Woensdag en dat betekend dat er geen gasten komen omdat we woensdag even rusten. Denk je..

Woensdag sluiten we normaal, maar hebben we aanvraag, dan koken we. Maar woensdag dient dan eigenlijk om te poetsen. Heel de woning, de B&B, omdat de gasten weg zijn en het restaurant. Dat is Claudia hare winkel. Ik loop dan toch maar onder de voeten. Woensdag betekend ook dat we de voorbereidingen voor de rest van de week doen. Er worden soepen gemaakt, althans de basissen en die worden dan diepgevroren. Daar we veel met pasta werken, worden sausen op voorhand gemaakt en eventueel ook de pasta’s. De ravioli gerechten proberen we zelf te maken. Er wordt getest met producten en gerechten. Dus woensdag is toch een werkendag. Maar dan enkel tijdens de schooluren.

Gisteren schreef ik over de likor 43.

Puur Spaans
Licor 43 is een echte Spaanse likeur waarvan het geheime recept is ontstaan in 300 voor Christus, in de nederzetting Cartagena. Cartagena was in die tijd beroemd om haar zoete drankjes. Het recept van deze drank, Liquor Mirabilis (wonderlikeur), is altijd bewaard gebleven. En tot op de dag van vandaag geheim gehouden door de makers. Er zitten maar liefst 43 natuurlijke ingrediënten in, waaronder citrusvruchten en aromatische planten. Daar dankt Licor 43 ook haar naam aan: ‘Cuarenta Y Tres’ (drieënveertig in het Spaans). Duidelijk, eerlijk, puur.

Puur Natuur
Toen Columbus op reis ging om nieuwe wereld te ontdekken, ging naast de onvermijdelijke rum ook een fles Liquor Mirabilis mee. Inmiddels is ook de rest van de wereld veroverd. Tot op de dag van vandaag wordt Licor 43 uitsluitend in Cartagena gemaakt. Daarna huwt de likeur 12 maanden op vaten alvorens deze gebotteld wordt. Nog steeds wordt de
Likeur volgens geheim recept gemaakt, nog steeds van puur natuurlijke ingrediënten

Wij hebben deze likeur leren kennen als ‘aziatico’. Geconcentreerde melk, likeur 43 en koffie met daar bovenop wat kaneelpoeder.

Rond de aziatico bestaat een anekdote. De makers in het dorp Albujon noemde het in eerste instantie "Russisco" genoemd naar de zware wodka drinkende Russen. Maar in de tijd van de dictator Franco, was de russisco gelijk aan communisme, vandaar dat de naam geëvolueerd is naar “ aziatico “. Spanje had minder contacten met Azië en vooral China. Ondanks Mao en andere dierbaren in dit extra communistisch werelddeel wisten de inwoners van Albujon niets van China af.Na al die jaren is het altijd aziatico gebleven.

Er werd ons ooit gezegd dat een aziatico met een, senseo toestel, maken, niet zou gaan. Maar we moesten, wij, niet zijn en we proberen gewoon. En ja hoor. Het kan, 2 tegelijk en het schuimt perfect. Alleen moeten we nog de juiste glazen hebben. We zijn na 2 stuks maken gestopt, want na het proeven sta je al bijna op je hoofd.

21-11-2012 om 17:44 geschreven door eric

Cartagena.

Cartagena is een stad en havenplaats in het oosten van Spanje, in de regio Murcia, aan de Middellandse Zee. De stranden worden de Costa Cálida genoemd. De haven van Cartagena is één van de belangrijkste havens van het land.

De stad is in de 3e eeuw v. Chr. gesticht door Hasdrubal de Schone, een legeraanvoerder uit Carthago. De stad werd Qart chadast (Nieuwe Stad) genoemd, net als Carthago. Het 'Nieuwe Stad' noemen van een nieuwe stad is een heel algemeen verschijnsel, getuige de aanwezigheid van diverse plaatsnamen als 'Napoli', 'Neustadt', 'Villeneuve' en 'Newtown'.

En daar zijn we gisteren met Bram en Sabeth naar toe geweest.

Een heerlijke voormiddag. Lekker warm en ideaal om aan de haven en in de stad te wandelen. De zon was van de partij en we waren met zijn allen goed gemutst. Eerst de indrukwekkende mooie haven bezocht. Er lagen vele schepen. Zeiljachten n hele oude en ook nog enkele moderne exemplaren. Mijnenvegers van de marine en moderne jachten van, waarschijnlijk, steenrijke mensen. En dan, opeens uit het niets, een duikboot. Dat is verschieten. Zo wat hadden we nog nooit in het echt zien varen. De matrozen stonden mooi in rij op het dek opgesteld. Ze vaarden door de havengeul naar de open zee. Ieder jaar, einde mei, doen ze hier een reddingsoefening op zee. Internationale marine schepen doen mee aan een reddingsoefening. Een onderzeeër zal op 100 meter diepte een noodsignaal uitzenden, en de boten moeten dan een reddingsoperatie uitvoeren. De bemanning moet gered worden. Naar het schijnt een levensgevaarlijke opdracht. Ik had er heel toevallig, enkele dagen geleden, een documentaire van gezien op Discovery channel.

En dan het stad in. Voorbij het gemeentehuis en het museum waar ook het amfitheater achter schuilt. Veel volk voor een maandag. Al de winkels open. Daar kwamen de dames voor een stukje voor.Maar Bram en ik hebben constant met ons hoofd naar boven gericht gelopen. De gebouwen zijn zo mooi en oud.Het is fijn te zien dat de oude architectuur, ondanks de moderne winkels, zo mooi gebleven is.

Na het bezoek aan Cartagena, terug naar huis. Nog dit. Cartagena is de producent van de likeur 43. Deze wordt veelal gebruikt in een ‘aziatico ‘ Het is een glas met een deel geconcentreerde melk, de likeur en daar koffie op. Als het geschonken wordt zie je effectief 3 kleuren. Wit , oker, en bijna zwart. De bedoeling is dat je alles door elkaar roert en warm opdrinkt. Niet te veel, want je staat er vlug van op uwe kop.

Als lunch wilden de gasten vegetarische pasta in het zonnetje aan het zwembad.

En dan moest er weer gekookt worden.

Soepje van het wit van prei met garnaaltjes en gebakken gamba’s

Gevulde aardappel met gekruid gehakt en een romig kaassausje

Wafels met ananas en mango met een bolletje citroensorbet.

Het is nu alweer dinsdag. Vanmorgen heb ik de gasten naar Alicante gebracht. Al vrij vroeg scheen de zon en zat het weer zeer goed mee. Van Alicante recht naar Mazarron om naar de les te gaan en dan inkopen doen.

Het is weer leeg in huis en alles begint terug op een normaal ritme te lopen. Iedere keer is het toch weer even wennen aan de stilte en de kalmte als de gasten weg zijn. Maar geen nood. Werk genoeg, en op weg naar de nieuwe gasten.

20-11-2012 om 17:33 geschreven door eric

Het wonder van Bolnuevo

De feiten datum terug naar een tijdperk waarin iedere inwoner van Mazarron zijn blik naar de zee wierp. De oevers werden constant aangevallen door Berber piraten. Zij kwamen aan land en plunderde en vernielden alles wat ze op hun weg tegenkwamen

Bewoners van het dorp bereidden hun voor op een aanval en lieten de klokken van de kerk luiden. Op een avond gebeurde er weer zo een aanval. De klokken begonnen te luiden en vanuit de kapel verscheen een sterk licht. De piraten keerden verschrikt terug naar zee en verdwenen. Daags nadien vonden ze in de kerk het beeld van de Maagd op de grond, met een natte mantel vol zoutwater en een lamp waarvan de olie opgebrand was. Het beeld van de Onbevlekte Ontvangenis lag met het hoofd naar de zee gekeerd.

Er werd een dossier geopend over al deze gebeurtenissen, en vele getuigen die beweerde te hebben gezien dat een meisje die vluchtte naar de Moorse piraten, de Maagd was. Een jaar later, verscheen op het strand witte bloemen, een signaal van het wonder verricht door de Maagd die sindsdien als als de beschermer van Mazarrón wordt vereerd. Het feest is over twee weekends. In het eerste weekend voor 15 november, draagt men het beeld van de Maagd, van Bolnuevo, naar Mazarron. Het weekend nadien gaat op zondag het beeld terug naar Bolnuevo. Daar wordt het beeld, symbolisch, terug in de zee gedragen. Zo herdenkt man ieder jaar het wonder van Bolnuevo.

Er zijn rond dit feest veel dingen te doen. Kermis voor de kinderen, en de laatste zaterdag is er ook heel wat voor de jeugd. Optredens op het strand. De jeugd blijft dan ook op het strand, in tentjes, slapen. Op zondag deelt de gemeente sardienen uit die je dan op BBQ”s kan bakken.

Wij werden uitgenodigd door Marcel en Trini. Marcel en Trini wonen in Bolnuevo. Helaas, in Bolnuevo goot het water. Wij waren nochtans met de zon vertrokken. Bolnuevo ligt tegen een bergflank en eindigt aan de zee. Het water gutste van de flanken. Mensen hun BBQ gingen uit en een merendeel sloeg op de vlucht. Het was soms erg en soms wel grappig om te zien. Maar gelukkig zaten wij droog. Trini had zeer lekkere hapjes gemaakt. We kregen nog gezelschap van Marcel en Heleen. De gesprekken waren weer vlot, de drank lekker en wat moet je dan meer. Rond 5 uur schoon de zon weer en was het aangenaam warm. We zijn naar het strand gewandeld, hebben over de kermis gelopen en zijn in een plaatselijke bar nog een koffie gaan drinken.

De dag was weer snel voorbij, maar het was er weer eentje om te onthouden.

Bedankt Trini en Marcel

19-11-2012 om 08:24 geschreven door eric

We zouden er een luie zaterdag van maken. Het weer zat goed, een 24° en blakende zon. Na het ontbijt zijn Bram, Sabeth en de kinderen naar de Mercadonna gereden. Inkopen doen. Iedere keer als ze komen, hebben ze een extra valies mee die ze vullen met cava en olijven. Vorige keer hadden ze samen 50 kilo aan producten mee. Ondertussen heb ik het zwembad gekuist. Er zat veel zand in. De afgelopen dagen had het goed gewaaid en wat geregend en zo komt er dan wel wat vuil in het water.

Er wordt wat gespeeld met de kinderen, veel gepraat en lekker in het zonnetje gezeten. Na de tapa’s besluiten we naar de Puerto te gaan. Sabeth wil wat schoenen kopen en een kleine wandeling maken. Het is er zalig. Op het hoogste punt van Mazarron Puerto, staat een Christusbeeld. Het is er gezet, dag op dag 42 jaar voor de geboorte van Bram. Dat we daar nog nooit op gelet hadden. Van op het hoogste punt heb je prachtige vergezichten over da zee, de haven en Puerto de Mazarron.

Na de wandeling heeft Sabeth ons ferm getrakteerd op een lekkere pint bier. Ze heeft schoenen gevonden, en we zijn terug naar huis gereden. Even hebben we nog stil gestaan om te kijken naar een voetbalwedstrijd van de zwarte pieten die hier zijn gebleven. Ze kunnen niet allemaal mee op het schip naar Antwerpen hé.

En dan moest er natuurlijk nog gekookt worden.

Spaghetti con scampi

Carne con patattas y tomato

Buidelpannekoekje met kriekjes

Weer een leuke dag, iet wat een luie dag maar waarom niet hé

18-11-2012 om 08:14 geschreven door eric

17-11-2012 om 21:06 geschreven door eric

Vanmorgen, ben ik om 7 uur vertrokken naar de luchthaven van Alicante. Onze gasten zouden er landen om 8.15 uur. Van thuis tot Murcia was het weer wat miezerig. Nochtans hadden ze vandaag een mooie dag voorspeld. Eens Murcia voorbij zag ik aan de horizon de rode bol, die we hier zo graag zien, opduiken. Prachtig. Aangekomen aan de vlieghaven was het al zowaar 22° en volle zon. Dat belooft. Het vliegtuig was al geland, ze zullen de wind in de rug gehad hebben denk ik. Maar het heeft toch nog tot kwart voor 9 geduurd voor onze gasten uit de aankomsthal kwamen. Brede glimlach, maar ze zagen er toch wat moe uit.

En wie zijn nu onze gasten? Normaal schrijf ik geen namen op de blog van gasten en neem ik ook geen foto’s, maar voor dit hoog bezoek maak ik graag een uitzondering.

Bram en Sabeth…ons gezin is weer voor enkele dagen compleet.

Ze  waren wel heel vermoeid want ze zijn van 3 uur al onderweg. Na een tasje koffie thuis zijn ze dan ook even gaan rusten. Rond half 3 waren de kinderen thuis van school en ze waren in de wolken om hun grote broer en hun, schoon, zusje terug te zien . Het was weer van augustus geleden. Overladen met cadeautjes. Die broer en zus toch. En wij , wij kregen onze portie pickles van D&L .

We gaan ze vandaag en de andere dagen eens ferm verwennen. Trouwens het gewone leventje gaat door en wat schaft de pot vandaag.

Witloofsoep met gerookte worst.

Escalope limona piccata

Tiramisu met exotisch fruit

Morgen een nieuwe dag en voor de rest nu….slaap wel.

16-11-2012 om 22:23 geschreven door eric

Het was vandaag echt een leuke voormiddag. Het weer zit weer mee en de temperatuur voor half november is, voor ons dan toch, heerlijk. Nog steeds in T-shirt in de namiddag en een trui in de voormiddag is net iets te veel.

Spaanse les. We hebben het over de eetgewoonten van de Spanjaard en het soort eten. Mijn God, wat eten die mensen…

Of het lekker is? Dat zouden we snel ervaren. Om half elf zijn we naar een hotel restaurant gewandeld met heel de klas. We zouden er gaan ontbijten. Nu ontbijten is niet het juiste woord. Als ze hebben ontbeten rond 7 à 8 uur ’s morgens, dan gaan ze meestal nog een snack eten rond 11 uur om daarna rond 2 half 3 een volledige maaltijd te eten. Wij gingen die snacks of tapas of Pincho of racion uit proberen bij Pedro in Mazarron.

Eerst chips op tafel, met flessen wijn, tinto(rood) en rosado(rosé) water en een grote karaf bier. Dus voor elk wat wils. Dan volgde er een geroosterd broodje met tomaat en andere groentjes met een typisch worstje van Mazarron. Daarna een toastje met een soort tonijn sla gevolgd door een broodje met tortilla de patatas. Een aardappelpannenkoek.

Het was lekker, maar voor mij, als ik dit iedere dag moet doen, na het ontbijt van 7 uur en voor het middagmaal van half 3…..Na een jaar kunnen ze me rollen. Je drinkt daarbij dan ook nog een glas of twee wijn, en dan moet je weer terug gaan werken….!!!????. Maar voor één keer was het wel eens fijn. We hebben daardoor ook de andere leerlingen wat beter leren kennen.

Dan winkelen geblazen voor de gasten morgen en de volgende dagen te verwennen. We zullen weer bezig zijn. Het zal morgenvroeg vroeg dag zijn wan ze landen al om 8.15 uur in Alicante en ik moet ze gaan afhalen.

We zullen ons zeker niet vervelen, het komende weekend. Er staan feesten in Bolnuevo op het programma en gelukkig hebben de kinderen maandag geen school. Maar we schrijven er over en houden jullie op de hoogte.

En vandaag op het menu

Longaniza fresca

Patatas con hierbes y ajo

Judia verda redonda

En nu maar raden en wie weet watertanden.
Poepsimpel gerechtje maar het is hoe je het uitlegd hé ..

15-11-2012 om 18:22 geschreven door eric

En wat doe je dan weer ..met zo een weer..een heerlijk weer.. Het zonneke schijnt, het is T-shirt weer en dan gaan we buiten werken. Het water van het zwembad is 19°. Gaan we nog zwemmen? Ja hoor, we durven nog. Erin, zwemmen, zwemmen, zwemmen en dan er vlug uit en in de badjas. IJsberen hé.

Met zo een weer gaan we opruimen en kuisen. Vrijdag komen er gasten en het moet in orde zijn. De gasten worden afgehaald in Alicante en dan moet de auto van binnen en van buiten toch een beetje blinken. Claudia neemt de binnenkant voor haar rekening. Ondertussen ga ik het zwembad opkuisen. De vloer rond het bad, de stoelen en de tafel, en de ligstoelen. Alles wordt gekuist, gedroogd en dan voor de komende winter(maanden dan toch) onder een zeil ingepakt.

Toen we zo goed als klaar waren, stopte er bij ons een wagen met Belgische nummerplaat. Mensen die van, ongeveer San Javier, naar hier kwamen om ons te bezoeken. Mensen uit Bredene. Mensen die iedere dag de blog volgen.

Dat is heerlijk om zo een bezoek te krijgen. Heel onverwacht. Van zo ver. En dan naar hier komen om in het echt te zien hoe de slofjes van Claudia, en het vogelhuisje en onze finca eruit zien. En het eerste wat ze zeiden tegen mij, was;”Niet stoppen met schrijven hé”.

Dus Annick, weer een motivatie erbij hé. En zoals Peter in een commentaar het beschreef..

Je kunt er van op aan dat jullie blog de betere soap is die elke dag trouw en verslavend gevolgd wordt. Bij elk ontbrekend dagverslag vragen velen zich al stil af of er misschien iets mis is. Zelfs een, voor jullie, onbelangrijk schrijven wordt met gezonde interesse gevolgd.

Het zonnetje scheen vandaag, en dan zetten we onze verwarming vollen bak. Hé…zou je denken. Ja, de chaufage gaat aan. We zetten gewoon de vensters open en de zon doet de rest….Goedkoop hé. En ik kan zeggen dat het heel wat graden scheelt.

Vandaag is het normaal de sluitingsdag. Maar vermits we vraag hadden voor mensen die wilden lunchen, kon dit natuurlijk met veel plezier. We begrijpen eigenlijk nog altijd niet dat de blog zo een impact heeft. We krijgen regelmatig, onverwacht bezoek van mensen die in de buurt een huis hebben en dan ook nog de blog lezen. We krijgen zeer geregeld mails van mensen die ons oppeppen om door te gaan met de blog. Mensen die zeggen dat het zo makkelijk leest. Mensen die ons adviseren om het uit te geven in boekvorm. Alleen, het verhaal is geschreven vanaf oktober 2011, maar hier in de finca wordt het verhaal ook verteld van hoe het ontstaan is en dat was al in september 2008. Misschien zet ik het ooit nog wel eens op de blog. Als er interesse voor is natuurlijk. Bedankt aan al de lezers en…als jullie zouden langskomen om het eens in het echt mee te maken! Den eerste is altijd van ons. Samen met het verhaal.

Bedankt..

14-11-2012 om 18:24 geschreven door eric

Een Engelse mevrouw vertelde ons aan de schoolpoort dat ze dit de laatste 4 jaar niet meer had meegemaakt.

Normaal zou het overdag gemakkelijk 26°C moeten zijn maar vandaag is het echt rotweer. Af en toe regen, grijze lucht en veel, heel veel wind. En het ergste van alles is, amper 13°C. Op het hoogtepunt van de dag was het aan de Puerto wel 17°C, maar hier op onze berg is het verdikke koud.

Wat doen we dan? Naar school gaan om het Spaans onder de knie te krijgen. Dat zijn de wekelijkse bezigheden op dinsdag en donderdag. In kookboeken lezen en op het internet naar mooie gerechten zoeken. Daar ik alles opschrijf in een boek, wat ik ooit al heb gekookt, zou ik eigenlijk perfect een mooi kookboek kunnen uitgeven. En dat dan samen met een TV programma. Maar helaas, ik ben geen BV en ook gene SP. Heb geen connecties met de VRT of de VTM. Dus blijft het maar bij het proeven van de plaatselijke bevolking. En die zeggen toch dat het goed is.

Wat doet ons Claudia met zulk een weer? Die is altijd bezig om iets extra aan de finca buen gusto te geven. Vandaag heeft ze zelfs voor de gasten die vrijdag gaan komen, mocassins gemaakt. Je moet het maar doen hé. Maar één ding is belangrijk. Altijd zorgen dat je dat ietsje meer hebt en geeft. En zo is mijn vrouwke. Altijd dat ietsje meer. Daar ben ik trots op.

Daar er veel wind staat vandaag zijn er verschillende appelsienen van de boom gevallen. Vinden we dat erg? Neen, want zij die vallen zijn rijp. 4 per dag. Het is een gezond tussendoortje en heel vers. Natuurlijk zijn onze meiden ook nog altijd in voor een gimmick.

Over onze kids en de tijd van het jaar gesproken. Ze hebben ons vandaag een zeer grote onthulling gedaan over de Sint. Ik ga er niets over schrijven, maar je zal begrijpen dat het kinderlijke en de fantasie rond 6 december , nu voorgoed verleden tijd is. Dat deed toch effe raar hoor.

Dag Sint.. Welkom Kerstman..en hier in Spanje ..Driekoningen.

Wat eten we vandaag?

Echt een Spaans gerecht..Eigenlijk is het origineel Ecuadoriaans, maar zij vonden het wat minderwaardig. De Spanjaarden hebben het overgenomen sedert de Spaanse bezetting  en... Het werd weeral zeer gesmaakt.
Menestra de lentejas ...Linzenschotel ... met zilvervliesrijst en merluza
Verandering van spijs
We gaan af en toe de wereld rond met ons eten.

13-11-2012 om 20:18 geschreven door eric

Enkele dagen geleden heb ik bemoedigende woorden geschreven naar vrienden die al meer dan een jaar iedere dag de blog schreven over hun avontuur. Na een jaar waren er voor hen momenten dat ze echt niet meer wisten wat te schrijven. Zaterdag hadden we een prachtige dag, zondag regen en vandaag alweer regen. Ik denk zowaar dat we in het regenseizoen gekomen zijn. En als het regent en je moet verplicht de ganse dag binnen zitten, wat schrijf je dan? En wil je nog wel schrijven? Ja, Annick ik begrijp je wel hoor.

Kan ik schrijven dat het regent en dat we daarom grote kuis aan het doen zijn? Heeft onze lezer daar interesse voor?

Wel, Deze morgen zagen we dat het regende. De kinderen moeten naar school; wij naar de winkel om inkopen te doen voor het eten dat we klaar zullen maken en daarna …grote kuis.

Claudia heeft de B&B onder handen genomen want vrijdag hebben we gasten die tot dinsdag blijven. Zeer speciale gasten. Onze Bram en Sabeth. En ja, voor hen moet het ook in orde zijn hé.

Ik doe grote kuis in de keuken. Het is zoals toen in Heusden. We haalden daar een groen duim van het ministerie van voeding, omdat alles piek fijn in orde was. En die duim willen we zeker ook hier hebben. Dus ..grote kuis.

Ondertussen maak ik de voorbereidingen voor de lunch en het diner. Voor de lunch is het een Quiche en als diner houden we het op iets typisch Vlaams. Hespenrolletjes met witloof en puree en een heerlijke kaassaus. Vlaamser kan het niet. Maar dat kennen ze hier niet en toch zijn ze er zot van.

Ik hen een site op het internet gevonden, die het weer voorspeld. Deze site vertelde dat het om 9 uur en om 11 en om 14 en om 16 uur zou regenen. Claudia zou haar was ophangen. Ik vertelde haar dat ze best om 10 uur de was zou hangen. En ja hoor om 11 uur was die al droog en rond kwart na 11 begon het te druppen. Om 14 en om 16 uur heeft het geregend. Fantastische site dus.

Het is nu half 6 en …de zon schijnt volop zoals de site heeft voorspeld. Morgen wordt het 18° en overmorgen 20. We mogen niet klagen hé.

12-11-2012 om 19:49 geschreven door eric

Zondag 11 november. Wapenstilstand. In Spanje wordt dit niet herdacht. Maar toch zie je hier veel papieren roosjes op de kleding gespeld. Het zijn geen Spanjaarden die dit dragen, maar wel de Engelsen. Van jong tot oud, zelfs aan de nummerplaten van de auto’s heb ik er al gezien. De roosjes zijn eigenlijk de klaprozen. Hetzelfde als ze in Ieper laten dwarrelen aan de Menenpoort terwijl ze de Last Post spelen. Ja, die Engelsen hebben dan ook zeer hard gevochten in die eerste wereldoorlog. Voor hen is het een echte feestdag

Gisteren was het zo een mooi weer, vandaag hebben we gewoon het tegenovergestelde. Het is zowat 10° minder dan gisteren en we hebben af een toe een bui. Tijd om andere dingen te doen. Al het papierwerk nog eens op orde stellen, en dan voor de volgende weken en dagen menu’s samen stellen. We hebben ook een folder ontworpen om uit te delen. Nu we officieel mogen starten, mogen we ook reclame gaan maken. Voordien kon dat niet want als je hier niet in orde bent, mag je je aan een boete verwachten als je reclame maakt. Op het foldertje moet dan ook staan ‘vanaf 1 december ‘. Folder is per 1000 ondertussen besteld en die zullen we de volgende dagen gaan uitdelen. We weten weer wat doen.

De kinderen zijn namiddag gaan spelen op Camposol bij hun Engelse vriendjes. We zijn een heel stuk van de namiddag dan ook alleen thuis. Juist zoals vroeger toen ze naar de chiro gingen op zondag namiddag. Het kot voor ons alleen. Claudia wat gestudeerd en ik gekookt en ondertussen naar de koers gekeken. Een zeer luie zondag. Straks moeten we de meiden gaan halen en de ouders hadden eerder al gezegd om een pint te blijven drinken.

Bon we zijn terug en gelukkig niet te zat. We hadden een zeer interessant gesprek met Dave en Kate. We konden zelfs afspreken om een beurtrol te doen om de kids naar en van school te brengen. Dat spaart ons wat tijd en benzine uit. Want elke dag kost het ons toch 7 €. Enkel om van en naar school te rijden. Maar al bij al, de kinderen hebben hun zeer geamuseerd. De familie waar ze verbleven houden namelijk erg van dansen. Dus was het een namiddag dansen. En nu is het afwerken van de gerechten geblazen. Het wordt een gegrilde tonijnmoot met tagliatelle.

Ondertussen is weer wat later geworden. Ik schrijf de blog namelijk op verschillende tijdstippen van de dag. De afwas is gedaan en van de gerechten is er geen gram meer over. Timing zat goed en de hoeveelheid was perfect berekend. We kunnen er weer tegen aan tot morgen vroeg.

En…. Het is gestopt met regenen..

11-11-2012 om 20:36 geschreven door eric

Opstaan, de luiken van de ramen openen en dan geen wolkje aan de lucht te bespeuren. Al de ingrediënten voor een prachtige dag. Het ontbijt klaar maken en om 9 uur de kinderen wakker maken. Ja, het is zaterdag en wel geen school, maar als ze tot de middag zouden slapen, hebben ze niets van hun dag. Zoals iedere morgen wordt er besproken wat de plannen van de dag zijn. We gaan genieten van de buitenlucht. Een beetje in de tuin werken, zwembad stofzuigen en poetsen en nog wat bomen snoeien. De kids hebben een heuse speeltuin voor hun poppen gemaakt. Die gaan ze vandaag verder in orde stellen. Maar eerst gaan Yetteke en ik winkelen. Straks gaan we een klassieker klaar maken. Orloff gebraad. Dat kennen ze hier dus echt nog niet. Ik ben bij de slager een groot stuk varkensgebraad gaan kopen. Hij wou die meteen in stukken snijden, maar ik riep het uit van dat echt niet te doen. Hij keek me aan alsof er iets los was in mijn hoofd, maar ik legde hem uit dat dit een oer gerecht was en dat ik daarom een volledig stuk nodig had.

Een deel van de voormiddag diende om wat was op te hangen buiten en wat te prullen. We hebben wat gesnoeid, meer worteldoek gelegd en dan…Le moment suprême…Hot dog gemaakt.

Zuurkool kan je hier kopen, worsten natuurlijk ook, maar ze hebben een soort braadworst en als je die bakt in frietvet, dan smaakt hij en ziet hij eruit als een echte lange frikadel of zoals we ook zeggen nen hamburger. Mosterd, mayonaise en curry ketchup en augurkjes. En dat op smullen op het terras in de zon. Wat wil je nog meer.26°C. Je zou voor minder.

Vandaag kreeg ik een foto toe gestuurd van gasten die we eerder in de B&B hadden. Ze hadden een foto genomen van een regenboog en zonder het te weten stond er een foto van één van onze olijfbomen bij. Zie je hem lachen? Toen we de foto zagen zijn we met z’n allen naar de plek gelopen waar we dachten dat de foto genomen is. En ja, de olijfboom met een brede schuine glimlach. Alleez, we zijn blij dat die bomen tevreden zijn dat we ze verzorgen. Het is al een oude boom en wie weet is het misschien den burgemeester van onze gaard hé.

Zoals eerder geschreven, Orloff gebraad. Met een championne sausje en gebakken patatjes en witloof …

Het werd gesmaakt …meer …Maar ja , voor 12,5€ een aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht en een dessert, kan het echt niet …MEER..

10-11-2012 om 20:50 geschreven door eric

Na 5 maanden is dan eindelijk heel de papierwinkel voor onze B&B en ons restaurantje in orde. Eindelijk. Met de B&B waren we al enige tijd goed bezig, maar met het restaurantje, hadden we wel klanten, maar we konden het nog niet helemaal officieel openbaar maken. Alles was in aanvraag. We mochten wel werken, maar reclame maken, zeker niet. Vandaag kregen we definitief uitsluitsel. Vanaf 1 december mag het wel. Waarom 1 december? Omdat we dat vandaag of morgen ook wel mogen, maar dan moeten we de hele maand november ook al belastingen en RSZ betalen. Dus we wachten tot 1 december. Wachten nu ook niet bepaald. We zijn in orde en werken gewoon verder. Een beetje stout zijn zeker!!Al de reclamefolders zijn in den druk en de website is online. Dus hopelijk wordt het een overrompeling op 1 december. We hebben ook een heel  interessant plan voor de kerst en nieuwjaarsdagen. Maar daar later meer over.

Maar over hoe het hier als zelfstandige aan toe gaat.

In Spanje werkt het zo. Je betaald iedere maand RSZ. En je betaald 20% aan de fiscus van wat je hebt verdiend. Na 3 maanden zal de fiscus beslissen of je teveel of te weinig hebt betaald. Geen inkomsten is niet betalen. We zien dat hier ook. Vele restaurants aan de puerto zijn van eind september tot mei gesloten. Ze moeten dan ook geen belastingen betalen. Als je hier over verder nadenkt, wat oogst je dan? Ja inderdaad, ze geven maar aan wat ze willen…

Vanaf 1 januari gaat de overheid hier ook iets aan de crisis doen. Ze geven mensen die een zaak willen opstarten 4500€ die ze dadelijk moeten investeren.3 Daar bovenop nog eens 8000€ waar ze mee kunnen doen wat ze willen. Maar ze moeten wel 3 jaar continu, een zaak openhouden. Anders betalen ze terug. Dat is voor Spanje goedkoper dan dop te betalen.

Claudia zit ook niet stil.

Ze heeft uilensloefkes gemaakt. Ze is terug aan het haken en heeft voor Yanneke slofjes gehaakt. De kids noemen het uilensloefkes omdat ze een beetje op een uil lijken.

En het is vrijdag en dan wordt de specialiteit van de finca geserveerd. Estepa hierba of te steppengras. 1 Schotel maar omdat het zoveel eten is , maar er is zoveel werk aan. Alles wordt hier nog ambachtelijk gemaakt. De groenten voor de saus worden gesneden van verse groenten, de patatten geschild , gewassen en gesneden. En dan wassen wassen wassen. Voorbakken en later afbakken. Portie per portie. Je zou kunnen denken dat dat allemaal lang duurt als je aan tafel zit. Neen hoor. Het afbakken is ingooien en uithalen.

En daarna het eindresultaat. Tomaatje en wat gemengde sla erbij en iedereen tevreden en vooral voldaan.

especialidad estepa hierba de la finca buen gusto

09-11-2012 om 19:46 geschreven door eric

Weet je wat er vervelend is aan Mazarron en omgeving als je wat mankeert. Het dokters gedoe. In België wordt het aangeraden dat een vrouw regelmatig naar de gynaecoloog gaat. Je maakt een afspraak en op de afgesproken datum kan je gaan. Als je buitenlander bent, dan moet je eerst naar uw dokter. Wanneer je ingeschreven bent in een dorp of gemeente, krijg je een dokter aangewezen. Daar kan je terecht. Nergens anders. En die zal dan zeggen of je naar de gynaecoloog kan of niet.

Dat schreef ik gisteren. Maar, we zouden de fam. Philips niet zijn en zeker als je een volhouder van formaat bij je hebt nl. Claudia, als we daar niets voor hadden gevonden. Maar eerst de Spaanse las van vandaag. Een nieuw hoofdstuk. Eten en drinken.

Het was voor ons een zeer interessante las. Daar we zelf iedere dag met eten en drinken bezig zijn, leerden we uitdrukkingen te begrijpen die je in een winkel of restaurant wel veel nodig hebt. Maar het was ook een geseling. Ik heb de hele les met water in mijne mond gezeten. Al die termen en woorden van lekker eten en drinken doet ne mens watertanden.

In België zijn we nog steeds verzekerd bij DKV.Nu wil het lukken dat er in Mazarron een DKV polikliniek is. Wij daar naar toe. En tot onze verbazing zitten daar zelfs 2 gynaecologen. We lieten onze DKV kaart zien, maar die telt hier niet. Doch kreeg Claudia zonder problemen een afspraak. Volgende week mag ze gaan. Je zie hé, met zo een doorzetter bereik je toch wat je wilt.

Van de Spaanse les en al dat watertanden kreeg ik vandaag veel zin om te experimenteren. Het wordt dus een puree met selder, gevulde tomaatjes uit de oven. De tomaatjes gevuld met snippergroenten en daarbij vismoten van Kaapse Heek , en een heerlijk groentevissausje. Inderdaad, veel groenten. We wonen trouwens in Murcia en Murcia, samen met de provincie Alicante staan bekend om de meeste groenten te telen van heel Spanje. Straf dat 2 van de 52 provincies de groenten voor het land en het buitenland moeten leveren.

08-11-2012 om 20:02 geschreven door eric

Weet je wat er vervelend is aan Mazarron en omgeving als het regent? Al dat water. Nu zul je denken van natuurlijk, bij regen al dat water. Het is van deze morgen aan het regenen. Niet echt fel, maar constant. Er staan nu al wegen blank en de rambla’s die normaal droog staan zijn weer wat gevuld met water. Je moet in de stad zien waar je loopt of je hebt natte voeten. Hoe komt dit dan? Wel, men heeft hier geen waterafvoer langs de straat zoals we dat in België kennen. Er zijn geen puttekes. Ook dakgoten zie je hier bijna niet. Gevolg, al het water dat van de daken stroomt, komt regelrecht op de straat. Het is hier dan ook nog zeer heuvelachtig, dus bij de lager gelegen gebieden staat weer alles blank. Ook heeft men in de woningen geen rekening met water gehouden. Geen druplijsten aan ramen en deuren. En als de deur dan nog tegen een dorpel aan de binnenkant sluit, krijgt men water binnen.

Weet je wat er vervelend is aan Mazarron en omgeving als je wat mankeert. Het dokters gedoe. In België wordt het aangeraden dat een vrouw regelmatig naar de gynaecoloog gaat. Je maakt een afspraak en op de afgesproken datum kan je gaan. Als je buitenlander bent, dan moet je eerst naar uw dokter. Wanneer je ingeschreven bent in een dorp of gemeente, krijg je een dokter aangewezen. Daar kan je terecht. Nergens anders. En die zal dan zeggen of je naar de gynaecoloog kan of niet.

Mijnen auto heb ik zonder afspraak en vrijblijvend kunnen laten keuren, maar uw lijf…dat gaat niet…!!!!

Maar voor de rest is er niks anders vervelend aan Mazarron en omgeving.

Wat doet een mens zoals als het dan toch een regent?

Huiswerk maken

Spelen

Kasten opruimen

En eten koken

En de vogeltjes, die gaan schuilen….

07-11-2012 om 17:58 geschreven door eric

Gisteren nog een topje aan, Claudia, en ik in short en T-shirt. Vandaag, lange broek, en dikke trui. De hele dag door heeft het al geregend en zijn de temperaturen amper boven de 14°C geklommen. Typisch Belgisch herfstweertje.

Niet veel te beleven dan.

School, Spaanse les, zoals iedere dinsdag en donderdag. Vandaag een algemene herhaling van het eerste hoofdstuk. Daarna hadden we afgesproken met Antonio, de vroegere eigenaar. De waterleiding moest nog op onze naam gezet worden. Daarvoor moesten we naar het bureau van Aqualia in Mazarron. Tot onze verbazing werden we door ene Claudia geholpen. Zij woont al 26 jaar in Mazarron, maar was oorspronkelijk uit Hasselt. In die 26 jaar had ze het Nederlands nog niet verleerd. Eigenlijk gaan we hetzelfde creëren bij onze kinderen. Door en door de Spaanse taal machtig en door toedoen van gesprekken mat haar ouders, nog vrij vlot, wel met een accent, Nederlands praten. En grappig was dat er het zangerige van Limburg nog bij was.

Betreft de herfst.

Het is bijna Sinterklaas en dan heeft de Heilige man veel mandarijnen en appelsienen nodig. We hebben al een paar foto’s laten zien van onze bomen. Ze hanger er momenteel zeer oranje en dik bij. Ze zijn nog niet allemaal rijp, maar als je een appelsien vast neemt en je draait er heel lichtjes mee en hij valt in je hand, dan is deze rijp. We mochten er zo al enkele opeten en ik moet zeggen, ze zijn heerlijk van smaak en met veel sap. Maar! Z zijn nog niet allemaal rijp, en we zitten volop in de herfst, toch beginnen de bomen opnieuw bloesems te krijgen. Het is echt een mooi zicht. Nieuwe blaadjes beginnen te groeien en bloemen. Zo ook met de vijgenbomen. De vijgen zijn weliswaar al achter de kiezen, maar de bladeren zijn nog niet verdwenen en er ontstaan alweer nieuwe. Bij onze vrienden in Frankrijk hadden we in december een volledige kale vijgenboom gezien. Hier zijn de bladeren al stilletjes bruin aan het worden en op hetzelfde moment komen er weer nieuwe. Herfst zal hier niet zo zijn zoals in België. Momenteel ziet alles er mooi groen uit. De amandelnotenboom heeft vele nieuwe blaadjes, onze perenbomen staan in het groen. Het is werkelijk een raar zicht. Zelfs mijn geplante patatten beginnen uit te komen.

Dus, als het zonnetje morgen weer zal schijnen, zal al het groen weer een ferme boost krijgen en geweldig gaan groeien.

Vandaag worden het kippenbouten met zilvervliesrijst, en verse wokgroenten echt zoals bij den Chinees.

06-11-2012 om 21:04 geschreven door eric

Een vrouw, en ik wil niet veralgemenen, maar ze zijn slim…..Goed hé. Met slim bedoel ik dan ook wel wat geslepen, om niet te zeggen soms een beetje vals. Voelt u zeker niet aangesproken want ik heb het nu toch eens even over “mi mujer”. Die van os.

Vanmorgen zei ik dat ik ging joggen. Niet tegenstaande Clauke geen zin had, ging ze toch mee. Als het tenminste niet verder dan 5 à 6 km is. Ok. En wij weg. We waren nog geen km ver of het begon.”Zijn we er nog niet! Ik kan niet vooruit. Mijn adem zit niet goed. Hoelang lopen we al?” Ik wil niet overdrijven, maar dit ging zo een kilometer of 4 door. Als ik loop, praat ik gelukkig niet zo veel want daar word je enkel maar moe van. De laatste kilometer, toen onze finca in zicht kwam, weet je wat mijnen (B)engel toen zei? “ En nu gaan we eens ferm versnellen, dan kunnen we morgen weer wat sneller en langer lopen “. Natuurlijk, daar we een bepaald tempo hadden, en daar het berg op was en daar ik 9 jaar ouder ben, kon en wilde ik niet meer mee spurten. En dan durven ze ook nog sarcastisch zeggen bij aankomst; “Waar bleef je? Ging het niet meer? “ Heel de weg eerst zagen en dan…. Het moest er eens uit. Ik heb haar nadien onder den douche eens ferm op haar billen ge…

Tot slot

Voederbakje slot

Een deel van de boom moest nog weggezaagd worden om ervoor te zorgen dat de voederbak tegen 3 dikke takken zou steunen. Met een zeer lange kepernagel hebben we de voederbak via de bodem vast gezegd. Daarna konden we hem vastschroeven aan de dikke takken. Claudia is er gaan aanhangen en dat ding bewoog niet meer. Werk is klaar zou je dan denken. Neen, eerst moet er nog een drinkbak in. Het is zowaar bijna een zwembad geworden. En daarna moesten aan de inkom deur nog wat plantjes gezet worden. En als dat nog niet alles was, een klimtouw. Ja wadde. Rond de boomstam heeft Claudia dan ook nog klimop geplant. In de hoop dat deze snel zal groeien, hebben we straks een mooie groene stam.

Voila, dit was het verhaal in drie delen over de voederbak. Daarstraks zei Claudia me dat ze nog een reuze idee had over een omheining maken rond onze moestuin. Het zal een werk zijn van enkele weken vertelde ze. Ik houd mijn hart al vast.

05-11-2012 om 18:38 geschreven door eric

Waar halen ze het toch, die weervoorspellers op de Vlaamse T.V. Regen over heel Spanje en het is er toch niet zo goed als je zou vermoeden!. Geen drup. We moeten onze geplante patatten water geven en al de plantjes en bomen die ons Clauke heeft gezet en geplant, moeten voorzien worden van water. 27 °C. Als dat geen weer is om lekker buiten te spelen en te werken. Ja, op zondag, werken. Maar hier is werken, hobby.

Na dat we waren uitgeslapen vanmorgen, en genoten hadden van een heerlijk ontbijt, hadden we afgesproken dat ieder van ons eens ferm zijn hobby zou uitoefenen. Claudia is verder gegaan met de afwerking van haar voederbak(je) voor de vogels. En het moet gezegd, het is mooi aan het worden. Ik heb er al het vertrouwen in dat, na afwerking, dit ding voor geen geld te koop is. De kinderen hebben hun zondag in het teken van hun poppen, gesteld. Ja hoor, het zijn nog echte meisjes die mama spelen met hun poppen. Zelfs aan tafel krijgen ze een plaatsje in hun maxi cosie en geven onze meiden de papfles. En ik, mijn hobby? Gerechtjes maken. Als bij gerecht heb ik een heerlijke groenten quiche gemaakt. En vooraf een spectaculaire lasagne.

Het voederbakje is echt een hut geworden, waar de deelnemers aan Expeditie Robinson echt jaloers op zouden worden. Yanneke heeft voor haar pop een schommel gemaakt. Toch even een kanttekening! Toen ik de foto van de schommel trok, viel heel het spel in elkaar.

Wat de rest van de dag betreft, we doen vandaag een experiment met een alternatieve groenten lasagne. Je ziet hé. In Spanje heb je veel vlees maar o zo veel groenten. Dus proberen we zoals de Belgische chef Frank Fol , om echt veel lekkere gerechten te maken met groenten.

En ondertussen is dat voederbakje klaar…Alleen, het staat of hangt nog niet in een boom…

En nog wat… We hebben al 4 dagen een gast in huis. Dinsdag , of Martes in het Spaans. In de kleuterschool in België krijgen ze Juul mee naar huis in het weekend. Hier is het Martes de schildpad. De leerlingen in het 5^de leerjaar moeten er in het weekend voor zorgen.

En de dag is weer voorbij. Lekker weertje geweest en…zonder regen… Belgische weermannen….eerst eens bellen voor je commentaar geeft hé.

04-11-2012 om 18:35 geschreven door eric

Gisteren zagen we het nieuws van 7 uur op de Vlaamse tv. In heel Spanje is het slecht. Overal regen. Dat vertelde de weerman. Vandaag;24°C en een beetje bewolking. Nog steeds de temperaturen om in korte broek en t-shirt te werken buiten.

Vandaag was het voor Claudia , knutseldag. Onze kale boom heeft al een plantenschommel en nu wordt er een vogel voederbak gemaakt. Neen, geen bakje maar een heuse bak. Voor mij is het bak en kookdag. Er moet brood gebakken worden voor de week die komt, en vanmiddag staat er nog eens pizza op het menu. Vanavond eten wij wraps. Dus veel dingen waar deeg moet voor gemaakt worden. Over het bakken kan ik kort zijn. Maar over de voederbak wil ik iets uitweiden.

In eerste , wil ik zeggen dat ik mijn vrouw moet bewonderen. Die zoekt wat hout bij elkaar , neemt een zaag en maakt wat ze denkt. Dat noemt creatief zijn. Doch vanmiddag kwam ze binnen en vroeg me of ik alles in elkaar wou steken. Zij had al de onderdelen gezaagd en wist perfect hoe alles in elkaar moest zitten. Ik mocht het met schroeven en mijn schroefmachine i n elkaar zetten. Het is een gigantische bak geworden. Maar ja, dat moet ook daar er hier toch wel heel veel vogels zitten. Ze zullen niets te kort komen. Als ze al de vijgen hebben opgegeten en dan nog eens aan de olijven van de 84 bomen gaan snoepen, zullen ze zeker blij zijn dat ze nog een voederbak hebben.

Maar goed, op een zeker moment zat alles in elkaar en dan was het passen. Claudia werkt steeds op het gevoel.  Moet gezegd worden , dat haar gevoel haar niet snel in de steek laat. Maar potlood, meter en papier , zou vandaag toch een nuttig item geweest zijn. De manier waarop de voederbad zou moeten staan in de boom was niet juist. Schateren van het lachen als gevolg. Er was maar één manier en dat was de voederbak op zijne kop zetten. Voordeel, een voederbak met een dak op zijne kop zetten is dan tevens een voederbak en een drinkbak. Maar het is niet dat wat Clauke bedoelde. Ik zei nog;”Je hebt zeker niet gemeten!” Neen neen het was de schuld van de boom. Die zijn maten kloppen niet. Dus weeral gieren van het lachen.

Dan is het tijd voor het dak. Bij een eerdere wandeling , zijn we suikerriet tegen gekomen. De stengels zijn ideaal om een dak te schorren. Dus wij met zijn allen suikerriet kappen.

Het resultaat zie je misschien morgen of een andere dag. Het voederbakje moet nog geverfd worden…of toch….misschien niet..

03-11-2012 om 17:37 geschreven door eric

Allerzielen is hier gestart als een zeer mooie dag. Terwijl ik dit schrijf, is het nog altijd mooi. Gisteren vroeg me nog iemand via FB sms hoe het weer was, en ook gisteren waren er Belgische klanten in het restaurant die, met tegenzin voor het weer, vandaag weer moesten vertrekken. Het weer is goed. Voor november te zijn, korte broek en T-shirt. s’Avonds koelt het wel sneller af dan anders maar verwarming hebben we nog steeds niet nodig.

Vandaag hebben de kinderen geen school. Normaal was er geen verlof gepland, maar enkele dagen voor Allerheiligen, heeft de provincie Murcia beslist om een brug te maken. Figuurlijk, want de bruggen die ingestort zijn op 29 september, zijn nog steeds niet hersteld.

Wij kregen vandaag bezoek van Marina. Marina is de dochter van onze juf Spaans en tevens een klasgenootje van Yanneke. Ze is in Engeland geboren, maar heeft ooit nog maar 1 keer Engeland gezien. Ze spreekt ook enkel Spaans. Het is echt een leuk en beleefd meisje. Heel sportief. Paardrijden, zeilen, basketbal, voetbalen soms wat huiswerk maken. Als er kinderen komen spelen, is het de gewoonte dat we ze ook eten geven. Haar wens was, echte Belgische frieten met een bicky.

Fietsen, steltlopen, en muziek maken. Ze hebben hun echt alle drie geamuseerd.

02-11-2012 om 19:02 geschreven door eric