Weet je wat er vervelend is aan Mazarron en omgeving als je wat mankeert. Het dokters gedoe. In België wordt het aangeraden dat een vrouw regelmatig naar de gynaecoloog gaat. Je maakt een afspraak en op de afgesproken datum kan je gaan. Als je buitenlander bent, dan moet je eerst naar uw dokter. Wanneer je ingeschreven bent in een dorp of gemeente, krijg je een dokter aangewezen. Daar kan je terecht. Nergens anders. En die zal dan zeggen of je naar de gynaecoloog kan of niet.

Dat schreef ik gisteren. Maar, we zouden de fam. Philips niet zijn en zeker als je een volhouder van formaat bij je hebt nl. Claudia, als we daar niets voor hadden gevonden. Maar eerst de Spaanse las van vandaag. Een nieuw hoofdstuk. Eten en drinken.

Het was voor ons een zeer interessante las. Daar we zelf iedere dag met eten en drinken bezig zijn, leerden we uitdrukkingen te begrijpen die je in een winkel of restaurant wel veel nodig hebt. Maar het was ook een geseling. Ik heb de hele les met water in mijne mond gezeten. Al die termen en woorden van lekker eten en drinken doet ne mens watertanden.

In België zijn we nog steeds verzekerd bij DKV.Nu wil het lukken dat er in Mazarron een DKV polikliniek is. Wij daar naar toe. En tot onze verbazing zitten daar zelfs 2 gynaecologen. We lieten onze DKV kaart zien, maar die telt hier niet. Doch kreeg Claudia zonder problemen een afspraak. Volgende week mag ze gaan. Je zie hé, met zo een doorzetter bereik je toch wat je wilt.

Van de Spaanse les en al dat watertanden kreeg ik vandaag veel zin om te experimenteren. Het wordt dus een puree met selder, gevulde tomaatjes uit de oven. De tomaatjes gevuld met snippergroenten en daarbij vismoten van Kaapse Heek , en een heerlijk groentevissausje. Inderdaad, veel groenten. We wonen trouwens in Murcia en Murcia, samen met de provincie Alicante staan bekend om de meeste groenten te telen van heel Spanje. Straf dat 2 van de 52 provincies de groenten voor het land en het buitenland moeten leveren.

08-11-2012 om 20:02 geschreven door eric

Weet je wat er vervelend is aan Mazarron en omgeving als het regent? Al dat water. Nu zul je denken van natuurlijk, bij regen al dat water. Het is van deze morgen aan het regenen. Niet echt fel, maar constant. Er staan nu al wegen blank en de rambla’s die normaal droog staan zijn weer wat gevuld met water. Je moet in de stad zien waar je loopt of je hebt natte voeten. Hoe komt dit dan? Wel, men heeft hier geen waterafvoer langs de straat zoals we dat in België kennen. Er zijn geen puttekes. Ook dakgoten zie je hier bijna niet. Gevolg, al het water dat van de daken stroomt, komt regelrecht op de straat. Het is hier dan ook nog zeer heuvelachtig, dus bij de lager gelegen gebieden staat weer alles blank. Ook heeft men in de woningen geen rekening met water gehouden. Geen druplijsten aan ramen en deuren. En als de deur dan nog tegen een dorpel aan de binnenkant sluit, krijgt men water binnen.

Weet je wat er vervelend is aan Mazarron en omgeving als je wat mankeert. Het dokters gedoe. In België wordt het aangeraden dat een vrouw regelmatig naar de gynaecoloog gaat. Je maakt een afspraak en op de afgesproken datum kan je gaan. Als je buitenlander bent, dan moet je eerst naar uw dokter. Wanneer je ingeschreven bent in een dorp of gemeente, krijg je een dokter aangewezen. Daar kan je terecht. Nergens anders. En die zal dan zeggen of je naar de gynaecoloog kan of niet.

Mijnen auto heb ik zonder afspraak en vrijblijvend kunnen laten keuren, maar uw lijf…dat gaat niet…!!!!

Maar voor de rest is er niks anders vervelend aan Mazarron en omgeving.

Wat doet een mens zoals als het dan toch een regent?

Huiswerk maken

Spelen

Kasten opruimen

En eten koken

En de vogeltjes, die gaan schuilen….

07-11-2012 om 17:58 geschreven door eric

Gisteren nog een topje aan, Claudia, en ik in short en T-shirt. Vandaag, lange broek, en dikke trui. De hele dag door heeft het al geregend en zijn de temperaturen amper boven de 14°C geklommen. Typisch Belgisch herfstweertje.

Niet veel te beleven dan.

School, Spaanse les, zoals iedere dinsdag en donderdag. Vandaag een algemene herhaling van het eerste hoofdstuk. Daarna hadden we afgesproken met Antonio, de vroegere eigenaar. De waterleiding moest nog op onze naam gezet worden. Daarvoor moesten we naar het bureau van Aqualia in Mazarron. Tot onze verbazing werden we door ene Claudia geholpen. Zij woont al 26 jaar in Mazarron, maar was oorspronkelijk uit Hasselt. In die 26 jaar had ze het Nederlands nog niet verleerd. Eigenlijk gaan we hetzelfde creëren bij onze kinderen. Door en door de Spaanse taal machtig en door toedoen van gesprekken mat haar ouders, nog vrij vlot, wel met een accent, Nederlands praten. En grappig was dat er het zangerige van Limburg nog bij was.

Betreft de herfst.

Het is bijna Sinterklaas en dan heeft de Heilige man veel mandarijnen en appelsienen nodig. We hebben al een paar foto’s laten zien van onze bomen. Ze hanger er momenteel zeer oranje en dik bij. Ze zijn nog niet allemaal rijp, maar als je een appelsien vast neemt en je draait er heel lichtjes mee en hij valt in je hand, dan is deze rijp. We mochten er zo al enkele opeten en ik moet zeggen, ze zijn heerlijk van smaak en met veel sap. Maar! Z zijn nog niet allemaal rijp, en we zitten volop in de herfst, toch beginnen de bomen opnieuw bloesems te krijgen. Het is echt een mooi zicht. Nieuwe blaadjes beginnen te groeien en bloemen. Zo ook met de vijgenbomen. De vijgen zijn weliswaar al achter de kiezen, maar de bladeren zijn nog niet verdwenen en er ontstaan alweer nieuwe. Bij onze vrienden in Frankrijk hadden we in december een volledige kale vijgenboom gezien. Hier zijn de bladeren al stilletjes bruin aan het worden en op hetzelfde moment komen er weer nieuwe. Herfst zal hier niet zo zijn zoals in België. Momenteel ziet alles er mooi groen uit. De amandelnotenboom heeft vele nieuwe blaadjes, onze perenbomen staan in het groen. Het is werkelijk een raar zicht. Zelfs mijn geplante patatten beginnen uit te komen.

Dus, als het zonnetje morgen weer zal schijnen, zal al het groen weer een ferme boost krijgen en geweldig gaan groeien.

Vandaag worden het kippenbouten met zilvervliesrijst, en verse wokgroenten echt zoals bij den Chinees.

06-11-2012 om 21:04 geschreven door eric

Een vrouw, en ik wil niet veralgemenen, maar ze zijn slim…..Goed hé. Met slim bedoel ik dan ook wel wat geslepen, om niet te zeggen soms een beetje vals. Voelt u zeker niet aangesproken want ik heb het nu toch eens even over “mi mujer”. Die van os.

Vanmorgen zei ik dat ik ging joggen. Niet tegenstaande Clauke geen zin had, ging ze toch mee. Als het tenminste niet verder dan 5 à 6 km is. Ok. En wij weg. We waren nog geen km ver of het begon.”Zijn we er nog niet! Ik kan niet vooruit. Mijn adem zit niet goed. Hoelang lopen we al?” Ik wil niet overdrijven, maar dit ging zo een kilometer of 4 door. Als ik loop, praat ik gelukkig niet zo veel want daar word je enkel maar moe van. De laatste kilometer, toen onze finca in zicht kwam, weet je wat mijnen (B)engel toen zei? “ En nu gaan we eens ferm versnellen, dan kunnen we morgen weer wat sneller en langer lopen “. Natuurlijk, daar we een bepaald tempo hadden, en daar het berg op was en daar ik 9 jaar ouder ben, kon en wilde ik niet meer mee spurten. En dan durven ze ook nog sarcastisch zeggen bij aankomst; “Waar bleef je? Ging het niet meer? “ Heel de weg eerst zagen en dan…. Het moest er eens uit. Ik heb haar nadien onder den douche eens ferm op haar billen ge…

Tot slot

Voederbakje slot

Een deel van de boom moest nog weggezaagd worden om ervoor te zorgen dat de voederbak tegen 3 dikke takken zou steunen. Met een zeer lange kepernagel hebben we de voederbak via de bodem vast gezegd. Daarna konden we hem vastschroeven aan de dikke takken. Claudia is er gaan aanhangen en dat ding bewoog niet meer. Werk is klaar zou je dan denken. Neen, eerst moet er nog een drinkbak in. Het is zowaar bijna een zwembad geworden. En daarna moesten aan de inkom deur nog wat plantjes gezet worden. En als dat nog niet alles was, een klimtouw. Ja wadde. Rond de boomstam heeft Claudia dan ook nog klimop geplant. In de hoop dat deze snel zal groeien, hebben we straks een mooie groene stam.

Voila, dit was het verhaal in drie delen over de voederbak. Daarstraks zei Claudia me dat ze nog een reuze idee had over een omheining maken rond onze moestuin. Het zal een werk zijn van enkele weken vertelde ze. Ik houd mijn hart al vast.

05-11-2012 om 18:38 geschreven door eric

Waar halen ze het toch, die weervoorspellers op de Vlaamse T.V. Regen over heel Spanje en het is er toch niet zo goed als je zou vermoeden!. Geen drup. We moeten onze geplante patatten water geven en al de plantjes en bomen die ons Clauke heeft gezet en geplant, moeten voorzien worden van water. 27 °C. Als dat geen weer is om lekker buiten te spelen en te werken. Ja, op zondag, werken. Maar hier is werken, hobby.

Na dat we waren uitgeslapen vanmorgen, en genoten hadden van een heerlijk ontbijt, hadden we afgesproken dat ieder van ons eens ferm zijn hobby zou uitoefenen. Claudia is verder gegaan met de afwerking van haar voederbak(je) voor de vogels. En het moet gezegd, het is mooi aan het worden. Ik heb er al het vertrouwen in dat, na afwerking, dit ding voor geen geld te koop is. De kinderen hebben hun zondag in het teken van hun poppen, gesteld. Ja hoor, het zijn nog echte meisjes die mama spelen met hun poppen. Zelfs aan tafel krijgen ze een plaatsje in hun maxi cosie en geven onze meiden de papfles. En ik, mijn hobby? Gerechtjes maken. Als bij gerecht heb ik een heerlijke groenten quiche gemaakt. En vooraf een spectaculaire lasagne.

Het voederbakje is echt een hut geworden, waar de deelnemers aan Expeditie Robinson echt jaloers op zouden worden. Yanneke heeft voor haar pop een schommel gemaakt. Toch even een kanttekening! Toen ik de foto van de schommel trok, viel heel het spel in elkaar.

Wat de rest van de dag betreft, we doen vandaag een experiment met een alternatieve groenten lasagne. Je ziet hé. In Spanje heb je veel vlees maar o zo veel groenten. Dus proberen we zoals de Belgische chef Frank Fol , om echt veel lekkere gerechten te maken met groenten.

En ondertussen is dat voederbakje klaar…Alleen, het staat of hangt nog niet in een boom…

En nog wat… We hebben al 4 dagen een gast in huis. Dinsdag , of Martes in het Spaans. In de kleuterschool in België krijgen ze Juul mee naar huis in het weekend. Hier is het Martes de schildpad. De leerlingen in het 5^de leerjaar moeten er in het weekend voor zorgen.

En de dag is weer voorbij. Lekker weertje geweest en…zonder regen… Belgische weermannen….eerst eens bellen voor je commentaar geeft hé.

04-11-2012 om 18:35 geschreven door eric

Gisteren zagen we het nieuws van 7 uur op de Vlaamse tv. In heel Spanje is het slecht. Overal regen. Dat vertelde de weerman. Vandaag;24°C en een beetje bewolking. Nog steeds de temperaturen om in korte broek en t-shirt te werken buiten.

Vandaag was het voor Claudia , knutseldag. Onze kale boom heeft al een plantenschommel en nu wordt er een vogel voederbak gemaakt. Neen, geen bakje maar een heuse bak. Voor mij is het bak en kookdag. Er moet brood gebakken worden voor de week die komt, en vanmiddag staat er nog eens pizza op het menu. Vanavond eten wij wraps. Dus veel dingen waar deeg moet voor gemaakt worden. Over het bakken kan ik kort zijn. Maar over de voederbak wil ik iets uitweiden.

In eerste , wil ik zeggen dat ik mijn vrouw moet bewonderen. Die zoekt wat hout bij elkaar , neemt een zaag en maakt wat ze denkt. Dat noemt creatief zijn. Doch vanmiddag kwam ze binnen en vroeg me of ik alles in elkaar wou steken. Zij had al de onderdelen gezaagd en wist perfect hoe alles in elkaar moest zitten. Ik mocht het met schroeven en mijn schroefmachine i n elkaar zetten. Het is een gigantische bak geworden. Maar ja, dat moet ook daar er hier toch wel heel veel vogels zitten. Ze zullen niets te kort komen. Als ze al de vijgen hebben opgegeten en dan nog eens aan de olijven van de 84 bomen gaan snoepen, zullen ze zeker blij zijn dat ze nog een voederbak hebben.

Maar goed, op een zeker moment zat alles in elkaar en dan was het passen. Claudia werkt steeds op het gevoel.  Moet gezegd worden , dat haar gevoel haar niet snel in de steek laat. Maar potlood, meter en papier , zou vandaag toch een nuttig item geweest zijn. De manier waarop de voederbad zou moeten staan in de boom was niet juist. Schateren van het lachen als gevolg. Er was maar één manier en dat was de voederbak op zijne kop zetten. Voordeel, een voederbak met een dak op zijne kop zetten is dan tevens een voederbak en een drinkbak. Maar het is niet dat wat Clauke bedoelde. Ik zei nog;”Je hebt zeker niet gemeten!” Neen neen het was de schuld van de boom. Die zijn maten kloppen niet. Dus weeral gieren van het lachen.

Dan is het tijd voor het dak. Bij een eerdere wandeling , zijn we suikerriet tegen gekomen. De stengels zijn ideaal om een dak te schorren. Dus wij met zijn allen suikerriet kappen.

Het resultaat zie je misschien morgen of een andere dag. Het voederbakje moet nog geverfd worden…of toch….misschien niet..

03-11-2012 om 17:37 geschreven door eric

Allerzielen is hier gestart als een zeer mooie dag. Terwijl ik dit schrijf, is het nog altijd mooi. Gisteren vroeg me nog iemand via FB sms hoe het weer was, en ook gisteren waren er Belgische klanten in het restaurant die, met tegenzin voor het weer, vandaag weer moesten vertrekken. Het weer is goed. Voor november te zijn, korte broek en T-shirt. s’Avonds koelt het wel sneller af dan anders maar verwarming hebben we nog steeds niet nodig.

Vandaag hebben de kinderen geen school. Normaal was er geen verlof gepland, maar enkele dagen voor Allerheiligen, heeft de provincie Murcia beslist om een brug te maken. Figuurlijk, want de bruggen die ingestort zijn op 29 september, zijn nog steeds niet hersteld.

Wij kregen vandaag bezoek van Marina. Marina is de dochter van onze juf Spaans en tevens een klasgenootje van Yanneke. Ze is in Engeland geboren, maar heeft ooit nog maar 1 keer Engeland gezien. Ze spreekt ook enkel Spaans. Het is echt een leuk en beleefd meisje. Heel sportief. Paardrijden, zeilen, basketbal, voetbalen soms wat huiswerk maken. Als er kinderen komen spelen, is het de gewoonte dat we ze ook eten geven. Haar wens was, echte Belgische frieten met een bicky.

Fietsen, steltlopen, en muziek maken. Ze hebben hun echt alle drie geamuseerd.

02-11-2012 om 19:02 geschreven door eric

1 november

Voor het eerst in ons leven gaan we niet naar de kerkhoven om onze dierbaren te herdenken. Vroeger deden we dat ook niet echt op 1 november. We gingen vrij dikwijls door het jaar en tegen 1 november zetten we dan een bloempje neer. Maar nooit echt op 1 november. Te veel volk en al bijna markt toestanden op de parking van een kerkhof.

Maar dat wil niet zeggen dat we niets doen. We hebben foto’s van onze dierbaren, en die krijgen vandaag wat extra aandacht. We staan met ons gezin ook even stil en bekijken foto albums van vroeger en vertellen verhalen, voor zover we het ons nog kunnen herinneren.

Door het Halloween gebeuren van gisteren, heb ik de dag van gisteren niet helemaal kunnen schrijven. Daarom een klein vervolg.

Onze kinderen hebben een klusje op woensdag namiddag gevonden. Terwijl wij van half 6 tot 7 naar de praatgroep gaan, kunnen zij terecht in Mazarron bij de plaatselijke manege. Voorlopig gaan ze nog geen paard rijden, maar kunnen ze de paarden borstelen en wassen en kammen en de stallen uitmesten. Ze willen graag beiden paard rijden, maar ze moeten eerst vertrouwd raken met deze dieren. En of ze werk hebben? In die manege staan er 21, dus, werk genoeg.

Om nog eens terug te komen op de boom die we gekortwiekt hebben. Claudia heeft er vandaag een mooie schommel in gevlochten. De schommel dient om een mooie plant op te zetten. Maar waar ik naar toe wil is! Sinds de boom kaal is, is er geen zucht wind meer geweest. Straf toch.

En dan is het tijd voor de mice en place. Als de klanten om 7 uur willen eten, dan moet ik zeker rond 3 uur beginnen. En ik kan je verzekeren dat je die 4 uur nodig hebt. Wat eten we vandaag? Voorgerecht, huis gemaakte ravioli gevuld met spinazie op een bedje van waterkers en een echt Italiaans tomatensausje. Daarna kalfsoester met brokjes aardappel en verse basilicum en als dessert sinaaspannekoken. Schilfers sinas van onze eigen bomen en het sap gemengd met pannenkoekenbeslag. Daar doen we dan stukjes mandarijn bij.

Het zal weer te smullen worden.

01-11-2012 om 23:32 geschreven door eric

Er mocht vanmorgen niet getreuzeld worden. In Spanje vieren ze Halloween erg fel en de kinderen mochten verkleed naar de school. Maar ze moesten nog geschminkt worden.

Yanneke gaat naar school als een ‘Crazy School Girl’ Eentje die wat zombie achtig geschminkt moest worden. Doe dat maar is. We hadden zo iets nog nooit gedaan. Dus gisteren heeft Claudia wat opzoek werk gedaan via het net.

Yetteke is verkleed als ‘Zwarte Weduwe’. Ook daar moesten we eerst gaan zoeken op het net hoe dat moest geschminkt worden.

En dan was het natuurlijk schminken en vertrekken naar school.

Bij aankomst was het al zombie, geraamte, duivel en pompoen wat er te zien was. Hier en daar was er een vampier en zelfs een prinses te zien. En een meester mooi verkleed in Merlijn de tovenaar. Van groot tot klein, zelfs erg klein.

De kinderen moesten geen boeken meenemen. Ze hadden de hele dag spelletjes en activiteiten met betrekking tot Halloween. Ze vonden het super.

Toen we de kinderen aan de school hadden afgezet, zijn we nog wat blijven kletsen met onze vrienden Marcel en Trini. Op een gegeven moment had Marcel het grandioze idee om ergens aan de kust een koffie te gaan drinken. Dat hebben we dan gedaan, en het was super. Lekkere koffie, en in plaats van een koekje gaven ze er een heuse croissant bij. Eten en drinken dus voor 1.20€. We hebben er lang gezeten, want het was ook lang geleden dat we met elkaar nog zo geklets hadden. Gezellig, leuk en zeker om herhaling vatbaar.

Tja, om nu nog naar huis te rijden, was niet meer de moeite. Eerst winkelen, want morgen moet er weer heus gekookt worden. En dan op een bankje naar de zee staren en een goed gesprek met elkaar. Nieuwe ideeën voor het restaurant bespreken en zo meer.

Rond 3 uur in de namiddag kregen we dan nog een heel aangenaam bezoek. Marc, Wendy en Amy zijn in het land, en ze kwamen ons een onverwacht bezoekje brengen. Doet altijd weer goed als je zeer aangename mensen over de vloer krijgt. Spijtig zijn ze zondag weer weg, maar met Kerstmis komen ze voor 14 dagen terug. We hopen dan wat meer tijd voor hen te hebben. Maar het deed erg deugd om ze terug te zien.

En morgen is er geen school, 1 november. En Murcia heeft beslist om op 2 november alle scholen te sluiten. Dus …een herlijk lang weekend voor de kids.

31-10-2012 om 21:01 geschreven door eric

Toen we vanmorgen, om 7 uur, uit ons bed kwamen, was het al mooi licht buiten. Tegenover gisteren was het windstil. Maar goed, gisteren lag er een halve boom blaadjes van de valse peperboom in het water. Claudia en ik hebben heel dat bad nog uitgekuist. Ik heb zelfs heel de filter van de waterpomp moeten zuiver maken. Ik kreeg de filterinstallatie moeilijk aan de praat door al die blaadjes. En zoals gisteren gezegd, de boom moet er aan geloven.

Maar om op vanmorgen terug te komen, het was amper 7 °C. Koud dus. Maar elk uur dat voorbij ging, kwam er en 5tal graden bij. Zo was het dus rond 1 uur, bij ons al 28 °C. Mooie temperaturen om te werken dus.

Ik, zoals gezegd, de valse peperboom onder handen nemen. Claudia de worteldoek leggen. Niet zo maar leggen. Eerst de steentjes weg, onkruid weg, doek leggen, steentjes terug. Heel wat werk. Maar het zal zich lonen. De grote takken van de boom heb ik afgezaagd, en dan al de kleinere takjes op da aanhangwagen gelegd. De grote stukken laten we drogen om later te gebruiken in de haard. De boom staat er nu wat kaal bij. We gaan hem niet weg doen. We gaan er een klimplant tegen laten groeien. Claudia gaat er een soort van schommels in hangen. Maar niet om te schommelen, maar om plantjes en bloemen op te zetten. En dan denken we natuurlijk nog aan de vogeltjes. Enkele voederbakken zullen we er in maken. Niet dat die vogels iets tekort komen. Ze hebben al mijn druiven al op, de helft van de vijgen en momenteel zitten ze aan de rijpe olijven. Maar met een voederbak kunnen we ze misschien van die vruchten afhouden.

Daarna tijd voor de mise en place voor vanavond. Een slaatje met zeevruchten in lookboter en huisgemaakte coctailsaus. Daarna gevulde kippenborst met spinazie, ham en wortel met daarbij een rode paprikasaus en penné. Om af te sluiten wordt het een limoensorbet met een kiwisoepje.

Kan niet slecht zijn hé.

Noot !!!

Je zal je misschien afvragen waarom er geen foto's van klanten in het restaurant te zien zijn. Gelijk heb je dat je dat denkt. Maar op vraag en uit respect voor.. doen we dat niet.

29-10-2012 om 22:05 geschreven door eric

Een schitterende dag. De zon is volop van de partij. Enkel, het waait vandaag hard. Maar volgens de weersites zal de wind rond 3 uur gaan liggen. Vannacht ben ik enkele keren wakker geworden dat ik dacht dat het donderde en stormde. Het waaide wel heel hard, en dat geeft voor ons, voor de eerste keer in onze finca, geluiden die we nog nooit gehoord hebben. Een uur langer slapen zeggen ze dan. En dan heb je dit. Dikwijls wakker worden door het weer. Toch, vanmorgen om 7 uur was het al zonnig. En volgens we konden zien, had het helemaal niet geregend.

Ontbijt voor vanmorgen…Een pistolet met siroop, 3 stukken spek en een spiegelei. Alles tussen de pistolet; Nieuw gerecht. En het werd door iedereen gesmaakt. Moet je zeker ook eens doen. Vooral de kinderen zijn er dol op. Daarna verse appelsien. Heel vers, want ik ben ze van de boom gaan trekken.

De zon bleef maar schijnen, en buiten wat wind voelde het eigenlijk niet echt koud aan. We gaan wandelen. Aan de kust. Van Bolnuevo tot Precheles en terug. Zalig. De wind was ondertussen gaan liggen, en door het stappen, hadden we het allemaal echt warm. Ons kinderen hebben het echt naar hun zin gehad. We hebben liedjes gezongen en rijmpjes verzonnen. Ze hebben geen minuut geklaagd. Toen we aankwamen bij de auto, hadden we zowaar 8,73 km gewandeld. We hadden onze tapa’s mee in de rugzak. Toen we zowat 4 km hadden gestapt, hebben we aan het strand onze koeken lekker opgegeten.

En dat verdient daarna een lekkere pint, op een terrasje in de zon.

Bij onze thuiskomst was het een klein beetje anders. Aan het zwembad hebben we een valse peperboom staan. Door de wind, waren heel wat blaadjes en peperbolletjes in het zwembad gevallen. En ik had dat bad pas mooi gepoetst. Och ja, een uurtje werk en alles was weer weg. Maar de boom gaat er morgen aan geloven. We hebben er niets aan, alleen maar last. Dus morgen, de zaag erin.

Vanavond serveren we nog een paella a la Enriqué. Het wordt een volledige paella del mare. Enkel vis, langoustines en mosselen….

Het zal weer smullen worden.

28-10-2012 om 17:10 geschreven door eric

Op woensdag 31 oktober, is het zover. Halloween. En we zijn er mee bezig. De kinderen mogen op woensdag verkleed naar school. Yanneke en Yetteke hebben vandaag een keuze gemaakt, wat ze zullen aantrekken of te, in welke rol ze zullen Halloween doorbrengen. Yanneke gaat verkleed als een schoolmeisje, vamp, bitch, eentje die je thuis niet wil hebben. En Yetteke zal verkleed gaan als een zwarte weduwe. Helaas mag ik er geen foto’s van nemen, want het moet nog een verassing tot woensdag blijven.

Het is vandaag weer een stralende dag. We moeten onze gasten verzorgen, maar we hebben weer wel wat tijd om toch nog aan het zwembad te liggen. En zwemmen natuurlijk. De kinderen hebben hier nog steeds de tijd van hun leven. Helaas is het niet zoals in België momenteel. Daar genieten ze vanaf vandaag van een weekje vakantie. Hier helaas niet, enkel donderdag 1 november hebben ze een dag vrij. Maar de zon compenseert alles. Tot 2 uur les en daarna wat zwemmen of buiten spelen, huiswerk maken en lekker eten.

Lekker eten, we zijn vandaag de Italiaanse toer op gegaan.

Voorgerecht, een ravioli gevuld met de bekende ham uit de streek, op een bedje van ruccola en een overheerlijk look – uiensausje.

Hoofdgerecht, kalfslapjes op zijn Italiaans. Met aardappelen, basilicum, tomaat en olijfjes.

Het werd enorm gesmaakt, en dat doet de kok dan altijd plezier hé.

Maar tussendoor is er toch nog een moment van rustig, voor de deur, op een bankje zitten

 Zoals vroeger in Koersel, in de jaren 60-70. Bij mooi weer gingen ze ook op een bankje voor hun deur zitten en kijken naar de voorbijgangers. Tja, die hebben we echter hier op de campo niet echt.

Vandaag was er ook een uitstap van de Nederlands sprekende club met kleine kinderen. Klanten en werk gaan natuurlijk voor maar we vonden het toch een beetje spijtig dat we niet aanwezig konden zijn.

Volgende keer dan maar… Of, moesten ze hier eens afspreken, wij verzorgen zoals in de Mc Donald, ook hamburger met frietjes, maar echt vers, en een heus springkasteel.

We zien wel…

27-10-2012 om 19:13 geschreven door eric

Wat is er nu mooier dan mensen heel tevreden te zien.

Gisteren mochten we gasten uit Mol ontvangen. Ze hebben hier in Mazarron een huis gekocht,althans bijna, en bleven bij ons logeren tot ze de sleutel kregen.

Mee eten wat de pot schaft. We hebben ze lekker culinair verwend en we kregen dan niets anders dan lof. Dat doet geweldig deugd aan ons hartje.

Vanmorgen, voor deze vrienden aan het ontbijt verschenen, verscheen er iets zeer moois en spectaculairs aan de hemel. Over de Sierra Espuña rees op een gegeven moment een kanjer van een regenboog. Heel mooi om te zien.

Na het ontbijt van onze gasten, hebben Claudia en ik de gewone draad terug opgenomen. Klussen, wat poetsen, koken voor straks en dan tegen 2 uur de kinderen uit school halen. Na onze tapa zijn we met de gasten naar hun huis gaan kijken. Echt mooi. Ze hebben echt goed gekocht. Ideaal en alles er op en eraan om een heerlijke vakantie te hebben.

Dan was het weer tijd om het zwembad te kuisen. Ja , dat blijft niet proper ongeacht dat er iets minder wordt gezwommen. Van oktober tot eind april , is het 1 x per week poetsen. De temperatuur gaat nog steeds boven de 15° en dat is ideaal om algen te kweken. Als je het niet poetst en behandeld. Van mei tot oktober is het 2 x kuisen. Ach , wat geeft het, het is een uurtje werk , of soms iets langer, maar beter een gezond bad dan ziektes kweken.

Voor de rest is er in dit heerlijk warme landje niet speciaals gebeurd. Nog 1 keer slapen en dan kunnen we een uurtje langer slapen.

26-10-2012 om 18:17 geschreven door eric

De overwinteraars blijven toestromen. Vandaag hoorden we al in het nieuws dat er 30.000 vertrekkende zijn en morgen 40.000 en in het weekend nog een 60.000. We zien het bij ons hier ook. Veel kampeerwagens, Duitse, Nederlandse, Franse en Engelse nummerplaten. Ze hebben gelijk. Het is hier nog zalig. We hebben een warme zomer gehad en dachten zeker dat we, nu in de herfst, het koud zouden hebben. Niets is minder waar, bij temperaturen van 24° en meer, dragen we nog steeds een korte broek en een T-shirt. Wij althans. Je ziet hier ook al exemplaren met lange broeken, botjes met wol bekleed en een winterbloes.

Gisteren is er een transport vertrokken uit Heusden met een lading poeder.

Goe poeier. Cereform poeier. Via vrienden, die met de sleurwagen naar hier komen, heb ik gevraagd om wat mee te brengen. En ja, gisteren kreeg ik de bevestiging dat ze vertrokken waren met de lekkere bloem. Cereform is een mengeling bloem van Tarwebloem, Integraal tarwebloem, Gemoute tarwevlokken, Sojavlokken, Tarwegluten, Zonnebloempitten, Bruin lijnzaad, Geëxtrudeerd maïs, Gemoute roggevlokken, Geroosterde mout, Emulgatoren:, Moutbloem, Enzymen

Allez, en nu is het koken geblazen. Onze gasten zijn aangekomen en wensen om 7 uur te eten. Het zal weer lekker zijn.

En voorgerechtje van vis met mijne bekende tartaar en daarna lamskoteletjes met aardappel in de schil en een mengelmoes van gegrilde paprika. En daarna een tricolore dessert of zoals vroeger de kleuren van een crème genaamd “Expo”.

25-10-2012 om 23:51 geschreven door eric

Als er iets is in mijn leven waar ik alle respect voor heb, is het de werkende mens. De werkende mens…De uitvinder van de auto, in het bijzonder nu… Ford. Hij was nen heel hard werkende mens. De man die de kolen destijds in Limburg gevonden heeft, was nen heel hard werkende mens. Zo ook de kleine zelfstandige die wat personeel in dienst had en er nu niet meer is, was nen heel hard werkende mens.

Ons Claudia is nen heel hard werkende mens. Ze doet er alles aan om ons gezin draaiende te houden en om het onze gasten aangenaam te maken. Ze betalen ervoor, en wij worden ervoor betaald. Alles in evenwicht. Maar moesten we overdrijven met de kostprijs van het restaurant en de prijs van de B&B, dan kregen we op termijn geen volk meer en zouden we failliet gaan. Helaas voor ons personeel, moesten we die hebben. Helaas voor hun gezin. Helaas voor de bedrijven die ons toe leveren..

Wat wil de gemiddelde werknemer…en eerlijk zijn… veel verdienen voor weinig werk. En terecht. De overheid heeft dit toegelaten na herhaaldelijke stakingen en vakbondsacties. Resultaat..vandaag is die gemiddelde werknemer te duur en zoekt die vroegere hardwerkende oprichter van dat groot fabriek andere evenwaardige lui. Evenwaardige opgeleide mensen, die, tevreden zijn, of toch moeten tevreden zijn, met wat minder sollen.

Ik hoorde daarstraks op tv een professor emeritus, net hetzelfde zeggen wat ik nu neerschrijf.

Gordijnstof op de markt gekocht. 8€ voor 10 meter lang en 2 meter breed. Geen geld, maar ook niet het mooiste. Wij vinden dat het past in ons interieur, dus kopen dan. Gelukkig staat de prijs er niet opgeschreven. Wij zien het graag en zijn er tevreden mee. Claudia heeft haar enkele dagen geamuseerd met ze te maken en vandaag hebben we voor 11 € stokken gekocht en de gordijnen opgehangen. Het geeft weer een ander zicht aan het huis en het is gezellig warm, voor de …warme… winter die zal komen.

Nogmaals, ik vind het erg wat er gebeurd maar binnen x tijd, hoor je er niets meer van en komt alles op zijn plooi.

Waarom schrijf ik dit..We worden via het nieuws en vooral via facebook overrompeld met dit nieuws. Iedereen schrijft zijn gedacht en vooral hoe smerig, achterbaks en erg ze het allemaal vinden. Maar er is maar 1 iemand van mijn vrienden die er ook echt werkt. Die is er 52 en kan nu op brugpensioen. Stond destijds in het akkoord wat Ford met de overheid afsloot.

Als die hun woord maar houden ….

24-10-2012 om 20:46 geschreven door eric

De Spaanse les was weer een heerlijke goede les. Toch weer heel wat bijgeleerd. Maar de beste les is nog altijd de kinderen helpen met huiswerk. Yetteke moest vandaag synoniemen leren en beschrijven. In Spanje is men niet vies om een woord meerdere betekenissen te geven.

Vandaag zijn we op zoek gegaan naar worteldoek. Nog zo iets in het Spaans. Je zoekt het eerst op via Google en je krijgt een hele beschrijving. Bij de winkel aangekomen, zagen we deze dadelijk liggen. Een voor de hand liggende vraag is dan:” Hoe noemt dit in het Spaans?”. Via Google kreeg je van alles te lezen, doch het was veel simpeler dan op de computer. Teja anti Hierba..doek tegen het onkruid. Wat is Spaans toch……………. Moeilijk soms.

Op 29 september hadden we de gota frija. Veel regen dus. Zaterdag en zondag heeft het weer geregend. Gevolg, alles is nu mooi groen. Ook ons land achter de finca. Dat groene gras dient eigenlijk als mest voor de nog natte grond. Wat doen we dan. Ploegen. De boer van boven ons, heeft zijne tractor genomen en de grond omgeploegd. Nochtans, gaan we er niets op zaaien of planten. Wie weet, komt hij straks wel vragen of hij er wat mag opzetten. Ik had al gedacht van een wijnveld te startten. Maar het duurt ongeveer 5 jaar eer je er goede opbrengst van hebt. En zolang dosrt lijden…Niks voor ons.

Verder een 8 tal km gaan lopen met ons Clauke en de kinderen achter ons met de fiets. Daarna enkele baantjes getrokken. Jajaja het kan nog steeds.

En nu is het koken geblazen.

Vandaag gevulde rode paprika met kippengehakt, extra gekruid. Tres  colores macarron con vegetales en een lekker sausje erbij.

23-10-2012 om 20:43 geschreven door eric

22 oktober 2011. Dat was het begin van de blog. Eigenlijk 21 oktober, toen heb ik de blog ’s avonds aangemaakt, en een klein zinnetje geschreven om te zien of het lukte. Dat was onze laatste werkdag in onze zaak in België. We hadden rond 9 uur gedaan met werken en gingen toen naar het afscheidsfeest van Tom, Annick, Jelle, Tibo en Emilie. Zij vertrokken naar Indonesië en wij naar Frankrijk. Al 1 jaar geleden. Wat is het allemaal snel gegaan. En hebben we nog contact met die vrienden uit Stal…Ja hoor, na 365 dagen rijst zijn ze nog steeds onze skype vrienden. Afstand betekent dus niet altijd “ uit het oog, uit het hart”. De echte ….zijn zeldzaam, maar ze bestaan nog.

1 jaar blog en meer dan 70.000 lezers. Wie had dat gedacht. Prachtig. En beste lezers..Gekend of zelfs niet gekend…Dank je wel. Als jullie ooit komen, de eerste fles cava is van ons.

Na 1 jaar een opsomming.

3 maanden, in een hutje te Helchteren…Molenheide

2 maanden en een beetje in Frankrijk bij Jef en Ann…mooie periode en mooie tijd. Dank je wel Jef en Ann en Dest en Stans..Maar we vonden het daar niet echt. Dan Spanje ..Mazarron… 1 maart..

Nu 1 jaar later, onze finca en ons verhaal. Te volgen op deze blog, maar ondertussen ook onze website. www.fincabuengusto.be…Sommige bloglezers zijn al onze gasten geweest in de finca. Niet altijd kenden we ze, maar dan vertelde ze dat ze de blog volgen..Dus die mensen kenden ons beter dan wij hun.. Heerlijk toch..

22-10-2012 om 18:26 geschreven door eric

Ik schrijf de blog regelmatig in stukken. Dat wil zeggen, als er iets gebeurt, en ik heb tijd, schrijf ik een stukje.

We zijn het niet meer gewoon. Momenteel is het half 2 en het is nu pas gestopt met regenen. Raar gevoel na al die maanden droogte en zon. En het is buiten ook niet al te warm. Ik was juist buiten, en de temperatuurmeter aan het zwembad zegt 20°. Moest je vandaag of morgen van België naar hier komen, zou je het aangenaam vinden. Maar voor ons is het nu wat frisser. Het scheelt 10 ° met enkele dagen geleden en 20° met een dikke maand geleden. Och, het wordt alleen beter. Morgen al.

Wat doe je nu met dit weer….De kinderen knutselen, spelen op de Wii, tekenen en…gitaar spelen. Claudia is weer aan het naaien. Ze maakt straks zelf sloffen voor Yanneke. En ik ben de lunch aan het voorbereiden. Vandaag staat alles in het teken van vis. Lunch, gegrilde heek met self made tartaar. Voor het diner staat er vanavond Catalaanse Merluza op het menu.

De lunch is achter de rug, het zonnetje is er weer, 24° dus dat wordt wandelen in de campo met de kinderen. We zijn een ruïne tegen gekomen. Claudia zag er een mooie handgemaakte ladder in staan. Die zullen we morgen of zo gaan halen. Verder trokken we via een pad de bergen in. Op een gegeven moment hield het pad op met bestaan. Via de top van de berg zijn we dan lukraak afgedaald tot we aan een ander pad kwamen. We hebben dit gevolgd en waren dan op een gegeven moment, weer bekend in de streek. Een korte, maar deugddoende wandeling.

En dan is het weer tijd voor de mise en place. Een simpel maar lekker gerecht. Enkel veel snijwerk voor de groenten.

En zo is het weekend weer om….

Volgende week rond deze tijd, mochten we een uurtje langer slapen.

21-10-2012 om 20:53 geschreven door eric

Nu dacht ik toch even, dat ik terug in België was. Vanmorgen stond ik op en weliswaar, het regende. Het was grijs, een beetje kouder dan anders. Ja, het was even terug in de tijd. Nu al bijna een jaar uit Heusden.

Voordeel van de regen is dat alles terug aan het groen worden is. Onze Bram en Sabeth zullen het hier in november niet meer herkennen. Tot over enkele weken was alles nog dor, nu zouden er koeien kunnen grazen.

Maar het weer is momenteel niet je dat. In het noorden van Spanje is het momenteel een regelrechte ramp. Hier houden we het vandaag met enkele uurtjes fezel en dan terug droog.

Maar op een zaterdag met de kinderen die niet naar school moeten, wat doe je dan? Er bestaat zo iets als sociaal netwerk, maar voor 8 en 10 jarigen is dat nog niet zo evident, of zelfs verboden. Een gsm niet. Wat doen die van ons dan? Bellen natuurlijk. Mag die of die komen spelen? En binnen het uur zijn hier drie kinderen extra. Besluit…Ze zijn al echt aanvaard. De papa’s komen hun dochters brengen en zijn zo weer weg. Toch een teken van aanvaarding hé. Eigenlijk zijn we er fier op.

Spelen, verkleden, pannenkoeken en ijsjes eten.

Ik heb ook weer eens gitaar les gegeven. Vroeger heb ik dat nog gedaan. Ik was de eerste die les gaf in club 9 te Koersel. En één van mijn eerste leerlingen was Mauro Pawlowski.

7 uur. En toen was het weer (een beetje) stil in huis.

Vandaag in het restaurant..Kip*rijstpannetje.

20-10-2012 om 19:05 geschreven door eric

Het hoogtepunt was rond 2 uur vannacht….zegt Claudia..Ik heb het niet meegemaakt daar ik in dromenland verkeerde. Hevige wind. Ik ben wel eens wakker geworden, maar heb niets gehoord. Niet belangrijk dus…Of toch.

Toen we vanmorgen naar school vertrokken zag ik pas dat het wel belangrijk was. Ik geloof dat ze één of andere woestijn uit Afrika, hier hebben laten vallen. Ik had een witte auto, nu heb ik een terracottakleurige. Ook het terras en de tafel en stoelen, idem voor de BBQ en her rookmachine. Maar vooral het terras rond het zwembad was gewoon roodachtig van kleur. Alles zand. We weten weer wat doen voormiddag. Poetsen dus.

Ondertussen is alles gewassen en gekuist. Hopelijk blijft het zand nu een tijdje weg. Alleen het zwembad nog. Uiteindelijk was dit een langdurige karwei maar toch makkelijk. Het woestijnzand was tot op de bodem gezakt en elk spoor die ik trok met de stofzuiger, zag je. Dat gaf meteen een indicatie waar ik gebleven was. Doch het poetsen duurde iets langer dan normaal, omdat je zeer traag over de vloer van het bad moest gaan. Maar al bij al, het is weer proper en qua water weer gezond. Dus zwemmen maar.

Op het menu van vandaag staat weer Hiebra Estepa. Dit wordt in het restaurant een topper.( Steppengras).

Om 8 uur was er vanavond een bijeenkomst van de universitairen  uit Mazarron om een praat sessie te houden. Geen Spaans uit de boeken. Praktijk. Tussen de,en met de Spanjaarden keuvelen over alles en nog wat. Zo leer je het pas…

En wat nog meer is,we zitten met een 6 tal studenten, Spaanse, die Engels leren, en wij die dan Spaans leren. Ze hebben het opzettelijk gedaan. De sessie duurt 1 uur en half en we verdelen het qua taal. Even Engels, dan Spaans dan weer Engels en ga zo maar door. We hebben wel afgesproken om deze sessie te houden op woensdag van half 6 tot 7.

Het zal allemaal wel loslopen zeker.

19-10-2012 om 21:42 geschreven door eric