Het is niet zo eenvoudig om een goed wachtwoord te verzinnen. Als je er dus een gevonden hebt dat behoorlijk veilig lijkt te zijn én goed te onthouden wil je dat bewaren. Helaas, niets is zo simpel als het lijkt. Want op het werk verplichten ze je om de 6 maanden te veranderen. En wegens andere regels per website kan hetzelfde wachtwoord niet gebruikt worden op bv Smartschool of de internetwinkel of voor de verlenging van het bibliotheekboek. Dus eindig je met tal van wachtwoorden, elk een variant op je beginwoord. Om veiligheidsredenen mag je die nergens noteren. En dan moet je dus onthouden welk wachtwoord gebruikt moet worden bij welke website. Knettergek word ik er soms van.
Het regende dat het goot toen ik over smalle binnenbaantjes naar mijn bestemming reed. Ik had mijn hand nog bij de richtingaanwijzer toen door de vele bochten uit het zicht onttrokken plots een tegenligger in volle vaart op mij afstevende. Ik durfde niet te bruusk te remmen en wilde pompend remmend maar in plaats van mijn voet te gebruiken gebruikte ik mijn hand die nog op de richtingaanwijzer rustte en 'pompte' die in paniek heen en weer. Gelukkig kwamen we beiden op tijd en zonder schade tot stilstand want links of rechts uitwijken was door de modder geen optie.
Het virus dat rondwaarde in huis heeft ook mij getroffen. Weliswaar minder erg dan bij dochterlief maar toch voldoende om te snotteren en een zere keel te hebben. Hopelijk waait het dit weekend voldoende over en steek ik niemand aan.
Vanmorgen op het werk stapte ik in de lift. Ik stapte ook weer uit. En keek mijn ogen uit. Want in het bureau van een collega stonden plots 2 bureaus in plaats van 1, aan een ander bureau hing een totaal onbekende naam en mijn bureau was afgezet met wit/rood lint. Toen keek ik nog eens naar de nummers van de bureaus. En ontdekte ik dat ik op een verkeerde verdieping was uitgestapt...
Dank zij moderne technologie en een abonnement op een net, kijken wij nu ook televisie. Dat leidt soms tot zinnen als "straks is er dit" of "mag ik eerst nog wat verder kijken". Of zoals de dochter het verwoordt: "We hebben nog niet zo lang tv of we passen ons al aan".
Dochterlief vond in één van mijn schuiven een oude zonnebril. Gekocht eind de jaren '80, type polaroid. Toen al een beetje foute look. Maar zij vond de bril "cool". Dus trokken we naar een optieker om de bril te laten aanpassen aan haar gezicht. En wat zei die vriendelijke mevrouw? Dat we niet de eerste waren die kwamen met een vintage bril. Serieuze promotie vind ik dat: van oud naar vintage. En als ik dus nog een paar jaren erbij heb op mijn teller weet ik dus dat ik niet oud maar vintage zal zijn...
Zondag met manlief een verwenarrangement ondergaan. Jacuzzi, massage, lunch en sauna. Het was een hele dag lekker genieten van alles maar vooral van het samenzijn.
Dat werd gisteren geproefd en best lekker gevonden. Ook de rest van het menu was heel verrassend met oa gekonfijt witloof en limoenkaviaar. De jarige was tevreden.
Vanmiddag gaan we eten om de 80ste verjaardag van mijn schoonmoeder te vieren. Het is een menu op basis van witloof. We eindigen met witloofijs. Ben benieuwd hoe dat smaakt.
Onze katten hebben enkele favoriete plekken: -Met stip op nummer één: bovenop het bed van de baasjes. Om dat te verhinderen houden we de slaapkamerdeuren toe. Maar soms zijn ze vlugger dan je denkt. -Op een mooie tweede plaats: kartonnen dozen. Het geeft niet welk formaat. Als er geen deksel op zit, ligt er binnen de kortste keren een kat in. Desnoods bovenop het oud papier. -Op de derde plaats: bovenop de kast in de living. Ze moeten daar wel ware kunsten voor uit halen: van de grond op de zetel, dan op de rugleuning, waarna gesprongen wordt naar het middendeel van de kast om tenslotte naar boven te springen. Soms, als ze wat minder goed in hun vel zitten, halen ze het hoogste deel niet. -Voor de kattin: in het bureau van de baas, aan het raam, bovenop de verwarming. -En last but not least, zoals reeds eerder vermeld: voor onze kater dus in de bloempot bovenop de koele aarde. Als hij slaapt komt hij zelfs niet met zijn oren boven de rand. Handig is het wel om al die plekjes te kennen. Want als we ze om één of andere reden zoeken, gaan we gewoon elk plekje af.
Bij ons is de kerstboom op 3 koningen afgebroken. Manlief was gaan shoppen om geschikte dozen te vinden om de stukken in op te bergen. Nog niet zo evident onze boom rijkt tot aan het plafond en om hem op te zetten waren we met z'n getweeën zo'n 3 uur bezig, gelukkig ging het afbreken sneller en ligt de boom netjes over 3 grote dozen verdeeld opgeborgen te wachten op de volgende kerst.
Afgebroken. Compleet. Tot de laatste slinger en versiering. Uit de living verdwenen. Opgeborgen in plastiek zakken en dozen. Tot volgend jaar. Zo rond de eindejaarsperiode. Want dan mag de kerstboom weer pronken.
Dat waart hier in huis rond. Vorige vrijdag en zaterdag velde het onze dochter. Gister en vandaag de jonge kater. Voor de dochter brachten bruistabletten soelaas, voor de kater een spuitje met ontstekingsremmer toegediend door de veearts. Dochterlief ging terug naar school, de kater ziekt nog wat uit. Hopelijk blijft de rest van de familie gespaard.
één keer per week stuur ik de planning per mail aan de gezinsleden door. Manlief vroeg ik mijzelf 's avonds vergeten was, nee hoor mijn avondactiviteiten starten pas volgende week en dan nog mondjesmaat en ik kan niet zeggen dat het me spijt. Lang geleden dat ik het zo rustig had en dat doet eens goed deugd. Ik ga er deze week nog lekker van genieten, boekjes lezen, opkuis houden in mijn papieren, opgenomen tv-series kijken, wat extra kuiswerk maar alles op het gemak.
Gisteren keek ik ook naar de eerste aflevering van deze serie. Ik moet zeggen: ik was onder de indruk. Want al lees je wel eens over "de oorlog" of bezoek je al eens een oorlogskerkhof, de ellende ervan besef je toch niet echt. Na het zien van deze aflevering werd alles veel realistischer. Ben in elk geval benieuwd naar het vervolg.
ooit eens een karton van 3 mm met een cuttermes proberen te snijden? het is me na enig zwoegen gelukt, helaas niet perfect recht maar met een beetje foefelen en een leuk stofje gaat mijn zelfgemaakt doosje er vrijdag na ons knutselmoment toch opperbest uitzien.
Met een vervangwagen rijden: het is niet makkelijk. De garagist had wel netjes uitgelegd hoe de versnellingen lagen en hoe de lichten werkten. Maar toen ik de wagen voor het eerst moest afsluiten lukte dat niet. Het duurde even voor ik doorhad dat je tweemaal op de afstandsbediening moet duwen om de wagen volledig (alle 4 de deuren) af te sluiten of te openen. Toen het begon te regenen wist ik niet hoe ik de ruitenwisser van de achterruit moest bedienen. Toevallig heb ik dat ontdekt. Vervolgens rees bij de benzinepomp de vraag hoe ik de benzineklep moest openen. Het was even zoeken naar de juiste knop. Die was verborgen onder de bestuurderszetel. Gelukkig stond er geen wachtrij aan de pomp... En aan het grootwarenhuis wist ik niet hoe de koffer openging. Ik laadde dus alles op en naast de passagierszetel. Thuis kon mijn man na even zoeken mij de juiste knop voor de koffer aanwijzen. Verborgen in het portier van de chauffeur. Mannenlogica waarschijnlijk. Conclusie: oost west, eigen wagen best.
