Niet zo een verre verplaatsing. De bedoeling van ons is on bijna dagelijks een 50 tal km te rijden om dan een plek te zoeken waar iets te zien is.

Niet de grote steden. Het mag wel, maar er is veel en moois te zien in de kleinere dorpjes.

Zo zijn we hier beland in Sohier. Gekend als een van de mooiste bloemendorpjes van Walonie.

We staan er op een groot plein achter de kerk en aan een polyvalente zaal.

Vandaar kan je mooie wandelingen maken. We hebben dat dat ook alweer gedaan.

Deze keer hebben we een stuk van de GR route gevolgd.

Mooie kleine veldwegen met super uitzichten. Kerkjes , een groot kasteel en bomen vol maretakken.

Vruchtbaar hoeft voor ons niet meer, maar geluk en voorspoed kunnen we altijd gebruiken....dus,,,, een kus onder de maretak.

Compostella is er niks tegen...of toch.... 

Van waar we staan , Cerfontaine , naar de stuwdam is een 5 tal km.

Dan sta je dus echt aan het begin van de stuwdam.

We hebben er over gewandeld en dan nog een heel stuk er rond. 

En daarna weer terug. Want er helemaal rond wandelen is zo een 27 km en dat was wat te veel.

Prachtig allemaal en veel te beleven.

Je kan er duiken, zeilen, surfen, via een kabelbaan waterski ...avonturenpark, bootje varen, kortom zeer veel te doen.

Vanmorgen was het zwaar bewolkt en zat er regen in de lucht. Gelukkig niet tijdens de wandeling. 

Deze namiddag rond 18 uur is er wat uitgevallen, maar nu schijnt het zonneke alweer.

Belangrijk... Tijdens onze hele reis heb ik nog geen enkel gerecht gekookt.

Claudia heeft me iedere dag voorzien van lekkers... gevolg... ik moet wandelen en veel water drinken om mijn lijn te houden.

Morgen vertrekken naar een andere plaats of nog wat blijven....dilemma....Het zal van het weer afhangen.

Rond dit dorpje zijn er wel 5 campings .Volledig volzet met sta caravans . Mensen uit de streek.

'

We staan momenteel op een camperparking. Zeer nieuw , electriciteit en water. Rustig plaatsje . 

We staan niet zo ver van een groot stuwmeer. We reden erover vandaag en morgen nemen we wat meer tijd om dit te bezoeken.

Ondertussen zijn we hier ferm Wallonie aan het ontdekken. Nooit gedacht dat er zoveel mogelijkheden zijn.

We gingen in het plaatselijk dorpje een toeristenbureau binnen. Veel documentatie over fiets en wandelwegen en bezienswaardigheden in elke Waalse provincie.

Daar we toch nog tijd hebben tot 30 augustus voor we de kids afhalen, gaan we eerst ons eigen moederland eens ontdekken.

En moet gezegd.... Zeer vriendelijke en behulpzame mensen tot nog toe.

Beter dan de meeste wegen, wat dat is echt in Belgie een ramp.

Een kleine update misschien.

We zijn in het zuidoosten Belgie binnengereden.

Vandaar naar het Noordoosten.

Dan terug midden Limburg om van daaruit verder te trekken naar Vlaams Brabant, Oost Vlaanderen en de kuststreek to aan de Franse grens.

En dan Walonie van het zuidwesten naar het zuidoosten. Dus.... Een volledige cirkel rond Belgie.

Maar we zijn er nog niet , dus volgen.

Waar we gisteren stonden , graasden 2 koeien in het bos . Om ze te lokken deed Claudia de koeikes na met een een geluid dat ze echter niet kenden . Ze bleven waar ze waren....em misschien maar goed ook.

Deze blog is geschreven na een mooie wandeling, een hapje en een tapje ...en een siesta...

Vorige nacht ....stil, heel stil. To 9 uur geslapen. Het overkomt me zelden.

We hebben echt onze tijd genomen... Om 12 uur hadden we pas ontbeten.. 

Na het ontbijt een wandeling.

Wat is het hier mooi. Een echte aanrader om eens te vertoeven.

De wandeling die we maakten was volgens het bord in de buurt rond een hypodroom. 

Denkbeeldig dan , want het wandelpad ging in de ovale vorm rond een zand en bosrijke strook.

We vertrokken dus aan de camper en kwamen er ook terug op uit.

Niet genoeg voor ons , dus verder.

We kwamen in een bos vol grote, en wel echt heel grote eikenbomen.

In de verte zagen we een kapelleke. Daar dus naartoe.

En eigenaardig was dat er aan een grote eikenboom aan het kapelleke , kledij hing. Onderbroeken, hemden, sokken, bh s..gewoon alles wat een mens kan dragen.

Het zou een Keltisch geloof geweest zijn , die momenteel nog steeds van toepassing is.

Mensen die een ziekte hebben, zouden een kledingstuk aan de boom spijkeren, om zo de ziekte en de boze geesten die in zijn of haar lichaam heerst, over te dragen aan de boom.

De diepgewortelde boom geeft de ziekte aan de duivel en neemt het goede van de hemel om terug te geven aan de persoon.

Ons Clauke, die last heeft van migraine, heeft de boom geknuffeld en de migraine doorgegeven naar de wortels en de gezondheid uit de kruin in haar opgenomen..

....Ik voel me happy.... en ze wandelde verder.

De rest van de dag genoten van de zon die af en toe achter de wolken verdween, en lekker geeten. 

Morgen trekken we verder naar Cerfontaine...Een 80 tal km ....

Daar verblijven we op een boerderijcamping , om vuil water te ledigen en andere afval te ontdoen van onze Gust/

Helaas kan ik maar 9 fotos plaatsen, maar in het verslag van morgen zet ik dan de rest.

Na een heerlijk ontbijt vertrokken we richting Bailleul.

Een stadje net over de grens van Belgie met een gigantisch verschrikkelijk oorlogsverleden. Zowel de eerste als de tweede.

Door landelijke weggetjes met boerderijen en kapelletjes en gelukkig met weinig verkeer kwamen we toe in Bailleul.

Mooi stadje met mooie oude gebouwen, een gigantische kerk en typische huisjes die je in Gent of Brugge ook tegenkomt,

Vandaar naar Peruwelz.

Daar zouden we stoppen en overnachten. Helaas was de camperplaats niet zoals op de App. Wel een mooie vaart met woonbootjes en verkeer op het kanaal. Dan maar verder,

We vonden een camping. 

Ongelooflijk dat dit nog kan in deze tijd.. Vuil, oud, krotten van sta caravans en mensen die je liever niet tegenkomt. Marginalen. 

We vonden op de App een plek aan een kanaal. 

Gelukkig stond er nog een koppeltje met een camper. 

Claudia vroeg of ze hier bleven slapen. Er was een vrouw die Spaans praatte wist ons te vertellen dat het er echt niet veilig was om alleen te staan. Haar man of vriend was zo vriendelijk om ons een adres te geven van bekenden waar we zeker mochten staan.

En zo zijn we hier in Stambruges terrecht gekomen.  Mer de Sable.

Een natuurgebied met mooie bossen , restaurantje , paarden, koeien in het bos ...en vriendelijke mensen.

Stambruges ligt kort bij Mons. Waarschijnlijk blijven we hier 2 nachten. Morgen kunnen we dan een uitgebreide wandeling maken en even tot rust komen en plannen maken voor de volgende trippen. 

Gisteren bij de spaghetti trakteerde ik haar op een fris alcohol vrij roseetje.....Hmmm lekker

En vandaag een alcoholvrije cava.

Zondag gekocht in Paal zonder dat ze het wist.

Maar eerst rijden.

Na het ontbijt en het nodig lozen van water en andere afvalstoffen reden we richting Hooglede.

Voor ons een onbekende stad. maar per toeval ontdekten we daar een oorlogskerkhof van Duitse soldaten. Een 8000 liggen er begraven waarvan de jongste amper 16 was.

Je staat er toch alweer even bij stil en moet dan besluiten dat de mensheid vandaag de dag niets heeft bijgeleerd.

Van Hooglede naar Koekelare.

Ons nichtje Dorien, de dochter van de zus van Claudia heeft er pas een boeleke bij gekregen. nr 3. 

We zijn iedere keer als er een achterneefje of nichtje geboren was , een bezoekje gaan brengen. Zo ook vandaag dus. 

En daar werden we enorm onthaald.

Frisdrank, koffie, aardbeientaart.... lekker

De bedoeling was om naar de Panne te rijden om er te overnachten, maar druk druk , druk... Slecht idee van ons om met deze verlofperiode naar de kust te trekken. 

Dan maar een stuk terug het binnenland in. 

We zijn tenslotte aangekomen op een boerderijcamping in Alveringem .

Zeer mooi en vooral proper.

We staan er op een mooie grote weide met ver uitzicht. Kortom , alles wat je nodig hebt is er. 

Ook hebben we besloten dat we onze oorspronkelijke plannen moeten veranderen , maar bij gelegenheid morgen en eventueel goede ontvangst van wifi of data , wat meer uitleg.

En die gezichten waren goud waard toen de deur openging.

Het was namelijk alweer 4 jaar geleden dat we Claudia haar zus en schoonbroer hadden bezocht. Mijn schoonzus en schoonbroer dus.

Daar de frieten van de frituur duur zijn geworden hebben we zelf frieten gaan kopen in de Spar en Nadia had nog curryworsten. Juist echt...en vooral lekker.

Zondagmorgen naar de markt in Paal en terug thuis met een gebraden kip .

Na wat darts te spelen....uitslag 1. Ikke---2. Nadia---3.Gerry en als laatst Claudia, maakte Nadia de lekkere kip terug warm met daarbij de nodige kroketten, sla en currysaus. 

Lekker. 

Maandagmorgen zijn we er dan vertrokken om door te rijden naar Grimbergen. Een stad of dorp, ik weet het eigenlijk niet, dat voor ons zeker de moeite was.

Na een fikse wandeling zijn we doorgetrokken naar Sint Eloois Vijve bij waregem waar we weer op een zeer mooie camperplaats hebben overnacht.Maar eerst reden we rond Brussel met de vlieghaven van Zaventem en Melsbroek aan onze linkerzijde en de baseliek van Koekelberg aan de rechter.

We parkeerden vlak naast de Leie in St Eloois Vijve. Koert bij de jachthaven , als je die kleine bootjes al jacht kan noemen, en dicht bij een grote sluis. 

Grote schepen vaarden voorbij. Geen zeeschepen maar toch wel giga kanaalschepen. De moeite.

En morgen meer.