Gisteren zagen we het nieuws van 7 uur op de Vlaamse tv. In heel Spanje is het slecht. Overal regen. Dat vertelde de weerman. Vandaag;24°C en een beetje bewolking. Nog steeds de temperaturen om in korte broek en t-shirt te werken buiten. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag was het voor Claudia , knutseldag. Onze kale boom heeft al een plantenschommel en nu wordt er een vogel voederbak gemaakt. Neen, geen bakje maar een heuse bak. Voor mij is het bak en kookdag. Er moet brood gebakken worden voor de week die komt, en vanmiddag staat er nog eens pizza op het menu. Vanavond eten wij wraps. Dus veel dingen waar deeg moet voor gemaakt worden. Over het bakken kan ik kort zijn. Maar over de voederbak wil ik iets uitweiden.

In eerste , wil ik zeggen dat ik mijn vrouw moet bewonderen. Die zoekt wat hout bij elkaar , neemt een zaag en maakt wat ze denkt. Dat noemt creatief zijn. Doch vanmiddag kwam ze binnen en vroeg me of ik alles in elkaar wou steken. Zij had al de onderdelen gezaagd en wist perfect hoe alles in elkaar moest zitten. Ik mocht het met schroeven en mijn schroefmachine i n elkaar zetten. Het is een gigantische bak geworden. Maar ja, dat moet ook daar er hier toch wel heel veel vogels zitten. Ze zullen niets te kort komen. Als ze al de vijgen hebben opgegeten en dan nog eens aan de olijven van de 84 bomen gaan snoepen, zullen ze zeker blij zijn dat ze nog een voederbak hebben.

Maar goed, op een zeker moment zat alles in elkaar en dan was het passen. Claudia werkt steeds op het gevoel.  Moet gezegd worden , dat haar gevoel haar niet snel in de steek laat. Maar potlood, meter en papier , zou vandaag toch een nuttig item geweest zijn. De manier waarop de voederbad zou moeten staan in de boom was niet juist. Schateren van het lachen als gevolg. Er was maar één manier en dat was de voederbak op zijne kop zetten. Voordeel, een voederbak met een dak op zijne kop zetten is dan tevens een voederbak en een drinkbak. Maar het is niet dat wat Clauke bedoelde. Ik zei nog;”Je hebt zeker niet gemeten!” Neen neen het was de schuld van de boom. Die zijn maten kloppen niet. Dus weeral gieren van het lachen.

Dan is het tijd voor het dak. Bij een eerdere wandeling , zijn we suikerriet tegen gekomen. De stengels zijn ideaal om een dak te schorren. Dus wij met zijn allen suikerriet kappen.

Het resultaat zie je misschien morgen of een andere dag. Het voederbakje moet nog geverfd worden…of toch….misschien niet..