Het is zondag, het zonneke schijnt weer mooi en we zijn allemaal goed uitgeslapen.

Om 9 uur was het zwembad mooi gekuist en kunnen we aan een lekker ontbijt beginnen.

Gisteren heb ik de blog niet geschreven. We zijn naar Murcia geweest. Ikea dag. Er moest nog heel wat aangekocht worden voor de keuken en voor het restaurant. Wanneer we thuis waren, hebben we alles nog in elkaar gestoken en zonder het te weten was het opeens 7 uur. Nog vlug wat zwemmen, eten maken, kinderen wassen en slapen leggen. Claudia en ik zijn op ons terras aan de ..wijn gaan zitten, en zo gebeurde het dat de blog niet geschreven is.

Claudia en ik hebben een deel van de voormiddag wat geklust. We moesten nog 2 nachtkastjes in elkaar steken en Claudia heeft kussens gemaakt voor achter het bed. Mooi resultaat is het geworden. Onze inrichting van het huis begint zo stilaan vorm te krijgen. Als de pergola klaar is kan er nog wat buiten staan wat nu binnen teveel is. Voordeel van 320 dagen zon, je kunt al eens iets laten buitenstaan hé.

Om half 4 zijn we met de kinderen naar La Azohia vertrokken om te snorkelen. We hadden afgesproken met Marc Wendy en Amy. Belgische vrienden uit Houthalen, die daar sinds 10 jaar een huis hebben. Ze komen iedere schoolvakantie.

Marc is een man van de zee. Duiken, snorkelen en alles wat met de zee te maken heeft, is zijn langste leven. Hij kent ook veel van de fauna en flora, onder water. Dus onze kinderen en Amy mee met hem de dieperik in. Zee-egels, en zeekomkommers en natuurlijk veel vissen, hebben ze kunnen zien. Na een halfuurtje zijn ze uit het water gekomen. Yanneke was geraakt door een zee anemoon. Dat prikt zoals een netel. Haar handen en benen en haar lip zwelden meteen op. Nu, ze heeft er niet over geklaagd. We zijn nu al een uurtje of twee verder en het is bijna verdwenen.

Het was een fijne dag en een heerlijke rustige namiddag.

Morgen…dan vliegen we er weer in.

08-07-2012 om 21:49 geschreven door eric

Ken je dat?

Je staat ’s morgens op, nog wat slaap in de ogen, naar de kleine wc en dan koffie zetten.

’s Avonds doen we het water al in de percolator en de koffie in de filter. De koffie loopt lekker door en ondertussen ga ik de krant lezen op het net. Koffie drinken en een half uurtje later beginnen de darmpjes te werken. En dan…een lekker kakske doen zoals we zeggen. Na dat, wil ik doorspoelen. Niks.. Geen water. Uit de kraan, niks. Zou er iemand buiten het kraantje hebben toegedraaid. De werkmannen misschien. Maar dat kan toch niet. Gisterenavond hebben we toch nog water genomen om ons te wassen.

Er zal toch niet één of andere leukerd, de hoofdkraan aan het begin van ons straatje hebben toegedraaid?. Het is ondertussen half 8 en ik ga beter maar eens kijken.

Wat is me dat. Een fontein van water. De leiding voor de meter is los geraakt. Ik probeer alles terug aan elkaar te draaien, maar door de druk van dat water lukt me dat niet. Dan Claudia roepen. Ondertussen ben ik wel al kledder. Claudia en ik proberen, maar ook dat lukt niet. Ook Claudia is kledder. Dan maar bellen naar Aqualia in Murcia.  Meneer, voor dit euvel kunnen we helaas niet komen, aan de meter een probleem is uw probleem. Ok, maar het euvel zit voor de meter. En dan komt de redding. Sebastian, onze aannemer komt aangereden. Hij ziet het en vertrekt onmiddellijk naar Mazarron. Hij doet daar een uitleg van weet ik veel, maar na een half uur is het probleem opgelast.

En belangrijk, we kunnen weer doorspoelen.

Dan weer gewoon de dagtaak opnemen. De aanhangwagen op het ecoparc gaan leegmaken, en weer verder in de tuin werken.

In plaats dat we om half 3, zoals gewoonlijk tapa’s eten, hebben we besloten om een warm middagmaal te eten. Straks gaan we naar het strand en dat zou misschien kunnen uitlopen.

Ondertussen is het 5 uur geweest. Het bezoek aan de kust in La Azohia hebben we moeten afzeggen. De aannemer is nog steeds bezig. Ze zijn aan het vloeren. De aannemer, begon een heel verhaal aan ons te vertellen wat we deze keer helaas niet goed begrijpen. Dan onze joker ingeschakeld. Den Angel. Die komt tegen half 6 om alles te vertalen. Helaas dat we nu niet naar de zee kunnen. Maar die gaat niet lopen, en morgen of zondag is er weer een dag om naar het strand te trekken.

Morgen is het weekend, de aannemer heeft een groot stuk van de pergola gevloerd en dat betekend dat alles zowat stofvrij zal worden. Na 14 dagen iedere dag te hebben gedweild, heeft Claudia, vandaag nog laat op de avond, heel het huis gedweild.

Ondertussen is het probleem met de aannemer opgelost. De inkom van het restaurant. Daar wilde wij een ramp. Een ramp is een inkom met een helling. Ik wou dit om eventuele mensen met een rolstoel of kinderwagens binnen te laten. Nu ze aan het vloeren zijn, is de aannemer tot de conclusie gekomen dat een getegelde ramp gevaarlijk is om uit te schuiven. Dus…geen ramp, maar een kleine trap. Wij moeten de mensen in een rolstoel dan maar even helpen hé. Maar liever dat dan dat er mensen achterover vallen door het uitschuiven.

Angel hebben dan de hele oppervlakte gemeten voor een omheining te zetten en een inkompoort.

En zo was de dag weer om. Morgen naar Murcia.

06-07-2012 om 21:13 geschreven door eric

05-07-2012 om 22:41 geschreven door eric

Er zijn mensen die in Spanje wonen, om 7 uur opstaan en dan 10 km gaan lopen. En er zijn mensen, die om 6 uur
opstaan, de krant lezen, een uurtje Spaanse les volgen via het net, het ontbijt
klaarmaken en om half 8 de kinderen en de vrouw wakker maakt.

Die mensen gaan dan tegen half 9 de kinderen naar de zomerschool doen, en daarna naar de Bodega om hun tonnekes te laten vullen met wijn en dan aan de slag gaan.

Wie zijn ze,….  waar wonen ze,… wat boeit hun.

Op die man van 7 uur en 10 km lopen, ben ik nu wat jaloers. Claudia en ik doen dit normaal ook om de dag. Maar door
de vakantie, en de werken, hebben we al enkele weken niet meer gelopen.

Op die andere ben ik niet jaloers. Ik begrijp hem. Vandaag, na het vullen van die tonnekes, was het
weeral werken. De dennenbomen van gisteren hebben hun laatste rustplaats in het
containerpark gevonden. Twee maal op en af. Goed voor 44 km rijden. Daarna nog
heel wat opruimwerk in de tuin. Al dat puin zal morgen naar het containerpark
verhuizen.

Om 2 uur is het de kinderen ophalen, eten en kleine siësta. Tijdens het eten hebben we een wedstrijd bekkentrekken gehouden. Aan u om de winnaar te kiezen.

Onze mannen gaan nog steeds verder. Ze hebben vandaag de gewelven gepleisterd. Het zijn echte kunstenaars. Ze smeren de pleister met de handen op de gewelven, om daarna met een spons alles mooi gelijk te maken.

Het is woensdag, en ook hier in Spanje houden we een werfvergadering. Onze Angel, komt dan rond 6 uur en samen met Sebastian, de aannemer, bespreken we alles. Meer en meer ondervinden we al dat Angel niet hoeft te vertalen. Sebastian praat duidelijk en traag en daardoor verstaan we veel.

We zijn tevreden en alles loopt zoals gepland. Alleen de tijd.. Waarschijnlijk komt de 14 juli in het gedrang.

Maar dat zien we dan wel…..   

04-07-2012 om 20:23 geschreven door eric

En wat doet ne mens op een dag als het heel hard regent, je bijna de verwarming moet opzetten, begin juli. Wat doet ne mens dan… Binnenzitten, brood bakken, pizza maken, en nieuwe gerechten uitproberen.

En wat doet ne mens als het hier nooit regent, of toch bijna nooit en het 39°C is, en je de verwarming op koud moet zetten…Brood bakken, pizza klaarmaken en nieuwe gerechten uit proberen.

Je ziet, het dagelijks leven is niet veel anders. Enkel de factor ‘weer’ is anders. Sinds we in Spanje wonen, heeft het juist geteld nog maar 4 x geregend. 3x hebben we de druppels kunnen zien en bijna kunnen tellen, de vierde keer was het ’s nachts.

Dagelijks leven is hier niet anders dan in België. Voor de kost moet er gewerkt worden. Ook al noemt het land hier Spanje, we hebben de zee en mooi weer, toch geeft dat voor ons geen vakantiegevoel. Maar het weer doet het.. Je bent vrolijker, je leeft iets trager, je eet meer fruit en groenten en je bent verplicht om tijdens het heetste van de dag even te relaxen. En vooral, er wordt hier samengewerkt.

Onze kinderen gaan naar de zomerschool. Escuela de verano. Ze zullen 2 maanden gaan. Het is vergelijkbaar met een speelpleinwerking in België. Er wordt vooral Spaans gepraat en ze krijgen 1 uur Engelse les. Onze kids hebben bijna 3 maanden vakantie. Moesten ze zoiets als de zomerschool niet doen, dan verleren ze het Spaans. En dat zou toch zonde zijn. Dus, de volgende 2 maanden zomerschool en dan nog 2x per week Spaanse les, extra, bij Trini.

Onze mannen zijn vandaag begonnen met de pleisterwerken in de pergola. Dat is echt hun specialiteit. Ze werken met een spons en met een truweeltje. Dat is het. Geen gedoe met rechte latten om alles recht te krijgen. De eerste laag cement was recht en ze werken verder af, op het oog. Maar het moet gezegd, het is recht.

En dan als laatste onze bomen. We hebben van Sebastian, de aannemer een kettingzaag gehad. De eerste boom was een echte fiasco. De zaag was zo bot, dat het bijna een kwartier heeft geduurd eer die omviel. En dan de tweede boom. Valt dat machien toch wel in pan zeker. Dan maar met de hand. Na lang proberen hebben we de zaag weer aan de praat gekregen, doch, ze bleef bot. Met vereende krachten, hebben we dan ook de 2^de en de 3^de boom over laten vallen. Ik heb al de takken met de handzaag verwijderd. En wat bleek, dat ging vlugger dan met de botte zaag.

Maar vooral…Er werd samengewerkt, zonder commentaar, discussie of wat dan ook. En ik blijf het herhalen, dat is echt allemaal door het aangename klimaat.

03-07-2012 om 22:01 geschreven door eric

Het was vroeg dag. Iets over half zeven, ben ik vertrokken naar Alicante. Een trip van ongeveer een uur en een kwartier, en reken dan op veel verkeer of een beetje pech of wat dan ook, dan moet je iets vroeger vertrekken.

In België is de vakantie begonnen en de uittocht is stilletjes op gang gekomen. Zo ook voor Marc Wendy en Amy. Al 10 jaar verblijven ze in La Azoia. Ze hebben er een huis, een oude Citroën jeep en 2 hondjes. Op half 9 zouden ze landen. En dat was ook zo. Hoewel we deze sympathieke mensen niet kennen, kwamen ze alle drie, met de 2 hondjes in da aankomsthal aan. En dat was precies of je familie aankomt. Echt hartelijk, met de nodige welkomstkussen.

Veilig en wel aan hun huisje aangekomen, kunnen ze welverdiend van een heerlijke vakantie gaan genieten. We hopen van harte , Marc, Wendy en Amy, dat je bij ons een ferm pint of cava komt drinken en nen fijne babbel doen.

Ondertussen gaan de werken verder. De jongens zijn het dak aan het leggen. Ook dat is voor ons weer een beleving. Zoals eerder geschreven, een onderdak van beton en daar worden nu de pannen opgelegd en ingemetst. Ik denk dat er op dat dak enkele tonnen cement opliggen.

Claudia en ik hebben besloten om de nesten uit de dennenbomen te halen. Ze hebben voor een week jeuk gezorgd, en nu moeten ze eraan voor de moeite. We gaan de bomen ook wegdoen. Eén boom staat voor het raam van de keuken en ontneemt me al het zicht. De andere boom moet plaats ruimen voor een jongere boom. De jongere staat tegen de badkamer, en zou later, als hij groot is, voor problemen kunnen zorgen. Deze heeft sterke wortels en kunnen de muren laten scheuren. En dan de 3^de boom, een kleine, moet wijken voor de parking.

De nesten hebben we met een speciale schaar verwijderd. In een zak gestopt en daarna opgestookt.

Het is alweer 10 uur, de kinderen gaan stilletjes aan slapen en morgen gaan ze naar de zomer school. Maar morgen meer daarover.

Aan Marc, Wendy en Amy een goede nachtrust, zorgen aan de kant en genieten maar….

02-07-2012 om 22:12 geschreven door eric