Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 14.140 meter gelopen in 1:09:41, hsm 116. Het ging weer moeizaam vandaag, terug naar af, de aanhechtingen rond de bekken waren pijnlijk. Ik kon het tempo onmogelijk omhoog brengen zonder pijn te hebben, dus bleef het bij een rustige training. Het nieuwe speeltje uitgetest, de forerunner 310 xt, twee dingen vallen direkt op de trilfunctie en de lage kcal verbruik. De forerunner gaf ook een verkeerdelijke hsm de eerste drie kilometer veel te hoog, van een verbeterde satteliet ontvangst niets gemerkt. Het verschil van de tijden van de kilometer in het bos, zijn nog altijd trager dan op de weg of piste, terwijl ik dezelfde snelheid aan houd. De batterij zou 20 uur meegaan en het uurwerk is waterdicht, het zal nog wat trainingen duren voor een difinitief oordeel. Morgen staat er een rustige trage duurloop van 12 kilometer op het programma, ik hoop dat de bekken wat minder last geven.
Vandaag een rustdag in de plaats van morgen, in de eerste plaats de vermoeidheid. Morgen heb ik ook een verlofdag, dus kan ik dan beter gaan lopen na een dagje rust. In een normaal schema had ik morgen deelgenomen aan het Belgisch Kampioenschap 100 km. Het kan verkeren zei Bredero, dus word het een ordinaire training, een rustige trage duurloop. Vandaag heb ik mijn nieuw speeltje ontvangen de Forerunner 310 XT, die kan ik morgen uitproberen. Langs dit kanaal wil ik iedereen die morgen in Torhout start veel succes toewensen, in bijzonder de 100-km lopers.
Vandaag een duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:07:44, hsm 135. De benen wogen als lood, daarom is het een duurloop geworden in plaats vaneen extensieve interval. Als het vierkant draaid doet echt alles pijn, knokken om tegen 14 km/uur te lopen. Er is dus geen geheim en het blijft hard werken om weer mijn oude niveau te halen. Het snelheidswerk loopt langs geen kanten, ik zal waarschijnlijk korte intervals moeten inlassen. Bijvoorbeeld vijf kilometer inlopen dan 10 maal 400 meter snel met 200 meter recup tussen en vijf kilometer uitlopen. Zo stilletjes aan opbouwen, en de afstanden niet opbouwen zolang ik de 16 km/uur niet haal. Die viijf inlopen om de spieren op lengte en temperatuur te krijgen, het zal zijn tijd duren. Morgen een trage duurloop of recuperatieloop, naar gelang het gevoel in de benen.
Vandaag een trage duurloop van 17.000 meter gelopen in 1:21:50, hsm 119. Toch nog pijnlijke benen vandaag en een algemenen vermoeidheid, de vroege zit er voor iets tussen! De bovenbenen stonden precies in brand, de conditie verder opbouwen is een zware taak. Met de heup en de pubis lijkt het beter te gaan, de pijn is in elk geval te verwaarlozen. De kilometers verder opbouwen en hopen dat de snelheid volgt, al was het maar omdat het gewicht zakt. Het allerbelangrijkste is dat ik helemaal genees, zonder dat ik de conditie vanaf nul moet opbouwen. Mogen staat er een iterval, tempoloop of duurloopo op het programma, stilletjes aan naar de 15 km/uur gaan.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 15.360 meter in 1:16:26, hsm 116. De benen lijken al iets beter te reageren op de lange duurlopen aan een goed tempo. Zo haalde ik verleden week maandag geen 11 km/uur en vandaag ging het teg 12 km/uur. Het is wel zo dat de bovenbenen wel nog pijn deden tijdens het lopen, maar dus al wat minder dan verleden week. Ook de bil reageerde beter op de inspanning, hoewel ik daar gisteren voor vreesde, met de pubis ging het goed. Dit is toch een positieve evolutie, ik kan de kilometers al beter verteren, en de pijn is al een stuk minder. Ik ben begonnen met een homeopatische ontstekingsremmer kuur, drie pilletjes traumeel per dag. Baat het niet, schaad het niet, het geeft me al geholpen maar dan met een inspuiting recht in de pees. Het is de bedoeling dat ik deze week nog een paar kilometer meer loop, de conditie verder opbouwen. Morgen staat er een trage duurloop van 16 kilometer op het programma, als de benen het toelaten.
Vandaag een lange duurloop van 30.200 meter gelopen in 2:08:13, mijn hsm moet ik schuldig blijven. Het moest een test worden, eens zien wat het lichaam al aankan, doorgaan tegen de pijngrens. Spijtig genoeg viel de garmin met hsm uit na 20 minuten, gelukkig was ik voorzien en had de garmin 205 ook opgestart. In de eerste kilometers moest ik knokken om aan het tempo te komen, en dat bleef zo de ganse training. De valling speelde spelbreker ik kon niet goed ademen en het snot zat wast ter hoogte van het borstbeen. Maar ik zou er alles aan doen om de 14 km/uur te halen, en daarvoor wou ik wat dieper gaan dan de voorbije weken. Het was natuurlijk nog niet op wedstrijdniveau, een niveau dat ik over die afstand belange nog niet kan halen. De pijn in de bil kwam opzetten na veertien kilometer, de pubis hield stand tot kilometer vijfentwintig. Ik kon wel vlot eten en drinken en kreeg bijstand van Carine die me met de fiets tegemoet kwam. Een positieve training ondanks de vele mankementen, de kwetsuren, de valling en het gewicht dat nog twee kilo teveel is. Morgen staat er een lichte trage duurloop de spieren actief laten recupereren, de benen zullen alles beslissen.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 11.300 meter in 0:53:51, hsm 118. Mijn garmin was weer eens uitgevallen, het heeft tien geregistreerde kilometers weer. Terwijl ik tot kilometer elf heb kunnen volgen, tijd voor een nieuwe garmin 305. Ik heb in deze trage duurloop twee snellere kilometers gelopen, de eerste alleen in 4:12/km. Voor de tweede had ik twee hazen ingehuurd mijn zonen Jorgi en Kenney die op de piste aan het trainen waren. Ze gingen elk 500 meter hazen en mij niet uit het oog verliezen, zodat ze me er niet aflopen. Jorgi had even ervoor een snelle kilometer tegen 3:04/km gelopen, dat was veel te hoog gegrepen voor den dezen. Hij haasde me de eerste 500 meter in 1:55, daarna nam Kenney over en liep de tweede 500 meter in 1:45. Goed voor een snelle kilometer van 3:40/km, lang geleden dat ik dat tempo gelopen had, bedankt jongens. Morgen staat er weer een dertiger op het programma, ik hoop de tijd van verleden week iets te verbeteren.
Vandaag een rustdag op het programma, voor een volledig herstel tegen zondag. Zodat de benen fris zijn om te gaan stemmen, maar zeker voor de training van zondag. Deze middag wat losgefietst op de ergometer, en de benen voelden al beter aan dan eer deze week. Straks nog acht uurtjes gaan werken en de werkweek zit er op, morgen een trage duurloop van ruim tien kilometer. Ik begin stilletjes aan de wedstrijden te missen, maar het blijft moeilijk een doel voor op te stellen. Er zijn de voorbije weken een paar mooie wedstrijden in de streek aan mij voorbij gegaan. De resultaten van deze wedstrijden bekijken deed het kriebelen, een Joggerke in topvorm had er zeker niet misstaan. Maar dat zijn voorlopig nog verre dromen, momenteel is het rustig doortrainen en niet teveel forceren.
Training ergometer.
Vandaag een trage duurloop van 13.500 meter gelopen in 1:04:22, hsm 120. De benen waren vermoeid en voelden zwaar aan, waarschijnlijk ook door de valling waar ik al een tijdje last van heb. Het optrekken van de kilometers terwijl er nog niets veranderd is aan de fysieke ongemakken, buiten conditieverlies. Zo belanden we in een vicieuze cirkel die ik probeer te doorbreken door tegen de stroom in te gaan. De laatste vijf kilometer naar 4:30/km versnelt omdat er morgen toch een rustdag of looploze dag op het programma staat. Niet dat het echt deugt deed, maar om de vermoeide benen nog wat meer te prikkelen, fare fatigue, zich moe maken om conditie en weerstand bij te kweken, het is een van de peilers naar een ijzersterke conditie, maar dat is rusten ook. Deze week hoop ik dus de kaap van de 100 km te halen ondanks een rustdag, ook dat word weer opgebouwd, het trainingsvolume. Hoewel ik binnen 13 dagen een richtlijn, na een tweede opinie verwacht, laat ik de moed niet zakken, in tegendeel. Als de uitleg me niet zint ga ik naar een sportdokter en start ik in samenspraak, met een ontstekingsremmer kuur. Waar ik bijna heilig van overtuigd ben dat deze me van de meeste ongemakken zal bevrijden, op korte termijn. Op lange termijn zal de oorzaak van dit alles moeten aangepakt worden, rugscholing, oefeningen om de spieren op lengte te krijgen. Het versterken van de zwakkere, weinig gebruikte spiergroepen en een degelijke opbouw naar een stevige basisconditie.
Vandaag een duurloop van 16.100 meter gelopen in 1:07:16, hsm 137. Eigenlijk had ik een tempoloop vooropgesteld, maar de benen zijn nog niet volledig hersteld van de training van zondag. Het waren vooral de bovenbenen die nog wat stijf aanvoelden, de loopomstandigheden waren nochtans ideaal. Een wat lichte regen, niet teveel wind en een temperatuur rond de 17°, de hartslag had nog 10 slagen/minuut over. Maar versnellen zat er niet in, een ganse tijd het gevoel gehad van tegen de limiet aan te lopen, de conditie moet omhoog. Toch tevreden dat ik weer een training met een klein beetje qualiteit heb kunnen afwerken, zonder teveel last. Ik hoop de volgende weken de kwaliteit en de kwantiteit van de trainingen langzaam op een voor mij bevredigend peil te brengen. Morgen staat er een trage duurloop van een goed uur op het programma, vrijdag word het de broodnodige rustdag.
Training ergometer.
Vandaag een trage duurloop van 16.100 meter gelopen in 1:20:58, hsm 119. Weer twee rondjes in het Merodese bos gelopen, dat wil zeggen dat de afstand tussen 500-600 meter meer bedraagt. De benen voelden nog wat stijf aan van de training van zondag, en de laatste drie kilometer liet de pubis zich gevoelen. Maar al bij al moet ik concluderen dat ondanks de opbouw in kilometers de kwetsuren toch verder herstellen. Hout vasthouden, en hopen dat de balans van de bekkenspieren zich op natuurlijke wijze hersteld. Zodat de ontstekingen door wrijvingen en te gespannen pezen en spieren verminderd en daarmee de pijn. Daardoor ben ik ook voorstansder van een langere periode onstekingremmers en actieve recuperatie. Natuurlijk komt dat mede door de drang om toch maar te blijven lopen en zo veel als mogelijk de conditie te behouden. Morgen staat er een duurloop of een extensieve interval op het programma, het ochtendgevoel en weersomstandigheden zullen beslissen.
Training ergometer.
Vandaag een recuperatieloop van 13.350 meter gelopen in 1:13:00, hsm 110. De benen voelden zwaar aan, dus niets geforceerd en een rustige recuploop gedaan. Zowat als wat onstoken is geweest of is was goed te voelen, toch denk ik dat een actieve recuperatie, hier zeker op zijn plaats is, aangezien de grote weinig werkende spiergroepen niet genoeg doorbloeding krijgen. Iets wat toch nodig is, willen die groepen van spieren, en zekers de aanhechtingen de natuurlijke lichaamseigen onstekingsremmer krijgen. Wat de training van gisteren betreft en de juiste opmerking van neem je niet teveel hooi op de vork. Ik zou eventueel het eerste uur 15 km/uur kunnen halen met veel pijn in de pubis, doch ik loop onder de pijngrens tegen 14 km/uur. Na een 21 kilometer begint de pijn toch wat meer op te spelen, en laat ik het tempo nog wat zakken. Dus ik loop tegen de pijngrens, en probeer daar niet over te gaan, en mijn lichaam dicteerd die signalen zeer goed. Het spreekt vanzelf dat de afstand, de snelheid en de omstandigheden maken dat het een zware training blijft. Daarop reageert het lichaam zoals b.v. op een marathon, zelf in topvorm moet je de volgende dagen aan efficientie en frisheid inleveren. Natuurlijk hoop ik ook op een snelle oplossing, maar vrees dat die er niet is, dus zolang er geen oplossing is trainen we door. De motivatie daarvoor vind ik door dat ik er van overtuigd ben dat dit de beste tussen oplossing is, een evenwicht vinden tussen trainen en rusten.
Vandaag een lange duurloop van 30.100 meter gelopen in 2:11:51, hsm 144. Onder een stralend zonnetje vertrokken en geen zuchtje wind, lekker loopweer dus. Ik had me voorzien van drank en voedsel, verdunde cola als drinken en druivesuiker en eenpowerbar als voedsel. Het was de bedoeling om zolang mogelijk de 14 km/uur aan te houden en niet trager als 13 km/uur te finishen. De eerste kilometer was traditioneel veel te traag 4:40, daarna zat ik snel in een iets te hoog tempo. Ik voelde me nog niet honderd procent hersteld, en liet het tempo wat zakken het was nog ver lopen. Het drinken en eten ging vlot, de powerbar plakte wel in de mond en ik kreeg het moeilijk doorgespoeld. Misschien had ik nog een flesje water moeten meepakken wat gezien het warme weder geen overbodige luxe was geweest. Na een uur verzamelde ik 14.110 meter, het ideale tempo dus, maar ik ben nog niet goed genoeg om dat 2 uur lang vol te houden. Het verval zal wel al een stuk minder zijn als verleden week, ondanks de niet zo gunstige temperatuur om lang te lopen. Een groot voordeel met vorige week was dat de wind niet de vijand was, en dat de conditie toch stilaan groeit. Door de hoge temperatuur loopt de bil minder rap vast, de mindere tweed helft was te wijten aan een te hoge hartslag. Ik kon dus gewoon niet sneller meer een combinatie van het warme weer en het mindere trainen van de laatste weken. Maar ik ben best tevreden met de gemaakte vorderingen 3350 meter meer gelopen en 6 seconden de kilometer sneller. Volgende week hoop ik de kaap van de 100 km/week te halen, maar het valt af te wachten hoe het lichaam reageert op deze training.
Een lichte verekking aan de aductoren zorgt er voor dat ik een dubbele rustdag inlas. Het is een kwetsuur die ik al meerdere malen heb opgelopen en normaal na 48 uur over is. Voor mij een goed moment om de pubis heup en bil ook eens te laten rusten, rust maakt sterker? Ondertussen heb ik dit jaar al meer dan dubbel zoveel rustdagen dan verleden jaar, en zeer weinig wedstrijden gelopen. Het is dit jaar, nu al een jaar om snel te vergeten, het enigste wat ik kan hopen is een volledig herstel. Zoals de vele kleine kwetsuren die te wijten zijn aan de verkrampte loopstijl, een gevolg van de kwetsuren aan pubis en heup. Nog goed twee weken en ik heb een second opinion vast over hoe het best verder moet, en wat nog mogelijk is. Zo lang gaan we door met trainen en een zo breed mogelijke basis te houden in afstand en snelheid. Vandaag staat er dus een dagje genieten van het zomerse weer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.100 meter gelopen in 0:58:56, hsm 118. Lekker warm weertje vandaag, goed voor de overtollige kilo's er af te krijgen. Ook weer superzware benen voor tijdens en na de training, dringend aan een week verlof toe. Het was de zevende loopdag op een rij, goed voor een mooie 99 kilometers, juist geen 100. Alles was goed stroef na de training van gisteren, en zowat alles deed licht pijn, van voet tot onderrug. Het was dan ook weer knokken om er wat tempo in te krijgen, maar het lukte finaal om onder de 5 min/km te blijven. Niet dat het echt veel uitmaakt, in tegendeel waarschijnlijk zou eens aan 11 km/uur lopen beter zijn als actief herstel. Maar ik kan het toch zo moeilijk laten om niet tegen de chronometer te lopen, en te forceren. Voor morgen staat er een rustdag op het programma, gewoon het gras maaien en dan genieten van de zon.
Vandaag een tempoloop van 15.000 meter gelopen in 1:01:10, hsm 140. De interval omgezet naar een tempoloop, omdat ik toch niet kon versnellen. Spelbreker is de pubis en de aductoren die protesteren als ik 15 km/uur loop. Zo ben ik de laatste drie kilometers nog wat moeten vertragen omwille van een opkomende pijn. Het blijft de bedoeling onder de pijngrens te lopen, met te forceren had ik waarschijnlijk onder het uur gebleven. Maar het risico had te groot geweest, en ik ben al tevreden dat het niet verder bergafwaarts gaat met de snelheid. Een van de factors dat zeker een rol gespeeld heeft is het droge en warme weer, dat heeft een positieve invloed op de spieren. Ook voor de gemoedstoestand is dit mooie weer ideaal, ik kijk er net iets minder tegen op om te gaan trainen. De training die zich weer zwaar aankondigde na een zware werkdag, de benen voelden vermoeid aan. Een vermoeidheid die niet zou verdwijnen tijdens de training, met gevolg kon ik niet echt genieten. Toch wil ik deze training met een goed gevoel afsluiten, het ging iets beter dan de voorbije twee weken. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma onder een stralende lentezon.
Vandaag een trage duurloop van 15.300 meter gelopen in 1:15:04, hsm 119. De afstand zou ruim een 500 meter meer kunnen zijn, maar de registratie in het bos verliep moeizaam. Net zoals het onderstel van ondergetekende, weer vermoeide benen, gelukkig was het minder pijnlijk dan gisteren. De benen voelden verzuurt aan en het ging niet over, het werd ook niet erger, het zal de vermoeidheid zijn. Met de voetpezen ging het na een kilometer al stukken beter, de hamstrings en rechterbil waren stijf. Het lopen in een bos dat beheerd word als natuurreservaat is natuurlijk veel leuker als een sportcomplex. Onder andere een roofvogel, en een klein hert tegengekomen, de roofvogel was een buizerd of iets in die aard. De grind en bospaden liggen er voortreffelijk bij, alleen is het opletten dat je mond gesloten is als je door een zwerm insecten loopt. De vochtigheid en de relatieve warmte zorgen voor een goed en groot insecten bestand, muggen zijn er b.v. in overvloed. Ook is het opletten na het lopen en tijdens het douchen of er geen teken zijn meegereist in eerste klasse. Morgen probeer ik nog eens een interval tegen beter weten in, tien maal 1000 meter snel met tien maal 500 meter rustig er tussen.
