15 april. 8 Jaar geleden, werd ons Yetteke om 00.05 uur geboren.

Vandaag vieren we haar verjaardag. De dag dus van Yetteke. Al 8 jaar, ze wordt groot. Zij is jarig dus is het haar dag. Ze mag kiezen wat we eten, en wat we zullen doen. Langs deze weg wil ze nog dank u zeggen aan de meisjes, voor hun lief en leuk berichtje. Aan haar meter Annick in Indonesië, die geskypt heeft. Aan Emilie, voor het mooie verjaardagsliedje in het Chinees. Aan bompa voor het bellen en aan Bram voor de Skyp. Aan Lars, René en Lieve voor het gezellig samenzijn en de cadeautjes, en voor papa en mama en natuurlijk Yanneke.

De dag begon met een overheerlijk ontbijt. Croque Madame met spek. Allemaal op de BBQ gebakken. Na het ontbijt was het pakjestijd. Eerst de zus. Met een dikke kus. Daarna mama en papa. Pareltjes, stiften, kleurpotloden en een puzzel. Yetteke zal weer kunnen spelen en knutselen. Ze was er echt tevreden mee. Samen met de kinderen hebben we wat met de bal gespeeld en wat getennist. Ons Yetteke wou voor het eten van 14 uur per sé  met haar kroon, die ze trouwens zelf heeft gemaakt, gaan zwemmen. Het zonneke scheen nog lekker en er was op dat moment weinig wind.

Yetteke wou ook een “vettige” hamburger als snack. Dus hebben we die gemaakt. Broodjes, sla, tomaatjes, wat sausen en kippengehakt. Om het toch een beetje gezond te houden. Maar het moet gezegd, ..lekker..

Om 4 uur kregen we bezoek van Lars, Lieve en René. Weeral mooie cadeautjes. Ondertussen was het buiten hevig aan het waaien en de zon verdween af en toe achter de wolken. Daar het zo fel waaide, besloten we om binnen de taart op te eten. 8 Kaarsjes op de taart en die allemaal in 1 keer uitblazen.

Spaanse lekkere taart met een chocolade “perro” (hond) De kinderen hadden zowaar het water in de mond.

De dag is weer voorbij gevlogen. Het was een leuke dag ..Een dag voor Yetteke.

En nu is het bijna 9 uur, en er is weer geen zucht wind meer.

Warm Spanje, was vandaag (21°C) maar frisjes.

15-04-2012 om 20:51 geschreven door eric

Eigenlijk zijn we zo wat de mentaliteit van de Spanjaarden aan het overnemen. Onbewust. Maar daar we eigenlijk veel meer buiten leven dan indertijd in België, gaat de tijd hier precies anders.

Een voorbeeld.

Pas deze morgen, toen heel ons gezin wakker was, hebben we een ontbijt genomen. Koffie, Claudia en ik 2 à 3 tassen. Maar, dat lijkt misschien veel, doch voor de rest van de dag drinken wij geen koffie meer. Een stevig ontbijt. Enkele boterhammen, Cornflakes,4 stukken fruit, fruitsap, en een potje yoghurt.

Daar ons Yetteke morgen jarig is, en we bezoek krijgen, zijn we inkopen gaan doen. Cartagena. Als we dan terug thuiskomen, is het al half 4.

Natuurlijk heb je dan een beetje honger. Dus worden er tapa’s gegeten. Enkele kleine dingen worden klaargemaakt om het maagje een beetje te vullen. Met een glaasje wijn. Eentje maar. Echt waar.

Daarna gaat het leven gewoon verder. De kinderen hebben nog huiswerk. Ons Yetteke heeft een les te leren over de fictieve geschiedenis van Spanje. Een tekst over de avonturen van Don Quijote en zijne maat Don Schanzo Pancha die tegen de windmolens vochten. Ondertussen gaat Claudia lopen. Ik niet vandaag, heb gisteren ongeveer 15 km gelopen en dat betekend rust vandaag.

Koken.

Deze morgen heb ik een typisch Spaans recept gevonden op het net. Dat ga ik maken.

Op de BBQ. Die moet uitgetest worden hé.

In de wok, olijfolie, rode ajuin, asperges rauw en groen, wortelen in schijfjes, champignons, gepelde tomaten en artisjok hartjes. Goed gekruid en als alles zowat gaar is, zit er veel vocht in de wokpan. Dan doe je er groene tagliatelle bij, 250gr. En laten garen.

Ondertussen, lamskoteletjes op de bakplaat.

Weet je wat mijn vrouwkes zeiden. Hmm papa lekker, nog …

Ondertussen is het al 9 uur.

Bram en Sabeth, als je volgend weekend komt, en je bent pas rond 9 uur ’s avonds bij ons en je geniet van een heerlijke pasta met lekkere rode wijn, zo laat!!! Da’s normaal

14-04-2012 om 20:21 geschreven door eric

Vrijdag de 13^de.

Voor de ene een dag om uit te kijken en voorzichtig te zijn, voor de andere (wij dus) een doodgewone dag. Alleen, deze morgen zijn we op gestaan en ik zag dat de herfst in het land getrokken is. Regen, koud,16°C om 9 uur, dus terug een lange broek aan en een dikkere trui. Of zijn we nog normaal.

Na dat de kinderen naar school waren, hebben we onze BBQ verder afgemaakt. Dan weer op zoek naar huizen. We hadden een afspraak in De bergstreek tussen Mazarron en Aguilas. Een Spaanse aannemer heeft er op een zeer groot  stuk grond een 4 tal huizen op gezet. 3 zijn er al verkocht en 1tje staat er nog te koop. Onbemeubelt, enkel inbouwkasten in de slaapkamers en een half afgewerkte keuken. Half afgewerkt, wil zeggen, zonder toestellen.

Alles op een stuk grond van 50 are. En zeer mooi gelegen. Aan de achterkant van het huis de bergen en aan de voorkant uitzicht op zee. Om je nu eens nieuwsgierig te maken wil ik de vraagprijs eens kwijt. 147.000 €

We zullen er moeten over nadenken.

Dan naar school. Om 2 uur hadden we vergadering met de juf van Yetteke. Het ging volledig in het Spaans en moet gezegd zijn, 1/3^de hebben we toch verstaan. Er werd uitleg gegeven over het verloop van het derde trimester. Wat ze zouden leren en wat ze nog allemaal gaan doen. Interessant. En vooral, ze gaan de ouders wat meer betrekken met de activiteiten.

Dan naar de directeur. Hij vroeg heel beleefd of Yanneke op zaterdag 28 april, in Murcia aan een atletiekwedstrijd mocht meedoen. Ze hadden haar geselecteerd in de school, daar ze bij de selectiewedstrijden tijdens sport altijd de eerste was. Onze kleine meid in het verre Spanje, atletiek.

Zeker mag ze mee. We gaan zelf ook mee. Leuk toch.

Voor de rest is het nu een 22 graden en de zon schijnt terug. De regen is al lang gestopt, alles is terug droog, maar het waait fel. Toch vandaag nog lopen en wie weet spring ik toch nog in het zwembad.

13-04-2012 om 18:13 geschreven door eric

Weer een drukke dag vandaag. Hoe is het toch mogelijk. We staan op en we kunnen alweer bijna gaan slapen. Zo snel gaat hier een dag voorbij.

Na dat we de kinderen naar school hadden gebracht, zijn we opzoek gegaan nar een locatie, “punto y coma”. Vanavond is er een verjaardagsfeestje. Richting Bolnuevo hadden we een zeer groot pand gevonden. Punto y coma lag er doods en verlaten bij. Hier zou en kon dat feestje zeker niet doorgaan. We zijn naar een speelgoedwinkel getrokken om voor de jarige nog een cadeautje te kopen. In de winkel vroegen we waar die punto y coma zou kunnen zijn. De mevrouw verwees ons terug naar de plaats waar we al geweest waren. Och, we zullen het straks aan de mama van Marta wel vragen. Thuis gekomen heeft Claudia wat geskypt met Annick. Ze hebben het over tomaten gehad. Vermits wij in het midden van de tomatenstreek wonen, hebben we uitgelegd hoe ze hier de tomaten in serres kweken. Bijgaande foto’s laten dat zien. Van kleine serres, als de plantjes nog klein zijn, tot de grotere serres.

Na school hebben we staan wachten op de mama van Marta. Geen mama. Ze zat in een vergadering. Dus, we zullen wel zien. Tegen half 6 gaan we naar de plaats. Is er niemand, dan pech.

Bij thuiskomst is het huiswerk maken en eten natuurlijk. Ik ben eindelijk begonnen aan het in elkaar steken van de BBQ.

Maar het was alweer vlug kwart na 5. Dus vertrekken naar de punto  y coma. En ja, wat enkele uren gelede doods en verlaten was, was nu mooi aangekleed met slingers en ballonnen, Springkasteel en gedekte tafels.

In Spanje is het de gewoonte dat de ouders op het kinderfeest blijven. We moesten aan tafel gaan zitten met de hele familie van Marta. Oma en opa, nonkels en tantes die speciaal van Madrid zijn gekomen. De papa en de mama en dan nog wat neven en nichten. Van half 6 tot ongeveer 8 uur zijn we ondergedompeld in de Spaanse taal. Maar we hebben ons uit de slag kunnen redden. We verstonden enorm veel van wat ze ons vroegen en vertelden. We verschoten zelf dat we toch enorm vlot konden communiceren. Oorzaak van de vooruitgang in de taal was, dat we onbewust niet nadachten over hoe we iets zouden formuleren, maar dat alles wat we wilden vertellen er zonder veel nadenken gezegd werd. Ik weet nu precies waarom onze kinderen al zo vlot met de taal mee zijn. Moesten wij iedere dag 6 uur tussen de Spanjaarden verblijven, in gesprek, zouden we snel mee kunnen.

Kleine anekdote nog. Rond 5 uur hadden we beslist om toch maar eens te bellen naar het pand “punto y coma”. Als er werd opgenomen, wisten we al bijna zeker dat we niet voor niets naar de puerto zouden rijden. We vroegen aan Yanneke of zij wilde bellen. Ze nam spontaan de telefoon. Aan de andere kant van de lijn nam een man op. Ons Yanneke vroeg beleefd in het Spaans of in die locatie het feestje van Marta door zou gaan. En inderdaad het feestje van Marta was op die plaats. Het was te verwachten dat ooit de kinderen voor ons zouden moeten vertalen. Maar zo snel al !!!

Chips, olijven, croque, pizza en taart, frisdrank, koffie en pintjes.

Het was echt een leerrijke ervaring. We zijn ondertussen uitgenodigd bij de opa in Isla Plana en bij de nonkel in Madrid. Zeer vriendelijke mensen en vooral, ze helpen je met de taal.

Weer een leuke dag.

En zondag is ons Yetteke jarig.

12-04-2012 om 20:43 geschreven door eric

Dit kan ik niet verzwijgen wat we weer hebben meegemaakt.

In Mazarron, en vooral in de Urbanisaties, verblijven veel Britten. Vaste, maar vooral overwinteraars. Ze zijn zo in de meerderheid dat ze ooit hebben gevraagd om in de streek van Murcia en Cartagena, links te rijden met de wagen. Gelukkig zijn de Spanjaarden veel slimmer. Maar toch. Vele Engelse pubs, supermarkten, soorten Amerikaanse stocks, fish en chips en noem maar op. Persoonlijk heb ik er nog geen last mee gehad, en die we kennen zijn vooral sympathieke en behulpzame mensen.

Al enkele weken hebben we een zeer grote en mooie gas BBQ zien staan in een Engelse winkel. Met een gril, een bakplaat een apart gasvuur een werktafel en onderaan een 2-deurse kast. Ooit heb ik in België zo een BBQ zien staan voor een slordige 750€ Deze was geprijsd aan 475. Later was hij in solden te koop voor 345€. Dus blijkbaar moesten ze er echt van af. Ik had een idee. 2 kopen, en ééntje gebruiken met enkel een bakplaat en de andere met de gril. Maar dan moest de prijs nog minderen. Een investering voor de zaak.

En ja, 2 kopen voor elk 300€ was de afspraak. Ik zei in mijn beste Engels, dat ze de BBQ’s maar in de Jumpy moesten steken. Neen, we brengen deze persoonlijk aan huis. Ok, morgen om 15 uur ben ik thuis, en dan breng je ze maar.

Om 15 uur…ding dong..Nen iets oudere Engelsman aan de deur. Zijn blonde vrouw met een schoothondje in de auto. Alles natuurlijk in het Engels, maar dat bespaar ik u.

Meneer, ik heb de BBQ’s bij, maar kan jij de dozen uit de auto halen, want ik heb een hernia. Dozen? Ja, ze zijn verpakt. Eén BBQ is verdeeld onder 3 dozen, dus 6 dozen. Meneer, zei ik, dan hebben we een echt probleem. …..(Ik weet wat het is een hernia hebben, ooit heb ik het gehad. Ik kon toen niet zo snel uit die wagen komen als deze oudere Engelsman.)…. Dus ik zei,” We hebben een probleem, want ik heb toevallig ook een hernia”. Wat nu? Tja, zei de man, dan moet mijn vrouw dat maar doen. De vrouw, een tenger ding, kwam uit de auto, ze hebben wat gemompeld, en hebben de dozen netjes binnen gezet. Ik had gisteren voorgesteld om de dozen mee te pakken en ze thuis neer te planten, maar nee, die trotse fiere Engelsen weten beter. Maar helaas, die Belg had toevallig zogezegd ook een hernia. Ik heb mijn BBQ’s en als ik morgen veel tijd heb, steek ik ze in elkaar. Tegen dat onze eerste gasten komen, 20 april, zullen ze zeker klaar zijn en kunnen we beginnen te bakken…Lekker..

Maar, was ik een beetje stout…????

Bezoekers kunnen hun laptop of dergelijke meebrengen, we hebben WIFI.

11-04-2012 om 20:42 geschreven door eric

10-04-2012 om 19:10 geschreven door eric

Paasmaandag, de laatste dag vakantie voor de kinderen. Het weer is bijzonder mooi, geen wind en zo een 22°C in de schaduw. Dus we gaan een uitstap maken naar zee. Bolnuevo. Een klein strandje zoeken. Een Bahia( baaike).

Eerst hebben we, na het ontbijt, een ritje gemaakt in functie van een geschikt huis te zoeken.

In de bergen, niet al te ver van de Puerto hebben we weer een pand zien liggen met 20 are grond. Een Engels nummer op het bord, dus wij bellen. We hebben de man (Gerry)kunnen strikken aan de telefoon. Hij woont in Engeland. We hebben een nummer gekregen van een plaatselijke dame die de sleutels heeft. Dus morgen nemen we contact en zullen een afspraak maken om het huis te bekijken.

Na den hotdog. Ja ja, hier koop je lekker Frans brood, frankfurter worst en zuurkool, en daar een klats mayo en mosterd en nog vanalles op, dus na de hotdog naar het zeetje.!!!Zalig!!

Lekker warm en geen wind. En onzen Eric, op den 10^de april, jaja, zwemmen in de zee. De meisjes en ons Claudia hebben natuurlijk ook gezwommen. Dan wat beach volley en ondertussen maken de kinderen zandkastelen.

Terwijl ik aan het dagdromen ben, in de zon, zoeken Yanneke en Claudia, schelpen. Het zijn echte avonturiers. Op de rotsen klimmen en tussen de rotsen, in het water naar schelpen, anemonen en krabben zoeken.

Het was een zalige heerlijke dag.

Afsluiten met een lekkere pizza. Zelfgemaakt natuurlijk. Bewust geen foto, want in Indonesië zouden ze anders het water in de mond krijgen ( grapje hé Annick en Tom).

En morgen….school

09-04-2012 om 20:49 geschreven door eric