Af en toe zoek ik op internet wat boeken op. Dan maak ik lijstjes van de boeken die ik graag zou willen lezen. Op de ouderwetse manier: dus titels met de hand genoteerd op plakbriefjes. En dan berg ik die lijstjes op met de bedoeling ze opnieuw te bekijken als ik effectief boeken wil kopen. Maar zoals dat gaat met goede voornemens: vaak loopt het fout. Of ik vind het lijstje niet meer, of het boek is uitverkocht. Om alvast het eerste probleem te vermijden vond ik een oplossing. Een moderne manier van werken. Voortaan noteer ik nog wel de lijstjes op papier maar ik neem er een foto van. En zolang ik mijn smartphone vind heb ik dan het lijstje bij de hand.
Hoewel ik een profiel heb spendeer ik niet veel tijd er aan. Tenminste tot nu. Want om een of andere reden zie ik nu op mijn startpagina vaak "Oldies station" verschijnen. En dan is het mijn "guilty pleasure" om te luisteren en te kijken naar de video's van al die muziekopnames uit "mijn tijd". Passeerden al de revue: "Green green grass of home", "Baby I've got you" en meer van dat moois.
Ze lagen al te koop in het grootwarenhuis. In alle mogelijke smaken. Zelfs nog voor de vasten begonnen is. Al zijn het wel lekkere voorbodes van pasen. Dus belandden ze in mijn winkelkar. In drie smaken: wit, daim en fondant. Herkenbaar aan de verschillende verpakking. Hun bestaan was van korte duur. Maar we kunnen uitkijken naar de volgende lading kleine paaseitjes
De brandweer stond er snel om het bijennest te vernietigen. Maar het duurde bijna een half jaar om de rekening naar ons te sturen. Het stelt me wel gerust dat de brandweer haar prioriteiten kent...
Gisteravond bekeek ik met mijn man de eerste 2 afleveringen van De Mol. Nu kan ik meepraten op mijn werk als ze discussiëren wie de mol kan zijn. Zelf heb ik nog geen uitgesproken mening maar dat komt nog wel. Al zat ik er vorig jaar wel ferm naast met mijn mening.
Af en toe volgen we iets op tv zoals "Blind getrouwd" of "De Mol". Omdat dochterlief in het buitenland zat, kwam het er niet van. Maar eergisteren wel. En dus keken dochter en ik gezellig samen naar een aflevering. Altijd een leuk moment.
Onlangs ging ik met dochterlief naar de tandarts. Alles was gelukkig in orde en we konden dus betalen. Tot grote verrassing van mijn dochter doe ik dat via een app op mijn smartphone. Jawel, af en toe is mama mee met de nieuwe tijd.
Dagenlang kon ik niet op mijn blog. Echt alles uit de kast gehaald. Variaties met hoofdletters en kleine letters, omkering van cijfers in het wachtwoord. Niets hielp. Tot vandaag. Ben blij terug te zijn en hoop dat dit nu kan blijven.
De ruitenwisser van de voorruit van mijn auto was gebroken en manlief had hem weer aan elkaar geplakt met tape, dat bleef wel even zitten volgens manlief. Het was echt maar voor heel even alleen lastig dat hij erop de snelweg weer afbrak en ik nog enkele kilometers moest rijden en de snelweg niet kon verlaten. Het zicht werd steeds minder en na mijn opdracht ben ik maar meteen een autozaak binnen gestapt om een nieuwe te kopen die zij er vriendelijk voor me opzetten
Mijn printer geeft het op of is in staking. In elk geval vind ik geen enkele reden waarom hij niet zou werken. En toch. Geen enkel blad krijg ik afgeprint. Of ik nu de opdracht geef vanop mijn privé-pc of vanop mijn werk pc. Maar tijd brengt raad. Dus oefen ik geduld. Tot de printerfee komt en met haar toverstaf zwaait.
Jongste heeft vandaag als zijn examenuitslag binnen: geslaagd! Een lesvrijeweek heeft hij niet en dus is hij alweer gestart met het tweede semester. Maar vandaag en morgen is hij vrij, het gaat er op een kunstschool blijkbaar toch wel een beetje ander aan toe dan op een reguliere hogeschool. Hij is al enkele weekenden niet naar huis kunnen komen omdat er gefilmd moest worden op locaties verspreid over het land. Ook zijn kot was decor voor een kortfilm. De studenten moeten een solo maken die natuurlijk zwaar meetelt. Half februari moet die ingediend worden zoon is daarvoor verschillende weekends op pad geweest samen met een camera- en geluidsman allen studenten. We zijn ontzettend benieuwd naar het resultaat en de beoordeling dus nog niet stressvrij.
De dag begon slecht toen mijn werk laptop een kleine klap te verwerken kreeg. Maar een geluk bij een ongeluk: alles blijkt nog te werken. En alvast een betrokken partij was vandaag blij met mijn tussenkomst op het werk. Altijd meegenomen.
Wij hadden nog een laat nieuwjaarsdiner met de ganse familie. Dochterlief had het druk met palmen kijken en winkelen in een Mall. Het was allebei heel leuk.
Het lijkt een tegenstrijdigheid. Maar als het deeg gemaakt is van havermeel,dan is het resultaat toch gezond? In elk geval: wij hielden de traditie van Lichtmis in ere.
Ondanks wat verwarring over de bestemming van de reis bij mijn man en het boekkantoor is het nu dan toch officieel gelukt. Ook voor onze reis met ons drieën is er een paspoort nodig. En hoewel de bestemming ver is zullen we toch wel een vest nodig hebben. Want we gaan in het verkeerde seizoen naar dit deel van het zuidelijk halfrond. Al hopen we natuurlijk wel op zo goed mogelijk weer, prachtige uitzichten en supermooie foto's. Wij bij de "grote vijf": het zou super zijn en behoort tot de mogelijkheden. Want we trekken in juli voor twee weken naar Zuid-Afrika
Het boek is uit. Even leek het verloop zeer voorspelbaar maar dan kwam het einde. Met heel veel vaart geschreven en zoals het hoort: ook een aantal plotwendingen. Dat was genieten.
