De laatste dag….de allerlaaaaaatste dag …(in België)

En we beginnen er met schrik aan. Schrik voor wat gaat komen. Schrik ook voor wat onze meisjes gaan doen en hoe ze erdoor zullen geraken.

Schrik, omdat het maar blijft regenen en wij onze aanhangwagen niet geladen krijgen…

Schrik dus..

Maar wie zouden we zijn als we er niet voor zouden gaan….Chakaaa…

Onze kindjes naar school en wij …inladen..Man man man wat ebben we op 2 maanden weer wat rommel en materiaal bijeen. Niet te doen. Al goed dat we een remork hebben.

Tegen  dat we naar school moesten, was dit probleemke ook al opgelost.Volgens buienradar zou het rond 4 uur stoppen met regenen. Dus eerst de camionette en straks de remork.

Wij nu naar de school. Vroeger was dat de lagere broederschool. Sint Barbara, broeders van liefde. Heb ik zelf nog 6 jaar gezeten. Zoek maar op de foto van het eerste en het 6^de studiejaar.

Eerst naar Rita. En ja..iedereen mag het weten..pracht van een directrice. Mag eens gezegd worden. Dan naar juf Jolien, of zoals ons Yetteke zegt;” Ons Jolieneke”.

Emotioneel afscheid. Te veel om te schrijven. Bedankt juf Jolien..

Dan naar de klas van Yanneke bij meester Marcel. Ons Yanneke heeft haar rapport ook gekregen.96,4% …Kan erdoor….grapje.

Meester Marcel heeft ons meisje de laatste dagen ook perfect begeleid naar het afscheid. Ook een dikke merci Marcel.

Ja..en dan gaat de bel. Tranen bij de kindjes, maar ook bij vele mama’s. Knuffelen, gelukwensen, kusjes en..nog eens knuffelen.

Ook een dikke gemeende merci aan Juf Annemie en juf Sonja. Die hebben iedere dag onze kindjes geknuffeld. Niet alleen nu, maar altijd. Eigenlijk, in al de eerlijkheid. Dank je aan al de mensen van de school en de ouders van de kindjes, veel fijne complimenten.

Merci.

Vanavond is dan onze Bram nog langs geweest. Zot doen met de meisjes, een beetje bij praten en lekker eten. Wat gaan we hem (lijfelijk) missen. Maar de wereld is te klein om elkaar nooit meer te zien.

En nu …het sneeuwt.

Morgen om 7 uur zijn we weg…Op het gemak…We zien wel.

Lieve mensen………BEDANKT…

Maar we blijven schrijven hoor .

Vanaf morgen hopelijk vanuit Clermont Ferrand.

Bijlagen:
school Berkenbos.docx (394.1 KB)   

We zijn begonnen met alles stillekes in te pakken.
Daar het momenteel slecht weer is en morgen ook nog, hebben we het inpak materiaal drastich veranderd.
De spullen op de remork worden in plastic boxen met deksel geladen en al het andere gaat in de camionette in grote zakken.Ons hutje staat boordevol.
Komt er ook nog bij dat Claudia nog naar de dokter moest om een laatste controle.

En dan is het weer middag. De auto hebben we ook nog eens vlug gewassen , vanbinnen en vanbuiten.
Ja , en dan krijg je honger hé.
Rap een Quikie doen .Nieuwe quick in Houthalen....traag....en klein hamburgerkes..
Onze Bicky"s waren er reuzen tegen...maarja.

Af en toe  krijgen Claudia en ik toch een stil moment.
Hoe zal het gaan ?Wat gaan we meemaken? Hoe zullen onze kinderen reageren?
Goed dat we samen er over kunnen praten.

Na de school zijn we bij Bompa en mémé nog langs geweest.
Mémé had lekker gekookt. Varkensgebraad met abrikozen en kroketten met een lekkere championnensaus. Precies een éérste communiefeest zoals vroeger.
Rond 8 uur terug thuis..Verassing!!!"Er ligt iets voor de deur mama!"

Een zeer mooie plateau met strooi, snoepjes beertjes en kleine kapstokjes. Wat is me dat?
Vlug de lichten aan ..en.. " Van de meisjes mama!!!"

Claudia nam hare gsm en bellen. Maar helaas , Cindy nam niet op. Dan Silvie  bellen.  Ja hallo, wij staan voor uw deur.
Verassing alom.
Bij een glaasje wijn (2) hebben we nog wat gepraat en gelachen.
Ja..en zo was weer vlug om.

Hopelijk hebben we morgen wat  droge momenten met het weer , zodat we droog kunnen inladen.

Ah ja... De kinderen blijven maar cadeautjes krijgen in de school..
Tof hé

15-12-2011 om 00:00 geschreven door eric

De laatste woensdag….In België toch.

Een halve dag school..

Dat betekend dat de andere halve dag besteed zal worden aan de kinderen. En je voelt het hoor..Iedereen die in nauw contact met Yanneke en Yetteke is, beleefd het afscheid mee.

Zo zijn er hartsvriendinnen die beginnen met van alles te maken. Tekeningen, briefjes en noem maar op.

Zo een kleine fijne  kinderen.. en toch al zo verbonden.

Deze namiddag hadden  we afgesproken  met Rune en Kobe , Charlotte , Fran en Nand en natuurlijk de mama’s Inge en Bernadette….Heerlijk.

Mooie tekeningen en  aangrijpende brieven. Pralines ..en noem maar op.

Mooie gesprekken tussen de mama’s en fijn spelen, drinken en ijsjes eten met de kinderen.

Genieten…

Het is toch aangenaam  , te weten dat er fantastische mensen op de wereld rondlopen, die met ons en de kids begaan zijn.

Dit houden we vast Inge en Bernadette.

Ook aan Sofie een dikke dank je wel van ons en Yanneke. BFF..zou Yanneke zeggen. Best Friend Forever.

Mannen…..ik krijg het een beetje moeilijk…Het begint echt af te korten..

Dank je wel ..lieve kinderen..

Yanneke en Yetteke

14-12-2011 om 19:39 geschreven door eric

Onze Jumpy staat er nog….. In het nieuws vertelde ze gisteren , of gaven ze de goede raad om geen auto’s onder een boom te zetten. Het zou stormen!!

Onze Jumpy staat in het bos…maar gelukkig, hij staat er nog.

En wat hebben we gedaan…De was . Twee machines. Blauwe en witte. Dan de droogkast en daarna alles opplooien..Waarom schrijf ik dit…Clauke moest naar de vrouwendokter. Jaarlijkse control. Dus biebie alleen in het wassalon.

In het kader van onze afscheidsronde zouden we vandaag nog enkele bezoekjes doen.

Vanmorgen kregen we van vrienden in Le Fossat  een mail met een foto. Ze vroegen of we 8 pakken bruine suiker zouden meebrengen van het merk (zie foto )

Waar kan je die vinden??….in de Carrefour…(Franse winkelketen) .

Allez ja …we hebben ze gekocht en in een doos gestopt, zodat de bruine suiker mee op weg kan.

Wie weet wat wij ooit gaan vragen…..Pickles van D&L ..want daar is ons Clauke zot van.

(Ze durft dat zelfs op spaghetti doen)…jakkes.

Stilletjes beginnen ons Yanneke en Yetteke al wat zenuwachtig te worden. We merken het. In de school beginnen ze al een beetje afscheid te nemen. Zo zijn er de lees moekes.

Vandaag moest ons Yetteke weer samenwerken met leesmoeke Erika.

Zij had een zeer mooi kaartje voor haar geschreven en voor een Frans boekje gezorgd.

Een klein beetje afscheid…En dan nog een mama die belt om Yetteke nog samen te laten spelen . Maar daar morgen meer over.

Dan naar bompa Gunther. We hadden de eerder gemaakte foto’s laten vergroten en aan hem cadeau gedaan. En hoe blij hij was . Zijn lieve mooie achterkleinkinderen met zijn petekind op één foto. Hij straalde van geluk. En wij ook natuurlijk. Hij staat er volledig achter van onze onderneming. Bij het weggaan wenste hij ons veel geluk , een goede gezondheid en vooral “ein schöne kristmas “( zoals hij dat met een Duits accent kan zeggen). Een brief gaat hij nooit schrijven, maar hij zal ons volgen via nonkel Daniël.

En dan naar nonkel Daniël en tante Anita.

Lekker babbelen, een pintje drinken en lekkere chocolaatjes eten. Ook weer zeer gezellig. Zij zullen zeker afkomen. Als ze bomma en bompa geworden zijn. Dat voelen we.

Misschien wel met de moto?

En dan naar huis. Alleez naar de hut in Houthalen.

En weet je wat we dan doen als de kids slapen……zie foto…latex ....hmmmm

13-12-2011 om 20:15 geschreven door eric

Onze laatste maandag in België. En het is een drukke.

Om half 7 zijn de kinderen en wij opgestaan. We moesten om half 8 vertrekken naar Brussel.

Om kwart voor 8 konden we de kinderen al afzetten aan de school. Rita, de directrice had ons beloofd om de kinderen zo vroeg al op te vangen. E zo gezegd, zo gedaan. Bedankt Rita.

Wij, door het slechte weer naar Brussel.

Wat gingen we doen? Wel, Claudia heeft in februari, door een herseninfarct, een heel deel van haar rechter gezichtsveld verloren. Een gevaarlijke situatie om met de auto te rijden. Ze moest van de oogarts naar CARA. Dat is een onderdeel van het BIVV, de Belgische instelling voor verkeersveiligheid. Ze moest daar opnieuw een praktische proef autorijden afleggen in hartje Brussel. Nog erger dan hier in Hasselt. Niet geslaagd zou betekenen dat ze haar rijbewijs voor altijd kwijt zou zijn.

En dan opeens merk je dat de wereld klein is….

Wij naar Brussel. In Tielt - Winge…file. En file was het, Tot aan de ring van Brussel.

Om stipt 10 uur kwamen we in Evere bij het BIVV aan.

De secretaresse aan het onthaal was echt verwonderd dat we stipt ter plaatse waren.

We kregen een instructeur, Tom, aangewezen. Vriendelijke man. Wat gepraat, en dan fysieke testen. Tijdens het gesprek vertelde we natuurlijk dat we naar Frankrijk vertrokken. “Allez, een nicht van mij woont in Artigat met hare man en kindjes en heeft daar een ferme. Ferme Thiboult. Wim en Leentje” Wij vielen bijna van onze stoel.

Die kennen we. Althans toch van horen zeggen. De dochter van Leentje en Wim is 9 en zal samen met Yanneke in de klas zitten. Straf hé.

Dan de praktische testen…Daar mocht ik niet bij zijn. Na een half uurtje kwam Clauke terug.

Tom vertelde dat het niet zwart was , maar ook niet wit. Oei!!!! De dokter moest dan nog beslissen. En dat zou pas om 13 uur zijn.

Wij in Diegem naar de Macro. Wat rondgelopen en een beetje inkopen voor de volgende dagen gedaan.

Aan de kassa komen we een koppel uit Tessenderlo tegen. Benny en Marie-Jeanne. Straf.

Dat waren vrienden uit de jaren 90 toen ik nog deel uit maakte van de Kiwani’s

Heel wat bij te praten natuurlijk..

Rond kwart na 1 zijn we dan terug gereden naar het BIVV.

Tom was met heel het dossier en de uitslagen, advies gaan vragen bij de dokter. … En!!!!

Claudia mag haar rijbewijs behouden.

Van daar moesten we dan naar de gemeente in Heusden om het rijbewijs te vernieuwen, met de nodige code en aanpassing, die erop moet staan.

Wie komen we daar tegen???

Chin en Chen.

Dat zijn de mensen die ons frituur hebben overgenomen. … Wel Wel Wel….

Van de gemeente door naar de Cité in Heusden….Wie zien we daar…Anita, de mama van Bram…maar zij heeft ons niet gezien.

Ik wil maar zeggen…..De wereld is echt heel klein…

Al bij al, hebben de kinderen en wij, geklonken op het terug krijgen van het rijbewijs..

Cava en hapjes….Och, ja…je leeft maar ene keer hé..

Drukke, maar vruchtbare en zeer rare dag….

12-12-2011 om 18:56 geschreven door eric