouwen werd ze aan "medische experimenten" onderworpen door de nazidokters van het kamp.
Na de oorlog hervatte ze haar universitaire studies en haar betrokkenheid bij de katholieke jeugd. In die tijd was Karol Wojtyla door zijn meerderen aangesteld in de Sint Florian Parochie, in het centrum van Krakow als kapelaan voor de studenten. Dit stelde hem in staat om met jonge mensen om te gaan. Zo hield hij conferenties over theologie en filosofie, gebieden waarin hij reeds een graad had behaald. Deze conferenties waren zeer geliefd en waren een groot succes, ook bij het jonge koppel, Wanda en Andrei die de faculteit geneeskunde volgden.
De band tussen deze nieuwe prelaat en deze die zijn toespraken en gesprekken bijwoonden was heel stevig omwille van zijn charisma, intelligentie en zijn warmte. Hij werd de spirituele leider en mentor van een heel hechte kring vrienden. Spoedig volgden kleine groepen studenten, bezield om meer te weten te komen over de menselijke, sociale an godsdienstige gesprekken die Woijtyla leidde, hem op bergretraîtes die een week duurden. Er was tijd voor natuur, wandelen, kayaken, kamperen en gebed. Alhoewel Polen onder de dominantie van de Sovjets was, vierden ze de Eucharistie in openlucht, wat verboden was door het regime. Deze excursies werden een aantal malen per jaar gehouden en werden gewoonlijk bijgewoond dooor de Poltawskas. Gespecialiseerd in psychiatry en familie leverde het paar een aantal belangrijke bijdragen aan de groepsgesprekken over het huwelijk, welke een grote indruk maakten op Wojtyla. Vele van hun ideeën heeft hij ingewerkt in zijn eerste non-fiction boek "Liefde en Verantwoordelijkheid" uit 1960, en beïnvloedde uiteindelijk ook de encycliek van Paus Paulus VI Humanae Vitae.
De jonge priester had ondertussen zijn beide ouders en zijn broer verloren en had geen enkele hechte familie meer. Maar zijn eenzaamheid werd verzacht door zijn innige vriendschap met de Poltawskas. Hun familie was ondertussen uitgebreid met vier kinderen. Wojtyla was zo verwant met hen dat zij hem "nonkel" noemden.
Terwijl de jaren voorbijgingen, verwierf Wojtyla twee doctoraten, werd professor aan de universiteit en werd tot hulpbisschop van Krakow benoemd. Dan, tijdens zijn deelname aan het Tweede Vaticaanse Concilie in Rome, ontving hij het tragische nieuws van zijn geadopteerde familie dat bij Wanda een darmtumor was ontdekt. De chirurgen besloten over te gaan tot operatie en als de tumor kwaadaadig was, zou ze maar achttien maanden meer te leven hebben. Er werd haar verteld dat de kans op een kwaadaardig gezwel 95% was.
Toen dit nieuws bisschop Woijtyla bereikte, vroeg hij onmiddellijk om gebeden van overige priesters, vrienden en zusters. Woijtyla zelf bad heel intens dat de vrouw zou gespaard blijven van een nieuwe tragedie, na vijf harde jaren in een concentratiekamp. Dr. Poltawaska was slechts 40 jaar en haar vier kinderen hadden haar nog nodig. Spoedig gingen de gedachten van de Poolse bisschop naar een man die hij sinds 15 jaar niet meer had gezien, een man voor wiens godsvrucht en gebed hij een groot respect had.
Karol Woijtyla's bezoek aan Pater Pio
In de zomer van 1947 was Woijtyla in Rome voor een studieprogramma van twee jaar, waarin hij werkte aan zijn eerste doctoraat. Uiterst geïnteresseerd in het mystieke en de spiritualiteit van de Karmelieten had hij als onderwerp voor zijn onderhandeling gekozen voor de mystieke theologie van Heilige Johannes van het Kruis. Het was daar dat hij voor het eerst hoorde van een andere Katholieke mysticus, maar dan een Kapucijn, wiens faam nog niet gekend was achter het ijzeren gordijn. Hem werd verteld dat hij de wonden van Christus droeg, de enige priester tot dusver, een hij leefde op een 6-tal uur afstand van Rome per bus en met de trein.
Tijdens een vakantieperiode in het schooljaar, besloot Woijtyla deze moderne mysticus op te zoeken, Padre Pio van Pietrelcina. Hij verbleef bijna een week in San Giovanni Rotando die zomer en had de gelegenheid om de misvieringen van Pater Pio bij te wonen en te biechten te gaan bij de heilige man. Klaarblijkelijk werd dit niet een gewone ontmoeting en de twee spraken lang met elkaar tijdens Woijtyla's verblijf. Hun gesprekken gaven later aanleiding tot het gerucht, nadat de Poolse prelaat tot Paus werd verkozen, dat Pater Pio zou hebben voorspeld dat hij ooit paus zou worden. Dit verhaal blijft tot op vandaag bestaan, zelfs als heeft Paus Woijtyla dit zelf ooit tweemaal ontkend. Een eerste maal in 1984, toen bisschop Flavo Carraro hem er persoonlijk om vroeg en ook Mgr. Riccardo Ruotolo, directeur van het Pater Pio hospitaal, stelde hem drie jaar later dezelfde vraag. Bij beide gelegenheden ontkende de Heilige Vader vriendelijk dat Pater Pio ook zo'n voorpelling had gedaan.
Toen hij naar Rome terugging, bereikte hem het nieuws over de onomkeerbare toestand ban zijn dierbare vriendin Wanda Poltawska. Een heelkundige ingreep om de grootte van de tumor in te dijken was slechts een paar dagen verwijderd. Zonder tijd te verliezen nam hij de pen ter hand en schreeft haastig een korte en dringende brief in het latijn aan Pater Pio. De brief, geschreven op het kantoor van het bisdom van Krakow, was gedateerd op 17 november 1962. In het kort schreef de bisschop:
"Eerbiedwaardige Vader, Ik vraag om uw gebeden voor een moeder met vier jonge kinderen, die in Krakow, Polen, leeft (tijdens de laatste oorlog zat ze vijf jaar in een Duits concentratiekamp) en nu is haar gezondheid, zelfs haar leven in gevaar omwille van kanker. Bid dat God, door tussenkomst van de Meest Gezegende Maagd, genade mag hebben over haar en haar familie. Meest verbonden in Christus, Karol Woijtila."
Daar het noodzakelijk was dat de brief zo spoedig mogelijk zou ter plaatse zijn, handelde hij via tussenpersonen, waarbij hij de hulp invroeg van Angelo Battisti om het persoonlijk te overhandigen aan Pater Pio. Battisti's plaats op het Staatssecretariaat van het Vaticaan en als directeur van Pater Pio's hospitaal verzekerenden hem van een zo spoedig mogelijke persoonlijke overhandiging van de brief aan de heilige. Aan Battisti werd verteld dat de brief uitermate belangrijk was, en er werd hem gevraagd om onmiddellijk te vertrekken om de brief te overhandigen aan Pio. De haastig opgeroepen boodschapper heeft later ooit opgemerkt: "Ik heb nooit zo'n dringend verzoek gekregen. Ik ging naar huis om mijn wagen en vertrok onmiddellijk."
Dit kan niet worden geweigerd
Battisti reed naar het klooster van San Giovanni Rotondo en ging onmiddellijk naar Pater Pio's kamer. Daar vond hij de priester met zijn hoofd gebogen over zijn borstkas, geheel in beslag genomen door het gebed. De boodschapper haalde de omslag te voorschijn en legde uit dat het een dringende aangelegenheid betrof. Zonder te bewegen, antwoordde Pio eenvoudig, "Open de brief en lees hem voor." Hij luisterde in stilte terwijl Angelo Battisti de brief voorlas en ook daarna bleef Pater Pio stil. Nu was Battisti verbaasd dat dit schrijven zo dringend diende te worden afgegeven, zoals de stortvloed van dagelijkse dringende verzoeken over zaken van leven en dood die Pio bereikten en waarbij om zijn gebeden gesmeekt werd. Uiteindelijk richtte de Padre zijn hoofd op en draaide hij zich met een ernstig gelaat naar zijn boodschapper: "Angelo, aan dit verzoek [questo] is het niet mogelijk om 'nee' te zeggen!". Dan buigde hij opnieuw zijn hoofd en hervatte hij het gebed.
Battisti begreep dat, door het gebruik van de term [questo], een mannelijk voornaamwoord, Pio verwees naar de persoon die de brief had gestuurd. Op zijn weg terug naar Rome dacht hij aan de vele jaren dat hij Padre Pio had gekend en hoe elk woord dat hij sprak voorzichtig was gekozen en een diepere betekenis had. Hij gebruikt niet de vrouwelijke term [questa], dat naar het verzoek zelf of naar de brief zou hebben verwezen. Nee, het was [questo] - hij die het gezonden had - kon het niet worden geweigerd. Maar wie was die Poolse bisschop? Alhoewel Battisti op het Staatssecretariaat werkte had hij nog nooit van deze man gehoord. Ook zijn collega's, eenmaal terug op het Vaticaan, konden zijn vraag niet beantwoorden. Waarom dan beschouwde Padre Pio hem dan als zo belangrijk?
De operatie om de tumor uit Dr. Poltawska's darmen te verwijderen was gepland op een vrijdag, eind november 1962. Op zaterdag telefoneerde Bischop Woijtyla naar de echtgenoot van de zieke vrouw om te vernemen of de tumor al dan niet kwaadaardig was. Adrei begon uit te leggen dat de operatie niet had plaatsgevonden omdat de dokters vonden dat ze niets konden doen. Hierop begon de bisschop onmiddellijk zijn vriend te troosten in het geloof dat de kanker niet te opereren was. Andrei kwam tussen: "O nee...u begrijpt het niet...de dokters werden uitgedaagd door een mysterie...ze konden niets meer vinden." Het gezwel dat eerder door de dokters was vastgesteld, was nu volledig verdwenen! Voor Bisschop Wojtyla, was er echter maar één uitleg mogelijk voor deze genezing: de gebeden van Padre Pio hadden de hemel bereikt.
Tot nu toe wisten de Paltawaskas niets van de brief van hun vriend naar de heilige man van de Gargano, en het is pas later dat zij hier achter kwamen. In feite had het echtpaar nog nooit gehoord van Pater Pio, want Polen was een afgezonderd land achter het ijzeren gordijn en er was voor hen weinig mogelijkheid om meer te leren over gebeurtenissen in de vrije wereld en dus dacht Wanda dat de bijna onmogelijke genezing er kwam omdat er geen tumor was, maar dat het een gewone ontsteking was dat uiteindelijk uit zichzelf genas.
Toen hij het goede nieuws had vernomen schreef Bischop Woijtyla een tweede brief naar Pater Pio, waarbij hij hem deze keer bedankte om bij God tussen de komen voor deze moeder met vier kinderen. In deze brief van 28 november, opnieuw in het Latijn, vertelde hij dat een Goddelijke interventie er had voor gezorgd dat de dokter geen enkel spoor van de tumor meer kon terugvinden.
"Eerbiedwaardige vader, de vrouw uit Krakow, Polen, en moeder van vier kinderen, was voorafgaand aan de dag van de operatie op 21 november, plots genezen. Dank tot God, en ook aan u, eerbiedwaardige vader. Ik schenk u de grootst mogelijke dankbaarheid in de naam van deze vrouw, haar echtgenoot en geheel haar familie. In Christus, Karol Wojtyla, hulpbisschop van Krakow."
Opnieuw werd de brief toevertrouwd aan Angelo Battisti, met instructies van het Vaticaan om deze onmiddellijk over te brengen naar San Giovanni Rotondo. Hij vertrok onmiddellijk en toen hij de kloostergemeenschap bereikte van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid, benaderde de boodschapper Pater Pio in zijn cel. Zoals daarvoor, gaf Pio het simpele bevel: "Open het en lees." Deze keer was Battisti uitermate nieuwsgierig en toen hij luidop het "buitengewone en ongelofelijke nieuws" voorlas, richtte hij zich tot Pater Pio om hem te feliciteren. Maar de Pater was verzonken in gebed: "Het leek alsof hij mijn stem niet eens had gehoord toen ik de brief voorlas. De minuten gingen voorbij in stilte en uiteindelijk vroeg de Padre aan Angelo om de brieven van Bisschop Woijtyla bij te houden, omdat ze op een bepaalde dag heel belangrijk zouden worden.
Toen hij terug was in Rome, bewaarde Battisti de brieven dan ook op een uiterst veilige plaats en terwijl de jaren voorbijgingen was hij ze bijna vergeten. Dan, na zestien jaar, kwam de avond van 16 oktober 1978. Verzameld met het volk op het plein voor de Sint-Pietersbasiliek, wachtte hij ongeduldig op de afkondiging van de naam van de nieuwe paus. Toen hij de woorden "Karol Woijtyla" hoorde stond Battisti aan de grond genageld. Zijn eerste gedachten gingen naar de woorden van Padre Pio van lang geleden: "Angelo, aan dit verzoek [questo] is het niet mogelijk om 'nee' te zeggen!" en hierop kwam er tranen in Battisti's ogen.
Bevestiging van het Mirakel
Vijf jaren na haar plotselinge genezing in 1962, kreeg Wanda Poltawaska de uitzonderlijke gelegenheid om vanuit het communistische Polen naar Rome te mogen reizen en informatie over de heilige Padre Pio bereikte haar langs alle kanten en ze vernam van de brieven die Woijtyla naar hem had gezonden, waarin hij verzocht om zijn gebeden en hem vervolgens bedankte voor haar genezing. Maar als medicus zelf was ze nog steeds geneigd om te geloven dat de afwezigheid van enige tumor op de operatietafel het gevolg was van een verkeerde diagnose. Het was moeilijk voor haar om ""een bovennatuurlijke tussenkomst te begrijpen."
Zij wou dus meer te weten komen over Padre Pio, woonde zijn Mis bij, en ontmoette hem in eigen persoon. Ze reisde van Rome naar San Giovanni Rotondo in mei van 1967. Ze had een monnik eerder aangesproken over haar komst en op de morgen van haar aankomst werd ze door de sacristie geleid naar een zetel nabij het altaar voor Padre Pio's Mis van 5 uur. Aldus kon ze heel dichtbij de Kapijcijn observeren "...met een ongelofelijke intensiteit en met een uitdrukking van lijden op zijn gelaat." Voor haar betekende Padre Pio's Mis veel meer dan de aanwezigheid van God tijdens de consecratie van de Heilige Mis. Ze was bij machte om de Passie van Christus zelf te volgen omdat deze stond geschreven op het aangezicht en te zien was aan het lijden van Padre Pio, naarmate de Mis vorderde. De gestigmatiseerde priester, zijn eigen strijd, de bloedvlekken uit zijn wonden, het zweet dat van zijn voorhoofd liep, aanriep het gevoel van Christus' eigen Calvarie. "De offerplechtigheid aan het altaar was werkelijk de verafbeelding van de Passie van Christus."
Na de mis, verzamelde Wanda zich met velen in de sacristie, wachtend om de heilige Padre te groeten. Stappend op zijn doornagelde voeten, bevond hij zich dicht bij haar. Toen hij naar het volk keek, stopte hij, en staarde hierop onmiddellijk naar haar. Een glimlach kwam dan op zijn gelaat, toen kwam hij nader en haar een streling gaf over het hoofd en zei: "Adesso, va bene?" Zij stond sprakeloos. De andere vrouw naast Dr. Poltawska was nieuwsgierig wie ze was daar ze opmerkelijk was uitgekozen door de geliefde Padre. Alles was ze kon zeggen was: "Ik kom van Polen".
Op het moment dat Padrio Pio's ogen haar zagen, begreep ze dat hij haar had herkend en er nu zeker van was dat ze geen operatie nodig had een aantal jaren geleden omwille van hem. Het was niet omwille van een verkeerde diagnose, maar omdat..." deze monnik in mijn leven is gekomen op zo'n buitengewone manier omdat de aartsbisschop van Krakow erom had gevraagd. En Padre Pio wist nog van de tijd dat hij het dringende verzoek kreeg van Karol Woijtyla en dat deze 'questo' niet kon worden geweigerd.
07-01-1980
De invloedrijkste vrouw ter wereld
De invloedrijkste vrouw ter wereld
De Heilige Maagd Maria, ook gekend als de Gezegende Moeder is de meest invloedrijke en de machtigste vrouw ter wereld. Een groot gedeelte van de 1,2 miljard katholieken praten regelmatig tot haar, velen zelfs alle dagen in hun vragen om raad en advies. Protestanten eren haar bijzondere rang in de geschiedenis en eveneens de Koran spreekt met veel respect over Haar. Zij was een jong joods meisje toen Zij de geschiedenis veranderde. Op het grootste gedeelte van de aardoppervlakte wordt Zij vereerd en Zij deed dit door maar één woord te zeggen: "ja."
Zij verricht wonderen en troost de mensen. Zij bezoekt regelmatig kinderen en andere uitverkorenen om boodschappen over te maken aan de mensen. In Fatima verrichtte Zij het zonnewonder om Haar aanwezigheid te bewijzen. Zij is zo een grote bron van genade dat er gezegd wordt dat de Heilige Petrus u adviseert om bij Haar langs te gaan om alsnog de Hemel te kunnen binnengaan. Zij is heel goed in het verijdelen van het kwade. Het was Maria die te Medjugorje zei dat Zij de kogel deed afwijken bij de aanslag op Johannes Paulus II. Zij is de hoofdbron van kracht van vele mensen die deze wereld draaiende houden. Zonder haar werkt er niets. Zij beschermt landen. U kan niet tegelijk enerzijds van Maria houden en haar anderzijds verachten. Zij is de beste onderwijzeres. Zij is tegelijk heel moedig en heel nederig en vredelievend. Zij is niet progressief, noch agressief. Zij is een vaste waarde.
Jaarlijks wordt Zij in alle continenten van deze wereld door miljoenen en miljoenen bedevaarders telkens opnieuw bezocht en vereerd. Zij is de steun en toeverlaat van alle pelgrims te Lourdes, Mexico, Zuid-Amerika, Fatima, Knock, Banneux, Beauring, La Salette, Medjugorje, Garabandal, Laus, Japan. Zij is de steun van miljoenen mensen. Zij is de Koningin van de Vrede. Wij mogen gelukkig zijn dat Zij onder ons is.
Paus Benedictus XVI zegt over haar: de bijzondere bescherming van de zonde van de Maagd Maria, verwijdert Haar niet van de mensen maar brengt Haar eerder dichter tot ons.
Benedictus XVI bevestigde dit vanuit uit Lourdes, waar hij de 150ste verjaardag van de verschijningen aan Bernadette Soubirous herdenkt. Vóór het bidden van de middagse Angelus, zei de Heilige Vader dat het voorrecht van de Onbevlekte Ontvangenis, "welke Maria buiten onze voorwaarden plaatst, Haar niet meer afstandelijk van ons maakt, maar Haar integendeel dichter tot ons brengt."
Hij verduidelijkte: "Terwijl de zonde verdeelt en uit elkaar drijft, brengt Maria's zuiverheid haar oneindig dichter tot ons, trekt het iedereens aandacht en doet het ons verlangen naar het ware goede. U ziet het zowel hier te Lourdes als in overige vereringsplaatsen van Maria: massa's mensen komen naar Haar toe om Haar de meest intieme gedachten en de diepste hartewensen toe te vertrouwen."
"Dat wat velen uit schaamte of uit nederigheid niet durven toe te vertrouwen aan hun meest dierbare, vertrouwen ze aan Haar toe, de zuiverste reinheid, aan Haar Onbevlekte Hart, in alle eenvoud en zonder franjes, in waarheid. Voor Maria twijfelt niemand om zijn of haar zwakte, vragen of twijfels, hoop of wens uit te drukken en dit omwille van Haar reinheid.
De Paus zegt dat Maria ons op deze wijze de weg naar God toont: "Zij leert ons om Hem te benaderen in waarheid en eenvoud", zegt hij, "Dankzij haar ontdekken we dat het christelijke geloof geen last is, maar als een vleugel die ons hogerop kan brengen en ons doet bescherming zoeken in Gods omhelzing."
Benedictus XVI ging verder door te zeggen dat de genade van de Onbevlekte Ontvangenis niet alleen een "persoonlijke genade" is, maar eerder "een genade voor iedereen, aan de hele mensheid geschonken door God."
"In Maria," vervolgde hij, "kan niet alleen de Kerk zich bezinnen over haar bestemming, maar kan ook iedere gelovige nadenken over de volmaakte vervulling van zijn of haar roeping. Dat elkeen van u steeds dankbaar mag blijven voor wat God door het mysterie Maria verlangt te onthullen, met betrekking tot Zijn plan tot redding van de mensen, een mysterie waar ieder van ons heel innig is bij betrokken daar, vanaf de hoogte van Zijn Kruis dat wij vandaag vieren en verheerlijken, Jezus zelf ons heeft onthuld dat Zijn Moeder ook onze Moeder is."
"Aangezien wij kinderen van Maria zijn, kunnen wij ons voordeel halen uit alle genaden die aan Haar zijn verleend, de onvergelijkbare waardigheid die door Haar Onbevlekte Ontvangenis over ons allen, Haar kinderen, schittert.
05-01-1980
Vicka's getuigenis
Vicka's getuigenis
In Mirjanas getuigenis kon u reeds lezen dat Ivanka en Mirjana de eerste meisjes waren die op de Podbrdo Onze-Lieve-Vrouw hadden waargenomen. Later die dag ontmoetten zij Milka Pavlovic, een meisje van dertien jaar, dat blij was hen te zien en riep "Kom met me mee, de schapen halen." En zo gingen ze nu met zijn drieën terug naar dezelfde plaats waar ze de gedaante van de jonge vrouw hadden gezien.
Toen ze daar aankwamen onderscheidden Mirjana en Milka duidelijk de Heilige Maagd. Zij droeg een kind in haar armen en Mirjana zag dat deze verschijning een kleed droeg dat niet naar de mode van die tijd was. Ivanka was er nog meer van overtuigd dat het de Heilige Maagd was. Terwijl zij daar als aan de grond genageld de hemelse verschijning aanschouwden kwam ik voorbij.
Ik woonde bij mijn moeder Zlata en mijn broers en zussen in Bijakovici, terwijl mijn vader Pero in Duitsland werkte. Ik was vermoeid teruggekomen van Mostar, na een proefwerk wiskunde voor mijn overgangsexamen in de textielschool. Na een middagslaapje ging ik op weg naar de vaste ontmoetingsplaats met mijn vriendinnen, Ivanka en Mirjana, de plaats dus waar Maria voor het eerst aan Ivanka en Mirjana verscheen.
Wanneer ik richting Podbrdo liep, zag ik vanuit de verte dat hun blik was gericht naar één punt. Ik dacht dat zij een adder zagen kruipen, maar ik was nauwelijks bij hen, toen Mirjana met haar vinger wees: "Kijk, de Gospa!"
Ik keek niet, en was eigenlijk diep bedroefd omdat er op zo'n wijze, zonder respect over Onze-Lieve-Vrouw werd gesproken. Ik nam mijn sandalen bij de hand en rende naar het dorp terug, waar ik mij, buiten adem en nat van het zweet, op een steen liet neerploffen. Ik was nog niet gekalmeerd toen twee jongens kwamen aangelopen, de twintig jaar oude Ivan Ivankovic en de zestienjarige Ivan Dragicevic. Ik deed mijn verhaal en smeekte de jongens met mij mee naar boven te gaan: "Het is niet dat ik beweer dat ik de Heilige Maagd heb gezien, maar ga met me mee, ik ben te bang om er alleen terug te keren."
De belangrijkste boodschappen die Onze-Lieve-Vrouw mij heeft gegeven zijn gebed, vrede, bekering, vasten en de biecht. Onze-Lieve-Vrouw beveelt aan dat we dagelijks de drie mysteries van de rozenkrans bidden, tweemaal vasten in de week op brood en water, op woensdag en op vrijdag en te bidden voor een sterk geloof en hiermee bedoelt Zij niet enkel met woorden maar met een open hart; zodat het gebed een ware vreugde zou worden voor ieder van ons.
Zij gaf het volgende mooie voorbeeld: "Jullie hebben elk in huis bloemen staan. Als u deze bloemen elke dag wat water geeft zult u zien dat de bloem groeit om uiteindelijk een mooie roos te worden. Het is hetzelfde met onze harten. Als we elke dag enkele woorden van gebed met het hart in ons hart plaatsen, zult u merken dat uw hart groeit om zo mooi te worden als die roos. En als u een paar dagen ophoudt met deze bloem water te geven, zult u merken dat deze verwelkt, alsof ze nooit heeft bestaan.
Onze-Lieve-Vrouw zegt: "Wanneer het tijd is voor het gebed zeggen velen onder u dat u te moe bent voor vandaag. Nu valt het mij te zwaar, ik zal het uitstellen tot morgen. En dan komt 's anderendaags en dan overmorgen en zo nemen we stilaan afstand van het gebed en laten wij het slechte toe om ons meer en meer beïnvloeden. Een bloem kan niet overleven zonder water en op dezelfde wijze kan ons hart niet leven zonder de genade van God. Gebed met het hart kan niet worden ingestudeerd of aangeleerd, het kan enkel worden geleefd, door elke dag een stap voorwaarts te maken.
Wanneer Onze-Lieve-Vrouw over het vasten spreekt, zegt Zij dat mensen met gezondheidsproblemen niet hoeven te vasten, maar iets kunnen laten wat hen dierbaar is op woensdag en op vrijdag. Toch zijn er mensen zonder enige gezondheidsproblemen die beweren dat ze na het vasten hoofdpijn hebben of dat ze zich duizelig voelen, maar de Gospa zegt hierover dat zij die uit liefde voor Haar of voor Haar Zoon vasten, hierbij geen problemen hebben. Het enige wat ze missen is een sterke wil. Onze-Lieve-Vrouw vraagt onze volledige bekering en zegt: "Lieve kinderen, jullie denken allen dat Ik en Mijn zoon bij uw problemen of ziekte steeds ver weg zijn, integendeel, Wij zijn steeds dicht bij u, maar u moet uw ogen openen om te begrijpen hoeveel Wij van u houden. Ik wil van u allen dat u kleine opofferingen brengt."
En Zij zou zo gelukkig zijn indien we de zonde zouden kunnen achterwege laten. Zij zegt: "Ik geeft u Mijn liefde en vrede. Ontvang het, aanvaard het en neem het mee naar uw familieleden en uw vrienden. Zij geeft Haar zegen aan ieder van ons en Zij bidt voor elk van ons. Zij zou zo gelukkig zijn als we de rozenkrans in onze families of onze gemeenschap zouden bidden of als de ouders tezamen met hun kinderen zouden bidden zodat de families zouden verenigd zijn en satan hen geen schade kan toebrengen, want deze probeert steeds iedereen in de war te brengen, ook in onze gebeden en in onze vrede. Ze beveelt ons aan om onze gebeden te versterken en zegt dat het enige wapen tegen satan de rozenkrans is. Zij vraagt om steeds een gezegend voorwerp bij ons te hebben of te dragen, een teken, zodat wij onszelf zouden beschermen tegen de duivel.
De Heilige Mis moet op de eerste plaats komen, want het is het meest belangrijke en het Heiligste Moment. Tijdens de Eucharistieviering komt de levende Jezus tot ons. Ook moeten wij Jezus ontvangen zonder enige angst en wij mogen geen enkel voorwendsel hebben om dit niet te doen. Zij beveelt een maandelijkse biecht aan en niet alleen omdat wij een zonde hebben te biechten. Ga te biechten en vraag advies aan uw priester zodat u kunt vooruitgang maken in het leven.
Onze-Lieve-Vrouw is zeer bezorgd en in beslag genomen door de jeugd in de huidige wereld, en legt hier echt de nadruk op dat de jonge mensen door zeer moeilijke momenten gaan en dat wij hen enkel kunnen helpen door onze gebeden, met ons hart en met onze liefde. Zij zegt: "Lieve jonge mensen! Al wat deze wereld u te bieden heeft is slechts tijdelijk en de duivel wacht elk mogelijk moment af om u te beïnvloeden, satan wenst u te verontrusten en u te vernietigen. Kijk naar de vele echtscheidingen onder u. Dit is allemaal het werk van de duivel."
Onze-Lieve-Vrouw zegt dat deze tijden van grote, grote genade zijn. Zij wil dat wij Haar boodschappen aanvaarden en ernaar leven. Ze wenst dat we uitdragers worden van Haar vrede en dat we voor de vrede in de hele wereld bidden. Maar eerst en vooral beveelt de Gospa aan te bidden voor de vrede in onze eigen harten, in onze families of in onze gemeenschap. En met deze vrede bidden we dan voor de vrede in de hele wereld. Onze-Lieve-Vrouw zegt dat bidden voor de wereldvrede, zonder eerst vrede in onze harten te hebben, niet hetzelfde effect heeft.
En Maria wenst dat we meer bidden, dat we eveneens voor Haar voornemens en plannen bidden. Dat we elke dag de Heilgie Schrift zouden nemen en er enkele regels uit lezen en we naar deze woorden trachten te leven die dag. Zij beveelt ons ook aan om te bidden voor de Heilige Vader, voor alle Bisschoppen en Priesters en dat we voor de gehele Kerk bidden omdat deze onze gebeden nodig heeft. Maar in het bijzonder vraagt Zij te bidden voor de verwezenlijking van één van Haar plannen. Onze-Lieve-Vrouw is vooral bezorgd en in beslag genomen door de jonge mensen en de families. U kan zien dat Zij zoveel lijdt omdat de jonge mensen en de families zich in een heel moeilijke situatie bevinden. Ook zegt Zij dat Zij zelf voor de vrede bidt en Zij beveelt ons aan ons bij Haar aan te sluiten in haar gebeden zodat wij helpen om Haar plannen te verwezenlijken.
Wanneer Onze-Lieve-Vrouw aan mij verschijnt zie ik drie lichtflitsen en dat is voor mij een teken dat Zij op komst is. Zij draagt een grijsachtig kleed en een witte hoofddoek. Zij heeft donker haar, blauwe ogen en verschijnt op een grijsachtige wolk. Enkel of sommige feestdagen, met Kerstmis, Pasen of Haar geboortedag, komt Zij in een gouden kleed. Elk jaar op Kerstmis verschijnt Maria met de kleine Jezus in haar armen. Enkel éen keer, een aantal jaren geleden met Goede Vrijdag, verscheen Onze-Lieve-Vrouw met de volwassen Jezus, doordrenkt van het bloed met een kroon op het hoofd. Toen zei Zij: "Ik ben met Jezus gekomen omdat u zou zijn hoeveel Hij voor u allen heeft geleden." Wwanneer het Haar verjaardag is, strekken we onze handen zodat wij Haar zouden kunnen aanraken.
Het enige wat niet te beschrijven is, is Haar schoonheid. Het is een schoonheid die hier niet bestaat, een buitenaardse schoonheid. Ooit vroegen wij haar hoe het komt dat ze zo mooi is en toen antwoordde Zij: "Ik ben mooi omdat Ik liefheb." U moet dus eerst liefhebben om schoonheid te kunnen verwerven. Maar het is geen schoonheid van buiten, maar van binnen, uit het hart. Onze-Lieve-Vrouw zegt dat de mensen vandaag teveel bezig zijn met hun uiterlijke schoonheid en ze de innerlijke schoonheid en de schoonheid van hun hart volledig vergeten zijn. We zouden meer over deze innerlijke schoonheid moeten nadenken en dan zal de uiterlijke schoonheid vanzelf komen.
Jakov en Vicka zijn door Onze-Lieve-Vrouw meegenomen om de Hemel, het Vagevuur en de hel te zien. Ze waren toen thuis bij Jakov toen Maria verscheen en hen zei: "nu gaan jullie met Mij mee". Jakov vroeg: "Waarom neemt U niet alleen Vicka mee. Zij heeft meerdere broers en zussen en ik ben het enige kind dat mijn ouders hebben." Jakov dacht echt dat we nooit meer zouden terugkeren. Op dat ogenblik dacht ik: "waar gaan we nu heen, op en neer, hoe lang zal dit duren?"
Onze-Lieve-Vrouw nam mij bij de rechterjand en Jakov bij de linkerhand en Ze nam ons met Haar mee. Het plafond ging open voor ons en in minder dan een seconde bevonden we ons in het Paradijs. We zagen een enorme ruimte en een soort licht dat hier op aarde absoluut niet bestaat en we zagen mensen die allen op elkaar leken, geen magere, noch dikke mensen, allen leken op elkaar. Ze droegen allen grijze, roze en gele kleuren. Ze wandelden rond, zongen en baden en kleine engeltjes vlogen over hen. Onze-Lieve-Vrouw zei: "kijk hoe gelukkig deze mensen zijn in het Paradijs." Het is een soort geluk dat ik niet kan beschrijven en dat hier op aarde niet bestaat.
Toen wij in het Vagevuur aankwamen, zagen wij ook een enorm gebied, maar in het vagevuur konden we absoluut geen mensen waarnemen. Er was mist en nevel, maar u kon mensen horen, voelen lijden hier. Onze-Lieve-Vrouw zei dat de zielen in het Vagevuur wachten op onze gebeden zodat ze kunnen naar het Paradijs gaan.
In de hel zagen we een enorm groot vuur en dan zagen we mensen die er volledig normaal uitzagen, maar als ze door het vuur gingen ondergingen ze een soort gedaanteverandering en werden ze als vreemde dieren en je kon hen horen vloeken en God lasteren. De Gospa zei dat de mensen die naar de hel gaan, hier komen uit eigen wil. Zij zegt als er mensen hier op aarde alles tegen God doen, ze reeds in een soort hel leven en dat dit soort leven hierna enkel door gaat.
Onze-Lieve-Vrouw zegt dat er thans vele mensen op aarde zijn die geloven dat alles ophoudt na de dood, maar dat ze verkeerd denken. Eenmaal het leven op aarde is beëindigd, begint het andere. Wij zijn enkel voorbijgangers hier en het leven gaat door.
04-01-1980
Portret van de zieners
Portret van de zieners
Vicka Ivankovic-Mijatovic
Vicka Ivankovic-Mijatovic is de oudste van de zieners. Ze is geboren op 3 september 1964 te Bijakovici. Thuis waren er acht kinderen. Haar gebedsmissie is te bidden voor de zieken. Onze Lieve Vrouw verscheen voor het eerst aan haar op 24 juni 1981. Voor haar zijn de dagelijkse verschijningen nog niet opgehouden. Tot vandaag heeft Maria 9 geheimen aan haar toevertrouwd.
Op 26 januari 2002 huwde Vicka met haar echtgenoot Maria Mijatovic in de kleine gemeente Gradac, enkele kilometers ten noorden van Medjugorje. Ze hebben twee kinderen: Sophia Maria en Anton.
Vicka Ivankovic
Ze heeft een normale grootte en is slank. Haar ogen stralen steeds en het meest opvallende is haar nimmer ophoudende glimlach, waarmee ze voortdurend liefde uitstraalt. Zij is vol van energie.
Onze Lieve Vrouw vertelde haar over een tijdspanne van twee jaar (1983-1984) Haar levensverhaal. Het bestaat uit twee met de hand geschreven boeken en ze zullen worden gepubliceerd wanneer Onze Lieve Vrouw haar opdraagt dat de tijd hiervoor is gekomen.
Mirjana Dragicevic-Soldo
Mirjana Dragicevic-Soldo is geboren op 18 maart 1965 te Sarajevo. Haar gebedsmissie is te bidden voor de ongelovigen. Zij is de tweede oudste van de zieners. Mirjana is heel intelligent en is afgestudeerd aan de Universiteit van Sarajevo waar haar familie leefde.
Mirjana was het tweede meisje dat Onze Lieve Vrouw zag op 24 juni 1981 in Medjugorje. Alhoewel haar familie in Sarajevo woonde, bracht ze destijds de zomers door bij haar grootmoeder die te Bijakovici leefde. Zij had dagelijkse verschijningen tot 25 december 1982. Op deze dag ontving ze het tiende en laatste geheim van Maria en zo was zij de zienster die als eerste de tien geheimen ontving. Sinds die dag verscheen Onze Lieve Vrouw enkel nog aan haar op haar geboortedag, 18 maart en dit tot 2 augustus 1987 toen Onze Lieve Vrouw ook elke 2de van de maand aan haar begon te verschijnen om te bidden voor de ongelovigen. Mirjana zegt dat Onze Lieve Vrouw deze mensen nooit als "ongelovigen" zal omschrijven, maar als "Zij die Gods liefde nog niet gevoeld hebben" en "als we ook maar één keer de tranen in Maria's ogen zouden zien voor alle ongelovigen, we onmiddellijk zouden beginnen te bidden voor hun intenties."
Mirjana Dragicevic
Deze speciale ontmoetingen met Onze Lieve Vrouw zijn soms "locuties", soms verschijningen. De bezoeken van Maria aan Mirjana op de tweede van de maand waren aanvankelijk heel privé. Zelfs familieleden waren hier niet bij aanwezig. Mirjana sloot hierbij zichzelf op en begon te bidden. Op 2 januari 1997 vertelde Mirjana dat vanaf de daaropvolgende maand, 2 februari 1997, haar verschijningen openbaar zouden worden. Onze Lieve Vrouw nodigt iedereen uit om zich hen te voegen in het gebed tot de ongelovigen. De gelukkigen die op de 2de aanwezig zijn in Medjugorje, kunnen deze verschijningen bijwonen. Ze vinden meestal plaats in het jongenscenacolo.
Mirjana woont nu te Medjugorje en is gehuwd met een jeugdvriend, Marko Soldo. Ze hebben samen twee meisjes. Sinds de oorlog in Joegoslavië is Mirjana vooral begaan met het lot van weeskinderen.
Samen met Vader Pétar Ljubicic zal zij zich tien dagen voor de aanvang van elk geheim, biddend en vastend afzonderen. Hierop zal Vader Pétar na zeven dagen, dus drie dagen op voorhand, elk geheim openbaar maken.
Marija Pavlovic-Lunetti
Marija is de derde oudste van de groep en te Bijakovici geboren op 1 april 1965. Haar gebedsmissie is te bidden voor de zielen in het vagevuur. Zij heeft twee broers en drie zussen. Ten tijde van de verschijingen studeerde zij te Mostar, zo'n 25 km verderop gelegen.
Marija is heel sereen en diep spiritueel ingesteld. Ze is eerder teruggetrokken en zal zichzelf nooit opdringen. Deze die haar kennen, omschrijven haar als "heel mooi" omwille van haar diepe spiritualiteit, haar aandacht voor het gebed en haar nederigheid.
Marija Pavlovic
Onze Lieve Vrouw verscheen voor het eerst aan haar op 25 juni 1981. Zij heeft nog elke dag verschijningen en is de zienster aan wie Maria elke 25ste van de maand de openbare boodschap, bestemd voor de wereld, doorgeeft. Zij kreeg intussen negen geheimen. Zij woont thans in Italië, is gehuwd en heeft vier kinderen. Zij komt regelmatig naar Medjugorje.
Ivanka Ivankovic-Elez
Ivanka was het eerste meisje die Onze-Lieve-Vrouw zag op 24 juni 1981. Zij wandelde toen langs de voet van de Podbrdo en maakte Mirjana attent op de silhouetachtige verschijning op de berg tussen de bomen. Zij is de jongste van de vier meisjes en is geboren op 1 juli 1966 te Bijakovici. Ivanka's opdracht is te bidden voor de families. Ivanka heeft een broer en een zus. Haar moeder, Jagoda, overleed in mei 1981, twee maanden vóór de verschijningen begonnen. Ivanka vroeg dan ook naar haar moeder aan Onze Lieve Vrouw. Maria vertelde haar dat zij met Haar in de Hemel was. God heeft tot nog toe vijf maal toegestaan dat Ivanka met haar Moeder, die in de Hemel is, heeft mogen spreken.
Ivanka Ivankovic
Zij had dagelijkse verschijningen van 24 juni 1981 tot 7 mei 1985. Op die dag vertrouwde Maria haar het tiende en laatste geheim toe en dat ze haar hele leven nog een verschijning zou hebben op de verjaardag van de verschijningen, 25 juni. Tot op vandaag is dit zo geschied. Ivanka is gehuwd, leeft in Milatina, een dorpje nabij Medjugorje en heeft drie kinderen, twee zoontjes en een dochter.
Ivan Dragicevic
Ivan is de oudste van de twee jongens die Onze-Lieve-Vrouw zien en is geboren op 25 mei 1965 te Bijakovici en is de oudste van vier kinderen. Zijn gebedsmissie is te bidden voor de priesters en voor de jongeren in de wereld. Hoewel Ivan en Mirjana dezelfde familienaam hebben, zijn ze geen familie van elkaar.
Ivan Dragicevic
Onze Lieve Vrouw verscheen voor het eerst aan Ivan op 24 juni 1984. Het was op haar terugweg dat Vicka in paniek Ivan tegenkwam en hem vroeg om met haar terug naar de plaats van de verschijning te gaan. Toen Ivan daar aankwam vluchtte hij in paniek weg. De dag daarop keerde hij echter terug. Sindsdien verschijnt Onze Lieve Vrouw nog elke dag aan hem en heeft Zij hem negen van de tien geheimen toevertrouwd.
Hij verblijft de helft van het jaar in Boston, Verenigde Staten en de andere helft in Medjugorje. Hij leidt een gebedsgroep. Ivan en zijn vrouw Laureen hebben vier kinderen.
Jakov Colo
Jakov is de jongste van alle zieners. Hij is geboren op 6 maart 1971 in Bijakovici en was slechts tien jaar oud toen de verschijingen begonnen. Zijn gebedsmissie is te bidden voor de zieken. Op 5 september 1983 overleed Jakov's moeder. De kleine Jakov was hierdoor zwaar aangeslagen, mede door het feit dat hij zijn vader, die in Duitsland werkte, nauwelijks zag. Vele mannen werkten destijds in Duitsland omdat er in het eigen gebied weinig werk te vinden was.
Jakov Colo
Jakov had dagelijkse verschijningen van 25 juni 1981 tot 12 september 1988, de dag waarop Maria hem het tiende geheim toevertrouwde. Onze Lieve Vrouw verschijnt thans nog éénmaal aan Jakov en dit op Kerstmis. Onze Lieve Vrouw hield zich, sinds de dood van zijn moeder, vooral bezig met de kleine Jakov en hij werd letterlijk grootgebracht door Haar. Het was voor hem heel moeilijk om te aanvaarden dat hij Maria niet langer elke dag zou zien na 12 september 1988. Hij strijdde hier maandenlang tegen, maar overwon dit gevecht door gebed.
Jakov leeft in Medjugorje, is gehuwd en heeft drie kinderen, een zoon en twee dochters.
De aanwezigheid van Jakov was heel belangrijk voor de geloofwaardigheid van de verschijningen, vooral omdat het weinig waarschijnlijk zou lijken dat een kleine jongen van tien elke dag opnieuw, in alle weer en wind, drie uur in gebed zou doorbrengen in een kerk.
Milka Pavlovic
Het was samen met Ivanka en Mirjana, de eerste meisjes die Onze Lieve Vrouw hadden waargenomen op de Podbrdo, één van de heuvels van de Crnica, dat Milka Pavlovic op 24 juni 1981, de eerste verschijningsdag, omstreeks 18 uur opnieuw meetrok naar de plaats. Milka, 13 jaar oud, zag toen ook de verschijning. De dag daarop was Milka er niet bij en zodoende behoort zij niet meer tot de groep van de zieners vanaf die dag, ondanks het feit dat Milka daarna meerdere malen terugging naar de plaats, in de hoop Maria opnieuw waar te nemen. Milka is de zus van Marija Pavlovic.
Ivan Ivankovic
Toen Vicka zich bij haar vriendinnetjes, Ivanka, Mirjana en Milka voegde op 24 juni 1981, vluchtte ze terug en kwam onderweg Ivan Dragicevic, toen 16 jaar en Ivan Ivankovic, toen 20 jaar tegen. Zij vroeg hen om met haar opnieuw mee te gaan naar de verschijningsplaats op de Podbrdo, één van de heuvels van de Crnica. Beide Ivan's namen ook de verschijning waar. Ivan Dragicevic vluchtte toen weg uit schrik, maar keerde de dag daarop terug terwijl Ivan Ivankovic niet terugkeerde 's anderdaags. Daarom behoort hij sindsdien niet meer tot de groep van de zieners sinds die dag, ondanks het feit dat Ivan daarna meerdere malen terugging naar de plaats, in de hoop Maria opnieuw waar te nemen.
Jelena Vasilj
Jelena Vasilj is geboren op 14 mei 1972 als tweede kind van zes uit de wijnbouwersfamilie van Grgo en Stefa Vasilj-Grgasovic. Zij was negen jaar oud bij het begin van de verschijningen en geloofde er onmiddellijk in. Zij is zienster in de ware betekenis van het woord.
In het ouderlijk huis, aan de voet van de Krisevac, werd door het gezin en de grootouders dikwijls gevast en gebeden en sinds het begin van de verschijningen werd dit nog regelmatiger gedaan. Jelena voelde zich zeer tot het gebed aangetrokken en bezocht elke avond de Heilige Mis. Op een dag bad ze vanuit de grond van haar hart; "O God, wat zou ik toch gelukkig zijn als ik toch echt in u zou kunnen geloven!"
Na 18 maanden intens gebed hoorde Jelena een "innerlijke stem" en begreep dat het Onze Lieve Vrouw was. Niet alleen kon zij Haar horen, maar zij kon Haar ook, hoewel op een andere wijze van deze van de zieners, aanschouwen. Van de eerste verbazing bekomen durfde Jelena de Koningin van de Vrede te vragen of ook zij bestemd was om geheimen te ontvangen. Ze verkreeg het antwoord door een innerlijke stem: "Ik zal aan jou niet op dezelfde manier verschijnen als aan de zes anderen. Voor jou heb ik een ander plan. Verontschuldig Mij, dat Ik jou de geheimen die Ik hen heb toevertrouwd, niet kan vertellen, maar het is een genade die voor hen en niet voor jou bestemd is. Ik zal je verschijnen om je bij de ontwikkeling van je geestelijk leven te helpen en door jouw bemiddeling wil ik graag andere mensen op de weg naar de heiligheid leiden."
Jelena Vasilj
Vader Tomislav Vlasic ondervroeg Jelena om het verschijnsel van de innerlijke stem en de gevoelens op het moment van de gebeurtenissen te begrijpen. Hierop zei Jelena "Het is moeilijk te beschrijven. Wanneer ik met de Heilige Maagd in contact ben bevind ik me in een soortgelijke situatie als iemand die aan het telefoneren is: ik kan anderen in mijn omgeving horen spreken, maar ik neem er niets van op. Ik hoor niet wat zij zeggen omdat ik volledig op mijn 'telefoongesprek' geconcentreerd ben."
Voor Jelena Vasilj begonnen de innerlijke locuties op 15 december 1982. Spoedig werd duidelijk dat Jelena's taak vooral gericht was op het gebed. Zij leidde een gebedsgroep tot ze haar studies in de VS begon in 1991 en Onze Lieve Vrouw maakte haar duidelijk dat Zij haar nodig had om via het gebed, mee te helpen Gods plan te verwezenlijken. Vele theologen waren onder de indruk van de diepzinnigheid van de gesprekken van de toen 11-jarige Jelena.
In de Verenigde Staten studeerde zij aan de franciscaner universtiteit van Steubenville en later haalde ze haar doctoraat in de theologie te Rome
Voor haar huwelijk gaf ze voornamelijk gesprekken aan bedevaarders en reisde ze naar vele landen als uitdraagster van Maria haar boodschappen te Medjugorje. Op 24 augustus 2002 huwde Jelena Visalj met Massimiliano Valente in de Sint-Jacobuskerk te Medjugorje.
Marijana Vasilj
Marijana Visalj werd geboren op 5 oktober 1971 en kreeg in december 1982 dezelfde ervaringen als Jelena, maar haar innerlijke stem kwam aanvankelijk van een engel die haar opriep tot gebed en zag later, samen met een ander jong meisje, Onze Lieve Vrouw op Goede Vrijdag 1983. Maria vertelde aan Jelena dat indien de twee zouden volhouden met vasten en bidden, ze ook de gave van innerlijke locuties zouden ontvangen. Mirijana hield vol en ontving deze gave op 5 oktober 1983 voor haar verjaardag. Via Jelena en Marijana werd een gebedsgroep voor jongeren opgericht, onder toezicht van Ivan en Marija. De locuties bleven duren tot 1987.
Marijana Vasilj
Marijana Visalj is nu gehuwd en heeft twee kinderen. Zij woont dicht bij Medjugorje en brengt nu vooral de bedevaarders vaardigheden bij over het gebed, voornamelijk over het bidden met het hart.
Op 12 augustus 2008 gaf Ivan Dragicevic een lezing in het gele gebouw: "Deze wereld heeft een toekomst, maar onder één voorwaarde: de wereld moet terugkeren naar God".
Beste vrienden in Christus, bij het begin van deze ontmoeting wens ik jullie allen uit het diepste van mijn hart te begroeten. Mijn wens is dat we tijdens deze korte tijd dat we tezamen zullen doorbrengen, ik met jullie de belangrijkste zaken, de zaken waartoe Onze-Lieve-Vrouw ons reeds 27 jaar uitnodigt wil delen. Ik wil de boodschappen dichter bij jullie brengen zodat we ze beter kunnen begrijpen en ze in ons leven toepassen.
27 jaar geleden klopte Onze-Lieve-Vrouw op de deur van mijn hart. Ze heeft mij gekozen als Haar hulpmiddel, een hulpmiddel in Haar handen en in de handen van God. Voor Mij, voor mijn vrouw, voor mijn familie is dit zeker een groot geschenk geweest, maar het is eveneens een grote verantwoordelijkheid. Ik besef dat God mij heel wat gunsten heeft verleend, maar ik weet ook dat Hij heel wat van mij vraagt. God vraagt veel voor Hem. Het is niet gemakkelijk en eenvoudig om elke dag samen met Onze-Lieve-Vrouw te zijn gedurende 5 tot 10 minuten en na deze ontmoeting terug naar deze wereld te moeten komen. Elke dag heb ik na de ontmoeting enkele uren nodig om terug tot de werkelijkheid van deze wereld te komen. Indien u Onze-Lieve-Vrouw maar één seconde, één seconde kon zien, ik denk niet of uw leven hier op aarde u nog zou interesseren.
Wat is de belangrijkste boodschap waartoe Onze-Lieve-Vrouw ons nu reeds gedurende 27 jaar oproept en uitnodigt? Onze-Lieve-Vrouw heeft ons vele boodschappen gegeven, maar de meest belangrijkste boodschappen waartoe Zij ons steeds heeft geleid zijn de boodschappen van vrede, bekering, gebed met het hart, boete en vasten, oprecht geloof, vergevingsgezindheid, de Eucharistie en de boodschappen van hoop. Deze boodschappen die ik zojuist opnoem, zijn de belangrijkste boodschappen, de centrale boodschappen door dewelke Onze-Lieve-Vrouw ons leidt. In al die jaren heeft Maria deze boodschappen eenvoudig trachten te houden voor ons opdat we ze beter zouden begrijpen en ze beter in ons leven zouden kunnen toepassen.
Geheel in het begin van de verschijningen, in 1981, stelde de Gospa zichzelf voor als de Koningin van de Vrede. De eerste woorden die ze sprak waren: "Lieve kinderen, Ik kom naar hier omdat Mijn Zoon Mij naar hier zendt om jullie te helpen. Lieve kinderen, vrede, vrede, vrede. Vrede dient te heersen, vrede dient over de hele wereld te heersen. Lieve kinderen, er moet vrede zijn tussen God en de mens en tussen de mensen onderling. Lieve kinderen, deze wereld, deze mensheid in in groot gevaar, het grote gevaar om zichzelf te vernietigen."
Dit waren de eerste woorden, de eerste boodschappen die Onze-Lieve-Vrouw aan ons en aan de wereld doorgaf. Onze Moeder is gekomen als de Koningin van de Vrede. Wie kan er beter dan Haar weten hoeveel vrede deze vermoeide wereld van vandaag nodig geeft? Hoeveel vrede de Kerk van vandaag nodig heeft? En als een moeder komt ze om ons te helpen. Zij wenst ons allen te bemoedigen en ons op te beuren. Zij komt tot ons omdat ze ons op de dingen wil wijzen die niet goed zijn, zodat we ons kunnen een beter idee vormen van wat niet goed is. Zij is naar ons gekomen en Zij is met uitgestrekte armen naar ons gekomen. En Zij leidt ons naar de vrede, naar Haar Zoon.
In één van haar boodschappen zei Onze-Lieve-Vrouw: "Lieve kinderen! Vandaag meer dan ooit gaat deze mensheid door moeilijke momenten en een moeilijke crisis." En de grootste crisis, is de crisis van het geloof in God, omdat de mensen zichzelf verwijderen van God. "Lieve kinderen! De huidige wereld, de huidige mensheid wil naar een toekomst gaan zonder God. Lieve kinderen! Het gebed is niet meer aanwezig binnen uw families."
Ouders bidden niet meer tezamen met hun kinderen. De ouders hebben geen tijd meer voor hun kinderen en de kinderen hebben geen tijd meer voor hun ouders. De vrouw heeft geen tijd meer voor haar man en de man heeft geen tijd meer voor zijn vrouw. Er heerst geen geloof meer binnen de huwelijken. Er is geen liefde meer binnen de families. Er is een algehele terugval van de moraliteit. Er zijn zovele gebroken en vermoeide families. Er gebeuren zovele zwangerschapsonderbrekingen vandaag en Maria weent tranen hiervoor.
Maria is als Moeder naar ons toe gekomen om ons uit deze duisternis te leiden naar het licht en de hoop. Zij komt als de Moeder van Hoop. En Onze-Lieve-Vrouw zegt, "Lieve kinderen, als er geen vrede heerst in de harten van de mensen, als de mensen niet tot vrede komen met zichzelf, als er geen vrede heerst binnen de families, lieve kinderen, dan kan er geen vrede heersen in de wereld. Dat is waarom Ik u uitnodig." Spreek niet over de vrede, maar maak vrede. Spreek niet over gebed, maar bidt. "Lieve kinderen, enkel door het gebed en de vrede opnieuw binnen uw families te brengen en enkel op deze wijze, kan uw familie geestelijk hernieuwd worden. Lieve kinderen! De wereld van vandaag is geestelijk ziek."
En als moeder komt ze tot ons. Ze brengt ons de genezing met een Goddelijk geneesmiddel, een geneesmiddel voor ons en onze pijn. Zij wil onze pijn genezen door met zo veel moederlijke liefde en met zo veel zachtheid een verband aan te brengen. Zij wil opnieuw draagkracht geven aan deze zondevolle mensheid. Zij is bezorgd over onze redding. Onze-Lieve-Vrouw zegt; "Lieve kinderen, Ik ben met u. Ik kom in uw mdden, omdat ik de vrede wil terugbrengen, maar lieve kinderen, Ik heb u nodig. Alleen met u kan Ik de vrede verwezenlijken. Dat is waarom ik vraag om voor het goede te kiezen en het slechte en de zonde te bevechten, lieve kinderen."
En Zij spreekt op een eenvoudige wijze. Ze blijft zonder enig teken van vermoeidheid steeds alles herhalen. Ook ik blijf, in al deze jaren, zonder vermoeidheid deze woorden steeds maar herhalen, omdat ik zie dat Onze-Lieve-Vrouw absoluut niet moe wordt om ons elke dag opnieuw en opnieuw uit te nodigen en naar Haar Zoon toe te leiden. Zoals elke aanwezige moeder hier, hoe dikwijls hebben jullie niet tot uw kinderen gezegd: gedraag u, wees goed, studeer wel, wees gehoorzaam, doe dit niet of dat is niet goed: duizenden en duizenden keren hebben jullie dit tot uw kinderen gezegd. Is dit niet zo? En zijn jullie vermoeid? Is er hier een moeder aanwezig die kan zeggen dat ze alles maar één keer tegen haar kinderen moet zeggen, zonder de zaken te moeten herhalen? Neen, zo'n moeder bestaat niet, een echte moeder blijft steeds herhalen zodat haar kinderen het niet zouden vergeten. En dit is hetzelfde met Onze-Lieve-Vrouw gedurende al deze jaren. Ze herhaalt omdat haar kinderen niet zouden vergeten.
Onze-Lieve-Vrouw is niet gekomen om ons angst te brengen of om ons te hekelen, ook niet om met ons over het einde van de wereld te praten of over de tweede komst van Jezus. Onze-Lieve-Vrouw heeft in de eerste plaats hoop komen brengen: hoop binnen de families, hoop in de Kerk. Onze-Lieve-Vrouw zei: "Lieve kinderen, als u sterk bent is de Kerk ook sterk. Als u zwak bent, is de Kerk ook zwak. U bent de levende Kerk. U bent de longen van de Kerk. Dat is waarom ik u, lieve kinderen, heb uitgenodigd om het gebed opnieuw binnen de families te brengen. Bid met uw familie. Maak van uw families de levende Kerk waar de mensen bidden, waar de mensen leven naar het woord van God. Lieve kinderen, zonder levende families kan er geen levende Kerk zijn."
Dat is waarom Onze-Lieve-Vrouw zegt, "Lieve kinderen, deze wereld, deze mensheid heeft zijn toekomst, maar slechts onder één voorwaarde, de mensheid dient terug te keren tot God, tot het gebed." De wereld moet God op de eerste plaats zetten en samen met Hem kunnen we naar de toekomst wandelen.
In het bijzonder nodigt Onze-Lieve-Vrouw ons uit om de Heilige Mis in het middelpunt van ons leven te plaatsen. In één van Haar boodschappen heeft Zij ooit gezegd: "Lieve kinderen! Als u morgen de beslissing dient te nemen om tot Mij te komen of om naar de Heilige Mis te gaan, kinderen, kom dan niet tot Mij, maar ga naar de Heilige Mis." Omdat, wanneer u naar de Heilige Mis gaat, u Jezus zelf ontmoet die Zich tot u geeft zodat u zich tijdens de Heilige Mis op Hem kunt verlaten, voor Hem openen, met Hem praten, Hem ontvangen.
Ook vraagt Maria ons om maandelijks te biechten te gaan, het Heilig Sacrament te vereren en het Heilig Kruis te aanbidden. Zo vraagt Zij ook aan alle parochiepriesters om hun kerken open te stellen zodat de mensen het Heilig Sacrament zouden kunnen vereren. Ze nodigt ons ook uit om de Rozenkrans te bidden en de Bijbel te lezen binnen de familie, zoals Zij zegt in één van Haar boodschappen: "Lieve kinderen! Leg de Bijbel op een zichtbare plaats in uw huis. Lees de Heilige Schrift. Vergeef elkaar en heb elkaar lief." Als Moeder draagt Zij ieder van ons in Haar Hart, ik kan het niet mooier zeggen als Maria zelf in haar boodschap: "Lieve kinderen! Indien u ook maar wist hoeveel Ik van u hou, zou u wenen van vreugde." Zo groot is de liefde van Onze Moeder.
Maar zeker één van de belangrijkste boodschappen waartoe onze Moeder ons steeds weer opnieuw uitnodigt is om te bidden met het hart. Zo dikwijls heeft Maria het steeds herhaald: "Bid, bid, bid, lieve kinderen". Niet alleen met woorden of uit gewoonte of om naar het uurwerk te kijken tot wanneer het gebed over is. Met het hart bidden betekent bidden met èn uit liefde, met uw gehele zijn, zodat uw gebeden een ware ontmoeting worden met Jezus, een gesprek met Jezus, en het gebed kunnen beëindigen met een hart vol geluk en vreugde. Onze-Lieve-Vrouw zegt: "Lieve kinderen! Laat het gebed een vreugde worden voor u. Lieve kinderen, diegene die bidt hoeft niet bang te zijn voor de toekomst." Dat is waarom wij moeten beslissen voor het gebed, ons laten inschrijven voor een cursus gebed, een cursus die elke dag moet gestudeerd worden. Onze-Lieve-Vrouw vraagt ons om elke dag drie uur te bidden, niet in één keer of geen rozenkrans gedurende drie opeenvolgende uren. Wanneer Zij ons vraagt om gedurende drie uren te bidden, dan is dat inclusief de Heilige Mis, het lezen van de Bijbel, de rozenkrans, het praten over het geloof binnen de familie en de anderen helpen, maar steeds met het geloof in gedachten.
Ooit was er een vrouw die hier op bedevaart kwam en vernomen had dat Onze-Lieve-Vrouw vraagt om dagelijks drie uur te bidden en zij sprak mij aan: "Ik kan niet geloven dat Onze-Lieve-Vrouw ons vraagt om dagelijks drie uur te bidden. Dat kan Zij niet maken, dat kan Zij van ons niet vragen." Ik probeerde haar alles uit te leggen, maar ik kon het haar niet bijbrengen. Het jaar daarop kwam zij terug en stelde zij mij dezelfde vraag opnieuw: "Vraagt Onze-Lieve-Vrouw nog steeds aan ons om drie uur dagelijks te bidden?" Toen antwoordde ik haar: "U bent een beetje laat. Onze-Lieve-Vrouw vraagt nu om geen drie uur maar om 24 uur per dag te bidden." En weet u wat haar antwoord was? "Ik zal het bij drie uur houden." U ziet dat, als het op bidden aankomt, wij nog al eens zelfzuchtig durven te zijn. Onze-Lieve-Vrouw vraagt geen dingen van ons die wij niet aankunnen. Zij geeft aan ons zoveel als wij kunnen ontvangen en aanvaarden. Zij zegt: "Lieve kinderen, als u deze school van gebed wenst te volgen, weet dan dat er in deze school geen rust en geen weekends zijn. U moet deze school elke dag volgen, èn, lieve kinderen, als u beter wenst te bidden dan dient u meer te bidden, omdat meer bidden steeds een persoonlijke keuze is en beter bidden is een genade.
Heel dikwijls zoeken we als uitvlucht vandaag dat wij geen tijd hebben om te bidden, om naar de Heilige Mis te gaan, geen tijd meer hebben voor de kinderen of de familie. Tijd is steeds het probleem. Het probleem ligt in de liefde, omdat, lieve kinderen, indien iemand van iets of iemand houdt, hij hiervoor steeds de nodige tijd vindt. Het omgekeerde is ook waar: voor iets waar men zich niet voor interesseert, heeft men nooit tijd. Het is hiervoor dat Onze-Lieve-Vrouw ons zo dikwijls uitnodigt om te bidden. Gedurende al deze jaren probeert Zij ons uit onze geestelijke coma te halen. Ze wil dat we sterker worden in ons gebed en in ons geloof.
Deze avond zal ik tijdens de verschijning ieder van u, al uw noden, uw families, de zieken en de parochies vanwaar u komt aan Haar aanbevelen. Ik denk en ik hoop dat we zullen antwoorden op de vraag van Onze-Lieve-Vrouw, dat wij haar boodschappen zullen aanvaarden en dat we medescheppers zullen worden van een betere en mooiere wereld, een wereld die de naam "kinderen van God" waardig is. Dat uw komst hier een begin voor u mag zijn, een begin van een geestelijke hernieuwing, zodat, wanneer u terugkeert naar huis, u met het werk kunt doorgaan dat u hier bent begonnen, samen met uw familie, met uw vrienden, in uw parochie. Probeer een nieuw licht te zijn, een licht binnen uw familie en parochie. Wordt een levend teken en laat ons samen bidden met de Koningin van de Vrede. Laat ons kiezen voor God. Enkel in God kunnen we de ware en echte liefde vinden. Laat dit zo zijn. Dank u en moge God u zegenen.
02-01-1980
De bestemming van de ziel
In de beginperiode stelden de kinderen, op verzoek van Vader Tomislav Vlasic, een aantal vragen aan Maria over de bestemming van de ziel na het leven hier op aarde. Hier vindt u een overzicht van de antwoorden van Maria hierop. Heel eenvoudige antwoorden op dingen waarover de mensen zich als sinds mensenheugenis vragen stellen.
Maria is heel formeel. De ziel kent maar drie bestemmingen na het leven hier op aarde: hemel, vagevuur of hel. Opties zoals geen bestemming van de ziel of reïncarnatie bestaan niet, ze bestaan enkel in de fantasie van de mensen. Een mens wordt maar één keer geboren op aarde en een ziel gaat nooit verloren.
1. Hel
"Vandaag gaan er vele mensen naar de hel. God laat dit toe omwille van het feit dat ze erge, onvergefelijke zonden hebben begaan. Zij die zich in de hel bevinden hebben niet langer de kans op beterschap".
Overige antwoorden van Onze-Lieve-Vrouw: "Zij die erge zonden begaan leven in de hel zowel hier op aarde als in de eeuwigheid." en "Zij gaan naar de hel omdat ze hiervoor hebben gekozen tijdens het leven en op het ogenblik van hun dood."
Op 10 januari 1983 deelde Mirjana aan Vader Tomislav Vlasic mede dat ze tijdens het anderhalf jaar dat ze verschijningen heeft gehad een moederlijke liefde en vertrouwheid heeft ervaren met Onze-Lieve-Vrouw en Haar heeft gevraagd waarom God zo "ganadeloos" kan zijn om zondaars voor eeuwig naar de hel te sturen. "De mensen gaan naar de hel omdat ze niet langer liefde en weldaad van God wensen te ontvangen. Ze hebben geen spijt en houden tevens niet op met God te belasteren en in opstand te komen tegen Hem. Ze hebben besloten om de hel te verkiezen en overwegen het ook niet langer om deze plaats te verlaten."
Wending
Andere mensen kunnen heel veel bijdragen tot de wending van iemands ongeloof. Herhaalde gebeden tot Jezus en Maria zijn van essentieel belang. Voor wie blijft kloppen aan de deur wordt de deur immers altijd geopend: "Door gebed bekomt men alles".
Buiten de Eucharistieviering, is het krachtigste gebed de geloofsbelijdenis. Laat deze, volgens de wens van Maria, steeds voorafgaan door zeven maal het Onze Vader, het Weesgegroet en het Glorie Zij de Vader.
Uzelf kunt dus enorm veel bijdragen tot de bestemming van de ziel van anderen. God kan de genade verlenen aan deze persoon om, door een welbepaalde gebeurtenis tijdens zijn of haar leven, tot inkeer te komen.
Over mensen die heel hun leven slecht zijn geweest en om vergeving vragen: "Wie veel slecht heeft gedaan tijdens zijn leven kan recht naar de Hemel gaan als hij te biechten gaat, spijt heeft over wat hij heeft gedaan en de Communie ontvangt alvorens het leven beëindigt."
Een typisch voorbeeld van een wending die kan gegeven aan een ziel door gebed is het verhaal van de kleine Jakov dat hier op 11 augustus beschreven stond: Jakov Colo speelde als kind graag voetbal met zijn vriendjes. Onze-Lieve-Vrouw vertelde hem om nooit te stoppen met bidden en aan God steeds kleine woorden te zeggen die diep uit het hart komen, als je bijvoorbeeld naar school gaat of met je vriendjes speelt. De dag daarop had Jakov een voetbalwedstrijd gepland met vriendjes. Vóór de wedstrijd begon, dacht hij aan de woorden van Maria de avond ervoor, maar hij voelde leegte voor een gebed. Hij was te opgewonden om aan het gebed te beginnen. Als een kleine schikking bad hij vlug een Weesgegroetje om Onze-Lieve-Vrouw niet te bedroeven. Toen de Gospa later op de dag aan hem verscheen, toonde Zij aan Jokov een man uit China die aan het sterven was, een heel boosaardig man, met een hart van steen, klaar om recht naar de hel te gaan. Maar de Gospa zei tot Jakov dat Ze dankbaar was voor het gebed vóór de wedstrijd, ook al was het maar een klein gebedje, maar het was wel door dit gebed dat ze genade kon bekomen voor deze man: zijn hart was tot inkeer gekomen vóór zijn dood en hij was gered dankzij de kleine Jakov.
Maria over het bidden en het vasten
"Jezus verkiest dat u zich direct tot Hem wendt in plaats van via een tussenpersoon. Indien u zich ondertussen volledig wenst aan God te geven en als u verlangt dat Ik uw beschermer wordt, vertrouw Mij dan al uw intenties toe, jullie voornemens om te vasten en uw opofferingen zodat ik erover kan oordelen volgens de wil van God."
"Er is maar één Middelaar tussen God en de mensen en dat is Jezus Christus."
"Ik beschik niet over alle genaden, maar Ik ontvang enkel van God wat Ik verkrijg door gebed. God heeft zijn volledig vertrouwen geplaatst in Mij. Ik bescherm vooral hen die zich aan Mij hebben toegewijd."
Over het Vasten: "het beste vasten is het vasten op brood en water. Door het vasten en het gebed kan men oorlogen stoppen en de wetten van de natuur opheffen. Liefdadigheid kan het vasten niet vervangen. In sommige gevallen mogen zij die niet kunnen vasten, dit vervangen door gebed, liefdadigheid en de biecht, maar iedereen, behalve de zieken, moet vasten."
2. Vagevuur
"Er zijn vele zielen in het Vagevuur, ook van mensen - sommige priesters en religieuzen - die toegewijd waren aan God. Bid voor hun intenties, ten minste 7x het Onze Vader, het Weesgegroet en het Glorie Zij de Vader, gevolgd door de geloofsbelijdenis. Ik beveel u dit aan. Er is een groot aantal zielen die zich reeds een lange tijd in het Vagevuur bevinden omdat niemand voor hen bidt."
"In het Vagevuur zijn er verschillende niveaus. Het laagste niveau staat het dichtst bij de Hel en het hoogste niveau het dichtst bij de Hemel. Het is niet op Allerzielen, maar op Kerstmis dat aan het grootste aantal zielen de genade wordt verleend om naar de Hemel te mogen overgaan. In het Vagevuur bevinden er zich zielen die hartstochtig bidden tot God, maar voor wie geen nabestaande of vriend op aarde bidt. God schenkt de gebeden van anderen aan hen. Het gebeurt dat God hen toelaat zichzelf op verschillende manieren kenbaar te maken en nabestaanden er op die manier aan hun bestaan in het Vagevuur te herinneren en hun gebeden te vragen om dichter tot God te komen. De meerderheid van de mensen gaat naar het Vagevuur. Velen gaan naar de Hel. Een klein aantal gaat onmiddellijk naar de Hemel."
Er zijn vele gebedsgroepen op deze aarde wiens intenties zijn afgestemd op deze van de Heilige Zielen in het Vagevuur.
Spirt Daily
In Spirit Daily, de grootste katholieke online krant, staat vandaag een mooi artikel over de rol die engelbewaarders spelen in het begeleiden van de zielen die hen zijn toevertrouwd tijdens hun verblijf in het vagevuur. Ik heb het artikel vertaald.
Vanaf het moment van onze geboorte begenadigt God ons met een toegewijde en aangestelde begeleider en hoeder, onze minzame engelbewaarder. Engelen zijn geestelijke wezens die zich voortdurend in Gods aanwezigheid bevinden en Hem loven en prijzen. Het zijn Goddelijke boodschappers die tot taak hebben om Gods Wil en Woord over te brengen aan de mensheid en hoewel we hen niet kunnen zien staan ze op elk ogenblik klaar om ons te beschermen en over ons te waken op Gods bevel.
De begeleiding van deze engelen houdt pas op wanneer de ziel wordt "afgeleverd" in de Hemel. Derhalve is hun hulp dan ook uitgebreid tot het begeleiden van de zielen in het vagevuur. Als we zorg besteden aan de Kerk en onze engelbewaarder aanroepen tijdens ons leven zal deze ons in het bijzonder van dienst zijn in het uur van onze dood door ons te beschermen tegen verleidingen en ons te troosten in onze angsten en pijnen.
Zij leiden onze ziel naar het oordeel en we zijn verzekerd van hun troost en bemoedigingen als we naar het vagevuur gaan. Zij verlenen een heel waardevolle dienst door vrienden en aanverwanten te inspireren om Missen voor ons op te dragen of om voor ons te bidden voor een zo spoedig mogelijk overgang naar de Hemel.
Deze toegewijde bewakers, tot wie we elke dag zouden moeten bidden om ons te helpen in onze zuivering op aarde, houden nooit op om bezorgd te zijn over de zielen die hen door God zijn toevertrouwd. Hun grootste opdracht en verlangen is om ons in de Hemel te zien en ze verkrijgen van God alle genaden en voordelen die kunnen bijdragen tot ons eeuwig welzijn.
Ze bidden voor ons met een zeer grote liefde en stijgen op naar Gods Troon met onze verlangens en dalen af naar de zielen in het vagevuur met de gunsten die ze van God hebben verkregen door de goede werken van de gelovigen op aarde èn er wordt gezegd dat zij onze plaats in de Hemel voorbehouden.
De engelbewaarders brengen de zielen in het vagevuur op de hoogte van hun weldoeners en vragen deze zielen dan ook om voor hun weldoeners te bidden. En zoals de Heilige Augustinus zei: "Zij die zijn heengegaan mogen door hun engelen worden ingelicht over aardse gebeurtenissen in hoeverre dit door God is toegestaan." Deze zielen kunnen niet voor zichzelf bidden maar kunnen bidden en tussenkomen voor ons terwijl zij zich in het vagevuur en daarna in de Hemel bevinden.
Toen de Heilige Margaretha van Cortona met tranen in haar ogen tot God bad voor alle dierbaren die zij had verloren, verschenen deze aan haar, omgeven door zuiverende vlammen en in zo een erbarmelijke toestand dat zij het aanzicht niet langer kon aanschouwen. Onze Goddelijke Verlosser zei tot Margaretha: "Het lijden dat ze doorstaan is heel groot, maar zou onvergelijkbaar groter zijn indien ze niet zouden worden bezocht en getroost door Mijn engelen, wiens aanschijn hen troost in hun pijnen en hen opbeurt in hun zuiveringsproces."
De Heilige Hiëronymus zei: "Hoe groot is de waardigheid van de ziel dat elk van ons bij de geboorte een engel krijgt toebedeeld om over ons te waken."
Wees tijdens uw leven goed, geef aalmoezen en draag Missen op voor uw dierbaren, aanverwanten en weldoeners in de naam van uw engelbewaarder. Vereer hem met het aansteken van een kaars. Verenig uw voornemens met deze van uw engelbewaarder om het Heilig Sacrament te aanbidden.
Er wordt gezegd dat er één ding is waartoe ze niet in staat zijn en dat is het ontvangen van de Heilige Communie. Aanroep uw engelbewaarder bij de aanvang van de dag en schenk hem een dankwoord aan het einde van de dag. Bid het rozenhoedje van de engelbewaarder en breng in afzondering wat van uw tijd door met uw engel. Onderhoud het Feest van de Engelbewaarder en maak uw geboortedag, de dag dat zijn opdracht voor u begon, tot zijn feestdag. Geef enige verering aan de Koningin van de Engelen in de naam van uw engelbewaarder, die zowel bemiddelaar is tussen de aarde en het vagevuur als tussen het vagevuur en de Hemel.
3. Hemel
"U gaat naar de hemel bij volle bewustzijn, welke u nu hebt. Op het moment van de dood wordt u zich bewust van de scheiding van het lichaam en de ziel. Het is verkeerd om te onderwijzen dat men meerdere malen wordt herboren in verschillende lichamen (reïncarnatie). Men wordt slechts éénmaal geboren. Het aardse lichaam ontbindt na de dood en komt nooit meer tot leven. Men ontvangt een hernieuwd lichaam."
Over mensen die heel hun leven slecht zijn geweest en om vergeving vragen: "Wie veel slecht heeft gedaan tijdens zijn leven kan recht naar de Hemel gaan als hij te biechten gaat, spijt heeft over wat hij heeft gedaan en de Communie ontvangt alvorens het leven beëindigt."
Ik denk niet dat de pracht van de Hemel met woorden te omschrijven valt, daarom laat ik het bij wat Ivan Dragicevic zei: "Ik ben er zeker van dat, indien u één seconde de Hemel mocht aanschouwen, uw leven op aarde u niet langer meer zou boeien."
01-01-1980
Mirjana's getuigenis
Mirjana's getuigenis
Ten tijde van de verschijningen verbleef ik elke zomer bij mijn grootouders in Bijakovici omdat mijn ouders er geboren waren, maar we woonden in Sarajevo. Dit was ook zo in 1981. Op 24 juni, het feest van Johannes De Doper, wilden Ivanka en ik alleen zijn. Wij kwamen van buiten het dorp en we wandelden langs de voet van wat men nu de Berg der Verschijningen noemt. We werden moe en we zetten ons tegen elkaars rug neer aan de voet van de berg, op deze wijze dat Ivanka naar de berg toekeek. Ik keek in de tegengestelde richting. Plots zei Ivanka 'Ik denk dat Onze-Lieve-Vrouw op de heuvel is'. Ik keek niet eens om, voor mij was dit onmogelijk omdat er een communistisch regime was in ex-Joegoslavië. We praktiseerden ons geloof binnen de familie. Onze ouders spraken tegen ons nooit over het geloof omwille van de vrees hun huis en werk te verliezen.
Toen Ivanka me dus vertelde dat ze dacht dat ze Onze-Lieve-Vrouw op de heuvel zag, antwoordde ik nogal grof: 'Ja, alsof Onze-Lieve-Vrouw niets anders te doen heeft dan aan ons tweeën te verschijnen'. Ik wou toen terug naar het dorp gaan, maar toen ik het eerste huis naderde, voelde ik een roep binnen in mij om terug te gaan. Deze roep was heel intens. En zo ging ik terug en vond ik Ivanka op dezelfde plaats. Ze zei tot mij: 'Kijk nu eens', en ik zag inderdaad een jonge vrouw in een lang grijs kleed en ze hield een kind in haar armen. Alles leek zo vreemd omdat er niemand de heuvel aan het opgaan was. Er was toen geen pad zoals er nu een is aangemaakt door de pelgrims zelf. Het was voor mij vooral moeilijk om te geloven dat daar zo een jonge vrouw in een lang grijs kleed met een kind in haar armen kon zijn. Alles was vreemd en toen kwamen plots alle emoties bij mij op: angst, schoonheid, misverstanden alsof ik niet meer wist ok ik nu dood was of nog leefde. En toen rende ik weg, ik wou weg zijn. Terug thuis zei ik tegen mijn grootmoeder dat ik dacht dat ik Onze-Lieve-Vrouw had gezien. Hierop antwoordde ze dat ik beter de rozenkrans zou nemen en naar mijn kamer zou trekken om er tot God te bidden en Onze-Lieve-Vrouw te laten waar ze is...in de hemel. En dit deed ik dan ook. De hele nacht bracht ik in gebed door omdat dit de enige manier was om binnen in mij vrede te vinden.
De volgende dag was zoals alle andere. Ik hielp mijn nonkels en zo was ik niet in de mogelijkheid om contact te hebben met de overige zieners. Maar rond hetzelfde uur dat ik gisteren Onze-Lieve-Vrouw zag, voelde ik een roep binnen in mezelf en ik zei gewoonweg tegen mijn nonkels dat ik naar de voet van de heuvel moest gaan. Ze kwamen mee met mij omdat ze wilden weten wat er gaande was. Toen we daar aankwamen kon ik zien dat de helft van het dorp daar was. Elke ziener had wel iemand van de familie meegebracht om te komen zien wat er gebeurde.
We zagen opnieuw Onze-Lieve-Vrouw op dezelfde plaats, maar op deze tweede dag had Ze geen kind bij Haar. Die dag, 25 juni, was de eerste dag dat we Maria naderden. Zij stelde zichzelf aan ons voor en zei: 'Lieve kinderen, wees niet bevreesd, Ik ben de Koningin van de Vrede.' En zo begonnen onze dagelijkse verschijningen. Spoedig daarop was het reeds onmogelijk om verschijningen te hebben op de heuvel, vanwege het toenmalige communistische regime in Joegoslavië. Het duurde niet lang of de Militia kwam met honden de ganse heuvel afzetten en wie de berg durfde te betreden belandde in de cel.
Het was in de eerste dagen dat Onze-Lieve-Vrouw heel wat mirakels deed. Zo stond het woord MIR (Kraotisch voor vrede) in het midden van de lucht geschreven en iedereen in het dorp was hiervan getuige. Het kruis op de Kruisberg verdween plots en men zag Onze-Lieve-Vrouw, in het wit gekleed, in de plaats. Dit wisselde elkaar voortdurend af en ook hiervan was iedereen in het dorp getuige. Zo waren er ook tijdens deze eerste dagen een aantal mirakuleuze genezingen. Elke dag kregen we toen een verschijning op een andere plaats zodat niemand de dag ervoor kon voorspellen waar de volgende verschijning zou plaatsvinden.
Bij mij hielden deze dagelijkse verschijningen aan tot Kerstmis 1982. Dat was de dag waarop Onze-Lieve-Vrouw aan mij het tiende geheim onthulde en me vertelde dat ik geen dagelijkse verschijningen meer zou hebben, maar enkel nog één jaarlijkse verschijning op 18 maart en dit mijn hele leven lang, maar Onze-Lieve-Vrouw vertelde er meteen bij dat ik later nog buitengewone verschijningen zou krijgen. Deze bijzondere verschijningen begonnen op 2 augustus 1987 en ik weet niet tot wanneer deze verschijningen zullen blijven duren. Het was ook op Kerstmis 1982 dat Maria aan mij vroeg om een priester te kiezen aan wie ik de geheimen zou onthullen. Ik verkoos vader Petar Ljubicic. Hij was steeds zo vriendelijk, vooral tegen kinderen. Je moet weten dat we zelf nog kinderen waren in die tijd. En zo wordt er van mij verwacht dat ik hem 10 dagen op voorhand ga vertellen wat er zal gebeuren en waar dit zal gebeuren. Eerst dienen we 7 dagen te bidden en te vasten, waarop Vader Petar het geheim 3 dagen op voorhand aan de wereld zal verkondigen: wat, waar, hoe en wanneer. Hij had geen andere keuze dat dit verzoek te aanvaarden omdat hij een opdracht van God had te vervullen.
Onze-Lieve-Vrouw drong er altijd op aan niet te veel over de geheimen te praten, maar eerder te bidden, omdat iemand die Haar als Moeder en God als Vader aanvaardt geen vrees hoeft te hebben. Maria zei dat enkel zij die God's liefde nog niet kennen en zeker zij die God's liefde niet willen kennen, te vrezen hebben, omdat wij als mensen het alleen maar over de toekomst hebben, maar wie van ons kan er zeggen dat we morgen nog zullen leven? En zo leerde Onze-Lieve-Vrouw aan ons en aan de mensen dat we op elk moment klaar moeten zijn om God te ontmoeten. Wat er in de toekomst gaat gebeuren is Gods wil en het is onze taak hiervoor klaar te zijn. De verschijningen op de 2de van elke maand, welke iedereen kan bijwonen zijn dan ook als een gebed voor de ongelovigen, alleen Onze-Lieve-Vrouw gebruikt nooit het woord 'ongelovigen'. Zij zegt steeds 'Zij die God's liefde nog niet kennen'. En Maria vraagt onze hulp en hierbij bedoelt ze niet alleen ons, de zieners, maar iedereen die Haar aanvaardt als Moeder. Maria zegt dat we bekwaam zijn om ongelovigen te bekeren, maar enkel door gebed en door zelf het voorbeeld te geven. Ze verlangt van ons om elke dag een gebed op te zeggen voor de ongelovigen, omdat, als we voor hen bidden, we ook voor onszelf en onze eigen toekomst bidden. Naast dit gebed, vraag Maria om ons voorbeeld. Ze vraagt niet van ons om te preken. Het is door onze uitstraling dat ongelovigen God en Zijn liefde kunnen herkennen.
Ik zou jullie willen vragen om dit zeer ernstig te overwegen, omdat, indien u in staat zou zijn om de tranen op Maria's aangezicht te kunnen zien omwille van de ongelovigen, ik er zeker van ben dat jullie zouden bidden vanuit het binnenste van uw hart en omdat Maria zegt dat deze tijd een tijd van beslissingen nemen is. Maria zegt dat wie zich een kind van God noemt, een grote verantwoordelijkheid draagt. Wanneer Onze-Lieve-Vrouw vraagt aan ons om te bidden voor de ongelovigen, wenst Zij ook dat wij dit doen op Haar wijze en dat we eerst en vooral liefde voor hen zouden voelen en hen te zien als onze broers en zussen die het geluk niet kenden om tot Gods Liefde te komen. Geef geen kritiek op hen of veroordeel hen niet, maar geef hen het goede voorbeeld, hou van hen en bid voor hen. Enkel op deze wijze kunnen we ten volle bidden voor de ongelovigen.
Ik zal jullie een voorbeeld geven hoe je Maria's en Gods Liefde werkelijk kunt uitstralen. Een kardinaal die hier ooit was zei me: 'weet je waarom ik naar Medjugorje ben gekomen?'. Hij zei: 'dicht bij het Vaticaan is er een kerk en op elke laatste zaterdag van de maand zie ik er steeds weer enkele honderden Italianen die er voor 2 tot 3 uur tesamen bidden. Ik kon maar niet begrijpen waarom zij steeds zo lang in de kerk bleven. En zo ging ik op een dag naar hen toe en vroeg hen wat zij deden. Ik kreeg als antwoord dat ze de vruchten van Medjugorje waren. Toen ik zo'n geloof aanschouwde wou ik op slag naar Medjugorje. Zij moedigden mij met hun eigen voorbeeld aan om te komen, zonder veel woorden en preken.' En ik zou jullie hetzelfde willen aanbevelen. Als jullie van Medjugorje terugkomen, spreek er niet nutteloos over om anderen te vervelen of proberen te overtuigen, terwijl ze toch niet luisteren. Toon hen eerst en vooral met uw eigen levensstijl dat je naar Medjugorje bent geweest en spreek pas dan over Medjugorje.
Maria gaf aan elk van ons een opdracht om voor te bidden. Mijn opdracht is te bidden voor de ongelovigen. Vicka en Jakov bidden voor de zieken. Ivan bidt voor de priesters en de jongeren, Marija voor de zielen in het Vagevuur en Ivanka voor de families. Maar de meest belangrijke boodschap waarop Maria constant terugkomt is het bijwonen van de eucharistie en niet enkel op zondag. Onze-Lieve-Vrouw vertelde ons in het begin van de verschijningen, toen we nog kinderen waren: 'indien je in een situatie zou komen waarin je zou moeten kiezen tussen het volgen van een eucharistieviering of om Mij te kunnen zien, dan moet je zonder twijfel en onmiddellijk voor de ecuharistie kiezen, omdat tijdens de Mis Mijn Zoon bij jou is.'
Onze-Lieve-Vrouw heeft in al deze jaren nooit gezegd 'bid en Ik zal je geven', maar ze zegt steeds 'bid, opdat Ik tot Mijn Zoon zou kunnen bidden.' Jezus komt altijd op de eerste plaats. Vele van de pelgrims denken dat wij als zieners bevoorrecht zijn, dat God onze gebeden meer zou aanvaarden dan hun gebeden, maar dit is een volledig verkeerde manier van denken. Als moeder heeft Maria geen 'bevoorrechten'. Wij zijn allemaal Haar kinderen en elkeen krijgt zijn of haar opdracht. Zij koos 6 van ons om Haar boodschappen uit te dragen, maar in werkelijkheid kiest Zij jullie allen. In één van haar boodschappen van 2 januari zei Ze ooit: 'Lieve kinderen, Ik nodig jullie uit om jullie harten te openen, laat Mij toe om jullie harten binnen te gaan, zodat jullie mijn apostelen kunnen zijn', wat betekent dat wij allen gelijk zijn voor Haar. Als jij denkt dat wij bevoorrecht zouden zijn, laat mij u dan een voorbeeld geven. Als je een moeder bent en je hebt 3 of 4 kinderen, welk kind verkies je boven het andere? Voor een echte moeder bestaat zoiets niet. Een moeder houdt van elk van haar kinderen op dezelfde wijze. Een moeder zal elk van haar kinderen op een andere manier benaderen omdat niet elk kind hetzelfde is, maar de liefde blijft dezelfde. Hezelfde geldt voor Onze Hemelse Moeder. Zij houdt evenveel van ons allen en wij kunnen ons allen op dezelfde manier tot Haar wenden. Zij zegt: 'open uw hart en Ik zal met u zijn', het hangt er enkel van of we wel echt willen dat Zij bij ons is. Ik zeg steeds: 'Het is niet zo belangrijk om Onze-Lieve-Vrouw met uw eigen ogen te zien, wat telt is dat je Haar met je hart wil zien. Vele mensen hebben de kans gehad om Haar met hun ogen te zien en velen begrepen het niet. Het hangt dus volledig van uzelf af of u wil dat Onze Hemelse Moeder bij u is.'
Als we de boodschappen van Maria bekijken en het toch over bevoorrechten willen hebben, laat het ons dan hebben over de priesters, omdat Onze-Lieve-Vrouw het nooit zal hebben over wat zij moeten doen, maar over wat wij moeten doen voor hen. Zij zegt dat ze uw oordeel en kritiek niet nodig hebben, maar dat ze enkel uw gebed en liefde nodig hebben: 'Mijn kinderen, als jullie het respect voor de priesters verliezen, dan is de volgende stap het verlies van jullie respect voor de kerk en uiteindelijk voor God de Vader ook. Nogmaals herhaal Ik, God zal de priesters beoordelen over hoe ze handelden als priester.' Recent nog, en bijna elke 2de van de maand, legt Onze-Lieve-Vrouw de nadruk op het belang van het bidden voor de priesters. Als Zij bijvoorbeeld Haar Moederlijke Zegen geeft over mensen of religieuze voorwerpen, dan zegt Zij altijd: 'Ik geef je Mijn Moederlijke Zegen, maar de grootste zegen die je op aarde kan ontvangen is de zegen van een priester, omdat het Mijn Zoon zelf is die je zegent.' Nog in haar laatste boodschap vroeg Zij ons om niet te vergeten om voor de herders te bidden omdat hun priesterlijke handen gezegend zijn door Haar Zoon. Wat ik kan zeggen is, dat je bij het bekijken van Haar boodschappen, normaal gezien zelf zou moeten kunnen besluiten wat goed en kwaad is, wat er wordt verondersteld van te gebeuren, omdat je zou moeten weten dat wat Onze-Lieve-Vrouw is begonnen te Fatima, Zij zal voltooien in Medjugorje. Zij zegt: 'Mijn Onbevlekt Hart zal zegevieren'. Vanaf het moment dat we nu beleven tot Haar overwinning is er een brug en deze brug vertegenwoordigt de priesters. Zij vraagt ons te bidden voor hen opdat deze brug zou kunnen gebouwd worden en wij deze allen kunnen oversteken om deel te kunnen uitmaken van Haar overwinning.
Onze-Lieve-Vrouw verlangt van ons om opnieuw de rozenkrans binnen de familie te bidden. Zij zegt dat er niets in de wereld is dat een familie beter kan verenigen dan het gezamelijk bidden en dat de ouders een grote verantwoordelijkheid hebben tegenover hun kinderen. Van hen wordt verondersteld dat ze hun kinderen de kiem van het geloof bijbrengen en dit kan enkel als ze gezamenlijk bidden en de Heilige Mis bijwonen, zodat hun kinderen zouden zien dat God in hun familie op de eerste plaats komt en pas dan de rest. Kinderen zijn slim en wij kunnen met hen niet over het gebed praten zonder dat ze ons zien bidden. Wij kunnen hen het belang van het bijwonen van de eucharistieviering niet bijbrengen als zij het niet van ons zien dat de Heilige Mis op de eerste plaats komt. Laat mij u een simpel voorbeeld geven binnen mijn eigen familie. Mijn oudste dochter Maria was toen twee jaar en zes maanden en ik sprak met haar nooit over de verschijningen omdat ik dacht dat ze hiervoor nog te klein was om zoiets te kunnen begrijpen. Op een dag was ze in de kamer met een vriendinnetje aan het spelen. Ik hield hen een beetje van op afstand in het oog en toen hoorde ik het andere kind tegen mijn dochtertje zeggen: 'weet je, mijn moeder rijdt met een auto.' Mijn dochtertje bleef kalm, wachtte een beetje en zei toen plots: 'mijn mama spreekt met Onze-Lieve-Vrouw, nu is het aan jou'. Zonder zelfs één woord er over te zeggen begreep het kind toen reeds wat er binnen onze familie gebeurde. Daarom is het zo belangrijk dat kinderen van hun ouders zien dat ze leven voor God en dat God bij hen op de eerste plaats komt.
Ook vraagt Maria van ons op woensdag en vrijdag te vasten op water en brood. Van zieke mensen verlangt Ze zoiets nooit. Maria zegt over hen dat ze door gebed begrijpen wat ze hiervoor in de plaats kunnen doen. Indien je nooit de rozenkrans bidt of nooit twee maal per week vast, neem dan het voorbeeld hier van Medjugorje en hoe Maria het ons heeft bijgebracht. Het eerste wat Zij van ons vroeg toen Zij hier verscheen was om op onze knieën de geloofsbelijdenis en zeven maal het Onze Vader, het Weesgegroetje en het Glorie Zij de Vader te bidden. Hierop vroeg Zij aan ons om hier een tiendje van de rozenkrans aan toe te voegen en hierover na te denken bij het vasten op vrijdag. Daarna vroeg Zij twee of drie tiendjes bij te voegen op woensdag. Wij hoopten dat Zij het hierbij zou laten, maar dit is een goed voorbeeld: beetje bij beetje en het is belangrijk dat je met het hart bidt. De kwaliteit is belangrijker. Laat God over de kwantiteit oordelen. Het is ook belangrijk dat we liefde bezitten en het uit liefde doen, omdat we in thans in deze wereld te veel kritiek hebben op alles en te veel oordelen over anderen. Er is zo weinig liefde. In één van haar laatste boodschappen zei de Gospa: 'Mijn naam is Liefde en Ik kom u onderwijzen wat je bent vergeten: Liefde.' En zo moeten we onze harten toelaten ons te leiden en ons dichter bij God te brengen. Dwing jezelf niet. Open uw hart en probeer te bidden wat je kan en uiteindelijk zul je datgene bereiken wat Onze-Lieve-Vrouw van ons verlangt.
Maria vraagt van ons minstens één keer per maand aandacht te schenken aan het Heilig Sacrament van de biecht. Zij zegt dat er geen enkele persoon op aarde is die geen nood heeft aan een maandelijkse biecht. Ze vraagt om de Bijbel in de familie te brengen. Iedereen zal er wel een hebben, maar Maria vraagt dat wij de Bijbel elke dag zouden openen en er een paar regels zouden uit lezen. De hoeveelheid is minder belangrijk. Het belangrijkste is dat het geen item wordt in de boekenkast waar nooit naar omgekeken wordt.
17-04-1979
Allerlei gebeden
Allerlei Gebeden
Gebed voor uw kind
Heer, Hier is het kind dat U mij hebt toevertrouwd. U bent zijn Schepper, zijn Herder en zijn Verlosser. U hebt het in ons gezin geplaatst opdat wij het zouden helpen groeien volgens Uw wegen en om het te helpen om diegene te worden die U in alle eeuwigheid in gedachte had, volgens Uw plan van liefde met hem. en om me geheel te geven en alles in het werk te stellen opdat het zijn weg naar de heiligheid zou vinden. Dat Uw Heilige Geest mij mag bijstaan bij de opvoeding die ik het geef. Vorm het zoals het U goeddunkt, Heer, want dit kind is Uw kind, het behoort U toe. Ik geef het aan U en met een volledig vertrouwen wijd ik het aan U toe. Amen
16-04-1979
Uur van Genade op 8 december
Feest van de Onbevlekte Ontvangenis van onze Gezegende Moeder
8 december
Het uur van Genade van 12 tot 13 uur
Vraag van de Gezegende Moeder voor het Uur van Genade:
Dag en tijd van het uur van Genade: 8 december, Feest van de Onbevlekte Ontvangenis... te beginnen om 12 uur tot en met 13 uur.
Men brengt dit uur door in gebed, in de kerk of thuis, maar weg van alle afleidingen, dus met volledige concentratie op het gebed.
Beginnen met het driemaal bidden van de Psalm 51 met uitgestrekte armen.
De rest van het Uur van Genade in stilte doorbrengen met God, mediteren over het Lijden van Jezus, de Rozenkrans bidden, God prijzen op uw eigen manier en met uw favoriete gebeden, het zingen van hyms, etc...
Dit werd gevraagd door Onze Gezegende Moeder aan Zuster Pierina Gilli in een kleine kerk in Montichiare, aan wie zij elf maal verschenen is: In één van de boodschappen vroeg Onze Lieve Vrouw voor Boete en zei Ze: "Boete is niets anders dan het aanvaarden van onze dagelijkse kruisjes. Hoe klein ze ook zijn, aanvaard ze met liefde." Toen vroeg Zij aan Zuster Pierina om op 8 december op de middag terug te komen. "Dit zal mijn Uur van Genade zijn." De Zuster vroeg hoe zij zich moest voorbereiden voor dit Uur van Genade, waarop Zij zei, "met gebeden en boete. Bid Psalm 51 driemaal met uitgestrekte armen. Gedurende dit Uur van Genade, worden zeer veel geestelijke genaden gegeven. De meest verharde zondaars zullen geraakt worden door de genade van God. De Gezegende Maagd beloofde dat wat men ook vroeg gedurende dit Uur van Genade, het hen zou verleend worden, indien het in overeenstemming was met de Wil van de Eeuwige Vader."
Psalm 51: een gebed voor vergeving
Voor de leider van de muzikanten, een zangstuk op naam van David: 2 toen de profeet Natan naar hem toe gekomen was na Davids omgang met Batseba.
Wees mij genadig, God die liefde bent. U, grenzeloze barmhartigheid, wis uit wat ik heb misdaan. Was mij schoon van schuld, Reinig mij van mijn zonde. Ik beken: ik heb mij misdragen, mijn zonde klaagt mij voortdurend aan. Tegen U alleen heb ik gezondigd, Ik heb gedaan wat in uw ogen slecht is. Waarachtig, uw vonnis is terecht, uw oordeel blijft onaanvechtbaar. Ik ben schuldig vanaf mijn geboorte, mijn moeder werd in zonde zwanger van mij. Waarheid wenste U in het donker van de schoot, U liet mij, verborgen nog, wijsheid kennen. Reinig mij met hysop en ik zal schoon zijn. Was mij en ik zal witter dan sneeuw zijn. Laat blijdschap weer volop mijn deel zijn, en laat mijn gebeente, dat door U werd gebroken, gaan dansen. Wend uw ogen af van mijn zonde, Wis al mijn schulden uit.
God, schep in mij een zuiver hart, vernieuw mijn geest, maak hem standvastig. Verstoot mij niet, weg van uw gelaat, neem uw heilige geest niet weg van mij. Heer, geef mij de vreugde van uw verlossing, sterk mij met uw grootmoedige geest. Dan zal ik verdwaalden uw weg kunnen wijzen, dan keren zondaars tot U terug. Verlos mij uit mijn sprakeloosheid, O God, die mijn redder bent, en mijn tong zal uw goedheid loven. Heer, open mijn lippen en mijn mond zal uw lof verkondigen. U wenst toch immers geen slachtoffers? U vindt toch geen voldoening in brandoffers? Een berouwvolle geest is een offer voor God. Een rouwmoedig, vermorzeld hart, zult U, o God, niet verwerpen.
Schenk aan Sion weer geluk, dat is toch uw diepste verlangen. Bouw Jeruzalems muren weer op. Dan zullen zijn offers U zeker tevreden stellen, ontstoken en verteerd volgens voorschrift, liggen jonge stieren weer op uw altaar.
15-04-1979
365 dagen met mijn engelbewaarder [eerste trimester]
365 dagen met mijn engelbewaarder [eerste trimester]
Voorwoord van de auteur, René Lejeune
Deze boodschappen van een engelbewaarder dienen één voor één gelezen te worden. Eén elke dag. Ze zijn geïnspireerd en zonder moeite verwoord, als het ware "gedicteerd," aan iemand die enkel uitvoerde.
Uw engelbewaarder ziet zonder ophouden het Gelaat van God (vgl. Mt 18,10). En tegelijk staat hij u, sedert uw geboorte tot uw overgang naar het hiernamaals, dag en nacht bij; hij zal bij u zijn op het Laatste Oordeel. Hij is uw gezel voor de eeuwigheid.
Hij heeft een naam. Hij houdt van u, verheugt zich met u en hij weent wanneer gij weent. Hij stort bittere tranen als ge luistert naar de "vader van de leugen, moordenaar van de mens van het begin af aan." [Joh. 8,44] Hij vloeit over van vreugde telkens ge een inspanning doet die uw gelijkenis vergroot met Jezus, "zachtmoedig en nederig van hart." [1 Kor. 13]
Deze boodschappen zijn de echo van het evangelie, de Blijde Boodschap van Jezus Christus aan de mensen. Of nog, ze zijn de afglans van het leven van de Zoon op aarde.
Enkele raadgevingen:
Uw engelbewaarder, uw "voogd en herder," zegt u niets anders. Overweeg deze boodschappen als van hem komend. Blijf naar hem luisteren, gij zult tenslotte zijn stem "horen." Hij is het die elke dag in deze boodschappen spreekt.
Het doel is u elke dag bewuster te maken van de ononderbroken aanwezigheid van uw engelbewaarder aan uw zijde.
Lees elke morgen de boodschap van de dag. Herlees ze s avonds. Indien ge dit getrouw doet, zult ge binnen een jaar, op de weg van de heiligheid gevorderd zijn. En ge zult gelukkiger zijn. Pater Pio, in 1999 zalig- en in 2001 heilig verklaard, zag zijn engelbewaarder en sprak met hem. Pius XI en Johannes XXIII gaven hun engelbewaarder boodschappen; volg ze na [zie Les Anges, armée secrète du Ciel, éd. Du Parvis, 1998].
Indien ge de overweging van de 365 boodschappen tijdens het jaar begint, herneem ze dan op 1 januari. Er is een verborgen vooruitgang in hun opeenvolging. Ge kunt ze verscheidene opeenvolgende jaren hernemen. Het zijn woorden van leven. Ze zijn onuitputtelijk.
René Lejeune
1 januari
De goddelijke Voorzienigheid heeft mij voor de eeuwigheid u toegewezen. Vanaf de moederschoot waak ik over u. Door goddelijke uitverkiezing ben ik uw levensgezel.Met Moeder Maria waak ik over u. Deel, bid ik u, de liefde die ik u toedraag. Word meer en meer bewust van de onverbreekbare persoonlijke band die ons verenigt.
2 januari
Ik ben dicht bij u om u te dienen. Doe beroep op mij. Ge moogt mij voor een duidelijke boodschap zenden naar de engelbewaarder van gelijk welke persoon. Naar het voorbeeld van Pius XI zond Johannes XXIII dikwijls zijn engelbewaarder op boodschap.
Ik beleef er veel vreugde aan u te dienen, en u innerlijk te zien groeien. In de ogen van de Heer heeft uw ziel een oneindige waarde."
3 januari
God heeft u de gave van de vrijheid gegeven, tegelijk een wonderlijke en ontzagwekkende gave! Als meester is het dat ge beslist te handelen. Voor elke handeling hebt ge de keuze: die van het goede dat in God is, die van het kwade dat de verkeerde plannen dient van de "Prins van de wereld" (Joh. 12,31). Bid dat u nooit de helderheid ontbreekt in de keuze van het pad waarop ge u begeeft; noch de moed om altijd te kiezen voor de weg die naar de liefde van de Heer leidt. Ik bid met u.
4 januari
Hoe inniger we verbonden zijn, hoe duidelijker ge mijn raad verneemt. Het gebed voorziet daarin, evenals in een steeds levendiger bewustzijn van mijn aanwezighed bij u, van mijn liefde en mijn volledige toewijding.
5 januari
Ga verder zonder vrees, met de vreugde van Jezus Christus in uw hart. De ware volgeling van Jezus kent geen vrees, welke beproevingen hij ook te doorstaan heeft; hij is vreugdevol, zelfs bij tegenspoed. Diep in u is de vreugde van Christus een bron die nooit ophoudt te borrelen, indien ge innig verbonden blijft met de Heer. In het evangelie steunt Jezus zo zeer op de om niets ontvangen gaven van de vreugde, dat Hij brandt van verlangen om ze aan de zijnen te schenken.
6 januari
De lofprijzing zij dikwijls op uw lippen. Begin uw dag met te loven en eindig hem ermee. Daarvoor zijt ge geschapen. De lofprijzing is de hoogste uitdrukking van uw liefde. Wij, engelen, loven de Heer zonder ophouden. Loof Hem om zijn onmetelijke heerlijkheid, om zijn liefde en tederheid, zijn barmhartigheid en vergevingsgezindheid. Loof Hem met de drie Wijzen.
7 januari
Kies een "lofpsalm" om God te loven, ontsproten aan het hart van één van de grote bidders van het Oude Verbond; of laat een kort moment aan uw eigen hart enige woorden ontspringen die uw godsliefde uitdrukken en uw verrukking voor de schepping. Uw lofprijzing weze immer een dank voor de gave van het leven en de genade van het christelijk geloof. Jezus heeft u verkozen. Toon u die goddelijke uitverkiezing waardig.
8 januari
Bewaar zorgvuldig de vrede van Jezus Christus. Laat niet toe dat verstrooiingen, het lawaai en de gejaagdheid van de wereld de onschatbare gave van de innerlijke vrede verstoren. Behoed ze ten alle prijs.
9 januari
Wat was ik gisteren gelukkig, dicht bj u! Ge hebt de aanval van de Bekoorder ondergaan, gij hebt hem weerstaan en ge zijt als overwinnaar uit de strijd gekomen. In die kritieke momenten kan ik niets anders doen dan voor u bidden. Het gebeurt dat ge overwonnen wordt door de "vader van de leugen." [Joh. 8:44] Dan ben ik ontwapend aanwezig bij uw nederlaag, en ben ik er diep ongelukkig om. Ik bid dan de Heer, in uw ongeluk dat ook mijn ongeluk is, u te bedekken met zijn barmhartigheid.
10 januari
De engelbewaarders hebben meerdere malen van de Heer verlof gekregen zich te laten zien, zoals aan de H. Padre Pio of de H. Gemma Galgani. Gewoonlijk voedt het geloof zich door het onzichtbare. "Zalig zij die geloven zonder gezien te hebben [Joh. 20,29]," zegt Jezus. We zullen elkaar zien in het hemels Jeruzalem, in de verblindende schoonheid van het goddelijk leven. Voer tot dan moedig strijd van de verovering van het Paradijs. Ik ben getrouw in bestendig gebed aan uw zijde.
11 januari
De Heer geeft mateloos. Vraag Hem veel en veel zal u gegeven worden. Op voorwaarde dat uw raag in overeenstemming zij met de vereisten van uw eeuwig geluk, met het heil van uw ziel, of van de ziel waarvoor ge genade vraagt.
Het leven is zo kort. Houd u niet op met dingen die vluchtig zijn als een zeepbel. In het licht van de eeuwigheid, gedurende de tijd van "de grote beproeving" [Apok. 7,14], die ge hier op aarde doorbrengt, is voor u en uw onsterfelijk leven alleen waardevol wat de wereld overleeft.
12 januari
Hij heeft een uitzonderlijke openbarings- en genezingskracht. Ge zult de mensen en de gebeurtenissen anders zien; de schellen zullen u van de ogen vallen. In het licht van de genade komt de universele liefde aan het licht, zoals de apostel Paulus het in zijn hyme aan de liefde [1 Kor 13] heeft duidelijk gemaakt. Ja, dat de heilige Naam van Jezus vaak op uw lippen zij als een liefdezucht.
13 januari
De Eucharistie is het hoogtepunt van het gebed tot de Heer. Het is de gedachtenis van heel zijn leven, van de kribbe tot Kalvarie. Ze vernieuwt het kruisoffer. Ze mondt uit in de Verrijzenis die de uwe meebrengt. Neem zo vaak mogelijk deel aan de Eucharistie, en van ganser harte.
14 januari
Bid met het hart dat de kern is van heel uw wezen. Het gebed is geen vloed van mechanisch opgedreunde woorden. Het is een liefdezucht, zo kostbaar in Gods oog.
Wijd u dikwijls aan de stille beschouwing. Het hart aan hart van de geliefde hoeft geen woorden. Zo is het ook met het hart aan Hart met Christus Jezus.
15 januari
Leg geleidelijk al uw aardse verlangens af. Zoek de verlangens van de Goede Herder, het Evangelie openbaart ze u. Zo zult ge u tot kanaal van genaden des Heren maken, voor uzelf, voor allen die ge liefhebt, voor alle mensen voor wie ge bidt. De Goede Herder heeft u nodig, ge zijt zijn helper.
16 januari
Hou de schatten die ge put in Gods Hart door de Heilige Geest die in u woont, niet voor uzelf alléén. Deel ze mee aan hen die hongeren en dorsten naar de waarheid, in een gebarsten wereld, waar de "vader van de leugen" gemakkelijk zijn werk van de dood kan voltrekken. De Heer heeft u nodig als licht voor de zielen op zoek in de duisternis, de zielen met wie ge in contact komt.
17 januari
"Het is van God en van Hem alleen dat ge het leven ontvangt in Jezus Christus" [1 Kor 1.30]. Wat dient ge Hem te loven om die hoogste gave! Ah, moest ge de kracht van de lofprijzing kennen! Ze doet wonderen? Offer God gedurende de dag een kort lofgebed, een simpele uitroep: "Dank, Heer, voor de gave van het leven! Dank, Heer, voor dit ogenblik van vreugde!" Maar ook: "Dank, Heer voor deze beproeving ..."
18 januari
Verzet u niet tegen de genaden die voortvloeien uit het Hart van God door het kanaal dat naar het uwe leidt. Het egoïsme is de grootste hinderpaal. De remedie daarvoor is de navolging van Jezus:"Leert van Mij; Ik ben zachtmoedig en nederig van hart" (Mt11,20). De deemoed en de zachtmoedigheid zijn het sterkste tegengif tegen het egoïsme. Het is daardoor dat de volgelingen van Jezus de verdwaalde wereld voor het Evangelie zullen veroveren. Elke leerling die zachtmoedig en nederig van hart wordt, is een andere Christus die meewerkt aan die verovering. Gij ook, volg Jezus na.Begin zo de internationale bidweek.
19 januari
"Bid zonder ophouden" (1 Tess 5,16). Neem dit geïnspireerd woord van de apostel letterlijk op. Bid s morgens bij het ontwaken, s avonds bij het slapengaan. Bid bij het ontbijt, bid als ge werkt, bid als ge rust, bid in alle omstandigheden. Eenvoudig door Hem elke nieuwe fase van de dag op te dragen; door uw hart even te verheffen tot God; vervul daarna uw taak. Zo zullen uw werk, uw voedsel, uw verplaatsing, uw rust helemaal gebed worden, in gehoorzaamheid aan de dringende oproep van de apostel Paulus. Neem van nu af die uitstekende gewoonte aan. Telkens vergezel ik u in uw gebed.
20 januari
Wanneer ge gedurende de dag aan mijn aanwezigheid denkt, herinner u dan de woorden van Jezus over de engelbewaarders van de kinderen: "Hun engelen aanschouwen voortdurend het Aangezicht van mijn Vader die in de hemel is" (Mt 18,10). Ja, terwijl ik elk moment bij u ben, aanschouw ik het Aangezicht onze Hemelse Vader, schitterend van schoonheid en heiligheid. Eens zullen we het samen aanschouwen vervuld van het geluk van deze gelukzalige aanschouwing, de hele eeuwigheid.
21 januari
Neem de woorden van Jezus nooit licht op. Ze zijn het Woord van God. "Als ge niet opnieuw wordt als kleine kinderen, zult gij het Rijk der hemelen zeker niet binnengaan" (Mt 18,3). Hoe dit woord waarmaken ? Door, naar het voorbeeld van de Heer, "zachtmoedig en nederig van hart" te worden. Ik steun u met mijn gebed. Bij elke stap van u, verkeert mijn hart in feestvreugde.
22 januari
Jezus wil u tot zijn vriend maken. Hoe meer ge op Hem gelijkt, hoe sterker de vriendschap wordt met Hem. Wat een voorrecht om onder de vrienden van de Heer geteld te worden! Wat doet men niet voor een vriend! Wat moet ge niet doen om onophoudelijk de vriendschap met Jezus te verstevigen. "Ik noem u geen dienaars meer, maar vrienden" (Joh (15,15). Deze vriendschap der vriendschappen bezitten, is een onvergelijkbare schat. Ik verheug me zo zeer, bij u die vriendschap te zien. Haar intensiteit groeit voortdurend. De liefde is zonder grenzen.
23 januari
"God is Liefde" (1 Joh 4,8). Uw leven zal niet volstaan om die drie sublieme woorden te doorgronden. Wij engelen weten, door de voortdurende aanschouwing, wat dit "noemen" van God betekent. We branden om deze intieme kennis mee te delen. Eens zal ik ze met u delen. Dan zal ik de opdracht volbracht hebben die ik van de Heer ontvangen heb: u te begeleiden in de "grote beproeving" waar elke mens doorheen moet alvorens de "volheid van de vreugde" te genieten, die hem is beloofd (Ps 16,11).
24 januari
Verre van uw innerlijke groei tegen te houden, zijn de gevaren en de beproevingen die ge in het leven doormaakt, bestemd om die groei te verhaasten. Span u in ze te boven te komen, hoe moeilijk ook. De genade zal u nooit ontbreken, noch mijn gebed, aan uw zijde.
25 januari
Zeg vandaag met Paulus:Ik vergeet wat achter mij ligt en strek mij uit naar wat voor mij ligt (Fil 3,13). Vergeet ook de schaduwen van uw verleden. Tel enkel de lichtende dagen van de reeds afgelegde weg. Al die dagen werden verlicht door de liefde. Vergeet uw mislukkingen, ze hebben weinig belang in de ogen van de Heer. Ze zijn vergeten en vergeven. Wat telt, is uw beslissing om verder te gaan, om voortgang te maken in de gelijkenis met de Heer. Hij heeft de last van uw verleden, uw zonden op zich genomen. Vertrouw op zijn Hart volledig, zonder enig voorbehoud.
26 januari
Ontmoet de Heer overal. Wees zonder vrees. Waar ge ook gaat, breng daar nieuw leven, het leven van de Heilige Geest die in u woont. De Geest van God die alle dingen omvormt. Het is voldoende dat ge een werkzaam intrument zijt in zijn dienst. Telkens ge handelt als intrument van de Heer sta ik u vreugdevol bij.
27 januari
Levert u over aan de bezieling door de Heer. Wantrouw de verlangens van uw arme menselijke natuur. De Heer heeft dringend nood aan instrumenten om zijn liefde voor de mensheid te verwerkelijken, zijn liefdesplan voor elk lid van deze mensheid, onophoudelijk verwoest door "de moordenaar van het begin af aan" (Joh 8,44). De instrumenten die zich aan Jezus overleveren in zijn dienst, zijn helaas niet talrijk genoeg, wat zijn wederkomst in heerlijkheid op aarde strek vertraagt. Wees zijn instrument en ge zult zijn wederkomst bespoedigen.
28 januari
Besteed meer tijd om met Jezus alleen door te brengen. Telkens zal de vreugde krachtiger uit uw hart komen.Die bevoorrechte momenten zijn stappen naar innerlijke groei. Wat benijden wij engelen het u, te kunnen gebruik maken van de oneindige rijkdom die voortvloeit uit de aanschouwing van Christus, het mens geworden Woord, en op die wijze aan zijn goddelijke natuur te kunnen deelnemen.
Moest ge dat alles klaar begrijpen, ge zoudt uw zaligheid vinden in Jezus aanwezigheid bij u. Jezus is de nieuwe Adam, het Woord van de Vader, de enige Verlosser van de wereld. Maak van Jezus uw Welbeminde. Ge zult me vreugde geven.
29 januari
De Heer neigt altijd zijn oor naar uw roepstem. Doe dikwijls beroep op Hem. Wat is Hij gelukkig u te kunnen helpen. Hij, de God van alle machten. Stel al uw vertrouwen op Jezus. Hij zal nooit nalaten u te helpen. Het volstaat u toe te vertrouwen aan Hem, de God van alle liefde en van alle samenhorigheid, de Redder en Voltooier van de mensen en de wereld in wie de vereniging der harten ontstaat. Hij kijkt uit naar uw stem, naar uw geroep.
30 januari
Gij maakt deel uit van het volk Gods, ge staat los van de massa. Ge zijt de ambassadeur van de liefde, zoals de apostel Paulus het uitdrukt in zijn brief aan de Korintiërs. Bid dat die liefde u geschonken wordt; deel ze uit rondom u; ontsteek overal het vuur dat Jezus is komen brengen in een wereld die slechts gedeeltelijk vuur vatte. Ik bid aan uw zijde. Ik bid dat gij een sprank wordt die dit goddelijk vuur verspreidt.
31 januari
Uw leven is, zoals elk mensenleven met Christus, een liefdesverhaal. De wereld die door satan verwoest werd, heeft zo n nood aan de Heer. Wees een goede schakel. Veel verwarde harten hebben u nodig. Door u zullen ze de weg naar God vinden. Ze zullen zoveel ongekende schatten ontdekken, en eindelijk hun eigen liefdesgeschiedenis aanvangen. Ze hebben er niet het minste vermoeden van. Lever u geheel over aan de Heer die dorst naar uw liefde en verlangt met u uw minneleven voort te zetten. Van ganser harte vergezel ik u, elk moment, en in alle omstandigheden.
1 februari
Buigen we neer voor de Allerheiligste Drie-eenheid en aanbidden wij onze God.
Neem de gewoonte aan om vanuit uw hart, elke morgen en elke avond, een kort ogenblik de Allerheiligste Drie-eenheid te aanbidden. Zij is een oceaan van Liefde; een oceaan van dat vuur dat Jezus op aarde is komen brengen. Telkens sluit ik me bij uw aanbidding aan.
2 februari
Met Jezus zijt ge, door Maria, aan de Vader opgedragen. Moest ge de goedheid van de hemelse Vader kennen! Mijn hart smelt van liefde bij het Hem aanschouwen. Ik verheug me eens dat geluk volledig met u te zullen delen; geen enkele mensentaal kan er de innigheid en de verblindende schoonheid van uitdrukken.
Denk steeds bij uw bezigheden aan het moment waarop ge de onuitsprekelijke luister van de hemelse Vader zult ontdekken. Ik zal dan bij u zijn.
3 februari
Behoed uw tong voor elk slecht woord; ze is een schat, maak er geen riool van kwaadsprekerij van. Vergeet nooit dat de H. Geest in u woont; uw lichaam is een heilige woning. Houd ervan en eerbiedig het. In de ogen van de Heer zijt ge een "wonder" (Ps 139,14). Blijf altijd deze goddelijke uitverkiezing waardig.
Eenvoud is het voornaamste kenmerk van het Rijk Gods. Houd het steeds bij de eenvoudige waarden. Vereer en houd van wat eenvoudig en nederig is. Dat is het onderscheidingsteken van al wat God is. Uw waardeschaal mag je dus nooit vermengen met die van de wereld. Deze is ingewikkeld, vaag, troebel en verwrongen. Zoek onophoudelijk Jezus. Ge zult hem altijd in de eenvoud vinden. Overweeg zijn leven met zijn leerlingen. Ge zult er nooit het minste spoor van wanorde en verwarring ontmoeten. Volg Hem ook in zijn eenvoud.
5 februari
Wanneer ge in de diepte van uw hart de Heilige Geest beluistert, zet dan uw vijf zintuigen op een laag pitje. Ge verneemt de stem van God slechts in een lichte bries, in de stilte. Voorzie voor uzelf elke dag een tijd van stilte en blijf luisteren... Ge zult dan onzegbare woorden vernemen. In die bevoorrechte ogenblikken sta ik intens naast u.
6 februari
Jezus zoekt u op te trekken naar de hoogste toppen die een mens kan bereiken. Eén van die toppen is de liefde aangeboden aan iemand die in de wereld van de geest slechts verachting en afkeer verdienen zou. Maar jij, die de volgeling van Jezus wil zijn, mag je niet onttrekken aan zijn bevel: "Bemint uw vijanden, doe wel aan die u haten. Zegent hen die u vervloeken en bidt voor hen die u mishandelen (Lc6,27-28)."
Ge hebt weinig vorderingen gemaakt op deze enge weg. Verlies de moed niet. Probeer te gehoorzamen aan de ingeving van de Heer en ge zult een ongekende vreugde ontdekken.
7 februari
Maak u los van de tradities die van de mensen komen. Overweeg wat Jezus er over zegt vanuit de profeet Jesaja: "Dit volk eert Mij met de lippen, maar zijn hart is ver van Mij; en zijn vrees voor Mij is niet meer dan wet van mensen, door mensen aangeleerd [Jes 29,13]." Neem de geest van de Farizeeën en de Wetgeleerden niet over. Het woord van Jezus zal u altijd het goede pad tonen.
8 februari
Jezus heeft aan Petrus en de apostelen de macht gegeven "te binden en te ontbinden...". Alléén aan Petrus gaf hij "de sleutels van het Rijk der Hemelen." Om te binden en te ontbinden dienen de apostelen de eenheid te behouden met Petrus; de bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, met de paus, opvolger van Petrus. In geval van twijfel, richt uw blik naar de paus; hij alléén heeft de sleutelmacht in handen.
9 februari
Houd geen rekening met voorspellingen omtrent het einde van de wereld. Luister naar wat Jezus zegt: "Van die dag en dat uur weet niemand iets af, ook niet de engelen in de hemel, zelfs niet de Zoon, maar de Vader alleen [Mt 24,36]. De Heer vraagt trouwens aan zijn leerlingen op elk moment bereid te zijn. Verlies uw tijd niet door naar deze zinloze voorspellingen uit te zien.
10 februari
Wanneer ge Jezus volgt, zijt ge noodzakelijk "mensenvisser" [Mc 1,17]. Verlies die hoge zending niet uit het oog. Help Jezus nieuwe zielen winnen, door het gebed, het getuigenis van uw christelijk leven in een heidense wereld en bij gelegenheid, door het woord. De om niets ontvangen gave van het geloof legt u de taak op onsterfelijke zielen te winnen. Door dat te doen, bevredigt ge Jezus helemaal. Herinner u zijn klacht op het Kruis: "Ik heb dorst" [Joh 19,28]. Dorst naar water en dorst naar zielen. Ge kunt zijn dorst helpen lessen. Wat benijd ik het u de Heer zo te kunnen helpen.
11 februari
Jezus waakt over ons. Wees niet bang: vrees, buiten de vreze Gods, kent de ware leerling niet. Twijfel nooit aan zijn liefde en zijn macht. Volhard. Soms komt de overwinning naar uw zin te traag. Volharding leidt altijd naar overwinning. Zoek onophoudelijk de Heer. Offer Hem voortdurend uw liefde. Moge zijn vrede in u wonen. Laat u naar Hem leiden door zijn moeder.
12 februari
Ge zoekt de volmaaktheid en ontdekt uw zwakheden. De Heer ziet vooral uw geloof en trouw. Wees niet bedroefd om uw zwakheden; offer ze aan de Heer. Zeg met de apostel: "als ik zwak ben, dan ben ik sterk" [2 Kor 12,10]. Uw sterkte verblijft niet in uzelf. Het is Jezus Christus die ze u verleent, zelfs als ge zwak zijt. Voor de Heer volstaat uw geloof. Verlies nooit uit het oog dat de waarden van het Rijk Gods niet die van de wereld zijn. Verdiep onophoudelijk uw geloof; het openbaart u de waarden van het Rijk.
13 februari
Moge stilte en vrede uw leven beheersen. Uw blijvend gebed zal er door vergemakkelijken. Zijn stilte en vreugde geen vorm van gebed? Deze opperste uitdrukkingen van het leven monden natuurlijkerwijze uit in aanbidding, in spontane verheffingen, aan het hart ontsprongen. Bezaai uw dagen met die gouden strohalmpjes van stilte en vreugde.
14 februari
Uw hart weze voor Jezus een gastvrij Bethanië. Hij heeft het zo nodig terwijl men Hem overal in de wereld kastijdt met beledigingen en laster. We kunnen Hem dan samen in het tabernakel van uw Bethanië aanbidden.
15 februari
Bid voor de mensen vóór ge ze ontmoet. Zend mij naar hun engelbewaarder. Elke ontmoeting dient voor de andere een lichtsignaal te zijn; hij voele zich beter en gelukkiger. Zo moet het zijn met de ontmoeting van een volgeling van Christus.
16 februari
Heb voor uw lamp steeds een voorraad olie. Dan kunt ge ze ontsteken als de bruidegom verschijnt. Gelijk op de wijze maagden van de parabel van Jezus (Mt 25,1-13). Ge kent dag noch uur van zijn komst in het eeuwige Rijk van de Hemelse Vader.
17 februari
Wees een levend deeltje van de gist die de Heer in de mensendeeg mengt om de bloem te doen rijzen. Indien Hij genoeg werkzame leerlingen had, dan zou de deeg vlug rijzen en zo de wederkomst van de Meester van de oogst verhaasten. Als die deeg zo langzaam rijst, soms zelfs invalt, is het omdat het aantal ware volgelingen niet voldoende is, dramatisch ontoereikend.
18 februari
Over de Tempel en zijn luister heeft Jezus aan zijn leerlingen voorspeld dat er geen steen op de andere gelaten zal worden (Mt 24,1-2). Twintig eeuwen later is zijn verwoesting nog altijd even volledig; er is niet de minste hoop hem terug op te bouwen. God heeft hem door levende tempels vervangen. Gij zijt er één van. Bekleed hem met luister. Versier hem met edelstenen. Elke vervoering, elke daad van echte liefde is een parel die uw levende tempel siert. Wat verheug ik er mij om, hem op die levende manier mooier te zien worden.
19 februari
"De Vredevorst" (Jes 9,5) heeft een tuchtvol leger nodig waarvan de leden begonnen zijn met de verovering van zichzelf. Hij kan niets doen met ikzuchtige strijders met een verdord hart. Wat zijn er veel christenen met zo n hart! Werk de littekens weg van hoogmoed die uw ziel misvormt. Indien ge de zielen kon zien, wat zoudt ge verbaasd zijn! Verleidelijke gezichten verbergen soms afzichtelijke inwendige lelijkheid. Tracht uw ziel steeds mooier te maken, meer aantrekkelijk voor de goddelijke Gast die er verblijft. Is uw ziel geen koninklijk paleis? Schrijf in uw hart in gouden letters de woorden van Jezus:"Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woorden onderhouden; mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen" (Joh 14,23). Geeft ge u rekenschap van dit goddelijk voorrecht? Alleen mensen genieten daarvan.
20 februari
Ge voelt u soms opzij gezet of miskend door anderen. Dat is een teken dat ge niet van deze wereld zijt. Zij die u verwerpen spreken de taal van de wereld, ze worden gedreven door zijn principes, ze regelen hun leven in overeenstemming met zijn doel. Dat gebeure nooit met u. Beklaag hen die zo handelen, bid voor hen.
21 februari
Innerlijke groei is een wet van het Rijk der Hemelen. Een voortdurende en onbeperkte groei. Hoe lang uw leven ook duurt, het is helemaal niet te lang. Let er op die groei nooit tegen te houden.
22 februariLaat geen dag voorbijgaan zonder het Evangelie te openen. Schrijf in een gouden boek de passages die u interpelleren, die uw ziel verlichten. Ge hebt dat licht nodig in een wereld waar "de werken van de duisternis" [Rom 13,12] vaker heersen dan "de wapens van het licht." En wees zelf een weerglans van Hem die gezegd heeft:"Ik ben het licht der wereld" [Joh 9,15].
Op deze gedenkdag van Petrus Cathedra, waak ik over u en bid voor u dat het zo weze.
23 februari
In sommige van haar schuilhoeken is uw ziel nog ziek. Denk aan de grote Geneesheer. Ga naar Hem, toon Hem de kwaal waaraan ge lijdt. Vraag hem u te onderzoeken. Hij zal u één of andere onvermoede ziekte bekend maken. Vraag hem niet enkel uw lichamelijke kwalen te genezen, maar vooral de kwalen waar uw geest en uw ziel aan lijden.
24 februari
Wanneer ge vermoeidheid voelt, is er geen beter hulpmiddel dan te rusten bij Jezus. Houd op en rust even. Hart aan Hart met Jezus is het meest rustgevend, het heerlijkste moment. Vermenigvuldig zulke momenten in uw dag. Sluit de ogen, leg het hoofd op het Hart van Jezus, naar het voorbeeld van de apostel Johannes. Ge zult er een wonderlijke kracht putten. Geef die daarna door aan uw omgeving. Door zo te handelen, lijkt ge op de honingbij die, waar ze oogst, zonder het te weten, ook de bloemen bevrucht. Merkt gij de vruchten niet, de Heer ziet ze wel.
25 februari
Heb de Heer steeds meer lief; zijn liefde zal dan naar de anderen overvloeien. Jezus heeft u nodig als lichtpunt. Hoe sterker dit is, hoe groter mijn geluk.
26 februariMijn hart trilt met het uwe, het deelt uw vreugde en uw pijn. Denk gedurende de dag dikwijls aan mij. De Heer is het die mij voor altijd bij u geplaatst heeft. En alleen bij u. We zijn gezellen voor de eeuwigheid. U zien openbloeien in schoonheid als een bloem, vervult mij met geluk.
27 februari
Ge zijt een rank van "de ware wijnstok" waarvan de zeer geliefde Hemelse vader "de Wijngaardenier" is [Joh 15]. Wees er u van bewust dat het uw taak is "vruchten in overvloed" voort te brengen.
Het sap van de ware wijnstok raakt nooit uitgeput. Ge zijt vruchtbaar door er tot verzadiging te putten. Van zodra ge ophoudt het te doen, verdort ge. Nu en dan moet de goddelijke Wijngaardenier de ranken, die ge zet, snoeien om meer vruchten te dragen. Daartoe dient het lijden en de onvermijdelijke beproevingen in elk mensenleven. Offer ze de Heer in die geest.
28 februari
Beschouw uzelf als een ooi van de kudde die de Goede Herder leidt. Hij is het die u opleidt. Hij brengt u van de duisternis naar het licht, van de onwetendheid naar de kennis, van de modderige afsluiting der zonde naar de groene weilanden der genade. Volg hem getrouw. Bij hem is vreugde en vrede.
29 februari [tijdens een schrikkeljaar]
Er is geen storm die de Heer niet kan doen luwen. Laat Hem de zeiler zijn van uw leven. Met de goddelijke stuurman kan het niet verloren gaan, zelfs niet in de storm. Altijd zal de Heer u een veilige haven brengen, in zijn vrede en in zijn vreugde.
1 maart
Weldra is het lente. Nu hij nadert, keren we ons allebei naar de geliefde Vader wiens verrukkelijk Aanschijn ik zonder ophouden aanschouw.
Hoe kunt ge Hem kennen? Jezus antwoordt op die vitale vraag: Jezus kennen is de Vader kennen (vgl Joh 8,19). Het is in de omheining van de Tempel van Jeruzalem dat Christus dit mysterie heeft geopenbaard. Ge kent Jezus in zijn Evangelie.
2 maart
Veracht nooit iemand. Zie hoe Jezus de overspelige vrouw behandelt. Eerst redt hij haar leven. Dan spreekt Hij tot haar op een uiterst zachte toon. Zijn "ook Ik veroordeel u niet," (Joh 8,11) is meer waard dan alle homilieën van de wereld. Zoals Jezus echter moet ge nooit nalaten aan te dringen: "Ga en zondig niet meer."
3 maart
Weet ge dat ge Lazarus zijt? Door zich aan u te openbaren, u zijn leven in te storten, heeft Jezus u doen verrijzen. Voor mij was het een groot geluk aanwezig te zijn bij uw geboorte, het ontluiken, en daarna het open bloeien van uw geloof. Ik dank God me uw bewaring toevertrouwd te hebben.
4 maart
Jezus volgen is de weg van het geluk. Het is geen pad dat overloopt van plezier. Vreugde wel, maar geen verstrooiing. Gedenk de woorden van Jezus:"wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en elke dag opnieuw zijn kruis op te nemen," [Lc 9,23] en hij voegt er aan toe: "Ja, mijn juk is zacht en mijn last is licht" [Mt 11,30]. Het is de wereld die een zwaar juk oplegt. Overgaan van de wereld naar Jezus is de last van het leven verlichten. Verstevig voortdurend de liefdebanden met Jezus.
5 maart
De goddelijke Zaaier zaait het graan uit volle hand. Het zaad van zijn woord, van zijn genaden. U mag de goede aarde voorbereiden om het te ontvangen. Ruk van tijd tot tijd de doornen uit die er verraderlijk indringen. Dat is het werk van de tegenstander, "de goddeloze mens ... de zoon van het verderf" [2 Tess 2,3]. Ik bid voortdurend dat ge het zoudt bemerken.
6 maart
Het Rijk Gods wordt veroverd met geweld, met inspanning. Toch geeft de Heer u niet om verdiensten toegang tot zijn Rijk, maar uit pure genade. Dat betekent dat de Heer u liefheeft, vergeet dat nooit. Dat Rijk wordt slechts bewoond door zielen die helemaal vertrouwen op de Koning der Koningen, door zielen die er in gelukt zijn alle sporen van eigenliefde, elk overblijfsel van aangeboren hoogmoed tot in de wortel uit te rukken. Spit ze uit en bewerk de goede grond die zo gezuiverd is.
7 maart
Uw geloof is een bron van vreugde. Herinnert ge u dat het niet altijd zo is geweest? De bron is aan het vloeien gegaan vanaf het ogenblik dat ge het hart aan Hart met Jezus ontdekt hebt, dankzij het gebed van het hart. Help anderen dit innerlijk wonderbaar vloeien te ontdekken, de bron van de vreugde van Christus.
8 maart
In de strijd die ge heel uw leven door levert, is het kwaad altijd de tegenstander, nooit een andere persoon. Jezus vraagt u die onmiddellijk lief te hebben; wie hij ook zij. Neem in deze voortdurende strijd nooit de wapens van de wereld op; afgunst, wrok, jaloezie, toorn. Door die te gebruiken negeert ge de wapens van het licht: liefde en gebed, zachtmoedigheid en nederigheid. Alleen deze wapens geven de kracht tot een blijvende overwinning. Uw kracht komt niet van uzelf, ze wordt u om niet door God gegeven. Vraag ze elke morgen voor die dag. "Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed," [Mt 6,34] zegt Jezus zelf.
9 maart
Het gebeurt dat ge de grootste wilt zijn in uw familie of stad. De grootste volgens de criteria van de wereld of van het Evangelie. Door de eerste toe te passen zijt ge ontrouw aan het Evangelie. Jezus is veeleisend voor zijn volgelingen: "Als iemand de eerste wil zijn, moet hij laatste van allen en de dienaar van allen zijn" [Mt 9,35]. Jezus volgen legt soms een harde en zelfs pijnlijke ascese op. Het verzaken aan zichzelf maakt deel uit van het bewandelen van de "smalle weg" waarvan de Heer spreekt [Mt 7,14].
10 Maart
Zoek uw genoegen in het vervullen in alles van Jezus wil. Offer Jezus elke avond al wat ge gedaan hebt om hem te behagen. Vraag en ge zult verkrijgen; maar offer ook aan Jezus en troost Hem die nog altijd door de mensen gekwetst wordt. Hij is hen nochtans door zijn dood op het Kruis komen redden.
11 maart
Straal vrede uit waar ge ook gaat. Gij hebt hem gekregen, hij behoort u niet toe. Hij maakt deel uit van het gemeenschappelijk goed van het Evangelie. "Geeft en u zal gegeven worden" [Lc 6,38]. Ge hebt nog zoveel te krijgen. Als ge gul geeft, zult ge ook zo ontvangen. Jezus heeft het beloofd aan zijn volgelingen. "Een goede, gestampte, geschudde en overlopende maat zal men u in de schoot storten. De maat die gij gebruikt zal men ook voor u gebruiken" [Lc 6,38]. En wat kunt ge kostbaarder geven dan de vrede die in u woont, en de vreugde die de vrucht is van de vrede?
12 maart
De innerlijke vrede is het zegelmerk van het Rijk Gods: ze kenmerkt de volgeling van Jezus Christus in deze gejaagde en gekwelde wereld waar verwarring van de geesten heerst. Deze vrede laat u toe de echte waarden van het Evangelie van deze van de wereld te onderscheiden. Heb medelijden met hen die onder de indruk komen en verblind worden door die bedrieglijke waarden, en wees barmhartig. De barmhartigheid is één van de voornaamste tekenen van het behoren tot het Rijk Gods. "Wees barmhartig, zoals uw Vader barmhartig is. Oordeelt niet, dan zult ge niet geoordeeld worden; veroordeelt niet, dan zult ge niet veroordeeld worden" [Lc 6,36].
Ge wilt een trouwe opvolger van Jezus zijn. Wees er goed van bewust dat dit een nieuw "zien" van de wereld en van uw verhouding tot de anderen meebrengt: de visie van het Evangelie. De dagelijkse overweging van het evangelie zal u geleidelijke deze visie geven. Enkele verzen zijn voldoende als voedsel voor die dag.
13 maart
Uw geboorte is geen vanzelfsprekendheid, ge zijt een schakel van een lange ketting. Zoals elke geslachtsboom bevat ook de uwe zwakke schakels, getekend door zonde en nog in een louteringsfase alvorens te kunnen genieten van het zien van God "van aanschijn tot aanschijn." Bid elke dag voor die zielen. Laat voor hun intentie nu en dan een H. Eucharistie opdragen. Zo zult ge de genezing van uw geslachtsboom bekomen. Hij is voor u een belangrijke tak van de "Gemeenschap der heiligen." Samen met u bid ik voor die zielen die nog niet werden opgenomen om in "bestendig geluk" hun vreugde te vinden bij God [Ps 16,11], voor wie Hij mij sedert mijn schepping heeft bestemd.
14 maart
Uw leven gelijkt op het beklimmen van een alpinist. Wat een inspanning, maar ook wat een geluk op de top! Wat een vreugde ook bij elke etappe, terwijl men naar de reeds afgelegde weg terug blikt! Als christen leven is zich losrukken uit het moeras van de wereld waarin zoveel arme, verdwaalde zielen gedompeld zijn. Uw afgelegde weg hebt ge niet te danken aan uw verdiensten; het is een pure genade. Vergeet het niet.
15 maart
Herlees de episode van de blindgeborene die Jezus genas [Joh: 9]. Jezus gebruikt dit wonder als een helder onderricht; echter niet voor de Farizeëers die wegzinken in hun verblindheid, terwijl ze, naar het getuigenis van de ouders van de blindgeborene, de angst om zich heen zaaien. Denk goed na over de godsdienst van de Wet-specialisten in het licht van "de Mensenzoon,de Heer van de sabbat." [Lc 6,5] Jezus, het Amen, spuwt ze uit (vgl Apok 3,14-16). Moge dit u ertoe brengen het minste vooroordeel, elk overblijfsel van de oude hoogmoed die de Farizeëen kenmerkt, uit uw hart te bannen.
16 maart
Overweeg de tederheid en goedheid van God. Geef u zonder woorden aan de stilte van uw ziel. Blijf daar heel eenvoudig, in zijn Aanwezigheid, vredig en onbeweeglijk. De Heilige Geest zelf spreekt dan voor u ten beste "met onuitsprekelijke verzuchtingen" [Rom 8,26] die de beschouwing u van lieverlede in hun eindeloze goedheid zal laten ervaren. De beschouwing zal uw hart goed doen.
17 maart
Bereid uw hart voor om bij het naderen van de lente de schoonheid van de natuur te bewonderen die de hemelse Vader voor uw ogen gaat ontplooien. Beleef die bevoorrechte ogenblikken in verrukking. Laat de dankzegging opborrelen uit het diepste van uzelf. De Vader heeft aan alle mensen gedacht die naar zijn beeld geschapen zijn. Hij heeft aan u gedacht toen Hij de aarde en de zee schiep, de bomen en de bloemen en al de nuttige dieren voor uw leven. Aan de mens heeft Hij de schepping toevertrouwd, om ze mooi te maken en lief te hebben. Uw liefde voor bloemen en bomen getuigt van uw liefde voor de oneindige vrijgevige Schepper.
18 maart
De hemel is liefde, en alles is er liefde. De liefde die er heerst is onuitsprekelijk. De apostel Paulus heeft het geluk gehad dat hij werd "weggerukt naar de derde hemel" [2 Kor 12,1-3]. Hij die zo goed de geestelijke werkelijkheden oproept, beschikt eenvoudigweg niet over woorden van de menselijke taal om te beschrijven wat hij daar gezien heeft. Hij neemt zijn toevlucht tot de stilte.
Ik ben in het Paradijs. En ik ben op aarde, bij u zolang ge leeft. Als ge in Gods genade zijt, ben ik gelukkig. Als ge u ervan verwijdert, lijd ik. Moest ge weten hoe zeer ik van u hou.
19 maart
Ge maakt deel uit van het Nieuwe Jeruzalem gesticht door Jezus. Met zijn ledematen zijt ge gezonden om aan de mensen het Goede Nieuws te verkondigen. Hou van de Kerk, wees ze waardig. Ze is het lichaam van Christus. Gij maakt er deel van uit. Neem deel aan de evangelisatie door het gebed, door het voorbeeld van uw leven, door het woord als ge een ziel ontmoet die lijdt. Door de Heer uw werk op te dragen, zoals Jozef te Nazareth.
20 maart
De Heer is in zijn liefde veeleisend. Zijn tien geboden zijn alles wel beschouwd een oefenschool om binnen te treden in het Rijk der Hemelen. Het Evangelie is een hele uitrusting om de wedloop, die het leven is, te winnen. De kroon zal het eeuwig leven zijn. Ge zult er op God gelijken want ge zult Hem zien "zoals Hij is, van aanschijn tot aanschijn" [vgl 1 Joh 3,2].
21 maart
Wat ben ik gelukkig u te kunnen vergezellen naar de mis, die telkens een deelname aan de Maaltijd des Heren is! Met u ben ik in aanbidding bij deze aanhef van "de maaltijd van het Lam" [Apok 19,9] waaraan we samen in het hiernamaals zullen deelnemen. Blijf getrouw aan deze gewoonte waardoor ge zo dikwijls bij de bron en de top van het christelijk leven zijt.
22 maart
Door het geloof neemt ge deel aan de eeuwige jeugd van het Rijk Gods. Het is de wereld rondom u die oud is, alleen de christen kan de vrede en de vreugde van Christus, uiterlijke tekenen van een jeugdig hart, uitstralen. De jeugd van het lichaam heeft weinig belang; dit sterfelijk lichaam zal verrijzen als een geestelijk lichaam. Laat u nooit overheersen door "het vlees als slaaf, verkocht aan de zonde" [Rom 7,14]. Uw gedrag mag nooit het vergankelijke vlees dienen, maar de onvergankelijke geest.
23 maart
Blijf altijd in de genade en de goddelijke liefde; zo zult ge gereinigd zijn van elke melaatse zondevlek. De opname in het hemels Jeruzalem zal uw beloning zijn; ge zult er voor altijd opgenomen zijn in het onuitsprekelijke Drie-ene geluk, in het gezelschap van al de verlosten en de heilige engelen. Die beloning heeft geen gelijke maat met de inspanningen die ge gedaan hebt voor het opgaan naar het Heilige Sion.
24 maart
Ge hebt de gaven van de Heilige Geest ontvangen. Hij is de leermeester van uw geloof, de bewerker van het "wonder" dat ge zijt in de ogen van de Vader [vgl Ps 139,14]. Hij doet u het leven van de verrezen Christus leiden. Hij brandt om u in alle omstandigheden Jezus Christus door uw voorbeeld, uw woorden en uw daden te zien verkondigen.
25 maart
Vandaag vergezel ik u naar de Eucharistie, met een hart brandend van liefde en overvloeiend van vreugde; om het beslissend uur te vieren van de mensheid; waarop een jong Meisje "ja" gezegd heeft aan de aartsengel Gabriël, de gezant van God. Zonder te twijfelen aan het antwoord heeft de engel Maria begroet met een luisterrijk "verheug u!" [Lc 1,30]. Het is met dit helder woord dat het Nieuwe, Eeuwige Verbond aanvangt. Dit "verheug u" is de Aankondiging van het Messiaans Tijdperk. Vereer de Moeder van Christus en van de Kerk, de nieuwe Eva, die ook uw moeder is. Ik ben er zeer gelukkig om. Wanneer ge van aanschijn tot aanschijn de Onbevlekte Ontvangenis zult aanschouwen, zult ge zien hoe gering uw liefde voor Haar op aarde bleef. Moesten ze dat weten dan zouden al de leerlingen het mariaal hart hebben van Louis-Marie Grignion de Montfort. Herlees en overweeg zijn klein meesterwerk: "De ware godsvrucht tot de Heilige Maagd." Ge zult uw vurigheid verdubbelen voor Haar die Gods Zoon ter wereld bracht "opdat Deze de eerstgeborene zou zijn onder de vele broeders" [Rom 8,29], waarvan gij deel uitmaakt.
26 maart
Houd van de kerk zoals ze is. Christus steunt haar onophoudelijk. Uw aards leven lang is ze uw gemeenschap van geloof en liefde. God heeft haar gesierd met een veelheid van hemelse gaven. Onverdraagzaamheid past daar niet. En toch, hoeveel christenen, zelfs onder de herders, zijn onverdraagzaam jegens broeders in het geloof, omdat ze tot een christelijke familie behoren die ze afkeuren! Heeft Jezus niet gezegd: "In het Huis van mijn Vader zijn vele woningen" [Joh 14,2]? Dat de christenen en hun herders de verschillende geestelijke gevoeligheden zich vrij laten uitdrukken, als ze maar trouw blijven aan de heilige leer! Wat u betreft, blijf niet enkel verdraagzaam, maar wees hartelijk jegens broeders die een andere geestelijke woning hebben dan gij.
27 maart
Zijt ge trouw aan de eucharistie, dan zijt ge het nog niet voldoende aan het sacrament van boete en verzoening. Denk eraan dat elke zonde het mystiek Lichaam van Christus kwetst. Het sacrament van boete en verzoening wast er al de sporen van weg; het verzoent met God en heiligt. Door uw veelvuldige communie zijt ge "heilig en vlekkeloos voor God" geworden [vgl Ef 1,4]. Zoals ge u elke morgen en elke avond wast, zo dient ge u regelmatig door dit sacrament te reinigen om elk spoor van zonde ter verwijderen. Want die kwetst de eer en de liefde van God.
28 maart
Gij houdt nog niet genoeg van de arme verdwaalden. Vergeet niet dat de waardigheid van elke menselijke persoon ligt in het geschapen zijn naar Gods beeld. Sommigen verraden dit, dikwijls onbewust; daardoor verliezen ze hun roeping nog niet tot de goddelijke zaligheid. Wees barmhartig voor die verloren zonen [vgl Lc 15,11-31]. Volg de Vader na. Zo bereikt ge de volmaaktheid van de liefde.
29 maart
Gij zijt gerechtvaardigd door de genade van de Heilige Geest. Gij zijt een "rechtvaardige" geworden. De Heilige Geest weze altijd uw innerlijke Meester. Zo zult ge vruchten dragen voor de heiligheid: het resultaat is het eeuwige leven. Alles is eenvoudig in het Rijk Gods! Ik sta naast u om u te helpen op weg naar de genade Gods, in alle vrijheid, die wonderlijke en geduchte gave.
30 maart
"Wat moet ik doen om eeuwig leven te beziiten?" vroeg de rijke jongeling aan Jezus. "Als ge het Leven wilt binnengaan, onderhoud de geboden," antwoordde de Heer [Mt 19,16-17)]. De Tien geboden zijn een gave van de hemel. Het gaat hier over de liefde tot God en de liefde tot de naaste [vgl Mt 22,36-40]. Ge moet nog veel vorderingen maken in de toepassing van deze twee grootste goddelijke wetten. Zijt ge u daarvan voldoende van bewust?
31 maart
In de ogen van Jezus is de liefde van zijn leerlingen voor de armen zeer belangrijk. De materieel-armen en de geestelijk-armen. Herlees de vervloekingen die de apostel Jacobus uitspreekt tegen de ik-zuchtige rijken: "Gij die rijk zijt: weent en jammert over de rampen die over u komen. Uw rijkdom is verrot, uw mooie kleren zijn door motten aangetast, uw goud en zilver is verroest. De roest zal tegen u getuigen en als vuur uw vlees verteren" [Jak 5,1-3]. Zie hoe lieflijk en bewonderend Jezus kijkt naar de arme weduwe die twee geldstukjes wierp in de offerkist tegenover hem, terwijl hij naging hoe de menigte er geld in wierp [vgl Mc12,41-44].
Zo kijkt God naar u. Uw goederen niet delen met de armen is hen bestelen. Uw overvloed behoort hen toe. Jezus vraagt, hun meer te geven dan wat ge overhoudt. Geef de geestelijk-armen de rijkdom die ge van het geloof ontvangt. Deel met hen de vreugde en de vrede die ge vindt in het Hart van Jezus.
Bron: René Lejeune
Henk
Vervolg zie: 365 dagen met mijn Engelbewaarder [2]
14-04-1979
365 dagen met mijn engelbewaarder [tweede trimester]
365 dagen met mijn engelbewaarder [tweede trimester]
Voorwoord van de auteur, René Lejeune
Deze boodschappen van een engelbewaarder dienen één voor één gelezen te worden. Eén elke dag. Ze zijn geïnspireerd en zonder moeite verwoord, als het ware "gedicteerd," aan iemand die enkel uitvoerde.
Uw engelbewaarder ziet zonder ophouden het Gelaat van God (vgl. Mt 18,10). En tegelijk staat hij u, sedert uw geboorte tot uw overgang naar het hiernamaals, dag en nacht bij; hij zal bij u zijn op het Laatste Oordeel. Hij is uw gezel voor de eeuwigheid.
Hij heeft een naam. Hij houdt van u, verheugt zich met u en hij weent wanneer gij weent. Hij stort bittere tranen als ge luistert naar de "vader van de leugen, moordenaar van de mens van het begin af aan." [Joh. 8,44] Hij vloeit over van vreugde telkens ge een inspanning doet die uw gelijkenis vergroot met Jezus, "zachtmoedig en nederig van hart." [1 Kor. 13]
Deze boodschappen zijn de echo van het evangelie, de Blijde Boodschap van Jezus Christus aan de mensen. Of nog, ze zijn de afglans van het leven van de Zoon op aarde.
Enkele raadgevingen:
Uw engelbewaarder, uw "voogd en herder," zegt u niets anders. Overweeg deze boodschappen als van hem komend. Blijf naar hem luisteren, gij zult tenslotte zijn stem "horen." Hij is het die elke dag in deze boodschappen spreekt.
Het doel is u elke dag bewuster te maken van de ononderbroken aanwezigheid van uw engelbewaarder aan uw zijde.
Lees elke morgen de boodschap van de dag. Herlees ze s avonds. Indien ge dit getrouw doet, zult ge binnen een jaar, op de weg van de heiligheid gevorderd zijn. En ge zult gelukkiger zijn. Pater Pio, in 1999 zalig- en in 2001 heilig verklaard, zag zijn engelbewaarder en sprak met hem. Pius XI en Johannes XXIII gaven hun engelbewaarder boodschappen; volg ze na [zie Les Anges, armée secrète du Ciel, éd. Du Parvis, 1998].
Indien ge de overweging van de 365 boodschappen tijdens het jaar begint, herneem ze dan op 1 januari. Er is een verborgen vooruitgang in hun opeenvolging. Ge kunt ze verscheidene opeenvolgende jaren hernemen. Het zijn woorden van leven. Ze zijn onuitputtelijk.
René Lejeune
1 april
Eerbiedig altijd de waarheid. Ze behoort u niet toe. Smuk ze niet op en misvorm ze niet. Elke waarheid behoort aan God; ze maakt deel uit van de kosmos. Leugens storen deze orde, ontregelen ze. Het kwaad verricht door een schepsel, het beeld van God, blijft door zijn gevolgen nooit in de individuele sfeer. Het deelt zich mee aan de hele schepping. Evenzo vergroten de waarheid en de eerbied voor de waarheid haar geestelijke schoonheid. Reinig uw hart door het gebed, de verheffing van uw daden en bedoelingen; de zuiverheid van uw blik die ge op personen en dingen laat rusten.
2 april
Laat in uw geest geen nijd en nog minder naijver toe. Deze ondeugden misvormen de ziel. Onthecht u aan rijkdom. Ge zult gemakkelijker vorderingen maken voor het Rijk der Hemelen waarvoor ge u reeds geëngageerd hebt. Kruisig "het vlees en zijn hartstochten en begeerten" [Gal 5,24]. Laat u leiden door de verlangens van de Heilige Geest. Ge hebt het einde van deze weg nog niet bereikt.
3 april
Het gebed is "hart aan Hart zijn" met God. Zonder deelname van het hart is het gebed maar een flauwe afstraling van de verliefde samenspraak tussen de ziel en haar Schepper. Mocht heel uw bidden bede worden van het hart. Behoud de drang van de geest, laat de vrije loop aan het levend water dat uit uw hart vloeit. Het is het hart dat het Hart van de Hemelse Vader beroert. De Zoon is het die Hem uw gebed aanbiedt en de Heilige Geest in u die u helpt het door uw hart te laten stuwen. Zo zijt ge nooit alleen in uw bidden. De Geest werkt in u en ik bid met u.
4 april
Bid dikwijls voor de eenheid van de christenen. Dat is de vurigste wens van Jezus. "Opdat allen één mogen zijn zoals Gij, Vader, in Mij en Ik in u: dat ook zij in Ons mogen zijn opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt" [Joh 17,21]. Bid met christenen van andere belijdenissen. Dat zijn mijlpalen op de weg naar de volmaakte eenheid. Ze zal het werk zijn van de Heilige Geest.
5 april
Aarzel niet u in uw smeekgebed op te stellen als "de onbescheiden vriend" [Lc 11,5-12], als het uw geestelijke groei of die van uw dienaren ten goede komt. Doe een nieuwe poging. Ge zult tenslotte ontvangen wat ge vraagt. "Vraagt en men zal u geven," [Lc,11,9] belooft de Heer. Herinner u dat het "Rijk der hemelen zich met geweld baan breekt" en dat "geweldenaars het buit maken." [Mt 11,12]. Doe telkens een nieuwe poging tot uw gebed verhoord wordt.
6 april
Blijf niet stilstaan bij uw zonden uit het verleden. Ge hebt vergeving gevraagd, ge hebt ze gekregen. En "uw fout is uitgewist." [Jes 6,7]. Alleen het huidige ogenblik en de toekomst tellen. Beleef het nu-moment in het licht van de Heer en in gehoorzaamheid aan het Woord. Word zelf een weerglans van het "Licht der wereld" [Joh 8,12]. Dat is uw roeping.
7 april
Twijfel nooit, zelfs geen moment aan de vriendschap van Jezus, uw enige Redder, noch aan de liefde voor u van de hemelse Vader. Wat zou u kunnen overkomen met zo n Vader en zo n Vriend Jezus, zijn Zoon? Verheug u, en uw vreugde blijve duren.
8 april
Zie in alles wat u tijdens de dag overkomt de hand Gods. Zelfs als ge geen enkele zin vindt in menige omstandigheden, volgen de dagen elkaar op naar een plan dat u nog hier beneden of hiernamaals zal worden geopenbaard. Wees er zeker van dat God over u waakt; Hij heeft mij daarom als uw bewaarder aangesteld. Weet dat ge met liefde omringd zijt, ondergedompeld in het goddelijke.
9 april
Ban uit uw hart elk vooroordeel. Het is omdat hun hart gesloten was door vooroordelen dat de inwoners van een Samaritaans dorp Jezus gastvrijheid weigerden [Lc 9,51-56]. Veel christenen zijn verhard door dwaze vooroordelen. Elk vooroordeel verwondt de liefde.
10 april
Zet uw lamp van volgeling van Jezus op een standaard en verberg ze niet. Zij die bij u binnenkomen of zij bij wie gij binnenkomt, zullen zich verheugen om dat licht. Uw geloof weze licht. De wereld is er zo zeer van verstoken. Jezus zendt de zijnen overal en zegt hun: "Gij zijt het licht der wereld." [Mt 5,14]
11 april
Soms ontbreekt het u aan moed. Zoals Stephanus moet ge zo nodig, de mensen ruw durven bejegenen. Die diaken vreesde niet tegen de hogepriester en het Sanhedrin uit te varen: "Hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oor, nog altijd weerstreeft gij de Heilige Geest." [Hand 7,51]. En ze sleepten hem buiten de stad en stenigden hem. Verkondig tot elke prijs de waarheid op het aangewezen moment. Doe het altijd met zachtheid en deemoed. Dat kan samengaan met de vastberadenheid waarmee men de waarheid van Christus dient voor te houden aan al wie in dwaling is.
12 april
Hernieuw elke dag de gave van uzelf in uw godgewijd-, gezins- of huwelijksleven. Geef er u rekenschap van hoe zeer ge daarin bevoorrecht zijt. Door de blijvende gave van uzelf vergoedt ge voor dit voorrecht. Het gezin benadert nog het best het beeld van de Drie-eenheid. Het is heilig. Ik ben zo gelukkig u allen verenigd te zien in het Hart van God, en met mij en de engelbewaarders van de andere ledematen van het gezin. Wij zijn uw boodschappers. Zend ons uit. Ge doet het zo zelden. We staan tot uw dienst.
13 april
Overweeg wat de apostel Paulus schrijft over het lichaam en volg zijn raad [1 Kor 6,12-20]. Ja, verheerlijk God door uw lichaam, de tempel van de Heilige Geest.
14 april
Als hij Jezus naar zich ziet komen, zegt Johannes de Doper: "Zie het Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt" [Joh 1,28]. Stel u een moment de wereld voor zonder het Lam Gods. Dat is onmogelijk. Alles wat mooi en goed is,zuiver en groot, hebt ge aan het Lam Gods te danken, aan de hemelse Vader en aan zijn Geest. Zij handelen in u door de Heilige Geest. Het Lam Gods heeft rustpunten nodig. Wees voor Hem een betrouwbaar en moedig oponthoud.
15 april
Neem afstand van wat uw naastbestaanden van u denken en zeggen. Jezus zelf heeft het onbegrip van zijn verwanten moeten doorstaan. Toen Hij eens "naar huis" terugkeerde, stroomde zoveel volk samen "dat ze niet eens gelegenheid hadden om te eten." Geprikkeld zeiden zijn verwanten: "Hij is niet meer bij zijn verstand." [Mc 3,20-21].God alleen peilt de diepten van het hart. Verheug u als Hij er woorden aantreft tot zijn eer.
16 april
Ge zijt niet helemaal een "werker van het elfde uur," evenmin een werker aangeworven in de vroege morgen hoewel ge bij deze laatsten gerekend wordt. Vandaag heeft dat weinig belang. In zijn eindeloze mildheid zal de Meester van de wijngaard u het loon van een hele dag uitbetalen. Zijn maatstaf is niet de uwe. De zijne heeft uitsluitend met liefde te maken [Mt 20,1-16].
17 april
Herlees de acht Zaligheden [Mt 5,1-12]. Eigen u enigszins de schat toe van elke familie gelukzaligen. Door uitverkiezing en pure genade moogt ge u reeds bij de een of andere rekenen. Wees ook "verheugd en juicht, want groot is uw loon in de hemel." Breng uw dagen en nachten door in dankzegging voor het onzegbaar geluk dat u wacht. Ik zal dat met u delen.
18 april
Ge zult nooit verloren gaan, want gij zijt de woonplaats van het Leven van alle leven. Ge zijt herboren door de Heilige Geest. Vergezel Christus op zijn weg. Luister naar zijn woorden. Integreer ze in uw concrete leven. Bemin zonder ophouden en zonder maat. Neem uw toevlucht niet tot ijdele, te menselijke woorden.
19 april
Vraag de Heer in zijn schatten te mogen putten. Hij zal uw vraag beantwoorden. Put in die schatten vreugde en vrede, gezondheid en geluk, vastberadenheid in zijn dienst en zekerheid. Bewaar ze zorgvuldig. Dat alles kan de wereld u niet geven zoals God het aan zijn getrouwen verleent.
20 april
De vurige liefde die ge voor Jezus koestert, is alsof ge het Heilig Sacrament altijd bij u hebt. Wordt zo een monstrans voor Christus. Breng lange aanbiddingsmomenten door op de plaats waar Jezus verblijft. Daar put ge ontelbare krachten en genaden. De aanwezigheid van Jezus vormt u geleidelijk om. n die ogenblikken van innerlijke zaligheid sta ik naast u in aanbidding.
21 april
Houd van de Kerk, uit heel uw hart, met heel uw ziel. Ze is het Lichaam van Christus. Ze laat u binnengaan in het Rijk Gods. Ze leidt u naar het eeuwig geluk. Zij alleen is het blijvende en definitieve antwoord op de vragen van de mensen doorheen de geschiedenis. Zij verenigt alle leerlingen rond de hemelse Vader. Ze leidt het Rijk Gods naar zijn voleinding. Ja, houd van de Kerk waarvan het mysterie slechts duidelijk zal worden "van aangezicht tot aangezicht" met God.
22 april
Uw gebed weze steeds kinderlijk. Druk dikwijls uw liefdevole aanhankelijkheid uit aan de wil van de Vader, welke beproeving ge ook meemaakt. En heb een absoluut vertrouwen. Wees stoutmoedig in uw gebed. Offer aan God heel uw wezen: lichaam, geest en ziel, in een stralend geloof.
23 april
Bid dikwijls voor de politiek geëngageerden. Voor christenen is dit een vorm van naastenliefde. Deze actie beweegt zich voortdurend tussen grotere rechtvaardigheid, handelende solidariteit en goedkeuring van individuele voorrechten. Ja, bid dikwijls dat het Rijk Gods vooruit gaat op politiek vlak. Hier staat men nog maar aan het begin. In sommige landen gaat het beter met de rechtvaardigheid. Toch gaat het Rijk Gods in vele landen achteruit, met het misprijzen van de goddelijke wetten, zo wat betreft de vereiste eerbied voor het menselijk leven dat altijd heilig is.
24 april
Uw gebed drukt de verhouding uit van het verbond tussen God en u. Een verbond in het Hart van Christus is het handelen van God in uw leven; het is ingeschreven in de krachtljn die van u naar de Vader gaat. Daar put ge uw energie om "de goede strijd van het geloof" te strijden [1 Tim 6,12].
25 april
"God bevordert in alles het heil van die Hem liefhebben" [Rom 8,28]. De liefde is het antwoord op elke vraag. Ze stelt in staat alles te verlaten en Jezus te volgen [vgl Marcus, die we vandaag vieren: 1,17 en 10,21]. In de liefde bereikt ge de volheid van het christelijk leven en hebt ge toegang tot volmaaktheid die Jezus u vraagt in uw leven: "Wees volmaakt zoals uw hemelse Vader volmaakt is" [vgl Mt 5,48]. Zo zult ge overvloedige vruchten dragen.
26 april
Op uw weg naar de volmaaktheid komt ge noodzakelijk bij het kruis. Ge weet het: geen vooruitgang zonder verzaking en zonder geestelijke strijd. De vrede en vreugde van de zaligheden worden u als beloning gegeven. Heel uw leven is een opgaan. Naarmate ge de top nadert, wordt de genade dringender. Ge ziet steeds duidelijker de inzet van het stijgen en de pracht van de top.
27 april
Houd van de deugd, ze is een gesteltenis om het goede te doen. Ze regelt de daden en ordent de hartstochten. Houd vooral van de voorzichtigheid en de rechtvaardigheid, de sterkte en de matigheid: vier essentiële deugden die u zullen helpen om het goede te doen en standvastig te blijven in het nastreven ervan, om de zintuiglijke genoegens te matigen, om in alle omstandigheden te onderscheiden waar het goede is en welke de middelen zijn om het te volbrengen. Zo zijt ge bezield door de Geest.
28 april
Ge maakt deel uit van het priesterlijk volk dat in de Kerk verenigd is. Gij neemt deel aan het priesterschap van Christus. Ge zijt aan Hem gelijkvormig. Houd van hen die bekleed zijn met het ministerieel priesterschap: uw bisschop, uw pastoor. Bid voor de priesters; hun zending is nooit zo moeilijk geweest. Ze zijn weinig talrijk en zelden durven ze zeggen aan hun gelovigen: "ga en zondig voortaan niet meer." [Joh 8:11].
29 april
Verdeelt ge onder de armen de maandelijkse tienden, die de Heilige Schrift voorschrijft? De christen die hen het tiende deel weerhoudt, steelt van hen waar ze recht op hebben. Handel hierin altijd naar de raad van Jezus: "uw Vader die u in het verborgene ziet, zal het u vergelden" [Mt 6,1-4]. En de Heer die eindeloos vrijgevig is, geeft het u honderdvoudig terug. Door te geven, verrijkt ge u.
30 april
Het Rijk Gods is door Jezus onder de mensen gekomen. Indien het niet zover gevorderd is als het had hoeven te zijn, is het omdat de volgelingen van Jezus meestal slechts een vaal licht hebben uitgestraald op hun omgeving en hun tijd. Volg de Heer na, dan zal uw licht schitteren, zoals het licht dat Hij op de wereld en op de geschiedenis afstraalt.
1 mei
Wat een vruchtbare inspiratie is het de meimaand toe te wijden aan de H. Maagd. Zij heeft aan haar hart de Vredekoning gedragen! Met haar Zoon heeft de mensheid het definitieve tijdperk van haar geschiedenis ingezet. In de meimaand bereikt de lente haar volle luister. Laat u op het hart drukken van de Moeder die de Gekruisigde aan al zijn leerlingen aanbood. Rond de universele Moeder, de Vrouw gekroond met twaalf sterren, vormen zij die Jezus volgen de volmaakte gemeenschap van de broeders en zusters van het Kind van Bethlehem. Onderhoud uw Mariale vurigheid, ze verenigt u inniger met de Heer.
2 mei
Ge leeft in een tijd van moreel en geestelijk verval. Ban uit uw hart elk spoor van verzwakking van de zeden die ermee gepaard gaat en ze verhaast. Alleen de bekering van de harten en het aanhoudend beroep op de genade Gods zullen de val in de afgrond tegenhouden. Soms op de eerste plaats de bekering van uw eigen hart. De terugkeer naar het evangelie is de oplossing van de crisis die de christelijke beschaving doormaakt. Iedere volgeling van Jezus kan er aan meehelpen door terug te keren naar de school van de Goede Herder.
3 mei
In de school van de Goede Herder wordt men een dubbel fortuin rijker: de zachtmoedigheid en de nederigheid. Een woord van de Heer met een onschatbare waarde geeft de formule van het persoonlijk en gemeenschappelijk geluk: "Leert van Mij: Ik ben nederig en zachtmoedig van hart" [Mt 11,29]. Ook de apostelen Filippus en Jakobus die we vandaag gedenken moesten dat leren. Die leerschool is dikwijls veeleisend en onverbiddelijk. Men wordt er gevormd, klaar voor de dienst van Christus. Wat u betreft, ge dient uw vorming nog voort te zetten.
4 mei
Alleen Christus openbaart de mens aan zichzelf. Hij richt hem op God, Hij rust hem uit voor de persoonlijke gelukzaligheid. Door de zonde gekwetst in zijn natuur, wordt het menselijk hart door het kwaad aangetrokken als een roofvogel door een kreng. Hij geeft zich over aan de dwaling als een blinde aan het gevaar dat hem bespiedt. Het geloof houdt hem vrij van deze verderfelijke neiging, van deze verwarde verbijstering. Roep duidelijk en luid dat het geneesmiddel voor al die kwalen die de mens treffen en in de war brengen in Christus ligt.
5 mei
De zangers van deze wereld herhalen het refrein van de "moderniteit." Maar ze kunnen de puinhopen die zich opstapelen niet langer verbergen. De goddelijke wetten worden overtreden door abortus, euthanasie enz.; de familiestructuren vallen weg; de overtredingen vermenigvuldigen zich in hoogmoed; de verhoudingen tussen de mensen worden armer; het innerlijk leven geraakt in verval. De moderniteit leidt naar het ongeluk; ze brengt een duistere wereld van weeskinderen voort. "Strijd de goede strijd van het geloof" [1 Tim 6,12]. Hij is eeuwig jong. IJver voor de terugkeer van de wezen naar de Vader. De weg erheen is die van het "Licht der wereld." Met uw christelijke broeders zijt ge aangesteld tot het licht, de weerglans van het ware Licht van de wereld, dat van Christus.
6 mei
Ge zijt er nog onvoldoende van bewust dat Christus aan zijn leerlingen de gave van genezing heeft gegeven. "Genees de zieken," [Mt 10,8] beval Hij hen. In de wereld waarin ge leeft, groeit het aantal zieken gestadig. Christus, Geneesheer van ziel en lichaam heeft uw handen en uw gebeden nodig. Leg de zieken de handen op, laat dit heilig gebaar samengaan met intens gebed van voorspraak. Handel in vrede en dankzegging, verlaat daarna de zieke. De genezing komt toe aan Hem die u gezonden heeft. Hij geneest als uw geloof volledig is.
7 mei
Vandaag hebt ge wederom "het levend brood gegeten dat uit de hemel is neergedaald" [Joh 6,51]. Door dit hemels voedsel hebt ge toegang tot "het eeuwig leven." Daardoor blijft ge in Christus en blijft Hij in u. Zo hebt ge eens te meer de top bereikt van het leven van de Kerk. Overweeg het en blijf trouw aan de dagelijkse eucharistie. Ze weze voor u een onderdompeling in het geluk; zoals ze het is voor mij naast u.
8 mei
De Hemel, waar ge zult binnengaan, is het volle leven in de schoot van de Allerheiligste Drie-eenheid. Een leven van deelname en liefde, in gezelschap van de Heilige Maagd, uw Moeder, van wie ge zoveel houdt, van de engelen en de heiligen. Ge gaat er volledig gereinigd binnen. Begin nu reeds die reiniging die onmisbaar is voor de aanschouwing van God.
9 mei
Ge zult God zien na de passage door de dood van uw lichamelijk omhulsel. In het hiernamaals krijgt ge een stralend geestelijk lichaam. Neem de gewoonte de dood te zien als een groot geluk. Men kan ze beleven in vreugde. Vraag die genade aan de Heer. Ge zult opgenomen worden in een oneindig zacht licht, "het Licht der wereld." Dan zult ge mij voor het eerst zien, van aangezicht tot aangezicht. Het zal voor ons beiden een moment zijn van onuitsprekelijke vreugde. Bereid de uwen op dat moment voor.
10 mei
Christus is bij u vandaag, zoals Hij het altijd was en zoals Hij het zal zijn tot het einde der tijden [vgl Mt 28,20].Van geslacht tot geslacht is die goddelijke opdracht doorgegeven van de ene naar de andere persoon. Vandaar komen de ambten in de Kerk: van Petrus aan zijn opvolger, van de apostelen aan die van hen, de bisschoppen. Wie naar hen luistert, luistert naar Christus. Wie hen versmaadt, versmaadt Christus en Hem die hem gezonden heeft. Dat is de apostolische Kerk. De bron en de oorsprong van het apostolaat in de schoot van de kerk is Jezus Christus. De ziel van het apostolaat is de Eucharistie. Schakel u in, met liefde en gehoorzaamheid, in deze goddelijke structuur van de kerk.
11 mei
Wanneer ge bekoord wordt, hebt ge de keuze: toestemmen in de verzoeking of ze verwerpen. Ge zijt blootgesteld aan de strijd tussen het vlees en de Geest van onderscheiding en van kracht. Niet de bekoring is het kwaad, maar uw toestemming in de bekoring. Maak u dat duidelijk. God heeft u "vrij" geschapen. In uw vrijheid ondergaat ge de beproevingen van de bekoring. Weersta de bekoorder, roep in de bekoring de hulp in van de Heilige Geest. Ge zult er altijd van bevrijd worden. Elk van uw overwinningen verheugt mijn hart.
12 mei
Uw geloof is uw volle en totale instemming met Gods Openbaring door Jezus Christus, een instemming van uw verstand en uw wil. Ge sluit aan bij Jezus, en in Hem bij de Waarheid. Uw geloof is een gave, niet verdiend, maar gekregen om niet. Gij hebt God tot Vader en de Kerk tot Moeder. Uw geloof geeft u een voorsmaak van het eeuwig geluk. Ik geloof omdat ik zie, gij gelooft omdat ge hoopt. Gij vertrouwt hen die gezien hebben. Vertrouw ook mij, die zie.
13 mei
Bid van ganser harte het Credo. Gij beleeft die woorden en leeft ervan. Het Credo ontrolt voor uw innerlijke blik het prachtige drieëne fresco dat het heerlijk werk van de schepping oproept, het mysterie van de Verlossing en de bron van uw heiliging. Het is uw "doopzegel." Uw hart dient te trillen telkens ge het Credo bidt. Het Credo laat u toe het de eeuwen door onveranderlijk geloof te bereiken en te verdiepen.
14 mei
We gedenken vandaag de apostel Matthias, die de plaats van Judas innam. Kunt ge diepte en de draagwijdte verstaan van de drie onsterfelijke woorden die de apostel Johannes hebben toegelaten de Schepper van alle dingen te openbaren: "God is Liefde!" [1 Joh 4,8]. Moest ge dat begrijpen, dan ware God niet oneindig. Buig daarom voor dit mysterie met een brandend hart. Ge zult deelhebben aan de onderlinge liefde van de drie goddelijke Personen. "Bij God is niets onmogelijk" [Lc 1,37]. Hij is de Almachtige. "Gij kunt alles, voor U is niets onuitvoerbaar," zegt Job [Job 42,2]. Zijn Almacht heeft zich meermaals in uw leven geopenbaard, door uw zonden te vergeven en u door de genade in zijn liefde te herstellen. In zijn ogen is dat voornamer dan de schepping van tienduizenden sterren. Een enkele ziel is meer waard dan het heelal.
15 mei
Naast het zichtbaar heelal is er het onzichtbare waarvan ik deel uitmaak. Ik ben even werkelijk als de oceaan die ge ziet, als de zon die u verlicht en verwarmt. Denk daar aan wanneer ge met mij innerlijk spreekt. Ik ben dag en nacht bij u, en ik ben in de hemel tussen de engelen die God omringen.
16 mei
Ge zijt bestemd om gelijkvormig te zijn aan het beeld van de mens geworden Zoon van God. Jezus is "de eerstgeborene onder vele broeders en zusters" [Rom 8,29]. Gij zijt niet alleen. Ge schittert als een diamant in de schat onder veel anderen. Waardeer naar waarde het "wonder" [Ps 139,14] dat ge zijt in het oog van de opperste Meester van het heelal. Zo zie ik u. Geringschat nooit de waarde van een mens, te beginnen met uzelf.
17 mei
satan is een gevallen engel. Hij heeft vrijwillig geweigerd God te dienen. Tot het einde der tijden heeft hij het opzet om andere eeuwige wezens voor zijn opstand tegen God te winnen. Hij is onder u aan het werk. Ontdek zijn tovermiddelen; ze zijn gezocht en behendig. satan heeft heel ons inzicht behouden en gebruikt het enkel om het werk van God te bekampen. In Adam en Eva is hij er in gelukt de menselijke natuur definitief te kwetsen. Maar Christus heeft zijn macht gebroken. Hij heeft de mens verlost. In hem zijt ge vrij maar alleen in Hem.
18 mei
Jezus is "God die redt." De engel Gabriël heeft Hem die naam gegeven bij de Aankondiging. Die naam is tegelijk zijn identiteit en zijn zending. Hij herneemt heel de heilsgeschiedenis. Verheerlijk de Naam van Jezus. Maak Hem tot het hart van uw gebed.
19 mei
Wijd u en uw gezin toe aan het Hart van God. Laat uw geloof stralen in uw gezin door zachtmoedigheid en nederigheid, vrede en vreugde van Christus. Zo wordt met de hulp van de genade het geloof beter doorgegeven. Ik ben voortdurend verbonden met de engelbewaarders van de leden van uw gezin. Ik breng uw wensen en gebeden aan hen over.
20 mei
Put lessen in de school van Nazareth. Eerst die van de stilte. Slechts enkele zeldzame woorden komen er voor. Die van het gezin, het minst onvolmaakte beeld van de Allerheiligste Drie-eenheid, die door de Zoon te Nazareth aanwezig was. De les van het nederig en volhardend werk. Door het timmerwerk met Jozef, heeft Jezus aan de arbeid een verlossingsmacht gegeven. Hij is de goddelijke broeder van de werklieden geworden.
21 mei
Door deel uit te maken van de Kerk, zijt ge door Gods uitverkiezing "opgeroepen" tot het samenkomen van het volk van God. Schat dit voorrecht naar zijn juiste waarde, ze is oneindig. Gij behoort ot het volk Gods, samengeroepen uit alle delen van de wereld. Leef van het Woord van het Lichaam van Christus. Ge zijt er een deeltje van. Dat is uw geluk.
22 mei
Maria is de icoon van Christus. Door haar "ja" aan de Menswording deelt ze in het verlossingwerk van haar Zoon. Zij is de Moeder van de zielen die Hij heeft vrijgekocht. Vanuit de hemel zet ze haar moederlijke opdracht voort bij de aanbidders van haar Zoon. Door haar lief te hebben, vergroot uw liefde voor Jezus.
23 mei
Wanneer ge in uw leven een duistere periode doormaakt, roep dan zoals de blinde van Jericho "Jezus, zoon van David, heb medelijden met mij" [Lc 18,38]. En de Heer antwoordt zeker: "Wat wilt ge dat ik voor u doe?" Zoals de blinde kunt ge Hem zeggen: "Heer, maak dat ik zien kan" [Lc 18, 41-42]. "Terstond kon hij zien en volgde Hem, terwijl hij God verheerlijkte" [Lc 18,43]. Het geloof behaalt altijd de eindzege. "Word ziende! Uw geloof heeft u genezen," had Jezus hem gezegd [Lc 18,42]. Onthoud deze les. Verkondig ze.
24 mei
Bij u ben ik Gods "boodschapper." Dat is de betekenis van het woord "engel." Ik sta uitsluitend tot uw dienst. Vergeet nooit dat ge een dienaar hebt die, terwijl hij u helpt, het Aanschijn van God ziet. Ik verkeer in een toestand van volmaakte gelukzaligheid; alleen uw zonden bedekken die met een sluier van droefheid.
25 mei
Herinner u het aangrijpend verhaal van Zacheüs, de hoofdbeambte bij het tolwezen, in Israël en voorwerp van publieke verachting. Wanneer hij verneemt dat Jezus door Jericho trekt, "loopt hij hard vooruit," en omdat hij klein is van gestalte klimt hij in de onderste takken van een wilde vijgenboom. Als Jezus voorbij komt, ziet Deze hem en zegt: "Zacheüs, klim vlug naar beneden, want vandaag moet ik in uw huis te gast zijn." Zacheüs is vervuld van vreugde. Rond Jezus mort men: "Hij is bij een zondaar zijn intrek gaan nemen."
26 mei
Wanneer ge uw ziel aan God zult teruggeven, zult ge in het bijzonder oordeel verschijnen voor Jezus Christus, de rechter van de doden en levenden. Dan zult ge, na zuivering, de hemelse Kerk binnengaan. Bid om nooit van de Heer gescheiden te zijn. Zo zult ge rekenschap kunnen geven van uw leven voor de rechterstoel van Christus. Als ge gerechtvaardigd zijt, zult ge, naar ziel en lichaam verheerlijkt, voor altijd heersen met Christus. En God zal alles zijn in allen (vgl 1 Kor 15,28) voor heel de eeuwigheid. En we zullen verenigd zijn in het zien van God van aanschijn tot Aanschijn.
27 mei
Terwijl ge bij het bidden van de rozenkrans de mysteries van de verlossing overdenkt, laat ge de gewijde beelden op het scherm van uw innerlijk oog verschijnen. Ge kunt ook uw rozenkrans omvormen tot een bijbelcomputer, door er de grote gebeurtenissen en personen van de Heilsgeschiedenis te laten voorbijtrekken: van de schepping tot de Verrijzenis, van Abraham tot Johannes de Doper. Daarna keert ge weer terug naar de gewone rozenkrans, de grondslag en het model van elke rozenkrans. Zo verrijkt ge uw ziel en verheugt ge het Hart van Maria. De zachte muziek van het "Onze Vader" en het "Wees Gegroet" zijn een geneesmiddel voor vele, ook lichamelijke, kwalen waaraan ge lijdt.
28 mei
Aanbid de Vader als bron van alle zegen. Dat doet de liturgie van de Kerk. In de liturgie openbaart de Heilige Geest Christus aan het geloof. Tegelijk doet hij de communie in de schoot van de Kerk vruchten voortbrengen. Neem in die geest deel aan de heilige liturgie. Ge zult er veel vreugde vinden.
29 mei
Ge zijt in Christus ingelijfd door het doopsel. Daardoor zijt ge dood aan de zonde en levend in Christus Jezus [Rom 6,11]. Ge zijt "de tempel van de heilige geest" [1 Kor 6,19]. Daar ge deelneemt aan de goddelijke natuur is uw waardigheid oneindig. Daarom dient ge alles te vermijden wat u terug voert naar het verval dat ge in het verleden soms hebt gekend. Ge zijt definitief ontrukt aan de duisternis en geplaatst in het licht van het Rijk Gods. Bewaar heel uw trouw aan de goddelijke uitverkiezing door pure genade.
30 mei
Zoals elk menselijk wezen verlangt ge naar het geluk. Dat verlangen is van goddelijke oorsprong; door God in het hart van de mens gelegd. Velen zoeken dat geluk waar het niet te vinden is. Ze vinden slechts plezier, verveling, ontmoediging. Dank God die u de bron van alle geluk heeft geopenbaard, en de plaats waar het te vinden is. Ge hebt er reeds ervaring mee. Telkens ge het hebt ontmoet, heb ik het met u gedeeld.
31 mei
God bemiennen; zijn naaste beminnen als zichzelf: "er is geen ander gebod voornamer dan deze twee [Mc 12,31 93]. Wat de natuur en de hoedanigheid van deze liefde betreft, overweegt dikwijls het dertiende hoofdstuk van de eerste brief aan de Korinthiërs.fie liefde is niet gemakkelijk te beleven, maar ze brengt honderdvoudige vruchten voort.Vandaag gedenken we de vreugde van Maria om het wondervolle dat God in haar heeft verricht en waarvan ook Elisabeth en Johannes de Doper zijn vervuld.
1 juni
Gij hebt God lief, alles bevordert dus uw heil [vgl Rom 8,28]. Dank Hem voor alles wat u gelukkig maakt, maar ook voor alles wat u hindert. Alles bevordert uw groei en innerlijke vorming, en uiteindelijk uw geluk.
2 juni
Als ge uw hart zuivert, rukt ge de wortels uit van het kwaad dat in u de liefde vernietigt. Zonder liefde is er geen toegang tot de eeuwige zaligheid. Onderzoek uw hart en verwijder er het kwaad dat er nog overblijft.
3 juni
Elke naaste dient in uw ogen, een ander uzelf te zijn. Deel gulhartig de geestelijke goederen die God u heeft gegeven. Ge hebt om niet ontvangen, geef ook om niet. Het delen van geestelijke goederen is belangrijker dan het delen van materiële goederen. Deze lenigen de noden van één dag, de geestelijke goederen onvangt men voor het hele leven.
4 juni
Door hem de vrijheid te geven, "heeft God de mens aan zijn eigen beslissingen onderworpen" [Sir 15,14]. Door ze op God te richten, verwerft de mens de volmaaktheid in wat hij doet. Het is voor die vrijheid "dat Christus [u] vrijgemaakt heeft" [Gal 5,1].Door de vrijheid zijt ge verantwoordelijk voor uw daden.Handel altjd zo dat ge voor God verantwoording van uw daden kunt afleggen, en bied ze Hem in dankbaarheid aan.
5 juni
Uw geweten woont in het diepste centrum van uw wezen. Het zet u aan tot het goede; het oordeelt u als ge kwaad doet. Dat oordeel is altijd duidelijk.Dankzij uw christelijke opvoeding die ge vanaf uw prilste jeugd genoten hebt, is uw geen goed gevormd. Een dwalend geweten kan het gevolg zijn van een misvormde kindertijd. Daarom vraagt Jezus u, niet te oordelen [Lc 6,37]. Alleen God "doorgrondt de harte" [Apok 2,23].
6 juni
Ik sta aan uw zijde, tot uw dienst. Wees steeds sterker bewust van mijn aanwezigheid.God heeft mij geschapen als boodschapper. Geef mij dikwijls een opdracht, om bijvoorbeeld uw handelingen voor te bereiden.Terwijl ik bij u ben, zegen ik onophoudelijk de Heer, ik ben een "uitvoerder van zijn bevel" [Ps 103,20]. En ik heb in het bijzonder de opdracht u te dienen als bewaarder en raadgever, want ge dient het heil te erven [vgl Heb 1,14].
Gij, mensen, zijt allen "wonderen" [Ps 139,14]. Godd heeft u geschapen "naar zijn beeld" [Gen 1,26]. En onophoudelijk schept Hij voor u "wonderen van goedheid" [Ps 31,22]. Helaas, zoveel mensen verwerpen, in hun vrijheid, die koninklijke gave. Ontvang deze rijkdom in blijvende dankzegging. Zo zal uw "ziel welgevallig zijn aan de Heer [Wijsh 4,14]."
7 juni
Ik ben, zoals gij, een persoonlijk, onsterfelijk schepsel. Ik heb zoals gij een naam, die mijn zending bij u uitdrukt. Sommige bevoorrechten kennen de naam van hun engelbewaarder. Indien ge mijn naam verlangt te kennen, vraag hem dan aan de Heer. Hij zal hem geven als dat werkelijk vruchtbaar is voor uw heiliging.
8 juni
Denk aan de voornaamste boodschappen die de engelen in de heilsgeschiedenis brachten. De engel Gabriël werd gezonden naar de Maagd Maria om haar de Messias aan te kondigen en haar instemming te vragen om zijn Moeder te worden. Een engel werd naar Jozef gezonden om hem te bevrijden van zijn droefheid door hem te melden dat het Kind in de schoot van Maria "van de Heilige Geest" kwam [Mt 1,20]. De engelbewaarder van Johannes XXIII heeft hem ingegeven een oecumenisch concilie aan te kondigen. De Heer zendt voortdurend zijn engelen om de geschiedenis van de mensen naar zijn zegen en zijn bedoelingen om te buigen. Hij is de Meester van de geschiedenis.
9 juni
In het huwelijk ontvangen de echtgenoten bijzondere genaden. Jezus Christus komt u tegemoet in een sacrament. Het is één van de meesterwerken van God. Elk sacrament is een kracht die voortspruit uit het Lichaam van Christus in het nieuwe en eeuwige Verbond. Bid dat alle christenen opnieuw volledig de grootheid van het sacrament van het huwelijk ontdekken. Het geluk dat de echtgenoten putten uit hun huwelijks- en gezinsleven is een voorsmaak van het bruiloftsfeest van het Lam waarop ook gij zijt uitgenodigd.
10 juni
Door het doopsel zijt ge in Christus ingelijfd en leeft ge in Hem. Jezus deed altijd wat zijn Vader behaagde en leefde in volledige eenheid met Hem. Leef ook zo met Jezus in de liefde van de Vader die het diepste geheim van uw hart kent. Zo zult ge "volmaakt zijn zoals de hemelse Vader volmaakt is" [vgl Mt 5,47], zoals de Heer het verlangt van zijn volgelingen. Telkens ge die volmaaktheid bereikt, is mijn geluk onmetelijk.
11 juni
Buiten Jezus kunt ge niets. Hij is de wijnstok, gij zijt een rank. Deze wijnstok draagt rijke vrucht. Geloof in Jezus Christus uit al uw krachten, uit heel uw ziel en onderhoud trouw zijn geboden. Dan gebeurt dit wonder: in u bemint de Verlosser zijn Vader en zijn volgelingen. En ge kunt uw liefde voor de hemelse Vader verdubbelen; uit uw hart zal, onder de adem van de Heilige Geest, zacht de oneindig tere naam opstijgen: "Abba," Vader [Gal 4,6].
12 juni
Gij hebt de gave van het geloof ontvangen; dat is een onmetelijk geluk. Ge zijt "gerechtvaardigd door het geloof" [Rom 3,28]. Ge zijt een "rechtvaardige" geworden. Weet wel dat "het vurig gebed van een rechtvaardige veel vermag" [Jak 5,16]. Benut dit vermogen. Richt uw smekingen tot de Heilige Drie-eenheid voor uw naasten, voor de vervolgde christenen in de wereld, voor uw land, voor hen die honger lijden, voor de armen en de onterfden. Beleger de Hemel met uw smekingen, geweldenaars maken hem buit [vgl Mt 11,12].
13 juni
Door overvloedige genade neemt ge deel aan het leven van God. Gij zijt binnengeleid in de intimiteit van het Drie-ene Leven. Ge zijt helemaal kind van God, bestemd voor het eeuwig leven. Gij zijt "een nieuwe schepping; het oude is voorbij, het nieuwe is al gekomen" [2 Kor 5,17]. Handel uit liefde tot God; handel nog slechts door zijn liefde.
14 juni
Als ge het verhaal leest van het eerste bezoek van Jezus aan Nazareth, bij het begin van zijn opgaan naar Pasen [Lc 4,15-30] en de woorden die Hij sprak in de synagoge, krijgt ge misschien het gevoel dat Hij zijn hoorders uitdaagde. Inderdaad "allen betuigden Hem hun instemming en verbaasden zich, dat woorden, zo vol genade uit zijn mond vloeiden" [Lc 4,22].
Jezus heeft de Nazareners helemaal niet uitgedaagd. Hij wist wat er omging in het diepste van hun hart: "Doe al wat, naar wij hoorden, in Kafarnaüm gebeurd is, nu ook in uw vaderstad" [Lc 4,23]. Het is niet vanuit een geloof in Jezus dat ze dit zeggen, maar uit nieuwsgierigheid om aanwezig te zijn bij een schouwspel. De heftigheid van hun reactie bewijst het. Nooit beantwoordt Jezus zulk een houding met een mirakel. Wat Hij wil, is de instemming van het hart, van heel het wezen met geloof in Hem. Hij is de Messias, de Zoon van God, en geen tovenaar.De gebeurtenissen van het Evangelie vragen altijd een bezinning naar de diepte. Ik ben er om u daarbij te helpen.
15 juni
Neem een voorbeeld aan de apostel Paulus in zijn reactie tegenover de Joden van Korinte. Hij tracht hen te overtuigen "dat Jezus de Messias is" [Hand 18,4]. Hij oogst slechts tegenstand en smaad. En hij zegt hen: "Voortaan ga ik naar de heidenen" [Hand 18,6]. Als ge iemand ontmoet met een harde nek en een versteend hart, dring dan niet aan. Er zijn zoveel onwetende maar gewillige zielen. Tot hen dient ge u te wenden.
16 juni
Door de genade hebt ge de verblijfplaats van het geloof in uw ziel betrokken. Een onverwoestbaar tehuis. Er blijft nog het afwerken van de versiering met duurzame luister en harmonie van dit onschatbaar verblijf.
17 juni
Ouders bieden aan de Schepper één of meerdere onsterfelijke zielen aan. Zij moeten, op de eerste plaats, het geloof in die harten wortel laten schieten. Door een kind te ontvangen, verrijken ze het Hart van de hemelse Vader, dat overvloeit van tederheid. Dit is een verheven mysterie dat de menselijke geest niet bij machte is te doorgronden.
Bid diwijls voor de christelijke gezinnen, dat ze gehoorzamen aan het gebod van de Schepper: "Wees vruchtbaar en wordt talrijk!" [Gen 1,28]. Wij, engelen, hebben het ongehoorde voorrecht niet, om met God nieuwe zielen te scheppen.
18 juni
De Heilige Schrift is werkelijk het woord van God. In de Kerk moet ge het verdiepen en begrijpen. Treed dagelijks binnen in de intimiteit van de Schrift en bewaar haar openbaringen in uw hart. Gebruik ze als een lamp, om te gaan in de duisternis van de nacht. Als ge s morgens en s avonds het Woord Gods overweegt, is Jezus, uw Heer en Vriend, dicht bij u.
19 juni
Verwaarloos niet, wanneer ge bidt, Jezus in uw gebed te beschouwen. Toen de apostelen Hem zo meerdere malen hadden gezien, vroegen ze Hem hen te leren bidden zoals Hij. Herlees en overweeg dikwijls het "hogepriesterlijk gebed" van Jezus [Joh 17]? Het is enig en zet zicht voort doorheen de eeuwen. Het is de weg, het toonbeeld van ons gebed. Het is als het testament van Christus, gekomen aan het einde van zijn weg naar Pasen.
20 juni
"Geef ons heden ons dagelijks brood." Er gaat geen dag voorbij zonder dat ge meermaals dit gebed tot God de Vader richt. De mensen bewerken de aarde en zaaien. De Schepper heeft de levende materie geschapen en de wetten van de groei en verbruik vastgelegd. De mens beheert de materie en verzorgt met toewijding haar groei en gebruik. In hun hoogmoed stellen sommigen zich in de plaats van de Schepper van het leven en alle dingen. Ze beschouwen zichzelf als scheppende goden en vergrijpen zich aan de levende materie en manipuleren haar onveranderlijke wetten. En de gevolgen zijn een verwoesting. De mensen dienen met liefde en dankbaarheid de onmeteijke rijkdommen, die God hen heeft toevertrouwd, te beheren.
21 juni
Bij het eerste Pinksteren is de Geest van liefde over de leerlingen van Jezus uitgestort. Ook gij hebt Hem ontvangen. Volg de vrienden van Jezus, verenigd in het Cenakel: "Zij allen bleven eensgezind volharden in het gebed samen ... met Maria, de moeder van Jezus" [Hand 1,14]. Volg ook de leden van de Kerk van de eerste tijden na: "Zij legden zich ernstig toe op de leer van de apostelen, bleven trouw aan het gemeenschappelijk leven en ijverig in het breken van het brood en in het gebed" [Hand 2,42].
Dat apostolisch geloof onderwijst de opvolger van Petrus. Hij is de waarborg van haar onveranderbare zuiverheid. Hij heeft van de Heer de sleutelmacht ontvangen.
22 juni
Wanneer ge in aanbidding zijt van de Drie-ene God, blijf daar dan in stilte, met een hart dat overloopt van vreugde en dankbaarheid. Spreek in die staat van zaligheid nu en dan de namen uit van de Drie Goddelijke Personen, oplaaiend uit de diepte van uw wezen. Deze eenvoudige en geestdriftige aanbidding zal u vervullen van genade en geluk. Die momenten ben ook ik in aanbiddig, overvloeiend van geluk.
23 juni
De Kerk is Uw Moeder en Opvoedster. Zij helpt u uw roeping "van beeld" van God, geschapen naar zijn "gelijkenis," waar te maken. Zij spreekt tot u het Woord van God en de "Wet van Christus" [Gal 6,2] die het uitlegt. Zij begeleidt u op de weg van de heiligheid, van uw heiligheid. Zij verenigt haar kinderen rond het eucharistisch Brood, het Lichaam van Christus, en rond de Moeder van Jezus, de stralende voorafbeelding van de Kerk. Door de Kerk lief te hebben, put ge, vanuit hun oorsprong en hun voleinding, vrede en vreugde. Blijf in gehoorzaamheid met deze gevoelens bezield.
24 juni
Christus, het Lam Gods, is door Johannes met vreugde aangewezen. Maak uw christelijke broeders attent op de dringende noodzaak van de eucharistische bijeenkomsten op de zevende dag, de dag des Heren. Het is een samenzijn in liefde en vreugde, en niet zozeer een verplichting. "Wij moeten niet wegblijven van onze bijeenkomsten, zoals sommigen gewoon zijn te doen; laten we elkaar moed inspreken" [Heb 10,25]. Geniet van die rusttijd om heel bijzonder uw gezinsleven te verzorgen. Gebruik uw geliefde vrijetijdsbesteding om er nieuwe lichamelijke en morele krachten te putten.
25 juni
Vraag de gave om de zielen van goede wil te kunnen onderscheiden van de "wolven in schapenvacht" [Mt 7,15]. Ge waart in het verleden soms naïef en lichtgelovig. Zo kan men ongewild medeplichtig worden aan kwaad en ergernis.
26 juni
Uw gezondheid is één der kostbare waarden van het leven. Ze hangt grotendeels van u af. Vermijd alle overdaad, onderken wat uw gezondheid bevordert, onthoud u van wat ze aantast of verzwakt. De matigheid is een van de schone christelijke deugden. Ontzeg uw lichaam zijn ontluikend deel niet, noch de geest wat hem verrijkt. De ziel vraagt blijvende, waakzame en liefdevolle zorgen, onder het aanschijn van de Heer. Zo zult ge getrouw uw aardse taak vervullen en aangenaam zijn aan God die "vergevend vol ontferming" is [Ps 86,5].
27 juni
"De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij" [Mc 1,15]. Jezus Christus heeft het Rijk der Hemelen op aarde ingehuldigd om de wil van de Vader te vervullen; zo heeft Hij de mensen verheven tot het deelnemen aan het goddelijk leven. Zijn volgelingen genieten er reeds helemaal van. Gij hebt het onschatbare geluk bij hen te behoren. Dank de Heer voor het onverdiend voorrecht u door zijn gedaanteverandering naar Zich toe getrokken te hebben [vgl Joh 12,32].
28 juni
Te Kana had de Moeder van Jezus aandacht voor de noden van de gasten op het bruiloftsmaal, zoals elke moeder in haar familie. Ze vestigt de aandacht van haar Zoon op het gebrek aan wijn. Ze doet het rustig, zeker van de goede afloop die zal volgen. Haar gebed sloot reeds dank in. Hoewel Zijn tijd nog niet gekomen was, ging Jezus in op de wens van zijn Moeder. Het was de eerste openbaring van de macht van de Zaligmaker, en ook van de buitengewone kracht van de voorspraak van Zijn Moeder, de universele Moeder, uw Moeder.
29 juni
Zoals bij de blinde van Bethsaïde (Mc 8,26), zijn er dingen die ge maar geleidelijk ziet, en beetje voor beetje begrijpt. Ge maakt dan een fase door van verwarring, van vergissingen. Vrees niet, ga verder met aan de Heer klaarheid te vragen. Dan zal Hij u vriendelijk de handen op de ogen en op uw hart leggen, en ge zult klaar zien. Vraag zoveel als nodig is om het volledige licht te bereiken, dat Petrus en Paulus vandaag uitstralen.
30 juni
De gevoelens die talrijke Farizeëen tegenover Jezus koesterden, waren gekenmerkt door de haat: dat was de oorzaak van hun verblindheid. Zo geneest Jezus in hun synagoge op een sabbat een man "met een verschrompelde hand" [Mc 3,1]. Nog voor Hij de gebrekkige genas, bemerkte Jezus de verstoktheid van het hart van de aanwezige Farizeëen. Hij werd "toornig, maar tegelijk bedroefd" [3,5]. Dan genas Hij de zieke. In plaats van erdoor geraakt te worden en erover na te denken, volgden ze alleen maar hun vooroordelen en lieten ze hun haat tegen Jezus de vrije loop. Dan "smeedden ze plannen ... om Hem uit de weg te ruimen" [Mt 3,6].
Bid de Heer een hoger goed ... de genezing van een lichaam ... nooit te verwarren met een goed dat van zijn doel werd afgekeerd ... de legalistische eerbied voor de sabbat. Jezus leert u om aan de mens, die op God gelijkt, voorrang te geven boven de Wet die Hem ten dienste staat.
Bron: René Lejeune
Henk
13-04-1979
365 dagen met mijn engelbewaarder [derde trimester]
365 dagen met mijn engelbewaarder [derde trimester]
Voorwoord van de auteur, René Lejeune
Deze boodschappen van een engelbewaarder dienen één voor één gelezen te worden. Eén elke dag. Ze zijn geïnspireerd en zonder moeite verwoord, als het ware "gedicteerd," aan iemand die enkel uitvoerde.
Uw engelbewaarder ziet zonder ophouden het Gelaat van God (vgl. Mt 18,10). En tegelijk staat hij u, sedert uw geboorte tot uw overgang naar het hiernamaals, dag en nacht bij; hij zal bij u zijn op het Laatste Oordeel. Hij is uw gezel voor de eeuwigheid.
Hij heeft een naam. Hij houdt van u, verheugt zich met u en hij weent wanneer gij weent. Hij stort bittere tranen als ge luistert naar de "vader van de leugen, moordenaar van de mens van het begin af aan." [Joh. 8,44] Hij vloeit over van vreugde telkens ge een inspanning doet die uw gelijkenis vergroot met Jezus, "zachtmoedig en nederig van hart." [1 Kor. 13]
Deze boodschappen zijn de echo van het evangelie, de Blijde Boodschap van Jezus Christus aan de mensen. Of nog, ze zijn de afglans van het leven van de Zoon op aarde.
Enkele raadgevingen:
Uw engelbewaarder, uw "voogd en herder," zegt u niets anders. Overweeg deze boodschappen als van hem komend. Blijf naar hem luisteren, gij zult tenslotte zijn stem "horen." Hij is het die elke dag in deze boodschappen spreekt.
Het doel is u elke dag bewuster te maken van de ononderbroken aanwezigheid van uw engelbewaarder aan uw zijde.
Lees elke morgen de boodschap van de dag. Herlees ze s avonds. Indien ge dit getrouw doet, zult ge binnen een jaar, op de weg van de heiligheid gevorderd zijn. En ge zult gelukkiger zijn. Pater Pio, in 1999 zalig- en in 2001 heilig verklaard, zag zijn engelbewaarder en sprak met hem. Pius XI en Johannes XXIII gaven hun engelbewaarder boodschappen; volg ze na [zie Les Anges, armée secrète du Ciel, éd. Du Parvis, 1998].
Indien ge de overweging van de 365 boodschappen tijdens het jaar begint, herneem ze dan op 1 januari. Er is een verborgen vooruitgang in hun opeenvolging. Ge kunt ze verscheidene opeenvolgende jaren hernemen. Het zijn woorden van leven. Ze zijn onuitputtelijk.
René Lejeune
1 juli
Herlees in de bijbel het mooie "Boek van Tobit." De rol van Rafaël bij Tobit is als mijn opdracht bij u, en als die van alle engelbewaarders bij hun mensen. Rafaël, "een van de zeven heilige engelen die toegang hebben tot voor de heerlijke troon van de Heilige" (Tobit 12,15), is niet de engelbewaarder van Tobit, maar een aartsengel die van de Heer tijdelijk die opdracht ontving. Hij begeleidt zijn beschermeling met vaste hand tot het einde van diens reis. Onderweg plukt hij het geneesmiddel voor de blindheid van de vader van Tobit, en een tweede om de duivel uit te drijven die Sara kwelt. Rafaël betekent:"God geneest." Hij raadt Tobit aan Sara tot vrouw te nemen en looft haar verdiensten:"Het is een mooi en verstandig meisje" [Tobit 6,12]. Hij waakt over Tobit als een moeder over haar kind. En Tobit volgt trouw de raad van de engel. Voordat hij de nieuwgehuwden verliet, maakte Rafaël zijn naam bekend.
Het bijzondere is dat Rafaël zichtbaar was voor de ogen van Tobit. De Heer schenkt slechts uitzonderlijk dit voorrecht. Hij wil dat het geloof van de leerlingen een vrije hulde van het verstand en de wil is, en ook een totale verbintenis van het hart. Het geloof is het werk van de Heilige Geest in een gewillige ziel.
2 juli
Er zijn twaalf fundamentele waarden van de opvoeding die de ouders hun kinderen van jongs af moeten inprenten, door ze voortdurend te herhalen. Hier volgen de eerste drie:
1. Ge zijt geschapen naar het beeld van God die liefde is. Wordt zelf ook stilaan liefde.
2. God is uw Vader, ge zijt zijn kind; ge moogt Hem "Vader ... Abba" noemen.
3.Blijf altijd voor God als een klein kind voor zijn moeder.
Van jongs af diep ingeworteld, zullen deze waarden, zoals de ster van de Herders, heel het leven door, en veilige gids zijn; zoals een kompas zullen ze onfeilbaar de goede richting aanwijzen.
3 juli
Drie andere fundamentele waarden van de opvoeding zijn:
4. God is mens geworden in Jezus Christus. Leef naar zijn voorbeeld. Hij nodigt u uit: "Leer van Mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart" [Mt 11,29].
5. Jezus heeft u zijn vrede en vreugde beloofd, zoals aan Thomas, die we vandaag gedenken. Vraag Hem zonder ophouden die schatten tot ge ze verkrijgt. Straal de vrede en vreugde van Christus rond u uit; daarvoor zijn ze u gegeven.
6. Jezus wil dat ge "het zout der aarde [Mt 5,14] en "het licht van de wereld" zijt [Mt 5,14], en door uw "goede daden" het evangelie verkondigt.
4 juli
De drie volgende fundamentele waarden van de opvoeding luiden:
7. Bemin wie u kwaad doen, en bid voor wie u vervolgen [vgl Mt 5,43-48]. Zo zult ge werkelijk een kind zijn van de hemelse Vader en 'volmaakt" zijn als Hij.
8. Maak u niet bezorgd voor de toekomst, zelfs niet voor de dag van morgen. Daar hangen de vrede en de vreugde van Christus van af. "Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed" [Mt6,34], zegt Hij.
9. Denk zoals de Heer, neem de zienswijze van de wereld niet over. De dagelijkse omgang met de Heilige Schrift zal het denken van God in uw hart wortel doen schieten.
5 juli
Als laatste fundamentele waarden van de opvoeding vernemen we:
10. Zie naar de zondaars met de barmhartige blik van Jezus. Oordeel niet. Bid opdat ze de liefde Gods ontdekken.
11. Wees fier op uw christelijk geloof, fier op de Kerk. Moge Christus van u zeggen: Ik ben fier op u!
12. Neem Maria bij u op., zoals de apostel Johannes [Joh 19,26]. Ze leert u zonder ophouden bidden en de wezens en de dingen zien met de blik van Jezus.
Help de goede Herder om u in deze waarden te realiseren, om u te leiden buiten ... de modderige omheining van de zonde," buiten het bereik van "de Prins van de wereld."
En doe hetzelfde telkens ge voor anderen dient te zorgen. Dring er bij de ouders op aan om deze twaalf waarden in de opvoeding van hun kinderen te integreren door ze in de kindertijd en de jeugd onophoudelijk te herhalen. Daartoe moeten ze zelf eerst doordrongen zijn van deze twaalf waarden.
6 juli
Er is in u een stromende bron van levend water dat zich verspreidt zonder dat ge het opvangt. Dat is de Heilige Geest. Hij alleen geeft u volledig inzicht in de mysteries van Christus. Hij leidt u, door Christus, naar de Vader met oneindige verzuchtingen van tederheid. De gaven die Hij u schenkt zijn veelvoudig en rijk. Hij begeleidt u in de wijsheid die uw geloof vervolmaakt, in de volheid van de waarheid. Hij is uw Licht voor het begrijpen van de Heilige Schrift waarvan ge zoveel houdt. Hij is uw Verlosser in de pijn.
Wees u meer bewust van de aanwezigheid van de Heilige Geest. Gij zijt zijn tempel. Hij is uw leven. Hij is het leven.
7 juli
Sommigen stellen ondoorgrondelijke vragen; ze lopen gevaar zich in een afgrond te storten. Zo n voorbeeld: "Waarom heeft God, de Levende van in eeuwigheid, Hij die is, die was en die komt, meer dan vijftien miljard jaren geleden het heelal geschapen?" Waarom heeft Hij een eeuwigheid gewacht om zijn enige Zoon mens te laten worden? Om zijn liefde te vermenigvuldigen?
Houd op met dergelijke vragen. Ze zijn ijdel en leiden slechts naar loutere bespiegelingen. Wat u in het hiernamaals zal geopenbaard worden, overstijgt oneindig wat ge nu kunt denken. Aanvaard op aarde uw grenzen, leg u toe op uw roeping in de korte tijd van "de grote verdrukking" [Apoc 7,14] die ge doormaakt, een deeltje te worden van Gods Hart, door onophoudelijk in liefde te groeien.
8 juli
De Heer is oneindig edelmoedig. Zijn mildheid schittert in de heerlijkheid van de natuur, in het koninklijk behandelen van trouwe zielen. Leer een atoom van de goddelijke mildheid in uw leven over te brengen, door uw liefdevolle nabijheid bij de anderen, wie ze ook zijn, door de mildheid vooral van uw liefde voor de Heer, ook voor mij, uw engelbewaarder.
9 juli
"Ik zoek mijn eigen wil niet, maar de wil van Hem die mij zond" [Joh 5,30]. Volg Jezus na en ge zult de geliefde Vader vinden. Hij bevindt zich op de smalle weg der gehoorzaamheid aan Zijn wetten en Zijn wil.
10 juli
Beleef de woorden van het evangelie. Vermijd er over te praten. De boekenkasten in de bibliotheken puilen uit met uiteenzettingen van de Heilige Schrift. Ze zijn leeg als ze het laaiend vuur van de liefde in de zielen niet ontsteken. De wereld vraagt niet zozeer naar een spreken over de vrede en de vreugde die Jezus beloofde aan wie Hem liefhebben, maar naar het levend voorbeeld van de leerlingen.
11 juli
Wanneer ge iemand ontmoet die lijdt, blijf dan staan en zie hoe ge hem kunt helpen. De trouwe christen heeft de roeping van de barmhartige Samaritaan [vgl Lc 10,29-37]. Tot iedereen, ook tot u, zegt Jezus: "Ga dan en doet evenzo." Er is zoveel lijden dat ge kunt verzachten: lijden van de eenzame mens, van echtgenoten die elkaar verscheuren, van de misprezen emigrant, van de verlaten zieke, van de arme in nood. Ge zult geoordeeld worden naar uw werken van barmhartige Samaritaan.
12 juli
Richt ergens een heiligdom op, te beginnen met uw huis, dat een heiligdom moet zijn. Dat zal een lichtpunt te meer zijn door de hemelse Vader gezegend, als Hij vanuit de Hemel de duizenden lichtpunten ziet waar de volgelingen van Zijn enige Zoon werkzaam zijn.
13 juli
De Prins van deze wereld en zijn legioenen dralen rond de zielen en zoeken een opening om binnen te dringen en te verwoesten. Rust u uit "met het pantser van geloof en liefde" [1 Tess 5,8]. Het is ondoordringbaar voor het kwaad. Ontvang met oneindige dankbaarheid de vrede en de vreugde van Christus. Het zijn goddelijke tekenen die de duivels op de vlucht jagen.
14 juli
Moest ge de glimlach van Jezus zien! Ge zoudt verlangend uitzien naar Zijn komst, en als Hij aan uw deur klopt, zoudt ge Hem spoedig verwelkomen, ge zoudt met Hem maaltijd houden, zoals de apostelen op de oever van het meer [Joh 21]. Vermeerder uw gesprekken met Jezus in stille aanbidding. Ge zult hemelse harmonieën waarnemen die krachtiger de vrede en de vreugde doen stromen in uw dankbaar hart. Verspreid rondom u deze schatten van de Heer, zoals de golven in het water vanuit het punt waar de steen is gevallen.
15 juli
Laat u beïnvloeden door alles wat eenvoudig en nederig is. Dat is het kenmerk van het Rijk Gods. Hou van kleinen en nederigen, ze zijn de geliefden van de Heer. Mogen heel uw smaak en uw persoon daardoor getekend worden. Vlucht de omslachtigheid en de praal van de wereld. Al wat van de wereld komt, gaat voorbij. Wat van het Rijk Gods komt, trotseert voor immer de tijd. Wees een anker van Christus, opdat doorheen uw leven zijn werk wordt voortgezet. Ge moet nog grote vooruitgang maken.
16 juli
Het kruis waarvan Christus verlangt dat ge het met Hem draagt, dient om in u te kruisigen wat nog overblijft van uw hoogmoedig ik. Die rest is een hindernis voor het binnenstromende goddelijk licht in uw wezen. Hij belet u helemaal licht te worden dat "het Licht der wereld" [Joh 9,5] weerkaatst. Haast u om geheel en al volgeling te worden. Jezus heeft zo velen nodig om zijn Rijk uit te breiden.
17 juli
Blijf dikwijls in aanbidding voor het Heilig Sacrament. Elke aanbidding brengt u dichter bij de top waar de mozaïek van uw leven in zijn luister zal ontplooid worden, in zijn ontelbare stappen op de weg van de heiligheid. Laat in die ogenblikken van aanbidding, uit uw hart liefdesverzuchtingen vloeien, die van de werkelijke Aanwezigheid van de Heer, als wierook opstijgen naar de hemel.
18 juli
Heb belangstelling, niet enkel voor het nieuws van uw omgeving of uw land, maar ook voor de gebeurtenissen van de hele wereld. Ontcijfer ze vanuit het evangelie. Vervolledig dit werk door het opdragen aan de Heer van hemel en aarde, van al die gebeurtenissen, goede en slechte, belangrijke en mindere. Bid dat alle dingen tot zijn eer mogen bijdragen. Elk gebed is als een zonnestraal die de koude harten ontdooit en licht brengt in een met duisternis overdekte ruimte. Naast u staand, ben ik gelukkig u zo te zien handelen.
19 juli
Christus is "de enige Middelaar tussen God en de mensen" [1 Tim 2,5]. Hernieuw onophoudelijk uw innig samenzijn met Hem, de rechtvaardige en getrouwe God, "lankmoedig en groot in liefde en trouw" [Ex 34,6]. Gij behoort tot het volk dat zijn Naam draagt. Wees altijd in de weer voor de Heer, zoals Mozes na de afvalligheid van zijn volk. Spreek ten beste voor de wereld die aan de macht van het kwaad is overgeleverd. De voorspraak van Jezus volgelingen maakt deel uit van de mysterieuze strijd tussen het licht en de duisternis. Ge behoort definitief tot "de goede soldaten van Jezus Christus" [vgl Tim 2,3]. Zo strijdt ge "de goede strijd" [ibid 1,18]. De beloning voor deze strijders is roemvol.
20 juli
Gij hebt Christus nodig als uw enige Redder, een levensnoodzakelijkheid. Ook Hij heeft u nodig, voor de aanbidding die zoveel beledigingen goedmaakt, nodig als "herstel van de ruïnen" [Jes 58,12], opeengestapeld door de slechtheid van zoveel mensen. Hij heeft u nodig om de door twijfel en ontmoediging verwarde harten weer te bemoedigen, om bevreesde zielen weer vreugde te brengen, om de door duisternis der zonde verdwaalde zielen tot Hem te leiden. Denk er niet aan om uw eigen noden aan Christus voor te leggen, denk ook aan de noden van Jezus zelf. Wat een heerlijke opdracht is dat! Dit is de grootheid van de mens, geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God. Wees er u klaar van bewust.
21 juli
Ge zijt een deeltje van de Liefde in actie. Overweeg dikwijls het leven van Christus. Heel het onderricht dat ge nodig hebt is er in bevat. Hij is de volmaakte Liefde in actie. Beschouw de vruchtbaarheid van zijn leven tot heil van zijn volgelingen, de hele geschiedenis door, de voorbije en toekomstige eeuwen.
22 juli
"Breng dank aan de Heer, want Hij is genadig, eindeloos is zijn erbarmen! Begeeft u in optocht met lovertakken" [Ps 118,1.27]. Het leven van de christen is een viering, een feest, of het zou het minstens moeten zijn, een vreugdevol dagelijks feest. Aanroep de Geest van liefde en leven van zodra de vreugde u verlaat. Hij geve u het feestgevoel terug. Laat de tegenslagen van het leven uw vreugde en de vrede van Christus niet overrompelen. Ik ben zo gelukkig bij u, als ge feest viert. Het is een voorsmaak van ons "van aangezicht tot Aangezicht" samenzijn met God.
23 juli
"God bevordert in alles het heil van wie Hem liefhebben" [Rom 8,28)], alles, ook de beproevingen die ge doorgemaakt hebt en nog doormaakt. De schepping, de mens inbegrepen, is nog "in barensweeën." Ze "zucht," en "ook wij zuchten innerlijk in afwachting van de verlossing van ons lichaam" [Rom 8].
Stel u deze beelden voor. Verwelkom de Geest die uw zwakheid ter hulp komt, want zonder Hem kunt ge niet bidden zoals het hoort. De verstrooidheid, die uw zwakheid is, verdringt de verzuchtingen van uw hart die zich harmonisch willen ontplooien.
24 juli
Er zijn altijd schismas en strijd geweest in de schoot van de Kerk, de ongerepte Bruid van Christus. Ze zijn meestal veroorzaakt door valse meesters die met hun nieuwe leer de mensen "naar de mond willen praten" [2 Tim 4,3]. Het zijn vrijwillige of onbewuste instrumenten van de "vader der leugen" [Joh 8,44]. Godzijdank is er een gezag dat de macht heeft te beslissen.
Petrus en zijn opvolgers, in vereniging met de bisschoppen, de opvolgers van de apostelen, hebben altijd met gerust gemoed kunnen zeggen: "De Heilige Geest en wijzelf, wij hebben beslist..." [Hand 15,28]. Vandaar de blijmoedigheid van geest van de discipelen in gemeenschap met Petrus, zoals in uw geval, door loutere genade.
25 juli
Na de dood van de apostel Jacobus, broer van Johannes, hebben de christenen zich verspreid en nieuwe christengemeenten gevormd. Telkens de leerlingen zich onder elkaar als broeders gedragen, als zonen van dezelfde vader, verheugt Christus zich.
26 juli
"Zachtmoedig en nederig van hart" [Mt 11,29] als Hij was, heeft Jezus niet geaarzeld een zweep van koorden te maken om de geldwisselaars en de kooplui uit de heilige Tempel van Jeruzalem te jagen. Zijn gebaar is een wondervol getuigenis voor het gewijd karakter van de Tempel. Als volgeling van Jezus is elke christen een tempel van God, bewoond door de Heilige Geest [vgl 1 Kor 3,16]. Het lichaam van de mens deelt in het gewijd karakter van de tempel van Jeruzalem. Hoe zou dan de Heer niet uitvaren tegen gelijk welke bezoedeling die dit lichaam profaneert of doodt. Verkondig met de Kerk, "te pas en te onpas" [2 Tim 4,2] deze grondwaarheid die de wereld niet ziet.
27 juli
Door de Heilige Geest zijt ge "opnieuw geboren," wedergeboren van boven uit de Geest [vgl Joh 3]. Zeker, na deze tweede geboorte blijft het vlees zijn zwaarte en zwakheid behouden. Uit de Geest geboren, wordt uw menselijke natuur vanuit het goddelijke omgevormd. Die gave van de Geest komt van Christus. Loof God daarom met uw mond.
28 juli
Bid dikwijls voor de verdeelde, verscheurde en gescheiden koppels. Herinner de echtgenoten van uw omgeving aan de sterke woorden van Jezus over het huwelijk [Mc 10,1-12]. Bid de Heer de vrede en harmonie te vermenigvuldigen in de gezinnen zodat ze kleine paradijzen op aarde zijn.
29 juli
De christenen moesten geluk uitstralen. Ze hebben "de Weg, de Waarheid en het Leven" [Joh 14,6] ontdekt. Jezus leidt u naar de Vader, na Hem aan u geopenbaard te hebben. Hij is de waarheid. In Hem ontdekt men de ware zin van het Leven. Zijn evangelie geeft toegang tot de gehele waarheid waarnaar de mensen op zoek zijn. Hij is het Leven; Hij alléén leidt naar het eeuwige leven, Hij is de bron van alle leven met de Vader en de Heilige Geest. Put uw vreugde in deze kennis die zoveel mensen ontberen.
30 juli
Het kwaad op aarde is sterk. Het komt van de kwade die verwoed de wereld wil ketenen. Maar Christus overwint de boze. Hij heeft de band der liefde geschapen waarvan de schakels ontoegankelijk zijn voor "de moordenaar van de mensen vanaf het begin" [Joh 8,44]. Voel u in volledige zekerheid als schakel in de liefdeband.
31 juli
Ga binnen in de volheid van Christus, zoals de apostel Paulus. Herlees het begin van zijn eerste brief aan de Korintiërs. Vanaf de eerste tien verzen vermeldt hij vijftienmaal de naam van God en die van Christus. In deze volheid zijn de christenen één. Verdraag niets dat die eenheid breekt. Vermaan met zachtheid en nederigheid de broeders die de eenheid des harten en de eenheid van geest verstoren.
1 augustus
Wordt u bewust van de gaven die ge hebt. Ze komen niet van u. Het is de Heilige Geest die ze inspireert. Ze zijn u niet gegeven voor uw plezier, maar om het geloof van uw broeders te voeden. Ge moet ze aan wenden voor het geluk van allen die ge ontmoet. Haal ook gij voordeel uit de gaven van wie u nabij zijn, uw kennissen, de leden van de Kerk, en zelfs van mensen van de wereld die ver verwijderd zijn van het geloof; de Heilige Geest "deelt aan ieder zijn gaven uit, zoals Hij het wil" [1 Kor 12,11]. Vraag ook aan de Heer de bewondering om de gaven waarmee hij de mensen rijkelijk bedeelt.
2 augustus
Herhaal dikwijls dat men, om de christelijke liefde te kennen en als de ware liefde te begrijpen regelmatig het dertiende hoofdstuk van de eerste brief van de apostel Paulus aan de Korintiërs moet herlezen. Onderzoek ook de manier waarop gijzelf, in concreto, de liefde van uw naastbestaanden en van de mensen die ge op uw weg ontmoet, beleeft. Dat is een ascese die verrassingen biedt, als men maar objectief zijn eigen leven overschouwt. Ge dient zelf nog een lange weg af te leggen voor ge de volmaaktheid bereikt die Jezus van zijn leerlingen vraagt.
3 augustus
De christenen zijn vrije wezens. Jezus heeft hen bevrijd, want Hij alleen is de Heer. Zie maar wat Hij tot de Farizeeën zegt, die zijn bevrijde leerlingen bespieden wanneer ze op de sabbat aren plukken om te eten:"De Mensenzoon is Heer van de sabbat" [Lc 6,5]. Bid Jezus, u altijd de ware vrijheid te openbaren die zich liefdevol schikt naar de wil van de geliefde Vader. Er blijven nog enkele knopen in u te ontwarren; soms verwisselt ge het geloof met zijn culturele verpakking.
4 augustus
"De Heer is mijn Herder, niets kom ik tekort; Hij laat mij weiden op groene velden" [Ps 23,1]. Is er een teerder beeld dan dat? De christen maakt deel uit van een uitverkoren geslacht. Hij hoeft zich maar teder aan de Heer over te geven, als een lam aan zijn herder. In het christelijk geloof overheersen tederheid en goedheid. Er een godsdienst van vrees en onrust in zien, is een verraad van het evangelie. Op het Kruis heeft Jezus de gevolgen van de zonde uitgeveegd. Vergeet nooit dat ge een wezen zijt, verlost door de liefde, in vreugde en vrede.
5 augustus
Ge zijt geschapen door een Vader, die u in Zijn enige Zoon oneindig liefheeft. Ge zijt een nieuwe schepping. Verheerlijk de Heer, zegen Hem, één van hart met allen die Hem kennen en liefhebben. Zo zult ge uw roeping op aarde volmaakt voor de eeuwigheid vervullen.
6 augustus
Geef er u goed rekenschap van dat ge "uitverkoren zijt, vóór de grondlegging der wereld," om de Liefde te dienen, om liefde te worden, heilig en vlekkeloos voor het aangezicht van God [vgl Ef 1,4]. Wat een koninklijke bestemming is het die gij mensen ontvangen hebt, welk een lot is het uwe! Gij zijt voor altijd zoon van de eeuwige Vader door Jezus Christus, bestemd om te delen in Zijn Gedaanteverandering. Daarom heb ik u zo lief en verheerlijk ik de Heer, in mijn gelukzalig aanschouwen van Hem.
7 augustus
Er zijn mensen die God weigeren te herkennen en zo het dodelijk risico lopen van een eeuwige mislukking. Ze worden kinderen van de boze, terwijl ze geroepen zijn om uit te groeien tot kinderen van het Rijk, schitterend als de zon voor de troon van de Vader. Bereid en bewaar de goede aarde van uw ziel; het zaad, door de goddelijke Heer gezaaid, vermenigvuldigt zich door de grootmoedigheid van de Heer. Open steeds edelmoediger uw geest en uw hart, om de mysteries van het christelijk leven volledig te begrijpen.
8 augustus
Zoals de apostel Paulus heeft elke christen een doorn in zijn vlees [vgl 2 Kor 12,7]. Wees niet ongerust want de Heer zegt: "Je hebt genoeg aan Mijn genade." De doorn is het teken van uw zwakheid. Aanvaard dat van harte, het houdt u nederig. Zeg met de apostel: "Als ik zwak ben, ben ik sterk," door de kracht van Christus die in mij werkt, niettegenstaande de doorn.
9 augustus
"Ik ben niet gekomen om de wereld te veroordelen, maar om de wereld te redden" [Joh 12,47]. Verheug u, ge zijt onder de geredden, want "uw mond belijdt, dat Jezus de Heer is, en uw hart gelooft dat God Hem van de doden heeft opgewekt" [Rom 10,9]. Bid voor de bekering van de mensen van goede wil die de weg van Christus heil nog niet hebben ontdekt.
10 augustus
Onderzoek haar geestelijk karakter, telkens een burgerlijke wet wordt omstreden. Wat wettelijk is, is niet noodzakelijk moreel in de christelijke zin. Ge leeft in een maatschappij die de twee verwart als ze zegt: "wat wettelijk is, is moreel." Dat is een heidense uitspraak geïnspireerd door de "vader van de leugen" [Joh 8,44]. Een kind in de moederschoot doden kan soms volgens de wet, maar in het oog van God is het een gruwel. Ga voort met strijden tegen die dodelijke dwaling.
11 augustus
Luister naar het woord van Jezus aan zijn leerlingen: "Ik heb u uitgekozen en de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen, die blijvend mogen zijn" [Joh 15,16]. Onderzoek elke avond uw geweten: welke vrucht heb ik vandaag voortgebracht? Uw dagen zijn geteld, elke dag verhoogt de kans de voorraad vruchten, verzameld voor het eeuwige leven. Wees waakzaam om bij het verschijnen voor de Heer, Hem overvloedige vruchten te kunnen aanbieden. Telkens als ze aangroeien is het voor mij oorzaak van grote vreugde.
12 augustus
Ga blijmoedig verder in het leven, het hart vervuld met een wonderlijke zekerheid: die van de uiteindelijke overwinning van Gods Zoon. "Hebt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen" [Joh 16,33], zegt Hij aan Zijn leerlingen. Ja, Hij zal de wereld, die in de duisternis van zonde en bederf gedompeld is, overwinnen. Een wereld die nochtans christelijke waarden heeft geërfd, zonder de bron en de bestemmng ervan te kennen. Deze resten van de christelijke boodschap zullen groeien in de mate dat de leerlingen hun taak zullen behartigen om "zuurdeeg" te zijn onder de mensen en "licht" dat "het Licht van de wereld" weerkaatst. Draag uw deel zuurdeeg bij, terwijl ge de eindzege afwacht. Wonderlijke roeping van de christen!
13 augustus
Petrus, de rots waarop de kerk gebouwd is, heeft zijn Meester verraden door Hem driemaal te verloochenen. Let niet op zijn zware schuld, maar op zijn bittere tranen, bron van omvorming, vanaf Pinksteren. De afvallige is een meester van het Woord van de Heer geworden, gelukkig Hem te kunnen aankondigen, zelfverzekerd vanuit de Heilige Geest. Jezus heeft in zijn Hart het beeld van het verraad uitgeveegd. Er blijft enkel nog het beeld van de geliefde apostel die de sleutels van het Rijk bewaart.
Zo is ook al de schande van uw ver verleden uit het goddelijk Hart uitgeveegd. Alleen het licht dat het enig "Licht van de wereld" weerspiegelt, blijft nog over.
14 augustus
Weet ge op welke dag ge zijt gedoopt? Hij is voornamer dan uw geboortedag. Ik herinner mij de intense vreugde die ik beleefde toen de priester zei: "Ik doop u in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest."
Om het levend belang van dat plechtig moment waarop een ziel in Gods familie treedt, te onderlijnen, heeft ook Jezus zich door Johannes in de Jordaan laten dopen. Hij had het in het geheel niet nodig, want het doopsel door Johannes was er een "van bekering en van vergiffenis van de zonden" [Mc 1,4]. Zijn doopsel gaf aanleiding tot een nieuwe Godsopenbaring van de hemelse Vader: "Gij zijt mijn Zoon, mijn veelgeliefde; in U heb ik mijn welbehagen" [Mc 1,11]. Ik vier de dag van uw doopsel. Doet gij het ook.
15 augustus
Vandaag vieren we in de Hemel, met u op aarde, "de Vrouw gekroond met twaalf sterren. Ze was zwanger en kreet in haar weeën en barensnood" [Apok 12,1-2]. De Moeder van Christus zet het ter wereld brengen van leerlingen voort tot het einde der eeuwen. Haar bezoeken in vreugde, maar ook in tranen, getuigen ervan. Zij die met lichaam en ziel in de glorie is opgenomen, is ook de universele Moeder van de ledematen van de Kerk op weg naar het heil, waarvan ze de verwachting steunt. Ze is de dageraad van de triomferende Kerk. Voor haar deed de Machtige wonderdaden! Bid vurig tot deze oneindig liefhebbende Moeder, die ge zo bemint, dat ze u helpt om de glorie van de Verrijzenis te bereiken. Ze is zo gelukkig met de zending die Haar Zoon Jezus haar heeft toevertrouwd.
16 augustus
Doorgrond voortdurend de mysteries van God. Aan uw zoektocht zal nooit een einde komen, maar ge zult voortgang maken. Schat het begrijpen van deze mysteries hoger dan alle menselijke wetenschap en alle rijkdom. Vraag de geest van onderscheiding, doorgrond de Wijsheid Gods "als een speurder naar verborgen schatten" [Spr 2,4]. "Dan zult ge gerechtigheid verstaan en recht, rechtschapenheid en alle goede wegen" [Spr 2,9]. Wees de intieme vriend van de Wijsheid.
17 augustus
De Kerk is het nieuwe Jeruzalem, het Jeruzalem van boven. Luister naar wat de Heer van haar zegt: "Vrede laat Ik haar toestromen als een rivier, de luister van de volken als een beek die buiten zijn oeves treedt.Haar zuigelingen worden op de heup gedragen en op de knieën vertroeteld. Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten: in Jeruzalem zult gij getroost worden. Zielsblij zult gij het aanschouwen" [Jes 66,12-14]. Wees fier omdat ge deel uitmaakt van de Kerk. Dat is uw kostbare schat.
18 augustus
Bid dikwijls voor de verdwaalden waarvan de apostel Paulus zegt:"Zij leven als vijanden van Christus Kruis. Zij zijn onderweg naar hun ondergang, hun buik is hun god, in schande stellen zij hun eer, zij hebben hun zinnen gezet op het aardse" [Fil 3,18-19]. Bid dat ze hun ware identiteit vinden, die van levende wezens, geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Moge de Heilige Geest hen ontrukken aan de macht van "de moordenaar der mensen vanaf het begin" [Joh 8,44].
19 augustus
Jezus stelt ook aan u de centrale vraag die Hij te Caesarea van Filippus aan zijn leerlingen stelde en die Hij de eeuwen door aan zijn leerlingen stelt: "Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?" [Mat 16,15]. Met Petrus hebt ge geantwoord, vanuit het hart van uw geloof: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God" [Mt 16,16]. En Jezus noemt gelukzalig wie deze geloofsbelijdenis doet. In Zijn ogen zijt ge gelukzalig, niet door verdiensten, maar door de Heilige Geest die u deze waarheid openbaart.
20 augustus
De gemeenschap tussen gehuwden, is de grondslag van de mensengemeenschap. Het gezin is heilig. Dat is een groot mysterie. Het is zo groot dat het de verhouding van Christus tot zijn Kerk uitbeeldt. Als echtgenoten en ouders zijn ze medewerkers van de genade en getuigen van het geloof. Wees fier, indien ge gehuwd zijt, deel te mogen nemen aan dit groot mysterie. De echtgenoten en hun kinderen plukken mooie vruchten van hun geloof: ze leggen een kostbaar getuigenis af tegenover de wereld. Het voorbeeld van een christelijk gezin is aanstekelijk voor goedwillenden. Wij, hun engelbewaarders, verheugen ons te zien hoe de gelukkige gezinnen opfleuren, zoals gij u verheugt bij het zien van een heerlijke bloementuin.
21 augustus
Verwerkelijk elke dag opnieuw uw innerlijke eenheid. Ge zijt niet beveiligd tegen beproevingen, en de strijd tegen de machten der duisternis zal duren tot het einde van de wereld [vgl Mt 24,13]. Met Gods genade en uw eigen medewerking met de genade, zult ge de eenheid behouden, of ze herstellen als ze is aangetast. Daar begint uw geluk.
22 augustus
Eerbiedig elk menselijk wezen zelfs als het afgedwaald is. Heb het lief als een ander ik. Wees, op uitnodiging van Christus, heldhaftig door goed te doen al wie u haat, en bid voor wie u belastert en vervolgt [vgl Mt 5,43-44]. Met Maria, Koningin, bidden we vandaag voor de redding van alle mensen.
23 augustus
Heb uw broeders lief. "De mens zonder liefde is nog in het gebied van de dood" [1 Joh 3,14]. "Wij moeten niet liefhebben met woorden en leuzen maar met concrete daden" [1 Joh 3,18]. Alleen zo kunt ge de lof van de Heren zingen. Uw leven lang zult ge ervaren hoe goed Hij is, want eeuwig is zijn liefde en eeuwig zijn trouw.
24 augustus
Houd niet op te groeien door werken in het geloof. "Mijn Vader is tot op de dag van vandaag voortdurend aan het werk, en ook ik houd niet op met werken [Joh 5,17]. Daarvoor volstaat het zijn woord in het Evangelie te beluisteren, en te geloven in de Vader, in zijn almacht en zijn oneindige liefde. Zeg vandaag in het evangelie tot Jezus met de apostel Natanaël [Bartolomeüs]: "Gij zijt de Zoon van God." Zo zult ge het eeuwig leven verwerven, want ge zijt reeds van de dood naar het leven overgegaan [vgl Joh 5,24].
25 augustus
Eet ook gij, in navolging van Christus, met "de tollenaars en de zondaars" van deze tijd. Jezus is immers gekomen, niet om de gezonden, maar om de zieken te redden. Hij is gekomen, niet om de rechtvaardigen te roepen, maar zondaars [vgl Mc 2,16-17]. De rechtvaardigen volgen Hem getrouw, het is helemaal niet nodig dat de Heer hen roept. Door met de zondaars om te gaan, straalt ge wat licht van Christus op hen af. Dat is de roeping van de leerling.
26 augustus
"De hemel verkondigt Gods heerlijkheid, en het uitspansel toont ons het werk van zijn handen" [Ps 19,2]. Wat een geluk voor u die het ongehoord geluk hebt te leven in een tijd waarin de mens steeds meer, en op wondervolle wijze, dieper in het heelal doordringt. Deze peilingen van miljarden lichtjaren, niet alleen naar sterren die gelijken op de zon, maar naar galaxies die elk miljarden zonnen tellen, getuigen van de oneindige macht van de Schepper. Wat is het goed u met liefde te buigen over het waardevol schepsel dat gij zijt ten opzichte van het heelal, het lief te hebben in de enige Zoon, en in u de woning van de Heilige Geest te vestigen. Beschouw u nooit als klein wanneer heel uw wezen gecentreerd is op God en in Hem. Ge zijt bijzonder kostbaar in de ogen van de Schepper, kostbaarder dan het stoffelijk heelal. Daarom heeft Hij mij als uw bewaarder naast u geplaatst. Wat ben ik gelukkig de hoeder te zijn van zo n "wonder" [Ps 139,14]!
27 augustus
Christus heeft u verlost van alles wat niet bijdraagt tot uw geluk. Hij heeft u verlost van de vrees die in het hart van de mens huist sedert de verwijdering uit het Eden. Zing met de psalmist "De Heer is mijn licht en mijn leidsman, wie zou ik vrezen; de Heer is de schuts van mijn leven, voor wie zou ik bang zijn?" [Ps 27,1]. In uw hart, dat de Heer geheel is toegekeerd, is er alleen nog plaats voor lofprijzing en vreugde. Telkens ge Hem bezingt, zing ik met u mee.
28 augustus
De christenen zijn één en verbonden tot één volk. Hun verbondenheid dient zich te uiten in getrouwheid aan de eucharistische samenkomsten, vooral op zondag, de dag des Heren. "Laten we elkaar in het oog houden om met elkaar te wedijveren in liefde en daden van liefde. Wij moeten niet wegblijven van onze bijeenkomsten, zoals sommigen gewoon zijn te doen; laten we elkaar moed inspreken" [Heb 10, 24-25].Neem deze aansporingen letterlijk op. Een ogenblik aandacht, een aanmoedigend woord doet wonderen. Oefen u in deze fijngevoelige voorkomendheid van de christen. Treed uit uzelf, keer u naar de anderen.
29 augustus
De dood van de christen gelijkt op het ontpoppen van de vlinder na de dood van de rups. Het is een opstijgen naar de hemel na het lange en moeilijke voortschrijden op aarde. De christen sterft in Christus, hij zal in Hem leven [vgl 2 Tim 2,11]. "Ik verlang heen te gaan om met Christus te zijn" [Fil 1,23]. De dood is niets anders dan de aankomst van de aardse pelgrimstocht. Zeg met de Poverello van Assisië: "Gezegend zijt Gij, mijn Heer, voor zuster lichamelijke dood, aan wie geen enkel levende mens kan ontsnappen." Uw vlees is geheiligd omdat het Woord vlees geworden is. Het zal worden omgevormd in een geestelijk lichaam na de dood van het aardse.
30 augustus
De heiligen, en onder hen al uw naasten die zich bij hen gevoegd hebben, versterken de Kerk in heiligheid. Ze spreken ten beste voor de zielen van hen die nog in de banden van het vlees zijn. Ze komen voor u tussenbeide. Reken op hun voorspraak. Hun liefde is een grote hulp in uw blijvende zwakheden. Versterk de gemeenschapsband met hen. Vormen ze samen met de gelovigen die op aarde pelgrimeren, niet de gemeenschap der heiligen, verbonden in het Lichaam van Christus?
31 augustus
Door het doopsel en het geloof zijt ge toegetreden tot het volk Gods, gezuiverd door het Bloed van Christus. Ge maakt deel uit van "een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie" [1 Petr 2,9]. Bemerk uw waarde in de ogen van de Heer. Ze is oneinidig. Ze is een deeltje van de liefde die de Vader koestert voor zijn Zoon, en die de Zoon in de Geest voor de Vader heeft.
1 september
Van wat een zachtmoedigheid getuigen sommige woorden van Jezus! Houd in het bijzonder van dit hier: "Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht" [Mt 11,28-30].
Met deze woorden moet ge uitgeputte zielen, die Hem niet kennen, tegemoet gaan. In de beproeving zijn ze het meest ontvankelijk voor bekering, in de geest van deze zo zoete en troostende woorden.
2 september
Volg de Heer op zijn pelgrimstochten. Deel in zijn lijden, niet enkel dat van zijn Passie, maar ook in de pijn die Hij heeft gevoeld bij de ongenaakbaarheid van de schriftgeleerden en Farizeeën voor zijn zending van liefde en barmhartigheid. Het Evangelie van vandaag geeft er opnieuw getuigenis van. Eens onderwees Jezus weer in een synagoge. Het was sabbat en vanuit versteende harten hield men Hem in het oog. Zou Hij een genezing verrichten op de dag waarop het door de Wet verboden was? Hij las in hun harten, en Hij interpelleerde hen. Hij liet zijn blik rondgaan over hen allen en zei tot de man "steek uw hand uit." De man was genezen en de wetgeleerden stonden "buiten zichzelf van woede[Lc 6,6-11]." Elke wet die de liefde niet dient, moet afgewezen worden. Telkens ge oordeelt zonder liefde, als rechtzetter van ongelijk, gelijkt ge op die Farizeeën. Alléén de liefde zal definitief genezen. Onthoud het woord van de apostel: "ik ben gestorven voor de wet om te leven voor God" [Gal 2,19]."
3 september
De Kerk viert vandaag de Heilige Gregorius de Grote, de paus van de evangelische volmaaktheid, de promotor van de Romeinse liturgie en van het zenden van apostelen naar missies, de verliefde op de Heilige Schrift. Deze vroegere prefect van Rome heeft ook zijn genie als organisator en schrijver ten dienste gesteld van de Kerk en haar uitbreiding. Bij zijn dood, in 604, schitterde de Kerk en was ze in volle uitbreiding, niet door geweld, maar dankzij de zachtmoedigheid en nederigheid van een vlotte, werkzame herder. Bid opdat er na anderhalf millenium, nieuwe leiders als Gregorius opstaan, herders met zijn gaven en geïnspireerd door zijn voorbeeld, ten dienste van het evangelie. Deze nieuwe tijd biedt ongekende middelen voor de verovering van de zielen.
4 september
Het leven voor de christen bestaat erin, Christus toe te behoren door Hem bewust een absolute heerschappij te geven over zijn eigen bestaan. Dan kan men met de apostel van de heidenen zeggen: "Ikzelf leef niet meer, Christus is het die in mij leeft [Gal 2,20]." Maak zonder ophouden vorderingen in dit goddelijk project en uw loon zal groot zijn.
5 september
"De zak en de assen," in de ogen van de Farizeeën zo belangrijk, hebben voor Jezus maar waarde in zoverre ze de weerspiegeling zijn van innerlijke bekering van het hart. Men kan het Rijk Gods binnengaan zonder vasten en verstervingen, maar de toegang ervan is ontzegd aan verdroogde harten.
Richt uw leven steeds meer op God door de bekering van geheel uw hart, door voortgang in genade, onbereikbaar voor de zonde, door uw weerzin voor alle kwaad, vooral van het kwaad vroeger door u begaan en door uw afkeer voor de werken van de duisternis. Koester in u het nieuwe hart "de nieuwe mens, naar het beeld van God geschapen [Ef 4,24]." "Aan de leerling van Christus is het gegeven deze totale gedaanteverwisseling te vervullen [Mc 2,5]." Zing met de psalmist: "Voorspoed en zegen verlaten mij nooit, elke dag van zijn leven; het huis van de Heer zal mijn woning zijn voor alle komende tijden [Ps 23,6]."
6 september
Ge gelooft in het eeuwige leven; ge bevestigt dit geloof in het Credo van de Kerk. Bij uw ontvangenis is dat leven begonnen. Ge maakt "de grote beproeving" door [Apok 7,14] waarin ge gelouterd wordt "als goud in het vuur" [Apok 3,18]. Wat u wacht is onuitsprekelijk: het staan van aangezicht tot Aangezicht van de Liefde. Eerst dient ge door de dood heen te gaan. Door onttrokken te worden aan de wezens die ge liefhebt, aan deze zo mooie wereld in al haar glans, maar zo diep door de zonde geschonden, en zo wonderbaar hersteld door de genade. Op dit ultieme moment zult ge zeggen: "Ik sterf niet, ik ga over naar het Leven." Bid dat die genade u wordt verleend.
7 september
Gisteren hing een sluier van droefheid over uw hart. Vandaag is de zon er weer. Elke dag kan de vreugde opnieuw in u uitbreken! Verenig u elke morgen met de hymne die door duizenden zielen wordt gezongen: "Juicht voor de Heer alle landen, dient met blijdschap de Heer, treedt voor zijn aanschijn met jubel" [Ps 100,1-2]. Jezus richt zich tot de mensen met het verlangen de schat, die zijn Vader hem heeft toevertrouwd, mee te delen: "Dit zeg Ik u, opdat mijn vreugde in u moge zijn en uw vreugde volkomen moge worden" [Joh 15,11].
8 september
Vreugde en dankzegging vervullen vandaag uw hart. De Kerk viert een stralende verjaardag; de geboorte van Maria, de Moeder van Jezus. Ze is door God uitverkoren om ons de Zon der gerechtigheid, Christus, onze God te schenken. Aan Haar is het te danken dat ge onder de herdersstaf van de Goede Herder staat, dat ge leeft in veiligheid en dat u broeders gegeven worden tot de uiteinden der aarde. Met hen zijt ge door de Zoon van uw zonden verlost. Juicht vandaag van vreugde.
9 september
Ook gij "gaat ten onder aan de uitwendige mens," uw "innerlijk leven vernieuwt zich van dag tot dag" [ Kor 4,16]. Deze vernieuwing laat u toe duidelijker "de onzichtbare dingen" te zien die "eeuwig duren" [2 Kor 4,18]. Behoed zorgvuldig dit vermogen dat door het geloof wordt gevoed.
10 september
Het is op de hoogte van een berg dat Jezus het Goede Nieuws van de Zaligheden geopenbaard heeft. Het lijkt wel de omgekeerde wereld; in feite is het de verheerlijkte, herschapen wereld. Met uw christelijke broeders kreeg je de opdracht de Zaligheden bekend te maken, door ze te beleven en te verkondigen. Ge zult ook behoren tot de ontelbare menigte tot wie Jezus roept: "Verheugt u en juicht, want groot is uw loon in de Hemel" [Mt ,12].
11 september
De geschiedenis werd overspoeld met het bloed van de martelaren. Moet dat u bedroeven? Ja, zeker, maar in het vooruitzicht van de eeuwigheid, hebt ge daarin ook nog een reden om in vreugde uit te barsten. "Verheugen wij ons met de martelaren. Ze hebben overwonnen door het bloed van het Lam. Daarom heersen met Christus," zo klinkt de openingszang van de eucharistieviering van verscheidene martelaren. Inderdaad, "Als wij met Hem gestorven zijn, zullen we met Hem leven. Als wij volharden, zullen we met Hem heersen" [2 Tim 2,11-12]. De Heer bevestige u onophoudelijk in zijn liefde en Hij late u het nieuwe leven, waarmee Hij u vervult, intenser beleven.
12 september
Wat zijt ge gelukkig te weten dat de zucht naar het geluk, een zoeken is naar de Heer! Hoeveel zielen zoeken het geluk niet zonder het ooit te bereiken! Ze zoeken het waar het niet te vinden is. Het verlangen van het menselijk wezen is het Oneindige. Het Oneindige, is God. Jezus heeft u de ware natuur van God geopenbaard. Ge zijt niet meer op zoek, want ge hebt "het enige geluk" gevonden [vgl Ps 16,2]. Zeg aan uw broeders dat het geluk in hun bereik is en dat heel hun leven niet volstaat om het uit te diepen.
13 september
Hou van de rustige tussenpozen waarin ge met de Heer kunt spreken. Hij laat zich vinden, vooral "in het suizen van een zachte wind" [1 Kon 19,12]. Vlucht het lawaai en de gejaagdheid. Bid dat er een tijd kome waarin de mensen elkaar ontmoeten in de helderheid van de stilte bij een verborgen bron, de goddelijke bron.
14 september
Jezus stelt u dikwijls de beslissende vraag die Hij tot driemaal toe stelde aan Simon Petrus: "Bemint ge mij?" [Joh 21,15]. Welke is die waarachtige liefde waarmee Jezus bemind wil worden? Dat is vooral de liefde waarmee ge uw broeders liefhebt. Pas daarna mag je bij Hem komen: "Heer Gij weet alles, Gij weet dat ik u liefheb." En Jezus, die vandaag op het Kruis verheven alle mensen tot zich trekt, zal u zeggen: "Volg Mij" [Joh 21,19]. Wees zo zijn getuige, waar ge leeft en werkt.
15 september
Wees niet zoals de apostelen die, op het moment dat Jezus hen ging verlaten om naar de Vader terug te keren, nog dachten dat de verrezen Christus het rijk van Israël zou herstellen. Als antwoord op hun belachelijke verwachting kondigt Hij de komst van de Heilige Geest aan, die hen zal verlichten voor hun opdracht in zijn dienst. Hun opdracht en die van alle toekomstige discipelen, ook de uwe, is die om overal in de wereld getuige te zijn. Ze zal voortduren tot de wederkomst van de Heer in de glorie. Wat zijn die dingen eenvoudig! Zeg aan uw broeders zich het hoofd niet te breken. Het Goede Nieuws is kristalhelder als het levende water van een bron, die ontspringt aan de voet van het kruis, waar Maria aan Johannes en gij met Johannes aan Maria werd toevertrouwd.
16 september
"De Heer is de Geest, en waar de Geest des Heren is, daar is vrijheid" [2 Kor 3,17]. Wat een geluk is de ontdekking van de ware vrijheid! Gij hebt de genade de vrijheid van de Geest elke dag intenser te beleven. Het is waar dat ge leeft in een bevoorrechte omgeving. Deel in de zorgen van hen die deze genade of dit geluk niet hebben. In het Rijk is alles gratis gegeven. Maar alles dient ook vruchten te dragen. Gedenk dat ze nooit te overvloedig zijn. Wees niet tevreden met het minimum. Span u in om anderen, de minder bevoorrechten, eraan te laten deelnemen.
17 september
De gedachte u geteld te zien bij de 144.000 met de Naam van het Lam op het voorhoofd, vervult me reeds met een onuitsprekelijke vreugde. Ik zal naast u staan. We zullen "een nieuw lied" zingen van de "vrijgekochten van de mensheid," die "het Lam volgen waarheen het ook gaat" [Apok 14,3.5b-5]. Er is sprake van 144.000, de volheid van het geluk, de volmaaktheid, geërfd van Christus. 144.000 is het symboolcijfer van de volheid, samengesteld uit de getallen die elk de volmaaktheid betekenen: 12x12x1000. Het gaat over een ontelbare menigte.
18 september
Bouw uw leven op Jezus, uw Verlosser, standvastig steunend op het geloof dat men u geleerd heeft, terwijl uw hart overvloeit van dankbaarheid [vgl Kol 2,6-7]. Dit beschermt u in de ergste stormen van het leven. Ge zult onwrikbaar in de Geest geworteld blijven, kalm, zelfs in de kwellingen die u zullen overvallen. Laat u niet meeslepen door de bedrieglijke en waardeloze theorieën van slechte herders die hun schapen laten afdwalen van de Goede Herder.
19 september
Gij zijt gekozen door de Heer om van Hem te zijn, uitverkoren om overvloedig vruchten te dragen die blijvend zijn. Daarom is bidden even noodzakelijk voor uw inwendig leven als ademen voor uw lichaam. Zie naar Jezus op de vooravond van de uitverkiezing van de twaalf uit zijn reeds talrijke discipelen. "Jezus ging naar het gebergte om te bidden en bracht er de nacht door in gebed tot God" [Lc 6,12]. Begin nooit een belangrijk werk, neem nooit een zware beslissing, zonder vooraf te bidden. De duur ervan zal in evenredigheid zijn met de te vervullen taak of de te nemen beslissing. De keuze van zijn twaalf apostelen was voor Jezus van het grootste belang. Hij heeft ze dan ook voorbereid door een ganse nacht in gebed door te brengen. Volg Jezus na en ge zult gezegend zijn.
20 september
Ja, ge zijt uitverkoren door God, ge zijt voor altijd zijn getrouwen en zijn geliefden; ge dient dan ook zoals Hij gebiedt, uw hart te bekleden "met tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld" [2 Kol 3,12]. Handel als de Heer. Hij heeft u vergeven, wees er goed van bewust en doe zoals Hij. Voortaan is uw leven God loven, met een hart overvloeiend van vreugde en dankbaarheid. Hem loven door het gebed, Hem loven door daden die de woorden van Jezus letterlijk toepassen:"Oordeel niet, dan zult ge niet geoordeeld worden; veroordeel niet, dan zult ge niet veroordeeld worden" [Lc 6,37]. "Benin uw naaste als uzelf" [Mt 19,19]! Welke naaste? Ieder mens is uw nasste, uw verkoopster, de inzittenden van de wagen die vóór u rijdt, de reizigers van uw compartiment, de persoon die ge op straat ontmoet, de arme die de hand uitsteekt, de jongen die tegen u opbotst. Een glimlach, een vriendelijk woord doen wonderen. Allen zijn uit de schoot van hun moeder geboren, allen zullen terugkeren naar de aarde. Allen hebben een onsterfelijke ziel. Help hen hun ziel te redden, al was het maar een voorbijgaand ogenblik.
21 september
"Wie zijn oor gesloten houdt voor de kreet van de arme, hij zal zelf ook eens roepen en geen antwoord krijgen" [Spr 21,13]. Zeker, ge kunt dat roepen niet beletten, maar ge kunt minstens aan één of andere stem gehoor geven. Hoe? Door het deel van de arme van uw inkomsten af te houden. Dat deel behoort u niet toe. Indien ge het voor uzelf uitgeeft, dan steelt ge van de arme wat hem toekomt. De Heilige Schrift, het Woord Gods, heeft het deel van de armen en de Tempel op een tiende van de inkomsten vastgesteld. Dat zijn de tienden: "En Abram gaf hem [Melchisedek] van alles een tiende deel" [Gen 14,20], "De tienden die de Israëlieten aan Jahwe afdragen" [Num 18,24], "Ik geef de tienden van al mijn inkomsten" [Lc 18,12]. "Ik wil liever barmhartigheid dan offers," zegt het Evangelie vandaag op het feest van Matteüs [9,13]. Ik ben gelukkig te bemerken hoe ge getrouw dit voorschrift onderhoudt.
22 september
Het gebeurt dat men aan de Heer een teken vraagt. Hoe reageert Jezus wanneer de Farizeeën van Hem "een teken uit de Hemel" verlangden. Hij slaakte een zucht uit het diepste van zijn hart en zei: "Wat verlangt dit geslacht toch een teken? Voorwaar, Ik zeg u: in geen geval zal aan dit geslacht een teken gegeven worden. Hij liet hen staan, stapte weer in de boot en keerde naar de overkant terug" [Mc 8,11-13]. Wat een kracht in deze korte passage! Een sobere kracht, want Jezus wist dat een teken de vijandigheid van de Farizeeën slechts zou doen toenemen. De Hemel geeft alleen tekenen aan wie innerlijk goed gesteld zijn om er hun geloof mee te voeden. Laat het aan de Heer te oordelen over de gunstige gelegenheid om een teken te geven. Hoe groter uw geloof, hoe minder tekens ge zult nodig hebben. Zijt ge niet omringd door een groot aantal tekenen: de pracht van de schepping, de onophoudelijke, onweerstaanbare opgang van de mensheid naar het Licht, niettegenstaande de bedreigingen en de tegenkantingen door de vijandige krachten van de duisternis toegebracht? Gij die de tekenen van de tijd weet te interpreteren, weet ook de ontelbare tekenen, die u omgeven, te waarderen.
23 september
Met al de leerlingen zijt ook gij gezonden als een schaap tussen wolven. Jezus vraagt: "Weest omzichtig als slangen en argeloos als duiven" [Mt 10,16]. Blijf altijd het gehoorzame lam en ge zult heel natuurlijk de argeloosheid van een duif bezitten. Ge moet nog leren met de deugd van voorzichtigheid alle dingen te onderscheiden.
24 september
Een discipel moet altijd zijn eer vinden in zijn getuigenis van Christus en in de kracht van zijn getuigenis. Wat ben ik fier op u als ge door uw voorbeeld of uw handelswijze een arme ziel helpt om los te komen van de zonde! Ge moet niet aarzelen een zieke te bezoeken en hem over Jezus te spreken, vooral als die zieke zijn einde nadert. Spreek hem vooral met tederheid en een warme glimlach die getuigt van uw geluk aan Jezus toe te behoren.
25 september
Wantrouw niet de mensen, beelden van God, maar het kwade en de kwade die in hem aan het werk is. Denk na over de woorden van het Evangelie: Maar terwijl iedereen zich verbaasde over alles wat Hij deed, sprak Hij tot zijn leerlingen: "Heb een open oog voor wat ik u zeg. De Mensenzoon zal worden overgeleverd in de handen van de mensen" [Lc 9,43-44]. Zijn wrede opgang naar de dood begon al nadat hij pas een week te voren triomfantelijk in Jeruzalem was onthaald. Dezelfden die "Hosanna" geroepen hebben, zullen schreeuwen "weg met Hem, weg met hem!"
Ja, wantrouw het kwaad dat aan het werk is in het hart van de mens. Maar hou van deze mens. Het is mogelijk het zaad van zijn gelijkenis met God, op het ogenblik van zijn ontvangenis in hem neergelegd, te doen ontkiemen en groeien.
26 september
Zie naar de sterrenhemel en beschouw de majesteit, de kracht en de schoonheid van de Schepper. Er is geen grens aan zijn goedheid, zijn kwistigheid. Ze vallen u te beurt naar de maat van uw verlangen. Zijn mildheid is zonder grenzen. Ze beantwoordt aan uw verlangen en verwachting. "Vraag en ge zult krijgen" [vgl Mt 4,4]. Vraag alleen wat waardevol is voor uw ziel, uw aardse opgang naar de Heer. Verheug u in de wonderen die gebeuren en nog zullen gebeuren! In uw schaduw ben ik met u verheugd.
27 september
Ziee hoe Job zijn geloof bewaard en nog versterkt heeft in de vreselijke beproevingen die door de kuiperijen van satan zijn deel werden en door God werden toegelaten, om de onveranderlijke trouw van zijn dienaar Job te doen uitblinken. Zeg altijd zoals Job, in de onvermijdelijke beproevingen: "De Heer heeft gegeven, de Heer heeft teruggenomen; de naam van de Heer zij gezegend" [Job 1,21]. Om hem voor zijn trouw in het ongeluk te belonen, zal de Heer hem opnieuw overvloedig geven. Zo doet Gods vaderlijk en barmhartig Hart. Verraad nooit dit hart door gebrek aan geloof, zelfs geen ogenblik.
28 september
Bouw uw innerlijke relatie met Jezus steeds sterker en lieflijker op. Hoor hem met onmetelijk verlangen zeggen: "Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en opent, zal Ik bij hem binnenkomen, en maaltijd met hem houden en hij met Mij" [Apok 3,20]. Hij klopt aan uw deur, uw God, uw Redder, uw Vriend. Open vlug en nodig Hem uit aan tafel. Het zullen de aangenaamste ogenblikken van uw leven zijn. Neig uw oor naar de deur. En vergeet niet: de arme die binnenkomt, het verlaten kind dat ge voor altijd aan tafel ontvangt, is Jezus, uw Heer, uw hartsvriend. Breng licht in uw leven, zeer concreet, door deze goddelijke werkelijkheden. Voor die prijs gaat het Rijk vooruit.
29 september
Vandaag viert de Kerk de drie aartsengelen, Michaël, Gabriël en Rafaël. Bewaak de zuivering van uw hart onder hun bescherming. Gij hebt God lief door goddelijke uitverkiezing en genade. Maar vergeet nooit dat de Geest van het kwaad, "de moordenaar van begin af aan... de aartsleugenaar" [Joh 8,44] uw ziel zoekt te overmeesteren. Om deze bedreiging uit te schakelen, dient ge u in te spannen om nog meer gelijkvormig te zijn aan het beeld van Gods Zoon. Daartoe zijt ge voorbestemd. Ge zult verheerlijkt worden indien ge ten einde toe de oproep van de Heer beantwoordt. Ge zult dat mysterie van de menselijke bestemming pas in het hiernamaals begrijpen! Dag en nacht waak ik over u om satan te beletten greep op u te leggen.
30 september
Gedraag u zo tot het einde, tot uw laatste adem, dat Jezus positief kan antwoorden op de vraag die Hij met droefheid stelde: "Zal de Mensenzoon bij zijn komst het geloof op aarde vinden?" [Lc 18,8]. Behoud uw geloof, uw kostbaarste bezit, zodat het de wereld belet in de duisternis te versomberen. Als hij gelijkt op de Zoon, heeft elke christen, in de ogen van de Heer, een oneindige waarde. Overeenkomstig het evangelie dient men zich daarvoor te vernederen, nederig en zachtmoedig te worden, zoals Jezus. En ik aan uw zijde.
Henk
12-04-1979
365 dagen met mijn engelbewaarder [vierde trimester]
365 dagen met mijn engelbewaarder [vierde trimester]
Voorwoord van de auteur, René Lejeune
Deze boodschappen van een engelbewaarder dienen één voor één gelezen te worden. Eén elke dag. Ze zijn geïnspireerd en zonder moeite verwoord, als het ware "gedicteerd," aan iemand die enkel uitvoerde.
Uw engelbewaarder ziet zonder ophouden het Gelaat van God (vgl. Mt 18,10). En tegelijk staat hij u, sedert uw geboorte tot uw overgang naar het hiernamaals, dag en nacht bij; hij zal bij u zijn op het Laatste Oordeel. Hij is uw gezel voor de eeuwigheid.
Hij heeft een naam. Hij houdt van u, verheugt zich met u en hij weent wanneer gij weent. Hij stort bittere tranen als ge luistert naar de "vader van de leugen, moordenaar van de mens van het begin af aan." [Joh. 8,44] Hij vloeit over van vreugde telkens ge een inspanning doet die uw gelijkenis vergroot met Jezus, "zachtmoedig en nederig van hart." [1 Kor. 13]
Deze boodschappen zijn de echo van het evangelie, de Blijde Boodschap van Jezus Christus aan de mensen. Of nog, ze zijn de afglans van het leven van de Zoon op aarde.
Enkele raadgevingen:
Uw engelbewaarder, uw "voogd en herder," zegt u niets anders. Overweeg deze boodschappen als van hem komend. Blijf naar hem luisteren, gij zult tenslotte zijn stem "horen." Hij is het die elke dag in deze boodschappen spreekt.
Het doel is u elke dag bewuster te maken van de ononderbroken aanwezigheid van uw engelbewaarder aan uw zijde.
Lees elke morgen de boodschap van de dag. Herlees ze s avonds. Indien ge dit getrouw doet, zult ge binnen een jaar, op de weg van de heiligheid gevorderd zijn. En ge zult gelukkiger zijn. Pater Pio, in 1999 zalig- en in 2001 heilig verklaard, zag zijn engelbewaarder en sprak met hem. Pius XI en Johannes XXIII gaven hun engelbewaarder boodschappen; volg ze na [zie Les Anges, armée secrète du Ciel, éd. Du Parvis, 1998].
Indien ge de overweging van de 365 boodschappen tijdens het jaar begint, herneem ze dan op 1 januari. Er is een verborgen vooruitgang in hun opeenvolging. Ge kunt ze verscheidene opeenvolgende jaren hernemen. Het zijn woorden van leven. Ze zijn onuitputtelijk.
René Lejeune
1 oktober
Ge zult "op de heup gedragen en op de knieën vertroeteld" worden [Jes 66,11]. Deze passage van de profeet Jesaja heeft de karmelietes Theresia van Lisieux zo getroffen, dat de hemel en de aarde haar nu vieren. Ze was zozeer in haar hart geplant dat de wonderbaarste bloem onder alle spiritualiteiten de eeuwen door, daaraan ontloken is, die van de "kleine weg." "Nooit zijn teerdere en melodieuzere woorden mijn ziel komen verblijden," schrijft de "kleine" Theresia in haar autobiografie. Tijdens haar leven bad ze haar engelbewaarder vurig. Moge zij nu, samen met mij, u voorbereiden op het grote feest van morgen, door de Kerk aan de engelbewaarders gewijd. Morgen is het mijn feest, en uw feest met mij, uw gezel voor de eeuwigheid.
2 oktober
Vandaag vieren Hemel en aarde de duizenden Engelbewaarders van mensen, levenden en doden. Het is ons feest, van ons beiden, voor eeuwig onscheidbaar.
In het openingsgebed van de mis van de engelbewaarders vraagt de Kerk aan de Heer dat zij u "blijven beschermen en behoeden, om eens de vreugde te kennen met hen te leven in eeuwigheid." Voor alle menselijke wezens, kleine en grote, rijke en arme, hebben we adelbrieven. Jezus onderlijnt het als Hij zegt: "Hoedt u ervoor één van deze kleinen te minachten, want ik zeg u: zij hebben engelen in de hemel en deze aanschouwen voortdurend het aangezicht van mijn Vader die in de Heme is" [Mt 18,10].
Ik zal u trouw begeleiden en beschermen op uw aardse pelgrimstocht. En Gij, deel van harte in mijn standvastige lofprijzing en vertrouw u aan mij toe in de uren van gevaar en bekoring. Met liefde gehoorzaam ik aan het bevel van de Heer die me de opdracht gaf u op al uw wegen te bewaren [vgl Ps 91].
Zeg op dit feest dikwijls de zang: "Looft de Heer, hemelse sferen, boden des Heren, prijst Hem" [Dan 3,58]. Voeg er aan toe: Mijn engelbewaarder, loof de Heer. En zegen mij die u liefheb! Zo zult ge mijn vreugde verdubbelen u op de weg van het heil en de vrede te mogen begeleiden.
3 oktober
Na het feest herneemt het dagelijkse zijn gang! De mysteries van het Rijk zijn u door de genade geopenbaard; ge hebt u klein gemaakt, naar het verlangen van Jezus [vgl Mt 11,25]. Ge kunt nog vorderingen maken op deze evangelische weg. In het Rijk Gods houdt de voortgang nooit op. Ja, ga door met vorderingen te maken in nederigheid en zachtmoedigheid, om meer te gelijken op de Heer.
4 oktober
Bid de "meester van de oogst arbeiders in de oogst te zenden" [Lc 10,2], vooral zijn priesters talrijker te maken. Hun voortdurend verminderend aantal is een teken dat de Kerk op de door God gestelde tijd zal verklaren. Dat ze niet vreze vernieuwing in te voeren in een tijd waarin de samenleving gemechaniseerd wordt, zonder ziel. Alleen de Kerk kan haar een ziel inblazen. Dat de volgelingen zich ruim openstellen voor de werking van de Heilige Geest! Dat Hij een speciale genade van het priesterschap verlene aan een groeiend aantal christenen. Bid vurig voor deze intentie.
5 oktober
Overweeg elke dag liefdevol het evangelie. Roep nu en dan uit, zoals de menigte die getuige was van de genezing van een verlamde die op zijn brancard gekluisterd was: "We hebben nooit iets dergelijks gezien" [Mc 2,12]. En dikwijls zult ge zeggen, onder de drang van de Heilige Geest, het licht om de Schrift te verstaan: "Ik heb nooit iets dergelijks gehoord!" Het evangelie weze uw dagelijks brood. Het wijst Jezus aan de Zoon Gods, "de Weg, de Waarheid en het Leven" [Joh 14,6].
6 oktober
Jezus heeft "door één offer voor altijd hen, die zich laten leiden, tot volmaaktheid gebracht" [Heb 10,14]. De Heilige Geest zegt u wat deze heiligheid betekent: "Ik zal mijn wetten in hun hart leggen, ik grif ze in hun geest ... Ik zal hun zonden en ongerechtigheden niet langer gedenken" [Heb 10,17]. Juich van vreugde, want voor u staat de toegang tot de glorie, waar Jezus binnenging, wijd open. Ik zal aan uw zijde staan wanneer gij er op uw beurt zult binnengaan.
7 oktober
Hoeveel christenen doen Jezus nog lijden, door zich meer aan de tradities van de ouderen dan aan zijn onderricht te hechten. Ze lijken op de Farizeeën en de schriftgeleerden die de Heer met de lippen eren, maar waarvan het hart ver verwijderd is van de liefdevolle en tedere God. "Ze leren slechts mensenwet. Ze laten het gebod van God varen om vast te houden aan overleveringen van mensen" [vgl Mc 7,6-8]. Bid voor de talrijke christenen die zo aan rituelen houden dat ze de woorden van Jezus vergeten. Gij, conformeer uw hart steeds meer en standvastiger aan de voorschriften van het evangelie, die de opvolger van Petrus zonder ophouden en met kracht in herinnering brengt. Overweeg zijn Boodschap in het Rozenkransgebed.
8 oktober
Wees op uw hoede om niet te bezwijken voor de bekoring van de hoogmoed, door te zeggen: "ik ben gerechtvaardigd door het geloof, ik hoor bij de rechtvaardigen, niets kan mij overkomen. Kijk naar Salomo wiens wijsheid nochtans groter was dan die van alle Oosterlingen en groter dan alle wijsheid van Egypte" [1 Kon 5,10]. Op zijn oude dag, wanneer zijn wijsheid geen grens had moeten kennen, begon hij veel vreemde vrouwen lief te hebben en deze "verleidden Salomo tot het dienen van andere goden" [1 Kon 11,4], hem aan wie de Heer was verschenen!
Wantrouw bekoringen die als een wolf in de schaapskooi kunnen opduiken, als gevolg van de neiging tot het kwaad, trieste erfenis van de val in de hof van Eden. Alleen nederigheid in genade, zal u blijven behoeden. Blijf trouw aan de Eucharistie, aan het gebed en aan de intimiteit met het Woord Gods.
9 oktober
Het christelijk leven is geen rustige aangelegenheid als een wandeling door een bloemenpark. Het is een strijd. De apostel Paulus herinnert aan Timoteüs: "Verkondig het Woord, dring aan te pas en te onpas, weerleg, berisp, bemoedig, in één woord, geef uw onderricht met groot geduld" [2 Tim 4,2].
De onderrichtingen van de apostel zijn geschikt voor deze tijd, zoals ze dat waren voor vroegere eeuwen. In de tijd waarin ge leeft, bewaarheidt zich eens te meer de voorspelling van de apostel: "Want er komt een tijd dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen. Zij zullen zich een menigte leraars aanschaffen naar hun eigen smaak, die hen naar de mond praten" [2 Tim 4,3-4].
Strijd de goede strijd tot uw laatste adem. Dan zult ge, als besluit van uw leven, de woorden van de apostel herhalen: "Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleindigd, het geloof bewaard. Nu wacht mij de krans der gerechtigheid" [2 Tim 4,7-8]. En die zal groter zijn dan wat ge u kunt indenken.
10 oktober
Jezus heeft niet stilgestaan bij vragen aangaande de aantrekking tussen man en vrouw en haar eventuele afwijkingen; Hij gaf grenzen aan die niet mogen overschreden worden. Zo heeft Hij gezegd: "Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult geen echtbreuk plegen. Maar ik zeg u: Al wie naar een andere vrouw kijkt om haar te begeren, heeft in zijn hart al echtbreuk met haar gepleegd" [Mt 5,27]. De christelijke moraal is veeleisend. De liefde tussen de echtgenoten behoedt voor elke tegemoetkoming; de genade werkt immers door deze liefde, die door het sacrament gezegend werd.
11 oktober
Stem uw daden overeen met uw woorden. Vrees om door Jezus geïnterpelleerd te worden: "Waarom noemt ge mij Heer, Heer! als ge niet doet wat Ik zeg?" [Lc 6,46]. Als ge zo handelt, zaait ge wind. Het is uw plicht vruchten te dragen voor het eeuwig leven. Ze zullen overvloediger zijn naarmate ge vordert in de navolging van Jezus, in trouw aan zijn leerschool van zachtmoedigheid en nederigheid [vgl Mt 1,29].
12 oktober
"Ge zijt met het zegel van de Heilige Geest gewaarmerkt" [Ef 4,30]. Ge bedroeft Hem, telkens ge u laat meeslepen door gramschap. Dat gebeurt steeds minder, maar toch nog. Gij behoort tot "de geliefde kinderen van God" [Ef 5,1]. Zoek dan ook Jezus zo vol mildheid en tederheid. Daarvoor is het voldoende te leven "in de liefde zoals Christus" [Ef 5,2], in de liefde, zoals de apostel ze beschreven heeft [vgl 1 Kor 13]. De dag waarop ge zo leeft, zult ge de top van het christelijk leven bereikt hebben. Ge zult er stap voor stap geraken, met inspanning, zoals een alpinist de top bereikt. Zelfs uw geringste vooruitgang verrukt mij. Laat niet na me op te roepen, telkens ge hulp nodig hebt bij deze beklimming.
13 oktober
Buig u elke dag over de woorden van de Heilige Schrift. Stel u niet tevreden ze enkel te lezen. Ze dienen tot meditatie, tot contemplatie te brengen. Berg ze daarna in uw hart, als een voorraad goud in een kluis. En gebruik ze om uw weg te verlichten, zoals men dat doet met een lamp. Het woord Gods is de stem die spreekt tot uw hart. Een intieme, persoonlijke stem, die van Jezus, die u tot zijn vrienden rekent [vgl Joh 15,14]. Het is mijn glorie de bewaarder te zijn van een vriend van de Heer Jezus.
14 oktober
Van zodra ge de innerlijke vrede en de vreugde verliest, kunt ge aanvallen verwachten van de vijand. De machten van het kwaad bespieden en omringen u. Ze proberen toegang te vinden tot uw hart. De vrede en de vreugde van Christus beschermen u als een onneembare citadel. Aanroep de Heer wanneer ge voelt dat ze u verlaten. Smeek Hem ze u terug te geven, val de Hemel lastig met uw noodgeroep en ge zult verhoord worden. Alleen gij opent de poorten voor de machten der duisternis. De Heer zoekt u er voor te beschermen door de gave van zijn vrede en zijn vreugde. Denk daaraan, wanneer ontmoediging en twijfel u aanvallen.
15 oktober
Herhaal dikwijls, zoals de Heilige Teresa van Avila die de kerk vandaag viert: "Ik ben een zoon de Kerk." Met haar kunt ge leren bidden en voortgang maken in de christelijke volmaaktheid. "De liefde is nooit werkloos" zei ze. Ze stierf terwijl ze prevelde: "Ik ben een dochter van de Kerk."
Wandel een tijd aan haar zijde en laat u inspireren door haar werken. Ge zult er veredeld uitkomen. Ze zal u tot een zevende verblijf van de innerlijke burcht brengen.
16 oktober
In de mate dat uw "ik" kleiner wordt, maakt ge voortgang op de weg van de heiligheid en het geluk. Dat is maar mogelijk met de genade van de Heer. Leef in zijn aanwezigheid, mediteer over zijn woorden. Vind uw vreugde in aanbidding, in beschouwing. Zo zult ge Hem troosten voor de ontelbare beledigingen die Hem nog kwetsen, en die Hem doen wenen over de mensheid zoals Hij te Jeruzalem deed [vgl Lc 19,41]. Ja, troost Jezus Christus, gij hebt die ongehoorde macht.
17 oktober
Bespeur in uzelf het minste teken van twijfel en angst. Van zodra ge het bemerkt, stop met alles, zoek uw toevlucht in de liefde van de Heer en roep Hem te hulp. Blijf aandringen en roep. Verlaat u op Hem voor de terugkeer van Zijn vreugde en Zijn kracht.
Vermenigvuldig de rustpauzen in de Heer. In die intieme momenten met Hem, zorgt Hij voor u en "bevordert Hij in alles uw heil" [Rom 8,28]. Hij verlangt uw liefde, meer dan uw werken. Hier loert altijd het gevaar van de gejaagdheid. Leef in de tederheid van de Heer. Daar put ge krachten voor de opbouw van zijn Rijk door uw handelen ten voordele van uw broeders. Waak erover het evenwicht te bewaren tussen rustende en werkdadige liefde, want deze heeft meer dan één facet.
18 oktober
at het summum van het evangelie, van de Goddelijke Liefde is, lezen we bij de H. Lucas die we vandaag vieren: "Tot u die naar Mij luistert, zeg ik:Bemint u vijanden, doet wel aan die u haten, zegent hen die u vervloeken en bidt voor hen die u mishandelen... Geeft aan ieder die u iets vraagt en als iemand iets wegneemt dat u toebehoort, eist het niet terug. Zoals ge wilt dat mensen u behandelen, moet gij het hun doen" [Lc 6,27-31].
Jezus vraagt u schijnbaar het onmogelijke. Als ge de top van een hoge berg ziet, noemt ge het een onmogelijke bestijging. En toch neemt de alpinist de moeilijke uitdaging op. En hij haalt het.
Zo is het ook met de steile top van het evangelie. Er geraken, is de uitdaging aannemen. Ge zult er komen met de hulp van de genade. Ge zijt nooit alleen bij het streven naar de toppen van het evangelie. Ge hebt twee gezellen: de genade die werkt als een motor, en mij, de gezel voor de eeuwigheid, die naast u bidt. Zet moedig de bestijging van de top van het evangelie verder, stap voor stap, regelmatig, volgens uw eigen ritme.
19 oktober
Ge hebt de neiging te begrijpelijk te zijn. De zachtmoedigheid sluit de strengheid niet uit. De Heer vraagt u de broederlijke vermaning te beoefenen [Mt 18,15-17]. Dikwijls ontwijkt ge dit te doen. Heb de moed ze te beoefenen met gestrengheid, en toch zachtmoedig en nederig. De christenen dienen voor elkaar een aansporing te zijn; ze dienen op te treden als een versterkend middel voor de lichamelijke gezondheid; maar die van de ziel is veel voornamer. De Heer wil dat zijn volgelingen een hartelijke en versterkende gemeenschap vormen.
20 oktober
Ge zijt in de wereld, ge hebt de ontzaglijke taak, zoals alle discipelen om tegelijk het zout, het licht en de desem te zijn. Vraag u dikwijls af wat dit concreet betekent. Vraag zonder ophouden aan de Heilige Geest u te leiden, u te inspireren om de meest dringende taak te onderkennen. Bewonder de doeltreffendheid van de vakman. De Heer heeft u tot "vredestichter" gemaakt; elk van uw initiatieven, van uw daden, dient de precisie en de doeltreffendheid te hebben van een vakman wiens hand geleid wordt door de liefde voor het vak. Het Rijk Gods vordert door het aantal vakkundigen die bedreven zijn en geïnspireerd door de liefde.
21 oktober
Jezus heeft de natuur lang geobserverd, ze inspireert voor een groot deel zijn onderricht, in vele vergelijkingen en parabels. In navolging van Hem, kunt ge kijken naar wat er in uw tuin gaande is. In de lente zaait ge, na de grond goed bewerkt te hebben. Het zaad kiemt door de kracht die de Schepper er heeft ingelegd. Tegelijk schiet het onkruid op. Ge wacht tot het groot genoeg is om het uit te rukken, uit vrees om ook de jonge plantjes uit te trekken. Doet ge het niet op het juiste ogenblik dan gaat het onkruid de hele oppervlakte die voor het leven is bestemd, genieperig overwoekeren. Het eindigt met het leven te verstikken.
Zo gaat het ook met de gebreken, de fouten en de zonden, het onkruid in de ziel. Als ge ze niet op tijd uitrukt, groeien ze verder, overwoekeren ze uw binnenste en verstikken ze er langzaam de deugden, het geloof, de hoop, de liefde. Men verlaat dan het Rijk om in de wereld onder te gaan. De ongelukkige heeft dan het levend voedsel ingeruild voor de dode werken, het licht voor de duisternis. Hij heeft "het Licht van de wereld" ingeruild voor de "de vader van de leugen" die "de macht der duisternis" beheerst [Lc 22,53].
22 oktober
"Abba!" Spreek deze gezegende onder alle namen uit met oneinige eerbied en liefde. God is onze Vader. Hij is onze "Abba," onze Papa. Ha, al zag u maar een flauwe lichtstraal van Hem, ge zoudt een eindeloze tederheid gewaar worden. In één ogenblik en voor immer, zoudt ge gereinigd zijn. Let op Jezus, de Zoon, als Hij bidt: Hij buigt zich voor de majesteit van zijn Vader. Hij bidt lang, nachtenlang. Vraag God u de genade te verlenen Jezus in het gebed na te volgen, de genade slechts te leven, te denken, te spreken, te handelen voor en door Hem, Abba. "Het Woord dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader die Mij gezonden heeft" [Joh 14,24]. De Heer moge in uw hart de onwankelbare overtuiging vestigen van uw volledige afhankelijkheid van de Vader in Jezus. Alles komt van Hem, door de enige Zoon.
23 oktober
Gods wijsheid beziele al uw daden. Dan zal uw leven voorbeeldig zijn. Het zal inderdaad rechtgeaardheid, vrede, verdraagzaamheid en begrijpelijk zijn, barmhartig en gul. De wijsheid van de wereld, is "door God tot de dwaasheid gemaakt" [1 Kor 1,20], die het werk is van "de redetwister van deze tijd" [1 Kor 1,20], de vader van het kortstondige. Zijn wijsheid is kort, kwetsbaar, onzeker. De vaders van de menselijke wijsheid volgen elkaar op; ze verdringen elkaar. De ware wijze doet wat God behaagt. Zijn wijsheid wordt hem meegedeeld door het evangelie; ze is een weerspiegeling van Gods wijsheid. Vertrouw u aan haar toe. Wat in u overblijft van de vleselijke mens, zal definitief worden uitgerukt. Christus zal eindelijk onverdeeld in u leven.
24 oktober
Spreek minder, en blijf langer luisteren. Jezus wil volgelingen die luisteren. Om vruchten voort te brengen, moeten ze zich laten doordringen van zijn levenssap. Om vruchten voort te brengen, moeten ze zich laten doordringen van zijn levenssap. Hij is de wingerd, gij de rank. De Wijngaardenier is zijn geliefde Vader. De familie van God put het levend water uit dezelfde bron. Ze ontspringt aan het Hart van de Vader, vloeit door de enige Zoon, die het verdeelt onder de discipelen. Dit water droogt nooit op. Het wordt omgezet in levenssappen. Put ervan naar hartelust. In u verandert het in vreugde.
25 oktober
Zaai bij uw ontmoetingen van vandaag, in de harten, de vreugde en de vrede die uw hart bezielen. Ze behoren u niet toe. Ze werden u om niet gegeven. Verspreid ze gulhartig rondom u. Een vriendelijk woord, een glimlach, een deelname aan de smart, het zijn kleine liefdeblijken. Iedereen moge van u een druppel levenssap ontvangen dat de wijnsstok onopoudelijk in u rond stuwt. Deel met uw naaste de schatten, die u zijn toevertrouwd, met volle handen. Hoe meer ge schenkt, hoe meer ge ontvangt. Dat is de wet van het Rijk Gods.
26 oktober
Het standvastig gebed eindigt altijd met het raken van Gods hart. Kijk naar de jonge bezetene die de discipelen niet konden verlossen van de kwade geest. Herlees die ontroerende passage uit het evangelie [Mc 9,14-29]. Jezus ergert zich over het gebrek aan het geloof bij zijn volgelingen. Het gebed voedt het geloof, en dit voedt de geest van het gebed. Het is een gouden cirkel met dubbele stroom. Het vurig gebed van het geloof, gevoed door de intimiteit met Jezus, komt de hindernissen te boven en neutraliseert de strikken geplaatst door de machten van de duisternis. Ge zijt nog niet aan het einde van de leerschool van het gebed dat God aangenaam is.
27 oktober
"Gij moet niet vrezen, Abram, ik zal uw schild zijn. Uw loon zal zeer groot zijn!" [Gen 15,1]. Deze belofte aan Abraham bij het begin van het grote geloofsavontuur, duurt voort in de geschiedenis van de gelovigen. Tegen de aanvallen van de vijanden hebt ge een schild dat u onoverwinnelijk maakt; ge zijt de bondgenoot van de Heer, uw schild; reeds tijdens de strijd ontvangt ge een onvergelijkelijk loon: de liefde Gods, oorsprong van vreugde en vrede. Ge zijt verlost van alle vrees, met uitzondering van de vreze Gods, uw bondgenoot, uw Schepper.
28 oktober
Elke dag staat ge voor twee deuren: één geeft toegang tot een brede, gemakkelijke baan; de andere geeft uit op een steile, enge weg. De eerste "leidt naar de ondergang", de tweede "naar het leven." Gij behoort tot het kleine aantal die deze laatste weg bewandelen. Begeef u, elke morgen opnieuw, door de enge deur die leidt naar het leven, het eeuwig geluk, in mijn vreugdevol schitterend gezelschap. Dit is de vreugde van Christus waaraan we vandaag, met de heilige apostelen Simon en Judas, volledig deelnemen.
29 oktober
De wereld gelijkt op de vallei vol verdroogde beenderen uit het visioen van de profeet Ezechiël [Ez 37,1-14].
De discipelen hebben de opdracht te bidden en te handelen om de Geest in hen op te wekken en ze met vlees te bekleden. Als ze talrijk genoeg zijn om te bidden en de Blijde Boodschap te verspreiden en ze voor de ogen van de wereld te beleven, kan in dit tranendal van verdroogde beenderen, een "nieuw leger" opstaan. Neem onvermoeibaar deel aan deze gebedskruistocht, door voorbeeld, woord en daad.
30 oktober
Ge kunt de Heer niet zien: "Geen mens heeft de opperste Heer, die alleen de onsterfelijkheid bezit en woont in ongenaakbaar licht, gezien, of is in staat Hem te zien." [Tim 6,15-16]. BR>Ge kunt enkel in Hem geloven. Uw geloof is uw enige steun; de genade is er het geraamte van. Van zodra echter het geloof de volheid bereikt, wordt alles duidelijk. Ge hebt dat niveau van uw geestelijke groei bijna bereikt, door genade en niet door verdienste. Deel gulhartig mee van de overvloed van uw hart, in de volheid van het geloof. Geef, geef nog, houd niet op te geven. Wat ge meedeelt, is de liefde van de Heer.
31 oktober
Vergeet niet dat de aanwezigheid van de Heer in u, een wonderbaar teken is van zijn vergeving. Zo menigmaal in uw leven hebt ge het verdiend aan uw lot overgelaten te worden. Herinnert ge het u? Ik stond naast u te wenen. Jezus is u op de boord van de afgrond blijven vasthouden, dankzij zij eindeloze liefde die Hem zijn bloed tot de laatste druppel heeft gekost, dankzij de voorspraak van bevoorrechte zielen.
Doe nu ook zo voor de zielen die u zijn toevertrouwd. Ge zijt geen verloren eiland in een oceaan van tranen, ge maakt deel uit van de grote gemeenschap van de heiligen. De Heer doet u allen delen in zijn reddingswerk van de mensheid. "Velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren [Mt 22,14]." De uitverkiezing volgt op een vrije instemming met de oproep tot iedereen.
1 november
Vandaag is het Allerheiligen! Het feest van alle wezens aan wie God zijn enige heiligheid heeft meegedeeld. Ook van allen die, hier beneden, deze heiligheid weerspiegelen. Ze zijn talrijker dan ge denkt. En het overige behoort aan het mysterie van Gods oneindige liefde en barmhartigheid. Gods werk is een luisterrijke voleinding, niettegenstaande de vijandige krachten die zich hardnekkig tegen Hem verzetten.
Vreugde vervult uw hart, zoals ze vandaag bijzonder het mijne vervult. De Hemel leeft intens mee met de aarde, bevolkt met beelden van God, en de gelovigen van deze wereld beleven vurig hun behoren tot goddelijke universele gemeenschap. Het is ons feest vandaag.
2 november
Eigenlijk zijn de doden niet dood, ze liggen in de schoot van het Leven. Of ze in de fase van zuivering zijn of reeds de eeuwige zaligheid genieten, ze zijn gelukkig, ofwel in de hoop God te zien van aanschijn tot Aanschijn, ofwel in de heerlijkheid die door geen woorden noch het menselijk verstand kan gevat worden. Deze dag mag niet in rouw gevierd worden, maar in blijdschap. Wat een geluk is het christelijk geloof in het aanschijn van de dood.
Verheug u met de man en de vrouw die u het licht gaven, met alle geliefde wezens en kennissen die de drempel uit het aardse leven hebben overschreden, met alle zielen die "met de heerlijke kroon" getooid zijn [Wijsh 5,16]. Hun geluk is buitenmate groot in vergelijking met die prachtige koningskroon. De datum staat reeds op de kalender aangeduid. God alleen kent hem.
3 november
Uw ziel is een "hof van de Koning." De Heer, Koning der koningen, komt er rusten, wanneer volmaakte akkoorden van liefde tot Hem opstijgen. Maak de hof mooi, versier hem met de mooiste bloemen om het Hart van uw Koning te verheugen. Troost Hem bij de droefheid omdat Hij zoveel verwoeste tuinen aantreft waar Hij vroeger heerlijke momenten heeft doorgebracht. Het binnenste van uzelf zij immer gereed als een wondervolle tuin voor de Koning. Nodigt de Heer u niet, over uzelf uit te roepen: "Ik dank U voor het wonder van mijn leven!" [Ps 139,14]. Ge zijt het door genade, en door uw taak de Koning der koningen een tuin aan te bieden om er te komen rusten.
4 november
In de eucharistie ontvangt ge het hemelse manna, de engelenspijs die alle smaak in zich bevat [Wijsh 16,20]. Zoals het volk in de woestijn er zijn overleving aan dankte, zo geeft "het brood van God," uit de hemel neergedaald, het leven aan de hele wereld en niet enkel aan het uitverkoren volk [vgl Joh 32,33]. De eucharistie is voor u even noodzakelijk als voor Israël het manna in de woestijn op zijn weg naar het beloofde Land. Dit "geestelijk voedsel" [1 Kor 10,3] is de waarborg van het eeuwig leven.
5 november
Zegen altijd, vervloek nooit. Weet ge ooit of een vervloeking gerechtvaardigd is? Alleen God doorschouwt hart en nieren. Laat hen, die van de wereld zijn, vervloeken. Hun onverantwoorde verwensing is vruchteloos, ze zal vluchten als een mus. "Dat zij verwensen, gij zult zegenen" [Ps 109]. En Jezus dringt aan: "Zegen hen die u vervloeken" [Lc 6,28].
6 november
Het menselijk leven speelt zich af in de tijd, aan ieder gegeven om tot rijpheid te komen. "Alles heeft zijn uur, alle dingen onder de hemel hebben hun tijd. Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven" [Pred 3,1-2]. Ge zijt dichter bij de dood dan bij uw geboorte. Ge zijt immer in de tijd van rijping. Ge bereikt de leeftijd van de wijsheid. Die komt tot stand in de versnelling van het rijpen. Zegen onophoudelijk de Heer die u bevrijdt. Hij is het schild dat u beschermt. Hij zal u door zijn licht naar de waarheid leiden. Hij zal u in zijn huis binnenleiden. Hij zal u de ware maat van uw dagen leren kennen. Hij zal u s morgens met zijn liefde verzadigen en de dagen in vreugde laten doorbrengen. Dat is het loon hier op aarde voor de getrouwe.
7 november
Leer de tijd kennen waarin ge leeft. Het is een tijd van technische en morele omwenteling. Deze tijd heeft nodig dat profeten hun stem laten horen. Sluit u niet op in een kleine kring van vertrouwen. Tracht het evangelie te incarneren in de wijde open vlakte. De omwentelingen van deze tijd kunnen de waarden van het evangelie alleen maar onderuithalen in afwezigheid van christenen. Vrees niet vooruit te gaan naar het oog van de cycloon, onder de bescherming van de goddelijke genade. Roep naar de vier windstreken het Goede Nieuws van Jezus Christus uit. Ge zijt niet alleen, ik vergezel u in de stormen, zoals ik over u waak in de vredige stilte waar ge gewoolijk verblijft.
8 november
Het is in momenten van onverschilligheid voor de evangelische boodschap dat een christen zijn mislukkingen oproept en versnelt. Verwijder uit uw hart die gevaarlijke ogenblikken. Leg elke dag uw oor te luisteren naar het woord van het Leven dat u vrede biedt. Leer de sterke tijden van het bezoek van de hemelse Vader, die met Christus bij u verblijf komt houden, onderkennen. Ge zijt te klein om dit wondervol voorrecht naar zijn juiste waarde te kunnen schatten. Beleef tenminste volledig het voorrecht kind van God te zijn. Bereid Hem een verblijfplaats die Hem bevalt.
9 november
Ge rekent op de vriendschap van de Heer. Weet dat ook Hij op die van u rekent. Zoals gij zelf dorst naar liefde en verlangt begrepen te worden, zo rekent Jezus ook op zijn vrienden, vrienden bij wie Hij zijn onmetelijke dorst kan lessen, volgelingen die Hem aanbidden, Hem eren, liefhebben en gehoorzamen, in vrijheid, die alleen aan aanbidding en gehoorzaamheid waarde geeft.
10 november
Door zware zonden te bedrijven verloochent ge Jezus, de Zoon Gods. De vroegere verloocheningen zijn vergeven, hoe zwaar ze ook waren. Wat is er met Petrus gebeurd? Na te Cesarea van Philippus het goddelijk Zoonschap erkend te hebben "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God" [Mt 16,16] en na bij de Gedaanteverandering een stem uit een lichtende wolk gehoord te hebben: "Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, in wie ik mijn behagen heb gesteld, luistert naar Hem" [Mt 17,5], verloochent Petrus Jezus driemaal, terwijl deze overgeleverd was aan het Sanhedrin dat Hem ter dood ging veroordelen. "Ik ken die mens niet" zegt Petrus [Mt 16,72], hij die Jezus kort tevoren aan het hoofd heeft geplaatst van de Kerk: "Gij zijt Petrus; en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen. Ik zal u de sleutels geven van het Rijk der Hemelen" [Mt 16,18-19]. Is er een grotere fout denkbaar dan de verloochening van Petrus? En toch heeft Jezus hem vergeven. Het is waar, na zijn drievoudige verloochening: "ging Petrus naar buiten en begon bitter te wenen" [Mt 26,75].
De vergeving van God wist elke fout, zelfs de grootste. Het volstaat dat het de zondaar bitter spijt. Het wonder van het Evangelie is dat het na de val, elke rouwmoedige zondaar herstelt in zijn nieuwe menselijke waardigheid! Kom niet terug op de betreurde en gebiechte zonden, de herinnering ervan is weggenomen uit Gods Hart. Denk aan de houding van Jezus tegenover Petrus bij diens bittere tranen. Gods barmhartigheid is oneindig.
11 november
Wees elke dag opnieuw bescheiden. Reken u vooral niet onder de "wijzen," de "verstandigen" van deze wereld; hun naam is niet "opgetekend in de Hemel" [vgl Lc 10,20-22]. Alleen in de school van Jezus leert men klein worden zoals Hij: "zachtmoedig en nederig van hart" [Mt 11,29]. Men is het nooit genoeg. Uw groei in zachtmoedigheid en nederigheid is mijn geluk bij u.
12 november
Er zijn wezens die totaal aan het kwaad zijn gewijd. Denk aan de haat van Herodias voor Johannes de Doper. Ze verkrijgt van Herodes Antipas de gevangenneming van de Voorloper van Jezus, en daarna zijn executie. Johannes had haar schandalige verbintenis met de koning publiek aangeklaagd. Haar intriges zullen de ongenade van Herodes Antipas meebrengen, en zijn verbannng die ze moest delen. Het kwaad, door die wezens aangericht, brengt altijd hun eigen val mee. "Die het kwade deden, zullen er uit te voorschijn komen, tot de opstanding ten oordeel" (Joh 5,29). Mocht ge één van die wezens ontmoeten, wijs ze terecht met zachtheid en vastberadenheid.
13 november
"Ieder mens moet vlug zijn om te luisteren, maar langzaam om te spreken, langzaam ook om toornig te worden" [Jak 1,19]. Dat is een dwingende raad die ge in het brons van uw geloof kunt graveren. Wat zijt ge nog ver van die evangelische wijsheid!
14 november
Wat is het moeilijk voor een christen om het oneindig groot geluk te waarderen dat hij, door zijn geloof in Jezus, heeft ontvangen. Zijt ge zelf in staat dat geluk te vatten en te doorgronden? Om tot Jezus te komen, wordt ge aangetrokken door de Vader van de Hemel [vgl Joh 6,44]. Zo leeft ge in het Hart van de hemelse Vader. Door Hem aan Jezus toevertrouwd, voedt ge u met het "levende brood" [Joh 6,35]. Ge wordt beloond: "Dit is de wil van mijn Vader, dat ieder die de Zoon ziet en in Hem gelooft, eeuwig leven bezit" [Joh 6,40]. Dat geluk wordt u gegeven voor de eeuwigheid, omdat ge 'uitverkoren" zijt. "Niet gij hebt Mij uitgekozen, maar ik u" [Joh 15,16].
En deze goddelijke uitverkiezing brengt een dubbele taak mee: "Ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen die blijvend mogen zijn. Dan zal de Vader u geven al wat gij Hem in mijn Naam vraagt" [Joh 15,16]. Deze woorden van Jezus bij het laatste avondmaal aan zijn leerlingen, richt Hij aan al zijn volgelingen, de eeuwen door. Het volstaat Hem lief te hebben en zijn geboden te onderhouden
15 november
De Heilige Geest woont in u. Uw lichaam is zijn tempel. In u laat zijn stem zich horen, die u naar het goede leidt en afwendt van het kwaad. Dat is het geweten door God ingegeven.
Help de mensen met een dwalend moreel geweten opdat dit wordt verhelderd door het licht dat nooit bedriegt, dat van het Woord Gods. Gelukkig de mens die een goed geweten heeft, gevormd door het verstand in het licht van de goddelijke wet! Deel deze schat met hen die ervan verstoken zijn.
16 november
Overweeg de verschijning van de Heer aan Abraham, op het warme uur van de dag, nabij de eik van Mambre [Gen 18,1-15]. Abraham ziet drie mannen, loopt naar hen toe en spreekt ze aan in het enkelvoud: "Wees zo welwillend, Heer, uw dienaar niet voorbij te gaan." [Gen 18,3] Mediteer over de schepping der wereld, zoals ze verhaald wordt in Genesis [Gen 1,1-31]. "In het begin schiep God de hemel en de aarde ...de Geest van God zweefde over de wateren" [Gen 1,1-2]. Op het moment dat God de mens schept naar zijn beeld, zegt Hij: "Nu gaan We de mens maken, als beeld van Ons, op Ons gelijkend." [Gen 1,26] God spreekt in het meervoud. En hij schiep man en vrouw. Bij de schepping van de wereld die de Bijbel op de eerste bladzijde verhaalt, en in de passage van de drie mannen bij de eik van Mambre, is het de Drie-ene God die zich openbaart. De mens is geschapen naar zijn "beeld" en omdat God liefde is, is het de kiem van de liefde die in de mens is gelegd. Aan hem om die te doen groeien door zijn vrjheid zelf liefde te laten worden of dit te weigeren. De mens is geschapen naar Gods "gelijkenis," hij is man en vrouw met het voorrecht, samen met God, andere goddelijke beelden te kunnen scheppen. De Drie-ene God vormt een "familie." De mens, geschapen naar Zijn gelijkenis sticht een familie als hij het verlangt.
17 november
Toen Jezus een berg afdaalde, naderde Hem een melaatse roepend: "Als Gij wilt, Heer, kunt Gij mij reinigen." Volg hem na, telkens melaatse vlekken op uw ziel verschijnen. Als er in uw hart berouw aanwezig is, zal Jezus zeker antwoorden: "Ik wil, word rein" [Mt 8,1-3]. De zonde laat op de ziel een melaatse vlek achter. Laat uw ziel door die vervloekte vlekken niet onrein worden. Telkens ze bevlekt is, al was het maar door een lichte vlek, ga dan aan de Kerk het wondervol sacrament van de verzoening vragen, dat van de vergeving. Het zal u licht maken zoals de vogel die door de wind gedragen wordt, overvol vreugde.
18 november
Volbreng getrouw de wil van de Heer. De Schrift en uw geweten, gevormd door de Heilige Geest die in u woont, zullen u altijd leiden volgens de goddelijke wil. Houd helemaal geen rekening met de reactie van de mensen. Jezus zelf heeft dat gekend. Bij het huis van de overste die Hem kwam smeken zijn dochter te genezen, zei Jezus tot de menigte: "Gaat heen, want het meisje is niet gestorven maar slaapt. Doch ze lachten met Hem" [Mt 9,24-25]. Jezus liet de menigte buitenzetten en deed de dode verrijzen. Doe evenzo de werken van God, en niet de uwe, zelfs als ze God zijn toegewijd.
19 november
Zing zoals de profeet Micha, de verheven goedheid van God: "Welke God is als Gij die de schuld vergeeft, die voorbijgaat aan de zonde... die zijn toorn niet altijd laat duren maar zijn vreugde vindt in goedheid?" [Mich 7,18]. Hij werpt de zonden in de diepte der zee. Ze zullen nooit opstijgen uit haar diepte; ze zijn verzwolgen, uitgevaagd, vergeten. Dat wil het zeggen: de Heer gaat voorbij aan de zonde, vol tederheid en medelijden. Hij is welwillend en barmhartig [vgl Ps 145]. Hoe zou men de Heer niet liefhebben uit heel zijn hart, en voor hem leven, in Hem leven, dag en nacht.
20 november
Over heel de wereld zijn de vervolgde christenen ontelbaar, het wordt hen belet hun geloof in het openbaar te beleven. Gedenk hen elke dag in uw gebed. Breng offers voor hun intentie. Hun lijden zal verminderen door de genade, die krachtig vloeit door het Lichaam van Christus, de gemeenschap der heiligen.
21 november
Het is slechts door de innerlijke blik dat ge Jezus kunt begrijpen, dat ge in Hem de Zoon Gods ziet, doorheen de menselijke gestalte, die Hij in de maagdelijke schoot van Maria heeft aangenomen. Een groep Joden werd geërgerd door Jezus getuigenis: "Ik ben het brood dat uit de hemel is neergedaald" [Joh 6,41]. Die Galileeërs zeiden dan onder elkaar: "Is dat niet de zoon van Jozef en kennen we zijn vader en moeder niet? Hoe kan Hij dan zeggen: "Ik ben uit de hemel neergedaald?" [Joh 6,42]. De apostelen en de discipelen nemen deze woorden letterlijk op. Ze richtten hun innerlijke geloofsblik op Jezus. Gij die deel uitmaakt van zijn volgelingen, laat nooit na hetzelfde te doen. Vooral wanneer ge Zijn vlees eet, wijd u dan toe aan de Heer zoals Maria het deed in de tempel. Dat vervult mij telkens met vreugde.
22 november
De apostel Paulus nodigt uit in de wedloop van het leven zo te lopen dat we het halen [vgl 1 Kor 9,24-27]. Het geloof geeft u vleugels, de liefde is er de sterke motor van. Zo uitgerust, zult ge altijd winnen. De engelen zullen u kronen met lauweren. Onder hen, ik, uw gezel voor de eeuwigheid.
23 november
Je bent in de wijngaard aangeworven met de werkers van de morgen. Ge kent het loon dat de meester van het domein u s avonds zal toekennen. Verheug u te zien dat zij die de Heer s namiddags heeft aangeworven, hetzelfde loon ontvangen als gij. Dat is de wet van het Koninkrijk. Ze rekent niet zoals de wet van deze wereld. Gods rechtvaardigheid wordt niet door het belang beheerst, maar door tederheid en mededogen. Ja, verheug u nu reeds tot het Rijk der Hemelen te behoren. Al haar wetten zijn door de liefde ingegeven.
24 november
Veel christenen begrijpen de zin niet van volgende sterke woorden van Jezus, die nochtans "Prins van de vrede" is [Jes 9,5]: "Denkt niet, dat Ik vrede ben komen brengen op aarde; Ik ben geen vrede komen brengen maar het zwaard. Tweedracht ben Ik komen brengen tussen een man en zijn vader, tussen dochter en moeder..." [Mt 10,34-35].
"De Heer doorgrondt harten en nieren" [Ps 7,10]. Als Hij er liefde vindt, trekt Hij hen tot zich; Hij is ontwapend als Hij er wrok, afgunst of wrevel vindt. Dan is Hij verplicht het zwaard van de Geest te nemen. Heeft Hij niet gezegd: "Wee de mens door wiens toedoen ergernissen komen" [Lc 17,1]. Wrok, afgunst en wrevel kunnen de val van zwakken en kleinen uitlokken. Toch hebben ze een toevlucht: het Woord Gods is "het zwaard van de Geest" [vgl Ef 6,17].
25 november
Het geloof van de honderdman van het Romeinse leger is bewonderenswaardig [vgl Lc 7,1-10]. Laat het u inspireren. Het komt van iemand wiens leven uitstraalt door zijn houding tegenover dienaars en ondergeschikten. Hij, de heiden, heeft voor de Joden een gebedsplaats gebouwd. Jezus is geraakt door dit voorbeeld en Hij waardeert vooral het geloof van de honderdman. Een liefdevol geloof in de Heer is de onfeilbare weg om van Hem te verkrijgen dat Hij een gebed verhoort. Als ge voldoening krijg, vergeet dan nooit dank te zeggen. Als uw geloof onwankelbaar is, doet ge er goed aan al dankend te vragen.
26 november
Elke gemeenschap, zelfs een christelijke, telt leden die geneigd zijn de anderen te overheersen. Die geest wordt ingegeven door de wereld. Onder de discipelen zou het zo niet mogen zijn: "Wie de kleinste is onder u allen, die is de grootste" [Lc 9,48]. Als een broeder ingaat tegen deze levensregel, dient men hem broederlijk te vermanen. Jezus vraagt dat [vgl Lc 17,3]. Het is meestal bij gebrek aan kennis van de Schrift dat de discipelen de weg verlaten die de Heer klaar heeft aangeduid.
27 november
Het volk van Israël heeft er veertig jaar over gedaan om de woestijn te doorkruisen; het werd nochtans geleid door een onvergelijkelijke herder. Veertig jaar is er voor een mensenleven nodig om het einddoel in zicht te krijgen; men moet dan de opmars voortzetten en er zich aan houden, want het doel ontsluiert de richting van het benaderen. Nochtans, hoe groter uw navolging van Jezus is, hoe vlugger de aankomst en hoe gelukkiger het naderbij komen. Eigenlijk eindigt de opmars nooit, hij duurt een leven lang.
28 november
Op het einde van de drie jaar die Hij met zijn discipelen doorbracht, had Jezus hun nog veel te openbaren. Hij heeft het niet gedaan, omdat ze het toen niet konden verdragen [Joh 16,12]. Wat moet Hij eronder geleden hebben, hen nog zo zwak te zien! De onthulling van de hele waarheid wordt het werk van de Heilige Geest. Hij doet het nu nog verder. Het leven in het Rijk is zo mooi, maar ook zo veeleisend, dat de Heer, de God van Goedheid, barmhartigheid en mededogen, de openbaringen aanpast aan de kracht van de discipelen om ze aan te nemen en te integreren in hun leven. Aan elkeen zegt Jezus: "Nog veel heb Ik u te zeggen." Blijf ook gij luisteren.
29 november
"De engel Gods legt een schans om hem heen, om elk die God vreest te beschermen. Proeft en merkt op hoe mild de Heer is, gelukkig de mens die zijn heil zoekt bij Hem!" Beleef vandaag intens deze twee verzen van psalm 33,8-9. Die engel ben ik, die u als uw schaduw volg.
30 november
Andreas, die we vandaag vieren, was een van de twee die de Heer het eerst gevolgd waren. Hij bracht zijn broer Simon Petrus bij Jezus. Wacht op de Heer in tegenwind die u gevaarlijk heen en weer slingert. Roep Hem als Hij, naar uw mening, blijft wachten. En ge zult horen zeggen: "Moed, vrees niet, Ik ben het!" Vermijd dan Hem de vraag te stelen zoals Petrus in de storm uit vrees in de golven te zinken bij gebrek aan geloof: "Als Gij het zijt, zeg mij dan dat ik over het water naar U toe moet komen." [Mt 14,28]. Uw geloof is nog niet het geloof dat bergen verplaatst [Mt 17,20]. Wees nederig als ge het evalueert. Maar weet: als een plant zet het geloof zijn ontplooiing verder tot volle wasdom. Aan u en de genade hierin te voorzien!
1 december
Het gebed stijgt ten hemel als wierook naar het gewelf van een kathedraal. Hoe vuriger en liefdevoller de wierook van het gebed is, hoe hoger de geurende krullen opstijgen, want ze zijn doordrongen van de vreugde die het hart verlicht. De Heer weegt de gebeden; Hij verwerpt het mechanisch lippengebed, maar is verrukt voot lofzang en hartekreten. Leg uw liefde in het gebed van uw hart. Moest ge God één enkel ogenblik zien, dan zou uw gebed altijd dat van het hart zijn. Wanneer ge zo bidt, bidden we allebei met het hart en naar het Hart van God.
2 december
Steek uw handen niet uit om te ontvangen, maar om te geven. Ge doet er goed aan uw broeders van Afrika te ondersteunen. Ze zijn zo arm. En zo rijk als ze onder alle omstandigheden de Blijde Boodschap uitdragen. Draag ze in uw hart en uw gebed; steun ze, "de arbeider is zijn loon waard" [Lc 10,7]. De wijngaard van de Heer is groot, "maar arbeiders zijn er weinig." Wanneer ge geeft, zie dan de vruchten. Deel mee in vreugde. Wat zijn ze arm, zij die sterven en een groot fortuin achterlaten, terwijl het meedelen hen zou verrijkt hebben! "Hij die geeft aan de arme, lijdt geen gebrek" [Spr 28,27].
3 december
Vergeet niet dat ge begeleid wordt. De Heilige Geest leidt u naar de groenende velden. Ik vergezel u op deze feestelijke weg, waar alles vernieuwd wordt. Geniet van elk moment, offer het aan de Heer. Uw vreugde vermeerdert de Zijne. Het is een uitwisseling onder vrienden. Op het einde van zijn paasweg heeft Hij zijn discipelen vrienden genoemd! [vgl Joh 15:15].
4 december
Ge zijt een bewoner van "Het nieuwe Jeruzalem dat van God uit de Hemel neerdaalde" [Apoc 21:10]. Het is in Jezus ontstaan. Het blijft schitteren in Gods glorie. Waardeert ge het geluk er te wonen? Stel u een ogenblik voor beroofd te zijn van het christelijk geloof? Wat een leegte wordt uw leven! Zeg dikwijls dank u tot de Hemel voor de koninklijke gave, die ge zelfs niet naar haar juiste waarde kunt schatten, zozeer gaat ze u te boven. Ze is zuiver genade. Ze lijkt op de gave van een weelderig vruchtbare tuin; het volstaat hem te bewerken om voedsel te oogsten. Door het Evangelie te verspreiden, kunt ge het instrument zijn om die plantenrijke tuinen te vermenigvuldigen.
5 december
Ge aanbidt "een jaloerse God" [Ex 20,5]. Hij vraagt een onverdeelde aanhankelijkheid. Hen die ge liefhebt op aarde, bemin ze in God. Zo zult ge met de psalmist kunnen bidden: "Gij zijt mijn Heer, ik erken het, ik vind geen geluk buiten U" [Ps 16,2]. Elk waarachtig geluk vindt zijn bron in God. Wat een vreugde dat geluk, uw geluk te kunnen aanbieden aan de Almachtige, de Al-Liefdevolle! Ik, uw engelbewaarder, samen met u.
6 december
Verwijder zorgvuldig de stenen uit de tuin van uw binnenste. Als het goddelijk zaad erop zou vallen, kon de zon het uitdrogen. De leven dragende zaden moeten kunnen ontkiemen, en ze hebben goede aarde nodig. Gij moet ervoor zorgen dat de aarde altijd gereed is voor het goddelijk zaad: het "leverde vrucht op; deels honderd-, deels zestig-, deels dertigvoudig" [Mt 13,8].
7 december
Een mens wordt vaak heen en weer geslingerd tussen "een goede gezindheid in een eenvoudig hart" en "kronkelige redeneringen" die zinnen op kwaad. Het eerste ontstaat in een lichaam waarin de genade woont, het tweede "in een lichaam dat zich aan de zonde heeft overgegeven" [Wijsh 1,1-4]. Zoals de hovenier beducht is voor uw onkruid dat de tuin dreigt in te palmen en de oogst te verstikken, zo moet gij alle kronkelige gedachten uit uw hart bannen. Zet de Heilige Geest, die in u woont, niet schaak [vgl Wijsh 1,5]. Hij is uw opvoeder. Laat u door Hem leiden. Hij doet het met zoveel liefde. Uw welwillendheid doet Hem vurig in u "Abba" prevelen [Gal 4,6]. Zoek altijd volkomenheid in Hem. Zo, en alléén zo, zult ge een vrij wezen zijn, want "waar de Geest des Heren is, daar is vrijheid" [2 Kor 3,17]. De Heilige Geest woont in u, bedroef Hem nooit meer.
8 december
Vandaag vieren de Hemel en de verloste aarde de onbevlekte Woning, die waardig was Gods enige Zoon, op aarde gekomen om de mensen te verlossen, te ontvangen. "Gehuld in een mantel van heil" [Jes. 61:10] is de nieuwe Eva, de Onbevlekte Ontvangenis, ook uw oneindig minnende Moeder. Waar nodig spreekt Zij voor u ten beste. Jubel van vreugde in de Heer. Vraag de genade ten volle bewust te zijn, zoveel schatten te bezitten. Oh, kont ge, zoals ik, haar schitterende schoonheid genadig aanschouwen.
9 december
Verwelkom Gods wil, vol vreugde, als een onschatbare weldaad, die als vrucht heiligheid verleent. Zelfs al lijkt hij een last, hij zal een lichte last zijn. God maakt Zijn wil kenbaar doorheen de gebeurtenissen, de omstandigheden en de episoden die samen uw leven vlechten. Offer ze aan de Heer, zelfs als ze pijnlijk zijn. Ze reinigen u; door ze op te dragen, heiligen ze u.Maak van dit offer een gewoonte, die uw vreugde zal worden en uw leven zal omvormen en van "gedaante veranderen."
10 december
Om uw hart als een kunstwerk te polijsten moet ge alle puin, dat het werk ontsiert, opruimen. Dat is mijn werk door de genade; het is ook het uwe, door uw vrijheid. De brokstukken die ge doet verdwijnen, zijn al die gedachten, handelingen en verlangens, die niet bijdragen tot uw goed, tot uw zielenadel, alles wat egoïsme is, wrok, kwaadwilligheid en woede. Verwijder ze met een gevoelen van vrijheid; roep mijn hulp in om erin te lukken. Beetje na beetje krijgt het kunstwerk vorm en wordt uw hart gelijkvormig aan dat van Jezus.
11 december
Er zijn mensen die goedheid uitstralen, mildheid en onschuld. Ze brengen zegen in uw leven. Ze helpen u uzelf te zuiveren en door hun contrast uw eigen tekorten en gebreken te ontdekken. Hun deugd is aanstekelijk. Volg ze na. Ge zult geduld, zachtheid en kracht verwerven.
12 december
"Er is voor ons maar één God, de Vader, uit wie alles is ontstaan en voor wie wij bestemd zijn" [1 Kor 8,6]. Die God is uw Vader, gij zijt zijn kind. Hij waakt dag en nacht over u. Hij kent u beter dan gij zelf. Span u in om Hem steeds waardiger te worden. Smeek Hem zich te laten kennen door een steeds groter aantal zielen totdat deze wereld brandt van liefde voor Hem, opdat in deze gloed zijn oneindige majesteit van tederheid en barmhartigheid zichtbaar wordt.
13 december
Er zijn aangrijpende tranen en alle tranen zijn dat eigenlijk, maar toch kunnen ze tegelijk vreugdevol zijn, zoals die van Maria Magdalena bij het graf. Men ziet haar wenen en een ogenblik later breekt haar hart uit in vreugde. Ze keert zich om en ziet Jezus maar herkent Hem pas wanneer Hij vol tederheid zegt "Maria!" "Rabbouni!" [Joh 20, 16] roept ze uit in eenzelfde opwelling van tederheid. Hij zendt haar om aan de discipelen te melden dat Hij verrezen is en opstijgt naar de Vader.
Alle tranen zullen gedroogd worden. Geen enkele droefheid duurt eeuwig. De onzichtbare wereld waakt er over, zoals ik waak over uw droefheid en de vreugde in uw hart doe herleven, zoals ik de hinderpalen, waarover ge dreigt te struikelen, van uw weg verwijder.
14 december
Is uw geloof groot genoeg om aan een verlamde te zeggen: "In naam van Jezus Christus, sta op en ga," zoals Petrus aan de man die vanaf zijn geboorte verlamd was, bij de tempelpoort, die de Schone genoemd wordt? Hij zei het met de zekerheid verhoord te worden. En zie de miraculeuze genezene komt met een sprong overeind, loopt en springt van vreugde terwijl hij God verheerlijkt [Hand 3,1-10].
Jezus heeft aan zijn discipelen voorgezegd dat ze wonderen zullen verrichten. Daarvoor is een onvoorwaardelijk geloof nodig. Indien de wonderen zelden gebeuren, is dat omdat het geloof te klein is. Vermeerder uw geloof en vraag wonderen aan de Heer. Ge zult ze verkrijgen als ge ze vraagt met absolute zekerheid verhoord te worden.
15 december
Troost de ongelukkigen die in beproeving leven, met de psalmist: "Naar vromen die roepen luistert de Heer en redt hen uit iedere nood. De Heer is nabij voor rouwmoedige harten. Hij helpt wie zijn schuld erkent" [Ps 34,18-19]. In de verslagenheid, de verlatenheid en het lijden staan de zielen het meest open voor vertroosting van boven. Christenen dienen toe te snellen als ze een verlatene zien; het is een open poort voor de bekering.
16 december
Je hebt de genade "de geheimen van het Rijk der Hemelen te kennen." Dank de Heer omdat ge geen "verhard hart" hebt en geen "oren die slecht luisteren" [Mt 13,10-17]. Jezus is machteloos voor die verharde zielen. Waren ze niet zo, Hij zou ze genezen. Ge hebt dat zelf niet verdiend, maar ge hebt het te danken aan Gods oneindige barmhartigheid. Uw enige verdienste is dat uw oren niet verstopt zijn en uw ogen niet gesloten. Jezus zegt: "Gelukkig uw ogen, omdat zij zien, en uw oren omdat zij horen."
17 december
Overweeg de woorden van de apostel Paulus: "Wee mij, als ik het Evangelie niet verkondig!" [1 Kor 9,16] Hoe heeft de apostel van de heidenen het gedaan? Hij is Jood met de Joden geworden, zonder wet met degenen die zonder wet zijn, zwak met de zwakken. Dat wil zeggen dat het Evangelie wordt verkondigd, niet vanuit het standpunt van de christen die het geloof bezit, maar vanuit wat de niet-christen er van kan begrijpen en verdragen. Van daaruit dient men hem stap voor stap te leiden naar de volle waarheid. Zo handelde Jezus met de discipelen. Heeft Hij hen aan het einde van zijn zending niet gezegd: "Nog veel heb ik u te zeggen, maar ge kunt het nu niet verdragen" [Joh 16,12]. Doe zoals de apostel: "Alles ben ik voor allen, om er tot elke prijs enkelen te redden" [1 Kor 9,22]. Het is door uw geloof dat ge er toe zult komen.
Bij het begin van de Kerstnoveen bidden we: "O Wijsheid, voortgekomen uit de mond van de Allerhoogste; Gij doordringt alle dingen met mildheid en kracht. Kom nu en wijs ons uw wegen."
18 december
Heel uw leven, zoals dat van elke christen heeft slechts één doel: doen sterven in u wat van de aarde is, u van de "oude mens" ontdoen en u met de "nieuwe mens" bekleden [Kol 3,5-17]. De nieuwe mens is het wezen, herschapen door Christus die "Alles in allen is." Met Christus bekleed, bekleedt de nieuwe mens zich met de liefde, de "band der volmaaktheid." De vrucht is de vrede die heerst in het hart, een onvergetelijke schat. Als ge die schat bezit zal uw leven heel natuurlijk lof en dank brengen. Er is geen groter geluk op aarde.
We bidden met de Kerk: "O Adonaï, Heer van Israëls huis. Gij zijt aan Mozes verschenen in het brandend braambos en hebt hem de wet gegeven op de Sinaï. Kom nu en bevrijd ons met sterke hand."
19 december
Wanneer christenen ergens in de wereld vervolgd worden, lijden alle ware christenen met hen. De christenen van de hele wereld vormen samen "het lichaam van Christus" [vgl 1 Kor 12,27]. Ieder van hen is lid van het Lichaam, en elk lid heeft een opdracht. Ga door met bidden opdat de Heer u uw opdracht in het Lichaam van Christus openbaart, evenals de ontwikkeling van die opdracht in de jaren die komen.
"O Wortel van Jesse, Gij zijt het teken waarop de volken hebben gewacht; voor U zullen koningen verstommen, de volken zullen tot U smeken. Kom nu en bevrijd ons, wacht niet langer meer."
20 december
Vóór Jezus Christus leidde de wet van Mozes de gelovige; ze was zijn "leermeester" [vgl Gal 3]. De wet leidde hem bij de hand zoals een kind. Sedert Christus, de enige Zoon van de levende God, stelt het geloof in Hem zich in de plaats van de wet. Het geloof blijft voor altijd de pedagoog van wie in Jezus Christus gelooft. Door uw geloof in Jezus Christus zijt ge, in Hem, zoon van God geworden. Door het doopsel zijt ge "met Christus bekleed" en verblijft de Heilige Geest in u. De Geest van Christus roept in u "Abba!" In Hem hebt ge het onmetelijk voorrecht, om God de Vader met de lieve naam "Papa" aan te spreken.
Zo bidden we "O Sleutel van David en scepter van Israëls huis, wat Gij opent zal niemand sluiten, wat Gij sluit zal niemand openen. Kom nu en bevrijd ons uit de kerker, uit de duisternis en de schaduw van de dood."
21 december
Elke mens die bij u komt is door Jezus gezonden. Ontvang hem van harte zoals men een vriend ontvangt. Ge zult niet zien wat in het hart van die nieuwe vriend omgaat maar weet wel dat ge het instrument zijt van de innerlijke vernieuwing die de Heilige Geest op het ritme van die ziel bewerkt. Ze zal zich openen als een bloem. Deel de vreugde van Christus die in u woont mee, zo dikwijls mogelijk. Ge hebt gekregen in overvloed, geef met gulheid, en bid daarom: "O Dageraad, Afglans van het eeuwige licht en Zon van de gerechtigheid. Kom nu en verlicht hen die in de duisternis leven, die gezeten zijn in de schaduw van de dood."
22 december
Nader het Hart van Jezus en ge vindt er de oplossing voor al uw kwalen. Ge zult werkelijk heilig zijn als Hij heel uw innerlijke ruimte zal innemen; dat zal slechts mogelijk zijn als daar alle sporen van uw egoïsme zijn uitgewist. Volg het spoor van Jezus. Dat zijn Leven en zijn Woord elke dag uw geloof voeden. Er zullen moeilijke momenten komen. Sterven aan zichzelf is een lange en pijnlijke onderneming. Wij mogen vertrouwen op de hoeksteen: "O Koning der volkeren, zo lang verwacht. Gij hoeksteen die alles één maakt. Kom nu en red de mens die Gij uit aarde hebt gevormd."
23 december
Waar ge ook gaat, straal de vrede uit van Christus in u. Laat u nooit door eender welke tweedracht inpalmen. Voor Jezus is het zeer pijnlijk sommige discipelen in tweedracht te zien rond vragen in de geest van de schriftgeleerden en de Farizeeën, die Hem hardnekkig op de proef bleven stellen. Nederigheid en zachtmoedigheid zijn de beste remedie tegen alle kwaad. Groei onophoudelijk in de kennis en de toepassing van deze remedie.
Jezus is onze God-met-ons: "O Emmanuel, onze wetgever en koning, verwachting der volkeren en hun Verlosser. Kom nu en red ons, Heer, onze God."
24 december
Dit is een dag van vreugde in afwachting van de Verlosser. Toch is de wereld, tweeduizend jaar na zijn geboorte, grotendeels nog altijd in duisternis gedompeld. Verheug u ondanks alles. Bid om de vooruitgang van het Evangelie te bespoedigen. Indien de verkondiging nog een ontelbare menigte niet bereikt, is dat te wijten aan de middelmatigheid van de christenen.
Jezus heeft aan zijn discipelen de verkondiging toevertrouwd. Hij lijdt eronder te zien dat hun aantal zo klein, zo onbeduidend is, terwijl Hij brandt om het "vuur" in heel de wereld te zien oplaaien. Hij verlangt zo vurig dat het nu al overal ontstoken wordt [vgl Lc 12,49]. Daarom komt Hij in de wereld op Kerstnacht.
25 december
"Een Kind wordt ons geboren, een Zoon wordt ons gegeven" [Jes 9,5]. Het Rijk der Hemelen wordt geopend voor de mensen op aarde! Een pasgeboren Kind, dat in een kribbe ligt, geeft er toegang toe, een grot in plaats van het goud van een paleis. Het Rijk Gods is het eerst toegankelijk voor nederigen en eenvoudigen. De rijken, met materiële en intellectele goederen beladen, hebben het moeilijk om in de verwarring van hun bestaan, de weg naar het Rijk der Hemelen te vinden.
Wees nederig en klein bij de kribbe van Bethlehem. En het geluk zal u toestromen. Het wordt een onzegbaar geluk u te bevinden in de aanwezigheid van God, de Heer van het heelal, mens geworden in de schoot van de Maagd Maria, zijn heilige Moeder; de nieuwe Eva, uw liefdevolle Moeder in de orde der genade.
Neem ten volle deel aan de universele blijdschap die het begin viert van het voornaamste gebeuren in de wereldgeschiedenis, sedert de schepping van de mens naar Gods beeld. De menswording van God is daarvan het logisch gevolg. Hier voltrekt zich de logica van de Liefde: "Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond" [Joh 1,14].
26 december
Wees waakzaam na het feest. Blijf waakzaam opdat Jezus, die vereerd wordt in een kribbe en op het Kruis, u bij Zijn terugkeer onberispelijk moge vinden [vgl 1 Tes 5]. Hij zal met evenveel zekerheid terugkomen als Hij te Bethlehem ter wereld kwam. Deze waakzaamheid behoudt u in de vreugde, verre weg van alle onrust; de vreugde van Christus, de vrucht van de Heilige Geest, blijve in u. Eens zult ge met Stefanus de hemel open zien en Jezus staande aan de rechterhand Gods.
27 december
Het pasgeboren Kind dat de Maagd ter wereld bracht, bestemt zichzelf tot slachtoffer om ons van onze zonden te reinigen. Het onschuldige Lam zal zijn Moeder toevertrouwen aan Johannes en door hem, ons aan Haar. Door Zijn bloed zijt ge verlost [Heb 9,19]. Jezus heeft "Zichzelf aan God geofferd als een smetteloos offer, dat onze ziel zuivert van dode werken" [Heb 9,14]. Zijn liefdewet werd in ons denken ingeschreven. Wees trouw en de Heer zal uw zonden en uw fouten niet meer gedenken [vgl Jer 31,34].
28 december
Voed uw geloof met deugd, de vrucht van uw inspanning. Verdiep onophoudelijk uw geloof. Verwerf de zelfbeheersing door de beoefening van de deugd, en doe dat langs de weg van de standvastigheid. Bekroon alles met broederliefde. Dat is de raad die Petrus, de eerste houder van de sleutels van het Rijk u geeft [vgl 2 Petr 1,3-11]. Zo zult ge aangenaam zijn in Gods ogen en eens met de onschuldige gedode kinderen, voor de troon van God en het Lam, zonder ophouden zingen.
29 december
De vrede van Christus en zijn vreugde overtreffen alle menselijk verstand. Geen mens kan ze u ontnemen, dan gijzelf. In uw huidige levensfase is dat uw kostbaarste schat. Laat niemand dat geluk verstoren. Sluit de deur van uw ziel voor de zorgen en verstrooiingen van de wereld; ze leiden u af van de genade die ge volgt. Laat moeilijkheden en zelfs beproevingen voor u bouwstenen zijn van uw innerlijke groei, en die is verre van voltooid. Tracht elke dag een waardiger woonplaats te zijn voor de Drie-ene God. Proef deze zo tedere woorden: "Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen" [Joh 14,23]. De heilige Geest verzucht in u "Abba" [Gal 4,6]. Ja, ge zijt een verblijf van de Drie-ene God, voor de mens een ondoorgrondelijk mysterie. Pas in het hiernamaals zult ge het begrijpen.
30 december
Laat u niet verstoren, noch afbrengen van uw roeping door "valse profeten" en "valse leraars" [2 Petr 2,1], die trachten de volgelingen af te keren van de waarheid, en fabels te verspreiden. Het zijn dode werken. Jezus is gekomen om ons het leven te geven. Van Zijn leven is het dat ge moet leven. Blijf de weg van de waarheid volgen. Jezus is "de Weg, de Waarheid en het Leven" [Joh 14,6]. De Kerk, door de Heer gebouwd op de rots die Petrus is en zijn opvolgers, staat borg voor de zuiverheid van de leer. Volg vredig het woord van Petrus, het is de trouwe echo van het Woord van Christus.
31 december
Alle leven dooft uit; aan elke eeuw, aan elk millenium komt een einde. Alleen God is eeuwig; de geredde mens is eeuwig, omdat hij geschapen is naar Gods beeld. Hij zal leven in God als hij zich laaft aan "het water des levens" en voedt met de vruchten van "het geboomte des levens" [Apok 22,1-7]. Ga verder, mijn geliefde gezel voor de eeuwigheid, u te laven aan het levende water , u te voeden met de vruchten van de levensboom. Blijf in de vreugde en de vrede. Leef vandaag zeer intens. "Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed" [Mt 6,34]. En bid elke dag "Maranatha!" Kom, Heer Jezus [Apok 22,20].
Henk
11-04-1979
Advent- en de Kersttijd [deel 1]
Advent- en de Kersttijd [deel 1]
In de leer bij Heiligen
Gebruiksaanwijzing
Van de eerste zondag van de Advent af tot aan het feest van de Doop van de Heer, nodigt de kerstliturgie ons uit de fundamentele spirituele houdingen terug te vinden de ons zullen toelaten om met een vernieuwd geloof het vervolg van het Christelijk jaar te beleven : Eerst om binnen te gaan in de hoop op de Verlosser, vervolgens om ons te bekeren om deze Verlosser te verwelkomen en tenslotte om deze Verlosser te ontvangen, te groeien in het leven, dat Hij ons komt brengen en dit leven op onze beurt door te geven.
We hebben daar, stap voor stap, gans een parcours van Christelijk leven. Dit zal beantwoorden aan zes themas, die we zullen toewijzen aan de zes weken van de Advent- en de Kersttijd:
Eerste week: De verwachting van een Verlosser.
Tweede week: Laten we ons bekeren!
Derde week: De Verlosser verwelkomen.
Vierde week: In de stilte van Maria.
Vijfde week: Groeien in God.
Zesde week: Het Evangelie aankondigen.
Elke dag zullen we vinden
Een tekst, die het thema van de week zal illustreren "in de school van de heiligen."
Enkele aanwijzingen om deze tekst te mediteren, zodat hij ons zou brengen tot "inwendig gebed."
Een voorstel om het mysterie er van te beleven.
Voor hen die geen ervaring hebben met een inwendig gebed
Aan het begin van het inwendig gebed is er de liefde tot God, het verlangen Hem te kennen en te leven in gemeenschap met Hem. Ik kies dan ook een moment, een plaats of een houding, die mijn geest toelaten vrij te zijn, beschut tegen elke andere bekommernis. Ik begin met enkele minuten stilte, terwijl ik me enkel aan dit heel eenvoudig idee vastklamp : God is er, ik ben er voor Hem, ik zou enkel naar Hem willen luisteren en Zijn wil volbrengen.
Ik begin enkel aan de meditatie zelf [= nadenken over de inhoud van de tekst] wanneer ik me goed bewust geworden ben van Gods aanwezigheid. Dan lees ik rustig de tekst en onderbreek de lezing van zodra de tekst me iets zegt of van zodra hij me de het verlangen geeft te beleven wat hij zegt.
Om de duur van mijn dagelijks inwendig gebed te bepalen, tracht ik te achterhalen hoeveel tijd ik nodig heb om me in Gods aanwezigheid te plaatsen, gevolgd door een rustige meditatie die me leidt naar het verlangen om te beleven wat ik mediteer en die uitmondt in een praktisch besluit. In het begin is tien minuten een minimum.
Als het u niet mogelijk is om te mediteren omdat ge reeds het verlangen hebt om te beleven wat de tekst u zegt en als het u teveel zou bedroeven dit niet te kunnen beleven, als deze tijd, die ge besteedt aan het inwendig gebed, gevuld is met de duidelijke aanwezigheid van God, wel, dring dan niet aan, blijf in stilte rustig bij Hem, zo lang ge wilt of kunt!
Moet ik steeds mijn inwendig gebed afsluiten met het uitvoeren van hetgeen er gesuggereerd wordt in "Het mysterie beleven?" Vermits het de liefde tot God is [die dikwijls ervaren wordt als een eenvoudig verlangen om Hem te beminnen] die u heeft geleid naar "inwendig gebed," vermits het diezelfde liefde is, die uw meditatie ondersteunt, is het ook normaal dat dit gebed uitmondt in een concreet gebaar van liefde, een besluit. Het heeft echter weinig belang of het dit besluit is, dat hier wordt gesuggereerd. Het essentiële is dat men tot een beslissing komt, en niet bij een vaag voornemen blijft.
Als we dan een beslissing genomen hebben, blijft er ons deze in praktijk te brengen. Van "ik zal mijn vijanden vergiffenis schenken" overgaan naar "ik zal deze of gene, met wie ik in de knoop lig, aan tafel vragen." Het is tot deze prijs dat het inwendig gebed ons leven zal veranderen en dat de liefde tot God niet enkel een idee zal blijven.
"En als ik kan en verlang meer tijd aan het inwendig gebed te besteden? Een half uur, een uur?" Wel, aarzel niet, dat is de genade, die wij u toewensen! Maar waarschijnlijk zult ge specifieke vragen zien opkomen, die gebonden zijn aan een Christelijk leven dat duidelijk meer dan gemiddeld contemplatief wordt. Dan is het moment gekomen om er meer van te willen weten. Dan kan u zich wenden tot meer uitgebreide publicaties.
Thema van de eerste week: "De verwachting van de verlosser..."
Zondag 28 november: Eerste zondag van de Advent
Binnengaan in de gewijde geschiedenis
Van het begin van de wereld af, leeft Christus in ons en werkt in ons gans de tijd van ons leven. Hij die tot het einde van de wereld leeft, is één dag. Jezus heeft geleefd en leeft nog, Hij is begonnen in zichzelf en leeft in zijn heiligen een leven, dat nooit zal eindigen. O, leven van Jezus, dat alle eeuwen bevat en overstijgt! Leven, dat op elk ogenblik nieuwe werken verricht!
Gans het Oude Testament is enkel een kleine weg van ontelbare en ondoorgrondelijke paden van dit Goddelijk werk. Er is alleen dat, wat nodig is om tot bij Jezus te komen. De Geest Gods heeft al de rest verborgen gehouden in de schatten van zijn Wijsheid. En uit gans deze zee van Goddelijk handelen laat hij enkel en klein straaltje water te voorschijn komen, dat, aangekomen bij Jezus, zich verder verspreid bij de apostelen en tenslotte eindigt in de Apocalyps. Op die manier is de rest van de geschiedenis van dit goddelijk handelen, dat bestaat in alle mystieke leven dat Jezus, tot aan het einde der tijden, leidt in heilige zielen, het voorwerp van ons geloof. Al wat er over geschreven is, is evident : We zijn in de eeuwen van het geloof, de Heilige Geest schrijft enkel nog Evangelies in de harten. Alle handelingen, alle momenten van de heiligen, zijn het Evangelie van de Heilige Geest. De heilige zielen zijn het papier, hun lijden en hun daden zijn de inkt.
Door de pen van zijn werking schrijft de Heilige Geest een levend Evangelie en men zal het slechts kunnen lezen op de dag van de glorie, waar men het zal kunnen lezen nadat het verschenen is uit de persen van dit leven.
Overwegen
Een nieuw liturgisch jaar openen is een nieuw hoofdstuk beginnen van de Gewijde Geschiedenis. Het is binnen treden in het mysterie van God, die onze menselijke conditie komt beleven. Het is bewerker zijn van de groei van Christus in zijn lichaam, dat de Kerk is.
De H. Schrift en de traditie van de Kerk geven ons de sleutel van die geschiedenis. Het voorrecht van de Christen is dat hij weet van waar hij komt en waar hij heen gaat, dat zijn leven zin heeft en dat alles een verklaring vindt in Gods Liefde voor hem.
De heiligheid is : Christus beleven, dat is : Christus in ons laten leven. Ons doopsel heeft ons binnen geleidt in dat leven, waarvan elk ogenblik vraagt om begrepen te worden in het licht van de christelijke verwachting: de volle verschijning van Christus in ons vlees op de laatste dag van de geschiedenis.
Het mysterie beleven
Ik overzie de verlopen week in het licht van de christelijke verwachting, in de besluiten, die ik genomen heb, de daden, die ik gesteld heb, de keuzen, die ik gemaakt heb. Wat zal er eeuwig blijven en wat is reeds gestorven of zal over enkele dagen, over weinige uren, verzwinden?
Dan trek ik van mijn dag een klein pleziertje af dat, tenslotte, nauwelijks verkregen, toch zou gestorven zijn.
Maandag 29 november 2010
Zich sommige dingen ontzeggen
Elke mens moet zich op de komst van de Heer voorbereiden, zo dat deze hem niet overgegeven vindt aan gulzigheid of aan de zorgen van de wereld. De dagelijkse ondervinding leert ons, geliefde broeders, dat de verzadiging van het vlees de scherpte van de geest aantast en dat overmatig voedsel de kracht van het hart aantast.
Het komt de ziel toe om sommige dingen af te wijzen, die ons worden aangeboden en om, door een inwendige beslissing, de uitwendige verzoeken te beperken, om er de nadelen van de vermijden. Zo staat zij vrijer tegenover lichamelijke begeerten en kan ze zich wijden aan de goddelijke wijsheid in de teruggetrokkenheid van de geest, ver van het lawaai van de aardse zorgen, en haar genot vinden in de heilige overwegingen en de eeuwige genoegens.
Zeker, in dit aardse leven is heel moeilijk om voortdurend op die manier te leven. Men kan er zich echter dikwijls terug toe wenden, zo dat men vaker en langer bezig is met de geestelijke werkelijkheden dan met de vleselijke. Als men dan meer tijd besteedt aan de betere dingen, veranderen zelfs de tijdelijke zaken in onbederfelijke rijkdommen. Dat is de bijzonderste bestaansreden van praktijken als het vasten, zoals de Kerk deze, onder de leiding van de Heilige Geest, in de loop van het jaar heeft vastgesteld.
Overwegen
Men moet weten wat men wil, weten waar men zijn hoop op stelt : Leven we voor "lichamelijke begeerten," zelfs de schijnbaar onschuldige, of voor de "eeuwige genoegens?"
Het jaarlijks terug keren van perioden als de Advent en de Vasten laten ons toe om de logica terug te vinden en te verstevigen van een echt christelijk leven en de keuze terug te vinden van ons Doopsel.
Aan ons om te beslissen en de beslissing te nemen om ten volle bewust te worden van de broosheid van de "lichamelijke realiteiten" en de degelijkheid van de "geestelijke realiteiten."
Het mysterie beleven
Ik organiseer deze Advent nauwkeurig, door het zwart op wit te schrijven, door de verstrooiende bezigheden te schrappen [bv. door de tijd te beperken, die ik voor de TV doorbreng.] en door elke dag een tijd van bezinning te voorzien [lezing van het Evangelie of van de teksten van de "Advent, in de school van de heiligen ..."]
Dinsdag 30 november 2010
Laten we niet in slaap vallen
"Naties zullen opstaan tegen naties, rijken tegen rijken, er zullen zware aardbevingen zijn en hier en daar ziekten en hongersnood. Er zullen tekenen zijn aan de hemel, de zon, de maan en de sterren ..." Dat een volk tegen een ander opstaat, dat het juk van de oorlog zwaarder wordt op aarde, dat zien we reeds meer in onze beproevingen dan in de boeken! Dat aardbevingen talloze steden ten gronde richten overal in de wereld, dat horen we dikwijls genoeg! We lijden voortdurend onder epidemieën en zelfs als we tot nog toe niet veel bedreigingen in de hemel, de maan en de zon zien, verwittigen de troebelen in de atmosfeer ons reeds dat ze komen. Kortweg, als wij zoveel aangekondigde dingen zien gebeuren, laten we er dan ook niet aan twijfelen, dat degene, die nog niet gebeurd zijn, zullen komen. De werkelijkheden uit het verleden geven zekerheid over wat nog komt.
Als wij dat zeggen, zusters en broeders, is het opdat uw geesten waakzaam zouden blijven en zich zouden gereed houden om niet in slaap te vallen in zelfverzekerdheid en in de luiheid zouden verzinken van de onwetendheid. Integendeel, dat de vrees ze zou stimuleren en de ijver ze zou versterken in goede werken.
Overwegen
Opwarming van het klimaat, nieuwe ziekten, terrorisme, dit alles was aangekondigd. Waarom verwondert dat de Christen? Wij vergeten dat de wereld niet voor altijd en eeuwig geschapen is, maar om ons de tijd te geven om te kiezen wat onze eeuwigheid zal zijn.
Wat zullen wij kiezen? De ogen te sluiten, omdat wij bevoorrechten zijn en de wereld wel onze tijd zal meegaan? Ofwel om van nu af te beleven wat altijd zal duren : De onvoorwaardelijke liefde van Christus en van onze broeders?
Het einde van de wereld is geen bedreiging maar een belofte. Of beter : Dit einde wordt een bedreiging als wij de belofte vergeten.
Het mysterie beleven
Moest de Meer mij vandaag tot Hem roepen, wat zou ik Hem dan te bieden hebben? Ik trek van mijn dag een activiteit af, die ik Hem niet kan aanbieden, omdat ze geen andere zin heeft dan dat ze mijn bevalt.
Woensdag 1 december 2010
Het lijden, de liefde van de arme
Laat u niet te neer drukken, zelfs niet storen door al die moeilijkheden, die ge ondervindt. Het zijn slechts genaden en middelen om u hoe langer hoe meer te verenigen met het opperste Goed. Vermaak u niet met de bloemen van het leven, tel de doornen, noch de keien op uw weg, loop er vlug overheen en kom naar uw Heer, met bloedende voeten, maar zonder er acht op te slaan en u er over te beklagen. Versterk u in de liefde tot Jezus en in de echte bewijzen van zijn liefde, die zijn : het kruis, de onthechting aan de schepselen, de zelfopoffering tot zijn meerdere glorie en ge zult in u als een nieuw leven ervaren, een oceaan van vrede, een verlangen om te lijden om iets aan te bieden aan de goddelijke Liefde, een weinig brandhout voor het vuur.
Kijk niet teveel naar de tijd, noch naar de wolken, ge zult niets degelijks doen. Ga hoger op, naar de zon, die niet van plaats verandert, enkel haar licht geeft en haar warmte aan alles wat rond haar draait.
Ge zegt dat ge niet van het lijden houdt. De heiligen hielden er evenmin van, natuurlijk. Heb echter vertrouwen, het lijden dat kreunt, dat vecht in de oude mens, is dikwijls het volmaaktste. Daarna doet men als de arme zieken : men vangt al zijn tranen op, al zijn zuchten en kreunen en werpt ze aan de voeten van onze Heer om ze als hulde en eerherstel te offeren. Dat is de liefde van de arme. Als men lijdt heeft men de moed niet om na te denken of te bidden. Men kan echter God loven en Hem nog volmaakter eren door de onderwerping aan zijn heilige en steeds beminnelijke Wil.
Overwegen
De erfzonde heeft ons in de illusie gedompeld van een aards geluk. De beproevingen van het leven zijn de kortste weg om terug te keren naar de werkelijkheid. We vluchten ze niet, maar onthalen ze als genaden.
De Christen houdt niet van beproevingen, evenmin als de heiden. Hij kent echter hun betekenis : Die van een geboorte naar de eeuwigheid toe. De beproeving ontdoet ons van onszelf, meer nog dan de vrijgevigheid. Ze is de "liefde van de arme," vele malen boven deze van de rijke.
Laten we niet bang zijn van Gods wil, die is altijd beminnelijk want steeds liefdevol. Het enige ongeluk is te trachten er aan te ontsnappen. Dan maken wij van een springplank naar meer liefde een hindernis tot nog minder liefde.
Het mysterie beleven
Er is geen dag zonder ten minste een kleine beproeving, een onaangenaamheid, een ... Ik zoek een beproeving van vandaag en, in plaats van deze te ontwijken, zal ik ze aanvaarden, welgezind en vertrouwend op God, die ze toelaat.
Donderdag 2 december 2010
Ik slaag er niet in om te bidden
De eerste en meest gewone moeilijkheid om te bidden, dat zijn de verstrooidheden. Beelden en voorstellingen, die mijn verbeelding schept, onbelangrijke en belachelijke zaken, ook nutteloze en frivole gedachten in mijn geest en die geen verband houden met wat ik doe, namelijk het inwendig gebed. Het kunnen herinneringen zijn aan voorbije dingen, die tot niets dienen of verlangens, die mijn wil te pas en te onpas opwekt. Dat zijn de verstrooidheden, die een grote last betekenen voor de mensen van inwendig gebed.
Zijn deze verstrooidheden zondig?
De vrijwillige verstrooidheden zijn zondig, de onvrijwillige niet. De vrijwillige zijn deze, die men vrijwillig zoekt, bij voorbeeld : Men wil nadenken over de zaken van zijn huishouden, terwijl men in inwendig gebed is. Dat is een vrijwillige verstrooidheid. De onvrijwillige zijn deze, die in mij opkomen zonder dat ik het merk of die, als ik ze merk, toch blijven hangen tegen mijn zin.
Hoe moet ik met deze twee soorten verstrooidheden omgaan?
Voor de eerste moet men ze, zonder twijfel, doen ophouden, van zodra men kan en ze merkt. Voor de tweede moet men, na dat men gedaan heeft wat men kon om ze te verdrijven, rustig blijven "Ik zou u niet genoeg kunnen aanbevelen om u niet te bedroeven over dit soort verstrooidheden, omdat ze niet zondig zijn, vermits ge ze niet wilt ... [Vervolgt morgen]
Overwegen
"Ik houd niet van bidden," dat is het algemeen excuus om ons van bidden te ontslaan. Welnu: Zonder gebed is er geen christelijk leven! Dit leven heeft alles te maken met een bewuste en levende relatie met God, in andere woorden: met ons leven van gebed.
Verstrooidheden zijn niet te vermijden in het gebed. "God, niemand heeft Hem ooit gezien," zegt de H. Johannes. Vandaar dat, tijdens ons gebed, datgene in ons dat beelden en gedachten schept, zich met iets anders bezig houdt.
Het is één zaak verstrooidheden te zoeken in plaats van te bidden. Een andere is verstrooid zijn .. en daar kan ik u niet genoeg de raad geven om niet bedroefd te zijn om deze soort verstrooidheden.
Het mysterie beleven
Laten wij, bij het begin van de Advent, ons gebed een plaats geven of versterken in ons leven. Zo zullen wij onze deur voor onze Heiland open zetten. Ik verifieer mijn besluit van maandag en als het nog niet gebeurd is, leg ik elke dag tien minuten vast, die ik tot Kerstmis absoluut voor het gebed wil voorbehouden.
Vrijdag 3 december 2010
Ik slaag er niet in om te bidden [vervolg]
Als ik echter de oorzaak was van die verstrooidheden, ofwel door mijn onoplettendheid tegenover het inwendig gebed, ofwel omdat ik ze door mijn nalatigheid toegang gegeven heb, hoewel ik, als ik er over nadenk, me er van zou willen ontdoen, zonder dat te kunnen, ben ik dan niet steeds schuldig?
Zelfs al zoudt ge de oorzaak geweest zijn, ik zeg u dat dit u niet moet bedroeven. Heb er alleen spijt over dat ge uw verstrooidheden vrij spel gegeven hebt en offer ze dan als een straf voor uw fout. En dan zullen uw verstrooidheden, verre van u te schaden, uw verdiensten vergroten omwille van uw moed en uw standvastigheid om deze beproeving te dragen.
Maar als mijn verstrooidheden helemaal niet vrijwillig waren, hoe overtuig ik dan mezelf dat ik aan inwendig gebed doe, als ik me noch mijn Heer, noch mijn onderwerp herinner, overgeleverd aan duizend nutteloze, soms zelfs slechte gedachten?
Herinner u dat ik u gezegd heb dat gebed een onderhoud is, dat we met God hebben. In dat onderhoud heeft God meer aandacht voor wat we Hem willen zeggen, dan voor wat we Hem echt zeggen. Inderdaad, Hij ziet onze goede wil en de oprechtheid van onze intentie. Hij weet dat we daar zijn om met Hem te spreken, maar dat we gehinderd worden door die dwaasheden, die door onze geest gaan. Voor ons is Hij als een vader, die een zoon heeft die wat raaskalt. De vader wordt daar niet kwaad om, hij heeft eerder medelijden. [Vervolg morgen]
Overwegen
In plaats van onszelf te verwijten dat we zondaars zijn [wat God ons nooit verwijt] laten we van de gevolgen van onze zonden gelegenheden maken om ons met Christus te verenigen in zijn lijden. Zelfs als het omwille van onze onoplettendheid is dat we slecht bidden, laten we Hem deze moeilijkheid opdragen, alsof we hoofdpijn hadden of tandpijn!
Bidden is niet: Denken aan God, ideeën koesteren over Hem of gevoelens voor Hem hebben, maar ons naar Hem toe keren. Teresa van Avila zou zeggen: "Bidden is niet veel denken, maar veel beminnen."
Omdat wij uit de zonde verlost zijn, is deze nog slechts een slecht voorwendsel om God niet lief te hebben.
Het mysterie beleven
Ik pas zonder zwakheid mijn beslissing van gisteren toe.
Zaterdag 4 december 2010
Ik kom er nog steeds niet toe om te bidden
De tweede moeilijkheid, die men ontmoet in de beoefening van het inwendig gebed en die niet minder kwalijk is dan de eerste, is wat wij dorheid noemen of droogte. Het zijn de afwezigheid van elk licht, van alle goede gedachten, van elke smaak, elke vertroosting en van alle goede gevoelens in het gebed.
Is die pijn moeilijk te dragen?
Ja, vooral voor de zielen, die nog maar weinig stevig staan in het goede en in de deugd. Op de weg van het inwendig gebed zijn zij als kinderen, die moeten gesteund worden bij het lopen en die melk nodig hebben om zich te voeden ... We zijn zo zwak dat, als we niet meer genoegen vinden in de dienst van God dan in onze gehechtheid aan schepselen, we ze nooit zouden verlaten om ons aan Hem te geven.
Zou het niet beter zijn elke vorm van vertroosting te verwerpen om enkel God te beminnen in plaats van deze vertroostingen met aandrang te zoeken?
Noch het ene, noch het andere lijkt mij goed ... De ene heeft steun nodig en moest hij die gevoelige genadegaven verwerpen, zou dat een groot nadeel zijn. Zelfs al had hij dit bijzonder voorwendsel voor ogen om enkel aan God gehecht te zijn. Voor een ander is het soms beter dat hij er van verstoken is, dat hij zich ernstig nadeel zou berokkenen als hij hierover zou ongerust of droevig zijn en zou trachten deze steun te behouden of terug te winnen.
Nogmaals, het groot geheim is zich naar God te laten leiden. Hij weet perfect wat er ons best past. Laten we Hem dus doen en houden we ons sterk verbonden aan zijn heilige Wil.
Overwegen
Bidden is niet er in slagen om te bidden, maar trachten te bidden. Dat is zo voor elke liefde en alleen zij die niet echt beminnen, denken dat ze voldoende beminnen.
Zeker, de liefde is gewoonlijk aangenaam in haar begin. Men vangt geen vliegen met azijn. De ernstige dingen beginnen maar als men moet geven en niet enkel nemen. Van de liefde die profiteert overgaan naar de liefde, die doet leven. In het gebed is het normaal dat men geen vurigheid ervaart. De tijd is gekomen voor de trouw, die de sleutel is van de echte liefde.
Het behoort echter alleen aan God toe, die liefde is, om ons te leren beminnen. Het maximum aan liefde zal in elk geval zijn, zijn Wil te beleven, in het gebed zoals elders.
Het mysterie beleven
Heb ik ooit de gelegenheid gehad om te leren bidden ? Heb ik daar ooit de tijd voor genomen? Ik tracht daar eens een handleiding over te lezen.
Thema van de tweede week: "Laten we ons bekeren..."
Zondag 5 december: Tweede zondag van de Advent
Wij kiezen voorgoed
Oorlogen, schaarste, ineenstorten van koninkrijken, aardbevingen, steeds weerkerende rampen, herhaalde schandalen, verkoeling van de naastenliefde, opflakkering van de goddeloosheid ... Lees de Schrift: Dit alles wordt er gemeld, alles wat ge ziet is er voorspeld en als ge denkt aan wat er reeds gebeurd is, geloof dan dat ge nog zult beleven wat nog niet gebeurd is.
Vermits de wereld moet eindigen, moeten we uit de wereld weg en de wereld niet meer liefhebben. In de wereld is alles verstoord, en wij houden nog van de wereld! Wat zou het zijn moest er vrede heersen in de wereld? Hoe vurig zoudt ge u dan hechten aan zijn schoonheid, als zijn lelijkheid u zo aantrekt. Met welke gretigheid zoudt ge zijn bloemen plukken, als ge uw handen reeds niet kunt af houden van zijn doornen! Ge wilt de wereld niet achterlaten, maar het is de wereld, die u achterlaat en gij loopt de wereld achterna!
Laten we dus onze harten zuiveren, dierbaren, en het geduld niet verliezen. Laten we echter ook wijs worden en de matigheid behouden. Het werk zal een einde kennen, de tijd voor rust is aangebroken. De bedrieglijke zachtheden verzwinden en zie, daar komt het echte goed aan, dat de verlangens van de trouwe ziel in vlam zet en de vurige zuchten van de pelgrim op deze aarde, het zoete vaderland, het hemelse vaderland, het vaderland waar we zullen genieten van het zien van de engelen, gevormd door onsterfelijke burgers, afgesloten voor elke tegenstander, het vaderland, waar we in de schoot van God, onze eeuwige vriend, geen enkele vijand meer moeten duchten.
Overwegen
De liturgie van dit begin van de Advent vermenigvuldigt de oproepen tot waakzaamheid. De H. Augustinus, zoals de H. Gregorius vorige dinsdag, nam de voorzorgen niet, die we vandaag kennen, om te spreken over het einde van de wereld. Deze wereld zal vergaan en het belangrijkste is, dat wij niet met hem zouden ten onder gaan.
We weten het en toch doen we alsof we het niet zouden weten. "Ge wilt de wereld niet achterlaten, maar het is de wereld, die u achterlaat en gij loopt de wereld achterna!" De fundamentele keuzen van een consumptiemaatschappij zijn dwaze keuzen, die we het vaakst onderschrijven onder de meest dwaze voorwendsels: "Men kan niet anders, men moet toch leven, enz ..."
Wat dan? De wereld veranderen? Hij verdient zoveel niet! We moeten onze harten veranderen: "Laten we wijs worden en de matigheid nastreven."
Het mysterie beleven
Ik overloop eens mijn manier van verbruiken, van inkopen, van uitgeven. Dragen ze niet bij tot een enorme verspilling? Ik lees nog eens het Evangelie van vandaag en programmeer mijn volgend bezoek aan de supermarkt op een Christelijke manier.
Maandag 6 december 2009
Laten we niet bang zijn om zondaars te zijn
Denk niet dat ge me bang maakt door me te spreken over "uw mooie verspilde jaren." Ik dank Jezus, die u bekeken heeft met een liefdevolle blik, zoals ooit de jongeman uit het Evangelie. Gij houdt van de H. Augustinus, de H. Magdalena, die zielen "aan wie veel zonden vergeven werden omdat ze veel bemind hadden." Ook ik hou van hen, hun berouw en vooral hun verliefde durf! Als ik Magdalena zie vooruit komen voor de vele tafelgenoten, met haar tranen de voeten wassen van haar geliefde Meester, die zij voor het eerst aanraakt, voel ik dat haar hart de afgronden van liefde en barmhartigheid van Jezus Hart begrepen heeft. En hoezeer zij ook een zondares is, is dit Hart van liefde niet alleen bereid haar te vergeven maar bovendien ook de weldaden te schenken van zijn goddelijke intimiteit, haar te verheffen tot de hoogste toppen van de beschouwing.
Ah, mijn broertje lief, sedert het mij gegund is zo de liefde te begrijpen van Jezus Hart, beken ik u dat Hij alle vrees uit mijn hart heeft verjaagd. De herinnering aan mijn fouten vernedert mij, maakt dat ik nooit steun op mijn sterkte, die slechts zwakte is. Deze herinnering spreekt mij echter meer nog over barmhartigheid en liefde.
Hoe zouden de fouten, die men in volle kinderlijk vertrouwen in de vuuroven werpt van de Liefde, niet voor immer verteerd worden?
Overwegen
Jezus is niet gekomen voor rechtvaardigen , maar voor zondaars. Zondaar zijn is een voorrecht in het Evangelie. We moeten niet fier zijn dat we het zijn, maar we moeten niet bang zijn om het te zijn.
Liefhebben is geen zaak van edelmoedigheid, maar van het hart. In de grond kan men er niets aan doen, tenzij aanvaarden bemind te worden door zelf te beminnen.
Heel de inspanning van het christelijk leven is om de liefde te ontwikkelen, de intimiteit met Christus, Hem toelaten ons te beminnen : Dat is de bekering, die Hij ons vraagt.
Het mysterie beleven
Ben ik een Christen van de plicht, of van de liefde? Heeft de "intimiteit met Christus" voor mij een betekenis? Ja? Hoe dan die liefde versterken? Zo niet, hoe Christus dan toelaten om mij zijn Liefde te verklaren?
Dinsdag 7 december 2010
Het Evangelie ernstig nemen
Wij waren reeds Christen toen we nog maar juist geboren waren. Herinneren we ons later het vervolg van de verbintenissen, die men voor ons heeft aangegaan bij ons Doopsel en die wij niet konden kennen? Hernieuwen we deze in onze eigen naam?
Bijna iedereen, zelfs in de meest heilige staat, dient de Heer voor zichzelf en niet voor Hem. Ze willen zichzelf redden en als ze er aan denken zich te heiligen, is het om zich hun volmaaktheid toe te eigenen en er heimelijk het voedsel voor hun eigenliefde van te maken. Maar, zichzelf vergeten, of ten minste zich na en in God plaatsen, zich helemaal op God en in God verlaten, zich voornamelijk bezig houden met zijn belangen, met zijn Wil, zijn welbehagen, helemaal gewijd aan zijn glorie en eer en enkel van zijn glorie te "ademen," in de gewoonte leven om voor Hem alles te doen, alles te offeren, alles te lijden en geloven dat dit de eerste plicht is, het eerste doel en de essentie zelf van het Christen zijn: Dit is een moraal, die door bijna niemand meer wordt beleefd, gekend, gehoord omdat, om ze in praktijk te kunnen omzetten , het zou nodig zijn boven zichzelf uit te stijgen, aan zichzelf te verzaken, zich volledig aan de genade over te geven, zich, door de Geest van God, te laten leiden als een echt kind van God.
Overwegen
Laten we God danken dat we Christen geboren zijn, als dat ons geval is. Toch zijn we er niet van ontslagen om ons te bekeren. Dit is: Er voor te kiezen om persoonlijk Christus te volgen. Van het comfort van een kant en klare godsdienst overstappen naar de trouw aan Iemand.
De keuze van een Christen neemt geen genoegen met halve maatregelen. Onvoorwaardelijke volgelingen worden van Christus, dat is de inzet van deze Advent.
De eerste bekering in deze bekering is "boven zichzelf uit te stijgen en zich over te geven aan de genade." Dit betekent: Breken met de zo dikwijls heidense gang van ons leven. De tijd nemen om te bidden, het Evangelie te ontdekken en God in zijn Woord te beluisteren.
Het mysterie beleven
Hoeveel tijd besteedde ik de voorbije week aan het lezen van het Evangelie, vorige maand, vorig jaar? Hoe kan ik die lezing een betere plaats geven in mijn Christelijk leven?
Woensdag 8 december 2010: OLV Onbevlekte Ontvangenis
Maria, de volmaaktheid van onze mensheid
"In u de uitmuntendheid ziende van de goddelijke genade, aanschouw ik u op een onuitsprekelijke manier, niet te midden van het geheel van de schepselen, maar boven allen. En zo weet ik, dat gij, in uw ontvangenis, dank zij de kracht en de ondoorgrondelijke goddelijke werking, door de wet van natuur niet overwonnen geweest zijt, zoals alle andere menselijke schepselen, maar meesterlijk vrij gebleven zijt van elk spoor van zonde"
Het was enkel de zonde, die de mensen verwijderde van Gods vrede. Om die zonde weg te nemen en zo de mensheid terug te brengen naar de goddelijke vrede, is de Zoon van Gods willen mens worden, maar zo dat er in Hem helemaal niets te vinden was van wat de mens van zijn God scheidde. Omwille van dit besluit paste het dat de Moeder, waaruit die mens zou geschapen worden, zuiver zou zijn en vrij van elke zonde. Hoe zou anders op zulke volmaakte wijze de eenheid kunnen gerealiseerd worden tussen het vlees en de opperste zuiverheid? Hoe zouden in de menswording mens en God zo sterk één kunnen worden dat alles wat van de mens is, ook van God zou zijn en alles wat van God is, ook van de mens?
... God kon uit die zondige massa een zuivere menselijke natuur, zonder enige zonde, uitkiezen. Uit deze menselijke natuur kon Hij, in de eenheid van zijn persoon, een volledige menselijke natuur ontvangen, zonder iets in te boeten van zijn goddelijkheid. Maria werd uitverkozen en voorbestemd voor dit wonderbaar, onuitsprekelijk werk, dat met geen enkel ander werk van God te vergelijken is.
Overwegen
Maria, "vrij van elk spoor van zonde," kan in haar volmaaktheid de ganse mensheid aan Jezus opdragen "maar zo dat er in Hem helemaal niets te vinden was van wat de mens van zijn God scheidde." Dan kan de menswording gebeuren en de verzoenster worden tussen de mens en God.
Maria is het meesterwerk van God en daarin zelf zegt zij ons dat de zonde niet fataal is, dat de liefde van God haar zal overwinnen, dat we niet moeten wanhopen omdat we zondaars zijn.
Bij het naderen van Kerstmis getuigt de Onbevlekte Ontvangenis van Maria reeds van de overwinning van Christus en van het heil dat Hij ons brengt.
Het mysterie beleven
Welke plaats bekleedt Maria in mijn Christelijk leven? Zou ik in staat zijn het essentiële van het mysterie van de Onbevlekte Ontvangenis uit te leggen? Dan lees ik wat hierover in de 'Catechismus van de Katholieke Kerk' [491-492] geschreven is.
Donderdag 9 december 2010
Wij stellen ons hart open voor Jezus
Men moet zijn hart open stellen voor Jezus zonder stil te staan bij schepselen of het uiterlijke van de wereld. Dat is een oefening, die voor het vlees pijnlijk is. Men moet echter het besluit nemen het dit te laten lijden. Het heeft de stok van het Kruis nodig om het te temmen. Men moet het geweld aandoen om te beletten dat het zich naar de wereld schikt en om er voor te zorgen dat onze ziel niets anders dan Jezus te smaken krijgt.
Dat onze geest, onze ziel en ons hart geheel aan Jezus toebehoren! En dat niets hen de gelegenheid geeft zich uit te storten, tenzij bij Hem. Dat de aarde zich sluite, de zon geen licht meer geve, de ganse wereld ons vervolge, om ons in Jezus te bewaren. Alles in ons is van Hem. Alles moet van Hem leven, alles moet in Hem opgenomen worden om in Hem te delen en zo sterk te zijn in zijn kracht en zijn genade. Dat is het middel om vervolgens met volle deugd te werken in de harten van onze broeders. De genade, die in onze zinnen is uitgestort en de vreugde van het vlees, die zich uit in gevoelige dingen, enerveren soms de kracht van de geest, die, om machtig te zijn, steeds moet besloten zijn in het hart en het innerlijk van God in ons.
Er is geen ander principe of fundament nodig dan het Kruis en er niets waarmee Jezus-Christus ons alles beter wil onderrichten en aantrekken dan dit heilig en aanbiddelijk middel. Daardoor zal Hij ons opnemen en ons allen in Hem één maken voor de eeuwigheid.
Overwegen
"Het hart open stellen voor Jezus Christus." Wij herhalen dat het Christelijk leven een zaak is van het hart, de zaak van een God, die op ons verliefd geworden is. De deugd zal volgen, maar wat de motor is in een geestelijk leven, dat is de wil om deze meest onstuimige liefde te beleven, die men zich kan inbeelden: "Moge de aarde zich sluiten, de zon geen licht meer geven, de ganse wereld ons vervolgen, om ons in Jezus te bewaren."
Sinds de erfzonde is er echter nog enkel een gekruisigde liefde. De logica van de zonde is er een van verwerping van de liefde, van de hoogmoed van hem, die meent geen liefde nodig te hebben. Verwonderen we er ons niet over de weerstanden in ons tegen de heerschappij van Jezus.
Ons tot Christus bekeren is dit kruis aanvaarden. Als het kruis ons echter afschrikt, dat de gekruisigde Jezus ons dan moge geruststellen: 'Het is zo dat Hij ons zal opnemen en ons allen één maken in Hem voor de eeuwigheid.'
Het mysterie beleven
Ik zoek enkele "kruisen" in mijn dagelijks leven, in mijn gezin, mijn gezondheid, mijn werk "En, in plaats van er over te klagen, zal ik vandaag trachten ze welgezind te verdragen, in de zekerheid dat Jezus ze met me draagt.
Vrijdag 10 december 2010
De echte rijkdom
Ik neem dit ogenblik weg van mijn werk voor Canada om u te vragen of de kleine, arme Jezus de meester is van uw hart en of Hij er absoluut in heerst. Als dat zo is, dan zijt ge gelukkig, hoe klein of ongelukkig ge ook voor de wereld schijnt. In de wereld is niets groots, tenzij de kleinheid, niets rijk tenzij de armoede, niets eerbaarder dan het misprijzen, vermits de arme, nederige Jezus ze zo hoog schat en zo bemind heeft tijdens zijn sterfelijk leven. Als de geest van nederigheid, armoede, verwerping en het kruis niet in u heerst, verzaak ik aan u!
Laat u door de Jezus bezitten en blijf met Hem tevreden. Ge zoekt de volmaaktheid wel ver en ze ligt in uw handen, als ge houdt van de geest van Jezus, die de armoede, de miseries en de kruisen liefheeft. Moge het voornaamste doel van uw gebeden, oefeningen en devoties zijn dat ge u vasthecht in de geest van Jezus. Mediteer er over, smaak hem en alles zal u goed gaan. Zonder dat echter, zelfs al was je een koningin, zoudt ge niets zijn. Ik heb een bijzondere liefde voor u, als ik bedenk dat ge arm zijt, verworpen en door uw ouders van lage afkomst. Wat alle anderen afstoot, trekt mij aan, want ik hou van Jezus en van alles wat, zoals Hij, klein is en verworpen door de wereld. Volg de arme, nederige Jezus na. Overweeg goed wat ik u zeg en ge zult volmaakt tevreden zijn en vraag niet meer wat ge moet doen om God te naderen.
Overwegen
Het is reeds de gekruisigde Jezus, die we met Kerstmis zullen verwelkomen in het "arme en kleine Kind Jezus," dezelfde liefdeslogica in een wereld die niet liefheeft, leidt Hem naar de armoede van de kribbe, die ze later zal voeren naar de beproevingen van Calvarië.
Die keuze van nederigheid, vernedering en misprijzen, door Gods Zoon gemaakt, verlicht gans het Evangelie. De liefde, waarvan deze keuze getuigt, plaatst God onvoorwaardelijk in dienst van de mens.
Voortaan zal het enkel in de "armoede, de miseries en de kruisen" zijn, dat we God zullen vinden. Laten we ze niet vluchten, het is daar dat Hij zich heeft gevestigd en ons verwacht.
Het mysterie beleven
Waarin vind ik mijn fierheid? In mijn gezin, mijn fortuin, mijn mooi huis, mijn mooie wagen? Jezus is geboren in een stal, zijn ouders verplaatsten zich op een ezel. Vandaag zal ik een gelegenheid zoeken om nederig te zijn in de ogen van mijn broeders door mij te verlagen tot enkele diensten thuis, door niet te antwoorden op kritiek, door mij niet opvallend te kleden.
Zaterdag 11 december 2010
Zijn leven laten afnemen
De H. Paulus leert ons dat zich inzetten, zelfs zijn leven geven, niet hetzelfde is als zich laten gebruiken naar de willekeur van de anderen, noch door hen, noch voor hen . Dat had hij geleerd van onze lieve Verlosser aan het Kruis. Het is tot deze opperste graad van liefde dat religieuzen, en wij zelf, gewijd tot de dienst van God, geroepen zijn. Het volstaat immers niet om de naaste bij te staan met onze eigen voorzieningen, het volstaat niet, zoals de H. Bernardus zegt, om onze eigen persoon in te zetten om voor die liefde te lijden. Men moet verder gaan, zich voor Hem laten gebruiken en door Hem door de heilige gehoorzaamheid, zoveel als Hij wil, zonder ooit te weerstaan.
Als we ons immers inzetten volgens de keuze van onze eigen wil of voorkeur, dan geeft dit steeds veel voldoening aan onze eigenliefde. Als we ons echter laten gebruiken voor dingen, die wij niet willen of die wij niet kiezen, dan ligt daar de opperste graad van onthechting... O, het is steeds onvergelijkbaar beter dingen te doen, die men ons oplegt [en die niet gericht zijn tegen Gods wil of die Hem beledigen] dan wat wijzelf doen of zelf verkiezen te doen.
Overwegen
Feitelijk heeft Jezus voor ons niets gedaan. Hij heeft ons laten doen wat wij van Hem wilden. Zijn Kruis is het resultaat van zijn beschikbaarheid voor zijn broeders. Beminnen is niet: doen, maar zich laten doen.
Wij zijn dikwijls genoeg bereid tot daden van grote edelmoedigheid of grote moed, maar we worden opstandig van zodra een ander wil dicteren hoe we moeten handelen. We zijn bereid om honderd kilometer af te leggen om dienst te bewijzen, maar we zijn woedend als een leperd onze plaats steelt op de parking.
De echte beschikbaarheid voor een broeder is niet hem honderd euro te geven, maar hem toe te laten er tien te nemen.
Het mysterie beleven
Vandaag zal ik mijn broeders in mijn plaats laten kiezen. Wat er op mijn bord komt, welke uitstap we met de familie maken, welk programma we zullen kiezen op de TV ...
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
10-04-1979
Advent- en de Kersttijd [deel 2]
Advent- en de Kersttijd [deel 2]
Thema van de derde week: "De Verlosser verwelkomen"
Zondag, 12 december 2010
De Stem van de Waarheid
Gij weet, zeer beminde broeders, dat de enige Zoon het Woord van de Vader genoemd wordt, zoals de evangelist Johannes bevestigt , waar hij zegt: "In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God" [Joh.1.1]. Gij weet, want ook gij spreekt, dat de stem eerst moet klinken opdat het woord daarna gehoord zou kunnen worden. Johannes [de Doper] beweert dus de stem te zijn, omdat hij de voorloper is van het Woord. Omdat hij de Heer vooraf gaat wordt hij de stem genoemd. Door zijn bediening wordt het Woord van de Vader gehoord bij de mensen. Hij roept in de woestijn vermits hij aan het verlaten en verdord Judea meldt dat de Verlosser het zal troosten.
Maar wat roept hij? Het vervolg laat het ons verstaan: "Maak recht de weg van de Heer," zoals de profeet Jesaja het voorspeld had. De weg van de Heer naar ons hart wordt recht gemaakt als dit hart nederig luistert naar het Woord van de Waarheid. Als ons leven beschikbaar is voor zijn Wil. Daarom staat er geschreven: "Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen" [Joh. 14.23].
Ieder, die echter zijn geest opblaast in hoogmoed, ieder, die ook wordt meegesleurd in de gretigheid van de gierigheid, ieder, die zich bevuilt aan wellust, sluit de deur van zijn hart voor de Waarheid. Opdat de Heer hem niet zou kunnen naderen, sluit hij zijn hart met de sloten van zijn ondeugden.
Overwegen
Als Johannes de Doper, die "meer is dan een profeet," ons uitnodigt tot bekering, zegt hij ons dat God de mens ernstig neemt. God zal ons niet redden tegen onze wil in en het heil aanvaarden is in elk geval aannemen binnen te gaan in de logica van waarheid, nederigheid en naastenliefde.
Wij eigenen het ons heel dikwijls toe de waarheid te meten aan onze lust om ze al dan niet te volgen. Wij kiezen onder Gods geboden veeleer deze, die meer passen voor onze naasten dan voor onszelf. In het Evangelie kiezen we wat wij doenlijk vinden, in de leer van de Kerk, wat ons niet stoort.
In werkelijkheid is de waarheid steeds die van de liefde en de liefde is steeds wat God ons onvoorwaardelijk vraagt. Zijn wij bereid te verzaken aan al ons geschipper met de hoogmoed, de gierigheid of de wellust ?
Het mysterie beleven
Hoogmoed, gierigheid, wellust. Ik zoek in mijn leven een [twee of drie] concrete feiten van geschipper: met één van deze ondeugden en doe er het slot van springen.
Maandag 13 december
Jezus verwelkomen in onze broeders
De liefde die God u geeft voor de naaste, is een deelname aan zijn oneindige liefde voor de mensen, waaraan ge des te volmaakter zult deelnemen in de mate dat ge meer trouw zult nastreven in het beoefenen van deze deugd.
Ge moet weten dat, vermits God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, Hij ook een liefde voor de mens bevolen heeft naar het beeld en de gelijkenis van de liefde die aan zijn Godheid verschuldigd is. Daarom moeten we er geen rekening mee houden of onze naaste wijs is, hoffelijk, vrijgevig of andere eigenschappen bezit, die hem beminnelijk maken. Het volstaat dat hij het beeld draagt van zijn eerste schoonheid en goedheid, die volmaakt beminnelijk is. We moeten hem beminnen, eren, duizend zegeningen toewensen en ons graag in zijn dienst stellen, niet uit liefde voor hem, maar omdat hij het kenmerk draagt van onze Vader en Schepper, omdat hij in staat is deel te hebben aan zijn bovennatuurlijke goederen van genaden en glorie, als zijn aangenomen kind, omdat hij een levend lid is van Jezus, zijn erfenis en zijn verworvenheid, die Hem niet minder gekost heeft dan zijn Bloed en zijn Leven, omdat hij geroepen is tot hetzelfde geloof als wij en omdat hij deel heeft aan hetzelfde brood.
Overwegen
De broederlijke liefde is heel wat meer dan een nabootsen van de liefde van God voor ons : Ze is deze liefde zelf in ons hart, een "deelname aan zijn grenzeloze liefde."
De liefde is bij gevolg bovennatuurlijk, ze veronderstelt een bovennatuurlijke kijk op de anderen. Dan houden ze op "anderen" te zijn om broeders te worden. De waarheid van de andere is niet te vinden in zijn voorkomen, evenmin als dat de waarheid over de Eucharistie te vinden zou zijn in de kleur of de dikte van de hostie, maar in het woord van liefde van God over hem.
De verlosser verwelkomen is Hem door het geloof herkennen in al degenen, die Hij bemint, en die Hij ons bijgevolg geeft als broeders.
Het mysterie beleven
Ongetwijfeld heb ik een te "natuurlijke" blik op een bepaalde persoon van mijn omgeving, die me weinig sympathiek is. Vandaag let ik er op om tegenover hem of haar een bovennatuurlijke broederlijke houding aan te nemen.
Dinsdag 14 december 2010
Jezus verwelkomen in het woord van de Vader
Nadat God eertijds vele malen en op velerlei wijzen tot onze vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij nu, op het einde der tijden, gesproken door de Zoon. [Heb.1,1]. Daarin laat de Apostel verstaan dat God niets meer te zeggen heeft, omdat Hij, wat Hij vroeger in fragmenten sprak door de profeten, nu in Hem allemaal gezegd heeft, door ons het al te geven, die zijn Zoon is.
Daarom, moest iemand nu aan God iets vragen of een of ander visioen of openbaring wensen te krijgen, dan zou hij niet alleen een dwaasheid begaan, maar zou hij God beledigen, daar hij zijn ogen niet totaal zou richten op Jezus zonder verder iets anders of nieuws te willen. Want God zou hem kunnen antwoorden: "Als Ik alles gezegd heb in mijn Woord, dat mijn Zoon is, heb Ik nu geen ander woord om u te antwoorden of te openbaren dat meer is. Bezie alleen Hem, omdat Ik alles in Hem heb gezegd en geopenbaard, en gij zult er nog meer vinden dan gij vraagt of kunt wensen. Bezie Hem goed, gij zult er dit alles reeds gedaan en geschonken vinden, en nog meer. Als ge wilt dat ik u een woord van troost geef, bezie mijn Zoon, die Mij zo gehoorzaam is en onderdanig voor mijn liefde en die bedroefd is, en gij zult horen wat Hij u antwoordt. Werp alleen de ogen op Hem, en gij zult er zeer verborgen mysteries horen en de wijsheid en de wonderen van God die in Hem besloten zijn zoals mijn Apostel zegt, dat "in de Zoon Gods al de schatten van Gods wijsheid en wetenschap verborgen zijn" [Kol.2,3]
Overwegen
Gods Woord, dat is zijn Zoon, in wie Hij al zijn liefde gelegd heeft, zijn liefde voor mij. Naar Jezus opzien is zich laten beminnen door de Vader. In Jezus ziet Hij elk van ons.
Voor wat van ons afhangt, ligt het hele christelijke leven in die blik, die van het geloof, symmetrisch aan Gods blik op ons. Die wisseling van blikken, is die waarin Hij ons geschapen heeft, in het boek der Schepping: de mens komt tot leven in een blik van liefde.
De zonde is geweest : zich van deze blik af te wenden. De redding is: die blik terug te vinden. Door onze menselijke conditie van zondaar te delen, blijft God naar ons kijken, zonder bij onze zonde stil te staan. Laten we onze ogen niet te neer slaan, wij hoeven niet meer beschaamd te zijn, wij kijken op naar Jezus.
Het mysterie beleven
Op dit feest van Johannes van het Kruis, geestelijke leraar van de Karmel, zal ik wat meer tijd van stilte nemen om in te keren en God de genade te vragen om beter te begrijpen hoe graag Hij mij ziet.
Woensdag 15 december 2010
Jezus verwelkomen in de gebeurtenissen
Waarom verontrust zijn? De apostelen hebben bijna schipbreuk geleden omdat Christus sliep in de boot. Christus sliep, en de discipelen waren ongerust. De winden raasden, de golven werden opgezweept, de boot ging zinken. Waarom? Omdat Jezus sliep.
Evenzo, wanneer op de zee van de wereld de storm van de bekoringen ontketend wordt, wordt uw hart, uw boot, geschud. Waarom? Omdat uw geloof slaapt. Maak de Christus wakker in uw hart, dat uw geloof moge waken! Moge uw ziel gerust worden, en uw schip zal gered zijn. Denk erom, Hij die 't beloofd heeft is de waarheid zelf. Het bewijs daarvan stelt Hij uit. Dat zal komen op zijn tijd. Wat zeg ik? Er zijn reeds meerdere bewijzen: Hij heeft zijn Gezalfde reeds beloofd en gegeven. Hij heeft beloofd dat Hij Hem zou opwekken, Hij heeft Hem opgewekt! Hij heeft zijn Evangelie beloofd, wij hebben het. Hij heeft de verbreiding van zijn Kerk over de wereld beloofd, het is gebeurd... Als gij God dit alles, wat Hij voorzegd heeft, ziet realiseren, aarzelt gij dan om te geloven dat Hij zal geven wat Hij beloofd heeft? Begin liever met te geloven!
Overwegen
Stormen beroeren de gang van de wereld sinds zijn ontstaan. Of eerder, de storm beroert ons hart. Niet de gebeurtenissen zijn onrustwekkend, wij zijn ongerust, omdat de gebeurtenissen niet gehoorzamen aan onze wensen en projecten. Jezus slaapt in de boot, omdat Hij geen ander verlangen heeft dan de wil van de Vader, de Heer van de gebeurtenissen.
Er is een natuurlijke en een bovennatuurlijke manier om de gebeurtenissen te lezen, naargelang wij ze verbinden met onze wil, of die van God. In elk geval zal Gods wil geschieden. Laten wij in Christus' boot stappen, vermits wij zeker zijn dat die de goede haven zal halen.
Het mysterie beleven
Hoeveel tijd besteed ik per dag aan het lezen van de dagbladen of het kijken naar de T.V.? En hoeveel om mij als christen te vormen? Wat kan ik beslissen om het evenwicht te herstellen?
Donderdag 16 december 2010
Jezus verwelkomen in de Eucharistie
De verboden vrucht geeft de dood, en doet het Paradijs verliezen, maar zij die de vrucht van de boom des Levens eten, kunnen er niet genoeg van krijgen, en vinden hem heerlijker naarmate zij ervan eten. Niets van wat God geschapen heeft, kan ze verzadigen, alleen Hijzelf kan ze tevreden stellen. Zo haasten zij zich, in hun gretigheid, om het sacrament van het Lichaam en Bloed van onze Heer te ontvangen, en hoe meer zij het ontvangen, des te meer zij ernaar verlangen.
Niet zelden hoort men de mensen afkeuren, die dikwijls het Lichaam van de Heer nuttigen. Men zou ze niet zo vlug veroordelen als men kon zien hoe die hongeren naar het goddelijk Brood, en wie dit doet toont hoe blind hij is en hoe klein zijn naastenliefde! Het als iemand die het zich zou veroorloven iemand te veroordelen, die in zijn eigen boom gekropen is om er de vruchten van te eten. Die zielen, die als uitgehongerd naar God zijn, willen genieten van hun eigen boom, die van het Kruis, de boom waarvan zij de kostbare en overvloedige vrucht plukken, die het Lichaam is van Christus.
Overwegen
Jezus komt tot ons in eigen persoon in de Eucharistie. Wij weten dat als te communie gaan, wij Hem ontvangen zonder tussenpersoon, direct, lichamelijk. Zoals elke relatie wordt zij mettertijd klaarder, sterker en dieper.
Niets is normaler [wat niet betekent: banaler] dan dikwijls te communiceren. Het is niet echt een recht, maar Jezus heeft gewild om zelf het fundamentele voedsel te zijn van de christen.
Hoe meer en hoe beter wij ons voeden met Christus, hoe meer wij naar Hem zullen hongeren. De heiligen hebben het ondervonden. De H. Mis moge dus geen vervelende plicht zijn op het minst verstorende moment van de week, maar de absolute prioriteit van onze zondag, en zo goed mogelijk voorbereid en gevierd.
Het mysterie beleven
Hoe zit het met mijn praktijk van de Eucharistie? Hoe zal ik mij van nu af organiseren opdat zij centraal zou staan in mijn aanstaande zondag?
Vrijdag 17 december 2010
Jezus verwelkomen in Zijn menswording
Het is omdat Gij ons hebt bemind, dat Gij tot bij ons zijt gekomen hier beneden, en als wij U beminnen verheffen wij ons tot U daarboven. U, die gezegd hebt " Ik ben de deur", Omwille van Uzelf smeek ik U, U voor ons te openen, om ons duidelijk te tonen van welk huis Gij de deur zijt, wanneer en voor wie zij opengaat. Het huis waarvan Gij de deur zijt is de hemel, bewoond door uw Vader, en voorzeker gaat niemand naar de Vader tenzij door U, die de deur zijt.
Meester, waar woont Gij?" Gij zult weten dat Ik in de Vader ben, en dat de Vader in Mij is, en Ik in u ben." De plaats waar Gij verblijft is de Vader, en de plaats waar Hij verblijft, zijt Gij! En niet alleen dat, ook wij zijn de plaats waar Gij verblijft, en Gij de plaats waar wij verblijven.
Maar al dit goede, sedert eeuwen verborgen in deze hemel van uw geheim, zie, Gij hebt het aan het einde der tijden geopenbaard aan de wereld die ernaar verlangde, door die deur op de Hemel te openen, die Gij zelf zijt. Gij hebt ze geopend toen uw genade zich openbaard heeft aan alle mensen en ons onderwezen heeft, toen uw goedheid en menselijkheid zich geopenbaard hebben, niet omwille van onze werken van gerechtigheid, maar door ons te redden door uw barmhartigheid. Eens dan de hemel open, heeft al zijn goed, al zijn glorie, al zijn zachtheid zich over de aarde uitgespreid, en allen hebben kunnen kennen hoe goed Gij voor ons zijt geweest, "Gij die zelfs uw eigen Zoon niet gespaard hebt, maar voor ons allen overgeleverd."
Overwegen
Het mysterie van Kerstmis is dat van Gods welwillendheid voor iedere mens. Hij is slechts God om ons te beminnen, en Hij komt ons leven delen, niet "omwille van onze werken van gerechtigheid, maar om ons te redden door zijn barmhartigheid."
Kerstmis komt die eeuwige liefde verspreiden in onze tijd. Jezus, onscheidbaar God en mens, onafscheidelijk in zijn Vader en in ons, is de deur, die de doorgang toelaat van de een naar de ander.
Dezelfde liefde die God doet neerdalen uit de Hemel, doet de mens ten hemel opstijgen. Dat is heel het mysterie van de menswording van de Ene, en van de verheerlijking van de andere, het mysterie van Kerstmis.
Het mysterie beleven
Op enkele dagen van Kerstmis bereid ik mij voor om Jezus te verwelkomen door het sacrament te ontvangen van boete en verzoening. Daartoe neem ik vandaag zelf inlichtingen over de mogelijkheden in mijn parochie of gemeenschap, en ik beslis wanneer ik te biechten gaan zal.
Zaterdag 18 december 2010
Jezus verwelkomen in Zijn wil
Hij, die zich, in volmaakte onthechting, van zijn wil ontdaan heeft in Gods handen, en die wil aan Hem heeft vastgehecht, ontvangt goedschiks alles wat hem overkomt in tijd en eeuwigheid. Hij voert graag alles uit wat God hem vraagt en stemt al zijn verlangens af naar het welbehagen van Hem, die voor hem alles is in alles.
Hij, die zichzelf helemaal onthecht heeft en alles heeft verlaten, onthaalt alles wat hem overkomt als komend uit Gods hand. Hij spant zich in om Hem ervoor te bedanken, en te eren. Hij ziet in alles het "welgevallen" van God, en vindt zo in alles een geheim en onuitsprekelijk genoegen.
Van God kan er ons niets kwaads of bitters komen, want, zoals geen drank in ons gehemelte indruk kan maken zonder eerst de tong te hebben besproeid, zo wordt degene die zichzelf kompleet heeft verloochend, en die reeds in God gestorven is, door Hem zozeer van alle zijden omgeven, dat geen schepsel tot hem kan doordringen, zonder eerst God te naderen. Daaruit volgt dat, hoe pijnlijk de kwaal, die hem treft, ook moge zijn, hij geen moeite heeft om die te dragen, vermits God die als eerste draagt, en ze alleen toelaat tot zijn voordeel. Hij aanvaardt het ook enkel als komend uit Gods hand, en niet van wie het hem aandoet, wat de kracht van de natuur te boven zou gaan.
Overwegen
Het eerste woord van het christelijk leven was het "fiat" van Maria bij de Boodschap. Het laatste zal het "fiat" van Jezus zijn, stervend op het Kruis. God aanvaarden, "Hij die Is", betekent altijd "fiat" zeggen: "Uw wil geschiede, moge zijn wat moet zijn."
Dan vindt iedere werkelijkheid haar samenhang, dan verdwijnt de opstandigheid van de zonde, dan zijn wij verlost, en wij vinden het oorspronkelijke geluk terug.
Geen schrik meer, geen ongeluk, geen droefheid wanneer men zich aan God overgeeft. Al wat ons overkomt gaat eerst door zijn hart en zijn handen, die zelfs wat men ons aandoet uit haat, veranderen in liefde.
Het mysterie beleven
Ik spoor iets onaangenaams op, dat mij vandaag moest overkomen, en in de plaats van erover zorgen te maken, zeg ik kalm een Onzevader, met de nadruk op "Uw wil geschiede!"
Thema van de vierde week: "In de stilte van Maria"
Zondag, 19 december 2010
Maria in de schaduw van Jozef
De palmboom bestaat uit twee geslachten, er is de mannelijke en de vrouwelijke. De mannelijke draagt geen vruchten, en toch is hij niet zonder nut, want de vrouwelijke zou geen vruchten dragen zonder hem, zodat, als de vrouwelijke niet naast hem geplant wordt, en door "hem" niet wordt bezien, de vrouwelijke "vruchteloos" blijft en geen dadels draagt. Als, integendeel, de vrouwelijke door de mannelijke "bekeken" wordt en in zijn zicht geplant, draagt hij veel vruchten. De vrouwelijke boom draagt maagdelijk, want hij wordt geenszins benaderd door de mannelijke. Hij wordt erdoor "bezien", zonder gemeenschap tussen hen. Zij maakt dan ook haar vruchten in de schaduw en in het zicht van de mannelijke palm, maar het gaat heel zuiver en "maagdelijk".
De H. Jozef was dus als een palmboom. Hij draagt geen vruchten, maar is niet "vruchteloos", hij heeft een groot deel in de vruchten van de vrouwelijke palm. Niet dat de H.Jozef iets heeft bijgedragen tot dat heilige en glorierijke voortbrengsel, tenzij enkel de schaduw van het huwelijk, want Maria behoorde hem toe en was naast hem geplant, als een glorievolle vrouwelijke palmboom bij haar welbeminde "palmheer". Onze Lieve Vrouw ontving van de glorierijke H. Jozef veel verlichting en dienstbaarheid, en hij deelde in al de geestelijke goederen van zijn geliefde echtgenote, zodat hij wonderlijk groeide in volmaaktheid door de voortdurende communicatie met haar.
Overwegen
Maria, Gods meesterwerk, zou Maria niet zijn zonder de H. Jozef. Hun wederzijdse genegenheid, de grootste die er ooit tussen echtgenoten was, hun gemeenschappelijke verantwoordelijkheid in de menselijke bestemming van God, maken van de H. Jozef het voorbeeld van de echtgenoten en de vaders.
Maria is Gods Moeder in de schaduw van Jozef. Jozef is waarlijk, hoewel niet vleselijk, de echtgenoot van Maria en de vader van Jezus door zijn vereniging met Maria. Het ene en het andere waren noodzakelijk voor de vervulling van Gods werk. Door Maria en Jezus toe te vertrouwen aan Jozef, wilde God in een echt menselijk gezin wonen, en daardoor al onze families heiligen.
Het mysterie beleven
De plaats van de H. Jozef bij Jezus en Maria is die van de genegenheid en de dienstbaarheid. Ik maak een klein familiaal gewetensonderzoek, op enkele dagen van Kerstmis: Hoe staat het met mijn familiale verplichtingen?
Maandag 20 december 2010
Maria in het hart van ons hart
De zeer nederige en allerzuiverste Maagd had het aanbiddelijk Hart gestolen van de eeuwige Vader en tot zich getrokken en zo is dat het hart van haar hart geworden. Zodat Jezus het echte hart van Maria is. Welnu, is die allerbeminnelijkste Jezus niet de liefde en het genot, het centrum en de vreugde van hemel en aarde? En staat het bijgevolg niet vast dat het waarachtige hart van Maria, dat Jezus is, het centrum is van de harten van alle mensen en engelen? Het centrum waarheen zij allen moeten gericht zijn, om het steeds te beschouwen, om er altijd naar te verzuchten en voortdurend naartoe te reiken, omdat het de plaats is van hun volmaakte rust en opperste zaligheid, waarbuiten er voor hen niets is dan verwarring, onrust, angst, dood en hel?
O Jezus, waarachtig hart van Maria, trek onze harten aan, neem ze mee, steel ze voor u. Maak dat zij alleen u liefhebben, verlangen, zoeken, smaken, dat zij voortdurend zuchten en hunkeren naar U, dat zij geen enkele rust nemen of welbehagen tenzij in U alleen, dat zij eeuwig in U blijven, verteerd in de gloeiende oven van uw goddelijk Hart, en dat zij erin omgevormd worden voor altijd!
Overwegen
God heeft zich laten verleiden door Maria, God is bezweken voor de liefde, en Hij zal eraan sterven. Het hart van Maria bevat alle liefde van de wereld, van alle engelen en mensen, zelfs de liefde van Gods hart zelf. Het christelijk leven is een hartszaak, en het wil als zodanig ontwikkeld worden. God wacht niet op onze goede werken, maar op ons hart.
Het mysterie beleven
In deze laatste week van de Advent, treed ik binnen in de stilte van Maria. Ik besluit om aan een deel van mijn dagen een moment van ontspanning te ontnemen [T.V, voortdurende muziek, dagbladen...] en de tijd[en] van gebed te versterken, die ik voorzien heb op 2 december.
Dinsdag 21 december 2010
Waarom is God mens geworden?
Het Woord Gods, God en Zoon van God, Hij die in het begin bij God was, door wie alles geschapen is en zonder wie niets geschapen is [Jo I,13], is mens geworden om de mens te verlossen van de eeuwige dood. Hij heeft zich verlaagd om onze mensheid aan te nemen, zonder dat zijn majesteit erdoor verminderd werd. Hij bleef wat Hij was, en dat aanvaardend wat Hij niet was, heeft Hij de echte staat van een dienaar verenigd met die waarin Hij de gelijke is van de Vader, Hij heeft die twee naturen zo nauw verenigd, dat zijn glorie de laagste natuur niet kan vernietigen, noch de opneming ervan de bovenste natuur kan onteren.
Wat eigen is aan elke natuur blijft integraal, en associeert zich in één persoon. De mensheid wordt ontvangen door de majesteit, de zwakheid door de sterkte, de sterfelijkheid door de eeuwigheid. Om de schuld van onze toestand te betalen, wordt de onaantastbare natuur verenigd met de natuur die kan lijden. De ware God en de ware mens vervoegen zich in de eenheid van de Heer. En, zoals het hoorde om ons te genezen, kon de enige en unieke Middelaar tussen God en de mensen [1 Tim. 2,5] enerzijds sterven en anderzijds verrijzen.
Zo is, mijn welbeminden, de geboorte die paste voor Christus, "kracht van God en wijsheid van God." Door haar en voor ons paste Hij zich aan onze mensheid aan, en Hij behield de uitmuntendheid van zijn goddelijkheid. Werkelijk, als Hij geen God zou geweest zijn, zou Hij ons de remedie niet gebracht hebben, en indien Hij niet echt mens geweest was, zou Hij ons voorbeeld niet geweest zijn.
Overwegen
Met ongeëvenaarde helderheid geeft de H. Leo ons de bestaansreden van de Menswording, terwijl hij ons tegelijk de menselijke en goddelijke identiteit van Christus uitlegt. Elke verandering in dit evenwicht zou het hart van ons geloof vernielen : Het gemeenschappelijk leven tussen God en de mens.
Omdat Jezus God is, krijgen wij het goddelijk en eeuwig leven, wij die onafscheidelijk met hem verbonden zijn. Omdat Jezus mens is, verzekert dezelfde vereniging ons dat niets van onze mensheid, haar zwaarte, haar miserie, haar zonde, buiten het werk van Christus zal vallen.
Het mysterie beleven
Een juist verstaan van het mysterie van de Menswording is noodzakelijk om Kerstmis goed te beleven. Ik lees de voorstelling die de "Catechismus van de Katholieke Kerk" ervan geeft.
Woensdag 22 december 2010
Een volkomen menselijk "ja"
God gebruikt het vlees van een bewuste en instemmende vrouw opdat, zoals Hij ontvangen is omdat Hij het gewild heeft, Maria ook zou ontvangen uit eigen wil, en moeder werd door een vrije aanvaarding, opdat, toegelaten om mee te werken aan Gods plannen, zij geen simpel instrument zou zijn in de handen van de kunstenaar, maar dat zij zichzelf kon aanbieden en Gods medewerkster worden voor de voorzienigheid van het mensdom, en zo betrokken in de glorie die er moest uit voortkomen.
Evenals de Heiland geen mens was en bij de mens was, alleen door het vlees, maar ook door de ziel, het begrip en de wil, en al wat menselijk is, zo moest Hij ook een volmaakte moeder hebben, die zijn geboorte niet alleen bereidde door het lichaam, maar ook door de geest, de wil en door heel haar wezen, en dat zo de Maagd moeder werd met lichaam en ziel, en de volledige mens ter wereld bracht bij de onuitsprekelijke baring.
Het meest bewonderenswaardige van al is, dat de Maagd onmiddellijk voorbereid was bij een mysterie, waarvan ze vooraf niet op de hoogte was en met het gerust gemoed ook de passende voorbereiding en waakzaamheid verkreeg voor de plotse komst van God. "Zie de dienstmaagd des Heren": zegt ze en het gevolg volgt op het woord: "en het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond". Toen zij God haar woord gaf, heeft zij de Geest ontvangen die in haar dat vlees vormde, begiftigd met Godheid. En het Woord van de Vader wordt gevormd op het woord van de Moeder, en de Schepper wordt gevormd op het woord van het schepsel. Zoals bij de stem van God: "Het worde licht", het licht dadelijk geschapen werd, zo, van zodra de Maagd gesproken had, werd het Licht geboren.
Overwegen
Maria, de "bewuste en instemmende vrouw". Het is in volle helderheid en verantwoordelijkheid, met al de kracht van een persoonlijkheid, die men zeer rijk moet achten [herlees het Magnificat], dat zij Moeder van God werd. Haar gehoorzaamheid is niet slaafs, maar totaal menselijk.
Jezus is niet alleen de zeer gehoorzame kleine jongen van een zeer wijze moeder. Gans de rijkdom van de mensheid concentreerde zich in Hem, die de profeten aangekondigd hadden als de mooiste van de mensenkinderen, en in haar die de engel groette als "vol van genade".
Het "Ja" van Maria kan te gemakkelijk schijnen: Welke vrouw zou weigeren Gods Moeder te worden? Maar het is niet op de dag van de Boodschap dat Maria Dienstmaagd des Heren geworden is, het is omdat zij het sedert haar eerste dag was, dat zij de boodschap heeft kunnen ontvangen.
Het mysterie beleven
Om het "ja" van Maria volop te beleven bij de komst van de Heer in mijn leven, hoe sta ik er voor, met mijn besluit van de 17e december? Er is nog tijd om mij te herpakken!
Donderdag 23 december 2010
Echte of valse grootheid
Van alle menselijke zwakheden of beledigingen die de goddelijke goedheid van ons heeft ondergaan, is de eerste in orde van tijd, en bijna de zwaarste door haar vernedering, dat de oneindige majesteit heeft verdragen ontvangen te zijn, en opgesloten te zijn in de schoot van een vrouw gedurende negen maanden. Wanneer waarlijk heeft een mens zich ooit zo vernederd? Wanneer is hij schijnbaar zo aan zichzelf tekort gekomen? Gedurende zo lange tijd zegt die wijsheid niets, doet die kracht niets naar buiten toe, die gekerkerde majesteit openbaart zich door geen enkel teken.
Op het kruis scheen Christus de Heer niet zo zwak, zijn zwakheid scheen zelfs veel sterker dan wat het allersterkst scheen bij de mensen, vermits Hij, stervende, glorie verschaft aan de goede moordenaar, en bij zijn laatste adem, de honderdman inspireert. Zijn lijden van enkele uren wekt het meevoelen op van de schepselen, en wat meer is, onderwerpt zijn vijanden aan de eeuwige pijnen. In de schoot van zijn moeder is Hij als onbestaande, zijn oneindige macht sluimert als machteloos, en het Woord verschuilt zich onder stilte.
Overwegen
Tot in de moderne tijd was de kijk op de kindertijd eerder negatief: "In de moederschoot was Jezus als onbestaande". Onze kijk op het kind is veranderd, maar onthouden wij dat de menselijke geboorte van Christus de gewone opvatting over de almachtige God omver werpt.
Het belangrijke in het christelijke leven is dus niet dat waartoe men bekwaam is, maar die eenvoudige gave van zichzelf aan wat God en de mensen met ons zullen doen.
Waar is de ware grootheid, de echte kracht? Wat is God komen brengen op aarde?
Het mysterie beleven
Ik bevraag mij over het beeld dat ik zoek te hebben van mijzelf en wens te verdedigen voor de anderen. Een beeld van kracht, geslaagd zijn, van voorspoed? Of van dienstbaarheid, en eenvoud? Ik bekijk de uitgaven die ik voorzie voor de feesten. Welke dienen alleen maar om uit te blinken? En ik schrap ongenadig wat in elk geval dood zal zijn op 2 januari.
Vrijdag 24 december 2010
Maria en Jozef op Kerstavond
Tot troost voor de Heilige Maagd heeft God haar als echtgenoot een man gegeven, die Hij voor haar gevormd had, opdat in een gelijkheid van gemoed en deugd, zij samen zouden spannen voor het volbrengen van het hoogste van alle mysteries. Het huwelijk van Jozef en Maria is het werk geweest van de hemel zelf. Zij zijn beiden uitgekozen door de wijsheid Gods, voor mekaar gevormd door het goddelijk bevel, met elkaar verenigd door de Geest Gods. De onderwerping van Maria is vrijwillig, het gezag van Jozef eerbiedig. Zij eert hem als gezinshoofd, hij eert haar als hoofd van het mysterie. Hun erkenning is wederkerig en al hun belangen zijn heilig, omdat zij maar één voorwerp hebben : Jezus Christus.
De H. Jozef, gelukkiger dan de andere mensen, verenigde zich met God door de Maagd. Door zijn vrouw te beminnen, beminde hij de moeder van zijn God. Hij zag in haar niets wat hem geen vroomheid ingaf. Haar woorden verhieven hem tot bij God, haar blikken heiligden zijn hart, haar nederigheid regelde al zijn daden, en haar schoonheid, door een voortdurend mirakel, deed alleen kuise gedachten ontstaan in zijn geest. De schoonheid van de Maagd, die nooit iets gemeen had gehad met de zonde, was mooi, vermengd met bevalligheid, zij inspireerde respect, schroom. Zij verspreidde ik weet niet welke invloed van heiligheid, zij zuiverde de ogen van hen die naar haar keken en brachten de gedachten terug op God, die anders op haar konden blijven hangen.
Overwegen
Jozef, "een man die God gevormd had voor Maria". Door God gewild evengoed als Maria, is zijn plaats bepalend in de Menswording van Gods Zoon. Hij is geen bijkomstigheid, maar een pijler, een vader en een echtgenoot.
Het huwelijk van Maria en Jozef is "het werk van de hemel zelf" geweest. Wij mogen hun een heel grote wederkerige liefde toedenken, en zo zij hun huwelijk in maagdelijkheid beleefden, was het niet door minder, maar door méér liefde, de liefde tussen man en vrouw.
God wordt mens in het meest liefhebbende gezin, het warmste, het meest gastvrije ook. Niemand betwijfelt dat te Nazareth iedereen bevriend wilde zijn met Maria en Jozef.
Het mysterie beleven
Op deze Kerstavond, welke ook de voorbereidselen zijn voor de feesten en de familiaal dringende dingen, beschik ik in mijn tijdsschema een lang moment voor bezinning.
Zaterdag 25 december 2010
Een kind is ons geboren
Een kind is voor ons geboren ... Ja, voor ons, niet voor Hemzelf, niet voor de engelen. Niet voor Hemzelf, want Hij heeft er niets bij gewonnen, Hij die eeuwig bestond, eer Hij in de tijd werd geboren, en wiens gelukzaligheid volmaakt was, volmaakte God uit de volmaakte God geboren. Hij is niet geboren voor de engelen, de engel die in de waarheid gebleven was, had geen herstel nodig, terwijl de gevallen engel niet gered kon worden. Zo heeft Hij niet de natuur van de engel aangenomen, maar die van Abrahams geslacht en hij, die God geboren is voor zichzelf, is als klein kind geboren voor ons, zichzelf als het ware verlatend, en Hij is dwars door de natuur der engelen gegaan om tot bij ons te komen, een van de onzen te worden, in zichzelf vernietigd, beneden de engelen, aan ons gelijk geworden [Fil. 2.7]
Kindje Jezus, wat is uw geboorte gelukkig voor ons, hoe lief! Zij herstelt de geboorte van elke mens, herstelt hem in zijn adel, bevrijdt hem van zijn smetten, vernietigt het vonnis over zijn vervloeking, en als iemand spijt had geboren te zijn om veroordeeld te worden, daar kan hij herboren worden tot het grootste geluk! Gelukkige, wonderbare ruil! Door ons vlees aan te nemen geeft Gij ons uw godheid, een ruil uit liefde, niet uit belang gesloten, ruil waarachtig eervol voor uw goedheid, maar hoe voordelig voor mijn miserie! Ja, Gij zijt het Kind van barmhartigheid, Gij, die alleen uit barmhartigheid kind zijt geworden.
Overwegen
Een kind, ingeslapen in een "gelegenheidswieg", heel het goddelijke mysterie is daar, ontnuchterend van alledaagsheid voor wat men er kan van zien. "Niemand heeft God ooit gezien", zo zegt de H. Johannes in de H. Mis van deze dag. Hij laat geen spoor na.
Kerstdag, voor velen een droomdag, dag van illusie, van grote uitgaven voor feesten zonder gevolg. Voor de christen de dag waar alles begint, waar God vaste voet krijgt in zijn mensheid, waar de vloek, overgeërfd van de zonde, omgekeerd wordt. Aan de horizon : Het eeuwig leven wordt ons teruggegeven.
Kerstdag: de dag van het jaar waarop droom en werkelijkheid tegenover elkaar staan, waar de christen moet kiezen, waar elke mens voor eeuwig kan leven of sterven.
Het mysterie beleven
In de eenvoud van de kribbe breng ik een hele poos door buiten het lawaai van het feest, om Jezus te ontvangen in de schamelheid en armoede van mijn hart, zonder grote overwegingen of besluiten, zoals de herders, die niet echt verstonden wat er gebeurde, maar die wisten dat het belangrijk was dààr te zijn.
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
09-04-1979
Advent- en de Kersttijd [deel 3]
Advent- en de Kersttijd [deel 3]
Thema van de vijfde week: "Groeien in God"
Zondag 26 december 2010
De Heilige Familie, Drie-eenheid op aarde
Er is geen twijfel aan, lieve Zusters, de H. Jozef was dapperder dan David, wijzer dan Salomon of wie ook. Hij moest zich nochtans houden aan timmerwerk. Maar welke wijsheid bezat hij niet, vermits God hem de zorg opdroeg voor zijn zeergeliefde Zoon, en hem tot zijn opvoeder maakte.
Als de prinsen van de wereld zo goed zorgen om de bekwaamste gouverneur te geven aan hun kinderen, zouden we dan niet denken dat God de in alle opzichten meest volmaakte mens van de wereld als gouverneur voorzag, volgens en omwille van de waardigheid en de uitmuntendheid van het beheerde goed, zijn Zoon, de meest glorierijke, universele Prins van Hemel en aarde? Geen twijfel dus dat de H. Jozef begaafd was met al de genaden en gaven die de opdracht verdiende die de eeuwige Vader hem wilde geven, die van het mysterie van de Menswording en de leiding van zijn gezin dat slechts uit drie bestond, en die ons de allerheiligste en aanbiddelijke Drie-eenheid voorstellen? Niet dat er vergelijking bestaat, tenzij voor Onze Heer, een Persoon van de allerheiligste en aanbiddelijke Drie-eenheid, want de anderen zijn schepsels. Toch kunnen wij zeggen dat het de Drie-eenheid is op aarde, zoals de Drie-eenheid is in de Hemel. Maria, Jezus en Jozef. Jozef, Jezus en Maria, zeer wonderlijk aan te bevelen Drie-eenheid, alle eer waardig.
H. Franciscus van Sales [Waarachtig Onderhoud, voor het Feest van Sint-Jozef]
Overwegen
Vooraleer een biologische en sociale realiteit te zijn, is de familie een geestelijke realiteit, de realiteit van het netwerk van onze meest fundamentele menselijke relaties, die ons zullen toelaten het essentiële van onze persoonlijkheid op te bouwen.
Omdat de mens naar God geschapen is, zijn deze menselijke relaties altijd trinitair. Het kind tussen zijn vader en zijn moeder, Jezus tussen Maria en Jozef, is tegelijk de band tussen zijn ouders en de vrucht van hun liefde. Het is, verwijzend naar hen, dat Hij bewust geworden is van zijn identiteit als Messias, en zichzelf gezien heeft als de erfgenaam van de beloften aan Israël.
Aan de oorsprong van de hele gemeenschap, bewerkt elke familie, elk gezin de incarnatie van de liefde Gods en draagt er de fundamentele eigenschappen van : Onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid, trouw.
Het mysterie beleven
Vooraleer een biologische en sociale realiteit te zijn, is de familie een geestelijke realiteit, de realiteit van het netwerk van onze meest fundamentele menselijke relaties, die ons zullen toelaten het essentiële van onze persoonlijkheid op te bouwen.
Omdat de mens naar God geschapen is, zijn deze menselijke relaties altijd trinitair. Het kind tussen zijn vader en zijn moeder, Jezus tussen Maria en Jozef, is tegelijk de band tussen zijn ouders en de vrucht van hun liefde. Het is, verwijzend naar hen, dat Hij bewust geworden is van zijn identiteit als Messias, en zichzelf gezien heeft als de erfgenaam van de beloften aan Israël.
Aan de oorsprong van de hele gemeenschap, bewerkt elke familie, elk gezin de incarnatie van de liefde Gods en draagt er de fundamentele eigenschappen van : Onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid, trouw.
Maandag 27 december 2010
Rusten op Jezus' Hart
Ga binnen in het Cenakel en zie wie daar op Jezus' hart rust, het hoofd op zijn borst gebogen. Ah! Wie hij ook is, hij is gelukkig! Maar, ik herken hem: 't Is Johannes! O Johannes, wat een tederheid, welke gratie, welke zoetheid, welk licht, welke devotie put gij aan die bron! Daar zijn waarlijk al de schatten van de wijsheid en wetenschap Gods verborgen! Daar ontspruit de bron van barmhartigheid, dààr bevindt zich alle tederheid, daar is de straal van de eeuwige zachtheid!
Vanwaar komt u dit alles, Johannes? Zijt gij niet hoger verheven dan Petrus, heiliger dan Andreas, en zeker overtreft gij de andere apostelen in genade! En bij voorrecht, speciaal uitgezocht door de Heiland, en verkozen boven de anderen door uw maagdelijkheid, want gij zijt maagd?
Verheug u dan, maagdelijke ziel, kom nader en wacht niet om uw aandeel op te eisen in die zachtheid. Indien gij er niet bij kunt, laat Johannes op de borst van Jezus, waar hij zich bedrinkt aan de wijn van de vreugde in het beschouwen van de goddelijke werkelijkheden, en ga gij tenminste naar de borsten van zijn menselijkheid, om u te laven aan zijn melk. En daar, terwijl Hij u zal aanbevelen bij de Vader met dit gebed: "Vader, bewaar mijn leerlingen in mijn naam"
[Joh. 17:11], zult gij het hoofd buigen en tenminste verdienen te horen: "Ik wil dat, waar Ik ben, ook zij met Mij zijn." [Joh. 17:24]
Overwegen
De H. Johannes rustte aan Jezus' borst. Gans de Christelijke traditie ziet in "de leerling die Jezus liefhad", het beeld van de contemplatieve ziel, die aan haar bron zelf de openbaring van Gods liefde opvangt.
Het voorrecht van Johannes is dat van allen, die in de loop van de heilsgeschiedenis, verkoren zijn om in de goddelijke intimiteit binnen te gaan, maar tegelijk de voorsprekers zijn van hun broeders.
Wij kunnen niet allen de H. Johannes zijn, maar wel allen leerlingen van Christus, en Hij heeft zijn leven niet minder gegeven voor ons dan voor zijn welbeminde leerling. Hij bemint ons anders, maar niet minder. Zo wij niet geroepen zijn tot de heilige dronkenschap van de beschouwing, wil Jezus ons toch bij Hem, vlakbij, als kleine kinderen "aan de borsten van zijn menselijkheid."
Het mysterie beleven
Ik lees en overweeg het gebed van Jezus voor mij in het Evangelie, Hoofdstuk 17 bij de H. Johannes.
Dindag 28 december [onschuldige kinderen]
Braaf als kinderen
Ik bid de Heer dat Hij u zou vervullen met de geest van zijn H. Kindsheid, in deze tijd waarin de Kerk ons uitnodigt om dit beminnelijk mysterie te eren.
Het is eigen aan het kind dat het geen voorzichtigheid kent of menselijke wijsheid, en te gaan waar de gehoorzaamheid en de leiding van de H. Geest het geleiden. Het kind gaat zonder om te zien waarheen men het ook leidt, en de kinderen van God gaan overal waar zijn Geest ze leidt. Zij houden zich niet bezig met na te gaan of wat ze doen wel volgens de wetten van de wereld is en in overeenstemming met diens gewoonten. Zij zijn tevreden met de wijsheid van het geloof, die de wijsheid van God zelf is. Een wijsheid, die Hij geeft aan zijn kinderen als richtlijn en verlichting. Zij geven zich zuiver en zonder omkeren over aan zijn heilige leiding. Zo vermijden ze elke vermenging met menselijk inzicht, dat door zijn onzuiverheid dikwijls Gods licht in ons dooft. Hierbij bedenken ze dat de Wijzen, die God gingen aanbidden onder de leiding van de ster, die het licht van het paradijs verbeeldt, dat licht moesten missen toen zij bij Herodes waren en zij andere principes raadpleegden dan het geloof. Zo willen zij in hun eigen geest en hun eigen oordeel niet gaan zoeken wat ze moeten doen, maar in wat het licht van de Heer er hun van onthult, en de gehoorzaamheid er hun van leert.
Ziedaar hoe het gedrag is van de kinderen van God, die door zijn heilige Geest bezeten zijn, die, hoezeer ze ook kind zijn, een duizendmaal steviger wijsheid bezitten, sterker en beter geregeld dan heel de wereld samen.
Overwegen
De H. Onschuldige Kinderen hebben het mysterie van het Kind Jezus beleefd: De volledige afhankelijkheid van de vroege kindsheid, die God verwacht van de kleine kinderen. Daarom zijn zij heilig, niet omdat zij de marteldood geleden hebben, [in hun geval kan men denken dat die onbewust was]. Hun onschuld zelf onthult ons de essentie van de heiligheid: Eenvoudig de wil van God doen.
Omdat deze afhankelijkheid in het geval van kinderen radicaal is, zegt Jezus ons dat hen het rijk der hemelen toebehoort, en dat wij weer kleine kinderen moeten worden om er binnen te gaan. Dit is vooruitgaan "onder de leiding van de ster", in het licht van het geloof.
Kindsheid is geen kinderspel, de geest van kindsheid is "wijsheid, duizendmaal steviger, sterker, en beter geregeld dan heel de wereld bijeen."
Het mysterie beleven
Het kind-koning van onze tijd is nochtans het kind-slachtoffer van veel perversies in onze voormalig christelijke gebieden: De media, de reclame, de spektakels, zelfs de school "verkrachten" dikwijls de onschuld van de kleinsten, met medeplichtigheid van de volwassenen. Wat kan ik hier, bij mij thuis, doen, om wat orde op zaken te stellen?
Woensdag 29 december 2010
Zacht zoals het Kind Jezus
Hoe zacht het kind Jezus ook was, niemand houdt van zo'n zachtheid, die ons zoveel kost, niemand wil zacht zijn tot het "kind zijn" toe, dat is alleen voor simpelen en zwakken.
Is het dan waar, o Kind Jezus, dat niemand van u wil weten? Dat Gij zoveel moeite hebt om navolgers te vinden zelfs bij hen, die belijden uw heilige kindsheid te eren? Men is er tevreden mee enkele plechtigheden te houden om uw kindsheid te eren, er enkele prenten over te etsen, schilderijen te bezitten, erover te vergaderen, te schrijven en te spreken, er alle brave zielen mee te beroeren en die devotie te laten beleven. Dat doet en hoort men allerwegen, maar dat men, om u na te volgen, zachtaardig wil zijn en er zelfs wil voor verworpen worden, daar hebben bijna al uw aanhangers een afkeer van. Zij eren er enkel de naam van, de drukte en de glans en zij onteren zo in de praktijk wat zij op zoveel ijverige en vernuftige manieren ophemelen. En het is nochtans dààrtoe, o Kind Jezus, genot van mijn hart, dat ik mij toewijd aan de voet van uw kribbe.
Om u niet alleen te laten, u gelijk te zijn, en om uw leed te verzachten, wil ik liever alle leed van de heilige vernedering dragen dan ooit te scheiden van de zoetheid van uw heilige Kindsheid. En moge ik eerder doorgaan voor een zwakkeling, een simpele en iemand zonder geest, dan niet zacht te zijn zoals het Kind Jezus.
Overwegen
Koningskind en toch kind-slachtoffer zegden wij gisteren. In naam van het Kerstekind overspoelt met geschenken de kinderen aan wie men verder het gedrag van de volwassenen als slechtste voorbeeld geeft.
Het Kind Jezus is voorwendsel voor de gekste uitgaven van het jaar, en nochtans "wil men niet weten van een zachtheid, die zo duur te staan komt". Eigenlijk maakt het "kind zijn" bang. Men verkiest de kinderachtigheid, de verspilling.
Terug kind worden in de zin van het Evangelie, is voor allen de enige mogelijkheid, en dat is wat wij het minst willen, terwijl dat ons het enige echte geluk zou schenken, dat alleen God kan geven. En zo laten wij Jezus alleen in zijn kribbe.
Het mysterie beleven
In mijn relaties van vandaag zoek ik de zachtheid, welk ook mijn karakter moge zijn, mijn verantwoordelijkheden, mijn moeilijkheden. Ik word niet zo zwak dat ik zou toegeven aan toorn of een oplossing in geweld of macht.
Donderdag 30 december 2010
In deze tijd van geschenken
Voor nieuwjaarsgeschenk wil ik, liever dan u iets te geven, u alles afnemen, en dat is wat gij moet doen, u voortdurend onthechten! Zeg dikwijls: "Goede Jezus, ik wil alles verlaten, alles verliezen om U te vinden, breng mij in die gelukzalige staat, dat ik aan niets gehecht ben, opdat Gij alleen mij kunt bezitten". Gij zult hoe langer hoe meer weten, dat men zich alleen maar door God moet laten behandelen, als een bol zachte was, en de indrukken en de vorm krijgen die Hij u zal willen geven. Een ziel moet helemaal ootmoedig zijn en onverschillig voor alles wat God in haar wil bewerken, en in diepe nederigheid al de gevoelens aanvaarden, die Hij haar wil geven, zonder die zelf te willen nemen. Als Hij niets geeft, dan zo hulpeloos blijven zolang het Hem bevalt, als zij maar trouw handelt volgens de blijk van zijn genade.
O, hoe aangenaam is voor God de volmaakt vernederde ziel, en haar onverschilligheid is erg geschikt tot deugd en heiligheid! Men moet de genade vragen om deze staat te bereiken waar niets u nog iets betekent tenzij God, en daarom te zeggen, met de woorden van een godvruchtig mens van deze tijd: "Wat is diegene gelukkig, die alles kan verliezen en zich aan God overgeeft om God zelf te verwerven, en zich in Hem te verliezen!" Een ziel, die van alles onthecht is, is de plaats waar God zijn woning maakt, en met haar zijn genoegens beleeft.
Overwegen
Deze week werd ons de onvoorwaardelijke beschikbaarheid van Christus voor de wil van zijn Vader getoond, en daarom zijn gehoorzaamheid aan zijn ouders, Maria en Jozef. Met de onschuld van een kind beleeft Hij reeds de verzaking aan zijn eigen wil, die Hem zal voeren naar de dood op het kruis.
Dat is de basishouding van het christelijk leven. Onze vurigheid of het gebrek aan vurigheid in het gebed, de sympathie of antipathie voor onze broeders, de moed of de afkeer om onze plichten van staat te vervullen, hebben weinig belang. Het volstaat dat wij willen wat God wil, en Hij zal zich belasten met de rest.
Laten wij, bij aan het begin van een nieuw jaar, onze plannetjes, onze kleine ambities varen," om God zelf te verwerven en ons in God te verliezen." "Te gierig is hij, voor wie God niet volstaat!" zei Theresa van Avila.
Het mysterie beleven
Wat zijn mijn objectieven voor 2011? Heb ik die voor God overwogen? Ik tracht één-twee objectieven te bepalen die overeenstemmen met een waarachtige groei in het christelijk leven.
Vrijdag 31 december 2010: Nieuwjaarsavond
Welke balans voor 2010?
Vooraleer het laatste oordeel van uw God er komt, maak uw zaak in orde. Doe niet slim! Als Hij komt, heeft het geen zin om valse getuigen op te roepen, om Hem om de tuin te leiden, noch om de valse argumenten aan te halen van een of andere mooiprater. De rechter zal onomkoopbaar zijn, en Hij, die u zal oordelen is nu de getuige van uw levenswandel. Zeker, het geduld van God, die het kwaad ziet en het niet straft, belet niet dat het oordeel weldra komt.
Wat lang schijnt voor een mensenleven is kort voor God. Als de laatste dag veraf kan schijnen voor het geheel van de mensheid, dan is die nochtans nabij voor elke mens. Wat nog te gaan is, kan lang schijnen, maar nooit zo lang als wat reeds voorbij is. De toekomst is het verleden geworden, alsof het nooit bestaan had, en dat geldt voor wat er nog rest. Ge kunt, ondanks wat ge leest in de H. Schrift, de dag van het oordeel in uw hoofd, uw gedachten en uw oordelen, zolang verschuiven als gij wilt, maar zult gij daarmee uw laatste dag opschuiven, die wanneer gij uit uw lichaam zult treden?
Gij zijt niet eens zeker van deze dag, kom dus overeen met uw tegenstander zolang hij nog met u op weg is. De weg, dat is dat leven waar alle mensen door gaan, en die tegenstander wijkt er nooit van af. Wie is hij? Gods Woord. Waarom tegenstander? Omdat het Woord iets anders vraagt dan wat gij doet.
Overwegen
Men zal nooit eindeloos de ernstige vragen tot later kunnen uitstellen : "Wat doe ik met mijn leven?" Welke zijn mijn echte keuzen?
God eerbiedigt geweldig onze keuzen: "Gij wilt de aarde? Gij zult aarde zijn! Gij wilt God? Gij zult God zijn!", zo zegt Augustinus nog. "Hij die u zal oordelen is vandaag getuige van uw leven."
God houdt teveel van ons om vals te spelen met ons. . Aan ons is het om te zorgen dat zijn liefde hoop zou zijn en geen dreiging.
Het mysterie beleven
Ik maak tijd voor een beperkte christelijke balans van het verlopen jaar: Wat werd er beslist en gerealiseerd voor God? Wat los van God? Wat werd er beslist en uitgevoerd tegen God?
Zaterdag 1 januari 2010: Heilige Maria, Moeder van de Heer
De liefde van Maria voor Jezus
Al de motieven om Jezus Christus te beminnen waren verenigd in Maria. En zij waren er in de hoogste graad. Zij putten alle genegenheden van haar hart uit. Zij beminde Hem als haar God, op een bijzondere wijze als haar Redder, zij beminde Hem als haar Zoon, haar eniggeboren Zoon, die alleen haar toebehoorde, en door wie zij uniek bemind werd. Zij was niet bang te overdrijven in haar liefde, omdat het voorwerp van haar liefde volmaakt en oneindig beminnelijk was. Die liefde was in alle opzichten natuurlijk en goddelijk, en niets hield haar tegen, niets hinderde of verdeelde haar. Zij gaf zich eraan over in volle vrijheid, met volle zekerheid, en als zich iets had kunnen verwijten, dan was het dat ze niet genoeg beminde. Maar zelfs dat moest zij niet doen, want zij beminde met al de mogelijkheden van haar ziel, volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was.
Als haar liefde voor Jezus de bron was van haar vreugde, was zij toch niet zonder pijn. Al wat dat goddelijk Kind leed in zijn kribbe, trof haar moederhart allergevoeligst. De heftigheid van haar angsten en onrust was gelijk aan haar genegenheid, en zij bewoog, om zo te zeggen, voortdurend tussen het ene en het andere uiterste, zonder in het genot noch in de smart de diepe vrede te verliezen die haar gewone staat was.
Welke les trekken wij daaruit? Tenzij Jezus te beminnen om Hemzelf, op een heilige manier onverschillig te zijn voor zijn liefkozingen, zonder er ongevoelig voor te zijn, en zoals Maria, in geest van verstorvenheid, de beproevingen te dragen die zijn liefde ons zal laten doormaken.
Overwegen
Nooit hebben twee wezens elkaar meer bemind dan Jezus en Maria. Niet alleen bovennatuurlijk, maar natuurlijk. Maria was de moeder van het schoonste, het meest geslaagde mensenkind, alles waarvan een moeder kan dromen was in Jezus verenigd. En alles waarvan een zoon kan dromen was verenigd in Maria.
Men bemint nooit teveel, ook niet natuurlijkerwijze; "Als Maria zich iets had kunnen verwijten, was het niet genoeg te beminnen". Het enige gevaar is voor zichzelf te beminnen, en niet voor wie men liefheeft. "Maar zelfs dat moest zij zich niet verwijten, daar zij beminde met al de mogelijkheden van haar ziel, volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was."
Het geneesmiddel voor ons gebrek aan liefde is nooit minder te beminnen, maar méér te beminnen, "volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was."
Het mysterie beleven
Is Jezus de grote liefde van mijn leven? Kan ik nu in waarheid zeggen wat ik nochtans op de dag van mijn doopsel heb gezegd : "Om Jezus Christus te volgen verzaak ik aan al wat niet Jezus-Christus is, en aan alles wat van Jezus-Christus afleidt?"
Thema van de zesde week: Het Evangelie aankondigen.
Zondag 2 januari 2011
De schatten van Jezus
O wijzen, gij zult, die zon vinden in het midden van die ster. Jezus aan de borst en in de armen van Maria, die haar Zoon vasthoudt, haar God en haar Al, en zij zal u Hem voorstellen, aan u, o wijze koningen en aan u, de enige echte wijzen van de wereld, die Jezus op aarde weet te zoeken, te vinden en te aanbidden.
Ik kom in vervoering, Jezus, als ik U zie in deze kindsheid, in deze stal en deze armoede, maar ik verheug mij als ik die wijzen zie, die koningen en de schatten aan uw voeten. De schatten van wijsheid, grootheid en overvloed van de aarde komen hulde brengen aan de eeuwige Wijsheid verborgen in uw kindsheid, aan uw machteloosheid en uw armoede. Want in de persoon van die koningen, als wijzen, als rijken, beschouw ik drie verschillende huldeblijken die de eeuwige Vader doet betuigen aan zijn kind geworden Zoon, aan zijn kindsheid, aan zijn onmacht en armoede. En ik beschouw hen als de procureurs-generaal van alle wijzen, alle koningen, alle rijken, en in 't algemeen van alle heidenen die, in hun persoon, doen wat binnenkort over heel de aarde zal gebeuren, waar de wijzen, de groten en de rijken de slaven zullen zijn van deze Jezus en dat hun geluk er in zal bestaan Hem eeuwig te dienen.
Jezus heeft héél andere schatten dan gij, het zijn schatten die Hij naar de aarde brengt en die de aarde Hem niet geven kan, schatten van wetenschap die de aarde in het geheel nog niet kent, en een school van licht die de academici niet kunnen leren.
Overwegen
Koningen, wijzen, rijken neergeknield aan de voeten van een arm kind. Dit omkeren van de gewone orde der dingen is die welke het Evangelie komt bewerken in onze wereld. De Openbaring is daarvan het eerste bedrijf.
Het Evangelie: De enige echte revolutie in de geschiedenis van de mensheid! In alle kalenders van de wereld is er vóór en nà Jezus Christus. En deze revolutie is niet uitgelokt door een koning, noch door een wijze of machtige, maar door een klein, onschuldig kind.
Dit valt niet uit te leggen, tenzij door Gods genade.
Het mysterie beleven
Bij dit begin van het jaar maak ik mijn revolutie : Ik herneem mijn bedenking van verleden donderdag, en ik beslis voor een absolute christelijke voorrang voor 2011.
Maandag 3 januari 2011
Het Hart van de Zending
O Jezus, ondanks mijn kleinheid, zou ik de zielen willen klaarheid schenken, zoals de profeten, de kerkleraars, ik heb de roeping om Apostel te zijn... ik zou de wereld willen doorkruisen, uw naam prediken en in een ongelovig land het glorierijke Kruis planten. O mijn beminde Jezus, één enkele zending zou mij echter niet volstaan, ik zou willen tegelijk in de vijf werelddelen en tot in de meest verlaten en verre eilanden het Evangelie verkondigen... Ik zou willen missionaris zijn, niet voor enkele jaren, maar van het begin van de wereld af, en tot het einde der tijden... Maar ik wilde bovenal, o mijn welbeminde Zaligmaker, mijn bloed vergieten tot de laatste druppel...
O, mijn Jezus, wat zult Gij antwoorden op al mijn dwaasheden?... Ik opende de brieven van Paulus om enig antwoord te vinden. De Apostel legt uit hoe de meest volmaakte gaven niets zijn zonder Liefde... Ik begreep dat de Kerk een Hart had, en dit Hart brandde van Liefde. Ik begreep dat alleen de Liefde de leden van de Kerk deed handelen, dat als de Liefde zou doven, de Apostelen het Evangelie niet meer zouden verkondigen, de martelaren zouden weigeren hun bloed te vergieten... Ik begreep dat de Liefde alle roepingen omvat, dat de Liefde alles is, dat zij alle tijden en plaatsen in vlam zette, in één woord: dat zij Eeuwig is!
Dan, in de overdrijving van mijn ijlende vreugde heb ik uitgeroepen: "O Jezus, mijn Liefste... Ik heb eindelijk mijn roeping gevonden, mijn roeping is de Liefde!..."
Overwegen
Het Evangelie wordt niet anders verkondigd dan door het te beleven. Om een brand te veroorzaken, heeft men slechts één lucifer nodig, op de juiste plaats. De juiste plaats is altijd die waar God ons plaatst.
Evangeliseren is branden van liefde. Een kind zou het kunnen: "Als gij niet wordt zoals kleine kinderen..."
Evangeliseren betekent nog bevloeien, niet besproeien. Men merkt dat echter minder op. Theresia van het Kind Jezus, patrones van de missies, "grootste heilige der moderne tijden" [Pius XI], is nooit buiten haar arme Karmel van Lisieux geweest.
Het mysterie beleven
Wat zou ik kunnen doen om te evangeliseren daar waar God het mij geeft te leven? Welke is mijn meest centrale zending? Waar word ik geroepen om de liefde te beleven?
Dinsdag 4 januari 2011
Niet te ijverig
Gods eer is het voorwerp van uw werk, maar de drang weermee gij haar verlangt, moet u doen vrezen dat uw eigen glorie het voorwerp is van uw verlangen. Het middel om uw intentie te zuiveren en zo uw verlangen te matigen is om in dit goed werk alleen dat te zien wat voor u versterving kan zijn ... Haast u niet uit schrik dat gij de gelegenheid zult missen. God zal nooit tekort komen aan gelegenheden en zo Hij niet wil dat het rustige zoeken u brengt waar ge wilt zijn, dan is het waarschijnlijk dat Hij dit middel voor uw vooruitgang niet voor u bestemd heeft ...
Helaas! de mens komt altijd naar boven, en hij kan niets doen of verlangen met de passende matigheid. Twee of drie dagen meer of minder zullen er niet toe doen. Wacht, al was het maar om te wachten en uw werkzaamheid te versterven.
Tenslotte: welk goed werk gij ook in het oog hebt, en welke ook de gevolgen mogen zijn voor u en de naaste, herinner u dat de innerlijke vrede het merkteken is van de goede verlangens, en de vrucht moet zijn van de beste werken... Uw ongeduld is als een rook die u hindert, die komt uit het diepste van uw hart en die u leert dat het vuur dat u bezielt niet dat is van een goed gezuiverde ijver. Als gij alleen de Heer op het oog had, zouden uw verlangens u weinig haast ingeven, zou het succes u geen ijdelheid geven en tegenstand geen verwarring.
Overwegen
Als mensen van klein geloof zijn wij dikwijls geneigd om de liefde te meten aan haar resultaten, wat in deze daad van uiterste liefde, die de evangelisatie is, overeenkomt met de zucht naar succes. Wie ziet niet dat men dan meer houdt van het beeld van zichzelf dan dat van Gods eer?
Evangeliseren, liefhebben, is in elk geval een hopeloze zaak. Van de eerste dag af wist Jezus waar Hij naartoe ging, dat Hij tegen de muur zou lopen! Waarom zich dan zoveel moeite getroosten? "Ik ben gekomen om te getuigen van de waarheid."
Alles wat niet beleefd wordt in een werkelijke vereniging met Jezus, is illusie, "een rook die u hindert."
Het mysterie beleven
Bij dit begin van het jaar, denk ik tegenover God na over de missionaire objectieven die mij worden voorgesteld, of die ik voor mezelf kan stellen ... Wat is er echt? Wat is er enkel voor de schijn?
Woensdag 5 januari 2011
Missionaris thuis
Nog eens zuchtte zij vol droefheid, omdat zij zichzelf nutteloos zag, omdat de ziekte haar belette de regel te onderhouden. Dan hoorde zij de Heer haar zeggen: "Ah! Kom mij helpen! Laat mij de gloed voor mijn Hart in u verfrissen!" Door dat woord begreep zij dat ieder mens, die graag de lasten en pijnen verdraagt in eenheid met de liefde, die Jezus op aarde zoveel droefheid en een schandelijke dood deed doorstaan, de Heer aanbiedt in zich de gloed van zijn goddelijk hart te vernieuwen.
Is Hij niet altijd op zoek naar het heil van de mens? Waarlijk, daar de Heer nu zelf niet meer kan lijden, laat Hij zich vervangen door zijn vrienden, door hen die Hem in trouw aanhankelijk zijn. En wanneer de ziel, die op aarde de verfrissing van het goddelijk Hart geweest is, de hemel zal binnengaan, zal zij recht naar het hart van God vliegen en zij zal, in de vlammen van dit ontvlamde Hart, helemaal verteerd worden met wat zij verdragen heeft voor Christus.
Overwegen
Wij zijn niet graag "onnutte knechten." Wij verkiezen te geloven dat Christus niet echt meende wat Hij zei! Wij vergeten wat Theresia van Lisieux ons [verleden maandag] zei: Evangeliseren, dat is beminnen, alleen beminnen. "Het goede verspreidt zich vanzelf" zei de H. Thomas van Aquino.
In ziekte, in de miserie, in elk geval op het kruis, worden wij, omdat wij van onszelf ontdaan zijn, blootgesteld aan de liefde, wij laten haar toe zich te verspreiden.
In het Evangelie, in de Kerk, worden de armen altijd het eerst gediend. In verhouding tot hun nutteloosheid, zijn zij klaar om Christus te ontvangen, bereid om lief te hebben, omdat zij bereid zijn om zich te laten beminnen.
Het mysterie beleven
Ik word zeker getroffen door een of andere nood, groot of klein, in mijn familie, in mijn werk, in mijn gezondheid... Vooraleer te zoeken naar een oplossing, hoe gewettigd dit ook is, vraag ik God oprecht dat dit voor mij een gelegenheid zou zijn om mij nog meer te verenigen met Christus in zijn Lijden, om zijn liefde dieper te beleven.
Donderdag 6 januari 2011
Gods liefde over de hele wereld uitbreiden
De liefde die God u ingeeft voor de naaste, is een deelname aan zijn oneindige liefde voor de mensen. Daarin neemt gij volmaakter deel naarmate gij die deugd trouwer beoefent.
Gij moet weten dat, zoals God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, Hij ook een liefde voor de mens bevolen heeft naar het voorbeeld en de gelijkenis van de liefde die aan zijn godheid verschuldigd is. Daarom moeten wij er geen rekening mee houden of onze naaste wijs is, beleefd, vrijgevig, of andere gaven bezit die hem beminnenswaardig maken, het volstaat dat hij het beeld bezit van de eerste schoonheid en goedheid, die hoogst beminnelijk is. Wij moeten hem liefhebben, eren, honderden zegeningen toewensen en ons graag tot zijn dienst stellen, niet uit liefde tot hem, maar omdat hij het kenmerk draagt van onze Vader en Schepper, omdat hij bekwaam is te delen in zijn bovennatuurlijke gaven van genade en glorie als zijn aangenomen kind, omdat hij een levend lidmaat is van Christus, zijn erfdeel en verworvenheid, die Hem niets minder gekost heeft dan zijn leven, omdat hij tot hetzelfde geloof is geroepen als wij, en hij hetzelfde brood deelt.
Overwegen
Iedere mens is bestemd voor het Evangelie, omdat ieder mens geschapen is naar Gods beeld. Evangeliseren is liefhebben, en er is alleen maar liefde als deze universeel is en des te universeler naargelang zij intens is. Het is door zich onvoorwaardelijk aan zijn Vader te geven, dat Jezus ons allen aangenomen heeft als broeders.
Wij kunnen het Evangelie niet verkondigen als wij geen bovennatuurlijke kijk hebben op onze broeders. Zij zijn dat slechts door de gratie Gods. Ze evangeliseren is hen vervoegen in de liefde tot een gemeenschappelijke Vader.
Een missionaire actie is geen publiciteitsactie, maar een liefdesverklaring. Als wij hun bestemmelingen niet liefhebben, als wij niet klaar zijn om ons leven voor hen te geven, zullen wij hen alleen ideeën over de liefde verkondigen.
Het mysterie beleven
Ik herneem mijn overweging van dinsdag, en ik beslis voor een concrete deelname aan de zending van de Kerk, zoals mij die gevraagd wordt door de christengemeenschap waartoe ik behoor.
Vrijdag 7 januari 2011
Het geheim van de apostel
De zonnestraal valt op een vensterglas. Indien de ruit vol vlekken zit of grove dampen, zal die straal ze niet kunnen verhelderen noch veranderen in haar licht, als wanneer zij zuiver zou zijn en ontdaan van al die vlekken. En het zal de schuld niet zijn van die straal, maar van de ruit. Want als zij heel net en zuiver was, zou de straal haar zo doen oplichten en veranderen, dat zij de straal zelf zou lijken, en hetzelfde zou geven als de straal zelf. Zo is de ziel als een ruit waarop altijd de straal valt, of beter waarin van nature dat goddelijk licht aanwezig is van het wezen van God.
De ziel, die bijgevolg plaats maakt [d.w.z. uit zich elke sluier en vlek van het schepsel verwijdert, door de wil volmaakt verenigd te houden met Gods wil], blijft onmiddellijk doorschijnend en veranderd in God. En God deelt haar zijn bovennatuurlijk wezen mee, zodat zij God zelf laat schijnen, en bezit wat God zelf bezit.
En er ontstaat zulk een eenheid, wanneer God de ziel deze bovennatuurlijke gave schenkt, dat al de dingen van God en van de ziel één zijn in die deelname en omvorming. De ziel schijnt dan meer God te zijn dan ziel, en zij is zelf God door die deelname, hoewel in werkelijkheid haar natuurlijke wezen even onderscheiden is van dat van God als voorheen, niettegenstaande zij omgevormd is. Helemaal zoals de ruit in haar wezen onderscheiden blijft van de straal, wanneer ze er door verlicht wordt.
Overwegen
Het Evangelie verspreidt zich door openbaring, niet door aanwerving. God is reeds aanwezig en Hij wordt erkend van zodra het gezicht van Christus zichtbaar wordt. Deze zichtbaarheid van God wordt helemaal gemeten door zijn menswording in hen, die zich laten vervormen in Christus. Het is in dezelfde daad, dat men zich laat evangeliseren en dat men evangeliseert.
Verenigd met Christus "laat de christen God zelf schijnen", en des te meer daar hij Hem meer verenigd is, en dat het licht van God minder weerstand vindt in hem.
Zich door Christus laten beminnen [d.w.z. zijn wil geheel verenigd houden met die van God], dat is het geheim van de evangelisatie. Dan kan de brand van de liefde zich verspreiden.
Het mysterie beleven
Ik preciseer mijn beslissing van gisteren opdat zij tot een concreet resultaat zou leiden. Ik neem de noodzakelijke contacten en leg in mijn splinternieuwe agenda de afspraken vast, die ik moedig daartoe heb gemaakt.
Zaterdag 8 januari 2011
Nogmaals het geheim van de apostel
De apostolische mannen hielden sermoenen, die krachtig de harten raakten. Hun woorden waren al vuur en vlam. Dat was omdat zij studeerden aan de voet van Kruis en zij hun inzichten verkregen in de verheffing van hun geest tot God door het heilig inwendig gebed, de oratie, terwijl onze goddelijke Meester hun in overvloed de wijsheid van de heiligen meedeelde.
Maar hier moeten we een misbruik vermelden van enkele predikanten, die onder voorwendsel van die genaden, die aan apostolische mensen in het inwendig gebed verleend worden, deze niet navolgen in hun toeleg op God, maar in zichzelf blijven, niet aan inwendig gebed doen maar, gedurende de tijd, bestemd voor hun inwendig gebed, enkel aan een eenvoudige studie van de onderwerpen van hun sermoenen. Wij spreken hier van het inwendig gebed, die de geest liefderijk op God richt, die de geest verheft tot de vereniging met onze goede Verlosser door gedachten die de ziel ontvlammen in zijn liefde, en die meerdere wilsdaden voortbrengen in zijn heilige aanwezigheid.
Er is heel wat verschil tussen, enerzijds, het gebruik in de sermoenen van de inzichten en goede bewogenheden die God heeft gegeven in het inwendig gebed en, anderzijds, de studie, die men maakt van de onderwerpen van de sermoenen tijdens de tijd, bestemd voor het inwendig gebed. Het grote geheim om de wetenschap van de heiligen te leren, om de zuiverste inzichten te krijgen van de hemel, is niet van veel te denken, maar van veel te beminnen. Aan de liefde, aan de geest van nederigheid, aan een eenvoudig onthechte geest wordt alles gegeven.
Overwegen
Er is een rechtstreeks verband tussen de innerlijke vitaliteit van de christen en zijn uiterlijke vruchtbaarheid. Het is in dezelfde beweging dat, heel het Evangelie lang, Jezus zijn apostelen tot Zich roept en ze uitzendt op missie.
Zeker, men moet zijn apostolische taken zo goed mogelijk vervullen als de rest. God houdt er aan. Een apostolische taak bestaat er echter eerst en voor al in dat men zich beschikbaar stelt voor Christus, en dus dat men zich aan Hem opdraagt in het gebed en in het zoeken van zijn intimiteit.
Evangeliseren is niet overtuigen, het apostolaat is geen zaak van argumenteren. Evangeliseren is beminnen, en vooreerst zich laten beminnen: " Niemand komt tot Mij, tenzij de Vader hem aantrekt."
Het mysterie beleven
Ik herlees stilletjes het geheel van de teksten van deze week, en ik trek er de besluiten uit, opdat 2011 echt een missionair jaar zou zijn.
Zondag 9 januari 2011
Van Nazareth naar het Openbaar Leven
Het openbaar leven van de Heiland staat tot zijn verborgen leven zoals de loop van een stroom tot zijn bron. In de opeenvolging van de Mysteries van Jezus, bestond steeds dezelfde grond en de volgende staat veranderde in het geheel niets aan de vorige. Uiterlijk, verliet Jezus Nazareth, en zijn heilige Moeder en al de gewoonten van zijn huiselijk leven. Dat had Hem, in het gevoelige deel van zijn ziel, kunnen de indruk geven van spijt. Maar gezien de hoogten van zijn ziel, kan men zeggen dat Jezus niets verliet, maar in zich de genade, de staten, heel de werkelijkheid van zijn lange retraite in Galilea meenam.
In zijn tochten, zijn werken, in al zijn apostolische bedrijvigheden bleef Jezus door de diepte van zijn wezen, in eenzaamheid bij zijn Vader en in nauwe verbondenheid met Maria. Wat Hij langs buiten gaf, verminderde geenszins het deel van zijn innerlijke gasten, en niets hield Hem af van de zorg om het voor hen te behoeden en bewaren. Als Hij zich met zoveel liefde wijdde aan zijn zware opdracht, hield Jezus zich altijd vooreerst bezig met zijn Vader en zijn allerheiligste Moedermaagd. Hij verheerlijkte de Ene, heiligde de andere, in wie Hij ten andere reeds zijn Kerk zag en heiligde.
God en Maria vormden voor Christus èn die "inwendige overvloed" [Lc. 6, 45] waaruit zijn onderrichtingen voortkwamen, èn die "goede schat" [Mt. 12,35] waaruit Hij het licht, de gaven, de vergevingen, de allerhande weldaden putte, die Hij om zich heen verspreidde, in afwachting dat Hij ze tot heel de mensheid zou uitbreiden.
Overwegen
Met het feest van Jezus' doopsel, gaat Kerstmis open op het publieke leven. Wat wij gedurende weken overwogen hebben, beschouwd en beleefd, wordt nu zending voor ons zoals voor Jezus.
Er is geen zending en openbaar leven tenzij geworteld in het innerlijk leven, voor ons zoals voor Jezus. De ontwikkeling van de takken van een boom is, naar het schijnt, volledig gemeten aan de omvang van zijn wortels.
De Advents- en Kersttijd zal deze geweest zijn van dit inwortelen. Uiterlijk, verliet Jezus Nazareth, en wij gaan een nieuwe liturgische cyclus in. Innerlijk "hield Jezus zich steeds en voor alles bezig met zijn Vader en zijn Moeder, de H. Maagd." Het zal nu onze zorg zijn de kribbe niet te verlaten als de feestlichtjes gedoofd zijn en als God ons zendt naar hen die de Messias nog niet heeft kunnen bereiken.
Het mysterie beleven
Wij maken de balans op van de genomen beslissingen, die we tijdens de Advent en de Kersttijd genomen hebben om ons christelijk leven te versterken en reeds zien wij uit naar die andere sterke tijd, die de Vasten 2011 "In de school van de Heiligen" zijn zal.
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
07-04-1979
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 3]
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 3]
Goede Week
Maandag 18 april 2011: Een week in Christus' hart
Kom met berouw en smart binnen in deze kamer van de ontvlamde liefde van Christus, met het goede voornemen om uw leven te beteren. Meteen ondervindt gij de wondere uitwerking van dit natuurlijk geneesmiddel, dat heilzaam is voor de ziekten van de ziel, en namelijk voor de pest van de gramschap.
Beschouw dit gekwetste Hart, waarin de allerheiligste ziel van Christus gerust heeft, en de Godheid die alle eerbied verdient, en die ons hierbeneden bewaart. Beschouw het open hart van Christus als het veiligste asiel voor de vluchtelingen. Waar zou uw arme ziel kunnen vluchten bij leven of dood, door de helse machten met alle soorten aanvallen bestookt, tenzij in dit zekere vluchtoord tegen alle vijanden?
Beschouw de heilige zijde van Christus als het nest van rust en geluk, waar gij, zoals de duif, uw kleintjes moet neerleggen, uw kleine goede werken, en ze ontroven aan de sperwer, de kwade geest. Beschouw het wonderbare Hart van Christus als het Offer van de goddelijke rechtvaardiging. Wilt gij voor God uw verlangens, devoties, gebeden, lijden, al uw daden welgevallig maken, plaats ze op dit slachtoffer, offer het alles op aan God de Vader, opdat Hij het zou ontsteken in het vlammend Hart van zijn enige geliefde Zoon, Jezus Christus.
Wolfgang Seidel (+1562), Geestelijke Pijn
Overwegen
Al wat wij deze week vieren wordt verklaard door de mateloze liefde van Jezus' hart, dit hart dat wij uiteindelijk zullen doorboord zien op het kruis, als de opborrelende bron van eeuwig leven.
Dit hart is onze toevlucht, omdat alleen de liefde telt om gelukkig te zijn, en er is alleen liefde die uit dit hart voortkomt, Gods menselijk hart, open voor al zijn kinderen.
Onze werken hebben maar de waarde van de liefde, die er in wordt uitgedrukt. Het ogenblik is gekomen om tot het einde te gaan van dit evangelisch principe : "Wilt gij uw verlangens, devoties, gebeden, lijden, al uw daden aan God aangenaam maken ?" Beleef dan alles in eenheid met Christus, beleef alles in Jezus' hart.
Beslissen
Ik pas toe wat ik op 26 maart heb beslist, en ik vind een bijzondere gelegenheid tot broederlijke liefde om concreet de liefde van Christus te beleven gedurende heel deze Goede Week.
Dinsdag 19 april 2011: De passie van Jezus in Zijn Kerk
Sedert het begin der tijden beleeft Christus zijn Passie in al de zijnen. In Abel werd Hij gedood door zijn broer, in Isaac is Hij geofferd, in zijn apostelen werd Hij vervolgd te land en te water, in al zijn zalige martelaars werd Hij gekruisigd en gedood. Hij is het, die nu nog onze zwakheid en onze ziekten draagt, want Hij is zelf mens, voor ons blootgesteld aan alle kwalen, bekwaam de zwakheid te dragen die wij, zonder Hem, niet zouden kunnen of vermogen te dragen. Ja, Hij is het, die vandaag nog, voor ons en in ons, de last van de wereld draagt, en daardoor vernietigt. Hij is het die, in u, het misprijzen draagt en het is Hem, die de wereld haat in u.
Danken wij de Heer, want Hij is het, die in ons triomfeert. Door de staat van dienaar aan te nemen, verkrijgt Hij voor zijn dienaars de genade van vrijheid, en door deze vernedering bewerkt Hij in ons onze onzichtbare verheffing in de hemel.
Bezie waarin wij, van in het begin, gevallen waren, en versta dat het door het plan van de wijsheid en goedheid van God was, dat wij aan het leven teruggegeven zijn. In Adam waren wij, door hoogmoed, gevallen, en daarom worden wij in Christus vernederd. Zo wissen wij de zonde van de oeroude fout, door ons door de tegenovergestelde deugd te vernederen. Wij, die de Heer hebben beledigd uit hoogmoed, behagen Hem door Hem te dienen.
H. Paulinus van Nole (353-431), Leven van de H. Paulinus
Overwegen
Sedert twintig eeuwen voltrekken de Passie en de Verrijzenis zich volgens de dubbele beweging van de val en de verlossing van de mensheid. "Ik vul in mijn lichaam aan wat nog ontbreekt aan de verdrukkingen van de Christus, ten bate van zijn lichaam, dat is de Kerk," zegt de H. Paulus [Kol 1,24] door het feit van de onverbrekelijke eenheid die het geloof bewerkt tussen Christus en zijn leerling.
Zo is het dat de christen de gebeurtenissen ziet in de wereld: Hij weet dat hij met diens val verbonden is door zijn zonde, en tegelijk dat hij bewerker is van zijn heropstanding naar de maat van zijn eenheid met Christus.
Beleven wij deze Goede Week, niet als een ver aandenken aan gebeurtenissen, die vandaag in het verleden verzonken zijn, maar als een hernieuwde wil om ze te beleven met Christus, en zo met Hem het heil van onze broeders te dragen.
Beslissen
Ik doe verder met het toepassen van mijn besluiten van 26 maart, en meer nog, ik zal naar een lijdend lidmaat van Christus toegaan, een zieke die ik moet bezoeken, een vriend die moet getroost worden, een vreemde die hulp moet krijgen...
Woensdag 20 april 2011: Wij helpen Jezus om Zijn Kruis te dragen
Jezus heeft uit liefde voor ons geleden, laten wij lijden uit liefde tot Hem. Christus heeft het kruis gedragen, laten wij Hem helpen om het te dragen. Jezus is onteerd geworden, laten wij geen eerbewijzen zoeken. Jezus heeft het lijden verdragen, laat ik het lijden verdragen. Jezus heeft de armoede gekend, Hij heeft hier geleefd als een vreemdeling om mijnentwil, moge ik ook geen plaats vinden, waar mijn hart kan rusten.
Hij is voor mij gestorven, dat mijn leven een voortdurend sterven zou zijn uit liefde tot Hem. "Ik ben het niet meer die leef, maar Christus leeft in mij". [Gal. 2,20] De gekruisigde, terechtgestelde, verlaten en alleen door God aanvaarde Christus, het is deze Christus die ik wil, dààr zoek ik Hem, en daarbuiten wil ik Hem niet! Hij doe met mij wat Hij wil, want ik wil voor Hem lijden. Of Hij mij beloont of niet, alleen lijden voor Hem is de hoogste beloning. En indien Hij mij enige gunst wilde bewijzen, zou ik er Hem geen andere vragen dan beproevingen, want ik zou weten dat ik Hem bemin en dat Hij mij bemint als Hij mij op het kruis legde dat hier beneden het zijne was.
H. Johannes van Avila (1499-1569), Brief 23
Overwegen
Alles delen met Christus: Dat is het leven van de christen. Maar wij zijn bang voor de beproevingen? Ook Hij is bang geweest op de vooravond van zijn Lijden. Geven we Hem dan onze angst, zoals Hij die heeft geofferd aan zijn Vader: "Niet mijn wil, maar uw wil geschiede!"
Geen dolorisme, maar veel liefde in deze wil om Hem tot daartoe te volgen : "want ik zou weten dat ik Hem bemin, en dat Hij mij bemint, als Hij mij op het kruis legde dat hier beneden het zijne was."
"Het kruis is van God," zegt ons Franciscus van Sales, maar het is een kruis omdat wij ons er niet mee verenigen, het is maar een kruis als wij het niet willen en als het dan van God is, waarom willen we het dan ?" [Brief 2530]
Beslissen
Ik pas verder mijn besluiten toe van 26 maart, en meer nog, ik zal mij vandaag over niets beklagen
Donderdag 21 april 2011: [Witte Donderdag] Ga te Communie!
Als de wereldse mensen u vragen waarom gij zo dikwijls te communie gaat, zeg dan dat het is om God te leren liefhebben, om u te zuiveren van uw onvolmaaktheden, u te bevrijden van uw miseries, u te troosten in uw droefheid, om steun te zoeken in uw zwakheid. Zeg hun dat twee soorten mensen dikwijls moeten te communie gaan : De volmaakten, omdat ze het goed menen, en groot ongelijk zouden hebben om niet te gaan naar de bron en fontein van de volmaaktheid, en de onvolmaakten, juist om te kunnen streven naar de volmaaktheid, de sterken, om niet zwak te worden, en de zwakken, om sterk te worden, de zieken om te genezen, en de gezonden om niet ziek te vallen. En voor u, die onvolmaakt, ziek en zwak zijt, dat gij het nodig hebt om veel te communiceren met uw volmaaktheid, uw kracht en uw geneesheer.
Zeg hun, dat zij die niet te maken hebben met wereldse zaken, dikwijls moeten communiceren omdat zij er de gelegenheid toe hebben en dat wie veel te maken heeft met wereldse zaken er nood aan hebben en dat hij, die veel werkt en belast is met moeilijkheden, dikwijls en sterk voedsel moet nemen. Zeg hun dat gij het H. Sacrament ontvangt om te leren het goed te ontvangen, omdat men iets niet goed doet, waarin men zich niet veel oefent.
H. Franciscus van Sales (1567-1622), Inleiding tot het Devote Leven, II, hfdst. 21
Overwegen
Jezus begint zijn Lijden met het Laatste Avondmaal met zijn apostelen, tijdens hetwelk Hij zich aan hen geeft in de Eucharistie. Sedert twintig eeuwen is het dààr dat het offer van zichzelf aan zijn Vader en aan zijn broeders wordt bestendigd.
De Eucharistie is dus de spil van een christelijk leven. Er ten volle aan deelnemen, d.i. er Christus ontvangen in zijn lichaam en bloed, voert ons terug naar de bron van ons bovennatuurlijk leven. Laten wij de Eucharistie niet banaliseren, ons niet gewoon maken aan Christus' Lijden.
Wij zijn niet altijd bekwaam om te communiceren : Misschien omdat wij ons van Christus gescheiden hebben, misschien in een familiale situatie die Hij niet kan goedkeuren, misschien omdat de Mis slechts zelden gevierd wordt in onze regio... Maar verre van ons daarbij neer te leggen, doen wij alles om de weg naar de Eucharistie terug te vinden, de weg van de volheid van het christendom.
Beslissen
Op deze Witte Donderdag zal ik in de avond een lange tijd doorbrengen bij het H. Sacrament. Als ik te ver van de kerk ben, zal ik thuis aanbidden, op een stille plek, gericht naar het tabernakel van de kerk, wetend dat er geen afstand is tussen de verrezen Jezus en de zijnen.
Vrijdag 22 april 2011: [Goede Vrijdag] Jezus heeft dorst
Zie hoe Hij, die aan dit harde kruis hangt, héél en al hart is geworden voor ons en als dorstend naar uw redding, roept Hij van dorst naar u, om u met Hem te verenigen, of ge door een liefhebbende blik op zijn lijden, ge u met Hem verenigt, zoals Hij zich door dit lijden ook met u verenigt, medelevend met uw miseries.
Daar is het dat Hij ons roept door zijn verliefde woorden en waar Hij hoopt ons te brengen door zijn voorbeeld. Daarom vraagt Hij dat wij Hem dikwijls een liefdevolle blik zouden geven, om Hem te vergezellen in zijn grote smarten.
Hij wenst ons tot Hem te trekken door de berusting die Hij in de Olijfhof en op het kruis zijn hemelse Vader heeft betuigd, uit liefde tot ons, en in de grootste smarten op het einde van zijn leven : Aan het kruis te zijn genageld, de schandpaal, met grove nagels, door de heiligschennende handen van de wrede beulen, en tussen twee dieven.
Dààr is het dat Hij ons opwacht, met open zijde en het hart bloot, om ons te ontvangen, met open armen om ons te omhelzen, zijn hoofd gebogen om ons, door een zachte vredeskus, zijn allerheiligste geest te geven, vooraleer te begeven, opdat wij zouden kunnen begrijpen met alle heiligen, de diepte, de breedte, de hoogte en de lengte van de oneindige liefde die Hem zo heeft doen lijden, zo mateloos.
Martial d'Etampes [1575-1635], De Drie Nagels, Inleiding
Overwegen
Goede Vrijdag, de dag waarop Jezus "zich helemaal hart heeft gemaakt voor mij". Wij zullen het ons nooit voldoende bewust worden. Dag van vreugde, te midden van al onze kruisen, sedert het zijne dit oord van dood heeft veranderd in een oord van leven : "Dààr is het dat Hij ons opwacht, met open zijde en het hart bloot, om ons te ontvangen."
De intensiteit van Jezus' smarten is er maar om de intensiteit van zijn liefde, van zijn verlangen om verenigd met ons te leven, en het absoluut drama van ons gescheiden te zijn, te beklemtonen.
Al het leed van onze verscheurde wereld, al de beproevingen van de onschuldigen, alle oorlogen, alle haat, volstaan niet om ons te zeggen hoezeer Christus naar de mens verlangt, en hoezeer de mens verlangt naar Christus.
Beslissen
Ik zal vandaag een broeder gaan helpen om zij kruis te dragen : Een zieke zonder bezoek, een vriend in nood, een bedelaar, misprezen door de voorbijgangers, een ouderloos kind...
Zaterdag 23 april 2011: [Stille Zaterdag] Van de dood naar het leven
Zo is het plan van de eeuwige Vader voor zijn Zoon, zo zijn welbehagen, Hem uit de dood en het graf te halen : Het is zijn wil om Hem voor de derde maal te zeggen : "Ik heb u heden verwekt !", door een derde geboorte, waarin Hij aan Jezus een nieuw leven geven wil, een sterker en glorievoller leven dan dat wat zijn beulen Hem hebben ontrukt.
Gij hebt Hem aan het kruis geslagen, gij sluit Hem op in het graf, maar gij vergist u, o ontrouw volk! Dit kruis is de brandstapel waar deze nieuwe Fenix, deze hemelse vogel, herrijzen zal, en in een beter leven. Dit graf zal een plaats van leven zijn, en niet van dood, en een sterker en glorieuzer leven dan dat wat gij Hem hebt ontrukt.
Dààr, Heer, aanbid ik U, stervende en als uw kinderen barende in onsterfelijkheid. Daar aanbid ik U, als stervende en als herboren wordend in een nieuw leven. Daar aanbid ik U als stervend en het zaad strooiend van de onsterfelijkheid, èn voor U èn voor ons. Daar aanbid ik U, herboren wordend in een hemels leven, een nieuw recht op glorie verwervend en als bezit nemend van een nieuwe macht over de onsterfelijkheid.
En ik aanbid U in dit gelukkig ogenblik, waarin Gij van het kruis overgaat naar de glorie, van de dood naar het leven, van de aarde naar de hemel, van het stervende en dolende leven naar het hemelse en eeuwige leven. O gelukzalig, beminnelijk en aanbiddelijk ogenblik!
Pierre de Bérulle (1567-1629), Rede over de. Staat en de Grootheid van Jezus, X
Overwegen
Paaszaterdag is de dag waarop de Kerk niets viert. Dag van stilte, schijnbaar doods. Maar die stilte is die welke de nieuwe schepping voorafgaat, de dag waarop het leven zal ontspringen op Paasmorgen.
Dit graf is het graf van de Zoon Gods, van de meester van het leven. Voortaan zal men niet meer spreken over een volgeling van Jezus als over een dode, maar over een "slapende", zoals het woord "coementerium", cimetière, aanduidt, wat wil zeggen dortoir, "dormter", slaapplaats. In deze dag van de grote Sabbat, vervoegt Jezus allen, die, sedert Adam en Eva, wachtten op die terugkeer naar het leven, en die in Hem rusten in afwachting dat Hij ze opwekt op de dag van zijn uiteindelijke komst.
Het lichaam van Christus in het graf is een voorafbeelding dit van alle heiligen, die bezig zijn met verrijzen. Hun laatste sterfelijk omhulsel zal ook eindigen met over te gaan "van de dood naar het leven."
Beslissen
Op deze dag van stilte, neem ik de tijd voor een ruim ogenblik van ingetogenheid. En ik bereid in mijn missaal het verloop voor van de Paasliturgie. Indien ik niet kan deelnemen aan het nachtofficie, zal ik de voorziene teksten voor de Paaswake nemen en traag en vurig mijn doopbeloften herhalen.
Zondag 24 april 2011: [Pasen] Met Chritus verrezen
Dag van de Verrijzenis! Begin, vol beloften, dat ons plechtig bekleedt met zijn schittering.
Gisteren was ik, met Christus gekruisigd, vandaag ontvang ik, met Hem, de glorie. Gisteren stierf ik met Hem, vandaag krijg ik, met Hem, het leven. Gisteren was ik met Hem in het graf, vandaag ontvang ik, met Hem, de verrijzenis.
Brengen wij dan onze offergaven aan Hem, die voor ons gestorven en verrezen is. Ik spreek niet over goud, zilver, weefsels, noch doorzichtige, edele stenen, aardse en vergankelijke materie, waarvan het grootste deel altijd voor de deugnieten zal zijn, slaven van het aardse en van de prins van deze wereld. Neen, ik bedoel dat wij onszelf offeren, dat voor God kostbaarste goed en dat Hij bij Zich wil hebben. Geven wij aan Hem, die het beeld is van de Vader, dàt terug wat naar zijn beeld gemaakt is, laten wij onze waardigheid erkennen, geven wij eer aan ons model, laten wij de kracht van het mysterie ondervinden, wij, voor wie Christus is gestorven.
Laten wij worden zoals Christus, vermits Christus is zoals wij. Laten wij goden worden door Hem, vermits Hij mens is door ons. Hij heeft wat van onder komt gekregen om te geven wat van boven komt. Hij is arm geworden opdat wij rijk zouden worden in zijn armoede. Hij heeft de vorm van een slaaf gekregen, opdat wij de vrijheid zouden verkrijgen. Hij is neergedaald opdat wij zouden verheven worden. Hij heeft de bekoring gekend, opdat wij die zouden overwinnen. Hij is eerloos geweest, opdat wij verheerlijkt zouden worden. Hij is gestorven opdat wij gered zouden worden. Hij heeft zich verheven om ons in zijn gevolg mee te trekken, wij, die ter aarde lagen door onze zondeval.
Dat wij dan alles geven, alles offeren aan Hem die zichzelf gegeven heeft als losprijs en wissel voor ons. De edelste gave zal zijn, als wij in dit mysterie doordringen, door Hem alles te worden, wat Hij door ons geworden is.
H. Gregorius van Nazianze [325?-390], 1e rede over Pasen
06-04-1979
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 2]
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 2]
Vrijdag 1 april 2011: Aan zichzelf vasten
God wil dat gij u aan Hem overgeeft, dat gij u totaal niet met uzelf of wat u aangaat bezighoudt. Geen terugval op uzelf, noch op uw vooruitgang in de deugd, noch op de middelen om die te verkrijgen. In één woord, dat gij uzelf vergeet, als iemand die niets meer is, die niets te vrezen of te zoeken heeft, te verliezen of te winnen, omdat hij verloren en verslonden is in zijn God, die voor hem alles is, die zelf in hem is, die door hem handelt, zijn gedachten, zijn hart en zijn geest bezielt, en die van hem niets anders vraagt dan dat hij Hem laat doen, en de goddelijke werking niet verstoort door zijn eigen doen.
Die verzaking ligt niet alleen in het afwijzen van elke gehechtheid aan rijkdom, genoegens, eerbetoon, dat is slechts de eerste stap. Er is iets waaraan wij ons nog meer hechten. Dat is onze eigen wil, ons eigen inzicht om de deugd te beoefenen of te verwerven, aan dit veelvoud van daden en praktijken, zonder dewelke wij menen alles te verliezen... Met moet zich van dit alles ontdoen, dit alles als niets beschouwen, boven zichzelf uitstijgen, om door een eenvoudige neiging te vervloeien in God, ons eerste principe. Dat wil zeggen, dat het door Hem is, dat wij tot Hem moeten gaan.
Claude-François Milley (1668-1720), Brief van 1709 aan een religieuze
Overwegen
Eens dat wij de vrijheid van een natuurlijk en bovennatuurlijk evenwicht hebben herwonnen, rest ons het moeilijkste te doen : Ons bevrijden van onszelf! Dit is: Geen plannen meer maken, zelfs voor onze heiligheid, maar vooruitgaan, met de ogen gevestigd op Christus en het Evangelie, "zoals iemand, verloren in zijn God, die voor hem alles is."
Maar hoe kan men zich van zichzelf bevrijden zonder een plan daartoe? Zonder een nieuwe keten te smeden om ons te bevrijden van de vorige? Dat kan God alleen: "Het is door Hem, dat wij tot Hem moeten gaan."
Wel, mogen onze gebeden en onze inspanningen dan hoe langer hoe simpeler worden. Laten wij God "doen" in ons leven, laat onze voorkeur voor Hem spelen (zie 9.03), laten wij ons niet druk maken over waar wij staan in onze vooruitgang. Het moge ons genoeg zijn, bij Hem te zijn.
Beslissen
Ik ga na hoe het staat met mijn besluiten van 19 en 26 februari.
Zaterdag 2 april 2011: Gierigheid is een dwaasheid
O menselijk ongeloof! Een leugenaar ontleent een kapitaal tegen de belofte van tien percent interest. Men gelooft hem. God, die niet kan liegen, belooft aan wie Hem aalmoezen geeft, een schat in de hemel, honderd tegen één, plus het eeuwig leven. En de gierige mens aarzelt, hij kan niet besluiten dat hij God krediet zal geven, hij verkiest zijn schat te verbergen daar waar de motten hem opvreten en de dieven hem roven, eerder dan hem te beleggen in de hemel, veilig voor motten en dieven.
Maar veronderstel dat de dieven niet meer stelen, de roest en de motten niet meer knagen. Die moeizaam verworven goederen, ongelukkige! Aan wie zullen zij toekomen? Eén ding is zeker : Zij zullen u niet meer toebehoren! Zij hadden u kunnen toebehoren, indien gij, door de handen der armen, ze had overgeboekt in de hemelse schatten. De ondervinding leert, dat schatten, vergaderd door de gierigaards, overgaan op kwistige erfgenamen, die ze verspillen in minder tijd dan nodig om ze te op te stapelen. En niettegenstaande die ondervinding, woedt de gierigheid voort, zij zal tot in eeuwigheid woeden en de worm van het geweten zal niet sterven, en het vuur van de hel zal niet doven [Mc. 9,47]
O mijn ziel! Laat u beleren door andermans dwaasheid! "Zelfs in de overvloed hangt het leven van de mens niet af van zijn bezit." [Lc. 12,15]
H. Roberto Bellarmino (1542-1621), De Opgang van de Ziel naar God, 3e graad, 4
Overwegen
Gierigheid is een slechte berekening. Slapend geld dient tot niets. De beste plaatsing is de liefdadigheid. Door anderen te laten leven, vermenigvuldigt zij de rijkdommen. "Ja, maar het zal niet voor mij zijn!" Ziedaar wel de dwaasheid! Wij verkiezen te bezitten "voor ons" iets dat tot niets dient, eerder dan het te laten renderen door het mee te delen.
Geven is niet verliezen, maar investeren. Het is een band scheppen, en door het feit zelf liefhebben. En daarom zegt het Evangelie ons: "Wie zijn leven geeft, vindt en behoudt het in eeuwig leven." De liefde vergaat niet, al het andere wel. De liefde meet heel juist de toegevoegde waarde.
Wij weten dat alles, maar doen alsof wij het niet wisten. De vasten moet de gelegenheid zijn om na te denken over het christelijke beheer van onze rijkdommen. Volgt het een logica van liefde, of van egoïsme ?
Beslissen
Ik neem mijn bankuittreksels van verleden maand. Welke verrichtingen wijzen op het zoeken naar het algemeen welzijn, en welke op de wil om een "goede zaak" te doen ?
En waar zit ik met mijn besluit van 20 februari?
Zondag 3 april 2011: Vierde zondag van de Vasten: De verloren zoon
De verkwister, zo zwaar schuldig, had nog zijn fout niet beleden, hij dacht er alleen over na. Hij had nog zijn fout niet uitgeboet, maar hij dacht eraan, en die ene nederige gedachte die hij vormde, verkreeg hem een onmiddellijk vergeving, die vergiffenis, waar men gewoonlijk zo lang op wacht en waar men zo om moet smeken, onder veel tranen en waar men met aandrang om verzoekt. Wel, de belijdenis van de gekruisigde dief volstond en voor de verloren zoon alleen de wil om zijn fout te belijden.
Gods barmhartigheid komt ons overal tegemoet. Zij heeft de wil geïnspireerd voor de belijdenis en van de belijdenis ontheven, wie er toe bereid was. "Zijn vader zag hem al in de verte aankomen en werd door medelijden bewogen. Hij snelde op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem hartelijk." [Lc. 15,20] Dit wijst erop dat de vader meer haast had om zijn zoon te vergeven, dan de zoon om die te ontvangen. De vader haastte zich om de schuldige te verlossen van het knagen van zijn geweten, het scheen dat het barmhartig medelijden de vader meer deed lijden, dan de ellendige zoon ondervond van zijn geweten.
Het gaat er niet om onze menselijke gevoelens toe te schrijven aan Hem, wiens natuur onveranderlijk is, maar om onze gevoelens te leren verzachten door de liefde van zijn hoogste goedheid, vermits die ons meer bemint dan wijzelf doen.
Guerric d'Igny (+1157), Sermoen II voor de Vasten
Overwegen
Verleden maandag hebben wij het gehad over de biecht, het sacrament van de boete, dat deel uitmaakt van de praktijk van de Vasten. De biecht veronderstelt de erkenning van de begane fouten. De parabel van de verloren zoon toont dat dit noodzakelijk en voldoende is om vergiffenis te krijgen.
Noodzakelijk : Men kan aan een onverantwoordelijke niet vergeven. De belijdenis is de noodzakelijke aanvaarding van de verantwoordelijkheid voor de begane fout. De belijdenis herstelt ons in onze vrijheid en dus ons vermogen om te beminnen en dus vergeven te worden.
Voldoende: God wil ons veel liever vergiffenis schenken, dan wij die willen krijgen! Het volstaat daartoe dat Hij ons hart open vindt, door de belijdenis. Zo niet, dan zal Hij tevergeefs aan onze deur aankloppen en zijn vergeving zal daarom niet ontvangen worden.
Beslissen
Ons hart heeft slechts één deur (zie 27.02). Men kan geen vergiffenis krijgen zonder zelf te vergeven. Dan vind ik een gebaar van verzoening met iemand die mij benadeeld heeft.
Maadag 4 april 2011: Waarom te biechten gaan?
Er zijn twee dingen die God alleen toebehoren : De eer om de belijdenis van de zonden te ontvangen, en de macht om de zonden te vergeven. Aan ons om Hem die belijdenis te geven, en om van Hem die vergiffenis te verwachten.
Het komt waarlijk God alleen toe de zonden te vergeven. We moeten die dus voor Hem belijden. Maar daar de Almachtige en Allerhoogste een zwakke en nederige bruid genomen heeft, heeft Hij van zijn dienares een koningin gemaakt, de Kerk. En zoals alles wat van de Vader is, ook aan de Zoon behoort, en wat van de Zoon is, ook van de Vader is, door hun eenheid van natuur, zo heeft de Bruidegom aan de bruid alles gegeven wat van Hem is, en heeft Hij alles wat van haar is op zich genomen, en zo eenheid gemaakt tussen haar, Hemzelf en zijn Vader.
De Kerk kan bijgevolg niets vergeven zonder Christus, maar Christus wil niets vergeven zonder de Kerk. De Kerk kan alleen vergeven aan wie boet, dat is aan hem, wie Christus eerst geraakt heeft, maar Christus wil niets vergeven aan wie de Kerk misprijst. "Wat God verbonden heeft, zal de mens niet scheiden !"
Scheid dus het lichaam niet van het hoofd, wat Christus zou beletten geheel te bestaan. Christus is immers nooit geheel zonder zijn Kerk, noch de Kerk zonder Christus. De hele en complete Christus, dat is het hoofd en het lichaam: Het is alleen die Mens, die de zonden vergeeft.
Isaac de l'Etoile (1100-1178), Sermoen XII
Overwegen
Verleden maandag hebben wij gezien hoe de vasten ons leidde naar de viering van Gods vergiffenis in het boetesacrament, en gisteren zagen we de noodzaak van de belijdenis voor de vergiffenis. Wij zijn dikwijls op ons ongemak bij die eis, die de Kerk elk jaar op hetzelfde tijdstip herhaalt. Heeft God een mens, de priester, nodig, om ons te vergeven? En daarbij hebben wij soms een slechte ervaring met dat sacrament. Het gebeurt dat de priester zich neemt voor de psychiater, of ons krenkt door zijn moralisme, of zaken, die ons diep beroeren, licht opneemt...
Welke ook die moeilijkheden zijn, de reden voor dit beroep op de priester is even fundamenteel als simpel : God is mens geworden. Elk sacrament is een daad van een mens, maar door God zelf vervuld, en het zal altijd de ontgoochelende zijde van Christus "de Mensenzoon" tonen, zoals Hij zichzelf graag noemt, en tegelijk de stralende kant van Jezus, de Zoon Gods. Het is op die twee flanken van het mysterie van de Incarnatie dat wij Jezus zullen volgen in zijn Passie, tegelijk de "schoonste van de mensenkinderen" en "lijdende en vernederde dienaar".
Beslissen
Ik vat mijn paasbiecht aan in geloof, en indien het nog niet is gebeurd, informeer ik mij over de mogelijkheden om die in mijn parochie of in de christelijke communiteit die ik bezoek zo best mogelijk te beleven.
Dinsdag 5 april 2011: zoete verstervingen
Hoe verliepen die drie maanden, zo vol genaden voor mijn ziel ?... Eerst kwam het in mij op om mij niet te generen om een even goed geregeld leven te leiden als gewoonlijk, maar ik begreep snel de prijs, de waarde van de tijd die mij gegeven was, en ik besloot om mij meer dan ooit te geven aan een ernstig en verstorven leven.
Als ik zeg verstorven, is het niet om te doen geloven dat ik verstervingen deed, helaas! Ik heb er nooit geen enkele gedaan. Verre van te gelijken op de mooie zielen die van kindsbeen af alle soorten verstervingen beoefenden, die trokken mij geenszins aan. Ongetwijfeld was dat vanwege mijn lafheid, want ik had kunnen, zoals Céline, duizend kleine vondsten bedenken om mij te laten afzien. In plaats daarvan heb ik mij steeds laten in de watten leggen, en laten voederen als een vogeltje, dat geen nood heeft aan boetedoening... Mijn verstervingen bestonden in het breken van mijn wil, die zich steeds wilde opdringen, in het weerhouden van een scherp antwoord, in het bewijzen van kleine diensten, zonder die te willen laten gelden, in het niet naar achter leunen als ik zat, enz... Het was door het oefenen van die kleinigheden dat ik mij voorbereidde om de bruid van Christus te worden, en ik kan niet zeggen hoeveel zoete herinneringen dit mij bezorgd heeft...
H. Theresia van het Kind Jezus (1873-1897), Autobiografisch Manuscript A,68,V
Overwegen
Het Heilig Treesje spreekt ons over de drie maanden die zullen verlopen tot aan haar intrede in de Carmel, een uitstel dat zij zeer lang vond, zij, die zo gehaast was om zich geheel aan God te wijden. "Mij niet generen?" Dikwijls verschuiven wij het naar later om God te beminnen. Is dat nog liefde ? Wedden dat, indien Thérèse zich had laten gaan in een gemakkelijk, alhoewel onschuldig, leventje, haar leven in de Carmel middelmatig zou geweest zijn. Beminnen, dat is altijd hier en nu, of nooit.
Therèse zegt ons hier dat onze prestaties altijd minder tellen dan de liefde. Beminnen is niet moeilijke dingen doen om zich te laten bewonderen door degene die men bemint, het is zich radicaal onder zijn afhankelijkheid stellen, niets plaatsen tussen Hem en ons, "een scherp antwoord inhouden, kleine diensten bewijzen zonder die te laten gelden..."
Beslissen
Ik vind drie kleine dingen, die vandaag de Heer zullen zeggen dat ik alleen van Hem wil afhangen.
Woensdag 6 april 2011: Kan men rijk zijn en Christen?
Niemand zal ooit biechten dat hij gierig is, iedereen keurt die gemeenheid af, die laagheid van geest. Men schuift het op de kinderlast, op de wijsheid die vereist dat men zich middelen verschaft, nooit heeft men er teveel. Altijd is er noodzaak om nog meer te hebben, en zelf de gierigsten biechten niet dat zij het zijn, maar zij denken zelfs niet in geweten dat zij het zijn. Neen, want de gierigheid is een wondere koorts, die zich des te ongevoeliger maakt naarmate zij geweldiger en heftiger is. Mozes zag het heilig vuur dat in een braamstruik brandde, maar helemaal niet verteerde, maar het profane vuur van de gierigheid integendeel verteert en verslindt de gierigaard, en verbrandt hem geenszins.
Zo lang gij langdurig, hevig en met onrust goederen begeert, die ge niet hebt, hebt ge goed zeggen dat ge ze niet onrechtmatig wilt krijgen, het belet u niet echt gierig te zijn. Wacht om het goed van de naaste te begeren, tot hij begint te verlangen om zich ervan te ontdoen. Dan zal immers zijn verlangen het uwe niet alleen rechtvaardig maken, maar edelmoedig. Ja, want ik wil wel dat gij ervoor zorgt uw middelen en mogelijkheden te vermeerderen, als het niet alleen rechtmatig, maar ook zachtjesaan en edelmoedig gaat.
H. Franciscus van Sales (1567-1622), Inleiding tot het devote Leven, III, Hs14
Overwegen
Wij hebben duizend goede redenen om niet te geven. En met gerust geweten toont men aan dat de armen dat zijn door hun schuld, en dat zij maar even handig moesten zijn als de rijken.
De Christen stelt de vraag omgekeerd. Niet: "Ben ik verplicht om te geven ?", maar : "Ben ik verplicht om te behouden ?" Nee? Dan geef ik ! "Maar dan blijft er niets meer over!" Gij zult over houden wat gij moet bewaren, en ondertussen zult gij volop vrienden gemaakt hebben, een echte rijkdom!
Aalmoezen geven en delen valt binnen een fundamenteel christelijke keuze, die van de geestelijke armoede. Welke ook de hoeveelheid goederen is, die de Voorzienigheid mij ter beschikking gesteld heeft, zij zijn er om te geven, om te beminnen.
Beslissen
Ik maak de inventaris van mijn bezit, klein of groot; Welk deel kan aan de armen gegeven worden, zonder dat het evenwicht van mijn gezin of mijn onderneming geschaad wordt?
Donderdag 7 april 2011: Waarom wordt lijn gebed niet verhoord?
"Wie voor de anderen bidt, ziet zijn gebeden voor zichzelf sneller verhoord." Soms vragen wij tijdelijke gunsten, en God verhoort ons niet. Waarom ? Omdat Hij ons liefheeft, en met erbarmen behandelt. Indien iemand God loyaal aanroept voor de noodzakelijkheden van dit leven, verleent God ze nu eens uit erbarming, dan weer weigert Hij ze uit erbarming. En echt, de dokter weet beter wat goed is voor de zieke dan de zieke zelf.
Dikwijls vragen wij God ons te bevrijden van een of andere gevaarlijke bekoring, en God verhoort ons evenmin. Hij laat toe dat de bekoring ons blijft lastig vallen. Weet maar dat God dit doet voor ons grootste goed.
Het zijn niet de bekoringen noch de slechte gedachten die ons van God verwijderen, maar de schuldige instemming. Wanneer de ziel zich aan God aanbeveelt, in de bekoring, en met Gods genade die overwint, gaat zij vooruit in volmaking, en komt tot een grotere eenheid met God! Ziedaar waarom God hem niet verhoort.
H. Alfons van Liguori (1696-1787), Het grote middel: het Gebed
Overwegen
Nogmaals: De H. Augustinus heeft ons alles gezegd op 22.02 : Onze vragen in het gebed zijn er om onze wil op die van God te richten, om binnen te treden in het geloof in Hem, die beter dan wijzelf weet wat liefhebben betekent.
Gods wil is niet altijd aangenaam, maar altijd gelukkig. Laten wij het geluk niet afwegen aan het plezier, het geluk ligt altijd in het beminnen, wat in de grond wil zeggen : Zich laten beminnen. Gods wil aanvaarden, wat die ook zij, is de weg opgaan van 't echte geluk, zelfs indien, sedert de erfzonde, men alles averechts ziet. Vandaar zijn er maanden en jaren nodig om iets zo simpels te leren als : God laten doen.
Beslissen
Ik zal vandaag rechtstreeks aan God zaken vragen waarvan ik weet dat zij er aan komen, maar mij helemaal niet zinnen : Die afspraak die mij vergiftigt, dat lastig werk, dat vervelend bezoek... En omdat zij uit liefde gevraagd zijn, zullen zij in liefde beleefd worden. En als die liefde oprecht is, zullen wij vaststellen dat in plaats van ons te wegen, zij ons vleugels zullen geven !
Vrijdag 8 april 2011: De liefde van Jozef voor Jezus en Maria
Beschouw vooreerst de liefde van de H.Jozef voor zijn heilige bruid. Zij was de mooiste vrouw die er ooit geweest is. Ze was tegelijk de nederigste, de zachtste, de zuiverste, de meest gehoorzame, en de verste vooruit in de liefde tot God, bij alle mensen en engelen. Zo verdiende zij al de liefde van Jozef, die zo hield van de deugdzaamheid. Voeg daarbij dat Jozef zag hoezeer hij door Maria bemind was, die in haar hart hem zeker verkoos boven alle schepselen. Hij beschouwde haar trouwens als Gods lieveling, uitverkoren om de moeder te zijn van zijn enige Zoon. Beschouw dan, in alle opzichten, welke genegenheid de rechtvaardige en dankbare Jozef in zijn hart koesterde voor een zo beminnelijke bruid.
Bekijk in de tweede plaats de liefde van Jozef voor Jezus. Wanneer God deze heilige kiest om Jezus tot vader te zijn, moest Hij zeker in zijn hart de liefde graveren die paste bij een vader, de vader van zulk een beminnelijke zoon, de vader van een God-Zoon. Welke genegen gevoelens moesten in zijn hart ontwaken, terwijl hij Hem op de arm droeg, Hem streelde, en de strelingen terugkreeg van dit aanbiddelijke Kind! Terwijl hij van zijn mond de woorden van eeuwig leven plukte, die als zovele pijlen van liefde werden waarmede zijn hart werd doorboord, en bijzonder wanneer hij de heilige voorbeelden zag van al de deugden die dat goddelijke Kind hem schonk!
H. Alfonsius van Liguori (1696-1787), Over de Liefde van Jozef voor Maria en Jezus.
Overwegen
Wij hebben dikwijls schrik om aan Jezus, Maria en Jozef ook onze gevoelens toe te schrijven, alsof het verkeerd was een hart te hebben, te lachen, te wenen, en te omhelzen. Wel, de grootste heiligen zijn zij, die de meeste gevoelens hadden, en dat toont de gevoelens die Maria, Jozef en Jezus, gevoeld hebben in hun wederkerige liefde.
De gevoelens maken niet heel de liefde uit, zelfs indien zij eruit ontstaan, en die voeden. Maar hoe levendiger de gevoelens zijn, des te meer valt er aan God op te dragen. Maria en Jozef hadden dus enorm veel op te dragen.
Laten we niet bang zijn om teveel te beminnen. Laten we bang zijn om te weinig te beminnen, om gewoon te worden aan de liefde, en daarin zelf de liefde te doen sterven.
Beslissen
Ik zal vandaag mijn best doen om bijzonder beminnelijk te zijn voor de mensen, die bijzonder weinig beminnelijk zijn.
Zaterdag 9 april 2011: Ik heb enkel mijn miserie om te geven
De zieke: Heer God, als ik gezond was, zou ik veel kunnen doen, maar nu ben ik nutteloos, begraven tussen twee lakens!
De trooster: Gij verlangt meer van dit beetje ziekte af te komen, dan om God te dienen, ik zie het wel! Wees er maar zeker van dat God meer uw geduld aanvaardt dan al de mirakelen die gij zoudt kunnen doen. God zal de rest wel doen zonder u! Maar Hij kan uw geduld niet bekronen zonder u...
Nu gij met uw hoofd in de peluw gedrukt ligt, vertelt gij ons dat gij wonderen doen zoudt doen, als gij goed te been zoudt zijn. Uw verleden garandeert dat geenszins ! Velen, die harder door ziekte waren getroffen, zijn bijzonder goede mensen geworden, hoewel ze toen ze gezond waren, halve goddelozen waren. Al wat gij in gezondheid zoudt kunnen doen, heeft niet de waarde van een uur geduld. Als gij zozeer verlangt God te dienen, begin dan daarmee, en betuig dat gij geen ander verlangen hebt dan ziek te zijn, zolang het Hem behaagt. Als gij zegt dat gij daarbuiten al de rest goed zoudt doen, wel, dan zijt ge een vleier...
Weet gij waarom de goede mensen zo dikwijls geslagen zijn door ziekte? Als ze gezond zouden zijn, zouden ze geen heiligen zijn! Gezondheid en heiligheid verbroederen moeilijk.
Etienne Binet(1569-1639), Troost en verblijden...,hs2
Overwegen
Etienne Binet vreest de confrontatie niet! Het is echter niet minder waar dat het de liefde is die de waarde geeft aan onze daden. Wij zullen het honderd maal gezegd hebben tijdens deze vasten. Nu is er meer liefde in het laten afnemen van zijn bezit, dan in het geven ervan.
Wanneer God mij alles ontneemt, mijn bezit, mijn genegenheden, mijn gezondheid... dan ben ik veroordeeld tot de pure, onzichtbare liefde zonder tegenpartij. Ik kan opstandig zijn, ik kan ook die uitkleding beleven als die van Jezus op het kruis.
"Ja, maar dat hangt niet van mij af, dit is geen gave !" Wel integendeel, geven is juist aanvaarden dat wat ik geef niet meer van mij afhangt. Of anders is het niet echt een gave.
Er zit meer te geven in een hospitaalbed dan in een dikke portefeuille.
Beslissen
De eerste gave voor mijn broeders is te aanvaarden dat de dingen zijn zoals zij zijn. Aalmoezen geven is niet om de wereld te veranderen, maar om de wereld zoals hij is, te beleven als broeders, en dan zal hij veranderen. Dus zal ik vandaag opletten om mij over niets te beklagen.
Zondag 10 april 2011: Vijfde zondag van de Vasten: God verwacht enkel onze liefde
Het is niet omdat ik behoed werd voor de doodzonde, dat ik mij tot God verhef door het vertrouwen en de liefde. Ah, ik voel het, indien ik op mijn geweten al de misdaden van de wereld zou hebben, zou ik niets van mijn vertrouwen verliezen. Ik zou, het hart gebroken van spijt, mij gaan werpen in de armen van mijn Heer. Ik weet dat Hij de verloren zoon, de flierefluiter bemint, ik heb zijn woorden tot Magdalena gehoord, aan de overspelige vrouw, aan de Samaritaanse. Neen, niemand kan mij bang maken, want ik weet waaraan mij te houden, wat zijn liefde aangaat en zijn barmhartigheid. Ik weet dat heel die menigte beledigingen in één oogwenk zou verzwinden, als een druppel water, geworpen in een vuurpoel.
In het leven der Woestijnvaders wordt vermeld dat één van hen een publieke zondares bekeerde, wier wanordelijkheden de hele streek overhoop zetten. Door de genade geraakt, volgde die zondares de heilige in de woestijn, om er strenge boete te gaan doen. Tot, in de eerste nacht van de reis, nog voordat zij aangekomen was aan het oord van haar retraite, haar sterfelijke boeien gebroken werden door het geweld van haar liefdevol berouw en de kluizenaar zag hoe op hetzelfde ogenblik haar ziel door de engelen werd opgenomen in Gods schoot.
Ziedaar een slaand voorbeeld van wat ik wou zeggen, maar men kan die dingen niet verwoorden.
H. Theresia van het Kindje Jezus (1873-1897), Geschiedenis van een Ziel, hfdst. XI
Overwegen
De daden, goede of slechte, geven niet de maat van de heiligheid. De werken van Lucifer waren uitstekend, en hij is verdoemd. De werken van de goede moordenaar waren slecht, hij is gered. Waar ligt het verschil? In de hoogmoed van de ene, in het vertrouwen van de andere.
Jezus laten voor wat Hij is, dat is de hel. Zich aan Jezus overgeven, dat is het paradijs. Het geloof voert ons letterlijk in de andere, en daarin zelf is het geloof liefde, en daarin redt het ons, want het geluk ligt in het liefhebben.
Zeker, het geloof is een praktische houding, en het brengt daarmede samengaande daden mee, zoals Jezus het ons vraagt in het Evangelie van vandaag. Laten we ons echter niet vergissen van strijd in deze vasten : Het gaat er om te groeien in de liefde en niet in prestaties, zelfs wanneer de liefde ons grote dingen laat doen, zoals het voorbeeld van de "kleine" Thérèse ons toont.
Beslissen
Bestaat mijn christelijk leven vooreerst uit "plicht", of uit "liefde", zelfs als de liefde plichten meebrengt? Ik neem de tijd voor het volgend onderzoek : Wat zou ik gedaan, of anders gelaten hebben, sedert gisteren morgen, was ik niet bang geweest om gestraft te worden, hetzij door de goede God, hetzij door iemand anders?
Maandag 11 april 2011: Ik slaag er niet in om te bidden
Gij vraagt wat men doen moet wanneer men verstrooidheden heeft. Mijn dochter, als de verstrooidheden lastig zijn en voortduren, hoewel men ze steeds weg duwt, dan moet men het gebed van geduld bidden, en nederig het Onze Vader zeggen, of enkele verliefde woorden, zoals: "Heer, Gij zijt mijn steun en de enige toeverlaat van mijn ziel, Gij zijt mijn gids, mijn troost en mijn enige rust. Moest ik sterven, ik zou niet ophouden U te beminnen, door middel van Uw genade."
Wij begrijpen niet wat de essentie van het echte gebed is, dat niets anders is dan altijd gereed zijn om te doen wat men ons opdraagt, en onze ziel, zoveel als in onze macht ligt, verenigd houden met Gods wil. Ziedaar waarin het echte gebed bestaat, en niet in altijd in een rustig hoekje te zitten, hèèl ingetogen. Dat is het niet waar de Heer naar kijkt, maar wel naar het hart, en of wij bereid zijn om met ons te laten gebeuren, wat men van ons verlangt. De ziel die altijd in waarheid kan zeggen dat ze klaar is voor alles wat men wil of wat men haar zal bevelen, is voordurend in inwendig gebed. Men moet niet altijd knielen om te bidden, men kan het doen al knedend, al vegend, en wat mij betreft, ik heb er meer genoegen in als ik een zuster bezig zie met het doen van een oefening van nauwgezetheid aan de gehoorzaamheid, dan wanneer ik haar zou in verrukking zien en minder getrouw aan de regel dan een ander.
H. Jeanne de Chantal (1572-1641), Onderhoud XI, voor de Passie, II, over het gebed.
Overwegen
Verstrooid gebed, verveeld gebed, slaperig gebed... Als gij, lieve lezer, getrouw uw besluiten gevolgd hebt over het gebed gedurende deze vasten, zult gij dit alles zeker beleefd hebben. Neen? Houd dan nog wat vol, te meer dat verveling, verstrooidheid, en slaperigheid geen enkel belang hebben in het gebed !
Zeker, men moet die moeilijkheden niet zoeken, maar wanneer ze komen, onderstrepen zij dat wij er niet zijn voor onszelf, maar voor God, en dat het Hem alleen toekomt om ons het gebed te schenken, dat Hij wenst : "De essentie van het echte gebed is onze ziel verenigd houden met Gods wil, zoveel wij kunnen."
Het gebed is slechts een "bijzonder geval" van het hele christelijk leven, van Jezus' leven. Aan wie Hem vroegen wat Hij was komen doen, was zijn antwoord onveranderd : De wil van de Vader.
Beslissen
Er is maar één echte moeilijkheid met het gebed, omdat er slechts één echte moeilijkheid is met de liefde : de trouw. Op dit einde van de vasten, ondervinden wij ongetwijfeld een zekere vermoeidheid, na de nieuwsgierigheid en de goede voornemens van het begin. Ons rest nog een laatste bekering te doen : Die van de trouw, zodat deze vasten het vertrekpunt zou zijn van een duurzame vernieuwing. Wij programmeren nu reeds wat ons gebedsleven zal zijn na Pasen.
Dinsdag 12 april 2011: Wat is dat, een heilige zijn?
Ik heb soms bij mezelf gedacht dat men de levens van de heiligen beschrijft, en men nochtans niets minder beschrijft dan datgene, dat hen heilig maakt. Wat men spreekt over hun waken, vasten, gebeden, penitenties, verstorvenheid, uitwendige devotiepraktijken en ander dergelijks. Het is echter niet dàt wat hen heilig maakt, het zijn slechts middelen om tot de heiligheid te komen, maar die bestaat helemaal niet dààrin, vermits zij kunnen beoefend worden door zeer slechte mensen, en dikwijls met meer schijn van devotie dan door echt deugdzame mensen.
Wat de heiligen heilig maakt, is de omgang van God met de ziel, en van de ziel met God, want dàt is het wat zuivert, heiligt, vergoddelijkt, één maakt en omvormt in God, in wie onze volmaaktheid bestaat, en onze heiligheid. Wij zullen zoveel heiligheid hebben als wij eenheid zullen hebben met God, en verandering in Hem. En die dingen zegt men niet, of heel weinig.
Claudine Moine (1618-?), Geestelijke Relatie IV, 1 en 6
Overwegen
Wij hebben het begrepen met Theresia v.h. Kind Jezus, verleden vrijdag: Het is niet de prestatie die heilig maakt, maar de liefde, dit is "de omgang van God met de ziel en van de ziel met God". Daarom ziet men de heiligheid niet van buitenaf, en hoe echter zij is, des te minder is zij te zien voor onze ogen.
De waarde van "Vasten, gebeden, boetedoeningen, verstorvenheid, uitwendige devotiepraktijken en ander dergelijks" wordt juist gemeten aan de liefde waarmee wij die beleven. Niets gelijkt meer op de liefde dan de deugd : Lucifer was volmaakt deugdzaam, en zat nochtans aan de tegenpool van de liefde.
Hoe kan men het dan weten? Het volstaat om zich met God bezig te houden, in plaats van met zichzelf, om geen Lucifer meer te zijn. En dat herstelt al ons vasten en vastenpogingen in eer en waarde : Een vasten uit liefde, enkel uit liefde!
Beslissen
Als niemand mij zou zien handelen als christen, zou ik het dan nog zijn? Zonder twijfel gedeeltelijk... Maar wat ontbreekt geeft juist de maat aan van wat niet de minste bovennatuurlijke waarde heeft, geen enkele waarde bij God. Zoeken wij dus om nooit opgemerkt te worden als "iemand die goed is."
Woensdag 13 april 2011: Goedheid is een goede zaak
De gelegenheden om goed te doen ontbreken niet. Geen dag gaat voorbij zonder dat wij het geluk hebben er een te vinden. Meer nog, de gewone regel voor de goedheid is, dat zij des te gemakkelijker valt daar de gelegenheden zo talrijk zijn. Nauwelijks één op twintig keren vraagt zij van ons enige inspanning tot zelfverloochening. Het gemak is de algemene regel. De moeilijkheid is de uitzondering, en in dit geval, hoe veredelt de goedheid door het offer! Men wint altijd meer dan men verliest in dit spel!
Laten we er aan toevoegen dat er veel voordeel is in de goedheid, zelfs de meest royale. Het minste beetje brengt lang voordeel. Men zou zeggen dat onder de mensen er een algemene illusie is om de goedheid te overschatten.Zij zien nauwelijks wat we hebben moeten opofferen om hen goed te doen, zij hechten zich alleen aan de goedheid. Inzake illusie is deze echt wel zoet, zij herinnert ons aan die moedwillige vergissing waarbij God de bescheidenheid van onze liefde zo hoog wil schatten.
Alij al, de haat is geen veel voorkomende zaak. Het is een zeldzaam soort brutaliteit, terwijl we niet zelden zien dat iemand, na een halve eeuw, goed doet aan degene die hem vijftig jaar geleden goedheid heeft bewezen.
William Faber [1814-1863], Geestelijke Conferenties, over de Goedheid, IV
Overwegen
Eigenlijk is het simpeler, gemakkelijker en aangenamer om goed te zijn dan kwaadaardig. De erfzonde moet werkelijk in ons schade aangericht hebben om ons te verplichten dingen te doen die ons ongelukkig maken!
Vraag eender wie om drie namen te noemen uit de Middeleeuwen. Hij zal u waarschijnlijk namen van heiligen geven, de anderen zijn al lang vergeten! Wat bewijst dat alleen de heiligheid echt is en werkdadig, en dat de zonde berust op een illusie.
Men vergist zich als men denkt dat de verdienste van onze goede werken afhangt van hun moeilijkheid. Die is slechts bijkomstig, en onze eigen ondervinding leert dat de mensen die ons het meest goed gedaan hebben, dat met plezier deden.
Beslissen
Vandaag stel ik een goede daad, die ik zal uitkiezen en die mij aangenaam zal zijn!
Donderdag 14 april 2011: Maria in het hart van de vasten
O wonder, ik beschouw Maria: In welke sublieme hoogte zie ik haar! Niets is gelijk aan Maria, niets, tenzij God, is groter dan zij. God heeft aan Maria zijn eigen Zoon zelf gegeven, die Hij alleen, aan Hem gelijk, uit zijn hart heeft gebaard, zoals Hij zichzelf zag en beminde. Uit Maria heeft Hij zich een Zoon gemaakt, geen andere, maar dezelfde, zodat Hij, van nature, enig en dezelfde was, Zoon van Maria zoals van God. Heel de natuur is door God geschapen, en God is uit Maria geboren. God heeft alles geschapen, en Maria heeft God gebaard. God, die alles gemaakt heeft, heeft Zichzelf gemaakt uit Maria en zo heeft Hij alles herschapen wat Hij gemaakt had. Hij, die alles uit niet heeft kunnen maken, heeft alles wat bezoedeld was, niet willen herstellen zonder Maria. God is dus de Vader van alles wat geschapen is, en Maria de moeder van wat "herschapen" is. God is de Vader, die alles gebouwd heeft, en Maria is de Moeder die alles herbouwd heeft. God heeft Degene voortgebracht die alles geschapen heeft, en Maria heeft Degene gebaard door wie alles gered werd. God heeft Degene voortgebracht zonder wie niets, op geen enkele wijze, zou bestaan, en Maria heeft Hem gebaard, zonder wie niets "goed" zou zijn. Waarlijk, de Heer is met u, want Hij maakt dat elk schepsel u zoveel verschuldigd zou zijn, zoals Hij!
H. Anselmus [1033-1109], Gebeden en Beschouwingen
Overwegen
Sedert Maria Boodschap, sedert de komst van God in ons vlees, baart Maria ons voor het eeuwig leven: daardoor is haar plaats in deze Vasten centraal, want "Degene die alles heeft kunnen maken, heeft niets, dat bezoedeld was, willen herstellen zonder Maria."
De vasten is er om ons te leren Fiat te zeggen, het "ja" van Maria. Het is het ja van ons doopsel, en tegelijk moeten wij ons dat ja voortdurend eigen maken, het ontwikkelen, het doen doordringen in al de uithoeken van ons bestaan.
Ongetwijfeld maakt een zekere vermoeidheid zich van ons meester op het einde van deze vasten. Keren wij ons tot Maria, verzekerd dat zij ons zal dragen tot het einde van onze inspanningen, zoals zij Jezus heeft vergezeld tot op het einde van zijn aardse weg.
Beslissen
Ik neem vandaag de tijd om een klein "Mariaal" bilan op te maken van mijn christelijk leven. Welke is de plaats van de Maagd Maria in mijn gebeden? Kan ik in enkele woorden mysteries, zoals de Onbevlekte Ontvangenis of de Ten Hemel Opneming uitleggen?
Vrijdag 15 april 2011: Waarom gebruikt de Kerk de vasten?
De dagelijkse ondervinding leert dat de verzadiging van het vlees de scherpte van de geest afstompt en dat een te overvloedige voeding de kracht van het hart vermindert. Het nut van het onderhouden van de vasten is de voornaamste reden van bestaan voor de vasten door de Kerk ingesteld. Wie verstaat er niet welke hulp ons komt van de vasten? Hij nodigt ons uit, niet alleen om het gebruik van voedsel te matigen, maar ook van alle vleselijke verlangens. Zo niet ware het overbodig om de honger te verdragen, en niet te verzaken aan een slecht verlangen, zich voedsel te ontzeggen, maar niet terug te keren van zijn zondige wegen. De vasten is lichamelijk, en niet geestelijk, als alleen het lichaam moet inleveren en alleen dat overblijft wat veel meer schade doet dan alle wulpsheid.
Waartoe dient het de ziel als meesteres te heersen naar buiten toe en naar binnen als slavin te dienen, te bevelen aan de ledematen van het lichaam en aan het recht te verzaken zelf vrij te zijn? Dan is het wel terecht dat zij dikwijls de opstand van haar dienares moet ondergaan, als zij de Heer de dienst niet verleent die ze Hem verschuldigd is.
Dus, terwijl de geest lichamelijk vast in voedsel, dat hij dan ook vaste in zijn ondeugden, en zijn zorgen en begeerten regelt volgens de wet van zijn koning.
H. Leo de Grote [+461], 8e sermoen over de vasten van de 10e maand
Overwegen
De Goede Week nadert. Laten wij de christelijke waarden samenvatten van de vasten, die in de Oudheid deze laatste dagen van de veertigdagentijd beheerste. Zelfs als de Kerk vandaag nog weinig oplegt terzake, waarom niet onze inspanningen hieromtrent opdrijven? Tot Pasen, zonder overdrijving, maar in het verlangen om dichter bij de Heer de voorbereiding van de vernieuwing van onze doopbeloften te beleven?
Lichamelijk vasten, wij zullen het ongetwijfeld gedaan hebben gedurende deze vijf weken, en wij zullen een zekere vrijheid hervonden hebben in onze eet- en drinkgewoonten.
Vooral geestelijk vasten, zoals Jezus in de woestijn. Laten we afstand nemen van de "wereldse zorgen en passies", als zij tegen Gods wet zijn, zeker, maar ook als zij ons van Hem weghouden, in een leven dat weinig verschilt van dat van de heidenen.
Beslissen
Schriftelijk maak ik nauwkeurig mijn programma voor de "Goede Week" op ik en voorzie er namelijk vastenoefeningen in, lichamelijk of niet. Voor wie redelijkerwijze niet kunnen vasten, is er de televisie-vasten, internet-vasten, sigaretten-vasten, alcoholvasten...
Zaterdag 16 april 2011: Geven of teruggeven
Wij hebben alles van God gekregen, zowel in de natuurlijke orde als in die van de genade, en wij eigenen ons alles toe, onze eigenschappen van geest en hart, onze talenten, onze wetenschap, onze deugden. Zelfs over de eigenschappen van ons lichaam zijn wij ijdel, alsof zij ons eigen goed waren. God heeft ons niets gegeven voor onszelf, zelfs niet ons bestaan. Hij heeft alles voor zichzelf gedaan, zegt de Schrift (Spr. 16,4), en Hij eist dat alles Hem teruggebracht wordt. Maar de geest van eigendom is zo in ons geworteld, dat het eerste gevoel dat opkomt in onze ziel is dat wij ons beschouwen als de eigenaars van wat wij enkel in leen hebben, zodat wij geloven dat wij ons ontdoen van ons bezit, wanneer wij God ermee loven, en wij heten dat een offer, terwijl het slechts een teruggave is.
Wij hebben dan ook veel moeite, zelfs bij nadenken, om te erkennen dat al wat er in ons is, en tot onze beschikking, aan God toebehoort, en om ons ervan te laten ontdoen, wanneer Hij oordeelt dat het van pas is dat Hij het terugneemt, of als Hij wil dat wij er aan verzaken, hetzij in de geest, hetzij in feite. Het schijnt ons dat men ons aan ons zelf ontrukt en wij moeten moeite doen om God niet van onrecht en dwingelandij te beschuldigen.
Jean-Nicolas Grou (1731-1803), Innerlijk v. Jezus en Maria, II,XLVIII
Overwegen
"Privaat Eigendom"... Is dat zo zeker? Beter dan "Privaat eigendom" te plaatsen aan de ingang van onze tuin, zouden we beter een bordje maken met "Toevertrouwde eigendom," door God toevertrouwd voor het gemeenschappelijk welzijn.
De aarde behoort aan alle Gods kinderen. Eigendom is een verantwoordelijkheid en een broederdienst, vooraleer het een recht is. Delen is de eerste van onze verantwoordelijkheden als eigenaar, en de basis van een christelijke visie op de maatschappij.
In plaats van te klagen over onrecht wanneer God ons het toevertrouwde domein terugneemt, moeten wij Hem danken omdat wij een dak boven ons hoofd hebben, terwijl wij dat niet meer verdiend hebben dan de clochard, die onder de bruggen slaapt.
Beslissen
Hoe zit het met mijn voornemen van 29.02? Bij dit einde van de vasten, heb ik waarschijnlijk een andere kijk op mijn rijkdommen en mijn manier om te consumeren. Ik zie ongetwijfeld dat ik veel meer kan delen dan ik dacht. Dan schenk ik een gift van betekenis om de miserie te lenigen, die ik ergens heb opgemerkt, of om een caritatief werk te steunen.
Palmzondag 17 april 2011. Op naar onze ontmoeting met de Heer
Komt, laten wij samen de Olijfberg beklimmen, Christus tegemoet, die vandaag juist terugkeert van Bethanië, om zich vrijwillig te offeren voor zijn eerbiedwaardige en zalige Passie, om het mysterie van ons heil tot zijn einde toe te vervullen.
Hij komt dus, en gaat weloverwogen op weg naar Jeruzalem, Hij, die uit de hemel is afgedaald voor ons, die in de diepten liggen. Maar Hij komt niet in zijn glorie, noch in feesten of ceremoniën. "Hij zal niet protesteren, niet roepen, men zal zijn stem niet horen". [Is. 42,2] Hij zal zacht zijn en nederig, Hij zal nederig zijn intrede doen, onder een arm voorkomen. Wat is er armer dan een ezel, nederiger dan een lastdier?
Laten wij dan met Hem optrekken, die zich naar zijn Lijden spoedt, en laten we doen zoals zij, die voor Hem uit lopen, niet zoals zij door op zijn weg olijftakken, mantels of palmtakken uit te spreiden, maar onszelf. Laten we onszelf voor Hem buigen, zo diep mogelijk, in nederigheid van hart en oprechtheid van geest, om het Woord te onthalen dat komt (Joh. 1,9), En dat God in ons ontvangen zou worden, Hij, die door niets kan bevat worden. Want Hij verheugt zich er over om zich zo aan ons aan te bieden, in al zijn zachtheid, Hij, die de Zachte is, Hij, die "boven de avondkim rijst", (Is 14,14) van ons vervallen menselijk bestaan, om met ons te komen wonen als een vriend, en ons te verheffen en met Zich mee te voeren.
H. Andreas van Kreta (660-740), Homilie voor Palmzondag
Overwegen
De Goede Week ontrolt zich voor de christen als een lange processie doorheen de heilige stad Jeruzalem. Van de triomfantelijke ontvangst van Palmzondag tot de miserabele graflegging van Goede Vrijdag volgen wij Jezus stap voor stap, ingaande op de gevoelens van Christus zelf, zoals Paulus ons uitnodigt in de eerste lezing van de Mis van deze dag.
Deze vernedering van God in de diepten van de zondige mens is de sleutel van ons heil. Christus geeft ons het leven en het licht terug, dat wij verloren hadden, en vernietigt één voor één al de gevolgen van de zonde in ons leven, al onze schrik, al onze onevenwichtigheid.
De Goede Week beleven onderstelt een ongeschonden wil om ons te laten doordringen door Christus, zoals wij verklaard hebben op de dag van ons doopsel, en zoals de trouwe beleving van deze week ons zal toelaten te herhalen in de Paasliturgie, die er de bekroning van zijn zal.
Belissen
In mijn missaal (zie 21.02) doorloop ik het essentiële van de liturgie van de Goede Week, en in mijn agenda noteer ik de ogenblikken waarop ik in de kerk zal zijn om eraan deel te nemen.
05-04-1979
Veertigdagentijd voor Krasselaars (deel 1]
Veertigdagentijd voor Krasselaars [deel 1]
In de leer bij de Heiligen
Eén tekst per dag om op te gaan naar Pasen
"O Jezus, Gij hebt gezegd dat, eens Ge boven de aarde zoudt verheven zijn, Ge alles tot U zoudt trekken. Vervul Uw belofte, trek ons weg van de schepselen en van onszelf om enkel nog aan U gehecht te zijn!
De liefde heeft zijn boog gespannen, ze heeft haar pijlen geslepen. Als ik U zie, de armen uitgestrekt en als gespannen aan het kruis, dan zie ik de boog van de liefde, maar waar is de pijl? Ah, ik zie hem gans in het midden, het is Uw Hart, totaal in vuur, met heilige vlammen. O Jezus, ik zie hem klaar om te vertrekken, deze liefhebbende pijl, hij heeft reeds een opening gemaakt in uw borst. O Jezus schiet hem, met al uw krachten en richt hem recht naar mijn armzalig hart, raak het maar eens goed met deze wenselijke slag, die het zou doen sterven aan zichzelf, om enkel nog voor U te leven !"
Werkwijze
Elke dag wijden wij tijdens deze vasten tien minuten aan ons toekomstig leven. Hiertoe zal iedere dag een tekst, ontleend aan de grote Christelijke tradities ons helpen om een aspect van de vasten te beleven:
Mediteren
Van Aswoensdag tot de eerste zondag van de Vasten: de Vasten ingaan
Iedere zondag volgen wij het thema van het Evangelie van de dag
Gedurende de Passieweek volgen wij stap voor stap Jezus in zijn Passie
Op de andere Vastenweken mediteren wij over de drie uitnodigingen van Jezus in het Evangelie van Aswoensdag:
van maandag en donderdag: "Als gij bidt..."
dinsdag en vrijdag: "Als gij vast..."
woensdag en zaterdag: "Als gij aalmoezen geeft..."
Praktiseren
Op het einde van onze overweging vormen wij een precies voornemen om concreet onze overweging te beleven.
Met dank aan de Gebedsgroep "Het Cenakel", Waregem Dr. Guy CLAES, Westvlaamse Medjugorje Bedevaarten Vertaling van de tekst: Hilaire Mestdag Oorspronkelijke titel van het boek: "Carême pour les Cancres, 2010. A l'Ecole des Saints." Auteur: Abbé Max Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-Sur-Indre
Woensdag 9 maart 2011: Aswoendag: Laten wij ons eindelijk bezig houden met onze zielen!
Ik spoor u aan, door de liefde van Christus onze Heer, die zichzelf voor ons gegeven heeft : leggen wij ons ernstig toe op de zorg voor onze ziel ! Moge de ijdelheid van ons vroeger leven een reden tot droefheid zijn, tot rouw ! En laten wij de tijd die ons rest gebruiken om te leven ter ere van God, van zijn Zoon Jezus Christus en van zijn heilige en aanbiddelijke Geest.
Laten wij niet langer blijven hangen in die luiheid en lafheid, uit schrik dat door het steeds verwaarlozen van de huidige gelegenheden en het tot later uitstellen van ons plan om goed te leven, wij verrast worden wanneer God ons nauwkeurig rekenschap zal vragen en wij, die ons niet hebben klaar gemaakt om voor Hem te verschijnen door goede werken, uitgesloten worden van de eeuwige geneugten van de Bruidegom. Dat er ons enkel rest onvruchtbare en nutteloze tranen te wenen omdat wij ons leven en onze tijd zo slecht gebruikt hebben, en dat wij spijt krijgen wanneer het geen zin meer heeft.
Dit is de gunstige tijd, zegt de Apostel, dit is de dag van het heil!" Tot wanneer zullen wij ongehoorzaam blijven aan Christus' gebod dat ons oproept voor zijn hemels Rijk?
H. Basilius van Caesarea [± 330-379], De grote Regels, Proloog
Overwegen
De Vastentijd herinnert er ons ieder jaar aan dat het christelijk leven een voortdurende bekering is. Wij hebben tot Christus ja gezegd op de dag van ons doopsel, maar er moeten nog zoveel dingen gedoopt worden in ons leven! Zoveel kleine "ja's" om de grote ja te bevestigen.
Luiheid, lafheid, verwaarlozing... Kortweg: krasselaars ! Wie onder ons herkent er zichzelf niet in ? Kleine of grote zondaars, wij hebben 40 dagen de tijd om ons doopsel onder handen te nemen !
Alleen de eerste stap kost moeite. Laten wij onmiddellijk beginnen. "Dit is de gunstige tijd, dit is de tijd van het heil !" Op vandaag Aswoensdag, nemen wij een echt besluit: Deze Vasten 2010 wordt een echte Vasten, en elke dag wijden wij voldoende tijd aan nadenken, bidden en handelen als leerlingen van Christus."
Beslissen
Nog voor middernacht beslis ik welk moment ik elke dag zal wijden aan de "Vasten voor krasselaars."
Donderdag 10 maart 2011: God klopt aan mijn deur
Terwijl wij hier beneden zijn, heeft God geen ander verlangen dan in ons hart te komen, en er te heersen, niet om zijn eigen geluk te bewerken [welke hulp van ons zou Hij daarvoor nodig hebben ?] maar om het onze te bewerken, niet alleen in de eeuwigheid, maar in dit leven. Het is immers zeker, zowel volgens de rede als het geloof en de ondervinding, dat er geen geluk is voor de mens buiten God. Wat doet God om ons dit geluk te geven ? Hij staat voortdurend aan de deur van ons hart. Hij klopt aan door de inzichten, de goede inspiraties, het berouw, om ons te brengen tot het zoeken van het goede, en het vluchten van het kwaad. Als we aandachtig zouden zijn, dan kwamen wij dikwijls tot inkeer, dan zouden wij opmerken dat Hij ieder ogenblik aanklopt, en als wij Hem niet horen, is het omdat wij ons niet in staat stellen Hem te horen.
Als men lang genoeg aanklopt, opent iemand de deur. God komt binnen. Hij neemt bezit van het hart. Hij vestigt er zijn rijk en Hij verlaat het niet meer, tenzij men Hem er wegjaagt. Hij grijpt de gelegenheid om binnen te komen gretig aan met een niet te vergelijken vreugde. Hij komt binnen met de schatten van zijn genade, vastbesloten ze alle mateloos aan de ziel te geven, indien deze even getrouw is als Hij vrijgevig is.
Jean-Nicolas Grou [1731-1803], Handboek van de ingekeerde zielen, Gods Leiding aan de ziel.
Overwegen
God verwachtte deze Vasten met gretigheid ! Zijn enig verlangen is waarlijk "in ons hart te komen en er te heersen", en wij zullen Hem toelaten en de deur van ons hart openstellen. Hij verlangt het nog sterker dan wijzelf, voor Hem als voor ons is de Vasten een tijd van geluk.
Hoe klopt de Heer aan onze deur ? Wanneer wij bewust worden dat die vreemdeling die wij kruisten in onze straat een broer is, wanneer wij weerstaan aan de drang om een onaangename opmerking te maken tegen een collega, wanneer de dorpsklokken luiden voor de Mis... God klopt 1000 maal per dag aan onze deur.
Laten we ten einde gaan van ons verlangen naar God. Laten we voor Hem de deur openen, "in ons hart keren." Laten we geen schrik hebben , noch van de waarheid, noch van de liefde. De Vasten is daar, om die deur wijd open te zetten.
Beslissen
Ik neem de tijd om alle kloppen van God op mijn deur op te merken : Die stakker, die ik deze morgen kruiste, en die ik liever vermeed, dat grootmoedig gebaar, waar ik getuige van was, dit inwendige ongemak toen ik een onschuldige liet beschuldigen... Wij krijgen 40 dagen om dit alles weer in orde te brengen.
Vrijdag 11 maart 2011: De Vasten die God Behaagt
Mijn God, Dit is een van onthouding en ontzeggen. Het is niets om te vasten van dat grove vlees dat het lichaam voedt, als men ook niet vast van alles dat als voedsel dient voor de eigenliefde.
Maar, mijn God, moet ik dan voortdurend vrezen die innerlijke vasten te breken door de vertroostingen die ik krijg ? Neen, mijn God, Gij verlangt die vrees niet, noch die ongerustheid. Uw geest is die van de liefde en de vrijheid, en niet die van vrees en slaafsheid.
Verre van ons, Heer, die treurige en vreesachtige braafheid, die zichzelf voortdurend opvreet, met steeds de weegschaal in de hand om de atomen te wegen, uit vrees die inwendige vasten te breken! Het is U beledigen als men met U niet eenvoudiger handelt, die strengheid is uw vaderlijk Hart onwaardig ! Gij wilt dat men U alleen bemint, dààrop slaat uw naijver. Maar als men U bemint, laat Gij de liefde vrij handelen, en Gij merkt wel wat er echt van die liefde voortkomt.
Ik zal dan vasten, God, mij onthouden van alles wat niet uw wil is, maar ik zal vasten uit liefde, in vrijheid en in de overvloed van mijn hart. Wee het bekrompen en in zichzelf verdroogde hart, dat alles vreest en daardoor geen tijd heeft om te beminnen en grootmoedig achter de Bruidegom aan te lopen !
Fénélon (1651-1715), Handboek v.d. Godsvrucht, Voor de Vasten.
Overwegen
Het woord "vasten" is verbonden met de vastentijd, vooral op vrijdag. Wij houden niet van onthouding, en begrijpen die niet. Laten wij dus liever spreken van voorkeur. Wij hebben zes weken om een evenwicht te scheppen in een leven, dat God voor alles kiest, en dat vraagt dat men alles wat met God concurreert, schrapt.
Anders gezegd : De liefde zal de motor zijn van onze vasten, en van al onze inspanningen in deze periode. Het komt er op aan de vrijheid te heroveren om te beminnen, om alles te doen in functie van God alleen.
De vasten is daar om onze "bekrompen en verdroogde harten" open te zetten. Het geheim daartoe is de liefde, en niet de vrees.
Beslissen
Ik zoek enkele hindernissen op voor mijn vrijheid om Jezus lief te hebben en Hem te volgen : De luiheid die mij belet een minimum van orde te hebben in mijn tijdschema, de gulzigheid, die mij teveel doet eten, de gramschap die mij onverdraaglijk maakt, enz... Bij deze hindernissen, zoek ik de meest uitgesproken, en ik zal er heel de vasten bijzonder over waken. En elke vrijdag evalueer ik mijn getrouwheid op dit punt over heel die week.
Zaterdag 12 maart 2011: Kiezen voor het ware geluk
Als gij naar een beetje gezond verstand hebt, begrijp dan dat gij gemaakt zijt tot Gods glorie en het eeuwig geluk. Dààr ligt uw doel, het centrum van uw leven, de schat van uw hart. Als gij uw doel bereikt, zult gij gelukkig zijn. Als gij ervan afwijkt, zult gij uzelf ongelukkig maken. Alles wat u er heen leidt, houd het voor goed, al wat er u van afkeert, is verkeerd. Voorspoed en tegenspoed, rijkdom en armoede, gezondheid en ziekte, moet men niet systematisch zoeken noch uit principe vluchten. Als zij dienen tot Gods glorie en tot uw eeuwig heil, zijn ze goed en wenselijk, zo niet zijn ze slecht, en te mijden.
Zeg daarenboven ook tegen uzelf dat God niet zo ver is voor wie Hem beminnen, dat Hij hen zelfs hier beneden onmetelijke vreugden verleent, hoger dan die, welke zich degenen verschaffen, die verliefd zijn op de schepping. Er staat geschreven : "Vind uw diepste geluk in de Heer en uw hartsverlangen vervult Hij." [Ps 37,4] En waar de H. Paulus zegt: "Dit vervult mij met troost en doet mij overvloeien van blijdschap bij al mijn wederwaardigheden" [2 Kor.7.4], bedoelt hij niet dat de moeilijkheden hem gelukkig maken en dat de smart hem bevalt, want doornen geven geen druiven, noch de bramen vijgen, maar hij laat verstaan dat God zijn vrienden, om hun smarten te lenigen, zo zuivere, zo zachte en diepe vreugden geeft, dat zij zonder enige vergelijking zijn met de aardse vreugden.
H. Robertus Bellarmino (1542-1621), De Opgang van de ziel naar God, 1e gr.6, en 2e gr.3
Overwegen
Als gij een beetje gezond verstand hebt, begrijp dan dat gij geschapen zijt tot Gods glorie". Dat weten wij wel, maar doen nochtans alsof wij het niet wisten. De vasten is er om ons leven opnieuw op orde te stellen. Het christelijk leven is geen optie, er is geen ander geluk mogelijk.
Omdat wij, sedert de erfzonde, een soort fataliteit ervaren om ons van God af te keren, willen wij ons wijsmaken dat Hij niet echt van ons houdt, dat Hij in elk geval te veraf is, dat christen zijn maar triestig is... De heiligen getuigen echter van het tegendeel, van de vreugde en het geluk die God geeft aan zijn vrienden, en dat niet als een beloning na de dood, maar reeds hier beneden, als het enige waarachtig geslaagde leven.
Besluiten wij onze intrede in de vasten, en worden wij volop bewust van de oproep die God ons zendt, tot ons geluk en het Zijne.
Beslissen
Ik eindig met mijn vastenprogramma op punt te stellen en bepaal het ogenblik van de dag om dat meer bijzonder uit te voeren, ik zoek de fouten, die moeten overwonnen worden, en beslis voor een bijzondere inspanning op een bepaald punt. En ik schrijf dat op, op een blad dat ik zowel avonds als 's morgens zal lezen.
Zondag 13 maart 2011: Eerste zondag van de vasten: Jezus beleeft in ons de Vasten.
Waarom zou de vasten van Christus niet gemeen zijn voor alle christenen? Waarom zouden de ledematen het Hoofd niet volgen? [1 Kol. 1.18]
Zo wij het goede van dit Hoofd ontvangen hebben, waarom de kwalen ervan niet verdragen? Willen wij de smarten ervan verwerpen, en toch de vreugden ervan delen ? Zo ja, dan tonen wij ons onwaardig één lichaam te vormen met dit Hoofd. Waarlijk, al wat Christus geleden heeft, is voor ons. Als wij lui zijn om met Hem samen te werken aan ons heil, waarin zullen we dan achteraf kunnen beweren met Hem verbonden te zijn ? Het is niet buitengewoon om met Christus te vasten, als wij later samen zitten aan de tafel van de Vader. Het is niet bijzonder dat de ledematen lijden met het hoofd, als zij zullen mee verheerlijkt worden. Gelukkig het lid dat in alles met dit Hoofd heeft meegewerkt, en het zal gevolgd hebben waar het ook ging [Ap. 14.4]. Anders, moest het gebeuren dat ervan afgesneden en gescheiden werd, dan zou het ook van de levensadem afgesloten zijn.
O, glorierijk en door alle eeuwen gezegend Hoofd, voor mij is U in alles aanhangen een goed, waarover ook de engelen zich met verlangen buigen [1 Petr.1,12] Ik zal U volgen waar Gij ook gaat : "Als Gij door het vuur gaat, zal ik niet van U gescheiden worden en ik zal geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij." Gij draagt mijn smarten en Gij lijdt voor mij, Gij, de Eerste, Gij gaat door de smalle doorgang van de Passie, om een brede toegang te bieden aan de leden die U volgen.
H. Bernardus [1090-1153], Sermoen 1 over de Vasten
Overwegen
De 40 dagen van de vasten leiden ons in de 40 dagen van Jezus' retraite in de woestijn, bij het begin van zijn openbaar leven. Onze vasten is vooreerst de Zijne, niet een simpele navolging, maar die vasten, die Hij in ons beleeft bij de genade van ons doopsel. Zo is ons gebed ook het Zijne, en ons broederlijk delen evenzo. Deze drie traditionele componenten van de vasten zijn een driedubbele vereniging met Christus, vermits christen zijn betekent lid zijn van het lichaam waarvan Hij het hoofd is.
Verenigd zijn met Christus doet ons gaan waar Hij gegaan is, of beter waar wij Hem doorheen gestuurd hebben. Als Hij de bekoring heeft gekend, de Passie geleden, is het omdat zijn trouw aan de zondaars, die wij zijn, langs daar moest gaan. Maar door het feit zelf, veranderen onze beproevingen van betekenis. Het zijn niet langer de simpele gevolgen van de zonde, maar de plaats van vereniging met Christus, waar wij zijn leven ontvangen.
Beslissen
Op deze zondag neem ik mijn missaal, en lees de uitleg over deze liturgische tijd. Heb ik geen missaal ? Dan bezorg ik mij er een vanaf morgen en voor vandaag kijk ik op internet. Er zijn zeer goed gemaakte sites over de christelijke vasten ! Heb ik geen internet ? Dan bid ik de rozenkrans!
Maandag 14 maart 2011: Waartoe bidden?
God weet wat wij nodig hebben, vooraleer wij het vragen. Waarom dan verplicht Hij ons het Hem te vragen ? Laten we begrijpen dat onze God en Heer niet wil dat we Hem onze wil willen leren kennen, vermits Hij die kent, maar Hij wil dat ons verlangen wordt bewogen door onze godsvrucht, zodat wij kunnen ontvangen wat Hij ons graag wil geven. Want wat Hij ons wil geven is zeer groot, terwijl onze capaciteit zeer klein is, en ons hart benepen. Daarom werd ons gezegd : "Zet uw hart wijd open! Doe niet zoals de heidenen !" Het komt erop aan meer te kunnen ontvangen, door met meer vertrouwen te vragen, sterker te hopen, en vuriger te verlangen.
Het is dus door het voortdurend verlangen van ons geloof, onze hoop en onze liefde dat wij zonder ophouden bidden. Maar op bepaalde ogenblikken richten wij ook tot God onze vragen in woorden, opdat die uitdrukkelijke gebeden uitnodigingen zouden zijn voor onszelf, zodat wij weten waar wij staan met onze verlangens, om ons aan te zetten om nog meer te verlangen. Ja, een vuriger verlangen heeft meer resultaat. Daarom dit woord van de Apostel : "Bid zonder ophouden" [1 Tes. 5,17], wat betekent: "Verlang zonder ophouden naar het zalige leven, wat niets anders is dan het eeuwige leven met Hem, die alleen de macht heeft het te geven.
H. Augustinus [354-430], Brief aan Proba
Overwegen
Laten wij, bij dit begin van de vasten, grote momenten van gebed vastleggen in onze dagen. Het leven van gebed is één met ons christelijk leven. Het geloof, de hoop en de liefde, dit is : Denken, weten en willen als christen, komen samen in één enkel verlangen naar God, dat zijn eenheid schenkt aan ons heel leven.
Het gebed is impliciet in dit verlangen. Het wordt expliciet in de momenten, waarin we trachten er ons beter bewust van de worden en onze godvruchtige praktijken [stil gebed, rozenkrans, een ogenblik bidden in de kerk...] zijn er voor deze bewustwording.
Dit verlangen, het is God zelf die het in ons opwekt, het is bovennatuurlijk. Maar het hangt van ons af om het vrij te maken in ons. Het is even waar te zeggen dat God alles doet in een christelijk leven, als zeggen dat Hij niets doet zonder ons. Hij moet God zijn, wij mensen. Er is enkel liefde in de wederkerigheid en de verantwoordelijkheid.
Beslissen
Ik bekijk zonder vergoelijken mijn gebedsleven. Hoeveel tijd heb ik er dagelijks aan besteed sedert zes maanden? Met welke regelmaat ? Kan ik zeggen dat ik altijd bewust ben van Gods aanwezigheid, of van mijn aanwezigheid bij Hem ?
Dinsdag 15 maart 2011: Waartoe dient het vasten?
De vasten is een uitstekende pedagoog. Vooreerst heeft hij weinig tijd nodig om al wie vast ervan te overtuigen dat de mens maar weinig voedsel en drank nodig heeft, en dat wij in 't algemeen slokoppen zijn, die meer eten en drinken dan nodig. Meer dan onze natuur vereist.
Vervolgens ontdekt of onthult de vasten al de ziekten van de ziel, al haar zwakheden, gebreken, zonden en passies. Juist zoals een slijkpoel. Van zodra men die begint op te ruimen, laat hij de slangen zien, en het vuil dat hij bevatte. Dan toont hij ons de noodzaak om terug te keren tot God, uit heel ons hart, om zijn barmhartigheid te zoeken, zijn hulp en zijn heil.
Tenslotte onthult de vasten elk slimmigheidje, elke list en sluwheid van de lichaamloze geesten, waaraan wij onderworpen waren, zonder ons ervan rekenschap te geven. Nu wij verlicht zijn door het licht van Gods genade, wordt hun list duidelijk, en daarom vervolgen zij ons nu kwaadaardig, uit wraak omdat wij hun wegen hebben verlaten.
Jan van Cronstadt [1829-1908], Mijn leven in Christus, Oosterse Spiritualiteit, Nr 27
Overwegen
Vasten heeft slechts zin binnen de christelijke opvatting over het evenwicht. Onze moderne maatschappij is structureel onevenwichtig, daar zij consumeren tot een goed-in-zich heeft gemaakt. "Wij eten en drinken meer dan nodig", en wij verliezen er ons onze vrijheid bij. De vasten moet ons toelaten om dit eerste onevenwicht te herstellen.
Dan zien wij dat die overmatige consumptie een vlucht is in het genot om ons gebrek aan geluk niet te zien, d.i. "al de ziekten van de ziel, al haar zwakheden, gebreken, haar zonden en passies". Alleen de liefde maakt gelukkig, en als ze niet zonder genot gaat, zoeken wij toch dat genot niet om het genot. De vasten moet ons toelaten om het genot weer op zijn plaats te zetten.
Deze evenwichten herstellen botst op onvermoede weerstanden. Zolang wij het niet geprobeerd hebben, achten wij onszelf bekwaam om de excessen van tafel of sigaret, of de TV op bestelling enz. tegen te houden. Daar ontdekken wij onze diepe medeplichtigheid met "onlichamelijke geesten" die ons in slavernij hielden zonder dat wij er ook maar aan dachten.
Beslissen
Ik overzie mij dag van gisteren. Wanneer ben ik slachtoffer geweest van die "onlichamelijke geesten", d.i. wanneer heb ik de dingen gedaan "om mijzelf te plezieren" zonder mij af te vragen of God dat wel wilde?
Woensdag 16 maart 2011: Waarom delen?
Het kort begrip van het geloof ligt besloten in deze woorden : "Wij hebben geloofd in Gods liefde voor ons." [1 Joh.4,16] Maar, als wij daaraan geloven, moeten wij Hem navolgen. Dit Hart van Jezus omhelst alle gelovigen. Het is daar dat we allen verenigd zijn om "volmaakt te zijn in de éénheid" (Joh.17,23). Het was het Hart dat sprak, toen Hij zei: "Vader, Ik wil dat mijn leerlingen met Mij zijn waar ook Ik ben" [Joh. 17,24]. Hij sluit daar niemand uit, Hij noemt ze allen zijn kinderen, en wij moeten elkander beminnen "in de innigheid van de liefde van die goddelijke Verlosser." [Fil. 1,8] Laten wij dan het hart hebben van Jezus Christus, een wijd open hart, dat niemand buiten zijn liefde sluit.
Het is uit die wederkerige liefde dat een ketting van liefde gevormd zal worden die zich vanuit Jezus' Hart zal uitbreiden tot in al de andere, om ze te verbinden en onschendbaar te verenigen. Laten wij die niet verbreken, aan geen enkele broeder weigeren binnen te komen in die heilige eenheid in Jezus Chrisyus' liefde. Er is plaats voor iedereen. Laten wij zonder vrees gebruik maken van de goede dingen, die zij ons verschaft , wij verliezen ze niet door ze aan de anderen te geven, maar wij zullen ze des te zekerder bezitten. Zij vermenigvuldigen zich voor ons met des te meer overvloed als wij verlangen ze edelmoedig te delen met onze broeders.
Laten wij dan beminnen in Jezus' Hart. "God is liefde, en wie volhardt in de liefde, blijft in God, en God blijft in hem." [1 Joh. 4,16]
Jacques-Bénigne Bossuet(1627-1704), Panygeriek van de Apostel Johannes
Overwegen
De christelijke zin van het delen is geestelijk en niet moreel. Het gaat er niet eerst om de goederen van deze wereld beter te verdelen, maar om relaties van liefde te leggen met onze broeders, en dat als eerste gevolg van onze kinderlijke verbintenis met Hem die onze Vader is en ook hun Vader.
Jezus' Hart bevat gans de liefde van de wereld. Het is door ons door Hem te laten beminnen, wat onze bekering tot Hem veronderstelt door gebed en vasten, dat wij op onze beurt liefhebbend worden zoals Hij, of beter in Hem liefhebbend worden. Dan komen wij in een "keten van liefde", die van Hem uitgaat en tot Hem leidt.
Die vasten zal ons helpen om relaties te bouwen van bovenmenselijke broederschap, en niet enkel van natuurlijke solidariteit, met onze naaste. Het zij echter reeds duidelijk dat die afhangen van de samenvatting van ons geloof: Geloven in Gods liefde voor ons.
Beslissen
Ik zoek welke miserie er is op minder dan vijfhonderd meter van mijn woonst, als ik in de stad woon, en vijf kilometer op de buiten, en waaraan ik iets kan verhelpen.
Donderdag 17 maart 2011: Beginnen bij het begin
Maar wat ik u bovenal vraag, is elke dag, voor alles, een kwartier 's morgens en 's avonds om samen met God te zijn, gemeenzaam en hartelijk. Ge zult mij vragen hoe ge zulk een gebed kunt doen. Ik antwoord dat ge dat uitstekend zult doen, als uw hart het doet. Zeg, hoe spreekt men tot de mensen die men liefheeft?Is een kwartiertje zo lang voor een beste vriend? Ziedaar de trouwe vriend die uw afwijzingen niet moe wordt, terwijl al de anderen u negeren, omdat gij met hen geen plezier meer kunt maken. Zeg Hem alles, luister vooral, keer dikwijls in uzelf om Hem daar te vinden.
Het rijk Gods is in u, zegt Jezus. Men moet het niet ver gaan zoeken, vermits Hij zo dicht bij ons is als wijzelf. Hij schikt zich in alles, Hij verlangt alleen uw hart, Hij wil geen "complimenten" van u, noch moeizaam bestudeerde betuigingen. Indien uw verbeelding wegdrijft, keer dan zachtjes terug naar Gods aanwezigheid, geneer u niet, maak van het gebed geen geestelijke inspanning, bekijk God niet als een meester die men slechts met gemaakte plechtigheid en schroom benadert. Uw gebed zal slechts volmaakt zijn, wanneer gij meer op uw gemak zijt met de echte Hartsvriend, meer dan met alle andere onvolmaakte vrienden op aarde.
Fénélon (1651-1715), Brieven over de Religie
Overwegen
Elke dag voor alles een kwartier nemen 's morgens en 's avonds. " Vriend-lezer, eerlijk : Als dat nog teveel is... !
Men is beschaamd om het te zeggen! Een half uur voor Hem die ons de eeuwigheid schenkt! En nochtans, de eerste stap in het gebed is de voornaamste : Het verloop van onze bezigheden stilleggen om ons tot Hem te keren, de verstrooiende loop van onze geest omkeren om in te keren, om Hem te onthalen. Ziedaar de eerste en fundamentele bekering van een leven dat begrepen heeft waar de bron van het Leven is.
Zeg en doe daarna wat gij wilt in het gebed. Het volstaat dat het gebed is, om goed te zijn. "Christus schikt zich in alles". Wij zijn het, die Hij bemint, niet ons gebed, dat slechts dient om Hem de deur te openen.
Beslissen
Wij zullen andere gelegenheden hebben tijdens deze Vasten om te spreken over de tijd, die elke dag aan gebed moet voorbehouden worden. Maar nu reeds : Laten wij het niet aan de spontaneïteit overlaten om ons gebed te organiseren. Vandaag nog bepalen wij op welk ogenblik wij er tijdens deze vasten aan zullen trouw zijn.
Vrijdag 18 maart 2011: Gebruiken of misbruiken?
Daar de eerste oorzaak van zonde de ongepaste aantrekking was voor voedsel, een van Gods gaven, wat zou er dan heilzamer zijn voor onze herwonnen vrijheid, dan zich te onthouden van zaken, die toegestaan zijn, als zij zich niet kon inhouden voor verboden zaken? Zeker, "elk schepsel Gods is goed, en geen enkel voedsel is te verbieden, als men het neemt met dankgebed" (Tim 4,4), maar wij zijn niet geschapen om, met schaamteloze en schandelijke hebzucht, al de rijkdommen van de wereld te begeren, alsof, wat toegelaten is te nemen, ook niet zou toegelaten zijn te laten.
God zij geloofd, die de mensen zoveel zaken en geschenken heeft gegeven tot hun gebruik. Maar de redelijke ziel moet weten dat er grotere genoegens zijn voor de geest dan voor het vlees. En als zij de H. Geest haar hoort zeggen : "Loop niet achter uw begeerten aan en houd u ver van uw lusten" [Sir. 18,30], dat zij dan de noodzaak moge verstaan om de deugd van matigheid aan te kweken door te weerstaan aan al wat de lichamelijke zinnen vleit. Door matigheid groeit de wijsheid van de innerlijke mens, terwijl de lusten van de uitwendige mens verminderen. Want als het vlees, dat tegen de geest begeert [Gal. 5,17], beheerst wordt door het geestelijk verlangen, dan komt de mens tot vrije gezondheid en heilige vrijheid, zo dat het vlees beheerd wordt door het oordeel van de geest, en de geest door de hulp Gods.
H. Leo de Grote [+461], 4e sermoen o. d. Vasten v. Pinksteren
Overwegen
De vasten stelt de wezenlijke goedheid van de schepping niet in vraag. De eerste bladzijde van de Bijbel zegt dat "God zag dat het goed was". Wat God ons echter ter beschikking heeft gesteld, hebben wij misbruikt: Dat is de zonde, en eens die zonde bedreven, voelen wij het gewicht van het dier in ons, dat ons aanzet om altijd meer te verbruiken.
Het drama is, dat waar het dier zijn evenwicht vindt door het instinct, de mens anders functioneert. In zijn geval leidt vrij toegeven aan zijn instinct tot zijn vernieling, zoals het voorbeeld van de dronkaard het toont. Het menselijk handelen veronderstelt dat " het vlees beheerd wordt door het oordeel van de geest, en de geest door Gods hulp".
De christelijke praktijk van de vasten gaat uit van deze geestelijke visie, anders zou ze niets meer zijn dan een hygiënische oefening.
Beslissen
Ik ga planmatig de uitvoering van mijn voornemen na, zoals voorzien vorige vrijdag, en desnoods besluit ik tot een preciezere inspanning om trouw te zijn aan mijn voornemen.
Zaterdag 19 maart 2011: God lijdt in deze wereld
God lijdt, en lijdt honger in deze wereld in al de armen. Hijzelf heeft gezegd : "Telkens als gij iets gedaan hebt aan een van deze, mijne kleinen, hebt gij het aan mij gedaan." (Mt. 25, 40) Bijgevolg, God, die in de Hemel zich verwaardigd te geven, wil op aarde krijgen. Wie zouden wij zijn, indien wij wel wilden krijgen wat God ons geeft, maar niet willen geven waar Hij vraagt ?
Ja, waar een arme honger lijdt, is Christus in nood, zoals Hijzelf gezegd heeft : "Ik had honger, en gij hebt mij niet te eten gegeven." Veracht dan de miserie van de arme niet, wilt gij zeker zijn van de hoop op vergiffenis voor uw zonden. Christus lijdt nu honger, broeders, Hij wil zelf honger lijden en dorst, in al de armen, en wat Hij krijgt op aarde, geeft Hij terug in de hemel.
Ik vraag het u, broeders, wat wilt, wat zoekt gij wanneer gij naar de kerk komt? Is het geen barmhartigheid ? Geef dus aardse barmhartigheid, en ge zult de hemelse krijgen ! De arme vraagt ze aan u, en gij vraagt ze aan God, de arme vraagt een stuk brood, gij vraagt het eeuwig leven. Geef aan de bedelaar wat gij wilt verdienen te ontvangen van de Heer. Hoor hoe Hijzelf zegt : "Geef, en u zal gegeven worden." (Lc. 6,38) Ik weet niet met welke onbeschaamdheid gij zoudt willen krijgen wat gij weigert te geven! En zo, als ge naar de kerk komt, breng aalmoezen mee voor de armen, om het even wat, volgens uw vermogen.
H. Césaire v. Arles [470-543], Sermoen 25,1
Overwegen
Jezus heeft zich vereenzelvigd met de arme. De arme is niet zoals Christus, hij is Christus. Men kan absoluut geen christen zijn zonder naar de armen toe te gaan.
Ons hart heeft slechts één deur. Als ze gesloten is voor de arme, is zij het voor Christus. En het is door die enige deur dat de liefde uit- en ingaat, de liefde die men geeft en die men ontvangt. Het een gaat nooit zonder het andere.
"Als gij naar de kerk komt...": laten wij het delen beleven als een deel van ons gebed, van onze relatie tot Christus, en niet volgens een beminnelijke "leken"-weldadigheid.
BeslissenOnder de miseries die ik verleden donderdag heb opgespoord, zoek ik er een uit, die ik wil verhelpen in deze vasten : Het kan materiële hulp zijn, het kan gegeven tijd zijn, hernieuwde relaties... in elk geval kies ik een vorm van hulp die zich niet beperkt tot één gelegenheid, maar die al deze vastenweken meegaat.
Eenmaal dat beslist, vul ik dat aan bij het blad dat ik heb aangelegd op 20 februari.
Zondag 20 maart 2011: Tweede zondag van de Vasten: Jezus, ons Licht
Christus nam alleen Petrus, Johannes en Jakobus mee naar de hoge Thaborberg, en "Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd". (Mt. 17, 1-2) In andere woorden: Terwijl ze naar Hem keken. Wat betekent "van gedaante veranderd", vraagt Chrysostomus, de grote theoloog. Dat betekent dat Hij hen iets van zijn godheid openbaarde, volgens zijn goeddunken, en dat Hij aan zijn leerlingen God liet zien, die in Hem verbleef.
En terwijl Hij bad, zegt Lucas, "Zie, Hij veranderde helemaal van uitzicht" [Lc.9,29], terwijl Mattheus schrijft: "Hij werd schitterend als de zon" [Mt. 17,2]. Hij zegt: "als de zon", niet opdat wij dat licht zouden opvatten als het waarneembare licht, maar opdat wij dit zouden begrijpen : Wat de zon is voor hen die leven en waarnemen volgens de zintuigen, is Christus als God, voor hen die leven en waarnemen volgens de geest.
Het is terwijl Hij bad, dat Hij zo schitterde en dit mysterieuze licht openbaarde aan de uitverkoren leerlingen en aan de oude profeten. Hij toont ons zo dat het gebed dit gelukzalige visioen voortbrengt, en leert ons dat wij moeten gelijkvormig zijn aan God door de deugd, en met Hem verenigd in de geest, om er te kunnen van genieten. Het visioen wordt gegeven en is zichtbaar voor allen die, door de toeleg op de goede werken en het oprechte gebed, zich voortdurend naar God bewegen.
H. Gregorius Palamas (1296-1359), Homilie 34
Overwegen
De Gedaanteverandering van Jezus is een voorafspiegeling van zijn verschijning in de glorie van zijn Verrijzenis, en laat de apostelen voor één moment de ervaring meemaken, die zij met Pasen zullen beleven.
Deze perceptie van Jezus in zijn goddelijke identiteit veronderstelt effectief de goddelijke verlichting, de genade, zelfs indien de ervaring, die zij meebrengt niet noodzakelijk de intensiteit heeft, die de getuigen van de Gedaanteverandering hier ondervinden. Ons geloof is nochtans de vrucht van dezelfde genade, en het laat ons toe met zekerheid en kracht vooruit te gaan in het christelijk leven.
Maar het geloof beperkt zich niet tot een theoretische kennis van Christus : "Men moet aan God gelijkvormig worden, en één met Hem", opdat zijn licht zou schitteren in ons verstand en in ons hart. Heel de pedagogie van de vasten is daar om ons geloof te versterken, door ons nog meer naar dit licht te keren.
Beslissen
Op deze dag, waar God zijn apostelen roept om zich met Hem terug te trekken op de berg, neem ik een tijd van stil gebed, waarbij ik het evangelie van de Gedaanteverandering zal overwegen.
Maandag 21 maart 2011: Ik verveel mij met bidden
De H. Franciscus van Sales zei dat, indien wij in ons gebed niets anders deden dan de verstrooidheid en de bekoringen te verdrijven, dit gebed goed gedaan zou zijn. Tauler zegt zelfs dat wie volhardt in het gebed, spijt de dorheid, God hem meer genade schenkt dan wie veel bidt met veel gevoelige devotie. Pater Rodriguez spreekt over iemand, die, in 40 jaar oratie, nooit enige troost heeft gevonden, maar op de dagen dat hij ze deed, voelde hij zich vol kracht om de deugden te beleven, terwijl, wanneer hij het gebed naliet, hij zulke zwakheid voelde dat hij niets goeds kon doen. De H. Bonaventura en Gerson zeggen dat velen God beter dienen zonder de ingetogenheid die zij verlangen, dan wanneer zij die hadden. Dan leven zij waarlijk met meer toeleg en nederigheid, terwijl zij anders in ijdelheid konden verzeilen, en lauw worden bij het denken dat zij reeds bereikt hadden wat zij zochten. [vervolg donderdag]
H. Alfons van Liguori [1698-1787], Over de Gelijkvormigheid aan Gods wil
Overwegen
Wij keren steeds terug naar de grondtekst van de H. Augustinus van verleden maandag : Het gebed is er niet om God te veranderen, maar om onszelf te veranderen. Hoe meer het "weerstand biedt" in ons, des te meer dwingt het ons om uit onszelf te treden, hoe minder het sentiment bevat, des te meer het ons geloof verdiept.
Het gaat er niet om moeilijkheden te zoeken, of dorheid in het gebed. Wat van ons afhangt is de trouw. De rest is Gods zaak zelf. En twijfel er niet aan : Hoe minder de zaken van ons afhangen, hoe meer ze van God afhangen, in het gebed zoals overal. En hoe meer zij van God afhangen, hoe meer zij ons naar God voeren, indien wij ze nemen zoals Hij ze ons geeft.
De ondervinding leert dat de getrouwheid in het gebed gepaard gaat met een algemene vooruitgang in de trouw aan heel ons christelijk leven. Het is wel het bewijs dat onze vermogen om God te ontvangen vermeerdert, zoals de H. Augustinus het ons zegt.
Beslissen
Waar sta ik, met mijn besluit van verleden donderdag ? Nu ik de momenten van gebed in mijn dag heb vastgelegd, mis ik misschien een plaats. De beste plaats is waar ik het minst gestoord word, thuis of elders, waar het meest stilte is, en zo mogelijk een aantrekkelijk kader : Voor een kruisbeeld, een icoon van de H. Maagd, of een beeld dat ik graag heb...
Dinsdag 22 maart 2011: Van Vasten naar Delen
De vasten lijdt honger en dorst, als men hem geen liefde te eten en geen barmhartigheid te drinken geeft. De vasten lijdt en bezwijmt, indien hij zich niet kleedt met aalmoezen, zich niet bedekt met het kleed van het medelijden. Wat de lente is voor de aarde, is barmhartigheid, zo weten wij, voor de vasten. zoals de lentebries de veldplanten laat bloeien, zo doet de barmhartigheid alles voortbrengen wat gezaaid werd door de vasten, en maakt het heel zijn kracht vruchtbaar in een hemelse oogst.
Wat de olie is voor de lamp, is de liefde voor de vasten. Het licht van de lamp voedt zich met het vet van de olie, en hoewel het weinig verbruikt, volstaat het om vrolijk heel de nacht te verlichten. Zo doet de liefde de vasten schitteren en doet ze volop het licht stralen van de matigheid. Wat de zon is voor de dag, weet dat de aalmoes dat is voor de vasten. Zoals de schittering van de zon klaarte geeft aan de dag en al de duisternis van de nacht verdrijft, zo geeft de aalmoes zijn heiligheid aan de vasten, en verdrijft door het licht van de naastenliefde de nacht van de begeerlijke winzucht. Kortom, wat de ziel is voor het lichaam, is de edelmoedigheid voor de vasten.
De vasten is sterk, hij overwint en triomfeert wanneer hij strijdt onder de bevelen van het medelijden. Barmhartigheid en liefde zijn de vleugels waarmee de vasten opvliegt en ten hemel verheven wordt, en zonder dewelke hij op de aarde blijft en zich zwaar voortsleept.
H. Petrus Chrysologos (380-450), Sermoen 8
Overwegen
Een veel voorkomende neiging is het om de vasten te bekijken op het morele plan [men moet toch de tucht aanleren!] terwijl de christen hem beleeft op het geestelijke plan : De vasten heeft slechts waarde omdat hij de vasten is van Christus, en dus slechts te zien heeft met zijn liefde.
Zeker, de vasten herstelt ons in het natuurlijk evenwicht (zie 23.2), maar het evenwicht van de mens is bovennatuurlijk [zie 26/2]. De mens vindt evenwicht in de liefde, waarvan de uitdrukking concreet uitloopt op delen en aalmoezen geven.
Moet men veel of weinig eten ? Gij zult het evenwicht vinden als gij eet wat moet opdat God boven alles geliefd zou zijn, en uw broeders zoals gij zelf. Op die weg veronderstelt een overdaad rechttrekken [en niet alleen in voeding] dat gij u wettige dingen ontzegt. In het perspectief van de naastenliefde, is de herwonnen vrijheid echter altijd de vrijheid om te beminnen.
Beslissen
Ik maak een kleine boekhoudkundige balans op van wat mijn "excessen" mij kosten : Uitgaven voor voeding, enkel om mezelf te plezieren, uitgaven voor verzet, lectuur, tabak, snoep, 'n mooie wagen... En ik evalueer wat ik zou kunnen investeren in medelijden en delen, terwijl ik een evenwichtiger leven leid.
Woensdag 23 maart 2011: Elk mens in beminnelijk
"Wie Mij bemint, zegt de Heer, zal mijn geboden onderhouden. Nu is mijn gebod dat gij elkaar bemint." Wie dus zijn naaste niet bemint, onderhoudt het gebod niet, en kan dus de Meester niet liefhebben.
Gelukkig de mens, die alle mensen gelijk kan beminnen!
Wie God bemint, heeft ook zijn naaste lief, zonder reserve. Hij is niet in staat om zijn rijkdommen te behouden, hij schenkt ze zoals God schenkt, en geeft aan elk wat hij nodig heeft.
Hij, die, waar hij aalmoezen geeft, God wil nadoen, maakt geen onderscheid tussen goeden en slechten, eerlijke of oneerlijke mensen, van zodra zij maar in nood zijn. Hij geeft gelijk aan allen, volgens hun noden en in zijn goedheid beklaagt hij de zondaar, maar verkiest de goeden boven de slechten, om hun goede wil.
God, van nature goed en zonder passie, bemint alle mensen gelijk, het werk van zijn handen, maar Hij roemt de rechtvaardige, omdat Hij met hem intiem verenigd is door de wil, en in zijn goedheid heeft Hij medelijden met de zondaar, en beleert hem in dit leven om hem te bekeren. Zo bemint de goede mens, zonder passie, door zijn wil evengoed alle mensen, de goeden om hun natuur en hun goede wil, en de slechten om hun natuur en omwille van dit medelijdende erbarmen, zoals voor een dwaas, die vertrekt in de nacht.
H. Maximus de Belijder (580-662), Centuries sur la Charité, 1, 16-25
Overwegen
De wijsheid van de oude monniken in de woestijn, van wie Maximus erft, bekijkt ieder mens met een religieuze blik, en plaatst onmiddellijk de sociale actie op het plan van de vereniging met God : "Wie het gebod niet onderhoudt, kan de Meester niet liefhebben."
Vooraleer hij goed of slecht is, is de mens een mens, en als zodanig is hij, voor de gelovige, Christus. Zeker, men helpt de goeden en de slechten niet op dezelfde manier, maar beiden moeten het voorwerp zijn van onvoorwaardelijke liefde, want de mens is "goed van nature". Dat is de sleutel van de christelijke sociale bekommernis.
Ja, zelfs de slechten zijn beminnelijk, en voor wat ons aangaat, laten wij voor hen meer medelijden hebben dan haat, waarom hem slechter behandelen dan een dwaas?
Beslissen
Ben ik soms niet racistisch? Een macho? Feministisch? Een integrist? Progressief? Groet ik even aandachtig mijn buur uit de mooie wijken en die arbeider-immigrant? Maak ik geen grapjes over zijn onhandigheid? Sta ik welwillend tegenover de andere gelovigen van mijn parochie? Anders is er vandaag werk aan de winkel, om de situatie recht te zetten!
Donderdag 24 maart 2011: De Bekoringen belagen mij ...
[vervolg van maandag 1 maart]
Wat men zegt over de dorheid, geldt ook voor de bekoringen. Wij moeten zo handelen, dat wij die vermijden, maar indien God wil of toelaat dat wij bekoord worden, het zij tegen het geloof, of de zuiverheid, of eender welke deugd, dan moeten wij niet klagen, maar ook daarin ons onderwerpen aan de goddelijke wil. Tot de H. Paulus, die bad om bevrijd te worden van de bekoringen tegen de zuiverheid, antwoordde de Heer: "Mijn genade is u genoeg!"
Hetzelfde voor ons! Als wij zien dat God ons niet verhoort als wij bidden om ons te verlossen van een of andere pijnlijke bekoring, moeten wij Hem zeggen : "Heer, 't Is aan U om te zien, laat toe wat U belieft, uw genade is mij genoeg, help mij alleen om die nooit te verliezen !" Niet de bekoring, maar het toegeven er aan, doet de goddelijke genade verliezen. Als wij ze terugdrijven, houden de bekoringen ons in een grotere nederigheid. Zij bezorgen ons meer verdiensten en doen ons vaker beroep doen op God. Zo weerhouden zij ons ervan Hem te beledigen, en zij verenigen ons meer met zijn heilige liefde.
H. Alfons van Liguori (1696-1787) Over de gelijkvormigheid aan Gods Wil
Overwegen
Wij hebben besloten om een echte vasten te houden, wij leggen ons trouw toe op het gebed... En, in de plaats van de heiligheid die wij verhoopten, overkomen ons een massa bekoringen, vooral tijdens het gebed!
Dat fenomeen is zeer klassiek! Vooreerst zal de bekoorder ons niet laten ontsnappen zonder iets te doen! En dan, het is wanneer het licht verschijnt dat men klaar ziet: De hel is bevolkt met onbewuste zielen. Wees dus blij : het is het Licht dat verschijnt!
De bekoring is niet de zonde, maar weerstand tegen de zonde. Herinneren we ons de eerste zondag van de Vasten : Het is Jezus, die in ons de strijd van de Vasten voert. "Als wij lui zijn om met Hem samen te werken aan ons heil, waarin zullen we dan achteraf kunnen beweren met Hem verbonden te zijn?"
Beslissen
Men vecht het best tegen de bekoringen door er niet op te letten, dit is : Zich meer om Jezus te bekommeren dan om de bekoorder. Concreet : Ik hecht me aan een strikte trouw aan mijn gebedsvoornemens, zonder ongerustheid over mijn innerlijke turbulenties!
Vrijdag 25 maart 2011: Kleine en grote offers
Er zijn er, die kruisen vragen, en het lijkt hun, alsof de Heer er hun nooit genoeg zal geven om hun vurigheid te voldoen. Ik vraag er geen enkel. Ik verlang alleen mij gereed te houden om die te dragen die zijn goedheid mij zal zenden, zo geduldig en nederig als ik kan.
Liever droeg ik een klein strooien kruis, dat men mij op de schouders legde zonder mijn keuze, dan er een te gaan kappen in het bos met veel werk, en het achteraf met grote moeite te dragen. Ik zou denken, naar waarheid, aangenamer te zijn aan God met dat strooien kruis, dan met datgene wat ik mij zou gemaakt hebben met veel moeite en zweet, omdat ik dat met meer voldoening voor mijn eigenliefde zou dragen.
Die eigenliefde die van zulke uitvindsels houdt, laat zich veel te weinig leiden en besturen, in eenvoud en dat is wat ik u het meest toewens.
Heel eenvoudig doen wat men ons opdraagt, of vanwege de regels of constituties, of door de oversten, en ons voor de rest rustig houden, zo dicht bij God als wij maar kunnen.
H. Franciscus van Sales [1567-1622], Echt geestelijk Onderhoud
Overwegen
Het is gemakkelijker om vrijwillig te vasten, dan om geen eten te hebben. Zonder iets af te doen van wat de heiligen onssedert het begin van de vastentijd zeggen over de vasten, laten we niet vergeten dat het doel van de vasten een volmaakte soepelheid is in de handen van God. En in dat opzicht zijn de verstervingen, ontberingen en andere offers, die ons opgelegd worden werkzamer dan degene die wij kiezen.
Na deze eerste vastendagen zijn wij misschien fier op onze prestaties... Op het einde van de vasten zullen wij zien of het gaat om prestaties volgens Gods hart. De echte heiligheid is niet deze, die men zelf maakt, maar die Hij ons geeft.
Dus, wij doen ons best, wij ontzeggen ons de dingen om ons natuurlijk en bovennatuurlijk evenwicht te herstellen, maar onze grootste inspanning gaat naar het aanvaarden van de duizend beproevingen, die de Heer ons dagelijks op onze weg brengt, en die iets zijn van zijn groot Kruis.
Beslissen
Ik spoor enkele beproevingen op, die mij vandaag zullen overkomen, en in de plaats van ze te keer te gaan, zal ik ze met vreugde beleven, vermits het gaat om Jezus, die mij uitnodigt om zijn Kruis te dragen. En ik vergeet niet na te gaan hoe het staat met mijn voornemens van 19 en 26 februari.
Zaterdag 26 maart 2011: Wanneer men niets te geven heeft ...
Er is in deze communiteit een zuster, die het talent heeft om mij in alles te mishagen : Haar manieren, haar spraak, haar karakter schenen mij zeer onaangenaam. Het was nochtans een heilige non, die aan de goede God zeer aangenaam moet zijn. Zo wilde ik niet toegeven aan de natuurlijke afkeer voor haar en ik zei tot mezelf dat de liefde niet moest bestaan in gevoelens, maar in de werken. Ik heb er mij dan erop toegelegd om voor die zuster alles te doen wat ik zou doen voor wie ik het meest bemin. Ieder keer dat ik haar zag, bad ik de Heer voor haar, en bood Hem al haar deugden en verdiensten aan.
Ik voelde wel dat dit Jezus beviel, want er is geen enkele kunstenaar, die er niet van houdt geprezen te worden voor zijn werk. En Jezus, de Kunstenaar van de zielen, is gelukkig wanneer men niet bij het uiterlijk blijft staan, maar doordringt tot het intieme heiligdom dat Hij zich verkoren heeft om er te verblijven, en er de schoonheid van bewondert. Ik was niet alleen tevreden met veel te bidden voor haar, die mij zoveel strijd gaf, ik trachtte haar alle mogelijke dienst te bewijzen en als ik bekoord werd om haar onaangenaam te antwoorden, vergenoegde ik mij om haar mijn mooiste glimlach te geven en ik trachtte het gesprek te keren, want er staat in de Navolging dat men beter elk in zijn gevoel laat, dan te blijven tegenspreken.
H. Theresia van het Kind Jezus (1873-1897), Geschiedenis van een Ziel
Overwegen
Over 't algemeen verkiezen wij een check uit te schrijven om ons te ontdoen van een vervelend mens, eerder dan hem te verdragen. En wij denken dat wij edelmoedig zijn geweest, waar wij alleen een egoïst waren, een rijke egoïst?
Liefhebben, dat is niet doen, het is aanvaarden wat men ons aandoet, het is een relatie aanvaarden. Het is niet investeren, maar geven, tijd, aandacht... kortweg: zich geven.
Wanneer iemand ons dan verveelt, blijven wij niet bij het minimum, een vastenglimlachje, maar "mijn liefste glimlach". Die aalmoes is veel andere waard!
Beslissen
Ik zoek iemand voor wie ik weinig sympathie heb, en tracht om discreet er vandaag toch bijzonder vriendelijk tegen te zijn.
Zondag 27 maart 2011: Derde zondag van de Vasten: Waarom is er zoveel miserie in de wereld?
Indien God ieder mens van alle miserie kan bevrijden, waarom doet Hij het niet, Hij is toch "de Vader van de barmhartigheid" ? (2 Kor. 1,3) Vanwaar in de wereld al die vele miseries, onder het bewind van de "Vader der barmhartigheid" ? God kan ongetwijfeld alle miserie wegnemen, maar dan volgens het plan van zijn wijsheid. Nu beschouwt de goddelijke wijsheid het als een daad van barmhartigheid om deze of die ellende niet weg te nemen, om de weg te bereiden voor groter barmhartigheid.
De Apostel vroeg tot driemaal toe om hem de doorn in het vlees weg te nemen en hij werd niet verhoord, omdat de deugd zich volmaakt in de zwakheid [2 Kor.12,9]. God liet Lazarus de miserie van zijn armoede en zijn zweren, om hem met meer barmhartigheid door de engelen te laten dragen in de schoot van Abraham.
[Lc. 16,19]
In onze ballingschap zijn daarom de twee stellingen te gelijkertijd waar : De aarde is vol miserie, want de zonden zijn grote miseries, en de aarde is vol barmhartigheid, want de bekering van de zondaars, en de andere weldaden van God, zowel geestelijke als tijdelijke, zijn de oneindige barmhartigheden van God, onze Schepper.
H. Robertus Bellarmino [1542-1621], De Opgang van de Ziel naar God, 14e graad, 1
Overwegen
Het kwaad zal altijd een schandaal zijn, of anders was het geen kwaad meer! En tenslotte : God moet er verantwoordelijk voor zijn. Kan men dan nog spreken van de "goede" God?
Het kwaad is geen "anti-goed", maar een afwezigheid van goed. Daarom is het verbonden met de zonde, waarvan het gevolg is dat het onze blik vervalst. In de grond noemen wij "kwaad" wat ons niet bevalt, zonder ons af te vragen of het probleem niet bij ons ligt, eerder dan in die situaties die ons niet aanstaan.
De eerste bladzijde van de Bijbel leert ons de fundamentele goedheid van wat bestaat. De echte vraag is terug te keren naar deze werkelijkheid, ons te bekeren. God wacht met geduld tot wij onze ogen openen, zoals het evangelie van deze dag ons toont. De vastentijd is daar voor deze bekering.
Beslissen
Liever dan mij vandaag te beklagen over mijn gezondheidsproblemen, familiale problemen of die op het werk, enz... zal ik al het positieve in deze situaties ophalen, en trachten om er Gods uitnodigingen in te vinden om te leven volgens het Evangelie.
Maandag 28 maart 2011: Bidden opent ons de ogen
Gij blijft teveel omzien naar uw zwakheden, die u ontmoedigen en uw vrede verstoren. Wilt gij die vrede terugvinden, wees dan tevreden met de onderzoeken die men u aanraadt, en buiten de tijd die men u heeft aangeduid om over uw zonden na te denken, amuseer u niet met de gedachten aan u zonden, die terugkeren. Geloof mij, gij moet niet zoveel bezig zijn met uw miseries.
De zonde is een basiliscus, die zo giftig is dat hij met één blik doodt, tenzij gij uw tegengif altijd bij de hand hebt, uw goddelijke Jezus. Uw ziel, beeld van God, is geschapen om de werken van God zelf uit te voeren, en om Hem na te doen in zijn daden. Welnu, God houdt er niet van de zonde te zien. Daarom bedekt Hij ze, zoals de Schrift zegt, dit wil zeggen dat Hij ze vernietigt en ten gronde richt om ze niet te zien in ons. En juist daarom is Hij mens geworden, en plaatst Hij voor de ogen van zijn Vader een wolk van bloed, opdat Hij onze natuur, verenigd met de goddelijke natuur, zou omhullen en aan Gods ogen het zicht van onze zonden onttrekken, en alleen onze goede gesteldheid laten zien.
Denkt gij in uw ziel een slechte grond te hebben, die even groot is als de goedheid van God, die oneindig is in zijn oorsprong, in zichzelf en in haar gevolgen?
Jean-Jacques Olier [1608-1657], Brief 126
Overwegen
De vooruitgang in het gebed doet de zonde in ons leven meer te voorschijn komen, ten gevolge de wet, die we verleden donderdag hebben vermeld : Het is Gods licht dat onthult wat verborgen is. Moge de basiliscus [fabeldier dat doodt door zijn blik alleen], ons niet ontmoedigen, integendeel : De demonen kunnen zich niet meer verbergen, en komen naar buiten!
En zodra onze demon aan het licht komt, verzwindt hij. De prins der duisternis verdraagt geen licht. Vandaar dat God onze zonden niet méér ziet dan dat de zon de duisternissen ziet : Het volstaat dat Hij er is opdat zij verdwijnen. God ziet ons en bemint ons, niet wat wij doen.
Onze meest fameuze zonde, dat is de lege schaal van de liefde. Laten we dan niet bang zijn van de leegte, God zal ze vullen! Beslissen
De vasten, tijd van boete, voert ons langzaam, naargelang wij bewust worden van de zonde en haar gevolgen in ons leven, naar het sacrament en de verzoening, dat wij bij het naderen van Pasen zullen krijgen. Het ware betekenisvol om die tijdens de goede week te beleven. Laten wij ons nu reeds informeren over de voorziene vieringen in onze parochie of de religieuze gemeenschap die wij bezoeken, zodat wij die niet haastig en slecht voorbereid ontvangen, maar zo mogelijk tijdens een deugdelijke liturgie.
Dinsdag 29 maart 2011: Waarom zich dingen ontzeggen?
God bemint u, en zegt u : "Vraag wat gij wilt." Wat zult gij Hem vragen? Houd u niet in, laat uw gierigheid Vooruit, geen rem op uw hebzucht! Het is niet eender wie, maar de almachtige God, die u zegt te vragen wat gij wilt. Houdt gij van grondbezit? Vraag heel de aarde, en dat al wie er geboren worden uw slaven zijn en uw boeren. En als gij heel de aarde hebt, vraag dan de zee, zelfs als gij er niet kunt wonen, de vissen kunnen dat beter! Tenzij gij de eilanden hebt! Meer nog! Vraag Hem de hemel. Zelfs al kunt gij niet vliegen, breid uw begeerte uit tot het firmament, zeg dat de zon u toebehoort, de maan, de sterren, vermits Degene die alles gemaakt heeft u zegt : "Vraag maar op. Gij zult nochtans niets kostbaarders vinden, niets beters, dan Hem, die alles gemaakt heeft. Vraag het Hem, vraag Hem Hemzelf, en in Hem en door Hem zult gij alles hebben wat Hij gemaakt heeft. Ja, alles is kostbaar, want alles is mooi, maar wat is schoner dan Hijzelf? Alles is sterk, maar wat is sterker dan Hijzelf? En Hij wil niets liever geven dan Zichzelf.
Als gij beters vindt dan Hem, vraag het dan, maar iets anders vragen, ware Hem beledigen en te gelijkertijd uzelf schade berokkenen. Het ware kiezen voor wat Hij allemaal gemaakt heeft, boven Hemzelf, die het alles gemaakt heeft, en die Zichzelf aan u wil geven.
H. Augustinus [354-430], Over ps. 34,12
Overwegen
Een christen houdt zich niet in, hij verkiest: "Indien gij iets beters vindt dan Hem die alles geschapen heeft, vraag het". De geestelijke vooruitgang ligt niet in het verzaken, maar in het overtreffen. Door mens te worden, maakt God het de mens mogelijk om God te worden. Minder willen dan dat, is niet menswaardig.
Heel de vastenweg is er om ons verlangen open te rekken, om te laten springen wat de toegang tot onze ziel verspert en God belet er zich in te storten. Een kleine stuw kan een stroom tegenhouden. Dikwijls genoeg worden wij tegengehouden door onbenulligheden in ons groot christelijk avontuur : Mijn klein comfort, mijn zwakke gezondheid, mijn kleine genoegens...
Laten we erkennen : Wat wij ons ontzeggen, onze verstervingen, onze vasten vragen maar weinig heldenmoed. Maar, goed geplaatst aan de voet van de stuwdam, zijn het de springstoffen, die hem kunnen doen springen.
Beslissen
Ik zoek in mijn leven een gehechtheid op, die een dam legt tegen het binnenkomen van de Heer. En zonder uitstel leg ik er een staaf dynamiet tegenaan !
Woensdag 30 maart 2011: Vergeven is ook nog geven
Vader, vergeef het hun!" Wanneer men die bewonderenswaardige woorden hoort, vol tederheid, vol liefde, vol vrede en sereniteit, wie zou dan niet onmiddellijk zijn vijanden hartelijk omhelzen. Welke liefde, welke tederheid kunt gij nog toevoegen aan dit gebed?
En nochtans deed de Heer nog meer. Niet alleen smeekte Hij, Hij wilde nog verschonen. "Vader, bad Hij, vergeef het hun, zij weten niet wat zij doen." Ongetwijfeld is hun zonde groot, maar hun oordeel is klein. Daarom, Heer, vergeef het hun. Zij kruisigen, maar weten niet wie zij kruisigen, want "Als zij Hem hadden herkend, zouden zij nooit de Koning der glorie gekruisigd hebben". [1 Kor.2,6] Daarom, Vader, vergeef het hun! Zij menen een overtreder van de wet te kruisigen, een schenner van de godheid, een volksverleider. Ik heb hun mijn gezicht verborgen, en zij hebben mijn majesteit niet herkend. Daarom, Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen !
En zo, om zichzelf te beminnen zoals het hoort, laat de mens zich dan niet verderven door de genoegens van het vlees en om niet te bezwijken aan de slechte vleselijke verlangens, dat hij al zijn affectie stelle in die zoetheid van het vlees van de Heer. Beter nog: Om voller en zoeter te genieten van de christelijke liefde, dat hij zelfs zijn vijanden omhelze met de armen van de ware liefde.
Aelred de Rievaux [1110-1166], De Spiegel der Liefde, III,5
Overwegen
Waarom vergeven? Omdat Christus vergeven heeft. Zoals de vasten, het gebed, geldt de vergiffenis omdat Jezus die beleefd heeft.
Vergiffenis zonder enige reserve. Laten wij alle mogelijkheden uitzoeken om onze broeders te verschonen vooraleer hen te veroordelen. Jezus heeft zonder voorwaarden gezocht om hen te verschonen, die duidelijk niet te verschonen waren. Was Hij dan naïef? Neen, maar de liefde zoekt alle mogelijke wegen om de verzoening kans te geven. Gelijk hebben is niet belangrijk, wel de hand reiken.
De vergiffenis beleven is geen zaak van goed karakter, maar van vereniging met Christus. Naar Hem moeten wij kijken wanneer men ons beledigt, en dan zullen wij onze vijand zien in de waarheid van Zijn liefde.
Beslissen
Ik moet zeker in mijn omgeving vergiffenis geven en krijgen. Dus spoor ik een geval op, en vandaag reeds zet ik een stap naar verzoening.
Donderdag 31 maart 2011: Zich niet generen!
Laten wij met God omgaan, niet in een gemaakt gesprek, zoals met mensen die men "ceremonieel" ontmoet, maar zoals met een goede vriendin, die u in niets hindert, en die gijzelf ook niet stoort. Men ziet elkaar, praat met elkaar, beluistert mekaar, of men zegt niets, men is tevreden om samen te zijn, zonder iets te zeggen. De twee harten rusten en ontmoeten elkaar het één in het ander. En zij vormen slechts één. Men weegt niet af wat men zegt en men zorgt dat men niets insinueert. Alles wordt gezegd uit eenvoudig gevoel en zonder ordening. Men houdt niets achter, omzeilt niets, noch smukt iets op. Men is even tevreden op de dag dat men niets zegt, als wanneer men veel te vertellen had. Zo is men, maar onvolmaakt, met zijn beste vrienden, met God is men echter op die manier volmaakt : Als men zich niet wikkelt in de subtiliteiten van de eigenliefde. Men moet nooit naar God gaan voor een vluchtig verplicht bezoek, men moet bij Hem blijven in de gemeenzaamheid van de dienstboden, of beter nog, van de kinderen. Wees met Hem zoals juffrouw, uw dochter met u is. Zo zult gij u er niet vervelen. Tracht het met die eenvoud te doen, en gij zult mij erover schrijven.
François de la Mothe Fénélon (1651-1715), Edit. Briand. Brief 181
Overwegen
Geneer u nooit met de goede God, dat is het geheim van het gebed. Hij weet toch alles, ziet alles, raadt alles. Waarom zich dan verbergen?
Keren wij terug naar de tekst van de H. Augustinus op maandag 22 februari. Het gebed is er om bewust te worden van deze liefhebbende aanwezigheid van God, niet om die te bewerken. God is ons altijd voor in de liefde, wij beminnen Hem slechts omdat Hij ons het eerst bemint.
Er bestaat geen geslaagd of mislukt gebed. Er is enkel de liefde van twee personen, die mekaar volledig vertrouwen, in de totale wil om slechts voor elkaar te leven. "Betracht het met die eenvoud te doen, en gij zult u beloven."
Beslissen
Vooral in het begin moeten wij ons gebed organiseren, en sinds het begin van de vasten drukken wij er op trouw te zijn aan de precieze momenten van het gebed. Het is tot die prijs dat wij een echte vrijheid verwerven tegenover onszelf, onze "goestinkjes", enz. Maar dat zonder krampachtigheid of onrust. Wij zijn daar uit liefde, niet uit dwang, zelfs niet uit plicht. Of, ten minste, onze enige verplichting en onze enige plicht zijn deze van de liefde en haar trouw. Het is op die trouw dat wij ons vandaag zullen toeleggen.
Vervolg: zie deel 2
04-04-1979
De drie Weesgegroetjes
De drie Weesgegroetjes
Tijdens een verschijning aan de Heilige Mechtildis, beloofde de Heilige Moeder: "Aan elke ziel die met eerbied en geloof de drie Weesgegroetjes bidt, zal ik in het uur van de dood verschijnen in zon buitengewone pracht en schoonheid, dat ik de ziel zal vullen met een Hemelse troost.
De Gezegende Maagd Maria verzocht aan de Heilige Mechtildis voor het dagelijks bidden van de Drie Weesgegroetjes, en ze onthulde daarbij nog het volgende:
Het eerste Weesgegroetje dient te worden gebeden ter ere van God de Vader, wiens almacht mijn ziel zo hoog boven elk ander schepsel verhief dat Ik, volgens God, de grootste macht in de Hemel en op aarde heb. In het uur van uw dood zal ik deze macht van God de Vader aanwenden om elke vijandelijke macht van u weg te houden.
Het tweede Weesgegroetje dient te worden gebeden ter ere van God de Zoon, die Zijn ondoordringbare wijsheid aan mij mededeelde ... In het uur van uw dood zal Ik uw ziel vullen met het licht van die wijsheid zodat alle duisternis van onwetendheid en dwaling zal worden verdreven.
Het derde Weesgegroetje dient te worden gebeden ter ere van God de Heilige Geest, die Mijn Ziel vulde met de zoetheid van Zijn liefde, zachtheid en genade ... In uw laatste uur zal ik dan de bitterheid van uw dood veranderen in een goddelijke zoetheid en verrukking.
