Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
05-02-2012
Van de wereld
Het is niet dat ik het beu ben om de blog te schrijven, neen hoor. Het is gewoon te wijten dat er geen nieuws te rapen valt. Al enkele dagen zitten we van de wereld afgesloten. We zitten vast in de sneeuw hier boven op de berg. Sneeuw met bakken uit de lucht. Ik kan de berg niet meer op of af. Gelukkig hebben we genoeg voorraad ingeslagen om enkele dagen door te kunnen. Doch het mag niet blijven duren. Dat is dus de enige reden waarom de blog niet elke dag wordt geschreven.
Er is in het dorp wel een winkel waar we te voet naar toe kunnen. Dat is al iets. De wandeling naar beneden duurt bijna een uur maar als het moet dan moet het hé. Welja, dit is toch ook eens fijn , zo een avontuur. De kinderen houden hun anders wel goed bezig. Ze leren de lessen van de school , in het frans . Ze hebben de boeken van het 2de en het 4de leerjaar uit België ook mee. Dus daar wordt ook iedere dag in geoefend. Je weet maar nooit hé of we genoodzaakt zijn om terug te keren.
Gisteren hebben we, met 8 man, een avondwandeling naar het dorp gemaakt. In de sneeuw. In het dorp zijn 2 restaurants. Eén Cambodjaan en een Frans. Het Franse was dicht, het Cambodjaanse was goed gevuld. We hebben er lekker geëten en heerlijke wijn gedronken.Met 8 man en 2 flessen water en 3 flessen witte wijn later, 116 . Ik begrijp nog altijd niet dat ze daar aan uit kunnen. Rond 10 uur terug te voet de berg op. Prachtig , onder een sterrenhemel en een bijna volle maan in de vrieskou. Heerlijk. En zeker niet te vergeten, in een zeer aangenaam en fijn gezelschap.
Hier staat onze Jumpy dan..Met de snuit omhoog.Helaas kan hij de berg niet op
Sneeuwvlokken dwarrelen op het gemak naar beneden.
We hebben het zien aan komen. Bij helder weer zie je de besneeuwde pyreneeën .Doch de bergen (heuvels) ervoor waren, zolang we hier waren, nog niet besneuwd. Tot enkele dagen terug. Je zag in de verte dat de sneeuwtoppen van de pyreneeën overgingen naar de toppen van de heuvels. En deze morgen was het dan zover. Alles wit... Je moet begrijpen dat dit hier iets anders doorweegt dan op het vlakke land. De kids moeten naar school. Dit wil zeggen , ongeveer 8 km dalen , van de berg af, met haarspeldbochten en diepe ravijnen naast de weg. Die weg is dan nog eens besneeuwd. -5°C en met de Jumpy ook nog achterwielaandrijving. " Gevaarlijk " "Stressen" Als je beneden bent dan zucht je wel eens van de spanning die van je afvalt. Kom je aan de school....wat blijkt....verwarming stuk.Misschien de kids terug mee naar huis nemen. Niet stuk , maar vergeten mazout in te doen. Klassen 13°C. Maar om 10 uur is dit opgelost.Dus , kids blijven daar. En het blijft maar sneeuwen. Tot 13 uur . Dan stopt het opeens. De zon begint te schijnen, en rond 16 uur is alles weer weg. Ondanks dat het nog steeds - 3 °C is Het kat en muis spelletje van sneeuw, vriezen en dooien zal duren tot zondag. Ik heb de blog ,via internetgazet van Heusden ,van Dhr Coolen gevold. Die man is met de fiets naar Lourdes gereden. Geen week te vroeg heeft hij dit gedaan , want anders had hij in de sneeuw moeten fietsen.
Gisteren , op de vrije dag van de kids , zijn we inkopen gaan doen. We hadden een vermoeden dat het weer slecht ging worden en dat we misschien voor enkele dagen niet meer van onze berg af konden. Al goed.... Pasta, groenten, beleg, boter, melk, koffie....kortom alles....wat een mens nodig heeft. En wijn en bier
Het is geleden van donderdag, ik weet het. Maar we zaten in een putje. Vrijdag 27 januari hadden we afgesproken om een tweede keer naar de woning in Arnaud-Guilhem te kijken.Maar eerst eens door de carwash met den auto. Op het midden van de parking van een groot warenhuis staat dan een wasstraat met 3 borstels in openlucht. 4 euro en we zijn vertrokken. Eerst spoelen, dan inzepen, dan met de borstels over den auto, dan terug en dan....machien kapot. De borstels zijn gestopt in het midden van de wagen. Al goed dat ik de deur nog open kreeg en zo kon vertrekken. 5 uur later zijn we daar terug langs gereden en dat machien stond daar nog altijd zoals wij dat hadden achtergelaten. Niemand die er naar kijkt. La France op zijn best..
Het weer was niet zo denderend maar toch hebben we de omgeving van de woning, de mogelijkheden en de woning zelf nog eens zeer goed geïnspecteerd.We hebben gemeten en getekend. Trouwens een pluim voor de verkoper. Die had geduld en heeft echt moeite gedaan. Bij onze thuiskomst hebben we alles geëvalueerd en geteld.We moeten ons budget wat in het oog houden hé . Als we een bod zouden doen dat ongeveer 20.000 lager zou zijn dan de oorspronkelijke verkoopprijs, zouden we er geraken. Met moeite, ...maar die moeite hebben we al genoeg gedaan, dus waarom nu ook niet.20.000 lager , dat kan hier eigenlijk wel hoor...Ze willen persé verkopen...Crisis.. Zaterdag en zondag werken de kantoren niet, dus wachten tot maandag om een bod te doen. We hadden ons voorgenomen om op zaterdag naar Lourdes te gaan, doch het weer heeft roet in onze plannen gegooid. Vrijdagavond is het flink beginnen te sneeuwen.Op enkele uren lag er een mooi wit tapijt. Zaterdagmorgen was die sneeuw echter weg, maar het voorspelde eigenlijk niet veel goeds. Dan maar naar de winkel. De kinderen hebben schoenen nodig en hier is het nog solden tot 14 februari. En toen kwam het. De telefoon. Het huis was verkocht. In Frankrijk zijn er meerdere kantoren die hetzelfde pand verkopen, en de eigenaar mag zelf ook nog verkopen. Het was op dat moment om....(ze ) op te eten. Zondagmorgen weer slecht weer. Ganse dag binnen zitten...Tja, we zijn het niet meer gewoon hé.. Voordeel....Op die momenten kan je veel babbelen... Plannen maken...Wat gaan we doen.. De tijd wordt alsmaar korter. 18 maart moeten we hier weg. We gaan terug ...Terug naar België.. Huis zoeken om te huren, werk zoeken, en dan maar hopen dat we onze draai terug vinden.. Van zondag op maandag heb ik niet in mijn bed gelegen....Denken, denken en denken. Geen oog dicht gedaan. Clauke heeft in haar bed gelegen maar ook niet geslapen. En dan zit er onder de plankenvloer van onze kamer ook nog een marter de hele nacht rond te lopen.... Een lange nacht...gevolg, je kan niet meer nadenken en je moet verdomd oppassen dat je niet kriekel wordt op elkaar.. Ik moest en zou mijnen beste vriend René bellen...Daar had ik echt nood aan. En al kon hij niet veel zeggen of raad geven, het deed me echt deugd. Hij heeft geluisterd. Claudia heeft ook haar beste vriendin gebeld. Ook Clauke had er deugd van. Moet je weten dat René in het zuiden van Spanje woont , en Annick in Indonesiê ...Ja ik weet het...we gaan het ver zoeken, maar we zijn mensen van de wereld. Maandag, dus gisteren was het zeer mooi weer. Na de skype sessies zijn we een zeer lange wandeling gaan maken. In het begin hebben we niks gezegd , maar langzamerhand kwamen ideën en veronderstellingen en terug conclusies en voorzichtige plannen. We geven nog niet op, we gaan er mee door . Wie weet gaan we verder. Spanje? Portugal....wie weet. Vandaag is het weer terug slecht, we hebben de hele dag gepoetst, gebakken en op internet rond geneusd....
Maar belangrijk.....Wat het ook moge zijn.....we zijn uit het putje , en vooral alweer een heel stuk naar elkaar gegroeid.
De binnenkoer van de woning , die zou dienen als terras omdat we van het gebouw ervoor een mooie gite zouden maken.
Deze ruimte gaf uit op de binnenkoer. Er was een deur om van buiten naar binnen te gaan. Deze ruimte zouden we gebruiken om in te richten als " koude bakkerij " of als restaurantje.Daar waren we nog niet uit. In een omtrek van 10 km was er nergens een boulangerie te bespuren. Dus dit was welgekomen voor de inwoners.
De keuken, Daar de openhaard hier niet op zijn plaats was, zouden we deze afbreken
De zolder Er waren wel 3 slaapkamers , dus eigenlijk genoeg, maar bij een slaapkamer hoorde ook een badkamer. Dus 2 badkamers in de woning. We zouden de zolder inrichten voor de kinderen . Dan konden we de andere slaapkamer verhuren alsc chambre.
Het is niet dat ik het beu ben om de blog te schrijven, neen hoor. 
Hier staat onze Jumpy dan..Met de snuit omhoog.Helaas kan hij de berg niet op
Sneeuwvlokken dwarrelen op het gemak naar beneden.
De binnenkoer van de woning , die zou dienen als terras omdat we van het gebouw ervoor een mooie gite zouden maken.
Deze ruimte gaf uit op de binnenkoer. Er was een deur om van buiten naar binnen te gaan. Deze ruimte zouden we gebruiken om in te richten als " koude bakkerij " of als restaurantje.Daar waren we nog niet uit. In een omtrek van 10 km was er nergens een boulangerie te bespuren. Dus dit was welgekomen voor de inwoners.
De keuken,
De zolder
