Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
10-08-2013
Ben ik fier dat ik een Vlaming ben....?
Enige tijd geleden stond er in de krant dat de Russen de irritantste toeristen in Europa zijn.
Onbeleefd, luidruchtig , en doen helemaal geen moeite om de taal van het land of Engels te praten.
Of dat zo is, weet ik niet.. We hebben nog geen russen over de vloer gehad.
Dus zeker niet aan mij om te oordelen.
Er wordt wel eens gepraat over Duitsers en Engelsen en Nederlanders,
Ze zouden zich anders gedragen als ze met verlof zijn dan thuis.
Die hebben we wel al veel over de vloer gehad.
In ons restaurant heerst er een familiale sfeer.
Lekker eten, rustig muziekje en zeker af en toe ne lol...Geen stijf bedoening.
Ooit hebben we groepen die een feestje organiseren.
Natuurlijk hebben die meer lol den een koppeltje dat komt eten.
Ze lachen en soms zelfs gieren, maar het blijft altijd binnen de gedragsregels van een mens.
Dus....
Ons ga je over deze mensen niet horen klagen en zelfs niet horen oordelen.
We hebben heel veel contact met de Spanjaarden. Dat komt doordat we alles bij de Spaanse gemeenschap aankopen, werk laten doen en vooral door de vriendjes van de kinderen.
De Spaanse man uit de straat zegt ook altijd dat voor hem de zachte gemoedelijkheid van een Vlaming rustgevend is en dat hij dat vooral kan appreciëren.
Wat zijn we blij een Vlaming te zijn...
Maar er zijn uitzonderingen..maar dat heb je altijd en overal.
Gisteren hebben ze de boel hier , zowel binnen als buiten , op stelten gezet
7 Volwassen Vlamingen, met 4 kinderen.
Er waren nog andere gasten en die mochten het helaas meemaken.
Eerst een half uur te laat.... oké , dat kan gebeuren en is zeker niet erg.
Een zeer luide en rumoerige binnenkomst...oké...eens ze eten, zal dat wel overgaan
Op en af geloop van de kinderen,,binnen, buiten...glazen omstoten en dan ..vooral...ouders die gewoon blijven babbelen met elkaar.
Voor mij wordt die ...oké al wat minder.
Eten op de grond ...door de bloemenperkjes van Claudia lopen....onrijpe appelsienen plukken....lampjes omver stampen...steentjes oprapen en weggooien
Mijn..oké ''is al aan het wegtrekken.
Claudia is niet op haar mondje gevallen als het om haat tuin gaat...
Ouders reageren niet of nauwelijks.
Kinderen zijn astrant ..
Oké .weg
En als je dan beleefd vraagt aan de ouders of ze hun kinderen willen kalmeren en respect te hebben voor het werk en het materiaal en vooral voor de andere gasten...dan krijg je nog een antwoord wat ik liever niet schrijf...
Ik weet het, het is te lang geleden dat ik nog wat op de blog heb geschreven.
Sommige doen al berichten met de vraag of er wat scheelt.
Neen hoor.
Ik heb het enige tijd geleden voorspeld en aangekondigd.
Het is vakantie en we zijn bezig.
De B&B gasten lossen elkaar goed af, en in het restaurant draaien we bijna dagelijks dubbele shiftten.
De dag begint voor ons, qua werk om 8 uur en rond half 1 , 1 uur vallen we totaal uitgeput in ons bed.
Allee, zo erg is het nu ook weer niet ...
Maar ...ons hoor je niet klagen hoor.
Er wordt door iedereen , bijna iedereen, goed gewerkt en er wordt vooral heel wat afgelachen.
Yetteke is een kindje...een vrouwtje...zou onze koning zeggen, die altijd klaar staat.
Het kan soms een lastig kapoentje zijn, maar je kan er altijd hulp van verwachtten. Zonder het te vragen helpt ze mama tijdens de gastenwissel in de B&B.
Yanneke is natuurlijk ook een lief ...vrouwke.
Alleen helpen, staat in al de boeken die ze al ooit gelezen heeft en eventueel nog zal lezen, nergens beschreven.
Lezen
lezen
en lezen...
Maar er is nog hoop. Ik zei al tegen haar:Wacht maar tot je gehuwd bent...en is het een Spaanse jongen, dan verwacht hij dat je er voor zorgt.
Morgen of op een andere keer nog eens fotó's van het hondenhok.
Het is bijna klaar.
Door de drukte heb ik niet echt kunnen verder werken, doch , ik moet enkel de schuine kanten nog metsen
En er moet doorgewerkt worden, want maandag de 19de komen ze . Sam, Max, Bono en Sting.
Ze gaan die dag eerst naar de veearts om ze in te enten en te chippen op onze naam.
Inenten is in Spanje verplicht, doch chippen niet.
Claudia en de kinderen zijn ze gisteren nog eens gaan bezoeken. Met heel wat foto's en een heel verhaal kwamen ze thuis.
