We zijn eindelijk klaar met de werken in de living en sinds gisteren hebben we ook weer een tv. Een moderne en we hebben één afstandsbediening voor alles; muziek, dvd-speler enz. Handig, tenminste als je weet hoe hem te bedienen. Heb nu al 3x een uitleg met demonstratie gehad maar slaagde er nog in functies uit te schakelen. Wilde het nieuws kijken maar koos dan maar voor een boek lezen in het zeldzame zonnetje.
Wat is het beste: moeilijke dingen onmiddellijk doen of deze zo lang mogelijk uitstellen tot je er niet meer aan kunt ontsnappen? Die vraag stel ik mij geregeld bijvoorbeeld bij de strijk. Zal ik eerst de hemden strijken of toch maar beginnen met de makkelijke zakdoeken? Meestal neem ik mij voor om onmiddellijk de koe bij de hoorns te vatten en komaf te maken met de hemden. Maar als puntje bij paaltje komt lijk ik toch altijd te eindigen met de hemden. Het zou wel eens interessant zijn te polsen bij de studentenpopulatie: stellen zij de moeilijke dingen uit of leren ze de hoofdstukken in de juiste volgorde of beginnen ze met de moeilijke dingen?
Door de examens word ook ik iedere dag slimmer. Want dochterlief wordt nog graag opgevraagd. Tot nu toe ging het al over Dalton/Rutherford, landbouw in de sub-sahara, het enneagram om er maar enkele op te noemen. Maar ik ben wel blij dat ik het enkel moet opvragen.
Dat ben ik, in elk geval als het op computers aankomt. Want ik slaag er maar niet in om aangekochte e-books op mijn e-reader te krijgen. Heb er al uren mee verspild en ik heb besloten om het op te geven. In elk geval vandaag. Misschien lukt het morgen wel.
Althans dat vind ik van de werken aan de school. Tijdens de examens legt men het voetpad open in de straat waar iedereen parkeert om de kinderen op te halen. Resultaat: geen parkeerplaats meer en een enorme druk op de omliggende straten. Ik vraag mij dan af: konden die werken nu echt geen 14 dagen langer worden uitgesteld?
Het was stil in de auto vanmorgen. Normaal praten mijn dochter en haar vriendin honderduit, maar nu zaten ze met hun hoofd gebogen over de leerstof. Enfin, de kop is eraf. Ze kunnen beginnen aftellen.
Uitstap met bejaarden. Op de terugweg 1 persoon te kort. Na een uur zoeken vertrok de bus met de andere bejaarden naar het afgesproken restaurant. Verantwoordelijke en politie zoeken vruchteloos verder, totdat ze gebeld worden door het restaurant die meld dat die éne persoon al in het restaurant zit te wachten. Nachtmerrie voorbij. bejaarde dacht dat hij de bus voor zijn neus zag vertrekken en nam op eigen initiatief een andere bus. Na twee keer overstappen bereikte deze krasse 89-jarige veilig het restaurant. De man wist niet dat de bus op een andere plaats vertrok dan dat zij waren gearriveerd, toevallig bij een officiële bushalte. Eind goed al goed.
Vandaag is de echte aftrap. Dit weekend werd er uiteraard al flink gestudeerd, maar vandaag is het écht écht. Want morgen is er het eerste maar niet het minste examen: Latijn. Duimen dus maar.
Eerst dacht ik dat we het dit jaar niet zouden (moeten) horen. Maar we ontsnappen er niet aan. Het jaarlijks concert van de brulkikkers in de vijver tegenover ons huis is weer begonnen. Vanavond mag het bezoek meegenieten. Marijke
Gisteren bij het naar huis gaan na onze afspraak opende ik mijn auto met sleutel op afstand en wilde instappen. Ik zag dat er een aktetas op de passagierszetel lag even dacht ik dat manlief de zijne daar had ingelegd maar vond dat wel vreemd omdat we de hele tijd samen waren geweest. Naast me hoorde ik getoeter, keek om en zag manlief lachend achter het stuur in zijn auto (we waren beiden met onze eigen auto naar de afspraak gegaan). Nog geen minuut eerder had ik hem terecht gewezen dat hij mijn nieuwe auto niet herkende die naar ik dacht naast de zijne stond. Of ik nu echt die vreemde auto met mijn sleutel opende of dat de eigenaar hem niet had afgesloten weet ik niet. Manlief gaf nog mee dat mijn eigen autootje paste in die waar ik in wilde stappen.
Normaal fietst ons groepje tijdens de zomermaanden maar omdat de weersvoorspellingen goed waren nam één van ons het initiatief om voor gisteravond een route uit te stippelen. En het was zalig, we wilden om te starten niet zo lang fietsen en geen heuvels. De minieme kilometers (30) hebben we gehaald maar geen heuvels in de Vlaamse Ardennen dat gaat niet lukken. Na veel zweetdruppels bereikten we ons welverdiend terrasje in de zon met een koel wijntje tot de zon afscheid nam van de dag.
Momenteel lees ik een aantal boekenreeksen. Onder andere "Beautiful Creatures" en "The game of thrones". Het probleem is dat ik alle gepubliceerde boeken uit heb en nu moet wachten tot de laatste delen ofwel geschreven werden door de auteur ofwel vertaald werden vanuit het Engels. En wachten duurt erg lang als het uitgelezen deel eindigt op een "klifhanger". Marijke
Het plaatsen van bijkomende liedjes op mijn speler was niet zo evident. Het probleem was dat ik riskeerde de bestaande inhoud kompleet te verliezen en van nul te moeten herbeginnen. Vermits er meer dan 1000 songs op stonden was dit geen optie. Gelukkig zijn man en kind meer onderlegd op dit vlak en dank zij een gratis programma op internet en het geduld van mijn man, kreeg ik de bijkomende muziek. Binnenkort kan je mij dus zien (maar misschien best niet horen) zingen in mijn wagen. Marijke
Die wonen in ons huis. Dochter is tevreden met een 8/10 voor een 'overtuigende tekst' (wij noemden zoiets een verhandeling) Papa is tevreden omdat hij slaagde voor zijn moeilijk examen Engels Mama is tevreden omdat er nieuwe liedjes op haar muziekspeler werden geplaatst. Marijke
In het rijtje van de gevleugelde citaten bij ons thuis hoort ook het bovenstaande. Wordt gebruikt als je iets moet doen waar je je voor schaamt of tegenop ziet of wat misschien belachelijk over komt. Zoals bv in een frituur vragen waar je sandwichen kan kopen of in een winkel gaan vragen of je daar vorige week iets bestelde. Marijke
