In 2007 , toen we nog in Stal Koersel woonde, maakte we van alle vruchten die sap hadden, wijn. 

Zo heb ik ooit de prijs gewonnen voor de beste witte appelwijn. Een wedstrijd tussen Belgen en Nederlanders. 

Maar we maakten ook rode wijn van Kersen, krieken en natuurlijk rode druiven. 

En van die wijn maakten we soms ….Porto. 

Een geheugensteuntje voor de porto was het volgende... 

Voor Porto te maken , had je okkernoten nodig. 

Niet de rijpe, maar wel die nog in de groene schil zitten. 

Een geheugensteuntje om de juiste noten te plukken is … 21 juli... Nationale feestdag in België. 

De noot zit nog in zijn groene schil, en je kan de noot doorprikken met een ...””stopnaald””.. 

Dan pas zijn de noten goed om er porto van te maken.. 

Alleen nog dit... 

Als je rond 21 juli die vruchten plukt, zonder handschoenen, dan heb je 3 weken lang... bruine vingers. 

Mijne maat hier in Spanje heeft me al herhaaldelijk gevraagd om samen wijn te gaan maken , eens hij in Spanje woont. En vooral Porto. 

 Dus Alex... ons Clauke heeft vandaag de okkernotenboom gepland.



Dit is de laatste fles die overgebleven is uit een hele hoop.

2007

Landelijke fruitwijn uit Stal.

Veel goesting om die open te maken ,maar ik wacht toch nog effe.

Eerst het boompje een kwartier in een kom water steken voor je hem in de grond steekt...Zo staat het toch op de gebruiksaanwijzing.

Terwijl Claudia weer in de tuin bezig is...probeer ik nieuwe gerechte uit.

Gegrilde aubergine met scampi en een mini ratatouille...

Lekker voorgerecht.

Claudia haar gezichtje spreekt boekdelen.....Hmmm ....mijn ding 

2 gekke kneuten in de tuin

Zo se ..en dat er nu maar veel noten aankomen....binnen 10 jaar misschien.

De kruiden die we in het eten gebruiken zijn altijd vers.

We hebben een kruidentuin maar ook op het terras staan kruiden.

tijm...en verser kan het niet

De tomatenplantjes beginnen het goed te doen.

De kerstomaten hangen al dik en stilaan worden ze rood

Een thema  in de school , waar de kinderen van ieder leerjaar iets moesten uitwerken in de vorm van een toneelstukje.

Gisteren , vrijdag, was het dan d-day en mochten ze de toneeltjes opvoeren.

Yanneke speelde een boerin uit één of ander verhaal en Yetteke was een heks.

Helaas van Yanneke geen foto , ze moest niet verkleed naar school komen. Yetteke wel, die heeft van half 8 tot half 9 voor de spiegel gestaan om te zorgen dat ze er volkomen goed uitzag als heks.

Bij de finca is er ook iedere vrijdag een thema.

Gisteren was het thema steak.

We hebben een stukje stak gekocht van 5 kg en het zelf versneden.

Dat is hier altijd een beetje het probleem, Ze hebben goed vlees, maar ze snijden het altijd fout.

Voor lekkere frieten ook hetzelfde.

De Spaanse aardappelen zijn te bloemig waardoor de frieten veel te snel , bruin worden.

Er is hier in Mazarron een groentehandelaar die Franse aardappelen , uit het noorden, invoerd ,  99 cent per kilo, maar je kan er uitstekende lekkere gele frietjes mee klaarmaken.

En alles bij elkaar...

Lekkere steak... mooie frietjes...

Geslaagde avond.

Ja , dat spreekwoord kennen we. 

Maar voor het ei wordt gelegd , moet er eerst nog iets gebeuren.. 

In ons taaltje zeggen we...KE BIE BASSEN...als je begrijpt wat ik bedoel. 

En dees mannen...en vrouwen natuurlijk, want ander komt er niet veel van,...kennen er wat van.







Het wordt stilaan vol zomer hier in Mazarrón.

We hebben de tuin wat opgeruimd, bomen gesnoeid en wat oude rommel verzameld.

De bomen snoeien is al een tijdje geleden, maar we hebben de kans nog niet gehad om alle snoeisel naar het Eco-park te brengen.

Dus nu was het de moment.

Alles hadden we opgestapeld op de remorque.

Oude bankjes uit onze vroegere keuken mochten hun laatste rustplaats krijgen in Mazarrón. Trouwens , Sting, de dalmatiër had ze een tijdje geleden , kapot gebeten.

2 blauwe tuinstoelen mochten mee.. Zij waren gesneuveld tijdens onze uitspattingen op het strand ....daar kon je eerder in de blog over lezen.

En dan nog de buizen van onze vroegere party tent...Ooit opgezet om een kruidenserre van te maken, maar helaas stuk gewaaid..

Snoeisel in de container, en de bankjes bij andere lotgenoten..

En dan gaan wij banken weggooien....en wat ziet ons Clauke dan op het stort...!!!

Een bankje..

Oud, maar nog niet versleten.

Dit moet ik hebben ...mooi opmaken en we hebben weer een aanwinst....zei ze,

Naar de park opzichter... onderhandelen, vragen en smeken..

Effe bellen zei de brave man..

Helaas, het bankje is van iemand anders..

Clauke is er de kop van in..maar maandag gaan we terug om nog wat puin weg te doen..

Ze heeft de hele dag nog het volgende gezegd....maandag is dat bankje van mij...Ik voel het..

De meubels kwamen hier toe in Spanje op 22 juni 2012, Juist op de laatste schooldag. 

Heel wat gerief was er helaas niet bij...grote discussie met de firma...Kortom....miserie ten top. 

Maar dat gene wat we hier echt niet nodig hebben was er wel bij. 

...Ons grasmachien. 

Hebben we niet altijd geleerd om nooit te snel te oordelen...?? 

Gisteren had ik dat ….grasmachien nodig. 

Aanleg van de eerste hole op de golfcourt ...”Finca Buen Gusto”. 

Aan onze septische put, is het vrij vochtig. Dat komt omdat de betonnen put gaten heeft en het overtollige ...water.. loopt via de gaten, de campo in. 

En waar water is, is er ...gras en onkruid. 

Vorig jaar hebben we dat veel te hoog laten worden en moesten we beiden een dag werken om het onkruid te verwijderen. 

Nu niet...we gebruiken het grasmachien. 

Onze bosmaaier die we in België hadden, was niet mee met de verhuis. Verloren gegaan...zoals ze beweren,maar het grasmachine..wel.

De doos waar we het grasmachien hadden ingepakt ,is heel de tijd onaangeroerd gebleven.

Eigenlijk was ik benieuwd wat er nog allemaal zou inzitten.

Wie weet , dikke spinnen , duizendpoten en andere vieze dieren...

Ik heb ons Clauke ook maar aangeraden om een veilige plek te zoeken..

Zij kroop snel in den ...hoogste...boom

Het viel al bij al nog best mee. Zoals het machieneke erin werd gezet, zo kwam het er terug uit.

Heel speciaal moment.....Gras uit Heusden..

Vol weemoed keken we naar het groene gedroogde gras uit Berkenbos , dat nog aan de wielen hing... 

Verbaasd dat het nog groen was,,, Dus goeie grond moet dat daar geweest zijn.

Voor onze golfbaan, hadden we dit machienneke ook kunnen pakken, maar ons Clauke kon niet direct de sleutel vinden, en ik had niet al de tijd om te wachten.. Moest nog alles voorbereiden voor de avondshift,

En daar was hij dan....Onze eerste hole...

Met bloemekes en alles..

Nu maar aan het werk en kort genoeg, zodat het golfballeke met plezier kan rollen.

Het was echt niet gelachen met zo een klein grasmachien.

Tegen de berg op beuken ...Door het hoge gras....

En na lang zwoegen en zweten lag het pleintje van 4 op 4 er netjes bij

En nu maar dromen van een echt golfterrein zeker....

Gisteren was het de laatste dag van de vakantie voor de kinderen. En dan in één stuk door naar 20 juni.... 

's Morgen een loopje van 6 km gedaan...10 tallen lengtes gezwommen.... De blokskes komen terug..... de klein tonnekes zal Clauke denken... 

Gisteren dinsdag. 

De boekingen voor vandaag zijn binnen. Het word weer een gezellige avond. De voorbereidingen worden gedaan, en dat neemt toch enkele uren in beslag. 

Clauke poetst ondertussen de zaal en het huis. 

Ik ga met Yanneke winkelen , en dan beginnen de voorbereidingen... of mise en place. 

Tegen 1 uur moet ik dan de lunch voor ons klaarmaken en tegelijkertijd doorkoken voor de klanten 's avonds en voor ons. 

Maar alles is getimed. Zo goed zelfs dat er nog genoeg tijd is om te zonnen en te zwemmen en om ons Clauke te helpen met het aanplanten van het ...infobord...


zoals gebruikelijk is ons Yetteke ook weer paraat om te helpen.

Bij de plaatselijke tuinman hebben we deze mooie ...wij noemen het paradijsvogel plant....op de kop kunnen tikken voor een prijsje.

Deze planten worden vrij groot. Je hebt al eerder in de blog kunnen lezen, toen we naar de zoo zijn geweest.

Even vastbinden, want het kan hier wel eens heftig waaien en het zou zonde zijn moest deze plant overwaaien.

En dan nog de nodige lavendelstruikjes en stinkerkes planten.






En deze man schuilt in de schaduw en kijkt of alles volgens de regels gaat. Onze Max is echt de roedelbaas.

Niet dat Sting altijd in dit hok zit...het heeft een reden..

En hier is ...de reden...Ons Yettek had zich verstopt in het hok ...




En dan het eindresultaat...

Weer creatief bezig geweest.

De omgekeerde wereld.

Trouwe lezers van de blog die verschieten er niet van.

Terwijl moeder de vrouw wast en plast en kookt en zoveel meer, doet vader de klussen en het zwaardere werk.

Hier niet.

Als Clauke niet in de tuin kan werken, of geen kasten kan opmaken of weet ik wat nog allemaal voor klus werk, dan heeft ze geen goede dag gehad.

En als ik niet kan experimenteren in de keuken, nieuwe gerechten zoeken, bakken of weet ik veel...Dan is dat voor mij een verloren dag.

De omgekeerde wereld

Een infobord zonder info en op een plaats waar niets te zien valt.

Dat bord is voor ons...

Samen met Yetteke, ook al zo een klusser, is ze het bord gaan halen.

Het bord moest eerst een nieuw kleurtje krijgen.

Ons Yetteke mocht de palen wit schilderen .

Ter info...de verf hing , na het werk, tot onder haar voeten.

Ondertussen heb ik de mispel boom kaal geplukt.

De mispels waren dit jaar vroeg rijp, lekker van smaak, maar wel klein.

Vorig jaar hebben we ze wat te lang laten hangen, en zijn de vogels er mee gaan vliegen.

Deze keer zou het niet waar zijn.

En dan de keuken in.

Mispels wassen, ontvellen, pitten eruit en klaarzetten om confituur van te maken.

1 kg mispel, 1 kg suiker en sap van 1 citroen een uurtje laten trekken.

Dan 20 minuten koken en door mixen.

In potten doen, laten afkoelen..en smullen maar.

En ondertussen is het bord geverfd en kan het drogen.

Drogen duurt hier niet echt lang, want door de warmte moet je zelfs opletten, dat de verf niet aan de borstel droogt.

En voor wat gaan we het bord gebruiken?

Clauke zet er de naam van de finca op.

Het bord zal een plaats krijgen aan de inrit van de finca.

En dan verscheen in de verte een donkere wolk..

Oei...slecht weer op komst...?

Regen boven de Sierra Espuna

Tot ergens aan Camposol...wij niet.

Dus weer de bloemen water geven van de kraan.

De omgekeerde wereld !!

Niet altijd.

Eens het kookwerk gedaan, dan gaat vader de man een handje helpen.

En fier....

Voila sé

Een nieuwe bestemming voor een verloren gewaande info bord

Nu met info..

Ferm werk Clauke

Hopelijk is mijne gemaakte confituur ook lekker.

Ze stonden er heel nerveus naar te kijken en je zag dat ze onrustig waren.

Dan gaan we toch eens zien wat er zou kunnen zijn hé !

Amaai...

Ik had er al verschillende gezien, maar dit is toch wel ne joekel.

Dan maar vlug het kodakske halen.

Een pols dik en wel een meter lang

Eerst dacht ik nog , het is een paling.

Maar opeens besefte ik dat er in deze regio wellicht geen palingen leven....

(grapje)

Deze kerel was dan toch niet zo gek van water.

Ze probeerde er telkens uit te kruipen, maar schoof altijd terug het water in.

De rand van het reservoir is tamelijk stijl en er is ook niet echt houvast.

Helpen,....

Daar ben ik niet zo gek van.

Trouwens, de Paasmenu was al vastgelegd, en het werd tijd om er aan te beginnen.

Om 2 uur zouden de klanten voor het Paasmenu arriveren,

Clauke had alweer haar best gedaan om de zaal zo mooi mogelijk in te richten.

En ik vond dat het haar weer zeer goed gelukt was.

Het was een leuke drukke namiddag.

Rond 7 uur waren de laatste klanten weg.

We hadden nog een leuke nababbel met enkele vrienden.

Toe de poort van de Finca dicht ging, ben ik nog eens naar de slang gaan zien, maar ook die bleek weg te zijn.

Hopelijk was hij op tijd voor zijne Paasmenu...