Gisteren, woensdag. De kinderen hebben dan geen school. Je went er wel aan. Nadeel is dat je op donderdagmorgen een maandaggevoel hebt. Twee maal een maandaggevoel in een week. Maar positief is dat je ook twee maal een zaterdag of zondaggevoel hebt.

We hadden afgesproken met de lagere school van Berkenbos, het 2^de leerjaar van juf Jolien, om samen met de kinderen van die klas en ons Yetteke te skypen. Om kwart voor elf ging de piep van de computer. Daar waren de kinderen van 2B en de juf. Helaas zonder geluid. Zij hoorden ons wel, maar wij hun niet. Hoe dan ook, ons Yetteke heeft toch een half uur gepraat en geschreven naar de kids en de kids uit 2B hebben via juf Jolien geschreven hoe het met hen gesteld was. Leuk. Ons Yetteke was dan ook heel blij. Volgende keer beter, en met geluid.

Om 14 uur hadden we afgesproken met een Immo kantoor in Saint Martory. Dat is van hier een uur rijden richting Lourdes. Meer naar de Haute Pyrenée. Kan je je voorstellen dat, wanneer je in Heusden woont, je effe naar Leuven rijdt om naar een huis te kijken? Ja, er zijn zo mensen, maar de meesten zijn honkvast en blijven zowat in de buurt van hun dorp waar ze zijn opgegroeid. Hier is dat ook wel, maar 65 à 70 km is hier echt geen afstand.

De streek waar wij aankwamen is de Haute Garonne streek. Korter bij de bergen en nog groener dan de Ariège, waar we nu wonen. De man in het kantoor vertelde ons dat we naar het huis gingen kijken waar we naar gevraagd hadden, maar hij vertelde ons erbij dat dit huis niet zo geschikt was om onze plannen uit te voeren. Hij zou ons eerst meenemen naar Arnaud-Guilhem. Een middeleeuws dorpje boven op een berg. Clauke en ik hadden zo iets van;”Wat zullen we nu weer te zien krijgen”.

Liefde op het eerste gezicht.

De klik was er, althans bij mij. Alles wat we wensten was er in die woning. Alleen nog een beetje werk. Maar toch, we hadden het gevoel dat dit het soort woning is dat we zochten.

We zijn dan ook nog naar dat eerste huis gaan kijken, waar we uiteindelijk voor kwamen. Eén kamer hebben we gezien, en natuurlijk de buitenkant. Dan hebben we tegen Johan, de makelaar gezegd: “Het hoeft niet meer, dit is niet wat we willen”. Na het bezoek zijn we nog eens teruggereden naar het huis in Arnaud-Guilhem. We hebben van de streek en van de woning wat foto’s genomen. En oordeel zelf maar.

Vrijdag gaan we terug. We gaan ook iets verder in de streek om te kijken wat dat heeft te bieden. Doch wat we al gezien hebben zijn uitgestippelde fietsparcours naar Lourdes en naar de grote stad Saint Gaudens. En dat allemaal aan de voet van de hoge Pyreneeën.

Na vrijdag denken we nog na en doen we een bod.

Heilig Paterke, Peter en Esmeralda                    ……Thanks

26-01-2012 om 10:23 geschreven door eric

25-01-2012 om 19:53 geschreven door eric

Als de kinderen naar school zijn, en de boodschappen zijn gedaan, dan gaan we meestal joggen. Niet elke dag, want voor de knoken is joggen op straat ook niet altijd even goed. Als we niet gaan joggen, dan gaan we een toer wandelen.

Vandaag wil ik je toch even laten zien , dat een Fransman niet alles even nauw neemt. Wij als Belgische toeristen vinden Frankrijk mooi, romantisch, knus en gezellig. La douce France.

De werkelijkheid is soms heel anders. De Fransen hier in de Ariège, hechten totaal geen belang aan hun woning. Vele woningen zijn vervallen, zowel van binnen als van buiten. Er ligt puin, drek en rommel. Een overvloed aan schroot. Je kan je niet voorstellen wat een kapitaal aan tractoren, dorsmachines en wrakken van wagens en karren er aan de rand van hun woning ligt.

Koeien die in het slijk staan. Trouwens, ik heb bewust daar geen foto van genomen, maar de boer die eigenlijk onze buur is , heeft bijna iedere dag een dooie koe of kalf liggen. Geen ziekte , maar verkommerd, uitgemergeld……Schande.

Onverzorgde paarden. Heel veel honden, die , als ze wat gevaarlijk zijn , gewoon opgesloten worden in een afgedankte auto.

In België denk ik dat zowat iedereen een grasmachine heeft. Hier bestaat er zelfs geen winkel waar ze die dingen verkopen.

Ik heb wat foto’s genomen van huizen en/of boerderijen, maar de gewone T1,2,3,4,5, huizen hebben evenzeer veel rommel rond de deur. Wat is T1,2,3,4,5,? Dat zijn standaard type woningen die men hier bouwt. Hoe hoger het getal bij de T hoe groter de woning.

Misschien begrijp je nu wel waarom het voor ons zo moeilijk is om een huis te vinden. We leggen nochtans de lat niet hoog , en kijken door het puin en de rommel heen…maar !!! Iets mag het toch hebben hé …voor dat geld. Zo een boerderij die op instorten staat en waar wat grond bij is, waar je eigenlijk niks mee kan doen als je geen landbouwer bent, kost al vlug 250 tot 300.000 €.

Echter…er is een mooie kant aan de streek.

Ik zei tijdens de wandeling tegen Clauke dat het wild hier precies een winterslaap hield. Mijn woorden waren nog niet koud of er liepen drie herten voor ons over de weg ,de weide in. En dan de herder met zijn 100 schapen en zijn handen. De roofvogels die boven je vliegen. De vergezichten en mooie uitzichten.  Daar kom je dan toch voor hé.

24-01-2012 om 17:34 geschreven door eric

23-01-2012 om 19:38 geschreven door eric