Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
28-02-2013
De eerste sneeuw
Ze zijn weg.
Om 7 uur vanmorgen zijn onze Jef en Maria vertrokken. De fervente bloglezers weten wie Jef en Maria zijn. 3 Maanden hebben ze iedere week komen eten en om de 2 dagen koffie komen drinken. Het zal wennen zijn de volgende dagen. Geen flauwe grappen en gezever meer. Maar ja , nog enkele weken en dan komt de zoon van Jef. . Dan kunnen we weer bij zeveren...
De vaste bloglezers zullen mijn verhaal van de ...merel...in mijn leven ook wel kennen. Het is een rode draad door heel mijn leven. Mijn grootvader had een tamme merel. Na zijn overlijden, was er altijd een merel aanwezig, waar ik ook ging of stond. Zelfs in Frankrijk was er een merel.
Morgen zijn we 1 jaar in Spanje. In dat hele jaar heb ik geen merel gezien. Ik heb dikwijls aan de merel moeten denken. Zou hij de weg kwijt zijn? Zou hij niet over de Pyreneeën geraken?
Maar deze morgen , aan de ontbijttafel zag ik iets zwarts in de olijfboom. Ik ben naar het raam gegaan .en jawel , ze waren met zijn tweeën. Merels.
Dus ..eindelijk hebben ze mij gevonden. Iedereen van ons gezin had het gezien. Dolblij waren we. Het heeft onze laatste dag van februari goed gemaakt.
Claudia heeft nog een vogelhuisje gemaakt. Enkele dagen geleden. Vandaag was er een roodborsje dat van de kruimels kwam eten. Als je goed kijkt, naast het witte bordje zie je een grijs vogeltje met een rood borstje....Een roodborstje
Februari is normaal één van de koudste maanden. We hebben niet mogen klagen,doch vandaag hebben we wat regen gehad. Het was ook kouder dan anders. Namiddag kreeg ik de Sierra Espuña in de mot en jaja.... Toen al de bewolking weg was, zagen we de eerste sneeuw.
Het is weeral enkele dagen geleden dat we wat geschreven hebben. Reden... Druk en laat. Na de laatste shift moet er nog opgeruimd en afgewassen worden. Vermits er hier nog altijd geen Conchita werkt, moeten we alles zelf doen.
We zijn nu bijna einde februari en dit is toch de koudste periode van de maand. Koud is natuurlijk betrekkelijk. Door de dag, in de zon 22 graden.De bloesems van de amandelbomen staan er al volop. Enkele maanden terug begon er in onze tuin een soort gras te groeien. Claudia dacht dat het onkruid was. Ze wilde het gras verwijderen, maar ik wist haar te overtuigen om het gras te laten staan. Ondertussen heeft het gras , mooie bloemen. En die passen natuurlijk perfect in ons restaurantje.
Opeens groeide in onze tuin een soort gras. Op dit moment is het gras bloemen aan het krijgen. Die ruiken zeer lekker. Claudia zegt dat die bloemen zelfs te koop zijn bij de bloemist in België. Ge ziet het weer, hier groeit dat gewoon zonder dat je er om vraagt.
Bloemen horen dan ook in een mooie vaas. En ons Clauke weet dat dan weer ferm te regelen dat die mooie geurige bloemen in de juiste vaas komen te staan
De laatste dagen hebben we meer en meer Spaanse klanten. De mondelinge reclame loopt als een vuurtje. Maar het heeft voor ons ook een keerzijde. Een positieve wel te verstaan. We moeten , verplicht, meer Spaans praten en ook schrijven. En natuurlijk kunnen we dan op onze twee meiden rekenen. Ze zijn al zo vlot in het Spaans . En het moet gezegd...Ze helpen ons enorm. We zijn er echt trots op.
Maandag, gisteren dus, hebben we enkele vrienden uitgenodigd. Alex vroeg me enkele dagen gelen...Wat eet je graag en wat maak je niet zo dikwijls omdat het zoveel werk is ? Moussaka. Dus voor hem en ook voor mij en de anderen heb ik dan moussaka klaar gemaakt. Om 10 uur begonnen. De voorbereidingen duren lang, en de saus moet al bijna 2 ur trekken. Gevolg...Toen de gasten aankwamen, was ik juist klaar met alles.
Het was weer een zeer vrolijke avond met een vrolijke, oprechte, fijne vrienden.
Maar de dag erna is het weer ...realiteit. Na het ontbijt, en na dat de kinderen gewassen en aangekleed zijn, beginnen ze muziek te maken. Enkele weken geleden klonk het nog erg in mijn oren,maar met de dag wordt de muziek alsmaar beter.
Weet je nog.... het kastje. Ondertussen is de kast mooi gevernist en heb ik er nieuwe handvatjes op gezet. Het kastje komt aan de schommelstoelen te staan, bij de petanque baan. Daar kunnen we papier en pen in leggen en de spelers kunnen er hun pintje of pernaud op zetten.
Daar staat hij dan...
Vandaag zijn we dadelijk na de school nog eens gaan uitwaaien aan de zee. De kinderen lopen school aan de zee. We hebben hun skates meegenomen, een jogging en een sjaal. De zon schint wel heel mooi, maar er staat wat wind en dat voelt koud aan. Nu ja koud....
Het strand ligt er verlaten bij. Doch hier en daar ligt er wel iemand met zijn of haar gezicht in de zon..En ja hoor...Je verbrand.
Hier en daar zie je vissersboten, maar de sport is nu wel kayakken. Ik zelf overweeg heel hard om me een bootje aan te kopen. Vroeger was ik zot op kayakken in de Ardeche. Dus waarom nu niet op zee. Alleen zijn hier geen stroomversnellingen.
Na de wandeling en het skaten...Ne warme choco met veel slagroom
En...nen Coronita uit een fleske
De avond sluiten we af met ...ribbekes.. Vermits de zon volop schijnt,het niet regent, we uit de wind zitten, kunnen we het hele jaar door BBQen
En daar penné bij met een licht pikant sausje en wat kaas....Lekker....Ech lekker
