15 juli . 

Dat was het ultimatum dat we gesteld hadden. 

Gisteren om half 9 s ávonds hebben we met de werkmannen een ferm glas gedronken.

Nieuwe Spanjaarden tussen de Spanjaarden.



Den draad is af, dus het is tijd om op ons geleeg wat honden te zetten.

We hebben mooie Dobberman pubs gezien, enkele Duitse herders, maar we geraken er nog niet echt uit wat het zal worden.

Dalmatiër is natuurlijk ook welkom. Het zijn lieve honden, maar niet echt goede waakhonden.

We hebben beslist om in de volgende dagen bij Noach's Ark te gaan zien. Ze vangen verloren of verlaten honden op en zoeken dan een nieuwe eigenaar.
Hier onder zie je alvast de deur van de ren voor de honden. 

De ren is ongeveer 10 are groot. Maar 's nachts als de klanten weg zijn , doen we de deur open en hebben ze 3,2 ha om te verdedigen.



Na dat ons Clauke de grootste grondwerken heeft uitgevoerd , helaas zijn de foto's niet op de blog geraakt maar je krijgt ze nog te zien, ben ik begonnen met een fundering te maken om het hondenhok op te zetten. Het is nog maar een eerste fase.

Vanmorgen waren we in Totana om hout te bestellen. Niet simpel hier. Je vind bijna geen hout, en als je dan wat vind, is het peper duur.

Onze Spaanse vriend Pedro , wist ons te vertellen dat er in Totana een zaak was waar we aan een goedkope prijs, hout konden vinden. En inderdaad. Maar we moeten toch nog een week wachten eer we het hout hebben. Ze moeten het nog leveren.

Hier zullen ze het voorlopig mee moeten doen. Groot genoeg voor 3 hondjes, puppies.



En om te bewijzen dat het groot genoeg is , zijn mijn 3 reukes er al eens ingekropen.

En hijgen dat ze deden... Normaal , want rond 7 uur was het nog altijd 34 graden in de schaduw.


En als je erin kruipt, dan moet je er ook weer uit.

Ons mager Yanneke had geen moeite. Dus , we leren hier een les uit. De honden zeer sportief opvoeden, zodat ze altijd vlot in hun kot kunnen. Anders ....een wipzaagske gebruiken om het gat groter te maken.



Eens de honde de ouderdom van 44 jaar hebben...Tja dan wordt alles wat moeilijker .



En nu over onze acteur van de familie.

Ons Yetteke heeft vanavond weer een showke opgevoerd.

Met de wandelstok van ons klein bomma en een diepe oude stem heeft ze ons laten lachen dat we pijn in de nierstreek kregen.

Van wie heeft ze dat toch?

Ik ben zo heilig op die wandelstok, maar als ze ons klein bammake nadoet, al heeft ze die nooit gekend, dan kan ik het zo goed hebben dat ze die wandelstok gebruikt.



En onze grote , speelt de kleine...Hilarisch


Samen ....dat is lachen