Wat een prachtige dag weer vandaag. Al vroeg ben ik in Totana boodschappen gaan doen voor het restaurant.
We serveren vandaag..

                                 EEN APERITIEF MET EEN KAASPASTEITJE
                              VENKELSOEP MET EEN TOAST VAN SCAMPI
                                 HAZENRUG MET EEN SPRUITENPUREE
                                                     FRUIT TIRAMISOU.

Een prachtige dag, dan spreken we over temperaturen van 23-24 graden en uit de wind, zijn er dat wel enkele meer. Dat doet de wandelaars natuurlijk buiten komen. Deze voormiddag kregen we bezoek van enkele wandelaars, die ook tevens kwamen boeken voor oudjaar. In de na middag kregen we bezoek van Michel en Carin. Nu niet dat we die mensen kennen. Ze hebben geboekt voor Kerstmis, Nieuwjaar en zijn er op de 28ste om Steppengras te eten. De man was aan het vertellen dat hij lang in Heusden had gewoond. Na een tijdje begon mijnen euro te vallen. Vanwaar kende ik deze persoon? Natuurlijk. Hij heeft altijd aan de sporthal in Heusden gewoond. Naast mijne beste nonk zaliger en tante. Hij is tevens de broer van de bekende zanger Salim Segers.
We hadden een fijn gesprek, met een pintje en een olijfje. In januari komt den Salim af, en dan komen ze naar hier...Hohohooo, nen beroemde zanger in onze zaak. Dus, binnenkort, al de fans, naar Finca Buen Gusto. Hopelijk leest Paco Garcia van Heusden dit ook en komt hij ook eens af.

Alle gekheid op een stokje, ik moet het iedere keer weer kunnen zeggen, een Kerstsfeer met temperaturen die in België soms in een hele zomer niet zijn. Het is echt wennen.

Vanavond hebben we een verjaardagsfeest in het restaurant. Het bovenstaande menu wordt geserveerd, maar voor de jarige is er nog een ijs champagnefles.

Gisteren avond, toen we al in onze pyjama zaten, ging opeens de telefoon. De dochter van de jarige stond aan de deur. Ze bracht een ijs champagne fles als verjaardagstaart. Nochtans heb ik voor een leuk dessert gezorgd. Maar goed, als ze iets anders willen, waarom niet. We proberen flexibel te zijn.

22.39 Update.

De gasten zijn weg, alles is afgewassen, en  we kuisen onze schup nu af.

Slaap lekker.

22-12-2012 om 00:00 geschreven door eric

Ik had zeker gedacht om niets te moeten schrijven vandaag. Aan de hand van de Maya’s hunne kalender, stopt en de wereld zou vergaan. Ergens in de jaren 90, zijn Clauke en ik naar Mexico geweest. We hebben daar de tempel van Chitzen Itza bezocht, en daar hebben we een Maya kalender gekocht. Daar er vandaag nog steeds niets gebeurde, heb ik die eens uitgehaald, en inderdaad, 21 december 2012 stopt de kalender. Toen ik de kalender wou terug leggen zag ik plots dat er nog een achterkant was. En wees gerust, die gaat nog tot 21 december 4024. Dus…We hebben nog effen en kunnen gerust zijn…

Vandaag zijn we gesloten. Met reden hoor. We blijven het nog altijd zeggen, we werken om te leven, maar echt niet andersom. De kinderen hebben en krijgen van ons nog altijd de aandacht. Gisteren schreef ik dat ze zeer goed gewerkt hadden en vandaag werd dit gevierd. Om 10 uur was er een kerstfeest in de school. Het kerstfeest is hier in de vorm van een schoolfeest. Elke klas geeft een optreden in de theaterzaal van de school. Het was zeer mooi en met momenten heel ontroeren. Live gitaar muziek , zang en dans met als onderwerp Kerstmis.

De klas van Yetteke gaf een optreden, in schooluniform. Ze zongen een kerstlied met op het einde een klein dansje. Ya esta aqui…(het is er)… Yanneke met haar klas hadden een originele dans met een lied. De dans en de muziek waren gebaseerd op de gangnamstyle van PSY ..navidadstyle. Het was voor ons een zeer geslaagd schoolfeestje. De school eindigde vandaag om 13 uur. Dus na het optreden was het eigenlijk te laat om naar huis te rijden. Dan maar naar de Puerto. Enkele cadeautjes kopen voor onder de kerstboom en een lekkere koffie drinken. Het is voor ons een beetje raar. In de periode van ..Jingle Bells, I’m dreaming of a white Christmas en Santa Claus.., in de zon, 27 graden..Het geeft een raar gevoel.

Van de school naar Cartagena. Nog wat inkopen doen en dan ons zelf wat verwennen. Naar de pastabar. Alle soorten pasta’s, pizza’s, spagettie’s, raviolie’s en zo veel meer, met drank en dessert inbegrepen, voor 33 €. Dat is verwennerij.

Het was een heerlijke rustdag. Morgen vliegen we er weer in, zondag ook en maandag zijn we dicht omdat het kerstavond is en omdat we op kerstdag zo goed als een vol huis hebben.

21-12-2012 om 18:44 geschreven door eric

Straks komt de groep van de universiteit met 24 personen eten. We zullen weten wat te doen. Deze morgen stonden we op met een mooie heldere hemel. Maar in nog geen 5 minuten, zagen we een wolk naderen en waren we gehuld in een dichte mist. De wolk zakte, en we kregen de zon dus terug te zien. Toen we de kids naar school brachten, reden we in de zon boven de mistwolk. Maar als je naar de kust rijdt, dan daal je af. Dus terug lampen en mistlampen van de auto aan. En aan zee, volop zon. Mooi natuurfenomeen.

Vandaag nog vlug winkelen en daarna alles uitladen. Opeen werd er geklopt. Pedro en zijn vrouw, stonden aan de deur. Het zijn onze buren en runnen een plantencenter. Wijn, snoepjes, een kerstplant en een mooie kaart. Hartverwarmend. Je merkt aan die mooie leuke dingen, dat we aanvaard zijn.

Daarna kregen we bezoek van onze beste maat Jef. Hij was voor ons naar de markt geweest en zowaar, had hij venkel bij. We zijn er zot van en hier in Spanje is het vrij moeilijk te vinden. Dus het volgende menu zal iets met venkel zijn.

Maar het allerbelangrijkste van de dag, was het afhalen van de rapporten van de kinderen. Yanneke, er zijn geen woorden voor. In België zeiden de juffen dat Yanneke nieuwe en moeilijke uitdagingen nodig had. Spanje, vreemde taal, nieuwe omgeving, ze zal er voor moeten knokken. Ja wadde, de juf zei dat ze meer uitdagingen nodig had. Wat is dat toch met die meid. Dat rapport was weer zo goed. Zelfs haar Spaanse vriendjes waren fier. Maar voor Yetteke is het ook het zelfde nieuws. Ze moet er iets harder voor werken, maar het was dik in orde. Een klein probleempje was de woordenschat bij het vak Como. Dat is zoals W.O. in België. Maar wat wil je. Biceps en Triceps, daar leren kinderen in het derde studiejaar normaal nog niet over. Hier dus wel. Al bij al, een eindconclusie op hun rapport. Super intelligente kinderen.

Wat zijn we fier en tevreden, wie had dat gedacht.

We hebben op alle gebied een echte thuis gevonden. Nu nog hopen dat we gezond blijven en voor de rest zal alles wel zijne gang gaan zeker.

Update  23.45 hr Het is gedaan en we zij eraan . moe, maar tevreden.

20-12-2012 om 23:56 geschreven door eric

Amaai, het was vanmiddag vollen bak. Een tafel van 6 eentje van 5 en eentje van 8. Allemaal op het zelfde moment. En het waren allemaal babbelaars. Rumoer in de keet. En dan nog wandelaars die een pint kwamen drinken. Alles op een hoop. Maar ons hoor je niet klagen. We zijn nog maar pas klaar met de afwas, en er komt alweer een tweede shift.

Maar toch een kleine kanttekening. Het zit waarschijnlijk in de mens zijn genen of in zijn karakter, maar sommigen kunnen het echt niet laten.

In het toilet van het restaurant hebben we een speciaal pompje met zeep staan. En nu is dat plotseling weg. We hadden vandaag ook enkele luidruchtige heren die hier toch wel een beetje veel gedronken hadden. Aan dat zelfde wc ,een tuinlamp ,gewoon omgelopen en,  lamp stuk. Ik spreek dan niet over pubers of jonge mannen, neen ik beschrijf hen met hun eigen woorden….”Iedere maand mogen we ons handjes open doen, en het geld ligt er in “ Tja ,ik heb zo mijn gedacht hierover.

Onze kinderen hadden vandaag een sportdag in de school. Helaas konden we niet gaan kijken hoe ze het er vanaf brachten, maar het enige wat ze vertelden toen ze thuis kwamen was: “Het was niet voor medailles, dus…” Dus wat , was mijn opmerking. Ja papa , we hebben wel ons best gedaan, maar er was niets te winnen….?

Bij de laatste shift, om 8 uur vanavond, hadden we aan de toiletten een bijzondere gast. Niemand van de belastingen, niet iemand van de fiscus, maar het was den Kermit. Zo groot als een klein konijn.

Het was een drukke, leuke dag. En nu zijn we moe en gaan dadelijk slapen.

We laten ook nog even zien hoe het er hier vroeger uit zag 

19-12-2012 om 22:13 geschreven door eric

De laatste dag….de allerlaaaaaatste dag …(in België)

En we beginnen er met schrik aan. Schrik voor wat gaat komen. Schrik ook voor wat onze meisjes gaan doen en hoe ze erdoor zullen geraken.

Schrik, omdat het maar blijft regenen en wij onze aanhangwagen niet geladen krijgen…

Schrik dus..

Maar wie zouden we zijn als we er niet voor zouden gaan….Chakaaa…

Dit schreef ik exact een jaar geleden.

En toen waren we weg. Weg uit het Belgenland. We begonnen inderdaad met schrik. Schrik voor wat ging komen en voor de kinderen. En het kwam ook allemaal uit. De kinderen waren niet gelukkig in Frankrijk, we vonden maar geen huis om in te wonen en onze neus stond eigenlijk terug richting België.

Maar wie zouden we zijn als we er niet voor zouden gaan….Chakaaa…

We zijn er voor gegaan. De kinderen hebben niet opgegeven. Integendeel. Ze zijn hier in Spanje, iedere dag een steun en een vat vol positivisme. Het zijn Spanjaarden geworden. Giecheltrienen, energieke en intelligente jonge dames. Claudia is helemaal open gebloeid en een perfecte gastvrouw in de B&B en het restaurant. Ze is hier gelukkig en ze maakt ons daardoor heel gelukkig. Ze is eveneens een vat vol energie. Altijd bezig om dingen te veranderen en te verbeteren. Ik mag met fierheid zeggen.. Ik heb een pracht van een vrouw.

En ik…ik schrijf maar door. Kook maar door. Drink mijn dagelijks glaasje wijn ..en voel me content.

18-12-2012 om 18:38 geschreven door eric

Maandag en weer het begin van een drukke week. Maar ons hoor je echt niet klagen. Maar eerst nog dit. Ons Yanneke is al aan het schrijven vanaf dat ze kon schrijven. Dit klinkt natuurlijk heel raar wat ik nu schrijf, maar sinds ze ken schrijven, schrijft ze verhaaltjes. Ik zei haar dat ze die verhaaltjes op een blog moest zetten. Ze heeft al een heel schrift vol. Dus, vandaag is ze begonnen. Haar blog noemt: BLOGGEN. BE/YANNEKEPHILIPS. Dus, een kleine oproep…. Steun de blog en lees het. Ze kan zo euforisch zijn als er op de teller eentje bij komt.

Vandaag was het een creatieve dag. Koken natuurlijk, voor nieuwe klanten. En vandaag hadden we Schotten in de zaak. Er was een man bij die, ik dacht, een grote persoonlijkheid was. Hier in Spanje is er een facebook onderwerp dat vooral bezocht wordt door Engelsen. Er zijn al heel wat positieve reacties geweest op die site, maar er was ook een negatieve. Die man heeft, nadat hij bij ons was, een bericht gepost. Alleen maar positief. De reactie van de persoon die kritiek had, was via FB enorm anders. Het was opeens allemaal goed en opperbest. Twee uur later stond onze telefoon roodgloeiend. Reservaties tot en met. Dus, ik denk dat we de burgemeester van de Engelsen van Camposol over de vloer hadden.

Yanneke moet voor de klas iets maken met natuurproducten. Samen met Claudia zijn ze riet gaan sprokkelen om een armband te maken en een bladwijzer voor boeken.

Voor het dessert hebben we in de Finca een wafelenbak gehouden. Wafeltjes met vers fruit en ijs.

Brood gebakken, nog meer wafels gebakken en dan nog gekookt voor ons zelf. En belangrijk… Het is hier om 9 uur ’s morgens nog altijd zo een 15 graden. Eigenlijk geen weer voor een Kerstsfeer. En als de berichten juist zijn, wordt het deze week gemiddeld 20 tot 22 graden. Dat bespaart natuurlijk in de verwarmingskosten.

Morgen een drukke gezapige dag… en hopelijk ….zonder sneeuw. Want dat past hier niet echt.

En morgen, een jaar geleden, zijn we uit Belgie vertrokken 

17-12-2012 om 19:51 geschreven door eric