Het is vandaag wel zondag, maar dat betekent niet dat we niks doen. Een zondag, zoals vroeger in België stond in het teken van de rust en de kinderen. Hier in Spanje is dat het zelfde. Alleen, de rust hebben we lang genoeg gehad. Zou je denken. Als je al 5 maanden op zoek bent naar een geschikte woning, heb je toch ergens een soort van” stress”. Ach, stress is een groot woord. Je begint alleen te verlangen naar je eigen spullen en vooral naar een thuis.

Die thuis, kunnen we zeggen, hebben we gevonden. Vandaag zijn we naar de finca getrokken, na, weer mijn ochtendlijke jogging. We hebben weer allerlei klussen geklaard. Ik heb een heel pak foto’s genomen om later, ..  een voor ..en ..een na ..te publiceren, op de blog. Die foto’s ga ik vandaag niet publiceren. Wat de kinderen betreft, ze leven hun uit op de finca en het gebied er rond. Ik mag zeggen dat ik ze tijdens onze werken niet hoor of bijna ook niet zie. Ze vervelen hun geen minuut. Fijn is, als ik ze roep, hoor ik ze dadelijk. Dus ze zijn altijd in de buurt.

Die eigen spullen, is een ander paar mouwen. Onze spullen staan in Brussel-Laken. We hebben een vrachtwagen gevonden, hier in Spanje die de spullen wil gaan halen. De vrachtwagen moet vol naar België en komt normaal leeg terug. De firma in België doet nu echt moeilijk. Broodroof en contractbreuk, zeggen ze. Ze hebben me een boete aangesmeerd, die duurder is dan dat hun zelf de meubels moeten brengen. Begrijpen wie begrijpen kan!! Wel, voor ons eenvoudig. Dat ze de meubels maar brengen. Maar het zal in orde moeten zijn. Ik wil altijd het spel eerlijk spelen en indien de tegenstander het spel niet eerlijk speelt, ben ik een ongelooflijke, moeilijke tegenspeler. Dit verhaal wordt zeker vervolgd.

We hebben tot 13 uur gewerkt in de finca. Omdat we de kinderen en onszelf nog een zondag willen gunnen, zijn we zo snel gestopt. Maar een andere reden is dat we werden uitgenodigd door een familie, die voor ons een lekkere Spaanse paella wilden maken. Tja, en zoiets kunnen we niet afslaan. Vroeger zouden we zeggen, 3frieten kunnen we wel elke dag eten” maar hier, met de juiste ingrediënten, kunnen we bijna elke dag paella eten.

Uit beleefdheid had ik een fles cava mee. De dochter van de gastvrouw en de kleinzoon waren ook aanwezig. We hadden van hen al veel gehoord, maar in levenden lijve was het een zeer fijn gezelschap. Oppassen, de kleinzoon wist openlijk te zeggen dat hij verliefd op ons Yetteke was. Zij 8 jaar, hij…4.

Dan aan tafel.. Voorgerecht, mosseltjes en venusschelpjes op een bedje van olijfolie en look, met een lookbroodje.

Gekker kunnen ze het mij niet maken. Daar ben ik dus zot van. Dus, (hobby)kok een eerste dikke pluim. Smaak en taste: 10 op 10.

Daarna verscheen de kok met een pan, met daar een handdoek over. TERRééé…. De handdoek eraf en zie foto een heerlijke paella.

En, uit de grond van mijn hart…..lekker lekker lekker….Voor morgen helaas geen overschot.

Tijdens het napraten, begon het toch wel te regenen zeker. Dat is, denk ik, de 4^de keer sinds we hier wonen, dat het regent.

Rond 6 uur zijn we huiswaarts gelopen. Het was een zeer fijne, culinaire namiddag. Zeer lekker gegeten in een zeer fijn gezelschap. En, er zijn 2 slachtoffers gevallen….zie foto.

 

 

20-05-2012 om 19:40 geschreven door eric

En we zijn vertrokken.

Na mijn ochtend loop van een 10 tal km, voor Bram, hij ligt er niet meer , en na het ontbijt, hadden we al het eerste probleem. Wat doen we aan om te werken. We hebben niet veel zomerspullen en zeker al geen werkkledij. Tja, dan maar afstand doen van de oudste korte broek en een T-shirt dat ik het minst aan heb gehad.

Voor Claudia nog moeilijker. Zij kan van niks afstand doen. Is er veel vuil werk te doen, wel dan wordt het die short en dat topje. Weet je wat schatje, doe jij vandaag het zwembad. Lekker in de zon en dat kan perfect met een topje en een shortje.

Allee, dat is opgelost. De remork hebben we aangehangen en ongeveer 3 km verder getrokken naar de Finca. Het voordeel van hier is dat het zeer weinig regent. Je kunt gemakkelijk een half jaar alles op de remork laten. Het uitladen was zo gebeurt. De eerste kamer die ik onderhanden neem, is de kinderkamer. Deze is zo groot en heeft een ‘mezzanine ‘

Een mezzanine, ook wel entresol of platform genoemd, is een tussenvloer waarvan de structuur is opgebouwd met metalen profielen waarop een houten dekvloer ligt. Onze kinderen zulle de mazzanine als speelkamer gebruiken en onder de mezzanine kunnen ze slapen en studeren. Er zij 4 slaapkamers in de finca, maar ze wille de grote kamer delen. De muren van de kamer vertonen enkele barsten. Niet te groot, maar het is toch beter om ze te dichten alvorens we gaan verven. Ook de gaten van de haakjes waar schilderijen aanhingen, maken we terug dicht. Claudia heeft eerst de muren afgestoft en dan ben ik begonnen om de barsten te dichten.

Ondertussen is Pedro langs gekomen. Hij is de persoon die het zwembad heeft geplaatst. Hij komt ons uitleggen, hoe we het zwembad moeten leegmaken en kuisen. De werking van de pomp, enz.

Onze meubels staan in Laken, dat wisten jullie al hé. Ik zal even duidelijk schrijven, wat de kostprijs is voor het vervoer van de meubels, van Brussel naar Mazarron. +/- 8000 €. Maandag vertrekt hier een vrachtwagen, vol van Mazarron naar Brussel. Hij moet leeg terug komen. Als hij in Laken de meubels ophaalt en die naar ons brengt, kost me dat 2100 €. Juist geteld 1€ per kilometer. Wat zouden we doen, denk je? Maar de firma in België doet daar moeilijk om. Waarom? Dat ze dan hunne prijs menselijk maken hé.

Claudia heeft voor de rest van de dag gewerkt aan de badkamer. Die is terug spic en span en daarna het zwembad. Daar gaan we morgen mee verder en ik weet ook wat te doen. Maar morgen meer.

Terwijl wij werken, schuilen de kinderen onder een oude olijvenboom in de remork voor het zonneke.

Wat een zaligheid om na 7 maanden terug aan de slag te kunnen.

En nu ribbekes op de BBQ  en voor morgen …qua eten een fijne verassing.

19-05-2012 om 18:43 geschreven door eric

Vandaag hebben Claudia en ik een planning gemaakt om de werken aan de Finca, snel en goed te laten verlopen. We hebben ook nieuws over onze meubels. De meubels staan in Laken in een verwarmde en droge loods. De prijs van de verhuis is behoorlijk veel.Als we hier iemand vinden die ..vol naar België moet en leeg terug komt, scheelt dat een pak geld. We hebben een firma gevonden, hier in Mazarron, die iedere week vol naar België en leeg terug naar Spanje reist. Maandag morgen vertrekt de chauffeur en is dinsdag in Brussel. Hij kan waarschijnlijk donderdag terug zijn, en we kunnen vrijdag lossen. Hopelijk althans. Ik heb geprobeerd om contact op te nemen met de verhuisfirma, maar helaas. In Spanje kennen ze op donderdag 17 mei geen Hemelvaartdag. Dat wordt op zondag gevierd. Dus hier wordt gewerkt en is er school, bij jullie is het een brugdag. Maar goed. Hopelijk de volgende week de meubels, anders de week erop.

Alles valt als een puzzel in elkaar. 1juni moeten we uit het huis en 1 juni verhuizen we officieel naar de finca. Als de meubels er zijn kunnen we door. Koelkast, diepvries enz…dat staat allemaal op de vrachtwagen. Stel de vrachtwagen heeft vertraging, ook geen probleem. Voor de B&B kamers moeten we toch bedden kopen en voor het restaurantje, porselein en bestek.

Morgen beginnen we te werken. Het water moet uit het zwembad. Ontsmetten en zeer goed reinigen. Binnen in enkele kamers moet er wat bijgewerkt worden, en dan verven.

Zouden we dat nog wel kunnen? Werken. Het is van 24 oktober geleden dat we nog iets hebben gedaan.

Vandaag was het winkelen geblazen. Kuisgerief, mortel, een (Truwielke) een plekspaan.. kortom we hebben al heel wat om morgen vroeg aan de slag te gaan.

Belangrijk zal morgen een gevulde frigobox zijn. In de finca staat wel een mooie keuken, maar geen koelkast.

En het is hier al behoorlijk warm…

18-05-2012 om 21:17 geschreven door eric

Paraje El Polon  de nr weten we nu wel en het is 5, en dan 30870 El Saladillo Mazarron Murcia Espana

Vandaag hebben we eindelijk, het voor elkaar gekregen, om een beurtrol te maken qua vervoer van en naar school. Op de Country club, waar we momenteel wonen, zijn er nog kinderen die naar de zelfde school gaan, als de onze. Sinds 2 maanden en half rijden we praktisch iedere dag ’s morgens en ’s avonds naar de school. We merken dan op dat ouders van andere kinderen voor of achter ons rijden, met dezelfde eindbestemming.

Gisteren heb ik mijn stoute schoenen aangedaan, en heb al de ouders samen getrommeld om te vragen of ze akkoord zouden gaan met een beurtrol. En ja hoor. Deze morgen zijn wij thuis gebleven en hebben we de kids met een andere ouder meegegeven.

Gisteren zijn we nog naar de Puerto gegaan om een internetaansluiting. Ons huis ligt echt in de “Campo”. Het is daarom niet echt makkelijk om een vast internetaansluiting te krijgen. We mogen al blij zijn met drinkbaar water en elektriciteit. Maar met een satelliet aansluiting zal het toch wel gaan. In de Puerto wisten ze ons te vertellen dat we 2 maanden moesten wachten om een aansluiting. Dat is me wat te lang. Wat moeten mijn beste blog lezers wel niet denken?

Vandaag zijn we naar Camposol gereden. Met dezelfde vraag. De dame die ons hielp heeft een zeer interessante uitleg gegeven.Als we willen hebben we morgen internet met satelliet. Morgen is voor ons goed, maar doe het toch maar maandag. Dus maandag, rond 10 uur op post aan de finca voor internet.

Om half 10 deze morgen hadden we afgesproken om de sleutel van de finca te krijgen. Om 9 uur waren we er en hebben nog eens rustig rondgekeken. Claudia, met haar groene vingers is al dadelijk begonnen met onkruid te trekken en een klimop te leiden. Om half 10 hebben we de sleutel gekregen. Angel is nog langs geweest met een aannemer om prijs te maken voor enkele belangrijke veranderingen. We willen een pergola voor het restaurant en een badkamer voor de gastenkamer.

Morgen, ten laatste zaterdag hebben we de offerte en op 30 juni zou alles af zijn.

Ben benieuwd of het niet ….mañana ….is.

17-05-2012 om 17:33 geschreven door eric

Om half 10 hadden we een afspraak bij de bank. Geld moeten we hebben. We willen snel een voorschotcontract en betalen, zodat de eigenaar niet meer kan terugkrabbelen.

In België heb ik jaren lang niets anders gedaan dan gronden en huizen verkocht. Ik durf te zeggen dat ik een voorschotfactuur of een voorschotcontract wel kan maken en formuleren. Hier in Spanje gaat alles eigenlijk op dezelfde manier als in België.

Om 10 uur hadden we afgesproken op het bureel van de zoon van de eigenaar. Het contract, in het Spaans, want daar hadden we al voor gezorgd, werd aanvaard. Nog wat gepraat en afgesproken en dan het voorschot betaald.

Paraje El Polon  de nr weten we nog niet, en dan 30870 El Saladillo Mazarron Murcia Espana

Dit is ons adres voor de volgend 100 jaar. Hopen we.

Tja, en nu begint het hé. Water, elektriciteit is er maar geen telefoon en internet. We hebben geen vaste telefoon nodig omdat we beiden een gsm hebben(0034666090801)maar wel internet. We kunnen naar Telefónica gaan, maar het zou kunnen dat we dan een kabel aansluiting van een 110 meter ver moeten betalen. Een andere optie is via de satelliet. Kostprijs, ongeveer 25€ per maand. Wij dus in Puerto de Mazarron naar de winkel. 2 maanden wachten voor een aansluiting. “Tja madammeke, da’s te lang hé “ Zie je, nu begint het hé. Doch we kunnen er echt om lachen. We hebben een huis en dat is het belangrijkste.

Daarna zijn we gaan uitwaaien aan de kust. Uitwaaien is een slecht woord, want er was geen wind.

Mazarron heeft een geschiedenis en daar zie je verschillende overblijfselen van.

Mazarrón ligt in een wijde baai aan de middellandse zee en heeft een kustlijn van 35 km. Het heeft twee belangrijke stedelijke centra: de haven en de hoofdstad, vijf kilometer van de kust. Sinds zijn oorsprong is de naam van Mazarrón verbonden met de mijnbouw in zijn berggebieden, met een rijkdom aan zink, zilver, ijzer, aluminium en rode oker. In Feniciësche, Punische en Romeinse tijden, werd veel werk in de mijnen uitgevoerd, waardoor er een schat aan archeologisch materiaal is achtergebleven. De Arabieren vestigden ook zich in het gebied, aangetrokken door zijn mineraalrijkdom. Na de christelijke Herovering in de 15de eeuw ontstond de plaats, bekend als Casas de Los Alumbres de Almazarrón, tengevolge van de net geopende mijnen. Zijn strategische positie maakt het tot een bastion van verdediging voor de naburige gebieden van Lorca en Cartagena, waarvan het bewijs nog steeds te zien is in de vorm van de vele wachttorens langs de kust.

Mazarrón werd heel belangrijk aan het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste, toen ijzer en galenite werden gedolven. Vanaf het moment dat de rijkdom van de mijnen minderde, ontwikkelde Mazarrón zich als een belangrijke toeristen- en landbouwindustrie en bevorderde tegelijkertijd zijn zeevarende en vissende traditie. Deze activiteit kan in de haven gezien worden, met zijn vismarkt en vissersboten. Als het resultaat van zijn rijke geschiedenis bevatten de straten van Mazarrón interessante monumenten. Van speciale betekenis zijn het Gemeentehuis en het voormalige culturele centrum, dat van Art nouveau stijl is en aanwijzingen geeft van de rijkdom aan het begin van de eeuw. Achter het gemeentehuis is de kerk van San Andrés (16de eeuw), met een mooi plafond in Mudejar stijl en nabijgelegen, het klooster van La Purísima (de patroonheilige van de stad). Het is ook mogelijk om de ruïnes van het kasteel van de Vélez familie te bezoeken. Buiten de stad zijn ook andere torens, zoals de Torre de Vieja de la Cumbre (17de eeuw) in de haven, de Toren van Los Caballos en de Toren van Santa Isabel in Bolnuevo en, op de heuvel van El Molinete, een uitkijktoren met een cirkelvormige indeling.

Behalve de rijkdom van monumenten biedt Mazarrón mooie plaatsen die liggen langs de 35 km lange kustlijn en kan men genieten van 315 dagen zonneschijn per jaar met een gemiddelde temperatuur van 20ºC. Stranden zoals La Reya, Bahía, Nares of El Castellar en maagdelijke baaitjes zoals Cala Amarilla, La Grúa Strand, Parazuelos, Covaticas, Ballenato, Percheles enz. bieden ideale omstandigheden voor strand en zee liefhebbers of voor degenen die genieten van lange wandelingen langs de zeekust. Tegenover het strand van Bolnuevo is een van de spectaculairste landschappen van het gebied. Op deze plaats heeft erosie van wind en water uit het witte zandsteen mooie vormen gebeeldhouwd (Ciudad Encantada).

Mazarrón is ook de ideale plaats voor het genieten van een volledig scala aan vrijetijdsmogelijkheden en watersporten. De Mazarrón jachthaven heeft 200 ankerplaatsen. In zijn regatta club is competitie gecombineerd met cursussen voor beginners en gevorderden. Het is ook mogelijk om te roeien, zee-paragliding of waterskiën of met een speedboot te racen. Duikers kunnen ook vele clubs vinden die cursussen van alle niveaus aanbieden of u kunt deelnemen aan een duikexcursie die u meeneemt naar de prachtige rotsbodems of de spectaculaire onderwatergrotten.

Voila sé, wat reclame voor de toeristen die eventueel bij ons wille logeren. Prijzen volgen nog

Eén ding staat vast. Morgen de sleutel van het huis, vrijdag inkopen, zaterdag en zondag voor de kinderen en maandag aan de slag. Dank, je allemaal hierboven. We hebben in Mazarron een kaarsje aangestoken en hopelijk werkt het ook.

16-05-2012 om 19:17 geschreven door eric

En de strijd gaat maar door.

 Angel had ons gisteren gebeld om te zeggen dat hij richting Leiva nog een huis wist. Gisteren hadden we er echt geen zin meer in. We hadden voor vanmorgen afgesproken. Om half 10, na de kinderen naar school te hebben gebracht en na de tonnen wijn in de bodega te laten vullen en na een koffie bij Luis, zijn we naar het huis getrokken.

Onderweg vroeg hij ons om een mening over gisteren. De man van de 2^de optie kan alleen maar verkopen als al de grond erbij is. Het heeft n iets met verkavelen te maken, maar met een Spaanse wet, die zegt dat er enkel een huis in agrarisch gebied mag staan als het gebied vanaf 2 ha is. Als het gebied drinkbaar water heeft en ook een wateropvangbekken voor het land. Anders mag er niet gebouwd worden. Op dit stuk land is dat er wel allemaal, maar je kunt het niet verkavelen.

We hebben de derde optie bekeken. Het is een nieuw huis met alle comfort en alles erop en eraan om ons ding te doen. De prijs is in verhouding correct, maar… Ik heb geen “wauw” gevoel en evenmin Claudia. Bij het tweede is er meer werk, maar het is dat wat we willen.

Nu wil het toeval, dat we tijdens ons bezoek de telefoon van Angel hoorden. Hij nam op, en het was de eigenaar van de finca. Hij had ons in Mazarron gezien. En vroeg of we een voorstel wilden doen. We hadden zoiets van..Hij wil echt verkopen. We hadden gisteren al enkele voorstellen op papier gedaan. Ik heb tegen Angel voorgelegd wat ons voorstel is. Angel is na ons bezoek aan de derde optie dadelijk naar de eigenaar van de finca gereden. Wij hebben ondertussen iets gedronken op een terrasje. Na 10 minuten was Angel terug bij ons. De man moest het eerst met zijn vrouw en zoon bespreken. Maar straks zullen we het wel weten.

Claudia en ik zijn naar het strand gegaan om uit te waaien. Verdorie toch, het wil maar niet lukken hé.

Maar ik moet eerlijkheidshalve toch zeggen dat Claudia er alleen maar het positieve in ziet. Ze zegt me aan het strand dat ze het gevoel heeft dat de eigenaar met ons voorstel akkoord gaat.

Tegen 2 uur werd het dringend tijd om de kinderen gaan te halen. Vandaag 15 mei is het internationale familiedag of gezinsdag.

14 dagen geleden, kregen we een briefje van de school, dat de kinderen op 15 mei familiedag zouden vieren. Eerst dachten we dat het een soort schoolfeest was. We moesten 4€ betalen, maar wisten eigenlijk niet goed waarom.
De kinderen hadden een zeer mooi geschenk bij en er werd gezegd dat we de geschenken tijdens de siësta mochten openen.
Zelfgemaakt broodmandje en onderleggertjes
Echt knap.
We hebben, zoals de traditie het dan wil, samen met de kinderen tapas gegeten en aperitief gedronken.
Er werd echt onwaarschijnlijk veel moeite gedaan voor deze dag van het gezin.

Tijdens het openen van de geschenken en het eten van de tapa’s kregen we telefoon. Gelieve morgen een klein voorschot te betalen. Want morgen wordt het contract van de aankoop van de finca getekend. Dus…Yes, we hebben de finca. Maar nu met de volledige grond van 2 Ha. De eigenaar was dus, samen met zijn gezin akkoord over ons ultieme voorstel.

Morgen wordt er een voorschot contract gemaakt bij de advocaat, en wellicht kunnen we donderdag al starten met de werken. Hier in Spanje, kan je op een week tijd alles klaar hebben om een woning te kopen. Men zegt wel eens van administratieve vereenvoudiging, maar hier, als je geen lening nodig hebt en alle papieren zijn in orde, gaat alles zeer vlot.

De internationale dag van het gezin heeft voor ons alleen maar vreugde en vooral eindelijk een huis opgebracht. We hebben uitgebreid onze vreugde gedeeld met Bram en Sabeth via skype en natuurlijk ook met onze (zus en broer) beste maatjes Annick en Tom uit Indonesië.

We gaan echt ons best doen om deze droom waar te maken en om te zorgen dat onze gasten kunnen zeggen:”Wel daar bij Buen Gusto wordt je verwend en krijg je waar voor je geld”.

15-05-2012 om 20:07 geschreven door eric

Vrijdag laatst leden, zijn we weer enkele huizen gaan bekijken. Eén ervan is ons bijgebleven. Het is een finca met een zwembad, een boomgaard van olijfbomen en een mooi en prachtig uitzicht. Het is gelegen tussen Camposol en Country club. Twee respectievelijke urbanisaties. Veel volk rond de deur dus. De finca ligt naast een weg tussen Mazarron en Totana. Dit is een belangrijke weg, want op die weg wordt op 31 mei het startschot gegeven voor de bouw van Paramount Park. De finca heeft al de mogelijkheden en eigenschappen om een B&B uit te baten. Grond genoeg om nog enkele chalets bij te zetten en al een zwembad. De finca is eigendom van een boer die in El Saladillo zomaar even 35 Ha grond heeft. Er is zelfs sprake, en er zijn al plannen, dat er in de buurt een waterpretperk komt.

Claudia en ik hebben dus voor dit huis een bod in gedachte. We kennen de prijs, maar we moeten commercen hé.

Zaterdag zijn we nog eens terug gaan kijken. Heel kritisch. Doch Claudia is overtuigd en ik ook natuurlijk. We hebben gebeld om te vragen of we zondag nog eens terug mochten binnen kijken. Geen probleem.

Zondag zijn we met de kinderen terug geweest en tot onze grote verbazing, had de eigenaar het hele huis leeg gehaald. Alle meubels weg, en voor een heel stuk opgekuist. Dit gaf ons natuurlijk nog een beter gevoel. Hij zou ook het zwembad onder handen nemen, want deze was al lange tijd niet meer gebruikt, en het water ziet vuil. Meubels weg, en opgeruimd, betekend voor mij dat ze waarschijnlijk bereidt zijn om aan onze voorwaarden te verkopen.

We hebben, na lang kijken en samen met elkaar, Claudia, de kinderen en ik, ons voorstel aan hen gedaan. De eigenaar met zijn 2 zonen waren aanwezig. Enkel de echtgenote moest nog gecontacteerd worden.

Zondag in de vooravond, rond 5 uur, kregen we een verlossend telefoontje. Het bod is aanvaard.

Vandaag, maandag konden we de papieren bij de notaris gaan halen, en bij onze notaris laten controleren of alles in orde is.

Half 11. Papieren bij de notaris. De finca staat op 2 HA grond, maar zoveel moeten we niet. We hadden afgesproken dat we tevreden waren met 50 are. De rest van de grond was weide en boomgaard. In de 50 are, het huis, het zwembad en nog een groot deel boomgaard. De notaris zei ons dat we naar het kadaster moesten om te zien hoe de grond verdeeld kon worden. Wij naar het kadaster. Alles werd opgezocht en daar kregen we de plannen van de grond mee. Vandaar naar een Andre afdeling op het gemeentehuis.

En dan…Een klap in ons gezicht. De eigenaar mag de finca verkopen. Alles is legaal en in orde. Maar….Hij mag de grond niet verkavelen. Dus, dat wil zeggen, dat momenteel de verkoop niet door gaat. De eigenaar wil de volledige 2 Ha niet kwijt en dan nog, is dit voor ons financieel niet haalbaar.

We zijn er allebei de kop van in. De kinderen trouwens ook. Ze hadden in de school rond 11 uur zo voor ons geduimd. Het is precies aan ons niet besteed. Morgen hebben we een onderhoud met de mensen. We hebben al enkele voorstellen in ons achterhoof. Misschien kunnen we oplossingen vinden.

Wie weet.

Maar !!! de zon maakt hier alles goed…we strijden verder ..zoals Don Cichoté…

14-05-2012 om 18:01 geschreven door eric