Precies een maand is het geleden dat ik hier nog eens iets postte, veel viel er in die tijd dan ook niet te melden. Nog steeds ondervind ik een zeurende en krakende pijn aan de voetpees, soms zelfs erger dan tijdens de zomermaanden en toch denk ik dat de genezing is ingezet. Ondertussen heb ik er al 4 uitgebreide, zeer pijnlijke sessies bij m'n osteopaat opzitten. Hij is ervan overtuigd dat ik op de goede weg ben, alles zou goed los moeten zitten zodat de belasting terug optimaal gebeurt. Elke dag 3x over een ijsfles rollen met de middenvoet en geduld hebben, meer kan ik voorlopig niet doen. Binnen de pijngrens blijven trainen en niet teveel km's malen, zal dus ook voor de volgende weken de boodschap zijn.
Na vorige week een keelontsteking gehad te hebben, heb ik het nu pas tegoei zitten. Blijkbaar was ik nog niet volledig genezen en heb ik er nog een bronchitis bij gekregen. Opnieuw een week uitzieken met een antibiotica-kuur. Sinds vandaag voel ik me terug wat beter, maar ik moet zeker nog tot woensdag rusten en zoveel mogelijk binnen blijven. Weer een week zonder training dus, gelukkig valt dit nog samen met deze winterse omstandigheden waarin hardlopen toch bijna onmogelijk is. Voor m'n voetpees zal dit weekske extra rust ook wel gene kwaad kunnen zeker? Laat me nu hopen dat alle miserie bijna van de baan is en dat ik vol goede moed het nieuwe jaar kan aanvatten. M'n nieuwe wedstrijdkalender heb ik ook online gezet,hopelijk kan ik aan vele van deze wedstrijden deelnemen. Waarschijnlijk is dit m'n laatste post van het jaar, dus aan allen een gelukkig nieuwjaar gewenst zonder ziektes en blessures
Gisteren trok ik voor de derde keer richting m'n osteopaat in Neerpelt, volgens hem was er duidelijk verbetering zichtbaar en voelbaar. Vooral het bekken, de psoas, hamstring, buikspieren en adductoren zaten redelijk los en terug op de juiste plek. Alleen de knie spoorde nog niet gelijk het moest en ook aan de voet was er nog behoorlijk wat werk.
Voorlopig mag ik blijven lopen maar wel niet te intensief en niet teveel km's, gewoon wat onderhouden zeg maar. Ook moet ik enkele keren per dag stevige ijsmassages geven aan de voetzool om het herstel te bevorderen. Over 3 weken is er een volgende sessie, hopelijk zit ik dan weer een stap verder en mag ik de trainingen wat gaan opvoeren om zo tegen maart-april terug wedstrijdklaar te zijn.
't Is hoogtijd dat ik terug wat meer mag gaan doen want ik voel de conditie toch wel achteruitgaan en ook m'n gewicht begint omhoog te gaan.Afgelopen week heb ik zelfs helemaal niet kunnen trainen, ziek geworden en binnen blijven dus. Ondertussen gaat het wel terug beter en zit de eerste training er alweer op.
Na een rustperiode van enkele weken is er eigenlijk weinig veranderd, de voetpees zeurt nog steeds maar de scherpe pijn aan de bovenkant van m'n dikke teen is gelukkig wel weg. Ook de aanhechtingen van de buikspieren zeuren bij momenten nog steeds.
Vandaag trok ik naar een osteopaat in Neerpelt voor een grondig onderzoek, op zoek naar de oorzaak van al die blessures door de jaren heen. Al vrij snel werd duidelijk dat er iets grondig mis was, één grote puinhoop zei hij. Al die blessures hadden met elkaar te maken, het ene probleem bracht het ander met zich mee. Hij onderzocht me echt van boven tot onder, niet alleen m'n spieren en gewrichten maar ook de organen zoals nieren en darmen tot de onderkant van m'n kin (het tongbeen of zoiets) kwamen aan de beurt. Er is veel werk aan de winkel maar hij geloofde erin, maandag beginnen we eraan en hij verzekerde me dat ik enkele pijngrenzen zou moeten doorstaan om het tot een goed einde te brengen, dat belooft. Ik ga jullie verdere medische uitleg besparen want op een gegeven moment was ikzelf niet meer mee, we zullen wel zien wat het wordt, maar ik heb er het volste vertrouwen in.
Momenteel mag ik rustig blijven lopen, maar versnellingen en wedstrijden zijn voorlopig uit den boze. To be continued ...
Normaal gezien was het de bedoeling om zaterdag in Mol m'n laatste wegwedstrijd te lopen om daarna de jaarlijkse rustperiode in te lassen en alles te laten herstellen. Maar de laatste dagen begint die vervelende voetblessure weer op te spelen, dit keer niet alleen de pees die zeurt maar ook aan de bovenkant van de dikke teen, een scherpe stekende pijn recht op het bot, telkens vlak na de training. Misschien ben ik te rap ongerust, maar volgens mij een beginnende stressfractuur. Dus beter nu enkele weken rusten met wat lichte crosstraining, dan zaterdag nog te forceren om daarna enkele maanden buiten strijd te zijn.
De buikspieren, adductoren en knie zijn volgens mij wel volledig terug hersteld (dat dacht ik van m'n voet ook). Het veldlopen laat ik voorlopig links liggen, ik weet dat ik hier als loper sterker van word, maar het lijf moet ook meewillen. Als er over enkele weken nog geen verbetering is aan de voet, ga ik op aanraden van enkele ervaren atleten eens naar Neerpelt, daar zullen ze me hopelijk kunnen verder helpen.
