25-03-2012 om 18:38 geschreven door eric

De meisjes zijn op schoolreis geweest. Nu is het onze beurt. We hadden afgesproken om samen met René en Lieve naar een groot winkelcentrum in Murcia te gaan. 10 uur..

Tijd genoeg dus om te ontbijten en ons klaar te maken. Om 10 uur zijn we vertrokken. René vertelde dat we een kleine omweg zouden maken, om naar het vliegveld van Corvera te rijden. Dit vliegveld is volledig nieuw aangelegd. Het had al moeten open zijn in november 2011, maar helaas is dit nog niet zo. Er werden al testvluchten gedaan en allemaal goed bevonden. Naar horen zeggen, zou Jetair al een contract hebben om er te landen. Waarom deze informatie? Wel, indien je nu naar Mazarron wil komen, moet je vanuit België landen in Alicante. Dat is van hier ongeveer 130 km. Terwijl Corvera maar amper 30 km is. Je kunt ook op Murcia vliegen, maar ik geloof dat de goedkopere maatschappijen zoals Ryanair en Jetair, niet op Murcia vliegen, vanuit België. Je kunt natuurlijk niet heel kort bij het vliegveld komen, maar het is geweldig en indrukwekkend om te zien. Een vliegveld dat pas is aangelegd en waar nog volop aan gewerkt wordt zie je ook niet elke dag.

Door naar Murcia. Het was de bedoeling om daar naar de Makro te gaan. Niet om te kopen, maar eigenlijk om te zien wat ze zoal hebben. Als je in Limburg een horeca zaak opent, dan kan je terugvallen op een Van Zon. Die hebben alles voor de horeca. Ik had me laten vertellen door een Amerikaan in Mazarron, dat je hier alles in de Makro kon vinden. En inderdaad. De Macro hier is iets anders dan in België. Ze zijn hier meer gericht op de horeca. Dit gaf ons al een gerust gevoel, te weten dat we daar terecht kunnen. We hebben gekeken en natuurlijk ook hier en daar wat gekocht. Tenslotte hebben we dik 2 uur rondgelopen.

Dan naar het winkelcentrum in Murcia. Eerst voorbij het voetbalstadion van Murcia. 60.000 zitplaatsen voor een ploeg uit 2^de division. Gigantisch. In dit stadion hebben de Rode Duivels ooit hun eerste wedstrijd gespeeld tijdens een wereld-of Europese beker tornooi.. Het winkelcentrum is heel groot. Allerhande zaken en restaurants. Je kent dat wel hé, zoals in Wijnegem. Maar veel groter. Daar weer rondgelopen, koffie en wafeltje gegeten en voor de kinderen een heel pak kleren gekocht. Zomerspullen, want die zitten nog op de vrachtwagen en zullen misschien al te klein zijn tegen dat de vrachtwagen naar Spanje komt.

Van Murcia naar Cartagena. Ook daar is een winkelcentrum, met een grote Carrefour. Interessant, want,wij bakken ons brood nog altijd zelf. In Frankrijk hadden we zonnepittenbloem ontdekt. Lekker brood kan je er van maken. Hier in de plaatselijke supermarkten vind je enkel witte bloem en met uitzondering soms 7 granen. Ik moest ook nog een nieuwe batterij hebben voor mijn uurwerk. Dat was een probleem. We zijn bij 3 juweliers binnengestapt. Die bekeken mijn uurwerk en zeiden allemaal hetzelfde . Dat gaat niet, of we kunnen dat niet. Daar we eigenlijk allemaal onze buik een beetje vol hadden van de winkels, zijn we terug naar de auto gegaan, en verder gereden. Tussen Cartagena en La Azohia , hebben we nog een romantisch strandje bezocht en dan door naar Mazarron. We hadden afgesproken om lekker te gaan eten bij de chinees. En dat het lekker was.

Ik heb de klok niet goed in het oog gehad, maar het was toch bijna 10 uur toen we terug thuis waren. Moe maar voldaan hebben we de kinderen slapen gelegd en hebben alvast de uurwerken een uur verder gezet en zijn we rond 12 uur nieuwe tijd ook in bed gekropen. Het was een zeer fijne dag. Gepraat, gelachen en goed gegeten.

24-03-2012 om 00:00 geschreven door eric

Zo, de schoolreizen zijn achter de rug. Iedereen veilig thuis.

Ze hebben allebei, Yanneke en Yetteke, genoten van de schoolreizen. Mooie natuurparken en zeer mooi weer. We lezen dat ook in België de lente echt in het land is. Ik lees zelfs dat er in het weekend file mogelijk is richting kust. Het is jullie allemaal gegund. Ik ben vandaag gaan zwemmen, joggen en nadien terug in het water gedoken. Terwijl ik dit nu schrijf, staat er echter een felle wind. Ja, ik schrijf de blog buiten op het terras met een glaasje rosé. Zo van die lekkere, van René, althans hij heeft hem toch ontdekt.

Maar over Yanneke. Om 9 uur zijn ze met het 3^de en het 4^de leerjaar richting Murcia gereden. Ze zijn naar het natuurpark “Valle Perdido Murcia “ geweest. Yanneke was zeer uitgelaten toen ze thuis kwam. Hoge bergen en afgronden. En in de verte zag je Murcia, de hoofdstad van de provincie Murcia. We hebben met een kabelbaan van een berg naar beneden gegleden. We hebben van alles gezien en de gidsen waren super tof. Maar nu heb ik honger. Ja, dat is Yanneke. Moest die wegen, naargelang ze eet, dan was dat kind het dubbel van nu.

Wij zijn vandaag weer op zoek gegaan naar huizen. Ik heb zo de indruk dat er toch licht achter de tunnel te zien is. Momenteel hebben we een mooi groot stuk grond gevonden. Je mag er niet op bouwen, maar je mag er wel een houten blokhut op zetten. We hebben navraag gedaan over het stuk, en Cathy laat ons dat zondag wel weten. Het is grond, waar je alles en nog wat op mag zetten, maar, indien je ooit vertrekt, moet je alles kunnen meenemen. Dus, een zwembad in de grond uit beton, mag niet. Wel één uit plastiek in de grond. Stenen huis niet, wel houten huis. Afspanning in bomen of groen of draad wel, muurtje niet.

Maar wat zal dat uitmaken. Het is niet de bedoeling om terug te gaan …..

Morgen maken we samen met René en Lieve een uitstap, in functie van onze onderneming die we half mei of begin juni zullen starten. Onze schoolreis dus..

23-03-2012 om 19:18 geschreven door eric

Ik sta een beetje achter met de blog, maar de reden is al wel gekend denk ik. Vandaag was er weer een emotioneel moment te Heverlee, maar we gaan er niet blijven bij stil staan.

Na de zware regen van dinsdag was de woensdag alweer een prachtige dag. Nog niet al te warm, maar het begon er al meer op te lijken dat we ons terug in Spanje wanen. Toen we de kinderen naar de school brachten, hebben we iets gezien, wat je eigenlijk hier en nu niet meer verwacht. In de verte hebben we uitzicht op de Siërra Espuña. Op de toppen lag er …sneeuw. Jawel, en niet een beetje. Ik heb er foto’s van genomen, maar daar er wat wolken boven de bergen hingen, zie je het misschien niet al te veel. Ondertussen is het u wel bekend, dat Claudia en ik nog altijd op zoek zijn om een woning te kopen. Onderdak hebben we, dat is geen probleem, maar we willen zelf onze eigen stek. Daarom zijn we het binnenland ingetrokken om landelijke huizen te zoeken die te koop zijn. We hebben ons ook laten wijs maken dat we best in één of ander plaatselijk café meer te weten zouden komen, waar en welke huizen er te koop staan. En dat bleek ook nog waar te zijn. We hebben verschillende casa’s en finca’s gezien. Groot, mooi en vooral betaalbaar. Nu is het nog een kwestie van een goede advocaat te vinden die voor ons alles uitzoekt of er geen schulden op de woning of de grond staan. Maar het heeft geen haast. We zoeken verder en we voelen het allebei. We komen er wel.

Vandaag is Yetteke op schoolreis gegaan.  Met de bus. Voor ons was dat even slikken en de hele dag een beetje ongerust geweest. Ze zijn met het 1^ste en het 2^de leerjaar naar Siërra Espuña geweest. Een gigantisch natuurreservaat. Met vele dieren, vlinders, slangen, haviken en wilde varkens. “Die we konden strelen “ zei Yetteke.

Het reservaat is ook bekend van zijn sneeuwputten. In de late 16^de eeuw bouwde men deze putten om sneeuw in te bewaren. De sneeuw werd op elkaar gestapeld en zo ontstond er ijs. Dit ijs werd gebruikt om naar Murcia te vervoeren. Naar de ziekenhuizen, om de patiënten te verdoven.

Ze heeft een geweldige dag gehad. Om 5 uur kwam de bus aan de school toe. Er ging een kleine zucht van opluchting over me. Onze kleine meid was terug thuis.

Morgen is het de beurt aan Yanneke. Ben benieuwd.

22-03-2012 om 20:04 geschreven door eric

21-03-2012 om 15:39 geschreven door eric

Wat een rotdag.

Gisteren zagen we het al aankomen. Het waaide ongelofelijk hard. Zowaar bijna storm. We zijn met ons vieren nog aan de zee geweest, maar daar het zo hard waaide, zijn we snel terug naar huis gereden. Deze morgen ging de wekker af om 7 uur. Regen en koud. Het is nu al een heel stuk in de namiddag en het regent nog steeds. Ik ben om 2 uur de kinderen gaan halen en het was amper 7 graden. Geen weer om een bruin kleurke te krijgen hé Peter. Maar morgen is het naar het schijnt alweer voorbij. De hele dag binnenblijven. Wat doe je dan? Wel, Claudia is aan het tekenen geraakt. We hebben vorige week een schilderdoek en verf gekocht. Ze is er dus eindelijk aan begonnen. Een echte….maar we hebben alweer wat afgelachen. Voor de rest geen nieuws…kan ook niet met zo een slecht weer.

Zoals beloofd zal Yanneke ook wat schrijven op de blog. Het is een vervolgverhaal over een “Spook “

Het spookje

Lina lag in bed, ze kon niet slapen. Toen zag ze een spookje. Ze schreeuwde zo hard dat haar ouders wakker werden. Mama vroeg wat er was gebeurd. Lina zei dat ze een nachtmerrie had. Toen mama weg was, zag Lina dat het spookje lief was. Dus vroeg ze het noemde. Het spookje noemde Henrie. Lina vroeg ook waarom hij naar haar toe kwam. Henrie zei dat zijn vader Boewa al de kinderen liet schrikken. Daarom kwam Henrie naar Lina. Hij vroeg of ze kon helpen. …….

Wordt vervolgd.

En dan ons Yetteke….die zegt “ Een andere keer misschien “ Typisch onze jongste.

20-03-2012 om 18:31 geschreven door eric

Vandaag is het maandag 19 maart. Een gewone maandag. Op de kalender staat: “St.Jozef ”.De patroonheilige van de timmerlieden. De vader van Jezus en de man van Maria. Zo wordt dit hier in Spanje beschreven. Voor ons is het een feestdag. Het openbaar leven ligt lam, de kinderen hebben geen school, maar vooral, het is vaderdag.

Al enkele dagen waren de meisjes met iets bezig. In het geniep. Maar deze morgen was de verassing compleet. Ik mocht niet opstaan. Moest blijven liggen tot half 9. De laatste tijd is dat voor mij geen probleem. Ik kan hier slapen!!!Dat heb ik in geen jaren meer gedaan. Zo vast en zelfs lang.

Om half 9 kwam ons Yetteke met fruitsap en koffie. Gevolgd door Yanneke met boterhammen met kaas en hesp, en een mandarijntje. Zelfs mijn dagelijks pilleke had ze niet vergeten.

Ontbijt aan bed.

Leuk. De meisjes hadden natuurlijk ook alles voor de mama meegebracht. Ze stonden zo naar ons te kijken, dat ik toch een beetje compassie met ze kreeg. Ik zei hen dat ze hun ontbijt ook maar moesten maken en dan met ons samen op bed, de bookes opeten. Leuk opstaan, op die manier.”We gaan dat iedere zondag doen” zeiden ze. Ben benieuwd. Onder mijn bordje lag een mooie tekening van Yanneke met een tekst. Zelf verzonnen:

Lieve papa,

De zon is mooi, de maan en de sterren zijn mooi. Maar jouw glimlach is het mooiste. Als jij blij bent, ben ik blij. Als jij triest bent, ben ik triest en zo delen we nog veel gevoelens. Ik wens je nog een fijne vaderdag.

Je kapoen Yanneke.

Yetteke had in de school een mooi rond plakkaatje gemaakt.

Una vez más voy a desearte…!                                                                                                                 Feliz día, papá !                                                                                                                                    !!Te quiero mucho papá !!

Yetteke

Maar het is maandag, er moet ook wat gedaan worden. Joggen, broodbakken, pizza bakken, de lakens wassen en de vloer dweilen. In plaats van het gras af doen, want dat hebben we niet, kuisen we het terras. Zolang we hier zijn heeft het nog niet geregend en er ligt stof op het terras. Het is zo eens iets anders dan gras afdoen.

Ik heb altijd gezegd dat ik in maart zou zwemmen. Het water van het zwembad zal 18 graden zijn.Hoop ik, denk ik. Maar…….Ik ben er in geweest en heb wel 12 lengtes gezwommen. Wie doet me na…

Nieuwsflash

Vanaf morgen gaan de meisjes ook een stukje op de blog schrijven. Ben benieuwd.

19-03-2012 om 17:45 geschreven door eric