Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
10-03-2013
Moederdag
Vandaag 10 maart is het moederdag...Niet in België of in Spanje, maar in Engeland.
Vanmorgen ben ik rond 8 uur naar ons zwembad getrokken. Sinds de bruine smurrie van afgelopen dagen , ben ik al voor de 4de keer aan het reinigen. Ik ben er bijna. Het water is qua kwaliteit in orde. Chloor is perfect en de PH ook. Enkel ligt er nog steeds bruine Marokaanse woestijn zand op de bodem. Ik heb er al flokken middel in gegooid, het vuil begint zich aan elkaar te klampen en zo kan ik het iets sneller en beter opzuigen met de stofzuiger. Tegen dat de eerste gasten komen, zal het weer in orde zijn. Om 8 uur vanmorgen mocht ik al echt ondervinden dat de zon veel warmte gaf. Claudia had dus het idee om buiten te ontbijten. Zo gezegd , zo gedaan. Lekker in de zon , met een pistoleetje en gebakken eitjes. Neen, ik wil niemand jaloers maken, maar dat zonnetje doet het hem toch. No stress... Moederdag voor de Engelse inwoners van Mazarron, daar hebben we rond 14 uur ook fijn op ingespeeld. Maar dat is werk en daar gaan we het niet over hebben. Na de lunch hebben we nog een leuk bezoek gebracht aan onze vrienden in Camposol. Een lekkere babbel..Kan eens deugd doen. De boekingen voor de grote vakantie beginnen ook aardig binnen te lopen. Leuk om te weten dat we straks heerlijke mensen over de vloer krijgen. Het zullen weer leuke babbels worden. We zullen waarschijnlijk de sterren zien komen, s'avonds laat, en daarna de zon zien opkomen voor we in bed kruipen. Maar wat geeft het. No stress
Wat is er nu nog fijner dan buiten, in pyama, te ontbijten.Geen zuchtje wind. Lekker , warm zonnetje. En dat op 10 maart.
Pistoleetjes, koffie, thee, fruitsappen en eitjes met siroop of confituur.... 2000 km , of 2 uur vliegen en ook jij kan hier van genieten.
Fresia's uit eigen tuin, versieren de tafels op deze moederdag.
Vorige week vrijdag hadden we voedselinspectie gehad.
Enkele van de opmerkingen waren, dat we een boek moeten bijhouden met de temperaturen van de frigo's en de diepvriezer en er moet eveneens iedere dag een blad ingevuld worden in verband met poetsen, Wie poetst, met wat en om hoe laat. Elke morgen moet er dus op een maandblad de temperaturen opgeschreven worden.
Voor ons is het maar een weet. De thermometers waren er wel, maar het boek niet. Dus ,ondertussen is er dan wel het boek.
Een ander ding was : Tussen de keuken en de privé of zelfs tussen de keuken en het restaurant, moet een deur komen.
Praktisch voor ons was dat een tegenvaller. De opening tussen de keuken en de living is 2m20 hoog en 1m76 breed. Ideaal voor mij. Ik heb er een groter ruimtegevoel mee en kan tevens , als ik aan het koken ben, naar TV kijken. De koers en zo.
Maar helaas , het moet dicht.
Claudia, je kent haar wel met al haar mooie en goede ideeën betreffend inrichting, had een idee.
We zetten een kast en maken een schuifdeur die achter de kast schuift. Zo kan ze dan in de kast nog wat service zetten en moet ze voor bijvoorbeeld koffietassen , niet zo ver meer lopen.
Ideaal.
Wij , laten prijs maken bij een plaatselijke schrijnwerker. 400.
Voor mij teveel.
Dus , vandaag , voor de avondshift , naar de IKEA. Er mooie vitrinekast gekocht van 40 , daar nog 2 glazen deurtjes bij ,voor elk 30 . Kortom voor 100 gesteld.
Bij de Leroy Merlin hebben ze een rail om een schuifdeur aan te hangen, en dan nog een plaat die als deur dient. Al bij al zijn we gesteld voor een 200 .
Laat den inspecteur maar terug komen....
We zijn er weer helemaal in orde mee.
Deze opening moet dicht . We gaan er een kast zetten en een schuifdeur. De bedoeling is dat de deur achter de kast schuift'. De kast hebben we al, de schuifdeur nog niet,maar dat zal voor volgende week zijn.
Als er iets is wat ik graag doe, dan is het natuurlijk koken, maar ook meubels in elkaar steken. En op ne keer en ne wip is dat gefixt.
Voila se , Kastje is klaar. Nu nog een rail hangen en een schuifdeurtje , Inspecteurtje zal content zijn...
Als je een huwelijksverjaardag viert, dan hoort daar ook een klein feestje bij.
Onze kinderen hebben voor ons gekookt. Ik kan je verzekeren dat ze het toch wel allebei van iemand hebben. Ooit kregen ze van hun broer een kookboek , uitgegeven door ketnet. Ooit kreeg ik van de KBC een kookboek met als titel : 'Mooier koken'. Ze zijn er precies oud genoeg voor om uit zulke boeken lekkere gerechtjes te vinden en die dan ook klaar te maken, Zelfstandig weliswaar.
Ze hadden een menukaart gemaakt met schelpjes en mooie tekeningen. Schelpjes op het menukaartje, dat wil aanduiden dat er vis is.
Als aperitiefhapje : La vaca que rie surprise
Voorgerecht: Haring salade met appel.
Zeer apart gerecht, maar uitermate lekker. Wij hadden het zelf nog nooit aangedurfd om deze combinatie klaar te maken. Maar gegarandeerd komt dit gerecht op de menukaart. Het was echt verfrissend en lekker van smaak. Echt een voorgerecht voor een zonnige dag. Zoals wij wel hadden gisteren.
Hoofdgerecht: Solomio van varken verrassend anders.
Een solomio is eigenlijk een steak. Van een varkenshaasje hadden ze grote stukken gesneden en die dan gebakken in goei boter. Champignons gebakken en daarna geflambeerd met cognac. Een romig tomatensausje apart in een kommetje en wilde rijst.
Als dessert kregen we een supriseijs,
Alles was echt lekker. Zo ook het hoofdgerecht zal ik zeker op de kaart zetten.
En nu naar vandaag.
Met Kerstmis heb ik nog tegen de kinderen verteld dat ik in de jaren 70 in Heusden op de Koolmijnlaan,tijdens de winterbraderie als Kerstman rond liep , met een zak snoepjes op mijn rug.
Ik moest me dan altijd gaan omkleden bij de juwelier Hugo Stockmanns.
Vandaag zaten we op ons terras te aperitieven. Op zeker moment komt een wagen op het stuk aangereden. Dit tafereel doet zich bijna dagelijks voor. Mensen die komen kijken wat we doen en willen weten wie we zijn.
De auto stopt, een madam stapt uit en zegt al van ver:Dag Eric
Ik zag het direct....Stockmanns''..
Wat een leuke verrassing. Hugo, met vrouw en nog 2 personen. Het was hartelijk en leuk om deze mensen nog eens terug te zien.
En nog dit....Iedereen bedankt voor de mooie wensen omwille van onze huwelijksverjaardag.
2 zussen ,gezamelijk aan het werk om een mooi en lekker gerecht klaar te maken voor hunne papa en mama. Het moet gezegd en geschreven worden, ze zijn er voor meer dan 100% in geslaagd. Het aperitiefhapje. De kunst is natuurlijk om iets lekkers klaar te maken met zeer eenvoudige ingredienten. Kerstomaatjes en een smeerkaasje. Goed gekruid en dat op een sneedje speciaal brood. Kan niet kapot.
Ook de menukaart hadden de meiden in elkaar gestoken. Alles erop en eraan. TOP. Deze overheerlijke haringsalade met appel. Het komt in de zomer echt op de kaart. Solomio van Porc . Het sausje is niet goed te zien, maar het zit in het zwarte potje en..het was zeer lekker. Surprise ijs.... En dan was het tijd om te dansen. Ook dat kregen we van onze meiden er nog bovenop. Het was een zeer leuke avond. We hebben lekker gegeten. Spijtig dat we morgen weer geen extra jaartje erbij getrouwd zijn Vandaag hoog bezoek bij de finca. Hugo Stockmans en Co
Zoals we gisteren geklaagd en gegrommeld hebben op de regen, zo is het vandaag weer een super dag.
Van 10 tot half 1 kunnen we aan de grote opkuis van de smurrie beginnen. Daarna staat ons weer ander werk te doen.
Als het zonnetje schijnt, en je hebt 24 graden, dan komen ook weer de mensen uit hun kot. We zijn aan het poetsen en.... Den éne achter den andere die ons komt opzoeken.
Ondertussen zijn we dat al zo gewoon, dat we ons daar niet veel meer van aantrekken en gewoon door blijven doen , wat we bezig zijn. We begroeten de mensen natuurlijk eerst beleefd en vragen hun dan hoe we hen kunnen verder helpen,
Al bij al , rond 12 uur , of iets later, was de meeste smurrie weg.
MAAR....
Vandaag hebben we iets belangrijks te vieren.
6 maart 1998 , was een regenachtige dag in België. Ik was die dag behoorlijk zenuwachtig, want.... Ik ging trouwen met een vrouw uit de duizend.
Vandaag , 15 jaar later, en na 2 lieve kindjes erbij te hebben gekregen en, de goeie zorgen die mijn vrouwtje ook voor Bram heeft gegeven, is het nog altijd grote liefde.
Deze morgen bij het ontbijt, kregen we van de kinderen een enveloppe. Daarin zaten zelf geknutselde dingetjes met betrekking tot onze huwelijksverjaardag.15 jaar op een schelpje, met een hartje en een fles wijn en 2 glazen. Het was tevens de voorbode voor een heerlijk avond diner die we zouden krijgen. Tijdens dit schrijven, hebben we het super diner reeds op. Er zijn foto's van , maar die laten we morgen zien.
Op het jubilerende koppel ....proost op de 15jaar. Hopelijk nog zeer vele jaren.
Sinds ons huwelijk, hebben we ieder jaar op 6 maart een foto genomen van Claudia in haar trouwjurk. Na 15 jaar pst de jurk nog steeds als gegoten. Er zijn jaren geweest dat het maar nipt was , omdat Clauke zwanger was,maar uiteindelijk pat de jurk nog steeds. Helaas kan ik dat van mijn kostuum niet meer zeggen....Veel te groot
15 vingers En dan zal onze kleinste clown eens beginnen. Met de sleep in de wind.
Natuurlijk moeten de dochters het kleed ook eens passen.
Gesmeekt hebben sommige boeren hier om regen. Ik heb me zelfs laten vertellen dat het enkele jaren geleden op een dag geregend heeft. Dat was, toen, bijna 10 jaar geleden dat het nog geregend had. Ongelooflijk.
Wel, de boeren hebben hun regen gekregen. De toeristen ook en wij, als buitenlandse inwoner ook.
Regen , gisteren de hele dag. Niet fel, maar constant. Rond 8 uur is het gestopt. En vanmorgen, toen we aan het ontbijt zaten, was er zelfs wat blauwe hemel. Doch ze hebben nog regen voorspeld. Vandaag nog en morgen. Maar de temperaturen zijn zacht.
Al bij al, de ontnuchtering kwam rond half 9. We stapten in onze witte auto om de kids naar de school te brengen. Waar was de witte auto?
In de nacht heeft de regen een bruine smurrie over het landschap gelegd.
Ik sprak vandaag nog een Spaanse man en die wist te zeggen dat het regenfront van Marokko kwam. Daar heeft eerst een zandstorm gewoed en de zand is zo mee met de regenwolken naar hier afgezakt. En natuurlijk is dat dan weer juist hier neer gevallen.
Onderweg naar school zagen we alleen maar vuile auto's. Op weg naar school is er een carwash. File aldaar.
We moesten na dat we de kids aan school hadden afgezet , nog winkelen en naar het gemeentehuis. Bij thuiskomst kreeg ik dan ons zwembad in de mot. Zand , modder en slijk.
Het water zag gelukkig niet bruin, maar je kan zien dat al het zand op de bodem ligt en op het terras.
Het zal limpia,kuisenworden,
Vandaag niet, want het blijft maar regenen.
Donderdag geven ze beter weer, en als we de tijd vinden, dan zal er gekuist worden.
Morgen zeker niet...Het is een speciale dag.
Maar morgen meer daarover.
Er valt weinig uit te leggen.De smurrie is er en het zal weer enkele uren werken zijn om het weg te krijgen. Waarom laten de Marokkanen dat ook hier juist vallen? Moet er nog zand zijn!!!
Normaal kan je de bodem zien.Mooie blauwe tegeltjes. Misschien zien we dat donderdag wel terug. Positief is wel dat de zwembadkuisers deze dagen een goede buisiness hebben.
Vrijdag rond 12 uur kregen we een man aan de deur ,Hij liet zijn pasje zien , en wat bleek!
Voedsel inspectie.
U bent de eigenaar van een restaurant?
Inderdaad meneer dat heb je goed geraden, maar hoe weet jij dat we een restaurant hebben? Helaas kan ik u dat niet vertellen, maar ik ben in het bezit van foto's waar u opstaat en waar u aan het koken bent, en waar uw vrouw de tafels aan het dekken is. En wie heeft die foto's dan genomen? Ook dat kan ik helaas niet zeggen, maar mag ik de keuken eens zien?
Volgens ons zijn we door één of andere jaloerse Spanjaard of Engelsman of wie dan ook, overgedragen. Niet dat het een probleem is, we zijn in orde. Maar het is toch altijd vervelend dat je juist voor een service , een controle krijgt. Nu wil ik zeker niet nalaten dat de inspecteur heel vriendelijk en behulpzaam was. We hebben ons restaurant en onze keuken in orde gebracht naar de wetten van België. Daar hadden we enkele jaren geleden zelfs een prijs mee gewonnen en een groene horeca duim gekregen, omdat bij ons alles tip top in orde was.
Hier kregen we enkele opmerkingen zoals, we moeten bij elke frigo een papier hangen waar we dagelijks de temperatuur opschrijven. Claudia moet iedere dag een papier invullen wanneer ze heeft gepoetst en met welke producten. We moeten onze kraan van het water aan de gootsteen bedienen met een voetpedaal.
Maar het belangrijkste was eigenlijk ,dat we niet geregistreerd stonden bij de voedselinspectie.
Vandaag moesten we daarom naar Cartagena om ons te laten registreren. Enkele documenten moesten ingevuld worden en ik heb een grondplan van het huis moeten tekenen.
Rond 10 uur vanmorgen stonden we aan het bureau van de inspecteur. Die man was helemaal van zijn melk, omdat hij echt niet verwacht had , dat we er nu al zouden zijn. Hij was dan ook zeer vriendelijk en zelfs heel behulpzaam.
Na een half uur waren dan ook al de papieren in orde.
Wel moeten we binnen de 30 dagen de aanpassingen uitvoeren. Onze vriend Angel zal weer weten wat te doen.
