Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
17-03-2013
Tja,...Welke titel moet ik gebruiken?
16 september 2012
Exact een half jaar geleden hielden we onze openingsreceptie van de B&B en ons restaurant Finca Buen Gusto. De tijd gaat bijzonder snel. Een week is hier echt niets meer.
De laatste dagen is het weer gezellig druk geweest. We zijn dankbaar dat , vooral de mensen van Camposol, de weg naar onze finca hebben gevonden. Al kunnen we ook al zeggen dat mensen van Bolnuevo en Isla Plana, wat dan toch wel 20 km verder ligt, al regelmatig afkomen. En vooral veel Spaanse klanten die de weg naar een Vlaams 'getint' restaurant gevonden hebben.
We hebben bijna , na iedere shift, dezelfde opmerking. En die opmerking streelt echt mijn ego. Doch merk ik aan ons Clauke , dat het ook haar ego streelt. De mensen zeggen.... In een straal van 50 km kan je niet lekkerder eten als bij jullie. Prijs is correct en de kwaliteit subliem. Kan ook niet anders. De inspecteur van de voedselhygiëne , kon niet geloven dat we geen stock hadden en weinig afval. Alles wordt elke dag vers gekocht.We weten op voorhand hoeveel gasten er komen. Je moet namelijk 1 dag op voorhand reserveren, en zo weet je natuurlijk wat en hoeveel je in huis moet halen. Het kost natuurlijk wat inspanning, maar beter vers dan morgen buikpijn.
Een Nederlandse klant vroeg ons laatst of we niets uit de diepvries konden klaar maken. Ter stond kreeg ik koude rillingen. Eén dag op voorhand reserveren, want onze diepvries . Enkel ijsjes zitten er in.
Gisteren avond hadden we weer een gezellige avond. De klanten waren zeer tevreden en dan hebben Clauke en ik er ook geen moeite mee om de fles Grand Marnier op tafel te zetten en dan te snoepen van deze heerlijke Godendrank. Op kosten van het huis natuurlijk.Met een goeie babbel , een lach en vooral.. niets is dan teveel.
Meestal is het dan ook laat en blijft den afwas tot 's morgens staan.
De laatste tijd zijn er meer en meer groepen die reserveren omdat ze een verjaardag te vieren hebben , of een andere reden om te feesten. Ze kiezen zelf hun menu , wat het voor mij dan uiterst gemakkelijk maakt. Als er dan nog andere gasten bij komen, krijgen die natuurlijk hetzelfde.Zo hadden we vandaag nog een groep die een jarige kwam vieren. Ik heb lekker gekookt , naar de wens van de jarige en daar bij nog een zeer mooie aarbeien taart gemaakt. Alle aan 12,50.
Op Paasdag hebben we weer een speciale menu. 6 gangen à 30 all in, uitgezonderd de sterke dranken. Tot onze verbazing lopen de inschrijvingen vrij vlot. Maar het is ook een sterk menu. Niet tegenstaande de lente hier al even bezig is, maken we gerechten met echte typische Vlaamse lente groenten.
Toch wil ik nog even wat kwijt,
Waarvoor dient een blog?
Wie weet, kunnen onze kinderen ,later , dit soort van dagboek terug bekijken en voelen ze misschien terug welk avontuur we achter de rug hebben.
Wie weet, dient een blog soms om bepaalde gevoelens en ervaringen van je af te schrijven. Een blog is iets persoonlijks. Doch laat je, gewild, andere mensen, mee genieten van je verhaal. De blogschrijvers zijn zich bewust dat je een stuk van je leven met iedereen deelt. De bloglezers kunnen dit stuk met je mee ervaren en er een mening over hebben. Maar ...gelukkig ...verplicht je de bloglezer niet om ...wat te lezen. Hij of zij , heeft dit echt zelf in handen. Je leest de blog of je leest hem niet. Daar ben je dus zelf voor verantwoordelijk.Ben je akkoord over een geschreven item, kan je het zeggen. Ben je niet akkoord, kan je het ook zeggen, maar je hebt toch dan zelf beslist on dit item op de blog te lezen...Als je tenminste begrijpt wat ik bedoel.
16 september 2012
Onze openingsreceptie. Veel volk. Mensen die we hadden genodigd, maar er was ook een koppel die we helemaal niet kenden en die mee kwamen met genodigden. Och wat... zachte Belg.. Je laat het dan maar toe en je zal op zo een dag zeker geen séne maken. MAAR
Sinds 16 september hebben we van heel de zaal mensen, niemand meer gezien.
Jammer
Dinsdag is het vaderdag in Spanje. Het is dan ook niet vreemd, dat mijn lieve schatten opzoekingen doen om voor de papa te koken. Dinsdag is er ook een feest in ons dorpje El Saladillo. De patroonheilige Sint Jozef. We zulle zeker dan , wat op de blog schrijven. Intens zoekt Yanneke een volledige menu . Yetteke ook. Daarna laten ze beiden weten wat ze hebben gekozen , en ik....Mag dan een keuze maken.
En ons Madam die wrijft stiekem in haar vuistje en glimlacht een beetje...want...ze mag heerlijk mee smullen.
We zijn alweer enkele dagen verder, Ik had het voorspeld. Door de drukte van de zaak,zijn we niet meer in staat om iedere dag de blog te schrijven. Ondanks dat, moet ik toch iedereen bedanken. Sinds ons vertrek uit België hebben we al meer dan 100000 lezers. Bedankt daarvoor.
De afgelopen dagen hebben we tussen onze schiften in, gewerkt om ons restaurant en de keuken , in orde te brengen volgens de richtlijnen van de inspecteur.
We moesten dus een deur plaatsen tussen de keuken en de zaal. We moesten tegels tegen een muur plaatsen en we moesten nog een contract afsluiten met een firma die ongedierte zou verdelgen,,,
Dieren, of ongedierte. Heel toevallig. De Heilige Sint Franciscus, de patroonheilige van de jagers en de dieren... Dat moet nu lukken dat , terwijl ik dit schrijf, we een nieuwe Paus hebben. Den Frans...
Claudia en ik heb de afgelopen dagen hard gewerkt. Clauke heeft geschilderd en ik heb de tegels gezet. Maar , nadat de tegels gezet waren, moest ik beginnen te koken voor de avond. Ondertussen heeft ons Claudette de tegels ingevoegd en alles nadien opgekuist. Het is toch echt nen harde werker hé.
Gisteren heeft het weer een beetje geregend. Na de regen schijnt dan ook weer direct de zon. Regen en zon, dat is direct onkruid , maar ook bloemen en blaadjes aan de bomen.
Geen lente hier. Neen, van de winter , tussen haakjes winter, gaat het direct over naar de zomer. We meten in de zon al 28 graden.
De bruine smurrie van de afgelopen zandstorm is eindelijk uit het zwembad.
We hebben een Vlokkenmiddel gekocht, en hopla de smurrie was weg. Dus , de mensen die reeds geboekt hebben voor een heerlijke rustige ontspannende en vooral culinaire vakantie, kunnen weer met een gerust hart komen zwemmen.
Maar .We zijn weer voor een jaar of.... gerust. We hebben een Paus. 77 ondertussen. Hij zou normaal al 12 jaar van zijn pensioen kunnen genoten hebben.
Bij de verbouwing van de finca moest het dak, of liever de dakbalken ,ondersteund worden. De gemetste pilaren konden ofwel bepleisterd worden á 200, ofwel geverfd met de restjes van de verf van binnen. We hebben dus gekozen voor het laatste. En ons Clauke en verven , dat is zoals ne schilder en zijne canvas.
Van de voedselinspecteur moest er nog een muur betegeld worden. En voila sé ..tegels van 3 per vierkante meter en meer moet dat niet zijn.
En zoals eerder beschreven, na de regen komt zonneschijn en het onkruid. De Spaanse vrienden verklaren ons Clauke voor gek.. Je woont in de Campo en omkruid is op deze tijd van het jaar normaal. Binnen 2 maanden ga je zien dat alles weg is.. De zon zal daar wel voor zorgen. Neen hoor, ze is niet gestraft.Ons klein Mieke helpt gewoon mee de tuin te onderhouden. En ons ander klein mieke eveneens. De lente is in het land. We hebben de freesia's die volpo bloeien , maar nu begint onze klimop zelfs bloemen te krijgen. RARA.. dit worden later mandarijnen En na de foto van de bruine smurrie, is alles clean De eerste blaadjes van onze vijgenboom zijn geboren
