Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 24.500 meter gelopen in 1:55:47, hsm 122. Het ging redelijk vlot vandaag ondanks de pijn in de bovenbenen, geen enkele boven de 5:00/km. De temperaturen waren al veel draagelijker dan de voorbije week en een goed voelbaar briesje erbij. Ideaal loopweer, eens mijn schema met aantekeningen overlopen om te zien wanneer die pijn opkomt in de bovenbenen. Het was de zevende opeen volgende loopdag vandaag met een totaal van 146.400 gelopen meters. Een best pittige loop 7-daagse, en tel daarbij dat ik deze week elke dag om 04:30 uit de veren moest. Dat kruipt allemaal in de benen, maar morgen komt de dik verdiende rustdag en kunnen de beentjes rusten.
Vandaag een lange duurloop van 20.200 meter gelopen in 1:25:03, hsm 132. De eerste kilometers kon ik rond de tempoloopgrens blijven, maar de benen waren te moe. Na tien kilometer barste er een hevig onweer los, met alles er op en er aan, regen, wind, en bliksem. De laatste acht kilometer baden mijn voeten door een rivier, zo hard regende het. Twee kilometer ervoor was ik aan het opboksen tegen heuse wervelwinden in een bliksemveld. Al bij al tevreden met de prestatie geleverd onder deze wisselende zware omstandigheden. De snelste kilometers waren gelopen onder een tropische hitte die halweg werd weggespoelt. Hoewel de benen snakken naar rust moeten de zwaarste en langste trainingen er nog komen. Zo staat er morgen een twee uur durende trage rustige duurloop, hopelijk word het niet te warm.
Vandaag een trage duurloop van 16.400 meter gelopen in 1:17:21, hsm 118. De benen waren dus al iets beter dan gisteren, nog niet hersteld maar dat verwachte ik niet. Het zijn vooral de quadriceps die wat pijn doen, maar het is best te doen om daarmee te lopen. De kilometertijden zijn dan ook 20 seconden/km sneller, de hartslag amper over. In mijn hoofd is de beslissing gevallen, ik ging kiezen tussen de 100 km of de marathon in Hulshout. Het zal de marathon worden, want de 100 km zou te belastend zijn voor de herstellende heup. Eind deze maand volgt de eerste testwedstrijd de 2-uur van Herentals, een om wedstrijdritme op te doen. Maar eerst nog twee weken opbouwen, morgen een duur of tempoloop van 20 kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.450 meter gelopen in 1:18:25, hsm 115. De benen wisten nog van de lange training van gisteren en wilden vandaag niet goed mee. De eerste zeven kilometer nog getracht er wat tempo in te houden, maar de bovenbenen verkrampten. Toen maar wat trager beginnen lopen, en de pijnin de bovenbenen werd minder erg. Met de temperaturen was het oké vandaag, al heel wat draaglijker dan zondag. Het weekvolume word weer wat opgetrokken, deze week is er nog een rustdag voorzien. Na de twee volgende opbouwweken hoop ik aan een wedstrijdconditie te geraken. Dat word nog een serieuze arbeid om in topconditie te geraken, honderden kilometers nog. Morgen staan er zestien recuperatie kilometers op het programma, wat energie terugvinden.
Vandaag een lange trage duurloop van 37.000 meter gelopen in 2:58:55, hsm 135. Het ging een zware tocht worden, ik vertrok bij een temperatuur van 29° rond 09:00. De meteo voorspelde een temperatuur tot 36°, dus het was met veel onzekerheid dat ik de training begon. Carine ging driekwartier na mij vertrekken op de mtb met een proviand aan fris water. Vanaf de eerste kilometer voelde ik dat ik geen al te beste dag had, zware benen door de warmte. Met een licht briesje in de rug was de afkoeling van het lichaam nog moeilijker, en het zweet liep overvloedig. De ademhaling verliep moeizaam en na tien kilometer, kwam de gedachte op de training in te korten. Het tempo zat nu al rond de 4:30/km en de hartslag rond de 132, de looppas werd alsmaar zwaarder. Na vijftien kilometer ging het precies iets beter en besliste ik de volle training af te werken. Ik raakte door mijn drankvoorraad heen, gelukkig was Carine rond kilometer 20 al op post. Een heerlijke slok fris water deed deugd en het beetje water dat ik over mij kapte werd een warme douche. Op kilometer 25 ging ik nog wat trager lopen die hartslag mocht niet boven de 140 slagen komen. Dat was totaal te wijten aan het veel te warme weer, want de loopsnelheid die ik nog ontwikkelde stelde niet veel voor. Het zal dus een pure trage duurloop worden, en het doel werd onder de drie uur finishen, zonder af te zien. Maar als de benen niet meewillen is dat zelf een utopie, en na dertig kilometer gingen de km-tijden richting 5:40. Uiteindelijk kwam er een einde aan de lange zware training, ik wisselde de loopshort voor de zwemshort en liet het lichaam afkoelen.
Vandaag een wisseltempoloop gelopen van 12.300 meter in 0:56:21, hsm 121. Een goed gevoel in de benen vandaag, ondanks de drukkende warmte, dus kon ik doortrekken. Driemaal een snellere kilometer inlassen met ervoor en er na genoeg recuperatie. Vandaag gingen de drie snellere kilometers in, 1ste snelle 3:48/km, 2de snelle 3:29/km, 3de snelle 3:22/km. Het ging dus weer iets sneller dan verleden zaterdag, deze maal zonder de minste pijn. De infiltratie heeft zijn doel niet gemist, natuurlijk is het nog te vroeg voor om definitief hersteld te verklaren. Morgen staat er een lang duurloop van 37 kilometer op het programma, dan zal ik al wat meer weten. Het zal van het weer en de benen afhangen hoe hard het gaat, met een gemiddelde van 4:30/km ben ik content.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.450 meter gelopen in 1:37:35, hsm 130. Het was een training onder een loden zon bij veel te hoge temperaturen, meer dan 30°. Je kan moeilijk inschatten hoe warm het was in de volle zon, lopend over de asfalt. In elk geval zijn dit zeker geen gezonde toestanden, ondanks het trage tempo een hoge hsm. Een hartslag die moeilijk in te schatten valt, aangezien de forerunner compleet tilt slaagde. Waarschijnlijk een combinatie van de hitte en de vele draadloze stralingen waar we aan blootgesteld woden. Met de rechterheup was alles oké niets van last na de infiltratie, die ik gisteren toegedient kreeg. Vanaf kilometer zestien begon het tempo serieus te zakken, maar dat had te maken met de vermoeidheid. Of beter geformuleerd een combinatie van te weinig slaap en de warmte, die ook parten speelt tijdens de slaap. Het vochtverlies speelt natuurlijk ook een rol, het vocht valt nog aan te vullen maar het zout en de elektrolyten is iets complexer. Zo ben ik tijdens deze training 3.5 kg kwijtgeraakt waarvan spijtig genoeg 95% vochtverlies is. Morgen staat er een kortere training op het programma, de benen en de warmte zullen het tempo bepalen.
Vandaag stond er een verplichte rustdag op het programma, na een infiltratie in de heup. Deze morgend om 07:45 stonden we met vijf man te wachten op een infiltratie, echt bandwerk. Als laatste was ik om 08:15 al richting huis aan het rijden, met een loopverbod de komende 24 uur. Laat ons stellen dat ik daar kan met leven, een bedenking als ik mag werken, kan ik ook gaan lopen. Ik ben echt benieuwd naar de uitwerking van de cortisone-infiltratie, zal de last aan de heup verdwijnen. Of zal na de uitwerking van de infiltratie, de pijn weer langzamerhand de bovenhand nemen? De lange trage duurloop zal dus voor morgen zijn, we wachten geduldig op de uitwerking van de cortisone!
Vandaag een lange duurloop van 20.000 meter gelopen in 1:23:05, hsm 139. Een test hoe het herstel verloopt, de ideale barometer om de conditie te meten. Het herstel verloopt dus trager dan verhoopt en het werd een lange duurloop vandaag. De benen beslisten dat een tempoloop er niet inzat en daar moet je, je bij neerleggen. Amper een kilometer onder de 4:00/km gedoken, een bewijs dat het nog niet goed ging. Maar niet geklaagt er zijn nog drie opbouwweken en de grootste winst haal je uit de afbouw-rustweken. De heup en de hamstring pruttelen nog wat tegen, de aanhechting van de buikspieren houden stand. Voor morgen staat de eerste inspuiting in de heup op het programma, hopelijk helpt deze! Ik weet niet of ik erna direkt mag gaan lopen, normaal staat er een lange trage duurloop op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 17.500 meter gelopen in 1:28:53, hsm111. Een langzaam herstel van de vermoeide benen, daarmee valt de training van vandaag samen te vatten. De iets langere training werd iets rapper gelopen aan een lagere hartslag dan de training gisteren. Het parkoer van vandaag liep door de Merodese bossen, een iets pittiger parkoer dan gisteren. Ik werk verder aan mijn wankele conditie, wat uithouding, weinig snelheid en een goede weerstand kweken. Hopelijk kan ik alles de komende weken wat optrekken, en toegroeien naar een aanvaardbare vorm. Morgen staat er een zo snel mogelijke tempoloop van twintig kilometer op het progrmma.
Vandaag een trage duurlooop van 14.050 meter gelopen in 1:13:54, hsm 114. Het was met pijnlijke bovenbenen dat ik deze rustige training afwerkte. De benen zijn de lange afstanden nog niet gewend, en de dagen erna heb ik last. Maar dat hoort bij de opbouw, ik heb al een plan en doel om naar toe te werken. Eerst moet ik het licht op groen zien springen voor ik de verdere plannen uit de doeken doe. Het kan nog altijd zijn dat er een verplichte rustperiode volgt, dat hoop ik tegen end deze week te weten. Vandaag was het een hersteltraining, al hoewel de hartslag veel te hoog was voor herstel. De Garmin heeft problemen met een paar zendmasten die de hartslagmonitor beinvloeden. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma, met de nadruk op recuperatie.
Vandaag een lange duurloop van 34.150 meter gelopen in 2:25:57, hsm 137. Het was veertien dagen geleden dat ik nog een lange duurloop (+30 km) gelopen had. Ongeveer dezelfde afstand een goede 34 kilometer, maar een iets hoger tempo gelopen. De training van gisteren was nog niet volledig verteerd, zeker de drie snelle kilometers niet. Pijnlijke bovenbenen die niet toelieten vol uit te gaan, maar in het begin toch 14.5 km/uur. Het is moeilijk alleen tempo te houden, zeker als het niet echt los loopt en je er voor moet werken. Gelukkig was het iets minder warm dan de laatste dagen, een heerlijk loopweertje eigenlijk. De tweede helft had ik de wind in de flank en licht tegen, en begon ik het zwaarder te krijgen. Ook de pijn aan de bil en pubis kwam geleidelijk aanzetten, dat was toch al een tijdje geleden. Het is zeker niet zo erg als veertien dagen gelden, maar ik verteer de lange trainingen bijkbaar minder goed. Donderdag krijg ik een inspuiting in de heup, ik hoop dat het dan verder in de goede richting evolueert.
Vandaag een wisseltempoloop van 12.850 meter gelopen in 0:58:24, hsm 125. Nog voor de grote hitte gaan lopen, en ik had nu al last van lome benen. De vijfde, achste en elfde kilometer ging ik de benen testen, over telkens één km. Goed voor drie snelle km's van 3:48, 3:34 en 3:26, mooie tijden voor lome benen. Toch had ik nog wat last van de warmte en ging de ademhaling niet optimaal. De bil liet zich voelen tijdens de laatste snelle km van 3:26, maar dat is normaal. Het was dan ook meer een vermoeid gevoel en niet de pijnscheuten waar ik voor vrees. Morgen staat er een lange duurloop van 34 kilometer op het programma.
Vandaag was er de verdiende rustdag, en daar ben ik gelukkig om in deze verzengende hitte. Ons opzetzwembad gaf 32° aan, het water wel te verstaan, dus dat was al te warm om af te koelen. Dit zijn te zware omstandigheden om lange trainingen af te werken, zelf het briesje voelt warm aan in de schaduw. Voor het eerst sinds een week wat last gehad van de bil, gewoon lichte muizenissen maar goed als waarschuwing. Morgen staat er een rustige training van een uur op het programma, een paar versnellingen kan maar is niet zeker. Ik wil fris aan mijn zondagse lange duur of tempoloop beginnen, hoewel ik nog niet weet wat mijn doelen zijn.
Vandaag een lange trage duurloop van 19.200 meter gelopen in 1:33:36, hsm 124. Deze morgend om 09:00 gaan lopen omdat ik een dag verlof had, moest voor mijn elleboog, naar de specialist gaan de arbeidsgeneesheer en de chirurg voor een definitieve % arbeidsongeschiktheid. Ik had een half uurtje eerder moeten kunnen gaan lopen, maar ben wat langer blijven liggen. Dus niet de volledige 20 km gelopen, maar toch zolang als de tijd het toeliet, 19.200 meter. Toch had ik ondanks het vroege uur al behoorlijk warm, en de benen voelden vermoeid aan. Het ging al bij al nog redelijk snel ondanks de vermoeide benen en het feit dat ik 18 uur eerder een zware training had. De blessures lijken redelijk onder controle, dankzij de ontstekingsremmers die goed werk leveren. Morgen staat er een rustdag op het programma, gelukkig want het word een snoeihete dag.
Vandaag een interval van 15.000 meter gelopen in 1:00:31, hsm 142. Deze keer lukte het om tienmaal onder de 4:00/km te lopen ondanks de warmte. Want het was warm vandaag, ondanks de vele wolken, en de benen voelden zwaar aan. Het was werken om onder de vier minuten te blijven, meestal versnelde ik de laatste 500 meter. Tijdens de 500 meter tussen de snelle kilometers, had ik het moeilijk de hartslag onder de 140 hsm te krijgen. Al bij al een geslaagde training omdat de blessures niet opspeelden, ook moeilijk te onderscheiden van de verzuring. Het komt stilletjes aan terug, al blijft het hard werken om enige vooruitgang te boeken. Morgen staat er een lange trage duurloop van 20 kilometer op het programma, dat word weer zwoegen.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:16:42, hsm 118. De benen voelden vanaf de eerste kilometer vermooeid aan onder deze zwoele hitte. Het goede nieuws is dat alles verder aan het herstellen is, geen noemenswaardige pijn gevoeld. Met de opbouw naar harder en meer is dat mooi meegenomen, zou het dan toch kunnen. Dit jaar nog een goede prestatie op de marathon te lopen, laat het in elk geval hopen. Vandaag weer gelopen inhet Merodese bos en de garmin had wee zijn kuren, zelf een km aan 5:36. Morgen staat er een interval op het programma, tienmaal een snell kilometer met ertussen 500 meter normaal.
