Maandagmorgen, wachtend op een collega. Langs de scheldekaai in het kleine dorpje in de Vlaamse heuvels is alles stil. Geen boot te bekennen, enkel grijze wolken. Een auto parkeert zich naast mij. Helaas niet mijn collega, maar een stoere bink. Hij verdwijnt om even later terug op te duiken, gekleed in een zwarte muts, stevige schoenen, beige broek en tuinhandschoenen. Op het kleine grasveld tussen Schelde en parkeerplaats rijft hij de laatste bladeren van het seizoen bijeen, af en toe kijkend naar de dame in de auto. Zou hij zich afvragen wat ik hier kom doen of ziet hij mij enkel als een gluurster? Gelukkig komt mijn collega eraan. Ik ga aan mijn werk, hij gaat verder met het zijne. Als ik de onderneming op deze grijze herfstdag verlaat drijven de wolken over het keurige grasveld. Marijke
|