Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
09-02-2024
De rondweg langs het stuwmeer
Deze wandelroute, geschikt voor iedereen, begint in het centrum van Relleu en loopt voornamelijk langs een oud landelijk paardenpad dat onlangs is hersteld en bekend staat als "Camí de les Ripalmes y del Fasamais", oude plaatsnamen van het gebied.
De route, ongeveer negen kilometer heen en terug, verbindt Relleu met zijn stuwmeer, gebouwd in de 17e eeuw, toen het een van de pioniers in heel Spanje werd.
De route loopt over een levendig terrein bezaaid met oude irrigatievijvers, dammen, sloten, een oude kalkoven en weinig begaanbare wegen langs de regenboomgaarden van Relleu, waar olijf-, amandel- en johannesbroodbomen groeien, tot aan de kolossale dam.
Tot het einde van de 19e eeuw en bijna 200 jaar lang was geen enkele andere dam in het hele land zo hoog en smal.Die vandaag de dag nog steeds indruk maakt met zijn slankheid. Geïnspireerd door de stuwdam van het type zwaartekrachtboog van Tibi, de oudste in Spanje, is de Relleu-dam van het type gewelfdam en was destijds een ware vooruitgang in de techniek wereldwijd. Bovendien was de bouw ervan een sterke stimulans voor de landbouw in het gebied, vooral gepromoot door de inwoners van Villajoyosa.
Dit jaar heeft de dam een nieuwe attractie: een spectaculaire houten loopbrug die zich uitstrektover 370meter (en die zal de komende jaren blijven uitbreiden!) door de kloof op een hoogte van meer dan60 meter. De zeer hoge wanden van de canyon dienen als leefgebied voor verschillende rotsvogels, zoals de havikarend. Daarom is het aan te raden om tijdens het bezoek respectvol en stil te zijn, aangezien de adelaars hun nesten mogelijk heel dicht bij de loopbrug hebben geplaatst.
Wees voorzichtig als je duizeligheid hebt!De indrukwekkende lay-out hangtaan de muur in een display dat niet geschikt is voor alle doelgroepen, vooral hetgrote glazen platformaan het einde van de loopbrug. Een climax van hartverscheurende proporties om te genieten van een onbekende maar spectaculaire hoek van de provincie Alicante.
Met zijn onmiskenbare culturele bezienswaardigheden, waaronder belangrijke monumenten, tradities en gastronomie, is Relleu de laatste tijdeen essentieel bezoek geworden voor liefhebbers van wandelen.
De reden voor het succes is deRelleu Stuwmeerroute.
Een rondwandeling die begint in het centrum van de gemeente en zich in totaal negen kilometer uitstrekt tot aan het oude stuwmeer van Relleu, dat dateert uit de17e eeuw.
Maar de ster van de route is zonder twijfel de spectaculaire houten en glazen loopbrug . Het platform, bevestigd aan een van de kloven van de kloof die het stuwmeer volgt, trotseert een helling van meer dan 60 meter hoog en biedt een absoluut spectaculair uitzicht.
Zozeer zelfs dat de meest gedurfden deze route "El Caminito del rey alicantino" (de loopbrug van de koning) zijn gaan noemen, hoewel geen enkele vorst er ooit zo langs heeft gelopen als op het bekende pad van de bergen van Malaga.
Inkom 5 euro per persoon.
Een haarnetteke en een helm...En dan op weg.
Het eerste zicht is een uitgedroogd stuwmeer met de stuwdam .
Nog eerst voorbij een 10 tal heel uitgelaten en luidruchtige noorderburen met een hond die bibbert van de schrik, en dan weg
Het werd onder de aandacht gebracht door dokter Alejandro Sendra, die op zijn terrein de grafsteen van 'Paccius' vond die duidde op Romeinse bewoning ver binnen hetImperium.
Meer bevindingen van recente werken in de stad, hoewel nog niet nauwkeurig bestudeerd, zullen meer licht werpen op het verleden van de stad, die tijdens de Romeinse periode waarschijnlijk deel uitmaakte van het bestuur van de belangrijke nabijgelegen Romeinse stad Villajoyosa/La Vila Joiosa.
De geschiedenis van Relleu gaat minstens vier eeuwen vooraf aan de Romeinen, want er was eenIberischenederzetting binnen de parochiegrenzen op enige afstand van de stad op het hoogste punt van dePenya-roja(SpaansePeñarroja). Zoals beschreven in het boek 'Contestina Ibérica' van E. Llobregat.
Helaas is de site geplunderd, maar er zijn nog steeds muren van een halve meter dik en een aanzienlijke hoeveelheid Iberischeamforafragmenten, kleine stukjes Iberisch keramiek en over de heuvel,slakkenvan ijzerbewerking.
Dit materiaal, samen met andere artefacten die in het plaatselijke museum zijn gedeponeerd, met vergelijkbare kenmerken als die in de nederzetting, wekken de indruk van permanente bewoning min of meer in de 2e en 1e eeuw voor Christus, toen de Romeinen het gebied controleerden.
Relleu (wat "reliëf" betekent in hetValenciaans) dankt zijn naam aan het ruige terrein dat deel uitmaakt van de gemeente en wordt over het hoofd gezien door de ruïnes van een 11e-eeuws kasteel gebouwd door demoslimbevolking. De stad bestond uit 70 huizen die verbonden waren metCocentaina. Na de verovering van de regio door de troepen vanJacobus I van Aragon, zou Relleu eigendom worden van Bernat de Sarrià, dat tot 1535 kerkelijk afhankelijk was van de parochie vanFinestrat.
Aan het einde van de 16e eeuw kwam het landgoed in handen van dehertog van Osunaen jaren later had hetdecreetvanFilips IIIuit 1609 dat de Moren verdreef dramatische gevolgen voor de bevolking van de stad, die naar de bergen vluchtte en vervolgens, samen met deMorenvan Finestrat en Sella, in opstand kwam tegen Alicante. Er bleven slechts 15christelijkegezinnen over.
De stad werd aan het begin van de 20e eeuw een van de dichtstbevolkte in het gebied, met 3.342 inwoners. Dit was te wijten aan de irrigatie van de rivier de Amadorio. De ruïnes van het kasteel worden beschermd door de wet op het Spaans historisch erfgoed.
Eens geinstalleerd gaan we op pad
Via een mooi aangeld pad door een dennenbos , komen we aan het begin van het stadje.
Daar bevind zich een wasplaats voor de bevolking.
Niet om jezelf te wassen, maar om de was te doen.
Stromend water van de bron die de rivier Amadorio vormt , werd indertijd geirrigeerd door het dorp en uitgebouwd naar deze wasplaats.
Allerhande ruines worden nog steeds gevonden in dit idylisch dorpje.
Opvallend aan dit dorp zijn de de smalle straatjes
De straatjes zijn vooral autovrij en voorzien van kleine steentjes die precies gelegd zijn en zo de mooie straten vormt.
Nadat alles weer ingeladen is , en afscheid genomen te hebben van Sam en Max , zijn we weer op pad met de Gust.
De honden zijn in goede handen en in goede doen, dus we kunnen gerust zijn.
Deze keer niet naar Analusia, maar regio Valencie. Dus iets naar het noorden.
De weersvoorspelling is goed, en de trip is helemaal gepland.
Eens dat we van de autoweg A7 afrijden is het een kronkeling tussen de bergen... Heerlijk om te rijden, maar toch opletten voor fietsers.
Het is een weg die gebruikt wordt door profrenners die stage doen.
De wegen zijn er op voorzien, want ze zijn zoals nieuw , maar die mennen schuren er door tegen een snelheid dat je met de camper bergafwaarts niet kan halen.
En dan opeens , uit het niets, een dorpje.
Er staan huizen waar je tussendoor moet tegen een slakkengangetje ... Alles is er zo smel dat je er net de spiegels van de camper niet moet dichtklappen.
Maar al bij al... het ging, en we zullen waarschijnlijk niet de enige camper zijn die er door is gereden.
Wanneer we bijna bij onze bestemming zijn, wordt het uitzicht alsmaar mooier.
De achterkant van Benidorm.
Knap, rustig , geen verkeer en wat een natuur...
En alweer iets verder een dorpje met smalle doorgang.
Na een 170 km rijden komen we aan in het dorp Relleu.
Het is daar dat we zullen verblijven.
Over het dorp wat meer in devolgende blog
Maar eerst een camperplaats zoeken.
En die hebben we gevonden.
Het dorp heeft boven op een berg en onder een ruine van een mormoons kasteel een parkeerplaats gemaakt.
In de zomer dient dit als parking voor mensen die komen zwemmen bij het gemeentelijk zwembad.
Nu, in het voorjaar is dit bad gesloten en mogen er campers staan.
En we stonden er niet alleen.
Dadelijk kennis gemaakt met Duitsers en Nederlanders...
Jaja, zo gaat dat in de camperwereld... Je hebt dadelijk contact en hoort verhalen en verteld er zelf.