Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
28-06-2014
el dÃa ha terminado
el día ha terminado
De dag is weeral ten einde.
Eindelijk nog eens een moment gevonden om de belevenissen en avonturen op te schrijven.
Niet altijd even makkelijk.
Je moet jezelf eens even in mijn plaats stellen. Probeeer eens 2jaar en enkele maanden , elke dag op te schrijven wat je hebt beleefd en meegemaakt. Je zal snel merken dat er dagen bij zijn dat je..of geen tijd hebt, of geen goesting, of niets hebt meegemaakt wat de moeite is om op te schrijven.
We hebben het van de week echt druk gehad. Geen geklaag maar wel elke avond laat en door de dag veel voorbereidingen. Tja , dan maak je weinig mee.
De kinderen hebben hun eerste week vakantie er al op zitten...nog een 10-12 te gaan en ze hebben weer school.
Wikelen..
Dat is een dagelijkse bezigheid.
We gaan eigenlijk altijd naar de plaatselijke verkooppunten in de omgeving van, laat me zeggen, 30 km.
Maar zoals elke goeie Vlaming, kijken we ook regelmatig in de folder van de Aldi. Niet dat den Aldi hier goedkoop is..Neen, maar je kan er soms dingen kopen die je nergens anders vind.
Dus, wij naar den Aldi.
Alhama de Murcia, dat is het dichts bij zijnde dorp waar een Aldi staat. Ik denk zo een 20 km van hier. Er stonden sandalen in reclame. Toen we nog in Koersel woonden, heb ik er me ooit 2 paar gekocht, Volgens mij een 6 jaar geleden. 1 Paar heeft het begeven en het andere draag ik nog steeds. Maar het zijn precies vodden aan mijn voeten, Dus... nieuwe kopen. En als ik voor 17 euro weer 6 jaar verder kan... geen geklaag.
Aan den Aldi is ere ook een park.
Ons Yettek wou er perse in gaan wandelen. Nu zou je denken, in een park heb je schaduw... hier dus niet..Volle zon en 34 graden... niet te doen.
Onzen Held.... pracht van een kind hoor, maar zoals haar grote broer en hare papa , toen ze klein waren...nen echte clown...
28 juni 2013
Een jaar geleden werden de 2 broers, Max en Sam , geboren.. kleine hoopjes , en kijk nu ....Echt al grote jongens.
En het is vakantie ..., en de zomer is begonnen..., en het BBQ seizoen in Finca Beun Gusto is weer begonnen.
Dus, voor de liefhebbers... enkele dagen op voorhand reserveren en zeggen of je graag BBQ hebt...dan zorgen wij ervoor.
En ook maar hopen dat Belgie dinsdag wint...de men zal dan nie min zijn....woensdag..
Het is vandaag weer zooo warm . We komen tussen 2 en 6 niet buiten.
Siesta ...maar eentje om te werken en/of ons bezig te houden.
Wat doet ne mens dan zoal....?
Ons Clauke had een mooie kleding boek gekregen van Bram en Sabeth. Als er iets is waarmee ze gelukkig is , is het een boek met patronen en kleding voorbeelden.Gisteren heeft ze een kleedje uitgekozen en vandaag is ze in de plaatselijke stoffenwinkel, het stof gaan kopen. Tijdens het heetste van de dag is het dan patronen tekenen , stof uitknippen , en straks of morgen alles in elkaar steken. Kleding maken is al bijna zoals koken..Eerst alles voorbereiden, dan alles in elkaar steken om ,als laatste, een mooi eind resultaat te laten zien..
Alleen er is gene afwas bij...
Tijdens de siesta haouden de kids hun met vanalles bezig..
Ze hebben een vakantieboek waar ze werkjes in doen. Soms is het knutselen. Yettek heeft voor mij de groenten voor vanavond gesneden. En ook al eens een Spaans filmke bekijken.
En ...soms ook eens ruzie maken...maar dat valt eigenlijk nogal mee..
En de chef...!!!
Mise en place...Vanavond om 8 uur ...enkele tafels.
De groenten zijn gesneden, de voorbereidingen zijn gedaan en tegen dat de gasten komen wordt alles in elkaar gestoken.
Rond 6 uur is hier iedereen klaar , dan nog wat zwemmen, een uurtje , en om 8 uur beginnen we aan de service...
Bram en Sabeth zijn maandag rond de middag vertrokken.Onze zoon en wereldreiziger moest gisteren terug aan het werk en vandaag al zit hij weer in Italie.. Neen , niet om de Italiaanse ploeg te troosten, maar wel om hotels te bekijken en te keuren voor het volgende wintersport seizoen.
Met zijn onderwater cameraatje trekt hij selfies van zijn zussen en van hun gevieren... Selfies onder water...Wat zal het morgen zijn??
We hebben maandag avond een hele leuke avond mogen meemaken.
Freddy en Miecheline, of ik de naam goed schrijf is wat anders, hadden ons al heel dikwijls uitgenodigd om eens langs te komen. Fijn dat we worden uitgenodigd, maar een dag vinden dat we vrij zijn, dat was wat anders.
Maar maandag hadden we gezegd, Bram is juist weg en dan maken we er tijd voor.
Wij dus naar Freddy en Mieschke.... Hohoho...de tafel buiten was prachtig gedekt. We werden ontvangen met lekkere cava en hapjes en vooral met grappen en grollen.
Samen met Staf en Mia hadden de gastheer en gastvrouw, een hele menu klaargemaakt. Freddy, de kok van dienst, Miechke de frietenbakker , Mia de tafeldekster en Staf....die moest met mij babbelen.
Frieten op zijn Brussels en ook zo de Mussels van Brussels....grapje... Freddy en Mieschke zijn afkomstig uit het Brusselse,,, Gezellig taaltje als die samen aan het praten zijn ...
Terwijl Freddy, de kok, de chef en de maitre tergelijkertijd, aan het werken was, mochten onze girls genieten in het zwembad.
Fris water met citroen en verse munt..Niets zo lekker dan dat bij deze warme dagen.
En dan het voorgerecht.
Enkele uren voor we naar Freddy en Mieschke vertrokken, zei Claudia nog tegen me dat ze zin had in een frisse meloen met ham...En zie daar...... telepatie ...
Heel eerlijk
Echt de waarheid
Zo een lekkere mosselen, qua smaak, kruiding en pittigheid, heb ik nog ...nooit... gegeten.
Echt waar.
Normaal is voor mij 1 bordje meer dan genoeg, maar die avond heb ik 3 borden gegeten... lekker....eechh lekker.
En zoals je kan zien.... iedereen zeer geconcentreerd aan het eten...
Het was echt een kei leuke avond.
Eten 10/10... de wijn 10/10.. het gezelschap 10/10... Waar hadden we dat aan te danken??
Van het klooster in de Sierra Espuna , en het dorpje Aledo, trokken we verder richting Lorca. Daar is een toeristische weg, die uitkomt op een grote natuurlijke parking. Aan d parking hebben ze BBQ"s gezet. Eeen openbare picknick plaats. Wanneer je wat verder loopt kom je aan een grote zonnewijzer. Een 50 tal trappen naar bebeden en je bent in een mooie natuurlijke kloof , tussen 2 rotswanden.
De kloof is er, maar waarvoor zou deze in vroegere jaren dienst hebben gedaan. Hier en daar zie je een brugje of een uitgeholde steen die de ene zijde met de andere verbind. Ik veronderstel, zo ik kan zien, dat er daar vroeger eeb soort van waterleiding moet zijn geweest.
Terwijl het in de volle zon zo een 35 graden was, was het in de kloof best koud.
De kloof is eigenlijk wel makkelijk te bewandelen, doch op sommige plekken is er toch wat hulp nodig , om de kids zonder natte voeten verder te laten gaan.
Dor , dor en droog. Een stukje buiten de kloof is er een mooi wandelpad. Via een aquaduct kan je aan de overkant van de rambla geraken. Uitgeholde rotsen door de zee en het stromend water. Alleen dat zal al wel weer duizende jaren geleden zijn.
Van de kloof verder door naar de top van de Sierra Espuna. 1500 meter hoog.
Onderweg kwamen we Gemzen tegen. Helaas geen foto's daar ik aan het stuur zat ben ook omdat die beestjes zo rap weg waren.
Maar deze hebben we wel gezien...Een hapje voor Asterix en Obelix....
En de hapjes voor ons werden getrakteerd door ons lief Sabetje...Hmmm,,, lekkere tappas met tinto de verano, die we zelf nog moesten maken..
Tege , bijna 6 uur naar huis.
Voetbal natuurlijk.
Belgie Rusland... En onze sting was er helemaal klaar voor. Wij ook,, De ribbekes stonden in de oven.. De penne moest wel nog gekookt worden , en de arrabbiata saus stond te pruttelen
Grote broer en zussen...Viva Belgica.... maar ondertussen weten we allemaal dat ze , ondanks een inspratieloze wedstrijd toch hebben gewonnen.
We hadden het op voorhand afgesproken. Als Bram en Sabeth er zijn, sluiten we de boel en genieten 2 daagjes van de kinderen. 2 Dagen op bijna een jaar...dat zal wel mogen zeker. Zaterdag hadden ze ons verrast met lekker eten, zondag deden we een mooie uitstap. Veel foto's , maar je kan er maar 18 op deze pagina zetten. Dus we doen het in een paar keer.
Na het ontbijt hebben we ons klaar gemaakt en zijn richting Totana gereden. Van daar uit volgden we de weg naar de Siera Espuna. Deze trip deden we eerder al eens in januari, maar Bram en Sabeth hadden dit allemaal nog nooit gezien. In januari, vollop winter, nu in juni...het maakt toch wel een klein verschil. Niet zozeer qua temperatuur, maar wel qua uitzicht. Veel meer licht en alles wat groener.
De eerste stop was bij het klooster van Santa Eulalie.Nu was de kerk wel open en zelfs wij hadden deze pracht nog nooit gezien. Er was een viering bezig... Maar er ontbrak een priester...De viering was op een cassetje...
De schoonheid van deze kerk heeft me toch wel wat gedaan. Het prachtige altaar en vooral de muurschilderingen..en de kleine details ..
Een klein detail... het schip van Chrisobal Colombo...
Spijtig dat er geen geluid bij is, maar om 11 uur begonnen daar de kloosterlingen aan de touwen te trekken. De klokken gingen heen en weer en het was een hels lawaai.
Prachtig klooster, tevens ook een hotel , om te bezinnen, en een restaurant. Te midden van de Siera op een hoogte van 1000 meter.
Na dat bezoek trokken we, tevoet , verder hoger op.
Van het klooster naar het pitoresk dorpje Aledo
Daar liepen jongens en mannen rond met instrumenten. De plaatselijke fanfare . Er was dus iets te doen.
Volgens dat wij het goed begrepen was er een processie ter gelegenheid van het hart van de Heilige maagd..of zoiets. In ieder geval. Aledo ligt op een bergflank met zeer smalle straatjes. Daar er dus dat feest was, konden we niet met de auto tot boven. Dan maar te voet. Op zich een hele klim, maar gezond zeggen ze.
Alles aan het voorbereiden voor het feest. Daar we niet al de tijd van de wereld hebben , konden we er helaas niet voor blijven. Eerst een mis , en dan pas de processie. Helaas wilden we nog andere dingen zien.
Boven op de top van de berg waar Aledo ligt, zagen we de restanten van wat ooit een Romeinse burcht was.Spectaculair om dat toen in die tijd op het randje van de afgrond , zo te kunnen bouwen. We hebben er onderling nog wat grappen over gemaakt, maar toch, vandaag zou de vakbond zo een werken niet meer toelaten...Te gevaarlijk.
En dan weer terug naar beneden. Een hele afdaling. Maar het mooie is, onder aan de berg , staat een kantine van de plaatselijke petanque club... Daar wacht ons een frisse...cervezza..
