Een heel deel van de nacht heeft ze ons wakker gehouden. Ocharme ons dutsje. Zo ziek. Op een gegeven moment had ze zowaar 39.6 koorts. Claudia heeft ze een lauw voetbadje gegeven. Tegen de ochtend werd het dan precies wat beter. Om dit verhaal kort te houden, we zijn nu 8 uur ’s avonds en ik denk dat ze er weer helemaal boven op is. 36,2 is niet echt koorts hé. Ze heeft wat gegeten en zelfs al gezwommen. Met de bal gespeeld ….Dus, het ergste zal wel door zijn, hopen we.

We hadden gepland om dit weekend niets te doen. Maar door Yetteke ziek te zijn, konden we niet weg en werd het dan toch wat werken. Gisteren op het dak en binnen, vandaag in de tuin. Ik heb verschillende bomen en palmen gesnoeid. Toch een hele klus. De stam van een palm is zeer houterig en de ( schubben) moeten 1 voor 1 afgezaagd en gelijk gezaagd worden. Maar eens dit gedaan, mag het resultaat toch gezien worden.

We hebben aan het tuinhuis een grote boom staan. Wat het is…????..Alleen de takken hangen laag en die moeten op hoogte gesneden worden.

Mar ook dan, als het gedaan is, is het weer mooi.

Er zijn hier ook kleinere palmboompjes. We weten niet goed of het wel echte palmboompjes zijn, of, ze van de familie cactus zijn. Je moet verschrikkelijk goed oppassen als je er aan werkt. De punten van de bladeren zijn zo scherp dat ze direct in je vel zitten. Claudia was bezig aan zo een boompje en opeens ..raak. Onmiddellijk een zeer dik scheenbeen. We hebben ontsmet en nu, na enkele uren is de zwelling al veel minder.

Eergisteren, kochten we wat vis in een winkel. Als je aan een bepaald bedrag kwam, kreeg je er een kilo broccoli uit de vriezer.

Dus vandaag was het een feestmaal voor de kinderen. Broccolistoemp met worst. Nog zo eens echt Belgisch. Met pickles en mosterd

 En dan na het eten nog een beetje prutsen en wat spelen mat de bal.En dan is het uitrusten, net zoals vroeger. Op de stoep van de deur voor het huis. Met een pintje en een frisdrankje.

Fijn dat Yetteke al veel beter is ..en … het weekend was al bij al rustig en leuk.

Morgen een nieuwe week. En dan beginnen ze het huis vanbinnen te schilderen. Want, nog 2 weken en de meubels komen.

10-06-2012 om 20:47 geschreven door eric

Ons Yetteke is vandaag opgestaan met hoofdpijn. Ze heeft niet echt koorts, maar het lieve kind heeft de hele dag in haar bedje gelegen. Ofwel is ze over moe van gisteren, ofwel heeft ze het wat van de zon. Veel kinderen van de school zijn van de week opeens 1 dag ziek geweest. Volwassenen trouwens ook. Volgens de inwoners van Mazarron, ligt dit aan de plotse temperatuurstijging. Normaal gaat het hier van maar, */- 21°c op het middag uur, stelselmatig omhoog naar 34°c in juli. Maar nu is het vanaf de laatste week van mei, extreem snel gegaan. Gemiddeld hebben we nu om 14 uur al 35°c. Zo zeggen de ‘ inboorlingen toch’. Trouwens, ik heb vrijdag een gevraagd aan een man die hier geboren is, of hij de warmte gewoon is. Hij antwoordde laconiek, neen nooit. Eén week in juli en 2 in augustus, kom je het kot niet uit. Of je ligt in de schaduw, of in de zee of in je zwembad. Gewoon worden doe ik en de rest het nog altijd niet.

We hebben in de finca een open haard. Daar hoort een schouw bij. Aan de bovenkant van de schouw staat een windkap. Die draait met de wind mee. Maar door de jaren is die wat gaan roesten en als er dan wind staat, piept die. Claudia heeft al 2 nachten wakker gelegen van het piepen van de schouw. Dus, vandaag moest de Stalse Sint het dak op.

Kap eraf , en oliën. Maar oliën helpt niet. Dus de kap er voorlopig maar helemaal af.

Natuurlijk heb ik dan weer zoiets !!Stel, het regent, dan regent het misschien binnen.

Dus moest Claudia, omdat ze ----een beetje smaller is dan ikke--- de schouw in, met een 5 literfles (leeg) van water. Zo heeft ze de langs de onderkant gedicht.

Een voorlopige oplossing. We zetter er toch een kap over.

Maar breed genoeg, zodat de Sint er nog door kan.

Ik moet dit zeker nog meedelen. Zwarte pieten, hebben we hier al in overvloed gezien. Maar gisteren, zagen we …..De Sint… Witte lang haar, een witte lange baard. Een rood petje op, een T-shirt en in korte broek. Helaas hadden we de kodak niet mee. Maar, echt..We hebben hem hier gezien..

Vandaag is het hier een ‘ regionale feestdag ‘ Van wie of wat weet ik niet, maar de winkels zijn dicht. Ik had nog een kippetje van 2 kg. Ik heb hem gemasseerd en dan aan een stokje gehangen en hem 2 uurtjes laten ronddraaien. En zat dat hem was. Maar mooi bruin, en zeer lekker.

En daar gaan we een rijstje bij koken en groentjes uit den hof. Pijpajuin, sjalottekes en patatjes, mar die zijn nog niet klaar. Daar wachten wat mee.

09-06-2012 om 18:27 geschreven door eric

We hebben onze kinderen aan de school achtergelaten en zijn dan aan een lange dag begonnen.

Het relaas.

Om 9 uur zijn we samen mat Marcel en Trinni een koffie gaan drinken in Mazarron. Vermits de winkels en het bureau, waar we moesten zijn, pas openen om 10 uur, werden we daarvoor verplicht.  Op 22 juni is het schoolfeest. De meisjes moeten daarvoor speciale
kleding aan doen. Die stoffen die daar voor nodig zijn, kan je in een
plaatselijke stoffenwinkel in Mazarron kopen. Trini gaat dus met Claudia mee
als tolk.

In België hebben we een hospitalisatieverzekering van DKV sinds 2001. Hier in Mazarron is er een bureau en een polikliniek. Ik ben benieuwd of ik mijn polis gewoon in Spanje kan overzetten, zonder verlies van opgebouwde anciënniteit. Marcel ging met me mee als tolk. Rond 12 uur waren wij terug van het bureau en de vrouwen van de stoffenwinkel. Zij hadden stof, wij moeten het resultaat van de gestelde vragen nog afwachten. Dan vlug winkelen. Vanavond is er een samenkomst van Nederlandstalige. We moeten dus een stevig bodempje leggen, omdat het wel eens wat later kan worden en we misschien niet meer eten.

Na de siësta, en nog een heerlijke zwempartij zijn we dan naar Playa Sol vertrokken. Het is voor de kinderen bijzonder leuk om met andere Nederlandssprekende kinderen te spelen en te praten.

Surfen op de hoge golven, zwemen, en met de allerkleinste van de groep spelen.

Marcel had voor iedereen een mooie verassing mee. Stuiterballen.

De mama’s en de papa’s praten wat bij en hoe later het wordt, hoe meer er wordt gezeverd over alles en nog wat.

En na de pintjes krijg je dan honger hé.

Met zijn allen naar de Puerto om er een kebab te eten.

Heel anders dan de kebab in Heusden of Zolder, maar toch even lekker.

Een lange dag.

De kinderen lagen om half 12 pas in hun bed.

Maar het was weer een fijne dag.

08-06-2012 om 00:00 geschreven door eric

Deze morgen ben ik ziek opgestaan. Toerista …of diaree gelijk ze zeggen. Ik weet niet van wat, maar de hele dag heb ik om het uur mijn broek moeten laten zakken. Is het door het warm weer? Zou kunnen. Ik heb gisteren in de hitte staan verven. Nochthans draag ik een zonnebril, hoed, T-shirt. Dus ?? Of is het van wat anders? Wie zal het zeggen.

De tuin was vandaag enkel en alleen voor Claudia. Ik heb het zwembad gekuist en voor de rest wat geprutst.

Vandaag is ons contract van het huis ook aangekomen. Dat heb ik volledig moeten vertalen. Daarom dat de blog zo laat geschreven is.

Onze kinderen moesten vandaag naar een verjaardagsfeestje. En jongen en een meisje, broer en zusje hielden aan de Puerto in een plaatselijke pizzeria hun feest. Wat wij niet wisten is dat die pizzeria, eigendom is van hun papa en mama.

Claudia en ik zijn hun dan gaan inschrijven voor de zomerklassen. Maar ten gepaste tijd geef ik hier meer uitleg over.

We zijn gaan wandelen langs de zee en bij een Franse mevrouw, die we van de school kennen, iets gaan drinken. Ik moet zeggen, het Spaans gaat bijlange nog niet goed, maar in het Frans is er geen probleem. En dat doet deugd om dan nog eens zeker te zijn wat je verteld en wat je van haar verstaat.

Een mooie zonsondergang. Dat is een heerlijke afsluiter voor de dag. Met het buikje gaat het al een stuk beter. Morgen vroeg zal alles weer bij het oude zijn.

07-06-2012 om 22:22 geschreven door eric

Vandaag is het een zonnige dag, maar niet zo warm. Aan de zee is het maar 28° en hier aan de finca 33°. Je gelooft het of niet, maar we worden dat gewaar.

Vandaag moeten we onze brievenbus plaatsen. Nu zal je denken, voor aan de straatkant van je huis en..opgelost. Inderdaad, voor aan de straatkant, maar ongeveer 600 meter van ons huis. Bij een restaurant. Er staat daar een soort blauw afdakje met nog 4 brievenbussen. Wij zijn dus de vijfde en hebben dan ook het huisnummer 5.

PHILIPS-PEETERS Eric & Claudia                                                  
Paraje el Polon  nr 5 

30870 El Saladillo Mazarron   

Espana.

En voila se zo hebben al de lezers ons adres. En nu maar post sturen hé ( grapje)

Vandaag waren de rollen een beetje omgekeerd. In de voormiddag hebben Claudia en ik, samen in de tuin gewerkt. Na de siësta, rond half 5, heb ik de pergola aan het zwembad, voor de tweede maal gesapt. En Claudia in de tuin. Op zich niks spectaculair. Maar op een gegeven moment hoor ik Claudia vloeken en tieren en om hulp roepen.

Ze was aan het werken, in hare Spaanse overall, bikini dus. Ze hurkte om iets op te nemen en…met haat poep in de cactus.

Ze heeft nogal moeten plukken voor al de naaldjes eruit waren. Maar het was toch lachen.

De tuin begint al een beetje op iets te lijken, maar er is nog werk aan. We willen het wel op zijn Spaans houden. Geen tulpen en van die toestanden. Het is wel mooi maar het moet blijven volgens de omgeving. Dor dus, en er weinig werk aan hebben. Citroenplantjes voor de muggen en de vliegen en voor de rest appelsienenbomen, mandarijnbomen en citroenbomen. Noten kunnen ook. We hebben geïnformeerd om okkernotenbomen te zetten, maart daar schijnt het hier te warm voor te zijn. Okkernoten zijn ook weer goed tegen muggen en vliegen.

Vele weken geleden, leerden we Spaans via de computer. Nu zal je denken, we horen daar niets meer van, maar, we hebben het over een andere boeg gegooid. ‘s Morgens aan de school, zien we Trini of Marcel, en dan wordt er enkel Spaans gepraat. Hoewel deze mensen perfect Nederlands praten. ’s Avonds, het is al om 1 uur, als we de kids halen, dan spreken we Spaans met Sophia. Een Spaanse madam, die ook goed Nederlands praat. Zij zelf geeft ook Spaanse les, maar zegt zelf tegen ons, “ Als je niet onder de Spaanse mensen komt, zal je het nooit kunnen. Boeken en studeren zal niet helpen. Je moet het echt onder de mensen praten en er plezier in hebben. En als je fouten maakt, zal iedereen je wel helpen. De Spaanse mensen waarderen het echt als je je wilt aanpassen, ook met de taal “.

En gelijk heeft ze hé. Wij zeiden dat vroeger in Heusden Berkenbos ook tegen de Turkse mensen.

Woensdag en dan is het spaghetti –van ons Claudiake. Lekker

06-06-2012 om 19:38 geschreven door eric

De dag is traag begonnen. Het opstaan was al een beetje moeilijk. Gisteren hard gewerkt en wat laat gaan slapen. Stramme spieren en nog een beetje moe. Om 9 uur hadden we een afspraak bij de bank. En dat wil ik toch even kwijt. Spanje heeft wat financiële problemen. Ze zoeken dus investeerders voor beleggingen en spaarrekeningen. Nu zijn we geen mega kapitalisten, maar we hebben een klein spaarboekje. Ivan, de bankbediende, belde me om te komen. Een spaarrekening. Inschrijven op 3 of 11 maanden. 2.5% intrest. Maar, omdat we buitenlanders zijn, moeten we bijna de helft van de intresten terug betalen. Niet eerlijk hé. We willen helpen en investeren, maar niet op die manier.

Dan winkelen voor de rest van de week. Het blijft goedkoop in de mercadonna. Kar goed gevuld, 60 €

De school is uit en rond 13.30 uur zijn we thuis. Slaatje klaarmaken en lekker fris eten. Dan huiswerk en siësta. En rond 4 uur schieten we terug in gang. Het is maar 35° . Er staat een windje en het lijkt fris. Dus zalig om te werken. Trouwens , ons Claudiake heeft zelfs kippenvel.

De pergola aan het zwembad krijgt een sap-beurt.

Ondertussen kneed ik deeg om brood te bakken en doe weer de tuin. Palmbomen vergen eigenlijk wel heel wat onderhoud. Ze moeten gesnoeid worden en de houterige delen van de takken moeten mooi gelijk gezaagd worden. We hebben daarvoor ook een speciale handzaag gekocht. Al bij al, het resultaat kan gezien worden.

Om en rond het zwembad begint alles op zijn plaats te komen. De pergola is in orde. Morgen of overmorgen wordt het doek er over gelegd. De ligzetels staan er. Het water is ..top.. en al het onkruid en overbodige planten zijn weg.

Ieder morgen ben ik vrij vroeg wakker. Wat doe ik dan….Krantje lezen, en menu’s samenstellen voor het restaurant. Nogmaals, we beginnen met een cava en daarbij een amuse. Dan een voorgerechtje met wijn, een tussengerecht met wijn. Een hoofdgerecht met wijn en een nagerecht. Daarna een koffie of thee met digestief. 25 euro.

Hopelijk slaat het aan

‘s Morgens bekijk ik een menu, en rond 8uur ’s avond begin ik dit te koken voor mijn allerbeste fans. Tot nu toe zijn ze heel tevreden en steunen ze de papa. Dus …kom maar af, voor een heerlijke culinaire vakantie.

05-06-2012 om 21:51 geschreven door eric

Een nieuwe week een nieuwe dag, dus opnieuw werken geblazen. Even de stand van zaken. Binnen een 10 tal dagen komen de schilders om het huis te verven. Binnen, om te beginnen. Als je de prijzen hier ziet, kan je beter andere dingen doen, en veel laten doen door echte stielmannen. Het is crisis hier in Spanje, en je voelt het als je meerdere partijen laat prijs maken voor iets. Voor de pergola van het restaurant en de wc van het restaurant en de badkamer van de B&B zijn nu al 3 aannemers gekomen, en het ziet er qua prijs als maar beter uit. Straks zijn er zoveel geweest dat het misschien gratis is.

Wij doen dan alles buiten. Ik heb de laatste hand gelegd aan de pergola aan het zwembad, en Claudia doet het onkruid en de overtollige planten. Van het moment dat ik hiermee klaar ben, ga ik natuurlijk ons meisje helpen hé.

Er staat aan de ingang van het zwembad een mooie palmboom. Maar er staat ook klimop. En daardoor gaat het zicht van de palmboom verloren. Dus, klimop weg.

Dat is natuurlijk niet van de poes. Liefhebbers van caracoles met een looksausje, zouden hier in die klimop echt hun best kunnen doen. Met tientallen zitten ze verscholen.

Als je de tuin doet, dan heb je natuurlijk ook veel groenafval. Daar moet je ergens mee naartoe. Containerpark zouden ze zeggen in Heusden of Beringen, maar hier…???

We hebben de aanhangwagen vol geladen en zullen wel zien waar.

Toen de school uit was reed er toevallig een vrachtwagen volgeladen met palmbladen voor ons. Ik zei, die ga ik volgen. Op een gegeven moment reed hij, via een zandweg naar een plaats met allemaal groenafval. Gevonden dus.

Na de siësta, hebben Claudia en ik de aanhangwagen verder ingeladen en zijn dan naar de plaats gereden, die we eerder hadden gevonden. Poort gesloten. Dan maar terug en morgen misschien.

Op de terugweg zagen we een bord met “ Ecoparc” Wij volgen en…inderdaad een containerpark. Open van 9 tot 14 uur. Maar de poort stond open en een vriendelijke man zei ons dat we mochten lossen. We kregen zelfs een riek om uit te laden. Bij het weggaan, zei de man ons, moesten we langs het kantoor. Niemand is er, maar vul het boek maar in met je naam en adres, en dan is het in orde.

Vereenvoudiging van de gemeentelijke wetten. Het zou niet waar geweest zijn in Heusden of Beringen.

Weer een warme dag en fijn gewerkt.

En na het avondmaal zitten we samen , met de pc aan het zwembad, terwijl onze meisjes hun lekker uitleven.

04-06-2012 om 21:07 geschreven door eric