Omdat mijn boekenvoorraad geslonken was tot nul, ging ik in mijn boekenkast op zoek naar iets dat ik wou herlezen. Daarbij kwam ik het boekje 'Twee vrouwen' van Harry Mulisch tegen. Een vergeten exemplaar. Ik nestelde mij op de bank en begon het te lezen. En las het in één ruk uit. Toegegeven, het is niet zo dik maar het boeide mij vanaf de eerste bladzijde. De schrijfstijl is niet steeds makkelijk en je moet je goed concentreren. Er zijn immers veel flashbacks. Maar het loont zeker de moeite en het einde is toch nog onverwacht. Kortom: ik raad het iedereen aan.
