Net terug van een lange duurloop (19 km) die ik samen afwerkte met Lode Raskin, rustig vertrokken en geleidelijk aan wat versneld met 3 km aan tempo 4'10" om daarna nog enkele km's rustig uit te lopen. Toch wel pittige training afgewerkt op een redelijk heuvelachtig parcours. De laatste 2 weken heb ik vooral rustig getraind, wel m'n km's blijven maken maar weinig aan de snelheid gewerkt. De voetpees heb ik nog steeds onder controle maar de pijn is nog altijd niet helemaal weg, dus dat blijft opletten. Volgende week is het m'n rustweek, dan mogen er maar maximum 35 km gelopen worden aan een rustig tempo. Maandag vertrekken we voor 8 dagen richting Alanya (Turkije) dus die rustweek komt goed uit, veel zal op de loopband gelopen worden ofwel 's morgensvroeg als het dan al niet te warm is. M'n Garmin Forerunner 305 heeft het ondertussen ook begeven, het geluid werkte al enkele maanden niet meer en nu is hij dus helemaal kapot. Die van loopcollega Piet was enkele weken geleden ook kapot gegaan (gevallen), nu hebben we het binnenwerk van zijne in de behuizing van mijne gestoken, vandaag uitgetest en het bolde perfect en ik heb terug geluid. Prettige vakantie allemaal!
De hele week had ik getwijfeld, zou ik vandaag starten en weeral de hitte trotseren of zou ik rustig in de zetel blijven liggen om naar Duitsland-Argentinië te kijken in combinatie met de Tour en m'n voetpees wat extra rust te gunnen. Gisteren hakte ik de knoop eindelijk door, lopen gaan en de match oppakken met de hoop dat ik de uitslag nergens zou horen, noppes dus
Ondanks de warmte koos ik vandaag voor de langste afstand (10 km), bedoeling was om net als vorige week vrij rustig te starten en de wedstrijd met een goed gevoel uit te lopen en niets te forceren. Ondertussen werd het gelukkig bewolkt en was de wind wat komen opzetten, de luchtvochtigheid was wel zeer hoog.
Eerst was het de beurt aan de 5 km-lopers die een plaatselijke ronde in Rosmeer moesten afleggen, hier was net als vorige week Hauben de snelste voor Nicolaes, Kurt Claesen werd mooi derde.
Na deze wedstrijd werden de 10 km-lopers met pendelbussen naar de start gebracht in Lafelt om van daaruit terug te lopen richting Rosmeer. Ondertussen kwam ik toploper Koen Neven tegen, vorige week nog winnaar in Bilzen op de 21km, we warmden ons samen wat op. Hij kwam er een training van maken met het oog op The Classic, aanstaande maandag. Vanaf de start zocht ik meteen m'n eigen tempo en al snel vormden we een groepje met 4 man, 1 man liep geleidelijk van ons weg, niet Koen Neven want die kwam ons pas iets later vergezellen omdat hij achteraan vertrokken was. Na goed 1 km kwam Koen in onze groep het tempo bepalen, hij wou me zolang mogelijk hazen, me uit de wind zetten en me zelfs van water voorzien. Nu zat ik dus letterlijk in een zetel, ondertussen kregen die 2 andere lopers het bijzonder moeilijk en na een paar km liepen Koen en ik nog alleen, te jagen op de leider. We kwamen geleidelijk aan wel wat korter maar na goed 7 km begon ik het pas de eerste keer moeilijk te krijgen, km 7 en 8 waren ook het meest bergop waardoor m'n hartslag wat te hoog opliep. Koen vroeg me of ik nog wat kon versnellen, maar dat zat er niet echt in en ik maande hem aan om er alleen vandoor te gaan, ik zou me wel redden. Ik had ondertussen voldoende voorsprong op m'n achtervolgers, m'n 3de plaats stond hier al zo goed als vast. Enkele minuten later liep Koen al 200 m voor de leider en liep al 'joggend' naar de overwinning. Ik kwam er de laatste 2 km terug wat door en kon deze toch nog afleggen in tempo 3'40" om zo te eindigen op zo'n 100 m van de 2de plek in een tijd van 37'19", een tijd waar ik vooraf zou voor getekend hebben in deze tropische omstandigheden.
De komende weken staan er geen wedstrijden meer op't programma en kan die vervelende voetpees hopelijk eens wat genezen. Augustus, september en oktober worden wel weer drukke loopmaanden op wedstrijdgebied.
Misschien worden m'n blogberichten wel ééntonig, maar weer zou de warmte spelbreker zijn vandaag. Ik had nochtans een aanval op m'n PR willen doen in m'n geboortestad, maar dat zou haast onmogelijk zijn met 30°C. Enkele weken terug in Zutendaal liepen we nog grotendeels in't bos, nu was het 5 km volle zon. Dan maar het beste er van maken en zien waar ik zou uitkomen. Ik mocht absoluut niet te snel starten en nam me voor om tot de voorlaatste km met wat reserve te lopen. Vanaf daar begon een stevige klim en kon ik net als in Zutendaal misschien wel in de aanval gaan? Aan de start opnieuw de nummers 1 (Charlier) en 2 (Hauben) van vorig jaar en met Roossen, Nijs, Schoels, Nulens als voornaamste concurrenten beloofde het spannend te worden om top-10 te halen. Bij het startschot hield ik me perfect aan het plan en vanaf de eerste meter liet ik deze groep concurrenten meteen voor me uitlopen. Ik vormde samen met Crommen en Cosemans een groepje dat ongeveer tempo 3'32" liep, perfect volgens plan dus. Na zowat 2 km moesten Crommen en Cosemans helaas lossen en kwam ik iets te vroeg alleen te lopen, we waren ondertussen al redelijk terug genaderd op het groepje. Wat moest ik nu doen, ff verdapperen om hier aan te sluiten met risico om in't rood te gaan of gewoon m'n eigen tempo blijven lopen? Ik koos voor het tweede en ik liep nog steeds zeer soepel. Na 3 km viel dat groepje uit elkaar en vanaf nu kon ik loper per loper bijhalen. Tijdens de klim kon ik het tempo behoorlijk goed vasthouden waar andere lopers leken stil te staan en ik vleugels kreeg. Redelijk 'fris' begon ik aan de laatste 840m met nog 3 lopers in't vizier, Schoels en Nulens haalde ik nog in, maar Roossen en Nijs waren vandaag net iets te sterk voor mij. Hauben won de wedstrijd dit keer voor Charlier en Leliaert. Uiteindelijk zéér tevreden met m'n 7de plaats (1ste M35+) in een tijd van 17'14" over 4,84km en vooral met het gevoel zoals het vandaag ging. Traag starten ligt me toch echt wel beter en toch laat ik me nog veel te dikwijls vangen. Vorig jaar deed ik over hetzelfde parcours nog 17'53" in frissere omstandigheden. Nu zaterdag staat m'n volgende wedstrijd met de Oversteekrun alweer op't programma, als m'n voetpees deze week niet teveel zeurt, kies ik misschien nog eens voor een 10 km-wedstrijd. Foto's van de Bilzen-Run volgen later.
Woensdag mocht ik eindelijk langsgaan bij m'n sportdokter. Ik vertelde hem over die irriterende voetpees maar daar had hij eigenlijk weinig oren naar. Hij nam onmiddellijk de oorzaak aan, dus niet die pees werd onderzocht maar wel het bekken werd grondig nagekeken. Wat bleek nu, m'n bekken is bewonderenswaardig terug recht getrokken, terwijl ik 2 jaar geleden nog 3mm ophoging aan m'n rechterbeen nodig had. Dus op m'n blote voeten stond ik nu perfect in balans maar ik liep wel nog steeds met die ophoging waardoor ik natuurlijk naar de andere kant begon scheef te trekken en ik dus een te grote teenafzet nodig had met als gevolg die overbelaste voetpees. Nu moet ik die ophoging geleidelijk gaan afbouwen, maar ipv telkens 1mm weg te schrapen onder m'n rechterzool ga ik om de 2 weken 1mm verhoging in m'n linkerschoen leggen (wat me 3 ritten naar St-Truiden bespaart) totdat ik over goed 2 maanden dus in balans loop en alle klachten zouden moeten verdwijnen. Als dit hopelijk het geval is, moet ik die 3mm ineens laten weghalen alsook m'n verhogingen uit m'n linkerschoen halen en dan maar afwachten of de klachten wegblijven? Ik mag zeker blijven lopen binnen de pijngrens, m'n oefeningen voor de romp moet ik wel blijven uitvoeren want dankzij deze sta ik nu terug in balans, dus houden zo. Dit weekend loop ik nergens een wedstrijd wegens geen tijd, volgende week ben ik wel weer van de partij op de 5 km in Bilzen. Bijgevoegd zie je nog een krantenknipsel uit het Nieuwsblad van m'n eerste overwinning in Zutendaal.
Begin deze week kreeg ik telefoon van m'n sportdokter, m'n afspraak kon gelukkig vervroegd worden met 3 weken. Woensdag mag ik langsgaan om die voetpees eens te laten nakijken, het wordt niet echt erger maar het geneest ook niet helemaal, ben benieuwd wat hij ervan denkt, hoop dat ik er mee door mag lopen. Sinds woensdag heb ik last van maagpijn, vooral 's nachts, iets wat niet echt ideaal is als je er om 5u uit moet. Gisterenavond wist ik nog steeds niet of ik vandaag in Munsterbilzen zou kunnen lopen, gelukkig had ik afgelopen nacht wel goed kunnen slapen en rond de middag besloot ik toch maar m'n loopschoenen aan te trekken, de maagpijn was gelukkig volledig weg.
De omstandigheden waren stukken beter dan vorige week, het weer was perfect, de benen zo goed als hersteld en het parcours volledig vlak, er zat wel een behoorlijk stuk onverhard tussen, zowat 1,5 km schat ik. De bedoeling was om minstens hetzelfde tempo te lopen dan vorige week maar dan wel met een beter gevoel, dus in't rood gaan mocht maar niet in't donkerrood Aan de start heel wat volk, met als voornaamste concurrenten Raskin en Vanbrabant, winnen zou zeer moeilijk worden. Bij de start was ik goed mee, er vormde zich al snel een groep van een tiental lopers met Lode op kop (foto1) Na 1 km komen we door in 3'23", de groep was al uitgedund tot een vijftal. Ik kon nog mee maar ik begon het toch moeilijker te krijgen en liet, net voor we het bos indoken, wijselijk Lode en Kevin meter per meter voor me uitlopen. Ik wou me vandaag absoluut niet het licht uitlopen en zocht nu m'n eigen tempo terwijl ik nog een plaats verloor en na zowat 2 km in 4de positie liep. Km2 en km 3 werden een stuk trager gelopen over de boswegen waardoor ik hier m'n 2de adem terugvond. Stap voor stap naderde ik terug naar die 3de plaats en bij het ingaan van de laatste km was het erop en erover. M'n tempo was ondertussen terug de hoogte in gegaan en liep nu aan 3'32". Die 3de plaats kon me niet meer ontgaan dacht ik, en al snel had ik een 20tal meter voorsprong en die gast z'n tong hing bijna letterlijk op de grond. Daar ik toch niet meer 2de kon worden liet ik het tempo wat zakken maar plots hoorde ik toch wel die gast terug aansluiten zeker, hij ging zowaar over me en met nog 300m te gaan moest ik serieus spurten om het gat terug toe te lopen. Eens onder die fietserstunnel met nog 200m te gaan was ik er terug bij en stonden we bijna stil, ik nam niet meer over en daar maakte ik de fout want 100m voor de finish was er nog een bocht van 90graden. Omdat ik niet over nam zette hij de spurt al in voor die scherpe bocht (foto2) en ik buitenom moest en die afstand van 100m te kort was om hem nog in te halen en zo dus een schoenlengte te kort kwam voor die 3de plaats. Lode won deze wedstrijd, proficiat! Al bij al ben ik toch tevreden vandaag, ik heb iets sneller gelopen dan vorige week en op de laatste 300m na, ben ik nooit echt héél diep hoeven gaan, dus opzet geslaagd voor vandaag. Morgen doe ik een hersteltraining om dan volgende week nog eens goed door te trainen met het oog op Bilzen over 2 weken.
Het eerste dat ik vanmorgen deed, was m'n pc opstarten om te kijken welke temperatuur m'n blog aangaf, 28°C was het harde verdict, ik kreeg het al benauwd bij de gedachte alleen. De laatste 2 maanden is het ocharm 3 dagen warm geweest, laat dat nu net m'n laatste 3 wedstrijddagen geweest zijn. Och ja, het zij zo, voormiddag zoveel mogelijk uit de zon blijven en voor de wedstrijd niet teveel opwarmen. Gelukkig was het een natuurloop, 40% werd in't bos afgelegd dus daar werden we toch al wat beschermd door het groen. Het parcours was redelijk vlak met enkele korte stukken bergop. Ik liep hier eerder al in 2007 en 2008, toen had ik me tweemaal laten vangen door een te snelle start, de eerste 500m gingen redelijk bergaf waardoor je denkt vleugels te hebben om dan later in't bos volledig stil te vallen, dat mocht me vandaag niet opnieuw overkomen. Vanaf het startschot hield ik me aanvankelijk in m'n sokken en liet ik de jonge garde wat voor me uit razen om zo geleidelijk aan in m'n juiste tempo te komen. Vandaag met die warmte de motor direct opblazen, zou niet slim zijn. We waren goed weg en vormden snel een groepje met 5 man, waaronder ook collegaloper Piet Crommen (m'n vaste trainingsmaat) 2 Atlanders (Claessens,Cosemans) en Curvers (denk ik). De eerste km verliep zeer vlot en werd behoorlijk snel geklokt in 3'20" en ik hield me nog steeds op de achtergrond. Tijdens de 2de km was het tempo wat te hoog voor Crommen en Curvers en bleef ik alleen over met die 2 Atlanders. Claessens deed nu het meeste kopwerk en ik kon behoorlijk soepel mee (had de laatste dagen nochtans behoorlijk last van verzuurde kuiten) maar het tempo zakte nu wel door de zachtere ondergrond, km2 in 3'36". Tijdens de 3de km wist ik dat er korte stukken bergop tussen zaten, hier nam ik over en duwde een 150m bergop de gas helemaal in, al snel had ik een kloof van een 20-tal meter en kon ik ondanks deze klim vrij sterk afklokken in 3'35". Het verschil werd geleidelijk aan wat groter en na goed 4km was de kloof een 100-tal meter. M'n allereerste overwinning kwam nu plots heel dichtbij maar ik kreeg het nu verdomd zwaar en de laatste km was het pompen of verzuipen. Uiteindelijk ben ik niet verzopen en hield ik stand met een 15-tal seconden voorspong op de nummer 2 (Claessens). Cosemans werd 3de en Piet werd knap 4de met alweer een nieuw PR. Zeer tevreden met m'n 1ste overwinning ooit, genoot ik nog na van een frisse pint op terras en nam ik alle felicitaties met plezier aan, merci daarvoor allemaal
Ondertussen zit m'n rustweek er alweer op en heeft m'n voetpees de nodige tijd gekregen om te herstellen. Afgelopen dinsdag was ik teruggeweest met m'n sportzolen voor een kleine aanpassing. De ophoging aan de bal van de voet was iets te fel, waardoor de voetpees te weinig bewegingsruimte kreeg met alle gevolgen vandien. Binnen enkele weken zou de (zeurende) pijn volledig moeten weg zijn, let's hope. Voor de rest gaat eigenlijk alles prima, zowel de achillespezen als de knie, buikspieren, heup en rug laten zich soms wat voelen, maar een dag later zijn die kleine ongemakken weer verdwenen, dus niet echt iets om me zorgen over te maken. Op wedstrijdgebied is het momenteel rustig, vanaf 5 juni in Zutendaal volgen ze elkaar dan weer snel op, met een week later Munsterbilzen en nog 2 weken later de Bilzen-Run.
begon ik aan de laatste 840m met nog 3 lopers in't vizier, Schoels en Nulens haalde ik nog in, maar Roossen en Nijs waren vandaag net iets te sterk voor mij. Hauben won de wedstrijd dit keer voor Charlier en Leliaert.
