Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
02-11-2012
Marina...neen niet de film
Allerzielen is hier gestart als
een zeer mooie dag. Terwijl ik dit schrijf, is het nog altijd mooi. Gisteren
vroeg me nog iemand via FB sms hoe het weer was, en ook gisteren waren er
Belgische klanten in het restaurant die, met tegenzin voor het weer, vandaag
weer moesten vertrekken. Het weer is goed. Voor november te zijn, korte broek
en T-shirt. sAvonds koelt het wel sneller af dan anders maar verwarming hebben
we nog steeds niet nodig.
Vandaag hebben de kinderen geen
school. Normaal was er geen verlof gepland, maar enkele dagen voor Allerheiligen,
heeft de provincie Murcia beslist om een brug te maken. Figuurlijk, want de
bruggen die ingestort zijn op 29 september, zijn nog steeds niet hersteld.
Wij kregen vandaag bezoek van Marina.
Marina is de dochter van onze juf Spaans en tevens een klasgenootje van Yanneke.
Ze is in Engeland geboren, maar heeft ooit nog maar 1 keer Engeland gezien. Ze
spreekt ook enkel Spaans. Het is echt een leuk en beleefd meisje. Heel
sportief. Paardrijden, zeilen, basketbal, voetbalen soms wat huiswerk maken.
Als er kinderen komen spelen, is het de gewoonte dat we ze ook eten geven. Haar
wens was, echte Belgische frieten met een bicky.
Fietsen, steltlopen, en muziek
maken. Ze hebben hun echt alle drie geamuseerd.
Kerstliederen bij 26° !!! Neen , neen, ze hielden ons een beetje voor de gek. Een optreden van de kerstmis(b)engels..
De ronde van El Saladillo. Hier hebben ze plaats genoeg om te fietsen en het grote voordeel is, er is geen verkeer.
En hier zit ze dan. Op het terrasje in het zonneke met een glaasje Cava . Ons Claudette . Buikje vol met tapa's..
Wat ze echt wilde eten vandaag . De kids . Frieten, geen diepvries,maar echt 2 x gebakken , en een bicky
Voor het eerst in ons leven gaan
we niet naar de kerkhoven om onze dierbaren te herdenken. Vroeger deden we dat
ook niet echt op 1 november. We gingen vrij dikwijls door het jaar en tegen 1
november zetten we dan een bloempje neer. Maar nooit echt op 1 november. Te
veel volk en al bijna markt toestanden op de parking van een kerkhof.
Maar dat wil niet zeggen dat we
niets doen. We hebben fotos van onze dierbaren, en die krijgen vandaag wat
extra aandacht. We staan met ons gezin ook even stil en bekijken foto albums
van vroeger en vertellen verhalen, voor zover we het ons nog kunnen herinneren.
Door het Halloween gebeuren van
gisteren, heb ik de dag van gisteren niet helemaal kunnen schrijven. Daarom een
klein vervolg.
Onze kinderen hebben een klusje op
woensdag namiddag gevonden. Terwijl wij van half 6 tot 7 naar de praatgroep
gaan, kunnen zij terecht in Mazarron bij de plaatselijke manege. Voorlopig gaan
ze nog geen paard rijden, maar kunnen ze de paarden borstelen en wassen en
kammen en de stallen uitmesten. Ze willen graag beiden paard rijden, maar ze
moeten eerst vertrouwd raken met deze dieren. En of ze werk hebben? In die manege
staan er 21, dus, werk genoeg.
Om nog eens terug te komen op de
boom die we gekortwiekt hebben. Claudia heeft er vandaag een mooie schommel in
gevlochten. De schommel dient om een mooie plant op te zetten. Maar waar ik
naar toe wil is! Sinds de boom kaal is, is er geen zucht wind meer geweest.
Straf toch.
En dan is het tijd voor de mice en
place. Als de klanten om 7 uur willen eten, dan moet ik zeker rond 3 uur
beginnen. En ik kan je verzekeren dat je die 4 uur nodig hebt. Wat eten we
vandaag? Voorgerecht, huis gemaakte ravioli gevuld met spinazie op een bedje
van waterkers en een echt Italiaans tomatensausje. Daarna kalfsoester met
brokjes aardappel en verse basilicum en als dessert sinaaspannekoken. Schilfers
sinas van onze eigen bomen en het sap gemengd met pannenkoekenbeslag. Daar doen
we dan stukjes mandarijn bij.
Het zal weer te smullen worden.
Na dat dit paard in het zweet gelopen heeft, moeten onze girls het beestje wassen en kammen
Maar ook het hondje van de manege krijgt aandacht.Achteraf gezien mochte ze hem eigenlijk niet aanraken. Hij had luizen, teken, vlooien en noem maar op. Claudia, wie kent ze ....Al de kleren uit en wassen..
De boom zonder takken...schommeltje voor plantjes...
Er mocht vanmorgen niet getreuzeld
worden. In Spanje vieren ze Halloween erg fel en de kinderen mochten verkleed
naar de school. Maar ze moesten nog geschminkt worden.
Yanneke gaat naar school als een Crazy
School Girl Eentje die wat zombie achtig geschminkt moest worden. Doe dat maar
is. We hadden zo iets nog nooit gedaan. Dus gisteren heeft Claudia wat opzoek
werk gedaan via het net.
Yetteke is verkleed als Zwarte
Weduwe. Ook daar moesten we eerst gaan zoeken op het net hoe dat moest geschminkt
worden.
En dan was het natuurlijk schminken
en vertrekken naar school.
Bij aankomst was het al zombie,
geraamte, duivel en pompoen wat er te zien was. Hier en daar was er een vampier
en zelfs een prinses te zien. En een meester mooi verkleed in Merlijn de
tovenaar. Van groot tot klein, zelfs erg klein.
De kinderen moesten geen boeken
meenemen. Ze hadden de hele dag spelletjes en activiteiten met betrekking tot Halloween.
Ze vonden het super.
Toen we de kinderen aan de school
hadden afgezet, zijn we nog wat blijven kletsen met onze vrienden Marcel en
Trini. Op een gegeven moment had Marcel het grandioze idee om ergens aan de
kust een koffie te gaan drinken. Dat hebben we dan gedaan, en het was super.
Lekkere koffie, en in plaats van een koekje gaven ze er een heuse croissant
bij. Eten en drinken dus voor 1.20. We hebben er lang gezeten, want het was
ook lang geleden dat we met elkaar nog zo geklets hadden. Gezellig, leuk en
zeker om herhaling vatbaar.
Tja, om nu nog naar huis te
rijden, was niet meer de moeite. Eerst winkelen, want morgen moet er weer heus
gekookt worden. En dan op een bankje naar de zee staren en een goed gesprek met
elkaar. Nieuwe ideeën voor het restaurant bespreken en zo meer.
Rond 3 uur in de namiddag kregen
we dan nog een heel aangenaam bezoek. Marc, Wendy en Amy zijn in het land, en
ze kwamen ons een onverwacht bezoekje brengen. Doet altijd weer goed als je
zeer aangename mensen over de vloer krijgt. Spijtig zijn ze zondag weer weg,
maar met Kerstmis komen ze voor 14 dagen terug. We hopen dan wat meer tijd voor
hen te hebben. Maar het deed erg deugd om ze terug te zien.
En morgen is er geen school, 1
november. En Murcia heeft beslist om op 2 november alle scholen te sluiten. Dus
een herlijk lang weekend voor de kids.
Schminken van een zwarte weduwe. Niet de spin , maar de weduwe die alszombie ronddoold om haar echtgenoot te vinden....grrrr....
Nu nog een gewone school girl, maar na een schmink beurt....Liever niet tegen komen
BRRRR.....
GRRRR....
Echt de plaats waar ze thuis horen. Achter de tralies.Veilig geborgen voor de buitenwereld
Kinderen in de school...allemaal verkleed
Allemaal stoere zombie meiden..Ze zouden zo een meidengroep a la KISS kunnen vormen
Is het een ' duiveltje doe al ' of is het een duiveltje? Het is onze vriend Mitchel. Hij staat er zo mooi en stoer mee ....
Zelfs de kleinsten doen mee
De juf van Yetteke...Wat een Vamp !!!! Letterlijk of figuurlijk ????
Merlijn den tovenaar
Een zeer mooie ervaring voor onze kids.Een mooi initiatief van de school
Toen we vanmorgen, om 7 uur, uit
ons bed kwamen, was het al mooi licht buiten. Tegenover gisteren was het
windstil. Maar goed, gisteren lag er een halve boom blaadjes van de valse
peperboom in het water. Claudia en ik hebben heel dat bad nog uitgekuist. Ik
heb zelfs heel de filter van de waterpomp moeten zuiver maken. Ik kreeg de
filterinstallatie moeilijk aan de praat door al die blaadjes. En zoals gisteren
gezegd, de boom moet er aan geloven.
Maar om op vanmorgen terug te
komen, het was amper 7 °C. Koud dus. Maar elk uur dat voorbij ging, kwam er en
5tal graden bij. Zo was het dus rond 1 uur, bij ons al 28 °C. Mooie
temperaturen om te werken dus.
Ik, zoals gezegd, de valse
peperboom onder handen nemen. Claudia de worteldoek leggen. Niet zo maar
leggen. Eerst de steentjes weg, onkruid weg, doek leggen, steentjes terug. Heel
wat werk. Maar het zal zich lonen. De grote takken van de boom heb ik
afgezaagd, en dan al de kleinere takjes op da aanhangwagen gelegd. De grote
stukken laten we drogen om later te gebruiken in de haard. De boom staat er nu
wat kaal bij. We gaan hem niet weg doen. We gaan er een klimplant tegen laten groeien.
Claudia gaat er een soort van schommels in hangen. Maar niet om te schommelen,
maar om plantjes en bloemen op te zetten. En dan denken we natuurlijk nog aan
de vogeltjes. Enkele voederbakken zullen we er in maken. Niet dat die vogels
iets tekort komen. Ze hebben al mijn druiven al op, de helft van de vijgen en
momenteel zitten ze aan de rijpe olijven. Maar met een voederbak kunnen we ze
misschien van die vruchten afhouden.
Daarna tijd voor de mise en place
voor vanavond. Een slaatje met zeevruchten in lookboter en huisgemaakte
coctailsaus. Daarna gevulde kippenborst met spinazie, ham en wortel met daarbij
een rode paprikasaus en penné. Om af te sluiten wordt het een limoensorbet met een
kiwisoepje.
Kan niet slecht zijn hé. Noot !!!
Je zal je misschien afvragen waarom er geen foto's van klanten in het restaurant te zien zijn. Gelijk heb je dat je dat denkt. Maar op vraag en uit respect voor.. doen we dat niet.
.....Voor.....
......tussendoor....
.......erna.... Hij zal mijn pomp niet meer verstoppen met zijn valse peperbollekes en blaadjes.
Ons Claudette, staat niet zo graag achter de kookpotten. Alhoewel ze toch heel goed kan koken hoor. Maar in de tuin,.. daar ben ik maar een prulleke tegen
Een schitterende dag. De zon is volop
van de partij. Enkel, het waait vandaag hard. Maar volgens de weersites zal de
wind rond 3 uur gaan liggen. Vannacht ben ik enkele keren wakker geworden dat
ik dacht dat het donderde en stormde. Het waaide wel heel hard, en dat geeft
voor ons, voor de eerste keer in onze finca, geluiden die we nog nooit gehoord
hebben. Een uur langer slapen zeggen ze dan. En dan heb je dit. Dikwijls wakker
worden door het weer. Toch, vanmorgen om 7 uur was het al zonnig. En volgens we
konden zien, had het helemaal niet geregend.
Ontbijt voor vanmorgen Een
pistolet met siroop, 3 stukken spek en een spiegelei. Alles tussen de pistolet;
Nieuw gerecht. En het werd door iedereen gesmaakt. Moet je zeker ook eens doen.
Vooral de kinderen zijn er dol op. Daarna verse appelsien. Heel vers, want ik
ben ze van de boom gaan trekken.
De zon bleef maar schijnen, en
buiten wat wind voelde het eigenlijk niet echt koud aan. We gaan wandelen. Aan
de kust. Van Bolnuevo tot Precheles en terug. Zalig. De wind was ondertussen
gaan liggen, en door het stappen, hadden we het allemaal echt warm. Ons
kinderen hebben het echt naar hun zin gehad. We hebben liedjes gezongen en
rijmpjes verzonnen. Ze hebben geen minuut geklaagd. Toen we aankwamen bij de
auto, hadden we zowaar 8,73 km gewandeld. We hadden onze tapas mee in de
rugzak. Toen we zowat 4 km hadden gestapt, hebben we aan het strand onze koeken
lekker opgegeten.
En dat verdient daarna een lekkere
pint, op een terrasje in de zon.
Bij onze thuiskomst was het een
klein beetje anders. Aan het zwembad hebben we een valse peperboom staan. Door
de wind, waren heel wat blaadjes en peperbolletjes in het zwembad gevallen. En
ik had dat bad pas mooi gepoetst. Och ja, een uurtje werk en alles was weer
weg. Maar de boom gaat er morgen aan geloven. We hebben er niets aan, alleen
maar last. Dus morgen, de zaag erin.
Vanavond serveren we nog een paella
a la Enriqué. Het wordt een volledige paella del mare. Enkel vis, langoustines en
mosselen .
Het zal weer smullen worden.
De zon schijnt mooi op de kalme zee. En mijn vrouwen marcheren alsof hun leven er van af hangt.Yannek zou al heel vlug haar chiro bloes uit doen. Hadden ze vandaag in Berkenbos chiro? Neen. Maar hier wel...
Wat ze in de Ardèche hebben , hebben ze hier ook. Niet de pont d'arc van Vallon , maar die van Bolnuevo
En deze kerel zorgt voor mijne verse vis morgenvroeg
In het midden van niets , staat een zeer mooie villa te vervallen . Villa Garcia. Wat het ooit geweest is weten we niet, maar het is mooi en helaas niet onderhouden. Een droomplek voor Claudia. We moesten toch eens winnen met de lotto hé
Tja, met één arm krijg je zo een muur nooit omver.
Op woensdag 31 oktober, is het
zover. Halloween. En we zijn er mee bezig. De kinderen mogen op woensdag
verkleed naar school. Yanneke en Yetteke hebben vandaag een keuze gemaakt, wat
ze zullen aantrekken of te, in welke rol ze zullen Halloween doorbrengen.
Yanneke gaat verkleed als een schoolmeisje, vamp, bitch, eentje die je thuis
niet wil hebben. En Yetteke zal verkleed gaan als een zwarte weduwe. Helaas mag
ik er geen fotos van nemen, want het moet nog een verassing tot woensdag
blijven.
Het is vandaag weer een stralende
dag. We moeten onze gasten verzorgen, maar we hebben weer wel wat tijd om toch
nog aan het zwembad te liggen. En zwemmen natuurlijk. De kinderen hebben hier
nog steeds de tijd van hun leven. Helaas is het niet zoals in België momenteel.
Daar genieten ze vanaf vandaag van een weekje vakantie. Hier helaas niet, enkel
donderdag 1 november hebben ze een dag vrij. Maar de zon compenseert alles. Tot
2 uur les en daarna wat zwemmen of buiten spelen, huiswerk maken en lekker
eten.
Lekker eten, we zijn vandaag de
Italiaanse toer op gegaan.
Voorgerecht, een ravioli gevuld
met de bekende ham uit de streek, op een bedje van ruccola en een overheerlijk
look uiensausje.
Hoofdgerecht, kalfslapjes op zijn
Italiaans. Met aardappelen, basilicum, tomaat en olijfjes.
Het werd enorm gesmaakt, en dat
doet de kok dan altijd plezier hé.
Maar tussendoor is er toch nog een
moment van rustig, voor de deur, op een bankje zitten
Zoals vroeger in Koersel, in de jaren 60-70.
Bij mooi weer gingen ze ook op een bankje voor hun deur zitten en kijken naar
de voorbijgangers. Tja, die hebben we echter hier op de campo niet echt.
Vandaag was er ook een uitstap van
de Nederlands sprekende club met kleine kinderen. Klanten en werk gaan
natuurlijk voor maar we vonden het toch een beetje spijtig dat we niet aanwezig
konden zijn.
Volgende keer dan maar Of,
moesten ze hier eens afspreken, wij verzorgen zoals in de Mc Donald, ook
hamburger met frietjes, maar echt vers, en een heus springkasteel.
We zien wel
2 atleten aan de rand van het olympisch zwembad..Alleen , daar komen we 41 meter voor te kort. Maar toch, klaar om te starten . Op 27 oktober rond 4 uur in de namiddag. Heerlijk in het zonnetje.
En daar gaan ze dan...
Samen naar de meet... De bloemen en het hoogste schavotje werden gedeeld door de 2 zussen Philips....Bravo
En onze appelsientjes , zijn bijna rijp...Tja , binnen 4 weken komt de Sint al aan in Antwerpen hé , en dan moeten ze rijp zijn
Zonder...woorden...
Raviolie met ham .. in een looksausje met gebakken ajuin en kerstomaatjes
Italiaanse schotel met kalfsoester , gebakken aardappelen, tomatenblokjes en olijfjes met basilicumblaadjes..
Wat is er nu mooier dan mensen
heel tevreden te zien.
Gisteren mochten we gasten uit Mol
ontvangen. Ze hebben hier in Mazarron een huis gekocht,althans bijna, en bleven
bij ons logeren tot ze de sleutel kregen.
Mee eten wat de pot schaft. We
hebben ze lekker culinair verwend en we kregen dan niets anders dan lof. Dat
doet geweldig deugd aan ons hartje.
Vanmorgen, voor deze vrienden aan
het ontbijt verschenen, verscheen er iets zeer moois en spectaculairs aan de
hemel. Over de Sierra Espuña rees op een gegeven moment een kanjer van een
regenboog. Heel mooi om te zien.
Na het ontbijt van onze gasten,
hebben Claudia en ik de gewone draad terug opgenomen. Klussen, wat poetsen,
koken voor straks en dan tegen 2 uur de kinderen uit school halen. Na onze tapa
zijn we met de gasten naar hun huis gaan kijken. Echt mooi. Ze hebben echt goed
gekocht. Ideaal en alles er op en eraan om een heerlijke vakantie te hebben.
Dan was het weer tijd om het
zwembad te kuisen. Ja , dat blijft niet proper ongeacht dat er iets minder
wordt gezwommen. Van oktober tot eind april , is het 1 x per week poetsen. De
temperatuur gaat nog steeds boven de 15° en dat is ideaal om algen te kweken.
Als je het niet poetst en behandeld. Van mei tot oktober is het 2 x kuisen. Ach
, wat geeft het, het is een uurtje werk , of soms iets langer, maar beter een
gezond bad dan ziektes kweken.
Voor de rest is er in dit heerlijk
warme landje niet speciaals gebeurd. Nog 1 keer slapen en dan kunnen we een
uurtje langer slapen.
Een overzicht van een regenboog , gefotografeerd , met nog slaap in de ogen, door ons Clauke
De overwinteraars blijven toestromen.
Vandaag hoorden we al in het nieuws dat er 30.000 vertrekkende zijn en morgen
40.000 en in het weekend nog een 60.000. We zien het bij ons hier ook. Veel
kampeerwagens, Duitse, Nederlandse, Franse en Engelse nummerplaten. Ze hebben
gelijk. Het is hier nog zalig. We hebben een warme zomer gehad en dachten zeker
dat we, nu in de herfst, het koud zouden hebben. Niets is minder waar, bij
temperaturen van 24° en meer, dragen we nog steeds een korte broek en een T-shirt.
Wij althans. Je ziet hier ook al exemplaren met lange broeken, botjes met wol
bekleed en een winterbloes.
Gisteren is er een transport
vertrokken uit Heusden met een lading poeder.
Goe poeier. Cereform poeier. Via vrienden, die met de
sleurwagen naar hier komen, heb ik gevraagd om wat mee te brengen. En ja,
gisteren kreeg ik de bevestiging dat ze vertrokken waren met de lekkere bloem. Cereform
is een mengeling bloem van Tarwebloem, Integraal tarwebloem, Gemoute
tarwevlokken, Sojavlokken, Tarwegluten, Zonnebloempitten, Bruin lijnzaad,
Geëxtrudeerd maïs, Gemoute roggevlokken, Geroosterde mout, Emulgatoren:,
Moutbloem, Enzymen
Allez, en nu is het koken
geblazen. Onze gasten zijn aangekomen en wensen om 7 uur te eten. Het zal weer
lekker zijn.
En voorgerechtje van vis met mijne
bekende tartaar en daarna lamskoteletjes met aardappel in de schil en een
mengelmoes van gegrilde paprika. En daarna een tricolore dessert of zoals
vroeger de kleuren van een crème genaamd Expo.
20 kilo cereform, gemengd met gewone bloem,daar maken we 160 broden mee. We zullen weer nen tijd toekomen
Als er iets is
in mijn leven waar ik alle respect voor heb, is het de werkende mens. De
werkende mens De uitvinder van de auto, in het bijzonder nu Ford. Hij was nen
heel hard werkende mens. De man die de kolen destijds in Limburg gevonden
heeft, was nen heel hard werkende mens. Zo ook de kleine zelfstandige die wat
personeel in dienst had en er nu niet meer is, was nen heel hard werkende mens.
Ons Claudia is
nen heel hard werkende mens. Ze doet er alles aan om ons gezin draaiende te
houden en om het onze gasten aangenaam te maken. Ze betalen ervoor, en wij
worden ervoor betaald. Alles in evenwicht. Maar moesten we overdrijven met de
kostprijs van het restaurant en de prijs van de B&B, dan kregen we op
termijn geen volk meer en zouden we failliet gaan. Helaas voor ons personeel,
moesten we die hebben. Helaas voor hun gezin. Helaas voor de bedrijven die ons
toe leveren..
Wat wil de
gemiddelde werknemer en eerlijk zijn veel verdienen voor weinig werk. En
terecht. De overheid heeft dit toegelaten na herhaaldelijke stakingen en
vakbondsacties. Resultaat..vandaag is die gemiddelde werknemer te duur en zoekt
die vroegere hardwerkende oprichter van dat groot fabriek andere evenwaardige lui.
Evenwaardige opgeleide mensen, die, tevreden zijn, of toch moeten tevreden
zijn, met wat minder sollen.
Ik hoorde
daarstraks op tv een professor emeritus, net hetzelfde zeggen wat ik nu
neerschrijf.
Gordijnstof op
de markt gekocht. 8 voor 10 meter lang en 2 meter breed. Geen geld, maar ook
niet het mooiste. Wij vinden dat het past in ons interieur, dus kopen dan.
Gelukkig staat de prijs er niet opgeschreven. Wij zien het graag en zijn er
tevreden mee. Claudia heeft haar enkele dagen geamuseerd met ze te maken en
vandaag hebben we voor 11 stokken gekocht en de gordijnen opgehangen. Het
geeft weer een ander zicht aan het huis en het is gezellig warm, voor de warme
winter die zal komen.
Nogmaals, ik vind
het erg wat er gebeurd maar binnen x tijd, hoor je er niets meer van en komt
alles op zijn plooi.
Waarom schrijf
ik dit..We worden via het nieuws en vooral via facebook overrompeld met dit
nieuws. Iedereen schrijft zijn gedacht en vooral hoe smerig, achterbaks en erg
ze het allemaal vinden. Maar er is maar 1 iemand van mijn vrienden die er ook
echt werkt. Die is er 52 en kan nu op brugpensioen. Stond destijds in het
akkoord wat Ford met de overheid afsloot.
Als die hun
woord maar houden .
Helaas pindakaas; maar wie dacht dat een grote industriële multi national altijd de waarheid tegen een klein landje verteld.... Helaas pindakaas...
Den hard werkende mens .... heeft gezorgd voor wereldwijde economie.. rijkdom...vreugde ...maar helaas nu voor verdriet...Helaas pindakaas
De Spaanse les was weer een
heerlijke goede les. Toch weer heel wat bijgeleerd. Maar de beste les is nog
altijd de kinderen helpen met huiswerk. Yetteke moest vandaag synoniemen leren
en beschrijven. In Spanje is men niet vies om een woord meerdere betekenissen
te geven.
Vandaag zijn we op zoek gegaan
naar worteldoek. Nog zo iets in het Spaans. Je zoekt het eerst op via Google en
je krijgt een hele beschrijving. Bij de winkel aangekomen, zagen we deze dadelijk
liggen. Een voor de hand liggende vraag is dan: Hoe noemt dit in het Spaans?.
Via Google kreeg je van alles te lezen, doch het was veel simpeler dan op de
computer. Teja anti Hierba..doek tegen het onkruid. Wat is Spaans toch . Moeilijk
soms.
Op 29 september hadden we de gota frija.
Veel regen dus. Zaterdag en zondag heeft het weer geregend. Gevolg, alles is nu
mooi groen. Ook ons land achter de finca. Dat groene gras dient eigenlijk als
mest voor de nog natte grond. Wat doen we dan. Ploegen. De boer van boven ons,
heeft zijne tractor genomen en de grond omgeploegd. Nochtans, gaan we er niets
op zaaien of planten. Wie weet, komt hij straks wel vragen of hij er wat mag
opzetten. Ik had al gedacht van een wijnveld te startten. Maar het duurt
ongeveer 5 jaar eer je er goede opbrengst van hebt. En zolang dosrt lijden Niks
voor ons.
Verder een 8 tal km gaan lopen met
ons Clauke en de kinderen achter ons met de fiets. Daarna enkele baantjes
getrokken. Jajaja het kan nog steeds.
En nu is het koken geblazen.
Vandaag gevulde rode paprika met
kippengehakt, extra gekruid. Tres colores
macarron con vegetales en een lekker sausje erbij.
Het ziet dan eens groen, en wat zit er aan te komen ?
Inderdaad..Den boer ploegt het om. Tja, dat groen zorgt natuurlijk voor het nodige mest.En nu de grond nog vochtig is, na de regen van enkele dagen geleden, is dit het geschikte moment om te ploegen
Maar we laten het niet aan ons hartje komen. Vandaag serveren we gevulde paprika ...
22 oktober 2011. Dat was het begin
van de blog. Eigenlijk 21 oktober, toen heb ik de blog s avonds aangemaakt, en
een klein zinnetje geschreven om te zien of het lukte. Dat was onze laatste
werkdag in onze zaak in België. We hadden rond 9 uur gedaan met werken en
gingen toen naar het afscheidsfeest van Tom, Annick, Jelle, Tibo en Emilie. Zij
vertrokken naar Indonesië en wij naar Frankrijk. Al 1 jaar geleden. Wat is het
allemaal snel gegaan. En hebben we nog contact met die vrienden uit Stal Ja hoor,
na 365 dagen rijst zijn ze nog steeds onze skype vrienden. Afstand betekent dus
niet altijd uit het oog, uit het hart. De echte .zijn zeldzaam, maar ze
bestaan nog.
1 jaar blog en meer dan 70.000
lezers. Wie had dat gedacht. Prachtig. En beste lezers..Gekend of zelfs niet
gekend Dank je wel. Als jullie ooit komen, de eerste fles cava is van ons.
Na 1 jaar een opsomming.
3 maanden, in een hutje te
Helchteren Molenheide
2 maanden en een beetje in
Frankrijk bij Jef en Ann mooie periode en mooie tijd. Dank je wel Jef en Ann en
Dest en Stans..Maar we vonden het daar niet echt. Dan Spanje ..Mazarron 1
maart..
Nu 1 jaar later, onze finca en ons
verhaal. Te volgen op deze blog, maar ondertussen ook onze website.
www.fincabuengusto.be Sommige bloglezers zijn al onze gasten geweest in de
finca. Niet altijd kenden we ze, maar dan vertelde ze dat ze de blog
volgen..Dus die mensen kenden ons beter dan wij hun.. Heerlijk toch..
22 oktober 2011 Alles opgekuist . En weg waren we.
24 oktober 2011 De eerste nacht in dit hutje . We zouden er blijven tot 16 december . De 17de december vertrokken we naar Le Fossat in Frankrijk.
Maar eerst uitgebreid afscheid genomen van onze maaten die naar Indonesië vertrokken voor 3 jaar. Zij hebben ondertussen ook heel wat avonturen mee gemaakt. Ok hen kan je volgen op een blog ; bloggen.be/ tom_annick.... Das nog al een reclam he Annick!!!
18 december kwamen we aan bij Jef enAnn in Le Fossat. Heerlijke maanden hebben we er doorgebracht. Maar op een gegeven moment zaten we wat in de put. Het lukte maar niet om iets te vinden om ons te vestigen
Maar de kinderen hadden het naar hun zin
1 maart 2012. Het eerste huis dat we huurden in Mazarron.Het weer was opperbest. Zou het nu lukken?
1 april 2012. We moesten na een maand uit het eerste huis. Maar we hadden gelukkig een tweede gevonden. 2 maanden hebben we er gewoond. Leuk, maar het was maar huren. Niets om handen...Doch we hebben verder gezocht ...En...!!!
Toen vonden we dit. Het zag er niet uit, maar wij zagen het wel zitten. Op1 juni 2012 zijn we verhuisd naar......
Ik schrijf de blog regelmatig in
stukken. Dat wil zeggen, als er iets gebeurt, en ik heb tijd, schrijf ik een
stukje.
We zijn het niet meer gewoon.
Momenteel is het half 2 en het is nu pas gestopt met regenen. Raar gevoel na al
die maanden droogte en zon. En het is buiten ook niet al te warm. Ik was juist
buiten, en de temperatuurmeter aan het zwembad zegt 20°. Moest je vandaag of
morgen van België naar hier komen, zou je het aangenaam vinden. Maar voor ons
is het nu wat frisser. Het scheelt 10 ° met enkele dagen geleden en 20° met een
dikke maand geleden. Och, het wordt alleen beter. Morgen al.
Wat doe je nu met dit weer .De
kinderen knutselen, spelen op de Wii, tekenen en gitaar spelen. Claudia is weer
aan het naaien. Ze maakt straks zelf sloffen voor Yanneke. En ik ben de lunch
aan het voorbereiden. Vandaag staat alles in het teken van vis. Lunch, gegrilde
heek met self made tartaar. Voor het diner staat er vanavond Catalaanse Merluza
op het menu.
De lunch is achter de rug, het
zonnetje is er weer, 24° dus dat wordt wandelen in de campo met de kinderen. We
zijn een ruïne tegen gekomen. Claudia zag er een mooie handgemaakte ladder in
staan. Die zullen we morgen of zo gaan halen. Verder trokken we via een pad de
bergen in. Op een gegeven moment hield het pad op met bestaan. Via de top van
de berg zijn we dan lukraak afgedaald tot we aan een ander pad kwamen. We
hebben dit gevolgd en waren dan op een gegeven moment, weer bekend in de
streek. Een korte, maar deugddoende wandeling.
En dan is het weer tijd voor de
mise en place. Een simpel maar lekker gerecht. Enkel veel snijwerk voor de
groenten.
En zo is het weekend weer om .
Volgende week rond deze tijd,
mochten we een uurtje langer slapen.
hier was hij nog geheel....
En hier lag hij op een bordje. Met een citroentje, 3 verschillende soorten kerstomaten en zelfgebakken brood en zelfgemaakte tartaar. Met een glas extra lekkere witte wijn....7 . Brood en tartaar à volontée.
Na de lunch een wandeling. In de xampo kwamen we een bouwvallig huis tegen. Effe piepen hé
Als het pad stopt, moeten we afdalen. Het lijkt niet echt stijl , maar toch was het stijl.
We waanden ons op een moment in de tropen. We kwamen uit op een waar bamboe bos
Nu dacht ik toch even, dat ik
terug in België was. Vanmorgen stond ik op en weliswaar, het regende. Het was
grijs, een beetje kouder dan anders. Ja, het was even terug in de tijd. Nu al
bijna een jaar uit Heusden.
Voordeel van de regen is dat alles
terug aan het groen worden is. Onze Bram en Sabeth zullen het hier in november
niet meer herkennen. Tot over enkele weken was alles nog dor, nu zouden er
koeien kunnen grazen.
Maar het weer is momenteel niet je
dat. In het noorden van Spanje is het momenteel een regelrechte ramp. Hier
houden we het vandaag met enkele uurtjes fezel en dan terug droog.
Maar op een zaterdag met de
kinderen die niet naar school moeten, wat doe je dan? Er bestaat zo iets als
sociaal netwerk, maar voor 8 en 10 jarigen is dat nog niet zo evident, of zelfs
verboden. Een gsm niet. Wat doen die van ons dan? Bellen natuurlijk. Mag die of
die komen spelen? En binnen het uur zijn hier drie kinderen extra. Besluit Ze
zijn al echt aanvaard. De papas komen hun dochters brengen en zijn zo weer
weg. Toch een teken van aanvaarding hé. Eigenlijk zijn we er fier op.
Spelen, verkleden, pannenkoeken en
ijsjes eten.
Ik heb ook weer eens gitaar les gegeven.
Vroeger heb ik dat nog gedaan. Ik was de eerste die les gaf in club 9 te
Koersel. En één van mijn eerste leerlingen was Mauro Pawlowski.
7 uur. En toen was het weer (een
beetje) stil in huis.
Vandaag in het
restaurant..Kip*rijstpannetje.
Het begon rustig. Een puzzeltje hier, wat knutselen daar...
Echt het Belgisch gevoel... Donkere wolken, wat wind en een beetje regen. De temperatuur net onder de 20°... Doch we heben nog geen heimwee.
De 3 musketiers.. Verkleden en dansen, springen en zingen. Dat springen hadden ze beter niet gedaan. Ze sprongen op Yetteke haar bed en na een tijdje lag dat gewoon door elkaar.
Pannekoeken...met Belgische sioop en echte bruine suiker.
Een stukje groen. Lang geleden dat we dat nog zagen.
Gitaar voor beginners.Het liet me terugdenken aan vroeger in de club.
Mauro, was één van mijn eerste leerlingen.Hij heeft het ver geschopt
Het hoogtepunt was rond 2 uur vannacht .zegt
Claudia..Ik heb het niet meegemaakt daar ik in dromenland verkeerde. Hevige
wind. Ik ben wel eens wakker geworden, maar heb niets gehoord. Niet belangrijk
dus Of toch.
Toen we vanmorgen naar school
vertrokken zag ik pas dat het wel belangrijk was. Ik geloof dat ze één of
andere woestijn uit Afrika, hier hebben laten vallen. Ik had een witte auto, nu
heb ik een terracottakleurige. Ook het terras en de tafel en stoelen, idem voor
de BBQ en her rookmachine. Maar vooral het terras rond het zwembad was gewoon
roodachtig van kleur. Alles zand. We weten weer wat doen voormiddag. Poetsen
dus.
Ondertussen is alles gewassen en
gekuist. Hopelijk blijft het zand nu een tijdje weg. Alleen het zwembad nog.
Uiteindelijk was dit een langdurige karwei maar toch makkelijk. Het
woestijnzand was tot op de bodem gezakt en elk spoor die ik trok met de
stofzuiger, zag je. Dat gaf meteen een indicatie waar ik gebleven was. Doch het
poetsen duurde iets langer dan normaal, omdat je zeer traag over de vloer van
het bad moest gaan. Maar al bij al, het is weer proper en qua water weer
gezond. Dus zwemmen maar.
Op het menu van vandaag staat weer
Hiebra Estepa. Dit wordt in het restaurant een topper.( Steppengras).
Om 8 uur was er vanavond een
bijeenkomst van de universitairen uit
Mazarron om een praat sessie te houden. Geen Spaans uit de boeken. Praktijk.
Tussen de,en met de Spanjaarden keuvelen over alles en nog wat. Zo leer je het
pas
En wat nog meer is,we zitten met
een 6 tal studenten, Spaanse, die Engels leren, en wij die dan Spaans leren. Ze
hebben het opzettelijk gedaan. De sessie duurt 1 uur en half en we verdelen het
qua taal. Even Engels, dan Spaans dan weer Engels en ga zo maar door. We hebben
wel afgesproken om deze sessie te houden op woensdag van half 6 tot 7.
Het zal allemaal wel loslopen
zeker.
Deze hoop lag vanmorgen op mijne auto en op het terras en overal waar het niet moest liggen.
Op de foto is het misschien niet echt goed te zien, maar je ziet de oranje rode schijn. En dat moet allemaal opgekuist worden.
Het zwembad, zeker de bodem, moest ook gepoetst worden. Je ziet het heldere blauwe . Dat is gedaan. En je ziet links de doffe kleuren.Dat moet nog gedaan worden
's Avonds een praatje slaan , in groep, om het Spaans beter onder de knie te krijgen.
Vandaag hadden we weer Spaanse
les. We gaan er niet over uitweiden, maar ik wil toch zeggen dat het zeer leerrijk
was. We hebben een lange tijd aan zelfstudie gedaan, maar nu we les volgen, zijn
er toch bepaalde details die we nooit hadden kunnen leren indien we de
zelfstudie zouden verder gedaan hebben. Tot nu toe is de 60 per jaar een
goede investering. We hebben in de Nederlandse club een vriendin , die 20 per
uur per persoon vraagt om privé les te geven. Ze heeft eerder in de zelfde
universiteit les gegeven, maar vond dat ze niet genoeg betaald kreeg. Doch
weten we dat ze nu nog altijd dezelfde boeken gebruikt .40 weken les à 1xper
week à 20 per uur , of 60 per persoon voor 3uur per week en dan nog 2 uur in
groep met Spanjaarden een praatsessie .Ik weet wat kiezen.
Vandaag is het verder werken aan
onzen hof. Toen we nog een chalet in de Ardennen hadden, hielden we regelmatig feestjes
in een party tent. Die tent hebben we mee verhuisd naar hier. Gisteren zei
Claudia, dat het misschien een goed idee was om die ten te gebruiken als serre.
Het geraamte van 6 x3 meter zou perfect kunnen dienen. Alleen moeten we nog het
speciale serre stof kopen. Hier in Mazarron staan enorm veel serres. Voor
tomaten, druiven, en noem maar op. Een pracht idee.
We hebben de serre op een plaats
gezet, tussen de olijfbomen. Nu nog uitkijken naar stof , en dan kunnen we
zaaien.
Claudia en ik hebben de dag
afgesloten met nog wat baantjes trekken . Het water wordt al een beetje
frisser, maar momenteel nog heerlijk om te zwemmen.
Ijsberen .!! Nog wat over het restaurant, Op aanvraag!!!! Waterzooi van vis....
Wil je het recept....reageer dan maar..
Mieren en Gekko's. Mieren ken je, Gekko's zijn een soort salamander. Heel nuttig. Ze eten insecten, spinnen en zelfs kakkerlakken. Geliukkig hebben we die niet. Maar ze keutelen ook. Of zoals in Nederland...ze poepen ook... En dan zijn er mieren , die met de keutels op sleep gaan. Wat is de natuur toch goed in elkaar gezet.Wij hebben gekko's, ze keutelen, wij hebben mieren,dus geen last van insecten, en keutels . Lang leve de gekko's
Geen tractor, dan ploegen met de hand.
Het geraamte van de serre wordt in elkaar gezet..
En als die serre staat, wordt de grond weer bewerkt
En hier is hij dan. Gust, de Gekko
Wat is het hoofdmenu voor vandaag... Waterzooi van vis
Eerder schreef ik in de blog, en
bewees het met een foto, dat de perenboom nieuwe blaadjes kreeg en daarna een
bloesem of twee. Ter informatie, die hanger er nog steeds aan. We merken ook
dat de appelsienenboom volop nieuwe blaadjes aan het krijgen is. En, vandaag
heb ik , samen met Claudia en Yetteke, de eerste appelsien van onze bomen
gegeten. ..Lekker ech..lekker. De tulpen komen uit en onze vetplanten, die hier
als bodembedekker dienen, staan in de bloem.
Dus, we gaan experimenteren.
Een tijdje geleden, kochten we,
naast de straat, voor 3 12 kilo aardappelen. Ze waren niet al te groot en
eigenlijk van kwaliteit niet te best. Met die kwaliteit bedoel ik, dat ze te
oud waren. Ze waren een beetje plat en begonnen al fel te schieten. We hebben
ze vooral gebruikt om puree te maken. Vorige week hebben we ook zaadjes gekocht
om zelf een heel deel groenten en kruiden te winnen.
Ik zei vandaag tegen Claudia;
Alles is hier anders, de minimum temperatuur deze nacht was 14 °, om 14 uur was
het 34°, dus ergens is het normaal dat alles blijft groeien. In maart, zagen we
dat ze artisjokken aan het telen waren, en zondag zagen we weer dat ze een
tweede reeks aan het telen waren. Dus ik ga patatten zetten. Natuurlijk krijg
ik mijn vrouw daar echt warm voor, want wat doet ze liever dan planten en
zaaien.
Eerst de grond bewerken. We hebben
perkjes gemaakt, waar straks de zaadjes in gaan. Het is te zeggen, die zaadjes
gaan we eerst binnen, laten kiemen en ervoor zorgen dat het kleine plantjes
worden. De aardappelen die hebben al een dikke cm scheuten en dat blijkt ideaal
te zijn om ze te zetten.
Eerst de grond klaar gemaakt,
gleuven getrokken, en de aardappelen om de 30 cm in de gleuf gelegd. Ik heb een
30 tal aardappelen gezet, dus als die allemaal willen uitgroeien, dan zal ik
een 15 kilo hebben .Als
Eerst de grond wat gelijk maken, en een bedje zorgen. Om het water iets beter op te houden. Het is allemaal leemgrond. Moet dus wel vruchtbaar zijn.
Gleuven maken van ongeveer 7 cm diep
Om de 30 cm een patatje , met scheuten erin leggen en dan het gleufje dicht doen
Claudia maakt ondertussen de bedjes klaar voor de groenten en de kruiden
En voila. De patatten zijn geplant. Wat water en dan....afwachten
4 bedden klaar. Er volgen er nog . In België hadden we een party tent van 4 op 9. Het kadrement gaan we gebruiken en leggen er een typische Spaanse serredoek over. Goed tegen de konijnen en andere vogels.. Die opbouw moeten we nog doen, maar , daar later verslag over
Terug naar school. Onze meisjes
hadden er plezier in. En moet je dan ook een uniform aan? Heb je huiswerk?
Moet je nog een turnpakje ? Hun plezier en goedgemeend gepest, kon niet op. Zoals
een Vlaming het altijd doet, deden we er al de moeite aan om tijdig aanwezig te
zijn. Om 9 uur stonden we voor de schoolpoort. Gesloten. De juf was er ook en
heeft tot 2x toe gebeld om iemand die de deur zou openmaken. Viva España.
Toen we aan de poort van de school
toekwamen, stonden er al verschillende mensen. Engelse ,vooral vrouwen. Claudia
maakte de opmerking: Die zien er allemaal bezopen uit.Zo was het precies.
Vooral de dames. Rood aangelopen gezicht, niet uitgeslapen, en hun kapsel niet
echt in de plooi. Ik kan me voorstellen dat 9 uur ,voor niet werkende mensen
hier in Spanje, dan ook vroeg is.
We zijn naar het klaslokaal gegaan
en hadden ons een plaatsje gevonden op de laatste rij. Tja, we zijn de jongste
en horen en zien dan nog het beste. Dan werden onze namen één voor één
afgeroepen. Zien of we er wel waren zeker en dat we al niet van de eerste
schooldag zouden brossen hé.
De les begon met het alfabet. 30
letters. Klinkers en medeklinkers. Ik moet zeggen dat we de uitspraak van de
letters wel wat onderschat hebben. Het werd zeer goed uitgelegd aan de hand van
woorden uit het dagelijks leven.
Om half elf moesten Claudia en ik
dan toch tevreden constateren, dat we heel wat, op korte tijd, hadden
bijgeleerd.
En straks huiswerk maken.
Verder hebben we vandaag een
onaangekondigd bezoek gehad van een man uit Lommel. Hij had via via via gehoord
dat finca buen gusto, door Vlamingen werd gerund. Hij was nieuwsgierig,en dat is
hier zeker niet verboden. Iedereen is welkom en hoe meer hoe liever we het
hebben. In de les zit een koppel uit Walonië. Toe ze vroegen waar we woonden ,
zeiden we, dat we in de finca buen gusto wonen. Oohhh wonen jullie daar!! Zijn
jullie dat!!! Ja hoor , dat kent wel iedereen.. Fijn toch dat we een beetje
bekend worden met onze finca.
Momenteel zijn laudia en ik iets
aan het uitwerken voor de feestdagen. Misschien nog wat vroeg, maar toch.
Mensen die willen Kerst vieren en liever in groep dan alleen..Wij verzorgen een
feest voor een 25 personen. Allemaal gezellig bij elkaar. Ook met Kerstavond en
Kerstdag alsook met oudjaar en Nieuwjaar.
Maar natuurlijk ook op elke doordeweekse dag ..
Vermits wij op de latste rij zitten, kijken we tegen al de ruggen aan van de Mazarron bastards...Al scheelt het niet veel en op het lieve snoetje van onze juf Pilar.Ik heb zelfs haar telefoonnummer en haar e-mail Dus als jullie , beste lezers , wat Spaanse les willen, zeg het maar
2 Engelse vrouwen, volgensClaudia , bezopen. Dan een Indische en een Waal.
Niet Indisch, niet bastaard,niet Engels, niet gezopen en ook niet al te serieus in de les. Clauke van Fons van Peeters...
Kijk goed... Van de inspanning in de les is die madam hare bloes van haar schouders gevallen... Djuu.. Waarom zit ik vanachter???
Weet je, het is zo een maandag.
Gewoon. Weg de spanning van de verkiezingen. Weg het zondagse bezoek. Weg met
de vlaai, want die is op. Weg met de lege flessen wijn. En s morgens de
overschot van de sandwiches opeten. Den hele afwas gedaan van zjatten en
teloeren. Gewoon een simpele alle weekse maandag. Meestal is dat zo in België.
En hoe is dat hier?
Als we s morgens opstaan is
het wel nog vrij donker. De koffie is doorgeprutteld. Het vers gebakken brood
staat op tafel. Geen verkiezingsspanning, want we moesten niet. Geen afscheid
moeten nemen van het zondags bezoek, want we zijn de hele dag zelf op de bras geweest.Wel
weg met de lege fles wijn, maar geen restjes moeten opeten. En geen zjatten
afwassen. En dan wordt er aan tafel verteld over de dromen die we hebben gehad.
Als we het nog weten. Meestal wordt er ook iets leerrijks verteld. Vanmorgen ging
het over wat edele grondstoffen zijn. En als we klaar zijn met het ontbijt,
tanden gepoetst en gewassen, uniformpje aan, dan is ook de zon van de partij.
En dat maakt ne mens blij.
Veel valt er niet te vertellen.
We hebben de B&B weer anders
ingedeeld, tegen het komende bezoek. Onze dressingroom is nog eens veranderd en
ik heb een hydraulische pomp aan de deur van het restaurantje gemaakt. Claudia
heeft wat onkruid in de tuin verwijderd. En de kinderen hebben hun huiswerk
gemaakt en gespeeld. Daarna zwemmen. Het water is nog steeds zalig. Enkel, je
voelt al wel dat je na 10 minuten stoeien er toch even uit moet.
Ik heb ergens te velde een
cd-rom gevonden met allemaal fotos van ons en de kinderen.Zowat 4 à 5 jaar
geleden. Grappig om deze terug te zien. Sommige fotos heb ik op FB gezet en
naar enkele vrienden gestuurd. Grappig welke opmerkingen je dan krijgt.
Gisteren is er één foto van de
blog spoorloos verdwenen. ??? Ik laat hem jullie vandaag zien.
En morgen naar school
De beloofde luchtfoto van Mar Menor
De beloofde foto van mijn deurpomp
Yanneke en Yetteke 2 jaar na de verkiezingen van 2006
Nostalgie , mijn 2 kapoenen
Momenteel zijn deze twee knapen al echte kerels. Toen in een frituur in Beringen, nu op een internaat in Indonesië. Hoe alles in 4 à 5 jaar toch kan veranderen. En hun zusje er bij. Spreekt ondertussen , Koersels, Hamonts, Nederlands, Engels, Chinees en Bahais...en misschien nog wat
Zo zag mijn paëlla er toen uit . Niet te doen. Verschrikkelijk. Amateur. Wat zouden we nu verlegen zijn. Maar we vonden deze toen ook lekker.
Vervlogen tijd ... Wij alleen tussen de Hollanders...Gezellig toch !!!
En ondertussen bakt Hij maar door . 6 december is dan ook niet meer ver af
Helaas is Spanje
ook wat bekend om zijn windhonden. Waarom helaas, als ze niet meer presteren,
worden ze gedumpt. Veel van die honden worden in België en omstreken geadopteerd,
om daar tenslotte tot rust te komen. Achter onze Fina ligt een vlak terrein van
ongeveer 1,5 Ha. Bij mijn dagelijkse ochtendwandeling rond de Fina, zag ik iets
eigenaardigs. 2 mannen met een tasje om de schouder en 4 windhonden. Met een
stok zag ik ze in de grond keuteren. En dan opeens zag ik een konijn uit een
pijp komen en die honden er achteraan. Het duurde niet lang of ze hadden het
konijn beet. De ene hond gevolgd door de andere bracht het konijn naar zijn
baasje. En die man gaf hem een nekklop en hing het konijn over zijn schouder.
Wat een manier van jagen!Helaas heb ik er geen fotos van. Misschien maar goed.
Men noemt het ook wel Lange jacht. Niet omdat de jacht lang duurt, maar
omwille van het lange lijf van de hond. Bij wet verboden in vele landen.
Vandaag hebben we
een mooie uitstap gedaan. Op onze website staan er vele bezienswaardigheden
geschreven, en het zou toch jammer zijn, mochten we er zelf nooit geweest zijn.
Mar Menor.
Mar Menor is een groot kustmeer van 170
km² en 7 meter diep. Oorspronkelijk was het meer een open baai, wat het huidige
zoute water verklaart. Door de ideale klimatologische omstandigheden, worden
hier het hele jaar door watersporten beoefend. De watertemperatuur is hier in
de winter minimaal 18˚C. Door het ontbreken van hoge golven, kunt u hier goed
zwemmen. Ook zijn er modderbaden aanwezig, waar een heilzame werking vanuit
gaat.
We hebben de grote vuurtoren
El Faro in Cabo de Palos bezocht. Je hebt van daaruit een prachtig zicht over
de Mar Menor en natuurlijk over de zee. Vermits de zeetemperatuur er nu nog
ideaal is om te zwemmen, waren er veel mensen op het strand, maar er werd nog
meer gedoken. We hebben kunnen ontdekken dat er op ongeveer 500 meter van de vuurtoren,
in 1902 een groot stoomschip is gezonken. En daar trokken die duikers allemaal
naar toe. We zijn, na een lekker hapje eten, verder gereden tot het eindpunt.
Dat ligt zowat 18 km verder en de weg stopt aan het brugje Puente Final de la
Manga. Het woord zegt het zelf hé.
Bij de terugrit
moesten we wachten bij de ophaalbrug La Manga Puente. Onze kinderen zijn
uitgestapt, want een ophaalbrug hadden ze nog nooit gezien.
Een mooie uitstap. Ongeveer
3 kwartier gereden en s zondags is er in Cabo de Palos ook een zeer grote
markt.
Het was een leuk
weekend.
Nog 1 dag vakantie
voor Claudia en mij en dan naar school..
Nationale
feestdag ter ere van Columbus. De dag waarop Columbus in 1492 Amerika ontdekte.
Fiesta Nacional de España. Net als in veel Zuid-Amerikaanse landen wordt op
deze dag herdacht dat Columbus in 1492 Amerika ontdekte.
Hier in Spanje is het ook te zien dat de herfst in het land
is. De bladeren hangen nog steeds mooi aan de bomen. De appelsienen kleuren
oranje in plaats van de bladeren, De temperaturen zijn nog zeer aangenaam. We
kunnen nog steeds buiten eten en zwemmen. De bloesems hangen aan de bomen, het
onkruid groeit weelderig. Maar . Er komen ook stilaan paddenstoelen uit de
grond. In Spanje groeien 1200 soorten waarvan er 100 zeer giftig zijn.
Vandaag hebben de kinderen geen school, en dat betekend,
uitslapen. Doch, rond 8 uur was zo goed als iedereen wakker. We hebben zalig
lang aan de ontbijttafel gezeten en lekker bij gepraat. Veel nieuws is er eigenlijk
niet. Vandaag hadden ze om 9 uur regen voorspeld. Doch, niets van gezien.
Rond 14 uur, was het dan weer tijd voor de tapas. Via
facebook hebben we vernomen dat het in België, meer bepaald in Limburg, al zou
gevroren hebben. We hebben wel goed praten via de blog, maar toch, op 12
oktober zitten we aan het zwembad te eten, onder een afdak. In de volle zon is
het nog steeds 33°C.
De kinderen hebben veel gespeeld in het zwembad en het water
is bij 26° nog zeer aangenaam.
Daar het nationale feestdag is, dachten we dat er in
Mazarron of in de Puerto wel wat te doen zou zijn. In Mazarron zelf, was het
maar stilletjes. In de Puerto was er veel volk, maar eigenlijk was er niets te
doen. Ofwel waren we te vroeg. Al bij al, we hebben fijn gewandeld en de
meisjes hebben geskate of hoe schrijf je het.
Nationale feestdag betekend ook ten huize Finca Buen Gusto Frieten..
Rond 18 uur kleurde de hemel richting Siërra Espuna, zwart.
Bij ons was die hemel nog helder blauw. Oei, zwaar weer op komst. Maar na een
half uur trok alles weer open en De weersvoorspellingen waren voor vandaag niet
correct.
Daar zijn we echt niet boos om hoor!!!
Ze rijzen als paddestoelen uit de grond.Letterlijk en figuurlijk. Het mooiste voorbeeld voor ons Yanneke. Ze vroeg ons vandaag , geef een wat voorbeelden over wat het is ' letterlijk en figuurlijk'
Wij vieren de nationale feestdag op gepaste wijze. Vistapa's met cava , aan het zwembad in de schaduw...Lang leve Colombus...
En dan ....Bommetje in het water..
Skaten op de boulevard van de Puerto
Voadre en Moedre in Spanje....Schoeen zulle
Na de familiefoto's toch nog even een indruk van het volk aan de Puerto.Precies nog altijd zoals in Juli en augustus . Alleen het publiek is een beetje anders . Meer en meer komen de overwinteraars naar hier.
Gelukkig, mijne boot ligt er nog....
Dit is een foto genomen aan de zuiderkant van de finca, om ongeveer 18 uur.
En dan draaiden we onze rug .... en dat was het zware weer . Gelukkig is het voorbij getrokken.