Het verhaal vandaag zal eerder kort zijn, maar ik zal proberen meer uitleg te geven bij de foto’s.

De afspraak was dat we vandaag om uur zouden ontbijten Spek met eieren. Zelf was ik al wakker om 6 uur. Nat van het zweet. Gisteren hadden we temperaturen van 47 °C en dan is de nacht ook niet echt koel. Onze Bram en Sabeth hadden er precies geen last van. Waarom? . Wel, rond kwart na 7 deze morgen is de plaatselijke boer begonnen met het oogsten van de amandelnoten. Dat machine maakte zoveel lawaai, dat ik vreesde dat iedereen wakker zou zijn. Jaja. Claudia en de kinderen wakker, maar de stadsmensen uit Gent City, met geen stokken wakker te krijgen. Tot half elf. Om elf uur zaten we samen aan een zeer uitgebreid ontbijt. En dan naar de siërra espuña. Een gigantisch groot natuurreservaat, waar je wilde zwijnen en eekhoorns en nog andere dieren kan tegen komen. De maximale hoogte van het gebergte is 1580 m. Hopelijk, in het bos, zouden we daar wat afkoeling krijgen. Doch, op 1400 meter was het 41°C. We hebben een heerlijke dag gehad, die we hebben afgesloten met een heerlijke paella. Bram moet zondag voor 100 man een paella maken en dit was de gelegenheid om hem dat te leren. En na de paella was het stoeien in het water.

12-08-2012 om 21:53 geschreven door eric

De zenuwen staan een klein beetje gespannen. Dat is nu toch het toppunt hé. Onze zoon komt met ons Sabeth naar hier en we zijn er een beetje zenuwachtig voor. We willen natuurlijk dat ze alles naar hun zin hebben. Als je je kinderen maar om de 4 maanden ziet, wil je echt wel het beste. Via de site van Alicante Airport, zag ik dat ze al rond half 9 geland waren. Dus, normaal een uur en half later zouden ze hier zijn. Maar het wachten op de auto die ze gehuurd hadden, duurde iets langer. Het was pas rond 12 uur dat de claxon van hun auto hier over de campo galmde.

Wat was het weerzien weer hartelijk. Rondleiding geven, en dan cava met olijven. We weten dat Bram en Sabeth er zot van zijn. Ook hadden ze voor ons een leuk cadeau bij. Streekproducten uit Gent en vooral….2 flesjes Duvel. Die ga ik op mijn eentje bij zonsondergang in den boomgaard rustig opdrinken.

Voor Claudia hadden ze dweilen van den Aldi bij en paprika chips, maar vooral echte D&L pickles.

Claudia heeft prompt een lepel genomen en er al direct een hap van gegeten. Tja, pickles en Claudia….Toen ze zwanger was van Yanneke, deed ze dat zelfs op de spaghetti.

Deze namiddag zijn Sabeth en Bram wat gaan rusten. Normaal hoor. Ze zijn van 4 uur deze morgen onderweg. Ondertussen hebben Clauke en ik samen met de kinderen zeer lang gestoeid in het zwembad. Wat een plezier hadden we. Het is lang geleden, omwille van de werken, dat we nog zo lang samen gespeeld hebben. En dat bij….echt waar…47°C in de zon.

Het is vandaag echt een dag om niets te doen. Augustus is hier de warmste maand van het jaar.Volgens de inboorlingen duurt deze extreme hitte een 3 weken en dan koelt het iets af. We nemen het hoe het komt. Binnen in huis is het , door de dikke muren, en kleine raampjes gelukkig koel. En dan af en toe een frisse pint… Wat moet ne mens dan meer.

11-08-2012 om 20:18 geschreven door eric

Eigenaardig.

Deze morgen straalde de zon weer. De sigales kwetterde er al hevig op los. Het beloofd een warme dag te worden. Wij wonen in de “campo” tussen de bergen. Achter die bergen, ligt de zee. Toen we de kinderen naar de zomerschool brachten, zagen we dat er veel wolken boven op de toppen van de bergen hingen. Die hadden precies al de moeite van de wereld om erover te geraken. Toen wij langs de bergen reden richting kust, was het zwaar bewolkt en donker. Aan de Puerto had het ook wat geregend. We zijn gaan lopen,hebben hetzelfde parcour als enkele dagen geleden gedaan en we waren een volle minuut sneller. Dus 2 maanden stil liggen heeft geen nadelige invloed gehad op onze conditie.

Bij het terugrijden naar huis scheen de zon volop eens we langs de bergen door waren. Raar fenomeen. Nog een duik in het water genomen en dan weer aan de slag. Morgen komt Bram en Sabeth en daarvoor moeten we nog enkele dingen voorbereiden.

Claudia is een bloemenmie, en dat zal geweten zijn. Overal staan bloemen en plantjes. Het is dan ook wel heel gezellig. Ook qua interieur , weet ze als de beste hoe tafels en stoelen moeten staan en pottekes en ladderkes en spiegels enz… En nu nog volk. Die zal ze dan zeker ook op de juiste manier bedienen.

Onze meisjes hebben vandaag elk een schilderij gemaakt voor hun broer. Toen Bram en Sabeth in april hier zijn geweest, hadden ze al een schilderij gemaakt. Bram heeft deze in zijn woonkamer gehangen, maar hij wou er eigenlijk 2 meer om zo zijn lege muur op te vullen. En bij deze, hebben onze girls dit klusje weer geklaard.

Ondertussen staan de vliegenhorren en de inkomdeur in de pergola. Nu maandag het glas nog, en de klus is geklaard.

Vanavond gaan we in het pikkendonker op onze ligzetels liggen en naar de sterren kijken. Het is naar het schijnt de periode dat er veel vallende sterren zijn. Hopelijk zien we die en kunnen we wat wensen doen… Ja hoor, ondanks we zeer gelukkig zijn, hebben we toch nog altijd wensen.

10-08-2012 om 22:03 geschreven door eric

Als je in Spanje bent, moet je eens proberen om een doodgewone dweil te kopen. Ons is het tot op heden niet gelukt. We worden echt verplicht om de gebruiken en gewoontes van de Spanjaarden over te nemen. Ik weet niet hoe je het noemt maar laat ons het houden op een mops. Claudia heeft er enkele gekocht. Voor gladde vloer en voor ruwe vloer. Een emmer met een speciaal ding om de mops uit te wringen, en natuurlijk een lange steel voor de mops. De vloer van het restaurant lag vol stof. We hebben namelijk zeer felle wind gehad. De hele dag lang. En ja, dan kan het al eens stoffen hé. Terwijl ik het terras van het zwembad aan het poetsen was, hoorde ik Claudia grommelen. Het wil maar niet lukken met die mops.

We laten hier zoveel mogelijk kinderen komen spelen. Zo blijven onze meisjes het Spaans goed onderhouden, en wij leren meer en meer Spaanse families kennen. Gisteren kwam Elena spelen. Het dochtertje van iemand die bij onze boekhouder werkt. Ze leerden elkaar in de zomerschool kennen. Claudia had een enorme hoop pannenkoeken gebakken. Pannenkoeken kennen ze hier, maar geen siroop. Dat kind heeft gesmuld !!

Rond 5 uur kregen we bezoek van Marie Josée  van den Hultex, en Willy. Zij is een achternicht van mij en woont tijdens vakanties in Torrevieja. Zo een 85 km hier vandaan. Het is altijd heerlijk om mensen, die je kent en lang niet meer gezien hebt, terug te zien.Zeker als je zo ver van huis bent.

Claudia en ik wilden vandaag weer gaan lopen. Doch, we kregen telefoon dat ze de ramen van de pergola kwamen plaatsen. Moet je lezen!(luisteren) 14 dagen geleden kwam die jongen van de ramen meten om een prijs te maken. Vorige maandag, heb ik gebeld om langs te komen en om te zeggen dat hij de opdracht kreeg.En vandaag staan de ramen er in. Maandag wordt pas het glas gezet. Maar goed, als je in België ramen bestelt, dan kan je zo een 6 à 8 weken wachten en soms nog langer. Morgen komt de deur en de vliegenramen en maandag het glas

Ondertussen heb ik witte kaders rond de ramen geverfd en ons Clauke heeft plantjes in potter geplant.

Onze girls hebben van de zomerschool 2 lieve vriendinnen meegebracht. Mia en haar zusje. Eigenlijk zijn ze Engels , maar toch wordt er Spaans gepraat.

Voor de rest is het vandaag drukkend warm. Tijdens de siesta hebben we niets anders gedaan dan gezwommen. Augustus is dan ook hier de warmste maand van het jaar. Maar…ons hoor je nietklagen hoor.

09-08-2012 om 17:25 geschreven door eric

Na 2 maanden en enkele dagen, hebben we de draad weer opgenomen. De kinderen naar de zomerschool, en wij hebben onze sportloopschoenen aangetrokken en zijn terug gaan lopen. Een beetje rustig begonnen en we hebben ongeveer 5,5 km gelopen langs de kustlijn.

Het ging vrij goed. Na 2 km hadden we zelfs ons tempo van voorheen weer. De ademhaling zat goed en zelf heb ik gelopen zonder knie beschermer.

Het enige verschil met 2 maanden geleden, was de hoeveelheid mensen. Begin juni, liepen we nog alleen. Op enkele wandelaars na, was het strand en de wandel boulevard leeg. Maar nu was het alsof iedereen aan sport doet. Fietsers, wandelaars en veel joggers. Ook dit vormde geen probleem, want het is hier overal groot genoeg.

Het was voor ons ook bijna 2 maanden geleden dat we op die boulevard geweest zijn. Wat viel me op: meer terrassen, en zelfs een terras onder een tent in de zee?? Als we vroeger ooit eens op hotel waren in Spanje, of Frankrijk of elders, dan bestond daar het fenomeen, dat ze handdoeken ’s morgens vroeg op de ligzetels legden. Zo gin ik ooit zeer vroeg lopen in Spanje, rond 7 uur’ en ik had dan de vuile gewoonte om vele handdoeken ergens in een hoekje te verstoppen….Stout hé.

Maar wat doen ze hier? Hier zetten ze hun paraplu en strandzetels al heel vroeg aan de rand van de zee. Juist of er anders geen plaats is !!!.

Na het lopen, nog zwemmen en dan wat klussen. Straatlampen zetten en wat troep opruimen. Het zwemmen: We zijn heel alleen thuis en dan wordt er gezwommen zonder de zwembroek nat te maken. Maar dan opeens komt een plaatselijke boer kijken of er nog genoeg water in het reservoir zit. En dan maar goed dat je een vijgenboom hebt met grote vijgenbladeren.

Op een gegeven moment zag ik dat er al veel, bijna, verschrompelde vijgen aan de vijgenboom hangen. Ik heb er eentje afgetrokken en opgebroken. Hij was volledig rijp. Ik dacht dat die vijgen purper moesten kleuren? Maar ik heb het opgezocht. Er bestaan dus verschillende soorten. Die van ons worden lichtjes bruin en zijn zelfs zeer zacht. Ik heb er geplukt en in de koelkast gelegd. Koud zijn ze nog beter dan rechtstreeks van de boom. Ons Yetteke lust het niet zo, maar ons Yanneke is er zot van.

Daarstraks nog een bezoekje van Norbert en Fina gehad. Altijd leuk zo van die bezoekjes.

En morgen krijgen we de eerste gasten in het restaurant. Ik ben nu volop bezig om het menu van morgen samen te stellen. Binnenkort zullen we aan de website beginnen en dan kan je iedere dag zien wat de pot schaft.

Maar ,, Clauke en ik gaan toch weer eerst morgen lopen.

07-08-2012 om 22:02 geschreven door eric

Toen we deze morgen opgestaan zijn, was er hier ten huize Finca Buen Gusto een andere sfeer dan anders. Geen gasten. De vorige dagen, waren we automatisch wat stiller dan anders om ervoor te zorgen dat de gasten ons niet zouden horen. Nu was het hier aan de ontbijttafel stilletjes.

Het leven gaat voort. De kids naar de zomer school en ik met mijn Jumpy voor de eerste keer naar de garage voor een groot onderhoud. Vorige week heb ik een afspraak gemaakt. Het is een Boch service station. En aan de hand van mijn gelijkvormigheid document, konden ze wisselstukken bestellen. De motor van de ruitensproeier is sinds januari stuk. Ik denk dat hij of zij, bevroren was tijdens ons verblijf in Le Fossat.

Dus, iets na negen uur, den Jumpy in de garage. René stond me op te wachten en bracht me ook naar huis. Rond 1 uur zou hij klaar zijn.

Ondertussen heeft Claudia heel de B&B gekuist. De vloer van de pergola en heel het restaurant. Het plafond van de gasten wc, van het restaurant moest nog geverfd worden. Het zwembad moest een immens grote beurt krijgen. De gasten hebben, terecht, veel zonnecrème gebruikt. Dat geeft een film op het water. Maar na de randen te hebben gepoetst met een schuursponsje, gestofzuigd en een back wash, was ook deze klus helemaal geklaard. Ik heb  de binnenmuren van het terras wat bijgeverfd, en zo was het dan weer snel 1 uur.

Om en rond 1 uur kregen we een bericht van de gasten dat ze veilig en wel thuis aangekomen waren. Eerlijk gezegd, was ik zeer blij met dit bericht. Je denkt er toch de hele dag aan hé. Het waren oprecht zeer fijne mensen. Voor ons, de vuurdoop. Ik hoop van harte dat alles naar wens was. Maar als we de reacties lezen en horen via FB, dan was het in orde. Ikke blij dat deze gasten hier waren. Je kunt je geen betere start veroorloven.

Om 1 uur was den Jumpy dan ook klaar. Weer 30.000km te gaan voor hij de volgende smering zal krijgen. We zullen dan zeker weer een jaartje verder zijn hé.

Na de tapa’s hebben we de draad van bezoekjes krijgen en doen, weer opgenomen. Marcel en Trini.

Altijd leuk om af te zakken naar Bolnuevo. Een pintje, een Windows 98, of te, een lekker rosado, die we zo hebben genoemd en een lekker olijfje er bij.

Tja, dan is het weer vlug avond hé. Onze kinderen moeten, nu dat we even geen gasten hebben, vlugger in bed. Ze moeten stilaan terug in het school ritme komen. We eten iets vroeger, half 9, en daarna lekker in bed.

Morgen weer een nieuwe dag.

06-08-2012 om 22:09 geschreven door eric