Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
05-11-2016
Zilvermeerloop Mol
Vandaag nam ik net als vorig jaar deel aan de Zilvermeerloop in Mol. Een wedstrijd over 5 km op een vrij snel en vlak parcours. Toen liep ik er net niet onder de 17'. Vandaag hoopte ik dat wel te doen maar andere factoren maakte mijn opdracht haast onmogelijk. Een vrij zware verkoudheid belette me om echt diep te gaan en ook een overbelaste bilspier zorgde ervoor dat ik de laatste 2 weken iets minder hard ging op training. Die bilspier is gelukkig de laatste week terug onder controle dus hopelijk ben ik nu opnieuw vertrokken voor een reeks wedstrijden met misschien hier of daar één veldloop ertussen.
Over de wedstrijd zelf kan ik kort zijn. Goed gelopen maar een PR of een tijd onder de 17' zat er nooit in. Net als 3 weken geleden in Kerkrade sloeg de motor precies niet aan, toen door vermoeidheid, nu door ziekte. Toch finishte ik nog als 8ste in een tijd van 17'17", zeker niet slecht gezien de omstandigheden en het voornaamste was dat de bilspier stand hield. Piet Crommen liep wederom sterk en finishte als 2de in 15'55". Volgende wedstrijd volgt vrijdag al met de Sint-Maartenloop over 10 km.
Vandaag stond met de stadsloop in Kerkrade m'n 4de wedstrijd in evenveel weken op het programma. Met reeds een 10 km, een halve marathon en een 15 km achter de kiezen was het lichaam nog niet 100% hersteld. Toch was ik eens benieuwd wat ik momenteel waard was op een 5 km. Het was precies een jaar geleden dat ik nog eens zo een korte wedstrijd liep.
Met m'n verslag kan ik vrij kort zijn. Ik liep een goede wedstrijd, maar na doorkomst in 3'23" bij km 1 wist ik meteen dat een pr niet voor vandaag zou zijn. De weersomstandigheden waren nochtans zeer goed maar de turbo kreeg ik nooit aan de praat. Ik finishte uiteindelijk als 9de algemeen (2de M40+) in een tijd van 18'54" over 5,5 km. Omgerekend is dit 17'11" oftewel een gemiddelde van 3'26"/km. Niet slecht, maar wil ik ooit nog eens onder die 17' duiken dan zal ik vooral die kortere intervals terug moeten trainen. Maar daar liggen de prioriteiten niet met waarschijnlijk in het voorjaar een nieuwe marathon. Piet Crommen bewees na vorige week opnieuw dat hij helemaal terug is met een 3de plaats in 17'35". (15'58" over 5 km)
Nu ga ik een paar weken geen wedstrijden lopen en goed doortrainen met hopelijk nog een 6-tal goede wedstrijden in november en december. Na nieuwjaar gaan we terug naar het langere werk met als eerste doel Osaka (21,1 km).
Net als 2 jaar geleden koos ik dit jaar in Hasselt terug voor de langste afstand. Niet dat dit de verstandigste keuze was nadat ik pas vorige week een halve marathon liep, wel omdat ik haast verplicht was om voor deze afstand te kiezen. Namens mijn werkgever (Nitto Europe) was er zowaar een reis naar Japan te winnen voor de 2 snelste Nitto-werknemers op de 15 km. Met ploegmaat Piet Crommen als Nitto-collega wist ik dat plaats 1 onhaalbaar was, maar die 2de plaats moest mogelijk zijn met slechts één echte concurrent, Carlo Michielsen.
De weersomstandigheden waren nagenoeg perfect, geen noemenswaardige pijntjes, sinds lang nog eens een goede nachtust en een conditie die er gestaag op vooruit gaat. Alle ingrediënten waren aanwezig om mijn PR (52'39") van 2 jaar geleden aan te vallen. Al wist ik ergens in m'n achterhoofd wel dat Hasselt eigenlijk net een paar weken te vroeg kwam.
Het plan vandaag was om net als vorige week zolang mogelijk met Soccol en Bollen mee te gaan, al wist ik dat ze snel gingen starten om zolang mogelijk Veerle Van Linden het vuur aan de schenen te leggen. En inderdaad, er werd snel gestart. Na 3 km passeerden we in 10'05'' oftewel 3'22"/km. Als jullie weten dat m'n PR over 5 km 3'22"/km is, maar we waren wel nog mee met Van Linden. Na 5 km (17'17") zakte het tempo wel wat maar ik had al (te)veel kruit verschoten en kon nog tot km 7 mee maar moest geleidelijk aan lossen. De volgende 4 km waren de zwaarste, ik liep alleen en concurrent Michielsen kwam steeds dichter. Aan km 11 zowat, kwam hij bij me en liep meteen 20m voor me uit en weg Japan dacht ik. Enkele honderden meters later bleef het bij die 20 m waardoor ik terug wat hoop kreeg, ik liep het gat vrij snel dicht en kreeg nieuwe moed. Aan km 12 liep hij plots terug 20m achter mij en net op dat moment komen 3de dame Van Proeyen en haas Caluwaerts aansluiten en overpakken. Dit was mijn geluk en ik wist dat ik hier moest meegaan. Ik krikte het tempo terug op en al gauw had ik 100m. Met dit treintje ging ik tot op 500m van de finish mee en plaatste ik nog een versnelling om onder de 53' te geraken maar met 53'16" moest ik vandaag vrede nemen, goed voor een 29ste plaats algemeen (2de M40+).
Achteraf werden Piet en ik nog gehuldigd en kregen we onze enveloppe overhandigd door de president Mhr Strijckmans van Nitto Europa. We mogen in Osaka gaan deelnemen aan de halve marathon die volledig gesponsord wordt door Nitto Japan. Ook zullen we de moederbedrijven gaan bezoeken en nog enkele andere steden zoals Kyoto. Het verblijf zal volledig bekostigd worden en ongeveer een week duren, qua prijzengeld kon dat tellen vandaag.
De knapste prestatie van ons team was vandaag voor Bertels, met een 8ste plaats (49'42"), maar ook Crommen (50'12") en 2de dame Soccol (52'44") waren dik tevreden achteraf. Op de 10 km dan weer een puike Vandebosch (4de in 32'28"), Raskin aan een goede opmars bezig (37'03") en Dorien Peeters met een nieuw dik PR en 2de dame in 37'23". Coach Schepers keek en zag dat het goed was. Ook mijn vaste osteopaat Tom Dereere leverde een puike prestatie met een tijd van 40'50'' met slechts 3 à 4 trainingen per week.
Na vorige week de Maasrun stond afgelopen weekend met de Singelloop in Breda alweer een nieuwe opdracht op het programma. Met volgende zondag ook nog Dwars door Hasselt en een week later de 6- kerkenloop volgen de wedstrijden elkaar razendsnel op. De conditie is momenteel goed, nu komt het erop aan om tijdens de week goed te herstellen, met enkel op woensdag kwaliteitstraining.
Afgelopen zondag moest er dus de halve marathon afgehaspeld worden, een eerste echte test om te kijken hoe het nu met de conditie gesteld was. Op training loopt het al verschillende weken heel goed, maar op wedstrijd kwam het er voorlopig nog niet echt uit. De meeste ongemakken (rib, verkoudheid, wedstrijdritme, bil) waren eindelijk van de baan, geen uitvluchten meer dit keer. Met verschillende atleten van onze loopgroep trokken we op zaterdag al naar Breda, waar we mochten overnachten in het atletenhotel. Coach Schepers zou ons op zondag komen steunen. Voor de wedstrijd gingen we nog snel op de foto met huidig wereldrecordhouder op de marathon, Dennis Kimetto om daarna met pendelbussen naar de start vervoerd te worden.
Bertels was de enige die de 10 km zou lopen, hij moest helaas de strijd staken wegens ziekte. Oude krak Vandebosch (50+), Soccol en ikzelf liepen de 21,1 km, Bollen zou haaswerk verrichten voor Soccol en mij. Bedoeling was om te starten aan 3'36"/km en de laatste km's progressief te versnellen naar ongeveer 1u16, wat een PR voor zowel Soccol als mij zou betekenen. Maar een halfuur voor de start werden de plannen wat bijgestuurd. De hemelsluizen gingen helemaal open en de wind liet zich ook behoorlijk voelen. Bollen nam de eerste 10 km voor zijn rekening, we liepen in een groep van een 10-tal atleten met 4 vrouwen die liepen voor plaats 5. (Smit, Oosterloo, Soccol en Van Proeyen) Doorkomst 10 km in 36'26" oftewel schema 1u17'. Bollen stapte halverwege uit (hamstring), Van Proeyen had ondertussen ook de rol gelost. Vanaf hier namen de haas van Oosterloo en ikzelf het meeste kopwerk voor onze rekening en bij mezelf liep het nog steeds voortreffelijk. Eindelijk weer eens een goed gevoel tijdens een wedstrijd, tijdens de Maasrun liepen we 38' en zat ik stikdood. Na zowat 17 km moesten ook Oosterloo (en haas) ons laten gaan en tegelijkertijd liep er 1 mannelijke atleet van ons weg. Het groepje viel uiteen waardoor Smit ook haar kans waagde. Ik liep eerst het gat nog dicht maar Soccol moest ff passen waardoor ik terug inhield om hopelijk haar geleidelijk terug te brengen. We bleven op zo'n 30m hangen en na zowat 19 km kreeg ik het plots lastig, de bovenbenen en heupen verzuurden waardoor Soccol plots 30m van mij wegliep. Bij het ingaan van de laatste 500m werd ik plots nog opgejaagd door een master waardoor ik nog alles uit de kast moest halen. Hierdoor finishte ik uiteindelijk nog net samen met Soccol (1u17'55"), op zowat 30m van Smit. Soccol werd toch knap 6de, ikzelf werd ook mooi 5de M40+. Vandebosch won zijn wedstrijd bij de M50+ in een schitterende tijd van 1u12'45".
Na de wedstrijd eerst wat ontgoocheling bij ons beiden, vooral over de eindtijd. Maar achteraf toch content dat het al stukken beter liep dan vorige week. Volgende halte, Dwars door Hasselt!
Vooraleer ik over de Maasrun begin, kom ik eerst nog even terug op m'n laatste wedstrijd in Gotem, ondertussen alweer een maand geleden. Twee dagen voor die wedstrijd kreeg ik per ongeluk een kniestoot van Renz in m'n ribben waardoor ik in Gotem met een gekneusde rib liep. De pijn viel al bij al mee maar achteraf bij het uitlopen kwam de pijn opzetten, enkele uren later kon ik amper nog bewegen met gevolg dat ik enkele dagen niet kon trainen. Een kleine week later kon ik gelukkig hervatten maar de pijn achtervolgde me nog 3 weken. Toch trainde ik vrij stevig door maar de Oversteekrun skipte ik om het niet terug te verergeren. Twee weken geleden op de Terrasjogging wou ik me eens testen maar een vervelende verkoudheid deed me na 6 km uitstappen want het draaide voor geen meter.
Dus moest het afgelopen zondag op de Maasrun maar gebeuren om eindelijk terug het nodige vertrouwen te tanken. Een ideale voorbereiding was het niet maar ik hoopte toch terug rond 3'35"/km te lopen omdat ik op training toch terug rond de 3'20"/km intervals liep. Ik besloot om me in het groepje van Soccol (die gehaasd werd door haar vriend Bollen) te zetten en te zien waar het schip zou strandden. De eerste km perfect in 3'33" maar vanaf toen zakte het tempo zienderogen. Niet zozeer de strakke maar vooral de continuë wind pal op kop langs het kanaal deden het tempo met 20"/km zakken. Neem daar dan nog een slordige 27 °C bij en je weet dat de eindtijd die dag geen rol speelt. Dan maar lopen voor je plaats en met slechts alleen Borghoms voor me, eindigde ik toch nog mooi 2de M40+ en 10de algemeen. M'n eindtijd was 38'04" oftewel 2' trager dan ik voor ogen had, maar ook m'n trainingsmaten als alle andere deelnemers liepen gemiddeld 2' trager dus had ik het nog niet zo slecht gedaan.
Zondag loop ik de Singelloop in Breda (halve marathon), hopelijk heb ik al voldoende wedstrijdritme om een aanval te doen op m'n PR (1u17'02''), een week later volgt Dwars door Hasselt waar ik de 15 km zal lopen, hopelijk blijven we gezond!
Meer dan 4 maanden was het geleden dat ik nog eens een wedstrijd liep, toen de marathon van Hamburg. Niet dat ik heb stilgezeten, integendeel. Ik hielp de voorbije maanden Manuela Soccol opnieuw met haar voorbereiding, dit keer voor haar Olympische marathon in Rio. Vorige week werd ze daar knap 74 ste op ruim 150 atletes. Een prestatie waar ze dik tevreden mee was, en terecht als je weet dat dit pas haar 3de marathon was.
Sinds haar vertrek naar Rio, moest ik de keuze maken om zelf door te trainen voor een marathon of voorlopig wat terug te schakelen naar het wat kortere werk. Ik hakte de knoop door en koos voor de 2de optie met als voornaamste reden de 2 kleine kinderen thuis in combinatie met te weinig (nacht)rust. Volgend jaar in het najaar als de kinderen wat groter zijn, waag ik mij hopelijk nog eens aan de marathon.
Nu dus terug wat korter werk, waardoor ik de laatste weken de tempo's van m'n intervals heb opgekrikt van 3'45" naar 3'20"/km. De komende weken loop ik vooral 10 km-wedstrijden met in oktober waarschijnlijk een halve marathon.
Vandaag stond dus Gotem op het programma, een wedstrijd die ik nooit eerder liep en die ik vooral liep om wat wedstrijdritme op te doen. Een zware wedstrijd zo bleek, waar 3 rondes moesten gelopen worden met een lange helling erin met ook nog eens de wind pal op kop. Ik deelde gelukkig vrij goed in waardoor ik gaandeweg verschillende atleten kon oppikken en achterlaten. Ik viel nooit stil en kan dus tevreden terugkijken op deze wedstrijd en m'n 9de plaats algemeen. Natuurlijk moet het nog stukken sneller, maar met een reeks wedstrijden die er nu aankomen, moet dat zeker lukken.
