Bloggen van zaterdag en zondag.

Zaterdag is, wat we denken, een speciale dag. Een keerpunt in ons werk en waarschijnlijk leven. Een dag waar Claudia en ik heel hard naar toe gewerkt hebben. Een dag om eindelijk al de mensen die ons verhaal hebben waargemaakt, te bedanken. Een dag, waar nog veel moet gedaan worden en zeker een dag waar we toch een klein beetje zenuwachtig naar zijn.

Schrijven over dit gevoel is één, Het ervaren en begrijpen is twee.

Maar nu eerst de zaterdag.

We zouden een Breugel buffet doen voor de gasten. Kippenbouten, spek, versgemaakte boeletten met krieken, worstjes, wortelstamppot en broccoliestamppot. Tja, allemaal lekker. Maar den deze is er eentje die het graag allemaal zelf, vers, maakt. Dus werken geblazen. Om kort te zijn, heb ik gekookt van 10 uur tot ongeveer 4 uur. Ondertussen heeft Claudia alles gepoetst en de B&B in orde gezet, juist alsof er klanten zouden zijn. We geven onze gasten straks een rondleiding, dus het moet in orde zijn. Maar, met al dat werk, was er toch nog tijd om te zwemmen. Toen we rond 5 uur de tafels gedekt hadden, zijn we met gans ons gezinnetje gaan zwemmen in ons zwembad. Heerlijk stoeien en spetteren. Zalig.

En dan was het 8 uur. De gasten zijn er allemaal, en we kunnen starten. Eerst een aperitief en wat met iedereen kletsen. Onze vrienden Angel en Sebastian, de Spaanse vrienden, hadden in de loop van de dag, spijtig genoeg afgebeld. Ik had nochtans een toespraak voorbereid in het Spaans. Maar deze heb ik nu, helaas, niet meer nodig. Dus wordt het een toespraak in het Engels. Er zijn 6 gasten van Ierland aanwezig, en al onze anderen gasten zijn de Engelse taal machtig. Niet voorbereid ben ik er aan begonnen, en achteraf mocht ik vernemen dat het goed was.

De receptie was goed, het eten allemaal op en we zitten door den drank. Om 3 uur lagen we in bed en hebben een hele hoop afwas achter gelaten in de keuken.

Zondagmorgen

Daar staat hij dan, die afwas. Tot half één hebben we eraan gewerkt. Afwassen, poetsen en opruimen. Vermits al het eten op was gisteren, hebben we het gedaan met een lekkere simpele spaghetti. We zijn dan vandaag nog vlug naar het zeetje gereden in Calenegro. Ontspannen, lekkere zon, geen stress en nog altijd een warme zee om in te zwemmen en met de meisjes te snorkelen.

Voor ons was het een geslaagd weekend. Hopelijk voor onze vrienden en genodigden ook.

16-09-2012 om 21:59 geschreven door eric

14-09-2012 om 22:11 geschreven door eric

Vandaag was het, na de school, vergadering voor de ouders. Claudia en ik moeten ons dan splitsen. Claudia naar het derde leerjaar en ik naar het vijfde. Juffrouw Eva, van het 5^de leerjaar, die ratelt tegen 80 km per uur. Zodoende heb ik van alles wat ze zei, niets verstaan. Ik heb verstaan dat ze ergens in oktober een dagje verlof hebben omdat het hier in Spanje een feestdag is. Ik heb ook verstaan, dat ze een dag naar Mazarron geen, een dag naar Murcia en 3 dagen naar Barcelona. Naast mij zat er nog een papa, een Engelsman. Hij is al wat langer hier en vertelde me na afloop van de vergadering dat hij er niets van had verstaan omdat ze zo vlug tetterde. Wat hij had verstaan was net hetzelfde als wat ik verstaan had. Claudia, die heeft het er iets beter vanaf gebracht. Zij verstaat wat meer. De juf van het derde spreekt dan ook veel rustiger. Zo vertelde Claudia me na afloop.

Morgen laten we ons inschrijven in de universiteit van Mazarron. Vanaf oktober, 2x per week, ’s morgens van 9 tot half 11, Spaanse las. We zullen de juffen volgend jaar wel verstaan!

We kregen veel papieren mee om in te vullen. Toelating geven om foto’s te nemen, toelating om met de bus ergens naartoe te rijden. Of ze godsdienst volgen of niet enz.…

We kunnen, ik verbeter me ter plaatse, Claudia, kan al veel invullen, maar af en toe moet ze nog het woordenboek gebruiken. Met al die paperassen in te vullen en hier en daar wat op te zoeken, ben je al vlug een uurtje bezig.

Ze kan er niet mee stoppen hé.

Toen we het huis gekocht hadden, hing in de badkamer een spiegel, 2 lampen, een handdoekrek en een kleiner rekje en nog een kapstok en een wc papier houder. Allemaal in het donker bruin en uit massief hout. Niet echt onze goesting, maar bij gebrek aan beter, hangt het er nog steeds. En ik moet zeggen, je wordt het gewoon.

De 2 lampjes heeft Claudia nooit graag gezien. Het glas rond de lampen gelijken precies op een bokaal voor goudvissen. Dus, onze bezige bij heeft dan maar zelf lampenkappen gemaakt. Tijdens mijn siësta hoorde ik ze lopen van de keuken naar de badkamer en terug. Ik hoorde een geluid, dat ik niet goed kon thuis brengen. Wat heeft ze gedaan. Wel, ik heb in de keuken een rol bakpapier liggen. Ze heeft daar stukken uitgesneden en van dat papier heeft ze lampenkappen gemaakt. Zeg nu zelf, eerst een tafeltje en een bureau van een oude deur en nu al lampenkappen van oven bakpapier. Wat zal het straks zijn hé.

Straks nog een uurtje lopen met ons Clauke en de meisjes fietsen dan mee. Calorieën verbranden en dan kunnen we vanavond weer een lekker glas wijn drinken.

En morgen is het vrijdag. Nog 2 keer slapen en dan is het zo ver….Volgen dus.

13-09-2012 om 21:12 geschreven door eric

Ze hebben het helemaal van hunne papa. Hunne papa had vroeger een groep, Kamiel en volk. Een voorloper van Cluseau. Wij deden voorprogramma van Raymond van het Groenenwoud en zoveel anderen. Werchter bestond nog niet, maar we stonden wel op het podium van Jazz Bilzen en met onze super hit ‘ Kommon all togadder on the mesthoop ‘ Kregen we club9 , de Jefa en de petrel en de jak gewoon klein. Mooie tijden. En vooral wat is mooi! Mijn lieve meisjes hebben het ook een beetje. Ze kregen van de Sint, bij hun grote broer in Gent een gitaar cadeau. Een Spaanse nog wel. En hier wordt er dan ook heftig getokkeld en gezongen. Niet rond het kampvuur, maar wel rond mijn rook machine, terwijl de sardienen aan het roken zijn.

Vandaag was het, na het afzetten van de kids aan de school, snel naar Cartagena. Er moet nog wat geklust worden tegen zaterdag. Op het toilet van het restaurant, ontbreekt een spiegel, een vuilbakje en een wc rol houder. Voor de parking moet er nog verlichting gehangen worden en de stoelen en tafels in het restaurant moeten voorzien worden van vilt onder de poten.Welke winkel is dan beter dan de Leroy Merlin! Daar vind je gewoon alles.

Cartagena is toch wel 40 minuten rijden. Je zult denken, zo ver? Maar voor ons is dat geen afstand. 40 Minuten, je bent er zo. Bij aankomst kreeg ik de indruk dat het druk was.En ja hoor. Het was enorm druk. Oorzaak was dat vandaag alles aan – 15% was. Fijn meegenomen.

De kinderen moesten ook nog een agenda voor de school. Die vonden we in de Carrefour. En dan weer vlug naar huis, want de school is uit om 13 uur.

Toen we bij de school aankwamen, wist Yanneke te vertellen dat ze vandaag allemaal een ‘gratis’ agenda van de school hadden gekregen. Ach, we zullen de andere gebruiken voor de boekingen van Finca Buen Gusto en voor VillaCare.

Tegen 2 uur zijn we nog snel de PC van Claudia gaan halen. 30 €. Maar het is terug een snel beestje. Ze zal haar terug op facebook kunnen uitleven zonder gefrustreerd te geraken en de intentie te hebben om de pc tegen de muur te smijten. Zonde van de verf tegen de muur hé.

Na de tapa’s is het klussen. Spiegel ophangen, attributen in het toilet klaarzetten, lampjes ophangen en zo meer. En dan lekker zwemmen.

Nog 3 keer slapen en dan is het de officiële opening van Finca Buen Gusto

12-09-2012 om 19:08 geschreven door eric

In maart zijn we hier in Mazarron aangekomen. Het weer was toen zalig. We hadden zachte temperaturen van 25°C in de volle zon. Dan april, nog beter en dan mei, heerlijk. Vandaag op 9/11 is het nog steeds 31°C. Je merkt wel dat de zon niet zo hoog meer staat, maar de temperatuur is zo zalig. Om 7 uur ’s morgens, als we opstaan, is het nog donker. Om half 8, kwart voor 8 komt het zonnetje tevoorschijn en is de temperatuur ongeveer 18°C. Onze kinderen klagen dan al dat ze het koud hebben. Ik weet nog goed dat René ooit tegen me zei: “Als je de zomer hebt meegemaakt, ga je in de herfst, met temperaturen van 20°C koud hebben”. Ik moet hem nog gaan geloven. Maar toch, het was vandaag een heerlijke dag.

Na de kinderen naar school te hebben gebracht, zijn Claudia en ik aan de puerto 6km gaan los lopen. Enkele weken geleden was het ’s morgens nog een drukte. Joggers, wandelaars, snelwandelaar en vele mensen die met hun hondjes aan het wandelen waren. Maar nu…Geen joggers, wandelaars nog wel, maar het is een pak minder. Dit zal zo zijn tot half oktober. Dan wordt het weer drukker. Overwinteraars, en Mazarronbastards…..:)

Claudia hare pc was de laatste tijd ontzettend traag geworden. Voor ze de pc, van koelere, tegen de muur zou gooien, hebben we hem maar vlug binnen gedaan bij BEEP. Morgenvroeg is hij klaar. Hij wordt helemaal leeggemaakt om daarna terug vista basic er op te zetten. Ze zal tevreden zijn.

Door de zon, het chloorwater en het spelen en natuurlijk de jonge ouderdom, moesten er ook wat spullen vervangen worden aan het zwembad. Ik sta erop dat het zwembad constant ‘top’ is. De kwaliteit van het water moet goed zijn als ook het materiaal. De kleppen van de skimmers waren gebarsten door het klotsen in het water, en deze waren aan vervanging toe. Ook het automatisch vulsysteem. De vlotter was wat verroest en was dus aan vervanging toe. Door een lange constante temperatuur van het water van 30°C is het opletten dat je in het bad geen algen krijgt. Er zijn natuurlijk producten voor, maar toch. Claudia controleert daarom met een duikbril en een handborstel of er algen op de tegeltjes plakken. Is dat zo, dan moeten ze weg.

We zijn om half 4 in het zwembad gesprongen en hebben samen met de kinderen tot voorbij 6 uur gestoeid. Heerlijke temperatuur zoals ik in het begin schreef. September is een heerlijke maand.Niet koud, maar ook weer niet overdreven warm.

Nog 4 dagen en dan is het de openingsreceptie van onze B&B en restaurant. Claudia wil dat ik een toespraak schrijf, maar het moet in het Engels en het Spaans en ook nog Nederlands. Terwijl Clauke de kinderen met de naaimachine leert werken, zal ik er eens aan beginnen sé.

11-09-2012 om 18:43 geschreven door eric

Het is gedaan,het is voorbij.

Na 12 weken vakantie  is het vandaag eindelijk zover. Terug naar school.

Niet meer slapen tot je wakker wordt, maar stip de klok gezet op 7 uur. Voor onze kids vandaag niet moeilijk. Alleen de beerput is vanmorgen door de 3 dames iets meer onder druk gezet. Onze 2 girls zijn wat zenuwachtig, maar de mama precies ook wel. Aan haar toiletbezoek te zien. Vanaf nu is het weer ernstig , tot aan de kerstvakantie. Ze hebben ertussen geen vrije dag , behalve dan op 1 november. Een lange tijd zou je denken ? Inderdaad, maar in september is het maar les van 9 tot 1 uur, en dat is zo voorbij. Vanaf oktober is het tot 2 uur.

Ze worden groot. Yanneke gaat al naar het 5^de leerjaar en Yetteke naar het 3^de . Als Vlaams sprekende meisjes worden ze terug ondergedompeld in het Spaans. Ze krijgen Engelse en Franse les . Ook voor ons zal het weer wennen zijn . Zo zullen we weer enkele uren van de dag ons moeten bezighouden met vertalen en nakijken.

Na we de kinderen naar school hebben gebracht, was het voor ons  tijd om nog eens te sporten. We zullen op 7 oktober misschien aan de stratenloop van Murcia meedoen. 10 km. We kunnen dit wel aan, maar we moeten toch een beetje voorbereid zijn. Dus een parkoer van bijna 9 km hebben we gelopen in 57.45’ Het is niet vlak maar gaat op en neer. Mensen die de streek kennen en die al met ons hebben meegelopen, weten waarover ik het heb. Deze tijd liepen we exact over een afstand van 10 km , in Koersel.

Snel douchen en dan boeken kopen voor de meisjes. In Belgie dacht ik dat het maximum factuur voor de school 60 € was of is. We zijn boeken gaan kopen voor een bedrag van 488 € . Dat is al de moeite hé. Het is crisis voor de Spaanse families , maar in het onderwijs hebben ze vooral een item gevonden om geld van de kleine man te krijgen. Onderwijs is verplicht, maar zoveel geld voor 9 boeken, is voor mij erover. Maar wat moet je doen hé. We zijn vrijwillig naar hier gekomen,en zullen het moeten pakken zoals het is. Een ander , voordeel, is dan wel het uniform . Daar bespaar je dan weer op. Moest je in Belgie eens optellen wat een kind op een gans schooljaar kost, aan boeken, materiaal, schoenen, kleding en zo meer? Ik denk dat het overeen uitkomt.

Al bij al , uitgezonderd de schoolboeken dan, blijft het leven hier toch goedkoper dan in Belgie.

10-09-2012 om 15:24 geschreven door eric